Πώς στήθηκε το ελληνικό τείχος στο Oruc Reis

<a href="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2020/10/22/oruc-reis-fregata.jpg"><img height="383" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2020/10/22/oruc-reis-fregata-768x460.jpg" width="640" /></a><br /><br />Σήμερα θα σας μεταφέρω στη θαλάσσια περιοχή κοντά στο Κατελλόριζο, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και θα σας περιγράψω τι ακριβώς συνέβη ξημερώματα της Παρασκευής, ένα μόλις 24ωρο πριν από την ολοκλήρωση της παράνομης τουρκικής NAVTEX.<br /><br />Μόλις είχε ξημερώσει και το Oruc Reis επιχείρησε να πραγματοποιήσει την πιο προκλητική του κίνηση να φτάσει δηλαδή μόλις 8,5 ναυτικά μίλια από την Στρογγύλη, στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Όπου όμως εκεί το περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη, την οποία πρέπει να τη θυμούνται για καιρό οι Τούρκοι.<br /><br /><img height="397" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2020/11/27/zodiac1-450x279.jpg" width="640" /><br /><br />Εκεί στα 6 ναυτικά μίλια εμφανίζονται ξαφνικά από το πουθενά φρεγάτες, ταχύπλοα σκάφη και ένα υποβρύχιο του Πολεμικού Ναυτικού δημιουργώντας ένα θαλάσσιο και απροσπέλαστο «τείχος» προστασίας των εθνικών χωρικών υδάτων. Την ίδια ώρα στο λιμάνι του Καστελλόριζου εισέρχονταν με τα φουσκωτά τους μέλη της επίλεκτης ομάδας της Z-MAK, με εξελιγμένο οπλισμό και με φούμο στο πρόσωπό τους, αόρατοι και αυτοί φρουροί του ακριτικού αυτού νησιού.<br /><br />Βάσει της Navtex που είχε εκδοθεί και η οποία ισχύει έως το βράδυ της Κυριακής (29/11), το τουρκικό ερευνητικό, με τα βοηθητικά του πλοία Ataman και Cengiz Han και με συνοδεία τουρκικών πολεμικών πλοίων συνέχιζε τις έρευνες σε περιοχή ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αλλά όπως μου έλεγε ανώτατος αξιωματικός «έχουν γνώσιν οι φύλακες». Μάλιστα τα ξημερώματα έκανε έρευνες σε θαλάσσια περιοχή ελληνικής υφαλοκρηπίδας, που ήταν μόλις 8 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά από την Μεγίστη.<br /><br />Σκληρή γραμμή από Αθήνα και Λευκωσία<br /><br />Έτσι την Κυριακή το Oruc Reis φεύγει από την ελληνική υφαλοκρηπίδα, υποτίθεται πως σταματά τις όποιες έρευνές του, αλλά αυτό δεν γίνεται τυχαία ή επειδή η Άγκυρα επιθυμεί μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Η εκτίμηση της ελληνικής πλευράς είναι ότι θέλει να δείξει ενόψει της Συνόδου Κορυφής δείγματα καλής γειτονίας (και καλής θέλησης), χωρίς όμως να πείθει κανέναν.<br /><br />Μόνον που αυτή τη φορά η Αθήνα και η Λευκωσία στην επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής θα απαιτήσουν σαφή δέσμευση ώστε να μην υπάρξει καμία επιθετική ενέργεια εκ μέρους της Τουρκίας και δεύτερον συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για έναρξη διερευνητικών συνομιλιών μόνον για τις θαλάσσιες ζώνες.<div><br /></div><div><a href="https://www.tovima.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς στήθηκε το ελληνικό τείχος στο Oruc Reis

Σήμερα θα σας μεταφέρω στη θαλάσσια περιοχή κοντά στο Κατελλόριζο, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και θα σας περιγράψω τι ακριβώς συνέβη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα τελευταία «δώρα» των Πομπέο και Τράμπ στο Ισραήλ - Γεωπολιτικά στρατόπεδα και η θέση της Ελλάδας

<img src="https://media.lawandorder.gr/images/0/800/texerani-pyrinikos.jpg" /><br /><br /><b>Θανάσης Αργυράκης </b><br />Τα κρίσιμα κομμάτια του παζλ<br />Χτες δολοφονήθηκε στην Τεχεράνη ο Ιρανός πυρηνικός επιστήμονας, Μοχσέν Φαχριζαντέχ, ο οποίος, όπως επέμεναν οι ισραηλινές μυστικές Υπηρεσίες, εφέρετο να ήταν ο «εγκέφαλος» του «προγράμματος» του Ιράν για να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.<br /><br />Της δολοφονίας του Μ.Φαχριζαντέχ, προηγήθηκε ένα απίστευτο, πολιτικό, γεωπολιτικό παζλ, με έντονο «άρωμα» παρασκηνίου και κατασκοπευτικής ίντριγκας.<br /><br />Ενορχηστρωτής του, όπως όλα δείχνουν, είναι ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και πρώην επικεφαλής της CIA, Μάϊκ Πομπέο, και ρόλο εκτελεστικού βραχίονα φαίνεται να έπαιξε ο Ντόναλντ Τράμπ.<br /><br />Τα «στρατόπεδα»<br /><br />Πρόκειται για ένα πυκνό σκηνικό γεγονότων, πίσω από το οποίο βρίσκεται η διαμόρφωση συγκεκριμένων «γεωπολιτικών» στρατοπέδων και σχεδίων, στα οποία είναι προσδιορισμένος και ο ρόλος της Ελλάδας.<br /><br />Στρατόπεδα που διαμορφώνονται υπό το βάρος των θεαματικών γεωπολιτικών εξελίξεων τα τελευταία χρόνια στην ευρύτερη περιοχή μας. Εδράζονται, δε, σε κοινά συμφέροντα, αλλά και αντιπαλότητες μεταξύ αρκετών χωρών στην περιοχή.<br /><br />-Το πρώτο «στρατόπεδο» είναι των Ισραήλ, Σαουδικής Αραβίας, Αιγύπτου, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ), Μπαχρέϊν, κ.ο.κ.<br /><br />Σε αυτό φαίνεται πως επιφυλάσσεται ένας «συμμαχικός ρόλος» για την Ελλάδα και την Κύπρο. Κάτι, άλλωστε που φάνηκε και από την πρόσφατη επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού στα ΗΑΕ.<br /><br />-Το δεύτερο συνθέτουν η Τουρκία και το Κατάρ, με τους ένοπλους συμμάχους τους, τις ένοπλες οργανώσεις, πολλές φορές και τους τζιχαντιστές, εντός της Συρίας και σε άλλες περιοχές της Μέσης Ανατολής και του υπόλοιπου μουσουλμανικού κόσμου, κυρίως στην Ασία.<br /><br />-Ο «τρίτος πόλος», που άλλοτε λειτουργεί αυτόνομα για την εξυπηρέτηση των δικών του γεωπολιτικών συμφερόντων, και άλλοτε σε ρόλο διεθνούς διαμεσολαβητή, είναι η Ρωσία.<br /><br />Η Μόσχα, σε ορισμένες περιπτώσεις κλείνει «λυκοσυμμαχίες» ακόμα και με χώρες, όπως η Τουρκία, και σε άλλες περιπτώσεις βρίσκεται σε ανοικτή ένοπλη αντιπαράθεση μαζί τους. Οπως, συχνά, στη Συρία και τη Λιβύη.<br /><br />-Ο «τέταρτος πόλος», ο ονομαζόμενος «σιϊτικός», το Ιράν, που βρίσκεται σε σύγκρουση με τον ονομαζόμενο «σουνιτικό άξονα» ως επί το πλείστον της Σαουδικής Αραβίας, αλλά και με το Ισραήλ, άλλοτε ακολουθεί εξισορροπιστική πολιτική, όπως χαρακτηριστικά απέναντι στη Ρωσία και την Τουρκία, αλλά και με μεγάλες Δυτικές δυνάμεις, και άλλοτε φροντίζει να παίζει αυτόνομο ρόλο, όπως δείχνει η σημαντική εμπλοκή του στη Συρία, στο Λίβανο, κ.ο.κ.<br /><br />Το παζλ<br /><br />Το τελευταίο διάστημα σημειώθηκαν ορισμένα θεαματικά γεγονότα, ιστορικής σημασίας.<br /><br />Τα περισσότερα από αυτά έγιναν χάρις στις αμερικανικές πρωτοβουλίες. Κι ας έλεγαν άπαντες οι αναλυτές ότι οι ΗΠΑ έχουν αποσυρθεί από την ευρύτερη περιοχή μας.<br /><br />Ναι μεν η προεκλογική περίοδος στο εσωτερικό των ΗΠΑ, και κυρίως η απίστευτα σκληρή αντιπαράθεση Τράμπ - Δημοκρατικών, καθώς και οι «ιδιαιτερότητες» Τράμπ, όπως χαρακτηριστικά η «φιλική» προσωπική σχέση του με τον Ταγίπ Ερντογάν, οδηγούσε την Ουάσιγκτον σε επικίνδυνα μεγάλη αποστασιοποίηση από τις εξελίξεις στην περιοχή, ταυτόχρονα όμως προωθούνταν συστηματικά, ιδιώς από τον Μ.Πομπέο, μεγάλα γεωπολιτικά σχέδια.<br /><br />Ιδού ορισμένα από τα κομμάτια του παζλ:<br /><br />1. Τρίδυμο στη Σαουδική Αραβία: Μόλις λίγες ημέρες πριν τη δολοφονία του Ιρανού πυρηνικού επιστήμονα, Μοχσέν Φαχριζαντέχ, στη Σαουδική Αραβία συναντήθηκαν ο Μ.Πομπέο, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, και ο πρίγκιπας διάδοχος της Σ.Αραβίας, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν.<br /><br />Σύμφωνα με τον ισραηλινό Τύπο, τον Νετανιάχου συνόδευε ο Γιόσι Κοέν, επικεφαλής της ισραηλινής μυστικής Υπηρεσίας, «Μοσάντ».<br /><br />Αρχικά έγινε λόγος για μυστική συνάντηση, και μάλιστα ότι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου μετέβη μυστικά στη Σαουδική Αραβία. Η συνάντηση, ωστόσο, διέρρευσε από την ισραηλινή πλευρά.<br /><br />Να σημειωθεί ότι το Ισραήλ και ειδικότερα ο ίδιος ο Νετανιάχου, τον Απρίλιο του 2018, είχαν «στοχοποιήσει» τον Φαχριζαντέχ «ως ηγετική μορφή του μυστικού σχεδίου ανάπτυξης πυρηνικών όπλων».<br /><br />2. Χάρη στον κατάσκοπο: Η απερχόμενη ηγεσία Τράμπ έκανε ένα «συμβολικό» (;) δωράκι στο Ισραήλ. Εδωσε άδεια να βγει εκτός των ΗΠΑ ο Τζόναθαν Πόλαρντ.<br /><br />Είχε φυλακιστεί στις ΗΠΑ το 1985 με την κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ του Ισραήλ. Και ειδικότερα για παροχή πληροφοριών στο Τελ Αβίβ γύρω από στρατιωτικά και πυρηνικά προγράμματα των ΗΠΑ.<br /><br />Ο Πόλαρντ ήταν αναλυτής του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού. Εξέτισε ποινή 30 ετών. Οσο βρισκόταν στη φυλακή, ο Πόλαρντ απέκτησε την ισραηλινή υπηκοότητα. Στο Ισραήλ, το οποίο, ως γνωστόν, είναι πυρηνική δύναμη, ο Πόλαρντ θεωρείται «ήρωας».<br /><br />Πριν την αποχώρησή του από τη θέση του προέδρου των ΗΠΑ, ο Μπάρακ Ομπάμα, έκανε κι' αυτός ένα «δωράκι» στο Ισραήλ δίνοντας χάρη στον Πόλαρντ. Ωστόσο, συνέχισε να υπόκειται στην απαγόρευση της εξόδου από το αμερικανικό έδαφος.<br /><br />3. Οι επισκέψεις Πομπέο: Μπορεί στην Ελλάδα και στην Τουρκία η προσοχή από την περιοδεία Πομπέο, την τελευταία μεγάλη, ως όλα δείχνουν, προτού αποχωρήσει ο Ν.Τράμπ, τον Ιανουαρίου του 2021, να εστιάστηκε στο γεγονός ότι ο επικεφαλής του State Department συναντήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μόνο με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, αλλά με κανέναν Τούρκο κυβερνητικό παράγοντα, ωστόσο λίγο νοτιότερα, στη Μ.Ανατολή τις εντυπώσεις «έκλεψε» η επίσκεψή του στο Ισραήλ και τη Σ.Αραβία.<br /><br />Ειδικότερα, στο Ισραήλ, όπου, ως γνωστόν, οι ΗΠΑ έχουν μεταφέρει την πρεσβεία τους στην Ιερουσαλήμ, ο Μ.Πομπέο επισκέφθηκε τα Υψώματα του Γκολάν και τον οικισμό των Εβραίων εποίκων στη Δυτική Οχθη, Πσαγκότ.<br /><br />Δύο άκρως συμβολικές κινήσεις, δεδομένου ότι αφενός το Ισραήλ έχει προσαρτήσει τα υψώματα του Γκολάν από τη Συρία, αφετέρου το ισραήλ θεωρεί τους οικισμούς εποίκων εντός παλαιστινιακών περιοχών ως ισραηλινό έδαφος. Κάτι που αποτελεί από τα σημαντικότερα «αγκάθια» του Παλαιστινιακού.<br /><br />4. Εμιράτα - Μπαχρέϊν - Ισραήλ: Τους τελευταίους μήνες υπογράφτηκαν ορισμένες ιστορικής σημασίας συμφωνίες.<br /><br />Κατ' αρχήν, μεταξύ Ισραήλ και Εμιράτων (ΗΑΕ), τον Σεπτέμβριο του 2020, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ. Ετσι, τα ΗΑΕ έγιναν η πρώτη χώρα του Κόλπου που εξομάλυνε τις σχέσεις της με το Ισραήλ.<br /><br />Να σημειωθεί πως, προ ημερών, άρχισαν οι πρώτες απευθείας αεροπορικές πτήσεις από το Ντουμπάι στο Τελ Αβίβ.<br /><br />Στη συνέχεια, το ίδιο έκανε το Μπαχρέιν. Συμφωνίες «εξομάλυνσης» των σχέσεών τους, έχουν υπογράψει η Αίγυπτος, το 1979, και η Ιορδανία, το 1994.<br /><br />5. Κάηκαν δύο «μεγάλα χαρτιά»: Η δολοφονία του Μοχσέν Φαχριζαντέχ δεν είναι η μοναδική.<br /><br />Κατά καιρούς έχουν δολοφονηθεί και άλλοι Ιρανοί επιστήμονες, οι οποίοι φέρονταν να εργάζονται στο ονομαζόμενο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.<br /><br />Η απώλεια του Μ.Φαχριζαντέχ είναι η δεύτερη σημαντικότερη, μετά τη δολοφονία του αρχηγού των «Φρουρών της επανάστασης», και θεωρούμενου ως εκ των σημαντικότερων παραγόντων του Ιράν, με μεγάλες πολιτικές βλέψεις μάλιστα, Κασέμ Σουλεϊμανί.<br /><br />Δολοφονήθηκε τον Ιανουάριο του 2020 στη Βαγδάτη, ενώ επέστρεφε στο Ιράν από τη Συρία.<br /><br />Να σημειωθεί ότι ο Σουλεϊμανί ήταν ο άνθρωπος, ο οποίος σήκωσε όλο το βάρος της αντιπαράθεσης με τους τζιχαντιστές, επί του πεδίου των μαχών, τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ.<br /><br />Θεωρείται, μάλιστα, άκρως αμφίβολο εάν θα είχαν νικηθεί, στην περίπτωση που δεν εμπλεκόταν τόσο ενεργά στις μάχες το Ιράν.<br /><br />Ο Σουλεϊμανί, επίσης, θεωρείτο ο βασικός «κρίκος» της Τεχεράνης με τη μεγάλη, μαζική οργάνωση, «Χεζμπολάχ» του Λιβάνου. Η «Χεζμπολάχ», επίσης, πολέμησε με πολύ μεγάλες δυνάμεις της στη Συρία.<br /><br />6.Πυρηνικές κόντρες ΕΕ - ΗΠΑ: Πίσω από όλα τα παραπάνω, ωστόσο, ένα ήταν το βασικό διακύβευμα: Το ονομαζόμενο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.<br /><br />Το Ισραήλ, ανέκαθεν θεωρούσε ότι, μέσω του πυρηνικού προγράμματος για ειρηνικούς σκοπούς (ηλεκτρενέργεια, κ.λ.π.), η Τεχεράνη σκόπευε να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Και γι' αυτό είχε επεξεργαστεί σειρά διπλωματικών, πολιτικών σχεδίων, ακόμα και βομβαρδισμούς των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν. Κατά πληροφορίες, βέβαια, και απαγωγές ή δολοφονίες Ιρανών επιστημόνων.<br /><br />Η συμφωνία Δύσης - Ιράν, ωστόσο, το 2015, επί Μπάρακ Ομπάμα, έβαλε «πάγο» στα ισραηλινά σχέδια. Τα οποία, όμως, αναθερμάνθηκαν επί προεδρίας Ντόναλντ Τράμπ.<br /><br />Οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν απο τη συμφωνία, ενώ επέβαλαν και νέες κυρώσεις στην -ήδη προβληματική- οικονομία του Ιράν.<br /><br />Αραγε, με τη νέα προεδρία Μπάϊντεν, ποια τακτική θα ακολουθήσει η Ουάσιγκτον;<br /><br />Να σημειωθεί ότι παροιμιώδεις ηταν οι κόντρες ΕΕ - ΗΠΑ γι' αυτό το θέμα, και ιδιαίτερα ανάμεσα στο Παρίσι και την Ουάσιγκτον. Ακόμα και πρόσφατα, κατά την τελευταία περιοδεία Πομπέο, ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα των συζητήσεών του με τον Εμμανουέλ Μακρόν, ήταν η «πυρηνική συμφωνία» με το Ιράν.<br /><br />Το 2015, από τη μια οι ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία, Κίνα, Βρετανία και Γερμανία, και από την άλλη το Ιράν, είχαν καταλήξει σε συμφωνία να περιοριστεί το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης με αντάλλαγμα την άρση των αυστηρών διεθνών οικονομικών κυρώσεων. Την «πατρότητα» της συμφωνίας διεκδικούσε ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μ.Ομπάμα.<div><br /></div><div><a href="https://www.lawandorder.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα τελευταία «δώρα» των Πομπέο και Τράμπ στο Ισραήλ - Γεωπολιτικά στρατόπεδα και η θέση της Ελλάδας

