ΑΟΖ ακούμε και ΑΟΖ δεν βλέπουμε – Μια πονεμένη ιστορία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLl4PQ_ahl9r4aU4sB3r_QMdGAseO6SvFEBpKn7tKeaszwiiMpRRfEYWx4nttjSqIjnZ4hE9r7OcqJoDfRxRzQ0HBjKpCC0c-E-ds_ZRvnq2BFE7GCtbOaJjcyNseZKGFsoRfdDp9J-co/s1600/aoz-barbaros.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLl4PQ_ahl9r4aU4sB3r_QMdGAseO6SvFEBpKn7tKeaszwiiMpRRfEYWx4nttjSqIjnZ4hE9r7OcqJoDfRxRzQ0HBjKpCC0c-E-ds_ZRvnq2BFE7GCtbOaJjcyNseZKGFsoRfdDp9J-co/s640/aoz-barbaros.png" width="640" /></a></div> <br /><b>Καρυώτης Θεόδωρος</b><br />Εδώ ΑΟΖ, εκεί ΑΟΖ, που είναι η ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη); Εδώ και 38 χρόνια προσπαθώ να πείσω τους συμπατριώτες μου για την αξία αυτής της τόσο ζωτικής για τα εθνικά μας συμφέροντα έννοιας. Ξεκίνησα, λοιπόν, έναν ανηφορικό δρόμο, γράφοντας και δημοσιεύοντας βιβλία και άρθρα στα ελληνικά και αγγλικά, προφανώς εις ώτα μη ακουόντων. Το φάντασμα της ΑΟΖ συνεχίζει να καταδιώκει την Τουρκία.<br /><br />Είναι γνωστό σε όλους ότι η Άγκυρα θεωρεί την έννοια της ΑΟΖ τον μεγαλύτερο εχθρό της στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πένθιμο ύφος της τουρκικής αντιπροσωπείας στην διάρκεια της ψηφοφορίας για το νέο Σύνταγμα των Θαλασσών και Ωκεανών στη έδρα του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη, την 30η Απριλίου του 1982. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας κατέγραψε 130 ψήφους υπέρ, τέσσερεις κατά και 17 αποχές.<br /><br />Τα τέσσερα κράτη, που έριξαν αρνητική ψήφο ήταν οι ΗΠΑ, η Τουρκία, το Ισραήλ και η Βενεζουέλα. Μπορώ τώρα να εκμυστηρευτώ κάτι που κράτησα μυστικό για πάνω από 38 χρόνια. Την επόμενη της ψηφοφορίας, πριν επιστρέψω στην Ουάσιγκτον, είχα μια συζήτηση με τους μεγάλους δασκάλους μου, το νομικό σύμβουλο του υπουργείο Ντόρη Χαλκιόπουλο και τον εμπειρογνώμονα του Δικαίου της θάλασσας Μανώλη Γούναρη.<br /><br />Προσγείωση στην ελληνική πραγματικότητα<br /><br />Εγώ τους μίλησα με ενθουσιασμό για την ΑΟΖ, αλλά αυτοί πολύ γρήγορα με προσγείωσαν στην ελληνική πραγματικότητα, όταν μου είπαν: «Θόδωρε μη ενθουσιάζεσαι, η ΑΟΖ είναι το ίδιο πράγμα με την υφαλοκρηπίδα». Έτσι, η επιστροφή μου στην αμερικανική πρωτεύουσα δεν ήταν καθόλου ευχάριστη. Μερικές ημέρες αργότερα κατάλαβα ότι με τη νομική τους παιδεία δεν ήταν σε θέση να αντιληφθούν την οικονομική διάσταση της ΑΟΖ, που ήταν το κυρίαρχο μέρος του καινοφανούς θεσμού του διεθνούς δικαίου.<br /><br />Το ίδιο συνέβη αργότερα, όταν με αντιμετώπισαν απαξιωτικά ο Χρήστος Ροζάκης και άλλοι καθηγητές διεθνούς δικαίου, με το επιχείρημα ότι δεν γνωρίζω το θέμα (διότι είμαι οικονομολόγος και όχι διεθνολόγος, παραβλέποντας ότι αυτό ήταν το πλεονέκτημά μου, καθώς η ΑΟΖ είναι κυρίως οικονομική έννοια). Αργότερα, κατάλαβα και τον κύριο λόγο της θέσης τους.<br /><br />Είχαν γράψει διδακτορικές διατριβές, άρθρα και βιβλία για την υφαλοκρηπίδα και δεν μπορούσαν να εγκαταλείψουν το θέμα της επιστημονικής ζωής τους. Έτσι ξεκίνησα, πριν 38 χρόνια, να ασχολούμαι με την ΑΟΖ, αλλά πολλοί στην Αθήνα με θεωρούσαν ένα γραφικό τύπο. Έτσι, δεν έδωσαν καμία σημασία στον πρώτο χάρτη της ΑΟΖ που δημοσιεύτηκε ποτέ στην Ελλάδα και έδειχνε για πρώτη φορά τα θαλάσσια σύνορα της πατρίδας μας.<div> <br />Η ιστορική διάσκεψη της UNCLOS<br /><br />Σήμερα, αισθάνομαι ιδιαίτερη ικανοποίηση και υπερηφάνεια που σχεδόν όλοι οι Έλληνες ασχολούνται με αυτές τις τρεις λέξεις, ανεξάρτητα εάν ελάχιστοι κατανοούν τη σημασία τους. Η Τρίτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (The Third United Nations Conference on the Law ofthe Sea ή UNCLOS III από τα αρχικά της στην αγγλική γλώσσα) υπήρξε πραγματικά ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Καμία άλλη παγκόσμια διάσκεψη δεν κράτησε τόσα χρόνια με τη συμμετοχή τόσων πολλών κρατών.<br /><br />Οι εργασίες της UNCLOS III διήρκεσαν από τον Δεκέμβριο του 1973 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1982, οπότε ετέθη για υπογραφή και επικύρωση από τα κράτη, η νέα Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Διεθνής Σύμβαση του 1982 διαιρείται σε 17 μέρη (Μέρη Ι-XVII), περιλαμβάνει 320άρθρα και εννέα παραρτήματα (Παραρτήματα Ι-ΙΧ). Επίσης στην Τελική Πράξη της Διάσκεψης περιλαμβάνονται τέσσερις Αποφάσεις (Αποφάσεις I - IV) και έξη Παραρτήματα.<br /><br />Αργότερα, στις 10 Δεκεμβρίου 1982 την UNCLOS υπέγραψαν 120 κράτη (μεταξύ των οποίων η Ελλάδα, η Κύπρος και η ΕΕ) στο Montego-Bay της Τζαμάικα. Τέλος, η Σύμβαση προέβλεπε ότι θα ετίθετο σε ισχύ 12 μήνες μετά την επικύρωσή της από 60 κράτη (άρθρο 308). Η UNCLOS τέθηκε όντως σε ισχύ στις 16 Νοεμβρίου 1994, και στο τέλος του 2019 την είχαν επικυρώσει 167 κράτη και η ΕΕ.<img height="377" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/08/Screenshot_3-AOZ.png" width="640" /></div> <div> <br /></div> <div> Οι ΑΟΖ του πλανήτη Γη.<br /><br />Τα κέρδη που μπορούν να προκύψουν από τη δημιουργία ΑΟΖ μπορεί να είναι σημαντικά, αν για παράδειγμα ένα πολύ μικρό κατοικήσιμο νησάκι βρίσκεται στρατηγικά τοποθετημένο σε απόσταση πέραν των 400 ναυτικών μιλίων από οποιαδήποτε γειτονική χώρα. Έτσι, θα μπορεί επί παραδείγματι να εξασφαλίσει ΑΟΖ για αλιεία και εκμετάλλευση του θαλάσσιου βυθού, που να ξεπερνά τα 125.000 τετραγωνικά μίλια, δηλαδή μία έκταση μεγαλύτερη από τη Γαλλία!<br /><br />Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η UNCLOS αποτελεί ιστορικό ορόσημο, καθώς συμβολίζει μια ριζική αλλαγή στην διάρθρωση των διεθνών οικονομικών σχέσεων εισάγοντας στο διεθνές οικονομικό δίκαιο μια σειρά νέων εννοιών οι οποίες, εξεταζόμενες στο σύνολό τους, προσφέρουν το υπόβαθρο για μία νέα διεθνή τάξη πραγμάτων. Προσωπικά αισθάνομαι δικαιωμένος που σήμερα, το πιο δημοφιλές θέμα στα χείλη των Ελλήνων μετά το Covid-19, είναι η ΑΟΖ!<br />ΑΟΖ ακούμε, ΑΟΖ δεν βλέπουμε!<br /><br />Από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι σήμερα κανείς πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν συμπεριέλαβε τόσο ρητά την ΑΟΖ, όπως ο σημερινός πρωθυπουργός, όταν διακήρυξε: «Η μοναδική μας διαφορά με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας». Όπως εξηγεί στην "Κυριακάτικη Καθημερινή" ο Άγγελος Συρίγος: «Η Τουρκία προσέρχεται με πλειάδα θεμάτων. Σε αυτά περιλαμβάνονται η διεκδίκηση ελληνικών νησιών, η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, η αποστρατιωτικοποίηση των ανατολικών νησιών του Αιγαίου και πρωτίστως η συνεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών Ελλάδας και Κύπρου με την Τουρκία.<br /><br />Στην τουρκική αντίληψη Ελλάδα και Κύπρος ταυτίζονται. Η Τουρκία καθοδηγείται από το ιδεολόγημα της "Γαλάζιας Πατρίδας", βασικό εργαλείο της οποίας είναι το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Ο βαθμός επικλήσεώς του από την Άγκυρα θα καθορίσει εάν ο διάλογος (και οι τυχόν διαπραγματεύσεις, εάν επακολουθήσουν) μπορεί να έχουν κάποιο μέλλον. Εξαιρετικά μικρή πιθανότητα...»<br /><br />Όπως γράφει και ο Κώστας Βενιζέλος: «Είναι σαφές πως η διπλωματική κινητικότητα προσφέρει χρόνο για διαχείριση. Όσοι πιστεύουν πως η Τουρκία δεν θα επανέλθει με ερευνητικά σκάφη και πολεμικές φρεγάτες, είναι αφελείς. Ζουν σε μια ψευδαίσθηση. Η Άγκυρα επιδιώκει το διάλογο, ανοικτής ατζέντας, με όλα τα θέματα στο τραπέζι, με όλες τις παράνομες και παράλογες αξιώσεις της στη διαπραγμάτευση».<br /><br />Έχουμε αρχίσει να συζητούμε για την ΑΟΖ, αλλά ουσιαστικά ΑΟΖ δεν βλέπουμε! Κάναμε πρόσφατα την πρώτη μας οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία, που όμως άφησε μια πικρή γεύση, διότι επιτρέψαμε στους Ιταλούς να ψαρεύουν κοντά στα νησιά μας (ενώ ο κύριος λόγος που δημιουργήθηκε η ΑΟΖ ήταν για την προστασία της αλιείας των παράκτιων κρατών)! Η πρώτη οριοθέτηση ΑΟΖ έπρεπε να είχε γίνει με την Κύπρο και όχι με την Ιταλία.</div> <div> <br />Προτεραιότητα η ΑΟΖ με την Κύπρο<br /><br />Η επόμενη, τώρα, πρέπει να είναι με την τραγική Κύπρο και όχι με την Αίγυπτο, γιατί οι Αιγύπτιοι γνωρίζουν ότι βιαζόμαστε και απαιτούν πράγματα που δεν πρέπει να αποδεχτούμε. Έχουν ένα μεγάλο πρόβλημα με την Αιθιοπία και ένα πρόβλημα με την Τουρκία στη Λιβύη και δεν θέλουν να ανοίξουν ένα άλλο μέτωπο με την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν δέχονται την επήρεια του Καστελλόριζου, ούτε και τη μέση γραμμή.<br /><br />Έτσι απαιτούν από τους Έλληνες να γίνει μια τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ, ώστε να φαίνεται έτσι ότι διαθέτουν θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία, χωρίς όμως να έχει η Ελλάδα με την Κύπρο! Η UNCLOS δεν επιτρέπει τμηματική οριοθέτηση, αλλά φαίνεται ότι η Αθήνα θέλει να χρησιμοποιήσει αυτή την οριοθέτηση, για να μπει σφήνα στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Δυστυχώς όμως δεν μπορούμε να καταγγέλλουμε μια παραβίαση του Δικαίου της Θάλασσας προβαίνοντας σε μια δική μας!<br /><br />Και ξαφνικά ανακαλύψαμε, την ώρα που γράφαμε αυτές τις γραμμές, σε ένα άρθρο της Νεφέλης Λυγερού ότι: «Από την πλευρά της, η Αθήνα επιμένει ότι η μοναδική διμερής διαφορά είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Μένει στον όρο υφαλοκρηπίδα και δεν χρησιμοποιεί τον ευρύτερο όρο ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη), επειδή η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν αναγνωρίζει τον όρο ΑΟΖ που αυτή η Σύμβαση εισήγαγε. Κι αυτό, παρότι η εν λόγω Σύμβαση αποτελεί εθιμικό δίκαιο και ως τέτοιο δεσμεύει και τις χώρες που δεν την έχουν υπογράψει, άρα και την Τουρκία».<br /><br />Απλώς να υπενθυμίσουμε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν υπογράψει, ούτε επικυρώσει την UNCLOS, αλλά έχουν ανακηρύξει ΑΟΖ και την έχουν οριοθετήσει με τα γειτονικά της κράτη.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΑΟΖ ακούμε και ΑΟΖ δεν βλέπουμε – Μια πονεμένη ιστορία

