Η απειλή του "ραγιαδοκρατικισμού"...

<a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSzbRIS90ywt0SO8P6Ft8eMuCUPz8eDrem9iA&usqp=CAU" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="167" data-original-width="301" height="355" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSzbRIS90ywt0SO8P6Ft8eMuCUPz8eDrem9iA&usqp=CAU" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;">  <span style="font-weight: normal;"> Ραγιαδισμός και κρατισμός μας απειλούν...</span></h3>Του <b>Κώστα Στούπα</b><br />Θα ήταν αφύσικο 400 χρόνια τουρκοκρατίας να μην έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στη συνείδησή μας ως έθνος.<br /><br />Το εντονότερο από αυτά τα αποτυπώματα μοιάζει να είναι ο ραγιαδισμός μια πτυχή του οποίου είναι η επίρριψη των ευθυνών για ό,τι κακό μας συμβαίνει στους άλλους και η προβολή των δεινών μας προκειμένου να λάβουμε την προστασία των ισχυρών.<br /><br />Ο "ραγιάς" αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του σαν μια συνωμοσία ισχυρών ή ύπουλων δυνάμεων και θεωρεί κάθε προσπάθεια ανάληψης της ευθύνης και σχεδιασμού του μέλλοντος σαν χαμένη υπόθεση.<br /><br />Η βαθύτερη αγάπη μας για τη Ρωσία από τα βάθη των αιώνων της Τουρκοκρατίας πηγάζει από αυτήν ακριβώς την πτυχή του ραγιαδισμού ο οποίος διέβλεπε στο "ξανθό γένος" την αναζήτηση προστασίας σε μια διαδικασία εναλλαγής προστάτη...<br /><br />Σίγουρα υπάρχει και η μερίδα εκείνων που παρακολουθούν τι κάνουν τα έθνη που προοδεύουν, οραματίζονται και μεθοδεύουν με επιτυχία... Αν δεν υπήρχαν δεν θα είχαμε φτάσει από το πουθενά να βρεθούμε μεταξύ των πλουσιότερων χωρών του πλανήτη, θα είχαμε εξαφανιστεί και αφομοιωθεί εδώ και καιρό.<br /><br />Ο μεγαλύτερος αντίπαλος των δυνάμεων της προόδου είναι όμως ο ραγιαδισμός των "ελληναράδων" στα λόγια και "ελληνάκων" στις πράξεις...<br /><br />Προχθές λοιπόν έλαβα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο το παρακάτω σχόλιο για το άρθρο της περασμένης Δευτέρας με τίτλο <a href="https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3539814/o-erntogan-brike-toixo-alla">"Βρήκε τοίχο ο Ερντογάν, αλλά…"</a><br /><br /><i>"Το συγκεκριμένο πρακτορείο προβάλει ανθελληνικά ...σχολεια που εξυπηρετουν συμφέροντα της γείτονος και όχι μόνο. Αυτός που προκάλεσε ήταν ο Τούρκος υπουργός. Καλά κάνετε να το δημοσιεύεται, αλλά πιστεύω ότι θα έπρεπε με κάποιον τρόπο να το καταγγείλετε...τον τρόπο, θα πρέπει να τον βρείτε και να ξεσκεπάσετε αυτούς που βρίσκονται από πίσω με το όνομα τους ευχαριστώ!!"</i> ΚΑ (Η χαρακτηριστική ορθογραφία είναι του αποστολέα)<br /><br />Αν κατάλαβα καλά το σχόλιο αφορά μια από τις παρακάτω αναφορές:<br /><br />-"Ελλάδα και Τουρκία κατέφυγαν στην έχθρα σε μια συνάντηση που στόχευε να χτίσει δεσμούς", ανέφερε το Bloomberg.<br /><br />-To Associated Press έγραψε πως "οι ΥΠΕΞ εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας συναντιούνται για να βελτιώσουν τις σχέσεις των δύο κρατών αλλά προχώρησαν σε αλληλοκατηγορίες".<br /><br />Ο ίδιος δεν βρίσκω τίποτα επιλήψιμο και ύποπτο στον τρόπο που είδαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης την on camera αντιπαράθεση των Υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και της Τουρκίας στην Άγκυρα.<br /><br />Όποιος προσπαθήσει να εξέλθει της οπτικής γωνίας του ελλαδικού μας μικρόκοσμου και να κοιτάξει το επεισόδιο από την οπτική γωνία κάποιου που παρακολουθεί τη διεθνή επικαιρότητα από το Λονδίνο, το Παρίσι ή τη Νέα Υόρκη τα ίδια πάνω κάτω θα έβλεπε.<br /><br />Κατ’ αρχήν όποιος συντάκτης του τμήματος των διεθνών εξελίξεων θα ελάμβανε το "μπαλάκι" των ελληνοτουρκικών θα θεωρούσε τον εαυτό του ριγμένο που ο αρχισυντάκτης του ζήτησε να καλύψει τους νιοστούς ελληνοτουρκικούς διαπληκτισμούς και όχι τις εξελίξεις στα σύνορα Ρωσίας - Ουκρανίας ή στον εναέριο χώρο μεταξύ Ταϊβάν και Κίνας...<br /><br />Επιπλέον δεν βρίσκω ωφέλιμες και αποδοτικές τις καταγγελίες στις οποίες μας έχει εθίσει η Τουρκοκρατία αλλά και η ελληνική αριστερά μετά τη συντριβή και αποδυνάμωσή της στον εμφύλιο.<br /><br /><div>Καταγγελίες αρέσκονται να κάνουν αυτοί που δεν έχουν κανένα άλλο μέσο αντίδρασης από την προβολή και διαφήμιση του εαυτού τους ως θύματος και μάρτυρα...<br /><br />Αντιθέτως οι άνθρωποι και τα έθνη που κερδίζουν σπάνια καταγγέλλουν και συνηθέστερα μεθοδεύουν τις καταστάσεις έτσι ώστε αυτές να τους ωφελήσουν.<br /><br />Ενίοτε τα μέσα ενημέρωσης εξυπηρετούν συμφέροντα. Τούτο όμως είναι λογικό. Δουλειά μας είναι να τους μετατοπίσουμε σε μια θέση που τα δικά τους συμφέροντα θα ταυτίζονται με τα δικά μας... όπως π.χ. κατάφερε ο Μαυροκορδάτος προκειμένου να μην πάει χαμένο για άλλη μια φορά το αίμα που χύθηκε στο Δραγατσάνι και στον Μοριά...<br /><br />Θα ήμασταν παντελώς ανόητοι αν δεν βλέπουμε πως κατά την περίοδο της έντασης την οποία κλιμάκωσε η γειτονική χώρα εναντίον μας λίγους μήνες μετά τις εκλογές του 2019, έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε ένα ιδιαίτερα συνεκτικό αμυντικό και διπλωματικό πλέγμα γύρω από μια πολύ πιο ισχυρή χώρα όπως η Τουρκία.<br /><br />Στις αρχές του 2020 καταφέραμε με μεγάλη επιτυχία να αποτρέψουμε την προσπάθεια υβριδικής εισβολής που οργάνωσε το καθεστώς της Άγκυρας στον Έβρο.<br /><br />Στη συνέχεια στην προσπάθεια της Τουρκίας να μας φέρει προ τετελεσμένων με το "Τουρκολιβυκό" μνημόνιο το οποίο δεν έχει επικυρωθεί από το Λιβυκό Κοινοβούλιο ακόμη, δημιουργήσαμε εμείς τετελεσμένα με τη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο η οποία ακυρώνει το παραπάνω...<br /><br />Ένα χρόνο αργότερα καθώς ο εμφύλιος τερματίστηκε στη Λιβύη, η Ελλάδα επέστρεψε και υπό την ομπρέλα της Ε.Ε. στη βορειοαφρικανική χώρα, επιχειρώντας να μειώσει την τουρκική παρουσία στη χώρα.<br /><br />Η Ελλάδα έχει υπογράψει αμυντικές, οικονομικές και διπλωματικές συμφωνίες με το Ισραήλ, τα ΗΑΕ, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία δημιουργώντας έναν "βρόχο" γύρω από την Τουρκία.<br /><br />Η Τουρκία την ίδια περίοδο αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα στο εσωτερικό και μεγάλες πιέσεις από ΗΠΑ και Ευρώπη. Η ηγεσία της παρακολουθεί τα σχέδια ανασύστασης της οθωμανικής αυτοκρατορίας να ακυρώνονται και καταφεύγει συχνά σε σπασμωδικές κινήσεις.<br /><br />Η Τουρκία εν μέσω πιέσεων και απειλών από ΗΠΑ και Ευρώπη αλλά και κινητοποίησης ελληνικών αμυντικών δυνάμεων και διπλωματίας, απέσυρε τα ερευνητικά σκάφη και αναγκάζεται να υποκρίνεται πως ζητά διάλογο με την Ελλάδα...<br /><br />Η Τουρκία αντελήφθη κάπως αργά την απομόνωσή της στην ευρύτερη περιοχή αλλά οι προσπάθειες προσέγγισης Αιγύπτου και Ισραήλ απέτυχαν παταγωδώς... Όλα αυτά δεν γίνονται στην τύχη αλλά αποτελούν αποτέλεσμα πρωτοβουλιών και μεθοδεύσεων.<br /><br />Το επεισόδιο μεταξύ Ντράγκι και Ερντογάν αποσπά ένα από τα σημαντικά στηρίγματά της Τουρκίας στην Ε.Ε. Η ενδεχόμενη παρουσία των "Πρασίνων" στην επόμενη γερμανική κυβέρνηση (όπως αναφέραμε χθες) αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητες η Γερμανία να προστεθεί στις χώρες που θα επιβάλλουν εμπάργκο όπλων. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό... <br /><br />Η άποψη πως η Ελλάδα πρέπει να αρνηθεί να πάει σε διάλογο και να καταγγείλει όσους την πιέζουν είναι παντελώς ανόητη, γιατί θα μπορούσε να φέρει την Ελλάδα στη θέση της Τουρκίας και να είναι αυτή που θα υποστεί εμπάργκο όπλων...<br /><br />Δεν χρειάζεται λοιπόν να καταγγείλουμε κανέναν. Αντιθέτως αυτό που χρειάζεται είναι να ενισχύσουμε την αποτρεπτική ισχύ των ενόπλων δυνάμεων ακόμη περισσότερο και να συνεχίσουμε να πλέκουμε τον διπλωματικό ιστό απομόνωσης γύρω από την Τουρκία και τον ιστό ενδυνάμωσης γύρω από την Ελλάδα.<br /><br />Βέβαια ενώ στα ελληνοτουρκικά υπάρχουν βήματα προόδου ο τομέας που έχουμε μείνει πίσω είναι η οικονομία. Τα περιμένουμε όλα από τα 60 δισ. του ευρωπαϊκού υπερταμείου.<br /><br />Η αδυναμία να δημιουργήσουμε ένα φιλικό περιβάλλον και να προσελκύσουμε επενδύσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας που θα επαναπατρίσουν το πιο δυναμικό κομμάτι των νέων που έχουν μεταναστεύσει, αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα των επιτυχημένων προσπαθειών στην άμυνα και τη διπλωματία...<br /><br />Ας μην ψάχνουμε για "προδότες" λοιπόν να φορτώσουμε την ήττα γιατί μπορεί και να κερδίσουμε... Η χώρα αυτή έχει μια μειοψηφία στο εσωτερικό και το εξωτερικό που στις δύσκολες συγκυρίες κινητοποιείται και σπρώχνει τη χώρα μπροστά.<br />Αυτός είναι ο λόγος που επιβιώνουμε...<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Η απειλή του "ραγιαδοκρατικισμού"...

