Αλήθειες και ψευδαισθήσεις για τον διάλογο Ελλάδας – Τουρκίας – Η ΑΟΖ του Καστελόριζου, ο συμβιβασμός και η συνδιαχείριση με τους Τούρκους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihg_O-QxbSMh3w2suoWbtC8XVrehjL7BNaNbi9BrwTsB-F5_0vpYn25nKOYiDVS4Em7Yy1YLtyoE5jf0T1-TIREYdk1kbelYS1jVof_0EafejNutDzD_GH8RWqHTOkIrd3o3mbzxFzTsY/s1600/greece_turkey_flags.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihg_O-QxbSMh3w2suoWbtC8XVrehjL7BNaNbi9BrwTsB-F5_0vpYn25nKOYiDVS4Em7Yy1YLtyoE5jf0T1-TIREYdk1kbelYS1jVof_0EafejNutDzD_GH8RWqHTOkIrd3o3mbzxFzTsY/s640/greece_turkey_flags.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ο νέος μεγάλος κύκλος διαπραγματεύσεων εντός και εκτός ΝΑΤΟ θα ξεκινήσει μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας όπου θα τεθούν πολλά ζητήματα αλλά ο στόχος ειδικά των τούρκων είναι ένας… η ΑΟΖ του Καστελόριζου</span>.</h3>  Καλλιεργούνται ορισμένες ψευδαισθήσεις για τον διάλογο που έχει ήδη ξεκινήσει μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας.<br />Πρωτίστως να αναφερθεί ότι η ελληνική κυβέρνηση πραγματοποίησε μυστικά – στα όρια της μυστικής διπλωματίας – επαφές με την Τουρκία και έφθασε στα όρια της έγγραφης συμφωνίας που ωστόσο δεν προχώρησε γιατί και τα δύο μέρη έκαναν πίσω.<br />Διάλογος Ελλάδος και Τουρκίας έστω και υποτυπωδώς στα τεχνικά κλιμάκια του ΝΑΤΟ έχει ήδη ξεκινήσει.<br />Όμως είναι βέβαιο ότι ένας νέος μεγάλος κύκλος διαπραγματεύσεων εντός και εκτός ΝΑΤΟ θα ξεκινήσει μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας όπου θα τεθούν πολλά ζητήματα αλλά ο στόχος ειδικά των τούρκων είναι ένας… η ΑΟΖ του Καστελόριζου.<br /><br />Αλήθειες και ψευδαισθήσεις<br /><br />Η Τουρκία απέσυρε το Oruc Reis γιατί φοβήθηκε μην τις επιβληθούν κυρώσεις από την ΕΕ;<br />Απάντηση<br />Η Τουρκία δεν απέσυρε το Oruc Reis επειδή ανησυχούσε για τις κυρώσεις της ΕΕ.<br />Όπως διαπιστώθηκε και στον forum του MED 7 των 7 μεσογειακών χωρών δεν υπήρχε ταύτιση απόψεων για το ζήτημα αυτό.<br />Επίσης σχεδόν οι μισές χώρες θα καταψήφισαν σχέδια επιβολής κυρώσεων στην Τουρκία με την Γερμανία επίσης να μην διάκειται θετικά.<br />Οπότε όχι δεν ήταν ο φόβος των κυρώσεων κατά της Τουρκίας από την διαιρεμένη σε πολλά ζητήματα Ευρώπη.<br />Τόσο η Ευρώπη, κατά πλειοψηφία, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ ήθελαν διάλογο Ελλάδος και Τουρκίας, κατανοούν τα δίκαια της Ελλάδος αλλά δεν θέλουν και κόντρες με την Τουρκία που την θεωρούν καλή σύμμαχο τους.<br /><br />Η Τουρκία απέσυρε το Oruc Reis επειδή φοβήθηκε τις απειλές τη Γαλλίας ή κάποια στρατιωτική εμπλοκή;<br />Απάντηση<br />Όχι είναι αντιληπτό ότι πόλεμος στην Ανατολική Μεσόγειο δεν θα υπήρχε και δεν θα υπάρξει παρά τον δόλο της Τουρκικής πλευράς και την παρελκυστική και προκλητική πολιτική που ακολουθεί.<br />Η Γαλλία δεν ήταν διατεθειμένη να πάρει σε ρήξη με την Τουρκία αντιθέτως ήθελε τον διάλογο γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο μπορεί να υλοποιηθεί το σχέδιο της Pax Mediterranea να ηγηθεί στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Η Τουρκία απέσυρε το Oruc Reis επειδή ήταν προγραμματισμένες κάποιες δραστηριότητες συντήρησης;<br />Απάντηση<br />Το επιχείρημα των Τούρκων ότι το ερευνητικό σκάφος Oruc Reis κατέληξε στην Αττάλεια – λιμάνι της Τουρκίας – για προγραμματισμένες δραστηριότητες συντήρησης έχει βάση αλλά δεν είναι αυτός ο βασικός λόγος.<br />Η Τουρκία δέχθηκε πίεση από το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την Γερμανία να προχωρήσει σε απόσυρση του ερευνητικού σκάφους για να ξεκινήσουν ουσιώδεις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα.<br />Για τους Τούρκους η εξέλιξη αυτή αποτέλεσε ευκαιρία και για την Ελλάδα μεταφράστηκε ως εκτόνωση της έντασης αλλά τι πραγματικά συμβαίνει;<br />Με την έναρξη της περιόδου διαπραγματεύσεων βολεύονται όλοι<br />-Η Ελλάδα επειδή εκτονώνεται η ένταση στο Ανατολικό Αιγαίο<br />- Η Τουρκία επειδή δράττει την ευκαιρία να θέσει θέμα θαλάσσιας δικαιοδοσίας με απώτερο στόχο την ΑΟΖ του Καστελόριζου<br />-Η Γερμανία γιατί με την έναρξη του διαλόγου εμφανίζεται ως εγγυητής<br />-Η Γαλλία γιατί με την έναρξη του διαλόγου έχει βάσιμες ελπίδες να υλοποιήσει έστω και μερικώς το σχέδιο της το Pax Mediterranea<br />-Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ διότι εκτονώνεται η ένταση στην περιοχή<br /><br />Το Kanuni το ερευνητικό σκάφος της Τουρκίας θα κατευθυνθεί στην Μαύρη Θάλασσα τι σημαίνει αυτό για την εκτόνωση στην Ανατολική Μεσόγειο;<br />Απάντηση<br />Η Τουρκία έχει 5 ερευνητικά σκάφη εκ των οποίων το Oruc Reis ήταν αυτό που διεξήγαγε έρευνες στις παρυφές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.<br />Το Kanuni βρισκόταν σε διαδικασία επισκευών και μετατροπών και ο στόχος ήταν να συνεργαστεί και με το Oruc Resis.<br />Το γεγονός ότι θα μεταφερθείς την Μαύρη Θάλασσα είναι θετική εξέλιξη γιατί οι Τούρκοι δεν θα κλιμακώσουν τις έρευνες τους στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Η παρουσία 15 ρωσικών πολεμικών πλοίων στην Ανατολική Μεσόγειο τι εξυπηρετεί;<br />Απάντηση<br />Ο ρόλος της Ρωσίας με 15 πολεμικά πλοία είναι διττός<br />Αφενός σχεδιάζει νέες επιχειρήσεις, στοχευμένες στην Συρία περιορισμένου εύρους και σε πλήρη συνεννόηση με το καθεστώς Assad.<br />Αφετέρου δηλώνει την παρουσία της λόγω των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην περιοχή.<br />Η Ρωσία γνωρίζει ότι δεν έχει πολλά περιθώρια εκμετάλλευσης φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, όμως η παρουσία μέσω των ενεργειακών της εταιριών επιτρέπει μελλοντικά να έχει ρόλο στην διαμόρφωση των τιμών φυσικού αερίου.<br />Το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου είναι ακριβότερο από το Ρωσικό.<br /><br />Οι ΗΠΑ όντως απειλούν την Τουρκία με την αεροπορική βάση του Incirlik για αποχώρηση;<br />Απάντηση<br />Μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία το 2016 ο Πρόεδρος Erdogan είχε απειλήσει τις ΗΠΑ ότι θα κλείσει την αεροπορική βάση του Incirlik στην νοτιοδυτική Τουρκία.<br />Έκτοτε συνέβησαν πολλά τα οποία δεν ήταν ικανά να ενεργοποιήσουν μια τέτοια απόφαση.<br />Οι ΗΠΑ σε καμία περίπτωση δεν θα αφήσουν την Τουρκία στην σφαίρα επιρροής της Ρωσίας οπότε θα ελέγχουν την Τουρκία μέσω πολλών μηχανισμών.<br />Να σημειωθεί ότι στην αεροπορική βάση του Incirlik υπάρχουν ακόμη πυρηνικές κεφαλές.<br />Η βάση είναι χρήσιμη για τα ευρύτερα σχέδια ελέγχου των ΗΠΑ σε Συρία και άλλες χώρες.<br />Υπήρχαν αναφορές στον αμερικανικλο τύπο ότι οι ΗΠΑ σχεδιάζουν αναβάθμιση της Κρήτης και της Κύπρου μετά την μερική άρση του εμπάργκο όπλων των ΗΠΑ στην Κύπρο (επιτρέπεται η Κύπρος να εισάγει μη θανατηφόρα όπλα π.χ. περιφερειακό εξοπλισμό.)<br /><br />Ποιες είναι οι προκλητικές διεκδικήσεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και Ανατολικό Αιγαίο;<br />Απάντηση<br /> Η Τουρκία έως σήμερα σκοπίμως και με στρατηγική έχει θέσει πολλά ζητήματα στο τραπέζι<br />-Αναφέρει ότι ένα ελληνικό νησί το Καστελόριζο δεν μπορεί να έχει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη 40.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων άπαξ και απέχει 2,02 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική Τουρκία και 580 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική Ελλάδα.<br />-Αναφέρει ότι υπάρχουν 13 νησιά που μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα εκτός διεθνώς συνθηκών, οπότε η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία.<br />Είναι τα νησιά που μεταφέρθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα.<br />-Αναφέρει ότι υπάρχουν 12 με 14 νησιά που κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης έχουν στρατιωτικοποιηθεί, παρ΄ ότι ισχύει το καθεστώς της αποστρατιωτικοποίησης.<br />-Αναφέρει ότι υπάρχει πλήθος νησίδων και βραχονησίδων όπου θεωρούνται γκρίζες ζώνες.<br />-Αμφισβητεί την δυνατότητα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα από 6 σε 12 ναυτικά μίλια.<br />Οι Τούρκοι αναφέρουν ότι η Συνθήκη της Λωζάνης αναφέρει ότι τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο Πέλαγος είναι 3 ναυτικά μίλια και ότι τα νησιά έως 3 ναυτικά μίλια από την Τουρκία ανήκουν στην Τουρκία πλην αυτών που αναφέρονται στην Συνθήκη της Λωζάνης.<br />-Η Τουρκία επικρίνει την Ελλάδα για την διπλή στρατηγική της στο Αιγαίο στα 6 ναυτικά μίλια τα χωρικά ύδατα και στα 10 ναυτικά μίλια ο εναέριος χώρος.<br /><br />Τι πραγματικά θέλει η Τουρκία και τι μπορεί να δώσει η Ελλάδα;<br />Απάντηση;<br />Είναι προφανές ότι η Τουρκία θέλει πρόσβαση στα ενεργειακά κοιτάσματα νοτίως του Καστελόριζου άρα θέλει συνεκμετάλλευση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης του Καστελόριζου.<br />Επειδή η Ελλάδα δεν θα δεχθεί να παραχωρήσει κυριαρχικό της δικαίωμα, το πιθανότερο σενάριο είναι να υπάρξει συνεκμετάλλευση της ΑΟΖ του Καστελόριζου.<br />Μια ρήτρα που θα θέσει η Ελλάδα είναι να ακυρωθεί η ΑΟΖ Τουρκίας με Λιβύη και προφανώς πλειάδα ουτοπικών διεκδικήσεων της Τουρκίας.<br /><br />Τι θα χάσουν η Ελλάδα και η Τουρκία από αυτό τον διάλογο;<br />Απάντηση<br />Πρωτίστως η Τουρκία θα εγκαταλείψει πλειάδα ουτοπικών διεκδικήσεων της, θα αναγνωρίσει την κυριαρχία της Ελλάδος στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.<br />Η Ελλάδα προφανώς και θα εγκαταλείψει σκέψεις για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 από 6 ναυτικά μίλια, αλλά μια τέτοια σκέψη ούτως ή άλλως δεν μπορεί να υλοποιηθεί λόγω διεθνούς συνθήκης για το δίκαιο της Θάλασσας αλλά και του περιορισμού των διεθνών χωρικών υδάτων.<br /><br />Μπορεί να υπάρξει συνεκμετάλλευση του Ανατολικού Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου μεταξύ Κύπρου, Ελλάδος και Τουρκίας;<br />Απάντηση<br />Η Κύπρος εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματα που έχει ανακαλύψει, η Τουρκία είναι περιορισμένη στην ΑΟΖ στην ευρύτερη περιοχή της Αττάλειας και η Ελλάδα ενώ θεωρητικά έχει κυριαρχικά δικαιώματα δεν έχει προβεί σε ενέργειες ερευνών.<br />Η Τουρκία θέλει να ελέγξει μερικώς την ΑΟΖ του Καστελόριζου και με επίκεντρο το θέμα αυτό οι επιλογές είναι παραχώρηση μέρους της ΑΟΖ ή συνεκμετάλλευση.<br />Πίσω από τους αφορισμούς δεν θα αποκλειόταν συνεκμετάλλευση εάν υπάρξει εκτόνωση της έντασης στην ευρύτερη περιοχή.<br />Η Ελλάδα, όπως αποκάλυψε ο Κ. Μητσοτάκης έφθασε πολύ κοντά σε έγγραφη συμφωνία με την Τουρκία όπερ σημαίνει ότι κάτι κέρδισε η Τουρκία σε σχέση με τις διεκδικήσεις της.<br />Σε μια συμφωνία η Τουρκία από το μηδέν που βρίσκεται κάτι θα κερδίσει, η Ελλάδα κάτι θα χάσει αλλά τουλάχιστον μπορεί να υπάρξει εκτόνωση της έντασης με την Τουρκία να εγκαταλείπει πλειάδα διεκδικήσεων της.<br /><br />Υφίσταται η έννοια του συμβιβασμού και για ποια πλευρά θα είναι πιο επώδυνη;<br />Απάντηση<br />Η έννοια του συμβιβασμού υφίσταται και για την Ελλάδα θα είναι πιο επώδυνος αλλά σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα ποντάρει στην εκτόνωση της έντασης στην περιοχή.<br />Ο διάλογος είναι προτιμητέα λύση σε σχέση με την ένταση ή το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης που για την Ελλάδα εμπεριέχει μεγαλύτερο ρίσκο.<br />Ωστόσο η έναρξη του διαλόγου με την Τουρκία χρήζει προσοχής επειδή οι τούρκοι θα αρχίσουν τα παζάρια και θα υπάρχει πάντα η απειλή ότι μπορεί να εμφανίσουν εκ νέου το Oruc Reis.<br />Για την Ελλάδα ο συμβιβασμός θα είναι πιο επώδυνος ξεκάθαρα γιατί η Ελλάδα δεν διεκδικεί αλλαγές στο status quo κάτι που επιχειρεί η Τουρκία....<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αλήθειες και ψευδαισθήσεις για τον διάλογο Ελλάδας – Τουρκίας – Η ΑΟΖ του Καστελόριζου, ο συμβιβασμός και η συνδιαχείριση με τους Τούρκους

Ο νέος μεγάλος κύκλος διαπραγματεύσεων εντός και εκτός ΝΑΤΟ θα ξεκινήσει μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας όπου θα τεθούν πολλά ζητήματα αλλά ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τσενγκίζ Ακτάρ: Το βίαιο παρελθόν της Τουρκίας εξηγεί το παρόν και το μέλλον της

