Τσίπρας Vs Παπαδήμου: "Δεν έχεις δικαίωμα να δώσεις λεφτά στους τραπεζίτες"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://cov.pulse.gr/ti/tis_synepeies_psi_syzitisan_papadimos_tsipras_2625678_b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://cov.pulse.gr/ti/tis_synepeies_psi_syzitisan_papadimos_tsipras_2625678_b.jpg" width="600" /></a></div><br /> <strong>Επιστολή με την οποία θέτει προ των ευθυνών του τον τραπεζίτη πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο σε ότι αφορά τις διαδικασίες που εν κρυπτώ και εν μέσω προεκλογικής περιόδου προσπαθεί να περάσει για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, έστειλε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.</strong><br /> <strong>Ζητεί να «παγώσουν» πάραυτα οι συνομιλίες και οι συζητήσεις, θέτοντας θέμα νομιμοποίησης των ενεργειών του Λ.Παπαδήμου και αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι ο τελευταίος εργάζεται για να δρομολογηθούν ευνοϊκές λύσεις υπέρ των τραπεζών! </strong><br /> <strong>Είναι μια επιστολή που κανένας άλλο αρχηγός κόμματος δεν έχει τολμήσει μέχρι στιγμής αν απευθύνει προς τον Λ.Παπαδήμο, αφού είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι είναι προειδοποιητική προσωπικά για τον Λ.Παπαδήμο, αφού τονίζει μάλιστα ότι <em>«τις αποφάσεις που θα λάβετε τώρα, θα τις αλλάξει ο λαός στις 6 Μαΐου».</em><br /> </strong>Ο κ. Τσίπρας τονίζει στην επιστολή του πως, <strong><em>«γνωρίζοντας ότι έχετε δρομολογήσει σημαντικές αποφάσεις για να στηρίξετε τους τραπεζίτες με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, λίγες μόνο ημέρες πριν εκφραστεί η βούληση του ελληνικού λαού στις κάλπες, σας ζητάμε, έστω και τώρα, να παγώσετε αυτές τις αποφάσεις. Θεωρούμε ότι οι προωθούμενες ρυθμίσεις, υπό το μανδύα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, διασώζουν τους τραπεζίτες».<br /> </em></strong>Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται στην επιστολή του αναλυτικά στο θέμα αυτό, επισημαίνοντας ότι το κόμμα του επιθυμεί ένα υγιές και σταθερό τραπεζικό σύστημα στη χώρα μας, το οποίο θα αποτελεί μοχλό ανάπτυξης -χρηματοδοτώντας την πραγματική οικονομία- και παράγοντα σταθερότητας, που ταυτόχρονα θα εξασφαλίζει ένα ευνοϊκό εργασιακό περιβάλλον για τους χιλιάδες εργαζομένους στις τράπεζες.<br /> <br /> <strong><em>"Κατανοούμε τη σημασία ενός επαρκώς κεφαλαιοποιημένου τραπεζικού συστήματος, αναφέρει ο κ. Τσίπρας, ιδιαίτερα σε μια περίοδο τόσο βαθιάς κρίσης, δεν μπορούμε, όμως, παρά να απορρίψουμε τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, της τρόικας και των διοικήσεων των τραπεζών για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος, με τον τρόπο που προωθείται.<br /> <br /> Δυστυχώς, υπογραμμίζει ο κ. Τσίπρας, βρισκόμαστε μπροστά σε μεθόδευση, με μοναδικό στόχο τη διάσωση των τραπεζιτών και τη μετακύλιση του κόστους διάσωσης στις πλάτες των Ελλήνων φορολογουμένων".<br /> </em></strong>Ακόμα καταγγέλει ότι τηρείται «σιγή ασυρμάτου» ως προς τα ζητήματα που άπτονται της χρηματοδότησης των τραπεζών με δανεικό δημόσιο χρήμα, και καλεί τον κ. Παπαδήμο να απαντήσει στα παρακάτω συγκεκριμένα ερωτήματα: <br /> <br /> <em>1. Πόσα χρήματα και με ποιες μορφές έχουν δοθεί στις τράπεζες από το πρώτο πακέτο στήριξης των 28 δισ. ευρώ, που είχε διαθέσει η κυβέρνηση Καραμανλή έως σήμερα; <br /> <br /> 2. Ποιες τράπεζες έχουν χρηματοδοτηθεί και με πόσα χρήματα; <br /> <br /> 3.Για ποιον λόγο η κυβέρνησή σας εξαίρεσε την Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από τη χρηματοδότηση μέσω του ΤΧΣ (Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) και τι προβλέπει ο σχεδιασμός της για τις δύο αυτές τράπεζες; <br /> <br /> 4. Ποιοι όροι της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών έχουν αποσαφηνιστεί μέχρι σήμερα, ποιες εκκρεμότητες παραμένουν και πότε κρίνετε ότι οι όροι θα έχουν οριστικοποιηθεί; <br /> <br /> 5. Η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ (9 Μαρτίου 2012) εκτιμά το ύψος της ανακεφαλαιοποίησης στα 50 δισ.<br /> ευρώ. Ωστόσο, το έσοδο του Δημοσίου, όταν οι τράπεζες αυτές επιστραφούν στους μετόχους τους, θα είναι 16 δισ. ευρώ. Η διαφορά των 34 δισ. ευρώ, προφανώς θα μετακυληθεί στις πλάτες των φορολογουμένων. Ποια είναι η εκτίμηση και η απόφαση της κυβέρνησής σας για το ακάλυπτο κεφάλαιο των 34 δισ. ευρώ;<br /> <br /> 6. Επειδή, μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος εθελοντικής ανταλλαγής ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου (PSI) δεν γίνεται καμία αναφορά για την τύχη των ασφαλιστικών ταμείων, σας ερωτώ, κύριε πρωθυπουργέ, εάν προβλέπονται πόροι για την ανακεφαλαιοποίησή τους, σε συνδυασμό με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, και, εάν ναι, με ποιους συγκεκριμένους τρόπους θα καλυφθούν οι ζημιές που υπέστησαν λόγω της συμμετοχής τους στο PSI;</em><br /> <strong>Η επιστολή μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί ως "βόμβα" και είναι η πρώτη φορά που ένας πολιτικός στέκεται απέναντι στις τράπεζες, προειδοποιώντας με ακύρωση των όποιων διαδικασιών δρομολογηθούν για να δοθεί δημόσιο χρήμα ενώ οι τραπεζίτες θα διατηρήσουν τον πλήρη έλεγχο των πιστωτικών ιδρυμάτων τους...</strong><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a>

Τσίπρας Vs Παπαδήμου: "Δεν έχεις δικαίωμα να δώσεις λεφτά στους τραπεζίτες"

Επιστολή με την οποία θέτει προ των ευθυνών του τον τραπεζίτη πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο σε ότι αφορά τις διαδικασίες που εν κρυπτώ και εν...

Διαβάστε την συνέχεια

«Απελευθερωτικός Στρατός Ενιαίας Μακεδονίας»: Επανεμφάνιση;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmHnLCcdqMDORGdVZWlpr3ohVW-abdJ226ZrWAusJ1n9-tXrX2BVUJNs8BMC1VENxZHvZYG-OGWGQ1JxZ7yfo_dbY5nia5Wabt7jUfGUCJyE0PVN8erXrp_VfXU62RhdsOG1dvAoadOlM/s1600/amyna.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmHnLCcdqMDORGdVZWlpr3ohVW-abdJ226ZrWAusJ1n9-tXrX2BVUJNs8BMC1VENxZHvZYG-OGWGQ1JxZ7yfo_dbY5nia5Wabt7jUfGUCJyE0PVN8erXrp_VfXU62RhdsOG1dvAoadOlM/s400/amyna.jpg" width="600" /></a></div><br /> <br /> Πριν από πέντε χρόνια, το 2007, οι ελληνικές αρχές έμαθαν για την ύπαρξη κάποιας μυστικής οργάνωσης, του λεγόμενου «Απελευθερωτικού Στρατού Ενιαίας Μακεδονίας».<br /> <br /> Οι πληροφορίες που ακολουθούν προέρχονται από την περίοδο εκείνη. Σύμφωνα μ’ αυτές ο μυστικός αυτός στρατός διατηρεί δεσμούς με όλες τις πλευρές του VMRO (ακρωνύμιο στα σλαβικά που σημαίνει Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση) τόσο στα Σκόπια όσο και στη Βουλγαρία, και συγκεκριμένως με το κυβερνών κόμμα VMRO-DPMNE (Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση για τη Μακεδονική Εθνική Ενότητα) του νυν πρωθυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι, το VMRO-NAPDONA (κόμμα του πρώην πρωθυπουργού Λιούμπτσο Γκεοργκίεφσκι), αλλά και το VMRO Βουλγαρίας.<br /> <br /> Οι ελληνικές υπηρεσίες διέθεταν εξαρχής πλήρη στοιχεία για την εν λόγω οργάνωση, από το έμβλημά του (όρθιος λέων, ίδιος με αυτόν που είναι στο έμβλημα του VMRO-DPMNE, αλλά με πάνω από αυτόν το αστέρι της Βεργίνας!), τη δύναμη, την οργάνωση και τα τμήματα που διατηρεί σε περιοχές πλησίον των ελληνικών συνόρων, τις διασυνδέσεις τους με στελέχη των υπηρεσιών εσωτερικής ασφαλείας, τον εξοπλισμό του και τον τρόπο που τον απέκτησε, τα ονόματα της ηγεσίας του, μέχρι και τις πηγές χρηματοδοτήσεώς του και την ιδεολογική του συνάφεια με τον πρωθυπουργό Γκρούεφσκι, τον πρώην υπουργό εξωτερικών Αντόνιο Μιλόσοσκι, τους υπουργούς εσωτερικών και άμυνας και αρκετά άλλα κυβερνητικά στελέχη που εμφορούνται από τις ίδιες «ιδεολογικές» απόψεις.<br /> <br /> Αυτό το κακόγουστο κατά πολλούς κατασκεύασμα των Σκοπιανών μπορεί να μην αποτελεί βέβαια σοβαρή απειλή για την Ελλάδα, αλλά είναι αποκαλυπτικό των προθέσεων και του πνεύματος που διέπει την ηγεσία τους. Μια σειρά άλλων ενεργειών την ίδια εκείνη περίοδο (που ήταν μάλιστα συνεχιζόμενες) των Σκοπιανών ήταν εξίσου ενδεικτική των προθέσεών τους.<br /> <br /> Μεταξύ αυτών, η επισημανθείσα συστηματική αλλαγή των ελληνικών επιγραφών των παλαιών ορθοδόξων ναών με άλλες που είναι στην κυριλλική γραφή, η μυστική απομάκρυνση ελληνικών επιγραφών από αρχαιολογικούς χώρους και η αποθήκευσή τους σε κρατικές αποθήκες, η αρθρογραφία στον σκοπιανό Τύπο περί βλάχικης μειονότητας και της περιουσίας των μελών της, οι περιουσίες των πολιτικών προσφύγων και οι εκφρασθείσες απόψεις από Σκοπιανό καθηγητή σχετικά με τη διαχείριση των υδάτινων πόρων της χώρας σε συνέδριο που είχε διοργανωθεί σχετικά με το θέμα αυτό, σύμφωνα με τις οποίες τα Σκόπια και η Βουλγαρία θα πρέπει να συνεργασθούν επί του ζητήματος (δεδομένου ότι όλα τα ποτάμια που καταλήγουν στην Ελλάδα διέρχονται από τα Σκόπια και τη Βουλγαρία) ώστε... να εξαναγκασθεί η Ελλάδα να γίνει ένας «καλός γείτονας»!<br /> <br /> Δηλ. να εκβιάσουν τα Σκόπια με το σταμάτημα των υδάτων, εκβιάζοντας τη χώρα μας με ανυδρία... <br /> <br /> Ακόμη, τα βιβλία του μαθήματος της ιστορίας στα σχολεία, όπου εξακολουθεί να διδάσκεται η άποψη ότι τμήματα της χώρας τους (της δήθεν «Μακεδονίας») είναι κάτω από την κατοχή της Ελλάδας και της Βουλγαρίας, η συνεχιζόμενη παρουσία χαρτών σε δημόσιες υπηρεσίες και στρατιωτικές μονάδες, με τμήμα της ελληνικής Μακεδονίας ενσωματωμένο στο κράτος των Σκοπίων, η απόφαση για ανέγερση μνημείου για τον Μακεδόνα βασιλιά Περσέα και φυσικά η επισημανθείσα συνεργασία με τους Τούρκους. Σημειώνεται ότι με τη συνεργασία και βοήθεια των Τούρκων (πιθανώς δε και με την παροχή του σχετικού τεχνικού εξοπλισμού) λειτουργούν δύο σταθμοί υποκλοπής επικοινωνιών πλησίον των συνόρων με την Ελλάδα, μέσω των οποίων είναι δυνατή η υποκλοπή των ελληνικών επικοινωνιών...<br /> <br /> Τα παραπάνω δεν είναι παρά ένα μικρό δείγμα των δραστηριοτήτων των Σκοπιανών, οι οποίες είναι προφανές ότι βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τις επίσημες διακηρύξεις της ηγεσίας τους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις καλώς πληροφορημένων πηγών, αυτές και πολλές άλλες πληροφορίες που διαθέτουν οι ελληνικές υπηρεσίες απετέλεσαν την αιτία για τη σχετική δήλωση του τότε Έλληνα πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή περί του αλυτρωτισμού των Σκοπιανών, η ήπια (όπως πάντα, άλλωστε) διατύπωση της οποίας δεν θα πρέπει να παρερμηνευθεί...<br /> <br /> Τώρα λοιπόν, κι αφού πέρασαν από τότε 4 χρόνια, υπάρχει η πληροφορία ότι αυτή η μυστηριώδης οργάνωση πρόκειται να... επανεμφανιστεί! Και ότι θα προσπαθήσει να δημιουργήσει προβλήματα στην Ελλάδα αυτή τη χρονική στιγμή της οικονομικής κρίσης που μας μαστίζει, αφού θεωρείται ότι αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους αλυτρωτικούς κύκλους των Σκοπίων να προωθήσουν τα σχέδιά τους... Σε συνδυασμό μάλιστα με την ύπαρξη ανάλογων μυστικών οργανώσεων των Αλβανών και Κοσοβάρων, αλλά και Τούρκων (με τη διεκδίκηση της Θράκης) αποτελούν έναν επιπρόσθετο «πονοκέφαλο» για την ελληνική πλευρά...<br /> <br /> <a href="http://elora.gr/">πηγή</a>

«Απελευθερωτικός Στρατός Ενιαίας Μακεδονίας»: Επανεμφάνιση;

