SADAT, ο ιδιωτικός στρατός του Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXYJFm3makVNPgTuhSB_lygI1EPK8wOmO2diayEEDPkxdI2EQ7FBx6HOmXFaWPgxmbuqxQUyJsVwitLLk7SvQ0jFu4aWAJEpvVAQfKM_GCZ8BdcXvu433ROmyBHlwlqOCKRYniORUDUG4/s1600/sadat_erdogan.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="696" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXYJFm3makVNPgTuhSB_lygI1EPK8wOmO2diayEEDPkxdI2EQ7FBx6HOmXFaWPgxmbuqxQUyJsVwitLLk7SvQ0jFu4aWAJEpvVAQfKM_GCZ8BdcXvu433ROmyBHlwlqOCKRYniORUDUG4/s640/sadat_erdogan.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Νεφέλη Λυγερού</b><br /> Εν μέσω μίας αδιάκοπης επίδειξης ισχύος στο Αιγαίο και μίας διάθεσης ελέγχου όλης της Κύπρου, η Άγκυρα σχοινοβατεί. Στην κυπριακή ΑΟΖ αναμένονται επιθετικές κινήσεις με σκοπό να αποσπάσει μερίδιο από τον ενεργειακό πλούτο, ειδικά μετά την ανακάλυψη κοιτάσματος στο οικόπεδο 10 από την ExxonMobil. Η αδυναμία του Ταγίπ Ερντογάν να εμποδίσει τη γεώτρηση της αμερικανικής πετρελαϊκής εταιρείας πιθανό να τον εξωθήσει σε κάποιου είδους τετελεσμένο. Πέρα, όμως, από την εμφανή όψη, δεν αποκλείεται να αναληφθούν δράσεις και στην αφανή. <br /> <br /> Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν διαθέτει μόνο τους μηχανισμούς του τουρκικού κράτους, τους οποίους μετά τις μαζικές εκκαθαρίσεις ελέγχει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Διαθέτει και μία παρακρατική στρατιωτική οργάνωση που έχει ιδρυθεί το 2012 για μυστικές επιχειρήσεις σε αραβικές χώρες. Στη συνέχεια, όμως, ο Τούρκος πρόεδρος τη χρησιμοποίησε για να εξαρθρώσει το δίκτυο του άλλοτε συμμάχου του Φετουλάχ Γκιουλέν. Είναι η ίδια αυτή παρακρατική οργάνωση που πρωτοστάτησε στην αντίσταση εναντίον των πραξικοπηματιών τον Ιούλιο του 2016.<br /> <br /> Ο Ταγίπ Ερντογάν ποντάριζε στην άρτια εκπαιδευμένη οργάνωση, η οποία κρύβεται πίσω από τη βιτρίνα μίας ιδιωτικής εταιρείας στρατιωτικών συμβούλων και εκπαίδευσης ονόματι SADAT. Στην ιστοσελίδα της η εταιρεία διαφημίζει ότι «είναι η πρώτη και η μοναδική εταιρεία στην Τουρκία που παρέχει διεθνώς στρατιωτική συμβουλευτική, εξοπλισμό και εκπαίδευση, είτε πρόκειται για συμβατικό πόλεμο, είτε για ειδικές αποστολές». <br /> <br /> Η ύπαρξη της εταιρείας έγινε ευρέως γνωστή και συνδέθηκε με τον Ερντογάν από τις αποκαλύψεις του whistleblower (πληροφοριοδότης του Διαδικτύου) Avni με πάνω από 3.000.000 ακολούθους στο Twitter. Ο Avni αποκάλυψε ότι η συγκεκριμένη εταιρεία είναι στην πραγματικότητα ένας μυστικός ιδιωτικός στρατός, ο οποίος έχει εκπαιδευτεί μαζί με την προσωπική φρουρά του Ερντογάν. Έχει την αμέριστη υποστήριξη των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Ας σημειωθεί ότι οι επίμονες προσπάθειες της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προκαλέσει κοινοβουλευτικό έλεγχο γι’ αυτή την υπόθεση έχουν πέσει στο κενό. <br /> <br /> Ο ισλαμιστής ταξίαρχος <br /> <br /> Η εταιρεία έχει ήδη πλούσια δράση, καθώς μετράει σχεδόν επτά χρόνια ζωής. Ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 2012, ακριβώς αμέσως μετά από το ξέσπασμα της Αραβικής Άνοιξης. Από τότε, στο τιμόνι της βρίσκεται ο απόστρατος ταξίαρχος του τουρκικού στρατού Αντνάν Τανρίβερντι, ο οποίος έχει γεννηθεί στις 8 Νοεμβρίου του 1944 στην Κωνσταντινούπολη.<br /> <br /> Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο σπούδασε ζωολογία στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης. Το 1964 εισήλθε στη Στρατιωτική Ακαδημία και αποφοίτησε ως αξιωματικός πυροβολικού με διακρίσεις. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 είχε προαχθεί στον βαθμό του συνταγματάρχη. Αμέσως μετά την αποστρατεία του με τον βαθμό του ταξιάρχου εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα πριν ιδρύσει τη SADAT. <br /> <br /> Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι η εταιρεία του «παρέχει υπηρεσίες εκπαίδευσης και στρατιωτικών συμβούλων καθώς και εξοπλισμό σε 22 τουρκικά (εννοεί κεντροασιατικά) και μουσουλμανικά κράτη». Προσέθεσε, μάλιστα, ότι «ενώ θα το επιθυμούσε διακαώς, δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να καλύψει τις σχετικές ανάγκες και των 60 μουσουλμανικών κρατών του κόσμου». <br /> <br /> Αν και όταν ήταν εν ενεργεία είχε τιμηθεί με την ανώτατη διάκριση του τουρκικού στρατού, η καριέρα του έληξε πρόωρα. Το 1996 αποπέμφθηκε από τους κεμαλικούς με την κατηγορία ότι ασκούσε ακραία ισλαμική προπαγάνδα, η οποία ήταν σε αντίθεση με το κοσμικό κράτος. Η ισλαμική ιδεολογία του και η αποπομπή του τον έφερε στον κύκλο των συνεργατών του Ερντογάν. <br /> <br /> Ο ρόλος της SADAT στο πραξικόπημα <br /> <br /> Προτιμούσε να δρα παρασκηνιακά και γι’ αυτό δεν απέκτησε ποτέ επίσημη ιδιότητα. Μόνο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου, ο Τούρκος πρόεδρος τον έχρισε και επισήμως σύμβουλό του επί στρατιωτικών θεμάτων. Ήταν μία ανταμοιβή, επειδή -σύμφωνα με τουρκικές πηγές- ο μυστικός στρατός της SADAT έπαιξε κρίσιμο ρόλο εκείνο το βράδυ του πραξικοπήματος. Ήταν αυτός που οργάνωσε και καθοδήγησε τους οπαδούς του Ερντογάν που κατέβηκαν στους δρόμους. <br /> <br /> Η κινητοποίηση εναντίον των πραξικοπηματιών τον Ιούλιο του 2016 ήταν η μεγάλη απόδειξη της χρησιμότητας της SADAΤ. Τα τελευταία χρόνια, η εταιρεία είχε εστιάσει τις προσπάθειές της στην εκπαίδευση νεαρών μελών του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης σε παρακρατική βάση, με σκοπό να μπορούν να λειτουργήσουν ως πολιτοφυλακή και να εκτελούν ειδικές αποστολές. Η δραστηριότητα αυτή έχει ενταθεί μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. Παράλληλα, όμως, η εταιρεία προετοιμάζεται, αν αυτό κριθεί απαραίτητο, να πραγματοποιήσει και αιφνίδια χτυπήματα εντός και εκτός Τουρκίας. <br /> <br /> Σε συνέντευξη που έδωσε αμέσως μετά τον διορισμό του σε μέσο που πρόσκειται στην ισλαμιστική κουρδική οργάνωση Χιζμπουλά (ομάδα μισθοφόρων του Ταγίπ Ερντογάν), ο Αντνάν Τανριβερντί υποστήριξε ότι πρέπει πλέον να αλλάξει η στρατιωτική εκπαίδευση και η στρατολογία στην Τουρκία. Στόχος πρέπει να είναι η συγκρότηση ενός ισχυρού ισλαμικού στρατού που δεν θα ελέγχεται από τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Ο ίδιος έχει γράψει ότι επιθυμεί να αφιερώσει τη ζωή του «στον ένα και μοναδικό σκοπό: να αναδειχτεί ο μουσουλμανικός κόσμος στον απόλυτο νικητή, να φτάσει παγκοσμίως σ’ ένα τόσο υψηλό σημείο αναγνώρισης και κυριαρχίας». Για του λόγου το αληθές το καταστατικό της εταιρείας, όταν αυτή ιδρύθηκε, περιλαμβάνει τη φράση: «κύριο μέλημα είναι να προστατεύει τα συμφέροντα των μουσουλμάνων σε όλο τον κόσμο». <br /> <br /> Η ίδρυση και δράση της SADAT <br /> <br /> Σύμφωνα με δικές του δηλώσεις, αποφάσισε