ο colpo grosso της Κίνας: Γεωπολιτική επανάσταση με Ιράν και Σαουδική Αραβία, μία συμφωνία win – win.

<img height="372" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/1f633e6e53f874eaa1d8a8ec959ccc21_XL.jpg" width="743" /><br /><br /><div>Η γεωπολιτική - διπλωματική - οικονομική επανάσταση ξεκίνησε με την Ρωσία να προετοιμάζει το έδαφος και την Κίνα να εδραιώνει τα βήματα προς την ανατροπή του κόσμου όπως τον ξέρουμε<br /><br />Η εγκάρδια χειραψία Ιράν-Σαουδικής Αραβίας με την πρωτοβουλία Κίνας, έθαψε τρισεκατομμύρια δολάρια δυτικών επενδύσεων σε ολόκληρη τη Δυτική Ασία και έχει οδηγήσει τους παγκόσμιους ηγέτες να σπεύδουν στο Πεκίνο για παγκόσμιες λύσεις, που δαπανήθηκαν για τη διαίρεση και τη διακυβέρνηση της Δυτικής Ασίας για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες.<br />Επιπλέον, ο Παγκόσμιος Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας (GWOT), η κατασκευασμένη πραγματικότητα της νέας χιλιετίας, εμφανίστηκε ως κύρια παράπλευρη ζημιά στο Πεκίνο.<br />Η πρόσφατη επίσημη συνάντηση μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας Faisal bin Farhan al-Saud και του Ιρανού υπουργού Εξωτερικών Hossein Amir-Abdollahian στο Πεκίνο σηματοδοτεί μια νέα εποχή σε μια περιοχή, που προηγουμένως θεωρούνταν αδιανόητο να μπεί στο προσκήνιο και η οποία αναμφίβολα έχει προκαλέσει ανησυχία και θλίψη στη δυτική «μηχανή War Inc».<br />Η οπτική του Πεκίνου ως πρωτεύουσα της ειρήνης έχει αποτυπωθεί σε ολόκληρο τον Παγκόσμιο Νότο, όπως αποδεικνύεται από τις επισκέψεις ευρωπαίων ηγετών, ένας πρόεδρος και ένας ευρωκράτης, που έφτασαν ως «ικέτες» στον Xi Jinping, όπως παρατηρεί ο Βραζιλιάνος γεωπολιτικός αναλυτής και δημοσιογράφος Pepe Escobar, ζητώντας του να ενταχθεί στη γραμμή του ΝΑΤΟ όσον αφορά στον πόλεμο στην Ουκρανία.<br />Όμως... απελύθησαν ευγενικά, αφού το Πεκίνο είχε παρουσιάσει ένα ειρηνευτικό σχέδιο 12 σημείων για την Ουκρανία που χαρακτηρίστηκε «παράλογο» από τους νεοσυντηρητικούς της ζώνης της Ουάσιγκτον, όπως τονίζει ο αναλυτής.<br />Οι Ευρωπαίοι – «όμηροι» ενός πολέμου proxy που επιβλήθηκε από την Ουάσιγκτον– κατάλαβαν τουλάχιστον, ότι η ειρήνη περνά από το Πεκίνο.<br /><br />Το... άσχετο JCPOA<br /><br />Οι σχέσεις Τεχεράνης-Ριάντ, φυσικά, θα έχουν έναν μακρύ, δύσκολο δρόμο μπροστά - από την ενεργοποίηση προηγούμενων συμφωνιών συνεργασίας που υπογράφηκαν το 1998 και το 2001 έως τον σεβασμό, στην πράξη, της αμοιβαίας κυριαρχίας και της μη ανάμειξης του ενός στις εσωτερικές υποθέσεις του άλλου.<br />Όλα δεν έχουν λυθεί – από τον πόλεμο στην Υεμένη υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας μέχρι τη μετωπική σύγκρουση των αραβικών μοναρχιών του Περσικού Κόλπου με τη Χεζμπολάχ και άλλα κινήματα αντίστασης στο Λεβάντε.<br />Ωστόσο, αυτή η χειραψία των δύο χωρών είναι το πρώτο βήμα που οδηγεί, για παράδειγμα, στο επερχόμενο ταξίδι του Σαουδάραβα υπουργού Εξωτερικών στη Δαμασκό για να προσκαλέσει επίσημα τον Πρόεδρο Bassar al-Assad στη σύνοδο κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου στο Ριάντ τον επόμενο μήνα.<br /><br />Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι αυτό το κινεζικό διπλωματικό πραξικόπημα ξεκίνησε πολύ πίσω με τη Μόσχα να μεσολαβεί στις διαπραγματεύσεις στη Βαγδάτη και στο Ομάν.<br />Αυτή ήταν μια φυσική εξέλιξη της παρέμβασης της Ρωσίας για να βοηθήσει το Ιράν να σώσει τη Συρία από έναν διασταυρούμενο συνασπισμό γύπων ΝΑΤΟ - Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (GCC).<br />Στη συνέχεια, η σκυτάλη δόθηκε στο Πεκίνο, σε απόλυτο διπλωματικό συγχρονισμό.<br />Η προσπάθεια να θάψουν μόνιμα το GWOT και τις μυριάδες, δυσάρεστες συνέπειες του πολέμου της τρομοκρατίας των ΗΠΑ ήταν ένα ουσιαστικό μέρος του υπολογισμού.<br />Αλλά ακόμη πιο επιτακτική ήταν η ανάγκη να αποδειχθεί πώς το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (JCPOA) ή η πυρηνική συμφωνία του Ιράν, είχαν καταστεί άσχετα.<br /><br />Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα έχουν βιώσει, μέσα και έξω, πώς οι ΗΠΑ καταφέρνουν πάντα να τορπιλίζουν την επιστροφή στο JCPOA, όπως σχεδιάστηκε και υπογράφηκε το 2015.<br />Το καθήκον τους ήταν να πείσουν το Ριάντ και τα κράτη του GCC ότι η Τεχεράνη δεν έχει κανένα συμφέρον να εξοπλίσει το πυρηνικό της πρόγραμμα – και θα παραμείνει μέλος της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση (NPT).<br />Έπειτα, εναπόκειτο στην κινεζική διπλωματική φινέτσα να καταστήσει ξεκάθαρο ότι ο φόβος των μοναρχιών του Περσικού Κόλπου για τον επαναστατικό σιιτισμό είναι πλέον τόσο αντιπαραγωγικός όσο ο φόβος της Τεχεράνης να παρενοχληθεί και/ή να περικυκλωθεί από τους Σαλαφίτες-τζιχαντιστές.<br />Είναι σαν το Πεκίνο να είχε επινοήσει ένα σύνθημα: αφήστε αυτές τις μουντές ιδεολογίες και ας κάνουμε επιχειρήσεις.<br />Και επιχειρηματική είναι, και θα είναι: ακόμα καλύτερα, με τη μεσολάβηση του Πεκίνου και σιωπηρά εγγυημένη από τις δύο πυρηνικές υπερδυνάμεις Ρωσία και Κίνα.<br /><br />Ανεβείτε στο τρένο της αποδολαριοποίησης<br /><br />Ο Σαουδάραβας διάδοχος πρίγκιπας Mohammad bin Salman (MbS) δεν είναι ανόητος: είδε αμέσως πώς αυτή η κινεζική προσφορά στηρίζει και τα δικά του εγχώρια σχέδια εκσυγχρονισμού και άδραξε την ευκαιρία.<br />Μια πηγή του Κόλπου στη Μόσχα, εξοικειωμένη με την άνοδο και την εδραίωση της εξουσίας του MbS, περιγράφει λεπτομερώς την προσπάθεια του διαδόχου να απευθυνθεί στη νεότερη γενιά της Σαουδικής Αραβίας που τον στηρίζει.<br />Αφήστε τα κορίτσια να οδηγήσουν τα SUV τους, να χορέψουν, να αφήσουν τα μαλλιά τους, να εργαστούν σκληρά και να γίνουν μέρος της «νέας» Σαουδικής Αραβίας του Vision 2030: ενός παγκόσμιου κόμβου τουρισμού και υπηρεσιών, ένα είδος Ντουμπάι με στεροειδή.<br />Και, πολύ σημαντικό, αυτή θα είναι επίσης μια ενοποιημένη στην Ευρασία Σαουδική Αραβία, μελλοντικό, αναπόφευκτο μέλος τόσο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) όσο και των BRICS+ – ακριβώς όπως το Ιράν, το οποίο επίσης θα κάθεται στα ίδια στρογγυλά τραπέζια.<br /><br />Από την άποψη του Πεκίνου, όλα αυτά αφορούν τη φιλόδοξη Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI), αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων.<br />Ένας βασικός διάδρομος συνδεσιμότητας BRI εκτείνεται από την Κεντρική Ασία στο Ιράν και στη συνέχεια πέρα από τον Καύκασο ή/και την Τουρκία.<br />Ένα άλλο – σε αναζήτηση επενδυτικών ευκαιριών – διασχίζει την Αραβική Θάλασσα, τη Θάλασσα του Ομάν και τον Περσικό Κόλπο, μέρος του Θαλάσσιου Δρόμου του Μεταξιού.<br />Το Πεκίνο θέλει να αναπτύξει έργα BRI και στους δύο διαδρόμους, ως κομμάτι του «ειρηνικού του εκσυγχρονισμού» που εφαρμόζει στη βιώσιμη ανάπτυξη.<br />Οι Κινέζοι θυμούνται πάντα πώς οι Αρχαίοι Δρόμοι του Μεταξιού έτρεχαν στην Περσία και σε μέρη της Αραβίας: σε αυτή την περίπτωση, έχουμε την Ιστορία που επαναλαμβάνεται.<br /><br />Μια γεωπολιτική επανάσταση - Και η ASEAN στο... κόλπο<br /><br />Και μετά έρχεται το Άγιο Δισκοπότηρο: η ενέργεια.<br />Το Ιράν είναι ο κύριος προμηθευτής φυσικού αερίου στην Κίνα, θέμα εθνικής ασφάλειας, άρρηκτα συνδεδεμένο με τη συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας τους, αξίας 400 δισεκατομμυρίων δολαρίων και πλέον.<br />Και η Σαουδική Αραβία είναι ο κύριος προμηθευτής πετρελαίου.<br />Οι στενότερες σχέσεις Κίνας και Σαουδικής Αραβίας και η αλληλεπίδραση σε βασικούς πολυπολικούς οργανισμούς όπως η SCO και οι BRICS+ προχωρούν στη μοιραία μέρα που το πετρογιουάν θα κατοχυρωθεί οριστικά.<br />Η Κίνα και τα ΗΑΕ έχουν ήδη συνάψει την πρώτη τους συμφωνία για το φυσικό αέριο σε γιουάν.<br />Το «τρένο υψηλής ταχύτητας αποδολαριοποίησης έχει ήδη φύγει από τον σταθμό», όπως παρατηρεί ο γεωπολιτικός αναλυτής.<br />Η ASEAN ήδη συζητά ενεργά πώς να παρακάμψει το δολάριο για προνομιακούς διακανονισμούς σε τοπικά νομίσματα – κάτι αδιανόητο ακόμη και πριν από λίγους μήνες.<br />Και αυτή θα είναι η μέρα που το παιχνίδι θα φτάσει σε ένα εντελώς νέο απρόβλεπτο επίπεδο. που θα στείλει το δολάριο στο... καλάθι των αχρήστων.<br /><br />Ο πόλεμος κατά της Κίνας<br /><br />Η καταστροφική ατζέντα των νεοσυντηρητικών που είναι υπεύθυνοι για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν πρέπει ποτέ να υποτιμάται.<br />Εκμεταλλεύτηκαν το πρόσχημα της 11ης Σεπτεμβρίου για το «νέο Περλ Χάρμπορ» για να εξαπολύσουν μια σταυροφορία κατά των εδαφών του Ισλάμ το 2001, ακολουθούμενο από έναν πόλεμο αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας το 2014.<br />Η απώτερη φιλοδοξία τους είναι να διεξάγουν πόλεμο κατά της Κίνας πριν από το 2025.<br />Ωστόσο, τώρα αντιμετωπίζουν μια ταχεία γεωπολιτική και γεωοικονομική εξέγερση του World’s Heartland – από τη Ρωσία και την Κίνα στη Δυτική Ασία και με παρέκταση στη Νότια Ασία, τη Νοτιοανατολική Ασία, την Αφρική και επιλεγμένα γεωγραφικά πλάτη στη Λατινική Αμερική.<br /><br />Το σημείο καμπής ήρθε στις 26 Φεβρουαρίου 2022, όταν οι νεοσυντηρητικοί της Ουάσιγκτον αποφάσισαν να παγώσουν ή/και να κλέψουν τα αποθέματα του μοναδικού έθνους στον πλανήτη που είναι αυτάρκες, σε εμπορεύματα που έχουν πραγματικά σημασία και με τον απαραίτητο υπόβαθρο για να γίνει η στροφή σε ένα νομισματικό σύστημα που δεν στηρίζεται σε νόμισμα fiat (νομίσματα από Κεντρική Τράπεζα).<br />Αυτή ήταν η μοιραία μέρα όταν οι υπεύθυνοι για την ανατίναξη των αγωγών Nord Stream, όπως αποκαλύφθηκαν από τον δημοσιογράφο Seymour Hersh, σφύριξε πραγματικά το τρένο υψηλής ταχύτητας για την αποδολαριοποίηση να φύγει από τον σταθμό, με επικεφαλής τη Ρωσία, την Κίνα και τώρα συμμάχους το Ιράν και την Σαουδική Αραβία στο colpo grosso.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ο colpo grosso της Κίνας: Γεωπολιτική επανάσταση με Ιράν και Σαουδική Αραβία, μία συμφωνία win – win.

