«Ατροφική» η εθνική κυριαρχία - Παγιώνεται η τουρκική θέση περί «ειδικού καθεστώτος» των νησιών

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhfMX0KDpnRlGNUBLaqohlYEjooEULcuS6p8gSgUw35R8sQk_9tLYuWSJRyhRVREwI0DH7gtiT2HTjxG6vubse7LrMsNpe-555uoYGRuWCk92HD-fvMXh9kwzjgLoC2KMUjzOd8UgQIv3H0HpJ3hcHnlhQZHGTH0-dIe5jfcIT_M8B6wg49uAbuMUhGqoGc1QQ9e_xF-G2g0ER2OHNIoCMgjD3K3d5Jrdjdlpdg374Z9WTgTKa_jp5667JhmWySEg=s300" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="300" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhfMX0KDpnRlGNUBLaqohlYEjooEULcuS6p8gSgUw35R8sQk_9tLYuWSJRyhRVREwI0DH7gtiT2HTjxG6vubse7LrMsNpe-555uoYGRuWCk92HD-fvMXh9kwzjgLoC2KMUjzOd8UgQIv3H0HpJ3hcHnlhQZHGTH0-dIe5jfcIT_M8B6wg49uAbuMUhGqoGc1QQ9e_xF-G2g0ER2OHNIoCMgjD3K3d5Jrdjdlpdg374Z9WTgTKa_jp5667JhmWySEg=w640-h320" width="640" /></a><br /><br /><div>ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ<br />Η Αθήνα βρίσκεται τον τελευταίο χρόνο αντιμέτωπη με την έμπρακτη τουρκική αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων που έχει η χώρα σε θαλάσσιες περιοχές μεγάλης (λόγω της διασποράς των εδαφών των ελληνικών νησιών) έκτασης. <br /><br />Με μεθοδικό και επίμονο τρόπο η Άγκυρα έχει καταφέρει, από τη στιγμή που τα κυριαρχικά ελληνικά δικαιώματα δεν ασκούνται, να φέρει σε κατάσταση «ατροφίας» αυτά ακριβώς τα κυριαρχικά δικαιώματα των νησιών από το βόρειο Αιγαίο μέχρι την απώτατη άκρη της χώρας, το Καστελλόριζο, στην ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Η επιτυχής τουρκική τακτική, η οποία εκτυλίσσεται κλιμακούμενη εδώ και δεκαετίες, συντίθεται ως εξής:<br /><ul style="text-align: left;"><li>1. Αμφισβήτηση του δικαιώματος των νησιών σε υφαλοκρηπίδα πέραν των χωρικών τους υδάτων (6 μίλια). Η εν λόγω τουρκική θέση έχει παγιωθεί από τις δεκαετίες του '70 και του '80 με τις «κρίσεις των σεισμογραφικών» «Χόρα» και «Σισμίκ», καθότι οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν αποδεχτεί ότι η χώρα δεν έχει δικαίωμα να εκμεταλλευτεί τον θαλάσσιο βυθό ακόμα και ένα μέτρο πέρα από τα 6 μίλια των ακτών της... Αίγινας.Και στην περίπτωση της Αίγινας ενδεχομένως το γεωλογικό - ενεργειακό ενδιαφέρον μπορεί να είναι ανύπαρκτο, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τη Θάσο ή το Καστελλόριζο.</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>2. Αμφισβήτηση αυτής καθ' εαυτήν της ελληνικής κυριαρχίας εκατοντάδων νησιωτικών εδαφών, κάποια από τα οποία μάλιστα είναι κατοικημένα, προφανώς από Έλληνες.Αυτή τη θέση, η οποία μάλιστα είναι αντικείμενο ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης (διερευνητικές συνομιλίες για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας) η Άγκυρα την έφερε στο τραπέζι μετά την κρίση των Ιμίων και την παραδοχή από την κυβέρνηση Σημίτη, με τη Συμφωνία της Μαδρίτης (αποτέλεσμα της αμερικανικής διαμεσολάβησης), των τουρκικών ζωτικών συμφερόντων στο Αιγαίο.</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>3. Το τρίτο βήμα κλιμάκωσης των τουρκικών αμφισβητήσεων εξελίσσεται τον τελευταίο χρόνο και έχει να κάνει με το «αίτημα» της Άγκυρας για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών που βρίσκονται δίπλα στις ακτές της.</li></ul><br />Η περίπτωση του Καστελλόριζου<div><br />Το Καστελλόριζο, ως επίμαχο σημείο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης, εμφανίστηκε σε πρώτο πλάνο στο προσκήνιο περί το 2010. Τότε επιβεβαιώθηκε το μεγάλο γεωλογικό - ενεργειακό ενδιαφέρον της θαλάσσιας περιοχής που βρίσκεται το νησί και εκ των πραγμάτων αναδείχτηκε η τεράστια γεωπολιτική του σημασία, καθώς η ύπαρξή του θα μπορούσε να συνδέσει τον αποκαλούμενο ελληνικό εθνικό χώρο από το Αιγαίο και τα Δωδεκάνησα μέχρι την Κύπρο. <br />Δεν είναι λοιπόν ανεξήγητη η επιμονή της Άγκυρας, η οποία εκδηλώθηκε με σθένος τον περασμένο χρόνο, να αμφισβητήσει κάθε ελληνικό δικαίωμα στη θαλάσσια περιοχή που απορρέει από το γεγονός ότι το Καστελλόριζο είναι ελληνικό έδαφος.<br />Αν κάτι είναι «ανεξήγητο» είναι το γεγονός ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις, από την κρίση των Ιμίων και έπειτα, υπέκυψαν και υπονόμευσαν κάθε δυνατότητα της χώρας να υποστηρίξει τον «ενιαίο αμυντικό χώρο» Ελλάδας - Κύπρου, αφήνοντας εν τέλει το Καστελλόριζο απομονωμένη «κουκίδα», η οποία μάλιστα «κείται μακράν»...<br /><br />Κάτι επίσης «ανεξήγητο» είναι το γεγονός ότι, ενώ βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη το περασμένο καλοκαίρι οι ελληνοτουρκικές μυστικές διαβουλεύσεις με τη γερμανική διαμεσολάβηση, η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε με το Κάιρο στην οριοθέτηση «μισής» ΑΟΖ, αφήνοντας τα δικαιώματα του Καστελλόριζου απ' έξω και προς μελλοντική διαπραγμάτευση.</div><div>  <br />Όμως, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Οι έμπρακτες τουρκικές αμφισβητήσεις της ελληνικής κυριαρχίας στις θαλάσσιες περιοχές στην ανατολική Μεσόγειο με τις έρευνες του «Ορούτς Ρέις» το περασμένο καλοκαίρι, οι οποίες έφτασαν 6,2 μίλια από τις ακτές του συμπλέγματος του Καστελλόριζου (και της Ρόδου), περιγράφουν τη νέα πραγματικότητα η οποία έχει δημιουργηθεί στην περιοχή.<br /><br />Μια πραγματικότητα που – θα πρέπει να υπογραμμιστεί – αναγνωρίζει έμμεσα η ελληνική κυβέρνηση καθώς, παρά την τουρκική πειρατική συμπεριφορά, συμφώνησε στη συνέχιση του ελληνοτουρκικού διαλόγου (διερευνητικές συνομιλίες) και συνομιλεί στο ΝΑΤΟ στο πλαίσιο του μηχανισμού αποσυμπίεσης της ελληνοτουρκικής έντασης που έχει συμφωνηθεί. Μη τυχόν και η τουρκική δραστηριότητα προκαλέσει καμιά «αψυχολόγητη» ελληνική ένοπλη αντίδραση, δηλαδή...<br /><br />«Άξονας» για... κλάματα</div><div><br />Η κυβέρνηση «πούλησε» επικοινωνιακά τη συμφωνία για τη (μερική) οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο με τον ισχυρισμό ότι πρόκειται για επισφράγιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ωστόσο δεν θα μπορούσαν να αλλάξουν την πραγματικότητα: Με την ελληνο- αιγυπτιακή Συμφωνία η Αθήνα αποδέχτηκε «προσωρινά» τη μη επιρροή του Καστελλόριζου στην οριοθέτηση της ΑΟΖ στην περιοχή. <br />Αυτό το «κενό» υποχρέωσε τον υπουργό εξωτερικών Νίκο Δένδια να σπεύσει την περασμένη Δευτέρα στο Κάιρο. Η επίσκεψη έγινε στο φόντο της άδειας που έδωσε η Αίγυπτος για έρευνες υδρογονανθράκων στο θαλάσσιο οικόπεδο «W18», γεγονός που θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως αναγνώριση της τουρκικής «γραμμής» που αγνοεί τα κυριαρχικά δικαιώματα του Καστελλόριζου.<br /><br />Στόχος η αποστρατιωτικοποίηση</div><div>  <br />Προχωρώντας βήμα - βήμα στην επίτευξη των στόχων της η Άγκυρα επιμένει να συντηρεί σε πρώτο πλάνο τη θέση περί παράνομης στρατιωτικοποίησης των νησιών από την Ελλάδα. <br />Ο προφανής και μακροπρόθεσμος τουρκικός στόχος είναι τα νησιά με de facto περιορισμένα δικαιώματα κυριαρχίας (μόνο εντός των χωρικών τους υδάτων) να αφοπλιστούν, γεγονός που θα πιστοποιήσει την αποδοχή της ήττας από κάποια ελληνική κυβέρνηση στο (εγγύς;) μέλλον.<br />Δεν είναι τυχαίο, προφανώς, ότι αυτές ακριβώς τις μέρες η Άγκυρα επανέφερε το θέμα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου. Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει πως «η Ελλάδα έχει πολεμικά πλοία στα αποστρατιωτικοποιημένα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και έχει στείλει επιθετικά σκάφη στο Καστελλόριζο, κοντά στην Τουρκία».<br /><br />Τυχαίο επίσης δεν είναι πως, όπως γράφει το militaire.gr, «από την αρχή του 2021 και εν μέσω διερευνητικών η ΥΠΑ Τουρκίας έχει εκδώσει οκτώ διεθνείς αγγελίες (ΝΟΤΑΜ) με τις οποίες δηλώνει διεθνώς ότι η Ελλάδα παραβιάζει τη Συνθήκη και τη Σύμβαση της Λωζάννης περί Στενών του 1923 αλλά και τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947, διότι εκτελεί στρατιωτικές ασκήσεις (...) στα νησιά Σαμοθράκη, Άη Στράτη, Ψαρά, Χίο, Λήμνο, Λέσβο </div><div><br /></div><div><a href="http://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

«Ατροφική» η εθνική κυριαρχία - Παγιώνεται η τουρκική θέση περί «ειδικού καθεστώτος» των νησιών

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ Η Αθήνα βρίσκεται τον τελευταίο χρόνο αντιμέτωπη με την έμπρακτη τουρκική αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων που έχει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι μυστικές επαφές Τουρκίας Αιγύπτου στις υπόγειες σήραγγες του Σινά