   Ραγιαδισμός και κρατισμός μας απειλούν... Του Κώστα Στούπα Θα ήταν αφύσικο 400 χρόνια τουρκοκρατίας να μην έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους...

Διαβάστε την συνέχεια

Παγκόσμιες τάσεις 2040 από το Εθνικό Συμβούλιο Πληροφοριών (NIC) των ΗΠΑ.

<div><a href="https://www.geoeurope.org/wp-content/uploads/2021/04/board-1647323_640-1.jpg"><img height="426" src="https://www.geoeurope.org/wp-content/uploads/2021/04/board-1647323_640-1.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><b>Νάσος Πετράκης</b><br />Στις 8 Απριλίου 2021, το Εθνικό Συμβούλιο Πληροφοριών (NIC) των ΗΠΑ, έδωσε στη δημοσιότητα την 7η έκθεση των Global Trends με τίτλο, «Global Trends 2040: A More Contested World».<br /><br />Πρόκειται για μία έκθεση για τους παράγοντες και τις δυναμικές που το NIC θεωρεί ότι θα διαμορφώσουν το περιβάλλον εθνικής ασφάλειας τα επόμενα 20 χρόνια.<br /><br />Η έκθεση προσδιορίζει τέσσερις δομικούς παράγοντες που θα καθορίσουν το μέλλον ─οικονομία, περιβάλλον, τεχνολογία, δημογραφία─ και προσπαθεί να ερμηνεύσει τον τρόπο με τον οποίον θα επηρεάσουν αποφάσεις και αποτελέσματα.<br /><br />Το NIC αποτελεί ένα οργανικό τμήμα της Κοινότητας Υπηρεσιών Πληροφοριών των ΗΠΑ (IC) και αποτελεί το κέντρο των στρατηγικών αναλύσεων και προβλέψεων για τα διεθνή θέματα της αμερικανικής κυβέρνησης. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του είναι απόρρητο, αλλά παράγει και δημόσιες εκθέσεις, όπως είναι η σειρά των Global Trends.<div><br />ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ<br /><br />Οι τέσσερις προκλήσεις που θα διαμορφώσουν το μέλλον, σε παγκόσμια κλίμακα είναι οι πανδημίες, τα χάσματα μεταξύ πλούσιων και φτωχών, η κλιματική αλλαγή και οι συγκρούσεις μεταξύ χωρών. Ήδη η πανδημία του COVID-19 έχει επιδεινώσει κάποιες από αυτές.<br /><br />Οι αναδυόμενες δυναμικές προέρχονται από την κοινωνία (που θα είναι πραγματιστική, πληροφορημένη και διασπασμένη), από το κράτος (που θα αντιμετωπίζει εντάσεις, αναταραχές και μετασχηματισμούς) και τη διεθνή σκηνή (που θα χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερες αμφισβητήσεις, αβεβαιότητες και συγκρουσιακές τάσεις).<br /><br />Η έκθεση περιγράφει πέντε δυνητικά σενάρια για το 2040, βασισμένα σε διαφορετικούς συνδυασμούς δομικών παραγόντων, αναδυόμενων τάσεων και αβεβαιοτήτων.<br /><br />Το πρώτο σενάριο ονομάζεται «αναγέννηση των δημοκρατιών», το δεύτερο «ένας ακυβέρνητος κόσμος», το τρίτο «ανταγωνιστική συνύπαρξη», το τέταρτο «διαφορετικές πορείες» και το πέμπτο «τραγωδία και κινητοποίηση». Το πρώτο από αυτά είναι το πιο αισιόδοξο, ενώ στο τελευταίο που είναι το πιο απαισιόδοξο, αναπτύσσεται το πώς η πανδημία και το φαινόμενο της παγκόσμιας υπερθέρμανσης μπορεί να καταστρέψουν τις παγκόσμιες αλυσίδες τροφίμων και να οδηγήσουν σε εξεγέρσεις με χιλιάδες θανάτους, που θα υποδαυλίζονται από φήμες στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και στα ηλεκτρονικά μίντια.<br /><br />Η αντιπαλότητα μεταξύ της Κίνας και μίας συμμαχίας χωρών της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ είναι πιθανόν να ενταθεί, τροφοδοτούμενη από αλλαγές στη στρατιωτική ισχύ, τις δημογραφικές εξελίξεις, την τεχνολογία και την εμβάθυνση των διαφορών για τα μοντέλα διακυβέρνησης.<br /><br />Προβλήματα όπως είναι η κλιματική αλλαγή, οι πανδημίες, οι οικονομικές κρίσεις και οι τεχνολογικές διαταραχές, είναι πιθανόν να εμφανίζονται συχνότερα, προκαλώντας εντάσεις μεταξύ των κρατών και των κοινωνιών, καθώς και δυνητικές καταστροφικές αναταράξεις.<br /><br />Η έκθεση θεωρεί ότι η πανδημία του COVID-19, που έχει σκοτώσει ήδη περισσότερα από 3 εκατομμύρια ανθρώπους, είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια διαταραχή, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Η πανδημία εξέθεσε και διεύρυνε τα δομικά προβλήματα των εθνικών συστημάτων υγείας, αύξησε το δημόσιο χρέος, ενίσχυσε τον εθνικισμό και την πολιτική πόλωση, βάθυνε τις ανισότητες, πυροδότησε δυσπιστία στις κυβερνήσεις και έβγαλε στην επιφάνεια προβλήματα στη διεθνή συνεργασία.<br />Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ 2008<br /><br />Η έκθεση του 2008 είχε τίτλο Global Trends 2025: A Transformed World .<br /><br />Στην σελίδα 75 της έκθεσης υπάρχει μία ενότητα με τίτλο Potential Emergence of a Global Pandemic. Σε αυτήν, περιγράφεται ένα σενάριο πανδημίας για το 2025, με τις κοινωνίες να δοκιμάζονται από εσωτερικές και διασυνοριακές εντάσεις, για να ελέγξουν τις μετακινήσεις του πληθυσμού και να αποφύγουν τη μόλυνση.<br /><br />Το σενάριο αποδεικνύεται ακριβές σε ό,τι αφορά την πηγή προέλευσης της πανδημίας που προσδιορίζεται στην Κίνα και στις πολυπληθείς χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας.<br /><br />Προβλέπεται ότι η απουσία αποτελεσματικού εμβολίου θα καταστήσει τους πληθυσμούς ευάλωτους στον ιό, ο οποίος θα προέρχεται από στελέχη όπως το Η5Ν1, ή ο SARS coronavirus, ή άλλα στελέχη της γρίπης, που θα έχουν υποστεί μεταλλάξεις.<br /><br />Με βάση το χειρότερο σενάριο, δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανών θα νοσήσουν και οι θάνατοι θα φτάσουν σε εκατομμύρια. Σε παγκόσμιο επίπεδο αναμένονται επίσης μεγάλες οικονομικές απώλειες και προβλήματα στις κρίσιμες υποδομές, καθώς εκατοντάδες εκατομμύρια κόσμου θα πληγεί από τον ιό.<br /><br />Η πρόβλεψη αυτή ήταν σχεδόν ακριβής και στη χρονολογία εκδήλωσης της πανδημίας και στα προβλήματα που δημιούργησε. Αν και αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει προηγούμενο, κάποιες από τις Global Trends 2040 αναμένεται ότι θα υλοποιηθούν και μάλιστα, αυτό είναι πιθανόν να γίνει πιο γρήγορα από ότι υπολογίζει η έκθεση.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.geoeurope.org/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Παγκόσμιες τάσεις 2040 από το Εθνικό Συμβούλιο Πληροφοριών (NIC) των ΗΠΑ.