Η γεωπολιτική - διπλωματική - οικονομική επανάσταση ξεκίνησε με την Ρωσία να προετοιμάζει το έδαφος και την Κίνα να εδραιώνει τα βήματα προς...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανάμεσα στο θάνατο και στην κόλαση. Το Bakhmut από φρούριο έγινε κόλαση για τους Ουκρανούς. Νέος στόχος το Chasiv Yar.

<img height="362" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/75f1e36ffe1a4ef800955c3833ea96c0_XL.jpg" width="748" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Υπολογίζεται ότι στο Bakhmut οι Ουκρανοί έχασαν σχεδόν 18.300 στρατιώτες σε νεκρούς και τραυματίες</span></h3>Το Bakhmut είναι μια πόλη βόρεια του Donetsk στην Ανατολική Ουκρανία, που ήλεγχαν οι Ουκρανοί και πλέον σε ποσοστό 85% έχουν καταλάβει οι Wagner ο ιδιωτικός στρατός της Ρωσίας.<br />Το Bakhmut ονομαζόταν από τους Ουκρανούς φρούριο, εννοώντας ότι έχουν οργανώσει οι Ουκρανοί τόσο καλή άμυνα που αποκλείεται να το καταλάβουν οι ρώσοι…<br />Το Bakhmut έπεσε στα χέρια των ρώσων…<br />Εν τω μεταξύ ο Zelensky ο Πρόεδρος της Ουκρανίας για να δικαιολογήσει την απόφαση του να υποστηρίξει την άμυνα στο Bakhmut τόνισε «εάν πέσει το Bakhmut τότε ο ρωσικός στρατός θα προελάσει δυτικά και θα καταλάβει και άλλες πόλεις της Ουκρανίας φθάνοντας στα γεωγραφικά όρια της περιοχής του Donetsk» όχι της πόλης του Donetsk καθώς αυτή ελέγχεται από τις ρωσικές δυνάμεις…<br /><br />Πριν επισκεφθεί τις ΗΠΑ ο Zelensky πήγε στο Bakhmut και σε μια Ουκρανική σημαία οι στρατιώτες του Bakhmut έγραψαν τα μηνύματα τους προς την αμερικανική κυβέρνηση.<br />Πολλοί από τους στρατιώτες αυτούς έχουν σκοτωθεί.<br />Υπολογίζεται ότι στο Bakhmut οι Ουκρανοί έχασαν σχεδόν 18.300 στρατιώτες σε νεκρούς και τραυματίες.<br /><br />Ανάμεσα στο θάνατο και στην κόλαση<br /><br />Οι εικόνες και τα video που καταφθάνουν από το Bakhmut δείχνουν τον κατεστραμμένο στρατιωτικό εξοπλισμό των δυνάμεων της Ουκρανίας στον δρόμο Bakhmut με Khromovo.<br />Παραμένει ο μόνος δρόμος που οι δυνάμεις της Ουκρανίας εξακολουθούν έστω και με μεγάλες δυσκολίες να μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να διαφύγουν από τον Bakhmut.<br />Χρησιμοποιείται επίσης για απόπειρες προμήθειας πυρομαχικών και ενισχύσεων των Ουκρανικών δυνάμεων στο Bakhmut.<br /><br />Από τις 8 Απριλίου, οι ρωσικές μονάδες προελαύνουν προς την περιοχή του Khromovo.<br />Η πρόοδος των Ρώσων στο έδαφος φέρεται να συνοδεύεται από έντονες επιδρομές της αεροπορίας αλλά και μεγάλη στήριξη των δυνάμεων πυροβολικού.<br />Μάχες επίσης σημειώθηκαν στην περιοχή του Bogdanovo και Ivanovskoe<br />Αναφορές υποστηρίζουν επίσης ότι οι Ρώσοι πέτυχαν μια μεγάλη νίκη στο νότιο τμήμα του Bakhmut φτάνοντας στην οδό Chaikovskogo.<br />Αυτό ισοδυναμεί με την αρχή του τέλους για τον Ουκρανικό στρατό στο Bakhmut.<br /><br />Ο ρωσικός στρατός έχει καταστρέψει τα εξής οπλικά συστήματα των Ουκρανών από την αρχή της ειδικής στρατιωτικής επιχειρήσης έως σήμερα…<br />Συνολικά, 406 αεροπλάνα και 228 ελικόπτερα, 3.702 μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, 415 πυραυλικά συστήματα αεράμυνας, 8.574 άρματα μάχης και άλλα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, 1.078 οχήματα μάχης εξοπλισμένα με MLRS, 4.532 πυροβόλα πεδίου, καθώς και 3 πυροβόλα ειδικά και 9 όλμους.<br /><br />Το Bakhmut χάθηκε για την Ουκρανία<br /><br />Οι εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας στην περιοχή του Bakhmut καταδεικνύουν ότι ο Ουκρανικός στρατός και ειδικές επίλεκτες δυνάμεις ήρθαν σε ολομέτωπη μάχη με τους Wagner και ηττήθηκαν.<br /><br />Οι δύο επιλογές της ουκρανικής ηγεσίας για το Bakhmut είναι:<br /><br />1)Να καταδικάσουν ακόμη περισσότερους Ουκρανούς σε θάνατο, προσπαθώντας να αναβάλλουν την αναπόφευκτη έκβαση της μάχης.<br />Αυτό το σενάριο θα οδηγήσει σε ακόμη περισσότερες απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό και όλα αυτά για να παραπλανήσουν οι Ουκρανοί την Δύση που τους χορηγεί δισεκ. και όπλα.<br /><br />Επόμενος στόχος Chasiv Yar<br /><br />2)Να προσπαθήσει η Ουκρανική ηγεσία να εκκενώσει στρατιωτικές μονάδες που έχουν απομείνει στο Bakhmut προς την περιοχή Chasiv Yar.<br />Αυτό θα οδηγήσει επίσης σε σημαντικές απώλειες των δυνάμεων της Ουκρανίας επειδή όλοι οι εναπομείναντες δρόμοι από το Bakhmut βρίσκονται υπό τον έλεγχο των πυρών του ρωσικού πυροβολικού.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, το επόμενο μεγάλο προπύργιο των δυνάμεων της Ουκρανίας είναι το Chasiv Yar.<br />Οι ρωσικές δυνάμεις μετά την πλήρη κατάληψη του Bakhmut θα επιτεθούν στο Chasiv Yar…<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ανάμεσα στο θάνατο και στην κόλαση. Το Bakhmut από φρούριο έγινε κόλαση για τους Ουκρανούς. Νέος στόχος το Chasiv Yar.

Υπολογίζεται ότι στο Bakhmut οι Ουκρανοί έχασαν σχεδόν 18.300 στρατιώτες σε νεκρούς και τραυματίες Το Bakhmut είναι μια πόλη βόρεια του Done...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνική οικονομία zombie: Παράγουμε 192 δισ. ευρώ ετησίως και χρωστάμε… 646 δισ. Άκρως πλασματική η ωραιοποίηση.

<img height="338" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/99ffabdf93941b36cac882229e9b9598_XL.jpg" width="770" /><br /><br /><div>Είναι τόσο εγκλωβισμένη η οικονομία όπου από τις 750.000 πάσης φύσεως επιχειρήσεις που υπάρχουν μόνο 40.000 είναι επιλέξιμες για δανεισμό από τις ελληνικές τράπεζες<br /><br />Η ελληνική οικονομία παρουσιάζεται από τις κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια ότι ανακάμπτει και επανέρχεται σταδιακά στην κανονικότητα<br />Η τωρινή κυβέρνηση μιλά για την απόκτηση της επενδυτικής βαθμίδας (investment grade) υπερτονίζοντας μάλιστα ότι η αύξηση του ελληνικoύ ΑΕΠ είναι μεγαλύτερη του μέσου όρου των δυτικών χωρών.<br /><br />Αυτό είναι η μία πλευρά του νομίσματος υπάρχει και μία άλλη η οποία είναι αρκετά ζοφερή:<br /><br />1. Δυστυχώς περίπου 1,7 εκατ. Έλληνες χρωστούν στις τράπεζες 100 δισ. το οποίο είναι το πραγματικό ύψος των προβληματικών δανείων στη χώρα.<br />Ο νόμος που ονομάστηκε «Ηρακλής» συνέβαλε στην εξυγίανση των ισολογισμών των ελληνικών τραπεζών αλλά δεν επέλυσε το κοινωνικό πρόβλημα, τα 100 δισ. NPEs συνεχίζουν να υφίστανται ως μεγάλο βάρος στους Έλληνες.<br />Είναι τόσο εγκλωβισμένη η οικονομία όπου από τις 750.000 πάσης φύσεως επιχειρήσεις που υπάρχουν μόνο 40.000 είναι επιλέξιμες για δανεισμό από τις ελληνικές τράπεζες.<br /><br />2. Το ελληνικό δημόσιο χρέος έφτασε στο ιστορικό υψηλό όλων των εποχών στα 400 δισ. συμπεριλαμβανομένων των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, των δανείων που λάβαμε από τα τρία μνημόνια δηλαδή ESM και EFSF και βέβαια τα Repos που είναι ενδοκυβερνητικός δανεισμός.<br />Ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία φτάσαμε στα 400 δισ. δημόσιο χρέος οι κυβερνώντες επικαλούνται το δείκτη σχέσης - χρέους προς ΑΕΠ και με την υποστήριξη του πληθωρισμού τονίζουν ότι το δημόσιο χρέος δεν αποτελεί πρόβλημα<br />Από πότε όμως 400 δισ. χρέους δεν αποτελούν πρόβλημα;<br />Η ελληνική οικονομία είναι προκλητικά υπερχρεωμένη.<br /><br />3. Οι Έλληνες οφείλουν 108 δισ. προς την εφορία σωρευτικά και 38 δισεκ. στον ΕΦΚΑ και σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία.<br /><br />Αν δει κανείς διαχρονικά τις οφειλές θα διαπιστώσει, πως συνεχώς αυξάνονται άρα οι οφειλές της κοινωνίας προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία αποτελούν επικίνδυνη νάρκη για τα φυσικά και νομικά πρόσωπα.<br />Αθροίζοντας όλες αυτές τις υποχρεώσεις καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα ετησίως παράγει 192 δισ. ευρώ όπως αποτυπώνεται στο ΑΕΠ αλλά οι Έλληνες οφείλουν 646 δισ. ευρώ, δηλαδή οι οφειλές είναι 3,3 φορές το εθνικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν.<br />Οι zombie εταιρείες έχουν ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά: τα έσοδα είναι υποπολλαπλάσια των χρεών.<br /><br />Συμπέρασμα<br /><br />Η ελληνική οικονομία δεν είναι ανθηρή όπως θέλουν να τη παρουσιάζουν αλλά είμαστε μία χώρα zombie με χρέη που καταπνίγουν φυσικά και νομικά πρόσωπα.<br />Τα πολιτικά κόμματα αντί να διαπληκτίζονται για ήσσονος σημασίας επικοινωνιακά θέματα θα έπρεπε να σκύψουν πάνω από αυτό το μείζον ζήτημα εξετάζοντας τρόπους για να το επιλύσουν.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνική οικονομία zombie: Παράγουμε 192 δισ. ευρώ ετησίως και χρωστάμε… 646 δισ. Άκρως πλασματική η ωραιοποίηση.

