There is something in the air tonight.. Μετάφραση: Μπαρούτι μυρίζει!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://4.bp.blogspot.com/-IkalPhHYTjQ/Uoc0ol3CpWI/AAAAAAAABl8/FUUpiyJlcqw/s1600/frankenstein.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://4.bp.blogspot.com/-IkalPhHYTjQ/Uoc0ol3CpWI/AAAAAAAABl8/FUUpiyJlcqw/s640/frankenstein.png" width="600" /></a></div> <br /> <b>Και πώς να μην μυρίζει<b>;</b><br /> </b> <b>     Όταν</b> στην χώρα που ο καινούργιος Ενιαίος Φόρος Ακινήτων <b>απειλεί με δήμευση</b> της ακίνητης περιουσίας <b>πριν από την κατάσχεση </b>που θα επιχειρηθεί αργότερα<b>..</b><br /> <b>     Όταν</b> εκεί που το πρωτοβάθμιο σύστημα υγείας ΕΟΠΥΥ, <b>διαλύεται</b> και ενδεχομένως<b> καταργείται μέσα σε μιά νύχτα όπως η ΕΡΤ..</b><br /> <b>     Όταν</b> εδώ που <b>τα νέα μέτρα βαφτίζονται,</b> με την Πασοκικού τύπου συνηθισμένη τακτική, ως <b>''στοχευμένες παρεμβάσεις'' (!)..</b><br /> <b>     Όταν</b> στην χώρα που οι ορισμένοι, <b>με απόλυτη ευθύνη του ''πρωθυπουργού''</b>, υπουργοί, <b>θεωρούν ''δόξα'' την απόλυση εργαζομένων..</b><br /> <b>     Όταν </b>παραμονές της επετείου του Πολυτεχνείου, το υπουργείο Καταδυνάστευσης του Πολίτη<b> απειλεί να ξανα-εισβάλει</b> στον ίδιο χώρο <b>αν τολμήσει και εκπεμφθεί από κει μέσα ελεύθερο </b><b>σήμα οποιουδήποτε σταθμού..</b><br /> <b>     Όταν </b>ο επίτιμος πρόεδρος της <b>Διεθνούς Ένωσης Συνταγματικού Δικαίου </b>επί επτά χρόνια νομικός σύμβουλος των πρώτων κυβερνήσεων του ΠαΣοΚ (τότε βέβαια τους ήταν αρεστός και τον είχαν ως ''ευαγγέλιο'') κύριος<b> Γ. Κασιμάτης </b>αναφέρει σαφώς<b>: ''Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα'' !..</b><br /> <b><br /> </b>      Όταν εκεί που συμβαίνουν όλα αυτά, και άλλα τόσα<b>..</b><br />     <b> ..βρίσκεται ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΣ πολιτικός</b> (ενώ είναι οι περισσότεροι), που να λέει ότι <b>με μισθό δύο χιλιάδων ευρώ τον μήνα δεν τον συμφέρει να είναι πολιτικός!..</b><br /> <b><br /> </b> <b>    ..</b>και <b>ισχυρίζεται ότι</b> οι βουλευτές με<b> 5.800 ευρώ</b> τον μήνα <b>καθαρά, αποσιωπώντας τα επιδόματα</b> γραφείου, μετακίνησης, ενοικίου, τηλεφώνων, με βουλευτικά αυτοκίνητα, με αμοιβές από συμμετοχή σε διάφορες επιτροπές (βλέπε Βρωμήλο!)<b>..</b><br /> <b>     ..κάνουν το ''σκ@τό τους παξιμάδι'', </b>για να τα βγάλουν πέρα<b>..</b><br /> <b><br /> </b> <b>     Τότε ΝΑΙ! ΜΥΡΙΖΕΙ ΜΠΑΡΟΥΤΙ!</b><br />      <b>Και η έκρηξη είναι πολύ κοντά!</b><br /> <b><br /> </b> <b>     </b>Πολύ κοντά στο να εξωτερικευτεί<b>..</b><br /> <b>     ..γιατί μέσα στην ψυχή του λαού, έχει ήδη γίνει!..</b><br /> <a href="http://mandatoforos.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

There is something in the air tonight.. Μετάφραση: Μπαρούτι μυρίζει!

Και πώς να μην μυρίζει ;      Όταν στην χώρα που ο καινούργιος Ενιαίος Φόρος Ακινήτων απειλεί με δήμευση της ακίνητης περιουσίας πριν...

Διαβάστε την συνέχεια

Ασύλληπτο νέο έγκλημα του ΑΤΤΙΛΑ για να συγκαλυφθεί η σφαγή του 1974

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/11/Turkey_Cyprus_Agnooumenoi_2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-89318" height="330" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/11/Turkey_Cyprus_Agnooumenoi_2-1024x691.jpg" title="Turkey_Cyprus_Agnooumenoi_2" width="600" /></a></div> <br /> <strong>Νομίζω ότι τα γεγονότα που θα σας διηγηθώ σήμερα δεν γράφτηκαν πουθενά προηγουμένως. Και εγώ πρόσφατα τα έμαθα. Και σάστισα γιατί έμειναν κρυφά τόσο καιρό. Μήπως είναι πράγματα για να αποκρύπτονται αυτά; Πέρασαν 17 χρόνια από το 1996. Και μόλις σήμερα αποκαλύπτονται με τη μαρτυρία ενός αυτόπτη μάρτυρα.</strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">Του Σενέρ Λεβέντ</span></strong><br /> Ας το πω χωρίς να πολυλογώ περισσότερο. <strong>Μετά την ίδρυση της επιτροπής αγνοουμένων εδώ προκλήθηκε, λέει, πανικός και ανησυχία στην Τουρκία. Αποφάσισαν να καταστρέψουν τους ομαδικούς τάφους του 1974. Και έστειλαν γι’ αυτό μιαν ειδική ομάδα στο νησί.</strong> Για να βρει και να καταστρέψει τους τάφους εκείνους.<br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <strong><span style="color: #990000;">Το ξέρετε και εσείς ότι το 1996 ήταν μια πολύ κρίσιμη χρονιά με πολλά γεγονότα. Το 1996 πυροβολήθηκε ο Σολωμού στη Δερύνεια πάνω στον ιστό της σημαίας. Το 1996 λιντσαρίστηκε ο Ισαάκ πάλι στην ίδια περιοχή. Το 1996 διεξήχθη η επιδρομή στον Απόστολο Βαρνάβα. Το 1996 δολοφονήθηκε ο Κουτλού Ανταλί. Ειδικά τα δύο τελευταία γεγονότα είναι στενά συνδεδεμένα με το συμβάν που θα διηγηθώ. </span></strong></div> </div> Άρχισε αμέσως δουλειά η ομάδα που ήρθε στο νησί από την Τουρκία για να βρει και να αφανίσει τους ομαδικούς τάφους των Ελληνοκυπρίων. Πρώτα απ’ όλα, βάλθηκαν να ψάχνουν ανθρώπους που γνώριζαν τα μέρη όπου βρίσκονταν οι τάφοι αυτοί. Ήταν μια επιχείρηση που διεξήχθη με πολλή μυστικότητα.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/11/Turkey_Cyprus_Agnooumenoi.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-89316" height="297" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/11/Turkey_Cyprus_Agnooumenoi.jpg" title="Turkey_Cyprus_Agnooumenoi" width="450" /></a><br /> <strong>Οι ομαδικές σφαγές Ελληνοκυπρίων διενεργήθηκαν ειδικά μετά το μεγάλο έγκλημα στα χωριά Μάραθα, Αλόα και Σανδαλάρη. Άρχισαν δολοφονίες Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων – παιδιών, ηλικιωμένων- χωρίς διακρίσεις, από οργισμένους Τούρκους στρατιώτες και μερικούς Τουρκοκύπριους.</strong> Όσοι γνώριζαν έδειξαν τους τάφους που ήξεραν στην ειδική ομάδα που ήρθε από την Τουρκία. Στην Αφάνεια, στην Άσσια, στο Μπέκιοϊ, στο Τζιάος και όπου υπήρχαν. Πήγαν και στο Βαρώσι που είναι κλειστό για χρόνια. Στο Βαρώσι υπήρχαν, λέει, κάποιοι που δολοφονήθηκαν και θάφτηκαν μέσα σε χαβούζες για να αποφευχθεί ο κόπος του σκαψίματος τάφων. Και στοιβάχτηκε χώμα από πάνω τους.