Υβριδικός πόλεμος. Από τη ρωσική στρατολόγηση μεταναστών έως Τανάγρα και Κρήτη. Οι… αόρατοι πράκτορες.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ab9692c89a7da2c028c356203ef96ce4_XL.jpg" width="705" /><br /><br /><div>Η Κρήτη βιώνει μια πρωτοφανή έξαρση των μεταναστευτικών ροών, με τις αφίξεις να έχουν αυξηθεί κατά 420% σε σχέση με το 2024<br /><br />Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται ο υβριδικός πόλεμος και από ό,τι φαίνεται… η Ελλάδα δεν έχει γλυτώσει. Μάλιστα, η πληροφορία ότι η Ρωσία στρατολογεί μετανάστες για «να διαπράττουν εγκλήματα, να διαδίδουν φόβο» προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία δεδομένων της μεταναστευτικής κρίσης που βιώνει η Ελλάδα με επίκεντρο την Κρήτη…<br />Μόλις χθες Πέμπτη (9/7/2025) τέσσερα άτομα ασιατικής καταγωγής (Κίνα) εντοπίστηκαν να φωτογραφίζουν εγκαταστάσεις της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας και της 114 Πτέρυγας Μάχης. Τους εντόπισε αρχικά η ασφάλεια της ΕΑΒ και τους ζήτησε να απομακρυνθούν. Ωστόσο, εκείνοι μετακινήθηκαν κάτω από μια γέφυρα και συνέχισαν να φωτογραφίζουν μαχητικά Rafale.<br />Επίσης, στα τέλη Ιουνίου, ένας 26χρονος Αζέρος συνελήφθη στη Σούδα της Κρήτης, ο οποίος φέρεται να είχε μισθώσει ξενοδοχείο σε πολύ κοντινή απόσταση από την αεροναυτική βάση και πραγματοποιούσε φωτογραφίσεις πιθανών στόχων τόσο της βάσης στη Σούδα όσο και πλοίων πολεμικών ενδεχομένως, τα οποία έμπαιναν και έβγαιναν στον Ναύσταθμο.<br /><br />Η ρωσική στρατολόγηγη μεταναστών<br /><br />Η τσεχική υπηρεσία πληροφοριών (BIS), στην ετήσια έκθεση της, επισημαίνει -σύμφωνα με το Politico, ότι η Ρωσία προσλαμβάνει μετανάστες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης για να διαπράττουν εγκλήματα, να διαδίδουν φόβο και να υπονομεύουν την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση.<br /><br />Οι Τσέχοι κατάσκοποι δήλωσαν ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί το Telegram για να στρατολογεί πιθανούς πράκτορες για διάφορες εγκληματικές δραστηριότητες, όπως η βιντεοσκόπηση στρατιωτικών βάσεων ή κέντρων εφοδιασμού στρατιωτικής βοήθειας που προορίζεται για την Ουκρανία, ή η διάπραξη επιθέσεων εμπρησμού.<br />Η BIS σημείωσε ότι οι ενέργειες, πέρα από τον πρωταρχικό τους στόχο της συλλογής πληροφοριών ή της πρόκλησης ζημιών, αποσκοπούν επίσης στην πρόκληση ψυχολογικής βλάβης. «Αυτό περιλαμβάνει την αποδυνάμωση της συνοχής των δυτικών κοινωνιών, τη διάδοση φόβου και αβεβαιότητας, την υπονόμευση της εμπιστοσύνης του κοινού στην ικανότητα του κράτους να προστατεύει τους πολίτες του και την αύξηση της πίεσης για μείωση της υποστήριξης προς την Ουκρανία στην άμυνά της έναντι της ρωσικής επιθετικότητας», αναφέρει η έκθεση.<br />Σε πολλές περιπτώσεις, οι πράκτορες δεν γνωρίζουν ότι εργάζονται για τη Ρωσία, καθώς προσλαμβάνονται μέσω μεσαζόντων, σύμφωνα με το έγγραφο των τσεχικών υπηρεσιών πληροφοριών.<br /><br />Εκτόξευση μεταναστευτικών ροών στην Κρήτη<br /><br />Εν τω μεταξύ, η Κρήτη βιώνει τεράστια μεταναστευτική κρίση. Από την περασμένη Κυριακή (6/7/2025) έχουν φτάσει στο νησί με σκουριασμένα ψαροκάικα, ξύλινες και φουσκωτές βάρκες, περισσότεροι από 2.000 πρόσφυγες και μετανάστες.<br />Σύμφωνα με τοπικούς παράγοντες, οι αφίξεις μεταναστών -το τελευταίο διάστημα- έχουν αυξηθεί κατά 420% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Χιλιάδες μετανάστες φτάνουν ανεξέλεγκτα στα νότια παράλια του νησιού, με τις εικόνες από τους χώρους προσωρινής διαμονής στην Αγυιά Χανίων, το Λιμάνι Ρεθύμνου και το Ψυγείο στο Ηράκλειο να αποτυπώνουν την τραγική πραγματικότητα».<br /><br />Σκιές κατασκοπείας στην Τανάγρα<br /><br />Τέσσερα άτομα ασιατικής καταγωγής (Κίνα) εντοπίστηκαν να φωτογραφίζουν εγκαταστάσεις της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας και της 114 Πτέρυγας Μάχης, στην Τανάγρα.<br />Τους εντόπισε αρχικά η ασφάλεια της ΕΑΒ και τους ζήτησε να απομακρυνθούν. Ωστόσο, εκείνοι μετακινήθηκαν κάτω από μια γέφυρα και συνέχισαν να φωτογραφίζουν μαχητικά Rafale.<br /><br />Τελικά, η ΕΑΒ ειδοποίησε την ασφάλεια της 114 και εν τελεί τους συνέλαβαν και βρίσκονται στο αστυνομικό τμήμα της Τανάγρας. Πρόκειται για δύο άντρες, μια γυναίκα και ένας νεαρός.<br />Σύμφωνα με τις πληροφορίες, είχαν συγκεντρώσει αρκετό φωτογραφικό υλικό από την περιοχή.<br /><br />Η σύλληψη Αζέρου στη Σούδα<br /><br />Παρόμοιο περιστατικό είχε σημειωθεί στη Σούδα στις 23 Ιουνίου.<br />Ειδικότερα, οι ελληνικές Αρχές συνέλαβαν έναν 26χρονο Αζέρο, ο οποίος φωτογράφιζε τις αεροναυτικές βάσεις στη Σούδα.<br />Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο εν λόγω άνδρας, γεννημένος στο Αζερμπαϊτζάν με πολωνικό διαβατήριο, φέρεται να είχε μισθώσει ξενοδοχείο σε πολύ κοντινή απόσταση από την αεροναυτική βάση και πραγματοποιούσε φωτογραφίσεις πιθανών στόχων τόσο της βάσης στη Σούδα όσο και πλοίων πολεμικών ενδεχομένως, τα οποία έμπαιναν και έβγαιναν στον Ναύσταθμο.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Υβριδικός πόλεμος. Από τη ρωσική στρατολόγηση μεταναστών έως Τανάγρα και Κρήτη. Οι… αόρατοι πράκτορες.

Η Κρήτη βιώνει μια πρωτοφανή έξαρση των μεταναστευτικών ροών, με τις αφίξεις να έχουν αυξηθεί κατά 420% σε σχέση με το 2024 Σε πλήρη εξέλιξη...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάποιος θα πέσει έξω - O Σαμαράς θέλει 10%, ο Τσίπρας 15%, ο Μητσοτάκης 30% - Ποιος είναι Ρωσόφιλος και ποιος Τραμπικός;

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ebc282bf92a15af2dc1aeeeaefb8c5c3_XL.jpg" width="720" /><br /><br /><div>Ο Σαμαράς όμως δηλώνει φίλος του Trump και γενικώς ασπάζεται τις βασικές του ιδέες - Το 15% λοιπόν ως ποσοστό για τον Τσίπρα θα μπορούσε να είναι στόχος εάν όλοι οι αριστεροί στραφούν στον Τσίπρα… υπάρχει μεγάλη διαίρεση και ένταση στην Αριστερά και τα διαλυτικά στοιχεία σνομπάρουν την συγκέντρωση<br /><br />Από διάφορες πηγές καταφθάνουν ορισμένες πληροφορίες για τις πολιτικές επιδιώξεις τόσο του Σαμαρά που δημιουργεί νέο κόμμα, όσο και του Τσίπρα που το σκέφτεται όσο και του Μητσοτάκη που θα αντιδράσει εμπρός σε αυτό το νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται…<br />Ωστόσο στα επιτελεία των κομμάτων ή σχηματισμών ή ομάδων λαμβάνουν χώρα και εκτιμήσεις για τους εκλογικούς στόχους που θα διαψευστούν.<br />Το κείμενο αυτό εστιάζει σε ένα θέμα ποιος θα πέσει έξω στις εκτιμήσεις του…<br /><br />Ο Σαμαράς θέλει τουλάχιστον 10%<br /><br />Εφόσον τελικώς ενεργοποιηθεί το κόμμα, σενάριο πλέον πιθανό, ένα ποσοστό 10% ως βάση για τον Σαμαρά θα ήταν επιτυχία.<br />Με 10% ποσοστό σημαίνει ότι θα έχει πάρει ποσοστό και από την ΝΔ και θα έχει βλάψει σοβαρά τα εκλογικά της αποτελέσματα…<br />Ωστόσο ο Σαμαράς θα κληθεί να αντιμετωπίσει Βελόπουλο που έχει ερείσματα και την επάνοδο του στην πολιτική σκηνή του Ηλία Κασιδιάρη…<br />Οι σχέσεις Κασιδιάρη και Σαμαρά ως γνωστό είναι οι χειρότερες…<br />Η περίπτωση Κασιδιάρη μπορεί να εξελιχθεί στις εκλογές του 2027… καταλύτη για το αποτέλεσμα ορισμένων κομμάτων…και παράγοντα του συστήματος…<br /><br />Το 10% για τον Σαμαρά ωστόσο δεν φαίνεται εύκολος στόχος.<br />Ο Σαμαράς όμως δηλώνει φίλος του Trump και γενικώς ασπάζεται τις βασικές του ιδέες.<br />Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι της Ελλάδος εμπλακούν… θα έχει σημειολογία.<br /><br />Ο Τσίπρας θέλει 15%<br /><br />Ο Αλέξης Τσίπρας θέλει 15% τουλάχιστον… για τον νέο κομματικό φορέα που ετοιμάζει.<br />Να θυμίσουμε ότι μόνο ο Τσίπρας διατηρεί καλές σχέσεις με το Ρωσικό στοιχείο και τον Πρόεδρο Putin με τον οποίο έχει επικοινωνήσει 5 με 6 φορές.<br />Να θυμίσουμε ότι ο Τσίπρας είχε ζητήσει από τον Putin οικονομική βοήθεια και είχε λάβει την απάντηση ότι ως χώρα μέλος της ευρωζώνης, η λύση πρέπει να είναι εσωτερική.</div><div><br />Η Αριστερά είναι κατακερματισμένη, παρωχημένη και διαλυμένη.<br />Ο Τσίπρας ως πολιτική προσωπικότητα δεν έχει πλήρως καεί… αλλά θεωρείται δοκιμασμένο προϊόν.<br />Για τα capital controls στις τράπεζες που ήταν ένα τραγικό ολίσθημα… υπάρχει και αντίλογος όπως τον αποκάλυψε και ο Πικραμένος ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός τον Μάιο 2012 όπου αποκάλυψε ότι υπήρχε σχέδιο capital controls και το γνώριζε η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος.<br />Τότε οι εκροές καταθέσεων ήταν σοκ και δέος για το υπό κατάρρευση τραπεζικό σύστημα… σήμερα όλα είναι ιδανικά στις ελληνικές τράπεζες αλλά όχι το 2012 ή το 2015.<br />Το 15% λοιπόν ως ποσοστό για τον Τσίπρα θα μπορούσε να είναι στόχος εάν όλοι οι αριστεροί στραφούν στον Τσίπρα… υπάρχει μεγάλη διαίρεση και ένταση στην Αριστερά και τα διαλυτικά στοιχεία σνομπάρουν την συγκέντρωση.<br />Δεν είναι σαφές εάν το 15% είναι ρεαλιστικός στόχος αλλά υπό όρους δεν είναι απίθανος.<br /><br />Ο Μητσοτάκης θέλει 30%...<br /><br />Το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ μπορεί να κάνει μεγάλη ζημία στην κυβερνώσα παράταξη την ΝΔ.<br />Ενώ τα Τέμπη ήταν ολιγωρία και ανικανότητα, ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι οργανωμένο και δόλιο έγκλημα… αποδεικνύει ότι ούτε με την ΝΔ λειτουργεί σωστά η δημοκρατία στην Ελλάδα.<br />Η ΝΔ υποστηρίζεται κατά βάση από ηλικιωμένους, η νεολαία την αποστρέφεται ενώ η μεσαία τάξη διατηρεί ανοικτούς διαύλους…<br />Το 30% σε ένα τόσο ρευστό περιβάλλον είναι απίθανο σενάριο, το 25% φαντάζει πιο ρεαλιστικό.<br />Σημειωτέον ο Μητσοτάκης ως αρχηγός της ΝΔ δεν διατηρεί καμία σχέση με τον περιβάλλον Trump και Putin… είναι η πρώτη φορά που έλληνας πρωθυπουργός έχει κλειστές πόρτες απέναντι στις δύο υπερδυνάμεις…<br />Οι καλές σχέσεις με την Ursula της ΕΕ μια διαφθαρμένης Γερμανίδας πολιτικού… δεν είναι πολιτικό πλεονέκτημα σε καμία περίπτωση.<br /><br />Συμπέρασμα<br /><br />Τα εκλογικά αποτελέσματα του 2027… τότε θα γίνουν οι εκλογές… θα προκαλέσουν σοκ σε πολλούς…<br />Μέχρι τότε θα συμβούν πολλά όσο αυξάνεται η αβεβαιότητα… τόσο οι πολιτικοί θα είναι διατεθειμένοι να κάνουν πολλά… θα είναι μια τρομερά έντονη πολιτική περίοδος…<br />Με απίστευτες ανατροπές.<br /><br /><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κάποιος θα πέσει έξω - O Σαμαράς θέλει 10%, ο Τσίπρας 15%, ο Μητσοτάκης 30% - Ποιος είναι Ρωσόφιλος και ποιος Τραμπικός;

