Η γεωπολιτική της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMAi37AF0LB_1T64YxFgj1UEmylCHdT9FPUFYPKy5WwC5TNQOrss5zLFMwWI0gW-BPSBovFtAyWa_vkDeNpFTM5ku9clqpsxVanhCdAB95y7SivnD-d_5u2j2MzlIPl8fW8icJSQIcOZI/s1600/E.E+flag.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMAi37AF0LB_1T64YxFgj1UEmylCHdT9FPUFYPKy5WwC5TNQOrss5zLFMwWI0gW-BPSBovFtAyWa_vkDeNpFTM5ku9clqpsxVanhCdAB95y7SivnD-d_5u2j2MzlIPl8fW8icJSQIcOZI/s1600/E.E+flag.jpg" /></a></div> <br /> <br /> <div style="text-align: justify;"> Ας επιχειρήσουμε μια συνοπτική περιδιάβαση στις δύσβατες ευρωπαϊκές διαδρομές όπου διασταυρώνονται οι δρόμοι της πολιτικής οικονομίας με εκείνους των διεθνών σχέσεων. Όλοι γνωρίζουμε πως για περισσότερο από μια δεκαετία ισχυρά παγιωμένα συμφέροντα που προσδιόρισαν τα οικονομικά μοντέλα στην Ευρώπη αναπτύχθηκαν τόσο στις πλεονασματικές (πιστωτές), όσο και στις ελλειμματικές οικονομίες (χρεώστες).<br /> <br /> <b>Του Σωτήρη Σέρμπου*</b> </div> <div style="text-align: justify;"> Εξέλιξη που επέτρεψε σοβαρότατες μακροοικονομικές ανισορροπίες μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης και είχε ως επακόλουθο την εσφαλμένη διαίρεση ανάμεσα σε οικονομίες πιστωτές και οικονομίες χρεώστες. Η επικράτηση αυτής της διαίρεσης έναντι της υιοθέτησης μιας συγκροτημένης πανευρωπαϊκής πολιτικής ως απάντηση στην κρίση χρέους, πέρα από τη διατήρηση συστημικής αστάθειας, δομικών αδυναμιών και έλλειψης εμπιστοσύνης, εισήγαγε και στοιχεία γεωπολιτικής αβεβαιότητας.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Ειδικότερα, εξαιτίας του ρήγματος ανάμεσα σε πιστωτές και χρεώστες, όχι μόνο διαταράχθηκαν οι οικονομικές σχέσεις στην Ευρώπη, αλλά και επαναπροσδιορίστηκαν οι ενδοευρωπαϊκοί συσχετισμοί ισχύος. Προλειαίνοντας το έδαφος για την παρουσία γεωπολιτικών διλημμάτων, με αντίκτυπο τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις Η.Π.Α. Η αυξανόμενη ανησυχία αναφορικά με τις στρατηγικές επιπτώσεις της κρίσης χρέους στην Ευρώπη από κοινού με τη γεωπολιτική αναγκαιότητα διατήρησης της ευρωατλαντικής κοινότητας ενιαίας και συντονισμένης υπαγόρευσαν την ανάγκη ενεργούς παρέμβασης της Ουάσινγκτον στα ευρωπαϊκά δρώμενα.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Απορρίπτοντας την επανεξισορρόπηση της Ευρωζώνης. Τι συμβαίνει μετά;</b></div> <div style="text-align: justify;"> Όσο η Ευρώπη αποτυγχάνει να ξεπεράσει την κρίση χρέους, τόσο η παγκόσμια οικονομία θα αδυνατεί να ανακάμψει. Αυτό που έπεται περιλαμβάνει την ομολογία μιας άβολης αλήθειας ως προς το κυρίαρχο οικονομικό παράδειγμα της Ευρωζώνης και αποκαλύπτει το ελάττωμα της οικονομικής σκέψης των πιστωτών τα προηγούμενα έξι χρόνια. Με άλλα λόγια, το εξαγωγικό μοντέλο των πιστωτών δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς το καταναλωτικό μοντέλο των χρεωστών. Και αυτό διότι, αν και πρόκειται για δύο διαφορετικά μοντέλα, αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Πολύ απλά, το ένα δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς το άλλο, αν καταστραφεί το ένα καταστρέφεται και το άλλο και ούτω καθεξής. Από τη στιγμή όμως που οι πιστωτές αποδέχθηκαν τη δημοσιονομική πειθαρχία (ευρωπαϊκός νότος, Ανατολική Ευρώπη), η αναπόφευκτη συνέπεια είναι πως το μοντέλο ανάπτυξης της Γερμανίας στο σημερινό οικονομικό περιβάλλον είναι απλά ανέφικτο.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Παρόλα αυτά, τα παγιωμένα συμφέροντα που έχουν διαχρονικά προσδιορίσει το μονόπλευρο εξαγωγικό μοντέλο της Γερμανίας έχουν αποκρούσει την αλλαγή στρατηγικής και το πολλά υποσχόμενο άλμα προς το εμπρός. Αυτό της υιοθέτησης επεκτατικών πολιτικών τόνωσης της εσωτερικής ζήτησης. Ως εκ τούτου, οι προοπτικές οικονομικής ανάκαμψης της Ευρωζώνης παραμένουν ανησυχητικά ζοφερές. Ταυτόχρονα, ακόμα κι αν μια περαιτέρω κλιμάκωση της κρίσης χρέους έχει αποφευχθεί, η απουσία της γερμανικής επανεξισορρόπησης ανοίγει τον δρόμο στο βασικό σενάριο όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση εγκλωβίζεται σε μία περίοδο διαρκούς αναιμικής ανάπτυξης και παρατεταμένης στασιμότητας. Ένα σενάριο που ενσωματώνει όλους τους κινδύνους για την Ευρώπη, την παγκόσμια οικονομία και φυσικά τη διεθνή πολιτική.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Πώς αντιδρούν οι ΗΠΑ σε μια τόσο ανησυχητική κατάσταση;</b></div> <div style="text-align: justify;"> Η γερμανική πολιτική είναι κυριολεκτικά αντίθετη από εκείνη της Αμερικής για το τι χρειάζεται να γίνει ώστε όχι μόνο να αποφύγουμε μια νέα οικονομική κρίση στην Ευρώπη, αλλά και να ενισχύσουμε την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας μέσω της αναζωογόνησης που θα προσφέρει μια οικονομικά εύρωστη Ε.Ε. Ως μη μέλος της Ε.Ε., η επιρροή των Η.Π.Α. στο σκέλος της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής είναι ξεκάθαρα περιορισμένη. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως από την αρχή της κρίσης η Ουάσινγκτον φρόντισε να προσεγγίσει το Βερολίνο και να επισημάνει τα όσο διακυβεύονται τόσο για την ευρωατλαντική όσο και για την παγκόσμια οικονομία. Υπογραμμίζοντας την πιεστική ανάγκη <img alt="" height="488" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/1695984.jpg" style="float: left;" width="325" />αναθεώρησης του αναπτυξιακού μοντέλου της Γερμανίας προκειμένου να αντιμετωπιστεί το ακανθώδες ζήτημα των μακροοικονομικών ανισορροπιών στο εσωτερικό της Ευρωζώνης. Άλλωστε, η αναγνώριση του προνομιακού ρόλου της Γερμανία εκ μέρους της Αμερικής ως τον ηγετικό παράγοντα που μπορεί να σταθεροποιήσει την Ευρωζώνη, να «ξεκλειδώσει» την ευρωπαϊκή οικονομία και να επανεκκινήσει έναν ενάρετο κύκλο ανάπτυξης πηγαίνει χέρι - χέρι με την αποδοχή εκ μέρους του Βερολίνου μιας περισσότερο ισορροπημένης προσέγγισης σε σχέση με τα ενδογενή αίτια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, ούτως ώστε να αποτραπεί ο επόμενος γύρος μιας βαθύτερης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Η κατάρρευση της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς;</b></div> <div style="text-align: justify;"> Παρόλα αυτά, αν η επιλογή ενός περισσότερο διευρυμένου επιμερισμού των βαρών ανάμεσα σε πιστωτές και χρεώστες δεν κερδίσει έδαφος, μοιραία θα προσεγγίσουμε το κρίσιμο και χωρίς επιστροφή σημείο. Σ’ εκείνη της αποφασιστικής σημασίας κατάσταση, ακόμα κι αν ο μεγάλος πιστωτής (Γερμανία) είναι διατεθειμένος να προχωρήσει σε στροφή πολιτικής 180ο υπό την ομπρέλα μιας επεκτατικής στρατηγικής που θα αναζωογονήσει τη στάσιμη οικονομία της Ευρωζώνης, οι χρηματοδοτικές ικανότητες της Γερμανίας θα είναι ανεπαρκείς για να φέρουν εις πέρας ένα τέτοιας κλίμακας μέγα-σχέδιο. Με τον Ευρωπαϊκό Νότο να παραμένει εγκλωβισμένος σε μια παρατεταμένη περίοδο παγιωμένης ύφεσης, οι χώρες χρεώστες θα παραμένουν παγιδευμένες σε περιβάλλον αναιμικής ανάπτυξης όπου δεν θα καταφέρνουν να διατηρούν διαχειρίσιμα πλεονάσματα προκειμένου να ξεπληρώνουν το χρέος τους προς τους πιστωτές. Σε μια τέτοια συνθήκη, το ειδικό οικονομικό βάρος της ίδιας της Γερμανίας δεν θα είναι πλέον σε θέση να ανταποκριθεί στην ανάγκη διοχέτευσης τεράστιων πόρων ώστε να καθησυχάσει τους αυξανόμενους φόβους των διεθνών αγορών εξαιτίας της αναβάθμισης των κινδύνων πτώχευσης των εξουθενωμένων χρεωστών. Τα ποσά που θα απαιτηθούν για τέτοιου μεγέθους ρυθμίσεις θα είναι απλά μη διαθέσιμα.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Τελευταίο, αλλά διόλου αμελητέο, όταν μιλάμε για την οικονομία, είναι οι προσδοκίες που διαμορφώνουν το περιβάλλον και την ψυχολογία των αγορών. Αν η στροφή πολιτικής δεν αποδώσει καρπούς στη Νότια Ευρώπη, οι κυβερνήσεις των χωρών του μεσογειακού νότου θα αντιμετωπίσουν πολύ μεγάλες δυσκολίες για να παραμείνουν αγκυροβολημένες στο λιμάνι της Ευρωζώνης/Ε.Ε. και θα επιλέξουν την έξοδο από αυτήν. Θα γλιτώσουν από την επιβληθείσα λιτότητα του Βερολίνου, αλλά θα συσπειρώσουν τις υπόλοιπες χώρες. Τότε, τα ζητήματα ασφάλειας θα αποκτήσουν κεντρικό ρόλο και η πόρτα για την εισαγωγή προστατευτικών πολιτικών θα είναι πλέον ορθάνοικτη. Η κατάρρευση της εσωτερικής αγοράς θα είναι απλώς θέμα χρόνου.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Η εναλλακτική: Το γεωπολιτικό όραμα της Μεσευρώπης (Mitteleuropa)</b></div> <div style="text-align: justify;"> Με τη γεωπολιτική να λειτουργεί ως μεσοπρόθεσμη στρατηγική και θεωρώντας πως είναι σε γνώση του μεγάλου πιστωτή ένα τέτοιο αναπόφευκτο σενάριο, υπάρχει εναλλακτική στρατηγική για το Βερολίνο; Κι αν η Γερμανία, μία εξ ορισμού προσεκτική και χαμηλού ρίσκου χώρα, εξετάσει την εφεδρική επιλογή της «πτώσης προς τα πίσω»; Έχοντας ακόμα χρόνο ώστε να προλάβει άνευ προηγουμένου γεγονότα, αποφασίσει την αποχώρηση της από την Ευρωζώνη, προκειμένου να επιτρέψει την εξοικονόμηση των διαθέσιμων πόρων της ώστε αυτές να διοχετευτούν στην υπηρέτηση του γεωπολιτικού οράματος της Μεσευρώπης. Κοινώς, της γερμανικής αποκλειστικής κυριαρχίας στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (ΚΑΕ).</div> <div style="text-align: justify;"> Στην περίπτωση που η Γερμανία αρνηθεί να βαδίσει ένα τέτοιο επικίνδυνο μονοπάτι γεμάτο από προβλήματα ασφάλειας, το μόνο διαθέσιμο εργαλείο πολιτικής για να διατηρήσει το μονοδιάστατο οικονομικό μοντέλο της εξαγωγικής ανάπτυξης προϋποθέτει την επιδίωξη μιας συνολικότερης στρατηγικής προσέγγισης που θα περιλαμβάνει τη θέσπιση μιας ενισχυμένης σχέσης με τη Ρωσία. Από κοινού με την αμιγώς οικονομική προσέγγιση που βασίζεται στον εμπορικό ρεαλισμό. Αναγνωρίζοντας δηλαδή τα οφέλη προώθησης ενός γερμανορωσικού άξονα που θα επιτρέψει να δοθεί μεγαλύτερη ώθηση στις γερμανικές εξαγωγές εξαιτίας των συσσωρευμένων παθογενειών της μη-εκσυγχρονισμένης ρωσικής οικονομίας. Από την άλλη πλευρά, οι Η.Π.Α. θα δράσουν αποφασιστικά προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν έναν τόσο σοβαρό παράγοντα κινδύνου που θα επιφέρει σωρεία στρατηγικών εμπλοκών συνολικά για την πολιτική της στην Ευρασία.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Λαμβάνοντας υπόψη τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε, η οικονομική και χρηματοδοτική επανεξισορρόπηση της Ευρώπης προσεγγίζεται ως μεσοπρόθεσμος στόχος και περιλαμβάνει γεωπολιτικές επιπτώσεις για όλους τους εμπλεκόμενους δρώντες. Συγκεκριμένα, είναι πολύ χρήσιμο να «ρίξουμε φως» στο εάν και κατά πόσο η κρίση στην Ουκρανία και η στρατηγική σημασία της ευρύτερης Ευρώπης σηματοδοτούν την αλλαγή γεωπολιτικής τακτικής εκ μέρους των Η.Π.Α. Προκειμένου προοδευτικά να σφυρηλατηθεί μια λειτουργική ισορροπία δυνάμεων που κρατά την Ευρώπη ενωμένη και ικανή να διατηρεί την αργή αλλά με ώθηση στην περαιτέρω ολοκλήρωση κατεύθυνση της. Μάλιστα, μια τέτοια συνθήκη θέτει τα θεμέλια για τη διαμόρφωση ενός συνεργατικού μοντέλου θετικού αθροίσματος που συνάδει με τα στρατηγικά συμφέροντα όλων των κύριων παικτών της ευρωατλαντικής κοινότητας. Ως επακόλουθο του κεντρικού ρόλου της Γερμανίας και δυνητικό παράγοντα κινδύνου στο σημερινό ευρωπαϊκό περιβάλλον οικονομίας και ασφάλειας, ο σχεδιασμός πολιτικής εκ μέρους του Βερολίνου τοποθετείται ως ακρογωνιαίος λίθος στο πλαίσιο εκπόνησης της προαναφερθείσας μεσοπρόθεσμης στρατηγικής.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Ο ρόλος της Γερμανίας</b></div> <div style="text-align: justify;"> Το μέγεθος της ρωσικής αγοράς για την υποδοχή των γερμανικών εξαγωγών από κοινού με τη μεσοπρόθεσμη ενεργειακή εξάρτηση της Γερμανίας από τη Ρωσία είναι στοιχεία που αναδεικνύουν την ισχυρή διαπραγματευτική θέση της Μόσχας έναντι του πιο αδύναμου και ευάλωτου Βερολίνου. <b>Με το ευρωπαϊκό σχέδιο να διατρέχει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης, είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού πώς μέσω της Ουκρανίας ο Πρόεδρος Vladimir Putin (φωτ. δεξιά) εμπλέκει τη Ρωσία σε μια γενικότερη στρατηγική «διαίρει και βασίλευε».</b> <img alt="" height="256" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/1404755_2.jpg" style="float: right;" width="329" />Προσμένοντας και επενδύοντας στη βήμα - βήμα υποχώρηση της ενοποιητικής διαδικασίας εξαιτίας της προοδευτικής αποδόμησης που θα επιφέρει ο αντίκτυπος της κρίσης χρέους στην Ε.Ε. Εν πολλοίς, η μακροχρόνια γεωπολιτική στρατηγική του Κρεμλίνου προάγει την επιδίωξη μιας λιγότερο ενωμένης και περισσότερο κατακερματισμένης Ευρώπης. Με την Ε.Ε. να ταλαιπωρείται από ένα σχίσμα εξαιτίας του οποίου μπορεί και να μη συνέλθει ποτέ, η Ρωσία θα επιχειρήσει να κερδίσει έδαφος τόσο μέσω της ανάπτυξης μιας γαλλορωσικής σχέσης που θα αναχαιτίζει την αμερικανική επιρροή, όσο και μέσω ενός γερμανορωσικού άξονα που θα επιτρέπει στη Γερμανία να διαδραματίσει έναν ολοένα και πιο ισχυρό ρόλο στη Μεσευρώπη.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Προκειμένου να αποφευχθεί μια επικίνδυνη κλιμάκωση των διλημμάτων ασφαλείας στην Ευρώπη εξαιτίας του αυξανόμενου ανταγωνισμού δυνάμεων, ο κομβικός ρόλος της Γερμανίας για την αντιμετώπιση των ευρωπαϊκών ζητημάτων οικονομίας και ασφάλειας δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αγνοηθεί. Κι αυτό διότι συνιστά σοβαρό παράγοντα κινδύνου για τους μακροχρόνιους στόχους της αμερικανικής στρατηγικής στην Ευρασία. Αν η διαδικασία περαιτέρω ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης καθυστερήσει ή, ακόμα χειρότερα, εκτροχιαστεί, οι Η.Π.Α. θα χρειαστεί να προχωρήσουν σε ανάσχεση της γερμανικής ισχύος και αποτροπής της συμμαχίας Γερμανίας - Ρωσίας. Με τη ρίζα του προβλήματος να εντοπίζεται ξεκάθαρα στο Βερολίνο, η κρίση στην Ουκρανία σηματοδοτεί την ανατροπή μιας τέτοιας πιθανότητας, με τη Γερμανία να παραμένει προσδεδεμένη στο ευρωπαϊκό άρμα.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Ο αντίκτυπος της ουκρανικής κρίσης</b></div> <div style="text-align: justify;"> Τα γεωπολιτικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην Ευρώπη ως απόρροια της κρίσης στην Ουκρανία επιτρέπουν στις Η.Π.Α. να ακολουθήσουν μια στρατηγική εξισορρόπησης της γερμανικής ισχύος, προκειμένου το Βερολίνο να συνεισφέρει ενεργά και προπάντων εποικοδομητικά τόσο στη διασφάλιση του μέλλοντος της Ε.Ε., όσο και της παρουσίας της Ευρώπης στο νέο υπό διαμόρφωση περιβάλλον ασφάλειας. Ως προς αυτό, η ουκρανική κρίση δημιουργεί ευνοϊκές προϋποθέσεις για την επανενεργοποίηση του γαλλογερμανικού άξονα και σταδιακά επανεκκινεί τη διαδικασίας μιας περισσότερο λειτουργικής και συνεκτικής Ε.