Πριν από πέντε χρόνια, το 2007, οι ελληνικές αρχές έμαθαν για την ύπαρξη κάποιας μυστικής οργάνωσης, του λεγόμενου «Απελευθερωτικού Στρατο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ανερχόμενη Ημισέληνος: Η επικράτηση του Ισλάμ τις επόμενες δεκαετίες στην Ευρώπη;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7ekj32spe6vbaF6VIlZk6oLxYCfqkrIsK9MPx1ZUSeIRT1DWkHjKaemafxg8quUiuL7iL_DrS9iRCQvcpAp8h8sozli2J8HDhnCSHj50vCdiP0-lHHkxxiXXpNzGtR-6sk5D3gbj30Kj-/s1600/ISLAM+IN+EUROPE.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5732791462511607042" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7ekj32spe6vbaF6VIlZk6oLxYCfqkrIsK9MPx1ZUSeIRT1DWkHjKaemafxg8quUiuL7iL_DrS9iRCQvcpAp8h8sozli2J8HDhnCSHj50vCdiP0-lHHkxxiXXpNzGtR-6sk5D3gbj30Kj-/s320/ISLAM+IN+EUROPE.jpg" style="display: block; height: 360px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 600px;" /></a></div><br /> Του Ιωάννη Μιχαλέτου <br /> <br /> Οι τελευταίοι πέντε αιώνες της παγκοσμίου ιστορίας διακρίνονται από τη κυριαρχία του λεγόμενου «Δυτικού Πολιτισμού» σε τεχνολογικό, οικονομοκρατικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Τα τελευταία έτη του 20ου αιώνα και τη παρούσα περίοδο, ο σκεπτικισμός για το μέλλον αυτής της υπεροχής έχει ενταθεί από πολλούς κύκλους και ομάδες ατόμων της Δύσης, λόγω της δραματικής πληθυσμιακής εξάπλωσης των Μουσουλμανικών κοινωνιών και βεβαίως την υπογεννητικότητα που μειώνει τις αντίστοιχες Δυτικές. Η Περιφέρεια των Βαλκανίων κατά τη δεκαετία του ’90, αποτέλεσε την πρακτική εφαρμογή της Ισλαμικής εξάπλωσης που ήδη είχε την αφετηρία της μεταπολεμικά. Περιοχές όπως η Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο η ΠΓΔΜ, το Μαυροβούνιο και η Νότιος Σερβία αποτελούν κλασσικά υποδείγματα πληθυσμιακής ανισορροπίας μεταξύ των Μουσουλμάνων και των Χριστιανών και λοιπών. Μάλιστα οι δημογραφικές τάσεις υποδεικνύουν την συνεχιζόμενη αύξηση των πιστών του Ισλάμ με πολλαπλές πολιτικές συνέπειες για τα κράτη αυτά αλλά και την ευρύτερη περιοχή.<br /> <div id="_mcePaste">Οι δημογραφικές μεταβολές είναι ένας ευαίσθητος πολιτικά τομέας μελέτης, ιδίως όταν σχετίζεται με εθνοτικές συγκρούσεις και θέματα ασφάλειας. Η « Πολιτικά Ορθώς» σκεπτόμενη Δύση σε συνδυασμό με την έλλειψη πραγματιστικής ιστορικής ανάλυσης και σκέψης, οδηγεί στην άγνοια των μακρό-ιστορικών επιπτώσεων που έχει η πληθυσμιακή αύξηση ορισμένων ομάδων του πληθυσμού, όπως και οι μετακινήσεις πληθυσμών γνωστές στη σημερινή πολιτικώς ορθή πραγματικότητα των ΜΜΕ, ως « Οικονομική μετανάστευση». Στο τωρινό κόσμο ο Ισλαμικός χώρος διαθέτει το απόλυτο όπλο για να αναδιατάξει και να συγκροτήσει τη μελλοντική Ευρωπαϊκή κοινωνία. Το όπλο αυτό δεν είναι χημικό ή πυρηνικό, αλλά η πληθυσμιακή βόμβα, ή συντομογραφικά η « Π- Βόμβα»! Μάλιστα η έκταση του φαινομένου της Ισλαμικής εξάπλωσης είναι ένα φαινόμενο παγκοσμίου σημασίας και μεσοπρόθεσμης προοπτικής, με αποτέλεσμα να συγκροτεί και ένα καίριο πολιτικό ζήτημα στην εποχή μας.</div><b>Ισλάμ και η ασύγκριτη δημογραφική έκρηξη</b><br /> Για πολλούς αιώνες ο Ισλαμικός κόσμος υστερούσε δημογραφικά και αυξανόταν με βραδύ ρυθμό. Η γεωπολιτική περιοχή δράσης και πολιτικής ανάπτυξης των Μουσουλμάνων ( Μέση Ανατολή, Β. Αφρική, Κ. Ασία), χαρακτηριζόταν από πολλαπλές εισβολές, λόγου χάρη των Μογγόλων, Σταυροφόρων και των ποικίλων σφοδρών ένδο-Ισλαμικών συγκρούσεων. Επιπλέον, η διαρκής έλλειψη ικανών καλλιεργήσιμων εκτάσεων για ζωική παραγωγή, περαιτέρω μείωνε την ικανότητα για ταχεία αύξηση του πληθυσμού. Την εποχή των μεγάλων Αραβικών κατακτήσεων, – 8ο-12ο αιώνα μΧ- το Ισλάμ ήταν η θρησκεία περίπου 40 εκ. πιστών, όχι περισσότερο του 10% του παγκοσμίου πληθυσμού . Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι η τότε εξάπλωση του Ισλαμικού στοιχείου περιοριζόταν στις παρυφές της Ευρασίας και της Βόρείου Αφρικής.<br /> Προκειμένου να διατηρήσουν τη πολιτική κατάκτησης νέων εδαφών και να ανθέξουν σε επίπεδο ανθρώπινων πόρων την εξάπλωση προς την Ινδία , τη Δύση και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ταυτόχρονα, το Ισλάμ φάνηκε ευέλικτο στο διαρκή προσηλυτισμό Χριστιανών και Ισραηλιτών όπως επίσης και στο εκτεταμένο δουλεμπόριο και συστηματικό παιδομάζωμα . Η Οθωμανική εξάπλωση στη Νότιο-Ανατολική Ευρώπη εισήγαγε το Ισλάμ στις παρυφές της Δύσεως και δημιούργησε πληθώρα θρησκευτικών Μουσουλμανικών μειονοτήτων που επιβιώνουν και αναπτύσσονται ταχέως τη σημερινή εποχή. Οι περισσότερες από αυτές όπως οι Αλβανοί, Βόσνιοι και Πομάκοι, προέρχονταν από τις προσχωρήσεις επιμέρους εθνικών ομάδων στο Ισλάμ προκειμένου να επωφεληθούν των ευνοιών της «Υψηλής Πόρτας» και του συστήματος της εποχής.<br /> Οι εθνικές επαναστάσεις των Ελλήνων, Σέρβων και Βουλγάρων, αποτίναξαν την αυτοκρατορική Οθωμανική κυριαρχία όπως επίσης οδήγησαν και στην μείωση της ισχύος του Ισλάμ στα Βαλκάνια μετά από πέντε αιώνες. Ουσιαστικά με την παράλληλη εισαγωγή Δυτικής έμπνευσης εκπαίδευσης και τρόπου συμπεριφοράς στα νέα κράτη της Βαλκανικής, το Ισλάμ γνώρισε μία σημαντική οπισθοχώρηση τόσο σε δημογραφικό όσο και σε πολιτισμικό επίπεδο. Παγκοσμίως μάλιστα τα τέλη του 19ου αιώνα ήταν η εποχή των μεγάλων αποικιακών αυτοκρατοριών του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλικής Δημοκρατίας που ήλεγχαν είτε De Facto ή De Jure τα περισσότερα Μουσουλμανικά κράτη.<br /> Η συνάντηση, σύγκρουση και εν τέλει όσμωση μεταξύ της κεφαλαιοκρατικής Δυτικής Κουλτούρας και του Ισλαμικού κόσμου, όλως παραδόξως ευνόησε σε μεγάλο βαθμό το τελευταίο. Η εισαγωγή νέων μεθόδων εντατικής καλλιέργειας, υγειονομικής περίθαλψης, βιομηχανικής παραγωγή τροφίμων, συνετέλεσε στην άρση της πληθυσμιακής στασιμότητας μειώνοντας τη βρεφική-παιδική θνησιμότητα και αυξάνοντας το προσδόκιμο όριο ζωής. Ο Γάλλος ιστορικός Φερναντ Μπρόντελ, είχε προβλέψει το 1957 ότι τα 75 εκ. Μουσουλμάνων στη Μέση Ανατολή εκείνη τη χρονιά θα άγγιζαν τα 110 το 2000 (4). Οι εκτιμήσεις του αποδείχθηκαν ελλιπής και εκείνη τη χρόνιά ο πληθυσμός ήδη έσπαγε το φράγμα των 300 εκ.<br /> <b>Προβλέψεις και πιθανά σενάρια</b><br /> Η μέση μητέρα στον Ισλαμικό κόσμο ( Της Μ. Ανατολής εν προκειμένου) τίκτει τουλάχιστον 5 ζώντα βρέφη τετραπλάσιο ποσοστό σχεδόν σε σχέση με την αντίστοιχη Δυτική. Η ετήσια πληθυσμιακή αύξηση των Ισλαμικών κοινωνιών στη Μ. Ανατολή ξεπερνά το 2% τη στιγμή που χώρες όπως την Ελλάδα το ποσοστό αυτό εξαιρουμένων των μεταναστών, είναι οριακά αρνητικό.<br /> Στα μέσα του 19ου αιώνα η προέλαση των Ευρωπαίων στη κατάκτηση του κόσμου μέσω της αποικιοκρατίας ,βασίσθηκε μεταξύ των άλλων και στην ταχεία αύξηση του πληθυσμού με ρυθμό 1,5% ετησίως. Με αυτό τον τρόπο οι μάζες των Δυτικών ήταν σε θέση να αποικίσουν ταχύτατα τη Β. Αμερική, Ωκεανία, Ν. Αφρική και πολλές άλλες περιοχές του πλανήτη. Το 1960 το ποσοστό των Μουσουλμάνων επί του παγκοσμίου πληθυσμού άγγιζε το 13% , το 2001 ξεπέρασε το 20%. Εάν οι τάσεις συνεχιστούν, – Ceteris Paribus-, το 2050 το 35% των κατοίκων της Γης θα είναι Μουσουλμάνοι. Στην Ινδία μάλιστα, τη δεύτερη σε κατοίκου χώρα του πλανήτη, το ποσοστό Μουσουλμάνων ήταν 10% το 1951 και 15%+ το 2001 (6). Παρόλη τη σημαντική αύξηση των Ινδουστών, η Ισλαμική Ινδική κοινότητα αποτελεί μια ραγδαίως αναπτυσσόμενη ομάδα και η πόλη της Βομβάης που είναι το οικονομικό κέντρο του κράτους είναι κατά το ένα τέταρτο Ισλαμική. Σε αυτό το σημείο πρέπει να ειπωθεί ότι η συγκέντρωση των Ισλαμικών κοινοτήτων θα είναι πυκνή στην Ευρασία-Β. Αφρική και Ν.Α Ασία, τουτέστιν στη καρδιά του πλανητικού συστήματος. Εάν η πληθυσμιακή αύξηση συνδυαστεί και με τη μάλλον αναπόφευκτη πολιτική-οικονομική γιγάντωση, τότε ο 21ος αιώνας «Ανήκει στο Ισλάμ», για να παραφρασθεί έτσι η ανάλογη έκφραση του Χένρι Λούις για την Αμερική του 20ου αιώνα.<br /> Ένα στοιχείο που συνδέεται με τη δημογραφική εξάπλωση του Ισλαμικού στοιχείου είναι το μεγάλο ποσοστό ως προς την ηλικιακή διάρθρωση των νέων ατόμων έως 30 ετών οι οποίοι είναι αποκλεισμένη από την αγορά εργασίας, εκπαίδευση και δεν έχουν δυνατότητες κοινωνικής κινητικότητας προς τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Σε συνδυασμό με τα αυταρχικά καθεστώτα που ελέγχουν το μεγαλύτερο τμήμα των κοινωνιών του Ισλάμ, το πλαίσιο από το οποίο θα ξεπηδήσουν επαναστάσεις, κοινωνική αναταραχή και τρομοκρατία, έχει ήδη δημιουργηθεί. Όσο η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση και οι εξελίξεις στις μεταφορές και τις τηλεπικοινωνίες φέρνουν εγγύτερα τις κοινωνίες στον πλανήτη, τόσο θα γίνονται ευρύτερα αντιληπτές και με οδυνηρό τρόπο οι κοινωνικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τον Ισλαμικό χώρο ευρύτερα. Επιπλέον είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι πολυάριθμες, σκληραγωγημένες και εν τέλει φανατισμένες ομάδες των Ισλαμιστών, διαθέτουν ένα σαφές πλεόνασμα βιολογικής δυναμικής έναντι των Δυτικών και άλλων πολιτισμικών ενσωματώσεων.<br /> Στη πρόσφατη Ευρωπαϊκή ιστορία, η περίπτωση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης διαφωτίζει περί των δυναμικών των δημογραφικών αλλαγών σε πολιτικό επίπεδο. Την επαύριον του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, το ποσοστό Μουσουλμάνων στη Γιουγκοσλαβική επαρχία ήταν λιγότερο του 30%. Το 1991 και στην αφετηρία των εμφυλίων συγκρούσεων, οι Βοσνιακοί Μουσουλμάνοι αποτελούσαν περισσότερο από του 45% του κοινωνικού συνόλου με σημαντικότερα ακόμα ποσοστά στα κύρια αστικά κέντρα. Στο Κοσσυφοπέδιο-Μετόχια, ο Αλβανικός-Μουσουλμανικός πληθυσμός αριθμούσε περί το ήμισυ το 1945, ενώ το 1999 είχε ήδη αγγίξει το 90%. Στις δύο ανωτέρω περιπτώσεις η διεθνής κοινότητα διαπίστωσε εθνοτικές συγκρούσεις με έντονη θρησκευτική χροιά και πιο συγκεκριμένα την επικράτηση του Ισλαμικού στοιχείου έναντι του Χριστιανικού. Ασφαλώς οι πληθυσμιακές διαφορές μεταξύ εθνοτήτων και θρησκειών δεν εξηγούν πάντοτε τα βαθύτερα αίτια των συγκρούσεων, αλλά παρέχουν σε σημαντικό βαθμό τη γνώση για τις περιφερειακές αλλαγές στο πλαίσιο της ισορροπίας δυνάμεων και αποκαλύπτουν πιθανές εστίες πολέμων λόγω ακριβώς της μεταβαλλόμενης πληθυσμιακής αλλαγής.<br /> <b>Ευρωπαϊκή και Μεσανατολική δημογραφία </b><br /> <i>Μία συγκριτική επισκόπηση μεταξύ της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής στο τομέα της δημογραφίας, αποκαλύπτει ορισμένες ενδιαφέρουσες παραμέτρους. </i><br /> <i> </i><br /> Τη δεκαετία του ’50 ο πληθυσμός του Ελληνικού κράτους ήταν 7 εκ. πολίτες, ενώ ο αντίστοιχος Τουρκικός 20 εκ. Μία αναλογία 1 προς 3. Στις αρχές του 21ου αιώνα η Ελλάδα έχει 11 εκ. και η Τουρκία πιθανώς άνω των 70 εκ. Η αναλογία έχει σε 1 προς 6,5 και σε ένα βαθμό εξηγείτε και η διαρκώς αυξανόμενη Τουρκική επιθετικότητα και τάση προς εξάπλωση, έναντι της γηρασμένης και στερούμενης νεανικής σφριγιλότητας Ελλάδος. Επίσης, η ίδια η Τουρκία αντιμετωπίζει μία δραματική εξέλιξη η οποία μεσοπρόθεσμα απειλεί τη δική της κοινωνική συνοχή. Οι «Δυτικοποιημένες» πληθυσμιακές ομάδες στη Μικρά Ασία έχουν ήδη προσαρμοσθεί στο Ευρωπαϊκό οικογενειακό πρότυπο των πυρηνικών οικογενειών, ενώ ο μεγάλος όγκος του παραδοσιακού Σουνιτικού πληθυσμού στην Ανατολία αυξάνεται ταχύτατα και μεταναστεύει μαζικά προς τη Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη. Η επικράτηση του Ερντογκάν τη τελευταία δεκαετία, αποτελεί το ορόσημο για την επιβολή του ορθόδοξου Σουνιτισμού στη Τουρκία σε βάρος τόσο των Κεμαλιστών όσο και των πάμπολλων μειονοτήτων. Σε κάθε περίπτωση η Ελληνοτουρκική διαμάχη αποκτά και επισήμως μία νέα κρίσιμη παράμετρο που εκφράζεται από την ενδοτουρκική διαπάλη. Το συμφέρον της χώρας επιβάλλει τη διαιώνιση της διαμάχης αυτής, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση, η διαλεκτική «Χαιγκελιανή» σύνθεση των δύο Τουρκικών αντιπάλων, θα ενδυναμώσει τα μάλλα το Τουρκικό έθνος και η πιθανολογούμενη μετάλλαξη θα εμφανίσει ένα κατά πολύ ισχυρότερο αντίπαλο για την Ελλάδα από ότι ο σημερινός.<br /> Επιπλέον, στις αρχές του ’70 τα κράτη του Μαγκρέμπ , Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Λιβύη και Αίγυπτος είχαν συνολικά πληθυσμιακά μεγέθη της τάξεως των 70 εκ. κατοίκων. Τη ίδια περίοδο οι Μεσογειακές Ευρωπαϊκές χώρες, Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία και Πορτογαλία, αριθμούσαν 160 εκ. Τη σημερινή εποχή το Μαγκρέμπ είναι η περιοχή με τουλάχιστον 155 εκ. ανθρώπους και οι Ευρ. Μεσογειακές χώρες διαθέτουν 180 εκ. πολίτες, πολλοί εξ’αυτών μετανάστες πιστοί του Ισλάμ προερχόμενοι από τη Βόρειο Αφρική. Το 2050, η Β. Αφρική θα διαθέτει 250 εκ. υπηκόους και οι Μεσογειακοί Ευρωπαίοι 150 εκ.