Οι Αμερικανοί ξανάρχονται και απειλούν με διαμελισμό την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvLdqN0EZ9s-jTvKc8ko8jBvpSHt_a3AFtqGXEH7XovLFUWoXMP-8pyYdcQ-QoJ75-aEaHVNvGBwXt3k9in6Gm9ajT4ABs70wpVpHys_fxCyBSayowteK7XYIhoCG7kMOy9Rnj_KrieOE/s1600/mike_pompeo_turkey.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvLdqN0EZ9s-jTvKc8ko8jBvpSHt_a3AFtqGXEH7XovLFUWoXMP-8pyYdcQ-QoJ75-aEaHVNvGBwXt3k9in6Gm9ajT4ABs70wpVpHys_fxCyBSayowteK7XYIhoCG7kMOy9Rnj_KrieOE/s640/mike_pompeo_turkey.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Ιωάννης Μπαλτζώης</b><br /> Με μια ανάρτησή του στο αγαπημένο του twitter στις 19 Δεκεμβρίου 2018, ο πρόεδρος Τραμπ αιφνιδίασε τους πάντες. Αφού διαπίστωσε ότι οι ΗΠΑ είχαν «νικήσει το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία», που ήταν ο μόνος λόγος παραμονής τους στη Συρία, ανακοίνωσε ότι οι αμερικανικές δυνάμεις (περίπου 2.200 άνδρες) θα αναχωρήσουν σύντομα. Η ξαφνική αυτή αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, τόσο εντός όσο και εκτός των ΗΠΑ, ιδιαίτερα από το Πεντάγωνο και από το Ισραήλ. Μετά από όλα αυτά, η αποχώρηση θα γίνει σταδιακά και υπό κάποιες προϋποθέσεις, ανάλογα με τις γεωπολιτικές εξελίξεις. Και ενώ κάποια οπλικά συστήματα αποσύρονται, αποκαλύπτεται να συμβαίνουν περίεργα και αλλοπρόσαλλα πράγματα. <br /> <br /> Η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη βορειοανατολική Συρία εξακολουθεί να μην συμβαίνει. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο CBS, ο πρόεδρος Τραμπ είπε και πάλι ότι τα στρατεύματα θα φύγουν, αλλά το Πεντάγωνο στην πράξη κάνει το αντίθετο. Αν και μερικές εκατοντάδες μαχητών του Ισλαμικού Κράτους παραμένουν ακόμη σε θύλακες βορείως του Ευφράτη και κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, εκτιμάται ότι δεν αποτελούν αξιόμαχη απειλή. Επίσης, υπάρχει η εκτίμηση πως θα μπορούσαν να εξαλειφθούν με μικρής και μεσαίας κλίμακας επιχειρήσεις των ΗΠΑ, με τους συμμάχους του SDF (Syrian Demokratic Forces), δηλαδή τους Κούρδους της Συρίας και μετριοπαθείς αραβικές φυλές. Οπότε οι ΗΠΑ τότε θα μπορούσαν να αποσυρθούν από τη Συρία.<br /> <br /> Όμως, εδώ είναι το παράδοξο. Οι δυνάμεις των ΗΠΑ στη Συρία συνεχίζουν να αυξάνονται, όπως και οι προμήθειές τους στην περιοχή. Κατά το τελευταίο δίμηνο, ο αριθμός των στρατιωτών των ΗΠΑ στη βορειοανατολική Συρία αυξήθηκε σχεδόν κατά 50%. Αντί των επίσημα αναγνωρισμένων 2.200 στρατιωτών, σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον 3.000 στρατιώτες των ΗΠΑ στη βορειοανατολική Συρία. Νέα όπλα και εξοπλισμός καταφθάνουν καθημερινά. <br /> <br /> Σύμφωνα με τις εκθέσεις του Συριακού Παρατηρητηρίου, οι ΗΠΑ έχουν μεταφέρει σημαντικό αριθμό εκτοξευτήρων και αντιαρματικών βλημάτων TOW, καθώς και μεγάλου διαμετρήματος πολυβόλων, παρόλο που δεν υπάρχει πλέον προφανής αναγκαιότητα χρήσης τους. Μάλιστα, το Συριακό Παρατηρητήριο έχει καταγράψει, εκτός από την αύξηση στρατιωτικού προσωπικού, και την άφιξη τουλάχιστον 1130 φορτηγών, που μετέφεραν πυρομαχικά, οπλισμό και υλικοτεχνικό εξοπλισμό στις υφιστάμενες βάσεις του Διεθνούς Συνασπισμού. <br /> <br /> Οι δυνάμεις που αφίχθηκαν στη Συρία είναι άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ, που όπως ανέφερε το αμερικανικό Πεντάγωνο έχουν σκοπό να οργανώσουν ειδική επιχείρηση για την τελική εξάλειψη των τελευταίων απομεινάντων τζιχαντιστών, που ευρίσκονται ακόμη σε θύλακες ανατολικά του Ευφράτη.<br /> <br /> Ανεξήγητο στρατιωτικά <br /> <br /> Ο αμερικανικός στρατός άρχισε να αποσύρει κάποιο εξοπλισμό μη απαραίτητο, αλλά όχι ακόμα στρατεύματα. Όμως, ο αριθμός των αμερικανικών στρατευμάτων στη Συρία έχει φθάσει σήμερα πάνω από 3.000 στρατιώτες. Σύμφωνα δε, με τρεις αξιωματούχους του Πενταγώνου, όπως αναφέρει η εφημερίδα New York Times, αυτή είναι μια συνήθης πρακτική, κατά την οποία προστίθενται προσωρινά ειδικά στρατεύματα, με σκοπό να προστατεύσουν και να διευκολύνουν τη διαδικασία απομάκρυνσης των δυνάμεων που αποσύρονται. <br /> <br /> Η εξήγηση στρατιωτικά δεν έχει νόημα. Δηλαδή, δεν απαιτούνται 1.000 επιπλέον στρατιώτες, για να εξασφαλισθεί η αποχώρηση μιας μάχιμης δύναμης 2.000 ανδρών από φιλικό και ελεγχόμενο έδαφος και χωρίς να διεξάγονται επιχειρήσεις. Ιδιαίτερα, όταν μιλάμε για μάχιμα στρατεύματα, εμπειροπόλεμα, με γνώσεις και εθισμό στο τακτικό περιβάλλον που δρούσαν μέχρι τώρα. Οι νεοφερμένοι δεν θα προσέφεραν μεγαλύτερη ασφάλεια από τα ήδη εμπειροπόλεμα στρατεύματα των ΗΠΑ και δη ειδικών δυνάμεων, άρα δεν τίθεται θέμα ασφάλειας για την απόσυρσή τους. <br /> <br /> Την εξήγηση, την αποκαλύπτει η εφημερίδα New York Times. Συγκεκριμένα, αποκαλύπτει ότι τα όπλα και τα πυρομαχικά προορίζονται τελικά για τους Κούρδους της Συρίας, το YPG (και κατ’ επέκταση και το ΡΚΚ), οι οποίοι με την έγκριση των ΗΠΑ, δημιουργούν τον τακτικό στρατό τους, για αντιμετώπιση μελλοντικών απειλών. Στις απειλές αυτές μπορεί να προστεθεί και μια ενδεχόμενη εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στη βορειοανατολική Συρία, όπως κατ΄επανάληψη απειλούν οι Τούρκοι. <br /> <br /> Με Α/Τ εκτοξευτήρες τύπου TOW στην κατοχή του YPG, να δούμε αν τα τουρκικά άρματα θα μπορέσουν να προελάσουν με την άνεση των προηγουμένων επιχειρήσεων «Ασπίδα του Ευφράτη» στην περιοχή Γιαραμπλούς και «Κλάδος Ελαίας» στο Κουρδικό καντόνι του Αφρίν, στη βορειοδυτική Συρία. <br /> <br /> <img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/02/%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1.png" /> <br /> <br /> Ο «διαμελισμός» της Τουρκίας <br /> <br /> Φαίνεται ότι την πρακτική του προέδρου Τραμπ, για την ανακοίνωση σημαντικών και όχι μόνο θεμάτων, ακολουθεί και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο Μάικ Πομπέο. Με πρόσφατη ανάρτησή του στο twitter, δημοσίευσε έναν παγκόσμιο χάρτη, στον οποίο με έντονο χρώμα είχε τα κράτη που είχαν ταχθεί στο πλευρό των ΗΠΑ στην προσπάθειά τους για αποκαθήλωση του προέδρου της Βενεζουέλας και τη στήριξη και ανάληψη της εξουσίας του προσφάτως αυτοανακηρυχθέντος προσωρινού προέδρου της Βενεζουέλας, του αγνώστου μέχρι σήμερα Χουάν Γκουαϊδό.