Τεχνητή Νοημοσύνη, Διεθνείς Σχέσεις και Πόλεμος.Στη στρατηγική η ουσία βρίσκεται στην ερώτηση.

<img height="538" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/63f87bdf2500007300fc49c4.png?cache=6Miwst87pp&ops=scalefit_720_noupscale" width="767" /><br /><br /><b>Δρ. Σπύρος Κατσούλας</b><br />Η ευρεία διάδοση της Τεχνητής Νοημοσύνης αποτελεί ένα σημείο καμπής στην ανθρώπινη ιστορία. Όπως με όλα τα μεγάλα κομβικά σημεία του παρελθόντος, είναι πολύ νωρίς ακόμα και για να αντιληφθούμε το εύρος των αλλαγών που αναμένεται να σαρώσουν όλες τις εκφάνσεις των ανθρώπινων σχέσεων.<br /><br />Ένα κρίσιμο ζήτημα που απασχολεί τη διεθνολογική κοινότητα είναι η επίδραση της Τεχνητής Νοημοσύνης στο πεδίο της στρατηγικής. Το κύριο χαρακτηριστικό της νέας τεχνολογίας είναι η ικανότητα να προσφέρει γρήγορες και ακριβείς απαντήσεις. Στη στρατηγική, όμως, η ουσία εξακολουθεί να βρίσκεται στην ερώτηση.<br /><br />Οι τεχνολογίες αιχμής ανέκαθεν μαγνήτιζαν τις μεγάλες δυνάμεις. Δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση η Τεχνητή Νοημοσύνη. Τον Σεπτέμβριο του 2017, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωνε ότι «όποιος ηγηθεί στη σφαίρα της Τεχνητής Νοημοσύνης , θα γίνει ο ηγέτης του κόσμου». Στις ΗΠΑ, η τελική έκθεση της Επιτροπής Εθνικής Ασφάλειας για την Τεχνητή Νοημοσύνη το 2021 επεσήμαινε πως «οι νέες τεχνολογίες θα είναι μια πηγή τεράστιας δύναμης για τις εταιρείες και τις χώρες που τις αξιοποιούν.» Σύμφωνα με το Forbes, αυτή τη στιγμή η Κίνα έχει το προβάδισμα καθώς έχει ήδη περάσει από το στάδιο της έρευνας σε αυτό της εφαρμογής.<br /><br />Όπως και με όλες τις προηγούμενες Επαναστάσεις στις Στρατιωτικές Υποθέσεις, ο αναβρασμός που επικρατεί στα πολιτικά γραφεία και τα γενικά επιτελεία είναι τεράστιος. Κανείς δεν θέλει να μείνει πίσω στη νέα κούρσα εξοπλισμών της Τεχνητής Νοημοσύνης. Ωστόσο, όσο πολύτιμη κι αν είναι η συνεισφορά των νέων τεχνολογικών μέσων, δεν παύει να πρόκειται για ένα ακόμα εργαλείο.<br /><br />Ο καλύτερος τρόπος για να αντιληφθούμε το πραγματικό μέγεθος των αλλαγών που θα επιφέρουν οι νέες τεχνολογίες είναι να ανατρέξουμε στα βασικά της στρατηγικής θεωρίας, μέσα από τρία ερωτήματα: ποια είναι η θέση της τεχνολογίας στο οικοδόμημα της στρατηγικής θεωρίας; Τί δεν αλλάζει στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης; Τί σημαίνουν όλα αυτά για εμάς;<br /><br />Ποια είναι η θέση της τεχνολογίας στο οικοδόμημα της στρατηγικής θεωρίας;<br /><br />Η τεχνολογία ήταν ανέκαθεν εξόχως σημαντική για τη χάραξη και υλοποίηση της στρατηγικής. Δεν παύει, όμως, να αποτελεί έναν από τους πολλούς πυλώνες της στρατηγικής. Εάν υπολείπεσαι στους υπόλοιπους, τότε το τελικό αποτέλεσμα δεν θα είναι το επιθυμητό όσο κι αν διακρίνεσαι σε κάποιους από αυτούς. Από καιρού εις καιρόν έχει δοθεί δυσανάλογα μεγάλη έμφαση σε κάποιον από τους πυλώνες, είτε πρόκειται για την οικονομία, τη γεωγραφία, τις συμμαχίες, τους εξοπλισμούς, τη διοικητική μέριμνα ή την κουλτούρα. Το οικοδόμημα της στρατηγικής, όμως, στηρίζεται εξίσου σε όλους τους πυλώνες. Ως εκ τούτου, η υπερβολική έμφαση σ’ έναν μόνο πυλώνα προκαλεί ανισορροπία και παραμορφώνει σε επικίνδυνο βαθμό την εικόνα μας για τη πραγματικότητα.<br /><br />Παρότι η στρατηγική θεωρία είναι ξεκάθαρη ως προς τη πολυδιάστατη φύση της στρατηγικής, συμβαίνει συχνά μια δύναμη να βασίζεται υπερβολικά σε μια μόνο διάσταση, παραβλέποντας τις υπόλοιπες. Τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει όταν παρασυρόμαστε από τις τεχνολογικές εξελίξεις. Ο σπουδαίος Αμερικανός καθηγητής Michael Handel εντόπισε αυτό το φαινόμενο, περιγράφοντάς το ως τον κίνδυνο «τακτικοποίησης της στρατηγικής». Ο Handel επεσήμανε, δηλαδή, τον κίνδυνο να καταστεί η στρατηγική έρμαιο της τακτικής απλά και μόνο λόγω των επιχειρησιακών δυνατοτήτων που προσφέρει η τεχνολογία στις ένοπλες δυνάμεις.<br /><br />Σήμερα μπορούμε να κάνουμε λόγο για τον κίνδυνο «τεχνικοποίησης της στρατηγικής». Να δείξουμε, δηλαδή, υπερβολική εμπιστοσύνη στις δυνατότητες που προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη σε βάρος της στρατηγικής συναίσθησης που χρειάζεται για την επίτευξη των πολιτικών μας στόχων.<br /><br />Δεν είναι δύσκολο να παρασυρθεί κανείς καθώς είναι εντυπωσιακά τα μέχρι τώρα δείγματα από επιχειρήσεις όπου αξιοποιήθηκαν οπλικά συστήματα που λειτουργούσαν με τεχνητή νοημοσύνη. Ωστόσο, όπως έχει συμβεί συχνά στο παρελθόν, η πλάνη βρίσκεται στην πεποίθηση ότι μπορεί να βρεθεί μια λύση που να εγγυάται απόλυτη επιτυχία.<br /><br />Οι επαναστάσεις στις στρατιωτικές υποθέσεις δημιουργούν την εσφαλμένη εντύπωση ότι «τον πόλεμο κερδίζουν τα καλύτερα όπλα». Η στρατηγική θεωρία λειτουργεί διορθωτικά αποκαθιστώντας την ισορροπία και αποδίδοντας στην τεχνολογία τη θέση που της αρμόζει: δίπλα στους υπόλοιπους πυλώνες της στρατηγικής.<br /><br />Τί δεν αλλάζει στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης;<br /><br />Με τόσο δραματικές αλλαγές στο πεδίο της τεχνολογίας, είναι εύλογο να θεωρήσει κανείς ότι ο πόλεμος αλλάζει. Πράγματι, ο χαρακτήρας του πολέμου αλλάζει διαρκώς—πλέον με ιλλιγιώδεις ρυθμούς. Ωστόσο, η φύση του πολέμου δεν αλλάζει. Τα θεμελιώδη στοιχεία του πολέμου και της στρατηγικής παραμένουν αναλλοίωτα στον χώρο και τον χρόνο. Εμφανίζονται απαράλλαχτα στη γεωπολιτική κονίστρα από τον 5ο αι. π.Χ. έως τον 21ο αι. μ.Χ.<br /><br />Η καίρια συνεισφορά της Τεχνητής Νοημοσύνης εντοπίζεται στη δυνατότητα μιας μηχανής «να αντιλαμβάνεται, να αξιολογεί και να ενεργεί» με μεγαλύτερη ταχύτητα και ακρίβεια απ’ ότι ένας άνθρωπος. Το όραμα αυτής της προσέγγισης είναι να αφαιρέσει τελείως τον άνθρωπο από το πεδίο της μάχης. Όλα θα προκύπτουν (σχεδόν) αυτόματα.<br /><br />Με βάση αυτή τη συλλογιστική οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κρατών θα καταλήξουν να κρίνονται από μια πολεμική παρτίδα μεταξύ μηχανών και οι άνθρωποι θα είναι στη συνέχεια αναγκασμένοι να σεβαστούν το αποτέλεσμα. Ποιος θα μπορεί να αμφισβητήσει την έκβαση μιας τέτοιας αναμέτρησης; Μα φυσικά ο άνθρωπος.<br /><br />Η στρατηγική είναι η προσπάθεια επιβολής της θέλησής μας στον αντίπαλο. Είναι εξαιρετικά πιθανό η θέα και μόνο της τεχνολογικής υπεροπλίας μιας υπερδύναμης να καταρρακώσει το ηθικό ενός αντιπάλου. Ανέκαθεν οι μεγάλες δυνάμεις διέθεταν τεχνολογίες αιχμής. Ωστόσο, τίποτα δεν είναι προδικασμένο. Τα πάντα εξαρτώνται από το συγκεκριμένο ιστορικό, πολιτικό και γεωγραφικό πλαίσιο. Και ασφαλώς από το διακύβευμα.<br /><br />Η σαφέστατη τεχνολογική υπεροπλία των Ηνωμένων Πολιτειών δεν έκαμψε τη θέληση ούτε των Βορειοβιετναμέζων, ούτε των Ταλιμπάν. Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν θα μπορούσε να είχε βοηθήσει τους Αμερικανούς ούτε στη μια ούτε στην άλλη περίπτωση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν υπολείπονταν σε μέσα, αλλά σε στρατηγική συναίσθηση. Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν είναι παρά ένα ακόμα εργαλείο στη φαρέτρα των διεθνών δρώντων. Το ζητούμενο είναι πως θα εξυπηρετήσει τους πολιτικούς στόχους.<br /><br />Οι μηχανές μπορούν να προσφέρουν απαντήσεις.<br />Στον πόλεμο και τη στρατηγική, όμως, η ουσία βρίσκεται στην ερώτηση.<br />Ο ανθρώπινος παράγοντας δεν μπορεί να υποκατασταθεί από τις μηχανές για μια σειρά από λόγους.<br /><br />Πρώτον, οι προθέσεις της κάθε πλευράς θα εξακολουθήσουν να παραμένουν μυστήριο. Η ανθρώπινη κρίση είναι αυτή που καθορίζει τη συλλογή και ανάλυση των δεδομένων που τροφοδοτούν τους αλγορίθμους της Τεχνητής Νοημοσύνης. Η καχυποψία που τροφοδοτεί τα διλήμματα ασφάλειας δεν γίνεται να εξαλειφθεί. Η ουσία των γεωπολιτικών ανταγωνισμών εδράζεται στο τρίπτυχο φόβος, τιμή και συμφέρον του πατέρα των διεθνών σχέσεων Θουκυδίδη, το οποίο δεν μπορεί ούτε να παραμετροποιηθεί, αλλά ούτε και να τιθασευτεί.<br /><br />Δεύτερον, η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να διαλύσει την «ομίχλη του πολέμου», όπως την περιέγραψε αριστουργηματικά ο Κλαούζεβιτς. Για κάθε βεβαιότητα, εννοούσε ο Πρώσος φιλόσοφος του πολέμου, υπάρχει ένα τεράστιο «αλλά». Αυτό το οποίο αποκάλεσε τριβή. Οτιδήποτε, δηλαδή, διακρίνει την απρόβλεπτη πραγματικότητα του πολέμου από τα σχέδια επί χάρτου. Μπροστά στη τριβή είναι όλοι ίσοι. Ισχυροί και αδύναμοι· άνθρωποι και μηχανές. Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν εξαλείφει την τριβή. Απλά, την επαναπροσδιορίζει. Μπορεί να λύνονται κάποια παλιά προβλήματα, αλλά γεννώνται νέα ζητήματα τριβής που θα προκαλούν παρεκκλίσεις από τα σχέδια.<br /><br />Τρίτον, η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να υπερβεί την παράδοξη λογική του πολέμου. Στον στρατηγικό σχεδιασμό, η λογική συχνά αντιστρέφεται. Ο κακός δρόμος μπορεί να είναι προτιμότερος, ακριβώς επειδή είναι κακός και άρα ο αντίπαλος δεν θα του δώσει τη δέουσα προσοχή. Αυτή είναι η αρχή της παραπλάνησης που διατρέχει την Τέχνη του Πολέμου του Σουν Τσου. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι στον πόλεμο η επιτυχία δεν επαναλαμβάνεται. Αυτό που λειτούργησε την τελευταία φορά δεν θα λειτουργήσει την επόμενη. Ο εχθρός προσαρμόζεται. Ο καλός στρατηγικός σχεδιασμός πρέπει να είναι κάθε φορά ένα βήμα μπροστά.<br /><br /><div>Ακόμα κι αν η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορέσει να δώσει τις καλύτερες απαντήσεις, τότε ένας δαιμόνιος αντίπαλος θα αλλάξει το ερώτημα. Διότι η στρατηγική είναι διάδραση. Μια διαρκής πάλη μεταξύ δύο αντιτιθέμενων θελήσεων.<br /><br />Το τελευταίο και πιο κρίσιμο ζήτημα είναι τί σημαίνουν όλα αυτά για εμάς. Πώς πρέπει να ανταποκριθεί η Ελλάδα στις νέες προκλήσεις;<br /><br />Είναι σαφές ότι οδεύουμε προς ένα στρατηγικό περιβάλλον ανταγωνισμού μεταξύ αντιπάλων που θα χρησιμοποιούν εκτεταμένα την Τεχνητή Νοημοσύνη. Η ανάπτυξη ειδικής στρατηγικής για την αξιοποίηση της Τεχνητής Νοημοσύνης από τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είναι εκ των ων ουκ άνευ. Ωστόσο, δεν είναι το παν.<br /><br />Ένα ενδεχόμενο που απορρέει και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη είναι η αλληλοεξουδετέρωση δύο τεχνητά νοημόνων αντιπάλων. Όσο προσαρμοσμένοι πρέπει να είμαστε στα κελεύσματα της νέας εποχής, άλλο τόσο πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να δράσουμε σε περιβάλλον απουσίας τεχνολογίας.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι τα συστήματα διοίκησης πρέπει να μπορούν να επιβιώσουν σε συνθήκες μειωμένης ταχύτητας & ακρίβειας. Επομένως, οι ανώτεροι διοικητές θα πρέπει να εκχωρήσουν τακτική και επιχειρησιακή ελευθερία σε χαμηλότερους βαθμούς. Πρέπει, συνεπώς, να δοθεί μεγαλύτερο βάρος στην κριτική ανάλυση των δεδομένων, στους εναλλακτικούς τρόπους δράσης και κυρίως στη στρατηγική οξυδέρκεια. Με άλλα λόγια, στο ανθρώπινο δυναμικό.<br /><br />Ο 21ος αιώνας δεν θα διαφέρει ουσιαστικά από τους προηγούμενους εικοσιπέντε αιώνες στρατηγικής ιστορίας. Η τριανδρία των στρατηγικών σπουδών—Θουκυδίδης, Σουν Τσου και Κλαούζεβιτς—παραμένει διαχρονικά επίκαιρη. Ως εκ τούτου, η εμπέδωση και ο προβληματισμός πάνω στη στρατηγική σκέψη των κλασικών θεωρητικών παραμένει το καλύτερο εφόδιο για το νέο περιβάλλον.<br /><br />Η όξυνση της κριτικής στρατηγικής σκέψης του έμψυχου δυναμικού αποτελεί το πραγματικό συγκριτικό πλεονέκτημα. Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη Στρατηγική Ιδιοφυία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τεχνητή Νοημοσύνη, Διεθνείς Σχέσεις και Πόλεμος.Στη στρατηγική η ουσία βρίσκεται στην ερώτηση.

Δρ. Σπύρος Κατσούλας Η ευρεία διάδοση της Τεχνητής Νοημοσύνης αποτελεί ένα σημείο καμπής στην ανθρώπινη ιστορία. Όπως με όλα τα μεγάλα κομβι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Zelensky βλέπει ήττα και ζητάει… εγγυήσεις και στρατό, δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ Υπονοούμενα για επαχθή συνθήκη ειρήνης.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/0374cfba2259323d44b37e84d5b566e9_XL.jpg" width="765" /><br /><br /><div>Δεν θα ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ<br /><br />Ο Zelensky ο πρόεδρος της Ουκρανίας... βλέπει η ήττα να πλησιάζει και ψελλίζει για επαχθή συνθήκη ειρήνης... ζητώντας ωστόσο εγγυήσεις και ισχυρό στρατό...<br />Ο Zelensky δεν πιστεύει ότι υπάρχει διάθεση στο ΝΑΤΟ να εντάξει την Ουκρανία στην συμμαχία...<br />Ακόμη και εάν υπογράψουμε την πιο επαχθή συνθήκη ειρήνης… η Ουκρανία χρειάζεται ισχυρό στρατό ανέφερε σε νέο μήνυμα του ο Πρόεδρος της Ουκρανίας V. Zelensky.<br />Ακόμη και αν η Ουκρανία υπογράψει τις πιο αυστηρές συνθήκες ειρήνης, την πιο επαχθή συνθήκη ειρήνης, ο κίνδυνος επίθεσης από τη Ρωσία θα μπορούσε να εμφανιστεί ξανά.<br /><br /></div><div>Είναι λοιπόν απαραίτητο να οικοδομηθεί ένα ουκρανικό κράτος που θα μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του στο μέλλον ανέφερε ο Volodymyr Zelensky, σε αποσπάσματα συνέντευξης που δόθηκε στα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης.<br />Υπενθυμίζουμε ότι στην δημοκρατία της Ουκρανίας, τα μέσα ενημέρωσης προβάλλουν ένα κοινό – ενιαίο πρόγραμμα, προβάλλουν μόνο τις θέσεις της Κυβέρνησης, συνολικά 11 κόμματα έχουν απαγορευτεί και η Εκκλησία διώκεται… ως φιλορωσική…<br />Στο στρατιωτικό μέτωπο οι Ουκρανοί έχουν χάσει 260.000 στρατιώτες σε νεκρούς και τραυματίες.<br /><br />Σύμφωνα με τον Zelensky, κατά τη διάρκεια της διαπραγματευτικής διαδικασίας της Κωνσταντινούπολης με τη Ρωσία την Άνοιξη του 2022, στα πρώτα στάδια του πολέμου, η χώρα του απέρριψε, εκτός από το ανύπαρκτο αίτημα περί ναζισμού και την αποστρατικοποίηση που ζήτησε η Ρωσία:<br /><br />«Εξηγήσαμε ότι ο στρατός μας πρέπει να είναι σύμφωνος με αυτά που έχουμε, για να μπορέσουμε να υπερασπιστούμε το κράτος μας».<br />Μάλιστα, όπως τόνισε ο Zelensky, «ακόμα και αν υπογράψουμε τις πιο αυστηρές συμφωνίες, πιστεύουμε ότι σε μερικά χρόνια η Ρωσία θα μπορούσε να προσπαθήσει ξανά να επιτεθεί».<br />Ο Zelensky πρόσθεσε ότι, ωστόσο, η χώρα του δεν μπορεί να πολεμά όλη την ώρα ενώ άλλες χώρες αναπτύσσονται: γι' αυτό η Ουκρανία χρειάζεται ακριβείς εγγυήσεις.<br />Πρέπει να υπάρχει κατάλογος των εγγυητριών χωρών, οι οποίες πρέπει να διασφαλίζουν την εφαρμογή ορισμένων σημείων.<br /><br />«Όλα αυτά συζητούνται σε συμβουλευτικό επίπεδο και με τους ηγέτες της Γαλλίας, των ΗΠΑ, της Τουρκίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Πολωνίας, της Ιταλίας, του Ισραήλ και υπάρχουν πολλοί άλλοι φίλοι που θέλουν να συμμετάσχουν.<br />Αλλά μέχρι στιγμής - πρόσθεσε ο Zelensky - δεν έχουμε λάβει ακριβή λίστα εγγυήσεων και λίστα χωρών που είναι πρόθυμες να μας ακολουθήσουν 100%.<br />«Δεν χρειαζόμαστε 40 χώρες στον κόσμο έτοιμες να ενωθούν και να πολεμήσουν για την Ουκρανία στη βάση μιας συμφωνίας.<br />Χρειαζόμαστε σοβαρές εγγυήτριες χώρες που να είναι, όμως, έτοιμοι για όλα.<br />Χρειαζόμαστε μια ομάδα κρατών που θα προμηθεύσουν οποιοδήποτε όπλο εντός 24 ωρών ανέφερε ο Ουκρανός Πρόεδρος.<br />Χρειαζόμαστε μεμονωμένες χώρες από τις οποίες εξαρτάται η πολιτική κυρώσεων, έτσι ώστε οι κυρώσεις να έχουν ήδη διαμορφωθεί εκ των προτέρων και σε βάθος…<br /><br />Δεν θα ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ<br /><br />«Αν μας προτείνουν να ενταχθούμε στο ΝΑΤΟ από αύριο και δεν ξαναπαίξουν με τη ζωή μας, αλλά κάνουν μια σοβαρή πρόταση ένταξης, θα ενταχθούμε.<br />Αλλά δυστυχώς αυτό δεν θα συμβεί και δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα.<br />Για αυτό πρέπει να οικοδομήσουμε μόνοι μας εκείνες τις εγγυήσεις που μας προστατεύουν, προστατεύουν τις ζωές των ανθρώπων.<br />Είμαστε ακόμα σε θέση να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας (...) αλλά η προστασία όλων των ανθρώπων είναι δύσκολο έργο», είπε ο Zelensky, επαναλαμβάνοντας ότι τόσο η Κριμαία όσο και το Donbass είναι «ουκρανικά εδάφη».<br /><br />«Πιστεύω ότι ολόκληρος ο λαός μας θα είναι ο μεγάλος μας στρατός», πρόσθεσε ο Ουκρανός ηγέτης, σύμφωνα με τον οποίο η χώρα του μπορεί να μην γίνει η «Ελβετία του μέλλοντος», αλλά σίγουρα θα γίνει ένα «μεγάλο Ισραήλ», με μέλη του και της εθνοφρουράς σε όλα τα θεσμικά γραφεία, σε σούπερ μάρκετ και κινηματογράφους, θα υπάρχουν ένοπλοι.<br />Είμαι βέβαιος ότι το ζήτημα της ασφάλειας θα είναι το νούμερο ένα για τα επόμενα δέκα χρόνια», κατέληξε ο Zelensky.<br /><br />Υπάρχει σχέδιο Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας... για ολίγον ΝΑΤΟ... <br /><br />Βρετανοί, Γάλλοι και Γερμανοί αξιωματούχοι φέρεται να προετοιμάζουν ένα σύμφωνο ΝΑΤΟ-Ουκρανίας που υπολείπεται κατά πολύ των προστασιών που θα λάβει η Ουκρανία από την ένταξη στο ΝΑΤΟ και φαίνεται να αντανακλά την επιθυμία να πιέσουν την Ουκρανία να αποδεχθεί μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων με δυσμενείς όρους.<br />Η Wall Street Journal ανέφεραν ότι οι ακριβείς διατάξεις του συμφώνου είναι αδιευκρίνιστες, αλλά οι αξιωματούχοι ανέφεραν ότι το σύμφωνο θα παρέχει προηγμένο στρατιωτικό εξοπλισμό, όπλα και πυρομαχικά στην Ουκρανία, αλλά όχι προστασία του άρθρου V ή δέσμευση για εγκατάσταση δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία—που υπολείπεται των φιλοδοξιών της Ουκρανίας για πλήρη ένταξη στο ΝΑΤΟ.<br />Οι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι το σύμφωνο στοχεύει να παράσχει στην Ουκρανία έτσι ώστε οι ουκρανικές δυνάμεις να μπορούν να πραγματοποιήσουν μια αντεπίθεση που θα φέρει τη Ρωσία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και θα αποτρέψει οποιαδήποτε μελλοντική ρωσική επιθετικότητα.<br />Η Wall Street Journal σημείωσαν ότι αυτοί οι αξιωματούχοι εξέφρασαν επιφυλάξεις για την ικανότητα της Δύσης να συντηρήσει μια παρατεταμένη πολεμική προσπάθεια, τον υψηλό αριθμό θυμάτων που θα είχε η Ουκρανία σε έναν τόσο παρατεταμένο πόλεμο και την ικανότητα των ουκρανικών δυνάμεων να ανακαταλάβουν πλήρως εδάφη που κατέχονται από καιρό όπως η Κριμαία.<br />Η Wall Street Journal αντιπαραβάλλει τις ιδιωτικές επιφυλάξεις αυτών των αξιωματούχων με τις δημόσιες δηλώσεις υποστήριξης του προέδρου των ΗΠΑ Biden - οι οποίες δεν αναφέρουν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις - και με τις ανησυχίες των ηγετών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης ότι οι πρόωρες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις θα ενθάρρυναν περαιτέρω ρωσική επιθετικότητα.<br />Ο Ρώσος Πρόεδρος Putin δεν έδωσε καμία ένδειξη ότι είναι πρόθυμος να συμβιβαστεί με τους δηλωθέντες στόχους του, που περιλαμβάνουν την «ουδετερότητα» και την αποστρατικοποίηση της Ουκρανίας—καθώς και την de facto αλλαγή καθεστώτος της Ουκρανίας.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Zelensky βλέπει ήττα και ζητάει… εγγυήσεις και στρατό, δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ Υπονοούμενα για επαχθή συνθήκη ειρήνης.