Νάσος Πετράκης Στις 8 Απριλίου 2021, το Εθνικό Συμβούλιο Πληροφοριών (NIC) των ΗΠΑ, έδωσε στη δημοσιότητα την 7η έκθεση των Global Trends με...

Διαβάστε την συνέχεια

Δένδιας: ''Η Ελλάδα δεν σχεδιάζει να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου''!

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-04/dendias-5_0.jpg?itok=c3rzbJNt" width="640" /><br />Μία εξαιρετικά δυσάρεστη έκπληξη από τον υπουργό εξωτερικών<br />Ερωτήματα προκαλούν οι δηλώσεις που έκανε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, κατά τη διάρκεια συνέντευξης<a href="https://www.arabnews.com/node/1846571/amp"> στο Arab News</a>, σχετικά με τις έρευνες υδρογονανθράκων, τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει δηλώσει επανειλημένα ότι στηρίζει το όλο εγχείρημα.<br /><br />Συγκεκριμένα, ο υπουργός δήλωσε, σύμφωνα με την εφημερίδα, τα εξής:<br /><img src="" /><br /><br /><i>«Η Ελλάδα πιστεύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο, για έναν πολύ απλό λόγο… Χρειαζόμαστε 10 με 20 χρόνια για να το βρούμε και να το εκμεταλλευτούμε, και από οικονομική άποψη θα ήταν πολύ πιο ακριβό για παράδειγμα από το δικό σας, της Σαουδικής Αραβίας. Έτσι, οικονομικά δεν οραματίζομαι την Ελλάδα να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου».</i><br /><br />Ο κ Δένδιας αναφέρθηκε και στο Αιγαίο λέγοντας ότι <i>«είναι ένας παράδεισος στη γη. Δεν σκοπεύουμε να το μετατρέψουμε σε κόλπο του Μεξικού. Η Ελλάδα δεν σχεδιάζει στο άμεσο μέλλον να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου.».</i><br /><br />Αυτά είπε ο υπουργός εξωτερικών Νίκος Δένδιας. Και πλέον η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει εάν τα είπε για να καλοπιάσει τους άραβες ή εάν είναι πλέον η επίσημη κυβερνητική πολιτική στο θέμα διασφάλισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσογείο.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δένδιας: ''Η Ελλάδα δεν σχεδιάζει να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου''!

Μία εξαιρετικά δυσάρεστη έκπληξη από τον υπουργό εξωτερικών Ερωτήματα προκαλούν οι δηλώσεις που έκανε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Από τη Λιβύη στον Περσικό Κόλπο: Η νέα στρατηγική της Ελλάδας και το διπλωματικό της δίκτυ

<img height="447" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/04/210422124346_PYATT-DENDIAS09-1024x715.jpg" width="640" /><br /><br /><div>του<b> Lorenzo Vita</b><div>«Η Ελλάδα συνεχίζει να υφαίνει το διπλωματικό της δίχτυ. Ένας σύνθετος και αρθρωτός καμβάς που εκτείνεται σε ένα τεράστιο τεταρτημόριο, από τη Μεσόγειο έως την Αφρική έως τη Μέση Ανατολή, γράφει η ιστοσελίδα <a href="https://it.insideover.com/politica/grecia-mediterraneo-libia-golfo-turchia.html">it.insideover.com</a> (κείμενο του Lorenzo Vita).<br /><br />Σημειώνει τα εξής:<br /><br />Φαίνεται αδύνατο να πιστέψουμε ότι η Αθήνα καταφέρνει να έχει τόσο σημαντικό δυναμισμό στο πανόραμα της Μεσογείου και της Αφρικής. Ωστόσο, αυτή είναι η εικόνα που τον τελευταίο χρόνο συνόδευσε τα ταξίδια του Κυριάκου Μητσοτάκη, ενός συντηρητικού πρωθυπουργού που προσπάθησε να επιβάλει αποφασιστική επιτάχυνση στην έξοδο της Ελλάδας από το «καβούκι» της. Και τα τελευταία νέα που έρχονται από την ελληνική εξωτερική πολιτική επιβεβαιώνουν αυτή τη νέα αυτοπεποίθηση της Αθήνας.<br /><br />Η συνάντηση της Πάφου: Η πρώτη από αυτές προέρχεται από την Πάφο , μια κυπριακή πόλη όπου πραγματοποιήθηκε τις τελευταίες ημέρες μία από τις κύριες κορυφές της ανατολικής Μεσογείου. Εκπρόσωποι της Κύπρου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Ελλάδας και του Ισραήλ συναντήθηκαν στο νησί για να εξασφαλίσουν μια νέα εταιρική σχέση που θα αντιμετωπίζει τα στρατηγικά προβλxtyήματα, ιδίως τα ενεργειακά, που συνδέουν την περιοχή Levant και τον Περσικό Κόλπο. Ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Gabi Ashkenazi χαρακτήρισε τη συνάντηση ως “ένα από τα αποτελέσματα των αλλαγών που σημειώθηκαν στη Μέση Ανατολή τον περασμένο χρόνο”. Και η ιδέα του Ισραήλ να επεκτείνει τα αποτελέσματα των Αβρααμικών Συμφωνιών στην Ελλάδα και την Κύπρο είναι ένα σύμβολο της νέας σημασίας της Αθήνας στη γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής.<br /><br />Είναι σαφές ότι ο Eastmed είναι μέρος αυτού του οράματος , δηλαδή το έργο για τον αγωγό φυσικού αερίου που συνδέει τα οικόπεδα της Ανατολικής Μεσογείου με την Ευρώπη, έχοντας την Ελλάδα ως τερματικό σταθμό. Όμως αυτή η αντίληψη για την Ελλάδα δεν είναι πλέον απλώς ως περιοχή διέλευσης αλλά ως τερματικός σταθμός είναι επίσης ένα σύμβολο μιας ανανεωμένης κεντρικότητας σε ένα δύσκολο και εξαιρετικά απαιτητικό πλαίσιο όπως αυτό που συνδέει την Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία. Μια αλλαγή κατάστασης που ο καθηγητής Michaël Tanchum ορίζει ως τη μετάβαση από ένα κράτος διέλευσης σε έναν μεσογειακό παίκτη .<br /><br />Ο στρατιωτικός άξονας με το Ισραήλ:<br /><br />Δεν υπάρχει μόνο αέριο και ούτε Covid-19. Η σχέση μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας είναι μια ολοένα και πιο έντονη σχέση που έχει επίσης επιπτώσεις στο στρατιωτικό πεδίο. Για αρκετό καιρό, οι δύο χώρες έχουν εξασφαλίσει στρατηγικές σχέσεις: για παράδειγμα, με κοινές ασκήσεις και ανταλλαγές πληροφοριών. Αλλά τώρα η συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ Αθήνας και Ιερουσαλήμ έχει πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά. Στην πραγματικότητα, το εβραϊκό κράτος συγκαταλέγεται πλήρως στους «προστάτες» της Ελλάδας στην ανατολική Μεσόγειο. Και η συμφωνία (διάρκειας 22 ετών και αξίας 1,65 δισεκατομμυρίων δολαρίων) είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα σύμβολο. Το Ισραήλ θα δημιουργήσει ένα εκπαιδευτικό κέντρο για την ελληνική αεροπορία που θα περιλαμβάνει επίσης την Ιταλία μέσω του Leonardo (θα υπάρχουν 10 αεροσκάφη M-346). Τα πάντα θα διαχειρίζονται τα Ισραηλινά Elbyt Systems .<br /><br />Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας, Benny Ganz , δήλωσε ότι ήταν ενθουσιασμένος για τη συμφωνία, επαναλαμβάνοντας ότι «θα βελτιώσει τις δυνατότητες και θα ενισχύσει τις οικονομίες του Ισραήλ και της Ελλάδας», επιβεβαιώνοντας επίσης την ιδέα ότι «η συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών μας θα εμβαθύνει την άμυνα , οικονομική και πολιτική».<br /><br />Πύραυλοι στη Σαουδική Αραβία : Λίγες μέρες πριν από τη σύνοδο κορυφής της Πάφου, η ελληνική κυβέρνηση συμμετείχε σε μια άλλη συνάντηση ιδιαίτερης σημασίας: ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας και ο υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος πέταξαν στο Ριάντ ως προσκεκλημένοι του Γενικού Γραμματέα του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου, Nayef bin Falah Al Hajraf. Σύνοδος κορυφής που επιβεβαιώνει τη διείσδυση της Ελλάδας στον Κόλπο και η οποία συνοδεύτηκε από φήμες του ελληνικού τύπου σχετικά με την υπογραφή συμφωνίας για την ανάπτυξη των πατριωτών της Ελλάδας στη Σαουδική Αραβία. Ανάπτυξη που προβλέπει επίσης τη συμμετοχή εκατό Ελλήνων στρατιωτών που θα απασχοληθούν στη Σαουδική επικράτεια για τη διαχείριση των συστημάτων.<br /><br />Και πάλι, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για καινοτομία. Τα τελευταία χρόνια, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία έχει δείξει εξαιρετική συνέργεια με τη Σαουδική Αραβία, η οποία επιβεβαιώθηκε από κοινές ασκήσεις μεταξύ των δύο αεροπορικών δυνάμεων. Τον Μάρτιο πραγματοποιήθηκε ένας στον ουρανό της Κρήτης, και σύντομα ένα άλλο παρόμοιο θα πραγματοποιηθεί στην ελληνική επικράτεια. Επίσης σε αυτήν την περίπτωση θα συμμετέχει το F-15 του Ριάντ.<br /><br />Συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες: Ο πέτρινος επισκέπτης αυτής της αποφασιστικής στροφής της Ελλάδας προς τη Μέση Ανατολή είναι αναμφίβολα η Ουάσιγκτον. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σαφώς οι υποστηρικτές αυτής της νέας συνεργασίας μεταξύ της Αθήνας και των νευρικών κέντρων της Μέσης Ανατολής που συνδέονται περισσότερο με την αμερικανική στρατηγική, από το Ισραήλ έως τα Εμιράτα.<br /><br />Αλλά αυτό περιλαμβάνει πάνω από όλα τη συγχώνευση διαφορετικών στρατηγικών αναγκών: τον έλεγχο του Αιγαίου, την αποφυγή της αγκυροβόλησης της Ελλάδας στην Ευρώπη μόνο με την οικοδόμηση ενός ισχυρού στρατιωτικού πλαισίου, για να καταστήσει την Αθήνα τον ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής διαφοροποίησης των ευρωπαϊκών πηγών ενέργειας, δημιουργώντας έτσι μια συμμαχία που ξεπερνά το ευρωπαϊκό πλέγμα για να ενώσει την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και, τέλος, να δημιουργήσει ένα αντίβαρο στον τουρκικό δυναμισμό.<br /><br />Η σημασία της Ελλάδας για τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι επομένως πολύ πιο σημαντική από ό, τι μπορεί να σκεφτεί κανείς. Και αυτό αποδείχθηκε τα τελευταία χρόνια με μια σειρά συμφωνιών που όχι μόνο θωρακιζουν την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη Σούδα , αλλά και ενίσχυσαν την παρουσία των ΗΠΑ στο ηπειρωτικό μέρος με συμφωνίες για τη χρήση των βάσεων της Αλεξανδρούπολης , του Στεφανοβικειου και της Λάρισας .<br /><br />Συμφωνίες που δεν θα είναι καν οι τελευταίες. Ο Υπουργός Δένδιας επιβεβαίωσε στην πραγματικότητα ότι η υπογραφή της Συμφωνίας Αμοιβαίας Άμυνας ( MDCA ) βρίσκεται σε εξέλιξη και ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί κατά την επόμενη επίσκεψη του Antony Blinken στην Αθήνα. <br /><br />“Έχουμε ήδη συζητήσει το θέμα σε τηλεφωνική κλήση, αλλά και όταν συναντηθήκαμε κατά τη μεγαλύτερη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ πριν από λίγες εβδομάδες”, δήλωσε ο Δένδιας στην εφημερίδα Καθημερινή. <br /><br />«Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι πέρα ​​από τις τεχνικές λεπτομέρειες της ανανέωσης της συμφωνίας, η σημασία της έγκειται στον στρατηγικό ρόλο που οι Ηνωμένες Πολιτείες αποδίδουν τώρα στην Ελλάδα. Και αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό από πολλά θέματα που θα περιληφθούν στην ανανεωμένη συμφωνία ». «Θα ήθελα να τονίσω ότι έχουν ήδη αναπτυχθεί κανάλια άμεσης επικοινωνίας μεταξύ των ηγετών των δύο χωρών, του Προέδρου Joe Biden και του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Σε αυτό το πλαίσιο, η συμφωνία πρέπει να θεωρηθεί ως ένας επιπλέον σύνδεσμος που συνδέει τις δύο χώρες στους περισσότερους τομείς », επιβεβαίωσε ο υπουργός.<br /><br />Η αιώνια πρόκληση για την Τουρκία: Είναι σαφές ότι οι ελληνικές κινήσεις αποτελούν επίσης αναπόφευκτη αντανάκλαση της στρατηγικής αντιπολίτευσης με την Τουρκία. Το δίκτυο συμμαχίας στο οποίο εισάγεται η Αθήνα είναι, στην πραγματικότητα, ένα δίκτυο κρατών που, με διαφορετικούς τρόπους, αντιπροσωπεύει επίσης ένα στήριγμα του τουρκικού επεκτατισμού σε αυτό που στην Ιταλία θα αποκαλούσαμε τη διευρυμένη Μεσόγειο .<br /><br />Η Ελλάδα, εκτός από την ιστορική και άφθαρτη σχέση της με την Κύπρο, έχει οικοδομήσει σχέσεις με την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τα Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία: όλες οι χώρες που εκφράζουν μια πολιτική που κατά κάποιον τρόπο αντιτίθεται στην Άγκυρα. Οι πετρομοναρχίες με την επιθυμία να κυριαρχήσουν στη Μέση Ανατολή και πολιτιστικά στον ισλαμικό κόσμο.<br /><br />Η Αίγυπτος για την ιστορική αντιπαλότητα με τους Τούρκους (πρόσφατα αμβλύνθηκε αλλά εξακολουθεί να είναι εμπρηστική για τη Λιβύη και την Ανατολική Μεσογείου) Το Ισραήλ, το οποίο είχε επίσης σταθερές σχέσεις με την Τουρκία για πολλά χρόνια, έχει μια περίπλοκη σχέση με τον Erdogan. Και όλα αυτά, σε συνδυασμό με την εγγύτητα της Γαλλίας, παρέχουν μια εξαιρετικά σημαντική εικόνα της λογικής του τουρκικού περιορισμού σε αυτό το μπλοκ.<br /><br />Τελικά, η Αθήνα προσπαθεί να ταιριάξει και να ενισχύσει ένα μπλοκ γύρω από την Άγκυρα. Τόσο από ιδεολογική άποψη όσο και από στρατηγική άποψη. Όλο το σύστημα βασίζεται σε έναν κοινό αντίπαλο και σε συγκλίνοντα οικονομικά συμφέροντα, με το Ισραήλ να αποκομίζει τους καρπούς της διπλωματικής εργασίας που συνεχίζεται κρυφά εδώ και δεκαετίες και μόνο με τις Αβρααμικές Συμφωνίες θα μπορούσε να εκραγεί ανοιχτά.<br /><br />Είναι όμως σαφές ότι το ελληνικό συμφέρον, σε αυτό το στάδιο, είναι ρητά η πρόκληση προς την Τουρκία. Και η επιτάχυνση αυτών των συμφωνιών έγινε ακριβώς με την αύξηση της τουρκικής επιθετικότητας στη Μεσόγειο.<br /><br />Η Λιβύη και οι δεσμοί της με την Ελλάδα: Ο τουρκικός δυναμισμός που προβάλλεται κυρίως στη Λιβύη. Και είναι επίσης εκεί που η Ελλάδα δραστηριοποιήθηκε εδώ και αρκετό καιρό, πρώτα με την υποστήριξη του στρατηγού Haftar (επίσης δεκτή στην ελληνική πρωτεύουσα), και στη συνέχεια με την πλήρη υποστήριξη της νέας πορείας των Abdul Hamid Dbeibah και Mohamed Menfi (ο τελευταίος, όχι τυχαία πρώην πρέσβης της Λιβύης στην Αθήνα).<br /><br />Η Λιβύη είναι ένα πρόβλημα για την Ελλάδα. Η τουρκική στρατιωτική παρουσία δεν είναι ένα θέμα στο οποίο η Αθήνα μπορεί να αγνοήσει. Αλλά το κύριο πρόβλημα, αυτή τη στιγμή, αντιπροσωπεύεται από την πολιτική διείσδυση των Τούρκων, οι οποίοι ελέγχουν μεγάλο μέρος της Τριπολιτανίας και των μεγάλων πόλεων-κρατών της Δύσης.<br /><br />Ο Μητσοτάκης πέταξε στην Τρίπολη την ίδια ημέρα με τον Mario Draghi και συναντήθηκε με τις ανώτατες αρχές της Λιβύης. Μία εβδομάδα αργότερα, δέθηκε στην Αθήνα τον επικεφαλής του Συμβουλίου της Προεδρίας της Λιβύης, ακριβώς τον Menfi, επαναλαμβάνοντας την ανάγκη επανάληψης της συζήτησης για τη συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών.<br /><br />Ο Μητσοτάκης έχει επανειλημμένα δείξει τις συμφωνίες ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, συμφωνίες που περιέχονται, σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση, σε “παράνομο” μνημόνιο που πρέπει να ακυρωθεί.<br /><br />Προς το παρόν, μετά το ταξίδι του Λιβύου αξιωματούχου στην Άγκυρα, η συμφωνία φαίνεται επιβεβαιωμένη. Αλλά είναι σαφές ότι το μήνυμα που απευθύνεται στην Τουρκία είναι πολύ σαφές:<br /><br /> η Ελλάδα έχει αρχίσει να παίζει το παιχνίδι στον δικό της τομέα. Και ο Μητσοτακης φαίνεται πρόθυμος να κάνει οτιδήποτε για να αποφύγει να δώσει στον Erdogan θέση ισχύος στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο γειτόνων του Αιγαίου».<br /><br /> <a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Από τη Λιβύη στον Περσικό Κόλπο: Η νέα στρατηγική της Ελλάδας και το διπλωματικό της δίκτυ

