Παλαιστινιακή Αρχή: Απορρίπτει κατηγορηματικά τα σενάρια καθορισμού ΑΟΖ με την Τουρκία

<img height="320" src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2021/05/yeni_safak_libya_2-750x375-1.jpg" width="640" /><br /><br />Του <b>Κώστα Αλατζά</b><br />Απορρίπτει κατηγορηματικά τα σενάρια περί συζητήσεων ανάμεσα στην Παλαιστινιακή Αρχή και την Τουρκία για καθορισμό ΑΟΖ ο Παλαιστίνιος πρέσβης στην Αθήνα, Μαρουάν Τουμπάσι. Την ίδια ώρα, στη Λευκωσία οι υπουργοί Άμυνας Ελλάδας και Κύπρου καταδίκασαν την τουρκική προκλητικότητα και ανανέωσαν για τέταρτη φορά την τριμερή αμυντική συνεργασία τους με την Αίγυπτο. <br /><br />Σε συνέντευξη που παραχώρησε χθες ο Παλαιστίνιος πρέσβης ανέφερε ότι δεν υπάρχει καμία συζήτηση για καθορισμό θαλασσίων ζωνών και απέδωσε τα σενάρια περί συμφωνίας στα πρότυπα του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου σε διαρροές της τουρκικής κυβέρνησης. «Εμείς το κράτος της Παλαιστίνης σεβόμαστε το Διεθνές Διίκαιο και το Δίκαιο της θαλασσας. Και θέλουμε την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου παντού, στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Κύπρο», δήλωσε ο κ. Τουμπάσι.<br /><br />Η δήλωση Τουμπάσι διαφοροποιείται από τις θέσεις που είχε εκφράσει το περασμένο καλοκαίρι ο Παλαιστίνιος πρέσβης στην Άγκυρα ο οποίος είχε αφήσει να εννοηθεί ότι η Παλαιστινιακή αρχή προτίθεται να συνεργαστεί με την Τουρκία, ακόμη και στο θέμα των θαλασσίων ζωνών. Σενάριο το οποίο επανήλθε πριν από λίγες ημέρες από τον Τζιχάτ Γιατζί, έναν εκ των θεωρητικών της Γαλάζιας Πατρίδας, ο οποιος πρότεινε τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών με την Παλαιστίνη παρακάπτοντας προκλητικά την κυπριακή ΑΟΖ.<div><br />Τριμερής Ελλάδας-Αιγύπτου-Κύπρου και κοινές ασκήσεις<br /><br />Η τουρκική προκλητικότητα βρέθηκε στο επίκεντρο της τριμερούς συνάντησης Ελλάδας Κύπρου και Αιγύπτου. «Καταδικάσαμε για μια ακόμη φορά τις προκλητικές και μονομερεις ενέργειες κατά της Κύπρου και της Ελλάδας που αποτελούν κατάφορη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίουτ και των σχέσεων καλής γειτονίας», επισήμανε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος.<br /><br />«Η Άγκυρα έχει πραγματοποιήσει παράνομες έρευνες και γετρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ παραβιάζοντας τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου», επισήμανε ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου», ανέφερε ο κ. Πετρίδης.<br /><br />Από την πλευρά του ο Αιγύπτιος υπουργός Άμυνας Μοχάμεντ Άχμεντ Ζάκι, επισήμανε την ανάγκη ενίσχυσης της αμυντικής και στρατιωτικής συνεργασίας με κοινές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις. Στόχος, όπως είπε είναι η προώθηση της ειρήνης, της ασφάλειας και της σταθερότητας στην ανατολική Μεσόγειο στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας.<br /><br />Η επόμενη τριμερής σύναντηση θα πραγματοποιηθεί το 2022 στην Αίγυπτο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.onalert.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Παλαιστινιακή Αρχή: Απορρίπτει κατηγορηματικά τα σενάρια καθορισμού ΑΟΖ με την Τουρκία

Του Κώστα Αλατζά Απορρίπτει κατηγορηματικά τα σενάρια περί συζητήσεων ανάμεσα στην Παλαιστινιακή Αρχή και την Τουρκία για καθορισμό ΑΟΖ ο Πα...

