Περίεργη δήλωση Δένδια: Η Ελληνική κοινωνία να έχει την αίσθηση ότι πρέπει μόνη της να μπορεί να υπερασπίσει την πατρίδα.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-07/ellada%20usa%202_0.jpg?itok=WroY2AZi" width="736" /><br /><br />Η δήλωση αυτή μπορεί να ακούγεται....εθνικοπατριωτική αλλά όταν όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει χτίσει το ζήτημα ασφαλείας της χώρας στο δίπολο νέοι εξοπλισμοί και ισχυρές συμμαχίες όπως με ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ και αραβικά κράτη, δημιουργεί αν μη τι άλλο περίεργη εντύπωση η δήλωση του βασικού εκπροσώπου της ελληνικής διπλωματίας, ο οποίος εστιάζει στο 'μόνοι μας'... <br /><br />"ΗΕλληνική κοινωνία είναι σωστό να έχει την αίσθηση ότι πρέπει μόνη της να μπορεί να υπερασπίσει την πατρίδα" ανέφερε μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του στο Action24 Press ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας. <br /><br />Ωστόσο διευκρίνισε πως "αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα δημιουργούμε το ευρύτερο δυνατό πλαίσιο συμμαχιών, αλλά θα το δημιουργούμε πολύ ευκολότερα ακόμη και με πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, αν μπορούμε να σταθούμε και μόνοι μας"<br /><br />Επίσης ο κ. Δένδιας πρόσθεσε πως: Το χρονικό σημείο που αντελήφθη ότι υφίσταται σημαντικό πρόβλημα στην προσέγγιση που είχε ακολουθηθεί ήταν το ανυπόστατο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Εκεί έγινε σαφές ότι η Ελλάδα διέτρεξε έναν τεράστιο κίνδυνο να απομονωθεί από την θάλασσα. Η αίσθηση του κινδύνου οδήγησε σε μια νέα αυτογνωσία για την ανάγκη η χώρα να κατοχυρώσει γρήγορα αυτό το οποίο δικαιούται και σε συμπαράταξη με μια σειρά χωρών. <br /><br /> Η δήλωση αυτή μπορεί να ακούγεται....εθνικοπατριωτική αλλά όταν όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει χτίσει το ζήτημα ασφαλείας της χώρας στο δίπολο νέοι εξοπλισμοί και ισχυρές συμμαχίες όπως με ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ και αραβικά κράτη, δημιουργεί αν μη τι άλλο περίεργη εντύπωση η δήλωση του βασικού εκπροσώπου της ελληνικής διπλωματίας, ο οποίος εστιάζει στο 'μόνοι μας'... <br /><br />Αναφορικά με τις συμμαχίες μας ωραία τα σόου όπως στην Σούδα με F-35 και οι κοινές εκπαιδεύσεις, ωστόσο μην ξεχνάμε πως η πάγια θέση των Αμερικανών για την αντιπαράθεση με την Τουρκία είναι: "βρείτε τα".<br /><br />Για την δε συμμαχία με την Γαλλία ωραίες πάλι οι χθεσινές δηλώσεις υποστήριξης από την Γαλλία ΥΠΕΞ εντούτοις να θυμίσουμε πως τον Οκτώβριο το Γαλλικό ΥΠΑΜ έλυσε τον γρίφο του θέματος της ΑΟΖ σε σχέση με την συμφωνία Αθήνας-Παρισίων ξεκαθαρίζοντας πως “η AOZ δεν εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 2 της Ελληνογαλλικής συμφωνίας”...<br /><br />Άρα μήπως το "μόνοι μας" είναι το χειροπιαστό δεδομένο για να μην βαυκαλιζόμαστε; <br /><br />Με Γαλλίδα ΥΠΕξ <br /><br />«Θα παρακολουθήσουμε στενά τις εξελίξεις και πραγματικά μπορείτε να είστε σίγουροι ότι θα είμαστε στο πλευρό σας» διαμήνυσε χθες πάντως η υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας.<br /><br />Το πως ορίζεται το "στο πλευρό σας" παραμένει αδιευκρίνιστο. <br /><br />Η ίδια σημείωσε πως ο Νίκος Δένδιας την ενημέρωσε για «τη μεγάλη του ανησυχία όσον αφορά τις πρόσφατες εξελίξεις στην περιοχή, τις απειλές κατά της κυριαρχίας της Ελλάδας, κάποιες δηλώσεις ενός εταίρου μας».<br /><br />Αναφερθείσα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, επισήμανε πως είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή για την Ελλάδα και τη Γαλλία και μια περιοχή ανησυχίας.<br /><br />Σε ό,τι αφορά τις διμερείς σχέσεις, η Κατρίν Κολονά έκανε λόγο για ενδυνάμωση της στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας και διαβεβαίωσε πως θα συνεχίσει με τον Νίκο Δένδια την καλή συνεργασία που είχε με τον προκάτοχό της Ζαν-Ιβ Ντριάν.<br /><br />Κάνοντας απολογισμό της στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ της Ελλάδας και της Γαλλίας, που από το προηγούμενο καλοκαίρι συμπληρώνει την παλιά φιλία μεταξύ των κρατών, η Γαλλίδα υπουργός είπε πως από τους πρώτους μήνες «είδαμε τους καρπούς αυτής της συνεργασίας».<br /><br />Επίσης, εξέφρασε τις ευχαριστίες της για την αλληλεγγύη που κατέδειξε η Ελλάδα κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών στη Γαλλία. «Είναι μια αλληλεγγύη η οποία κατέδειξε στην πράξη με δύο Καναντέρ, τα οποία μάς βοήθησαν πολύ στη μάχη κατά των πυρκαγιών» ανέφερε και υπενθύμισε αντίστοιχα πως το προηγούμενο καλοκαίρι τη γαλλική βοήθεια στην Ελλάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, ανέδειξε τη σημασία του Μηχανισμού Αλληλεγγύης της ΕΕ και διαμήνυσε πως «μαζί είμαστε πάντοτε πιο ισχυροί».<br /><br />Ο δε Έλληνας ΥΠΕΞ δήλωσε πως η Γαλλία βρέθηκε πάντα στο πλευρό της Ελλάδας χωρίς περιστροφές.<br /><br />Εστιάζοντας στην πορεία των διμερών σχέσεων, τις χαρακτήρισε εξαιρετικές, είπε πως η Γαλλία είναι ένας από τους σημαντικότερους στρατηγικούς εταίρους της Ελλάδας με τον οποίον τις συνδέουν αρχές και αξίες, σημείωσε πως συνεχίζεται με τη συνεργασία των δύο χωρών στο πλαίσιο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και ανέδειξε πόσο σημαντική είναι για την Ελλάδα η συνεννόηση με τη Γαλλία.<br /><br />«Έφτασε στο υψηλότερο σημείο με την υπογραφή της Συμφωνίας Στρατηγικής Σχέσης, το προηγούμενο Σεπτέμβρη. Μια ξεχωριστή συμφωνία, η οποία συμπεριλαμβάνει και ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής» επισήμανε. Όπως κατέστησε σαφές, η σχέση των δύο χωρών έχει μια στέρεη βάση: τις κοινές αρχές και αξίες, την ελευθερία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των γυναικών, την προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο, τον διάλογο, την ειρηνική επίλυση των διαφορών και την αποφυγή της χρήσης βίας στις διεθνείς σχέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, υπογράμμισε την προσήλωση της Ελλάδας στο Διεθνές Δίκαιο και στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Η Ελλάδα θα συνεχίζει να στηρίζει αυτές τις αρχές στην εξωτερική της πολιτική.<br /><br />Ειδική αναφορά έκανε στη συνεργασία στον τομέα της άμυνας. «Είναι και ένας αμυντικός εταίρος με την Ελλάδα. Πρόσφατα συμφωνήσαμε να αποκτήσουμε τις σύγχρονες φρεγάτες “Belharra”. Ήδη γαλλικά Rafale πετούν με τα ελληνικά χρώματα και χάρη στα γαλλικά όπλα η αποτρεπτική ισχύς της Ελλάδας ενισχύεται απέναντι σε κάθε εξωτερική απειλή» ανέφερε χαρακτηριστικά.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Περίεργη δήλωση Δένδια: Η Ελληνική κοινωνία να έχει την αίσθηση ότι πρέπει μόνη της να μπορεί να υπερασπίσει την πατρίδα.