του Lorenzo Vita «Η Ελλάδα συνεχίζει να υφαίνει το διπλωματικό της δίχτυ. Ένας σύνθετος και αρθρωτός καμβάς που εκτείνεται σε ένα τεράστιο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αναβάθμιση της τουρκικής επιθετικότητας και η επείγουσα ανάγκη επιστροφής στο δόγμα αποτροπής

<br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/11/askisi_5.jpg"><img height="452" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/11/askisi_5-696x492.jpg" width="640" /></a><br />“Σταματάνε οι προκλήσεις , αρχίζουν οι συζητήσεις”, ήταν το “δόγμα” της ελληνικής κυβέρνησης για τα ελληνοτουρκικά, όπως το είχε εκφράσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Οι συζητήσεις έχουν αρχίσει προ πολλού βεβαίως. Από το Βερολίνο ,πριν “σταματήσουν οι προκλήσεις”. Οι προκλήσεις της Άγκυρας φυσικά και δεν έχουν σταματήσει. Το χειρότερο είναι ότι τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι η τουρκική απειλή και οι διεκδικήσεις έχουν σαφώς αναβαθμιστεί κι εμείς παριστάνουμε ότι δεν το καταλαβαίνουμε. Από που προκύπτει αυτή η διαπίστωση;<br /><br />Η περίπτωση της παρενόχλησης του γαλλικού ερευνητικού σκάφους είναι η πιο πρόσφατη απόδειξη. Η τουρκική φρεγάτα έφθασε στο σημείο να παρακολουθεί τις κινήσεις του γαλλικού ερευνητικού σκάφους ακόμη και δυτικά της Καρπάθου! Τα πλοία του τουρκικού στόλου πλέουν και ασκούν έλεγχο σε περιοχές που μέχρι πρόσφατα ούτε οι ίδιοι οι Τούρκοι μπορούσαν να φανταστούν. Έχουν “διαβάσει” την ελληνική στάση η οποία αποκλείει οποιαδήποτε “δυσάρεστη έκπληξη” έναντι των Τούρκων. Το μήνυμα της “ισχυρής και αποφασιστικής αποτροπής” έχει αντικατασταθεί από τη “θετική ατζέντα για την Τουρκία” κι άλλες ευρωπαϊκής -γερμανικής- προελεύσεως θεωρίες που μόνο την Αθήνα δεν εξυπηρετούν.<br /><br />Θα σπεύσουν πολλοί να επισημάνουν ότι η Τουρκία έχει πολύ μεγάλα προβλήματα και στο εσωτερικό της αλλά και σε σχέση με τις ΗΠΑ, ακόμη και με τη Ρωσία. Τις τελευταίες ώρες η Άγκυρα καλείται να διαχειριστεί την “κόκκινη κάρτα” των ΗΠΑ για τα F-35 και την απειλή της Ρωσίας που της έστειλε σαφές μήνυμα: “Αν πουλήσετε μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Ουκρανία, οι σχέσεις μας θα επανεξεταστούν”. Σ΄ αυτά ας προσθέσουμε τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της γειτονικής χώρας.<br /><br />Πιστεύει κάποιος ότι όλα αυτά τα θέματα θα οδηγήσουν σε αλλαγή στάσης της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας; Πιστεύει οποιοσδήποτε ότι ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ο Ερντογάν αποχωρήσει από το προσκήνιο θα ΄χουμε απέναντι μας μια “καλύτερη Τουρκία”; Μάλλον χειρότερα θα ΄ναι τα πράγματα.<br /><br />Μπορούμε να συνεχίσουμε να παριστάνουμε ότι δεν έχουμε καταλάβει την αναβάθμιση της τουρκικής επιθετικότητας . Μπορούμε να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε ότι η Τουρκία συμπεριφέρεται ήδη ως “αφεντικό” σε περιοχές που μας ανήκουν. Ή μπορούμε να επανέλθουμε ακόμη και τώρα στο δόγμα της ισχυρής και αποφασιστικής αποτροπής το οποίο όποτε χρησιμοποιήθηκε είχε αποτέλεσμα. Δυστυχώς δεν μπορούμε να βρούμε ούτε ένα σημάδι που να δείχνει ότι όσοι έχουν την ευθύνη των αποφάσεων στην Αθήνα το σκέφτονται έστω ως ενδεχόμενο.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η αναβάθμιση της τουρκικής επιθετικότητας και η επείγουσα ανάγκη επιστροφής στο δόγμα αποτροπής

“Σταματάνε οι προκλήσεις , αρχίζουν οι συζητήσεις”, ήταν το “δόγμα” της ελληνικής κυβέρνησης για τα ελληνοτουρκικά, όπως το είχε εκφράσει ο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ΝΑΤΟ “χαρίζει” την Λιβύη στην Τουρκία

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-04/GettyImages-1232271830-scaled-e1618821084413.jpeg?itok=ZwfIUbn9" width="640" /><br />ΗΠΑ-ΝΑΤΟ θα πάρουν ναυτική βάση στην Τρίπολη και η Τουρκία τον έλεγχο της Λιβύης<br />Ανδρέας Μουντζουρούλιας<br /><br />Άκρως ανησυχητικές και άσχημες ειδήσεις αναφέρονται σε σχέση με την μυστική συνάντηση αξιωματούχων της Τουρκίας, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ για την Λιβύη. <br />Όπως φαίνεται, η μυστική τριμερή συνάντηση πραγματοποιήθηκε χθες με εκπροσώπους των τριών πλευρών, με στόχο να συζητήσουν τις πρόσφατες εξελίξεις στη Λιβύη.<br /><br />Το τουρκικό υπουργείο άμυνας αποκάλυψε σε ανάρτηση στο Twitter, ότι ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλούσι Ακάρ, συναντήθηκε με τον επικεφαλής της συμμαχικής διοίκησης στην Νάπολη, Ναύαρχο Ρόμπερτ Μπέρκε και τον βοηθό υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ για υποθέσεις Εγγύς Ανατολής Ντέιβιντ Σάτερφιλντ, παρουσία του Τούρκου Α/ΓΕΝ Ναυάρχου Αντνάν Οζμπάλ.<br /><br />Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, η τρίωρη συνάντηση επικεντρώθηκε στον στρατιωτικό ρόλο της Τουρκίας στη Λιβύη υπό την υποστήριξη του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.<br /><br />Οι συζητήσεις άγγιξαν επίσης περαιτέρω το θέμα της επέκτασης της στρατιωτικής εκπαίδευσης των λιβυκών δυνάμεων από την Τουρκία.<br /><br />Προηγούμενες πληροφορίες ανέφεραν, ότι Τουρκία και ΗΠΑ συμφώνησαν να επιτρέψουν στην Άγκυρα να αναπτύξει αεροσκάφη επιτήρησης, σε συντονισμό με το ΝΑΤΟ, για την παρακολούθηση τυχόν στρατιωτικών κινήσεων, κατά της ρωσικής μισθοφορικής εταιρείας Wagner.<br /><br />Η συμφωνία αναφέρει επίσης ότι η Τουρκία θα αποσύρει όλους τους Σύριους μισθοφόρους από τη Λιβύη εντός τεσσάρων εβδομάδων, από τις αρχές Απριλίου. Η Τουρκία δεν έχει δείξει καμία δέσμευση ως προς αυτό το θέμα, ενώ η Ουάσιγκτον δεν εξέφρασε αντίρρηση για την παρουσία στρατιωτικών συμβούλων και τουρκικών δυνάμεων στη Λιβύη.<br /><br />Οι αξιωματούχοι συζήτησαν επίσης την μετατροπή μέρους του λιμένα της Μισράτα σε βάση ανεφοδιασμού υπό την επίβλεψη των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων, με συμβολική συμμετοχή των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Ιταλίας.<br /><br />Ουσιαστικά πρόκειται για την μετατροπή κομμάτι του λιμανιού σε βάση του ΝΑΤΟ, το οποίο η Τουρκία θα δώσει πιθανόν ως αντάλλαγμα για να ελέγχει το καθεστώς της Λιβύης, εξοβελίζοντας την Ρωσία που ελέγχει το ανατολικό κομμάτι υπό τον στρατηγό Χαφτάρ.<br /><br />Πραγματικά εφόσον επιβεβαιωθούν και επίσημα όλα αυτά, θα πρόκειται για μια “πισώπλατη μαχαιριά” κατά Ελλάδος και του παράνομου Τουρκολιβυκού μνημονίου.<br /><br />Επίσης αναμένουμε και την αντίδραση της Μόσχας, η οποία λογικά θα επιδιώξει την δημιουργία δικής της βάσης στην Σύρτη ή αλλού, ενώ το ενδεχόμενο νορμάλ εκλογών στην χώρα εξανεμίζεται τον Δεκέμβριο 2021. <br /><br />Η Ελλάδα απειλεί με βέτο στην ΕΕ για το πακτωλό χρημάτων στην Λιβύη <br /><br />Ο Δημήτρης Καιρίδης, βουλευτής της ΝΔ, δήλωσε τώρα στο πρακτορείο ειδήσεων Al-Monitor ότι το μήνυμα της Αθήνας προς τον μεταβατικό πρόεδρο Μένφι ήταν: «Εάν οι Λίβυοι επιθυμούν πλήρεις σχέσεις με την ΕΕ, πρέπει να κάνουν κάτι για το Τουρκολιβυκό μνημόνιο».<br /><br />Η προσπάθεια της Ελλάδας να αξιοποιήσει την παρουσία της στην ΕΕ για να απομακρύνει την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας από την Τουρκία, είναι αυτοσκοπός της Αθήνας, η οποία τώρα θα πρέπει να επιδιώξει κάτι ανάλογο και εντός του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο Λίβυος φιλοκυβερνητικός αναλυτής (Γκάματι), δηλώνει ότι "η Τρίπολη δεν θα θυσιάσει τη συνεργασία της με την Άγκυρα για την υπόσχεση υποστήριξης των Βρυξελλών από την Ελλάδα.<br /><br />Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ΕΕ είναι διχασμένη. Η Ιταλία, η Γερμανία και η Γαλλία δεν πρόκειται να ακούσουν την Ελλάδα, η οποία απέχει πολύ από το είναι ένα ισχυρό μέλος. Κάθε χώρα επιδιώκει τα δικά της συμφέροντα », δήλωσε ο Λίβυος ειδικός.<br /><br />Ο Έλληνας βουλευτής παραδέχεται ότι η δύναμη της ΕΕ είναι μερικές φορές περιορισμένη, αλλά αναφέρει ότι οι Λίβυοι δεν πρέπει να πάρουν αψήφιστα το δικαίωμα του βέτο από την Αθήνα ως μέλος της ΕΕ.<br /><br />«Θα μπορούσαμε να εμποδίσουμε τη χρηματοδότηση και οι Λίβυοι δεν μπορούν να έχουν κακές σχέσεις με την ΕΕ στους τομείς του εμπορίου ή της οικονομίας», τόνισε ο ίδιος.<br /><br />Μετά τη συνάντηση του Μένφι με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, η Αθήνα ανακοίνωσε ότι η Ελλάδα και η Λιβύη θα ξεκινήσουν συνομιλίες για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων τους.<br />Ωστόσο, λιβυκές πηγές ανέφεραν ότι οι συνομιλίες δεν θα υλοποιηθούν σύντομα. Σύμφωνα με τον Λίβυο ειδικό, η νέα λιβυκή κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να αλλάξει οποιεσδήποτε συμφωνίες που έχει συνάψει ο GNA έως ότου διεξαχθούν εκλογές. <br /><br />Ο Χαφτάρ και η Ρωσία κρατάνε τα “κλειδιά” της χώρας ελέγχοντας τις πετρελαιοπηγές <br /><br />Οι Τούρκοι όμως και οι υπόλοιποι λογαριάζουν τα σχέδια τους χωρίς τον στρατηγό Χαφτάρ, ο οποίος ελέγχει τον “μαύρο χρυσό” της χώρας.<br /><br />Τον ίδιο τον στηρίζει η Μόσχα,η οποία σαφώς έχει τα δικά της γεωπολιτικά και στρατιωτικά σχέδια. Παράδειγμα, η μεγάλη διαμάχη μεταξύ της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου της Λιβύης (NOC) και της Κεντρικής Τράπεζας, η οποία εμποδίζει την χρήση του τερματικού σταθμού πετρελαίου της Hariga.<br /><br />Αυτή η διαμάχη επικεντρώνεται γύρω από τις πολιτικές φιλοδοξίες του προέδρου της εταιρείας NOC Mustafa Sanallah, ο οποίος, υποστηρίζεται από τους ηγέτες της ανατολικής Λιβύης όπως ο στρατηγός Χαφτάρ, επιδιώκει να διαλύσει μια συμφωνία μεταξύ του κυβερνήτη της τράπεζας, Seddik al-Kabir, και του πρωθυπουργού, Abdul Hamid Dbeibah, σύμφωνα με τον γνωστό αναλυτή της Λιβύης, Tarek Megerisi.<br /><br />"Αυτή η εξέλιξη είναι ένας ανεμοδείκτης" που δείχνει την κατεύθυνση του ανέμου "για την πολιτική της Λιβύης τώρα που η περίοδος του μέλιτος με την κυβέρνηση της εθνικής ενότητας έχει τελειώσει", δήλωσε ο αναλυτής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (Ecfr).<br /><br />«Ο πρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου έχει πολιτικές ισχυρότατες φιλοδοξίες για τον Δεκέμβριο», ισχυρίστηκε ο Μεγερίσι, ενώ Χαφτάρ και ο (πρόεδρος του κοινοβουλίου της Λιβύης) Άκιλα Σάλεχ στα ανατολικά, κάνουν τα δικά τους σχέδια, μπλοκάροντας τον τερματικό σταθμό στη Χαρίγκα "για να ασκήσουν ακόμα μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνηση ενότητας.<br /><br />Το πιο πιθανό σενάριο στον ορίζοντα πάντως φαίνεται να είναι μια επανάληψη των εχθροπραξιών με την συμβολή ΝΑΤΟ και Ρωσίας αυτήν την φορά, και την πιθανή λέμε οριστική διχοτόμηση της χώρας την οποία οι Τούρκοι θέλουν τόσο πολύ να ελέγχουν. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το ΝΑΤΟ “χαρίζει” την Λιβύη στην Τουρκία

ΗΠΑ-ΝΑΤΟ θα πάρουν ναυτική βάση στην Τρίπολη και η Τουρκία τον έλεγχο της Λιβύης Ανδρέας Μουντζουρούλιας Άκρως ανησυχητικές και άσχημες ειδή...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο χαμένος θησαυρός του Καντάφι – Ο σκοτεινός ρόλος των Ντμπέιμπα

<img height="339" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/12/bashir-salah-bashir.jpg" width="640" /><br /><br />Τσιλιόπουλος Ευθύμιος<br />Λίγο πριν δολοφονηθεί, ο Καντάφι πούλησε το ένα πέμπτο των αποθεμάτων χρυσού της Λιβύης και τα περισσότερα από τα έσοδα από αυτήν την πώληση ακόμη είναι χαμένα και αποκαλούνται ο “θησαυρός του Καντάφι”. Τα λεγόμενα Panama Papers, θα μπορούσαν να ρίξουν φως στην αναζήτηση αυτού του τεράστιας αξίας χαμένου θησαυρού. Έγγραφα που είχαν δοθεί στη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung από ανώνυμη πηγή ενέπλεκαν δύο από τους πιο κοντινούς του Καντάφι: έναν από τους βασικούς συμβούλους του και τον κύριο επενδυτή του, Μπασίρ Σαλέχ Μπασίρ.<br /><br />Αυτός ήταν επικεφαλής του κυβερνητικού επιτελείου του Λίβυου ηγέτη, γνωστός επίσης ως ο “τραπεζίτης του Καντάφι”. Ο άλλος είναι ο Αλί Ντμπέιμπα, κάποτε μέλος του εσωτερικού κύκλου του δικτάτορα, γνωστός στους Λίβυους ως “σύντροφος του ηγέτη”. Τα χρήματα αυτά συνέβαλαν αποφασιστικά στο να αναδειχθεί ο εξάδελφος και συνεταίρος του Άμπντελ Χαμίντ Ντμπέιμπα σε σημερινό μεταβατικό πρωθυπουργό της Λιβύης. Σύμφωνα με πλήθος καταγγελιών, η εκλογή του κατέστη δυνατή μέσω μαζικής δωροδοκίας των εκλεκτόρων.<br /><br />Ο Μπασίρ φέρεται να έχει επενδύσει και κρύψει τον ιδιωτικό πλούτο της φυλής του Καντάφι. Διαχειριζόταν, επίσης, κρατικό ταμείο πολλών δισ. δολαρίων το λεγόμενο “Χαρτοφυλάκιο Επενδύσεων της Λιβύης στην Αφρική”, μέσω του οποίου πραγματοποίησε επενδύσεις σε αρκετές αφρικανικές χώρες. Είναι άγνωστο, όμως, που ακριβώς κατέληγαν τα χρήματα.<br /><br />Όταν ο Καντάφι χρησιμοποίησε άκρατη βία σε διαδηλωτές τον Φεβρουάριο 2011, ο ΟΗΕ επέβαλε κυρώσεις σε ανθρώπους, περιουσιακά στοιχεία και εταιρείες συνδεδεμένες με το καθεστώς του. Στο πλαίσιο αυτών των μέτρων, πάγωσαν επίσης από την ΕΕ και την Ελβετία περιουσιακά στοιχεία του Μπασίρ. Λίγο αργότερα ο ΟΗΕ πάγωσε και τα περιουσιακά στοιχεία του Χαρτοφυλακίου που διηύθυνε ο Μπασίρ.<br /><br />Ο Μπασίρ είχε, όμως, προβλέψει το ενδεχόμενο αυτό και –εκτός των άλλων– είχε φτιάξει μια εταιρεία-φάντασμα στον Παναμά ονόματι Vision Oil Services Limited, την οποία κρατούσε ανενεργή από το 2007 μέχρι μερικές μέρες μετά το πάγωμα των περιουσιακών του στοιχείων. Τότε ενεργοποιήθηκε ένας Σαουδάραβας που εξουσιοδοτήθηκε από τον Μπασίρ να διακινεί λογαριασμούς σε τρεις τράπεζες σε Γενεύη, Βιέννη και Σιγκαπούρη. Όταν τα πράγματα άρχισαν να γίνονται χαοτικά για το καθεστώς Καντάφι, ο Σαουδάραβας εξαφανίστηκε, αφήνοντας έναν Βρετανό στο πόδι του, ο οποίος κατά την δική του εκδοχή δεν γνώριζε τίποτα.<br /><br />Ο Μπασίρ στη Νότιο Αφρική<br /><br />Με τον θάνατο του Καντάφι, ο Μπασίρ συνελήφθη, αλλά μέσα στο χάος εκείνης της περιόδου το έσκασε. Μετά από λίγο εμφανίστηκε στο Νίγηρα και μετά εξαφανίστηκε πάλι. Μετά μερικά χρόνια φερόταν να βρίσκεται στην Νότια Αφρική και μετά ότι ζούσε στην Εσγουατίνη, πρώην Ζουαζιλάνδη. Σύμφωνα με πληροφορίες του ινστιτούτου ISS ο Μπασίρ υπέβαλε αίτημα ασύλου στη Νότια Αφρική, αλλά είναι άγνωστο αν το έλαβε.<br /><br />Πάντως ο Νοτιοαφρικανός αναλυτής Πίτερ Φαμπρίτσιους θεωρεί ότι ο τότε πρόεδρος Ζούμα, τον έκρυβε. Στη Βουλή τον Ιούνιο 2013, ο Ζούμα ρωτήθηκε γιατί δεν είχε συλληφθεί ο Μπασίρ. Απάντησε ότι δεν μπορούσε να ξέρει που ήταν, αλλά διαψεύστηκε από τον τότε υπουργό της αστυνομίας, ο οποίος είπε στη Βουλή ότι γνώριζε ήδη από τον Φεβρουάριο 2013 για την παρουσία του Μπασίρ.<br /><br />Πάντως, στις 23 Φεβρουαρίου 2018, ο Μπασίρ τραυματίστηκε κοντά στο σπίτι του στο Γιοχάνεσμπουργκ. Οι επιτιθέμενοι τον έβγαλαν από το αυτοκίνητό του και τον πυροβόλησαν, πριν διαφύγουν με το αυτοκίνητο του. Αυτό επιβεβαίωσε ότι ο Μπασίρ ζούσε στην χώρα επί χρόνια. Πρόσφατο άρθρο στον ιστότοπο africaintelligence διατείνεται ότι ο Μπασίρ ζει τώρα στο Αμπού Ντάμπι και προσφέρει τη φιλία και τις συμβουλές του στον πρίγκιπα των Εμιράτων Μοχάμεντ Μπιν Ζαΐντ Αλ Ναχάν τόσο για τη Λιβύη όσο και για αφρικανικές υποθέσεις. Ας σημειωθεί ότι ο πρίγκηπας είχε βοηθήσει τον Καντάφι να καταλάβει την εξουσία το 1969.<br /><br />Που βρίσκεται ο θησαυρός<br /><br />Το 2013 κυκλοφορούσαν φήμες ότι ο Καντάφι μέσω του Μπασίρ είχε κρύψει ένα τεράστιο ποσό (άλλοι μιλούσαν για ένα κι άλλοι για 100 δισ. δολάρια) σε αποθήκη στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Γιοχάνεσμπουργκ. Το 2014, βάσει αυτών των φημών επιτροπή του ΟΗΕ ερεύνησε την τοποθεσία, χωρίς να βρει τίποτα. Δύο χρόνια αργότερα, η επιτροπή ανέφερε ότι είχε νέες πληροφορίες.<br /><br />Σύμφωνα με αυτές, τα φερόμενα κρυμμένα περιουσιακά στοιχεία της Λιβύης στη Νότια Αφρική θα χρησιμοποιούνταν το 2013 για μια αγορά όπλων αξίας πολλών δισ. δολαρίων από την κρατική εταιρεία Denel. Μέσω της συμφωνίας τεράστια ποσότητα όπλων θα πήγαινε προς την Λιβυκή Πολεμική Αεροπορία και τον Στρατό. Η επιτροπή του ΟΗΕ βρήκε επιστολή που έφερε υπογραφή του τότε υπουργού Άμυνας της Νότιας Αφρικής. Πρόσθεσε ότι τα όπλα θα πληρώνονταν από κρυφά περιουσιακά στοιχεία του Καντάφι στη Νότια Αφρική.<br /><br />To 2019, οι Sunday Times ανέφεραν ότι 25 εκατ. ευρώ του Καντάφι ενδέχεται να τα είχαν κρύψει στην κατοικία του πρώην προέδρου Ζούμα στην πόλη Νκάντλα. Οι αρχές της Λιβύης ισχυρίζονται ότι τα χρήματα μεταφέρθηκαν στην Εσγουατίνη (πρώην Ζουαζιλάνδη) το 2020. Οι Λίβυοι ζήτησαν από τον Πρόεδρο Κύριλ Ραμασόσα να βοηθήσει στην ανάκτηση των χρημάτων και ο βασιλιάς Μγουάτι επιβεβαίωσε την ύπαρξη των χρημάτων στον Ραμασόσα σε μια συνάντηση στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Γιοχάνεσμπουργκ.<br /><br />Όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών, η Χίλαρι Κλίντον είχε ενημερωθεί ότι ο Ζούμα έλαβε κρυφά χρήματα από τον Καντάφι, σύμφωνα με τις βρετανικές εφημερίδες Mail και Guardian. Ο Ζούμα επισκέφθηκε τον Καντάφι το 2011 και σύμφωνα με ρεπορτάζ των Sunday Times, τότε ο Καντάφι είχε συνεννοηθεί να μεταφέρει χρήματα στη Νότιο Αφρική. Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτά τα περιουσιακά στοιχεία δεν ανακτήθηκαν ποτέ και δεν αποτελούν μέρος των 540 εκατ. ευρώ που επεστράφησαν στη Λιβύη το 2013.<br /><br />Ο ρόλος του Ντμπέιμπα<br /><br />Ενώ κάποια από τα εκατομμύρια του Καντάφι έχουν έκτοτε εμφανιστεί στην Ιταλία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ, το μεγαλύτερο μέρος παραμένει χαμένο. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, στο στόχαστρο έχει μπει και ο Αλί Ντμπέιμπα. Σύμφωνα με ερευνητές, ο Οργανισμός Ανάπτυξης Διοικητικών Κέντρων (ODAC) της Λιβύης (τεράστιο υπουργείο που χειριζόταν όλες τις κρατικές επιχειρήσεις και εποπτευόταν από τον Αλί Ντμπέιμπα) ανέθεσε επιχειρηματικές συμβάσεις αξίας δισ. δολαρίων σε πολλές εταιρείες που είχαν άμεσους δεσμούς με την οικογένεια του και ειδικά με τον εξάδελφό του προσωρινό πρωθυπουργό της Λιβύης Αμντούλ Χαμίντ Ντμπέιμπα..<br /><br />Σύμφωνα με δημοσιεύματα, όταν οι ελεγκτές εξέτασαν αυτές τις επιχειρηματικές συμβάσεις μετά την πτώση του Καντάφι, ανακάλυψαν “δημιουργικές” πρακτικές τήρησης βιβλίων. Σύμφωνα με αυτές τις αναφορές, ένας από τους συμβούλους του Καντάφι εξήγησε ότι οι αποκλίσεις του ODAC είχαν εμφανιστεί νωρίτερα, αλλά δεν εξετάστηκαν λεπτομερώς, δεδομένου ότι ο Καντάφι και οι γιοι του συμμετείχαν στη διαχείριση του ODAC.<br /><br />Η οικογένεια Ντμπέιμπα απάντησε στην Guardian, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς ως αβάσιμους. Τελικά ο Ντμπέιμπα μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου η οικογένειά του έχει σημαντική περιουσία Οι Λίβυοι ανακριτές τον έχουν κατηγορήσει για συμβάσεις πολλών εκατ. δολαρίων με δικές του εταιρείες ή συγγενών του. Λέγεται ότι αυτός και ο εξάδελφό του έχουν διασπείρει λαθραία κέρδη από αυτές τις συναλλαγές στο εξωτερικό μέσω ενός δικτύου εταιρειών-κελύφων.<div><br />Ίσως να μην βρεθούν τα λεφτά<br /><br />Μέχρι σήμερα, οι ερευνητές έχουν εντοπίσει περίπου 100 εταιρείες που είναι εγγεγραμμένες στις βρετανικές Παρθένες Νήσους, τη Μάλτα, το Λιχτενστάιν και το Ηνωμένο Βασίλειο και ανήκουν στην οικογένεια Ντμπέιμπα, ή σε υποτιθέμενους συνεργάτες του. Οι πραγματικές δομές ιδιοκτησίας αυτών των εταιρειών, στην καλύτερη περίπτωση, παραμένουν θολές.<br /><br />Ωστόσο, αυτό μπορεί σύντομα να αλλάξει, καθώς η νομική εταιρεία του Παναμά που χρησιμοποιήθηκε για όλες αυτές τις συναλλαγές βρίσκεται στην καρδιά του σκανδάλου των Panama Papers. Η εταιρία Mossack Fosenca έχει σχέση με πολλές από τις εταιρείες που οι Λίβυοι ερευνητές είχαν αποδώσει στον Ντμπέιμπα. Η Süddeutsche Zeitung και η Guardian έχουν πρόσβαση σε τμήματα αυτών των εγγράφων, τα οποία κατηγορούν την οικογένεια Ντμπέιμπα για κατάχρηση εξουσίας και παράνομες μεταφορές χρημάτων.<br /><br />Οι ερευνητές, από την πλευρά τους, είναι απρόθυμοι να πιστέψουν την πιο πρόσφατη δήλωση περιουσιακών στοιχείων του Ντμπέιμπα, η οποία ανέφερε ότι κατέχει μόνο μερικά αυτοκίνητα, μερικά κοσμήματα και ένα αγρόκτημα με τέσσερις καμήλες. Αναμένονται, όμως, εξελίξεις σε Κύπρο, όπου τουλάχιστον επτά εταιρείες βρίσκονται υπό έλεγχο για τις σχέσεις τους με τον Ντμπέιμπα. Επίσης στη Σκωτία όπου ενέχεται εμμέσως σε αυτό που η Σκότλαντ Γιαρντ αποκαλεί μεγαλύτερη υπόθεση απάτης στην ιστορία της χώρας.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο χαμένος θησαυρός του Καντάφι – Ο σκοτεινός ρόλος των Ντμπέιμπα

