Η διπλωματία των εξοπλισμών της Άγκυρας καθηλώνει την Ευρώπη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVCTOeC4a5DKA-Qvh5UMzefVc7qIxtAENZBT93964VFvGIKiOx8BwxZbJh6UR6UMcLra7PqvMRNH342SHewpmDuEq0PcrGF6FkLDIE5tYWekOUKOTipcfNlGAj4ftoqH2xcXM9pVyNg1M/s1600/opla_tourkia.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVCTOeC4a5DKA-Qvh5UMzefVc7qIxtAENZBT93964VFvGIKiOx8BwxZbJh6UR6UMcLra7PqvMRNH342SHewpmDuEq0PcrGF6FkLDIE5tYWekOUKOTipcfNlGAj4ftoqH2xcXM9pVyNg1M/s640/opla_tourkia.png" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <b>Μαργαρίτης Γιώργος</b><br /> Όταν οι Τούρκοι ξεκίνησαν τη μεθοδική αποκαθήλωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στις θαλάσσιες ζώνες της, η κυβέρνηση Αναστασιάδη κατέφυγε στους διεθνείς οργανισμούς χαρακτηρίζοντας μάλιστα τα όσα συμβαίναν με τον πολύ φορτισμένο όρο της δεύτερης «εισβολής». Έκτοτε διαπιστώθηκε ότι ο πολύ φορτισμένος λόγος της καταγγελίας είχε μάλλον συναισθηματική παρά πολιτική αξία.<br /> <br /> Είναι, σε κάθε περίπτωση, διπλωματικά αφύσικο να καταγγέλλεις από τη μία πλευρά ότι η χώρα σου δέχεται εισβολή από ξένη δύναμη και από την άλλη να συζητάς για νέες λύσεις του Κυπριακού και για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, όπως την ενοποίηση των δικτύων κινητής τηλεφωνίας κατεχομένων και ελεύθερων περιοχών. Εάν επιθυμείς να ζυγίσουν σωστά το βάρος των καταγγελιών σου, τότε και εσύ οφείλεις να το ζυγίζεις με τα ίδια μέτρα και σταθμά.<br /> <br /> Ανεξάρτητα όμως από τον αμήχανο –και ως εκ τούτου αντιφατικό– πολιτικό λόγο της κυπριακής πολιτικής ηγεσίας τα γεγονότα από μόνα τους θα προκαλούσαν έτσι και αλλιώς διεθνείς αντιδράσεις. Στον πολύ στρατηγικό χώρο της Ανατολικής Μεσογείου η Τουρκία δείχνει να υπαγορεύει δική της πολιτική και δικούς της κανόνες σε τρόπο ώστε να μην ενοχλεί μόνο τη Λευκωσία και την Αθήνα.<br /> <br /> Πρόκειται για μια αναδυόμενη, περιφερειακά έστω, δύναμη και τα όρια της κυριαρχίας και της επιρροής της αφορούν όλες τις εμπλεκόμενες στην περιοχή μεγάλες ή μικρές δυνάμεις. Με απλά λόγια η Τουρκία αποτελεί έναν σοβαρό πονοκέφαλο για τον "ατλαντικό" κόσμο, μέρος του οποίου παρεπιμπτόντως εξακολουθεί να είναι. Ο κόσμος αυτός λοιπόν αντέδρασε ως τώρα μάλλον ήπια, κατευναστικά και συμβιβαστικά στα όσα συμβαίνουν γύρω από την Κύπρο.<br /> <br /> Μερικά μέτρα οικονομικού κυρίως χαρακτήρα χωρίς ουσιαστικό αντίκτυπο και πολλές διαπραγματεύσεις σε ένα ευρύτερο πλαίσιο όπου προστίθενται οι S-400 και τα F-35, καθώς και το μεταναστευτικό ζήτημα. Το βασικό χαρακτηριστικό των αντιδράσεων ήταν ο επικοινωνιακός τους χαρακτήρας, η μέριμνα δηλαδή του να φανεί ότι υπάρχει αντίδραση, χωρίς στην ουσία να ενοχλείται και να πιέζεται ιδιαίτερα η Τουρκία.<br /> <br /> Η τουρκική διπλωματία των εξοπλισμών<br /> <br /> Το ειδικό Βάρος της Τουρκίας βρίσκεται πίσω από την πολιτική των δισταγμών, των ταλαντεύσεων και των αντιφατικών ενεργειών τόσο στις μικρότερες (Βερολίνο, Παρίσι, Ρώμη) όσο και στις ισχυρές (Ουάσιγκτον) πρωτεύουσες του Δυτικού Κόσμου. Είναι, για παράδειγμα, γνωστή η σημασία της οικονομίας των εξοπλισμών για τις χειμάζουσες δυτικές οικονομίες. Στο πεδίο αυτό η Τουρκία , αν και καλύπτει μεγάλο μέρος των αναγκών της με εγχώρια παραγωγή, αποτελεί έναν βασικό πελάτη και στρατηγικό συνεργάτη για πολλές χώρες.<br /> <br /> Σύμφωνα με στοιχεία του οργανισμού SIPRI, στην διετία 2017-2018 η Τουρκία εισήγαγε από την Ιταλία οπλικά συστήματα αξίας 270 εκατομμυρίων TIV (Trend Indicator Values – μονάδα υπολογισμού που χρησιμοποιεί το SIPRI). Το σύνολο των εξαγωγών όπλων της Ιταλίας ήταν για την ίδια περίοδο 1.413 εκατομμύρια TIV. Οι εξαγωγές στην Τουρκία αντιπροσώπευαν δηλαδή το 20% περίπου του συνόλου. Χωρίς αυτές τις εξαγωγές, η ιταλική πολεμική βιομηχανία θα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα. Οι εξαγωγές της περιορίστηκαν κατά το ένα τέταρτο ανάμεσα στα 2017 και 2018.<br /> <br /> Η Τουρκία ήταν από απόσταση ο κυριότερος πελάτης της ιταλικής βιομηχανίας όπλων. Ακόμα πιο εξαρτημένη από τις εξαγωγές στην Τουρκία εμφανίζεται να είναι η ισπανική βιομηχανία, από την οποία η Τουρκία αγόρασε τη διετία 2017-2018, όπλα αξίας 292 εκατομμυρίων TIV (κυρίως εξοπλισμό του Anadolou και αεροσκάφη Ναυτικής Συνεργασίας).<br /> <br /> Οι ΗΠΑ εμφανίζονται λιγότερο εκτεθειμένες σε ανοίγματα στην Τουρκία, καθότι οι αγορές όπλων από την τελευταία περιορίζονταν στην ίδια διετία στο 2% του συνόλου των αμερικανικών εξαγωγών όπλων. Παρόλα αυτά πρόκειται για το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 438 εκατομμυρίων TIV. Η Γερμανία και η Ολλανδία αποτελούν επίσης βασικούς προμηθευτές της Τουρκίας, το σύνολο των εισαγωγών στρατιωτικού υλικού της οποίας υπολογίζεται σε 1.110 εκατομμύρια TIV για το 2017-18.<br /> <br /> Το ίδια διάστημα, για να έχουμε κάποιο μέτρο σύγκρισης, η Ελλάδα εισήγαγε στρατιωτικό υλικό αξίας 146 εκατομμυρίων. Από αυτό το ποσό περισσότερο από τα δύο τρίτα αφορούσαν αγορές από τις ΗΠΑ (113 εκατομμύρια). Ακολούθησε η Γαλλία με 32 εκατομμύρια και η Ιταλία με 1 εκατομμύριο. Σε αντίθεση με την τουρκική περίπτωση δεν βρισκόμαστε εδώ μπροστά σε μεγέθη που θα μπορούσαν να στηρίξουν μια "δια των εξοπλισμών" διπλωματία. Άλλη μια σταθερά αυτού που ονομάζεται "αμυντικός σχεδιασμός" της Ελλάδας, φαίνεται πως εκπίπτει.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η διπλωματία των εξοπλισμών της Άγκυρας καθηλώνει την Ευρώπη

Μαργαρίτης Γιώργος Όταν οι Τούρκοι ξεκίνησαν τη μεθοδική αποκαθήλωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στις θαλάσσι...