Ellada simera 0 17:24

Καρυώτης ΘεόδωροςΕδώ ΑΟΖ, εκεί ΑΟΖ, που είναι η ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη); Εδώ και 38 χρόνια προσπαθώ να πείσω τους συμπατριώτες μου για την αξία αυτής της τόσο ζωτικής για τα εθνικά μας συμ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Πολιτική σχιζοφρένεια πριν από την κατάρρευση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipQOZUvXKsC3EjpzzZqseB-37n2L_8GwYdF4PGcjsSAu0a4HLrejBMYue_YtoGsX1VgZXXKLzBFU5GLj_qb4sWVmOo0g99ee20kpp8B09aNB2RTcpXTuBU4ydTsnZbQk0eb7FDCrHX0i0/s1600/erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="550" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipQOZUvXKsC3EjpzzZqseB-37n2L_8GwYdF4PGcjsSAu0a4HLrejBMYue_YtoGsX1VgZXXKLzBFU5GLj_qb4sWVmOo0g99ee20kpp8B09aNB2RTcpXTuBU4ydTsnZbQk0eb7FDCrHX0i0/s640/erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Doğa Ulaş Eralp</b><br /> Σύμφωνα με τον ατομικό κανόνα του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η Τουρκία ήρθε να προσαρμόσει ένα ξεχωριστό σήμα πολιτικής σχιζοφρένειας που γεννιέται από αυταρχισμό και ασχολείται με αναχρονιστικό και μη ρεαλιστικό πολιτικό λόγο.<br /> <br /> Κλειστά, καταπιεστικά καθεστώτα ωθούν τις κοινωνίες να ταιριάξουν τη συμπεριφορά τους με τις αξίες που εντάσσονται στο πολιτικό σύστημα όταν υπάρχει ασυμφωνία μεταξύ των δύο.<br /> <br /> Σε ατομικό επίπεδο, αυτή η ασυμφωνία μεταξύ των προσδοκιών αξίας ενός ατόμου και των πραγματικών αξιών τους οδηγεί σε αυτό που είναι γνωστό ως γνωστική ασυμφωνία, ένας όρος που επινοήθηκε από τον διάσημο Αμερικανό ψυχολόγο Leon Festinger.<br /> <br /> Υπάρχουν τρεις τρόποι αντιμετώπισης, λέει ο Festinger. Μπορείτε είτε να αλλάξετε τις τιμές σας ώστε να ταιριάζουν με την πραγματικότητα, να αλλάξετε τη συμπεριφορά σας ώστε να ταιριάζει με τις τιμές σας, είτε να αλλάξετε τόσο τις τιμές όσο και τις ενέργειές σας.<br /> <br /> Τα πλουραλιστικά δημοκρατικά καθεστώτα επιτρέπουν μια ευκολότερη έξοδο από αυτό το αίνιγμα φέρνοντας διαφορετικές εναλλακτικές λύσεις που ενημερώνουν τις κοινωνικές και πολιτικές αξίες σύμφωνα με την πολιτική πραγματικότητα. Τα κατασταλτικά καθεστώτα μετατρέπονται σε εξαναγκασμό.<br /> <br /> Ωστόσο, ένας τέτοιος εξαναγκασμός έρχεται σε αντίθεση με τη φύση των ανθρώπινων κοινωνιών, οι οποίες αλλάζουν και προσαρμόζονται συνεχώς. Η σχιζοφρένεια που αναπαράγεται συνεχίζεται έως ότου ολοκληρωθεί η κατάρρευση του συστήματος, όπως φαίνεται στην Ανατολική Γερμανία και στο υπόλοιπο Ανατολικό Μπλοκ πριν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.<br /> <br /> Οι πρόσφατες οπισθοδρομικές κινήσεις της Τουρκίας - η μετατροπή της Αγίας Σοφίας, οι περιορισμοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η ώθηση για απόσυρση από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, μια ολοένα και πιο φωνητική απαίτηση για ανάκτηση του ισλαμικού χαλιφάτου - όλα υποδηλώνουν μια σημαντική απόδραση από την πραγματικότητα στην οποία ζουν οι Τούρκοι.<br /> <br /> Το καθεστώς του Ερντογάν βρίσκεται σε ένα ισλαμικό υγρό όνειρο από τη δεκαετία του 1960 και το πιο ανεξάρτητο ήταν από τα καθημερινά δεινά των πολιτών του. Σε αυτό το σημείο, θα ήταν πολύ σοκ να ξυπνήσουμε στην πραγματικότητα, επομένως είναι δύσκολο να κατηγορήσουμε τον Ερντογάν.<br /> <br /> Η φούσκα των αναδυόμενων αγορών που ξέσπασε ακριβώς καθώς η τουρκική οικονομία πήρε την ασταμάτητη κάμψη της έχει επηρεάσει τη χώρα σε διάφορα επίπεδα. Μεταξύ των δεινών, οι κοινότητες της Τουρκίας πρέπει να αντιμετωπίζουν καθημερινά την ανεργία των νέων, τη βαθιά κατάδυση της λίρας έναντι των ξένων νομισμάτων και το αυξανόμενο χρέος των εταιρειών της χώρας. Η Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας είναι ανίκανη και τα δημόσια οικονομικά της διαχειρίζονται αδιαφανώς, καθώς συνεχίζονται πολύ ακριβά και περιττά έργα υποδομής.<br /> <br /> Προσθέστε σε αυτό την παγκόσμια αβεβαιότητα που προκαλείται από την πανδημία COVID-19 και έχετε μια τέλεια καταιγίδα έτοιμη να πληγεί στις αρχές του φθινοπώρου.<br /> <br /> Ο Ερντογάν μπορεί να μην επιθυμεί να παραδεχτεί ότι είναι ένας αδύναμος πολιτικός ηγέτης, αλλά αυτό συμβαίνει μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016. Για να παραμείνει στην κορυφή, πρέπει να βασίζεται όλο και περισσότερο στον ασταθές συνασπισμό του με τους υπερεθνικιστές και τους αντάρτες τους στην τουρκική στρατιωτική συσκευή.<br /> <br /> Η αδυσώπητη καταστολή του Ερντογάν εναντίον Κούρδων δημάρχων χρησιμεύει μόνο για να αποξενώσει τους Κούρδους της Τουρκίας και να τους απομακρύνει περισσότερο από την κεντρική κυβέρνηση στην Άγκυρα. Ένα σημαντικό μέρος της νεολαίας έχει ήδη απομακρυνθεί, όπως αποδεικνύεται από την επίθεση αντιπαθειών και αρνητικών σχολίων σχετικά με μια πρόσφατη ζωντανή ροή του προέδρου που πραγματοποιήθηκε με μια επιλεγμένη ομάδα 17χρονων.<br /> <br /> Η σχιζοφρενική κατάσταση της εγχώριας πολιτικής εκτίθεται μέσω ενός επιθετικού συνόλου στόχων στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Η χώρα απομονώνεται όλο και περισσότερο από το ΝΑΤΟ και άλλους δυτικούς οργανισμούς, χωρίς προοπτική ένταξης στην ΕΕ. Ως εκ τούτου, η υπερεθνικιστική συμμαχία του Ερντογάν εκμεταλλεύεται τις πιθανότητές της με μια σειρά από προβλήματα εξωτερικής πολιτικής στη Συρία, τη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο. Οι επιθετικές, κοντόφθαλμες πολιτικές της Άγκυρας την θέτουν σε αντίθεση με την Ελλάδα και την Κύπρο, καθώς και με την Αίγυπτο, τη Γαλλία και τον υποτιθέμενο εταίρο της Ρωσία.<br /> <br /> Η φανταστική συμμαχία της Ευρασίας δεν υπάρχει, αλλά τα υπερεθνικιστικά αφεντικά του Ερντογάν δεν φαίνεται να έχουν πρόβλημα. Επιτρέπουν στον Ερντογάν και τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης που ελέγχονται από τους στενούς του συγγενείς να κατασκευάσουν μια καρικατοποιημένη εκδοχή της νεο-οθωμανικής προπαγάνδας για την εδραίωση της βάσης των ψηφοφόρων του.<br /> <br /> Αυτή η τακτική φαίνεται να λειτούργησε ανάμεσα στους λιγότερο μορφωμένους μεσήλικες άνδρες στη συντηρητική καρδιά της Ανατολίας. Ωστόσο, έχει επίσης απομακρύνει πολλούς από τους γείτονες της Τουρκίας. Πολλοί στη Μέση Ανατολή εγκαταλείπουν τώρα τις τουρκικές σαπουνόπερες, κάποτε εξαιρετικά δημοφιλείς στην περιοχή, ως εργαλείο του τουρκικού πολιτιστικού ιμπεριαλισμού.<br /> <br /> Επιστρέφοντας στη θεωρία του Festinger, το χάσμα μεταξύ πραγματικότητας και προσδοκιών υπό το καθεστώς του Ερντογάν είναι τόσο μεγάλο που είναι σχεδόν αδύνατο να κλείσει με έναν ορθολογικό επαναπροσανατολισμό της πολιτικής.<br /> <br /> Η μόνη απόδραση για το καθεστώς του Ερντογάν από μια τόσο σοβαρή γνωστική ασυμφωνία είναι ο θάνατος. Ο θάνατος της πολιτικής στην Τουρκία μπορεί να είναι πολύ κοντά. Ο πλήρης και ολοκληρωτικός έλεγχος της τουρκικής κοινωνίας θα είναι ο θάνατος αυτής.<br /> <br /> Παραδόξως, η σκληρή οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα μπορεί επίσης να είναι η σωτηρία, καθώς το καθεστώς του Ερντογάν μπορεί να εξαντληθεί και να μην έχει την ενέργεια να τραβήξει τη σκανδάλη. Ας ελπίσουμε απλώς ότι η πραγματικότητα έρχεται σε επαφή με τη δημοκρατία πριν τα ολοκληρωτικά όνειρα συντρίψουν ό, τι απομένει από το πολιτικό τοπίο της Τουρκίας.<br /> <br /> <a href="https://ahvalnews.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πολιτική σχιζοφρένεια πριν από την κατάρρευση

