Πώς θα τελειώσει. Η Ουκρανία σπάει σε 3 ζώνες, Ρωσική, φιλορωσική και γκρίζα. Απέχουν 8 χλμ από Dnipropetrovsk.

<img height="366" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/2fec3b7452b657bdd4232ac182db86e9_XL.jpg" width="731" /><br /><br /><div>Είναι προφανές ότι το Ουκρανικό θα τελειώσει με ξεκάθαρη ρωσική νίκη, η Ρωσία δεν συζητάει κάτι άλλο και ο Putin δεν διαπραγματεύεται κάτι άλλο… - Τα Ρωσικά στρατεύματα βρίσκοντα κοντά στη Novodarivka που απέχει 8 χιλιόμετρα από τα διοικητικά σύνορα της Περιφέρειας Dnipropetrovsk…<br /><br />Πως θα τελειώσει το Ουκρανικό ζήτημα;<br />Είναι προφανές ότι το Ουκρανικό θα τελειώσει με ξεκάθαρη ρωσική νίκη, η Ρωσία δεν συζητάει κάτι άλλο και ο Putin δεν διαπραγματεύεται κάτι άλλο…<br />Ένα πλάνο των σχεδίων της Ρωσίας αποκάλυψε το ουκρανικό πρακτορείο Interfax Ukraine, επικαλούμενο πηγές ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών και ένα έγγραφο του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας (MoD) που περιγράφει τους στόχους της Ρωσίας να χωρίσει την Ουκρανία σε τρεις διαφορετικές ζώνες:<br /><br />Πρώτη ζώνη<br />Στην πρώτη ζώνη εντάσσονται οι περιφέρειες Luhansk, Donetsk, Zaporizhia και Kherson.<br />Δεν αναφερόμαστε στα εδάφη που κατέχουν ήδη οι Ρώσοι αλλά και αυτά που περιλαμβάνονται στις εν λόγω περιοχές, θα υπάρξει πλήρης προσάρτηση.<br /><br />Δεύτερη ζώνη<br />Στην δεύτερη ζώνη δημιουργείται ένα φιλορωσικό κράτος- με κέντρο το Κίεβο υπό ρωσική στρατιωτική κατοχή.<br /><br />Τρίτη ζώνη<br />Μια 3η ζώνη θα αφορά τις δυτικές περιοχές της Ουκρανίας ως «αμφισβητούμενα εδάφη» που πρόκειται να μοιραστούν μεταξύ των δυτικότερων γειτονικών χωρών της Ουκρανίας…<br /><br />Νέος στόχος η κατάληψη μέρους της περιφέρειας Dnipropetrovsk<br /><br />Η περιφέρεια Dnipropetrovsk δεν είναι μια από τις τέσσερις περιοχές που ήδη κατέχει η Ρωσία…<br />Ωστόσο ο ρωσικός στρατός μπορεί να αξιοποιήσει την επιθετική προέλαση νοτιοδυτικά του Donetsk μεταξύ Pokrovsk, Kurakhove, Ugledar και Velyka Novosilka και να φθάσει γρήγορα στην Περιφέρεια Dnipropetrovsk από την οποία απέχει μόλις 8 χιλιόμετρα…<br />Εκεί δεν υπάρχουν γραμμές άμυνας των Ουκρανών…<br /><br />Κραχ στο μέτωπο Pokrovsk, Kurakhove, Ugledar και Velyka Novosilka<br /><br />Η Ρωσική εκρηκτική προέλαση στις κατευθύνσεις Pokrovsk, Kurakhove, Vuhledar και Velyka Novosilka δίνει στη ρωσική στρατιωτική διοίκηση αρκετές πορείες δράσης.<br />Η ρωσική στρατιωτική διοίκηση φαίνεται να προσπαθεί ταυτόχρονα να περικυκλώσει την Velyka Novosilka ενώ κλείνει θύλακες με ουκρανικές δυνάμεις βόρεια και νότια του Kurakhove.<br /><br />Πορεία δράσης 1<br /><br />Οι ρωσικές δυνάμεις προχωρούν νοτιοδυτικά, ανατολικά και βορειοανατολικά της Velyka Novosilka για να τυλίξουν τον οικισμό από τα πλευρά του, παρακάμπτοντας την περιοχή αμέσως νότια της Velyka Novosilka.<br />Οι Ρώσοι προχώρησαν στα ανατολικά προάστια του Rozdolne (βορειοανατολικά της Velyka Novosilka και βορειοδυτικά της Shakhtarske).<br />Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν επίσης προχωρήσει περισσότερο νοτιοδυτικά της Velyka Novosilka, αφού πρόσφατα κατέλαβαν το Rivnopil και προχώρησαν κοντά στη Novodarivka.<br />Οι Ρώσοι βρίσκονται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων βορειοανατολικά και 2,5 χιλιομέτρων νοτιοανατολικά της Velyka Novosilka.<br />Οι ρωσικές δυνάμεις φαίνεται να προσπαθούν να παρακάμψουν τη Velyka Novosilka και τη σειρά οικισμών νότια του οικισμού, καθώς οι ουκρανικές δυνάμεις πιθανότατα έχουν καλύτερα προετοιμασμένη άμυνα σε αυτές τις περιοχές.<br />Η κατάληψη του Rozdolne προσεχώς από τη Ρωσία και η περαιτέρω προέλαση βόρεια και βορειοανατολικά από τη γραμμή Novodarivka-Rivnopil θα συνεχίσει να απειλεί την ουκρανική άμυνα εντός της Velyka Novosilka.<br />Η ρωσική στρατιωτική διοίκηση πιθανότατα σκοπεύει να συνεχίσει να πιέζει τις νοτιοδυτικές και ανατολικές πτέρυγες της Velyka Novosilka για να αναγκάσει τις ουκρανικές δυνάμεις να αποσυρθούν από την περιοχή χωρίς να χρειάζεται να πραγματοποιήσουν μετωπικές επιθέσεις στον ίδιο τον οικισμό - δείχνοντας πώς οι ρωσικές δυνάμεις προσπαθούν να εντοπίσουν και να εκμεταλλευτούν τα τρωτά σημεία στην ουκρανική άμυνα.<br />Οι Ρώσοι απέχουν λιγότερο από τρία χιλιόμετρα από τον αυτοκινητόδρομο T0518 που εκτείνεται βόρεια από τη Velyka Novosilka έως τον αυτοκινητόδρομο H15, ο οποίος λειτουργεί ως σημαντικός κόμβος επιμελητείας για τις ουκρανικές δυνάμεις μέσα και κοντά στο Kurakhove.<br /><br />Πορεία δράσης 2<br /><br />Οι ρωσικές δυνάμεις προχωρούν προς το Andriivka (κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου H15 και δυτικά του Kurakhove) από τα νότια για να υποστηρίξουν τις ρωσικές προσπάθειες να κλείσουν τους ουκρανικούς θύλακες κοντά στο Kurakhove και να ισοπεδώσουν την πρώτη γραμμή.<br />Ο Ουκρανός στρατιωτικός παρατηρητής Kostyantyn Mashovets και Ρώσοι αναγνώρισαν πρόσφατα ότι η ρωσική στρατιωτική διοίκηση πιθανότατα προσπαθεί να προχωρήσει προς την Andriivka από τη γραμμή Rozdolne-Maksymivka.<br />Οι ρωσικές δυνάμεις προσπαθούν επί του παρόντος να τυλίξουν τις ουκρανικές δυνάμεις στους θύλακες βόρεια της δεξαμενής Kurakhivske και κοντά στη σειρά οικισμών βορειοανατολικά του Ugledar κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου C051104.<br />Μια πιθανή ρωσική κατάληψη του Andriivka θα έθετε προτιμότερους όρους για τις ρωσικές δυνάμεις να τυλίξουν και τους δύο αυτούς ουκρανικούς θύλακες ταυτόχρονα.<br />Η κατάληψη της Andriivka θα επέτρεπε επίσης στις ρωσικές δυνάμεις να ισοπεδώσουν όλο και περισσότερο τα πλευρά από το Rozdolne στον αυτοκινητόδρομο H15.<br /><br />Πορεία δράσης 3<br /><br />Οι ρωσικές δυνάμεις προχωρούν δυτικά και νοτιοδυτικά από το Selydove κατά μήκος της γραμμής Pustynka-Sontsivka προς την κατεύθυνση του Andriivka για να καταρρεύσουν τον ουκρανικό θύλακα βόρεια του Kurakhove και να απειλήσουν τις ουκρανικές διαδρομές εξόδου.<br />Οι ρωσικές προελάσεις νοτιοδυτικά του Selydove προς Novodmytrivka, Zorya και Sontsivka στοχεύουν να τυλίξουν τις ουκρανικές δυνάμεις που αμύνονται στην περιοχή βόρεια της δεξαμενής Kurakhivske (βόρεια του Kurakhove).<br /><br />Στόχος κατάληψη μέρους της Περιφέρειας Dnipropetrovsk… απέχουν 8 χλμ από τα σύνορα οι Ρώσοι<br /><br />Η ρωσική στρατιωτική διοίκηση θέλει να καταλάβει όλη την Περιφέρεια του Donetsk και οι μεγάλες επιτυχίες νότια επιτρέπει την προσέγγιση της ανατολικής Περιφέρειας του Dnipropetrovsk.<br />Οι ρωσικές δυνάμεις βρίσκονται γεωγραφικά κοντά στην Περιφέρεια Dnipropetrovsk και ενδέχεται να προχωρήσουν στην Περιφέρεια Dnipropetrovsk για να τυλίξουν τις ουκρανικές δυνάμεις στη νοτιοδυτική Περιφέρεια Donetsk.<br />Τα Ρωσικά στρατεύματα βρίσκοντα κοντά στη Novodarivka που απέχει 8 χιλιόμετρα από τα διοικητικά σύνορα της Περιφέρειας Dnipropetrovsk…<br />Μια τέτοια ρωσική προέλαση, θα μπορούσε τελικά να αναγκάσει τις ουκρανικές δυνάμεις να αποσυρθούν από τις περιοχές νοτιοδυτικά του Pokrovsk, δυτικά του Kurakhove, και δυτικά και βορειοανατολικά της Velyka Novosilka.<br />Ο ρωσικός στρατός πιθανότατα θα πρέπει πρώτα να τυλίξει ή να παρακάμψει με επιτυχία τη Velyka Novosilka προκειμένου να αποκλείσει τον αυτοκινητόδρομο T0518 Bahatyr-Velyka Novosilka – ένα σημαντικό εγχείρημα.<br />Οι ρωσικές δυνάμεις ενδέχεται να επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν τα υδάτινα στοιχεία ως φυσικά εμπόδια για να προχωρήσουν βόρεια κατά μήκος του ποταμού Vorona (ακριβώς δυτικά του Velyka Novosilka) προς Velykomykhailivka, Περιφέρεια Dnipropetrovsk (ακριβώς ανατολικά των συνόρων της Περιφέρειας Donetsk-Dnipropetrovsk) από την περιοχή Rivnopil (ακριβώς ανατολικά του Ποταμού Vorona).<br />Οι ρωσικές δυνάμεις ενδέχεται επίσης να προσπαθήσουν να προχωρήσουν κατά μήκος του ποταμού Mokri Yaly, ο οποίος διασχίζει και βόρεια της Velyka Novosilka, προς τη Novopavlivka της Περιφέρειας Dnipropetrovsk μετά από μια πιθανή μελλοντική ρωσική περιβολή της Velyka Novosilka.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">rπηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πώς θα τελειώσει. Η Ουκρανία σπάει σε 3 ζώνες, Ρωσική, φιλορωσική και γκρίζα. Απέχουν 8 χλμ από Dnipropetrovsk.

Είναι προφανές ότι το Ουκρανικό θα τελειώσει με ξεκάθαρη ρωσική νίκη, η Ρωσία δεν συζητάει κάτι άλλο και ο Putin δεν διαπραγματεύεται κάτι ά...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκάλυψη. Ας πούμε αλήθειες. Merkel ξεγυμνώνει τον Zelensky, κανείς δεν τον υποστηρίζει για ένταξη στο ΝΑΤΟ.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/2ed4384acfa87a879d33871fbb5d859a_XL.jpg" width="722" /><br /><br /><div>Η Merkel είπε επίσης ότι μόνο μια μειοψηφία όσων βρίσκονταν στην Ουκρανία υποστήριζε τότε την προσπάθειά της για ένταξη στο ΝΑΤΟ<br /><br />Η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Angela Merkel δικαιολόγησε τις προσπάθειές της να καθυστερήσει την αίτηση της Ουκρανίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της θητείας της, επικαλούμενη φόβους ότι η Ρωσία θα μπορούσε να προβεί σε αντίποινα, σύμφωνα με αποσπάσματα από τα επερχόμενα απομνημονεύματά της που δημοσιεύονται στη γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit.<br />Η Merkel, η οποία διετέλεσε καγκελάριος της Γερμανίας για 16 χρόνια, περιέγραψε τον δισταγμό της όσον αφορά την υποστήριξη του σχεδίου δράσης για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ (Membership Action Plan, ή MAP status) σε μια σημαντική σύνοδο κορυφής στο Βουκουρέστι το 2008, όπου τελικά σταμάτησε η ένταξη της χώρας.</div><div><br />Στα απομνημονεύματά της, σημεία των οποίων παρουσιάζει το Euronews, η Merkel δήλωσε ότι αισθάνθηκε πως η επιθυμία της Ουκρανίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ θα πρέπει να εξισορροπηθεί με τις ανησυχίες για την ασφάλεια της στρατιωτικής συμμαχίας στο σύνολό της.<br />Έγραψε για την ανησυχία της σχετικά με τους δεσμούς της Ουκρανίας με τη Ρωσία, ιδίως για τον ρωσικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας που εδρεύει στην ουκρανική χερσόνησο της Κριμαίας, την οποία η Μόσχα προσήρτησε αργότερα παράνομα το 2014.<br />Η Merkel δήλωσε ότι θεωρούσε "ψευδαίσθηση" πως το καθεστώς ΜΑΡ για την Ουκρανία θα προστάτευε τη χώρα από τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin ή ότι θα λειτουργούσε αποτρεπτικά για τον Putin, τον οποίο περιέγραψε ως κάποιον "πάντα έτοιμο να μοιράσει τιμωρία" και αδιάφορο για την οικοδόμηση "δημοκρατικών δομών".<br /><br />Μειοψηφία οι υποστηρικτές του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία<br /><br />Η Merkel είπε επίσης ότι μόνο μια μειοψηφία όσων βρίσκονταν στην Ουκρανία υποστήριζε τότε την προσπάθειά της για ένταξη στο ΝΑΤΟ, πριν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ήταν "πεπεισμένη" πως δεν μπορούσε τότε να συμφωνήσει με την ένταξη της Ουκρανίας στη στρατιωτική συμμαχία.<br />Παρ' όλα αυτά, η Γερμανίδα ηγέτης δήλωσε ότι η μη προσφορά στην Ουκρανία ενός σαφούς σχεδίου ένταξης στη στρατιωτική συμμαχία είχε κόστος για τις φιλοδοξίες της χώρας και ότι μια ευρύτερη υπόσχεση για μελλοντική ένταξη που δόθηκε στη σύνοδο κορυφής του 2008 ήταν πρόκληση για τον Putin.<br />Η Merkel έγραψε ότι εξελήφθη ως "κήρυξη πολέμου" από τον Ρώσο ηγέτη, ο οποίος φέρεται να της το είπε σε άλλο πλαίσιο: "Δεν θα είσαι καγκελάριος για πάντα.<br />Και τότε (η Ουκρανία και η Γεωργία) θα γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ. Και θέλω να το αποτρέψω αυτό".<br />Ο Putin έχει επανειλημμένα δικαιολογήσει τον πόλεμό του ως απάντηση στην επέκταση του ΝΑΤΟ κατά μήκος των ρωσικών συνόρων.<br />Ενώ η Ουκρανία έλαβε τεχνική υπόσχεση για μελλοντική ένταξη στο ΝΑΤΟ στη σύνοδο κορυφής του 2008, δεν καθορίστηκε σαφής πορεία.<br />Μετά την εισβολή της Ρωσίας, η Ουκρανία επανέλαβε το αίτημά της για ένταξη στο ΝΑΤΟ τον Σεπτέμβριο του 2022.<br />Η συμμαχία δήλωσε ότι η πορεία του Κιέβου προς τη συμμαχία είναι μη αναστρέψιμη, αλλά δεν έχει θέσει χρονοδιάγραμμα για την ένταξή του.<br /><br />Το διακύβευμα του φυσικού αερίου<br /><br />Περαιτέρω, η Merkel έχει αντιμετωπίσει επικρίσεις στο Κίεβο για την προσέγγιση της Γερμανίας έναντι της Ρωσίας κατά τη διάρκεια της θητείας της, μεταξύ άλλων από τον Ουκρανό πρόεδρο Volodimyr Zelensky.<br />Ο ίδιος έχει κατηγορήσει το Βερολίνο ότι είναι υπερβολικά φιλικό προς τη Μόσχα, ιδίως όσον αφορά την εξάρτησή του από το φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο.<br />Η πρώην ηγέτιδα της Γερμανίας, η οποία έχει σε μεγάλο βαθμό αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή μετά την αποχώρησή της από το αξίωμα, δήλωσε σε συνέντευξή της το 2022 ότι "δεν θα ζητούσε συγγνώμη" για τις πολιτικές της Γερμανίας σχετικά με την Ουκρανία και τη Ρωσία κατά τη διάρκεια της θητείας της.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αποκάλυψη. Ας πούμε αλήθειες. Merkel ξεγυμνώνει τον Zelensky, κανείς δεν τον υποστηρίζει για ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Η Merkel είπε επίσης ότι μόνο μια μειοψηφία όσων βρίσκονταν στην Ουκρανία υποστήριζε τότε την προσπάθειά της για ένταξη στο ΝΑΤΟ Η πρώην καγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπόγειος πόλεμος μυστικών υπηρεσιών στην Ευρώπη. Το αεροπλάνο της DHL και οι απίθανες… «υπηρεσίες ψυχολογικής άμυνας»

<img height="392" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/41e7bcdb4fd9577a341702a452e026f8_XL.jpg" width="735" /><br /><br /><div>Μέρος του λόγου για την παθητικότητα της Ευρώπης μπορεί να αποδοθεί στους φόβους στις δυτικές πρωτεύουσες ότι θα παρασυρθούν σε μια σύγκρουση για την οποία δεν είναι προετοιμασμένες<br /><br />Μια άγνωστη, αλλά εν πολλοίς αναμενομένη, πτυχή του υπόγειου πολέμου των μυστικών υπηρεσιών στην Ευρώπη αναδεικνύει το Politico, με αφορμή τα ευρήματα της αξιολόγησης της πυρκαγιάς που ξέσπασε σε αεροσκάφος της DHL.<br />Όπως ανέφερε η αξιολόγηση, εάν δεν υπήρχε καθυστέρηση σε μια πτήση ανταπόκρισης, η βόμβα πιθανότατα θα είχε εκραγεί στην κοιλιά του αεροπλάνου που πετούσε ψηλά πάνω από την Ευρωπαϊκή Ένωση.<br />Αντίθετα, πήρε φωτιά στο έδαφος στο αεροδρόμιο της Λειψίας της Γερμανίας, πυρπολώντας ένα αεροσκάφος εμπορευματοκιβωτίων της DHL.<br />Αξιωματούχοι των δυτικών μυστικών υπηρεσιών πιστεύουν ότι η επίθεση, η οποία έλαβε χώρα τον Ιούλιο, ήταν μια δοκιμή που διεξήχθη από Ρώσους πράκτορες που σχεδίαζαν να τοποθετήσουν παρόμοιες βόμβες σε πτήσεις προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />«Παρατηρούμε επιθετικές ενέργειες από τις ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών εδώ και αρκετό καιρό», δήλωσε ο Thomas Haldenwang, ο οποίος παραιτήθηκε πρόσφατα από τη θέση του προέδρου της ομοσπονδιακής υπηρεσίας πληροφοριών της Γερμανίας.<br />«Η Ρωσία χρησιμοποιεί ολόκληρη την εργαλειοθήκη, από τον επηρεασμό των πολιτικών συζητήσεων και τις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο σε κρίσιμες υποδομές έως τις δολιοφθορές σε σημαντική κλίμακα», είπε.<br /><br />Υβριδικός πόλεμος<br /><br />Το Politico δείχνει το Κρεμλίνο το οποίο από καιρό διεξάγει τον λεγόμενο υβριδικό πόλεμο εναντίον ευρωπαϊκών χωρών, συμπεριλαμβανομένων εκστρατειών παραπληροφόρησης, πειρατείας, κυβερνοεπιθέσεων και εκλογικών παρεμβάσεων για να αποσταθεροποιήσει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και, τα τελευταία χρόνια, να τις ωθήσει να μειώσουν τη στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία.<br />Την περασμένη εβδομάδα, η Γερμανία δήλωσε ότι δύο υποθαλάσσια καλώδια τηλεπικοινωνιών στη Βαλτική Θάλασσα κόπηκαν ως αποτέλεσμα δολιοφθοράς.<br />«Πρέπει να καταλήξουμε, χωρίς να γνωρίζουμε ποιος ακριβώς το έκανε, ότι πρόκειται για μια υβριδική ενέργεια και πρέπει επίσης να υποθέσουμε —χωρίς να το γνωρίζουμε— ότι πρόκειται για δολιοφθορά», δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Boris Pistorius.<br />Μέρες νωρίτερα, ένα ρωσικό κατασκοπευτικό πλοίο, το Yantar, συνοδευόταν από την Ιρλανδική Θάλασσα από το ιρλανδικό ναυτικό αφού εισήλθε στα ελεγχόμενα από την Ιρλανδία ύδατα και περιπολούσε μια περιοχή που περιείχε κρίσιμους αγωγούς και καλώδια ενέργειας και Διαδικτύου.<br />Οι ενέργειες της Ρωσίας έχουν επίσης κλιμακωθεί.<br />Ένα δεύτερο δέμα βομβών, παρόμοιο με αυτό στη Λειψία, τύλιξε στις φλόγες μια αποθήκη κοντά στη βρετανική πόλη Μπέρμιγχαμ τον Ιούλιο και η γερμανική αντιτρομοκρατική αστυνομία ερευνά διασυνδέσεις με υποθέσεις αλλού στην Ευρώπη.<br />Ο Nils Andreas Stensønes, επικεφαλής της υπηρεσίας εξωτερικών πληροφοριών της Νορβηγίας, δήλωσε τον Σεπτέμβριο ότι αναμένει από το Κρεμλίνο να εντείνει τις προσπάθειες για να υπονομεύσει τις υποδομές πετρελαίου και φυσικού αερίου.<br />Δυτικοί αξιωματούχοι υποπτεύονται ότι η Μόσχα βρίσκεται πίσω από τις εμπρηστικές επιθέσεις στην Πολωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Τσεχία, τη Γερμανία, τη Λιθουανία και τη Λετονία.<br />Και Γερμανοί και Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε ότι απέτρεψαν μια ρωσική συνωμοσία για τη δολοφονία του Armin Papperger, του διευθύνοντος συμβούλου της Rheinmetall.<br /><br />Αδιαφορεί η ΕΕ<br /><br />Ενώ ορισμένες κυβερνήσεις —ειδικά στις σκανδιναβικές και τις βαλτικές χώρες— προσπάθησαν να κηρύξουν τον κώδωνα του κινδύνου, η συλλογική απάντηση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ήταν μέχρι στιγμής ιδιαίτερα ήπια.<br />«Είμαστε απλώς πολύ ευγενικοί», δήλωσε η πρωθυπουργός της Δανίας Mette Frederiksen στο περιθώριο συνόδου του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο. «Μας επιτίθενται κάθε μέρα τώρα».<br />Μέρος του λόγου για την παθητικότητα της Ευρώπης μπορεί να αποδοθεί στους φόβους στις δυτικές πρωτεύουσες ότι θα παρασυρθούν σε μια σύγκρουση για την οποία δεν είναι προετοιμασμένες, δήλωσε ο Daniel Byman, ειδικός στην τρομοκρατία και τον αντισυμβατικό πόλεμο στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών.<br />«Οι περισσότερες χώρες δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν ανοιχτά τη Ρωσία περισσότερο από όσο είναι ήδη το κάνουν», είπε.<br />«Ανησυχούν για την κλιμάκωση, έναν κύκλο πίσω και πίσω που θα κάνει τα πράγματα χειρότερα».<br />Ακόμη και τα λόγια που χρησιμοποιούνται για να μιλήσουμε για τις επιθέσεις αντανακλούν τη δειλία της Ευρώπης, δήλωσε ο Gabrielius Landsbergis, απερχόμενος υπουργός Εξωτερικών της Λιθουανίας.<br />«Γιατί το λέμε υβριδικό; Γιατί βασικά όταν το αποκαλείς υβριδικό δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα γι' αυτό», είπε ο Landsbergis σε διάσκεψη ασφαλείας στη Ρίγα τον περασμένο μήνα.<br />«Αν το αποκαλείς τρομοκρατία, τότε υποδηλώνει αντίδραση».<br /><br />Τα όρια του ΝΑΤΟ<br /><br />Το σήμα του υβριδικού πολέμου του Κρεμλίνου αναπτύχθηκε από τον Ρώσο στρατηγό Valery Gerasimov, τώρα αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, σύμφωνα με τον Αυστριακό ειδικό σε θέματα ασφάλειας Gerhard Mangott.<br />«Ποτέ δεν σημαίνει απλώς παραπληροφόρηση και προπαγάνδα, αλλά ένα ευρύ οπλοστάσιο μέσων, από σαμποτάζ μέχρι διείσδυση και χρηματοδότηση κομμάτων στη Δύση έως παραβίαση του εναέριου χώρου των κρατών του ΝΑΤΟ από ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη», είπε ο Mangott.<br />Στη Λιθουανία, η Μόσχα χρησιμοποιεί παραπληροφόρηση για να υπονομεύσει την προγραμματισμένη ανάπτυξη μιας γερμανικής ταξιαρχίας ενόπλων δυνάμεων, μέρος μιας προσπάθειας του ΝΑΤΟ να στηρίξει την ανατολική πλευρά της.<br />«Πολλές ψεύτικες ειδήσεις διαδίδονται, για παράδειγμα ότι Γερμανοί στρατιώτες βίασαν γυναίκες και ήθελαν να καταλάβουν τη Λιθουανία», δήλωσε ο Darius Jauniškis, επικεφαλής της λιθουανικής μυστικής υπηρεσίας.<br />«Η Ρωσία θέλει να σαμποτάρει το έργο. Το λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη».<br />Τον Οκτώβριο, η Πολωνία ανέστειλε προσωρινά —με την υποστήριξη των ηγετών της ΕΕ— τα δικαιώματα ασύλου για τους μετανάστες που εισέρχονται στη χώρα από τη Λευκορωσία, με τον Πολωνό πρωθυπουργό Donald Tusk να κατηγορεί την αύξηση των αφίξεων στην προσπάθεια της Μόσχας να αποσταθεροποιήσει τη Βαρσοβία.</div><div><br />Ακόμη και στην πιο επικίνδυνη, ωστόσο, η εκστρατεία αποσταθεροποίησης της Ρωσίας φαίνεται προσεκτικά βαθμονομημένη ώστε να μην πυροδοτήσει μια συλλογική απάντηση από το ΝΑΤΟ βάσει της διάταξης αμοιβαίας άμυνας της δυτικής στρατιωτικής συμμαχίας, γνωστή ως Άρθρο 5.<br />«Η Ρωσία δοκιμάζει τα όρια του άρθρου 5 για να προκαλέσει αβεβαιότητα», δήλωσε νωρίτερα αυτό το έτος ο Roderich Kiesewetter, Γερμανός βουλευτής και πρώην αξιωματικός του γενικού επιτελείου του γερμανικού στρατού.<br />Οι χώρες του ΝΑΤΟ έχουν συζητήσει μια συλλογική απάντηση στον υβριδικό πόλεμο της Ρωσίας, δήλωσε υψηλόβαθμος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ σε δημοσιογράφους πριν από μια σύνοδο κορυφής στην Ουάσιγκτον τον Ιούλιο.<br />Ακόμη και αν οι επιθέσεις δεν χαρακτηρίζονται ως πολεμικές πράξεις με την παραδοσιακή έννοια, οι χώρες θα μπορούσαν να επικαλεστούν το Άρθρο 4, το οποίο απαιτεί διαβούλευση όταν απειλείται η ασφάλεια μιας χώρας.<br /><br />Αντίδραση με κυρώσεις<br /><br />Ενώ αποφεύγουν την άμεση αντιπαράθεση, οι χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ εντείνουν σταδιακά τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση του υβριδικού πολέμου της Ρωσίας.<br />Το 2021, ως απάντηση στη ρωσική προσπάθεια να υπονομεύσει τις γαλλικές προεδρικές εκλογές του 2017, το Παρίσι ίδρυσε μια κυβερνητική υπηρεσία με την ονομασία Viginum για να αντιμετωπίσει τις ξένες ψηφιακές παρεμβολές.<br />Έκτοτε, η γαλλική κυβέρνηση κατηγόρησε τη Ρωσία ότι βρίσκεται πίσω από μια διαδικτυακή εκστρατεία για τη δημιουργία πανικού σχετικά με τον πολλαπλασιασμό των κοριών στο Παρίσι και τη σύνδεση της επιδημίας με την άφιξη Ουκρανών προσφύγων.<br />Οι γαλλικές υπηρεσίες πληροφοριών υποπτεύονται επίσης ότι η Μόσχα είχε αναθέσει σε Βούλγαρους και Μολδαβούς υπηκόους να σχεδιάσουν αντισημιτικά γκράφιτι στους δρόμους του Παρισιού, για να τονώσουν τις εγχώριες εντάσεις για τον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς.<br />Στη Σουηδία, η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει μια ειδική «υπηρεσία ψυχολογικής άμυνας» για τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης.<br />Η προστασία των υποδομών ζωτικής σημασίας έχει επίσης γίνει νέα προτεραιότητα για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.</div><div><br />Τον Φεβρουάριο του 2023, μετά τη δολιοφθορά των αγωγών Nord Stream, το ΝΑΤΟ δημιούργησε έναν νέο βραχίονα Συντονισμού Υποθαλάσσιας Υποδομής για να αξιολογήσει τα τρωτά σημεία και να συντονίσει τις προσπάθειες μεταξύ των κυβερνήσεων του ΝΑΤΟ και του ιδιωτικού τομέα.<br />Μια νέα Ειδική Ομάδα ΕΕ-ΝΑΤΟ για την ανθεκτικότητα της υποδομής ζωτικής σημασίας δημιουργήθηκε επίσης τον Μάρτιο του 2023.<br />Μέχρι στιγμής, ωστόσο, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ είχαν μικρή επιτυχία στην αποτροπή της Ρωσίας.<br />Οι κυρώσεις που συνδέονται άμεσα με τον πόλεμο στην Ουκρανία είχαν περιορισμένο αντίκτυπο μέχρι στιγμής, επομένως δεν είναι σαφές εάν το νέο καθεστώς θα είναι αποτελεσματικό.<br />Μια από τις πιο δυναμικές απαντήσεις της Ευρώπης έχει δυσκολέψει, κατά λάθος, τον εντοπισμό των εγκλημάτων στους δράστες.<br />Από την πλήρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις απέλασαν περισσότερους από 700 Ρώσους κατασκόπους που παρίσταναν διπλωμάτες.<br />Σε απάντηση, το Κρεμλίνο έχει στραφεί στη στρατολόγηση των λεγόμενων πρακτόρων μιας χρήσης, μερικές φορές μέσω καναλιών Telegram.<br />Είναι ως επί το πλείστον ρωσόφωνοι, γνώστες της πληροφορικής νεαροί άνδρες μεταξύ 20 και 30 ετών, συχνά με εγκληματικό υπόβαθρο.<br />Κάποιοι έχουν ιδεολογικά κίνητρα, άλλοι το κάνουν για χρήματα, πληρώνονται σε κρυπτονομίσματα.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Υπόγειος πόλεμος μυστικών υπηρεσιών στην Ευρώπη. Το αεροπλάνο της DHL και οι απίθανες… «υπηρεσίες ψυχολογικής άμυνας»

Μέρος του λόγου για την παθητικότητα της Ευρώπης μπορεί να αποδοθεί στους φόβους στις δυτικές πρωτεύουσες ότι θα παρασυρθούν σε μια σύγκρουσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ενέργεια Πολάκη που κατέστρεψε τον πρωινό καφέ του Κυριάκου…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2024/11/IMG_8388-696x450.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="696" height="422" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2024/11/IMG_8388-696x450.jpeg" width="744" /></a></div><br />Όπως σας είχα αποκαλύψει, η επικράτηση του Φάμελλου ήταν μία εξαιρετικά ευχάριστη είδηση για το Μέγαρο Μαξίμου και προσωπικά τον Κυριάκο τον Πορθητή. Πρακτικά, η οριακή νίκη Σωκράτους, αφανίζει άλλη μια κοινοβουλευτική «ενόχληση», εξασφαλίζοντας την απόλυτη αταραξία για τον ηγέτη μας. <div>Εξ αριστερών ο Κυριάκος έχει πλέον απέναντι του νερόβραστους πρόεδρος κοινοβουλευτικών ομάδων, ο ένας πιο «φιλόσοφος» από τον άλλο, με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Νίκο Ανδρουλάκη, μπροστά σε Φάμελλο και Χαρίτση να φαντάζει Τσε Γκεβάρα, χωρίς την αντίστοιχη μόρφωση.<br /><br />Η βραδιά όμως έκρυβε και μία αρνητική έκπληξη για τον κυβερνήτη μας. Αυτή η έκπληξη δεν ήταν άλλη από την ενέργεια του Παύλου Πολάκη να αποχωρήσει από την διεκδίκηση, παρότι στην επαναληπτική εκλογή είχε μεγάλες πιθανότητες να είναι αυτός τελικά ο πρόεδρος του ΣυΡιζΑ. Η διαφορά του από τον Φάμελλό ήταν μόλις πέντε μονάδες. Οι υποστηρικτές του είναι Ταλιμπάν και οπωσδήποτε θα ψήφιζαν στον δεύτερο γύρο.<br /><br />Και όμως, ο αψύς Σφακιανός, έδωσε ένα μάθημα πολιτικού πολιτισμού, που άφησε τον Κυριάκο με γουρλωμένα μάτια. Αυτό διότι στις αντίστοιχες εσωκομματικές εκλογές του 2016, παρότι ο Κυριάκος μας είχε χάσει με 10 μονάδες στο κεφάλι στον πρώτο γύρο, κατέβηκε κανονικά στον δεύτερο και πήρε τις εκλογές!</div><div> Ποια ενότητά και τρίχες κατσαρές. Κανιβαλισμός, ρεμούλα στην εκλογική διαδικασία, κατέβασμα του διακόπτη και τελικά θρίαμβος Μητσοτάκη.Ο ηγέτης – ευεργέτης μας λοιπόν εξοργίστηκε διότι με μία κίνηση ο Πολάκης απέδειξε ότι δεν είναι αυτός ο Τάρας Μπούλμπα της πολιτικής, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης…<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Η ενέργεια Πολάκη που κατέστρεψε τον πρωινό καφέ του Κυριάκου…

Όπως σας είχα αποκαλύψει, η επικράτηση του Φάμελλου ήταν μία εξαιρετικά ευχάριστη είδηση για το Μέγαρο Μαξίμου και προσωπικά τον Κυριάκο τον...

Διαβάστε την συνέχεια

Le Monde: Η Ευρώπη συζητά αποστολή στρατού ή μισθοφόρων στην Ουκρανία.

<img height="406" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2024/08/ukrain-army-630x400.jpg" width="717" /><br /><br />Προς νέα φάση κλιμάκωσης Δύσης-Ρωσίας; Η Ευρώπη συζητά το ενδεχόμενο αποστολής στρατευμάτων ή και μισθοφόρων (ιδιωτικές στρατιωτικές δυνάμεις) στην Ουκρανία ενόψει της επιστροφής του Ντόναλντ Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο αναφέρει η γαλλική εφημερίδα Le Monde.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι εξετάζουν το ενδεχόμενο αυτό αναμένοντας τη διακοπή των προμηθειών όπλων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη στιγμή που η κυβέρνηση Μπάιντεν άναψε το «πράσινο φως» στο Κίεβο για τη χρησιμοποίηση πυραύλων ATACMS με μεγαλύτερη εμβέλεια πληγμάτων στο ρωσικό έδαφος.<br /><br />Η ιδέα ανήκει στον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν, ο οποίος τον Φεβρουάριο πρότεινε την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, και είναι ακόμα «ζωντανή».<br /><br />Το γαλλικό δημοσίευμα γράφει ότι η ιδέα συζητήθηκε κατά την επίσκεψη του Βρετανού πρωθυπουργού Κιρ Στάρμερ στη Γαλλία στις 11 Νοεμβρίου.<br /><br />Όταν έκανε την πρόταση αυτή ο Γάλλος πρόεδρος συνάντησε έντονες αντιδράσεις, ωστόσο επανήλθε τον Μάρτιο.<br /><br />Ο Μακρόν δεν απέκλεισε ότι «θα χρειαστεί να γίνουν επιχειρήσεις στο έδαφος, όποιες κι αν είναι αυτές, για να αντιμετωπιστούν οι ρωσικές δυνάμεις» προσθέτοντας πως «η δύναμη της Γαλλίας είναι ότι μπορούμε να το κάνουμε».<br /><br />Ο Γάλλος πρόεδρος είχε αναγνωρίσει σε συνέντευξή του ότι ναι μεν υπάρχει μεγάλη σύγκλιση για τους στόχους και την κατάσταση στην Ουκρανία με το Βερολίνο, αλλά οι δυο χώρες αποκλίνουν στρατηγικά.<br />«Είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε τον Πούτιν στην Ανατολική Ευρώπη»<br /><br />Οι ένοπλες δυνάμεις της Βρετανίας είναι έτοιμες να πολεμήσουν απέναντι στον ρωσικό στρατό «απόψε» εάν ο Βλαντιμίρ Πούτιν εισβάλει σε άλλο κράτος της Ανατολικής Ευρώπης, δήλωσε εξάλλου την Πέμπτη ο αρχηγός των βρετανικών δυνάμεων.<br /><br />«Αν ζητηθεί από τον βρετανικό στρατό να πολεμήσει απόψε, θα πολεμούσε απόψε», είπε χαρακτηριστικά ο Ρομπ Μάγκουαν, ο αναπληρωτής αρχηγός του βρετανικού επιτελείου άμυνας, στην επιτροπή άμυνας της Βουλής των Κοινοτήτων.<br /><br />«Δεν νομίζω ότι κανείς σε αυτό το δωμάτιο θα έπρεπε να έχει ψευδαίσθηση ότι αν οι Ρώσοι εισέβαλαν στην Ανατολική Ευρώπη απόψε, τότε θα τους συναντούσαμε σε αυτόν τον αγώνα».<br /><br />Τα σχόλιά του έγιναν καθώς οι βουλευτές ρώτησαν τον Μάγκουαν την Πέμπτη πόσες βρετανικές ταξιαρχίες θα μπορούσαν να φτάσουν στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ σε περίπτωση μεγάλης κλιμάκωσης από τη Ρωσία.<div><br />«Η Βρετανία δεν είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία λόγω των Storm Shadow»<br /><br />Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου δήλωσε πως η χώρα του δεν βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία, απορρίπτοντας στην ουσία τον ισχυρισμό του πρέσβη της Ρωσίας στο Λονδίνο πως πλέον οι Βρετανοί είναι «ευθέως αναμεμειγμένοι» στον πόλεμο στην Ουκρανία, μετά από τη χρήση πυραύλων Storm Shadow από το Κίεβο για πλήγματα εντός ρωσικής επικράτειας.<br /><br />Ερωτηθείς το μεσημέρι από το BBC Radio Bristol αν η Βρετανία είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία, ο σερ Κιρ απάντησε:<br /><br />«Όχι, δεν είμαστε σε πόλεμο, αλλά η Ουκρανία σίγουρα είναι, διότι η Ουκρανία έχει υποστεί εισβολή από τη Ρωσία και αυτός ο πόλεμος εκτυλίσσεται πλέον εδώ και πάνω από χίλιες ημέρες.<br /><br />»Είναι χίλιες ημέρες επιθετικότητας από τη Ρωσία και χίλιες ημέρες θυσίας για την Ουκρανία και για αυτό λέμε συνεχώς ότι στεκόμαστε πλάι στην Ουκρανία.<br /><br />»Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στον Πούτιν να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Le Monde: Η Ευρώπη συζητά αποστολή στρατού ή μισθοφόρων στην Ουκρανία.

Προς νέα φάση κλιμάκωσης Δύσης-Ρωσίας; Η Ευρώπη συζητά το ενδεχόμενο αποστολής στρατευμάτων ή και μισθοφόρων (ιδιωτικές στρατιωτικές δυνάμει...

Διαβάστε την συνέχεια

Το περιεχόμενο "κρυφό" του ελληνοτουρκικού διαλόγου.

<a href="https://www.news247.gr/wp-content/uploads/2024/11/gerapetritis-fintan1-640x426.jpg"><img border="0" height="388" src="https://www.news247.gr/wp-content/uploads/2024/11/gerapetritis-fintan1-640x426.jpg" width="701" /></a><br /><br /><div><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><br />Από τη στιγμή που Μητσοτάκης και Ερντογάν – μετά την τελευταία τους συνάντηση στη Νέα Υόρκη τον περασμένο Σεπτέμβρη – έδωσαν εντολή στους υπουργούς Εξωτερικών να εμβαθύνουν στον ελληνοτουρκικό διάλογο προκειμένου αυτός να οδηγήσει σε μια συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο, είναι προφανές ότι στο τραπέζι εμφανίζονται προς συζήτηση ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων.<br /><br />Είναι αυτό που με κάθε τρόπο επιχειρούν να κρύψουν η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αυτογελοιοποιούμενη με δηλώσεις του τύπου «μιλάμε μόνο για την οριοθέτηση γιατί είναι η μόνη διαφορά που αναγνωρίζουμε» και τα «μεγάλα» media που συντονίζονται στους ρυθμούς που υπαγορεύει το Μαξίμου.<br /><br />Η αλήθεια ωστόσο είναι πικρή και, ευτυχώς, ολοφάνερη:<br />-Κάθε συζήτηση για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών προϋποθέτει να έχει ξεκαθαριστεί σε ποιον ανήκει τι. Δηλαδή, διαφορετικά θα οριοθετηθεί η θαλάσσια ζώνη αν τα Ίμια π.χ. ανήκουν στην Ελλάδα και διαφορετικά αν αποδοθούν στην Τουρκία.<br /><br />Ζωτικά συμφέροντα<br /><br />Μετά την κρίση των Ιμίων τον Γενάρη του 1996 και την (αμερικανικής έμπνευσης) Συμφωνία της Μαδρίτης έναν χρόνο αργότερα, η ελληνική κυβέρνηση (Σημίτη) έχει αποδεχτεί την ύπαρξη τουρκικών ζωτικών συμφερόντων στο Αιγαίο.<br /><br />Αυτή η αποδοχή τουρκικών ζωτικών συμφερόντων αποκτά περιεχόμενο απτό καθώς η Τουρκία, με αφορμή την κρίση των Ιμίων, ονόμασε μια εκατοντάδα (και βάλε) νησιών, νησίδων και βραχονησίδων, από τη Ζουράφα στο βόρειο Αιγαίο μέχρι και νότια της Κρήτης. Μάλιστα έκτοτε ουδέποτε η Τουρκία υπαναχώρησε από αυτήν τη θέση, αλλά αντίθετα την εμπλούτισε φτάνοντας στο σημείο να αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία επί των μεγάλων κατοικημένων ελληνικών νησιών που βρίσκονται κοντά στα μικρασιατικά παράλια με το επιχείρημα ότι τα εν λόγω νησιά έχουν δοθεί στην Ελλάδα υπό τον όρο να είναι αποστρατιωτικοποιημένα.<br /><br />Ολισθηρός δρόμος<br /><br />Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι σε ποια βάση εξελίσσεται η ελληνοτουρκική συζήτηση για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών. Έχει μήπως αλλάξει θέση η τουρκική πλευρά ή μήπως τελικά η συζήτηση περιστρέφεται στο σε ποιον ανήκουν τα Ίμια και τα υπόλοιπα νησιά επί των οποίων την ελληνική κυριαρχία αμφισβητεί σαφώς και κατηγορηματικά η Άγκυρα; Και καθώς δεν έχουμε καμία ένδειξη περί της παραμικρής αλλαγής της τουρκικής θέσης το συμπέρασμα είναι πως οι έμπιστοι εκπρόσωποι του Μητσοτάκη που χειρίζονται τον διάλογο έχουν μπει στον ολισθηρό δρόμο της διαπραγμάτευσης ζητημάτων κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.<br /><br />Αμετακίνητη η Άγκυρα<br /><br />Επιπρόσθετα ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν σε τηλεοπτική του συνέντευξή ξεκαθάρισε ότι ο ελληνοτουρκικός διάλογος δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών (όπως λέει η Αθήνα) αλλά απαιτούνται συνομιλίες και για τα υπόλοιπα ανοιχτά ζητήματα, δηλαδή:<br /><ul style="text-align: left;"><li>ο εξοπλισμός των νησιών με αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς,</li><li>η υφαλοκρηπίδα (η Τουρκία δεν δέχεται δικαιώματα υφαλοκρηπίδας στα νησιά πέρα από τα 6 μίλια),</li><li>τα χωρικά ύδατα (τουρκική απειλή πολέμου αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια όπως έχει δικαίωμα από το Διεθνές Δίκαιο),</li><li>οι (νησιωτικοί) σχηματισμοί με αδιευκρίνιστο καθεστώς (γκρίζες ζώνες με νησίδες, βραχονησίδες και νησιά που σύμφωνα με την Τουρκία δεν έχει διευκρινιστεί το καθεστώς κυριαρχίας τους),</li><li>ο εναέριος χώρος (η Τουρκία αμφισβητεί τον ελληνικό εναέριο χώρο, που είναι 10 μίλια).</li></ul>Παρά το επικοινωνιακό μπαράζ που προβάλλει την «ανάγκη» της μετατροπής του Αιγαίου σε μια «συνεκμεταλλευομένη» θάλασσα ειρήνης, οι δυσμενείς για την ελληνική πλευρά όροι, κάτω από τους οποίους έχει στρωθεί το τραπέζι του τρέχοντος ελληνοτουρκικού διαλόγου, δεν είναι δυνατόν να κρυφτούν.<br /><br />Υπό αυτήν την έννοια τα όσα είπε ο Σαμαράς στη συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» και προκάλεσαν τη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία, χάλασαν – για μια δυο μέρες – τη «σούπα».<br /><br />Τι είπε ο Σαμαράς:</div><div><ul style="text-align: left;"><li>«Είμαστε υποχρεωμένοι να διαπραγματευθούμε την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Τουρκία! Όχι να συζητήσουμε εάν τα νησιά έχουν ΑΟΖ…».</li><li>«Η Τουρκία ζητά να έχουμε συμφωνήσει εκ των προτέρων ότι χάνουμε τη δικαιοδοσία των νησιών μας – δηλαδή την οικονομική εκμετάλλευση τεράστιων θαλασσίων εκτάσεων».</li><li>«Η Τουρκία ζητά να παρακάμψουμε εντελώς το Δίκαιο, αποδεχόμενοι συνεκμετάλλευση αιολικών πάρκων στο Αιγαίο, πάνω σε ΑΟΖ δικής μας δικαιοδοσίας! Μας ζητάει δηλαδή να μοιραστούμε τα “δικά μας” ή, έστω, να τα συνεκμεταλλευθούμε! Οπότε τι ακριβώς “συζητάμε”;».</li></ul>Η μπάλα στην εξέδρα<br /><br />Ωστόσο τα όσο εύστοχα επεσήμανε ο πρώην πρωθυπουργός χάθηκαν και πέρασαν σε δεύτερο πλάνο μετά τη διαγραφή του και την επικοινωνιακή της διαχείριση. Έπειτα από μόλις μερικές ώρες από την ανακοίνωση της διαγραφής ουδείς ασχολείται με την ουσία των όσων είπε ο Σαμαράς για τα ελληνοτουρκικά. Η συζήτηση και το ενδιαφέρον προσανατολίστηκαν στο «πόσο αποφασισμένος είναι ο Μητσοτάκης για να διασφαλίσει την κυβερνητική σταθερότητα» ή στο αν ο πρώην πρωθυπουργός «θα κάνει νέο κόμμα» και «αν κάποιοι βουλευτές της Ν.Δ. θα τον ακολουθήσουν».<br /><br />Με απλούστερα λόγια, η «μπάλα» βγήκε από το γήπεδο, αλλά το τραπέζι του ελληνοτουρκικού διαλόγου παραμένει στρωμένο με ζητήματα που άπτονται της ελληνικής κυριαρχίας, τα οποία διαπραγματεύονται οι εξ απορρήτων του Κυριάκου Μητσοτάκη.<br /><br />ΥΓ.: Το μεσοδιάστημα μέχρι την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ είναι λογικό και αναμενόμενο να επιβραδύνουν οι εξελίξεις (και για τα ελληνοτουρκικά) σε τρέχοντα ζητήματα, καθώς οι εμπλεκόμενοι βρίσκονται σε στάση αναμονής μέχρι να αποσαφηνιστούν οι θέσεις του νέου «πλανητάρχη». Ταυτόχρονα, αυτό ακριβώς το μεσοδιάστημα είναι επικίνδυνο καθώς η απερχόμενη αμερικανική διοίκηση θέλει να «τρέξει» μείζονες επιλογές της (όπως για παράδειγμα ο πόλεμος στην Ουκρανία) προκειμένου να δεσμεύσει ή να δυσκολέψει τις επιλογές το επερχόμενου Τραμπ. Σε κάθε περίπτωση το τρέχον μεσοδιάστημα της μεταβίβασης της εξουσίας στην Ουάσιγκτον θα ήταν ωφέλιμο για την Αθήνα αν η κυβέρνηση φρόντιζε ειλικρινώς να ενημερώσει τις πολιτικές δυνάμεις για το περιεχόμενο του ελληνοτουρκικού διαλόγου, διαμορφώνοντας μια εθνική γραμμή βασισμένη στη μέγιστη δυνατή συναίνεση.<br /><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το περιεχόμενο "κρυφό" του ελληνοτουρκικού διαλόγου.

Δημήτρης Μηλάκας Από τη στιγμή που Μητσοτάκης και Ερντογάν – μετά την τελευταία τους συνάντηση στη Νέα Υόρκη τον περασμένο Σεπτέμβρη – έδωσα...

Διαβάστε την συνέχεια

Με ανησυχία παρακολουθούν οι Τούρκοι το σενάριο παραχώρησης των ελληνικών S-300 στην Αρμενία για την απόκτηση πυραύλων BARAK-MX ή Patriot PAC-3

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-11/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%20s300.jpg?itok=KpwknblH" width="695" /><br /><br />Η ελληνική ηγεσία στοχεύει να είναι εντελώς απαλλαγμένη από όπλα ρωσικής προέλευσης-Η Τουρκική πλευρά ούτε να ακούσει την παραχώρηση των S-400 που αγόρασε από την Μόσχα ενώ έχει μυστικές επαφές για την επιχειρησιακή λειτουργίας τους-Πρόταση για ενίσχυση των M113 από την ισραηλινή εταιρεία ELBIT SYSTEM<br /><br />Με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή παρακολουθεί ο <a href="https://birlikgazetesi.org/yunanistanin-s-300leri-ermenistan-yolcusu/">μειονοτικός τύπος</a>, και το τουρκικό προξενείο, το σενάριο πώλησης των ελληνικών πυραύλων S-300 στην Αρμενία.<br /><br />Μετά την αποτυχία του σεναρίου παράδοσης τους στην Ουκρανία, και την παράδοση στην χώρα μας σύγχρονων αμερικανικών πυραύλων Patriot Pac 3, η χώρα μας έχει τεράστιο πρόβλημα με τους πυραύλους αυτούς.<div>  <br />Συνάντηση με Εκπροσώπους της Εταιρείας «Lockheed Martin» στο ΓΕΑ<br /><br />Την Tετάρτη 20 Νοεμβρίου 2024, πραγματοποιήθηκε στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ), συνάντηση εκπροσώπων της εταιρείας «Lockheed Martin», κ. Costas Papadopoulos (Vice President – Greece & Cyprus), κ. Tonya M. Curts (Regional Manager), κ. Paul Enderle (Manager) και κ. Patrick Bellew (Senior Program Manager), με αρμόδιους επιτελείς του ΓΕΑ.<br /><br />Σκοπός της συνάντησης ήταν η παρουσίαση, εκ μέρους της εταιρείας, των δυνατοτήτων του Οπλικού Συστήματος Patriot PAC-3.<br />Η τύχη των ελληνικών πυραύλων S-300 PMU-1 <br /><br />Οι Τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η ελληνική πλευρά έχει σοβαρό θέμα συντήρησης των ρωσικής κατασκευής πυραύλων, όπως και της ροής ανταλλακτικών λόγω του εμπάργκο ΝΑΤΟ-ΗΠΑ στην Ρωσία μετά την εισβολή στην Ουκρανία.<br /><br />Ξέρουν επίσης οι γείτονες μας, ότι έχουμε πρόβλημα επιχειρησιακής λειτουργίας τους ( S-300), και ότι αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούμε να τους πουλήσουμε σε κάποια χώρα ( Ουκρανία-Αρμενία).<br /><br />Για αυτούς βέβαια δεν ισχύει τίποτα και έχουν κανονικές σχέσεις με την Ρωσία, ενώ μυστικά Ρώσοι ειδικοί και ανταλλακτικά, ρέουν για τους τουρκικούς S-400.<br /><br />Η Άγκυρα εκτιμά ότι η Ελλάδα θα αγοράσει είτε ισραηλινής προέλευσης αντιαεροπορικά συστήματα, είτε Patriot Pac 3, μετά και την ανακοίνωση του κ. Δένδια για τονελληνικό “ σιδερένιο θόλο”.<br /><br />Το δημοσίευμα μειονοτικής εφημερίδας αναφέρει ότι “ η Ελλάδα στοχεύει να είναι εντελώς απαλλαγμένη από όπλα ρωσικής προέλευσης. Στο πλαίσιο αυτό, η παράδοση όπλων ρωσικής κατασκευής, συμπεριλαμβανομένων των S-300, στην Αρμενία βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη.<br /><br />Υποστηρίζεται ότι όπλα ρωσικής προέλευσης στο απόθεμα του ελληνικού στρατού θα πάνε στην Αρμενία.<br /><br />«Η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στην απορωσοποίηση του ελληνικού οπλοστασίου και στη ριζική ανανέωση παλαιών συστημάτων με νέα δυτική τεχνολογία. Σύμφωνα με πληροφορίες που γνωστοποίησε το Enikos.gr και δημοσίευσε χθες η εφημερίδα Realnews, το Γενικό Επιτελείο ΓΕΕΘΑ βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο στην παροχή οπλικών συστημάτων ρωσικής προέλευσης στην Αρμενία.<br /><br />Στις πληροφορίες της «R» αναφέρεται ότι η ενίσχυση της Αρμενίας δεν είναι μόνο πρωτοβουλία της Ελλάδας, αλλά είναι προϊόν συνεργασίας με τη Γαλλία και αυτό θα συμβάλει όπλα στον οπλισμό της χώρας”.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Με ανησυχία παρακολουθούν οι Τούρκοι το σενάριο παραχώρησης των ελληνικών S-300 στην Αρμενία για την απόκτηση πυραύλων BARAK-MX ή Patriot PAC-3

Η ελληνική ηγεσία στοχεύει να είναι εντελώς απαλλαγμένη από όπλα ρωσικής προέλευσης-Η Τουρκική πλευρά ούτε να ακούσει την παραχώρηση των S-4...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι θα κάνει ο Τραμπ στο Ουκρανικό. Οι 4+1 επιλογές.

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/11/trump-ukrania-polemos-SLpress-825x600.jpg" width="735" /><div><br /></div><div><b>ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ</b><br />Για ποιο λόγο ο Μπάιντεν επέτρεψε δύο μήνες πριν παραδώσει την εξουσία στον Τραμπ πλήγματα με ATACMS; Ακόμα και ο δικός του υπουργός Άμυνας έχει πει ότι τέτοιου είδους πλήγματα δεν είναι σε θέση να επηρεάσουν την –αρνητική για τους Ουκρανούς– πορεία του πολέμου. Ούτε μπορούν –όπως ισχυρίζονται ορισμένοι– να προσφέρουν διαπραγματευτική ισχύ στο Κίεβο εν όψει ειρηνευτικών συνομιλιών. Το σχήμα αυτό (κλιμάκωση με σκοπό την αποκλιμάκωση από καλύτερη διαπραγματευτική θέση) δεν έχει λειτουργήσει και ούτε φαίνεται πως θα λειτουργήσει.<br /><br />Υποτίθεται ότι η ουκρανική εισβολή στο Κουρσκ θα υποχρέωνε το Κρεμλίνο να ζητήσει διαπραγματεύσεις. Αντ’ αυτού σκλήρυνε τη θέση του. Το ίδιο υποτίθεται πως θα συνέβαινε με τις πυραυλικές επιθέσεις στο εσωτερικό της Ρωσίας. Η απάντηση της Μόσχας, όμως, ήταν ο πρωτοεμφανιζόμενος πολυηχητικός πύραυλος Oreshnik (η ταχύτητά του φτάνει τα 10 Mach!), δηλαδή το Κρεμλίνο απάντησε στην κλιμάκωση. Δεν πρόκειται για κοινό πυραυλικό πλήγμα. Πρόκειται κυρίως για μία έμπρακτη αυτή τη φορά προειδοποίηση προς τις ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ που εκτοξεύουν πυραύλους σε στόχους εντός της ρωσικής επικράτειας.<br /><br />Εάν η εν λόγω πυραυλική επίθεση συνδυαστεί με το διάγγελμα του Πούτιν, προκύπτει ξεκάθαρα ότι ένας τέτοιος πύραυλος, που είναι αδύνατον να αναχαιτιστεί από οποιαδήποτε δυτική αεράμυνα, μπορεί σε επόμενη φάση να καταστρέψει δυτικούς στόχους. Έτσι κι αλλιώς, ο Ρώσος πρόεδρος έχει δημοσίως δηλώσει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία μετεξελίσσεται σε πόλεμο ανάμεσα στη χώρα του και στο ΝΑΤΟ. Η νέα επίθεση με ATACMS στο Κουρσκ δείχνει ότι οι ΗΠΑ δεν έλαβαν σοβαρά υπόψη τη ρωσική προειδοποίηση.<br /><br />Αν κι όλα δείχνουν πως ο Πούτιν θα αποφύγει την εκ μέρους του ποιοτική κλιμάκωση, με σκοπό να αφήσει χώρο στη διπλωματία όταν σε οκτώ εβδομάδες θα αναλάβει τα ηνία ο Τραμπ, έτσι όπως διαμορφώνεται η διελκυστίνδα μεταξύ των δύο, η Μόσχα δεν έχει άλλη επιλογή από το να απαντήσει. Και μάλιστα, οι απαντήσεις της θα έχουν χαρακτήρα αποτροπής περαιτέρω δυτικής κλιμάκωσης. Αυτό μας οδηγεί στην εκτίμηση ότι πιθανώς θα πλήξει και δυτικούς στόχους εντός της Ουκρανίας.<br /><br />Μία ερμηνεία της πολιτικής Μπάιντεν είναι ότι θέλει να ισχυρίζεται όταν θα φύγει από τον Λευκό Οίκο πως έκανε μέχρι την τελευταία στιγμή ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει την Ουκρανία. Το πιθανότερο είναι ότι αυτή η εξήγηση συνδυάζεται με την πρόθεσή του να εγκλωβίσει τον διάδοχό του σ’ έναν δρόμο, ο οποίος –αν κρίνουμε από τις δηλώσεις του– δεν είναι η επιλογή του. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση Μπάιντεν κληροδοτεί στον Τραμπ την “ουκρανική βόμβα” με σκοπό να εκραγεί στα χέρια του. Είναι εξόφθαλμο ότι η ουκρανική άμυνα είναι υπό κατάρρευση σ’ όλη σχεδόν τη γραμμή του μετώπου. Το πότε θα επέλθει αυτή η κατάρρευση δεν μπορεί να προβλεφθεί με ακρίβεια, αλλά δεν θα αργήσει πολύ.</div><div><br />Τι ζητά η Ρωσία<br /><br />Ο Τραμπ έχει πει ότι θα σταματήσει τον πόλεμο. Πώς σκοπεύει να το επιτύχει; Σύμφωνα με όσα έχουν δει τη δημοσιότητα, πρόθεσή του είναι να εκβιάσει τον Ζελένσκι πως εάν δεν δεχθεί να διαπραγματευτεί θα του κόψει κάθε βοήθεια. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε άμεση κατάρρευση της ουκρανικής άμυνας και σε συνθηκολόγηση του Κιέβου. Άρα, ο Ζελένσκι θα πει ναι, ή θα φύγει. Αν και είχε απαγορεύσει με νόμο(!) μία τέτοια διαπραγμάτευση, πάντως, τον τελευταίο καιρό δηλώνει διατεθειμένος, θέτοντας, όμως, μη ρεαλιστικούς στόχους.<br /><br />Από την πλευρά του, το Κρεμλίνο εμφανίζεται εξαρχής έτοιμο να διαπραγματευτεί, αλλά με βάση τους ρωσικούς όρους, που αντανακλούν και την κατάσταση στο μέτωπο, δηλαδή:Δυτικές δεσμεύσεις και συνταγματική διάταξη ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ.<br />Δεσμεύσεις ότι στο Κίεβο δεν θα υπάρχει εχθρική προς τη Ρωσία κυβέρνηση.<br />Συνταγματική προστασία της ρωσικής γλώσσας και του πολιτισμού.<br />Διεθνή αναγνώριση ότι τα ουκρανική εδάφη που έχουν προσαρτηθεί στη Ρωσία (Κριμαία, Ντονιέτσκ, Λουχάνσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνα) θα παραμείνουν σ’ αυτήν. Πιθανότατα, η Μόσχα δεν θα επιμείνει να της παραχωρηθούν και εδάφη των ανωτέρω περιφερειών που σήμερα δεν ελέγχει, ενώ ίσως αποσυρθεί από κάποια εδάφη που κατέχει σε άλλες περιφέρειες της Ουκρανίας.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι μεταξύ Μόσχας και Κιέβου υπάρχει –τουλάχιστον προς το παρόν– αγεφύρωτο χάσμα. Σε αντίθεση με το Κρεμλίνο, όμως, η Δύση είναι υποχρεωμένη να διαχειριστεί τη δυσμενή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για το Κίεβο στο πεδίο του πολέμου. Προς το παρόν ο Ζελένσκι αρνείται να παραδώσει σπιθαμή ουκρανικού εδάφους στη Ρωσία, αλλά αυτό –όπως προανέφερα– δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Τραμπ.<br /><br />Το πρόβλημα είναι ότι οι ρωσικοί όροι είναι πολύ μακριά από ό,τι οι ΗΠΑ φαίνονται σήμερα διατεθειμένες να αποδεχθούν. Στην Ιστορία, όμως, τους όρους τους επιβάλλει (όχι απολύτως, αλλά κατά κανόνα) ο νικητής, όχι ο ηττημένος. Και η ειδοποιός διαφορά μεταξύ Μόσχας και Δύσης είναι ότι η Μόσχα κερδίζει τον πόλεμο, ενώ το Κίεβο –και κατ’ επέκταση η Δύση– τον χάνει. Κι αυτή τη ρωσική νίκη ίσως μπορεί να την καθυστερήσει και δυσκολέψει, αλλά δεν μπορεί να την αποτρέψουν οι ΗΠΑ.<br /><br />Ο νέος Αμερικανός πρόεδρος θα υποβάλει κάποιο ειρηνευτικό σχέδιο, το οποίο πιθανότατα, θα προβλέπει πάγωμα του πολέμου κατά μήκος της γραμμής επαφής, ίσως κάποια ουδέτερη αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη δυτικότερα, αφήνοντας προς διαπραγμάτευση την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Μπορεί ο Τραμπ να το θεωρεί γενναιόδωρο, αλλά ο Πούτιν δεν έχει κανένα συμφέρον να δεχθεί μία τέτοια συμφωνία. Η εισβολή στην Ουκρανία έγινε κυρίως για να αποτρέψει την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και δευτερευόντως για εδάφη.<br /><br />Το σημαντικότερο είναι –όπως προανέφερα– ότι θέλει να κλείσει οριστικά με συμφωνία το ουκρανικό μέτωπο κι όχι να αφήσει ανοικτή την πόρτα για δυτικά παιχνίδια με όχημα το Κίεβο. Η Μόσχα μπορεί ίσως να δεχθεί προσωρινή κατάπαυση του πυρός μόλις αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις, αλλά δεν θα δεχθεί πάγωμα του πολέμου, όπως συμβαίνει στην Κορέα και στην Κύπρο. Στόχος της είναι να αποκόψει την Ουκρανία από το ΝΑΤΟ και γι’ αυτό είναι διατεθειμένη να δώσει εγγυήσεις ότι δεν πρόκειται να στραφεί εναντίον της, εάν κι αυτή αποφύγει εχθρικές προς τη Ρωσία ενέργειες.</div><div><br />Τα πέντε σενάρια<br /><br />Ούτως εχόντων των πραγμάτων, ας δούμε τις επιλογές του Τραμπ:<br /><br />Το πρώτο σενάριο είναι να ακολουθήσει το σχήμα “κλιμάκωση με σκοπό την αποκλιμάκωση”. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχει ισχυρό μοχλό για να εκβιάσει τον Πούτιν. Η απειλή ότι θα δώσει στο Κίεβο περισσότερα όπλα και χρήματα δεν είναι πειστική. Απλώς θα οδηγήσει σε νέα και πιθανόν ανεξέλεγκτη κλιμάκωση. Οι ΗΠΑ, άλλωστε, δεν έχουν ούτε πολλά αποθέματα, ούτε την παραγωγική ικανότητα να τα αποκτήσουν άμεσα. Κυρίως έχουν συνειδητοποιήσει ότι αν αυξήσουν την παροχή όπλων, το περισσότερο που μπορούν να καταφέρουν είναι να παρατείνουν τον πόλεμο.<br /><br />Το μείζον πρόβλημα της Ουκρανίας δεν είναι η έλλειψη όπλων. Είναι η δραματική έλλειψη στρατιωτών, λόγω των μεγάλων απωλειών, κι αυτό δεν καλύπτεται. Όπως έχω προαναφέρει, είναι κοινός τόπος ότι οι πυραυλικές επιθέσεις στο εσωτερικό της Ρωσίας δεν συνιστούν αποτελεσματική διαχείριση. Αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα για τον Μπάιντεν που φεύγει. Αποτελεί πρόβλημα για τον διάδοχό του. Και επειδή το Κρεμλίνο έχει στρατιωτικά το πάνω χέρι και επειδή όσο περνάει ο χρόνος κατακτά νέα εδάφη έχει και διαπραγματευτικό πλεονέκτημα.<br /><br />Το δεύτερο σενάριο είναι ο Τραμπ να φτάσει στην άκρη για να κάμψει το Κρεμλίνο: Να απειλήσει με μαζική στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί η κατάρρευση της ουκρανικής άμυνας. Η απάντηση που θα λάβει σε μία τέτοια περίπτωση ο Τραμπ από τον Πούτιν είναι πως η επέμβαση του ΝΑΤΟ θα οδηγήσει σε πυρηνική σύγκρουση. Και δεν θα πρόκειται για μπλόφα, επειδή για τη Μόσχα θα είναι μονόδρομος η χρήση τακτικών πυρηνικών, πολύ περισσότερο εάν δυνάμεις του ΝΑΤΟ διαβούν προς Ανατολάς τον Δνείπερο. Γι’ αυτόν τον λόγο αυτό το σενάριο συγκεντρώνει αμελητέες πιθανότητες.<br /><br />Το τρίτο σενάριο είναι ο Τραμπ να ρίξει τις ευθύνες στον Μπάιντεν και για τον πόλεμο και για τη διαφαινόμενη ήττα της Ουκρανίας, την οποία να χαρακτηρίσει αναπόφευκτη. Θα μπορούσε να πει ωμά στον αμερικανικό λαό ότι δεν είναι διατεθειμένος να πάει σε πυρηνική σύγκρουση με τη Ρωσία για να σώσει την Ουκρανία, στην οποία –όπως είχε δηλώσει και ο Ομπάμα– δεν διακυβεύονται ζωτικά αμερικανικά συμφέροντα. Και μάλιστα, θα μπορούσε να προκαλέσει τους Ευρωπαίους να αναλάβουν οι ίδιοι την υποστήριξη του Κιέβου.<br /><br />Προφανώς, σύσσωμο το δυτικό “κόμμα του πολέμου” θα τον κατηγορούσε σφοδρά ότι εγκατέλειψε την Ουκρανία και πρόσφερε μία νίκη στον Πούτιν, αλλά θα είχε ξεμπερδέψει οριστικά με το πρόβλημα και επιπλέον θα κέρδιζε πόντους στην προσπάθειά του να αποκολλήσει τη Ρωσία από την Κίνα. Ουσιαστικά, θα είχε ανοίξει τον δρόμο για να διαμορφώσει μία νέα διεθνή τάξη πραγμάτων, η οποία εκ των πραγμάτων θα ήταν πολυπολική.<br /><br />Ας μην ξεχνάμε ότι για τον Τραμπ το κύριο πρόβλημα είναι η Κίνα, όχι η Ρωσία. Το αμερικανικό “βαθύ κράτος” διαμορφώθηκε στον Ψυχρό Πόλεμο. Γι’ αυτό, σχεδόν αταβιστικά, οι ΗΠΑ πρέπει να ηγεμονεύουν και η Ρωσία είναι ο κύριος εχθρός. Πρόκειται για θεμελιώδη αρχή, που δεν επιτρέπει συμβιβασμούς. Από αυτήν προκύπτει και η επιδίωξη να ηττηθεί στρατηγικά η Ρωσία. Αντιθέτως, ο Τραμπ δίνει προτεραιότητα σε συγκεκριμένα και άμεσα αμερικανικά συμφέροντα, όχι σε αφηρημένες έννοιες. Η ηγεμονία των ΗΠΑ είναι εργαλείο όχι αυτοσκοπός. Γι’ αυτό ούτε έλκεται από την εξαπόλυση πολέμων, ούτε το Ουκρανικό έχει γι’ αυτόν τη σημασία που έχει για το “βαθύ κράτος”.</div><div><br />“Καρότα” αντί “μαστίγιου”;<br /><br />Το τέταρτο σενάριο είναι ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου να συνεχίσει την πολιτική Μπάιντεν, μειώνοντας σταδιακά τον ρυθμό και τις ποσότητες της βοήθειας προς το Κίεβο και πιέζοντας τους Ευρωπαίους να αναλάβουν μεγαλύτερα βάρη στο ουκρανικό μέτωπο. Μία τέτοια πολιτική απεμπλοκής με μικρά πηδηματάκια, ωστόσο, δεν θα του λύσει πολιτικά το πρόβλημα, επειδή η “ουκρανική βόμβα” θα σκάσει στα χέρια του με όποιο πολιτικό κόστος αυτό συνεπάγεται.<br /><br />Το πέμπτο σενάριο είναι ο Τραμπ, αφού δεν έχει “μαστίγιο” για να εκβιάσει τον Πούτιν, να τον δελεάσει με “καρότα”. Το Κρεμλίνο θα έχει κίνητρο να κάνει υποχωρήσεις –κυρίως στο εδαφικό–εάν ο Λευκός Οίκος άρει τις κυρώσεις και πολύ περισσότερο εάν συμφωνήσει για μία νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας στην Ευρώπη, η οποία θα αναγνωρίζει και κατοχυρώνει τα συμφέροντα ασφαλείας της Ρωσίας. Είναι, όμως, διατεθειμένος ο νέος πρόεδρος να πάει τόσο μακριά; Κι αν ο ίδιος είναι, θα μπορέσει να κάμψει τις αντιρρήσεις του αμερικανικού “βαθέος κράτους”; Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό μπορεί να καταφύγει ακόμα και σε προβοκάτσιες με σκοπό ανεξέλεγκτη κλιμάκωση.<br /><br />Το τι από όλα τα παραπάνω θα συμβεί θα το δούμε στις “οθόνες” μας…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι θα κάνει ο Τραμπ στο Ουκρανικό. Οι 4+1 επιλογές.

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ Για ποιο λόγο ο Μπάιντεν επέτρεψε δύο μήνες πριν παραδώσει την εξουσία στον Τραμπ πλήγματα με ATACMS; Ακόμα και ο δικός του ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο κοστίζει στην Δύση η έλλειψη ηγετών;

<img height="400" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/11/diadilosi-gynaikes-SLpress--825x593.jpg" width="695" /><br /><div><br /><b>ΤΡΙΠΟΥΛΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ</b><br />Από πολύ νωρίς στην ιστορία της, η δημοκρατία διέτρεχε την τάση ή τον κίνδυνο να εξελιχθεί σε ένα καθεστώς όπου ο εκάστοτε αρχηγός διαχειριζόταν τα πράγματα αυταρχικά.<br /><br />Ίσως η πιο αξιομνημόνευτη γνώμη για το φαινόμενο αυτό προέρχεται από τον Θουκυδίδη, ο οποίος παρατηρεί ότι ενώ η Αθήνα ήταν κατ’ όνομα δημοκρατία, στην πραγματικότητα την κυβερνούσε ο πρώτος πολίτης της, ο Περικλής (ἐγίγνετό τε λόγῳ μὲν δημοκρατία, ἔργῳ δὲ ὑπὸ τοῦ πρώτου ἀνδρὸς ἀρχή, 2.65.10).<br /><br />Παρόμοιο φαινόμενο είχε διαπιστωθεί και με τον Θεμιστοκλή, ο οποίος ήταν ηγέτης που κατόρθωνε να πείθει τους Αθηναίους με τα επιχειρήματά του, ακόμη και όταν τους ζητούσε να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να την αφήσουν να γίνει παρανάλωμα του πυρός, προκειμένου να νικήσουν τους Πέρσες στην θάλασσα και να λυτρωθούν οριστικά από την εξ Ανατολών απειλή. <br /><br />Η εμπιστοσύνη του λαού στον Περικλή, η υψηλή στρατηγική του οποίου απαιτούσε παρόμοιες θυσίες, όπως όταν ζήτησε και τελικώς έπεισε τον αγροτικό πληθυσμό να αφήσει τους Σπαρτιάτες να του καταστρέψουν την γη προκειμένου να επικρατήσει η Αθήνα σε έναν πόλεμο κατατριβής, αποδόθηκε από τον αρχαίο ιστορικό στην μεγάλη εκτίμησε που έχαιρε ανάμεσα στους συμπολίτες του και την προσωπική του ικανότητα.<br /><br />Απέδειξε εν τω μεταξύ τον εαυτό του ανώτερο χρημάτων και κατόρθωνε να συγκρατεί τον λαό από παρορμητικές κινήσεις, επιδεικνύοντας, παράλληλα, σεβασμό για την ελευθερία του. Όταν θεωρούσε ότι ο λαός επιδείκνυε υπερβολική έπαρση, φρόντιζε να τον φοβίζει, ενώ όταν έβλεπε ότι επτοείτο, ήξερε πώς να του τονώνει το ηθικό και να τον ενθαρρύνει.</div><div>  <br />Η σημασία του ηγέτη<br /><br />Συνεπώς, παρά τις εντυπωσιακές καινοτομίες της Αθηναϊκής δημοκρατίας και το καθεστώς της ισονομίας και ισηγορίας που εξασφάλιζε για τους πολίτες της, όπως συμβαίνει και με τα υπόλοιπα πολιτεύματα, η επιτυχία της εν πολλοίς ήταν εξαρτημένη από την ποιότητα εκείνου που ασκούσε την αρχή.<br /><br />Γι’ αυτό φροντίζει ο Θουκυδίδης στο ίδιο εδάφιο να ασκήσει δριμύ κριτική στου διαδόχους του Περικλή, τονίζοντας ότι έκαναν τα ακριβώς αντίθετα απ’ ό,τι είχε συμβουλέψει ο μεγάλος Αθηναίος ηγέτης (δηλαδή, ανέτρεψαν την υψηλή στρατηγική του) και ότι, ακόμη και σε ζητήματα που είναι άσχετα με τον πόλεμο, άσκησαν πολιτική εμφορούμενοι από προσωπική φιλοδοξία και ιδιοτέλεια, παρότι ήταν επιζήμια για την Αθήνα και τους συμμάχους της. Επίσης, τονίζει ότι παρά την φιλοπρωτία τους, ήταν στην πραγματικότητα ίσοι μεταξύ τους, δηλαδή, μετριότητες οι οποίοι δεν μπορούσαν να συγκριθούν με ηγέτες του εκτοπίσματος του Θεμιστοκλή και του Περικλή. <br /><br />Υπό αυτήν την άποψη, οι αρετές της δημοκρατίας, μολονότι σημαντικές, δεν αναπληρώνουν την έλλειψη υψηλής στρατηγικής. Μπορεί, βέβαια, να καταστήσουν τα πολιτεύματα πιο ανθεκτικά, δεδομένου ότι η Αθήνα άντεξε την καταστροφή στην Σικελία και ίσως πάλι να επικρατούσε τελικά απέναντι στην Σπάρτη εάν δεν αιχμαλωτιζόταν σχεδόν όλος ο στόλος της σε κρίσιμη μάχη στον Ελλήσποντο στην θέση “Αιγός ποταμοί”.<br /><br />Επίσης, η Αθηναϊκή δημοκρατία άντεξε δύο ανατροπές, το 410 π.Χ. με την επιβολή του καθεστώτος των Τετρακοσίων και την επιβολή των Τριάκοντα τυράννων το 404 π.Χ., μετά την οριστική ήττα της Αθήνας στον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Και στις δύο περιπτώσεις, όμως, τα ολιγαρχικά καθεστώτα άντεξαν μόνο μερικούς μήνες και σύντομα αποκαταστάθηκε η δημοκρατία.<br /><br />Παρά την καταστροφική ήττα από την Σπάρτη, η Αθήνα ήκμασε και πάλι κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. και επανέκτησε ένα σημαντικό μέρος της ισχύος της, λαμβάνοντας πάλι ηγετική θέση στην Β΄ Αθηναϊκή συμμαχία. Ωστόσο, η προσωπικότητα και η ιδιοφυία του εκάστοτε “πρώτου άνδρα” μιας πολιτείας κρίνεται καθοριστική για την γεωπολιτική της ισχύ.</div><div>  <br />Η σύγχρονη έλλειψη ηγεσίας<br /><br />Εξετάζοντας τις διεθνείς και εγχώριες εξελίξεις μέσα από το πρίσμα αυτό, είναι εύλογο να ανησυχεί κανείς για την πορεία των πραγμάτων. Σε διεθνές επίπεδο, μολονότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει ουσιαστικά κριθεί, με την Ρωσία να έχει επικρατήσει της ασθενέστερης Ουκρανίας, όπως αναμενόταν, η απόφαση της Δύσης να αποδεσμεύσει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς για να πληγεί η ρωσική ενδοχώρα οδηγεί την σύρραξη σε νέες επικίνδυνες ατραπούς.<br /><br />Η απόφαση αυτή, η οποία ελήφθη από την απερχόμενη κυβέρνηση Μπάιντεν, δύο μόλις μήνες πριν αναλάβει ο εκλεγμένος Πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος έχει ταχθεί κατά της περαιτέρω χρηματοδότησης του Κιέβου και πιέζει για την σύναψη ειρήνης μεταξύ των δύο πλευρών, εξυπηρετεί διττό σκοπό. Πρώτον, πετάει πεπονόφλουδες στον κ. Τραμπ για να δυσχεράνει το έργο του ευθύς εξαρχής και δεύτερον, αποτελεί μιαν απέλπιδα προσπάθεια ενίσχυσης της Ουκρανίας ώστε να βρίσκεται σε καλύτερη θέση εν όψει των αναμενομένων διαπραγματεύσεων. <br /><br />Ωστόσο, η πολιτική αυτή της κυβέρνησης Μπάιντεν αγνοεί την λαϊκή βούληση των Αμερικανών ψηφοφόρων, οι οποίοι, έκριναν ότι τόσο ο Λευκός Οίκος, όσο και η Γερουσία και η Βουλή θα έπρεπε να περάσουν στον έλεγχο των Ρεπουμπλικανών, οι οποίοι είχαν υποσχεθεί έναν γρήγορο τερματισμό του πολέμου αυτού με την μη περαιτέρω ενίσχυση της Ουκρανίας, σε αντίθεση με τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι θεωρούνται πλέον “το κόμμα του πολέμου”. <br /><br />Σε μια εποχή όπου η Κίνα προβάλλει ως κύριος ανταγωνιστής των ΗΠΑ για την παγκόσμια ηγεμονία, αναρωτιέται κανείς πόσο σοφή είναι η στρατηγική των Δημοκρατικών να ωθούν την κατάσταση με τους Ρώσους στα άκρα, ενισχύοντας έτσι τον άξονα Μόσχας-Πεκίνου. Είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι ο Πρόεδρος Μπάιντεν έπαυσε να αποτελεί τον “πρώτο άνδρα”, οπότε, είναι λογικό να αναρωτηθεί κανείς ποιος ακριβώς άρχει στις ΗΠΑ και ποιους σκοπούς εξυπηρετούν οι αποφάσεις αυτές. <br /><br />Η περίπτωση της Ελλάδας<br /><br />Παρόμοιες ερωτήσεις δημιουργεί η κατάσταση στην Ελλάδα, όπου ο “πρώτος ανήρ” βρίσκεται σε πολιτική αποδρομή. Μόλις συνειδητοποιήσει ένα ποσοστό βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας ότι δεν πρόκειται να επανεκλεγούν λόγω της δημοσκοπικής κατρακύλας του κόμματός τους, είναι απλά θέμα χρόνου να δεχθεί ο κ. Μητσοτάκης αμφισβήτηση εκ των έσω, ακόμη και μετά την διαγραφή του κ. Σαμαρά.<br /><br />Ωστόσο, επειδή η προσωπικότητα και η ικανότητα των αρχηγών φαίνεται να παίζει καθοριστικό ρόλο στις διεθνείς σχέσεις, ακόμη και αν η ποιότητα της δημοκρατίας στην Ελλάδα θεωρείται καλύτερη από αυτήν στην Τουρκία, η σύγκριση Μητσοτάκη-Ερντογάν και Γεραπετρίτη-Φιντάν δεν μπορεί παρά να προκαλεί έντονη ανησυχία, ειδικά τώρα που οι συνομιλίες μεταξύ των δύο πλευρών μοιάζουν να θίγουν θέματα ουσίας. <br /><br />Υπάρχει κανείς σήμερα να πιστεύει πλέον ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν συζητά θέματα που ξεπερνούν τα όρια των κόκκινων εθνικών γραμμών της Ελλάδος στις μυστικές συνομιλίες που λαμβάνουν χώρα; Μπορεί οι κ.κ. Ερντογάν και Φιντάν να είναι γεωπολιτικοί αντίπαλοι της χώρας μας, ωστόσο είναι δύσκολο να αρνηθεί κανείς την συμβολή τους στην αύξηση της ισχύος και θέσης της πατρίδας τους. Δυστυχώς, το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί με τόση ευκολία για τους εγχώριους πολιτικούς ηγέτες. <br /><br />Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να κατηγορηθούν οι Τούρκοι ηγέτες για ατολμία. Αν μη τι άλλο, το τρωτό τους σημείο ίσως θα μπορούσε να αποβεί η αμέτρητη φιλοδοξία τους, όπως κατηγόρησαν οι Κορίνθιοι τους Αθηναίους λίγο πριν ξεσπάσει ο Πελοποννησιακός Πόλεμος (Θουκ. 1.66.1. – 1.71.7).<br /><br />Αντιθέτως, οι σημερινές ελληνικές κυβερνήσεις προκαλούν αρνητικότατη εντύπωση για την αναβλητικότητά τους, την απροθυμία τους να αντιμετωπίσουν πιθανές απειλές εν τη γεννήσει τους, αλλά αφού έχουν διπλασιασθεί και καταστεί πιο δύσκολο διαχειρίσιμες και την παντελή απουσία μιας υψηλής στρατηγικής που να δεσμεύει και καθορίζει των πολιτικών διαδοχικών κυβερνήσεων επί ικανού χρονικού διαστήματος. <br /><br /></div><div>Όπως η ακατανόητη στρατηγική των Δημοκρατικών σήμερα απέναντι στην Ρωσία δημιουργεί βαθύτατο προβληματισμό, άλλο τόσο προβληματισμό προκαλεί η έλλειψη υψηλής στρατηγικής εκ μέρους των Αθηνών απέναντι στις παράνομες και παράλογες τουρκικές διεκδικήσεις.<br /><br />Παρά τα πλεονεκτήματα της δημοκρατίας και την ηθική υπεροχή που χαίρει η Ελλάδα απέναντι σε αυταρχικά καθεστώτα, είναι άλλο πράγμα να αντιμετωπίζεις προκλήσεις με Θεμιστοκλήδες και Περικλήδες να ασκούν την αρχή, και κάτι εντελώς διαφορετικό να έχεις ως πρώτους άνδρες σύγχρονους Αλκιβιάδηδες, Νικίες και Κλέωνες…για να μην αναφερθούμε σε Ηρόστρατους.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πόσο κοστίζει στην Δύση η έλλειψη ηγετών;

ΤΡΙΠΟΥΛΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ Από πολύ νωρίς στην ιστορία της, η δημοκρατία διέτρεχε την τάση ή τον κίνδυνο να εξελιχθεί σε ένα καθεστώς όπου ο εκάσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προ των πυλών ανακωχή Ισραήλ-Χεζμπολάχ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/05/hezbollah.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/05/hezbollah.jpg" width="712" /></a></div><div><br /></div>Παρότι υπάρχουν ακόμη εκκρεμότητες σε ορισμένα ζητήματα, Ισραήλ και Χεζμπολάχ κινούνται προς μία κατεύθυνση κατάπαυσης του πυρός στον Λίβανο, δήλωσε εκπρόσωπος της ισραηλινής κυβέρνησης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Ισραηλινού πρέσβη στις ΗΠΑ, η συμφωνία μπορεί να υλοποιηθεί τις ερχόμενες ημέρες.<br /><br />Οι προσπάθειες για την επίτευξη συμφωνίας εκεχειρίας μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ φάνηκε να σημειώνουν πρόοδο την προηγούμενη εβδομάδα, μετά τις συνομιλίες που είχε ο Αμερικανός ειδικός απεσταλμένος Έιμος Χόκστιν στη Βηρυτό και το Ισραήλ.<br /><br />Ωστόσο παράλληλα με τις διπλωματικές προσπάθειες έχουν ενταθεί και οι εχθροπραξίες: στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου το Ισραήλ εξαπέλυσε σφοδρές αεροπορικές επιδρομές εναντίον του Λιβάνου, μία από τις οποίες κόστισε τη ζωή σε 29 ανθρώπους στο κέντρο της Βηρυτού. Από την πλευρά της η Χεζμπολάχ εκτόξευσε την Κυριακή 250 ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ.<br /><br />«Κινούμαστε προς μια συμφωνία, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν κάποια ζητήματα που πρέπει να λυθούν», δήλωσε ο Νταβίντ Μένσερ εκπρόσωπος της ισραηλινής κυβέρνησης, χωρίς να δώσει άλλες διευκρινίσεις.<br /><br />Ο Μάικλ Χέρτσογκ, πρεσβευτής του Ισραήλ στις ΗΠΑ, δήλωσε στον ισραηλινό ραδιοφωνικό σταθμό GLZ ότι μια συμφωνία είναι κοντά, ενώ πρόσθεσε ότι αυτό «μπορεί να συμβεί μέσα σε μερικές ημέρες (…) Πρέπει απλώς να διευθετήσουμε τα τελευταία ζητήματα», σύμφωνα με την ανάρτηση που έκανε στο Χ ο δημοσιογράφος του σταθμού Έφι Τρίγκερ.<br />Ισραήλ: Διαφωνεί η ακροδεξιά<br /><br />Ωστόσο δεν έλειψαν οι αντιδράσεις από το εσωτερικό της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου.<br /><br />Ο ακροδεξιός υπουργός Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν- Γκβιρ τόνισε σε ανάρτησή του στο Χ ότι το Ισραήλ πρέπει να συνεχίσει τον πόλεμο εναντίον της Χεζμπολάχ μέχρι «την απόλυτη νίκη».<br /><br />Ο Μπεν- Γκβιρ εκτίμησε ότι μια εκεχειρία με το λιβανέζικο κίνημα θα ήταν «μεγάλο λάθος» και ότι το Ισραήλ θα έχανε «μια ιστορική ευκαιρία να εξαλείψει τη Χεζμπολάχ».<br /><br />«Όπως προειδοποίησα ήδη για τη Γάζα, προειδοποιώ και τώρα: κύριε πρωθυπουργέ, δεν είναι αργά να σταματήσετε αυτή τη συμφωνία! Πρέπει να συνεχίσουμε μέχρι την απόλυτη νίκη», υπογράμμισε.<br /><br />Η σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ – η οποία ξεκίνησε μετά τις 7 Οκτωβρίου 2023 και την επίθεση της Χαμάς στο ισραηλινό έδαφος και την έναρξη του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας– κλιμακώθηκε σε πλήρη πόλεμο το φθινόπωρο.<br /><br />Από τις 23 Σεπτεμβρίου ο ισραηλινός στρατός εξαπολύει μαζικά πλήγματα εναντίον του Λιβάνου και από τις 30 του ίδιου μήνα ο ισραηλινός στρατός πραγματοποιεί και χερσαίες επιδρομές στο νότιο τμήμα της χώρας.<br /><br />Το Ισραήλ αναφέρει ότι στόχος των στρατιωτικών του επιχειρήσεων είναι η επιστροφή των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στο βόρειο τμήμα της χώρας λόγω των επιθέσεων της Χεζμπολάχ.<br /><br />Οι ισραηλινές επιχειρήσεις εναντίον της Χεζμπολάχ έχουν αναγκάσει περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους στον Λίβανο.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Προ των πυλών ανακωχή Ισραήλ-Χεζμπολάχ;

Παρότι υπάρχουν ακόμη εκκρεμότητες σε ορισμένα ζητήματα, Ισραήλ και Χεζμπολάχ κινούνται προς μία κατεύθυνση κατάπαυσης του πυρός στον Λίβανο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ευρώπη και Ελλάδα οδεύουν σε χάος που θα μοιάζει με άβυσσο!

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/10/hellas_europe-930x550.jpeg" width="721" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η «λάθος πλευρά της ιστορικής εξέλιξης» θα είναι μοιραία για την Γηραιά Ήπειρο και την Ελλάδα</span></h3><br /><b>Νίκος Σίμος</b><br /><br />Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ<br /><br />Κάποιοι μιλούν για το χάος που έρχεται στην Ευρωπαϊκή ήπειρο<br /><br />Τελευταία η κ Λαγκάρντ της ΕΚΤ μίλησε για ζοφερές μέρες που έρχονται, σε σχέση με το κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη, εξ’ αιτίας της ζοφερής οικονομικής κατάστασης στην οποία εισέρχεται η Ευρωζώνη<br /><br />Το καμάρι της Γερμανίας, ο μεταποιητικός τομέας, βιώνει μια βαθιά υπαρξιακή κρίση.<br /><br />Οι εξελίξεις για την οικονομία της Γερμανίας δεν προμηνύουν τίποτε θετικό για το ευρώ και την Ευρωζώνη.<br /><br />Οι ΕΚΤ σε έκθεσή της (20/11) κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για νέα κρίση χρέους και τις επιπτώσεις από τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής οικονομίας στο ενδεχόμενο ενός εμπορικού πολέμου με τις ΗΠΑ που θα πυροδοτήσει η αύξηση των δασμών.<br /><br />Καθώς το ευρώ… δεν διαθέτει ένα.. υπουργείο Οικονομικών, το λογικό είναι να επικρατήσει η λογική της επικράτησης του ισχυρότερου και της διάλυσης αυτού που έχει αποκληθεί ευρωπαϊκό εγχείρημα.<br /><br />Αυτό που περιγράφει η έκθεση της ΕΚΤ δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής ετών, που ευνόησε τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, που χώρισε και δίχασε την Ευρωπαϊκή ήπειρο, λειτούργησε σε βάρος της παραγωγικής οικονομίας της Ευρωζώνης, υιοθετώντας την πολιτική της «Νέας Τάξης Πράγματων», που υπαγόρευε ενσυνείδητους και αντιεπιστημονικούς «οικονομικούς ερασιτεχνισμούς» και ολέθριες λογικές, που έχουν σχέση με την καταστροφή της παραγωγικής οικονομικής βάσης της γηραιάς ηπείρου.<br /><br />Πολιτικές υποδειγμένες και επιβαλλόμενες από τα «παγκοσμιοποιητικά κέντρα» που οφείλονται εν πολλοίς στους λαμπίτσες, που κατέλαβαν τις ολιγαρχικού τύπου εξουσίες, σε μια Ευρώπη υποθηκευμένη από την συνθήκη της ύπαρξής της σαν Ενωμένη, οδηγώντας την στα μονοπάτια της δυτικότροπης «παγκοσμιοποίησης» και στο «γνήσιο τέκνο» αυτής την εκκολαπτόμενη Νέα Φεουδαρχία, όπως επιτάσσουν οι παρανοϊκές στοχεύσεις των θεωρούμενων «ιδιοκτητών του κόσμου».<br /><br />Είναι γνωστό ότι ο νεοφεουδαρχισμός θέλει τον απόλυτο έλεγχο των ανθρωποκεντρικών λειτουργιών, άρα και της παραγωγικής οικονομίας<br /><br />Έτσι οι προτάσεις της «πράσινης» φούσκας εκεί στοχεύουν, δηλαδή στην εκτεταμένη αποπαραγωγικοποίηση και στην εξάρτηση του ανθρώπου από τα κέντρα που θέλουν την παγκόσμια δυστοπία, σαν το μέλλον του ελεγχόμενου από αυτήν ανθρώπου στον πλανήτη.<br /><br />Η – με την ευκαιρία της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία – πλήρης υποταγή και πρόσδεση της ΕΕ στο άρμα των ΗΠΑ, ήταν η «χαριστική βολή» στην παρακμάζουσα κοινωνικοοικονομικά Ευρώπη, καθιστώντας την γηραιά ήπειρο, «γηραιότερη» στην ιστορική εξέλιξη του ανατρεπτικού 21ου αιώνα<br /><br />Η τροπή που παίρνει τώρα η Ρωσοουκρανική σύγκρουση, με την αντιδημοκρατική και «παγκοσμιοποιητικά» υποδειγμένη πρωτοβουλία Μπάιντεν, να δώσει άδεια χρήσης πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία που θα στοχεύσουν μέσα στο Ρωσικό έδαφος, τροποποιεί δυνητικά την ΕΣΕ σε πόλεμο με παγκόσμια διάσταση, αφού πλέον ενεργά και απροκάλυπτα η «συλλογική Δύση» συμμετέχει σε αυτήν εναντίον της Ρωσικής ομοσπονδίας!<br /><br />Και η Ευρωπαϊκή Ένωση; Τι κάνει το «δυστοπικό» πολιτικό ιερατείο των Βρυξελλών που οι συνολικές πολιτικές του καταστρέφουν την Ευρώπη;<br /><br />Το απολύτως παγκοσμιοποιητικά «ενεχυριασμένο» πολιτικό ιερατείο των Βρυξελλών συντάσσεται με τα εκείθεν του Ατλαντικού νεοταξικά κέντρα ή και πρωταγωνιστεί σε κάποιες περιπτώσεις (αντιρωσικές πολιτικές πρωτοβουλίες του Γάλλου προέδρου Μακρόν) σε βλακώδεις «λεονταρισμούς», απέναντι στην πρώτη στρατιωτική υπερδύναμη του πλανήτη που είναι – χωρίς αμφισβήτηση επι του πεδίου πλέον – η Ρωσία.<br /><br />Είμαστε μάρτυρες ,εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες της Ευρωπαϊκής ηπείρου, μιας πρωτόφαντης «πολιτικής» που αγγίζει τα όρια της ηλιθιότητας, που καταστρέφει την κοινωνικοοικονομία της Ευρώπης, τον οιωνεί πολιτικό ρόλο της Γηραιάς Ηπείρου, ο οποίος θα έπρεπε να είναι ο τρίτος πόλος, στον σύγχρονο χάρτη ισχύος του 21ου αιώνα, με ρόλο εξισορροπητικό στην κατεύθυνση της ειρήνης στον κόσμο και της επιβολής του διεθνούς δικαίου χωρίς προτιμήσεις και διαχωρισμούς<br /><br />Πολιτική παραφρόνων, λομπιστών, πολιτικά ελαχίστων μεγεθών που καταστρέφουν την παραγωγική και την χρηματοπιστωτική βάση της Ευρώπης, χωρίς δρόμους διαφυγής και ενναλακτικών πολιτικών, σφόδρα προσκολλημένων σε έναν πρωτοφανή αντιρωσισμό που δεν έχει ούτε πολιτική, ούτε διπλωματική, μα κυρίως ούτε λογική πολιτική βάση.<br /><br />Είναι ηλίθιοι; …όχι βέβαια!<br /><br />Στην Ευρώπη «κουμάντο» κάνει το Αμερικανοευρωπαικό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα, τα λόμπι που επηρεάζει και τα λογιών deep states των ΗΠΑ, από την μια και βέβαια η κορυφαία «δεξαμενή παράφρονης σκέψης» WEF ( Οικονομικό φόρουμ του Νταβός) από την άλλη , όπως ξεδιάντροπα και ανοιχτά έχει περιφραστικά ανακοινώσει, σε επάλληλες συνεντεύξεις του, ο πολύς κ Κλάους Μάρτιν Σβάμπ<br /><br />Όλες αυτές οι ασυνάρτητες, αντικοινωνικές και αντιοικονομικές πολιτικές, σύντομα θα γεννήσουν χαοτικές καταστάσεις στην Γηραιά Ήπειρο και το σαθρό εποικοδόμημα της ΕΕ θα καταρρεύσει, μέσα σε κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις που όμοιές τους έχει δεκαετίες να ζήσει η Ευρώπη.<br /><br />Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ<br /><br />Εμείς εδώ όμως, η Χώρα παρίας των εξελίξεων, που πάντα καθυστερημένα παρακολουθούσε τις παγκόσμιες εξελίξεις, αφού δομήθηκε σαν προτεκτοράτο διαμετακόμισης συμφερόντων και οι «εξουσίες» ήταν απολύτως εντολοδοχικές, το χάος που δρομολογείται στην Ευρώπη θα μοιάζει με άβυσσο!<br /><br />Οι παρατεταμένες κουτοπόνηρες επιλογές μιας υπόδουλης, βλακωδώς φανατισμένης κοινωνικής πλειοψηφίας, στον φανατισμό της οποίας βοήθησαν με το αζημίωτο οι υποτιθέμενοι λειτουργοί της ενημέρωσης, εκεί θα οδηγήσουν …στο χάος!!!<br /><br />Στο χάος, που θα μοιάζει με άβυσσο, είτε υπό τον κ Μητσοτάκη, είτε με οποιοδήποτε «πολιτικό ενέχυρο» συμφερόντων κοτζαμπάσικου τύπου, στα πλαίσια ενός «κράτους» δομημένου στην βάση του ιστορικά απότοκου της Οθωμανικής δουλείας<br /><br />Σε κανένα, ούτε πολιτικό, ούτε επιχειρηματικό επίπεδο, η καταστροφική, απολύτως υπαγορευμένη από τα «νεοφεουδαρχικά κέντρα» πολιτική Μητσοτάκη, δεν βρίσκει σαφείς αντιστάσεις σήμερα.<br /><br />Η ενεχυριασμένη αντιπολίτευση, κατακερματισμένη σε κόμματα και κομματίδια, απολύτως απαξιωμένη στην κοινωνική συνείδηση των πολιτών στην συντριπτική πλειοψηφία της, αναμένει την πτώση της «Μητσοτακικής Δεξιάς» σαν ώριμο φρούτο.<br /><br />Αναμένει να καταλάβει την εξουσία μέσα από συμπράξεις κομμάτων, για να εκτελέσει τις εντολές από τα ΙΔΙΑ δυστοπικά κέντρα, ως η νέα εντολοδόχος κοινοβουλευτική πλειοψηφία, προκειμένου να τραβήξει το «σαραβαλιασμένο κάρο -χώρα» παρακάτω, μέσα από υποδειγμένες ΝΑΤΟϊκές και Ευρωπαϊκές νεοταξικού χαρακτήρα πολιτικές, που θα συρρικνώσουν προοπτικά κυριαρχικά την χώρα και θα απομειώσουν τον εναπομείναντα Ελληνισμό.<br /><br />Η παράδοση της χώρας στα γεωστρατηγικά σχέδια του «νέου αγγλοσαξονισμού» και των ΗΠΑ, είναι σήμερα περισσότερο από δεδομένη και βέβαια με την ΑΠΟΥΣΊΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ στη χώρα, τα πράγματα γίνονται τραγικά και στα ζητήματα της ίδιας της εθνικής της υπόστασης, η οποία περιέρχεται στην διακριτική ευχέρεια του Αμερικανικού άξονα, με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η πρωτοβουλία πολιτικής προσέγγισης Ελλάδας – Τουρκίας, που με συνέπεια ο Αμερικανονατοικός άξονας προωθεί, προκειμένου να μην υπάρξει διαταραχή στην ΝΑ ΝΑΤΟϊκή Μεσογειακή πτέρυγα .<br /><br />Στις τελευταίες εξελίξεις, περί τα Ελληνοτουρκικά λοιπόν, συγκαταλέγονται οι δηλώσεις -στην εφημερίδα Χουρριέτ- του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φιντάν, σε σχέση με τις ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις, οι οποίες αφενός δείχνουν το στρατηγικό πλαίσιο της Άγκυρας για την εξέλιξη της συζήτησης με την Αθήνα και αφετέρου δείχνουν πως στην Ελλάδα υπάρχει αποσιώπηση πολιτικής σκοπιμότητας.<br /><br />Υποτίθεται πως οι συνομιλίες που γίνονται αφορούν μόνο την οριοθέτηση ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Όπως φαίνεται, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις παραμένουν σε έναν κύκλο περιορισμένης πληροφόρησης ή και παραπληροφόρησης, λόγω φόβου για τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης – αν και εγχωρίως δεν είναι μυστικό πως, χάριν της όποιας ειρήνης, είμαστε διατεθειμένοι για υποχωρήσεις, τα όρια των οποίων είναι απολύτως και ανησυχητικά αδιευκρίνιστα.<br /><br />Ειδικότερα ο Τούρκος υπουργός, ερωτηθείς από τη Χουρριέτ αν υπήρξε συζήτηση για τα προβλήματα του Αιγαίου στις συναντήσεις στην Αθήνα στις 8 Νοεμβρίου, ο κ Φιντάν απάντησε πως «Προτιμούμε να αντιμετωπίζουμε όλα τα προβλήματα ως πακέτο, των προβλημάτων στο Αιγαίο, των ζητημάτων στην Ανατολική Μεσόγειο και των ζητημάτων που αφορούν την τουρκική μειονότητα συμπεριλαμβανομένων.<br /><br />Προτιμούμε να αντιμετωπίζουμε αυτά τα θέματα από κοινού και, αν είναι δυνατόν, να τα συζητάμε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.<br /><br />Δεν θεωρούμε σωστό να υπερπολιτικοποιούμε θέματα. Όμως, όπως γνωρίζετε, ειδικά στην Ελλάδα, τα θέματα που σχετίζονται με την Τουρκία είναι εξαιρετικά πολιτικοποιημένα.<br /><br />Θέλουμε να προχωρήσουμε με μια θετική ατζέντα και να υπάρξει κερδοφόρα προσέγγιση.»<br /><br />Τώρα τι σημαίνει κερδοφόρα προσέγγιση δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς, όταν αυτή η δημόσια δήλωση προέρχεται από τον υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας, με το γνωστό πολιτικό παρελθόν.<br /><br />«Το Αιγαίο, ένας επίγειος παράδεισος, πρέπει να μετατραπεί σε περιοχή οικονομικής ευημερίας για τις χώρες μας. Αυτός είναι ο στόχος μας. Μπορεί να γίνει αυτό; Μπορεί να γίνει…», συμπληρώνει ο κ Φιντάν και συνεχίζει:<br /><br />«…Πιστεύω ότι αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί με δημιουργικές λύσεις όταν υπάρχει η απαραίτητη ποσότητα ωριμότητας και από τις δύο πλευρές.<br /><br />Στην ίδια κατεύθυνση είναι ήδη οι αναζητήσεις και οι συζητήσεις μας με τους Έλληνες συνομιλητές μας.»<br /><br />Ο χειρισμός των Ελληνοτουρκικών διαφορών είναι ένα κορυφαίο δείγμα και ένα σαφές επιστέγασμα περί του τι συμβαίνει πραγματικά στην πολιτική σκηνή της Χώρας μας σήμερα.<br /><br />Όποιος θεωρεί ότι συμβαίνει κάτι ουσιαστικότερο και διαφορετικότερο από το σαφές εθελόδουλο, υποχωρητικό και φοβικό πολιτικό σύνδρομο, στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής αφ’ ενός, και της παράδοσης των κάθε είδους υποδομών σε ιδιωτικά ποικιλώνυμα κερδοσκοπικά συμφέροντα στο εσωτερικό πολιτικοοικονομικό πεδίο αφ’ ετέρου , δεν ξέρει ούτε που πατά, ούτε που πηγαίνει !!!<br /><br />Για όλα αυτά τα εξακολουθητικά δείγματα ακραίας πολιτικής παρακμής που κάποια στιγμή- όχι σε μακρύ χρόνο – θα δημιουργήσουν συνθήκες πολιτικού χάους, υπεύθυνοι δεν είναι ούτε οι σύγχρονοι νεοαγάδες, ούτε οι σύγχρονοι νεοκοτζαμπάσιδες του κράτους των Αθηνών, που αδιαφορώντας για την Χώρα, ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα του μεταπρατικού πλουτισμού τους.<br /><br />Υπεύθυνη είναι, η με φοβικά σύνδρομα και πλειοψηφική άγνοια στα όρια της αδιαφορίας των τεκταινομένων κοινωνία, που κολλημένη στην προπαγάνδα ειδησεογραφικής στρέβλωσης, των απολύτως ελεγχομένων κυρίαρχων ΜΜΕ, απλώς επιβιώνει σ’ αυτό το μικρό κομμάτι γης, που κάποιοι ρομαντικοί και εξακολουθητικά μειοψηφούντες, αποκαλούν ακόμα πατρίδα και επιμένουν να αγωνίζονται, εις μάτην φοβούμαι, γι’ αυτήν .<br /><br />Στον επίλογο αυτού του σημειώματος θα ήθελα να τονίσω κάτι που αποτελεί πάγια πολιτική θέση μου και δυστυχώς ταιριάζει απόλυτα στην πολιτική παρακμιακή πορεία του δύσμοιρου αυτού τόπου και στην διαχρονικά συνένοχο κοινωνική, αδρανούσα στις μέρες μας, πλειοψηφία των νεοελλήνων:<br /><br /><b><i>«Η ιστορία δεν συγχωρεί τους ηττημένους, τους ριψάσπιδες, τους αδρανούντες και τους μειοδότες»</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ευρώπη και Ελλάδα οδεύουν σε χάος που θα μοιάζει με άβυσσο!

Η «λάθος πλευρά της ιστορικής εξέλιξης» θα είναι μοιραία για την Γηραιά Ήπειρο και την Ελλάδα Νίκος Σίμος Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Κάποιοι μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θράκη: Η Αθήνα “δωρίζει” τους Πομάκους.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/05/Thraki-TURK-700x400.jpg" /><br /><br />Tου <b>ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΡΝΟΒΑ</b><br />Μιλώντας για τους μουσουλμάνους στην Θράκη, θα πρέπει πρώτα από όλα να σκεφθούμε ότι είναι Έλληνες πολίτες, όπως όλοι μας. Αποκαλώντας τους μειονότητα, τους αποδίδουμε την ιδιότητα του προστατευόμενου είδους.<br /><br />Εκείνου που πρέπει, πάση θυσία, να διατηρήσει τα εθνοθρησκευτικά του χαρακτηριστικά, δηλαδή, σύμφωνα με τους γείτονες, τα τουρκικά, έστω και αν το γεγονός αυτό δεν αποδίδει απαραίτητα την πραγματικότητα. Το γεγονός, πάντως, ότι εξακολουθούν ακόμα και σήμερα οι μουσουλμάνοι μαθητές να παλεύουν με την ελληνική γλώσσα φανερώνει τις διαδοχικές και διαχρονικές αποτυχίες της Πολιτείας έναντι των πολιτών της.<br /><br />Για να ξεκαθαρίζουμε ορισμένα πράγματα: στην Θράκη -και όχι Δυτική Θράκη, διότι οι Τούρκοι την δική τους Θράκη την αποκαλούν Trakya και το batı (δυτική) Trakya υποκρύπτει αλυτρωτισμό- υπάρχουν πλέον, κυρίως Πομάκοι και Ρομά. Οι τουρκογενείς τουρκόφωνοι, σε ένα μεγάλο τους ποσοστό, την εγκατέλειψαν την δεκαετία του ´60 και οι εναπομείναντες, σήμερα διαμένουν κυρίως στους μεγάλους οικισμούς της Ροδόπης και στην Κομοτηνή.<br /><br />Οι Πομάκοι<div><br />Οι Πομάκοι ομιλούν πέντε διαφορετικά νοτιοσλαβικά ιδιώματα, τα οποία δεν εξελίχθηκαν ούτε ποτέ διδάχτηκαν και για τούτο είναι δυσχερής η επικοινωνία μεταξύ των διαφορετικών οικισμών της Θράκης. Στα δημοτικά τους συμβούλια προτιμούν τελικά τα ελληνικά ή τα τουρκικά, ανάλογα με τα βιώματά τους τις πιέσεις του Προξενείου και την παιδεία τους. Βρίσκονται κυρίως στις ορεινές περιοχές των τριών νομών της Θράκης, αλλά και στις μεγάλες πόλεις και όχι μόνο στην Ξάνθη.<br /><br />Οι “φιλότιμες” προσπάθειες των ελληνικών κυβερνήσεων είχαν ως αποτέλεσμα να τουρκοποιηθούν σε μεγάλο βαθμό, καθώς έπρεπε να διατηρήσουμε κάποιο τεχνητό αντίβαρο έναντι των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης και του Οικουμενικού Πατριαρχείου.(Υπάρχουν σήμερα σοβαροί λόγοι που με κάνουν να πιστεύω ότι οι περιστάσεις έχουν αλλάξει και ότι δεν υφίστανται πλέον αποχρώντες λόγοι για να διατηρούμε αυτές τις…ισορροπίες).<br /><br />Η ταύτιση με τους Τούρκους</div><div><br />Αγνοήσαμε τις μητρικές τους γλώσσες και σιγά σιγά καταφέραμε να χαθούν οι ιδιαιτερότητες των ιδιωμάτων τους, τα νανουρίσματα, τα τραγούδια τους και οι ιστορίες που συνέθεταν την ιδιοπροσωπία τους και να τους ταυτίσουμε με τους Τούρκους, εφόσον τουρκικά τους διδάσκουμε στα περίφημα μειονοτικά σχολεία, τα χειρότερα σχολεία που καταφέραμε ποτέ να φτιάξουμε στην χώρα μας.<br /><br />Κάποια εποχή μάλιστα, στην δεκαετία του ‘50, δόθηκε και επίσημη κυβερνητική εντολή να αποκαλούνται Τούρκοι. Σημειώνω ότι τουλάχιστον μέχρι την δεκαετία του ‘20, οι μουσουλμάνοι της Θράκης είχαν συνείδηση Οθωμανού μουσουλμάνου και όχι Τούρκου.<br /><br />Στην φωτογραφία τώρα βλέπουμε την Τσιγδέμ (Ασάφογλου, επικεφαλής του ελεγχόμενου από την Άγκυρα Κόμματος Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας) που είναι Πομάκα, τον ψευδομουφτή Ξάνθης, επίσης πομακικής καταγωγής, και τον ψευδομουφτή Κομοτηνής που είναι πράγματι τουρκογενής, ενώ μόλις διακρίνεται (δεξιά της Ασάφογλου) ο επίσης Πομακικής καταγωγής, Χουσείν Ζεϊμπέκ, βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/11/turkey-pomakoi-thraki-fidan.bmp"><img height="427" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/11/turkey-pomakoi-thraki-fidan.bmp" width="640" /></a><br /><br />Απέναντι τους έχουν τον ΤΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν, κουρδικής καταγωγής, τον πρέσβη τους (Ερτσιγιές), του οποίου οι πρόγονοι κατάγονται από τη Θεσσαλονίκη, και τους υπόλοιπους της τουρκικής αντιπροσωπείας που σίγουρα έχουν και αυτοί ποικίλες εθνικές καταβολές σε μια χώρα που αριθμεί ουκ ολίγες εθνοτικές ομάδες.<br /><br />Το νόστιμο είναι ότι στην μεν Θράκη απαγορεύεται από το τουρκικό Προξενείο να λες ότι είσαι Πομάκος, για να ενισχύεται έτσι η τουρκική εθνική ιδιοπροσωπία τους. Ωστόσο, στην πολυεθνική Τουρκία είναι γεμάτος ο τόπος με συλλόγους Πομάκων που διατηρούν την γλώσσα και την ιστορία τους.<br /><br />Θυμούμαι περιστατικό με Ελληνίδα δασκάλα στο δημοτικό μειονοτικό σχολείο Οργάνης, να μου λέει ότι οι μικροί μαθητές της είναι Τούρκοι και εμένα να τους μιλάω Σλάβικα μέσω μεταφραστή. Συμπέρασμα; Δεν ξέρουμε τι μας γίνεται και, εν ολίγοις, ούτε ξέρουμε τι θέλουμε.<br /><br />Είναι γνωστό ότι τα ζητήματα τούτα ελάχιστα απασχόλησαν τις ελληνικές κυβερνήσεις, ενώ απασχόλησαν σχολαστικά τους Τούρκους, οι οποίοι είναι και οραματιστές και πρακτικοί άνθρωποι. Οι δικοί μας βάλθηκαν κυρίως να ψηφίζουν ατυχείς αναπτυξιακούς νόμους, δήθεν για την οικονομική ανάπτυξη της Θράκης, και χωρίς ποτέ να προχωρήσουν στην αποτίμηση της αποτελεσματικότητας των.<br /><br />Στην πραγματικότητα, τις επιδοτήσεις μοιράστηκαν ακριβοδίκαια πολιτικοί, αυτοδιοικητικοί και επιχειρηματίες, αφήνοντας πίσω τους άδεια υπόστεγα. Ελάχιστες υπήρξαν οι περιπτώσεις που υποθέσεις με γενναίες αλλά χαμένες επιδοτήσεις οδηγήθηκαν στα δικαστήρια. Ουδέν τελικώς προέκυψε. Η Θράκη έχει υποστεί τις συνέπειες του ανάπηρου μεταπολιτευτικού μας πολιτικού συστήματος.<br /><br />Ο κοινός νους</div><div><br />Πρώτα απ’ όλα, να γίνουμε πιο ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Να ξεκινήσουμε με μια στιβαρή εκπροσώπηση του κεντρικού κράτους, η οποία να μην διαμφισβητείται από κανένα τοπάρχη, εκπαιδευτικό, αυτοδιοικητικό, υπάλληλο της Περιφέρειας ή άλλον παράγοντα.<br /><br />Κυρίως, να μην αμφισβητείται από τον Τούρκο Πρόξενο. Ας ξεκινήσουμε από την αλλαγή του νόμου για τις περιφέρειες: διορισμό του Περιφερειάρχη μεταξύ των αξιοτέρων αποφοίτων της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης. Υπάρχουν στιβαρά ευρωπαϊκά προηγούμενα. Το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για την Ανάπτυξη της Θράκης έχει επίσης παραπεμφθεί στο απώτερο μέλλον, ίσως γιατί ενσωματώνει κάποιες καλές, αιρετικές, ιδέες.Υπάρχει, τέλος, και κυρίως, ο κοινός νους.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Θράκη: Η Αθήνα “δωρίζει” τους Πομάκους.

Tου ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΡΝΟΒΑ Μιλώντας για τους μουσουλμάνους στην Θράκη, θα πρέπει πρώτα από όλα να σκεφθούμε ότι είναι Έλληνες πολίτες, όπως όλοι μα...

Διαβάστε την συνέχεια