<br /> <br />   <img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/02/11.png" /><br /> <i>Ο Χάρτης του Μάικ Πομπέο που δείχνει όμως την Τουρκία διχοτομημένη. </i><br /> <br /> Δεν θα αναφερθούμε στα αίτια της διένεξης αυτής και της τραγικής κατάστασης που ευρίσκεται ο λαός της Βενεζουέλας, αλλά στον χάρτη του Πομπέο, που προκάλεσε σοκ στην Τουρκία. Στις χώρες που δεν στηρίζουν την πολιτική των ΗΠΑ κατά της Βενεζουέλας συμπεριλαμβάνεται και η Τουρκία. Στον χάρτη αυτόν, η τελευταία παρουσιάζεται κομμένη στην μέση. Ναι, κατά περίεργο τρόπο, ο χάρτης της Τουρκίας είναι κατασκευασμένος έτσι, που η Τουρκία έχει κοπεί περίπου στη μέση. Τυχαίο; <br /> <br /> Προφανώς όχι, γιατί κανένας χάρτης δεν παρουσιάζει έτσι την Τουρκία και είναι σαφώς έτσι κατασκευασμένος για να μεταδώσει μηνύματα. Φυσικά, τα μηνύματα απευθύνονται προς τον πρόεδρο Ερντογάν και την αλλοπρόσαλλη πολιτική που ακολουθεί. Η ανάρτηση αυτή ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, με την εφημερίδα Yeni Shafak, την εφημερίδα ναυαρχίδα και όργανο του προέδρου Ερντογάν, να πρωτοστατεί στις διαμαρτυρίες με άρθρο και χαρακτηριστικό τίτλο «Μετά τη Βενεζουέλα έρχεται η σειρά της Τουρκίας;». <br /> <br /> Δύναμη αποσταθεροποίησης <br /> <br /> Μάλιστα, η Yeni Şafak συνεχίζει και σε πρόσφατο άρθρο της με τίτλο «Terör cephesi tehdit etti», που σημαίνει «Το μέτωπο της τρομοκρατίας απείλησε«, κάλυψε το θέμα της πρόσφατης συνάντησης επτά χωρών στην Ουάσινγκτον. Εκεί, αποφάσισαν να στείλουν δυνάμεις τους στην περιοχή ανατολικά του Ευφράτη, που ελέγχουν οι Δυνάμεις του Συνασπισμού, ΗΠΑ και SDF (YPG και αραβικά μετριοπαθή φύλλα), για να αποτρέψουν την εισβολή στην περιοχή του τουρκικού στρατού, ο οποίος είναι συγκεντρωμένος και έτοιμος στα σύνορα εδώ και εβδομάδες. <br /> <br /> Πρόκειται για τις ΗΠΑ, την Αίγυπτο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία και την Αγγλία, όπου οι υπουργοί Εξωτερικών μετά τη συνάντηση στην Ουάσινγκτον εξέδωσαν κοινό ανακοινωθέν, στο οποίο, μεταξύ άλλων, αναφέρουν την Τουρκία ως «δύναμη αποσταθεροποίησης της περιοχής». <br /> <br /> Η πολιτική της Τουρκίας, ένα κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, σύμμαχος των ΗΠΑ, που έχει συνάψει στρατηγική συμμαχία με τους μεγαλύτερους εχθρούς των ΗΠΑ, τη Ρωσία και το Ιράν, είναι απαράδεκτη και απαγορευτική για τη γεωστρατηγική των ΗΠΑ. Διαπράττει ακόμη και το απίστευτο. Αγοράζει το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα S-400, ταυτόχρονα με την αγορά του αεροπορικού υπερόπλου των ΗΠΑ, του Α/Φ F-35, κάτι που παραβιάζει όλες τις κόκκινες γραμμές των ΗΠΑ. <br /> <br /> Ακόμη, μετά τις εισβολές βορειοδυτικά του Ευφράτη σε Γιαραμπλούς και Αφρίν, οι οποίες είχαν την έγκριση και την ανοχή ΗΠΑ και Ρωσίας, απειλεί να εισβάλλει και βορειοανατολικά του Ευφράτη και να σχηματίσει Ζώνη Ασφαλείας βάθους 40 χλμ, για να προστατευθούν από τους τρομοκράτες. Μια τέτοια πρόθεση δεν την επιτρέπουν ούτε οι ΗΠΑ ούτε και η Ρωσία. Θυμίζουμε ότι τρομοκράτες για την Τουρκία είναι οι Κούρδοι της Συρίας, του YPG. Βέβαια, οι ΗΠΑ δεν έχουν πάρει ακόμη τις τελικές τους αποφάσεις για το πώς θα αντιδράσουν τελικά με την απείθαρχη Τουρκία, καθόσον δεν θέλουν να χαρίσουν την πολύτιμη γεωπολιτικά Τουρκία, στον μεγάλο αντίπαλο τη Ρωσία. Γι’ αυτό εξάλλου συνεχίζεται ακόμη η περίοδος χάριτος. <br /> <br /> Τα καυτά θέματα <br /> <br /> Τόσο το θέμα της Συρίας, όσο και το θέμα της συμμαχίας των Τούρκων με τη Ρωσία και το Ιράν είναι τα καυτά θέματα που κυριαρχούν στην τουρκική εξωτερική πολιτική και σημείο τριβής με τις ΗΠΑ. Η απόφαση του προέδρου Τραμπ για απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία, δεν έχει αρχίσει ακόμη να υλοποιείται. Όπως δήλωσε πρόσφατα ο πρόεδρος Τραμπ, αυτό θα αρχίσει να υλοποιείται όταν εξαλείψει πλήρως το Ισλαμικό Κράτος και εκτίμησε ότι θα αρχίσει να υλοποιείται περί το τέλος Απριλίου. <br /> <br /> Παρ’ όλα αυτά, μέχρι τώρα όχι μόνο δεν έχει αρχίσει η απόσυρση, αλλά αντιθέτως υπήρξε ενίσχυση των αμερικανικών στρατευμάτων, κατά 50% της υφιστάμενης δύναμης, φθάνοντας περίπου άνω των 3.000 ανδρών. Οι δικαιολογίες του Πενταγώνου δεν πείθουν και όπως φαίνεται οι Αμερικανοί δεν θα αποχωρήσουν πλήρως από τη Συρία, αλλά θα παραμείνουν σε υψίστης σημασίας βάσεις ανατολικά του Ευφράτη, όπως πχ η βάση της Αλ Τανφ και όπου αλλού απαιτείται. <br /> <br /> Όταν και αν αρχίσουν να αποσύρονται από κάποιες περιοχές, τότε οι άλλες χώρες της συμφωνίας της Ουάσινγκτον θα τους αντικαταστήσουν. Οι Κούρδοι της Συρίας όχι μόνο δεν εγκαταλείπονται, αλλά αντίθετα ενισχύονται με σύγχρονα οπλικά συστήματα, πυρομαχικά και διάφορα συστήματα. Έτσι, ο εφιάλτης της Τουρκίας, η δημιουργία κρατικής κουρδικής οντότητας, έστω και αυτόνομης, στο πλαίσιο ενός νέου συριακού κράτους, λαμβάνει σάρκα και οστά, στο άμεσο μέλλον. <br /> <br /> Η Τουρκία, με την απατηλή αίσθηση της αναδυόμενης αυτοκρατορίας και της μετάλλαξής της σε μεγάλη περιφερειακή δύναμη της ευρύτερης περιοχής, διαπιστώνει ότι οι σχεδιασμοί της βουλιάζουν στους βάλτους της Συρίας. Καταλαβαίνει ότι αιτία της αποτυχίας της είναι ένας ανυπότακτος λαός, οι Κούρδοι που αντιστέκονται και τους χαλούν τα σχέδια. Είναι οι Κούρδοι που διατηρούν την προοπτική δημιουργίας κρατικής οντότητας και δη με τη στήριξη των ΗΠΑ, αλλά και κρατών της Δύσης. <br /> <br /> Η αυθάδης και προκλητική στάση της Τουρκίας και η πολιτική του να ακροβατείς πατώντας σε δύο βάρκες πάνω σε ταραχώδη ύδατα είναι επικίνδυνη και ίσως αποβεί πλήρως καταστροφική. Οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή είναι ραγδαίες και ολοκληρωτικές. Σε ό,τι αφορά την εισβολή που απειλεί η Τουρκία, φαίνεται ότι μάλλον δεν μπορεί να υλοποιηθεί, τουλάχιστον υπό τις παρούσες συνθήκες. Ο δε χάρτης του Πομπέο στέλνει το μήνυμα κινδύνου στον πρόεδρο Ερντογάν, αλλά το θέμα είναι αν το αντιλαμβάνεται, κυριευμένος από ματαιοδοξία, αλαζονεία και αίσθημα ανωτερότητας. Και μάλλον δεν το αντιλαμβάνεται.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Αμερικανοί ξανάρχονται και απειλούν με διαμελισμό την Τουρκία

Ιωάννης Μπαλτζώης Με μια ανάρτησή του στο αγαπημένο του twitter στις 19 Δεκεμβρίου 2018, ο πρόεδρος Τραμπ αιφνιδίασε τους πάντες. Αφού δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μήπως οι Τούρκοι σταμάτησαν να απαιτούν το Αιγαίο και τα νέα δεν έφτασαν ακόμα σε εμάς;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3AG9MEIkRq6nbSR7KMfOXCjvddQUC_on4Cb11qtgImNRIoC170QoSwjQGaalIdoiMf9bgUyL7rTY6zxi6OM9haTrcxhjRCn-mUmgCnW9MYkSFn2iEK_S-YCEZQGTya5pTx7q_r6IxIGs/s1600/anaxetisis_aigeo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="285" data-original-width="400" height="456" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3AG9MEIkRq6nbSR7KMfOXCjvddQUC_on4Cb11qtgImNRIoC170QoSwjQGaalIdoiMf9bgUyL7rTY6zxi6OM9haTrcxhjRCn-mUmgCnW9MYkSFn2iEK_S-YCEZQGTya5pTx7q_r6IxIGs/s640/anaxetisis_aigeo.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Μιχάλη Ιγνατίου</b><br /> Στο ίδιο έργο θεατές… Μετά από «αντίσταση» 18 μηνών στον …εχθρό, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, ανακοίνωσε ότι το δεύτερο δεκαπενθήμερο Φεβρουαρίου θα επιδιώξει να συναντηθεί με τον κατοχικό ηγέτη, Μουσταφά Ακιντζί. <br /> <br /> Και, ως γνωστόν, το ένα θα φέρει το άλλο και το καλοκαίρι θα τον τραβάνε στην Ελβετία για να υπογράψει. <br /> Μερικοί το παρουσιάζουν ως να είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο… Αλλά δεν λένε και πού βρίσκεται η δυσκολία… Ο κ. Αναστασιάδης δεν χρειάζεται να πάρει άδεια από κανένα. Ενώ ο κ. Ακιντζί πρέπει να ρωτήσει την Άγκυρα και να λάβει εντολή, τι θα πει, πώς θα το πει και τι είδος καφέ θα πιει με τον Πρόεδρο της Κύπρου. Και σίγουρα δεν πρόκειται για ένα αστείο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. <br /> <br /> Βέβαια, ο κ. Αναστασιάδης ενημερώνει τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, ο οποίος –μέχρι τώρα τουλάχιστον– διαφώνησε πολύ λίγες φορές, αλλά ο Πρόεδρος της Κύπρου δεν τον άκουσε και έκανε αυτό που νόμιζε πως είναι το πιο σωστό. <br /> <br /> Ο κ. Αλέξης Τσίπρας πήγε στην Άγκυρα και συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, αφού προηγουμένως βρέθηκε στη Λευκωσία, όπου τα συζήτησε και τα συμφώνησε (;) με τον κ. Αναστασιάδη. Άλλοι λένε –για πλάκα φαντάζομαι– ότι του ζήτησε να διευθετηθεί μία συνάντηση με τον Ερντογάν, όπου θα συνομιλήσουν για τη λύση αυτή καθ’ αυτή, και θα τη συμφωνήσουν; Άλλοι λένε πως ο Πρόεδρος της Κύπρου είπε στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας ότι η λύση είναι «αυτοί απ’ εκεί, εμείς απ’ εδώ», αλλά όταν μιλάνε δύο άνθρωποι, χωρίς την παρουσία κανενός άλλου, μόνο να υπολογίσουμε μπορούμε με βάση τις γνωστές θέσεις τους. <br /> <br /> Δεν θα το πιστέψετε αλλά υπάρχει και μία τρίτη ομάδα, δημοσιογράφων και διπλωματών, που πιστεύουν ότι το ταξίδι του κ. Τσίπρα στην τουρκική πρωτεύουσα έγινε μόνο για το Κυπριακό, διότι δήθεν ο Έλληνας Πρωθυπουργός πιστεύει πως το πρόβλημα της Κύπρου εμποδίζει τη βελτίωση των σχέσεων της Ελλάδας και της Τουρκίας. Είναι κάτι που δεν έπιασα και δεν κατάλαβα… Δηλαδή τι θα πράξει για να μην είναι πρόβλημα το Αιγαίο; Ή σταμάτησε να απαιτεί ο Ερντογάν και τα νέα δεν έφτασαν ακόμα σε εμάς; <br /> <br /> -Στη Θράκη; Δέχθηκε ότι οι μουσουλμάνοι δεν είναι Τούρκοι; <br /> <br /> -Αποδέχθηκε την κοινή ΑΟΖ της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Κύπρου; <br /> <br /> -Ή έφυγε το Barbaros και τα τουρκικά πολεμικά πλοία από την κυπριακή ΑΟΖ και δεν πήραμε είδηση. <br /> <br /> Είναι το μοναδικό πρόβλημα της Ελλάδας και της Τουρκίας το Κυπριακό; Από πότε; Διότι αν δεν με απατά η μνήμη μου οι Τούρκοι απαιτούν ελληνικά νησιά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, μονίμως ενοχλούν στον αέρα, στη θάλασσα και μονίμως αμφισβητούν τα δικαιώματα και την κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο. <br /> <br /> Έχω συζητήσει με Έλληνες αξιωματούχους, οι οποίοι πιστεύουν ότι εάν κλείσει το Κυπριακό, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα οδηγηθούν σε «ήρεμα νερά». Είτε είναι αφελείς, είτε έγιναν… Ελβετοί ξαφνικά και δεν αντιλαμβάνονται ότι η κακή λύση στην Κύπρο θα δημιουργήσει πραγματικά προβλήματα στην Ελλάδα. <br /> <br /> Οπωσδήποτε, είναι σημαντικό να υπάρχουν πολλά κανάλια επικοινωνίας της Ελλάδας με την Τουρκία. Του Πρωθυπουργού και του Ερντογάν, των υπουργών Εξωτερικών και πάνω απ’ όλα των υπουργών Άμυνας. Με τον τρόπο αυτό, θα μπορούσαν οι προαναφερόμενοι να σταματήσουν δυσάρεστες καταστάσεις. Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν μπορεί ο κ. Τσίπρας να έχει εμπιστοσύνη στον Πρόεδρο της Τουρκίας. Και η απάντηση έρχεται αβίαστα: Γιατί να του έχει εμπιστοσύνη; <br /> <br /> Ο Ερντογάν μας επιβεβαίωσε κάτι που το αναφέρουμε συχνά από αυτή την εφημερίδα. Ότι αν θέλει, με ένα «όχι» σταματούν όλες οι προκλήσεις. Πριν πάει ο κ. Τσίπρας στην Άγκυρα οι Τούρκοι πιλότοι είχαν κάνει σουρωτήρι τους ουρανούς του Αιγαίου. Όσο διήρκησε η επίσκεψη δεν κουνήθηκε φύλλο. Ούτε την επόμενη μέρα, την Πέμπτη και ώς τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Με την ίδια ευκολία που σταμάτησαν οι παραβιάσεις, με την ίδια ευκολία μπορούν να ξεκινήσουν. Μακάρι να αποφάσιζε ο Ερντογάν να τερματίσει αυτή την απαράδεκτη τακτική. Χίλιες φορές μακάρι. Αλλά θα αλλάξει και την επεκτατική πολιτική του; <br /> Και κάτι άλλο… Ας θεωρήσουμε ότι τα πράγματα με την Ελλάδα γίνονται «μέλι-γάλα». Ούτε παραβιάσεις, ούτε προκλήσεις, ούτε κινήσεις εναντίον της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη. Την Κύπρο θα την ξεχάσουμε; Ή για να τελειώνουμε και να τα «βρούμε» με τον Ερντογάν, να την μοιράσουμε μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας και να ησυχάσουμε; <br /> <br /> Μερικοί άνθρωποι στη «Μητέρα Πατρίδα» και στη Λευκωσία βρίσκονται σε μόνιμο καθεστώς άρνησης. Νομίζουν πως ο «συνεταιρισμός» με την Τουρκία είναι όπως με κάθε χώρα που σέβεται τη Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πλανώνται πλάνην οικτράν. <br /> <br /> Οι Τούρκοι ηγέτες δεν πιστεύουν ούτε στη Δημοκρατία, ούτε σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο όποιος «συνεταιρισμός» στην Κύπρο θα είναι εις βάρος μας και στο κοντινό μέλλον θα συμβεί ό,τι και στον Λίβανο. Αυτό δεν είπε ο κ. Αναστασιάδης στον αντιπρόεδρο Μάικλ Πενς όταν συναντήθηκαν στην Ουάσινγκτον; <br /> <br /> Την ίδια στιγμή τίθεται το βασικό ερώτημα: Χαρίζεις στους Τούρκους τις κατεχόμενες βόρειες περιοχές της Κύπρου για να σώσεις (με ή χωρίς εισαγωγικά) το καθαρά ελληνικό μέρος; Αυτό σημαίνει διχοτόμηση και δύο κράτη. Αναγνωρίζω ότι πολλοί άνθρωποι στο νησί –ίσως και να είναι η πλειοψηφία– με αυτή τη διευθέτηση θα ήταν άνετοι. Αλλά, μπορεί ένας ηγέτης να πάρει αυτή τη δυσάρεστη απόφαση, ιδιαίτερα όταν γνωρίζουμε ότι ο στόχος του πραξικοπήματος και της εισβολής ήταν η διχοτόμηση; <br /> <br /> Έχω ακούσει πολλές φορές τις «πορδές» που προέρχονται από την Αθήνα κυρίως, αυτών των «μάγων» της πολιτικής και της διπλωματίας, που μας λένε πως το μαγικό ραβδί τους θα εξαφανίσει την Κύπρο ως πρόβλημα και θα διδάσκεται ως μία επιτυχημένη ιστορία. Η αλήθεια είναι ότι το Κυπριακό έφαγε Μακάριους και Παπανδρέου, Καραμανλήδες και Μητσοτάκηδες και πάει λέγοντας. <br /> <br /> Ο σημερινός Πρωθυπουργός της Ελλάδας σίγουρα έχει φιλοδοξίες. Αλλά σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, όπως είπα και στον ίδιο, όλοι αυτοί που τον περιτριγυρίζουν το κάνουν για να φορτώσουν στην πλάτη του όλες τις προδοσίες από το 1960 μέχρι σήμερα… <br /> <br /> ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Στο τέλος της εβδομάδας αναμένεται να πληροφορηθούμε τα νέα για τα ευρήματα της ExxonMobil στο οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ. Ας ελπίσουμε ότι θα αλλάξει η τύχη της Κύπρου και των κατοίκων της. Εάν τα αποτελέσματα είναι αρνητικά, θα καταρρεύσει κάθε ελπίδα. Εάν είναι θετικά, θα αλλάξουν τα πάντα, αλλά και θα αυξηθούν και οι απειλές από την πλευρά της Τουρκίας. Βεβαίως, επειδή η εταιρεία είναι αμερικανική, και επειδή η ασφάλειά της είναι πιο σημαντική από την κάθε προβληματική Τουρκία, και ανάλογα με το καθεστώς των τουρκοαμερικανικών σχέσεων, θα δούμε αλλαγή της στάσης των Ηνωμένων Πολιτειών. Διότι τα συμφέροντα της Αμερικής στην ανατολική Μεσόγειο θα είναι μεγαλύτερα από κάθε άλλη περιοχή…<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μήπως οι Τούρκοι σταμάτησαν να απαιτούν το Αιγαίο και τα νέα δεν έφτασαν ακόμα σε εμάς;

Του Μιχάλη Ιγνατίου Στο ίδιο έργο θεατές… Μετά από «αντίσταση» 18 μηνών στον …εχθρό, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Πόλεμος» μεγάλων δυνάμεων στην Βαλκανική χερσόνησο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCpfMCWn3hOkyO9hoxG_Tk7GrgqE_1QZwj-9JY2tkke6x3CEUPNtvRvMEh0hYeYXnfJRtSXwMUItdCu0YCAfA1rXjq4m5qFtdC9ebBUMrXND0vrMIzATaKdv_NEFXphhD-ndyVEL0b2xU/s1600/hrvatski-vojnici_f.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="390" data-original-width="663" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCpfMCWn3hOkyO9hoxG_Tk7GrgqE_1QZwj-9JY2tkke6x3CEUPNtvRvMEh0hYeYXnfJRtSXwMUItdCu0YCAfA1rXjq4m5qFtdC9ebBUMrXND0vrMIzATaKdv_NEFXphhD-ndyVEL0b2xU/s640/hrvatski-vojnici_f.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ένταση επικρατεί και πάλι στην περιοχή του Κοσόβου από τις κινήσεις Αμερικανών και Βρετανών που έχουν εξοργίσει πάρα πολύ, τόσο τους Ρώσους, όσο και τους Σέρβους για πολλούς και διάφορους λόγους, αλλά κυρίως για την αποστολή κροατικής μονάδας σε αμερικανική βάση εντός του Κοσόβου, ξυπνώντας άγριες μνήμες γιουγκοσλαβικού εμφυλίου. <br /> <br /> Το υπουργείο Άμυνας της Κροατίας ανακοίνωσε ότι η 30η μονάδα μηχανοκίνητου πεζικού (HRVCON) συμμετέχει στην επιχείρηση υποστήριξης της ειρήνης του ΝΑΤΟ στην αμερικανική βάση Bondsteel στο Κόσοβο.<br /> <br /> Ο διοικητής του 30ου κροατικού σώματος που ανήκει ο μονάδα, Στρατηγός Σβέπαπ Στέπικο, δήλωσε ότι οι στρατιώτες του είναι καλά προετοιμασμένοι, έμπειροι και έτοιμοι για όλες τις αποστολές.<br /> <br /> «Τα τελευταία 10 χρόνια, τα μέλη μας συμβάλλουν στην υποστήριξη και τη διαφύλαξη της ειρήνης και της σταθερότητας στο Κοσσυφοπέδιο υπό την αιγίδα των επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ», είπε ο Στέπικο.<br /> <br /> Πληροφορίες του ρωσικού τύπου φέρουν τους Αμερικανούς να κάλεσαν τους Κροάτες να αναλάβουν αποστολές κοντά στα σύνορα με την Σερβία, ως πιο γνώστες της περιοχής, φοβούμενοι οποιαδήποτε αντιπαράθεση σε αρχικό στάδιο με το Βελιγράδι σε ενδεχόμενες αλβανικές προκλήσεις.<br /> <br /> Σκοπός των ΗΠΑ η πρόκληση κατά της Μόσχας, η οποία, ως γνωστό, διατηρεί «συμβούλους» στην Νότια Σερβία, εντός περιοχών του Πρέσεβο και του Μουγιάνοβατς όπου κυριαρχεί το αλβανικό στοιχείο.<br /> <br /> Επίσης χθες, μεγάλη κόντρα ξέσπασε μεταξύ Ρωσίας και Βρετανίας για την υποστήριξη που έδωσε η Βρετανία στο Κοσσυφοπέδιο σε σχέση με την δημιουργία τακτικών δυνάμεων, κατά τη συζήτηση της Πέμπτης στο Συμβούλιο Ασφαλείας.<br /> <br /> Μέσα από την πρεσβεία της στο Λονδίνο, η Μόσχα απέρριψε τη δήλωση του Βρετανού Πρέσβη Κάρεν Πιρς στον ΟΗΕ, ο οποίος επέμεινε ότι το Κοσσυφοπέδιο έχει το δικαίωμα να έχει δικό του στρατό.<br /> <br /> Σε ανακοίνωση της η Μόσχα, ανέφερε ότι η Βρετανία και άλλες δυτικές χώρες «αγνοούν τον κίνδυνο για τον Σερβικό πληθυσμό από τον στρατό του Κοσσυφοπεδίου».<br /> <br /> Σύμφωνα με δελτίο Τύπου της ρωσικής πρεσβείας, «Ο στρατός του Κοσσυφοπεδίου αποτελεί άμεση απειλή για τους Σέρβους που ζουν στο βορρά και προσθέτει δραστικά μια νέα πηγή έντασης στα Βαλκάνια», αναφέρει το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS.<br /> <br /> «Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι οι δυτικοί εκπρόσωποι παραβλέπουν επίμονα αυτό το προφανές γεγονός», αναφέρει η ρωσική διπλωματία η οποία στηλιτεύει την ανυπαρξία της ΕΕ.<br /> <br /> Η Ρωσική Πρεσβεία ανακοίνωσε επίσης ότι οι προσπάθειες της ΕΕ για διαμεσολάβηση μεταξύ των δύο πλευρών απέτυχαν παταγωγδώς.<br /> <br /> Η Ρωσία χοντραίνει το παιχνίδι, επισημαίνοντας ότι η απόφαση της Πρίστινα που αφορά την μετατροπή της λεγόμενης «Δύναμης Ασφαλείας του Κοσσυφοπεδίου» σε τακτικό στρατό, αποτελεί παραβίαση του ψηφίσματος 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο επιτρέπει την παρουσία μόνο πολυεθνικών τακτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ και όχι αλβανικών στο έδαφος του Κοσόβου.<br /> <br /> «Κάνουμε γνωστό στους αντιπροσώπους των χωρών του δυτικού μπλοκ σε διαφορετικά επίπεδα για αυτό το ασήμαντο για αυτούς γεγονός, αλλά ορισμένοι υποστηρικτές της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου διαψεύδουν τα επιχειρήματά μας με διάφορες δικαιολογίες. Οι Βρετανοί, ειδικότερα, επιμένουν σε μια συγκεκριμένη «νομική αστήρικτη ερμηνεία», αναφέρει η ρωσική ανακοίνωση.<br /> <br /> Το ερώτημα εδώ είναι το αν η Ρωσία θα κινηθεί στο Κόσοβο όπως κινήθηκε τότε το 1999 με μονάδες αλεξιπτωτιστών που κατέλαβαν το αεροδρόμιο της Πρίστινα, φέρνοντας τις ΗΠΑ σε άσχημη θέση.<br /> <br /> Πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι το σενάριο ρωσικής παρέμβασης στο Β.Κόσοβο από ρωσικές επίλεκτες δυνάμεις (Η Ρωσία είναι χώρα που εγγυήθηκε το 1999 την συμφωνία για το Κόσοβο στον ΟΗΕ) σε οποιαδήποτε πρόκληση των Κοσοβάρων, θεωρείται κάτι πολύ εφικτό και υπακούει στην λογική Πούτιν για ορισμένα «καυτά ζητήματα», όπως η Κριμαία για παράδειγμα.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Πόλεμος» μεγάλων δυνάμεων στην Βαλκανική χερσόνησο

Ένταση επικρατεί και πάλι στην περιοχή του Κοσόβου από τις κινήσεις Αμερικανών και Βρετανών που έχουν εξοργίσει πάρα πολύ, τόσο τους Ρώσο...

Διαβάστε την συνέχεια

Σχέδιο για «Κοσοβοποίηση» της Θράκης από την Άγκυρα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghF4lsdaxIfNLawK5FO1XldZPVUivqSImAQuIgDFw6_b8r6xotIHx5tIbOdrJnsEaGvGngZYL3S2pO0DGZjPYBVxH6WRhiAoH4GiQTXmZYBfXD6t45Jde4iHwGVPldeLV0ULO9DIx5jsQ/s1600/tourkuporgos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="880" height="304" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghF4lsdaxIfNLawK5FO1XldZPVUivqSImAQuIgDFw6_b8r6xotIHx5tIbOdrJnsEaGvGngZYL3S2pO0DGZjPYBVxH6WRhiAoH4GiQTXmZYBfXD6t45Jde4iHwGVPldeLV0ULO9DIx5jsQ/s640/tourkuporgos.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Έντονη κινητικότητα με «Δούρειο Ίππο» το DEB. Εικόνες-σοκ με ΣΥΡΙΖΑίους βουλευτές</span></h3> Η παρουσία μουσουλμανικού πληθυσμού, σε συνδυασμό με τον τουρκόφωνο πληθυσμό της νότιας Βουλγαρίας που αποτελεί γεωγραφική συνέχεια της Θράκης, λειτουργεί μερικώς ως πέμπτη φάλαγγα ή ως εμπροσθοφυλακή της τουρκικής στρατηγικής στα Βαλκάνια και ιδιαίτερα στην βορειοανατολική Ελλάδα<br /> <br /> Δυστυχώς το ζήτημα της Θράκης δεν απασχολεί τις εκάστοτε κυβερνήσεις και έχουν αφήσει την τουρκική προπαγάνδα να παίζει μπάλα σε ξένο γήπεδο χώρίς αντίπαλο.<br /> <br /> Το κόμμα DEB για όσους δε γνωρίζουν αποτελεί τη συνέχεια του κόμματος που ιδρύθηκε από τον Αχμέτ Σαδίκ. Βασικός πολιτικός στόχος του DEB είναι να προβληθεί ως ο μοναδικός και αυθεντικός εκφραστής της «τουρκικής ταυτότητας» της μουσουλμανικής μειονότητας.<br /> <br /> Αποτελεί κοινό μυστικό ότι το Τουρκικό προξενείο στη Θράκη χρηματοδοτείται από την Άγκυρα ετησίως με το ποσό των 25.000.000 -30.000.000 για να μπορεί να υλοποιεί τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της «μητέρας πατρίδας» στην ελληνική αυτή περιοχή και να εξαγοράζονται συνειδήσεις.<br /> <br /> Είναι γνωστές οι επαφές και η υποστήριξη που παρέχει το εν λόγω τουρκικό προξενείο στις οργανώσεις και στους συλλόγους της Θράκη που φέρουν στην επωνυμία τους και τη λέξη «τουρκικό…» και στις εκδηλώσεις τους κυματίζει η σημαία της ….«αυτόνομης Δυτικής Θράκης». Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών μπροστά σε αυτές τις ανησυχητικές εξελίξεις φαίνεται πως παρακολουθεί ατάραχο και χωρίς να ιδρώνει… Με την τακτική της ανοχής που έχει υπάρξει δεκαετίες τώρα κανείς δεν ξέρει τι εκλογικό ποσοστό θα καταγράψει το το DEB στη Θράκη στις ευρωεκλογές.<br /> <br /> Έτσι, όπως διαβάζουμε στα tοurkikanea.gr, μέλη του νέου Δ.Σ. του κόμματος DEB επισκέφτηκαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ<br /> <br /> Στις 1/2/2019 η Γενική Πρόεδρος του DEB Τσιντέμ Ασάφογλου και μέλη του Δ.Σ., πραγματοποίησαν εθιμοτυπικές επισκέψεις στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-Ροδόπης Αϊχάν Καραγιουσούφ και Μουσταφά Μουσταφά και στον βουλευτή Ξάνθης Χουσείν Ζεϊμπέκ.<br /> <br /> Στην πρώτη επίσκεψη που έγινε πρωινές ώρες στην Κομοτηνή, τα μέλη του Δ.Σ. του κόμματος DEB, τα υποδέχθηκαν οι βουλευτές Αϊχάν Καραγιουσούφ και Μουσταφά Μουσταφά. Οι βουλευτές ευχήθηκαν στην πρόεδρο Τσιντέμ Ασάφογλου και στο Δ.Σ. να έχουν επιτυχίες στις εργασίες τους και ανέφεραν πως πάντοτε επιθυμούν τον διάλογο μαζί τους.<br /> <br /> Αργότερα πραγματοποίησαν μια εθιμοτυπική επίσκεψη στην Ξάνθη, στο γραφείο του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Χουσείν Ζεϊμπέκ, όπου διεξήχθη μια θερμή συνομιλία. Όπως και οι άλλοι βουλευτές, έτσι και ο Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, ευχήθηκαν στην Πρόεδρο Τσιντέμ Ασάφογλου και στην ηγεσία του κόμματος, να έχουν επιτυχίες στις εργασίες τους<br /> <br /> Ως κόμμα DEB ευχαριστούμε για την θερμή τους υποδοχή, τους βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ Αϊχάν Καραγιουσούφ, Μουσταφά Μουσταφά και Χουσεΐν Ζεϊμπέκ και για μια ακόμη φορά επιθυμούμε να εκφράσουμε την αποφασιστικότητα μας στο να κάνουμε βήματα, ισότιμες προσεγγίσεις, ώστε με αμερόληπτο τρόπο να αναπτύξουμε κουλτούρα συναίνεσης και σχέσεις φιλίας.<br /> <br /> Δείτε εικόνες:<br /> <br /> <img src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/02/154943766527663.jpeg" /><br /> <br /> Εμείς απλά να θυμήσουμε τα εξής. Στο 100% των εκλογικών κέντρων στις ευρωεκλογές του 2014, στον νομό Ροδόπης, το DEB εξασφάλιζε 41,68% έναντι 16,41% της Ν.Δ. και 10,83% του ΣΥΡΙΖΑ και στον νομό Ξάνθης 25,89%, με τη Ν.Δ. να ακολουθεί με 17,59% και τον ΣΥΡΙΖΑ τρίτο με 17,11%.<br /> <br /> Σύμφωνα με τα τότε δημοσιεύματα, προς ενίσχυση του DEB κατέφθασαν με μισθωμένα λεωφορεία περισσότεροι από 4.000 ψηφοφόροι, μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες, καταγόμενοι από τη Ροδόπη και την Κομοτηνή, που ζουν ως εργαζόμενοι, συνταξιούχοι ή φοιτητές στην Τουρκία.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σχέδιο για «Κοσοβοποίηση» της Θράκης από την Άγκυρα

Έντονη κινητικότητα με «Δούρειο Ίππο» το DEB. Εικόνες-σοκ με ΣΥΡΙΖΑίους βουλευτές Η παρουσία μουσουλμανικού πληθυσμού, σε συνδυασμό με τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συνθήκη της Λωζάνης: Το παρασκήνιο που οδήγησε στην υπογραφή της - Η στρατιά του Έβρου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPuZwiUx-X6EiTcByW9EnQHtVX9xakPhIQOPPMmM_hMfs5BX7mH7SdixRsPu9jdXMDv5LkxqAO_oXnrcOyYSg_eOjqZ34lF-k2Fa1Os9GI0QZ90rxdXkFojEm_Ow0GItm2ptAxyRZq81A/s1600/lozani_art.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="541" data-original-width="963" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPuZwiUx-X6EiTcByW9EnQHtVX9xakPhIQOPPMmM_hMfs5BX7mH7SdixRsPu9jdXMDv5LkxqAO_oXnrcOyYSg_eOjqZ34lF-k2Fa1Os9GI0QZ90rxdXkFojEm_Ow0GItm2ptAxyRZq81A/s640/lozani_art.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Μιχάλης Στούκας</b><br /> Η έναρξη των διαπραγματεύσεων - Οι μαξιμαλιστικές τουρκικές απαιτήσεις - Η στάση των Συμμάχων - Η στρατιά του Έβρου - Πώς αποφεύχθηκε ο ελληνοτουρκικός πόλεμος στα τέλη Μαΐου 1923 - Η υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης<br /> <br /> Για τη Συνθήκη της Λωζάνης, έχουμε ακούσει και έχουμε διαβάσει πάρα πολλά, το τελευταίο κυρίως χρονικό διάστημα. Η ελληνική πλευρά δεν δέχεται καμία συζήτηση γι’ αυτή, ενώ η τουρκική κάνει λόγο για ανάγκη «επικαιροποίησης» ή «αναθεώρησής» της.<br /> Το σίγουρο είναι ότι στα 96 σχεδόν χρόνια που έχουν περάσει από την υπογραφή της, αποτελεί τον ακρογωνιαίο (διπλωματικό) λίθο στον οποίο στηρίζεται η χώρα μας. Η Συνθήκη της Λωζάνης όμως, δεν υπογράφτηκε μέσα σε λίγες ημέρες. Χρειάστηκαν πολύμηνες (από τον Νοέμβριο του 1922 ως τον Ιούλιο του 1923) σκληρές διαπραγματεύσεις, που μάλιστα διακόπτονταν για μερικές ημέρες λόγω σφοδρών διαφωνιών όσων συμμετείχαν σ’ αυτές, παρεμβάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων αλλά και η απειλή, από ελληνικής πλευράς για επίθεση, από τον Έβρο, εναντίον της Τουρκίας.<br /> <br /> Θα αναφερθούμε στη συνέχεια, σε γνωστές και άγνωστες στιγμές των διαπραγματεύσεων, που οδήγησαν τελικά στη Συνθήκη της Λωζάνης (24/7/1923).<br /> <br /> Η έναρξη των διαπραγματεύσεων<br /> <br /> Οι διαπραγματεύσεις άρχισαν στις 8/21 Νοεμβρίου 1922 στην ελβετική πόλη Λωζάνη, παρουσία αντιπροσώπων από τις εξής χώρες: Ελλάδα, Τουρκία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία (την οποία εκπροσωπούσε ο Μπενίτο Μουσουλίνι που πριν τρεις εβδομάδες είχε καταλάβει την εξουσία), Ρουμανία, Σερβία, Βουλγαρία, Πορτογαλία και Ιαπωνία. <br /> <br /> Όταν συζητήθηκε το θέμα των Στενών, κλήθηκαν να συμμετάσχουν η Ρωσία (ουσιαστικά η Ε.Σ.Σ.Δ.), το Βέλγιο, η Ισπανία, η Ολλανδία, η Σουηδία και η Νορβηγία. Οι Η.Π.Α. έστειλαν παρατηρητή, όχι αντιπρόσωπο. Η χώρα μας προσπαθούσε να ορθοποδήσει μετά τη μικρασιατική καταστροφή και την απώλεια της Ανατολικής Θράκης, με την Ανακωχή των Μουδανιών.<br /> <br /> Παράλληλα, βρισκόταν διπλωματικά απομονωμένη μετά την εκτέλεση των έξι στο Γουδή. Αλήθεια, σε αυτή την κατάσταση ποιος θα μπορούσε να τεθεί επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Λωζάνη, για να περισωθεί, ότι ήταν δυνατόν;<img height="425" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2019-02-09/lozani_in3.jpg" width="640" /><br /> Γράφει σχετικά ο Παύλος Καρολίδης: <br /> «Ο ενδεδειγμένος ανήρ εις τοιαύτην περίστασιν ίνα εξαγάγει την Ελλάδα εκ της πρωτοφανούς δυσχερούς θέσεως ήτο ο Ελευθ. Βενιζέλος. Διότι ούτος μόνος ηδύνατο να λαλήσει την γλώσσαν του δικαίου και πρέποντος εναντίον των γαλλικών αθεμιτουργιών… ως έπραξε τούτο ουχί άπαξ (=όχι μία φορά) εν ταις τελευταίαις περιπεταίαιες του πολέμου (ενν. του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου) και τον τερματισασών τούτον συνθηκών».<br /> <br /> Οι Τούρκοι, από την άλλη πλευρά, που είχαν επικεφαλής της αντιπροσωπείας τους τον Ισμέτ πασά (μετέπειτα Ισμέτ Ινονού), εμφανίστηκαν στη Λωζάνη με τον αέρα του νικητή και προέβαλαν όχι απλά μαξιμαλιστικές αλλά και απαράδεκτες αξιώσεις.<br /> <br /> Οι διεθνείς συσχετισμοί στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στη Λωζάνη<br /> <br /> Πολύ μεγάλη σημασία, νομίζουμε πως έχουν οι ισορροπίες ανάμεσα στις Μεγάλες Δυνάμεις κατά την έναρξη των διαπραγματεύσεων στη Λωζάνη. Τη Γαλλία, κυβερνούσε ο Εθνικός Συνασπισμός, που είχε νικήσει στις εκλογές της 16ης Νοεμβρίου 1919. Πρωθυπουργός και Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Ραϊμόν Πουανκαρέ. Οι σχέσεις Γαλλίας και Μ. Βρετανίας δεν ήταν καθόλου καλές, ιδίως μετά την μονομερή ενέργεια της Γαλλίας τον Ιανουάριο του 1923, που οδήγησε στην κατάληψη του Ρουρ.<br /> <br /> Στη Μ. Βρετανία, στις 19 Οκτωβρίου 1922, οι επικεφαλής του Συντηρητικού Κόμματος εκδήλωσαν την επιθυμία να κατέβουν στις εκλογές χωρίς τη συνεργασία με τους Φιλελεύθερους. Η κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας που είχε σχηματιστεί τον Δεκέμβριο του 1916, με πρωθυπουργό τον πρωτεργάτη της διάλυσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας Λόιδ Τζορτζ, έδωσε τη θέση της σε νέα, με πρόεδρο τον Μπόναρ Λο. Το υπουργείο Εξωτερικών διατήρησε ο λόρδος Κόρζον.<br /> <br /> Στις εκλογές που ακολούθησαν, οι Συντηρητικοί έλαβαν την πλειοψηφία των εδρών (λόγω εκλογικού συστήματος), υστερούσαν όμως σε ψήφους (38,2% έναντι 60% της αντιπολίτευσης). Ο Μπόναρ Λο αρρώστησε και παραιτήθηκε. Τον διαδέχτηκε ο Μπάλντουϊν. Στις νέες εκλογές που προκηρύχθηκαν, οι Συντηρητικοί ηττήθηκαν.<br /> <br /> Στην Ιταλία, είχε καταλάβει την εξουσία ο Μουσολίνι. Η γειτονική μας χώρα ήταν δυσαρεστημένη από τους Βρετανούς και τους Γάλλους, καθώς θεωρούσε ότι αδικήθηκε στις συνθήκες ειρήνης και ότι αυτοί δεν είχαν τηρήσει τις μυστικές συμφωνίες που είχαν υπογράψει με την Ιταλία.<br /> <br /> <img height="472" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2019-02-09/lozani_in4.jpg" width="640" />Οι διαπραγματεύσεις στη Λωζάνη<br /> <br /> Με την έναρξη των εργασιών, οι Τούρκοι ζήτησαν να επανέλθουν τα ελληνικά σύνορα στον Έβρο (κάτι που είχε γίνει de facto) και να διεξαχθεί δημοψήφισμα στη Δυτική Θράκη. Ύστερα από πολλές συζητήσεις απορρίφθηκε η δεύτερη τουρκική απαίτηση. Τότε, ο Ισμέτ πρότεινε να δοθεί στους Τούρκους το Τρίγωνο του Κάραγατς και υποστήριξε το αίτημα της Βουλγαρίας να αποκτήσει διέξοδο προς το Αιγαίο. Ο κίνδυνος για την Αλεξανδρούπολη ήταν προφανής. Ο επικεφαλής της βρετανικής αντιπροσωπείας λόρδος Κόρζον απέρριψε και αυτή την πρόταση.<br /> <br /> Στις 12/25 Νοεμβρίου 1922, ο Ισμέτ ζήτησε να ουδετεροποιηθούν και να γίνουν αυτόνομα τα νησιά: Ίμβρος, Τένεδος, Σαμοθράκη, Λέσβος, Λήμνος, Χίος, Σάμος και Ικαρία με το πρόσχημα ότι η Ελλάδα είχε πάντα επεκτατικές βλέψεις απέναντι στην Τουρκία. Η χώρα μας αρνήθηκε και δέχτηκε μόνο την αποστρατικοποίηση των νησιών που βρίσκονται κοντά στις μικρασιατικές ακτές. Τελικά, η Τουρκία υποχώρησε στο ζήτημα της αυτονομίας των άλλων νησιών, εκτός της Ίμβρου, της Τενέδου και της Σαμοθράκης.<br /> <br /> Παράλληλα, διευθετήθηκε και το ζήτημα της ελεύθερης ναυσιπλοΐας στα Στενά, τα οποία αποφασίστηκε να μείνουν ελεύθερα στη διέλευση ξένων πλοίων αφού η Τουρκία πάρει επαρκείς εγγυήσεις. <br /> <br /> Στη συνέχεια, ο Ισμέτ έθεσε το θέμα της ανταλλαγής των αιχμαλώτων, το οποίο ρυθμίστηκε γρήγορα και το ζήτημα της ανταλλαγής των πληθυσμών, στο οποίο ο Ισμέτ αξίωνε την αποχώρηση όλων των Ελλήνων της Τουρκίας, ακόμα κι εκείνων της Κωνσταντινούπολης (περίπου 100.000) και της Σμύρνης (περίπου 150.000). Μετά από μακρές και επίμονες συζητήσεις, αποφασίστηκε να εξαιρεθούν από την ανταλλαγή οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης και οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης. Όταν οι Σύμμαχοι παρατήρησαν ότι οι Τούρκοι θα ζημιωθούν από τη φυγή των Ελλήνων, αυτοί απάντησαν:<br /> <img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2019-02-09/lozani_ismet_in.jpg" width="440" /><br /> <br /> «Και 30% και 50% αν πρόκειται να ζημιωθούμε, το προτιμούμε ,παρά να έχουμε μέσα στον τόπο μας ξένους και εχθρούς». Ο Ισμέτ, έθεσε ακόμα απομάκρυνσης του Οικουμενικού Πατριαρχείου από την Κωνσταντινούπολη, όμως σε αυτό αντέδρασαν Βρετανοί και Βαλκάνιοι. Στις 17/30 Ιανουαρίου οι Έλληνες και οι Τούρκοι αντιπρόσωποι υπέγραψαν συμφωνίες για την ανταλλαγή των αιχμαλώτων πολέμου και την ανταλλαγή ελληνικών και μουσουλμανικών πληθυσμών.<br /> <br /> Ως ημέρα για την υπογραφή της γενικότερης συμφωνίας, ορίστηκε η 4η Φεβρουαρίου 1923. Ξαφνικά, ο Ισμέτ, κατά την έναρξη της συνεδρίασης ζήτησε πολεμική αποζημίωση πολλών εκατομμυρίων χρυσών λιρών. Ο Κόρζον αντέδρασε και η συνεδρίαση διαλύθηκε. Οι Τούρκοι, που όπως σημειώσαμε, από την αρχή των διαπραγματεύσεων ήταν απαιτητικοί και αλαζόνες, είχαν προκαλέσει την οργή όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και των Συμμάχων με διάφορες αξιώσεις τους (για τη Μοσούλη, την Αλεξανδρέτα κλπ.) <br /> <br /> Ο Βενιζέλος λίγο μετά την έναρξη της Διάσκεψης τηλεγράφησε στην Αθήνα:<br /> <br /> <i>«Λύσις τρομερού προβλήματος εξαρτάται από κατάστασιν στρατού μας. Δύναται ούτος εντός μιας εβδομάδος εξορμών να φθάσει όχι Βόσπορον τουλάχιστον εις Τσατάλτζαν. Θρασύτης Τούρκων Συνδιασκέψει είναι τοιαύτη, ώστε Σύμμαχοι, αν δεν διαρρήξωσι διαπραγματεύσεις μετ’ αυτόν εν περιπτώσει συνεχίσεως ελληνοτουρκικού πολέμου, θα μείνωσιν ουδέτεροι και θα προΐδωσι μάλλον ευμενώς προς ενδεχόμενην νίκην μας, ουδέ θα θελήσωσι να στερήσωσι ημάς καρπών αυτής. </i><br /> <i><br /></i> <i>Όπως δυνηθώ να έχω αμεσοτέραν αντίληψιν καταστάσεως στρατού, διέταξα στρατηγόν Μαζαράκην απέλθει σήμερον δια Δεδεαγάτς (Αλεξανδρούπολη) και έλθει επαφήν μετά σωματαρχών στρατού, μοι ανακοινώσει δε αντιλήψεις των.</i><br /> <i><br /></i> <i>Ξένοι στρατιωτικοί ανησυχούν εν τούτοις αποχώρησιν στρατηγού Νίδερ και είμαι βέβαιος ότι, αν ούτος, παραβλέπων κατάστασιν υγείας, αναλάβει πάλι αρχιστρατηγίαν, Σύμμαχοι θα αποβλέπουν μεγαλύτεραν εμπιστοσύνην στρατόν μας»</i>. Ο Νίδερ, ήταν διοικητής του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στην Ουκρανία. Εκεί γνωρίστηκε με πολλούς στρατιωτικούς των Συμμάχων, οι οποίοι τον είχαν σε μεγάλη εκτίμηση.<br /> <br /> Στο μεταξύ η Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Άγκυρας απέρριψε στις 7 Μαρτίου το σχέδιο της συνθήκης και πρόβαλε νέες παράλογες απαιτήσεις, όπως την καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων από τη χώρα μας για τις ζημιές που προκάλεσε ο Ελληνικός Στρατός.<br /> <br /> Η ελληνική πλευρά, βλέποντας ότι τα πράγματα οδηγούνταν σε αδιέξοδο και καθώς η Στρατιά του Έβρου είχε πλήρως συγκροτηθεί και ήταν ετοιμοπόλεμη, αποφάσισε να καταφύγει στη λύση των όπλων.<br /> <br /> Η Στρατιά του Έβρου<br /> <br /> Η Επαναστατική Επιτροπή, μόλις ανέλαβε την εξουσία, έριξε όλο το βάρος της στην ανασυγκρότηση του στρατού που είχε συγκεντρωθεί στη Θράκη. Αριθμητικά, οι δυνάμεις ήταν αρκετές. Ποιοτικά όμως, βρίσκονταν σε πολύ χαμηλό επίπεδο.<br /> Ο Πλαστήρας, απευθύνθηκε στον Πάγκαλο για να αναλάβει την ανασυγκρότηση του στρατού αυτού. Ο Πάγκαλος του απάντησε ότι αρνείται γιατί «τους θεωρεί (ενν. τους ηγέτες της Επανάστασης) χαλβάδες» (!).<br /> <br /> Την αποστολή ανασυγκρότησης ανέλαβε αρχικά ο Κ. Νίδερ. Όταν όμως αρρώστησε, ο Πάγκαλος, αφού επέβαλε τους όρους του, ανέλαβε το αξίωμα του Αρχιστρατήγου της Στρατιάς του Έβρου. Με μεγάλη αυστηρότητα, καθώς δεν δίσταζε να δώσει εντολές να εκτελεστούν στρατιώτες και πολίτες για καταχρήσεις και μεθοδικότητα, κατάφερε να μετατρέψει ένα απειθάρχητο σύνολο, σε οργανωμένο στρατό.