Ellada simera 0 17:18

Doğa Ulaş Eralp Σύμφωνα με τον ατομικό κανόνα του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η Τουρκία ήρθε να προσαρμόσει ένα ξεχωριστό σήμα πολιτικής σχιζοφρένειας που γεννιέται από αυταρχισμό και ασχολείται … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο Ερντογάν “τρέχει” να προλάβει τις αμερικανικές εκλογές; Ποια η σχέση με τον Μπάϊντεν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZZjTZr-n40F_xRnllyvOsbd-pFcn7mNgL7APWq-x93kEer4jBMfDKNeOILKskviegy8xq6wfAlzkHvbwaXKgAraW_gRuB3oUG0F9LKu3l5XfShkzCMhhBEmZyS725tjmw8hD-PLU8tHg/s1600/Biden-and-Erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="696" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZZjTZr-n40F_xRnllyvOsbd-pFcn7mNgL7APWq-x93kEer4jBMfDKNeOILKskviegy8xq6wfAlzkHvbwaXKgAraW_gRuB3oUG0F9LKu3l5XfShkzCMhhBEmZyS725tjmw8hD-PLU8tHg/s640/Biden-and-Erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br />Πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι ο Ερντογάν θα κάνει την κίνηση του στα ελληνοτουρκικά πριν από τις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου, θέλοντας να προλάβει πιθανή ήττα του Τραμπ. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι η Αθήνα προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για να εκμεταλλευθεί την πιθανή εκλογή Μπάϊντεν.<br /><br />Ήδη το επιτελείο Ερντογάν έχει αξιοποιήσει τα λόμπι του και στο στρατόπεδο Μπάϊντεν. Ενδεικτική είναι η έκθεση του αμερικανικό-τουρκικού επιχειρηματικού συμβουλίου που δημοσιεύει η ιστοσελίδα Ahval.<br /><br />Η έκθεση καλεί τους Τούρκους αξιωματούχους να εκμεταλλευθούν το κενό που δημιουργείται από την αύξηση των εντάσεων στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας για να αυξήσουν τις εμπορικές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες κι όχι μόνο αυτές.<br /><br />Το άρθρο της Ahval υπενθυμίζει ότι “από το 2018 όταν η Τουρκία απελευθέρωσε τον Αμερικανό Πάστορα Άντριου Μπράνσον,ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και ο Τούρκος ομόλογός του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έγιναν φίλοι , σε σημείο που ο Τραμπ επηρεαζόταν από τις επιθυμίες του Ερντογάν, σύμφωνα με το βιβλίο του πρώην Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας Τζον Μπόλτον .<br /><br />Οι δύο ηγέτες μιλούν στο τηλέφωνο και η φιλία τους επεκτείνεται στους συγγενείς τους: Ο Μπόλτον αναφέρει πώς οι επικοινωνίες του Λευκού Οίκου με το παλάτι του Ερντογάν γίνονται συχνά μέσω των γαμπρών των προέδρων, του συμβούλου του Λευκού Οίκου Τζάρεντ Κούσνερ και του Τούρκου Υπουργού Οικονομικών και Οικονομικών Μπεράτ Αλμπαϊράκ.<br /><br />Ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Τουρκία Eric Edelman δήλωσε νωρίτερα αυτό το μήνα ότι αυτοί οι ισχυροί οικογενειακοί δεσμοί δίνουν στον Ερντογάν την αίσθηση ότι έχει ασυλία σχετικά με τις πιθανές κυρώσεις. Μέχρι στιγμής αυτό φαίνεται να ισχύει. Το Κογκρέσο ώθησε τον Τραμπ να επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία για την αγορά S-400 – μια ενέργεια που επιβάλλεται από τον νόμο των ΗΠΑ – και για την παρέμβασή της στη Λιβύη. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν έχει ακόμη υποχωρήσει.<br /><br />«Η προσωπική σχέση μεταξύ αυτών των δύο ανδρών έχει ξεπεράσει όλα τα επίπεδα γραφειοκρατίας όσον αφορά τη χάραξη εξωτερικής πολιτικής», δήλωσε ο Μέρβε Ταχίρογλου, συντονιστής προγράμματος για τη Δημοκρατία της Μέσης Ανατολής.<br /><br />Ως αποτέλεσμα, κορυφαίοι κυβερνητικοί φορείς των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας, έχουν διαφωνήσει ανοιχτά με τον ηγέτη της χώρας σε κρίσιμα ζητήματα πολιτικής, όπως η παρουσία των ΗΠΑ στη Συρία. Υπάρχει πιθανότητα εκλογές των ΗΠΑ τον Νοέμβριο να τερματίσουν τις διαφωνίες και τον δεσμό με τον Ερντογάν;<br /><br />Τι θα συμβεί με τις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας μετά την αποχώρηση του Τραμπ;<br /><br />Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δίνουν στον υποψήφιο του Δημοκρατικού Κόμματος Τζόζεφ Μπάιντεν διψήφιο προβάδισμα από τον Τραμπ. Με τις εκλογές να γίνονται σε τρεις μήνες, οι αναλυτές εξετάζουν πώς ο Μπάιντεν μπορεί να αναδιαμορφώσει τις πολιτικές των ΗΠΑ.<br /><br />«Η πιο προφανής επίπτωση είναι ότι η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Ομπάμα θα αποκτήσει και πάλι επιρροή στη λήψη αποφάσεων των ΗΠΑ», έγραψε ο Adam McConnel, καθηγητής ιστορίας στο πανεπιστήμιο Sabancı της Κωνσταντινούπολης, για το Anadolu . «Και είναι ασφαλές να πούμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στην Τουρκία θα τρομοκρατούνταν από αυτήν την προοπτική».<br /><br />Αρκετές από τις βασικές εντάσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας προήλθαν στην εποχή του Ομπάμα, όταν ο Μπάιντεν ήταν αντιπρόεδρος . Η κυβέρνηση Ομπάμα εφάρμοσε τις κυρώσεις εναντίον του Ιράν που παραβίασε η Χάλκμπανκ, με την υποστήριξη του Ερντογάν. Αρνούμενος να επιβάλει κυρώσεις, ο ίδιος ο Τραμπ κατηγόρησε τον Ομπάμα για την αγορά S-400 της Τουρκίας.<br /><br />Ως αντιπρόεδρος, ο Μπάιντεν αρχικά φάνηκε να στηρίζει την Τουρκία: αφού πέρασε χρόνο με τον Τούρκο ηγέτη στην Ουάσινγκτον τον Μάιο του 2013 είπε ότι θαύμαζε τον Ερντογάν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά τον Οκτώβριο του 2014, ο Μπάιντεν σε ομιλία του ανέφερε ότι η Τουρκία βοήθησε στη δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) Λίγους μήνες αργότερα, ο Ομπάμα επέλεξε τις Κουρδικές Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) για να ηγηθεί του αγώνα ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος.<br /><br />«Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεργάστηκαν με τους Σύριους Κούρδους, επειδή η Τουρκία απέτυχε ξανά και να εκτελέσει τα δικά της καθήκοντα για να βοηθήσει τον παγκόσμιο αγώνα κατά του ISIS», δήλωσε ο Ταχίρογλου. «Οι πολιτικές της Τουρκίας επέτρεψαν την ανάπτυξη της απειλής του ISIS και άλλων ομάδων».<br /><br />Πέρυσι, ο Τραμπ ικανοποίησε τον Ερντογάν και διακόπτοντας τους δεσμούς με το SDF. Ωστόσο, ο Μπάιντεν θα ήταν πιθανότατα λιγότερο πρόθυμος από τον Τραμπ να συνεργαστεί με τον Ερντογάν σε θέματα που θίγουν την ασφάλεια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, όπως η παρέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη, η αγορά του S-400, οι θαλάσσιες προκλήσεις κατά της Ελλάδας και οι γεωτρήσεις του φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />«Δεδομένου του ιστορικού του Μπάιντεν, θα είναι πιο συμπαθής με την Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο», δήλωσε ο Ταχίρογλου, ο οποίος πρόσθεσε ότι ο πρώην αντιπρόεδρος θα υποστήριζε επίσης τους Κούρδους της Συρίας. «Δεν θα ενδιαφέρεται λιγότερο για την απόφαση που έλαβε ο Ερντογάν να αγοράσει το σύστημα S-400 . Νομίζω ότι ο Μπάιντεν θα ενδιαφέρεται περισσότερο για την πραγματική εφαρμογή του νόμου των ΗΠΑ, σε αντίθεση με τον σημερινό πρόεδρο. “<br /><br />Επισκεπτόμενοι την Τουρκία στις αρχές του 2016, ο Μπάιντεν επέκρινε την τουρκική κυβέρνηση για τη συνεχιζόμενη στρατιωτική της επίθεση εναντίον Κούρδων μαχητών στα νοτιοανατολικά της χώρας. Καταγγέλλει επίσης τις παραβιάσεις της ελευθερίας του Τύπου από την Τουρκία και συναντήθηκε με τη σύζυγο και τον γιο του φυλακισμένου δημοσιογράφου Can Dundar.<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη αυτό, ο Μπάιντεν φαίνεται πιο πιθανό να ασκήσει πίεση στην Τουρκία για τις αντιδημοκρατικές τάσεις της, όπως οι μακροχρόνιες κρατήσεις του φιλάνθρωπου Οσμάν Καβάλας και του Σέλατατιν Ντεμιρτάς, ο περιοριστικός νόμος για τα κοινωνικά μέσα που πέρασε αυτή την εβδομάδα και την αποχώρηση από την σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, ένα παγκόσμιο συμβόλαιο για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.<br /><br />«Στα μάτια της κυβέρνησης Τραμπ, αυτή είναι μια φυσιολογική συμπεριφορά, όπως ο διευθύνων σύμβουλος μιας εταιρείας που προσπαθεί να ελέγξει ανήσυχους υπαλλήλους», δήλωσε ο Ταχίρογλου, πιστεύοντας σε μια διαφορετική προσέγγιση από τον Μπάιντεν.<br /><br />«Θα ενδιαφέρεται για το πώς κυβερνάται δημοκρατικά ένας σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών», πρόσθεσε. «Ας ελπίσουμε ότι θα είναι, όπως η κυβέρνηση Ομπάμα, πιο ειλικρινής όταν πρόκειται για παραβάσεις του Ερντογάν ενάντια σε αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα και αξίες».<br /><br />Κατά τη διάρκεια συνέντευξης τον Δεκέμβριο στους New York Times, ο Μπάιντεν περιέγραψε τον Ερντογάν ως αυτοκράτορα και εξέφρασε υποστήριξη για τους Κούρδους ψηφοφόρους που περιθωριοποιήθηκαν από την πολυετή καταστολή της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) για το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδικού Λαού (HDP). Ανέφερε επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να ακολουθήσουν μια πιο επιθετική προσέγγιση προς τον Ερντογάν υποστηρίζοντας τους ηγέτες του κόμματος της αντιπολίτευσης.<br /><br />«Μπορούμε να υποστηρίξουμε εκείνα τα στοιχεία της τουρκικής ηγεσίας ,να πάρουμε περισσότερα από αυτά και να τα ενθαρρύνουμε να είναι σε θέση να νικήσουν τον Ερντογάν», δήλωσε ο Μπάιντεν.<br /><br />Μια βασική ανησυχία για μια πιο επιθετική στάση των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία είναι ότι οι Τούρκοι αξιωματούχοι είναι επιρρεπείς να απεικονίζουν οποιαδήποτε τιμωρία των ΗΠΑ ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή ακόμη και οποιαδήποτε δυτική υποστήριξη ακτιβιστών υπέρ της δημοκρατίας εντός της Τουρκίας, ως μέρος μιας συνωμοσίας για ανατροπή της τουρκικής κυβέρνησης.<br /><br />Το 2018, ο Ερντογάν είπε ότι ο Ούγγρος-Αμερικανός Τζορτζ Σόρος ήταν πίσω από την υποτιθέμενη απόπειρα του Καβάλας να ανατρέψει την τουρκική κυβέρνηση. Τούρκοι αξιωματούχοι έχουν ξεστομίσει παρόμοιες κατηγορίες εναντίον του «Εβραϊκού λόμπι», του «λόμπι των επιτοκίων», της CIA …<br /><br />«Πώς αντιμετωπίζεις έναν ηγέτη όπως ο Ερντογάν ο οποίος, αν κάνεις ώθηση, μπορεί να πει στο εγχώριο κοινό του ότι η Αμερική μισεί την Τουρκία;» είπε ο Ταχίρογλου, προσθέτοντας ότι ο μόνος λογικός δρόμος προς τα εμπρός για τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ΕΕ είναι η επιβολή μεμονωμένων νόμων και διεθνών κανονισμών.<br /><br />«Δεν υπάρχει νίκη με την ικανοποίηση ενός ηγέτη όπως ο Ερντογάν», είπε.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί ο Ερντογάν “τρέχει” να προλάβει τις αμερικανικές εκλογές; Ποια η σχέση με τον Μπάϊντεν