<br /> <strong>Έγινε εκταφή όσων βρίσκονταν σε ομαδικούς τάφους. Φορτώθηκαν σε καμιόνια. Μεταφέρθηκαν και ρίχτηκαν στη θάλασσα. Και να που μας το ψιθυρίζουν στο αφτί μετά από τόσα χρόνια. Αν όλα αυτά αληθεύουν, σημαίνει ότι άδικα ψάχνουν όσοι τους αναζητούν. Δεν μπορούν να τους βρουν.</strong><br /> Ας έρθουμε στην ιστορία του <strong>Αποστόλου Βαρνάβα</strong>. Όλοι νομίζουν ότι εκεί υπάρχει θαμμένος ένας <strong>θησαυρός </strong>στην αυλή του μοναστηριού και ότι γι’ αυτό σκάφτηκε με μια επιδρομή, έτσι δεν είναι; Τελικά, δεν είναι αυτή η αλήθεια, λέει. Υπήρχε και εκεί, λέει, ένας <strong>ομαδικός τάφος</strong>. Και πήγαν και εκεί μαζί με την ειδική ομάδα που ήρθε από την Τουρκία. Ουσιαστικά, εκείνοι που θάφτηκαν εκεί δεν είχαν δολοφονηθεί εκεί. <strong>Τους σκότωσαν αλλού, όμως τους μετέφεραν και τους έθαψαν εκεί,</strong> λέει.<br /> <br /> Καλά, ο Κουτλού Ανταλί; <strong>Λένε ότι ο Κουτλού γνώριζε για την απόφαση που λήφθηκε στην Τουρκία και για την επιχείρηση που διεξαγόταν. Γι’ αυτό άρχισε να ανασκαλίζει την επιδρομή στον Απόστολο Βαρνάβα.</strong> Ασχολήθηκε με το θέμα αυτό στα άρθρα που έγραψε στην εφημερίδα. Λέγεται και ότι <strong>τον κάλεσε η στρατιωτική διοίκηση στο επιτελείο και τον προειδοποίησε</strong> για το θέμα. Δεν έδωσε σημασία στις απειλές ο Κουτλού. Άλλωστε δεν ήταν άνθρωπος που τον φόβιζαν τέτοια πράγματα.<br /> Έτσι, πήραν την τελική απόφαση γι’ αυτόν. <strong>Τον πυροβόλησαν και τον σκότωσαν μπροστά στο σπίτι του.</strong> Δεν του έδωσαν την ευκαιρία να αποκαλύψει το μυστικό του Αποστόλου Βαρνάβα. <strong>Όπως δεν είχαν δώσει κάποτε την ευκαιρία στους Αϊχάν Χικμέτ και Αχμέτ Γκιουρκάν να αποκαλύψουν ποιοι έβαλαν τη βόμβα στα τεμένη Μπαϊρακτάρ και Ομεριγιέ.</strong> Δεν ήταν θησαυρός και παρόμοια πράγματα που αναζητούνταν στον Απόστολο Βαρνάβα, αλλά ομαδικός τάφος.<br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <strong><span style="color: #990000;">Δεν μπορούμε να ξέρουμε τα λείψανα πόσων αγνοουμένων έχουν ριχθεί στη θάλασσα κατά τις επιχειρήσεις αυτές. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι αυτοί δεν θα καταστεί δυνατόν να βρεθούν ξανά. Για να τους θυμόμαστε αιώνια μπορούμε μόνο να στήσουμε ένα μνημείο του «αγνώστου θύματος». Να κοιτάμε αυτό το μνημείο καθημερινά και να ντρεπόμαστε. Αφού ούτε αυτό θα είναι αρκετό για να συγχωρεθούμε. </span></strong></div> </div> ————————————-<br /> <span style="color: blue;"><strong>Σχόλιο «defence-point.gr»: </strong></span><span style="color: #333333;"><strong>Τιμή και σεβασμός στον συγγραφέα Λεβέντ (πραγματικός λεβέντης και παλικάρι) που έχει την καρδιά, τον ανδρισμό, την αξιοπρέπεια, να γράφει με τέτοιο σθένος την αλήθεια. Μόνο έτσι κλείνουν οι πληγές. Οι Έλληνες της Κύπρου το πήραν το μάθημα. Οι εποχές έχουν αλλάξει. Είναι έτοιμοι για μια ενωμένη Κύπρο που θα ευημερεί, θα αναπτύσσεται και θα προοδεύει. Πιθανότατα, στα κατεχόμενα πολλοί σκέπτονται με τον ίδιο τρόπο. Και αυτοί θύματα του αιμοσταγούς ΑΤΤΙΛΑ είναι…</strong></span><br /> <span style="color: #333333;"><strong><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/11/sener-levent.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-89317" height="298" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/11/sener-levent.jpg" title="sener-levent" width="450" /></a></strong></span><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Ας δούμε όμως ποιος είναι ο λεβέντης Τουρκοκύπριος από κείμενο που έγραψε ο Πέτρος Κοσμάς, όταν το 2011 πήγε στα κατεχόμενα και του πήρε συνέντευξη για την εφημερίδα «ΠΡΙΝ»:</strong></span><br /> «Το κλίμα τρομοκρατίας που είχε καλλιεργηθεί στα κατεχόμενα το προηγούμενο διάστημα κορυφώθηκε στις 25/2 όταν πραγματοποιήθηκε <strong>γκανγκστερική επίθεση με προειδοποιητικές βολές και απειλητικό σημείωμα</strong> εναντίον εκδότη και αρχισυντάκτη της εφημερίδα «Αφρίκα» Σενέρ Λεβέντ, αναστατώνοντας τα κατεχόμενα.<br /> »Συγκεκριμένα, άγνωστοι ανέβηκαν στον πρώτο όροφο του κτιρίου που στεγάζεται η εφημερίδα «Αφρίκα» του Τουρκοκύπριου δημοσιογράφου Σενέρ Λεβέντ και <strong>έρριψαν δύο πυροβολισμούς στην πόρτα όταν την ίδια ώρα βρίσκονταν μέσα αυτός και άλλοι εννέα δημοσιογράφοι</strong>. Οι παρακρατικοί εξαφανίστηκαν αφήνοντας πίσω τους χειρόγραφο σημείωμα που προειδοποιούσε: «Αυτή τη φορά, είναι έτσι. Την επόμενη δεν θα είναι έτσι». Από την συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα ‘Πριν’ εύκολα διαπιστώνει κανείς τον σκοπό της επίθεσης.<br /> »Σημειώνεται, ότι ο Λεβέντ κυνηγήθηκε και από τον καθεστώς του Ραούφ Ντενκτάς όπου <strong>φυλακίστηκε, δικάστηκε, αλλά στο τέλος αθωώθηκε</strong> και οι Τουρκοκύπριοι τον υποδέχτηκαν με αυθόρμητο συλλαλητήριο. Το 2001, «δικαστήριο» των κατεχομένων επιδικάζει ένα εξωφρενικό για την εποχή πρόστιμο εναντίον της Γιουρόπα, που, όπως ήταν φυσικό, δεν ήταν δυνατόν να πληρωθεί και η εφημερίδα κλείνει.<br /> <!-- /metas --> <br /> »<strong>Την επομένη ο Σενέρ Λεβέντ άρχισε να εκδίδει εφημερίδα με τον ειρωνικό τίτλο ‘Αφρίκα’ (Αφρική), για να καταδείξει ότι το καθεστώς του Ραούφ Ντενκτάς δεν είναι παρά ένα ‘κράτος’ μαριονέτα, τύπου αφρικανικών δικτατορικών καθεστώτων.</strong> Στη συνέχεια ίδρυσε την πολιτική κίνηση ‘Γιασεμί’. Στόχος της είναι να προβάλει την πολιτική εναντίον της τουρκικής κατοχής και του ασφυκτικού παρεμβατισμού της Άγκυρας στην τουρκοκυπριακή κοινότητα.»<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ασύλληπτο νέο έγκλημα του ΑΤΤΙΛΑ για να συγκαλυφθεί η σφαγή του 1974