<br /> Στις Ευρωπαϊκές μητροπόλεις το Ισλαμικό στοιχείο προβάλει ήδη ως το πλέον δυναμικό αναπτυσσόμενο τμήμα της κοινωνίας. Στη Γαλλία τα 75 μεγαλύτερα αστικά κέντρα έχουν ποσοστό Μουσουλμάνων άνω ή ίσο του 10%. Στις Βρυξέλλες το πλέον δημοφιλές όνομα για νεογέννητα εδώ και 10 έτη είναι το Μωχάμεντ, ενώ στην Αγγλία υπολογίζεται ότι από του χρόνου το ίδιο θα συμβεί με το όνομα Αλί. Στη δε Κολωνία την άλλοτε γνωστή ως «Ρώμη του Βορρά», οι Μουσουλμάνοι ξεπερνούν το 15% των πολιτών (120.000 άτομα) και η ανέγερση ενός μεγαλοπρεπέστατου Τεμένους με μιναρέδες ύψους 60 μέτρων, έχει προκαλέσει σοβαρότατες κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις στη Γερμανία, αλλά και ευρύτερα. Συνολικά σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο το μόνο ζήτημα που πραγματικά έχει δημιουργήσει λαϊκή-κοινωνική αντίδραση σε πρωτογενές επίπεδο, είναι αυτό της Ισλαμικής μετανάστευσης-εξάπλωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε όλες τις προεκλογικές εκστρατείες των τελευταίων ετών και ειδικώς στη Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Βρετανία, Ιταλία κ.α, αποτελεί κεντρικό πολιτικό ζήτημα που τυγχάνει ευρύτατης προβολής από τα ΜΜΕ. Υπάρχει βεβαίως μία εξαίρεση στο κανόνα και είναι η Ελλάδα, η οποία εάν και μέλος της ΕΕ, διακατέχεται από σύνδρομα φοβικά σε συνδυασμό με τη γενικότερη κατάπτωση του κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου.<br /> <b>Καθημερινότητα και Ισλάμ στην Ευρώπη </b><br /> Ο Μohamed Bouyeri δολοφόνησε τον γνωστό Ολανδό σκηνοθέτη Van Gogh πριν από μερικά έτη, γεγονός που αποτέλεσε σταθμό στην εξέλιξη του Ευρώισλάμ. Οι Ευρωπαϊκές Αρχές Αντιτρομοκρατίας είδαν την δολοφονία, σαν μια νέα φάση τρομοκρατικής απειλής. Διείδαν το στυλ πολιτικών δολοφονιών Μέσης Ανατολής ως Ευρωπαϊκού Ισλαμικού Ιερού Πολέμου και ως αποκάλυψη μιας νέας πηγής κινδύνου: Εγχώριους τρομοκράτες στους Μουσουλμάνους β και γ γενιάς στην Ευρώπης.<br /> Το κελί στο Αμβούργο, που συνδέθηκε με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, απαρτίζονταν από επισκέπτες σπουδαστές. Και η τοποθέτηση βομβών στο τρένο της Μαδρίτης έγινε από Μαροκινούς μετανάστες, ενώ η επίθεση στο Λονδίνο από καλοβολεμένους και γεννημένους εκεί Πακιστανούς. Οι πρόσφατες δολοφονικές επιθέσεις του Γάλλου υπηκόου Αλγερινής καταγωγής στη Τουλούζη, είναι ένα ακόμα παράδειγμά ανάμεσα στα δεκάδες άλλα τα τελευταία έτη.<br /> Ο δολοφόνος του Ολλανδού σκηνοθέτη, μετακινήθηκε σε ακραίες Ισλαμικές θέσεις κατά τη διάρκεια εγκλεισμού του σε φυλακή. Στο Άμστερνταμ και συγκεκριμένα στο διαμέρισμά του , όπου γινόταν συναντήσεις κάθε δύο εβδομάδες, «για να ακούσουν κηρύγματα από κάποιον Σύριο δάσκαλο ,ονόματι Abu Khatib ο οποίος δρούσε ως καθοδηγητής του και μέντορας του. Ο δολοφόνος είχε επιστρατευθεί από την Ομάδα Hofstad Group, που είχε διασυνδέσεις με τα δίκτυα σε Ισπανία, Μαρόκο, Ιταλία και Βέλγιο και σχεδίαζε δολοφονίες Ολλανδών πολιτικών, επίθεση στον πυρηνικό αντιδραστήρα της Ολλανδίας και την ανάληψη άλλων δράσεων σε όλη την Ευρώπη.<br /> Οι Μυστικές Υπηρεσίες της Ευρώπης συνέδεσαν το κελί προς την Μαροκινή Ισλαμική Μάχιμη Ομάδα, που συνδέεται με τις βόμβες στη Μαδρίτη και με μια σειρά επιθέσεων στην Καζαμπλάνκα. το 2003. Ο Σύριος Ιμάμης ήταν αναμεμιγμένος με τους Μουτζαχεντίν στο Ιράκ και με έναν επιχειρησιακό αρχηγό της Aλ Κάιντα.<br /> H στρατολόγηση, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, φαίνεται περισσότερο συστηματική και στρατηγική. Η Αλ Κάιντα επικεντρώνεται στη δεύτερη γενιά και οι στρατολόγοι του Ιερού Πολέμου(jihad), προσεγγίζουν ευάλωτες προσωπικότητες στον υπόκοσμο και σε φυλακές. Την παρούσα περίοδο η στοχεύση απευθύνεται και σε πανεπιστημιακούς χώρους, ακόμη και σε Λύκεια.<br /> Συνολικά στις εξής Ευρωπαϊκές χώρες: έχουν συλληφθεί άτομα για Ισλαμιστική τρομοκρατική δράση μετά το 2001: Γερμανία, Τσεχία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Δανία, ΠΓΔΜ, Βοσνία, Ιρλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία και Κύπρο. Σε όλα αυτά τα κράτη τρομοκρατική δράση βρισκόταν σε εξέλιξη ενώ ύποπτοι έχουν συλληφθεί σχεδόν σε όλα τα εδάφη της Ευρώπης.<br /> Στη Μασσαλία το ποσοστό Μουσουλμάνων ξεπερνά το 25%, με την παραλιακή ζώνη να κατοικείται τουλάχιστον κατά το ήμισυ από Βορειοαφρικανούς μετανάστες, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με το μεγαλύτερο λιμένα του κόσμου, το Ρότερντάμ. Στο Μάλμο της Σουηδία όσο και εάν φαίνετε υπερβολικό το 40% είναι ήδη Μουσουλμάνοι οι οποίοι εξακολουθούν να εδρεύουν σε κλειστές γειτονιές-γκέτο όπου η προσπέλαση είναι πρακτικώς αδύνατη για τους υπόλοιπους Σουηδούς. Ακόμα και η Μόσχα διαθέτει 1,5 Εκ. Μουσουλμάνους, περίπου 15% του πληθυσμού της που προέρχονται κυρίως από τη Κεντρική Ασία και το Καύκασο.<br /> Τα τελευταία 30 έτη ο Μουσουλμανικός πληθυσμός έχει αυξηθεί 300% στην Ευρώπη (Εξαιρούμενης της Ρωσίας) και πολλοί ειδικοί αναμένουν μία επιπλέον 100% αύξηση στα επόμενα 15 χρόνια το αργότερο. Σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις των στατιστικών αναλυτών περί το 2050 έως και ένας στους τέσσερις κατοίκους στην Ευρώπη θα είναι Μουσουλμάνος και πόλεις όπως το Παρίσι και το Λονδίνο θα είναι κατά το ήμισυ Ισλαμικές μητροπόλεις.<br /> Σε κράτη όπως η Σουηδία και η Μεγάλη Βρετανία, Ισλαμικές ενώσεις διεξάγουν πολύχρονες καμπάνιες για να τους επιτραπεί η καθιέρωση του “Νόμου της Σάρια” για τις κοινότητες τους. Το περίεργο είναι ότι βρίσκουν κατανόηση αλλά και υποστήριξη από γηγενείς πολιτικές δυνάμεις κυρίως λόγω της εκλογικής δύναμης που πλέον διαθέτουν…<br /> Ήδη λειτουργούν “Ισλαμικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα” που ακολουθούν τις επιταγές του Μωάμεθ σε ότι αφορά τις οικονομικές συναλλαγές στη Βρετανία, Αλβανία, Βοσνία, Δανία, Γαλλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία , ΕΛβετία και Ιρλανδία. Το τραπεζικό αυτό σύστημα είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο στο κόσμο και στην ουσία δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις για την οικονομική χειραφέτηση και αυτονόμηση των Μουσουλμάνων που διαβιούν στις καθιερωμένες τεχνοκρατικές δομές του σημερινού “Ευρωπαϊκού τρόπου ζωής”.<br /> Ο αριθμός των βιασμών στη Σουηδία και Δανία τα τελευταία 5 χρόνια έχει τριπλασιαστεί με το 70% να διαπράττεται από Μουσουλμάνους μετανάστες (90% συνολικά οι μετανάστες) και στη Κοπεγχάγη πλησιάζει απόλυτα ποσοστά. Μάλιστα μία αναπτυσσόμενη βιοτεχνική εφαρμογή στις χώρες αυτές είναι η δημιουργία “Αντίστροφων ζωνών αγνότητας” οι οποίες φοριούνται από νεαρές κοπέλες όταν βγαίνουν για νυκτερινή διασκέδαση κυρίως. Οι πρωταθλητές των βιασμών σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης είναι οι Τούρκοι, Αλγερινοί και Μαροκινοί, ενώ το Κέντρο Πρόληψης Εγκλήματος της Στοκχόλμης υπολογίζει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 4 φορές μεγαλύτερες πιθανότητες οι εκάστοτε βιαστές να προέρχονται από Ισλαμικές χώρες, εξετάζοντας τις αστυνομικές στατιστικές των τελευταίων ετών.<br /> Ο εξ Αμερικής «Πόλεμος ενάντια στη τρομοκρατία», σε συνδυασμό με τις πολύνεκρες επιθέσεις, όπως στην Ισπανία και τη Μεγάλη Βρετανία, έχουν εντείνει την Παν-Ευρωπαϊκή ανησυχία για τους Ισλαμιστές γείτονες τους, ενώ οι τελευταίοι βιώνουν την κοινωνική απόρριψη, μειονεξία και επιφυλακτικότητα με αποτέλεσμα να προσβλέπουν σε «Ισλαμική υπεροχή» για να επιβιώσουν. Επιπλέον η βίο-ηθική θεώρηση του Ισλάμ όπως διαμορφώθηκε και από τους μετανάστες στην Ευρώπη απορρίπτει την αφομοίωση με το κατεστημένο Δυτικό πρότυπο και παραλλήλως ασκεί πολιτική προσηλυτισμού και αφομοίωσης των ιθαγενών κατοίκων. Λόγου χάρη ετησίως στη Γερμανία 10,000 Γερμανοί προσηλυτίζονται στον Ισλαμισμό, ενώ στην Ολλανδία, την Αγγλία, ΗΠΑ, Αυστραλία και Γαλλία προσήλυτοι έχουν συλληφθεί για τρομοκρατική δράση εμφορούμενη μάλιστα από το γνήσιο πνεύμα φανατισμού που διακατέχει όλους τους νεοφώτιστους πασών των θρησκειών. Είναι πλέον του βέβαιου ότι η Ισλαμική παρουσία θα συνεχίσει να αυξάνεται κατά τα επόμενα έτη λόγω μετανάστευσης και υψηλής φυσικής αύξησης των Ισλαμικών κοινοτήτων στην Ευρώπη. Παρόλο που η αστικοποίηση θεωρείτε ότι επιδρά ανασταλτικά στην αύξηση των γεννήσεων, οι Ευρωπαίοι-Μουσουλμάνοι έχουν διπλάσιο ποσοστό από ότι οι υπόλοιποι πληθυσμοί.<br /> <div><b>Εκτιμήσεις</b></div><div>Σε ιστορικό επίπεδο οι μετακινήσεις λαών είναι ένα ενδημικό φαινόμενο, στην Ευρασία τουλάχιστον. Οι περίφημες επιδρομές των Βαρβάρων που εξάρθρωσαν τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οι επιδρομές των Βίκινγκς που εποίκισαν πλείστα Ευρωπαϊκά εδάφη, οι Μογγολικές επιθέσεις που έχουν αφήσει τα ίχνη τους στους λαούς της Α. Ευρώπης και πολλές άλλες μικρότερες μετακινήσεις πληθυσμών. Παρά ταύτα οι λαοί αυτοί απορρόφησαν το στέρεο υπόστρωμα του Ελληνικού και Λατινικού Πολιτισμού και αφομοίωσαν ορισμένες από τις αρχές τους δημιουργώντας στη συνέχεια τη Δυτική Κουλτούρα η οποία αποτελεί μία συνέχεια –Διαστροφή κατά πολλούς- του προϋπάρχοντος Ελληνικού (στικού) κόσμου και των επιγόνων τους Λατίνων. Στη περίπτωση του Ισλάμ κάτι παρόμοιο δεν συμβαίνει λόγω των ήδη ισχυρών πολιτιστικών δομών και πολιτισμικών ικανοτήτων των Ισλαμικών κοινωνιών που έλκουν τη καταγωγή τους από τους σπουδαίους πολιτισμούς των Σουμερίων, Βαβυλωνίων, Ασσυρίων, Χαλδαίων, Αιγυπτίων και άλλων, Συνεπώς αποτελούν σε πλανητικό επίπεδο κύριο ανταγωνιστή της Δύσης σε τρόπο ζωής και θεώρησης της, μαζί ασφαλώς με τον Κινεζικό πολιτισμό ο οποίος διακρίνεται για την εσωστρέφεια του, τουλάχιστον ιστορικά και φαινομενικά.</div><div>Οι εμφύλιες διαμάχες στην Πρώην Γιουγκοσλαβία, κατέδειξαν για πρώτη φορά από το 1912-13 στον Ευρωπαϊκό χώρο, τη στρατιωτική διάσταση του Ισλάμ και την παγκόσμια κινητοποίηση που αυτή έχει όταν διακρίνει ότι τα συμφέροντα επιμέρους ομάδος πιστών οπουδήποτε και εάν βρίσκονται, κινδυνεύουν από αλλόθρησκους. Επιπροσθέτως η ανάπτυξη κρατιδίων και κρατικών μορφωμάτων στο Βαλκανικό χώρο τα τελευταία έτη έχει υποβοηθήσει σημαντικά τη λαθρομετανάστευση προς την Ευρώπη. Σε περιοχές όπως το Τέτοβο, Πρίστινα, και Σεράγεβο, οργανωμένα κυκλώματα με παγκόσμια εγκληματική δράση αναλαμβάνουν τη διαρκή μεταφορά Μουσουλμάνων Ασιατών προς τη Δύση και έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν εντυπωσιακά δίκτυα πληροφοριών, επιμελητείας και μεταφορών για τους ανωτέρω σκοπούς . Τέλος πρέπει να τονιστεί ότι οι προαναφερθείσες περιοχές βρίσκονται ως επί των πλείστων υπό Δυτική-πολυεθνική διοίκηση είτε εμμέσως είτε αμέσως , γεγονός που δημιουργεί συνομωσιολογικούς συνειρμούς όπως και απογοήτευση σε πολλές κοινωνικές ομάδες και σχηματισμούς της ίδιας της Δύσης, γεγονός που ήδη δημιουργεί και πολιτικά αποτελέσματα και μετασχηματισμούς του εκλογικού σώματος.</div><div>Η λογική της «Πολιτικής Ορθότητας» και η επίταση νεφελωδών πολιτικών και κοινωνικών τακτικών εκ μέρους των Ευρωπαϊκών κοινωνιών, αφαιρεί την ικανότητα μακροπρόθεσμου σχεδιασμού και ψύχραιμης ανάλυσης ώστε να αντιμετωπιστεί η διαφαινόμενη –Και ίσως οριστική- πτώση του Ελληνικού Πνεύματος και πολιτισμού, του Ρωμαϊκού και του Δυτικού μορφώματος. Ως αποτέλεσμα της «Αναπηρίας της σκέψης» στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή πραγματικότητα οι πολίτες της Ηπείρου θα εξακολουθούν να διαπιστώνουν με άγχος και δέος συνάμα, τα γεγονότα και δεν θα κατανοήσουν βιωματικά ότι χωρίς γέννηση υπάρχει μόνο θάνατος εξ’ορισμού και αμετακλήτως.</div><div><div><b>Παράρτημα: Στατιστικά στοιχεία </b></div><div><b> </b></div><div><i>A) Προβλέψεις αύξησης πληθυσμού</i></div><div>2000</div><div>1.<span style="white-space: pre;"> </span>Ινδονησία: 224,784,210</div><div>2.<span style="white-space: pre;"> </span>Πακιστάν: 141,553,775</div><div>3.<span style="white-space: pre;"> </span>Αίγυπτος: 68.359,979</div><div>4.<span style="white-space: pre;"> </span>Τουρκία: 65,666,679</div><div>5.<span style="white-space: pre;"> </span>Ιράν: 65,619,636</div><div>2050</div><div>1.<span style="white-space: pre;"> </span>Ινδονησία: 337,807,011</div><div>2.<span style="white-space: pre;"> </span>Πακιστάν: 267,813,495</div><div>3.<span style="white-space: pre;"> </span>Αίγυπτος: 113,002,084</div><div>4.<span style="white-space: pre;"> </span>Τουρκία: 86,473,786</div><div>5.<span style="white-space: pre;"> </span>Ιράν: 100,198,725</div><div><b>Πληθυσμιακοί συσχετισμοί μεταξύ Βορείου Αφρικής και Νότιας Ευρώπης</b></div><div><b> </b></div><div>2000-Βόρειος Αφρική-</div><div>Αίγυπτος: 68,360,000</div><div>Αλγερία: 31,200,000</div><div>Μαρόκο: 30,120,000</div><div>Τυνησία: 9,600,000</div><div>Λιβύη: 5,120,000</div><div>2000-Νότια Ευρώπη-</div><div>Γαλλία: 59,330,000</div><div>Ιταλία: 57,650,000</div><div>Ισπανία: 40,000,000</div><div>Ελλάδα: 11,000,000</div><div>Πορτογαλία: 10,100,000</div><div>2050-Βόρεια Αφρική-</div><div>Egypt: 113,000,000</div><div>Algeria: 52,750,000</div><div>Morocco: 50,900,000</div><div>Tunisia: 12,600,000</div><div>Libya: 10,800,000</div><div>2050-Νότια Ευρώπη-</div><div>Γαλλία: 59,000,000</div><div>Ιταλία: 45,000,000</div><div>Ισπανία: 32,600,000</div><div>Ελλάδα: 9,300,000</div><div>Πορτογαλία: 9,000,000</div></div><br /> <a href="http://www.analystsforchange.org/">πηγή</a>

Η ανερχόμενη Ημισέληνος: Η επικράτηση του Ισλάμ τις επόμενες δεκαετίες στην Ευρώπη;

Του Ιωάννη Μιχαλέτου Οι τελευταίοι πέντε αιώνες της παγκοσμίου ιστορίας διακρίνονται από τη κυριαρχία του λεγόμενου «Δυτικού Πολιτισμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Δουκάτο του Αιγαίου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvRzJIWBXV585ESc8ruzsWguw-E-VFwJmtMyAAWmjlAS93eqXvYe6oMBTTke-F19Q4CyE2_NP7xz4KNcRQMTZPvyr6iyE2v9YWqRyjwxuN5BAdM032xDTctE3dbijTMwbahWZDgNbn1-Y/s1600/DU5KYH00.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvRzJIWBXV585ESc8ruzsWguw-E-VFwJmtMyAAWmjlAS93eqXvYe6oMBTTke-F19Q4CyE2_NP7xz4KNcRQMTZPvyr6iyE2v9YWqRyjwxuN5BAdM032xDTctE3dbijTMwbahWZDgNbn1-Y/s400/DU5KYH00.jpg" width="600" /></a></div><br /> <b>Η συγκρότηση του δουκάτου του Αιγαίου</b><br /> <br /> Η Βενετία αποκόμισε σημαντικά οφέλη από τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 1204. Καθώς είχε παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην άλωση της Κωνσταντινούπολης, έλαβε, τουλάχιστον στα χαρτιά, βάσει της συμφωνίας διανομής των βυζαντινών εδαφών με τους Φράγκους συμμάχους της, την περίφημη Partitio Terrarum Imperii Romaniae, το δικαίωμα κατάκτησης των 3/8 της βυζαντινής επικράτειας.<br /> <br /> Το ενδιαφέρον της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας του Αγίου Μάρκου για τον ελλαδικό χώρο και ειδικότερα για την ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου πελάγους είχε εκδηλωθεί από πολύ νωρίς (ήδη από το 10o αιώνα) και αποσκοπούσε στην απόκτηση ναυτικών βάσεων για την ανάπτυξη του θαλάσσιου εμπορίου της και τον έλεγχο των μεγάλων θαλάσσιων διαδρομών αφενός προς την Κωνσταντινούπολη και τον Εύξεινο Πόντο, αφετέρου προς την Κύπρο και τον ευρύτερο χώρο της ανατολικής Μεσογείου.<br /> <br /> Τα νησιά του Αιγαίου είχαν μοιραστεί σύμφωνα με την Partitio ανάμεσα στο Λατίνο αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης (Λήμνος, Σκύρος, Χίος, Σάμος, Κως, Σαμοθράκη και Τήνος), στους Σταυροφόρους (Δωδεκάνησα εκτός από τη Ρόδο, το μεγαλύτερο μέρος των Κυκλάδων και των Σποράδων) και στη Βενετία (Άνδρος, Αίγινα, Σαλαμίνα), αλλά η κατάκτησή τους δεν είχε ολοκληρωθεί, καθώς το όλο εγχείρημα απαιτούσε υψηλό κόστος. Επιπλέον, τόσο ο Λατίνος αυτοκράτορας όσο και η Βενετία ήταν απασχολημένοι με άλλες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η επιτακτική ωστόσο ανάγκη για την κατάκτηση των νησιών, δεδομένου ότι τα περισσότερα από αυτά είχαν μετατραπεί σε ορμητήριο πειρατών, ώθησαν τη Βενετία να εξουσιοδοτήσει τους υπηκόους της να επιχειρήσουν την κατάληψή τους με δικά τους μέσα, με την προϋπόθεση να αναγνωρίσουν την επικυριαρχία του Λατίνου αυτοκράτορα και να διατηρήσουν καλές σχέσεις μαζί του.<br /> <br /> Στην πρόσκληση αυτή της Βενετίας ανταποκρίθηκε ο στρατιωτικός Μάρκος Σανούδος, ανιψιός του δόγη της Βενετίας Ερρίκου Dandolo, ο οποίος είχε λάβει μέρος στην Δ΄ Σταυροφορία. Ο Σανούδος, υποσχόμενος φέουδα σε διάφορους, κυρίως βενετικής καταγωγής, ευγενείς και τυχοδιώκτες, κατέλαβε μεταξύ των ετών 1204 και 1207 το νησί της Νάξου και στη συνέχεια τα υπόλοιπα νησιά των Κυκλάδων. Ο δεύτερος Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης, Ερρίκος της Φλάνδρας (1206-1216), του παραχώρησε την εξουσία των νησιών που κατέκτησε προάγοντάς τα σε δουκάτο. Έτσι ο Μάρκος Σανούδος με τον τίτλο του δούκα του Αιγαίου ή του Αρχιπελάγους (duca dell’ Egeopelagi, duca dell’ Arcipelago) τέθηκε επικεφαλής του ομώνυμου δουκάτου, το οποίο εκτός από το νησί της Νάξου περιλάμβανε επίσης τα νησιά Πάρο, Αντίπαρο, Μήλο, Ίο, Κύθνο, Αμοργό, Κίμωλο, Σίφνο, Σίκινο, Σύρο και Φολέγανδρο.<br /> <br /> Τα υπόλοιπα νησιά που κατέλαβε ο Σανούδος μοιράστηκαν στους βενετσιάνους συνεργάτες του, ως αντάλλαγμα για τη συμμετοχή τους στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα το νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων να κατακερματιστεί σε διάφορες μικρές λατινικές ηγεμονίες. Συγκεκριμένα, ο Marino Dandolo, ανιψιός του δόγη της Βενετίας και ξάδελφος του Σανούδου, πήρε ως φέουδο την Άνδρο, οι αδελφοί Ghisi την Τήνο, την Μύκονο, την Κέα και τη Σέριφο (οι ίδιοι κατέλαβαν επίσης τα νησιά των Βόρειων Σποράδων, τη Σκύρο και ένα μέρος της Εύβοιας), οι Barozzi τη Σαντορίνη και o Leonardo Foscolo την Ανάφη. Όλοι οι παραπάνω τοπικοί ηγεμόνες τέθηκαν επικεφαλής των νησιών των Κυκλάδων ως υποτελείς του Μάρκου Σανούδου.<br /> <br /> <b>Εξουσία και επικυριαρχία στο δουκάτο του Αιγαίου</b><br /> <br /> Ο Μάρκος Σανούδος, παρόλο που είχε ισχυρούς δεσμούς με τη Βενετία, δεν φάνηκε διατεθειμένος να αναγνωρίσει την επικυριαρχία της Γαληνοτάτης, αλλά προτίμησε να κρατήσει τα νησιά των Κυκλάδων ως προσωπικό του φέουδο, αναγνωρίζοντας την επικυριαρχία του Λατίνου αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης. Η επικυριαρχία του Λατίνου αυτοκράτορα διήρκεσε μέχρι το 1248, οπότε μεταβιβάστηκε στους Βιλλεαρδουΐνους, τους Φράγκους ηγεμόνες της Πελοποννήσου, ενώ από το 1278 πέρασε στους Ανδεγαυούς της Σικελίας, που απέκτησαν τον έλεγχο της φραγκοκρατούμενης Πελοποννήσου και κατά συνέπεια και την επικυριαρχία των Κυκλάδων.<br /> <br /> Η Βενετία, αν και δεν κατάφερε να αναγνωριστεί ως επικυρίαρχος του δουκάτου, δεν έπαψε ποτέ να προσπαθεί να ελέγχει με κάθε τρόπο τα νησιά των Κυκλάδων. Η βενετική καταγωγή μάλιστα των ηγεμόνων του δουκάτου καθιστούσε πάντοτε την Γαληνοτάτη ρυθμιστικό παράγοντα. Έτσι στις Κυκλάδες διαμορφώθηκε ένα ιδιότυπο καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο οι αυθέντες των νησιών διατηρούσαν την αυτονομία τους ως υποτελείς των Φράγκων, ενώ παράλληλα βρίσκονταν κάτω από την άμεση επιρροή και προστασία της Βενετίας, η οποία μάλιστα σε περιόδους σοβαρής κρίσης δεν δίσταζε να καταλάβει προσωρινά κάποια από αυτά τα νησιά αναλαμβάνοντας η ίδια τη διακυβέρνησή τους.<br /> <br /> Η δυναστεία που ίδρυσε ο Μάρκος Σανούδος διήρκεσε ως το 1383, οπότε τη διοίκηση του δουκάτου ανέλαβε η οικογένεια των Κρίσπων [Cri(e)spo] μέχρι το 1566, έτος κατάλυσης του δουκάτου από τους Οθωμανούς.<br /> <br /> <b>Θεσμικό πλαίσιο και κοινωνικές σχέσεις στο δουκάτο του Αιγαίου</b><br /> <br /> Ο Μάρκος Σανούδος όρισε πρωτεύουσα του νησιωτικού κρατιδίου τη σημερινή πρωτεύουσα της Νάξου, τη Χώρα, την οποία ξαναέχτισε ουσιαστικά σύμφωνα με τα μεσαιωνικά πρότυπα. Για την ασφάλειά της φρόντισε να χτίσει στην κορυφή της, στη θέση της αρχαίας ακρόπολης, ένα ισχυρό πενταγωνικό κάστρο με αντίστοιχους γωνιακούς κυκλικούς πύργους, που σταδιακά έγιναν δώδεκα. Στο εσωτερικό του κάστρου ανέγειρε τα ανάκτορά του, καθώς επίσης τον καθολικό καθεδρικό ναό. Ο ίδιος φρόντισε να οχυρώσει το λιμάνι της πόλης, ενώ παράλληλα κατασκεύασε νεώρια για τις γαλέρες του στόλου καθώς και λιμενοβραχίονα για τον καλύτερο ελλιμενισμό των πλοίων.<br /> <br /> Ο ιδρυτής του δουκάτου εφάρμοσε στα νησιά των Κυκλάδων το φεουδαλικό σύστημα, χωρίζοντας τις κτήσεις του σε φέουδα, τα οποία μοίρασε στους δυτικούς εποίκους των νησιών έναντι στρατιωτικής και διοικητικής υπηρεσίας ή επικυριαρχικού τέλους. Οι τοπικοί αυτοί φεουδάρχες κατείχαν μεγάλες εκτάσεις γης και είχαν σημαντικά δικαιώματα τόσο επί της γης όσο και επί των αγροτών. Οι διάδοχοι του Μάρκου Σανούδου, εφαρμόζοντας πολιτική συμφιλίωσης με το γηγενή πληθυσμό, παραχώρησαν φέουδα όχι μόνο στους Λατίνους εποίκους των νησιών, αλλά και στους αυτόχθονες κατοίκους, ακόμη και σε αυτούς που ανήκαν σε κατώτερες κοινωνικά τάξεις, ενσωματώνοντάς τους με αυτόν τον τρόπο στην ιεραρχία του φεουδαρχικού συστήματος. Ο θεσμός της φεουδαρχίας ωστόσο, αν και προσαρμοσμένος στις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούσαν στο χώρο των Κυκλάδων, υπήρξε δυσβάσταχτος για το μεγαλύτερο μέρος του αγροτικού πληθυσμού. Το φεουδαλικό καθεστώς απέκτησε βαθιές ρίζες στα νησιά των Κυκλάδων και εξακολούθησε να επηρεάζει τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής ακόμη και μετά την κατάκτησή τους το 1566 από τους Οθωμανούς.<br /> <br /> Ο Μάρκος Σανούδος ίδρυσε στη Νάξο λατινική αρχιεπισκοπή που περιλάμβανε τις επισκοπές των νησιών Μήλου, Σαντορίνης, Τήνου και Σύρου. Ο ίδιος φαίνεται πως ακολούθησε φιλελεύθερη εκκλησιαστική πολιτική (αν και ορισμένοι ερευνητές έχουν διατυπώσει αντίθετη άποψη). Πάντως οι διάδοχοί του επιδίωξαν να επιβάλουν στο γηγενή πληθυσμό το λατινικό δόγμα, παραγκωνίζοντας τον ορθόδοξο κλήρο, με αποτέλεσμα την όξυνση των σχέσεων των δύο θρησκευτικών κοινοτήτων. Η θρησκεία αποτελούσε το κυρίαρχο κριτήριο που χώριζε τους ορθόδοξους κατοίκους των νησιών των Κυκλάδων από τους καθολικούς. Η θρησκευτική διάκριση όριζε σε μεγάλο βαθμό και την κοινωνική ιεραρχία. Στο πλαίσιο αυτό, πολλοί ήταν οι ορθόδοξοι που προσχώρησαν στον καθολικισμό. Από την άλλη μεριά, το πλήθος των τοιχογραφημένων ναών αυτής της περιόδου που είναι διάσπαρτοι στο ύπαιθρο των κυκλαδίτικων νησιών, κυρίως της Νάξου, και ακολουθούν τη βυζαντινή παράδοση ως προς την αρχιτεκτονική και την εικονογραφία των παραστάσεων, μαρτυρούν, σύμφωνα με τους περισσότερους ερευνητές, την αντίδραση μέρους του γηγενούς πληθυσμού στη λατινική κατάκτηση και την προσπάθειά του για τη διαφύλαξη του ορθόδοξου δόγματος.<br /> <br /> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvViptUdejbqsMIF9JgDhpit-dKX_W3N3yxSNZnYuHBFUty6XAu8OdhYGDza0s5I6bluRY-PeIxu7VoyJ1UoUy7Wh8WJ8eIpBRC2dMeMma4XeMS-lAvzILp0WcT-FENcxbMiqZbPHXJuk/s400/800px-Naxos_Venetian_Tower.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvViptUdejbqsMIF9JgDhpit-dKX_W3N3yxSNZnYuHBFUty6XAu8OdhYGDza0s5I6bluRY-PeIxu7VoyJ1UoUy7Wh8WJ8eIpBRC2dMeMma4XeMS-lAvzILp0WcT-FENcxbMiqZbPHXJuk/s320/800px-Naxos_Venetian_Tower.jpg" width="320" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ενετικός πύργος στη Νάξο (πύργος της Αγιάς), <br /> βρίσκεται στη ΒΔ. Νάξο</td></tr> </tbody></table><b>Ό</b><b>ρια του δουκάτου του Αιγαίου</b><br /> <br /> Τα όρια του δουκάτου του Αρχιπελάγους συχνά μεταβάλλονταν κατά τη διάρκεια του μακρόχρονου ιστορικού του βίου (1207-1566) είτε με την απώλεια νησιών που περιλαμβάνονταν αρχικά στις κτήσεις του Μάρκου Σανούδου είτε με την προσάρτηση άλλων νησιών, που κληρονόμησαν ως φέουδα οι συνεργάτες του. Έτσι για παράδειγμα, η Σίφνος παρέμεινε στο δουκάτο μέχρι το 1279, οπότε προσαρτήθηκε για μικρό χρονικό διάστημα, ως το 1307, στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ενώ στη συνέχεια περιήλθε στη δυναστεία των Da Corogna μέχρι το 1464 και κατόπιν στη δυναστεία των Gozzadini μέχρι το 1617. Η Άνδρος, το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, που αρχικά δόθηκε ως φέουδο στο Marino Dandolo, συνεργάτη του Μάρκου Σανούδου, πέρασε το 1233, μετά το θάνατο του Dandolo, στους Ghisi (1233-1250), οι οποίοι κατείχαν ήδη την Τήνο, τη Μύκονο, την Κέα και τη Σέριφο, ενώ στη συνέχεια περιήλθε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στη δικαιοδοσία του δουκάτου του Αρχιπελάγους (1250-1384)· τo 1384 την κυριαρχία του νησιού απέκτησαν οι Βενετοί Zeni (1384-1437), ενώ λίγο αργότερα τη θέση τους πήραν οι Βερονέζοι Sommaripa (1440-1566). Η Σαντορίνη, για να αναφέρουμε ένα ακόμη παράδειγμα, παρέμεινε στην κυριαρχία της οικογένειας των Barozzi από το 1207 μέχρι το 1335 (με εξαίρεση το διάστημα 1269-1296 που ανακτήθηκε από το Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο), ενώ στα μέσα του 14ου αιώνα, το 1335, περιήλθε στην κυριαρχία του δουκάτου του Αιγαίου, όπου έμεινε ως το 1566, ενώ μεσολάβησε μια δεκαετία διοίκησής της από την οικογένεια των Pisani (1477-1487). Ανάλογες μεταβολές παρατηρούνται στο καθεστώς των υπόλοιπων νησιών των Κυκλάδων.<br /> <br /> <b>Οι συνεχείς πολεμικές αντιπαραθέσεις</b><br /> <br /> Το δουκάτο του Αρχιπελάγους, δεδομένης της σημαντικής γεωστρατηγικής του θέσης, βρισκόταν στο στόχαστρο των δυνάμεων που είχαν συμφέροντα στο Αιγαίο: της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της Γένοβας, των Καταλανών και κυρίως της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ συχνά αποτέλεσε το επίκεντρο των συγκρούσεων της Βενετίας με τις αντίπαλές της δυνάμεις.<br /> <br /> Στα τέλη του 13ου αιώνα, ο Μάρκος Β΄ Σανούδος (1262-1303), ο εγγονός του ιδρυτή του δουκάτου, αντιμετώπισε τις δυνάμεις της αναγεννημένης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας του Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου. Ο Μιχαήλ κατάφερε να καταλάβει ορισμένα από τα νησιά των Κυκλάδων με τη βοήθεια κυρίως του λομβαρδικής καταγωγής ιππότη Λικάριου, ο οποίος μεταξύ των ετών 1276 και 1279 απέσπασε από τους Βενετούς ολόκληρη σχεδόν την Εύβοια και στη συνέχεια ένα μεγάλο αριθμό νησιών του Αιγαίου πελάγους. Η αντίδραση ωστόσο της Βενετίας υπήρξε άμεση και η βυζαντινή κυριαρχία των κυκλαδίτικων νησιών θα λήξει οριστικά με τη συνθήκη του 1310.<br /> <br /> Από τις αρχές του 14ου αιώνα, γίνεται ολοένα και περισσότερο αισθητή η τουρκική παρουσία στο Αιγαίο. Οι συνεχείς τουρκικές επιθέσεις, που τις περισσότερες φορές είχαν τη μορφή πειρατικών επιδρομών, ανάγκασαν συχνά τους δούκες να συμμαχήσουν με τους Ιωαννίτες ιππότες της Ρόδου, με τους Παλαιολόγους και με άλλους χριστιανούς ηγεμόνες προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον κοινό εχθρό.<br /> <br /> Η κατάσταση που επικρατούσε στα νησιά των Κυκλάδων ευνοούσε την ανάπτυξη της πειρατείας. Από το 14ο αιώνα και εξής στο χώρο των Κυκλάδων επιδίδονταν σε επιδρομές και οι Καταλανοί, οι οποίοι αποκόμιζαν μεγάλα κέρδη, κυρίως από το δουλεμπόριο.<br /> <br /> Η οθωμανική παρουσία στις Κυκλάδες θα γίνει περισσότερο απειλητική κατά τη διάρκεια του 15ου αιώνα και ιδίως μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από το Μωάμεθ Β΄ το 1453, όταν επικεφαλής του δουκάτου ήταν η οικογένεια των Κρίσπων (1383-1566). Μετά την πτώση του Μυστρά το 1460, της Λέσβου το 1462 και της Εύβοιας το 1470, η κατάκτηση των Κυκλάδων από τους Οθωμανούς αποτελούσε απλώς θέμα χρόνου, παρόλες τις προσπάθειες που κατέβαλε η Βενετία να διατηρήσει με συνεχείς πολέμους τα εμπορικά της συμφέροντα στην περιοχή. Η κατάσταση του δουκάτου επιδεινώθηκε από τις συνεχείς λεηλασίες των νησιών και τους αλλεπάλληλους πολέμους.<br /> <br /> <b>Οθωμανική κατάκτηση και κατάλυση του δουκάτου του Αιγαίου</b><br /> <br /> Η έναρξη του Γ΄ Βενετουρκικού πολέμου (1537-1540) σήμανε την κατάλυση των λατινικών φεουδαρχικών καθεστώτων στο Αιγαίο. Το 1537 ο κουρσάρος Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα λεηλάτησε και κατέλαβε τα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων για λογαριασμό των Οθωμανών. Ο δούκας της Νάξου Ιωάννης Δ΄ Κρίσπος (1517-1564) αναγκάστηκε να παραδοθεί και παρέμεινε στο αξίωμά του με την υποχρέωση να πληρώνει ετήσιο φόρο υποτέλειας στο σουλτάνο. Η βαριά φορολογία που επέβαλε ο διάδοχος του Ιωάννη, ο Ιάκωβος Δ΄ Κρίσπος (1564-1566), προκάλεσε τη δυσαρέσκεια των κατοίκων της Νάξου, οι οποίοι ζήτησαν από το σουλτάνο Σελίμ Β΄ να τους απαλλάξει από αυτόν. Έτσι το 1566, ο Οθωμανός αξιωματούχος Πιαλή Καπουδάν πασάς έπλευσε στις Κυκλάδες και κατέλαβε χωρίς αντίσταση τη Νάξο, θέτοντας τέρμα στη μακρόχρονη ιστορία του δουκάτου.<br /> <br /> Την ίδια χρονιά ο σουλτάνος Σελίμ Β΄ παραχώρησε τη διοίκηση των νησιών που απάρτιζαν το δουκάτο του Αιγαίου στον εβραίο Ιωσήφ Νάζι. Μετά το θάνατο του τελευταίου το 1579 τα νησιά ενσωματώθηκαν πλήρως στο οθωμανικό διοικητικό σύστημα. Παράλληλα, οι Οθωμανοί παραχώρησαν σε αρκετά από αυτά προνομιακό καθεστώς, το οποίο συνέβαλε στην ανάπτυξη των κοινοτικών τους θεσμών.<br /> <br /> Η κυριαρχία των Οθωμανών στην περιοχή θα ολοκληρωθεί λίγα χρόνια αργότερα, το 1617, με την κατάληψη των λατινοκρατούμενων νησιών των δυτικών Κυκλάδων (Σίφνος, Σίκινος, Κύθνος και Φολέγανδρος), τα οποία ανήκαν στην οικογένεια των Gozzadini από την Μπολόνια (οι Gozzadini είχαν κατορθώσει να ανακτήσουν τα νησιά αυτά το 1571), καθώς επίσης με την κατάκτηση της Κιμώλου, της μοναδικής κτήσης που είχε παραμείνει στην οικογένεια των Κρίσπων. Από τα νησιά των Κυκλάδων μόνο η Τήνος διέφυγε την οθωμανική κατάκτηση εκείνη την εποχή, παραμένοντας υπό βενετική κυριαρχία μέχρι και το 1715.<br /> <a href="http://logioshermes.blogspot.com/">πηγή</a>

Το Δουκάτο του Αιγαίου

Η συγκρότηση του δουκάτου του Αιγαίου Η Βενετία αποκόμισε σημαντικά οφέλη από τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 1204. Καθώς εί...