Θανάσης Αργυράκης  Τα κρίσιμα κομμάτια του παζλ Χτες δολοφονήθηκε στην Τεχεράνη ο Ιρανός πυρηνικός επιστήμονας, Μοχσέν Φαχριζαντέχ, ο οποίος...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιχείρηση IRINI: Τεθωρακισμένα μετέφερε στη Λιβύη το τουρκικό πλοίο, αποκαλύπτουν δημοσιεύματα σε γερμανικές εφημερίδες

<a href="https://www.armyvoice.gr/wp-content/uploads/2020/11/operation-irini.jpg"><img height="539" src="https://www.armyvoice.gr/wp-content/uploads/2020/11/operation-irini-696x586.jpg" width="640" /></a><br /><br />Γράφει ο <b>Θανάσης Αργυράκης </b><br />Οκτώ φορές είχε καταπλεύσει σε λιμάνια της Λιβύης, μόνο το 2020, το τουρκικό εμπορικό πλοίο, «Roseline A», ενώ η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει στη διάθεσή της δορυφορικές φωτογραφίες, οι οποίες δείχνουν ότι σε προηγούμενο πλού του, από το πλοίο ξεφορτώθηκαν τεθωρακισμένα οχήματα για τους συμμάχους της Άγκυρας στη Λιβύη.<br /><br />Αυτά αναφέρει, μεταξύ των άλλων, η γερμανική εφημερίδα, Süddeutsche Zeitung, σε δημοσίευμά της με τίτλο: «Λιβύη – Θανατηφόρα απληστία για ενεργειακούς πόρους».<br /><br />Επισημαίνει, μάλιστα, πως παρά το γεγονός ότι «τα όπλα έχουν σιωπήσει στη Λιβύη, οι αντιμαχόμενες πλευρές συνεχίζουν να εξοπλίζονται για τον πιθανό επόμενο γύρο των συγκρούσεων», ενώ υπογραμμίζει ότι και η υπόθεση του «Roseline A» ενισχύει αυτές τις υποψίες.<br /><br />Ως γνωστόν, προ ημερών, κομάντος από το γερμανικό πλοίο, «Hamburg», το οποίο ανήκει στην ευρωπαϊκή ναυτική δύναμη, «Ειρήνη», που έχει αποστολή της την τήρηση της απόφασης του ΟΗΕ για εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, έκαναν «ρεσάλτο» στο τουρκικό εμπορικό πλοίο που έπλεε προς τη Λιβύη.<br /><br />Το πλοίο θεωρήθηκε ύποπτο για μεταφορά οπλισμού στη Λιβύη. Ωστόσο, η Τουρκία ζήτησε από την ΕΕ να διακοπεί η έρευνα στο πλοίο. Ετσι, οι κομάντος, αν και ερεύνησαν μερικά από τα κοντέϊνερ, αποχώρησαν χωρίς να βρουν κάτι.<br /><br />Το θέμα μετετράπη σε νέα εστία έντασης μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Παράλληλα, η Αγκυρα, για μια ακόμη φορά επετέθη κατά της Ελλάδας, θέλοντας έτσι να καλλιεργήσει την εικόνα ότι την ευθύνη γι’ αυτή την επιχείρηση φέρει ο Ελληνας αξιωματικός, ο οποίος είναι ο επικεφαλής των τεσσάρων πλοίων της δύναμης «IRINI».<div><br /></div><div><a href="https://www.armyvoice.gr/wp-content/uploads/2020/06/Screen-Shot-2020-06-10-at-23.33.31.png"><img height="360" src="https://www.armyvoice.gr/wp-content/uploads/2020/06/Screen-Shot-2020-06-10-at-23.33.31.png" width="640" /></a><br /><br />Τώρα, όμως, τα στοιχεία που φέρνει στην επιφάνεια ο γερμανικός Τύπος δείχνουν ότι το «Roseline A» μόνον «αθώο» δεν είναι. Αντίθετα, έχει εξαιρετικά βεβαρημένο μητρώο. Φυσικά, αναφέρει η Süddeutsche Zeitung, και «δεν ελέγχονται τυχαία τα πλοία στα ανοικτά των λιβυκών ακτών, δηλώνουν διπλωμάτες που γνωρίζουν τη διαδικασία.<br /><br />Το γεγονός, άλλωστε, ότι η Τουρκία αντιτάχθηκε στην έρευνα του φορτίου πέντε ώρες αργότερα, και έτσι η επιθεώρηση εγκαταλείφθηκε, ενισχύει αυτή την αρχική υποψία.<br /><br />Αυτή συνίστατο στο ότι οι αξιολογητές της αποστολής της ΕΕ, «Ειρήνη», είχαν στη διάθεσή τους, όπως έγραψε το περιοδικό, «Spiegel», δορυφορικές εικόνες προηγούμενου κατάπλου του πλοίου στο λιμάνι της πόλης, Μισράτα (σ.σ. σύμμαχος πόλη της Τρίπολης, με ιδιαίτερα στενή σχέση με Κατάρ – Τουρκία), οι οποίες δείχνουν να ξεφορτώνονται τεθωρακισμένα οχήματα για τους συμμάχους της Άγκυρας στη Λιβύη.<br /><br />Αυτή τη φορά, στα λίγα εμπορευματοκιβώτια, τα οποία οι στρατιώτες της Bundeswehr (σ.σ. γερμανικού στρατού) κατάφεραν να ελέγξουν, δεν βρήκαν όπλα. Όμως, στο τουρκικό λιμάνι, Αμπαρλί (Ambarli) φορτώθηκαν ύποπτα εμπορεύματα, ενώ ήταν γνωστό ότι το φορτηγό πλοίο σχετίζεται με το λαθρεμπόριο όπλων. Μόνο φέτος φέρεται να κατέπλευσε οκτώ φορές σε λιμάνια της Λιβύης».<br /><br />Κυρώσεις. Κατά τη γερμανική εφημερίδα, «ο θόρυβος που προκάλεσε ο Τούρκος πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, επικαλούμενος εικαζόμενη «παρενόχληση» του πληρώματος από τους Γερμανούς στρατιώτες, θεωρείται από τους διπλωμάτες ως ελιγμός, προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή».<br /><br />Ειδικότερα, από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στο μέσον του Δεκεμβρίου, όπου θα συζητηθεί το θέμα της Τουρκίας. «Μέχρι τώρα -αναφέρει η Süddeutsche Zeitung- το Βερολίνο είχε υιοθετήσει μετριοπαθή στάση και απέτρεπε τις κυρώσεις. Αυτό θα μπορούσε πλέον να αλλάξει».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.armyvoice.gr/wp-content/uploads/2020/11/EUNAVFOR-MED-operation-IRINI.jpg"><img height="427" src="https://www.armyvoice.gr/wp-content/uploads/2020/11/EUNAVFOR-MED-operation-IRINI-1024x683.jpg" width="640" /></a><br /><br /></div><div>Η επιχείρηση IRINI σε τεντωμένο σκοινί<br /><br />Η εφημερίδα, πάντως, τονίζει ότι η διαδικασία ειρήνευσης κινείται σε τεντωμένο σκοινί και ότι, εξαιτίας της αντιπαράθεσης για τους πλούσιους ενεργειακούς πόρους της Λιβύης, δεν αποκλείεται να ναυαγήσει.<br /><br />Κάτι τέτοιο θα είχε ως συνέπεια να ξεσπάσουν και πάλι εχθροπραξίες στην εμφύλια σπαρασσόμενη χώρα. Αφήνει, δε, να διαφανεί ότι, στο πλαίσιο αυτό, συνεχίζονται οι μεταφορές όπλων και προς τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Της Ανατολικής και της Δυτικής Λιβύης.<br /><br />Ειδικότερα, η Süddeutsche Zeitung αναφέρει ότι στο συνεδριακό κέντρο, «Ouagadougou» (!), στην παραλιακή πόλη της Λιβύης, Σύρτη, συναντώνται πέντε εκπρόσωποι της διεθνώς αναγνωρισμένης προσωρινής κυβέρνησης στην Τρίπολη, στα Δυτικά, υπό τον πρωθυπουργό, Φαγιέλ ελ Σαράτζ, και πέντε εκπρόσωποι του ανατολικού τμήματος της χώρας, το οποίο ελέγχεται στρατιωτικά από τον «πολέμαρχο», Χαλίφα Χάφταρ.<br /><br />Από τη μεριά της, η ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ, Στέφανι Γουΐλλιαμς, κάνει λόγο για «αξιοσημείωτη πρόοδο».<br /><br />Δυτικοί διπλωμάτες, επίσης, βλέπουν πιθανότητες επιτυχίας του διαλόγου, επειδή, όπως λένε, οι Λίβυοι έχουν κουραστεί από τον πόλεμο που μαίνεται από το 2011, μετά την ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι.<br /><br />Ακόμα, στην πρωτεύουσα της Τυνησίας, εδώ και μερικές εβδομάδες, 75 Λίβυοι διαπραγματεύονται για το πώς η χώρα τους θα βγει από την κρίση. Έχουν συμφωνήσει ότι νέος πρόεδρος και νέο Κοινοβούλιο θα πρέπει να έχουν εκλεγεί έως τις 24 Δεκεμβρίου 2021.<br /><br />Μέχρι τότε, της βορειοαφρικανικής χώρας θα ηγείται ένας (υπηρεσιακός, μεταβατικός;) πρωθυπουργός, μαζί με ένα Προεδρικό Συμβούλιο από τρία μέλη, τα οποία θα εκπροσωπούν τα τρία τμήματα της χώρας: Την Τρίπολη (Δυτικά), την Κυρηναϊκή (Ανατολικά με πρωτεύουσα τη Βεγγάζη) και το Φεζάν στο Νότο με «πρωτεύουσα» την πόλη Σάμπχα.<br /><br />Προσθέτει ότι «στο παιχνίδι για το βασικό αξίωμα του πρωθυπουργού έχει μπει ο σημερινός υπουργός Εσωτερικών στην Τρίπολη, Φάτχι Μπασάγκα, ο οποίος πρόσφατα συναντήθηκε με το Γάλλο υπουργό Εξωτερικών, Ζαν Υβ Λε Ντριάν, και την υπουργό Αμυνας, Φλοράνς Παρλύ, στο Παρίσι.<br /><br />Να σημειωθεί πως η Γαλλία, μέχρι στιγμής, υποστηρίζει ανοιχτά τον Χάφταρ, ο οποίος μετά την ήττα του, κατά την επίθεσή του εναντίον της Τρίπολης, μένει στο παρασκήνιο, στην ανατολική Λιβύη. Στην ανατολική Λιβύη, επίσης, ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου, Ακίλα Σαλέχ, ετοιμάζεται για μεγαλύτερα αξιώματα. Πρόσφατα, μάλιστα, επισκέφθηκε τη Μόσχα, όπου τον δέχτηκε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέί Λαβρόφ».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.armyvoice.gr/wp-content/uploads/2020/06/libya-1.jpg"><img height="427" src="https://www.armyvoice.gr/wp-content/uploads/2020/06/libya-1.jpg" width="640" /></a><br /><br /></div><div>Η «Ημισέληνος του πετρελαίου»<br /><br />Ωστόσο, σημειώνει η <a href="https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwivkJidgaftAhVN-aQKHVTmCC4QFjAAegQIARAD&url=https%3A%2F%2Fwww.sueddeutsche.de%2F&usg=AOvVaw04MyRVsfWEzC2OpsX2Nf8Y">Süddeutsche Zeitung</a>, «σε αυτό το σημείο τελειώνουν τα σημεία σύγκλισης μεταξύ των αντιμαχομένων. Μέχρι τώρα, μάλιστα, οι εκπρόσωποί τους δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν ούτε ως προς την πλήρωση των παραπάνω αξιωμάτων, ούτε και ως προς την εκλογική διαδικασία». Ετσι, «σύντομα η Σύρτη και το συνεδριακό κέντρο, «Ouagadougou», που είναι γεμάτο τρύπες από σφαίρες, θα μπορούσαν και πάλι να γίνουν το επίκεντρο νέων μαχών.<br /><br />Η πόλη είναι η πύλη προς τη λεγόμενη «Ημισέληνο του Πετρελαίου» στις ακτές της Λιβύης. Και η αντιδικία για τα έσοδα από την παραγωγή πετρελαίου, η οποία έχει αυξηθεί και πάλι στα 1,2 εκ. βαρέλια την ημέρα, δεν έχει ακόμα διευθετηθεί, όπως και η διαμάχη για τα πολιτικά αξιώματα-κλειδιά.<br /><br />Εξάλλου, η πρόσβαση στους ενεργειακούς πόρους αποτελεί εδώ και καιρό το σημαντικότερο κίνητρο πίσω από τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των πολυάριθμων πολιτοφυλακών όλων των πλευρών».<br />Ροές όπλων<br /><br />Μεταφορές όπλων, όμως, όπως αναφέρει η Süddeutsche Zeitung, δεν γίνονται μόνον προς τη δυτική Λιβύη. «Και η άλλη πλευρά συνεχίζει να εξοπλίζεται. Οι πτήσεις με μεταφορικά αεροπλάνα προς το ανατολικό τμήμα της χώρας συνεχίζονται.<br /><br />Συχνά προέρχονται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), τα οποία είναι ο σημαντικότερος στρατιωτικός υποστηρικτής του Χάφταρ. Περισσότερο ακόμα και από την Αίγυπτο». Είναι εμφανές, καταλήγει η εφημερίδα, ότι «και οι δύο πλευρές θα συνεχίσουν να ενισχύονται, όπως άλλωστε προειδοποίησε η ειδική διαμεσολαβήτρια του ΟΗΕ, μιλώντας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού».<br /><br />Η Στέφανι Γουΐλλιαμς, μάλιστα, είπε ότι οι εξελίξεις στην κεντρική Λιβύη είναι «ανησυχητικές», αφού εκεί, οι μονάδες του Χάφταρ προχωρούν σε οχυρωματικά έργα αντί να αποσυρθούν από το μέτωπο, όπως προέβλεπε στην πραγματικότητα η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός.<br /><br />Επιπλέον, οι πολιτοφυλακές που είναι πιστές στην κυβέρνηση της Τρίπολης συνεχίζουν τη δράση τους, ενώ και οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές απέρριψαν την εποπτεία για την τήρηση της συμφωνίας από διεθνείς παρατηρητές.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.armyvoice.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Επιχείρηση IRINI: Τεθωρακισμένα μετέφερε στη Λιβύη το τουρκικό πλοίο, αποκαλύπτουν δημοσιεύματα σε γερμανικές εφημερίδες

Γράφει ο Θανάσης Αργυράκης  Οκτώ φορές είχε καταπλεύσει σε λιμάνια της Λιβύης, μόνο το 2020, το τουρκικό εμπορικό πλοίο, «Roseline A», ενώ η...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η Μεγάλη Βρετανία διατηρεί ένα δίκτυο 145 παράκτιων παρατηρητηρίων και βάσεων σε 42 χώρες

<img height="360" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2020/11/Saab-wins-British-Army-training-extension.jpg" width="640" /><br /><br />Οι ένοπλες δυνάμεις της Βρετανίας έχουν ένα πολύ πιο εκτεταμένο δίκτυο βάσεων από ποτέ που το παρουσίασε το Υπουργείο Άμυνας. Νέα έρευνα από την Declassified αποκαλύπτει την έκταση αυτής της παγκόσμιας στρατιωτικής παρουσίας για πρώτη φορά – καθώς η κυβέρνηση ανακοινώνει επιπλέον 10% δαπάνες για την άμυνα.<br /><br />Ο στρατός του Ηνωμένου Βασιλείου έχει τοποθεσίες βάσης σε πέντε χώρες γύρω από την Κίνα: ναυτική βάση στη Σιγκαπούρη, φρουρές στο Μπρουνέι, περιοχές δοκιμών drone στην Αυστραλία, τρεις εγκαταστάσεις στο Νεπάλ και δύναμη ταχείας αντίδρασης στο Αφγανιστάν<br /><br />Η Κύπρος φιλοξενεί 17 στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Ηνωμένου Βασιλείου, συμπεριλαμβανομένων των βολών και των κατασκοπευτικών σταθμών, με ορισμένες να βρίσκονται εκτός των «κυρίαρχων περιοχών βάσης» του ΗΒ.<br /><br />Η Βρετανία διατηρεί στρατιωτική παρουσία σε επτά αραβικές μοναρχίες, όπου οι πολίτες έχουν λίγο ή καθόλου λόγο για τον τρόπο διακυβέρνησής τους.<br /><br />Το προσωπικό του Ηνωμένου Βασιλείου είναι τοποθετημένο σε 15 τοποθεσίες στη Σαουδική Αραβία, υποστηρίζοντας την εσωτερική καταστολή και τον πόλεμο στην Υεμένη, και σε 16 τοποθεσίες στο Ομάν, μερικά από τις οποίες διοικούνται απευθείας από τον βρετανικό στρατό.<br /><br />Στην Αφρική, τα βρετανικά στρατεύματα εδρεύουν στην Κένυα, τη Σομαλία, το Τζιμπουτί, το Μαλάουι, τη Σιέρα Λεόνε, τη Νιγηρία και το Μάλι.<br /><br />Πολλές υπερπόντιες βάσεις του Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκονται σε φορολογικούς παραδείσους όπως οι Βερμούδες και τα Νησιά Καϊμάν.<br /><br />Ο στρατός της Βρετανίας έχει μόνιμη παρουσία σε 145 τοποθεσίες βάσης σε 42 χώρες ή εδάφη σε όλο τον κόσμο, σύμφωνα με έρευνα της Declassified UK. Το μέγεθος αυτής της παγκόσμιας στρατιωτικής παρουσίας είναι πολύ μεγαλύτερο από ό, τι πιστεύαμε προηγουμένως και είναι πιθανό να σημαίνει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει το δεύτερο μεγαλύτερο στρατιωτικό δίκτυο στον κόσμο, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται το πραγματικό μέγεθος αυτού του δικτύου.<br /><br />Το Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιεί 17 ξεχωριστές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Κύπρο, 15 στη Σαουδική Αραβία και 16 στο Ομάν – με τα δύο προαναφερθέντα αυταρχικά καθεστώτα το Ηνωμένο Βασίλειο διατηρεί στενές στρατιωτικές σχέσεις.<br /><br />Οι βασικές τοποθεσίες του Ηνωμένου Βασιλείου περιλαμβάνουν 60 εγκαταστάσεις που διαχειρίζεται, καθώς και 85 εγκαταστάσεις που διευθύνονται από τους συμμάχους τους, όπου το Ηνωμένο Βασίλειο έχει σημαντική παρουσία. Αυτά φαίνεται να ταιριάζουν με την περιγραφή αυτού που ο στρατηγός Mark Carleton-Smith, αρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Βρετανίας, ονομαζόταν πρόσφατα ως «lily pads» – ιστότοπους στους οποίους η Βρετανία έχει εύκολη πρόσβαση όποτε και όταν απαιτείται.<br /><br />Η έκθεση του Declassified δεν έχει συμπεριλάβει στα στοιχεία τις μικρές συνεισφορές του Ηνωμένου Βασιλείου στις ειρηνευτικές αποστολές του ΟΗΕ στο Νότιο Σουδάν ή στην προστατευτική ζώνη της Κύπρου, ούτε δεσμεύσεις προσωπικού σε διοικητικούς χώρους του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη ή τις περισσότερες από τις ειδικές δυνάμεις του, οι οποίες είναι σε μεγάλο βαθμό είναι άγνωστες.<br /><br />Τα ευρήματα έρχονται λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον επιπλέον 16 δισεκατομμύρια £ που θα δαπανηθούν στον βρετανικό στρατό τα επόμενα τέσσερα χρόνια – αύξηση 10%. Η<br /><br />ανακοίνωση των δαπανών προοριζόταν αρχικά να συνδυαστεί με μια αναθεώρηση της αμυντικής στρατηγικής, την οποία υπερασπίστηκε ο πρώην επικεφαλής σύμβουλος του Johnson, Dominic Cummings.<br /><br />Τα αποτελέσματα της «ολοκληρωμένης επισκόπησης της άμυνας» του Whitehall δεν αναμένονται πλέον μέχρι το επόμενο έτος. Οι ενδείξεις δείχνουν ότι η αναθεώρηση θα προτείνει μια παραδοσιακή βρετανική στρατηγική για την οικοδόμηση περισσότερων στρατιωτικών βάσεων στο εξωτερικό.<br /><br />Τον περασμένο μήνα, ο πρώην υπουργός Άμυνας Μάικλ Φάλον δήλωσε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο χρειάζεται μια πιο μόνιμη παρουσία στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Ο σημερινός υπουργός Άμυνας, Μπεν Γουάλας, έχει προχωρήσει περισσότερο. Τον Σεπτέμβριο ανακοίνωσε μια επένδυση ύψους 23,8 εκατομμυρίων λιρών για την επέκταση του στρατού και των ναυτικών βάσεων της Βρετανίας στο Ομάν, για να φιλοξενήσει τις νέες αερομεταφερόμενες μονάδες του Βασιλικού Ναυτικού καθώς και πολλά άρματα μάχης.<br /><br />Ο στρατηγός Carleton-Smith είπε πρόσφατα: «Πιστεύουμε ότι υπάρχει μια αγορά για μια πιο επίμονη παρουσία από τον βρετανικό στρατό (στην Ασία).»<br /><br />Ο προϊστάμενος του, Cief of Defence Staff General Sir Nick Carter, μίλησε εν κρυπτό όταν δήλωσε πως το μέλλον του στρατού είναι στις μπροστινές γραμμές της μάχης.<br /><br />Περικυκλώνοντας Την Κίνα<br /><br />Η άνοδος της Κίνας οδηγεί πολλούς σχεδιαστές της Whitehall στην πεποίθηση ότι η Βρετανία χρειάζεται στρατιωτικές βάσεις στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού για να αντισταθμίσει την εξουσία του Πεκίνου. Ωστόσο, το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει ήδη στρατιωτικές βάσεις σε πέντε χώρες γύρω από την Κίνα.<br /><br />Αυτές περιλαμβάνουν μια ναυτική βάση εφοδιαστικής στο Sembawang Wharf στη Σιγκαπούρη, όπου οκτώ βρετανοί στρατιωτικοί έχουν μόνιμη βάση. Η βάση παρέχει στη Βρετανία μια ηγετική θέση με θέα στο Στενό της Μάλακας, τις πιο πολυσύχναστες ναυτιλιακές λωρίδες στον κόσμο που αποτελούν βασικό σημείο πνιγμού για τα πλοία που πλέουν από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας στον Ινδικό Ωκεανό.<br /><br />Το Υπουργείο Άμυνας (MOD) δήλωσε προηγουμένως στο Declassified: «Η Σιγκαπούρη είναι μια στρατηγικά σημαντική τοποθεσία για το παγκόσμιο εμπόριο». Η ελίτ αστυνομική μονάδα της Σιγκαπούρης αποτελείται από Βρετανούς στρατιώτες και διοικείται από στρατιωτικούς βετεράνους του ΗΒ.<br /><br />Εκτός από τη ναυτική βάση στο χείλος της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, ο βρετανικός στρατός έχει ακόμη μια πιο κεντρική τοποθεσία βάσης στο Μπρουνέι, κοντά στα αμφισβητούμενα νησιά Spratly.<br /><br />Ο σουλτάνος ​​του Μπρουνέι, ένας δικτάτορας που πρότεινε πρόσφατα τη θανατική ποινή για τους ομοφυλόφιλους, πληρώνει για τη βρετανική στρατιωτική υποστήριξη προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Επιτρέπει επίσης στο βρετανικό γίγαντα πετρελαίου Shell να έχει σημαντικό μερίδιο στους τομείς πετρελαίου και φυσικού αερίου του Μπρουνέι.<br /><br />Το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει τρεις φρουρές στο Μπρουνέι, στο στρατόπεδο στο Sittang, στο Medicina Lines και στο Tuker Lines, όπου περίπου οι μισοί στρατιώτες της Βρετανίας Gurkha έχουν μόνιμη βάση.<br /><br />Τα αρχεία του Declassified δείχνουν ότι το 1980, τα βρετανικά στρατεύματα στο Μπρουνέι βασίζονταν «στη γη που παρείχε η Shell και στη μέση του συγκροτήματος της έδρας τους».<br /><br />Ειδική διαμονή για βρετανικά στρατεύματα παρέχεται μέσω ενός δικτύου 545 διαμερισμάτων και μπανγκαλόου στο Κουάλα Μπέιλατ, κοντά στις στρατιωτικές βάσεις.<br /><br />Στο Μπρουνέι, 27 μονάδες βρετανικών στρατευμάτων έχουν λάβει τρεις εκτάσεις γης από τον Σουλτάνο σε τρεις τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένης της ναυτικής βάσης Muara. Οι ρόλοι τους περιλαμβάνουν ανάλυση εικόνων και οδηγίες ελεύθερων σκοπευτών.<br /><br />Η Declassified διαπίστωσε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει επίσης περίπου 60 άτομα σε όλη την Αυστραλία. Περίπου 25 από αυτούς κατέχουν υπερασπιστικούς ρόλους στην Ύπατη Αρμοστεία της Βρετανίας στην Καμπέρα και σε τοποθεσίες του Υπουργείου Άμυνας της Αυστραλίας κοντά στην πρωτεύουσα, όπως η Διοίκηση κοινών επιχειρήσεων της έδρας στο Bungendore.<br /><br />Τα υπόλοιπα είναι σε ανταλλαγή με 18 ξεχωριστές στρατιωτικές βάσεις της Αυστραλίας, συμπεριλαμβανομένου ενός αξιωματικού εντάλματος στην ηλεκτρονική μονάδα πολέμου της Αυστραλίας στο Cabarlah, Queensland. Τέσσερις αξιωματικοί της Royal Air Force (RAF) εδρεύουν στο αεροδρόμιο Williamtown στη Νέα Νότια Ουαλία, όπου μαθαίνουν να πετούν το εναέριο ραντάρ Wedgetail.<br /><br />Το MOD της Βρετανίας δοκιμάζει επίσης το αεροσκάφος παρακολούθησης Zephyr σε μεγάλο υψόμετρο σε μια τοποθεσία της Airbus στον απομακρυσμένο οικισμό του Wyndham στη Δυτική Αυστραλία. Το Declassified κατανοεί από την απόκριση της ελευθερίας της πληροφόρησης ότι το προσωπικό του MOD επισκέπτεται τον ιστότοπο δοκιμών αλλά δεν βασίζεται εκεί.<br /><br />Δύο μέλη της Στρατηγικής Διοίκησης του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία διαχειρίζεται βρετανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις σε όλες τις υπηρεσίες, και ένα μέλος από την Defense Equipment and Support επισκέφτηκαν το Wyndham τον Σεπτέμβριο του 2019.<br /><br />Το Zephyr, το οποίο έχει σχεδιαστεί για να πετάει στη στρατόσφαιρα και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παρακολούθηση της Κίνας, έχει καταρρεύσει δύο φορές κατά τη διάρκεια δοκιμών από το Wyndham. Ένα άλλο αεροσκάφος μεγάλου υψομέτρου, το PHASA-35, δοκιμάζεται από προσωπικό από την εταιρεία όπλων BAE Systems και το Εργαστήριο Επιστήμης και Τεχνολογίας Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου στο Woomera της Νότιας Αυστραλίας.<br /><br /><img src="https://www.dailymaverick.co.za/wp-content/uploads/ezgif.com-gif-maker-1.gif" /><br /><br />Η Airbus λειτουργεί επίσης επίγειο σταθμό για τον στρατιωτικό δορυφόρο Skynet 5A για λογαριασμό του MOD στο Mawson Lakes στην Αδελαΐδα. Ένας Βρετανός ναυτικός διοικητής εδρεύει στην παράκτια πόλη, σύμφωνα με την ελευθερία ενημέρωσης.<br /><br />Επιπλέον 10 μέλη του βρετανικού στρατιωτικού προσωπικού βασίζονται σε μη καθορισμένες τοποθεσίες στη Νέα Ζηλανδία. Τα κοινοβουλευτικά δεδομένα από το 2014 έδειξαν ότι οι ρόλοι τους περιλάμβαναν την εργασία ως πλοηγός σε αεροσκάφος P-3K Orion, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θαλάσσια επιτήρηση.<br /><br />Εν τω μεταξύ, στο Νεπάλ, στη δυτική πλευρά της Κίνας κοντά στο Θιβέτ, ο βρετανικός στρατός διαθέτει τουλάχιστον τρεις εγκαταστάσεις. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα στρατόπεδα στρατολόγησης Gurkha στην Pokhara και το Dharan, καθώς και διοικητικές εγκαταστάσεις στην πρωτεύουσα Kathmandu.<br /><br />Η βρετανική χρήση νεαρών ανδρών ως στρατιωτών συνεχίστηκε παρά τη μαοϊκή κυβέρνηση που έφτασε στην εξουσία στο Kathmandu.<br /><br />Στο Αφγανιστάν, όπου βρίσκονται τώρα σε εξέλιξη ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ της κυβέρνησης και των Ταλιμπάν, οι δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου διατηρούν εδώ και πολύ καιρό μια δύναμη ταχείας αντίδρασης στο Διεθνές Αεροδρόμιο Hamid Karzai στην Καμπούλ, καθώς και καθοδήγηση στο Σχολείο Πεζικού και τους Αφγανικούς Εθνικούς Στρατούς. Η τελευταία Αφγανική ακαδημία γνωστή και ως «Sandhurst in the Sand», χτίστηκε με 75 εκατομμύρια λίρες Αγγλίας.<br /><br />Περίπου 10 άτομα εδρεύουν στο Πακιστάν, εκπαιδεύοντας πιλότους στην ακαδημία της Πολεμικής Αεροπορίας στο Risalpur.<br /><br />Ευρώπη και Ρωσία<br /><br />Εκτός από την ανησυχία για την Κίνα, οι στρατιωτικοί αρχηγοί πιστεύουν ότι η Βρετανία είναι πλέον κλειδωμένη σε μόνιμο ανταγωνισμό με τη Ρωσία. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει στρατιωτική παρουσία σε τουλάχιστον έξι ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και σε διοικητικές τοποθεσίες του ΝΑΤΟ, τις οποίες το Declassified δεν έχει συμπεριλάβει στην έρευνά.<br /><br />Η Βρετανία συνεχίζει να διαχειρίζεται τέσσερις βασικές τοποθεσίες στη Γερμανία που φιλοξενούν 540 άτομα, παρά τη δεκαετή διαδρομή που ονομάζεται “Operation Owl” για να μειώσει το δίκτυο της εποχής του Ψυχρού Πολέμου.<br /><br />Δύο στρατώνες παραμένουν στο Sennelager, στη βόρεια Γερμανία, με μια τεράστια αποθήκη οχημάτων στο Mönchengladbach και μια εγκατάσταση αποθήκευσης πυρομαχικών στο Wulfen σε μια τοποθεσία που αρχικά κατασκευάστηκε από δουλεμπόριο για τους Ναζί.<br /><br />Στη Νορβηγία, ο βρετανικός στρατός διαθέτει μια βάση ελικοπτέρου με το όνομα “Clockwork” στο αεροδρόμιο Bardufoss, βαθιά στον Αρκτικό Κύκλο. Η βάση χρησιμοποιείται συχνά για ασκήσεις ορεινού πολέμου και απέχει 350 μίλια από την έδρα του βόρειου στόλου της Ρωσίας στο Severomorsk κοντά στο Murmansk.<br /><br /><img height="640" src="https://www.dailymaverick.co.za/wp-content/uploads/Bardufoss-Airport-scaled.jpeg" width="427" /><br /><br />Από την πτώση της ΕΣΣΔ, η Βρετανία έχει επεκτείνει τη στρατιωτική της παρουσία σε πρώην σοβιετικά κράτη μπλοκ. Είκοσι στρατιωτικά στελέχη του Ηνωμένου Βασιλείου δανείζονται προς το παρόν στην Τσεχική στρατιωτική ακαδημία στο Vyškov.<br /><br />Κοντά στα σύνορα της Ρωσίας, η RAF βασίζει μαχητικά αεροσκάφη Typhoon στην αεροπορική βάση Amari της Εσθονίας και στη βάση αεροπορικών μεταφορών Siauliai της Λιθουανίας, από όπου μπορούν να αναχαιτίσουν ρωσικά αεροσκάφη πάνω από τη Βαλτική ως μέρος της αποστολής «αεροπορία» του ΝΑΤΟ.<br /><br />Στην ανατολική Μεσόγειο, η Declassified διαπίστωσε ότι υπάρχουν 17 ξεχωριστές βρετανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Κύπρο, τις οποίες οι αναλυτές έχουν παραδοσιακά μετρήσει ως ένα βρετανικό υπερπόντιο έδαφος που περιλαμβάνει τις «κυρίαρχες περιοχές βάσης» του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας, που περιέχουν 2.290 βρετανούς υπαλλήλους.