Διαβάστε την συνέχεια

Το μεγάλο παζάρι της Μεσογείου και των ΑΟΖ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqX69rLgEAFg3dtWbf675dTDGfZkjwpwgnLkQ9dlVrnZob6jaS4Fg_DnKu0Xy-wcKoy183AWhnwuAScMm-H08y1u0WcQrxeKVTQzIYTJEwgY7OdO4B_a8ypK0-Gydctsx4_FhxcK5wC4k/s1600/polemiko_naytiko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqX69rLgEAFg3dtWbf675dTDGfZkjwpwgnLkQ9dlVrnZob6jaS4Fg_DnKu0Xy-wcKoy183AWhnwuAScMm-H08y1u0WcQrxeKVTQzIYTJEwgY7OdO4B_a8ypK0-Gydctsx4_FhxcK5wC4k/s640/polemiko_naytiko.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Μαρίνα Αλεξανδρή</b><br /> Ο Ερντογάν κάνει πρόβες θερμού επεισοδίου ανοιχτά της Λιβύης, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρακολουθεί αδύναμη και απρόθυμη, και η Ουάσιγκτον κάνει ρητορικές ασκήσεις υπέρ του διεθνούς δικαίου χωρίς όμως καμία ουσιαστική κίνηση ανάσχεσης των παιγνίων κυριαρχίας της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> Τα παίγνια αυτά περιλάμβαναν χθες 69 παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, ένα ακόμη τηλεοπτικό σόου από τον τούρκο υπουργό Άμυνας Χουλουσί Ακάρ με το μήνυμα ότι «για την Ελλάδα δεν είναι καθόλου βολικό να πολεμήσει με την Τουρκία», και μια θεαματική επίδειξη απαξίωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επιχείρηση «Ειρήνη» στα ανοιχτά της Λιβύης. Εκεί, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η Άγκυρα έστησε μια ακόμη επιχείρηση μεταφοράς όπλων στη Λιβύη, κόντρα στο ευρωπαϊκό εμπάργκο και εν είδει ευθείας απάντησης στη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας.<br /> <br /> Η ευρωπαϊκή επιχείρηση «Ειρήνη» που βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή έχει ως αποστολή ακριβώς την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων προς τη Λιβύη. Όταν εντοπίστηκε ύποπτο για μεταφορά όπλων εμπορικό πλοίο που συνοδευόταν από τρεις τουρκικές φρεγάτες ο ιταλός διοικητής της επιχείρησης έδωσε εντολή ελέγχου από ελικόπτερο στην ελληνική φρεγάτα «Σπέτσαι» που συμμετέχει στην ευρωπαϊκή δύναμη. Οι τουρκικές φρεγάτες ωστόσο αρνήθηκαν τον έλεγχο διαμηνύοντας πως το εμπορικό πλοίο τελεί υπό την προστασία τους και η ευρωπαϊκή δύναμη απλώς υπαναχώρησε δια της σιωπής και της ανοχής.<br /> <br /> Η ανοχή αυτή αποτελεί και την κοινή συνισταμένη της αντιμετώπισης της Τουρκίας από τον διεθνή παράγοντα, γεγονός που γνωρίζει και αξιοποιεί πλήρως ο Ερντογάν. Και ενώπιον αυτής της εικόνας η Αθήνα επιδίδεται πλέον σε έναν όψιμο, και αμφιβόλου αποτελέσματος, διπλωματικό μαραθώνιο με στόχο το χτίσιμο των συμμαχιών και των αναχωμάτων εκείνων που θα μπορούσαν να αποτρέψουν την αποστολή τουρκικού ερευνητικού πλοίου στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.<br /> <br /> «Εάν φθάσουμε στο σημείο να μπει τουρκικό γεωτρύπανο σε περιοχή εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας, τότε δεν υπάρχει επιστροφή. Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι στρατιωτική», λέει διπλωματική πηγή με γνώση των διεργασιών και των σεναρίων που εξετάζονται.<br /> <br /> Στο πλαίσιο αυτό η πρώτη κίνηση ήταν η υπογραφή της συμφωνίας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ιταλία – μιας συμφωνίας, που η κυβέρνηση δείχνει ουσιαστικά ως πρόδρομο μιας ανάλογης και καταλυτικής κίνησης με την Αίγυπτο. Το σκεπτικό είναι πως η οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο θα επικαλύψει και θα ακυρώσει στην πράξη το τουρκολυβικό σύμφωνο και γι αυτό τον λόγο σπεύδει στο Κάιρο την επόμενη εβδομάδα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας.<br /> <br /> Στην περίπτωση της Αιγύπτου ωστόσο τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα απ’ ό,τι με την Ιταλία και το σενάριο που προκρίνεται είναι πλέον εκείνο της μερικής και όχι της πλήρους οριοθέτησης, με δεδομένο ότι το Κάιρο δεν θέλει να έρθει σε ανοιχτή αντιπαράθεση με την Τουρκία. Την επιδίωξη για μερική οριοθέτηση προανήγγειλε χθες ο ίδιος ο Νίκος Δένδιας λέγοντας ότι «δεν πρέπει να είμαστε υπεραισιόδοξοι. […] Οι Αιγύπτιοι προσπαθούν να μην μπλέκονται με θέματα άλλων χωρών στην περιοχή. Εάν μπορούσαν θα απέφευγαν να πατήσουν "τουρκικό κάλο"». Σε αυτό το πλαίσιο ο υπουργός Εξωτερικών άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο τμηματικής συμφωνίας με την Αίγυπτο, τονίζοντας ότι «όταν δεν μπορείς να λύσεις το σύνολο είναι ωφέλιμο να λύσεις ένα μέρος είναι κάτι που μπορείς να συζητήσεις. Σημασία έχει να κανείς μια αρχή».<br /> <br /> Ακόμη πιο καθαρός ήταν ο αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του πρωθυπουργού Θάνος Ντόκος, ο οποίος είπε στην ΕΡΤ πως στόχος είναι η μερική οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο η οποία σ΄αυτή τη φάση θα αφήνει εκτός το Καστελόριζο, ενώ ανοικτός σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο εμφανίστηκε και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. «Να προχωρήσουμε σε συμφωνία με την Αίγυπτο ακόμη και με μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ και να προχωρήσουμε και στην επέκταση των 12 μιλιών στα χωρικά μας ύδατα στο Ιόνιο», είπε ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στο φόρουμ των Δελφών και περιγράφοντας τις δύο προυποθέσεις που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ για τη χάραξη εθνικής γραμμής στα ελληνοτουρκικά.<br /> <br /> Όπως επισημαίνουν διπλωματικές πηγές η πλήρης οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο πρέπει να θεωρείται εκτός συζήτησης, καθώς το Κάιρο δεν θέλει σε καμία περίπτωση να εμπλακεί σε αντιπαράθεση με την Τουρκία για την περιοχή του Καστελόριζου . Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι εάν μια ενδεχόμενη εξαίρεση του Καστελόριζου μπορεί να αποτελέσει δεδικασμένο που θα μπορούσε στην συνέχεια να εκμεταλλευτεί η Τουρκία, η απάντηση όμως που δίνουν οι περισσότεροι διπλωμάτες και αναλυτές είναι πως, στην παρούσα φάση, οι κίνδυνοι θα είναι πολύ μεγαλύτεροι εάν δεν προχωρήσει έστω και η μερική οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου.<br /> <br /> <a href="https://tvxs.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το μεγάλο παζάρι της Μεσογείου και των ΑΟΖ