Διαβάστε την συνέχεια

Γεωστρατηγική ανάδειξη της Αρκτικής

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.elkeda.gr/images/stories/03510014_400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/03510014_400.jpg" width="600" /></a></div><br /> Οι στρατιωτικές ηγεσίες του κόσμου ετοιμάζονται πυρετωδώς για ένα νέο είδος (κυριολεκτικά) ψυχρού πολέμου στην Αρκτική. Όπως πιστεύουν, οι κλιματικές αλλαγές και η αναμενόμενη αύξηση της θερμοκρασίας, θα ανοίξει νέες πηγές φυσικών πόρων, νέους ναυτιλιακούς διαδρόμους και πολύ πιθανόν νέες στρατιωτικές συγκρούσεις. Ήδη, η περιοχή σφύζει από στρατιωτικές δραστηριότητες. Τον περασμένο μήνα, η Νορβηγία ολοκλήρωσε μια μεγάλη στρατιωτική άσκηση με την συμμετοχή 16.300 στρατιωτών από 14 χώρες. Οι συνθήκες ήταν τόσο σκληρές, που πέντε Νορβηγοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους όταν κατέπεσε αεροσκάφος τύπου C-130. <br /> Κάτι ανάλογο έκαναν πριν από δυο μήνες η Αμερική, ο Καναδάς και η Δανία, ενώ πραγματοποιήθηκε και σύσκεψη των αρχηγών των γενικών επιτελείων των μεγάλων αρκτικών δυνάμεων με αντικείμενο τη συζήτηση θεμάτων ασφαλείας της περιοχής. Τίποτα από αυτά δεν σημαίνει ότι σύντομα αναμένεται πόλεμος στον Βόρειο Πόλο. Όσο όμως αυξάνεται εκεί η ανθρώπινη παρουσία και η εξορυκτική δραστηριότητα, τόσο μεγαλώνει η ανάγκη ασφάλειας και ο κίνδυνος μιας στρατιωτικής αναμέτρησης.<br /> Σύμφωνα με επίσημα αμερικανικά γεωλογικά στοιχεία, το 13% του πετρελαίου που δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί, καθώς και το 30% του φυσικού αερίου, βρίσκονται στην Αρκτική. Και όσο αυξάνεται η θερμοκρασία, τόσο πιο προσβάσιμα στην ναυσιπλοΐα θα είναι τα νερά του Βόρειου Πόλου. Το πώς τα κράτη θα αντιμετωπίσουν τις κλιματικές αλλαγές, είναι ακόμη αβέβαιο. Αυτό όμως δεν εμποδίζει τις στρατιωτικές αρχές των εμπλεκομένων χωρών να ψάχνουν στρατηγικές, με την προοπτική ότι οι τρέχουσες  τάσεις θα συνεχιστούν ως έχουν.<br /> Η Ρωσία, ο Καναδάς, και οι ΗΠΑ είναι οι χώρες με τα μεγαλύτερα διακυβεύματα στην περιοχή. Οι ΗΠΑ, που εξαιτίας των μετώπων του Ιράκ και του Αφγανιστάν, αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, δείχνουν μια σχετική διστακτικότητα στο να εμπλακούν ενεργά στον Βόρειο Πόλο. Παρόλα αυτά, διαθέτουν τον πιο ισχυρό στόλο πυρηνικών υποβρυχίων, που μπορούν να κινούνται κάτω από τον Βόρειο Πόλο επί μήνες.<br /> Από την πλευρά της, η Ρωσία, με το 1/3 του εδάφους της να είναι μέσα στον αρκτικό κύκλο, τηρεί την πιο επιθετική στάση, προσπαθώντας να επιβληθεί ως  η αδιαμφισβήτητη υπερδύναμη της περιοχής.<br /> Όπως λέει ο καθηγητής πολιτικών επιστημών Rob Huebert, η Ρωσία έχει συνέλθει αρκετά από τις οικονομικές δυσκολίες της δεκαετίας του ‘90, και προσπαθεί να ξαναχτίσει τις «αρκτικές στρατιωτικές δυνατότητες» που είχε στο παρελθόν, οι οποίες αποτελούσαν κλειδί στην γενικότερη ψυχροπολεμική στρατηγική της ΕΣΣΔ. Για αυτό και έχει αυξήσει τις ναυτικές περιπολίες και τις υποβρύχιες δραστηριότητες στην περιοχή.<br /> Αυτή η στάση, οδήγησε και άλλες χώρες της περιοχής (Νορβηγία, Καναδά, και Δανία) στο να ξαναρχίσουν τις στρατιωτικές ασκήσεις που είχαν εγκαταλείψει με την πτώση της ΕΣΣΔ. Ακόμη και μη αρκτικές χώρες, όπως η Γαλλία, έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους για ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στον Βόρειο Πόλο. Όπως λέει ο Huebert, «μια ολόκληρη θαλάσσια περιοχή που μέχρι πρότινος ήταν αποκλεισμένη, σήμερα ανοίγει… υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επιδρούν, με αποτέλεσμα η στρατιωτική παρουσία στην περιοχή να αυξάνεται συνεχώς».<br /> Σημειώνοντας πως η Αρκτική θερμαίνεται δυο φορές πιο γρήγορα απ ότι ο υπόλοιπος πλανήτης, το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό ανακοίνωσε το 2009 μια στρατηγική τριών σκελών. Όπως λένε οι αρμόδιοι, το αμερικανικό ενδιαφέρον για την περιοχή είναι τεράστιο. Σύμφωνα όμως με πρόσφατες μελέτες της αμερικανικής Ναυτικής Σχολής Πολέμου, οι ΗΠΑ δεν είναι έτοιμες να επιχειρήσουν στην Αρκτική, καθώς στερούνται πλοίων ικανών να πλέουν στον παγωμένο ωκεανό, αλλά και των κατάλληλων επικοινωνιακών συστημάτων. Έτσι, σύμφωνα με τον καθηγητή της σχολής Walter Berbrick, «αντί τα άλλα κράτη να βασίζονται στο αμερικανικό ναυτικό για επιχειρήσεις στην αρκτική, για πρώτη φορά το ναυτικό αυτό θα εξαρτάται από άλλα κράτη για δυνατότητες δράσης, και πόρους…». Πρόσθεσε πως αν και ο πυρηνικός στόλος των ΗΠΑ αποτελεί τεράστιο ατού, οι Αμερικάνοι έχουν πολλά κενά, όπως είναι η παντελής έλλειψη παγοθραυστικών.<br /> Αναγνωρίζοντας πως το μέλλον θα παιχτεί στον Βόρειο Πόλο, η Αμερική ξεκίνησε να ρίχνει μεγάλα χρηματικά ποσά στη μελέτη της κλιματικής αλλαγής, και στις συνέπειες της, συνεργαζόμενη στενά με την επιστημονική κοινότητα, προκειμένου να χαράξει μια κατάλληλη στρατηγική.<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/">πηγή</a>

Γεωστρατηγική ανάδειξη της Αρκτικής

Οι στρατιωτικές ηγεσίες του κόσμου ετοιμάζονται πυρετωδώς για ένα νέο είδος (κυριολεκτικά) ψυχρού πολέμου στην Αρκτική. Όπως πιστεύουν, ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν ξηλώνει τον ΟΥΑΚ από το στράτευμα!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/Turkey-OYAK.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-44184" height="350" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/Turkey-OYAK.jpg" title="oyak" width="600" /></a></div><br /> Η Τουρκική Αεροδιαστημική Βιομηχανία εντείνει τις προσπάθειές για μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα σε διεθνές επίπεδο και ταυτόχρονα οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις χάνουν τα πολιτικά στηρίγματα κάτω από τα πόδια τους. Στόχος της διοίκησής της ΤΑΙ είναι να προβεί σε πώληση ποσοστού έως και 25% σε ιδιώτες επενδυτές. Η μετοχική σύνθεση της εταιρείας σήμερα αποτελείται από συμμετοχή σε ποσοστό 45% της Γενικής Γραμματείας Αμυντικών Βιομηχανιών και σε 55% από το Ίδρυμα για την Ενίσχυση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΟΥΑΚ).<br /> <br /> <br /> <br /> Το τελευταίο είναι ίδρυμα που ελέγχεται από την στρατιωτική ηγεσία και έχει στην κατοχή του μετοχές από 18 συνολικά αμυντικές βιομηχανίες της χώρας.<br /> Η αναδιάταξη αυτή πρόκειται να έχει άμεση επίπτωση στην κατανομή εξουσίας στο εσωτερικό πολιτικό σύστημα της Τουρκίας και έχει άμεση σχέση με την είδηση – ανάλυση του defence-point.gr για το ποια θα είναι η μελλοντική μορφή των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, σύμφωνα και με την ομιλία του Αμπντουλάχ Γκιούλ.<br /> Όπως δήλωσε και ο Μουράτ Μπαγιάρ, ο Γενικός Γραμματέας Αμυντικής Βιομηχανίας, στόχος είναι να επικεντρωθεί η κάθε αμυντική βιομηχανία στα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Δηλαδή, στην παραγωγή των συστημάτων στα οποία είναι αποδοτικότερη.<br /> Ταυτόχρονα, όμως, δήλωσε ότι στόχος είναι να μειωθεί η συμμετοχή του Ιδρύματος για την Ενίσχυση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στην αμυντική βιομηχανία. Για τις μικρότερες βιομηχανίες αυτό σημαίνει ότι θα μπορέσουν να αποκρατικοποιηθούν πλήρως ή να λειτουργήσουν ως αυτόνομες ιδιωτικές εταιρείες.<br /> Τέλος, ο Μουράτ Μπαγιάρ και ο ΥΕΘΑ, Ισμέτ Γιλμάζ, τόνισαν ότι η τουρκική κυβέρνηση θα προσπαθήσει να μειώσει τις απευθείας αναθέσεις του Ιδρύματος, με τις προμήθειες να γίνονται μέσω διαγωνισμών, ώστε να ενισχυθεί ο ιδιωτικός τομέας.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/Turkey-TAI.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-44186" height="375" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/Turkey-TAI.jpg" title="Turkey TAI" width="500" /></a><br /> <br /> Οι αποφάσεις αυτές είναι ένα ακόμα βήμα για τον περιορισμό της οικονομικής και κατ’ επέκταση πολιτικής ισχύος του στρατιωτικού καθεστώτος, στα πλαίσια της κατά το δυνατόν ήπιας μετάβασης στο νέο πολιτικό σύστημα. Ταυτόχρονα, οι αποφάσεις αυτές συνάδουν και με το μοντέλο ανοιχτής οικονομίας που προωθεί η τουρκική κυβέρνηση, προκειμένου να επιτύχει ανάπτυξη και να προσελκύσει νέες επενδύσεις.<br /> Υπό αυτές τις συνθήκες παραθέτουμε την ανάλυσή μας για τη σημασία της ομιλίας του Αμπντουλάχ Γκιούλ στην έδρα των Σχολών Πολέμου στην Κωνσταντινούπολη, η οποία επιβεβαιώνεται πλήρως από τις νέες εξελίξεις.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/?p=44109"><b>Ομιλία Γκιούλ: Τι Ένοπλες Δυνάμεις χρειάζεται η Τουρκία;</b></a><br /> Ο Τούρκος Πρόεδρος, Αμπντουλάχ Γκιούλ, ως ανώτατος αρχηγός των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, ζήτησε να γίνουν οι αναγκαίες μεταβολές για στη δομή δυνάμεών τους, προκειμένου αυτές να είναι ικανές να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.<br /> Κατά την ομιλία του σε νέους αξιωματικούς, στην έδρα της Διοίκησης Σχολών Πολέμου στην Κωνσταντινούπολη, τόνισε ότι πρέπει να γίνουν σημαντικές αλλαγές, οι οποίες θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολύ καιρό πριν. Σημαντικό ρόλο σε αυτό θα παίξει η αλλαγή νοοτροπίας, ώστε να χρησιμοποιηθεί έξυπνα η ισχύς των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή της Μεσογείου και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.<br /> Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι, οι πολιτικοί, οι οικονομικοί, οι πολιτισμικοί και οι κοινωνικοί παράγοντες έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται όλο και πιο σημαντικοί στην εξίσωση της ασφάλειας. Για το λόγο αυτό τόνισε πως μια σοφή δύναμη, ενδιαφέρεται όχι μόνο για την πολιτική και την στρατιωτική διάσταση, αλλά για τη δικαιοσύνη και τις ανθρώπινες αξίες. Και συμπέρανε λέγοντας πως, αυτή ακριβώς η δύναμη χρειάζεται για την Τουρκία.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/Turkey-Gul-army-21.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-44181" height="375" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/Turkey-Gul-army-21.jpg" title="Turkey Gul army 2" width="500" /></a><br /> <br /> Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, σύμφωνα με τον Αμπντουλάχ Γκιούλ, απαιτούνται διακλαδικές ικανότητες εκ μέρους των τριών κλάδων, η μείωση των δαπανών που δε συμβάλλουν στην αποτελεσματικότητα των ΤΕΔ, αύξηση της αναλογίας μάχιμου προσωπικού, αύξηση της ποιότητάς τους από ευκαιρίες που παρουσιάζονται στην οικονομία γενικότερα και την τουρκική αμυντική βιομηχανία ειδικότερα, καθώς και ενίσχυση των εγχώριων ικανοτήτων στις προμήθειες.<br /> Σε πολιτικό επίπεδο, τόνισε για μία ακόμη φορά ότι οι στρατιωτικές και οι πολιτικές ικανότητες πρέπει να συμπληρώνουν η μία την άλλη, θέτοντας τη δημοκρατία στο κέντρο του προβλήματος της σταθερότητας, της ευημερίας και της ασφάλειας κάθε χώρας.<br /> Η ομιλία του Αμπ. Γκιούλ έχει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Το πρώτο είναι η εμπέδωση του αισθήματος περί δημοκρατίας. Η Τουρκία έχει προχωρήσει σε μία μετάβαση στο εσωτερικό της, με σχετικά ήπιο τρόπο, αν τη συγκρίνουμε με μεταβάσεις άλλων κρατών στις διεθνείς σχέσεις. Για να εμπεδωθεί η δημοκρατία σε μία χώρα απαιτείται η υπαγωγή των ενόπλων δυνάμεων στις εντολές της πολιτικής ηγεσίας, «επιστροφή του στρατού στους στρατώνες» όπως λέγεται χαρακτηριστικά στις θεωρίες μετάβασης, εγκαθίδρυση της πολιτικής κοινωνίας και της κοινωνίας των πολιτών.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/Turkish-Armed-Forces2.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-44182" height="396" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/Turkish-Armed-Forces2.jpg" title="Turkish Armed Forces" width="500" /></a><br /> <br /> Ο λόγος του Αμπ. Γκιούλ, επί της ουσίας έθεσε αυτά τα ζητήματα στους νέους Τούρκους αξιωματικούς. Χαρακτηριστικά είναι τα σημεία όπου αναφέρει ότι οι στρατιωτικές ικανότητας της χώρας πρέπει να λειτουργούν συμπληρωματικά με τις πολιτικές. Πρόκειται, μεταξύ άλλων, και για διδάγματα των δυτικών στρατών από τις αντιαντάρτικες επιχειρήσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, αλλά και σε άλλες χώρες παλαιότερα.<br /> Η στρατιωτική ισχύς δεν αποτελεί αντίδοτο για κάθε πρόβλημα. Κι εδώ εισέρχονται οι παράγοντες της οικονομίας, της δημοκρατίας, της ευημερίας και των ανθρώπινων αξιών. Οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις βασίζονται στην στράτευση των πολιτών και λαμβάνουν τα χρήματά τους από τη φορολόγηση των πολιτών. Κατ’ επέκταση απαιτείται ορθή χρήση του προσωπικού τους, σεβασμός προς το προσωπικό αλλά και τους πολίτες (βλέπε και τα περί διώξεων ισλαμιστών στο στράτευμα, αλλά και αντιμετώπισης του Κουρδικού προβλήματος).<br /> Η δε αξιοποίηση των κονδυλίων πρέπει να είναι ορθολογική είπε ο Αμπ. Γκιούλ. Όχι εξοπλισμός μόνο για την ισχυροποίηση του στρατιωτικού καθεστώτος και της αυτοεπιβεβαίωσης του ρόλου του, αλλά δαπάνες για ξεκάθαρους πολιτικούς στόχους. Υπό αυτές τις συνθήκες θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τη θέση ότι, η Τουρκία επιθυμεί να εδραιωθεί ακόμα περισσότερο ως περιφερειακή στρατιωτική δύναμη. Όμως, η ανάπτυξη της στρατιωτικής ισχύος σε περιφερειακό επίπεδο ίσως να μπορεί να εξαναγκάσει τους πάντες σε «υποταγή», αλλά δεν πρόκειται να πείσει.<br /> Η στρατιωτική ισχύς, όμως, σε συνδυασμό με την πολιτική και οικονομική ισχύ, είναι σαφώς πιο ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση σε επίπεδο διεθνών σχέσεων. Είναι, όμως, και περισσότερο συναινετική πολιτική πρόταση στο εσωτερικό της χώρας. Εξάλλου οι διεθνείς σχέσεις δεν είναι μόνο μια μακρο-αντίληψη των πραγμάτων. Τα επίπεδα ανάλυσης στις διεθνείς σχέσεις που εισήγαγε ο Κένεθ Γουόλτζ με το βιβλίο του «Man, state and the state of war», είναι μια πολύ καλή αρχή για να κατανοούμε, μελετώντας, τις αλλαγές στο διεθνές σύστημα και τα περιφερειακά υποσυστήματά του.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/Turkey-digital-map1.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-44183" height="375" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/Turkey-digital-map1.jpg" title="Turkey digital map" width="500" /></a><br /> <div class="fb-like fb_edge_widget_with_comment fb_iframe_widget" data-font="verdana" data-href="http://www.facebook.com/pages/Defence-Pointgr/220855807940204" data-layout="button_count" data-send="false" data-show-faces="true" data-width="100"><span style="height: 20px; width: 100px;"></span></div><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a>

Ο Ερντογάν ξηλώνει τον ΟΥΑΚ από το στράτευμα!