να δημιουργήσει την εταιρεία SADAT πολλά χρόνια νωρίτερα, κατά τη διάρκεια μίας επίσκεψής του στη Βοσνία. Τότε ήταν ακόμα ανώτερος αξιωματικός και είχε αναλάβει τη δημιουργία ενόπλων δυνάμεων των μουσουλμάνων της Βοσνίας. Ο ίδιος, εξάλλου, κατά την τελευταία δεκαετία της θητείας του στον τουρκικό στρατό, είχε γίνει γνωστός για την εκτέλεση δύσκολων και αμφιλεγόμενων ειδικών αποστολών. <br /> <br /> Για τη δημιουργία της εταιρείας SADAT συνεργάστηκαν μαζί του 23 πρώην αξιωματικοί του τουρκικού στρατού, οι οποίοι είχαν αποστρατευθεί το 2000 με την κατηγορία της διασύνδεσης με ισλαμιστικές οργανώσεις. Ήταν η εποχή που οι κεμαλικοί έλεγχαν πλήρως τις ένοπλες δυνάμεις. Σήμερα, που η εταιρεία έχει μεγαλώσει οι απόστρατοι που εργάζονται σ’ αυτή ανέρχονται σε πολλές δεκάδες. <br /> <br /> Αμέσως μετά την ίδρυσή της, η SADAT άρχισε να δραστηριοποιείται στη Λιβύη. Ανέπτυξε πολύ στενές σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η βασική δραστηριότητά της ήταν η εκπαίδευση και ο εξοπλισμός Σύρων ανταρτών εναντίον του καθεστώτος Άσαντ, κάτι που η ίδια έχει επισήμως διαψεύσει. Σύμφωνα με πληροφορίες, συμμετείχε και σε λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών, χρησιμοποιώντας τις στενές σχέσεις της με ριζοσπαστικές ισλαμιστικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο. <br /> <br /> Την επισήμαναν οι Ρώσοι <br /> <br /> Η SADAT δραστηριοποιήθηκε σχεδόν σε όλες τις χώρες, στις οποίες εμφανίστηκαν τα κινήματα της Αραβικής Άνοιξης. Έτσι, αναπόφευκτα μπήκε στο ραντάρ των μυστικών υπηρεσιών πολλών δυτικών χωρών, οι περισσότερες από τις οποίες δεν έδωσαν την πρέπουσα σημασία. Οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες ήταν από τις πρώτες που συνειδητοποίησαν τις ακριβείς δραστηριότητες και την εντυπωσιακή δράση της εταιρείας, πριν, βέβαια, την προσέγγιση Πούτιν-Ερντογάν. <br /> <br /> Σε απόρρητο έγγραφό τους διαμήνυαν κάποια χρόνια νωρίτερα: «Έξι νταλίκες με βελγικές πινακίδες τράβηξαν την προσοχή στο λιμάνι εμπορευματοκιβωτίων της Κωνσταντινούπολης κατά την εκφόρτωση στρατιωτικού εξοπλισμού που επρόκειτο να αποσταλεί στη συριακή αντιπολίτευση. Αυτά τα φορτηγά οχήματα μετέφεραν εξοπλισμό μάχης για την ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία SADAT. Τα κιβώτια που μεταφέρονταν είχαν πάνω τους όλα το σήμα SADAT και προορισμό το İskenderun (Νότια Τουρκία) και τελούσαν υπό αυστηρή συνοδεία με την ένδειξη “στρατιωτική αποστολή”». <br /> <br /> Η Ρωσία, μάλιστα, προχώρησε σε καταγγελίες στον ΟΗΕ για τον ρόλο της εταιρείας στον πόλεμο της Συρίας, όπου κυρίως εκπαίδευσε και εξόπλισε τζιχαντιστές. Μετά τον σάλο που προκλήθηκε, η SADAT αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τη Συρία. Δεν αποχώρησε, όμως, από τα Βαλκάνια. Περιττό να αναφερθεί πως η SADAT και ο ιδρυτής της είναι από τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του τουρκικού επεκτατισμού στο Αιγαίο και στη Θράκη. Η δράση της εταιρείας, έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται σε απόρρητα έγγραφα, καθιστά σαφές πως θα μπορούσε να αποβεί ιδιαίτερα επιζήμια για την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία. <br /> <br /> Ανορθόδοξος πόλεμος και πολιτικές δολοφονίες <br /> <br /> Απόρρητες ρωσικές εκθέσεις χαρακτηρίζουν τη SADAT «παραστρατιωτική ομάδα, η οποία έχει ως στόχο να αποσταθεροποιεί χώρες». Είναι αξιοσημείωτο πως το ίδιο ισχυρίζεται και η αξιωματική αντιπολίτευση στην Τουρκία. Όπως γράφει η ίδια η SADAT στην ιστοσελίδα της, «στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων μας παρέχουμε εκπαίδευση ανορθόδοξου πολέμου σε αστικό περιβάλλον, καθώς και εκπαίδευση σε τεχνικές συλλογής πληροφοριών, ψυχολογικού πολέμου, σαμποτάζ, επιδρομών, παγίδευσης καθώς και πολιτικών δολοφονιών». <br /> <br /> Καλά ενημερωμένες πηγές αναφέρουν ότι η εταιρεία είναι βαθιά αναμεμειγμένη στα κυκλώματα διακινητών προσφύγων και μεταναστών. Κατά τις ίδιες πηγές, έχει στρατολογήσει ισλαμιστές από την Κεντρική Ασία, τους οποίους μετέφερε και εκπαίδευσε στη Συρία και οι οποίοι σήμερα βρίσκονται στην Τουρκία και στελεχώνουν κυκλώματα διακινητών. Κάποτε, ο Τουργκούτ Οζάλ είχε πει ότι «δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με την Ελλάδα. Αρκεί να αφήσουμε μουσουλμάνους μετανάστες να περάσουν τα ελληνικά σύνορα και να εγκατασταθούν εκεί». Σήμερα, η Άγκυρα χρησιμοποιεί τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές ως όπλο για να εκβιάσει την Ευρώπη και να κάμψει την Ελλάδα. <br /> <br /> Είναι ασαφές εάν η SADAT έχει αναμιχθεί στη Θράκη. Έχει αποδειχθεί, όμως, η ανάμιξή της στην Αλβανία με σκοπό να αποκτήσει στρατηγικά ερείσματα και να ενισχύσει τη διαδικασία μετατροπής της σε δορυφόρο της Τουρκίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, η SADAT είναι ένα από τα όργανα του καθεστώτος Ερντογάν για την εφαρμογή της στρατηγικής του ήσσονος κινδύνου. <br /> <br /> Αυτή η στρατηγική περιλαμβάνει μικρής κλίμακας και σποραδικές τακτικές, οι οποίες έχουν επιθετικό χαρακτήρα, αλλά όχι τόσο έντονο, ώστε να προκαλέσουν ισχυρές αντιδράσεις. Σε αυτές συγκαταλέγεται και η συλλογή πληροφοριών. Η SADAT προσφέρεται για την εκτέλεση τέτοιων αποστολών, επειδή ακριβώς δεν συνδέεται επισήμως με το τουρκικό κράτος.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

SADAT, ο ιδιωτικός στρατός του Ερντογάν

Νεφέλη Λυγερού Εν μέσω μίας αδιάκοπης επίδειξης ισχύος στο Αιγαίο και μίας διάθεσης ελέγχου όλης της Κύπρου, η Άγκυρα σχοινοβατεί. Στην ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ΝΑΤΟ βλάπτει τα Βαλκάνια: Τι σημαίνουν οι σχεδιασμοί του διεθνούς χωροφύλακα στην ευρύτερη περιοχή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicrHGT_v-I60AAbzJthtlC9J5sGJTXbDhIWueDImP_gXQVq3os-hJ1K3V5asyw63WeRZ29VrmzBPS0B32BMYCRmo_uw0s89pnsnKyMJ181-RwipUawQ_fCYJy9nswXABYgkOv6kxREbfs/s1600/Portugese+soldiers_nato.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="750" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicrHGT_v-I60AAbzJthtlC9J5sGJTXbDhIWueDImP_gXQVq3os-hJ1K3V5asyw63WeRZ29VrmzBPS0B32BMYCRmo_uw0s89pnsnKyMJ181-RwipUawQ_fCYJy9nswXABYgkOv6kxREbfs/s640/Portugese+soldiers_nato.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ </b><br /> Μετά τα πανηγύρια, αρχικά για την ψήφο «εμπιστοσύνης» προς την κυβέρνηση μειοψηφίας και μετά για την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, το ελληνικό κοινοβούλιο επικύρωσε το πρωτόκολλο εισόδου της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Στα ψιλά και στα μουλωχτά, με διαδικασίες fast track και μόλις 48 ώρες μετά το πράσινο φως από το αρχηγείο του ΝΑΤΟ που έκανε πρώτο δεκτή την αίτηση προσχώρησης. Η εξέλιξη ήταν προεξοφλημένη, αφού στο άρθρο 2 της Συμφωνίας αναφερόταν ρητά πως η Ελλάδα με κανένα τρόπο δεν θα εμποδίσει την είσοδο της «Β. Μακεδονίας» στους διεθνείς οργανισμούς.