Δεν θα ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ Ο Zelensky ο πρόεδρος της Ουκρανίας... βλέπει η ήττα να πλησιάζει και ψελλίζει για επαχθή συνθήκη ειρήνη...

Διαβάστε την συνέχεια

Σοκαρισμένοι με την οικονομική αντοχή της Ρωσίας οι «μαθητευόμενοι μάγοι» της Δύσης. Λογάριασαν χωρίς τους…BRICS.

<img height="400" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/8e4928cf716dc379e3a93d7d61de22ac_XL.jpg" width="761" /><br /><br /><div>Η δυτική προπαγάνδα έχει συσκοτίσει ορισμένες οικονομικές πραγματικότητες που θα έπρεπε να ήταν προφανείς για το γεωπολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι.<br />Μετά από μια μικρότερη του αναμενομένου πτώση του ΑΕΠ το 2022 κατά -2,1%, η Ρωσία έχει ξεφύγει από τις κυρώσεις του ΝΑΤΟ και προβλέπεται από το ΔΝΤ πως θα τρέξει με θετικό ρυθμό ανάπτυξης 0,3% το 2023.<br /><br />Σοκαρισμένα τα δυτικά μέσα ενημέρωσης από την εξέλιξη διερωτώνται, πως συνέβη.<br />Το ίδιο ερώτημα θέτουν μάλλον αφελώς γεωπολιτικά και έγκριτοι οικονομολόγοι της Δύσης.<br />Μόλις πριν από μήνες, πολιτικοί ηγέτες και οικονομολόγοι περίμεναν την πλήρη δημοσιονομική καταστροφή της Ρωσίας και τη Μόσχα μέσα σε οικονομικά ερείπια.<br />Έτσι περίμεναν, πως θα τερματιζόταν η στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία.<br />Ο Joe Biden δεσμεύτηκε να «αιχμαλωτίσει» τη ρωσική οικονομία, δηλώνοντας ότι ο Putin «δεν έχει ιδέα τι πρόκειται να συμβεί».<br />Υπήρχαν δραματικές προβλέψεις για μείωση του ρωσικού ΑΕΠ ακόμα και κατά 25% με 30%.<br />Ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Bruno Le Maire προέβλεψε τη ρωσική κατάρρευση μετά το πρώτο κύμα κυρώσεων της Δύσης.<br /><br />Κασσάνδρες αλλά …διαψεύστηκαν<br /><br />Η Annalena Baerbock υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, είχε δεσμευτεί ότι οι κυρώσεις «πλήττουν το σύστημα Putin στον πυρήνα της εξουσίας του».<br />Η Liz Truss η τότε ομόλογός της στο Ηνωμένο Βασίλειο είχε προβλέψει ότι οι ολιγάρχες του Putin δεν θα έχουν πουθενά να κρυφτούν.<br />Οι κυρώσεις της ΕΕ, είχε δηλώσει η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula Von der Leyen «δουλεύουν για να ακρωτηριάσουν την ικανότητα του Putin να χρηματοδοτεί την πολεμική του μηχανή».<br />Σε μια ενημέρωση τον Ιανουάριο του 2022, αξιωματούχοι του State Department δήλωσαν ότι η Ουάσινγκτον ήταν έτοιμη να εφαρμόσει κυρώσεις «με τεράστιες συνέπειες που δεν είχαν ληφθεί υπόψη το 2014 (σ.σ. όταν η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία). Αυτό σημαίνει ότι η τακτική των σταδίων του παρελθόντος έχει τελειώσει και αυτή τη φορά θα ξεκινήσουμε από την κορυφή της κλίμακας και θα παραμείνουμε εκεί».<br />Το Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών (IIF) είχε προαναγγείλει πτώση του ρωσικού ΑΕΠ κατά 15% το 2022.<br />Η JP Morgan προέβλεψε συρρίκνωση κατά 12%.<br />Άλλοι τεχνοκράτες είχαν μιλήσει για πτώση του ρωσικού ΑΕΠ κατά 30%<br /><br />Η αποσύνθεση που δεν ήρθε<br /><br />Το Politico έκανε αφιέρωμα για τα «οφέλη» της επερχόμενης αποσύνθεσης της Ρωσικής Ομοσπονδίας.<br />Η προπαγάνδα έχει συσκοτίσει ορισμένες οικονομικές πραγματικότητες που θα έπρεπε να ήταν προφανείς.<br />Η ρωσική οικονομική ανθεκτικότητα δεν αποτελεί έκπληξη για εκείνους, οι οποίοι είχαν επισημάνει πριν από ένα χρόνο ότι οι κύριοι εμπορικοί εταίροι της Ρωσίας, η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία, αποτελούν το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού και περίπου το 24% του παγκόσμιου ΑΕΠ.<br />Είναι επίσης χώρες που παρασκευάζουν μεγάλο μέρος των παγκόσμιων αγαθών.<br /><br />Είναι οι BRICS<br /><br />Η Ρωσία είναι πλούσια σε εμπορεύματα και πόρους, συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, επιτρέποντας κερδοφόρες εμπορικές ευκαιρίες για τα κράτη που είναι πρόθυμα να αγνοήσουν τις δυτικές κυρώσεις.<br />Μακριά από το να διακόψουν τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των χωρών των BRICS, οι προσπάθειες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να διεξάγουν οικονομικό πόλεμο για τη σύγκρουση στην Ουκρανία έχουν φέρει αυτά τα κράτη πιο κοντά.<br />Οι BRICS αναπτύσσουν νομισματικές πρωτοβουλίες που τερματίζουν τον ρόλο του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος και η Κίνα επιδιώκει ισχυρότερους στρατιωτικούς δεσμούς με τη Ρωσία πέρα από τις αυξημένες αγορές ρωσικών εμπορευμάτων.<br />Δεδομένης της αυξανόμενης πιθανότητας για μελλοντικές εχθροπραξίες μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, οι στενότερες σχέσεις της με τη Ρωσία θα μπορούσαν να συντρίψουν την άμυνα της Ταϊβάν ή άλλων συμμάχων στον Ειρηνικό.<br /><br />Αυτογκόλ ΗΠΑ<br /><br />Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει δυνητικά σαμποτάρει τα δικά της συμφέροντα.<br />Η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ για την παγκόσμια οικονομική κατάσταση δείχνει ότι η Ρωσία, παρά όλους τους ισχυρισμούς των δυτικών μέσων ενημέρωσης για επικείμενη καταστροφή, είναι σχετικά ανεπηρέαστη από τις κυρώσεις και την απομάκρυνσή της από το δίκτυο SWIFT.<br />Ανεξάρτητα από το ποια «πλευρά» υποστηρίζει κανείς στη συνεχιζόμενη σύγκρουση της Ουκρανίας, πρέπει να παραδεχτεί ότι τα οικονομικά όπλα της συλλογικής Δύσης ήταν ως επί το πλείστον αναποτελεσματικά.<br />Αντίθετα, αυτό που αποκάλυψαν οι κυρώσεις είναι ότι απλώς δεν υπάρχει παγκόσμια συναίνεση για την Ουκρανί, και αυτή η πραγματικότητα έρχεται σε αντίθεση με το παρόν αφήγημα που έχει ειπωθεί στο κοινό τον περασμένο χρόνο.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σοκαρισμένοι με την οικονομική αντοχή της Ρωσίας οι «μαθητευόμενοι μάγοι» της Δύσης. Λογάριασαν χωρίς τους…BRICS.

Η δυτική προπαγάνδα έχει συσκοτίσει ορισμένες οικονομικές πραγματικότητες που θα έπρεπε να ήταν προφανείς για το γεωπολιτικό και οικονομικό ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κίνα: Συνολική στρατηγική αντεπίθεση χωρίς πολεμική εμπλοκή στην συγκρουσιακή εξίσωση της Ουκρανίας