Ο Σαμαράς όμως δηλώνει φίλος του Trump και γενικώς ασπάζεται τις βασικές του ιδέες - Το 15% λοιπόν ως ποσοστό για τον Τσίπρα θα μπορούσε να ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Φωτιά” στον Περσικό-Γιατί ΗΠΑ και Ισραήλ προετοιμάζονται τώρα να ισοπεδώσουν με μεγάλης κλίμακας βομβαρδισμό τους Χούθι στην Υεμένη.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-07/%CE%B7%CF%80%CE%B1%203.JPG?itok=lSdPqyil" width="701" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η επίθεση πιθανόν θα έχει την συνδρομή χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ</span></h3>Ο Τραμπ μαζί με τον Νετανιάχουν ετοιμάζουν ένα εντυπωσιακό χτύπημα στην Υεμένη που δεν έχει προηγούμενο.<br /><br />Στην αεροπορική βάση Camp Thunder Cove στο νησί Ντιέγκο Γκαρσία στον Ινδικό Ωκεανό, καταγράφηκε αυξημένη δραστηριότητα των αμερικανικών στρατιωτικών αεροσκαφών, η οποία, σύμφωνα με πηγές, δείχνει ότι οι δυνάμεις βρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα μάχης. <br /><br />Εκπρόσωποι του κινήματος της Υεμένης "Ansar Allah" (Χούθι) το αξιολόγησαν ως προετοιμασία για χτύπημα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, στο οποίο, κατά τη γνώμη τους, θα μπορούσαν να συμμετάσχουν και ισραηλινές δυνάμεις. <br /><br />Σε απάντηση, οι Χούθι ξεκίνησαν επείγουσα εκκένωση του αρχηγείου τους, φοβούμενοι κλιμάκωση της σύγκρουσης. <br /><br />Το νησί Ντιέγκο Γκαρσία, που ανήκει επίσημα στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχει μισθωθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη δεκαετία του 1970 και αποτελεί βασική στρατηγική εγκατάσταση στον Ινδικό Ωκεανό. <br /><br />Η βάση στεγάζει αμερικανικά πολεμικά πλοία και ένα μεγάλο αεροδρόμιο ικανό να δεχτεί στρατηγικά βομβαρδιστικά όπως τα B-2 Spirit και B-52H Stratofortress. Σύμφωνα με το Interfax, έξι B-2, τέσσερα B-52, έξι μαχητικά F-15E και αρκετά δεξαμενόπλοια KC-135 αναπτύχθηκαν στο νησί τον Μάρτιο του 2025. <br /><br />Η μοναδική τοποθεσία της βάσης, που βρίσκεται 3.800 χλμ. από το Ιράν και 3.400 χλμ. από την Υεμένη, επιτρέπει στις ΗΠΑ να απειλούν τους αντιπάλους τους, παραμένοντας εκτός εμβέλειας πυραύλων.<br /><br />Επιπλέον, το νησί διαθέτει εξοπλισμό παρακολούθησης των στόχων από το διάστημα, γεγονός που αυξάνει τη στρατηγική του σημασία. <br /><br />Η τρέχουσα δραστηριότητα στο Ντιέγκο Γκαρσία θυμίζει τις προετοιμασίες για την επίθεση στην ιρανική πυρηνική εγκατάσταση στο Φορντό στις 22 Ιουνίου 2025, όταν οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν B-2 για να χτυπήσουν υπόγεια συγκροτήματα στο Ιράν. <br /><br />Οι Χούθι, που υποστηρίζονται από το Ιράν, απάντησαν παραβιάζοντας την εκεχειρία με τις ΗΠΑ, συνεχίζοντας τις επιθέσεις σε εμπορικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα. <br /><br />Συγκεκριμένα, βύθισαν το ελληνικό πλοίο μεταφοράς χύδην φορτίου Eternity C υπό σημαία Λιβερίας, γεγονός που έγινε πρόσχημα για κλιμάκωση.<br /><br />Από τον Νοέμβριο του 2023, οι Χούθι έχουν επιτεθεί σε περισσότερα από 190 πλοία, γεγονός που ανάγκασε τις εταιρείες να ανακατευθύνουν το φορτίο τους στην Αφρική, αυξάνοντας το κόστος εφοδιαστικής. <br /><br />Οι Χούθι αντιλαμβάνονται την ενίσχυση των ΗΠΑ ως προετοιμασία για μια νέα στρατιωτική επιχείρηση, πιθανώς με στόχο την Υεμένη. <br /><br />Ο ηγέτης της χώρας, Ansar Allah, Abdul-Malik al-Houthi, δήλωσε ότι είναι έτοιμος να απαντήσει με «κλιμάκωση στην κλιμάκωση» χρησιμοποιώντας βαλλιστικούς πυραύλους και drones με βεληνεκές έως και 2.000 χλμ. <br /><br />Οι Χούθι έχουν προσπαθήσει να επιτεθούν στο αμερικανικό αεροπλανοφόρο USS Harry S. Truman στην Ερυθρά Θάλασσα, χωρίς φυσικά καμία τύχη. <br /><br />Σε απάντηση, η Ουάσινγκτον διεξάγει την επιχείρηση Rough Rider από τις 15 Μαρτίου, χτυπώντας θέσεις των Χούθι. <br /><br />Σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας της Υεμένης που ελέγχεται από τους Χούθι, 53 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, έχουν σκοτωθεί στις επιθέσεις από τον Μάρτιο.<br /><br />Αναλυτές που έδωσαν συνέντευξη στο ABC News πιστεύουν ότι η ανάπτυξη αμερικανικών βομβαρδιστικών B-2, ικανών να μεταφέρουν βόμβες GBU-57 30 τόνων για την καταστροφή ανθεκτικών στόχων, υποδηλώνει πιθανά σχέδια για πλήγμα όχι μόνο στην Υεμένη, αλλά και σε ιρανικούς στόχους. <br /><br />Η Ελίζαμπεθ Ντεντ του Ινστιτούτου της Ουάσινγκτον σημειώνει ότι η παρουσία δύο ομάδων αεροπλανοφόρων (USS Harry S. Truman και USS Carl Vinson) στην περιοχή αυξάνει την πίεση στους Χούθι και το Ιράν. Οι ΗΠΑ θέλουν να βάλουν τελικά ένα τέλος με την Υεμένη, που προκαλεί ζημιά στον Περσικό Κόλπο και στην παγκόσμια ναυτιλία, αλλά και στο Ιράν, πριν αυτό εξοπλιστεί με νέους ισχυρούς κινεζικής κατασκευής πυραύλους. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“Φωτιά” στον Περσικό-Γιατί ΗΠΑ και Ισραήλ προετοιμάζονται τώρα να ισοπεδώσουν με μεγάλης κλίμακας βομβαρδισμό τους Χούθι στην Υεμένη.

Η επίθεση πιθανόν θα έχει την συνδρομή χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ Ο Τραμπ μαζί με τον Νετανιάχουν ετοιμάζουν ένα εντυπωσιακό χτύπημα στην Υεμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Νήσος Κύπρος, ένα βρετανικό ‘αεροπλανοφόρο’ στη Μεσόγειο στην υπηρεσία του Ισραήλ (γαλλικό δημοσίευμα).

<img height="382" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/07/%CE%BA%CF%8D%CF%81%CE%B5%CE%BF%CF%80%CF%845%CE%B5%CE%BE6%CF%843%CF%82%CE%B56.jpg?resize=640%2C411&ssl=1" width="699" /><br /><br />Πρώην βρετανική αποικία και μακροχρόνιος υποστηρικτής του παλαιστινιακού ζητήματος, που ενσαρκώθηκε από τον πρώτο πρόεδρό της, τον Επίσκοπο Μακάριο, η Κύπρος έχει γίνει εταίρος του Ισραήλ εν μέσω αντιπαλότητας με την Τουρκία. Οι βρετανικές βάσεις, που εξακολουθούν να υπάρχουν στο νησί, διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο σε αυτή τη συμμαχία.<br /><br />Διαμαρτυρίες των Κυπρίων καθώς ο Ερντογάν παραμονεύει για προσάρτηση…<br /><br />Ωστόσο, οι αντίπαλοι της ομαλοποίησης των σχέσεων μεταξύ Λευκωσίας και Τελ Αβίβ έκαναν αισθητή την παρουσία τους πριν από την επίσκεψη, στις 4 Μαΐου 2025, του Κύπριου προέδρου στο Ισραήλ, όπου επρόκειτο να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, τον στόχο διεθνούς εντάλματος σύλληψης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.<br /><br />Σύνθημα των διαδηλωτών: « Από την Κύπρο μέχρι την Παλαιστίνη, η κατοχή είναι έγκλημα», «Νίκο (Χριστοδουλίδη) ξέρουμε ότι υποστηρίζεις τη γενοκτονία…»<br /><br />Καταγγέλλοντας τον ισραηλινό εποικισμό και τη γενοκτονία στη Γάζα, οι διαδηλωτές υπενθύμισαν το ηθικό και ιστορικό καθήκον της Κύπρου, μέρος του εδάφους της οποίας παραμένει υπό τουρκική κατοχή.<br /><br />Τόνισαν ότι οι παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου θέτουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα της Δημοκρατίας.<br /><br />Λίγες ημέρες νωρίτερα, στις 2 Μαΐου, ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επισκέφθηκε τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου με μια σαφή αυτονομιστική ατζέντα: μια λύση δύο κρατών θα σηματοδοτούσε στη συνέχεια τη μετάβαση από την παράνομη κατοχή στην οριστική προσάρτηση.<br /><br />Συμμαχία με το Ισραήλ<br /><br />Στο πλαίσιο της ιστορικής αντιπαλότητάς της με την Άγκυρα, η Λευκωσία επιδιώκει να εγγυηθεί την ασφάλειά της απέναντι στην τουρκική κατοχή και, στο πλαίσιο αυτό, διατηρεί στενή συμμαχία με το Τελ Αβίβ, καθώς και στρατηγικές συνεργασίες.<br /><br /> Αυτές ενισχύθηκαν μετά την ανακάλυψη, τον Σεπτέμβριο του 2011, κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη θάλασσα , η οποία ώθησε την τουρκική κυβέρνηση να επιβεβαιώσει τις εδαφικές της φιλοδοξίες.<br /><br />Στη συνέχεια, η Κύπρος στράφηκε στο Ισραήλ για να υπερασπιστεί και να διασφαλίσει την εκμετάλλευση αυτών των πόρων.<br /><br />Αυτή η συμμαχία έχει επίσης ενισχυθεί στον αμυντικό τομέα με κοινές ασκήσεις, συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών πληροφοριών και προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού.<br /><br />Κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και μεταφορές όπλων<br /><br />Αυτή η στρατιωτική συμμαχία καταδείχθηκε αξιοσημείωτα από τις σημαντικές ασκήσεις που διεξήγαγε ο ισραηλινός στρατός τον Ιούνιο του 2017 και ξανά τον Ιούνιο του 2022 στα βουνά του Τροόδους, των οποίων η τοπογραφία μοιάζει με αυτή του νότιου Λιβάνου. Αυτοί οι ελιγμοί χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια κατά τις πρόσφατες εισβολές και στρατιωτική κατοχή αυτής της περιοχής του λιβανικού εδάφους.<br /><br />Ταυτόχρονα, αυτή η στρατιωτική συνεργασία υλοποιήθηκε με την απόκτηση από τη Λευκωσία τεχνολογικού εξοπλισμού για τον έλεγχο και την επιτήρηση των συνόρων. Έτσι, τον Οκτώβριο του 2019, η Κύπρος ανακοίνωσε την αγορά drones από το Ισραήλ για την προστασία της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης ( ΑΟΖ ) της από πιθανές τουρκικές παραβιάσεις.<br /><br /> Τον Νοέμβριο του 2021, η Κύπρος ανέθεσε στον ισραηλινό στρατό τη συσκευή επιτήρησης για τον έλεγχο των δραστηριοτήτων κατά μήκος της νεκρής ζώνης που χωρίζει τα ελληνικά και τουρκικά τμήματα του νησιού.<br /><br />Αυτό το σύστημα είναι το ίδιο με αυτό που χρησιμοποιείται για το διαχωριστικό τείχος μεταξύ του Ισραήλ και της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης, με την Παλαιστίνη να χρησιμεύει ως εργαστήριο για τις ισραηλινές εξαγωγές τεχνολογιών ελέγχου και επιτήρησης παγκοσμίως.<br /><br />Τον Δεκέμβριο του 2024, η Κύπρος παρέλαβε επίσης ένα σύστημα αεράμυνας ισραηλινής κατασκευής. Ωστόσο, αυτή η παραγγελία, που δόθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση στο πλαίσιο ενός προγράμματος στρατιωτικού εκσυγχρονισμού, παραβίασε τις διεθνείς δεσμεύσεις της Λευκωσίας.<br /><br />Πράγματι, στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τον Σεπτέμβριο του 2024, η Κύπρος ψήφισε υπέρ ενός ψηφίσματος που επιβάλλει κυρώσεις και εμπάργκο όπλων σε όπλα που αναπτύσσονται στο πλαίσιο της παράνομης πολιτικής εποικισμού και κατοχής του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη.<br /><br />Σήμερα, η ομαλοποίηση αυτής της συνεργασίας λαμβάνει χώρα με φόντο την καταστροφική εκστρατεία του Ισραήλ κατά της Γάζας.<br /><br />Τον Ιούνιο του 2024, λόγω του στρατηγικού της ρόλου ως βάσης υλικοτεχνικής υποστήριξης στη Μεσόγειο, η Κυπριακή Δημοκρατία έγινε στόχος σαφών απειλών από τον Χασάν Νασράλα, τότε Γενικό Γραμματέα της Χεζμπολάχ.<br /><br />Ο Πίτερ Στάνο, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ( ΕΕ ), αναγκάστηκε να προειδοποιήσει ότι μια επίθεση σε ένα από τα κράτη μέλη της (από το 2004) θα θεωρούνταν επίθεση εναντίον και των 27 σύμφωνα με τη ρήτρα αμοιβαίας άμυνας.<br /><br />Βρετανικές στρατιωτικές βάσεις συνένοχες στη γενοκτονία<br /><br />Ας θυμηθούμε ότι η Κύπρος απέκτησε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1960.<br /><br />Ωστόσο, το Λονδίνο μπόρεσε να επιβάλει τη διατήρηση δύο στρατιωτικών βάσεων, του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας, οι οποίες καλύπτουν 250 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ή το 3 % του κυπριακού εδάφους. Αυτοί οι αυτόνομοι θύλακες, μια αποικιακή κληρονομιά, είναι απαραίτητοι για τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ-Βρετανίας, αλλά και για εκείνα του συμμάχου του Ισραήλ. Αυτή τη στιγμή συμμετέχουν άμεσα στις ισραηλινές επιχειρήσεις κατά της Γάζας.<br /><br />Βρετανικά και αμερικανικά αναγνωριστικά αεροσκάφη, στρατιωτικά μεταγωγικά αεροσκάφη και πτήσεις ειδικών δυνάμεων απογειώνονται διακριτικά από την Κύπρο. Ωστόσο, η χρήση των βάσεων της για μυστικές επιχειρήσεις εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη συνενοχή του Λονδίνου σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττονται στη Γάζα.<br /><br />Η βρετανική κυβέρνηση έχει εκδώσει επανειλημμένα άδειες εξαγωγής όπλων στο Ισραήλ, παρά τη δημόσια δέσμευση για κατάπαυση του πυρός και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα. Όταν ρωτήθηκε επανειλημμένα, αρνήθηκε να σχολιάσει τις δραστηριότητες εντός και από τις στρατιωτικές βάσεις του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας, επικαλούμενη ανησυχίες για την επιχειρησιακή ασφάλεια.<br /><br />Η άφιξη μιας κυβέρνησης των Εργατικών τον Ιούλιο του 2024 δεν έχει αλλάξει την κατάσταση, το αντίθετο μάλιστα. Ο πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ επισκέφθηκε τη βάση του Ακρωτηρίου τον Δεκέμβριο του 2024 και οι πτήσεις των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ προς το Ισραήλ έχουν διπλασιαστεί, σύμφωνα με τον βρετανικό ερευνητικό ιστότοπο Declassified UK.<br /><br />Σε διάστημα σχεδόν ενάμιση έτους, το Ηνωμένο Βασίλειο παρείχε στρατιωτική βοήθεια στο Ισραήλ πραγματοποιώντας 645 πτήσεις επιτήρησης, ή το 47 % των πτήσεων πάνω από τη Γάζα (33 % για τις ΗΠΑ και 20 % για το Ισραήλ), σύμφωνα με έρευνα του Al Jazeera.<br /><br /> Μεταξύ 3 Δεκεμβρίου 2023 και 6 Ιουνίου 2024, η Βασιλική Πολεμική Αεροπορία πραγματοποίησε 250 αναγνωριστικές πτήσεις μεταξύ Ακρωτηρίου και Γάζας, ή μία έως δύο πτήσεις την ημέρα, εκτός από τα Σάββατα, σύμφωνα με έκθεση της Βρετανοπαλαιστινιακής επιτροπής ( BPC ).<br /><br />Αυτή η αερομεταφορά, σε συνδυασμό με πτήσεις επιτήρησης και ανεφοδιασμού, έχει συμβάλει στην συνεχιζόμενη εθνοκάθαρση στη Γάζα και τα κατεχόμενα εδάφη και, πέραν αυτών, σε εκστρατείες βομβαρδισμού που στοχεύουν τον Λίβανο, την Υεμένη και τη Συρία.<br /><br />Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι διοργανώνονται διαμαρτυρίες για να εμποδιστούν οι μεταφορές όπλων στο Ισραήλ, όπως αποδεικνύεται από το εμπάργκο που επέβαλε η ισπανική κυβέρνηση ή την απεργία Ελλήνων και Μαροκινών λιμενεργατών για να εμποδίσουν την εκφόρτωση στρατιωτικού εξοπλισμού που προορίζεται για ισραηλινά λιμάνια.<br /><br /> Παρά την κριτική από ανθρωπιστικές οργανώσεις, η κυβέρνηση των Εργατικών δεν τα παρατάει. Αντιθέτως, ποινικοποιεί τις φιλοπαλαιστινιακές ενώσεις που αντιτίθενται σε αυτήν.<br /><br />Το Λονδίνο, παγιδευμένο στην « ειδική σχέση » του με την Ουάσινγκτον, κινδυνεύει να εκτεθεί στις νομικές συνέπειες των επιχειρήσεών του στην Κύπρο ενώπιον της διεθνούς δικαιοσύνης.<br /><br />Θα μπορούσε να προκύψει ευθύνη του, ιδίως για συνενοχή σε γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου.<br /><br /> Έτσι, η Κύπρος, κληρονόμος ενός μακρού αγώνα κατά του βρετανικού αποικισμού και της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής, βρίσκεται αντιμέτωπη με τον παλαιστινιακό λαό, ο οποίος αγωνίζεται επίσης να τερματίσει την ισραηλινή αποικιακή κυριαρχία.<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Νήσος Κύπρος, ένα βρετανικό ‘αεροπλανοφόρο’ στη Μεσόγειο στην υπηρεσία του Ισραήλ (γαλλικό δημοσίευμα).