<br /> <br /> Ακόμα μια φορά, σοβαρά ζητήματα ανακατεύτηκαν με ευτελείς και μικροπολιτικές στάσεις. Με τρόπο βαθιά υποκριτικό, ιδίως τα δύο μεγαλύτερα κόμματα προσπάθησαν να υποστηρίξουν τη στάση τους, ψηφίζοντας υπέρ ή κατά. Ας εξετάσουμε την κατάσταση λίγο πιο ήρεμα και νηφάλια. <br /> <br /> Νατοποίηση της Βαλκανικής <br /> <br /> Το ΝΑΤΟ ποτέ δεν αποτέλεσε κάτι διαφορετικό από τον στρατιωτικό βραχίονα του δυτικού ιμπεριαλισμού και ιδίως των ΗΠΑ. Ο επιθετικός αυτός οργανισμός γιγαντώθηκε μέσα στο ψυχρό πόλεμο. Μετά από αυτόν, μετά το 1989-91, αντί να συρρικνωθεί ή να αποσυρθεί από περιοχές, μετατράπηκε «παραδόξως» στον μεγαλύτερο διεθνή χωροφύλακα. Η δικαιοδοσία δράσης του, εξαπλώθηκε σχεδόν πλανητικά και οι δραστηριότητές του διευρύνθηκαν σε ακραίο βαθμό. <br /> <br /> Το ΝΑΤΟ είναι ο ένοπλος βραχίονας της δυτικής παγκοσμιοποίησης και έχει αναλάβει στη νέα εποχή ρόλο ανάσχεσης των αναδυόμενων δυνάμεων στον υπό διαμόρφωση πολυπολικό κόσμο. Ευρύτατο πεδίο δράσης του αποτελεί σε αυτή τη νέα φάση η κατάληψη όλων των κενών που άφησε η απόσυρση της ΕΣΣΔ και των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και η ανοιχτή πλέον περικύκλωση της Ρωσίας. <br /> <br /> Στα Βαλκάνια σε όλη την εποχή του ψυχρού πολέμου, υπήρχαν μόνο δύο χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, Ελλάδα και Τουρκία (από το 1952). Σήμερα, μέλη του στα Βαλκάνια είναι επίσης οι Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβενία (2004), Αλβανία, Κροατία (2008), Μαυροβούνιο (2017) και τώρα η ΠΓΔΜ. Τα ειδικά καθεστώτα σε Βοσνία-Ερζεγοβίνη και Κόσοβο έχουν βέβαια φιλική σχέση με το ΝΑΤΟ, ενώ πλέον η Σερβία είναι η μόνη χώρα που είναι εκτός, βρισκόμενη στο επίκεντρο των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία. <br /> <br /> Η Νατοποίηση της Βαλκανικής δεν γίνεται επ’ ωφελεία της ειρήνης, της σταθερότητας και της ευημερίας των λαών της περιοχής. Προχωρά μάλιστα με επαναχάραξη των συνόρων, καταστροφικούς πολέμους, αλυτρωτισμούς και καταλήστευση πλουτοπαραγωγικών πόρων των χωρών. Αλλά και με τον «εκδυτικισμό» περιοχών και την εγκατάσταση αποτελεσμάτων της «προόδου», όπως το εμπόριο ναρκωτικών και λευκής σάρκας, και οι κάθε είδους μαφίες που κάνουν χρυσές δουλειές δίπλα στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και τις τεράστιες βάσεις του. <br /> <br /> Οι σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ για τα Βαλκάνια είναι πολεμικοί, σχεδιασμοί δημιουργίας ζωνών ειδικού σκοπού και υπερεκμετάλλευσης. Μαζί με αυτές, και ζώνες μεταφοράς και εγκατάστασης τεράστιων προσφυγικών ροών, ώστε να γίνεται η κατάλληλη διαλογή για το δυναμικό που έχει ανάγκη ο «πολιτισμένος κόσμος της Δύσης». <br /> <br /> Η Νατοποίηση των Βαλκανίων προχωρά μαζί με την αποβαλκανοποίηση, τη διάλυση δηλαδή κάθε ιδιαιτερότητας και πραγματικής ελεύθερης συνεργασίας και συνάντησης μεταξύ των βαλκανικών χωρών και λαών. Η διαδικασία αυτή, δεν φέρνει την πρόοδο στην περιοχή αλλά δημιουργεί ή προϋποθέτει τον διχασμό και τη διαίρεση σε μια περιοχή που την ενώνουν πολλά (αλλά και τη χωρίζουν δύσκολα κι αιματηρά επεισόδια του παρελθόντος). Το ΝΑΤΟ αδιαφορεί για τα Βαλκάνια και τους λαούς της περιοχής. <br /> <br /> Ξανά για την ουσία της Συμφωνίας <br /> <br /> Για όποιον δεν το αντιλήφθηκε, η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν ένα «τολμηρό» βήμα προώθησης της Νατοποίησης των Βαλκανίων, αλλά με απώλεια για την Ελλάδα σοβαρών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η Ελλάδα υποχρεώθηκε σε μια ταπεινωτική συμφωνία που ανοίγει τον δρόμο σε ρευστοποίηση έως διαμελισμό της υπόστασής της, για χάρη του ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Οι ενεργειακοί δρόμοι, οι ανταγωνισμοί στην περιοχή και η ενεργοποίηση περιφερειακών δυνάμεων που συνάπτουν διάφορες συμμαχίες και τριγωνικές σχέσεις, θα επηρεάσουν καθοριστικά την ίδια την υπόσταση της χώρας, και φυσικά τα σύνορα στην περιοχή. Μειονοτικά ζητήματα, αλυτρωτισμοί και εθνικισμοί, θα λειάνουν το έδαφος για να προχωρήσουν τα σχέδια διαφόρων δυνάμεων. Το ΝΑΤΟ απλώνεται στην περιοχή, όχι για «επιδιορθώσει» και να φύγει, αλλά για να μείνει και να εξουσιάσει. <br /> <br /> Η Συμφωνία των Πρεσπών, ελάχιστη σχέση είχε με το κλείσιμο κάποιων διαφορών ανάμεσα σε δύο χώρες. Είχε σχέση με την εκτύλιξη και εφαρμογή αυτού ακριβώς του σχεδιασμού στα Βαλκάνια. <br /> <br /> Ο ελληνικός λαός διαισθάνεται τους κινδύνους και τις απειλές που τον περιβάλλουν. Αισθάνθηκε ότι μπορούσε να μην περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών, είτε λόγω των εμποδίων μέσα στην ίδια την ΠΓΔΜ είτε γιατί η κυβέρνηση Τσίπρα δεν θα τα κατάφερνε. Από την αντίστασή του, δεν αναδείχθηκε η πλευρά της Νατοποίησης. Αυτό, αντικειμενικά διευκόλυνε την κυβέρνηση στους χειρισμούς της γενικά και ειδικά στο ασύλληπτο «μπούλινγκ» απέναντι σε όσους αντιστρατεύονταν τη Συμφωνία. Προσπάθησε να εμφανιστεί η ίδια σαν προοδευτική, ενώ απλώς εκτελεί μια άθλια παραγγελία των ΗΠΑ, και ακροδεξιός όποιος αντιτίθεται στη Συμφωνία. <br /> <br /> Βέβαια, οι «Πρέσπες» έφεραν σοβαρές αναταράξεις και αλλαγές μέσα στον πολιτικό κόσμο, κι αυτό έχει άμεση σχέση με τη μεγάλη αντίθεση που συνάντησαν στον ελληνικό λαό. Για παράδειγμα, σε αντίθεση με σήμερα, όταν το 2017 το Μαυροβούνιο έγινε μέλος του ΝΑΤΟ και παρά τις σφοδρές αντιδράσεις της Ρωσίας, η επικύρωση της ένταξής του από την ελληνική Βουλή έγινε με συντριπτική πλειοψηφία. Και τότε ο ίδιος σχεδιασμός προχωρούσε για τα Βαλκάνια και αυτόν εφάρμοζαν όσοι υπερψήφιζαν, άσχετα αν δεν το πήρε σχεδόν κανείς χαμπάρι. <br /> <br /> Αστικά κόμματα και ΝΑΤΟ <br /> <br /> Σχεδόν όλα τα λεγόμενα αστικά κόμματα έχουν υποστείλει κάθε κριτική απέναντι στο ΝΑΤΟ. Όλα ευθυγραμμίστηκαν με αυτό και υποκλίνονται στο δόγμα «ανήκομεν στην Δύση». Η (μη κυβερνητική) Αριστερά, απλώς καταγγέλλει γενικόλογα το ΝΑΤΟ ή και το χρησιμοποιεί για να πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα. <br /> <br /> Τα κόμματα της Δεξιάς και του Κέντρου, από την δεκαετία του 50 μέχρι τη δικτατορία δεν αμφισβητούσαν καθόλου την αμερικανοκρατία και το ΝΑΤΟ. Ακολούθησε η εμπλοκή του Συμφώνου και των ΗΠΑ σε όσα ακολούθησαν, στη χούντα και τις μηχανορραφίες που οδήγησαν στην τραγωδία της Κύπρου. Ήταν τόσο εξόφθαλμος ο φιλοτουρκικός ρόλος τους, που ο Κ. Καραμανλής τον Αύγουστο του 1974 αποφάσισε την αποχώρηση της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Το 1980 έχουμε πλήρη επιστροφή στον Οργανισμό επί Ν.