<a href="https://www.gzeromedia.com/media-library/cutout-of-xi-jinping-walking-on-a-cracked-ukrainian-on-a-chinese-flag-background.png?id=33070589&width=400&height=225"><img border="0" height="360" src="https://www.gzeromedia.com/media-library/cutout-of-xi-jinping-walking-on-a-cracked-ukrainian-on-a-chinese-flag-background.png?id=33070589&width=400&height=225" width="761" /></a><div><br /></div><div>Παρά τους περίεργους και σε κάθε περίπτωση αναπόδεικτους ισχυρισμούς των ΗΠΑ, η Κίνα δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να εμπλακεί σοβαρά στην τύποις Ρωσοουκρανική σύγκρουση και ως εκ τούτου δεν θα πρέπει να αναμένεται την επόμενη περίοδο, η παροχή σοβαρής και υπολογίσιμης πολεμικής υποστήριξης στην Μόσχα…<br /><br />του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ<br /><br />Από τα κέντρα του Ευρωατλαντισμού, η δέσμη των προτάσεων την οποία δημοσιοποίησε η Κινεζική πολιτική ηγεσία, εκλαμβάνεται ως μια αιφνίδια παρέμβαση με αντιφατικά αφηγήματα και επιδιώξεις, ενώ δεν λείπουν εκείνοι που θεωρούν ότι η Κινεζική πρωτοβουλία, είναι ουσιαστικά η κατακλείδα των μυστικών διαπραγματεύσεων που έχουν ήδη συντελεστεί μεταξύ Πεκίνου και Μόσχας, με απώτερο στόχο την ενεργή και ουσιαστικότερη Κινεζική εμπλοκή.<br /><br />Πρόκειται για ερμηνείες αυθαίρετες, οι οποίες κατά την γνώμη του γράφοντος επιστρατεύονται για να διασφαλίσουν την βιώσιμη διαχείριση εσωτερικών ισορροπιών αλλά και αντιθέσεων που υποβόσκουν στο εσωτερικό της Δυτικής Συμμαχίας, μιας και η κατάσταση βαίνει σταθερά επιδεινούμενη, όχι μονάχα για τους τυπικά εμπολέμους, αλλά και για την ίδια την ικανότητα του Δυτικού υποστηρικτικού μηχανισμού να συνεχίσει να τροφοδοτεί χωρίς παράπλευρο κόστος και ευρύτερες συνέπειες, έναν πόλεμο κατατριβής με απροσδιόριστο μέλλον και καθ’ όλα ασαφή εξέλιξη.<br /><br />Η Κίνα δεν έχει κανέναν λόγο αυτήν την στιγμή να γίνει μέρος του προβλήματος. Όχι γιατί θα πρέπει να υπολογίσει το κόστος από την πιθανή επέκταση των Δυτικών κυρώσεων σε βάρος της. Άλλωστε μια τέτοια απόφαση της Ευρωατλαντικής ηγεσίας, θα ήταν μια κατ΄ εξοχήν ανόητη απόφαση, αφού είναι φανερό ότι οι συνέπειές της, θα ήσαν καταστροφικές για την Αμερικανική αλλά και για τις Δυτικές οικονομίες συνολικά, ενώ παράλληλα θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου που θα μπορούσε τροφοδοτήσει ένα ντόμινο εξελίξεων ικανό να οδηγήσει σε στρατηγική κατάρρευση το Δυτικό οικοδόμημα στο σύνολό του.<br /><br />Η Κινεζική ηγεσία, είχε την πολυτέλεια κατά την διάρκεια του χρόνου που πέρασε, να παραμείνει σε μια διακριτή απόσταση από την συγκρουσιακή εξίσωση, να παρατηρεί διακριτικά τα τεκταινόμενα και να παρεμβαίνει επιλεκτικά στις εξελίξεις. Αυτήν την στιγμή η πλεονεκτική της θέση έγκειται στα εξής:<br /><br />Πρώτον: Η επένδυσή της στον τυχοδιωκτισμό του Ρώσου ηγέτη, ο οποίος ξεκίνησε μια πολεμική επιχείρηση που ξεχώρισε για την προχειρότητα, τον ερασιτεχνισμό της και την καραμπινάτη επιχειρησιακή ανεπάρκεια, αποδείχτηκε εύστοχη επένδυση και υπήρξε εξαιρετικά αποδοτική. Η έμμεση στήριξη που προσέφερε, τόνωσε την ματαιοδοξία του Πούτιν, διεύρυνε τις συνέπειες του αμετροεπούς τυχοδιωκτισμού και κατέστησε την στρατηγικά αποδυναμωμένη Ρωσία, περισσότερο ευάλωτη μεταμορφώνοντάς την σε γεωπολιτικό ικέτη της Κινεζικής στήριξης.<br /><br />Αυτή η εξέλιξη λειτουργεί αντικειμενικά ως διπλός πολλαπλασιαστής ισχύος για την προώθηση της Κινεζικής Γεωστρατηγικής, αφού από την μια μεριά η Ρωσία αυτοτελώς καθίσταται εμφανώς αποδυναμωμένη, γεγονός που έχει την σημασία του για τα ζητήματα που σχετίζονται με τις χρόνιες διμερείς διενέξεις και ανταγωνισμούς, ενώ από την άλλη μεριά, ο Σινορωσικός άξονας ο οποίος οριοθετείται πλέον σε μια κατεύθυνση εξόχως «επιθετική», συνιστά ένα υπολογίσιμο μέγεθος που τοποθετείται στον αντίποδα της Αμερικανικής Γεωστρατηγικής. Στα ποιοτικά του χαρακτηριστικά, ξεχωρίζει η πλήρης υιοθέτηση της Κινεζικής στρατηγικής ατζέντας γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τις πολύ ενδιαφέρουσες ειδήσεις που προέκυψαν από την συνάντηση που είχε ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Ρωσίας Ν. Πατρούσεφ, με τον Γουάνγκ Γι ο οποίος είναι ο επικεφαλής της Κινεζικής Διπλωματίας και υπεύθυνος Διεθνών σχέσεων του κυβερνώντος κόμματος.<br /><br />Κατά την διάρκεια αυτής της συνάντησης, ο Πατρούσεφ σημείωσε ότι η ενίσχυση της συνεργασίας με το Πεκίνο αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση Πούτιν και ότι οι δύο χώρες πρέπει να συνεργαστούν απέναντι στη Δύση. Πρόσθεσε μάλιστα ότι στο πλαίσιο της επιχείρησης που άρχισε η Δύση ενάντια στη Ρωσία και την Κίνα, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η περαιτέρω εμβάθυνση του συντονισμού και της αλληλεπίδρασης Μόσχας - Πεκίνου. Υπογράμμισε ακόμα ότι «σε αυτό το πλαίσιο, θέλω να επαναλάβω την αδιαπραγμάτευτη στήριξή μας προς το Πεκίνο, για τα θέματα της Ταϊβάν, της Σιντζιάγκ, του Θιβέτ και του Χονγκ Κονγκ, που η Δύση χρησιμοποιεί για να δυσφημίσει την Κίνα».<br /><br />Με απλά λόγια, η Ρωσία υιοθετεί πλήρως κομβικά ζητήματα που συνθέτουν την Κινεζική ατζέντα, συναισθανόμενη ότι αυτή η επιλογή είναι η μόνη δυνατή που θα μπορούσε να της διασφαλίσει την μερική γεωπολιτική της ανάταξη. Αυτό το γεγονός είναι προάγγελος πολύ σημαντικών εξελίξεων που θα προσδώσουν μια διάσταση διαφορετική αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνη στην κορυφαία στρατηγική σύγκρουση.<br /><br />Δεύτερον: Η συνέχιση των επιχειρήσεων και η παράταση ενός πολέμου κατατριβής, δημιουργεί πλέον ζωτικά προβλήματα και για την ίδια την Δυτική Συμμαχία… Για την Οικονομία της… Για την πολεμική της βιομηχανία… Για την επιτυχημένη προώθηση των ευρύτερων και των περιφερειακών στρατηγικών της σχεδιασμών… Για την ικανότητά της να υποστηρίξει παράλληλα, τόσο επιμελητειακά, όσο και εξοπλιστικά αλλά και με απρόσκοπτη παρουσία, λοιπές διακεκαυμένες ζώνες ζωτικού Κινεζικού ενδιαφέροντος (πχ Ταϊβάν).<br /><br />Τρίτον: Ο διεμβολισμός των εξελίξεων με την πρόταση των 12 σημείων, καταργεί το μονοπώλιο των Αμερικανοουκρανικών συνεννοήσεων για ελεγχόμενες διπλωματικές διευθετήσεις και διευκολύνει προσεταιρισμούς που θα μπορούσαν να διευρύνουν τις αντιθέσεις στο περιβάλλον της Δυτικής Συμμαχίας.<br /><br />Είναι λοιπόν απόλυτα ερμηνεύσιμη η αποστροφή με την οποία υποδέχτηκαν οι Αμερικανοί την Κινεζική πρωτοβουλία και ο σκεπτικισμός που επιδιώκουν να συντηρήσουν για το παρασκήνιο των Σινορωσικών συνεννοήσεων. Συνειδητοποιούν ότι το «μονότερμα» στο θέατρο της Ευρώπης μπορεί να ανατραπεί, ενώ μια στοχευμένη και καλά σχεδιασμένη Κινεζική διαχείριση, θα δρομολογήσει δραματικές ανατροπές και θα ανακόψει τον επίπλαστο περίπατο της μονοκρατορίας.<br /><br />Επίλογος…<br /><br />Η Κίνα έχει απόλυτη επίγνωση του ποιος είναι απέναντί της και οι χειρισμοί της δείχνουν ότι τα βήματά της είναι προσεκτικά και καλά σχεδιασμένα.<br /><br />Η Κίνα έχει επίσης απόλυτη επίγνωση της διττής στρατηγικής φύσης της Ρωσίας (δυνητικός σύμμαχος αλλά και ιστορικός ανταγωνιστής) και έσπευσε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την ευκαιρία επενδύοντας στην λογική του «ώριμου φρούτου».<br /><br />Η πρωτοβουλία της Κίνας με την πρόταση των 12 σημείων, δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως μια μεμονωμένη και αποσπασματική παρέμβαση που ακολουθεί απλώς την ροή των εξελίξεων. Κατά την γνώμη του γράφοντος είναι μέρος της συνολικής και πολυεπίπεδης αντεπίθεσης που μόλις ξεκινά στο πλαίσιο της κορυφαίας στρατηγικής σύγκρουσης.<br /><br />Για ποιο λόγο λοιπόν η Κίνα να ρισκάρει αυτήν την στιγμή να εξασφαλίσει πολεμική στήριξη σε ένα «καμένο χαρτί», όταν μπορεί με μια αλληλουχία έξυπνων και στοχευμένων χειρισμών, να βάλει στο χέρι όλη την τράπουλα;;;<br /><br /></div><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κίνα: Συνολική στρατηγική αντεπίθεση χωρίς πολεμική εμπλοκή στην συγκρουσιακή εξίσωση της Ουκρανίας

Παρά τους περίεργους και σε κάθε περίπτωση αναπόδεικτους ισχυρισμούς των ΗΠΑ, η Κίνα δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να εμπλακεί σοβαρά στην ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ρόλος της Ελλάδας στα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο.