<img height="259" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2020/09/nb_turkey_egypt.jpg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Καί τά μηνύματα Ερντογάν στίς ΗΠΑ μέσω Καλίν. Εκτός κορυφής ατζέντας αμερικανοτουρκικών σχέσεων τά ελληνικά θέματα Ο κίνδυνος νά μετατραπούμε σέ Ιφιγένεια</span></h3>Τού <b>Μανώλη Κοττάκη</b><br />ΑΝ ΚΑΙ τά βασικά σημεία τής συνεντεύξεως τού εξ απορρήτων συμβούλου τού Προέδρου Ερντογάν Ιμπραήμ Καλίν στό πρακτορείο Βloomberg έχουν ήδη τύχει κάποιας προβολής από τόν ελληνικό Τύπο, επιλέγω σήμερα νά τά επαναφέρω στήν μνήμη γιά τρείς λόγους. Μετά τήν δημοσίευσή της οι Τούρκοι παραίτησαν τόν γενικό διευθυντή τού Χρηματιστηρίου τής Κωνσταντινουπόλεως, τέως αναπληρωτή γενικό διευθυντή τής τράπεζας ΗalkBank, ο οποίος άν καί δικάστηκε καί φυλακίστηκε στίς ΗΠΑ κράτησε τό στόμα του κλειστό κατά τήν διάρκεια τής επίμαχης δίκης. <div><br /></div><div>Καί εις ανταπόδοση έτυχε υποδοχή λαϊκού ήρωος κατά τήν επιστροφή του στήν γείτονα καί προήχθη σέ γενικό διευθυντή τού Χρηματιστηρίου. Μεχμέτ Χακάν Αττίλα τό όνομά του. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι από τής δημοσιεύσεώς της μέχρι σήμερα μεσολάβησε η επικοινωνία τού Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη μέ τόν Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη καί η επίσκεψις τού Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στό Κάιρο καί στήν Λευκωσία. Ο Έλλην Υπουργός δέν προέβη σέ δηλώσεις σέ αιγυπτιακό έδαφος, ενώ στήν Λευκωσία σημείωσε ότι «τό θέμα πού δημιουργήθηκε από μία πρόσφατη προκήρυξη οικοπέδων από τήν αιγυπτιακή πλευρά στήν Ανατολική Μεσόγειο είναι ένα καθαρά τεχνικό θέμα πού αφορά τήν αιγυπτιακή πλευρά. Η ελληνική πλευρά τό θεωρεί επί τή βάσει τών αναρτήσεων τής αιγυπτιακής πλευράς ένα θέμα πού έχει κατ ουσίαν επιλυθεί.» Υποτίθεται ότι τά οικόπεδα αναγνώριζαν τό εξωτερικό όριο τής «τουρκικής υφαλοκρηπίδας».</div><div><br />Ο τρίτος λόγος είναι ο εξής: Όπως θά διαπιστώσετε από τήν ανάγνωση τών δηλώσεων Καλίν, η Τουρκία θεωρεί ότι έχει μεγαλώσει τόσο πολύ γεωπολιτικώς ώστε τά θέματα τής ατζέντας πού θέτει πρός τίς ΗΠΑ (Koύρδοι, Ρωσσικοί Πύραυλοι, Οικονομικές κυρώσεις εναντίον της, Γκιουλέν) δέν περιλαμβάνουν τά ελληνοτουρκικά καί τό Κυπριακό. Καί σέ μιά ενδεχόμενη επικοινωνία Μπάιντεν Ερντογάν, τήν οποία δέν αποκλείουν πλέον οι ΗΠΑ καί προαναγγέλλουν οι Τούρκοι, τά ζητήματα πού μάς καίνε δέν θά είναι στήν κορυφή τής ατζέντας δύο ηγετών, πού καλούνται νά οριοθετήσουν εκ νέου τίς σχέσεις τών χωρών τους στήν ευρύτερη περιοχή. Άρα ο κίνδυνος νά καταστεί η Ελλάς Ιφιγένεια είναι υπαρκτός. Καί εμείς ως χώρα ακόμη δέν έχουμε επικοινωνήσει μέ τόν Μπάιντεν στόν οποίον τόσα επενδύσαμε, ενώ η κοινή συνεδρίαση Γερουσίας-Βουλής Αντιπροσώπων μέ ομιλητή τόν Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη καί θέμα τήν ανεξαρτησία μας, μάλλον υπονομεύεται από ορισμένα κέντρα. </div><div><br /></div><div>Πλέον αυτών, ο διθύραμβος Καλίν στήν Αίγυπτο τήν οποία θεωρεί «εγκέφαλο καί καρδιά τού αραβικού κόσμου» σέ συνδυασμό μέ τήν διακήρυξή του, ότι «δέν έχουμε άλυτα θέματα μέ τά άλλα τέσσερα κράτη τού αραβικού κόσμου» δείχνει ότι α) ο Ερντογάν στέλνει στίς ΗΠΑ τό μήνυμα, ότι μπορεί νά λειτουργήσει ως σταθεροποιητής ασφαλείας γιά λογαριασμό τής Δύσεως καί β) οι απόρρητες συναντήσεις Τούρκων καί Αιγυπτίων αξιωματούχων ασφαλείας σέ μυστικές σήραγγες καί στοές κάπου στήν Χερσόνησο τού Σινά, οι οποίες είχαν ατονήσει μετά τήν υπογραφή τής ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας γιά τήν τμηματική οριοθέτηση τής ΑΟΖ, πρέπει νά έχουν πυκνώσει καί πάλι. </div><div><br /></div><div>Μόνο τό γεγονός ότι η Τουρκία αναγνωρίζει διά στόματος Καλίν στήν Αίγυπτο προβάδισμα ηγεσίας στόν αραβικό κόσμο αποδεικνύει ποιά φάση διανύουμε. Ακολουθούν τά σημαντικότερα αποσπάσματα τής συνεντεύξεως τού Καλίν, ο οποίος προσφάτως άνοιξε τήν γραμμή επικοινωνίας μέ τίς ΗΠΑ συνομιλώντας μέ τόν νέο Εθνικό Σύμβουλο Ασφαλείας Σάλιβαν. Η επικοινωνία του προηγήθηκε τής επικοινωνίας Μπλίνκεν Τσαβούσογλου, ενώ η συνέντευξίς του στό Bloomberg δείχνει ότι εκείνον έχει επιλέξει ο Ερντογάν γιά νά επικοινωνεί μέ τίς ΗΠΑ. Τελευταίο αλλά όχι έλασσον. Η παράδοση τού Γκιουλέν δέν περιελήφθη στά τρία κορυφαία καί «θεμελιώδη» θέματα τής τουρκικής ατζέντας. Είναι τό τέταρτο. Ιδού οι δηλώσεις Καλίν:</div><div><br />«Η εικόνα δέν είναι πολύ απαισιόδοξη»<br />Τά 3 πιό θεμελιώδη ζητήματα πού χωρίζουν τήν Τουρκία καί τίς ΗΠΑ είναι η υποστήριξις τών ΗΠΑ πρός τό PYD/YPG, τά S-400 καί οι κυρώσεις CAATSA. Επίσης καί τό ότι επιτρέπεται στόν ηγέτη τής FETO η παραμονή στίς ΗΠΑ. Δυστυχώς, μέχρι στιγμής, δέν έχουμε δεί καμμία πρόοδο καί καμμία δράση σέ αυτά τά θέματα. Αυτά τά προβλήματα ερίσκονται εις τό επίκεντρον τών ανησυχιών γιά τήν εθνική ασφάλεια. Μπορούμε νά συνεργασθούμε σέ άλλους τομείς, γιά παράδειγμα στήν Λιβύη, τό Ιράκ, κατά τής τρομοκρατίας μέχρι ενός σημείου. Εννοώ, δέν μπορούμε νά πούμε ότι υπάρχει μία πολύ απαισιόδοξη εικόνα. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι μπορούμε νά λύσουμε αυτά τά ζητήματα μέσω εποικοδομητικού διαλόγου, μιλώντας μέ πολλή διαφάνεια καί ειλικρίνεια. Αυτό πού πρέπει νά καταλάβουν οι υπεύθυνοι χαράξεως πολιτικής τών ΗΠΑ είναι πόσο ζωτικής σημασίας είναι αυτά τά ζητήματα γιά εμάς. </div><div><br /></div><div>Η απόφασις γιά τά S-400 δέν ελήφθη εν μιά νυκτί στήν Τουρκία. Ήτο τό αποτέλεσμα μιάς μακράς διαδικασίας. Εν τώ μέσω τού πολέμου στήν Συρία, μάς προεκάλεσε μεγάλη έκπληξη τό γεγονός ότι οι ΗΠΑ απέσυραν αίφνης τίς συστοιχίες Patriot. Εν συνεχεία, η Γερμανία απέσυρε τά συστήματά της από τήν Τουρκία καί μόνο τό σύστημα τής Ισπανίας παρέμεινε στήν Τουρκία. Αφού οι σύμμαχοί μας απέσυραν τούς Patriot τους από τήν Τουρκία, δέν μπορούσαμε νά τούς αγοράσουμε γιατί, σέ αντίθεση μέ όσα είπαν ορισμένοι από τούς συναδέλφους μου από τήν πλευρά τών ΗΠΑ, δέν εγίναμεν αποδέκτες μιάς κατάλληλης καί καλής προσφοράς. Δέν είδαμε τήν καλή προσφορά πού μάς είπαν ότι υπέβαλαν. Μολαταύτα, ο Πρόεδρος μάς είπε στόν Trump ότι είμεθατε έτοιμοι νά πάρουμε τούς Patriots. Τά S-400 πού έχουμε δέν θά ενσωματωθούν στό αμυντικό σύστημα τού ΝΑΤΟ, καί έτσι δέν θά είναι εις θέσιν νά αποτελέσουν απειλή γιά τό αμυντικό σύστημα τού ΝΑΤΟ. Εκτός από τούς Patriots, θέλουμε επίσης νά αγοράσουμε πυραύλους SAMP/T πού παράγονται από τήν σύμπραξη Γαλλίας καί Ιταλίας. Ωστόσο, η Γαλλία απεφάσισε νά εμποδίσει τή διαδικασία χρησιμοποιώντας τήν Συρία ως δικαιολογία. Συνεχίζουμε τίς διαπραγματεύσεις μέ τήν Γαλλία γιά νά επιταχύνουμε αυτήν τήν διαδικασία. Δέν κλείνουμε τίς πόρτες στίς επιλογές.<br />«Η μαξιμαλιστική προσέγγιση τήν ωθεί πρός τήν άλλη κατεύθυνση»</div><div><br />Δέν είναι ότι συμφωνούμε μέ τήν Ρωσσία επί παντός. Δέν μπορούμε νά συμφωνήσουμε γιά τό μέλλον τής Συρίας καί τού Assad, τόν Haftar, τήν Κριμαία. Ωστόσο, είμεθα εις θέσιν νά διαχειρισθούμε τίς σχέσεις μας μέ εποικοδομητικό διάλογο. Γιατί δέν πρέπει νά κάνουμε τό ίδιο μέ τίς ΗΠΑ; Ωστόσο, εάν έρθει μία χώρα σέ εσάς καί επιβάλλει τίς απαιτήσεις της μέ μία μαξιμαλιστική θέση, μέ μία προσέγγιση «ή κάντε το μέ τόν τρόπο μου ή πορευθείτε στόν δρόμο σας», τότε θά σάς οδηγήσει σέ άλλες κατευθύνσεις. Οι ΗΠΑ έχουν εμποδίσει τήν πώληση ελικοπτέρων μάχης στό Πακιστάν. Αυτό πιθανότατα θά οδηγήσει στήν κατακύρωση τού διαγωνισμού στήν Κίνα, όπου οι ΗΠΑ θά είναι ο χαμένος. Η σχέσις μας μέ τίς ΗΠΑ μπορεί νά λειτουργήσει πολύ εποικοδομητικά, όπου μπορούμε νά ενισχύσουμε αμοιβαία αλλήλους καί νά αντιμετωπίσουμε μαζί κοινά ζητήματα ή ανησυχίες.<br />«Ένα νέο κεφάλαιο μπορεί νά ανοίξει μέ τήν Αίγυπτο»</div><div><br />Θέλουμε νά συνεργασθούμε μέ τήν Αίγυπτο γιά τήν Ανατολική Μεσόγειο, τήν Λιβύη καί τό Παλαιστινιακό ζήτημα, τό οποίο ο κόσμος φαίνεται νά έχει ξεχάσει καί θέλουμε νά συζητήσουμε τίς διμερείς μας σχέσεις. Εάν μπορούμε νά κάνουμε αμοιβαία εποικοδομητικά βήματα, μία τέτοια εταιρική σχέσις δύναται νά συμβάλλει στήν μείωση τών εντάσεων στήν περιοχή καί στήν σταθεροποίηση τής περιοχής από τή Βόρεια Αφρική έως τήν Ανατολική Μεσόγειο. Η Αίγυπτος εξακολουθεί νά είναι ο εγκέφαλος καί η καρδιά τού αραβικού κόσμου. Υπάρχουν ορισμένα οικονομικά ζητήματα καί θέματα ασφαλείας, τό καταλαβαίνουμε πολύ καλά. Οι δύο χώρες πού ομιλούν μεταξύ τους μπορούν νά βελτιώσουν τίς διμερείς καί περιφερειακές σχέσεις μας. Αυτό ισχύει καί γιά τά άλλα τέσσερα κράτη τού Κόλπου. Δέν έχουμε άλυτο πρόβλημα μέ καμμία αραβική χώρα. Ένα νέο κεφάλαιο γιά τήν περιφερειακή ειρήνη καί σταθερότητα μπορεί νά ανοίξει μέ τήν Αίγυπτο καί άλλα κράτη τού Κόλπου.<br />«Οι σώφρονες χώρες τής ΕΕ δέν θά τό επιτρέψουν»</div><div><br />Έχουμε μία πολύ εποικοδομητική δυναμική μέ τήν ΕΕ καί θέλουμε οι σχέσεις μας νά βελτιωθούν περαιτέρω. Υπάρχουν μεγαλύτερα ζητήματα στήν ατζέντα μας από τίς διερευνητικές συνομιλίες πού είχαμε μέ τούς Έλληνες, όπως η επικαιροποίησις τής συμφωνίας γιά τό μεταναστευτικό, η οποία θά εισέλθει στό 5ο έτος της στίς 18 Μαρτίου, η διασφάλισις τής απελευθερώσεως τών θεωρήσεων καί η επικαιροποίησις τής συμφωνίας Τελωνειακής Ενώσεως. Όλα αυτά μάς δίδουν έναν νέο Οδικό Χάρτη γιά τήν αναβίωση τών σχέσεών μας. Πιστεύουμε ότι μπορούμε νά σημειώσουμε πρόοδο σέ όλους αυτούς τούς τομείς. Ορισμένα κράτη μέλη θέλουν μία αυστηρότερη στάση εναντίον τής Τουρκίας, αλλά δέν είναι σωστό νά χρησιμοποιείται η ένταξις στήν ΕΕ εναντίον τής Τουρκίας γιά έναν τέτοιο σκοπό. Οι σώφρονες χώρες τής ΕΕ δέν θά επιτρέψουν νά συμβεί αυτό.</div><div><br /><a href="https://www.estianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι μυστικές επαφές Τουρκίας Αιγύπτου στις υπόγειες σήραγγες του Σινά