Διαβάστε την συνέχεια

Το τεστ της Γάζας

<img height="427" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/60a53c4d1e0000657e10211d.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το τεστ της Γάζας θα δείξει αν η κυβέρνηση Μπάιντεν έμαθε από τα λάθη του παρελθόντος.<br />Η στάση των ΗΠΑ απέναντι στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη είναι αναποτελεσματική και σε πλήρη αντίθεση με τους στόχους της.</span></h3>Δύο χρόνια πριν τη νίκη του Τζο Μπάιντεν στις εκλογές, 30 ειδικοί εθνικής ασφαλείας, που δούλεψαν μαζί του στην κυβέρνηση Ομπάμα, δημοσίευσαν μία σημαντική δήλωση mea culpa. Χαρακτήρισαν ”αποτυχία” την πολιτική στήριξης της στρατιωτικής καμπάνιας υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη, τονίζοντας πόσο έβλαψε τους αμάχους και κάλεσαν τον τότε Πρόεδρο Τραμπ να την τερματίσει. <br /><br />Η κίνηση σήμαινε πολλά για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Κατά κύριο λόγο, αναγνώριζε ότι η τάση της Ουάσιγκτον να οπλίζει και να βοηθά άλλες χώρες, έκανε τους Αμερικανούς συνενόχους των πράξεών τους - μία αλήθεια την οποία η κυβέρνηση Ομπάμα αρνείτο επί χρόνια σε σχέση με την Υεμένη. <br /><br />Σήμερα, 23 από τους υπογράφοντες εκείνης της επιστολής έχουν επιστρέψει στην κυβέρνηση και είναι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι υπό τον Μπάιντεν. Η κυβέρνησή τους υποστηρίζει το Ισραήλ, το οποίο σφυροκοπεί την Γάζα, σε μία επίθεση που σκότωσε δεκάδες παιδιά και κατέστρεψε νοσοκομειακές εγκαταστάσεις. Παρ′ όλο που ο Μπάιντεν εξέφρασε την υποστήριξή του για κατάπαυση του πυρός κατά την διάρκεια τηλεφωνημάτων με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπ. Νετανιάχου, ο ίδιος και η κυβέρνησή του δεν έχουν καλέσει δημοσίως το Ισραήλ και την Χαμάς, την στρατιωτική ομάδα που ελέγχιε την Γάζα, να κατεβάσουν τα όπλα.<br /><br />Η HuffPost επικοινώνησε με αυτούς τους 23 αξιωματούχους - μεταξύ των οποίων και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, Τζέικ Σάλιβαν, ο υπουργός Εξωτερικών, Τόνι Μπλίνκεν, η αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, Λίντα Τόμας-Γκρίνφιλντ, η επικεφαλής εσωτερικής πολιτικής, Σούζαν Ράις, η επικεφαλής των Μυστικών υπηρεσιών, Αβριλ Χέινς και ανώτατοι αξιωματούχοι του Πενταγώνου - και τους ρώτησε ποιές είναι οι διαφορές μεταξύ Υεμένης και Γάζας.<br /><br />Ολοι αρνήθηκαν να σχολιάσουν. Η δε Δράση Εθνικής Ασφάλειας, η οργάνωση η οποία οργάνωσε την επιστολή για την Υεμένη, την έχει κατεβάσει από την ιστοσελίδα της. <br /><br />Τα αμερικανικά όπλα και η διεθνής διπλωματική υποστήριξη είναι σημαντικότατα για το Ισραήλ. Η Χαμάς, που με τις επιθέσεις της έχει σκοτώσει τουλάχιστον 12 Ισραηλινούς σε αυτόν τον κύκλο των συγκρούσεων, δεν έχει τέτοια σχέση με την Ουάσιγκτον. Η αμερικανική επιρροή στην ηγεσία της είναι εξαιρετικά περιορισμένη. <br /><br />Αν οι υπογράφοντες του mea culpa της Υεμένης έμαθαν πραγματικά το μάθημά τους, τώρα είναι η ώρα να δράσουν.Kate Kizer, Win Without War<br />Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι προφανές. <br /><br />″Ως παγκόσμια υπερδύναμη και στενότερος σύμμαχος του Ισραήλ, οι ΗΠΑ έχουν ευθύνη να κάνουν πολλά περισσότερα για να σταματήσουν αυτή την κλιμάκωση” υποστήριξε η φιλελεύθερη Εβραϊκή ομάδα J Street, που ζήτησε από τον Μπάιντεν να καλέσει δημοσίως το Ισραήλ να σταματήσει τις επιθέσεις σε κατοικημένες περιοχές, να ζητήσει κατάπαυση του πυρός και να εγκαταλείψει την στρατηγική της αποχής από την διπλωματία μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης. <br /><br />Στην επιστολή για την Υεμένη, οι πρώην αξιωματούχοι της κυβέρνησης Ομπάμα παραδέχθηκαν ότι η παροχή ασυλίας σε συμμάχους των ΗΠΑ προκειμένου να αποφευχθούν δημόσιες αντιπαραθέσεις, μπορεί να οδηγήσει σε ολοένα και περισσότερη βία. ”Η πρόθεσή μας δεν ήταν να μετατραπεί η υποστήριξή μας σε λευκή επιταγή. Σήμερα, όμως, καθώς οι απώλειες αμάχων συνεχίζουν να αυξάνονται και δεν φαίνεται τέλος στη σύγκρουση, είναι ξεκάθαρο ότι αυτό ακριβώς συνέβη” έγραψαν. <br /><br />Η δημιουργία προηγούμενου υποστήριξης χωρίς προϋποθέσεις σε συμμάχους όπως το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία, διευκολύνει Αμερικανούς και ξένους ηγέτες που αδιαφορούν για τα ανθρώπινα δικαιώματα - όπως ο Τραμπ - να επιδεινώσουν διεθνείς συγκρούσεις, όπως ο πόλεμος της Υεμένης, υπογράμμισαν. <br /><br />Το κατά πόσον αυτά τα συμπεράσματα οδηγούν την ομάδα Μπάιντεν, θα καθορίσει το αν η εξωτερική πολιτική του προέδρου θα μπορέσει πραγματικά να αντικατοπτρίσει τις αξίες που ο ίδιος ο Μπάιντεν δήλωσε ότι θα υπηρετήσει αμέσως μετά την εκλογή του: ”υπεράσπιση ελευθερίας, στήριξη ευκαιριών, υποστήριξη παγκοσμίων δικαιωμάτων, σεβασμό των νόμων και αντιμετώπιση όλων με αξιοπρέπεια.”<br /><br />″Αν οι υπογράφοντες του mea culpa της Υεμένης έμαθαν πραγματικά το μάθημά τους, τώρα είναι η ώρα να δράσουν” δήλωσε η Κέιτ Κίζερ, του Win Without War, που είχε κινητοποιηθεί σημαντικά εναντίον του πολέμου της Υεμένης. ”Οπως και στην Υεμένη, η στάση των ΗΠΑ απέναντι στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη είναι αναποτελεσματική και σε πλήρη αντίθεση με τους στόχους που έχουμε δηλώσει και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.”<br /><br />Αντί να επιτρέπουμε εξελίξεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε άλλη μία απολογία, ”χρειαζόμαστε άμεση δράση” από την ομάδα του Μπάιντεν, δήλωσε στην HuffPost. ”Η αντιμετώπιση λαθών είναι δύσκολη, αλλά δεν είναι τίποτα μπροστά στον πόνο τον οποίο ζητάμε να υποστούν οι Παλαιστίνιοι και πολλοί άλλοι στην περιοχή, ενώ εμείς επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια λάθη.”<br /><br />Ενας από τους υπογράφοντες της επιστολής για την Υεμένη, ο οποίος μετέχει στην κυβέρνηση Μπάιντεν, παρουσίασε τις σκέψεις της για τον παραλληλισμό με τα όσα συμβαίνουν στην Γάζα, υπό την προϋπόθεση της ανωνυμίας. <br /><br />″Οι απώλειες αμάχων και στις δύο περιπτώσεις είναι τραγικές, αλλά δεν είναι ανάλογες - τουλάχιστον όχι ακόμα” έγραψε μέσω email. ”Η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι στην εξουσία μόλις τρεις μήνες και η βία στο Ισραήλ και στην Γάζα συνεχίζεται εδώ και μία εβδομάδα. Δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις ότι είμαστε σε θέση να αλλάξουμε την δυναμική μιας σύγκρουσης που διαρκεί πολύ καιρό, τις πρώτες 100 μέρες. Ελπίζω να μας κρίνετε στην πορεία της κυβέρνησης.”<br /><br />Ο αξιωματούχος παρουσίασε την κατάσταση της Υεμένης ως εντελώς διαφορετική, δεδομένης της έκτασης των συγκρούσεων εκεί, οι οποίες συνεχίζονται έξι χρόνια μετά τον βομβαρδισμό της χώρας από την Σαουδική Αραβία και τους συμμάχους της, με την βοήθεια των ΗΠΑ. <br /><br />″Με την επιστολή μας, από την άλλη πλευρά, εκφράσαμε την λύπη μας για το γεγονός ότι μετά από πολλούς μήνες, υποστηρίξαμε μία βομβαρδιστική επίθεση” δήλωσε. <br /><br />Οπως έχει συμβεί και με τις προηγούμενες επιθέσεις στην Γάζα, το Ισραήλ, πιθανότατα, θα τερματίσει την καμπάνια του σε μερικές εβδομάδες - ειδικά λόγω δημόσιας πίεσης από ισχυρούς Αμερικανούς εκτός κυβέρνησης Μπάιντεν. <br /><br />Ωστόσο, σκληροί δεξιοί Ισραηλινοί όπως ο Νετανιάχου, έχουν ήδη λάβει ένα μήνυμα σχετικό με τον Μπάιντεν, το οποίο θα μπορούσε να υπονομεύσει τις προσπάθειες της κυβέρνησης να προωθήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ειρήνη τα επόμενα χρόνια. Το σχέδιο του προέδρου για νέες βόμβες αξίας 735 εκατ. δολαρίων προς το Ισράηλ, θα ενισχύει την εντύπωση ότι υποστηρίζει την συμπεριφορά την οποία υποτίθεται ότι καταδικάζουν οι ΗΠΑ. <br /><br />Χθες, μόλις ο Μπάιντεν εξέφραση της πιο ισχυρή μέχρι στιγμής υποστήριξή του για κατάπαυση του πυρός, ο Νετανιάχου είπε ότι είναι ”αποφασισμένος να συνεχίσει” την επίθεση εναντίον της Γάζας. <br /><br />Με email προς την HuffPost, ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, Τζον Κίρμπι, δεν έκανε παραλληλισμό με την Υεμένη, αλλά τόνισε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν επιθυμεί ”την αποκατάσταση της ηρεμίας και την προστασία των αμάχων, καθώς η τρέοχυσα σύγκρουση έχει στοιχίσει την ζωή Ισραηλινών και Παλαιστινίων αμάχων.”<br /><br />″Ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει εκφράσει την υποστήριξή του για κατάπαυση του πυρός και, επίσης, την δέσμευσή του ότι οι διαπραγματεύσεις για την λύση των δύο κρατών, είναι ο καλύτερος δρόμος για μία δίκαιη και μόνιμη επίλυση της σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης” δήλωσε εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου. <br /><br />Λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Μπάιντεν έκοψε την αμερικανική βοήθεια για τους Σαουδάραβες στην Υεμένη, υποστηρίζοντας ότι η κίνηση ήταν βασική για τον τερματισμό της σύγκρουσης. Η οργάνωση J Street, στην δήλωσή της, τόνισε ότι μία ξεκάθαρη γραμμή απέναντι στο Ισραήλ, είναι ο μόνος τρόπος για την ειρήνη που λέει ότι θέλει η ομάδα Μπάιντεν. <br /><br />″Ο Λευκός Οίκος πρέπει να αναγνωρίζει ότι η παροχή λευκής διπλωματικής και οικονομικής επιταγής στο Ισραήλ, σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να τερματίσει την κατοχή, να προχωρήσει σε σοβαρή διπλωματία και να θέσει τέλος σε μία σύγκρουση που θα παρέχει πραγματική ασφάλεια στο Ισραήλ και όλα τα δικαιώματα στην Παλαιστίνη” τόνισε η ομάδα στην δήλωσή της. <div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το τεστ της Γάζας

Το τεστ της Γάζας θα δείξει αν η κυβέρνηση Μπάιντεν έμαθε από τα λάθη του παρελθόντος. Η στάση των ΗΠΑ απέναντι στο Ισραήλ και στην Παλαιστί...

Διαβάστε την συνέχεια

80 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης: Η ξεχασμένη ιστορία των αυτοχθόνων Μαορί

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/05/Maori800.jpg"><img height="360" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/05/Maori800-696x392.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Βασίλης Πιας</b><br />Εκείνο το ανοιξιάτικο πρωινό της 20ης Μαΐου 1941, καθώς οι πρώτοι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές ρίχνονταν στο κενό από τα τρικινητήρια μεταγωγικά αεροπλάνα με τους ναζιστικούς σταυρούς στα μεταλλικά τους φτερά πάνω από την Κρήτη, τα επόμενα λεπτά, οι επόμενες ώρες και οι επόμενες δώδεκα δραματικές ημέρες που επακολουθήσαν, θα ήταν πάντα χαραγμένες στη μνήμη όσων επέζησαν, αφού στο έδαφος, μετά το πρώτο σοκ της πτώσης, ο θάνατος θα παραμόνευε παντού στο ηλιόλουστο αυτό νησί της Μεσογείου, με την μακρά παράδοση αντίστασης ενάντια σε κάθε κατακτητή. Η Μάχη της Κρήτης ή όπως είναι περισσότερο γνωστή στον αγγλοσαξονικό κόσμο ως η μάχη για την Κρήτη είχε αρχίσει.<br /><br />Ανάμεσα σ’ ένα «μωσαϊκό» υπερασπιστών του νησιού, του μοναδικού μέχρι εκείνη τη στιγμή ελληνικού εδάφους, που δεν είχε πατήσει ο Γερμανός εισβολέας ήταν και οι Μαορί, αυτόχθονες πολεμιστές από τη Νέα Ζηλανδία, ενταγμένοι στο 28ο Τάγμα Πεζικού, που αποτελούσε τμήμα της 2ης Νεοζηλανδικής Μεραρχίας του 2ου Νεοζηλανδικού Εκστρατευτικού Σώματος, που είχε φτάσει στο λιμάνι του Πειραιά στα τέλη Μαρτίου 1941, θέλοντας να ενισχύσει τις ελληνοβρετανικές δυνάμεις στην ηπειρωτική Ελλάδα. Το τάγμα αποτελείτο από επτακόσιους εθελοντές.<br /><br />Ο κ. Γεώργιος Λόης, συνταγματάρχης ε.α. των τεθωρακισμένων, με την ευκαιρία των 80 χρόνων της επετείου από τη Μάχη της Κρήτης, αναφέρει χαρακτηριστικά στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:<br /><br />«Κατά τη διάρκεια της μνημειώδους μάχης της Κρήτης (20 Μαΐου-1 Ιουνίου 1941) διακρίθηκε ιδιαίτερα το 28οΝεοζηλανδικό Τάγμα Πεζικού, το οποίο αποτελείτο από ιθαγενείς Μαορί αξιωματικούς και στρατιώτες σχεδόν στο σύνολό του. Οι αυτόχθονες εθελοντές από τις νήσους της μακρινής Νέας Ζηλανδίας έλαβαν το βάπτισμα του πυρός πρωταρχικά στην ηπειρωτική Ελλάδα, αντιμετωπίζοντας με αξιοθαύμαστο σθένος τα γερμανικά στρατεύματα κατά τον υποχωρητικό ελιγμό της Βρετανικής Εκστρατευτικής Δύναμης. Ωστόσο, έμελλε να εδραιώσουν τη φήμη τους ως ατρόμητοι πολεμιστές στο μαρτυρικό κρητικό έδαφος».<br /><br />Μάχες εκ του συστάδην στο Μάλεμε<br /><br />«Από την έναρξη της αεροπορικής γερμανικής εισβολής στη μεγαλόνησο την 20η Μαΐου 1941», τονίζει ο κ. Λόης, «οι υπερήφανοι Μαορί εκκαθάρισαν αποτελεσματικά πλείστους θύλακες επίλεκτων Γερμανών αλεξιπτωτιστών στην ευρύτερη περιοχή του Πλατανιά Χανίων. Στις 22-23 Μαΐου το τάγμα τους συμμετείχε στην απεγνωσμένη συμμαχική αντεπίθεση στον τομέα του αεροδρομίου Μάλεμε. Οι Νεοζηλανδοί αυτόχθονες πολέμησαν με παραδειγματική γενναιότητα, αγωνιζόμενοι αρκετές φορές με πείσμα εκ του συστάδην και κραυγάζοντας τις παραδοσιακές πολεμικές ιαχές τους, προκαλώντας κυριολεκτικά τον τρόμο στις τάξεις του εχθρού. Αν και προσπάθησαν να ανταπεξέλθουν στην αποστολή τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ενεργώντας μέσα σε χαοτικές συνθήκες, εντούτοις διατάχθηκαν να υποχωρήσουν από το Μάλεμε, παρά τη θέλησή τους να συνεχίσουν την επιχείρηση κατάληψης του αεροδρομίου».<br /><br />Στην 42η Οδό με εφ’ όπλου λόγχη…<br /><br />«Στις 27 Μαΐου 1941», όπως αναφέρει ο κ. Λόης, «το 28ο Τάγμα πρωτοστάτησε στη συγκλονιστική αναμέτρηση της 42ης Οδού (σημερινή οδός Τσικαλαριών), συμπαρασύροντας και τις γειτονικές Νεοζηλανδικές και Αυστραλιανές μονάδες. Απέναντι στην επιτιθέμενη εχθρική δύναμη, οι ενθουσιώδεις Μαορί στρατιώτες τοποθέτησαν με ψυχραιμία τις ξιφολόγχες στα τυφέκιά τους και διενέργησαν ορμητική έφοδο με απαράμιλλο θάρρος και με εκκωφαντικές ιαχές, διαλύοντας κυριολεκτικά τους Γερμανούς Ορεινούς Κυνηγούς. Μάλιστα, πριν την εφόρμηση, αρκετοί εξ’ αυτών σηκώθηκαν αγέρωχα από τις θέσεις μάχης τους και εκτέλεσαν τον πολεμικό χορό χάκα, κραδαίνοντας τον οπλισμό τους για λίγα δευτερόλεπτα, ενώ οι αντίπαλοί τους κοιτούσαν εμβρόντητοι. Αυτή η παροδική συμμαχική νίκη καθυστέρησε σημαντικά τη γερμανική προέλαση, παρέχοντας τον απαιτούμενο χρόνο στους σχηματισμούς της Βρετανικής Κοινοπολιτείας να αρχίσουν την απόσυρσή τους με σχετική ασφάλεια από την περιοχή της Σούδας προς τα νότια παράλια της Κρήτης».<br /><br />Η διαφυγή από τα Σφακιά<br /><br />«Τις επόμενες ημέρες, το κύριο σώμα των Νεοζηλανδών αυτοχθόνων ακολούθησε το καθορισμένο δρομολόγιο αποχώρησης, διασχίζοντας τα δύσβατα Λευκά Όρη απολύτως συντεταγμένα με τερματικό σταθμό τη Χώρα Σφακίων, όπου ανέμεναν τα βρετανικά πολεμικά πλοία εκκένωσης. Παράλληλα, ένα κλιμάκιο της μονάδας συγκρότησε το τμήμα οπισθοφυλακής των συμμαχικών στρατευμάτων, καλύπτοντας με επιτυχία την υποχωρητική ενέργειά τους. Οι ακατάβλητοι Μαορί αναχώρησαν σε δύο τμήματα την 31η Μαΐου και την 1η Ιουνίου 1941 για το λιμάνι της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου, αφήνοντας στην Κρήτη έναν βαρύ φόρο αίματος 84 νεκρών, ενώ άλλοι 71 άνδρες συνελήφθησαν αιχμάλωτοι».<br /><br />Πέραν πάσης αμφιβολίας, υπογραμμίζει ο κ. Γεώργιος Λόης, «οι πολεμιστές Μαορί επέδειξαν ύψιστο μαχητικό πνεύμα, υπερασπιζόμενοι με περισσή αυταπάρνηση την κρητική γη ενάντια στους Γερμανούς εισβολείς, ευρισκόμενοι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τις πατρογονικές εστίες τους. Ταυτόχρονα, με την αρειμάνια στάση τους εκμηδένισαν τις φυλετικές προκαταλήψεις του ναζιστικού κατεστημένου, ενώ διέσωσαν και την τιμή των βρετανικών όπλων στη μάχη της Κρήτης. Το ηρωικό πέρασμα τους δεν πρόκειται να λησμονηθεί, καθώς συνάδει απόλυτα με τη μαχητική παράδοση των Κρητικών και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της μακραίωνης ιστορίας της λεβεντογέννας μεγαλονήσου».<br /><br />Ο Θεός του Πολέμου ήταν Μαορί…<br /><br />Ακόμα και σήμερα δεν έχει μελετηθεί επαρκώς η σημασία της προσφοράς των αυτοχθόνων Μαορί, με καταγωγή από τη μακρινή Νέα Ζηλανδία, την Πολυνησία και τα νησιά Κούκ, στις πολεμικές επιχειρήσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν αυτός τελείωσε το 1945, το 28ο Τάγμα Μαορί ήταν η πιο ένδοξη και πλέον παρασημοφορημένη μονάδα των Νεοζηλανδικών ενόπλων δυνάμεων. Συνολικά 16.000 ιθαγενείς Μαορί κατατάχθηκαν και στα τρία όπλα, από τις αρχές μέχρι το τέλος του πολέμου. Από αυτούς περίπου 3.600 υπηρέτησαν με το 28ο Τάγμα από το 1940 έως και το 1945, από τους οποίους 649 σκοτώθηκαν σ’ επιχειρήσεις, λίγο παραπάνω από το 10% των 6.068 Νεοζηλανδών που έχασαν την ζωή τους μαχόμενοι με το 2ο Νεοζηλανδικό Εκστρατευτικό Σώμα, στην Ελλάδα, στην ηπειρωτική Ευρώπη και την Μ. Ανατολή.<br /><br />Οι σκληραγωγημένοι αυτοί αυτόχθονες είχαν και έναν άλλο λόγο να πολεμήσουν τον Ναζισμό: Για τους χιτλερικούς, οι Μαορί δεν ήταν καν άνθρωποι, αλλά βρίσκονταν σε μια άλλη κατηγορία, στους «υπανθρώπους», μαζί με τους Ρώσους και τους αθίγγανους.<br /><br />Στη Κρήτη μπορεί να πήραν το βάπτισμα του πυρός, πολέμησαν όμως αργότερα και τον Ρόμελ στις μάχες του Ελ Αλαμέιν. Όταν στις 13 Μαΐου 1943 το μέτωπο του Άξονα στη Βόρειο Αφρική κατέρρευσε με την παράδοση 238.000 Γερμανών και Ιταλών στρατιωτών στις συμμαχικές δυνάμεις, διέσχισαν σ’ ένα ομηρικό ταξίδι 3.000 χλμ. την ενδοχώρα μέχρι την Αίγυπτο. Στους δεκαοκτώ μήνες πολέμου στην έρημο ο θρύλος των Μαορί είχε ξεπεράσει σε φήμη όλες τις μάχιμες μονάδες της 8ης Στρατιάς.<br /><br />Τον Οκτώβριο του 1943 αποβιβάζονται στην Ιταλία. Η χώρα έχει παραδοθεί στους Συμμάχους, όχι όμως και οι Γερμανοί. Πολεμούν στη μάχη του Μόντε Κασσίνο στις αρχές του 1944, σε μια από τις αιματηρότερες συμπλοκές, όπου από τους 200 άνδρες δύο λόχων είχαν σκοτωθεί ή τραυματιστεί οι 128.<br /><br />Τον Απρίλιο του 1945, τελευταίο μήνα των εχθροπραξιών στην Ευρώπη καταδιώκουν τους τελευταίους Γερμανούς σε ιταλικό έδαφος. Το τέλος του πολέμου τους βρίσκει στην Τεργέστη. Θα περάσουν άλλοι επτά μήνες μέχρι να επιστρέψουν στη Ν. Ζηλανδία.<br /><br />Στις επιχειρήσεις στην Ιταλία οι Μαορί έχασαν 230 άνδρες και 887 τραυματίστηκαν.<br /><br />Σύμφωνα με τα λόγια του Νεοζηλανδού στρατηγού Μπέρναρντ Φράιμπεργκ διοικητή των συμμαχικών δυνάμεων στην Μάχη της Κρήτης, «κανένα τάγμα πεζικού δεν είχε πιο διακεκριμένο ρεκόρ ή ενεπλάκη σε περισσότερες μάχες, ή αλλοίμονο να έχει τόσες μεγάλες απώλειες, όσο το Τάγμα των Μαορί».<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

80 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης: Η ξεχασμένη ιστορία των αυτοχθόνων Μαορί

Βασίλης Πιας Εκείνο το ανοιξιάτικο πρωινό της 20ης Μαΐου 1941, καθώς οι πρώτοι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές ρίχνονταν στο κενό από τα τρικινητήρι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανταγωνισμός για κάλυψη του κενού ναυτικής κυριαρχίας στη Μεσόγειο

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/05/nautikoi_hpa_kina_slpress.jpg" width="640" /><br /><br /><br /><b>Μαργαρίτης Γιώργος<br /></b>Σε δύο προηγούμενα άρθρα (“Η Κίνα διεκδικεί από τις ΗΠΑ την κυριαρχία στην θάλασσα” και “Ναυπηγεία και ναυτική κυριαρχία – πολύ μπροστά από τις ΗΠΑ η Κίνα“) αναφερθήκαμε στην τρέχουσα κατάσταση αλλά και σε ιστορικά προηγούμενα ναυτικών ανταγωνισμών στην οικουμενική κλίμακα. Ασχοληθήκαμε επίσης με την οικονομική και παραγωγική βάση, πάνω στην οποία αρθρώνεται ο νέος ναυτικός ανταγωνισμός, ειδικά στη Μεσόγειο.<br /><br />Πρόκειται για ουσιαστικές παραμέτρους, οι οποίες όμως δεν προδιαγράφουν με ακρίβεια τη συνέχεια. Οι αριθμοί και τα μεγέθη είναι η βάση, η προϋπόθεση. Πέρα όμως από αυτά υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συνδιαμορφώνουν τα χαρακτηριστικά του ανταγωνισμού. Η παράδοση είναι ο κυριότερος ανάμεσά τους. Το αμερικανικό ναυτικό –μάλλον οι στόλοι του δυτικού κόσμου– έχουν πίσω τους μια μεγάλη περίοδο κυριαρχίας στους ωκεανούς, καθώς και πολεμική εμπειρία πολλών ήδη αιώνων.<br /><br />Η Κίνα θα πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή την οικοδόμηση αυτού του επίπονου έργου που είναι η ναυτική παράδοση. Τα πολεμικά πλοία, οι στόλοι είναι πολυσύνθετα εργαλεία πολέμου και ταυτόχρονα μικροκοινωνίες ανθρώπων. Οι συνήθειες, οι συμπεριφορές, οι αντιδράσεις, μετρούν σε αυτά τα ζητήματα σχεδόν όσο και οι αριθμοί, τα μεγέθη. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια στους διεκδικητές του χθες (την Ιαπωνία, την Γερμανία, παλαιότερα τη Γαλλία) για να μετατρέψουν πλοία και ναυτικούς σε αξιόμαχο σύνολο. Υποθέτουμε ότι και για τη σημερινή Κίνα αυτό θα είναι το πιο σοβαρό στοίχημα.<br /><br />Ανεξάρτητα από αριθμούς και μεγέθη λοιπόν η διεκδίκηση της κυριαρχίας στους ωκεανούς θα είναι μια μακρόχρονη διαδικασία με πλήθος επιμέρους σταθμούς και επεισόδια. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο χρόνος που θα μεσολαβήσει μέχρι την “ωρίμανση” του ανταγωνισμού θα είναι χρόνος νεκρός, χωρίς παρενέργειες ή “παράπλευρες συνέπειες”. Το αντίθετο μάλιστα αναμένεται να συμβεί.<br />“Στρατηγική γεωγραφία”<br /><br />Μόνο που σε αυτήν την φάση οι παρενέργειες θα αφορούν, όχι τα κυρίως πεδία και τους πρωταγωνιστές της αναμέτρησης, όσο τις υπόλοιπες θάλασσες του κόσμου καθώς και τα κράτη που βρέχονται από αυτές. Ο βασικός παρονομαστής αυτών των “παράπλευρων” εξελίξεων είναι ότι αναδιαμορφώνουν αυτό που θα ονομάζαμε “στρατηγική γεωγραφία”. Καθώς το ενδιαφέρον των ισχυρών επικεντρώνεται στα θερμά σημεία του ναυτικού ανταγωνισμού, δημιουργούνται αντιστρόφως ανάλογα ρεύματα και τάσεις στα υπόλοιπα θερμά σημεία των θαλασσών.<br /><br />Όσο “γεμίζουν” τα πρώτα τόσο “αδειάζουν” τα δεύτερα. Και όπως είναι αναμενόμενο, αυτή η δυναμική εξέλιξη μεταβάλλει τοπικές ισορροπίες και προτεραιότητες. Με τον τρόπο αυτό, η περιφερειακή διπλωματική και στρατηγική κατάσταση μετατρέπεται σε ένα δυναμικό μέγεθος που διαρκώς αλλάζει και εξελίσσεται. Το κενό σπεύδουν να το καλύψουν ανερχόμενες περιφερειακές δυνάμεις, οι οποίες βρίσκουν την ευκαιρία να μετατρέψουν την δημογραφική ή οικονομική τους δυναμική σε στρατηγική επανατοποθέτηση στον χώρο τους.<br /><br />Με λίγα λόγια όσο οι “μεγάλοι” απασχολούνται αλλού, τόσο οι “μεσαίοι” διακρίνουν ευκαιρίες να γίνουν “μεγάλοι”. Στην ουσία γύρω από τον κεντρικό ανταγωνισμό εκκολάπτονται και αναπτύσσονται πλήθος ανταγωνισμοί στην μικρότερη, στην περιφερειακή κλίμακα. Η πρώτη δεκαετία του προηγούμενου αιώνα έχει πολλά να μας διδάξει για το είδος αυτό της διάχυσης του εξοπλιστικού πυρετού.<br /><br /><div>Ναυτικοί ανταγωνισμοί στη Μεσόγειο<br /><br />Καθώς το βρετανικό ναυτικό αποσυρόταν από τις απόμακρες θάλασσες του κόσμου για να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του στις εξόδους της Βόρειας Θάλασσας, απέναντι από την γερμανική ναυτική απειλή, τόσο πλήθαιναν οι διεκδικήσεις και οι εξοπλιστικές πρωτοβουλίες χωρών, οι οποίες ως τότε δεν είχαν εκδηλώσει στο παρελθόν παρόμοιες προθέσεις. Βραζιλία, Αργεντινή, Χιλή στην νότια Αμερική, Ιαπωνία στην Ασία, Γαλλία, Ιταλία, Αυστρο-Ουγγαρία και Ρωσία στην Ευρώπη, έσπευσαν να καλύψουν το κενό που άφηνε πίσω της η απόσυρση των βρετανικών στόλων.<br /><br />Στα 1910 με 1914 οι παραγγελίες πλοίων μάχης νέου τύπου (Δρεδνώτ) για λογαριασμό όλων αυτών των “περιφερειακών”, ως προς τον κεντρικό ανταγωνισμό δυνάμεων, υπερέβαιναν τις αντίστοιχες των δύο βασικών μονομάχων, Βρετανίας και Γερμανίας. Ακόμα και πιο αδύναμες χώρες έσπευδαν να διεκδικήσουν κομμάτι των θαλασσών. Στην δική μας περίπτωση, με την ολοκλήρωση του Α’ Βαλκανικού Πολέμου στα 1913, η Ελλάδα και η Οθωμανική Αυτοκρατορία έσπευσαν να παραγγείλουν με κατεπείγουσες διαδικασίες ό,τι τους φαινόταν αξιόμαχο.<br /><br />Η Ελλάδα μετά τον “Αβέρωφ” (των 10.000 τόνων), αγόρασε ως “ενδιάμεση λύση” τα ήδη αρχαιοπρεπή “Λήμνος” και “Κιλκίς” (των 14.500 τόνων) και έσπευσε να παραγγείλει στην Γερμανία με το “ημι-δρεδνώτ” “Σαλαμίς” (των 19.000 τόνων) και στην Γαλλία ένα δρεδνώτ του τύπου “Λοραίν” (των 23.000 τόνων). Η οθωμανική κυβέρνηση αγόρασε ή παρήγγειλε την ίδια περίοδο ό,τι περίσσευε από τους στόλους και τις παραγγελίες της Λατινικής Αμερικής ή ό,τι μπορούσαν να προσφέρουν τα ναυπηγεία της Αγγλίας. Η έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου τερμάτισε άδοξα αυτόν τον ξέφρενο ναυτικό ανταγωνισμό στην σκιά του κεντρικού αντίστοιχου.</div><div><br />Όταν ο μεγάλος αποχωρεί<br /><br />Οι αιτίες ήταν απλές. Όσο ο βρετανικός στόλος ήταν πανίσχυρος και –μη έχοντας ανταγωνιστή– μπορούσε να τριγυρνά κατά την βούλησή του σε κάθε θάλασσα του κόσμου, η δημιουργία ενός πολυέξοδου στόλου από τις μικρότερες δυνάμεις, απλά δεν είχε νόημα. Οι όποιες διεκδικήσεις και συγκρούσεις στην θάλασσα ήταν καταδικασμένες να ρυθμιστούν με βάση τις επιθυμίες της Μεγάλης Βρετανίας.<br /><br />Οι ναυτικές ισορροπίες περνούσαν αναγκαστικά κάτω από την έγκριση και τον έλεγχο του μόνου ισχυρού. Μόνο όταν ο τελευταίος απουσίαζε από την διεκδικούμενη θαλάσσια ζώνη, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι είχαν λόγο σε αυτήν, στο Αιγαίο λόγου χάρη. Και τότε και μόνο τότε άξιζε να επενδύσουν σε ακριβούς στόλους. Στο σημερινό μας κόσμο τα πράγματα δεν διαφέρουν και πολύ.<br /><br />Η σταδιακή συρρίκνωση και αποχώρηση των αμερικανικών στόλων από τις πλέον απόκεντρες, στρατηγικές ή μη θάλασσες, αποτελεί ένα είδος πρόσκλησης για όσες χώρες έχουν τις δυνατότητες να δημιουργήσουν ναυτικό εργαλείο, ικανό να ασκήσει ή να υπαγορεύσει σε τρίτους πολιτική. Ταυτόχρονα μεγεθύνει την σημασία των “συμμαχιών” μόνιμων ή έκτακτων, πάνω στους οποίους πλέον στηρίζεται το πλέγμα ισορροπιών και σταθερότητας που αφήνει πίσω της η υποχώρηση της μεγάλης δύναμης. Η τελευταία επιπλέον διατηρεί μια “σκιώδη” παρουσία στη θέση της πραγματικής ως ένα είδος “εγγύησης”, όσο απόμακρης κι αν είναι.<br /><br />Η τελευταία αυτή μέριμνα πολλαπλασιάζει το πλέγμα των βάσεων και των “διευκολύνσεων” της υποχωρούσας δύναμης, με τον ίδιο περίπου τρόπο που η Μεγάλη Βρετανία εξόρκισε την ουσιαστική της αποχώρηση από τον Ειρηνικό Ωκεανό στον Μεσοπόλεμο, κατασκευάζοντας την πολυέξοδη, πλην όμως μονίμως άδεια, βάση της Σιγκαπούρης. Με βάση τα παραπάνω ίσως εξηγείται η μόνιμη παρουσία ενός θηριώδους μεν ως προς το μέγεθος, αδιευκρίνιστου, ως προς τις μαχητικές δυνατότητες, αμερικανικού πλοίου βάσης στη Σούδα.</div><div><br />Γεωπολιτική σημασία<br /><br />Στις νέες αυτές συνθήκες όπως τις διαμορφώνει ο αρχόμενος ναυτικός ανταγωνισμός οι χώρες που θα ωφεληθούν ιδιαίτερα στο γεωπολιτικό τοπίο είναι όσες θα μπορέσουν να προβάλουν ισχύ ικανή να τους δώσει θέση ρυθμιστή σε περιφερειακά πλέγματα. Η εξέλιξη κινητοποιεί και τις ευρωπαϊκές ισχυρές χώρες, όπως και χώρες της περιφέρειας. Η Γαλλία, η Αγγλία όπως και μικρότερες χώρες σπεύδουν να δηλώσουν παρουσία σε Ινδικό και Ειρηνικό ωκεανό, αλλά και να αναβαθμίσουν τις στρατιωτικές τους επεμβάσεις στην Αφρική ή στα πέριξ της Ρωσίας. Η Γερμανία αγχώνεται να αποβάλει το “στίγμα” του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για να μετάσχει ισότιμα, ίσως και ως μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, στις νέες καταστάσεις.<br /><br />Αυτό ισχύει ειδικά στις ζώνες όπου απειλεί η αστάθεια, ή όπου το κενό έχει ήδη ευνοήσει τους αντιπάλους του Δυτικού Κόσμου. Η Μέση Ανατολή, η Ανατολική Μεσόγειος και η Μαύρη Θάλασσα ανήκουν ακριβώς σε αυτήν την κατηγορία. Στο κέντρο δε αυτού του χώρου δεσπόζει η Τουρκία. Η προβολή δύναμης της τελευταίας στο γύρω χώρο, οι διακηρυγμένες φιλοδοξίες της και η προβολή των “σκληρών” επιχειρημάτων της, των στρατιωτικών της δυνατοτήτων δηλαδή, αποσκοπούν στην αναβάθμιση της γενικότερης γεωπολιτικής της σημασίας περισσότερο ίσως και από την εξασφάλιση εδαφικών, κυριαρχικών ή οικονομικών κερδών.<br /><br />Γεγονός είναι ότι κάθε φορά που ξεκινά ένας ναυτικός ανταγωνισμός με ωκεάνιο –δηλαδή εν δυνάμει οικουμενικό– διακύβευμα, τότε επηρεάζεται το σύνολο των ισορροπιών του κόσμου μας και μεταβάλλονται όλες οι εν δυνάμει σταθερές, καθώς και οι πολιτικές και οι σχεδιασμοί που απορρέουν από αυτές. Σε αυτά τα ζητήματα ο κόσμος αποδεικνύεται μικρός και η πολυτέλεια του “δεν μας αφορά καθότι μακριά συμβαίνει” απλά δεν ισχύει.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ανταγωνισμός για κάλυψη του κενού ναυτικής κυριαρχίας στη Μεσόγειο

Μαργαρίτης Γιώργος Σε δύο προηγούμενα άρθρα (“Η Κίνα διεκδικεί από τις ΗΠΑ την κυριαρχία στην θάλασσα” και “Ναυπηγεία και ναυτική κυριαρχία ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κοντά σε κατάπαυση του πυρός Ισραήλ και Χαμάς- Συνεχίζονται σποραδικά οι εχθροπραξίες

<img height="395" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=AP21139784498821.jpg" width="640" /><br /><br />Το Ισραήλ και η Χαμάς είναι κοντά σε μια πιθανή συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, σύμφωνα με δημοσιεύματα των διεθνών μέσων ενημέρωσης μετά από έντονες διπλωματικές κινήσεις στις οποίες εντάσσεται και η δημόσια προτροπή του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν προς τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου να τερματίσει τη σύγκρουση.<br /><br />Οι δύο πλευρές θα μπορούσαν να καταλήξουν σε συμφωνία για παύση των συγκρούσεων εντός δύο ημερών, ανέφεραν οι New York Times, επικαλούμενοι ανώτερο ισραηλινό αξιωματούχο και δύο άλλους που επιβεβαίωσαν την είδηση. Η συμφωνία θα πραγματοποιηθεί σταδιακά, ξεκινώντας με την παύση των ισραηλινών επιθέσεων εναντίον των υποδομών, των εγκαταστάσεων και των ηγετών της Χαμάς, ενώ η παλαιστινιακή μαχητική ομάδα θα σταματήσει τις εκτοξεύσεις ρουκετών, ανέφεραν οι NYT.<br /><br />Η συμφωνία θα μπορούσε να ανακοινωθεί την Παρασκευή, ανέφερε σε δημοσίευμά της η Wall Street Journal, επικαλούμενη Αμερικανούς και ξένους αξιωματούχους που συμμετείχαν στις συνομιλίες.<br /><br />Ο τηλεοπτικός σταθμός Channel 12 του Ισραήλ ανέφερε επίσης ότι ενδέχεται να επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός την Παρασκευή, χωρίς να αναφέρει από πού έλαβε τις πληροφορίες.<br /><br />Ωστόσο, ένας Αμερικανός αξιωματούχος είπε ότι η Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ παραμένει μια «άγνωστη ποσότητα», αναφέροντας ότι η τρομοκρατική ομάδα θα μπορούσε να συνεχίσει να πραγματοποιεί επιθέσεις ακόμη και μετά τη συμφωνία της κατάπαυσης του πυρός.<br /><br />Ο Νετανιάχου είχε δηλώσει νωρίτερα ότι οι αεροπορικές επιδρομές στη Λωρίδα της Γάζας θα συνεχιστούν, παρά τις εκκλήσεις του Μπάιντεν για να τερματίσει αμέσως τις συγκρούσεις που σκότωσαν περισσότερα από 200 άτομα. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δήλωσε ότι «ήταν αποφασισμένος να συνεχίσει αυτήν την επιχείρηση έως ότου επιτευχθεί ο στόχος του, να αποκαταστήσει την ησυχία και την ασφάλεια σε εσάς, τους πολίτες του Ισραήλ».<br /><br />Ο Μπάιντεν μίλησε με τον Νετανιάχου νωρίτερα την Τετάρτη για τέταρτη φορά από τότε που ξέσπασαν οι νέες εχθροπραξίες μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς την περασμένη εβδομάδα. «Ο πρόεδρος διαβίβασε στον πρωθυπουργό ότι αναμένει μια σημαντική αποκλιμάκωση σήμερα στο δρόμο προς την κατάπαυση του πυρός», δήλωσε η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Καρίν Ζαν-Πιέρ. Ωστόσο, στις δηλώσεις του ο Νετανιάχου δεν χρησιμοποίησε τις λέξεις «κατάπαυση του πυρός» ή «αποκλιμάκωση». Είπε ότι οι αεροπορικές επιθέσεις «βλάπτουν τις δυνατότητες των τρομοκρατικών οργανώσεων». «Εκτιμώ ιδιαίτερα την υποστήριξη του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν για το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», πρόσθεσε.<br /><br />Ο αναπληρωτής επικεφαλής της Χαμάς Μούσα Αμπού Μαρτζούκ <a href="https://www.liberal.gr/news/ekecheiria-me-to-israil-mesa-stis-epomenes-duo-meres-/378848">ανέφερε την Τετάρτη στο λιβανέζικο τηλεοπτικό δίκτυο al-Mayadeen</a> ότι αναμένει ότι «θα επιτευχθεί εκεχειρία εντός μιας ή δύο ημερών». Την περασμένη Τρίτη και ο επικεφαλής της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, είχε δηλώσει πως «αν η κατοχή θέλει να κλιμακωθεί, τότε η αντίσταση είναι έτοιμη, και αν θέλει να σταματήσει, τότε η αντίσταση είναι επίσης έτοιμη».<br /><br />Το Ισραήλ έχει δηλώσει ότι θα συνεχίσει την επίθεσή του έως ότου διαπιστώσει ότι οι ικανότητες της Χαμάς έχουν υποβαθμιστεί σημαντικά. Ο Νετανιάχου είπε την Τρίτη ότι η επιχείρηση έχει πάει πίσω παλαιστίνιους μαχητές «πολλά χρόνια» και ότι άλλοι εχθροί «θα πάρουν το μάθημα» από το βαρύ τιμή που έχουν πληρώσει οι ένοπλοι της Γάζας.<br /><br />Συνέχεια των συγκρούσεων<br /><br />Παρόλα αυτά οι επιθέσεις συνεχίστηκαν νωρίς την Πέμπτη με την Χαμάς να εκτοξεύει ρουκέτες και τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις να καταστρέφουν αποθήκες όπλων στην Χαν Γιουνίς. Ένας Ισραηλινός στρατιώτης τραυματίστηκε ελαφρώς από ρουκέτες που εκτοξεύθηκαν κατά δεξαμενών σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις και οι οποίες τελικά χτύπησαν ένα άδειο λεωφορείο που στα σύνορα της Γάζας.<br /><br />Ο ισραηλινός στρατός διευκρίνισε ότι τα μαχητικά του αεροσκάφη κατέστρεψαν περισσότερα από 90 χιλιόμετρα τούνελ, τα οποία αποτελούν ένα υπόγειο σύστημα γνωστό με το όνομα Μετρό το οποίο χαρακτηρίζεται και ως «πόλη κάτω από την πόλη».<br /><br />Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οι επιθέσεις από αέρος και οι βομβαρδισμοί του πυροβολικού συνεχίστηκαν στη διάρκεια της νύκτας, πλήττοντας διάφορους στόχους, ανάμεσά τους το σπίτι του διοικητή της Χαμάς Χαν Γιούνις, ένα εργοστάσιο κατασκευής όπλων της παλαιστινιακής οργάνωσης και εκτοξευτήρες ρουκετών.<br /><br />Ο ισραηλινός στρατός διευκρίνισε ότι οι υπόγειες αυτές σήραγγες αυτά κατασκευάστηκαν σε διάστημα πέντε ετών και μέσω αυτών η Χαμάς μετέφερε πυρομαχικά, τρόφιμα και μαχητές στη Λωρίδα της Γάζας.<br /><br />Οι ΗΠΑ απέρριψαν το γαλλικό σχέδιο κατάπαυσης του πυρός.<br /><br />Απορριπτική ήταν την Τετάρτη η στάση της αποστολής των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη έναντι του γαλλικού σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας για τη Μέση Ανατολή υπέρ της άμεσης κατάπαυσης του πυρός και της προστασίας των αμάχων.<br /><br />Η αμερικανική αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ ανακοίνωσε πως η Ουάσιγκτον «δεν θα υποστηρίξει» ενέργειες οι οποίες «πιστεύουμε πως υπονομεύουν τις προσπάθειες για να αποκλιμακωθεί» η βία μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, ερωτηθείσα σχετικά με το σχέδιο απόφασης που καταρτίστηκε από τη Γαλλία.<br /><br />Η γαλλική αποστολή διένειμε το κείμενο στα υπόλοιπα 14 μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας νωρίτερα την Τετάρτη.<br /><br />Το κείμενο απαιτεί να υπάρξει άμεσος τερματισμός των εχθροπραξιών, ενώ καταδικάζει τις «εκτοξεύσεις πυραύλων αδιακρίτως εναντίον περιοχών όπου ζουν άμαχοι», χωρίς να αναφέρεται ονομαστικά στη μία ή στην άλλη πλευρά. Καλεί να προστατευθούν οι άμαχοι και να ξαναρχίσει η ειρηνευτική διαδικασία για την επίλυση του Μεσανατολικού στη βάση των δύο κρατών.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κοντά σε κατάπαυση του πυρός Ισραήλ και Χαμάς- Συνεχίζονται σποραδικά οι εχθροπραξίες

Το Ισραήλ και η Χαμάς είναι κοντά σε μια πιθανή συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, σύμφωνα με δημοσιεύματα των διεθνών μέσων ενημέρωσης μετά από...

Διαβάστε την συνέχεια

ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ: Τα “DRONES του… χαλίφη”, φέρνουν στο προσκήνιο επικίνδυνα σενάρια

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/02/BAYRAKTAR-TB2-790x400.jpg" width="640" /><br /><br />Την ίδρυση αεροπορικής βάσης για drones και για οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη στα Κατεχόμενα της Κύπρου ανακοίνωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ώστε να ισχυροποιήσει τη παρουσία της στην περιοχή σε περίπτωση επίθεσης. «Στη Βόρεια Κύπρο διαθέτουμε δύο αεροδρόμια. Το πρώτο είναι το Έρτζαν και… υπάρχει κι άλλο ένα.<br /><br />“Εκεί λοιπόν θα κάνουμε πολλές αλλαγές και με νέα ονομασία θα εγκατασταθούν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, όπως και τα οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μας. Γιατί κάνουμε αυτή την κινητοποίηση; Διότι σε ενδεχόμενη επίθεση στην περιοχή, θα πρέπει να είμαστε ισχυροί», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρόεδρος.<br />Πρόσθεσε δε ότι η Τουρκία δεν τίθεται θέμα χρόνου, καθώς με το που απογειωθούν τα αεροσκάφη της από τη Μερσίνη ή τα Άδανα, την επόμενη στιγμή είναι εκεί.<br /><br />Η Τουρκία απειλεί Κύπρο και Ισραήλ<div><br />Η Τουρκία είναι εμφανές ότι δεν πρόκειται να αλλάξει πολιτική, όσο κι αν η Αθήνα ελπίζει -ακατανόητο το γιατί- σε κάτι τέτοιο. Μετά τη νέα εμπλοκή στις σχέσεις με τις ΗΠΑ για χάρη της Χαμάς, ο Ερντογάν καβάλα στο ισλαμικό του άτι οδεύει προς νέες κατακτήσεις. Υπονομεύει τα όποια περιθώρια διαλόγου με την ελληνική πλευρά, πριν καν ξεκινήσει καλά-καλά, στέλνοντας τα αναθεωρητικά του μηνύματα πέραν του Ατλαντικού και φυσκά στο Ισραήλ.<br /><br />Μια βάση τουρκικών drones στην Κύπρο είναι το τελευταίο που θα επιθυμούσαν οι Ισραηλινοί. Τα τουρκικά drones από την Κύπρο θα αποτελούσαν άμεση απειλή για αυτούς σε πολλά επίπεδα. Όχι θανάσιμη, αλλά απειλή! Διότι η Κυπριακή Δημοκρατία που επίσης πλήττεται σοβαρά, αποτελεί το στρατηγικό βάθος που δεν έχει το εβραϊκό κράτος.<br /><br />Η Εθνική Φρουρά δεν έχει ιδιαιτέρως προσεχθεί εδώ και χρόνια, όπως άλλωστε και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Η αντιμετώπιση της νέας τουρκικής απειλής δεν θα είναι εύκολη υπόθεση για τις ήδη υστερούσες αριθμητικά και όχι μόνο κυπριακές δυνάμεις έναντι των Τούρκων.<br /><br />Αν ο Ερντογάν όντως σχεδιάζει διχοτόμηση της νήσου, τα drones αποτελούν ισχυρό εργαλείο. Σε καθαρά επιχειρησιακό επίπεδο τα τουρκικά drones θα προκαλέσουν σημαντικές δυσκολίες στην κυπριακή άμυνα σε περίπτωση θερμής κρίσης, ενώ θα αποτελούν και εργαλείο ρουτίνας για τη διενέργεια νέων παρανομιών και τουρκικών εκβιασμών.<br /><br />Η διεθνής διάσταση</div><div><br />Ακόμα όμως και επιθυμεί να τα αξιοποιήσει ως μέσο επιπλέον πίεσης προς την ελληνοκυπριακή πλευρά η παρουσία των drones έχει νόημα. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τις προθέσεις του ύπουλου τουρκικού καθεστώτος. Πάντως από την ανάπτυξη drones στα Κατεχόμενα, για μας… καλό δεν βγαίνει. Κι ας βαυκαλίζονται Αθήνα και Λευκωσία περί ευρωπαϊκών ή ατλαντικών ασπίδων.<br /><br />Ειδικά οι ΗΠΑ θα αποφασίσουν να τελειώσουν το τουρκικό καθεστώς μόνο αν βελτιωθούν δραματικά οι σχέσεις τους με τη Ρωσία κάτι που δεν είναι ορατό στο εγγύς μέλλον, παρά την χθεσινή καλή και άκρως εποικοδομητική συνάντηση Μπλίνκεν-Λαβρόφ. Ποτέ δεν ξέρεις όμως. Οι συνθήκες ωριμάζουν…<br /><br />Αυτός είναι ένας καλός επιπλέον λόγος για συνεργασία με τον άλλο εμμέσως απειλούμενο της περιοχής, το Ισραήλ. Το Ισραήλ είναι απίθανο να κινδυνεύσει άμεσα από τα τουρκικά drones, αλλά τι θα συμβεί αν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αυτά αρχίσουν μια ωραία πρωία να υποστηρίζουν τη Χαμάς ή/και τη Χεζμπολάχ σε περιόδους επιχειρήσεων;<br /><br />Δεν είναι απλό, δεν μπορούν όμως να μην εξετάσουν ένα τέτοιο επιχειρησιακό σενάριο οι Ισραηλινοί. Διότι με παρανοϊκούς τύπου Μπαχτσελί στην Άγκυρα, ποτέ δεν ξέρουν τι μπορεί να βρουν μπροστά τους. Κάποιοι τους είχαν προειδοποιήσει, ακόμη και με όρους θεωρίας παιγνίων ότι η στοχοποίησή τους από την Τουρκία ήταν θέμα χρόνου. Νομοτελειακή…<br /><br />Ουδέν κακόν αμιγές καλού…</div><div><br />Το καλό στην όλη υπόθεση, είναι ότι πρόκειται για μια τουρκική πρόκληση που εμπλέκει ταυτοχρόνως την εθνική ασφάλεια του Ελληνισμού και του Ισραήλ. Άρα, στο επίπεδο της αντιμετώπισης της απειλής υπάρχει πεδίον δόξης λαμπρόν… το οποίο μπορεί να συμπεριλάβει και την Ελλάδα.<br /><br />Η ενοποίηση της αεράμυνας από το Ισραήλ μέχρι τα βαλκανικά σύνορα δεν θα ήταν απλά ένα ενδιαφέρον εγχείρημα για την άμυνα των άμεσα ενδιαφερομένων χωρών, αλλά και στο συμμαχικό επίπεδο.<br /><br />Ήδη στην Ελλάδα έχει ανοίξει συζήτηση για τον εκσυγχρονισμό του δικτύου, καθώς οι νέες απειλές απαιτούν συνολική αντιμετώπιση, κι όχι αποσπασματική, με ένα δυο ραντάρ και άλλα τόσα συστήματα. “Στο γόνατο” όπως συνηθίζουμε… Θα αναφερθούμε σύντομα αναλυτικά.<br /><br />Κι αν το αντιμετωπίσουμε και λίγο πιο κυνικά, η de facto ενσωμάτωση των ισραηλινών αμυντικών ικανοτήτων στο ΝΑΤΟ θα ήταν ένα θείο δώρο για τους Ισραηλινούς το οποίο θα νομιμοποιούσε πολύ πιο “προωθημένα” ελληνικά αιτήματα, καθώς επίσης και διεξαγωγή σχετικών συζητήσεων με την αμερικανική πλευρά. Αν δε αποφασίζαμε να κινηθούμε οργανωμένα και προς το Κογκρέσο…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ: Τα “DRONES του… χαλίφη”, φέρνουν στο προσκήνιο επικίνδυνα σενάρια

Την ίδρυση αεροπορικής βάσης για drones και για οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη στα Κατεχόμενα της Κύπρου ανακοίνωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντο...

Διαβάστε την συνέχεια