<a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/15/%CE%9C%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B7%CE%98%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1.PNG/500px-%CE%9C%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B7%CE%98%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1.PNG"><img border="0" height="425" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/15/%CE%9C%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B7%CE%98%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1.PNG/500px-%CE%9C%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B7%CE%98%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1.PNG" width="771" /></a><div><br /></div><div><b>Παντελής Σαββίδης</b><br />Γίνονται οι δηλώσεις του State Department τυπικά για να ικανοποιήσουν επιθυμίες ή έχουν και κάποιο βαθύτερο νόημα;<br />Πιστεύω πως έχουν. Πόσο βαθύ δεν ξέρω αλλά διερευνούν προθέσεις και δυνατότητες αφού εκδηλώσουν τις δικές τους.</div><div><br />Συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος του State Department δήλωσε μετά την επίσκεψη Μπλίνκεν στην Αθήνα πως οι ΗΠΑ θεωρούν πως η Ελλάδα διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο.<br />Η Ελλάδα δεν διαδραματίζει κανέναν ρόλο στο γεωπολιτικό αυτό τρίγωνο το οποίο με απασχολεί απο την δεκαετία του 90.</div><div><br />Άλλο οι αμερικανικές επιθυμίες.<br />Αίσθησή μου είναι- που μερικώς, βασίζεται και σε εμπειρίες μου- πως οι λαοί των περιοχών αυτών θα ήθελαν η Ελλάδα να είναι παρούσα. Και πως η Ελλάδα είναι εξισορροπητικός παράγοντας στην περιοχή. Έλκονται περισσότερο απο τον ελληνικό τρόπο παρά απο τον τουρκικό οθωμανισμό.<br />Το αθηναϊκό σύστημα, όμως, δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Θεωρεί πολύ πέραν του αναστήματός του το άπλωμα στις περιοχές αυτές. Και μιλάμε για ήπιο άπλωμα. Όχι για προβολή σκληρής ισχύος.<br />Ιστορικά, η Ελλάδα ικανοποιεί όλες τις προϋποθέσεις να διαδραματίσει έναν ήπιο ρόλο και στις τρείς αυτές περιοχές.</div><div><ul style="text-align: left;"><li>Στον Εύξεινο Πόντο λόγω αρχαιότητας. Σχεδόν σε όλα τα παράλια του Εύξεινου υπήρξαν ελληνικές αποικίες.</li><li>Στα Βαλκάνια λόγω Βυζαντίου.</li><li>Στην Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή, στη Μέση Ανατολή λόγω Αλεξάνδρου.</li></ul></div><div>Κανένας άλλος λαός δεν έχει αυτό το προνόμιο.<br />Και καμιά άλλη πολιτική εξουσία- ή Σύστημα- δεν αποδείχθηκε τόσο ανίκανο να ανταποκριθεί στις επιθυμίες. Και των λαών των περιοχών και των δυνάμεων.<br />Γιατί;</div><div><br />Θυμάμαι πως ανάλογη πολιτική με αντίστοιχα λόγια είχαν οι ΗΠΑ και στις αρχές της δεκαετίας του 90. Όταν και πάλι ενθάρρυναν την Αθήνα να διαδραματίσει ρόλο στα βαλκάνια. Η Αθήνα αδιαφορούσε. Άφησε την χώρα στον αυτόματο πιλότο. Ο ρόλος θα τους έβγαζε απο το καβούκι τους. Και δεν ήθελαν. Προτιμούν να είναι πρώτοι στο χωριό παρά να προσπαθούν στην πόλη.</div><div><br />Ίσως, χρειαζόταν να αναγνωρίσουν ρόλο και σε άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας. Και αυτό είναι απαγορευτικό για το Σύστημα. Μπορεί να το αποδομήσει.</div><div><br />Ούτε με την Αλεξανδρούπολη θα ασχοληθεί το ελληνικό σύστημα. Η πόλη θα αποκτήσει μια κινητικότητα στο βαθμό που την θέλουν και θα την ενεργοποιήσουν οι Αμερικανοί.<br />Γιατί δεν θέλουμε να συνειδητοποιήσουμε ορισμένα προφανή πράγματα και να τα αλλάξουμε;<br />Γιατί δεχόμαστε τον ρόλο του πολίτη Β! Κατηγορίας;<br />Γιατί δεν αντιδρούμε σε ένα κλειστό σύστημα παρακμιακής εξουσίας;<br /><br /><a href=" anixneuseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο ρόλος της Ελλάδας στα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο.

Παντελής Σαββίδης Γίνονται οι δηλώσεις του State Department τυπικά για να ικανοποιήσουν επιθυμίες ή έχουν και κάποιο βαθύτερο νόημα; Πιστεύω...

Διαβάστε την συνέχεια

Βρήκαν ευκαιρία οι Τούρκοι με τη Ντόρα! ΜΜΕ πανηγυρίζουν: Ελληνίδα βουλευτής ζήτησε συνεργασία με την Τουρκία στους υδρογονάνθρακες.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-02/ntora_kyriakos.jpg?itok=njCtUAwR" width="772" /><br /><br />Ευκαιρία βρήκαν οι Τούρκοι με τις δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη, σε ό,τι αφορά την επέκταση της ελληνικής πλευράς στα 12 μίλια. Τουρκικά ΜΜΕ μίλησαν για ελληνικό "οπορτουνισμό" μετά τους σεισμούς, ωστόσο, οι γείτονες βρήκαν οι ίδιοι ευκαιρία για οπορτουνισμό προς αποδόμηση του Διεθνούς Δικαίου, ένα πάτημα που τους έδωσε... Ελληνίδα βουλευτής.<div><br />Σε σχετικό άρθρο του, τουρκικό ΜΜΕ έκανε λόγο για αλλαγή παιχνιδιού μετά τις δηλώσεις της κα. Μπακογιάννη. Αναλυτικά το <a href="https://www.aksam.com.tr/dunya/yunan-vekilden-ezber-bozan-aciklama-turkiye-ile-is-birligi-yapmaliyiz/haber-1346257">τουρκικό δημοσίευμα:</a><br /><br />«Η Ελληνίδα βουλευτής Ντόρα Μπακογιάννη αντέδρασε σκληρά σε όσους έκαναν πολεμικές κραυγές την ώρα που η Τουρκία βίωνε σεισμό και σχολίασε ότι «δεν ήρθε η ώρα να επεκταθούν τα ελληνικά χωρικά ύδατα στα 12 μίλια».<br /><br />Σκληρά αντέδρασε η Ελληνίδα βουλευτής Ντόρα Μπακογιάννη σε όσους επιδόθηκαν σε οπορτουνισμό «12 μιλίων» μετά τον σεισμό στην Τουρκία. Δηλώνοντας ότι μπορεί να γίνει συνεργασία με την Τουρκία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, η Μπακογιάννη δήλωσε ότι δεν είναι ώρα να επεκταθούν τα ελληνικά χωρικά ύδατα στα 12 μίλια.<br /><br />Μιλώντας στην ελληνική τηλεόραση, ο Μπακογιάννη ανέφερε ότι μπορεί να γίνει συνεργασία με την Τουρκία για κοινή χρήση ενεργειακών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο.<br /><br />Η Μπακογιάννη είπε, «η συνεργασία δεν είναι ταμπού, δεν έχω ταμπού. Υπάρχει συμφωνία Ισραήλ-Αιγύπτου-Κύπρου-Ελλάδας. Προσκλήθηκε η Τουρκία. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα που θα προκαλέσει κρίση. Αντίθετα, τα περισσότερα προβλήματα μπορούν να βρουν μια λύση, μια λύση συνεργασίας. Ο τρόπος που συνεργάζεται με το Ισραήλ είναι ένα παράδειγμα αυτού. Φανταστείτε, υπάρχουν δύο χώρες που βρίσκονται σε «πόλεμο» και ταυτόχρονα συνεργάζονται», είπε.<br /><br />Η Μπακογιάννη είπε, «νομίζω ότι είναι θέμα χρόνου» για την ευρύτερη συνεργασία όλης της περιοχής. «Κάθε κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική, διαφορετική από την Ελλάδα, διαφορετική από τον Λίβανο, διαφορετική από την Αίγυπτο», είπε η Μπακογιάννη. «Ας είμαστε ρεαλιστές, η Αίγυπτος έχει λάβει υπόψη την πιθανή αντίδραση της Τουρκίας», είπε.<br /><br />Η Μπακογιάννη είπε ότι βρήκε άκαιρη την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια».<br />Η απάντηση του Αντιστράτηγου ε.α. Κ. Κούσαντα<br /><br />Σε νέα παρέμβαση του, ο αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Κούσαντας, απευθύνεται στην κυρία Μπακογιάννη με το εξής εύλογο ερώτημα: Εάν όχι τώρα, πότε θα επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα κυρία Μπακογιάννη;</div><div><br />Ακολουθεί μέρος της νέας παρέμβασής του: <br /><br />«Η Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας του Νομού Χανίων Κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, Υπουργός Εξωτερικών (2006–2009) δήλωσε ΥΠΕΡ της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και ΑΝΤΊΘΕΤΗ με κάθε ιδέα επεκτάσεως των Ελληνικών χωρικών υδάτων από τα 6 νμ στα 12 νμ.<br /><br />Οι λόγοι της μη επέκτασης των χωρικών μας υδάτων ενδεχομένως να αποτελούν προσωπική άποψη ή φοβικό σύνδρομο του πολέμου της Κυρίας Μπακογιάννη αλλά το timing στο οποίο γίνονται οι δηλώσεις αποτελούν μεγάλη απογοήτευση και πολλά ερωτηματικά.<br /><br />ΗΠΑ και Γαλλία θα πρέπει να αφήσουν πίσω την πολιτική των "ίσων αποστάσεων" και να στηρίξουν στην πράξη την ενδεχόμενη επέκταση των χωρικών μας υδάτων.<br /><br />Η Ελλάδα δεν ζητά χάρη, αλλά επιβάλλεται να απαιτεί τα δίκαια των θέσεών της».<br /><br />Οι Έλληνες πολιτικοί οφείλουν με μετρούν καλά τις δηλώσεις τους, τόσο σε περιεχόμενο όσο και στο χρονικό πλαίσιο στο οποίο αποτυπώνονται θέσεις κρίσιμες για την Ελλάδα...</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Βρήκαν ευκαιρία οι Τούρκοι με τη Ντόρα! ΜΜΕ πανηγυρίζουν: Ελληνίδα βουλευτής ζήτησε συνεργασία με την Τουρκία στους υδρογονάνθρακες.