Είναι τόσο εγκλωβισμένη η οικονομία όπου από τις 750.000 πάσης φύσεως επιχειρήσεις που υπάρχουν μόνο 40.000 είναι επιλέξιμες για δανεισμό απ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τέσσερα χρόνια υπονόμευσης Μητσοτάκη της Κύπρου.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/04/mitsotakis-696x320.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="696" height="372" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/04/mitsotakis-696x320.jpg" width="728" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ενώ δεν υπήρχε καν κάποια μεγάλη πίεση από τρίτα μέρη, όπως ΗΠΑ και Βρετανία, ο Ελληνας πρωθυπουργός σύστηνε στη Λευκωσία αλλαγή πολιτικής σε πολλά θέματα, με τραγικές διαστάσεις...</span></h3><b>Αλέξανδρος Τάρκας</b><br />Οι προ ημερών αποκαλύψεις της «Εστίας» και του Μανώλη Κοττάκη για την πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Κυπριακό επιβεβαιώνουν, για πολλοστή φορά, τη λανθασμένη πορεία του πρωθυπουργού με την άσκηση μιας ιδιότυπης προσωπικής διπλωματίας.<br /><br />Η στάση του πρωθυπουργού έναντι της Λευκωσίας προστίθεται στην επιβάρυνση της Ελλάδας, επί των ημερών του, με τα τετελεσμένα τριών τουρκολιβυκών μνημονίων και τη δήλωση Γεραπετρίτη περί ορίου 6 ναυτικών μιλίων. Η άρνηση της Ε.Ε. να χρηματοδοτήσει τον φράχτη στον Εβρο καταρρίπτει επίσης τις διαβεβαιώσεις του κ. Μητσοτάκη για ασπίδα των Βρυξελλών στο Μεταναστευτικό. Βέβαια, δεν πρόκειται για μεγάλη έκπληξη. Η στήλη είχε επισημάνει ότι σχετική επιστολή του πρωθυπουργού προς την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν τον Απρίλιο του 2020 (λίγο μετά την κρίση στον Εβρο και τις πανηγυρικές τηλεοπτικές εμφανίσεις τους στη μεθόριο) απαντήθηκε τρεισήμισι μήνες αργότερα με τυπικότατες διατυπώσεις και χωρίς σοβαρές κοινές δράσεις έκτοτε. Ο δε καγκελάριος Ολαφ Σολτς, τον Μάιο πέρυσι, απαίτησε από τον κ. Μητσοτάκη να επιστρέψουν στην Ελλάδα περισσότεροι από 30.000 κάτοχοι εγγράφων ασύλου που μετέβησαν -νομιμότατα- στη Γερμανία. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου υπέστη ακόμα μεγαλύτερη ψυχρολουσία, για το ίδιο θέμα, φέτος τον Ιανουάριο από τον κ. Σολτς, ο οποίος επιπλέον πρόσβαλε βαθύτατα την ίδια και, κυρίως, την Ελλάδα στο ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων.<br /><br />Ομως, στην περίπτωση της Μεγαλονήσου, τα πράγματα είναι -διπλωματικά και ηθικά- ακόμα χειρότερα για τον απολογισμό της θητείας του κ. Μητσοτάκη. Γιατί, ενώ δεν υπήρχε καν κάποια μεγάλη πίεση από τρίτα μέρη (οι ΗΠΑ και η Βρετανία ήταν πολύ ήπιες μετά τη διάσκεψη της Κραν Μοντάνα το 2017 και ο τέως Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης διατηρεί προνομιακή σχέση με την Ανγκελα Μέρκελ μέχρι και σήμερα), ο Ελληνας πρωθυπουργός σύστηνε στη Λευκωσία αλλαγή πολιτικής σε πολλά θέματα.<br /><br />Συνοπτικά, οι κυριότερες -αφανείς- εξελίξεις ήταν οι εξής:<br /><br />Πρώτον, στα τέλη Ιουλίου 2019, επισκεπτόμενος τη Λευκωσία, ο κ. Μητσοτάκης πληροφορήθηκε από τον τότε υπουργό Εξωτερικών (και νυν Πρόεδρο) Νίκο Χριστοδουλίδη ότι επίκειται η υπογραφή συμφωνίας Τουρκίας – Λιβύης και του απάντησε ότι θα αναλάβει διεθνείς πρωτοβουλίες προς αποτροπή της. Ακολούθησε, ως γνωστόν, τρίμηνη απραξία του πρωθυπουργού μέχρι που, στις αρχές Νοεμβρίου 2019, υπήρξε και επείγον μήνυμα από το Κάιρο προς την Αθήνα για συντονισμένη δράση. Δυστυχώς, αντί ο κ. Μητσοτάκης να κινηθεί έστω και την τελευταία στιγμή, προτίμησε να αναχωρήσει για ιδιωτικό ταξίδι μετά θεαμάτων (αγώνας Τσιτσιπά – Φέντερερ) στο Λονδίνο. Η πρόσθετη τραγική διάσταση είναι ότι, όπως τότε τόνιζε βουλευτής της Ν.Δ. συνδεόμενος με το Μαξίμου, ο κ. Μητσοτάκης ήταν ακλόνητα πεπεισμένος ότι ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν θα προχωρούσε στη συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες με τη Λιβύη αν τα προηγούμενα χρόνια δεν είχε εγκαινιαστεί το ερευνητικό πρόγραμμα υδρογονανθράκων της Κύπρου. Λες και δεν είχε παρέμβει η Τουρκία στην κρίση της Λιβύης, βάσει ευρύτερου σχεδίου της, ήδη από τον Ιούλιο του 2011!<br /><br />Δεύτερον, τον Ιούλιο του 2020, ο Ελληνας πρωθυπουργός υποδέχεται τον Κύπριο Πρόεδρο στην Αθήνα και τον ενημερώνει για τα διαμειφθέντα κατά τη μυστική συνάντηση των διπλωματικών συμβούλων Ελένης Σουρανή και Ιμπαχίμ Καλίν υπό τον Γερμανό ομόλογό τους Γ. Χέκερ. Η συμβουλή του κ. Μητσοτάκη ήταν να συναντήσει και ένας Κύπριος απεσταλμένος το δεξί χέρι του Ερντογάν, όσο το δυνατόν συντομότερα. Λέγεται ότι ο κ. Αναστασιάδης, με βάση τις πολύ καλύτερες επαφές του στο Βερολίνο, απλώς μειδίασε και μιμήθηκε το φλεγματικό χιούμορ του αείμνηστου Γλαύκου Κληρίδη κατά το υπόλοιπο της συζήτησης στο Μαξίμου.<br /><br />Τρίτον, τον Φεβρουάριο του 2021, ο κ. Μητσοτάκης μεταβαίνει στη Λευκωσία, η οποία προσπαθούσε να εξασφαλίσει μία σημαντική απόφαση (αν όχι μηχανισμό κυρώσεων, κάτι παρόμοιο) κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του επόμενου μήνα. Σε αντίθεση προς το ρεαλιστικό κυπριακό σχέδιο και το παραγωγικό άγχος να αξιοποιηθεί η -σπανιότατη- αντιτουρκική συγκυρία στις Βρυξέλλες, ο πρωθυπουργός κρίνει (και πείθει τη Λευκωσία) ότι θα ήταν προτιμότερη η μετάθεση του ζητήματος, αντί του Μαρτίου, στη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου. Κατά το σκεπτικό του, θα έπρεπε πρώτα να πραγματοποιηθούν οι διερευνητικές επαφές Ελλάδας – Τουρκίας και κάποια συνάντηση για το Κυπριακό (πράγματι, συνεκλήθη άτυπη πενταμερής διάσκεψη στη Γενεύη τον Απρίλιο). Ωστόσο, το αποτέλεσμα ήταν εντελώς αντίθετο απ’ ό,τι ανέμενε ο κ. Μητσοτάκης. Η απάντηση της Ε.Ε., τον Ιούνιο του 2021, ήταν ότι δεν υπάρχει λόγος νέων αποφάσεων, καθώς η Αγκυρα δείχνει καλή πίστη, μιλώντας με την Αθήνα και τη Λευκωσία. Και, ασφαλώς, η τουρκική πλευρά, αφού πέτυχε να καλύψει τα νώτα της στις Βρυξέλλες, διέκοψε λίγο μετά τις διερευνητικές και στήριξε την αδιαλλαξία των Τουρκοκυπρίων.<br /><br />Τέταρτον, τον Ιούνιο του 2022, συγκαλείται, στην κυπριακή πρωτεύουσα, ειδική σύσκεψη για το πρόγραμμα υδρογονανθράκων. Κατά τη διάρκειά της, ο κ. Μητσοτάκης υποβαθμίζει -μέχρι σημείου συρρίκνωσης- τη φιλοδοξία της Κύπρου να αποκτήσει ζωτικό ρόλο στη μεταφορά φυσικού αερίου από το Ισραήλ και την Αίγυπτο προς την Ε.Ε. Προς ενίσχυση της επιχειρηματολογίας του, ο πρωθυπουργός επιστρατεύει και τον διευθύνοντα σύμβουλο της Energean Μάθιο Ρήγα, ο οποίος συμμετέχει σε τμήμα της σύσκεψης. Αν και η παρουσία ενός ιδιώτη σε συνάντηση κυβερνητικών αντιπροσωπιών είναι αδόκιμη, το γεγονός είναι ότι οι εκτιμήσεις του κ. Ρήγα, ειδικά επί μίας πιθανής συμφωνίας Ισραήλ – Λιβάνου για τις θαλάσσιες ζώνες, αποδείχθηκαν επιτυχείς μέσα σε τέσσερις μήνες. Από την πλευρά του, ο κ. Μητσοτάκης προέβη αργότερα σε παρέμβαση προς ξένη κυβέρνηση με σκοπό την προστασία δικαιωμάτων της Energean, η οποία -αν και εταιρία εισηγμένη στο χρηματιστήριο του Λονδίνου και ελεγχόμενη από ξένους επενδυτές- είναι και ελληνικών συμφερόντων.<br /><br />Ασφαλώς, το πρόβλημα για το πρόγραμμα υδρογονανθράκων της Κύπρου δεν είναι μόνον οι επιπτώσεις των λαθών του κ. Μητσοτάκη, αλλά οι εξελίξεις των επόμενων μηνών με τις πιθανές γεωτρήσεις στα οικόπεδα 4 και 6 των ερευνών και την αντίδραση της Τουρκίας. Οι συνομιλίες του κ. Χριστοδουλίδη στο Μέγαρο Μαξίμου, στις 13 Μαρτίου, έδωσαν την εικόνα στάσης αναμονής εν όψει των εκλογών στην Τουρκία και των πιθανών παράλληλων εξελίξεων στις σχέσεις Αθήνας – Αγκυρας που θα επηρεάσουν και την τακτική της Λευκωσίας.<br /><br /><div><a href="http://newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τέσσερα χρόνια υπονόμευσης Μητσοτάκη της Κύπρου.

