Για ποιο λόγο έδωσε ο Ερντογάν την εντολή για επίθεση στην Ελλάδα – Για να ξέρουμε τι και γιατί έγινε στις Καστανιές

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiytjrjmAaLHm4htMyJ-X0ToHMhhXDuCZ3qmkNwuAkoMTnxncGnFNP7bCL2bZit0KUvX7JD7MZyyrkonY5Mg8Vjpf2Jk76dRtORAj3lyWSBuH8Egd1uHI9Lh9x8Y299fhRJfI_LcDC2E8E/s1600/art_ebros.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="720" height="454" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiytjrjmAaLHm4htMyJ-X0ToHMhhXDuCZ3qmkNwuAkoMTnxncGnFNP7bCL2bZit0KUvX7JD7MZyyrkonY5Mg8Vjpf2Jk76dRtORAj3lyWSBuH8Egd1uHI9Lh9x8Y299fhRJfI_LcDC2E8E/s640/art_ebros.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Σάββα Καλεντερίδη </b><br /> Την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου η πολεμική αεροπορία της Συρίας βομβάρδισε μια μονάδα του τουρκικού στρατού, σε περιοχή της επαρχίας Ιντλίμπ. Οι απώλειες τεράστιες, περίπου 100 νεκροί και τραυματίες. <br /> <br /> Και το χειρότερο, η Ρωσία δεν έδωσε άδεια σε ελικόπτερα να μεταφέρουν νεκρούς και τραυματίες στο τουρκικό έδαφος και τους μετέφεραν οι συνάδελφοί τους με φορτηγά, αφού είχαν βληθεί και τα ασθενοφόρα.<br /> <br /> Ο Ερντογάν εκείνη τη βραδιά ένιωσε μόνος και αδύναμος. Διέταξε να κλείσουν όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μπορέσει να διαχειριστεί την κατάσταση με την τουρκική κοινή γνώμη, και έδωσε εντολή στη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων οι ιμάμηδες στα 90.000 τζαμιά της Τουρκίας όλη την Παρασκευή να ψέλνουν κατά τη μουσουλμανική θρησκεία ύμνους για τους νεκρούς, τους «μάρτυρες». <br /> <br /> Εκείνο το δύσκολο βράδυ, που ο Ερντογάν ένιωσε μόνος και αδύναμος απέναντι στη Ρωσία και εγκαταλελειμμένος από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, αποφάσισε να εκδικηθεί. Και επειδή δεν μπορούσε να τα βάλει με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, έβαλε στο στόχαστρο την Ελλάδα και την Ευρώπη. <br /> <br /> Εκείνο το βράδυ αποφάσισε να παίξει το «χαρτί» των μεταναστών, εμπλέκοντας στην ουσία όλον τον κρατικό μηχανισμό. <br /> <br /> Συντονιστικό ρόλο στην όλη επιχείρηση έπαιξε ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, ο οποίος είναι ο νέος «πρίγκιπας» του βαθέος κράτους στην Τουρκία. Με δική του πρωτοβουλία οδηγήθηκαν στη φυλακή δεκάδες Κούρδοι βουλευτές και δήμαρχοι, και χιλιάδες στελέχη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.<br /> <br /> Ο Ερντογάν έθεσε δύο στόχους με την επιχείρηση αυτή: <br /> Πρώτον, να σπάσει η ελληνική άμυνα, να χαθεί ο έλεγχος και να διαλύσει τα ελληνικά σύνορα στον Έβρο, με εισβολή στην αρχή δεκάδων χιλιάδων και μετά εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στη Θράκη. Γνώριζε ότι αυτό θα ήταν το τέλος της κυβέρνησης, η Ελλάδα θα έμπαινε σε φάση πολιτικής αστάθειας και έτσι θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στην ΑΟΖ της Κύπρου, έτσι θα μπορούσε να υλοποιήσει πιο εύκολα τους στόχους του στο Αιγαίο, που είναι η συγκυριαρχία δια της συνεκμετάλλευσης. <br /> Δεύτερον, να εκβιάσει την Ευρώπη με την απειλή αποστολής εκατομμυρίων προσφύγων και μεταναστών. Αυτό γνωρίζει ότι θα οδηγήσει σε πολιτικές ανατροπές – ακόμα και στη διάλυση της Ευρώπης. <br /> <br /> Ποντάροντας σ’ αυτό, ήθελε να πείσει τους Ευρωπαίους ηγέτες αφενός μεν να πιέσουν τον Πούτιν να γίνει πιο διαλλακτικός απέναντί του στο θέμα του Ιντλίμπ και αφετέρου να τον στηρίξουν στο στόχο που έχει να χτίσει πόλεις για τους πρόσφυγες σε περιοχές των Κούρδων της Συρίας, για να διαλύσει διά της δημογραφικής αλλοίωσης το στόχο τους για δημιουργία μιας αυτόνομης κουρδικής περιοχής στη ΒΑ Συρία. <br /> <br /> Και επειδή είναι καλό να παίρνουμε και τις γνώμες πολιτών της Τουρκίας για το θέμα, ειδικά όταν αυτοί είναι πολιτικοί και μάλιστα βουλευτές, μεταφράσαμε άρθρο και δηλώσεις του βουλευτή Ομέρ Φαρούκ Γκεργκερλίογλου, ο οποίος επισκέφθηκε την περιοχή ως μέλος επιτροπής της τουρκικής Βουλής.<br /> <br /> «Ο Γκεργκερλίογλου μιλάει για τις εντυπώσεις του από τα σύνορα: Αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται ως υλικό εκβιασμού»<br /> Ο υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βουλευτής του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP) δρ Ομέρ Φαρούκ Γκεργκερλίογλου, μιλάει για τις εντυπώσεις που αποκόμισε από την επίσκεψη που έκανε ως μέλος της Υποεπιτροπής Μετανάστευσης και Ενσωμάτωσης της τουρκικής Βουλής στην περιοχή Παζάρκουλε της Αδριανούπολης και στη συνοριακή διάβαση των Υψάλων, στο χωριό Ντοϊράν, όπου συνωστίζονται χιλιάδες μετανάστες.<br /> <br /> Ο Γκεργκερλίογλου λέει ότι οι μετανάστες χρησιμοποιούνται ως υλικό εκβιασμού για να ξεπεράσει το πολιτικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζει η κυβέρνησης στην πολιτικής της στο Ιντλίμπ. <br /> <br /> Ο βουλευτής είπε ότι <i>«αυτοί οι άνθρωποι σύρθηκαν στα σύνορα και χρησιμοποιούνται ως δόλωμα για τη Δύση, για να αλλάξει την απόφασή της για το Ιντλίμπ»</i>, συμπληρώνοντας ότι εκεί γίνεται εμπόριο ψυχών, δεδομένου ότι οι ελληνικές αρχές έδωσαν σκληρή απάντηση και έκλεισαν τα σύνορα.<br /> <br /> Συνεχίζει ο Γκεργκερλίογλου:<i> Η έξοδος των μεταναστών ήταν απαγορευμένη και η Τουρκία έκανε διαπραγματεύσεις με την ΕΕ για να εξασφαλίσει ανταλλάγματα για να συνεχίσει να απαγορεύει την έξοδό τους προς την Ευρώπη. Όμως η αποτυχία της Τουρκίας στο Ιντλίμπ, ιδιαίτερα μετά το θάνατο των 36 στρατιωτών, οδήγησε την Τουρκία στην αλλαγή της πολιτικής της. Οδήγησε τους μετανάστες στα σύνορα λέγοντας ότι πλέον η έξοδός τους προς την Ελλάδα επιτρέπεται, με σκοπό να εκβιάσει την ΕΕ. </i><br /> <i><br /></i> <i>Οι άνθρωποι, από τα κέντρα επαναπροώθησης όπου κατοικούσαν, άρχισαν να φορτώνονται στα λεωφορεία και τα αυτοκίνητα και να κατευθύνονται προς τα σύνορα. Χρησιμοποιούνται ως υλικό εκβιασμού. Δυστυχώς υπάρχει μια ανθρώπινη τραγωδία.</i><br /> <i><br /></i> <i>Έκανα μια πρόταση στην επιτροπή της Βουλής, να πάμε στην περιοχή να δούμε επιτόπου τι γίνεται. Έγινε αποδεκτή. Όμως είναι μια επιτροπή που την προεδρία και την πλειοψηφία έχουν βουλευτές του ΑΚΡ και του ΜΗΡ. Ο σκοπός της Προεδρίας δεν ήταν να δει την τραγωδία. Η επίσκεψη της επιτροπής είχε ως στόχο να ξεπλύνει την κυβέρνηση. Φρόντισε μόνο να μιλήσει για τις παραβιάσεις που έγιναν από την Ελλάδα. </i><br /> <i><br /></i> <i>Αυτοί οι άνθρωποι στέλνονται στα σύνορα και χρησιμοποιούνται ως δόλωμα για τις χώρες της Δύσης, για να αλλάξουν την απόφασή τους για το Ιντλίμπ. Η Ελλάδα αντέδρασε αυστηρά σε αυτή την ενέργεια.</i><br /> <i><br /></i> <i>Αρχικά συναντηθήκαμε με τον νομάρχη Αδριανούπολης. Ο νομάρχης μάς είπε αυτό που λέει ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, ότι δηλαδή πέρασαν από τα σύνορα στην Ελλάδα 135.000 άνθρωποι. Πού είναι αυτοί οι άνθρωποι; Εμείς είπαμε ότι στην Ελλάδα πέρασαν μόνο 70 άτομα, αυτοί οι άνθρωποι κρατήθηκαν και έγινε και σχετική επίσημη δήλωση. </i><br /> <i><br /></i> <i>Γιατί προσπαθούν να δείξουν αυτόν τον υψηλό αριθμό; Μα αυτό αποτελεί επίσης μέρος της πολιτικής εκβιασμού. Η Τουρκία λέει στη Δύση ότι πέρασαν από τα σύνορα και κατευθύνονται στις χώρες σας εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, και αν δεν πάρετε μέτρα ο αριθμός τους θα γίνει εκατομμύρια. Γι’ αυτό, για να μην γίνουν όλα αυτά, κάντε αυτά που θέλουμε. Συζητήσαμε το θέμα αυτό με τον υπερβολικό αριθμό που δίνεται στις ανακοινώσεις με τον νομάρχη, όμως δεν πήραμε κάποια ικανοποιητική απάντηση. </i><br /> <i><br /></i> <i>Οι άνθρωποι που περίμεναν εκεί ήταν περίπου 5.000. Στη συνοριακή πύλη του Πάζαρκουλε αυτό που είδαμε ήταν ένας καταυλισμός προσφύγων σε καιρό πολέμου. </i><br /> <i><br /></i> <i>Εμείς πήγαμε στο μηδέν, εκεί που δεν επιτρέπουν την είσοδο των δημοσιογράφων. Εκεί υπήρχαν μετανάστες. Υπήρχαν και φρουροί των σωμάτων ασφαλείας. Προσπάθησαν να ανοίξουν και να διασχίσουν την συνοριακή πύλη. Η ελληνική αστυνομία δεν το επέτρεψε. Στη συνέχεια, οι μετανάστες έριχναν εναντίον των Ελλήνων αστυνομικών πέτρες κι εκείνοι έριχναν δακρυγόνα. […] </i><br /> <i><br /></i> <i>Η πλειοψηφία των μεταναστών δεν είναι Σύροι, οι περισσότεροι από αυτούς είναι Αφγανοί και Αφρικανοί. Ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού λέει ότι έφυγαν 135.000 άνθρωποι, αλλά οι ΜΚΟ και οι παρατηρητές εκτιμούν ότι εκεί υπάρχουν το πολύ 10.000 άνθρωποι, ενώ η Ελλάδα δίνει μικρό αριθμό ατόμων που πέρασαν τα σύνορα. […] και η Ελλάδα δείχνει σκληρή στάση, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, όμως η Τουρκία μεταφέρει τους ανθρώπους αυτούς στα σύνορα δωρεάν και τους ωθεί να περάσουν τα σύνορα. </i><br /> <i><br /></i> <i>Ένα κράτος ωθεί τους ανθρώπους στα σύνορα, το άλλο κράτος λαμβάνει αυστηρά μέτρα και ανοίγει πυρ. </i><br /> <i><br /></i> <i>Προσπαθούν να κάνουν πολιτική χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους. Αυτά είναι εξαιρετικά λυπηρά και απαράδεκτα. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να δεχτούμε να γίνονται οι άνθρωποι εργαλείο για τέτοιες πολιτικές.</i><br /> <br /> <a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Για ποιο λόγο έδωσε ο Ερντογάν την εντολή για επίθεση στην Ελλάδα – Για να ξέρουμε τι και γιατί έγινε στις Καστανιές

Του Σάββα Καλεντερίδη Την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου η πολεμική αεροπορία της Συρίας βομβάρδισε μια μονάδα του τουρκικού στρατού, σε περιοχή...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Τουρκικό Δόγμα του “Migrant Blitzkrieg”*

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpKTsSk5C4u90_8VaecQ-blmzbnuAXkbJDu-CremZ0LCQTTDmcVXhTrx_LFhuKARZw8F1QAO2r-iL_fRhlMq1JPqQ1CiFEYV4T8VxEllFEldY4lq8OxIIDNphhQZ9WrCMu4QwisPoLP8s/s1600/%25CE%259C%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2582-e.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="341" data-original-width="620" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpKTsSk5C4u90_8VaecQ-blmzbnuAXkbJDu-CremZ0LCQTTDmcVXhTrx_LFhuKARZw8F1QAO2r-iL_fRhlMq1JPqQ1CiFEYV4T8VxEllFEldY4lq8OxIIDNphhQZ9WrCMu4QwisPoLP8s/s640/%25CE%259C%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2582-e.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Νίκου Λ. Τζάντα </b><br /> Την Άνοιξη του 1940, οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν μαζικά το δόγμα του εναέριου Blitzkrieg (αστραπιαίου πολέμου) στο Δυτικό Μέτωπο κυρίως εναντίον των κατοίκων στο κέντρο μεγάλων πόλεων. Δευτερεύων, αλλά σημαντικός σκοπός ήταν η δημιουργία ανθρώπινων εκτοπίσεων, οι οποίες σαν πανικόβλητες μάζες έφευγαν από τις πόλεις προς την ύπαιθρο, με μαζικό και άναρχο τρόπο, δημιουργώντας έτσι ένα απίστευτο χάος στα μετόπισθεν των αμυνομένων και στις κύριες οδούς προσπέλασης των στρατιωτικών τους δυνάμεων προς τη ζώνη των πρόσω. <br /> <br /> Με αυτόν τον τρόπο, οι δρόμοι γίνονταν αδιάβατοι για το στρατό των αμυνομένων κρατών, ο οποίος δεν μπορούσε έτσι να αντιδράσει με ταχείες μετακινήσεις των στρατευμάτων του που ήταν μπλοκαρισμένα στις κύριες οδούς, οι επικοινωνίες διακόπτονταν, τα επί μέρους κέντρα αποφάσεων αποκόπτονταν και οι όποιες αντιδράσεις γινόντουσαν αποσπασματικές. Με τη δυναμική αυτή να ξεδιπλώνεται και να ανατροφοδοτεί μία παράλυση που οδηγούσε μαθηματικά στην καθήλωση του στρατού και τελικά στην παράδοσή του, σε απόλυτο συνδυασμό φυσικά με τα στρατιωτικά σχέδια και τις δράσεις των επιτιθεμένων. <br /> <br /> Από την εφαρμογή αυτού του τακτικού δόγματος, δηλαδή, της δημιουργίας του όπλου του πανικόβλητου όχλου, το οποίο κατευθύνεται σαν αιχμή «σάρισας», πότε στο κέντρο των επί μέρους στόχων πότε στα μετόπισθέν τους, εξήχθησαν χρήσιμα συμπεράσματα τα οποία εφαρμόσθηκαν παντοειδώς στο πέρασμα αυτών των 80 χρόνων. <br /> <br /> Σήμερα, μπορούμε να παρατηρήσουμε την εφαρμογή του ίδιου όπλου, δηλαδή, τη δημιουργία αχαλίνωτης μάζας ανθρώπων, χειραγωγούμενων από τα κέντρα αποφάσεων της Τουρκίας, τα οποία κατευθύνουν τους μετανάστες προς τα μέτωπα των συνόρων, χερσαίων και θαλασσίων, της Ελλάδας. <br /> <br /> Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών που βλέπουμε να διαδραματίζονται στα σύνορα του Έβρου, αποδεικνύουν τα σχέδια αυτά με τον πλέον περίτρανο τρόπο. Αναμμένα ξύλα, πέτρες, ακόμη και δακρυγόνα τουρκικής παραγωγής, εκτοξεύονται προς την μεριά των ελληνικών φυλακίων με σκοπό τη δημιουργία ψυχολογικών εντυπώσεων και βέβαια, εάν οι εκάστοτε συνθήκες το επιτρέψουν, γιατί όχι και την ευθεία παραβίαση των ελληνικών συνόρων από μία εισβολή ανθρώπων οι οποίοι θα χρησιμοποιηθούν έτσι σαν τακτικό στρατιωτικό όπλο εναντίον της Ελλάδας. <br /> <br /> Η χρήση από το στρατό της Τουρκίας των “αόπλων” ανθρώπινων μαζών είναι εν δυνάμει, μία στρατιωτική επιχείρηση, ένα “Migrant Blitzkrieg”, που βεβαίως ενδύεται του ενδύματος της πολιτικής περιβολής αλλά έχει στρατιωτικούς σκοπούς. Το πονηρό ανατολίτικο σκεπτικό αυτών των τακτικών είναι απλό: Εάν οι ελληνικές δυνάμεις φύλαξης των συνόρων (οι Συνοριοφύλακες) οι οποίες εντάσσονται στην Αστυνομία κάνουν χρήση όπλων κατά των, κατά τα άλλα, κατευθυνόμενων μαζών των μεταναστών και κάτω από συγκεκριμένες και εσκεμμένες συνθήκες πρόκλησης από την πλευρά της Τουρκίας, θα κατηγορηθούν ευθέως από τη Διεθνή Κοινότητα και τα φερέφωνά της, ότι πλήττουν αδιακρίτως πολίτες, που μάλιστα δήθεν βρίσκονται υπό διωγμό, παραβιάζοντας έτσι ευθέως τις Διεθνείς Συνθήκες Προστασίας των Πολιτών κλπ. <br /> <br /> Αυτός ο συλλογισμός μάς παραπέμπει ευθέως στις αποφάσεις αφαίρεσης της φύλαξης των συνόρων από το Στρατό, συνακόλουθα και των στρατιωτικών κανόνων εμπλοκής και της μεταγωγής αυτών των καθηκόντων στην Αστυνομία μέσω της δημιουργίας των Συνοριοφυλάκων με τελείως διάφορο τρόπο κανόνων εμπλοκής. Οι αστυνομικές δυνάμεις, σαν πολιτικό σώμα, δεν μπορούν να κάνουν χρήση των όπλων τους παρά μόνο στην περίπτωση που απειλείται η ζωή τους και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Ας φαντασθούμε λοιπόν, το πώς θα παρουσιάσουν τα ΜΜΕ π.