Ευκαιρία βρήκαν οι Τούρκοι με τις δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη, σε ό,τι αφορά την επέκταση της ελληνικής πλευράς στα 12 μίλια. Τουρκικά Μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στα ύψη η ναυτική ένταση ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Μεσόγειο. H Ελλάδα ανάμεσα σε κίνδυνο ατυχήματος.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-02/aeropl111.jpg?itok=RvXh37aV" width="766" /><br /><br /><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Κανένα πολεμικό πλοίο-υποβρύχιο δεν μπορεί να μπει ή να βγει από και προς τα στενά του Ελλησπόντου με κατεύθυνση την Μαύρη θάλασσα ή το Αιγαίο, χωρίς να ελέγχεται από την Ελλάδα και κατ' επέκταση τις ΗΠΑ χάρη στις βάσεις τους, σε Σούδα και Αλεξανδρούπολη<br /><br />Σε πρόσφατο άρθρο μας είχαμε αναφερθεί στην ψυχροπολεμική αναμέτρηση ΝΑΤΟ- Ρωσίας και στην αυξημένη κινητικότητα που παρουσιάζουν Ρωσικά πολεμικά πλοία και υποβρύχια σε Αδριατική-ΝΑ Μεσόγειο και Αιγαίο.<br /><br />Μάλιστα ο Ιταλός Α/ΓΕΝ αναφερομενος στις άμεσες επιπτώσεις για την ασφάλεια από τον πόλεμο στην Ουκρανία, είπε: <br /><br /><i>«Έχουμε εξελίξεις στη θάλασσα για άλλη μια φορά και αυτό αφορά την εντυπωσιακή αύξηση του αριθμού του ρωσικού στόλου στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα σε επίπεδο που δεν είχε παρατηρηθεί ακόμη και στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου. <br />Ο αριθμός των ρωσικών πολεμικών μονάδων επιφανείας στην Μεσόγειο έχει αυξηθεί, και μιλάμε για έναν υψηλό αριθμό που δεν αποτελεί απειλή για την ιταλική εθνική επικράτεια, αλλά αυξάνει σημαντικά την ένταση.<br />Οι Ρώσοι έχουν μια επιθετική στάση που δεν ήταν συνηθισμένη στη Μεσόγειο και προηγουμένως ήταν εμφανής μόνο στη Βαλτική. Ο κίνδυνος ενός ατυχήματος είναι πιθανός και όταν υπάρχει τέτοιο ατύχημα ποτέ δεν ξέρεις πού θα μπορούσε να καταλήξει».</i><div><i><br /></i>Η ομάδα κρούσης του Αμερικανικού αεροπλανοφόρου USS George H.W. Μπους στην Αδριατική<br /><br />Από την πλευρά τους ΗΠΑ-ΝΑΤΟ παίρνουν τα μέτρα τους, στέλνοντας στην Αδριατική θάλασσα, ομάδα κρούσης του Αμερικανικού αεροπλανοφόρου USS George H.W. Μπους, αποτελούμενη από 2 Ιταλικές φρεγάτες, 1 Ισπανική και 2 Αμερικανικά αντιτορπλικά.<br /><br />Η Συμμαχική Κοινή Δύναμη της Νάπολης (JFC Naples) του ΝΑΤΟ<br /><br />Η Συμμαχική Κοινή Δύναμη της Νάπολης είναι μία από τις τρεις διακλαδικές διοικήσεις στη δομή του ΝΑΤΟ. Η ενεργοποίηση του JFC Naples ήταν μέρος του μετασχηματισμού του ΝΑΤΟ που αποσκοπούσε στην προσαρμογή της συμμαχικής στρατιωτικής δομής στις επιχειρησιακές προκλήσεις σύγχρονου πολέμου, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις αναδυόμενες απειλές στη νέα χιλιετία.<br /><br />Η αποστολή της είναι να προετοιμαστεί, να σχεδιάσει και να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις, προκειμένου να διατηρήσει την ειρήνη, την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα των κρατών μελών της Συμμαχίας σε ολόκληρο τον τομέα ευθύνης του Saceur (AOR) και πέρα.<br /><br />Επιπλέον, η JFC Naples συμβάλει στη διαχείριση και αποτροπή της κρίσης, εξασφαλίζοντας ότι η Διοίκηση και οι δυνάμεις της βρίσκονται στην καθορισμένη κατάσταση ετοιμότητας.<br /><br /> Επίσης συμβάλει στην ανάπτυξη, τη διεξαγωγή και την αξιολόγηση των ασκήσεων από την συνεκπαίδευση των Στρατιωτικών Συμμαχικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ.<br /><br />Είκοσι δύο έθνη του ΝΑΤΟ συμβάλλουν στο στρατιωτικό προσωπικό της JFC NAPLES προκειμένου να αποτρέψει την επιθετικότητα και να συμβάλει στην αποτελεσματική υπεράσπιση της επικράτειας και των δυνάμεων του ΝΑΤΟ και στη διατήρηση ή την αποκατάσταση της ασφάλειας των εθνών του ΝΑΤΟ.<br /><br />Tέλος η Νάπολη είναι η έδρα του 6ου Αμερικανικού στόλου στην Μεσόγειο, ενώ στην Σιγκορέλλα της Σικελίας βρίσκεται η αεροναυτική βάση από όπου υποστηρίζονται οι επιχειρήσεις του.<br />Που οδεύουμε;<br /><br />Οι αναφορές για λίαν αυξημένη ρωσική ναυτική δραστηριότητα στη Μεσόγειο δείχνουν μια εικόνα της ρωσικών σχεδιασμών για παρακολούθηση και "στοχοποίηση" των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην περιοχή.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι η ραχοκοκαλιά της ρωσικής αρμάδας παραμένει στην Μεσόγειο, για την περίπτωση οποιασδήποτε πιθανής σύγκρουσης με την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ. <br /><br />Αν ξαφνικά η κλιμάκωση στην Ουκρανία οδηγούσε σε προσπάθεια επέμβασης της Δύσης, τότε τα πολεμικά πλοία της, δεν θα μπορούσαν να εισέλθουν τόσο εύκολα στη Μαύρη Θάλασσα, αφού θα έπρεπε πρώτα να αντιμετωπίσουν τον ρωσικό στόλο και αεροσκάφη από τις βάσεις Ταρτούς και Χμεϊμίμ. <br /><br />Σε μια τέτοια αεροναυμαχία, η Δύση θα είχε ανώτερες δυνάμεις, αλλά το τίμημα οποιασδήποτε επιτυχίας για το ΝΑΤΟ θα ήταν υψηλό, λόγω της κλίμακας των επιχειρήσεων.<br /><br />Σκοπός των Ρώσων πάντως από τι κινήσεις τους, είναι πρωτίστως ο έλεγχος των κινήσεων του 6ου Αμερικανικού στόλου και των πλοίων των χωρών του ΝΑΤΟ σε Αδριατική, ΝΑ Μεσόγειο αλλά και Αιγαίο.<br />Η στρατηγική σημασία της Ελλάδας για ΗΠΑ-ΝΑΤΟ<br /><br />Η Ελλάδα, αντιλαμβανόμαστε σε συγκερασμό με την Νότια Ιταλία και την Κύπρο, έχουν ιδιαίτερη στρατηγική σημασία, αφού:<br />To στενό του Οτράντο ελέγχεται τόσο από τις Ιταλικές ακτές όσο και από την Κέρκυρα.<br />Ο δίαυλος Σικελίας-Τυνησίας ελέγχεται από την Ιταλία, η ΝΑ Μεσόγειος από Κρήτη-Κύπρο και το Αιγαίο-Αλεξανδρούπολη-Στενά του Βοσπόρου, ελέγχεται εξολοκλήρου από την Ελλάδα της οποίας τα νησιά διαμερισματώνουν το Αρχιπέλαγος σε 3 τμήματα, μεταξύ των παρακάτω "Ελληνικών στενών" που αποτελούν:<br /><br />Nότια γραμμή: Πελοπόννησος-Κύθηρα-Αντικύθηρα-Κρήτη (Σούδα)-Κάσος-Κάρπαθος-Ρόδος<br /><br />Μεσαία γραμμή: Αττική-Εύβοια-Κέα-Άνδρος-Τήνος-Μύκονος -Ικαρία-Σάμος<br /><br />Βόρεια γραμμή: Χαλκιδική-Λήμνος-Μικρασιατικά παράλια<br /><br />Συμπέρασμα, κανένα πολεμικό πλοίο-υποβρύχιο δεν μπορεί να μπει ή να βγει από και πρός τα στενά με κατεύθυνση την Μαύρη θάλασσα ή το Αιγαίο, χωρίς να ελέγχεται από την Ελλάδα και κατ' επέκταση τις ΗΠΑ, χάρη στις βάσεις τους σε Σούδα και Αλεξανδρούπολη.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στα ύψη η ναυτική ένταση ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Μεσόγειο. H Ελλάδα ανάμεσα σε κίνδυνο ατυχήματος.

Παναγιώτης Νάστος Κανένα πολεμικό πλοίο-υποβρύχιο δεν μπορεί να μπει ή να βγει από και προς τα στενά του Ελλησπόντου με κατεύθυνση την Μαύρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορεί το σχέδιο της Κίνας να σταματήσει τον πόλεμο;

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/10/oukra3.jpg" width="753" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Το σχέδιο της Κίνας για το Ουκρανικό πυροδότησε μία διπλωματική κινητικότητα, αλλά, όπως φαίνεται, δεν έχει πολλές πιθανότητες να οδηγήσει σε μία συμφωνία. Η Κίνα έχει συνείδηση πως εάν γονατίσει η Ρωσία ο επόμενος στόχος των Δυτικών θα είναι η ίδια. Αυτός είναι ο λόγος που διευκόλυνε τη Μόσχα να βρει εναλλακτικές αγορές για τις ρωσικές εξαγωγές ενέργειας και πρώτων υλών. Αυτός είναι και ο λόγος που απέφυγε να καταδικάσει στον ΟΗΕ τη ρωσική εισβολή και όλο αυτό το διάστημα “βάζει πλάτη” και οικονομικά και διπλωματικά.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, όμως, το Πεκίνο θέλει να αποτρέψει τη μετεξέλιξη των δύσκολων σχέσεών του με τη Δύση σε ρήξη, η οποία θα είχε σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στο κινεζικό εξαγωγικό εμπόριο. Ας σημειωθεί ότι οι ΗΠΑ έχουν απειλήσει ευθέως πως εάν η Κίνα σταθεί στο πλευρό των Ρώσων και ειδικά εάν τους πουλήσει όπλα, θα υποστεί δυτικές κυρώσεις. Εγείρεται, βεβαίως, το ερώτημα πόσο είναι εφικτό η Δύση να επιβάλει κυρώσεις σε Ρωσία, Ιράν και Κίνα.<br /><br />Σε μία προσπάθεια να ισορροπήσει, το Πεκίνο ανέλαβε ειρηνευτική πρωτοβουλία με το Σχέδιο 12 σημείων. Οι Δυτικοί έσπευσαν πριν ακόμα το σχέδιο δοθεί στη δημοσιότητα να αμφισβητήσουν τις προθέσεις της Κίνας, την οποία κατηγορούν ότι στηρίζει τη Ρωσία. Όταν, όμως, το σχέδιο της Κίνας δόθηκε στη δημοσιότητα, το κλίμα κάπως διαφοροποιήθηκε. Ο Ζελένσκι δήλωσε ανοικτός για διαπραγματεύσεις, εστιάζοντας στο πρώτο σημείο, το οποίο ζητάει τον σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας. Εξίσου ανοικτή εμφανίσθηκε και η Μόσχα, εστιάζοντας στα άλλα σημεία που περιέχει το σχέδιο της Κίνας, τα οποία είναι εναντίον των δυτικών κυρώσεων και αναφέρονται στο ζήτημα της ασφάλειας, εμμέσως πλην σαφώς στην ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Η επέτειος και το σχέδιο της Κίνας έχουν πυροδοτήσει έναν κύκλο διπλωματικής κινητικότητας. Έχουμε τηλεδιάσκεψη του G7 με συμμετοχή και του Ζελένσκι. Ο Ερντογάν επικοινώνησε και με τον Ρώσο και με τον Ουκρανό πρόεδρο, με προφανή σκοπό η Τουρκία να παίξει τον ρόλο του διαμεσολαβητή. Υπενθυμίζω ότι είχε ως μεσολαβητής επιτύχει τη συμφωνία για την εξαγωγή των ουκρανικών σιτηρών και είχε φιλοξενήσει τον πρώτο αποτυχημένο κύκλο διαπραγματεύσεων στις αρχές του πολέμου. Παραλλήλως, ο καγκελάριος Σολτς επισκέπτεται την Ινδία, με σκοπό να την απομακρύνει από τη Μόσχα.<br /><br />Το σχέδιο της Κίνας<br /><br />Είναι προφανές πως η υπογραφή μίας συνθήκης ειρήνης είναι –τουλάχιστον προς το παρόν– αδύνατη. Ούτε το Κίεβο μπορεί να αποδεχθεί ότι τα κατειλημμένα από τους Ρώσους ουκρανικά εδάφη θα προσαρτηθούν με τη δική του υπογραφή από τη Ρωσία, αλλά ούτε και η Μόσχα μπορεί να αποδεχθεί να εγκαταλείψει αυτά τα εδάφη, για τα οποία έχει χύσει πολύ αίμα. Αυτό που στις αρχές του 2022, πριν τη ρωσική εισβολή ήταν απολύτως εφικτό, σήμερα δεν είναι. Δεν αρκεί, πλέον, η δέσμευση της Ουκρανίας ότι δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ για να επιστρέψουν τα πράγματα εκεί που ήταν πριν την εισβολή. Ο πόλεμος δημιουργεί τη δική του δυναμική.<br /><br />Το μόνο που σήμερα φαντάζει εφικτό είναι οι διαπραγματεύσεις που προτείνει το σχέδιο της Κίνας –εάν αρχίσουν– να οδηγήσουν σε μία συμφωνία για κατάπαυση του πυρός, αλλά και γι’ αυτό υπάρχουν πολλά ερωτηματικά. Παρά τις μεγαλοστομίες τους, οι Ουκρανοί έχουν το τελευταίο διάστημα περιέλθει σε δυσχερή θέση. Όπως αναγνωρίζεται πλέον και από δυτικές πηγές έχουν τεράστιες ανθρώπινες απώλειες και βεβαίως οι στρατιωτικές και πολιτικές υποδομές της χώρας έχουν υποστεί τεράστιες καταστροφές.<br /><br />Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου σίγουρο ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν επιτυχώς την –σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις– επικείμενη μεγάλης κλίμακας ρωσική επίθεση. Τα νέα οπλικά συστήματα που παραδίδει η Δύση στην Ουκρανία απαιτούν μήνες για να καταστούν επιχειρησιακά. Η εκπαίδευση των ουκρανικών πληρωμάτων απαιτεί πολύ χρόνο ακόμα κι αν όλες οι άλλες πτυχές πάνε καλά για το Κίεβο.<br /><br />Ποιον συμφέρει η κατάπαυση του πυρός<br /><br />Στην αντίπερα όχθη και η Ρωσία κινείται πλέον με βάση τη δυναμική του πολέμου. Μετά τις αρχικές αποτυχίες της στο Κίεβο, στο Χάρκοβο και στη Χερσώνα, κλιμάκωσε τις πυραυλικές επιθέσεις της και με την επιστράτευση 300.000 και πλέον εφέδρων προετοιμάζει τη μαζική επίθεσή της με σκοπό να υπερκεράσει τις αμυνόμενες ουκρανικές δυνάμεις και να υπερβεί τον μέχρι τώρα στατικό πόλεμο φθοράς στο δυτικό Ντονμπάς.<br /><br />Σύμφωνα με τα γνωστά δεδομένα, λοιπόν, η κατάπαυση του πυρός ευνοεί περισσότερο το Κίεβο παρά τη Μόσχα. Εάν κερδίσουν χρόνο, οι Ουκρανοί θα τον αξιοποιήσουν αφενός για να εντάξουν στις δυνάμεις τους τα πρόσθετα σύγχρονα δυτικά οπλικά συστήματα, αφετέρου για να αποκαταστήσουν ζημιές σε κρίσιμες υποδομές. Αντιθέτως, η κατάπαυση του πυρός θα υποχρεώσει τις ρωσικές δυνάμεις να σταματήσουν τις επιθετικές ενέργειές τους στο Ντονμπάς και βεβαίως να παγώσουν τις προετοιμασίες για τη μεγάλη επίθεσή τους.<br /><br />Η ανωτέρω ανάλυση δείχνει ότι η Μόσχα μάλλον δεν θα συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός εάν δεν εξασφαλίσει σοβαρά ανταλλάγματα, όπως π.χ. άρση κάποιων κυρώσεων. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν φαίνεται να συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες. Κατά συνέπεια, εάν πρέπει να κάνουμε μία πρόβλεψη, αυτή είναι ότι το σχέδιο της Κίνας και όλη η διπλωματική κινητικότητα έχουν λίγες πιθανότητες να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία, έστω και για κατάπαυση του πυρός.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μπορεί το σχέδιο της Κίνας να σταματήσει τον πόλεμο;