Ε. Ομοίως, διευκολύνονται περαιτέρω οι γερμανικές προσπάθειες για κοινή δράση στο πλαίσιο επιδίωξης ενός γεωπολιτικού ρόλου συμβατού με τις προαναφερθείσες ευρωατλαντικές αντιλήψεις.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <img alt="" height="400" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/2306222.jpg" width="600" /></div> <div style="text-align: center;"> <i><b>(Φωτ.: 04/06/2015 -  Μαρίνκα - Ουκρανία. Ουκρανoί φιλορώσοι μαχητές περιπολούν μπροστά σε ένα σπίτι που έχει υποστεί καταστροφές.)</b></i></div> <div style="text-align: justify;"> Ως αποτέλεσμα των διλημμάτων ασφαλείας που έθεσαν στο τραπέζι οι Η.Π.Α., το Βερολίνο ενώνει δυνάμεις με την Ουάσινγκτον για την αντιμετώπιση της ρωσικής επιθετικότητας. Αναμφισβήτητα, χωρίς την αμερικανική υποστήριξη και της εγγυήσεις που αυτή παρέχει στα προβλήματα ασφαλείας της Ευρώπης, ο γεωπολιτικός ρόλος της Γερμανίας στην ΚΑΕ τίθεται εν αμφιβόλω.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Ο δεύτερος παράγοντας που συνέβαλε στην άσκηση επιπλέον πίεσης στη γερμανική πολιτική έναντι της Ρωσίας σχετίζεται με τις ισχυρές αντιδράσεις εκ μέρους των χωρών της ΚΑΕ για την απόκρουση της ρωσικής επιθετικότητας (με την αναβαθμισμένη γεωπολιτικά Πολωνία να τίθεται επικεφαλής αυτής της προσπάθειας). Σε αντίθετη περίπτωση, το Βερολίνο θα αναλάμβανε το ρίσκο απάλειψης του οράματος της Μεσευρώπης. Σε κάθε περίπτωση, οι χώρες της ΚΑΕ έχουν παραμείνει καχύποπτες και ποτέ δεν ενέκριναν την υπαγωγή τους στην απόλυτη επικυριαρχία της Γερμανίας. Άλλωστε, έχοντας υπόψη τα όσα διακυβεύονται εξαιτίας της αυξανόμενης ρωσικής αυτοπεποίθησης και του εντεινόμενου κινδύνου για την ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής, η Γερμανία είναι ανήμπορη να τις υπερασπιστεί από μόνη της. Τέλος, οι χώρες της ΚΑΕ δεν επιθυμούν να αποκλειστούν από σειρά κρίσιμων πολιτικών διαπραγματεύσεων που θα ακολουθήσουν μεταξύ Η.Π.Α. και Γερμανίας για το περιφερειακό σύστημα ασφαλείας και να αναθέσουν έναν τέτοιο ρόλο αποκλειστικά στη Γερμανία.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Το Βερολίνο «κλειδωμένο» στο ευρωατλαντικό μέτωπο</b></div> <div style="text-align: justify;"> Με βάση τα παραπάνω, σχετικά με την πολιτική της Γερμανίας ως προς τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία εκ μέρους της Δύσης, είναι γεγονός ότι οι Γερμανοί δεν μπορούν πλέον να αποδεσμευτούν από το πλαίσιο που διαμορφώθηκε. Πέρα από να προσπαθούν να διαδραματίσουν μια διαλλακτική στάση, φορώντας το «καπέλο» του γεφυροποιού μέσω της ανάμιξης τους σε ωφέλιμες διπλωματικές πρωτοβουλίες για την αποφυγή ενός νέου γύρου κλιμάκωσης στην ουκρανική κρίση. Αν το Βερολίνο αποφασίσει να «σπάσει» το ευρωατλαντικό μέτωπο, θα καταβάλει υψηλό τίμημα με ορατό τον κίνδυνο να χάσει έδαφος στην ΚΑΕ. Τούτου λεχθέντος, δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως στο τέλος οι Γερμανοί τάχθηκαν εναντίον των Ρώσων και μάλιστα υπερακόντισαν.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Την ίδια στιγμή, ούτε η Ρωσία άσκησε ισχυρή πίεση στη Γερμανία, θέτοντας της ένα δίλημμα το οποίο –επί του παρόντος τουλάχιστον– η Μόσχα δεν επιθυμεί να διατυπώσει. Προχωρώντας σε μία τέτοια κίνηση, η Ρωσία αναλαμβάνει το ρίσκο να χάσει εκ νέου. Εξάλλου, ο Πρόεδρος Putin είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένος να επιλέξει έναν επωφελέστερο μελλοντικά χρόνο, ευελπιστώντας τότε να καταφέρει καίριο πλήγμα που θα διασπάσει τη δυτική συμμαχία. Εκ παραλλήλου, παρά τις όποιες αντιδράσεις, δεν υπάρχουν ενδείξεις σθεναρών πιέσεων στο εσωτερικό της Γερμανίας που θα ανάγκαζαν την κυβέρνηση να αποσύρει την υποστήριξη της στο ζήτημα των ρωσικών κυρώσεων. Μολονότι κάποιας μορφής ειδική σχέση μεταξύ Βερολίνου και Μόσχας θα εξακολουθήσει να υφίσταται, το πραγματικό διακύβευμα ήταν πάντα να απομειωθούν οι μελλοντικές προοπτικές της.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Εν κατακλείδι, επιλέγοντας μια πολιτική ισορροπίας δυνάμεων στην Ουκρανία, η αμερικανική στρατηγική αποτρέπει ένα πιθανό μελλοντικό άνοιγμα της Γερμανίας στη Ρωσία, «κλειδώνει» τη Γερμανία στο ευρωατλαντικό μέτωπο και καθίσταται ρυθμιστής της ευρωπαϊκής πολιτικής του Βερολίνου. Με τον κίνδυνος ατυχήματος να ελλοχεύει, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας πως οι Η.Π.Α. ξεδιπλώνουν την πολιτική τους από απόσταση και εκ του ασφαλούς. Ταυτόχρονα, οι καταγραφόμενες ζημιογόνες επενέργειες αυξανόμενου ευρωσκεπτικισμού, λαϊκίστικου αυταρχισμού και δηλητηριώδους εθνικισμού δεν έχουν επαρκώς αντιστραφεί προκειμένου να αποτραπούν τα συμπτώματα μιας Ευρώπης σε αποσυναρμολόγηση. Στο τέλος της ημέρας, το λατινικό ρητό μας θυμίζει με νόημα: «Quinon proficit deficit» «όποιος δεν προχωρά, πάει προς τα πίσω»…</div> <div style="text-align: justify;"> <i><b>* Ο κ. Σωτήρης Σέρμπος είναι Επίκουρος Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.</b></i><br /> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Η γεωπολιτική της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη

Ας επιχειρήσουμε μια συνοπτική περιδιάβαση στις δύσβατες ευρωπαϊκές διαδρομές όπου διασταυρώνονται οι δρόμοι της πολιτικής οικονομίας μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Stratfor: Τα «καυτά» δημοψηφίσματα και το μέλλον των Κούρδων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGzgmIhy_HJnw7eDe6bAS-h0r3H4K71wNecYMVwvu6w1q22T6jucVOV4V_5PzJSEeoGY9Logxj5NPPvz8ogX4IaJ82cWgKp0pu4dBORSTdtQw-_qKA-9S6IqmoP1g7wiDeA3VwP9nHukM/s1600/erdogan%252C+barzani.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGzgmIhy_HJnw7eDe6bAS-h0r3H4K71wNecYMVwvu6w1q22T6jucVOV4V_5PzJSEeoGY9Logxj5NPPvz8ogX4IaJ82cWgKp0pu4dBORSTdtQw-_qKA-9S6IqmoP1g7wiDeA3VwP9nHukM/s1600/erdogan%252C+barzani.jpg" /></a></div> <br /> Τα δημοψηφίσματα που ετοιμάζουν Ερντογάν και Μπαρζανί έχουν στόχο να εδραιώσουν την εξουσία τους. Ωστόσο θα μπορούσαν να διαταράξουν την εύθυραυστη σχέση Άγκυρας-Αρμπίλ. Οι Κούρδοι, το αγκάθι της ανεξαρτησίας και η εμπλοκή με Βαγδάτη και ΗΠΑ.<br /> <br /> <div id="article-photo"> <div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="Stratfor: Τα «καυτά» δημοψηφίσματα και το μέλλον των Κούρδων" class="article-image" height="200" src="http://air.euro2day.gr/cov/st/stratfor180_81495_A0400Y_b.jpg" width="178" /></div> Η Τουρκία και το Ιρακινό Κουρδιστάν ετοιμάζονται για δυο σημαντικά δημοψηφίσματα, που το καθένα θα μπορούσε να επηρεάσει την μοίρα των Κούρδων της περιοχής, με διαφορετικούς όμως τρόπους. Στην Άγκυρα, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προσπαθεί να συγκεντρώσει <b>περισσότερη εξουσία στην προεδρία</b>, στο όνομα της αντιμετώπισης της απειλής της κουρδικής μειονότητας της Τουρκίας. Στην Αρμπίλ, ο πρόεδρος της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν Μασούντ Μπαρζανί, ελπίζει <b>να ανανεώσει την εκλογική εντολή του</b>, επαναφέροντας το ζήτημα της Κουρδικής ανεξαρτησίας.<br /> Οι πρωταρχικοί στόχοι των δυο προέδρων είναι να χρησιμοποιήσουν την λαϊκή ψήφο για να εδραιώσουν τις δικές τους βάσεις εξουσίας, σε μια περίοδο που και οι δύο αγωνίζονται να περιορίσουν τη δυσαρέσκεια. Όμως αν δεν προσέξουν, θα μπορούσαν <b>να διαταράξουν την εύθραυστη σχέση</b> που η Άγκυρα και η Αρμπίλ έχουν προσπαθήσει τόσο σκληρά για να εδραιώσουν.<br /> <br /> Στα τέλη του 2009, ο Ερντογάν άρχισε να επιδιώκει στενότερους διπλωματικούς δεσμούς με την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν, στο πλαίσιο της ευρύτερης στρατηγικής του για επίλυση του εγχώριου κουρδικού προβλήματος της Τουρκίας. Ως αντάλλαγμα για <b>μεγαλύτερο περιθώριο για επιθέσεις κατά κούρδων ανταρτών</b> στο Ιρακινό Κουρδιστάν, ο Ερντογάν άρχισε να <b>ενθαρρύνει τις τουρκικές επενδύσεις στην περιοχή</b> και επέτρεψε στις <b>κουρδικές ενεργειακές εξαγωγές να περνούν από την Τουρκία</b>. Η νέα σχέση δημιούργησε επίσης ευκαιρίες για τις τουρκικές κατασκευαστικές και ενεργειακές εταιρείες στο βόρειο Ιράκ.<br /> <br /> Αν και οι δυο πλευρές επωφελούνται από τους στενούς μεταξύ τους δεσμούς, η σχέση τους είναι εύθραυστη. Η Τουρκία έχει συμφέρον να ενισχύσει την Αρμπίλ, όμως<b> μόνο τόσο ώστε να την «τραβήξει» από την «αγκάλη» της Βαγδάτης</b> –και κατ' επέκταση του Ιράν. Λόγω της δικής της ανυπότακτης κουρδικής μειονότητας, η Άγκυρα παραμένει επιφυλακτική σε ότι αφορά την ιδέα ενός ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους.<br /> <br /> Και τα δυο αυτά δημοψηφίσματα στοχεύουν στο εγχώριο κοινό, όμως το καθένα θα μπορούσε να έχει <b>επιπτώσεις</b> πέραν των Τουρκικών και Κουρδικών συνόρων. Για την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν, η καθιέρωση ενός εκτελεστικού προεδρικού συστήματος στην Τουρκία μπορεί να αποτελέσει πηγή ανησυχίας, ιδιαίτερα αν αυτό δώσει τη δυνατότητα στον Ερντογάν να προχωρά σε <b>πιο επιθετικές ενέργειες</b> κατά ομάδων Κούρδων ανταρτών στην περιοχή. Η Τουρκία, από την πλευρά της, θα έβλεπε με επιφύλαξη ένα<b> ανεξάρτητο Κουρδικό κράτος</b> που θα δημιουργούνταν νότια των συνόρων της, ιδιαίτερα τη ώρα που προσπαθεί να περιορίσει τους Κούρδες αντάρτες εντός των συνόρων της.<br /> <br /> Η άμεση ανεξαρτησία είναι ένας μη ρεαλιστικός στόχος για την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν: ο ίδιος ο Μπαρζανί έχει προειδοποιήσει πως το δημοψήφισμα <b>δεν</b> έχει σκοπό να οδηγήσει σε διακήρυξη ανεξαρτησίας άμεσα. Το σημαντικότερο, η Κουρδική ανεξαρτησία <b>θα υπονόμευε τις σχέσεις της Αρμπίλ με τη Βαγδάτη και τις ΗΠΑ.</b><br /> <br /> Κατά πάσα πιθανότητα, αυτός ο περίπλοκος ιστός συμφερόντων και περιορισμών θα διασφαλίσει πως κανένα από τα δυο δημοψηφίσματα <b>δεν</b> θα διαταράξει τις σχέσεις μεταξύ της Άγκυρας και της Αρμπίλ. Ωστόσο, και τα δυο δημοψηφίσματα θα έχουν αναμφίβολα σημαντική επίπτωση για τους Κούρδους των δυο περιοχών.<br /> <br /> <img alt="" height="861" src="http://air.euro2day.gr/cov/Annas/Kurds_2.17.png" width="640" /></div> <br /> <a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Stratfor: Τα «καυτά» δημοψηφίσματα και το μέλλον των Κούρδων

Τα δημοψηφίσματα που ετοιμάζουν Ερντογάν και Μπαρζανί έχουν στόχο να εδραιώσουν την εξουσία τους. Ωστόσο θα μπορούσαν να διαταράξουν την ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ζαμάν: «Ο Ερντογάν βούτηξε στο βάλτο της Μέσης Ανατολής»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh14DkGA9odC4tj8_NLSsv69LizblVACIzBAcC00_BmJ6SAnCNlrIv_BnEmz0SMTGt8B84Xs1PG-CwHNjNAIIV2va23-ulNHz8mqTMZdyQKHkFQTJ9CWsk-LuPW6iQfLfPpWuFPZN7hFns/s1600/erdogan1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh14DkGA9odC4tj8_NLSsv69LizblVACIzBAcC00_BmJ6SAnCNlrIv_BnEmz0SMTGt8B84Xs1PG-CwHNjNAIIV2va23-ulNHz8mqTMZdyQKHkFQTJ9CWsk-LuPW6iQfLfPpWuFPZN7hFns/s1600/erdogan1.jpg" /></a></div> <br /> <b>Ο τούρκος ακαδημαϊκός, δημοσιογράφος και συγγραφέας Τζενγκίζ Ακτάρ, κάνει λόγο για παταγώδη αποτυχία της τουρκικής κυβέρνησης</b><br /> <br /> <i>«Τα αυταρχικά καθεστώτα δεν σέβονται τους νόμους, δεν συμβουλεύονται κανέναν και δεν επιτρέπουν σε κανέναν να εποπτεύει ή να αντισταθμίζει τις ενέργειές τους. Αυτός είναι  ο λόγος που είναι τόσο επιρρεπή στα λάθη. Τα αυταρχικά καθεστώτα που δρουν με βάση τη φόρμουλα δοκιμάζω  - και - αποτυγχάνω, στο τέλος πάντα καταρρέουν. Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα ανά τον κόσμο. Φαίνεται πως αυτός είναι ο δρόμος προς τον οποίο κατευθύνεται το καθεστώς Ερντογάν</i> […]<i>Τα αυταρχικά καθεστώτα των οποίων η πολιτική ισχύς είναι λιγοστή στο εσωτερικό συχνά επιδιώκουν τη διεξαγωγή επεισοδιακών στρατιωτικών επιχειρήσεων ώστε να φαίνονται επιτυχημένα. Αυτές οι επιχειρήσεις μπορούν να διεξαχθούν στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό. Αυτήν τη στιγμή η Άγκυρα επιδιώκει και τα δύο». </i><br /> <br /> Αυτά γράφει σε άρθρο του στην αγγλόφωνη έκδοση της εφημερίδας «Ζαμάν» ο τούρκος ακαδημαϊκός, δημοσιογράφος και συγγραφέας <b>Τζενγκίζ Ακτάρ</b>, κάνοντας λόγο για παταγώδη αποτυχία της τουρκικής κυβέρνησης όσον αφορά την εξωτερική πολιτική που ακολουθεί.<br /> <br /> Σημείο αναφοράς, τουλάχιστον επίσημα, της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας - σημειώνει ο Ακτάρ - είναι η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, γενικά, και ειδικότερα <i>«η μάχη κατά της τρομοκρατίας των Κούρδων»</i>. Την ίδια ώρα, ωστόσο, η Άγκυρα εμφανίζεται ιδιαίτερα ασαφής όσον αφορά την πάταξη συγκεκριμένων τρομοκρατικών ομάδων όπως το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) στο Ιράκ και τη Συρία και οι κλώνοι του, πολεμώντας, ωστόσο, τους Κούρδους της Συρίας - το Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) και τη συγγενή οργάνωση<i> </i>Δημοκρατικό Κογκρέσο της Συρίας. <br /> <i><br /> «Η Τουρκία είναι μέλος της διεθνούς συμμαχίας κατά του ISIS αλλά την ίδια ώρα, οι Λαϊκές Μονάδες Προστασίας - η στρατιωτική πτέρυγα του PYD - τις οποίες πολεμά η Τουρκία αποτελούν την μοναδική ένοπλη χερσαία δύναμη που μάχεται με επιτυχία κατά του ISIS. Υπό αυτήν την έννοια η Τουρκία παρέχει έμμεση στήριξη προς το ISIS»,</i> αναφέρει ο Ακτάρ, με αποτέλεσμα να <i>«κανένας να  μην λαμβάνει σοβαρά την μάχη της Άγκυρας κατά όλων των μορφών τρομοκρατίας». </i><br /> <br /> Λαμβάνοντας υπόψη ότι η αντιπαράθεση της Άγκυρας με τη Ρωσία υπονομεύει και τις προσπάθειες της Δύσης να αντισταθμίσει τις όποιες ενέργειες του Κρεμλίνου στη Συρία, τότε είναι ξεκάθαρο πως η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας όσον αφορά την αντιμετώπιση της  τρομοκρατίας έχει αρνητικές συνέπειες όχι μόνον για την ίδια αλλά και για τους δυτικούς συμμάχους της και για το μέλλον της Συρίας.. <br /> <i><br /> «Το καθεστώς Ερντογάν βούτηξε στον βάλτο της Μέσης Ανατολής με μηδενικές γνώσεις και καμία εμπειρία […] Και μην υπολογίζοντας την έλλειψη γνώσεων και εμπειρίας του Υπουργείου Εξωτερικών σε αυτά τα ζητήματα, δύσκολα μπορεί να βρει κανείς άτομα στην πρωτεύουσα της Τουρκίας που μιλάνε αραβικά. Αυτές οι ελλείψεις πολλαπλασιάστηκαν από την πανταχού παρουσία της Εθνικής Οργάνωσης Πληροφοριών (MIT) όσον αφορά τη χάραξη της (εξωτερικής) πολιτικής. Προσθέτοντας σ' αυτούς τους περιορισμούς την στρατιωτική της εξάρτηση από τις ΗΠΑ και τη Δύση, το μόνο που πραγματικά απομένει για την Άγκυρα είναι η ρητορική και οι απειλές»,</i> επισημαίνει ο Ακτάρ, υπογραμμίζοντας ότι το μόνο αναπάντητο ερώτημα αφορά το πώς θα επιδράσει αυτή χαοτική κατάσταση στο εσωτερικό της Τουρκίας, ειδικά, όταν τα σύνορα με τη Συρία τεθούν ξανά υπό έλεγχο και οι τζιχαντιστές από την εμπόλεμη χώρα καταφύγουν στην τουρκική επικράτεια.<br /> <br /> <a href="http://www.tovima.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ζαμάν: «Ο Ερντογάν βούτηξε στο βάλτο της Μέσης Ανατολής»

Ο τούρκος ακαδημαϊκός, δημοσιογράφος και συγγραφέας Τζενγκίζ Ακτάρ, κάνει λόγο για παταγώδη αποτυχία της τουρκικής κυβέρνησης «Τα αυταρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κανείς δε νοιάζεται για τους λαούς αν δεν νοιάζονται για τον εαυτό τους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifxWDZn1M9TjbTKjjJQKcerDflyKAbiwFsmtEOB-4Yzfb5SeXnqWD4Baz7pfatNZ4Jrv9w8wls6ZmrZQJDTA9f1-FcjWQbocNen12Ji8p-xhpnV41K814WNQJsz9alsys1RZXZa8KigQc/s1600/danger+ahead.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifxWDZn1M9TjbTKjjJQKcerDflyKAbiwFsmtEOB-4Yzfb5SeXnqWD4Baz7pfatNZ4Jrv9w8wls6ZmrZQJDTA9f1-FcjWQbocNen12Ji8p-xhpnV41K814WNQJsz9alsys1RZXZa8KigQc/s1600/danger+ahead.jpg" /></a></div> <br /> <span style="color: #666666;"><b><i>Το εν ψυχρώ άδειασμα της κυβέρνησης Άσαντ από την Ρωσία οδηγεί σε δύο συμπεράσματα 1) Η Ρωσία έχει αποδεχθεί ότι ο κύκλος ζωής της δυναστείας Άσαντ έχει κλείσει 2) Υπάρχει άτυπη συμφωνία επ’ αυτού με την αμερικανική κυβέρνηση, αλλά μένει να ξεκαθαρίσουν και να συμφωνηθούν σημαντικά εκκρεμή ζητήματα.</i></b></span><br /> <br /> Σχολιάζει ο <b>Γιώργος Αναγνωστόπουλος</b><br /> <br /> Η Συρία του αύριο σίγουρα θα διαφέρει από την Συρία του χθες και σαν γεωγραφικό αποτύπωμα και εθνολογικά/θρησκευτικά. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά ο πολιτικός κυνισμός εξευτελίζει όλες τις ηθικές αρχές που μεγαλόστομα μηρυκάζουν όλοι οι πολιτικοί όταν μιλάνε. Με αυτό δεν αναφέρομαι ειδικά στην Ρωσία αλλά στο σύνολο των εμπλεκομένων άμεσα η έμμεσα χωρών στην συριακή κρίση.<br /> Κανείς δεν νοιάζεται για τους λαούς αν δεν νοιαστούν οι ίδιοι για τον εαυτό τους, κανείς δεν δίνει δεκάρα για τις σφαγές τις καταστροφές και τους εκτοπισμούς. Η απόλυτη υποκρισία ήταν όταν η Μέρκελ (η παράληψη της προσφώνησης Κυρίου η Κυρίας για τους πολιτικούς είναι ηθελημένη και εσκεμμένη) δάκρυσε για το πνιγμένο παιδάκι στο Αιγαίο.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/metanastes_Aigaio.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignright size-medium wp-image-147136" height="174" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/metanastes_Aigaio-300x131.jpg" title="metanastes_Aigaio" width="400" /></a><b></b><i>Αν είναι δυνατόν, αν εκείνη την ώρα ήμουν μπροστά της θα την σκαμπίλιζα και ας πήγαινα φυλακή, διαβεβαιώνω ότι δεν θα υπήρχε πιο χαρούμενος… κατάδικος στον κόσμο από μένα. Λες και η άθλια αγνοούσε το δράμα της Συρίας εδώ και τρία χρόνια και των προσφύγων της, που σωρευόντουσαν στα σύνορα της Τουρκίας, λες και αγνοούσε τους αναρίθμητους σφαγιασμένους, εκτοπισμένους και συντετριμμένους αυτούς ανθρώπους και το δράμα τους μέχρι εκείνη την στιγμή.</i><br /> Οι πολιτικοί του σήμερα έχουν πλέον εξελιχθεί σε εμετικές καρικατούρες των πολιτικών του παρελθόντος. Πολύς κόσμος στην Ελλάδα είναι θυμωμένος με τον Όρμπαν από την Ουγγαρία, αλλά και με τις υπόλοιπες χώρες τις Ανατολικής Ευρώπης.<br /> Εγώ είμαι λιγότερο θυμωμένος μαζί τους και περισσότερο θυμωμένος με τους υπόλοιπους καραγκιόζηδες της Ευρώπης που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το δράμα στην Συρία διαβάζοντας συγχρόνως της δημοσκοπήσεις για να προσαρμόσουν το ύφος τους μπρος στις κάμερες. Πάρτε το παράδειγμα της Αυστρίας, που αποδεικνύει ότι είναι χειρότερο πολιτικό μπάχαλο ακόμα κι από εμάς.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/Austrian-Foreign-Minister.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-147137" height="246" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/Austrian-Foreign-Minister-300x185.jpg" title="Austrian Foreign Minister" width="400" /></a><b></b><i>Πόσο ξετσίπωτος πρέπει να είσαι σαν χώρα και σαν πολιτική ηγεσία, για να βγαίνει τη μία ημέρα ο Υπουργός Εξωτερικών και να προτρέπει της δυτικές Βαλκανικές χώρες να κλείσουν τα σύνορά τους στους πρόσφυγες, μετά από μία εβδομάδα να βγαίνει ο Καγκελάριος της Αυστρίας και να αδειάζει τον υπουργό του των Εξωτερικών, ότι δήθεν είναι ανεπίτρεπτα και αντιευρωπαϊκά πράγματα αυτά και τέλος, στην Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος προχτές (ΕΛΚ), ο Αντικαγκελάριος της Αυστρίας να επαναλαμβάνει τις θέσεις του Υπουργού Εξωτερικών.</i><br /> <br /> Αν μη τι άλλο, ο Όρμπαν και οι συν αυτώ δεν κρύβονται, είναι ένα μάτσο βόδια και μάλιστα υπερήφανοι που είναι βόδια και δεν νοιώθουν καν την ανάγκη να το κρύψουν, μάλλον το αντίθετο θα έλεγα. Αλλά αρκετά είπαμε για την εμετική Ευρώπη της οποίας δυστυχώς είμαστε μέλος και ας γυρίσουμε στα δικά μας.