Ellada simera 0 17:12

Πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι ο Ερντογάν θα κάνει την κίνηση του στα ελληνοτουρκικά πριν από τις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου, θέλοντας να προλάβει πιθανή ήττα του Τραμπ. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

«O Τυχερός μπάρμπα-Γιώργος»: Το κειμήλιο των 10.000 τόνων που δημιούργησε την σύγχρονη Ελλάδα

<div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq7jtAcJo6ZMNjITJ6URgHEgGc3Xmmqqob1bGiZJhssmB6TE-ntBtlxbIjZT2S7Uqf1hmib-j6aE-UKQI8uTZEQHmVrmceAzkCea2l5_b2Gt3YwwRjfu6wAzDwNvLb4Le_SaFZpTVkQeg/s1600/averof_Screenshot.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="595" data-original-width="1068" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq7jtAcJo6ZMNjITJ6URgHEgGc3Xmmqqob1bGiZJhssmB6TE-ntBtlxbIjZT2S7Uqf1hmib-j6aE-UKQI8uTZEQHmVrmceAzkCea2l5_b2Gt3YwwRjfu6wAzDwNvLb4Le_SaFZpTVkQeg/s640/averof_Screenshot.png" width="640" /></a></div> <br /></div> Αραγμένο ανάμεσα στα γυαλιστερά υπέρ-πολυτελή κότερα της Αττικής, βρίσκεται το τελευταίο εναπομείναν θωρακισμένο καταδρομικό και ζωντανό μνημείο της ελληνικής ναυτοσύνης, το Θ/Κ «Γ. Αβέρωφ». Αν δεν υπήρχαν οι περιορισμοί στον προϋπολογισμό των Ιταλικών ναυπηγείων και το κληροδότημα ενός αποθανόντος γενναιόδωρου ευεργέτη, το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα έμοιαζε πολύ διαφορετικό από αυτό που κυριάρχησε στη θάλασσα κατά τον 1ο Βαλκανικό Πόλεμο και απέτρεψε αποβάσεις ξένων δυνάμεων στους 2 Παγκόσμιους Πολέμους.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/04/averof_Screenshot-2020-08-05-at-12.50.03-PM.png"><img height="479" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/04/averof_Screenshot-2020-08-05-at-12.50.03-PM.png" width="640" /></a><br /> <br /> Με το προσωνύμιο «O Τυχερός μπάρμπα-Γιώργος» που του δόθηκε από τα πληρώματά του, αυτό το ατσάλινο θηρίο φέρει τη γαλανόλευκη για πάνω από 109 χρόνια, από τότε που τέθηκε στην υπηρεσία του Ελληνικού Στόλου το 1911. Αρχικά προοριζόταν να υπηρετήσει στις τάξεις του Ιταλικού Στόλου Regia Marina, αλλά η κατασκευή του αποδείχθηκε πολύ ακριβή, για αυτό και στη συνέχεια πωλήθηκε στην Ελληνική κυβέρνηση με το 1/3 του κόστους να είναι δωρεά του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Μ. Αβέρωφ.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/04/averof_Screenshot-2020-08-05-at-12.49.42-PM.png"><img height="625" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/04/averof_Screenshot-2020-08-05-at-12.49.42-PM.png" width="640" /></a><br /> <br /> Το πλοίο πηρέ το όνομα του από τον επιχειρηματία και ευεργέτη του, τον Γιώργο Αβέρωφ.<br /> <br /> Την εποχή της αγορά του, το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό είχε άμεση ανάγκη από εκσυγχρονισμό του στόλου του, καθώς υπήρχε συνεχής εξέλιξη της ναυτικής πολεμικής τεχνολογίας. Τα 3 θωρηκτά κλάσης-Ύδρα (ironclad) παρείχαν αρκετή δύναμη πυρός στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, αλλά αμέσως μετά τον πόλεμο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία ξεκίνησε το δικό της πρόγραμμα ναυτικού εκσυγχρονισμού.<br /> <br /> Παρόλο που δεν ήταν το τελευταίο θωρακισμένο καταδρομικό που ναυπηγήθηκε, το συγκεκριμένο πολεμικό πλοίο των 10.200-τόνων διέθετε τεχνολογία αιχμής για την εποχή του, με αποτέλεσμα να υπερτερεί έναντι οποιοδήποτε πλοίου των Οθωμανών. Τα κύρια χαρακτηριστικά του Αβέρωφ ήταν οι Ιταλικές μηχανές που του έδιναν την εξωφρενική για εκείνη την εποχή ταχύτητα των 23,5 κόμβων, με 22 Γαλλικούς λέβητες, προηγμένες Γερμανικές γεννήτριες και διπλά Βρετανικά πυροβόλα Armstrong των 234mm (9,2 ιντσών) και 190mm (7,5 ιντσών).<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/04/averof_Screenshot-2020-08-05-at-12.49.30-PM.png"><img height="356" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/04/averof_Screenshot-2020-08-05-at-12.49.30-PM.png" width="640" /></a><br /> <i>Το Αβέρωφ με ένα πρωτότυπο καμουφλάζ ενώ υπηρετούσε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.</i><br /> <br /> Οι Έλληνες υπολόγιζαν το Αβέρωφ να είναι η λύση για τα προβλήματα στο Αιγαίο, αλλά το πλοίο δεν είχε δοκιμαστεί στη μάχη, κάτι το οποίο δεν θα κρατούσε για πολύ.<br /> <br /> Το βάπτισμα του πυρός<br /> <br /> Στο Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό δόθηκε σύντομα η δυνατότητα να δει την υπεροχή σε δύναμη πυρός και ταχύτητα του πλοίου, όταν ξέσπασε ο 1ος Βαλκανικός Πόλεμος του 1912. Ενώ ήταν η ναυαρχίδα του στόλου, το Αβέρωφ έλαβε μέρος στη Ναυμαχία της Έλλης, η οποία ήταν η μεγαλύτερη ναυμαχία του πολέμου αυτού, με τους Οθωμανούς να εξαπολύουν επίθεση από τα Δαρδανέλια προς τη νήσο Ίμβρο.<br /> <br /> Η τελική ταχύτητα του Αβέρωφ ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτήν των υπολοίπων Ελληνικών πλοίων, γεγονός που ανάγκασε τον Υποναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη να υψώσει τη σημαία “Z” η οποία δήλωνε “Ανεξάρτητη Δράση” και να εφορμήσει εναντίον του Οθωμανικού Στόλου μόνος του, επικεντρώνοντας τα πυρά του στην εχθρική ναυαρχίδα Barbaros Hayreddin και δημιουργώντας χάος στις τάξεις του αντίπαλου στόλου, αναγκάζοντάς τον σε υποχώρηση. Παραδόξως, το πλήρωμα του Αβέρωφ παρέμεινε σώο και αβλαβή, αλλά αυτό της Οθωμανικής ναυαρχίδας δεν ήταν τόσο τυχερό, καθώς το πλοίο τους δέχθηκε 2 καίρια πλήγματα, το 1ο από τα οποία προκάλεσε πυρκαγιά και το 2ο μπλόκαρε τον οπίσθιο πυργίσκο.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/03/averof_Screenshot-2020-08-05-at-12.49.20-PM.png"><img height="450" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/03/averof_Screenshot-2020-08-05-at-12.49.20-PM.png" width="640" /></a><br /> <i>Το Αβέρωφ εισέρχεται στο λιμάνι της Λήμνου μετά από περιπολία, 10 Απριλίου 1913.</i><br /> <br /> Ύστερα από 1 μήνα, στη Ναυμαχία της Λήμνου, ήταν τόσος μεγάλος ο φόβος για το Αβέρωφ ώστε οι Οθωμανοί σκόπευαν να το παρασύρουν μακριά από τον υπόλοιπο Ελληνικό Στόλο για να μπορέσουν να του προκαλέσουν μέγιστη φθορά, χωρίς να έχει βοήθεια. Οι πλευρά των Ελλήνων δεν παρασύρθηκε και ξεκίνησε ανταλλαγή πυρών από μεγάλη απόσταση, με ρίψη άνω των 800 βλημάτων από τον Ελληνικό Στόλο, με το Αβέρωφ να αποτελεί πάντα τον κύριο στόχο του εχθρού. Αλλά και πάλι το Αβέρωφ αξιοποίησε τη μεγάλη του ταχύτητα για να επιφέρει σημαντικά πλήγματα χωρίς να δεχθεί κανένα.<br /> <br /> Από τους Παγκόσμιους Πολέμους σε πλωτό μουσείο <br /> <br /> Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ύστερα από τη Γερμανική εισβολή τον Απρίλιο 1941, το πλήρωμα του Αβέρωφ παράκουσε την άμεση διαταγή για βύθιση του πλοίου και χρησιμοποιώντας πριόνια και τσεκούρια έλυσε τους κάβους και έπλευσε με προορισμό την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, με την ελπίδα ότι οι Βρετανοί θα το εντάξουν στις δυνάμεις των Συμμάχων. Παρά το ότι είχε εκσυγχρονιστεί πρόσφατα, αποδείχθηκε ότι πλέον ήταν πολύ αργό για πολεμικές επιχειρήσεις μαζί με το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό, γι αυτό και στάλθηκε σε περιπολίες στον Ινδικό Ωκεανό. Τον Οκτώβριο 1944, μετέφερε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση από το Κάιρο στην απελευθερωμένη Αθήνα. Αυτή επρόκειτο να ήταν και η τελευταία αξιομνημόνευτη πράξη με βάση τα ιστορικά βιβλία, πριν τεθεί εκτός υπηρεσίας το 1952.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/03/averof_Screenshot-2020-08-05-at-12.49.12-PM.png"><img height="487" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/03/averof_Screenshot-2020-08-05-at-12.49.12-PM.png" width="640" /></a><br /> <i>Οι Έλληνες πολίτες στον Πειραιά παρακολουθώντας το Αβέρωφ που επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από τρία και μισή χρόνια στην εξορία, 20 Οκτωβρίου 1944.</i><br /> <br /> Το Αβέρωφ ήταν το μοναδικό θωρακισμένο καταδρομικό από την περίοδο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που έλαβε μέρος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και επέζησε αυτού. Το 1984 μετατράπηκε σε μουσείο. Πλέον βρίσκεται αραγμένο στην προκυμαία στο Τροκαντερό, ως μέρος του Πάρκου Ναυτικής Παράδοσης.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/03/averof_Screenshot-2020-08-05-at-12.49.01-PM.png"><img height="476" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/03/averof_Screenshot-2020-08-05-at-12.49.01-PM.png" width="640" /></a><br /> <i>Τώρα ένα μουσειακό πλοίο, το Αβέρωφ αγκυροβολημένο στο Ναυτικό Πάρκο της Αθήνας.</i><br /> <br /> Τύπος: Θωρακισμένο Καταδρομικό<br /> <br /> Καθέλκυση: 12 Μαρτίου 1910<br /> <br /> Τοποθεσία: Ναυπηγεία Cantieri Orlando, Λιβόρνο, Ιταλία<br /> <br /> Σε υπηρεσία: 16 Μαΐου 1911<br /> <br /> Μήκος: 459,3 πόδια (140 μέτρα)<br /> <br /> Πλάτος: 68,9 πόδια (21 μέτρα)<br /> <br /> Βύθισμα: 24,6 πόδια<br /> <br /> Εκτόπισμα: 10.000 τόνοι (βασικό) / 10.200 τόνοι (πλήρους φορτίου)<br /> <br /> Οπλισμός: 2 διπλοί πυργίσκοι των 234 mm, 4 διπλοί πυργίσκοι των 190 mm, 8 πολυβόλα των 76 mm, 4 αντιαεροπορικά πολυβόλα των 76 mm, 6 πολυβόλα των 37 mm και 3 τορπιλοσωλήνες.<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="351" src="https://www.youtube.com/embed/obAsxBh_L3s" width="686"></iframe><br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«O Τυχερός μπάρμπα-Γιώργος»: Το κειμήλιο των 10.000 τόνων που δημιούργησε την σύγχρονη Ελλάδα

Ellada simera 0 17:08

Αραγμένο ανάμεσα στα γυαλιστερά υπέρ-πολυτελή κότερα της Αττικής, βρίσκεται το τελευταίο εναπομείναν θωρακισμένο καταδρομικό και ζωντανό μνημείο της ελληνικής ναυτοσύνης, το Θ/Κ «Γ. Αβέρωφ». Αν δεν υ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τα 4 σενάρια για τις αιτίες του «Αρμαγεδδών» που έπληξε χθες το απόγευμα τη Βηρυτό: Ατύχημα ή κάτι άλλο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhciqM8uCDU9iWfP81-SKARl-yyc6pzBnS94RkZ8knUgv-ZFtrtwe5WbbmnstloVAZc9FRSjdqBg3cVa0eErTk1ZgFeGQNb8hFxL0LXiEphOoiYpIcz_WueXBLHSSnwSySwK7-YisWglv0/s1600/beirut.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhciqM8uCDU9iWfP81-SKARl-yyc6pzBnS94RkZ8knUgv-ZFtrtwe5WbbmnstloVAZc9FRSjdqBg3cVa0eErTk1ZgFeGQNb8hFxL0LXiEphOoiYpIcz_WueXBLHSSnwSySwK7-YisWglv0/s640/beirut.jpg" width="640" /></a></div> <br />Γράφει: <b>Άρης Δημητρακόπουλος</b><br />Αποκλείεται η νιτρική αμμωνία να ήταν από μόνη της η αιτία της καταστροφικής έκρηξης στο λιμάνι της Βηρυτού με δεδομένου ότι πρόκειται για μία ουσία εκρήγνυται μόνο εφόσον προσαρμοστεί σε ένα κατάλληλο μηχανισμό και βέβαια υπάρξει πυροκροτητής (πρωτογενές εκρηκτικό). <br /><br />Η νιτρική αμμωνία είναι λίπασμα, αλλά έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλές τρομοκρατικές επιθέσεις λόγω της καταστροφικής ισχύος που έχει όταν της προσαρμοστεί μηχανισμός εκπυρσοκρότησης, γίνεται δε ακόμη χειρότερη αν αναμιχθεί με πετρέλαιο. <br /><br />Tο σενάριο περί πυροδότησης μέσω ηλεκτροκόλλησης είναι αστείο γιατί δεν αρκεί μία σπίθα για να εκραγεί. Είναι δηλαδή σίγουρο πως υπήρχαν κι άλλα εκρηκτικά αποθηκευμένα μαζί της.<br /><br />Αυτό το επιβεβαιώνουν ειδικοί στα εκρηκτικά τόσο από την Ελλάδα όσο και από τις ΗΠΑ, πως δηλαδή κάποιο άλλο εκρηκτικό προκάλεσε την πυροδότηση της νιτρικής αμμωνίας. Το τι ήταν αυτό που προκάλεσε την πυροδότηση της μέχρι στιγμής δεν έχει απαντηθεί.<br /><br />Άρα είναι πιθανό το ενδεχόμενο να υπήρξε κάποια δολιοφθορά στην νιτρική αμμωνία ή να ήταν μαζί και άλλα αποθηκευμένα όπλα που εξερράγησαν λόγω κάποιου ατυχήματος ή δολιοφθοράς.<br /><br />Μάλιστα το πλοίο που την μετέφερε αρχικά το 2014, έφυγε από το Ιράν με κατεύθυνση προς τη Συρία στην οποία δραστηριοποιούνται οι ιρανικές πολιτοφυλακές. Επιπλέον η κατάσχεση έγινε στον Λίβανο που ελέγχεται κατά το ήμισυ από τη Χεζμπολάχ.<br /><br />Μάλιστα η Χεζμπολάχ χρησιμοποιεί αρκετά συχνά το νιτρικό αμμώνιο για βομβιστικές επιθέσεις, ενώ πολλές φορές κρύβει οπλισμό και εκρηκτικά σε κατοικημένες περιοχές για να αποφύγει αεροπορικά χτυπήματα.<br /><br />Αυτό δημιουργεί ερωτήματα σχετικά με τον αν η αμμωνία ήταν τελικά «ξεχασμένη» ή «φυλαγμένη».<br /><br />Με βάση αυτά τα στοιχεία υπάρχουν 4 πιθανά σενάρια: <br /><br />Α) Επρόκειτο για αποθήκη της Χεζμπολάχ στην οποία ξεφορτώνονταν όπλα (ρουκέτες, χειροβομβίδες κτλπ) τα οποία στη συνέχεια μεταφέρονταν στη Συρία ή το νότιο Λίβανο και στα οποία επιχειρήθηκε δολιοφθορά από κάποια υπηρεσία ξένου κράτους, χωρίς να γνωρίζει πως στην ίδια αποθήκη υπήρχε και η νιτρική αμμωνία.<br /><br />Άλλωστε μη ξεχνάμε πως σημειώνονται πολλές παράξενες εκρήξεις σε ιρανικούς στόχους τις τελευταίες βδομάδες.<br /><br />Β) Επρόκειτο για αποθήκη της Χεζμπολάχ, και επήλθε η έκρηξη από ατύχημα πρώτα σε πρωτεύοντα εκρηκτικά τα οποία «πυροδότησαν» το νιτρικό αμμώνιο ή οποιοδήποτε άλλο δευτερεύων εκρηκτικό υπήρχε εκεί μέσα.<br /><br />Γ) Το νιτρικό αμμώνιο πυροδοτήθηκε στοχευμένα από κάποια ξένη δύναμη με σκοπό την αποσταθεροποίηση του Λιβάνου, στον οποίο έχει αναπτυχθεί κατακόρυφα η επιρροή του Ιράν.<br /><br />Δ) Tο ενδεχόμενο του ατυχήματος, πως δηλαδή πράγματι ήταν 2.750 τόνοι νιτρικού αμμωνίου ξεχασμένοι για 6 χρόνια σε αποθήκη μαζί με πυροτεχνήματα και στρακαστρούκες τα οποία έπιασαν φωτιά και το πυροδότησαν.<br /><br /><a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα 4 σενάρια για τις αιτίες του «Αρμαγεδδών» που έπληξε χθες το απόγευμα τη Βηρυτό: Ατύχημα ή κάτι άλλο;

Ellada simera 0 15:42

Γράφει: Άρης ΔημητρακόπουλοςΑποκλείεται η νιτρική αμμωνία να ήταν από μόνη της η αιτία της καταστροφικής έκρηξης στο λιμάνι της Βηρυτού με δεδομένου ότι πρόκειται για μία ουσία εκρήγνυται μόνο εφόσον… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Με εξοπλισμό και… διοίκηση από την Τουρκία ο στρατός της Αλβανία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0G3hhDb_1g3m8h-HA0aiJDgWy02U1RviYoZQkwjne3LWlhz2bzPTLXPkDm0MD5Q9ji065tkSGFbkwxw0VvAUY1_WXYdtuFTZK5oBaNE-gKGhpty669lZLg3KgXJzgItLnVbTHrZBD8_U/s1600/alvanikos-stratos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0G3hhDb_1g3m8h-HA0aiJDgWy02U1RviYoZQkwjne3LWlhz2bzPTLXPkDm0MD5Q9ji065tkSGFbkwxw0VvAUY1_WXYdtuFTZK5oBaNE-gKGhpty669lZLg3KgXJzgItLnVbTHrZBD8_U/s640/alvanikos-stratos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>Αθανάσιος Ε. Δρούγος*</b><br /> Πέραν των εκπαιδευτικο-εξοπλιστικών, η Τουρκία θα συνεχίσει να έχει αεροναυτική παρουσία στην Αλβανία<br /> <br /> Την απόλυτη εξάρτηση της Αλβανίας σε ό,τι αφορά τον εξοπλισμό των Eνόπλων Δυνάμεών της επιτυγχάνει με τη νέα συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας η Αγκυρα.<br /> <br /> Η συμφωνία επικυρώθηκε στις 23 Ιουλίου από το Αλβανικό Κοινοβούλιο, ενώ χθες έβαλε την τελική υπογραφή του ο πρόεδρος της γειτονικής χώρας Ιλιρ Μέτα.<br /> <br /> Αν και υπάρχουν από το 1994 διάφορες συμφωνίες ενισχυμένης στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Τιράνων και Αγκυρας, η νέα συμφωνία του 2020 προβλέπει την οικονομική υποστήριξη στην Αλβανία από την Τουρκία, ενώ στο εξής θα αγοράζει αποκλειστικά τουρκικά όπλα. Πρόκειται για τη συμφωνία που υπέγραψαν πριν από μερικούς μήνες στα Τίρανα ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Εξοπλισμών του αλβανικού υπουργείου Αμυνας με τον ακόλουθο Αμυνας της Τουρκίας στα Τίρανα (ο οποίος είναι του «κλίματος» Ακάρ).<br /> <br /> Η Τουρκία υποστηρίζει ότι με τη νέα συμφωνία θα επιτευχθεί η διαλειτουργικότητα των κλάδων των αλβανικών Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ σε συντριπτικό βαθμό οι Αλβανοί αξιωματικοί και υπαξιωματικοί θα εκπαιδεύονται σε σχολές επιτελών της Τουρκίας καθώς και σε ειδικά προγράμματα διαλέξεων στο υψηλού επιπέδου νατοϊκό κέντρο που εδρεύει στην Αγκυρα και παρέχει εξειδίκευση σε θέματα τρομοκρατίας, κυβερνοτρομοκρατίας, ασύμμετρων επιχειρήσεων ως και υβριδικών απειλών (όπως είναι σε θέση να γνωρίζει ο υπογράφων).<br /> <br /> Πέραν των εκπαιδευτικο-εξοπλιστικών, η Τουρκία θα συνεχίσει να έχει αεροναυτική παρουσία στην Αλβανία, αφού τουρκικά πολεμικά πλοία θα ελλιμενίζονται σε Αυλώνα και Δυρράχιο, ενώ από πλευράς Αγκυρας θα γίνεται χρήση στο μέλλον της νατοϊκής αεροπορικής βάσης στην Κουτσόβε (νότια των Τιράνων), στην οποία (μόλις θα είναι επιχειρησιακά έτοιμη) σε μόνιμη βάση θα σταθμεύουν αεροσκάφη κρατών-μελών του ΝΑΤΟ.<br /> <br /> Η Τουρκία μαζί με την Ιταλία και την Ισπανία έχουν δείξει ενδιαφέρον για πιο συχνές επισκέψεις πλοίων σε λιμάνια της Αλβανίας, του Μαυροβουνίου (Τιβάτ-Κοτόρ) και της Κροατίας, ενώ η Ρώμη και η Αγκυρα συζητούν για χρήση της νήσου Σάσων (έναντι Αυλώνα) για τη δημιουργία ενός «ειδικού σταθμού» ναυτικών πληροφοριών. Τη συγκεκριμένη περίπτωση έχουν συζητήσει οι αρχηγοί Ναυτικού των δύο κρατών, καθώς και οι μόνιμοι στρατιωτικοί αντιπρόσωποί τους στο ΝΑΤΟ. O Iταλός αντιπτέραρχος Ρομέρτο Νόρντιο έχει σημαντική διακλαδική ως και αεροπορική εμπειρία στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, ενώ ο Αλβανός υποστράτηγος Ναζμί Καχάνι έχει αποφοιτήσει από πολλά και επίλεκτα σχολεία των βρετανικών και αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br /> <br /> <b><i>*Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Με εξοπλισμό και… διοίκηση από την Τουρκία ο στρατός της Αλβανία

Ellada simera 0 15:37

Γράφει ο Αθανάσιος Ε. Δρούγος* Πέραν των εκπαιδευτικο-εξοπλιστικών, η Τουρκία θα συνεχίσει να έχει αεροναυτική παρουσία στην Αλβανία Την απόλυτη εξάρτηση της Αλβανίας σε ό,τι αφορά τον εξοπλισμό των … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

F-35 Ιαπωνία και Gripen NG για την Ιρλανδία: Δύο προσεγγίσεις πολλά διδάγματα για Ελλάδα-Κύπρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5e1A8xd0WLCXqsTzlL9NfLUmFD68Z-ih0fSOuxogufk1bpyujnjFGmgaXnSteDm3J1vqu8coW2k6Xu3BjwAYCsd-9cX36Ds-ki5ksZp5S6cq-HM76-t0qx0wrQ5hRBv8Elxiza-Rgki4/s1600/F-35A-Japan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5e1A8xd0WLCXqsTzlL9NfLUmFD68Z-ih0fSOuxogufk1bpyujnjFGmgaXnSteDm3J1vqu8coW2k6Xu3BjwAYCsd-9cX36Ds-ki5ksZp5S6cq-HM76-t0qx0wrQ5hRBv8Elxiza-Rgki4/s640/F-35A-Japan.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η επίσημη ανακοίνωση της DSCA στο πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου του 2020, για την έγκριση της πώλησης 105 συνολικά μαχητικών τύπου F-35 Lightning II στην Ιαπωνία, δεν εξέπληξε κανέναν. Γιατί αυτό το νούμερο είχαν ανακοινώσει προ πολλού οι Ιάπωνες… Οι οποίοι έχουν υπό παραγγελία ήδη 42 F-35A, έχοντας παραλάβει τα 12. Άλλη σημαντική είδηση που πέρασε στα ψιλά της παγκόσμιας αμυντικής επικαιρότητας, είναι το ενδιαφέρον που εκδήλωσε η Ιρλανδία για τη δημιουργία αυτόνομης Αεροπορίας, μέσω της προμήθειας 16 μαχητικών Gripen NG. Και οι δύο αυτές εξελίξεις μπορούν να συνδεθούν με την Ελληνική και Κυπριακή πραγματικότητα στα εξοπλιστικά, όσο περίεργο και αν ακούγεται κάτι τέτοιο. Παρακάτω αναλύουμε με ποιο ακριβώς τρόπο…<br /><br />Του <b>Στέργιου Δ. Θεοφανίδη</b><br /><br />Το συνολικό ύψος της προμήθειας των 105 επιπλέον F-35 που ανακοινώθηκε, θα ανέλθει σε 32,11 δισεκατομμύρια δολάρια και θα θα υλοποιηθεί μέσω δανειοδότησης (FMF), αποτελώντας μία σημαντική οικονομική ένεση για το πρόγραμμα JSF. Μία γρήγορη ανάγνωση της ανακοίνωσης της DSCA δε, αποκαλύπτει ότι περιλαμβάνει τα πάντα από πλευράς υποστήριξης και για τις δύο εκδόσεις του μαχητικού που θα αγοραστούν, 63 F-35A συμβατικής απο/προσγείωσης και 42 F-35B (STOVL).<br /><br />Σε σχέση με άλλες σημαντικές προμήθειες μαχητικών στο παρελθόν βέβαια, οι διαφοροποιήσεις είναι πολλές και σημαντικές. Οι ΗΠΑ είναι ο μοναδικός προμηθευτής μαχητικών και αερομεταφερόμενων όπλων (πέρα από τα εγχώρια αναπτυσσόμενα και παραγόμενα…) για την Ιαπωνία, από το τέλος του Β’Π.Π. μέχρι σήμερα.<br /><br />Πρώτη σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με το παρελθόν, είναι το γεγονός ότι η ιαπωνική βιομηχανία δεν θα αποσπάσει κατασκευαστικό έργο, μέσω της προμήθειας (δεύτερης κατά σειρά…) του F-35. Στο παρελθόν δύο μεγάλα προγράμματα, αυτό του F/RF-4EJ Phantom και του F-15CJ/DJ Eagle (αποκτήθηκαν 150 και 155 μονάδες αντίστοιχα), αξιοποιήθηκαν για την επανασύσταση της ιαπωνικής αεροπορικής βιομηχανίας.<br /><br />Η Mitsubishi Heavy Industries, ήταν και παραμένει ο βιομηχανικός Όμιλος που είχε τη συνολική ευθύνη της παραγωγής και υποστήριξης πολλών τύπων αεροσκαφών (F/RF-4EJ, F-15CJ/DJ, UH-60, T-2, F-2 έκδοχο του F-16), από τη δεκαετία του ‘60 μέχρι σήμερα. Οι Ιάπωνες επομένως έκαναν ότι και οι Ευρωπαίοι (κυρίως οι Γερμανοί!). Ανασυγκρότησαν την αεροδιαστημική τους βιομηχανία, “πατώντας” επάνω σε αμερικανικά προγράμματα.<br /><br />Δεν θα συμβεί το ίδιο άρα στην περίπτωση του F-35. Θα έχουμε όμως μία δεύτερη σημαντική διαφοροποίηση στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού. Τα ιαπωνικά Lightning II θα έχουν τις ίδιες ακριβώς δυνατότητες και τα ίδια όπλα με αυτά των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ. Χωρίς υποβαθμίσεις και χωρίς περιορισμούς. Τα ιαπωνικά Phantom και Eagle, έφεραν συστήματα με συγκεκριμένες και υποβαθμισμένες λειτουργικές διαμορφώσεις, μαζί με συγκεκριμένα όπλα.<br /><br />Για παράδειγμα οι Ιάπωνες δεν απέκτησαν ποτέ AIM-120 AMRAAM και μέχρι σήμερα εξακολουθούν να αξιοποιούν τον AIM-7 Sparrow! Επίσης, τα ιαπωνικά μαχητικά δεν είχαν τη δυνατότητα εναέριου ανεφοδιασμού.<br /><br />Όλα αυτά ίσχυαν και για τα μαχητικά που παραλάμβανε και η γερμανική Luftwaffe μαζί με τη Ναυτική Αεροπορία, καθώς προέκυπταν ως περιορισμοί από τους όρους παράδοσης των δύο χωρών που υπογράφηκαν σηματοδοτώντας το τέλος του Β΄Π.Π. Τρίτη σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με το παρελθόν είναι η αναβάθμιση της Κίνας ως απειλή.<br /><br />Παλαιότερα μόνη απειλή επί της ουσίας ήταν η ΕΣΣΔ. Οι Ιάπωνες κατά συνέπεια αποκτούν για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία τους μέσω του προγράμματος F-35, ένα αμερικάνικο μαχητικό με όλες τις δυνατότητες και τα όπλα του, από τη στιγμή που μαζί με τους Νοτιοκορεάτες (και τους Αυστραλούς) αποτελούν τους ισχυρότερους συμμάχους των ΗΠΑ έναντι της Κίνας και της Ρωσίας στη συγκεκριμένη περιοχή.<br /><br />Όσο για το βιομηχανικό έργο, αποφάσισαν να μην το πληρώσουν μέσω της συμμετοχής τους στο πρόγραμμα JSF από τα αρχικά του στάδια. Την επένδυση θα την κάνουν σε δικό τους πρόγραμμα ανάπτυξης και παραγωγής μαχητικού πέμπτης ή έκτης γενιάς. Θα δείξει…<br /><br />Καθόλου άσχημη επιλογή κατά τα άλλα, αν λάβει κανείς υπόψη ότι διαθέτουν και τους πόρους και την τεχνογνωσία για ένα τόσο σημαντικό εγχείρημα. Από την άλλη πλευρά σέβονται τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών τους, καθώς αναζητούν διεθνείς συνεργασίες προς την κατεύθυνση αυτή.<br /><br />Σε πρώτη φάση σχεδιάζουν να αντικαταστήσουν το σύνολο των Phantom που απέσυραν από την ενεργό υπηρεσία με F-35A και – B. Σε δεύτερη φάση θα διατηρήσουν σε υπηρεσία περί τα 100 F-15CJ/DJ (98 για την ακρίβεια…) από τα 155 που παρέλαβαν στη δεκαετία του ‘80. Παράλληλα σε τρίτη φάση έχει ξεκινήσει η υλοποίηση του προγράμματος ανάπτυξης του νέου εγχώριου μαχητικού χαρακτηριστικών stealth.<br /><br />Και ξαφνικά επενδύσει στην αεροπορική ισχύ η Ιρλανδία!<br />Στον αντίποδα η Ιρλανδία. Ένα σημαντικά μικρότερο νησί με σημαντικά μικρότερες παραγωγικές και οικονομικές δυνατότητες. Και πολυτάραχη ιστορία βέβαια. Η Ιρλανδία δεν έχει Αεροπορία αλλά ένα μικρό Αεροπορικό Σώμα (Air Corps). Τα ταχύτερα αεροσκάφη που έχει στη διάθεσή της είναι λίγα PC-9 της Pilatus, εξοπλισμένα με ατρακτίδια πυροβόλων τύπου Μ2 και καλάθους ρουκετών.<br /><br />Οι Ιρλανδοί θέλουν να δημιουργήσουν αυτόνομη Αεροπορία, μαζί με ολοκληρωμένο σύστημα εντοπισμού και αξιολόγησης απειλών. Ενώ έχουν τη δυνατότητα ελέγχου του εναέριου χώρου τους, την αστυνόμευση την έχουν αναθέσει στη Βρετανική Αεροπορία. Την RAF.<br /><br />Τα μαχητικά της τελευταίας, υπό συγκεκριμένες συνθήκες και προϋποθέσεις εισέρχονται στον εναέριο χώρο της Ιρλανδίας, ή εντός του FIR, προκειμένου να αναγνωρίσουν και να αναχαιτίσουν άγνωστα ίχνη. Αυτό προκύπτει από συμφωνία που έχει υπογραφεί μεταξύ των δύο κρατών.<br /><br />Η τελευταία φορά που οι Ιρλανδοί χρειάστηκαν τη συνδρομή των Άγγλων ήταν τον περασμένο Μάρτιο όταν έξι Eurofighter – Typhoon απογειώθηκαν για να αναγνωρίσουν και να αναχαιτίσουν βομβαρδιστικά τύπου Tu-95 Bear της Ρωσικής Αεροπορίας που πετούσαν στο βορειοδυτικό τμήμα του FIR Δουβλίνου.