Ενώ δεν υπήρχε καν κάποια μεγάλη πίεση από τρίτα μέρη, όπως ΗΠΑ και Βρετανία, ο Ελληνας πρωθυπουργός σύστηνε στη Λευκωσία αλλαγή πολιτικής σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι βρόμικοι στόλοι του Ερντογάν και το σόι των «εφοπλιστών»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://th.bing.com/th/id/OIF.RCEBuXrNiaKEfri7xFVK1Q?pid=ImgDet&rs=1" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="280" data-original-width="474" height="378" src="https://th.bing.com/th/id/OIF.RCEBuXrNiaKEfri7xFVK1Q?pid=ImgDet&rs=1" width="740" /></a></div><div><br /></div><b>Γιάννος Χαραλαμπίδης</b><br />Το ταχύπλοο σκάφος της Ελλάδας και η ταυτότητα της τουρκικής υποψηφιότηταςστον ΔΝΟ - Πώς η οικογένεια Ερντογάν και οι συνεργάτες τους εμπλέκονται στη ναυτιλία, το μαύρο χρήμα, οι σχέσεις τους με την τρομοκρατία και τον ΔΝΟ και τα κίνητρα του Κόμπου στην Τουρκία μέσω ΕΕ<br /><br />Τα βρόμικα παιχνίδια της οικογένειας Ερντογάν είναι κρυμμένα πίσω από τη ναυτιλία. Και είναι συναφή με την αντίληψη της «Γαλάζιας Πατρίδας» στο ευρύτερο γεωπολιτικό σκηνικό. Εκ των πραγμάτων συνδέονται με την τουρκική υποψηφιότητα για τη Γενική Γραμματεία του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, που τυγχάνει της υποστήριξης της Αθήνας και δη του Υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, με τις εντολές του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και τον νέο κύκλο εξευμενισμού, στον οποίο συμμετέχει και η Λευκωσία, αφού όπως δήλωσε ο Υπουργός Εξωτερικών, Κωνσταντίνος Κόμπος, είναι έτοιμος να δώσει κίνητρα στην Άγκυρα μέσω της ΕΕ. Και συμβαίνουν αυτά παρότι: 1) Η Άγκυρα εξακολουθεί να επιβάλλει εμπάργκο σε βάρος της κυπριακής ναυτιλίας, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή αλλαγή στάσης στο Αιγαίο και στο Κυπριακό. 2) Η τελωνειακή ένωση Τουρκίας - ΕΕ και το πρόσθετο πρωτόκολλο ζητούν από την Άγκυρα να τερματίσει το εμπάργκο σε βάρος της ναυτιλίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><ul style="text-align: left;"><li>Γιατί οι Ισραηλινοί είπαν όχι στους Τούρκους για το λιμάνι της Χάιφας</li><li>Πώς ο Σουλτάνος κτίζει το όραμά του για την τουρκική ναυτιλία</li><li>Οι έρευνες διάσωσης στο Αιγαίο και οι παράνομες τουρκικές navtex</li><li>Γιατί ο Πρόεδρος και ο ΥπΕξ δεν έχουν άλλοθι στις επιλογές τους</li></ul>Πλοία και πάσης φύσεως δραστηριότητες<br /><br />Οι δυο γιοι του Ερντογάν, και γενικότερα το σόι του, είναι πρόσωπα εμπλεκόμενα με τα ναυτιλιακά έχοντας δικές τους εταιρείες. Κατηγορούνται, όμως, για παράνομες δραστηριότητες, όπως είναι το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος και οι σχέσεις με την τρομοκρατία. Ο μικρός γιος του Ερντογάν, Μπιλάτ, μαζί με τις άλλες δυο αδερφές του, τη Σουμεγιέ και την Έσρα, διαθέτουν τη ναυτιλιακή εταιρεία BMZ Group, η οποία είχε αγοράσει την Tuzla Tanker İşletmeciliği Anonim Şirketi, που ήταν ιδιοκτησία του θείου τους, δηλαδή του αδελφού του Ταγίπ Ερντογάν, Μουσταφά Ερν και του κουνιάδου του, Ζίγια Ιλγκέν. Η εταιρεία του αδερφού και του κουνιάδου του Τούρκου Προέδρου είχε, εκτός των άλλων, ναυπηγεία και κατασκεύαζε δεξαμενόπλοια για τον Νετσμετίν Μπιλάλ Ερντογάν. Το όνομα Νετσμετίν τού το έδωσε ο πατέρας του προς τιμήν του Τούρκου Ισλαμιστή ηγέτη και πολιτικού μέντορα του Ταγίπ Ερντογάν, Νετσμετίν Ερμπακάν. Το 2015, ο Μπιλάλ Ερντογάν είχε συλληφθεί από τον φωτογραφικό φακό της «Russian Today» να έχει δείπνο με στελέχη της ISIS στην Κωνσταντινούπολη. Είχε, δε, το προσωνύμιο «Υπουργός Πετρελαίου του Ισλαμικού Κράτους», διότι κατηγορήθηκε ως εμπλεκόμενος στο λαθρεμπόριο πετρελαίου με την ISIS στα εξής δρομολόγια: Από το Ιράκ στη Βηρυτό και στο Τσεϊχάν αρχικά με βυτιοφόρα και μετά με τα δεξαμενόπλοιά του. Αληθές είναι ότι ο κατάλογος της δράση τους Μπιλάλ είναι μακρύτερος και φτάνει ώς την Ιταλία, όπου το 2016 κατηγορήθηκε από τις Αρχές της Μπολόνια για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος. Στην Τουρκία είχε ξεσπάσει σκάνδαλο όταν είχε δημοσιευθεί συνομιλία με τον πατέρα του, ο οποίος τον καλούσε να ξεφορτωθεί δεκάδες εκατομμύρια δολάρια που έκρυβε στο σπίτι του από παράνομες δοσοληψίες, διότι ήταν ανοικτό το ενδεχόμενο να διεξαχθεί έφοδος από τις Αρχές. Η έρευνα σταμάτησε, όταν ο Ερντογάν κατήγγειλε δημόσια ότι η στιχομυθία που ακούστηκε με τον γιο του ήταν πλαστή. Τόσο στην Ιταλία όσο και στην Τουρκία ο υιός Ερντογάν ξέρει τον τρόπο να γλιστρά από τις κατηγορίες και εξελίσσεται σε επιχειρηματία «ολκής» και δη στον τομέα της ναυτιλίας, όπου δραστηριοποιείται και ο μεγαλύτερος αδερφός του, Μπαρούκ, ο οποίος είναι ο ιδιοκτήτης της ναυτιλιακής εταιρείας Mecit Çetinkaya Denizcilik Ltd, με τάνκερ αξίας πέραν των 80 εκ δολαρίων.<br /><br />Η αυτοκρατορία Γιλντιρίμ<br /><br />Υπό αυτές τις συνθήκες, οι γιοι του Ερντογάν είναι εφοπλιστές στο επάγγελμα. Ο πατέρας τους έβλεπε μακριά και επένδυε στη θάλασσα από την εποχή κατά την οποία ήταν δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, όταν, καθόλου τυχαία, επέλεξε στο πλάι του τον Μπιναλί Γιλντιρίμ, ο οποίος σπούδασε ναυπηγός και ωκεανογράφος. Ο Ερντογάν τού ανέθεσε την αναβάθμιση των πορθμείων της Κωνσταντινούπολης και έκτοτε άρχισε μιαν άλλη καριέρα, αυτήν του εφοπλιστή. Πέραν του ότι εξελέγη Πρωθυπουργός και είναι Πρόεδρος τώρα της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, διαθέτει τον δικό του οικογενειακό στόλο, αποτελούμενο από 11 πλοία με ξένη, όμως, σημαία. Κατηγορήθηκε, δε, ότι εμπλέκεται σε διακίνηση πέραν των 100 εκατομμυρίων ευρών μέσω offshore εταιρειών, κάποιες εκ των οποίων είναι ναυτιλιακές. Στις εταιρείες αυτές συμμετέχουν και τα παιδιά του, καθώς και ανίψια του. Με τις ευλογίες του Ερντογάν έχει φτιάξει ολόκληρη αυτοκρατορία.<br /><br />Ο υποψήφιος στο ΔΝΟ και η Χεζμπολάχ<br /><br />Ο υποψήφιος για τη θέση του νέου Γενικού Γραμματέα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΔΝΟ), Σουάτ Χαϊρί Ακά, είναι ο εκπρόσωπος της Τουρκίας στον ΔΝΟ και άνθρωπος του Γιλντιρίμ και της οικογένειας Ερντογάν. Ο Τούρκος Πρόεδρος στηρίζει την εταιρεία Yildirim, στην οποία ανήκει η Yilport που τελεί υπό την ιδιοκτησία του Ρόμπερτ Γιουκσέλ, ο οποίος είναι στενός φίλος του Ερντογάν. Μέσα σε λίγα μόνο χρόνια ο Γιουκσέλ την έχει μετατρέψει από μια οικογενειακή επιχείρηση σε όμιλο παγκόσμιας εμβέλειας, που ασχολείται με τα εμπορευματοκιβώτια και τη ναυτιλία. Εκτός των άλλων διαθέτει 4 τερματικά εμπορευματοκιβωτίων σε λιμάνια της Τουρκίας, 2 στην Ισπανία, 2 στη Σουηδία, 1 στο Περού, 1 στη Μάλτα, 1 στη Νορβηγία και 7 στην Πορτογαλία, όπου έχουν γίνει μεγάλες τουρκικές επενδύσεις. Το 2016 η Yilport αγόρασε τις άδειες εκμετάλλευσης από την πορτογαλική εταιρεία Tertir, η οποία είχε τη διαχείριση των λιμανιών της χώρας. Οι Τούρκοι υποσχέθηκαν ότι θα επενδύσουν 500 εκατομμύρια ευρώ μέχρι το 2038, οπότε λήγει το συμβόλαιο. Στόχος της Yilport είναι όπως τα λιμάνια, που τελούν κάτω από τη διαχείρισή της, και δη το Λεϊξόες στο Πόρτο, γίνουν ο πρώτος σταθμός υποδοχής πλοίων από τις ΗΠΑ. Ταυτοχρόνως υπολογίζουν ότι το επόμενο διάστημα θα αυξήσουν τα τερματικά που έχουν υπό τον έλεγχό τους ανά τον κόσμο σε 21. Παρόλ’ αυτά έχουν αποτύχει στην προσφορά τους για τη διαχείριση του λιμανιού της Χάιφας, και αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα οικονομικών λόγων, αλλά επειδή, όπως οι Ισραηλινοί άφησαν να διαρρεύσει, μέτοχοι της εταιρείες είχαν σχέσεις με τη Χεζμπολάχ.