<br /> <br /> Είναι χαρακτηριστικό ότι συχνά έκανε χρήση του μαστίγιού του, που ήταν φτιαγμένο από δέρμα ρινόκερου για να τιμωρήσει κάποιους (!). Ας δούμε ποιες μονάδες απάρτιζαν τη Στρατιά του Έβρου.<br /> <br /> α) Τμήματα του νότιου συγκροτήματος της Μικράς Ασίας, που όμως κατά την υποχώρηση είχαν χάσει τον βαρύ οπλισμό τους.<br /> β) Δύο μεραρχίες του βόρειου συγκροτήματος που από τη Μικρά Ασία έφτασαν στην Ανατολική Θράκη με όλο τον οπλισμό τους και<br /> γ) Η Ανεξάρτητη Μεραρχία, που είχε διασώσει σχεδόν ακέραιο τον οπλισμό της<br /> <br /> Στα απομνημονεύματά του, ο Θ. Πάγκαλος γράφει:<br /> <br /> «Οι στρατιώται ήσαν πλέον τελείως απειθάρχητοι και ως επί το πλείστον γυμνοί διέρρεον δια ξηράς, ενώ ανώτεροι διοικηταί, ακόμη και μέραρχοι, διεπληκτίζοντο, και εγκατέλειπον αυτοβούλως και άνευ αδείας του Αρχηγού ή του Υπουργείου την θέσιν των, και ήρχοντο εις τας Αθήνας. Κύματα προσφύγων εις αθλίαν κατάστασιν συνέρρεον αθρόως από την Ανατολικήν Θράκης».<br /> <br /> Τα κρούσματα απειθαρχίες ήταν πάρα πολλά. Μικρές ομάδες στρατιωτών είχαν μεταβληθεί σε συμμορίες. Ο Θ. Πάγκαλος, επανέφερε και εφάρμοσε την ποινή του θανάτου για λιποτάκτες, ανυπότακτους και τους διαχειριστές των στρατιωτικών υλικών που προέβαιναν σε καταχρήσεις. Απαγόρευσε αποσπάσεις και μεταθέσεις (μάλιστα κάλεσε και τον γιο του που βρισκόταν στο Παρίσι να επιστρέψει). Φρόντισε όμως και για τη βελτίωση των συνθηκών για τους στρατιώτες.<br /> Μερίμνησε για την καλή διατροφή, την ένδυση και την υπόδησή των οπλιτών και φρόντισε να έχουν καθημερινά ένα πακέτο τσιγάρα.<br /> <br /> <img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2019-02-09/lozani_pangalos_in.jpg" width="407" /><br /> <br /> Σύντομα το ηθικό και το φρόνημα των στρατιωτών αναπτερώθηκαν, ενώ επανήλθε και η χαμένη τους αξιοπρέπεια.<br /> Στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», διαβάζουμε:<br /> <br /> «Η ανασύνταξη εννέα ετοιμοπόλεμων μεραρχιών πεζικού και μιας ιππικού στον Έβρο, με συνολική δύναμη 100.000 ανδρών, από το Δεκέμβριο (1922) ως τον Απρίλιο του 1923, παρείχε ένα πολύτιμο διαπραγματευτικό όπλο στον αντιπρόσωπο της Ελλάδας στη Λωζάνη (ενν. τον Βενιζέλο), αλλά παράλληλα αύξησε επικίνδυνα το γόητρο και τις φιλοδοξίες του Πάγκαλου».<br /> <br /> Για την περίπτωση επίθεσης εναντίον της Τουρκίας, προετοιμαζόταν εντατικά και ο Στόλος. Τα τρία θωρηκτά, «Αβέρωφ», «Λήμνος», «Κιλκίς» και όλα τα διαθέσιμα αντιτορπιλικά εκτελούσαν συνεχώς ασκήσεις για να είναι έτοιμα αν χρειαστεί. Σχεδιάζονταν επίσης και αποβατικές επιχειρήσεις.<br /> <img height="261" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2019-02-09/lozani_pagalos_evros_in.jpg" width="640" /><br /> <br /> Στάλθηκαν μάλιστα στην Τένεδο το αντιτορπιλικό «Αετός» και το τορπιλοβόλο «Αρεθούσα» για να κατοπτεύσουν τις τουρκικές εγκαταστάσεις στην ασιατική ακτή του Ελλησπόντου, από το οχυρό του Κουμκαλέ μέχρι τη Λάμψακο.<br /> <br /> Το σχέδιο ενέργειας της Στρατιάς, προέβλεπε αιφνιδιαστική διάβαση του Έβρου, γενική επίθεση κατά του όγκου των τουρκικών δυνάμεων, την ανατροπή της αμυντικής γραμμής Τσατάλτζας και την εγκατάστασή της στην ευρωπαϊκή ακτή του Βοσπόρου. Δύο μεραρχίες με τη βοήθεια του Στόλου θα αποβιβάζονταν στον κόλπο του Ξηρού. Όλα αυτά βέβαια, με την προϋπόθεση ότι οι Σύμμαχοι δεν θα αντιδρούσαν.<br /> <br /> Η συνέχεια των διαπραγματεύσεων στη Λωζάνη<br /> <br /> Ο Βενιζέλος, βλέποντας την απαράδεκτη τουρκική στάση στις διαπραγματεύσεις, δεν ήταν πλέον αντίθετος στην επανάληψη των εχθροπραξιών. Για να γίνει όμως αυτό έπρεπε να συμβούν τα ακόλουθα:<br /> <br /> i) να εξασφαλιστεί το αξιόμαχο του στρατού<br /> ii) να επιτραπεί η είσοδος του ελληνικού στόλου στην Προποντίδα, ώστε να εμποδιστεί η μεταφορά του κύριου όγκου του τουρκικού στρατού στη Θράκη και <br /> iii) να επιτευχθεί η συνεργασία και υποστήριξη της Γιουγκοσλαβίας, για να αποτραπεί ενδεχόμενη βουλγαρική επίθεση εναντίον της Ελλάδας.<br /> <br /> Για τον σκοπό αυτό, είχε μεταβεί στις αρχές του 1923 ο πρέσβης Ν. Μαυρουδής για διαπραγματεύσεις στο Βελιγράδι. Η χώρα μας πρόσφερε τη Φλώρινα στη γειτονική χώρα, με την προϋπόθεση ότι θα έστελνε μια μεραρχία με βαρύ πυροβολικό στην Α. Θράκη και άλλες δύο στην Δ. Θράκη για απόκρουση τυχόν βουλγαρικής επίθεσης.<br /> <br /> <img height="365" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2019-02-09/lozani_in.jpg" width="640" /><br /> <br /> Οι διαπραγματεύσεις άρχισαν στις 4/1/1923. Ο Γιουγκοσλάβος πρωθυπουργός Πάσιτς, μετά από δεκαήμερες διαπραγματεύσεις, δέχτηκε μόνο να προσφέρει διπλωματική υποστήριξη. Η Γιουγκοσλαβία, είχε δείξει τις προθέσεις της και σε κάποιες κρούσεις που είχαν γίνει νωρίτερα, μέσω του πρεσβευτή της στην Αθήνα Μπαλούχτσιτς. Ο λόγος της άρνησής της, ήταν ότι φοβόταν ουγγρική επίθεση.<br /> <br /> Μετά την αποτυχία της αποστολής Μαυρουδή, ο Βενιζέλος έστειλε στο Βελιγράδι τον Στρατηγό Α. Μαζαράκη, με μία επιστολή προς τον Πάσιτς. Ο Γιουγκοσλάβος πρωθυπουργός, με διάφορες προφάσεις, δεν συναντήθηκε με τον Μαζαράκη, που βρισκόταν στο Βελιγράδι για 20 μέρες. <br /> <br /> Και ο Υπουργός Εξωτερικών Α. Αλεξανδρής όμως, ανέλαβε μια σειρά αποστολών. Τον Απρίλιο του 1923 πήγε στο Παρίσι, όπου συναντήθηκε με τον Πουανκαρέ, στον οποίο εξέφρασε τα παράπονά του για την τουρκική στάση. Ο Πουανκαρέ, απάντησε:<br /> <br /> «Γνωρίζουν όμως (οι Τούρκοι), ότι δεν θα επιτρέψουμε αδικίες και ακόμη, γνωρίζοντες το αξιόμαχο του στρατού σας, μου φαίνεται παράξενο να σας προκαλούν με αδιαλλαξία».<br /> <br /> Τον Ιούνιο του 1923, πήγε στη Ρώμη, όπου συναντήθηκε με τον Μουσολίνι, που του είπε:<br /> <br /> «Οι αποφάσεις της Λωζάνης είναι άδικες για την Ελλάδα. Η Ανατολική Θράκη έπρεπε να σας δοθεί. Την Ιταλία, σε κάθε δική σας δράση και στρατιωτική, ειδικά στρατιωτική, για τη διεκδίκηση των εθνικών σας αυτών δικαίων, θα τη βρείτε στο πλευρό σας, είτε τώρα αμέσως, είτε στο μέλλον. Αυτό, είναι επίσημη δήλωσή μου».<br /> <br /> Όταν ο Αλεξανδρής ενημέρωσε τον Βενιζέλο, αυτός είπε: <br /> <br /> «Τον μπερμπάντη! Ήθελε να μας ξαναμπλέξει σε ανόητες περιπέτειες για να ψαρέψει σε θολά νερά και, όχι απίθανο, σε βάρος μας».<br /> <br /> Στο μεταξύ, μετά από έντονες πιέσεις, οι διαπραγματεύσεις στη Λωζάνη ξανάρχισαν στις 23 Απριλίου 1923, αλλά η τουρκική αδιαλλαξία είχε εκνευρίσει τους πάντες. Μια νέα ελληνοτουρκική σύγκρουση όμως, έβρισκε αντίθετους τους Συμμάχους.<br /> <br /> Η Επαναστατική Κυβέρνηση στην Αθήνα, κάλεσε τον Βενιζέλο να καταγγείλει την ανακωχή των Μουδανιών μέσα σε 15 ημέρες, με αφορμή την παραβίαση της ανακωχής από την Τουρκία, τις διώξεις των Ελλήνων στον Πόντο και τις κατασχέσεις των ελληνικών τραπεζών.<br /> <br /> Ο Βενιζέλος που έβλεπε ότι οι Σύμμαχοι δεν ήταν θετικά διακείμενοι σε μια ελληνική επίθεση, που σαν απώτερο στόχο είχε την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης αντιπρότεινε να δοθεί στην Τουρκία το «Τρίγωνο του Κάραγατς» ως αντάλλαγμα για τις τουρκικές απαιτήσεις.