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/f-35-iaponia-kai-gripen-ng-irlandia-dyo-proseggiseis-polla-didagmata-gia-ellada-kypro/gripen-ng-weapon-load"><img height="452" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/08/Gripen-NG-weapon-load.jpg" width="640" /></a><br /><br />Οι Ιρλανδοί επιθυμούν να αυτονομηθούν και στο κομμάτι αυτό. Προς το παρόν μελετούν τη δημιουργία ολοκληρωμένου δικτύου έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου, μαζί με την προμήθεια 16 μαχητικών αεροσκαφών Gripen NG.<br /><br />Με πλήρες (όχι Fly Away) κόστος ανά μονάδα που δεν υπερβαίνει τα 60 εκατομμύρια δολάρια, εξαιρετικές επιδόσεις, ακτίνα που φτάνει τα 1500 χιλιόμετρα και όλα σχεδόν τα όπλα που περιλαμβάνουν το αμερικανικό και ευρωπαϊκό οπλοστάσιο πλην των γαλλικών (AIM-120 AMRAAM, METEOR, AIM-9X, IRIS-T, AGM-65 Maverick, SPEAR, Brimstone, Spice 1000, AGM-154 JSOW, RBS-15, JDAM, Taurus KEPD 350…), δεν μπορεί παρά να αποτελεί μία άκρως ελκυστική πρόταση για την Ιρλανδία. Και όχι μόνο…<br /><br />Γιατί Ιαπωνία και Ιρλανδία είναι παράδειγμα για Ελλάδα και Κύπρο;<br />Αναφερόμαστε στην Ιαπωνία και την Ιρλανδία για να τονίσουμε το εξής απλό: Λύσεις υπάρχουν όταν υπάρχει σχεδιασμός και βούληση. Τι εννοούμε με αυτό; Για ποιο λόγο μπορούν οι Ιρλανδοί να μελετούν την προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών και δεν μπορεί η Κύπρος;<br /><br />Η συγκρότηση μίας Μοίρας μαχητικών Gripen NG στις τάξεις της δικής μας Πολεμικής Αεροπορίας, θα επέτρεπε τεράστιες οικονομίες κλίμακας και για τις δύο πλευρές, πέρα από το καθαρά επιχειρησιακό όφελος.<br /><br />Τα μαχητικά αυτά δε, μπορούν να επιχειρούν από την Κρήτη, προσφέροντας ασφαλή και αποτελεσματική κάλυψη στο νησί της Αφροδίτης. Εναλλακτικά και με χαμηλότερο κόστος, το ίδιο φυσικά θα μπορούσε να γίνει και με τον στόλο των Mirage 2000 της Πολεμικής Αεροπορίας.<br /><br />Για ποιον λόγο η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα μπορούσε να αναλάβει τον εκσυγχρονισμό των 17 εναπομεινάντων Mirage 2000EG στο επίπεδο -5 ή κάτι περισσότερο (με την απόδοση ικανότητας αξιοποίησης του νέου πυραύλου αέρος – αέρος τύπου Meteor…) και να εκπαιδεύσει ιπτάμενους και τεχνικούς όλων των ειδικοτήτων εντός της Πολεμικής Αεροπορίας, εκμεταλλευόμενη την τεράστια εμπειρία της;<br /><br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/f-35-iaponia-kai-gripen-ng-irlandia-dyo-proseggiseis-polla-didagmata-gia-ellada-kypro/gripen-ng-with-nsm"><img height="480" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/08/Gripen-ng-with-NSM.jpg" width="640" /></a><br /><br />Σε περίπτωση που η Ελλάδα και η Πολεμική Αεροπορία αποκτήσουν μαχητικά 5ης γενιάς F-35A Lightning II στο μέλλον, αυτό όντως μπορεί να διαφοροποιήσει τις ισορροπίες στο Αιγαίο… Έχουμε γράψει παλαιότερα ότι το συγκεκριμένο μαχητικό μπορεί να λειτουργήσει μέσω των ενσωματωμένων αισθητήρων του ως πολλαπλασιαστής ισχύος ακριβώς επειδή έχει τη δυνατότητα να παρέχει στοιχεία στοχοποίησης σε σχηματισμούς μαχητικών F-16 και όχι μόνο…<br /><br />Μπορεί ανεντόπιστο να πετά μπροστά και να τροφοδοτεί με εικόνα από το EOTS ή το ραντάρ του μέσω Data Link, τα φίλια μαχητικά που με τη σειρά τους θα μπορούν να εξαπολύσουν όπλα εναντίον ιπτάμενων ή επίγειων στόχων από μεγαλύτερες, αρά και πιο ασφαλείς, αποστάσεις.<br /><br />Αυτός είναι και ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο η Ελλάδα χρειάζεται το Lightning II. Η μία Μοίρα που μας προσφέρεται αντί τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι ένα ιδιαίτερα βαρύ κόστος για τα ελληνικά οικονομικά δεδομένα, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι δεν περιλαμβάνει όπλα. Από την άλλη πλευρά όμως ΔΕΝ θα πρέπει να μας διαφεύγουν ΔΥΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ παράγοντες:<br /><br />– Ο πρώτος είναι ότι ΟΛΑ (τα δικινητήρια…) μαχητικά 4+ γενιάς έχουν άμεσα συγκρίσιμες τιμές, χωρίς να έχουν τους αισθητήρες και την φιλοσοφία ενσωμάτωσης και αξιοποίησης τους στο F-35.<br /><br />Αν ρίξετε μία ματιά στο κόστος των συμβάσεων της Ινδίας και του Κατάρ για 36 Rafale, με όπλα και υποστήριξη (8,8 και 7,6 δισεκατομμύρια δολάρια αντίστοιχα…), των συμβάσεων του Κουβέιτ και του Κατάρ για το Eurofighter (28 μονάδες εξοπλισμένες με ραντάρ AESA CAPTOR-E έναντι 8,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων και για 24 μονάδες με το μηχανικής σάρωσης CAPTOR έναντι 6,8 δισεκατομμυρίων αντίστοιχα!) και της σύμβασης του Κατάρ για 36 F-15QA (6,2 δισεκατομμύρια δολάρια…) θα αντιληφθείτε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για δαπάνες τέτοιου επιπέδου από την Ελλάδα. Όχι τώρα, αλλά ακόμη και μετά από μία δεκαετία!<br /><br />– Ο δεύτερος, προκύπτει από τον πρώτο… Από τη στιγμή που δεν έχουμε τη δυνατότητα δαπάνης τέτοιων ποσών στο ορατό μέλλον και η απειλή παραμένει, θα πρέπει να υιοθετήσουμε μία ΥΒΡΙΔΙΚΗ ΛΥΣΗ.<br /><br />Αυτό τουλάχιστον υποδεικνύει η λογική και επιβάλλουν οι συνθήκες και οι καταστάσεις. Υβριδική λύση όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς και την καταθέτουμε, είναι η προμήθεια μίας Μοίρας (σε πρώτη φάση…) F-35A και εκσυγχρονισμός στο επίπεδο – V και των F-16C/D Block 50, σε συνδυασμό με τον εκσυγχρονισμό και των εναπομεινάντων 17 Mirage 2000EG.<br /><br />Ο αριθμός των οποίων μπορεί να ενισχυθεί, με την αγορά πρόσθετων μεταχειρισμένων μονάδων από τη Γαλλία και τον εκσυγχρονισμό τους… Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να διεξάγουμε συνεργατικές αεροπορικές επιχειρήσεις με μεγάλη αποτελεσματικότητα, σε συνδυασμό με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.<br /><br />Όλα δείχνουν ότι τα οικονομικά και τα επιχειρησιακά δεδομένα δεν μας αφήνουν άλλη επιλογή. Τουλάχιστον για τα επόμενα 15 έως 20 χρόνια, περίοδο κατά την οποία θα έχουν αλλάξει δραματικά βέβαια και οι αεροπορικές επιχειρήσεις μέσω των μη επανδρωμένων μαχητικών… Οπότε θα χρειαστεί να προσαρμοστούμε σε εντελώς νέα δεδομένα και στην “προσαρμογή” αυτή σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσει το F-35.<br /><br />Ο χρόνος κυλά εις βάρος μας. Και εις βάρος της Κύπρου φυσικά… Η οποία ως ανεξάρτητο κράτος, μπορεί να βασιστεί στις ελληνικές δυνατότητες και παράλληλα να συνδράμει οικονομικά και σε έμψυχο υλικό την Ελλάδα.<br /><br />Λύσεις υπάρχουν για όποιον θέλει να τις βρει και να τις υλοποιήσει. Άποψή μας είναι ότι η Κύπρος δεν μπορεί στο διηνεκές να ζητά τη βοήθεια Ρωσών, Γάλλων, ή οποιουδήποτε άλλου, για να προστατέψει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και η Ελλάδα δεν μπορεί να συρθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία.<br /><br />Όταν ήδη οι γερμανικές παραινέσεις και “φιλικές συμβουλές” προτρέπουν στο να παραχωρήσουμε… ίσως και κάποια νησιά, συμπεραίνοντας μάλιστα ότι είμαστε άδικοι έναντι της γειτονικής χώρας! Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.. Και ο χρόνος των “έντιμων συμβιβασμών” και του κατευνασμού τελειώνει.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