Λυγερός Σταύρος Το σχέδιο της Κίνας για το Ουκρανικό πυροδότησε μία διπλωματική κινητικότητα, αλλά, όπως φαίνεται, δεν έχει πολλές πιθανότητ...

Διαβάστε την συνέχεια

F-35A: Ελλάδα, ο διαχρονικά πιο βολικός πελάτης των Αμερικανών… για τα “βίτσια”(;) κάποιων ολίγων

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/02/F-35-Lightning-II-USAF-790x400.jpeg" width="744" /><br /><br />Να μην συμπεριληφθούν τα προγράμματα ασφάλειας και εφοδιασμού (SSI: Security of Supply and Information) στη διακρατική ελληνο-αμερικανική συμφωνία για την προμήθεια των μαχητικών πέμπτης γενεάς F-35A Lightning II, εισηγούνται τα Γενικά Επιτελεία Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) και Αεροπορίας (ΓΕΑ). Η σχετική απόφαση δημοσιοποιήθηκε μέσω στοχευμένης «διαρροής» σε ψηφιακό μέσο ενημέρωσης. Κατά το δημοσίευμα «η στρατιωτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ (Α/ΓΕΕΘΑ και Α/ΓΕΑ) είναι εξαιρετικά καχύποπτη και συγκρατημένη με τα SSI διότι:<br /><br />1) αφορούν ένα ποσό απροσδιόριστο μεν, αλλά κυμαινόμενο μεταξύ 600 και 800 εκατ. δολαρίων, και<br />2) τα επιτελεία, αν και απευθύνθηκαν πολλές φορές στην εταιρία, δεν έλαβαν απάντηση ούτε για το ακριβές (κατά προσέγγιση, έστω) ποσό, ούτε, το κυριότερο, για την ανάλυση του σε επιμέρους έργα, τιμολογημένα».<br /><br />Η δημοσιογραφική όμως έρευνα αποκαλύπτει ότι οι δύο ανωτέρω αιτιάσεις δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Κατά πληροφορίες, το ποσό ανέρχεται σε 500 εκατ. δολάρια και έχει αναφερθεί σαφώς ότι είναι ενδεικτικό (ROM: Rough Order of Magnitude). Όπως δε είναι αυτονόητο, το τελικό ύψος του ποσού θα καθορισθεί μέσω διαπραγματεύσεων του ελληνικού δημοσίου με τη Lockheed Martin κατά τις οποίες θα επιλεγούν ποια προγράμματα θα υλοποιηθούν και θα οριστικοποιηθεί το περιεχόμενο τους και κατά συνέπεια το κόστος τους.<br /><br />Κατά συνέπεια, εκ των πραγμάτων τίθεται το ερώτημα: έχουν πραγματοποιηθεί οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ελληνικού δημοσίου και Lockheed Martin για τον καθορισμό του περιεχομένου και του κόστους των προγραμμάτων SSI; Από τη δημοσιογραφική έρευνα, δεν προκύπτει. Πως λοιπόν εξηγείται η εξαρχής … οικειοθελής παραίτηση της ελληνικής πλευράς να διαπραγματευθεί, αντιπροτείνει, διεκδικήσει και εφόσον τελικά δεν ικανοποιηθεί να απορρίψει εν μέρει ή συνολικά τα προγράμματα SSI;<br /><br />Σε ό,τι αφορά τα επιμέρους έργα, σύμφωνα με πληροφορίες, η πρόταση της Lockheed Martin, που αποτελεί τη βάση της διαπραγμάτευσης, τα κατατάσσει σε δύο μεγάλες ομάδες, αυτά που θα υλοποιηθούν προς όφελος της Πολεμικής Αεροπορίας και αυτά προς όφελος της εγχώριας βιομηχανικής βάσης. Ειδικότερα:<br /><br />>Στην πρώτη ομάδα περιλαμβάνονται:<br />-η κατασκευή των εγκαταστάσεων της κύριας επιχειρησιακής βάσης και των υποδομών για τα νέα μαχητικά,<br />-η ανάπτυξη δυνατοτήτων υποστήριξης των νέων μαχητικών,<br />-η κατασκευή υψηλού επιπέδου φυσικής και ψηφιακής προστασίας κέντρου επιχειρήσεων (ΚΕΠΙΧ) της Πολεμικής Αεροπορίας<br />-η δημιουργία κέντρου αριστείας επιχειρήσεων στον κυβερνοχώρο για την κυριότητα των πληροφοριών, δεδομένων και δικτύων,<br />-η δημιουργία υποδομής για τη διεξαγωγή δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων.<br />-η αναβάθμιση των μαχητικών F-16 Block 30 και συγκεκριμένα η μελέτη και ανάπτυξη δύο συλλογών (αντίστοιχα για μονοθέσιο και διθέσιο μαχητικό) που θα αποτελέσουν τα πρωτότυπα του προγράμματος (επισημαίνεται ότι το κόστος των συλλογών και των εργασιών αναβάθμισης του συνόλου των μαχητικών της έκδοσης δεν περιλαμβάνεται).<br /><br />>Στη δεύτερη ομάδα περιλαμβάνονται:<br />α) έργα επ’ ωφελεία της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ), όπως:<br />-η βελτίωση υποδομής πληροφορικής και κυβερνοασφάλειας,<br />-η δημιουργία σταθμού διαδικασιών συντήρησης και ελέγχου των F-35 και,<br />-η βελτίωση των υποδομών στην κατασκευή σύνθετων και μεταλλικών εξαρτημάτων καθώς και των εργαστηρίων παρελκόμενων κινητήρων και επιμετάλλωσης.<br /><br />β) έργα επ’ ωφελεία της εγχώριας βιομηχανικής βάσης συνολικά, όπως<br />-η βελτίωση των υποδομών και δυνατοτήτων της,<br />-η κατασκευή εξαρτημάτων και συγκροτημάτων και<br />-η δημιουργία προοπτικών για ένταξη ελληνικών εταιριών ως υποκατασκευαστών στην αλυσίδα εφοδιασμού της Lockheed Martin για άλλα αμυντικά συστήματα.<br /><br />Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι τα προγράμματα της πρώτης ομάδας αφορούν άμεσα τους επιχειρησιακούς φορείς (πρωτίστως το ΓΕΑ και στη συνέχεια το ΓΕΕΘΑ), ενώ τα προγράμματα της δεύτερης ομάδας αφορούν ζήτημα γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής που σε επίπεδο υπουργείου Εθνικής Άμυνας αποτελεί αρμοδιότητα της Διεύθυνσης Αμυντικών Επενδύσεων και Τεχνολογικών Ερευνών της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ/ΔΑΕΤΕ). Από τη «διαρροή» όμως μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι κάποιοι, «καχύποπτοι και συγκρατημένοι», εκμεταλλευόμενοι την παραίτηση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ από τον πολιτικό έλεγχο επί των ενόπλων δυνάμεων, αποφασίζουν για όλα.<br /><br />Ας επικεντρώσουμε αρχικά στο ζήτημα της βιομηχανικής συμμετοχής. Το πρώτο ερώτημα που μπορεί να εγείρει κάθε καλόπιστος παρατηρητής είναι εάν αποτελεί κυβερνητική απόφαση να μην επιδιωχθεί εγχώρια βιομηχανική συμμετοχή στο πρόγραμμα του F-35. Εάν η απάντηση είναι ναι, σε αυτή την περίπτωση ας ενημερωθούν ο υπουργός και ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας να τροποποιήσουν ανάλογα τις δηλώσεις τους. Εάν όμως αυτό δεν ισχύει, τότε η πρακτική του υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι επιεικώς ακατανόητη.<br /><br />Από την πρώτη στιγμή που λήφθηκε η απόφαση για την προμήθεια του μαχητικού, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας σε συνεργασία με την εγχώρια βιομηχανική και τεχνολογική βάση, θα έπρεπε να συντάξει λεπτομερές σχέδιο εγχώριας βιομηχανικής συμμετοχής στο πρόγραμμα, επιλέγοντας συγκεκριμένους τομείς / έργα ως βάση των διαπραγματεύσεων με την αμερικανική κυβέρνηση και την κατασκευάστρια εταιρία. Με άλλα λόγια δηλαδή, να εφαρμόσει τις αρχές της Εθνικής Αμυντικής και Βιομηχανικής Στρατηγικής (ΕΑΒΣ), θεσμικού κειμένου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας (σε περίπτωση που έχει διαφύγει της προσοχής κάποιων εκ των φορέων του). Αυτό προφανώς όχι μόνο δεν έγινε εξ αρχής, αλλά επιδιώκεται να μην γίνει και εκ των υστέρων.<br /><br />Για τους νεότερους ας θυμίσουμε ότι περί τα τέλη της δεκαετίας του 1990 η χώρα είχε αποφασίσει να μην καταβάλλει περί τα 200 εκατ. ευρώ για να ενταχθεί ως βιομηχανικός εταίρος στο πρόγραμμα του F-35. Για άλλη μία φορά η αποστροφή του ελληνικού πολιτικού οικοδομήματος στον μακροπρόθεσμο προγραμματισμό και τη δέσμευση σε επίσης μακροπρόθεσμους στόχους (δηλαδή σε χρονικό ορίζοντα μεγαλύτερο περισσότερο από τον τετραετή βίο μίας κυβέρνησης), υπήρξε σίγουρα ένας από τους λόγους που συνέβαλαν στη λήψη της παραπάνω απόφασης.<br /><br />Περίπου 25 χρόνια μετά, με την κυβερνητική απόφαση για την προμήθεια των 20 μαχητικών F-35A, η χώρα έχει πάλι ευκαιρία εμπλοκής στο βιομηχανικό έργο του προγράμματος ως χρήστης του μαχητικού. Για να συμβεί όμως αυτό αφενός θα πρέπει η εγχώρια βιομηχανική βάση θα πρέπει να βελτιώσει υποδομές και δυνατότητες και ταυτόχρονα να «υποχρεωθεί» η κατασκευάστρια εταιρία στην εξεύρεση μεριδίου βιομηχανικού έργου σε ένα πρόγραμμα που μαζί με τους αρχικούς οκτώ εταίρους, συμμετέχουν συνολικά 17 χώρες, συμπεριλαμβανομένων και αυτών με τις μεγαλύτερες και δυναμικότερες αεροδιαστημικές βιομηχανίες στον κόσμο.<br /><br />Η πιο πρόσφατη χώρα – χρήστης είναι η Γερμανία, που στις 14 Δεκεμβρίου 2022 ανακοίνωσε την προμήθεια 35 μαχητικών του τύπου, εκτιμώμενου μέγιστου κόστους 8,4 δις δολαρίων ΗΠΑ, σύμφωνα με την ανακοίνωση της υπηρεσίας συνεργασίας αμυντικής ασφάλειας του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ (DSCA). Περίπου δύο μήνες αργότερα, στις 17 Φεβρουαρίου 2023, η γερμανική εταιρία Rheinmetall ανακοίνωσε την υπογραφή επιστολής πρόθεσης (LOI: Letter of Intent) που θα την καταστήσει «στρατηγική πηγή προμήθειας για την κεντρική άτρακτο των F-35». Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση Τύπου, εφόσον η συνεργασία υλοποιηθεί θα δημιουργηθεί δεύτερη ολοκληρωμένη γραμμή συναρμολόγησης (IAL: Integrated Assembly Line) για την κεντρική άτρακτο των F-35 (IAL) στη Γερμανία. Υπενθυμίζεται ότι η Γερμανία ΔΕΝ περιλαμβάνεται μεταξύ των οκτώ εταίρων του προγράμματος.<br /><br />Θα κλείσουμε το πρώτο μέρος αυτού του σημειώματος, με τέσσερα ερωτήματα:<br />1) Είναι ή όχι πολύ πιθανό η χώρα μας να προμηθευτεί σε βάθος χρόνου 40 F-35A; Και αν ναι, αντί να προσπαθούμε να συμπιέσουμε το κόστος της προμήθειας εξοστρακίζοντας την εγχώρια βιομηχανική συμμετοχή, μήπως η έστω και καταρχήν συμφωνία της Γερμανίας για το βιομηχανικό έργο θα έπρεπε να μας κάνει πιο «σκληρούς» διαπραγματευτές, να απαιτήσουμε δηλαδή μεγαλύτερη εμπλοκή της εγχώριας βιομηχανίας;<br /><br />2) Ακόμη δεν έχει γίνει αντιληπτό ότι το κόστος προμήθειας είναι κλάσμα του Κόστους Κύκλου Ζωής (ΚΚΖ) ενός οπλικού συστήματος και ότι μόνο η αύξηση της εγχώριας βιομηχανικής συμμετοχής καθιστά την άμυνα «βιώσιμη»;<br /><br />3) Η συμπίεση του κόστους της προμήθειας του F-35 στη χρηματοδότηση ποιων προγραμμάτων αποσκοπεί;<br /><br />4} Καθώς έχουμε εισέλθει σε προεκλογική περίοδο το Μαξίμου έχει αντιληφθεί ότι με τέτοια καμώματα απλώς επιβεβαιώνεται η κριτική της αντιπολίτευσης για έλλειψη ενδιαφέροντος για την εγχώρια βιομηχανία;<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

F-35A: Ελλάδα, ο διαχρονικά πιο βολικός πελάτης των Αμερικανών… για τα “βίτσια”(;) κάποιων ολίγων

Να μην συμπεριληφθούν τα προγράμματα ασφάλειας και εφοδιασμού (SSI: Security of Supply and Information) στη διακρατική ελληνο-αμερικανική συ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αίγυπτος στριμώχνει τους τουρκόφιλους της Λιβύης… και ιδού πως

<a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/06/mitsotakis-sisi-720x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="356" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/06/mitsotakis-sisi-720x400.jpg" width="732" /></a><br /><b><br />Νίκος Μελέτης</b><br />Η αιφνιδιαστική κίνηση του Καΐρου για μονομερή οριοθέτηση της ΑΟΖ με τη Λιβύη στριμώχνει την Τρίπολη, με την προσωρινή κυβέρνηση Ντμπεϊμπά να θυμάται τώρα το Διεθνές Δίκαιο και την επίτευξη συμφωνημένων λύσεων στα θέματα οριοθετήσεων ζητώντας διάλογο με την αιγυπτιακή κυβέρνηση.<br /><br />Η Τρίπολη με επιστολή της στον ΟΗΕ επιχειρεί να εμφανισθεί υπέρμαχος των συμφωνημένων λύσεων στη βάση των Αρχών του Δικαίου της Θάλασσας και ζητά διάλογο χωρίς να αποκλείει ακόμη και την παραπομπή στη Χάγη γνωρίζοντας καλά ότι η Αίγυπτος δεν θα αποδεχθεί την πρόταση καθώς δεν αναγνωρίζει την προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης.<br /><br />Στην επιστολή η κυβέρνηση της Τρίπολης κατηγορεί την Αίγυπτο ότι οριοθέτησε μονομερώς δεν ακολούθησε την αρχή της ίσης απόστασης και δεν λειτούργησε με καλή πίστη χωρίς να σεβαστεί την κυριαρχία της Λιβύης. Η Τρίπολη δηλώνει ότι επιδιώκει οριοθετήσεις μέσω συμφωνιών που θα προέλθουν από διαπραγματεύσεις με σεβασμό στο άρθρο 33 του Καταστατικού Χάρτη χωρίς να αποκλείεται μάλιστα η παραπομπή της διαφοράς στη Χάγη. Η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά μάλιστα καλεί την κυβέρνηση της Αιγύπτου σε έναρξη συζητήσεων.<br /><br />Είναι εντυπωσιακό ότι οι θέσεις αυτές διατυπώνονται από μια κυβέρνηση που όπως και η προηγούμενη αγνόησαν πλήρως το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας με τα δυο τουρκολιβυκά Μνημόνια, παραβιάζοντας με βάναυσο τρόπο δυνητικά ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα αλλά και δυνητική κυριαρχία καθώς το τουρκολιβυκό Μνημόνιο επικαλύπτει περιοχές ακόμη και έξω από τη ζώνη των ελληνικών χωρικών υδάτων των 6 ν.μ.<br /><br />Η λιβυκή πλευρά μάλιστα ακόμη και πριν την περίοδο που υπήρξε οριστικό ρήγμα στις σχέσεις της Αθήνας με την προσωρινή κυβέρνηση, είχε αποφύγει συστηματικά τις εκκλήσεις της Αθήνας για συνεννόηση προκειμένου να υπάρξουν συμφωνημένες οριοθετήσεις σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας η σε διαφορετική περίπτωση παραπομπή της διαφοράς στη Χάγη.<br /><br />Η αντίδραση της Λιβύης δείχνει πάντως ότι με την επιβολή τετελεσμένων με την οποία απάντησε το Κάιρο είναι ίσως η μόνη «γλώσσα» την οποία καταλαβαίνει η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά.Και ότι πιθανόν μετά τις εκλογές θα πρέπει να εξετασθεί η υλοποίηση του σχεδιασμού για επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων νότια της Κρήτης ώστε να δοθεί ένα ακόμη μήνυμα στη Λιβύη πλευρά και να ασκήσει πίεση ώστε μόλις προκύψει νέα κυβέρνηση που θα προέλθει από εκλογές να προσέλθει σε συνομιλίες με την Ελλάδα όπου ενδεχόμενη συμφωνία για παραπομπή στη Χάγη εκ των πραγμάτων θα επιληφθεί και για τη νομιμότητα του τουρκολιβυκού Μνημονίου.<br /><br />«Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία του Κράτους της Λιβύης στα Ηνωμένα Έθνη, κατόπιν εντολής του Υπουργείου Εξωτερικών και Διεθνούς Συνεργασίας της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, έχει την τιμή να διαβιβάσει τη δήλωση διαμαρτυρίας της 16ης Δεκεμβρίου 2022 σχετικά με την αιγυπτιακή προεδρική απόφαση οριοθέτησης των δυτικών θαλάσσιων συνόρων της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου (βλ. Παράρτημα) και επιθυμεί να εκδοθεί ως έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης στην ημερήσια διάταξη (σημείο 72 στοιχείο α)».<br /><br />Παράρτημα της ρηματικής διακοίνωσης της 25ης Ιανουαρίου 2023 της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Λιβύης στα Ηνωμένα Έθνη προς τον Γενικό Γραμματέα<br /><br />«Δήλωση του Υπουργείου Εξωτερικών και Διεθνούς Συνεργασίας της Λιβύης στις 16 Δεκεμβρίου 2022.<br /><br />Το Υπουργείο Εξωτερικών της Λιβύης εξέτασε την προεδρική απόφαση που εγκρίθηκε στην Αίγυπτο στις 11 Δεκεμβρίου 2022, η οποία καθορίζει μονομερώς τα δυτικά θαλάσσια σύνορα της Αιγύπτου με τρόπο που καταπατά τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα του κράτους της Λιβύης.<br /><br />Η οριοθέτηση αυτή είναι άδικη κατά το διεθνές δίκαιο, διότι κηρύχθηκε μονομερώς. Επιπλέον, τα μονομερώς δηλωμένα σύνορα δεν απέχουν ίση απόσταση από τις κύριες ακτές της Λιβύης και της Αιγύπτου. Υπονομεύει επίσης την αρχή της καλής πίστης, διότι αντιβαίνει στον ισχυρισμό της Αιγύπτου σε όλα τα περιφερειακά και διεθνή φόρα ότι σέβεται την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Λιβύης.<br /><br />Σύμφωνα με τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και το διεθνές δίκαιο, η Λιβύη επιθυμεί να δηλώσει ότι τα σύνορα μεταξύ των δύο γειτονικών χωρών πρέπει να οριοθετηθούν μέσω συμφωνίας που θα βασίζεται σε διαπραγματεύσεις που θα διεξάγονται κατά τρόπο που να εγγυάται τα συμφέροντα και των δύο μερών και να σέβεται την αρχή της ισότητας.<br /><br />Το Υπουργείο Εξωτερικών προειδοποιεί ότι η διαφορά μπορεί να υπόκειται στα μέσα για την ειρηνική επίλυση των διαφορών που αναφέρονται στο άρθρο 33 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένου του Διεθνούς Δικαστηρίου, κατόπιν συμφωνίας που θα επιτευχθεί από τα δύο μέρη μέσω διαπραγματεύσεων.<br />Πρέπει να σημειωθεί ότι η Λιβύη έχει μακρά παράδοση στην τήρηση των δεσμεύσεών της όσον αφορά την υφαλοκρηπίδα μεταξύ αυτής και των γειτόνων της Τυνησίας και, πιο πρόσφατα, της Μάλτας. Υπό το πρίσμα αυτών των σημείων, η Λιβύη απορρίπτει πλήρως την προαναφερθείσα προεδρική απόφαση και παροτρύνει την αιγυπτιακή κυβέρνηση να εξετάσει το ενδεχόμενο έναρξης συζητήσεων με την κυβέρνηση εθνικής ενότητας του κράτους της Λιβύης σχετικά με τα θαλάσσια σύνορα».<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Η Αίγυπτος στριμώχνει τους τουρκόφιλους της Λιβύης… και ιδού πως

Νίκος Μελέτης Η αιφνιδιαστική κίνηση του Καΐρου για μονομερή οριοθέτηση της ΑΟΖ με τη Λιβύη στριμώχνει την Τρίπολη, με την προσωρινή κυβέρνη...

Διαβάστε την συνέχεια