Πρώην βρετανική αποικία και μακροχρόνιος υποστηρικτής του παλαιστινιακού ζητήματος, που ενσαρκώθηκε από τον πρώτο πρόεδρό της, τον Επίσκοπο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιούλιος 1974. Μέρες πριν από την πρώτη βάρβαρη τουρκική εισβολή…

<img height="299" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/07/%CE%B5%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BE%CE%BF%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B4%CF%83%CE%B1%CE%B8%CF%85%CF%81%CE%B1%CF%85.jpg?resize=640%2C299&ssl=1" width="709" /><br /><br />Σύμφωνα με λεπτομερή βρετανική στρατιωτική έκθεση, το πραξικόπημα θα ελάμβανε χώραν τον Οκτώβριο. Όμως, το σχέδιο Μακαρίου να επιβάλει δραστική μείωση στην Εθνική Φρουρά τον Ιούλιο, απλώς επέσπευσε τα γεγονότα…<div><br /><b>Φανούλα Αργυρού</b><div>Ερευνήτρια/Συγγραφέας/Δημοσιογράφος<div><strong style="box-sizing: inherit; font-weight: bold;"><br /></strong></div>Ο Γεώργιος Γρίβας πέθανε στη Λεμεσό στις 27 Ιανουαρίου 1974, έξι μήνες πριν από το πραξικόπημα. Πιστεύεται πως αν ζούσε, δεν θα επέτρεπε τα γεγονότα του 1974, παρόλο που η Οργάνωσή του δεν ελεγχόταν πλέον από τον ίδιο…<br /><br />Ο Μακάριος πρέπει να φύγει – μία καταπληκτική σκιαγράφηση των γεγονότων που ακολούθησαν<br /><br />Ο περίεργος Βρετανός συνταγματάρχης G. Stocker στη Βρετ. Υπάτη Αρμοστεία, στη Λευκωσία, αποχώρησε με δική του απόφαση τέλος Απριλίου 1974, αφού κατέθεσε στους ανώτερούς του την αποχαιρετιστήρια έκθεσή του για την Κύπρο. Στην οποία υποστήριξε την αποχώρηση από την Κύπρο όχι μόνο των Ελλήνων αξιωματικών αλλά και των Ελλαδιτών δασκάλων, τους οποίους θεωρούσε κακή επιρροή. Έβρισκε επικίνδυνη τη δημιουργία εφεδρικού στρατού από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και, το πιο σημαντικό, στην παράγραφο 39 σκιαγράφησε τόσο το πραξικόπημα με αντικατάσταση Μακαρίου όσο και την εισβολή, όταν μίλησε για χειρουργική επέμβαση πολύ δύσκολου χαρακτήρα. Έγραψε με τον υπότιτλο «Να τελειώνουμε με την Κύπρο» (“Wither now Cyprus”):<img height="640" src="https://i0.wp.com/simerini.sigmalive.com/media/images/7.7._phanoula_makarios.width-600.png?w=640&ssl=1" width="521" /><br /><br />«…Η δυσπιστία μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίωνείναι βαθιά ριζωμένη. Δεν πρόκειται να εξαλειφθεί ποτέ, όμως μπορεί να ελαττωθεί σε βαθμό που να κάνει δυνατή τη συμβίωση αμφοτέρων των πλευρών σε συγκριτική αρμονία. Όμως αυτό θα χρειαστεί τρομερή πολιτική ικανότητα και κάποια κύρια χειρουργική επέμβαση, φοβάμαι πολύ δύσκολου χαρακτήρα. Ο Πρόεδρος Μακάριος πρέπει να φύγει. Ένας κατάλληλος αντικαταστάτης δεν είναι εύκολο να βρεθεί, όμως εγώ θα έβαζα τα λεφτά μου στον μόνο τίμιο και σίγουρα έμπιστο υποψήφιο, στον κ. Σεβέρη (Ζήνων), ο οποίος παραιτήθηκε από Υπουργός Υγείας με το θέμα των τριών Μητροπολιτών… Η Ένωση πρέπει να εξουδετερωθεί. Αυτό θα χρειαστεί μιαν αποφασιστική αντιμετώπιση από την Αθήνα και πρέπει να αποχωρήσουν τόσο οι Έλληνες διδάσκαλοι όσο και οι Έλληνες αξιωματικοί από την Εθνική Φρουρά…».<br /><br />Ο Έλληνας Πρέσβης Λαγάκος και η πρόσκληση που ο Μακάριος απέρριψε<br /><br />Στις 2 Ιουλίου 1974, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος έστειλε την περίφημη επιστολή/τελεσίγραφο προς τον Πρόεδρος της Ελλάδος, Φαίδωνα Γκιζίκη, ζητώντας την αποχώρηση όλων των Ελλήνων αξιωματικών από την Εθνική Φρουρά. Υπενθυμίζεται ότι αυτός ήταν βρετανικός στόχος – βλέπε τηλεγράφημα προς Λονδίνο, ημερ. 4 Δεκεμβρίου 1967, από τη Βρετ. Υπ. Αρμοστεία στη Λευκωσία,* όπως και την έκθεση Stocker.<img height="630" src="https://i0.wp.com/simerini.sigmalive.com/media/images/7.7._phanoula_-_lagakos.width-600.png?w=640&ssl=1" width="640" /><br /><br />Ο Έλληνας πρέσβης στην Κύπρο Ευστάθιος Λαγάκος επιβεβαίωσε στον Βρετανό ΄Υπ. Αρμοστή, Stephen Olver, στις 10 Ιουλίου 1974, ότι είχε φέρει πρόσκληση στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο από την ελληνική Κυβέρνηση να επισκεφθεί την Αθήνα για συζήτηση της κατάστασης, δίχως προϋποθέσεις. Ο Αρχιεπίσκοπος είχε απαντήσει πως θα ήταν έτοιμος να πάει στην Αθήνα, όμως μόνο μετά που η ελληνική Κυβέρνηση θα δεχόταν όλες τις απαιτήσεις του σε σχέση με την Εθνική Φρουρά. Το πιο κάτω απόσπασμα απ’ όσα λέχθηκαν μεταξύ Λαγάκου και Olver (έκθεση Olver προς Λονδίνο, 11 Ιουλίου 1974):<br /><br />«…Ο Αρχιεπίσκοπος (είπε ο Λαγάκος) πήρε μέτρα που θα αδυνατούσαν την Εθνική Φρουρά και την άμυνα της Κύπρου δίχως να ενοχλεί αυτό την ΕΟΚΑ Β’ και δίχως διαβούλευση με την ελληνική Κυβέρνηση. Επέλεξε να δημοσιεύσει την επιστολή προς Γκιζίκη δύο μέρες μετά την παράδοσή της. Είχε, ζητώντας απαράδεκτες προϋποθέσεις, αποτελεσματικά εξουδετερώσει μια πρόσκληση για συζήτηση των θεμάτων με την ελληνική Κυβέρνηση, ενώ η κανονική διαδικασία σίγουρα ήταν να έπαιρνε τις αποδείξεις του στην Αθήνα, να κτυπούσε το χέρι του στο τραπέζι και να απειλούσε με τα μέτρα αυτά αν δεν έβρισκε ανταπόκριση. Αντιθέτως, επέλεξε, μέσω δημοσιότητας, να εκθέσει αμφότερες τις πλευρές έτσι, κάνοντας οποιονδήποτε συμβιβασμό ουσιαστικά αδύνατον…».<br /><br />Ο κ. Λαγάκος είπε ότι η επιστολή προς Πρόεδρο Γκιζίκη γράφτηκε και στάλθηκε δίχως καμία διαβούλευση με το Υπουργικό Συμβούλιο. Αυτή ήταν μια άκρως προσωπική πολιτική, για την οποία ο Μακάριος βασιζόταν αποκλειστικά σχεδόν πάνω σε μια κλίκα στενών συμβούλων. Τους Χριστοδούλου, Τομπάζο, Λυσσαρίδη, που ήταν όλοι κομμουνιστές ή πρώην κομμουνιστές. Ο Λαγάκος είχε λόγο να πιστεύει ότι ο Αρχιεπίσκοπος βασιζόταν πολύ στις διαβεβαιώσεις που του είχαν δώσει οι Ρώσοι, οι οποίοι του είχαν εγγυηθεί ότι, σε περίπτωση ταραχών στην Κύπρο, «δεν θα επιτραπεί σε κανένα τρίτο μέρος να επέμβει…» (Ο πρέσβης Λαγάκος πέθανε στις 4 Μαρτίου 2004, σε ηλικία 82 ετών).<br /><br />Στο συνοδευτικό του σημείωμα ο Stephen Olver έγραψε πως ήταν ατυχές που ο Μακάριος απέρριψε τόσο γρήγορα την πρόσκληση της ελληνικής Κυβέρνησης, παρόλο που ο Λαγάκος το είχε συζητήσει σε έκταση μαζί του, τονίζοντας ότι δεν είχε τίποτα να φοβηθεί, μάλλον θα κέρδιζε. Δεν εισακούστηκε. Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, απαντώντας σε δημοσιογραφικούς ψιθύρους περί προσκλήσεως, το απέκλεισε πως «δεν υπήρχε θέμα επίσκεψης στην Αθήνα του Προέδρου Μακαρίου».<br /><br />«Ανεφάρμοστη η Ομοσπονδία»<br /><br />– Στις 10 Ιουλίου 1974 ο ΄Υπ. Αρμοστής της Κύπρου στο Λονδίνο, Κώστας Ασσιώτης, με οδηγίες της Κυβέρνησης Μακαρίου, παρέδωσε στον κ. A. G. Goodison, υψηλόβαθμο στο Φόρεϊν Όφις (και παίκτη – κλειδί στην υπόθεση της Κύπρου) υπόμνημα με τίτλο «Ανεφάρμοστη η Ομοσπονδία». Ο Ασσιώτης τού είπε ότι οι ενδοκοινοτικές συνομιλίες δεν είχαν φέρει ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Όμως η κυπριακή Κυβέρνηση απέρριπτε την «ομοσπονδία» και τον «συνεταιρισμό» – δεν μπορούσε να υπάρξει συνεταιρισμός μεταξύ κοινοτήτων τέτοιων διαφορετικών αναλογιών…<br /><br />Ο Τομπάζος στην Τσεχοσλοβακία μια εβδομάδα πριν από το πραξικόπημα έφερε όπλα<br /><br />Σε συνέντευξή του στη «Σημερινή», στις 15 Ιουλίου 1999, ο πρώην προϊστάμενος της ΚΥΠ (Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών) και στενός συνεργάτης του Μακαρίου, Γεώργιος Τομπάζος, αποκάλυψε ότι ο Αρχ. Μακάριος γνώριζε ότι θα γινόταν το πραξικόπημα και, στην προσπάθειά του να το αποτρέψει, έφερε μια μόνο εβδομάδα πριν από τις 15 Ιουλίου 1974, όπλα από την Τσεχοσλοβακία, μέρος των οποίων δόθηκε στο Εφεδρικό Σώμα. Και ότι ο ίδιος (Τομπάζος) ήταν που πήγε στην Τσεχοσλοβακία και τα έφερε… («Αποκαλύψεις του πρώην αρχηγού της ΚΥΠ» στον δημοσιογράφο Κορνήλιο Χατζηκώστα).<br /><br />15 Ιουλίου πραξικόπημα εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου<br /><br />Σύμφωνα με λεπτομερή βρετανική στρατιωτική έκθεση, που ολοκληρώθηκε το 1975 για το πραξικόπημα και την εισβολή, το πραξικόπημα θα ελάμβανε χώραν τον Οκτώβριο. Όμως, το σχέδιο Μακαρίου να επιβάλει δραστική μείωση στην Εθνική Φρουρά τον Ιούλιο, απλώς επέσπευσε τα γεγονότα…<br /><br />* Πηγές «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019» από το Βρετανικό Εθνικό Αρχείο.<br /><br />Φανούλα Αργυρού- Ερευνήτρια/Συγγραφέας/Δημοσιογράφος<img src="https://i0.wp.com/simerini.sigmalive.com/media/images/7.7._phanoula_eggrapho.width-600.png?w=640&ssl=1" /><br /><br />Η «χειρουργική εισήγηση» Stocker «Ο Μακάριος πρέπει να φύγει»… από την έκθεσή του.</div><div><br /></div><div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Ιούλιος 1974. Μέρες πριν από την πρώτη βάρβαρη τουρκική εισβολή…

Σύμφωνα με λεπτομερή βρετανική στρατιωτική έκθεση, το πραξικόπημα θα ελάμβανε χώραν τον Οκτώβριο. Όμως, το σχέδιο Μακαρίου να επιβάλει δραστ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε δυο βάρκες πατάει ο Τραμπ στο Αιγαίο: Δραγουμάνος πρέσβυς στην Άγκυρα, Μπουμπουλίνα στην Αθήνα!