Νομίζω ότι τα γεγονότα που θα σας διηγηθώ σήμερα δεν γράφτηκαν πουθενά προηγουμένως. Και εγώ πρόσφατα τα έμαθα. Και σάστισα γιατί έμειναν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία αντιμέτωπη με τις γενοκτονίες που έχει κάνει - Χαστούκι από Αυστραλία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="330" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/HISTORY/ARMENIAN_GENOCIDE/armenia_genocide_1.jpg" width="600" /></div> <br /> <br /> <br /> Απαράδεκτες και καταδικαστέες χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός της Νέας Νότιας Ουαλίας τις απειλές του προέδρου του Κοινοβουλίου της Τουρκίας Σεμίλ Τσισέκ ο οποίος ζήτησε να μην επιτραπεί σε βουλευτές της πολιτείας να παραστούν στις εκδηλώσεις για την 100ή επέτειο της Μάχης της Καλλίπολης που θα γίνουν το 2015.<br /> <br /> Κι αυτό μετά την απόφασή του κοινοβουλίου της Νέας Νότιας Ουαλίας, τον περασμένο Μάιο, να αναγνωρίσει τη γενοκτονία Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.<br /> <br /> Ο κ. Οφάρελ με γραπτή του ανακοίνωση χαρακτήρισε καταδικαστέα την δήλωση αυτή και κάλεσε τους Τούρκους αξιωματούχους να μην χρησιμοποιήσουν τις εκδηλώσεις για τα εκατό χρόνια της Καλλίπολης για δικούς τους πολιτικούς λόγους.<br /> <br /> Κι όλα αυτά την ίδια στιγμή που αποκαλύφθηκε πως φθάνει στην Αυστραλία και μάλιστα θα μιλήσει την ερχόμενη εβδομάδα σε αίθουσα της ομοσπονδιακής Βουλής, ο Αμερικανός καθηγητής Τζάστιν Μακάρθι που είναι αρνητής της γενοκτονίας των Αρμενίων και λέει πως πρόκειται για ψέματα.<br /> Πιστεύεται ότι η επίσκεψη του Μακάρθι οργανώνεται από το τουρκικό λόμπι της Αυστραλίας.<br /> <br /> Θυμίζουμε πως και τον περασμένο Μάιο η Κυβέρνηση της Τουρκίας, δια στόματος του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, απείλησε τους Αυστραλούς πολιτικούς που "πλαστογραφούν την ιστορία", όπως είπε, ότι δεν θα τους επιτρέψει να παραστούν στις εκδηλώσεις για την 100ή επέτειο της Μάχης της Καλλίπολης που θα γίνουν το 2015.<br /> <br /> Στην Καλλίπολη, πριν σχεδόν εκατόν έτη, χιλιάδες Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί, ως μέρος των συμμαχικών στρατιωτικών δυνάμεων, σφαγιάσθηκαν από τις δυνάμεις του Κεμάλ Ατατούρκ όταν επιχείρησαν να αποβιβασθούν στα Δαρδανέλια.<br /> Για τον Απρίλιο του 2015 προγραμματίζονται να γίνουν μεγάλες εκδηλώσεις στην Καλλίπολη, με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων Αυστραλών και πολυάριθμων επισήμων.<br /> <br /> Ο δήμος της Καλλίπολης γνωστοποίησε πως «αυτοί που αναγνώρισαν δήθεν γενοκτονίες δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην περιοχή».<br /> Τα περί γενοκτονίας των Αρμενίων τα επιβεβαίωσαν τότε, ως αυτόπτες μάρτυρες, Αυστραλοί που πολέμησαν στην Καλλίπολη, πιάστηκαν αιχμάλωτοι πολέμου και επέζησαν.<br /> <br /> Τις μαρτυρίες των Αυστραλών περί γενοκτονίας ο κ. Νταβούτογλου τις χαρακτηρίζει "αποκυήματα φαντασίας", όμως Αυστραλοί ιστορικοί τις επιβεβαιώνουν και διαμαρτύρονται πως οι μαρτυρίες αυτές "εξαφανίζονται" από το Αυστραλιανό Πολεμικό Μουσείο "για να μην ενοχληθεί η Τουρκία" και, παράλληλα, δίδεται έμφαση στις καλές σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών.<br /> Στο μεταξύ κορυφαία στελέχη της σημερινής συντηρητικής κυβέρνησης της Αυστραλίας έχουν ταχθεί υπέρ της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων.<br /> <br /> Ανάμεσά τους ο Θησαυροφύλακας Τζο Χόκι που είναι Αρμένιος στην καταγωγή και ο υπουργός Τηλεπικοινωνιών Μάλκολμ Τέρνμπουλ.<br /> Υπάρχουν σκέψεις και η Ομοσπονδιακή βουλή της Αυστραλίας να προβεί σε αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων αλλά μετά το 2015 για να μη διαταραχθούν οι εκδηλώσεις που θα γίνουν τον Απρίλιο της χρονιάς αυτής στην Καλλίπολη.<br /> Ντοκουμέντα στο Αυστραλιανό Πολεμικό Μουσείο<br /> <br /> Κινητήρια δύναμη πίσω από το ψήφισμα, το οποίο εγκρίθηκε ομόφωνα και από τα δύο κοινοβούλια της Νέας Νότιας Ουαλίας, ήταν ο βουλευτής Φρεντ Νάιλ, ο οποίος τονίζει ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία εξολόθρεψε τους κατοίκους συστηματικά, κοινότητα μετά από κοινότητα, χωριό μετά από χωριό.<br /> <br /> Ο κ. Νάιλ υποστήριξε ότι οι γενοκτονίες δεν έγιναν από τη σύγχρονη Τουρκία, αλλά από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και επικαλέστηκε τον Αυστραλό ιστορικό Τζέφρι Ρόμπερτσον που με μελέτη του απόδειξε πως όντως έγινε γενοκτονία.<br /> «Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ», συμπλήρωσε, «έκανε λόγο για ολοκαύτωμα προσχεδιασμένο και εκτελεσμένο για πολιτικούς λόγους». Σημείωσε ακόμα πως και Τούρκοι ιστορικοί και πανεπιστημιακοί αλλά και πνευματικοί άνθρωποι όπως ο Τάνερ Ακάμ και ο Ορχάν Παμούκ ζητούν την αναγνώριση των γενοκτονίας. «Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, γιατί η τοποθέτησή μου χαρακτηρίστηκε ομιλία μίσους», διερωτήθηκε ο Αυστραλός πολιτικός.<br /> <br /> «Για μας» κατέληξε ο Φρεντ Νάιλ, «δεν είναι απλά θέμα ιστορίας. Είναι υποχρέωση απέναντι στα θύματα, τους απογόνους τους αλλά και υπεράσπισης του διεθνούς δικαίου. Και μέχρι να αναγνωριστούν αυτές οι γενοκτονίες δεν θα ησυχάσουμε».<br /> Η υπουργός Συγκοινωνιών της Νέας Νότιας Ουαλίας, Γκλάντις Μπερετζικιάν, που είναι Αρμενικής καταγωγής, και λέει: «Οι Αυστραλοί το 1915 αγωνίστηκαν για την ελευθερία. Και αυτό που κάνει τους Αυστραλούς ξεχωριστούς είναι η δυνατότητά τους, είτε ως απλοί πολίτες, είτε ως βουλευτές να εκφράζονται ελεύθερα. Και αυτό το δικαίωμα καμιά απειλή δεν μπορεί να μας το αφαιρέσει».<br /> Υπενθυμίζεται πως και η πολιτεία της Νότιας Αυστραλίας έχει αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Ποντίων.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Τουρκία αντιμέτωπη με τις γενοκτονίες που έχει κάνει - Χαστούκι από Αυστραλία

Απαράδεκτες και καταδικαστέες χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός της Νέας Νότιας Ουαλίας τις απειλές του προέδρου του Κοινοβουλίου της Τουρκί...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτοί είναι οι νεκροί του Πολυτεχνείου - Ονόματα, φωτογραφίες και ο χάρτης του θανάτου

<img alt="" height="373" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/HISTORY/XOUNTA/POLYTEXNEIO/cache/xartis_thanaton-630x373.jpg" width="630" /><br /> <br /> <b>Η προσπάθεια να πληγεί η ουσία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και να αποκαθηλωθεί με κάθε τρόπο το μήνυμα αντίστασης ενός λαού έναντι οποιουδήποτε ολοκληρωτικού καθεστώτος, είναι προσπάθεια που συστηματικά βρίσκεται σε εξέλιξη πάρα πολλά χρόνια τώρα.</b> Και τα “επιχειρήματα” όσων υποστηρίζουν με πάθος ότι το Πολυτεχνείο είναι ένας μύθος και τίποτα παραπάνω εστιάζονται στα εξής δύο: σ΄ όσους απλά εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους στην εξέγερση -και οι οποίοι είναι η απόλυτη μειοψηφία- και στην αμφισβήτηση ύπαρξης έστω και ενός νεκρού ως συνέπεια των γεγονότων! <br /> <br /> Ο <strong>Λεωνίδας Καλλιβρετάκης</strong>, μέλος τότε της Φοιτητικής Επιτροπής Αγώνα και πρόεδρος της συνέλευσης της Φιλοσοφικής Σχολής στο Πολυτεχνείο στις 16 Νοεμβρίου 1973, είναι ιστορικός, διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, με την έρευνά του που αποτυπώνεται στο εξαιρετικό κείμενο που ακολουθεί απαντά σ΄ όσους απλά μισούν όχι μόνο το Πολυτχενείο,αλλά οποιοδήποτε γεγονός έχει να κάνει με αντίσταση. <br /> <br /> Το κείμενο συνοδεύεται από τον ονομαστικό κατάλογο των θυμάτων αλλά κι έναν χάρτη πάνω στον οποίο έχουν αποτυπωθεί τα σημεία των Αθηνών όπου υπήρξαν νεκροί εκείνες τις ημέρες, μαζί με τις αστυνομικές ή στρατιωτικές δυνάμεις που ήταν κοντά στα σημεία που έπεσαν οι νεκροί.<br /> <br /> Πατήστε <a href="http://www.onalert.gr/stories/o-katalogos-ton-nekron-apo-ta-gegonota-tou-polytexneiou" target="_blank"><span style="color: #990000;">ΕΔΩ για να δείτε όλο το κατάλογο των νεκρών</span></a> και τις φωτογραφίες τους.<br /> <br /> <strong>Το ζήτημα των θυμάτων: Νεκροί και τραυματίες </strong><br /> Το ζήτημα του ακριβούς αριθμού των νεκρών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και την επιχείρηση καταστολής της, παραμένει ακόμη και σήμερα ένα δισεπίλυτο πρόβλημα. Πρόκειται για ένα θέμα με έντονη πολιτική και ψυχολογική φόρτιση, με αποτέλεσμα να αποφεύγεται γενικά η προσέγγιση του. Αλλά η χαώδης και ατεκμηρίωτη πληροφόρηση που υπάρχει γύρω από αυτό το ζήτημα, δεν είναι δυνατόν να απολαμβάνει εσαεί αυτή την ιδιότυπη «ασυλία», στο όνομα της δήθεν προστασίας της φήμης του Πολυτεχνείου. Αποτελεί βαθύτατη πεποίθηση μου ότι η κατάσταση αυτή δεν απαξιώνει μόνο την εξέγερση καθεαυτή, τις χιλιάδες των ανθρώπων που ρίχτηκαν στη φωτιά και, εν τέλει, εξευτελίζει τη μνήμη των πραγματικών θυμάτων, αλλά προχωρά πέραν αυτού: αφήνει το περιθώριο στους έμμεσους ή άμεσους υποστηρικτές του καθεστώτος και'τους κάθε λογής «αναθεωρητές» της ιστορίας να μιλούν για «παραμύθια της Αριστεράς» και για «2-3 νεκρούς από αδέσποτες σφαίρες». <br /> <br /> Από τα μέσα του 2002 έχει ξεκινήσει μια ιστορική έρευνα στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών με τίτλο «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973». Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας επιχειρείται η συγκέντρωση και επεξεργασία με επιστημονικές μεθόδους τεκμηρίων που αφορούν σε πολλές παραμέτρους των γεγονότων, όπως το χρονικό της εξέγερσης, το επιχειρησιακό σχέδιο για την καταστολή της, η εξέλιξη των γεγονότων έξω από το Πολυτεχνείο κ.ο.κ. Ένα από τα ζητούμενα είναι, φυσικά, ο αριθμός και η ταυτότητα των θυμάτων. Αν και η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, θα επιχειρήσουμε στο σημείο αυτό μια συνοπτική παρουσίαση των πρώτων διαπιστώσεων, με έμφαση στη «γενεαλογία» του ζητήματος. <br /> <br /> <strong>Οι ανακοινώσεις του καθεστώτος και οι φήμες </strong><br /> <br /> Αμέσως μετά την εισβολή του στρατού και την εκκένωση του Πολυτεχνείου, <strong>η χούντα ανακοίνωσε ότι κατά τη διάρκεια των αιματηρών επεισοδίων υπήρξαν 4 νεκροί. Στη συνέχεια ο κατάλογος συμπληρώθηκε σταδιακά, ώστε τελικά ο συνολικός αριθμός των επίσημα αναγνωρισμένων από τη χούντα νεκρών έφθασε τους 15. </strong><br /> <br /> Ανεξάρτητα όμως του τι παραδεχόταν το καθεστώς, από την πρώτη στιγμή υπήρξαν φήμες για πολύ μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων, φήμες που ήταν προϊόν της ζοφερής ατμόσφαιρας της περιόδου εκείνης και της πλήρους ανυποληψίας των κυβερνητικών ανακοινώσεων. Οι φήμες αυτές έκαναν λόγο για 100, 200, ακόμη και 500 νεκρούς, ομαδικούς τάφους στο νεκροταφείο Ζωγράφου και αλλού, ενώ αναφέρονταν και σε συγκεκριμένα περιστατικά, όπως το θάνατο τουλάχιστον 3 ατόμων που συνεθλίβησαν από το άρμα μάχης που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο, την εκτέλεση των εκφωνητών του ραδιοσταθμού και των τραυματιών που νοσηλεύονταν στο πρόχειρο ιατρείο, κ.τ.λ. Συχνά στις περιγραφές αυτές αναμιγνύονταν πραγματικά γεγονότα με ανεπιβεβαίωτες εικασίες, αποτέλεσμα της σύγχυσης που επικρατούσε και της αδυναμίας ελέγχου των πληροφοριών μέσα σε συνθήκες παρανομίας του αντιδικτατορικού κινήματος αφενός, και της αχαλίνωτης καθεστωτικής τρομοκρατίας αφετέρου, με την αδιαμεσολάβητη πλέον εγκαθίδρυση της εξουσίας της Ε.Σ.Α. <br /> Αυτές οι φήμες δεν προέρχονταν μόνο από την πλευρά του αντιδικτατορικού κινήματος. Σε συνέντευξη του στην αμερικάνικη εφημερίδα «Cincinnati Enquirer» (27.5.1973), ο ταγματάρχης Γεώργιος Σφακιανάκης, στρατιωτικός ιατρός που είχε υποβάλει την παραίτηση του μετά τα γεγονότα, έκανε λόγο «για 400 ή 500 συνολικά νεκρούς στο Πολυτεχνείο». <br /> Μετά την μεταπολίτευση και υπό την πίεση της κοινής γνώμης, ανατέθηκε το Σεπτέμβριο του 1974 στον εισαγγελέα Δημήτριο Τσεβά, να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση. Όπως είδαμε, οι βάσεις της πεποίθησης για τον υψηλό αριθμό νεκρών είχαν τεθεί ήδη από την περίοδο της δικτατορίας. Αλλά η εδραίωση της συντελέστηκε στο πλαίσιο της εξέτασης Τσεβά, κυρίως μέσα από τις καταθέσεις ορισμένων ανθρώπων που έλαβαν τότε μεγάλη δημοσιότητα. <br /> <br /> <strong>Ο κατάλογος Παπαδάτου</strong><br /> Στις 17.11.1974, ο δημοσιογράφος Γρηγόριος Παπαδάτος υπέβαλε στον Τσεβά ένα κατάλογο 59 ονομάτων, που ισχυριζόταν ότι αντιστοιχούσαν σε νεκρούς των ημερών εκείνων. Στον κατάλογο αυτό συγκεντρώνονταν όλα σχεδόν τα ονόματα που είχαν κατά καιρούς ακουστεί μέσα στον κυκεώνα της φημολογίας επί δικτατορίας. <br /> Ο Παπαδάτος προέκυψε στη συνέχεια ότι κυκλοφορούσε στην περιοχή του Πολυτεχνείου με ταυτότητα εφέδρου αξιωματικού και ότι διατηρούσε επαφές με παρακρατικούς και βαθμοφόρους του Στρατού και της Χωροφυλακής. Να συμπληρώσουμε το πορτραίτο του με το γεγονός ότι στο δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου 1974 ήταν υπεύθυνος του γραφείου τύπου της «Βασιλικής Ενώσεως» και προπαγάνδιζε την ψήφο υπέρ του Κωνσταντίνου. <br /> Ο Τσεβάς διαπίστωσε, σύντομα, ότι ο κατάλογος που του παρουσίασε ο Παπαδάτος δεν ήταν αξιόπιστος, καθώς ορισμένα από τα αναφερόμενα ονόματα αφορούσαν σε τραυματίες, ενώ απουσίαζαν ονόματα αναμφισβήτητων νεκρών και γενικότερα «ουδέν ουδαμόθεν προσφέρεται προς επιβε-βαίωσίν του». Ο ίδιος ο Παπαδάτος, καταθέτοντας στη δίκη του Πολυτεχνείου, δεν επέμεινε για την ακρίβεια των στοιχείων του. Απαντώντας στην ευθεία ερώτηση «σε ποιο αριθμό ανεβάζετε εσείς τους νεκρούς του Πολυτεχνείου;», δήλωσε ότι «με στοιχεία έχω διαπιστώσει ότι υπάρχουν 26 με 30 νεκροί. Αλλά υπολογίζω ότι είναι πολύ περισσότεροι». <br /> <strong>Οι καταθέσεις Τσαγκουρνή </strong><br /> Ο επόμενος μάρτυρας που προέβη σε «συνταρακτικές αποκαλύψεις» ήταν ο Παντελής Τσαγκουρνής, ένας στρατιώτης που κατά τη διάρκεια των γεγονότων υπηρετούσε στο Πεντάγωνο. Ο Τσαγκουρνής κατέθεσε ότι είχε δει στο Επιτελείο μια αναφορά του συνταγματάρχη Ντερτιλή, βάσει της οποίας «ο μέχρι τότε αριθμός των νεκρών ήταν 423». Στην κατρθεση αυτή δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα από έναν δημοσιογράφο που δημοσίευσε ολόκληρο βιβλίο βασιζόμενο επάνω της. Στη συνέχεια, ωστόσο, ο Π. Τσα-γκουρνής ανασκεύασε τους ισχυρισμούς του, υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν σίγουρος αν το έγγΡαΨ° «έλεγε ότι υπήρχαν 423 νεκροί ή τραυματίαι», ενώ στη δίκη ανέφερε πλέον με βεβαιότητα ότι ο αριθμός αφορούσε σε νεκρούς και τραυματίες συνολικά. Είναι αντιληπτή βέβαια η αβυσσαλέα διαφορά μεταξύ των δύο εκδοχών: εάν στους 423 περιλαμβάνονταν νεκροί και τραυματίες, τότε ο αριθμός ήταν μάλλον συντηρητικός, αφού η προκαταρκτική έρευνα είχε ήδη πιστοποιήσει 1.103 τραυματίες! <br /> <strong>Οι «αποκαλύψεις» Πίμπα </strong><br /> Αιφνιδίως στις 9.10.1974, παρουσιάστηκε στον Τσεβά ο Δημήτριος Πίμπας, πρώην πράκτορας της Κ.Υ.Π. που είχε δράσει στο Πολυτεχνείο ως προβοκάτορας, ο οποίος και δήλωσε: «Οι τύψεις συνειδήσεως με οδήγησαν στο γραφείο σας, θα τα αποκαλύψω όλα», ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε σε «450 νεκρούς και ομαδικούς τάφους», για τους οποίους είχε, υποτίθεται, ακούσει να μιλάνε κάποιοι αξιωματικοί στην Κ.Υ.Π. <br /> Οι αναφορές του Πίμπα για ομαδικούς τάφους έδωσαν την αφορμή στον τότε δήμαρχο Ζωγράφου, Δημήτρη Μπέη, να προτείνει την ανασκαφή της βορειοανατολικής πλευράς του νεκροταφείου, προκειμένου να ανακαλυφθούν οι νεκροί του Πολυτεχνείου. Ποτέ δεν μάθαμε τα αποτελέσματα αυτών των ανασκαφών. <br /> Στο μεταξύ, ο Πίμπας βρέθηκε ο ίδιος κατηγορούμενος για τη δράση του σιο Πολυτεχνείο και στην απολογία του δεν αναφέρθηκε πλέον καθόλου σε νεκρούς και ομαδικούς τάφους, αρκούμενος στη δικαιολόγηση της προσωπικής του εμπλοκής. Να συμπληρώσουμε το πορτραίτο του με την πληροφορία ότι τον Φεβρουάριο του 2003 συνελήφθη και πάλι, κατηγορούμενος για απάτη κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια. <br /> <strong>Το πόρισμα Τσεβά</strong> <br /> Στο πόρισμα του (14.10.1974), ο εισαγγελέας Δ. Τσεβάς σημείωνε εισαγωγικά ότι: <br /> «Ανεξιχνίαστος παραμένει εισέτι ο ακριβής αριθμός των νεκρών. Σύντονοι κατεβλήθησαν προς την κατεύθυνσιν αυτήν προσπάθειαι και πέραν των αμέσως ή εμμέσως περιερχομένων εις γνώσιν μου, έκκλησις δια του τύπου δημοσία διετυπώθη, όπως καταγγελθώσιν ή αναφερθώσι περιπτώσεις θανάτων ή και εξαφανίσεων ατόμων συνεπεία των γεγονότων του Πολυτεχνείου [...]. Κατά την διαδρομήν της ερεύνης εβεβαιώθησαν ή και απλώς επιθανολογήθησαν περιστατικά εδραιούντα παρ' εμοίτην πεποίθησιν ότι οι νεκροί εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου υπήρξαν περισσότεροι των επισήμως ανακοινωθέντων». <br /> Ο Τσεβάς εκτιμούσε ότι ο αριθμός των νεκρών μπορεί να φθάνει τους 34 (18 επώνυμους και 16 ανώνυμους), τους οποίους διέκρινε σε τρεις κατηγορίες: * <br /> α) Επισήμως ανακοινωθέντες νεκροί, στους οποίους περιλάμβανε τους γνωστούς 15. <br /> β) Νεκροί πλήρως βεβαιωθέντες, στους οποίους περιλάμβανε άλλους 3. <br /> γ) Νεκροί βασίμως προκύπτοντες, στους οποίους συγκατέλεγε 16 ανώνυμους νεκρούς, για τους οποίους υπήρξαν επώνυμες καταθέσεις. Σε αυτούς συγκαταλέγονται 10 που προέκυψε ότι διακομίστηκαν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, χωρίς να καταχωρηθούν επισήμως. <br /> <br /> <strong>Η πρόταση Ζαγκίνη και η δίκη του Πολυτεχνείου </strong><br /> Εισάγοντας τη δικογραφία στο Συμβούλιο Εφετών (28.7.1975), ο αντιεισαγγελέας Ιωάννης Ζαγκίνης πρότεινε την παραπομπή των κατηγορουμένων για 23 ανθρωποκτονίες και 126 απόπειρες ανθρωποκτονίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Ζαγκίνης πρόσθεσε 4 ακόμη επώνυμους νεκρούς και παρέλειψε έναν από τους 18 του πορίσματος Τσεβά, ενώ παράλληλα δέχθηκε μόνον 2 από τα 16 ανώνυμα θύματα που περιείχε το πόρισμα. <br /> Κατά τη διάρκεια της δίκης (Οκτώβριος-Δεκέμβριος 1975) κατατέθηκαν εκ νέου τα πλήρη στοιχεία του νεκρού που είχε παραλειφθεί από το βούλευμα, ανεβάζοντας έτσι τον αριθμό των τεκμηριωμένων θανάτων σε 24, χωρίς ωστόσο το δικαστήριο να δεχθεί ότι οι θάνατοι αυτοί συνεπάγονταν πάντοτε και συγκεκριμένες ποινικές ευθύνες των οργάνων του καθεστώτος. Στόχος του δικαστηρίου, όπως προέκυψε, ήταν αφενός να μειώσει στο ελάχιστο δυνατό τις ευθύνες της Αστυνομίας, και αφετέρου να επιρρίψει τις ευθύνες του Στρατού όχι τόσο στη φυσική του ηγεσία και τον τότε δικτάτορα Παπαδόπουλο, αλλά κυρίως στις συνωμοτικές ραδιουργίες του επικεφαλής της Ε.