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWJ_xPlM4BBMD164DS2qgIs1RwshJhQgWJwxChJ44LrM6S3_MOPUEYNCLD4UiBMzFu7VMYKkFacq15hRZ8DeVgL3pp3H8_tcggASzu2XRpodSXhOOB9lM8N0tuKacRLEnU_gfnw6gWkvg/s1600/22224788844.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="726" data-original-width="960" height="484" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWJ_xPlM4BBMD164DS2qgIs1RwshJhQgWJwxChJ44LrM6S3_MOPUEYNCLD4UiBMzFu7VMYKkFacq15hRZ8DeVgL3pp3H8_tcggASzu2XRpodSXhOOB9lM8N0tuKacRLEnU_gfnw6gWkvg/s640/22224788844.jpeg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ένας διακεκριμένος Τούρκος μιλά για τον ολοκληρωτισμό της Τουρκίας και πώς αυτός συνδέεται με την άρνηση να αναγνωρίσει τις θηριωδίες που έχει διαπράξει</span>.</h3> <b>Δημοσθένης Γκαβέας</b><br />«Μια κοινωνία που αποδέχεται τις θηριωδίες του παρελθόντος, με μεγάλη άνεση μπορεί να αποδεχθεί και τις όποιες θηριωδίες διαπράττονται σήμερα. Οι θηριωδίες που διεπράχθησαν εναντίον των μη μουσουλμάνων στην Τουρκία μένουν ατιμώρητες εδώ και 100 χρόνια. Όμως, τα έθνη τα οποία προσπαθούν να ξεχάσουν, αναπόφευκτα ζουν με τα φαντάσματά τους. Η ατιμωρησία αυτών των εγκλημάτων, η βία που δεν καταδικάστηκε, διαπέρασε την κοινωνία και κατέστη η κυρίαρχη πολιτική κουλτούρα στην Τουρκία σήμερα». Αυτό υποστηρίζει ο Τούρκος καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, πρώην διευθυντής του ΟΗΕ στη Σλοβενία, δημοσιογράφος και συγγραφέας Cengiz Aktar (Τζενγκίζ Ακτάρ).<br /><br />Η HuffPost τον συνάντησε στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα τηςΓενοκτονίας που διεξήχθη στην Αθήνα στις 6-9 Δεκεμβρίου από την Παμποντιακή Ομοσπονδία με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γενοκτονία του Πόντου. <br /><br />Ο κ. Ακτάρ στη συνέντευξή του ασκεί δριμεία κριτική στον Ερντογάν αλλά και στην τουρκική κοινωνία κάνοντας λόγο για κλασική περίπτωση ολοκληρωτισμού αιτιολογώντας την τοποθέτησή του βασιζόμενος στη σκέψη της Χάνα Άρεντ. <br /><br />Οι δηλώσεις του έγιναν λίγες ώρες πριν την προκλητική ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών με αφορμή τις δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη κατά την έναρξη του Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα της Γενοκτονίας.<br /><br /><img height="480" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5ded87512500002c58d2f843.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /><i>Τσενγκίζ Ακτάρ</i><br /><br />Κύριε Ακτάρ ζείτε πλέον στην Ελλάδα. Πόσο εύκολο είναι για εσάς να επιστρέψετε στην Τουρκία; <br /><br />Πλέον δεν είναι και τόσο ασφαλές. Επίσης, να σας πω την αλήθεια δεν ενδιαφέρομαι να επιστρέψω στην Τουρκία. <br /><br />Έχετε χαρακτηρίσει τον εαυτό σας ως αρχαιολόγο της μνήμης. Τι εννοείτε με αυτό τον όρο; <br /><br />Η μνήμη στην Τουρκία είναι θαμμένη και είναι θαμμένη πολύ βαθιά. Όπως λοιπόν οι αρχαιολόγοι σκάβουν μ΄ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο προσπαθώντας να φέρουν στο φως τα διάφορα ευρήματα, έτσι και εγώ, όπως και μερικοί άλλοι φίλοι μου κάνουμε το ίδιο, σε άλλο επίπεδο φυσικά. <br /><br />Βάσει αυτού που λέτε θα υποθέσω πως υπονοείτε ότι η Τουρκία έχει πρόβλημα να διαχειριστεί το παρελθόν της. <br /><br />Μα η Τουρκία δεν σκαλίζει το παρελθόν της. Φυσικά υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι έτοιμοι να κάνουν τις σωστές ερωτήσεις, όμως η πλειονότητα είναι ικανοποιημένη με το κυρίαρχο αφήγημα. Θα έλεγα πως έχει επικρατήσει μια συλλογική αμνησία. Για ορισμένους αυτό είναι σκόπιμο, όπως για παράδειγμα αυτοί οι οποίοι έχουν αρπάξει, έχουν κλέψει τις περιουσίες όσων σκότωσαν ή εκδίωξαν από τη χώρα. Αρα, αντιλαμβάνεστε πως είναι προτιμότερο να μη συζητούν για αυτά τα ζητήματα και πιστέψτε με είναι πάρα πολλοί. Επίσης πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι η οικονομική κατάσταση στην Τουρκία είναι ιδιαίτερα άσχημη και ο κόσμος έχει άλλα προβλήματα να ασχοληθεί από το να σκαλίζει το παρελθόν. <br /><br />Πώς εξηγείτε τον εθνικισμό που όπως τον αντιλαμβάνομαι εγώ κυριαρχεί στην Τουρκία; <br /><br />Ο τουρκικός εθνικισμός έχει αλλάξει μορφή με την πάροδο των χρόνων. Όταν αρχικά εφευρέθηκε, να μου επιτρέψετε να πω, όλα τα έθνη τον υιοθέτησαν, το ίδιο συνέβη όταν “ανακαλύφθηκε” και το τουρκικό έθνος. Ομως στην Τουρκία ο κοινός παρανομαστής, η βάση, το θεμέλιο, ήταν το σουνιτικό Ισλάμ. Στη συνέχεια ήταν απαγορευμένο να μιλάς γι΄αυτό καθώς οι Κεμαλιστές ήταν αυστηρά υπέρ του κοσμικού κράτους (σεκιουλαριστές). Σήμερα με το AKP αυτός ο ζουρλομανδύας χάθηκε και εμφανίσθηκε η πραγματικότητα με αποτέλεσμα ο σημερινός τούρκικος εθνικισμός να έχει επιστρέψει στη θεμελιώδη αρχή του που δεν είναι άλλο από του σουνιτικό Ισλάμ. Από μια άποψη θα έλεγα πως πρόκειται για κάτι καλό καθώς για χρόνια το κρύβαμε και τώρα ήρθε στην επιφάνεια, είναι πλέον ξεκάθαρο. <br /><br />Ο κ. Ακτάρ σε κείμενό του στο βιβλίο η «Η Νέα Τουρκία εκ των Έσω» από τις Εκδόσεις Ι. Σιδέρης εξηγεί ενδελεχώς την πορεία της τουρκικής κοινωνίας, ηεκδυτικοποίηση της οποίας έγινε με βίαιο και αυταρχικό τρόπο. <br /><br />“Η κοσμική Δημοκρατία και το πολιτικό Ισλάμ συνέχιζαν επί πολλά χρόνια να υπάρχουν χωρίς να αγγίζουν το ένα το άλλο. Με την άνοδο στην εξουσία του Δημοκρατικού Κόμματος, το 1950, το πολιτικό Ισλάμ συνδέθηκε με το κράτος για να μην το εγκαταλείψει ποτέ στη συνέχεια” <br /><br />Μιλώντας για μνήμη και φαντάσματα του παρελθόντος. Εσείς σαν Τούρκος αποδέχεστε ότι διαπράχθηκε γενοκτονία; <br /><br />Τη γενοκτονία των Αρμενίων εννοείτε; <br /><br />Ας αρχίσουμε από αυτή... <br /><br />Ναι, φυσικά και διαπράχθηκε γενοκτονία, δεν χωρά καμία αμφιβολία και δεν σηκώνει και συζήτηση. Ο,τιδήποτε άλλο είναι προσβολή. Προσωπικά αρνούμαι να μπω σε οποιαδήποτε συζήτηση με ανθρώπους που την αμφισβητούν. Οι στόχοι του Ενβερ Τζεμάλ (Ισμαήλ Εμβέρ ένας από τους ηγέτες του κινήματος των νεότουρκων) και του Ταλαάτ ( Ήταν ο κύριος υποκινητής και πρωταγωνιστής της διπλής γενοκτονίας αρχικά των Αρμενίων και στη συνέχεια των Χριστιανών Ελληνογενών), ήταν αυτό που σήμερα αποκαλούμε εθνοθρησκευτική εκκαθάριση. Είχαν την αντίληψη ότι με μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς δεν θα μπορούσαν να ιδρύσουν ομογενοποιημένο έθνος. Έτσι έκαναν τα πάντα για να φτιάξουν αυτό το ομογενοποιημένο έθνος και κοινός παρανομαστής ήταν το Ισλάμ. Να σας επισημάνω ότι σήμερα η Τουρκία σε σύγκριση με τα γειτονικά κράτη στην ευρύτερη περιοχή είναι η πιο ομοιόμορφη μουσουλμανική χώρα στην περιοχή. <br /><br />Το Ποντιακό ζήτημα πως θα το χαρακτηρίζατε σφαγή ή γενοκτονία; <br /><br />Θα το χαρακτήριζα γενοκτονία. Θα σας πω το εξής, κάνοντας αναφορά στον αείμνηστο φίλο μου τον Χραντ Ντινκ (ήταν διακεκριμένος Τούρκος, αρμενικής καταγωγής, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Δολοφονήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 19 Ιανουαρίου 2007). Ο Ντινκ, λοιπόν μου είπε μια φορά “δεν με νοιάζει πως το αποκαλούν αλλά σίγουρα έχουμε να κάνουμε με μια πολιτιστική γενοκτονία”. Αυτό σημαίνει ότι η Αρμενική κουλτούρα και πολιτισμός δεν υπάρχουν πλέον στην Ανατολία, στην Μικρά Ασία. Το ίδιο ισχύει και για τον Πόντο. Δεν υπάρχει πλέον η κουλτούρα και ο πολιτισμός αυτού του λαού. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για την κουλτούρα και τον πολιτισμό του Πόντου πλέον στην Τουρκία. Εξαφανίσθηκε, για πάντα και αυτή είναι μια τεράστια απώλεια, όχι μόνο για τους Πόντιους, ή για τους Αρμένιους ή για όλους αυτούς που δεν ήταν μουσουλμάνοι, αλλά είναι μια τεράστια απώλεια για την Τουρκία και αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να το συνειδητοποιήσουν. <br /><br />Υποστηρίζετε ότι η ατιμωρησία αυτών των εγκλημάτων και η άρνηση της Τουρκίας να ζητήσει συγγνώμη και μάλιστα εμπράκτως στοιχειώνει την κοινωνία; <br /><br />Φυσικά, όσο προσπαθώ να καταλάβω την Τουρκία, και επιχειρώ να αναλύσω την τουρκική κοινωνία, τόσο καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η τουρκική κοινωνία είναι μια κοινωνία που νοσεί. Αυτό ισχύει για όλες τις κοινωνίες που δεν είπαν το δικό τους mea culpa. Θα μπορούσα για παράδειγμα να πω το ίδιο πράγμα για την Πολωνία. Οι Πολωνοί ποτέ μα ποτέ δεν αντιμετώπισαν το αντιεβραϊκό, αντισημιτικό παρελθόν τους και τώρα βλέπουμε αυτούς τους παλαιούς δαίμονες του απολυταρχισμού να επανέρχονται. Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνουν τώρα. <br /><br />Πιστεύετε ότι η Τουρκία κάποια μέρα θα αποδεχθεί το ζοφερό παρελθόν της και θα ζητήσει συγγνώμη; <br /><br />Κανείς δεν πρόκειται να το κάνει. Παραλίγο να συμβεί αυτό με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ε.Ε., όμως δυστυχώς η Τουρκία την έχασε αυτή την ευκαιρία. Αυτή διαδικασία έχει τελειώσει. <br /><br />Το λέτε με τόση βεβαιότητα... <br /><br />Μα φυσικά, αυτή είναι η ειδικότητά μου. Και πρέπει να υπογραμμίσω πως κανείς δεν πρέπει να έχει και την παραμικρή ψευδαίσθηση ότι θα υπάρξει επανεκκίνηση. Δυστυχώς είναι μια δυσάρεστη πραγματικότητα, για την Τουρκία, την Ε.Ε. και τους γείτονες της Τουρκίας, αλλά έτσι έχει η κατάσταση. <br /><br />Σχετικά με τον Ερντογάν, του προσδίδουν σκληρούς χαρακτηρισμούς... <br /><br />Μα ναι, είναι κανονικός ισλαμοφασίστας. Είναι φασίστας και το λέω βασιζόμενος στον ορισμό της Χάνα Άρεντ. Πολλοί μιλάνε για αυταρχικότητα, απολυταρχία, αυτοί οι όροι είναι αδύναμοι και δεν περιγράφουν τη σημερινή πραγματικότητα στην Τουρκία. Γιατί είναι απολυταρχική η Τουρκία σήμερα; Εξαιτίας των μαζών, του συνόλου του πληθυσμού, που υποστηρίζει τον Ερντογάν και τις πράξεις του, με αποτέλεσμα να αποκτά τη νομιμοποίηση που θέλει. Η πλειονότητα του Τούρκων στην Τουρκία είναι μαζί του. Δείτε τα παιδιά που χαιρετούν στρατιωτικά, δείτε τα πλήθη που τον επευφημούν. Η εισβολή στη Συρία, υποστηρίχθηκε απ΄όλους και το ίδιο θα γίνει εάν συμβεί κάτι αύριο με την Κύπρο ή την Ελλάδα. Σήμερα που μιλάμε, τουλάχιστον το 76% του πληθυσμού τον υποστηρίζει και σύντομα αυτό το ποσοστό θα ανέβει ακόμη περισσότερο. Κανείς δεν θέτει το ερώτημα “μα τι στο διάολο συμβαίνει ”, δεν τους νοιάζει, είναι χαρούμενοι με την κατάστασή τους. Αυτό είναι ολοκληρωτισμός. <br /><br />Πώς εξηγείτε την ανεκτικότητα της Ευρώπης, αλλά και της Δύσης γενικότερα, απέναντι στην Τουρκία, δεδομένου ότι θα έπρεπε να έχουν μάθει από το παρελθόν τους; <br /><br />Πρώτα απ΄όλα θέλουν να διασφαλίσουν ότι η Τουρκία θα παραμείνει εντός του ΝΑΤΟ, δεύτερον είναι η προσφυγική και μεταναστευτική κρίση. Ελπίζουν ότι ο Ερντογάν θα τους κρατήσει στην Τουρκία, τρίτον υπάρχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι στην Τουρκία δραστηριοποιούνται 22.000 ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Αυτοί θα λέγαμε πως είναι οι αντικειμενικοί λόγοι. Όμως, νομίζω ότι υπάρχει και ένας ακόμη λόγος, μια κρυφή σκέψη για την οποία κανείς δεν μιλάει.Φοβούνται, ειδικά οι δυτικοευρωπαίοι, ότι η Τουρκία θα διαλυθεί. Και εάν η Τουρκία καταρρεύσει η κατάσταση δεν θα είναι όπως με τη Συρία ή το Ιράκ. Εάν συμβεί αυτό οι διαστάσεις των συνεπειών θα είναι σε παγκόσμιο επίπεδο, θα καταστραφεί η υπάρχουσα ισορροπία δυνάμεων όπως αυτή έχει διαμορφωθεί εδώ και πολύ καιρό και αυτό είναι που τους τρομάζει περισσότερο. Αρα όλα αυτά κάνουν τη Δύση να είναι ανεχτική και κατευναστική απέναντι στην Τουρκία και τον Ερντογάν. Όμως μπορεί ο κατευνασμός να έχει επιτυχία; Αμφιβάλλω. Πρόκειται για τεράστιο λάθος. Είναι ακριβώς η ίδια περίπτωση με τον Χίτλερ. Είδατε να λειτουργεί η πολιτική του κατευνασμού απέναντι στον Χίτλερ; Όσο η Δύση λειτουργεί κατευναστικά απέναντι στον Ερντογάν τόσο θα καταχράται αυτή τη συμπεριφορά. <br /><br />Άρα θα μπορούσαν να θυσιάσουν την Ελλάδα εάν χρειαστεί; <br /><br />Μα φυσικά, αφού η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Δυστυχώς έτσι έχει η κατάσταση. Δείτε και τον τρόπο που η Δύση αντιδρά στις εκκλήσεις της Ελλάδας. Η αντίδραση είναι πολλή ήπια, μόνο λόγια. Προσέξτε, δεν λέω να κηρύξουμε πόλεμο στην Τουρκία, αλλά ο κατευνασμός δεν λειτουργεί. <br /><br />Και εάν άλλαζε η εξουσία στην Τουρκία και αναλάμβανε ένας πιο μετριοπαθής; <br /><br />Δεν πιστεύω ότι υπάρχει αυτή η εναλλακτική για την Τουρκία. Κατά τη γνώμη μου η μόνη σοβαρή εναλλακτική στην Τουρκία είναι το κουρδικό κόμμα, όλα τα υπόλοιπα κόμματα λίγο πολύ πρεσβεύουν τα ίδια, τουλάχιστον όσον αφορά την εξωτερική πολιτική όπου δεν αποκλίνουν από αυτή που εφαρμόζει ο Ερντογάν. Δεν είμαι αισιόδοξος. <br /><br />Μιλήσατε πριν για ομογενοποίηση του πληθυσμού στην Τουρκία η οποία επιτεύχθηκε μέσω της εξάλειψης του χριστιανικού στοιχείου. Χρησιμοποίησε μέχρι και δημογραφική μηχανική. Έχετε μιλήσει στο παρελθόν για παρόμοιους μηχανισμούς αντικατάστασης πληθυσμών στη Συρία και στις κουρδικές επαρχίες, θα μπορούσαμε να πούμε πως γίνεται το ίδιο και στην κατεχόμενη Κύπρο με τον διαρκή εποικισμό; <br /><br />Αυτό που γίνεται στη Βόρεια Κύπρο είναι μια εθνοθρησκευτική εκκαθάριση. Οι Τουρκοκύπριοι πλέον είναι μειονότητα, πιθανότατα ο Ακιντζι θα επανεκλέγει και η Τουρκία έπειτα από 45 χρόνια θα πραγματοποιήσει τη ντε φάκτο προσάρτηση του βορρά. <br /><br />Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα; <br /><br />Δυστυχώς όχι πολλά. Βλέπετε το όλο ζήτημα πλέον έχει να κάνει με το ανέφικτο διεξαγωγής διαλόγου που ισχύει μεταξύ δημοκρατικών και μη δημοκρατικών κρατών, δεν υπάρχει κοινό έδαφος. Στα μη δημοκρατικά κράτη δεν υπάρχει το σύστημα ελέγχων και ισορροπιών (checks and balances) όπου το κάθε κέντρο εξουσίας ελέγχει το άλλο και έτσι αποφεύγονται οι αυθαιρεσίες. Δηλαδή το γεγονός ότι δεν υπάρχει αντίδραση στον πόλεμο που διεξάγει η Τουρκία στη Συρία σημαίνει ότι δεν υπάρχει κοινωνικό σύστημα ελέγχου στην Τουρκία. Όταν λοιπόν δεν υπάρχουν αυτά τα εργαλεία, η εξουσία, τα καθεστώτα έχουν λυμένα τα χέρια τους και κάνουν ό,τι θέλουν. <br /><br />Σήμερα λοιπόν ότι και εάν κάνει ο Ερντογάν γίνεται αποδεκτό από την κοινωνία και αυτό διότι, το επαναλαμβάνω, μια κοινωνία που αποδέχεται τις ακρότητες του παρελθόντος με μεγάλη άνεση μπορεί να αποδεχθεί τις ακρότητες που διαπράττονται σήμερα, άλλωστε αυτές είναι πιο ήπιες σε σχέση με αυτές που διεπράχθησαν πριν από 100 χρόνια. Έτσι η κοινωνία αργά αλλά σταθερά σαπίζει, επιτρέψτε μου να πω, εκ των έσω. Δεν υπάρχει η έννοια της ευθύνης, δεν υπάρχει λογοδοσία, δεν υπάρχει μνήμη και ο λαός αγαπάει τους ηγέτες του, είναι χαρούμενος με το υφιστάμενο στάτους κβο.<br /><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τσενγκίζ Ακτάρ: Το βίαιο παρελθόν της Τουρκίας εξηγεί το παρόν και το μέλλον της

Ένας διακεκριμένος Τούρκος μιλά για τον ολοκληρωτισμό της Τουρκίας και πώς αυτός συνδέεται με την άρνηση να αναγνωρίσει τις θηριωδίες που...

Διαβάστε την συνέχεια

H όξυνση των ελληνοτουρκικών και η σημασία της προσφυγικής Μνήμης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXAflSjdByUsNUDTtTETehjf-7YOUoSRvjconibt3mmNAg08-5dzFaKdxb1UGehoMiNW-tFts1NaU9Md66RIL_OIf-V3DtAFf6ZPw26x_wz6kt0vkWywym8fAQbjwSLq4z7e7U0qhsGXA/s1600/88874456.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXAflSjdByUsNUDTtTETehjf-7YOUoSRvjconibt3mmNAg08-5dzFaKdxb1UGehoMiNW-tFts1NaU9Md66RIL_OIf-V3DtAFf6ZPw26x_wz6kt0vkWywym8fAQbjwSLq4z7e7U0qhsGXA/s640/88874456.jpeg" width="640" /></a></div> <br />Οι σημερινές εξελίξεις με την εμφάνιση μιας εξόχως επιθετικής Τουρκίας δεν είναι τίποτα περισσότερο από την φυσιολογική εξέλιξη της ελληνικής ήττας στη Μικρά Ασία<br /><b>Βλάσης Αγτζίδης* </b><br />Η όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και η χωρίς όρια έκφραση της αναθεωρητικής πολιτικής από το πλέον εξτρεμιστικό τμήμα της τουρκικής ελίτ, δημιουργεί ιδιαίτερα επικίνδυνες συνθήκες στην περιοχή μας. Η εξέλιξη αυτή υπήρξε απόρροια των εσωτερικών συγκρούσεων στα κέντρα εξουσίας στην Τουρκία. Η αντιπαράθεση του Ερντογάν καταρχάς με τον πρώην σύμμαχό του Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οδήγησε σε συμμαχία με τους παλιούς του εχθρούς. Όλοι οι φυλακισμένοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι καθώς και οι μη στρατιωτικοί που εμπλέκονταν στις περίφημες υποθέσεις Εργκένεκον και της οργάνωσης πραξικοπήματος (Balyoz Harekâtı που οργανώθηκε το 2003 κατά της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) απελευθερώθηκαν το 2014. <br /><br />Αυτοί θα είναι πλέον οι νέοι σύμμαχοι του Ερντογάν στον πόλεμο που ξεκίνησε ενάντια στο κίνημα του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν. Σύντομα στους συμμάχους θα προστεθούν οι νέοι εθνικιστές ακτιβιστές που αντλούσαν την έμπνευση από τον γενοκτόνο Νεότουρκο Ταλαάτ πασά και λίγο μετά το ακροδεξιό Κίνημα Εθνικιστικής Δράσης του Μπαχτσελί, γνωστό και ως Γκρίζοι Λύκοι. <br /><br />Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 θα διαμορφωθεί ένα αραγές μέτωπο της πλέον εξτρεμιστικής ομάδας των κεμαλιστών με τον Ερντογάν, ο οποίος εκφράζει τον εξτρεμιστικό ισλαμισμό των Αδελφών Μουσουλμάνων. Έτσι διαμορφώνεται μια νέα ενότητα, όπου κάποιες κάποτε ανταγωνιστικές πολιτικά και ιδεολογικά δυνάμεις δημιουργούν μια νέα πραγματικότητα. <br /><br />Ο σημαντικός Τούρκος διανοούμενος Cengiz Candar αποδέχεται ότι «μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει ότι κοσμικοί και ισλαμιστές είναι στην πραγματικότητα δύο πλευρές του ίδιου πράγματος».Γράφει:<br /><br /><i>«Από το 2015, η Τουρκία διοικείται από έναν εθνικιστικό συνασπισμό που είναι ένα αμάλγαμα νεο-συνδικαλιστών (κεμαλικοί που αντλούν τις εμπνεύσεις τους από τον Ταλαάτ πασά των Νεότουρκων), παραδοσιακών εθνικιστών της Δεξιάς και ισλαμιστών εθνικιστών. Έχει υποστεί περαιτέρω τσιμεντοποίηση μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016. Είναι, κατά μία έννοια, συνέχεια της ”Παλαιάς Τουρκίας”, που είχε τις ρίζες της στις τελευταίες ημέρες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />»Είναι ένας συνασπισμός που αναβιώνει και συνενώνει δύο διαφορετικές παραδόσεις: τον κοσμικό εθνικισμό των Νεότουρκων, τους νέους εμπνεόμενους από το παράδειγμα του Ταλαάτ και τον ισλαμισμό του σουλτάνου Αμπντουλχαμίτ II. Ο Αμπντουλχαμίτ ήταν ένας αυταρχικός σουλτάνος που προσπάθησε να διατηρήσει την ενότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δίνοντας έμφαση σε μια ισλαμική ταυτότητα εις βάρος των χριστιανικών κοινοτήτων. Οι Νεότουρκοι ήταν κοσμικοί εθνικιστές, αλλά στην πραγματικότητα τελείωσαν μετά το 1909 ό,τι είχε αρχίσει ο Αμπντουλχαμίτ όταν εκδίωκε τους Οθωμανούς Αρμένιους.<br /><br />»Ο πρόεδρος Ερντογάν θεωρείται η μετενσάρκωση του Αμντουλχαμίτ από τους ισλαμιστές υποστηρικτές του, ο σουλτάνος ​​που περιφρονείται για τον ισλαμισμό του από τους κοσμικούς εθνικιστές στην συνδικαλιστική και κεμαλική παράδοση. Ωστόσο, με μια ειρωνική συστροφή, ο Ερντογάν πρόσφατα –και για πρώτη φορά– αγκάλιασε τον κοσμικό ιδρυτικό πατέρα της Τουρκίας, Κεμάλ Ατατούρκ, προς έκπληξη κάποιων στην εκλογική του περιφέρεια. Αλλά αυτό δεν ήταν σύμπτωση». </i><br /><br />Το συμπέρασμα είναι ότι οι ρίζες της Νέας Τουρκίας του Ερντογάν μπορούν να ανιχνευτούν στην τελευταία περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην υπερεθνικιστική πολιτική των Νεότουρκων. Μέσω των επιγόνων των Νεότουρκων που συγκροτήθηκαν ως διακριτό πολιτικό ρεύμα στη σύγχρονη Τουρκία (ο Candar τους αποκαλεί ”νέο-συνδικαλιστές”) και της συμμαχίας τους με τον Ερντογάν χτίζεται η Νέα Τουρκία. <br /><br />Κατά συνέπεια η γνώση των τρόπων και των διαδικασιών δημιουργίας του τουρκικού κράτους παραμένει σημαντική για την κατανόηση των όσων συμβαίνουν.Μπορεί αρκετοί στην Ελλάδα να θεωρούν ακόμα την Τουρκία ως ένα τυπικό δυτικό κράτος. Όμως ποτε δεν υπήρξε κάτι τέτοιο. Αυτή την έλλειψη γνώση την ανιχνεύουμε ακόμα και στις αμήχανες απαντήσεις του ελληνικού Υπ.Εξ. σε κραυγαλές διαστρεβλώσεις της ιστορίας, είτε αυτά που κάνει ο Ερντογάν με τη μάχη του Ματζικέρτ το 1071, είτε με την Άλωση της Πόλης το 1451, είτε με την συντριβή του ελληνικού στρατού στο μικρασιατικό μέτωπο το 1922. <br /><br /> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f5b9a77280000120e9d28ec.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /><br /><i>HUFFPOST GRΧαρακτηριστική αφίσα κεμαλιστών που δημοσιεύτηκε μετά την φιέστα του Ερντογάν για την επέτειο της μάχης του Ματζικέρτ του 1071, όπου παρουσίασε τον εαυτό του ως τον νέο Αλπ Αρσλάν. Στην κεμαλική αφίσα ενσωματώνεται η μάχη του Ματζικέρτ στην ιστορική τους θεώρηση και συνδέεται με τον Μουσταφά Κεμάλ και τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, ως τα δύο μεγάλα και συμβολικά σημεία της τουρκικής ιστορίας.</i><br /><br />Ας δούμε λοιπόν:<br /><ul> <li>πώς εμφανίστηκε ο τουρκικός εθνικισμός στο τέλος του 19ου αιώνα.</li> <li>πώς κατασκευάστηκε το νέο τουρκικό έθνος ως μετεξέλιξη της πολυεθνικής ισλαμικής ούμα των Οθωμανών μετά το 1922</li> <li>ποιους μηχανισμούς επέλεξε για την ομογενοποίηση μέσω του εκτουρκισμού του παλιού πολυεθνικού οθωμανικού κόσμου και</li> <li>πώς αντιμετωπίστηκε στην Ελλάδα η σημαντική μνήμη των ελληνικών προσφυγικών πληθυσμών που βίωσαν με δραματικό τρόπο αυτές τις διαδικασίες δημιουργίας του σύγχρονου τουρκικού κράτους. </li> </ul> Κατασκευάζοντας το παρελθόν <div> <br /></div> <div> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f5b9af42400001f101ed1d8.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /><br /><i>HUFFPOST GRΜικρασιατική Καταστροφή - Μητέρα θρηνεί πάνω από το παιδί της</i>.<br /><br />Με την πλήρη επικράτηση του τουρκικού εθνικισμού το 1922, η πολιτική αυτή των Νεότουρκων θα εξαγνιστεί, θα αποτελέσει τη βάση της νεοδημιουργημένης τουρκικής δημοκρατίας και θα τύχει ιδεολογικής επεξεργασίας από τους Τούρκους εθνικιστές κεμαλικούς ιστορικούς. Άξονες της κεμαλικής «κατασκευαστικής» ιστοριογραφίας είναι η διαχρονική ανάδειξη του τουρκικού εθνικού παράγοντα εις βάρος της οθωμανικής οικουμενικότητας και η εξάλειψη των ιστορικών ερεισμάτων στη Μικρά Ασία και την Ανατολία των κληρονομικών εχθρών, των Ελλήνων και των Αρμενίων. Βασικός στόχος ήταν να αποδειχθεί ότι αφενός από τους προϊστορικούς χρόνους η Ανατολία κατοικούνταν από τουρκικά φύλα και αφετέρου ότι οι περιοχές αυτές την εποχή του ελληνοτουρκικού πολέμου (1919-1922) συγκροτούσαν την αδιαφιλονίκητη τουρκική πατρίδα, που επιβουλεύτηκαν οι «ξένοι ιμπεριαλιστές». <br /><br />Φυσικά το ζήτημα του ιστορικού μεταίχμιου, με το πέρασμα από την εποχή της πολυεθνικής θρησκευτικής Αυτοκρατορίας στην εποχή των εθνών-κρατών, όπως και η παρουσία μεγάλων αριθμών Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυροχαλδαίων κ.ά. ουδόλως θεωρείται ως ζήτημα άξιο λόγου. Ο EtienneCopaux, εθνολόγος στο CNRS, αναφέρει ότι: «…οι κεμαλικοί ιστορικοί σφυρηλατούν ένα ‘νέο παρελθόν’. Απαντώντας έτσι στην αδήριτη γι αυτούς ανάγκη να συστήσουν ένα ένδοξο τουρκικό- και όχι πια οθωμανικό- παρελθόν». <br /><br />Μελετώντας τον τρόπο πρόσληψης των συγκεκριμένων γεγονότων, παρατηρούμε ότι παρόμοια ζητήματα ενυπάρχουν και στην ελληνική ιστοριογραφία. Το πρόβλημα αποκαλύπτεται με μεγαλύτερη σαφήνεια όταν ουδέτεροι ξένοι μελετητές περιγράφουν τα ίδια γεγονότα. Ο Βρετανός Giles Milton, του οποίου το βιβλίο με τίτλο «Χαμένος παράδεισος: Σμύρνη 1922.Η καταστροφή της μητρόπολης του μικρασιατικού Ελληνισμού»εκδόθηκε πρόσφατα και στην Ελλάδα, αναφέρεται με τελείως διαφορετικό τρόπο στη Σμύρνη. Κατ’ αρχάς θεωρεί αυτονόητο ότι ήταν μια κοσμοπολίτικη «ελληνική πόλη».Θεωρεί ότι η καταστροφή της «είναι από τις στιγμές που άλλαξαν τον ρουν της Ιστορίας της Ελλάδας, αλλά ήταν εξίσου σημαντική και για τη Δύση.» Ξαφνιάζεται επίσης για το γεγονός ότι «Οι Ευρωπαίοι δεν διδάσκονται στα σχολεία τους την Ιστορία της Μικράς Ασίας»και θεωρεί ότι είναι «άδικο να έχει παραλειφθεί τόσο σημαντικό κεφάλαιο από τη διδασκαλία». Τονίζει επίσης ότι «Στη Μικρά Ασία είχαμε μια γενοκτονία, εθνική εκκαθάριση, τεράστιες μετακινήσεις πληθυσμού, ανάμειξη πολλών κυβερνήσεων». <br /><br />Μελετώντας παράλληλα και τη νεοελληνική ιστοριογραφία, τον τρόπο πρόσληψης της σύγχρονης ιστορίας και ειδικά του συγκεκριμένου ιστορικού μεταίχμιου, καθώς και των γεγονότων που το συνόδευσαν, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ελληνική εκδοχή του κεμαλικού ερμηνευτικού σχήματος. Στη νεοελληνική ιστοριογραφία δεν υπάρχει ρήξη μεταξύ οθωμανικού και τουρκικού χώρου, αλλά αντιθέτως υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη και ενιαία τουρκική εθνική κυριαρχία στη Μικρά Ασία, την Ανατολική Θράκη και την Ανατολία, την οποία έρχονται να αμφισβητήσουν έξωθεν οι Έλληνες. Δεν υπάρχει γενοκτονία και οργανωμένο σχέδιο κατά των χριστιανικών κοινοτήτων από τους Νεότουρκους, γιατί απλώς η πολιτική των Νεότουρκων συγκροτούσε «νόμιμη αντίδραση». Δεν αντιμετωπίζεται η επόμενη μέρα της οθωμανικής κατάρρευσης ως ευκαιρία επίλυσης του εσωτερικού εθνικού ζητήματος, γιατί απλώς οι χριστιανικές κοινότητες δεν αντιμετωπίζονται ως συλλογικά υποκείμενα με πολιτικά δικαιώματα. Ακόμα και η καταστροφή και η σφαγή της Σμύρνης αντιμετωπίζεται ως ένα ανεξιχνίαστο γεγονός της Ιστορίας και στη χειρότερη περίπτωση ως «θεία Δίκη» και κατανοητή «ανταπόδοση». </div> <div> <br />Ο αυτοπεριορισμός της ιστοριογραφίας <br /><br />Με τον τρόπο αυτό, η αντίληψη της νεοελληνικής ιστοριογραφίας και το ερευνητικό της πεδίο, περιορίστηκε απελπιστικά. Σημαντικά τμήματα της νεότερης ελληνικής ιστορίας έμειναν στο σκοτάδι ως άγραφες Λευκές Σελίδες. Κι αυτό γιατί η ιστοριογραφία μας καθορίστηκε από τα στενά συμφέροντα του έθνους-κράτους και των διαφόρων πολιτικών εκδοχών που εμφανίστηκαν αποκλειστικά στα όριά του. Αναπαρήγαγε έτσι πιστά την αντιμικρασιατική πολιτική, που χαρακτήρισε τις πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας που διαχειρίστηκαν τη μικρασιατική πρόκληση. Η συνάντηση της ακροδεξιάς άποψης του Ιωάννη Μεταξά με την πρώιμη κομμουνιστική του ΣΕΚΕ, καθόρισε και την ματιά της νεοελληνικής ιστοριογραφίας. Ο περιορισμός παράλληλα του βενιζελισμού στην κρατική εκπροσώπηση και μόνο, συνέβαλε στο να μετατραπεί η συγκεκριμένη ματιά σε καθολική. Η νομιμοποίηση των εθνικών εκκαθαρίσεων που διέπραξε ο τουρκικός εθνικισμός υπήρξε στη συνέχεια κοινός τόπος. Ως εξέλιξη της ίδια πολιτικής μπορεί να θεωρηθεί η αποσιώπηση και η απουσία κάθε ερευνητικής απόπειρας, για τις σταλινικές διώξεις που πραγματοποιήθηκαν εναντίον των Ελλήνων της Σοβιετικής Ένωσης από το 1937. <br /><br />Η πραγματικότητα αυτή θα αμφισβητηθεί μόνο μετά τη δεκαετία του ’90, όταν θα προβάλλει –με όχι επιτυχημένο πάντα τρόπο- μια ιστοριογραφική σχολή που θα γεννηθεί στους κόλπους των προσφυγικών οργανώσεων. Το γεγονός αυτό θα προκαλέσει την αντίδραση της παραδοσιακής ιστοριογραφίας – συμπεριλαμβανομένων των «νέων ιστορικών», των αποκαλούμενων «μεταμοντέρνων»- οι οποίοι θα κινηθούν μ’ ένα σπασμωδικό τρόπο καταγγελίας και αμφισβήτησης της νέας αυτής τάσης. Η ενόχλησή τους θα είναι τόσο έντονη, ώστε θα καταφύγουν και σε μεθόδους συνειδητής παραχάραξης και παρανόησης, ακόμα και διεθνών νομικών όρων, όπως αυτός της «γενοκτονίας», προκειμένου να υποστηρίξουν την παραδοσιακή εκδοχή. Όπως επίσης και αποσιώπησης σημαντικών αποφάσεων διεθνών οργανισμών, όπως αυτό της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (InternationalAssociationofGenocideScholars), που εντάσσει τις γενοκτονίες των Ελλήνων της Ανατολής στις μεγάλες γενοκτονίες του 20ου αιώνα. </div> <div> <br />Η εμφάνιση του τουρκικού εθνικισμού <br /><br />Η εμφάνιση του επαναστατικού κινήματος στην Κρήτη απ’ τα τέλη του 19ου αιώνα και η αυτονόμηση του νησιού, όπως επίσης οι ελληνικές και βουλγαρικές επαναστάσεις στη Μακεδονία, θα ευνοήσουν την ισχυροποίηση των εθνικιστικών απόψεων στο εσωτερικό του οθωμανικού στρατού. Παράλληλα, η κοινωνική θέση των αστών των ραγιάδων στο εσωτερικό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, θα τροφοδοτήσει με ανασφάλεια και μίσος τα παραδοσιακά μουσουλμανικά κυρίαρχα στρώματα της. Έτσι θα εμφανιστεί ο ακραίος τουρκικός εθνικισμός στο πρόσωπο των Νεότουρκων στρατιωτικών. <br /><br />Το ενδιαφέρον στην τουρκική περίπτωση είναι ότι εξ αιτίας της απουσίας σημαντικών μουσουλμανικών αστικών στρωμάτων, οι στρατιωτικοί επιφορτίστηκαν το ρόλο της αστικής τάξης. Η διεκδίκηση της οικονομικής ισχύος από τους αστούς των ραγιάδων ήταν μια από τις βασικές αιτίες της στρατιωτικής παρέμβασης στην πολιτική ζωή της Αυτοκρατορίας. <br /><br />Ο τουρκικός εθνικισμός υπήρξε ο καταλύτης των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή της Εγγύς Ανατολής. Ήταν ο κύριος παράγοντας που εμπόδισε την πραγματοποίηση πραγματικών μεταρρυθμίσεων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και απόδοσης ίσων δικαιωμάτων σ′ όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως θρησκεύματος και εθνικής καταγωγής.<br /><br />Με την εμφάνισή του ο όρος ”Τούρκος” άρχισε να αποκτά θετική σήμανση, ενώ για πρώτη φορά ο χώρος που καταλάμβανε η Οθωμανική Αυτοκρατορία αρχίζει να περιγράφεται ώς ”Τουρκία”. Ο νέες εθνικιστικές απόψεις που εμφανίζονται καθορίζουν ως εθνικό χώρο των Τούρκων μια εκτεταμένη περιοχή από το Αιγαίο έως τη θάλασσα της Κίνας.<br /><br />Το παντουρκιστικό κίνημα στοχεύει ακριβώς στη δημιουργία αυτής της νέας τουρκικής αυτοκρατορίας, όπου δεν θα υπάρχει θέση για κανένα άλλο έθνος, εκτός απ′ αυτό των Τούρκων. Κύριοι υποστηρικτές των τάσεων αυτών θα είναι οι Γερμανοί, οι οποίοι, με μια προνομιακή συμμαχία με το τουρκικό εθνικιστικό κίνημα, θα επιδιώξουν αφενός το ξαναμοίρασμα του παλιού κόσμου των αγορών και των αποικιών με και αφετέρου, την οικονομική τους κυριαρχία στην Εγγύς Ανατολή με την εξαφάνιση των μόνων ανταγωνιστών τους, των Ελλήνων και των Αρμενίων.<br /><br /> Ένας από τους πατέρες του παντουρκισμού, ο Ζιγιά Γκιοκάλπ (Giokalp) πρότεινε ανοιχτά την υπέρβαση της χαλαρής, πολυεθνικής και θρησκευτικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη μετατροπή των ομάδων που ζούσαν σ′ αυτήν σ′ ένα συμπαγές ομοιόμορφο τουρκικό σώμα (compactbody).<br /><br />Ο Τζελάλ Μπαγιάρ (Celal Bayar) αναφέρει ότι οι Νεότουρκοι αντιμετώπιζαν τους Έλληνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως «εσωτερικά καρκινώματα»<br /><br />Ο Τούρκος ιστορικός Taner Aksam στο βιβλίο του A Shameful Act, υποστηρίζει ότι ο Gokalp, επηρεασμένος από τον γερμανικό εθνικισμό, διαμόρφωσε ένα θεωρητικό πλαίσιο, το οποίο παρείχε την ιδεολογική βάση για την επίδειξη της συγκεκριμένης βίαιης πολιτικής συμπεριφοράς. Στόχος του Gokalp ήταν η διαμόρφωση «εθνικής οικονομίας», η οποία θα μπορούσε να δημιουργηθεί μόνο με την «εθνική ομοιογένεια». <br /><br />Tις απόψεις αυτές υλοποίησαν οι Οθωμανοί αξιωματικοί που είχαν βρεθεί στη Γαλλία, και προσπάθησαν να ντύσουν με τις αξίες του διαφωτισμού τις ρατσιστικές επιδιώξεις του παντουρκισμού. Ο Τζελάλ Μπαγιάρ (CelalBayar) αναφέρει ότι οι Νεότουρκοι αντιμετώπιζαν τους Έλληνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως «εσωτερικά καρκινώματα». Η εφημερίδα Ο Λαός της Πόλης προειδοποιούσε τους Τούρκους ηγέτες: ”Σήμερα με το τουρκικό σύνταγμα, αν έχετε ακόμα τα ίδια μυαλά, αν προσπαθάτε με το φανατισμό και με τον τουρκισμό να πνίξετε κάθε ξέχωρη εθνική ζωή, θα χυθεί αίμα πολύ κι από τα δύο μέρη και η Ευρώπη θα σας καθήσει στο σβέρκο. Τούρκοι που τυραννάτε τους λαούς της Αυτοκρατορίας, να μάθετε πως κανένας λαός δεν είναι τόσο πρόστυχος, τόσο ελεεινός, που να δέχεται να τυραννιέται και να κυβερνιέται από τον τύραννό του, τον ξένο, τον αλλόφυλο. Και τότες πια, σα δε σωφρονιστείτε, θα διαλυθεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και η Τουρκία θα σβήσει.”(Κεντρικό άρθρο, Λαός, Κωνσταντινούπολη, 18 Ιανουαρίου 1909.)<br /><br />Η αντίληψη που διαμόρφωσε η νεοτουρκική ηγεσία στους αξιωματικούς που προσχώρησαν στο κίνημα, εμπεριείχε την επιφύλαξη, αν όχι και την εχθρότητα απέναντι στο λαό. Χαρακτηριστική είναι μια σύσταση του Ισμέτ Ινονού προς τους νέους αξιωματικούς:<i>«Ο σουλτάνος είναι εχθρός σας. Είναι επτά γενεών εχθρός σας. Ας μείνει όμως μεταξύ μας, ακόμα και ο λαός είναι εχθρός σας»</i>Το αντιχριστιανικό κλίμα και η τάση για ισλαμικό Τζιχάντ (Ιερό πόλεμο κατά των μη μουσουλμάνων) που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται, επηρεάζει και τις συνθήκες στον Πόντο. Στο άρθρο με τίτλο «Οθωμανοί εις τα όπλα» που δημοσιεύτηκε στις 13 Οκτωβρίου 1911 στην τουρκική εφημερίδα της Σαμψούντας Ηχώ διακηρύσσεται : <i>”Ο ιερός πόλεμος είναι θεία εντολή, της οποίας η εγκατάλειψις εις τοιαύτην εποχήν είναι αδύνατος... Εμπρός αδελφοί, ας ετοιμασθώμεν από σήμερον να συγκρουσθώμεν μετά των εχθρών, να πίωμεν το αίμα των.“</i><br /><br /> Εσωτερική καταστολή και εθνικές εκκαθαρίσεις<br /><br />Τον Οκτώβριο του 1911 αποφασίστηκε και επισήμως, σε συνέδριο των Νεότουρκων που έγινε στην οθωμανική Θεσσαλονίκη,7 η εξόντωση των μη τουρκικών εθνοτήτων. Σε μια ανταπόκριση του περιοδικού «TheTimesofLondon» με τίτλο«Οι Νεότουρκοι και το πρόγραμμά τους», παρακολουθούμε την επικράτηση των ακραίων σοβινιστικών επιλογών στο συνέδριο του κομιτάτου ”Ένωση και Πρόοδος” που βρισκόταν ήδη στην εξουσία. Η αφομοίωση δια της βίας όλων των κατοίκων, αποφασίζεται τελεσίδικα.Το μέσο θα ήταν οι εξοπλισμένοι Μουσουλμάνοι. Στην απόφαση αναγραφόταν:<br /><br />«Οι Μουσουλμάνοι γενικά πρέπει να κρατήσουν τα όπλα τους και όπου υπήρχαν ως μειονότητα, οι αρχές πρέπει να τους εξοπλίσουν…. Η Τουρκία είναι πρωτίστως μια μουσουλμανική χώρα και οι ιδέες του μουσουλμανισμού και η επιρροή του πρέπει να κυριαρχούν. Κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα πρέπει να κατασταλεί αφού δεν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τους Χριστιανούς, οι οποίοι πάντα δούλευαν για την κατάρρευση του νέου καθεστώτος… Αργά ή γρήγορα η πλήρης οθωμανοποίηση πρέπει να επιτευχθεί αλλά είναι πλέον καθαρό ότι αυτό δε θα μπορούσε να γίνει με την πειθώ αλλά με τη δύναμη των όπλων. Η μουσουλμανική κυριαρχία είναι αναπόφευκτη και μόνο στους μουσουλμανικούς θεσμούς και παραδόσεις οφείλεται σεβασμός.Το δικαίωμα της οργάνωσης, αποκέντρωσης και αυτονομίας δεν υπάρχει για τις υπόλοιπες εθνικότητες, οι οποίες μπορούν να κρατήσουν τις θρησκείες τους αλλά όχι τις γλώσσες τους. Η επικράτηση της τουρκικής γλώσσας αποτελεί ένα από τα βασικά μέσα για τη διατήρηση της μουσουλμανικής κυριαρχίας.»<br /><br />Bασικό στοιχείο της οικονομικής πολιτικής των Νεότουρκων υπήρξε το μποϊκοτάζ κατά των ελληνικών επιχειρήσεων, που στη συνέχεια θα επεκταθεί και κατά των Αρμενίων και των υπόλοιπων χριστιανικών κοινοτήτων. Την κατάσταση που επικρατούσε στη Μικρά Ασία περιγράφει γλαφυρά το 1909 η σοσιαλιστική εφημερίδα ”Ο Λαός”, που εκδιδόταν στην Κωνσταντινούπολη:<br /><br />«Τουρκικός λαός λογιούνταν όλοι οι μουσουλμάνοι, δηλαδή οι πιστοί καθώς ονομαζόντουσαν μόνοι τους… Όλοι οι μουσουλμάνοι ήταν ίσοι αναμεταξύ τους. Όλοι μπορούσαν να γίνουν πασάδες ή στρατηγοί. Μα δεν παραδέχονταν για ίσους με τον εαυτό τους τους χριστιανούς και τους εβραίους παρά τους ονομάζανε γκιαούρηδες. Τους απογόνους των παλαιών κατοίκων τους ματαχειρίζονταν σαν ξένους. Δεν τους επέτρεπαν να γίνουν αξιωματικοί ή υπάλληλοι. Δεν τους δέχονταν για μάρτυρες στα τουρκικά δικαστήρια. Η τουρκική κυβέρνηση τους ανέχονταν μόνο, βάζοντάς τους να πληρώνουν ένα χωριστό φόρο, το χαράτσι. Τους ονόμαζαν ραγιάδες (κοπάδια) και δεν τους ήθελαν για άλλο τίποτα παρά για να τρέφουν το μουσουλμανικό λαό. Στις επαρχίες μόνο οι μουσουλ­μάνοι ήτανε γεωχτήμονες. Οι χριστιανοί ήταν αγρότες, απαράλ­λαχτα όπως οι δούλοι στο μεσαίωνα. Πριν την κατοχή, οι χριστιανοί αυτοί ήσαν έθνη ανεξάρτητα και πάντα είχαν βαστάξει τη γλώσσα, τη φορεσιά τους και τις συνήθειές τους...»<br /><br />Και ο ίδιος ο Tαλαάτ (ο οποίος είχε λάβει τους τίτλους του πασά και του μεγάλου βεζύρη) είχε αναφέρει ότι: <i>”βλέπει να πλησιάζει η αναγκαιότητα, να ξοφλήσει με τους Έλληνες, ακριβώς όπως παλαιότερα και με τους Αρμένιους.“ </i>Οι Αυστρογερμανοί διαπίστωναν ότι η πολιτική της γενικευμένης εθνικής εκκαθάρισης υπαγορεύτηκε από την παντουρκιστική ιδεολογία που τότε κυριαρχούσε στους τουρκικούς πληθυσμούς, καθώς και από ”... τη βουλιμία των Τούρκων για την πλούσια ελληνική περιουσία.<br /><br />Mετά τους Βαλκανικούς Πολέμους η γραμμή του 1911 εκφράστηκε με τη δημιουργία συγκεκριμένων θεσμών, όπως το Γραφείο Εγκατάστασης Φυλών και Μεταναστών. Ο Taner Aksam γράφει: <i>«Υπάρχουν αποδείξεις ότι ο Gokalp συνέταξε ειδικές μελέτες για τις μειονότητες της αυτοκρατορίας, συμπεριλαμβανομένων και των Αρμενίων. Αυτές ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου να συγκεντρωθεί λεπτομερής γνώση για την εθνικοθρησκευτική δομή της Ανατολίας. Ενα ειδικό τμήμα, το Γραφείο Εγκατάστασης Φυλών και Μεταναστών, το οποίο συστάθηκε το 1913, ασχολούνταν ειδικά με ζητήματα διασκορπισμού και επανεγκατάστασης πληθυσμών».</i><br /><br />Για την υλοποίηση των σχεδιασμών είχε δημιουργηθεί μια παρακρατική οργάνωση με την επονομασία Ειδική Επιτροπή (Teskilat i Mahsusa), για να φέρει εις πέρας τις εκτοπίσεις. Η δράση της Επιτροπής θα ξεκινήσει τη δράση της με τους Ελληνες της Ιωνίας. Ο Taner Aksam γράφει:<i> «Η δράση της εναντίον του “εσωτερικού εχθρού” είχε αρχίσει πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η εκτόπιση του ελληνικού πληθυσμού του Αιγαίου, μέσω τρομοκρατίας και απαλλοτρίωσης των ιδιοκτησιών του, είχε πραγματοποιηθεί ως μέρος του σχεδίου για την ομογενοποίηση της Ανατολίας».</i><br /><br />Με την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου άρχισε η «εκκαθάριση θυλάκων μη τουρκικών πληθυσμών που είχαν συγκεντρωθεί σε στρατηγικά σημεία» (Celal Bayar, “Ben Yazdim”). Το σχέδιο είχε την απόλυτη υποστήριξη των Γερμανών συμμάχων των Νεότουρκων και κάποια σημεία του υλοποιήθηκαν από κοινού.O Taner Aksam αναφέρει:«Συντάχθηκαν λεπτομερή σχέδια για τον εκτουρκισμό της Ανατολίας μέσω της εκκαθάρισης των χριστιανικών πληθυσμών. Τα ίδια μέτρα εφαρμόστηκαν στην περιοχή του Αιγαίου από την άνοιξη του 1914. Η Επιτροπή Ενωση και Πρόοδος πήρε μια ξεκάθαρη απόφαση. Η πηγή των προβλημάτων στη δυτική Ανατολία θα απομακρυνόταν, οι Ελληνες θα εκδιώκονταν με πολιτικά και οικονομικά μέτρα. Πριν από οτιδήποτε άλλο ήταν ανάγκη να αποδυναμωθούν οι οικονομικά ισχυροί Ελληνες…. Αποφασίστηκε να επικεντρωθούν οι δραστηριότητες γύρω από τη Σμύρνη που θεωρείτο κέντρο της υπονομευτικής δραστηριότητας».<br /><br />Από το 1916 η πολιτική αυτή θα εφαρμοστεί με ιδιαίτερη ένταση στον Δυτικό Πόντο.Ήταν τέτοια η ένταση και η έκταση των διωγμών, ώστε ακόμη και οι σύμμαχοι των Τούρκων διατύπωσαν εγγράφως τις αντιρρήσεις τους.<br /><br />Ο μαρκήσιος Pallavicini (Παλαβιτσίνι) έγραφε τον Ιανουάριο του 1918:<i> ”Είναι σαφές ότι οι εκτοπισμοί του ελληνικού στοιχείου δεν υπαγορεύονται ουδαμώς από στρατιωτικούς λόγους και επιδιώκουν κακώς εννοουμένως πολιτικούς σκοπούς.“</i>Την ίδια άποψη εξέφραζαν και σώφρονες Τούρκοι, όπως ο Βεχίπ πασά (Vehibpacha), ο οποίος υποστήριζε ότι ο εκτοπισμός των Ελλήνων ήταν περιττός από στρατιωτικής άποψης. Σχεδόν συγχρόνως ο Αυστριακός πρόξενος της Αμισού Κβιατόφσκι (Kwiatkowski) ανέφερε σε υπηρεσιακή επιστολή του ότι ο εκτοπισμός των Ελλήνων της ποντιακής παραλίας βρισκόταν στο πλαίσιο του προγράμματος των Νεότουρκων, με το οποίο επιδιωκόταν η εξασθέ­νηση του χριστιανικού στοιχείου. Θεωρούσε ο ίδιος ότι η καταστροφή αυτή θα είχε μεγαλύτερη απήχηση στην Ευρώπη απ′ ότι οι σφαγές που είχαν διαπράξει κατά των Αρμενίων.<br /><br />Oι φόβοι του Κβιατόφσκι εδράζονταν στη διαπίστωσή του ότι η καθολική εξόντωση του ελληνικού στοιχείου ήταν επιθυμία του τουρκικού λαού. Εξάλλου του είχε ειπωθεί από υψηλόβαθμους αξιωματούχους ότι: ”Τελικά πρέπει να κάνουμε με τους Έλληνες ό,τι κάναμε με τους Αρμένιους... Πρέπει με τους Έλληνες, τώρα να τελειώνουμε.“Και ο ίδιος ο Tαλαάτ (ο οποίος είχε λάβει τους τίτλους του πασά και του μεγάλου βεζύρη) είχε αναφέρει ότι: ”βλέπει να πλησιάζει η αναγκαιότητα, να ξοφλήσει με τους Έλληνες, ακριβώς όπως παλαιότερα και με τους Αρμένιους.“ Οι Αυστρογερμανοί διαπίστωναν ότι η πολιτική της γενικευμένης εθνικής εκκαθάρισης υπαγορεύτηκε από την παντουρκιστική ιδεολογία που τότε κυριαρχούσε στους τουρκικούς πληθυσμούς, καθώς και από ”... τη βουλιμία των Τούρκων για την πλούσια ελληνική περιουσία.“<br /><br />Έτσι θα πραγματοποιηθεί η πρώτη φάση της γενοκτονίας. Στο τέλος του Πολέμου θα επιχειρηθεί η καταγραφή των αποτελεσμάτων αυτής της πολιτικής. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα εκδώσει το 1919 τον απολογισμό με τίτλο «Μαύρη Βίβλος διωγμών και μαρτυριών του εν Τουρκία Ελληνισμού (1914-1918)». Η «Μαύρη Βίβλος», συντάχθηκε από την Κεντρική Επιτροπή υπέρ των Μετατοπισθέντων Ελληνικών Πληθυσμών. Εκδόθηκε στα ελληνικά και στα γαλλικά. </div> <div> <br /> Το τέλος<br /><br />Η συνέχεια θα καθοριστεί στα Συνέδρια Ειρήνης των νικητών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και στις εσωτερικές αντιδικίες της Αθήνας. Η εμπλοκή της Ελλάδας με την Μικρασιατική Εκστρατεία θα διαμορφώσει ένα νέο πλαίσιο. Με τη Συνθήκη των Σεβρών στους Έλληνες -που το 1914 το ποσοστό τους με τις διάφορες εκτιμήσεις κυμαινόταν από το 13% έως 25% - θα αποδοθεί το 6% περίπου του πάλαι ποτέ κοινού οθωμανικού εδάφους. Σημαντικά εδάφη της Ανατολίας θα αποδοθούν στους Αρμένιους, ενώ θα υπάρξει και κουρδική αυτονομία. Οι Τούρκοι διατηρούσαν την κυριαρχία τους στο μεγαλύτερο μέρος του παλιού οθωμανικού εδάφους, καθώς και στην έδρα του ισλαμικού Χαλιφάτου, την Κωσταντινούπολη. Με τον τρόπο αυτό διαμορφωνόταν ο γεωπολιτικός χάρης της επόμενης μέρας και στη θέση της πολυεθνικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που πλέον διαλυόταν οριστικά, δημιουργούνταν εθνικά κράτη με τη γνωστή επώδυνη διαδικασία που είχε γνωρίσει η Ανατολή από το 1821 και εντεύθεν.<br /><br />Η περίοδος που ακολούθησε την ήττα των Κεντρικών Δυνάμεων ήταν η πλέον αποφασιστική ιστορική στιγμή για τη διαμόρφωση του μεταοθωμανικού γεωπολιτικού κόσμου. Όμως ο ελληνικός Διχασμός, η αντίδραση και το αντιμικρασιατικό πνεύμα που κυριαρχούσαν στο Λαϊκό Κόμμα και τη φιλομοναρική παράταξη, μαζί με την ασυνέπεια του βενιζελισμού, που προκήρυξε εκλογές εν μέσω του μικρασιατικού πολέμου και τη διαμόρφωση μιας μικρής παλαιοελλαδικής ντεφετιστικής Αριστεράς (ΣΕΚΕ) που συνεργάστηκε με τους μοναρχικούς σε μια αντιπολεμική, αντιμικρασιατική πλατφόρμα, οδήγησε στη Μικρασιατική Καταστροφή και την κυριαρχία του τουρκικού εθνικισμού στο σύνολο των παλιών οθωμανικών πολυεθνικών εδαφών. </div> <div> <br /></div> <div> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f5b9e5c24000002111ed1e0.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /><br /><i>KEYSTONE-FRANCE VIA GETTY IMAGES.</i><br /><br />Ως αποτέλεσμα της πολιτικής εθνικής εκκαθάρισης που επέλεξαν οι νικητές και εκφράστηκε, πραγματικά αλλά και συμβολικά, με τη σφαγή και την πυρπόληση της Σμύρνης, οι ακτές της Ελλάδας γέμισαν από τους δεκάδες χιλιάδες απόκληρους πρόσφυγες της Καταστροφής.Η παρακάτω εικόνα από τις πρώτες μέρες της ήττας, είναι χαρακτηριστική: «Δεν άκουγε κανείς εκείνες τις μέρες τίποτα άλλο από τα στόματα όλων αυτών παρά κατάρες στο Βενιζέλο και βλαστήμιες: ‘’Αχ αυτοί οι τουρκοσπορίτες Έλληνες της Μικράς Ασίας μας πήραν στο λαιμό τους. Μακάρι να τους σφάξει όλους ο Κεμάλ και να μη μείνει ούτε ποδάρι από δαύτους’’…»Η μοναρχική παράταξη θεωρούσε τους πρόσφυγες «ξένο σώμα» στην Ελλάδα.<br /> Επίλογος<br /><br />Οι σημερινές εξελίξεις με την εμφάνιση μιας εξόχως επιθετικής Τουρκίας δεν είναι τίποτα περισσότερο από την φυσιολογική εξέλιξη της ελληνικής ήττας στη Μικρά Ασία μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ισχυροποίηση της Τουρκίας υπό την εξουσία του γενοκτονικού τουρκικού εθνικισμού είναι άμεσο αποτέλεσμα Η αποτυχία των παλαιοελλαδικων ελίτ -και κυρίως της μοναρχικής Δεξιάς μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920- να επιβάλουν την υλοποίηση της εξαιρετικά ευνοϊκής για τα ελληνικά συμφέροντα Συνθήκης των Σεβρών (Aύγουστος 1920) και να επαναδιατυπώσουν σε πιο ευνοϊκό πλαίσιο το ζήτημα της δημιουργίας Κράτους του Πόντου.<br /><br />Ακριβώς γι αυτό, η γνώση της ιστορικής εμπειρίας των προσφυγικών πληθυσμών από Ανατολική Θράκη, Πόντο και υπόλοιπη Μικρά Ασία είναι για πρώτη φορά τόσο σημαντική!</div> <div> <br /></div> <div> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

H όξυνση των ελληνοτουρκικών και η σημασία της προσφυγικής Μνήμης

Οι σημερινές εξελίξεις με την εμφάνιση μιας εξόχως επιθετικής Τουρκίας δεν είναι τίποτα περισσότερο από την φυσιολογική εξέλιξη της ελληνι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιό Καστελόριζο; Εδώ χάνεται η Λέσβος… Μόνο οι ανόητοι δεν κατάλαβαν τι επρόκειτο να συμβεί στη Μόρια…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh45KJCIsoDEOdvtf16bT5ibMgAMtkf3VBdQ0R_41yG0-Kx_-jf9gEweRVfXcTjidN8Y9Fde094raun1UTwFKpIKzAqsiJq8dSiHVeZiZL6jv-b9ecWFHSKN9XCGVIeCbutL-CA8PIUTkQ/s1600/-METANASTES-MYTILHNH.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="827" data-original-width="1241" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh45KJCIsoDEOdvtf16bT5ibMgAMtkf3VBdQ0R_41yG0-Kx_-jf9gEweRVfXcTjidN8Y9Fde094raun1UTwFKpIKzAqsiJq8dSiHVeZiZL6jv-b9ecWFHSKN9XCGVIeCbutL-CA8PIUTkQ/s640/-METANASTES-MYTILHNH.webp" width="640" /></a></div> <br />Του <b>ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ</b><br />Τα όσα συνέβησαν τα τελευταία 24ωρα στη Μυτιλήνη δεν είναι απλώς εξοργιστικά. Σε κάνουν να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Και εύχεσαι να μπορούσες, αντί για τον τοίχο, να κουτουλήσεις τους άχρηστους πολιτικούς αυτής της άτυχης πατρίδας.<br /><br />Πιο προβλέψιμη «εκτροπή» δεν υπήρχε. Πρέπει να είσαι ο απόλυτος ηλίθιος για να μην υποψιάζεσαι τι επρόκειτο να συμβεί στην Μόρια. Η ο «χρήσιμος ηλίθιος» Γερμανών και Τούρκων. Παίζει κι αυτό…<br /><br />Σε κάθε περίπτωση το πράγμα φώναζε από μακριά. Πρώτος ο Περιφερειάρχης Κώστας Μουτζούρης, είχε βαρέσει καμπανάκι κινδύνου χαρακτηρίζοντας το νησί «πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί». Θυμάστε εδώ και πόσους μήνες ζητούσε να κηρυχθεί η Λέσβος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης; Ε, ο αητός, ο Μηταράκης φιλοτιμήθηκε να το κάνει μόλις προχθές. Όταν είχαν καεί τα πάντα. Να χαίρονται τέτοιο «μάνατζμεντ» τα πρώην αφεντικά του, στο City του Λονδίνου…<br /><br />Ολόκληρη κυβέρνηση παράτησε την υπόθεση στα χέρια του «αητού» και βαυκαλιζόταν επειδή μερικές εκατοντάδες από τους «αιτούντες άσυλο», μεταφέρθηκαν μαύρη νύχτα στην ενδοχώρα, μια ντουζίνα «ασυνόδευτα», στάλθηκαν με παράτες στο Λουξεμβούργο και το λιμενικό λίγο έτριξε τα δόντια. Ετσι νόμιζαν ότι λύνουν το μεταναστευτικό.<br />Αν ρωτήσετε τους «αρμόδιους» πόσοι λαθραίοι περιφέρονται ξέμπαρκοι στη χώρα, χωρίς χαρτιά και άδεια παραμονής, θα σας πουν ιστορίες από τη κοιλιά τους. Στην κυριολεξία δεν έχουν ιδέα. Είναι όμως πολλοί και παντού.<br /><br />Από τη μία στο Τυμπάκι, ξυλοφορτώνουν Ελληνες, από την άλλη στην Σαντορίνη βιάζουν ανυποψίαστες τουρίστριες. Είναι αυτοί νόμιμοι μετανάστες; Όχι βέβαια. Λαθρο-έποικοι κάφροι είναι που είδαν φως και μπήκαν, χάρις στο κράτος-χαβαλέ και την ασυνειδησία κάποιων που ψάχνουν τσάμπα εργατικά χέρια. Αδιαφορώντας αν αυτοί οι απρόσκλητοι μουσαφιραίοι θα μπουκάρουν στο σπίτι του γείτονα, θα κακοποιήσουν την κόρη του και θα κατακρεουργήσουν αυτούς που τους δίνουν ψωμί, όπως πρόσφατα συνέβη με τη γυναίκα στα Φιλιατρά.<br /><br />Για πηγαίνετε μια βολτούλα προς Σκάλα Λακωνίας και σας βεβαιώνω ότι θα φρικάρετε. Ολόκληροι καταυλισμοί από Αφγανοπακιστανούς. Αυτοσχέδιοι τσαντιρομαχαλάδες, χωρίς την σφραγίδα της Υπατης Αρμοστείας και την παρουσία των ΜΚΟ. Υπό την σιωπηρή ανοχή των ελληνικών «αρχών» όμως και κάποιων ντόπιων που βολεύονται.<br /><br />Ένα παράδειγμα έδωσα. Υπάρχουν δυστυχώς πολλές περιοχές στην ελληνική επαρχία που τους καλοδέχτηκαν, νόμιμους και παράνομους, για φθηνά εργατικά χέρια. Και τώρα λούζονται τα επίχειρα. Η Μυτιλήνη όμως, δεν τους κάλεσε. Τους βρήκε να ξεβράζονται στίφη στις ακτές της. Και δέχτηκε να τους φιλοξενήσει προσωρινά για ανθρωπιστικούς λόγους, εξυπηρετώντας μέχρι εκεί που δεν πάει το ανίκανο αθηνοκεντρικό κράτος και τους Ευρωπαίους που πλειοδοτούν σε συμπόνοια, αλλά τους θέλουν μακριά από τις αυλές τους.<br /><br />Οι πέντε χιλιάδες έγιναν δέκα, οι δέκα, δεκαπέντε και στα χρόνια τούτης εδώ της κυβέρνησης κόντεψαν να τριανταρίσουν. Κρατήστε το αυτό. Επί Μητσοτάκη διπλασιάστηκαν οι «φιλοξενούμενοι» στα νησιά. Επί Μητσοτάκη γιγαντώθηκε η Μόρια και επί Μητσοτάκη κάηκε με όλες τις συνέπειες μιας οργανωμένης δολιοφθοράς.<br /><br />Κάτω απ΄τη μύτη, στη κυριολεξία, της αστυνομίας, της πυροσβεστικής και των αρμόδιων «υπηρεσιών». Ούτε τους Αφγανούς με κορωνοιό δεν μπόρεσε να μπαγλαρώσει ο αητός Μηταράκης και σήμερα περιφέρονται…ασυνόδευτοι κι αυτοί, ως κινητές υγειονομικές βόμβες στο πολύπαθο νησί,<br /><br />Επί Μητσοτάκη καταστρέφεται χωρίς αμφιβολία η Μυτιλήνη. Γιατί όπως ο ίδιος λέει, «πρώτο του μέλημα είναι η ασφάλεια των κατοίκων και των μεταναστών». Όχι αγαπητέ, τα μπέρδεψες ! Πρώτο σου μέλημα είναι η ασφάλεια, η προστασία και η ευημερία των Ελλήνων φορολογούμενων που σε ψήφισαν για να λύσεις το πρόβλημα με την λαθροεισβολή και σήμερα σε ταίζουν με το υστέρημα τους.<br />Σε αυτούς αναφέρεσαι και αυτούς υπηρετείς κατά απόλυτη προτεραιότητα. Δικός μας υπάλληλος είσαι. Ούτε της Μέρκελ, ούτε της Σουηδής Επίτροπου με τις «ευαισθησίες», ούτε του πρόθυμου… Masterchef Σχοινά. Aν θέλουν αυτοί να βοηθήσουν τους μετανάστες, να ανταλλάξουν τα ωραία τους σπίτια στην Εσπερία με τα λυόμενα στην Μόρια και στον Καρά Τεπέ για να έρθουν να τους ταίζουν στο στόμα.<br /><br />Οι Ελληνες της Μυτιλήνης τα έδωσαν όλα. Και κουράστηκαν. Μπούχτισαν. Το μαγαζί τίγκαρε, φράκαρε, πώς να το πούμε. Και οι πόρτες έσπασαν. Πρόσφυγες και λαθροέποικοι βγήκαν στους δρόμους, μπουκάροντας σε εκκλησίες, κατασκηνώνοντας σε νεκροταφεία, καταπατώντας κτήματα, σε λίγο και σπίτια των γηγενών.<br /><br />Το κράτος έχει ευθύνη και όχι φυσικά η τοπική αυτοδιοίκηση, να τους ξεκουμπίσει από εκεί το συντομότερο δυνατό. Όχι να τους εγκαθιστά στα πεδία βολής του ελληνικού στρατού. Ούτε ασφαλώς στην ενδοχώρα που γέμισε από δαύτους, χωρίς να αδειάσουν τα νησιά.<br /><br />Αν δεν αρέσει η Γυάρος κι η Μακρόνησος λόγω βεβαρημένης προιστορίας υπάρχει πάντα και ο Σαν Τζώρτζης. Μια χαρά νησάκι, κοντά στην Αθήνα, ακατοίκητο και φουλ στις ανεμογεννήτριες που εξασφαλίζουν ενεργειακή αυτάρκεια. Ας γίνει εκεί η νέα Μόρια. Και σε όποιον αρέσει.<br /><br />Η Ελλάδα οφείλει πρώτα απ΄όλα να προασπίσει τα δικαιώματα και τις ανάγκες των Ελλήνων. Οι ανάγκες των απρόσκλητων επισκεπτών έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Αν οι πολιτικοί μας παραδίδουν έτσι εύκολα τη Λέσβο, ποιος περιμένει μετά να σώσουν το Καστελλόριζο;…<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ποιό Καστελόριζο; Εδώ χάνεται η Λέσβος… Μόνο οι ανόητοι δεν κατάλαβαν τι επρόκειτο να συμβεί στη Μόρια…

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ Τα όσα συνέβησαν τα τελευταία 24ωρα στη Μυτιλήνη δεν είναι απλώς εξοργιστικά. Σε κάνουν να χτυπάς το κεφάλι σου στον ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το αναγκαίο άλμα από την μυστική στην επιθετική διπλωματία και η στρατηγική αξία του

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYJUKdFRm3nfFRPBj8pWu_x_xuWNg-Q-lbrmM6k7NsaVpNNgs14qKWiIilXCwFXmWEP-tumFznjnOuIfGj4HHcq46Au_yOrLtg6CD1QIfCkYkjEEKz0UafOKkX8oQAM-3b4Vw_72VGKi8/s1600/polemiko_nautiko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="522" data-original-width="696" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYJUKdFRm3nfFRPBj8pWu_x_xuWNg-Q-lbrmM6k7NsaVpNNgs14qKWiIilXCwFXmWEP-tumFznjnOuIfGj4HHcq46Au_yOrLtg6CD1QIfCkYkjEEKz0UafOKkX8oQAM-3b4Vw_72VGKi8/s640/polemiko_nautiko.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ</b><br />Καλό θα είναι να σταματήσουν τα παιχνίδια των εντυπώσεων που αποσκοπούν στην παραπλάνηση της Ελληνικής κοινωνίας, και η χώρα να αναλάβει επιτέλους την ουσιαστική πρωτοβουλία των κινήσεων και να σπεύσει να κεφαλαιοποιήσει στρατηγικά, τόσο σε διμερές επίπεδο όσο και με στοχευμένες διεθνείς παρεμβάσεις, όλα εκείνα που ανέδειξε η παρατεταμένη περίοδος της Τουρκικής επιθετικότητας κατά την διάρκεια των προηγούμενων ημερών…<br /><br />Άλλωστε αυτά που είδαν το φως της δημοσιότητας για το περιεχόμενο της απαράδεκτης συμφωνίας με την Τουρκία, δεν προσφέρονται για επικοινωνιακές πιρουέτες με στόχο την εσωτερική κατανάλωση. Οι αποκαλύψεις υπήρξαν εξόχως ανησυχητικές για τις πραγματικές κυβερνητικές προθέσεις, αλλά και για τα ύπουλα παιχνίδια των αυτόκλητων διαμεσολαβητών και «συμμάχων» μας.<br /><br />Δυστυχώς, οι αποκαλύψεις αυτές, επιβεβαίωσαν στο ακέραιο και τις προειδοποιήσεις που έχουμε διατυπώσει, ΤΟΣΟ για την αμφιλεγόμενη στάση του Έλληνα πρωθυπουργού, ΟΣΟ και για την συντονισμένη προσπάθεια να συρθεί η χώρα στην καθολική της αυτοπαγίδευση.<br /><br />Την παρτίδα γι’ ακόμη μια φορά την έσωσε ο Μαξιμαλισμός της Τουρκίας.<br /><br />Και αυτή είναι μια εξέλιξη διόλου τιμητική για την πολιτική ηγεσία του τόπου. Η προθυμία με την οποία συμφώνησε στην περαιτέρω παραίτηση της χώρας από το δικαίωμα της στην άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, είναι ενδεικτική για τον τρόπο με τον οποίο εργαλειοποιήθηκε, για μια ακόμη φορά, η μυστική διπλωματία σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.<br /><br />Είναι όμως και ιδιαιτέρως αποκαλυπτική για τα πραγματικά περιθώρια απόδοσης των συντονισμένων πιέσεων που διείδε η τουρκική πολιτική ηγεσία, η οποία μιμούμενη τα τερτίπια του Μοντ Πελεραίν, «έκαψε» την συγκεκριμένη ελληνοτουρκική «μεταβατική» συμφωνία, προσβλέποντας σε ένα ακόμη πιο απαράδεκτο για την χώρα μας πλαίσιο, μεσούσης της κλιμάκωσης των πιέσεων. Υπάρχουν όμως τρία πράγματα που δεν υπολόγισε σωστά στον ορυμαγδό της ανεξέλεγκτης βουλιμίας της.<br />Την καθολική κατακραυγή για το γεγονός ότι υπήρξε μυστική διπλωματία η οποία μάλιστα κατέληξε σε συμφωνία η οποία απεκρύβη από τον Λαό και τα πολιτικά κόμματα…<br />Την άκαμπτη στάση Μακρόν η οποία υπερκέρασε στην πράξη τις επιδιώξεις της Τουρκίας και τις απαράδεκτες γερμανικές μεθοδεύσεις. Και…<br />Τα πολύ ξεκάθαρα μηνύματα από το αδιαμφισβήτητο συγκριτικό πλεονέκτημα της ικανότητας την οποία επιδεικνύουν και με την οποία τους εξευτέλισαν κατ’ επανάληψη οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις.<br /><br />Όχι… Η επιστροφή του πειρατικού ORUC REIS στην Αττάλεια, ΔΕΝ συνιστά διπλωματική νίκη…<br /><br />Πριν απ’ όλα γιατί δεν είναι παρά ένας απλός τακτικός ελιγμός με απρόβλεπτη εν τέλει εξέλιξη, ο οποίος ωστόσο διασφαλίζει στην Τουρκία πολύτιμο χρόνο και τεράστια δυνατότητα διπλωματικών ελιγμών την επόμενη περίοδο, χωρίς όμως να ανακαλεί ούτε κατ’ ελάχιστον την λίστα με τις απαράδεκτες τουρκικές απαιτήσεις της σε βάρος της χώρας.<br /><br />Δεύτερον γιατί παγιδεύει την χώρα μας σε έναν διάλογο που πλέον δεν μπορεί να αρνηθεί, αλλά στον οποίο θα συρθεί αμυνόμενη αφού δεν διαθέτει ΟΥΤΕ ΕΝΑ αίτημα ικανό να καταστήσει αμυνόμενη την Τουρκία.<br /><br />Τρίτον γιατί διευκολύνει αφάνταστα την Γερμανική διαχείριση στο επίπεδο των Ευρωκοινοτικών διεργασιών, ροκανίζοντας χρόνο αλλά και εύρος πιθανών κυρώσεων.<br /><br />Κυρίως όμως γιατί αυτή η εξέλιξη, ΔΕΝ σηματοδοτεί την απαρχή της ριζικής μεταστροφής της Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής και ΔΕΝ εγκαινιάζει την «επιθετική» αναβάθμιση της Ελληνικής διπλωματίας, κατά τρόπον ικανό να κεφαλαιοποιήσει στην πράξη το συσσωρευμένο διπλωματικό και επιχειρησιακό κεφάλαιο των προηγούμενων ημερών, και φυσικά τα πολύ σημαντικά έως πολύτιμα δεδομένα που έχουν προστεθεί στην περιφερειακή γεωπολιτική σκακιέρα.<br /><br />Παρ’ όλα αυτά, ο πρωθυπουργός της χώρας έσπευσε με τρόπο προκλητικά ερασιτεχνικό, αλλά και με μια εμμονή που γεννά σειρά ερωτηματικών για τις πιθανές ανομολόγητες δεσμεύσεις του στο παρασκήνιο, να εμφανίσει ως θρίαμβο τον τουρκικό τακτικό ελιγμό και να αποδεχτεί εν πολλοίς ως λυτρωτική για όλα όσα προηγήθηκαν, την προσωρινή απόσυρση του ORUC REIS από τις Ελληνικές θάλασσες. Την ίδια στιγμή, περίεργα «θυμιατά» άρχισαν να κατακλύζουν το διαδίκτυο, λιβανίζοντας τους Αμερικανούς και τον ρόλο Πομπέο στην όλη εξέλιξη.<br /><br />Πρόκειται για έναν επικίνδυνο συνδυασμό…<br /><br />Που επιχειρεί να επενδύσει επικοινωνιακά στον μονόδρομο της πλήρους καθυπόταξης των εθνικών επιλογών στις αμερικανικές περιφερειακές προτεραιότητες, και αυτό θα έχει κόστος.<br /><br />Οι αμερικανικοί σχεδιασμοί εξυπηρετούνται τα μέγιστα από μια κυβέρνηση πρόθυμη να συμβιβαστεί με την ιδέα της διαχειριστικής και σε κάθε περίπτωση προσωρινής εκτόνωσης ενός μέρους μόνο από την «φορτωμένη» ατζέντα με την οποία παρενέβη η Τουρκία στην τελευταία κλιμάκωση, αλλά αυτό δεν μπορεί ν’ αποτελέσει την βάση πάνω στην οποία θα οικοδομήσει η χώρα μας μια βιώσιμη στρατηγική για το μέλλον.<br /><br />Πρώτον γιατί αυτή η εξέλιξη ΔΕΝ σηματοδοτεί και την αυτοκατάργηση της αναθεωρητικής νέο-οθωμανικής ατζέντας…<br />Δεύτερον γιατί το σύστημα των τετελεσμένων που οικοδομήθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες, πάνω στο οποίο εδράζεται η διευρυνόμενη κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας ΔΕΝ αποδομήθηκε, και δεν μπορεί να αποδομηθεί μέσα από τακτικές πιρουέτες. Και…<br />Τρίτον διότι στην επικαιροποιημένη ατζέντα των ισχυρών για την ευρύτερη περιοχή, ΔΕΝ έχουν ενσωματωθεί σχεδιασμοί και ανατροπές προσανατολισμένες να ακυρώσουν οριστικά τις επιδιώξεις της Τουρκίας η οποία διεκδικεί αναβαθμισμένο ιστορικό ρόλο στην Αρχιτεκτονική της νέας εποχής.<br /><br />Πρόκειται για μια ενότητα στόχων, ΕΝΙΑΙΑ και ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ η προώθηση της οποίας συνιστά ιστορική υποχρέωση σύμπαντος του Δυτικού κόσμου, και στην αδιαπραγμάτευτη ιεράρχησή της η πατρίδα μας είχε υποχρέωση αλλά και μια σειρά από νέες αυξημένες δυνατότητες, να διαδραματίσει ρόλο πρωταγωνιστικό.<br /><br />Η Ελληνική κυβέρνηση όμως δεν δείχνει διατεθειμένη να σηκώσει το γάντι που αυτήν την φορά της πέταξε η ίδια η Ιστορία. Και δεν είναι μόνο αυτό…<br /><br />Απ’ όλα τα παραπάνω, τίποτε δεν φαίνεται να απασχολεί σοβαρά την κυρίαρχη ελληνική στρατηγική σκέψη. Ο πρωθυπουργός της χώρας βγαίνει και δηλώνει ικανοποιημένος από τις εξελίξεις, χαρακτηρίζοντας «θετικό πρώτο βήμα την επιστροφή του ORUC REIS στην Αττάλεια» αλλά δυστυχώς γι’ αυτόν και κυρίως για την χώρα, δεν μπορεί να προσδιορίσει ποιο πρέπει να είναι το «δεύτερο βήμα» και με ποιόν τρόπο η Ελληνική εξωτερική πολιτική είναι αποφασισμένη να το εκβιάσει.<br /><br />Δυστυχώς γι’ αυτόν και κυρίως για την χώρα, τολμά και χαιρετίζει την ελεγχόμενη διαδικασία αποκλιμάκωσης και δηλώνει έτοιμος να συζητήσει στο πλαίσιο του πολυδιαφημισμένου διαλόγου, και ένας δημοσιογράφος δεν τον ρωτά: “Καλά όλα αυτά… αλλά με τι αιτήματα θα πάτε στο διάλογο κύριε πρωθυπουργέ;;;”<br /><br />Τι θα έπρεπε να γίνει;;;<br /><br />Μα φυσικά το αυτονόητο. Τα πολιτικά και τα επιχειρησιακά επιτελεία, θα έπρεπε ήδη να βρίσκονται σε έναν οργασμό διεργασιών προκειμένου να αξιολογήσουν την νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί… Να ιεραρχήσουν τα εργαλεία της τακτικής και επικοινωνιακής διαχείρισής της… Και κυρίως να συγκεκριμενοποιήσουν τους βηματισμούς που θα πρέπει να ακολουθηθούν με στόχο την συνολική στρατηγική αναβάθμιση της Εξωτερικής πολιτικής έτσι ώστε να εναρμονίζεται απόλυτα στις νέες συνθήκες, στις νέες αυξημένες ανάγκες, αλλά και στις καινούριες δυνατότητες που θα πρέπει πάση θυσία να αξιοποιηθούν για να τουμπάρουν οριστικά την παρτίδα.<br /><br />Από την άποψη αυτή, υπάρχουν τέσσερα πράγματα που κατά την γνώμη μας θα έπρεπε να συγκεντρώσουν το κέντρο βάρος της προσοχής όλων.<br />Το πρώτο είναι η αποχώρηση του ORYC REIS. Είναι λάθος να αναπαράγεται η αντίληψη πως αυτή η κίνηση ήταν το πρώτο βήμα καλής θέλησης εκ μέρους του Ερντογάν το οποίο περίμενε ο Έλληνας πρωθυπουργός για να πανηγυρίσει. Ο Ερντογάν έχει ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη και γνωρίζει καλά πως παίζει κυριολεκτικά με το κεφάλι του αν δεν «πλημμυρίσει» με λάφυρα την φανατισμένη τουρκική κοινωνία.<br /><br />Επομένως θα ακολουθήσει ένας δεύτερος γύρος κλιμάκωσης – περισσότερο ακραίας και αποφασιστικής – τον οποίο οφείλει να προλάβει η Ελληνική Εξωτερική πολιτική και να τον προλάβει εν τη γενέσει του.<br /><br />Η αποχώρηση του ORUC REIS στο επίπεδο της επικοινωνίας, δεν θα πρέπει να πλασάρεται ως βήμα καλής θέλησης που συμβάλει στην αποκλιμάκωση της έντασης, αλλά ως ήττα επί του πεδίου την οποία χρεώνεται συνολικά η αναθεωρητική Τουρκία.<br /><br />Πρόκειται για μια τακτική που μπορεί να ενισχύσει τις αποσυνθετικές τάσεις, τις ρήξεις και τα αδιέξοδα μέσα στην τουρκική κοινωνία, και να ενεργοποιήσει μια διαλυτική δυναμική ανεξέλεγκτης εσωστρέφειας, στην οποία θα έπρεπε να επενδύσει η χώρα μας συνεπικουρούμενη και από άλλες δυνάμεις.<br />Το δεύτερο σχετίζεται με την αναγκαιότητα του οργανωμένου διεμβολισμού της περιφερειακής ατζέντας, με ζητήματα αμιγώς εθνικού ενδιαφέροντος και με τρόπο που θα συνδυάζει ΚΑΙ τον αναγκαίο δυναμισμό στην μεθοδική περιθωριοποίηση της Τουρκίας αλλά ΚΑΙ την δυνατότητα ευρύτερης στρατηγικής σύμπραξης γύρω από αυτόν τον στόχο, από το σύνολο των δυνάμεων που αυτήν την στιγμή εμφανίζονται προδιατεθειμένες να τον στηρίξουν.<br /><br />Έτσι, η ιστορική ευκαιρία που δίνεται για πρώτη ίσως φορά μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, να επανέλθει στο προσκήνιο με τρόπο δυναμικό η έννοια του «ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ» σε ένα come back ικανό να επαναφέρει στο προσκήνιο τα ιστορικά του δικαιώματα σε όλο το εύρος των ανατολικών συνόρων της χώρας και όχι μόνο (από τον Πόντο μέχρι την Ίμβρο και την Τένεδο και από την Πόλη και τα μικρασιατικά παράλια στο σύνολό τους μέχρι την Κύπρο) δείχνει να παραμένει αναξιοποίητη με ευθύνη της κυβέρνησης. Και αυτό καταδεικνύει σοβαρότατο στρατηγικό έλλειμμα στην επιεικέστερη των περιπτώσεων, αν και στην βάση του αυτό το μεγάλο «πακέτο» συνιστά την πεμπτουσία του Ελληνικού οπλοστασίου στο πλαίσιο ενός υπεύθυνου, αποφασιστικού και ουσιαστικού διαλόγου.<br />Το τρίτο ζήτημα αφορά στην αναγκαία προσπάθεια της χώρας μας να απογαλακτιστεί οριστικά από την λογική της εξάρτησης και του παρασιτικού προστατευτισμού, διεκδικώντας τον δικό της αναβαθμισμένο στρατηγικό ρόλο και λόγο ΚΑΙ στο σύστημα των υπό διαμόρφωση περιφερειακών ισορροπιών ισχύος αλλά ΚΑΙ στο πλαίσιο του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται και διαχειρίζεται τις παραδοσιακές «συμμαχικές» της «συναναστροφές».<br /><br />Αυτήν την στιγμή… Όλα τα δεδομένα και μεταξύ αυτών ΚΑΙ οι διευρυνόμενες συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις στο πλαίσιο των παραδοσιακών συμμαχικών δομών συνηγορούν σε αυτήν την κατεύθυνση.<br />Και φυσικά το τέταρτο ζήτημα σχετίζεται με την ανάγκη να μην είναι η Ελλάδα αλλά η Τουρκία αυτή που θα συρθεί σε έναν διάλογο με διεθνή επιτήρηση, και κυρίως να είναι η Τουρκία και όχι η Ελλάδα, αυτή που θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια σειρά καινούρια τετελεσμένα, απολύτως θεμελιωμένα στις πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου και με δεδομένη την αποφασιστικότητα της χώρας μας να μην αποστασιοποιηθεί ούτε κατ’ ελάχιστο από την αδιαπραγμάτευτη υπεράσπισή τους.<br /><br />Και τέτοια είναι η άσκηση του δικαιώματος της χώρας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 νμ και φυσικά η μονομερής καταγγελία των πρακτικών της Μαδρίτης και της Βέρνης, και η αντιμετώπισή τους ως κουρελόχαρτα με μηδενική υπόσταση αφού επιχειρούν να βιάσουν τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου σε απολύτως προστατευμένες από αυτό Ελληνικές θάλασσες.<br /><br />Δυστυχώς όμως… Αυτήν ακριβώς την στιγμή που θα πρέπει να αναληφθούν κρίσιμες αποφάσεις… Ο πρωθυπουργός επέλεξε να λικνίζεται σε ρυθμούς ΔΕΘ, καλώντας τους πολίτες να αξιολογήσουν το «πακέτο των μέτρων» του και ενεργοποιώντας τα κλασικά αντιπολιτευτικά αντανακλαστικά όλων των υπολοίπων.<br /><br />Με τα απόνερα του ORUC REIS να διατηρούν ακόμη αισθητή την παρουσία τους στις Ελληνικές θάλασσες, αυτή η εικόνα από μόνη της ισοδυναμεί με μια ακόμη οδυνηρή εκδοχή της νεοελληνικής κατάντιας.<br /><br />Θα επανέλθουμε…<br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το αναγκαίο άλμα από την μυστική στην επιθετική διπλωματία και η στρατηγική αξία του

Του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Καλό θα είναι να σταματήσουν τα παιχνίδια των εντυπώσεων που αποσκοπούν στην παραπλάνηση της Ελληνικής κοινωνίας, και...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι φρούδες ελπίδες της “συμμαχικής παρέμβασης” στα ελληνοτουρκικά και η καχυποψία που λάθος δηλώσεις προκαλούν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzorycfY4Ei_kMn4Q82XVKNQCalaEftd9MIZ54YWVLMbR0mrHzyvIaemUuWajZAGsoxEUL2yzoP5XiEriG7yXpn1N-3oM8rsyAD7tW9AsnvNGIA8_M7FiUhe-QUYC5rnHq3oOj9OFgguE/s1600/ellinotourkika.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="390" data-original-width="696" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzorycfY4Ei_kMn4Q82XVKNQCalaEftd9MIZ54YWVLMbR0mrHzyvIaemUuWajZAGsoxEUL2yzoP5XiEriG7yXpn1N-3oM8rsyAD7tW9AsnvNGIA8_M7FiUhe-QUYC5rnHq3oOj9OFgguE/s640/ellinotourkika.png" width="640" /></a></div> <br /> Στην τελευταία ελληνο-τουρκική κρίση υπήρξε μια σοβαρή ευκαιρία για να υπάρξει μια σχετική “αυτονόμηση”. Η γαλλική πρόταση για στρατιωτική συνεργασία προέκυψε πριν από το καλοκαίρι. Ο Μακρόν που θέλει να “κοντύνει” τον Ερντογάν πρότεινε στην Ελλάδα μια αμυντική συνεργασία, εκτός ΝΑΤΟ. Συνεργασία που θα είχε “στρατηγικό χαρακτήρα”. Προφανώς ο Μακρόν ήθελε να επισφραγίσει τη συμφωνία με κάποια ανταλλάγματα και σ’ αυτά συμπεριλαμβάνονταν οι γαλλικές φρεγάτες. Τα γεγονότα είναι γνωστά. Η Αθήνα έκανε πίσω στις 17 Ιουλίου, πιστεύοντας ότι οι Γερμανοί θα λύσουν το θέμα με την Τουρκία! Επανήλθε όταν η στρατιωτική πίεση της Τουρκίας έγινε αφόρητη και τελικά καταλήξαμε σε μια συμφωνία εξοπλισμού της Πολεμικής Αεροπορίας με 12 μεταχειρισμένα και 8 νέα Rafale. Αμυντική συμφωνία με “ρήτρα συνδρομής” δεν υπάρχει και μας το είπε χθες ο πρωθυπουργός , οποίος παρέπεμψε στην “ευρωπαϊκή ρήτρα που έτσι κι αλλιώς υπάρχει”! Και απλά υπάρχει θα επισημάνουμε…<br /> <br /> Η Γαλλία δεν έχασε και τίποτα. Θα πουλήσει για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκή χώρα τα πολύ καλά αεροσκάφη Rafale. Τον Ερντογάν μπορεί να τον “κοντύνει” και μόνη της… Η Ελλάδα κέρδισε 18 πολύ καλά μαχητικά αεροσκάφη ,αλλά δεν ενίσχυσε τις αμυντικές δυνατότητες άμεσα. Αυτονόητα νομίζουμε αυτά για όσους δεν έχουν τσακωθεί με τη λογική…<br /> <br /> Κάπως έτσι φαίνεται ότι στην Αθήνα κάποιοι επιστρέφουν στην “αμερικανική συνταγή” και στις ελπίδες ότι η Ουάσινγκτον “θα μας σώσει” με κάποια παρέμβαση της. Ήδη εμφανίστηκαν και κάποιες αναδημοσιεύσεις από αμερικανικά ΜΜΕ που γράφουν ότι οι ΗΠΑ εξετάζουν -πάλι- τη μεταφορά της βάσης του Ιντσιρλίκ στην Ελλάδα! Προχθές πάντως ο Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία ήταν στο Ιντσιρλίκ και “ανέβασε” στο twitter αυτό το μήνυμα.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ έχουν πάρει θέση για τα ελληνοτουρκικά και είναι σαφέστατη: “Βρείτε τα με διάλογο”. Αυτό λένε όλες οι ανακοινώσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να καθίσει σε τραπέζι διαπραγματεύσεων με την ατζέντα που η Τουρκία επιθυμεί να επιβάλλει. Δεν μπορεί να συζητηθεί για παράδειγμα θέμα αποστρατιωτικοποίησης νησιών ,το οποίο και χθες έθεσε επιτακτικά ο Τούρκος υπουργός Άμυνας. Δεν μπορεί να συζητηθεί τίποτα απ΄ όσα θέλει η Τουρκία πλην τους ενός και μοναδικού θέματος που υπάρχει και το έχει περιγράψει με απόλυτη ακρίβεια ο Προκόπης Παυλόπουλος όταν ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μιλώντας από το Αρχηγείο Στόλου:<br /> <div style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; line-height: 26px; margin-bottom: 21px; overflow-wrap: break-word;"> <iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="348" src="https://player.vimeo.com/video/457533078" style="box-sizing: border-box; height: 391.5px;" width="100%"></iframe></div> <div style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; line-height: 26px; margin-bottom: 21px; overflow-wrap: break-word;"> <span style="background-color: transparent;">Οποιαδήποτε άλλη συζήτηση, άποψη ή ερμηνεία δεν μπορεί να γίνεται στο εσωτερικό της χώρας. Γι΄ αυτό κι όλοι θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στο τι λένε και πως το λένε. Διαφορετικά δεν έχουν κανένα δικαίωμα να παραπονούνται για την καχυποψία που προκαλούν.</span></div> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι φρούδες ελπίδες της “συμμαχικής παρέμβασης” στα ελληνοτουρκικά και η καχυποψία που λάθος δηλώσεις προκαλούν

Στην τελευταία ελληνο-τουρκική κρίση υπήρξε μια σοβαρή ευκαιρία για να υπάρξει μια σχετική “αυτονόμηση”. Η γαλλική πρόταση για στρατιωτικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τιμή στην Ημέρα Μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων στη Μικρά Ασία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL0T0qZuZPnq8qFk05_Q9GDhGR5wXL8V7dPP07nC0grBBPXA31WOHXfAjCLURIa8-0iwKlc1yn0HKdyABBYrl4WUQrwvMLmxm3oIPzZ_i4NvpffzV-ymRwCZjI8GMeaHOU_09e95mRbBQ/s1600/genoktonia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="672" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL0T0qZuZPnq8qFk05_Q9GDhGR5wXL8V7dPP07nC0grBBPXA31WOHXfAjCLURIa8-0iwKlc1yn0HKdyABBYrl4WUQrwvMLmxm3oIPzZ_i4NvpffzV-ymRwCZjI8GMeaHOU_09e95mRbBQ/s640/genoktonia.jpg" width="640" /></a></div> <br />Με ενός λεπτού σιγή και την προτροπή «το "μην ξεχνάτε τους Έλληνες" να γίνει το διαχρονικό μήνυμά μας προς την Οικουμένη» ήταν το μήνυμα του Α' αντιπροέδρου Νικήτα Καλαμάνη κατά την επετειακή αναφορά στην Ολομέλεια της Βουλής για την Ημέρα Μνήμης της γενεοκτονίας των Ελλήνων στη Μικρά Ασία από το Τουρκικό Κράτος. Ο προεδρεύων Α΄ αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Καλαμάνης, εκφράζοντας το Σώμα, ξεκίνησε την αναφορά του στην εθνική τραγωδία του '22 με μια από τις αμέτρητες, αυθεντικές μαρτυρίες που διασώθηκαν από το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών:<br /><br />«Άρχισε ο στρατός μας να φεύγει. Χτυπούσαν τις πόρτες μας και ζητούσαν ρούχα για να βγάλουν το χακί από πάνω τους. "Έφταναν οι στρατιώτες ξυπόλυτοι, γυμνοί, κουρελιασμένοι, πρησμένοι, νηστικοί. Οι Τούρκοι κατεβαίναν και σφάζαν τους Έλληνες. Παντού φωτιά και μαχαίρι άκουγες και έβλεπες. 'Αλλους τους ατιμάσανε, άλλους τους σφάξανε, τους κρεμάσανε, τους κάψανε».<br /><br />«98 χρόνια μετά... Ένας αιώνας στο "παρά δύο" συμπληρώνεται φέτος από τη μέρα που γράφτηκε η ματωμένη αυτή σελίδα στο βιβλίο της Ιστορίας μας...» σημείωσε ο Νικήτας Καλαμάνης και συμπλήρωσε: « Οι διηγήσεις των Ελλήνων, που έζησαν την Καταστροφή, συγκλονιστικές: «Εμείς βρισκόμασταν στη Σμύρνη. Πλημμύρα οι μαχαλάδες στο αίμα. Βάλανε φωτιά οι Τούρκοι, μια ώρα μακριά. Σ´ ένα τέταρτο η φωτιά είχε έρθει σε μας. Ρίχνανε βενζίνη και προχωρούσε. Βγήκαμε στο δρόμο. Φωτιά από τη μια, θάλασσα από την άλλη. Βρισκόμασταν στη μέση. Και οι Τσέτες βρίσκονταν στη μέση, και έσφαζαν και σκότωναν.<br /><br />"Τη νύχτα οι Τσέτες έκαναν επίθεση ν´ αρπάξουν, να σφάξουν, ν´ ατιμάσουν. «Βοήθεια», φώναζε ο κόσμος. Τα εγγλέζικα πλοία ήταν απέναντι. Έριχναν τους προβολείς. Σταματούσαν για λίγο. Βρεθήκαμε σε μια χαβούζα. Γύρω-γύρω, σπαρταρούσαν κορμιά, και μέσα ήταν γεμάτη κεφάλια. (...) Ήταν φοβερό. Όσοι το είδαν τρελάθηκαν. Το τρελοκομείο γέμισε από τρελούς σαν ήρθαμε. Εκεί σ´ αυτό το μέρος χάσαμε και τον πατέρα μου. Τον αδελφό μου τον έσφαξαν στο χωριό. Έβγαλαν, μετά, ιταλικά και ελληνικά πλοία και μας πήραν. Πόσους; Ούτε ένα 20% δεν επήραν. Τέτοια καταστροφή δεν ξαναείδαν τα μάτια μου!».<br /><br />Πρόκειται, είπε ο α' αντιπρόεδρος της Βουλής «για την μεγαλύτερη εθνική συμφορά στην ιστορία του νεωτέρου Ελληνισμού, και συνάμα η τελευταία πράξη τού δράματος και του οράματος της "Μεγάλης Ιδέας". Ήταν η πρώτη φορά που ο ελληνικός κόσμος περιορίστηκε στον νότο της Βαλκανικής χερσονήσου και στην Κύπρο. Φυσικά η Καταστροφή δεν επήλθε στα ξαφνικά, αλλά βασίστηκε σε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο των Νεότουρκων που είχε μελετηθεί από πολύ νωρίς.<br /><br />Στους Times του Λονδίνου, ήδη από τον Οκτώβριο του 1911, είχαν δημοσιευθεί οι θέσεις του σοβινιστικού κομιτάτου «Ένωση και Πρόοδος» που κατείχε την εξουσία. Μεταξύ άλλων, η οθωμανοποίηση δια της βίας όλων των κατοίκων ήταν η πρώτη προτεραιότητα. Και το μέσο επιβολής της, οι οπλισμένοι μουσουλμάνοι. Το δικαίωμα οργάνωσης και αυτονομίας θα καταργείτο για τις υπόλοιπες εθνικότητες. Έτσι, αργά και μεθοδικά, με εφαλτήριο τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και με τη συμπαράσταση των Γερμανών, ξεκίνησαν οι πρώτοι διωγμοί από την Ανατολική Θράκη και κορυφώθηκαν με τη γενοκτονία στον μικρασιατικό Πόντο.<br /><br />Στη συνέχεια οι κεμαλιστές κατηύθυναν όλες τις δυνάμεις τους στην επιχείρηση ολοκληρωτικού αφελληνισμού της Μικρασίας, φιλοδοξώντας να μετατρέψουν το εναπομείναν μουσουλμανικό στοιχείο, σε εθνικά Τούρκους υπηκόους» υπογραμμίζοντας ότι αυτό είναι « Κάτι που εξακολουθεί να ονειρεύεται η Τουρκία μέχρι και σήμερα...»<br /><br />Ο κ. Κακλαμάνης σημείωσε, στην αναφορά του, πως «ο Κεμάλ γιόρτασε το θρίαμβό του με τη μεταβολή της Σμύρνης σε τέφρα και την τεράστια σφαγή του εκεί χριστιανικού πληθυσμού, όπως έγραφε ο Ουΐνστον Τσόρτσιλ στα απομνημονεύματά του. Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος κόστισε -κατά τις πιο μετριοπαθείς προβλέψεις- ένα εκατομμύριο ανθρώπινες ψυχές. Αλλά και ακόμα περισσότερες, νεκροζώντανες ψυχές που δοκίμασαν την πίκρα της προσφυγιάς.<br /><br />Λαβωμένα κορμιά, πληγωμένες ψυχές και μνήμες που μέχρι σήμερα ζητούν δικαίωση και κάθαρση...» και θύμισε πως «το 1925, στο πρώτο λογοτεχνικό του βιβλίο, ο νεαρός τότε -και μετέπειτα νομπελίστας- Έρνεστ Χεμινγουέι αφιέρωσε το πρώτο διήγημά του "Στην προκυμαία της Σμύρνης". Νωρίτερα, ο ίδιος ως πολεμικός ανταποκριτής, έχει ζήσει την φρίκη της Μικρασιατικής Καταστροφής. Σε μια από τις τελευταίες ανταποκρίσεις του γράφει: "Μην ξεχνάτε τους Έλληνες"». Ο κ. Κακλαμάνης τόνισε ότι «αυτή η φράση έμελλε να παραμείνει ανεξίτηλη στον χρόνο. Μια φράση με πολλαπλές αναγνώσεις.<br /><br />Μια προτροπή για αναζωογόνηση της δικής μας ιστορικής μνήμης. Ένα κάλεσμα για αντίσταση σε όσα μάς αφανίζουν ως έθνος. Μια υπόσχεση αδιάκοπου αγώνα για τη δικαίωση των αλησμόνητων πατρίδων και των ανθρώπων τους. Αυτό λοιπόν το "μην ξεχνάτε τους Έλληνες" ας γίνει το διαχρονικό μήνυμά μας προς την Οικουμένη. Και εμείς οι ίδιοι ας κάνουμε το χρέος μας: να "μην ξεχνάμε, Έλληνες"...» ανέφερε ο κ. Κακλαμάνης.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τιμή στην Ημέρα Μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων στη Μικρά Ασία

Με ενός λεπτού σιγή και την προτροπή «το "μην ξεχνάτε τους Έλληνες" να γίνει το διαχρονικό μήνυμά μας προς την Οικουμένη» ήταν τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το νου μας και στη Θράκη – H Τουρκία δεν την ξεχνάει

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_5GEIc74BKk29BiUuOohCzsvrixkoUJ2q-KuHPCR4HWOkGQlMW-Wyf8TzMzUDKqio5S7blfaCbqKlClAvj1OIHAp-s5M_NJWbejcSWxshtypRiACl57iCnlEfwZwLUL4vBMhppdQCp4s/s1600/toutkkiki-enosi-thraki-propaganda.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_5GEIc74BKk29BiUuOohCzsvrixkoUJ2q-KuHPCR4HWOkGQlMW-Wyf8TzMzUDKqio5S7blfaCbqKlClAvj1OIHAp-s5M_NJWbejcSWxshtypRiACl57iCnlEfwZwLUL4vBMhppdQCp4s/s640/toutkkiki-enosi-thraki-propaganda.jpg" width="640" /></a></div> <i>Ο πρόεδρος της Διεύθυνσης Αποδήμων Τούρκων, Αμπντουλλάχ Ερέν, μιλάει για παράνομες πρακτικές και πολιτική αφομοίωσης του ελληνικού κράτους.</i><br /><b><br />Καραΐσκος Κώστας</b><br />Μέσα στην γενικότερη τούρλα των ελληνοτουρκικών, με το επίκεντρο κυρίως στη Δωδεκάνησο, δεν πρέπει να μας διαφεύγει η πάγια και εσχάτως ξεκάθαρη τουρκική στόχευση στη Θράκη. Μπορεί να μην έχουμε θεαματικά γεγονότα, όπως οι πλόες πολεμικών σκαφών, όμως είναι σε εξέλιξη μια αρίδηλη –δυστυχώς και πετυχημένη– τουρκική κίνηση για "επακούμβηση" του στάτους κβο στην περιοχή.<br /><br />Η απέναντι πλευρά τα διατυπώνει ανοιχτά: ο πρόεδρος της Διεύθυνσης Αποδήμων Τούρκων, Αμπντουλλάχ Ερέν, μιλάει για παράνομες πρακτικές και πολιτική αφομοίωσης του ελληνικού κράτους, μας <a href="https://www.trthaber.com/haber/gundem/ytb-baskani-eren-bati-trakyada-yunanistan-ustu-kapali-asimilasyonu-surduruyor-515290.html">απειλεί</a> δε πως «η Τουρκία βρίσκεται δίπλα στους Τούρκους της δυτικής Θράκης και θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα και το δίκαιο των ομογενών».<br /><br />Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας, Χαμί Ακσόι, κατηγορεί την Ελλάδα ότι «παραβιάζει τη Συνθήκη της Λωζάνης, επειδή δεν αναγνωρίζει τους μουφτήδες που εκλέγονται από την τουρκική μειονότητα» και κάλεσε την Ελλάδα «να μην κάνει το λάθος να επιβάλει παράνομα ορισθέντες μουφτήδες». Επίσης μας καλεί να εφαρμόσουμε τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα αναφορικά με τους συλλόγους-ΜΚΟ που έχουν απαγορευθεί από τις ελληνικές αρχές και να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις για νηπιαγωγεία και σχολεία όλων των βαθμίδων για τη μειονότητα.<br /><br />Ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν, σε δηλώσεις του στο Πρακτορείο Ανατολή υποστήριξε ότι η Άγκυρα είναι πρόθυμη για διάλογο τόσο για το Αιγαίο όσο και για την "τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης". Στην αγγλόφωνη έκδοση της Χουριέτ, πάλι ο Ακσόι δήλωσε πως «τα τελευταία 25 χρόνια η Ελλάδα κλείνει τα σχολεία της τουρκικής μειονότητας στη Θράκη και καταπατά τα δικαιώματά της στην ελεύθερη εκπαίδευση».<br /><br />Αλλά και ο ίδιος ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, μιλώντας στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο, ανέφερε «παρενοχλήσεις σε βάρος της τουρκικής μειονότητας που υποφέρει». Βεβαίως περισσότερη σημασία έχει τι πράττει η ελληνική πλευρά κι όχι τι διεκδικεί η άλλη. Κι εκεί είναι το πρόβλημα.<br /><br />Καθώς η προσοχή όλων είναι στραμμένη στο Αιγαίο και στο Καστελλόριζο, στην Αθήνα λαμβάνονται ή αναμένονται αποφάσεις θρακικού ενδιαφέροντος κάθε άλλο παρά δυσάρεστες για την Άγκυρα. Και θα αναφερθώ σε δύο συγκεκριμένα ζητήματα μείζονος σημασίας, όπου η κυβερνητική στάση προϊδεάζει για άσχημες εξελίξεις.<div> <br />Η Μπακογιάννη και το επικίνδυνο τουρκικό σωματείο<br /><br />Το πρώτο είναι αυτό με το ενδεχόμενο αναγνώρισης των αλυτρωτικών σωματείων τύπου Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης από τον Άρειο Πάγο εντός του φθινοπώρου, με κυβερνητική συναίνεση. Είχαμε κι άλλοτε δείξει το ποιόν και τη στόχευση της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης και των <a href="https://www.huffingtonpost.gr/entry/toerkike-enose-xanthes-leipei-mia-dike_gr_5a7f7d1ae4b044b3821e10e7">υπευθύνων</a> της που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η υπονόμευση της ελληνικής κυριαρχίας στην ελληνική Θράκη και η προώθηση του τουρκικού φασισμού εντός της, χωρίς καμμία υπερβολή.<br /><br />Τη χειρότερη εξέλιξη στο ζήτημα την είχαμε επί ημερών Ντόρας Μπακογιάννη στο υπουργείο Εξωτερικών το 2008, όταν χάσαμε με κατεβασμένα τα χέρια την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αυτό συνέβη, παρότι υπήρχε και το ευνοϊκό προηγούμενο της απαγόρευσης λειτουργίας ενός γερμανικού σωματείου στη Σιλεσία. Αυτό λοιπόν εμείς το επικυρωμένο προηγούμενο από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ούτε καν το επικαλεστήκαμε στην περίπτωση της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης.<br /><br />Νομικός δεν είμαι αλλά μου φαίνεται αδιανόητο να φιμώνεται η κοινή γνώμη με νόμους ιεροεξεταστικής λογικής περί "ρητορικής μίσους" σε μία σειρά από ζητήματα και να μην μπορεί να αντιμετωπισθεί νομικά ένα σωματείο που με έργα και λόγια διακινεί μόνο μίσος κατά της χώρας όπου εδρεύει! Τουλάχιστον η Τουρκική Ένωση Ξάνθης δια των κατά καιρούς προέδρων και των πρωτοβουλιών της έχει δώσει αμέτρητα δείγματα ανθελληνικής γραφής αλλά στη λογική αυτή ποτέ δεν κινήθηκε η υπερασπιστική μας γραμμή.<br /><br />Σήμερα, που η χώρα μας δέχεται τόσες προσβλητικές επιθέσεις και πρόστυχες απειλές από την Τουρκία, μπορούμε να αναγνωρίσουμε ως νόμιμο ένα σωματείο που πανηγυρίζει την Μικρασιατική μας Καταστροφή υμνώντας τους "άγιους ήρωες" (του εχθρού), που φέρνει σωβινιστικές ταινίες τύπου "1453" από την Πόλη για δωρεάν προβολές και κάνει μνημόσυνα Τούρκων στρατιωτών στην Ξάνθη; Αν η αρθρογραφία του Μανώλη Κοττάκη απηχεί πράγματι το κλίμα στα κλιμάκια της εν Αθήναις εξουσίας, είμαστε ενώπιον εθνικού εγκλήματος.</div> <div> <br />Πιάνουν τόπο<br /><br />Το δεύτερο θέμα είναι εξίσου σημαντικό και αφορά την θρησκευτική ηγεσία της μειονοτικής κοινωνίας. Εφόσον αναγνωρίζουμε θρησκευτική μειονότητα, βάσει της Συνθήκης της Λωζάννης, έχουν προφανέστατη σημασία τα πρόσωπα που αναγνωρίζουμε ως μουφτήδες. Θυμίζω πως από διετίας είμαστε σε Ξάνθη και Κομοτηνή με τους προσωρινούς Τοποτηρητές που ανέδειξε η Πολιτεία, τον Μπιλάλ Καρά Χαλήλ και τον Χαλήλ Τζιχάτ αντίστοιχα.<br /><br />Παρά τα άπειρα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί, ιδίως από τη συμπεριφορά του δευτέρου, το σύστημα εξουσίας εξακολουθεί να στηρίζει τις επιλογές αυτές, ανεξαρτήτως της γνώμης που έχουν όλες οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Κομοτηνή, για τις 60 όλες κι όλες θέσεις ιεροδιδασκάλων έγιναν εφέτος μόλις 42 αιτήσεις –από 97 προ λίγων ετών, επί Μέτσο Τζεμαλή– από τις οποίες απορρίφθηκαν και κάποιες.<br /><br />Και δεν είναι μόνο αριθμητικό το θέμα αλλά και ποιοτικό, όταν κόβονται αδικαιολόγητα ("από την Αθήνα") όσοι άνθρωποι έχουν στηρίξει τους θεσμούς της πολιτείας και τη νομιμότητα, με τίνος παρέμβαση άραγε.; Επομένως η απειλή της Τουρκίας «να μην τολμήσουμε και διορίσουμε μουφτήδες» αφενός δείχνει να πιάνει τόπο κι αφετέρου να αποδίδει καρπούς με την αποψίλωση του τοπίου όσον αφορά την εικόνα της χώρας μας στα μάτια του μειονοτικού κόσμου.<br /><br />Όταν επιστρέψουμε στο σημείο η επίσημη Μουφτεία Κομοτηνής να είναι ένα αδειανό πουκάμισο, ειδικά αν καταργηθούν και οι ιεροδικαστικές αρμοδιότητες (η λεγόμενη «Σαρία») όπως φημολογείται, δεν θα υπάρχουν και πολλά επιχειρήματα για μία ακόμη καίρια υποχώρησή μας. Θέλουν κάποιοι να μας φτάσουν στο σημείο εκείνο;<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το νου μας και στη Θράκη – H Τουρκία δεν την ξεχνάει

Ο πρόεδρος της Διεύθυνσης Αποδήμων Τούρκων, Αμπντουλλάχ Ερέν, μιλάει για παράνομες πρακτικές και πολιτική αφομοίωσης του ελληνικού κράτους...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο τουρκικός ελιγμός της τελευταίας στιγμής - Το Oruc Reis έφυγε, τα δύσκολα αρχίζουν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLpK-lpHkkkV6ixbyt3rp5c5B6roP8r0Teic41ys6jGB-Q1E3v8Qje6Yh8E7Msz3HlTLb9peQ6kttrrPdwbxLbOLjbrnt-0EK5ulJ3t3qp3O8m5zLgyAUnNaP5hIveDCvkvORrqN0Guns/s1600/Oruc+Reis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="460" data-original-width="752" height="390" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLpK-lpHkkkV6ixbyt3rp5c5B6roP8r0Teic41ys6jGB-Q1E3v8Qje6Yh8E7Msz3HlTLb9peQ6kttrrPdwbxLbOLjbrnt-0EK5ulJ3t3qp3O8m5zLgyAUnNaP5hIveDCvkvORrqN0Guns/s640/Oruc+Reis.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Σε ανταλλαγή μηνυμάτων που διαμορφώνουν το πλαίσιο των επαφών για την επανάληψη του διαλόγου Ελλάδας -Τουρκίας, προχώρησαν χθες ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης και κορυφαίοι Τούρκοι αξιωματούχοι, μετά την πρώτη κίνηση αποκλιμάκωσης της έντασης, με την επιστροφή του Oruc Reis στο λιμάνι της Αττάλειας που δεν πρέπει πάντως να λογίζεται ως «κίνηση καλής θέλησης» της τουρκικής πλευράς.<br /><br />Και η «αποκλιμάκωση» δεν μπορεί να θεωρηθεί ως το βήμα στο οποίο η Ελλάδα πρέπει να ανταποκριθεί, αποδεχόμενη τους όρους που θέλει να επιβάλλει η Τουρκία σε έναν ελληνοτουρκικό διάλογο.<br /><br />Η Τουρκία άφησε να ολοκληρωθεί η τελευταία, μιας σειράς NAVTEX που είχε εκδώσει για παράνομες έρευνες σε περιοχή μη οριοθετημένης ελληνικής υφαλοκρηπίδας και απλώς φρόντισε, υπό την πίεση του διεθνούς παράγοντα αλλά και προφανώς ενόψει της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 24 -25 Σεπτεμβρίου, να μην ανανεώσει και επεκτείνει χρονικά και γεωγραφικά τις έρευνες του Oruc Reis.<br /><br />Καθώς όλο το προηγούμενο διάστημα με αφορμή δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων είχε προεξοφληθεί από πολλούς ότι η Τουρκία θα παρέτεινε την NAVTEX και θα έστελνε το ερευνητικό σκάφος πιο κοντά στο Καστελόριζο, υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρηθεί ως «κίνηση καλής θέλησης» το ότι ο Τ .Ερντογάν έστειλε το τουρκικό σκάφος συνοδεία του Στόλου να παραβιάζει την ελληνική υφαλοκρηπίδα … μόνο για έναν μήνα και μόνο σε απόσταση 32 μιλίων από το Καστελόριζο.<br /><br />Με την τακτική αυτή ο Τ. Ερντογάν θα φθάσει στο σημείο να ζητήσει και ανταλλάγματα για την κίνηση αυτή.<br /><br />Όλες οι τουρκικές κινήσεις είναι ενταγμένες στην τακτική που έχει επιλέξει η Τουρκία βαδίζοντας προς την Σύνοδο Κορυφής. Έτσι θέλει να διευκολύνει το Βερολίνο αλλά και φιλικά διακείμενες προς την Άγκυρα χώρες που επιθυμούν να αποφευχθεί πάση θυσία η επιβολή σκληρών κυρώσεων και η ρήξη στις σχέσεις της Τουρκίας με την ΕΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι μια ημέρα μετά την Ευρωμεσογειακή Διάσκεψη της Κορσικής, ο Ισπανός πρωθυπουργός κ. Σάντσεζ είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Τ. Ερντογάν για την «βελτίωση των σχέσεων των δυο χωρών», την ίδια ημέρα που ο Ιταλός ΥΠΕΞ Ντι Μαϊο ειχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Μ. Τσαβούσογλου, ο οποίος την επομένη δέχθηκε στην Αττάλεια τον Μαλτέζο ΥΠΕΞ…<br /><br />Πλέον με το Oruc Reis στο λιμάνι της Αττάλειας και ενώ έχει ήδη συμβεί συστηματικά επί έναν μήνα η παραβίαση της μη οριοθετημένης ελληνικής υφαλοκρηπίδας, ενώ οι απειλές πολέμου συνεχίζονται να εκτοξεύονται από Τούρκους αξιωματούχους, η Ελλάδα θα βρεθεί σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση καθώς θα πρέπει να πείσει για την ανάγκη λήψης απόφασης για κυρώσεις που θα ενεργοποιηθούν εάν και εφόσον η Τουρκία αποπειραθεί να επαναλάβει τις προκλήσεις .<br /><br />Θα είναι επίσης δύσκολη επιλογή για την Ελλάδα, εφόσον μέχρι τότε το Βερολίνο έχει επαναλάβει όπως αναμένεται την μεσολάβηση του, να πάρει θέση στο ζήτημα των κυρώσεων που έχει ζητήσει και προωθεί η Κύπρος, η οποία φυσικά βλέπει το τουρκικό ερευνητικό Barbaros και το γεωτρύπανο Yavuz να συνεχίζουν να παραβιάζουν κυριαρχικά δικαιώματα της. Η αποκλιμάκωση με την αποχώρηση του Oruc Reis δεν σημαίνει φυσικά ότι λύνονται τα προβλήματα, ούτε επίσης πρέπει να δεσμεύει αυτή η κίνηση για το πως θα τοποθετηθεί η Ελλάδα από θέση αρχής για το θέμα των κυρώσεων που προωθεί η Κύπρος, αν και οι θεσμοί στις Βρυξέλλες όσο και η γερμανική προεδρία θα θελήσουν να στείλουν στις ελληνικές καλένδες γενικώς την συζήτηση για κυρώσεις με πρόσχημα τη «μη διατάραξη του κλίματος διαλόγου». <br /><br />Η παρέμβαση του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών Μ. Πομπέο με την απόφαση του να μεταβεί στην Λευκωσία και να εκφράσει τη «βαθιά ανησυχία για τις συνεχιζόμενες δραστηριότητες της Τουρκίας η οποία εξερευνά τον φυσικό πλούτο σε περιοχές όπου η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν δικαιοδοσία στην Ανατολική Μεσόγειο» και να συστήσει την ειρηνική και βάσει του διαλόγου επιδίωξη οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, έπαιξε ρόλο και στην απόφαση της Άγκυρας για μη ανανέωση της NAVTEX, καθώς γίνονταν αντιληπτό ότι οι υπερβολές στις προκλήσεις δημιουργούσαν ένα ολο και πιο αρνητικό κλίμα το οποίο δεν βοηθούσε τις επιδιώξεις της.<br /><br />Τώρα αρχίζει ένα ακόμη δυσκολότερο στάδιο της κρίσης, αυτό της προσπάθειας των μεσολαβητών να ανοίξουν ή να δείξουν ότι ανοίγει παράθυρο διαλόγου Αθήνας - Άγκυρας.<br /><br />Η αποκλιμάκωση είναι σαφές ότι δίνει ανάσα στην Αθήνα και στις Ένοπλες Δυνάμεις που δοκιμάστηκαν, κυρίως στο Πολεμικό Ναυτικό που έφτασε στα όρια αντοχής προσωπικού και πλοίων. Όμως κάθε άλλο παρά μπορεί να οδηγεί σε εφησυχασμό καθώς η έκδοση NAVTEX είναι διαδικασία ολίγων λεπτών και η Τουρκία φυσικά δεν έχει δεσμευθεί ότι θα απέχει από τις παράνομες ερευνητικές δραστηριότητες…<br /><br />Ο Κυρ. Μητσοτάκης από την Θεσσαλονίκη έστειλε με σαφήνεια το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη για διάλογο για την οριοθέτηση των Θαλασσίων ζωνών της ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας χωρίς να θέτει όρους. Γιατί είναι προφανές ότι η αναφορά του Διεθνούς Δικαίου και του εθιμικού πλέον χαρακτήρα που έχει η Σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας και συγχρόνως η επισήμανση ότι θα πρέπει εφόσον ο διάλογος αυτός διεξαχθεί με καλή πίστη αλλά δεν καταλήξει σε αποτέλεσμα να υπάρχει το δια ταύτα, της παραπομπής της διαφοράς στην Χάγη, δεν μπορεί φυσικά να εκληφθούν ως «προϋποθέσεις».<br /><br />Η τουρκική πλευρά όσο κι αν με μονότονες δηλώσεις κατηγορεί την Ελλάδα ότι θέτει όρους και προϋποθέσεις, είναι η ίδια που επιχειρεί να φορτώσει τον διάλογο με διάφορα θέματα ώστε να τον φέρει στα μέτρα της ακυρώνοντας συγχρόνως κάθε προσπάθεια ειλικρινούς αναζήτησης λύσης. Διότι η επιμονή της Άγκυρας να βάλει στο τραπέζι ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών και μειονοτικό ζήτημα στην Θράκη είναι σαφές ότι δυναμιτίζει τον διάλογο πριν ακόμη ξεκινήσει. Πολύ περισσότερο εάν επιμείνει στην τακτική της να θέτει εν μέσω διαλόγου και θέμα «γκρίζων ζωνών». <br /><br />Καθώς ακόμη δεν έχει δημοσιοποιηθεί το κείμενο της έγγραφης συμφωνίας στην οποία είχαν καταλήξει Αθήνα και Άγκυρα με την μεσολάβηση των Γερμανών για τους όρους επανέναρξης των διερευνητικών επαφών, πλέον θα απαιτηθεί τουλάχιστον από τους αρχηγούς ων κομμάτων να γνωρίζουν τους όρους κάτω από τους οποίους η Ελλάδα θα προσέλθει στον διάλογο με την Άγκυρα. Σε διαφορετική περίπτωση θα ενοχοποιηθεί εξ υπαρχής αυτή η διαδικασία και θα είναι θύμα της συνωμοσιολογίας και της παραπληροφόρησης και ευάλωτη σε κάθε παιγνίδι τακτικής μέσω διαρροών, που συνηθίζει η τουρκική πλευρά.<br /><br />Πάντως μια τέτοια συνεννόηση δεν μπορεί να περιλαμβάνει με κανένα τρόπο μορατόριουμ αποφυγής κινήσεων και πρωτοβουλιών που θα εξισώνουν τις μονομερείς, αυθαίρετες και παράνομες τουρκικές κινήσεις με την άσκηση νόμιμων δικαιωμάτων εκ μέρους της Ελλάδας.<div> <br /></div> <div> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο τουρκικός ελιγμός της τελευταίας στιγμής - Το Oruc Reis έφυγε, τα δύσκολα αρχίζουν

Νίκος Μελέτης Σε ανταλλαγή μηνυμάτων που διαμορφώνουν το πλαίσιο των επαφών για την επανάληψη του διαλόγου Ελλάδας -Τουρκίας, προχώρησαν χ...

Διαβάστε την συνέχεια