Μαρίνα Αλεξανδρή Ο Ερντογάν κάνει πρόβες θερμού επεισοδίου ανοιχτά της Λιβύης, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρακολουθεί αδύναμη και απρόθυμη, και ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανάλυση: Πώς η ιστορική ελληνοϊταλική συμφωνία για την ΑΟΖ αλλάζει τους συσχετισμούς στη Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOvJbeSoDc3XfFjbrX5eAqpKl5rKicogJEQyatxANs-XwsFgTza2jYyO4X5iJGz8xYdfrG3qochNkrvuCOnLxDbPOWdesLRuQoAxf13OqFSZjSOJGQiLU_s-h8JI3b30xcPvyaoiqq_8E/s1600/barmparos.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="1000" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOvJbeSoDc3XfFjbrX5eAqpKl5rKicogJEQyatxANs-XwsFgTza2jYyO4X5iJGz8xYdfrG3qochNkrvuCOnLxDbPOWdesLRuQoAxf13OqFSZjSOJGQiLU_s-h8JI3b30xcPvyaoiqq_8E/s640/barmparos.jpeg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Γράφει ο <b>Αθανάσιος Ε. Δρούγος*</b><br /> Η υπογραφή προ ημερών στην Αθήνα της συμφωνίας Ελλάδας-Ιταλίας για την ανακήρυξη ΑΟΖ είναι η πρώτη από πλευράς μας τέτοιου είδους και στηρίζεται στην προ 43 χρόνων διμερή συμφωνία που διέπει την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ανάμεσα στις δύο χώρες.<br /> <br /> Είναι ένα αξιοσημείωτο και σημαντικό βήμα που δίνει ώθηση προς την κατεύθυνση για να προχωρήσουν παρόμοιες -αλλά πιο δύσκολες- διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό ΑΟΖ με τα Τίρανα και το Κάιρο. Ειδικότερα, η πρόσφατη συμφωνία των Αθηνών «πιέζει» την Αλβανία για την οριοθέτηση στο Βόρειο Ιόνιο (υπάρχει, άλλωστε, η σοβαρή προεργασία από το 2009 όπου όλα ήσαν έτοιμα για υπογραφή αλλά το Συνταγματικό Δικαστήριο στα Τίρανα και η -τότε- αρνητική θέση του τωρινού πρωθυπουργού Εντι Ράμα -σε υποστήριξη γνωστών και ύπουλων φιλοτουρκικών θέσεων- οδήγησαν τις τότε εξελίξεις σε «ναυάγιο»). Τα πράγματα είναι σαφέστατα πιο δύσκολα στην Ανατολική Μεσόγειο, αφού η Αίγυπτος (την οποία θα επισκεφθεί εντός των προσεχών ημερών ο ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας) έχει εκφράσει προβληματισμούς από την πλευρά της στο να υπογράψει σχετική συμφωνία με εμάς.<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhymiF0rZr3vqFRA1K9BHtrKnl6A6utVY4_3TDxvREmCkdIOQlDmSt8r19Jxcsr6vd-pCE1kwTY9jzN8TbXCNWF0nc1AEvLYlu45ADsay3j_M5O6sgzreT15nK1kqDI1ilHudxrsEhXSXg/s1600/aoz-tourkia-ETK.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="737" data-original-width="585" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhymiF0rZr3vqFRA1K9BHtrKnl6A6utVY4_3TDxvREmCkdIOQlDmSt8r19Jxcsr6vd-pCE1kwTY9jzN8TbXCNWF0nc1AEvLYlu45ADsay3j_M5O6sgzreT15nK1kqDI1ilHudxrsEhXSXg/s640/aoz-tourkia-ETK.jpg" width="508" /></a></div> <div> <br /> ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ η συμφωνία των Αθηνών στηρίζεται στην τρίτη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του Μοντένγκο Μπέι της Τζαμάικας (UNCLOS III) που υπεγράφη στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και υποστηρίζει πλήρως πάγιες ελληνικές θέσεις αναφορικά με την υφαλοκρηπίδα των νησιών μας, την οριοθέτηση βάσει της αρχής της «μέσης γραμμής» ενώ η συμφωνία με τη Ρώμη θα ισχύει για τα υπερκείμενα της υφαλοκρηπίδας ύδατα. Παράλληλα, όταν και αν επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα από τα 6 ναυτικά μίλια (ν.μ.) στα 12 ν.μ. (αναφαίρετο δικαίωμά μας, αλλά λόγω των τουρκικών απειλών περί CASUS BELLI…), δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή στις αλιευτικές δραστηριότητες των Ιταλών (που ήταν ένα από τα ελάχιστα σημεία διαφωνίας τα τελευταία χρόνια). </div> <div> <br /></div> <div> Ασφαλώς, τα πράγματα ήσαν πιο εύκολα και προσιτά για την επίτευξη αυτής της συμφωνίας, αφού οι δύο χώρες διατηρούν διαχρονικά πολύ στενές και φιλικές σχέσεις, ενώ είναι ενεργά μέλη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ (έχουν συνεργαστεί σε πολυεθνικές ειρηνευτικές και ανθρωπιστικές αποστολές κ.λπ.).</div> <div> <br /> ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟ και αντιπαραγωγικό μνημόνιο της Τουρκίας με τη νόμιμη και διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης/GNA (βάσει της συμφωνίας του Σκιράτ του Μαρόκου του 2015) επηρέασε πολύ την ελληνική πλευρά στο να επιταχύνει τις διαδικασίες σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο για την επίτευξη συμφωνιών με την Ιταλία και την Αίγυπτο, αφού στην ευρύτερη περιοχή Ανατολικής Κρήτης (Νομός Λασιθίου)-Δωδεκανήσων έχει προκαλέσει υπολογίσιμη «αναταραχή», ενώ παράλληλα οι τουρκικές διεκδικήσεις επεκτείνονται από τον κόλπο της Φετίγιε (επαρχία Μούγλα/ΒΑ. της Ρόδου) μέχρι τον Νομό Λασιθίου (όπου στις 30 Μαΐου η τουρκική κρατική εταιρία TPAO ζήτησε από το υπουργείο Ενέργειας και την αρμόδια υπηρεσία την άδεια να προχωρήσει σε θαλάσσιες σεισμογραφικές/υδρογραφικές έρευνες ως και σε μετέπειτα φάση την αποστολή πλωτού γεωτρύπανου, προφανώς συνοδευόμενου από πολεμικά πλοία).</div> <div> <br /></div> <div>  Η Αγκυρα και η υποτακτική της κυβέρνηση Σάρατζ στην Τρίπολη με τις δύο υπογραφείσες συμφωνίες και μετέπειτα επικυρώσεις τους (του Νοεμβρίου/Δεκεμβρίου 2019) προκαλούν έντονα την Ελλάδα, αφού επεμβαίνουν μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, αμφισβητούν πάγια δικαιώματά μας για ενεργειακή εκμετάλλευση, ενώ επιπρόσθετα τα δύο μνημόνια (θαλάσσιες ζώνες και διμερής πολυεπίπεδη στρατιωτική συμφωνία) είναι «οπλοποιημένα», με τη θέση της Αγκυρας να είναι λίαν υπολογίσιμη (από αεροναυτικής πλευράς) στο Λιβυκό πέλαγος και η περίπτωση εκδήλωσης θερμού επεισοδίου με τη χώρα μας είναι πλέον αρκετά ορατή και πολύ πιθανή.</div> <div> <br /> ΟΙ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ επιτυχίες των τουρκολιβυκών δυνάμεων στην Τριπολιτάνα και οι υποχωρήσεις των δυνάμεων του πολέμαρχου Χαφτάρ απ’ όλες τις πόλεις της Δυτικής Λιβύης που είχε καταλάβει με την επιχείρηση DIGNITY από τον Απρίλιο του 2019 ώθησαν τον τελευταίο μήνα σε περαιτέρω κινητικότητα την Αθήνα, που για ψυχολογικούς ως και πολιτικούς-νομικούς λόγους επεδίωξε επιτυχώς την υπογραφή της διμερούς συμφωνίας με τη Ρώμη, η οποία μπορεί να μην έχει επιπτώσεις στο προβληματικό τουρκολιβυκό σύμφωνο, αλλά ενδυναμώνει τις ευρύτερες «τάσεις» μας, αφού η Ιταλία είναι υπολογίσιμη χώρα, πολύπλευρα εμπλεκόμενη στη χαοτική-εμφυλιοπολεμική Λιβύη, ενώ σε γενικές γραμμές υποστηρίζει την κυβέρνηση της Τρίπολης (λόγω συμφερόντων της ΕΝΙ) και βλέπει με καχυποψία τους τουρκικούς στρατηγικούς σχεδιασμούς στις βορειοαφρικανικές ακτές.</div> <div> <br /></div> <div>  Η Αθήνα προσπαθεί να στείλει -εν όψει πολύ δύσκολων επερχόμενων καταστάσεων μέσα στο προσεχές χρονικό διάστημα στα ελληνοτουρκικά- διάφορα «μηνύματα» προς όλα τα μεσογειακά κράτη, καθώς και στους ισχυρούς «παίκτες» του λιβυκού εμφυλίου, ότι δεν προκαλεί και εμμένει στις καθοριστικές γραμμές του διεθνούς δικαίου της θάλασσας.<a href="https://eleftherostypos.gr/wp-content/uploads/2020/06/aoz-tourkia-ETK.jpg"></a>Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με την Αλβανία έχει τις δυσκολίες της, ενώ θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη διάφορες πρόσφατες στρατιωτικές συμφωνίες των Τιράνων με την Αγκυρα δεδομένου ότι η κυβέρνηση Ερντογάν έχει σημαντική επιρροή στον Εντι Ράμα (έχουμε πάντα το διεθνές δίκαιο με το μέρος μας αλλά οι Ερντογάν και Ράμα έχουν άλλη θεώρηση και φιλοσοφία που δεν συμβαδίζουν με τους διεθνείς νομικούς κανόνες). </div> <div> <br /></div> <div> Η ναυτική συμφωνία της Αλβανίας με την Τουρκία (υπάρχουν απόρρητα σημεία πέραν του ελλιμενισμού τουρκικών πλοίων), η προβληματική κατάσταση στις νότιες μειονοτικές περιοχές του ελληνικού στοιχείου, η μη ύπαρξη επί του παρόντος Συνταγματικού Δικαστηρίου στη γειτονική μας χώρα, καθώς και οι κατά καιρούς ενστάσεις μετά το 2009 αναφορικά με το θαλασσοτεμάχιο 1 ενδέχεται να εγείρουν εκ νέου προβλήματα στις προσεχείς διαπραγματεύσεις ή και καθυστερήσεις στο να επιτευχθεί συμφωνία. Σαφέστατα η ελληνοϊταλική συμφωνία «βελτιώνει» διάφορες πτυχές στο θέμα της οριοθέτησης των ελληνοαλβανικών θαλασσίων ζωνών (π.χ. στο τριεθνές) ενώ τα Τίρανα πλέον δεν μπορούν να προβάλουν αιτιάσεις π.χ. σε σχέση με την υφαλοκρηπίδα των Διαπόντιων νησιών (Ερεικούσας-Οθωνών κ.ά.) που ως νησιά έχουν τέτοια, κάτι που ως γνωστό δεν αποδέχεται προκλητικά και ετσιθελικά η Αγκυρα (δηλαδή το άρθρο 121 παράγραφος 1 και 2). Εκκρεμότητες ασφαλώς υπάρχουν και σε αυτή την περιοχή. Οπωσδήποτε πρέπει να τονισθεί το εδώ και χρόνια ενεργειακό ενδιαφέρον γνωστών και υπολογίσιμων ξένων εταιριών για έρευνες και εκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων σε θαλασσοτεμάχια αλλά δεν θα πρέπει να «βγάζουμε από την οθόνη του μυαλού μας» τις υποβολιμαίες κινήσεις των Τούρκων…</div> <div> <br /> ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ τα επιμέρους ζητήματα είναι πολύ πιο δύσκολα. Μπορεί το καθεστώς του Αλ Σίσι να υποστηρίζει την οριοθέτηση ΑΟΖ με τη χώρα μας (εδώ και χρόνια έχει οριοθετηθεί θαλάσσια ζώνη με την Κύπρο) αλλά υψηλόβαθμα στελέχη του διπλωματικού σώματος, της υδρογραφικής υπηρεσίας, του επιτελείου ναυτικών δυνάμεων και γνωστών «δεξαμενών σκέψης» δεν είναι θετικά στην υπογραφή τέτοιας συμφωνίας με τη χώρα μας. </div> <div> <br /></div> <div> Οι διμερείς σχέσεις με την Αίγυπτο είναι καλές σε πολλά επίπεδα (διμερώς αλλά και μέσω τριμερών και πενταμερών επαφών) αλλά στο θέμα του συμπλέγματος Μεγίστης/Καστελλόριζου η αιγυπτιακή πλευρά συμπίπτει με τις θέσεις της Αγκυρας (υφαλοκρηπίδα νησιών κ.λπ.). Τα πρόσφατα γεγονότα στη Λιβύη έχουν ανησυχήσει πολύ το Κάιρο ενώ βλέπουν από τα δυτικά τους σύνορα να… πλησιάζουν η Τουρκία και οι ισλαμιστές αντάρτες των λιβυκών πολιτοφυλακών. Αυτό ψυχολογικά μπορεί να έχει κάποιες επιπτώσεις αλλά με το να ταυτιστεί η Αίγυπτος με κάποιες παράνομες θέσεις των Τούρκων αναφορικά με την επήρεια του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης επί της χάραξης ΑΟΖ προκαλεί «δεύτερες σκέψεις». Το σίγουρο είναι ότι έχουμε δρόμο μπροστά μας και παραμένει ανοικτό το ενδεχόμενο παράτασης των εκκρεμοτήτων με το Κάιρο.</div> <div> <br /></div> <div> ΕΥΡΥΤΕΡΑ η Τουρκία από το 1986 με την τότε Σοβιετική Ενωση είχε υπογράψει για θαλάσσιες ζώνες ενώ μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, το 1991, αυτές επανατοποθετήθηκαν με τις διάδοχες καταστάσεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Ουκρανίας. Η Αγκυρα δεν έχει υπογράψει καμία τέτοια συμφωνία για θαλάσσιες ζώνες με κράτος της Ανατολικής Μεσογείου (πλην Λιβύης), αν και καταβάλλει προσπάθειες με Αίγυπτο, Λίβανο και Ισραήλ. Στη Μεσόγειο η Ισπανία έχει ανακηρύξει Ζώνη Προστατευόμενης Αλιείας, ενώ η Τυνησία και η Λιβύη έχουν οριοθετήσει υφαλοκρηπίδα με τη Μάλτα (μέσω διεθνούς διαιτησίας). Επίσης, η Γαλλία δεν έχει έρθει σε συμφωνίες με άλλα κράτη της Μεσογείου για τη χάραξη-οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών αλλά σε υπερπόντια εδάφη της στον Ινδικό ωκεανό (Ρεουνιόν) και στον Νότιο Ειρηνικό (Νέα Καληδονία-Ταϊτή κ.λπ.) έχει προχωρήσει στον καθορισμό θαλασσίων ζωνών.</div> <div> <br /> ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ θα καθοριστούν από πολλές εξελίξεις σε διάφορα υπομέτωπα αντιπαραθέσεων. Το διεθνές δίκαιο της θάλασσας έχει παγκόσμια εμβέλεια, αλλά στη σύγχρονη γεωπολιτική και στις διεθνείς σχέσεις των αχαρτογράφητων νερών και τάσεων οι καταστάσεις είναι πολύπλοκες. Ενδεικτικά αναφέρω:Το θολό τοπίο της Λιβύης που ενέχει πολλούς κινδύνους υποτροπής και την Αγκυρα να έχει ενισχύσει τη θέση της.Την προσέγγιση των ΗΠΑ με την Τουρκία στα θέματα Συρίας-Λιβύης, αφού η Αγκυρα περίτεχνα προωθεί ότι «υποστηρίζει τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ απέναντι στη Μόσχα».</div> <div> <br /></div> <div> Τον αδιευκρίνιστο ρόλο της Ρωσίας, έως και μέχρι πού θα οδηγηθούν οι σχέσεις της με την Αγκυρα.Δεν μπορεί να αποκλειστεί η περίπτωση ορισμένων «αλλαγών» μέσα στους επόμενους μήνες στη στάση της νέας κυβέρνησης του Ισραήλ ενώ αναμένονται σοβαρές εξελίξεις στο Παλαιστινιακό. Είναι οι κακές σχέσεις Ερντογάν-Νετανιάχου που εγείρουν εμπόδια στην ομαλοποίηση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ.Τη δύσκολη κατάσταση που βιώνει η Αίγυπτος στα εξωτερικά της σύνορα (διάφορες απειλές από νότια) αλλά και στο εσωτερικό της από την πανίσχυρη Μουσουλμανική Αδελφότητα και τους ισλαμιστές στη Χερσόνησο του Σινά.</div> <div> <br /></div> <div> Την πλήρη ουσιαστικοποίηση και εφαρμογή από πλευράς Τουρκίας του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας».Τη στασιμότητα των διεθνών ενεργειακών κολοσσών σε εξορύξεις και άλλες γεωλογικές έρευνες λόγω των σχετικά χαμηλών τιμών του μαύρου χρυσού και του φυσικού αερίου με αποτέλεσμα να μην ενεργούν σε συγκεκριμένα θαλασσοτεμάχια, π.χ. της κυπριακής ΑΟΖ.Την αδυναμία διαμόρφωσης μιας συνεκτικής και «συγκλισιακής» εξωτερικής πολιτικής από πλευράς Ε.Ε. στη Μεσόγειο και όχι μόνο.</div> <div> <br /> ΣΥΝΕΠΩΣ η ελληνική διπλωματία έχει αρκετά εμπόδια να υπερκεράσει, ενώ πάντοτε θα παραμονεύει η εκδήλωση θερμού επεισοδίου και ακραίας έντασης από πλευράς Αγκυρας.</div> <div> <br /> <b><i> *Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής</i></b><br /> <br /> <a href="https://eleftherostypos.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ανάλυση: Πώς η ιστορική ελληνοϊταλική συμφωνία για την ΑΟΖ αλλάζει τους συσχετισμούς στη Μεσόγειο

Γράφει ο Αθανάσιος Ε. Δρούγος* Η υπογραφή προ ημερών στην Αθήνα της συμφωνίας Ελλάδας-Ιταλίας για την ανακήρυξη ΑΟΖ είναι η πρώτη από π...

Διαβάστε την συνέχεια

Το τελεσίγραφο που ''πάγωσε'' την Άγκυρα - Μόσχα: ''Δεχτείτε την πρόταση του Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι για την Λιβύη!''

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlMKYHyMUuvbC2JQUFMwdUsZAaen-2ytQgHDtiL-LNAkzzFQxc7eh9_Ok3mUM4WKfGGGkbPh5xQEV9gFTSzG3SSyVzav0W1khI8JAT0tFNUUNHi2yQmGSfocOTeZ3fi9YsDinvKFMoNK0/s1600/lavrob.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlMKYHyMUuvbC2JQUFMwdUsZAaen-2ytQgHDtiL-LNAkzzFQxc7eh9_Ok3mUM4WKfGGGkbPh5xQEV9gFTSzG3SSyVzav0W1khI8JAT0tFNUUNHi2yQmGSfocOTeZ3fi9YsDinvKFMoNK0/s640/lavrob.jpg" width="640" /></a></div> <h3>   <span style="font-weight: normal;"> Οργή στην Άγκυρα:''Θέλουν να σώσουν τον Χαφτάρ''</span> </h3> <b>Ανδρέας Μουντζουρούλιας</b><br /> Νέες αποκαλύψεις έρχονται στη δημοσιότητα για το χθεσινό ''άκυρο'' της Μόσχας στην Άγκυρα. Η εικόνα που υπάρχει μέχρι στιγμής είναι πως έχουμε να κάνουμε με μια σοβαρή εμπλοκή και ασυνήθιστα σοβαρή ανάμεσα Ρωσία και Τουρκία. <br /> <br /> Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, και ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού αναμένονταν να καταφτάσουν χθες (14/6) το μεσημέρι στην Κωνσταντινούπολη για συνομιλίες με τους Τούρκους ομολόγους τους, ωστόσο, σύμφωνα με ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών η επίσκεψη αυτή ακυρώθηκε. <br /> <br /> Μόλις ανακοινώθηκε η ακύρωση της επίσκεψης των υπουργών ένα αεροσκάφος πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα εθεάθη να αλλάζει ρότα και να επιστρέφει. Το αεροσκάφος λίγο μετά προσγειώθηκε στη στρατιωτική βάση της Σεβαστούπολης.<br /> <div>   <br /> Το παρασκήνιο<br /> <br /> Οι πληροφορίες που έρχονται από γνωστό Τούρκο δημοσιογράφο και σύμβουλο του Ερντογάν είναι αποκαλυπτικές. Σύμφωνα με τον Mehmet Acet, ''η Ρωσία έστειλε τελεσίγραφο στην Τουρκία και απαίτησε να δεχθεί την απόφαση του Σίσι για εκεχειρία στην Λιβύη. <br /> <br /> Ο αιγύπτιος πρόεδρος είχε ανακοινώσει την πρωτοβουλία αυτή από το Κάιρο έχοντας δίπλα του τον στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ καθώς και τον Αγκουίλα Σάλεχ.<br /> <br /> Η πρωτοβουλία ζητεί την απομάκρυνση των ξένων πολιτοφυλακών από την Λιβύη, (μία έμμεση αναφορά στην Τουρκία) και προτείνει ένα εκλεγμένο συμβούλιο ηγεσίας κάνοντας έκκληση για διαπραγματεύσεις στη Γενεύη.'', αναφέρει ο αρθογράφος.<br /> <br /> ''Η πρόταση αυτή δεν έγινε δεκτή από την Άγκυρα και τότε η Μόσχα αρνήθηκε να συνεχίσει χθες τις συνομιλίες για το Λιβυκό. Η Ρωσία θέλει να σώσει τον Χαφτάρ και αυτό είναι ξεκάθαρο'', γράφουν οι Τούρκοι. <br /> <br /> Επιτέλους όπως φαίνεται η Μόσχα παίρνει πλέον και επίσημα ξεκάθαρα θέση με την εμπλοκή της Τουρκίας στην Λιβύη και μένει να δούμε τι θα συμβεί τις επόμενες ημέρες.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το τελεσίγραφο που ''πάγωσε'' την Άγκυρα - Μόσχα: ''Δεχτείτε την πρόταση του Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι για την Λιβύη!''