Καί τά μηνύματα Ερντογάν στίς ΗΠΑ μέσω Καλίν. Εκτός κορυφής ατζέντας αμερικανοτουρκικών σχέσεων τά ελληνικά θέματα Ο κίνδυνος νά μετατραπούμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο "ενταφιασμός" του EastMed και η "αραβική διάσταση" της ελληνικής διπλωματίας

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/76/7645b155847140cebf56201f22af238c.jpg?quality=80&404=default&v=8" width="640" /><br /><br />Του <b>Κώστα Ράπτη</b><br />Η εσπευσμένη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια τη Δευτέρα στο Κάιρο (επικεφαλής αντιπροσωπείας που περιλάμβανε επίσης τον Γενικό Γραμματέα και στελέχη της Ειδικής Νομικής Υπηρεσίας του Υπουργείου, καθώς και της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του Πολεμικού Ναυτικού) επικεντρώθηκε στα "τεχνικά", όπως χαρακτηρίσθηκαν από ελληνικής πλευράς, προβλήματα που προκάλεσε η αιγυπτιακή πρωτοβουλία να οριοθετήσει θαλάσσιο οικόπεδο της δικαιοδοσίας της, κατά τρόπο που να αποδέχεται σιωπηρά τις αξιώσεις της Τουρκίας για την έκταση της δικής της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (AOZ).<br /><br />Για το συγκεκριμένο πρόβλημα η σολομώντεια λύση που επελέγη ήταν ο τεμαχισμός του αιγυπτιακού οικοπέδου, ώστε να εφάπτεται προς ανατολάς με τον 28ο μεσημβρινό, ο οποίος και αποτελεί το όριο της ελληνο-αιγυπτιακής μερικής οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών που υπογράφηκε το περασμένο καλοκαίρι.<br />Ωστόσο, δύο εξελίξεις φαινομενικά ασύνδετες με τα παραπάνω ενδέχεται να αποβούν πολύ πιο καθοριστικές.<div><br />"Ενταφιασμός" EastMed;<br /><br />Η πρώτη είναι ο ουσιαστικός "ενταφιασμός" του σχεδίου για τον υποθαλάσσιο αγωγό EastMed, στο φόντο των πρόσφατων διαβουλεύσεων Αιγύπτου και Ισραήλ.<br /><br />Ο αγωγός αυτός, στενά συνδεδεμένος με την διεκδίκηση εφαπτόμενων θαλάσσιων δικαιοδοσιών της Ελλάδας και της Κύπρου, σκοντάφτει πλέον, πέρα από τις τεράστιες τεχνικές απαιτήσεις και τα σοβαρότατα προβλήματα επαρκούς τροφοδοσίας, χρηματοδότησης και βιωσιμότητας που ήδη αντιμετώπιζε, στην επιλογή των δύο πλησιέστερων συμμάχων της Αθήνας και της Λευκωσίας στην ανατολική Μεσόγειο να ενισχύσουν τη μεταξύ τους συνεργασία, εξετάζοντας την μεταφορά φυσικού αερίου από τα ισραηλινά κοιτάσματα σε αιγυπτιακό σταθμό υγροποίησης.<br /><br />Πρόκειται για την επιλογή με το μικρότερο κόστος, οικονομικό αλλά και πολιτικό (δεδομένων των τουρκικών αντιδράσεων και της απροθυμίας εντονότερης εμπλοκής των μεγάλων δυνάμεων), στον βαθμό που από την άλλη πλευρά δεν ευοδώνεται (όσο εκκρεμεί το Κυπριακό και προκαλεί διεθνείς επιφυλάξεις η περαιτέρω ενίσχυση της Τουρκίας ως ενεργειακού κόμβου) η φιλοδοξία ορισμένων λόμπι εντός του Ισραήλ για κατασκευή αγωγού μέσω της Κύπρου προς την Τουρκία.<br />Παρατηρητής<br /><br />Παράλληλα, από την επίσκεψη Δένδια στο Κάιρο προέκυψε η είδηση ότι η Ελλάδα θα διεκδικήσει θέση παρατηρητή στον Αραβικό Σύνδεσμο.<br /><br />Πρόκειται για μια σημαντική κίνηση αναβάθμισης της (άλλοτε θεμελιώδους, πλην εδώ και κάποιες δεκαετίες μάλλον παραμελημένης) αραβικής διάστασης της ελληνικής διπλωματίας, η οποία θα πρέπει να ιδωθεί επίσης στο φόντο της προσπάθειας όλων των ενδιαφερομένων για "ανάσχεση" της Άγκυρας.<br /><br />Μόλις την περασμένη Τετάρτη ο 22μελής Αραβικός Σύνδεσμος πραγματοποίησε στο Κάιρο την 156η Σύνοδό του σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών, στην οποία κυριάρχησαν, με πρωτοβουλία του Αιγύπτιου υπουργού Εξωτερικών Σάμεχ Σούκρι, οι αυστηρές δηλώσεις ότι η παρουσία τουρκικών δυνάμεων σε αραβικές γαίες (λ.χ. στην Συρία και τη Λιβύη) δεν θα γίνει ανεκτή.<br /><br />Το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας αντέδρασε έντονα, όμως γεγονός παραμένει ότι η τραυματισμένη αραβική ενότητα αποκαθίσταται, καθώς το Εμιράτο του Κατάρ (μέχρι πρότινος αποκλεισμένο από τους γείτονές του λόγω της συμμαχίας του με την Άγκυρα και την Μουσολυμ,ανική Αδελφότητα και την ελαστική του στάση έναντι του Ιράν) ανέλαβε την προεδρία του Αραβικού Συνδέσμου, ενώ άλλη μία θητεία στη θέση του Γενικού Γραμματέα προσφέρθηκε στον 78χρονο Αιγύπτιο διπλωμάτη Άχμεντ Αμπούλ Γάιτ, τον οποίο συνάντησε κατά την επίσκεψή του στο Κάιρο ο Νίκος Δένδιας.<br /><br /><a href="https://www.capital.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο "ενταφιασμός" του EastMed και η "αραβική διάσταση" της ελληνικής διπλωματίας

Του Κώστα Ράπτη Η εσπευσμένη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια τη Δευτέρα στο Κάιρο (επικεφαλής αντιπροσωπείας που περιλάμβανε ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρακτικές φασιστικών καθεστώτων: Εικόνες «λατρείας» του Ερντογάν στην κατεχόμενη Κύπρο και το Κουρδιστάν

<img height="333" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/03/210312054544_LOVE-ERDOGAN87.jpg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το φασιστικό σύνθημα Love Erdogan εμφανίστηκε και στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου. </span></h3>Του <b>ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ</b><br />Δεν πρόκειται για ξέσπασμα οπαδών του νεοσουλτάνου, που θέλουν να εκφράσουν την αγάπη και την εκτίμησή τους προς τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά για επίσημη πολιτική του καθεστώτος.<br /><br />Πρόκειται για πολιτική που εφαρμόζεται σε κατεχόμενες περιοχές και αφορά μια ξεπερασμένη συνταγή. Ο λόγος για πινακίδες που αναγράφουν σύνθημα «αγάπης» προς τον Ερντογάν. Πρόκειται για πρακτικές που ακολούθησε ο Χίτλερ όπως κι άλλα προσωποπαγή απολυταρχικά, φασιστικά καθεστώτα.<br /><br />Στα κατεχόμενα, σύμφωνα με την τουρκοκυπριακή εφημερίδα, «Αβρούπα», του Σενέρ Λεβέντ, στους δρόμους της κατεχόμενης Κύπρου έκαναν την εμφάνισή τους πινακίδες με την επιγραφή «Love Erdoğan». Αναρτήθηκαν σε δρόμους σε πολλές περιοχές, σε στάσεις λεωφορείων, σε πανό που ανήκουν σε «δήμους», σε τοίχους ιδιωτών και σε διαχωριστικά δρόμων.<br />Σύμφωνα με την εφημερίδα σε μια περίπτωση, στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, πινακίδα φέρει την υπογραφή της νεολαίας του κυβερνώντος κόμματος στην Τουρκία, Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Το σύνθημα είναι και στα ελληνικά. ( μετάφραση ΓΤΠ)<br /><br />Στα κατεχόμενα υπήρξαν μεμονωμένες αντιδράσεις, οι οποίες, ωστόσο, στέλνουν μηνύματα. Το Αριστερό Κίνημα ανάρτησε πινακίδα με την φωτογραφία του Έρντογαν που γράφει ότι «We do not love you», ενώ τα κόμματα Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό (CTP) και Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας (TDP) προτίμησαν να αναγράψουν σε πινακίδες «Love Cyprus».<br /><br />Σημειώνεται συναφώς ότι χθες, Τυρία μέλη του Αριστερού Κινήματος συνελήφθησαν από την κατοχική αστυνομία για «παραποίηση» των πινακίδων.<br /><br />Το σύνθημα «λατρείας» έκανε την εμφάνισή του και στο κατεχόμενο Κουρδιστάν. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Τ24, «έχουν κρεμάσει τεράστιες αφίσες σε τείχη στο Ντιγιάρμπακιρ’. Τι γράφουν αυτές οι αφίσες; ‘Em ji Erdoğan hez dikin’. Σημαίνει: Εμείς αγαπάμε τον Ερντογάν. Σε ποια γλώσσα; Στην Κουρδική!…».<br /><br />Ο αρθρογράφος Γιαλτσίν Ντογάν της ειδησεογραφικής ιστοσελίδας σημειώνει πως την στιγμή κατά την οποία αγνοούν, έχουν εξαφανίσει την κουρδική γλώσσα, αναρτούν πανό «αγάπης» στον Ερντογάν στα κουρδικά. Ο αρθρογράφος επικρίνει το Υπουργείο Υγείας ότι εξέδωσε σε διάφορες γλώσσες ενημερωτικά φυλλάδια για την πανδημία εκτός από την κουρδική.<br /><br />Αυτή η εκστρατεία έχει προφανή στόχο. Η προβολή παντού του «πατερούλη», του ισλαμοφασίστα, είναι ένα παιχνίδι όχι άγνωστο για δικτατορικά καθεστώτα. Η «απέραντη λατρεία» επιβάλλεται διά ροπάλου, διά της βίας, με την έλλειψη δημοκρατίας.<br /><br />Αυτή η πρακτική δείχνει και τις προθέσεις του ίδιου του Ερντογάν, που θέλει να παραμείνει με νύχια και με δόντια στην εξουσία. Θέλει να παραμείνει με νύχια και με δόντια στις κατεχόμενες περιοχές.<br /><br />Βεβαίως, αυτά τα «ξεσπάσματα»… λατρείας δείχνουν και ένα άγχος από πλευράς του Ερντογάν, που βλέπει τη δημοτικότητά του να υποχωρεί σημαντικά.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πρακτικές φασιστικών καθεστώτων: Εικόνες «λατρείας» του Ερντογάν στην κατεχόμενη Κύπρο και το Κουρδιστάν

Το φασιστικό σύνθημα Love Erdogan εμφανίστηκε και στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου.  Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Δεν πρόκειται για ξέσπασμα οπαδών το...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί στην Χάγη δεν θα δικαιωθεί η Ελλάς λόγω …Κίνας

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/01/ellinotourkika-3.png"><img height="396" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/01/ellinotourkika-3-696x431.png" width="640" /></a><br /><br />Γράφει ο <b>Γιώργος Ρωμανός</b><br />Συγγραφέας – Αναλυτής, ιστορικός ερευνητής<br /><br />Απάντηση στον τ. ΠτΔ Π. Παυλόπουλο<br /><br />O τ. ΠτΔ με άρθρο του στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 27-28/2/21, με τίτλο: «Χάγη: Δικαίωσις για την ΑΟΖ μέσω Κίνας» ετέθη πλέον επικεφαλής της επαπειλούμενης «Προσφυγής» της χώρας μας στη Χάγη, λόγω των ιδιοτήτων του, ως τ. ΠτΔ και Επίτιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ.<br /><br />Ευχής έργο θα ήταν η «Προσφυγή» στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ) να μη καταντήσει προσωπείο αποενοχοποίησης της κυβέρνησης ΝΔ -κ. Μητσοτάκη, η οποία μέσω ενός σκοπίμως θολού «Συνυποσχετικού» μπορεί να δώσει στο Δικαστήριο το δικαίωμα να ακρωτηριάσει την εθνική μας κυριαρχία και μετά να ειπωθεί: «για όλα φταίει το Δικαστήριο…» Αναλόγως διαχειρίζεται η κυβέρνηση της ΝΔ την επαίσχυντη «Συμφωνία των Πρεσπών» την οποία συνεχίζει να στηρίζει και δεν καταγγέλλει, ενώ τα Σκόπια καθημερινά την παραβιάζουν και η Βουλγαρία έχει υποβάλλει επανειλημμένως βέτο (!) στην πορεία τους προς την ΕΕ. <br /><br />Η «Προσφυγή» όπως έχουμε ήδη αποδείξει σαφώς μπορεί να φέρει απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Και, η κυβέρνηση έχει ήδη δώσει δείγματα εξαιρετικά κακής πολιτικής, ως προς το πώς χειρίζεται να διεθνονομικά μας ζητήματα, και πόσο βλαπτικά χρησιμοποιεί τα νομικά της εργαλεία στις διεθνείς συμφωνίες. Έτσι δημιούργησε την απαράδεκτη «Συμφωνία Θαλασσίων Ζωνών» –και όχι (!) ΑΟΖ– με την Ιταλία, όπως και την ελληνο-αιγυπτιακή Συμφωνία ΑΟΖ, που (και) γι’ αυτήν επιχαίρει η Τουρκία, αφού άφησε την μισή Ρόδο, ολόκληρο το Καστελόριζο και άλλα ελληνικά νησιά στα νύχια των Τούρκων όπως ακριβώς απαιτούσαν. Πρόσφατα η Τουρκία θριαμβολογούσε ξανά, όταν η Αίγυπτος παραβίασε (αρχικά) τη συμφωνία της με την Ελλάδα με τρόπο που νομιμοποιούσα την παράνομη τουρκική ΑΟΖ –απόδειξη της ευμετάβλητης και επικίνδυνης ελληνο-αιγυπτιακής συμφωνίας.<br /><br />Το 1976, επί Κ. Καραμανλή, υπέστημεν δεινή ήττα μετά την μονομερώς διπλή προσφυγή μας σε ΔΔΧ και Συμβούλιο Ασφαλείας -ΟΗΕ. Τελικά, στις 19/12/ 1978, το δικαστήριο κήρυξε τον εαυτό του αναρμόδιο να κρίνει επί της ουσίας τη διαφορά. Όμως η μεγάλη ζημιά για την χώρα μας είναι ότι στην απόφαση που εξέδωσε, στην παράγραφο 86, αναφέρει: «Η οριοθέτηση έχει άμεση σχέση με το εδαφικό καθεστώς όταν υπάρχουν αμφισβητούμενες περιοχές». Έτσι ουσιαστικά προτρέπει την Τουρκία να ανακηρύξει όποιες περιοχές τις Ελλάδος θέλει να κατακτήσει σαν «αμφισβητούμενες», και φέρνει την χώρα μας στη θέση να πρέπει να αποδείξει, ότι «δεν είναι ελέφαντας…», δηλαδή να αποδείξει ότι όσα διεκδικεί η Τουρκία αποτελούν όντως εθνική ελληνική κυριαρχία!<br /><br />Έκτοτε η «Πολιτική του κατευνασμού» ενσωμάτωσε στην ελληνική πολιτική το Casus Belli, τον Αρμαγεδώνα Σημίτη-Πάγκαλου-Γ. Παπανδρέου σε Μαδρίτη, Ελσίνκι, Ίμια, τις «Γκρίζες ζώνες», το Ορούτς Ρέις, κπα. Με αυτή την ολέθρια πολιτική της Μεταπολίτευσης των Μνημονίων, «ανεπαισθήτως», όπως θα έλεγε και ο Καβάφης, παραδόθηκαν και παραδίδονται φέτα φέτα στην Τουρκία ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. <br /><br />Εάν υπήρχε έστω και μία περίπτωση το ΔΔΧ να δικάσει δίκαια, που κατά τη γνώμη μας δεν υπάρχει, η «Προσφυγή» θα πρέπει (ούτως ή άλλως!) να συνοδεύεται από τους εξής παράγοντες:<br />Άμεση, κατακόρυφη ενδυνάμωση ελληνικής πολεμική ισχύος, με ταχύτατα (χθες) υλοποιήσιμες Συμφωνίες Αμυντικής Συνδρομής με Γαλλία και Ισραήλ.<br />Ανυποχώρητη απαίτηση στην Τουρκία, ώστε να αποδεχθεί την Συμφωνία για το Δίκαιο της Θάλασσας, UNCLOS III, 1982, του Mondego Bay. <br />Να δεσμευθεί/υποχρεωθεί από την Ελλάδα το ΔΔΧ να αντλήσει νομικά εργαλεία από την προαναφερθείσα Συμφωνία. <br /><br />Έχοντας αναφερθεί στους κινδύνους που κρύβει αυτή καθαυτή η προσφυγή στη Χάγη για την Ελλάδα, σημειώνουμε τα τεράστιας σημασίας ερωτήματα που εάν δεν απαντηθούν θα σημαίνει βέβαιη απώλεια εθνικής κυριαρχίας για την χώρα μας, έστω και εάν ικανοποιηθεί ο προαναφερθείς όρος 1.<br /><br />α. Με ποιο τρόπο η Ελλάς θα αναγκάσει την Τουρκία να δεχτεί την Συμφωνία UNCLOS III; Και εάν η Τουρκία συμφωνήσει, ερωτούμε:<br /><br />β. Με ποιο τρόπο θα δεσμεύσει η Ελλάδα το ΔΔΧ να αντλήσει νομικά εργαλεία από την UNCLOS III;<br /><br />γ. Πώς η Ελλάς θα εμποδίσει το ΔΔΧ να μην εξασκήσει το αναφαίρετο δικαίωμά του να ορίζει α υ τ ε π α γ γ έ λ τ ω ς την δικαιοδοσία του; <br /><br />δ. Πώς η Ελλάς θα αναγκάσει το ΔΔΧ να ΜΗΝ χρησιμοποιήσει όσα προβλέπει το Καταστατικό του, Άρθρο 36, που λέει, ότι η αρμοδιότητά του: «εκτείνεται σε όλες τις υποθέσεις που τα μέρη του υποβάλουν, καθώς και σε όλες τις περιπτώσεις που προβλέπονται στον Χάρτη των ΗΕ, ή σε ισχύουσες συνθήκες ή συμβάσεις». Αυτή η ε υ ρ ύ τ η τ α σε «Συνθήκες», «Συμβάσεις» κλπ. κάλλιστα μπορεί να στραφεί εναντίον της Ελλάδος.<br /><br />ε. Πώς θα εμποδίσει η χώρα μας το Δικαστήριο να ΜΗΝ δικάσει σύμφωνα με ΟΛΑ όσα προβλέπει το Άρθρο 38, του Καταστατικού του, και με τη διεθνή αρχή ex aequo et bono, η οποία του δίνει το δικαίωμα να παραμερίζει τους νόμους και να κρίνει βάσει όσων το ίδιο θεωρεί δίκαιο; Στο ίδιο Άρθρο, παρ. 2, γράφεται και το «…αν οι διάδικοι συμφωνούν σ’ αυτό», που σημαίνει πως το δικαστήριο μπορεί να απορρίψει μία υπόθεση σε περίπτωση διαφωνίας. Και, η Ελλάδα, αν τολμήσει να διαφωνήσει…, να χρεωθεί την διεθνή ευθύνη του υπαίτιου!<br /><br />Τα «νομικά επιχειρήματα» του τ. ΠτΔ<br /><br />i. Ο τίτλος: «Χάγη: Δικαίωσις για την ΑΟΖ μέσω Κίνας» είναι αναίτια υπεραισιόδοξος, παρωχημένος και παραπειστικός. Γιατί μετά την προσφυγή των Φιλιππίνων στο ΔΔΧ για τα νησιά Σπράτλι, η Κίνα χαρακτήρισε την απόφαση, 12/7/2016, «αστήρικτη και άκυρη»! Γεγονός που ενισχύει την θέση της Τουρκίας και αποδεικνύει ξανά, διεθνώς, πως με τη δύναμη των όπλων μπορείς να ακυρώνεις στην πράξη τις αποφάσεις του ΔΔΧ. <br /><br />ii. Η προσφυγή των Φιλιππίνων δεν έχει το ίδιο αντικείμενο με την επαπειλούμενη «Προσφυγή» της Ελλάδος. Οι Φιλιππίνες προσέφυγαν μ ο ν ο μ ε – ρ ώ ς κατά της Κίνας με θέμα, εάν τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα ή όχι, βάσει του άρθρου 121, της Συμφωνίας UNCLOS III. Ενώ, η Ελλάδα έχει διακηρύξει ότι τα νησιά μας ΕΧΟΥΝ υφαλοκρηπίδα de facto, λόγω ακριβώς της προαναφερθείσας Συμφωνίας.<br /><br />iii. Ο κ. Μητσοτάκης έχει ήδη δεσμευτεί προς την Τουρκία, με επιβλέπουσα την κ. Μέρκελ στις μυστικές συνομιλίες της «Συμφωνίας του Βερολίνου» (βλ. συνέντευξη του πρωθυπουργού στο https://primeminister.gr/2020/10/12/25008.) Η Συμφωνία έγινε περί την 11η Ιουλίου 2020, στην μυστική Τριμερή σύνοδο Ελλάδος-Τουρκίας-Γερμανίας, και αποκαλύφθηκε στις 14/7/2020, από τον κ. Τσαβούσογλου. Στην συνέντευξη ο κ. Μητσοτάκης λέει ότι οι «Διερευνητικές» που αποσκοπούν στην «Προσφυγή» θα γίνουν: «Για ένα μόνο θέμα. Τις θαλάσσιες ζώνες […] Όπως άλλωστε αποτυπώνεται σαφώς και στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής. Αλλά όπως έχει συμφωνηθεί και κατ’ ιδίαν, στις επαφές των διπλωματικών μας συμβούλων (στο Βερολίνο). Διότι αυτό έχει συμφωνηθεί.» <br /><br />«Θαλάσσιες ζώνες» λοιπόν, με δεδομένο ότι Ελλάς και Τουρκία ΔΕΝ έχουν συμφωνήσει ούτε καν στην αρχή της «Μέσης Γραμμής», σημαίνει ότι θα μπει σε παζάρι και η Αιγιαλίτιδα ζώνη των 6 ν.μ. της χώρας μας! <br /><br />iv. Σε κάθε περίπτωση το ατυχές παράδειγμα των Φιλιππίνων, που επικαλείται ο τ. ΠτΔ, και η (με κάθε εθνικό κόστος;) «Προσφυγή» για καθορισμό «Θαλασσίων Ζωνών» (όπως αποφάσισε μόνος του ο κ. Μητσοτάκης με καταγεγραμμένη δημοσίως την διαφωνία του κ. Δένδια) είναι δύο ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικά ζητήματα. <br /><br />v. Λαμβανομένου υπόψη, ότι η Τουρκία δεν δέχεται την συγκεκριμένη απόφαση περί Φιλιππίνων, δεν δέχεται καν την ύπαρξη του ΔΔΧ, δεν δέχεται την Συμφωνίας UNCLOS III, 1982, δεν δέχεται τις Διεθνείς Συμφωνίες οι οποίες υποστασιοποιούν την Ελλάδα ως κράτος, π.χ. Λοζάνη, 1923, και μεταγενέστερες, καθίσταται σαφές ότι δεν υπάρχει καν αντικείμενο συζήτησης! Οπότε είναι παταγωδώς ύποπτο εθνικά το για ποιο πράγμα συζητάμε;!<br /><br />vi. Στο 3.α. του άρθρου του, ο τ. ΠτΔ, αναφέρεται σε «…σημαντικές πτυχές του άρθρου 121, της Συμφωνίας UNCLOS III, 1982, που δεν είναι ιδιαιτέρως σαφείς». Εδώ μας αφήνει άναυδους το γεγονός ότι ο τ. ΠτΔ δίνει ισχυρότατα επιχειρήματα ΥΠΕΡ της Τουρκίας, αφού η διατυμπανιζόμενη δήθεν… «ασάφεια» επιτρέπει στο ΔΔΧ να την αποσαφηνίσει… υπέρ της Τουρκίας.<br /><br />vii. Συνεχίζοντας, επί του ιδίου άρθρου, 121, ο τ. ΠτΔ αποδέχεται πως υπάρχει κανόνας και εξαίρεση (!) «…ως προς την πλήρη επήρεια των νήσων για την ‘‘παραγωγή’’ Υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Κάτι που σημαίνει αυτοθρόως, ότι η εξαίρεση πρέπει να ερμηνεύεται στενώς και, συνακόλουθα, in dubio, ως προς την in concreto ερμηνεία, πρέπει να επιλέγεται η εφαρμογή των διατάξεων του κανόνα.» <br /><br />Θα αντιπαραθέσουμε στο όλως παραπειστικό και άκυρο «αυτοθρόως» το «αυτοκαβδάλως», για το οποίο εμείς μη θέλοντας να εντυπωσιάσουμε εξηγούμε ότι σημαίνει, πως κάποιος κρίνει εκ του προχείρου, όπως ο τ. ΠτΔ. Γιατί σε όσα γράφει δείχνει να μην αντιλαμβάνεται το πώς και πόσο η Αφηγηματολογία, την οποία καταφανώς αγνοεί ως επιστήμη, μπορεί να αποδείξει ότι όλα τα ως άνω «νομικά επιχειρήματά» του είναι ένα κενό περιεχομένου προσωπικό του ευχολόγιο, στην καλύτερη περίπτωση! Η σολοικιστική παράθεση εντυπωσιακών νομικών όρων μη υποχρεωτικών για το ΔΔΧ, γίνεται για να πιέσει σε εξαγωγή καταχρηστικών συμπερασμάτων, ότι δήθεν η Ελλάς θα ευνοηθεί, λόγω Κίνας… Ράβδος εν γωνία άρα βρέχει… <br /><br />Επειδή εμείς δεν περιφρονούμε τον αναγνώστη, εξηγούμε: η αρχή του in dubio pro reo σημαίνει με απλά λόγια, πως, όταν υπάρχουν αμφιβολίες και ασάφεια, μέσω του κανόνα της ευελιξίας… του ΔΔΧ, αυτές θα ερμηνευθούν (δήθεν) υπέρ της …Ελλάδος. Και, in concreto, στις Διεθνείς Συνθήκες-Συμφωνίες, σημαίνει ότι αυτές συνομολογούνται μεν υπό μία Γενική Αρχή, ΑΛΛΑ, οι λεπτομέρειες των επιμέρους θεμάτων συναρμόζονται σε αυτή την Γενική Αρχή ως «Παράρτημα», το οποίο αυθαιρέτως (!) λέγει ο τ. ΠτΔ, ότι το Δικαστήριο «θα» λάβει θετικά υπόψη του για την Ελλάδα. Μάλιστα με το «πρέπει να επιλέγεται η εφαρμογή των διατάξεων του κανόνα» (ποιος ορίζει τον κανόνα και ποιος την εξαίρεση, αν όχι ΜΟΝΟ το ΔΔΧ!) απευθύνει, ο τ. ΠτΔ, εντολή στο ΔΔΧ για το πώς (και έτσι ποια) να είναι η κρίση του …υπέρ της χώρας μας.<br /><br />Νομίζουμε πως μετά από αυτόν το «θρίαμβο» μπορούμε να συνεχίσουμε μακαρίως τον ύπνο του «η ‘‘Προσφυγή’’ θα μας σώσει», και αλλάζοντας πλευρό να συνεχίσουμε την εθνική μας αυτοκτονία δι’ αυτής! Γιατί, όπως αναπτύξαμε ποιο πάνω, θα πρέπει να μας εξηγήσουν όσοι επιμένουν στην «Προσφυγή» αντί παντός αντιτίμου, και ο τ. ΠτΔ, πώς η Ελλάς θα εξαναγκάσει το ΔΔΧ να χρησιμοποιήσει όσα νομικά εργαλεία μάς βολεύουν και να βγάλει θετική απόφαση για την χώρα μας. Πώς;!<br /><br />viii. Υπενθυμίζουμε, ότι τον Ιανουάριο του 1975, ο K. Καραμανλής είναι ο πρώτος που ανακάλυψε την «Προσφυγή» στη Χάγη με «Συνυποσχετικό». Τον Μάιο του 1975, συνάντησε στις Βρυξέλλες τον Τούρκο πρωθυπουργό, Ντεμιρέλ, για να συμφωνήσουν. Σύντομα ο Ντεμιρέλ θα αρνηθεί κάθε συζήτηση εκτός από την «Συνεκμετάλλευση» μέσα στην ε λ λ η ν ι κ ή Υφαλοκρηπίδα (τότε) και σήμερα ΑΟΖ. <br /><br />Εν κατακλείδι, ερωτούμε τον τ. ΠτΔ: πότε η Τουρκία διατύπωσε έστω πρόθεση για «προσφυγή στην Χάγη» μετά το 1975, οπότε και δημιούργησε το θέμα εκ του μη όντως ο Κ. Καραμανλής; Γιατί συζητάμε, αντί να ανακηρύξουμε ΑΜΕΣΩΣ την ΑΟΖ μας, αφού επί 46 χρόνια η Τουρκία θέτει αμετακίνητα μόνο ένα ζήτημα: «Συνεκμετάλλευση μέσα στην εν δυνάμει ελληνική ΑΟΖ»; Γιατί η Ελλάς επιμείνει μετά μανίας και σήμερα στην «Προσφυγή», μέσω ενός, όπως πληροφορούμαστε, γενικόλογου και ασαφούς «Συνυποσχετικού» το οποίο θα βολεύει μόνο την Τουρκία; Γιατί; <br /><br />Δεν θα επικαλεστούμε την ευθύνη του τ. ΠτΔ στην επεξεργασία του Συντάγματος και ειδικά του Άρθρο 86, με τίτλο: Δίωξη κατά μελών της Κυβέρνησης, Ειδικό Δικαστήριο, το οποίο συνιστά καταφύγιο ανομίας και προστασίας αχαρακτήριστων πράξεων, εξίσου αχαρακτήριστων πολιτικών. Ούτε θα θυμηθούμε ότι ο τ. ΠτΔ ενώ επί μακρό χρόνο κατακεραύνωνε την «Συμφωνία των Πρεσπών» όχι μόνο δεν έπραξε αυτό που χρωστούσε στην συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, δηλαδή να παραιτηθεί και να μείνει έτσι θετικά… στην ιστορία, αλλά έσπευσε μέσα σε λίγες… ώρες να υπογράψει την επαίσχυντη «Συμφωνία». <br /><br />Επειδή, όμως δεν έχει απομείνει αιδώς για να αναφωνήσουμε «αιδώς Αργείοι», λέμε «κρείττον το σιγάν»! <div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί στην Χάγη δεν θα δικαιωθεί η Ελλάς λόγω …Κίνας

Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός Συγγραφέας – Αναλυτής, ιστορικός ερευνητής Απάντηση στον τ. ΠτΔ Π. Παυλόπουλο O τ. ΠτΔ με άρθρο του στην εφημερίδα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Σ.Αραβία “γονατίζει” την Άγκυρα οικονομικά! - Ριάντ: ''Πάρτε τα κοντέινερ στη χώρα σας''

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-03/20181130165638appp-9dd6d80289e044c09fa39b35483b05e6-9dd6d80289e044c09fa39b35483b05e6-entry.h.jpg?itok=n-2fQvDG" width="640" /><br /><br />Δεκάδες τουρκικά εμπορευματοκιβώτια εξαγωγής που ήταν στο Σαουδικό τελωνείο επέστρεψαν μετά από μια μακρά περίοδο αναμονής χωρίς να τους επιτραπεί να εισέλθουν στην αγορά.<br /><br /><br />Ο πρόεδρος της Digicom, Sabri Yate, δήλωσε ότι η Σαουδική Αραβία επέστρεψε ξανά έξι κοντέινερ εξαγωγών που ανήκουν στην εταιρεία του αφού τους ανάγκασε να περιμένουν περίπου τρεις μήνες στο τελωνείο.<br /><br />Όπως πρόσθεσε: «Ο συνολικός αριθμός των τουρκικών εμπορευματοκιβωτίων που επιστρέφονται στην Τουρκία είναι περίπου 120. Μέσα στα κοντέινερ, συμπεριλαμβάνονται προϊόντα με περιορισμένη διάρκεια ζωής. Για παράδειγμα, υπάρχουν προϊόντα με διάρκεια 16 μηνών, αλλά έχασαν 6 μήνες αυτής λόγω της αναμονής των τελωνείων της Σαουδικής Αραβίας.<br /><br />Ο Τούρκος επιχειρηματίας θεώρησε ότι οι αρχές της Σαουδικής Αραβίας παραβίασαν τους κανονισμούς, εκφράζοντας τις ελπίδες του για ταχεία βελτίωση της διπλωματικής διαδικασίας μεταξύ των δύο χωρών και είπε ότι το μποϊκοτάζ των τουρκικών προϊόντων είναι ένα βήμα αντίθετο με το διεθνές εμπόριο.<br /><br />Ανέφερε ότι τα πετροχημικά υλικά εισάγονται από τη Σαουδική Αραβία, αλλά η Τουρκία δεν είναι σε θέση να εξάγει προϊόντα στη Σαουδική Αραβία μετά την παραγωγή τους. «Είναι σαν μια τραγική κωμωδία», είπε. Η συντριπτική πλειονότητα των πρώτων υλών για τα πετροχημικά προϊόντα προέρχονται από τη Σαουδική Αραβία. Δηλαδή, αγοράζουμε πρώτες ύλες από τη Σαουδική Αραβία και αυξάνουμε τις εξαγωγές τους, αλλά στέλνουν πίσω τα προϊόντα που τα στέλνουμε με σκοπό την εξαγωγή. Αυτό εγείρει πολλά ερωτήματα στο μυαλό μας."<br /><br />Μεγάλες απώλειες λόγω μποϊκοτάζ - Αποτυχία της τουρκικής κυβέρνησης<br /><br />Ο Yate επιβεβαίωσε ότο λόγο του μποϊκοτάζ της Σαουδικής Αραβίας, η εταιρεία υπέστη τεράστιες απώλειες, λέγοντας: «Επί του παρόντος υπάρχει μια κρυφή απαγόρευση. Αυτή η κατάσταση μας πληγώνει από κάθε άποψη, επειδή δεν μπορείτε να διαθέσετε προϊόντα στην αγορά. Όλα τα κόστη των διαφημιστικών εκδηλώσεων δαπανήθηκαν χωρίς αποτελέσματα. Οι απώλειές μας δεν περιορίζονται μόνο στο κόστος εξαγωγής και εμπορευματοκιβωτίων. Η απομάκρυνση των προϊόντων από την αγορά είναι μια πολύ μεγάλη απώλεια."<br /><br />Η τουρκική κυβέρνηση εξέφρασε την αδυναμία της να αντιμετωπίσει την εκστρατεία μποϊκοτάζ της Σαουδικής Αραβίας, η οποία εντάθηκε το τελευταίο τρίμηνο του περασμένου έτους.<br /><br />Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, απάντησε σε κοινοβουλευτική ερώτηση που παρουσίασε ο αναπληρωτής του CHP, Mahmud Tanal, σχετικά με δηλώσεις που αντικατοπτρίζουν το βάθος της κρίσης και την αδυναμία και αποτυχία εν τέλει της τουρκικής κυβέρνησης να ξεκινήσει τις εξαγωγές της σε στη Σαουδική αγορά.<br /><br />Ο Τσαβούσογλου είπε ότι η προτεραιότητα σε αυτό το θέμα είναι ο διάλογος και η διπλωματία.<br /><br />Ο Τούρκος υπουργός πρόσθεσε ότι θα συνεχίσουν τις πρωτοβουλίες τους με στόχο την κατάργηση των περιοριστικών μέτρων που επιβάλλονται ανεπίσημα στις εταιρείες τους και την εξαγωγή αγαθών στο Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας.<br /><br />Ο Τσαβούσογλου επίσης, δήλωσε ότι έφερε το θέμα στην ημερήσια διάταξη κατά τη συνάντησή του με τον υπουργό Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας, στο περιθώριο της συνόδου του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, που πραγματοποιήθηκε στο Νιαμέι τον Νοέμβριο 27, 2020.<br /><br />Ο όγκος των τουρκικών εξαγωγών προς τη Σαουδική Αραβία εκτιμάται σε 3,3 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, ενώ αυτή τη στιγμή πλησιάζει το μηδέν. Η Σαουδική Αραβία κατατάχθηκε 13η μεταξύ των χωρών με τις περισσότερες εισαγωγές από την Τουρκία.<br /><br />Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν επιδεινωθεί από την πολιτική της Τουρκίας απέναντι στον Κόλπο και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που διεξήγαγε στη Συρία, καθώς και από την περίπτωση δολοφονίας του Σαουδάραβου δημοσιογράφου Jamal Khashoggi στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Κατά τα τελευταία δύο χρόνια, το εμπορικό εμπάργκο ξεκίνησε να εφαρμόζεται κρυφά, για παράδειγμα η Σαουδική Αραβία αύξησε τον φόρο προστιθέμενης αξίας στα τουρκικά προϊόντα από 5 σε 15 τοις εκατό και τα τουρκικά προϊόντα άρχισαν να αντιμετωπίζουν κακή μεταχείριση στα τελωνεία και προϊόντα όπως λαχανικά και φρούτα οδηγώντας σε πραγματικά προβλήματα.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Σ.Αραβία “γονατίζει” την Άγκυρα οικονομικά! - Ριάντ: ''Πάρτε τα κοντέινερ στη χώρα σας''

Δεκάδες τουρκικά εμπορευματοκιβώτια εξαγωγής που ήταν στο Σαουδικό τελωνείο επέστρεψαν μετά από μια μακρά περίοδο αναμονής χωρίς να τους επι...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποστάσεις παίρνει η Αθήνα από την Κίνα – Δεν θα φιλοξενήσει τη Σύνοδο Κορυφής των “17+1”

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/kina_synodos.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Τάρκας Αλέξανδρος<br /></b>Ο πρωθυπουργός και τα (πολλά) μέλη της κυβέρνησης, που πλειοδοτούσαν επί της σχεδόν ανεξέλεγκτης αποδοχής ποικίλων προτάσεων της Κίνας, αλλάζουν τακτική, διαπιστώνοντας αφενός την ασυνέπεια του Πεκίνου, αφετέρου τις παρενέργειες έναντι συμμάχων και εταίρων. Κορυφαίο σημείο της -προσεκτικής- μεταβολής της κυβερνητικής πολιτικής αποτελεί η απόρριψη κινεζικής πρότασης για τη διοργάνωση στην Αθήνα, στα μέσα του 2022, της Συνόδου Κορυφής της “Πρωτοβουλίας 17+1”.<br /><br />Η πρωτοβουλία, στην οποία η Ελλάδα εντάχθηκε τον Απρίλιο 2019, συγκροτείται από την Κίνα και 17 χώρες των Βαλκανίων και της Κεντρικής Ευρώπης υπό το δέλεαρ της –όντως χρήσιμης– συνεργασίας σε θέματα υποδομών, εμπορίου και επενδύσεων. Το μείζον πρόβλημα ωστόσο είναι ότι, ταυτόχρονα, η Πρωτοβουλία εξυπηρετεί και το σχέδιο “One Belt One Road” (“Ζώνη του Δρόμου του Μεταξιού”). Πρόκειται για το επίσημο στρατηγικό σχέδιο της Κίνας για μια παγκόσμια στρατηγική ανάπτυξης με προφανή πολιτικά και οικονομικά κέρδη για την ίδια, χωρίς αξιόλογα ανταλλάγματα στις συμμετέχουσες χώρες.<br /><br />Το Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Εξωτερικών, τερματίζοντας την πρακτική άκριτης συναίνεσης σε όλες τις κινεζικές προτάσεις (μαζί με σχετικές πανηγυρικές δηλώσεις του πρωθυπουργού), εκτίμησαν ότι η διοργάνωση της Συνόδου Κορυφής του 2022 δεν θα εξυπηρετούσε τα ελληνικά συμφέροντα. Αν και ο πειρασμός της επικοινωνιακής προβολής ήταν μεγάλος, η κινεζική πρόταση απορρίφθηκε, κυρίως επειδή διαπιστώθηκε ότι η ελληνική πλευρά θα είχε ελάχιστες δυνατότητες παρέμβασης στην ατζέντα και στην τελική διακήρυξη της συνόδου του 2022.<br /><br />Η κινεζική πλευρά, διατηρώντας τη μόνιμη γραμματεία των “17+1” στο Πεκίνο αντί της εγκατάστασης σε μία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, όπως θα ήταν λογικό, ασκεί απόλυτο έλεγχο στις διαβουλεύσεις πριν και μετά από κάθε σύνοδο, καταφέρνοντας να επιβάλει ακόμα και την τελευταία λέξη στα επίσημα κείμενα που υιοθετούνται. Σχετικά περιστατικά καταγράφηκαν στις συνόδους της Βουδαπέστης και του Ντουμπρόβνικ το 2017 και το 2019 αντίστοιχα.<div><br />Επιφυλάξεις Αθήνας για τη Σύνοδο<br /><br />Η κινεζική πρακτική παρεμβάσεων κορυφώθηκε φέτος, πριν από τη διαδικτυακή (λόγω Covid) Σύνοδο Κορυφής της 9ης Φεβρουαρίου, καθώς η Γραμματεία έκανε διάφορα τεχνάσματα επί του “Σχεδίου Δράσης 2021” και των λεγόμενων “Κατευθυντήριων Γραμμών”. Άλλοτε διαπραγματευόταν με τους 17 Ευρωπαίους για το ένα κείμενο και άλλοτε για το άλλο και, εντός του καθενός από αυτά, άλλαζε τις συμφωνημένες διατυπώσεις και διαπιστώσεις.<br /><br />Κατόπιν αυτών, εύκολα μπορεί να προβλέψει κανείς τι θα συνέβαινε στην Αθήνα το 2022. Η κυβέρνηση θα έπρεπε να διακινδυνεύσει ή την υιοθέτηση των κινεζικών απαιτήσεων, δυσαρεστώντας τους Ευρωπαίους συνεταίρους της Πρωτοβουλίας, ή την απόρριψη των απόψεων του Πεκίνου, φτάνοντας σε ρήξη και με κίνδυνο να υποστεί διπλωματικά αντίποινα.<br /><br />Άλλο ένα στοιχείο που συνέβαλε στην απόφαση απόρριψης είναι η ανησυχία για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και διάφορων κρατικών δομών το 2022. Η διοργάνωση μιας τόσο μεγάλης συνόδου θα απαιτούσε υψηλές δαπάνες και μέτρα ασφαλείας που είναι αμφίβολο αν θα μπορούν να υλοποιηθούν στις συνθήκες αστάθειας και οικονομικής κρίσης που, πιθανότατα, θα επικρατούν στη χώρα μετά τη λήξη της πανδημίας.<br />ΗΠΑ και Βρυξέλλες<br /><br />Η κινεζική πλευρά δεν αναλογίστηκε τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε η κυβέρνηση ή, κατά μία άλλη εκδοχή, αξιολόγησε ότι θα επέβαλλε ευκολότερα τις απαιτήσεις της, επειδή, ακριβώς, η Αθήνα θα βρισκόταν σε θέση αδυναμίας. Παράλληλα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η στάση της ΕΕ και των ΗΠΑ έναντι της Κίνας. Στα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου, έπειτα από επτά χρόνια συνομιλιών με 35 διαπραγματευτικούς γύρους, η ΕΕ ολοκλήρωσε –επί της αρχής– την “Περιεκτική Επενδυτική Συμφωνία” με την Κίνα σε θέματα εμπορίου και ισότιμου ανταγωνισμού.<br /><br />Τους επόμενους μήνες, θα γίνει η εξειδίκευση των επιμέρους ρυθμίσεων. Οι Βρυξέλλες δεν πέτυχαν, πάντως, ούτε ένα προσύμφωνο για την προστασία των επενδύσεων. Τουλάχιστον, όμως, ελπίζεται πως θα εξισορροπηθούν οι συνέπειες της ανεξέλεγκτης οικονομικής δράσης της Κίνας στις χώρες-μέλη της ΕΕ.<br /><br />Από την πλευρά τους, οι ΗΠΑ, που και δημοσίως είχαν επισημάνει στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι πίσω από τις ελκυστικές κινεζικές προτάσεις κρύβονται στρατηγικά ως και στρατιωτικά σχέδια, ενημέρωσαν την κυβέρνηση για τις απόψεις τους μετά την ανάληψη καθηκόντων της διοίκησης Μπάιντεν. Κεντρικό σημείο των αμερικανικών θέσεων είναι η συγκρότηση κοινού ευρωατλαντικού μετώπου, ώστε να απαιτηθούν από την Κίνα σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αμοιβαιότητα στη λειτουργία των δυτικών εταιρειών (χωρίς πρακτικές “ντάμπινγκ” και παράνομων κρατικών ενισχύσεων), καθώς και διαφάνεια σε ό,τι σχετίζεται με την πανδημία.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αποστάσεις παίρνει η Αθήνα από την Κίνα – Δεν θα φιλοξενήσει τη Σύνοδο Κορυφής των “17+1”

Τάρκας Αλέξανδρος Ο πρωθυπουργός και τα (πολλά) μέλη της κυβέρνησης, που πλειοδοτούσαν επί της σχεδόν ανεξέλεγκτης αποδοχής ποικίλων προτάσε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο αυτάρκης είναι η τουρκική πολεμική βιομηχανία; – Μύθοι και πραγματικότητα

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/altai.jpg" width="640" /><br /><br />Τσιλιόπουλος Ευθύμιος<br />Η τουρκική εταιρεία BMC, που κατασκευάζει τεθωρακισμένα οχήματα κατέληξε σε συμφωνία με τις εταιρείες Doosan και S&T Dynamics της Νότιας Κορέας για την προμήθεια κινητήρα και κιβωτίου ταχυτήτων (σασμάν) για το άρμα μάχης Altay. Η είδηση επαναφέρει τη συζήτηση για το πόσο επηρεάζεται η τουρκική πολεμική βιομηχανία από τις κυρώσεις που έχουν ήδη επιβληθεί.<br /><br />Μπορεί ο Ερντογάν να κομπορρημονεί για την αυτονομία που η τουρκική αμυντική βιομηχανία δίνει στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά στην πραγματικότητα το όλο αμυντικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα της γείτονος βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ξένη τεχνολογία και σε ξένα υποσυστήματα, σχεδόν όλα από δυτικές πηγές. Ο Τούρκος πρόεδρος συχνά δηλώνει ότι από το 2002 έχει μειώσει την εξάρτηση της Τουρκίας από ξένα οπλικά συστήματα από 80% σε 30%. Υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό, αν και τα πραγματικά ποσοστά παραμένουν άγνωστα, κυρίως λόγω της δυσκολίας να προσδιορίσουμε τι είναι πραγματικά τουρκικό ένα οπλικό σύστημα.<br /><br />Όλα σχεδόν τα σχεδιαζόμενα και παραγόμενα στην Τουρκία οπλικά συστήματα χρησιμοποιούν δυτικά υποσυστήματα. Ακόμη κι αν αυτά αντικατασταθούν από παρόμοια προερχόμενο από τρίτες, μη-δυτικές χώρες, θα απαιτήσουν τροποποιήσεις που είναι χρονοβόρες, κοστοβόρες και ενδέχεται να αποτύχουν. Για να γίνει κατανοητό, ένα αεροσκάφος σχεδιάζεται γύρω από έναν κινητήρα και όχι το αντίστροφο.<br /><br />Εννέα ευρωπαϊκές χώρες επέβαλαν ελέγχους στις πωλήσεις όπλων στην Τουρκία. Η Τσεχία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, οι Κάτω Χώρες, η Ισπανία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο (και ο Καναδάς) έχουν ανακοινώσει ότι σταματούν ή περιορίζουν τις εγκρίσεις αδειών εξαγωγής όπλων για την Τουρκία. Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι η χώρα του θα συνεχίσει να πουλάει όπλα στην Τουρκία, αλλά δεν θα χορηγήσει νέες άδειες εξαγωγής για όπλα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία. Η Γερμανία και η Ισπανία δήλωσαν ότι το εμπάργκο τους ισχύει μόνο για νέες συμβάσεις.<br />Εξάρτηση από εισαγωγές<br /><br />Τα περισσότερα τουρκικά οπλικά συστήματα εξαρτώνται σε διάφορους βαθμούς από εισαγωγές κρίσιμων ανταλλακτικών που διατίθενται μόνο στο εξωτερικό. Το επιθετικό ελικόπτερο Τ129 είναι μια τουρκική παραλλαγή του ιταλικού-βρετανικού AgustaWestland A129 Mangusta. Η τουρκική βιομηχανία δεν διαθέτει τεχνολογία κατασκευής κινητήρων.<br /><br />To τουρκικό άρμα νέας γενιάς Altay, το οποίο είναι παραλλαγή του νοτιοκορεατικού, αντιμετωπίζει μεγάλες καθυστερήσεις, λόγω της έλλειψης κινητήρα και συστήματος μετάδοσης. Το πρώτο ελικοπτεροφόρο της Τουρκίας, το TCG Anadolu, θα τεθεί σύντομα σε λειτουργία, αλλά το πλοίο κόστους 1 δισ. δολαρίων κατασκευάζεται με άδεια από τη Navantia της Ισπανίας.<br /><br />Ακόμη και η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία, το τουρκικής κατασκευής drone Bayraktar TB-2, στηρίζεται σε εισαγόμενα ξένα υποσυστήματα. Ο δε Καναδός υπουργός Εξωτερικών, στις 5 Οκτωβρίου, ανακοίνωσε την αναστολή των αδειών εξαγωγής τεχνολογίας drone στην Τουρκία, λόγω της σύγκρουσης Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας. Η απόφαση αφορά κυρίως εξαγωγές αισθητήρων υψηλής τεχνολογίας και τεχνολογία στόχευσης που παράγεται από την L3Harris WESCAM. Χωρίς αυτά, όμως, το τουρκικό drone δεν μπορεί να παραχθεί.<div><br />Ελλείψεις κινητήρων<br /><br />Η αδυναμία της Τουρκίας να παράγει κινητήρα βλάπτει ορισμένα από τα κατά τα άλλα επιτυχημένα προγράμματα κατασκευής οπλικών συστημάτων. «Το είχαμε το πρόβλημα πριν από 15 χρόνια, το είχαμε πριν από 10 χρόνια και το έχουμε ακόμα. Είναι το χρόνιο πρόβλημα του κινητήρα», δήλωσε πρώην επικεφαλής της αμυντικής βιομηχανίας. Ένας αξιωματούχος δημοσίων συμβάσεων συμφώνησε, λέγοντας ότι «στην καλύτερη περίπτωση το πρόβλημα προκαλεί μεγάλες καθυστερήσεις και στη χειρότερη περίπτωση μπορεί να είναι μια υπαρξιακή απειλή για τα προγράμματα».<br /><br />Η Τουρκία χρειάζεται έναν κινητήρα για το μαχητικό TF-X νέας γενιάς, καθώς και για εκεί κατασκευαζόμενα ελικόπτερα. Στο επίκεντρο των προσπαθειών βρίσκεται η κρατική εταιρεία παραγωγής κινητήρων Tusas Engine Industries. Αυτή ανακοίνωσε στις 19 Ιουνίου ότι δοκιμάζει με επιτυχία τον τοπικά κατασκευασμένο TJ300 μικρό στροβιλοκινητήρα (turbojet), τον οποίο η εταιρεία παρήγαγε για πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς κατά πλοίων.<br /><br />Η εταιρεία λέει ότι οι πιο προηγμένες εκδόσεις του κινητήρα TJ300 θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε μεγαλύτερους πυραύλους κρουζ και πυραύλους επιφανείας-επιφανείας. Η προσπάθεια των Τούρκων είναι να σταματήσουν την εξάρτησή τους από εισαγωγές. Προς το παρόν εισάγουν μικροκινητήρες τζετ από τη Microturbo (θυγατρική της γαλλικής Safran) για να κατασκευάσουν πυραύλους. Ο όμιλος Kale αναπτύσσει έναν μεγαλύτερο, αν και πάλι αρκετά μικρό στροβιλοκινητήρα (KTJ-3200) για τους πυραύλους Atmaca και SOM. Ο ίδιος όμιλος φιλοδοξεί να αναπτύξει κινητήρα για το μαχητικό TF-X.</div><div><br />Η σύμπραξη με την Rolls Royce<br /><br />Το 2017, ο Όμιλος Kale και η βρετανική Rolls-Royce ξεκίνησαν μια κοινοπραξία για την ανάπτυξη κινητήρων αεροσκαφών για την Τουρκία, στοχεύοντας αρχικά στο TF-X. Αλλά η συμφωνία των 100 εκατ. στερλινών. τέθηκε σε αναστολή λόγω της αβεβαιότητας σχετικά με τη μεταφορά τεχνολογίας. Τον Δεκέμβριο, ο Τσαβούσογλου δήλωσε ότι η Άγκυρα επιθυμεί νέες συνομιλίες με την Rolls-Royce.<br /><br />Ένα χρόνο πριν από τη συνεργασία του Kale με τη Rolls-Royce, η Turkish Aerospace Industries (αδελφή εταιρεία του Tusas Engine Industries) υπέγραψε συμβόλαια 125 εκατ. δολαρίων με την βρετανική εταιρεία BAE Systems για να συνεργαστεί στην πρώτη φάση ανάπτυξης του TF-X. Η Τουρκία προγραμμάτιζε την πρώτη πτήση του μαχητικού TF-X το 2023, αλλά τώρα την βλέπουν για το 2025.<br /><br />Η Tusas Engine Industries αναπτύσσει επίσης το TS1400, έναν στροβιλοαξονικό κινητήρα (turboshaft) για χρήση στο μεταφορικό ελικόπτερο T625 Gökbey, που κατασκευάστηκε από την Turkish Aerospace Industries. Το Gökbey πετά σήμερα με τον στροβιλοαξονικό κινητήρα CTS-800A που κατασκευάζεται από την Light Helicopter Turbine Engine Company (κοινοπραξία της αμερικανικής Honeywell και της Rolls-Royce). Το Gökbey έκανε την πρώτη του πτήση τον Σεπτέμβριο 2020. Η Tusas Engine Industries ανακοίνωσε ότι δοκίμασε με επιτυχία τον “πυρήνα” του κινητήρα TS1400 και τον στα τέλη του 2020.</div><div><br />Το άρμα Altay<br /><br />Το πρόγραμμα πολλών δισ. δολαρίων παραγωγής του τουρκικού άρματος Altay έχει καθυστερήσει λόγω κινητήρα και κιβώτιου ταχυτήτων. Η BMC (κοινοπραξία Τουρκίας-Κατάρ) που το 2018 κέρδισε το συμβόλαιο σειριακής παραγωγής του Altay, δήλωσε τον Οκτώβριο 2020 ότι το άρμα θα είναι έτοιμο εντός 24 μηνών. Ο αρχικός στόχος ήταν το 2020.<br /><br />Δυτικές χώρες με τεχνολογία κινητήρων και συστημάτων μετάδοσης κίνησης, ιδιαίτερα η Γερμανία, διστάζουν να πουλήσουν την τεχνολογία στην Τουρκία για πολιτικούς λόγους. Έτσι η Άγκυρα στράφηκε στην Σεούλ, η οποία παρείχε στο παρελθόν τα σχέδια του Κ2 Μαύρου Πάνθηρα. Αλλά η Νότια Κορέα αντιμετώπισε παρόμοια προβλήματα με τη μαζική παραγωγή του άρματος K2.<br /><br />Οι πρώτες 100 μονάδες κατασκευάστηκαν με κινητήρα Doosan 1.500 ίππων και αυτόματο κιβώτιο S&T Dynamics. Μετά την αποτυχία του κιβωτίου της S&T Dynamics, η διεύθυνση του προγράμματος ανακοίνωσε ότι η δεύτερη παρτίδα θα είχε ένα “υβριδικό” πακέτο που αποτελείται από νοτιοκορεάτικο κινητήρα και το γερμανικό σύστημα μετάδοσης RENK.<br /><br />Σύμφωνα με τις πληροφορίες οι νοτιοκορεατικές εταιρίες θα προμηθεύσουν τον κινητήρα και το κιβώτιο και θα βοηθήσουν στην ένταξή του στο Altay. Θα ακολουθήσει μια δοκιμαστική φάση και αν όλα πάνε καλά, τα Altay θα κινούνται με το νοτιοκορεάτικο πακέτο εντός 18 μηνών. Η ειρωνεία είναι ότι οι Νοτιοκορεάτες θα πουλήσουν στους Τούρκους το σαζμάν που οι ίδιοι δεν εμπιστεύονται!</div><div><br />Η τουρκική πολεμική βιομηχανία<br /><br />Βλέποντας τις δυτικές αντιδράσεις για τις πολιτικές της, η Τουρκία κάνει ό,τι μπορεί για να “εθνικοποιήσει” την παραγωγή οπλικών συστημάτων. Σκοπός της να απογαλακτιστεί από δυτικές πηγές, κυρίως από τις ΗΠΑ. Οι προσπάθειες αυτές σηματοδοτούν ότι το καθεστώς Ερντογάν δεν πρόκειται να μετριάσει τις νεοοθωμανικές επιδιώξεις του. Ακόμη και οι τουρκολάγνοι Γερμανοί θα αναγκαστούν να επιβάλουν εμπάργκο.<br /><br />Αυτό ο Ερντογάν το αντιλαμβάνεται και γι’ αυτό εντείνει τις προσπάθειες για απεξάρτηση. Ο πρώτος στόχος του είναι η απόκτηση σχεδίων από τρίτες χώρες, όπως τα σχέδια για το σύστημα πυροβολικού Firtina και το άρμα μάχης Altay που είναι ελάχιστα τροποποιημένες νοτιοκορεατικές σχεδιάσεις. Ο δεύτερος στόχος είναι η αντιγραφή (reverse engineering) συστημάτων που έχουν ήδη αποκτηθεί και oi πηγές των οποίων θα “στερέψουν”. Οι σχεδιαζόμενοι κινητήρες ελικοπτέρων είναι σχεδόν όμοιοι με αυτούς της αμερικανικής Honeywell.<br /><br />Η τεχνολογική επάρκεια, όμως, δεν χτίζεται σε δύο δεκαετίες. Η βιομηχανία μετάλλων, κραμάτων και συνθετικών υλικών στη Δύση έχει προϊστορία αιώνων. Η κατασκευή προηγμένων κινητήρων για αεριωθούμενα, για παράδειγμα, απαιτεί την κατασκευή εσωτερικών πτερυγίων από κράματα και συνθετικά υλικά, τα οποία παραμένουν απόρρητα και δεν μπορούν να αντιγραφούν από την χημική ανάλυση υποδειγμάτων.<br /><br />Η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν είναι πρόθυμες να πουλήσουν όπλα στον Ερντογάν, αλλά απρόθυμες να μοιραστούν απόρρητες τεχνολογίες. Έτσι, οι πιθανότητες πολλά από τα τουρκικά προγράμματα ανάπτυξης οπλικών συστημάτων μπορεί να αποβούν άκαρπα. Από την άλλη, όμως, η τουρκική πολεμική βιομηχανία αποκτά τεχνογνωσία για το μέλλον και θα μάθει ακόμη και από τις αποτυχίες της. Αλλά και εκεί υπάρχει ένα όριο. Όπως είπε εμπειρογνώμονας στο Λονδίνο, «αυτές οι προσπάθειες ενδέχεται τελικά να μην υλοποιηθούν χωρίς σημαντική ξένη τεχνογνωσία. Ή μπορεί να έχουν κόστος που δεν είναι βιώσιμο για μαζική παραγωγή».</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόσο αυτάρκης είναι η τουρκική πολεμική βιομηχανία; – Μύθοι και πραγματικότητα

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Η τουρκική εταιρεία BMC, που κατασκευάζει τεθωρακισμένα οχήματα κατέληξε σε συμφωνία με τις εταιρείες Doosan και S&...

Διαβάστε την συνέχεια

Το διθέσιο “B305” θα γίνει το πρώτο ελληνικό Rafale

<img height="386" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2021/03/ob_c17a87_2014-asap-105-004-003-780x470.jpg" width="640" /><br /><br />Από <b>Σάββας Δ. Βλάσσης</b><br />Ενδιαφέροντα στοιχεία για το πρόγραμμα προμήθειας Rafale της Πολεμικής Αεροπορίας, αποκάλυψε ο γαλλικός ιστότοπος AIR&COSMOS στις 8 Μαρτίου. Η Γαλλίδα υπουργός Αμύνης επισκέφθηκε στις 6 Μαρτίου την Αεροπορική Βάση 113 (ΒΑ113) της Γαλλικής Αεροπορίας στο Saint-Dizier, προκειμένου να ενημερωθεί περί της προετοιμασίας των 12 (10 μονοθέσια και 2 διθέσια) μεταχειρισμένων Rafale που θα πωληθούν στην Ελλάδα.<br /><br /><img height="427" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2021/03/1c476adedb92c59a3f8c303668c35811e45262e28785d3a03303eb38ee7629d1-1024x683.jpg" width="640" /><br /><br />Το πρώτο αεροσκάφος που αναμένεται να αφιχθεί στην Ελλάδα περί τα μέσα του έτους και το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για πτήσεις από τους πρώτους Έλληνες ιπταμένους, είναι το διθέσιο “Β305”. Το αεροσκάφος επιλέχθηκε εδώ και καιρό με κριτήριο ότι θα έπρεπε να έχει περιθώριο τουλάχιστον δύο ετών πριν την επόμενη υποβολή του σε ευρεία συντήρηση, διάστημα το οποίο αντιστοιχεί σε 360 ώρες πτήσεως, καθώς ένας τυπικός ρυθμός επιχειρησιακής εκμεταλλεύσεως μαχητικού αεροσκάφους αποφέρει συμπλήρωση 180 ωρών πτήσεως ετησίως.<br /><br />Στις 10 Νοεμβρίου 2020 ξεκίνησαν εργασίες επί του αεροσκάφους, προκειμένου να αφαιρεθούν από αυτό ειδικά συστήματα που χρησιμοποιεί αποκλειστικώς η Γαλλική Αεροπορία και δεν έχουν αξία για την Πολεμική Αεροπορία. Σημειώνεται ότι τα διθέσια Rafale χρησιμοποιούνται πέρα από σκοπούς εκπαιδεύσεως ιπταμένων και από τις Στρατηγικές δυνάμεις της Γαλλικής Αεροπορίας. Περί τα 60 διαφορετικά υποσυστήματα και συσκευές αφαιρέθηκαν, απαιτώντας 1.050 εργατοώρες ενώ ενεπλάκησαν και 14 μηχανικοί της Μοίρας Αεροναυτικής Υποστηρίξεως (ESTA), με αποτέλεσμα συνολικώς για τον σκοπό να συμπληρωθούν 3.500 εργατοώρες. Μετά από διάστημα 45 ημερών, τον Ιανουάριο του 2021 το “Β305” ήταν έτοιμο σε διαμόρφωση προ-εξαγωγής και πέταξε στις εγκαταστάσεις της Dassault Aviation στο Istres, για να ολοκληρωθούν οι εργασίες της τελικής διαμορφώσεως που έχει συμφωνηθεί για την Πολεμική Αεροπορία.<br /><br />Το δεύτερο Rafale που θα παραδοθεί στην Ελλάδα είναι μονοθέσιο και θα προέρχεται από την ΒΑ118 στο Mont-de-Marsan, καθώς από εκεί επιχειρούν μονοθέσια Rafale. Το έκτο κατά σειρά αεροσκάφος, θα είναι και αυτό διθέσιο και στο σύνολο των 6 πρώτων μεταχειρισμένων αεροσκαφών που θα παραδοθούν εντός του 2021, τα 4 θα είναι μονοθέσια και τα 2 διθέσια. Τα 6 αεροσκάφη νέας κατασκευής, επίσης 4 μονοθέσια και 2 διθέσια, θα παραληφθούν το 2022 και τα τελευταία 6 μεταχειρισμένα, όλα μονοθέσια, το 2023.<div><br /></div><div><a href="https://doureios.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το διθέσιο “B305” θα γίνει το πρώτο ελληνικό Rafale

Από Σάββας Δ. Βλάσσης Ενδιαφέροντα στοιχεία για το πρόγραμμα προμήθειας Rafale της Πολεμικής Αεροπορίας, αποκάλυψε ο γαλλικός ιστότοπος AIR&...

Διαβάστε την συνέχεια