Ποιοί και πώς άδειασαν την Ελλάδα και βοήθησαν την Τουρκία στη Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ9jxsHsUcc3-JpAU1QgcO3Hv7dbC5FBHik0l5_UmtHPCEUoP9aKev1w8elDJXxpyheAbs95hDBp9ZjR81AJjdshP9a6RqNWk7poocKUeZ89y1CZbeqdK9VKWHgHYP8KF9NZvKgRY2iBI/s1600/map_magnifying_glass.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="440" data-original-width="661" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ9jxsHsUcc3-JpAU1QgcO3Hv7dbC5FBHik0l5_UmtHPCEUoP9aKev1w8elDJXxpyheAbs95hDBp9ZjR81AJjdshP9a6RqNWk7poocKUeZ89y1CZbeqdK9VKWHgHYP8KF9NZvKgRY2iBI/s640/map_magnifying_glass.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ζήτημα αποδυνάμωσης της διεθνούς θέσης και ρόλου της Ελλάδας εγείρεται πλέον μετά από το αναπάντητο -από συμμάχους και εταίρους- μπαράζ κινήσεων της Τουρκίας που όχι μόνο αντιτίθεται στα ελληνικά συμφέροντα, αλλά παραβαίνει το διεθνές δίκαιο και εκμεταλλεύεται ανοιχτά μέτωπα και συγκρούσεις για να προωθήσει την ατζέντα της.<br /> <br /> Η υπογραφή διμερών συμφωνιών και Μνημονίου Κατανόησης μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης -από τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση στην Τρίπολη-, δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς τόσο ο Ταγίπ Ερντογάν όχι μόνο είχε καταστήσει σαφείς τις προθέσεις του στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά είχε πετύχει να κερδίσει έδαφος στην περιοχή, ως αποτέλεσμα των διαρκώς κλιμακούμενων και αναπάντητων τουρκικών προκλήσεων. <br /> <br /> Η στάση των εταίρων και συμμάχων Ελλάδας και Κύπρου, με εξαίρεση την Αίγυπτο, είναι ενδεικτική της αλλαγής προτεραιοτήτων στην περιοχή και ενδεχομένως της εν εξελίξει αναδιάταξης ισορροπιών.<br /> <br /> Παρά τις ιαχές των ελληνικών media για ηχηρή αντίδραση από την Αθήνα, το μείζον θέμα είναι η αποτελεσματικότητα, η οποία μπορεί να διασφαλιστεί μόνο εφόσον ενεργοποιηθεί το ευρωπαϊκό μέτωπο και εφόσον υπάρχουν οι συνθήκες για παρέμβαση της Ουάσιγκτον. Έτσι, παρά την απειλή των ευρωπαϊκών κυρώσεων, ακόμα και αν αυτές επιβληθούν τελικά, δεν θεωρούνται ικανές να ανασχέσουν την τουρκική επιθετικότητα η οποία βασίζεται στις φοβίες των Ευρωπαίων για το προσφυγικό, τις καλές σχέσεις Τραμπ-Ερντογάν και το χάσμα θέσεων μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας.<br /> <br /> <br /> Η αλλαγή της στάσης εταίρων και συμμάχων της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία και στις διαφορές στην Ανατολική Μεσόγειο είχε προαναγγελθεί, η ελληνική διπλωματία είχε προειδοποιηθεί -ακόμα και προεκλογικά-, όταν με άρθρο του ο Κώστας Σημίτης ζητούσε άμεση δράση μετεκλογικά για να αποφευχθεί η δημιουργία τετελεσμένων από την Άγκυρα. Αντιστοίχως, μετά τις εκλογές, παρέμβαση με παρόμοια χροιά και σε υψηλούς τόνους άσκησε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής εγείροντας θέμα ανυποληψίας των ΗΠΑ και νωχελικής και άτολμης στάσης της ΕΕ. <br /> <br /> Η στάση Ευρώπης, ΗΠΑ και Ρωσίας <br /> <br /> Έτσι, ενώ η Ευρώπη αντιδρούσε νωχελικά, αντιλαμβανόμενη τη διαφορά στην ιεράρχηση των θεμάτων μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας, καθώς για τη νέα ελληνική κυβέρνηση το μεταναστευτικό -που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν ως μοχλό πίεσης- τέθηκε στην κορυφή της ατζέντας υπερβαίνοντας τα ενεργειακά και το κυπριακό. Η δυσαρμονία αυτή μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, όμως, έδωσε στην Άγκυρα τον απαραίτητο διπλωματικό χώρο, επιτυγχάνοντας με lobbying να επιβραδύνει την ανταπόκριση της ΕΕ στις προκλήσεις. <br /> <br /> Ιδιαίτερο ρόλο στις εξελίξεις φαίνεται ότι έπαιξε η συνεχιζόμενη πολιτική εμπλοκή στο Ισραήλ, καθώς το Τελ Αβίβ, έχει περιορίσει τις διεθνείς παρεμβάσεις του και η ανάφλεξη στον Λίβανο, καθώς ανάγκασε περιφερειακές δυνάμεις να υποβαθμίσουν την τουρκική απειλή και να επικεντρωθούν σε πιο επικίνδυνα για την ασφάλειά τους μέτωπα. <br /> <br /> Την τουρκική στρατηγική όμως κατέστησε εφικτή η Ρωσία, η οποία αντιδρά στον EastMed και απαντά στην Κύπρο, καθώς η Λευκωσία υλοποιεί ελιγμούς απομάκρυνσης από τη σφαίρα επιρροής του Κρεμλίνου, τρέποντας σε φυγή Ρώσους ολιγάρχες και αποπληρώνοντας πρόωρα δάνειο που είχε λάβει από τη Μόσχα την περίοδο της κρίσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ρωσία επέτρεψε το καλοκαίρι τη συμμετοχή ρωσικών ενεργειακών εταιριών σε σύμπραξη με τουρκικές σε έρευνες και γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, στέλνοντας έτσι σαφές μήνυμα ότι τάσσεται στο πλευρό της Άγκυρας. <br /> <br /> Τη δυναμική της Τουρκίας επέτεινε και η στάση των ΗΠΑ, καθώς η Ουάσιγκτον εγκατέλειψε τη σκληρή ρητορική κατά των τουρκικών προκλήσεων από το καλοκαίρι, όταν σε ανακοίνωσή το State Department υπαναχώρησε στο θέμα της κυπριακής ΑΟΖ, ζητώντας αποχώρηση των τουρκικών ερευνητικών σκαφών μόνο από τα κυπριακά χωρικά ύδατα. Η στρατηγική σημασία της Τουρκίας για τις ΗΠΑ και ο εναγκαλισμός Πούτιν-Ερντογάν, ανάγκασαν, σε μεγάλο βαθμό, Πεντάγωνο και State Department να συμπλεύσουν με τη στρατηγική του Ντόναλντ Τραμπ, αν και επεδείκνυαν απροθυμία. Η συνέχεια είναι λίγο ως πολύ γνωστή: Η προσέγγιση Τραμπ-Ερντογάν και τα “δώρα” Τραμπ στον Νετανιάχου, περιόρισαν την επιρροή και έπληξαν την αξιοπιστία των ΗΠΑ στην περιοχή, επιτρέποντας σε περιφερειακούς παίχτες να αμφισβητήσουν ευρύτερους σχεδιασμούς και να επιχειρήσουν να επιβάλουν τη δική τους ατζέντα. <br /> <br /> Τέλος, η στάση της Μεγάλης Βρετανίας με τις θολές και αναθεωρητικές δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, υπέρ των τουρκικών θέσεων, η υπαναχώρηση της ENI δύο φορές από έρευνες σε εγκεκριμένο οικόπεδο της κυπριακής ΑΟΖ, συμπαρασύροντας μάλιστα και τη γαλλική Total τη δεύτερη φορά, αποτέλεσαν τις τελευταίες ενδείξεις απώλειας του ελέγχου στην περιοχή. <br /> <br /> Η στρατηγική της Τουρκίας και τα λάθη της Ελλάδας <br /> <br /> Η επισημοποίηση των διεκδικήσεων στα δυτικά του 28ου μεσημβρινού, σε μια περιοχή που εκτείνεται δυνητικά από τα νότια της Ρόδου έως την Κρήτη, αποτελεί δυσάρεστη αλλά πλήρως αναμενόμενη εξέλιξη. Ο Ερντογάν έλαβε από νωρίς θέση κατά του Χαφτάρ, συνέβαλλε ενεργά στον εξοπλισμό της κυβέρνησης της Λιβύης και ενεπλάκη στον εμφύλιο πόλεμο σε πρωτοφανές επίπεδο. Ωστόσο, ούτε τότε αντέδρασε η διεθνής κοινότητα, νομιμοποιώντας τη δράση της Τουρκίας ως περιφερειακή υπερδύναμη με τη δυνατότητα να ποδηγετεί και να επιβάλλει αποτελέσματα. <br /> <br /> Η εισβολή της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ είναι τώρα σαφές ότι υποτιμήθηκε από την Ελλάδα και ιδιαίτερα στη μεταβατική πολιτική περίοδο, όταν το μέτωπο ατόνησε, οι πιέσεις κόπασαν και η προσπάθεια χαλιναγώγησης της Άγκυρας χαλάρωσε. Ταυτόχρονα, η προσπάθεια παρασκηνιακής προσέγγισης με τον Ταγίπ Ερντογάν, έστειλε εντελώς διαφορετικά μηνύματα στην ΕΕ, διευκολύνοντας την τουρκική στρατηγική διεμβολισμού της συναίνεσης για τον περιορισμό της. Ακόμα όμως και πριν τις εκλογές, μετά την παραίτηση του Νίκου Κοτζιά από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών το Μαξίμου είχε υπαναχωρήσει έναντι των σχεδιασμών για τη σταδιακή ανακήρυξη των 12 μιλίων, αρχής γενομένης από το Ιόνιο, υπό την πρόφαση ότι αλλάζει τον τρόπο και τη στρατηγική. Στην ουσία, όμως, η τότε κυβέρνηση παρέπεμψε το θέμα στις καλένδες για να αποφύγει νέες εντάσεις με την Άγκυρα και να μην αναγκάσει ΗΠΑ, Ρωσία και ΕΕ να πάρουν θέση. <br /> <br /> Η Τουρκία έχει αρχίσει να ξεδιπλώνει τη στρατηγική της στην Ανατολική Μεσόγειο από το 2014, όταν ο τότε αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων Νετσντέτ Οζέλ αναφερόταν για πρώτη φορά στην έννοια της «Γαλάζιας Πατρίδας», φτάνοντας σήμερα σε σημείο να στείλει τους συγκεκριμένους χάρτες στον ΟΗΕ. <br /> <br /> Παράλληλα, την περίοδο που μεσολάβησε, η Άγκυρα ενίσχυσε δραστικά τις δυνατότητες ερευνών και γεωτρήσεων, με την αγορά δύο πλωτών γεωτρύπανων και ερευνητικών σκαφών. Η εμπλοκή του πολεμικού ναυτικού στη συνεπικούρηση των πλοίων αυτών ΄δημιούργησε άλλη αίσθηση, καθώς αποτέλεσε σαφή επίδειξη δύναμης και άσκηση επιβολής. <br /> <br /> Οι κοινές ασκήσεις Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου και Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, δεν ήταν σε θέση να παράξουν αποτελέσματα χωρίς ουσιαστική στήριξη από τον Λευκό Οίκο ή/και συμμετοχή μεγάλων δυνάμεων της ΕΕ.<br /> <br /> <a href="https://www.crisismonitor.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ποιοί και πώς άδειασαν την Ελλάδα και βοήθησαν την Τουρκία στη Μεσόγειο

Ζήτημα αποδυνάμωσης της διεθνούς θέσης και ρόλου της Ελλάδας εγείρεται πλέον μετά από το αναπάντητο -από συμμάχους και εταίρους- μπαράζ κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η πέμπτη παγκόσμια δύναμη - Η διακήρυξη ανεξαρτησίας της Τουρκίας από τη Δύση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCTDktbhDsa3-VQM3_ZnTlzDrxwBzZ_omfUy3PN2WKLl-lijfBwnwlSWpwQeMc6YFQd5sGRyxvWGOJN-pg1Mebspmkc-753gNzZRiB-g1VrQAqdp0m77THoaddDUz9DFeis6I9lzGmz-0/s1600/erdogan-trump.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCTDktbhDsa3-VQM3_ZnTlzDrxwBzZ_omfUy3PN2WKLl-lijfBwnwlSWpwQeMc6YFQd5sGRyxvWGOJN-pg1Mebspmkc-753gNzZRiB-g1VrQAqdp0m77THoaddDUz9DFeis6I9lzGmz-0/s640/erdogan-trump.png" width="640" /></a></div> <br /><b> Γρίβας Κώστας</b><br />Δίχως υπερβολές, οι διεθνείς εξελίξεις των τελευταίων ημερών, με πρωταγωνιστή την Τουρκία, δείχνουν ότι η μορφή του διεθνούς συστήματος έχει πραγματοποιήσει ένα κβαντικό άλμα. Κρατώ βέβαια μία επιφύλαξη, μήπως και τυχόν υπάρξουν διορθωτικές ενέργειες από πλευράς των ΗΠΑ, που δεν το θεωρώ πιθανό. Αυτό που συνέβη τις τελευταίες ώρες είναι η ληξιαρχική πράξη θανάτου σε αυτό που θεωρούσαμε ως διεθνές σύστημα ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ. Ακόμα και άνθρωποι σαν και εμένα, αλλά και άλλοι συνάδελφοι που θεωρούσαμε δεδομένο ότι βρισκόμαστε σε έναν ξεκάθαρα πολυπολικό κόσμο όπου οι ΗΠΑ ήταν ένας εκ των ισχυρότερων παικτών παγκοσμίως, είχαμε κάνει λάθος. <br /><br />Από ό,τι φαίνεται, περνάμε από ένα ολιγαρχικό πολυπολικό σύστημα σε ένα πολύ πιο πληθωριστικό. Σε ένα σύστημα στην πραγματικότητα μικρομεσαίων δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων και των Αμερικανών, των Ρώσων, των Κινέζων. Κανένας εξ αυτών δεν έχει τη δυνατότητα –δεν μιλάμε πλέον για προθέσεις– να ελέγξει αποφασιστικά τα δρώμενα στον πλανήτη γενικώς και στη γειτονιά μας ειδικότερα.<br /><br />Έχουμε δηλαδή μία αποδιοργάνωση του διεθνούς συστήματος, όπως το γνωρίζαμε. Μέσα σε αυτό το νέο σύστημα που δημιουργείται, η Τουρκία, που το κάνει ήδη εδώ και πολλά χρόνια και το κάνει με επιτυχία, θέλει να εξελιχθεί σε έναν από τους πρωτεύοντες πόλους ισχύος του πλανήτη.<br /><br />Πριν από αρκετά χρόνια, σε ένα συνέδριο στην Ευρωβουλή, ένας Τούρκος συνάδελφος, διεθνολόγος, μου είχε πει ότι θέλουν να εξελιχθούν στην πέμπτη δύναμη του πλανήτη. Μετά τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Κίνα και την Ινδία. Το νούμερο πέντε να είναι η Τουρκία. Για να το επιτύχουν αυτό οι Τούρκοι "υποχρεούνται" να ελέγξουν ολοκληρωτικά και απόλυτα τον κρισιμότατης σημασίας χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου. <br /><br />Και αυτό γιατί ο χώρος αυτός, η Ανατολική Μεσόγειος γενικότερα και το Αιγαίο ειδικότερα, με βάση μία σειρά από αλλαγές που διαμορφώνονται στο διεθνές σύστημα, που είναι πάρα πολλές και δεν έχει νόημα να τις αναφέρουμε όλες, αναβαθμίζεται.<br /><br />Τουρκικές βλέψεις και γεωγραφία <br /><br />Ας τις παραθέσουμε απλώς: από την τήξη των αρκτικών πάγων και το άνοιγμα του Αρκτικού Κύκλου στη ναυσιπλοΐα μέχρι την περιβόητη BRI (Belt Road Initiative), που είναι ο νέος Δρόμος του Μεταξιού της Κίνας, διαμορφώνεται ένας νέος πλανήτης μέσα στον πλανήτη. Πρόκειται για ένα υποσύστημα κέντρο του οποίου είναι το Αιγαίο και ευρύτερα η Ανατολική Μεσόγειος, αυτό φαίνεται και γεωγραφικά. Παραφράζοντας λοιπόν τον Χάλφορντ Μακίντερ, όποιος ελέγξει αυτή την περιοχή βάζει σοβαρή υποψηφιότητα να γίνει ένας από τους κυρίαρχους του πλανήτη. <br /><br />Άρα, λοιπόν, είναι δεδομένο ότι μία Τουρκία που έχει τεράστιες αυτοκρατορικές βλέψεις, βλέπει ότι το διεθνές σύστημα αποσαθρώνεται και προκύπτει ένα παράθυρο ευκαιρίας, ωσότου αναδιατυπωθεί η νέα παγκόσμια αρχιτεκτονική. Είναι δεδομένο ότι θα επιχειρήσει (και ήδη το κάνει) να ακρωτηριάσει γεωπολιτικά την Ελλάδα και να εξαφανίσει γεωπολιτικά την Κυπριακή Δημοκρατία. Όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή περί στοχοθετήσεων και τακτικισμών των ΗΠΑ, είναι απλώς δικαιολογίες. <br /><br />Οι ΗΠΑ επαναδιατυπώνουν τη στρατηγική τους. Θέλουν να επικεντρωθούν στην αντιμετώπιση της Κίνας, κατανοούν ότι δεν μπορούν να τα βάλουν με τους πάντες και θέλουν να αφήσουν τοποτηρητές στον πλανήτη και να αποσυρθούν από όπου δεν έχουν άμεσο συμφέρον. Ωστόσο, πυρήνας αυτού που λέγαμε μονοπολικός κόσμος, δηλαδή της αντίληψης περί απόλυτης κυριαρχίας των ΗΠΑ, ήταν το γόητρο των ΗΠΑ. <br /><br />Αυτό ήταν μια φαντασιακή κατασκευή, για να χρησιμοποιήσουμε έναν όρο του συρμού, ότι οι ΗΠΑ μπορούν να ελέγξουν όλο τον πλανήτη. Αυτό δεν αποτελεί προϊόν παρθενογένεσης. Η Τουρκία ωστόσο ξεκίνησε να αποδομεί αυτή την αντίληψη εδώ και αρκετό καιρό, με σημαντικότερη ενέργεια την επιδεικτική έλευση των s-400 στην Τουρκία. Μπορούσε να γίνει πολύ πιο διακριτικά, αλλά δεν το προτίμησαν. Ήταν η πράξη διακήρυξης της ανεξαρτησίας της Τουρκίας από τη δυτική αρχιτεκτονική. Μία πράξη που έμεινε ατιμώρητη. <div> <br />Αποσαθρωμένος κόσμος, φιλόδοξη Τουρκία <br /><br />Έχουμε μία Τουρκία που επιδεικτικά δηλώνει ότι κάνει ό,τι θέλει και αγνοεί τις εντολές τόσο από τους Αμερικανούς και φυσικά από τους Ευρωπαίους, που δεν έχουν στρατηγική για την περιοχή. Έχουμε λοιπόν έναν αποσαθρωμένο κόσμο, όπως θα έλεγε και ο Κίσινγκερ, μέσα στον οποίο έχουμε και μία τρομακτικά φιλόδοξη Τουρκία. Βέβαια, η φιλοδοξία αυτή αποτελεί σε μεγάλο βαθμό προϊόν των δομικών της αδυναμιών. Είναι μία φυγή προς τα εμπρός. <br /><br />Προσπαθεί, δηλαδή, για ένα αυτοκρατορικό μέλλον να καθυποτάξει τα αντιφατικά στοιχεία της ταυτότητάς της σε έναν ενιαίο σκοπό, προκειμένου να μην αναπτυχθούν κεντρόφυγες τάσεις. Αλλά μέχρι στιγμής το καταφέρνει: Ο Ερντογάν και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης συγκεντρώνουν την τουρκική πλειοψηφία γύρω τους. <br /><br />Ανεξαρτήτως του τι θα συμβεί στη Συρία. Δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι θα τα καταφέρουν στρατιωτικά. Ανεξαρτήτως όμως αποτελέσματος, έχουν ήδη καταφέρει να προβάλλουν τον εαυτό τους ως αυτόφωτο και αυτόνομο πόλο ισχύος πρώτης γραμμής στο διεθνές Σύστημα και να ταπεινώσουν τις ΗΠΑ. <br /><br />Παρεμπιπτόντως, δεν μπορούμε να τα ρίχνουμε όλα στο ιδιόρρυθμο πρόσωπο του προέδρου Τραμπ. Δεν μπορούμε να λέμε από τη μία ότι στις ΗΠΑ δεν κυβερνάει ο πρόεδρος, αλλά υπάρχει ένα βαθύ κράτος που ελέγχει τα πράγματα. Και από την άλλη να λέμε ότι ο Τραμπ κάνει ό,τι θέλει, κι αν ήταν ένας άλλος πρόεδρος, π.χ. ο Ρήγκαν, δεν θα ήταν έτσι τα πράγματα. <br /><br />Είναι δεδομένο ότι ο Τραμπ προσπαθεί, μέσω της ιδιορρυθμίας του, να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα και να καταφέρει να τραβήξει τις ΗΠΑ μακριά από τις περιοχές εκείνες που θεωρούν ότι δεν πρέπει να έχουν πια αυξημένη παρουσία, χωρίς να υποστεί μεγάλο πλήγμα το γόητρό τους. Πράγμα όμως που δεν καταφέρνει. Αυτή η παραδοχή έχει μεγάλη σημασία για την Ελλάδα και θα εξηγήσω τον λόγο -και όχι μόνο- στο επόμενο μέρος της ανάλυσης μου.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η πέμπτη παγκόσμια δύναμη - Η διακήρυξη ανεξαρτησίας της Τουρκίας από τη Δύση

Γρίβας Κώστας Δίχως υπερβολές, οι διεθνείς εξελίξεις των τελευταίων ημερών, με πρωταγωνιστή την Τουρκία, δείχνουν ότι η μορφή του διεθνού...

Διαβάστε την συνέχεια

Το τουρκικό σχέδιο με δυο άξονες: Πρώτο βήμα συζήτηση Ενεργειακών, Αιγαίου και Κυπριακού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLtrs8KbsTi409wx45JR61l0Ref7whEfZ0jTRF_0xqL2wGDzqB2L_m1wUXdpMkwx5A8hLkjYTOHQU8eLOe4DCEc-JJJn2lIe1Fvs97jIorYY5jbF8LQSkzIU3tz6_nTqelc6YUwKXzLRM/s1600/ERDOGAN.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="707" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLtrs8KbsTi409wx45JR61l0Ref7whEfZ0jTRF_0xqL2wGDzqB2L_m1wUXdpMkwx5A8hLkjYTOHQU8eLOe4DCEc-JJJn2lIe1Fvs97jIorYY5jbF8LQSkzIU3tz6_nTqelc6YUwKXzLRM/s640/ERDOGAN.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ <div> Τεντώνει το σχοινί η Άγκυρα προκαλώντας αναταράξεις σε όλη την περιοχή, εστιάζοντας την προσοχή στα ενεργειακά, υποβαθμίζοντας το Κυπριακό, το οποίο εντάσσει σε έναν σχεδιασμό πακετοποίησης της περιοχής. </div> <div> <br /></div> <div> Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές, η κατοχική Τουρκία κινείται σε δύο άξονες του ιδίου σχεδίου επέκτασής της. Ο πρώτος άξονας, που ο Ερντογάν θεωρεί ευκολότερο αφορά την Ελλάδα, την Κύπρο και με αυτήν επιχειρείται η πακετοποίηση Κυπριακού, ενεργειακών και ελλαδοτουρκικών. </div> <div> <br /></div> <div> Όπως συναφώς πληροφορούμαστε, η Άγκυρα υλοποιεί έναν σχεδιασμό επιβολής, που χαρακτηρίζεται από ένταση και νέα τετελεσμένα. Η κορύφωση των προκλήσεων, το συνεχές φλερτάρισμα με θερμό επεισόδιο (χωρίς αυτό να είναι επιδίωξη, αλλά μπορεί να προκύψει από ατύχημα), θα σύρει, σύμφωνα με τον τουρκικό σχεδιασμό, Ελλάδα και Κύπρο σε διάλογο με τουρκικούς όρους. </div> <div> <br /></div> <div> Με όπλο την ισχύ και έχοντας στο χέρι τετελεσμένα θεωρεί πως πετύχει θα διά του εκφοβισμού το στόχο της. Το τουρκικό ερευνητικό σκάφος OrusReis το οποίο βρίσκεται δυτικά της Κύπρου, έχει δεσμεύσει παράνομα για έρευνες περιοχή που φθάνει τρεις φορές περίπου όσο η έκταση της Κύπρου. Η περιοχή αυτή βρίσκεται σε κυπριακή θάλασσα αλλά και τουρκική. Δεν εισήλθε ακόμη σε ελληνική θαλάσσια περιοχή και φαίνεται πως τούτο αποτελεί, επί του παρόντος, πολιτική επιλογή του καθεστώτος, αν και το περασμένο καλοκαίρι πύκνωναν οι πληροφορίες για έρευνες κοντά στο Καστελόριζο. </div> <div> <br /></div> <div> Η τακτική έναντι της Ελλάδος φαίνεται ότι σιγά-σιγά αλλάζει με πρώτο βήμα να θεωρείται η υπογραφή «μνημονίου συνεργασίας»,μεταξύ του Τούρκου προέδρου Ερντογάν και του Φαγέζ αλ Σαράζ, που είναι επικεφαλής της λιβυκής «κυβερνήσεως εθνικής ενότητας»( μιας από τις δυο κυβερνήσεις). </div> <div> Το μνημόνιο θεωρείται… προειδοποιητική βολή για οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, αν και το εγχείρημα δεν είναι τόσο εύκολο. </div> <div> <br /></div> <div> Ο δεύτερος άξονας, αφορά ένα ευρύτερο σχεδιασμό, που καλύπτει Ελλάδα και Κύπρο αλλά τις εντάσσει σε μια μεγάλη εικόνα με άλλες χώρες της περιοχής. Σε αυτό τον σχεδιασμό εντάσσεται η Κύπρος, η Συρία, η Αίγυπτος, η Λιβύη και η Ελλάδα (Αιγαίο) και άλλες χώρες (Βαλκάνια), στις οποίες ενισχύει την επιρροή της η Άγκυρα. </div> <div> <br /></div> <div> Όπως αναφέρουν ενημερωμένες πηγές, η Άγκυρα κινείται είτε να αποκτήσει νέα εδάφη (υπενθυμίζεται ο στόχος του 2023 για «μεγαλύτερη Τουρκία»), είτε να θέσει υπό την επιρροή της τρίτες χώρες (φινλανδοποίηση). Δείπνα, καλό φαγητό και Κυπριακό Στο Βερολίνο, πάντως, την περασμένη Δευτέρα η Άγκυρα άφησε τα ίχνη της στο δείπνο των τριών (Γκουτέρες, Αναστασιάδη και Ακιντζί). </div> <div> <br /></div> <div> Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες και η σύμβουλος του, Τζέιν Χολ Λουτ, επέλεξαν να ικανοποιήσουν το τουρκικό αίτημα για πάγωμα των εξελίξεων μέχρι τουλάχιστον τον ερχόμενο Μάιο. Παρά τους αρχικούς σχεδιασμούς για τη σύγκληση άτυπης πενταμερούς διάσκεψης το Δεκέμβριο, τούτο εγκαταλείφθηκε από τον ΟΗΕ καθώς θεωρήθηκε πως αυτό θα ενοχλούσε ένα βασικό παίκτη, την κατοχική Τουρκία. </div> <div> <br /></div> <div> Βεβαίως εάν αυτό το έθετε ως αίτημα η Λευκωσία, τη μετάθεση δηλαδή των εξελίξεων για αργότερα, θεωρείται δεδομένο ότι θα κατηγορείτο για άρνηση συνεργασίας. Στο Βερολίνο, ικανοποιήθηκε, επίσης, η θέση της κατοχικής Τουρκίας ότι η σύνθεση της άτυπης πενταμερούς θα είναι πέντε συν τα Ηνωμένα Έθνη, θέτοντας εκτός παιχνιδιού την Ε.Ε. Η θέση της Λευκωσίας για σύνθεση τύπου Κραν Μοντάνα και σύγκληση άτυπης πενταμερούς το συντομότερο(!) δεν υιοθετήθηκε. Πισωγύρισμα θεωρείται και το γεγονός ότι τέθηκε ως στόχος η επίτευξη στρατηγικής συμφωνίας,δηλαδή η ενδιάμεση λύση. Μια τέτοια προσέγγιση παραπέμπει στο σενάριο να «κλειδώσει» ένα πλαίσιο χωρίς να υπάρχει τελική συμφωνία.</div> <div> <br /></div> <div>  Εκείνο που φαίνεται να ευνοεί ο ΟΗΕ είναι να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο, όπως για παράδειγμα οι ιδέες Γκάλι του 1992. Θα αφεθούν, δηλαδή, οι λεπτομέρειες για τη συνέχεια, ωστόσο είναι προφανές πως θα βρεθεί το Κυπριακό στο σημείο που «δεν θα έχει επιστροφή». Επιδίωξη των Ηνωμένων Εθνών είναι να περιορίσουν το χρόνο των συζητήσεων και να στηριχθούν οι εμπλεκόμενοι στο πλαίσιο Γκουτέρες. Στο δείπνο του Βερολίνου, ο Μουσταφά Ακιντζί επέμεινε σε μια πιο συγκεκριμένη διατύπωση στο θέμα πολιτικής ισότητας. Ζητούσε σαφή αναφορά σε «θετική ψήφο». </div> <div> <br /></div> <div> Αυτό μπορεί να μην έχει γίνει ευθέως αλλά με τις αναφορές σε έκθεση του Γ.Γ. του ΟΗΕ 1990 και στο ψήφισμα 761/1991 διασφαλίζεται διά της εποικοδομητικής ασάφειας και των διαφορετικών ερμηνειών των επίσημων εγγράφων του ΟΗΕ. Σημειώνεται συναφώς πως όταν ο Ακιντζί στη συνάντηση της 9ης Αυγούστου στην Κύπρο είχε ζητήσει συγκεκριμένη διατύπωση για την πολιτική ισότητα. Ο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είχε, ωστόσο, ζητήσει ως αντιστάθμισμα αναφορά στο θέμα των εγγυήσεων και της Ασφάλειας. Διατύπωση για την πολιτική ισότητα υπάρχει στη δήλωση Γκουτέρες, αναφορά στα θέματα της Ασφάλειας όχι. </div> <div> <br /></div> <div> Είναι πρόδηλο πως για την Τουρκία, της οποίας κάνουν τα χατίρια οι Οηέδες και όχι μόνο αυτοί, το Κυπριακό μπορεί να συζητηθεί μόνο ως πακέτο με τα ενεργειακά και τα ελλαδοτουρκικά. ΕΚΒΙΑΣΕ ΚΑΙ ΑΠΕΣΠΑΣΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ .</div> <div> <br /></div> <div> Κίνησε… γη και ουρανό ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ζήτησε από τους συνεργάτες του να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να υπογραφεί το μνημόνιο συνεργασίας με τη Λιβύη. Όπως συναφώς έχει αναφερθεί από ενημερωμένες πηγές, ο Ερντογάν όταν αρχικά οι Λίβυοι είχαν επιφυλάξεις, τους διαμήνυσε πως εάν δεν ικανοποιούσαν το αίτημά του τότε η Τουρκία θα σταματούσε τη βοήθεια, οικονομική και στρατιωτική, που προσφέρει στο καθεστώς της λιβυκής «κυβερνήσεως εθνικής ενότητας». </div> <div> <br /></div> <div> Αυτός ο εκβιασμός σαφώς και έπιασε τόπο, καθώς ο Φαγέζ αλ Σαράζ έσπευσε και υπέγραψε το μνημόνιο. Σημειώνεται συναφώς ότι η Λιβύη έχει δύο διαφορετικές κυβερνήσεις που βρίσκονται σε εμφύλιο. Η «κυβέρνηση εθνικής ενότητας» με τον Φαγέζ αλ Σαράζ, που έχει έδρα την Τρίπολη, αναγνωρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη. Μια</div> <div> δεύτερη κυβέρνηση βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της χώρας με τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ. Ο Χαφτάρ έχει διεθνή υποστήριξη από μια σειρά από χώρες, μεγάλου βεληνεκούς, όπωςη Ρωσία, αλλά και η Γαλλία.</div> <div> <br /></div> <div>  ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΑ </div> <div> <br /></div> <div> Δεν πτοείται η κατοχική Τουρκία. Επιχειρεί να εδραιώσει τις παράνομες κινήσεις της εντός της νεκρής ζώνης επιβάλλοντας νέα τετελεσμένα. Σύμφωνα με πληροφορίες, στις 25 Σεπτεμβρίου, ο κατοχικός στρατός προχώρησε στην έναρξη εργασιών για την κατασκευή στρατιωτικού φυλακίου ή ενδεχομένως και φυλακίου-πύλης, εντός της περιοχής των Στροβιλιών. Η κατασκευή, από μπετόν, έγινε νοτίως του οικισμού προς τις Βρετανικές Βάσεις. Οι εργασίες περατώθηκαν προ δεκαημέρου περίπου και στη συνέχεια τοποθετήθηκαν αστυνομικοί του ψευδοκράτους. </div> <div> <br /></div> <div> Οι τελευταίοι έχουν αναλάβει καθήκοντα ελέγχου των διερχομένων αποκόπτοντας και διά του κτίσματος αυτού, που είναι σημείο ελέγχου, τον οικισμό των Στροβιλιών, στον οποίο διαμένουν Ελληνοκύπριοι, από τις ελεύθερες περιοχές. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στις 21 Νοεμβρίου, μερικά 24ωρα δηλαδή, πριν από το δείπνο Γκουτέρες, Αναστασιάδη και Ακιντζί στο Βερολίνο, το φυλάκιο και την περιοχή επισκέφθηκε ο νέος διοικητής των κατοχικών δυνάμεων, Sezay Öztürk. Ο τελευταίος φαίνεται να έτυχε ενημέρωσης από τους τοπικούς στρατιωτικούς διοικητές. Είναι προφανές πως ο αρχηγός του Αττίλα έχει εισέλθει στις ελεύθερες περιοχές, επιθεώρησε το φυλάκιο, το οποίο αποτελεί μέρος του σχεδιασμού για την επιβολή νέων τετελεσμένων στη νεκρή ζώνη.</div> <div> <br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Το τουρκικό σχέδιο με δυο άξονες: Πρώτο βήμα συζήτηση Ενεργειακών, Αιγαίου και Κυπριακού

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ  Τεντώνει το σχοινί η Άγκυρα προκαλώντας αναταράξεις σε όλη την περιοχή, εστιάζοντας την προσοχή στα ενεργειακά, υπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μια δραματική έκκληση του «Πατέρα» της ΑΟΖ στον κ. Μητσοτάκη και τον στρατηγό αλ Σίσι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKiXOCBAcNclGhI6Fc1WXdAEdfxSdzLtchrUOcrkAlCdyEuTjAPet6VVNVIZOz0-xCiYAJITVcVunlpeX-eiIbG-hld3N8rioGWM_mKcvU4clVz2qnbeCo3SRBZuDHhX6gR7p9gPWj6gM/s1600/kastelorizo-aigaio-ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKiXOCBAcNclGhI6Fc1WXdAEdfxSdzLtchrUOcrkAlCdyEuTjAPet6VVNVIZOz0-xCiYAJITVcVunlpeX-eiIbG-hld3N8rioGWM_mKcvU4clVz2qnbeCo3SRBZuDHhX6gR7p9gPWj6gM/s640/kastelorizo-aigaio-ellada.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης έστειλε, προχθές, μια δραματική έκκληση προς τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Αιγύπτου. <div> <br /></div> <div> Συγκεκριμένα έγραψε: <i>«Πρωθυπουργέ Μητσοτάκη και Στρατηγέ Αλ Σίσι, σταματείστε να διαμαρτύρεστε για την Συμφωνία της Τουρκίας με την Λιβύη. Η απάντηση είναι μόνο μια: ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΙΣ ΑΟΖ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΣΑΣ! Έχετε, για χρόνια τώρα, στα συρτάρια σας τις γεωγραφικές συντεταγμένες. Στείλτε τες στα Ηνωμένα Έθνη. Τώρα θα φανεί τι είδους ηγέτες είστε.»</i> </div> <div> <br /></div> <div> Παρακολουθoούμε, για 37 ολόκληρα χρόνια, την απελπισμένη προσπάθειά του κυρίου καθηγητή να πείσει τις ελληνικές κυβερνήσεις, από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου, για την σημασία της ανακήρυξης και οριοθέτησης της ελληνικής ΑΟΖ. </div> <div> <br /></div> <div> Η αξία του έχει ήδη αναγνωριστεί από το μαρτυρικό νησί της Κύπρου. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι επηρέασε με τα γραψίματά του τον αείμνηστο Τάσσος Παπαδόπουλο και ανακήρυξε την κυπριακή ΑΟΖ το 2004. Ο παρακάτω χάρτης δείχνει την οριοθέτηση των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Αιγύπτου και δείχνει, επίσης ξεκάθαρα, ότι η Τουρκία βάσει της UNCLOS δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο και ούτε κατά διάνοια με τη Λιβύη.</div> <div> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/AOZ-EGYPT-GREECE-KARYOTHS01.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="650" height="378" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/AOZ-EGYPT-GREECE-KARYOTHS01.png" width="640" /></a></div> <div>     <i>ΧΑΡΤΗΣ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΟΖ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΑΙΓΥΠΤΟΥ </i></div> <div> <br /></div> <div> Ο καθηγητής συνεχίζει σήμερα να δίνει την μοναχική του μάχη καθώς είναι από την πάστα των ανθρώπων που δεν δειλιάζουν και δεν το βάζουν κάτω. Από την πτώση της δικτατορίας πέρασαν πέντε δεκαετίες και στην αγάπη του για την Ελλάδα και τον Ανδρέα Παπανδρέου προστέθηκε σιγά σιγά και το πάθος του για την ΑΟΖ. Όσο περνούσαν τα χρόνια, συνέχιζε να γράφει βιβλία και άρθρα, στα ελληνικά και στα αγγλικά, για το Δίκαιο της Θάλασσας και για την ΑΟΖ αλλά νομίζω ότι δεν τον διάβαζε κανείς. </div> <div> <br /></div> <div> Ειλικρινά λυπούμαστε που κάποιοι προσπάθησαν να μειώσουν τον Θόδωρο Καρυώτη και τον χαρακτήρισαν ΑΟΖλογούντα, για να καλύψουν την θέση τους για την έννοια της υφαλοκρηπίδας η οποία συμβαδίζει με τις τουρκικές θέσεις. Οι Τούρκοι θέλανε πάντα να μιλούν μόνο για την υφαλοκρηπίδα και ποτέ για την ΑΟΖ και οι Έλληνες «υπερπατριώτες» τους ακολουθούσαν σε αυτή την απαράδεκτη γραμμή. </div> <div> <br /></div> <div> Αρκετοί μάλιστα προσπάθησαν να μας πείσουν ότι ο Καρυώτης είναι οικονομολόγος και όχι νομικός και, επομένως δεν γνωρίζει τίποτα από ΑΟΖ, ξεχνώντας ότι από την ονομασία της «Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη” έχει, κυρίως, μια οικονομική διάσταση. Αλλά την αποστομωτική απάντηση, στους οπαδούς της υφαλοκρηπίδας, την έδωσε ο Καρυώτης στις 20 Ιουνίου 2013 στο Oxford Style Debate που διοργάνωσε το περιοδικό ECONOMIST για την ΑΟΖ με μονομάχους τους καθηγητές Χρήστο Ροζάκη και Θεόδωρο Καρυώτη. </div> <div> <a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/DEBATE-ROZAKIS-KARYOTHS01-1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="798" height="480" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/12/DEBATE-ROZAKIS-KARYOTHS01-1.jpg" width="640" /></a></div> <div> Ο παρακάτω πίνακας δεν χρειάζεται ιδιαίτερης ερμηνείας. Δείχνει τον θρίαμβο της ΑΟΖ έναντι της υφαλοκρηπίδας. Περίμενα την άλλη ημέρα οι εφημερίδες να έγραφαν για τον θρίαμβο του Καρυώτη. Δεν ανέφεραν τίποτα ….. Μια από τις μεγαλύτερες προσφορές του ήταν, επίσης, όταν έφερε στο προσκήνιο το ξεχασμένο Καστελόριζο.</div> <div> <br /></div> <div>  Οι Τούρκοι κοίμιζαν τους Έλληνες για χρόνια και δεν συνομιλούσαν ποτέ για κάτι άλλο εκτός του Αιγαίου. Αλλά ο καθηγητής μας έδειξε την σημασία αυτού του ακριτικού νησιού, διότι στο τρίγωνο Καστελόριζο-Κρήτη-Κύπρος υπάρχουν μεγάλες ποσότητες υδρογονανθράκων τις οποίες εποφθαλμιά ο Ερντογάν και η παρέα του. </div> <div> <br /></div> <div>  Η πιο κρίσιμη αξία του Καστελόριζου είναι το γεγονός ότι μαζί με την Στρογγύλη αποτελούν τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας με την Κύπρο. Χωρίς αυτά η Ελλάδα δεν έχει θαλάσσια σύνορα με το μαρτυρικό νησί. Όλα αυτά τα χρόνια όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον αγνοούν. Αλλά έχουμε την εντύπωση ότι μετά τις τελευταίες ραγδαίες εξελίξεις, σύντομα, θα δικαιωθεί.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Μια δραματική έκκληση του «Πατέρα» της ΑΟΖ στον κ. Μητσοτάκη και τον στρατηγό αλ Σίσι

Ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης έστειλε, προχθές, μια δραματική έκκληση προς τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Αιγύπτου.  Συγκεκριμέν...

Διαβάστε την συνέχεια

«Χρυσάφι» & «σφαίρες» νότια της Κρήτης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJj-UqDC4Z3QRacxn8i2ia1H0JxRsHNTh0Ey_Aipq9fQt8glDJGpgSUAF2RaCBxowq1vqAbqAG7H_tk8G8mcdoaY-72pByFUeLd8ZLEALUecVxDBCuz2LhLrbQz7dDV4cS5L6SRiZE4Zw/s1600/Screenshot.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="883" data-original-width="1600" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJj-UqDC4Z3QRacxn8i2ia1H0JxRsHNTh0Ey_Aipq9fQt8glDJGpgSUAF2RaCBxowq1vqAbqAG7H_tk8G8mcdoaY-72pByFUeLd8ZLEALUecVxDBCuz2LhLrbQz7dDV4cS5L6SRiZE4Zw/s640/Screenshot.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Τούρκος καθηγητής: «Τα αποθέματα φ/α αγγίζουν τα 3 τρισ. δολάρια» – «Η Τουρκία κάνει ότι και στη Συρία»</span></h3> Στα τρία τρισ. δολάρια φέρεται να ανέρχεται η αξία των αποθεμάτων φυσικού αερίου νοτίως της Κρήτης, και φυσικά η Τουρκία δεν μπορεί να μην τα διεκδικήσει με κάθε παράνομο μέσο, παραβιάζοντας όσα ορίζει το Διεθνές Δίκαιο. <br /> <br /> Οι Τούρκοι στοχοποιούν ελληνικές περιοχές πλέον, με μοναδικό σκοπό την υφαρπαγή των ενεργειακών αποθεμάτων, και τα προσφάτως υπογεγραμμένα μνημόνια με την ισλαμιστική κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη αποτελούν μέρους ακριβώς αυτού του σχεδίου. <br /> <br /> Ο Τούρκος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου της Άγκυρας, Μεχμέτ Ακίφ Κιρετσί, μίλησε στο CNN Türk σχετικά με το μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης για τα θαλάσσια σύνορα και την ασφάλεια, αποκαλύπτοντας τους σκοπούς της Άγκυρας, παραδεχόμενες ότι η τακτική της χώρας του είναι αντίστοιχη με την τακτική που ακολούθησε η Τουρκία στη Συρία. <br /> <br /> Ο καθηγητής αναφέρει ότι η οικονομική αξία της περιοχής αγγίζει τα 3 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ σημειώνει πως σε μια τέτοια οικονομική δραστηριότητα η Τουρκία φαίνεται να μην έχει κάποια θέση στο κάδρο. <br /> <br /> Συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής: «Εδώ υπάρχει μια οικονομική αξία περίπου 3 τρισ. δολαρίων, δηλαδή υπάρχει μια πηγή φυσικού αερίου που ξεπερνά τα 3 τρισ. δολάρια μαζί με τα υπάρχοντα, αλλά και τα αποθέματα που έχουν βρεθεί, και αυτή η πηγή θα διατεθεί στην παγκόσμια αγορά. Σε μια τέτοια επομένως οικονομική δραστηριότητα η Τουρκία φαίνεται να μην έχει κάποια θέση στο κάδρο». <br /> <br /> Αναφορικά με το δικαίωμα υφαλοκρηπίδας των νησιών και ειδικά για το τρίγωνο των 8.900 τ.χλμ κάτω από την Κρήτη που διεκδικεί η Τουρκία με το μνημόνιο, ο Τούρκος καθηγητής απαντά αρνητικά. <br /> <br /> «Για να έχει η Κρήτη δική της αποκλειστική οικονομική ζώνη, θα έπρεπε να υπάρχει εδώ μία δομή που να μπορεί να σταθεί μόνη της στα πόδια της. Για την Κύπρο δεν τίθεται θέμα. Η Κύπρος, άλλωστε, είναι ήδη αναγνωρισμένη και αναγνωρίζεται ως ένα ξεχωριστό κράτος και ως μία ξεχωριστή πολιτική δομή, ενώ η Κρήτη είναι ένα νησί. Δηλαδή, αν υιοθετούσαμε αυτή τη λογική και αυτή την άποψη στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, δεν μένει μέρος για άλλες χώρες. Η Τουρκία, για παράδειγμα, δεν μπορεί να κάνει κάτι αν υιοθετήσουμε αυτή τη λογική στο Αιγαίο. <br /> <br /> Άλλα το διεθνές δίκαιο μας λέει… Αλλά, φυσικά, η απέναντι πλευρά δεν δίνει σημασία σε αυτό, ότι το νησί μπορεί να χρησιμοποιήσει την περιοχή γύρω του, έχει το δικαίωμα. Αλλά αν δεχτούμε ότι τα νησιά αυτά έχουν ΑΟΖ, φανταστείτε το, τότε η γραμμή αυτή (της ΑΟΖ) θα φτάσει μέχρι την ξηρά μας. <br /> <br /> Η Τουρκία αυτήν τη στιγμή κάνει ό,τι έκανε με την επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» στη Συρία. Έτσι και αυτή η συμφωνία με τη Λιβύη αποτελεί μία παρόμοια κίνηση, αλλά στη θάλασσα… Κοιτάξτε, το ξαναλέω, δεν είναι απειλή εναντίον κανενός, αλλά προσπαθώ να πω στον κόσμο ότι, προκειμένου να σταματήσουμε με διπλωματικά και στρατιωτικά μέσα τις απειλές εναντίον μας, είναι απαραίτητο και υποχρεωτικό να συνδράμουν κάποιοι την Τουρκία».<br /> <br /> <iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="366" scrolling="no" src="https://www.cnnturk.com/player/embed/5de0e2adbf214412f429ac55" style="box-sizing: border-box;" width="650"></iframe><br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Χρυσάφι» & «σφαίρες» νότια της Κρήτης

Τούρκος καθηγητής: «Τα αποθέματα φ/α αγγίζουν τα 3 τρισ. δολάρια» – «Η Τουρκία κάνει ότι και στη Συρία» Στα τρία τρισ. δολάρια φέρεται ν...

Διαβάστε την συνέχεια