   Οργή στην Άγκυρα:''Θέλουν να σώσουν τον Χαφτάρ''   Ανδρέας Μουντζουρούλιας Νέες αποκαλύψεις έρχονται στη δημοσιότητα...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι δύο εξελίξεις που θα κρίνουν την τύχη της τουρκικής παρέμβασης στη Λιβύη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVG-xxd0Z1wg5LlcjcdExkYgh7rybwdJvaQcguN41bOBvDa1V9ShEULrvNItDwWtEVKfR_o60zmhIrpX3IU5vI61xAVrFnrRUxn3reHNNn4kAL3IyoZB1fSK87HkNkMSc_I1QU4bRkJ4k/s1600/turkey_libya_aoz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="696" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVG-xxd0Z1wg5LlcjcdExkYgh7rybwdJvaQcguN41bOBvDa1V9ShEULrvNItDwWtEVKfR_o60zmhIrpX3IU5vI61xAVrFnrRUxn3reHNNn4kAL3IyoZB1fSK87HkNkMSc_I1QU4bRkJ4k/s640/turkey_libya_aoz.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Άρθρο του <b>Χρήστου Καπούτση</b><br /> Η συμφωνία Ελλάδας – Ιταλίας, για την οριοθέτηση των μεταξύ τους θαλασσίων ζωνών, της ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα της ελληνικής διπλωματίας. Η Συμφωνία Ελλάδας – Ιταλίας, για την μεταξύ τους οριοθετική γραμμή , τυπικά και ουσιαστικά, είναι η διμερής συμφωνία του 1977. Σε αυτή προβλέπεται και η μειωμένη επήρεια των νησιών του Ιονίου, των Στροφάδων και των Διαποντίων νήσων. Όμως, η ελληνοιταλική συμφωνία της 9ης Ιουνίου 2020, κυρίως, αφορά και την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Η έννοια της ΑΟΖ, δεν υπήρχε το 1977, αφού εισήχθη ως έννοια του Διεθνούς Δικαίου με το τη σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι, που αποτελεί το νέο Δίκαιο της Θάλασσας, το 1982.Το θετικό είναι ότι η Ελλάδα, υιοθέτησε και εφάρμοσε, για πρώτη φορά, το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, που αναγνωρίζει, ότι τα νησιά, έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Το προβληματικό μέρος της συμφωνίας, είναι ότι δεχτήκαμε, ότι μικρά σε μέγεθος νησιά , όπως οι Στροφάδες και τα Διαπόντια νησιά, έχουν περιορισμένη επήρεια, στην οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων. Ήδη έσπευσε να αξιοποιήσει αυτό το μάλλον προβληματικό μέρος της συμφωνίας ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Μεβλούντ Τσαβούσογλου που δήλωσε ότι «η Ελλάδα μπορεί να δείξει παρόμοια ευελιξία και συνεργασία και στην άλλη πλευρά των συνόρων της». Εννοούσε προφανώς, ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου.<br /> <br /> Η Ελληνο-ιταλική συμφωνία, έχει ιδιαίτερη αξία, διότι γίνεται σε μία χρονική περίοδο, όπου η Τουρκία, προωθεί την εφαρμογή του τουρκο-λιβυκού συμφώνου, δηλαδή την ενεργειακή συμφωνία ΕΡΝΤΟΓΑΝ – ΣΑΡΑΤΖ και περιλαμβάνει και την πραγματοποίηση υποθαλάσσιων ερευνών, από τουρκικά πλωτά γεωτρύπανα, έξω από τα ελληνικά χωρικά ύδατα, αλλά εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο τόξο Καστελλόριζο- Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη. Είναι σαφές ότι, το ελληνοιταλικό σύμφωνο και το τουρκολυβικό, είναι διαμετρικά αντίθετα και αλληλεπικαλυπτόμενα, καθότι το ένα νόμιμο και το άλλο αυθαίρετο και παράνομο και συνεπώς, δεν μπορεί να ισχύουν και τα δυο ταυτοχρόνως. Με τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, ο Σαράζ είναι ενεργούμενο της Άγκυρας και δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού της Λιβύης. Η Λιβύη αποτελεί πλέον πεδίο δράσης μισθοφόρων και μαχητών του Ισλαμικού Κράτους, τους οποίους χρηματοδοτεί τη Τουρκία. Ουσιαστικά η Τουρκία, προωθεί τα σχέδια της «ΓΑΛΑΖΙΑΣ πατρίδας» που μεταξύ άλλων, είναι να μετατρέψει την ανατολική μεσόγειο σε τουρκική λίμνη.<br /> <br /> Στο ερώτημα, αν θα ευοδωθούν τα τουρκικά σχέδια στη Μεσόγειο, η απάντηση είναι συνάρτηση δύο εξελίξεων.<br /> <br /> 1. Η πρώτη, αν θα επιτευχθεί Συμφωνία, μερική έστω, για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Είναι κλειδί για τις εξελίξεις. Και ακόμη, αν θα υπάρξει ανάλογη συμφωνία με την Αλβανία και την Λιβύη.<br /> 2. και δεύτερη σχετίζεται με τις εξελίξεις στον εμφύλιο στη Λιβύη. Αν επικρατήσει ο πρωθυπουργός ΣΑΡΑΤΖ, τον οποίο στηρίζει διπλωματικά και στρατιωτικά η Τουρκία, αυτό σημαίνει, ότι ο αιγύπτιος πρόεδρος ΑΛ ΣΙΣΙ, θα βρεθεί σε δεινή θέση. Η ισχυρή «Μουσουλμανική Αδελφότητα» της Αιγύπτου θα ενισχυθεί πολιτικά. Η σουνιτική οργάνωση «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» της Αιγύπτου, που έχουν ισχυρούς ιδεολογικό-θρησκευτικούς δεσμούς με τον Ερντογάν, είναι η αντιπολίτευση του Αιγύπτιου προέδρου. Στην περίπτωση αυτή, (στρατιωτική νίκη του ΣΑΡΑΤΖ, άρα ήττα του Χαφτάρ, αλλά και του ΑΛ ΣΙΣΙ που τον στηρίζει στρατιωτικά , όπως και της Ελλάδας, που παρέχει διπλωματική υποστήριξη στον Χαφταρ), τότε, η Τουρκία του Ερντογάν, θα έχει αυξήσει την πολιτική επιρροή της στη λεκάνη της ανατολ. Μεσογείου. Η Λιβύη του ΣΑΡΑΤΖ, θα είναι στον αστερισμό της Τουρκίας. Άρα ο ΑΛ –ΣΙΣΙ, δεν θα μπορέσει, ακόμη και αν το επιθυμεί, να υπογράψει συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ , της Αιγύπτου με την Ελλάδα. Και αυτή θα είναι μια αρνητική εξέλιξη για τα ελληνικά συμφέροντα.<br /> <br /> Φυσικά καταλυτικός θα είναι και ο ρόλος της Ρωσίας, στις εξελίξεις και στην Λιβύη και την Συρία. Στη Λιβύη, η Ρωσία στηρίζει τον Στρατάρχη Χ. Χαφτάρ (όπως η Αίγυπτος και η Ελλάδα), ενώ στη Συρία τον Πρόεδρο Άσαντ. Σε Συρία και Λιβύη, η Ρωσία, είναι απέναντι στη Τουρκία. Επίσης έχει πολιτικο- στρατιωτικό ενδιαφέρον, ότι ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας Σεργκέι Λαβρόφ και ο ομόλογος του της Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου ακύρωσαν αιφνιδίως την επίσκεψή τους στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχαν προγραμματισμένη συνάντηση με τους τούρκους ομολόγους τους, Μ. Τσαβούσογλου και Χ. Ακάρ. Η ακύρωση της επίσκεψης, ερμηνεύεται , ως δυσφορία της Ρωσίας, για τους τουρκικές δραστηριότητες ς στην ΑΟΖ της Κύπρου, στη Συρία και στη Λιβύη. Παρέμβαση υπέρ των ελληνικών συμφερόντων για την ΑΟΖ έκανε ο ρώσος πρέσβης στην Αθήνα Αντρέι Μάσλοβ , που σε συνέντευξη αναφέρει ότι:<br /> <br /> «Ο μοναδικός φάρος για μας εδώ είναι το Διεθνές Δίκαιο. Η αιγιαλίτιδα ζώνη, η υφαλοκρηπίδα, η ΑΟΖ των νησιών, η απαγόρευση της απειλής ή χρήσης βίας είναι αυτονόητα πράγματα. Όποιος ενδιαφέρεται για το αντίστοιχο νομικό πλαίσιο, αρκεί να διαβάσει τη Συνθήκη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας 1982, π.χ. άρθρο 121 για τα νησιά»<br /> Επίσης, σε δηλώσεις του συνεντεύξεις, ο πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στην Ελλάδα Τζέφρι Πάιατ επιμένει ότι «όλα τα ελληνικά νησιά, ανεξαρτήτως μεγέθους, έχουν δικαίωμα στην οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας».<br /> Παρέμβαση στήριξης των ελληνικών θέσεων για την ΑΟΖ και από τον Πρόεδρο της Γαλλίας Εμ. Μακρόν «Η Τουρκία οφείλει να σέβεται τα κυριαρχικά δικαιώματα των μελών του ΝΑΤΟ. Εκφράζω τη στήριξή μου για τις ανησυχίες της Ελλάδας αναφορικά με την Συμφωνία Λιβύης-Τουρκίας».<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι δύο εξελίξεις που θα κρίνουν την τύχη της τουρκικής παρέμβασης στη Λιβύη

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση Η συμφωνία Ελλάδας – Ιταλίας, για την οριοθέτηση των μεταξύ τους θαλασσίων ζωνών, της ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Oι οριοθετήσεις με Iταλία-Λιβύη-Αίγυπτο και το «πνεύμα» του συμβιβασμού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgogGx4j55rgqM6nLj0cSlTo81T0u1sv77QqCdwHFeRCUnXIeeK0xbPnbDolo9v8jnCgUEwhXnoudzA8TH6F2UDMfB3ozhfv0FZrW1oB5P6F_B47lMNf3iw66CjbrcSJZyVAkyhPm9xVRk/s1600/showthumb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgogGx4j55rgqM6nLj0cSlTo81T0u1sv77QqCdwHFeRCUnXIeeK0xbPnbDolo9v8jnCgUEwhXnoudzA8TH6F2UDMfB3ozhfv0FZrW1oB5P6F_B47lMNf3iw66CjbrcSJZyVAkyhPm9xVRk/s640/showthumb.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Η υπογραφή της ελληνοϊταλικής συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες, η προοπτική των πολύ δύσκολων συνομιλιών με την Αίγυπτο και ο εφιάλτης του τουρκολυβικού μνημονίου, έχουν οδηγήσει τελικά σε ένα εσωτερικό ντιμπέιτ που καλύπτει όλο το φάσμα των τοποθετήσεων και θέσεων. Από την «εθνική προδοσία» έως τον «εθνικό θρίαμβο».<br /><br />Καθώς ακολουθούν κρίσιμες διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο και μια διαρκής αντιπαράθεση με την Τουρκία με αφορμή το θέμα των θαλασσίων ζωνών, ο διάλογος αυτός πρέπει να γίνεται ανοικτά και με επιχειρήματα.<br /><br />Είναι προφανές ότι η Συμφωνία που υπέγραψαν οι κ.Ντι Μάιο και Δένδιας είναι ένας συμβιβασμός μεταξύ δυο γειτονικών χωρών που μοιράζονται το μέλλον τους στο εσωτερικό της Ε.Ε. και επιχειρούν να προστατεύσουν με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα τους. Για την Ιταλία στην προκειμένη περίπτωση προείχε η διατήρηση των «ιστορικών» δικαιωμάτων των αλιέων της ώστε να μην χάσουν το δικαίωμα αλιείας έξω από τα σημερινά χωρικά ύδατα της χώρας μας των 6 ν.μ., ακόμη και στην ενδεχόμενη μελλοντική επέκταση τους έως τα 12 ν.μ. <br /><br />Για την Ελλάδα προείχε να εξασφαλίσει την πρώτη υπογραφή συμφωνίας για οριοθέτηση ΑΟΖ, σε ένα μήνυμα περισσότερο πολιτικό ότι η μακροχρόνια αποχή από την άσκηση των δικαιωμάτων που προσφέρει στην χώρα μας η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (επικυρώθηκε το 1995) κάθε άλλο παρά έχει οδηγήσει σε αποδυνάμωση και τελικώς παραίτηση από τα δικαιώματα αυτά. Και η κίνηση αυτή έχει προφανή κρίσιμη σημασία λόγω των εξελίξεων με το τουρκολυβικό Μνημόνιο.<br /><br />Οι συμβιβασμοί εκ μέρους της Ελλάδας δεν ήταν ευχάριστοι κυρίως στο θέμα των αλιευτικών δικαιωμάτων, αλλά πάντως δεν έχουν τον δραματικό χαρακτήρα που επιχείρησαν να προσδώσουν ορισμένοι παράγοντες της δημόσιας ζωής, που είχαν χειρισθεί μάλιστα την υπόθεση στο παρελθόν και γνωρίζουν πολύ καλά το παρασκήνιο και τους συσχετισμούς. Η παραχώρηση αφορά την αλίευση συγκεκριμένων ειδών (που σύμφωνα με τους αρμόδιους δεν αλιεύονται από τους Έλληνες αλιείς) από περιορισμένο αριθμό σκαφών και με τους περιορισμούς που θέτει η κοινή αλιευτική πολιτική της Ε.Ε. <br /><br />Το άλλο θέμα αφορά τη μικρότερη επήρεια που προέβλεπε η Συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας του 1977, για τους Οθωνούς και τα Στροφάδια, οριοθέτηση η οποία έγινε τώρα αποδεκτή και ως πολλαπλό όριο για θαλάσσιες ζώνες και συνεπώς και για την ΑΟΖ.<br /><br />Η οριοθέτηση του 1977 δεν έγινε με γεωμετρικό τρόπο και υπάρχουν πράγματι αποκλίσεις όμως έχουν υπάρξει αντισταθμίσματα σε άλλες περιοχές, δυτικά της Κεφαλονιάς (όπως επεσήμανε σε άρθρο του και ο καθηγητής Αγγ.Συρίγος),με αποτέλεσμα η τελική παρέκκλιση της μέσης γραμμής να είναι πολύ μικρή σε ότι αφορά την συνολική έκταση της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ που αναλογεί σε κάθε πλευρά.<br /><br />Οι «συμφωνημένες διαρρυθμίσεις» όπως αναφέρει η Συμφωνία του 1977 δεν συνιστούσαν αποδοχή της μειωμένης επήρειας νησιών (εξάλλου δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας), αλλά προσπάθεια καλή τη πίστει να βρεθεί οριοθέτηση δίκαιη και για τις δυο πλευρές.<br /><br />Εξάλλου οι περιπτώσεις που η νομολογία έχει αποδώσει μειωμένη η μικρή επήρεια σε νησιά, είναι συγκεκριμένες και αφορούν ειδικές συνθήκες.<br /><br />Για την Τουρκία που έσπευσε να... χαιρετίσει τη Συμφωνία με τον ισχυρισμό ότι η Ελλάδα έτσι αποδέχεται την τουρκική θέση περί επήρειας νησιών, ορθά υπενθύμισε το ΥΠΕΞ ότι με την αποδοχή εκ μέρους του κ. Τσαβούσογλου έστω και της μειωμένης επήρειας νησιών τότε ακυρώνεται στην πράξη το τουρκολυβικό Μνημόνιο. Καθώς ακριβώς το εφεύρημα της προβολής των «απέναντι» ακτών της Τουρκίας με την Λιβύη ,επετεύχθη με την εξαφάνιση της επήρειας των ελληνικών νησιών Ρόδου, Καρπάθου, Κάσου, Κρήτης και περιορισμό τους στα 6 ν.μ.<br /><br />Με βάση αυτά τα δεδομένα η Ελλάδα ετοιμάζεται για την διαπραγμάτευση με την Αίγυπτο χωρίς κανείς να γνωρίζει αυτή τη στιγμή τις διαθέσεις της άλλη πλευράς. Μέχρι τώρα οι Αιγύπτιοι ζητούσαν την μερική οριοθέτηση μέχρι τον 28ο Μεσημβρινό προς ανατολικά, ώστε να αποφύγουν την συζήτηση της επήρειας του Καστελόριζου και της Στογγύλης και συγχρόνως να μην περάσουν το όριο που μέχρι τις 27 Νοεμβρίου 2019 έθεταν οι Τούρκοι ως καταρχήν εξωτερικό όριο των διεκδικήσεων τους επί της υφαλοκρηπίδας.<br /><br />Όμως πλέον μετά το τουρκολυβικό μνημόνιο, αυτό το όριο του 28ου Μεσημβρινού έχει μετακινηθεί προς τα δυτικά φθάνοντας έξω από τα χωρικά ύδατα των 6 ν.μ. των νησιών Ρόδου -Καστελόριζου -Κάσου -Κρήτης. Έτσι είναι άγνωστο αυτή την στιγμή με ποια θέση θα εμφανισθούν οι Αιγύπτιοι.<br /><br />Συγχρόνως δεν αναγνωρίζουν την επήρεια των μικρών νησιών νοτίως της Ιεράπετρας (Χρυσή, Κουφονήσι κ.α.) διεκδικώντας έτσι την μετακίνηση της μέσης γραμμής προς την πλευρά της Κρήτης. Εάν υπάρχει βούληση, η οποία μέχρι τώρα πάντως απουσίαζε, ακόμη και οι διαφορές αυτές που αφορούν την μερική οριοθέτηση και την απόκλιση της μέσης γραμμής λόγω του μη υπολογισμού πλήρους επήρειας σε ένα ή δυο μικρά νησιά (που έχουν «πλάτη» όμως στην Κρήτη η οποία έχει πλήρη επήρεια),θα μπορούσε να αναζητηθεί συμβιβαστική λύση.<br /><br />Και η σημασία επίτευξης συμφωνίας με την Αίγυπτο είναι προφανής, καθώς επικαλύπτοντας σημαντικό τμήμα του τουρκολυβικού Μνημονίου αμφισβητείται εμπράκτως η τουρκολυβική οριοθέτηση και διαπιστώνεται η ύπαρξη διαφοράς.<br /><br />Η επίτευξη συμβιβασμών στην διαδικασία οριοθετήσεων θαλασσίων ζωνών αποτελεί τον κανόνα. <br /><br />Η συζήτηση για το ιστορικό των διαπραγματεύσεων με την Λιβύη, μας θέτει ενώπιος ενωπίω με το ερώτημα αυτό. Οι διαρροές των τελευταίων εβδομάδων ανέφεραν ότι η τελική διαπραγμάτευση με τους Λίβυους το 2010 ειχε οδηγήσει σε πρόταση που με υποχωρήσεις της Ελλάδας στο περίπου 3,7% της συνολικής έκτασης της υφαλοκρηπίδας με απόκλιση της μέσης γραμμής λόγω μειωμένης επήρειας νησιών όπως τα Στροφαδια , η Γαύδος κ.α., θα μπορούσε να είχε οδηγήσει σε συμφωνία. Η οποία φυσικά θα είχε κλείσει τον δρόμο στο Τουρκολυβικό Μνημόνιο και θα είχε διευκολύνει και τις συνομιλίες με την Αίγυπτο.<br /><br />Ο αντίλογος ήρθε από τον ίδιο τον διαπραγματευτή της Ελλάδας πρέσβη Γ.Σαββαΐδη που σε άρθρο του στο Βήμα (14/6/2020) δηλώνει ότι απέρριψε τους δυο χάρτες που του παρουσίασαν οι Λίβυοι γιατί η «λιβυκή κίνηση ισοδυναμούσε με προσπάθεια ανταλλαγής παράνομων αξιώσεων (κλείσιμο της Σύρτης) με νόμιμα δικαιώματα (ελληνικών νησιών όπως Στροφάδες, Σαπιέτζα, Σχίζα, Γαύδος ,Χρυσή , Κουφονήσι)».<br /><br />Και για τον λόγο ακόμη, ότι «αποδοχή της ιδέας θα δημιουργούσε επικίνδυνο προηγούμενο για άλλους καραδοκούντες, όχι μόνο τους Τούρκους αλλά και πιθανόν τους Αλβανούς».<br /><br />Βεβαίως η διαπραγμάτευση αυτή ποτέ δεν έγινε και ούτε κατέληξε σε σημείο να χρειασθεί η πολιτική απόφαση για ένα συμβιβασμό. Γιατί η μειωμένη επήρεια των νησιών αυτών ,αντισταθμίζονταν (τουλάχιστον σύμφωνα με τον ένα χάρτη που είχαν καταθέσει οι Λίβυοι) με την μείζονα υποχώρηση της Λιβύης για μη υπολογισμό του κλεισίματος του κόλπου της Σύρτης. Καθώς το κλείσιμο του Κόλπου της Σύρτης (με την επίκληση της διάταξης περί ιστορικών κόλπων) είχε υπολογισθεί σε άλλες οριοθετήσεις της Λιβύης.<br /><br />Δέκα χρόνια μετά και ενώ φυσικά κρίνουμε εκ των υστέρων δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η τότε «υποχώρηση» θα είχε θωρακίσει την χώρα μας η οποία τώρα θα ασκούσε κυριαρχικά δικαιώματα της σε οριοθετημένη περιοχή νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης και φυσικά θα μπορούσε να έχει στραφεί στην Αίγυπτο ,ώστε να κατοχυρώσει με σταθερές συμφωνίες τα κυριαρχικά δικαιώματα της στην Μεσόγειο.<br /><br />Και η διαπίστωση αυτή δεν είναι σε καμιά περίπτωση άλλοθι για ,ελαστικοποίηση της αφετηριακής διαπραγματευτικής θέσης της Ελλάδας, ούτε για παραχωρήσεις και υποχωρήσεις από αυτό που προσφέρει στην χώρα μας το Δίκαιο της Θάλασσας. Το οποίο όμως δεν είναι απόλυτο και ευνοεί τους συμβιβασμούς . Διότι αξία έχει το κυριαρχικό δικαίωμα που κατοχυρώνεται και ασκείται και όχι αυτό που θεωρητικά διαθέτουμε, μέχρι να αμφισβητηθεί...<div> <br /></div> <div> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div> <div> <br /></div> <div> <br /></div> <div> <br /><div> <br /></div> <div> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div> </div>

Oι οριοθετήσεις με Iταλία-Λιβύη-Αίγυπτο και το «πνεύμα» του συμβιβασμού

Νίκος Μελέτης Η υπογραφή της ελληνοϊταλικής συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες, η προοπτική των πολύ δύσκολων συνομιλιών με την Αίγυπτο και...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία έχει σχέδιο για την εισβολή στην Ελλάδα, αποκαλύπτουν μυστικά έγγραφα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH92kZ532CVP9ygWVgedanV70Utgb3Zp3QNjnt277OcgFB9SWjXQQW02PXPWxKdKAHNOZjsx0erR3VmKnDzhT9n89iYdLDuv78Z1gfkbq0HpGiBSFWz4Ykn1OWXrNMvoW2ySvkuEN3neU/s1600/Turkish_naval_excersize.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="995" data-original-width="1536" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH92kZ532CVP9ygWVgedanV70Utgb3Zp3QNjnt277OcgFB9SWjXQQW02PXPWxKdKAHNOZjsx0erR3VmKnDzhT9n89iYdLDuv78Z1gfkbq0HpGiBSFWz4Ykn1OWXrNMvoW2ySvkuEN3neU/s640/Turkish_naval_excersize.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η Τουρκία έχει σχέδιο εισβολής εναντίον της Ελλάδας με το κωδικό όνομα του Τούρκου στρατιωτικού διοικητή του 11ου αιώνα που δρούσε κατά τη Βυζαντινή εποχή, αποκαλύπτουν μυστικά έγγραφα της κυβέρνησης του Ταγίπ Ερντογάν.<br /> <br /> Πρόκειται για τον Çaka Bey, ο οποίος -όπως ισχυρίζονται οι Τούρκοι- από το 1088 μέχρι το 1091 κατέλαβε τη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμος, τη Ρόδο και άλλα ελληνικά νησιά. Ο κωδικός για το σχέδιο εισβολής φέρει το όνομά του.<br /> <br /> Την αποκάλυψη κάνει η γνωστή <a href="https://www.nordicmonitor.com/2020/06/turkey-planned-to-invade-greece-secret-document-reveals/">ιστοσελίδα <b>Nordic Monitor</b></a><b>,</b> η οποία συχνά παρουσιάζει απόρρητα έγγραφα για τα σχέδια του προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν. Το κείμενο υπογράφει ο γνωστός Τούρκος αντιστασιακός <a href="https://www.nordicmonitor.com/author/abdullahbozkurt/"><b>Abdullah Bozkurt.</b></a><br /> <br /> Τίτλος του άρθρου: Turkey has a plan for the invasion of Greece, secret documents reveal (Η Τουρκία έχει σχέδιο για την εισβολή στην Ελλάδα, αποκαλύπτουν μυστικά έγγραφα). <br /> <br /> Σύμφωνα με μια παρουσίαση που εκπονήθηκε από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο για επανεξέταση εσωτερικού σχεδιασμού της χώρας, η Τουρκία συνέταξε ένα σχέδιο μυστικής στρατιωτικής επιχείρησης με την ονομασία «TSK Çakabey Harekât Planlama Direktifi».<br /> <br /> Το έγγραφο έχει ημερομηνία 13 Ιουνίου 2014, γεγονός που υποδηλώνει ότι πιθανότατα ενημερώθηκε και οριστικοποιήθηκε εκείνη την ημερομηνία μετά από έλεγχο μιας παλαιότερης έκδοσης (του σχεδίου εισβολής) και πιθανότατα εξακολουθεί να είναι ενεργό.<br /> <br /> Τα έγγραφα ανακαλύφθηκαν σε φάκελο για μία δικαστική υπόθεση στην τουρκική πρωτεύουσα. Ο εισαγγελέας Serdar Coşkun, πιστός του Προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, φαίνεται να ξέχασε να αφαιρέσει τα διαβαθμισμένα έγγραφα προτού τα υποβάλει στο δικαστήριο.<br /> <br /> Τα έγγραφα συλλέχθηκαν από τα κεντρικά γραφεία του Γενικού Επιτελείου κατά τη διάρκεια έρευνας για το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016.<br /> <br /> Τα έγγραφα, συμπεριλαμβανομένου του σχεδίου εισβολής εναντίον της Ελλάδας, βρέθηκαν ότι ανταλλάχθηκαν μεταξύ κορυφαίων διοικητών του Γενικού Επιτελείου καθώς χρησιμοποιούν ένα ασφαλές εσωτερικό σύστημα επικοινωνιών.<br /> <br /> Ο Κοσκούν διέταξε τον στρατό να προωθήσει αντίγραφα όλων των μηνυμάτων για τους δύο προηγούμενους μήνες, συμπεριλαμβανομένων των κρυπτογραφημένων, την 1η Αυγούστου 2016.<br /> <b><a href="https://www.nordicmonitor.com/2020/06/turkey-planned-to-invade-greece-secret-document-reveals/%22" target="_blank">nordic monitor</a></b><br /> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία έχει σχέδιο για την εισβολή στην Ελλάδα, αποκαλύπτουν μυστικά έγγραφα