<br /><br />Τα δίκτυα τα οποία διατηρήθηκαν στην ανεξαρτησία το 1960, περιλαμβάνουν διαδρόμους, σειρές βολών, στρατώνες, αποθήκες καυσίμων και σταθμούς κατασκοπείας που λειτουργούν από την υπηρεσία πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου – GCHQ.<br /><br />Το Declassified διαπίστωσε επίσης ότι πολλές από τις τοποθεσίες βρίσκονται πέρα ​​από τις κυρίαρχες περιοχές βάσης, συμπεριλαμβανομένης της κορυφής του Όλυμπου, το υψηλότερο σημείο στην Κύπρο.<br /><br /><img height="452" src="https://www.dailymaverick.co.za/wp-content/uploads/07-Embed-map-of-Cyprus-as-a-PDF-page-001-2048x1446.jpg" width="640" /><br /><br />Ένας χάρτης που αποκτήθηκε από το Declassified δείχνει ότι ο στρατός του Ηνωμένου Βασιλείου μπορεί να χρησιμοποιήσει μια μεγάλη έκταση γης έξω από το Ακρωτήρι γνωστή ως Λίμα ως περιοχή εκπαίδευσης. Η Declassified προηγουμένως αποκάλυψε ότι τα βρετανικά στρατιωτικά αεροσκάφη με χαμηλές πτήσεις έχουν προκαλέσει το θάνατο ζώων εκτροφής στην περιοχή εκπαίδευσης της Λίμα.<br /><br />Οι βρετανικές ειδικές δυνάμεις που λειτουργούν στη Συρία πιστεύεται ότι ανεφοδιάζονται αεροπορικώς από την Κύπρο, όπου τα αεροπλάνα μεταφοράς της RAF απογειώνονται πριν εξαφανιστούν τα ίχνη τους πάνω από τη Συρία.<br /><br />Λίγα είναι γνωστά για τη θέση των ομάδων ειδικών δυνάμεων του Ηνωμένου Βασιλείου στη Συρία, εκτός από τον ισχυρισμό ότι εδρεύουν στο Al-Tanf κοντά στα σύνορα Ιράκ / Ιορδανίας και / ή στο βορρά κοντά στο Manbij.<br /><br />Προστατεύοντας του Δικτάτορες του Κόλπου<br /><br />Οι πτήσεις της RAF από την Κύπρο προσγειώνονται επίσης συχνά στις δικτατορίες του Κόλπου των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και του Κατάρ, όπου το Ηνωμένο Βασίλειο έχει μόνιμες βάσεις στα αεροδρόμια Al Minhad και Al Udeid, τα οποία διευθύνονται από περίπου 80 άτομα.<br /><br />Αυτές οι βάσεις χρησιμοποιήθηκαν για την προμήθεια στρατευμάτων στο Αφγανιστάν καθώς και για τη διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Ιράκ, τη Συρία και τη Λιβύη.<br /><br />Το Κατάρ έχει μια κοινή μοίρα με την RAF με έδρα το RAF Coningsby στο Lincolnshire, η οποία χρηματοδοτείται κατά το ήμισυ από το εμιράτο του Κόλπου. Ο υπουργός Άμυνας James Heappey αρνήθηκε να πει στο Κοινοβούλιο πόσα στρατιωτικά στελέχη του Κατάρ εδρεύουν στο Coningsby εν μέσω σχεδίων επέκτασης της βάσης.<br /><br />Ακόμη πιο αμφιλεγόμενη είναι η μεγάλη στρατιωτική παρουσία της Βρετανίας στη Σαουδική Αραβία. Η Declassified διαπίστωσε ότι το προσωπικό του Ηνωμένου Βασιλείου είναι εγκατεστημένο σε 15 βασικούς γεωγραφικούς πυλώνες στη Σαουδική Αραβία. Στην πρωτεύουσα, Ριάντ, οι βρετανικές ένοπλες δυνάμεις είναι κατανεμημένες σε μισή ντουζίνα τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένων των κέντρων αεροπορικών επιχειρήσεων όπου αξιωματικοί της RAF παρατηρούν αεροπορικές επιχειρήσεις συνασπισμού υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη.<br /><br /><img src="https://www.dailymaverick.co.za/wp-content/uploads/SAUDI-LARGER-TEXT.gif" /><br /><br />Στο πλαίσιο του έργου του Υπουργείου Άμυνας Σαουδικής Ένοπλης Δύναμης (MODSAP), η BAE Systems έχει διαθέσει 73 μονάδες διαμονής σε στρατιωτικό προσωπικό του Ηνωμένου Βασιλείου στο συγκρότημα Salwa Garden Village στο Ριάντ.<br /><br />Το προσωπικό της RAF, μερικοί από τους οποίους είναι αποσπασμένοι στην BAE Systems, εξυπηρετούν επίσης την αεροπορική βάση King Fahad στο Taif, η οποία εξυπηρετεί την αεροπορική βάση King Khalid στο Khamis Mushayt κοντά στα σύνορα της Υεμένης. Επίσης διατηρεί βάση στο Tabuk όπου εκπαιδεύονται οι πιλότοι jet Hawk.<br /><br />Υπάρχουν ξεχωριστές συμβάσεις για τη Βρετανία για την υποστήριξη της «ειδικής ταξιαρχίας ασφαλείας» της Εθνικής Φρουράς της Σαουδικής Αραβίας (SANG), μιας μονάδας που προστατεύει την άρχουσα οικογένεια και προωθεί την «εσωτερική ασφάλεια».<br /><br />Πιστεύεται ότι Βρετανοί στρατιώτες τοποθετούνται στο υπουργείο της Φρουράς στο Ριάντ καθώς και στη Σχολή Σημάτων (SANGCOM) στο Khashm al-An στα περίχωρα της πρωτεύουσας, εκτός από μικρότερες ομάδες στα διοικητικά κέντρα SANG στις δυτικές και κεντρικές περιοχές στην Τζέντα και την Μπουράιντα.<br /><br />Το υπόλοιπο Βρετανικό προσωπικό στη Σαουδική Αραβία βρίσκεται στην πλούσια σε πετρέλαιο ανατολική επαρχία της, της οποίας η Σιιτική Μουσουλμανική πλειοψηφία υφίσταται σκληρές διακρίσεις από την κυρίαρχη σουνιτική μοναρχία.<br /><br />Μια ομάδα του Βασιλικού Ναυτικού διδάσκει στο King Fahd Naval Academy στο Jubail, ενώ το προσωπικό της RAF βοηθά το στόλο jet Tornado στην αεροπορική βάση του King Abdulaziz στο Dhahran. Η BAE διαμονή για Βρετανούς εργολάβους και προσωπικό παρέχεται από την εταιρεία Sara στο Khobar, κοντά στο Dhahran.<br /><br />Ένας υπολοχαγός στρατού της Βρετανίας συμβουλεύει τις μονάδες πεζικού SANG στο ανατολικό τμήμα διοίκησης στο Damman.<br /><br />Αυτά τα βρετανικά στελέχη στην ανατολική επαρχία βρίσκονται κοντά στο King Fahd Causeway, την τεράστια γέφυρα που συνδέει τη Σαουδική Αραβία με το γειτονικό νησί του Μπαχρέιν, όπου η Βρετανία διαθέτει ναυτική βάση και μικρότερη παρουσία (κοστίζει 270.000 £ ετησίως) κοντά στο διεθνές αεροδρόμιο στο Muharraq .<br /><br />Το 2011, το SANG οδήγησε τεθωρακισμένα οχήματα κατασκευασμένα από BAE πάνω από τον υπερυψωμένο δρόμο για να καταστείλει τις διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας από τη Σιιτική πλειοψηφία του Μπαχρέιν εναντίον του Σουνίτη δικτάτορα Βασιλιά Hamad.<br /><br />Η βρετανική κυβέρνηση αργότερα παραδέχτηκε: «Είναι πιθανό ότι ορισμένα μέλη της Εθνικής Φρουράς της Σαουδικής Αραβίας που είχαν αναπτυχθεί στο Μπαχρέιν μπορεί να έχουν κάνει κάποια εκπαίδευση από τη βρετανική στρατιωτική αποστολή [στο SANG].<br /><br />Μετά τη συντριβή της εξέγερσης, η Βρετανία αύξησε τη στρατιωτική της παρουσία στο Μπαχρέιν με την κατασκευή μιας ναυτικής βάσης που άνοιξε το 2018 από τον Πρίγκιπα Ανδρέα, έναν φίλο του Βασιλιά Hamad.<br /><br />Η Βρετανία διατηρεί μια σημαντική στρατιωτική παρουσία σε επτά αραβικές μοναρχίες όπου οι πολίτες έχουν λίγο ή καθόλου λόγο για τον τρόπο με τον οποίο κυβερνούνται. Σε αυτά περιλαμβάνονται περίπου 20 βρετανικά στρατεύματα που υποστηρίζουν τον Βασιλιά Αμπντουλάχ Β ‘της Ιορδανίας που εκπαιδεύτηκε από την Sandhurst.<br /><br />Ο στρατός της χώρας έλαβε βοήθεια ύψους 4 εκατομμυρίων λιρών από το σκιώδες Ταμείο Συγκρούσεων, Ασφάλειας και Σταθεροποίησης της Βρετανίας για τη δημιουργία μιας δύναμης ταχείας αντίδρασης, με έναν υπολοχαγό βρετανικού στρατού ως ”δανεικό” στη μονάδα.<br /><br />Πέρυσι αναφέρθηκε ότι ένας Βρετανός στρατιωτικός σύμβουλος του βασιλιά της Ιορδανίας, Ταξίαρχος Alex Macintosh, «απολύθηκε» αφού ασκούσε πολιτική επιρροή. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Macintosh αντικαταστάθηκε αμέσως και η Declassified έχει δει στρατιωτικά αρχεία που δείχνουν ότι ένας βρετανός Ταξίαρχος που υπηρετεί παραμένει στην Ιορδανία.<br /><br />Παρόμοιες ρυθμίσεις υπάρχουν στο Κουβέιτ, όπου βρίσκονται περίπου 40 βρετανικά στρατεύματα. Πιστεύεται ότι χρησιμοποιούν αεροσκάφη Reaper από την αεροπορική βάση του Ali Al Salem και διδάσκουν στο Κολεγιακό Διοικητικό και Προσωπικό του Μουμπάρακ Al-Abdullah του Κουβέιτ.<br /><br />Μέχρι τον Αύγουστο, ο πρώην αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού Andrew Loring ήταν μεταξύ των κορυφαίων στελεχών του κολεγίου, σύμφωνα με την παράδοση να δίνει στο Βρετανικό προσωπικό πολύ ανώτερους ρόλους.<br /><br />Αν και υπάρχει βρετανικό προσωπικό ”δανικό” και στους τρεις κλάδους του στρατού του Κουβέιτ, το MOD αρνήθηκε να πει στο Declassified ποιόν ρόλος έπαιξαν στον πόλεμο στην Υεμένη, όπου το Κουβέιτ είναι μέλος του συνασπισμού υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας.<br /><br />Η πιο εκτεταμένη βρετανική στρατιωτική παρουσία στον Κόλπο βρίσκεται στο Ομάν, όπου 91 στρατεύματα του Ηνωμένου Βασιλείου υπηρετούν στον καταπιεστικό σουλτάνο της χώρας. Βρίσκονται σε 16 τοποθεσίες, μερικές από τις οποίες διοικούνται απευθείας από τον βρετανικό στρατό ή τις υπηρεσίες πληροφοριών.<br /><br />Αυτές περιλαμβάνουν τη βάση του Βασιλικού Ναυτικού στο Duqm, η οποία έχει τριπλασιαστεί σε μέγεθος ως μέρος μιας επένδυσης 23,8 εκατομμυρίων λιρών που σχεδιάστηκε για να υποστηρίξει τους νέους αερομεταφορείς της Βρετανίας κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης τους στον Ινδικό Ωκεανό και πέραν αυτής.<br /><br />Δεν είναι σαφές πόσοι Βρετανοί θα βασίζονται στο Duqm. Ο Heappey είπε στο Κοινοβούλιο: «Η δυνατότητα πρόσθετου προσωπικού να υποστηρίξει αυτόν τον κόμβο εφοδιασμού στο Duqm εξετάζεται ως μέρος της συνεχιζόμενης ολοκληρωμένης επισκόπησης της ασφάλειας, της άμυνας, της ανάπτυξης και της εξωτερικής πολιτικής».<br /><br /><img height="331" src="https://www.dailymaverick.co.za/wp-content/uploads/Duqm-2009.png" width="640" /><br /><br /><img height="331" src="https://www.dailymaverick.co.za/wp-content/uploads/Duqm-2019.png" width="640" /><br /><br />Πρόσθεσε ότι 20 άτομα έχουν αναπτυχθεί προσωρινά στην Duqm ως «Ομάδα λιμενικών εργασιών του Ηνωμένου Βασιλείου» για να βοηθήσουν στα σχέδια επέκτασης. Μια άλλη σημαντική ανάπτυξη του βασικού δικτύου της Βρετανίας στο Ομάν είναι ο νέος «κοινός χώρος εκπαίδευσης» που βρίσκεται 70 χιλιόμετρα νότια του Duqm στο Ras Madrakah, το οποίο έχει χρησιμοποιήσει για πρακτική πυροδότηση δεξαμενών. Φαίνεται ότι βρίσκονται σε εξέλιξη σχέδια για τη μεταφορά μεγάλου αριθμού δεξαμενών της Βρετανίας από την τρέχουσα σειρά πυροβολισμών στον Καναδά στο Ras Madrakah.<br /><br />Στο Ομάν, είναι ποινικό αδίκημα η προσβολή του Σουλτάνου, οπότε η εγχώρια αντίσταση στις νέες βρετανικές βάσεις είναι απίθανο να φτάσει μακριά.<br /><br />Οι βρετανικές δυνάμεις στο Duqm πιθανότατα θα συνεργαστούν στενά με τη στρατιωτική εγκατάσταση των ΗΠΑ στο Ντιέγκο Γκαρσία στα Νησιά Τσάγκος, μέρος της επικράτειας του Βρετανικού Ινδικού Ωκεανού που ανήκει στον Μαυρίκιο σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Περίπου 40 στρατιωτικά στελέχη του Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκονται στο Ντιέγκο Γκαρσία.<br /><br />Η Βρετανία αρνήθηκε να επιστρέψει τα νησιά στον Μαυρίκιο, σε αντίθεση με πρόσφατο ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, αφού αφαίρεσε βίαια τον τοπικό πληθυσμό τη δεκαετία του 1970.<br /><br />Στο Ιράκ, η μόνη δημοκρατία στον αραβικό κόσμο που φιλοξένησε βρετανικά στρατεύματα φέτος, οι πολιτικές προσωπικότητες έχουν υιοθετήσει μια διαφορετική προσέγγιση. Τον Ιανουάριο, το κοινοβούλιο του Ιράκ ψήφισε να απελάσει ξένες στρατιωτικές δυνάμεις, που περιλαμβάνουν τα υπόλοιπα 400 βρετανικά στρατεύματα, και τα οποία, εάν εφαρμοστούν, θα τερματίσουν την παρουσία τους σε τέσσερις τοποθεσίες: το στρατόπεδο Havoc στο Anbar, το Camp Taji και το Union III στη Βαγδάτη και Διεθνές αεροδρόμιο Erbil στα βόρεια.<br /><br />Η άλλη στρατιωτική παρουσία της Βρετανίας στη Μέση Ανατολή βρίσκεται στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη, όπου βρίσκονται περίπου 10 στρατεύματα. Η ομάδα χωρίζεται μεταξύ της βρετανικής πρεσβείας στο Τελ Αβίβ και του γραφείου του συντονιστή ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο, αντιφατικά, εδρεύει στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ. Το Declassified ανακάλυψε πρόσφατα ότι δύο βρετανικοί στρατιωτικοί βοηθούν την ομάδα των ΗΠΑ.<br /><br /><img src="https://www.dailymaverick.co.za/wp-content/uploads/GIBRALTAR.gif" /><br /><br />Περίπου 670 βρετανοί στρατιωτικοί τοποθετούνται σε τέσσερις τοποθεσίες στο Γιβραλτάρ, συμπεριλαμβανομένου του αεροδρομίου και του ναυπηγείου. Οι εγκαταστάσεις διαμονής περιλαμβάνουν το Devil’s Tower Camp και μια πισίνα που λειτουργεί με MOD.<br /><br />Οι υπόλοιποι στρατιωτικοποιημένοι φορολογικοί παράδεισοι της Βρετανίας βρίσκονται διασχίζοντας τον Ατλαντικό Ωκεανό. Οι Βερμούδες, μια βρετανική επικράτεια στα μέσα του Ατλαντικού, κατατάσσεται ως το δεύτερο «πιο διαβρωτικό» φορολογικό καταφύγιο στον κόσμο. Περιέχει ένα μικρό στρατιωτικό χώρο στο Warwick Camp, το οποίο διευθύνονται από 350 μέλη του Βασιλικού Συντάγματος των Βερμούδων, το οποίο «συνδέεται με τον βρετανικό στρατό» και διοικείται από έναν Βρετανό αξιωματικό.<br /><br />Παρόμοια ρύθμιση υπάρχει στο βρετανικό έδαφος του Μοντσερράτ στην Καραϊβική, η οποία περιλαμβάνεται περιοδικά σε καταλόγους φορολογικών παραδείσων. Η ασφάλεια για το νησί παρέχεται από 40 τοπικούς εθελοντές της Βασιλικής Άμυνας του Μοντσερράτ που εδρεύει στο Brades.<br /><br />Αυτό το μοντέλο φαίνεται να έχει εμπνεύσει παρόμοια σχέδια στα Νησιά Καϊμάν , στα νησιά Τούρκους και στα νησιά Κάικος, δύο βρετανικές περιοχές της Καραϊβικής που είναι και οι δύο σημαντικοί φορολογικοί παράδεισοι.<br /><br />Από το 2019, έχουν γίνει προσπάθειες για τη δημιουργία ενός Συντάγματος Νήσων Cayman, το οποίο στοχεύει στην πρόσληψη 175 στρατιωτών μέχρι το τέλος του 2021. Μεγάλο μέρος της εκπαίδευσης αξιωματικών πραγματοποιήθηκε στο Sandhurst στο Ηνωμένο Βασίλειο. <br /><br />Ηνωμένες Πολιτείες<br /><br />Ενώ αυτές οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Καραϊβική είναι απίθανο να αυξηθούν σε σημαντικό μέγεθος, η παρουσία του Ηνωμένου Βασιλείου στα νησιά Falkland στο Νότιο Ατλαντικό είναι πολύ μεγαλύτερη και ακριβότερη.<br /><br />Τριάντα οκτώ χρόνια μετά τον πόλεμο του Falklands με την Αργεντινή, το Ηνωμένο Βασίλειο διατηρεί έξι ξεχωριστές τοποθεσίες στα νησιά. Οι στρατώνες και το αεροδρόμιο στο RAF Mount Pleasant είναι οι μεγαλύτεροι, αλλά βασίζονται σε μια αποβάθρα στο λιμάνι Mare και τρία αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα στο Mount Alice, στο Byron Heights και στο Mount Kent.