LoC: τα «σύνορα του πολέμου» Ινδίας-Πακιστάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOlDnMncnLmvueIH8Ht0cXY_Q4FwIn9gW0ooNkCKhmhZiJiaGTelExqJNSNVWeawIAj1UwFWbwgrS7n_UQZdN0KTZgP1ZzprJ2_gaFbL3xc7Y7JRZ3M7IsCNpVF6SpYQqBtc-1D6BlyL4/s1600/jammu-and-kashmir.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="418" data-original-width="696" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOlDnMncnLmvueIH8Ht0cXY_Q4FwIn9gW0ooNkCKhmhZiJiaGTelExqJNSNVWeawIAj1UwFWbwgrS7n_UQZdN0KTZgP1ZzprJ2_gaFbL3xc7Y7JRZ3M7IsCNpVF6SpYQqBtc-1D6BlyL4/s640/jammu-and-kashmir.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Πρωταγωνίστρια στην επίθεση πριν από λίγες ώρες των ινδικών Mirage 2000 κατά στόχων που το Δελχί αποκαλεί τρομοκρατικούς είναι η αποκαλούμενη «Γραμμή Ελέγχου» ή LoC (Line of Control), η γραμμή αντιπαράθεσης που χωρίζει τις ζώνες υπό πακιστανικό και ινδικό έλεγχο στο Κασμίρ (το πρώην πριγκιπάτο του Jammu and Kashmir). <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/02/Kashmir_map.jpg"><img height="640" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/02/Kashmir_map.jpg" width="556" /></a> <br /> <br /> Η γραμμή αυτή αντικατοπτρίζει την διάταξη που είχαν οι δυνάμεις των δυο χωρών στην περιοχή μετά τον πόλεμο του 1971 για τον έλεγχου του πρώην πριγκιπάτου. Αν και δεν πρόκειται για διεθνή αναγνωρισμένα σύνορα, είναι de facto η οριοθέτηση των πακιστανικών και ινδικών εδαφών και καταλήγει νότια στα επίσημα διεθνή σύνορα των δυο χωρών.<br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/02/Kashmir_region_2004.jpg"><img height="635" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/02/Kashmir_region_2004.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> Οι αψιμαχίες των στρατιωτικών δυνάμεων Πακιστάν και Ινδίας που αντιπαρατίθενται εκατέρωθεν της LoC είναι συχνές όλα αυτά τα χρόνια με μονομαχίες πυροβολικού και επιδρομές ειδικών δυνάμεων. Ιδιαίτερη όμως έξαρση της έντασης υπάρχει από την περίοδο 2016-2017 με αναταραχή στον τοπικό ισλαμικό πληθυσμό του ινδικού τομέα που κατηγορούσε τις ινδικές δυνάμεις ασφαλείας για τον θάνατο του Burhan Muzaffar Wani, ενός εκ των ηγετών της ισλαμιστικής οργάνωσης Hizbul Mujahideen που δρούσε στην περιοχή. <br /> <br /> Σύμφωνα με την Ινδία η τελευταία υποστηριζόταν από το Πακιστάν στη διεξαγωγή ένοπλου αγώνα στο ινδικό Κασμίρ. Στον απόηχο των ταραχών και του στρατιωτικού νόμου που έχει κηρυχθεί στην περιοχή, τον Σεπτέμβριο του 2016 η οργάνωση Jaish-e-Mohammed («Μαχητές του Μωάμεθ), ξεκίνησε σειρά επιθέσεων κατά ινδικών στόχων μέσα στο Κασμίρ, με το πρώτο αιματηρό περιστατικό τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς.<br /> <br /> Στις 14 Φεβρουαρίου 2019 η Jaish-e-Mohammed πήρε την ευθύνη για βομβιστική επίθεση κατά ινδικής φάλαγγας στην Lathpora που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 39 Ινδών αστυνομικών. Η επίθεση της ινδικής αεροπορίας νωρίτερα σήμερα φέρεται να έγινε κατά στρατοπέδου της Jaish-e-Mohammed στην πακιστανική πλευρά του Κασμίρ, αλλά ήταν κυρίως η ινδική απάντηση στο περιστατικό της 14ης Φεβρουαρίου.<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="392" src="https://www.youtube.com/embed/8rmUiLwy7kI" width="696"></iframe><br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

LoC: τα «σύνορα του πολέμου» Ινδίας-Πακιστάν

Πρωταγωνίστρια στην επίθεση πριν από λίγες ώρες των ινδικών Mirage 2000 κατά στόχων που το Δελχί αποκαλεί τρομοκρατικούς είναι η αποκαλού...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα γίνει η Ανατολική Μεσόγειος ο «Περσικός Κόλπος» της Ευρώπης;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi12TE4yRulCa7fWomU3Uo2gZ1BiW1Jeu1Mmv9ZWpRXbsw88I5tmEkwpE8koAxHOT2bhKvOwDp7IGzcIaEaTW9aJSUMEUruxkvC5uetFGna0xq-wcCuMK2cQBzXanTFyFFAAk1Hcr6fAOE/s1600/anatoliki+mesogios.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi12TE4yRulCa7fWomU3Uo2gZ1BiW1Jeu1Mmv9ZWpRXbsw88I5tmEkwpE8koAxHOT2bhKvOwDp7IGzcIaEaTW9aJSUMEUruxkvC5uetFGna0xq-wcCuMK2cQBzXanTFyFFAAk1Hcr6fAOE/s640/anatoliki+mesogios.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Γιώργος Στάμκος</b><br />Καλώς ήλθατε στο νέο “Περσικό Κόλπο” της Ευρώπης! Πρόκειται φυσικά για την Ανατολική Μεσόγειο, εκείνη τη μεγάλη θάλασσα στα νοτιοανατολικά μας, η οποία περιβρέχει την Κύπρο και ενώνει τρεις ηπείρους (Ασία, Αφρική, Ευρώπη). Μέχρι πρότινος η αξία αυτής της θαλάσσιας περιοχής ήταν σχεδόν αποκλειστικά γεωστρατηγική, με κομβικά σημεία της τη Διώρυγα του Σουέζ και την Κύπρο, που γειτνιάζουν επικίνδυνα με την ασταθή ζώνη του Λεβάντε και των Ισραηλινο-Αραβικών συγκρούσεων. Η ανακάλυψη ωστόσο, κατά την τελευταία δεκαετία, των τεράστιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου, προσέδωσε σε αυτή την περιοχή και τεράστια γεωοικονομική και ενεργειακή αξία.<br /><br />Ενέργεια και γεωπολιτικές ανακατατάξεις<br /><br />Αυτή η ανακάλυψη, αρχικά του κοιτάσματος φυσικού αερίου στο Πεδίο Ταμάρ (ΑΟΖ Ισραήλ, 2009), του Λεβιάθαν (ΑΟΖ Ισραήλ, 2010), της Αφροδίτης (ΑΟΖ Κύπρου 2011) και του Ζορ (ΑΟΖ Αιγύπτου 2015), συνέπεσε με ευρύτερες γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή. Ο εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη (2011), ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία (2011-2019), οι αναταραχές στην Αίγυπτο με την άνοδο και πτώση της “Μουσουλμανικής Αδελφότητας” (2011-2013) και στη συνέχεια με την εκλογή του φιλοδυτικού προέδρου Αλ Σίσι, αλλά κυρίως η διάρρηξη και ψύχρανση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων, μετά το περιστατικό στο πλοίο Mavi Marmara το 2010, οδήγησαν σε αναδιάταξη των γεωπολιτικών ισορροπιών στην περιοχή.<br /> Ο πόλεμος στη Συρία, εκτός από το μισό εκατομμύριο νεκρούς και τα πολλά εκατομμύρια των προσφύγων, οδήγησε στην ενεργή παρουσία και εμπλοκή του ρωσικού παράγοντα, με τη Ρωσία να διαθέτει πλέον μόνιμη ναυτική βάση στο συριακό λιμάνι στην Ταρτούς, και καθοριστικό ρόλο στις συριακές εξελίξεις και γεωπολιτικές βλέψεις στην Αν. Μεσόγειο. Οδήγησε σε στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στη βορειοδυτική Συρία και σε πλήθος προκλητικών ενεργειών του πολεμικού ναυτικού της Άγκυρας, η οποία αμφισβητεί ευθέως το μέγεθος ακόμη και την ύπαρξη της κυπριακής και ελληνικής ΑΟΖ στην περιοχή. Οδήγησε όμως ταυτόχρονα και στη σύσφιξη των διμερών σχέσεων Ισραήλ-Κύπρου και στη δημιουργία ενός “ενεργειακού άξονα” στον οποίο προστέθηκε και η Ελλάδα.