χ. της Γερμανίας, της Αγγλίας αλλά και της Γαλλίας την περίπτωση που κάποιος έλληνας συνοριοφύλακας κάνει χρήση του όπλου του εναντίον κάποιου από τους μετανάστες…. <br /> <br /> Όμως, εάν τα σύνορα ήσαν υπό την φύλαξη του Στρατού τότε, οι κανόνες εμπλοκής θα ήσαν τελείως διαφορετικοί και φυσικά θα ήταν επίσης τελείως διαφορετική η συνεκτίμηση των δεδομένων και των πολιτικών και στρατιωτικών παραμέτρων από τα κέντρα εξουσίας της Τουρκίας. <br /> <br /> Ένα επιπλέον δεδομένο είναι ότι τα σύνορα μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, χερσαία και θαλάσσια, που υποτίθεται ότι είναι και εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, βρίσκονται κάτω από τις ιδιαίτερες συνθήκες γειτονίας μεταξύ των δύο χωρών, οι οποίες λίγο απέχουν από του να θεωρούνται ως εμπόλεμες. <br /> <br /> Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθούν δύο στοιχεία τα οποία διαφοροποιούν εξ αντικειμένου τις έννοιες των εξωτερικών συνόρων ως συνόρων αμιγώς της Ελλάδος και της Κύπρου, ή ως επιπλέον εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. <br /> <br /> Τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ είναι θεωρητικά και ουσιαστικά εκτός της δυνητικής, έστω προστασίας ενός ευρωπαϊκού συστήματος Ασφάλειας και Άμυνας, του οποίου η ΕΕ βεβαίως στερείται παντελώς και η οποία το έχει εναποθέσει στις Αρχές των όποιων χωρών έχουν και την ιδιότητα των εξωτερικών συνόρων της. Η δημιουργία της περίφημης FRONTEX, ενός πολιτικού συστήματος αστυνόμευσης, πόρρω απέχει από του να θεωρείται μία αξιόπιστη λύση στις διάφορες άμεσες, έμμεσες ασύμμετρες απειλές που υπάρχουν στη Μεσόγειο και κυρίως στο ανατολικό τμήμα της. Έτσι, σύνορα της Ελλάδας και της Κύπρου ως εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, επαφίενται άμεσα στα χέρια και την ευθύνη των δύο αυτών κρατών. <br /> <br /> Η εξ αντικειμένου αυτή υστέρηση, δημιουργεί μίαν αλήθεια: Η Δανία, η Φιλανδία ή η Ολλανδία π.χ., δεν αντιμετωπίζουν κάποια πραγματική ή δυνητική εξωτερική απειλή στα σύνορά τους, οπότε τα πιθανά προβλήματά τους έχουν να κάνουν με θέματα που άπτονται της Αστυνομίας, όπως διακίνηση ναρκωτικών, λαθρεμπορία, κλπ, άρα τους είναι επαρκής η όποια FRONTEX ή οι Συνοριοφύλακες και οι Ακτοφύλακες, ενώ η Ελλάδα, η οποία βρίσκεται κάτω από ένα διαρκή πολεμικό εκβιασμό από την Τουρκία, είναι υποχρεωμένη διαρκώς να υπερασπίζεται τα σύνορά της από τον άνω εκβιασμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται πολιτικά, οικονομικά και αμυντικά για την ίδια, αλλά όχι για τις άλλες χώρες της ΕΕ. <br /> <br /> Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό το κατασκεύασμα που προβάλλει ως η μόνη λύση για την απάλειψη των εντάσεων και των πιθανών αιτίων επανάληψης ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου στην Γηραιά Ήπειρο, στηρίχθηκε σε μεγάλες ιδέες, οι οποίες, παρά το ότι είναι ουτοπικές, είναι γενικά αποδεκτές ως ελπίδες και ευχές από σημαντικό μέρος των κατοίκων της. Η ΕΕ απέκρυψε όμως επιμελώς την αλήθεια, δηλαδή, ότι δημιούργησε μια ένωση κρατών που έχουν ως μοναδικό σκοπό την παραγωγική κατανομή μεταξύ τους με τη δημιουργία ζωνών εκμετάλλευσης των παραγωγικών πόρων. <br /> <br /> Η εξ αντικειμένου παραγωγική, οικονομική και πολιτική ανισότητα μεταξύ των χωρών-μελών της ΕΕ, στηριζόμενη στο τρίπτυχο δόγμα της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, υπηρεσιών και ανθρώπων, ενδεδυμένη με την λεοντή των άνω ουτοπιών, δημιούργησε τα διάφορα μπλόκ εξουσίας που στηρίχθηκαν ακριβώς στις άνω ανισότητες. Έτσι, οι προηγμένες βιομηχανικές χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης με τους πλούσιους οικονομικούς και παραγωγικούς πόρους, δημιούργησαν ένα τέτοιο οικοδόμημα που ουσιαστικά λειτουργεί στη βάση ότι αυτές θα παράγουν βιομηχανικά αγαθά και υπηρεσίες και οι άλλες, κυρίως χώρες παραγωγής αγροτικών προϊόντων με αντικειμενικά χαμηλούς συντελεστές προστιθέμενης αξίας, θα τα καταναλώνουν. <br /> <br /> Για να υποστηρίξουν αποτελεσματικά αυτήν την ανισότητα, δημιούργησαν δύο σημαντικά και παράλληλα λειτουργούντα εργαλεία ως συμπλέγματα: Το Ευρώ και τη Γραφειοκρατία. Αυτά τα δύο εργαλεία λειτουργούν ως απόλυτα συγκοινωνούντα δοχεία, αυτοτροφοδοτούνται και ανατροφοδοτούν διαρκώς το ένα το άλλο και τα δύο μαζί τροφοδοτούν το Ιερό Ταλμούδ – Τρίπτυχο της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή, της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, αγαθών και ανθρώπων. <br /> <br /> Με βάση αυτήν τη συγγενή ανισοκατανομή, όλο το οικονομικό, παραγωγικό και νομισματικό καθεστώς δημιούργησε ένα τεράστιο γραφειοκρατικό πλέγμα εξουσίας πού αυτό από μόνο του λειτουργεί πλέον ως ένα «τεράστιο τέρας». Αυτό με την σειρά του, διαπλεκόμενο με το νόμισμα και τις δομές του, καθίσταται αυτόνομο, με δικές του πτυχές εξουσίας που διαχέονται καθοριστικά στο σύνολο των κρατών-μελών της ΕΕ, καθορίζοντας ακόμη και την πλέον μικρή έκφανση αυτόνομης δράσης των επί μέρους κρατών και συνακολούθως και των πολιτών τους. <br /> <br /> Όμως, τα διάφορα κράτη της ΕΕ έχουν αντικειμενικά, δικά τους στοιχεία, ιστορικά, πολιτισμικά, γλωσσικά, θρησκευτικά αλλά και γεωγραφικά. Τα συμφέρονται που πραγματικά εκπορεύονται από τα μπλόκ εξουσίας, πολλές φορές, βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα των επιμέρους κρατών, όπως στην περίπτωση της Ελλάδος. <br /> <br /> Το ότι η Γερμανία π.χ. έχει ανάγκη εργατικών χεριών, που την οδηγεί στο να δέχεται εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες κάθε χρόνο, δεν σημαίνει ότι το ίδιο μπορεί να υφίσταται σαν αντίστοιχη ανάγκη για την Ελλάδα. Όμως, κάτω από συγκεκριμένα και δημιουργημένα νομικά δεδομένα – οι συνθήκες Σένγκεν και Δουβλίνου ευθέως εξυπηρετούν π.χ. τις ανάγκες της Γερμανίας – η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να έχει ανοικτά τα σύνορά της για να διευκολύνει την κάλυψη αυτών των αναγκών και μόλις αυτές οι ανάγκες εξυπηρετηθούν, η Γερμανία και άλλοι, κατά το δοκούν, καθ’ ότι δεν έχει όμορα σύνορα με τους τόπους εισβολής των μεταναστών, να λέει ότι δε θέλει άλλους, κλείνοντας τα σύνορά της. Έτσι η Ελλάδα, έχοντας αποδεχθεί το νομικό δεδομένο της ελεύθερης πρόσβασης των μεταναστών, γίνεται το αποθετήριο της μη επιθυμητής πλέον μετανάστευσης με ορατό τον κίνδυνο της δημογραφικής ανατροπής της και της εξ αυτού εκμηδένισής της, ενώ π.χ. η Γερμανία «σφυρίζει», πολιτικά και ουσιαστικά, αδιάφορα. <br /> <br /> Η πολιτική της αλγεβρικής εξίσωσης του θύτη με το θύμα φθάνει στο σημείο τώρα, η Γερμανία μαζί με άλλα κράτη, εξυπηρετώντας τα αποκλειστικά γεωστρατηγικά τους συμφέροντα, να συμπαρίσταται ευθέως στην Τουρκία. Η Τουρκία είναι ένα κράτος το οποίο δρά ευθέως ως στρατιωτικός εισβολέας στη Συρία σήμερα, στο Ιράκ χθες και προχθές στην Κύπρο και το οποίο ξεκάθαρα προβάλει και υπηρετεί από χρόνια την επεκτατική του στρατηγική τόσο εναντίον της Ελλάδας όσο και της Κύπρου, δύο χωρών μελών της ΕΕ. Ο Ελληνισμός, αν και αποτελεί μέρος των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, καλείται να εξυπηρετήσει τα απώτερα σχέδια της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών και των ηγεμόνων της, έστω και αν αυτά τον οδηγούν στον ακρωτηριασμό του ή στην υποτέλειά του στην Τουρκία. <br /> <br /> Βέβαια, οι πολιτικές αυτές της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, για να τύχουν της απόλυτης εφαρμογής τους, απαιτούν την ύπαρξη αντίστοιχων πολιτικών φορέων στις υπ’ όψιν χώρες, Ελλάδα και Κύπρο. Η γραφειοκρατία, για να εξασφαλίσει αυτήν την απόλυτη πολιτική υποταγή, χρησιμοποίησε το πλέγμα του ευρώ συνεπικουρούμενη επαρκώς από τα εξαρτώμενα και καθοδηγούμενα από αυτήν κυρίαρχα ΜΜΕ και οδήγησε με τον πλέον καθοριστικό τρόπο τις δύο αυτές χώρες στην νομισματική υποταγή τους, καθιστώντας έτσι το εγχώριο πολιτικό σύστημα όμηρο στις εκάστοτε αλλά και μακροπρόθεσμες επιταγές της. Αυτή είναι μία αδηφάγος πολιτική επιλογή, φυσική και ιστορική, η οποία στηρίζεται στη λογική του κανόνα της ληστρικής αντίληψης της Ιστορίας, της απόλυτης πλεονεξίας και της αλαζονείας. <br /> <br /> Τώρα όμως και παρά τη λυσσαλέα και επί χρόνια προβολή-προσβολή των εγχώριων και ξένων ΜΜΕ κατά του φρονήματος και της σκέψης των ιθαγενών Ελλήνων, τώρα που το μεταναστευτικό έχει λάβει σχεδόν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, τώρα που η όποια συγκεκαλυμένη πολιτική διαχείρισης από το εγχώριο πολιτικό σύστημα της μεταναστευτικής κρίσης – η οποία έχει ήδη μετατραπεί σε κοινωνική – βρίσκεται σε αδιέξοδο, τώρα που φαίνεται ξεκάθαρα η ανεπάρκεια και η ιδιοτέλεια αυτού του κατασκευάσματος που λέγεται ΕΕ, τώρα οι Έλληνες ανακαλύπτουν την αιχμή της «σάρισας» της Τουρκίας, στο όπλο της μετανάστευσης. <br /> <br /> Το κυρίαρχο πολιτικό κατεστημένο στην Ελλάδα, βρίσκεται εγκλωβισμένο ανάμεσα στο αδιέξοδο των πολιτικών οσφυοκαμψίας στην ΕΕ και στο φόβο της κατάρρευσης όλου του εγχώριου πολιτικού συστήματος σε πιθανό ακρωτηριασμό της Ελλάδος από την Τουρκία. <br /> <br /> Το ξέρει; Εάν ναι, τότε οι δράσεις του, προκειμένου να επιβιώσει, θα το φέρουν σε αντίθεση με τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Οι Έλληνες το έχουν ιστορικά, ακόμη και πολύ πρόσφατα, αποδείξει ότι είναι έτοιμοι γιά όλα και αντέχουν. Εάν όχι, τότε, κακό της κεφαλής όλων μας. <br /> <br /> Γιατί βεβαίως, όσον αφορά την τύχη του εγχώριου υποτελούς πολιτικού συστήματος, ποσώς μας ενδιαφέρει. Η ελληνική ολότητα όμως, μας ενδιαφέρει κυρίως, πρωτίστως και μάλιστα, αποκλειστικώς. <br /> <br /> <b>* “Migrant Blitzkrieg”, Ο, διά των Μεταναστών, Αστραπιαίος Πόλεμος</b><br /> <br /> <a href="http://ellinikiantistasi.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το Τουρκικό Δόγμα του “Migrant Blitzkrieg”*

Του Νίκου Λ. Τζάντα Την Άνοιξη του 1940, οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν μαζικά το δόγμα του εναέριου Blitzkrieg (αστραπιαίου πολέμου) στο Δυ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα άλλαξε στον Έβρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxQ5kdC4hJlf-JXOWYb5AF8FDCkvc0ZJNi728g0_ngMZubxowS91dINZmaZvx_HBpbdH3VjJP43gmzHPFHYpM3e-KwZMb95kWsoEfTeDjRi-_YfmtO-I2CWYlv7GzxMcPDfzRMtCs8mDE/s1600/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25AD%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxQ5kdC4hJlf-JXOWYb5AF8FDCkvc0ZJNi728g0_ngMZubxowS91dINZmaZvx_HBpbdH3VjJP43gmzHPFHYpM3e-KwZMb95kWsoEfTeDjRi-_YfmtO-I2CWYlv7GzxMcPDfzRMtCs8mDE/s640/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25AD%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Να αξιοποιήσουμε εντός της δημοκρατίας μας αυτήν την αποφασιστικότητα που δείχνουμε στον Έβρο .</span></h3> <b>Αλέξανδρος Θ. Δρίβας*</b><br /> Έχουμε μάθει να τριγυρνάμε γύρω από τα προβλήματά μας και από τα κακώς μας κείμενα. Σπάνια ασχολούμαστε με τις ευχάριστες πτυχές των όσων εξελίσσονται. Ίσως γιατί χάσαμε την ταυτότητά μας κάποια στιγμή μετά τον Β.Π.Π. Κομμάτι αυτής της μετάλλαξης, είναι η εμμονή στην ενασχόλησή μας με οτιδήποτε αρνητικό. Αυτές τις μέρες η Ελλάδα επιστρέφει στον εαυτό της και αυτό μόνο ευχάριστο μπορεί να είναι.<br /> <br /> Η δημοκρατία αξιολογείται πάντα σε κρίσεις σαν αυτήν που λαμβάνει χώρα στον Έβρο. Αποκρούσαμε μια υβριδική απειλή καλά μελετημένη από τον διεθνή ταραξία που ακούει στο όνομα Τουρκία και βάλαμε τις φοβίες μας στην άκρη. Και όχι μόνο αυτό. Μαζί με τις φοβίες, καταρρέουν και όλοι εκείνοι οι επικίνδυνοι μύθοι που εδώ και δεκαετίες, χτίζονταν επιμελώς από τους θιασώτες της ″όποιας λύσης″ και της ″στρογγυλοποίησης″ εθνικών θεμάτων - αν γι′ αυτούς υπήρξαν ποτέ τέτοια θέματα-. Η κρίση στον Έβρο μας κάνει να αισιοδοξούμε για πολλά περισσότερα από την απόκρουση του πρώτου κύματος της υβριδικής απειλής της Τουρκίας. <br /> <br /> Για αρκετά χρόνια, δημοσιολόγοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας έλεγαν πως πρέπει να πάψουμε να σκεφτόμαστε σαν Έλληνες και να μάθουμε να σκεφτόμαστε ως Βέλγοι, ως πολίτες του Λουξεμβούργου και ως ″πολίτες του κόσμου″. Ουδέποτε ήταν κακό να μπορεί κάποιος να σκέφτεται με περισσότερους από έναν τρόπο. Όμως ο κόσμος που οικοδομούσαν παράλληλα με τους μύθους τους, ήταν ένας κόσμος χωρίς Ελλάδα. Ένας δίχως όνειρα ύπνος. Η Ελλάδα λόγω γεωγραφίας, είναι στο σταυροδρόμι ετερόκλητων κόσμων. Έφταιγε η ταυτότητα η ελληνική σύμφωνα με αυτούς τους ανθρώπους που δεν προχωρούμε. Έφταιγε η θρησκεία, ευθυνόταν επίσης η προσκόλληση στην ιστορία και σε όλα αυτά που βαφτίστηκαν ως ″αναστολές προς την πρόοδο″. Αλήθεια, θα ήταν πρόοδος να αφήσουμε να εκδηλωθεί η τουρκική υβριδική απειλή; Θα ήταν πρόοδος αν ο ελληνικός λαός υιοθετούσε έστω και για λίγο όσα περιέγραφαν οι παραπάνω ″σοφοί″ ; Το νόημα της Παιδείας είναι να μαθαίνεις όσα θα αντιμετωπίσεις στην πραγματικότητα και όχι όσα θα ήθελες να αντιμετωπίσεις. <br /> <br /> Η κρίση στον Έβρο αποδεικνύει οτι ο ελληνικός λαός έχει τόσο πολύ εμπεδωμένη την ταυτότητά του, που κανένας μύθος (ακόμη και αν αυτός ενδύεται την ″ιστορικότητα″) δεν μπορεί να την αλλάξει. Η Ελλάδα παραμένει η χώρα εκείνη στην οποία συναντάμε μεγαλείο στις χειρότερες δυνατές συνθήκες. Η έλλειψη ικανοτήτων μας στην διαχείριση ειρηνικών περιόδων, είναι αδιαμφισβήτητη όμως τα έθνη αποδεικνύουν οτι είναι ζωντανά, πάντα όταν η Ιστορία διαλέγει να αναμετρηθεί μαζί τους.<br /> <br /> Μια απίστευτη εθνική και κοινωνική συναίνεση στο ζήτημα του τρόπου αντιμετώπισης της υβριδικής απειλής της Τουρκίας, έλαβε χώρα περιθωριοποιώντας εντός της αμηχανίας τους όλους εκείνους που δούλεψαν άοκνα για να ζούμε σε έναν κόσμο εκτός πραγματικότητας, σε έναν κόσμο όπου δε χρειζόμασταν εξωτερική πολιτική, σε έναν κόσμο στον οποίον η Τουρκία είναι ″φίλη χώρα″, σε έναν κόσμο όπου συγγράφονται βιβλία τα οποία έχουν σημαία τους τον εθνομηδενισμό και που ο Τούρκος πρέσβης μπορεί παρακαθήμενος δίπλα σε Έλληνες πολιτικούς να έχει το δικαίωμα στο θράσος και να μας καλεί να τα βρούμε με βάση τις αξιώσεις της Άγκυρας, από τη στιγμή που πλέον ″δεν μπορούμε να διαβάσουμε τις πολιτικές της Τουρκίας″. Και βέβαια, να ακούγεται η γνώμη του χωρίς να λαμβάνει απάντηση. Η δημιουργία ενός νέου Έλληνα βρίσκεται στην αρχή της.<br /> <br /> Όμως τα μηνύματα είναι αισιόδοξα όταν βλέπει κανείς σχολεία να συμπάσχουν με την εθνική αγωνία στον Έβρο. Η εξωτερική πολιτική ξεκινά από τον χώρο της εκπαίδευσης. Απίστευτη κινητοποίηση φορέων, απλών πολιτών που αποκάλυψαν τον πυρήνα του ελληνικού ψυχισμού που είναι γεμάτος εθελοντισμό και που αναζητεί διεξόδους για να θυσιαστεί και να προσφέρει. Πρόκεται για κάτι θαυμαστό αν σκεφτεί κανείς οτι όλα αυτά γίνονται μετά από προσπάθειες δεκαετιών για να μην νιώθουμε έτσι. Πολιτισμός είναι σίγουρα να μπορείς να μάχεσαι για τις αξίες σου όταν θίγονται και απειλούνται και ευτυχώς, δε χρειάστηκαν βιβλία για την ελληνική κοινωνία.<br /> <br /> Ο ελληνικός λαός έχει ισχυρό αισθητήριο και πλέον, καταλαβαίνει με ποιά χώρα ονειρεύονται κάποιοι να πάμε χέρι-χέρι στη Χάγη, τι σημαίνει εισβολή, πώς πρέπει να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση και πώς πρέπει να μεγαλώνει τα παιδιά του. Να αξιοποιήσουμε εντός της δημοκρατίας μας αυτήν την αποφασιστικότητα που δείχνουμε στον Έβρο και να την κρατήσουμε ως μάθημα αντίδρασης, για άλλες, εξίσου δύσκολες μέρες γιατί από αυτές θα κριθούμε.<br /> <br /> <b><i>*Διεθνολόγος -Συντονιστής του Τομέα Ευρασίας & Νοτιοανατολικής Ευρώπης – Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Ελλάδα άλλαξε στον Έβρο

Να αξιοποιήσουμε εντός της δημοκρατίας μας αυτήν την αποφασιστικότητα που δείχνουμε στον Έβρο . Αλέξανδρος Θ. Δρίβας* Έχουμε μάθει να τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η χαμένη σοφία των λαθών! Σκληρές αλήθειες για το πως φθάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG9xCNR-WFuuTmJq6BS2G7h7KgOdFmJaF0vTvqvHTbhkTIi8McaAxr2q4XeJ4K6tJR_l7CCaanuIAllJMjZHY9fUmtQPrC5-zzK5EVfzEfnGFdXhyphenhyphen4IpY0B_knEj59SJCqiVbI0M_Hk7U/s1600/eyzonas_black.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="696" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG9xCNR-WFuuTmJq6BS2G7h7KgOdFmJaF0vTvqvHTbhkTIi8McaAxr2q4XeJ4K6tJR_l7CCaanuIAllJMjZHY9fUmtQPrC5-zzK5EVfzEfnGFdXhyphenhyphen4IpY0B_knEj59SJCqiVbI0M_Hk7U/s640/eyzonas_black.png" width="640" /></a></div> <br /> Άρθρο του <b>Απτχου (Ι) ε.α. Γεωργίου Πιστιώλη</b> της 46ης Σειράς Ιπταμένων<br /> Οι απειλές της Τουρκίας ξεπέρασαν πλέον κάθε ανοχή. Η ένταση, η έκταση, η διάρκεια και η ποικιλία των προκλήσεων, δείχνουν προς την κατεύθυνση μιας επαπειλούμενης σοβαρής κρίσης. Οι λόγοι της τουρκικής συμπεριφοράς πολλοί (γεωπολιτικοί, οικονομικοί, ψυχολογικοί, εσωτερικοί, εξωτερικοί κ.α.). Ο κυρίαρχος όμως λόγος, είναι η εδραιωμένη πεποίθηση της τουρκικής ηγεσίας, ότι η χώρα μας είναι στρατιωτικά εξασθενημένη και επομένως, τώρα είναι η ευκαιρία να προωθήσει τις βλέψεις της σε βάρος μας. <br /> <br /> Άλλωστε η ιστορική πραγματικότητα πιστοποιεί ότι, οσάκις η χώρα μας ήταν στρατιωτικά ισχυρή, γίνονταν σεβαστή από εχθρούς και φίλους. Αντίθετα σε περιόδους αμυντικής ανεπάρκειας, όχι μόνο έχασε μεγάλες ευκαιρίες, αλλά υπέστη και οδυνηρές ήττες με εθνικές συμφορές και ταπεινώσεις. <br /> <br /> Παρά την διαπίστωση αυτή όμως, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η Ελλάδα βρέθηκε απροετοίμαστη στρατιωτικά, μπροστά σε ιστορικές προκλήσεις για την υποστήριξη των μικρών, ή μεγαλύτερων εθνικών στόχων που η ίδια έθετε (όπως η Μεγάλη Ιδέα). Και αυτό διότι το πολιτικό σύστημα της νεότερης Ελλάδας, από τα πρώτα του βήματα, σπάνια έθετε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό. Πρωταρχικό μέλημα των κομμάτων ανέκαθεν, ήταν να κρατηθούν στην εξουσία. Γι΄ αυτό έθεταν το κράτος στην υπηρεσία του κόμματος, λεηλατώντας για το σκοπό αυτό τους εθνικούς πόρους και αποσυντονίζοντας τη λειτουργία του δημόσιου τομέα με τις κομματικές τους παρεμβάσεις, καθιστώντας δηλαδή το κράτος λάφυρο στα χέρια των εκάστοτε νικητών των εκλογών. <br /> <br /> Η αρχή αυτής της φαυλοκρατικής πολιτικής πρακτικής, ξεκίνησε πολύ νωρίς. Αμέσως μετά τον Καποδίστρια, ο Κωλλέτης πρώτος έστρωσε το δρόμο προς τη φαυλοκρατία, σπέρνοντας βαθειά το σπέρμα της συναλλαγής, της πολιτικής διαφθοράς και της δημαγωγίας στην πολιτική ζωή. Έκτοτε και μέχρι σήμερα, παρότι έγιναν μεγάλες ανακατατάξεις στη χώρα με πολέμους, νίκες, ήττες, διχασμούς, καταστροφές, κινήματα, πραξικοπήματα, εντάξεις σε διεθνείς οργανισμούς και ενώσεις, η πρακτική αυτή όχι μόνον επεβίωσε, αλλά ακολουθήθηκε με συνέπεια από όλα ανεξαίρετα τα πολιτικά κόμματα, με διαφορετικό κάποιες φορές σύνθημα και χρώμα, αλλά τον ίδιο πάντοτε σκοπό. <br /> <br /> Ο κομματισμός, η πατρωνία, το βόλεμα ημετέρων με παράκαμψη κάθε έννοιας αξιοκρατίας, ηθικής και νομιμότητας, αποτελούν έκτοτε την κορυφαία ρυθμιστική αρχή λειτουργίας του δημόσιου βίου. <br /> <br /> Το αποτέλεσμα ήταν πάντοτε ένα μεγάλο, οικονομικά δαπανηρό, αλλά λειτουργικά μη αποτελεσματικό κράτος, με μια κοινωνία διαιρεμένη διαχρονικά σε ισχυρές κομματικές φατρίες (ορεινοί – πεδινοί, βενιζελικοί – αντιβενιζελικοί, βασιλικοί – δημοκρατικοί, συντηρητικοί – προοδευτικοί, αριστεροί – δεξιοί, χίτες – αντάρτες, εθνικόφρονες – κομμουνιστές, έλληνες – μιάσματα, πράσινοι – γαλάζιοι, δικοί μας – δικοί τους, εμείς – αυτοί κλπ κλπ). Αυτές οι πολιτικές πρακτικές, πέραν του ότι κατέστρεφαν τη συνοχή και την ομοψυχία του λαού, καθώς και την εθνική οικονομία, άφηναν παραμελημένες και τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, διαβρώνοντας έτσι, εκ των ένδον την αμυντική της ικανότητά. Γι΄ αυτό, η μικρή Ελλάδα που ιδρύθηκε ως κρατική οντότητα σε ένα υπό διαμόρφωση γεωπολιτικό περιβάλλον, δεν κατάφερε να αξιοποιήσει όλες τις ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν, για να γίνει μεγάλη γεωγραφικά, εύρωστη οικονομικά και ισχυρή στρατιωτικά, ώστε να μην εκβιάζεται και να μην αναγκάζεται να προστρέχει διαρκώς σε «προστάτες». <br /> <br /> Σε μια σύντομη λοιπόν ιστορική αναδρομή στη νεοελληνική πολεμική ετοιμότητα της χώρας, παρατηρείται ότι, παρότι τις πρώτες πέντε περίπου δεκαετίες του ελεύθερου βίου της η χώρα δεν είχε πολεμική εμπλοκή, εντούτοις δεν επιδόθηκε στην οργάνωση του στρατού της, παρότι οι εθνικοί στόχοι ήταν ενεργοί και επείγοντες και το γεωπολιτικό περιβάλλον ευνοϊκό για την επίτευξή τους. Το πολιτικό σύστημα, προπαγάνδιζε μεν την Μεγάλη Ιδέα, αλλά μόνο για ψηφοθηρικούς σκοπούς, αφού δεν έκαμε καμιά προετοιμασία γι΄ αυτήν. Έτσι το 1877-78 η χώρα δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο. Το 1885 που η Βουλγαρία προσάρτησε πραξικοπηματικά την Ανατολική Ρωμυλία, η Ελλάδα ήταν απροετοίμαστη να αντιδράσει. Οι θεατρικές κινήσεις πατριωτισμού της κυβέρνησης Δηλιγιάννη με την κήρυξη επιστράτευσης άοπλων ανδρών το 1886 (για “ ειρηνοπόλεμο”), έδειχναν απλώς το δημαγωγικό τρόπο που οι πολιτικοί χειρίζονταν τα εθνικά ζητήματα, αφού η ενέργεια αυτή, αντί να ωφελήσει, επιβάρυνε τον ήδη ασθενή κρατικό προϋπολογισμό και προκάλεσε τον ναυτικό αποκλεισμό της χώρας. Την ίδια μάλιστα περίοδο η Βουλγαρία διέθετε ισχυρό στρατό, που την κατέστησε περιζήτητο εταίρο των τότε Μεγάλων Δυνάμεων. <br /> <br /> Χώρα άοπλη η Ελλάδα και πριν τον “ατυχή” πόλεμο του 1897, αλλά και μετά από αυτόν, παρά τις προκλήσεις και τη βάρβαρη προσπάθεια της Βουλγαρίας να αφελληνίσει τη Μακεδονία. <br /> <br /> Χρειάστηκε η θυσία του Παύλου Μελά το 1904 και η επανάσταση του 1909 για να αφυπνισθεί το πανελλήνιο και να πιέσει τους πρωθυπουργούς της χώρας να αρχίσουν μια συστηματική πολεμική προετοιμασία, όταν μάλιστα οι λοιπές Βαλκανικές ανταγωνίστριες δυνάμεις, διέθεταν ήδη πολυπληθέστερο και καλύτερα οργανωμένο στρατό. <br /> <br /> Το πρόβλημα αντιλήφθηκε έγκαιρα ο Βενιζέλος και σε σύντομο χρονικό διάστημα εξόπλισε τη χώρα και έτσι κατάφερε στους πολέμους του 1912-13, να υπερδιπλασιάσει την επικράτειά της, επωφελούμενος και από τις λαθεμένες πολιτικές επιλογές της Βουλγαρίας, που συντάχθηκε με τους ηττημένους. Και ενώ η εθνική υπόθεση έβαινε ευνοϊκά για τη χώρα, την κρίσιμη στιγμή ήρθε ο “Εθνικός Διχασμός” που το 1916-17 εκφράστηκε με δύο κράτη (Αθηνών και Θεσσαλονίκης). Στις 2 Μαΐου 1919 ο Ελληνικός Στρατός, σε συμφωνία με τους συμμάχους, αποβιβάστηκε στη Σμύρνη και με τη συνθήκη των Σεβρών (28 Ιουλ 1920), η Ελλάδα έγινε “χώρα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών”. <br /> <br /> Ωστόσο, ενώ την ίδια περίοδο ο Κεμάλ οργανώνονταν και σημείωνε στρατιωτικές επιτυχίες στην Αρμενία και αλλού, ο ελληνικός στρατός φθείρονταν, αφενός από τις διαδοχικές εκκαθαρίσεις των στελεχών του (Βασιλικών και Βενιζελικών) ως συνέπεια του διχασμού, αφετέρου από την πτώση του ηθικού λόγω της μακροχρόνιας εκστρατείας στη Μ. Ασία και επιπρόσθετα, λόγω της αδυναμίας της κυβέρνησης να υποστηρίξει επαρκώς τον πόλεμο οικονομικά. Τα γεγονότα αυτά συνέβαλλαν στην αλλαγή των γεωπολιτικών δεδομένων της περιοχής και μαζί στην αλλαγή στάσης των συμμάχων. Έτσι, η χωρίς σαφή στρατηγικό στόχο εκστρατεία στη Μ. Ασία, παρά τις αρχικές νίκες του ελληνικού στρατού, κατέληξε στη Μικρασιατική καταστροφή με άμεσα οδυνηρά επακόλουθα, αφενός το ξερίζωμα του Ελληνισμού της Μ. Ασίας και αφετέρου, την ανατροπή της συνθήκης των Σεβρών και την αντικατάστασή της με τη συνθήκη της Λωζάνης στις 24 Ιουλ 1923.<br /> <br /> Όταν αργότερα ήχησαν τα τύμπανα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η χώρα δεν είχε ακόμα συνέλθει από την τιτάνια προσπάθεια υποδοχής και αφομοίωσης του ενός και μισού εκατομμυρίου Ελλήνων προσφύγων της Μικράς Ασίας. Παρά ταύτα η Ελλάδα, ανταποκρίθηκε και με το υψηλό φρόνημα, τη γενναιότητα και ομοψυχία λαού και στρατού, έγραψε το ηρωικό έπος του 1940. Και όμως, η ενωμένη στο μέτωπο Ελλάδα, βρέθηκε και πάλι βαθειά διχασμένη, καθότι οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, δεν κατάφεραν να οργανώσουν μια ενιαία αντίσταση κατά του εισβολέα στη διάρκεια της κατοχής. Το αποτέλεσμα ήταν, μετά την υποχώρηση των κατακτητών, η χώρα να εμπλακεί σε έναν εμφύλιο σπαραγμό, συνεχίζοντας τώρα την αυτοκαταστροφή της, όταν οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης με τον αέρα της νίκης κατά του ναζισμού, επιδίδονταν στην αποκατάσταση των πληγών του πολέμου. <br /> <br /> Μεταπολεμικά, η κοινωνικά τραυματισμένη, πολιτικά διχασμένη, οικονομικά και υλικά κατεστραμμένη Ελλάδα, επιδόθηκε να κλείσει τις πληγές των πολέμων, παρότι το πολιτικό τοπίο παρέμεινε διαρκώς ταραγμένο και συνέχισε να λειτουργεί με τις προπολεμικές φαυλοκρατικές και διχαστικές για το λαό αρχές, που ευνόησαν την εκδήλωση είκοσι και πλέον (επιτυχημένων και μη) κινημάτων, ανταρσιών, πραξικοπημάτων και δικτατοριών, και δημιούργησαν επιπλέον προβλήματα στον ομαλό πολιτικό βίο, αλλά και στα εθνικά θέματα της νεότερης Ελλάδας. <br /> <br /> Στα εθνικά ζητήματα, μεταπολεμικά κυριάρχησαν τα Ελληνοτουρκικά. Παρότι οι δύο χώρες εντάχθηκαν μαζί στο ΝΑΤΟ (1952), δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι σχέσεις τους οδηγήθηκαν σε κρίση, με κυρίαρχο ζήτημα αρχικά το Κυπριακό. <br /> <br /> Για το λόγο αυτό η χώρα μας, συντηρούσε μια αναλογικά σταθερή ισορροπία στρατιωτικών δυνάμεων, σε σχέση με την Τουρκία. Μετά την εισβολή στην Κύπρο όμως το 1974, εντάθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν οι Τουρκικές διεκδικήσεις (Ελληνοτουρκικές διαφορές) και άρχισε ένας εξοπλιστικός ανταγωνισμός. Η χώρα μας προμηθεύτηκε σύγχρονα οπλικά συστήματα, που, παρά τις σκιές αδιαφάνειας των προμηθειών που διαπιστώθηκαν, κατέστησαν τις επιχειρησιακές δυνατότητες των ΕΔ, αρκούντως αποτρεπτικές των σχεδίων του αντιπάλου. <br /> <br /> Στην πολιτική ζωή όμως, η Μεταπολίτευση δεν κατάφερε να επιβάλλει ένα νέο ήθος. Αποκαταστάθηκε μεν ομαλά η Δημοκρατία, αλλά μαζί αναπαλαιώθηκε και το πολιτικό σύστημα, οι δε δημαγωγικές πρακτικές παρέμειναν, εμπλουτισμένες μάλιστα με επιπλέον αποχρώσεις. Οι πολιτικές ηγεσίες αντί να λύσουν, θώπευαν τα επιδεινούμενα εθνικά ζητήματα (χωρικά ύδατα, αιγιαλίτιδα ζώνη, ΑΟΖ, μειονότητες, εναέριος χώρος κλπ) και τα άφηναν στους επόμενους, με αποτέλεσμα αυτά να διογκώνονται, με συχνές μικρής έντασης μέχρι σήμερα κρίσεις, μερικές από τις οποίες όμως, άφησαν οδυνηρό αποτύπωμα για τη χώρα (Ίμια), αλλά και τη βεβαιότητα, πως θα έλθει και η ώρα της “μεγάλης έκρηξης”. <br /> <br /> Αλλά, ακόμα και το σημαντικότερο γεγονός της μεταπολιτευτικής περιόδου, η πανηγυρική ένταξη της χώρας στην ΕΕ και αργότερα στην Ευρωζώνη, υπονομεύθηκε από το ίδιο πολιτικό σύστημα, που δημαγωγικά, την παρουσίασε ως “παχιά αγελάδα”, που θα μας αύξανε τα εισοδήματα χωρίς αύξηση της παραγωγής. Και το χειρότερο, με τις δημαγωγικές πρακτικές του, το ίδιο πολιτικό σύστημα, οδήγησε μόλις πρόσφατα τη χώρα σε μια καταστροφική οικονομική χρεοκοπία (οικονομική κρίση 2010-2019), από την οποία θα χρειασθεί πολλές δεκαετίες να συνέλθει. <br /> <br /> Και αυτό, σε μια περίοδο που οι συνθήκες ήταν καθ’ όλα ευνοϊκές για μια αλματώδη ανάπτυξη και οικονομική πρόοδο. Αντί της προόδου λοιπόν, η χώρα χρεοκόπησε, διασύρθηκε, ταπεινώθηκε, χρεώθηκε με όρους δυσβάστακτους και τέθηκε υπό την οικονομική διαχείριση των δανειστών της. Θύμα της χρεοκοπίας μεταξύ όλων των άλλων και η αμυντική ικανότητα της χώρας. Οι ΕΔ παραμελήθηκαν στην δεκαετή διάρκεια της κρίσης και αποδυναμώθηκαν, αφήνοντας έτσι χώρο στην Τουρκία όχι μόνο να απειλεί ανοικτά, αλλά και να “χειροδικεί” σήμερα κατά της Ελλάδος και της Κύπρου. <br /> <br /> Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό μάλιστα το ότι η αμυντική θωράκιση της χώρας, θυσιάστηκε στο βωμό δημαγωγικών και αφελών πολιτικών διλημμάτων, όπως το “κανόνια ή βούτυρο” ή “για κοινωνικές και λοιπές παροχές ”. Και τούτο, παρότι είναι αυτονόητο ότι χωρίς εθνική ασφάλεια, ούτε βούτυρο, ούτε κοινωνικές παροχές, ούτε επενδύσεις, ούτε ανάπτυξη μπορούν να υπάρξουν, ενώ ταυτόχρονα διακυβεύεται και αυτή η εθνική ακεραιότητα. Άλλωστε δεν ήταν οι αμυντικές δαπάνες που χρεοκόπησαν τη χώρα, καθότι αυτές αποτέλεσαν ένα ελάχιστο ποσοστό του πακτωλού των κονδυλίων που εισέρευσαν στη χώρα, τόσο από την ΕΕ, όσο και από τον υπέρογκο δανεισμό της. <br /> <br /> Εξ αιτίας αυτών των αδυναμιών πάντως, η αντίδραση της χώρας στις τουρκικές απειλές, για μεγάλο χρονικό διάστημα περιορίστηκε σε πληθωρικά μηνύματα και διαγγέλματα, ενίοτε δε και σε αφελείς λεονταρισμούς, επικαλούμενη κατά κόρον τη δικαιοσύνη, παρότι είναι ιστορικά γνωστό, που επιβεβαιώνεται και καθημερινά, ότι κανείς στην γεωπολιτική σκακιέρα, δεν θυσιάζει το συμφέρον του, χάριν της δικαιοσύνης. Το δίκαιο πρέπει να υποστηρίζεται και από την ισχύ των ΕΔ της χώρας, για να επιβιώσει. Η στρατιωτική ισχύς, είναι αυτή που θα δώσει δύναμη στη φωνή της διπλωματίας και θα κρατήσει τους ισχυρούς συμμάχους στο πλευρό μας. Τελευταία βέβαια και αφού οι Τούρκοι, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο περιφρόνησης του Διεθνούς Δικαίου (συμφωνία με Λιβύη κλπ), άρχισε να κινείται η διπλωματία της χώρας και να αναζητούνται τρόποι ενίσχυσης των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των ΕΔ, προσπάθειες όμως που δεν μπορούν να αποδώσουν άμεσα. <br /> <br /> Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι, στη νεοελληνική πολιτική διαδρομή της χώρας, έγιναν πολλά και σοβαρά πολιτικά λάθη που έβαλαν σε μεγάλες περιπέτειες την χώρα και τον ελληνισμό. Περισσότερο ανησυχητικό όμως είναι ότι, οι πολιτικοί δεν διδάχθηκαν τίποτα από τα λάθη τους και συνεχίζουν με τις ίδιες πρακτικές τους, να οδηγούν τη χώρα από κρίση σε κρίση. Ακόμα και σήμερα που η χώρα βρίσκεται σε τροχιά πολλαπλής φθοράς (οικονομικής, κοινωνικής, πληθυσμιακής, ακόμα και εδαφικής), δεν γίνεται κανένας ομόθυμος και πειστικός χειρισμός ανακοπής αυτής της πορείας. <br /> <br /> Ήδη προετοιμαζόμαστε για τον εορτασμό της επετείου των διακοσίων χρόνων του ελεύθερου νεοελληνικού κράτους. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα περιορισθούμε για άλλη μια φορά σε ωραιοποιήσεις, αυτοεπαίνους, με ανεύθυνες, ανέξοδες και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Αυτό που αρμόζει αυτήν την ώρα, είναι ο προβληματισμός, η περίσκεψη και η περισυλλογή. Να μελετήσουμε και να αντλήσουμε τη χαμένη μέχρι σήμερα σοφία που κρύβουν τα λάθη και τα πάθη των δύο αιώνων της ελεύθερης πορείας μας. <br /> <br /> Είναι η ευκαιρία να κάνουμε μια ειλικρινή αυτοκριτική για το παρελθόν όλοι οι Έλληνες με προεξάρχοντες τους πολιτικούς και να αποφασίσουμε, τί Ελλάδα θέλουμε για το μέλλον. Να απελευθερώσουμε πραγματικά το κράτος από τον σφικτό εναγκαλισμό των κομμάτων, να κατοχυρώσουμε στην πράξη την αξιοκρατία, να βελτιώσουμε την ποιότητα των πολιτικών μας, να πείσουμε και να πεισθούμε ότι είναι χρέος και συμφέρον όλων των Ελλήνων, να θέσουμε το ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, πάνω από το κομματικό και το ατομικό. Και πάνω από όλα, να δεσμευτούμε ότι όλοι είμαστε πρόθυμοι, να υπερασπισθούμε με κάθε θυσία αυτήν την πατρίδα που θέλουμε. Για να αφήσουμε έτσι και στις επόμενες γενιές των Ελλήνων το χώρο να γιορτάζουν και αυτοί την Ελλάδα.<br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank"><br /></a> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η χαμένη σοφία των λαθών! Σκληρές αλήθειες για το πως φθάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο

Άρθρο του Απτχου (Ι) ε.α. Γεωργίου Πιστιώλη της 46ης Σειράς Ιπταμένων Οι απειλές της Τουρκίας ξεπέρασαν πλέον κάθε ανοχή. Η ένταση, η έ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η συνάντηση της Μόσχας και η “συμφωνία” για το Ιντλίμπ, αποτελεί πανωλεθρία για τον Ερντογάν στη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCXhnuQk9_DBrcS4RlcIrzFmICZstMZ5_xj5GmkAXQtJ3W4iBJud2sjJ0kVIpLMAs2gLLa93EFWC0PBnbSHcmEHQsm7BRnuD-Y0LnE2LixQhpJy59mnicXXudgU2Rr_82Jec_FhICZI6M/s1600/PUTIN-ERDOGAN-RUSSIA-KREMLIN.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCXhnuQk9_DBrcS4RlcIrzFmICZstMZ5_xj5GmkAXQtJ3W4iBJud2sjJ0kVIpLMAs2gLLa93EFWC0PBnbSHcmEHQsm7BRnuD-Y0LnE2LixQhpJy59mnicXXudgU2Rr_82Jec_FhICZI6M/s640/PUTIN-ERDOGAN-RUSSIA-KREMLIN.jpg" width="640" /></a></div> <br />Για πρώτη φορά τις τελευταίες μέρες, υπήρξε μια νηνεμία στα συριακά μέτωπα – πρόκειται για το άμεσο αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ των ηγετών της Ρωσίας και της Τουρκίας. Ποια είναι η κατάσταση στα μέτωπα που καθορίζει το πρωτόκολλο που υπεγράφη στο τέλος των διαπραγματεύσεων, τι δεν μπόρεσε να επιτύχει ο τουρκικός στρατός στη Συρία και γιατί έχει ο Άσαντ κάθε λόγο να χαίρεται; <br /><br />Του <b>Γιεβγένι Κρούτικωφ</b><br /><br />Στη συριακή επαρχία Ιντλίμπ τέθηκε σε ισχύ εκεχειρία – σύμφωνα με το πρωτόκολλο Ρωσίας-Τουρκίας που υπεγράφη την προηγούμενη μέρα στη Μόσχα. Η ένταση των συγκρούσεων μειώθηκε δραματικά Πρωτίστως, επειδή η αεροπορία -τόσο η συριακή όσο και η ρωσική, και έως τώρα η τουρκική- καθώς και το πυροβολικό έπαψαν να επιχειρούν. Σποραδικές αψιμαχίες συνεχίζονται, ειδικά επειδή οι Σύριοι, οι Τούρκοι και περισσότερο οι τζιχαντιστές θα χρειαστούν χρόνο για να αντισταθμίσουν τις απώλειες και να συνειδητοποιήσουν την νέα πραγματικότητα. <br /><br />Και η νέα πραγματικότητα είναι ότι η χειμερινή εκστρατεία του 2019/2020 κατέληξε σε πλήρη νίκη για τις δυνάμεις της συριακής κυβέρνησης με την υποστήριξη της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας. Τα νικηφόρα στρατιωτικά αποτελέσματα για τους Σύριους στην πραγματικότητα καταγράφονται στο λακωνικό «Πρωτόκολλο της Μόσχας», στο οποίο υπονοούνται περισσότερα απ’ ότι καταγράφεται στο έγγραφο. <br /><br />Πρώτον, οι πολυήμερες και αιματηρές μάχες για το Σαρακέμπ και τα περίχωρά του έληξαν με την επιβολή του κυβερνητικού ελέγχου στον αυτοκινητόδρομο Μ5 (Δαμασκός-Χάμα-Χαλέπι). Οι μαχητές έχασαν τη δυνατότητα ακόμη και της στρατιωτικής προσβολής στο δρόμο, για να μην πούμε για τη φυσική τους παρουσία. <br /><br />Οι δύο βασικές πόλεις της Συρίας έχουν τώρα σταθερή σύνδεση, γεγονός που αλλάζει θεμελιωδώς και την διάταξη των δυνάμεων. Ο αυτοκινητόδρομος Μ5 δεν αναφέρεται καν στο «πρωτόκολλο της Μόσχας». Στην ουσία παρέμεινε στον έλεγχο της Δαμασκού ως αποτέλεσμα των μαχών που διεξήχθησαν. Δηλαδή, ο κύριος και βασικός στόχος της χειμερινής στρατιωτικής εκστρατείας επιτεύχθηκε πλήρως. <br /><br />Δεύτερον, σιωπηρά το πρωτόκολλο κατακυρώνει όλα τα αποτελέσματα της χειμερινής εκστρατείας. Όπως αναφέρεται στη δήλωση μετά τις συνομιλίες Πούτιν-Ερντογάν, αποφασίστηκε να παύσουν όλες οι εχθροπραξίες κατά μήκος της υφιστάμενης γραμμής αντιπαράθεσης. Δηλαδή η ζώνη αποκλιμάκωσης μειώθηκε κατά το ένα τρίτο. <br /><br />Ο αριθμός των απελευθερωμένων οικισμών προσεγγίζει τους 200. Η ίδια η πόλη της Ιντλίμπ σε ευθεία γραμμή είναι μόλις λίγο πάνω από 10 χιλιόμετρα. Ωστόσο, αρχικά, η τουρκική πλευρά απαίτησε από την Δαμασκό να επιστρέψει στην γραμμή των τουρκικών παρατηρητηρίων, δηλαδή να γυρίσει στην γραμμή μετώπου που υφίστατο τον Δεκέμβριο του 2019. <br /><br />Τρίτον, η τουρκική πλευρά υποχρεούται να αποδεσμεύσει τον αυτοκινητόδρομο Μ4, και να οργανώσει κοινές περιπολίες με τη ρωσική στρατονομία, σύμφωνα με τους όρους που λειτουργούν και στο Κουρδιστάν. Ο αυτοκινητόδρομος Μ4 (και όχι ο Μ5) αναφέρεται άμεσα στο «Πρωτόκολλο της Μόσχας» και κατά μήκος του η τουρκική πλευρά, με τη συνδρομή της Ρωσίας αναλαμβάνει να οργανώσει μια αποστρατιωκοποιημένη ζώνη 6 χιλιομέτρων και από τις δυο πλευρές του δρόμου. Δηλαδή η 12 χιλιομέτρων «ζώνη ασφαλείας» θα πρέπει να κόψει την περιοχή στη μέση. <br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/i-synantisi-tis-moschas-kai-i-quot-symfonia-quot-apotelei-panolethria-gia-ton-erntogan-sti-syria/puti-erdogan-ministers-of-defence-and-foreign-affairs-kremlin"><img height="394" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/03/PUTI-ERDOGAN-MINISTERS-OF-DEFENCE-AND-FOREIGN-AFFAIRS-KREMLIN.jpg" width="640" /></a> <br /><br />Η εμφάνιση του αυτοκινητόδρομου Μ4 στο κείμενο του ρωσοτουρκικού πρωτοκόλλου αποτέλεσε την μεγαλύτερη έκπληξη των αποτελεσμάτων των διαπραγματεύσεων μεταξύ του Ερντογάν και του Πούτιν. Πολλοί δεν πίστευαν στα μάτια τους και νόμιζαν ότι επρόκειτο για λάθος, αντί του σωστού Μ5. Ωστόσο, το κείμενο δηλώνει σαφώς ότι ο αυτοκινητόδρομος θα απελευθερωθεί σε όλο το μήκος του από τον οικισμό Trumba (2 χιλιόμετρα δυτικά της Σαρακέμπ) έως και την Ain al Havr, που βρίσκεται εντός της επαρχίας της Λατάκειας. <br /><br />Ο αυτοκινητόδρομος Μ4 (Λατάκεια-Χαλέπι μέσω της Jisr ash-Shugur και του Σαρακέμπ) ήταν ο δεύτερος κύριος στόχος της χειμερινής εκστρατείας του συριακού στρατού. Στην πραγματικότητα, ο στρατός του Άσαντ δεν τον πέτυχε, αλλά η γρήγορη προέλαση μέσω της κοιλάδας Al-Gaab έκανε αυτόν τον στόχο εφικτό.<br /><br />Ουσιαστικά η Τουρκία έπρεπε να ξεμπλοκάρει το δρόμο ακόμη και με τους όρους της συμφωνίας του Σότσι, αλλά δεν το έκανε. Τώρα απαιτείται να δημιουργηθεί ένας διάδρομος ασφαλείας 12 χιλιομέτρων. <br /><br />Δεδομένου ότι οι δυνάμεις της συριακής κυβέρνησης δεν έφθασαν στον αυτοκινητόδρομο Μ4 κατά τον χρόνο υπογραφής του πρωτοκόλλου, θα μπορούσε η υποχρέωση αυτή να αγνοηθεί. Αν ο αυτοκινητόδρομος M5 είναι ένα νόμιμο τρόπαιο, τότε το ξεκλείδωμα του M4 είναι μια διπλωματική νίκη. <br /><br />Η αδύναμη θέση της τουρκικής πλευράς, με την οποία ο Ερντογάν ήρθε στη Μόσχα, δείχνει την αδύναμη θέση της τουρκικής πλευράς, . Αν οι Τούρκοι είχαν την ευκαιρία να παραμείνουν στο Μ4, θα πολεμούσαν γι’ αυτό, όπως αν ήταν για την Κωνσταντινούπολη, αφού η απώλεια αυτής της διαδρομής σημαίνει μακροπρόθεσμα την πλήρη ήττα των τζιχαντιστών και των τουρκικών πληρεξούσιων μαχητών στην Ιντλίμπ. Επιπλέον, έχει τεθεί σαφής προθεσμία εντός της οποίας οι Τούρκοι πρέπει να καθαρίσουν το δρόμο και το διάδρομο των 12 χιλιομέτρων: η 15η Μαρτίου. <br /><br />Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι αύριο ή ακόμα και μετά τις 15 Μαρτίου, η κυκλοφορία κατά μήκος της M4 θα επαναληφθεί, τουλάχιστον για την μετακίνηση κομβόι. Η διαδρομή περνά μέσα από την μεγάλη πόλη Jisr al-Shugur, η οποία θεωρείται η ανεπίσημη πρωτεύουσα των συμμοριών των τζιχαντιστών, αποτελούμενες από μετανάστες καταγόμενους από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ και άλλους ξένους εξτρεμιστές μαχητές. <br /><br />Η Tahrir al-Sham, στην οποία τυπικά οι εν λόγω μονάδες υπάγονται, δεν αναγνώρισε τις συμφωνίες της Μόσχας και την κατάπαυση του πυρός. Στα επιχειρησιακά σχέδια των κυβερνητικών στρατευμάτων η Jisr al-Shurgur προτάσσεται ως ο βασικότερος στόχος. Τώρα, έπειτα από την ανάκτηση του αυτοκινητόδρομου Μ5, ο έλεγχος της Μ4 έχασε την οικονομική και κοινωνική σημασία του, και παρέμεινε μόνο ως στρατιωτικός και πολιτικός στόχος. <br /><br />Η Jisr al-Shugur ενοχλεί λόγω της παρουσίας όλων των ειδών “Μαχητών του Τουρκεστάν”, των Ουιγούρων και των τρομοκρατικών ομάδων από τον Καύκασο. Επιπλέον, το Γενικό Επιτελείο Στρατού της Συρίας θεωρεί ότι ο αυτοκινητόδρομος Μ4 είναι μια φυσική γραμμή αμύνης, που αν καταληφθεί θα γίνει δυνατή η αρχή της εκκαθάρισης της πόλης της Ιντλίμπ. Εάν εφαρμοστεί πλήρως το “Πρωτόκολλο της Μόσχας” αυτό θα διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση επί του εδάφους και θα καθορίσει τις θέσεις και τους στόχους του συριακού στρατού. <br /><br />Τέταρτον, η διατήρηση των τουρκικών «παρατηρητηρίων» βαθιά στα μετόπισθεν των κυβερνητικών δυνάμεων χάνουν το νόημά τους. Ήδη το πρωί κυκλοφόρησαν φήμες ότι ορισμένα απ’ αυτά (συνολικά οκτώ) θα μπορούσαν απλώς να αποσυρθούν. <br /><br />Παρόλο που ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι θα διατηρηθούν όλα, θα πρέπει τελικά να τα αποσύρει, αφού οι θέσεις των Τούρκων είναι αποκλεισμένες και ο εφοδιασμός τους μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον με την βοήθεια της ρωσικής στρατονομίας. <br /><br />Οι Ρώσοι είναι έτοιμοι να μεταφέρουν στους Τούρκους νερό και πλιγούρι κάπου στο Murak, στην επαρχία της Χαμά, αλλά αυτό δεν μπορεί γίνεται αιωνίως. Κανείς δεν θα αγγίξει τους Τούρκους, αλλά πλέον δεν έχουν να κάνουν τίποτε εκεί που βρίσκονται. <br /><br />Μέχρι τον περασμένο Δεκέμβριο, τα τουρκικά παρατηρητήρια κατέγραψαν τις αξιώσεις της Άγκυρας και τη “συμμετοχή” της στα στρατιωτικά γεγονότα, ακόμη και τις “εγγυήσεις” της Άγκυρας για την Ιντλίμπ. Τώρα αυτό ήδη αποτελεί παρελθόν. Ο Ερντογάν κέρδισε το δικαίωμα να απαντήσει στρατιωτικά εάν οι Σύριοι κτυπήσουν τουρκικές στρατιωτικές μονάδες, αλλά η πρακτική δείχνει ότι δεν είναι οι Σύροι που επιτίθενται πρώτοι κατά των Τούρκων. <br /><br />Η θέση ολόκληρης της μεραρχίας, την οποία έχουν στείλει οι Τούρκοι στην Ιντλίμπ, παραμένει αμφιλεγόμενη. Τίποτε δεν υπάρχει γι’ αυτό εγγράφως, αλλά ο Ερντογάν υπέγραψε τη φράση για την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας. Δηλαδή, νομικά, δεν έχει κανένα δικαίωμα να κρατήσει τόσα πολλά στρατεύματα στην Ιντλίμπ. <br /><br />Εάν αξιολογήσουμε συνολικά το «Πρωτόκολλο της Μόσχας» σε στρατιωτικό επίπεδο σηματοδοτεί την ήττα και των μαχητών κάθε ιδεολογικής κατεύθυνσης και του τουρκικού στρατού. <br /><br />Η γραμμή του μετώπου είναι καθορισμένη στο μέγιστο σημείο της προέλασης του Συριακού Στρατού εντός της περιοχής (εκτός του οικισμού Nareb, αλλά αυτό είναι κάτι ιδιαίτερο) και η απεμπλοκή του αυτοκινητοδρόμου Μ4 αυξάνει το μέγεθος της νίκης σε σχέση με αυτά που κατακτήθηκαν στις μάχες. <br /><br />Η εκκένωση των τουρκικών παρατηρητηρίων στο εσωτερικό του συριακού εδάφους θα σημάνει επιπλέον την αποκατάσταση της κυριαρχίας σε ένα μέρος της κυριαρχίας της Συρίας εκεί που τον έλεγχο πρακτικά τον είχαν οι Τούρκοι. Το μόνο που μπορεί να κάνει ο Ερντογάν είναι επιδεικτικά να μην κατονομάζει τον Μπασάρ Άσαντ με το όνομά του αλλά με την αφηρημένη λέξη «καθεστώς». <br /><br />Επιπλέον, η τουρκική πλευρά θα αναγκαστεί να σταματήσει τις προβοκάτσιες στα ελληνικά σύνορα και να πάψει την αχαλίνωτη προπαγάνδα για τα «εκατομμύρια των προσφύγων». Γι’ αυτό, η ευρύτερη Ευρώπη θα έπρεπε να πει ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Μόσχα. <br /><br />Είναι εντελώς λογικό να υποθέσουμε ότι η παρούσα κατάσταση στα μέτωπα -ο καθορισμός των συνοριακών θέσεων και η κατάπαυση του πυρός- έχει τη δυνατότητα να αντέξει μέχρι το καλοκαίρι. Ο συριακός στρατός αυτό το διάστημα θα μπορέσει να αναπληρώσει τις απώλειές του, θα επεξεργαστεί νέες τακτικές και θα αναπτύξει αντιαεροπορικά συστήματα στην πρώτη γραμμή. <br /><br />Ακόμη δεν είναι σαφές πώς τα εκλαμβάνει όλα αυτά η Άγκυρα. Ο Ερντογάν θα πρέπει να καταβάλει πολλή προσπάθεια για να εξηγήσει στους ψηφοφόρους του τι συμβαίνει. Το Blitzkrieg στην Ιντλίμπ απέτυχε, όμως τις τελευταίες εβδομάδες είχαν ειπωθεί πολλά στην Άγκυρα, συμπεριλαμβανομένων των υποσχέσεων να «φθάσουμε στην Δαμασκό» και να εκδικηθούμε κάθε νεκρό Τούρκο στρατιώτη. Το μόνο που κατάφερε να επιτύχει η Άγκυρα, με τον μεγαλύτερο (μετά τον αμερικανικό) στρατό στο ΝΑΤΟ, ήταν να κρατήσει ένα πολύ μειωμένο κομμάτι της επαρχίας Ιντλίμπ. <br /><br />Κάποιοι είδαν ένα τρολάρισμα του Ερντογάν από πλευράς της Ρωσίας για το ότι η αίθουσα του Κρεμλίνου, που έγιναν οι διαπραγματεύσεις, ήταν διακοσμημένη με ένα άγαλμα της Μεγάλης Αικατερίνης και με ένα πίνακα με σκηνή από τον ρωσο-τουρκικό πόλεμο του 1877-1878. Πρόκειται για καθαρή σύμπτωση, κανείς δεν σκέφθηκε τίποτε το τρομερά συμβολικό, αλλά και η τουρκική πλευρά μάλλον δεν έδωσε σε αυτό καμία σημασία. <br /><br />Αλλά το αποτέλεσμα μιλά από μόνο του: Το «Πρωτόκολλο της Μόσχας» εμπέδωσε εγγράφως την νίκη του συριακού στρατού στη χειμερινή εκστρατεία, η Ρωσία δεν μείωσε την υποστήριξή της στην Δαμασκό, και η Τουρκία υποχρεώθηκε να πάει σε πρόσθετες και σοβαρές υποχωρήσεις.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<br /> <br />

Η συνάντηση της Μόσχας και η “συμφωνία” για το Ιντλίμπ, αποτελεί πανωλεθρία για τον Ερντογάν στη Συρία

Για πρώτη φορά τις τελευταίες μέρες, υπήρξε μια νηνεμία στα συριακά μέτωπα – πρόκειται για το άμεσο αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι βρώμικες τακτικές της τουρκικής αστυνομίας για να πέσει ο φράκτης στον Έβρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA3Of4ZsidIuBZE2hH32XJCFAAl0vcFeC4WhXjMy0Xyg_LMn1A0IcWqU-isXigN0GJFXPW0xFmB-3j3FtDz5AFUWbe4h08AydUYwtl-CgRQ9Ew2T9gvS195I-iF-2XB_33ZsnKLcq79kM/s1600/9080001405.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="780" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA3Of4ZsidIuBZE2hH32XJCFAAl0vcFeC4WhXjMy0Xyg_LMn1A0IcWqU-isXigN0GJFXPW0xFmB-3j3FtDz5AFUWbe4h08AydUYwtl-CgRQ9Ew2T9gvS195I-iF-2XB_33ZsnKLcq79kM/s640/9080001405.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Από <b>Σάββας Δ. Βλάσσης</b><br /> Σε “μεσαιωνικού” τύπου πολιορκία, εξελίσσεται η κατάσταση στον Έβρο μετά και τις κινήσεις του κράτους – συμμορία τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Το σημείο που εστιάζει ο τουρκικός “πολιορκητικός κριός” είναι βεβαίως το τμήμα των χερσαίων συνόρων, οι Καστανιές, που διευκολύνει την προσέγγιση στην συνοριογραμμή. Εάν δεν υπήρχε το φυσικό εμπόδιο του φράκτη που ανεγέρθη από την Ελλάδα το 2010-2012, ο οποίος έχει λάβει την μορφή των σύγχρονων “τειχών” έναντι των βαρβαρικών στιφών, θα είχαν παραβιαστεί μαζικά τα ελληνικά σύνορα. <br /> <br /> Σε πολιτικό επίπεδο, όπως φάνηκε, μόλις η Τουρκία έλαβε τις πρώτες ενδείξεις ότι η ΕΕ “εξετάζει” μέτρα, δηλαδή πρόκειται να υποκύψει στον εκβιασμό και να αποδεσμεύσει οικονομική βοήθεια – λύτρα προς αυτήν, διά του υπουργού Εσωτερικών ανακοινώθηκε η αποστολή αστυνομικών ενισχύσεων ώστε να ενταθεί η πίεση σε Ελλάδα και ΕΕ συνολικώς. Η Άγκυρα διατήρησε το “μέτωπο” του Έβρου ήσυχο επί διήμερο περίπου, μέχρι προφανώς να διακρίνει τις προθέσεις των Ευρωπαίων. Πράγματι, σήμερα έγινε ευρύτερα γνωστό από τα διεθνή μέσα ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ετοιμάζεται όχι μόνο να αποδεσμεύσει 500 εκατ. € αλλά προτείνει και την διευκόλυνση της διαδικασίας εκδόσεως VISΑ σε Τούρκους υπηκόους, προκειμένου να μειωθεί η ένταση των σχέσεων ΕΕ – Τουρκίας. <br /> <br /> <img height="426" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/03/019.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Σε πολιτικό επίπεδο, υπάρχουν αντιδράσεις μεταξύ των εταίρων. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας, αντιτίθεται στην πρόσθετη βοήθεια της Τουρκίας, την οποία κατηγορία για “κυνικό τρόπο” εκμεταλλεύσεως των λαθρομεταναστών. Παρομοίως, ο καγκελάριος της Αυστρίας, ανέφερε ότι “δεν πρέπει να αντιδράσουμε στην πίεση που μας ασκεί η Τουρκία συμφωνώντας υπό καθεστώς πιέσεως σε περισσότερα χρήματα”. Η χαρακτηριστική αντίδραση της Αυστρίας πηγάζει και από “ιστορικά αντανακλαστικά”, διότι η όλη υπόθεση παραπέμπει στην απόκρουση των οθωμανικών στιφών προ των τειχών της Βιέννης τον 17ο αιώνα, που διέσωσε μόλις ολόκληρη την Ευρώπη από την υποταγή στον σουλτάνο. <br /> <br /> <img height="329" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/03/005.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Αφού πληροφορήθηκε για τις διεργασίες αυτές, το καθεστώς Ερντογάν ανακοίνωσε την αποστολή 1.000 αστυνομικών “ειδικών επιχειρήσεων”, μέτρο οι επιπτώσεις του οποίου δεν άργησαν να γίνουν αντιληπτές από το πρωί της Παρασκευής 6 Μαρτίου. Η ενίσχυση αφορά τελικώς προσωπικό της Αστυνομίας και όχι της Χωροφυλακής, που από την πρώτη ημέρα είχε εντοπισθεί να συντονίζει και να οργανώνει τις επιθέσεις των λαθρομεταναστών κατά των ελληνικών έργων παρεμποδίσεως της εισόδου στην μεθόριο. Πρόκειται για προσωπικό της υπηρεσίας ασφαλείας (“ασφαλίτες”) που κυκλοφορεί με πολιτική περιβολή ώστε να μην εντοπίζεται εύκολα και καθοδηγεί ομάδες λαθρομεταναστών, τις οποίες υποστηρίζει με δακρυγόνα και χημικά που εκτοξεύονται κατά των ελληνικών δυνάμεων. <br /> <br /> <img height="360" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/03/h_55922248-e1583321601779-1024x576.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Επιπλέον, προσωπικό της τοπικής μονάδος Ειδικών Επιχειρήσεων Αστυνομίας (ΡÖΗ) Αδριανουπόλεως, περιπολεί πλέον ανοικτά στην μεθόριο, απέναντι από τις ελληνικές δυνάμεις. Πρόκειται για μέτρο ψυχολογικής κυρίως στοχεύσεως, επειδή στην τουρκική ιδιοσυγκρασία δεν επιτρέπεται έστω και για λόγους εντυπώσεων και μόνο, να φαίνεται ότι η άλλη πλευρά έχει “το πάνω χέρι”. Η ταχεία ανάπτυξη ελληνικών δυνάμεων και οι περιπολίες από καταδρομείς στην μεθόριο, εξέπεμψαν μία εικόνα επιβολής και υπεροχής της Ελλάδος, στην οποία εκτιμήθηκε από τουρκικής πλευράς ότι έπρεπε να υπάρξει αντίδραση. Είναι ενδεικτικό ότι τεθωρακισμένα οχήματα VBL του Ελληνικού Στρατού περιπολούν στην μεθόριο έχοντας αφαιρέσει το πολυβόλο από τον πύργο, ως ένδειξη αντιλήψεως ότι η επιχείρηση είναι ουσιαστικώς αστυνομικής φύσεως εναντίον αμάχων ενώ τα οχήματα της ΡÖΗ είναι οπλισμένα. Αυτή είναι όμως είναι η εμφανής πλευρά της τουρκικής δραστηριότητος, που καλύπτεται ευρέως από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ. <br /> <br /> <img height="426" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/03/018.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Όπως έχει φανεί από την πρώτη ημέρα, οι Τούρκοι έχουν μεταφέρει στην μεθόριο φορητούς σταθμούς εξαγωγής μετεωρολογικών δεδομένων, που επιτρέπουν την πρόβλεψη της αλλαγής του ανέμου. Μόλις αυτός λαμβάνει δυτική κατεύθυνση, σε σημεία που έχουν εντοπισθεί με drone κενά από ελληνικές δυνάμεις, εξαπολύονται λαθρομετανάστες που ορμούν για να κόψουν το συρματόπλεγμα και να δημιουργήσουν ανοίγματα εισόδου, υπό την κάλυψη δακρυγόνων και χημικών που αποσκοπούν στην απομάκρυνση των ελληνικών δυνάμεων. Τελικός στόχος είναι η πρόκληση εκτεταμένων ζημιών στον φράκτη και τις άλλες περιφράξεις, ώστε από ένα σημείο και μετά να μην μπορούν οι ελληνικές δυνάμεις να ανακόψουν την είσοδο λαθρομεταναστών. <br /> <br /> <img height="426" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/03/004-1024x683.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Από σήμερα το πρωί, η τακτική αυτή έγινε πιο συστηματική, καθώς οι νέες ενισχύσεις ασφαλιτών είναι εφοδιασμένες με συσκευές πολλαπλών εκτοξευτών δακρυγόνων και χημικών βομβίδων τύπου VENOM, οι οποίες είτε στήνονται επί του εδάφους είτε φέρονται επί οχημάτων. Δι’ αυτών εκτοξεύεται μεγάλος όγκος βομβίδων και σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση εν σχέσει με τους φορητούς εκτοξευτές, δημιουργώντας πυκνό προπέτασμα το οποίο “απαγορεύει” την περιοχή που στοχοποιείται, αποβλέποντας σε απώθηση των ελληνικών δυνάμεων και διευκόλυνση του έργου καταστροφής των λαθρομεταναστών. Η εκτόξευση ομοβροντιών από τέτοια συστήματα, είναι άμεσα ορατή και το αποτέλεσμα πολύ πιο έντονο. <br /> <br /> <img height="426" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/03/5WDTR3JWVHMABFKI6KDZOP6JCM.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Ακόμη και αν υπάρξει δισταγμός από πλευράς λαθρομεταναστών για “επίθεση”, οι ασφαλίτες όπισθεν αυτών τους υποχρεώνουν να συνεχίσουν υπό την απειλή όπλων. Το βίντεο με Τούρκο αστυνομικό που υποχρεώνει με το πιστόλι να αποβιβαστούν από λεωφορείο λαθρομετανάστες που μεταφέρθηκαν στα σύνορα από την Κωνσταντινούπολη, είναι απλώς ενδεικτικό. H αποτροπή εντοπισμού των “ασφαλιτών” και της δράσεώς τους, είναι ο λόγος για τον οποίο οι Τούρκοι έχουν απαγορεύσει αυστηρώς στους δημοσιογράφους να προσεγγίσουν στην μεθόριο. <br /> <br /> <img height="640" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/03/000.jpg" width="532" /> <br /> <br /> Το ελληνικό προσωπικό της Αστυνομίας και των Ενόπλων Δυνάμεων φέρει μεν προστατευτικές προσωπίδες με φίλτρα υψηλής ποιότητος που μπορούν να ανταποκριθούν και σε συνθήκες ΡΒΧ Πολέμου. Ωστόσο, λόγω των υψηλών επιπέδων υγρασίας στην περιοχή, τα φίλτρα έχει παρατηρηθεί ότι “βουλώνουν”, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της αποτελεσματικότητός τους. Τα χημικά που εκτοξεύουν οι Τούρκοι είναι πολύ ισχυρά και θα είχε ενδιαφέρον να γίνει μία χημική ανάλυση σε εργαστήριο, για να αναλυθεί η σύνθεσή τους και να ανακοινωθεί δημοσίως από ελληνικής πλευράς, ως προς τα επίπεδα κινδύνου. <br /> <br /> Σε πολιτικό επίπεδο, διαπιστώνεται παγκοσμίως η πρωτοτυπία αστυνομικές δυνάμεις ενός ασιατικού αυταρχικού κράτους να “πολεμούν” τις κρατικές δυνάμεις ενός μέλους της ΕΕ, υποκινώντας παράνομες ενέργειες από απελπισμένες, φανατισμένες και ανενημέρωτες μάζες λαθρομεταναστών. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αναδείξει αυτή την πρωτοφανή τουρκική επίθεση, που συνιστά μετεξέλιξη της προκλητικής και επιθετικής συμπεριφοράς με το ναυτικό και την αεροπορία της. <br /> <br /> <img height="391" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/03/003-1024x626.png" width="640" /> <br /> <br /> Απαιτείται επίσης η πλήρης προστασία του προσωπικού που αναλαμβάνει υπηρεσία στην περιοχή, από τυχόν απόπειρες κινήσεως δικαστικών ερευνών για δήθεν παραπτώματα και πράξεις που επιχειρείται να παρουσιάσει η τουρκική προπαγάνδα αλλά και η πέμπτη φάλαγγα στο εσωτερικό, από ανεύθυνα στοιχεία. Απαιτείται επίσης αυστηρότερος έλεγχος των δημοσιογραφικών συνεργείων που επιδιώκουν να καλύψουν τα γεγονότα από την ελληνική πλευρά της μεθορίου, επειδή η τουρκική προπαγάνδα εκμεταλλεύεται ό,τι υλικό δημοσιοποιείται, διαστρεβλώνοντας την κατάσταση με σκοπό να αντιστρέψει την πραγματικότητα. Και σε αυτό, η Τουρκία υποστηρίζεται από “χρήσιμους ηλίθιους”, στην μορφή ξένων “ερευνητών” και οργανώσεων, που προσπαθούν να ανακαλύψουν ενοχοποιητικά για την ελληνική πλευρά στοιχεία, που θα αποδεικνύουν τους δήθεν φόνους λαθρομεταναστών, που προπαγανδίζει ο Ερντογάν. <br /> <br /> <img src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/03/020.jpg" /> <br /> <br /> Η ανάπτυξη συνοριοφυλάκων και αστυνομικού προσωπικού από κράτη – μέλη της ΕΕ στην περιοχή των Καστανιών, εκτιμάται ότι μπορεί να περιορίσει την οργανωμένη τουρκική πολιορκία των ελληνικών “τειχών”. Καθίσταται όμως σαφές από τις φθορές που προκαλούν οι ορδές των λαθρομεταναστών στον φράκτη και τα συρματοπλέγματα, ότι οι εργασίες επεκτάσεως που προγραμματίζονται, πρέπει να αφορούν πλέον ανθεκτικότερες τσιμέντινες κατασκευές.<br /> <br /> <a href="https://doureios.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι βρώμικες τακτικές της τουρκικής αστυνομίας για να πέσει ο φράκτης στον Έβρο

Από Σάββας Δ. Βλάσσης Σε “μεσαιωνικού” τύπου πολιορκία, εξελίσσεται η κατάσταση στον Έβρο μετά και τις κινήσεις του κράτους – συμμορία τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Όταν παραδώσαμε την ΑΟΖ μας στην Τουρκία – Ο μοιραίος ρόλος του πρέσβη Ιωάννη Τζούνη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsa4qYemYzWaJaU3kt4B1oGOBvznm5vODFSEvt57QnhRdAVzzxjRcymHEmv8iUD20tP40cKWLWPP9I1dZ4UD5oyS5Ru-AQni2lX2knviQ4OXqRBUyB0s19XjPGhLZB6JUW3gH8DhZb6jw/s1600/tzounis-aoz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsa4qYemYzWaJaU3kt4B1oGOBvznm5vODFSEvt57QnhRdAVzzxjRcymHEmv8iUD20tP40cKWLWPP9I1dZ4UD5oyS5Ru-AQni2lX2knviQ4OXqRBUyB0s19XjPGhLZB6JUW3gH8DhZb6jw/s640/tzounis-aoz.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /> Καρυώτης Θεόδωρος</b><br />Για να αντιληφθούμε καλύτερα τη σημερινή κατάσταση στα ανατολικά σύνορά μας πρέπει να ανατρέξουμε 40 χρόνια νωρίτερα στην δύσκολη περίοδο της δεκαετίας του 1970, όταν, ουσιαστικά, άρχισε η ελληνοτουρκική κρίση. Μάθαμε την αρχή του ελληνοτουρκικού δράματος από ένα διαβαθμισμένο έγγραφο του υπουργείου Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας. Την περίοδο που ήταν πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, έγινε μια συνάντηση του τότε γενικού διευθυντή του υπουργείου Εξωτερικών Ιωάννη Τζούνη με τον I.J.M. Sutherland*, πρέσβη της Μεγάλης Βρετανίας στην Αθήνα. <br /><br />Σε αυτό το εμπιστευτικό έγγραφο ο Βρετανός πρέσβης περιγράφει την συνομιλία που είχε με τον Τζούνη στο γραφείο του, στις 23 Ιανουαρίου 1979. Εξηγεί ότι την συνάντηση την ζήτησε ο Έλληνας πρέσβης για να τον ενημερώσει για τις επαφές που είχε με τους Τούρκους στην Βιέννη μεταξύ 9 και 12 Ιανουαρίου. Ο Τζούνης εξηγεί ότι σε μια συνάντηση στο Παρίσι τον προηγούμενο Δεκέμβριο οι δυο πλευρές συμφώνησαν να συζητήσουν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και να ανταλλάξουν χάρτες με τη γραμμή οριοθέτησης της κάθε πλευράς, χωρίς να καταθέσουν τις μέγιστες θέσεις τους.<br /><br />Στην συνέχεια αναφέρει ότι τις δυο πρώτες ημέρες στην Βιέννη δεν έγινε απολύτως τίποτα, γιατί μεσολάβησε ένας σοβαρός καυγάς, επειδή οι Τούρκοι δεν ήθελαν να καταθέσουν τον χάρτη και αργότερα επέμεναν ότι θα δώσουν τον χάρτη σε μια μυστική συνάντηση με ελάχιστους παρόντες και από τις δυο πλευρές. Βλέπετε πως αλλάζουν οι καιροί. Τριάντα χρόνια αργότερα άρχισαν να μας βομβαρδίζουν με χάρτες! Φαίνεται λοιπόν ότι ο Τζούνης παρέδωσε στον Sutherland τον γνωστό σήμερα τουρκικό χάρτη, που μοιράζει στα δύο το Αιγαίο Πέλαγος στον 38ο παράλληλο.<div> <br /></div> <div> <a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/03/11-1.jpg"><img height="454" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/03/11-1.jpg" width="640" /></a><br /><br />Η ελληνική πλευρά αιφνιδιάσθηκε, διότι δεν περίμενε έναν τέτοιο χάρτη, που δεν έδινε δικαίωμα υφαλοκρηπίδας σε κανένα ελληνικό νησί. Ο χάρτης αντιπροσώπευε για τους Τούρκους τη θεωρητική μέση γραμμή του Αιγαίου, που δεν μετρούσε ούτε καν την Εύβοια και έφτανε στο σημείο να μη δίνει υφαλοκρηπίδα ούτε στην Κρήτη! (Σας θυμίζει κάτι αυτό;).<br /> Από ό, τι είμαι σε θέση να γνωρίζω, την θέση αυτή επανέλαβε ο Τούρκος εκπρόσωπος, σε κατ’ ιδίαν συνομιλία του με τον Μανώλη Γούναρη, εκπρόσωπο της Ελλάδας στην σύνοδο της Διεθνούς Επιτροπής για την εξερεύνηση της Μεσογείου (CIESM), στην Μασσαλία το 2013. <br /><br />Η πρόταση του Τζούνη ήταν μια οριοθετημένη γραμμή ανάμεσα στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και στην τουρκική ακτή, αλλά τροποποίησαν τον χάρτη για να λάβουν υπόψη την φόρμουλα «φυσική προέκταση» προτείνοντας τρία «δάκτυλα» μεταξύ Λήμνου και Λέσβου, Λέσβου και Χίου, Χίου και Ικαρίας. Έτσι θα προέκυπταν τρεις λωρίδες ανάμεσα σε αυτά τα νησιά, όπου η θάλασσα θα ανήκε στην Τουρκία.<br /> <br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/03/22-1.jpg"><img height="640" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/03/22-1-418x420.jpg" width="636" /></a>Χάρτης βορείου Αιγαίου. <br /><br />Σε ερώτηση του Βρετανού πρέσβη, ο Τζούνης του διευκρίνησε ότι αυτή η διευθέτηση με τα "δάκτυλα" ήταν μικρή σε έκταση, αλλά ήταν η αρχική θέση της διαπραγμάτευσης που θα ακολουθούσε. Επίσης πρόσθεσε ότι η Ελλάδα ήταν διατεθειμένη να συζητήσει και άλλη φόρμουλα, όπου θα προσδιοριζόταν το μέγεθος των "δακτύλων". Από την άλλη πλευρά, φάνηκε ότι οι Τούρκοι δεν έδειχναν καμία διάθεση να προσφέρουν άλλες εναλλακτικές λύσεις. <br />Μια καλή ερώτηση <br /><br />Τέλος, ο Ιωάννης Τζούνης εξήγησε στον Sutherland ότι η Ελλάδα προτίθετο να αναλάβει δεσμεύσεις που θα περιλάμβαναν την εγγύηση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας για τα τουρκικά πλοία από περιοχές που ανήκαν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και ότι «κανένα μέρος δεν θα ανακηρύξει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στο Αιγαίο» (η έμφαση δική μου), καθώς επίσης και ότι κανένα κράτος δεν θα τοποθετήσει επιθετικά όπλα στον βυθό της δικής του υφαλοκρηπίδας. <br /><br />Ναι, το διαβάσατε σωστά. Η Ελλάδα το 1978-1979 υποσχέθηκε στην Τουρκία ότι δεν θα ανακηρύξει ΑΟΖ και φαίνεται αυτή την υπόσχεση την τήρησαν όλοι οι Έλληνες πρωθυπουργοί από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μέχρι τον Κυριάκο Μητσοτάκη.<br /> Κάποιος, βέβαια, δικαιολογημένα θα ρωτήσει «Μα είναι δυνατόν να υποσχεθήκαμε στην Τουρκία ότι δεν θα ανακηρύξουμε ΑΟΖ, όταν η έννοια της ΑΟΖ δεν είχε ακόμη θεσμοθετηθεί;» <br /><br />Καλή ερώτηση. Αλλά πρέπει να υπενθυμίσουμε εδώ ότι οι εργασίες της Τρίτης Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας άρχισαν τον Δεκέμβριο του 1973 και διήρκησαν μέχρι τον Δεκέμβριο του 1982, όταν ετέθη προς υπογραφή και επικύρωση από τα κράτη, η νέα Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS). Έτσι η συζήτηση για την νέα έννοια της ΑΟΖ είχε αρχίσει πέντε χρόνια, πριν την βολιδοσκόπηση του Τζούνη με τους Τούρκους. </div> <div> <br />Στόχος η συνδιαχείριση <br /><br />Θυμήθηκα πάλι τα λόγια του δημοσιογράφου Γ. Τετράδη Παπαδόπουλου, που σε ένα άρθρο του στην ιστοσελίδα liberal.gr, αναφέρει: «Η Τουρκία δεν επιθυμεί καμιά ειρηνική συνύπαρξη. Επιθυμεί αλλαγή συνόρων σε βάρος της Ελλάδας. Και το δηλώνει ξεκάθαρα σε κάθε ευκαιρία. Επιθυμεί αρπαγή κυριαρχικών δικαιωμάτων, αέρα, θαλάσσης και ξηράς. Και οι ΗΠΑ επιθυμούν να υπάρχει η ένταση (ελεγχόμενη, «ακόμα κι αν αλλάξει χέρια κανένα παλιονησάκι») για να διατηρούν το status του ρυθμιστή, άρα του ουσιαστικού κυρίαρχου στην περιοχή». <br /><br />Παρακολουθώντας τις τελευταίες κινήσεις των Αμερικανών στην Ουάσιγκτον, φαίνεται ότι αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της σημερινής κατάστασης και ενδιαφέρονται να λύσουν μια για πάντα την ελληνοτουρκική διαφορά. Σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης είναι διατεθειμένοι να παρέμβουν άμεσα, ώστε η σύρραξη να μη διαρκέσει πάνω από δύο ημέρες. <br /><br />Το σχέδιο είναι έτοιμο. Θέλουν να μας σύρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μετά από αυτό το σύντομο επεισόδιο και να επιβάλουν έναν διάλογο που θα έχει στόχο την συνδιαχείριση, δηλαδή το μοίρασμα των υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο, που θα περιλαμβάνει όχι μόνο την Ελλάδα και την Τουρκία αλλά και την Κύπρο.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Όταν παραδώσαμε την ΑΟΖ μας στην Τουρκία – Ο μοιραίος ρόλος του πρέσβη Ιωάννη Τζούνη

Καρυώτης Θεόδωρος Για να αντιληφθούμε καλύτερα τη σημερινή κατάσταση στα ανατολικά σύνορά μας πρέπει να ανατρέξουμε 40 χρόνια νωρίτερα στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην κόψη του ξυραφιού...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7RIYzPiVGro5wOSvVobngTvWtPLURf-3gwdDld7Q2MK9XL1YnwiWf8m3AQnAJCSE2QTgtpPDQOpVpS1EFgBIM6H-MGqEIskUyGw_7aVxBslGmp-hXlLgf2OxIxEeGQFQrOj1oUcEchlE/s1600/ebros.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="639" data-original-width="960" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7RIYzPiVGro5wOSvVobngTvWtPLURf-3gwdDld7Q2MK9XL1YnwiWf8m3AQnAJCSE2QTgtpPDQOpVpS1EFgBIM6H-MGqEIskUyGw_7aVxBslGmp-hXlLgf2OxIxEeGQFQrOj1oUcEchlE/s640/ebros.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Τουρκικός αναθεωρητισμός, ασύμμετρες απειλές και κλιμάκωση των κρίσεων<br />Απαιτούνται σχέδια και ετοιμότητα αντιμετώπισης, εάν υπάρξει κλιμάκωση, με ελεγχόμενη ανταπόδοση και με σκοπό να αποτραπεί ο αντίπαλος να συνεχίσει τις ενέργειές του.</span></h3> <b>Παναγιώτης Ήφαιστος* </b><br /> Οι σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού και το χτένι έφθασε στον κόμπο δημιουργώντας αδιέξοδο:<br /> <br /> <ul> <li>1. Επί τέσσερεις δεκαετίες η Τουρκία απειλεί με πόλεμο εάν η Ελλάδα εφαρμόσει τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου που αφορούν την επικράτειά της.</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>2. Συνεχίζει τα παράνομα τετελεσμένα στην Κύπρο και ολοφάνερα επιδιώκει να κυριαρχήσει πλήρως επί της Μεγαλονήσου με το να εξωθεί σε μια μη βιώσιμη δήθεν «λύση».</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>3. Εγείρει αναθεωρητικές αξιώσεις που διαρκώς επεκτείνονται σε βαθμό που αφενός εμπίπτει στην κατηγορία της «απέραντης απειλής» και που αφετέρου υποχρεώνουν την Ελλάδα είτε να παραδώσει κυριαρχία –κάτι που αποκλείεται να γίνει εκτός και αν αυτοκτονήσει– είτε να θέσει κόκκινες γραμμές και να τις υπερασπιστεί εάν χρειαστεί ένοπλα.</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>4. Ο «απέραντος» χαρακτήρας της απειλής φανερώθηκε με το μνημόνιο με την Λιβύη, με τις έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο μέσα σε θαλάσσιες περιοχές που δεν έχει δικαίωμα, με τις διακηρύξεις για την «γαλάζια πατρίδα» και με Νταβουτογλιανών προδιαγραφών νέο-Οθωμανικές πρακτικές στην Θράκη.</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>5. Το χτένι πάει να σπάσει τον κόμβο και να προκαλέσει πτώση πάνω στην κόψη του ξυραφιού με την μεθόδευση εισβολής χιλιάδων παράνομων μεταναστών. </li> </ul> <br /> Εάν ληφθεί υπόψη η κοινώς αποδεκτή Κλαουζεβιτσιανή θεώρηση ότι ο πόλεμος είναι μια μεγάλη αλυσίδα με πολλούς κρίκους που αρχίζει από τις προθέσεις και κλιμακώνεται, μεταξύ άλλων, με σχεδιασμό, απόκτηση ισχύος, απειλές, κρίσεις μικρής έντασης και μεγάλη ένοπλη σύρραξη, γίνεται κατανοητός ο ανυπόστατος χαρακτήρας του ερωτήματος «πόλεμο θέλετε με την Τουρκία;».<br /> Η Ελλάδα είναι αμυνόμενη και αποτρέπουσα και όχι αναθεωρητική και επιτιθέμενη.<br /> <br /> Για κάθε κράτος το φαινόμενο «πόλεμος» αφορά την εθνική ασφάλεια και η αποτυχία της αποτροπής του αμυνόμενου κράτους απώλεια κυριαρχίας και θανάτους ανθρώπων. Είναι δηλαδή πολύ σοβαρή υπόθεση για ερασιτεχνισμούς.Δεν χρειάζονται εξάρσειςόπως η τελευταία με το μεταναστευτικό-προσφυγικό που η Τουρκία χρησιμοποίησε ως αιχμή του αναθεωρητικού της δόρατος ή καλύτερα ως μια προπετής ασύμμετρη απειλή.<br /> <br /> Για να το πούμε διαφορετικά, πυρήνας και άξονας μιας εθνικής αποτρεπτικής στρατηγικής είναι η σωστή και ακριβής εκτίμηση της απειλής των κρατικών επιτελείων. Ορίζει τα μέσα και τις προσεγγίσεις αποτροπής της απειλής.<br /> <br /> Η επίδειξη στρατιωτικής και πολιτικής υπευθυνότητας γι’ αυτές τις προσεγγίσεις είναι ένα πράγμα και άλλο τα γνωστά αυθαίρετα άλματα και οι κραυγές συνεκμετάλλευση και κάποια «μυστήρια Χάγη» που θα «αποφύγει» τον πόλεμο με «λίγες» υλικές, βασικά κυριαρχικές θυσίες. Κατευναστικές και υποχωρητικές αποφάσεις πουθενά δεν οδηγούν παρά μόνο σε αδιέξοδα και πολύ πιθανό σε μεγάλο πόλεμο. Τέτοιες κραυγές τις ακούγαμε επί δεκαετίες και εδώ που καταντήσαμε είναι ακραία ανεύθυνο να επαναλαμβάνονται και η πολιτικές ηγεσίες οφείλουν να μην συμβουλεύονται ερασιτέχνες (στην καλύτερη περίπτωση ερασιτέχνες) και να ορθώνουν το εθνικό συμφέρον και στρατηγική εκπλήρωσής του. <br /> <br /> Η «Απέραντη Απειλή»<br /> <br /> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5e62933f230000841839ce5a.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> ASSOCIATED PRESS<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Σύντομα, θα σκιαγραφήσουμε το είδος της Τουρκικής απειλής, το τι σημαίνει σε γενικές γραμμές ασύμμετρες απειλές, την διαλεκτική σχέση ικανοτήτων, μπλόφας και κινδύνου και την διαλεκτική σχέση κρίσεων χαμηλής έντασης που κλιμακούμενη θα μπορούσε να εξελιχθεί σε γενικευμένη σύρραξη που η αποτρεπτική στρατηγική σκοπό έχει να αποτρέψει. Όπως γίνεται αντιληπτό τόσο κρίσιμα ζητήματα κείμενα όπως το παρόν μπορούν μόνο να διαγνώσουν τους προσανατολισμούς και να αναφερθούν σε τυπολογίες της στρατηγικής ανάλυσης. Επεξεργασμένα σχέδια και αποφάσεις είναι υπόθεση ή πρέπει να είναι υπόθεση επιτελικών κρατικών θεσμών. <br /> Τον πόλεμο δεν τον θέλεις αλλά τον αποτρέπεις ενώ εάν κατευνάζεις τον προκαλείς.<br /> <br /> Στην βάση πάγιων τυπολογιών της στρατηγικής ανάλυσης, η Τουρκική απειλή προσδιορίζεται ως «απέραντη απειλή».<br /> <br /> Απέραντη απειλή έχουμε όταν οι αναθεωρητικές αξιώσεις δεν έχουν σαφώς οριοθετημένους σκοπούς (πόσα νησιά διεκδικεί η Άγκυρα και σε ποιες ζώνες), όταν ακούγονται θολές διατυπώσεις (γαλάζια πατρίδα) και όταν με συγκεκριμένες δηλώσεις και στάσεις είναι δραστικά προσανατολισμένη αναθεωρητικά (μνημόνιο με Λιβύη και οι θαλάσσιες ζώνες που αφήνει να εννοηθεί ότι διεκδικεί, προσπάθεια να θέσει την Κύπρο υπό πλήρη έλεγχο, έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο, υπαινιγμοί για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης κτλ).<br /> <br /> Καταμαρτυρείται ότι αφενός εάν η αποτροπή του αμυνόμενου καταρρεύσει πιθανότατα η κρίση δεν μπορεί να περιοριστεί σε χαμηλής έντασης γεγονότα αλλά θα γενικευτεί και το αποτέλεσμα θα κριθεί από το που θα σταματήσουν τα στρατεύματα όταν τερματιστεί η σύρραξη. Ενώ καμιά αμφιβολία για το γεγονός ότι σε απειλές όπως αυτές, ο επιτιθέμενος έχει σχέδια εκπλήρωσης των αναθεωρητικών σκοπών –και ως προς τούτο καταμαρτυρείται καθημερινά από ενέργειες και αποφάσεις της Άγκυρας–, το ερώτημα είναι τι κάνει ο απειλούμενος και αποτρέπων, δηλαδή η Ελλάδα.<br /> Ο φορέας της ασύμμετρης απειλής στοχεύει τόσο στην συνολική ψυχολογική αποδυνάμωση των μελών της κοινωνίας-στόχου όσο και στην οργανωτική αποσύνθεση του κράτους.<br /> <br /> Η έναρξη μιας κρίσης και η έκβασή της, επίσης, θα εξαρτηθεί και από κάτι πολύ σημαντικό:Το πώς εκατέρωθεν εντάσσονται στο πλέγμα διπλωματικών και στρατηγικών συνεννοήσεων με τα άλλα εμπλεκόμενα κράτη, ιδιαίτερα τα ισχυρά. Σε αναρίθμητες περιπτώσεις και καθημερινά τα τελευταία χρόνια σε κρίσεις όπως στην Συρία γινόμαστε μάρτυρες φανερών ή αθέατων συναλλαγών. Τα ερωτήματα είναι πολλά. Μεταξύ άλλων:<br /> <br /> <ul> <li>α) Τι υπεισέρχεται στο πάρε-δώσε και πόσο αξιόπιστα-πειστικά λειτουργεί ένα κράτος. Είναι το μνημόνιο με την Λιβύη δουλειά του ποδαριού ή σχοινοβατώντας μεταξύ ζημιών-κινδύνων και οφελών συνεκτιμά τα μακροχρόνια συμφέροντα έχοντας πάντα εναλλακτικά σχέδια; Πόσο εντάσσει τις διεκδικήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο στους στρατηγικούς υπολογισμούς των ΗΠΑ, της Ρωσίας, των Ευρωπαϊκών κρατών, του Ισραήλ και κάθε άλλου ενδιαφερόμενου ή εμπλεκόμενου και τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα;</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>β) Τι ρίσκα είναι έτοιμη να πάρει η Άγκυρα, για πιο λόγο και πόσο επιδέξια σχοινοβατεί η πολιτική ηγεσία; Για παράδειγμα, ακόμη και αν υπόκειται ζημιές και κατατριβή στην Συρία η Τουρκία συνεχίζει να είναι πρωτεύον παίχτης στο κουρδικό. Συνεκτιμά επίσης τις μελλοντικές ισορροπίες ανάλογα με το πώς θα εξελιχθεί το Ιράκ, το Ιράν, ο Λίβανος και η Λιβύη. Ταυτόχρονα βλέπουμε, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, επιτυχείς ελιγμούς για να μην συνθλιβεί η Άγκυρα στις Συμπληγάδες Ρωσίας-ΗΠΑ αλλά αντίθετα για να αποκομίσει το μέγιστο από αμφότερες αφήνοντας ταυτόχρονα κέρδη και περιθώρια για περισσότερους ελιγμούς;</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>γ) Τι και με ποιο τρόπο συναλλάσσεται στην βάση όχι μόνο βραχυπρόθεσμων κριτηρίων που συμπλέκονται με μεσοπρόθεσμα/μακροπρόθεσμα σχέδια και σκοπούς των άλλων και ιδιαίτερα των μεγάλων δυνάμεων. Έστω και αν αναμενόμενα όταν ένα κράτος σχοινοβατεί επιδιδόμενο σε στρατηγικά παίγνια, ενώ στην πλάστιγγα οφελών και ζημιών η Τουρκία δεν φαίνεται να είναι πάντα ορατά ωφελημένη, μάλλον εκτιμά σωστά τις γεωπολιτικές σκοπιμότητες κρατών όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Γερμανία και τις εντάσσει στον δικό της σχεδιασμό κάνοντας διαρκώς ελιγμούς. Λειτουργεί έτσι με τρόπο ούτως ώστε ακόμη και αν αντιμετωπίσει δυσχέρειες να καταστεί περιφερειακή δύναμη και τοποτηρητής στο υπό διαμόρφωση πολυπολικό διεθνές σύστημα.</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>δ) Τέλος αλλά όχι το τελευταίο που θα μπορούσε να αναφερθεί, αφορά τα ερείσματα, την θέση και τον ρόλο της Τουρκίας. Όπως εξελίσσεται η Τουρκική στρατηγική τα τελευταία χρόνια οι νέο-Οθωμανοί όχι μόνο διαιώνισαν την ευρωστία των επιτελικών θεσμών του κεμαλικού κράτους αλλά τους ενίσχυσαν. Ανεξάρτητα αν στην εξουσία θα μείνει ο Ερντογάν ή αν θα ανέβει κάποιος άλλος η Τουρκία κινείται και ελίσσεται με συντεταγμένο τρόπο για να εκπληρώσει ηγεμονικούς και αναθεωρητικούς σκοπούς. </li> </ul> <br /> Τι εννοούμε όταν αναφερόμαστε στις ασύμμετρες απειλές;<br /> <br /> Τι είναι, τώρα, σε γενικές γραμμές οι ασύμμετρες απειλές. Στο παρελθόν εδώ αναλύσαμε το ζήτημα αυτό σε συνάρτηση με τις πυρκαγιές. Στο παρελθόν, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τον όρο «ασύμμετρες απειλές» για να περιγράψουν ένα αριθμό προβλημάτων που αφορούν την δική τους εθνική ασφάλεια (διεθνική τρομοκρατία, περιβαλλοντολογικές καταστροφές, απόκτηση μέσων μαζικών καταστροφών από μη κρατικούς δρώντες, παράνομη διακίνηση όπλων, δολιοφθορείς των δικτυακών τόπων και δομών πληροφορικής, κτλ).<br /> <br /> Ασύμμετρη απειλή έχουμε όταν υπάρχει ασυμμετρία μέσων που χρησιμοποιούνται και αποτελεσμάτων που προκαλούνται.<br /> <br /> Συμφέρει με λίγα μέσα να εκπληρωθούν πολλοί και μείζονος σημασίας σκοποί. Ανεξάρτητα κεκαλυμμένης χρήσης μέσων ή μεταμφίεσής της με ανθρωπιστικό μανδύα όπως κάνει η Τουρκία σήμερα με τους παράνομους μετανάστες και τους δύσμοιρους πρόσφυγες, υπάρχει πρόκληση δυσανάλογων αποτελεσμάτων για το απειλούμενο κράτος. Αξίζει να τονιστεί ότι σχεδόν πάντοτε συνειδητά και μεθοδευμένα ή ανεπίγνωστα και φανερά ή αθέατα δεν εμπλέκονται μόνο κρατικοί δρώντες. Στα ανελέητα και ρευστά στρατηγικά παίγνια η συμπλοκή κρατικών και μη κρατικών δρώντων θολώνει όπως για παράδειγμα γίνεται με την Τουρκία όπου σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό εμπλέκονται τουρκικές υπηρεσίες, ΜΚΟ, ξένες υπηρεσίες που πάντα θέλουν να ξέρουν τι γίνεται για να λειτουργούν στρατηγικά ορθολογιστικά και ασφαλώς αθώα άτομα ακόμη και βρέφη ή παράνομα κινούμενα άτομα όπως για παράδειγμα μετανάστες από την Άπω Ανατολή που εκμεταλλεύονται –εδώ βοηθούσης και της Άγκυρας– το προσφυγικό πρόβλημα.<br /> Δεν υπάρχει συναίσθημα<br /> <br /> Ακόμη πιο σημαντικό, «μαύρα μεσάνυκτα» κάνει όποιος νομίζει ότι οι μεγάλες δυνάμεις λειτουργούν συναισθηματικά και όχι ψυχρά, υπολογιστικά και με γνώμονα τον μακρόχρονο στρατηγικό σχεδιασμού πρόκλησης κατατριβής, ελέγχου και παρεμπόδισης άλλων να είναι γεωπολιτικά και στρατηγικά παρόντες. Στα ανελέητα στρατηγικά παίγνια των ηγεμονικών δυνάμεων και των ενεργειών πρόκλησης ανακατανομών συμφερόντων εις βάρος εχθρών και φίλων για λόγους που αφορούν την θέση/ρόλο άλλων κρατών και την κατανομή ισχύος, η ασύμμετρη απειλή ενδέχεται να προέρχεται από οπουδήποτε, από οποιονδήποτε και να στρέφεται κατά οποιουδήποτε.<br /> <br /> Οι σκοποί της Τουρκίας, και μπορεί να μην είναι μόνο αυτής αλλά και άλλων κρατών, μπορούν να κυμαίνονται και να συμπλέκονται δημιουργώντας ανεξέλεγκτες καταστάσεις μέχρι και κατάλυση της εσωτερικής ευνομίας και ευταξίας ή και εμφύλιων διενέξεων όπως τις απίστευτες σκηνές των οποίων όλοι γίναμε μάρτυρες όταν Έλληνες πολίτες συμπλέκονταν με την Ελληνική αστυνομία σε νησιά του Αιγαίου. Πλήττεται επίσης το ηθικό της κοινωνίας, το γόητρο των κρατικών θεσμών, η αξιοπιστία της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, η κοινωνικοπολιτική συνοχή και η συσπείρωση ηγεσίας και λαού γύρω από θεμελιώδεις στρατηγικούς σκοπούς και προσανατολισμούς. <br /> Στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας το κτένι έφτασε στον κόμπο και η υβριδική χρήση του μεταναστευτικού-προσφυγικού δεν είναι παρά μόνο μια ένδειξη.<br /> <br /> Ο φορέας της ασύμμετρης απειλής στοχεύει τόσο στην συνολική ψυχολογική αποδυνάμωση των μελών της κοινωνίας-στόχου όσο και στην οργανωτική αποσύνθεση του κράτους. Βασικό κριτήριο που στοιχειοθετεί και τον ασύμμετρο χαρακτήρα είναι το γεγονός ότι εκτελούνται τακτικού χαρακτήρα δράσειςμε σκοπό να προκληθούν εκτεταμένα και στρατηγικού χαρακτήρα αποτελέσματα.Κάποια στιγμή στα εναλλακτικά σχέδια δεν μπορεί παρά να είναι, ευκαιρίας δοθείσης, και ένα εκτεταμένο στρατηγικό πλήγμα χαριστική βολή κατά του απειλούμενου κράτους.<br /> <br /> Στην πρακτική των ηγεμονικών δυνάμεων, τονίζουμε και υπογραμμίζουμε ξανά, οι υπηρεσίες των οποίων συχνά εμπλέκονται με τον πιο αόρατο τρόπο, στόχοι ασύμμετρων απειλών (πρακτόρων τους ή στρατευμένων ατόμων που δεν γνωρίζουν τον ηθικό αυτουργόή δεν γνωρίζουν ότι αυτός τους υποκινεί) δυνατό να είναι τόσο (άσπονδα) «φίλια» όσο και εχθρικά κράτη. Μικρό μόνο αλλά καθημερινά καταμαρτυρούμενο παράδειγμα ετοιμότητας εκπλήρωσης εναλλακτικών στρατηγικών σκοπών: Οι εναλλαγές συμμαχιών στο τρίγωνο ΗΠΑ-Ρωσία-Τουρκία σε σχέση με τις εξελίξεις στην Συρία και το μέλλον αυτής της χώρας, του κουρδικού ζητήματος και των υπόλοιπων συσχετισμών συμφερόντων από την Ευρώπη μέχρι τον Περσικό κόλπο. <br /> <br /> Το κτένι έφτασε στον κόμπο<br /> <br /> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5e6290332600001123b605d1.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <i>BULENT KILIC via Getty Images</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας το κτένι έφτασε στον κόμπο και η υβριδική χρήση του μεταναστευτικού-προσφυγικού δεν είναι παρά μόνο μια ένδειξη. Οφείλεται πρωτίστως στους Ελληνικούς κατευνασμούς των τελευταίων δεκαετιών που εντάθηκαν τα τελευταία χρόνια και τους τελευταίους μήνες. Καταμαρτυρείται από την θολή και μπερδεμένη συζήτηση περί Χάγης (αντί αξίωσης άμεσης εφαρμογής των προνοιών του διεθνούς δικαίου που αφορούν την Ελληνική Επικράτεια), την αυτοκτονική επαναφορά από εμάς τους ίδιους θέσεων για μη βιώσιμη λύση του Κυπριακού και τις θέσεις περί κάποιας μυστήριας συνεκμετάλλευσης που δεν έπρεπε να γίνονται ακόμη και αν απέναντι είχαμε όχι τον Ερντογάν αλλά ένα Τούρκο ηγέτη αγγελικά πλασμένο.<br /> <br /> Αυτά σε συνάρτηση με τα παίγνια στην Συρία, τις εντάσεις της Τουρκίας με την Ευρώπη αλλά και τις συναλλαγές για μύρια ζητήματα με μερικές ευρωπαϊκές δυνάμεις, και τους εκβιαστικούς χειρισμούς του Ερντογάν όσον αφορά το προσφυγικό και τους παράνομους μετανάστες, μια κρίση Ελλάδας – Τουρκίας δεν μπορεί να προβλεφθεί αλλά ούτε και να αποκλειστεί. Γι’ αυτό, μονολεκτικά και καταληκτικά θα θίξουμε το μείζον ζήτημα κρίσης χαμηλής έντασης (που μέχρι στιγμής αν και μη ένοπλη υπάρχει) και κλιμάκωσης σε ένοπλη σύγκρουση ή και σε γενικευμένη σύρραξη. Πάντα κινούμενοι προσανατολιστικά με όρους τυπολογιών και αφήνοντας τους αρμόδιους κρατικούς θεσμούς για περισσότερα, μείζονος σημασίας είναι η διαλεκτική σχέση ικανότητας, μπλόφας, παραστάσεων ισχύος και κινδύνου σύρραξης.<br /> Η σχέση ικανοτήτων, βαθμού μπλόφας και κινδύνου είναι το σημαντικότερο ίσως ζήτημα μιας αποτρεπτικής στρατηγικής<br /> <br /> Τονίζουμε και υπογραμμίζουμε ότι η Ελλάδα είναι αμυνόμενη και αποτρέπουσα και όχι αναθεωρητική και επιτιθέμενη. Μια μικρή ή μεγάλη πολεμική εμπλοκή, κατά συνέπεια, σημαίνει αποτυχία και κατάρρευση της αποτρεπτικής μας στρατηγικής. Τον πόλεμο δεν τον θέλεις αλλά τον αποτρέπεις ενώ εάν κατευνάζεις τον προκαλείς.<br /> <br /> Πόσα είδη αποτροπής υπάρχουν;<br /> <br /> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5e628ee2230000821839ce55.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> Eurokinissi.<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Ποια είναι όμως τα είδη αποτροπής, πως εκτιμάται ο κίνδυνος και τι σημαίνουν αυτά αν υπάρξει επέκταση ένοπλων συγκρούσεων;<br /> <br /> Κατ’ αρχάς, «γενική αποτροπή» (δεν είναι η περίπτωσή μας εδώ και δεκαετίες) έχουμε όταν τα εμπλεκόμενα κράτη διατηρούν Ένοπλες Δυνάμεις για λόγους ισορροπίας δυνάμεων χωρίς κατ’ ανάγκη να υπάρχουν σχέδια άμεσης επίθεσης.<br /> <br /> «Άμεση αποτροπή» έχουμε όταν ο αντίπαλος σχεδιάζει επίθεση και ο αμυνόμενος απευθύνει απειλή ανταπόδοσης για να αποτρέψει την εκτέλεσή της. Στην περίπτωση αυτή ο επιτιθέμενος περνά το φράγμα των απειλών ή ορισμένων από αυτές και εκπληρώνει μερικούς ή πολλούς αναθεωρητικούς σκοπούς. Στην Κύπρο κοντεύει την εκπλήρωση όλων των σκοπών δηλαδή πλήρη έλεγχο και στο Αιγαίο κανείς ρητορικά μπορεί ερωτήσει –μιας και ακόμη και πρωθυπουργοί απορούν γι’ αυτό– που είναι τα θαλάσσια σύνορα του Ελληνικού κράτους.<br /> <br /> Η σχέση ικανοτήτων, βαθμού μπλόφας και κινδύνου είναι το σημαντικότερο ίσως ζήτημα μιας αποτρεπτικής στρατηγικής και εάν τα κρατικά επιτελεία δεν σταθμίζουν και δεν εκτιμούν σωστά την διαλεκτική τους σχέση το κράτος δεν διαθέτει στρατηγική, κινείται σπασμωδικά, σε θολά νερά και επικινδύνως.<br /> <br /> Ικανότητα είναι τα μέσα που διαθέτει ένα κράτος αλλά και ο τρόπος που μεγιστοποιεί την αποτελεσματικότητά τους με τα να συνδυάζει με βέλτιστο τρόπο τους συντελεστές ισχύος που διαθέτει. Για το αμυνόμενο κράτος αυτό σημαίνει βέλτιστη αποτροπή. Ο κίνδυνος είναι η διαφορά μεταξύ της ικανότητας του επιτιθέμενου και της πραγματικής ισχύος που διαθέτει σε σύγκριση με την αντίστοιχη ικανότητα του αμυνόμενου να επιβάλει υψηλό αποτρεπτικό κόστος.<br /> <br /> Μπλόφα στην στρατηγική ανάλυση, η κρισιμότερη ίσως έννοια στην θεωρία και την πράξη, είναι η διαφορά μεταξύ απειλών (επιθετικών ή αποτρεπτικών, εκατέρωθεν) και της πραγματικής ισχύος που διαθέτουν. Πάντα αναζητείται η χρυσή τομή καθότι επιτυχία με μεγάλη μπλόφα σημαίνει εξοικονόμηση πόρων και εκπλήρωση των σκοπών με πολύ λίγο κόστος. <br /> <br /> «Απόλυτη» αξιοπιστία έχουμε όταν έχουμε «απόλυτη» ικανότητα εκτέλεσης της απειλής.Αναξιόπιστη μπλόφα έχουμε όταν υπάρχει μεγάλη διάσταση της απειλής και της ισχύος που απαιτείται για να εκπληρωθεί ο σκοπός. Τα σύνορα μπλόφας, ικανότητας και αξιοπιστίας όπως γίνεται αντιληπτό, εξ αντικειμένου, είναι θολά, ρευστά και η στρατηγική ενός κράτους αποστολή έχει να επιτύχει βέλτιστη παράσταση ισχύος που εκπληρώνει τους σκοπούς. <br /> Οι Τουρκικές στάσεις και ενέργειες ολοφάνερα πέρασαν δραστικά το φράγμα της αποτροπής. Εάν έτσι είναι τότε βρισκόμαστε στην αφετηρία έστω κρίσης –που ανά πάσα στιγμή μπορεί να κλιμακωθεί στο κεντρικό μέτωπο ή με επίθεση στην Κύπρο ή και τα δύο– ενδοπολεμικής αποτροπής και οι εναλλακτικές επιλογές λιγοστεύουν.<br /> <br /> Εάν η Τουρκία εκτιμήσει ότι για μια σειρά λόγων η Ελλάδας μπλοφάρει σε μεγάλο βαθμό ενδέχεται να οδηγηθούμε σε στρατηγικό ανορθολογισμό και σύρραξη. Εάν μιλήσουμε για την Ελλάδα, αλλοίμονο εάν στο επίπεδο του κράτους δεν υπάρχουν σταθμισμένες εκτιμήσεις εδρασμένες σε σωστή πληροφόρηση και παρακολούθηση και εναλλακτικές αποφάσεις για δηλώσεις ή δράσεις της Τουρκίας. Ο στρατηγικός ορθολογισμός που συναρτάται με τις ικανότητες, την κατάσταση της απειλής και την μπλόφα είναι αποφασιστικής σημασίας όχι μόνο για την έκρηξη μιας σύρραξης αλλά και την κλιμάκωσή της, την ενδοπολεμική αποτροπή (επικράτηση σε κάθε στάδιο της κλιμάκωσης) και τελικής έκβασης.<br /> <br /> Τα αρμόδια κρατικά επιτελεία του Υπουργείου Άμυνας και του Υπουργείου Εξωτερικών απαιτείται ανά πάσα στιγμή να έχουν γνώση, επίγνωση, εποπτεία της κατάστασης και εναλλακτικά σχέδια αποφάσεων που θα καλύπτουν κάθε περίπτωση.<br /> ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ;<br /> <br /> Το ερώτημα είναι αμείλικτο: Οι Τουρκικές στάσεις και ενέργειες συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης με μετανάστες/πρόσφυγες ολοφάνερα πέρασαν δραστικά το φράγμα της αποτροπής. Εάν έτσι είναι τότε βρισκόμαστε στην αφετηρία έστω κρίσης –που ανά πάσα στιγμή μπορεί να κλιμακωθεί στο κεντρικό μέτωπο ή με επίθεση στην Κύπρο ή και τα δύο– ενδοπολεμικής αποτροπής και οι εναλλακτικές επιλογές λιγοστεύουν. Μεγάλη ευθύνη φέρει και το αμυνόμενο κράτος επειδή με κατευνασμούς, υποχωρήσεις, σκορποχώρι σκοπών στις δημόσιες συζητήσεις –τα περί «Χάγης» και «συνεκμετάλλευσης» το καταμαρτυρούν– και παραστάσεις αδυναμίας ενθαρρύνει την εκτέλεση των απειλών. <br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση, και αρχές του 2020 μάλλον εδώ είμαστε, απαιτούνται σχέδια και ετοιμότητα αντιμετώπισης, εάν υπάρξει κλιμάκωση, με ελεγχόμενη ανταπόδοση και με σκοπό να αποτραπεί ο αντίπαλος να συνεχίσει τις ενέργειές του φθάνοντας ακόμη και σε γενικευμένο πόλεμο.<br /> <br /> Εάν οδηγηθούμε σε μια τέτοια κρίσιμη φάση –και αυτό τονίζουμε όχι επειδή θα το επιδιώξει η Ελλάδα αλλά επειδή ο κατευνασμός αντί της αποτροπής αυτά φέρνει– ως αμυνόμενο αποτρέπων κράτος πρέπει να καλλιεργηθεί αξιόπιστα η παράσταση ικανότητας ελέγχου μιας κλιμάκωσης και ενός νικηφόρου γενικευμένου πολέμου εάν ο επιτιθέμενος αποφασίσει να οδηγηθεί στα άκρα. Αυτή η παράσταση, ακριβώς, είναι και ο πιο αποφασιστικός αποτρεπτικός παράγων για να σταματήσει ο επιτιθέμενος ενέργειες χαμηλής έντασης και κλιμάκωση.<br /> <br /> <b><i>*Ομ. Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων – Στρατηγικών Σπουδών, Παν/μιο Πειραιώς, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στην κόψη του ξυραφιού...

Τουρκικός αναθεωρητισμός, ασύμμετρες απειλές και κλιμάκωση των κρίσεων Απαιτούνται σχέδια και ετοιμότητα αντιμετώπισης, εάν υπάρξει κλιμά...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκική ακταιωρός επιχείρησε να εμβολίσει σκάφος του Λιμενικού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCxFeRBa3MlREJNb7auhodnvC-AUCpBALsZcRXi-7GAvZHTLG7CDxDTRlyw2xiXd7EXTpXzYv37CFzHy_Iaq1YG8Hih7HXcf0DRKqt_d5jwvnKsdIcY7-1dMEbnfn4jVnGmTfNlCboKHE/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE_%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2589%25CF%2581%25CF%258C%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCxFeRBa3MlREJNb7auhodnvC-AUCpBALsZcRXi-7GAvZHTLG7CDxDTRlyw2xiXd7EXTpXzYv37CFzHy_Iaq1YG8Hih7HXcf0DRKqt_d5jwvnKsdIcY7-1dMEbnfn4jVnGmTfNlCboKHE/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE_%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2589%25CF%2581%25CF%258C%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Δεν έχουν τέλος οι τουρκικές προκλήσεις στα σύνορα, τόσο στα χερσαία όσο και στα θαλάσσια.</span></h3> Προκαλούν σε κάθε μέτωπο οι Τούρκοι, από τα σύνορα στον Έβρο μέχρι τα ελληνικά νησιά. Τουρκική ακταιωρός επιχείρησε να εμβολίσει σκάφος του Λιμενικού προσεγγίζοντάς το επικίνδυνα, σε μια κίνηση που προμηνύει πως η Τουρκία επιθυμεί επεισόδιο με νεκρούς.<br /> <br /> Κλιμακώνει την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις η Τουρκία. Μετά τη ρίψη δακρυγόνων στον Έβρο το πρωί (και τη συνέχεια των επεισοδίων από τουρκικής πλευράς το απόγευμα της Παρασκευής), ένα βίντεο που έχουν στη διάθεσή τους οι ελληνικές Αρχές δείχνει την τουρκική ακτοφυλακή να προχωρά σε μια προκλητική παρενόχληση ελληνικού σκάφους στη Λέσβο. <br /> <br /> Σε βίντεο που έχουν στη διάθεσή τους οι ελληνικές αρχές είναι εμφανής η ρίψη μεγάλου αριθμού δακρυγόνων από την τουρκική πλευρά εναντίον των Ελλήνων στρατιωτών. Επίσης, άλλα βίντεο δείχνουν Τούρκους αστυνομικούς σε οργανωμένη στοίχιση και με κατάλληλο εξοπλισμό, να εκτοξεύουν χημικά προς την ελληνική πλευρά αλλά και τις μικρές εστίες φωτιάς που έχουν ξεσπάσει στις Καστανιές όταν λίγες δεκάδες πλησίασαν τον φράχτη.<br /> <br /> Όπως αναφέρουν κυβερνητικές πηγές από την τουρκική πλευρά βάζουν τώρα μόνοι τους φωτιές για να κατηγορήσουν την ελληνική πλευρά ότι επιχειρεί να τους κάψει!<br /> <br /> Στο παιχνίδι της έντασης μπήκε όμως σήμερα και η τουρκική ακτοφυλακή η οποία προχώρησε σε μια προκλητική παρενόχληση ελληνικού σκάφους στη Λέσβο με προφανή κίνδυνο σύγκρουσης.<br /> <br /> Δείτε το βίντεο με τις προκλητικές κινήσεις της τουρκικής πλευράς:<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/ctHH8nfTD2Q" width="670"></iframe><br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκική ακταιωρός επιχείρησε να εμβολίσει σκάφος του Λιμενικού

Δεν έχουν τέλος οι τουρκικές προκλήσεις στα σύνορα, τόσο στα χερσαία όσο και στα θαλάσσια. Προκαλούν σε κάθε μέτωπο οι Τούρκοι, από τα σ...

Διαβάστε την συνέχεια