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/07/shutterstock.jpg"><img height="427" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/07/shutterstock-696x464.jpg" width="715" /></a><br /><br />Με μια άνευ προηγουμένου διγλωσσία, ο Λευκός Οίκος επιχειρεί να κολακεύει και την Αθήνα και την Άγκυρα, στέλνοντας σε Ελλάδα και Τουρκία δύο (μη διπλωμάτες) πρέσβεις να παίξουν ρόλους Δραγουμάνου και Μπουμπουλίνας.<br /><br />Και ενώ ο Αμερικανός πρέσβυς στην Άγκυρα Τομ Μπάρακ λειτουργεί ως γιουσουφάκι του Ερντογάν, η υποψήφια πρέσβειρα στην Αθήνα Κίμπερλι Γκιλφόιλ επιχείρησε να εξισορροπήσει τις εντυπώσεις, από την απαράδεκτη δράση του ομολόγου της, με δηλώσεις στο Κογκρέσο που έχουν στόχο να ικανοποιήσουν την ελληνική πλευρά.<br /><br />Έτσι, η Κυρία Γκιλφόιλ, απαντώντας σε ερώτηση του γερουσιαστή Τζιμ Ρις σχετικά με τις ελληνοτουρκικές εντάσεις και την προοπτική πώλησης F-35 στην Άγκυρα , κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας για την επικύρωση του διορισμού της στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, υιοθέτησε τη θέση όσων Γερουσιαστών θεωρούν πως η η πολιτική της Τουρκίας είναι εξαιρετικά προβληματική για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο:<br />“Η Τουρκία έχει επιλέξει να προχωρήσει με τη Ρωσία σε αντιπυραυλικά συστήματα S-400, και αυτό εγείρει σοβαρά ζητήματα ευθυγράμμισης με τη στρατηγική του ΝΑΤΟ”, δήλωσε ευθαρσώς. <br /><br />Και αυτό όταν λίγους μήνες πρίν ο ομόλογός της στην Άγκυρα Τομ Μπάρακ υποβάθμισε την υπόθεση αυτή δηλώνοντας ότι το Κογκρέσο “είναι διατεθειμένο να επανεξετάσει το θέμα, ξεπερνώντας το πολυετές αδιέξοδο” και πως αυτό θα οδηγήσει σε ουσιαστική πρόοδο στην υπόθεση των μαχητικών F-35 και των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στην Τουρκία βάσει του νόμου CAATSA. Και αυτό γιατί, όπως είπε, «οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί μας πρέπει να συντονίζονται με τις ανάγκες της Συμμαχίας», για την οποία η Τουρκία είναι κρίσιμος κρίκος.<div><br />Άλλο Ελλάδα, άλλο Τουρκία<br /><br />Ιδιαίτερη μνεία έκανε στους Ελληνοαμερικανούς της διασποράς, για τους οποίους μίλησε με θερμά λόγια, τονίζοντας τη σημασία των πολιτιστικών και ανθρώπινων δεσμών που ενώνουν τις δύο χώρες.<br /><br />Απαντώντας σε ερώτηση του γερουσιαστή Κρίστοφερ βαν Χόλεν σχετικά με τις τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και για την εφαρμογή του δικαίου της θάλασσας, η κ. Γκιλφόιλ έκανε με αναφορά στον σεβασμό προς το διεθνές δίκαιο και τις αρχές της συμμαχίας.<br /><br />«Ως πρώην εισαγγελέας, είχα πάντα βαθύ σεβασμό στο κράτος δικαίου», είπε, προσθέτοντας ότι οι θέσεις των ΗΠΑ σταθμίζονται με όσα υποστηρίζει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και οι ΗΠΑ ενεργούν με βάση τα συμφέροντά τους και ταυτόχρονα στέλνουν σαφές μήνυμα διεθνώς», τόνισε και πρόσθεσε:<br /><br />«Οφείλουμε να φροντίζουμε τους συμμάχους μας και να το δείχνουμε στην πράξη. Πρέπει να τιμάται όποιος έχει αποδείξει ότι είναι ισχυρός και αξιόπιστος σύμμαχος», δήλωσε.</div><div><br />ΝΑΤΟ και Αμυντική Συνεργασία<br /><br />«Τις τελευταίες δεκαετίες, η Ελλάδα έχει εξελιχθεί σε πυλώνα σταθερότητας σε μια περίπλοκη περιοχή και η δέσμευσή της στην κοινή μας ασφάλεια εντός της συμμαχίας του ΝΑΤΟ έχει μεγαλύτερη σημασία από ποτέ. Κατατάσσεται σταθερά μεταξύ των συμμάχων με τις υψηλότερες δαπάνες. Η Ελλάδα προβλέπεται να συνεχίσει να επενδύει το 3% του ΑΕΠ της στην άμυνα το 2025 και βρίσκεται σε τροχιά για να φτάσει το 5%, σύμφωνα με τη δέσμευση της συμμαχίας στη Χάγη.<br /><br />Αυτό δεν είναι απλώς θέμα στατιστικών στοιχείων. Είναι μια απτή επένδυση στη συλλογική μας ασφάλεια. Επιπλέον, ένα σημαντικό μέρος αυτών των δαπανών έχει κατευθυνθεί προς την απόκτηση αμερικανικής αμυντικής τεχνολογίας αιχμής, συμπεριλαμβανομένων των τρομερών μαχητικών αεροσκαφών F-35, των προηγμένων ελικοπτέρων Apache και Black Hawk και των σύγχρονων ναυτικών σκαφών. Επιπλέον, το προτεινόμενο κοινό έργο για τη συμπαραγωγή ναυτικών φρεγατών καταδεικνύει τη μακροπρόθεσμη δέσμευση της Ελλάδας στη στρατηγική αμυντική μας συνεργασία.<br /><br />Αυτές οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού ενισχύουν τις σημαντικές στρατιωτικές δυνατότητες της Ελλάδας, ενισχύουν την ανατολική πλευρά της συμμαχίας μας στο ΝΑΤΟ και δημιουργούν πολύτιμες ευκαιρίες για την αμερικανική βιομηχανία. Εάν επικυρωθώ, θα θέσω ως ύψιστη προτεραιότητα την περαιτέρω επιτάχυνση του αμυντικού εκσυγχρονισμού της Ελλάδας, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο τη συνεργασία και τις συνέργειες μεταξύ των αμυντικών τομέων μας».</div><div><br />Η Ελλάδα ως Ενεργειακός Κόμβος<br /><br />«Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ελλάδα έχουν σημειώσει τεράστια πρόοδο στην ενεργειακή συνεργασία. Ο τερματικός σταθμός LNG της Ρεβυθούσας στην Ελλάδα και η κατασκευή της πλωτής μονάδας επαναεριοποίησης και αποθήκευσης στην Αλεξανδρούπολη επιτρέπουν στις ΗΠΑ να εξάγουν περισσότερο φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Ενώ το φυσικό αέριο των ΗΠΑ αντιπροσωπεύει πλέον το 20% του φυσικού αερίου στην Ελλάδα, από 2% πριν από πέντε χρόνια, υπάρχουν τεράστιες ευκαιρίες για την πώληση περισσότερης αμερικανικής ενέργειας στην Ελλάδα και τους γείτονές της.<br /><br />Εάν επικυρωθώ, θα εργαστώ για τον λεγόμενο κάθετο διάδρομο μεταξύ Ελλάδας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Μολδαβίας, Ουκρανίας και Κεντρικής Ευρώπης, ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να γίνει κόμβος αμερικανικού φυσικού αερίου για την περιοχή. Θα ενθαρρύνω επίσης την πρόοδο της Ελλάδας στην κατασκευή έργων ηλεκτρικής διασύνδεσης με τους γείτονες της, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, του Ισραήλ και της Αιγύπτου, οι οποίοι συμβάλλουν στην περιφερειακή ενεργειακή διαφοροποίηση και ασφάλεια».</div><div><br />Οικονομική Συνεργασία<br /><br />«Οι οικονομικές ευκαιρίες παραμένουν κεντρικός πυλώνας της ισχυρής σχέσης ΗΠΑ-Ελλάδας. Εάν επικυρωθώ, θα υπηρετήσω, ως ένας στρατηγικός εταίρος, στην προώθηση των εμπορικών και επενδυτικών συμφερόντων των ΗΠΑ, βασιζόμενη σε επιτυχημένες προσπάθειες για την επέκταση των ευκαιριών για τις αμερικανικές εταιρείες σε βασικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένης της άμυνας, της ενέργειας, της ναυτιλίας, των υποδομών, της τεχνολογίας, της τεχνητής νοημοσύνης, των φαρμακευτικών προϊόντων, της φιλοξενίας και της γεωργίας.<br /><br />Θα επιδιώξω, επίσης, ενεργά τρόπους για την ενθάρρυνση και τη διευκόλυνση των ελληνικών επενδύσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες, προωθώντας μια πιο ισορροπημένη, ανθεκτική και αμοιβαία επωφελή οικονομική συνεργασία».</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σε δυο βάρκες πατάει ο Τραμπ στο Αιγαίο: Δραγουμάνος πρέσβυς στην Άγκυρα, Μπουμπουλίνα στην Αθήνα!

Με μια άνευ προηγουμένου διγλωσσία, ο Λευκός Οίκος επιχειρεί να κολακεύει και την Αθήνα και την Άγκυρα, στέλνοντας σε Ελλάδα και Τουρκία δύο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν ποντάρει στον Οτσαλάν για να μείνει πρόεδρος για πάντα. Οι Κούρδοι «κλειδί» για τη συνταγματική αναθεώρηση.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/07/Erdogan-Ocalan.jpg"><img height="427" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/07/Erdogan-Ocalan-696x464.jpg" width="722" /></a><br /><br />Σε μια τολμηρή κίνηση που θα μπορούσε να καθορίσει το πολιτικό του μέλλον, ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ρισκάρει τα πάντα για να παραμείνει στην εξουσία.<br />Με την κοινή γνώμη να στρέφεται εναντίον του, ακόμη και σε παραδοσιακά συντηρητικές περιοχές, ο Ερντογάν στρέφεται σε μια απρόσμενη συμμαχία: τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, τον φυλακισμένο ηγέτη του PKK. Ο στόχος του είναι διπλός: να τερματίσει μια σύγκρουση δεκαετιών που έχει κοστίσει χιλιάδες ζωές και να εξασφαλίσει την πολιτική επιβίωσή του, χρησιμοποιώντας τους Κούρδους ως το κλειδί για μια συνταγματική αναθεώρηση που θα του επιτρέψει να παραμείνει πρόεδρος εφ’ όρου ζωής.<br />Σύμφωνα με το Politico, στο τραπέζι είναι ακόμα και το σενάριο, ο Ερντογάν να δώσει στον Οτσαλάν μια θέση στην τουρκική πολιτική σκηνή. «Είναι ένα σημάδι της κατακόρυφης πτώσης της τύχης του Ερντογάν το γεγονός ότι σκέφτεται καν ένα τόσο ριζοσπαστικό βήμα για να διατηρήσει τον έλεγχό του στην χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, που αριθμεί 85 εκατομμύρια ανθρώπους. Όμως ο ισλαμιστής λαϊκιστής γνωρίζει ότι αυτή είναι η στιγμή του να προσπαθήσει να εδραιώσει τη θέση του ως προέδρου — ενδεχομένως εφ’ όρου ζωής — ή να κινδυνεύσει να εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή» επισημαίνεται στο δημοσίευμα.<br /><img height="539" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/07/Politico1.jpg" width="640" /><br /><br />Από τότε που υπέστη συντριπτικές ήττες από την κοσμική αντιπολίτευση στις δημοτικές εκλογές του 2024 –κυρίως σε συντηρητικά προπύργια– ο Ερντογάν έχει κάνει μια ολοένα και πιο απελπισμένη κίνηση προς τον πλήρη αυταρχισμό. Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, έχει φυλακιστεί και οι υπηρεσίες ασφαλείας έχουν ξεκινήσει μια πανεθνική καταστολή για τη σύλληψη δημάρχων της αντιπολίτευσης. Οι σύμμαχοι που υποστήριξαν τον Ερντογάν στην άνοδό του στην εξουσία τον έχουν σε μεγάλο βαθμό εγκαταλείψει.<div><br />Ενώ η ανάγκη για μια νέα βάση υποστήριξης εξηγεί το κουρδικό στοίχημα του Ερντογάν, είναι μια κίνηση υψηλού κινδύνου χωρίς εγγύηση επιτυχίας. Η κυρίαρχη τουρκική κοινή γνώμη είναι πολύ επιφυλακτική απέναντι στο PKK, και οι ίδιοι οι Κούρδοι είναι εξαιρετικά νευρικοί σχετικά με το να εμπιστευτούν τις τουρκικές αρχές. Αυτή η συμφωνία απέχει πολύ από το να είναι εύκολη.<br />Κάποια αρχική πρόοδος αναμένεται την Παρασκευή, με μια πρώτη παρτίδα όπλων του PKK να παραδίδεται στο βόρειο Ιράκ, πιθανότατα στην κυρίως κουρδική επαρχία του Σουλεϊμανίγια.<br />Ενώ δημόσια διακηρύσσει τη σημασία του έργου του για «μια Τουρκία χωρίς τρομοκρατία» για τη συμφιλίωση με τους Κούρδους, ο Ερντογάν δείχνει επίσης ότι είναι εντελώς ενήμερος για τους κινδύνους. Έχει παραδεχτεί ότι το έργο του αντιμετωπίζει «σαμποτάζ» από το εσωτερικό της Τουρκίας, και από τις τάξεις του PKK.</div><div><br />Αισθανόμενος μέρος της πιθανής εχθρότητας προς τη συμφωνία του με το PKK, σε μια ομιλία στο κοινοβούλιο την Τετάρτη, ο πρόεδρος πρόσεξε να προλάβει τυχόν επιθέσεις από πολιτικούς αντιπάλους ότι μια συμφωνία θα μπορούσε να ατιμάσει βετεράνους ή άλλα θύματα της σύγκρουσης. «Πουθενά στις προσπάθειες για μια Τουρκία χωρίς τρομοκρατία δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να υπάρξει, ένα βήμα που θα αμαυρώσει τη μνήμη των μαρτύρων μας ή θα πληγώσει τα πνεύματά τους», είπε. «Καθοδηγούμενοι από τις αξίες για τις οποίες οι μάρτυρές μας έκαναν τις θυσίες τους, ο Θεός να μας βοηθήσει, σώζουμε την Τουρκία από μια μισού αιώνα καταστροφή και αφαιρούμε εντελώς αυτή τη ματωμένη αλυσίδα που έχει επιβληθεί στη χώρα μας».</div><div><br />Ο φυλακισμένος Οτσαλάν, μιλώντας στο πρώτο του βίντεο από το 1999, δήλωσε την Τετάρτη ότι το κίνημα του PKK και η προηγούμενη επιδίωξή του για ένα ξεχωριστό κουρδικό εθνικό κράτος έχουν πλέον τελειώσει, καθώς η βασική του απαίτηση -η αναγνώριση της κουρδικής ύπαρξης- έχει ικανοποιηθεί.<br />«Η ύπαρξη έχει αναγνωριστεί και επομένως ο πρωταρχικός στόχος έχει επιτευχθεί. Υπό αυτή την έννοια, είναι παρωχημένη… Αυτή είναι μια εθελοντική μετάβαση από τη φάση του ένοπλου αγώνα στη φάση της δημοκρατικής πολιτικής και του δικαίου. Αυτό δεν είναι απώλεια, αλλά πρέπει να θεωρηθεί ως ένα ιστορικό επίτευγμα», είπε στο βίντεό του.</div><div><b><a href="https://economico.gr/o-erntogan-pontarei-ston-otsalan-gia-na-meinei-proedros-gia-panta-oi-kourdoi-kleidi-gia-ti-syntagmatiki-anatheorisi/">ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ</a></b></div><div><br /></div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ερντογάν ποντάρει στον Οτσαλάν για να μείνει πρόεδρος για πάντα. Οι Κούρδοι «κλειδί» για τη συνταγματική αναθεώρηση.

Σε μια τολμηρή κίνηση που θα μπορούσε να καθορίσει το πολιτικό του μέλλον, ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ρισκάρει τα πάντα...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλ. Τσίπρας σε Κυρ. Μητσοτάκη: Εξευτέλισες τη χώρα! «Μετά την ύβρη, έρχεται η Νέμεσις».

<br /><img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/02/TSIPRAS-3-630x400.jpg" width="707" /><br /><br />Την Τετάρτη, 9 Ιουλίου, ο Αλέξης Τσίπρας, με ανάρτησή του στο Facebook, σχολίασε με καυστικό τρόπο τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στη Βουλή.<br /><br />Συγκεκριμένα, χαρακτήρισε ως το «συντομότερο ανέκδοτο» τον ισχυρισμό του πρωθυπουργού ότι τον πολεμούν τα συμφέροντα, σημειώνοντας ότι η κατάσταση θα ήταν αστεία αν δεν ήταν κωμικοτραγική.<br /><br />Ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε ότι πριν από έξι χρόνια ο πρωθυπουργός παρέλαβε μια χώρα που είχε εξέλθει από τα μνημόνια, με 37 δισ. ευρώ «μαξιλάρι» στα δημόσια ταμεία, ρυθμισμένο το χρέος της και αποκατεστημένη τη διεθνή της αξιοπιστία.<br /><br />Ωστόσο, όπως υποστήριξε, παρά τα ευρωπαϊκά κονδύλια που διαχειρίστηκε, ο πρωθυπουργός κατέστησε τη χώρα ξανά το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης, εισπράττοντας χλεύη ακόμη και από πολέμαρχους της Λιβύης, ενώ η σχέση της με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς περιορίζεται πλέον κυρίως στην ευρωπαϊκή εισαγγελία.<br /><br />Επιπλέον, ο Τσίπρας τόνισε ότι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί πλέον να κρύψει αυτή την καταστροφική πορεία πίσω από μύθους για το παρελθόν ή τα εκατοντάδες εκατομμύρια που, όπως ισχυρίστηκε, διανεμήθηκαν προεκλογικά για να εξασφαλιστεί η εκλογική του νίκη.<br /><br />Αναφέρθηκε επίσης στη ρήση «μετά την ύβρη, έρχεται η Νέμεσις», ενώ κατέληξε λέγοντας ότι όποιος ζητά να «ξεπλυθεί» είναι λερωμένος.<br /><br />Ο ίδιος δήλωσε ότι δεν είναι σίγουρα λερωμένος και ρώτησε αν ο πρωθυπουργός μπορεί να ισχυριστεί το ίδιο για τον εαυτό του.<br /><br />Σε αναταραχή βρίσκεται το Μέγαρο Μαξίμου μετά τους αποκαλυπτικούς διαλόγους από τα πρακτικά του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών του 2015, ενώ δέχεται έντονη πίεση από τις δημόσιες τοποθετήσεις του Αλέξη Τσίπρα, όπως φανερώνει η παρουσία του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή.<br /><br />Ο πρωθυπουργός αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας του για να εξαπολύσει σφοδρή επίθεση στον Αλ. Τσίπρα, δείχνοντας ότι δεν τον θεωρεί απλώς πρώην πρωθυπουργό, αλλά τον αναδεικνύει ως κύριο πολιτικό του αντίπαλο.<br /><br />Παράλληλα, ο Κυρ. Μητσοτάκης προσπαθεί εναγωνίως να αναβιώσει το λεγόμενο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο, αυτή τη φορά σε μια πιο σκληρή και ακραία μορφή.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι «αυτή τη στιγμή το παρελθόν φαίνεται να επιδιώκει να εκδικηθεί το παρόν και να υπονομεύσει το μέλλον», επιτιθέμενος στον Αλ. Τσίπρα, κατηγορώντας τον ότι «προσπαθεί απεγνωσμένα να αποποιηθεί τον καταστροφικό του ρόλο επί τέσσερα χρόνια».<br /><br />Επιτέθηκε επίσης σε «ορισμένα γνωστά κέντρα που σπεύδουν να γίνουν πρόθυμα πλυντήρια μιας από τις πιο σκοτεινές περιόδους της πρόσφατης ιστορίας μας», εκφράζοντας την ενόχλησή του για τις δημοσιογραφικές αποκαλύψεις που δεν ευνοούν το κυβερνητικό αφήγημα.<br /><br />Ανασύροντας το δικό του αφήγημα για το 2015, ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι «η ιστορία είναι αμείλικτη!<br /><br />»Η θλιβερή επέτειος του δημοψηφίσματος του 2015 θα υπενθυμίζει πάντα στους Έλληνες το κόστος της τυχοδιωκτικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.<br /><br />»Αρχικά εξαπατώντας τους πολίτες ότι δήθεν θα καταργούσαν τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο, στη συνέχεια οδηγώντας τη χώρα ένα βήμα πριν την έξοδο από την Ευρώπη, με κλειστές τράπεζες, παγωμένη οικονομία και ανεξέλεγκτη ανεργία.<br /><br />»Έπειτα επιβαρύνοντας τους Έλληνες με 100 δισ. ευρώ από περικοπές μισθών και αυξήσεις φόρων, διχάζοντας την κοινωνία και συγκυβερνώντας με την Ακροδεξιά.<br /><br />»Αυτές οι μνήμες κάνουν ακόμα πιο εξοργιστική την εκ των υστέρων προσπάθεια ενός πολιτικού να παρουσιάσει μια ωραιοποιημένη εικόνα του εαυτού του».<br />Περί Ακροδεξιάς<br /><br />Είναι γνωστό ότι οι ΑΝΕΛ, στους οποίους αναφέρεται ο κ. Μητσοτάκης, ήταν ένα μικρό κόμμα που αποσχίστηκε από τη ΝΔ λόγω του μνημονίου και δεν κατάφερε να επιβάλει τη δική του ατζέντα στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως φαίνεται από κεντρικές πολιτικές επιλογές, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών.<br /><br />Αντιθέτως, ο Κυρ. Μητσοτάκης συγκυβέρνησε με την Ακροδεξιά του ΛΑΟΣ σε καίριες θέσεις, τόσο στο κόμμα (με τον Άδωνι Γεωργιάδη αντιπρόεδρο) όσο και στην κυβέρνηση (ο μόνος πρωθυπουργός με την τριάδα Γεωργιάδη, Βορίδη, Πλεύρη στο κυβερνητικό σχήμα), αλλά και στο Μέγαρο Μαξίμου (με τον Μ. Βορίδη ως υπουργό Επικρατείας, ουσιαστικά δεύτερο στην ιεραρχία).<br /><br />Επιπλέον, ο ίδιος αξιοποίησε πρόσωπα όπως ο Κωνσταντίνος Λούλης, «ταμίας» του «Ιδρύματος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης» και υμνητής της χούντας, σε θέσεις όπως ο γενικός γραμματέας Τουρισμού.<div><br />Δημοψήφισμα<br /><br />Στη συνέχεια, αμφισβήτησε τα πρακτικά του 2015, λέγοντας:<br /><br />«Πώς μπορεί ο κ. Τσίπρας να ισχυρίζεται ότι το δημοψήφισμα-παρωδία έγινε δήθεν για να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρώπη, όταν ακόμα και σήμερα οι σύντροφοί του το υπερασπίζονται;<br /><br />»Η κ. Κωνσταντοπούλου, φαντάζομαι, θα μιλήσει για το πώς προδόθηκε το νόημα του δημοψηφίσματος.<br /><br />»Πού είναι τώρα τα νταούλια που θα έπαιζαν για να χορεύουν οι αγορές;».<br /><br />Κατηγόρησε επίσης την «πρώτη φορά Αριστερά» ότι «δεν ξεγέλασε τους Ευρωπαίους, αλλά τους Έλληνες», προσθέτοντας ότι «η καταστροφική αυτή πολιτική δεν έχασε μόνο χρήματα, χρόνο και δουλειές, αλλά κυρίως ευκαιρίες και εμπιστοσύνη, οδηγώντας μια ολόκληρη γενιά στη μετανάστευση, χωρίς να φέρει ελπίδα.<br /><br />Όλα αυτά με πρωταγωνιστή έναν πολιτικό που στην αντιπολίτευση είπε τα πιο προκλητικά ψέματα, ως πρωθυπουργός οδήγησε τη χώρα πίσω και ως αρχηγός καταδικάστηκε πέντε φορές σε εκλογές».<br /><br />Αποσιώπησε, ωστόσο, ότι τα μνημόνια δεν ξεκίνησαν το 2015.</div><div><br />«Απλός βουλευτής»<br /><br />Συνεχίζοντας την επίθεση, κατηγόρησε τον Αλ. Τσίπρα ότι ως «απλός βουλευτής έχει μηδενική κοινοβουλευτική δραστηριότητα», καλώντας τον «να έρθει ως τέως πρωθυπουργός να εξηγήσει πώς αντιλαμβάνεται το rebranding που έχει ξεκινήσει».<br /><br />Υποστήριξε ότι «όσα προφίλ και αν του φιλοτεχνούν, όσα λογότυπα και αν σχεδιάσουν, όσα ονόματα και αν αλλάξουν, ο ίδιος και ο χώρος του θα βρίσκονται πάντα αντιμέτωποι με τον καθρέφτη τους, τις πληγές της χώρας και την εμπιστοσύνη των Ελλήνων.<br /><br />»Πέρα από τα λόγια, υπάρχουν οι συνέπειες της αυταπάτης του κ. Τσίπρα και του χώρου του».</div><div><br />Ενόχληση<br /><br />Δεν έκρυψε την ενόχλησή του για τις δημοσιογραφικές αποκαλύψεις, λέγοντας:<br /><br />«Πέρα από τα πρακτικά των αρχηγών, υπάρχουν και τα πρακτικά των πολιτών στην κάλπη, που δείχνουν ότι, παρά τις δυσκολίες και τα λάθη, αυτή η κυβέρνηση είναι η μόνη που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα μπροστά.<br /><br />»Αυτό προφανώς ενοχλεί, όπως ενοχλεί και ορισμένα συμφέροντα και Μέσα Ενημέρωσης που προτιμούν έναν πρωθυπουργό όμηρο των πιέσεών τους.<br /><br />»Λυπάμαι, δεν θα τους κάνω τη χάρη. Γι’ αυτό ορισμένα κέντρα και Μέσα σπεύδουν με ενθουσιασμό να επαναφέρουν τον παλιό αρχηγό, δίνοντάς του νέα αποστολή.<br /><br />»Δεν μας εκπλήσσουν, έχουν δοκιμάσει πολλές φορές τις αντοχές αυτής της κυβέρνησης χωρίς αποτέλεσμα, και αυτό θα συμβεί και τώρα».</div><div><br />Η ανάρτηση-απάντηση του πρώην Αλέξη Τσίπρα:<br /><br />«Σήμερα στη Βουλή ακούσαμε από τα χείλη του πρωθυπουργού το συντομότερο ανέκδοτο: ότι τον πολεμάνε τα συμφέροντα.<br /><br />»Θα ήταν πολύ αστείο όλο αυτό, αν δεν ήταν κωμικοτραγικό.<br /><br />»Πριν από έξι χρόνια παρέλαβε μια χώρα έξω από τα μνημόνια της χρεοκοπίας, με 37 δισ. ευρώ “μαξιλάρι” στα δημόσια ταμεία, με ρυθμισμένο το δυσβάσταχτο χρέος της και αποκατεστημένη τη διεθνή της αξιοπιστία.<br /><br />»Και κατάφερε σήμερα, παρά τον πακτωλό των ευρωπαϊκών κονδυλίων που διαχειρίστηκε, να την μετατρέψει εκ νέου σε μαύρο πρόβατο της Ευρώπης.<br /><br />»Που εισπράττει χλεύη ακόμη και από τους πολέμαρχους της Λιβύης, ενώ η σχέση της με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς αφορά σχεδόν αποκλειστικά στην ευρωπαϊκή εισαγγελία.<br /><br />»Αυτήν την καταστροφική πορεία για τη χώρα, δεν μπορεί πλέον να την κρύψει πίσω από τους μύθους που κατασκεύασε για το παρελθόν.<br /><br />»Ούτε πίσω από τα εκατοντάδες εκατομμύρια που μοίρασε προεκλογικά για να εξασφαλίσει την εκλογική του νίκη.<br /><br />»Μετά την ύβρη, έρχεται η Νέμεσις.<br /><br />»Και κάτι τελευταίο: Να ξεπλυθεί ζητάει όποιος είναι λερωμένος.<br /><br />»Εγώ, πάντως, δεν είμαι σίγουρα.<br /><br />»Μπορεί να ισχυριστεί το ίδιο για τον εαυτό του;».</div><br /><div><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 16px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-emoji: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: 24px; margin: 10px 0px; outline: 0px; padding-inline-start: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><iframe allow="autoplay; clipboard-write; encrypted-media; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="true" frameborder="0" height="285" scrolling="no" src="https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Ftsiprasalexis%2Fposts%2Fpfbid0SLoBnxFTXhFyZU7m8apj5Etwd3yuTjcCSNQqzVedD7iinn3HWB5NKAtQMkEqVD99l&show_text=true&width=640" style="border-style: none; border-width: initial; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; overflow: hidden; padding-inline-start: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" width="640"></iframe></p></div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αλ. Τσίπρας σε Κυρ. Μητσοτάκη: Εξευτέλισες τη χώρα! «Μετά την ύβρη, έρχεται η Νέμεσις».

Την Τετάρτη, 9 Ιουλίου, ο Αλέξης Τσίπρας, με ανάρτησή του στο Facebook, σχολίασε με καυστικό τρόπο τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στη Βουλή. ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα – Λιβύη: Η σημασία των ανοικτών διαύλων με τη Βεγγάζη.

<h3 style="text-align: left;"><img height="360" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/07/e5f125c7a5cee94daf7bbba952b1e7ae_GvL16V0XoAA93gc-1-1.jpg?v=1752127846" width="708" /><span style="font-weight: normal;">Οι επόμενες κινήσεις της Αθήνας - Η παράμετρος των θαλασσίων ζωνών και ο ρόλος της Αιγύπτου</span></h3><b>Βασίλης Νέδος Αλεξάνδρα Βουδούρη Μανώλης Κωστίδης</b><div><br /></div><div>Του <b>Βασίλη Νέδου</b><br />Την εξαιρετική ρευστότητα που χαρακτηρίζει τις επαφές με την Ανατολική Λιβύη όλα τα προηγούμενα χρόνια αλλά και τις πολύ ευαίσθητες ισορροπίες που πρέπει να τηρεί η εκάστοτε κυβέρνηση η οποία συνομιλεί με τις Αρχές της Βεγγάζης αντικατοπτρίζει η στάση που κρατάει η Αθήνα μετά το διπλωματικό επεισόδιο που κατεγράφη προχθές ανάμεσα στις τοπικές αρχές και την αντιπροσωπεία της Κομισιόν, την οποία συνόδευε με δύο ομολόγους του από την Ιταλία και τη Μάλτα ο υπουργός Μετανάστευσης Θάνος Πλεύρης.<br /><br />Η μετρημένη αντίδραση της Αθήνας, η οποία περιορίστηκε στην ανακοίνωση λήψης μέτρων για την αντιμετώπιση της παράτυπης μετανάστευσης, υπαγορεύθηκε, κατ’ αρχάς, από το γεγονός ότι μόλις δύο ημέρες νωρίτερα ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης συζήτησε εκτενώς με τον ίδιο τον ισχυρό άνδρα της Ανατολικής Λιβύης, στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, και τους τρεις γιους του, Σαντάμ, Σαντίκ και Μπελκασέμ, για όλες τις πτυχές της περίπλοκης διμερούς σχέσης Αθήνας και Βεγγάζης, στην οποία περιλαμβάνεται και εκείνη της ανάγκης να γίνουν συζητήσεις για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι ο ίδιος ο κ. Χαφτάρ ανέφερε στον κ. Γεραπετρίτη ότι η πλευρά του επιθυμεί επανέναρξη των συζητήσεων για οριοθέτηση αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) που είχαν διακοπεί το 2010, μάλιστα με βασικό γνώμονα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.<br /><br />Μάλιστα, οι δύο πλευρές έχουν συμφωνήσει ότι αυτή η διαδικασία θα ξεκινήσει ξανά το προσεχές χρονικό διάστημα.<br /><br />Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι διατηρεί στενές επαφές με τον Χαφτάρ και, όπως έχει ήδη προκύψει, το προηγούμενο χρονικό διάστημα οι δύο πλευρές φαίνεται ότι συνομίλησαν και για την Ελλάδα.<br /><br />Ούτως ή άλλως, δεδομένου ότι η βασική γεωπολιτική ανησυχία της Ελλάδας στη συγκεκριμένη περιοχή εστιάζεται στο ενδεχόμενο η Βεγγάζη να κυρώσει το τουρκολιβυκό μνημόνιο και να περάσει σε φάση στενότερης συνεργασίας με την Αγκυρα, η συνεργασία στο τρίγωνο με το Κάιρο αποτελεί αναγκαιότητα.<br /><br />Η παράμετρος των θαλασσίων ζωνών και ο ρόλος της Αιγύπτου – Ο υιός του Χαφτάρ φέρεται να ανέφερε ότι οι προχθεσινές απελάσεις «δεν στρέφονται κατά της Ελλάδας».<br /><br />Χθες το πρωί ο Σαντίκ Χαφτάρ, πρόεδρος της Υπατης Επιτροπής για την Εθνική Συμφιλίωση και υιός του στρατάρχη, επισκέφθηκε τον πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Βεγγάζης Κανάκη Μανδαλιό, πατέρα της Αγγελικής και του Φίλιππου Μανδαλιού που σκοτώθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2023 στο δυστύχημα έξω από την Ντέρνα, προσπαθώντας να μεταφέρουν ελληνική ανθρωπιστική βοήθεια στην πλημμυρισμένη από τον τυφώνα «Daniel» πόλη, προκειμένου να του δωρίσει μια αναμνηστική πλακέτα στη μνήμη των αδικοχαμένων παιδιών του.<br /><br />Ο Σαντίκ Χαφτάρ γνωστοποίησε την επίσκεψή του στο σπίτι του κ. Μανδαλιού στη σελίδα του στο Facebook. Δημοσίως ο Σαντίκ Χαφτάρ εξήρε τη στάση του κ. Μανδαλιού, ενώ ιδιωτικά μετέφερε στον πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Βεγγάζης ότι η απέλαση των τεσσάρων αξιωματούχων προχθές το βράδυ «δεν στρέφεται κατά της Ελλάδας». Οι ελληνικές αρχές πιστοποίησαν τις δηλώσεις του κ. Χαφτάρ, ο οποίος, πάντως, ανέφερε δημοσίως ότι «η Ντέρνα δεν ξεχνάει όσους της συμπαραστάθηκαν» και η Λιβύη «με τις ανοιχτές πληγές της πάλλεται ακόμη από τις υψηλότερες έννοιες της ευγνωμοσύνης και της ανθρωπιάς».<br /><br />Πέρα, πάντως, από τη διακριτή ελληνική εξωτερική πολιτική στο ανατολικό κομμάτι της Λιβύης, και τις τοπικές, ευαίσθητες ισορροπίες, είναι σαφές ότι στην Αθήνα αντιλήφθηκαν το προχθεσινό διπλωματικό επεισόδιο και ως αποτέλεσμα πλημμελούς προετοιμασίας από την ευρωπαϊκή πλευρά, και πιο συγκεκριμένα των Ιταλών, οι οποίοι άλλωστε έχουν εξασφαλίσει τη θέση του ειδικού απεσταλμένου της Ε.Ε. στη Λιβύη (Νίκολα Ορλάντο).<br /><br />Παρά τις βαθύτερες αιτίες που υπάρχουν πίσω από τη στάση της κυβέρνησης Χαφτάρ έναντι της Ε.Ε., αξίζει να σημειωθεί ότι στην Τρίπολη η προεργασία της επίσκεψης ακόμη και σε επίπεδο πρωτοκόλλου ήταν πολύ πιο πλήρης από το σκέλος της Βεγγάζης που τελικά ναυάγησε. Για την Ιταλία οι προσφυγικές ροές έχουν ως κύριο σημείο αναχώρησης τη Δυτική Λιβύη και όχι την Ανατολική, από όπου τα πλοιάρια με τους μετανάστες ακολουθούν πορεία προς τις ελληνικές ακτές.<br />Περιορισμένη η χρησιμότητα των φρεγατών<br /><br />Οι πολύ αυξημένες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές των τελευταίων ημερών από την ανατολική Λιβύη προς την Κρήτη ανέδειξαν με εκκωφαντικό τρόπο ότι μάλλον ήταν υπερβολικά αισιόδοξη η επιλογή να πλαισιωθεί επικοινωνιακά από την κυβέρνηση η αποστολή των φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.), ως ένα μέσο αποτροπής που θα μπορούσε να έχει αποτελέσματα. Και τούτο, και οι φρεγάτες του Π.Ν. στα διεθνή ύδατα βόρεια της Κυρηναϊκής στέλνουν πολύ σαφές μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις για άλλα ζητήματα, όπως για παράδειγμα για την πρόθεση της Ελλάδας να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της στην Ανατολική Μεσόγειο, και κυρίως αποστέλλουν ένα μήνυμα για τις απόψεις της Αθήνας σχετικά με το τουρκολιβυκό μνημόνιο.<br /><br />Η παρουσία του Π.Ν. δεν μπορεί από μόνη της να αποτρέψει οργανωμένες αποστολές μεταναστών από τις λιβυκές ακτές. Οπως η «Κ» ήδη έχει αναδείξει, η αλλαγή του χαρακτήρα της αποστολής των φρεγατών είναι πρακτικά αδύνατη, καθώς τα πλοία του Π.Ν. αποτελούν προέκταση του κράτους και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τέτοιες αποστολές. Οι διακινητές γνωρίζουν, βεβαίως, τις εξαιρετικά λεπτές ισορροπίες που πρέπει να τηρηθούν. Αλλωστε, προηγούμενο υπάρχει και αυτό αφορά την αποστολή του ΝΑΤΟ SNMG-2, που από το καλοκαίρι του 2015 έχει αναλάβει –ανάμεσα σε άλλα– την επιτήρηση των μεταναστευτικών ροών στο Αιγαίο. Η συγκεκριμένη αποστολή, πέρα από τη συγκέντρωση πληροφοριών που εν συνεχεία παραχωρούνται στις ακτοφυλακές Ελλάδας και Τουρκίας, επί του πρακτέου δεν έχει αποτρέψει κάποια βάρκα ή πλοιάριο.<br /><br />Ο ρόλος αυτός ανήκει θεσμικά στις δυνάμεις του Λιμενικού Σώματος, οι οποίες επιτελούν αστυνομικό έργο, αλλά αντιμετωπίζουν μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, καθώς η απόσταση ανάμεσα στην ακτή της ανατολικής Λιβύης και στην Κρήτη είναι πολύ μεγάλη (σχεδόν 200 ναυτικά μίλια αν υπολογιστεί ως αφετηρία το Τομπρούκ, από όπου αποπλέουν τα περισσότερα πλοιάρια), και παρά τη διαρκή ροή πληροφοριών από το Π.Ν. και τα ιπτάμενα μέσα της Πολεμικής Αεροπορίας (UAV τύπου Heron) και του Στρατού Ξηράς (UAV τύπου Sperwer) τα περιθώρια πρακτικής αντίδρασης είναι πολύ περιορισμένα. Επιπλέον, φαίνεται ότι το προηγούμενο του πολύνεκρου δυστυχήματος της Πύλου το καλοκαίρι του 2023, που έχει οδηγήσει σε κακουργηματικές διώξεις κατά 17 στελεχών του Λιμενικού, προξενεί εκ προοιμίου ανησυχία στις δυνάμεις που επιχειρούν στην περιοχή, καθώς πάντα υπάρχει ο φόβος ότι κάποιο από τα σαπιοκάραβα τα οποία μεταφέρουν πρόσφυγες και μετανάστες μπορεί να βυθιστεί.<br /><br />Χαμηλούς τόνους επιλέγει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή<br /><br />Της <b>Αλεξάνδρας Βουδούρη</b><br /><br />Δύσκολη «εξίσωση» αποτελεί πλέον για τις Βρυξέλλες η διαχείριση της Λιβύης μετά το πρωτοφανές διπλωματικό επεισόδιο την περασμένη Τρίτη, όταν η κυβέρνηση της Βεγγάζης χαρακτήρισε «ανεπιθύμητα πρόσωπα» τον επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων και Μετανάστευσης Μάγκνους Μπρούνερ και τους τρεις αρμόδιους υπουργούς Ελλάδας, Ιταλίας και Μάλτας, ζητώντας τους να αποχωρήσουν από το διεθνές αεροδρόμιο Μπενίνα και ακυρώνοντας την προγραμματισμένη συνάντηση με τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ.<br /><br />Δημοσίως η Κομισιόν χθες και με αρκετή καθυστέρηση κράτησε χαμηλούς τόνους και απέδωσε το περιστατικό απλώς σε «ζήτημα πρωτοκόλλου», που δεν επέτρεψε «να πραγματοποιηθούν οι προγραμματισμένες συναντήσεις στη Βεγγάζη». Ωστόσο, η αγωνία ήταν έκδηλη σχετικά με την αποστολή μηνύματος από τις Βρυξέλλες, ότι δηλαδή επιζητούν τη διατήρηση των διαύλων επικοινωνίας και συνεργασίας με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στη «σκιά» των συνεχιζόμενων παράτυπων αφίξεων μεταναστών από τη Λιβύη, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Σε διευκρινιστική ερώτηση της «Κ» ο εκπρόσωπος τόνισε ότι οι επαφές αφορούν και τις δύο πλευρές. «Η αποστολή ήταν ένα πρώτο βήμα – αλλά συνεχίζουμε τις επαφές τόσο με τη δυτική όσο και την ανατολική πλευρά και σε συντονισμό με τα κράτη-μέλη μας», τόνισε.<br /><br />Επιχειρώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις του πρωτοφανούς περιστατικού, εκπρόσωπος της Κομισιόν ανέφερε ότι «δεν θα επιδοθούμε σε παιχνίδι επίρριψης ευθυνών», δίνοντας ταυτόχρονα έμφαση στις «γόνιμες συζητήσεις» που διεξήχθησαν στο πρώτο κομμάτι του ταξιδιού, στην Τρίπολη. Χθες, άλλωστε, κλιμάκιο εμπειρογνωμόνων από την Κομισιόν διεξήγαγε εκεί τεχνικές διαβουλεύσεις με αρμόδιους φορείς για το μεταναστευτικό.<br /><br />«Η κατάσταση ασφάλειας της Λιβύης είναι κρίσιμη, επομένως οι πολιτικές επαφές της Κομισιόν και των κρατών-μελών με τη χώρα είναι σημαντικές, λαμβάνοντας υπόψη τις γεωπολιτικές συνέπειες για την Ε.Ε.», σημείωσε ο εκπρόσωπος περιγράφοντας ουσιαστικά το διακύβευμα.<br /><br /><br />Τα επόμενα βήματα της «στρατηγικής» της Κομισιόν είναι κατ’ αρχάς εντατικοποίηση των επαφών με την αναγνωρισμένη διεθνώς και από την Ε.Ε. κυβέρνηση στην Τρίπολη (Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας – GNU) για τη στήριξη των προσπαθειών ελέγχου των συνόρων και κυρίως την αντιμετώπιση των διακινητών που μεταφέρουν μετανάστες. Αναγνωρίζοντας όμως ότι το πρόβλημα για τις αυξημένες μεταναστευτικές ροές κυρίως προς την Ελλάδα προέρχεται από τα ανατολικά, η Ε.Ε. θα επιδιώξει συνέχιση των προσπαθειών αναζήτησης «σημείων» επαφής με την κυβέρνηση της Βεγγάζης και πιθανών αιτημάτων της.<br /><br />«Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να κόψουμε γέφυρες, το αντίθετο», σχολίασε σχετικά με το περιστατικό στη Βεγγάζη κοινοτική πηγή, εξηγώντας και τον λόγο που δεν εκδόθηκε τελικά κοινό ανακοινωθέν από την Κομισιόν και τους τρεις υπουργούς της αποστολής. «Γνωρίζαμε εξαρχής ότι επρόκειτο για περίπλοκη αποστολή, όπως και αποδείχθηκε», παραδέχθηκε. «Προέκυψε ζήτημα πρωτοκόλλου», είπε και επιβεβαιώνοντας το ρεπορτάζ της «Κ» ανέφερε ότι ο στρατάρχης Χαφτάρ, με τον οποίο είχε προγραμματιστεί αποκλειστική συνάντηση με την αποστολή, επιδίωξε την τελευταία στιγμή διευρυμένη συνάντηση με υπουργούς του και ιδιαίτερα με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών, κάτι που δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό καθώς θα ισοδυναμούσε με αναγνώριση της κυβέρνησης.<br /><br />Η διαδρομή Χαφτάρ, η Αθήνα και η προσέγγιση με την Αγκυρα<br /><br /><div>Του <b>Μανώλη Κωστίδη</b><br /><br />Κωνσταντινούπολη-Ανταπόκριση. Το 2019 οι δυνάμεις του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ είχαν φτάσει λίγα χιλιόμετρα έξω από την Τρίπολη, απειλώντας την εκεί απομονωμένη κυβέρνηση του Φαγέζ αλ Σάρατζ με διάλυση. Τότε η υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου, που περιλάμβανε και ρήτρα αμυντικής βοήθειας, επέτρεψε στις πολιτοφυλακές της δυτικής Λιβύης να ανακόψουν την προέλαση του Χαφτάρ, δίνοντας σε αντάλλαγμα την περίφημη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ που αφορά και την Ελλάδα. Ο στρατάρχης Χαφτάρ δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο, καθώς επί Ψυχρού Πολέμου είχε συνεργαστεί με τους Σοβιετικούς, ενώ αργότερα δούλεψε και με τους Αμερικανούς, μάλιστα έζησε για χρόνια στο Λάνγκλεϊ… μεσοτοιχία με τη CIA. Ως εκ τούτου δικά του διλήμματα ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα.<br /><br />Πάντως, ενώ νωρίτερα η Βεγγάζη είχε αναπτύξει δεσμούς με την Αθήνα, η κατάσταση μετά το 2023 και η πολύ προσεκτική προσέγγιση των Τούρκων προς τον Χαφτάρ και τους τρεις γιους βοήθησε στη διάνοιξη αυτών των διαύλων ανάμεσα στην Αγκυρα και τον ισχυρό άνδρα της Βεγγάζης. Οι επισκέψεις των στενών συνεργατών του Χαφτάρ στην Κωνσταντινούπολη για επαφές είναι γνωστές εδώ και αρκετούς μήνες. Η κορύφωση αυτών των επαφών ήρθε με την επίσκεψη του γιου του Χαφτάρ, αρχηγού του Στρατού Ξηράς των Ενόπλων Δυνάμεων της Ανατολικής Λιβύης, Σαντάμ Χαφτάρ, ο οποίος τον περασμένο Απρίλιο συναντήθηκε με τον υπουργό Αμυνας της Τουρκίας Γιασάρ Γκιουλέρ και τον αρχηγό του Στρατού Ξηράς της Τουρκίας Σελτσούκ Μπαϊρακτάρογλου. Είχαν προηγηθεί δημοσιεύματα στον τουρκικό Τύπο πως η Αγκυρα είχε ξεκινήσει να στέλνει οικονομική αλλά και στρατιωτική βοήθεια και στη Βεγγάζη, γεγονός που έφερε πιο κοντά τον Χαφτάρ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Τουρκία έχει στείλει όπλα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη αλλά και οικονομική βοήθεια στην Ανατολική Λιβύη, δίχως όμως να σταματήσει να παρέχει στήριξη, στρατό και οικονομική βοήθεια στην κυβέρνηση της Τρίπολης.<br /><br />Βασικός στόχος της Αγκυρας είναι «η ενωμένη Λιβύη» για να μπορεί η Τουρκία να έχει επιρροή σε όλη τη χώρα. Για να επιτευχθεί ο στόχος της σύμπλευσης της Τρίπολης με τη Βεγγάζη έχουν γίνει πολλές προσπάθειες. Με την προσέγγιση του Χαφτάρ.<br /><br />Ο στρατάρχης δεν είναι τυχαίο πρόσωπο, καθώς επί Ψυχρού Πολέμου είχε συνεργαστεί με τους Σοβιετικούς, αλλά αργότερα δούλεψε και με τους Αμερικανούς.<br /><br />Ο δεύτερος βασικός στόχος της Τουρκίας είναι η ισχυροποίηση του τουρκολιβυκού μνημονίου που εγκρίθηκε από την Τρίπολη, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει επικυρωθεί από το κοινοβούλιο. Στην περίπτωση αυτή στην τουρκική πρωτεύουσα υποστηρίζουν ότι μια ενιαία χώρα, η Λιβύη, θα έχει συμφωνήσει με την Τουρκία για τις θαλάσσιες περιοχές ευθύνης, κάτι που θα ενισχύσει τη θέση της Αγκυρας, η οποία υποστηρίζει πως έχει οριστικοποιήσει τα δυτικά σύνορα της υφαλοκρηπίδας της στην Αν. Μεσόγειο.<br /><br />Ο τρίτος στόχος της Τουρκίας θεωρείται πως είναι η συνεκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της Λιβύης. Μαζί με την οριστικοποίηση του τουρκολιβυκού μνημονίου, η Τουρκία πιστεύει ότι μπορεί να πραγματοποιήσει σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις για την ανακάλυψη κοιτασμάτων αερίου και πετρελαίου στις θαλάσσιες περιοχές ευθύνης της Λιβύης.<br /><br />Αναλυτές εκτιμούν πως η προσέγγιση της Αγκυρας με τον Χαφτάρ δεν πρέπει να εξεταστεί ανεξάρτητα από τις συγκλίνουσες θέσεις και απόψεις της Τουρκίας με την Ιταλία που το τελευταίο διάστημα προσπαθούν να έχουν σχέσεις συνεργασίας στη Λιβύη. Αναλυτές της γειτονικής χώρας αναφέρουν ότι η Ιταλία εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα διατηρούσε επαφές με τον στρατηγό Χαφτάρ, κάτι που ίσως βοήθησε και στην προσέγγιση της Τουρκίας με την κυβέρνηση της Βεγγάζης.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Ελλάδα – Λιβύη: Η σημασία των ανοικτών διαύλων με τη Βεγγάζη.

Οι επόμενες κινήσεις της Αθήνας - Η παράμετρος των θαλασσίων ζωνών και ο ρόλος της Αιγύπτου Βασίλης Νέδος Αλεξάνδρα Βουδούρη Μανώλης Κωστίδη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ζητείται σοβαρή Εξωτερική Πολιτική! Θα ασχοληθούμε;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRsU1ILq9Kdq2LKOxJi4KQBl3L-JadcEzjy2Q&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="183" data-original-width="275" height="399" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRsU1ILq9Kdq2LKOxJi4KQBl3L-JadcEzjy2Q&s" width="684" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Υπάρχουν τρόποι και άλλοι δρόμοι</span></h3><div>ΤΟΥ <b>ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ</b><br />Είναι εντυπωσιακό ότι κάθε φορά που καταγράφεται μια εξέλιξη που μοιάζει να ταιριάζει με την πλέον στρατηγική επιλογή αυτής της χώρας τα τελευταία 25 χρόνια, δηλαδή να ερμηνεύει τα πάντα μέσα από το πρίσμα του ευρωπαϊκού κεκτημένου και εκείνο που έχει επικρατήσει –μάλλον τραβηγμένα– να αποκαλείται ως στάτους κβο, επικρατεί μια ξαφνική ευφορία.<br /><br />Δήθεν επιβεβαιώνεται ότι όλες οι στρατηγικές επιλογές της χώρας είναι σωστές – και πολλά άλλα παρόμοια. Ολα αυτά βέβαια, η συμμετοχή της χώρας στους ευρωατλαντικούς θεσμούς, τα μεγάλα «σαλόνια» της διεθνούς πολυμέρειας και τα συμπαρομαρτούντα, είναι πάρα πολύ σημαντικά, ωστόσο κάπου ενδιαμέσως παρεμβάλλεται και η πραγματικότητα.<br /><br />Αν και δεν θα πρέπει να αφήνεται έξω από καμία ανάλυση ο αστερίσκος της οικονομικής συρρίκνωσης, άρα και διπλωματικού κεφαλαίου που απόλεσε η Ελλάδα από το 2009 μέχρι και περίπου το 2018, λόγω της μνημονιακής λιτότητας και των μέτρων που οδήγησαν τη χώρα –σε όλους τους βασικούς κοινωνικοοικονομικούς δείκτες– από το μέσον της κατάταξης της Ε.Ε. στην τριάδα του… υποβιβασμού, είναι απολύτως σαφές ότι το πρόβλημα είναι ευρύτερο.<br /><br />Η διαδικασία λήψης αποφάσεων είναι αργή και, κυρίως, δεν έχει γίνει αντιληπτό ότι όσοι παίζουν με τους παλιούς όρους του παιχνιδιού βρίσκονται εκ των πραγμάτων εξαρτημένοι από τις επιλογές άλλων. Ποια είναι τα περιθώρια μετακίνησης έξω από το ορισμένο πλαίσιο για μια χώρα όπως η Ελλάδα; Δεν μπορεί να είναι η Τουρκία για λόγους που είναι κατανοητοί σε όποιον αντιλαμβάνεται στοιχειωδώς την πραγματικότητα.<br /><br />Ενώ οι συγκρίσεις με το Ισραήλ, μια χώρα στην άμυνα της οποίας μόνον οι ΗΠΑ επενδύουν δισεκατομμύρια, είναι μάλλον ατυχείς, αν όχι παιδαριώδεις. Ωστόσο υπάρχει χώρος για τη λήψη πρωτοβουλιών για χώρες όπως η Ελλάδα και στα Δυτικά Βαλκάνια και στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή. Και οι τρεις αυτές περιοχές είναι ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια της χώρας. Από τα Δυτικά Βαλκάνια η χώρα είναι απούσα, κάτι που είναι πραγματικά απορίας άξιον.<br /><br />Στη Λιβύη έχουμε εγκλωβιστεί στη «θεσμική» στάση, ενώ η χώρα είναι διαλυμένη από τον εμφύλιο, χωρισμένη σε φέουδα από τους τοπικούς ηγεμόνες. Και στη Μέση Ανατολή αφήνουμε την Ελληνορθόδοξη παράδοση, με την οποία η γραμμή σύνδεσης είναι άμεση –αν και ξεθωριάζει– να γίνεται εργαλείο στα χέρια τρίτων. Πράγματι, το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να «εξαγοράσει» την επιρροή της χώρας. Υπάρχουν όμως και άλλοι δρόμοι. Και, κυρίως, υπάρχουν άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι να τους ακολουθήσουν. <div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Ζητείται σοβαρή Εξωτερική Πολιτική! Θα ασχοληθούμε;

Υπάρχουν τρόποι και άλλοι δρόμοι ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Είναι εντυπωσιακό ότι κάθε φορά που καταγράφεται μια εξέλιξη που μοιάζει να ταιριάζει με τ...

Διαβάστε την συνέχεια

SNIPER ADVANCED TARGETING POD: Η επόμενη κίνηση για τα μαχητικά της ΠΑ.

<img height="384" src="https://www.geostratigika.gr/wp-content/uploads/2025/07/sniper.jpg" width="704" /><br /><br />.<b>Κωνσταντίνος Μανωλίδης</b><br /><div>Καθώς η τουρκική απειλή ενισχύεται και τα μαχητικά της Άγκυρας αναβαθμίζονται συνεχώς, η Πολεμική Αεροπορία καλείται να δώσει απάντηση: το Sniper ATP αναδεικνύεται σε κρίσιμο κρίκο της επόμενης μέρας για την ελληνική ισχύ στον αέρα</div><div><br />Το Sniper ATP και η ανάγκη της ΠΑ : Η ραγδαία αναβάθμιση της τουρκικής Αεροπορίας, με την αγορά 40 νέων F-16 Block 70 Viper αλλά και την επικείμενη αναβάθμιση 80 παλαιότερων F-16 σε παρόμοιο επίπεδο, έχει φέρει νέα δεδομένα στην ισορροπία δυνάμεων στον αέρα. Την ίδια στιγμή, η Άγκυρα πιέζει για Eurofighter 4,5ης γενιάς, ενώ αναπτύσσει ενεργά το νέο μαχητικό KAAN.<br /><br />Σε αυτό το περιβάλλον, η Πολεμική Αεροπορία δεν μπορεί να μείνει στάσιμη. Παρά τις σημαντικές κινήσεις της προηγούμενης δεκαετίας, η τεχνολογία των ελληνικών ατρακτιδίων στόχευσης έχει ξεπεραστεί.<br />Τι είναι το Sniper Advanced Targeting Pod<br /><br /><a href="https://www.geostratigika.gr/exoplistika/sniper-atp-to-mati-pou-chreiazetai-amesa-i-polemiki-aeroporia-pos-apanta-i-tourkia-me-40-nea-f-16-viper/">Το Sniper ATP (Advanced Targeting Pod) είναι ένα από τα πιο σύγχρονα ατρακτίδια </a>σκόπευσης παγκοσμίως. Χρησιμοποιείται ήδη από την USAF και άλλες δυτικές δυνάμεις, παρέχοντας:<br /><br />Αναγνώριση και εντοπισμό στόχων σε μεγάλη απόσταση.<br /><br />Παρακολούθηση και καθοδήγηση όπλων με λέιζερ ή GPS.<br /><br />Επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα μέρα και νύχτα, ακόμη και σε δύσκολες καιρικές συνθήκες.<br /><br />Διαθέτει αισθητήρες FLIR υψηλής ευκρίνειας, δυνατότητα zoom και συνδεσιμότητα με τακτικά δεδομένα μάχης. Μπορεί να ενσωματωθεί άμεσα σε όλα τα ελληνικά F-16 Block 50/52+/52 Adv, αναβαθμίζοντας ριζικά τις δυνατότητές τους.</div><div><br />Γιατί είναι κρίσιμο για την ΠΑ<br /><br />Η προμήθεια των Sniper ATP δεν είναι απλώς τεχνικό ζήτημα – είναι στρατηγική ανάγκη:<br /><br />Προσφέρουν πραγματικό πλεονέκτημα στον αεροπορικό πόλεμο, ενισχύοντας την ακρίβεια και την αυτονομία δράσης των πιλότων.<br /><br />Δίνουν στην ΠΑ τη δυνατότητα προληπτικού πλήγματος ή ταχείας αντίδρασης σε εξελίξεις στον Έβρο, το Αιγαίο ή την Κύπρο.<br /><br />Παρέχουν συμβατότητα με τα δυτικά συστήματα μάχης και επικοινωνίας.<br /><br />Η σημερινή επιχειρησιακή απαίτηση της ΠΑ επιβάλλει όχι μόνο την ανανέωση των παλιών LANTIRN, αλλά και την πλήρη μετάβαση σε νέα γενιά ατρακτιδίων όπως το Sniper ATP.<br /><br />Η Πολεμική Αεροπορία πρέπει να κινηθεί άμεσα για την ενίσχυση της στόχευσης και της αεροπορικής ισχύος. Το Sniper ATP δεν είναι «πολυτέλεια». Είναι μονόδρομος επιβίωσης σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο και επικίνδυνο γεωπολιτικό περιβάλλον.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.geostratigika.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

SNIPER ADVANCED TARGETING POD: Η επόμενη κίνηση για τα μαχητικά της ΠΑ.

. Κωνσταντίνος Μανωλίδης Καθώς η τουρκική απειλή ενισχύεται και τα μαχητικά της Άγκυρας αναβαθμίζονται συνεχώς, η Πολεμική Αεροπορία καλείτα...

Διαβάστε την συνέχεια

«Έχετε το πράσινο φως να χτυπήσετε πρώτοι»: Η βραδιά που οι Ένοπλες Δυνάμεις ήταν σε ετοιμότητα για πυρ.

<img height="281" src="https://www.dedomeno.gr/wp-content/uploads/2025/07/papanikolis_type-214.jpg" width="723" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η κρίσιμη νύχτα του 1987 όταν η Ελλάδα ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει την τουρκική πρόκληση με αποφασιστικότητα και ισχυρή διπλωματική στρατηγική</span></h3><div><b>Δήμητρα Δημητρίου</b><br />Το άρθρο αναλύει τις ελληνοτουρκικές κρίσεις, εστιάζοντας στην κρίση του 1987 όταν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας τέθηκαν σε ετοιμότητα λόγω τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο.<br /><br />Η ιστορία της ελληνοτουρκικής έντασης ξεκινά από την εποχή των Νεότουρκων και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με την Τουρκία να επικεντρώνεται στο Αιγαίο ως εύκολο στόχο.<br /><br />Το 1987, υπό την ηγεσία του Ανδρέα Παπανδρέου, η Ελλάδα απάντησε στις τουρκικές προκλήσεις με αποφασιστικότητα και διπλωματικές κινήσεις, συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας με τη Βουλγαρία.<br /><br />Η κρίση κατευνάστηκε χωρίς πολεμική σύρραξη, αλλά οι εντάσεις παραμένουν, με την Τουρκία να επιδιώκει να ανακτήσει την επιρροή της στην περιοχή.<br /><br />Πιο αναλυτικά<br /><br />Οι ελληνοτουρκικές κρίσης είναι συχνές και δεν αναμένεται να σταματήσουν ποτέ ή τουλάχιστον στο κοντινό μέλλον.<br /><br />Οι τουρκικές διεκδικήσεις δεν ξεκίνησαν όταν ο «αέρας πήρε την ελληνική σημαία από τα Ίμια», σύμφωνα με την ατάκα που έμεινε στην ιστορία. Ούτε τον Μάρτη του ’87 όταν έστειλαν το Σισμίκ για «έρευνες».<br /><br />Ούτε -φυσικά- όταν σχεδόν μία δεκαετία νωρίτερα είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο με το Χόρα.<br /><br />Ξεκίνησαν με το κίνημα των Νεότουρκων και την προσπάθεια ανάσχεσης της αναπόφευκτης κατάρρευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Ιστορικά, βρίσκονται ακόμη μια ανάσα από την εποχή που κυριαρχούσαν στην ανατολική μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Από την περίοδο που η Βαλκανική χερσόνησος ήταν η δική τους παιδική χαρά και η Κωνσταντινούπολη το κέντρο (όχι εδαφικά, αλλά ουσιαστικά) του κόσμου τους.<br /><br />Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, οι γείτονες σταδιακά επικέντρωσαν τα θέλω τους στο Αιγαίο. Έχοντας χάσει κάθε διάθεση αξίωσης (λόγω του ελέγχου από τις μεγάλες δυνάμεις) για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (βλέπε πετρέλαιο) εκεί όπου κάποτε έκαναν κουμάντο, αντιλήφθηκαν γρήγορα πως αυτή η θάλασσα που μας χωρίζει ήταν ο πιο εύκολος στόχος.<br /><br />Και σταδιακά, μελετημένα και με ζηλευτή στοχοπροσήλωση δεν σταμάτησαν ποτέ να διεκδικούν πολλά για να κερδίσουν οτιδήποτε που θα τους βοηθούσε να αλλάξουν την ατζέντα.<br /><br />Αφού, λοιπόν, πήραν όσα ήθελαν στην περίπτωση της Κύπρου, άλλαξαν την τακτική τους δοκιμάζοντας τις αντοχές και τα αντανακλαστικά των «απέναντι» (αυτοί είμαστε εμείς). Δημιουργώντας διαρκώς συνθήκες εικονικού πολέμου, στην πιο περίεργη και φαιδρή περίπτωση ΝΑΤΟϊκών συμμάχων που μπορεί να συναντήσει κανείς.</div><div><br /><img src="https://www.dedomeno.gr/wp-content/uploads/2025/07/18.jpg" /><br /><br />Ο Ανδρέας και οι Τούρκοι<br /><br />Στις παρακάτω γραμμές ας προσπαθήσουμε με ανοιχτό μυαλό να διακρίνουμε αναλογίες και όχι συγκρίσεις. Μετά από αυτή την απαραίτητη προς αποφυγή παρεξηγήσεων διευκρίνηση, μπορούμε να πούμε ότι για την Ελλάδα αποτέλεσε ευτυχή συγκυρία που ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν πρωθυπουργός όταν ξέσπασε η κρίση με το Σισμίκ το 1987.<br /><br />Περίπου όπως η ιστορία αποφάνθηκε ότι για τη Μεγάλη Βρετανία ο Τσώρτσιλ ήταν ο σωστός άνθρωπος στη σωστή θέση στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Χωρίς να κρίνει συνολικά την πολιτική διαδρομή του και τα όσα προηγήθηκαν ή ακολούθησαν της σύρραξης. Μιλάμε αποκλειστικά για το σημάδι που αφήνει κανείς σε ένα συγκεκριμένο γεγονός ή τη στάση του σε μια ξεχωριστή κατάσταση.<br /><br />Και ο Παπανδρέου ως πρωθυπουργός τότε άφησε την προσωπική σφραγίδα του, όπως είχε κάνει και την προηγούμενη φορά που είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο. Τη δεκαετία του ’70, λίγο μετά τα γεγονότα στην Κύπρο, βγαίνει σεργιάνι στα ελληνικά χωρικά ύδατα τουρκικό σκάφος, με την αιτιολογία πως θα διενεργήσει σεισμογραφικές έρευνες. Η περίφημη φράση «Βυθίσατε το Χόρα» σκιαγραφεί την αποφασιστικότητά του.<br /><br />Όπως επιβεβαιώνει ο τότε υπουργός Εξωτερικών (και στενότατος συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή) είχε επαφή μαζί του με την οποία των ρώτησε αν θεωρούσε πως θα έπρεπε να διακόψει περιοδεία την οποία έκανε, για να επιστρέψει στην Αθήνα.<br /><br />Μια σαφής ένδειξη -δίχως άλλο- πως ο Ανδρέας Παπανδρέου (τουλάχιστον εκείνης της περιόδου) είχε αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης και ότι εκτός από βαρύγδουπα συνθήματα, μπορούσε να καταλάβει την ανάγκη εθνικής συνεννόησης και ομοψυχίας για μείζονος σημασίας εθνικά ζητήματα.<br /><br />Πολλοί μάλιστα υποστηρίζουν ότι αυτή η φράση διατυπώθηκε μετά από επαφή των δύο πολιτικών ανδρών, ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο. Για να είναι ξεκάθαρη η κοινή στάση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης απέναντι σ’ εκείνους που δεν πίστευαν πως το Αιγαίο δεν ανήκει ούτε στους Έλληνες ούτε στα… ψάρια του. Κάτι που ουσιαστικά επιβεβαίωσε ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, λέγοντας ξεκάθαρα:<br /><br />«Έχω πολλές φορές δεχθεί τα πυρά και της Κυβέρνησης και του Τύπου πάνω σ’ αυτό το σύνθημα. Είμαι δυστυχώς δεσμευμένος και δεν είμαι σε θέση να μιλήσω, οποιαδήποτε φθορά και αν αυτό επιφέρει, γιατί σέβομαι κοινές αποφάσεις σε κρίσιμα θέματα. Πάρα πέρα δεν είμαι σε θέση να πω, αλλά είμαι υποχρεωμένος, αν δε σταματήσει αυτή η ιστορία, κάποτε να παραβιάσω το λόγο μου και να μιλήσω»…<br /><img src="https://www.dedomeno.gr/wp-content/uploads/2025/07/19.jpg" /><br /><br />Η «βόμβα» στα χέρια του<br /><br />Στους πρώτους μήνες του 1987 η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η Τουρκία στέλνει διαδοχικά Πίρι Ρέις και Σισμίκ στο Αιγαίο, κάνοντας ξεκάθαρο πως δεν θα σεβαστεί την υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών (την οποία ακόμη δεν αναγνωρίζει) και θα το στείλει σε χωρικά ύδατα που δεν θεωρεί ελληνική επικράτεια. Καθώς η ένταση κλιμακώνεται, οι Έλληνες αντιδρούν ως συνήθως. Αδειάζουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Στα ανώτατα κυβερνητικά κλιμάκια, όμως, είναι μία από τις λίγες φορές που το κράτος λειτουργεί τουλάχιστον συντεταγμένα και στη βάση ενός σχεδίου όπου η υποχωρητικότητα δεν αποτελεί επιλογή.<br /><br />Η πρόκληση αυτή τη φορά δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη. Σύμφωνα με απόρρητα έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν αργότερα και ήρθαν στο φως, οι Αμερικανοί κρατούν τη συνηθισμένη φιλοτουρκική στάση τους.<br /><br />Προβλέπουν πως το θερμό επεισόδιο μπορεί να κλιμακωθεί σε πόλεμο ολίγων ημερών, με πιθανότερη κατάληξη προέλαση των Τούρκων στο νότιο μέρος της Κύπρου και κατάληψη κάποιου μικρού νησιού, με το Καστελόριζο να μοιάζει ο πιο εύκολος στόχος.<br /><br />Αυτές οι εκτιμήσεις δεν είναι άγνωστες στον Ανδρέα Παπανδρέου που γνωρίζει καλά πως στα χέρια του κρατά μια όχι και τόσο βραδυφλεγή βόμβα και πρέπει μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να αποφασίσει αν θα είναι διαλλακτικός ή όχι. Σε ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά και στρατιωτικά πόκερ που είχαν συμβεί μέχρι τότε επιλέγει τον δεύτερο δρόμο και δικαιώνεται.</div><div><br /><img src="https://www.dedomeno.gr/wp-content/uploads/2025/07/21.jpg" /><br /><br />Η σημασία της διπλωματίας σε συνδυασμό με τη στρατιωτική δράση<br /><br />Με την Ελλάδα εδώ και χρόνια να βρίσκεται στη γνωστή περιθωριακή θέση είναι δύσκολο να φανταστούμε πως υπήρξε μια εποχή που μπορούσε να αναζητήσει συμμαχίες και συνέργειες, ακόμη και στην περίπτωση ενδεχόμενου πολέμου. Αντιλαμβανόμενος πως η Δύση είναι έτοιμη για άλλη μια φορά να βγάλει την ουρά της απ’ έξω, ο Παπανδρέου απευθύνεται στη γειτονική Βουλγαρία.<br /><br />Τη μόνη άλλη ευρωπαϊκή χώρα που έχει σύνορα με την Τουρκία. Ο «σύντροφος» Ζίβκοφ τον διαβεβαιώνει ότι είναι με το μέρος του, στο όνομα της παλιάς φιλίας και του κοινού «σοσιαλιστικού» παρελθόντος τους.<br /><br />Έτσι, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να αποσύρει στρατεύματα από εκείνη τη μεθόριο και να τα στείλει στον Έβρο. Εκεί όπου όπως εκτιμούν όλοι οι στρατιωτικοί αναλυτές διαθέτει στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας. Παράλληλα, οι Βούλγαροι ενισχύουν τις δικές τους δυνάμεις με δύο τεθωρακισμένες μεραρχίες…<br /><br />Αυτό που συμβαίνει είναι αδιανόητο για την εποχή. Μια χώρα του Συμφώνου της Βαρσοβίας δίνει βοήθεια σε κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, στη διαμάχη της με έναν υποτιθέμενο «σύμμαχο». Το σοκ γίνεται ακόμη μεγαλύτερο όταν, έχοντας εξασφαλίσει τη συμφωνία με τη Βουλγαρία, ο πρωθυπουργός αναστέλλει τη λειτουργία της αμερικανικής βάσης της Νέας Μάκρης. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο.<br /><br />Ο στρατός μπαίνει σε επιφυλακή, ενώ διατάσσεται μερική επιστράτευση. Η εκκλησία, που βρίσκεται σε διαμάχη με την κυβέρνηση για το θέμα της περιουσίας, σταματά τις κινητοποιήσεις της και συντάσσεται επίσης. Από τον ναύσταθμο Σαλαμίνας τα ελληνικά πλοία βγαίνουν με πλήρη οπλισμό και φτάνουν στα σημεία ενδιαφέροντος με τη ρητή εντολή να σταματήσουν τα τουρκικά σκάφη «με ή χωρίς τη χρήση βίας».<br /><br />Παράλληλα η αεροπορία βρίσκεται σε διάταξη μάχης, έτοιμη να παράσχει κάλυψη. Στο πολιτικό πεδίο η κατάσταση είναι ανάλογη. Στο Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων πραγματοποιείται σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών αρχηγών. Σε μια πιθανή σύρραξη δεν περισσεύει κανείς.<br /><br />Καθόλου τυχαίο και απολύτως ενδεικτικό αυτής της αίσθησης ήταν το γεγονός ότι επικεφαλής του στόλου στο βόρειο Αιγαίο, στο πιο καυτό σημείο της κρίσης, τοποθετήθηκε ο Γρηγόρης Δεμέστιχας ο οποίος άνηκε σε εντελώς διαφορετικό ιδεολογικό χώρο από εκείνο του ΠΑΣΟΚ. Ο στόλος στέκεται εκεί και περιμένει τον αντίπαλο να βγει από τα Δαρδανέλια… Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ο τότε διοικητής των αντιτορπιλικών έχει το ελεύθερο να «βαρέσει πρώτος», όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε.<br /><img src="https://www.dedomeno.gr/wp-content/uploads/2025/07/22.jpg" /><br /><br />Η τουρκική υποχώρηση<br /><br />Τελικά αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Ο Τουργκούτ Οζάλ φεύγει από την Ουάσινγκτον με προορισμό το Λονδίνο. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα ο πρέσβης των ΗΠΑ τηλεφωνεί στον υφ. Εξωτερικών, Καντεμίρ (που είναι υπεύθυνος για τις ενέργειες του Σισμίκ) και μερικές ώρες αργότερα του μεταφέρει την επιθυμία των Αμερικανών να επιστρέψει το πλοίο στη βάση του χωρίς να μπει σε ελληνική υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Έτσι κι έγινε. Περίπου στις 8 το πρωί ο Τούρκος πρόεδρος ενημερώνει ότι το ερευνητικό σκάφος θα παραμείνει σε χωρικά ύδατα της χώρας του και τελικά αγκυροβολεί στην Ίμβρο.</div><div><br /><img src="https://www.dedomeno.gr/wp-content/uploads/2025/07/23.jpg" /><br /><br />Μετά την κρίση<br /><br />Λίγους μήνες μετά θα πραγματοποιηθεί η περίφημη διάσκεψη του Νταβός, με τη συνάντηση των δύο ηγετών. Η ελληνική πλευρά παρουσιάζει τη συμφωνία για «μη πόλεμο» ως επιτυχία. Αργότερα ο ίδιος ο Παπανδρέου από το βήμα της βουλής, με το ιστορικό «mea culpa» θα παραδεχθεί πως τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι.<br /><br />Ελλάδα και Τουρκία πλέον συμφωνούν σε διεθνοποίηση του θέματος των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, ενώ οι πολιτικοί αντίπαλοι του Ανδρέα τον κατηγορούν πως βάζει στο ράφι το Κυπριακό, αποσυνδέοντας την επίλυσή του ως προαπαιτούμενο για βελτίωση των σχέσεων με τη γειτονική χώρα. Η οποία, αφού πέρασε ένα διάστημα σύνεσης και μειωμένης επιθετικότητας, επέστρεψε στο γνώριμο ρόλο της.<br /><br />Αυτόν της περιφερειακής δύναμης που αναπολεί τα περασμένα μεγαλεία και ονειρεύεται την αναστήλωση μιας αυτοκρατορίας. Και όλα αυτά έχοντας πια στο τιμόνι της τον νεοσουλτάνο Ταγίπ Ερντογάν και κανέναν απέναντί της που να μπορεί να της δημιουργήσει το αίσθημα του φόβου που ένιωσε τότε που αναγκάστηκε να «μαζέψει» το Σισμίκ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.dedomeno.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Έχετε το πράσινο φως να χτυπήσετε πρώτοι»: Η βραδιά που οι Ένοπλες Δυνάμεις ήταν σε ετοιμότητα για πυρ.

Η κρίσιμη νύχτα του 1987 όταν η Ελλάδα ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει την τουρκική πρόκληση με αποφασιστικότητα και ισχυρή διπλωματική στρατηγ...

Διαβάστε την συνέχεια