<br /><br />Το “ενεργειακό τρίγωνο” Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ<br /><br />Το τριμερές σχήμα συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως το “ενεργειακό τρίγωνο” της Αν. Μεσογείου, το οποίο προσβλέπει στη σταθερότητα της περιοχής και στη συνεργασία πάνω στην εκμετάλλευση και διοχέτευση των τεράστιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων από τη λεκάνη της νοτιοανατολικής Μεσογείου προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδος. Βασικός στόχος της τριμερούς συνεργασίας είναι η κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου East-Med, κόστους περίπου 10 δισ. Ευρώ, ο οποίος θα μεταφέρει αέριο από τα κοιτάσματα της, πλούσιας σε υδρογονάνθρακες, λεκάνης της Λεβαντίνης, μέσω Κύπρου και Κρήτης, στην ηπειρωτική Ελλάδα και από εκεί προς την Ευρώπη, μέσω Βαλκανίων και Ιταλίας (με την κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού Poseidon), εφοδιάζοντας τις ευρωπαϊκές αγορές. Είναι ένα έργο το οποίο βλέπουν πολύ θετικά οι Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον, καθώς θα βοηθήσει στην απεξάρτηση της Ευρώπης από το, σχεδόν μονοπώλιο, του ρωσικού αερίου, βοηθώντας έτσι στον πλουραλισμό των γραμμών του ενεργειακού ανεφοδιασμού της.<br /><br />Στόχος αυτής της τριμερούς συνεργασίας είναι επίσης και η παράκαμψη της Τουρκίας του Ερντογάν, που δε θεωρείται πλέον αξιόπιστος σύμμαχος της Δύσης, αλλά ένας αλλοπρόσαλλος παίκτης εκτός κανόνων, ενώ ταυτόχρονα εκφράζει συχνά και νεο-οθωμανικές επεκτατικές φιλοδοξίες. Η Τουρκία, αισθανόμενη ότι μπαίνει στη γωνία σχετικά με τη νομή αυτής της τεράστιας “ενεργειακής πίτας” και των εσόδων που συνεπάγεται, αυξάνει συνεχώς την πίεσή της, λειτουργώντας συχνά ως διεθνής ταραξίας, και πιστεύοντας πως έτσι θα εξωθήσει τα υπόλοιπα, στρατιωτικά πιο αδύναμα, μέρη να της αναγνωρίσουν μερίδιο. Φυσικά καταστρατηγώντας κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου, αδιαφορώντας για τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (την οποία και ποτέ δεν υπέγραψε) και αμφισβητώντας τη νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, πόσο μάλιστα το δικαίωμα της να αξιοποιήσει την ΑΟΖ της.<br /> Όταν μάλιστα κυβερνούσε στην Αίγυπτο ο Μοχάμεντ Μόρσι και η Μουσουλμανική Αδελφότητα, δηλαδή από το 2011 ως τις 3 Ιουλίου του 2013, η Τουρκία επιχείρησε να χαράξει ΑΟΖ απευθείας με την Αίγυπτο, παρακάμπτοντας και αμφισβητώντας εντελώς την ύπαρξη κυπριακής και ελληνικής ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Η καθαίρεση ωστόσο του Μόρσι από τον αιγυπτιακό Στρατό, η προκήρυξη πρόωρων εκλογών και η εκλογή του Αλ Σίσι στην προεδρία της χώρας, οδήγησαν σε σύγκρουση της Αιγύπτου με την Τουρκία και στην επαναπροσέγγιση της με τη Δύση και την Ελλάδα. Έτσι από το 2014 άρχισε να διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο και η τριμερής συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου, ενώ Αίγυπτος και Κύπρος χάραξαν τα όρια των δικών τους ΑΟΖ, ώστε να μπορούν να προχωρήσουν απρόσκοπτα στην εκμετάλλευσή τους. <br /><br />Αίγυπτος: ο δημογραφικός γίγαντας της Μεσογείου<br /><br />Η Αίγυπτος, εκτός από πανάρχαιος πολιτισμός, αποτελεί σήμερα και μια ανερχόμενη δύναμη μεταξύ δύο ηπείρων (Αφρική – Ασία), που ελέγχει τη διώρυγα του Σουέζ και έχει έναν ολοένα και αυξανόμενο ρόλο στα τεκταινόμενα στης Ανατολικής Μεσογείου. Με πληθυσμό 96 εκατομμυρίων κατοίκων (90% Μουσουλμάνοι Σουνίτες και 10% Χριστιανοί Κόπτες), που θα εκτιναχθεί στα 149 εκατομμύρια το 2050 για να σταθεροποιηθεί στα 196 εκατομμύρια το 2100 (προβλέψεις του ΟΗΕ), αποτελεί τη μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα του Αραβικού κόσμου και της Μεσογείου. O μελλοντικός πληθυσμός του Καΐρου, που σήμερα ανέρχεται γύρω στα 20 εκατομμύρια κατοίκους, θα φθάσει τα 40 εκατομμύρια και θα είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες πόλεις του κόσμου. Συγκριτικά με την Αίγυπτο ο σημερινός πληθυσμός της Τουρκίας (70% Τούρκοι) από 84 εκατομμύρια θα κορυφωθεί στα 96 εκατομμύρια το 2060 για να αρχίσει να γηράσκει και να μειώνεται στη συνέχεια και να φθάσει στα 88 εκατομμύρια το 2100 (στοιχεία του ΟΗΕ) με φθίνουσα τάση. Κοντολογίς η Αίγυπτος, όχι μόνο σήμερα, αλλά και ολόκληρο τον 21ο αιώνα θα είναι ο δημογραφικός γίγαντας της Ανατολικής Μεσογείου, με ότι και να συνεπάγεται αυτό.<br /><br />Η ανερχόμενη ενεργειακή δύναμη της Αιγύπτου<br /><br />Η Αίγυπτος εκτιμάται πως διαθέτει τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου, τόσο στον κόλπο του Σουέζ, όσο και στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, στα ανοικτά του Δέλτα του Νείλου και στο κοίτασμα Ζορ, τα οποία εκτιμώνται σε 2.180 κυβικά χιλιόμετρα. Είναι ένας μεγάλος εξαγωγέας υγροποιημένου αερίου (LNG), μετά το Κατάρ και το Ιράν. Αυτή τη στιγμή το 23% του ΑΕΠ της Αιγύπτου προέρχεται, άμεσα ή έμμεσα, από υδρογονάνθρακες και το ποσοστό αυτό μπορεί να φθάσει μέχρι και το 30%. Παρόλα αυτά κατασκευάζει κι ένα τεράστιο πυρηνικό εργοστάσιο στο El Badaa στα βόρεια της χώρας, με συνολικό κόστος 25 δισ. δολάρια και ρωσική χρηματοδότηση. Και αυτό γιατί ως χώρα με αυξανόμενο πληθυσμό, περιορισμένους υδάτινους πόρους και καλλιεργήσιμες εκτάσεις, και με μια αναπτυσσόμενη οικονομία, έχει τεράστιες ενεργειακές ανάγκες.<br /><br />Εκτός από την ενέργεια και τον τουρισμό, τα δύο κανάλια του Σουέζ (το δεύτερο εγκαινιάστηκε το 2015) φέρνουν στην Αίγυπτο έσοδα της τάξεως των 10 δισ. δολαρίων ετησίως. Σε πολιτικό επίπεδο η σημερινή Αίγυπτος θεωρείται από τη Δύση ως ένας σταθερός και αξιόπιστος σύμμαχος στην περιοχή. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι λαμβάνει ετήσια στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ της τάξεως των 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων και θεωρείται από την Ουάσιγκτον ως ο μεγαλύτερος σύμμαχος, που δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Φυσικά παίζει ρόλο το γεγονός πως η Αίγυπτος θεωρείται “πλευρική δύναμη” υποστήριξης του Ισραήλ, καθώς είναι από τις λίγες αραβικές χώρες που δεν αμφισβητεί επίσημα το δικαίωμα ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ, υποστηρίζοντας, όπως και η Ελλάδα, τη λύση των δύο κρατών “Ισραήλ-Παλαιστίνη”, το ένα δίπλα στο άλλο.