<br /> <img height="602" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2019-02-09/lozani_chatzikyriakos_in.jpg" width="640" />Στις 25 Μαΐου συναντήθηκαν για δύο ώρες Βενιζέλος και Ισμέτ χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο πρωθυπουργός Γονατάς τηλεγράφησε στον Θ. Πάγκαλο να είναι έτοιμος για επίθεση στις 27 Μαΐου. Ενημερώθηκε ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ και ο Βενιζέλος ετοιμαζόταν να εγκαταλείψει τη Λωζάνη.<br /> <br /> Ανήσυχοι οι Σύμμαχοι ζήτησαν να συναντηθούν στις 26 Μαΐου εκπρόσωποί τους με Έλληνες, Τούρκους και τον Γιουγκοσλάβο εκπρόσωπο (μετά από πίεση του Βενιζέλου). Παράλληλα, ζήτησαν από τον Κρητικό πολιτικό να παρατείνει τη διαμονή του ως τις 28 Μαΐου. Ο Βενιζέλος δέχτηκε.<br /> <br /> Στις Ελευθερές της Καβάλας όμως στις 28 Μαΐου 1923, άρχισε η επιβίβαση ελληνικών στρατιωτικών τμημάτων στα μεταγωγικά. Ο Πάγκαλος έστειλε στον Ναύαρχο Χατζηκυριάκο και τους Σωματάρχες τηλεγράφημα με την οδηγία να είναι έτοιμοι για ταυτόχρονη ενέργεια τη νύχτα της 28ης προς 29η Μαΐου (ίσως η επιλογή της 29ης Μαΐου να ήταν συμβολική).<br /> <br /> Στον Έβρο οι λεμβόζευκτες γέφυρες ήταν έτοιμες και ο Στόλος ανέμενε την εντολή για να πλεύσει προς τα Στενά. Από την άλλη πλευρά, το ηθικό του τουρκικού στρατού, είχε πέσει κατακόρυφα. Γράφει χαρακτηριστικά ο Βρετανός αρχιστράτηγος των δυνάμεων που βρίσκονταν στην Τουρκία G.H. Harrington:<br /> <br /> «Ο Τουρκικός Στρατός έφθινε εις δύναμιν και μαχητικήν αξίαν. Οι άνδρες είχαν κουρασθεί, εζήτουν ν’ απολυθώσι και διενεργείτο αποστράτευσις. Η δυσφορία ηυξάνετο λόγω δυσχερειών του εφοδιασμού εις τρόφιμα και ιματισμόν. Ως εκ τούτου κατά Μάιον του 1923 επείσθην ότι ο Τουρκικός Στρατός είχε χάσει το 50% της προ εξαμήνου μαχητικής του αξίας» (Ιστορία Γ.Ε.Σ.).<br /> <br /> Στη μυστική σύσκεψη της 26ης Μαΐου, οι Τούρκοι έδειχναν πάλι ανυποχώρητοι. Τελικά, ο Ισμέτ δήλωσε ότι η Τουρκία ικανοποιείται με την παραχώρηση του Κάραγατς και των προαστίων του και την απόδοση των τουρκικών εμπορικών πλοίων που είχαν κατασχεθεί το 1918. Ο Βενιζέλος δήλωσε ότι αποδέχεται τις τουρκικές προτάσεις και έτσι επιτεύχθηκε μια καταρχήν συμφωνία.<br /> <br /> Όταν πληροφορήθηκαν τις εξελίξεις οι στρατιωτικοί, έμειναν έκπληκτοι. Ειδικά ο Πάγκαλος και ο Χατζηκυριάκος «έπεσαν του πεθαμού» όπως γράφει ο Γ. Κορδάτος. Τελικά ο Πάγκαλος αναγκάστηκε να παραιτηθεί στις 23 Ιουνίου 1923 ενώ η Συνθήκη της Λωζάνης υπογράφτηκε στις 4/7/1923. Για όσα έγιναν στο χρονικό διάστημα από τον Νοέμβριο του 1922 ως τον Μάιο του 1923, έχουν γραφτεί πολλά και αντικρουόμενα. Το σίγουρο είναι, και σ’ αυτό συμφωνούν όλοι, ότι η Στρατιά του Έβρου, αποτέλεσε μέγιστο διπλωματικό όπλο στη φαρέτρα του Βενιζέλου.<br /> <br /> Όσο για το τι θα επακολουθούσε αν ξεκινούσε ένας νέος ελληνοτουρκικός πόλεμος το 1923, δεν θα το μάθουμε ποτέ…<br /> <br /> Κλείνουμε με όσα έγραψε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ το 1925 στο βιβλίο του « The World Crisis»:<br /> « Η εις την Ευρώπη είσοδος και πάλιν των Τούρκων, ως αχαλινώτων και ατιθασεύτων κατακτητών, απετέλει την χειροτέραν δια τους Συμμάχους ταπείνωσιν».<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Συνθήκη της Λωζάνης: Το παρασκήνιο που οδήγησε στην υπογραφή της - Η στρατιά του Έβρου

Μιχάλης Στούκας Η έναρξη των διαπραγματεύσεων - Οι μαξιμαλιστικές τουρκικές απαιτήσεις - Η στάση των Συμμάχων - Η στρατιά του Έβρου - Πώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε τρομερή κρίση πληθωρισμού η Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHa3LGirKFifzSFl0jK6nm4H-Vgf3KQl0BY2Iec0EfHBs3d0Xq29epc-mAyV5OmE0q9goYsJoEqp4SxN3SFxfFH47USm0xbYL70cNCMqX46XfC0QOUCjCUrbFF9TAtggptn6ka2klV5SQ/s1600/se-tromeri-krisi-plithorismoy-i-toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="324" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHa3LGirKFifzSFl0jK6nm4H-Vgf3KQl0BY2Iec0EfHBs3d0Xq29epc-mAyV5OmE0q9goYsJoEqp4SxN3SFxfFH47USm0xbYL70cNCMqX46XfC0QOUCjCUrbFF9TAtggptn6ka2klV5SQ/s640/se-tromeri-krisi-plithorismoy-i-toyrkia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Σε κατάσταση πανικού ο Ερντογάν, ο οποίος θα «ντυθεί» ουσιαστικά από πρόεδρος μανάβης, για να μην γίνει η Τουρκία… Βενεζουέλα λόγω της τεράστιας κρίσης πληθωρισμού που κτυπά αλύπητα την χώρα, της οποίας οι πολίτες είναι στα πρόθυρα εξέγερσης. <br /> <br /> Μετά από εντολή του Ερντογάν, οι τοπικές αρχές της Τουρκίας θα αρχίσουν να πωλούν οι ίδιες φρούτα και λαχανικά, (μειώνοντας στο ελάχιστο το κέρδος φυσικά), για να «επιβραδύνουν» το αυξανόμενο κόστος των τροφίμων, επιβεβαίωσε ο υπουργός Οικονομικών και ανάπτυξης Berat Albayrak.<br /> <br /> <img src="https://hellas-now.com/wp-content/uploads/2019/02/se-tromeri-krisi-plithorismoy-i-toyrkia-i-archi-toy-teloys.jpg" /> <br /> <br /> Οι δήμοι θα αρχίσουν να προσφέρουν φθηνότερα είδη φρούτων, λαχανικών και γενικά ζαρζαβατικών από την επόμενη εβδομάδα, δήλωσε ο Τούρκος υπουργός, σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Dünya. <br /> <br /> Η κυβέρνηση της Τουρκίας αναζητά τρόπους για να επιβραδύνει τον πληθωρισμό των τιμών, οι οποίες ξεπέρασαν το πενταετές υψηλό 25,2% τον Οκτώβριο, πριν από τις τοπικές εκλογές του Μαρτίου. <br /> <br /> Το ποσοστό υποχώρησε στο 20,3% τον Δεκέμβριο, αλλά η αύξηση των τιμών των τροφίμων έφθασε στο 20,4% τον περασμένο μήνα. <br /> <a href="https://hellas-now.com/syria-xekinise-i-teliki-epithesi-enantion-toy-teleytaioy-thylaka-toy-islamikoy-kratoys/">Διαβάστε: Συρία: Ξεκίνησε η τελική επίθεση εναντίον του τελευταίου θύλακα του Ισλαμικού Κράτους</a><br /> <br /> Έτσι έχουμε την πλήρη επιβεβαίωση του άρθρου μας, για την πραγματικά άθλια κατάσταση που βιώνουν οι Τούρκοι πολίτες, λόγω της μη δυνατότητας αγοράς βασικών καταναλωτικών προϊόντων παλεύοντας καθημερινά με την επιβίωση. <br /> <br /> Είχαμε αναφέρει συγκεκριμένα ότι εάν θέλει κάποιος να μάθει τι κατάσταση επικρατεί σε μια χώρα πραγματικά, δεν έχει παρά να ρωτήσει πολίτες αυτής της χώρας, εκεί ακριβώς που χτυπά ο παλμός μιας κοινωνίας… στην λαϊκή αγορά όπου η φτωχή και η μεσαία τάξη κάνει τα απαραίτητα ψώνια της. <br /> <br /> Έτσι και στην Τουρκία, βίντεο σε κοινωνικό δίκτυο δείχνει την πραγματική άγρια κατάσταση που βιώνουν οι Τούρκοι πολίτες, οι οποίοι στην κυριολεξία στενάζουν για να αγοράσουν τα απολύτως απαραίτητα τρόφιμα.<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="392" src="https://www.youtube.com/embed/qy6cmmb8w54" width="696"></iframe><br /> <a href="https://hellas-now.com/" target="_blank"><br /></a> <a href="https://hellas-now.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σε τρομερή κρίση πληθωρισμού η Τουρκία

Σε κατάσταση πανικού ο Ερντογάν, ο οποίος θα «ντυθεί» ουσιαστικά από πρόεδρος μανάβης, για να μην γίνει η Τουρκία… Βενεζουέλα λόγω της τε...

Διαβάστε την συνέχεια