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Λίγο πριν δολοφονηθεί, ο Καντάφι πούλησε το ένα πέμπτο των αποθεμάτων χρυσού της Λιβύης και τα περισσότερα από τα έσοδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυταρχισμός και μαφία στην Αλβανία του Ράμα

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/04/Edi-Rama.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Πρωτόπαπας Γιώργος</b><br />H Aλβανία του πρωθυπουργού Έντι Ράμα χαρακτηρίζεται από εκτεταμένη διαφθορά που έχει απλώσει για τα καλά τα πλοκάμια της στη δημόσια διοίκηση, το δικαστικό κλάδο και φυσικά στην ίδια την κυβέρνηση. Οι εκθέσεις διεθνών και ευρωπαϊκών ινστιτούτων και οργανισμών είναι απογοητευτικές για τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης Ράμα. Οι εκλογές της 25ης Απριλίου αποτελούν σύμφωνα με αντιπολίτευση και αναλυτές μια ευκαιρία για να αλλάξει πορεία η Αλβανία, να εισέλθει σε μια νέα εποχή.<br /><br />Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που διενήργησε η εταιρεία BiEPAG, μόνο το 38% των Αλβανών πολιτών πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει η κυβέρνηση Ράμα, μέσω διενέργειας εκλογών. Η εκτεταμένη δυσαρέσκεια των Αλβανών για το ότι παραβιάζεται η δημοκρατία και η σκέψη ότι δεν μπορεί να αλλάξει η κατάσταση, ενδέχεται να τους κάνει να μην προσέλθουν τις κάλπες. Το αποτέλεσμα θα είναι μια χαμηλή προσέλευση ψηφοφόρων, που θα ωφελήσει την κυβέρνηση.<br /><br />Η προεκλογική εκστρατεία χαρακτηρίζεται από έντονη πόλωση, με κύριους πρωταγωνιστές το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα (SP) και τα αντιπολιτευτικά Δημοκρατικό Κόμμα (DP) και Σοσιαλιστικό Κίνημα για Ενοποίηση (SMI). Η αντιπολίτευση διοργάνωσε μαζικές διαδηλώσεις και ζητούσε την παραίτηση Ράμα. Δηλώνει, ότι η κυβέρνηση έχει γίνει εντελώς διεφθαρμένη και ότι μετατράπηκε σε ένα αυταρχικό καθεστώς που ελέγχει τα πάντα και τα ΜΜΕ.<br /><br />Μια έκθεση του Westminster Foundation for Democracy αναφέρει ότι η κομματική δομή του Σοσιαλιστικού Κόμματος σε ολόκληρη τη χώρα, χαρακτηρίζεται από σχετικό έλλειμμα επικοινωνίας, τόσο με τα μέλη του κόμματος όσο και με το εκλογικό σώμα. Επιπλέον, επισημαίνει ότι απαιτείται περισσότερη διαφάνεια σε σχέση με τις λίστες υποψηφίων για τις εκλογές, που θα σήμαινε την αποφυγή διορισμού υποψηφίων με ποινικό μητρώο. Οι τηλεφωνικές υποκλοπές που δημοσίευσε η γερμανική Bild αποκάλυψαν σχέδια εξαγοράς ψήφων και εκφοβισμό ψηφοφόρων που διαπράχθηκαν από βουλευτές, δήμαρχους και υπουργούς της κυβέρνησης.<br /><br />Οι υποσχέσεις του Ράμα όταν ανέλαβε την εξουσία το 2013 για την καταπολέμηση της διαφθοράς, του οργανωμένου εγκλήματος, την υιοθέτηση μεταρρυθμίσεων, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την επιτάχυνση των διαδικασιών ένταξης στην ΕΕ, έμειναν τελικά μόνο στα λόγια. Το αποτέλεσμα ήταν η πρωθυπουργία του να αποτελέσει σημαντική οπισθοδρόμηση για την Αλβανία. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση σύντομα παρουσίασε σημαντικά ελαττώματα στην καταπολέμηση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος. Το αποτέλεσμα ήταν άτομα με διαβόητο παρελθόν και ποινικό φάκελο να προωθηθούν στο κοινοβούλιο και την τοπική αυτοδιοίκηση.<br /><br />Ξέπλυμα χρήματος<br /><br />Σύμφωνα με τη λίστα του The Anti-Money Laundering (AML) που δημοσιεύθηκε από το Basel Institute of Governance, η Αλβανία είναι στην ίδια κατηγορία με τις ευρωπαϊκές χώρες που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο κίνδυνο νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Η πρωτοβουλία Moneyval του Συμβουλίου της Ευρώπης εκτιμά ότι τα μέτρα που έλαβε η αλβανική κυβέρνηση για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ήταν μη αποτελεσματικά και ότι η Αλβανία πρέπει να κάνει επιπρόσθετες προσπάθειες.<br /><br />Επίσης, μια έκθεση της Τhe Global Initiative για την αντιμετώπιση του διακρατικού οργανωμένου εγκλήματος που δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο του 2020, αναφέρει ότι μόνο στα Τίρανα, κατά την περίοδο 2017-2019 ξεπλύθηκαν πάνω από 1.6 δισ. ευρώ μέσω της αγοράς των ακινήτων. Μια ακόμα μελέτη έδειξε ότι την ίδια περίοδο τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας είχαν αυξηθεί κατά 3.2 δισ. ευρώ, συγκεκριμένα από 6.7 έως 9.9 δισ. ευρώ.<br /><br />Ωστόσο, τα επίσημα εμπορικά στοιχεία δεν μπορούν να εξηγήσουν τον λόγο αυτής της τόσο σημαντικής αύξησης, καθώς παρουσιάζουν αύξηση μόνο 52 εκατ. ευρώ για το 2018 και παρόμοιο ποσοστό για το 2019. Η Αλβανία θεωρείται «χώρα πρωταρχικής ανησυχίας όσον αφορά τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες» και από το State Department, που έχει επισημάνει ότι «τα παράνομα έσοδα ξεπλένονται εύκολα, ενώ η χώρα παρουσιάζει κίνδυνο νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες λόγω διαφθοράς και αδύναμων νομικών και κυβερνητικών θεσμών».<br /><br />Επίσης, υπάρχει παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η κυβέρνησή Ράμα πρότεινε το 2019 ένα αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο κατά της δυσφήμισης, με στόχο τους δημοσιογράφους που επέκριναν τις πολιτικές της. Η κυβέρνηση έχασε και μια υπόθεση για το κλείσιμο του τηλεοπτικού σταθμού Agon το 2015. Οι κρατικές αρχές κατηγόρησαν τον ιδιοκτήτη για φορολογικές ατασθαλίες, πλαστογραφία και ξέπλυμα χρήματος.<br />Η σημασία των εκλογών<br /><br />Η Αλβανία χαρακτηρίζεται και από μια έκθεση του The Institute for Democracy and Mediation των Τιράνων, που συντάχθηκε σε συνεργασία με το διεθνή οργανισμό Transparency International ως «αιχμάλωτο κράτος» στο οποίο το κοινοβούλιο υιοθετεί προσαρμοσμένους νόμους που ωφελούν τα ιδιωτικά του συμφέροντα σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος<br /><br />Για όλους τους παραπάνω λόγους, οι εκλογές είναι ιδιαιτέρα σημαντικές καθώς όπως επισημαίνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε ψήφισμα του Μαρτίου θα αποτελέσουν κλειδί για την εδραίωση και την ανανέωση των δημοκρατικών διεργασιών στην Αλβανία, ενώ παράλληλα προειδοποιεί ότι η διεξαγωγή ελεύθερων και δίκαιων εκλογών αποτελεί θεμελιώδη συνθήκη στην πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.<br /><br />Η κυβέρνηση Ράμα έχει αφήσει το αποτύπωμά της και πάνω στην οικονομία –η υψηλή ανεργία και οι χαμηλοί μισθοί, προκάλεσαν μαζική έξοδο των πολιτών, ιδίως της νεολαίας, προς τις χώρες της ΕΕ με στόχο την αναζήτηση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης. Η Αλβανία κατατάσσεται από το 2012 μεταξύ των κορυφαίων χωρών προέλευσης των αιτούντων άσυλο στα κράτη μέλη της ΕΕ. Η προεκλογική περίοδος χαρακτηρίστηκε από έντονη πόλωση και οι εκλογές της Κυριακής, θα πραγματοποιηθούν μέσα σε κλίμα βαθιάς δυσπιστίας, που σε κάθε βήμα θα κυριαρχεί η ιδέα της νοθείας, η εξαγορά ψήφων και ο εκφοβισμός ψηφοφόρων.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αυταρχισμός και μαφία στην Αλβανία του Ράμα

Πρωτόπαπας Γιώργος H Aλβανία του πρωθυπουργού Έντι Ράμα χαρακτηρίζεται από εκτεταμένη διαφθορά που έχει απλώσει για τα καλά τα πλοκάμια της ...

Διαβάστε την συνέχεια