<br /><br />Το γιγαντιαίο κοίτασμα Ζορ<br /><br />Σε κάθε περίπτωση η Αίγυπτος εξελίσσεται σ' έναν δραστήριο ενεργειακό παίκτη στην Ανατολική Μεσόγειο με μεγάλες δυνατότητες εξόρυξης και εξαγωγής υδρογονανθράκων. Η ανακάλυψη το 2015 του κοιτάσματος Ζορ, κοντά στα όρια του Οικοπέδου 10 της κυπριακής ΑΟΖ, επιβεβαίωσε και ενίσχυσε αυτή την πεποίθηση. Το κοίτασμα αυτό βρέθηκε σ' ένα θαλάσσιο τεμάχιο, με έκταση 3.765 τετραγωνικών χιλιομέτρων, το οποίο παραχώρησε η αιγυπτιακή κυβέρνηση το 2013 στην ιταλική εταιρεία ΕΝΙ για να διεξάγει σχετικές έρευνες και εκμετάλλευση. Τελικά η ΕΝΙ ανακοίνωσε το 2015 πως ανακάλυψε σε αυτό το τεμάχιο το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου που βρέθηκε ως σήμερα στη Μεσόγειο θάλασσα, σχεδόν το διπλάσιο σε μέγεθος του κοντινού κοιτάσματος αερίου στο πεδίο Λεβιάθαν της ισραηλινής ΑΟΖ. Το αιγυπτιακό κοίτασμα Ζορ βρίσκεται σε μια έκταση 100 τετραγωνικών χιλιομέτρων και σε βάθος 1.450 μέτρων. Τα αποθέματα του εκτιμούνται σε 850 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (30 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια) και από μόνο του είναι ικανό για να καλύψει τις αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες της Αιγύπτου για τα επόμενα 50 χρόνια. Χάρη στο κοίτασμα Ζορ η Αίγυπτος μπορεί να διπλασιάσει τα αποθέματα φυσικού αερίου που διαθέτει και να εξελιχθεί στη μεγαλύτερη εξαγωγική δύναμη υδρογονανθράκων της Μεσογείου, διοχετεύοντας μάλιστα σημαντικές ποσότητες αερίου μέσω του East-Med προς την Ευρώπη. <br /><br />Και το πολλά υποσχόμενο Τεμάχιο 10 της κυπριακής ΑΟΖ<br /><br />Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός πως το κοίτασμα αερίου στο Τεμάχιο 10 της κυπριακής ΑΟΖ, το οποίο γειτνιάζει με το αιγυπτιακό κοίτασμα “Ζορ”, η έρευνα και εκμετάλλευση του οποίου έχει ανατεθεί στην Exxon Mobil, έχει παρόμοια γεωλογική δομή και εκτιμάται πως περιέχει ένα παρόμοιο απόθεμα φυσικού αερίου. Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα των ερευνών πρόκειται να ανακοινωθούν στο προσεχές διάστημα και θα είναι επιβεβαιωτικά του γεγονός πως η Ανατολική Μεσόγειος είναι στην ουσία ένας άλλος Περσικός Κόλπος. Αυτό μπορεί βέβαια να αυξήσει τις ορέξεις της Άγκυρας. Ωστόσο η παρουσία της αμερικανικής Exxon Mobil στην κυπριακή ΑΟΖ καθώς και η έντονη παρουσία του Αμερικανικού Στόλου στην περιοχή λειτουργεί αποτρεπτικά για την Τουρκία, τουλάχιστον για την περίπτωση του Τεμαχίου 10. Από την άλλη τα περισσότερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων βρίσκονται αρκετά μακριά από την Τουρκία, ακόμη και από την ΑΟΖ που η ίδια κήρυξε αυθαίρετα καταπατώντας το Διεθνές Δίκαιο. Μόνον τη λεκάνη της Λεβαντίνης, τμήμα της οποίας ανήκει και στην κυπριακή ΑΟΖ, εκτιμάται πως διαθέτει 122 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αερίου. Κι άλλα κοιτάσματα πρόκειται να ανακαλυφθούν σύντομα, όχι μόνο στο Τεμάχιο 10 αλλά και αλλού.<div> <br /> Κοιτάσματα που εκτείνονται από το Δέλτα του Νείλου μέχρι τη λεκάνη της Λεβαντίνης και σίγουρα υπερβαίνουν εκείνα της Κασπίας Θάλασσας. Αν προστεθούν μάλιστα και εκείνα που ίσως ανακαλυφθούν δυτικότερα, στην ελληνική ΑΟΖ, τα κοιτάσματα αυτά θα μπορούσαν κάλιστα να συγκριθούν με εκείνα ενός μικρού “Περσικού Κόλπου”, που όμως βρίσκεται στην αυλή της Ευρώπης και η οποία έχει ζωτικά συμφέροντα για την εκμετάλλευση τους.<br /><br />Τι μέλλει γενέσθαι<br /><br />Οπότε θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως τόσο η Ευρώπη, όσο και οι ΗΠΑ θα ενσκήψουν το επόμενο διάστημα με ζωηρότερο ενδιαφέρον στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς θα έχουν και οι ίδιες ζωτικά οικονομικά και ενεργειακά συμφέροντα να προασπιστούν, είτε για λογαριασμό των εταιρειών τους που δραστηριοποιούνται εκεί, είτε για να εξασφαλίσουν εναλλακτική για τον εφοδιασμό των αγορών τους με ενέργεια. Από την άλλη η Τουρκία αναμένεται να αυξήσει την επιθετικότητα και την προκλητικότητα της στην περιοχή, προκειμένου να διεκδικήσει μερίδιο από την “ενεργεία πίτα”, έστω μέσω της μεταφορά αερίου άλλων χωρών από το έδαφός της. Θα αυξηθούν και οι πιέσεις για επανεκκίνηση των διαπραγματεύσεων και της επίλυσης του Κυπριακού, προκειμένου να εξασφαλιστεί, όσο γίνεται, αυτή η κρίσιμη ενεργειακά περιοχή από νέες εστίες συγκρούσεων και αστάθειας.</div> <div> <br /> Σε αυτό το γεωπολιτικό περιβάλλον η Αίγυπτος θα επιδιώξει να εξασφαλίσει στρατηγική σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχοντας ως διαμεσολαβητές και συνδετικούς κρίκους την Κύπρο και την Ελλάδα, η οποία θα αναβαθμίσει ακόμη περισσότερο τη γεωπολιτική της σημασία. Μια γεωοικονομικά αναβαθμισμένη Ανατολική Μεσόγειο σημαίνει, το λιγότερο, μια γεωπολιτικά αναβαθμισμένη Ελλάδα, η οποία θα πρέπει να ανασχεδιάσει τη μεσογειακή της πολιτική αξιοποιώντας όλα τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα ως συνδετικός κρίκος της Ε.Ε. με την Ανατολική Μεσόγειο<br /><br /><a href="https://tvxs.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /><br /><br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Θα γίνει η Ανατολική Μεσόγειος ο «Περσικός Κόλπος» της Ευρώπης;

Γιώργος Στάμκος Καλώς ήλθατε στο νέο “Περσικό Κόλπο” της Ευρώπης! Πρόκειται φυσικά για την Ανατολική Μεσόγειο, εκείνη τη μεγάλη θάλασσα στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία χτυπά με κρότο “γαλάζια τεντζερέδια” στο Αιγαίο! Ας μην “χορέψουμε” στον ρυθμό της

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKNmlinHvzviZpPCFEMw1DgPKeSZrxnBc9iqdX945-rmwKY3-o1DyEt3sqhyOAaeZAddcd86C3l9g6IRLx-6GHKeN0L3J6Drqzbg2KZE-QH7-dmQXWj07AOLMx5EGfaVmgzw0rZFziUx4/s1600/polemiko_nautiko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="324" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKNmlinHvzviZpPCFEMw1DgPKeSZrxnBc9iqdX945-rmwKY3-o1DyEt3sqhyOAaeZAddcd86C3l9g6IRLx-6GHKeN0L3J6Drqzbg2KZE-QH7-dmQXWj07AOLMx5EGfaVmgzw0rZFziUx4/s640/polemiko_nautiko.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Χτυπά με κρότο τα “γαλάζια τεντζερέδια” της η Άγκυρα και καλό θα ΄ναι να μην “χορεύουμε” στον ρυθμό της! Η υπέρμετρη διαφήμιση μιας πολύ μεγάλης στρατιωτικής άσκησης δεν αποτελεί απαραίτητα ένδειξη ισχύος από την πλευρά της Τουρκίας.<br /> <br /> Τα τουρκικά ΜΜΕ αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας στην παρουσίαση της άσκησης “Γαλάζια Πατρίδα”,μη μπορώντας να κάνουν και διαφορετικά, αφού είναι προφανές ότι η πρόθεση του καθεστώτος Ερντογάν είναι να “πουλήσει ισχύ”. Τόση πολύ ώστε να ακουστεί όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και σε άλλες πρωτεύουσες. Ειδικά όσες παίζουν δυνατά στο “ενεργειακό παιχνίδι” της νοτιοανατολικής Μεσογείου. <br /> <br /> Δεν υποστηρίζουμε ότι η άσκηση “Γαλάζια Πατρίδα” είναι μόνο ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Η Τουρκία θα δοκιμάσει μ΄ αυτή την άσκηση πολλά από τα νέα οπλικά συστήματα που διαθέτει αλλά και το πόσο μπορεί να συντονίσει επιχειρήσεις σε διαφορετικά μέτωπα. Το “δόγμα των 2,5 πολέμων” είναι πάντα ενεργό στην Τουρκία. <br /> <br /> Καλό θα ΄ναι να αντιμετωπίσουμε αυτή την άσκηση στην πραγματική της διάσταση. Ευτυχώς όπως προκύπτει από το ΥΠΕΘΑ και τα Γενικά Επιτελεία, αυτοί που πρέπει την αντιμετωπίζουν σωστά: με εγρήγορση, ανησυχία αλλά σε καμία περίπτωση με φόβο και κόμπλεξ. Αν οι Τούρκοι θελήσουν να κάνουν κάτι ακραίο στο Αιγαίο ή την νοτιοανατολική Μεσόγειο δεν τους χρειάζεται η “Γαλάζια Πατρίδα”. <br /> <br /> Από τις περιοχές που έχουν δεσμεύσει αλλά και από την “αδύναμη” συμμετοχή της τουρκικής αεροπορίας κάποιοι προβλέπουν ότι η “Γαλάζια Πατρίδα” πιθανόν να μην μας απασχολήσει τόσο όσο επιιθυμούν τα τουρκικά ΜΜΕ, αλλά και κάποια δικά μας που είναι έτοιμα για την “κήρυξη του πολέμου”. <br /> <br /> Μόνιμος και δικαιολογημένος φόβος του ατυχήματος…Αλλά κι αυτός είναι μια καθημερινή ανησυχία στο Αιγαίο…<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία χτυπά με κρότο “γαλάζια τεντζερέδια” στο Αιγαίο! Ας μην “χορέψουμε” στον ρυθμό της

Χτυπά με κρότο τα “γαλάζια τεντζερέδια” της η Άγκυρα και καλό θα ΄ναι να μην “χορεύουμε” στον ρυθμό της! Η υπέρμετρη διαφήμιση μιας πολύ ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το BBC και η «Βαλκανοποίηση» της Μεσογείου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMEDRffx-wSmjM8BZ2Kbdw2NbgoPYhXoETc_kGWiBn35EYdBtaSBshizplSx3_EA6kfNbrV55aJYZSPawe2FtKA02ju7rFWmZIiwthRiFzh7cAT8xVCqY9-zvCTaQAxRzZjoCinEpEouE/s1600/toyrkiko+naytiko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="418" data-original-width="625" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMEDRffx-wSmjM8BZ2Kbdw2NbgoPYhXoETc_kGWiBn35EYdBtaSBshizplSx3_EA6kfNbrV55aJYZSPawe2FtKA02ju7rFWmZIiwthRiFzh7cAT8xVCqY9-zvCTaQAxRzZjoCinEpEouE/s640/toyrkiko+naytiko.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Βασίλη Κοψαχείλη* </b><br /> Ερωτηματικά προκάλεσε το δημοσίευμα του BBC για ύπαρξη –λένε– Σλαβομακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα. Λάθος του κατά τα άλλα έγκυρου BBC ή ένα δημοσίευμα που εξυπηρετεί σκοπιμότητες;<br /> <br /> Στην πραγματικότητα η κατάσταση είναι πιο πολύπλοκη από ό,τι ίσως φαίνεται. <br /> <br /> Για λόγους που επιχειρώ να εξηγήσω σε αυτό το άρθρο, το δημοσίευμα έρχεται ως προσπάθεια των Βρετανών να υπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα, ως χρήσιμων συμμάχων των Αμερικανών στο σχέδιο «Βαλκανοποίησης» ολόκληρης της Μεσογείου. <br /> <br /> ΗΠΑ: Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια… <br /> <br /> Μετά το 2013, οι Αμερικανοί έχουν θέσει σε εφαρμογή μία στρατηγική «Βαλκανοποίησης» ολόκληρης της Μεσογείου. Το σχέδιο αυτό βασίζεται σε δύο υποθέσεις: <br /> <br /> (α) Η αποχώρηση των ΗΠΑ - ως φυσική παρουσία, αλλά όχι ως συμφέροντα - από την ευρύτερη Μεσόγειο, ανοίγει την όρεξη στη Ρωσία, στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία και εσχάτως, μετά την Καταλανική περιπέτεια, στην Ισπανία, να καλύψουν το κενό ισχύος που δημιουργείται. Σύντομα τα ανταγωνιστικά τους συμφέροντα θα φέρουν τη μία εναντίον της άλλης, θα προκληθεί φθορά δυνάμεων, την ώρα που οι ΗΠΑ θα ανακτούν δυνάμεις αποτραβηγμένες από τη «Μαύρη Τρύπα» της Μεσογείου. <br /> <br /> (β) Η Ευρώπη, με προβληματική την Μεσόγειο, καθίσταται αδύναμη αγορά και απαγορευμένη περιοχή για την Κίνα που έχει επενδύσει στρατηγικά στην Ευρώπη ως αντίβαρο στην Αμερικανική αλληλεξάρτηση. Έτσι εξηγείται το ενδιαφέρον της Ρωσίας να επενδύσει πολλαπλά στη βόρεια ναυσιπλοική διαδρομή, γνωρίζοντας ότι αργά ή γρήγορα η ευρύτερη Μεσόγειος θα καταστεί προβληματική ζώνη συμφερόντων. <br /> <br /> Η Βρετανική στρατηγική <br /> <br /> Στο Αμερικανικό σχέδιο προσπαθεί εσχάτως να συμμετέχει η Βρετανία. Για την ακρίβεια, προσπαθεί να επιβληθεί ως χρήσιμος συνεταίρος των Αμερικανών, με κεφάλαιο τη μοναδική της ικανότητα να αφήνει υποθήκες αστάθειας από όπου αποχωρεί και το δίκτυο που διαθέτει στην Ανατολική Ασία. <br /> <br /> Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν στην Ευρώπη κυρίως μετά το 2008-09, έκαναν σημαντικούς παράγοντες στο Λονδίνο και το βαθύ σύστημα των Βρετανικών μυστικών υπηρεσιών να έχουν προεξοφλήσει ένα Brexit πολύ πριν το δημοψήφισμα του καλοκαιριού του 2016. <br /> <br /> Όταν έχασαν τον έλεγχο του Σουέζ, οι Βρετανοί αρκέστηκαν στα προπύργιά τους στην Κύπρο και το Γιβραλτάρ για τον έλεγχο της Μεσογείου. Τη δεκαετία του 1990, εκχώρησαν και τα τελευταία τους προπύργια στην Ανατολική Ασία. Κέρδισαν χρόνο, δυνάμεις και δεν αναλώθηκαν σε περιπέτειες. <br /> <br /> Πλέον οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Τα προπύργια σε Γιβραλτάρ και Κύπρο έχουν χάσει την προηγούμενη σημασία τους, αντίθετα έχει αυξηθεί το ενδιαφέρον για παρουσία στην Ανατολική Ασία. <br /> <br /> Όσο λοιπόν και αν οι Αμερικανοί είναι καχύποπτοι με τους Βρετανούς, τους χρειάζονται τόσο για τις υποθήκες αστάθειας που μπορούν να αφήσουν πίσω τους στη Μεσόγειο, όσο και για τις διασυνδέσεις τους στον ευρύτερο Ασιατικό χώρο. <br /> <br /> Η «Βαλκανοποίηση» της Μεσογείου <br /> <br /> Το σχέδιο «Βαλκανοποίησης» της Μεσογείου προϋποθέτει την αποσταθεροποίηση των πόλων σταθερότητας στην περιοχή. <br /> <br /> Ολόκληρος ο Μεσανατολικός χώρος της Μεσογείου αποσταθεροποιήθηκε για τα καλά με την Αραβική Άνοιξη, που αλλιώς ξεκίνησε και αλλιώς κατέληξε… <br /> <br /> Ολόκληρος ο Ευρωπαϊκός χώρος της Μεσογείου αποσταθεροποιήθηκε καθοριστικά με το μεταναστευτικό. <br /> <br /> Ολόκληρη η Μεσόγειος αποσταθεροποιήθηκε με την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και τα δημόσια χρέη που συσσωρεύτηκαν. <br /> <br /> Το Κουρδικό Ζήτημα μπλοκάρει το τετράγωνο Τεχεράνη-Βαγδάτη-Δαμασκός-Άγκυρα. <br /> <br /> Ο ρόλος της Τουρκίας από τα Στενά του Βοσπόρου ως το Κέρας της Αφρικής γρήγορα θα προκαλέσει τις αντιδράσεις της Αιγύπτου, παράλληλα με εξελίξεις στην Κύπρο που θα θέσουν σε αμφισβήτηση την αξιοπιστία των Τριμερών Συνεννοήσεων. <br /> <br /> Στο Ισραήλ επιχειρείται μια επαναστατική μεταμόρφωση του πολιτικού σκηνικού με άξονα το Παλαιστινιακό, και πιθανή την επαναπροσέγγιση με την Τουρκία. <br /> <br /> Μένει η Ελλάδα! Η οικονομική κρίση έφερε επώδυνες συμφωνίες υποταγής. Αυτή είναι η αλήθεια και ας μην κρυβόμαστε! <br /> <br /> Δεν αρκούν όμως μόνο αυτές οι συμφωνίες. Η αποτυχία της Άγκυρας να δημιουργήσει ζήτημα τουρκικής μειονότητας μεταξύ των Ελλήνων Μουσουλμάνων στη χώρα μας, έχει ενεργοποιήσει άλλους σχεδιασμούς – από τα αφηγήματα αυτονόμησης περιοχών, ως τους Τσάμηδες και εσχάτως τους κατασκευασμένους Σλαβομακεδόνες. Η «Βαλκανοποίηση» της Μεσογείου θέλει οπωσδήποτε και τη χώρα μας στο κάδρο. Και για όσους σπεύσουν να παίξουν το παιχνίδι των κακών Αμερικανών και Άγγλων και των καλών Ρώσων, να ενημερωθούν πως στο παιχνίδι αυτό έχουν βάλει τις μάρκες τους και οι Ρώσοι, με σχέδια εξόχως πιο προωθημένα για τη χώρα μας και το εδαφικό της μέλλον. <br /> <br /> Αντί επιλόγου… <br /> <br /> Το δημοσίευμα του BBC είναι προειδοποιητική βολή! Τα επόμενα δύο χρόνια θα ακούσουμε και θα δούμε πολλά. Η χώρα μας έχει ήδη μπει στη δύνη εξελίξεων, νέων και διαφορετικών από τις πρόσφατες περιπέτειες που ζήσαμε και ζούμε ακόμη. Το να ανατρέψουμε τις εξελίξεις είναι σχεδόν αδύνατο. Μπορούμε ωστόσο να αποφύγουμε τα χειρότερα, με συνετή διαχείριση των καταστάσεων που θα προκύψουν. <br /> <br /> Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι άμεση ενίσχυση των παραγόντων ισχύος. Χωρίς αυτούς δεν μπορείς να σταθείς στο περιφερειακό και διεθνές σύστημα. Μετά αναλαμβάνει η διπλωματία. Χρειαζόμαστε ένα Οδυσσέα και ένα Θεμιστοκλή μαζί! Αλλά πάνω από όλα χρειαζόμαστε ενημερωμένο και έτοιμο λαό! Είμαστε έτοιμοι για τα δύσκολα; <br /> <br /> [1] Οι δυο αυτές υποθέσεις είναι ιστορικά καταξιωμένες και συνιστούν τη θεωρία νίκης των ΗΠΑ για την τιθάσευση των αντιπάλων τους για το πρώτο μισό του 21ου αιώνα. Βλέπουν, δηλαδή, τις Ευρωπαϊκές δυνάμεις σαν μια νέα Γένοβα και Βενετία, που μπλοκαρίστηκαν στην Ανατολική Μεσόγειο και στα παιχνίδια ισχύος μεταξύ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (σήμερα σε αυτό το ρόλο είναι η Ρωσία) και του Ισλάμ. Πολύ χρήσιμη πηγή για εξαγωγή συμπερασμάτων είναι το βιβλίο του γνωστού ιστορικού Niall Ferguson. Για περισσότερα: Niall Ferguson, 2011, Civilization, London: Penguin Books <br /> <br /> <b><i>* Ο Βασίλης Κοψαχείλης είναι διεθνολόγος</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το BBC και η «Βαλκανοποίηση» της Μεσογείου

Του Βασίλη Κοψαχείλη* Ερωτηματικά προκάλεσε το δημοσίευμα του BBC για ύπαρξη –λένε– Σλαβομακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα. Λάθος του ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι προοπτικές της ελληνικής διπλωματίας των αγωγών Σε Βαλκάνια και ανατολική Μεσόγειο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM-70ZVuSjXtVw6l8pjyb2Cx6F5x-EpnojO8KvwNSmeevufV-toWyfQRjB5CfqoWu76EyNkuXe2pYXx0-XBlmAh-NHbFPLvJD05El4ZCaX4nuDx2BYbyvEC-OwBbV3YGz0NMkId5e9FqI/s1600/agogoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="419" data-original-width="630" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM-70ZVuSjXtVw6l8pjyb2Cx6F5x-EpnojO8KvwNSmeevufV-toWyfQRjB5CfqoWu76EyNkuXe2pYXx0-XBlmAh-NHbFPLvJD05El4ZCaX4nuDx2BYbyvEC-OwBbV3YGz0NMkId5e9FqI/s640/agogoi.jpg" width="640" /></a></div>     <i>onurdongel via Getty Images</i><br /> <b><br /></b> <b>Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας* </b><br /> Να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που παρουσιάζεται από την εναλλαγή δογμάτων από το γεωπολιτικό της ισχύος στο γεωοικονομικό της ενεργειακής ασφάλειας και των εμπορικών δρόμων, επιχειρεί η ελληνική κυβέρνηση, επενδύοντας στη διπλωματία των αγωγών, ώστε να επαναβεβαιώσει και σε νέο μη-ευρωπαϊκό πλαίσιο τα θαλάσσια και χερσαία της σύνορα της Ελλάδας, επεκτείνοντας τις γραμμές και αποκτώντας παθητικά νέες περιοχές, όπου αυτό είναι εφικτό.<br /> <br /> Η πρώτη αίσθηση, που απορρέει από τη διαδικασία επανακαθορισμού των ισορροπιών στη βαλκανική και ανατροπής του status quo στην ανατολική Μεσόγειο, στο πλαίσιο της αλλαγής των δογμάτων είναι ιδιαίτερα ανησυχητική καθώς πυροδοτεί εντάσεις. Ωστόσο, οι προοπτικές είναι ευοίωνες. Ο αποσυσχετισμός των εθνοτικών και θρησκευτικών διαύλων από τους γεωπολιτικούς και η αντικατάσταση τους από οικονομικούς και ευρύτερους κοινωνικούς συνεκτικούς δεσμούς, περιορίζει, προοπτικά, τα πεδία έντασης και υποβαθμίζει πηγές που για αιώνες έχουν παράξει αιματηρές συγκρούσεις.<br /> <br /> Στην πραγματικότητα, το νέο γεωοικονομικό δόγμα των ΗΠΑ, όπως αυτό ξεδιπλώνεται σε Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειο, ενισχύει τη διακρατική οικονομική συνεργασία χωρών, περιορίζοντας τους κινδύνους, ενώ αποτελεί οδηγό επαναχάραξης θαλασσίων συνόρων, τα οποία έχουν αποτελέσει σημείο τριβής για πολλά χρόνια. Από το σκηνικό αυτό και με δεδομένη την προσέγγιση Τουρκίας- Ρωσίας, Ελλάδα και Κύπρος μπορούν να πραγματώσουν την προοπτική της ενοποίησης θαλασσίων χώρων, που είχε ξεκινήσει με το ενιαίο αμυντικό δόγμα.<br /> <br /> Η διέλευση αγωγών από το Ισραήλ και την Αίγυπτο και η προσπάθεια αποτροπής νέου μεταναστευτικού κύματος από την Αφρική, ευνοεί τώρα περισσότερο από ποτέ την ταύτιση αμερικανικών και ευρωπαϊκών ενεργειακών και αμυντικών συμφερόντων στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, επιτρέποντας τη ευόδωση πολυμερών περιφερειακών συνεργασιών.<br /> Εντάσεις και προοπτική<br /> <br /> Ο ενεργειακός ανταγωνισμός Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών αποτελεί έκφανση και πρόσκαιρη συνέπεια των επιχειρούμενων ανακατατάξεων, από τις οποίες όμως προκύπτουν προσεγγίσεις που μέχρι τώρα δεν βρίσκονταν στο χάρτη, όπως η τριμερής Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ, και ο συσχετισμός της με την βαλκανική πρωτοβουλία Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Ρουμανίας, στην οποία θα προστεθούν σε δεύτερη φάση η Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία.<br /> <br /> Ήδη η ομάδα Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ έχουν καταλήξει σε συμφωνία για τη χάραξη του EastMed, ενώ η ομάδα Ελλάδα-Αίγυπτος-Κύπρος διεξήγαγε ασκήσεις έρευνας και διάσωσης στην κυπριακή ΑΟΖ, εμπεδώνοντας το δόγμα ενεργειακής ασφάλειας, όπως υποδείκνυε άλλωστε και στο σενάριο της άσκησης.<br /> <br /> Αν και το μέλλον φαίνεται ευοίωνο, το παρόν είναι αρκετά πιο σύνθετο απ΄ότι μπορεί να φαίνεται, καθώς οι αναπροσαρμογές φέρνουν εντάσεις, αναταραχές και εξάρσεις, οι οποίες αναδεικνύονται τόσο πολιτικά και στρατηγικά, όπως καταγράφονται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με παραβιάσεις, εμπλοκές και θερμά επεισόδια, αλλά και με κοινωνικές εντάσεις, όπως οι διαδηλώσεις στη Σερβία, την Αλβανία και τη Ρουμανία.<br /> <br /> Στις επιπτώσεις του ευρύτερου γεωπολιτικού-γεωοικονομικού ανταγωνισμού κατατάσσονται και κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών, την αλλαγή συνόρων μεταξύ Σερβίας και Κοσόβου και η μόνιμη πίεση ΗΠΑ και Ισραήλ στο Ιράν και τον δακτύλιό του στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο. <br /> Η διπλωματία των αγωγών <br /> <br /> Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα καλείται να διαδραματίσει το δικό της ρόλο για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και την εξισορρόπηση του ενεργειακού ανταγωνισμού ΗΠΑ-Ρωσίας στα Βαλκάνια, με γνώμονα όμως, τον περιορισμό της τουρκικής επιρροής στην ευρύτερη περιοχή των δυτικών Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου. Εν αντιθέσει με τις πρόσκαιρα ευνοϊκές συνθήκες που διαμόρφωναν μέχρι τώρα οι εξοπλισμοί και η ad hoc συμμετοχή σε σχεδιασμούς μεγάλων δυνάμεων, με την ενέργεια και κυρίως με τους αγωγούς η Ελλάδα είναι σε θέση να επιδιώξει πιο μακροπρόθεσμα και μη αναστρέψιμα οφέλη.<br /> <br /> Η πλήρωση της προοπτικής αυτής είναι κάθε άλλο παρά εύκολη, καθώς η Μόσχα επιδιώκει να διατηρήσει τα κεκτημένα και να ενισχύσει την πολιτική και στρατηγική της επιρροή εργαλειοποιώντας την ενέργεια, ενώ οι ΗΠΑ προσφέρουν στρατηγική ασφάλεια για να αποκομίσουν οικονομικά και εμπορικά οφέλη.<br /> <br /> Η Ουάσιγκτον από την άλλη πλευρά, βρίσκεται στα πρώτα στάδια της εδραίωσής της ως ενεργειακός παίκτης και ως εκ τούτου διεκδικεί χώρο και τζίρο, περισσότερο από την συνεπακόλουθη πολιτική επιρροή, την οποία ασκεί πολύπλευρα με μικρότερη έκθεση.<br /> <br /> H Ευρώπη, που προσπαθεί να χειραφετηθεί πρέπει να καταφέρει να ισορροπήσει μεταξύ του γεωπολιτικού ρεβιζιονισμού του Ντόναλντ Τραμπ και της ρωσικής ενεργειακής έξαρσης, ενώ πιέζεται εμπορικά και στρατηγική από την Κίνα, που αναπροσαρμόζει επίσης το διεθνές γεωοικονομικό της αποτύπωμα.<br /> <br /> Τούτων δοθέντων, η Ελλάδα μπορεί να συνεισφέρει στη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών της Ε.Ε καθώς η γεωπολιτική της θέση, προσφέρει τη δυνατότητα ανάδειξης σε ενεργειακό κόμβο, υποδεχόμενη αγωγούς, τόσο από Ρωσία όπως ο TurkStream, όπως και από χώρες της αμερικανικής σφαίρας επιρροής, όπως το Ισραήλ με τον EastMed και η Αίγυπτος. Επίσης, η δυνατότητα πολυδιαφοροποιημένου μείγματος ενισχύεται από την κατασκευή και επέκταση των εγκαταστάσεων υγροποίησης LNG.<br /> <br /> Έτσι, η Ελλάδα μπορεί να συμβάλλει τόσο στην οριζόντια διαφοροποίηση των προμηθευτών, όσο και στην κάθετη του ενεργειακού μείγματος της ΕΕ. Ειδικά, βέβαια, στο δεύτερο σκέλος θα μπορέσουν να βοηθήσουν και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενεργείας (ΑΠΕ), αλλά σε μεταγενέστερο στάδιο, καθώς αυτές είναι εγγενείς πηγές και δεν συμβάλλουν αντίστοιχα στην γεωπολιτική και γεωοικονομική σκακιέρα, βελτιώνουν, όμως, την ενεργειακή αυτονομία και κατ’ επέκταση περιορίζουν τον δυνητικό ενεργειακό κίνδυνο από γεωπολιτικές και στρατηγικές αναταράξεις.<br /> <br /> Ο τερματικός σταθμός LNG της Ρεβυθούσας και ο υπό κατασκευή σταθμός LNG της Αλεξανδρούπολης, αποτελούν projects που ενισχύουν τις δυνατότητες εισαγωγής LNG, πεδίο που αποτελεί προνομιακή αγορά των ΗΠΑ, ιδιαίτερα στη Μεσόγειο, καθώς δεν εξάγουν μόνο δικό τους, αλλά αγοράζουν και μεγάλες ποσότητες από το Κατάρ, τις οποίες μεταπωλούν, περιορίζοντας το κόστος και κατεβάζοντας τις τιμές. Το πρόβλημα με το αμερικανικό LNG είναι βέβαια η τιμή, καθώς είναι αρκετά πιο ακριβό από το ρωσικό φυσικό αέριο. Σε αυτό τον τομέα μελετώνται λύσεις ευρωπαϊκών επιδοτήσεων στο πλαίσιο της διασφάλισης μιας ενιαίας και ισορροπημένης ενεργειακής αγοράς, χωρίς εξαρτήσεις.<br /> <br /> Από την εικόνα δεν μπορεί να διαφεύγει ο αγωγός TAP, που θα μεταφέρει φυσικό αέριο την περιοχή της Κασπίας στην Ευρώπη, αυξάνοντας έτσι τις ποσότητες που θα εισρέουν και συνεπώς διαφοροποιώντας έτσι περαιτέρω το μείγμα.<br /> <br /> Η Ελλάδα εξυπηρετεί και τη διέλευση του υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου East Med που θα ξεκινάει από τις ισραηλινές ακτές και θα καταλήγει στην Πελοπόννησο μέσω Κύπρου και Κρήτης και από εκεί στην ηπειρωτική Ελλάδα, όπου θα ενώνεται με το σχεδιαζόμενο αγωγό που θα καταλήγει στο Οτραντο της Ιταλίας.<br /> <br /> Εν κατακλείδι, το ενεργειακό πακέτο της ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, μπορεί να καταστήσει τηνΕλλάδα σε συνδετικό της Ε.Ε με το Ισραήλ, στενό σύμμαχο των ΗΠΑ στην περιοχή και συνεπώς πυλώνα της ενεργειακής ασφάλειας. Παράλληλα, ενδεχόμενη συμμετοχή της Ελλάδας στο ρώσο-τουρκικών συμφερόντων υπό κατασκευή αγωγό Turk Stream, με τη σύμφωνη γνώμη των Βρυξελλών, θα δημιουργούσε προϋποθέσεις για την ανάδειξη της Ελλάδας σε transit state, διευρύνοντας τα γεωπολιτικά οφέλη και εμπεδώνοντας ένα νέο μοντέλο στρατηγικής ασφάλειας που δεν περνά από τους εξοπλισμούς αλλά από την ενέργεια.<br /> <br /> <b><i>*Διεθνολόγος και Strategic – Μedia Analyst στο Crisis Monitor</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι προοπτικές της ελληνικής διπλωματίας των αγωγών Σε Βαλκάνια και ανατολική Μεσόγειο.

    onurdongel via Getty Images Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας*  Να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που παρουσιάζεται από την εναλλαγή δογμάτων από τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πυρηνικός κίνδυνος: Η Ινδία εξαπέλυσε αεροπορική επίθεση στο Πακιστάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNVshVPmlGzbmC_ub76a6LRQqZsKfQx6JnL7DEu6pYr0FAHiszJlnGMu0uaitY8stynlrbLuHJvqYHPz1lRax_7ZQJJNVs5RDlTKuAWNhFRDWDQuFLNKH-BB6aXNw4lPap69F9aVamMaU/s1600/tejas_b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="634" height="436" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNVshVPmlGzbmC_ub76a6LRQqZsKfQx6JnL7DEu6pYr0FAHiszJlnGMu0uaitY8stynlrbLuHJvqYHPz1lRax_7ZQJJNVs5RDlTKuAWNhFRDWDQuFLNKH-BB6aXNw4lPap69F9aVamMaU/s640/tejas_b.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η Πολεμική Αεροπορία της Ινδίας εξαπέλυσε σήμερα αεροπορικά πλήγματα εναντίον στρατοπέδων εξτρεμιστών στο Πακιστάν, ανέφερε μέσω Twitter ινδός υπουργός, το πρώτο κυβερνητικό στέλεχος στο Νέο Δελχί που ουσιαστικά επιβεβαίωσε μια καταγγελία που έκανε νωρίτερα εκπρόσωπος των πακιστανικών ένοπλων δυνάμεων. <br /> <br /> «Η Πολεμική Αεροπορία διεξήγαγε νωρίς το πρωί σήμερα πλήγματα από αέρος εναντίον στρατοπέδων τρομοκρατών κατά μήκος της Γραμμής Ελέγχου και τα κατέστρεψε τελείως», ανέφερε ο υπουργός Γεωργίας της Ινδίας Γκατζέντρα Σινγκ Σεχαουάτ, στέλεχος του κυβερνώντος εθνικιστικού-ινδουιστικού κόμματος Μπαρατίγια Τζανάτα. <br /> <br /> Νωρίτερα, εκπρόσωπος του στρατού του Πακιστάν κατήγγειλε ότι ινδικό αεροσκάφος παραβίασε τον πακιστανικό εναέριο χώρο και αναχαιτίστηκε σε τομέα του πακιστανικού τμήματος του Κασμίρ, με αποτέλεσμα να πετάξει «μέρος του φορτίου του» καθώς αποχωρούσε εσπευσμένα, χωρίς να προκληθούν θύματα ή ζημιές.<br /> <br /> Ο στρατός του Πακιστάν υποβάθμισε το επεισόδιο. Διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρξαν θύματα ή ζημιές όταν ινδικά μαχητικά «έριξαν βιαστικά» το «φορτίο» τους καθώς αναχαιτίστηκαν από πακιστανικά καταδιωκτικά σε μια περιοχή κοντά στη λεγόμενη Γραμμή Ελέγχου, τα de facto σύνορα των δύο κρατών. <br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="392" src="https://www.youtube.com/embed/PafIr65GxTc" width="696"></iframe><br /> <br /> Κατά το ινδικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN-News18, υπήρξαν «σχεδόν 200 θύματα» στα ινδικά αεροπορικά πλήγματα.<br /> <br /> <a href="https://hellas-now.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> ;Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πυρηνικός κίνδυνος: Η Ινδία εξαπέλυσε αεροπορική επίθεση στο Πακιστάν