Η Τουρκική Αεροδιαστημική Βιομηχανία εντείνει τις προσπάθειές για μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα σε διεθνές επίπεδο και ταυτόχρονα οι Τουρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Κόλαση, η "Τελική λύση" και οι Έλληνες Εβραίοι.Επέτειος του Ολοκαυτώματος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" height="360" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/cache/aousvits7_epizontes-474x350.jpg" width="600" /> </div><br /> <br /> <br /> Βενιζέλος Λεβεντογιάννης<br /> <br /> Η μυρωδιά...<br /> <div>Δεν μπορούσε με τίποτε να διώξει από τα ρουθούνια του αυτή τη μυρωδιά. Τον ζάλιζε, δεν την άντεχε. Ήθελε να αδειάσει το στομάχι του. Δεν μπορούσε να ανασάνει. Στριμωγμένος, επί 4 μερόνυχτα μέσα σε ένα βαγόνι χωρίς παράθυρα. Σαν αυτό που μεταφέρουν ζώα και εμπορεύματα. Τώρα μετέφερε εκείνον. Το πάτωμα στρωμένο με λίγα άχυρα, είχε γίνει βούρκος από τις ανθρώπινες ακαθαρσίες... ούρα... περιττώματα. Η μυρωδιά τον έπνιγε. Εκατό άνδρες ο ένας δίπλα στον άλλον, όρθιοι ταξίδευαν στα σκοτεινά. Τη μέρα έμπαινε ελάχιστο φως από τις χαραμάδες του ξύλινου βαγονιού. Δεν ήξερε πότε ξημερώνει και πότε βραδιάζει. Ένα αδιάκοπο ρυθμικό “πέρα δώθε” του έδειχνε ότι βρισκόντουσαν εν κινήσει. Ο μονότονος ήχος που κάνουν οι ράγες λες και έφτανε μέχρι τα βάθη του κεφαλιού του. Ήθελε να κλείσει τα αυτιά του να μην ακούει, ήθελε να σταματήσει να αναπνέει για να μην μυρίζει. Πεινούσε και δίψαγε. </div><div><img alt="" height="266" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits_treno1.jpg" width="400" /> </div><div><b style="font-weight: bold!important;">Μέσα σε ξύλινα βαγόνια...100 άνθρωποι στοιβαγμένοι<br /> <br /> </b>Ένα μικρό χεράκι δεν σταμάτησε λεπτό να τον αγγίζει. Με δυσκολία από τη ζαλάδα, χαμήλωσε το κεφάλι και τον είδε. Ο Ιωσήφ, ο 6χρονος γιος του. Του έσφιγγε τα δάχτυλα και τον κοίταζε. Τα ματάκια του ήταν συνεχώς βουρκωμένα. Φοβόταν. Μάτια μεγάλα, εκφραστικά γεμάτα με αγάπη και θαυμασμό που έχει ο κάθε γιος για τον πατέρα του.</div><div>Λίγες ημέρες πριν, περπατούσαν και οι δύο τους ανέμελοι στην πλατεία Αριστοτέλους. Φόραγαν τα καλά τους ρούχα και χαιρετούσαν τον κόσμο. Γνωστούς συγγενείς, φίλους. Στο στήθος τους ήταν καρφιτσωμένο το αστέρι του Δαυίδ. Ένα κίτρινο αστέρι διαστάσεων 10Χ10 εκατοστών. Το αστέρι του θανάτου τους. Η κονκάρδα όπως την έλεγε χαριτολογώντας. Ο μικρός έτρεχε μπροστά κυνηγώντας κάτι περιστέρια. Εκείνος κρατούσε σφιχτά το χέρι της αγαπημένης του γυναίκας. Η Σάρα έδειχνε περισσότερο ευτυχισμένη από ποτέ. Φώναξε στον Ιωσήφ να προσέχει να μην χτυπήσει και μετά έγειρε στον ώμο του και του ψιθύρισε εκείνο το: “Ελιέζερ σ'αγαπώ” που τον τσάκιζε. Το βράδυ η πόρτα του σπιτιού τους, χτύπησε βίαια. Τους έβγαλαν όλους έξω και τους χώρισαν. Πήγε να διαμαρτυρηθεί. Του είπαν άγρια, να το βουλώσει. Η Σάρα έκλαιγε, ο μικρός κοίταζε με ορθάνοιχτα μάτια εκείνους τους στρατιώτες με τις γκρίζες στολές να σπρώχνουν, να χτυπούν με τους υποκόπανους των όπλων και να φωνάζουν: “Juden Juden” .</div><div><img alt="" height="300" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits3_evraioi_plateia.jpg" width="535" /><br /> <b style="font-weight: bold!important;">Οι Γερμανοί συγκέντρωσαν όλους τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης στη πλ. Ελευθερίας<br /> </b></div><div><br /> Τους έβγαλαν στο δρόμο μαζί με πολλές άλλες οικογένειες. Κάποιοι ήταν σχεδόν γυμνοί, άλλοι μόνο με τα εσώρουχα τους, κάποιοι με τα νυχτικά και τις ρόμπες τους. Οι άνδρες με τις γκρίζες στολές, έψαχναν το σπίτι τους και πετούσαν από το μπαλκόνι τα υπάρχοντα τους. Ρούχα στροβιλίζονταν αργά στον αέρα, κορνίζες έπεφταν με ορμή και έσπαζαν με θόρυβο, μπαούλα ολόκληρα τσακίζονταν στην άσφαλτο πέφτοντας από ψηλά. Ο μικρός Ιωσήφ μετά το πρώτο σοκ τυλίχθηκε στο πόδι του πατέρα και δεν κοίταζε. Ο Ελιέζερ του χάιδευε τα μαλλιά προσπαθώντας να τον ηρεμήσει. Κοίταζε δεξιά και αριστερά να δει που βρισκόταν η Σάρα. Δεν την έβλεπε αλλά ήταν σίγουρος ότι άκουγε καθαρά τις φωνές της. Το κροτάλισμα ενός αυτόματου έκοψε τις φωνές όπως το μαχαίρι το βούτυρο. Ο Ελιέζερ αναπήδησε τρομαγμένος. Ο Ραβίνος Δανιήλ βρισκόταν στα δεξιά του, ξαπλωμένος καταμεσής στην Αγγελάκη. Μια λίμνη αίματος σχηματιζόταν ήδη κάτω από τα μαύρα ρούχα του...</div><div><img alt="" height="388" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits2_eisodos.jpg" width="600" /><br /> <b style="font-weight: bold!important;">"Η εργασία απελευθερώνει" είσοδος Άουσβιτς<br /> </b></div><div><br /> Το οξύ σφύριγμα της ατμομηχανής τον επανέφερε στην πραγματικότητα. Το τρένο σταμάτησε αργά. Οι εξαντλημένοι αμίλητοι επιβάτες του έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλον. Ο Ιωσήφ του έσφιξε περισσότερο το χέρι. Απόλυτη ησυχία. Ο Ελιέζερ αναρωτήθηκε που τους είχαν πάει. Ξαφνικά η μεγάλη συρόμενη ξύλινη πόρτα του βαγονιού άνοιξε. Ο παγωμένος αέρας που εισέβαλε ορμητικά στο βαγόνι τον αναζωογόνησε. Τα μάτια του πόνεσαν, από το ξαφνικό φως. Ήταν ημέρα και μάλιστα μια χιονισμένη ημέρα χωρίς ήλιο. Το βαγόνι άδειαζε. Πήρε στην αγκαλιά του τον γιο του και κατέβηκε αργά την ράμπα. Τώρα κρύωνε. Πάτησε στο χιονισμένο έδαφος και ένα χέρι τον έσπρωξε βίαια για να μπει σε μια ατελείωτη ανθρώπινη σειρά και να στοιχηθεί. Ένας στρατιώτης δίπλα του με δυσκολία συγκρατούσε ένα τεράστιο, σαν μικρή αρκούδα, σκούρο καφετί λυκόσκυλο. Το σκυλί είχε ξεγυμνώσει τα δόντια και του γαύγιζε. Στεκόταν στα πίσω πόδια του και τράβαγε δυνατά την αλυσίδα του.</div><div></div><div>Μόλις ο Ελιέζερ συνήθισε το φως, διέκρινε καθαρά που βρισκόταν και πάγωσε. Είδε τις ράγες του τρένου, να συνεχίζουν από εκεί που στεκόταν, και να χάνονται μέσα σε μια μεγάλη τετράγωνη είσοδο ενός παραλληλόγραμμου κτιρίου, χτισμένου από σκούρα καφέ τούβλα . Έμοιαζε με στόμα που ήταν έτοιμο να τους κατασπαράξει. Δίπλα, σε μια μεταλλική βαριά πόρτα δέσποζε μια πινακίδα που έγραφε: “Arbeit macht frei”, “η εργασία απελευθερώνει”.Υπό τα ουρλιαχτά των στρατιωτών, προχώρησε αργά στη σειρά του και καθώς έμπαινε στην είσοδο, διάβασε πεντακάθαρα: “Konzentrationslager Auschwitz-Birkenau”, “Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς – Μπίρκεναου” Ο Ελιέζερ εάν κατάφερνε να επιζήσει, δεν θα ξεχνούσε ποτέ εκείνη την ημέρα. Ήταν η 20η Μαρτίου του 1943...</div><div> <img alt="" height="450" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits2_eisodos_egxromi.jpg" width="600" /></div><div><b style="font-weight: bold!important;">Σαν τεράστιο στόμα η είσοδος των τρένων<br /> </b></div><div><b style="font-weight: bold!important;"><br /> Φεβρουάριος 1943, λίγες ημέρες πριν. Θεσσαλονίκη- Καμάρα</b></div><div>Οι δύο αξιωματικοί του Γερμανικού στρατού απολάμβαναν τον απογευματινό τους περίπατο. Ο κόσμος έκανε στην άκρη. Στητοί, επιβλητικοί παρά το κοντό μπόι του ενός, στο διάβα τους όλοι έτρεμαν. Οι στρατιωτικές τους στολές ήταν ατσαλάκωτες και οι μαύρες καλογυαλισμένες μπότες τους χτυπούσαν σε κάθε βήμα στο πεζοδρόμιο. Γύρω τους, φρουροί σε ετοιμότητα με το δάχτυλο στη σκανδάλη, τρεις στρατιώτες της Βέρμαχτ, περπατούσαν και εκείνοι και κοίταζαν βλοσυρά όποιον πλησίαζε.</div><div>“Ντίτερ, ειλικρινά είμαι έξαλλος. Δεν μπορεί αυτός ο παπάς να παίζει με το Τρίτο Ράιχ. Αυτό δεν έχει γίνει πουθενά στην Ευρώπη. Έτσι μου έρχεται μαζί με τους Εβραίους να στείλω για ...διακοπές στην Πολωνία όλους τους κατοίκους της πόλης”, είπε ο πιο κοντός αξιωματικός με τα σκληρά γαλανά μάτια. Στο άκουσμα του ονόματος του και μόνο, έτρεμε ολόκληρη η Ευρώπη. Χωρίς στολή η εμφάνιση του δεν σου γέμιζε το μάτι, η δράση του όμως ήταν συνώνυμη της κόλασης για τους Εβραίους: Hauptsturmfuhrer SS -λοχαγός- Αλόις Μπρούνερ. Το δεξί χέρι του Άντολφ Άιχμαν. Εδώ και λίγο καιρό ήταν επικεφαλής του “Γραφείου Μετανάστευσης Εβραίων”. Ήρθε στη Θεσσαλονίκη, για να επισπεύσει την “Τελική Λύση”.</div><div> <img alt="" height="459" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits8_sirmatoplagmata.jpg" width="600" /></div><div><b style="font-weight: bold!important;">Ελάχιστοι κατάφεραν να αποδράσουν <br /> <br /> </b>Ο άλλος αξιωματικός ήταν ο Ντίτερ Βισλιτσένι. Και οι δύο τους κατευθύνονταν στο κτίριο του “Sonderkommado den Sicherheitspolizei fur Judenangelegenheiten Saloniki-Agais” , του “Ειδικού Τμήματος της Αστυνομίας - Ασφαλείας για τα εβραϊκά ζητήματα Θεσσαλονίκης-Αιγαίου”.</div><div>Ο Βισλιτσένι ξεδίπλωσε ένα επίσημο έγγραφο από τη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης που έφερε τη σφραγίδα και την υπογραφή του Μητροπολίτη Γεννάδιου: “Μα καλά τι νομίζει ότι οι αξιωματικοί του Ράιχ είναι βλάκες; Γράφει ότι οι περισσότεροι Εβραίοι της πόλης είναι εκχριστιανισμένοι και παραθέτει έγγραφα. Φυσικά αγαπητέ Αλόις, θα γνωρίζεις ότι όλα είναι πλαστά. Ο παπάς προσπαθεί να σώσει όσους μπορεί αλλά δεν θα του περάσει.” Οι δύο αξιωματικοί κοντοστάθηκαν: “Κοίταξε και αυτή εδώ την παράγραφο. Όποτε τη διαβάζω με κάνει να θέλω να μπω μέσα στη Μητρόπολη και να μην αφήσω τίποτε όρθιο. Κοίτα τι γράφει: Οι αδιάρρηκτοι δεσμοί μεταξύ Χριστιανών και Εβραίων... και λίγο πιο κάτω τους αποκαλεί όλους Έλληνες ανεξάρτητα από το θρήσκευμα τους. Ειλικρινά σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν έχω δει τόσο απροκάλυπτα να παίρνουν θέση υπέρ των μιασμάτων για να τους σώσουν. Απαράδεκτον. Άσε που οι πληροφορίες μου λένε ότι πολλοί Εβραίοι της πόλης είναι και κομμουνιστές.” Αυτό που είπε ο Ντίτερ, του φάνηκε αστείο. Το επανέλαβε και δάκρυσε από τα γέλια: “Εβραίος και κομμουνιστής”</div><div><img alt="" height="451" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits5_plasti_tautotita.jpg" width="600" /><br /> <b style="font-weight: bold!important;">Δελτίο πλαστής ταυτότητας Ελληνίδας Εβραίας από τα Γιάννενα-η οικογένεια της χάθηκε<br /> </b></div><div><br /> Ο Αλόις Μπρούνερ έσκυψε ελαφρά το κεφάλι του. Τα πρόσωπο του πήρε μια σαδιστική έκφραση που ακόμη και ο Βισλιτσένι ανατρίχιασε. Δεν θα ήθελε με τίποτε και ποτέ, να πέσει στη δυσμένεια του. “ Εντάξει λοιπόν. Αφού το θέλει η εκκλησία τους να είναι εκχριστιανισμένοι όλοι αυτοί οι υπάνθρωποι, θα το δεχτούμε. Θα είναι χριστιανοί. Γράψε στην ημερήσια διαταγή ότι Θα συλληφθούν και θα αποσταλούν στο Άουσβιτς όλοι οι Εβραίοι της πόλης, από 5 χρονών και πάνω. Ακόμη και εκείνοι που έχουν εκχριστιανιστεί δύο γενιές πριν...”</div><div></div><div><b style="font-weight: bold!important;">Το δράμα</b></div><div>Στην πόλη της Θεσσαλονίκης αιώνες τώρα οι Εβραίοι άγγιζαν πολλές φορές, ακόμη και το 50% του πληθυσμού. Η πολυπληθής εβραϊκή κοινότητα της πόλης ήταν ακμάζουσα. Οι Έλληνες Εβραίοι κατείχαν σημαντικό μέρος της οικονομίας της πόλης. Ασχολιόταν κυρίως με το εμπόριο και τη μεταποίηση. Στη Θεσσαλονίκη εκδίδονταν και 3 Εβραϊκές εφημερίδες η Le Progress, η L’ Independant και η Messaggero. Το 1942 η κοινότητα ξεπερνούσε τους 50.000 ανθρώπους.</div><div>Με την έναρξη του Β παγκοσμίου πολέμου πήραν τα όπλα και πολέμησαν με ιδιαίτερο πάθος τον κατακτητή. Υπολογίζεται ότι 12.898 Έλληνες Εβραίοι πολέμησαν στον ελληνικό στρατό. Ένας από τους πλέον γνωστούς ήταν ο συνταγματάρχης Μορδεχάι Φριζής, ο οποίος πρώτος απώθησε επιτυχώς τους Ιταλούς, συνέτριψε τη μεραρχία “Τζούλια” αλλά αργότερα σκοτώθηκε από πυρά της ιταλικής αεροπορίας.</div><div><img alt="" height="399" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits_thessaloniki_ekseftelismos.jpg" width="600" /><br /> <b style="font-weight: bold!important;">Γερμανοί και Έλληνες συνεργάτες τους εξεφτελίζουν Εβραίους στη Θεσσαλονίκη<br /> </b></div><div><br /> Όταν η Θεσσαλονίκη έπεσε στους Γερμανούς ξεκίνησε ο εφιάλτης για τους Έλληνες Εβραίους. Στις 11 Ιουλίου του 1942, οι Γερμανοί τους συγκέντρωσαν όλους στην πλατεία Ελευθερίας και ξεκίνησαν την καταγραφή. Εκείνη την ημέρα πολλοί εκτελέστηκαν εν ψυχρώ και άλλοι υπήρξαν θύματα βασανισμού ή εξευτελισμού τόσο από Γερμανούς όσο και από ...Έλληνες συνεργάτες τους.</div><div>Μετά την βάναυση καταγραφή και την γκετοποίηση όλων των Εβραίων, η κοινότητα κινητοποιήθηκε. Γνώριζε ότι οι Γερμανοί θα έστελναν όλους του Έλληνες Εβραίους της πόλης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πλήρωσε το ποσόν των 2,5 δισεκατομμυρίων δραχμών για την ελευθερία της. Ο εφησυχασμός αυτός ήταν καταδικαστικός. Η κοινότητα με την ψευδαίσθηση της ασφάλειας, επέδειξε μια παθητική στάση, θεωρώντας ότι οι Γερμανοί δεν θα την αγγίξουν. Τελικά το μόνο που κατάφερε ήταν να καθυστερήσει η εκτόπιση ως τον Μάρτιο του 1943.</div><div></div><div>Εκείνο τον μήνα με εντολή των Μπρούνερ και Βισλιτσένι εστάλησαν στο Άουσβιτς στην Πολωνία 46.091 άνθρωποι. Συνολικά έγιναν 19 σιδηροδρομικές αποστολές από τη Θεσσαλονίκη στο Άουσβιτς με τρένα που πολλές φορές οι συρμοί τους αποτελούνταν από 50 ή και περισσότερα βαγόνια. Στο κάθε ξύλινο βαγόνι ήταν γραμμένα με κιμωλία τα εξής νούμερα: 75, 90, 110. Ο αριθμός των ανθρώπων που μετέφερε...</div><div><img alt="" height="468" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits_koitones.jpg" width="600" /><br /> <b style="font-weight: bold!important;">Άουσβιτς κοιτώνες ανδρών<br /> </b></div><div><br /> Η εκκλησία αλλά και το ΕΑΜ, φυγάδευσαν και έσωσαν πολλούς Έλληνες Εβραίους. Αρκετοί μάλιστα έγιναν ενεργά μέλη της Αντίστασης. Οι περισσότεροι Έλληνες έγραψαν στα υποδήματα τους την 4η παράγραφο της R-1483 γερμανικής διαταγής: “Οι μη Εβραίοι που κρύβουν Εβραίους, τους παρέχουν στέγη ή τους βοηθούν να διαφύγουν θα σταλούν σε στρατόπεδα εργασίας ή θα λάβουν μία πιο αυστηρή ποινή.”</div><div> Από τους 46.091 Εβραίους της Θεσσαλονίκης που εστάλησαν στο Άουσβιτς επέστρεψαν στην πόλη οι 1950...</div><div></div><div><b style="font-weight: bold!important;">Άουσβιτς Ιούνης 1943-Ταράτσα γυναικείων λουτρών</b></div><div>“Βλέπω δεν μιλάς πολύ λοχία;” Ο 19χρόνος Έρικ Σούλτς μόλις είχε πάρει την πρώτη του μετάθεση για το μέτωπο... Όχι ακριβώς στο μέτωπο. Λίγο πιο πίσω. Το μέτωπο ήταν ανατολικότερα. Ο Λοχίας των SS Ματίας Ούλκενραμ άναψε τσιγάρο δίχως να δώσει καμιά σημασία στον χαρούμενο φαντάρο: «Σε μια εβδομάδα ούτε εσύ θα μιλάς πολύ με αυτά που θα δουν τα μάτια σου εδώ» σκέφτηκε και συνέχισε να παρατηρεί την ατελείωτη ουρά που σχημάτιζαν ακριβώς κάτω από την ταράτσα του κτιρίου δεκάδες κοντοκουρεμένες σχεδόν φαλακρές, και σκελετωμένες γυναίκες. Σε λίγο θα έμπαιναν να κάνουν ομαδικά μπάνιο στα  γυναικεία λουτρά του στρατοπέδου. Φορούσαν όλες μια φαρδιά γκρίζα μπλούζα με χοντρές μαύρες κάθετες ρίγες, και ένα παντελόνι. Έσερναν τα βήματα τους η μια πίσω από την άλλη. Καμία δεν μίλαγε Ήταν ζωντανές νεκρές. <br /> <img alt="" height="431" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits_paidakia.jpg" width="600" /><br /> <b style="font-weight: bold!important;">Τα παιδία ήταν ο Νο 1 στόχος των Γερμανών. Τα εξολόθρευαν για να σταματήσουν τη συνέχεια της φυλής</b></div><div><br /> Ο Ματίας σηκώθηκε έφτιαξε το παντελόνι του και είπε στον Έρικ: « Έλα κοντά μου νεούδι να σε μάθω κάποια πράγματα. Τις βλέπεις όλες αυτές τις γυναίκες; Βλέπεις το αστέρι που έχει η κάθε μια στη μπλούζα της; Λοιπόν Το αστέρι του Δαυίδ σημαίνει ότι είναι Εβραίες. Είναι και οι περισσότερες. Εκείνη που την στηρίζουν να προχωρήσει δυο συγκρατούμενες της και έχει κόκκινο τρίγωνο αντί για αστέρι, είναι μίασμα κομμουνίστρια από τη Ρωσία. Το ίδιο σχήμα με ένα P πάνω από το αστέρι σημαίνει ότι είναι από την Πολωνία. Πάλι μίασμα. Να κοίτα καλά αυτές οι τέσσερις που μπαίνουν τώρα στην είσοδο είναι Πολωνές. Το μαύρο τρίγωνο, είναι τσιγγάνες κυρίως από τη Ρουμανία.» Ο ‘Ερικ συγκατάνευσε και χαμογέλασε: «Θα τις καταλάβω εύκολα αυτές και από το σκατόχρωμα του δέρματος τους»</div><div>Ο λοχίας τον κοίταξε άγρια: «Λοιπόν συνεχίζω μήπως και ανοίξουν τα μάτια σου. Πράσινο τρίγωνο είναι οι ποινικές. Αυτές δεν τις πειράζουμε πολύ. Κάποιες είναι και πολύ όμορφες και τις φέρνουμε στους κοιτώνες μας τα βράδια. Μωβ αστέρι σημαίνει Μάρτυρες του Ιεχωβά. Και ροζ…» Του έκλεισε παιχνιδιάρικα το μάτι και συνέχισε: «ροζ τρίγωνο είναι λεσβίες. Τα ίδια ισχύουν και για τους άνδρες απέναντι»<br /> <img alt="" height="409" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits_paidakia_eisodos.jpg" width="600" /><br /> <b style="font-weight: bold!important;">Άφιξη στο κολαστήριο<br /> </b></div><div><br /> Μια γυναικεία φωνή σε μια άγνωστη γλώσσα για τους δυο στρατιώτες, ακούστηκε από την ατελείωτη ουρά, από κάτω τους: « Ιωσήφ. Έλα κοντά μου μην βγαίνεις από τη σειρά. Έλα θα κάνουμε μπάνιο. Ο μπαμπάς είναι καλά. Είναι στην άλλη άκρη του στρατοπέδου. Τώρα θα μένεις με τη μαμά»</div><div>Ο Έρικ με τον ενθουσιασμό του νέου, σήκωσε ταχύτατα το mauzer 98k τουφέκι του, και από ψηλά σημάδεψε το 6χρονο παιδάκι που βγήκε από την ουρά. «’Αστο» μούγκρισε ο λοχίας. «Άστο και φέρε τα κουτιά.» Το πρόσωπο του Σούλτς συννέφιασε από την απογοήτευση αλλά στο άκουσμα της δεύτερη διαταγής, άστραψε. Έτρεξε να κάνει ότι τον διέταξε ο προϊστάμενος του. Σε δυο λεπτά είχε επιστρέψει ασθμαίνοντας.</div><div>«Πρόσεχε . Βάλε πρώτα τη μάσκα και έλεγξε ότι μπορείς να αναπνέεις. Έτσι μπράβο. Βάλε και τα λαστιχένια γάντια και έλα δίπλα μου». Οι δύο  άνδρες στην ταράτσα του κτιρίου έμοιαζαν από μακριά με πλάσματα από άλλο κόσμο. Φορούσαν αντιασφυξιογόνες μάσκες και λαστιχένια γάντια. Οι κινήσεις τους ήταν αργές και προσεκτικές. <br /> <img alt="" height="481" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits_paidakia_skeletomena.jpg" width="600" /><br /> <b style="font-weight: bold!important;">Σκελετωμένα παιδάκια. Τα συγκεκριμένα συμμετείχαν και σε πειράματα για την αντοχή στο κάψιμο<br /> </b></div><div><br /> Ο λοχίας ξεβίδωσε αργά τη μεταλλική σωλήνα που εξείχε από το πάτωμα της ταράτσας. Ήταν ο αεραγωγός. Περνούσε το οξυγόνο μέσα στο κτίριο. Το συγκεκριμένο λούκι οδηγούσε ακριβώς στα λουτρά. Ήταν ο εξαερισμός. Στη βάση της σωλήνας υπήρχε ένα τετράγωνο μεταλλικό δικτυωτό πλέγμα.: «Ήρεμα, με προσοχή. Δεν πέθανα στα βουνά της Γιουγκοσλαβίας και στο Βελιγράδι, κανόνισε να πεθάνω στην Πολωνία. Δώσε μου τα»</div><div>Άνοιξε και τα δυο του χέρια και ο Έρικ απέθεσε με προσοχή πέντε σαν από ύφασμα, μπαλάκια. Ο Ματίας τα έβαλε στο μεταλλικό πλέγμα και ύστερα με αργές κινήσεις πήρε ένα μπιντόνι με κάποιο υγρό. Το έριξε πάνω στα μπαλάκια που άρχισαν να αχνίζουν και μετά γρήγορα, βίδωσε πάλι, τη σωλήνα του αεραγωγού. Έκλεισε και βούλωσε το στόμιο και περίμενε. Δίχως να βγάλει τα μαύρα λαστιχένια γάντια έπιασε το κουτί που μέσα του είχε τα μπαλάκια. Το διάβασε και το έριξε μέσα σε μια μαύρη σακούλα που σφράγισε αμέσως. Το κουτί είχε ζωγραφισμένη μια νεκροκεφαλή και από πάνω με μαύρα γράμματα έγραφε ΖΥKLON B. Σαν από μακριά να άκουσε γυναικείες σπαρακτικές κραυγές ικεσίας και ουρλιαχτά. Μετά σιωπή… Το είχε συνηθίσει πια. Το χαμόγελο στο πρόσωπο του 19χρονου στρατιώτη των  Βάφεν SS, Έρικ Σούλτς, πάγωσε…</div><div><img alt="" height="432" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits_ZYKLON.jpg" width="600" /></div><div><b style="font-weight: bold!important;">27 Ιανουαρίου 1945-‘Αουσβιτς.</b></div><div>Ο βοριάς σάρωνε τα πάντα. Το τοπίο ήταν χιονισμένο. Σκοτείνιαζε. Οι στρατιώτες του Κόκκινου στρατού ακροβολίστηκαν περιμετρικά του στρατοπέδου. Νεκρική σιγή. Το Άουσβιτς ήταν άδειο. Οι Γερμανοί το είχαν εγκαταλείψει. Οι πόρτες ήταν ανοιχτές. ‘Όταν οι Σοβιετικοί σιγουρεύτηκαν ότι και τα τάνκς τους, είχαν κυκλώσει το χιονισμένο δάσος γύρω, όρμησαν μέσα  στο Άουσβιτς από κάθε πλευρά. Όποιον Γερμανό έπιαναν θα μετάνιωνε που γεννήθηκε Γερμανός. Σιγή. Είχαν φύγει…<br /> <img alt="" height="622" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ISTORIKA/aousvits4_ptomata.jpg" width="600" /><br /> <b style="font-weight: bold!important;">Φωτό από το TIME LIFE. Οι Γερμανοί προσπάθησαν να εξαφανίσουν τα πάντα</b></div><div><br /> Μέσα στο κολαστήριο κυκλοφορούσαν ελάχιστοι άρρωστοι , σκελετωμένοι, λίγο πριν τον θάνατο, άνθρωποι που δυσκολέυονταν να περπατήσουν. Οι σκληροτράχηλοι στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού αιφνιδιάστηκαν.  Είχαν ακούσει τις φήμες για αυτόν τον τόπο του θανάτου των βασανιστηρίων και των δακρύων αλλά δεν περίμεναν να συναντήσουν την εικόνα που έβλεπαν.<br /> Σε μια γωνία στην άκρη ενός ξύλινου παραπήγματος κάτω από έναν προβολέα, καθόταν ένας κρατούμενος. Κοίταζε προς τα γυναικεία λουτρά. Το πρόσωπο του ήταν μια μάσκα τρόμου. Το βλέμμα του ήταν άδειο. Ήταν κοντοκουρεμένος. Τα μάγουλα του δεν υπήρχαν. Ήταν ρουφηγμένα μέσα στο υπόλοιπο πρόσωπο. Ξεχώριζε μόνο η μύτη του. Δεν φορούσε πανωφόρι. Είχε φέρει τα γόνατα του στο στήθος του και τα αγκάλιαζε με τα σκελετωμένα του χέρια. Κουνιόταν πέρα δώθε ρυθμικά και μονολογούσε: « Σάρα μου…Ιωσήφ μου…Σάρα μου… Ιωσήφ μου…»</div><br /> <a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Η Κόλαση, η "Τελική λύση" και οι Έλληνες Εβραίοι.Επέτειος του Ολοκαυτώματος