F-35 Ιαπωνία και Gripen NG για την Ιρλανδία: Δύο προσεγγίσεις πολλά διδάγματα για Ελλάδα-Κύπρο

Ellada simera 0 15:23

Η επίσημη ανακοίνωση της DSCA στο πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου του 2020, για την έγκριση της πώλησης 105 συνολικά μαχητικών τύπου F-35 Lightning II στην Ιαπωνία, δεν εξέπληξε κανέναν. Γιατί αυτό το νο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι επιδιώκουν την… εξαφάνιση του Καστελόριζου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrbSJjr2fHZCTfVZdCJ9iP777MBeSKPukwXpO2ooSj_ERqwNX43Pu_0Wrokxpq58RHLIOb_Mr2qqaZX2rPmMEB7Wvx-_-PgfF7Sjjae3VsMsaJICtzY5CNOaJoj34J5-WVGL6PIE17KsQ/s1600/GREECE-TURKEY-KASTELORIZO.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrbSJjr2fHZCTfVZdCJ9iP777MBeSKPukwXpO2ooSj_ERqwNX43Pu_0Wrokxpq58RHLIOb_Mr2qqaZX2rPmMEB7Wvx-_-PgfF7Sjjae3VsMsaJICtzY5CNOaJoj34J5-WVGL6PIE17KsQ/s640/GREECE-TURKEY-KASTELORIZO.png" width="640" /></a></div> <br />Δύο είναι οι λύσεις για το Καστελόριζο: ή θα γίνει αποδεκτό ότι δεν παράγει περιοχή θαλάσσιας δικαιοδοσίας ή θα περιοριστούν τα δικαιώματά του στην περιοχή, υποστηρίζει με απαράδεκτο τρόπο Τούρκος Καθηγητής σε ανάλυσή του στο επίσημο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ανατολού. Σύμφωνα με τον καθηγητή Ιρφάν Καλά Ουλγκέρ, που βλέπει τα πράγματα φορώντας τουρκικά …γυαλιά, η Ελλάδα ενώ επικαλείται τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, παραβλέπει τις αποφάσεις και τη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.<br /><br />Αναφερόμενος στη συμφωνία που υπέγραψε η Αθήνα με την Ιταλία στις 9 Ιουνίου για το Ιόνιο Πέλαγος, ο καθηγητής σχολιάζει ψευδέστατα ότι η Ελλάδα σε εκείνη την περίπτωση δεν προβάλλει το επιχείρημα ότι τα νησιά έχουν δικαίωμα χωρικών υδάτων, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, όπως κάνει για τα νησιά, συμπεριλαμβανομένου και του Καστελόριζου, στην περίπτωση της ανατολικής Μεσογείου έναντι της Τουρκίας.<br /><br />Ειδικά για το Καστελόριζο αναφέρει ότι παρόλο που από τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι τα νησιά έχουν δικαίωμα για υφαλοκρηπίδα, αυτό δεν αποτελεί νόμο με καθολική ισχύ, σύμφωνα με το Κυπριακό Πρακτορείο.<br /><br />“Οι αποφάσεις και η νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης περιλαμβάνουν σχόλια κατευθυντήριου χαρακτήρα ως προς τις περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας και στο πλαίσιο αυτών το Καστελόριζο δεν μπορεί να έχει δικαίωμα για περιοχή θαλάσσιας δικαιοδοσίας κατά την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας”, υποστηρίζει ο Τούρκος καθηγητής.<br /><br />Σύμφωνα με τον Τούρκο καθηγητή η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας δήθεν αναγνωρίζει δικαίωμα για περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας στα νησιά μίας χώρας, στην περίπτωση που η χώρα αυτή είναι αποκλειστικά νησιωτική.<br /><br />Καταλήγοντας ο Ιρφάν Καγιά Ουλγκέρ προτείνει δύο πιθανές λύσεις, που εξυπηρετούν βεβαίως ΜΟΝΟ την Τουρκία: Ή θα γίνει αποδεκτό ότι το Καστελόριζο δεν παράγει περιοχή θαλάσσιας δικαιοδοσίας ή θα περιοριστούν τα δικαιώματά του σε αυτήν την περιοχή.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Τούρκοι επιδιώκουν την… εξαφάνιση του Καστελόριζου

Ellada simera 0 15:11

Δύο είναι οι λύσεις για το Καστελόριζο: ή θα γίνει αποδεκτό ότι δεν παράγει περιοχή θαλάσσιας δικαιοδοσίας ή θα περιοριστούν τα δικαιώματά του στην περιοχή, υποστηρίζει με απαράδεκτο τρόπο Τούρκος Κα… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια