Ποιοι είναι «φίλοι και σύμμαχοι» στην πραγματικότητα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="maciavelius 10.4" class="attachment-post-thumbnail wp-post-image" height="320" src="http://rizopoulospost.com/wp-content/uploads/2013/04/maciavelius-10.4.jpg" width="500" /></div> <br /> <br /> <br /> Οι αγκαλιές και τα φιλιά της Μέρκελ και του Πούτιν, θα πρέπει να έδειξαν και στους πλέον αδαείς περί των γεωπολιτικών ισορροπιών, πως ζούμε σε έναν κόσμο απείρως πολυπλοκότερο από τις απλουστεύσεις που ενίοτε μας αρέσει να πιστεύουμε. Πρέπει να ενώσεις πολλές «τελίτσες» για να δεις τη «μεγάλη εικόνα» του παγκόσμιου συστήματος και εν πάση περιπτώσει δεν είναι σοφό να αντιδρά κανείς με συναισθηματικό αυθορμητισμό. <br /> Έτσι, όσοι στην Κύπρο πίστευαν πως το «ξανθό γένος» θα βάλει πλάτη, ξανάζησαν την απογοήτευση των «Ορλοφικών». Το δίδαγμα της ιστορίας είναι πως η Ρωσία διαπραγματεύεται τα δικά της «καλά και συμφέροντα» και τα περί «αδερφών Ορθοδόξων» είναι καλά για να κλείνουν τουριστικά πακέτα στα μοναστήρια της Ελλάδας αλλά μέχρις εκεί. <br /> «Ρωσία και η Γερμανία είναι τόσο στενά συνδεδεμένες που είναι απλώς καταδικασμένες να παραμείνουν εταίροι και φίλοι» έγραψε παραμονές της επίσκεψης Πούτιν στο Ανόβερο ο Φιόντορ Λουκιάνοφ, αρχισυντάκτης του περιοδικού «Η Ρωσία στην Παγκόσμια Πολιτική». Και πράγματι αυτό προσπάθησαν να επιβεβαιώσουν τόσο η Μέρκελ όσο και ο Πούτιν στο προσωπικό τους τετ α τετ. <br /> Κάποιοι μάλιστα πάνε ακόμη και πιο μακριά υποστηρίζοντας πως οι μεγάλοι χαμένοι των δύο παγκοσμίων πολέμων αλλά και του Ψυχρού πολέμου αξιοποιούν τους «πονοκεφάλους» των ΗΠΑ σε άλλα θερμά σημεία του πλανήτη ( Ιράν, Β. Κορέα) για να επεκτείνουν την επιρροή τους στην Ανατολική Μεσόγειο και να διαμορφώσουν καταστάσεις που εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα. Μέσα σε αυτό τον πολύπλοκο κόσμο τα πράγματα δεν είναι σχεδόν ποτέ όπως φαίνονται.<br /> Σκεφτείτε για παράδειγμα, αν όλα πήγαιναν καλά με τη συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ ποιος θα έχανε τεράστια έσοδα από την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου; Μα, ασφαλώς η Ρωσία. Σταδιακά η ροή ενεργειακών πόρων από τη λεκάνη μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ θα μπορούσε να οδηγήσει σε απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό ενεργειακό μονοπώλιο. Και οι Ρώσοι δεν θα έχαναν μόνον λεφτά αλλά και ένα σημαντικό κεφάλαιο επιρροής, ειδικά στις δημοκρατίες που βρίσκονται σήμερα υπό την απόλυτη εξάρτηση της ρωσικής ενέργειας, όπως η Ουκρανία. <br /> Δεν ξέρω λοιπόν αν βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ (το γνωστό σύμφωνο μη επίθεσης και διαμοίρασης σφαιρών επιρροής μεταξύ Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας και ΕΣΣΔ) πάντως η Γερμανία ανέλαβε την οικονομική και πολιτική αποσταθεροποίηση της Κύπρου και απ’ ότι φαίνεται και της Ελλάδας. <br /> «Το δέντρο γνωρίζεται από τους καρπούς» λέει η γνωστή ευαγγελική ρήση. Φαίνεται πως οι καρποί της κυπριακής αποσταθεροποίησης (οσονούπω και της ελληνικής, όπως διαφαίνεται) ευνοούν στρατηγικές επιδιώξεις τόσο των Γερμανών όσο και των Ρώσων, ενώ αντίθετα είναι παντελώς ανεπιθύμητοι για ΗΠΑ και Ισραήλ, καθώς θα τους δημιουργούσαν αξεπέραστα προβλήματα στο όποιο σχέδιο επίθεσης κατά του Ιράν. <br /> Για άλλη μια φορά στη νεώτερη ιστορία μας, είμαστε υποχρεωμένοι ως έθνος να σκεφτούμε με περίσκεψη και ψυχραιμία ποιοι είναι στην πραγματικότητα οι «φίλοι και σύμμαχοι». <br /> <br /><a href="http://rizopoulospost.com/" target="_blank">πηγή</a>

Ποιοι είναι «φίλοι και σύμμαχοι» στην πραγματικότητα;

Οι αγκαλιές και τα φιλιά της Μέρκελ και του Πούτιν, θα πρέπει να έδειξαν και στους πλέον αδαείς περί των γεωπολιτικών ισορροπιών, πω...

Διαβάστε την συνέχεια

ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ. Οι Γερμανοί θέλουν οτιδήποτε πολύτιμο στην Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEh-9d1USPsC3R-7IYbYjvf2dfuUrz_nPY9t3-0VJZQ7MkajjVfo6TXpOsUpkEuPsEiPf5wTg1I-0nbROHRJxAU16ys0pF69ZQfXcKl0fyBs2E9RwLpKftv0OGuPMZ-VKQYSsruVyf0P4iRS=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEh-9d1USPsC3R-7IYbYjvf2dfuUrz_nPY9t3-0VJZQ7MkajjVfo6TXpOsUpkEuPsEiPf5wTg1I-0nbROHRJxAU16ys0pF69ZQfXcKl0fyBs2E9RwLpKftv0OGuPMZ-VKQYSsruVyf0P4iRS=" width="500" /></a></div> <br /> <b>«Υπάρχουν άνθρωποι στη Γερμανία που θέλουν να αποκτήσουν οτιδήποτε πολύτιμο υπάρχει στην Ελλάδα, επιβάλλοντας συνθήκες οικονομικής σκλαβιάς και ψυχολογική πίεση στους Έλληνες». Αυτό εκτιμά ο κορυφαίος αμερικανός φιλόσοφος Νόαμ Τσόμσκι, ο οποίος μιλώντας στο Δουβλίνο, στο φιλανθρωπικό ίδρυμα RDS, αναφέρθηκε στην κρίση στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στην κατάσταση της Ελλάδας.</b><br /> Ο κ. Τσόμσκι πρότεινε τη δημιουργία μετώπου Ελλάδας, Ισπανίας, Πορτογαλίας και Ιταλίας προκειμένου ο Νότος να βάλει ένα φρένο στις «απάνθρωπες διεκδικήσεις του Βορρά», ενώ υπογράμμισε πως τώρα είναι η ευκαιρία να γίνει κάτι τέτοιο, επειδή ο αντιγερμανισμός βρίσκεται σε έξαρση, κάτι που αφήνει περιθώρια σοβαρών διεκδικήσεων.<br /> Επίσης αναφέρθηκε στο αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριμένα του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είχε ζητήσει τη στήριξη της Ελλάδας από τις Βρυξέλλες, όπως έγινε με την Δυτική Γερμανία του 1953, όταν η Δύση αποφάσισε να τη βοηθήσει, τη στιγμή που κατέρρεε, χαρακτηρίζοντάς το «σωστό».<br /> Επιπρόσθετα άφησε αιχμές για τους χειρισμούς του Μάριο Ντράγκι και επιτέθηκε στις κυβερνήσεις της ΕΕ, λέγοντας πως είναι επόμενο να διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός της Ένωσης, με τις πολιτικές λιτότητας που ακολουθούνται, καθώς οδηγούν στην καταστροφή.<br /> Τέλος μιλώντας για την Ιρλανδία είπε: «Η πολιτική εδώ είναι να αθωώνουμε τους εγκληματίες και να αφήνουμε όλο το βάρος στους φορολογούμενους»<br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-onepick-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?container=onepick&gadget=a&rewriteMime=image%2F*&url=http%3A%2F%2Ftopontiki.gr%2Fphotos%2F13430266714.jpg" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEh-9d1USPsC3R-7IYbYjvf2dfuUrz_nPY9t3-0VJZQ7MkajjVfo6TXpOsUpkEuPsEiPf5wTg1I-0nbROHRJxAU16ys0pF69ZQfXcKl0fyBs2E9RwLpKftv0OGuPMZ-VKQYSsruVyf0P4iRS=" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-onepick-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?container=onepick&gadget=a&rewriteMime=image/*&url=http://topontiki.gr/photos/13430266714.jpg" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEh-9d1USPsC3R-7IYbYjvf2dfuUrz_nPY9t3-0VJZQ7MkajjVfo6TXpOsUpkEuPsEiPf5wTg1I-0nbROHRJxAU16ys0pF69ZQfXcKl0fyBs2E9RwLpKftv0OGuPMZ-VKQYSsruVyf0P4iRS=" -->

ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ. Οι Γερμανοί θέλουν οτιδήποτε πολύτιμο στην Ελλάδα

«Υπάρχουν άνθρωποι στη Γερμανία που θέλουν να αποκτήσουν οτιδήποτε πολύτιμο υπάρχει στην Ελλάδα, επιβάλλοντας συνθήκες οικονομικής σκλαβι...

Διαβάστε την συνέχεια

Το μεγάλο παιχνίδι των ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtvzpsB-FKZ3xJaxyeJXN1DwoRkg8eJ4qMdtcIgRtlE4nNi7hSfu9Id_gwBOBrPOPEmCwjbGfYIsBWLUO6sm5q829NRlNpofbBRI-sbFyM7hh7mcTlX5DfLBoO2z62sqHnWn6MD8eRr4zs/s400/heartland_rimland3.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtvzpsB-FKZ3xJaxyeJXN1DwoRkg8eJ4qMdtcIgRtlE4nNi7hSfu9Id_gwBOBrPOPEmCwjbGfYIsBWLUO6sm5q829NRlNpofbBRI-sbFyM7hh7mcTlX5DfLBoO2z62sqHnWn6MD8eRr4zs/s400/heartland_rimland3.png" width="500" /></a></div> <br /> Δύο είναι τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την περίοδο αυτή την Ουάσινγκτον. Το ένα είναι η ένταση στην Κορεατική Χερσόνησο που, αν και ξεκίνησε με την εκτόξευση κορεατικού βαλλιστικού πυραύλου που μετέφερε δορυφόρο τον Δεκέμβριο του 2012, τις κυρώσεις της διεθνούς κοινότητας που ακολούθησαν, την πυρηνική δοκιμή της Πιονγιάνγκ που επακολούθησε, τα ετήσια στρατιωτικά γυμνάσια ΗΠΑ - Ν. Κορέας, με την παρουσία βομβαρδιστικών που μπορούν να φέρουν πυρηνικές κεφαλές, και κορυφώθηκε με την οργισμένη αντίδραση του καθεστώτος της Βόρειας Κορέας, που ανακοίνωσε διά του Γενικού Επιτελείου ότι θα απαντήσει στις αμερικανικές απειλές με πυρηνικά πλήγματα εναντίον των ΗΠΑ, προκαλεί προβληματισμό για το αν και κατά πόσο την εκμεταλλεύεται η Ουάσινγκτον για να δικαιολογήσει την ενεργό στρατιωτική παρουσία της στην περιοχή της Ιαπωνικής Θάλασσας και της Θάλασσας της Νότιας Κίνας και την «περικύκλωση» της Κίνας μέσω της συγκεκριμένης κρίσης.<br /> <br /> Εκτός όμως από την οριοθέτηση της ισχύος και την «περικύκλωση» της Κίνας με διάφορους τρόπους, το δεύτερο μεγάλο ζήτημα που απασχολεί την Ουάσινγκτον είναι η εγκατάσταση ενός λειτουργικού συστήματος ισορροπιών στην περιοχή από τον «Ευφράτη μέχρι τον Νείλο», η οποία, εκτός από τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες και τους αρχαιότερους πολιτισμούς του κόσμου, φιλοξενεί τα μεγαλύτερα ενεργειακά αποθέματα του πλανήτη, καθώς και τα μεγαλύτερα αποθέματα και πηγές νερού στην ευρύτερη περιοχή, που, προϊόντος του χρόνου, γίνεται πολυτιμότερο και μεγαλύτερης στρατηγικής αξίας του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.<br /> <br /> Ο εκ των πιστών συντρόφων του Απο και εκ των ελαχίστων συνιδρυτών του ΡΚΚ που είναι εν ζωή, Τζεμίλ Μπαγίκ, που αποτελεί τη βαθιά ψυχή του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος, από τις χιονισμένες κορυφές του ιστορικού όρους Κανδήλι, σε πρόσφατη ανακοίνωσή του που έδωσε στη δημοσιότητα, έκανε λόγο για το «μεγάλο παιχνίδι» που επεξεργάζεται η Ουάσινγκτον από τις αρχές του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα και προσπαθεί να το υλοποιήσει από τη δεκαετία του 1960.<br /> <br /> Ο Κούρδος αγωνιστής αναφέρει ότι οι ΗΠΑ πρότειναν στον Ντεμιρέλ, όταν έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός της Τουρκίας, το 1965, τη δημιουργία μιας τουρκο-κουρδικής συνομοσπονδίας, η οποία θα κυριαρχούσε στη χερσόνησο της Ανατολίας και στην Ανω Μεσοποταμία. Δηλαδή, θα ήλεγχε τα κοιτάσματα του Κιρκούκ, που αποτελούν το 7% των παγκόσμιων αποθεμάτων, αλλά και τα νερά του Τίγρη και του Ευφράτη, χωρίς τα οποία δεν μπορούν να ζήσουν η Συρία και το Ιράκ!<br /> <br /> Τότε, πάντα σύμφωνα με τον Μπαγίκ, ο Ντεμιρέλ προσπάθησε να πείσει το στρατιωτικό και διπλωματικό κατεστημένο να αποδεχτεί την πρόταση της Ουάσινγκτον, κάτι που απορρίφθηκε ασυζητητί από τους θεματοφύλακες του κεμαλισμού, αφού το σχέδιο αυτό εξομοίωνε Τούρκους και Κούρδους στο πλαίσιο της προτεινόμενης συνομοσπονδίας, γκρεμίζοντας έτσι το κεμαλικό οικοδόμημα, που στηριζόταν σε τέσσερις πυλώνες. Ενα κράτος, ένα έθνος, μια γλώσσα, μια θρησκεία. Και με την ως άνω πρόταση, γκρεμίζονταν οι τρεις πυλώνες και, όπως είναι γνωστό, ένα οικοδόμημα που σχεδιάστηκε να στέκεται όρθιο πάνω σε τέσσερις πυλώνες, δεν μπορεί να έχει ευσταθή ισορροπία με έναν πυλώνα.<br /> <br /> Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ επιχείρησαν να αρχίσουν την υλοποίηση του «μεγάλου παιχνιδιού» με τον Οζάλ, ο οποίος, αν και απέτυχε να πείσει τον στρατό και το υπουργείο Εξωτερικών να εισβάλουν από Βορρά στο Βόρειο Ιράκ, το 1991, για τη δημιουργία της συνομοσπονδίας, επέμεινε χορηγώντας διπλωματικά διαβατήρια στους όμαιμούς του ηγέτες του Νοτίου Κουρδιστάν, Μπαρζανί και Ταλαμπανί, και επιχειρώντας να βρει πολιτική λύση με το ΡΚΚ. Το πλήρωσε με τη ζωή του, αφού δηλητηριάστηκε από το κεμαλικό βαθύ κράτος, που αντιστεκόταν σθεναρά!<br /> <br /> Τότε η Ουάσινγκτον αποφάσισε να αλλάξει άλογο. Σχεδίασε την ανάδειξη ενός νέου λαοπρόβλητου ηγέτη, για να αναλάβει το ξήλωμα του ενοχλητικού κεμαλικού κατεστημένου και να θέσει σε εφαρμογή το σκέλος του «μεγάλου παιχνιδιού» που του αναλογεί!<br /> <br /> Ο Ερντογάν είναι ο ηγέτης αυτός και ο Νταβούτογλου ο εκ των συμπρωταγωνιστών, που σηκώνουν το βάρος της επιχειρούμενης αλλαγής του χαρακτήρα της κεμαλικής «Τουρκικής Δημοκρατίας», μέσω της ειρηνευτικής διαδικασίας που ξεκίνησε με την έκκληση του Οτζαλάν και της αλλαγής του συντάγματος, που θα αναγνωρίσει, με κάποιο τρόπο, τα δικαιώματα των 25.000.000 Κούρδων που ζουν στην τουρκική επικράτεια.<br /> <br /> Ομως το λειτουργικό σύστημα ισορροπιών περιλαμβάνει, επίσης, το Ιράν, τη Συρία, το Ισραήλ - Παλαιστίνη, την Κύπρο, την περιοχή Κύπρος - Καστελόριζο - Ρόδος - Κάσος - Κάρπαθος - Κρήτη, καθώς και το Αιγαίο, θέματα που θα συζητήσει ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι, που αναμένεται να επισκεφθεί τις προσεχείς μέρες την Αγκυρα, για δεύτερη φορά μέσα σε έναν μήνα.<br /> <br /> Μάλλον σε κρίσιμη καμπή έχει εισέλθει το «μεγάλο παιχνίδι» και έρχεται προς τα πάνω μας, κάτι που υποχρεώνει Κύπρο και Ελλάδα να λάβουν υπ’ όψιν τους ότι το διεθνές δίκαιο, που είναι η βάση της πολιτικής μας για την υποστήριξη των εθνικών μας συμφερόντων, θα δοκιμαστεί σκληρά υπό την πίεση τόσο μεγάλων και στρατηγικών συμφερόντων που κρύβονται στο ως άνω παιχνίδι.<br /> <br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "http://images-onepick-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?container=onepick&gadget=a&rewriteMime=image%2F*&url=http%3A%2F%2F1.bp.blogspot.com%2F-elfhO96j-PQ%2FUWUiEsTwquI%2FAAAAAAAAVDc%2FnvDCYWZ5l8U%2Fs400%2Fheartland_rimland3.png" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtvzpsB-FKZ3xJaxyeJXN1DwoRkg8eJ4qMdtcIgRtlE4nNi7hSfu9Id_gwBOBrPOPEmCwjbGfYIsBWLUO6sm5q829NRlNpofbBRI-sbFyM7hh7mcTlX5DfLBoO2z62sqHnWn6MD8eRr4zs/s400/heartland_rimland3.png" --><!-- Blogger automated replacement: "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtvzpsB-FKZ3xJaxyeJXN1DwoRkg8eJ4qMdtcIgRtlE4nNi7hSfu9Id_gwBOBrPOPEmCwjbGfYIsBWLUO6sm5q829NRlNpofbBRI-sbFyM7hh7mcTlX5DfLBoO2z62sqHnWn6MD8eRr4zs/s400/heartland_rimland3.png" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtvzpsB-FKZ3xJaxyeJXN1DwoRkg8eJ4qMdtcIgRtlE4nNi7hSfu9Id_gwBOBrPOPEmCwjbGfYIsBWLUO6sm5q829NRlNpofbBRI-sbFyM7hh7mcTlX5DfLBoO2z62sqHnWn6MD8eRr4zs/s400/heartland_rimland3.png" -->

Το μεγάλο παιχνίδι των ΗΠΑ

Δύο είναι τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την περίοδο αυτή την Ουάσινγκτον. Το ένα είναι η ένταση στην Κορεατική Χερσόνησο που, αν και...

Διαβάστε την συνέχεια

Παιχνίδι με τις αποζημιώσεις!!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" class="imagefield imagefield-field_fotografia" height="322" src="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/apozi337.jpg?1365446217" width="540" /></div> <br /> <br /> <br /> <b>Τι κρύβεται πίσω από τον... ξαφνικό έρωτα του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel» που στη διαδικτυακή του έκδοση υιοθετεί την άποψη ότι η Γερμανία χρωστά στην Ελλάδα περίπου 162 δισ. ευρώ;</b><br /> <br /> Και αυτό, όταν έχει αποκαλυφθεί με τις επισταμένες μελέτες που έχουν γίνει και από την επιτροπή επικεφαλής της οποίας ήταν ο Μανώλης Γλέζος ότι οι πολεμικές αποζημιώσεις που οφείλει η Γερμανία για τα εγκλήματα του Γ' Ράιχ στη χώρα μας φτάνουν περίπου <b>το ένα τρισ. ευρώ.</b><br /> <br /> Αυτό που κινεί ακόμη περισσότερο απορίες για τον υπολογισμό που κάνουν οι Γερμανοί είναι το γεγονός ότι ακόμη και στο πόρισμα της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων που παραδόθηκε πρόσφατα στο υπουργείο Οικονομικών δεν αναφέρεται το ποσόν.<br /> <br /> Επειδή όμως οι καιροί είναι πονηροί, το «Spiegel» δημοσιεύει ότι το χρέος είναι περίπου 162 δισ. ευρώ, γιατί η Ανγκελα Μέρκελ σκοπεύει αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές να «κουρέψει» το ελληνικό χρέος σε αντίστοιχο ποσό, δηλώνοντας ότι πλέον δεν χρωστούν οι Γερμανοί ούτε ευρώ στην Ελλάδα!<br /> <br /> Εάν αυτές οι πληροφορίες έχουν βάση, τότε πρόκειται για ένα τεράστιο σκάνδαλο.<br /> <br /> Το θέμα πάντως έχει κινητοποιήσει και το υπουργείο Εξωτερικών και σε απανωτές συσκέψεις ο υπουργός Δημήτρης Αβραμόπουλος παρενέβη και ζήτησε από τους συνεργάτες του και τους υπηρεσιακούς παράγοντες να ετοιμάσουν πλήρη φάκελο των ελληνικών διεκδικήσεων σε όλα τα επίπεδα.<br /> <br /> Το «Spiegel» κάνει αναφορά και σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα», που υποστηρίζει ότι το αποτέλεσμα της έρευνας απέδειξε ότι η Ελλάδα δεν έλαβε ποτέ αποζημιώσεις, ούτε για το κατοχικό δάνειο ούτε για τα δεινά που υπέστη κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Η έκθεση βασίζεται σε 761 τόμους από αρχειακό υλικό, μεταξύ αυτών συμφωνίες, νομοθετικά κείμενα και δικαστικές αποφάσεις.<br /> <br /> Οπως δηλώνει ο επικεφαλής της επιτροπής Παναγιώτης Καρακούσης, οι εμπειρογνώμονες επεξεργάστηκαν 190.000 σελίδες διασκορπισμένες σε διάφορα αρχεία, πολλά εκ των οποίων βρέθηκαν στα υπόγεια δημόσιων κτιρίων.<br /> <br /> Σύμφωνα με το «Spiegel», το άρθρο δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένα ποσά αλλά υπολογίζεται ότι η Γερμανία χρωστά στην Ελλάδα 108 δισ. ευρώ για την ανοικοδόμηση κατεστραμμένων υποδομών και 54 δισ. για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο. Στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης πάντωςβρίσκονται πλέον όλα τα στοιχεία, οι αποδείξεις και τα νομικά επιχειρήματα για τις οφειλές των Γερμανών προς τη χώρα μας, από τους Παγκόσμιους Πολέμους. Για την ιστορία, μόνο από την πρώτη αποτίμηση που έγινε αμέσως μετά τον Πόλεμο από την Τράπεζα της Ελλάδος φαίνεται ότι το ποσόν αντιστοιχούσε σε 4.500.000 χρυσές λίρες Αγγλίας.<br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank"><br /></a> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Παιχνίδι με τις αποζημιώσεις!!

Τι κρύβεται πίσω από τον... ξαφνικό έρωτα του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel» που στη διαδικτυακή του έκδοση υιοθετεί την άποψη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο θανάσιμος εναγκαλισμός της Άγκυρας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="-" class="alignleft featured_image wp-post-image" height="300" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2013/04/Davutoglu01-300x137.jpg" width="540" /></div> <br /> <br /> <br /> Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ<br /> <br /> Οι Τούρκοι κινούνται την περίοδο αυτή έντονα διπλωματικά, με στόχο να πείσουν ΕΕ και Ουάσινγκτον, ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να κλείσουν το κυπριακό με βάση τα «νέα δεδομένα». Για το σκοπό αυτό έστειλε σχετική επιστολή στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι ο Αχμέτ Νταβούτογλου, επαναφέροντας στο προσκήνιο το σχέδιο Ανάν, που απέρριψαν με δημοψήφισμα οι Ελληνοκύπριοι το 2004.<br /> <br /> Το ίδιο θέμα έθεσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών στην Κάθριν Άστον, ύπατο εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Αξίζει να σημειωθεί η πανταχού απούσα των διεθνών δρώμενων βρετανίδα Κ. Άστον, βρέθηκε πρόσφατα στην Άγκυρα και άκουσε μετά προσοχής τον Α. Νταβούτογλου, να επαναφέρει στο προσκήνιο το αγγλικής κοπής σχέδιο λύσης του κυπριακού, που έμεινε στην ιστορία από το όνομα του τότε γ.γ. του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν.<br /> <br /> Στο παιχνίδι και ο πρώην ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ στην Κύπρο Μάικλ Μόλερ, που σε άρθρο του στους New York Times διαπιστώνει έχει μεταβληθεί το πλαίσιο, εντός του οποίου το κυπριακό αντιμετωπιζόταν παραδοσιακά. Τι εννοεί άραγε ο ποιητής; Προφανώς ότι η Κύπρος βρίσκεται σε αδυναμία, λόγω της διάλυσης, από την τρόικα το,υ χρηματοπιστωτικού της συστήματος και ότι οι υδρογονάνθρακές της, ως πηγή πλούτου, δεν μπορεί να τους υπερασπιστεί μια μικρή χώρα. Παράλληλα ποντάρει και στο γεγονός ότι στη Λευκωσία υπάρχει νέος Πρόεδρος, ο Νίκος Αναστασιάδης, που στο παρελθόν είχε αναφανδόν ταχθεί υπέρ του σχεδίου Ανάν.<br /> <br /> Αλλά και η Αθήνα παράλληλα βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση, καθώς και το γεγονός, ότι τα ελληνοτουρκικά νταραβέρια παρουσιάζουν στην διεθνή κοινότητα, μιαν επίπλαστη εικόνα προσέγγισης των δύο χωρών. Τώρα, για πια προσέγγιση μιλούν, όταν η Ελλάδα δεν τολμάει να κάνει βήμα, πέρα από τα έξι μίλια στο Αιγαίο που έχει καταστεί ουδέτερη ζώνη, όταν οι συνομιλίες για την υφαλοκρηπίδα γίνονται για τα μάτια του κόσμου, μια και τα περί ΑΟΖ και Δικαίου τη Θάλασσας η Άγκυρα τα γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της, στέλνοντας τα ερευνητικά της πλοία έξω από τη Ρόδο και το Καστελόριζο, είναι μια άλλη ιστορία που έχει και άγρια θηρία.<br /> <br /> Η Τουρκιά, όπως πάντα καιροφυλακτεί την στιγμή της αδυναμίας του ελληνισμού. Τώρα με ένα σμπάρο έχει δύο τρυγόνια. Η οικονομική κρίση Ελλάδας και Κύπρου της ήρθαν κουτί. Και η πρώτη της κίνησή, ήταν να απειλήσει τη Λευκωσία με διχοτόμηση, αν βάλει ενέχυρο για την δανειοδότηση της, τους υδρογονάνθρακες του οικόπεδου 12.<br /> <br /> Αλήθεια για πια διχοτόμηση μιλάει; Αυτήν που έχει ήδη επιβάλει de facto στη Μεγαλόνησο από το 1974 με την παρουσία 40.000 στρατιωτών; Την ώρα που έχει ανακηρύξει το κατεχόμενο τμήμα σε κράτος, που αναγνωρίζει μόνο η Άγκυρα; Την ώρα που η λύση που έφτιαξε στα μέτρα της με το σχέδιο Ανάν δεν ήταν μόνο άδικη, αλλά και μη βιώσιμη;<br /> <br /> Την ώρα που κατέβασε στο νησί πάνω από 200.000 τούρκους εποίκους από τα βάθη της Ανατολίας, που είναι υπερδιπλάσιοι των τουρκοκυπρίων, με προφανή σκοπό να αλλοιώσει την δημογραφική σύνθεση της Μεγαλονήσου; Την ώρα που για αντιπερισπασμό προς τη Λευκωσία, έστησε ΑΟΖ από την πλευρά των κατεχομένων και την συνέδεσε με την δική της, αρχίζοντας ανενόχλητη να κάνει τις έρευνες της και στις δύο πλευρές χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν;<br /> <br /> Είναι προφανές, ότι η Άγκυρα τα θέλει μονά-ζυγά δικά της. Η δήθεν προσέγγιση με την Αθήνα έχει στο πακέτο συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, αποποίηση των δικαιωμάτων της Ελλάδας από την ΑΟΖ νοτίως του Καστελόριζου και «λύση» του κυπριακού στα μέτρα της Τουρκίας, που θα νομιμοποιεί την μόνιμη επικυριαρχία της, με μια παραλλαγή λύσης χειρότερη αυτής του σχεδίου Ανάν.<br /> <br /> Γι αυτό και πιέζει τώρα η Άγκυρα, για μια λύση-πακέτο κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της…<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Ο θανάσιμος εναγκαλισμός της Άγκυρας

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Οι Τούρκοι κινούνται την περίοδο αυτή έντονα διπλωματικά, με στόχο να πείσουν ΕΕ και Ουάσινγκτον, ότι είναι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Απειλή για τη Μόσχα η Aναδίπλωση του Βερολίνου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://nstatic.tanea.gr/TPE03_RUSSIA_PUTIN__0601_11.limghandler.jpg?i=aT1maWxlcyUyZjElMmZtZWRpYSUyZjIwMTMlMmYwNCUyZjA3JTJmdHBlMDNfcnVzc2lhLXB1dGluLV8wNjAxXzExLmpwZyZ3PTY2MCZoPTM3NiZzdD10cnVlJmJnPTE2Nzc3MjE1JmNyPXRydWUmYXQ9NA%3D%3D" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" id="irc_mi" src="http://nstatic.tanea.gr/TPE03_RUSSIA_PUTIN__0601_11.limghandler.jpg?i=aT1maWxlcyUyZjElMmZtZWRpYSUyZjIwMTMlMmYwNCUyZjA3JTJmdHBlMDNfcnVzc2lhLXB1dGluLV8wNjAxXzExLmpwZyZ3PTY2MCZoPTM3NiZzdD10cnVlJmJnPTE2Nzc3MjE1JmNyPXRydWUmYXQ9NA%3D%3D" style="margin-top: 9px;" width="500" /></a></div> <br /> του Γιώργου Καπόπουλου. <br /> <br /> Δίχως αμφιβολία η συνάντηση Πούτιν-Μέρκελ το βράδυ της Κυριακής έγινε στη βαριά σκιά του «κουρέματος» των καταθέσεων στην Κύπρο. Οχι τόσο για τις απώλειες των Ρώσων καταθετών ολιγαρχών ή μη, όσο για το χωρίς περιστροφές μήνυμα υποβάθμισης της Μόσχας ως προνομιακού εταίρου του Βερολίνου, που εμπεριείχε η άρνηση προηγούμενης διαβούλευσης με τη ρωσική πλευρά.<br /> Μέχρι στιγμής, ο Πούτιν στήριζε πλήρως και ανεπιφύλακτα τη Μέρκελ στους χειρισμούς της στην Ευρωζώνη, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη στήριξη της απόρριψης των ευρωομολόγων που διατύπωσε πέρσι το Καλοκαίρι στη γερμανική πρωτεύουσα.<br /> <br /> Το μήνυμα που έστειλε το Βερολίνο μέσω Κύπρου είναι ότι η γερμανική πλευρά έχει περισσότερες εναλλακτικές επιλογές, ότι τα 38 δισ. ευρώ των γερμανικών εξαγωγών προς την Ρωσία την δεσμεύουν λιγότερο από ό,τι δεσμεύει τη Μόσχα η κάλυψη του 40% των αναγκών της Γερμανίας σε φυσικό αέριο, σε μια στιγμή όπου η επικείμενη αξιοποίηση του σχιστολιθικού αερίου προδιαγράφει εναλλακτικές πηγές προμήθειας αλλά και πτωτική τάση της τιμής. <br /> <br /> Το πρόβλημα όμως της Ρωσίας στη διμερή σχέση της με τη Γερμανία δεν είναι εμπορικό ή ενεργειακό, αλλά κυρίως γεωπολιτικό. <br /> <br /> Αν το Βερολίνο εγκαταλείψει στην τύχη του τον Νότο της Ευρωζώνης και μαζί με κάποιες βόρειες χώρες στραφεί στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, με κύριο σημείο αναφοράς έναν άξονα Γερμανίας-Πολωνίας -μια προοπτική που ήδη ανησυχεί τη Γαλλία- αργά ή γρήγορα θα υπάρξει αντιπαράθεση με τη Μόσχα για την Ουκρανία, που είναι η προέκταση ή καλύτερα το στρατηγικό βάθος της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, μια διαπίστωση που ισχύει και για τη Λευκορωσία. <br /> <br /> Τα παραπάνω δεν αποτελούν σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αλλά απλά ανακαλούν στη μνήμη τις παραχωρήσεις που η νεαρή τότε Σοβιετική Ρωσία αναγκάσθηκε να κάνει τον Φεβρουάριο του 1918 στη Γερμανία, στη Συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ. <br /> <br /> Αν για τον Νότο της Ευρωζώνης το γερμανικό μοντέλο είναι συνώνυμο της καταστροφής κεκτημένων και παλινδρόμησης δεκαετίες πίσω ως προς το επίπεδο διαβίωσης, για την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη είναι ελαφρά βελτίωση και εγγύηση σταθερότητας, για δε την Ουκρανία και τη Λευκορωσία μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης οικονομικής αναπτυξιακής απογείωσης. <br /> <br /> Φθηνός έως μηδενικού κόστους δημόσιος δανεισμός, αποστράγγιση των καταθέσεων του Νότου από το τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας, ίσον αυξημένη δυνατότητα επενδύσεων σε υποδομές αλλά και παραγωγικούς τομείς στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, με την αυταρχικά ανασυντασσόμενη Ρωσία του Πούτιν να αποτελεί από παρενόχληση έως εμπόδιο. <br /> <br /> Η απαξίωση συνεπώς του Νότου από το Βερολίνο δεν είναι μια αδιάφορη για τα ρωσικά συμφέροντα εξέλιξη, την οποία ο Πούτιν μπορεί να αγνοήσει στο πλαίσιο μιας Ρεαλπολιτίκ, αλλά προμήνυμα για επιθετικό νέο προσανατολισμό προς Ανατολάς. <br /> <br /> Η Ρωσία είναι σε πολύ πιο αδύναμη θέση από ό,τι το 1918 και το 1939: Τότε το Βερολίνο στόχευε σε εδάφη της ρωσικής και σοβιετικής επικράτειας, σήμερα έχουν περάσει είκοσι δύο χρόνια από τη διάλυση της ΕΣΣΔ, με τη Μόσχα να μην μπορεί αλλά και πιθανόν να μη θέλει να δημιουργήσει στη θέση της ομοσπονδίας μια οικονομική-νομισματική ολοκλήρωση που θα διασφάλιζε την ηγεμονική της πρωτοκαθεδρία. <br /> <br /> Με άλλα λόγια, η επιδείνωση των διμερών σχέσεων Βερολίνου-Μόσχας είναι αναπόφευκτη και βρίσκεται σε στενή συνάρτηση με την τύχη του Νότου της Ευρωζώνης. <br /> <br /> Στην Κύπρο, στα μέσα του Μαρτίου έληξε απότομα το ειδύλλιο είκοσι δύο χρόνων που εγκαινίασαν οι Γκορμπατσόφ-Κολ στον Καύκασο, τον Ιούλιο του 1990.<br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Απειλή για τη Μόσχα η Aναδίπλωση του Βερολίνου

του Γιώργου Καπόπουλου. Δίχως αμφιβολία η συνάντηση Πούτιν-Μέρκελ το βράδυ της Κυριακής έγινε στη βαριά σκιά του «κουρέματος» των κατα...

Διαβάστε την συνέχεια

Το δράμα που φοβόμασταν, ξεκίνησε...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img border="0" height="300" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/leviathan3_kriti_l.jpg" style="float: center;" width="500" /></div> <br /> <br /> <br /> του <b>Οδυσσέα Διομήδους</b>.<br /> Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, ο χάρτης της νοτιοανατολικής Μεσογείου άλλαξε βίαια, με την φλεγόμενη  Κύπρο να χάνει το ισχυρό της όπλο, την οικονομία της, και να σέρνεται όχι μόνο σε οικονομικό αλλά και γεωπολιτικό κατήφορο. Ο οικονομικός όλεθρος που προκάλεσαν οι Ευρωπαίοι με πρωτεργάτες  τους Γερμανούς, ήταν το όπλο που χρησιμοποιήθηκε αστραπιαία, ένα made in Germany  «Blitzkrieg», και  επιφέρει  για την Κύπρο διαστάσεις ανυπολόγιστης καταστροφής. Στην πραγματικότητα η μεγαλόνησος  κινδυνεύει να χάσει  τα πάντα, και όχι μόνο την άλλοτε  κραταιά και ανθούσα  οικονομία της. Η ζημιά που υπέστη είναι  ευρύτερη, μεγαλύτερη, τραγικότερη! <br /> Δεν είναι τα ελλείμματα, τα δάνεια, τα μνημόνια που θα επελάσουν ! Η Κύπρος χάνει και όλα όσα πίστευε ότι είχε κερδίσει σ’ ότι έχει να κάνει με το φυσικό αέριο και την εκμετάλλευσή του, αφού «άπασαι αι δυνάμεις»  βάζουν τώρα  και την Τουρκία του  Ερντογάν στο παιχνίδι, και μάλιστα με όρους προνομιακούς όπως όλα δείχνουν. Από το  ημέτερο  «η Κύπρος έχει δικαίωμα να εκμεταλλευτεί τους φυσικούς πόρους της», φθάσαμε σε  λίγα 24ωρα  στην απροκάλυπτη προειδοποίηση της Άγκυρας να μην «τολμήσουν»  οι Κύπριοι να υπολογίζουν καν στα κέρδη από το φυσικό αέριο, γιατί «…δεν είναι δικά σας». Και είναι μια απειλή που έχει σφραγίδα, ή την ανοχή έστω,  όλων  σχεδόν των «παικτών» στην ανατολική Μεσόγειο.<br /> Η με αμερικανική  προσπάθεια  (και λόγω επικείμενης εισβολής στη Συρία) επανασύνδεση Ισραήλ-Τουρκίας (δεν ξέρουμε αν η «συγγνώμη» Νετανιάχου ήταν προσχηματική ή συνιστά αρχή αναθέρμανσης)  είναι ένα ακόμη εξαιρετικά σημαντικό γεγονός, πολύ αρνητικό για την Κυπριακή Δημοκρατία.<br /> Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη και για την Ελλάδα, η οποία στην κυπριακή κρίση έδειξε για ακόμη μία φορά πόσο ευνουχισμένη και εξαρτημένη  έχει καταντήσει! Στην Αθήνα, μια  τροικοκρατούμενη  συγκυβέρνηση εκφράζουσα τον πλέον ψοφοδεή ραγιαδισμό,  δεν βρήκε το θάρρος  να στηρίξει την Κύπρο ούτε καν σε επίπεδο δηλώσεων. Δεν συζητάμε καν για πρωτοβουλίες, για μια ουσιαστική βοήθεια. Η ελληνική κυβέρνηση προτίμησε να κρυφτεί, αφού η Κύπρος απορρίπτοντας το πρώτο  κούρεμα«χαλούσε την πιάτσα». Κι ενώ εφημερίδες όπως οι «New York Times» ή η «Handelsblatt» στάθηκαν με προβληματισμό στο «κυπριακό χαστούκι» στην πρώτη απόπειρα κουρέματος,  και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δήλωνε πως «...λαμβάνει υπόψιν της την απόφαση της κυπριακής βουλής και βρίσκεται σε επαφή με ΕΕ και ΔΝΤ», από πλευράς Αθήνας η αντιμετώπιση της Κύπρου ήταν και είναι τραγική. Η σιωπή της συγκυβέρνησης και προσωπικά του Αντώνη Σαμαρά, ήταν απόλυτα συμβατή με τις μνημονιακές επιταγές και την πρόσδεση, οικονομικά στο Βερολίνο, πολιτικά στην Ουάσινγκτον. Ενός Αντώνη Σαμαρά, που  πριν ένα χρόνο δήλωνε πομπωδώς κατά την άφιξή του στη Λευκωσία «ήρθα  σε Ελλάδα, μιλάω σε ’Ελληνες», όμως τώρα  κρυβόταν καθ΄ όλη τη διάρκεια  του θρίλερ. Η  Κύπρος, για άλλη μια φορά το πάλεψε, και η Ελλάδα «συμπαραστάθηκε» όπως και το 1974. Διαχρονική μητριά, ποτέ μάνα!<br /> Τα υπόλοιπα  ήρθαν  περίπου νομοτελειακά: Ο «Γιωργάκης» της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης, έκανε τους πλέον αντεθνικούς χειρισμούς, κρατώντας στο χέρι την απασφαλισμένη χειροβομβίδα που του παρέδωσε ο Χριστόφιας. Καθείς εφ’ ώ ετάχθη! Και ο νέος πρόεδρος της Κύπρου, ολοκλήρωσε αυτό που είχε προσυμφωνήσει με την Μέρκελ και τις Βρυξέλλες. Τορπίλισσε  συνειδητά κάθε πιθανότητα  παραγωγικής εμπλοκής των Ρώσων, στέλνοντας στη Μόσχα  όχι  μια υπεύθυνη διακομματική αντιπροσωπεία, αλλά έναν ανεκδιήγητο υπουργό οικονομικών. Για να συζητήσει μόνο για χρήματα,  ενώ η Ρωσία επεδίωκε ένα ευρύτερο πακέτο συνεργασίας. Στην πραγματικότητα, ο Αναστασιάδης  έκανε τα πάντα για να μείνει η Ρωσία «έξω», όπως ακριβώς το ήθελαν τα δυτικά κέντρα που θέλουν να απωθήσουν την ό,ποια ρωσική παρουσία  στην ανατολική  Μεσόγειο. Το δεύτερο κούρεμα, που  αποδέχθηκε ταχύτατα ο Αναστασιάδης, οδηγεί  τη Κύπρο στο μαρτυρικό δρομολόγιο της  Ελλάδας. Ο  Γολγοθάς αρχίζει και για τους Έλληνες του πολύπαθου  νησιού.<br /> Τι θα γίνει από δω και πέρα;<br /> Οι όροι του παιχνιδιού στην οικονομία ήταν έτσι κι αλλιώς εξοντωτικοί. Αν δεν κινηθούν οι λαικές αντιμνημονιακές  δυνάμεις του κυπριακού Ελληνισμού σε ένα ευρύ, υπερκομματικό  μέτωπο αντίστασης, ο οικονομικός αφανισμός θα φαντάζει  πλέον δεδομένος. Ακολουθούν μνημόνια, η Κύπρος θα φλερτάρει με την υποδούλωση στις «αγορές» της διεθνούς των τοκογλύφων, θα την «καθήσουν» στην ίδια  κλίνη ευθανασίας που ήδη, ως πειραματόζωο, βρίσκεται η Ελλάδα. Και –εννοείται- στο τέλος  του κατήφορου, αθ έχουμε μείνει με το τίποτα. Φυσικό αέριο, μαζί με την εθνικής μας αξιοπρέπεια, θα αποτελούν ανάμνηση. Και το σκοτάδι θα κρατήσει πολύ…<br /> <br /> ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: ΣΤΟΧΟΣ, Ο ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ  ΠΛΟΥΤΟΣ<br /> Μέρες τώρα, όλοι  μένουν  στην οικονομική διάσταση της τραγωδίας που μόλις άρχισε στην Κύπρο. Λίγοι το «ψάχνουν» βαθύτερα και φτάνουν μέχρις αυτού που περιγράψαμε στο προηγούμενο τεύχος του «Nexus»: Ότι δηλαδή  ξεκίνησε στην μεγαλόνησο, όπως και στην μητροπολιτική Ελλάδα, η επιχείρηση αρπαγής του εθνικού ενεργειακού πλούτου, με προπορευόμενο το φυσικό αέριο. <br /> Τα πράγματα τελικά, δεν ήταν, ούτε είναι, τόσο περίπλοκα.<br /> Γιατί εξαπολύθηκε τώρα ο made in Berlin οικονομικός «Αττίλας»; Τώρα ανακάλυψαν οι Γερμανοί πως ήταν (στο βαθμό και την έκταση που είναι) «μαύρα» τα ρωσικά κεφάλαια στην Κύπρο; Τώρα ξύπνησε μέσα τους η προτεσταντική ηθική τους και η τιμωρητική διάθεση; Όχι βεβαίως. Απλώς, π.φ.α. (προ φυσικού αερίου) η Κύπρος  τους ήταν περίπου αδιάφορη. Τώρα όμως, Βερολίνο, Eurogroup, και από πίσω το κακό συναπάντημα της  υπερεθνικής  διεθνούς των  παγκόσμιων κερδοσκόπων, οσμίστηκαν φυσικό αέριο. Κέρδη. Δισσεκατομμύρια. Και για αυτό ζητούν  το αίμα της Κύπρου, όπως λεηλάτησαν και λεηλατούν και την μνημονιοκρατούμενη  Ελλάδα. Και καθόλου τυχαίο δεν είναι πως μόλις αποκαλύφθηκε  ο υποθαλάσσιος πλούτος της Κύπρου, αμέσως χτυπήθηκε το κυπριακό  οικονομικό θαύμα. Οι Κύπριοι, στο ακρωτηριασμένο και τουρκοπατημένο νησί τους, είχαν πετύχει ένα οικονομικό θαύμα, που οι «αγορές» δεν το καλοέβλεπαν.<br /> Η Κύπρος υπέστη στις 19 Μαρτίου οικονομική εισβολή, έναν οικονομικό «Αττίλα». Η απόφαση να κουρευτούν οι καταθέσεις (και μάλιστα ανεξαιρέτως ποσού, παρά τον σχετικό νόμο) θα επέφερε συντριπτικό πλήγμα στην εμπιστοσύνη προς τον τραπεζικό τομέα του νησιού. Ο οποίος τραπεζικός τομέας, είναι ένας εκ των δύο (μαζί και ο τουρισμός) βασικών πυλώνων της κυπριακής οικονομίας. Η  βουλή  απέρριψε το «έργο» του πρωτομάστορα Αναστασιάδη. Και για να μην υπάρξει  «δεύτερη ευκαιρία επιβίωσης», ο Σόιμπλε και  η εμμονική παρέα του, υποχρέωσαν  την  κυπριακή κυβέρνηση, τη δεύτερη απόπειρα, με το ακόμη πιο  ληστρικό κούρεμα, να  μην την παραδώσουν προς έγκριση στη βουλή.<br /> Διαψεύστηκαν έτσι, όσοι ρομαντικοί πίστευαν ακόμη σε ευρωπαικά οράματα, σε Ευρώπη των λαών, και είχαν επενδύσει στο ότι η είσοδος της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα άμβλυνε το πρόβλημα ασφαλείας και θα βοηθούσε στη λύση του προβλήματος. Επιχειρήθηκε η άλωση της Κύπρου εν πρώτοις το 2004. Όταν προ δέκα σχεδόν ετών επιχειρήθηκε η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η νομιμοποίηση των κατοχικών τετελεσμένων, ο κυπριακός Ελληνισμός έδωσε  στα παγκόσμια αφεντικά το πρώτο χαστούκι. Το αγγλοσαξονικής έμπνευσης Σχέδιο Ανάν πετάχτηκε στα μούτρα των Toύρκων, των νεοταξιτών και των εδώ πηλιογούσηδων, που έκαναν τα πάντα για  να περάσει. Ο Ελληνισμός του νησιού αντιλήφθηκε που τον οδηγούσαν μέσω την απώλειας της κρατικής του υπόστασης και έστειλε το Σχέδιο Ανάν εκεί που έπρεπε. Οι Έλληνες της Κύπρου επιβεβαίωσαν έτσι την ηρωική ηθική που τους κρατά όρθιους κοντά τρεις χιλιάδες χρόνια τώρα, στις βυζαντινές «άκρες των ακριών», στις εσχατιές του Ελληνισμού. Έχουν ένα απίστευτο ένστικτο εθνικής επιβίωσης, που ενεργοποιείται μέσα τους όταν διαισθάνονται την ό,ποια απειλή.<br /> Οι κερδοσκόποι της Νέας Τάξης όμως, πολιτικοί και οικονομικοί, «το φύλαγαν». Κατάπιαν τη λύσσα τους και περίμεναν την επόμενη ευκαιρία. Διδάχθηκαν από το 2004 όμως. Και κατάλαβαν οι δυτικοί, πως πρέπει πρώτα να διαλύσουν την οικονομία της Κύπρου, να την φέρουν στο κατάντημα της Ελλάδας, ώστε να επιχειρήσουν το «νέο Ανάν» εκ του ασφαλούς τώρα, δίχως δυνατότητες αντίστασης από την αδούλωτη Κύπρο. Μ’ έναν σμπάρο δυό τριγώνια δηλαδή: Οι Γερμανοί, ως «ο χρήσιμος ηλίθιος», θα έκαναν την «βρώμικη δουλειά» σε επίπεδο οικονομίας. Κι αν η Κύπρος γονάτιζε, ή γονατίσει, θα ακολουθήσει το αγγλοαμερικανικό άρμα της πολιτικής διάλυσης, μέσα από λύση-κακέκτυπο του σχεδίου Ανάν, που θα συνιστούσε διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και  βεβαίως  αρπαγή του ενεργειακού πλούτου της, που όλοι μας είδαμε ως ελπίδα για ένα εθνικά αξιοπρεπέστερο αύριο…<br /> Καθόλου τυχαία λοιπόν, πήραν την απόφαση για εξαπόλυση οικονομικού «Αττίλα», δηλαδή για κανονική  επιδρομή σε όλες ανεξαιρέτως τις καταθέσεις που βρίσκονται στις κυπριακές τράπεζες. Στην ουσία πρόκειται για μια αιφνιδιαστική επίθεση των Γερμανών στους Ρώσους, έναν μερκελικό «Blitzkrieg» που αιφνιδίασε τη Μόσχα. Προηγήθηκε μια ενορχηστρωμένη κατασυκοφάντηση της Κύπρου διεθνώς, ως πλυντηρίου των ρωσικών δις. Αλήθεια, μόνο της Κύπρου η οικονομική κατάσταση ήταν σαθρή; Μόνο εκεί υπήρχαν ύποπτα (βλέπε: ρωσικά) κεφάλαια; Οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης είναι πεντακάθαρες; Θα είχε πολύ ενδιαφέρον φερ’ ειπείν, να μας πουν οι «παρθένες» του Βερολίνου τι ακριβώς έκανε η Siemens στην Ελλάδα. Οι τελευταίοι που δικαιούνται να μιλούν για τραπεζική και όποιας άλλης μορφής διαφθορά, είναι οι Γερμανοί. Οι οποίοι ποινικοποίησαν και στιγμάτισαν διεθνώς τις κυπριακές τράπεζες ως «πλυντήρια ξεπλύματος» των χρημάτων υποτίθεται της ρωσικής μαφίας, χωρίς να μας πούνε για κάποιες άλλες μαφίες, και το τι κάνουν κάποιες τράπεζες στο Λουξεμβούργο, την Ελβετία, το Λονδίνο ή το Λίχτενσταιν….<br /> Όπως ξεκίνησε ο πόλεμος κατά της Κύπρου, οι Γερμανοί (όπως και στο ελληνικό προηγούμενο) ήταν η ανυπόμονη εμπροσθοφυλακή. Οι δε Αμερικανοί, αφήνουν  έξυπνα τους Γερμανούς (ως «χρήσιμους ηλίθιους» όπως πεοαναφέραμε) να κάνουν το πρώτο κομμάτι της βρωμοδουλειάς, το οικονομικό δηλαδή, για να εκθέσουν τους Γερμανούς ως ανάλγητους, και να ακολουθήσουν οι ίδιοι ως πολιτικοί προστάτες (ορθότερα: νταβατζήδες) της Κύπρου.<br /> Σε αυτή την τριπλή συγκρουσιακή εξίσωση, Αμερικανών, Ρώσων και Γερμανών, το διακύβευμα για την Κύπρο αποδεικνύεται τεράστιο και δυσθεώρητο. Η Κύπρος είχε ευρωστία και μια ισχυρή λίρα. Μπήκε μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν στην ευρωζώνη, η οποία διαφημίστηκε ως μονόδρομος για την Κύπρο, προκειμένου να ενισχύσει σε πολιτικό επίπεδο την ασφάλειά της έναντι της επιδρομικής Τουρκίας. Το πόσο στήριξε η ΕΕ την Κύπρο απέναντι στην συνεχιζόμενη κατοχή και τα έργα και ημέρες των Τούρκων στην μαρτυρική μεγαλόνησο, το βίωσε πρώτα και η ίδια η Ελλάδα. Χορτάσαμε κοινοτική αλληλεγγύη, όπως στα Ίμια και όχι μόνο…<br /> Το αστείο είναι, πως για να δικαιολογηθεί ο γερμανικός τραμπουκισμός,  η Κύπρος βαφτίστηκε «πρόβλημα» από τους μηχανισμούς λάσπης της Γερμανίας αλλά και των «αγορών», με μια οικονομία που μόλις και αγγίζει οριακά το 0,25% της ευρωζώνης. Μιλάμε για ένα ποσό 10 ή 20 δις ευρώ, για ένα ποσό δηλαδή ασήμαντο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, και πάντως  τελείως δυσανάλογο προς το κόστος για την Κύπρο από την καταστροφή της οικονομίας της. Αυτό και μόνο καταδεικνύει πως πίσω από τα προσχήματα, η επίθεση είναι πρωτίστως γεωπολιτική και έχει να κάνει με τον έλεγχο του ενεργειακού πλούτου. Με το να πάψει η μεγαλόνησος να είναι ελκυστικός προορισμός κεφαλαίων, με την προσχεδιασμένη μαζική φυγή των ρωσικών καταθέσεων που επιδιώκεται, η κυπριακή οικονομία θα στεγνώσει, και μετά τι; Η Λευκωσία θα αναγκαστεί να ξεπουλήσει μισοτιμής και κοψοχρονιά. Να ξεπουλήσει τα «ασημικά», δηλαδή το φυσικό αέριο.<br /> Κοντολογής: Η Κύπρος χάνει αυτό που την κρατούσε μέχρι σήμερα, το εύρωστο τραπεζικό της σύστημα. Και επιδιώκουν να χάσει και το όπλο του αύριο, το φυσικό αέριο.<br /> <br /> ΣΤΟΧΟΣ, ΚΑΙ Η ΡΩΣΙΑ<br /> Η παρουσία των Ρώσων και των κεφαλαίων τους, ήταν και είναι μια σημαντική δικλείδα ασφαλείας για το κράτος αυτό, την δεύτερη Ελλάδα, που έχει υποστεί τα πάντα, σε μια πορεία δια πυρός και σιδήρου. Υφίσταται πάντα κατοχή και εποικισμός, και η απειλή του επόμενου Αττίλα είναι πάντα εκεί, καραδοκούσα. Ο κύριος στόχος των δυτικών όμως, είναι η έξωση των Ρώσων, αφού ειδικά η Κύπρος ήταν και είναι κατ’ εξοχήν τόπος ρωσικών καταθέσεων. Το κούρεμα αυτών των καταθέσεων σημαίνει ότι νομοτελειακά τα ρωσικά κεφάλαια θα εγκαταλείψουν το νησί.<br /> Η Ρωσία όμως του Πούτιν δεν έχει την πολυτέλεια να αφήσει την Κύπρο, πόσω μάλλον αν μετά την Λιβύη χάσει και την Συρία. Η Μόσχα έχει σημαντικό συμφέρον να κρατήσει την Κύπρο όρθια, και βεβαίως θέλει τα ανταλλάγματά της, που πρωτίστως συνδέονται με την ενέργεια και ενδεχομένως κάποιες διευκολύνσεις για το στόλο τους. Για να στηρίξει την παραπαίουσα Κύπρο, επιδιώκει να κερδίσει ευνοϊκούς όρους για τις μελλοντικές συμβάσεις φυσικού αερίου και των συναφών υποδομών. Στόχος σε γεωστρατηγικό επίπεδο, να κρατήσει η Ρωσία την γεωπολιτική πρόσβασή της στην ανατολική Μεσόγειο. Κι εδώ αρχίζουν τα προβλήματα: Πως θα  μπορούσε να συνεννοηθεί ο Πούτιν με τον φιλοατλαντιστή, φιλοανανιστή Αναστασιάδη, που δεν τον εμπιστεύονται ούτε κατ’ ελάχιστον; Πως θα συνεννοηθούν Μόσχα και Βερολίνο, όταν η τευτονική αλαζονεία του Βερολίνου «τα θέλει όλα»; Η μερκελοκρατούμενη ΕΕ, δεν θέλει με τίποτα να δει  μέλη της να έχουν προνομιακά στενές σχέσεις με τη Ρωσία.<br /> Μετά τους Αμερικανούς και τον πόλεμο που εξαπέλυσαν πριν λίγα χρόνια στο άνοιγμα Καραμανλή προς τη Ρωσία, τώρα βλέπουμε συστηματική προσπάθεια και  μεγάλων ευρωπαικών δυνάμεων να επιτευχθεί η αποκοπή Ελλάδας και Κύπρου, από οποιαδήποτε σχέση και επαφή με τη Ρωσία, έστω και την παραμικρή. Μια τέτοια πολιτική, είναι σε τελική ανάλυση αντιευρωπαική, συντελεί στον πλήρη έλεγχο της ΕΕ από τις ΗΠΑ, διαιωνίζει το αμερικανικό imperium και ας νομίζουν, βλακωδώς, οι Γερμανοί πως χειραφετούνται από την Ουάσινγκτον.<br /> Κύπρος και Ελλάδα δεν μπορούν να αγνοήσουν την ισχύ της αναδυόμενης Ρωσίας, ούτε θα έπρεπε να αρνηθούν τη σχέση μαζί της. Ομοίως πρέπει να αναζητηθεί στήριξη και στο Ισραήλ, που δηλώνει στρατηγικός σύμμαχος, αλλά και στη Γαλλία, η οποία ήδη επιλέχθηκε μέσω της Total από την Λευκωσία ως ενεργειακός εταίρος.<br /> Φοβόμαστε πως  οι ελλειμματικές ηγεσίες σε Αθήνα και Λευκωσία, δεν έχουν συνείδηση του που βρίσκονται και που πρέπει να πάμε. Αδυνατούν να καταλάβουν την ανάγκη να ισορροπήσουμε γεωστρατηγικά ανάμεσα στα τεράστια συμφέροντα που κονταροχτυπιούνται στην ανατολική Μεσόγειο. Αδυνατούν να κατανοήσουν πως τα αλλεπάλληλα «ΝΑΙ σε όλα»  μας απαξιώνουν ακόμη περισσότερο διεθνώς. Αναζητούνται επιτέλους και κατεπειγόντως ηγέτες με ψυχή και όραμα, όχι υπάλληλοι.<br /> <br /> ΕΣΧΑΤΗ ΛΥΣΗ:  ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΚΥΠΡΟΥ,  ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ  ΚΑΙ  ΝΕΟ, ΕΝΙΑΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ<br /> Είναι αλήθεια -και όχι πικρόχολο μελό- πως οι ελίτ (ή αλήτ, διαλέγετε και παίρνετε…) της παγκόσμιας ολιγαρχίας, αφού ξεκίνησαν την επίθεση κατά της Ελλάδας, περνούν τώρα στη δεύτερη φάση του «ελληνικού προβλήματος». Χτυπώντας αλύπητα το δεύτερο ελληνικό κράτος, την αδούλωτη Κύπρο. Η στόχευση αυτή κάνει βεβαιότητα την υποψία ότι στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου υφίσταται και γεωπολιτική συνιστώσα στον εναντίον τους οικονομικό πόλεμο. Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα απλό οικονομικό πρόγραμμα ή με μνημόνια. με το οποίο θα μπορούσε κάποιος να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. «Τρέχει» πρόγραμμα καταστροφής κρατών και μετατροπής τους σε αποικία χρέους, με Ελλάδα και Κύπρος σε πιλοτικό ρόλο, πειραματόζωα για να ακολουθήσουν οι επόμενοι.<br /> Σε αυτό τον κακό χαμό, Ελλάδα και Κύπρος, με κύρια ευθύνη της Αθήνας, δεν επιδιώκουν να συντονίσουν στο ελάχιστο τον βηματισμό τους, δεν δείχνουν να θέλουν το αυτονόητο, να χαράξουν μια ξεκάθαρη όσο και κοινή στρατηγική. Αρνούνται να κατανοήσουν το «δια της ενώσεως η ισχύς» και να συναποφασίσουν ποιές συμμαχίες θα διαμορφώσουν. Παρ΄ ότι όλα δείχνουν πως είμαστε επιβάτες, Ελλαδίτες και Κύπριοι, στο ίδιο μισοβυθισμένο καράβι, και κάθε χτύπημα είτε προς την Λευκωσία είτε προς την Αθήνα, καταστρέφει και τις δύο. Η απόφαση του Eurogroup δεν οδηγεί μόνο την Κύπρο στην καταστροφή. Ως ένα μας εκλαμβάνουν αυτοί που μας χτυπούν, ως ένα πρέπει κι εμείς να αντιδράσουμε.<br /> Ο αγώνας αντίστασης, απαιτεί ενιαίο μέτωπο. Όλες οι υγιείς, αμόλυντες  αντιμνημονιακές δυνάμεις, όλοι οι φορείς και επάλξεις αντίστασης, εθνικές και κοινωνικές, πρέπει να κινητοποιηθούν. Να στήσουν αδιαπέραστα τείχη, στέλνοντας εκτός συνόρων το μήνυμα, ευδιάκριτα, λακωνικά, σπαρτιάτικα: Δεν μας ενδιαφέρει τέτοια Ευρώπη, των τραπεζιτών, των τοκογλύφων, των κεφαλαίων.<br /> Αφού οι πολιτικοί μας δεν παράγουν πολιτική, παρά μόνο αναπαράγουν -ελλείψει σπονδυλικής στήλης- ένα ψοφοδεή ραγιαδισμό, εναπόκειται στους ώμους μιας κοινωνίας ενεργών πολιτών να το παλέψει. Θυμίζω τι έλεγε ο  Νίκος Αναστασιάδης, λίγες μέρες μόνο πριν ανέλθει στο προεδρικό αξίωμα: «Θέλω με τον πλέον ξεκάθαρον και κατηγορηματικόν τρόπον να δεσμευτώ, και δεσμεύομαι, προς τους Κυπρίους συμπατριώτες μας αλλά και τους ξένους επενδυτές, αλλά και ταυτόχρονα να στείλω σαφέστατα μηνύματα προς όλους τους αποδέκτες στο εξωτερικόν ότι δεν πρόκειται –και το υπογραμμίζω-  να υπογράψω το όποιο Μνημόνιο που θα περιέχει οποιαδήποτε πρόνοια για κούρεμα καταθέσεων». <br /> Τι ακολούθησε; Oι δυό  απόπειρες  του Eurogroup, σε σαφή συνεννόηση με το Βερολίνο, να κουρευτούν τα κατατεθειμένα στις κυπριακές τράπεζες κεφάλαια,  θανάσιμο πλήγμα στην κυπριακή οικονομία και το κυπριακό κράτος και, εμμέσως πλην σαφώς, στην ελληνική οικονομία και το ελληνικό κράτος, στο σύνολο δηλαδή του ελληνικού λαού.<br /> Οι Έλληνες, σε Ελλάδα και Κύπρο, πρέπει  τώρα  να συνειδητοποιήσουμε τι θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Οι Κύπριοι ειδικά –εκεί κρίνονται τώρα όλα- έχουν την δική τους ευθύνη, με την καλή και κακή έννοια της λέξης. Γνωρίζαμε, γνωρίζατε, γνώριζαν από το 2004 ποιος ήταν ο Αναστασιάδης. Τώρα οι Έλληνες της Κύπρου, όπως εύλογα γράφτηκε, κινδυνεύουν όχι να μην μπορούν να σώσουν το κράτος τους. Κινδυνεύουν να μην έχουν καν κράτος για να σώσουν.<br /> Ο αγώνας για εθνική επιβίωση, δεν έχει απέναντι την Μέρκελ ή τον Σόιμπλε. Στο βάθος του τούνελ, στο τέρμα της σπηλιάς, στέκει στο θρόνο της και κινεί τα νήματα η «Διεθνής των Αγορών», οι υπερεθνικές  όσο  και απρόσωπες  -και προπαντός  αδίστακτες- τοκογλυφικές δυνάμεις. Οι κυπριακές και ελλαδικές πολιτικές δυνάμεις που προσκύνησαν τα μνημόνια  και όχι μόνο, αν είχαν εθνικό παρονομαστή, θα έπρεπε να κινητοποιηθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καταγγέλλοντας όχι  τα μνημόνια, τα κουρέματα, τις εντολές της «Ευρωγερμανίας» αλλά και το imperium του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου.  Δεν μπορούν να το κάνουν. Ούτε και θέλουν. Είναι δοσμένοι, εξαρτημένοι  και «κρατημένοι».  Γι αυτό προκύπτει η πανεθνική-παλλαική ανάγκη ανάδυσης άλλων ηγεσιών και ηγετών. Και η ιστορία δεν συνηθίζει να αφήνει κενά.<br /> Οι καιροί απαιτούν ένα ξεκάθαρο ΟΧΙ στον γερμανικό οικονομικό ιμπεριαλισμό και  τον αγγλοσαξονικό που ακολουθεί από πίσω.  Το όπλο υπάρχει. Η γερμανική «Handelsblatt» τα λέει όλα: «Εάν η Γερμανία επιθυμεί η Ευρώπη να πράξει κάτι καλό, ας αφήσει ΤΩΡΑ την Κύπρο να χρεωκοπήσει. Ακόμα καλύτερα θα ήταν η Γερμανία να εγκαταλείψει το ευρώ. Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο είναι η κατάλληλη στιγμή Αν οι παλαβοί των διασώσεων συνεχίσουν τα έργα τους, έρχεται καταστροφή. Το Στάλινγκραντ του ευρώ βρίσκεται ήδη πίσω μας. Μέρκελ και Σόιμπλε διεξάγουν έναν πόλεμο που είναι ήδη χαμένος».<br /> Ας μην περιμένουμε να μας πετάξουν αυτοί. Ας πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. Ήδη, σε Αθήνα και Λευκωσία μελετάται από όλο και περισσότερους η  συντεταγμένη αποχώρηση  από αυτό το ψευτοευρωπαικό οικοδόμημα, που στην  ουσία του αποτελεί απλώς το εργαλείο των παγκόσμιων τραπεζιτών και τοκογλύφων, της –οικονομικής σε αυτή την έκφανση- Νέας Τάξης. Να επιδιωχθούν δημοψηφίσματα σε  Ελλάδα και Κύπρο. Και  επειδή το αποτέλεσμα  προεξοφλούμε πως θα είναι κόλαφος για τους εγχώριους ευρωλάγνους  υπηρέτες των Βρυξελλών και των «αγορών», τα δύο ελληνικά κράτη  να προετοιμαστούν για την επόμενη μέρα, οικοδομώντας νέες συμμαχίες (δεν τελειώνει ο χάρτης στην …Μέρκελ) και προχωρώντας σε νέο, πανεθνικό, κοινό νόμισμα, ενοποιώντας τις δυνάμεις τους. Μιλάμε για πανεθνικό  προσκλητήριο, πανεθνική προοπτική, πανεθνικό όραμα.<br /> Εκτός κι αν δεχθούμε την καταστροφολογία και ανεχτούμε την φετιχοποίηση της ευρωζώνης. Οι Κύπριοι πάντως, με όλα τα εγγενή προβλήματα της οικονομίας τους, ευημερούσαν  με τη λίρα. Το ευρώ ήταν η απαρχή της καταστροφής τους. Όπως και για την Ελλάδα. Δεν πρέπει να αφεθούν η Γερμανία, το Εurogroup, το ΔΝΤ και τα λοιπά, λιγότερο εμφανή «ευαγή ιδρύματα» που βρίσκονται πιο πίσω (αλλά και πιό «ψηλά») να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους. Με τελικό στόχο –το προείπαμε- την υφαρπαγή τώρα του κυπριακού φυσικού αερίου. Πριν το εκμεταλλευτεί η Κύπρος και ξεφύγει από τις δαγκάνες τους.<br /> Και επειδή η Ιστορία δεν αφήνει κενά (μέχρι τώρα τουλάχιστον), η κοινή και ενεργή συμπαράταξη θα φέρει και την ανάδυση  ενός νέου πολιτικού υποκείμενου, συλλογικού ή ατομικού. Μόνο έτσι μπορεί να βγει η Ελλάδα, μαζί και με την Κύπρο, έξω από το σπιράλ θανάτου που την έριξαν.<br /> Σήμερα, τώρα, όλες οι γνήσιες και καθαρές, και προπαντός όχι εξαρτημένες αντιμνημονιακές δυνάμεις σε Ελλάδα-Κύπρο, πρέπει να ξεκινήσουν παλλαϊκό-πανεθνικό αγώνα για αποτίναξη των μνημονίων. Δεν θα πεθάνει ο λαός μας για να ζήσουν οι καρχαρίες της υπερεθνικής τοκογλυφίας και τα βαμπίρ των πιο απρόσωπων και ανελέητων όψεων του παγκόσμιου κεφαλαίου.<br /> Έξω και μακριά από τη θεραπεία που σκοτώνει, ώστε να μείνει η ελπίδα αλώβητη. Και η ελπίδα είναι όσο ο όσο το δυνατόν περισσότερος έλεγχος (μέσα σε συνθήκες σκληρής παγκοσμιοποίησης) πάνω στον ενεργειακό πλούτο, που είναι εθνικός πλούτος.  Σε τρία χρόνια η Κύπρος θα μπορεί να αντλήσει ζεστό χρήμα από το φυσικό της αέριο. Ακολουθεί η Ελλάδα. Μιλάμε για πολλαπλάσια δις αυτών που απαιτούνται για την τωρινή διάσωσή μας.<br /> Άρα, αγώνας δρόμου! Δίχως «ολίγον έγκυος». Ή υποκύπτουμε και εκποιείται, μέσω της οικονομικής εξόντωσης, ο υποθαλάσσιος πλούτος (αέριο και πετρέλαιο), ή κρατάμε το χαρτί στα χέρια μας. Πάσει θυσία, με κάθε κόστος. Είναι το σωσίβιό μας.<br /> Και επειδή το πιο μεγάλο πρόβλημα δεν το έχει αυτός που χρωστάει, αλλά εκείνος που του χρωστάνε, ας απειλήσουμε κι εμείς, αντί να είμαστε το μόνιμο αντικείμενο εκβιασμού. Κι ας γίνουμε υποκείμενο. Τρέχοντας στην δεκαετία του ’60, ας θυμηθούμε δυό ρήσεις του Γεωργίου Παπανδρέου: «Αν πέσει η Κύπρος, κι η Ελλάδα θα χαθεί». Και ακόμα πως «αν είναι να μπούμε στο τρελοκομείο, θα μπούμε όλοι μαζί».<br /> Και ποτέ ας μην ξεχνάμε, την συνειδησιακή μας αυτονομία υπερασπιζόμενοι, την ανάγκη συνταξιοδότησης του απελπιστικά «λίγου» πολιτικού προσωπικού. Οι άνθρωποι είναι ακατάλληλοι. Εξαρτημένοι και δοσμένοι σε κέντρα ελέγχου εκτός συνόρων. Οι «επαγγελματίες» της πολιτικής, που όμως έχουν πάρει διαζύγιο από την αληθινή ζωή, πρέπει να γυρίσουν στα τζάκια τους, τους τίτλους ευγενείας τους, τα «υψηλά» τους χόμπυ. Αρκετά! Κατέστρεψαν  την Ελλάδα, καταστρέφουν τώρα και την Κύπρο! Ας αφήσουν νέους ανθρώπους να σηκώσουν το βάρος των εγκλημάτων που αυτοί δημιούργησαν. Νέοι άνθρωποι θα κληθούν να απεγκλωβίσουν τον λαό μας από τις σκύλλες και χάρυβδες του 2013.<br /> Στο κάτω κάτω, τον Τιτανικό τον κατασκεύασαν επαγγελματίες. Την Κιβωτό όμως, ερασιτέχνες…<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το δράμα που φοβόμασταν, ξεκίνησε...

του  Οδυσσέα Διομήδους . Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, ο χάρτης της νοτιοανατολικής Μεσογείου άλλαξε βίαια, με την φλεγόμενη  Κύπρο να...

Διαβάστε την συνέχεια

Και ο Γολγοθάς συνεχίζεται...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="300" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/%20%20.jpg" style="float: center;" width="500" /></div> <br /> Όποτε έρχεται η τρόικα, κάθε δύο τρεις μήνες, είναι αποδεδειγμένο ότι βάζει κι από ένα καρφί στο σταυρό του μαρτυρίου της Ελλάδας. Τρία χρόνια τώρα, η χώρα τραβά τον ατελείωτο Γολγοθά και τη συνεχόμενη Σταύρωση, αλλά πουθενά δεν υπάρχει ανάσταση. Αντιθέτως, κάθε φορά που ο Τόμσεν πατά το πόδι του στην Αθήνα μοιάζει με τους Ρωμαίους που δίνουν χολή στον Χριστό. Έτσι, λοιπόν, κι αυτή τη φορά η τρόικα δεν ήρθε για περίπατο στα αρχαία της Αθήνας, όπως ίσως κάποιοι πίστευαν. Ήρθε, φεύγει σύντομα και αφήνει πίσω της μια ακόμη πληγή. Ποια είναι αυτή; Αφού δεν μπόρεσε να επιβάλει νέα μέτρα, είπε να διαλύσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. <br /> Όλες οι υπόλοιπες εκκρεμότητες ουσιαστικά έχουν κλείσει. Οι απολύσεις που πρέπει να γίνουν θα γίνουν, το χαράτσι θα επιβληθεί και το 2013, οι ληξιπρόθεσμες θα πληρωθούν σε 48 δόσεις. Αυτά, όσο σοβαρά κι αν είναι, μπροστά στο θέμα της Εθνικής Tράπεζας είναι πταίσματα. Το νέο καρφί στο σταυρό έχει το όνομα Εθνική, είναι το νέο επίτευγμα της τρόικας.<br /> Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες που γίνονται, θεωρείται δύσκολο από κύκλους της αγοράς να μπορέσουν να συγκεντρωθούν 1 δις ευρώ ώστε να μην κρατικοποιηθεί η τράπεζα. Το μέλλον της είναι άδηλο, όπως άδηλο είναι και το μέλλον των χιλιάδων μικρομετόχων. Σκεφτείτε μόνο το εξής: Ποιοί είναι οι μέτοχοι της Εθνικής με το μεγαλύτερο ποσοστό; Ο Λάτσης με 11% που δεν μας κόφτει και ιδιαίτερα αν χάσει και στη συνέχεια. Τα ασφαλιστικά ταμεία ΝΠΔΔ που έχουν το 12,2%, ασφαλιστικά ταμεία ΝΠΙΔ που έχουν το 4,2%. Δηλαδή τα ταμεία έχουν το 16,6% της Εθνικής. Ακόμη, η Εκκλησία της Ελλάδος και οι Μητροπόλεις που έχουν το 1,5%, ιδρύματα και κληροδοτήματα που έχουν το 3,2%.<br /> Όπως υπολογίζεται, αν τα ασφαλιστικά ταμεία δεν μπουν στην αύξηση κεφαλαίου, το ποσοστό τους εκμηδενίζεται και χάνουν τουλάχιστον 2 δισ. με βάση μια πρώτη εκτίμηση του μέσου κόστους των μετοχών της ΕτΕ που είχαν αποκτήσει μακροπρόθεσμα, ενώ το ίδιο γίνεται και με τους υπόλοιπους μετόχους. Για να συμμετάσχουν τα ταμεία θα πρέπει να βρουν λεφτά, αλλά δεν έχουν να πληρώσουν ούτε τις συντάξεις τους. Ουσιαστικά, μετά το δράμα που έζησαν με το κούρεμα λόγω PSI χάνουν και την υπόλοιπη περιουσία τους που ήταν τοποθετημένη σε μετοχές της πάλαι ποτέ καλύτερης τράπεζας της Ελλάδας.<br /> Μπορεί να το διανοηθεί κανείς αυτό; Τα ταμεία, το αποκούμπι εκατομμυρίων εργαζόμενων έχουν φαλιρίσει και δε θα μπορούν να δίνουν συντάξεις αφενός λόγω του PSI κι αφετέρου επειδή δε θα μπορούν να πάρουν μέρος στην αύξηση της Εθνικής και αυτή θα περάσει στον έλεγχο του ΤΧΣ. Είναι συγκλονιστικό, όπως επίσης το ίδιο δραματικό είναι κι αυτό που θα υποστεί στην περιουσία της η Εκκλησία.<br /> Αυτό είναι το καρφί στο σταυρό που σας λέγαμε. Η ΕΘΝΙΚΗ όλων μας χάνεται, κι αυτό το πέτυχαν οι δανειστές. Εκτός κι αν την ύστατη στιγμή υπάρξει κάποια θετική εξέλιξη.<br /> Θα πει κανείς; Και τι κάνει η κυβέρνηση; Η απάντηση είναι ότι δεν κάνει τίποτε γιατί δε μπορεί, δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει. Από τη στιγμή που Εθνική και Eurobank είπαν ότι αδυνατούν να βρουν τα λεφτά για κοινή ανακεφαλαιοποίηση, μόνο το «σπάσιμο» του deal έπρεπε να κάνουν. Αλλιώς η κυβέρνηση θα έπρεπε να δώσει χρόνο, η ανακεφαλαιοποίηση να μη γίνει και για τους υπόλοιπους και η αγορά να βρίσκεται στον αέρα.<br /> Ότι κι αν έχει γίνει, πάντως, η ουσία είναι ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο αγκάθι στα πλευρά της Ελλάδας και δύσκολα θα βγει.<br /> Αλλά το ερώτημα που τίθεται είναι ένα: Όταν ξανάρθει η τρόικα, το καλοκαίρι, τι επιτέλους άλλο θα ζητήσει; Που θα σταματήσει ο Γολγοθάς;<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Και ο Γολγοθάς συνεχίζεται...

Όποτε έρχεται η τρόικα, κάθε δύο τρεις μήνες, είναι αποδεδειγμένο ότι βάζει κι από ένα καρφί στο σταυρό του μαρτυρίου της Ελλάδας. Τρία...