<br /><br />Το «Ανατολού» και οι navtex<br /><br />Είτε είναι είτε όχι ο Ερντογάν στην εξουσία μετά τις 14 Μαΐου, η οικογένεια και οι στενοί του συνεργάτες δηλώνουν εφοπλιστές και είναι πρόδηλον ότι το επόμενο τουρκικό βήμα βρίσκεται σε συνάφεια με τις θάλασσες και τη «Γαλάζια Πατρίδα». Και αυτό εξελίσσεται σε δυο επίπεδα. Το ένα είναι το στρατιωτικό, εξ ου και το μικρό αεροπλανοφόρο «Ανατολού» και ο προγραμματισμός ενός δευτέρου, για τις ανοικτές θάλασσες και για συμμετοχή στον έλεγχο ασφάλειας βασικών chockpoints όπως του Σουέζ και της Μαλάκας. Το άλλο είναι το εμπορικό, που έχει σχέση με τα λιμάνια, τη διαχείρισή τους, τα ναυπηγεία, τον στόλο και τον εφοπλισμό. Η Τουρκία βρίσκεται στην τελευταία τρίτη κατηγορία του ΔΝΟ. Η υποψηφιότητά της για τη θέση του ΓΓ στον Οργανισμό έχει μεν περιορισμένες πιθανότητες επιτυχίας, αλλά σηκώνει σημαία και δηλώνει παρουσία, την οποία στηρίζει η Ελλάδα, παρότι η ΕΕ στηρίζει τη φινλανδική, ενώ ήταν έτοιμη να προωθήσει την κυπριακή του Β. Δημητριάδη, η οποία, όμως, ενταφιάστηκε, διότι θα εκθέταμε εαυτούς διεθνώς. Γιατί; Διότι ο κ. Δένδιας θα υποστήριζε την τουρκική υποψηφιότητα και η Κύπρος με την ΕΕ την κυπριακή! Η Αθήνα υποτιμά την κατάσταση και προωθεί στον ΔΝΟ έναν εν δυνάμει ανταγωνιστή της και μια χώρα, η οποία κατέχει την Κύπρο, της οποίας η Ελλάδα είναι εγγυήτρια δύναμη, αξιώνει το μισό Αιγαίο και δεν έχει υπογράψει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Δεν είναι εύκολο να καταστεί η Τουρκία ναυτιλιακή δύναμη, αλλά όχι ακατόρθωτο. Έχει στόχους, όμως. Ποιο είναι το όφελος για την Ελλάδα να καταστεί πολιτικός σπόνσορας και ταχύπλοο σκάφος μεταφοράς των τουρκικών φιλοδοξιών, όταν η Κύπρος βρίσκεται κάτω από ναυτιλιακό εμπάργκο, όταν η Τουρκία αμφισβητεί τις περιοχές έρευνας και διάσωσης και όταν εκδίδει παράνομα navtex;<br /><br />«Γαλάζια Πατρίδα» και Chockpοints<br /><br />Εκ των πραγμάτων, με την εμβάθυνση των σχέσεων της Τουρκίας στον ΔΝΟ υποβοηθείται η οικογένεια Ερντογάν και ο ίδιος προεκλογικά και δη από την Ελλάδα. Αλλά και η Κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει όφελος ενόψει εκλογών. Γιατί; Πρώτον, ο Ερντογάν και η Τουρκία μπορούν να εμφανίζουν την ηπιότερη ρητορική τους στάση ως αποδοτική, καθότι η Αθήνα στηρίζει την Άγκυρα σε διεθνείς Οργανισμούς, όπου δεν έχει καμιά τύχη, όπως ο ΔΝΟ. Και συμβαίνει αυτό, παρότι την ίδια στιγμή, που η Αθήνα στηρίζει την Άγκυρα, ο Τούρκος Πρόεδρος κλείνει το μάτι στην επεκτατική του πολιτική, αφού, όπως διακηρύττει, «θα σηκώσει σημαία σε νέα κάστρα». Και ποια είναι αυτά τα νέα κάστρα; Προφανώς, στο μυαλό του έχει την Ελλάδα, αφού ανακοίνωσε, ήδη, την ενίσχυση του αποβατικού του στόλου με 27 αμφίβια άρματα μάχης μεταφοράς προσωπικού τουρκικής κατασκευής, που μπορούν να μεταφερθούν μέσω του «Ανατολού» ή άλλων πλωτών μέσων. Ενώ, λοιπόν, η Αθήνα ετοιμάζεται ν’ ανοίξει στην Τουρκία θαλάσσιους, πολιτικούς και άλλους δρόμους, μέσω της στήριξης που θα της δώσει στο ΔΝO η Ελλάδα ως μια από τις ηγέτιδες χώρες, η Άγκυρα ενισχύει τον αποβατικό της στόλο. Και πού θα τον στείλει; Στη Μαύρη Θάλασσα; Όχι, βέβαια. Για το Αιγαίο τον προορίζει. Δεύτερον, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να οικοδομεί επί της διπλωματίας των σεισμών την προεκλογική του, αλλά και τις ψευδαισθήσεις του, καθησυχάζοντας τον ελληνικό λαό ότι αρχίζει νέος μήνας του μέλιτος με την Τουρκία, οπότε και οι νησιώτες και οι Αθηναίοι μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Με τη νέα πολιτική των σεισμών υπάρχει, πλέον, ο ισχυρισμός ότι «δεν θα έρθουν νύχτα ο Τούρκοι». Και, ως εκ τούτου, βγήκαν εκ νέου τα λάβαρα του εξευμενισμού και της πρόθεσης των Αθηνών για διάλογο στο Αιγαίο, χωρίς, όμως, η Τουρκία να υποχωρήσει έστω και κατά ένα ιώτα από τις επεκτατικές της θέσεις. Δεν συζητούμε καν για το Κυπριακό. Επί τούτου, η Άγκυρα θεωρεί ότι είμαστε δεδομένοι και έτοιμοι, όπως δήλωσε τις προάλλες ο Υπουργός Εξωτερικών, Κωνσταντίνος Κόμπος, να της δώσουμε κίνητρα μέσω της ΕΕ. Τι κίνητρα; Αυτή βεβαίως η προσέγγιση ουδεμία σχέση έχει με την αποτροπή, παρά μόνο με τον εξευμενισμό. Και σε ποιον θα δώσει κίνητρα; Στον Ερντογάν και στην οικογένειά του, που είναι μπλεγμένοι σε πάσης φύσεως βρόμικες δουλειές ή στους Κεμαλιστές, οι οποίοι θεωρούν ότι το Κυπριακό έχει «κλείσει το 1974» και ότι για να «ανοίξει» θα πρέπει να πάρουν κάτι περισσότερο από εκείνο που ήδη κατέχουν. Και τι είναι αυτό το περισσότερο; Πριν από το Κραν Μοντανά ήταν η ομοσπονδία των δυο ισότιμων συνιστώντων κρατών με πολιτική ισότητα και η εκ περιτροπής Προεδρία. Αφού την κατοχύρωσαν, τώρα την χρησιμοποιούν ως πηγή νέων διεκδικήσεων για το τελευταίο μίλι και τη λύση των δύο κρατών με ισότιμη κυριαρχία. Και επειδή η Άγκυρα είναι ένα βήμα μπροστά, τόσο ο Πρόεδρος όσο και ο Υπουργός των Εξωτερικών είναι ευτυχείς διότι υιοθετούν την προηγούμενη τουρκική θέση. Και μη μας πείτε ότι δεν είναι έτσι; Ο μεν Ν. Χριστοδουλίδης είναι ιστορικός και ο Κ. Κόμπος καθηγητής της Νομικής. Δεν έχουν το άλλοθι της άγνοιας για την εξευμενιστική τους πολιτική, για την ιστορία και τις νομικές διαστάσεις της διχοτόμησης, που αποτυπώνονται στα βήματα του Νιχάτ Ερίμ και στα τετελεσμένα της εισβολής. Δηλαδή στον γεωγραφικό, πληθυσμιακό και γεωγραφικό διαχωρισμό της Κύπρου στη βάση μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με ή χωρίς σωστό περιεχόμενο. Όσο, δε, για τις εναλλακτικές επιλογές, έχουν αναφερθεί και αναλυθεί πολλάκις από αυτές τις στήλες. Συνεπώς, ούτε περί τούτου η ηγεσία μας μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει άλλοθι. Εκείνο που μπορεί πλέον να πράττει είναι να αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη των επιλογών της…<br /><br /><div><a href="https://simerini.sigmalive.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι βρόμικοι στόλοι του Ερντογάν και το σόι των «εφοπλιστών»

Γιάννος Χαραλαμπίδης Το ταχύπλοο σκάφος της Ελλάδας και η ταυτότητα της τουρκικής υποψηφιότηταςστον ΔΝΟ - Πώς η οικογένεια Ερντογάν και οι σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέο σκάνδαλο “Σνόουντεν”! Οι ΗΠΑ έχουν διεισδύσει στο ρωσικό στρατό και η Τουρκία θα έδινε όπλα στη Wagner.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-04/_118313049_hi030168254.jpg?itok=C9mJe3BG" width="769" /><br /><br />Σκανδαλώδης αντιμετώπιση της Τουρκίας που εμπλέκεται σε πιθανή παράδοση όπλων-Αποκαλύφθηκε μυστικό δορυφορικό σύστημα των ΗΠΑ που παρακολουθεί τα πάντα στην γη σε απόσταση εκατοστού-Ο Πούτιν έχει ξεκινήσει εκκαθαρίσεις σε Στρατό και μυστικές υπηρεσίες-Παρακολουθούνται και συμμαχικές χώρες<br /><br />Τρομερά πράγματα αποκαλύπτει η εφημερίδα <a href="https://www.washingtonpost.com/national-security/2023/04/08/intelligence-leak-documents-ukraine-pentagon/">washingtonpost.com,</a> σχετικά με τα έγγραφα που υποκλάπηκαν σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ( εικάζεται ότι πίσω από όλα είναι πιθανόν οι Κινέζοι). <br /><br />Στα έγγραφα αυτά αναφέρονται για παράδειγμα, μια επισκόπηση των μαχών της 23ης Φεβρουαρίου 2023, στην περιοχή του Ντονμπάς, και αποκαλύπτεται η αναφορά ότι η «εκστρατεία φθοράς» από τη Ρωσία, «πιθανότατα οδηγείται σε αδιέξοδο, ανατρέποντας τον στόχο της Μόσχας να καταλάβει ολόκληρη την περιοχή εντός το 2023».<br /><br />Αυτό το συμπέρασμα, είναι τυπωμένη με έντονους χαρακτήρες, υποστηρίζεται από πληροφορίες που ελήφθησαν από «εικόνες που συλλέγονται από δορυφόρους στρατιωτκούς και εμπορικούς».<br /><br />Πρόκειται για μια νέα γενιά δορυφόρων, πληροφοριών σημάτων (SIGINT) και «αναφορές τοπικών συνδέσμων», αναφορές και πληροφορίες από μια φιλική κυβέρνηση, σχετικά με το υψηλό ποσοστό των πυρών του ρωσικού πυροβολικού, τις αυξανόμενες απώλειες ρωσικών στρατευμάτων και την αδυναμία του ρωσικού στρατού να επιτύχει σημαντικά εδαφικά κέρδη τους τελευταίους επτά μήνες.<br /><br />Το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βασίζουν τις εκτιμήσεις τους σε πολλές πηγές δεν είναι μυστικό.<br /><br />Ωστόσο, Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι αυτές οι πιο λεπτομερείς αποκαλύψεις θα μπορούσαν να βοηθήσουν τη Μόσχα να αποτρέψει ορισμένες οδούς συλλογής πληροφοριών.<br />Δορυφορικό σύστημα με τρομερές δυνατότητες πάνω από την Ουκρανία καταγράφει τα πάντα<br /><br />Για παράδειγμα, το έγγραφο του πεδίου μάχης της 23ης Φεβρουαρίου ονομάζει μία από τις πηγές του ως "βίντεο LAPIS".<br /><br />Αξιωματούχοι που είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία το περιέγραψαν ως ένα προηγμένο αμερικανικό δορυφορικό σύστημα που επιτρέπει την καλύτερη απεικόνιση αντικειμένων στο έδαφος, το οποίο θα μπορούσε πλέον να είναι πιο ευαίσθητο σε ρωσικές παρεμβολές.<br /><br />Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι το LAPIS ήταν μεταξύ των πιο προσεκτικά φυλασσόμενα μυστικά στο οπλοστάσιο των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ.<br /><br />Τα έγγραφα καταδεικνύουν επίσης αυτό που έχει γίνει κατανοητό από καιρό, αλλά ποτέ δεν διατυπώθηκε δημόσια: Η κοινότητα πληροφοριών των ΗΠΑ έχει διεισδύσει τόσο βαθιά στον ρωσικό στρατό και στους διοικητές του, που μπορεί να προειδοποιήσει την Ουκρανία εκ των προτέρων για επιθέσεις και να αξιολογήσει αξιόπιστα τις δυνάμεις και τις αδυναμίες των ρωσικών δυνάμεων.<br /><br />Σε έγγραφο που διέρρευσε αποκαλύπτεται ότι η κοινότητα πληροφοριών των ΗΠΑ γνώριζε ότι το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας είχε διαβιβάσει σχέδια να χτυπήσει θέσεις ουκρανικών στρατευμάτων σε δύο τοποθεσίες σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία τον Φεβρουάριο, και ότι οι Ρώσοι στρατιωτικοί επιτελείς ετοίμαζαν χτυπήματα σε δώδεκα ενεργειακές εγκαταστάσεις και ισάριθμες γέφυρες στην Ουκρανία.<br /><br />Τα έγγραφα αποκαλύπτουν επίσης ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ γνωρίζουν επίσης τον εσωτερικό σχεδιασμό της GRU, της ρωσικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών.<br /><br />Ένα έγγραφο περιγράφει ότι η GRU σχεδιάζει μια εκστρατεία προπαγάνδας σε αφρικανικές χώρες με στόχο να στρέψει τη δημόσια υποστήριξη ενάντια σε ηγέτες που υποστηρίζουν τη βοήθεια στην Ουκρανία και να δυσφημίσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γαλλία, ειδικότερα.<br /><br />Η ρωσική εκστρατεία, αναφέρει η έκθεση, θα προσπαθήσει να “φυτέψει” ιστορίες στα αφρικανικά μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προσπάθησαν να δυσφημήσουν την Ουκρανία και τον πρόεδρό της, Βολοντίμιρ Ζελένσκι.<br /><br />Τα έγγραφα αναφέρουν επίσης, πολλές επιτυχίες συλλογής πληροφοριών από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά δείχνουν όμως και το πόσο εξαντλήθηκαν οι ουκρανικές δυνάμεις μετά από περισσότερο από ένα χρόνο πολέμου.<br /><br />Ανώτερος Ουκρανός αξιωματούχος το Σάββατο είπε ότι οι διαρροές είχαν εξοργίσει τους στρατιωτικούς και πολιτικούς ηγέτες του Κιέβου, οι οποίοι προσπάθησαν να κρύψουν από το Κρεμλίνο ευπάθειες που σχετίζονται με ελλείψεις πυρομαχικών και άλλα δεδομένα στο πεδίο της μάχης.<br />Ο αξιωματούχος είπε ότι ανησυχεί επίσης για το γεγονός ότι έρχονται περισσότερες αποκαλύψεις διαβαθμισμένων στρατιωτικών πληροφοριών.<br /><br />Στο μεταξύ, ορισμένες από τις δημόσιες πλέον πληροφορίες θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν διπλωματικές διαμάχες.<br /><br />Τα έγγραφα δείχνουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απέκτησαν πρόσβαση στα εσωτερικά σχέδια του διαβόητου ομίλου Wagner, που παρείχε δυνάμεις στην πολεμική προσπάθεια της Ρωσίας.<br />Wagner και Τουρκία σε στενή συνεργασία<br /><br />Εκεί αναφέρεται ότι η Wagner επιδίωξε να αγοράσει όπλα από την Τουρκία, σύμμαχο του ΝΑΤΟ.<br /><br />Στις αρχές Φεβρουαρίου, το προσωπικό της Wagner «συναντήθηκε με Τούρκους αξιωματούχους για να αγοράσει όπλα και εξοπλισμό, μέσω του Μάλι», αναφέρει μια έκθεση, χρησιμοποιώντας μια παραλλαγή στην ορθογραφία του ονόματος της ρωσικής οργάνωσης.<br /><br />Η έκθεση αναφέρει περαιτέρω ότι ο μεταβατικός πρόεδρος του Μάλι, Assimi Goïta, «είχε επιβεβαιώσει ότι το Μάλι μπορούσε να αποκτήσει όπλα από την Τουρκία για λογαριασμό της Vagner».<br /><br />Δεν είναι σαφές από την έκθεση τι μπορεί να γνώριζε η τουρκική κυβέρνηση για τις προσπάθειες της Wagner ή αν αποδείχθηκαν καρποφόρες.<br /><br />Αλλά η αποκάλυψη ότι ένας σύμμαχος του ΝΑΤΟ μπορεί να βοηθούσε τη Ρωσία στον πόλεμό της κατά της Ουκρανίας θα μπορούσε να αποδειχθεί εκρηκτική, ιδιαίτερα καθώς η Τουρκία συνεχίζει να εμποδίζει την προσθήκη της Σουηδίας στις τάξεις της υπερατλαντικής στρατιωτικής συμμαχίας.<br /><br />Εκπρόσωπος της τουρκικής κυβέρνησης αρνήθηκε να σχολιάσει.Η πρεσβεία του Μάλι στην Ουάσιγκτον δεν απάντησε σε αίτημα για σχόλιο.<br /><br />Δύο άλλες σελίδες από το αρχείο πληροφοριών που διέρρευσε μιλούν για τα σχέδια της Wagner να προσλάβει Ρώσους κρατούμενους για να πολεμήσουν στην Ουκρανία και σημειώνουν ότι ο ρωσικός στρατός εξαρτάται από μισθοφόρους στρατιώτες.<br /><br />Όπως και η έκθεση για συναντήσεις για αγορά όπλων από την Wagner με τη συμμετοχή της Τουρκίας, οι πηγές τους προέρχονται από «πληροφορίες σημάτων», ηλεκτρονικές υποκλοπές και υποκλοπές επικοινωνιών.<br /><br />Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι θεωρούν γενικά αυτές ως από τις πιο παραγωγικές μορφές συλλογής πληροφοριών, αλλά είναι δυνητικά φθαρτές εάν εκτεθούν.<br /><br />Άλλες αναφορές πληροφοριών μεταξύ του θησαυρού που διέρρευσε αντανακλούν τις γεωπολιτικές προεκτάσεις του πολέμου στην Ουκρανία.<br /><br />Μια σύνοψη της ανάλυσης από το World Intelligence Review της CIA, μια καθημερινή δημοσίευση για ανώτερους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, αναφέρει ότι το Πεκίνο είναι πιθανό να θεωρήσει τις επιθέσεις από την Ουκρανία βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος ως «μια ευκαιρία να φέρει το ΝΑΤΟ ως επιτιθέμενο», και ότι η Κίνα θα μπορούσε να αυξήσει υποστήριξη στη Ρωσία, εάν θεωρούσε ότι οι επιθέσεις ήταν «σημαντικές».<br /><br />Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι βλέπουν πολύ επιφυλακτικά τη συμμαχία μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου.<br /><br />Μέχρι στιγμής, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν δηλώσει ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Κίνα έχει ικανοποιήσει το αίτημα της Ρωσίας για θανατηφόρα στρατιωτική βοήθεια.<br /><br />Ωστόσο, μια ουκρανική επίθεση στη Μόσχα χρησιμοποιώντας όπλα που παρέχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες ή το ΝΑΤΟ, πιθανότατα θα έδειχνε στο Πεκίνο ότι «η Ουάσιγκτον ήταν άμεσα υπεύθυνη για την κλιμάκωση της σύγκρουσης» και θα μπορούσε να δικαιολογήσει την Κίνα να εξοπλίσει τη Ρωσία, καταλήγει η ανάλυση.<br /><br />Τα έγγραφα δείχνουν επίσης ότι η Ουάσιγκτον παρακολουθεί στενά την επιδίωξη του Ιράν για την κατασκευή πυρηνικού όπλου.<br /><br />Μια ενημέρωση από τον Φεβρουάριο σημειώνει συνοπτικά ότι τις τελευταίες ημέρες το Ιράν είχε πραγματοποιήσει δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων μικρού βεληνεκούς.<br /><br />Άλλες εκθέσεις παρέχουν ενημερώσεις για το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της Βόρειας Κορέας, συμπεριλαμβανομένων των δοκιμών πυραύλων.<br />Οι ΗΠΑ παρακολουθούν συμμαχικές χώρες<br /><br />Και σε μια υπενθύμιση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες κατασκοπεύουν επίσης τους συμμάχους τους, ένα άλλο έγγραφο αναφέρει ότι το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Νότιας Κορέας στις αρχές Μαρτίου «αγωνίστηκε» με αίτημα των ΗΠΑ να παράσχει η χώρα πυρομαχικά πυροβολικού στην Ουκρανία, χωρίς να προκαλέσει αδικαιολόγητα τη Μόσχα.<br /><br />Όλες αυτές οι πληροφορίες αναφέρθηκαν από τους Αμερικανούς δημοσιογράφους John Hudson, ο Alex Horton, ο Dalton Bennett, ο Samuel Oakford και ο Evan Hill και ο Reis Thebault.<br /><br />Μιλάμε για τεραστίων διαστάσεων μυστικά, τα οποία μπορούν να τινάξουν στον αέρα, συμμαχίες, επιθέσεις ακόμα και τον ίδιο τον αιματηρό πόλεμο της Ουκρανίας, εμπλέκοντας και άλλες χώρες, σε αυτό που διακυβεύεται πραγματικά εκεί.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Νέο σκάνδαλο “Σνόουντεν”! Οι ΗΠΑ έχουν διεισδύσει στο ρωσικό στρατό και η Τουρκία θα έδινε όπλα στη Wagner.

Σκανδαλώδης αντιμετώπιση της Τουρκίας που εμπλέκεται σε πιθανή παράδοση όπλων-Αποκαλύφθηκε μυστικό δορυφορικό σύστημα των ΗΠΑ που παρακολουθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το τέλος της φιλελεύθερης pax americana

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/04/kina-biden-saoudiki-arabia-SLpress.jpg" width="755" /><br /><br /><b>Μπαρμπαρούσης Γιάννος</b><br />Η νέος πολυπολικός κόσμος που θα ορίσει τις τύχες του 21ου αιώνα έχει ήδη ανατείλει. Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να αναδιατάξουν τη στρατηγική τους. Όπως στον 20ό αιώνα γίναμε μάρτυρες της εξάχνωσης του βρετανικού κοσμοσυστήματος, στο οποίο οργανικώς είχαμε ενταχθεί, έτσι και στον 21ο καλούμαστε να ελιχθούμε εντός του πλαισίου αποσύνθεσης της λίμπεραλ Pax Americana.<br /><br />Η αποδολαριοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας ήδη εκκίνησε, αν και φυσικά θα αργήσει να καταστεί κυρίαρχη. Κίνα και Βραζιλία προχώρησαν σε ιστορική συμφωνία πραγματοποίησης διμερών εμπορικών συναλλαγών, στη βάση των εθνικών νομισμάτων τους. Ακολούθησε η πώληση, σε κινεζικά γιουάν, 65.000 τόνων υγροποιημένου φυσικού αερίου από τη γαλλική Total (στην οποία, παρεμπιπτόντως, διαπρέπουν πολλοί Έλληνες) στην κρατική κινεζική CNOOC.<br /><br />Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056 - Το Χαμόγελο του Παιδιού<br /><br />Αυτά βεβαίως είναι οργανικώς αλληλένδετα με τις πρόσφατες στρατηγικές κινήσεις του Σι, ο οποίος έχει ήδη εξασφαλίσει για τη χώρα του την πρωτοκαθεδρία στην τεχνητή νοημοσύνη. Η επιχειρούμενη ακύρωση του δολαρίου, ως παγκοσμίου αποθεματικού νομίσματος, έρχεται να δέσει με την κινεζική πρόσβαση στα τεράστια κεφαλαιακά αποθέματα του Κόλπου, όπως την εγγυάται η πρόσφατη συμφωνία Σαουδικής Αραβίας και Ιράν, την οποία ενορχήστρωσε το Πεκίνο.<br /><br />Επιπροσθέτως, η απόπειρα στραγγαλισμού της ρωσικής οικονομίας έχει καταλήξει στραπάτσο, μεγαλύτερο από την πτώση της Καμπούλ! Ο αυτολήκυθος συρφετός που σχεδίασε τις κυρώσεις, αμέλησε να υπολογίσει ότι η ρωσική οικονομία δεν στηρίζεται σε χρηματιστηριακές φούσκες. Οι Ρώσοι πουλάνε αληθινά πράγματα, τα οποία λογίζονται τιμαλφέστατα in orbis terrarum: πετρέλαιο, φυσικό αέριο, όπλα.<br /><br />Το συγκαιριανό ρωσικό καθεστώς αποτελεί φυσικά δύναμη πολύ κατώτερη της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ, αλλά στο τιμόνι του έχει ανθρώπους όπως ο Πάτρουσεφ, ο Σέτσιν και ο Μπόρτνικοφ. Όταν οι συγκεκριμένοι τσάκιζαν κρανία, πουλούσαν προστασία και έκαναν λαθρεμπόριο στο λιμάνι της Αγίας Πετρούπολης, ο νωθροκάρδιος σύμβουλος του Μπάιντεν, που στοιχημάτιζε ότι θα διαλύσει τη ρωσική οικονομία, έλεγε κρύα αστεία στα σεμινάρια του LSE (και εμείς από κει περάσαμε, το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο ελάχιστα βοηθά στη διαχείριση αληθινών κρίσεων)!<div><br />Τέλος στην πρωτοκαθεδρία του δολαρίου<br /><br />Η θέση του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, την οποία κατέχει από το 1944-45, αρχικά με το Μπρέτον Γουντς και επέκεινα με τη συμφωνία ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας για χρήση του συγκεκριμένου νομίσματος στην αγοραπωλησία πετρελαίου (από κει και το “petrodollar”) βρίσκεται σε κίνδυνο, λόγω των ερασιτεχνικών χειρισμών του λίμπεραλ μπαϊντενικού επιτελείου.<br /><br />Σε ένα κεφαλαιοκρατικό σύστημα, ο σωστός επιχειρηματίας επιθυμεί ένα αξιόπιστο νόμισμα το οποίο θα εξασφαλίζει στεγανοποίηση από πολιτικές παρεμβολές. Η απελπισμένη και ληστοσυμμορίτικη δέσμευση ρωσικών συναλλαγματικών αποθεμάτων, αλλά και περιουσιακών στοιχείων φυσικών προσώπων, εκτός της πασίδηλης αποτυχίας της εναντίον της ρωσικής οικονομίας, ουσιαστικά μετέτρεψε τις αμερικανικές αρχές σε μπανανία τύπου Μομπούτου.<br /><br />Προδήλως εμφανίζουν αδυναμία κατανόησης, καθώς όταν εκτοξεύουν απειλές περί συμμόρφωσης “or else”, οδηγούν την παγκόσμια οικονομία σε νέες κατευθύνσεις, στις οποίες ουδείς νοήμων επενδυτής θα επιθυμεί να κινδυνεύει η περιουσία του επειδή αρνείται π.χ. την υποχρεωτική συμπερίληψη LGBTIQA+ ατόμων στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας του, ή την υιοθέτηση συγκεκριμένου κώδικα περιβαλλοντικής corporate governance.<br /><br />Όλα τα παραπάνω δεν τα αναφέραμε για να αγαλλιάσουν περαιτέρω οι ζάκοτοι λάτρεις του “Μεγαλέξανδρου” Πούτιν: άλλωστε, για την Ελλάδα και την Κύπρο θα πολεμήσουν μόνο οι Έλληνες. Ούτε οι Αμερικανοί, ούτε οι Ρώσοι, ούτε οι Κινέζοι. Επιβάλλεται όμως να γνωρίζουμε την αλήθεια, όσο κι αν πονάει. Η κρίση εγγίζει τον πυρήνα του φιλελεύθερου κοσμοσυστήματος.<br />Τα ναυάγιο του πολύχρωμου φιλελευθερισμού<br /><br />Η άλλη μεγάλη κρίση της Αμερικής έχει να κάνει με την κοινωνική οργάνωση και συμπεριφορά. Οι κώδικες εξουσίας των σημερινών ΗΠΑ ουσιαστικά διαμορφώθηκαν τη δεκαετία του 1960, από το Δημοκρατικό Κόμμα. Η πολύχρωμη συμμαχία Αφροαμερικανών, Ιταλών, Ιρλανδών, Εβραίων, Ισπανόφωνων κ.α., γέννημα των αμερικανικών αστικών κέντρων (πρωταρχικά της Νέας Υόρκης) κατάφερε να επιβληθεί πανεθνικά, με την ενίοτε ξιφήρη συμβολή του Χόλιγουντ, της Wall Street και ποικιλώνυμων ζάθεων ΜΚΟ. Το περιλάλητο civil rights movement, αφορούσε στο μοίρασμα της εξουσιαστικής πίτας.<br /><br />Αυτό ακριβώς το πολύχρωμο αρμολόγημα επιχείρησαν να μεταφέρουν οι ΗΠΑ και στη μετασοβιετική Ανατολική Ευρώπη, η οποία ξεφορτώθηκε την αποικιοκρατία των σοβειτικών τεθωρακισμένων για να καλοσωρίσει τη νέα αποικιοκρατία των ΜΚΟ της ανοιχτής κοινωνίας, με τα γνωστά προβλέψιμα αποτελέσματα (οράτε Πολωνία και Ουγγαρία). Ο τρίτος νόμος του Νεύτωνα…<br /><br />Τώρα και στο ίδιο το εσωτερικό της αμερικανικής κοινωνίας, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Η λευκή χριστιανική πλειοψηφία πρωταγωνιστεί στην αμφισβήτηση του πολύχρωμου φιλελεύθερου consensus, το οποίο φαίνεται ότι παράγει μόνο παρασιτικά hedge funds, diversity consultants και νέους κώδικες συμπεριφοράς που θυμίζουν, σε ανεκτικότητα, ένα μείγμα αμερικανικού μακαρθισμού και σοβιετικού σταλινισμού.<br /><br />Η μάταιη απόπειρα αναρρίπισης ενός χαμένου παρελθόντος της χρυσής νιότης των boomers, που ακόμα ορίζουν τις τύχες του Δημοκρατικού Κόμματος. κάνει τα πράγματα χειρότερα. Ο σπουδαιότερος κίνδυνος αφορά βέβαια στην εσωτερική ενότητα αυτού του αλλόκοτου συνασπισμού. Αναμφίλεκτα, από τον ψυχρό εμφύλιο και το συνακόλουθο ναυάγιο του πολύχρωμου φιλελευθερισμού στις ΗΠΑ προκύπτουν διδάγματα και για τα καθ΄ ημάς…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το τέλος της φιλελεύθερης pax americana

Μπαρμπαρούσης Γιάννος Η νέος πολυπολικός κόσμος που θα ορίσει τις τύχες του 21ου αιώνα έχει ήδη ανατείλει. Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να ανα...

Διαβάστε την συνέχεια

Αντιπρόεδρος Αρείου Πάγου: Ισχυρή αντίδραση με αφορμή την υπόθεση Κασιδιάρη

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/03/AREIOS_PAGOS-790x400.jpg" width="708" /><br /><br />Ο αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και πρόεδρος του Α1 Τμήματος Χρήστος Τζανερίκος, σε δήλωσή του, αναφέρει ότι με την τροπολογία του ΥΠΕΣ που αλλάζει τη διαδικασία στον Άρειο Πάγο για τον τρόπο ελέγχου της νομιμότητας των κομμάτων που θα δηλώσουν συμμετοχή στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαΐου «εισάγεται πρωτοφανής για τα δικαστικά χρονικά ρύθμιση, καθόσον αποτελεί ευθεία παρέμβαση στη λειτουργία του Αρείου Πάγου».<br /><br />Αναλυτικότερα, η δήλωση του κ. Τζανερίκου έχει ως εξής:<br /><br />«Με βάση την τροπολογία – προσθήκη του ΥΠΕΣ, με την οποία τροποποιείται η παρ. 1 του άρθρου 32 του π. δ. 26/2012, εισάγεται η πρωτοφανής για τα δικαστικά χρονικά ρύθμιση, που θεσμοθετεί την ολομέλεια πολιτικού τμήματος του Αρείου Πάγου. Πρωτοφανής, καθόσον αποτελεί ευθεία παρέμβαση στη λειτουργία του Αρείου Πάγου, αφού τόσο κατά το άρθρο 23 του προϊσχύσαντος Ν. 1756/1988, όσο και κατά το άρθρο 27 του ήδη ισχύοντος Ν. 4938/2022: “…Κάθε τμήμα συγκροτείται από τον Πρόεδρο και τέσσερις (4) αρεοπαγίτες…” και όχι από το σύνολο των αρεοπαγιτών, που υπηρετούν σ’ αυτό, ο αριθμός των οποίων, σημειωτέον, δεν είναι ο ίδιος σε όλα τα τμήματα, αλλά μπορεί να μεταβάλλεται, με σχετικές αποφάσεις της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου ή σε έκτακτες περιπτώσεις με πράξεις του Προέδρου του ΑΠ, που εγκρίνονται από την ολομέλεια αυτού.<br /><br />“Ουδέποτε έχει προβλεφθεί ολομέλεια τμήματος συγκροτούμενη απ’ όλους του Δικαστές αυτού. Να σημειωθεί, ακόμη, ότι σε περίπτωση ισοψηφίας σε “ολομέλεια” τμήματος με άρτιο αριθμό Δικαστών, αφού οι πολυμελείς συνθέσεις (άρθρο 4 Ν. 1756/1988 και ήδη ισχύοντος 4938/2022) πρέπει να έχουν περιττό αριθμό, θα έπρεπε να εισαχθεί (δίκην σωματείου) ρύθμιση ότι υπερισχύει η γνώμη του Προέδρου του.<br /><br />Η ρύθμιση, που εισάγεται με την επίμαχη τροπολογία, παρά την κατ’ επίφαση αιτιολογία της, δηλαδή της “θωράκισης της όποιας απόφασης του Αρείου Πάγου” για την ανακήρυξη ή μη κομμάτων, που αναφέρονται στο άρθρο 32 του π. δ. 26/2012, ώστε να μην μπορεί αυτή να αμφισβητηθεί, αποτυπώνει, φωτογραφικά, τη δυσπιστία και την έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπό μου, εκ μέρους της Κυβέρνησης, που είχε τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία, αναφορικά με την άσκηση της διακριτικής μου ευχέρειας να ορίζω την (πενταμελή) σύνθεση του τμήματος του οποίου είμαι Πρόεδρος.<br /><br />“Άραγε οι εκατοντάδες χιλιάδες αποφάσεις των τμημάτων του Αρείου Πάγου, που έχουν εκδοθεί ή θα εκδοθούν με τις πενταμελείς τους συνθέσεις και όχι από τις ολομέλειές τους δεν είναι θωρακισμένες και μπορεί να αμφισβητούνται; Η δεύτερη προσθήκη, κατά την οποία το Α1 τμήμα του ΑΠ, μπορεί να ζητεί στοιχεία για την τεκμηρίωση της σχετικής του κρίσης, από τις κατά περίπτωση αρμόδιες ή άλλες αρχές ήταν εντελώς περιττή, αφού με την ήδη ισχύουσα από τον περασμένο Φεβρουάριο ρύθμιση το τμήμα ελέγχει και αυτεπαγγέλτως τη συνδρομή των προϋποθέσεων ανακήρυξης, Στο πλαίσιο, επομένως, της αυτεπάγγελτης έρευνάς του, από πού θα αντλούσε τα στοιχεία, για την τεκμηρίωση της κρίσης του; από τον μπακάλη της γειτονιάς;<br /><br />Τέλος, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι ο ΥΠΕΣ, προαναγγέλλοντας την τροπολογία σε εκπομπή της ΕΡΤ την Πέμπτη 06-04-2023, παρενέβη, ανεπίτρεπτα, ευθέως στην κρίση του Α1 τμήματος του ΑΠ, αφού δήλωσε, μεταξύ άλλων: “Δεν μπορεί να υπάρχει μια βαθιά αντίφαση, από τη μια μεριά το ποινικό τμήμα της δικαιοσύνης (σημ: ξέχασε να πει κατωτέρου του ΑΠ Δικαστηρίου) να τον καταδικάζει (τον Κασιδιάρη) ως αρχηγό εγκληματικής οργάνωσης και να έρχεται ένα άλλο τμήμα της δικαιοσύνης επίσης, το Α1 του Αρείου Πάγου, που λέει ότι είναι πολιτικός αρχηγός”. Δηλαδή, ο ΥΠΕΣ, εμμέσως, πλην σαφώς υπέδειξε στους Δικαστές του Α1 τμήματος ποια θα πρέπει να είναι η κρίση τους, για το συγκεκριμένο θέμα».<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αντιπρόεδρος Αρείου Πάγου: Ισχυρή αντίδραση με αφορμή την υπόθεση Κασιδιάρη

Ο αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και πρόεδρος του Α1 Τμήματος Χρήστος Τζανερίκος, σε δήλωσή του, αναφέρει ότι με την τροπολογία του ΥΠΕΣ που ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Εκλογές με τον Ερντογάν να μην είναι φαβορί… οι σύμμαχοί του

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/01/erdogan-lyssa-2.jpg" /><br /><br />Οι εκλογές της 14ης Μαΐου είναι η πρώτη αναμέτρηση που ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν δεν μπαίνει στην κούρσα ως φαβορί. Από την ανάληψη των καθηκόντων του πριν από 20 και πλέον χρόνια, πρώτα ως πρωθυπουργός και στη συνέχεια ως πρόεδρος, ο Ερντογάν έχει διαμορφώσει τη χώρα όπως κανένας άλλος πολιτικός πριν από αυτόν. Με κάθε νίκη, διεύρυνε τη δύναμή του και προσάρμοσε ολόκληρο το κράτος γύρω από αυτόν. Μετά την εισαγωγή του προεδρικού συστήματος κυβερνά τη χώρα ως de facto απολυταρχικός ηγεμών, καθιστώντας το κοινοβούλιο άνευ σημασίας, με συμμάχους τις υπερεθνικιστικές παρατάξεις MHP και BBP.<br /><br />Δύο μήνες μετά τον καταστροφικό σεισμό και έναν μήνα πριν από τις εκλογές, σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η μάχη μεταξύ του κυβερνητικού στρατοπέδου και της αντιπολιτευτικής συμμαχίας είναι αμφίρροπη, ενώ ορισμένα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων αναμένουν ακόμη και ήττα του Ερντογάν. Δημοσκοπικά ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου προηγείται για το προεδρικό χρίσμα.<br /><br />Αλλά ο Ερντογάν είναι εξαιρετικός στην τακτική. Δεν έχει χάσει εκλογές από το 2002, επέζησε από παρατεταμένες μαζικές διαδηλώσεις, ακόμα και από απόπειρα πραξικοπήματος και ξέρει πώς να βοηθήσει τον εαυτό του. Ο 69χρονος επέκτεινε την εκλογική του συμμαχία, εξασφαλίζοντας προσφάτως την υποστήριξη μικρών ισλαμιστικών αποσχιστικών κομμάτων, γεγονός που θα μπορούσε να γείρει την πλάστιγγα υπέρ του.<br /><br />Τα δικαιώματα των γυναικών εργαλειοποιούνται<br /><br /><div>Στην εκλογική συμμαχία του Ερντογάν προσχώρησε πρόσφατα και το νέο «Νέο Κόμμα Ευημερίας», το οποίο απαιτεί από τον Πρόεδρο να καταργήσει τον νόμο 6284. Το εν λόγω αίτημα προκάλεσε αγανακτισμένες αντιδράσεις, καθώς αυτός είναι ο νόμος που διασφαλίζει την προστασία των γυναικών σε περιστατικά βίας, ένα πρόβλημα ευρέως διαδεδομένο στην Τουρκία.<br /><br />Οι νόμοι που προστατεύουν τις γυναίκες αποτελούν εδώ και καιρό αγκάθι για πολλά ισλαμιστικά κόμματα και κοινότητες. Ευθύνονται για την αύξηση των ποσοστών διαζυγίων στην Τουρκία και αποτελούν έκφραση της δυτικής παρέμβασης στις μουσουλμανικές-τουρκικές οικογενειακές δομές. Εδώ και χρόνια οι ισλαμιστές έχουν επανειλημμένα υποκινήσει εκστρατείες, για παράδειγμα κατά των πληρωμών διατροφής στις γυναίκες, πιέζοντας και την κυβέρνηση να τροποποιήσει τη σχετική νομοθεσία. Πριν από δύο χρόνια, υπό την πίεσή τους, ο Ερντογάν ακύρωσε τη διεθνή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την προστασία των γυναικών από τη βία.<br /><br />Ποιοι είναι οι σύμμαχοι του Ερντογάν;<br /><br />Με τη στήριξη του «Νέου Κόμματος Ευημερίας», η εκλογική συμμαχία του Ερντογάν αυξήθηκε στα τέσσερα κόμματα. Εκτός από το ισλαμοσυντηρητικό ΑΚΡ και το ισλαμιστικό Νέο Κόμμα Ευημερίας, σύμμαχοί του είναι πλέον και τα υπερεθνικιστικά MHP και BBP. Οι δύο αυτές παρατάξεις προέρχονται αμφότερες από το «κίνημα Ülkücü», γνωστότερο ως οι ακροδεξιοί «Γκρίζοι Λύκοι». Οι Γκρίζοι Λύκοι χαρακτηρίζονται από τις γερμανικές αρχές ως εξαιρετικά εθνικιστικοί, αντισημιτικοί και ρατσιστές. Εχθρεύονται Κούρδους, Εβραίους, Αρμένιους και Χριστιανούς, καθώς είναι πεπεισμένοι για την ανωτερότητα του τουρκικού έθνους. Στόχος τους είναι ένα ομοιογενές κράτος όλων των τουρκικών λαών υπό τουρκική ηγεσία – από τα Βαλκάνια μέχρι τη Δυτική Κίνα.<br /><br />Το Νέο Κόμμα Ευημερίας προέρχεται από την ιδεολογία Milli Görüs, που θέλει να αντικαταστήσει τη «δυτική τάξη της αδικίας» με μια ισλαμική «δίκαιη τάξη». Επίσης, ο Ερντογάν υποστηρίζεται και από το ισλαμιστικό κόμμα HÜDA PAR, που φέρεται να βρίσκεται κοντά στην Χιζμπολάχ, η οποία βασάνισε και δολοφόνησε πολυάριθμους ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επιχειρηματίες και πολιτικούς στην Ανατολία, ιδίως τη δεκαετία του 1990.<br /><br />Τέλος, μεταξύ των υποστηρικτών του Ερντογάν συγκαταλέγεται και το Μενζίλ, το μεγαλύτερο ορθόδοξο τάγμα των Σούφι της Τουρκίας. Για τον εμπειρογνώμονα της Τουρκίας Τόμας Σμίντινγκερ, η εκλογική συμμαχία του Ερντογάν είναι ένας συνδυασμός πολιτικού Ισλάμ και υπερεθνικισμού. «Το Μενζίλ έχει πάρει τη θέση του κινήματος Γκιουλέν ως ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά δίκτυα του ΑΚΡ μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016», λέει στην DW. Η τουρκική κυβέρνηση είχε κηρύξει το κίνημα Γκιουλέν ως τρομοκρατική οργάνωση το 2016, καθώς, για τον Ερντογάν, ήταν οι κύριοι ύποπτοι πίσω από το πραξικόπημα. Προηγουμένως, το κίνημα Γκιουλέν αποτελούσε πάντα σημαντικό πυλώνα του ΑΚΡ από τότε που ο Ερντογάν ανέβηκε στην εξουσία, το 2002.<br /><br />Το τέλος της εποχής Ερντογάν;<br /><br />Σε περίπτωση που ο Ερντογάν κερδίσει και πάλι με την εκλογική του συμμαχία στις 14 Μαΐου, ο Σμίντινγκερ δεν αναμένει πολιτικές αλλαγές προς το παρόν. Ο Ερντογάν, λέει, θα συνεχίσει να ασκεί επιθετική εξωτερική πολιτική για να αντισταθμίσει τα εσωτερικά προβλήματα. Ωστόσο, ο Σμίντινγκερ θεωρεί απίθανη μια εκλογική νίκη της κυβερνητικής εκλογικής συμμαχίας με τα σημερινά δεδομένα. Λόγω της αποτυχίας στην οικονομική πολιτική και της κακής διαχείρισης της κρίσης μετά τους σεισμούς του Φεβρουαρίου, η συμμαχία του Ερντογάν δεν έχει πλέον τη στήριξη της πλειοψηφίας. «Και οι εκλογές μπορούν να είναι νοθευτούν μόνο ως έναν βαθμό και στην Τουρκία», προσθέτει, αναφερόμενος εμμέσως στις παλαιότερες καταγγελίες για χειραγώγηση.<br /><br />Θα αποχωρούσε οικειοθελώς ο Ερντογάν από την εξουσία σε περίπτωση ήττας; Ο Σμίντινγκερ έχει τις αμφιβολίες του, κυρίως επειδή το τουρκικό κράτος ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από τα τσιράκια του Ερντογάν. Επιπλέον, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, οι υποστηρικτές του έχουν στη διάθεσή τους πολλά όπλα, γεγονός που επίσης καθιστά πιο πιθανές τις ένοπλες συγκρούσεις. Μια ενδεχόμενη αλλαγή καθεστώτος, σύμφωνα με τον Σμίντινγκερ, δεν θα γινόταν με ομαλό τρόπο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία: Εκλογές με τον Ερντογάν να μην είναι φαβορί… οι σύμμαχοί του

Οι εκλογές της 14ης Μαΐου είναι η πρώτη αναμέτρηση που ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν δεν μπαίνει στην κούρσα ως φαβορί. Από την ανάληψη των κα...

Διαβάστε την συνέχεια