<br /><br />Η απομακρυσμένη φύση τους προκάλεσε καταχρηστική συμπεριφορά. Η βετεράνος της RAF, Rebecca Crookshank, ισχυρίζεται ότι υπέστη σεξουαλική παρενόχληση όταν υπηρετούσε ως η μόνη γυναίκα που προσλήφθηκε στο Όρος Άλις στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Οι γυμνοί αερομεταφορείς την χαιρέτησαν κατά την άφιξή τους και έτριβαν τα γεννητικά τους όργανα εναντίον της σε ένα τελετουργικό μύησης.<br /><br />Αργότερα δέθηκε με καλώδιο σε ένα κρεβάτι. Το περιστατικό φέρεται να συνέβη σε εγκαταστάσεις όπου το MOD ξόδεψε στη συνέχεια 153 εκατομμύρια λίρες το 2017 με σκοπό να εγκαταστήσει ένα σύστημα άμυνας Sky Sabre, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου προμηθεύει η ισραηλινή εταιρεία όπλων, Rafael. Η κίνηση επικρίθηκε εκείνη την εποχή, δεδομένης της ιστορίας της Rafael να προμηθεύει πυραύλους στην Αργεντινή.<br /><br /><img src="https://www.dailymaverick.co.za/wp-content/uploads/FALKLANDS-GIF.gif" /><br /><br />Εκτός από αυτό το δίκτυο, υπάρχει ένα τοπικό αμυντικό στρατόπεδο στην πρωτεύουσα του Στάνλεϊ, ενώ τα πλοία του Βασιλικού Ναυτικού διατηρούν μια συνεχή περιπολία ανοικτά της ακτής.<br /><br />Το καθαρό αποτέλεσμα είναι μια στρατιωτική παρουσία μεταξύ 70 και 100 υπαλλήλων MOD, αν και η κυβέρνηση των Νήσων Φώκλαντ βάζει τον αριθμό πολύ υψηλότερα: 1.200 στρατεύματα και 400 πολιτικοί εργολάβοι που κοστίζουν πολύ. Η τοποθέτηση στρατιωτών και των οικογενειών τους στο εξωτερικό απαιτεί στέγαση, σχολεία, νοσοκομεία και μηχανικές εργασίες, υπό την επίβλεψη του κυβερνητικού οργανισμού άμυνας υποδομής (DIO).<br /><br />Το DIO έχει ένα δεκαετές επενδυτικό πρόγραμμα για το Falklands, προϋπολογισμού 180 εκατομμυρίων λιρών. Σχεδόν το ένα τέταρτο έχει δαπανηθεί για τη διατήρηση ”ζεστών” στρατευμάτων. Το 2016, 55,7 εκατομμύρια λίρες πήγαν σε λέβητα και σταθμό παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος για το συγκρότημα στρατιωτικών αρχηγών του Mount Pleasant.<br /><br />Το 2018, το Mare Harbour επεκτάθηκε με κόστος 19 εκατομμυρίων £, κυρίως για να εξασφαλίσει ότι τα τρόφιμα και άλλες προμήθειες μπορούν να φτάσουν στα στρατεύματα πιο εύκολα. Ο καθαρισμός, το μαγείρεμα, η εκκένωση των κάδων και άλλες διοικητικές εργασίες κοστίζει άλλα 5,4 εκατομμύρια £ ετησίως, που καταβάλλονται στην εταιρεία Sodexo. Αυτή η δαπάνη δικαιολογείται από την κυβέρνηση παρά τη δεκαετία λιτότητας στην ηπειρωτική χώρα του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία είδε τον 59χρονο βετεράνο του στρατού Ντέιβιντ Κλάψον να πεθαίνει το 2014 μετά τη διακοπή του επιδόματος του αιτούντος εργασία.<br /><br />Ο Clapson ήταν διαβητικός και βασίστηκε στην παροχή ψυγικής ινσουλίνης. Είχε 3,44 λίρες £ στον τραπεζικό του λογαριασμό και είχε εξαντλήσει την ηλεκτρική ενέργεια και τα τρόφιμα. Τα Falklands χρησιμεύουν επίσης ως σύνδεσμος προς το βρετανικό έδαφος της Ανταρκτικής, μια τεράστια περιοχή που προορίζεται για επιστημονική εξερεύνηση.<br /><br />Ο ερευνητικός του σταθμός στο Rothera βασίζεται σε υλικοτεχνική υποστήριξη από τον στρατό του Ηνωμένου Βασιλείου και επανατοποθετείται από το HMS Protector, ένα περιπολικό ερευνητικό πλοίο εξερεύνησης υδάτων στο Βασιλικό Ναυτικό με 65 άτομα επί του σκάφους. Η διατήρηση μιας τέτοιας «εμπρόσθιας» παρουσίας στην Ανταρκτική και στα Falklands είναι δυνατή μόνο λόγω ενός άλλου ακριβού βρετανικού εδάφους στο Νότιο Ατλαντικό, το Ascension Island, του οποίου ο διάδρομος στο Wideawake Airfield λειτουργεί ως αεροπορική γέφυρα μεταξύ Mount Pleasant και RAF Brize Norton στο Oxfordshire.<br /><br />Η Ascension έφτασε πρόσφατα στις ειδήσεις με προτάσεις του Υπουργείου Εξωτερικών για τη δημιουργία κέντρου κράτησης για αιτούντες άσυλο στο νησί, το οποίο απέχει 5.000 μίλια από το Ηνωμένο Βασίλειο. Στην πραγματικότητα, ένα τέτοιο σχέδιο είναι απίθανο να προχωρήσει.<br /><br />Ο διάδρομος χρειάζεται δαπανηρές επισκευές, και η μυστική υπηρεσία κατασκοπείας της Βρετανίας GCHQ έχει σημαντική παρουσία εκεί στο Cat Hill.<br /><br />Συνολικά φαίνεται ότι υπάρχουν πέντε στρατιωτικοί και μυστικοί ιστότοποι του Ηνωμένου Βασιλείου στο Ascension, συμπεριλαμβανομένης της διαμονής στο Travellers Hill και των συνοικιών στο Two Boats και στο George Town.<br /><br />Η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία και η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας λειτουργούν μαζί με το προσωπικό του Ηνωμένου Βασιλείου στο νησί, μια σχέση που αντικατοπτρίζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου 730 Βρετανοί είναι απλωμένοι σε όλη τη χώρα.<br /><br />Πολλοί από αυτούς συσσωρεύονται σε αμερικανικά στρατιωτικά κέντρα διοίκησης γύρω από την Ουάσιγκτον και σε περιοχές του ΝΑΤΟ στο Norfolk της Βιρτζίνια. Η RAF διαθέτει περίπου 90 άτομα με έδρα τη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας Creech στη Νεβάδα, όπου πετούν αεροσκάφη Reaper για επιχειρήσεις μάχης σε όλο τον κόσμο.<br /><br />Μέχρι πρόσφατα, υπήρχαν επίσης σημαντικές αναπτύξεις πιλότων RAF και Navy σε άλλα αεροδρόμια στις ΗΠΑ, όπου έμαθαν να πετούν το νέο μαχητικό F-35. Αυτό το πρόγραμμα είδε 80 Βρετανούς υπαλλήλους να διεξάγουν μακροχρόνια εκπαίδευση στη Βάση Πολεμικής Αεροπορίας Edwards (AFB) στην Καλιφόρνια.<br /><br />Επιπλέον δίκτυα που συμμετείχαν στο πρόγραμμα κατάρτισης F-35 περιελάμβαναν τον Eglin AFB στη Φλόριντα, τον αεροπορικό σταθμό Marine Corps Beaufort στη Νότια Καρολίνα και τον Ναυτικό Αεροπορικό Σταθμό Patuxent River στο Μέριλαντ. Μέχρι το 2020, πολλοί από αυτούς τους πιλότους επέστρεψαν στο Ηνωμένο Βασίλειο για να εξασκήσουν την πτήση των F-35 από τους νέους αερομεταφορείς του Royal Navy.<br /><br />Εκτός από αυτές τις αποστολές, υπάρχουν Βρετανοί στρατιωτικοί αξιωματικοί σε ανταλλαγή σε ένα ευρύ φάσμα μονάδων των ΗΠΑ. Τον Σεπτέμβριο του 2019, ο Βρετανός Στρατηγός Gerald Strickland κατείχε ανώτερο ρόλο στη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στο Fort Hood του Τέξας, όπου εργαζόταν στην Επιχείρηση Inherent Resolve, την αποστολή για την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους στη Μέση Ανατολή.<br /><br />Υπήρξαν επίσης βρετανοί υπάλληλοι που τοποθετήθηκαν στη Διαστημική Μονάδα Μάχης του Προέδρου Τραμπ. Τον περασμένο Δεκέμβριο, αναφέρθηκε ότι ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Κέντρου Συνδυασμένων Διαστημικών Επιχειρήσεων στη Βάση Πολεμικής Αεροπορίας του Βάντενμπεργκ στην Καλιφόρνια ήταν «ο καπετάνιος του Ομίλου Darren Whiteley – αξιωματικός της Βασιλικής Αεροπορίας από το Ηνωμένο Βασίλειο».<br /><br />Μία από τις λίγες βρετανικές υπερπόντιες βάσεις που φαίνεται να απειλούνται από την επισκόπηση της άμυνας της κυβέρνησης είναι η γκάμα εκπαίδευσης αρμάτων στο Suffield του Καναδά, όπου περίπου 400 μόνιμοι υπάλληλοι συντηρούν 1.000 οχήματα. Πολλά από αυτά είναι τα τάνκερ Challenger 2 και τα οχήματα μάχης πεζικού.<br /><br />Βρετανικά στρατεύματα διατηρούν μια μικρή φρουρά στο κεντρικό αεροδρόμιο του Μπελίζ από όπου έχουν πρόσβαση σε 13 τοποθεσίες για εκπαίδευση πολέμου στη ζούγκλα.<br /><br />Η Declassified πρόσφατα αποκάλυψε ότι τα βρετανικά στρατεύματα έχουν πρόσβαση στο ένα έκτο της γης του Μπελίζ, συμπεριλαμβανομένης μιας προστατευόμενης δασικής περιοχής, για μια τέτοια εκπαίδευση, η οποία περιλαμβάνει πυροβολισμούς από mortars, πυροβολικού και «πολυβόλα από ελικόπτερα». Το Μπελίζ είναι μια από τις πιο βιοποίκιλες χώρες του κόσμου, που φιλοξενεί είδη υπό εξαφάνιση και σπάνιους αρχαιολογικούς χώρους.<br /><br />Αφρική<br /><br />Μια άλλη περιοχή όπου ο βρετανικός στρατός διατηρεί ακόμη στρατιωτικές βάσεις είναι η Αφρική. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, ο βρετανικός στρατός κατέστειλε τους αντι-αποικιακούς μαχητές στην Κένυα χρησιμοποιώντας στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου οι κρατούμενοι βασανίστηκαν και ευνουχίστηκαν.<br /><br />Μετά την ανεξαρτησία, ο βρετανικός στρατός κατάφερε να διατηρήσει τη βάση του στο στρατόπεδο Nyati στο Nanyuki, στην επαρχία Λαϊκή. Γνωστό ως BATUK, είναι το κέντρο για εκατοντάδες βρετανούς στρατιωτικούς στην Κένυα.<br /><br />Η Βρετανία έχει πρόσβαση σε πέντε ακόμη ιστότοπους στην Κένυα και σε 13 εκπαιδευτικούς χώρους, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για την προετοιμασία στρατευμάτων προτού εγκατασταθούν στο Αφγανιστάν και αλλού. Το 2002, το MOD κατέβαλε αποζημίωση 4,5 εκατομμυρίων £ σε εκατοντάδες Κενυάτες που είχαν τραυματιστεί από μη εκρηκτικά όπλα που πυροβόλησαν τα βρετανικά στρατεύματα σε αυτούς τους χώρους εκπαίδευσης.<br /><br />Από το Nyati, Βρετανοί στρατιώτες χρησιμοποιούν επίσης την κοντινή αεροπορική βάση της Λαϊκιάς και το χώρο εκπαίδευσης στο Archers Post στο Laresoro και το Mukogodo στο Dol-Dol. Στην πρωτεύουσα του Ναϊρόμπι, τα βρετανικά στρατεύματα έχουν πρόσβαση στο στρατόπεδο Kifaru στο στρατόπεδο Kahawa και σε ένα διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο ειρήνης στην Karen.<br /><br />Μια συμφωνία που υπεγράφη το 2016 ορίζει ότι: «Οι Επισκεπτήριες Δυνάμεις θα σέβονται τις παραδόσεις, τα έθιμα και τους πολιτισμούς των τοπικών κοινοτήτων των τόπων όπου αναπτύσσονται στο Έθνος υποδοχής». Οι Βρετανοί στρατιώτες είναι επίσης γνωστοί ότι χρησιμοποιούν τοπικούς εργαζόμενους για να καλύψουν τις σεξουαλικές τους ανάγκες.<br /><br />Η Διεθνής Αμνηστία ισχυρίζεται ότι 10.000 πολίτες έχασαν τη ζωή τους σε στρατόπεδα κράτησης του Νιγηριανού στρατού, ένα από τα οποία χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από το Ηνωμένο Βασίλειο. Έχουν γίνει προσπάθειες επίθεσης στα βρετανικά στρατεύματα στην Κένυα. Τον Ιανουάριο, τρεις άνδρες συνελήφθησαν επειδή προσπάθησαν να εισέλθουν στη Λαϊκίπια όπου ανακρίθηκαν από την αντιτρομοκρατική αστυνομία. Πιστεύεται ότι συνδέονται με την ομάδα Al Shabaab στη γειτονική Σομαλία, όπου τα βρετανικά στρατεύματα έχουν επίσης μόνιμη παρουσία.<br /><br />Οι στρατιωτικές ομάδες εκπαίδευσης βρίσκονται στο Διεθνές Αεροδρόμιο Mogadishu, με μια άλλη ομάδα στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ασφάλειας Baidoa. Μια μικρότερη βρετανική στρατιωτική παρουσία μπορεί να βρεθεί στο Camp Lemonnier στο Τζιμπουτί, όπου οι δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου εμπλέκονται σε επιχειρήσεις με drone πάνω από το Κέρας της Αφρικής και την Υεμένη.<br /><br />Αυτός ο μυστικός ιστότοπος συνδέεται με καλώδιο οπτικών ινών υψηλής ταχύτητας με τη βάση κατασκοπείας του Croughton στην Αγγλία, η οποία συνδέεται με την έδρα του GCHQ στο Cheltenham. Το Τζιμπουτί έχει επίσης συνδεθεί με επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων του Ηνωμένου Βασιλείου στην Υεμένη.<br /><br />Μια πιο εμφανής βρετανική παρουσία διατηρείται στο Μαλάουι, όπου οι Βρετανοί στρατιώτες έχουν ανατεθεί σε αποστολές λαθροθηρίας στο Εθνικό Πάρκο Liwonde και στα Nkhotakota και Majete Wildlife Reserve.<br /><br /><img src="https://www.dailymaverick.co.za/wp-content/uploads/15-Mathew-Talbot.jpeg" /><br /><br />Το 2019, ένας 22χρονος στρατιώτης, ο Mathew Talbot, καταπατήθηκε από έναν ελέφαντα στο Liwonde. Δεν υπήρχε υποστήριξη από ελικόπτερο σε κατάσταση αναμονής για να μεταφέρει τραυματισμένα στρατεύματα και χρειάστηκαν πάνω από τρεις ώρες για να φτάσει ένας παραϊατρικός κλάδος βοήθειας. Ο Talbot πέθανε πριν φτάσει στο νοσοκομείο.<br /><br />Μια έρευνα του MOD έκανε 30 συστάσεις για τη βελτίωση της ασφάλειας μετά το συμβάν. Εν τω μεταξύ, στη δυτική Αφρική, ένας Βρετανός αξιωματικός εξακολουθεί να διευθύνει την Ακαδημία Χόρτον, ένα κέντρο στρατιωτικής εκπαίδευσης, στη Σιέρα Λεόνε, μια κληρονομιά της εμπλοκής της Βρετανίας στον εμφύλιο πόλεμο της χώρας.<br /><br />Στη Νιγηρία, περίπου εννέα βρετανικά στρατεύματα έχουν δοθεί στις ένοπλες δυνάμεις της Νιγηρίας, εν μέσω αμφιλεγόμενων αρνητικών ρεκόρ για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα βρετανικά στρατεύματα φαίνεται να έχουν τακτική πρόσβαση στο Διεθνές Αεροδρόμιο Kaduna, όπου εκπαιδεύουν τις τοπικές δυνάμεις για να προστατευθούν από την απειλή της Boko Haram.<br /><br />Η Διεθνής Αμνηστία ισχυρίζεται ότι 10.000 πολίτες έχασαν τη ζωή τους σε στρατόπεδα κράτησης του Νιγηριανού στρατού, ένας από τους οποίους χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η στρατιωτική παρουσία της Βρετανίας στην Αφρική πρόκειται να αυξηθεί σημαντικά στο μέλλον με την ανάπτυξη μιας «ειρηνευτικής» δύναμης στο Μάλι στη Σαχάρα.<br /><br />Η χώρα έχει συγκλονιστεί από εμφύλιο πόλεμο και τρομοκρατία μετά την επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη το 2011. Τα στρατεύματα του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν συνεργαστεί με γαλλικές δυνάμεις στο Μάλι υπό τη σημαία της Επιχείρησης Newcombe σχεδόν συνεχώς μετά την επέμβαση της Λιβύης.<br /><br />Η τρέχουσα τάξη της μάχης περιλαμβάνει ελικόπτερα της RAF Chinook που εδρεύουν στο Γκάο και φέρουν «υλικοτεχνικές» αποστολές σε πιο απομακρυσμένες βάσεις επανδρωμένων από γαλλικά στρατεύματα που έχουν υποστεί μεγάλες απώλειες.<br /><br />Η SAS αναφέρεται επίσης ότι λειτουργεί στην περιοχή. Το μέλλον της αποστολής διακυβεύεται από το γεγονός ότι ο στρατός του Μάλι πραγματοποίησε πραξικόπημα τον Αύγουστο του 2020, μετά από μαζικές διαμαρτυρίες ενάντια στην παρουσία ξένων δυνάμεων στη χώρα και χρόνια απογοήτευσης για τον χειρισμό της σύγκρουσης από την κυβέρνηση. <br /><br />Μετάφραση <b>Χωριανόπουλος Άγγελος</b><br /><br /><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η Μεγάλη Βρετανία διατηρεί ένα δίκτυο 145 παράκτιων παρατηρητηρίων και βάσεων σε 42 χώρες

