Του Σάββα Καλεντερίδη
Την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου η πολεμική αεροπορία της Συρίας βομβάρδισε μια μονάδα του τουρκικού στρατού, σε περιοχή της επαρχίας Ιντλίμπ. Οι απώλειες τεράστιες, περίπου 100 νεκροί και τραυματίες.
Και το χειρότερο, η Ρωσία δεν έδωσε άδεια σε ελικόπτερα να μεταφέρουν νεκρούς και τραυματίες στο τουρκικό έδαφος και τους μετέφεραν οι συνάδελφοί τους με φορτηγά, αφού είχαν βληθεί και τα ασθενοφόρα.
Ο Ερντογάν εκείνη τη βραδιά ένιωσε μόνος και αδύναμος. Διέταξε να κλείσουν όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μπορέσει να διαχειριστεί την κατάσταση με την τουρκική κοινή γνώμη, και έδωσε εντολή στη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων οι ιμάμηδες στα 90.000 τζαμιά της Τουρκίας όλη την Παρασκευή να ψέλνουν κατά τη μουσουλμανική θρησκεία ύμνους για τους νεκρούς, τους «μάρτυρες».
Εκείνο το δύσκολο βράδυ, που ο Ερντογάν ένιωσε μόνος και αδύναμος απέναντι στη Ρωσία και εγκαταλελειμμένος από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, αποφάσισε να εκδικηθεί. Και επειδή δεν μπορούσε να τα βάλει με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, έβαλε στο στόχαστρο την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Εκείνο το βράδυ αποφάσισε να παίξει το «χαρτί» των μεταναστών, εμπλέκοντας στην ουσία όλον τον κρατικό μηχανισμό.
Συντονιστικό ρόλο στην όλη επιχείρηση έπαιξε ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, ο οποίος είναι ο νέος «πρίγκιπας» του βαθέος κράτους στην Τουρκία. Με δική του πρωτοβουλία οδηγήθηκαν στη φυλακή δεκάδες Κούρδοι βουλευτές και δήμαρχοι, και χιλιάδες στελέχη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.
Ο Ερντογάν έθεσε δύο στόχους με την επιχείρηση αυτή:
Πρώτον, να σπάσει η ελληνική άμυνα, να χαθεί ο έλεγχος και να διαλύσει τα ελληνικά σύνορα στον Έβρο, με εισβολή στην αρχή δεκάδων χιλιάδων και μετά εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στη Θράκη. Γνώριζε ότι αυτό θα ήταν το τέλος της κυβέρνησης, η Ελλάδα θα έμπαινε σε φάση πολιτικής αστάθειας και έτσι θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στην ΑΟΖ της Κύπρου, έτσι θα μπορούσε να υλοποιήσει πιο εύκολα τους στόχους του στο Αιγαίο, που είναι η συγκυριαρχία δια της συνεκμετάλλευσης.
Δεύτερον, να εκβιάσει την Ευρώπη με την απειλή αποστολής εκατομμυρίων προσφύγων και μεταναστών. Αυτό γνωρίζει ότι θα οδηγήσει σε πολιτικές ανατροπές – ακόμα και στη διάλυση της Ευρώπης.
Ποντάροντας σ’ αυτό, ήθελε να πείσει τους Ευρωπαίους ηγέτες αφενός μεν να πιέσουν τον Πούτιν να γίνει πιο διαλλακτικός απέναντί του στο θέμα του Ιντλίμπ και αφετέρου να τον στηρίξουν στο στόχο που έχει να χτίσει πόλεις για τους πρόσφυγες σε περιοχές των Κούρδων της Συρίας, για να διαλύσει διά της δημογραφικής αλλοίωσης το στόχο τους για δημιουργία μιας αυτόνομης κουρδικής περιοχής στη ΒΑ Συρία.
Και επειδή είναι καλό να παίρνουμε και τις γνώμες πολιτών της Τουρκίας για το θέμα, ειδικά όταν αυτοί είναι πολιτικοί και μάλιστα βουλευτές, μεταφράσαμε άρθρο και δηλώσεις του βουλευτή Ομέρ Φαρούκ Γκεργκερλίογλου, ο οποίος επισκέφθηκε την περιοχή ως μέλος επιτροπής της τουρκικής Βουλής.
«Ο Γκεργκερλίογλου μιλάει για τις εντυπώσεις του από τα σύνορα: Αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται ως υλικό εκβιασμού»
Ο υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βουλευτής του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP) δρ Ομέρ Φαρούκ Γκεργκερλίογλου, μιλάει για τις εντυπώσεις που αποκόμισε από την επίσκεψη που έκανε ως μέλος της Υποεπιτροπής Μετανάστευσης και Ενσωμάτωσης της τουρκικής Βουλής στην περιοχή Παζάρκουλε της Αδριανούπολης και στη συνοριακή διάβαση των Υψάλων, στο χωριό Ντοϊράν, όπου συνωστίζονται χιλιάδες μετανάστες.
Ο Γκεργκερλίογλου λέει ότι οι μετανάστες χρησιμοποιούνται ως υλικό εκβιασμού για να ξεπεράσει το πολιτικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζει η κυβέρνησης στην πολιτικής της στο Ιντλίμπ.
Ο βουλευτής είπε ότι «αυτοί οι άνθρωποι σύρθηκαν στα σύνορα και χρησιμοποιούνται ως δόλωμα για τη Δύση, για να αλλάξει την απόφασή της για το Ιντλίμπ», συμπληρώνοντας ότι εκεί γίνεται εμπόριο ψυχών, δεδομένου ότι οι ελληνικές αρχές έδωσαν σκληρή απάντηση και έκλεισαν τα σύνορα.
Συνεχίζει ο Γκεργκερλίογλου: Η έξοδος των μεταναστών ήταν απαγορευμένη και η Τουρκία έκανε διαπραγματεύσεις με την ΕΕ για να εξασφαλίσει ανταλλάγματα για να συνεχίσει να απαγορεύει την έξοδό τους προς την Ευρώπη. Όμως η αποτυχία της Τουρκίας στο Ιντλίμπ, ιδιαίτερα μετά το θάνατο των 36 στρατιωτών, οδήγησε την Τουρκία στην αλλαγή της πολιτικής της. Οδήγησε τους μετανάστες στα σύνορα λέγοντας ότι πλέον η έξοδός τους προς την Ελλάδα επιτρέπεται, με σκοπό να εκβιάσει την ΕΕ.
Οι άνθρωποι, από τα κέντρα επαναπροώθησης όπου κατοικούσαν, άρχισαν να φορτώνονται στα λεωφορεία και τα αυτοκίνητα και να κατευθύνονται προς τα σύνορα. Χρησιμοποιούνται ως υλικό εκβιασμού. Δυστυχώς υπάρχει μια ανθρώπινη τραγωδία.
Έκανα μια πρόταση στην επιτροπή της Βουλής, να πάμε στην περιοχή να δούμε επιτόπου τι γίνεται. Έγινε αποδεκτή. Όμως είναι μια επιτροπή που την προεδρία και την πλειοψηφία έχουν βουλευτές του ΑΚΡ και του ΜΗΡ. Ο σκοπός της Προεδρίας δεν ήταν να δει την τραγωδία. Η επίσκεψη της επιτροπής είχε ως στόχο να ξεπλύνει την κυβέρνηση. Φρόντισε μόνο να μιλήσει για τις παραβιάσεις που έγιναν από την Ελλάδα.
Αυτοί οι άνθρωποι στέλνονται στα σύνορα και χρησιμοποιούνται ως δόλωμα για τις χώρες της Δύσης, για να αλλάξουν την απόφασή τους για το Ιντλίμπ. Η Ελλάδα αντέδρασε αυστηρά σε αυτή την ενέργεια.
Αρχικά συναντηθήκαμε με τον νομάρχη Αδριανούπολης. Ο νομάρχης μάς είπε αυτό που λέει ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, ότι δηλαδή πέρασαν από τα σύνορα στην Ελλάδα 135.000 άνθρωποι. Πού είναι αυτοί οι άνθρωποι; Εμείς είπαμε ότι στην Ελλάδα πέρασαν μόνο 70 άτομα, αυτοί οι άνθρωποι κρατήθηκαν και έγινε και σχετική επίσημη δήλωση.
Γιατί προσπαθούν να δείξουν αυτόν τον υψηλό αριθμό; Μα αυτό αποτελεί επίσης μέρος της πολιτικής εκβιασμού. Η Τουρκία λέει στη Δύση ότι πέρασαν από τα σύνορα και κατευθύνονται στις χώρες σας εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, και αν δεν πάρετε μέτρα ο αριθμός τους θα γίνει εκατομμύρια. Γι’ αυτό, για να μην γίνουν όλα αυτά, κάντε αυτά που θέλουμε. Συζητήσαμε το θέμα αυτό με τον υπερβολικό αριθμό που δίνεται στις ανακοινώσεις με τον νομάρχη, όμως δεν πήραμε κάποια ικανοποιητική απάντηση.
Οι άνθρωποι που περίμεναν εκεί ήταν περίπου 5.000. Στη συνοριακή πύλη του Πάζαρκουλε αυτό που είδαμε ήταν ένας καταυλισμός προσφύγων σε καιρό πολέμου.
Εμείς πήγαμε στο μηδέν, εκεί που δεν επιτρέπουν την είσοδο των δημοσιογράφων. Εκεί υπήρχαν μετανάστες. Υπήρχαν και φρουροί των σωμάτων ασφαλείας. Προσπάθησαν να ανοίξουν και να διασχίσουν την συνοριακή πύλη. Η ελληνική αστυνομία δεν το επέτρεψε. Στη συνέχεια, οι μετανάστες έριχναν εναντίον των Ελλήνων αστυνομικών πέτρες κι εκείνοι έριχναν δακρυγόνα. […]
Η πλειοψηφία των μεταναστών δεν είναι Σύροι, οι περισσότεροι από αυτούς είναι Αφγανοί και Αφρικανοί. Ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού λέει ότι έφυγαν 135.000 άνθρωποι, αλλά οι ΜΚΟ και οι παρατηρητές εκτιμούν ότι εκεί υπάρχουν το πολύ 10.000 άνθρωποι, ενώ η Ελλάδα δίνει μικρό αριθμό ατόμων που πέρασαν τα σύνορα. […] και η Ελλάδα δείχνει σκληρή στάση, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, όμως η Τουρκία μεταφέρει τους ανθρώπους αυτούς στα σύνορα δωρεάν και τους ωθεί να περάσουν τα σύνορα.
Ένα κράτος ωθεί τους ανθρώπους στα σύνορα, το άλλο κράτος λαμβάνει αυστηρά μέτρα και ανοίγει πυρ.
Προσπαθούν να κάνουν πολιτική χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους. Αυτά είναι εξαιρετικά λυπηρά και απαράδεκτα. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να δεχτούμε να γίνονται οι άνθρωποι εργαλείο για τέτοιες πολιτικές.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου