Ιρανική προειδοποίηση σε Ιράκ, Κουβέιτ, ΗΑΕ, Κατάρ & Τουρκία: ”Μην βοηθήσετε τις ΗΠΑ σε ενδεχόμενο επίθεσης,θα σας χτυπήσουμε!”

<img height="360" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2024/10/iran_army-1068x600.webp" width="709" /><br /><br />Το Ιράν έχει απειλήσει άλλα έθνη στη Μέση Ανατολή σχετικά με το ενδεχόμενο αμερικανικών στρατιωτικών επιδρομών κατά του προγράμματος πυρηνικών όπλων του, παρόλο που συνεχίζει να απορρίπτει τις άμεσες διαπραγματεύσεις για το εν λόγω πυρηνικό πρόγραμμα με τις ΗΠΑ, ανέφερε το Reuters.<br /><br />Ιρανός αξιωματούχος είπε στο Reuters ότι το καθεστώς θα δεχόταν μόνο έμμεσες συνομιλίες με τις ΗΠΑ αυτή τη στιγμή, δηλώνοντας: «Οι έμμεσες συνομιλίες προσφέρουν μια ευκαιρία να αξιολογηθεί η σοβαρότητα της Ουάσιγκτον για μια πολιτική λύση με το Ιράν».<br /><br />Ο αξιωματούχος δήλωσε επίσης ότι το Ιράν έχει προειδοποιήσει το Ιράκ, το Κουβέιτ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ, την Τουρκία και το Μπαχρέιν ότι θα εξετάσει οποιαδήποτε βοήθεια σε αμερικανικό χτύπημα σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, όπως να επιτρέψει στα αεροσκάφη που χρησιμοποιήθηκαν σε μια τέτοια επίθεση να χρησιμοποιήσουν τον εναέριο χώρο τους, μια εχθρική ενέργεια κατά του Ιράν που «θα έχει σοβαρές συνέπειες για αυτά».<br /><br />Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ είπε την Πέμπτη σε δημοσιογράφους στο Air Force One ότι πιστεύει ότι το Ιράν θέλει να έχει απευθείας συνομιλίες με τις ΗΠΑ για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.<br /><br />“Είναι καλύτερα αν έχουμε απευθείας συνομιλίες. Νομίζω ότι πηγαίνει πιο γρήγορα και καταλαβαίνεις την άλλη πλευρά πολύ καλύτερα παρά αν περνάς από μεσάζοντες”, είπε ο Τραμπ.<br /><br />“Ήθελαν να χρησιμοποιήσουν διαμεσολαβητές. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι αναγκαστικά αλήθεια πια. Νομίζω ότι ανησυχούν. Νομίζω ότι αισθάνονται ευάλωτοι και δεν θέλω να αισθάνονται έτσι”, πρόσθεσε.<br /><br />Ερωτηθείς εάν είχε στείλει άλλη επιστολή στο Ιράν, ο Πρόεδρος απάντησε: «Όχι, απλώς σας λέω, νομίζω ότι θέλουν να έχουν απευθείας συνομιλίες».<br /><br />Τα σχόλια του Τραμπ έρχονται παρά το γεγονός ότι το Ιράν απέρριψε πρόσφατα την προσφορά του για άμεσες συνομιλίες, η οποία περιγράφηκε σε επιστολή που έστειλε ο Τραμπ στον Ανώτατο Ηγέτη Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.<br /><br />Τον περασμένο μήνα, ο Τραμπ προειδοποίησε ότι «κακά πράγματα» θα συμβούν στο Ιράν εάν δεν συμφωνήσει σε μια συμφωνία για το πυρηνικό του πρόγραμμα.<br /><br />Δύο ημέρες αργότερα, ο Πρόεδρος προειδοποίησε το Ιράν ότι «αν δεν συνάψουν συμφωνία, θα υπάρξουν βομβαρδισμοί – και θα είναι βομβαρδισμοί όπως αυτοί που δεν έχουν ξαναδεί».<br /><br />Σε απάντηση, η κρατικά ελεγχόμενη ιρανική εφημερίδα The Tehran Times έγραψε σε μια ανάρτηση στο X ότι οι πύραυλοι του Ιράν είναι «φορτωμένοι σε εκτοξευτές σε όλες τις υπόγειες πόλεις πυραύλων και είναι έτοιμοι για εκτόξευση».<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ιρανική προειδοποίηση σε Ιράκ, Κουβέιτ, ΗΑΕ, Κατάρ & Τουρκία: ”Μην βοηθήσετε τις ΗΠΑ σε ενδεχόμενο επίθεσης,θα σας χτυπήσουμε!”

Το Ιράν έχει απειλήσει άλλα έθνη στη Μέση Ανατολή σχετικά με το ενδεχόμενο αμερικανικών στρατιωτικών επιδρομών κατά του προγράμματος πυρηνικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραηλινές πηγές: ”Αυτά θα πει ο Νετανιάχου στον Τραμπ.

<img height="360" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/04/netanyahu-erdogan-1068x601.webp" width="712" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το Ισραήλ θα εμποδίσει την Τουρκία να εγκαταστήσει στρατιωτική παρουσία στη Συρία-Σχέδιο για αποστρατικοποιημένη ζώνη”.</span></h3>Πολιτικές πηγές στην Ιερουσαλήμ αναφέρουν ότι ένα από τα σημαντικά ζητήματα που θα τεθούν στην προσεχή συνάντηση αυτή την εβδομάδα στον Λευκό Οίκο μεταξύ του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου και του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα είναι οι ανησυχίες του Ισραήλ για την τουρκική στρατιωτική περιχαράκωση στο συριακό έδαφος.<br /><br />Ανώτερη πολιτική πηγή ισχυρίζεται ότι το Ισραήλ θα αποτρέψει τη δημιουργία «τουρκικών ναυτικών, αεροπορικών ή χερσαίων βάσεων σε όλη τη Συρία» και εξέφρασε την ανησυχία ότι η Τουρκία θα πάρει τη θέση του Ιράν στο συριακό έδαφος. “Δεν ψάχνουμε για αντιπαράθεση με την Τουρκία, υποθέτω ότι δεν θέλουν σύγκρουση με εμάς. Αλλά δεν θέλουμε τουρκική περιχαράκωση στα σύνορά μας. Πώς θα το χειριστούμε αυτό; Η νοτιοδυτική Συρία, από τη νότια Δαμασκό έως την Τζαμπάλ Ντρούζε, θα είναι αποστρατικοποιημένη ζώνη. Δεν θα μεταφερθεί στρατός εκεί”, είπε. Δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να επιχειρήσει μια στρατιωτική δύναμη των Δρούζων στην περιοχή αυτή: «Δεν με πειράζει να υπάρχει πολιτοφυλακή Δρούζων εκεί, αλλά όχι άλλος στρατός».<br /><br />Τέσσερις πηγές δήλωσαν στο Reuters το Σαββατοκύριακο ότι Τούρκοι αξιωματούχοι επισκέφτηκαν πρόσφατα τουλάχιστον τρεις αεροπορικές βάσεις στη Συρία, πιθανώς σκοπεύοντας να σταθμεύσουν στρατεύματα εκεί ως μέρος μιας προγραμματισμένης κοινής αμυντικής συμφωνίας, προτού το Ισραήλ πραγματοποιήσει αεροπορικές επιδρομές στις τοποθεσίες την περασμένη εβδομάδα. Τα πλήγματα θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν μια πιθανή στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ των δύο ισχυρών στρατιωτικών της περιοχής πάνω από τη Συρία.<br /><br />Τα ισραηλινά πλήγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός ιδιαίτερα βαρύ το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, στόχευσαν τις τρεις στρατιωτικές τοποθεσίες που επιθεωρεί η Τουρκία, παρόλο που η Άγκυρα προσπάθησε να καθησυχάσει την Ουάσιγκτον δηλώνοντας ότι η αυξημένη στρατιωτική της παρουσία στη Συρία δεν έχει σκοπό να απειλήσει το Ισραήλ.<br /><br />Το Ισραήλ ανησυχεί βαθιά για τους τζιχαντιστές τρομοκράτες του αλ Τζουλάνι και πιέζει τις ΗΠΑ να μειώσουν την αυξανόμενη τουρκική επιρροή στη χώρα. Η Τουρκία, επί μακρόν υποστηρικτής των δυνάμεων κατά του Άσαντ, ετοιμάζεται να παίξει κεντρικό ρόλο στην αναμόρφωση της Συρίας, συμπεριλαμβανομένης μιας πιθανής αμυντικής συμφωνίας που θα περιλαμβάνει την εγκατάσταση νέων τουρκικών βάσεων στο κέντρο της χώρας και τη χρήση του συριακού εναέριου χώρου.<br /><br />Σύμφωνα με δυτική πηγή πληροφοριών, δύο Σύροι αξιωματικοί και τουρκικές στρατιωτικές αντιπροσωπείες επισκέφθηκαν τις αεροπορικές βάσεις Τ4 και Παλμύρα στην επαρχία Χομς, καθώς και το κύριο αεροδρόμιο στην επαρχία Χάμα, τις τελευταίες εβδομάδες στο πλαίσιο των προετοιμασιών. Οι τουρκικές ομάδες εξέτασαν την κατάσταση των διαδρόμων, των υπόστεγων και άλλων υποδομών στις βάσεις. Η ανησυχία του Ισραήλ είναι ότι οι Τούρκοι θα εγκαταστήσουν προηγμένες μπαταρίες αεράμυνας σε αυτές τις βάσεις, γεγονός που θα περιόριζε σοβαρά την ελευθερία δράσης του Ισραήλ.<br /><br />Ανώτεροι αξιωματούχοι ασφαλείας λένε ότι υπό το φως των γεγονότων, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να εργαστούν για την de facto διχοτόμηση της Συρίας για τη διασφάλιση των ζωτικών συμφερόντων ασφαλείας του Ισραήλ και τη δημιουργία μιας μεγάλης ζώνης ασφαλείας στη νότια Συρία για την προστασία του Ισραήλ. Αυτό είναι ένα άμεσο μάθημα από τη σφαγή στη Λωρίδα της Γάζας στις 7 Οκτωβρίου 2023.<br /><br />Σύμφωνα με αυτούς, μετά τις 7 Οκτωβρίου και την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, πρέπει να επανεξεταστεί η διαίρεση της περιοχής σύμφωνα με τη Συμφωνία Sykes-Picot του 1916, η οποία έχει ήδη εξαντληθεί. Το συμφέρον ασφαλείας του Ισραήλ είναι η Συρία να διαιρεθεί, όχι να ενοποιηθεί υπό μια κεντρική τζιχαντιστική κυβέρνηση.<br /><br />Η Τουρκία έχει αντικρουόμενα συμφέροντα. Θέλει η Συρία να είναι ενωμένη. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν το θέλει πολύ για να μπορέσει να αναλάβει και να ιδρύσει μια νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία.<br /><br />Όπως ίσως θυμάστε, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ είχε πει τότε ότι η Συρία είναι ένα «εργαστήριο» για ολόκληρη την περιοχή και τα αποτελέσματα του συριακού πειράματος θα επηρεάσουν ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Ενώ ο Μπασάρ Άσαντ είπε ότι “η Συρία βρίσκεται σε μια γραμμή τεκτονικού ρήγματος και οποιαδήποτε αλλαγή σε αυτήν θα μπορούσε να πνίξει ολόκληρη την περιοχή σε πολλές χώρες, όπως το Αφγανιστάν. Η διαίρεση της θα οδηγήσει αναπόφευκτα στη διάλυση ολόκληρης της περιοχής”.<br /><br />Εν τω μεταξύ, ο αλ Τζουλάνι αγωνίζεται να ενώσει τη Συρία υπό την κυριαρχία του. Ανώτερα πολιτικά στελέχη λένε ότι θα ήθελαν να δουν τη Συρία χωρισμένη σε καντόνια, ενώ το Ισραήλ διατηρεί στενούς δεσμούς με τους Κούρδους και τους Δρούζους και διατηρεί μια μεγάλη ζώνη ασφαλείας στη νότια Συρία.<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ισραηλινές πηγές: ”Αυτά θα πει ο Νετανιάχου στον Τραμπ.

Το Ισραήλ θα εμποδίσει την Τουρκία να εγκαταστήσει στρατιωτική παρουσία στη Συρία-Σχέδιο για αποστρατικοποιημένη ζώνη”. Πολιτικές πηγές στην...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξετυλίγεται το χάος… Αυτό που βλέπουμε είναι η κατάρρευση της ηγεμονίας των ΗΠΑ, πως θα είναι ο κόσμος σε λίγα χρόνια.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ae4ee5a8fe2ba1f0dbce69595a48b1bd_XL.jpg" width="710" /><br /><br /><div>Για τη γενιά που μεγάλωσε στην εποχή της απόλυτης αμερικανικής ηγεμονίας τη δεκαετία του 1990, η κατάσταση είναι εκπληκτική… οι ΗΠΑ καταρρέουν<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πάψει πλέον να είναι ο παγκόσμιος αστυνομικός ή ο ηγεμόνας που καθόριζε τα πάντα.<br />Και δεν φαίνεται μόνο στο ότι προσπαθεί να αλλάξει τις παγκόσμιες εμπορικές σχέσεις, αλλά ότι δεν μπορεί να βρει διέξοδο στο μέτωπο της Ουκρανίας.<br />Οι διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία συνεχίζονται με το μοτίβο, «ένα βήμα μπροστά, δύο βήματα πίσω».<br />Στο εσωτερικό μέτωπο, ο Πρόεδρος Donald Trump αντιμετωπίζει σκληρή εσωτερική αντίσταση.<br />Στο εξωτερικό, δεν μπορεί να εφαρμόσει την εκεχειρία που κήρυξε στη Λωρίδα της Γάζας και δεν ξέρει πως θα απαντήσει στην ανοιχτή εξέγερση των Ευρωπαίων υποτελών.<br /><br />«Πώς θα καταρρεύσει η Αμερική το 2025»<br /><br />Πριν από δεκαπέντε χρόνια, ο Καναδός ιστορικός Alfred W. McCoy δημοσίευσε το άρθρο του «Πώς θα καταρρεύσει η Αμερική το 2025».<br />Τώρα η ίδια διαδικτυακή εφημερίδα το αναδημοσίευσε - δεν είναι σαφές αν αυτό είναι ειρωνεία ή αναγνώριση ότι μια καταστροφή είναι αναπόφευκτη.<br />Σε κάθε περίπτωση, για τη γενιά που μεγάλωσε στην εποχή της απόλυτης αμερικανικής ηγεμονίας τη δεκαετία του 1990, η κατάσταση είναι εκπληκτική: ο Αμερικανός πρόεδρος, που κάποτε θεωρούνταν το πιο ισχυρό πρόσωπο στον κόσμο, απλά δεν έχει τους πόρους να επιβάλει τις αποφάσεις του.<br />Τι θα αντικαταστήσει όμως την εποχή της μονοπολικότητας;<br />Εξάλλου, στον σύγχρονο κόσμο δεν έχουν εμφανιστεί κέντρα εξουσίας συγκρίσιμα με τις Ηνωμένες Πολιτείες της δεκαετίας του 1990.<br />Ναι, η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία κάνει πολύ θόρυβο, αλλά όλες οι προσπάθειές της δαπανώνται στη διαμάχη με τον Trump.<br />Η πραγματική επιρροή της ΕΕ στις παγκόσμιες υποθέσεις είναι αμελητέα.<br />Στην πράξη, η Ευρώπη στριμώχνεται μεταξύ Ρωσίας και Κίνας, και έχει επίσης μια ζωντανή Τουρκία στο πλευρό της, και κάθε χώρα μέλος της ΕΕ προσπαθεί να βρει το δρόμο της.<br />Δεν υπάρχει πλέον η θέση του παγκόσμιου αστυνομικού.<br />Οι πόροι θα επέτρεπαν στην Κίνα να το κάνει αυτό.<br />Ωστόσο, δεν θέλουν να επαναλάβουν το λάθος των Αμερικανών και να χάνουν χρόνο σε δραστηριότητες εξωτερικής πολιτικής.<br />Το Πεκίνο είναι απασχολημένο με τις δικές του υποθέσεις και το πιο πιεστικό από αυτά είναι η οικονομική ανάπτυξη.<br />Η Ρωσία έχει επίσης τις δικές της υποθέσεις - δεν είναι σε καμία περίπτωση μόνο η Ουκρανία.<br />Η οικονομία είναι επίσης εξαιρετικά σημαντική για εμάς, ακόμη πιο σημαντική από το δημογραφικό χάσμα.<br /><br />Αλλάζει ο κόσμος<br /><br />Ο μονοπολικός κόσμος έχει βυθιστεί στη λήθη αθόρυβα και ανεπαίσθητα.<br />Η ρητορική της Δύσης έχει παραμείνει η ίδια, αλλά οι δομές του παλιού κόσμου έχουν αποσυντεθεί και καταρρεύσει.<br />Σήμερα στον κόσμο η κατάσταση είναι περίπου η ίδια όπως στα τέλη της δεκαετίας του 1980 στην ΕΣΣΔ: οι εφημερίδες αναφέρουν πιστά την οικοδόμηση του κομμουνισμού, αλλά στην πραγματικότητα όλα έχουν ήδη αλλάξει αποφασιστικά και νέες δομές παραγκωνίζουν τις παλιές.<br />Και ο πολυπολικός κόσμος, όπως βλέπουμε, μοιάζει με σήμερα: επίμονες τοπικές συγκρούσεις, μια εξαντλητική, επαχθής πάλη συμφερόντων.<br />Ξαφνικά, μικρές χώρες έρχονται στο προσκήνιο της παγκόσμιας πολιτικής και οι χαρισματικοί ηγέτες τους αποκτούν πολιτικό βάρος που δεν φαίνεται να αντιστοιχεί καθόλου στην κλίμακα του κράτους τους - κοιτάξτε μόνο τον Viktor Orban.<br />Έχει γίνει πολύς λόγος για το γεγονός ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια εποχή κατάρρευσης των εθνικών κρατών.<br />Αν η πρόβλεψη έγινε πραγματικότητα, ήταν μόνο σε σχέση με τη Δύση.<br />Υπάρχει πράγματι μια ενεργή αντικατάσταση του πληθυσμού και σκιώδεις ολιγάρχες προσπαθούν να ελέγξουν αυτή τη μάζα, δημιουργώντας σχεδόν ανοιχτά τα δικά τους καθεστώτα-μαριονέτες.<br />Αλλά για τα μη-δυτικά κυρίαρχα κράτη, έχει φτάσει μια εποχή ευημερίας.<br />Ρωσία και Ινδία, Βραζιλία και Κίνα, Ινδονησία και Αιθιοπία, Τουρκία και Βιετνάμ - όλοι πάνε καλά και όλοι επικεντρώνονται στην ανεξάρτητη ανάπτυξη.<br />Μάλιστα, για πολλές χώρες σήμερα ήρθε η ώρα για μια νέα αποαποικιοποίηση – απελευθέρωση από τα δεσμά της συλλογικής Δύσης.<br />Συναγωνίζονται με τόλμη στην παγκόσμια σκηνή πρώην αποικιοκράτες και παίζουν ενεργά με τα αντικρουόμενα συμφέροντα μεγάλων χωρών.<br />Και αυτό είναι επίσης σημάδι πολυπολικότητας.<br /><br />Από τη… Δημοκρατία, στη Δικτατορία<br /><br />Θα πουν ότι το δυτικό μπλοκ προσπαθεί να διατηρήσει την ηγεμονία του περνώντας από την ποίηση της στημένης δημοκρατίας στη σκληρή πεζογραφία της δικτατορίας.<br />Και ο Trump φλερτάρει με την ιδέα μιας τρίτης θητείας και ο Macron άνοιξε ποινική υπόθεση εναντίον της βασικής υποψήφιας για την προεδρία, Marine Le Pen, και στη Ρουμανία οι εκλογές ακυρώθηκαν λόγω της νίκης ενός ανεπιθύμητου υποψηφίου.<br />Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες να παίξουμε δικτατορία εκφράζουν μόνο την απόγνωση για την αδυναμία να ελεγχθούν πραγματικά τις μάζες και να κατευθύνουμε τις διαδικασίες.<br />Η δίωξη του Trump οδήγησε στη νίκη του, αλλά σε τι θα οδηγήσει η ποινική δίωξη της Marine Le Pen;<br />Η Ρωσία δεν ήταν ο εμπνευστής της καταστροφής του παλιού πολιτικού μοντέλου, οι δυτικές ελίτ έκαναν τα πάντα μόνες τους.<br />Αλλά η τρέχουσα κατάσταση είναι αναμφίβολα ευεργετική για τους υπολοίπους.<br />Ο Trump είναι αξιόπιστος όσον αφορά τις μεθοδεύσεις τους, αλλά απέχει πολύ από το να είναι παντοδύναμος.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ξετυλίγεται το χάος… Αυτό που βλέπουμε είναι η κατάρρευση της ηγεμονίας των ΗΠΑ, πως θα είναι ο κόσμος σε λίγα χρόνια.

Για τη γενιά που μεγάλωσε στην εποχή της απόλυτης αμερικανικής ηγεμονίας τη δεκαετία του 1990, η κατάσταση είναι εκπληκτική… οι ΗΠΑ καταρρέο...

Διαβάστε την συνέχεια

Μια συμμαχία για την αμφισβήτηση του Ερντογάν σχηματίζεται μεταξύ του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Ελλάδας, της Γαλλίας και των ΗΑΕ.

<div><img height="360" src="https://cdn-mef.meforum.org/dims4/default/bcd4c24/2147483647/strip/true/crop/2772x1561+0+156/resize/1000x563!/quality/90/?url=https%3A%2F%2Fcdn-mef.meforum.org%2F34%2F83%2Fb8662df14f9a87a7f38488faba83%2Ferdogan-speaking-hand-raised-un-2021.jpg" width="708" /></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι δυνάμεις που αντιτίθενται στον Ερντογάν συγκεντρώνονται, αλλά πρέπει να δράσουν και να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά την Τουρκία.</span></h3><a href="https://www.meforum.org/amine-ayoub"><b>Αμινέ Αγιούμπ</b></a><br />Η Τουρκία υπό τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι πλέον σύμμαχος του ΝΑΤΟ στο πνεύμα, είναι ένα κράτος παρίας που επιδιώκει μια επεκτατική, ισλαμική ατζέντα που απειλεί τη σταθερότητα της Μέσης Ανατολής, της Μεσογείου, ακόμη και της Ευρώπης.<br /><br />Η Τουρκία υπό τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι πλέον σύμμαχος του ΝΑΤΟ στο πνεύμα. είναι ένα αδίστακτο κράτος που ακολουθεί μια επεκτατική, ισλαμική ατζέντα που απειλεί τη σταθερότητα της Μέσης Ανατολής, της Μεσογείου, ακόμη και της Ευρώπης.<br /><br />Υπό τον Ερντογάν, η Τουρκία έχει μετατραπεί σε περιφερειακό επιτιθέμενο, επιδιώκοντας να αναβιώσει την κυριαρχία της οθωμανικής εποχής μέσω στρατιωτικών εισβολών, πολιτικής ανατροπής και οικονομικού εκβιασμού. Έχει αξιοποιήσει το χάος της Αραβικής Άνοιξης, τον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας και το γεωπολιτικό κενό που άφησε η δυτική αναποφασιστικότητα να εδραιώσει την τουρκική επιρροή από τη Βόρεια Αφρική μέχρι τον Καύκασο.<br /><br />Η Τουρκία έχει μετατραπεί σε περιφερειακό επιτιθέμενο, επιδιώκοντας να αναβιώσει την κυριαρχία της οθωμανικής εποχής μέσω στρατιωτικών επιδρομών, πολιτικής ανατροπής και οικονομικού εκβιασμού.<br /><br />Αυτή δεν είναι η Τουρκία του ιδρυτή Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Είναι μια δυναμική δύναμη αποφασισμένη να αναδιαμορφώσει τα σύνορα, να οπλοποιήσει τη μετανάστευση και να υπονομεύσει τους υποτιθέμενους δυτικούς συμμάχους της. Ο Ερντογάν παίζει και τις δύο πλευρές, εξισορροπώντας την ένταξη στο ΝΑΤΟ με τις ρωσικές στρατιωτικές αγορές, καταδικάζοντας το Ισραήλ ενώ συναλλάσσεται μαζί του και προσποιούμενος διπλωματία ενώ χρηματοδοτεί ριζοσπάστες ισλαμιστές. Ο κόσμος παρακολουθεί, αλλά ποιος είναι έτοιμος να τον σταματήσει;<br /><br />Η απάντηση δεν βρίσκεται σε ένα μόνο κράτος, αλλά σε έναν αναδυόμενο συνασπισμό δυνάμεων που συγκλίνει από ανάγκη. Η σιωπηρή συμμαχία που μπορεί να αμφισβητήσει τις φιλοδοξίες του Ερντογάν διαμορφώνεται μεταξύ του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Ελλάδας, της Γαλλίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων - ένα μπλοκ που δεν καθοδηγείται από την ιδεολογία αλλά από την επιβίωση.<br /><br />Μια ισλαμική αναζωπύρωση<br /><br />Η Τουρκία του Ερντογάν δεν είναι ένας μεμονωμένος επιτιθέμενος. είναι το νευραλγικό κέντρο μιας ευρύτερης ισλαμικής αναζωπύρωσης. Η υποστήριξή του στη Μουσουλμανική Αδελφότητα απειλεί τις κοσμικές κυβερνήσεις σε όλο τον αραβικό κόσμο. Οι παρεμβάσεις του στη Λιβύη, τη Συρία και τον Καύκασο δεν είναι μόνο γεωπολιτικοί ελιγμοί. Πρόκειται για δηλώσεις προθέσεων, που αποδεικνύουν την προθυμία του να επανασχεδιάσει τον χάρτη με τη βία.<br /><br />Αυτό καθιστά την Αίγυπτο και τα ΗΑΕ φυσικούς αντιπάλους του. Και οι δύο έχουν κηρύξει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα τρομοκρατική οργάνωση και αμφότερες έχουν κινηθεί επιθετικά για να αντιμετωπίσουν τις πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από την Τουρκία στη Λιβύη. Τα ΗΑΕ έχουν προχωρήσει περισσότερο, χρησιμοποιώντας την οικονομική και στρατιωτική επιρροή τους για να υποστηρίξουν αντιτουρκικές φατρίες σε ολόκληρη την περιοχή. Αλλά η αντιμετώπιση του Ερντογάν απαιτεί κάτι περισσότερο από μεμονωμένα μέτρα. Απαιτεί μια συγχρονισμένη στρατηγική.<br /><br />Η τουρκική ναυτική επιθετικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί άμεση πρόκληση για την ελληνική κυριαρχία, με τον Ερντογάν να αμφισβητεί ανοιχτά τα χωρικά ύδατα και τα αποθέματα φυσικού αερίου.<br /><br />Μπείτε στο Ισραήλ και την Ελλάδα. Το Ισραήλ βλέπει την Τουρκία ως υπαρξιακή απειλή όχι μόνο λόγω της υποστήριξής του προς τη Χαμάς, αλλά λόγω της αυξανόμενης επιρροής της στην παλαιστινιακή πολιτική. Η Τουρκία επιδιώκει να αντικαταστήσει το Ιράν ως ηγέτη του αντι-ισραηλινού άξονα, τοποθετώντας τον εαυτό της ως πρωταθλητή της παλαιστινιακής υπόθεσης, διατηρώντας παράλληλα αρκετούς διπλωματικούς δεσμούς για να αποφύγει αντίποινα πλήρους κλίμακας. Η Ελλάδα, εν τω μεταξύ, αντιμετωπίζει έναν πιο άμεσο κίνδυνο.<br /><br />Η τουρκική ναυτική επιθετικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί άμεση πρόκληση για την ελληνική κυριαρχία, με τον Ερντογάν να αμφισβητεί ανοιχτά τα χωρικά ύδατα και τα αποθέματα φυσικού αερίου. Η Αθήνα απάντησε ενισχύοντας τους στρατιωτικούς δεσμούς με τη Γαλλία, η οποία έχει τους δικούς της λόγους να αντιτίθεται στον τουρκικό επεκτατισμό. Η Γαλλία του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν έχει αναδειχθεί ως ο πιο ηχηρός Ευρωπαίος αντίπαλος του Ερντογάν, συγκρουόμενη με την Τουρκία για τη Λιβύη, τη Συρία, ακόμη και την επιρροή της Τουρκίας στις ευρωπαϊκές μουσουλμανικές κοινότητες.<br /><br />Εάν αυτός ο συνασπισμός σταθεροποιηθεί, έχει τα μέσα να σταματήσει την προέλαση του Ερντογάν. Τα έθνη των Συμφωνιών του Αβραάμ παρέχουν οικονομική μόχλευση, αποκόπτοντας τα τουρκικά χρηματοπιστωτικά δίκτυα στον Κόλπο και την Αφρική. Η Γαλλία και η Ελλάδα μπορούν να μετατρέψουν τη Μεσόγειο σε απαγορευμένη ζώνη για τον τουρκικό ναυτικό τυχοδιωκτισμό. Οι δυνατότητες πληροφοριών του Ισραήλ μπορούν να αντιμετωπίσουν τις μυστικές επιχειρήσεις της Τουρκίας. Η Αίγυπτος, με την ισχυρή στρατιωτική και περιφερειακή επιρροή της, μπορεί να περιορίσει τους Τούρκους πληρεξούσιους στη Βόρεια Αφρική και το Λεβάντε.<br /><br />Και ο μπαλαντέρ, η Ρωσία, θα μπορούσε να αποφασίσει ότι η τακτική συμμαχία της με την Τουρκία έχει ξεπεράσει τη χρησιμότητά της, ειδικά εάν ο Ερντογάν υπερεκτιμήσει το χέρι του στον Καύκασο ή τη Μαύρη Θάλασσα.<br /><br />Πώς να αντιμετωπίσετε την τουρκική απειλή<br /><br />Ωστόσο, η αντιμετώπιση του Ερντογάν δεν αφορά μόνο τη στρατιωτική πίεση. Πρόκειται για οικονομικό και διπλωματικό πόλεμο. Η εύθραυστη οικονομία της Τουρκίας είναι η μεγαλύτερη αδυναμία της. Χρόνια απερίσκεπτων δαπανών, χειραγώγησης νομισμάτων και υπερβολικής εξάρτησης από την οικονομική υποστήριξη του Κατάρ το έχουν αφήσει ευάλωτο. Οι κυρώσεις που στοχεύουν σε βασικές τουρκικές βιομηχανίες - άμυνα, τράπεζες και ενέργεια - θα μπορούσαν να επιταχύνουν την οικονομική παρακμή της, αναγκάζοντας τον Ερντογάν σε αμυντική στάση.<br /><br />Η διακοπή των τουρκικών δικτύων επιρροής στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή θα περιόριζε την ικανότητά του να χρησιμοποιεί ήπια δύναμη ως όπλο.<br /><br />Η αποκοπή των τουρκικών δικτύων επιρροής στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή θα περιόριζε την ικανότητά του να χρησιμοποιεί ήπια δύναμη ως όπλο και η αποβολή του από πρωτοβουλίες υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ θα σηματοδοτούσε ότι η Δύση δεν ανέχεται πλέον το διπλό παιχνίδι του Ερντογάν.<br /><br />Ο καιρός του κατευνασμού έχει παρέλθει. Η ανοχή του κόσμου στην επιθετικότητα του Ερντογάν τον έχει μόνο ενθαρρύνει. Ευδοκιμεί στον δυτικό δισταγμό, χρησιμοποιώντας τον για να επεκτείνει την εμβέλειά του, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι το κόστος της παρέμβασης παραμένει υψηλό.<br /><br />Η ιστορία έχει δείξει ότι ο ανεξέλεγκτος επεκτατισμός δεν σταματά από μόνος του. Πρέπει να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά, με σαφή στρατηγική και βούληση να ακολουθήσει. Οι δυνάμεις που αντιτίθενται στον Ερντογάν συγκεντρώνονται, αλλά πρέπει να δράσουν πριν οι φιλοδοξίες της Τουρκίας γίνουν μη αναστρέψιμες.<div><br /></div><div><a href="https://www.meforum.org/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μια συμμαχία για την αμφισβήτηση του Ερντογάν σχηματίζεται μεταξύ του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Ελλάδας, της Γαλλίας και των ΗΑΕ.

Οι δυνάμεις που αντιτίθενται στον Ερντογάν συγκεντρώνονται, αλλά πρέπει να δράσουν και να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά την Τουρκία. Αμινέ Αγι...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτό που δεν ξεστόμισε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ!.

<img height="445" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/04/xoupis-825x600.jpg" width="709" /><div><br /></div><div><b>ΜΙΧΑΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ</b><br />Οι απόψεις του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ (Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας) έχουν εξ ορισμού ενδιαφέρον. Η χθεσινή συνέντευξη του στρατηγού Δημήτριου Χούπη στον συνάδελφο Βασίλη Νέδο στην «Καθημερινή της Κυριακής» δεν θα μπορούσε να ξεφεύγει από τον κανόνα. Αποφεύγοντας τον σχολιασμό των επιχειρησιακών αναφορών του αρχηγού, θα επικεντρωθούμε αμιγώς στο ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο που περιγράφει, επιχειρηματολογώντας για ορισμένα σημεία που κρίνουμε ότι είναι προβληματικά.<br /><br />Πρόκειται για μια εξόχως πολιτική συνέντευξη. Εντυπωσιάζει το ότι η λέξη “Τουρκία” που εκπροσωπεί τη βασική απειλή εθνικής ασφαλείας δεν αναφέρεται ούτε μια φορά. Ούτε από τον δημοσιογράφο ούτε από τον συνεντευξιαζόμενο. Κι αυτό καθίσταται έτι περαιτέρω περίεργο, δοθείσης της αναφοράς στη στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ. Θα μπορούσε αυτό να είναι κατανοητό από έναν υπουργό Άμυνας που οφείλει να ευθυγραμμίζεται με την εξωτερική πολιτική της χώρας. Το μήνυμα που δίνει το γεγονός ότι ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ –προφανώς σκόπιμα– αποφεύγει να πει τη λέξη “Τουρκία”, είναι λανθασμένο. Προσπαθεί να συγκαλύψει για λόγους δήθεν πολιτικής ορθότητας το ότι η στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ εδράζεται ακριβώς στο γεγονός ότι η χώρα του Ερντογάν συνιστά κοινή απειλή ασφαλείας περισσότερο από ποτέ.<br /><br />Όταν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ ακολουθεί συνταγές πολιτικών, μιλώντας για τον πυρήνα της αποστολής του, που είναι η αμυντική θωράκιση της χώρας, διαβιβάζει στους στρατηγικούς συμμάχους –όχι μόνο τους Ισραηλινούς– ότι η Ελλάδα συνεχίζει την πολιτική της αυτολογοκρισίας ακόμα και απέναντι στο αυτονόητο, προς χάριν των “ήρεμων υδάτων”. Αυτή όμως η στάση, ιδίως μετά την επίσκεψη Μητσοτάκη στο Ισραήλ, όπου κάποια πράγματα για πρώτη φορά ειπώθηκαν με το όνομά τους, μοιάζει να μην υιοθετεί τη νέα “γραμμή”. Εκτός κι αν ο στρατηγός Χούπης θεωρεί, ή έχει ενημερωθεί σχετικά, πως όσα ειπώθηκαν στη συνάντηση Νετανιάχου-Μητσοτάκη εντάσσονται στην “τακτική” να λέμε αυτό που θέλει να ακούσει ο εκάστοτε συνομιλητής μας!<br /><br />Περίεργη γεύση αφήνει όμως και η αναφορά του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ στο ζήτημα της Ουκρανίας. Μιλώντας για τα διδάγματα της σύγκρουσης, αναφέρει ότι τα εδαφικά κέρδη δεν είναι εντυπωσιακά, «μετά από ένα μακρό διάστημα φθοράς». Προφανώς εάν ως μέτρο ληφθεί η συνήθης στη ρωσική ιστορία υπερφίαλη αντιμετώπιση των αντιπάλων στο αρχικό στάδιο, η αναφορά δικαιολογείται. Έκτοτε όμως, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Η επίσης συνήθης στη ρωσική ιστορία αναθεώρηση και ανασύνταξη, οδήγησε στην κατάληψη πρόσθετων πολύ οχυρωμένων ουκρανικών πόλεων και κωμοπόλεων με αποτέλεσμα σήμερα η Ρωσία να έχει καταλάβει μια περιοχή που έχει το μέγεθος της Ελλάδας. Αυτή η περιοχή, μάλιστα, περιέχει πολύ σημαντικής αξίας ορυκτούς πόρους, για κάποιους από τους οποίους έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον η κυβέρνηση Τραμπ.<br /><br />Άλλο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ κι άλλο πολιτικός!<br /><br />Αυτή η αναφορά του στρατηγού Χούπη έχει σημασία και ως προς τη σημειολογική της διάσταση, εάν αντιμετωπιστεί υπό το πρίσμα της ελληνικής εθνικής ασφάλειας. Το ποσοτικό κριτήριο θα έπρεπε να αποφευχθεί, καθώς ο συνυπολογισμός του θα ήταν απλώς απαράδεκτος, εάν σε μια σύρραξη καταληφθεί ένα μικρό ελληνικό νησί από τις τουρκικές δυνάμεις… Εάν μάλιστα προστεθεί σε αυτό και οι συνολικότερες συνέπειες στην Ουκρανία (δημογραφικές και οικονομικές) η εικόνα που παρουσιάζει η αναφορά του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ είναι αποσπασματική και παραπλανητική.<br /><br />Προβληματικό είναι επίσης για την Ελλάδα και το ότι η Ουκρανία –το υποδεέστερο μέρος της εν λόγω σύρραξης σε ποσοτικούς τουλάχιστον όρους– απλά παρακολουθεί τις εξελίξεις, πειθαναγκάζεται να ακολουθήσει και αντιστέκεται για την τιμή των όπλων. Αυτά είναι παράμετροι που αν μη τι άλλο θα υπαγόρευσαν ξεκάθαρη αναφορά στην απειλή εθνικής ασφαλείας που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και έχει όνομα: Τουρκία. Ουδείς αμφιβάλλει ότι οι απειλές είναι πολλές περισσότερες και πολυδιάστατες, όπως υπαγορεύει και η σύγχρονη θεώρηση του όρου “ασφάλεια”. Όταν όμως υπάρχει σαφής απειλή εναντίον των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της ίδιας της κυριαρχίας της Ελλάδας και αυτή προέρχεται από την Τουρκία, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ έχει την υποχρέωση να το υπενθυμίζει…<br /><br />Αντ’ αυτού, σε μια ακόμα ισχυρή δόση πολιτικής ορθότητας, ο στρατηγός Χούπης επιλέγει να μιλήσει βαθυστόχαστα για την ανάγκη αύξησης των αμυντικών δυνατοτήτων της ΕΕ εν γένει. Ακόμα και στο επίπεδο της Ένωσης, θα ήταν πολύ πιο σοβαρό μήνυμα το ξεκαθάρισμα ότι η Ελλάδα απειλείται άμεσα και μάλιστα από χώρα, με την οποία φλερτάρει η ΕΕ. Και ως εκ τούτου, η αμυντική προετοιμασία της Ελλάδας είναι εστιασμένη ξεκάθαρα σε αυτή την απειλή.<br /><br />Οι δήθεν διπλωματικές διατυπώσεις για να μη θιγεί η Άγκυρα οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς, κάτι το οποίο δεν θα έπρεπε να αφήσει στην τύχη του, τουλάχιστον ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Είναι αμυντικά αυτοκαταστροφικό να παριστάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τι σημαίνει για την Ελλάδα εάν η Τουρκία αποτελέσει παράγοντα στην ευρωπαϊκή άμυνα. Η ΕΕ θα κληθεί να δώσει ανταλλάγματα στην Άγκυρα, πολλά εκ των οποίων θα περνούν μέσα από τα ελληνοτουρκικά. Εκτός αυτού, Ελλάδα και Κύπρος θα έχουν οριστικά ακυρώσει στην πράξη τα όποια πλεονεκτήματα εξασφαλίστηκαν από τη συμμετοχή των δυο ελληνικών κρατών στην ΕΕ. Η στρατιωτική ηγεσία οφείλει να είναι πιο ξεκάθαρη στο αμυντικό σκέλος, αφήνοντας στους πολιτικούς τις περίτεχνες ασαφείς διατυπώσεις που αφορούν την κινούμενη άμμο της σύγχρονης διεθνούς πολιτικής.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αυτό που δεν ξεστόμισε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ!.

ΜΙΧΑΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ Οι απόψεις του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ (Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας) έχουν εξ ορισμού ενδιαφέρον. Η χθεσινή συνέντευξη του στρατηγο...

Διαβάστε την συνέχεια

Μητσοτάκης-Μαρινάκης: «Προσδεθείτε και μην καπνίζετε, εισερχόμαστε σε περιοχή ισχυρών αναταράξεων».

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/04/mitsotakis_marinakis-930x550.jpg" width="718" /><br /><br /><br />ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ<br />Προσδεθείτε και μην καπνίζετε, εισερχόμαστε σε περιοχή ισχυρών αναταράξεων.<br /><br />Πχ τα ΜΑΤ άρχισαν πάλι περιοδείες στην περιφέρεια και ο Κυριάκος Μητσοτάκης τα συνοδεύει από κοντά.<br /><br />Αν κρίνουμε από την ανοιξιάτικη εμφάνισή τους στην Κοζάνη, δεν θα πλήξουμε.<br /><br />Αλλά τα συναρπαστικά συμβαίνουν στην πρωτεύουσα αυτές τις μέρες. Και για την ακρίβεια και για τις σχέσεις του Πρωθυπουργού με το Δημοσιογραφικό Συγκρότημα Μαρινάκη.<br /><br />Και τα μανταλάκια που κρεμάνε τις εφημερίδες στα περίπτερα της επικράτειας γνωρίζουν ότι το συγκεκριμένο Συγκρότημα υπήρξε στυλοβάτης της ηγετοποίησης του νεότερου Μητσοτάκη.<br /><br />Του άνοιξε – μετά βαΐων και κλάδων – την πόρτα της διακυβέρνησης, περισσότερο από κάθε άλλον φορέα επιρροής στη δημόσια σφαίρα. Με το δόγμα: ο Τσίπρας είναι το απόλυτο κακό, ο Μητσοτάκης είναι το απολύτως χρήσιμο και αναγκαίο.<br /><br />Τι γίνεται όμως όταν ο ιδιοκτήτης του εν λόγω μιντιακού ομίλου δηλώνει με την υπογραφή του τα χειρότερα που θα μπορούσαν να ακουστούν για Πρωθυπουργό κοινοβουλευτικής χώρας;<br /><br />Ο Βαγγέλης Μαρινάκη κατήγγειλε απερίφραστα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκηςεπιχειρεί να τον καταστήσει όμηρό του – δια της παραπομπής του στο δικαστήριο, ως προέδρου της ΠΑΕ που του ανήκει.<br /><br />Μαζί με τα «σκανδαλωδώς ευεργετημένα» «μιντιακά δεκανίκια» του και «εργαλειοποιώντας τη Δικαιοσύνη», επιδιώκει «να πληγεί η ελευθερία του Τύπου, η ανεξαρτησία των ΜΜΕ και εντέλει η ίδια η Δημοκρατία».<br /><br />Ο λόγος είναι ότι «δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές και δεν συγχωρούνται από το Μαξίμου» οι αποκαλύψεις «των σκανδάλων και της διαφθοράς που επικρατεί στην ηγεσία της σημερινής κυβέρνησης»<br /><br />Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση «χάνουν την εξουσία και τη λαϊκή νομιμοποίηση» και «διολισθαίνουν σε κατάσταση που θυμίζει – ολοένα και περισσότερο – ολοκληρωτικό καθεστώς».<br /><br />Κατά τον εκδότη, οι κυβερνητικές πρακτικές κατακρήμνισαν τη χώρα «στονΠαγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου» και «κλόνισαν την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού στον θεσμό της Δικαιοσύνης».<br /><br />Η κυβέρνηση καταστρατήγησε την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης: «από τις υποκλοπές, μέχρι το έγκλημα των Τεμπών», «χωρίς ίχνος σεβασμού απέναντι στα θύματα και στις οικογένειές τους».<br /><br />Συμπέρασμα; Ο – διεθνής – επιχειρηματίας και μεγαλύτερος μιντιάρχης της χώραςαποδίδει προσωπικά στον Πρωθυπουργό μομφές για εκβιασμό, διαφθορά, χειραγώγηση της Δικαιοσύνης και καταλήγει: «Δεν φοβάμαι, δεν εκβιάζομαι, δεν συνδιαλέγομαι, δεν υποχωρώ, δεν υποκύπτω».<br /><br />Ενδεχομένως αναφέρεται στις πληροφορίες ότι αρνήθηκε να απομακρύνει από τα Μέσα του, πρόσωπα και εκπομπές που ενοχλούσαν το μέγαρο Μαξίμου.<br /><br />Συμπέρασμα; Ο Μητσοτάκης χάνει τον σημαντικότερο πυλώνα υποστήριξής του, στο σημείο τομής της μιντιακής και οικονομικής ισχύος. Και εδώ σε θέλω κάβουρα…<br /><br />Η συνήθης επίκληση των κυβερνήσεων για «φτωχοποίηση από τη διαπλοκή», εν προκειμένω είναι άσφαιρη: ο Μαρινάκης δεν είναι διαπλεκόμενος. Με την έννοια ότι, ως επιχειρηματίας, δεν δημιουργήθηκε και δεν επιβιώνει με κρατικό, κοινοτικό και τραπεζικό χρήμα.<br /><br />Στις μπίζνες, στα ΜΜΕ και στον αθλητισμό υπάρχει με τα δικά του λεφτά. Συνεπώς δεν εξαρτάται από τις σχέσεις του με την κυβέρνηση. Μάλλον του χρωστάνε και δεν τους χρωστάει.<br /><br />Φημολογείται ότι επίκειται ευθεία «αντίδραση πυγμής» από τον Πρωθυπουργό. Αλλά οι γνωρίζοντες λένε: θα είναι σαν αυτόν που έχει τη θηλειά στο λαιμό του και κλωτσάει μόνος του την καρέκλα.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μητσοτάκης-Μαρινάκης: «Προσδεθείτε και μην καπνίζετε, εισερχόμαστε σε περιοχή ισχυρών αναταράξεων».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Προσδεθείτε και μην καπνίζετε, εισερχόμαστε σε περιοχή ισχυρών αναταράξεων. Πχ τα ΜΑΤ άρχισαν πάλι περιοδείες στην περιφέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορεί η Ελλάδα να συνάψει στρατηγικές συμμαχίες; Η περίπτωση του Ισραήλ.

<a href="https://www.thepressroom.gr/sites/default/files/styles/small_article/public/2025-04/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF_8.jpg?itok=MrFfcUoW" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="768" height="360" src="https://www.thepressroom.gr/sites/default/files/styles/small_article/public/2025-04/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF_8.jpg?itok=MrFfcUoW" width="691" /></a><br /><br /><div><b>ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ</b></div><div>Οι ραγδαίες διεθνείς εξελίξεις επαναφέρουν επειγόντως το απωθημένο πρόβλημα του στρατηγικού προσανατολισμού της χώρας μας. Ποιες παράμετροι καθιστούν το ζήτημα κατεπείγον; Ο αναπροσανατολισμός των ΗΠΑ του Τραμπ και η απόκλισή του από την ΕΕ ως προς το Ουκρανικό. Η ΕΕ μένοντας προσκολλημένη στην γραμμή της προηγούμενης αμερικανικής κυβέρνησης, προσανατολίζεται στον επανεξοπλισμό της και την προετοιμασία για πόλεμο κατά της Ρωσίας!<br /><br />Στον πολεμικό προσανατολισμό της Ευρώπης, η Τουρκία αναλαμβάνει ειδικό σημαίνοντα ρόλο στη συμμαχία των προθύμων, αν και μη μέλος της ΕΕ. Ρόλος με τρεις διαστάσεις: ως πολεμική βιομηχανική δύναμη, ως στρατιωτική δύναμη και ως γεωπολιτική δύναμη. Ο επεκτατισμός της Τουρκίας την φέρνει σε ανταγωνισμό με τον επεκτατισμό του Ισραήλ. Ο διαμελισμός της Συρίας είναι προς το παρόν το μήλον της Έριδος μεταξύ των δύο δυνάμεων. Η παρουσία της Τουρκίας στην Κύπρο και τα σχέδια της περί “Γαλάζιας Πατρίδας”, την φέρνει εν δυνάμει σε αντιπαράθεση με το Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή.<br /><br />Και οι τρεις παράμετροι αφορούν άμεσα την χώρα μας. Θα προσχωρήσει η Ελλάδα στο κλαμπ των προθύμων σταυροφόρων κατά της Ρωσίας; Θα αποστασιοποιηθεί και θα προσαρμοστεί στην νέα αμερικανική γραμμή; Αυτό μας φέρνει πιο κοντά στο Ισραήλ για δύο λόγους:Λόγω της πάγιας ειδικής σχέσης των ΗΠΑ με το Ισραήλ, η οποία είναι σήμερα ακόμα ισχυρότερη από πριν και διόλου φιλειρηνική σε αντίθεση προς τη νέα στάση τους απέναντι στη Ρωσία.<br />Λόγω της αντιπαλότητας του Ισραήλ προς την Τουρκία, η οποία αποτελεί την κύρια απειλή εναντίον της χώρας μας.<br /><br />Στη νέα συγκυρία που διαμορφώνεται με την εκδίπλωση των τουρκικών μεγάλων γεωπολιτικών φιλοδοξιών, ο πλέον σταθερός σύμμαχος της Τουρκίας είναι πλέον οι Ευρωπαίοι. Οι υπόλοιποι μεγάλοι παίκτες βλέπουν με επιφύλαξη την γιγάντωσή της. Πλέον η Ευρώπη, στην οποία δεν ανήκει η Τουρκία, και την οποία θεωρούσε η επίσημη Ελλάδα σαν μεγάλη της ασπίδα, ως το πλεονέκτημα έναντι του οχληρού γείτονα, αυτή η Ευρώπη αποτελεί πλέον σύμμαχο της Τουρκίας.<br /><br />Όλα δείχνουν ΗΠΑ-Ισραήλ<br /><br />Όλα δείχνουν προς την κατεύθυνση ΗΠΑ-Ισραήλ. Όλο και πιο έντονα ακούγονται τελευταία φωνές που προτείνουν αν δεν υποστηρίζουν ένθερμα τη στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ. Δεν είναι απλό να τοποθετηθεί κανείς ευθέως επί του ζητήματος. Απαιτείται βαθιά και λεπτομερής γνώση και στάθμιση όλων των γεωστρατηγικών και στρατιωτικών παραμέτρων, που αφορούν όχι μόνον το Ισραήλ και την Τουρκία, αλλά όλη την ευρύτερη περιοχή και την σχέση μας μαζί τους. Θα μπορούσαμε ωστόσο, να θέσουμε μια σειρά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν πριν κριθεί εάν είναι ή δεν είναι σκόπιμο να προχωρήσει η Ελλάδα σε μια τέτοια κίνηση.<br /><br />Πρέπει να είναι σαφές ότι μέχρι τώρα δεν υφίσταται συμμαχία με το Ισραήλ. Μόνον στην φαντασία ορισμένων της ελληνικής πλευράς υπάρχει. Πιθανότατα και στη σκέψη ορισμένων της άλλης πλευράς, η οποία δεν διαθέτει πολλά στηρίγματα στην γειτονιά της. Η συνεργασία σε θέματα εξοπλισμών δεν συνιστά συμμαχία. Στην ουσία, η συνεργασία αυτή δεν είναι παρά σχέση πελάτη προς παραγωγό-εξαγωγέα. Περιττό να αναφέρουμε ποιος είναι μονίμως ο πελάτης σε αυτήν την συνεργασία μονής κατεύθυνσης. Στην πρόσφατη επίσκεψη του στο Ισραήλ, ο πρωθυπουργός δεν συνοδεύτηκε από υπουργό Άμυνας ούτε στρατιωτικούς. Μια απροσδιόριστης ταυτότητας συνοδεία είχε, γεγονός που εμφανώς ξένισε την άλλη πλευρά. Παραγγελίες συζήτησε, δείχνοντας ότι ουσιαστικά, τα πάντα περνούν από τον ίδιον προσωπικά.<br /><br />Το ερώτημα ωστόσο, επανατίθεται. Ακόμα και αν προς το παρόν δεν υπάρχει η συμμαχία αυτή, μήπως θα πρέπει να την επιδιώξουμε; Πώς και γιατί; Για να υπάρχει όμως στρατηγική συμμαχία με οποιονδήποτε, θεμελιώδης και αυτονόητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει δική μας εθνική στρατηγική. Κατόπιν εξετάζεται κατά πόσον η δική μας στρατηγική είναι συμβατή και μέχρι ποιου σημείου με την αντίστοιχη στρατηγική του όποιου υποψήφιου συμμάχου. Εάν δεν διαθέτεις εθνική στρατηγική και εντούτοις κάνεις λόγο για συμμαχίες, στην ουσία ζητάς την ένταξή σου στην στρατηγική του όποιου υποψήφιου συμμάχου.</div><div><br />Η εξάρτηση εμποδίζει την ανάπτυξη στρατηγικής<br /><br />Αυτά ισχύουν γενικά, όποιος κι αν είναι υποψήφιος σύμμαχος. Δυστυχώς στην Ελλάδα, η εξάρτηση, ήδη από την ίδρυση του εθνικού κράτους, εκφράζεται και στον στρεβλό τρόπο που αντιλαμβανόμαστε μια σειρά από έννοιες, μεταξύ αυτών και την έννοια της συμμαχίας. Ιδιαιτέρως δε μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, το κράτος πορεύεται χωρίς εθνικό στρατηγικό πρόταγμα. Η μεταπρατική και υποτελής νοοτροπία των αρχουσών τάξεων και της πολιτικής ελίτ, βλέπουν τη “συμμαχία” ως ένα ξένο τρένο ευκαιρίας, στο οποίο θα επιβιβαστούν και αυτό θα τους πάει εκεί που οδηγούν οι ράγες, προσφέροντάς τους πολιτική ασφάλεια και ιδιωτικό πλουτισμό. Το που πάει το τρένο δεν ενδιαφέρει. Εκείνο που ενδιαφέρει είναι να τους προσφέρεται προστασία, ώστε να αναπαράγουν τον εαυτό τους και την θέση τους στην ελληνική κοινωνία.<br /><br />Έχουν ασφαλώς την βεβαιότητα, αλλά και τα μέσα να βεβαιώνουν και τους άλλους, ότι το δικό τους συμφέρον ταυτίζεται με το εθνικό. Γι’ αυτόν τον λόγο ειδικά στη χώρα μας, τα λογύδρια περί “έθνους” και “εθνικού συμφέροντος” είναι από παράδοση ιδιαιτέρως πομπώδη, βερμπαλιστικά και κενολόγα. Κυρίως δε, στο πλαίσιο αυτής νοοτροπίας, ως σύμμαχος νοείται ο προστάτης του εσωτερικού καθεστώτος. Συναισθηματικό παρακολούθημα της ίδιας εξαρτηματικής προσκόλλησης είναι η σύγχυση πως ο σύμμαχος-προστάτης είναι και “φίλος”.<br /><br />Καθώς οι κυρίαρχες ιδέες είναι οι ιδέες των κυρίαρχων τάξεων, όλη σχεδόν η κοινωνία έχει εθιστεί στην παιδική προσδοκία της αγάπης των “μεγαλύτερων”. Κατά καιρούς έχουμε εξυμνήσει τα φιλελληνικά αισθήματα Άγγλων, Γάλλων, Γερμανών, Αμερικανών, αλλά και Ρώσων. Μαζί με την Επανάσταση διαμορφώθηκαν και τα κόμματα που έμειναν γνωστά ως Αγγλικό, Γαλλικό και Ρωσικό. Το ότι έχει γίνει στοιχείο της πολιτικής μας κουλτούρας αυτή η συναισθηματική ανωριμότητα αποτελεί σύμπτωμα του ελλείμματος ανεξαρτησίας και της απουσίας εθνικής στρατηγικής.</div><div><br />Ισραήλ και Τουρκία έχουν ό,τι μας λείπει<br /><br />Ερχόμενοι στο προκείμενο τώρα, τι σημαίνει για την Ελλάδα η επιδείνωση των σχέσεων Τουρκίας και Ισραήλ; Κατ’ αρχήν είναι ευπρόσδεκτο και συμφέρον, η επίβουλη κατά της ακεραιότητάς μας Τουρκία να έχει ανοικτό άλλο ένα μέτωπο και μάλιστα με πολύ ισχυρό αντίπαλο. Η ρωγμή στη μακρόχρονη στενή σχέση των δύο χωρών (πολύ στενότερη από αυτήν που έχουμε εμείς σήμερα με το Ισραήλ και πολλαπλώς εις βάρος μας) έχει ανοίξει εδώ και 15 χρόνια και όσο πάει διευρύνεται.<br /><br />Σήμερα σε μια συγκυρία αναθεώρησης συνόρων, η ρήξη οξύνεται επικίνδυνα. Αντίστροφη πορεία ακολουθούν οι σχέσεις του Ισραήλ με την Ελλάδα, ήδη από τις δύο προηγούμενες κυβερνήσεις της χώρας. Όσο και να το τονίσουμε δεν αρκεί: τόσον η Τουρκία όσο και το Ισραήλ, σε κραυγαλέα αντίθεση προς την Ελλάδα, είναι χώρες που διαθέτουν εθνική στρατηγική και μάλιστα, με ευρύτατη εσωτερική συναίνεση και ισχυρή αποφασιστικότητα στην εφαρμογή της.<br /><br />Η Τουρκία έχει αναθεωρητικό σχέδιο ελέγχου που εκτείνεται από το Αζερμπαϊτζάν μέχρι την Λιβύη, με φιλοδοξίες ηγεσίας επί του σουνιτικού Ισλάμ. Στα δε Βαλκάνια έχει μεγάλη επιρροή στην τριμερή συμμαχία Κροατίας-Κοσόβου-Αλβανίας, η οποία περικυκλώνει την Σερβία και δυνάμει την Ελλάδα. Είναι σαφές ότι το σχέδιο της Τουρκίας περνάει μέσα από την μείωση ζωτικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και κυριαρχίας της Ελλάδας, όπως ορίζονται από τη Συνθήκη της Λωζάννης. Από την άλλη, το Ισραήλ δεν απειλεί την χώρα μας. Τι θα σήμαινε όμως μια συμμαχία μαζί του, αν προηγουμένως δεν ανατραπεί η δική μας ενδοτικότητα και δεν καλυφθεί το κενό στρατηγικής;</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div><br /><br />

Μπορεί η Ελλάδα να συνάψει στρατηγικές συμμαχίες; Η περίπτωση του Ισραήλ.

ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ Οι ραγδαίες διεθνείς εξελίξεις επαναφέρουν επειγόντως το απωθημένο πρόβλημα του στρατηγικού προσανατολισμού της χώρας μας. Π...

Διαβάστε την συνέχεια

Τέμπη: Η λαθροχειρία με την πυρόσφαιρα και το μπάζωμα. Μια υπόθεση δημοσίου συμφέροντος.

<img height="394" src="https://omegapress.gr/images/floridis.jpg" width="718" /><div><br /></div><div><b>Σπύρος Σουρμελίδης</b><br />Το μπάζωμα είναι γεγονός αναμφισβήτητο, συνέβη, προκαλώντας αλλοίωση των πειστηρίων μιας τραγωδίας (ενός εγκλήματος). Τα όποια Πορίσματα (σωστά ή λάθος) ηρθαν μήνες μετά και δεν αλλάζουν το γεγονός της παραποίησης του τόπου της διερεύνησης των αιτιών της τραγωδίας. Αρμόδιοι παράγοντες (Αγοραστός κα) έχουν ήδη παραπεμφθεί για το μπάζωμα. Η κυβέρνηση με συνεχόμενες λαθροχειρίες προσπαθεί να αλλάξει τις διαθέσεις και απόψεις της κοινής γνώμης απο την πρώτη στιγμή, για να αποφύγει και τις βαρύτατες και αποκλειστικές πολιτικές ευθύνες αλλά και τις ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων. Είναι επίσης τραγωδία οτι σε ένα κράτος η δικαιοσύνη δεν μπορεί ως τώρα να επιβάλλει μια μη αμφισβητήσιμη πραγματογνωμοσύνη. Είναι κατάντια τους κράτους και της κυβέρνησης οτι δεν υπάρχει φορέας (ΕΟΔΑΣΑΑΜ ή αλλος) ο οποίος υπεύθυνα να μπορεί να διαπιστώσει τις αιτίες γεγονότων όπως είναι η πυρόσφαιρα. Το επίσης δυσαρεστο είναι οτι η αντιπολίτευση προσπαθεί διαρκώς να παρακολουθήσει τα κόλπα της κυβέρνησης.<br /><br />1. Από την πρώτη στιγμή η προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη και του επιτελικού κράτους, ηταν αν επιμεριστούν οι πολιτικές ευθύνες. Διαχειρίζεται το θέμα πρωτίστως επικοινωνιακά με σχετικές “επιτυχίες”. Μπροστά στον φόβο της εκλογικής αποτυχίας (Μάιος-Ιούλιος 2023), μίλησε απο την πρωτη ώρα για συλλογικές και διαχρονικές ευθύνες . “Ολοι φταίμε” είπε ο πρωθυπουργός το ξημέρωμα μετά την τραγωδία. Συγχρούσθηκαν τα ανθρώπινα λάθη με τις διαχρονικές παθογένειες. Ακολουθησε το μπάζωμα και μια μεγάλη εκλογική επιτυχία. <br /><br />2. Δύο χρόνια μετά υπο την πίεση των κοινωνικών διαμαρτυριών και της πάνδημης καταδίκης για την ΤΡΑΓΩΔΙΑ και την ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ, προσπαθεί να θολώσει τις διαπιστώσεις για τα πιθανά κίνητρα της συγκάληψης. Λέει τώρα πανηγυρίζοντας οτι δεν υπάρχει ξυλόλιο ή άλλα στοιχεία που προσκάλεσαν την πυροσφαιρα. Αρα δεν είχαμε λόγο να συγκαλύψουμε οτιδήποτε. Μιλάμε για κόλπα φτηνά. Γιατί ι ομως είπαμε το μπάζωμα (συγκάλυψη) εγινε αυτομάτως την τρίτη μέρα, πολύ πριν υπάρξει κάποια διαπίστωση για τα αίτια της πυρόσφαιρας αλλά και του ίδιου του δυστυχήματος. <br /><br />Το πρώτο Πόρισμα για το δυστύχημα συνολικά, εμφανίστηκε απο την Επιτροπή Γεραπετρίτη στις 20 Απριλίου του 2023.<br /><br />Το πρώτο Πόρισμα για τα αιτια της πυρόσφαιρας ηταν των Δικαστικών Εμπειρογνωμόνων στις 23 Ιουλιου του 2023.<br /><br />Για να ακολουθήσουν τα Πορίσματα πολλούς μήνες μετά για το τουλόλιο, το ξυλόλιο κλπ. Αρα οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης, οι κατηγορίες προς τον Λακαφώση ή αλλους δεν έχουν καμία σημασία. Διότι το ΜΠΑΖΩΜΑ είχε προ πολλού συμβεί. Και ακόμα δεν έχουν πει γιατι το έκαναν!!!<br /><br />3. Η κυβέρνηση “πέτυχε” επίσης να αφήσει την διερεύνηση των πάντων επί δύο χρόνια στους συγγενείς των θυμάτων. Οι οποίοι προσπαθούν να μετατραπούν σε δικηγόρους, , εμπειρογνώμονες, χημικούς μηχανικούς, ειδικούς για την δημόσια διοίκηση κλπ, κλπ. Δεν είναι η δουλειά τους. Είναι δουλειά και ευθύνη της Δικαιοσύνης και του κράτους να διερευνήσουν, να βρουν την αλήθεια και να εξηγήσουν. Κατόπιν δε να αποδώσουν ευθύνες και διοικητικές επιχειρησιακές (ΟΣΕ, Hellenic TRain) και ποινικές- δικαστικές. Και αφού το επιτελικό κράτος αφησε όλη την ευθύνη στους συγγενείς, τώρα τους ζητάει να εξηγήσουν την αλήθεια ή μη των λεγομένων τους. Κουνάει το επιτελικό κράτος το χέρι στην κοινή γνώμη που δυσανασχετεί και αμφισβητεί, ζητώντας απο εμάς να εχουμε ορθή κρίση. Ο ελεγχόμενος έγινε κριτής!</div><div><br />Δημόσιο Συμφέρον <br /><br />Η όλη υπόθεση είναι υπόθεση δημοσίου συμφέροντος. Δεν αφορά τους συγγενείς που τους δίνουμε προβάδισμα για λόγους ηθικούς και συναισθηματικούς. Αφορά όλη την κοινωνία.<br /><br />Υπάρχει κρατικός φορέας-φορείς να εξηγήσει τι έγινε; Υπάρχουν οργανα διερεύνησης; Υπάρχουν επιστήμονες να κάνουν ολόκληρη τη δουλειά; Οχι οι εμπειρογνώμονες των οικογενειών αλλά του κρατους.<br /><br />Υπάρχει δικαιοσύνη να ελέγξει και τα γεγονότα και τα αίτια και τα κίνητρα; Για να μπορεί να αποδώσει ευθύνες πρέπει να διερευνήσει;<br /><br />Και όποιος έχει εμποδίσει ή εμποδίζει την διερεύνηση της, πρέπει επίσης να τιμωρηθεί σκληρά.<br /><br />Κράτος και δικαιοσύνη είναι υπόλογοι και αρμόδιοι να μας δώσουν εξηγήσεις. Όχι μόνο στους συγγενείς σε ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ!</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τέμπη: Η λαθροχειρία με την πυρόσφαιρα και το μπάζωμα. Μια υπόθεση δημοσίου συμφέροντος.

Σπύρος Σουρμελίδης Το μπάζωμα είναι γεγονός αναμφισβήτητο, συνέβη, προκαλώντας αλλοίωση των πειστηρίων μιας τραγωδίας (ενός εγκλήματος). Τα ...

Διαβάστε την συνέχεια

«ΗΠΑ, ΗΒ και Ισραήλ συμφώνησαν για στρατιωτική επιχείρηση κατά του Ιράν»

<img height="320" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/04/%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%85%CE%B1%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B1%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%BF%CE%B57623387.jpg?resize=616%2C308&ssl=1" width="719" /><br /><br />Ο αρχηγός της CENTCOM των ΗΠΑ στρατηγός Μάικλ Κουρίλα και ο αρχηγός του επιτελείου του Ισραηλινού Στρατού Αντιστράτηγος Εγιάλ Ζαμίρ κάνουν μια αξιολόγηση στις 3 Απριλίου 2025. (The Times of Israel)<br /><br />Ο Ιρακινός δημοσιογράφος Μπασίμ Αλχαζράτζ έκανε έναν εντυπωσιακό δημοσίευμα για το Ιράν, το οποίο αρνείται να διαπραγματευτεί απευθείας με τις ΗΠΑ.<br /><br /> Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και το Ηνωμένο Βασίλειο συμφώνησαν σε ένα σχέδιο επίθεσης στο Ιράν.<br /><br />Πότε, λοιπόν, θα γίνει η επίθεση και ποιος είναι ο σκοπός της επίθεσης;<br /><br />Η Μέση Ανατολή βρίσκεται ξανά στα άκρα. Ο Ιρακινός δημοσιογράφος Αλχαζράτζ ισχυρίστηκε ότι μια μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση κατά του Ιράν επρόκειτο να ξεκινήσει με την «ώρα μηδέν» που καθόρισε το Ισραήλ.<br /><br />Αυτές οι εξελίξεις ενδέχεται να προσθέσουν μια νέα διάσταση στην ήδη κλιμακούμενη ένταση μεταξύ Τεχεράνης και Ουάσιγκτον.<br /><br />Στόχος: Σε ενενήντα ημέρες να πέσει το καθεστώς<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, το Ηνωμένο Βασίλειο θα συμμετάσχει στην επιχείρηση, της οποίας θα ηγηθεί το Ισραήλ, με τη χερσαία του δύναμη και οι ΗΠΑ με αεροπορική και ναυτική υποστήριξη.<br /><br />Υποστηρίζεται ότι ο κύριος στόχος είναι η καταστροφή του καθεστώτος της Τεχεράνης και έχει οριστεί μέγιστο χρονοδιάγραμμα 90 ημερών για αυτόν τον στόχο. Η επίθεση αναμένεται να ξεκινήσει εντός των επόμενων 7 ημερών.<br /><br />Ο Αμερικανός διοικητής είναι στο Ισραήλ<br /><br />Από την άλλη πλευρά, ο Διοικητής της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ (CENTCOM) στρατηγός Μάικλ Κουρίλα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Ισραήλ. Μεταξύ των πληροφοριών που παρέχονται από τον Αλχαζράτζ είναι ότι ο Κουρίλα δημιούργησε ένα κέντρο επιχειρήσεων για να συντονίσει την επίθεση.<br /><br />Οι απειλές του Τραμπ<br /><br />Σε δήλωσή του στα ΜΜΕ της χώρας, ο Τραμπ απείλησε το Ιράν ότι εάν δεν καταλήξει σε συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, θα «βομβαρδίσουν το Ιράν όπως δεν έχουν ξαναδεί». Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Αμπάς Αρακτσί είχε ανακοινώσει ότι δεν θα έχουν απευθείας συνομιλίες με τις ΗΠΑ όσο συνεχίζονται οι απειλές Τραμπ.<br /><br />Μακροχρόνια ένταση μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν<br /><br />Αυτές οι εξελίξεις φαίνεται να συνδέονται άμεσα με την ένταση της πυρηνικής συμφωνίας μεταξύ του Ιράν και των ΗΠΑ, η οποία έχει κλιμακωθεί ραγδαία τους τελευταίους μήνες, τις επιθέσεις των υποστηριζόμενων από το Ιράν Χούτι στην Ερυθρά Θάλασσα και τις άμεσες διαπραγματεύσεις που απέρριψε η κυβέρνηση της Τεχεράνης.<br /><br /> Η κρίση, που ξεκίνησε με την αποχώρηση του Ντόναλντ Τραμπ από την πυρηνική συμφωνία το 2018, έχει περάσει σε νέο όριο τις τελευταίες εβδομάδες με την πτώση του ιρανικού νομίσματος σε ιστορικά χαμηλά, τις αυξανόμενες ισραηλοϊρανικές συγκρούσεις στην περιοχή και τις βαριές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ.<br /><br />Το δημοσίευμα ακόμη δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί από τις επίσημες αρχές καμίας χώρας. Ωστόσο, η στρατιωτική δραστηριότητα και η διπλωματική σιωπή στην περιοχή ερμηνεύονται από ορισμένους κύκλους ως «ηρεμία πριν από την καταιγίδα».<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«ΗΠΑ, ΗΒ και Ισραήλ συμφώνησαν για στρατιωτική επιχείρηση κατά του Ιράν»

Ο αρχηγός της CENTCOM των ΗΠΑ στρατηγός Μάικλ Κουρίλα και ο αρχηγός του επιτελείου του Ισραηλινού Στρατού Αντιστράτηγος Εγιάλ Ζαμίρ κάνουν μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία παίζει με τη φωτιά στη Συρία. Η ελληνική απάντηση.

<img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2019/12/erdogan-jihadists-630x384.jpg" /><br /><br /><b>Στέφανος Μυτιληναίος</b><br />Η Άγκυρα επιχειρεί να κεφαλαιοποιήσει το κενό εξουσίας μετά την πτώση του Άσαντ (Δεκ. 2024), υιοθετώντας ένα νεο-οθωμανικό δόγμα επέκτασης μέσα από στρατιωτικές βάσεις, συνεργασία με φονταμενταλιστές (HTS), και παρασκηνιακές συμφωνίες με το απομεινάρι του συριακού κρατικού μηχανισμού.<br /><br />Η τουρκική αντικατασκοπεία MIT δεν διστάζει να συνεργαστεί με τζιχαντιστές για να αποκτήσει έλεγχο επί αλαουιτικών και κουρδικών περιοχών.<br /><br />Πρόκειται για γεωστρατηγική τοποθέτηση σε βάθος χρόνου — και αποτελεί κλασική περίπτωση στρατηγικού αναθεωρητισμού.<br /><br /><img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/03/SYRIA-MAP-1.jpg" /><br />Το Ισραήλ στέλνει προειδοποιητικό «χτύπημα»<br /><br />Η Ιερουσαλήμ δεν περιμένει την Τουρκία να πατήσει γερά στη Συρία.<br /><br />Χτυπά προκαταβολικά και μεθοδικά, μετατρέποντας τον συριακό χάρτη σε τακτικό ναρκοπέδιο για την Άγκυρα.<br /><br />Το Ισραήλ στέλνει μήνυμα:<br /><br />«Η Συρία δεν θα γίνει νέο προτεκτοράτο σας. Η παρουσία σας εδώ είναι casus belli για εμάς».<br /><br />Η κίνηση αυτή δεν είναι απλώς στρατιωτική· είναι βαθύτατα γεωπολιτική και πολιτισμική: το Ισραήλ δεν ανέχεται ισλαμιστικές ημισέληνους να κλείνουν τον στρατηγικό διάδρομο Μεσογείου–Ιράν μέσω του σουνιτικού τουρκοκεντρικού άξονα.<div><br />Το συριακό πεδίο μάχης ως διεθνής σκακιέρα<br /><br />Η Συρία γίνεται για πολλοστή φορά πεδίο γεωστρατηγικού ξεκαθαρίσματος:<br /><br />Η Τουρκία επιδιώκει ντε φάκτο επικυριαρχία στο βορρά και στον άξονα Ιντλίμπ–Χάμα–Χομς.<br /><br />Το Ισραήλ θέτει κόκκινες γραμμές στο τι σημαίνει «στρατιωτική παρουσία τρίτου κράτους».<br /><br />Η Ρωσία, πιθανώς αποδυναμωμένη, παρατηρεί με αμηχανία.<br /><br />Το Ιράν έχει υποχωρήσει –για τώρα– δημιουργώντας «γεωπολιτικό κενό».<br /><br />Η Συρία διαλύεται στα εξ ων συνετέθη, αλλά τα κράτη δορυφόροι μαζεύουν τα κομμάτια σαν αρπακτικά.<br />Η ελληνική προοπτική: Ευκαιρία για στρατηγική αναβάθμιση<br /><br />Το ελληνικό γεωπολιτικό δόγμα πρέπει να δει τη Συρία όχι απλώς ως θέατρο πολέμου, αλλά ως παράθυρο στρατηγικής ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Πιο συγκεκριμένα:<br /><br />•Το Ισραήλ και η Ελλάδα οφείλουν να ενισχύσουν περαιτέρω τη στρατιωτική συνεργασία. Αν η Τουρκία φτάσει ως τη Χομς, αύριο θα «αναπνέει» έξω από την ΑΟΖ μας.<br /><br />•Η αναβάθμιση των βάσεων σε Κρήτη και Καστελλόριζο αποκτά νέο νόημα. Η Ανατολική Μεσόγειος είναι πλέον ενιαίο πεδίο στρατηγικής πίεσης.<br /><br />•Πρέπει να ενισχυθούν οι δεσμοί με τους Κούρδους και τις χριστιανικές κοινότητες στη Συρία — με απόρρητες αλλά συνεπείς επαφές.<br /><br />•Η Ελλάδα πρέπει να διπλωματικοποιήσει το Ισραηλινό μήνυμα, φέρνοντας το θέμα στην Ε.Ε. με όρους σταθερότητας και σεβασμού των συνόρων.<br />Όποιος ελέγχει τη Συρία, ελέγχει και τον γεωστρατηγικό ρυθμό της Ανατολικής Μεσογείου<br /><br />Η Τουρκία παίζει ένα υψηλό ρίσκο, αλλά το Ισραήλ έχει τα μέσα να την σταματήσει — και ήδη το κάνει.<br /><br />Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μόνο η κυριαρχία στη Συρία, αλλά ο πυρήνας της ισορροπίας δυνάμεων από τον Λίβανο έως την Κύπρο, και από την Κρήτη μέχρι τον Περσικό.<br /><br />Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να παραμένει θεατής.<br /><br />Είναι ώρα για μια νέα, επιθετικά αμυντική στρατηγική, που δεν θα φοβάται να αρθρώσει λόγο και στο Λεβάντε.<br />Ακολουθεί δομημένο πλαίσιο προτάσεων πολιτικής για την Ελλάδα, βασισμένο στην ανάλυση των εξελίξεων στη Συρία και με γνώμονα:<br /><br />•την εθνική ασφάλεια,<br /><br />•τη στρατηγική αναβάθμιση του ελληνισμού,<br /><br />•και την ανάσχεση του τουρκικού αναθεωρητισμού στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.<br />1. Εθνική Στρατηγική Αναθεώρηση: Το Συριακό ως προέκταση του Ελληνικού Ζητήματος<br />Τι να κάνουμε:<br /><br />Να εγκαταλείψουμε το δόγμα της «ουδέτερης παρατήρησης» των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία ήδη ενεργεί στη Συρία ως αναδυόμενη περιφερειακή αυτοκρατορία. Η Ελλάδα πρέπει να περάσει από τη διπλωματική παθητικότητα στην επιλεγμένη εμπλοκή.<br />Πρόταση:<br /><br />Να συμπεριληφθεί το «Συριακό» ως θεματική προτεραιότητα στη Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας και να τεθεί στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ).<br />2. Ενίσχυση Στρατηγικής Συμμαχίας με το Ισραήλ<br />Τι να κάνουμε:<br /><br />Να εμβαθύνουμε άμεσα τη στρατιωτική και πολιτική συνεργασία με το Ισραήλ, όχι απλώς ως «αντιτουρκικό ανάχωμα», αλλά ως εταίρο ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Προτάσεις:<br /><br />•Δημιουργία μονίμου μηχανισμού στρατιωτικού συντονισμού (joint ops coordination group).<br /><br />•Σύσταση διπλωματικής ομάδας ταχείας αντίδρασης Αθήνας–Ιερουσαλήμ για τη Μέση Ανατολή.<br /><br />•Συνεκπαιδεύσεις ειδικών δυνάμεων σε επιχειρησιακά σενάρια Συρίας–Κύπρου–Λιβάνου.<br />3. Αναθεώρηση της πολιτικής πληροφοριών – Σύνδεση με Κούρδους, Δρούζους, Χριστιανούς της Συρίας<br />Τι να κάνουμε:<br /><br />Να αναπτυχθούν προξενικές, διπλωματικές και παρακρατικές δίοδοι επικοινωνίας με φιλελληνικές ή ουδέτερες δυνάμεις εντός Συρίας (Κούρδοι PYD/YPG, Μαρωνίτες, Αρμένιοι, Χριστιανοί της Ορθόδοξης Ανατολής).<br />Πρόταση:<br /><br />•Ίδρυση «Γραφείου Συνδέσμου Ανατολικής Μεσογείου» στο ελληνικό ΥΠΕΞ με αποστολή την παρακολούθηση και συντονισμό μη επίσημων επαφών στην περιοχή.<br /><br />•Ανάπτυξη δικτύου πληροφοριών μέσω διασποράς και μη κυβερνητικών σχημάτων (ανθρωπιστικές ΜΚΟ, πολιτιστικοί σύνδεσμοι, ερευνητικά ιδρύματα).<br />4. Ενεργή παρουσία στη θάλασσα – από την Κύπρο μέχρι τη Συρία<br />Τι να κάνουμε:<br /><br />Η Ανατολική Μεσόγειος δεν είναι θάλασσα αποστρατικοποιημένης ζώνης. Είναι επιχειρησιακό μέτωπο. Η Ελλάδα οφείλει να επεκτείνει το ναυτικό της αποτύπωμα μέχρι τα ανοικτά της Ταρτούς.<br />Πρόταση:<br /><br />•Μόνιμη παρουσία πλοίων του ΠΝ ανατολικά της Κύπρου υπό προκάλυμμα ασκήσεων/αντιπειρατικών αποστολών.<br /><br />•Δημιουργία Ελληνικού Κέντρου Επιχειρήσεων Ανατολικής Μεσογείου (HELMEOC – Hellenic Middle East Observatory & Command*) στη Λάρνακα, με δυνατότητα συντονισμού με γαλλικές, ισραηλινές και αιγυπτιακές δυνάμεις.<br />5. Διπλωματική επίθεση σε Ε.Ε. και ΟΗΕ – Τοποθέτηση της Τουρκίας ως αναθεωρητικής δύναμης<br />Τι να κάνουμε:<br /><br />Να ξεγυμνώσουμε την Τουρκία στους διεθνείς οργανισμούς ως παράγοντα αποσταθεροποίησης, όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στη Μέση Ανατολή.<br />Πρόταση:<br /><br />•Διπλωματική πρωτοβουλία στην Ε.Ε. για καταδίκη της τουρκικής εμπλοκής στη Συρία (προώθηση ψηφίσματος).<br /><br />•Χαρτογράφηση και παρουσίαση τουρκικών στρατιωτικών θέσεων εντός Συρίας σε επίπεδο ΟΗΕ – με ρητορική «κατοχής» (καθρέπτισμα της Κύπρου).<br /><br />•Σύνδεση των εξελίξεων με παραβίαση κυριαρχίας, εθνοκάθαρση και συνεργασία με εξτρεμιστικές ομάδες (HTS, κ.ά.).<br />6. Εθνική αφήγηση – Επιστροφή στη γεωπολιτική αυτοσυνειδησία<br />Τι να κάνουμε:<br /><br />Η Ελλάδα χρειάζεται να αρθρώσει μια νέα αφήγηση, όχι φοβική ή αμυντική, αλλά με γνώση της ιστορικής της αποστολής. Από το 1821 έως τη Μικρασία και μέχρι το σήμερα, ο Ελληνισμός υπήρξε παίκτης στον άξονα Μικρά Ασία–Ανατολική Μεσόγειος.<br />Πρόταση:<br /><br />•Δημόσια ρητορική από ανώτατους αξιωματούχους για τη γεωστρατηγική συνέχεια του Ελληνισμού στη Μεσόγειο.<br /><br />•Ενεργοποίηση διανοουμένων, think tanks, ιδρυμάτων για την παραγωγή ελληνικής γεωπολιτικής σκέψης.<br />Σύγχρονο Ελληνικό Γεωπολιτικό Δόγμα<br /><br />Να διαμορφώσουμε ένα Σύγχρονο Ελληνικό Γεωπολιτικό Δόγμα, αντάξιο της ιστορικής, πολιτισμικής και στρατηγικής βαρύτητας του Ελληνισμού στον 21ο αιώνα. Όχι άλλη αμυντική νωθρότητα. Χρειαζόμαστε πυξίδα ισχύος, όχι απλώς σωσίβιο.<br />*Hellenic Middle East Observatory & Command<br /><br />Πρόκειται για ένα υβριδικό σχήμα, το οποίο αναφέρεται (ή μπορεί να αναπτυχθεί) με δύο βασικές διαστάσεις:<br />1. Ως Επιτελικός Μηχανισμός Επιτήρησης και Συντονισμού<br /><br />Ένα στρατηγικό think tank ή παρατηρητήριο επιχειρησιακής και διπλωματικής δράσης της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.<br />Δυνατότητες:<br /><br />•Επιτήρηση γεωστρατηγικών εξελίξεων (Turkey, Israel, Egypt, Lebanon, Syria, Gulf).<br /><br />•Συντονισμός με ελληνικές αποστολές, πρεσβείες, ή ακόμα και στρατιωτικές αποστολές.<br /><br />•Ανάλυση δεδομένων.<br /><br />•Διπλωματική υποστήριξη σε ελληνική προβολή ισχύος.<br />2. Ως Προτεινόμενο Δόγμα / Μηχανισμός Στρατηγικής Παρουσίας<br /><br />Μπορεί να αποτελεί σκελετό μελλοντικής ελληνικής στρατηγικής παρουσίας σε βάθος τόξου:<br /><br />Καστελλόριζο – Κύπρος – Λίβανος – Ισραήλ – Αίγυπτος – Ερυθρά Θάλασσα.<br /><br />Δηλαδή: μια πρόπλαση «ελληνικού CENTCOM» για το μέλλον. Με έμφαση σε:<br /><br />•Πληροφοριακό πόλεμο<br /><br />•Υβριδικές επιχειρήσεις<br /><br />•Θαλάσσια ασφάλεια (Sea lanes of communication)<br /><br />•Αντιτρομοκρατία & διακίνηση όπλων<br />Εναλλακτικά, μπορεί να λειτουργήσει και ως:<br /><br />•Κέντρο διαλειτουργικότητας Ελλάδας–συμμάχων (π.χ. με Ισραήλ & Αίγυπτο)<br /><br />•Ελληνοκεντρικό think tank με επιστημονική, ακαδημαϊκή και αναλυτική ισχύ<br /><br />•Διακλαδικό Επιχειρησιακό Επιτελείο (Joint Ops Command) με «ειδικές αποστολές» σε κρίσιμες περιοχές<br /><br />Το HELMEOC δεν είναι απλώς ένας όρος. Είναι ένα όραμα για γεωστρατηγική ενοποίηση του Ελληνισμού με την Ανατολική του διάσταση.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία παίζει με τη φωτιά στη Συρία. Η ελληνική απάντηση.

Στέφανος Μυτιληναίος Η Άγκυρα επιχειρεί να κεφαλαιοποιήσει το κενό εξουσίας μετά την πτώση του Άσαντ (Δεκ. 2024), υιοθετώντας ένα νεο-οθωμαν...

Διαβάστε την συνέχεια

“Εγκατάλειψη γαλάζιας πατρίδας”.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/01/Mavi_Vatan-front-790x400.jpg" width="729" /><br /><br />Η Τουρκία αποσύρθηκε από τη «Γαλάζια πατρίδα», λέει ο εμπνευστής της, απόστρατος υποναύαρχος Τζεμ Γκιουρντενίζ.<br /><br />Χαρακτήρισε την απόφαση της Τουρκίας να αποσύρει τα πλοία της στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μαύρη Θάλασσα και να σταματήσει τις γεωτρήσεις, ενώ οι Ελληνοκύπριοι αναζητούν πετρέλαιο, ως εγκατάλειψη της Γαλάζιας Πατρίδας.<br /><br />«Αποσυρθήκαμε από τη Γαλάζια Πατρίδα; Το κάναμε, γιατί εκεί που δεν μπορείς να πας δεν είναι δικό σου», δήλωσε. Η εφημερίδα «Σοζτζού» στο κύριο θέμα της γράφει ότι αυτό λέει ο απόστρατος υποναύαρχος. «Υπενθύμισε ότι η επιδρομή στο τουρκικό πλοίο “Rosaline-A” το 2020 ήταν η αρχή της αποχώρησής μας από τη Μεσόγειο», γράφει η αντιπολιτευτική εφημερίδα Σοζτζού.<br /><br />Σύμφωνα με την εφημερίδα «ο Τζεμ Γκιουρντενίζ θεώρησε επίσης αρνητική την απόφαση της Ελλάδας να επιτρέψει στην αμερικανική ενεργειακή εταιρεία Chevron να διεξάγει έρευνες στη νότια Κρήτη.<br /><br />Επισημαίνοντας ότι η Chevron είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ιδιωτική εταιρεία στον κόσμο σε υδρογονάνθρακες, είπε: Με αυτή την κίνηση, η Αθήνα διπλασίασε τις ενεργές υπεράκτιες περιοχές που είναι διαθέσιμες για εξερεύνηση».<br /><br />Τι έγραφε το δημοσίευμα<br /><br />Η «Σοζτζού» κατηγορεί την τουρκική Κυβέρνηση για αδράνεια στην Ανατολική Μεσόγειο επικρίνοντάς την ότι έχει αποσύρει τα γεωτρύπανα της Τουρκίας στη Μαύρη Θάλασσα. Και ολα αυτά την ώρα που η Κυπριακή Δημοκρατία πραγματοποιεί γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο με την αμερικανική ExxonMobil και την Qatar Petroleum στο 5ο τεμάχιο.<br /><br />Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο στόλος δισεκατομμυρίων δολαρίων της Τουρκίας αναμένει στη Μαύρη Θάλασσα. «Ενώ όλα τα πλοία γεωτρήσεων του στόλου μας περιμένουν στη Μαύρη Θάλασσα, το γεωτρύπανο Ορούτς Ρέις στάλθηκε στις ακτές της Σομαλίας», γράφει η εφημερίδα ενώ υποστηρίζει ότι «το 5ο τεμάχιο είναι η περιοχή Γαλάζια Πατρίδα η οποία τέμνεται με την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας».<br /><br />Η Σοζτζού ισχυρίζεται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία γεώτρηση αγνοεί τα ίσα δικαιώματα της παρανομης “τδβκ’ στο νησί, ενώ αναφέρει ότι «το πιο ενδιαφέρον είναι ότι ο λόγος που οι συνομιλίες Οικονομικού Διαλόγου Ε.Ε.-Τουρκίας, που ξεκίνησαν στις Βρυξέλλες προχθές με τη συμμετοχή του Υπουργού Μεχμέτ Σιμσέκ διακόπηκαν το 2019 ήταν ακριβώς οι γεωτρήσεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο”…<br /><br />Οι συνομιλίες ξεκίνησαν ξανά μετά από 6 χρόνια. Ωστόσο, ο τουρκικός στόλος έχει εγκαταλείψει εντελώς την Ανατολική Μεσόγειο».<br /><br />Σύμφωνα με τη Σοζτζού, η Τουρκία έχει δημιουργήσει έναν σύγχρονο στόλο γεωτρήσεων με βάση τον στόχο της για ενεργειακή ανεξαρτησία. Αυτός ο στόλος, που αποτελείται από τα πλοία γεώτρησης Φατίχ, Γιαβούζ, Κανουνί και Αμπντουλχαμίντ Χαν, καθώς και τα πλοία σεισμικής έρευνας Μπαρμπαρός και Ορούτς Ρέις είναι προϊόν συνολικής επένδυσης 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων.<br /><br />Αυτά τα πλοία, το καθένα εξοπλισμένο με προηγμένη τεχνολογία, έχουν την ικανότητα να διεξάγουν γεωτρήσεις σε βαθιά θάλασσα και σεισμικές έρευνες.<div><br />Ο τουρκικός στόλος<br /><br />Όπως γράφει, ειδικότερα, το γεωτρύπανο Αμπντουλχαμίντ, που αγοράστηκε το 2021, ξεχωρίζει ως το ισχυρότερο του στόλου με μήκος 238 μέτρα, πλάτος 42 μέτρα και δυνατότητα διάτρησης έως 12.200 μέτρα. Το πλοίο γεωτρήσεων Φατίχ κέρδισε σημαντική θέση στην ενεργειακή ιστορία της Τουρκίας με την ανακάλυψη 540 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου στο Σαγγάριο της Μαύρης Θάλασσας.<br /><br />Η εφημερίδα δίνει στοιχεία για ολόκληρο τον στόλο της Τουρκίας:<br /><br />Γεωτρύπανο Φατίχ: Αγοράστηκε έναντι 154 εκατομμυρίων δολαρίων το 2017. Ξοδεύοντας επιπλέον 87,5 εκατομμυρία δολάρια για την επανενεργοποίηση του το συνολικό του κόστος έφτασε τα 241,5 εκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Γεωτρύπανο Γιαβούζ: Αγοράστηκε το 2018 για 262,5 εκατομμύρια δολάρια. Το κόστος του έφτασε τα 300,5 εκατομμύρια δολάρια, με τέλος επανενεργοποίησης 38 εκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Γεωτρύπανο Κανουνί: Αγοράστηκε σε δημοπρασία για 37,5 εκατομμύρια δολάρια το 2020 και με δαπάνη 165 εκατομμυρίων δολαρίων, το συνολικό του κόστος έφτασε τα 202,5 εκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Γεωτρύπανο Αμπντουλχαμίντ Χαν: Αγοράστηκε τον Νοέμβριο του 2021 για 180 εκατομμύρια δολάρια. Ένα από τα 5 πιο τεχνολογικά πλοία στον κόσμο.<br /><br />Ερευνητικό Μπαρμπαρός: Αγοράστηκε για 130 εκατομμύρια δολάρια το 2013. Το πλοίο μπορεί να εξετάσει γεωλογικές έρευνες σε 8 χιλιάδες μέτρα κάτω από τη θάλασσα και να συλλέξει τρισδιάστατα σεισμικά δεδομένα.<br /><br />Ερευνητικό Ορούτς Ρέις: Κατασκευάστηκε στην Τουρκία για 400 εκατομμύρια λίρες. Μπορεί να διεξάγει γεωλογικές έρευνες με λεπτομέρεια σε βάθος 15 χιλιάδων μέτρων από τον πυθμένα της θάλασσας.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/09/mavi-vatan.jpg"><img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/09/mavi-vatan.jpg" /></a><br /><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“Εγκατάλειψη γαλάζιας πατρίδας”.

Η Τουρκία αποσύρθηκε από τη «Γαλάζια πατρίδα», λέει ο εμπνευστής της, απόστρατος υποναύαρχος Τζεμ Γκιουρντενίζ. Χαρακτήρισε την απόφαση της ...

Διαβάστε την συνέχεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbeast.gr/image/s1382x878/fill/webp/file/files/1/2024/07/navtex_karpathos-1.jpg?gravity=center" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="878" data-original-width="1382" height="407" src="https://www.newsbeast.gr/image/s1382x878/fill/webp/file/files/1/2024/07/navtex_karpathos-1.jpg?gravity=center" width="688" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Σημείο μηδέν για το καλώδιο: Πόλεμος διαρροών με ευθείες απειλές από την Τουρκία</span></h3><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Σε κρίσιμη καμπή εισέρχεται πλέον η διαδικασία για την επανέναρξη των ερευνών για την πόντιση του καλωδίου της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κύπρου - Κρήτης, καθώς η τουρκική κυβέρνηση, μέσω διαρροών, δείχνει ότι δεν έχει αλλάξει στάση και απειλεί ότι «δεν θα επιτραπούν τετελεσμένα».<br /><br />Η Αθήνα, τις τελευταίες ημέρες, επίσης μέσω διαρροών, διαμηνύει ότι είναι θέμα ημερών, αν όχι ωρών, η δρομολόγηση της διαδικασίας για την έκδοση NAVTEX για την επανάληψη των ερευνών, οι οποίες αυτή τη φορά θα πρέπει να κινηθούν εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων και να συνεχιστούν στην περιοχή ανατολικά της Κάσου, όπου διεκόπησαν μετά την παρέμβαση του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού τον περασμένο Ιούλιο.<br /><br />Οι πληροφορίες από την Αθήνα αναφέρουν ότι ήδη έχει κατατεθεί το αίτημα από την εταιρεία για την επανάληψη των ερευνών και, μόλις δοθεί η έγκριση από το ΥΠΕΞ, θα διαβιβαστεί στην αρμόδια Υδρογραφική Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού, ώστε να σχεδιαστεί ο χάρτης και να εκδοθεί η σχετική NAVTEX.<br /><br />Βεβαίως, τα δύο ερευνητικά πλοία που είχαν πραγματοποιήσει τις έρευνες βρίσκονται, το μεν Ievoli Relume στη Μεγάλη Βρετανία και το NG Worker στη Σικελία.<br /><br />Το προηγούμενο διάστημα, το θέμα των ερευνών είχε απασχολήσει και τις δύο συναντήσεις των ΥΠΕΞ των δύο χωρών, Γ. Γεραπετρίτη και Χ. Φιντάν, καθώς υπήρξε προσπάθεια ώστε να βρεθεί μια «τεχνική ρύθμιση» που θα επιτρέψει τις έρευνες χωρίς να υπάρξει κρίση.<br /><br />Χθες, όμως, η τουρκική πλευρά έσπευσε να στείλει το μήνυμά της, μέσω διαρροών στην εφημερίδα Τουρκίγιε, η οποία επικαλείται διπλωματικές πηγές αλλά και πηγές του Υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας.<br /><br />Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα, οι τουρκικές πηγές προειδοποιούν ότι «δεν θα επιτραπούν τετελεσμένα», καθώς - όπως υποστηρίζουν - οι δραστηριότητες αυτές παραβιάζουν σαφώς το Διεθνές Δίκαιο και τους βασικούς κανόνες της θαλάσσιας δικαιοδοσίας.<br /><br />Οι τουρκικές διπλωματικές πηγές τονίζουν ότι τα μονομερή βήματα της Ελλάδας είναι προκλητικά, καθώς τα όρια της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο δεν έχουν ακόμη καθοριστεί με αμοιβαία συμφωνία. Δραστηριότητες αυτού του είδους παραβιάζουν, κατά την άποψή τους, τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και τις αρχές καλής γειτονίας.<br /><br />Σύμφωνα με το δημοσίευμα, πηγές από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας τόνισαν ότι η χώρα είναι αποφασισμένη να προστατεύσει τα δικαιώματά της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και ότι δεν θα υπάρξει υπαναχώρηση όσον αφορά τα όρια της ΑΟΖ.<br /><br />Απαντώντας, ουσιαστικά, και στις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας στην Αθήνα - ότι έχει ζητηθεί και η συνδρομή του Πολεμικού Ναυτικού, εάν χρειαστεί, ώστε να διεξαχθούν απρόσκοπτα οι έρευνες - οι τουρκικές πηγές, σύμφωνα με το δημοσίευμα, δηλώνουν ότι η «συνέχιση της πόντισης καλωδίων υπό στρατιωτική προστασία θα μπορούσε να αυξήσει τις περιφερειακές εντάσεις και να υπονομεύσει το έδαφος για διάλογο».<br /><br />Οι διαρροές αυτές από τουρκικής πλευράς δείχνουν ότι όχι μόνο δεν έχει μεταβληθεί η στάση της Άγκυρας στο θέμα των ερευνών, αλλά ότι η Τουρκία επιμένει στην πρακτική των απειλών, προκειμένου να εμποδιστεί το έργο ή πάντως να ικανοποιηθούν οι απαράδεκτοι όροι που θέτει, ώστε εμμέσως να της αναγνωριστεί ρόλος στο έργο και κυρίως να επιβεβαιωθεί εμμέσως η δικαιοδοσία της σε περιοχές του παράνομου Τουρκολιβυκού Μνημονίου - ακόμη και σε σημεία όπου επιχειρείται η επικάλυψη της νόμιμης ελληνικής ΑΟΖ βάσει της Ελληνοαιγυπτιακής Συμφωνίας.<br /><br />Για την ελληνική κυβέρνηση, πλέον, η απόφαση για συνέχιση των ερευνών είναι δύσκολο να αναβληθεί επ’ αόριστον, καθώς το έργο έχει ιδιαίτερη οικονομική και ενεργειακή σημασία. Κυρίως όμως, κάθε υποχώρηση θα ερμηνευθεί ως ένδειξη ότι η άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας εξαρτάται από τις διαθέσεις της Τουρκίας.<br /><br />Το ύφος των αναφορών των τουρκικών πηγών στην Τουρκίγιε δείχνει ότι η Άγκυρα είναι αποφασισμένη να επιμείνει ακόμη και σε στρατιωτικοποίηση της υπόθεσης, ώστε να αποτρέψει την ελεύθερη διεξαγωγή των ερευνών, περιορίζοντας έτσι τις προσδοκίες που υπήρχαν ότι θα αρκεστεί σε μια τυπική αποτροπή διά ασυρμάτου του ερευνητικού πλοίου, το οποίο έτσι θα συνέχιζε κανονικά την αποστολή του.<br /><br />Από τη στιγμή, πάντως, που εκδοθεί η NAVTEX για τις έρευνες, θα έχει πατηθεί το κουμπί για ένα κρίσιμο τεστ στα ελληνοτουρκικά, σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη συγκυρία, δεδομένης της αναταραχής που έχει προκαλέσει σε παγκόσμιο επίπεδο η δεύτερη θητεία Τραμπ. Εφόσον μάλιστα επιβεβαιωθούν οι διαρροές των τουρκικών πηγών, τότε θα βρεθούμε σε μια δύσκολα διαχειρίσιμη κατάσταση, όπου είτε θα πρέπει να προχωρήσουν οι έρευνες παρά την αντίδραση της Τουρκίας ακόμη και αν επιχειρήσει να τις παρεμποδίσει με παρουσία πολεμικών πλοίων όπως έκανε τον Ιούλιο, είτε θα πρέπει να ανασταλούν και παλι οι έρευνες με σοβαρές διπλωματικές και πολιτικές συνέπειες για την Ελλάδα.<br /><br />Οι προσπάθειες πάντως για την εξεύρεση φόρμουλας που θα επιτρέψει τις έρευνες χωρίς να προκληθεί κριση δεν έχουν τερματισθεί ..<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σημείο μηδέν για το καλώδιο: Πόλεμος διαρροών με ευθείες απειλές από την Τουρκία Νίκος Μελέτης Σε κρίσιμη καμπή εισέρχεται πλέον η διαδικασί...

Διαβάστε την συνέχεια

Προτίμησε Ουάσιγκτον από την Άγκυρα;: Άσχημα νέα από τη Ρώμη. Αναβλήθηκε το ραντεβού Ερντογάν - Μελόνι.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQNilV9hzdimRGPHCwelXkIbXuzoknxNWOq2w&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="168" data-original-width="300" height="358" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQNilV9hzdimRGPHCwelXkIbXuzoknxNWOq2w&s" width="697" /></a></div><div><br /></div>Η διακυβερνητική σύνοδος κορυφής, που είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί στη Ρώμη στις 17 Απριλίου υπό την προεδρία του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι, αναβλήθηκε για μεταγενέστερη ημερομηνία μετά από αίτημα της Ρώμης την περασμένη εβδομάδα, υποστηρίζουν τα τουρκικά ΜΜΕ.361225_1<br /><br />Μια ακύρωση που πονάει πολιτικά την Άγκυρα<br /><br />Η συμβολική αξία της συνάντησης ήταν τεράστια για την τουρκική ηγεσία. Σε μία στιγμή που ο διεθνής Τύπος ασκεί σκληρή κριτική για τις εξελίξεις στην Τουρκία, μια συνάντηση με την ακροδεξιά Μελόνι θα έστελνε το μήνυμα ότι η Άγκυρα διατηρεί στρατηγικές σχέσεις με βασικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.<br /><br />«Μετά τις διαδηλώσεις που ξεκίνησαν με τη σύλληψη του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, μια σημαντική σύνοδος κορυφής που θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να δείξει τη δύναμή της στην Ευρώπη ακυρώθηκε λίγες ημέρες πριν από τη διεξαγωγή της», υπογραμμίζει δηκτικά η πολιτική αναλύτρια, Μπαρτσίν Γινάντς.<br /><br />Η επίσημη εξήγηση που δόθηκε σχετίζεται με «στενότητα χρόνου» της Ιταλίδας πρωθυπουργού.<br />Η ιταλική διάψευση<br /><br />Σύμφωνα με πηγές της Ρώμης, «η ημερομηνία της 17ης Απριλίου δεν ήταν ποτέ επίσημη». Ωστόσο, στην τουρκική πλευρά, η ημερομηνία είχε οριστεί σαφώς.<br /><br />Στην ανακοίνωση του Συμβουλίου Εξωτερικών Οικονομικών Σχέσεων (DEIK), αναφέρεται ότι «η 4η Διακυβερνητική Σύνοδος Τουρκίας-Ιταλίας θα πραγματοποιηθεί στη Ρώμη στις 17 Απριλίου 2025 υπό την προεδρία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι».<br />Μάλιστα, είχε προγραμματιστεί και παράλληλο επιχειρηματικό φόρουμ, στο οποίο θα συμμετείχαν και οι δύο ηγέτες.<div><br />Προτίμησε Ουάσιγκτον από την Άγκυρα;<br /><br />Η επικείμενη επίσκεψη της Μελόνι στις ΗΠΑ και οι φήμες περί μεσολάβησης μεταξύ ΕΕ και Τραμπ δίνουν άλλο βάθος στην αναβολή. Η Ιταλίδα ηγέτις, σύμφωνα με ορισμένους παρατηρητές, ίσως δεν ήθελε να εμφανιστεί στο ίδιο πλάνο με τον Ερντογάν λίγο πριν στραφεί στον Λευκό Οίκο. Ειδικά με δεδομένες τις εικόνες διαδηλώσεων στους δρόμους της Τουρκίας, «η Μελόνι μπορεί να μην ήθελε να φιλοξενήσει τον Ερντογάν υπό αυτές τις συνθήκες, αλλά μπορεί να προέβαλε τα "προβλήματα χρόνου" ως λόγο για να μην προσβάλει την Άγκυρα», σχολιάζει η Μπαρτσίν Γινάντς στο Τ24, που πρόσκειται στην αξιωματική αντιπολίτευση.</div><div><br />Το βάρος της εικόνας<br /><br />Η Άγκυρα είχε επενδύσει πολλά στη συνάντηση με την Ιταλίδα πρωθυπουργό. Η Μελόνι αποτελεί έναν από τους λίγους ηγέτες της Ε.Ε. που διατηρούν στενή σχέση με τον Ερντογάν, με κοινές θέσεις σε θέματα, όπως το μεταναστευτικό και η ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας.<br /><br />Η εξαγορά της ιταλικής Piaggio Aerospace από την τουρκική Baykar ενίσχυσε τις αμυντικές συνεργασίες, ωστόσο, «η ακροδεξιά Μελόνι έχει επικριθεί γιατί δεν κρατά αποστάσεις από τον φασισμό», καταλήγει η Μπαρτσίν Γινάντς.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.ethnos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Προτίμησε Ουάσιγκτον από την Άγκυρα;: Άσχημα νέα από τη Ρώμη. Αναβλήθηκε το ραντεβού Ερντογάν - Μελόνι.

Η διακυβερνητική σύνοδος κορυφής, που είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί στη Ρώμη στις 17 Απριλίου υπό την προεδρία του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ...

Διαβάστε την συνέχεια