Οι ένοπλες δυνάμεις της Βρετανίας έχουν ένα πολύ πιο εκτεταμένο δίκτυο βάσεων από ποτέ που το παρουσίασε το Υπουργείο Άμυνας. Νέα έρευνα από...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο χάρτης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ «όραμα Τζό Μπάιντεν» και τα αναπάντητα ερωτήματα

<br /><br /><br /><img height="381" src="https://i2.wp.com/www.onisilos.gr/wp-content/uploads/2020/11/%CE%9C%CE%A0%CE%91%CE%99%CE%A4%CE%95%CE%9D.jpg?fit=1170%2C697&ssl=1" width="640" /><br /><br />της Φανούλας Αργυρού*<br />Διάβασα το άρθρο του Δρ. Θεόδωρου Καρυώτη στις 21.11.2020 στο οποίο διερωτήθηκε γιατί κάποιοι στην Ελλάδα ανακάλυψαν τελευταία τον περίφημο χάρτη Μπάιντεν. ( «Η ΑΟΖ και ο νέος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών: Τι να περιμένει η Ελλάδα από τον Τζο Μπάιντεν;») <br /><br /><br /><br />Οι πιο πρόσφατες αναφορές στον «χάρτη Μπάιντεν» ήσαν 1) τα άρθρα του συνάδελφου Δρ. Κωνσταντίνου Αποστόλου-Κατσαρού στις 19 Νοεμβρίου 2020 «Μήπως ο χάρτης Μπαίντεν προβλέπει την προσάρτηση των κατεχομένων;» και «Ο “προφητικός” χάρτης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την Ανατολική Μεσόγειο και το Oruc Reis» 31.10.2020 στα οποία ο συγγραφέας προβάλει μια σειρά από σοβαρά ερωτήματα. 2) Η συνέντευξη του Στρατηγού Φ. Φράγκου (συνέντευξη στον «ΠΑΡΑΠΟΛΙΚΤΙΚΑ 90.1 FM» στις 21 Οκτωβρίου 2020).<br /><br />Ο « χάρτης Μπάιντεν» αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της αμερικανικής Μc Clatchy DC στις 5.6.2019 με τίτλο « Trump team is adopting a pipeline plan to wean Europe off Russian fuel» γραμμένο από τον Michael Wilner.<br /><br /><a href="https://www.mcclatchydc.com/news/policy/environment/energy/article231114518.html">https://www.mcclatchydc.com/news/policy/environment/energy/article231114518.html</a><br /><br />Ο χάρτης έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στις προβλέψεις του για τα Κατεχόμενα, όπως εξηγεί αναλυτικά στα άρθρα του ο Δρ. Αποστόλου Κατσαρός (αλλά και τα προηγούμενα άρθρα στην «Σημερινή» το 2019 που αναφέρονται πιο κάτω). Επομένως μήπως η διαφαινόμενη εκλογή του Μπάιντεν ενδέχεται να ανοίξει το δρόμο για την προσάρτηση των Κατεχομένων; Γι΄αυτό και οι προβλέψεις του είναι ανησυχητικές. Δεν είναι ένας τυχαίος χάρτης που δημιουργήθηκε και ξεχάστηκε. Αντιθέτως όλοι οι σχετικοί τουρκικοί χάρτες που ακολούθησαν, και οι παράνομες ενέργειές τους φαίνεται ότι πραγματοποιήθηκαν βάσει αυτού.. Άρα υπό αυτήν την έννοια, μπορεί να λεχθεί ότι – ο χάρτης είναι ο καπνός σε μια φωτιά που ξέρουμε ότι καίει και απλώς περιμένουμε να δούμε τα αποτελέσματά της…<br /><br />«Ερωτήματα για δυνατούς λύτες»<br /><br />Μήπως το γεγονός ότι η ΚΔ έτρεξε να μισθώσει τα βυθοτεμάχιά της οφείλεται στο ότι ο εν λόγω χάρτης της γνωστοποιήθηκε το 2014-2015; Μήπως η Ελλάδα οριοθέτησε τμηματικά την ελληνο-αιγυπτιακή ΑΟΖ, πάλι βάσει του χάρτη, ενώ κρατά το πολεμικό Ναυτικό σε ρόλο παρατηρητή στις τουρκικές έρευνες μεταξύ Ρόδου-Καστελλόριζου, οι οποίες επίσης εμπίπτουν στις προβλέψεις του χάρτη; Το γεγονός ότι Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος φαίνεται ότι ενεργούν βάσει του χάρτη, οι ειδικές προβλέψεις του για τα Κατεχόμενα (σσ. καθόλου αιγιαλίτιδα ζώνη και ενοποιημένη ΑΟΖ με την ηπειρωτική Τουρκία) οφείλουν να ληφθούν πολύ σοβαρά. Τα ερωτήματα που έθεσε στα άρθρα του ο Δρ. Αποστόλου-Κατσαρός ζητούν απαντήσεις.<br /><br />Στις 6.6.2019 ο τηλεοπτικός σταθμός «Σίγμα» αναφέρθηκε στον εν λόγω χάρτη με δημοσιογράφους τους συναδέλφους Πέτρα Αργυρού και Μάριο Πούλλαδο.<br /><br />Στις 6.6.2019 δημοσιεύθηκε στον «Φιλελεύθερο» το άρθρο του συνάδελφου Κώστα Βενιζέλου με τίτλο « Σχέδια και χάρτες για ενεργειακό με φόντο τις παρασκηνιακές συζητήσεις για το Κυπριακό».<br /><br />Στις 11.6.2019 δημοσιεύθηκε στην «Σημερινή» το άρθρο του Μάριου Πούλλαδου με τίτλο «Σενάρια επί χάρτου ΗΠΑ για ΑΟΖ» με εκτενή ανάλυση του σχετικού χάρτη που συνόδευε το κείμενο της Μc Clatchy DC.<br /><br />Στις 26.6.2019 δημοσιεύθηκε στη «Σημερινή» το δικό μου άρθρο « Όραμα και καθοδήγηση του Τζό Μπάιντεν ο χάρτης αγωγών προς Τουρκία».<br /><br />Στις 17.11.2019 αναρτήθηκε άρθρο του Δρ. Θ. Καρυώτη «Ο Ερντογάν μετά τον Λευκό Οίκο – Η επόμενη σκηνή στην ΑΟΖ» στο οποίο τόνισε:<br /><br />«…Απόδειξη ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει στις σχέσεις μας, είναι ο επόμενος χάρτης (εννοεί τον «χάρτη Μπάιντεν») που δείχνει ότι οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν τον αγωγό EastMed που θα περνάει από την Ελλάδα με κατεύθυνση την Δυτική Ευρώπη. Όπως έγραψε ο Κώστας Βενιζέλος…: «Στον χάρτη παρουσιάζονται διάφορες διαδρομές για την εξαγωγή του φυσικού αερίου. Μια από αυτές είναι εκείνη που ξεκινά από το κοίτασμα ‘Αφροδίτη’ στην κυπριακή ΑΟΖ και κατευθύνεται μέσω κυπριακού εδάφους στα νότια παράλια της Τουρκίας. Επίσης, ένας αγωγός ξεκινά από τα κοιτάσματα του Λεβιάθαν στο Ισραήλ διασχίζει την κυπριακή ΑΟΖ και καταλήγει στην Αλεξανδρέττα». Εκείνο πάντως που προκαλεί αλγεινή εντύπωση είναι ότι αυτός ο αμερικανικός χάρτης δείχνει την παράνομη ΑΟΖ της Τουρκίας, όπως προβάλλεται από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών…»<div><br /><img height="420" src="https://i1.wp.com/www.onisilos.gr/wp-content/uploads/2020/11/2-4.jpg?resize=1001%2C657&ssl=1" width="640" /><br /><i>U.S. Department of Energy, Bureau of Energy Resources, Washington, D.C.</i><br /><br />Επίσκεψη Τζό Μπάιντεν στην Κύπρο <br /><br /><img height="491" src="https://i1.wp.com/www.onisilos.gr/wp-content/uploads/2020/11/%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%94%CE%97%CE%A3.jpg?resize=360%2C276&ssl=1" width="640" /></div><div><br /></div><div>Σύμφωνα με το άρθρο της Μc Clatchy DC: « ο A. Hochstein (Άμος Χοκστάιν) ο οποίος δούλεψε πολύ στενά με τον Biden (Μπαίντεν) είπε ότι ο χάρτης δόθηκε προσωπικά στον Τούρκο Πρόεδρο Ρ. Τ. Erdogan (Ερντογάν) κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό 2015-2017 και άνοιξε το δρόμο για την επαναπροσέγγιση μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ μετά την κρίση της Γάζας (Gaza flotilla crisis). «Ο Λιβάνιοι τον έχουν, οι Ισραηλινοί τον έχουν, οι Κύπριοι τον έχουν – αυτό ήταν ένα τεράστιο επίκεντρο (this was a huge focus)» είπε.<br /><br />Πότε δόθηκε στους Κύπριους ο «χάρτης Μπάιντεν»;<br /><br />Την Τετάρτη 21 Μαΐου 2014, ο τότε Αντιπρόεδρος της Αμερικής Τζό Μπάιντεν έφθασε στην Κύπρο με την σύζυγό του και με μια συνοδεία που αριθμούσε 380 άτομα. Ψηλά στην ατζέντα του αμερικανού Αντιπροέδρου, βρισκόταν το Ενεργειακό και η επιστροφή του Βαρωσιού. Ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου χαρακτήρισε την Κύπρο «ως ισχυρό στρατηγικό εταίρο των ΗΠΑ η επίσκεψη αποσκοπούσε στην περαιτέρω καλλιέργεια των διμερών σχέσεων και στο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η ΚΔ μετά και την ανακάλυψη υδρογονανθράκων εντός της ΑΟΖ της ως ενεργειακός και οικονομικός κόμβος στην περιοχή». («Ελευθερία» Λονδίνου 22/5/2020) <br /><br />Από τις 5.6.2019 που αναρτήθηκε το εν λόγω άρθρο στην αμερικανική ιστοσελίδα μέχρι σήμερα, και όλα τα σχετικά άρθρα που γράφτηκαν, τονίζοντας ότι ο χάρτης δόθηκε και στους Κύπριους, Λιβάνιους και Ισραηλινούς, κανένας δεν διέψευσε την πληροφορία.<br />Πότε λοιπόν δόθηκε στην κυπριακή κυβέρνηση ο εν λόγω «χάρτης Μπάιντεν» από ποίους και σε ποίους και ποία η αντίδρασή τους;<br /><br />Η πιθανότητα είναι να δόθηκε στην κυπριακή κυβέρνηση, και δη στον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη κατά την πομπώδη επίσκεψη του Αντιπροέδρου Τζό Μπάιντεν στην Κύπρο στις 21 Μαΐου 2014. Για λόγους διαφάνειας και άμεσης ενημέρωσης του κυρίαρχου λαού τόσο το Προεδρικό όσο και το Υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας οφείλουν να απαντήσουν σε όλα τα ερωτήματα που προέκυψαν έκτοτε. Ιδιαίτερα τώρα που ο «επόπτης και καθοδηγητής» του εν λόγω χάρτη θα είναι ο νέος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής αν στις 6 Ιανουαρίου 2021 επικυρωθεί η θέση του.<br /><br />Όπως τόνισε και ο Δρ. Καρυώτης στο άρθρο του 17.11.2019, «οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν τον αγωγό EastMed…Εκείνο πάντως που προκαλεί αλγεινή εντύπωση είναι ότι αυτός ο αμερικανικός χάρτης δείχνει την παράνομη ΑΟΖ της Τουρκίας, όπως προβάλλεται από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών…»<br /><br />Επίσης «Είναι σημαντικό να διασαφηνιστεί εάν στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό στο Κραν Μοντανά (Ιανουάριο και Ιούνιο-Ιούλιο του 2017), καίτοι απόντων των αμερικανών, τέθηκαν επί τάπητος ορισμένες από τις προτάσεις του χάρτη» όπως έγραψε ο Δρ. Αποστόλου-Κατσαρός.<br /><br />Ακόμα, «ποία είναι η επίσημη θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας για τις εξόφθαλμες παρασπονδίες επί των «θαλασσίων ζωνών» των κατεχομένων; Έγιναν συζητήσεις με τους Αμερικανούς επί τούτου όταν τους γνωστοποιήθηκε ο χάρτης; Μήπως αφενός με την ανάδειξη του εγκάθετου της Άγκυρας Ερσίν Τατάρ, αφετέρου με τα γεγονότα στα Βαρώσια, και αφετρίτου με τον πρωτεργάτη του χάρτη να είναι –πιθανώς– ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου, συνειδητοποίησαν ότι δρομολογείται η διαδικασία της προσάρτησης;<br /><br />Έτσι ίσως να εξηγούνται και οι σχεδόν απεγνωσμένες δηλώσεις του Χριστοδουλίδη, ο οποίος μάλιστα ανέφερε ότι για την Αμμόχωστο «υπάρχουν κάποιες αποφάσεις που λάβαμε σε επίπεδο Γενικού Εισαγγελέα» οι οποίες δεν μπορούν να αναφερθούν δημόσια. Τι προέβλεπαν άραγε αυτές οι αποφάσεις; Ο Ελληνοκύπριος υπουργός Εξωτερικών πήγε όμως και ένα βήμα παρακάτω, συσχετίζοντας τις εξελίξεις στα κατεχόμενα με τις εκλογές στην Αμερική.<br /><br />Συγκεκριμένα είπε ότι ο Τζο Μπάιντεν έχει διαφορετική προσέγγιση από τον προκάτοχό του, σημειώνοντας ωστόσο ότι «στο τέλος της ημέρας ο κ. Μπάιντεν όπως και οποιοσδήποτε άλλος Αμερικανός Πρόεδρος θα εργαστεί για το πώς θα προωθήσει καλύτερα τα αμερικανικά συμφέροντα»… Εννοώντας ενδεχομένως την μοιρασιά των εν δυνάμει ΑΟΖ της Αν. Μεσογείου βάσει των προβλέψεων του χάρτη Μπάιντεν; Τόνισε μάλιστα με νόημα ότι «ενδιαφερόμαστε να δούμε ποίοι θα είναι αυτοί που θα υλοποιήσουν την πολιτική, αν θα επανέλθουν άτομα τα οποία ήταν στην προηγούμενη διακυβέρνηση»…<br /><br />Είναι το σενάριο προσάρτησης υπερβολικό;»<br /><br />Χρειάζονται ξεκάθαρες απαντήσεις από την Κυπριακή Κυβέρνηση. Για να μην μετατραπεί το «όραμα Τζό Μπάιντεν» σε εφιάλτη της Ιφιγένειας…<br /><br />Εξήγηση : Ο λόγος που ο τίτλος του άρθρου του Michael Wilner άφηνε να νοηθεί ότι ο Trump ακολουθούσε τα βήματα του Obama στο θέμα αυτό είναι γιατί οι αξιωματούχοι Εθνικής Ασφαλείας, όπως εξήγησε ο αρθρογράφος, πίστευαν ότι η λύση για ειρήνευση στη Μέση Ανατολή βρισκόταν στο χάρτη που κρεμόταν στο Λευκό Οίκο με φιλόδοξα σχέδια αγωγών. Και ο Σύμβουλος Ασφαλείας του Trump όταν γράφτηκε το άρθρο τον Ιούνιο του 2019 ήταν το γεράκι John Bolton. Τον Σεπτέμβριο του 2019 ο Trump έδιωξε τον Bolton, ο οποίος προφανώς υποστήριζε το «χάρτη» και ο συγγραφέας πήρε τις πληροφορίες του από το προσωπικό του Bolton.<br /><br /><b><i> *Ερευνήτρια/δημοσιογράφος</i></b><br /><br /><a href="https://www.onisilos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο χάρτης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ «όραμα Τζό Μπάιντεν» και τα αναπάντητα ερωτήματα

της Φανούλας Αργυρού* Διάβασα το άρθρο του Δρ. Θεόδωρου Καρυώτη στις 21.11.2020 στο οποίο διερωτήθηκε γιατί κάποιοι στην Ελλάδα ανακάλυψαν τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Νεο-οθωμανικός Αναθεωρητισμός και η Αποστρατιωτικοποίηση των Νήσων

<img height="440" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6nxUBfbGrd-CVey9JH5zk83EdmsEzUpZhG2NmVsyaoFWcgnA_EYPR7EV4147HqWuhgXOx0XsspY87J14s_bbLpvkUO_zSK3cTAWo-22ORexcl1KGnPf8ZrJCiV9HlzWEyaiXzpCvyQHs/w640-h440/mesogeios.jpg" width="640" /><br /><br />γράφει ο <b>Βασίλειος Λ. Κωνσταντινόπουλος</b><br />Ο τουρκικός αναθεωρητισμός θα επιτύχει μόνον, όταν αποκτήσει υπέρ των επιχειρημάτων του τη στήριξη της 5ης φάλαγγας στα ενδιαφερόμενα κράτη, που κάτω από το δόλιο πρόσχημα της ειρηνικής συνύπαρξης με τους γείτονες είναι δυνατό να επιφέρει ρήγμα στο πατριωτικό μέτωπο.<br /><br />Η νεο-οθωμανική Τουρκία, έχοντας διαπιστώσει ότι στις διεθνείς σχέσεις επικρατεί το δίκαιο του ισχυροτέρου, καθώς επίσης ότι δεν υπάρχει διεθνής οργανισμός που πρακτικά θα εφαρμόσει αποφασιστικά μέτρα κατά των τουρκικών επιχειρήσεων, που λαμβάνουν χώραν σε πλήρη αντίθεση με τις ισχύουσες διατάξεις του διεθνούς δικαίου, επιμένει απτόητη στον στρατηγικό της σχεδιασμό να επεκτείνει τα όριά της, θαλάσσια και χερσαία, και να αποκομίσει εδαφικά οφέλη. Η επί 46 χρόνια κατοχή της Βόρειας Κύπρου, οι γκρίζες ζώνες που δημιουργεί στο Αιγαίο, η άρνηση να αποδεχθεί επέκταση των ελληνικών ναυτικών μιλίων από 6 σε 10, η εμπλοκή της στην αφρικανική ήπειρο και η πρόσφατη ανάμειξή της στη διένεξη του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και η καταπάτηση των Βαρωσίων, χωρίς κανείς διεθνής οργανισμός ή καμία μεγάλη δύναμη, πέραν του τυπικού ευχολογίου, να καλέσουν την Τουρκία να αναδιπλωθεί, θέτει επί τάπητος την ουσία του ανατολικού ζητήματος, δηλαδή τη συνύπαρξη της νεοοθωμανικής Τουρκίας με τις αρχές του πολιτισμένου κόσμου.<br /><br />Αυτό που δεν έχουμε αντιληφθεί εμείς οι Έλληνες, είναι ότι δεν υπάρχουν διαφορετικές εθνικές γραμμές στην Τουρκία, αλλά ότι εμφανίζονται αυτές διαφορετικές για λόγους σκοπιμότητας, όπως ακριβώς συμβαίνει με τον καλό και τον κακό ανακριτή. Αυτό που η τουρκική στρατηγική σκέψη καλλιεργεί και προωθεί είναι η ανακατάληψη των εδαφών που έχασε από τη Συνθήκη της Λωζάννης. Έτσι, διατυμπανίζει την αναγκαιότητα αλλαγής αυτής της Συνθήκης, ως μη εξυπηρετούσης τα εθνικά της σχέδια. Σκοπίμως αγνοεί ότι μια αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης θα ενεργοποιήσει τις διεκδικήσεις πολλών χωρών και εθνοτήτων της περιοχής με ενδεχόμενο απώλεια δικών της εδαφών. Για να αποφύγει ακριβώς αυτό το ενδεχόμενο, η Τουρκία εξοπλίζεται συστηματικά και έχει καταστεί περιφερειακή υπερδύναμη με σημαντική αμυντική βιομηχανία, αφού παράγει τανκς, ΤΟΜΑ, πυραυλικά συστήματα, πλοία, ακόμα και αεροσκάφη. Αυτή η συσσώρευση οπλικών συστημάτων έπρεπε να ανησυχεί την Ελλάδα, που βρίσκεται σε μία κατάσταση νιρβάνα.<br /><br />Πολύ περισσότερο πρέπει να την ανησυχεί τώρα που η Τουρκία θέτει φανερά θέμα αποστρατιωτικοποίησης των νήσων, όπως ακριβώς έθετε θέμα αποστρατιωτικοποίησης της Κύπρου τη δεκαετία του 1960. Το επέτυχε το 1967, όταν η χούντα απέσυρε τη Μεραρχία, που είχε αποστείλει η Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου στην Κύπρο και 7 χρόνια αργότερα, το 1974, βρίσκοντας ανυπεράσπιστη την Κύπρο, την κατέλαβε μετά από προδοσία. Τώρα ελπίζει ότι με την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων θα πραγματώσει το όνειρό της για μια γαλάζια πατρίδα. Το καθεστώς των νήσων διέπεται από τρεις ξεχωριστές Συνθήκες, της Λωζάννης (1923), της Σύμβασης περί του Καθεστώτος των Στενών στην ίδια Συνθήκη, της Συνθήκης του Μοντρέ (1936) και της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (1947). Βέβαια είναι μάταιο να απαντά κανείς στους τουρκικούς ισχυρισμούς με διπλωματικά μέσα. Γνωρίζει άλλωστε η Τουρκία ότι η αποστρατιωτικοποίηση των νήσων, αν είχε ποτέ ρητά σε συνθήκη υπογραφεί, δεν ισχύει μετά την οργάνωση των δύο αμυντικών συνασπισμών της ψυχροπολεμικής περιόδου. Η Συνθήκη μάλιστα της Λωζάννης δεν απαγορεύει ρητά στο άρθρο 13 την παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων στα νησιά του Αιγαίου, ενώ η Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων, που συνήφθη μεταξύ Ιταλίας και συμμάχων τον Απρίλιο του 1947, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να δημιουργήσει δικαίωμα στην Τουρκία, γιατί αυτή είναι τρίτη χώρα και δεν συμμετείχε στη σχετική σύμβαση (res inter alios acta).<br /><br />Η παρουσία μάλιστα της Στρατιάς του Αιγαίου στα παράλια της Μικράς Ασίας με τον μεγαλύτερο αποβατικό στόλο της Αν. Μεσογείου να είναι προσανατολισμένος στα νησιά του Αιγαίου, οι συχνές τουρκικές απειλές, οι συστηματικές παραβιάσεις του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου, που αντιβαίνουν ρητή διάταξη (παρ. 2 του άρθρου 13) της Συνθήκης της Λωζάννης, η παραβίαση της αυτονομίας της Ίμβρου και της Τενέδου, που αντιβαίνει και αυτή ρητή διάταξη της αυτής ως άνω Συνθήκης, οι διωγμοί των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως (π.χ. Νύχτα των Κρυστάλλων, 6 Σεπτεμβρίου 1955 κ.ά.), οι γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, η εισβολή στην ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ ταξιθετούν την ευθύνη της Ελλάδος, καθώς και της Κύπρου στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, για να επιληφθούν αποτελεσματικά της άμυνάς τους και μάλιστα στο επίπεδο των υπαρκτών απειλών, σύμφωνα άλλωστε με το πνεύμα του άρθρου 51 του Καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών.<br /><br />Ο τουρκικός αναθεωρητισμός θα επιτύχει μόνον, όταν αποκτήσει υπέρ των επιχειρημάτων του τη στήριξη της 5ης φάλαγγας στα ενδιαφερόμενα κράτη, που κάτω από το δόλιο πρόσχημα της ειρηνικής συνύπαρξης με τους γείτονες είναι δυνατό να επιφέρει ρήγμα στο πατριωτικό μέτωπο. Τείχος ακατάβλητο σε αυτό το ενδεχόμενο οφείλει να υψώσει η ιστορία μας, η παιδεία μας και ο πολιτισμός μας, διδάσκοντας αυτές τις πατριωτικές αρχές και δημοκρατικές αξίες που ως ηθικό έρεισμα εξασφάλισαν την ύπαρξή μας απέναντι σε κάθε εισβολέα.<br /><br /><div><a href="https://simerini.sigmalive.com/ Πηγή: ">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Νεο-οθωμανικός Αναθεωρητισμός και η Αποστρατιωτικοποίηση των Νήσων

γράφει ο Βασίλειος Λ. Κωνσταντινόπουλος Ο τουρκικός αναθεωρητισμός θα επιτύχει μόνον, όταν αποκτήσει υπέρ των επιχειρημάτων του τη στήριξη τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποφασισμένοι όσο ποτέ στο Επιτελείο και το Πολεμικό Ναυτικό: «Κυνηγούν» το Arleigh Burke ως πλοίο ενδιάμεσης λύσης για τον στόλο

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/10/a5bc7783-uss_arleigh_burke_ddg_51_steams_through_the_mediterranean_sea-1024x683.jpg" width="640" /><br /><br />Το LOR για τις Αμερικανικές φρεγάτες MMCS και λύσεις «πακέτο» για το Πολεμικό Ναυτικό, μπορεί να μην έχει ταξιδέψει ακόμα για τις ΗΠΑ και να βρίσκεται στο γραφείο του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου, ωστόσο σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, η στρατιωτική ηγεσία γι’ άλλη μια φορά έχει «στοχοποιήσει» και ζητά ξανά, μόνο τα αντιτορπιλικά Arleigh Burke.<br /><br />Στο επίσημο ερώτημα που έχει συνταχθεί, μετά το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο, όπως είχαμε επισημάνει σε προγενέστερο ρεπορτάζ μας, περιλαμβάνεται η λύση πακέτο, δηλαδή νέες φρεγάτες, πλοία ενδιάμεσης λύσης, εκσυγχρονισμός του υφιστάμενου στόλου των Γερμανικών ΜΕΚΟ.<br /><br />Μάλιστα οι δυο Αρχηγοί, ο Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος και ο Αντιναύαρχος Στ. Πετράκης είναι σε πλήρη σύμπλευση καθώς και οι δυο δεν θέλουν κάτι άλλο εκτός από το πανίσχυρο αντιτορπιλικό για τον Ελληνικό στόλο.<br />Πηγές από το Πολεμικό Ναυτικό έλεγαν πως έτσι λύνεται, τουλάχιστον για μια 20ετία και το αίτημα του ΠΝ για πλοία ικανά να παρέχουν άμυνα περιοχής.<br /><br />Αυτός είναι ο ένας κύριος λόγος που τα Επιτελεία έχουν στοχοποιήσει ξανά το πλοίο αυτό, ως εκείνο που θα παρέχει στο ναυτικό την ενδιάμεση λύση.<br /><br />Πολλές φορές έχουμε γράψει στο παρελθόν ότι ο συγκεκριμένος τύπος πλοίου είναι αυτός που είχε ζητηθεί δεκάδες φορές από Αρχηγούς ΓΕΕΘΑ ή Α’ ΓΕΝ, όπως και από υπουργούς Εθνικής Άμυνας κατά τη διάρκεια συνομιλιών με τις ΗΠΑ, αλλά πάντοτε βρήκαν κλειστή την πόρτα.<br /><br />Και από την στιγμή που η υπόθεση των RAFALE, όπως διαβεβαιώνουν ανώτατα στρατιωτικά χείλη, κοντεύει να περάσει το «κατώφλι» της Ελληνικής βουλής, το επόμενο μεγάλο στοίχημα είναι οι νέες φρεγάτες, οι οποίες όμως όπως έχουμε εξηγήσει μέσα από το ρεπορτάζ στην σελίδα μας, δεν θα πάνε μόνες τους, αλλά με μια λύση πακέτο, που σημαίνει και πλοίο ενδιάμεσης λύσης.<br /><br />Στρατιωτικές πηγές σημείωναν ότι νερό στο κρασί σ’ αυτή την φάση είναι βέβαιο ότι δεν χωρά και δεν ταιριάζει για πολλούς λόγους! Άρα μετά την αποστολή της LOR και την άφιξη της Αμερικανικής αντιπροσωπείας είναι βέβαιο πως θα ξεκαθαριστεί αν στο πακέτο θα υπάρχει το τρομερής ισχύος αντιτορπιλικό.<div><br />Τα «ευήκοα ώτα» της Ουάσιγκτον…<br /><br />Η τριανδρία, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος και Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης, εκείνο που θέλουν αυτή τη στιγμή είναι πρώτον να περάσει η LOR στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και να βρεθούν τα «ευήκοα ώτα» στην Ουάσιγκτον, που θ’ αντιμετωπίσουν, όχι όπως στο παρελθόν το πάγια αίτημα που επαναφέρει το Ελληνικό Επιτελείο για τα Arleigh Burke.<br /><br />Το αντιτορπιλικό ως πρώτης όψεως πλοίο, φαίνεται σαν το οπλικό σύστημα που θ’ άλλαζε το status quo στην περιοχή και στο ισοζύγιο ναυτικών δυνάμεων, υπέρ της Ελλάδας.<br /><br />Ωστόσο αν δούμε την άλλη πλευρά, αν λάβουμε υπόψιν τα μεγέθη του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, σε σχέση με το Ελληνικό και τη γιγάντωση της απειλής, όπως αυτή μεγαλώνει κυρίως την τελευταία δεκαετία, αλλά και τις προοπτικές που διαφαίνονται με την απόκτηση περαιτέρω νεότερων πλοίων στο Τουρκικό ναυτικό, το Arleigh Burke που φαντάζει ως «game changer», μάλλον στην περίπτωση ναυτικών δυνάμεων Ελλάδας- Τουρκίας θα λειτουργήσει εξισορροπητικά, καλύπτοντας το χαμένο έδαφος για το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, απέναντι στην πρόκληση την οποία αντιμετωπίζει για τη διασφάλιση της θαλάσσιας ισχύος απέναντι σ’ ένα Τουρκικό ναυτικό που διογκώνεται επικίνδυνα.</div><div><br />Ο «πονοκέφαλος» Τουρκία για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ<br /><br />Παράλληλα η απομάκρυνση της Τουρκίας από το Δυτικό άρμα και οι κινήσεις του προέδρου Ερντογάν έχουν καταστήσει τη γείτονα ως έναν ασταθή περιφερειακό «παίκτης» για τις ΗΠΑ και μάλιστα έχουν πλέον ένα ιδιαίτερα βαρύ προηγούμενο, με την προμήθεια και προκλητική δοκιμή των πυραύλων S-400.<br /><br />Οι σχέσεις των ΗΠΑ- όσο κι αν ο κος Ντόλαντ Τράμπ θεωρούσε τον Τούρκο πρόεδρο έναν εκ των πιο σημαντικών «φίλων» του- με την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι εκείνες του παρελθόντος, διότι η πολιτική που ασκείται στη γείτονα αποδεικνύει στην Ουάσιγκτον ότι πρόκειται για τον πλέον αναξιόπιστο σύμμαχο για πολλές δεκαετίες.<br /><br />Από τον δεύτερο πόλεμο του Κόλπου έως και σήμερα, πολλά μικρά κομμάτια ενός γεωστρατηγικού παζλ έχουν συμπληρωθεί και αναδείξει τον ρόλο της γείτονος καθώς έχει χρησιμοποιήσει τους μεγάλους παίκτες- ανάμεσά τους και τις ΗΠΑ- ώστε η ίδια στη συνέχεια να επιχειρήσει την αλλαγή του status quo στην περιοχή της Μεσογείου και της Μ. Ανατολής.<br /><br />Το αποκορύφωμα της αναξιοπιστίας της Τουρκίας δεν είναι άλλο από την αγορά, εκπαίδευση προσωπικού, δοκιμή του Ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400. Και σ’ αυτό το τελευταίο η Άγκυρα έχει αγνοήσει πλήρως τις επιταγές Ουάσιγκτον και ΝΑΤΟ, δημιουργώντας τεράστιο θέμα στη συνοχή της Νοτιοανατολικής πτέρυγας της Συμμαχίας.<br /><br />Αυτό το «ανεξέλεγκτο» σερί της γείτονος είναι που έχει στρέψει το βλέμμα των Αμερικανών προς την Ελλάδα και η πιθανά επερχόμενη συζήτηση Ελλάδας-ΗΠΑ, υπό άλλο πρίσμα που αφορά την ενίσχυση του Ελληνικού στόλου με το πλοίο ενδιάμεσης λύσης το αντιτορπιλικό Arleigh Burke (σ.σ.: εφόσον προκρίνεται η πρόταση των Αμερικανών για τις νέες φρεγάτες MMCS) σίγουρα θα είναι η έμπρακτη απόδειξη εμπιστοσύνης της Ουάσιγκτον προς την χώρα μας, και το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.<br /><br />Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι έχει παραχωρήσει την χρήση της στρατηγικής Σούδας στους Αμερικανούς…</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αποφασισμένοι όσο ποτέ στο Επιτελείο και το Πολεμικό Ναυτικό: «Κυνηγούν» το Arleigh Burke ως πλοίο ενδιάμεσης λύσης για τον στόλο

Το LOR για τις Αμερικανικές φρεγάτες MMCS και λύσεις «πακέτο» για το Πολεμικό Ναυτικό, μπορεί να μην έχει ταξιδέψει ακόμα για τις ΗΠΑ και να...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι μεταφέρουν την κρίση στη Θράκη: Με χάρτη-σοκ προωθούν σχέδιο ''ακρωτηριασμού''

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-11/thraki_erdogan%20%281%29_0.gif?itok=PSiW_WmV" width="640" /><br /><br />Ανδρέας Μουντζουρούλιας<br />Oι Τούρκοι μετά το Ναγκόρνο, επιστρέφουν στην Θράκη, όπου μέσω στημένων επεισοδίων, προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα έντασης. <br /><br />Το σχέδιο της Άγκυρας ξεκάθαρο εδώ και χρόνια. Οι Τούρκοι έχουν σαν στόχο και σκοπό να δημιουργήσουν κλίμα αποσταθεροποίησης στη Θράκη μας. Το Πενταπόσταγμα ''φωνάζει'' εδώ και χρόνια για την κρίση που θέλει να στήσει η Άγκυρα στην περιοχή. <br /><br />Η Ελλάδα πάλι για κάποιους ανεξήγητους λόγους αντιμετωπίζει διαχρονικά και διακομματικά με πολύ χαλαρότητα όσα συμβαίνουν στην περιοχή. Όλα αυτά τα χρόνια, υπό την απόλυτη έως εγκληματική πολιτική ανοχή των Ελληνικών κυβερνήσεων, υφαίνει με προσοχή και υπέρμετρη στρατηγική σχεδίαση τον δικό της ιστό στην ευρύτερη περιοχή η Άγκυρα. <br /><br />Αμέσως μετά την επιθετική προώθηση των θέσεών της στην κυπριακή και την ελληνική ΑΟΖ, η Τουρκία έρχεται να θέσει, μέσω διατεταγμένης αρθρογραφίας, θέμα μειονοτικών δικαιωμάτων στη Θράκη. <br /><br />Ασφαλώς το ενδιαφέρον της δεν εστιάζεται στα δικαιώματα των μουσουλμάνων συμπατριωτών μας. Η στόχευση είναι η ίδια η Θράκη. <br /><br />Το χρονικό <br /><br />Ένα σύνθημα στο ασανσέρ του σπιτιού του ψευδομουφτή Ξάνθης, Αχμέτ Μετέ, στάθηκε η αφορμή για να εκδώσει ανακοίνωση διαμαρτυρίας του Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, εγκαλώντας την Ελλάδα για τη δράση εξτρεμιστικών ομάδων σε βάρος της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη! <br /><br />Μάλιστα, το ΥΠΕΞ της γειτονικής χώρας χαρακτηρίζει τον κύριο Μετέ ως "Μουφτή", τη στιγμή που στην Ξάνθη υπάρχει άλλος νόμιμος Μουφτής, ενώ κάνει λόγο για μισαλλοδοξία και ρατσισμό κατά της μειονότητας στην περιοχή, την οποία επίσης χαρακτηρίζει ως τουρκική. <br /><br />Η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών έχει ως εξής: <br /><br /><i>''Καταδικάζουμε το ρατσιστικό μήνυμα απειλής που γράφτηκε στον ανελκυστήρα του διαμερίσματος κατοικίας του Αχμέτ Μετέ, του Μουφτή της Ξάνθης στην Ελλάδα.<br />Αυτό το περιστατικό αποκάλυψε για άλλη μια φορά τη μισαλλοδοξία ρατσιστικών και εξτρεμιστικών ομάδων στην Ελλάδα για την ύπαρξη της τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη και των εκπροσώπων τους.<br />Περιμένουμε από το ελληνικό κράτος να διαφωτίσει το φρικτό περιστατικό και να φέρει τους δράστες του στη δικαιοσύνη διεξάγοντας μια έρευνα με τη δέουσα σοβαρότητα και ευαισθησία.'' </i><br /><br />Υπουργός Θρησκευτικών Υποθέσεων Αλή Ερμπάς <br /><br /><i>''Καταγγέλλουμε έντονα την επίθεση κατά του μουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μέτε, ενώ περιμένουμε από τις ελληνικές αρχές το συντομότερο δυνατό να προσαγάγουν ενώπιον της δικαιοσύνης τους δράστες των συνεχιζόμενων συμπεριφορών μίσους που γίνονται από ρατσιστικές ομάδες κατά της τουρκικής μειονότητας στη δυτική Θράκη και των εκπροσώπων της''.</i><br /> <br />Ανακοίνωση του DEB <br /><br /><i>''Η αναγραφή την Παρασκευή 27 Νοεμβρίου του ¨Καλός Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος¨. στον ανελκυστήρα της πολυκατοικίας όπου κατοικεί ο μουφτής μας Ξάνθης Αχμέτ Μέτε, επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά, το μίσος και το ρατσισμό που εκτρέφουν κάποια μέρη κατά της τουρκικής μειονότητας Δυτικής Θράκης. Καταδικάζουμε έντονα αυτού του είδους τις προκλητικές δράσεις και ρητορικές μίσους, ενώ μετά από την επίθεση που έγινε, προσδοκούμε οι αρμόδιοι επειγόντως να πράξουν τα απαραίτητα.'' </i><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2020-11/128404525_3788804741143881_3437946259998126353_o.jpg"><img height="360" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-11/128404525_3788804741143881_3437946259998126353_o.jpg?itok=YVo-c0F6" width="640" /></a><br /><br /><div>Πρόεδρος της τουρκικής βουλής Μουσταφά Σεντόπ <br /><br /><i>''Καταγγέλλω την επίθεση που έγινε στο σπίτι του κυρίου Αχμέτ Μέτε-μουφτή Ξάνθης στην Δυτική Θράκη. Εφιστώ την προσοχή όσων έχουν αναλάβει την ευθύνη της προστασίας των δικαιωμάτων της τουρκικής μειονότητας. Ελπίζω η ΕΕ να θυμάται τα ανθρώπινα δικαιώματα και όταν ένας μουσουλμάνος δέχεται επίθεση.'' </i><br /><br />Επίθεση σε Στυλιανίδη και σημαία ''ανεξάρτητης'' Θράκης <br /><br />''O Ευριπίδης Στυλιανίδης έκανε δηλώσεις με στόχο την ''τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης''. Μιλώντας στην εκδήλωση για την ανάπτυξη στη Δυτική Θράκη, ο Στυλιανίδης ισχυρίστηκε ότι τα προβλήματα που υπάρχουν στη Δυτική Θράκη προκλήθηκαν από τον τουρκικό εθνικισμό.<br /><br />Η απάντηση στα λόγια του Στυλιανίδη που στοχεύει την τουρκική κοινωνία της Δυτικής Θράκης ήρθε από τον... Χαλίτ Χαμπίπογλου, ''Πρόεδρο της Τουρκικής Ομοσπονδίας της Δυτικής Θράκης (ABTTF)''. <br /><br /><i>Ο Στυλιανίδης μας κατηγορεί για τουρκικό εθνικισμό επειδή θέλουμε να αναγνωριστεί η ταυτότητά μας. Οι Τούρκοι θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Σήμερα, το μόνο που θέλουμε είναι η αναγνώριση της ταυτότητάς μας και η επιστροφή των δικαιωμάτων μας''</i>, αναφέρει μεινοτικό ΜΜΕ!</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-11/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%202020-11-29%2C%2012.31.09.png?itok=nvYxO3X8" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="398" data-original-width="760" height="335" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-11/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%202020-11-29%2C%2012.31.09.png?itok=nvYxO3X8" width="640" /></a></div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Οι Τούρκοι μεταφέρουν την κρίση στη Θράκη: Με χάρτη-σοκ προωθούν σχέδιο ''ακρωτηριασμού''

Ανδρέας Μουντζουρούλιας Oι Τούρκοι μετά το Ναγκόρνο, επιστρέφουν στην Θράκη, όπου μέσω στημένων επεισοδίων, προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία επιστρέφει εσπευσμένα στη Λιβύη και στέλνει F-16 & ελικόπτερα - Συναγερμός σε Κάιρο & Παρίσι

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-11/erdogan_lybia.jpg?itok=sanHpIPm" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Μπαρούτι "μυρίζει" πάνω από την Λιβύη με την άσκηση "Μέδουσα"</span></h3><b>Γιώργος Μοτσάκος</b><br />ΗΤουρκία κινείται πυρετωδώς εδώ και μεγάλο διάστημα στη Λιβύη, με την μεταφορά οπλικών συστημάτων διαφόρων τύπων, με σκοπό να στηρίξει την τουρκολιβυκή συμφωνία την οποία καθόλου τυχαία εδώ και μερικές ημέρες εκθειάζουν τα τουρκικά ΜΜΕ.<br /><br />Σύμφωνα με έναν πρώην Τούρκο πιλότο σε αεροσκάφη F-16, η τουρκική πολεμική αεροπορία φέρεται να έχει αναπτύξει επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα στην βάση Al-Watiya στην Λιβύη. Η ανάπτυξη έξι τουρκικών μαχητικών F-16 στην ίδια βάση αναμένεται επίσης να πραγματοποιηθεί σύντομα.<br /><br />Παράλληλα με την επικείμενη αεροναυτική άσκηση Ελλάδος-Γαλλίας-Αιγύπτου και ΗΑΕ με την ονομασία “Μέδουσα”, η ίδια ιστοσελίδα εκτιμά την πιθανότητα ενός σεναρίου αποκλεισμού του εναερίου χώρου στα ανοικτά της Λιβύης για τα τουρκικά αεροσκάφη.<br /><br />Σύμφωνα με την ίδια ιστοσελίδα σε κοινωνικό δίκτυο, η Τουρκία σε αυτήν την περίπτωση πιθανόν να αντιδράσει με “βίαιη” συμπεριφορά με τον κίνδυνο να παραμένει σημαντικός.<br /><br />Μάλιστα είναι πιθανό το ενδεχόμενο ακόμα αερομαχιών στην ίδια "καυτή" περιοχή μεταξύ ελληνικών, γαλλικών και αιγυπτιακών αεροσκαφών με τουρκικά αεροσκάφη F-16C / D τα οποία πιθανότατα να σχεδιάσουν να πετάξουν προς την Λιβύη.<br /><br />Την ίδια στιγμή πληροφορίες θέλουν να αναβαθμίζεται πυρετωδώς και η ναυτική βάση στην Μισράτα, για λογαριασμό του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, σε μια προσπάθεια της Άγκυρας να μεταφέρει ενδεχομένως τόσο μονάδες επιφανείας όσο και υποβρύχια στα νότια της Ελλάδος, αλλά και δίπλα στην Αίγυπτο.<br /><br />Ο Χαφτάρ εξοπλίζεται με προσωπικό και μέσα<br /><br />Πηγή από το διεθνές αεροδρόμιο Benina της Λιβύης στη Βεγγάζη δήλωσε ότι ο ένοπλος ηγέτης της Ανατολικής Λιβύης, στρατηγός Χαλίφα Χαφτάρ, προσέλαβε νέους μισθοφόρους από την Συρία με την βοήθεια των Ρώσων.<br /><br />Τα μέσα ενημέρωσης της Λιβύης, επικαλούμενα τον ισχυρισμό ενός μέλους του προσωπικού του διεθνούς αεροδρομίου της Βεγγάζης, ανέφεραν ότι οι μισθοφόροι που θα μεταφερθούν από τη Συρία θα φτάσουν αύριο με την συριακή αεροπορική εταιρεία Cham Wings Airlines.<br /><br />Στην έκθεση της επιτροπής εμπειρογνωμόνων των Ηνωμένων Εθνών, η εταιρεία Cham Wings ανέφερε ότι το 2019 μετέφερε εκατοντάδες Σύρους και Ρώσους μισθοφόρους από ρωσική στρατιωτική αεροπορική βάση τηςΣυρίας στη Βεγγάζη.<br /><br />Έχει τεκμηριωθεί ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ξένων μαχητών στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων του στρατηγού Χαφτάρ, ηγέτη στα ανατολικά της Λιβύης, όπως οι Ρώσοι μισθοφόροι, οι πολιτοφύλακες "Cancavid" από το Σουδάν και οι ένοπλοι επαναστάτες από το Τσαντ.<br /><br />Το μέτωπο της πόλης Σύρτη- Αλ Τζούφρα είναι στο στόχαστρο των τουρκικών δυνάμεων και των Λίβυων της Τρίπολης.<br /><br />Οποιαδήποτε μονομερής δράση των δυνάμεων αυτών θα ήταν “κόκκινη γραμμή” για την Αίγυπτο, η οποία ανησυχεί για την διείσδυση της Τουρκίας όχι μόνο στην Λιβύη αλλά και στην Β.Αφρική.<br /><br />Εκτιμάται ότι στο λιβυκό έδαφος πολύ σύντομα θα έχουμε ραγδαίες εξελίξεις που θα δείχνουν ότι η Άγκυρα δεν πρόκειται να σταματήσει πουθενά, για αυτό και απαιτείται πολυμερής αμυντική δράση από όλες τις χώρες της περιοχής.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία επιστρέφει εσπευσμένα στη Λιβύη και στέλνει F-16 & ελικόπτερα - Συναγερμός σε Κάιρο & Παρίσι

Μπαρούτι "μυρίζει" πάνω από την Λιβύη με την άσκηση "Μέδουσα" Γιώργος Μοτσάκος ΗΤουρκία κινείται πυρετωδώς εδώ και μεγάλ...

Διαβάστε την συνέχεια