Διαβάστε την συνέχεια

Μια πρόταση χειρισμού των πολεμικών αποζημιώσεων…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/katoxi.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-73209" height="328" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/katoxi.jpg" title="G" width="460" /></a></div> <br /> <b>Το σίριαλ των γερμανικών αποζημιώσεων για τα αναγκαστικά δάνεια, τις λεηλασίες και τις καταστροφές που προξένησαν οι γερμανικές δυνάμεις κατά την κατοχή της χώρας μας από το 1941 μέχρι το 1945 συνεχίζεται με νέο επεισόδιο.</b><br /> <div class="MsoNormal"> Το διαβαθμισμένο ως άκρως απόρρητο πόρισμα των εμπειρογνωμόνων (δες «162 δις. ευρώ το γερμανικό χρέος προς την Ελλάδα…» με απόφαση του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλο προωθήθηκε στον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους προφανώς <b>για νομική τεκμηρίωση</b>.</div> <div class="MsoNormal"> Προφανώς, η εξέλιξη αυτή αποτελεί δικαίωση για πολλούς συμπολίτες μας, πολιτικούς και μη οι οποίοι εδώ και χρόνια (οι φωνές αυξήθηκαν με την εισαγωγή στα μνημόνια), <b>υποστήριζαν το αυτονόητο</b>. Ότι η χώρα μας έπρεπε εδώ και δεκαετίες <b>να έχει διεκδικήσει τις αποζημιώσεις</b> για τα πολλαπλά δεινά και συμφορές που επέφερε η γερμανική κατοχή και τη λεηλασία που υπέστη.</div> <div class="MsoNormal"> </div> <div class="MsoNormal"> Οι διεργασίες που προαναφέρθηκαν θα έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και δεκαετίες και το ζήτημα να είχε τεθεί μετά επιτάσεως σε διμερές και διεθνές επίπεδο.</div> <div class="MsoNormal"> Τέλος πάντων, κάλλιο αργά παρά ποτέ θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος.</div> <div class="MsoNormal"> Δεν διαφωνούμε.</div> <div class="MsoNormal"> <b>Όμως αργά αλλά σταθερά πλησιάζει η ώρα για την κατά μέτωπο σύγκρουση με τη Γερμανία για το συγκεκριμένο ζήτημα.</b></div> <div class="MsoNormal"> Όλα τα παραπάνω, τα αυτονόητα δηλαδή (για να μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα το αυτονόητο είναι ακόμη ζητούμενο), είναι <b>απλώς προπαρασκευαστικές ενέργειες</b> (και αν ήμασταν καχύποπτοι ή ακόμα και κακεντρεχείς) για «<b>εσωτερική κατανάλωση</b>».</div> <div class="MsoNormal"> Αν η χώρα, ή για την ακρίβεια η παρούσα πολιτική ηγεσία, έχει όντως αποφασίσει να διεκδικήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις, θα πρέπει <b>να εξετάσει και το επόμενο βήμα</b>.</div> <div class="MsoNormal"> Ποιο είναι αυτό; Μα <b>η «διεθνοποίηση» του ζητήματος και μάλιστα αξιοποιώντας οντότητες που αποτελούν τους πυλώνες </b>του διεθνούς συστήματος.</div> <div class="MsoNormal"> <b>Να προσλάβει έναν από τους κορυφαίους ελεγκτικούς οίκους (international <span lang="EN-US">auditors</span>) που εδρεύουν στις ΗΠΑ</b>, που θα κάνει τον <b>λογιστικό και νομικό έλεγχο των ελληνικών απαιτήσεων</b> και θα τις περιβάλλει με διεθνή μανδύα νομιμοποίησης. Η αμοιβή του οίκου θα είναι ένα ποσοστό (ακόμα και πολύ μικρό το ποσό θα είναι κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο) από τις αποζημιώσεις και κατά συνέπεια το κόστος για το δημόσιο για την παρούσα περίοδο θα είναι μηδενικό. Εάν αυτό δεν είναι αποδεκτό, <b>πάλι αξίζει η επένδυση</b> αφού το πλεονέκτημα που θα προσδώσει θα είναι μεγάλο.</div> <div class="MsoNormal"> Με αυτόν τον τρόπο <b>οι γερμανικές αποζημιώσεις, το ύψος και το περιεχόμενο τους, παύουν να αποτελούν υποκειμενικό «ιδιοτελή» υπολογισμό της ελληνικής πλευράς, αλλά αποκτούν τη σφραγίδα της αντικειμενικότητας που ούτε η γερμανική κυβέρνηση θα μπορεί να αμφισβητήσει</b>, ενώ θα αντιμετωπιστεί αποφασιστικά η καχυποψία με την οποία θα αντιμετωπιστούν ενδεχομένως οι ελληνικές ενέργειες.</div> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank"><br /></a> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μια πρόταση χειρισμού των πολεμικών αποζημιώσεων…

Το σίριαλ των γερμανικών αποζημιώσεων για τα αναγκαστικά δάνεια, τις λεηλασίες και τις καταστροφές που προξένησαν οι γερμανικές δυνάμει...

Διαβάστε την συνέχεια

ΠΓΔΜ: Στήνουν σκηνικό ‘διευθέτησης’ για το όνομα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/GR_FYROM_Nimetz_UN.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-73185" height="307" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/GR_FYROM_Nimetz_UN.jpg" title="SONY DSC" width="460" /></a></div><br /> <b>Όταν ο γενικά συγκρατημένος και φειδωλός στις δηλώσεις του, προσωπικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στις συνομιλίες ανάμεσα στην Ελλάδα και την ΠΓΔΜ, Μάθιου Νίμιτς, δηλώνει ότι «βρισκόμαστε πιο κοντά σε λύση αυτή τη φορά» και πως επιδεικνύεται προσωπικό ενδιαφέρον από τον γενικό γραμματέα του Οργανισμού, κάτι φαίνεται πως κινείται με διαφορετικό «ρυθμό» και ταχύτητα εν συγκρίσει με το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν, προαναγγέλλοντας ενδιαφέρουσες ειδήσεις…</b><br /> Όπως έγινε γνωστό, ο Νίμιτς παρέδωσε στους αντιπροσώπους ΠΓΔΜ και Ελλάδας, τους πρέσβεις <b>Αδαμάντιο Βασιλάκη</b> και <b>Ζόραν Γιόλεφσκι</b>, στην έδρα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη όπου τους συνάντησε, μια νέα πρόταση για την επίλυση του προβλήματος του ονόματος.<br /> <br /> Στις δηλώσεις του, <b>ο Νίμιτς ανέφερε ότι η νέα πρόταση είναι «συγκεκριμένη» και πως αναμένει από τις δυο κυβερνήσεις προβούν στη μελέτη της «συνολικά, πολύ προσεκτικά και όχι αποσπασματικά»</b>. Δήλωσε δε αισιόδοξος, ότι «οι δύο πλευρές θα βρουν θετικά συστατικά σε αυτή την πρόταση και ότι <b>θα στρώσει το δρόμο για σοβαρές συνομιλίες και πιθανώς και μια λύση</b>». Εξελίξεις θα πρέπει να περιμένουμε εντός διμήνου, είτε με επίσκεψη του Νίμιτς στην περιοχή είτε με εκ νέου συνάντηση στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών.<br /> Αυτό που θα πρέπει όλοι να περιμένουμε είναι ένα όνομα το οποίο είναι βέβαιο ότι με το που θα γίνει γνωστό <b>θα «σοκάρει»</b> και τις δυο πλευρές, αφού δεν χρειάζεται να «ανακαλύψουμε την Αμερική» για να υποστηρίξουμε ότι ένας διαμεσολαβητής ο οποίος στην ουσία <b>επιχειρεί να γεφυρώσει τα αγεφύρωτα</b>, θα έχει καταφύγει στη δημιουργική του φαντασία…<br /> <div style="text-align: center;"><span style="color: maroon;"><b>Αυτό που δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί είτε υπάρξει συμφωνία είτε όχι, είναι η παραχάραξη της Ιστορίας από τους Σκοπιανούς και η κίβδηλη «μακεδονική» εθνική ταυτότητα που διεκδικούν μέσω αυτής της λαθροχειρίας, με την Ελλάδα να μην κάνει μια οργανωμένη προσπάθεια σε παγκόσμια κλίμακα… Μια προσπάθεια να προστατεύσει όχι την Ιστορία της, αλλά την παγκόσμια ιστορική κληρονομιά οργανώνοντας τις κορυφαίες προσωπικότητες στον χώρο της Ιστορίας που ναι μεν γελούν με τις φαιδρότητες των γειτόνων μας, όμως δεν έχουν μετατραπεί σε συμμάχους μας σε βάρος της απάτης.</b></span></div><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a>

ΠΓΔΜ: Στήνουν σκηνικό ‘διευθέτησης’ για το όνομα;

Όταν ο γενικά συγκρατημένος και φειδωλός στις δηλώσεις του, προσωπικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στις συνομιλ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΕΕ-ΗΠΑ: «Colpo grosso» κατά της Ρωσίας, η ρίζα του κακού στην Ελλάδα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/us-eu.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-73202" height="305" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/us-eu.jpg" title="Visit of George W. Bush, President of the United States, to the" width="460" /></a></div> <br /> <b>Με γεωπολιτική και γεωοικονομική εξαφάνιση – στη κυριολεξία – απειλείται η Ρωσία εάν η πιθανότητα δημιουργίας Ζώνης Ελευθέρου Εμπορίου (ΖΕΕ / Free Trade Area στην αγγλική) μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ υλοποιηθεί στο άμεσο μέλλον. Η συγκεκριμένη δε στρατηγική είναι ακόμα σε θέση να εξηγήσει και πολλά από τα «ανεξήγητα» τα οποία λαμβάνουν χώρα τα τελευταία τρία έτη στον νότο της ΕΕ και ειδικότερα στην Ελλάδα – κυρίως – και την Κύπρο.</b><br /> <span style="color: maroon;"><b>Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη</b></span><br /> Προτού προχωρήσουμε σε μία σύντομη ανάλυση της παραπάνω παρατήρησης, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε δύο θέματα:<br /> <b>Πρώτον</b>, μία διαδικτυακή ανάρτηση δεν μπορεί να είναι ο κατάλληλος χώρος για να προχωρήσουμε σε διάλεξη ακαδημαϊκού επιπέδου όπως αυτή λαμβάνει χώρα σε μία ακαδημαϊκή αίθουσα πρωτοετών και δευτεροετών φοιτητών του τομέα των Διεθνών Επιχειρήσεων (International Business) και των Διεθνών Σχέσεων, έτσι εάν οι φίλοι αναγνώστες θελήσουν περισσότερες πληροφορίες δεν έχουν παρά να αποταθούν στην ανάλογη διεθνή βιβλιογραφία.<br /> <br /> <b>Δεύτερον</b>, θεωρούμε εκ των προτέρων δεδομένο πως οι συγκεκριμένες αναρτήσεις του «<b>defence-point.gr</b>», δηλαδή… η συγκεκριμένη όπως και η προηγούμενη με τίτλο «<b>ΕΤΕ-Eurobank: Τί το ευρύτερο ίσως αποσιωπά το… δράμα;</b>» (<b><a href="http://www.defence-point.gr/news/?p=73069">http://www.defence-point.gr/news/?p=73069</a></b>) θα… υποκλαπούν ανερυθρίαστα πολλούς που προσπαθούν <b>να πουλήσουν πολιτική και… εξυπνάδα</b> (πολιτικούς φορείς, δημοσιογράφους κ.λπ.) στους αποχαυνωμένους από τα χτυπήματα Έλληνες, χωρίς φυσικά να κάνουν καν τον κόπο <b>να αντιληφθούν στην ολότητά τους τα θέματα υπό συζήτηση</b>, αλλά και χωρίς να δίνουν καμία σημασία στη <b>πνευματική εργασία και ιδιοκτησία</b> άλλων ανησυχούντων πολιτών, ούτε φυσικά και να αναφερθούν σε αυτούς, οικειοποιούμενοι ξένη εργασία.<br /> Για να αντιληφθούμε τη σημασία όλων των εξελίξεων και για ποιον λόγο υπογραμμίζουμε την προσπάθεια συμφωνίας δημιουργίας ΖΕΕ μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ δεν έχουμε παρά να δούμε πρώτα το τι ακριβώς εννοούμε με την έκφραση ΖΕΕ και τι ακριβώς μπορεί να συμβεί μέσα σε αυτή. Και εδώ μπαίνουμε σε χωράφια ακαδημαϊκής διάλεξης.<br /> <b>Η Ζώνη Ελευθέρου Εμπορίου σε γενικές γραμμές θεωρείται η πρώτη, δηλαδή η πλέον «απλή» και «χαλαρή» οικονομική ενοποίηση μεταξύ κρατών ή/και διεθνών οργανισμών.</b> Για την ιστορία, να αναφέρουμε πως εάν κάποια κράτη θέλουν να δημιουργήσουν μία οικονομική ένωση <b>πρώτα δημιουργούν ΖΕΕ</b> μετά προχωρούν στην λεγόμενη «<b>Τελωνιακή Ένωση</b>» (Customs Union) και τέλος στη δημιουργία της «<b>Κοινής Αγοράς</b>» (Common Market), η οποία μπορεί στη πλέον εξελιγμένη της μορφή να μετατραπεί και σε μία <b>Νομισματική Ένωση</b> (Common Currency Area).<br /> Το 90% περίπου των περιφερειακών οικονομικών ενώσεων είναι της μορφής των ΖΕΕ, με μόλις το 10% να αποτελούν Τελωνιακές Ενώσεις και την ΕΕ να αποτελεί το μόνο παράδειγμα Κοινής Αγοράς και μάλιστα της πλέον εξελιγμένης μορφής αφού στους κόλπους της έχει αναπτύξει και μία Νομισματική Ένωση. Όπως μπορεί να γίνει αντιληπτό <b>το 90% των έως τώρα συμφωνιών είναι της μορφής της ΖΕΕ επειδή αυτή είναι η πλέον απλή πρωταρχική μορφή με τις λιγότερες δεσμεύσεις (σε νομικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο)</b>, αλλά είναι κοινός τόπος πως οι περισσότερες ΖΕΕ από την ιδρυτική τους διακήρυξη μιλάνε για το όραμα της δημιουργίας Κοινής Αγοράς στο απώτερο μέλλον.<br /> Το δεύτερο σημείο στο οποίο θα σταθούμε είναι το γεγονός πως για να δικαιολογηθεί η δημιουργία τέτοιων μορφών οικονομικής εξάρτησης μεταξύ δύο ή και περισσότερων κρατών, <b>προϋπόθεση είναι να υφίσταται μία πραγματική ανάγκη η οποία θα πρέπει να ικανοποιηθεί και δεν είναι άλλη από την ύπαρξη πολύ αυξημένων, πέραν του διεθνούς μέσου όρου, εμπορικών σχέσεω</b>ν μεταξύ τους. Η συγκεκριμένη πραγματικότητα προφανώς θα δημιουργήσει την ανάγκη για μια περεταίρω σύσφιξη των σχέσεων έτσι ώστε να υπάρχει προνομιακή μεταχείριση σε σχέση με τρίτες χώρες και οργανισμούς.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/eu-us_rain.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-73203" height="212" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/eu-us_rain.jpg" title="eu-us_rain" width="460" /></a><br /> Για παράδειγμα, είναι λογικό οι χώρες της Ευρώπης να προχωρούσαν σε μία οικονομική ενοποίηση αφού περί του 50% των εξαγωγών τους επικεντρωνόταν στη συγκεκριμένη περιοχή και μεταξύ τους. <b>Άρα, η πραγματικότητα που λέει πως η ΕΕ με τις ΗΠΑ έχουν διμερές εμπόριο ύψους μισού περίπου τρις ΕΥΡΩ είναι προφανές πως υπαγορεύει στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον περεταίρω σύσφιξη των σχέσεων</b>, σε επίσημο και θεσμικό επίπεδο.<br /> Το <b>τρίτο</b> δε σημείο της «διάλεξης» αφορά το τι ακριβώς σημαίνουν σε πρακτικούς όρους οι διάφοροι αυτοί τύποι οικονομικών οργανισμών. Για λόγους οικονομίας του χώρου, θα περιγράψουμε μόνο το τι ακριβώς σημαίνει η ΖΕΕ καθώς και ένα κυρίως αποτέλεσμα της θεωρίας της Οικονομικής Ενοποίησης, το οποίο σχετίζετε άμεσα με το επιχείρημα που προβάλουμε. Όπως προαναφέραμε για περισσότερες πληροφορίες οι φίλοι μπορούν να διαβάσουν τη σχετική βιβλιογραφία.<br /> Στη ΖΕΕ λοιπόν οι χώρες που συμμετέχουν άρουν κάθε προστατευτικό εμπόδιο στη διακίνηση εμπορευμάτων και υπηρεσιών (<b>goods & services</b>) μεταξύ τους, ενώ η κάθε χώρα ξεχωριστά μπορεί να ακολουθεί ανεξάρτητη πολιτική με τρίτους (κοινή εμπορευματική πολιτική έναντι τρίτων γίνεται εάν έχουμε μορφή Τελωνιακής Ένωσης). Με άλλα λόγια, <b>στην περίπτωση δημιουργίας ΖΕΕ μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ όλα τα εμπορεύματα και οι υπηρεσίες (προσοχή! ΟΧΙ τα κεφάλαια και οι άνθρωποι) θα μπορούν να κινούνται χωρίς δασμούς κλ.π. όπως δηλαδή συμβαίνει σήμερα μεταξύ των χωρών της ΕΕ</b> (η οποία ως Κοινή Αγορά επιτρέπει και τη κίνηση χωρίς κολλήματα κεφαλαίων και προσώπων).<br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><b>Τι μας λέει η οικονομική θεωρία της ενοποίησης αναφορικά με τα αποτελέσματα τέτοιων πρωτοβουλιών; Αυτό που μας ενδιαφέρει από μία μεγάλη ακαδημαϊκή συζήτηση είναι πως ένα από τα αποτελέσματα τέτοιων ενοποιήσεων είναι και η «Δημιουργία Εμπορίου» (Trade Creation), το οποίο σε γενικές γραμμές σημαίνει πως σε τέτοιου είδους συσσωματώσεις οι διάφορες πηγές παραγωγής κινούνται από τις περιοχές που είναι λιγότερο αποτελεσματικές και παραγωγικές, σε περιοχές που είναι περισσότερο. </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: black;"><b>Δηλαδή, με τη δημιουργία ενός μεγαλύτερου οικονομικού οργανισμού επιβιώνει πάντα ο πιο αποτελεσματικός και ο πιο ανταγωνιστικός. Δεν νομίζουμε πως η σημερινή πραγματικότητα μας αφήνει καμία αμφιβολία για τη συγκεκριμένη παρατήρηση.</b></span></div> Ολοκληρώνοντας τη σύντομη αυτή… διάλεξη, περνάμε στις χωράφια της γεωπολιτικής και αναφέρουμε πολύ σύντομα το πως η συγκεκριμένη εξέλιξη <b>είναι δυνατόν να «εξαφανίσει» τη Ρωσία από τον χάρτη</b>, αλλά και πως όλα αυτά συνδέονται με το τι συμβαίνει στον νότο της ΕΕ και κυρίως στην περιοχή του Ελληνισμού.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/us-eu_granazia.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-73204" height="287" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/us-eu_granazia-1024x641.jpg" title="h" width="460" /></a><br /> Αναφορικά με την πρώτη παρατήρηση, δηλαδή για τη Ρωσία, αρκεί να αναφέρουμε πως η ΖΕΕ μεταξύ ΗΠΑ-ΕΕ θα επιδράσει νομοτελειακά στις σχέσεις της ΕΕ με τη Ρωσία ως εξής:<br /> <b>(α) </b>Η Ουάσιγκτον λόγο της άρσης κάθε περιορισμού στη διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών με την ΕΕ θα αποτελέσει τον <b>προνομιακό εταίρο των Βρυξελλών</b>, αφού η εισαγωγές από τη Ρωσία θα χάσουν την ανταγωνιστικότητά τους.<br /> <b>(β) </b>Είναι πλέον γνωστό σε ολόκληρο τον πλανήτη ότι <b>το Σχιστολιθικό Φυσικό Αέριο των ΗΠΑ βρίσκεται στην ουσία σε ανεξάντλητα αποθέματα, ενώ η εξόρυξή του και η εξαγωγή του είναι ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΦΘΗΝΗ επιλογή σε σχέση με το «συμβατικό» φυσικό αέριο που εξορύσσεται ή σχεδιάζεται να εξορυχτεί από υπεράκτιες πλατφόρμες</b>. Τι θα συμβεί λοιπόν εάν οι ΗΠΑ αποφασίσουν να εξάγουν το φυσικό αέριο στην Ευρώπη με στόχο να μειώσουν δραστικά την εξάρτηση της ΕΕ από τη Ρωσία και να την εξαρτήσουν πλήρως από τις ίδιες; <b>Πώς θα μπορέσει η Μόσχα να ανταγωνιστεί ένα φτηνότερο προϊόν, το οποίο θα προέρχεται από μία περιοχή η οποία θα είναι οικονομικά ενοποιημένη με την ΕΕ;</b><br /> <b>(γ) </b>Χωρίς να επεκταθούμε περεταίρω απλά να επισημάνουμε πως η συγκεκριμένη εξέλιξη, η δημιουργία ΖΕΕ μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ μπορεί στο μέλλον να οδηγήσει σε περεταίρω σύσφιξη των σχέσεων, στις μορφές που περιγράψαμε πιο πριν, κάτι το οποίο είναι <b>απολύτως συμβατό με τις βασικές αρχές της αγγλοσαξονικής γεωπολιτικής σχολής για το πώς οι Αγγλοσάξονες θα συνεχίσουν να κυριαρχούν στην «Παγκόσμια Νήσο»</b>.<br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><b>Περνώντας στη περίπτωση του Νότου, και ειδικά στη χώρα μας, απλά να επισημάνουμε πως σύμφωνα με τη θεωρία της «Δημιουργίας Εμπορίου», το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, άρα οι χώρες του Νότου σε μία πραγματικά ενοποιημένη, και υπό γερμανικό έλεγχο, ΕΕ πολύ απλά αποτελούν τις ζώνες μη-ανταγωνιστικότητας οι οποίες θα πρέπει να γίνουν ανταγωνιστικές, εάν η γερμανική ΕΕ θα θέλει να αποκτήσει σε μία μελλοντική δημιουργία ΖΕΕ με τις ΗΠΑ ίσο ρόλο και όχι ρόλο κομπάρσου όπου ξαφνικά ο ατλαντικός εταίρος θα απορροφήσει τη μη-ανταγωνιστική ΕΕ προς όφελός του.</b></span></div> Αρκεί μόνο να σκεφτούμε πως οι ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει τη <b>NAFTA (North American Free Trade Agreement)</b> η οποία αποτελεί μία ΖΕΕ μεταξύ ΗΠΑ, Καναδά και… Μεξικό, και μαντέψτε πως ακριβώς λειτουργεί το σύστημα: <b>Οι εταιρείες που θέλουν να πουλήσουν στις ΗΠΑ και τον Καναδά, πηγαίνουν και παράγουν στο Μεξικό και μετά τα εξάγουν στους βόρειους γείτονες του.</b> Αυτός που θα μας πει λοιπόν γιατί ολόκληρος ο Νότος της ΕΕ τραβάει αυτά που τραβάει, κερδίζει «χρυσούν ωρολόγιον»… <b>θα αρχίσει να αναπτύσσεται έχοντας καταστεί φθηνό κέντρο παραγωγής προϊόντων που θα εξάγονται στο πλαίσιο της ΖΕΕ με τις ΗΠΑ;</b><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/nafta.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-73205" height="307" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/nafta.jpg" title="nafta" width="460" /></a><br /> Φυσικά ο Δρ. Σόιμπλε δεν πρόκειται ποτέ να μας πει στα μούτρα πως επιθυμεί να μας «μεξικανοποιήσει» (φυσικά και δεν έχουμε κάτι και δεν υποτιμούμε τον περήφανο και όμορφο λαό της συγκεκριμένης φιλικής και μαγευτικής χώρας, <b>απλά αναφερόμαστε στο μοντέλο επιχειρηματικής «ανάπτυξης» που προσπαθούν οι Γερμανοί να επιβάλλουν</b> σε εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες) αλλά είναι σίγουρο πως οι «ηγεσίες» μας το γνωρίζουν.<br /> Κλείνουμε τη συγκεκριμένη ανάλυση λέγοντας πως θα επανέλθουμε, με περισσότερες λεπτομέρειες, ενώ φυσικά και θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πως πολλές άλλες παράμετροι θα πρέπει να αναλυθούν, όπως για παράδειγμα το <b>πώς θα αντιδράσει η Ρωσία και το κατά πόσον θα αντιπροτείνει την Ένωση «από τη Λισσαβόνα στο Βλαδιβοστόκ», ή το τι ακριβώς θα συμβεί εάν οι ΗΠΑ θεωρήσουν πως η Γερμανία δεν θα πρέπει να «ενοποιήσει» υπό την ηγεσία της την ΕΕ</b>.<br /> Η υπόθεση πάντως γίνεται όλο και πιο περίπλοκη και το σίγουρο είναι πως οι «ηγέτες» μας όλα αυτά τα θεωρούν… «κινέζικα» ή μάλλον «μεξικάνικα». Εμείς στο «<b>defence-point.gr</b>», σκοπεύουμε να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε με τον πιο <b>προκλητικό και αντισυμβατικό</b> τρόπο και με βάση λογικούς συλλογισμούς, να βάζουμε στο τραπέζι προς συζήτηση όλα τα ενδεχόμενα.<br /> <b>Έχοντας διαβάσει Ιστορία και παρατηρήσει τις πεποιθήσεις των λαών τη στιγμή που διαμορφώνονταν οι εξελίξεις, σε σχέση με αυτά που κατέγραψαν εκ των υστέρων οι ιστορικοί, </b>αντιλαμβανόμαστε ότι όσα πραγματικά γίνονται και εξετάζονται σπανίως βλέπουν <b>το φως της δημοσιότητας σε «ζωντανό χρόνο». </b>Οπότε, το συμπέρασμα είναι πως το μόνο «όπλο» των κοινωνιών για να αντιλαμβάνονται και να συμμετάσχουν στις εξελίξεις αντιδρώντας, είναι <b>η οργανωμένη, μεθοδική και τεκμηριωμένη σκέψη…</b><br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΕΕ-ΗΠΑ: «Colpo grosso» κατά της Ρωσίας, η ρίζα του κακού στην Ελλάδα;

Με γεωπολιτική και γεωοικονομική εξαφάνιση – στη κυριολεξία – απειλείται η Ρωσία εάν η πιθανότητα δημιουργίας Ζώνης Ελευθέρου Εμπορίου ...

Διαβάστε την συνέχεια