Παναγιώτης Νάστος
Κανένα πολεμικό πλοίο-υποβρύχιο δεν μπορεί να μπει ή να βγει από και προς τα στενά του Ελλησπόντου με κατεύθυνση την Μαύρη θάλασσα ή το Αιγαίο, χωρίς να ελέγχεται από την Ελλάδα και κατ' επέκταση τις ΗΠΑ χάρη στις βάσεις τους, σε Σούδα και Αλεξανδρούπολη
Σε πρόσφατο άρθρο μας είχαμε αναφερθεί στην ψυχροπολεμική αναμέτρηση ΝΑΤΟ- Ρωσίας και στην αυξημένη κινητικότητα που παρουσιάζουν Ρωσικά πολεμικά πλοία και υποβρύχια σε Αδριατική-ΝΑ Μεσόγειο και Αιγαίο.
Μάλιστα ο Ιταλός Α/ΓΕΝ αναφερομενος στις άμεσες επιπτώσεις για την ασφάλεια από τον πόλεμο στην Ουκρανία, είπε:
«Έχουμε εξελίξεις στη θάλασσα για άλλη μια φορά και αυτό αφορά την εντυπωσιακή αύξηση του αριθμού του ρωσικού στόλου στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα σε επίπεδο που δεν είχε παρατηρηθεί ακόμη και στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Ο αριθμός των ρωσικών πολεμικών μονάδων επιφανείας στην Μεσόγειο έχει αυξηθεί, και μιλάμε για έναν υψηλό αριθμό που δεν αποτελεί απειλή για την ιταλική εθνική επικράτεια, αλλά αυξάνει σημαντικά την ένταση.
Οι Ρώσοι έχουν μια επιθετική στάση που δεν ήταν συνηθισμένη στη Μεσόγειο και προηγουμένως ήταν εμφανής μόνο στη Βαλτική. Ο κίνδυνος ενός ατυχήματος είναι πιθανός και όταν υπάρχει τέτοιο ατύχημα ποτέ δεν ξέρεις πού θα μπορούσε να καταλήξει».
Η ομάδα κρούσης του Αμερικανικού αεροπλανοφόρου USS George H.W. Μπους στην Αδριατική
Από την πλευρά τους ΗΠΑ-ΝΑΤΟ παίρνουν τα μέτρα τους, στέλνοντας στην Αδριατική θάλασσα, ομάδα κρούσης του Αμερικανικού αεροπλανοφόρου USS George H.W. Μπους, αποτελούμενη από 2 Ιταλικές φρεγάτες, 1 Ισπανική και 2 Αμερικανικά αντιτορπλικά.
Η Συμμαχική Κοινή Δύναμη της Νάπολης (JFC Naples) του ΝΑΤΟ
Η Συμμαχική Κοινή Δύναμη της Νάπολης είναι μία από τις τρεις διακλαδικές διοικήσεις στη δομή του ΝΑΤΟ. Η ενεργοποίηση του JFC Naples ήταν μέρος του μετασχηματισμού του ΝΑΤΟ που αποσκοπούσε στην προσαρμογή της συμμαχικής στρατιωτικής δομής στις επιχειρησιακές προκλήσεις σύγχρονου πολέμου, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις αναδυόμενες απειλές στη νέα χιλιετία.
Η αποστολή της είναι να προετοιμαστεί, να σχεδιάσει και να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις, προκειμένου να διατηρήσει την ειρήνη, την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα των κρατών μελών της Συμμαχίας σε ολόκληρο τον τομέα ευθύνης του Saceur (AOR) και πέρα.
Επιπλέον, η JFC Naples συμβάλει στη διαχείριση και αποτροπή της κρίσης, εξασφαλίζοντας ότι η Διοίκηση και οι δυνάμεις της βρίσκονται στην καθορισμένη κατάσταση ετοιμότητας.
Επίσης συμβάλει στην ανάπτυξη, τη διεξαγωγή και την αξιολόγηση των ασκήσεων από την συνεκπαίδευση των Στρατιωτικών Συμμαχικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ.
Είκοσι δύο έθνη του ΝΑΤΟ συμβάλλουν στο στρατιωτικό προσωπικό της JFC NAPLES προκειμένου να αποτρέψει την επιθετικότητα και να συμβάλει στην αποτελεσματική υπεράσπιση της επικράτειας και των δυνάμεων του ΝΑΤΟ και στη διατήρηση ή την αποκατάσταση της ασφάλειας των εθνών του ΝΑΤΟ.
Tέλος η Νάπολη είναι η έδρα του 6ου Αμερικανικού στόλου στην Μεσόγειο, ενώ στην Σιγκορέλλα της Σικελίας βρίσκεται η αεροναυτική βάση από όπου υποστηρίζονται οι επιχειρήσεις του.
Που οδεύουμε;
Οι αναφορές για λίαν αυξημένη ρωσική ναυτική δραστηριότητα στη Μεσόγειο δείχνουν μια εικόνα της ρωσικών σχεδιασμών για παρακολούθηση και "στοχοποίηση" των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Υπενθυμίζουμε ότι η ραχοκοκαλιά της ρωσικής αρμάδας παραμένει στην Μεσόγειο, για την περίπτωση οποιασδήποτε πιθανής σύγκρουσης με την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ.
Αν ξαφνικά η κλιμάκωση στην Ουκρανία οδηγούσε σε προσπάθεια επέμβασης της Δύσης, τότε τα πολεμικά πλοία της, δεν θα μπορούσαν να εισέλθουν τόσο εύκολα στη Μαύρη Θάλασσα, αφού θα έπρεπε πρώτα να αντιμετωπίσουν τον ρωσικό στόλο και αεροσκάφη από τις βάσεις Ταρτούς και Χμεϊμίμ.
Σε μια τέτοια αεροναυμαχία, η Δύση θα είχε ανώτερες δυνάμεις, αλλά το τίμημα οποιασδήποτε επιτυχίας για το ΝΑΤΟ θα ήταν υψηλό, λόγω της κλίμακας των επιχειρήσεων.
Σκοπός των Ρώσων πάντως από τι κινήσεις τους, είναι πρωτίστως ο έλεγχος των κινήσεων του 6ου Αμερικανικού στόλου και των πλοίων των χωρών του ΝΑΤΟ σε Αδριατική, ΝΑ Μεσόγειο αλλά και Αιγαίο.
Η στρατηγική σημασία της Ελλάδας για ΗΠΑ-ΝΑΤΟ
Η Ελλάδα, αντιλαμβανόμαστε σε συγκερασμό με την Νότια Ιταλία και την Κύπρο, έχουν ιδιαίτερη στρατηγική σημασία, αφού:
To στενό του Οτράντο ελέγχεται τόσο από τις Ιταλικές ακτές όσο και από την Κέρκυρα.
Ο δίαυλος Σικελίας-Τυνησίας ελέγχεται από την Ιταλία, η ΝΑ Μεσόγειος από Κρήτη-Κύπρο και το Αιγαίο-Αλεξανδρούπολη-Στενά του Βοσπόρου, ελέγχεται εξολοκλήρου από την Ελλάδα της οποίας τα νησιά διαμερισματώνουν το Αρχιπέλαγος σε 3 τμήματα, μεταξύ των παρακάτω "Ελληνικών στενών" που αποτελούν:
Nότια γραμμή: Πελοπόννησος-Κύθηρα-Αντικύθηρα-Κρήτη (Σούδα)-Κάσος-Κάρπαθος-Ρόδος
Μεσαία γραμμή: Αττική-Εύβοια-Κέα-Άνδρος-Τήνος-Μύκονος -Ικαρία-Σάμος
Βόρεια γραμμή: Χαλκιδική-Λήμνος-Μικρασιατικά παράλια
Συμπέρασμα, κανένα πολεμικό πλοίο-υποβρύχιο δεν μπορεί να μπει ή να βγει από και πρός τα στενά με κατεύθυνση την Μαύρη θάλασσα ή το Αιγαίο, χωρίς να ελέγχεται από την Ελλάδα και κατ' επέκταση τις ΗΠΑ, χάρη στις βάσεις τους σε Σούδα και Αλεξανδρούπολη.
Δημοσίευση σχολίου