Σ.Α. και κατοπινού δικτάτορα Ιωαννίδη, στο πλαίσιο μιας θεωρίας που ήταν τότε της μόδας, σύμφωνα με την οποία το Πολυτεχνείο εξυπηρέτησε εξ αντικειμένου τα σχέδια του τελευταίου, αν δεν το οργάνωσε κιόλας! Πρέπει να υπογραμμιστεί σιο σημείο αυτό η πλήρης απαξίωση στα μάτια της κοινής γνώμης, όλης της μετά από τον Τσεβά δικαστικής εκκαθάρισης της υπόθεσης του Πολυτεχνείου, ιδίως μετά την επανεκδίκαση της υπόθεσης το 1977, με τις αθωώσεις και τις εξευτελιστικές'ποινές που καταλογίστηκαν. <br /> <strong>Η επετειακή μνήμη </strong><br /> Η απαξίωση αυτή των επίσημων στοιχείων επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι, ενώ οι έρευνες πιστοποιούσαν 24 επώνυμους και, άλλους 16 (στη μέγιστη εκδοχή) ανώνυμους νεκρούς, η κοινή γνώμη και ιδιαίτερα οι υπεύθυνοι που διαχειρίζονταν τα επόμενα χρόνια την επετειακή μνήμη του Πολυτεχνείου, αρχικά από καχυποψία και αργότερα από αδιαφορία, άγνοια και αποξένωση από τα γεγονότα, παρέμεναν προσκολλημένοι σιις φήμες και τους ατεκμηρίωτους καταλόγους νεκρών που είχαν δει το φως μετά τη μεταπολίτευση. Ειδικότερα ο κατάλογος Παπαδάτου είχε τύχει εξαρχής και επί μακρόν γενικής αποδοχής και διαβαζόταν επί πολλά χρόνια στις επετείους του του Πολυτεχνείου. <br /> Σήμερα, παρατηρηρώντας κανείς τις εκδοχές που δημόσια εμφανίζονται απέναντι στο ζήτημα των νεκρών, διαπιστώνει τα εξής: <br /> <br /> α) Κάποιοι επιλέγουν να παραθέσουν τα αποτελέσματα της έρευνας Τσεβά, άλλοτε μνημονεύοντας μόνο τους 18 επώνυμους νεκρούς του πορίσματος και άλλοτε προσθέτοντας και τους 16 ανώνυμους, αναφερόμενοι έτσι σε 34 συνολικά νεκρούς. Αμφότερες όμως οι εκδοχές αυτές πάσχουν από το μειονέκτημα της βασικής επιλογής, καθώς αγνοούν και κατά συνέπεια παραλείπουν τα 4 επιπλέον τεκμηριωμένα ονόματα της μετά τον Τσεβά διαδικασίας. <br /> β) Κάποιοι άλλοι αναφέρονται σε 45 ή και 56 νεκρούς, σε αυθαίρετους δηλαδή αριθμούς, των οποίων είναι εξαιρετικά δυσχερές να εντοπιστεί η πηγή. <br /> γ) Η κυρίαρχη τάση, τέλος, επιλέγει να προβάλλει τον κατάλογο που έχει το κύρος της μέγιστης νομιμοποίησης, αφού εκφωνείται τα τελευταία χρόνια στην ετήσια επετειακή εκδήλωση, που οργανώνεται στο ίδιο το Πολυτεχνείο. <br /> <strong>Ο «επίσημος» κατάλογος </strong><br /> Ο κατάλογος αυτός, που έχει συνταχθεί με μέριμνα κυρίως της Προοδευτικής Ένωσης Μητέρων Ελλάδας (Π.Ε.Μ.Ε.), περιλαμβάνει 88 ονόματα, που δεν αναφέρονται πλέον αποκλειστικά στην περίοδο του Νοεμβρίου 1973, αλλά σε όλο το χρονικό διάστημα της δικτατορίας 1967-1974. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν όλες οι γνωστές περιπτώσεις των θυμάτων της χούντας, από τα θύματα του πραξικοπήματος και τους λιγότερο ή περισσότερο ανεξιχνίαστους θανάτους επωνύμων αντιπάλων του καθεστώτος, μέχρι τους αγωνιστές που έχασαν τη ζωή τους προβαίνοντας σε πράξεις αντίστασης και, φυσικά, τους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Σ' αυτούς τους τελευταίους θα επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας. <br /> Τα ονόματα που εμφανίζονται στην κατηγορία αυτή είναι 52. Συγκρίνοντας τα* με τα αναφερόμενα στους παλαιότερους καταλόγους, παρατηρούμε ότι παραμένουν στη θέση τους 26 αταύτιστα ονόματα, τα οποία εξακολουθούν να εκφωνούνται κάθε χρόνο από τα μεγάφωνα του Πολυτεχνείου. Ανάμεσα τους 9 που πιθανότατα αφορούν σε άτομα τα οποία σε πρώτη φάση είχαν θεωρηθεί νεκροί, αλλά μετά τη μεταπολίτευση προέκυψε, όπως είδαμε, ότι είχαν μόνο τραυματιστεί. Δύο αποτελούν γνωστές παραφθορές ονομάτων και στοιχείων διαπιστωμένων νεκρών που είχαν διορθωθεί ήδη δύο ημέρες μετά τα γεγονότα, αλλά συνεχίζουν να αναφέρονται μαζί με τις σωστές εκδοχές τους, επαναλαμβανόμενα έτσι εις διπλούν: Υπό τον ανύπαρκτο «Αιγύπτιο» Τορίλ Τεκλέτ εξακολουθεί 30 χρόνια μετά να υποκρύπτεται η νορβηγίδα φοιτήτρια Toril Margrethe Engeland, και υπό τον Γεώργιο Σαρμαλή, ο Γεώργιος Σαμούρης. Ως Διαμαντάκος πλέον εμφανίζεται η Μαρία Διαμαντάκη των καταλόγων του 1974-1975, όνομα που θεωρούμε ότι πιθανότατα υποκρύπτει τη Μαρία Δαμανάκη, λόγω της αρχικής φήμης ότι η εκφωνήτρια του Πολυτεχνείου είχε εκτελεστεί. Πέντε ονόματα αφορούν σε αυτοκτονίες που καταγράφηκαν μεταξύ Νοεμβρίου 1973 και Μαρτίου 1974, και αμφισβητήθηκαν μετά την μεταπολίτευση, χωρίς όμως και να προκύψει ποτέ κάποιο χειροπιαστό στοιχείο ότι ήταν πολιτικές δολοφονίες και μάλιστα συνδεόμενες με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Ένα τουλάχιστον όνομα (Ιωάννης Φιλίνης) αντιστοιχεί σε πραγματικό νεκρό, του οποίου όμως ο θάνατος, σύμφωνα με την ίδια του την οικογένεια (συμπεριλαμβανομένου του αδελφού του και ιστορικού στελέχους της αριστεράς Κώστα Φιλίνη), οφείλεται σε παθολογικά αίτια. Εξακολουθούν, τέλος, να εκφωνούνται 14 ονόματα (από τα οποία τα 7 χωρίς καν βαπτιστικό), για τα οποία τίποτα περισσότερο δεν έγινε ποτέ γνωστό. <br /> Αλλά το πλέον αξιοσημείωτο είναι ότι στον επίσημο αυτό επετειακό κατάλογο, ενώ αναφέρονται όλοι αυτοί οι άγνωστοι «νεκροί», σημειώνονται μόνον 16 από τους 23 επώνυμους νεκρούς του Πολυτεχνείου! Επτά άνθρωποι των οποίων γνωρίζουμε τα πλήρη στοιχεία και για τους οποίους έχει τεκμηριωθεί με τον πλέον αναμφισβήτητο τρόπο ότι έχασαν τη ζωή τους στα γεγονότα εκείνων των ημερών, ο Αλέξανδρος Μπασρί Καράκας, ο Ευστάθιος Κολινιάτης, ο Σπύρος Κοντομάρης, ο Ανδρέας Κούμπος, ο Σωκράτης Μιχαήλ, η Βασιλική Μπεκιάρη και ο Αλέξανδρος Παπαθανα-σίου, απουσιάζουν τελείως. <br /> « Προσωρινά αποτελέσματα της έρευνας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών <br /> Η συγκέντρωση όλων αυτών των δεδομένων αποτέλεσε το πρώτο στάδιο της έρευνας μας στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Κάθε στοιχείο που είδε το φως της δημοσιότητας όλα αυτά τα χρόνια, οι επίσημες ανακοινώσεις του καθεστώτος, οι πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στον παράνομο τύπο της εποχής, οι αγγελίες κηδειών στις εφημερίδες, οι κάθε προέλευσης λίστες που έκαναν την εμφάνιση τους μετά τη μεταπολίτευση, οι προανακριτικές και ανακριτικές έρευνες, οι συνεντεύξεις συγγενών, οι καταθέσεις μαρτύρων στη δίκη του 1975, συγκεντρώνονται, αποδελτιώνονται, συσχετίζονται κριτικά, αναζητείται η γενεαλογία τους, εντοπίζονται οι αλληλοεπικαλύψεις, οι παρανοήσεις, τα λάθη στην αντιγραφή και οι μεταξύ τους παρεκκλίσεις. Η έρευνα προχωρά έτσι στη συγκρότηση ενός καταλόγου, ο οποίος παραμένει προσωρινός, καθώς εξακολουθεί συνεχώς να εμπλουτίζεται και να διορθώνεται. Για κάθε περίπτωση συγκροτείται ένας ιδιαίτερος φάκελος, με βιογραφικά στοιχεία, τις συνθήκες θανάτου και αναλυτική παράθεση όλων των πηγών που χρησιμοποιήθηκαν με συγκεκριμένα στοιχεία. <br /> <br /> Μέχρι τη στιγμή αυτή, έχουν καταγραφεί εικοσιτέσσερις (24) πλήρως τεκμηριωμένες περιπτώσεις, όπως καταγράφονται συνοπτικά στον συνημμένο κατάλογο. Παράλληλα, έχει συγκροτηθεί ένας κατάλογος δεκαέξι (16) ανωνύμων περιπτώσεων που είχε θεωρηθεί σε κάποια στιγμή της διαδικασίας ότι «προκύπτουν βασίμως» ως νεκροί, από επίσημες, επώνυμες και σχετικά αξιόπιστες καταθέσεις, με συγκεκριμένα στοιχεία. Τέλος, η έρευνα έχει θέσει στο μικροσκόπιο τριάντα (30) επώνυμες περιπτώσεις, που εμφανίζονται επίμονα στους περισσότερους καταλόγους από το 1974 μέχρι και σήμερα, χωρίς να έχουν ποτέ τεκμηριωθεί. Όλες αυτές οι ανώνυμες και οι αμφιλεγόμενες επώνυμες περιπτώσεις παραμένουν σε εκκρεμότητα, προκειμένου να διερευνηθούν περισσότερο, προτού αποφασιστεί οριστικά να υιοθετηθούν ή να απορριφθούν. <br /> <strong>Οι τραυματίες </strong><br /> Ένα δεύτερο σκέλος της έρευνας προς την ίδια κατεύθυνση είναι η καταγραφή των τραυματιών. Όπως αναφέραμε ήδη, η προκαταρκτική έρευνα πιστοποίησε 1.103 τραυματίες, βάσει των καταστάσεων που απέστειλαν στον Δ. Τσεβά τα νοσοκομεία, οι κλινικές και ορισμένοι μεμονωμένοι ιατροί. Όπως όμως παραδέχεται και ο ίδιος ο εισαγγελέας, σε αυτούς πρέπει να προστεθεί και «ανεξακρίβωτον πλήθος ετέρων πολιτών», οι οποίοι «ή εφυγαδεύοντο υπό των ιατρών, ή ενοσηλεύοντο οίκοι, ή και ουδαμού προς νοσηλεία κατέφυγον, φοβούμενοι προφανώς δυσάρεστους δι' αυτούς ή τας οικογενείας των εξελίξεις». Είναι ενδεικτικό του κλίματος μέσα στο οποίο εξελίσσονταν τα δραματικά γεγονότα εκείνων των ημερών, το γεγονός ότι με σχετική διαταγή που εξέδωσε στις 17.11.1973, ο τότε επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Ζαγοριανάκος έλαβε μέριμνα να απαγορεύσει ρητά «την προσωρινήν περιθαλψιν κατ' οίκον προσώπων μη ενοικούντων μετά της οικογενείας ήτις παρέχει την περίθαλψιν, εάν τούτο δεν δηλωθή- εντός τριών ωρών εις την οικείαν αστυνομικήν αρχήν». <br /> Ο αριθμός αυτών των θυμάτων που δεν νοσηλεύθηκαν επίσημα παραμένει προς διερεύνηση, να σημειώσουμε πάντως ότι ορισμένες εκτιμήσεις ανεβάζουν το σύνολο των τραυματιών (νοσηλευθέντων και μη) σε 2.000 περίπου. Αν και είναι πρώιμο ακόμη στο παρόν στάδιο της έρευνας μας να μιλήσουμε με απόλυτους αριθμούς, είναι προφανές ότι οι εκτιμήσεις αυτές είναι μάλλον συντηρητικές και βρίσκονται σε δυσαρμονία με τα στατιστικά δεδομένα από τη διεθνή εμπειρία σε αντίστοιχες περιπτώσεις της περιόδου εκείνης (Γαλλικός Μάης του 1968, Αμερικάνικο Αντιπολεμικό Κίνημα 1968-1970). Σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις, οι μη νοσηλευθέντες ήταν πάντοτε πολλαπλάσιοι των νοσηλευθέντων, και μάλιστα σε καθεστώτα όπου το αντικίνητρο για τη νοσηλεία, το ενδεχόμενο δηλαδή διώξεων κατά των τραυματιών που θα προσέφευγαν για περίθαλψη, ήταν κατά τεκμήριο μικρότερο, απ' όσο στην περίπτωση της Ελλάδας του 1973. <br /> <br /> Στο πλαίσιο της έρευνας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών επιχειρείται και στο ζήτημα αυτό η συγκέντρωση, η αποδελτίωση και ο επιστημονικός έλεγχος όλου του υπάρχοντος υλικού, αλλά και ο εντοπισμός συμπληρωματικών στοιχείων. Το ζητούμενο βέβαια στην περίπτωση αυτή δεν είναι μόνον ο αριθμός ή η ταύτιση των ονομάτων, αλλά και οι πληροφορίες που προκύπτουν για το χρόνο, τον τόπο και τις συνθήκες τραυματισμού, καθώς και προσωπικά στοιχεία των θυμάτων (ηλικία, φύλο, απασχόληση κ.τ.λ.). Μια προκαταρκτική στατιστική επεξεργασία των στοιχείων που διαθέτουμε έως τη στιγμή αυτή, μας δίνει ενδιαφέρουσες εικόνες γύρω από το προφίλ των ατόμων που βρέθηκαν στα γεγονότα και, κατά τεκμήριο, πρωτοστάτησαν στις συγκρούσεις. Βλέπουμε ότι στον τομέα αυτό πλειοψηφούν τα άτομα που χαρακτηρίζονται ως εργατοτεχνίτες (26,7%) και έπονται οι φοιτητές (17,1%), οι ιδιωτικοί υπάλληλοι (15,8%) και οι μαθητές (10,3%). Ηλικιακά, πλειοψηφούν μεταξύ τους οι νέοι 22 χρονών (13,3%), 16 χρονών (12,8%) και 20 χρονών (12,7%), ενώ αμέσως μετά έπονται εκείνοι που ήταν 18 και 24 χρονών (9%). <br /> <br /> Η επεξεργασία εξάλλου των συνθηκών του τραυματισμού τους, μας δίνει μια παράμετρο για να παρακολουθήσουμε βαθμηδόν την εξέλιξη των διαδηλώσεων και την ένταση των συγκρούσεων χρονικά και τοπικά. Αλλά ο τόπος και ο χρόνος, σε συνδυασμό με τον τρόπο τραυματισμού (κλομπς, δακρυγόνα, σφαίρες κ.τ.λ.), μας δίνει και ένα νήμα για να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της συμπεριφοράς του καθεστώτος και την πορεία της επιχείρησης καταστολής. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο αντιεισαγγελέας Ιωάννης Ζαγκίνης, στην εισήγηση του προς το Συμβούλιο Εφετών το 1975, χωρίς να διαθέτει πλήρη στοιχεία για το σύνολο των τραυματιών, θεώρησε ότι σε 124 τουλάχιστον περιπτώσεις υπήρξε σαφής ανθρωποκτόνος πρόθεση εκ μέρους των δυνάμεων καταστολής. Πρόκειται κυρίως για περιπτώσεις στις οποίες ο τραυματισμός προέκυψε από τη χρήση πυροβόλων όπλων. <br /> <br /> Η παρατήρηση αυτή μας φέρνει στην άλλη μεγάλη ενότητα που απασχολεί την έρευνα, δηλαδή τα γεγονότα που αφορούν στην αντίπερα όχθη, στο επίπεδο της πολιτικής, της στρατηγικής αλλά και της τακτικής. Μεταξύ των στοιχείων που αφορούν στους τραυματισμούς και τους φόνους, είναι και η ιδιότητα του αυτουργού (στρατιωτικός, αστυνομικός, κ.