Η δήλωση αυτή μπορεί να ακούγεται....εθνικοπατριωτική αλλά όταν όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει χτίσει το ζήτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξεκάθαρο γιατί κάηκε η Δαδιά- Μόνον ως αιχμάλωτοι θα φθάσουν οι Τούρκοι στην Αττική

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="404" src="https://www.youtube.com/embed/Owus3jTUNIk" width="775" youtube-src-id="Owus3jTUNIk"></iframe></div><div><br /></div>Γιώργος Φίλης: Ξεκάθαρο γιατί κάηκε η Δαδιά. Μόνον ως αιχμάλωτοι θα φθάσουν οι Τούρκοι στην Αττική<br /><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ξεκάθαρο γιατί κάηκε η Δαδιά- Μόνον ως αιχμάλωτοι θα φθάσουν οι Τούρκοι στην Αττική

Γιώργος Φίλης: Ξεκάθαρο γιατί κάηκε η Δαδιά. Μόνον ως αιχμάλωτοι θα φθάσουν οι Τούρκοι στην Αττική πηγή Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ούτε να τον πλήρωνε η Ελλάδα τον Μεβλούτ…

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/07/Cavusoglu.jpg" width="799" /><br /><br /><b>Αγρολάμπος Μπάμπης</b><br />Η εικόνα του Μεβλούτ Τσαβούσογλου να κουνάει το δάκτυλο στην Αναλένα Μπέρμποκ, στην κοινή συνέντευξη που έδωσαν μετά την συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη, δείχνει εκ πρώτης τον εκνευρισμό της Άγκυρας στην αναφορά και μόνον του Διεθνούς Δικαίου. Η υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας στο Διεθνές Δίκαιο παρέπεμψε, λέγοντας ότι «η ελληνική κυριαρχία είναι αδιαμφισβήτητη στα ελληνικά νησιά». Τι θα έπρεπε δηλαδή να πει για «να είναι ισορροπημένη η γερμανική στάση» όπως έλεγε και ξαναέλεγε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας στις δηλώσεις του;<br /><br />Γιατί όμως τέτοιος εκνευρισμός; Είχε διαβεβαιώσεις από το Βερολίνο ότι μπορεί να προχωράει σε όποια πρόκληση θέλει, να ζητάει ή να απειλεί ότι θα επιβάλει με βία αλλαγή του χάρτη τής περιοχής (όπως με την εισβολή στην Κύπρο), χωρίς πρόβλημα; Ή μήπως κάποια άλλη χώρα της ΕΕ, ή του ΝΑΤΟ, είχε δώσει τέτοιο μήνυμα στην Τουρκία;<br /><br />Ως που να προκύψει κάποιο στοιχείο στην υπόθεση αυτή, ας πάρουμε ως δεδομένο ότι δεν υπήρξε τέτοια άμεση παρακίνηση. Η Τουρκία έχει επιλέξει, μετά το 2016, να κινηθεί με κάθε τρόπο κατά της ΕΕ, αλλά και του ΝΑΤΟ συχνά-πυκνά, παίζοντας ανοιχτά ο Ερντογάν με τον Πούτιν. Είχαν προηγηθεί κάποια σοβαρά περιστατικά που θα ήταν χρήσιμο να τα έχουμε κατά νου και αρχίζουν με τη εμπλοκή Ρωσίας και Τουρκίας στην Συρία, ακολουθεί η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού τον Νοέμβριο του 2015, η απόπειρα πραξικοπήματος του Ερντογάν τον Ιούλιο του 2016, η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα τον Δεκέμβριο του 2016 και από εκεί και πέρα σειρά συμφωνιών στρατηγικής συνεργασίας της Άγκυρας με τη Μόσχα σε όλα τα επίπεδα.<br /><br />Το πρόβλημα, λοιπόν, της Τουρκίας, δεν είναι οι Συνθήκες της Λωζάνης, των Παρισίων κλπ αλλά ότι βρίσκεται εκτός ισορροπίας και αυτό που αναζητεί στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, στη Συρία, το Ιράκ, στη Λιβύη, τον Καύκασο ή και στην Αφρική, είναι μία ευκαιρία εξόδου από το αδιέξοδο, στο οποίο έχει μπει με την πολιτική Ερντογάν. Και ναι μεν το βαθύ κράτος μπορεί να υπαγορεύει τις επιθετικές κινήσεις του προέδρου της Τουρκίας, όμως αυτός είναι το νέο βαθύ κράτος μετά το 2016 και δεν έχει καμία δικαιολογία για το αδιέξοδο της χώρας του.<br /><br />Μπορεί να έχει με το μέρος του ακόμα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης των πολιτών, που θεωρούν ότι ακολουθεί υπερήφανη και αδέσμευτη εξωτερική πολιτική, όπως και αρκετούς θαυμαστές στο εξωτερικό για την επιδεξιότητα στα παζάρια και την επιτηδειότητα στις… ευκαιρίες της εποχής, αλλά το τίμημα αποδεικνύεται μεγάλο.<br /><br />Η Τουρκία, είναι μία μεγάλη χώρα και περιφερειακή δύναμη λόγω του μεγέθους και της γεωπολιτικής της θέσης. Όμως, όσο μεγάλη και αν είναι δεν μπορεί να ορίζει τις εξελίξεις ή να τις επιβάλλει μονομερώς. Και η πολιτική Ερντογάν τα τελευταία χρόνια, δίνει ακριβώς αυτή την εικόνα, του τραμπούκου ή νταβατζή, που μπορεί να τα σπάει όποτε θέλει χωρίς να δίνει λόγο πουθενά και για τίποτα.<br /><br />Εάν ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας φθάνει στο σημείο να εγκαλεί κάθε ομόλογό του που αναφέρεται στο Διεθνές Δίκαιο, όπως έγινε με την ΥΠΕΞ της Γερμανίας Μπέρμποκ (έχουν προηγηθεί και άλλοι, για παράδειγμα ο Φινλανδός Χααβίστο, ο Κροάτης Ράντμαν) πιο πέρα δεν πάει. Τι θα ακολουθήσει μετά τον Ερντογάν είναι άλλο θέμα και αφορά πρωτίστως την τουρκική κοινωνία. Αυτό που συμβαίνει, όμως, με το καθεστώς Ερντογάν δεν έχει προηγούμενο και συνεπώς δεν φαίνεται από πουθενά προοπτική διαλόγου, από όπου και αν γίνουν διαμεσολαβητικές προσπάθειες. Μένει να δούμε αν αυτή η κατάσταση έγινε αντιληπτή από την γερμανική διπλωματία και την νέα πολιτική ηγεσία υπό τον καγκελάριο Σολτς. Η Μπέρμποκ το αντελήφθη και από την καλή και από την ανάποδη.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ούτε να τον πλήρωνε η Ελλάδα τον Μεβλούτ…

Αγρολάμπος Μπάμπης Η εικόνα του Μεβλούτ Τσαβούσογλου να κουνάει το δάκτυλο στην Αναλένα Μπέρμποκ, στην κοινή συνέντευξη που έδωσαν μετά την...

Διαβάστε την συνέχεια

«Η Ελλάδα εν μέσω των μεγαλοϊδεατικών συμπληγάδων Τουρκίας-Αλβανίας»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/01/07/Balkans-map.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="360" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/01/07/Balkans-map.jpg" width="735" /></a></div><div><br /></div>Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br />Δεν ξέρω γιατί, αλλά εμείς οι Έλληνες μάθαμε να εκλαμβάνουμε τις ανταλλαγές φιλοφρονήσεων, τις οικειότητες, τους θερμούς εναγκαλισμούς, τις διαχύσεις στα δείπνα και τις φωτογραφίσεις κατά ριπάς των εκπροσώπων της εθνικής αντιπροσωπείας μας (που βάζουν στην άκρη τις ”κόκκινες γραμμές” εθνικής κυριαρχίας), ως ασφαλή στοιχεία προόδου της Εξωτερικής πολιτικής μας.<br /><br /> Κάτι που δεν ισχύει, ασφαλώς. Κι αυτό μας απογοητεύει, γιατί δε συνοδεύεται από ανάλογες πράξεις διακρατικής προσέγγισης, πολύ περισσότερο όταν υπάρχει γειτνίαση των χωρών μεταξύ τους, όπως αυτή της Ελλάδας με τα Σκόπια (”Βόρεια Μακεδονία”), την Αλβανία και την Τουρκία.<br /><br /> Έτσι έληξε άδοξα το ζεϊμπέκικο του ΥΠΕΞ Γιώργου Παπανδρέου το 2001 υπό τα παλαμάκια του Ισμαήλ Τζεμ και η κουμπαριά του Κώστα Καραμανλή με τον Ερντογάν το 2004. Έληξαν άδοξα και οι υπερβατικές ελπίδες του Νίκου Κοτζιά το’17 για μεγάλα κέρδη που αποκόμισε η Ελλάδα με την επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br /> ”Κέρδη” καμουφλαρισμένα με τουρκικό ψέμα και υποκρισία, που έκαναν ωστόσο τον τότε υπουργό Εξωτερικών να πιστέψει την… ομολογία του Τούρκου Προέδρου ότι ”η Τουρκία δεν έχει δικαιώματα επί της Ελλάδας και ότι οι ομάδες των μουσουλμάνων στη Θράκη είναι τρεις και δεν είναι όλοι τουρκογενείς, αλλά υπάρχουν μεταξύ αυτών Ρομά και Πομάκοι”.<br /><br /> Μόνο που αυτό το τελευταίο δε φαίνεται να το υιοθετεί η Ξανθιώτισσα Τσιγδέμ Ασάφογλου (πρόεδρος του μειονοτικού Κόμματος Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας [DEB-ΚΙΕΦ, ελληνιστί), η οποία ασκεί πολιτική επί του όλου της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης (την οποία αποκαλεί ”τουρκική”) με ”όπλο” την τουρκική ταυτότητα.<br /><br /> Δε φαίνεται να το πιστεύει πρώτιστα αυτός που το είπε (ο Ταγίπ Ερντογάν), αφού απ’ το ’17 και μετά ενέτεινε τις επεκτατικές βλέψεις της χώρας του με στόχευση τον προσανατολισμό της ”Γαλάζιας Πατρίδας” σε Αιγαίο και Θράκη.<br /><br /> Προσανατολισμό που διαγράφει πανηγυρικά της υποσχέσεις του Τούρκου Προέδρου το ’17 για την τελευταία, αφού δεν έπαψε ποτέ η χώρα του να χρηματοδοτεί (στο πλαίσιο της επεκτατικής πολιτικής της) τις υπάρχουσες μειονότητες με εθνοτικά χαρακτηριστικά στα Βαλκάνια (συμπεριλαμβανομένων των μουσουλμάνων της Θράκης, χωρίς να αποκλείονται οι Ρομά και οι Πομάκοι) δια μέσου της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων.<br /><br /> Δια μέσου της ”Ντιγιανέτ”, γνωστής από το ομώνυμο Ίδρυμα υπό τον ιμάμη Αλί Ερμπάς ο οποίος πέρσι το καλοκαίρι έψελνε ύμνους στην Αγία Σοφία κραδαίνοντας το ξίφος κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης…<br /><br /> Ένα χρόνο μετά και κάτι, η Τουρκία δεν μένει στις χρηματοδοτήσεις των μουσουλμάνων της μειονότητας Θράκης, αλλά προβαίνει σε έμμεσες, αλληλοδιαδοχικές παρεμβάσεις στα εσωτερικά μας θέματα μέσω των Αξιωματούχους της οι οποίοι παρελαύνουν στο έδαφος της ακριτικής ελληνικής Περιφέρειας ανενόχλητοι και κάνουν δηλώσεις αβέρτα επωφελούμενοι συγκυριακών αφορμών.<br /><br /> Έτσι, ”χθες” (15/7/’22) — με αφορμή την κηδεία του ψευτομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μετέ (παρουσία 16μελούς αντιπροσωπείας υπό τον πρόεδρο της τουρκικής εθνοσυνέλευσης Μουσταφά Σεντόπ) δημοσιοποιήθηκε μήνυμα του Ταγίπ Ερντογάν προς τη χήρα του εκλιπόντος, όπου ο Τούρκος Πρόεδρος μετέφερε τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια, τους οικείους του και σε όλα τα αδέρφια του που ζουν στη ”Δυτική” Θράκη.<br /><br /> Μια εβδομάδα μετά — στο ίδιο πνεύμα με τον ΥΠΕΞ της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου ο οποίος είχε μιλήσει ευθέως για γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και νησιά που δεν ανήκουν στην Ελλάδα — ο Πρόεδρος του ”Κόμματος του Μέλλοντος” Αχμέντ Νταβούτογλου — επισκεπτόμενος τη Θράκη για την 27η επέτειο από τον θάνατο του Αχμέτ Σαδίκ, μας προκάλεσε ανοιχτά κάνοντας λόγο (από ελληνικό έδαφος) για ”Τούρκους της Δυτικής Θράκης”.<br /><br />Σαν να μην έφτανε αυτό, μετά το ”προσκύνημα” στον τάφο του Μετέ, την επίσκεψή του στην… ”Τουρκική Ένωση Ξάνθης”, όπως την αποκάλεσε, και τη συνάντηση και φωτογράφισή του με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ (πηγή πρόκλησης επανειλημμένων αντιδράσεων στην περιοχή λόγω των σχέσεών του με το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής), ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας έριξε λάδι στη φωτιά των ελληνοτουρκικών σχέσεων ανακαλύπτοντας απογόνους του Πορθητή στη Θράκη.<br /><br />Την ίδια (επετειακή) μέρα, ο Τούρκος υφυπουργός Εξωτερικών Γιαβούζ Σελίμ Κιράν (ο οποίος παρέστη, επίσης, στο μνημόσυνο του Σαδίκ στην Κομοτηνή) διάβασε υμνητικό μήνυμα του Τούρκου Προέδρου για τον ”αξέχαστο ηγέτη των Τούρκων της Δυτικής Θράκης Σαδίκ Αχμέτ”, ενώ και ο ίδιος — μετά την άφιξή του στην Κομοτηνή — είχε στείλει το μήνυμα με tweet του ότι βρίσκεται σε ”μια από τις πλέον σημαντικές πόλεις για την ”τουρκική μειονότητα” στη Δυτική Θράκη.<br /><br />Και το κακό δεν περιορίζεται εδώ, δυστυχώς. Διαιωνίζεται και διακτινίζεται στα όρια του μουσουλμανικού τόξου προς βορρά (Σκόπια-”Βόρεια Μακεδονία”) και δυσμάς (Αλβανία), όπου απλώνεται η τουρκική επιρροή στα Βαλκάνια.<br /><br /> Έτσι οι ελπίδες που είχε εκφράσει ως υπουργός Εξωτερικών (κατά τη επίσκεψή του στα Τίρανα) ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος το 2014 για απτά αποτελέσματα στη σχολική διδακτέα ύλη των Αλβανών μαθητών, ώστε να αποτυπωθούν βασικές αξίες στα βιβλία τους (όπως η ανεκτικότητα, η αμοιβαία κατανόηση και η αποφυγή αναπαραγωγής αλυτρωτισμού και αρνητικών στερεοτύπων για τους γειτονικούς λαούς) αποδείχθηκαν φρούδες.<br /><br /> Και αποδείχθηκαν φρούδες έκτοτε, γιατί συνεχίζεται η διαιώνιση της αλβανικής ρητορείας για ”αλύτρωτα αλβανικά εδάφη” όχι μόνο σε εκπαιδευτικό επίπεδο, αλλά και σε κυβερνητικό, όπως έγινε φανερό κατά την επίσκεψη της Αλβανίδας ΥΠΕΞ Olta Xhacka στην Ελλάδα τον Μάιο του τρέχοντος έτους, όταν αυτή έθεσε θέμα Τσάμηδων και περιουσιών τους στη χώρα μας, πράγμα μη αποδεκτό από μας ως ανυπόστατο, που υπονομεύει τις προσπάθειες καλλιέργειας κλίματος συνεργασίας και εμπιστοσύνης με την Αλβανία.<br /><br /> Υπονομεύει παράλληλα (με υπόγεια παρέμβαση της Τουρκίας, η οποία σιγοντάρει τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό και τους Τσάμηδες) τη συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αλβανία για την παραπομπή του ζητήματος οριοθέτησης της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας τους στο Ιόνιο στην Χάγη.<br /><br /> Οριοθέτηση στην οποία είχε επενδύσει από πέρσι ο κ. Δένδιας, όταν έλεγε με σιγουριά ότι ”Και οι δύο χώρες επιθυμούμε να λύνουμε τις διαφορές μας στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, και ιδιαίτερα του Δικαίου της Θάλασσας” (”Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας”, UNCLOS, Μοντέγκο Μπέυ Τζαμάικα, 1982).<br /><br /> Κερασάκι στην τούρτα κλιμάκωσης της έντασης και της αναταραχής στις διακρατικές σχέσεις Ελλάδας-Αλβανίας είναι η επίδειξη ανθελληνισμού της τελευταίας πρόσφατα, σε συνεννόηση — το πιο πιθανό — με την Τουρκία.<br /><br /> Επίδειξη που εκδηλώθηκε όταν ο μόνιμος αντιπρόσωπός της στον ΟΗΕ — κατ’ εντολή του υπηρέτη του Ερντογάν, Έντι Ράμα — έθεσε θέμα απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων στο Συμβούλιο Ασφαλείας δίνοντας σ’ όλους την εντύπωση ότι η Αλβανία είναι ο αντ’ αυτού του Τούρκου Προέδρου και της Τουρκίας στον Διεθνή Οργανισμό.<br /><br /> Φευ!.. Η βαθιά εισχώρηση της τελευταίας στην εκ δυσμάς γείτονά μας επιβεβαιώνεται συνεχώς προκαλώντας ψυχροπολεμικό κλίμα έντασης στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, αφού είναι ξεκάθαρο ότι ο Αλβανός πρωθυπουργός επέλεξε να στοιχηθεί στο πλευρό του Τούρκου φίλου του ο οποίος επιδιώκει να δει την Ελλάδα να συνθλίβεται εν μέσω των μεγαλοϊδεατικών συμπληγάδων Τουρκίας και Αλβανίας.<br /><br />Ο Ράμα ξέχασε, προφανώς, τη διαχρονική στήριξη της Ελλάδας στην ενταξιακή πορεία της χώρας του στην Ε.Ε, όπως και το γεγονός ότι αυτή φιλοξενεί από το ’90 και εντεύθεν εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες του οι οποίοι μεγάλωσαν, σπούδασαν και εργάζονται στο έδαφός της κρατώντας ζωντανή την οικονομία της Αλβανίας, για να εισπράξουμε εμείς σήμερα — αντί για το ”ευχαριστώ” της — την παροιμιώδη αχαριστία της…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Η Ελλάδα εν μέσω των μεγαλοϊδεατικών συμπληγάδων Τουρκίας-Αλβανίας»

Γράφει η  Κρινιώ Καλογερίδου Δεν ξέρω γιατί, αλλά εμείς οι Έλληνες μάθαμε να εκλαμβάνουμε τις ανταλλαγές φιλοφρονήσεων, τις οικειότητες, του...

Διαβάστε την συνέχεια

Το σχέδιο της Αθήνας ενόψει της εξόδου του τουρκικού γεωτρύπανου

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/07/Abdul-Hamid-Khan-drill-ship-turkey-790x400.jpg" width="773" /><br /><br />Του <b>Πιέρρου Ι. Τζανετάκου</b><br />Αμυντικό τείχος δια της διπλωματίας στήνει η Αθήνα έναντι των λόγω και έργω αναθεωρητικών τουρκικών απειλών, οι οποίες εντείνονται και στρέφονται όχι μόνο κατά της Ελλάδας, αλλά και της Κύπρου. Σε αυτό το πλαίσιο ο Νίκος Δένδιας επιχειρεί μέσω των αλληλοδιάδοχων συναντήσεών του με τις υπουργούς Εξωτερικών Γερμανίας και Γαλλίας να εξασφαλίσει ότι η επόμενη κίνηση επιβουλής της Άγκυρας έναντι της εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο θα απαντηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μια κίνηση που όπως όλα δείχνουν δεν θα αργήσει, καθώς η Άγκυρα ετοιμάζεται να βγάλει στη Μεσόγειο το τέταρτο γεωτρύπανό της.<br /><br />Το πρώτο βήμα έγινε με την Αναλένα Μπέρμποκ, η οποία μπορεί μεν να έβαλε ξανά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων, αλλά και να προχώρησε σε υποδείξεις – χωρίς να κατονομάσει την Αθήνα – για την ανάγκη προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων στα ευρωπαϊκά σύνορα κατά τη διαχείριση των προσφυγικών ροών, εξέφρασε όμως την αμέριστη στήριξη του Βερολίνου στο θέμα της κυριαρχίας των νησιών του Αιγαίου.<br /><br />Μπορεί αυτό να θεωρείται από πολλούς αυτονόητο, καθώς πράγματι η σχετική αμφισβήτηση από τουρκικής πλευράς είναι παντελώς αστήρικτη, στο σημείο όμως που βρισκόμαστε σήμερα, με την Άγκυρα να έχει απωλέσει κάθε έρμα, οποιαδήποτε δημόσια αναφορά έναντι του τουρκικού αναθεωρητισμού είναι ευπρόσδεκτη, ακόμα περισσότερο αν προέρχεται από τη Γερμανία.<br /><br />Στην εξίσωση πρέπει να προστεθεί η προαναγγελία, δια στόματος Τσαβούσογλου, περί της νέας επιστολής που ετοιμάζει η Άγκυρα, αυτή τη φορά προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, μέσω της οποίας θα επιχειρηθεί εκ νέου η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, η οποία συνδέεται – σύμφωνα με τους τουρκικούς έωλους ισχυρισμούς – με την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Η Αθήνα δουλεύει προκειμένου να υπάρξει μια σαφέστατη απάντηση των Βρυξελλών.<br /><br /><div>Το Βερολίνο δεν κρύβει την πολυεπίπεδη εγγύτητα που έχει με την Άγκυρα – σε αυτήν αναφέρθηκε άλλωστε μόλις χθες στη συνέντευξή της στα Νέα η κ. Μπέρμποκ – ενώ η αμηχανία των Γερμανών στη διαχείριση γεωπολιτικών διαφορών, ειδικά αν αυτές είναι έμπλεες ιστορικών αναφορών όπως είναι κατά κόρον τα ελληνο-τουρκικά, είναι έκδηλη και τα παραδείγματα αυτής της αμηχανίας – με κορυφαίο τα τεκταινόμενα πέριξ του Καστελλόριζου το καλοκαίρι του 2020 – είναι πολλά. Υπάρχει η αίσθηση ότι αυτό που ζητά η Αθήνα από το Βερολίνο, σε περίπτωση που το τουρκικό γεωτρύπανο κινηθεί εντός δυνάμει ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης ή ακόμα χειρότερα εντός οριοθετημένης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, είναι μια πολύ δυναμικότερη αντίδραση από αυτή του 2020.<br /><br />Πέραν αυτού του σεναρίου όμως, η Ελλάδα δρα παραλλήλως και προς στήριξη της Λευκωσίας. Από τις χθεσινές δηλώσεις του Κύπριου Υπουργού Εξωτερικών Γιάννη Κασουλίδη προκύπτει – άνευ σοβαρού απροόπτου – ότι οι Τούρκοι θα στείλουν το γεωτρύπανο πέριξ της μεγαλονήσου, χωρίς όμως ακόμα να είναι βέβαιη η ακριβής περιοχή.<br /><br />«Ήδη αναζητούμε απαντήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο» ήταν η αποστροφή του κ. Κασουλίδη, γεγονός που αποδεικνύει ότι πράγματι η Άγκυρα, έχοντας ζυγίσει όλα τα δεδομένα, θα αμφισβητήσει εμπράκτως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, της οποίας την κρατική υπόσταση ούτως ή άλλως δεν αναγνωρίζει. Έτσι, λοιπόν, η ελληνική διπλωματία επιχειρεί μέσω των σημερινών επαφών του κ. Δένδια να επιβεβαιώσει την όσο το δυνατόν ηχηρότερη ευρωπαϊκή παρέμβαση υπέρ της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου.<br /><br />Από τα λεγόμενα του Έλληνα Υπουργού ενώπιον της Γερμανίδας ομολόγου του, ξεχωρίζει η αναφορά στα γερμανικά υποβρύχια 214 τα οποία και πρόκειται να προμηθευτεί η Άγκυρα από το Βερολίνο. Ο Νίκος Δένδιας μίλησε ανοικτά, λέγοντας ότι η αγορά τους από τον Ερντογάν αλλάζει την ισορροπία των δυνάμεων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Και η ισορροπία αυτή αλλάζει υπέρ της αποδεδειγμένα αναθεωρητικής Τουρκίας.<br /><br />“Αν δικαιωθεί ο ρωσικός αναθεωρητισμός, τότε η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι το επόμενο θύμα, ανέφερε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας. Επίσης κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι τα υποβρύχια 214 ήταν αυτά που έκαναν τη διαφορά υπέρ της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της ελληνοτουρκικής κρίσης το 2020, καθώς τα ραντάρ του τουρκικού ναυτικού αδυνατούσαν να τα εντοπίσουν, άρα και να τα αντιμετωπίσουν. Μπορεί η Αναλένα Μπέρμποκ να μην μπορεί – ούτε ίσως και να θέλει – ν’ αναστείλει την αγοραπωλησία, η Αθήνα όμως οφείλει να τοποθετεί δημοσίως το Βερολίνο ενώπιον των ευθυνών του.<br /><br />Όσον αφορά τη συνάντηση με τη νέα Γαλλίδα Υπουργό Εξωτερικών Κατρίν Κολονά, εκεί τα πράγματα είναι αρκετά πιο ξεκάθαρα, όπως πιο ξεκάθαρη είναι διαχρονικά η στάση των Παρισίων έναντι της Άγκυρας. Άλλωστε, Ελλάδα και Γαλλία συνδέονται πλέον και από την αμυντική συμφωνία, η οποία μάλιστα εμπεριέχει την καίρια ρήτρα αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής σε περίπτωση που το ένα από τα δύο μέρη δεχθεί επίθεση. Κατά τη συνάντηση Δένδια- Κολονά αναμένεται όχι απλώς να επιβεβαιωθούν τα παραπάνω, αλλά να υπάρξει και μια συνολικότερη επισκόπηση της κατάστασης στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Η κ. Κολονά προέρχεται από το διπλωματικό σώμα και γνωρίζει τα θέματα της ευρύτερης περιοχής, δεν παύει όμως να είναι μια νέα Υπουργός Εξωτερικών, καθώς ανέλαβε τη θέση μόλις πριν λίγες εβδομάδες. Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι η Γαλλία είναι η μοναδική χώρα που έχει υπογράψει και τις τρεις Συνθήκες (Λωζάννης το 1923, Μοντρέ το 1936, Παρισιών το 1947) που αφορούν το καθεστώς των νησιών του Αιγαίου και το οποίο αμφισβητούν τοι Τούρκοι.<br /><br />Έτσι λοιπόν, τα βλέμματα στρέφονται στην 9η Αυγούστου, την ημέρα που ο Τούρκος Πρόεδρος αναμένεται ν’ ανακοινώσει τις συντεταγμένες εντός των οποίων θα κινηθεί το γεωτρύπανο της γείτονος. Μπορεί μετά τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ και τη συνάντηση Μπάιντεν- Ερντογάν οι περισσότερες αναλυτές να συνηγορούσαν ότι το φετινό καλοκαίρι δεν θα ήταν τόσο θερμό όσο αυτό του 2020, οι πρώτες μέρες του Αυγούστου, όμως, ενδεχομένως να υποκρύπτουν παγίδες για Αθήνα και Λευκωσία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το σχέδιο της Αθήνας ενόψει της εξόδου του τουρκικού γεωτρύπανου

Του Πιέρρου Ι. Τζανετάκου Αμυντικό τείχος δια της διπλωματίας στήνει η Αθήνα έναντι των λόγω και έργω αναθεωρητικών τουρκικών απειλών, οι οπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Bloomberg: Ενεργειακή κρίση. Ώρα η Γερμανία να απαντήσει σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία και Ελλάδα.

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/6d/6d674691f939423ea7050e72ea1b2e16.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="752" /><br /><br />Της <b>Maria Tadeo </b><br />Η εποχή στην Ευρώπη που η "Γερμανία ξέρει καλύτερα" τελειώνει. Για μία δεκαετία, το Βερολίνο κρατούσε τα ηνία της ηθικής και οικονομικής εξουσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ορίζοντας την πολιτική και αναλαμβάνοντας τον ρόλο του κακού μπάτσου για τις πιο αδύναμες οικονομίες του Νότου. Η ενεργειακή κρίση ανέτρεψε αυτή την ισορροπία. <br /><br />Η εξάρτηση της Γερμανίας από τη Ρωσία έφερε στο προσκήνιο τα ελαττώματα του οικονομικού της μοντέλου – βιομηχανία υψηλής έντασης με καύσιμο το φθηνό φυσικό αέριο – αλλά και την τύφλωση της πολιτικής της τάξης για την εξάρτηση από το Κρεμλίνο. Ενώ το Βερολίνο ακόμα προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ, ο ευρωπαϊκός Νότος διεκδικεί μεγαλύτερο ρόλο. <br /><br />Δεν πρόκειται για εκδίκηση για τα χρόνια της λιτότητας που επέβαλε η Γερμανία, αλλά για μια αναμόρφωση των δυνάμεων που τελικά μπορεί να οδηγήσει σε μία πιο υγιή Ε.Ε. <br /><br />Ας δούμε τους Ισπανούς: η Τερέζα Ριμπέρα, υπουργός για την πράσινη μετάβαση, έδειξε τα δόντια της όταν αντέδρασε στην πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τα 27 κράτη μέλη να μειώσουν την κατανάλωση ενέργειας κατά 15% αυτό τον χειμώνα. Στην τοποθέτηση της, η Ριμπέρα υποστήριξε ότι η Μαδρίτη είναι προετοιμασμένη. Έχει μικρή έκθεση στη Ρωσία και έκανε μεγάλες επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Το πιο σημαντικό όμως, όπως ανέφερε, η Ισπανία "ζούσε εντός των δυνατοτήτων της". <br /><br />Η μπηχτή αυτή έφερε αναμνήσεις από την αυστηρή γλώσσα της Γερμανίας στο αποκορύφωμα της ευρωπαϊκής χρηματοοικονομικής κρίσης – όταν το Βερολίνο χορηγούσε οικονομική βοήθεια με αντάλλαγμα διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που ωστόσο ενέτειναν την ύφεση στον ευρωπαϊκό Νότο.<br /><br />Οι δηλώσεις αυτές ήταν μια ασυνήθιστη επίδειξη πυγμής για μια χώρα όπως η Ισπανία, η οποία τις περισσότερες φορές είναι καθαρός δικαιούχος των ευρωπαϊκών πόρων. Οι αντιδράσεις στις δηλώσεις της υπουργού ήταν μοιρασμένες μεταξύ αυτών που υποστήριξαν ότι επιτέλους, ήρθε η στιγμή να επισημανθούν οι γερμανικές αντιφάσεις και εκείνων που ανησυχούν ότι αυτού του είδους οι δηλώσεις δημιουργούν τον κίνδυνο να αναζωπυρωθούν παλιές εντάσεις.<br /><br />Κατά την άποψη μου, οι δηλώσεις της Ριμπέρα συνδύαζαν και τα δύο, αντανακλώντας και τον εκνευρισμό από τη διστακτικότητα της Γερμανίας να αποδεχτεί τη μνημειώδη αποτυχία της πολιτικής της σε σχέση με τη Ρωσία. Ενώ όλοι πλέον φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει ότι το "Made in Germany" χτίστηκε σε σαθρά θεμέλια, το Βερολίνο δεν έχει ακόμα παραδεχτεί το λάθος του που συνήθως είναι το πρώτο βήμα πριν κάποιος ζητήσει βοήθεια. <br /><br />Η Ισπανία ήταν μεταξύ των πρώτων που έκρουσαν το καμπανάκι του κινδύνου για την ενέργεια, όταν ο Πούτιν άρχισε να περιορίζει την προσφορά και η αγορά ξεκίνησε να γνωρίζει τους πρώτους κλυδωνισμούς στο τέλος του περασμένου έτους. Ο Ισπανός πρωθυπουργός, Πέδρο Σάντσεθ, ο οποίος αντιμετωπίζει τεράστια πίεση να μειώσει τον πληθωρισμό και τους λογαριασμούς ενέργειας των νοικοκυριών, ανέφερε ήδη από το φθινόπωρο του περασμένου έτους ότι για το ράλι των τιμών ενέργειας θα χρειαστεί μια κοινή ευρωπαϊκή απάντηση. <br /><br />Η Μαδρίτη υποστήριξε – όπως κάνει τους τελευταίους μήνες – ότι χρειάζεται καλύτερη ενεργειακή διασύνδεση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Και η μείωση της κατανάλωσης στα νοικοκυριά δεν θα βοηθήσει χώρες όπως η Γερμανία, αν η Μαδρίτη δεν μπορεί να εξάγει το πλεόνασμα της. Οι προειδοποιήσεις της Ισπανίας ωστόσο έπεσαν στο κενό και αγνοήθηκαν επιδεικτικά ως άλλο ένα παράδειγμα που ο Νότος επιδιώκει να εξασφαλίσει οικονομική συνδρομή. <br /><br />Η ενέργεια έγινε ευρωπαϊκό πρόβλημα όταν οι κίνδυνοι για τη Γερμανία άρχισαν να φαίνονται αξεπέραστοι. <br /><br />Αυτό δείχνει πώς οι ευρωπαϊκές πολιτικές δημιουργούν προβλήματα – αλλά και τον δρόμο για την επίλυση τους. Είναι πλέον καιρός οι προτάσεις του Νότου να εξετάζονται με περισσότερη σοβαρότητα. Μια επανεξισορρόπηση, αν οδηγήσει σε βελτίωση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, θα πρέπει να είναι καλοδεχούμενη από τις Βρυξέλλες. Προς τιμήν τους, οι ηγέτες των χωρών του Νότου δέχτηκαν τη συμφωνία που σχεδιάστηκε για τη Γερμανία με ταχύτητα ρεκόρ αυτή την εβδομάδα, χωρίς να εμπλακούν σε ρητορικές κορώνες και χαιρέκακη κριτική. <br /><br />Θα ήταν ανόητο και κοντόφθαλμο και το πιο σημαντικό, μια νίκη για τη Ρωσία, αν η Ε.Ε. είχε αποτύχει να καταλήξει σε συμφωνία. Το Κρεμλίνο αιφνιδιάστηκε από την ενότητα της Ευρώπης και ένας νέος διχασμός θα το αναιρούσε αυτό. <br /><br />Η Ισπανίδα υπουργός Ριμπέρα συνόψισε πολύ καλά το ζήτημα μετά την έγκριση της συμφωνίας: Στην Ευρώπη, "όταν ένας γείτονας ζητά βοήθεια, πρέπει να βοηθήσεις". Υπό το πνεύμα αυτό, η Ευρώπη ξεπέρασε την πανδημία και η Γερμανία τις κόκκινες γραμμές για να συμφωνήσει στο κοινό χρέος, σε ένα σημείο καμπής για την Ε.Ε. Επιπλέον, δεδομένης της αλληλεξάρτησης τους, οι ευρωπαϊκές κρίσεις είναι ουσιαστικά κυκλικές: μια ύφεση στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, θα είναι επιζήμια για όλους. <br /><br />Μια σύγκρουση Νότου - Βορρά θα πήγαινε πολύ πίσω την Ευρώπη μετά από μια δεκαετία κοινής επίλυσης των προβλημάτων. Ωστόσο, δεδομένου του μεγέθους του γερμανικού φιάσκου και των προκλήσεων που έχει δημιουργήσει συνολικά για την Ευρώπη, το Βερολίνο δεν θα πρέπει να εκπλαγεί αν δει τις χώρες του Νότου να ζητούν μεγαλύτερο λόγο.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Bloomberg: Ενεργειακή κρίση. Ώρα η Γερμανία να απαντήσει σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία και Ελλάδα.

Της Maria Tadeo Η εποχή στην Ευρώπη που η "Γερμανία ξέρει καλύτερα" τελειώνει. Για μία δεκαετία, το Βερολίνο κρατούσε τα ηνία της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα “FAKE NEWS” του πολέμου στην Ουκρανία θολώνουν ΜΕΓΑΛΟ ΚΙΝΔΥΝΟ για την Ελλάδα.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/07/captured-russian-tanks-ukraine-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Και τι δεν ακούσαμε αυτές τις ημέρες! Αναλυτής του περιώνυμου Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (Dov S. Zakheim του αμερικανικού CSIS) επιχειρηματολόγησε σοβαρά ότι ο Ερντογάν πρέπει να είναι υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης επειδή “επέβλεψε” τη συμφωνία Ρωσίας-Ουκρανίας για την εξαγωγή των σιτηρών. Ούτε λόγος για το κίνητρο του Πούτιν να προσφέρει μια επιτυχία στον Τούρκο πρόεδρο με στόχο να τον διατηρήσει σε απόσταση από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Κι όλα αυτά, ωραιοποιώντας σκανδαλωδώς τη γενικότερη εξωτερική πολιτική του, επιλέγοντας γενικόλογους επιθετικούς προσδιορισμούς για να την περιγράψει, όπως «επιθετικές και ασυνεπείς» (aggressive and inconsistent).<br /><br />Από την άλλη, εάν τους πιστέψουμε, ο Ρώσος πρόεδρος και ο στενός του κύκλος ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν τη Ρωσία και να μεταβούν στη Συρία, μέσω Τουρκίας, εάν ηττηθεί στην Ουκρανία, καθώς η κατάσταση στο Ντονμπάς γι’ αυτόν παραμένει στάσιμη (σ.σ. τί κι αν ελέγχει το 100% του Λουγκάνσκ και το 60% του Ντονιέτσκ), αλλά και διότι η αντεπίθεση των Ουκρανών στη Χερσώνα πάει τόσο καλά, που απειλεί τις ρωσικές δυνάμεις με εκδίωξη!<br /><br />Αυτή η… υπέροχη μείξη αμφιλεγόμενων κινήτρων αρθρογραφίας με καθαρή παραπληροφόρηση είναι οι προπαγανδιστικές ρουκέτες, με τις οποίες βομβαρδίζονται σε καθημερινή βάση οι δυτικές κοινωνίες. Ο καλός και ο κακός! Λες κι ανακαλύπτουν το φαινόμενο του πολέμου στην ανθρώπινη ιστορία μόλις τώρα, τα Μίντια –ένθεν κακείθεν– παίζουν με συνέπεια το παιχνίδι της προπαγάνδας, προβάλλοντας ακόμα και προφανείς παραλογισμούς.<br /><br />Στα ανωτέρω –πάντα στην ειδησεογραφία αυτών των ημερών– έρχεται να προστεθεί η παρέμβαση ενός κορυφαίου (Ivy League) πανεπιστημίου των ΗΠΑ, του Yale, το οποίο επιχείρησε να στοιχειοθετήσει την εκτίμηση ότι οι δυτικές κυρώσεις έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στη ρωσική οικονομία. Η στράτευση των κοινωνιών πίσω από τις επιλογές των κυβερνήσεών του, ιδίως όταν το διακύβευμα είναι πόλεμος, είναι κρίσιμης σημασίας. Μέρος αυτής της διαδικασίας είναι η τροφοδότηση της κοινωνίας με “ειδήσεις ελπίδας” ότι οι στόχοι θα επιτευχθούν, παράλληλα με τις αντίστοιχες “ειδήσεις” πλήρους απαξίωσης του αντιπάλου, κυρίως της ηγεσίας του.<br /><br /><div>Πρόκειται για ένα παιχνίδι, στο οποίο εμπλέκονται και οι δυο –άμεσα ή έμμεσα– εμπόλεμες πλευρές στην Ουκρανία. Μια ματιά στην ειδησεογραφία των τελευταίων μηνών είναι εξόχως αποκαλυπτική για τον βαθμό στράτευσης των Μίντια στη διασπορά ειδήσεων, είτε απροκάλυπτα ψευδών είτε τέτοιων που αντιπροσωπεύουν τη μισή αλήθεια. Αυτή η τελευταία, σύμφωνα με γνωστή ελληνική ρήση, ενίοτε είναι χειρότερη από το ψεύδος, διότι μπορεί να παραπλανήσει ευκολότερα.<br /><br />Καθώς η κάθε πλευρά θέτει σημαντικά εμπόδια στην ελεύθερη πρόσβαση στα Μίντια της άλλης πλευράς, ανταλλάσσοντας κατηγορίες περί παραπληροφόρησης, αναγκαστικά θα περιοριστούμε σε αμφιλεγόμενες ειδήσεις που μεταδίδονται από κρατικά και μη κρατικά ειδησεογραφικά πρακτορεία. Τα ρωσικά fake news και ο επικοινωνιακός πόλεμος είναι γενικά πιο χοντροκομμένος και λιγότερο πιστευτός.<br /><br />Βέβαια, αξιοποιεί με μαεστρία πραγματικές ειδήσεις δυτικών Μίντια για να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό περί ηθικής παρακμής της Δύσης, στοχεύοντας στο ευάριθμο συντηρητικό ακροατήριο των δυτικών κοινωνιών. Επιχειρεί να το κινητοποιήσει, είτε για να απορροφήσει μέρος της αρνητικής δημοσιότητας για τη Ρωσία είτε για να αποσταθεροποιήσει εκλογικά τις δυτικές κυβερνήσεις.<br /><br />ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ “ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ”<br />Ας θυμηθούμε μερικά δημοσιογραφικά “διαμάντια” που άκριτα αναπαράχθηκαν από τα δυτικά Μίντια, των ελληνικών συμπεριλαμβανομένων. Είναι απλά αδύνατο να συνοδευτούν όλα από παραπομπές – ενεργούς συνδέσμους.<br />>Η Ρωσία έχει χάσει στην Ουκρανία άνω του 30% των δυνάμεών της!<br />>Οι Ρώσοι απήγαγαν 210.000 παιδιά, μεταφέροντάς τα εντός ρωσικής επικράτειας!<br /><br />>Απώλειες 1.500 Ρώσων στρατιωτών σε επιχείρηση διέλευσης ποταμού στην Ουκρανία, με πλάνα από μια σπασμένη γέφυρα και λίγα κατεστραμμένα οχήματα. Στοιβαγμένοι σε τρένα-ψυγεία οι νεκροί Ρώσοι, με τους συμπατριώτες τους να αρνούνται να τους παραλάβουν!<br /><br />>Εκατοντάδες ρωσικά άρματα που έπεσαν σε ενέδρα και εξουδετερώθηκαν, χωρίς να υπάρχει ικανός αριθμός φωτογραφιών. Λογικά οι Ουκρανοί θα είχαν βγάλει φωτογραφία για κάθε ρωσικό άρμα, με σκοπό να αποδείξουν το κατόρθωμά τους και να την χρησιμοποιήσουν επικοινωνιακά.<br /><br />>Ας μην πιάσω καν τη “σφαγή στην Μπούτσα”, η οποία δείχνει ανεξήγητα να λησμονήθηκε για τη βαρύτητα του καταγγελλόμενου εγκλήματος.<br /><br />>Επί μακρό χρονικό διάστημα, σχεδόν επί καθημερνής βάσης, υπάρχει “ιατρικό δελτίο” του Βλαντίμιρ Πούτιν. Καρκίνος διαφόρων μορφών και σταδίων, Πάρκινσον, άνοια, σχιζοφρένεια και λίγα χρόνια ζωής. Η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη που βλέπουμε να βγαίνουν σωσίες!<br /><br />>“Ειδήσεις” με στόχο να καλλιεργήσουν στη δυτική κοινή γνώμη την πεποίθηση ότι Ρώσος στρατιώτης ίσον εγκληματίας και χωρίς αισθήματα. Παρατούν τους τραυματισμένους συμπολεμιστές τους εκεί που χτυπήθηκαν να πεθάνουν σαν τα σκυλιά και δεν μεταφέρουν καν τα πτώματα των νεκρών τους.<br /><br />>Οι Ρώσοι στρατιώτες διαπράττουν βιασμούς και το λένε τηλεφωνικά στις γυναίκες τους, οι οποίες… χαίρονται και τους λένε να προσέχουν μόνον μην κολλήσουν κάποιο αφροδίσιο νόσημα! Και φυσικά, οι συνομιλίες αυτές υπεκλάπησαν και αναπαράχθηκαν από τα γνωστά βρετανικά Μίντια, που παράλληλα έβλεπαν Ρώσους σαμποτέρ να πλήττουν βρετανικές υποδομές!<br /><br />>Παραμένοντας σε… σεξουαλικό κλίμα, την τιμητική της είχε και η ανάσυρση κάθε λογής πιπεράτης “είδησης” για τις εξωσυζυγικές σχέσεις της ρωσικής ηγεσίας, την πολυτελή διαβίωση των κυριών και τα εξώγαμα τέκνα καθενός!<br /><br />Προφανώς η καταγγελία της αυθαίρετης –συχνά σε βαθμό γελοιότητας– δυτικής προπαγάνδας δεν συνιστά συγχωροχάρτι για τον βίο και την πολιτεία της αμαρτωλής ρωσικής ηγεσίας. Ούτε φυσικά άρνηση των αγριοτήτων κυρίως των ισλαμιστών Τσετσένων, που ο πιστός Ορθόδοξος Πούτιν έστειλε στην ομόδοξη Ουκρανία. Και εκεί, βέβαια, επέδειξαν πανομοιότυπη συμπεριφορά με τη γνωστή από άλλα πολεμικά μέτωπα, στα οποία ενεπλάκησαν.<br /><br />Στόχος είναι να αναδειχθεί ο προπαγανδιστικός χειρισμός των εξελίξεων του πολέμου επί τόσους μήνες, ενώ το στρατηγικό διακύβευμα είναι κολοσσιαίο. Η Ουκρανία είναι ήδη μια ακρωτηριασμένη και ημικατεστραμμένη χώρα. Όπως απέδειξαν τα γεγονότα, η ρωσική οικονομία, όσο σκληρά και να πληγεί, δεν θα καταρρεύσει. Το δε ενδεχόμενο ανακτορικού πραξικοπήματος στη Μόσχα, αν και δεν μπορεί θεωρητικά να αποκλειστεί, δεν στηρίζεται ούτε εμμέσως σε υπαρκτά στοιχεία. Είναι ανόητο, λοιπόν, η Δύση να στηρίξει την πολιτική της σε αυτό το ενδεχόμενο.<br /><br />Το βέβαιο είναι ότι με τον πόλεμο στην Ουκρανία πλήττεται η ικανότητα της Ρωσίας να αντιδρά με τον ίδιο τρόπο σε μέτωπα στον περίγυρό της, γεγονός που διευκολύνει την αποκατάσταση της δυτικής πρόσβασης σε χώρες από τις οποίες είχε επί της ουσίας εκδιωχθεί. Επειδή αυτό αφορά κυρίως την Κεντρική Ασία, δεν είναι διόλου βέβαιο ποια θα είναι η επιλογή των Κινέζων που επίσης ανταγωνίζονται τους Ρώσους στην περιοχή. Για ποιον λόγο να επιλέξουν τη Δύση ως τοπικό αντίπαλο αντί για τον ελεγχόμενο ανταγωνισμό Πεκίνου-Μόσχας; Αυτό προφανώς αφορά το γνωστό επιχείρημα ότι η δυτική πολιτική έναντι της Ρωσίας, φέρνει τη ρωσική και την κινεζική ηγεσία πιο κοντά.<br /><br />Την επόμενη ημέρα φαίνεται να διαμορφώνεται μια νέα, ιδιότυπη κατάσταση διπολισμού, η οποία θα έχει κυρίως οικονομικά χαρακτηριστικά. Η παγκοσμιοποίηση όπως τη γνωρίζαμε δεν θα παραμείνει ίδια, αν και το εύρος των αλλαγών δεν είναι ακόμα δυνατόν να εκτιμηθεί. Επίσης, οι “αδέσμευτοι” του νέου Ψυχρού Πολέμου (π.χ. οι χώρες του Κόλπου και η Ινδία) είναι εξαιρετικά ισχυροί και θα παίξουν καθοριστικό ρόλο και στο στρατιωτικό μέρος της εξίσωσης.<br /><br />ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ<br />Οι αβεβαιότητες είναι πάρα πολλές. Η Ελλάδα όφειλε να κινείται πολύ πιο προσεκτικά, χωρίς φυσικά να τίθεται υπό αμφισβήτηση ο δυτικός της προσανατολισμός και η ξεκάθαρη θέση αρχής εναντίον στρατιωτικής εισβολής, από οπουδήποτε κι αν πραγματοποιείται. Η Ελλάδα όφειλε να διαβάσει την κατάσταση στρατηγικά, προβάλλοντας σε βάθος χρόνου σενάρια δυνητικών συνεπειών.<br /><br />Η ανάπτυξη σχέσεων στρατηγικής εμβέλειας με σειρά χωρών όπως η Γαλλία, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία και η Ινδία, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα πρέπει να προστατευθούν σαν κόρη οφθαλμού και να μην πληγούν από την επικράτηση της πεποίθησης ότι στο τέλος η χώρα θα πράξει αυτό που επιλέξει η Ουάσινγκτον. Η μεταβατική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η αρχιτεκτονική ασφαλείας ολόκληρου του πλανήτη, θα μπορούσε εύκολα να οδηγήσει ακόμα και σε μεγάλη στρατιωτική σύρραξη, η οποία θα μπορούσε να κλιμακωθεί κάθετα, εμπλέκοντας όλον τον πλανήτη, προτού οδηγηθούμε σε μια νέα Γιάλτα.<br /><br />Αυτή την κατάσταση η Τουρκία είχε εμφανώς αποκωδικοποιήσει εγκαίρως τόσο όσον αφορά τους κινδύνους όσο και τις ευκαιρίες. Προετοιμάζεται, λοιπόν, επί χρόνια για το πως θα κινηθεί. Η ανασφάλεια και ο μεγαλοϊδεατισμός του καθεστώτος Ερντογάν, που ευτυχώς για την Ελλάδα το οδήγησε σε κεφαλαιώδη σφάλματα υπερεκτίμησης της τουρκικής ισχύος, τελικά περιγράφεται από τη γνωστή αποστροφή του ίδιου του Ερντογάν: «Η Τουρκία ή θα χάσει ή θα κερδίσει εδάφη…»</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα “FAKE NEWS” του πολέμου στην Ουκρανία θολώνουν ΜΕΓΑΛΟ ΚΙΝΔΥΝΟ για την Ελλάδα.

Του Ζαχαρία Μίχα Και τι δεν ακούσαμε αυτές τις ημέρες! Αναλυτής του περιώνυμου Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (Dov S. Zakheim του α...

Διαβάστε την συνέχεια