Ερντογάν: «Οι Έλληνες δεν θέλουν να μας αφήσουν ούτε ακτή να μπούμε στη θάλασσα»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNJPX_MD8GKvUturiRe_AsGfkIO9_v1-uxuXrhTW0_kf2mLMYjDXIlc38kMfDjfQVvXxQuRMNDKjWGygGG2-VqGRMK82AmSXj-VRWQNbyz7PYGQIoD9yG4uBgOjgynbQ0onmBiJ_6_ET8/s1600/erdogan_ape.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="375" data-original-width="750" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNJPX_MD8GKvUturiRe_AsGfkIO9_v1-uxuXrhTW0_kf2mLMYjDXIlc38kMfDjfQVvXxQuRMNDKjWGygGG2-VqGRMK82AmSXj-VRWQNbyz7PYGQIoD9yG4uBgOjgynbQ0onmBiJ_6_ET8/s640/erdogan_ape.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i>Εκείνοι που εποφθαλμιούν τα δικαιώματα της Τουρκίας να ξέρουν ότι ο δρόμος δεν είναι ανοιχτός»</i>, δήλωσε ο Ταγίπ Ερντογάν σε μια μίξη παραπόνων και πυγμής. <br /> <br /> «Εκείνοι που εποφθαλμιούν τα δικαιώματα της Τουρκίας με σχέδια που ετοίμασαν οι ίδιοι για τα νησιά και τις βραχονησίδες στο Αιγαίο πρέπει να ξέρουν ότι ο δρόμος δεν είναι ανοιχτός», δήλωσε σήμερα ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, λέγοντας ότι η Άγκυρα δεν έχει την πολυτέλεια να ακολουθήσει σιωπηλή και συγκρατημένη πολιτική. <br /> <br /> Σημείωσε ότι αν η Τουρκία εγκαταλείψει τη διαδικασία που ξεκίνησε με τους τουρκοκυπρίους και την Λιβύη «δεν θα μας αφήσουν ακτή για να μπούμε στη θάλασσα, ούτε και παραλία να ρίξουμε παραγάδι». <br /> <br /> Σε ομιλία του κατά την τελετή καθέλκυσης δύο νέων υποβρυχίων στα ναυπηγεία Γκιολτσούκ, ο Τούρκος Πρόεδρος είπε ότι η πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία είναι η επιδίωξη παράδοσης ενός δικαιώματος που καθυστέρησε να απονεμηθεί τόσο για την ίδια την Τουρκία, όσο και για τους φίλους της και ολόκληρη την ανθρωπότητα. <br /> <br /> «Σε αυτό το πλαίσιο είναι και οι εργασίες που διεξάγουμε στην ανατολική Μεσόγειο, τη Συρία και τη Λιβύη», ανέφερε ο Τούρκος Πρόεδρος. <br /> <br /> Ο Ταγίπ Ερντογάν υποστήριξε ότι η Ελλάδα και κάποιες χώρες που την στηρίζουν, εδώ και πολύ καιρό, επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια κατάσταση στην οποία να μην μπορεί να κάνει βήμα στη θάλασσα. <br /> <br /> Ο Τούρκος Πρόεδρος υποστήριξε ότι όσοι εναντιώνονται στην Τουρκία δεν έχουν καμία αίσθηση των δικαιωμάτων, του νόμου, της δικαιοσύνης, της ηθικής ή του ελέους, ισχυριζόμενος ότι οι συμφωνίες που έχει συνάψει η Άγκυρα με τη Λιβύη είναι εναρμονισμένες με το διεθνές δίκαιο. <br /> «Δεν θα επιτρέψουμε τετελεσμένα» <br /> <br /> «Ας μην έρθει κανείς με πρόθεση να μας αποκλείσει, να μας παγιδεύσει στα παράλιά μας ή να σφετεριστεί τα οικονομικά μας δικαιώματα. Δεν έχουμε καμία πρόθεση να ξεκινήσουμε μια σύγκρουση με οποιονδήποτε για κανέναν λόγο ή να κλέψουμε από οποιονδήποτε τα δικαιώματά του», συνέχισε, τονίζοντας όμως ότι η Άγκυρα δεν αποδέχεται μια διευθέτηση στην οποία «η Τουρκία η οποία έχει την μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Μεσόγειο, να πάρει το 1% της αλιείας» τόνισε ο Ερντογάν. <br /> <br /> Όπως είπε με τον ίδιο τρόπο δεν πρέπει να περιμένει κανείς ότι θα αποδεχτεί η Τουρκία τον αποκλεισμό της από τις έρευνες για υδρογονάνθρακες και την εκμετάλλευσή τους. <br /> <br /> «Εκείνοι που εποφθαλμιούν τα δικαιώματα της Τουρκίας με σχέδια που ετοίμασαν οι ίδιοι για τα νησιά και τις βραχονησίδες στο Αιγαίο για τα οποία δεν έχουν την κυριαρχία τους πρέπει να ξέρουν ότι ο δρόμος δεν είναι ανοιχτός. <br /> <br /> Δεν θα επιτρέψουμε να δημιουργηθούν τετελεσμένα για τη χώρα μας με χάρτες που σχεδιάστηκαν σε τραπέζια διαπραγματεύσεων υπό τον μανδύα της περιβαλλοντικής ευαισθησίας και των επιστημονικών δραστηριοτήτων. Τόσο στο θέμα της υφαλοκρηπίδας μας, όσο και της ΑΟΖ μας και των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας μας δεν υπάρχει κανένα βήμα μας ενάντια στις εφαρμογές εγκατάστασης», υποστήριξε ο Τούρκος πρόεδρος.<br /> <br /> <a href="https://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ερντογάν: «Οι Έλληνες δεν θέλουν να μας αφήσουν ούτε ακτή να μπούμε στη θάλασσα»

Εκείνοι που εποφθαλμιούν τα δικαιώματα της Τουρκίας να ξέρουν ότι ο δρόμος δεν είναι ανοιχτός» , δήλωσε ο Ταγίπ Ερντογάν σε μια μίξη παρα...

Διαβάστε την συνέχεια

East Med: Η γεωπολιτική του σημασία για την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivF_j8V4mK8NEwVi6RPjzs1XqpSgcCtL6KrDNH2S5-3EHNIDSXS6fJ0xQ5N1XGDsqxvq7LRrMBcR-FbBQ-iEAPdCEbfHhET5m_Rx-ebFvHaW0hBICh6UhgpJ7UJZT4t693VD7yCr98jdQ/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="561" data-original-width="768" height="466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivF_j8V4mK8NEwVi6RPjzs1XqpSgcCtL6KrDNH2S5-3EHNIDSXS6fJ0xQ5N1XGDsqxvq7LRrMBcR-FbBQ-iEAPdCEbfHhET5m_Rx-ebFvHaW0hBICh6UhgpJ7UJZT4t693VD7yCr98jdQ/s640/2.jpg" width="640" /></a></div> <br /> “Η Ελλάδα μετατρέπεται γρήγορα σε περιφερειακό ενεργειακό κόμβο, και εγγυήτρια της Ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας και διαφοροποίησης”. Η παραπάνω πρόσφατη δήλωση ανήκει στον Αμερικανό πρέσβη Τζέφρι Πάιατ. Ο κ. Πάιατ και οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να αναβαθμίσουν τον ενεργειακό ρόλο της χώρας μας. Εκτός από τον Διασυνδετήριο Αγωγό Ελλάδας-Βουλγαρίας (IGB), τη δημιουργία σταθμού υγροποιημένου αερίου στα ανοιχτά της Αλεξανδρούπολης, η περίπτωση του αγωγού East Med, που θα φέρει το αέριο της Ανατολικής Μεσογείου στις αγορές τις Ευρώπης, αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, για το τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα μπορεί να αποκτήσει ιδιαίτερο γεωπολιτικό “βάρος” στο ενεργειακό μέλλον της ευρύτερης περιοχής.<br /> <br /> Γιατί οι ΗΠΑ θέλουν να αναβαθμίσουν την ενεργειακή γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας<br /> <br /> Τα αποθέματα αερίου της ανατολικής Μεσογείου είναι σημαντικά. Το κοίτασμα Leviathan ανακαλύφθηκε το 2010 ανοιχτά των ακτών του Ισραήλ, και το μέγεθός του σε φυσικό αέριο εκτιμάται στα 620 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Ομοίως σημαντικά φαίνεται πως είναι και τα κοιτάσματα που υπάρχουν στην κυπριακή ΑΟΖ.<br /> <br /> Ο East Med προβλέπει την κατασκευή αγωγού 1.900 χλμ. κατά μήκος της ανατολικής Μεσογείου. Θα ξεκινάει στις περιοχές εξόρυξης στις ισραηλινές ακτές και θα οδηγεί μέσω Κύπρου και Κρήτης στην Πελοπόννησο. Η διαδρομή θα συνεχίζει στην ηπειρωτική Ελλάδα όπου ο αγωγός θα συναντά τον σχεδιαζόμενο αγωγό Poseidon ο οποίος θα καταλήγει στο Ότραντο της Ιταλίας απ’ όπου το αέριο θα μπορεί να διοχετεύεται στο ευρωπαϊκό δίκτυο. 1.300 χλμ. του αγωγού θα κατασκευαστούν υποθαλάσσια σε βάθη που φτάνουν τα 3.000 μέτρα αυτό συνιστά μεγάλη τεχνική πρόκληση. Οι συνομιλίες μεταξύ των τριών εθνών για το θέμα ξεκίνησαν το 2015 και έχουν προχωρήσει σε μια συμπαγή συμμαχία. Ελλάδα δεν θα μπορούσε μόνο να συγκεντρώσει τα τέλη μεταφοράς φυσικού αερίου και να ενισχύσει το ρόλο της ως ενεργειακού κόμβου, αλλά και να εκμεταλλευτεί τον αγωγό για να καλύψει τις δικές του ανάγκες.<br /> <br /> Με κόστος 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ο αγωγός θα έχει την ικανότητα να μεταφέρει στην Ευρώπη, 20 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως. Οι ΗΠΑ επιθυμούν την υλοποίηση του αγωγού, για να βοηθήσουν στην ενεργειακή ανεξαρτητοποίηση της Ευρώπης και να στερήσουν πολύτιμο συνάλλαγμα από τη Ρωσία, η οικονομία της οποίας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα έσοδα από την εκμετάλλευση των ενεργειακών της πόρων.<br /> <br /> Το πρόβλημα της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από τη Ρωσία<br /> <br /> Οι λόγοι που η Ευρώπη πρέπει να ανεξαρτητοποιηθεί ενεργειακά από τη Ρωσία είναι κάτι παραπάνω από προφανείς, δεδομένου πως μεγάλο μέρος τον αναγκών της, καλύπτονται από τη ρωσική αγορά. Εδώ δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις γεωστρατηγικής για να αντιληφθεί κάποιος πως οι μεγάλοι χαμένοι από την κατασκευή του αγωγού East Med, είναι η Τουρκία και η Ρωσία.<br /> <br /> Σύμφωνα με <a href="https://ec.europa.eu/eurostat/cache/infographs/energy/bloc-2c.html">επίσημα στατιστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης</a>, το 2016, σχεδόν τα δύο τρίτα των εισαγωγών αργού πετρελαίου από την ΕΕ προέρχονταν από την Ρωσία (32%), τη Νορβηγία (12%), τη Νιγηρία και την Σαουδική Αραβία (και 8%) και το Καζακστάν (7%). Περισσότερα από τα τρία τέταρτα των εισαγωγών φυσικού αερίου προέρχονταν από τη Ρωσία (40%), τη Νορβηγία (25%) και την Αλγερία (12%), ενώ σχεδόν τα τρία τέταρτα των εισαγωγών στερεού καυσίμου (κυρίως άνθρακα) από τη Ρωσία (30%), την Κολομβία (23%) και την Αυστραλία (15%).<br /> <br /> Στην ΕΕ το 2016, το ποσοστό εξάρτησης ήταν ίσο με 54%, πράγμα που σημαίνει ότι πάνω από το ήμισυ των ενεργειακών αναγκών της ΕΕ καλύφθηκαν από εισαγωγές. Το ποσοστό αυτό κυμαίνεται από πάνω από 90% στη Μάλτα, το Λουξεμβούργο και την Κύπρο, έως κάτω από το 20% στην Εσθονία και τη Δανία. Το ποσοστό εξάρτησης αυξήθηκε σε 54% το 2016, από 47% που ήταν το 2000.<br /> <br /> Το συμπέρασμα είναι πως η ΕΕ εξαρτάται κυρίως από τη Ρωσία για εισαγωγές αργού πετρελαίου, φυσικού αερίου και στερεών καυσίμων.<br /> <br /> Δεν είναι μυστικό πως οι ΗΠΑ πιέζουν την ΕΕ να βρει εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Πολλές χώρες μέλη όμως, έχουν υπογράψει συμβόλαια με την Ρωσία που <a href="https://web.archive.org/web/20091116184545/http://www.oxfordenergy.org/pdfs/NG27.pdf">εκτείνονται μέχρι το 2025</a> και ορισμένα (λίγα) φτάνουν ως το 2030, παρά το γεγονός πως οι Βρυξέλλες, θεωρούν επισήμως την Μόσχα <a href="https://www.ecfr.eu/article/commentary_europes_alternatives_to_russian_gas311666">αναξιόπιστο πάροχο</a>. Η ΕΕ αναζητά, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία, εναλλακτικές πηγές ενέργειας από χώρες της Μέσης Ανατολής, από Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν και Τουρκμενιστάν και από εισαγωγές από ΗΠΑ, Αυστραλία και Ανατολική Αφρική.<br /> <br /> Ο ρόλος της Ελλάδας<br /> <br /> Οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να εργάζονται στην Ελλάδα στον τομέα της ενέργειας και των ενεργειακών συνεργασιών τους, “επενδύοντας” στον αγωγό East Med, τον τερματικό σταθμό της Ρεβυθούσας, τον Διασυνδετήριο Αγωγό φυσικού αερίου Ελλάδας-Βουλγαρίας (IGB), την πλωτή μονάδα επαναεριοποίησης φυσικού αερίου (FSRU) στην Αλεξανδρούπολη και τις υπεράκτιες έρευνες της Exxon με τα ΕΛΠΕ στη νότια Κρήτη.<br /> <br /> Επιπλέον, η δραστηριότητα των τριών μεσογειακών χωρών συμβαίνει σε μία περίοδο που η Τουρκία έχει αναπτύξει στενές σχέσεις με τη Ρωσία και αναμένει την παραλαβή του Α/Α συστήματος S-400. Το τελευταίο έχει δημιουργήσει προβληματισμό στην Ουάσινγκτον, που θεωρεί ότι πρέπει πλέον να στηρίζεται σε πιο έμπιστους συμμάχους στην περιοχή.<br /> <br /> H κοινή διακήρυξη που <a href="https://www.state.gov/joint-statement-on-the-ministerial-meeting-of-the-united-states-greece-republic-of-cyprus-and-israel-regarding-cooperation-in-the-field-of-energy/">δόθηκε στη δημοσιότητα</a> από τις κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ σχετικά, με τη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας, συμπυκνώνει τα συμπεράσματα της 1ης Ενεργειακής Υπουργικής Διάσκεψης, που έλαβε χώρα στις 7 Αυγούστου, η οποία τονίζει: “Οι υπουργοί Ενέργειας της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κώστας Χατζηδάκης, της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γεώργιος Λακκοτρύπης, του Κράτους του Ισραήλ Γιούβαλ Στάινιτζ και ο Βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, αρμόδιος για ενεργειακά θέματα Φράνσις Φανόν, συναντήθηκαν σήμερα στην Αθήνα για να συζητήσουν τη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας, επιβεβαιώνοντας τη δέσμευσή τους να προωθήσουν την ειρήνη, τη σταθερότητα, την ασφάλεια και την ευημερία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ο κ. Φάνον υπογράμμισε την αυξανόμενη και απτή υποστήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ για τη δημιουργία ενός δομημένου τετραμερούς μηχανισμού συνεργασίας που επικεντρώνεται σε θέματα ενέργειας. Οι υπουργοί και οι Ηνωμένες Πολιτείες επανέλαβαν την πλήρη υποστήριξή και την αλληλεγγύη τους προς την Κυπριακή Δημοκρατία προκειμένου να διερευνήσει και να αναπτύξει τους πόρους της στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της, και εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις πρόσφατες προκλητικές κινήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο“.<br /> <br /> Όσον αφορά το ζήτημα του ορυκτού πλούτου της Κύπρου, είναι ίσως η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ δεν κρατούν την πολιτική των ίσων αποστάσεων. Ο υφυπουργός εξωτερικών για υποθέσεις Ευρώπης και Ευρασίας Wess Mitchell ενθάρρυνε τη Λευκωσία να συνεχίσει τον σχεδιασμό της, χαρακτηρίζοντας την τουρκική θεώρηση «μειονότητα» απέναντι στη διεθνή επικρατούσα άποψη και εξέφρασε την αντίθεση των ΗΠΑ σε κάθε πρόκληση εις βάρος της Κύπρου.<br /> <br /> Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η απόφαση του Ισραήλ στα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου να συμφωνήσει με την Κύπρο και την Ελλάδα για τη μεταφορά φυσικού αερίου στην Ευρώπη, μέσω του αγωγού East Med, σηματοδοτεί την έναρξη (περαιτέρω) επιδείνωσης των ισραηλοτουρκικών σχέσεων, και μείωση της γεωστρατηγικής βαρύτητας της Άγκυρας στην περιοχή.<br /> <br /> Εν κατακλείδι, η Ελλάδα μπορεί να έχει πολλαπλά οφέλη από την ενεργειακή της “αναβάθμιση”, τα οποία -μεταξύ άλλων- είναι οικονομικής φύσεως (τέλη μεταφοράς) και κυρίως γεωπολιτικά, με την ανάδειξη της χώρας μας σε ενεργειακό κόμβο. Eίναι προφανές από δηλώσεις κορυφαίων Αμερικανών αξιωματούχων, πως η τρέχουσα διάθεση της Ουάσιγκτον, δεν είναι να αφήσει την Άγκυρα (και τη Ρωσία) να ανακατευτεί στα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου και προτιμά έναν αξιόπιστο άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ + Αιγύπτου, για να εξορυχθούν οι υδρογονάνθρακες και να κατευθυνθούν στην ενεργειακά “πεινασμένη” και εξαρτώμενη από τη Ρωσία, Ευρώπη.<br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

East Med: Η γεωπολιτική του σημασία για την Ελλάδα

“Η Ελλάδα μετατρέπεται γρήγορα σε περιφερειακό ενεργειακό κόμβο, και εγγυήτρια της Ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας και διαφοροποίησης”. ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μήπως η Λιβύη και τα νότια της Κρήτης είναι αντιπερισπασμός, και η Τουρκία θα χτυπήσει σε Αιγαίο και Κύπρο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXm1Te2G-tnv58wtNTTU9t8tnM0lQOb6-DS5UeUM6V6P78EIiXh-QeBoyvnlREuKpY1GPgdXw3DN_f8poIK5BaQRHGZk273c8wE04IzCin3vA9IbOAIXJoYHaYAYdFEUvv85v_pjjrK5Q/s1600/USS-Jason-Dunham-DDG-109-SM-2-Arleigh-Burke.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="768" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXm1Te2G-tnv58wtNTTU9t8tnM0lQOb6-DS5UeUM6V6P78EIiXh-QeBoyvnlREuKpY1GPgdXw3DN_f8poIK5BaQRHGZk273c8wE04IzCin3vA9IbOAIXJoYHaYAYdFEUvv85v_pjjrK5Q/s640/USS-Jason-Dunham-DDG-109-SM-2-Arleigh-Burke.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Οι τελευταίες εξελίξεις σε ότι αφορά τις τουρκικές κινήσεις στη Λιβύη, έχουν προφανώς θορυβήσει αρκετούς από τους αναγνώστες μας. Στα όρια της ιλαροτραγωδίας, η Τουρκία θεωρεί πως τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, και συνεπώς μπορεί να ορίσει ΑΟΖ με τη… Λιβύη. Το θνησιγενές καθεστώς της Τρίπολης, που επιβιώνει από τα δολάρια του Κατάρ και τα όπλα της Τουρκίας, τόλμησε να ορίσει ΑΟΖ με ένα άσχετο κράτος, σε παραβίαση κάθε διεθνούς συνθήκης και δικαίου, και μάλιστα με μια περιοχή της Λιβύης που ανήκει σε… άλλους.<br /> <br /> Αυτά φυσικά ήταν ψιλά γράμματα για την Τουρκία, που απλά ήθελε κάτι, έστω κι μια fake agreement, προκειμένου να αυξήσει τις διεκδικήσεις της απέναντι στην Ελλάδα. Με αυτό τον τρόπο τολμά να αμφισβητήσει τα ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα νοτίως της Κρήτης, αλλά και να “κόψει” τον δρόμο του EastMed από την Κύπρο στην Κρήτη και φυσικά στην ΕΕ.<br /> <br /> Τώρα, ας είμαστε ρεαλιστές. Η Τουρκία θέλει να γίνει υπερδύναμη, δεν έχει γίνει ακόμη. Ακόμη και το TCG Anadolu, φορτωμένο με Τ129Β ΑΤΑΚ και Akinci δεν μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στην ελληνική άμυνα, ή να απειλήσει την Κρήτη. Η Κρήτη, πέραν του ότι είναι επαρκώς προστατευμένη, είναι πολύ μακρυά από τις τουρκικές δυνατότητες. Γιατί όμως η Τουρκία τολμά να αμφισβητεί κάτι τόσο μακρυά από αυτή; μόνο για να στείλει πλοία νοτίως της Κρήτης;<br /> <br /> Τους σκοπούς τους έχουμε εξηγήσει. Η Τουρκία θέλει να σταματήσει τις ελληνικές εξορύξεις, αλλά και να σταματήσει τον EastMed, κατι που “βολεύει” τη Ρωσία. Επίσης, θέλει να έχει περισσότερα bargaining chips, σε περίπτωση που κάποια στιγμή κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα, πριν ή μετά από κάποιο θερμό επεισόδιο. Του στυλ, εντάξει, μας δίνεται την υφαλοκρηπίδα της Μεγίστης, αλλά εμείς σας “χαρίζουμε” την υφαλοκρηπίδα της Κρήτης.<br /> <br /> Ακούγεται τρελό, αλλά αν το σκεφτεί κανείς είναι απόλυτα λογικό. Ποιος άλλος, και για ποιο λόγο θα έκανε κάτι τόσο παρακινδυνευμένο; υπάρχει, πέραν της διπλωματίας, και κάτι άλλο που θα πρέπει να ξέρουμε ή υποψιαστούμε; ναι, υπάρχει προφανώς και στρατιωτικό σκέλος στην όλη ιστορία. Η Τουρκία θέλει να διασπάσουμε τις δυνάμεις μας…<br /> <br /> Η απειλή και μόνο της Κρήτης, από ένα καθεστώς που είναι περιορισμένο στο κέντρο της Τρίπολης, αλλά και μερικές παμπάλαιες φρεγάτες του τουρκικού ναυτικού, ίσως αναγκάσει την Ελλάδα να μετακινήσει δυνάμεις στην Κρήτη. Η πιο λογική κίνηση θα ήταν η μεταφορά επάκτιων πυροβολαρχιών MM40 Exocet από το Αιγαίο στην Κρήτη. Η εμβέλειά τους και μόνο, θα έκανε την αποστολή των τουρκικών πλοίων υπόθεση αυτοκτονίας.<br /> <br /> Επίσης, θα έπρεπε να δημιουργήσουμε σχέδια για το Στόλο νότια της Κρήτης, έστω και με απλά περιπολικά, τη στιγμή που το σύνολο των δυνάμεών μας είναι δεσμευμένο στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε καιρό πολέμου οι δυνάμεις μεταφέρονται από το ένα σημείο στο άλλο, αλλά το ΠΝ δεν έχει επαρκείς δυνάμεις για επίδειξη σημαίας σε ένα ακόμη μέτωπο.<br /> <br /> Δεν χωρά αμφιβολία πως οι Τούρκοι προσπαθούν, ανάμεσα σε όλα τα άλλα, να προκαλέσουν περαιτέρω διάσπαση των δυνάμεών μας. Μην ξεχνάμε, πως οι μονάδες της Κρήτης αποτελούν στρατηγική εφεδρεία για το Νότιο Αιγαίο και την Κύπρο. Αν η Κρήτη χρειάζεται προστασία, αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να μεταφερθούν επιπλέον μονάδες στην περιοχή. Και φυσικά εξοπλισμός. Τι το καλύτερο για την Τουρκία, μονάδες με Patriot, HAWK, Exocet, να μεταφερθούν εκεί, ενώ αυτοί θα κάνουν επιθέσεις στο Αιγαίο και στην Κύπρο;<br /> <br /> Μπορεί για εμάς η τουρκική κίνηση να φαίνεται σαν μια ακόμη απόδειξη του τουρκικού ιμπεριαλισμού, μια ακόμη πράξη της μεγαλομανίας του Σουλτάνου. Αν το δει όμως κάποιος, οι Τούρκοι προσπαθούν να επανατοποθετήσουν τα πιόνια για όποτε χρειαστεί να παίξουν αυτή την παρτίδα που περιμένουμε και οι δυο να παίξουμε μετά το 1974. Κλέβουν, αλλά δεν τους πειράζει. Έχουν μαζί τους δύναμη και γνώση (Ρωσία), χρήμα (Κατάρ), και την ανοχή της Γερμανίας, Μεγ. Βρετανίας και ίσως άλλων χωρών της ΕΕ (Ισπανία;). Θα προσπαθήσουν να στραγγίξουν τα κέρδη τους.<br /> <br /> Απλά, εμείς δεν πρέπει να ξεχάσουμε πως το “παιχνίδι” θα παιχτεί στον Έβρο, το Αιγαίο, το Σύμπλεγμα της Μεγίστης και τη Κύπρο. Οι Λίβυοι είναι για τους Τούρκους οι “χρήσιμοι ηλίθιοι”, που για μια φούχτα UCAV της κακιάς ώρας, μερικά τεθωρακισμένα, και ίσως μερικούς μισθοφόρους, τα έβαλαν με ένα φιλικό και φιλειρηνικό κράτος της Μεσογείου.<br /> <br /> Οι κινήσεις που πρέπει να κάνουμε είναι συγκεκριμένες, και από ότι διαπιστώνουμε, τις κάνουμε ήδη. Η επίσκεψη Δένδια στη Λιβύη είναι χαρακτηριστική των ελληνικών κινήσεων. Η υπογραφή του EastMed Act στις αρχές του νέου έτους η επόμενη. Αλλά δεν πρέπει να σταματήσουμε εκεί. Η ενίσχυση του ΠΝ θα πρέπει να γίνει άμεσα. Το 2019 “έφυγε” χωρίς κάποια σημαντική εξέλιξη, αλλά πιστεύουμε πως το 2020 θα είναι διαφορετικό. Η υπογραφή για MEKO200HN, MH-60R, τορπίλες και αντίμετρα υποβρυχίων, Belh@rra Helleniques, αλλά και η παραλαβή των Arleigh Burke πρέπει να γίνει άμεσα. Αν δεν γίνουν, τότε, κακώς κάνουμε αυτή τη συζήτηση σήμερα…<br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μήπως η Λιβύη και τα νότια της Κρήτης είναι αντιπερισπασμός, και η Τουρκία θα χτυπήσει σε Αιγαίο και Κύπρο;

Οι τελευταίες εξελίξεις σε ότι αφορά τις τουρκικές κινήσεις στη Λιβύη, έχουν προφανώς θορυβήσει αρκετούς από τους αναγνώστες μας. Στα όρι...

Διαβάστε την συνέχεια

Έστω και τώρα, πανεθνική στρατηγική και δραστική ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHgwvruIFWVZcHbqqe695KVUoyKD0-cE6OygCRpDkB3VW4uBAc2CzkTWIQoRDcDG5l7GHN5kqcmWYUV1Nfwqq1tKkFx6EE-gOSt6geZORTMcOVj5RYOh5z0FIPz749COuuTb_Rw2lXhs8/s1600/main.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="400" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHgwvruIFWVZcHbqqe695KVUoyKD0-cE6OygCRpDkB3VW4uBAc2CzkTWIQoRDcDG5l7GHN5kqcmWYUV1Nfwqq1tKkFx6EE-gOSt6geZORTMcOVj5RYOh5z0FIPz749COuuTb_Rw2lXhs8/s640/main.jpg" width="640" /></a></div> <br />Χωρίς και την στρατιωτική ισχύ, τα συμφέροντα των Ελλήνων δεν εξασφαλίζονται μόνο με το Διεθνές Δίκαιο και βολικές δηλώσεις και ανακοινώσεις συμπαράστασης <br />Επιτέλους, η Αθήνα θα ξυπνήσει; Επιτέλους, η Λευκωσία θα προσγειωθεί; Ποιο είναι το ύψιστο καθήκον ενός κράτους και η κορυφαία προτεραιότητα μιας κυβέρνησης; Η εν παντί υπεράσπιση των κρατικών και εθνικών συμφερόντων και η δι’ όλων των μέσων και τρόπων εγγύηση της ασφάλειας των πολιτών έναντι ξένων επίβουλων και επιβουλών. Αυτά που διδάσκονται και γνωρίζουν οι πρωτοετείς φοιτητές των Διεθνών Σχέσεων, δεν τα γνωρίζουν, δεν τα κατανοούν, δεν τα αντιλαμβάνονται, δεν τα συνειδητοποιούν οι έμπειροι πολιτικοί της Ελλάδος και της Κύπρου; <br /><br />Ο Θουκυδίδης, πριν από 2500 χρόνια και πλέον, διασάλπισε ότι «ο ισχυρότερος δεσμός μεταξύ πόλεων (σήμερα, κρατών) είναι το συμφέρον». Τίποτε άλλο! Ούτε φιλίες, ούτε συμμαχίες, ούτε συνεργασίες, ούτε χειραψίες. Είναι χρήσιμες και αυτές, αλλά, χωρίς την ισχύ, κατά κύριο λόγο οικονομική και στρατιωτική, κανείς και ποτέ δεν σέβεται έναν αδύναμο αντίπαλο. Ο Κινέζος στρατηγός, Σουν Τζου, στον αντίποδα του Θουκυδίδη, επισήμανε την ίδια εποχή: <br /><br />«Εάν γνωρίζεις τον εχθρό και γνωρίζεις και τον εαυτό σου, δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι το αποτέλεσμα χιλίων μαχών. Εάν γνωρίζεις τον εαυτό σου αλλά όχι τον εχθρό, για κάθε νίκη που κερδίζεις θα υφίστασαι και μια ήττα. Αν δεν γνωρίζεις ούτε τον εχθρό ούτε τον εαυτό σου, θα υποκύπτεις σε κάθε μάχη».<br /><br />Τουρκοψοφοδεϊσμός<br /><br />Η Ελλάδα και η Κύπρος από το 1974 υφίστανται πόλεμο από την Τουρκία. Το 1974, ο Αττίλας εισέβαλε, κατέλαβε και ακόμα κατέχει το 37% της νήσου, κράτους-μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τότε, μία έπρεπε να ήταν η ομόθυμη πανεθνική στρατηγική για την εξάλειψη του ονείδους της τουρκικής κατοχής της Κύπρου: Η απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό, επειδή οι Τούρκοι δεν θα σταματούσαν στην αρπαγή και κατάποση μόνο του νησιού. <br /><br />Η μεν Αθήνα, έκτοτε, βάφτισε τον τουρκοψοφοδεϊσμό και την ανεπάρκειά της με τη θέση ότι η Κύπρος κείται μακράν. Η δε Λευκωσία εμπότισε την αδυναμία της με μιαν ασυγκράτητη, εξίσου τουρκοφοβική υποχωρητικότητα και αμείωτη προσχώρηση σε τουρκικές θέσεις, με την αφελή προσδοκία, πρώτον, ότι θα κατευνάσει και θα χορτάσει το τουρκικό θηρίο, και, δεύτερον, ότι θα προβεί και αυτό σε παραχωρήσεις, ώστε να επιτευχθεί λειτουργική και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό. <br /><br />Ούτε η Αθήνα, ούτε η Λευκωσία μελέτησαν και, φυσικά, δεν θέλησαν να κατανοήσουν την τουρκική πολιτική, η οποία εκδιπλώνεται με απίστευτη καθαρότητα. Οι Τούρκοι ηγέτες, ανέκαθεν και διαχρονικά, βροντοφωνάζουν τους κατ’ εναντίον μας στόχους τους: <br /><br />-Απαιτούν το μισό, τουλάχιστον, Αιγαίο και συνεκμετάλλευση, δηλ. συνδιαχείριση, συγκυριαρχία και συνιδιοκτησία των φυσικών πόρων του. <br /><br />-Εκ των έσω κατάληψη της Δυτικής Θράκης διά του εκτουρκισμού των Πομάκων και της ανεξέλεγκτης δράσης τού εκεί προξενείου και χρησιμοποίησης Τούρκων επιχειρηματιών ως Δουρείων Ίππων. <br /><br />Επανάκτηση της Κύπρου (το ξεκαθάρισαν διά των γνωστών εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ, από το 1956!), πρώτον, διά της κατοχής, δεύτερον, διά του συνεχιζόμενου εποικισμού, τρίτον, διά της αρπαγής και ελέγχου των υδρογονανθράκων, τέταρτον, διά της μετατροπής της Ανατολικής Μεσογείου σε τουρκική, ισλαμική, μουσουλμανική λίμνη.<br /><br />Η τουρκο-λιβυκή εκνομία<br /><br />Τώρα, οι Τούρκοι πυκτεύουν και προς το λιβυκό πέλαγος. Η συμφωνία συναντίληψης για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης (27.11.2019) καταδικάστηκε από τη διεθνή κοινότητα και ειδικά από την ΕΕ, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, ως πολιτικά, νομικά, διπλωματικά παράνομη και μη παράγουσα έννομα αποτελέσματα για τρίτα κράτη. Ποιοι είναι οι στόχοι της Τουρκίας με την πιο πάνω συμφωνία;<br /><br />Πρώτον, να τσακίσει και να διαλύσει τον ενεργειακό, οικονομικό, πολιτικό, διπλωματικό άξονα Ελλάδας, Αιγύπτου, Κύπρου.<br /><br />Δεύτερον, να αμφισβητήσει ευθέως και απροκάλυπτα, πλέον, την κυριαρχία της Ελλάδας και να επανακαθορίσει – έτσι σχεδιάζει – την ΑΟΖ στην περιοχή διά της γκριζοποίησης της Ρόδου, Καρπάθου, Κάσου και, φυσικά, του Καστελόριζου.<br /><br />Τρίτον, να αποκόψει στρατιωτικά, ενεργειακά και άλλως πώς την Κυπριακή Δημοκρατία από την Ελλάδα και, δι’ αυτής της ενέργειας, να πλήξει καίρια τον αγωγό EastMed. Είναι γνωστή η δήλωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Μ. Τσαβούσογλου, ότι η χώρα του δεν θα επιτρέψει (sic!) σε οποιονδήποτε να ενεργήσει μέσα στην δήθεν τουρκο-λιβυκή ΑΟΖ.<br /><br />«Γαλάζια Πατρίδα»<br /><br />Τέταρτον, η τουρκο-λιβυκή συμφωνία εντάσσεται στον αναθεωρητικό, επεκτατικό και κατακτητικό τουρκικό στόχο που αποκαλείται «Γαλάζια Πατρίδα». Η Τουρκία επιδιώκει να επιβάλει στην Ελλάδα, στην Αίγυπτο, στην Κύπρο και στο Ισραήλ, κατά κύριο λόγο, ότι η λεγόμενη «Γαλάζια Πατρίδα» αποτελείται από 480.000 τ. χλμ θάλασσας (από τη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο), η οποία, δήθεν, της ανήκει. <br /><br />Πέμπτον, η Τουρκία, κατά πάγια, διαχρονική πρακτική και τακτική, στοχεύει στη δημιουργία τετελεσμένων, ώστε, όταν κρίνει σκόπιμο και συμφέρον, να σύρει κυριολεκτικά την Ελλάδα, σε πρώτο στάδιο, σε διαπραγματεύσεις, αλλά με τουρκικούς όρους, και, σε δεύτερο στάδιο, να επιβάλει συνεκμετάλλευση των φυσικών πόρων τυ Αιγαίου.<br /><br />Έκτον, το τουρκολιβυκό μνημόνιο (με την σχεδόν ανύπαρκτη Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας, της Τρίπολης) πρέπει να αξιολογηθεί στο πλαίσιο μιας, μακράς πνοής, πολιτικής του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, όπως η Τουρκία (κατά παλαιά υπόδειξη του Νταβούτογλου) ηγηθεί του ισλαμικού κόσμου, συγκρουστεί με το Ισραήλ, αποκολληθεί από την άπιστη Δύση και αποκτήσει τέτοιαν ισχύ, ώστε, μέχρι την 100ετηρίδα της Τουρκικής Δημοκρατίας, το 2023, η χώρα να καταστεί μεγάλη δύναμη και μεταξύ των πρώτων χωρών, οικονομικά. <br /><br />Μέσα σε αυτή την προοπτική πρέπει να τοποθετούνται και οι τουρκικές στρατιωτικές βάσεις στο Κατάρ (3.000 στρατιώτες), στη Σομαλία και, τελευταία, η στρατιωτική και άλλη βοήθεια που, παράνομα, η Τουρκία προμηθεύει στην ισλαμική κυβέρνηση της Τρίπολης της Λιβύης. Και, φυσικά, πρέπει να συνυπολογίζεται και η ανενδοίαστη υποστήριξη στη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο ως μέσου υπονόμευσης του προέδρου της χώρας, στρατηγού Σίσι.<br /><br />Μεγιστοποίηση επιρροής<br /><br />Έβδομον, η Τουρκία επιδιώκει να μεγιστοποιήσει την ενεργειακή, στρατηγική, οικονομική και γεωπολιτική επιρροή της στη Μεσόγειο και να επιβάλει διά της ναυτικής και άλλης ισχύος της, τον έλεγχο των υδρογονανθράκων της μεσογειακής λεκάνης.<br /><br />Την περ. Παρασκευή, 13.12.2019, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στην παρ. 19 των Συμπερασμάτων του, υπογράμμισε: <br /><br />«Το μνημόνιο συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης για την οριοθέτηση των θαλάσσιων δικαιοδοσιών στη Μεσόγειο Θάλασσα παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται με το δίκαιο της θάλασσας και δεν μπορεί να παράγει νομικές συνέπειες για τα τρίτα κράτη. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαιώνει χωρίς αμφιβολία την αλληλεγγύη του στην Ελλάδα και στην Κύπρο σχετικά με αυτές τις ενέργειες της Τουρκίας». <br /><br />Στο μέγαρο Μαξίμου και στη Λευκωσία πανηγύρισαν για την πιο πάνω υποστήριξη. Όπως την επομένη μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο, η ελληνική κυβέρνηση αποτίμησε «θετικά» τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής. Προστίθεται: <br /><br />«Αν το ξεκάθαρο μήνυμα των Ευρωπαίων ηγετών θα φτάσει στην Τουρκία είναι κάτι που θα φανεί στην πορεία, αλλά σε αυτήν τη φάση που βρισκόμαστε, στο Μέγαρο Μαξίμου δηλώνουν ότι είναι σαφέστατη η απόλυτη διπλωματική απομόνωση της Άγκυρας. Συμπερασματικά, στην κυβέρνηση θεωρούν ότι, από τη Σύνοδο Κορυφής, ο πρωθυπουργός πήρε το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα και η επόμενη ημέρα βρίσκει την Τουρκία σε ακόμα πιο δύσκολη θέση».<br /><br />Πολιτικές πλάνες…<br /><br />Εξάλλου, κατά τη διάρκεια κοινών δηλώσεών του (11.12.2019) με τον Σέρβο Πρόεδρο, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ο οποίος πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα, ο Κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε στην τουρκική προκλητικότητα και επανέλαβε ότι, το μνημόνιο συνεργασίας Τουρκίας-Λιβύης, δεν έχει καμία έννομη ισχύ. <br /><br />«Το σύνολο της διεθνούς κοινότητας είναι με το μέρος της Ελλάδας όσον αφορά στο ζήτημα του άκυρου συμφώνου συνεργασίας Τουρκίας - Λιβύης, που καταδικάστηκε από την ΕΕ, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Η χώρα μας έχει πολλούς συμμάχους σε όλο τον κόσμο». Παράλληλα, τόνισε ότι «η Ελλάδα θα υπερασπιστεί την εθνική της κυριαρχία, όποτε απαιτηθεί, ενώ θα εξακολουθήσει να υπογραμμίζει την ανάγκη σεβασμού του διεθνούς δικαίου ως προϋπόθεσης για κάθε σχέση καλής γειτονίας».<br /><br />Ώστε, λοιπόν, η επόμενη μέρα βρίσκει την Τουρκία «διπλωματικά απομονωμένη» και σε «ακόμα πιο δύσκολη θέση». Οποίες μοιραίες πολιτικές και διπλωματικές πλάνες… Η Αθήνα, όπως και η Λευκωσία (ο πρόεδρος Αναστασιάδης σύστησε, για πολλοστή φορά, να επικρατήσουν «χαμηλοί τόνοι»), δεν εννοούν να αντιληφθούν ότι διαβάζουν λάθος και ερμηνεύουν με ανεκδιήγητα αφελή τρόπο την τουρκική πολιτική.<br /><br />Με απλά λόγια: Η Ελλάδα και η Κύπρος δεν έχουν απέναντί τους έναν εχθρό ο οποίος σέβεται στοιχειώδεις κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και της διπλωματικής ή και πολιτικής πρακτικής. Δεν έχουν απέναντί τους έναν αντίπαλο που σέβεται, αν μη τι άλλο, σχέσεις καλής γειτονίας. <br /><br />Απέναντί τους έχουν έναν αλαζόνα, ασυγκράτητο, αδίστακτο και έκδηλα αναθεωρητικό, επεκτατικό και κατακτητικό Ερντογάν, ο οποίος ξεκάθαρα διαμηνύει ότι επιδιώκει να επανακτήσει τα εδάφη και να ανασυστήσει την πάλαι ποτέ Οθωμανική Αυτοκρατορία. <br /><br />Γι’ αυτό δεν σέβεται απολύτως τίποτε! Ποδοπατεί και παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο, αγνοεί το Δίκαιο της Θάλασσας, ασεβεί προς ψηφίσματα και ερμηνεύει αυτά κατά το δοκούν και πώς εξυπηρετούν, κατά την αντίληψή του, τα τουρκικά συμφέροντα. Ενοχλείται μεν από αντιδράσεις, ψηφίσματα, ανακοινώσεις και δηλώσεις καταδίκης της έκνομης και επιθετικής συμπεριφοράς του, αλλά… Συνεχίζει απτόητος, επειδή παραμένει ατιμώρητος για την υπερφίαλη και κατακτητική πολιτική του.<br /><br />Εθνική καταστροφή<br /><br />Τι πρέπει να γίνει; Πώς η Ελλάδα και η Κύπρος οφείλουν να αντιδράσουν, επιτέλους, κατά της αρπαχτικής και ασύδοτα επιθετικής αλαζονείας του σουλτάνου; Θα συμφωνήσω με τον Σάββα Καλεντερίδη, πρώην αξιωματικό του ελληνικού στρατού και γεωπολιτικό αναλυτή, πως: <br /><br />Αν ο Ελληνισμός δεν πάρει συγκεκριμένα αποτρεπτικά, κατασταλτικά και ακαριαία μέτρα, έστω και τώρα, κατά της τουρκικής επιθετικότητας, θα υποστεί τη μεγαλύτερη, ίσως, εθνική καταστροφή στη σύγχρονη ιστορία του.<br /><br />Ποια μπορεί να είναι αυτά τα μέτρα; Περιληπτικά: <br /><br />Πρώτον, αποφασιστική, συντεταγμένη και ομόθυμη, διαχρονικά, αξιοποίηση από την Ελλάδα και την Κύπρο των βασικών συντελεστών ισχύος: Οικονομία, διπλωματία, στρατός, πληροφορίες και σύγχρονη τεχνολογία. Με αταλάντευτο στόχο την αποτροπή, αλλά και την ικανότητα-δυνατότητα πρόκλησης ακαριαίου κόστους στον Τούρκο επίβουλο.<br /><br />Δεύτερον, τώρα, έστω και τώρα, επανακαθορισμός και σχεδιασμός μιας νέας, μακρόπνοης πανεθνικής στρατηγικής αντιμετώπισης του τουρκικού αναθεωρητισμού και επεκτατισμού κατά του ελληνισμού. Έστω και τώρα, να οριοθετηθούν οι ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος-Κύπρου και Ελλάδος-Αιγύπτου. Γιατί η Αθήνα βραδυπορεί και αδιαφορεί;<br /><br />Τρίτον, δραστικός εξοπλισμός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και της Εθνικής Φρουράς με νέα οπλικά συστήματα. Έστω και τώρα, η Αθήνα και η Λευκωσία οφείλουν να συνειδητοποιήσουν την ολέθρια καθυστέρηση στην ενίσχυση της αμυντικής τους δυνατότητας, την αποδυνάμωση των αμυντικών μας δομών και την καταστροφική αποκοίμισή τους έναντι ενός αποθηριωμένου Ερντογάν. <br /><br />Τέταρτον, στην Κύπρο, σύσταση, επιτέλους, ενός Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, όπως εδώ και χρόνια επί ματαίω εισηγείται ο Φοίβος Κλόκκαρης, αντιστράτηγος ε.α. και πρώην υπουργός Άμυνας. <br /><br />Αναβίωση του ΕΑΧ<br /><br />Πέμπτον, άμεση αναβίωση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Τα εθνικά σύνορα και τα αμυντικά όρια της Ελλάδας δεν είναι δυτικά της Ρόδου και της Κρήτης, αλλά ανατολικά του ακρωτηρίου Αποστόλου Ανδρέα, της Κύπρου. <br /><br />Έκτον, καλλιέργεια ενός γνήσιου πατριωτισμού αγάπης προς την Ελλάδα και την Κύπρο και ενίσχυσης του αισθήματος αγώνα και φρονήματος αντίστασης των Ελλήνων κατά του επελαύνοντος κατακτητικού ισλαμο-τουρκισμού. <br /><br />Έβδομον, οι πόροι του Ταμείου Αμυντικής Θωράκισης της Κύπρου, αντί να σπαταλούνται για να καλύπτονται οι ασωτίες των εκάστοτε κυβερνώντων, να διατίθενται εξ ολοκλήρου για την ενίσχυση της άμυνας της νήσου.<br /><br />Όγδοον, να αποφασιστεί, επιτέλους, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να αποκτήσει έναν ευέλικτο, αξιόμαχο αλλά και τεχνολογικά προηγμένο στρατό, με καλά εκπαιδευμένη εφεδρεία, ακόμα και με στράτευση των γυναικών. Αυτός ο στρατός πρέπει να διαθέτει στοιχειώδη αεροπορική και ναυτική ενίσχυση και κάλυψη, όπως έντονα υποβάλλει εδώ και χρόνια ο αντιστράτηγος ε.α. Φ. Κλόκκαρης. <br /><br />Ένατον, η Ελλάδα, κατά πρώτον, να ανασυστήσει και να αποκτήσει πολεμική βιομηχανία με ναυπηγεία για να καλύπτουν τις περισσότερες, τουλάχιστον, ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδος και της Κύπρου. Και, φυσικά, να επενδυθούν ελληνικά μυαλά και χρήματα για νέες μορφές πολέμου που ήδη επιβάλλονται από την τεχνολογία. <br /><br />Δέκατον, οι αμυντικές συμφωνίες με φίλες, γειτονικές χώρες, οι οποίες επίσης και εξίσου αντιμετωπίζουν την ίδια τουρκική επιθετικότητα και αρπακτικότητα, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, να μετατραπούν και σε στρατιωτικές. <br /><br />Ενδέκατον, γιατί Αθήνα και Λευκωσία αποφεύγουν να αξιοποιήσουν παντοιοτρόπως τον κουρδικό παράγοντα; Όπως ο Σάββας Καλεντερίδης επισήμανε σε ημερίδα του κυπριακού κόμματος, «Αλληλεγγύη», στη Λευκωσία (12.12.2019): <br /><br />«Τους Κούρδους εμείς τους προδώσαμε, που ακόμα και σήμερα μας απλώνουν το χέρι και δεν βρίσκεται ένας θαρραλέος πολιτικός, με εξαίρεση την Ελένη Θεοχάρους, να τους απλώσει το χέρι. Αναζητούν συμμαχίες για να αντιμετωπίσουμε το θηρίο που λέγεται Τουρκία». <br /><br />Πατριωτική ηγεσία<br /><br />Όλα τα πιο πάνω προϋποθέτουν ένα ισχυρό απαιτούμενο, χωρίς το οποίο δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί οτιδήποτε: Μιαν αξιόπιστη, πατριωτική, αποφασιστική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία στην Ελλάδα και στην Κύπρο, η οποία να συνειδητοποιήσει, επιτέλους: <br /><br />Α) Την κρίσιμη στιγμή, κανείς δεν θα πολεμήσει για μας. <br /><br />Β) Οι Τούρκοι καταλαβαίνουν και σέβονται μία μόνο γλώσσα: Εκείνην της ισχύος. <br /><br />Γ) Η κατάσταση για την ασφάλεια του κυπριακού και του ευρύτερου Ελληνισμού, όπως εξελίσσεται με την ασυγκράτητη τουρκική επιθετικότητα, είναι άκρως επικίνδυνη, εξαιτίας και της αμυντικής αποδυνάμωσης των Ενόπλων Δυνάμεων μας.<br /><br />Δ) Η Αθήνα και η Λευκωσία ας ακούσουν τι υποβάλλει ο Σταύρος Κουτρής, αντιστράτηγος ε.α. (σε παρέμβασή του σε ημερίδα που διοργάνωσε η «Αλληλεγγύη», στη Λευκωσία – 12.12.2019): <br /><br />«Κανείς πολιτικός ή στρατιωτικός ηγέτης δεν μπορεί και δεν πρέπει να εθελοτυφλεί και να πιστεύει ότι χωρίς στρατιωτική ισχύ μπορεί να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της χώρας του, προβάλλοντας μόνον το Διεθνές Δίκαιο στις διεθνείς υποθέσεις». <br /><br />Ελέχθη πως το Διεθνές Δίκαιο είναι το καταφύγιο των αδύνατων. Υπάρχει, όμως, και ο ρεαλιστικός, πικρός και ωμός αντίλογος: Δίκαιο είναι η ισχύς του δυνατού.<br /><br /><a href="https://simerini.sigmalive.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Έστω και τώρα, πανεθνική στρατηγική και δραστική ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων

Χωρίς και την στρατιωτική ισχύ, τα συμφέροντα των Ελλήνων δεν εξασφαλίζονται μόνο με το Διεθνές Δίκαιο και βολικές δηλώσεις και ανακοινώσε...

Διαβάστε την συνέχεια

Το διπλωματικό sprint της Αθήνας και οι νέες απειλές Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBg78CDEVkHtk3Fxu6v2vC_uKrO6QoYsCTgGRVjNe0Avzq6Y2bY0XKrHaie2ClO08QqVHn60L0saQN1OsFtqar5sITTuobNKXRqlnaHPAvAc5wOOM-Y6XewM3d0H9O3zD3AJAI5_Qwtsk/s1600/eastmed_map.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="402" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBg78CDEVkHtk3Fxu6v2vC_uKrO6QoYsCTgGRVjNe0Avzq6Y2bY0XKrHaie2ClO08QqVHn60L0saQN1OsFtqar5sITTuobNKXRqlnaHPAvAc5wOOM-Y6XewM3d0H9O3zD3AJAI5_Qwtsk/s640/eastmed_map.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b> Σαρακινός Βαγγέλης</b><br />Σε διπλωματικό αγώνα ταχύτητας βρίσκονται Αθήνα και Λευκωσία, την ώρα που ο Ερντογάν επανέρχεται με νέες απειλές κατά πάντων. Αφέτης της κούρσας είναι ο Νετανιάχου, ο οποίος είχε το Σάββατο τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον Μητσοτάκη και τον Αναστασιάδη, ζητώντας την επίσπευση υπογραφής συμφωνίας για τον αγωγό East Med. Οι εξελίξεις γίνονται όμως και στον απόηχο της προσέγγισης Τουρκίας-Λιβύης που έχει προκαλέσει διεθνείς αντιδράσεις και ανησυχίες. <br /><br />Το πράσινο φως για την επιτάχυνση των διαδικασιών έδωσε ο Αμερικανός πρόεδρος, ο οποίος παρά τις ενστάσεις του για διαδικαστικά ζητήματα, υπέγραψε τελικά τον νόμο για το EastMed Act. Πρόκειται για τον νόμο που υποστηρίζει τον αγωγό East Med και τις τριμερείς συναντήσεις Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ. Ο ίδιος νόμος δίνει εντολή στον Αμερικανό πρόεδρο για την συμμετοχή των ΗΠΑ στο East Med φόρουμ της Αιγύπτου, ενώ καλύπτει ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας για τους συμμάχους της Αμερικής στη Μεσόγειο.<br /><br />Ήδη από το μεσημέρι του Σαββάτου ο απερχόμενος πρωθυπουργός του Ισραήλ ζήτησε από τον πρόεδρο Αναστασιάδη την άμεση υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό και στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε αργότερα με τον Έλληνα ομόλογό του συμφωνήθηκε η διακρατική συμφωνία να υπογραφεί από τους τρεις ηγέτες, στις 2 Ιανουαρίου στην Αθήνα. Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, η οποία επίσης μετέχει στην κατασκευή του αγωγού, θα υπογράψει την συμφωνία αργότερα.<br /> <br />Βγήκε ο Δένδιας …παγανιά <br /><br />Οι εξελίξεις αυτές έρχονται την ώρα που η Άγκυρα κλιμακώνει την ένταση στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Μια ένταση που ξεκίνησε με τις παράνομες γεωτρήσεις σε τμήματα της κυπριακής ΑΟΖ και συνεχίστηκε με τα παράνομα μνημόνια που υπέγραψε, τον Νοέμβριο, με την κυβέρνηση της Τρίπολης της Λιβύης για τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών και την στρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών. <br /><br />Η Αθήνα εξέφρασε από την πρώτη στιγμή την αντίθεσή της στα τουρκολιβυκά μνημόνια, καθώς και τα επιχειρήματά της, σύμφωνα με τα οποία αυτά είναι παράνομα. Παραλλήλως απέλασε ήδη τον πρέσβη της Λιβύης, ενώ την Κυριακή ο Νίκος Δένδιας, μετέβη στην Βεγγάζη, όπου συναντήθηκε με τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, ισχυρό άνδρα της ανατολικής Λιβύης και αντίπαλο του Σάρατζ που προεδρεύει της κυβέρνησης στην Τρίπολη. Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών είχε τηλεφωνική επικοινωνία και με τον Αγκίλα Σάλεχ Ίσα, πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, η οποία ελέγχεται από τον Χαφτάρ και εδρεύει στο Τομπρούκ.<br /><br />Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τόσο ο επικεφαλής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού, στρατάρχης Χαφτάρ, όσο και ο Αγκίλα Σάλεχ Ίσα έχουν καταδικάσει ως παράνομα τα τουρκολιβυκά μνημόνια και οι θέσεις τους συμπίπτουν με τις θέσεις της Αθήνας. Αυτό διαπίστωσε εκ νέου σήμερα ο Νίκος Δένδιας, ο οποίος μετά την Βεγγάζη μετέβη στο Κάιρο, όπου συναντήθηκε με τον Αιγύπτιο ομόλογό του. Η Αύπτος έχει καταδικάσει επίσης, ως παράνομες, τις συμφωνίες Ερντογάν-Σάρατζ και είναι αντίθετη στην ανάπτυξη Τούρκων στρατιωτών στην Λιβύη. Τελευταίος σταθμός του Νίκου Δένδια ήταν η Κύπρος, όπου συζήτησε με τον ομόλογό του Νίκο Χριστοδουλίδη για τις τελευταίες εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο και θέματα που αφορούν την προετοιμασία της υπογραφής του EastMed στην Αθήνα στις 2 Ιανουαρίου. <div> <br />Ξαναθυμήθηκε το Αιγαίο ο Ερντογάν <br /><br />Αναφερόμενοι στο θέμα της συμφωνίας για τον EastMed, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και της Κύπρου τόνισαν ότι πρόκειται για μια νόμιμη ενέργεια που «δεν αποτελεί αντίδραση προς κάποιον και που δεν αποκλείει κανέναν». Ο Νίκος Δένδιας συμπλήρωσε μάλιστα ότι όσοι «αντιλαμβάνονται το Διεθνές Δίκαιο ως το φυσικό περιβάλλον τους, είναι καλοδεχούμενοι να συμμετάσχουν». <br /><br />Αναφορές στο Δίκαιο της Θάλασσας έκανε όμως και ο Τσαβούσογλου, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η Άγκυρα συμφωνεί με το πνεύμα της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών και άφησε ένα "παράθυρο" για μια κοινή προσφυγή Ελλάδας-Τουρκίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Υπερασπίστηκε, ωστόσο, τα τουρκολιβυκά μνημόνια, όπως και ο Ερντογάν, ο οποίος έδωσε νέες υποσχέσεις στις κυβέρνηση Σάρατζ, ότι θα την στηρίξει στρατιωτικά, αν χρειαστεί. <br /><br />Ο Ερντογάν ξαναθυμήθηκε όμως το Αιγαίο και την υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών, τονίζοντας ότι «ο δρόμος δεν θα είναι ανοιχτός για εκείνους που εποφθαλμιούν τα δικαιώματα της Τουρκίας». Υποστήριξε μάλιστα, ότι αν η Άγκυρα εγκαταλείψει τις διαδικασίες που ξεκίνησε με τα Κατεχόμενα και την Λιβύη, τις διαδικασίες δηλαδή που καταργούν (!) την υφαλοκρηπίδα των νησιών, οι Τούρκοι δεν θα έχουν «ακτή για να μπούν στη θάλασσα, ούτε και παραλία να ρίξουν παραγάδι». <br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος δείχνει να εγκλωβίζεται στις παγίδες που προσπάθησε να στήσει, ειδικά με τα τουρκολιβυκά μνημόνια. Οι εξελίξεις που δρομολόγησε το Σάββατο ο Νετανιάχου σχετικά με τον EastMed, για τον οποίο ο Ερντογαν είπε πριν λίγες ημέρες ότι δεν μπορεί να προχωρήσει, αν δεν ερωτηθεί η Τουρκία, είναι ένα δυνατό "χαστούκι". Προβλήματα υπάρχουν όμως και με το θέμα της στρατιωτικής συνεργασίας με την Τρίπολη και την αποστολή εκεί Τούρκων στρατιωτών, καθώς Μόσχα και Ουάσιγκτον εκφράζουν ανησυχίες, ενώ ο Σάρατζ έχει αρχίσει να αναζητά και άλλα διεθνή στηρίγματα.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Το διπλωματικό sprint της Αθήνας και οι νέες απειλές Ερντογάν

Σαρακινός Βαγγέλης Σε διπλωματικό αγώνα ταχύτητας βρίσκονται Αθήνα και Λευκωσία, την ώρα που ο Ερντογάν επανέρχεται με νέες απειλές κατά ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η Τουρκία… μας τα είπε πολύ πριν ανακύψει θέμα με την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgltDwOGBdaak1nHXdsDmFBha7igjd3E7prXmeJQicM_5BHH-hCaJuUW4HS3QJ09Vv6eTeG8ThZEYOIKvdfARZwDFJu6_X2zsajfiITlcwDMUjylCMkch5sXH8MRq2ykfXPQ9FSpYXHp18/s1600/3458762.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="749" data-original-width="1024" height="468" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgltDwOGBdaak1nHXdsDmFBha7igjd3E7prXmeJQicM_5BHH-hCaJuUW4HS3QJ09Vv6eTeG8ThZEYOIKvdfARZwDFJu6_X2zsajfiITlcwDMUjylCMkch5sXH8MRq2ykfXPQ9FSpYXHp18/s640/3458762.jpg" width="640" /></a></div> Ο Αμερικανός διπλωμάτης Ουίλλιαμ Κρόφορντ (William Crawford) διετέλεσε πρέσβης στην Κύπρο από το 1974 μέχρι το 1978. Ανέλαβε κατεπειγόντως καθήκοντα με εντολή του προϊσταμένου του Χένρι Κίσσινγκερ την βδομάδα μετά την δολοφονία του πρέσβη Ρότζερ Ντέιβις στην αμερικανική πρεσβεία, στις 19 Δεκεμβρίου 1974.<br /> <br /> Του <b>ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ</b><br /> <br /> Εκλήθη προφανώς λόγω της προηγούμενης του υπηρεσίας ως επιτετραμμένου στη Λευκωσία από το 1968 μέχρι το 1972. Είχε δηλαδή και εμπειρία και γνώσεις για την Κύπρο και τα ελληνοτουρκικά. Σας παραθέτω σε δική μου ελεύθερη μετάφραση την εκτίμησή του: <br /> <br /> α) γιατί δεν βρέθηκε λύση την περίοδο της θητείας του (1974-78) και<br /> β) την αντίληψη του για τον επεκτατισμό της Άγκυρας κατά Κύπρου και Ελλάδας, όπως του την περιέγραψε με κυνική ειλικρίνεια ο Τούρκος πρέσβης στην Κύπρο λίγο μετά την εισβολή. <br /> <br /> Κατά τον Κρόφορντ – που καταγράφει τις αναμνήσεις του σε μακροσκελή συνέντευξη τον Οκτώβριο του 1988 για το αρχείο του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών (Oral History): <br /> <br /> “Στα τέσσερα χρόνια της παραμονής μου εκεί, (στην Κύπρο) προσπαθήσαμε με αμέτρητους τρόπους να αντιμετωπίσουμε τη δισεπίλυτη αυτή κατάσταση, δισεπίλυτη διότι η Τουρκία πέτυχε, το 1974, αυτό που για πολύ καιρό επιθυμούσε που ήταν να μεταφέρει την Κύπρο εκτός του ομιχλώδους πεδίου της ελληνο-τουρκικής επιρροής, σε μια αμετάκλητη ζώνη τουρκικής στρατιωτικής ηγεμονίας. Στους Τούρκους δεν άρεσε η ιδέα πως ένα νησί τριάντα μίλια από τις ακτές της θα μπορούσε ξαφνικά να γίνει εχθρικό και να τους αποκόψει από την νότο”. <br /> <br /> Προς επίρρωση της εκτίμησής του, ο Κρόφορντ παραπέμπει αυτολεξεί πως του εξέφρασε την τουρκική αυτή αντίληψη ο Τούρκος πρέσβης. Και η αντίληψη αυτή αφορούσε τουρκικό επεκτατισμό πρώτα κατά της Κύπρου και μετά κατά της Ελλάδας. Και όλα αυτά πολύ πριν υπάρξει καν θέμα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, που έωλα προβάλλουν όσοι σε Ελλάδα και Κύπρο έχουν “ελληνοποιήσει” την τουρκική προπαγάνδα. Επί λέξει ο Τούρκος είπε στον Κρόφορντ το 1974: <br /> <br /> “Η Τουρκία είναι μια αυτοκρατορική και ηπειρωτική δύναμη. Επειδή παρεμποδιζόμαστε αφύσικα να αναπνέουμε στα βόρεια και στα ανατολικά λόγω της παρουσίας της Σοβιετικής Ένωσης, είναι επιτακτικό να μπορούμε να αναπνέουμε στο νότο και στη δύση. Το 1974 έλυσε τη νότια διάσταση. Παραμένει να λυθεί η δυτική διάσταση.” <br /> <br /> (Παραθέτω και το ακριβές αγγλικό κείμενο: “Turkey is an imperial power and a continental power. That we are unnaturally prevented from breathing to the north and the east by the presence of the Soviet Union makes it all the more important that we be able to breath to the south and to the west. 1974 solved the southern dimension. It remains to solve the western dimension”). <br /> <br /> Η τοποθέτηση αυτή δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τη Ναζιστική θεώρηση περί “ζωτικού χώρου”- “lebensraum”. Πριν το Β´ Π.Π. η Γερμανία ήταν η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή δύναμη, σε όγκο και πληθυσμό. Όμως δεν μπορούσαν να “αναπνεύσουν” οι ναζιστές του Χίτλερ. <br /> <br /> Για να “αναπνεύσουν” λοιπόν ενσωμάτωσαν πρώτα την Αυστρία, διαμέλισαν μετά την Τσεχοσλοβακία- στο Μόναχο το 1938- και επέδραμαν στην Πολωνία το 1939. Μετά από τις συνεχιζόμενες επιδρομικές τους ενέργειες, έγινε πλέον ξεκάθαρο πως το ναζιστικό θηρίο ήταν αδηφάγο. Και με τη καθυστερημένη αυτή διαπίστωση ακολούθησε, νομοτελειακά, ο Β´ Π.Π. <br /> <br /> Ο πόλεμος έγινε αναπόφευκτος διότι η πολιτική κατευνασμού του Χίτλερ κατέρρευσε παταγωδώς. Κύριος αρχιτέκτονας της πολιτικής αυτής ήταν ο πρωθυπουργός της Βρεττανίας Νέβιλ Τσάμπερλειν που θεωρούσε πως το ξεπούλημα της ελευθερίας μιας μακρινής και μικρής χώρας- της Τσεχοσλοβακίας- ήταν αρκετό για να εξημερωθεί το ναζιστικό θηρίο. <br /> <br /> Και μαζί με την Γαλλία, πρέπει να λεχθεί, παρέδωσαν τη Τσεχοσλοβακία στις βουλιμίες των ναζιστικών ορδών. Μετά που άρχισε ο πόλεμος, ο Τσώρτσιλ είπε για τον Τσάμπερλειν: “Είχε την επιλογή μεταξύ πολέμου και ταπείνωσης, επέλεξε την ταπείνωση αλλά εισέπραξε και τον πόλεμο”. <br /> <br /> Σε ζητήματα ειρήνης και πολέμου υπάρχει άμεση συνάφεια ανάμεσα στην αποτροπή και την αξιοπιστία. Η αποτροπή παραπέμπει στην ικανότητα- στα μέσα, δηλαδή στα όπλα- και η αξιοπιστία στη βούληση να τα χρησιμοποιήσεις. Συνυπάρχουν. Η αναμεταξύ τους συνέργεια αποτρέπει τον κάθε φιλόδοξο επιδρομέα. <br /> <br /> Δυστυχώς η αξιοπιστία του ελληνικού κράτους – έναντι της Τουρκίας και όχι μόνο- υπέστη τραυματικό πλήγμα λόγω της χουντικής επταετίας. Και ουσιαστικά ποτέ δεν απεκατεστάθη. Διότι εν τω μεταξύ κυριάρχησε το σύνδρομο του φόβου στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων των ελληνικών κυβερνήσεων. <br /> <br /> Μέχρι τότε η αντίληψη των Τούρκων ήταν για μια Ελλάδα που πολέμησε ηρωικά κατά του Μουσολίνι και του Χίτλερ, ανέπτυξε αντάρτικο για πέντε χρόνια, πολέμησε σχεδόν άλλα τόσα για να κατισχύσει τους κομμουνιστές στον εμφύλιο πόλεμο και ήταν αποφασισμένη να τους αντιμετωπίσει στην Κύπρο. <br /> <br /> Για τους Τούρκους- που ποτέ δεν αποδέχθηκαν διεθνείς θεσμούς και αντιλήψεις για διαπραγματεύσεις και επίλυση διακρατικών διαφόρων- το μέτρο παραμένει πάντοτε η ισχύς και η άσκησή της. Την αδυναμία την χλευάζουν. Αυτή υπήρξε η κρίση και συμβουλή Ισραηλινού, που υπηρετούσε στην Τουρκία μεταπολεμικά, προς τους προϊσταμένους του στο Τέλ Αβίβ: “Πάνω απ´όλα, αυτοί (οι Τούρκοι) σέβονται τη δύναμη και όσο πιο απροκάλυπτα αυτή εκδηλώνεται, τόσο περισσότερο τους αρέσει, την εκτιμούν και την κατανοούν”. <br /> <br /> Η επταετία κατέδειξε στους Τούρκους πως την ηγεσία του ελληνικού στρατού αποτελούσαν γαλονάδες της σειράς και όχι “μιμητές” των δικών τους κεμαλιστών στρατιωτικών. Τους “διάβασαν” απόλυτα με το φιάσκο της συνάντησης στον Έβρο (Κενάν- Αλεξανδρούπολη) το Σεπτέμβριο του 1967. <br /> <br /> Τότε, ο ισχυρός ανήρ της χούντας Παπαδόπουλος προσπάθησε με εξυπνακισμούς να πείσει τον πρωθυπουργό Ντεμιρέλ πως είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας να αποδεχθεί την “ένωση” με αντάλλαγμα τουρκική βάση στην Κύπρο. Η Τουρκία είχε απορρίψει μετά τα βδελυγμίας τέτοια πρόταση τον Αύγουστο του 1964 (επιστολή Ερκίν προς Άτσεσον 28/8/1964). <br /> <br /> Ο Ντεμιρέλ έκοψε τη φόρα του Παπαδόπουλου λέγοντας του πως το συμφέρον της Τουρκίας καθορίζεται από την Τουρκία και όχι από την Ελλάδα. Και επιστρέφοντας έδωσε το πράσινο φως να ασκηθεί πίεση εναντίον της χούντας με τη πρώτη ευκαιρία. <br /> <br /> Αυτό συνέβη με την κρίση του Νοεμβρίου του 1967 όταν η χούντα απέσυρε την μεραρχία από την Κύπρο, με την απειλή πολέμου από την Τουρκία. Απεδείχθη τότε πως έγνοια της χούντας τότε, μέχρι και την κατάρρευση της το 1974, ήταν η επιβίωση της και μόνο. Τίποτα άλλο. Και αυτό το διάβασαν οι πάτρωνες της χούντας οι Αμερικανοί αλλά πρωτίστως οι Τούρκοι. Που την εκβίαζαν συστηματικά όλη την επταετία, αρχικά στην Κύπρο και από το 1973 στο Αιγαίο. <br /> <br /> Η ειρωνεία είναι πως ο ίδιος ο Ντεμιρέλ παραδέχεται πως το 1967 η Τουρκία δεν είχε την στρατιωτική ικανότητα να εισβάλει στην Κύπρο. Αυτό το γράφει ξεκάθαρα ο Υπουργός Εξωτερικών Ιχσάν Σαμπρί Τσαγλαγιαγκίλ, 1965-71, στα απομνημονεύματά του (“Οι Αναμνήσεις μου”, Εκδόσεις Ποταμός, 2001). <br /> <br /> Την ικανότητα εισβολής απέκτησε τα επόμενα επτά χρόνια. Όταν δε η χούντα του Ιωαννίδη και τα παλικάρια της φακής στην Κύπρο έδωσαν τη αφορμή με το προδοτικό πραξικόπημα του 1974, οι Τούρκοι επέδραμαν. Και έτσι αφού “έλυσαν την νότια διάσταση”, άνοιξαν μέτωπο στο Αιγαίο ώστε να λύσουν και “τη δυτική διάσταση”. <br /> <br /> Δυστυχώς στο άνοιγμα του Αιγαίου συνέβαλε και η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή με την επιπόλαιη απόφαση της να αποσυρθεί από τη στρατιωτική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Τότε το ελληνικό Υπουργείο Άμυνας και ο Υπουργός Ευάγγελος Αβέρωφ εξέφρασαν την αντίθεση τους. <br /> <br /> Θέση τους ήταν όχι απόσυρση αλλά αποχή από τις εργασίες της πτέρυγας, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στάση της Ατλαντικής συμμαχίας. Γνώριζαν πως από το 1964 η Τουρκία απαιτούσε επίμονα την αλλαγή του νατοϊκού καθεστώτος άμυνας στο Αιγαίο το οποίο ήταν κατοχυρωμένο υπέρ της Ελλάδας. <br /> <br /> Όμως ο διπλωματικός σύμβουλος του Καραμανλή, διπλωμάτης Άγγελος Βλάχος, επέμενε ουρλιάζοντας στους διαδρόμους- κυριολεκτικά- πως η Ελλάδα έπρεπε να αποχωρήσει διότι αυτό απαιτούσε η τιμή της, μια τιμή που για επτά χρόνια δεν την σκέφτηκε όταν ευλαβικά υπηρετούσε την χούντα. Έγινε έτσι το δικό του και για το οποίο ανόητα περηφανεύεται στο βιβλίο του, “Αποφοίτηση 1974” (Ωκεανίδα, 2001). <br /> <br /> Το τίμημα άρσης του τουρκικού βέτο για την επιστροφή της Ελλάδας στη στρατιωτική δομή του ΝΑΤΟ στις αρχές του 1980 ήταν το άνοιγμα του Αιγαίου. Η Τουρκία πήρε με ελληνική συναίνεση και “άδεια” να μπαινοβγαίνει στο Αιγαίο και να τρομοκρατεί τους κατοίκους του – αλλά και την εκάστοτε κυβέρνηση στην Αθήνα- με υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά και με θανάτους Ελλήνων αεροπόρων. Σήμερα τα πράγματα έχουν κυριολεκτικά ξεφύγει. <br /> <br /> Μια ακόμη καταστροφική συνέπεια την χουντικής επταετίας ήταν η απαξίωση των Ελλήνων αξιωματικών. Η απαξίωση αυτή κορυφώθηκε την νύχτα των Ιμίων όταν ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης αρνήθηκε να μεταβεί στο ΥΠΑΜ, ως όφειλε, με αποτέλεσμα να τον ψάχνει ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων με το τηλέφωνο στο χέρι…. <br /> <br /> Σήμερα η Τουρκία οδηγεί τα πράγματα σε μια μετωπική σύγκρουση. Η Ελλάδα θα πρέπει να αποφύγει την επιλογή μεταξύ ταπείνωσης ή πολέμου. Διαθέτει ικανότατους αξιωματικούς και ένοπλες δυνάμεις. Μαζί με την απαιτούμενη πολιτική βούληση η επιθετικότητα της Άγκυρας μπορεί να ελεγχθεί. <br /> <br /> Εφόσον όμως η Ελλάδα αναγκαστεί να επιλέξει, θα πρέπει στην Αθήνα να γνωρίζουν, πως η Τουρκία διαθέτει την ικανότητα να την επιβαρύνει ακόμη και με την αφορμή του πολέμου.<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η Τουρκία… μας τα είπε πολύ πριν ανακύψει θέμα με την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ

Ο Αμερικανός διπλωμάτης Ουίλλιαμ Κρόφορντ (William Crawford) διετέλεσε πρέσβης στην Κύπρο από το 1974 μέχρι το 1978. Ανέλαβε κατεπειγόντως...

Διαβάστε την συνέχεια