Η Τουρκία έχει σχέδιο εισβολής εναντίον της Ελλάδας με το κωδικό όνομα του Τούρκου στρατιωτικού διοικητή του 11ου αιώνα που δρούσε κατά τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δρ Ηλίας Κονοφάγος: Η Τουρκία φοβάται πως η Ελλάδα θα μπορούσε να καταστεί ισχυρή οικονομικά αλλά και αμυντικά- Φυσικός πλούτος $1 τρισ. στην Ανατολική Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwU_spQ2VFeb168x7R5jq4h6JssXTv5YrlZiehX0Co0V6vhesFU8MWz-LNCbqJlVPNYbS90pKUO7S-VAfLfKJfVQ8_VkpRuwHPaHkTguyK0EtSLOoGronpgxbDg7pN0_2N0wTWqZCn15s/s1600/TOTAL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwU_spQ2VFeb168x7R5jq4h6JssXTv5YrlZiehX0Co0V6vhesFU8MWz-LNCbqJlVPNYbS90pKUO7S-VAfLfKJfVQ8_VkpRuwHPaHkTguyK0EtSLOoGronpgxbDg7pN0_2N0wTWqZCn15s/s640/TOTAL.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ</b><br /> Εάν οι παράνομες έρευνες της Τουρκίας αποδώσουν απλά θα στερήσουν την Ελλάδα από τη δυνατότητα δημιουργίας νέου σημαντικού ορυκτού πλούτου υδρογονανθράκων (κυρίως φυσικού αερίου) που σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις θα μπορούσε να είναι της τάξης του $1 τρισεκατομμυρίου ακαθάριστης αξίας σε ορίζοντα 35ετίας.<br /> <br /> Αυτό αναφέρει σε συνέντευξή του στο «Φ» ο Δρ Ηλίας Κονοφάγος, σημειώνοντας πως αυτό φοβάται η Τουρκία, δηλαδή ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να καταστεί ισχυρή οικονομικά αλλά και αμυντικά. Ο Δρ Κονοφάγος σημειώνει πως με δεδομένη την τουρκική επιθετικότητα υφαρπαγής θαλάσσιων ερευνητικών περιοχών ορυκτού πλούτου υδρογονανθράκων με παράνομες διαδικασίες Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, όλες οι ελεύθερες διαθέσιμες θαλάσσιες περιοχές της Ελλάδος θα έπρεπε να είχαν ήδη παραχωρηθεί σε ξένους επενδυτές κατά προτίμηση Ευρωπαίους. Αυτό, ωστόσο, δεν έγινε, για γραφειοκρατικούς, όπως επισήμανε, λόγους.<br /> <br /> Ο Δρ Κονοφάγος από το 2010 σημείωνε ότι η μη δημιουργία διμερούς Ελληνοκυπριακής συμφωνίας κατάρτισης ΑΟΖ μεταξύ των δύο Κρατών θα οδηγούσε σε σημαντικές περιπέτειες. Είχε δε προτείνει και σχετικούς χάρτες. Αυτό, όμως, το ζήτημα ακόμη εκκρεμεί.<br /> <br /> – Έχετε αναφέρει πως παρά τα όσα διαδραματίζονται στη θαλάσσια της Κρήτης από την Τουρκία- διά του καθεστώτος της Τρίπολης, οι συμβάσεις επενδύσεων για τα υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αερίου της Κρήτης των εταιρειών ΕxxonMobil, Total και ΕΛΠΕ εξακολουθούν να προχωρούν με αργό ρυθμό στους διαδρόμους της ελληνικής γραφειοκρατίας. Είναι πολιτικοί οι λόγοι;<br /> <br /> – Στην Εικ.1 αναφέρονται με πράσινο και μπλε σκούρο χρώμα οι περιοχές που παραχωρήθηκαν σε Εταιρείες για επενδύσεις εξορύξεων. Οι περιοχές 1,2,3,4 & 5 δεν έχουν ακόμη προκηρυχθεί σε διαγωνισμό για υποβολή προσφορών.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIqDKzbrL-E03sXjpfeFt09OT3zvPxLR2syhwoglEKzDaSxLh27o-6a5uQTssokO-kstl987MJHD7Sl_n1O6zxHieZMHeug7Vadc0_qvA0_3tsTKDHgdey3a3v9D9cgklXsT3UnMgEtvU/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIqDKzbrL-E03sXjpfeFt09OT3zvPxLR2syhwoglEKzDaSxLh27o-6a5uQTssokO-kstl987MJHD7Sl_n1O6zxHieZMHeug7Vadc0_qvA0_3tsTKDHgdey3a3v9D9cgklXsT3UnMgEtvU/s640/1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Με δεδομένη την Τουρκική επιθετικότητα υφαρπαγής θαλάσσιων ερευνητικών περιοχών ορυκτού πλούτου υδρογονανθράκων με παράνομες διαδικασίες Ελληνικής υφαλοκρηπίδας όλες οι ελεύθερες διαθέσιμες θαλάσσιες περιοχές της Ελλάδος θα έπρεπε να είχαν ήδη παραχωρηθεί σε ξένους επενδυτές κατά προτίμηση Ευρωπαίους.<br /> <br /> Αυτό όμως δεν κατέστη δυνατόν για ιδιαίτερους κατά τη γνώμη μας γραφειοκρατικούς λόγους και όχι πολιτικούς λόγους. Συγκεκριμένα ο Ελληνικός Νόμος Υδρογονανθράκων είναι αρκετά ευέλικτος προβλέποντας τη δυνατότητα μέσα σε 8 μήνες από την ημερομηνία της προκήρυξης γεωτεμαχίων ο Αρμόδιος Υπουργός Ενέργειας να μπορεί να καταρτίσει, να διαπραγματευτεί και να επικυρώσει με την υπογραφή του την Σύμβαση Παραχώρησης προς έρευνα και εκμετάλλευση κοιτασμάτων. Στην πράξη αντί να ακολουθηθεί όμως η παραπάνω ευέλικτη διαδικασία του Νόμου Υδρογονανθράκων όλοι οι αρμόδιοι υπουργοί Ενέργειας προτίμησαν -για λόγους «ασφαλείας»- να μην επικυρώνουν με την υπογραφή τους τις σχετικές Συμβάσεις Παραχωρήσεων αλλά καθ΄ υπέρβαση του Νόμου των Υδρογονανθράκων να επικυρώνουν της Συμβάσεις Εξορύξεων μέσω της ψήφισης τους από τη Βουλή των Ελλήνων. Ως εκ τούτου όπως συνέβη και με τις Συμβάσεις της Κρήτης αυτές επικυρώθηκαν από την Ελληνική Κυβέρνηση μετά από τρεισήμισι χρόνια από την προκήρυξη των σχετικών γεωτεμαχίων αντί να επικυρωθούν εντός 8 μηνών!<br /> <br /> – Φαίνεται πως στην περιοχή υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα. Τι θα συμβεί εάν οι παράνομες έρευνες της Τουρκίας αποδώσουν; Κυρίως αυτές που θα βρίσκονται στην ελληνική θαλάσσια περιοχή;<br /> <br /> – Εάν οι παράνομες Έρευνες της Τουρκίας αποδώσουν απλά θα στερήσουν την Ελλάδα από τη δυνατότητα Δημιουργίας Νέου σημαντικού Ορυκτού Πλούτου υδρογονανθράκων (κυρίως Φυσικού αερίου) που σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις θα μπορούσε να είναι της τάξης του $1 τρισεκατομμυρίου ακαθάριστης αξίας σε ορίζοντα 35ετίας. Αυτό φοβάται η Τουρκία δηλ. ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να καταστεί ισχυρή οικονομικά αλλά και αμυντικά.<br /> <br /> – Έχουμε παρακολουθήσει τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην κυπριακή ΑΟΖ να αναστέλλουν – προσωρινά όπως έχει αναφερθεί- το ενεργειακό τους πρόγραμμα. Μπορεί να δούμε αυτό το σκηνικό να επαναλαμβάνεται και με εταιρείες που έχουν συμβάσεις με το ελληνικό κράτος;<br /> <br /> – Βεβαίως το σκηνικό αναστολής επενδύσεων που αναφέρεται έχει ήδη προκύψει και στην Ελλάδα όπου η Εταιρεία Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε. στον Πατραϊκό κόλπο έχει ζητήσει παράταση και προσωρινή αναστολή πραγματοποίησης επενδύσεων. Το ίδιο αναμένεται σύντομα να συμβεί και με όλες τις άλλες εταιρείες πετρελαίου που δραστηριοποιούνται ήδη στην Ελλάδα. Ο αγώνας της Κύπρου και της Ελλάδος τώρα -λόγω της κατάρρευσης των τιμών υδρογονανθράκων που προέκυψαν από τον «Κορωνοϊό» είναι να κρατήσουν τους επενδυτές στη χώρα -χάρις σε σχετικά συμβατικά επενδυτικά κίνητρα- ώστε να μην αφήσουν τις πετρελαϊκές εταιρείες να αποχωρήσουν αναζητώντας την τύχη τους σε άλλες περιοχές του κόσμου.<br /> <br /> – Το ερώτημα που τίθεται συχνά είναι πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την τουρκική επιθετικότητα. Εσείς έχετε απάντηση;<br /> <br /> – Η μόνη δυνατή αποτελεσματική απάντηση είναι η δημιουργία ισχυρών συμμαχιών με τρίτες χώρες που έχουν ίδια συμφέροντα με εμάς αυτή την κρίσιμη στιγμή στην Ανατ. Μεσόγειο.<br /> <br /> Οι χώρες αυτές θα μπορούσαν μεταξύ άλλων να είναι η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η πλευρά Χαφτάρ της Δυτικής Λιβύης, η Γαλλία σε συνδυασμό με την Κύπρο και Ελλάδα. Εκτός από τα παραπάνω θα πρέπει να προβούμε σε διμερείς οριοθετήσεις ΑΟΖ το συντομότερο δυνατόν με την Κύπρο, Αίγυπτο, Ιταλία αλλά και τη Δυτική Λιβύη του Χαφτάρ και να παραχωρήσουμε επί πλέον θαλάσσιες ερευνητικές περιοχές σε μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες τρίτων φιλικών Κρατών προς την Ελλάδα και Κύπρο ώστε μαζί τους να διαθέτουμε κοινά οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή!.<br /> <br /> – Είναι αναγκαίο να καθορίσουν ΑΟΖ Ελλάδα και Κύπρος;<br /> <br /> Από το 2010 είχαμε με δημοσιεύσεις και με συνεντεύξεις μας επισημάνει ότι η μη δημιουργία διμερούς Ελληνοκυπριακής συμφωνίας κατάρτισης ΑΟΖ μεταξύ των δύο Κρατών θα οδηγούσε σε σημαντικές περιπέτειες. Αυτό το αναφέραμε πριν η Τουρκία δημοσιεύσει τις πρώτες παραχωρήσεις θαλάσσιων οικοπέδων το 2011 νότια του Καστελόριζου. Είχαμε δε προτείνει με σχετικούς χάρτες στην Κυπριακή τηλεόραση να αναλάβουν η Ελλάδα και η Κύπρος να προκηρύξουν με χάρτες «Κοινό Ελληνοκυπριακό θαλάσσιο Οικόπεδο» στα θαλάσσια όριά τους της ΑΟΖ Νότια του Καστελόριζου! Είχαμε επίσης επισημάνει ότι το κοινό Ελληνοκυπριακό οικόπεδο θα έπρεπε να συμπεριελάβει το Κυπριακό ελεύθερο οικόπεδο 4 για το οποίο δεν είχε ενδιαφερθεί κανένας επενδυτής διότι όταν προκηρύχτηκε σε διαγωνισμό ήταν πολύ μικρό σε μέγεθος και βρίσκονταν σε μεγάλο θαλάσσιο βάθος και έπρεπε να γίνει πολύ μεγαλύτερο για να γίνει ελκυστικό στους Επενδυτές (Εικ.2).<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEj58RSTMVyQ6KLP0_DKabOzLvHZuIPV-VmwmcBSjdZHUSTvG8tNADKSL8HmO24YR3yLEwizTBNWoEp7u3a7cxSpJjzb7idOK9vUDg7YFBFAgTmwOzImTQv-GbNM6zvlSWlxjoZXKG0bE/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEj58RSTMVyQ6KLP0_DKabOzLvHZuIPV-VmwmcBSjdZHUSTvG8tNADKSL8HmO24YR3yLEwizTBNWoEp7u3a7cxSpJjzb7idOK9vUDg7YFBFAgTmwOzImTQv-GbNM6zvlSWlxjoZXKG0bE/s640/2.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> <br /> – Οι χαμηλές τιμές του φυσικού αερίου και πετρελαίου επηρεάζουν τα ενεργειακά προγράμματα. Αυτό πόσο θα κρατήσει; Μπορεί να οδηγήσει σε αναθεώρηση των ενεργειακών τους προγραμμάτων;<br /> <br /> – Η δικιά μας εντύπωση είναι ότι η κορωναϊκή κρίση θα μπορούσε να διαρκέσει τουλάχιστον ένα εξάμηνο οπότε είναι πολύ πιθανό να έχουμε στη συνέχεια μια σημαντική οικονομική ύφεση με τιμές πετρελαίου της τάξης των $20 με $35/βαρέλι για τουλάχιστον μία 3ετία. Με δεδομένο ότι οι χώρες μας εισάγουν σήμερα το σύνολο των ενεργειακών αναγκών τους σε υδρογονάνθρακες οι χαμηλές τιμές ευνοούν βεβαίως την εγχώρια οικονομία αλλά μετά από μία παρατεταμένη κρίση σύντομα θα υπάρξει επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί νέος Εγχώριος Πλούτος ώστε να αντιμετωπισθεί η φτώχεια που θα έχει ήδη προκύψει από την κρίση λόγω κορωνοϊού στην Ελλάδα και την Κύπρο. Ο μόνος διαθέσιμος μη εισαγόμενος ενεργειακός πλούτος στις χώρες μας παραμένουν τα αναμενόμενα πιθανά σημαντικά υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων και σε πολύ μικρότερο βαθμό η ηλιακή και η αιολική Ενέργεια και αυτό μόλις η οικονομία μας καταφέρει τελικά να ανακάμψει.<br /> <br /> Να προσθέσουμε ότι η αναγκαία ελάχιστη τιμή πετρελαίου για την επιβίωση της παραγωγής του σχιστολιθικού αερίου στις Η.Π.Α. σήμερα είναι της τάξης των $45/βαρέλι. Άρα με τιμές πετρελαίου $20 έως $35/βαρέλι η παραγωγή υδρογονανθράκων στις Η.Π.Α κινδυνεύει με κατάρρευσ,η σε αντίθεση με τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία όπου το κόστος παραγωγής υδρογονανθράκων είναι πολύ χαμηλότερο.<br /> <br /> Ως εκ τούτου θα πρέπει βραχυπρόθεσμα να περιμένουμε οι Η.Π.Α. να πιέσουν δραστικά τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία να τα βρουν μεταξύ τους ώστε να μειώσουν αποτελεσματικά την παραγωγή τους και το παγκόσμιο σύστημα παραγωγής να μπορέσει επιβιώσει ιδιαίτερα σε περιοχές με σχετικά υψηλό κόστος εξόρυξης υδρογοναθράκων όπως π.χ. η Ελλάδα και Κύπρος στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> Καταλήγοντας να προσθέσουμε ότι στην μετα-κορωνοϊόν οικονομική κρίση η Ελλάδα και η Κύπρος διαθέτουν μία μοναδική ευκαιρία εξόδου από την κρίση την οποία με κανένα τρόπο δεν θα πρέπει να τη χάσουν. Η ευκαιρία αυτή είναι η ανάδειξη το ταχύτερον δυνατόν του ορυκτού πλούτου κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Ελληνοκυπριακής θαλάσσιας επικράτειας.<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δρ Ηλίας Κονοφάγος: Η Τουρκία φοβάται πως η Ελλάδα θα μπορούσε να καταστεί ισχυρή οικονομικά αλλά και αμυντικά- Φυσικός πλούτος $1 τρισ. στην Ανατολική Μεσόγειο

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Εάν οι παράνομες έρευνες της Τουρκίας αποδώσουν απλά θα στερήσουν την Ελλάδα από τη δυνατότητα δημιουργίας νέου σημα...

Διαβάστε την συνέχεια