Βενιζέλος Λεβεντογιάννης Η μυρωδιά... Δεν μπορούσε με τίποτε να διώξει από τα ρουθούνια του αυτή τη μυρωδιά. Τον ζάλιζε, δεν την άντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Stratfor:Η στρατηγική και οι επιλογές του Ιράν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" height="360" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/IRAK-IRAN-ISRAIL-SOMALIA/IRAN/cache/IRANARMY-474x315.jpg" width="600" /></div><br /> <br /> <br /> Η εθνική επιβίωση και η αυτονομία μπροστα στις ισχυρότερες περιφερειακές δυνάμεις όπως η Οθωμανική Τουρκία και η Ρωσικη Αυτοκρατορία ήταν το διλημμα που αντιμετωπιζε το Ιράν (και πριν απ΄αυτο η Περσία) επί αιώνες. Αν και πάντα πιο αδύναμη απο αυτες τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες το Ιράν επέζησε για τρείς λόγους: την γεωγραφική του τοποθεσία, τους φυσικούς πόρους και την διπλωματία. Το μεγεθος του Ιράν και το ορεινό έδαφος έκαναν τις στρατιωτικές εισβολές στην χωρα δύσκολες και επικίνδυνες. Επίσης το Ιράν είχε επαρκή δύναμη για να αποτρέπει επιθέσεις ενώ παράλληλα εμπλεκόταν σε «έξυπνες» διπλωματικές προσπάθειες.<br /> <br /> <br /> Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Ιράν ήρθε αντιμέτωπο με περιφερειακούς κινδύνους όπως το Ιράκ με το οποίο ηταν σε πόλεμο για δέκα χρόνια. Το Ιράν βρέθηκε αντιμέτωπο και με τις ΗΠΑ, των οποίων η δύναμη τελικά καθόρισε τις εξελίξεις στην περιοχή. Για όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ιδιαίτερα συμφέροντα στην περιοχή, το Ιράν δεν είχε αλλη επιλογη παρα να καθορίσει την πολιτική του λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη αυτο το δεδομένο. Για τον σάχη αυτο σήμαινε υποταγή στις Ηνωμένες Πολιτείες αν και διακριτικά επιχειρούσε να ελέγξει τις αμερικάνικες ενέργειες. Για την Ισλαμική Δημοκρατία, αυτο σήμαινε αντίσταση προς τις Ηνωμένες Πολιτείες επιχειρόντας όμως παράλληλα να εκμεταλλευτει τις αμερικάνικες ενέρηειες πρός όφελος των συμφερόντων του Ιράν. Όμως τόσο ο σάχης όσο και η Ισλαμική Δημοκρατία δρούσαν εντός των ορίων της παραδοσιακής Ιρανικής στρατηγικής.<br /> Η Ισλαμική Δημοκρατία αποδέχθηκε περισσότερο επιτυχημένη απο τον σάχη. Εκτέλεσε μια σύγχρονη εκστρατεία παραπληροφόρησης πριν τον πολεμο του Ιράκ, το 2003, για να πείσει τις Ηνωμένες Πολιτείες οτι μια εισβολή στο Ιράκ θα ήταν εύκολη απο στρατιωτική άποψη και οτι οι Ιρακινοί θα καλωσόριζαν τους Αμερικανούς. Αυτο τροφοδότησε την ήδη υπάρχουσα επιθυμία των ΗΠΑ για εισβολή στο Ιράκ. Σε δεύτερη φάση οι Ιρανοί βοήθησαν πολλες φατρίες στο Ιράκ να αντισταθούν στους Αμερικανούς, μετατρέποντας την κατοχή - και σχέδια τους για την ανοικοδόμηση του Ιρακ– σε εφιάλτη. Στην τελική φάση, αφου αποχώρησαν οι Αμερικανοί, το Ιράν χρησιμοποίησε την επιρροή του προκειμένου να διαχωρίσει και να παραλύσει το Ιράκ. <br /> Ως αποτέλεσμα αυτών των κινήσεων, το Ιράν πέτυχε δύο σκοπούς. Πρώτον, οι Αμερικανοί ξεφορτώθηκαν τον νούμερο ενα εχθρό του Ιράν, τον Σανταμ Χουσέιν, κάνοντας το Ιράκ «στρατηγικά ανάπηρο». Δεύτερον το Ιράν «βοήθησε» με τον τρόπο του στην αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτείων απο το Ιράκ. Το γεγονός αυτο δημιουργησε κενό στη χώρα υπονομεύοντας έτσι την αξιοπιστία των ΗΠΑ στην περιοχή – και επομένως τα σχέδια για περαιτέρω στρατιωτικές περιπέτειες στην Μέση Ανατολή.<br /> Οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή στις τελευταίες δεκαετίες δημιούργησαν μια μοναδική ευκαιρία για το Ιράν για πρώτη φορά μετά απο αιώνες.Η πτώση της Σοβιετικής ένωσης απελευθέρωσε πίεση απο τα βόρεια με αποτέλεσμα να μην υπάρχει πλέον καμία περιφερειακή δύναμη να αντισταθεί στο Ιράν. Επίσης με τις ΗΠΑ να έχουν επικεντρωθεί στο Αφγανιστάν και στον Πέρσικο κόλπο, η παγκόσμια υπερδύναμη έχει περιορισμένες στρατιωτικές επιλογές και ακόμα πιο λιγες πολιτικές επιλογές για να ενεργήσει κατά του Ιράν. <br /> <br /> <br /> <br /> Το Ιράν είχε πλέον την ευκαιρία να εμφανιστει ως μια περιφερειακή δύναμη και να μην αρκεστεί σε παραδοσιακές διπλωματικές μανούβρες που θα προστατεύουν απλά την Ιρανική αυτονομία και το καθεστώς. <br /> Κοιτάζοντας μάλιστα την Βόρεια Κορέα, οι Ιρανοί ανακάλυψαν μια περίπτωση που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν προς όφελος τους. Οι Βόρειοι Κορεάτες ήξεραν ότι το να έχουν ένα έτοιμο όπλο προς χρήση θα ήταν επικίνδυνο. Αλλά ένα πυρηνικό πρόγραμμα τους έδινε δύναμη – ένα μάθημα που οι Ιρανοί έμαθαν καλά. Απο την οπτική των Ιρανών ένα πυρηνικό πρόγραμμα κάνει τις Ηνωμένες Πολιτείες να τους πάρει στα σοβαρά αλλα και ταυτόχρονα να είναι επιφυλακτικοί απέναντι τους.<br /> <br /> Όμως ενώ το προγραμμα δεν είναι απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να είναι για το Ισραήλ. Το πρόβλημα των Ισραηλινών είναι οτι πρέπει να έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στις μυστικές τους υπηρεσίες όσο αφορά το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να ρισκάρουν ένα λανθασμένο υπολογισμό, το Ισραήλ όμως όχι. Αυτο είναι που κάνει το Ισραήλ απρόβλεπτο. Απο την Ιρανική σκοπιά όμως μια Ισραηλινή επίθεση μπορεί να είναι ευπρόσδεκτη. <br /> Το Ιράν δεν έχει πυρηνικά όπλα και μπορεί να ακολουθήσει την στρατηγική της Βόρειας Κορέας, δηλαδή να μην δημιουργήσει ποτέ ετοιμοπαράδοτα όπλα. Έαν το Ιράν όμως είχε όπλα και οι Ισραηλινοί έκαναν κάποια επίθεση που θα οδηγούσε στην καταστροφή τους, οι Ιρανοί θα ήταν όπως και πρίν την απόκτηση των όπλων. Όμως εάν η επιθεση για την καταστροφή των όπλων ήταν αποτυχημένη, το Ιράν θα καθίστατο πιο ισχυρό καθώς θα μπορούσε να κλείσει τα Στενά του Ορμούζ ως αντίποινα. Σε μια τέτοια περίπτωση οι Ηνωμένες Πολιτείες, η βασική εγγυήτρια δύναμη της παγκόσμιας θαλάσσιας ροής πετρελαίου, ή θα ασκούσε στρατιωτική πίεση στο Ιράν ή θα ξεκινούσε διαπραγματεύσεις προκειμένου να επανέλθει η ροή του πετρελαίου. <br /> Επομένως μια ισραηλινή επίθεση, είτε επιτυχημένη είτε αποτυχημένη, θα απειλούσε την παγκόσμια οικονόμια και παράλληλα θα έδινε στο Ιράν πρωταγωνιστικό ρόλο. Την ίδια στιγμή η εικόνα του Ισραήλ θα “τσαλακωνόταν”, με τις Ευρωπαικές και Ασιατικές δυνάμεις να ασκούν πίεση στις Ηνωμένες Πολιτείες για την ομαλή συνέχιση της διεθνούς ροής του πετρελαίου, μέσω διπλωματικών παραχωρήσεων και όχι δια της στρατιωτικής δράσης.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Stratfor:Η στρατηγική και οι επιλογές του Ιράν

Η εθνική επιβίωση και η αυτονομία μπροστα στις ισχυρότερες περιφερειακές δυνάμεις όπως η Οθωμανική Τουρκία και η Ρωσικη Αυτοκρατορία ήτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκο-ισλαμικός εθνικισμός και εξελίξεις στη Συρία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://nationalpride.files.wordpress.com/2012/04/turk-islam.jpg?w=600&h=445" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://nationalpride.files.wordpress.com/2012/04/turk-islam.jpg?w=600&h=445" width="600" /></a></div><br /> Του Χρήστου Μηνάγια<br /> <br /> Πριν ένα χρόνο οι σχέσεις Τουρκίας-Συρίας αποτελούσαν το σύμβολο της επιτυχίας της τουρκικής διπλωματίας και του στρατηγικού βάθους του υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. Οι δύο χώρες σε σύντομο χρονικό διάστημα προώθησαν τη στρατηγική τους συνεργασία, διοργάνωσαν κοινές κυβερνητικές συνεδριάσεις, άνοιξαν τα σύνορα, κατήργησαν τη βίζα, διεύρυναν τις εμπορικές σχέσεις τους και ανέπτυξαν τη στρατιωτική τους συνεργασία. Όμως, μετά την εξέγερση του συριακού λαού εναντίον του εθνικιστικού καθεστώτος Μπάαθ, η Τουρκία άλλαξε πολιτική, αποστασιοποιήθηκε από τον πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ, υποστηρίζει τους αντικαθεστωτικούς και απειλεί τη Συρία με λήψη στρατιωτικών μέτρων, όπως η δημιουργία ζώνης ασφαλείας εντός του συριακού εδάφους. <b style="font-style: italic ! important;"><br /> <br /> <b style="font-style: italic ! important;"><b style="font-weight: bold!important;">Κουρδικό Πρόβλημα</b><br /> <br /> </b></b>Το κουρδικό πρόβλημα με την πάροδο του χρόνου αποκτά όλο και μεγαλύτερη σημασία. Στο παρελθόν οι Τούρκοι προσπάθησαν να το επιλύσουν κατά βάση με στρατιωτικά μέτρα, στρατηγική η οποία τελικά δεν τους δικαίωσε. Τώρα, η νέα τουρκική στρατηγική φαίνεται ότι δεν αποσκοπεί στην επίλυση του εν λόγω προβλήματος, αλλά επιδιώκει να θέσει υπό τον έλεγχο του αυταρχικού κρατικού μηχανισμού της χώρας, όλους τους πολιτικούς φορείς και τα ένοπλα τμήματα των Κούρδων. Οι επιχειρήσεις εναντίον του ΡΚΚ, οι διάφορες συνεργασίες της Άγκυρας σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, οι συλλήψεις των μελών της ΚCK (Ένωση Κοινοτήτων Κουρδιστάν) και η σκληρή στάση έναντι του κουρδικού κόμματος BDP έχουν ως στόχο τη δημιουργία μηχανισμών ελέγχου και ποδηγέτησης του κουρδικού λαού. Το κυβερνόν κόμμα ΑΚΡ πιθανόν δεν προτίθεται να λάβει κανένα πολιτικό ρίσκο για να επιλύσει το κουρδικό πρόβλημα, επειδή όπως ισχυρίζεται, αυτό δεν δημιουργήθηκε επί των ημερών του και το πολιτικό κόστος δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Άλλωστε, η κυβέρνηση του Ερντογάν θεωρεί ότι ο τουρκικός λαός συνήθισε πλέον να ζει με το κουρδικό πρόβλημα και τις επιχειρήσεις του ΡΚΚ. Συνακόλουθα δε, Τούρκοι αναλυτές, προσκείμενοι στον ισλαμιστή πρωθυπουργό, αναφέρουν ότι το κουρδικό δεν δημιουργεί προβλήματα ούτε στην εξωτερική πολιτική της χώρας τους, ούτε στη διαχείριση των περιφερειακών ισορροπιών, ειδικά σε ότι αφορά τη Μέση Ανατολή.<br /> <br /> Όμως, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική δεδομένου ότι η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρά ενδημικά προβλήματα. Η εκτίμηση αυτή και οι δύσκολες εσωτερικές ισορροπίες αποτυπώνονται με αρκετή σαφήνεια σε άρθρο του Τούρκου δημοσιογράφου Semih İdiz με τίτλο: «Η Τουρκία τείνει να διασπασθεί», όπου αναγράφονται τα εξής: «Εάν εξετάσουμε κοινωνιολογικά τη σημερινή Τουρκία θα διαπιστώσουμε ότι είναι μια χώρα σοβαρά διασπασμένη σε εθνικό, θρησκευτικό και ιδεολογικό επίπεδο. Η κατάσταση αυτή αντί να βελτιωθεί γίνεται ακόμη χειρότερη.» (εφημερίδα Milliyet/17-3-2012). Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι η συγκεκριμένη άποψη συμπίπτει με τις απαιτήσεις του Κούρδων για αυτονομία και συγκεκριμένα του Selahattin Demirtaş, προέδρου του κουρδικού κόμματος BDP, ο οποίος δήλωσε τα εξής: «Εάν διαμελισθεί το Ιράκ θα δημιουργηθεί το ανεξάρτητο κράτος του Κουρδιστάν. Στη Συρία θα μπορέσει να δημιουργηθεί Κουρδιστάν. Εξάλλου και στο Ιράν υπάρχει η Διοικητική Περιφέρεια του Κουρδιστάν. Στην περίπτωση αυτή όλη η νότια Τουρκία, από το Iğdır μέχρι το Hatay, θα συνορεύει με το επίσημο Κουρδιστάν… Εμείς επιθυμούμε σε όλη την Τουρκία να υπάρχουν αυτόνομες (αυτοδιοικούμενες) περιοχές. Για παράδειγμα το Κουρδιστάν (νοτιοανατολική Τουρκία) μπορεί να χωρισθεί σε τέσσερεις αυτόνομες περιοχές. Έχουμε την άποψη ότι στην Τουρκία μπορεί να δημιουργηθούν 18-20 αυτόνομες περιοχές. Αυτές θα διοικούνται από το κόμμα που θα κερδίζει τις εκλογές. Εμείς δεν προτείνουμε ένα μοντέλο αυτονομίας που θα στηρίζεται στην εθνική ταυτότητα…» (εφημερίδα Milliyet/10-4-2012).<br /> <br /> Εκτός τούτου, το κουρδικό πρόβλημα ενόψει των εξελίξεων στη Συρία έχει λάβει μια περίπλοκη μορφή η οποία πιθανόν θα επηρεάσει όλους τους Κούρδους της περιοχής. Άλλωστε, δηλώσεις Κούρδων αξιωματούχων όπως, «Η ένωση όλων των Κούρδων θα δημιουργήσει το Μεγάλο Κουρδιστάν» αποτελεί συχνό κομμάτι της τουρκικής επικαιρότητας.<b style="font-style: italic ! important;"><b style="font-style: italic ! important;"><br /> <br /> <b style="font-style: italic ! important;"><b style="font-weight: bold!important;">Δημιουργία ζώνης ασφαλείας</b><br /> <br /> </b></b></b>Το όρος Καντίλ ευρίσκεται στην περιοχή του βορείου Ιράκ και αποτελεί τη κύρια βάση των ανταρτικών δυνάμεων του ΡΚΚ. Η στρατηγική σημασία του όρους αυτού εστιάζεται στο γεγονός ότι αφενός ευρίσκεται περίπου 50 km νοτίως του τριγώνου Τουρκία-Ιράκ-Ιράν, αφετέρου από εκεί διέρχονται οι διάδρομοι που ενώνουν τους Κούρδους του Ιράν με τους Κούρδους του Ιράκ και της Συρίας. Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, μέσω των διαδρόμων αυτών, το Ιράν παρέχει υποστήριξη στη Συρία σε οπλισμό, πυρομαχικά και ανθρώπινο δυναμικό. Στο ίδιο πλαίσιο δραστηριοποιείται και το ΡΚΚ προωθώντας δυνάμεις ανταρτών στη Συρία επιδιώκοντας να επανακτήσει την ισχύ που είχε επί εποχής Οτσαλάν χρησιμοποιώντας το συριακό έδαφος ως βάση του κουρδικού αγώνα.<br /> <br /> Αναφορικά με την επιδίωξη της Άγκυρας να εκκενωθούν οι βάσεις του ΡΚΚ στο όρος Καντίλ, οι τουρκικές υπηρεσίες πληροφοριών, στις εκθέσεις τους, εκτιμούν ότι αυτό θα δημιουργήσει ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα. Συγκεκριμένα, το κενό που θα υπάρξει στην περιοχή θα καλυφθεί από αντίστοιχες ιρανικές οργανώσεις, οι οποίες θα υποστηρίξουν τη στρατηγική της Τεχεράνης για τον έλεγχο του Ιράκ και θα προκαλέσουν την κήρυξη ενός ιδιόμορφου πολέμου και αναταραχών τόσο στο βόρειο Ιράκ όσο και στο εσωτερικό της Τουρκίας. Επίσης, στις εκθέσεις αυτές προτείνεται η άμεση δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας σε συνεργασία με την Κουρδική Περιφερειακή Διοίκηση του Βορείου Ιράκ προκειμένου να αποκοπεί ο διάδρομος που διέρχεται από το όρος Καντίλ. Για το λόγο αυτό το τελευταίο χρονικό διάστημα οι Τούρκοι άρχισαν να εγκαθιστούν στρατιωτικές δυνάμεις, κατανεμημένες σε μικρές ευέλικτες ομάδες των 10 ατόμων, σε στρατηγικά σημεία βάσει των οποίων θα χαραχθούν τα όρια μιας πιθανής ζώνης ασφαλείας. Τα τμήματα αυτά, συνολικής δύναμης 700 ατόμων, ολοκλήρωσαν την προετοιμασία τους πριν από 4 μήνες και ανήκουν στις Μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων της Jandarma (JÖH). Επισημαίνεται ότι για τους Τούρκους, το σημείο κλειδί της εν λόγω περιοχής ασφαλείας ευρίσκεται στο τρίγωνο Τουρκία-Ιράκ-Συρία.<br /> <br /> Όπως γίνεται κατανοητό οι τουρκικές αρχές ασφαλείας εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο της δημιουργίας μιας ζώνης ασφαλείας, σε αντίθεση με τις προτάσεις έγκριτων Τούρκων δημοσιογράφων και αναλυτών οι οποίοι προβάλλουν τα ακόλουθα αντεπιχειρήματα:<br /> <br /> • Δεν υφίσταται ακόμη κανένα εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης της Συρίας σε περίπτωση πτώσης του Άσαντ. <br /> • Μια ενδεχόμενη στρατιωτική επιχείρηση για τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας εντός του συριακού εδάφους θα διασπάσει τη χώρα σε εθνικούς, θρησκευτικούς και δογματικούς θύλακες, ενώ αποτελεί γρίφο η χάραξη των ορίων της εν λόγω ζώνης.<br /> • Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν διαθέτουν τον κατάλληλο οπλισμό και εξοπλισμό για τη διεξαγωγή μιας τέτοιας ασύμμετρης επιχείρησης.<br /> • Η Τουρκία εξαρτάται ενεργειακά από τη Ρωσία και το Ιράν, οι οποίες θεωρούνται στρατηγικοί σύμμαχοι της Συρίας.<br /> •Υπάρχουν πληροφορίες ότι το καθεστώς του Άσαντ παρέχει κεκαλυμμένη υποστήριξη στο ΡΚΚ. Σε περίπτωση που εμπλακεί η Τουρκία σε μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Συρίας τότε είναι σίγουρο ότι παρόμοια τακτική θα εφαρμοσθεί και από το Ιράν.<br /> • Ενδέχεται να διεθνοποιηθεί το κουρδικό πρόβλημα.<br /> • Θα πληγεί η οικονομία της Τουρκίας.<br /> • Θα διασπασθεί η τουρκική κοινή γνώμη λόγω της πόλωσης που υπάρχει μεταξύ Αλεβήδων-Σουνιτών, Κούρδων-Τούρκων και Ισλαμιστών-Κεμαλιστών.<br /> • Σε περίπτωση προσβολής των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν από το Ισραήλ την περίοδο διεξαγωγής της στρατιωτικής επιχείρησης εναντίον της Συρίας, θα θεωρηθεί ότι η Τουρκία έχει συμμαχήσει με το Ισραήλ και ενεργεί από κοινού εναντίον της «σιιτικής ημισελήνου».<br /> • Σε περίπτωση που αποφασισθεί από τους διεθνείς οργανισμούς η στρατιωτική παρέμβαση στη Συρία, η Τουρκία δεν θα πρέπει να ενεργήσει μονομερώς διότι υπάρχει ο κίνδυνος το εν λόγω πρόβλημα να μετατραπεί σε τουρκο-συριακό πρόβλημα. Επίσης, μία μονομερής τουρκική στρατιωτική επέμβαση πιθανόν να θεωρηθεί από τις αραβικές χώρες ότι η Άγκυρα υλοποιεί τις νεο-οθωμανικές της φιλοδοξίες και το συριακό πρόβλημα να μετατραπεί σε τουρκο-αραβικό πρόβλημα.<br /> <br /> Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη πως η εικόνα που προκύπτει από την εσωτερική κατάσταση της Τουρκίας καταδεικνύει ότι η χώρα τείνει να γίνει περισσότερο εθνικιστική. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η ακόλουθη δήλωση του υπουργού Εξωτερικών Νταβούτογλου στο συνέδριο του κόμματός του στην Konya στις 7-4-2012: «Το κόμμα ΑΚΡ ανέλαβε την αποστολή ενός νέου nizam-ı âlem και θα αναδείξει το ιερό έθνος μας σε μια παγκόσμια δύναμη. Μέχρι το 2023 θα ξανασυναντηθούμε (ξανασμίξουμε) με τα αδέλφια μας (τους Τούρκους) που βρίσκονται στα εδάφη που χάσαμε την περίοδο 1911-1923 και στα εδάφη από τα οποία αποχωρήσαμε. Αυτό αποτελεί ένα επιτακτικό ιστορικό καθήκον.» (σ.σ. Η εννοιολογική ερμηνεία του όρου nizam-ı âlem αφορά στη τάξη, την ομαλότητα και την οικονομική σταθερότητα που εξουσιάζει τη γη και το σύμπαν. Επίσης, στην Τουρκία υπάρχει μια θρησκευτικο-πολιτικο-ιδεολογική εθνικιστική κίνηση με την ονομασία nizam-ı âlem που έχει ως στόχο την ανάδειξη της τουρκο-ισλαμικής παιδείας και πολιτισμού.) <br /> <br /> Η παραπάνω άποψη οφείλεται σε τέσσερις λόγους: πρώτον, το κουρδικό πρόβλημα με την πάροδο του χρόνου οδηγείται σε αδιέξοδο. Από τη μια πλευρά η κυβέρνηση σκληραίνει τη στάση της έναντι των Κούρδων και από την άλλη οι κουρδικές απαιτήσεις για αυτονομία και ανεξαρτησία αποσυντονίζουν τους Τούρκους εθνικιστές και διεγείρουν τα αντανακλαστικά του τουρκο-ισλαμικού εθνικισμού. Δεύτερον, το πρόβλημα με την Αρμενία και τη γενοκτονία των Αρμενίων οξύνεται σταδιακά και εκτιμάται ότι βραχυπρόθεσμα θα λάβει μεγαλύτερες διαστάσεις. Τρίτον, η Κυπριακή Δημοκρατία τον Ιούλιο θα αναλάβει την Προεδρεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Τουρκία απειλεί ότι θα παγώσει επίσημα την ευρωπαϊκή της πορεία. Στο γεγονός αυτό εάν προστεθούν και οι ενεργειακές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, τότε είναι βέβαιο ότι το εθνικιστικό ρεύμα στην Τουρκία θα προβάλει έντονα τόσο το Εθνικό Ζήτημα της Κύπρου (Μilli Dava Kıbrıs) όσο και την εναντίωσή του προς τη Δύση. <br /> <br /> Σε ότι αφορά στις εξελίξεις στη Συρία, το ενδιαφέρον της Άγκυρας δεν εστιάζεται ούτε στην πτώση του εν λόγω καθεστώτος, ούτε στα προβλήματα του συριακού λαού. Οι πραγματικές προθέσεις των Τούρκων σχετίζονται με τον ηγετικό ρόλο που διεκδικούν στη Μέση Ανατολή και τον περιορισμό της επιρροής του Ιράν και του Ισραήλ. Ειδικότερα, εάν ανατραπεί ο Άσαντ και εάν διασπασθεί η Συρία σε δύο κράτη, θα πρέπει να αναμένεται ότι η Άγκυρα θα διεκδικήσει ενεργό ρόλο στις πολιτικές παρεμβάσεις που θα ακολουθήσουν (σ.σ. Η διάσπαση της Συρίας σε δύο κράτη συζητήθηκε κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Κόφι Ανάν στη Δαμασκό). Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι οι Τούρκοι αφενός επιδιώκουν την πολιτική και πολιτιστική διείσδυση στη Συρία, αφετέρου διότι άρχισαν να προβάλλουν την εθνική ταυτότητα των Τουρκμένων της Συρίας και να τους οργανώνουν σε πολιτικό κόμμα.<br /> <br /> Τέλος, οι απειλές του Ιράν προς την Τουρκία, οι εντάσεις που υπάρχουν με τη Συρία και η δρομολογούμενη ανακήρυξη του βορείου Ιράκ ως το ανεξάρτητο κράτος του Κουρδιστάν είναι βέβαιο ότι θα επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση και η χρεωκοπία της πολιτικής των «μηδενικών προβλημάτων» θα είναι προφανής. <br /> <a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Τουρκο-ισλαμικός εθνικισμός και εξελίξεις στη Συρία.

Του Χρήστου Μηνάγια Πριν ένα χρόνο οι σχέσεις Τουρκίας-Συρίας αποτελούσαν το σύμβολο της επιτυχίας της τουρκικής διπλωματίας και του στρ...

Διαβάστε την συνέχεια