τ.λ.). Μια στατιστική επεξεργασία λοιπόν των αυτουργών υπό αυτή την άποψη, και μόνο σε ό,τι αφορά τις περιπτώσεις που, από την ανάκριση θεωρήθηκαν ανθρωποκτονίες και απόπειρες ανθρωποκτονιών, δίνει ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα, με τα Σώματα Ασφαλείας να προηγούνται έναντι του Στρατού και στα δύο αυτά πεδία (54% έναντι 46% στις ανθρωποκτονίες και 64% έναντι 36% στις απόπειρες). Εάν προσθέταμε και τους απλούς τραυματισμούς (κακώσεις κ.τ.λ.), η διαφορά θα ενισχυόταν πολύ περισσότερο. <br /> Συμπληρωματικά, η έρευνα περιλαμβάνει επίσης την αναλυτική προσέγγιση του πλούσιου φωτογραφικού και κινηματογραφικού υλικού καρέ-καρέ, τη χαρτογραφική απεικόνιση των διαδηλώσεων, των συγκρούσεων, των κινήσεων των δυνάμεων καταστολής, τη γεωγραφική και χρονολογική κατανομή των θυμάτων, κ.ο.κ. <br /> <strong>ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΛΛΙΒΡΕΤΑΚΗΣ* </strong><br /> <br /> * Ο Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, μέλος τότε της Φοιτητικής Επιτροπής Αγώνα και πρόεδρος της συνέλευσης της Φιλοσοφικής Σχολής στο Πολυτεχνείο στις 16 Νοεμβρίου 1973, είναι σήμερα ιστορικός, διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Αυτοί είναι οι νεκροί του Πολυτεχνείου - Ονόματα, φωτογραφίες και ο χάρτης του θανάτου

Η προσπάθεια να πληγεί η ουσία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και να αποκαθηλωθεί με κάθε τρόπο το μήνυμα αντίστασης ενός λαού έναντι οποι...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα ντοκουμέντα του Πολυτεχνείου σ΄ένα βίντεο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="330" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/HISTORY/POLYTEXNEIO/cache/ELEYTHERIA-630x461.png" width="600" /></div> <br /> Στο βίντεο παρουσιάζεται συνοπτικά όλη η ιστορία. Η εγκαθίδρυση της χούντας, η αντίσταση, η εξέγερση του Πολυτεχνείου.<br /> <br /> Ανάμεσα στα ηχητικά ντοκουμέντα θα ακούσετε και τη φωνή της Μαρίας Δαμανάκη, να ακούγεται από το ραδιοφωνικό σταθμό του Πολυτεχνείου και να ζητά “ψωμί,παιδεία, ελευθερία”.<br /> <br /> Ποιος να το ΄λεγε ότι σήμερα τόσα  χρόνια μετά , το σύνθημα αυτό θα ήταν τόσο επίκαιρο και η κα.Δαμανάκη επίτροπος της ΕΕ.<br /> <br /> <strong style="font-style: italic !important;"><strong>ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ</strong><br /> <br /> <br />   <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="353" src="http://www.youtube.com/embed/nDqxGxQPM2s" width="600"></iframe> </strong><strong style="font-style: italic !important;"></strong><br /> <a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Τα ντοκουμέντα του Πολυτεχνείου σ΄ένα βίντεο

Στο βίντεο παρουσιάζεται συνοπτικά όλη η ιστορία. Η εγκαθίδρυση της χούντας, η αντίσταση, η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ανάμεσα στα ηχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα σύμβολα, ΕΧΟΥΝ αξία..

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://4.bp.blogspot.com/-HAjWxwMkF64/Uoh7vv4vasI/AAAAAAAABmM/loznwLXsGRE/s1600/edo+ert.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="540" src="http://4.bp.blogspot.com/-HAjWxwMkF64/Uoh7vv4vasI/AAAAAAAABmM/loznwLXsGRE/s640/edo+ert.jpg" width="534" /></a></div> <br />     Με τα χρόνια, γυρίσαμε την πλάτη στην επέτειο του Πολυτεχνείου.<br />      Και μ' όλο μας το δίκιο<b>..</b><br />      <b>..</b>αφού <b>είδαμε μεσ' απ' την ίδια την γενιά του</b> πολλούς από τους τότε αγωνιστές να <b>μεταμορφώνονται σε ''επώνυμους'' γυρολόγους, </b>εξαργυρώνοντας προς όφελός τους και <b>χωρίς ίχνος τσίπας και ηθικής</b> την επιταγή που υπέγραψε έστω και σιωπηρά ένας ολόκληρος λαός<b>..</b><br /> <br />     <b> Θέλοντας να απομυθοποιήσουμε και να δείξουμε την αηδία μας προς αυτούς τους πολιτικούς πλιατσικολόγους, απομυθοποιήσαμε ολόκληρο το ''Πολυτεχνείο''..</b><br /> <b><br /> </b>      <b>Απομυθοποιήσαμε αυτούς που άνοιξαν τις πόρτες</b> στις γύρω πολυκατοικίες για να κρύψουν τους κυνηγημένους.<br />      <b>Απομυθοποιήσαμε όλους όσους δεν κοιμήθηκαν</b> δυό βράδια, κολλημένοι στα ραδιοφωνάκια τους, σιχτιρίζοντας ίσως την δική τους ατολμία και νοιώθοντας υπερηφάνεια για τα παιδιά τους<b>..</b><br /> <b>     Απομυθοποιήσαμε την νεανική επαναστατικότητα..</b><br /> <b><br /> </b>      Λάθος μας!<br />      Το ''Πολυτεχνείο'' <b>δεν είναι ένα γεγονός που συνέβη..</b><br /> <b>     ..δεν είναι οι άνθρωποι </b>που δημιούργησαν το γεγονός.<br /> <b>     Είναι ένα σύμβολο.</b><br /> <b><br /> </b>      Ένα σύμβολο <b>της αγάπης</b> του ανθρώπου στην <b>ελευθερία</b> και στην <b>ανεξαρτησία..</b><br /> <b>   </b>  Ένα σύμβολο της <b>νεανικής ορμής</b> και επαναστατικότητας<b>..</b><br /> <b>     </b>Είναι ένα σύμβολο <b>της</b> <b>ανάγκης για δικαιοσύνη</b> και ισοπολιτεία<b>..</b><br /> <b>     </b>Και ένα σύμβολο <b>της</b> <b>διαχρονικότητας</b> μιάς ράτσας, σε μιά γωνιά του πλανήτη<b>..</b><br /> <b><br /> </b>     <b> ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΕΜΠΝΕΟΥΝ, ΟΔΗΓΟΥΝ, ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΖΟΥΝ.</b><br /> <b><br /> </b> <b>    </b> Με αυτή την έννοια το ''Πολυτεχνείο'' δεν πρέπει να πεθάνει ποτέ.<br />     <b> Έστω κι αν χρειαστούν νέα ''Πολυτεχνεία'' !</b><br /> <a href="http://mandatoforos.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τα σύμβολα, ΕΧΟΥΝ αξία..

    Με τα χρόνια, γυρίσαμε την πλάτη στην επέτειο του Πολυτεχνείου.      Και μ' όλο μας το δίκιο ..       .. αφού είδαμε μεσ' α...

Διαβάστε την συνέχεια