Δ. και βέβαια συνέχεια επί ΠΑΣΟΚ, με αστερίσκους σε διάφορες αποφάσεις έως κάποιο σημείο. Μετά έλειψαν κι αυτοί… Με το «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» του Σημίτη στην κρίση των Ιμίων, ανοίγει μια νέα περίοδος φιλοαμερικανισμού, ο οποίος απογειώνεται στις μέρες του ΣΥΡΙΖΑ. Η Συμφωνία των Πρεσπών, ο έρωτας με τις ΗΠΑ και οι φιλοφρονήσεις όλων των δυτικών παραγόντων για τον Τσίπρα και το έργο του, αποτελούν τραγική σελίδα. Όχι μόνο για την Ελλάδα και τον λαό της. Είναι μαχαιριά και για όλους τους λαούς της Βαλκανικής. Αριστερά, σκαπανέας του ΝΑΤΟ, υπηρέτης του χειρότερου ολοκληρωτισμού, της παγκοσμιοποίησης… <br /> <br /> Το μέλλον; <br /> <br /> Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον της Ελλάδας και των Βαλκανίων; Μέσα από ποιες διευθετήσεις, ποιους αγώνες, πόσο αίμα και προσπάθεια για να μην λιγοστέψει η Ελλάδα, για να υπάρχει πρόοδος και ειρήνη στην περιοχή; Αυτά τα ερωτήματα δεν απαντιούνται εν κενώ, ούτε μακριά από τον λαό. Γατί το να υπάρχουν «ελεύθεροι άνθρωποι σε ελεύθερες χώρες» είναι μεγάλο όραμα που θα τροφοδοτήσει τον καημό και την ανάσταση του λαού.<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το ΝΑΤΟ βλάπτει τα Βαλκάνια: Τι σημαίνουν οι σχεδιασμοί του διεθνούς χωροφύλακα στην ευρύτερη περιοχή

Του ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ Μετά τα πανηγύρια, αρχικά για την ψήφο «εμπιστοσύνης» προς την κυβέρνηση μειοψηφίας και μετά για την κύρωση της Συμφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Πούτιν έλαβε το μήνυμα του Ερντογάν, για την ανάγκη να αποτραπεί η ίδρυση αυτόνομου κουρδικού κράτους στη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXosOL2o8e8Ko_-z0AMErk5iJqJJfERseNKcLOIhJZDdI4ujFog-C-vzgARbeEUwgU6SdmVfT52WddozrymORJB-o0ozF58ntdH6g_JS1Pnk-qtCpRkXLsy0VKOR_aaUCplAKOLehoAIs/s1600/678945.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="541" data-original-width="1000" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXosOL2o8e8Ko_-z0AMErk5iJqJJfERseNKcLOIhJZDdI4ujFog-C-vzgARbeEUwgU6SdmVfT52WddozrymORJB-o0ozF58ntdH6g_JS1Pnk-qtCpRkXLsy0VKOR_aaUCplAKOLehoAIs/s640/678945.jpg" width="640" /></a></div> <br /> του <b>Kurtuluş Tayiz</b><br /> Η κατάσταση που τείνει να διαμορφωθεί στα ανατολικά του Ευφράτη, ενδιαφέρει πολύ την Τουρκία.<br /> <br /> Ο στόχος του Πενταγώνου είναι ο αυτόνομος διοικητικός μηχανισμός που δημιουργήθηκε στην περιοχή ανατολικά του Ευφράτη, να ενωθεί με με την αυτόνομη-ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Κούρδων του Β. Ιράκ και να δημιουργηθεί μια ενιαία "αυτόνομη-ομοσπονδιακή" δομή.<br /> Με βάση αυτό το σχέδιο, η τρομοκρατική* οργάνωση PKK / YPG, θα αποκτήσει τη δική της αυτόνομη κρατική οντότητα, όπως έγινε με τον Μπαρζανί.<br /> <br /> Το συριακό καθεστώς, γνωρίζοντας τι μπορεί να του συμβεί, δεν είναι αρνητικό σε ένα τέτοιο "μοντέλο λύσης". Η Δαμασκός, επειδή είδε τις δυνάμεις του Άσαντ να βομβαρδίζονται από αέρος από αμερικανικά αεροσκάφη όποτε επιχείρησαν να περάσουν ανατολικά του Ευφράτη, φαίνεται τώρα να δέχεται τα εσωτερικά σύνορα που έχουν χαραχτεί στη χώρα.<br /> <br /> Η στάση που θα κρατήσει η Μόσχα σε αυτό το θέμα, θα καθορίσει και τη στάση της Δαμασκού.<br /> Μετά την απόφαση του Τραμπ να αποσύρει τα στρατεύματα των ΗΠΑ από τη Συρία, επειδή νοιώθει τον κίνδυνο, βλέπουμε ότι PKK / YPG αναζητεί νέους "προστάτες" και γι' αυτό έχει αρχίσει συζητήσεις με τη Ρωσία. Στόχος τους είναι να εξασφαλίσουν από τη Ρωσία την ίδια στήριξη που είχαν από τις ΗΠΑ. Η πρόταση που έκαναν οι ανώτεροι αξιωματούχοι του YPG στη Μόσχα, συμπεριλαμβάνει την παραχώρηση "αυτονομίας" ανατολικά του Ευφράτη. Φαίνεται ότι στις συζητήσεις αυτές η Μόσχα δεν έδωσε και πολλές ελπίδες στο YPG.<br /> <br /> Παρ' όλα αυτά, η στάση που θα τηρήσει και η πολιτική που θα ακολουθήσει η Ρωσία για την περιοχή ανατολικά του Ευφράτη, είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα και ενδιαφέρει πολύ την Τουρκία, ενώ θα επηρεάσει και το πολιτικό μέλλον της Συρίας.<br /> <br /> Η γενική προσέγγιση της Ρωσίας είναι να διατηρηθεί η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας. Ωστόσο, επειδή τα σημάδια που έχουμε δείχνουν ότι η Ρωσία ίσως έχει άλλες επιδιώξεις, γι' αυτό ο Ερντογάν ένοιωσε την ανάγκη χθες, πριν τη συνάντηση με τον Πούτιν στο Σότσι, να δηλώσει ότι «δεν μπορεί να εξασφαλιστεί η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας, αν δεν εκκαθαριστούν από το PYD και από το YPG η Ιεράπολη/Μένπετζ και οι περιοχές ανατολικάτου Ευφράτη".<br /> <br /> Αν όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να διασφαλιστεί η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας, τότε όλοι θα πρέπει να συμφωνήσουν ότι πρέπει να εκκαθαριστεί από του PKK/YPG η Ιεράπολη/Μένπετζ και η περιοχή ανατολικά του Ευφράτη. Είναι όρος η Μόσχα να πάρει τη θέση της Άγκυρας στο θέμα της εκκαθάρισης της περιοχής ανατολικά του Ευφράτη από την τρομοκρατία και στο θέμα της ζώνης ασφαλείας. Το θέμα αυτό, δηλαδή η στάση της Ρωσίας στο θέμα ανατολικά του Ευφράτη, είναι κρίσιμο τεστ για τις προθέσεις της απέναντι στην Τουρκία.<br /> <br /> Πράγματι, τα αποτελέσματα της χθεσινής συνόδου κορυφής του Σότσι άφησαν κάποιες υποσχέσεις για αυτό το θέμα. Ρωσία, Ιράν και Τουρκία δήλωσαν την βούλησή τους να προστατέψουν τη συμμαχία της Αστάνα. Επίσης, ανακοίνωσαν από κοινού ότι συμφωνούν στην εκκαθάριση της Συρίας από την τρομοκρατίας, ενώ συμφώνησαν σε βασικές αρχές για το νέο καθεστώς που θα εγκαθιδρυθεί στη Συρία.<br /> <br /> Επίσης ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν δήλωσε ότι "Ο κύριος στόχος θα πρέπει να είναι η διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας. Αυτό ισχύει και για την περιοχή Ιντλίμπ αλλά και για το τμήμα ανατολικά του Ευφράτη", μια δήλωση που δείχνει ότι ο Πούτιν έλαβε το μήνυα του Ερντογάν.<br /> Ελπίζω ότι αυτή η συμφωνία όπως είναι στο χαρτί, να αντικατοπτριστεί και στην πράξη.<br /> <b><a href="http://www.aksam.com.tr/yazarlar/kurtulus-tayiz/putin-erdoganin-mesajini-aldi-c2/haber-823180?utm=gazeteoku&utm_source=gazeteoku&utm_medium=referral">Α</a><a href="http://www.aksam.com.tr/yazarlar/kurtulus-tayiz/putin-erdoganin-mesajini-aldi-c2/haber-823180?utm=gazeteoku&utm_source=gazeteoku&utm_medium=referral">ksam</a></b><br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Πούτιν έλαβε το μήνυμα του Ερντογάν, για την ανάγκη να αποτραπεί η ίδρυση αυτόνομου κουρδικού κράτους στη Συρία

του Kurtuluş Tayiz Η κατάσταση που τείνει να διαμορφωθεί στα ανατολικά του Ευφράτη, ενδιαφέρει πολύ την Τουρκία. Ο στόχος του Πενταγών...

Διαβάστε την συνέχεια

Η "Γαλάζια Πατρίδα" είναι μεγάλη παγίδα για τον ελληνισμό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyc2MQRFXoi67rZIaSzobekokJdHMDv6hKNyjl-42hyN30mI5Xz1V8q3zqIX26B6szE_kJ-Gzyz83Icok3MjAdK7WIkx_DIsR9EXHRkPjXcLTHfSpj-XAbgA28-SH5KFC5dXpuCpr6mLI/s1600/galazia+patrida.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyc2MQRFXoi67rZIaSzobekokJdHMDv6hKNyjl-42hyN30mI5Xz1V8q3zqIX26B6szE_kJ-Gzyz83Icok3MjAdK7WIkx_DIsR9EXHRkPjXcLTHfSpj-XAbgA28-SH5KFC5dXpuCpr6mLI/s640/galazia+patrida.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Στον υπέρτιτλο γράφει: "Μη φοβάσαι Έλληνα, είναι μόνο μια άσκηση"</span></h3> <b>Σάββας Καλεντερίδης</b>Τα τελευταία χρόνια είναι σε εξέλιξη πολυμερείς και περίπλοκες διαδικασίες που οδηγούν στη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών που θα επιτρέψουν την ασφαλή εκμετάλλευση (και μεταφορά προς τις αγορές) των ενεργειακών κοιτασμάτων σε πρώτη φάση της ανατολικής Μεσογείου και σε δεύτερο των θαλασσών που περιβάλλουν την Ελλάδα και αποτελούν μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, όπως το Λυβικό, το Ιόνιο και το Αιγαίο πέλαγος.<br /> <br /> Όσον αφορά την ανατολική Μεσόγειο, τα κοιτάσματα που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής ανήκουν στην Αίγυπτο, το Ισραήλ και την Κύπρο, ενώ είναι σε εξέλιξη έρευνες και σχετικές διαδικασίες στην ΑΟΖ του Λιβάνου.<br /> <br /> Επίσης, όσον αφορά την Κύπρο, σ’ αυτό το «μεγάλο παιχνίδι», εκτός από την Κυπριακή Δημοκρατία, που είναι ο ιδιοκτήτης των κοιτασμάτων, συμμετέχουν διεκδικώντας τη «μερίδα του λέοντος» οι ΗΠΑ διά της Noble Energy και της ExxonMobil, η Γαλλία διά της TOTAL, η Ιταλία διά της ENI, η Κορέα διά της KOGAZ, το Κατάρ διά της Qatar petroleum και το Ισραήλ διά της Delek.<br /> <br /> Όπως φαίνεται από τα παραπάνω απουσιάζει η Τουρκία του Ερντογάν, ο οποίος, σημειωτέον, μέχρι πριν από λίγα χρόνια ευελπιστούσε να ανατρέψει τα δεδομένα, και με τη βοήθεια του καθαιρεθέντος προέδρου της Αιγύπτου Μόρσι να μετατρέψει την ανατολική Μεσόγειο σε μια μουσουλμανική θάλασσα.<br /> <br /> Μάλιστα, υποστηρίζοντας αυτό το σχέδιο η Τουρκία ενεπλάκη στην εξέγερση της Λιβύης και της Συρίας, αποσκοπώντας στην ανατροπή του Καντάφι και του Άσαντ αντίστοιχα, και την ανάληψη της εξουσίας από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, αδελφό κόμμα της οποίας είναι το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ταγίπ Ερντογάν.<br /> <br /> Αν είχε πετύχει αυτό, τότε όντως η ανατολική Μεσόγειος θα είχε μετατραπεί σε μουσουλμανική θάλασσα, αφού σε Τουρκία, Συρία, Αίγυπτο και Λιβύη θα υπήρχαν κυβερνήσεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, εξέλιξη που θα έθετε υπό την σχετική επιρροή της Αδελφότητας και τον Λίβανο.<br /> <br /> Τι θα σήμαινε αυτό;<br /> <br /> Ότι θα είχαν ανατραπεί όλες οι συμφωνίες που έκανε η Κυπριακή Δημοκρατία με τις συνορεύουσες χώρες, με εξαίρεση το Ισραήλ, το οποίο πλέον θα ήταν η μόνη χώρα που θα είχε ακτή στη Μεσόγειο εκτός μουσουλμανικού τόξου!<br /> <br /> Τελικά το σχέδιο της Τουρκίας δεν ευοδώθηκε, ο Μόρσι καθαιρέθηκε και τη θέση του πήρε ο στρατηγός Σίσι, που ούτε θέλει να ακούει για Μουσουλμανική Αδελφότητα· ο Καντάφι ανατράπηκε, όμως τα μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, παρά τον πακτωλό χρημάτων και τα παράνομα φορτία όπλων που στέλνει μέχρι και σήμερα ο Ερντογάν, δεν κατάφεραν να πάρουν την εξουσία στη Λιβύη· και στη Συρία ο Άσαντ αποδείχτηκε εφτάψυχος, σε σημείο να ψάχνει ο Ερντογάν τρόπο συνεργασίας μαζί του, για να κινηθούν μαζί εναντίον των Κούρδων.<br /> <br /> Ο Ερντογάν, παρότι το σχέδιο μετατροπής της ανατολικής Μεσογείου σε μουσουλμανική λίμνη απέτυχε, δεν το έβαλε κάτω. Εκμεταλλευόμενος το στρατηγικό πλεονέκτημα που απέκτησε η Τουρκία με την εισβολή στην Κύπρο, η οποία έγινε με τις ευλογίες και την υποστήριξη των ΗΠΑ και της Αγγλίας, διεκδικεί τη μισή και παραπάνω ΑΟΖ της ανατολικής Μεσογείου, επικαλούμενη το Διεθνές Δίκαιο αλά Τούρκα.<br /> <br /> Η Τουρκία, λοιπόν, υπέγραψε συμφωνίες με το ψευδοκράτος και χάραξε παράνομα οικόπεδα στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε περιοχές που έχει αδειοδοτήσει η Λευκωσία και στις οποίες έχουν αρχίσει διαδικασίες έρευνας και γεωτρήσεων που είναι τα πρώτα στάδια για να φθάσουμε στην εκμετάλλευση.<br /> <br /> Μάλιστα, επειδή δεν έχει δείξει ενδιαφέρον καμία ξένη εταιρεία, η Τουρκία αποφάσισε να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες, αγοράζοντας ένα ερευνητικό σκάφος και κατασκευάζοντας άλλο ένα και αγοράζοντας μια πλατφόρμα εξόρυξης σε βαθιές θάλασσες.<br /> <br /> Όμως δεν αρκέστηκε σ’ αυτά.<br /> <br /> Πέραν των δυνατοτήτων που απέκτησε, με μέσα που θεωρητικά της δίνουν τη δυνατότητα να κάνει πειρατικές έρευνες και γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατέστρωσε και στρατιωτικά σχέδια τα οποία, σύμφωνα με τους στρατηγικούς εγκεφάλους της Άγκυρας, θα της επιτρέψουν να «χωθεί» στο τραπέζι της μοιρασιάς και να εξασφαλίσει μερίδιο από τα ενεργειακά αποθέματα της ανατολικής Μεσογείου.<br /> <br /> Τα στρατιωτικά σχέδια, που επεκτείνονται και στις ελληνικές θάλασσες Αιγαίο, Ιόνιο και Λυβικό, εντάσσονται σε έναν ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό που ακούει στο όνομα «Γαλάζια Πατρίδα».<br /> <br /> Τι είναι η «Γαλάζια Πατρίδα» και πού αποσκοπεί; Υπομονή, όλα αυτά και πολλά άλλα θα τα δούμε στο άρθρο μας της Κυριακής.<br /> <br /> Ως τότε, λόγω επικαιρότητας, μετά την συνάντηση Αποστολάκη-Ακάρ, ανατρέξατε στο «Μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ», μετά την υπογραφή του οποίου, το 1988, ο τότε Τούρκος ΥΠΕΞ, επιστρέφοντας στην Άγκυρα, είπε: «Βάλαμε, νομικά, πόδι στο Αιγαίο».<br /> <br /> Παρεμπιπτόντως, ο αντιπτέραρχος ε.α. Παναγιώτης Μπαλές, βαθύς γνώστης των νομικών και αμυντικών πτυχών των ελληνοτουρκικών, στο βιβλίο του Παρακαταθήκες Αετών (εκδ. Ινφογνώμων), αναφερόμενος στο προαναφερθέν μνημόνιο, μεταξύ άλλων σημειώνει:<br /> <br /> «Όλα τα Σχέδια Αμύνης της χώρας στηρίζονται στην αδιάσπαστη Άμυνα του θαλάσσιου, εναέριου και χερσαίου χώρου του Αιγαίου.<br /> <br /> »Αυτά τα Σχέδια έρχεται να ανατρέψει το “Μνημόνιο Γιλμάζ-Παπούλια” με την παραδοχή ότι “η Τουρκία έχει δικαιώματα για στρατιωτικές δραστηριότητες στο Αιγαίο... Το «Μνημόνιο Γιλμάζ-Παπούλια” δεν κατέλυσε μόνον το νομικό καθεστώς του Αιγαίου και διέσπασε το σύστημα αμύνης της χώρας, αλλά εισήγαγε την Τουρκία στο Αιγαίο ως συγκυρίαρχο. Σε αυτό το “μνημόνιο περί της καλής γειτονίας” πάτησε τα επόμενα χρόνια η Τουρκία για να διακηρύξει:<br /> <br /> α) το 1997 στο ΝΑΤΟ ότι η Λήμνος δεν είναι ελληνική,<br /> <br /> β) το 1999 ότι, σύμφωνα με την ΝΟΤΑΜ Α240, τα όρια του FIR Αθηνών είναι πλασματικά και χωρίς νομική βάση,<br /> γ) το 2001 με νόμο (24611) ότι το μισό Αιγαίο είναι δική της περιοχή Ερεύνης και Διασώσεως,<br /> δ) το 2004, στο πλαίσιο του ICAO, να επιτύχει τον χαρακτηρισμό των νήσων Λήμνου και Χίου ως “αποστρατικοποιημένων νήσων”,<br /> ε) το 2004 στην Γενική Συνέλευση του ICAO, να μην χρησιμοποιείται το ελικόπτερο Ερεύνης και Διασώσεως της νήσου Λήμνου,<br /> στ) τον Νοέμβριο του 2005 στον Διεθνή Οργανισμό Ερεύνης και Διασώσεως (COSPAS-SARSAT) ότι της ανήκει το ανατολικό Αιγαίο για Έρευνα και Διάσωση,<br /> ζ) ..................»<br /> <br /> Αυτά για να ξέρουμε τι λαμβάνουμε ως βάση για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που... ψήνονται...<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η "Γαλάζια Πατρίδα" είναι μεγάλη παγίδα για τον ελληνισμό

Στον υπέρτιτλο γράφει: "Μη φοβάσαι Έλληνα, είναι μόνο μια άσκηση" Σάββας Καλεντερίδης Τα τελευταία χρόνια είναι σε εξέλιξη πολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οτζαλάν 20 χρόνια μετά: Όλη η συγκλονιστική ιστορία όπως την έζησε ο Σάββας Καλεντερίδης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDq19YMq52ZGIqXj2XCwTCwR4YB9-jDHYi6VDzhBZHPMTr_gHsMBERbtsaCtKnL6urKeRTPJe4ZT8O10DLmKNp8WbZ9thtz0xDfpycj85L_VUwwzt7U3-071SiOcoFlv56iGJGW1E8cP4/s1600/otsalan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="461" data-original-width="881" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDq19YMq52ZGIqXj2XCwTCwR4YB9-jDHYi6VDzhBZHPMTr_gHsMBERbtsaCtKnL6urKeRTPJe4ZT8O10DLmKNp8WbZ9thtz0xDfpycj85L_VUwwzt7U3-071SiOcoFlv56iGJGW1E8cP4/s640/otsalan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που οι Έλληνες πολίτες πάγωσαν από την είδηση: ο Οτζαλάν στα χέρια των Τούρκων με ελληνική συνενοχή! Αυτό που ήταν αδιανόητο να συμβεί είχε γίνει και οι εικόνες του χειροπόδαρα δεμένεου Οτζαλάν ,ανάμεσα σε κουκουλοφόρους της ΜΙΤ που τον μετέφεραν αεροπορικώς από την Κένυα στην Τουρκία, ήταν σοκαριστικές! <br /> <br /> Ακόμη περισσότερο όμως ήταν σοκ για την ελληνική κοινή γνώμη η αποδεδειγμένη ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης στην παράδοση του Οτζαλάν! <br /> <br /> 20 χρόνια μετά ο απόλυτος πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας, ο Αξιωματικός του ΕΣ Σάββας Καλεντερίδης, που εκείνη την εποχή υπηρετούσε στην ΕΥΠ, αφηγείται με κάθε λεπτομέρεια όλη την υπόθεση: πως ξεκίνησε, γιατί ο Οτζαλάν έπρεπε να φύγει από τη Συρία, πως βρέθηκε στη Ρωσία και στην Ιταλία, πως ενεπλάκη η Ελλάδα, τι ρόλο έπαιξαν οι ΗΠΑ , ακόμη και το ΔΝΤ! Πως αποφασίστηκε να τον στείλουν στην Κένυα όπου τον συνόδευσε και τον προστάτευσε μέχρι την επιχείρηση απαγωγής του. Τι απάντησε όταν από την Αθήνα του ζήτησαν να τον “πετάξει στο δρόμο”. <br /> <br /> Δείτε τη συγκλονιστική αφήγηση του Σάββα Καλεντερίδη για την υπόθεση Οτζαλάν.<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/OTwjnKvLrWI" width="680"></iframe><br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οτζαλάν 20 χρόνια μετά: Όλη η συγκλονιστική ιστορία όπως την έζησε ο Σάββας Καλεντερίδης

Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που οι Έλληνες πολίτες πάγωσαν από την είδηση: ο Οτζαλάν στα χέρια των Τούρκων με ελλην...

Διαβάστε την συνέχεια

Πού βρίσκεται η Ελλάδα στο παιγνίδι υψηλών συμφερόντων στην κατακερματισμένη Λιβύη;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirj4_ZYIsFybw8OH7K5n_nWfk5qpjNHyzzvU65W7VJLSblSrdiOZtLTCxembsfxihsA0KwyatW3FF_J2ZXDM_Xbca582DPPauShZXK8vkrZo8aFRKjPqx2gq-1l6xln063eTWPwZusBG4/s1600/libia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1165" data-original-width="1223" height="608" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirj4_ZYIsFybw8OH7K5n_nWfk5qpjNHyzzvU65W7VJLSblSrdiOZtLTCxembsfxihsA0KwyatW3FF_J2ZXDM_Xbca582DPPauShZXK8vkrZo8aFRKjPqx2gq-1l6xln063eTWPwZusBG4/s640/libia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Ιωάννη Λεοντακιανάκου* </b><br /> Συγκρούσεις έχουν ξεσπάσει για το μέλλον του μεγαλύτερου πετρελαϊκού κοιτάσματος της Λιβύης, καθώς οι δυνάμεις που υποστηρίζουν την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση της Τρίπολης μάχονται τις στρατιωτικές δυνάμεις του Στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ. <br /> <br /> Μια σύντομη ιστορική αναδρομή, δείχνει ότι, μετά την δολοφονία του Μουαμάρ Καντάφι το 2011 από αντάρτες, η Λιβύη δεν πορεύτηκε προς την δημοκρατία και την ειρήνευση, όπως χαιρέτιζε η Δύση. Η χώρα βρίσκεται παραδομένη στο χάος ενός εμφυλίου πολέμου, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα των ισχυρών διεθνών και τοπικών παικτών που σπεύδουν να εκμεταλλευτούν τα κενά ασφαλείας για να διευρύνουν την επιρροή τους, να προωθήσουν οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντά τους και να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη τους στο χώρο της βόρειας Αφρικής. <br /> <br /> Σήμερα οκτώ χρόνια μετά την ισλαμική άνοιξη, η χώρα είναι, στην πράξη, διαιρεμένη στα τρία. Στα δυτικά με κέντρο την Τρίπολη και την Σύρτη ελέγχεται από την την αναγνωρισμένη από τα Ηνωμένα Έθνη κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (Government of National Accord - GNA) του Φαγέζ αλ Σαράζ. Στα ανατολικά, το μεγαλύτερο τμήμα της υπόλοιπης χώρας βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο των στρατιωτικών δυνάμεων(φυσική συνέχεια των λιβυκών ενόπλων δυνάμεων της εποχής Καντάφι) του 75χρονου στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ (Libyan National Army – LNA), με έδρα το Τομπρούκ. Στα νότια και νοτιοδυτικά υπάρχει ένα «ανεξέλεγκτο» τμήμα, στο οποίο αυτόκλητοι πολέμαρχοι ενόπλων ομάδων και τοπικές φυλές (Τουαρέγκ, Τούμπου) μάχονται εναντίον φανατικών ισλαμιστών και ληστρικών ομάδων. <br /> <br /> H διεθνής κοινότητα, στην διαμορφωμένη αυτή κατάσταση, παρουσιάζεται διχασμένη και κινούμενη καιροσκοπικά. Στην μια πλευρά, η Ρωσία, η Γαλλία, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στηρίζουν τον Χαλίφα Χάφταρ (LNA), ενώ στην άλλη πλευρά, η Τουρκία, το Κατάρ, το Σουδάν και η Ιταλία στηρίζουν την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) του Φαγέζ αλ Σαράζ. <br /> <br /> Η Λιβύη διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα αργού πετρελαίου σε ολόκληρη την Αφρική, τα οποία είναι αφενός «εύκολα» στην άντλησή τους,αφετέρου «φθηνά» στην μεταφορά τους στην Ευρώπη. Τις «καλές» εποχές, επί Καντάφι, η λιβυκή πετρελαϊκή ημερήσια παραγωγή άγγιζε τα 1,8 εκατομμύρια βαρέλια. Η παραγωγή αυτή έπεσε κοντά στα 370.000 βαρέλια προ διετίας, εν μέσω εμφυλίου, αλλά πλέον διαφαίνεται ότι έχει ανακάμψει κινούμενος κοντά στο 1 εκατομμύριο βαρέλια. Φυσικά, ο αριθμός αυτός εξαρτάται κυρίως από τις ένοπλες συγκρούσεις και τις βομβιστικές επιθέσεις που κατά καιρούς «τινάζουν» στον αέρα» τις γραμμές παραγωγής,όπως είχε συμβεί επανειλημμένα το διάστημα από τον Απρίλιο έως και τον Ιούνιο του 2018. <br /> <br /> Ο τομέας Αλ-Σαράρα, 560 μίλια νότια της Τρίπολης, διαθέτει την δυνατότητα για παραγωγή 315.000 βαρελιών αργού πετρελαίου την ημέρα, δηλαδή, περίπου το ένα τρίτο της συνολικής τρέχουσας παραγωγής της Λιβύης. Όμως, η Εθνική Λιβυκή Εταιρεία Πετρελαίου (National Oil Company - NOC), η οποία έχει την έδρα της στην Τρίπολη και ελέγχεται από την κυβέρνηση του Σαράζ, έκλεισε την εγκατάσταση άντλησης από τον Δεκέμβριο, όταν αυτή καταλήφθηκε από τοπικές φυλές, οι οποίες απαιτούσαν από την κυβέρνηση της Τρίπολης την λήψη μέτρων για την ανακούφιση της περιοχής από τη φτώχεια. <br /> <br /> Στρατιωτικές δυνάμεις του στρατηγού Χάφταρ, ο οποίος ελέγχει, πέραν μεγάλων πετρελαιοφόρων εκτάσεων, και τους τερματικούς σταθμούς πετρελαίου της χώρας-- βρίσκονται στην περιοχή της Σύρτης-- κινήθηκαν νότια με στόχο την εκδίωξη των ισλαμιστικών δυνάμεων και των πολιτοφυλάκων και την ανακατάληψη του τομέα Αλ-Σαράρα. Ανακοινώσεις και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές κατέδειξαν ότι οι δυνάμεις του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) κατέλαβαν τις εν λογω εγκαταστάσεις με ελάχιστες απώλειες.Ο Στρατηγός και στο παρελθόν, μετά από αντίστοιχες «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις», είχε διαμηνύσει προς τη διεθνή κοινότητα ότι ο έλεγχος πλέον περνάει από την NOC Τρίπολης (με την οποία συνεργάζονται οι Ιταλοί της ΕΝΙ), στην «παράλληλη» NOC της Βεγγάζης. Με την παρέμβαση των ΗΠΑ, οι οποίες απείλησαν τον Χάφταρ με κυρώσεις, τα «πράγματα» επανήλθαν στην προτέρα κατάσταση. <br /> <br /> Όμως, οι συγκρούσεις αυτές διαταράσσουν τα σχέδια των Ηνωμένων Εθνών, που προετοιμάζουν την σύγκληση μιας εθνικής διάσκεψης -- πιθανόν τον επόμενο μήνα --, η οποία στοχεύει να οδηγήσει σε κοινοβουλευτικές ή προεδρικές εκλογές και σ’ ένα νέο σύνταγμα. Ωστόσο, ακόμα, δεν έχει γίνει κατορθωτό ούτε ο καθορισμός της ημερομηνίας ή του χώρου της διάσκεψης, ούτε οι συμμετέχοντες σε αυτήν, αλλά ούτε και τα θέματα που θα περιλαμβάνει η ατζέντα προς συζήτηση. <br /> <br /> Σε αυτό το πλαίσιο, με μεγάλο αριθμό Αδελφών Μουσουλμάνων της Αιγύπτου και ομάδες τζιχαντιστών της Συρίας να έχουν βρει καταφύγιο στη Λιβύη, ο κάθε διεθνής ή τοπικός παίκτης προσπαθεί να προασπίσει, να προωθήσει ή να μεγιστοποιήσει τα συμφέροντά του στην περιοχή. <br /> <br /> Η Ρώμη έχει ερείσματα επιρροής στη δυτική Λιβύη. Βλέπει στον Σεράζ έναν σύμμαχο και συνεργάζεται με τις «Αρχές» στα δυτικά -- πληρώνοντας παραστρατιωτικές ομάδες, σύμφωνα με φήμες -- για να ανακόπτουν τις μεταναστευτικές ροές, όπως σημειώνεται σε μακροσκελές άρθρο του το περιοδικό Economist. <br /> <br /> Το Παρίσι «επενδύει» στον στρατάρχη Χάφταρ. Ο γαλλικός ενεργειακός κολοσσός της TOTALμόλις τον περασμένο Μάρτιο απέκτησε μερίδιο 16,3% (το μερίδιο της αμερικανικής Marathon Oil) επί των παραχωρήσεων εκμετάλλευσης κοιτασμάτων πετρελαίου στη λεκάνη της Σύρτης, καταβάλλοντας το ποσό των 450 εκατομμυρίων δολαρίων -- κατηγορίες Ιταλών πολιτικών κατά του Γάλλου προέδρου Μακρόν ότι στηρίζει τον Χάφταρ για «χάρη»της Total. Τον Χάφταρ, επίσης, στηρίζουν η Αίγυπτος και τα Εμιράτα, καθώς τον αντιμετωπίζουν ως σύμμαχο στη μάχη εναντίον των Αδελφών Μουσουλμάνων. <br /> <br /> Το Κατάρ και η Τουρκία προσπαθούν να ενισχύσουν την επιρροή τους στην Λιβύη, στηρίζοντας τον διεθνώς αναγνωρισμένο Σαράζ αλλά και ομάδες ισλαμιστών–ευρέως είναι γνωστόν ότι η Τουρκία προσπαθεί να αποκτήσει επιρροή στη Λιβύη με λεφτά του Κατάρ. Δεν είναι άγνωστο, άλλωστε, ότι ο Ερντογάν έχει ιδιαίτερες σχέσεις και υποστηρίζει τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, ενώ και ο ίδιος ο Σαράζ βασίζεται σε παραστρατιωτικές ομάδες για να μπορεί να «κυβερνάει» στα δυτικά. <br /> Όλοι ενθυμούνται ότι το καθεστώς Ερντογάν έχει προσπαθήσει να «πουλήσει» στις λιβυκές Αρχές μια τουρκική εκδοχή οριοθέτησης των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών στη Μεσόγειο, σύμφωνα με την οποία η τουρκική ΑΟΖ φτάνει μέχρι και τα νερά της Λιβύης (νότια της Ιεράπετρας) «σβήνοντας», με αυτόν τον τρόπο, ολότελα την υφαλοκρηπίδα της Κρήτης και των Δωδεκανήσων. Ωστόσο, το χάος που επικρατεί σήμερα στην τριχοτομημένη Λιβύη δεν ευνοεί την οριοθέτηση ΑΟΖ με γειτονική χώρα, χωρίς όμως αυτό να αποθαρρύνει τους Τούρκουςαπό το να θέτουν «βάσεις» για μελλοντικές διαπραγματεύσεις. <br /> <br /> Η Ελλάδα, από την πλευρά της, εμφανίζεται να έχει ανοιχτούς διαύλους με την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση του Φαγέζ αλ Σαράζ στα δυτικά – με την λειτουργία όμως της ελληνικής πρεσβείας στην Τρίπολη να έχει ανασταλεί από το 2014 λόγω των συγκρούσεων --, αλλά όχι και με τον στρατάρχη Χάφταρ, αν και ο τελευταίος είχε δείξει ενδιαφέρον να επισκεφτεί την Ελλάδα <br /> <br /> Η Λιβύη, πρώτον,βρίσκεται πολύ κοντύτερα μας από ότι πιθανόν να επιθυμούσαμε, δεύτερον, είναι πολυδιαιρεμένη με περιοχές που κυριαρχεί η αστάθεια και με υψηλό τον κίνδυνο επικράτησης σε αυτές φονταμελιστικών και τρομοκρατικών δυνάμεων, τρίτον, η όλη περιοχή έχει καταστεί ο κύριος αφρικανικός μεταναστευτικός διάδρομος προς την Ευρώπη,τέταρτον, πέραν των άλλων τα θαλάσσια κοινά μας σύνορα είναι ζωτικής σημασίας για την πατρίδα μας, και πέμπτον, η Τουρκία έχει κατορθώσει να αντιστρέψει τα αρνητικά/εχθρικά ιστορικά συναισθήματα των Λιβύων και να εμφανίζεται ως ένας από τους πλέον δραστήριους παίκτες στην περιοχή. <br /> <br /> Σε αυτήν λοιπόν την κατακερματισμένη χώρα, που το παιγνίδι ανάμεσα στους διεθνείς και τοπικούς παίκτες «καλά κρατεί», η Ελλάδα,έχοντας κτίσει ιστορικούς δεσμούς φιλίας και συνεργασίας και με ζωτικής σημασίας εθνικά της συμφέροντα να διακυβεύονται από τις εξελίξεις στην περιοχή, δεν έχει το δικαίωμα να έχει εγκλωβισθεί σε εσωτερική «ομφαλοσκόπηση» και να παραμένει ένας απλός παρατηρητής. <br /> <br /> <i><b>*Ο Ιωάννης Λεοντακιανάκος είναι Αντιναύαρχος (ε.α.) Π.Ν.,<br /> </b></i><br /> <i><b><br /> </b></i> πηγή <br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πού βρίσκεται η Ελλάδα στο παιγνίδι υψηλών συμφερόντων στην κατακερματισμένη Λιβύη;

Του Ιωάννη Λεοντακιανάκου* Συγκρούσεις έχουν ξεσπάσει για το μέλλον του μεγαλύτερου πετρελαϊκού κοιτάσματος της Λιβύης, καθώς οι δυνάμει...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικά παιχνίδια με τους Ουιγούρους Είναι η Τουρκία έτοιμη να θυσιάσει τις σχέσεις της με την Κίνα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxrBqDn2J5SSrnv2FmtVgwDz-7Z81mtrg9amp-HYQEmAThpbDIQ4x1ZZ-5TPm4qJv4UGfZ8ZMx8lsm9lzrZHLgYQkVV8MkDvf5iM3MOzKLGNaqWvxmo0-9Bxgrl1MRlbTtIFiiN1Iy-oU/s1600/123456.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxrBqDn2J5SSrnv2FmtVgwDz-7Z81mtrg9amp-HYQEmAThpbDIQ4x1ZZ-5TPm4qJv4UGfZ8ZMx8lsm9lzrZHLgYQkVV8MkDvf5iM3MOzKLGNaqWvxmo0-9Bxgrl1MRlbTtIFiiN1Iy-oU/s640/123456.jpg" width="640" /></a></div>     <i> OZAN KOSE via Getty Images</i><br /> <br /> <b>Χρήστος Λουτράδης*</b><br /> Αν κάτι είναι σίγουρο, αυτό είναι ότι οι γεωπολιτικές εξελίξεις και το 2019 δεν θα μας κάνουν να βαρεθούμε ή να αναφωνήσουμε ότι αυτά που βιώνουμε τα έχουμε ξαναβιώσει.<br /> <br /> Αυτή την πρόβλεψη έρχεται να επιβεβαιώσει και η ανακοίνωση του Τουρκικού υπουργείου εξωτερικών στις 9 Φεβρουαρίου, η οποία στράφηκε εναντίον της Κίνας για τον τρόπο μεταχείρισης των Ουιγούρων, την Τουρκογενή εθνική ομάδα που ζει στην Κίνα. Η ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών ήταν σε ασυνήθιστα υψηλούς τόνους, με αναφορές σε ‘’βασανιστήρια και συστηματική πλύση εγκεφάλου που διεξάγεται σε πολιτικά στρατόπεδα συγκέντρωσης’’.<br /> <br /> Η εξέλιξη αυτή έχει ενδιαφέρον, αν αναλογιστεί κανείς ότι το Κυβερνών Κόμμα της ‘’δικαιοσύνης και ανάπτυξης’’, διατηρούσε διαχρονικά μια πιο ήπια στάση απέναντι στην Κίνα και στις κατηγορίες για κακομεταχείριση της εθνοτικής αυτής μειονότητας. Μολονότι το κυβερνών κόμμα διαχρονικά ήταν ένθερμος υποστηρικτής των δικαιωμάτων των απανταχού Μουσουλμάνων, σε πολλές περιπτώσεις υποστήριξης που ελάμβανε και χαρακτήρα ανάμειξης στα εσωτερικά ζητήματα άλλων χωρών, δεν είχε αναγάγει ως ζήτημα πρώτης γραμμής τα δικαιώματα της συγκεκριμένης ομάδας που ζει στην Κίνα.<br /> <br /> Αξίζει να σημειωθεί ότι και το ύφος της ανακοίνωσης του υπουργείου εξωτερικών ήταν ασυνήθιστα υψηλό δημιουργώντας ακόμα περισσότερα ερωτηματικά για τους λόγους που οδήγησαν την γειτονική μας χώρα σε αυτήν την αύξηση της έντασης με την Κίνα.<br /> <br /> Αν αναλογιστεί κανείς ότι η Τουρκία το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει επιλέξει να στήσει γέφυρες επικοινωνίας και συνεργασίας με ανερχόμενες δυνάμεις σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, όπως η Ρωσία, η Κίνα αλλά και το Ιράν, η ανακοίνωση αυτή σίγουρα δεν είναι προς αυτή την κατεύθυνση.<br /> <br /> Μια πρώτη ανάγνωση που μπορεί να κάνει κάποιος είναι ότι η ανακοίνωση αυτή είχε στραμμένη το βλέμμα στο εσωτερικό ακροατήριο και συγκεκριμένα στις επικείμενες δημοτικές εκλογές. Ο Ερντογάν έχει άμεση ανάγκη να προσδώσει στην διακυβέρνηση του τον χαρακτήρα του προστάτη των απανταχού Τούρκων ή Τουρκογενών άλλα και των Μουσουλμάνων, εν γένει.<br /> <br /> Το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα θυσιάσει σχέσεις απαραίτητες για την βιωσιμότητα των φαραωνικών του σχεδίων στην οικονομία, όπως με την Κίνα, για πρόσκαιρα εκλογικά οφέλη. Σε λίγες εβδομάδες θα γνωρίζουμε.<br /> <br /> <b><i>*Αρθρογράφος/ πρώην συνεργάτης στη Hurriyet Daily News </i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκικά παιχνίδια με τους Ουιγούρους Είναι η Τουρκία έτοιμη να θυσιάσει τις σχέσεις της με την Κίνα;

     OZAN KOSE via Getty Images Χρήστος Λουτράδης* Αν κάτι είναι σίγουρο, αυτό είναι ότι οι γεωπολιτικές εξελίξεις και το 2019 δεν θα μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλβανία: Επίσημη ανακοίνωση για την έναρξη εργασιών για ΝΑΤΟϊκή αεροπορική βάση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFg29xt4y0w9ClU2rUuPR6LGCib9FXZSpQqewjxHqzJQrH4o2kkBX1u7JERmX3eb4DYU18Eqmoi6FlW3l8EJMda9YbCA9Vk1sl0XuK-6F70w-ChP9IMq_GtexiV6i30yFaxWiNP5J79JU/s1600/KUCOVA-AERIAL-VIEW.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFg29xt4y0w9ClU2rUuPR6LGCib9FXZSpQqewjxHqzJQrH4o2kkBX1u7JERmX3eb4DYU18Eqmoi6FlW3l8EJMda9YbCA9Vk1sl0XuK-6F70w-ChP9IMq_GtexiV6i30yFaxWiNP5J79JU/s640/KUCOVA-AERIAL-VIEW.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Πέντε μήνες μετά την ανακοίνωση της ανακατασκευής της αλβανικής αεροπορικής βάσης Kuçovë ώστε αυτή να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το ΝΑΤΟ, το υπουργείο Άμυνας της χώρας ανακοίνωσε στις 24 Ιανουαρίου 2019 την έναρξη των εργασιών στην εγκαταλελειμμένη βάση. <br /> <br /> Η ανακοίνωση αυτή έγινε παρουσία του Διοικητού Αεροπορικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ Πτεράρχου Tod D. Wolters, ο οποίος την ημέρα εκείνη πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Αλβανία. Η κατασκευή της βάσης ξεκίνησε το 1952 με Σοβιετική βοήθεια και παραδόθηκε στην Αλβανική Αεροπορία το 1955. Το 1997 κατά την διάρκεια της λαϊκής εξέγερσης στην Αλβανία η βάση καταλήφθηκε από το εξεγερμένο πλήθος και λεηλατήθηκε. <br /> <br /> Την περίοδο 2002-2004 πραγματοποιήθηκαν εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης σύμφωνα με τα ΝΑΤΟϊκά πρότυπα και κατασκευάστηκε νέος πύργος ελέγχου τοποθετήθηκε νέος φωτισμός, και ανακατασκευάστηκε ο διάδρομος. <br /> <br /> Η βάση διαθέτει υπόγειο χώρο στάθμευσης αεροσκαφών σκαμμένο μέσα σε λόφο με μία είσοδο και μία έξοδο που βρίσκεται ανατολικά του διαδρόμου απογείωσης προσγείωσης και συνδέεται με αυτό με ένα τροχόδρομο μήκους 2,5 χλμ. Εντός του υπόγειου αυτού χώρου έχουν αποτεθεί εδώ και πολλά χρόνια παλαιά μαχητικά τύπου κινεζικής κατασκευής τύπου Shenyang F-6 και εκπαιδευτικά Nanchang CJ-6 επίσης κινεζικής κατασκευής. <br /> <br /> Το κόστος της πρώτης φάσης της ανακατασκευής της αεροπορικής βάσης Kuçovë θα φτάσει τα 50 εκατ. ευρώ, και θα καλυφθεί από τον προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ και οι εργασίες θα ολοκληρωθούν το 2024. Η βάση βρίσκεται 70 χλμ νότια των Τιράνων σε μια ευνοϊκή για την αεροπλοΐα περιοχή με πολύ καλές καιρικές συνθήκες. Η συγκεκριμένη επένδυση αποτελεί την πρώτη κύρια αναπτυξιακή ενέργεια του ΝΑΤΟ στα δυτικά Βαλκάνια αρκετά χρόνια μετά την ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Σύμφωνα με τον Σέρβο πρώην διευθυντή του γραφείου για το Κόσοβο Dušan Proroković η ανακατασκευή της αλβανικής βάσης αποσκοπεί στην ολοκλήρωση των υποδομών του ΝΑΤΟ στα δυτικά Βαλκάνια και εκτιμά ότι η βάση Kuçovë θα χρησιμοποιηθεί από το ΝΑΤΟ για την υποστήριξη επιχειρήσεων εφόσον προκύψουν στην περιοχή και όχι ως μια βάση με μόνιμη στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ, αφού τόσο στην Ιταλία όσο και στην Ελλάδα το ΝΑΤΟ διατηρεί σημαντικότερες στρατιωτικές υποδομές. <br /> <br /> Ουσιαστικά η ανακατασκευασμένη βάση θα αποτελέσει μια υποδομή για την ανάπτυξη ΝΑΤΟϊκών αεροπορικών δυνάμεων που θα καλύπτουν την ευρύτερη περιοχή νότια της Σερβίας.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αλβανία: Επίσημη ανακοίνωση για την έναρξη εργασιών για ΝΑΤΟϊκή αεροπορική βάση

Πέντε μήνες μετά την ανακοίνωση της ανακατασκευής της αλβανικής αεροπορικής βάσης Kuçovë ώστε αυτή να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το ΝΑΤ...

Διαβάστε την συνέχεια