Η Πολεμική Αεροπορία της Ινδίας εξαπέλυσε σήμερα αεροπορικά πλήγματα εναντίον στρατοπέδων εξτρεμιστών στο Πακιστάν, ανέφερε μέσω Twitter ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ήθελε να στείλει κάποια μηνύματα η διαρροή πρόθεσης ανεφοδιασμού του Air Force One του Τραμπ στην Κρήτη;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge-aC_hbzjrT0vxkFHfUVOEixTh_Nex0BhCGqfsX9Vh1MT4Qm4tAm6o2F0QgF_Wgsb9O-ftUWPJc5e4bKOFmKSizMxKu4UUPN-34YlGRgYNX12K6paHpmtM-czsLH7l-vBc-4yjCt0VPk/s1600/TRUMP-AIR-FORCE-ONE.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge-aC_hbzjrT0vxkFHfUVOEixTh_Nex0BhCGqfsX9Vh1MT4Qm4tAm6o2F0QgF_Wgsb9O-ftUWPJc5e4bKOFmKSizMxKu4UUPN-34YlGRgYNX12K6paHpmtM-czsLH7l-vBc-4yjCt0VPk/s640/TRUMP-AIR-FORCE-ONE.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Σε αρκετούς ίσως και να διέφυγε η είδηση που μεταδόθηκε χθες από αρκετές ιστοσελίδες για την πρόθεση προσγείωσης του Air Force One – για δεύτερη φορά μετά το 2018 – στην Κρήτη. Λίγο αργότερα, λόγω της έντονης κακοκαιρίας στην Κρήτη, η προσγείωση ματαιώθηκε. <br /> <br /> Ωστόσο, παρά τη ματαίωση της ολιγόωρης έστω στάσης του Αμερικανού Προέδρου στην Κρήτη, για δεύτερη φορά μέσα στη θητεία του, η σημασία αυτής της πρόθεσης δεν θεωρείται ίσως καθόλου μικρή. Γι’ αυτό άλλωστε ίσως δημοσιοποιήθηκε έστω και ως πρόθεση; Ας παρατεθούν λοιπόν ορισμένα ποιοτικά στοιχεία που καταδεικνύουν πιθανώς τη μεγάλη σημασία αυτής της ματαιωμένης επίσκεψης: <br /> <br /> 1. Πρόκειται για τη δεύτερη φορά κατά την οποία Αμερικανός Πρόεδρος επιλέγει την Κρήτη ως ενδιάμεση στάση πριν από κάποια σημαντική διεθνή συνάντηση. Και την προηγούμενη φορά με τον Βορειοκορεάτη είχε συναντηθεί. Τότε μάλιστα, σε εκείνη τη στάση στην Κρήτη, μέσα από το Air Force One ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας είχε πραγματοποιήσει και μία βαρυσήμαντη δήλωση σχετική με τα τότε διεθνή γεωπολιτικά τεκταινόμενα. <br /> <br /> 2. Μπορεί λόγω καιρικών συνθηκών το Air Force να μην προσγειώθηκε στην Κρήτη, ωστόσο, “κάποιοι” φαίνεται φρόντισαν να δημοσιοποιήσουν σκοπίμως(;) την πρόθεση του προορισμού της Κρήτης ως ενδιάμεσου σταθμού μέχρι το Ανόι του Βιετνάμ. <br /> <br /> 3. Τέλος, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει καθόλου της προσοχής, η χρονική περίοδος κατά την οποία θα επραγματοποιείτο η στάση του Air Force One στη Κρήτη: <br /> <br /> <ul> <li>το Προεδρικό αεροσκάφος θα βρισκόταν στην Κρήτη τα ξημερώματα της 26 Φεβρουαρίου 2019 (σήμερα).</li> <li>την επόμενη ημέρα, στις 27 Φεβρουαρίου 2019 (αύριο), η Τουρκία ξεκινά την υπεργιγαντιαία άσκηση “Γαλάζια Πατρίδα” στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.</li> <li>τη μεθεπόμενη ημέρα, στις 28 Φεβρουαρίου 2019 (μεθαύριο), αναμένεται να ανακοινωθούν από την ΕxxonMobil τα επίσημα ευρήματα των κοιτασμάτων “Γλαύκος” και “Δελφύνη” στο τεμάχιο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ. </li> </ul> <br /> Άραγε, η προγραμματισμένη επίσκεψη του Air Force One στην Κρήτη, έστω και αν αυτή λόγω καιρικών συνθηκών τελικώς δεν πραγματοποιήθηκε, στόχο θα είχε να έστελνε συγκεκριμένα(;) μηνύματα με πολλαπλούς αποδέκτες; Ως πρόθεση και μόνο ίσως και να αρκεί…<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ήθελε να στείλει κάποια μηνύματα η διαρροή πρόθεσης ανεφοδιασμού του Air Force One του Τραμπ στην Κρήτη;

Σε αρκετούς ίσως και να διέφυγε η είδηση που μεταδόθηκε χθες από αρκετές ιστοσελίδες για την πρόθεση προσγείωσης του Air Force One – για ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αρχή του τέλους για τον Ερντογάν των Βαλκανίων;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEiKeHEsuBkkcWqRXSYBklhXYYP2sOw3ilXPGuIMyQ97ZDvSM_Nn7W06BasHE3Lz20BtaE2TGJsfOyMedyMHo22SzX4lbAmqUDPoD5Nq22iN3meqvOQVw_mVCGgj6J6c1xj2MFAL7W9pQ/s1600/rama_albania.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEiKeHEsuBkkcWqRXSYBklhXYYP2sOw3ilXPGuIMyQ97ZDvSM_Nn7W06BasHE3Lz20BtaE2TGJsfOyMedyMHo22SzX4lbAmqUDPoD5Nq22iN3meqvOQVw_mVCGgj6J6c1xj2MFAL7W9pQ/s640/rama_albania.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Αχιλλέας Σύρμος</b><br /> «Η θρησκεία των Αλβανών είναι ο αλβανισμός», έγραφε στα τέλη του 19ου αιώνα ο Βάσο Πάσα, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Εθνικής Αναγέννησης που θεμελίωσε κάπως καθυστερημένα, εν σχέσει με τους υπόλοιπους λαούς των Βαλκανίων, την ιδέα του αλβανικού έθνους και την ανάγκη ίδρυσης αλβανικού κράτους, όπως πράγματι συνέβη το 1912 με την υπογραφή της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Αλβανίας στο λιμάνι της Αυλώνας από τον Ισμαήλ Κεμάλι, πρώην αξιωματούχο του οθωμανικού κράτους. <br /> <br /> Η ιδέα της θρησκείας του αλβανισμού αποτέλεσε κυρίαρχο πολιτικό δόγμα όλων των διακυβερνήσεων που γνώρισε η χώρα στην εκατοντάχρονη πορεία της: τόσο επί βασιλείας Αχμέτ Ζόγκου, όσο και κατά την κομμουνιστική περίοδο του Ενβέρ Χότζα αλλά και στις δημοκρατικές κυβερνήσεις, καθότι εξασφάλιζε την εσωτερική συνοχή, τηρώντας τις ισορροπίες μεταξύ των διαφορετικών θρησκευτικών κοινοτήτων, και κάλυπτε άλλα χρόνια πολυδιάστατα πολιτικά, κοινωνικά και δυσεπίλυτα οικονομικά αδιέξοδα.<br /> <br /> Το Φεβρουάριο του 2008, σχεδόν έναν αιώνα μετά την ίδρυση του αλβανικού κράτους, το Κόσσοβο κήρυξε την Ανεξαρτησία του από τη Σερβία προκαλώντας ένα υπερχειλίζον ντελίριο εθνικισμού και εθνικής υπεραισιοδοξίας στους Αλβανούς. Οι τελευταίοι θεωρούσαν ότι συνετελείτο, κατ’ αυτόν τον τρόπο, η αποκατάσταση μιας ιστορικής αδικίας και ότι η ιδέα της εθνικής ολοκλήρωσης (βλ. Μεγάλη Αλβανία) είναι προ των πυλών. <br /> <br /> Στο πνεύμα αυτής της υπέρμετρης αισιοδοξίας, η κάθοδος χιλιάδων Κοσσοβάρων στην Αυλώνα για τον εορτασμό των Εκατοντάχρονων της Ανεξαρτησίας της Αλβανίας το 2012, όπως και οι γενικευμένοι εορτασμοί, προοιωνίζονταν την ένωση των «Δύο Αλβανιών» εις σάρκαν μίαν. <br /> <br /> Εμφορούμενος από την περιρρέουσα εθνική ευφορία, ο πρωθυπουργός της χώρας Σαλί Μπερίσα, αφήνοντας την πολιτική του παρακαταθήκη, διακήρυξε τότε από την Αυλώνα ότι η Αλβανία «ξεκινά από την Πρέβεζα και φτάνει μέχρι το Πρέσεβο», ακυρώνοντας την προγραμματισμένη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος Δημήτρη Αβραμόπουλου στα Τίρανα και προκαλώντας αμηχανία στους Ευρωπαίους ηγέτες.<br /> <br /> Η παρέμβαση Λιουμπόνια <br /> <br /> Ενώ η χώρα παραληρούσε στην ιδέα της εθνικής ολοκλήρωσης, ένα άρθρο του Φατός Λιουμπόνια, με τον προκλητικό -για τα δεδομένα- τίτλο «Ο ακατανόητος αλβανικός οπτιμισμός» ανέλυε τις αρνητικές παραμέτρους αυτής της εθνικής φαντασίωσης. Κύρια ιδέα του άρθρου ήταν ότι ο ίδιος αδυνατούσε να κατανοήσει τον εκτός τόπου και χρόνου παλαιάς κοπής εθνικισμό της μεγάλης μερίδας των συμπατριωτών του ο οποίος ουδόλως συσχετίζονταν με τις ανθρωπιστικές αξιώσεις για μια δημοκρατική πολυπολιτισμική Ευρώπη των λαών. Διατύπωνε επίσης την ιδέα ότι οι Αλβανοί έχουν περισσότερη ανάγκη για ένα μεγάλο/ισχυρό κράτος παρά για μια εδαφικά μεγάλη πατρίδα. <br /> <br /> Προέβλεπε, ακόμη, ότι, αν η Αλβανία και το Κόσσοβο δεν καταφέρουν άμεσα να ισχυροποιήσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς και τις κρατικές δομές (δικαιοσύνη, υγεία, εκπαίδευση, ανάκαμψη και εξυγίανση της οικονομίας) και δεν προωθήσουν σοβαρά τις ενταξιακές διαδικασίες, ώστε να δώσουν στους πολίτες τους μια ευοίωνη προοπτική και να σταματήσουν οι χρόνιες μεταναστευτικές εκροές, τότε θα είναι πολύ πιθανό και τα δύο κράτη να αντιμετωπίσουν ανεξέλεγκτων διαστάσεων πολιτικά αδιέξοδα ή ακόμη και πολεμικές εντάσεις. <br /> Η «Αναγέννηση» Ράμα <br /> <br /> Ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκείνης της περιόδου Έντι Ράμα, διαισθανόμενος τη δυναμική απήχηση αυτής της εθνικής ευφορίας, χρησιμοποίησε ένα πραγματικά ευφυέστατο προεκλογικό σλόγκαν το οποίο αποδείχτηκε επικοινωνιακό κόλπο γκρόσο. <br /> <br /> Η προεκλογική του εκστρατεία έφερε την χαρακτηριστική ονομασία «Ριλίντια (Αναγέννηση) – Συμμαχία για την Ευρωπαϊκή Αλβανία» και καθιέρωνε την επιτυχημένη στρατηγική της ρητορικής του διγλωσσίας. Αφενός, στοχεύοντας στο εσωτερικό ακροατήριο, με τον όρο «Αναγέννηση» ο Ράμα έχρηζε τον εαυτό του μελλοντικό εγγυητή της διάχυτης ιδέας της εθνικής ολοκλήρωσης της Μεγάλης Αλβανίας, παραπέμποντας σημασιολογικά στην Εθνική Αναγέννηση του 19ου αιώνα. Αφετέρου, στοχεύοντας στον ευρωπαϊκό παράγοντα, εισέδυε στον πυρήνα του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι καθότι η «Αναγέννηση» μεταφράζεται σε μία καταστατική ιδέα του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της ΕΕ. <br /> <br /> Κερδίζοντας τις εκλογές του 2013, ο Ράμα προέβη άμεσα σε μία κίνηση με ισχυρό συμβολισμό για την ενταξιακή πρόοδο της χώρας: Διέταξε τις δυνάμεις RENEA να εισβάλουν στο χωριό Λιαζαράτι και να εκκαθαρίσουν τις χασισοκαλλιέργειες της περιοχής στρέφοντας πάνω του την προσοχή των μεγαλύτερων ΜΜΕ του κόσμου (ασχέτως αν οι φυτείες μεταφέρθηκαν στην αλβανική ενδοχώρα). <br /> <br /> Παράλληλα, δοθείσης της εκάστοτε ευκαιρίας, δεν παρέλειπε να παίζει το παιχνίδι του ανθελληνισμού και του αντισερβισμού χτίζοντας το προφίλ του ηγέτη των Αλβανών στα Βαλκάνια. Χαρακτηριστικά περιστατικά είναι η πολυσυζητημένη αναφορά στην Ακρόπολη, η πρόσφατη εκτέλεση Κατσίφα αλλά και το ιπτάμενο drone στον ποδοσφαιρικό αγώνα Σερβίας-Αλβανίας τον Οκτώβριο του 2014 με τη σημαία της Μεγάλης Αλβανίας μέσα στο Βελιγράδι. <br /> <br /> Πέραν τούτων ουδέν. Οι κυβερνήσεις Ράμα δεν καταπολέμησαν στο ελάχιστο τα φαινόμενα κρατικής διαφθοράς, συνέβαλλαν στην διόγκωση του δημόσιου χρέους, δεν κατάφεραν να απεμπλακούν από τις διασυνδέσεις με το οργανωμένο έγκλημα που πλέον διεκδικούσε άμεση πολιτική εκπροσώπηση, ενίσχυσαν τα μονοπωλιακά προνόμια της ολιγαρχίας σε βάρος της συντριπτικής ασθενέστατης πλειοψηφίας, αύξησε τα δίδακτρα στα πανεπιστήμια, κρατικοποίησε τις περιουσίες των Ελλήνων της Χειμάρρας προς όφελος «οικονομικών στρατηγικών του ετέρων» -τουτέστιν φίλων του- και παρέδωσε τη χώρα στην αγκαλιά της «Ανοιχτής Κοινωνίας» του βαλκανιολάγνου Σόρος.<br /> <br /> Ο πιο ερντογανικός ηγέτης στα Βαλκάνια <br /> <br /> Θα πρέπει να συνυπολογιστούν, ακόμη, δύο επιπλέον παράγοντες. Ένα μεγάλο μέρος του οικονομικά εξαθλιωμένου μουσουλμανικού αλβανικού πληθυσμού έπαψε να έχει ως θρησκεία του τον αλβανισμό και στράφηκε σε μια πιο οργανωμένη ακραία σέχτα του ισλαμισμού (συμμετέχοντας ακόμα και στον πόλεμο του ISIS). Δεύτερον, πολλοί Αλβανοί οικονομικοί μετανάστες της Ελλάδας και της Ιταλίας επένδυσαν τις κόποις κεκτημένες περιουσίες τους στην πατρίδα τους ευελπιστώντας πως οι επενδύσεις αυτές θα αποκτήσουν πολλαπλή αξία κατά την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, κάτι το οποίο ακόμα δεν έχει συμβεί, προκαλώντας απογοήτευση και δυσφορία. <br /> <br /> Η ενταξιακή προοπτική της χώρας που, προ δεκαετίας εθεωρείτο δεδομένη, φαντάζει σήμερα ολότελα μακρινή και απρόσιτη. Συν τοις άλλοις, ο Ράμα εξελίχτηκε σε έναν από τους πιο ερντογανικούς ηγέτες των Βαλκανίων. Πρόσφατα, μάλιστα, ενώ τα Τίρανα συγκλονίζονταν από τις πιο μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις της μετακομμουνιστικής περιόδου, οι Αλβανοί δημοσιογράφοι αιφνιδιάστηκαν όταν πληροφορήθηκαν από Τούρκους συναδέρφους τους ότι ο πρωθυπουργός τους βρισκόταν εκτάκτως στην Άγκυρα. Όταν ζητήθηκαν εξηγήσεις, οι εκπρόσωποι τύπου του πρωθυπουργικού γραφείου χαρακτήρισαν τη μυστική αυτή επίσκεψη ως «επίσκεψη φιλικού καφέ». <br /> <br /> Η ερντογανική συνέπεια του Ράμα είναι η αιτία μιας πολύ αυστηρής κριτικής που του ασκείται στο εσωτερικό. Πολλοί Αλβανοί ιστορικοί και γνωστοί δημοσιογράφοι εκφράζουν δημόσια την ανησυχία τους και τη δυσαρέσκεια απέναντι στην προσήλωση του Ράμα στον Ερντογάν, η αλλοπρόσαλλη και απρόβλεπτη πολιτική του οποίου θέτει σε κίνδυνο την παραδοσιακή στρατηγική προσήλωση της Αλβανίας στις ΗΠΑ. <br /> <br /> Με δεδομένη την αλλαγή των διεθνών συγκυριών και την ανακατανομή της παγκόσμιας ισχύος, η πνευματική ελίτ της Αλβανίας ανησυχεί επίσης ότι η ένωση της Αλβανίας με το Κόσσοβο, που διακαώς επιθυμεί ο Ράμα, δεν έχει πλέον υπέρ της τους ευνοϊκούς ανέμους της γεωπολιτικής αναδιάταξης. <br /> <br /> Έτι χείρον, επί κυβερνήσεως Ράμα, δρομολογείται ήδη μια «διορθωτική» αλλαγή των συνόρων μεταξύ Κοσσόβου και Σερβίας, την οποία εγκρίνουν (αν όχι επιβάλλουν) ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσία. Η εξέλιξη αυτή έχει επιφέρει μεγάλο διχασμό τόσο στην Αλβανία όσο και στο Κόσσοβο: Ο πρόεδρος Χασίμ Θάτσι την προωθεί ενώ ο πρωθυπουργός Χαραντίναϊ δηλώνει πως κάτι τέτοιο θα θέσει σε πολεμική ετοιμότητα τις «στρατιωτικές μπότες». <br /> Διαδηλώσεις και παραιτήσεις βουλευτών <br /> <br /> Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τη μεγάλη χρονικά αποχή της αντιπολίτευσης από την εξουσία, εξηγούν σε μεγάλο βαθμό το κλίμα γενικευμένης ανησυχίας και τις συνεχόμενες διαδηλώσεις από την αρχή του έτους. Εξηγούν επίσης την πρωτοφανή απόφαση του Λιουλζίμ Μπάσα και των βουλευτών του Δημοκρατικού Κόμματος να παραιτηθούν μαζικά των βουλευτικών τους αξιωμάτων, εξέλιξη η οποία έχει προκαλέσει ήδη την αντίδραση του διεθνούς παράγοντα. <br /> <br /> Στις έντονες πιέσεις των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, ο Μπάσα απάντησε ότι η «Δύση δεν μπορεί να καταλάβει αυτή την απόφαση διότι η Δύση δεν γνωρίζει». Η αντιπολίτευση χαράζει έτσι μια αχαρτογράφητη πορεία χωρίς επιστροφή διατρανώνοντας συνεχώς την αμετάκλητη θέση της να οδηγήσει την οριστική ρήξη με το καθεστώς Ράμα μέχρι τα άκρα. Ποια τα όρια των άκρων; Είναι κάτι που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον το επόμενο διάστημα.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η αρχή του τέλους για τον Ερντογάν των Βαλκανίων;

Αχιλλέας Σύρμος «Η θρησκεία των Αλβανών είναι ο αλβανισμός», έγραφε στα τέλη του 19ου αιώνα ο Βάσο Πάσα, ένας από τους σημαντικότερους ε...

Διαβάστε την συνέχεια