<br /> <br /> Η γειτονιά μας κάθε μέρα γίνεται και πιο ασταθής, παλιοί εθνικισμοί σε συνδυασμό με την θρησκευτική μισαλλοδοξία κινδυνεύουν να ξαναβάλουν φωτιά στα Βαλκάνια. Η Τουρκία (που φαίνεται βέβαιο) αν χάσει το παιχνίδι στη Συρία και το Κουρδικό βγει εκτός ελέγχου, θα στραφεί δυτικά, στον άξονα Θράκη-Αιγαίο-Κύπρος. Κανείς δεν δείχνει από τους μεγάλους παίκτες να ξορκίζει αυτό το ενδεχόμενο, κάποιοι μάλιστα έχουν πάρει θέσεις για το νέο μοίρασμα της πίτας στη γειτονιά μας.<br /> <br /> <div style="text-align: left;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/Danger_ahead.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignright size-medium wp-image-147138" height="206" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/Danger_ahead-300x206.jpg" title="Danger_ahead" width="300" /></a><i></i></div> <div style="text-align: left;"> <i>Ποιος θα την πληρώσει; Αρκετοί και δυστυχώς ανάμεσα σε αυτούς που θα την πληρώσουν πιθανότατα, αν όχι σίγουρα, θα είμαστε κι εμείς. Αγαπητοί φίλοι θυμηθείτε τα λόγια μου, αν δεν μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου κανείς δεν πρόκειται να σε βοηθήσει. Σκεφτείτε το παράδειγμα της Συρίας, κανείς δεν φανταζόταν το σημερινό δράμα 5 χρόνια πριν</i><i>.</i><br /> </div> Ένα παραπλήσιο σενάριο με αυτό της Συρίας θα μπορούσε να γίνει και εδώ στην γειτονιά μας, μπορεί εμείς να μην ήμαστε μία χώρα με πολλές εθνότητες ούτε θρησκευτικά διαιρεμένη, αλλά πιστέψτε με, όταν αρχίζει η αποσταθεροποίηση και «πάρουν φωτιά τα τόπια» που έλεγαν οι παλαιοί, όλα αυτά γίνονται δευτερεύοντα και τριτεύοντα.<br /> Το πρωτεύων σήμερα είναι να προστατεύσουμε την ύπαρξή μας, τα οικονομικά όπως κι αν ονομάζονται, όσο σημαντικά και να είναι δεν είναι τόσο σημαντικά όσο η ίδια η ύπαρξή μας. Με ανησυχεί βαθύτατα ότι οι Έλληνες αντιμετωπίζουν σήμερα τα πάντα ωφελιμιστικά – συμφεροντολογικά και αγνοούν ξεροκέφαλα και με εμμονή τους κινδύνους που μας τριγυρίζουν.<i> </i><br /> <br /> <span style="color: #660000;"><b><i>Το μέλλον με φοβίζει πολύ, δεν υπάρχουν πια σταθερές αναφορές, δεν υπάρχει πια άσπρο-μαύρο, υπάρχουν μόνο πολλοί τόνοι του γκρίζου και είναι αυτή η ασάφεια που με φοβίζει όσον αφορά το μέλλον μας σαν Ελλάδα και ως Έλληνες.</i></b></span><br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κανείς δε νοιάζεται για τους λαούς αν δεν νοιάζονται για τον εαυτό τους

Το εν ψυχρώ άδειασμα της κυβέρνησης Άσαντ από την Ρωσία οδηγεί σε δύο συμπεράσματα 1) Η Ρωσία έχει αποδεχθεί ότι ο κύκλος ζωής της δυναστ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αλίκη (Τουρκία) στη γειτονική χώρα των θαυμάτων (Συρία)…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2bO5qmWwj_GBHudNqvNhW3czc__ufIs2sUndzIomH1Ak4IQ4X3mrIPrzpVSXdfZ5L-1XolYENsE66wtM8ciZJnMoC8Us87NFbzASbafDRYjRgpYtsVvLCu_LzX7gTevWjBgrXjvX72jk/s1600/synora+toyrkias+syrias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2bO5qmWwj_GBHudNqvNhW3czc__ufIs2sUndzIomH1Ak4IQ4X3mrIPrzpVSXdfZ5L-1XolYENsE66wtM8ciZJnMoC8Us87NFbzASbafDRYjRgpYtsVvLCu_LzX7gTevWjBgrXjvX72jk/s1600/synora+toyrkias+syrias.jpg" /></a></div> <br /> <br /> <i><b>H Συρία έχει αναδειχθεί σε εμπορεύσιμο προϊόν στην Τουρκία, όπου όλα τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής αξιοποιούνται για εσωτερική κατανάλωση. Η Τουρκία φαίνεται πως έχει χάσει κάθε αίσθηση πραγματικότητας, όσον αφορά την Συρία, πάσχοντας από το πνεύμα της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων. Η τουρκική ηγεσία έχει εισβάλει στον χώρο του σουρεαλισμού στην προσπάθειά της να πείσει την κοινή γνώμη ότι στην Συρία η Άγκυρα κερδίζει. </b></i><br /> <br /> <b><span style="color: maroon;"><span style="color: black;">Του</span> </span><a href="http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2016/02/turkey-syria-military-intervention-risks-and-opportunities.html" target="_blank"><span style="color: #990000;"><span style="color: blue;">Metin Gurcan</span></span></a></b><br /> <b><br /></b> Την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου, ένας συνασπισμός αποτελούμενος από τον συριακό Στρατό, ιρανικές παραστρατιωτικές ομάδες, τη Χεζμπολάχ και ρωσικές ειδικές δυνάμεις, υποστηριζόμενος από τη ρωσική Αεροπορία, προήλασε βόρεια του Χαλεπίου. Αμέσως προκλήθηκε αρρυθμία στην Άγκυρα, καθώς ο στρατός του Άσαντ πολιορκεί πλέον το Χαλέπι, το οποίο κατείχαν οι αντικαθεστωτικοί από το 2012. Επίσης, η συριακή προέλαση αποκόπτει τις γραμμές ανεφοδιασμού με την Τουρκία. Ο κίνδυνος κουρδικής προέλασης δυτικά του Ευφράτη προκαλεί επιπλέον νευρικότητα στην Άγκυρα.<br /> <br /> <i>Το 2015 τίποτα στην Συρία δεν εξελίχθηκε όπως η Τουρκία σχεδίασε. Μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, στις 24 Νοεμβρίου, η Άγκυρα έπαψε να αποτελεί ανεξάρτητο και αποτελεσματικό παίκτη στην Συρία. Η πολιορκία του Χαλεπίου, ωστόσο, έχει προκαλέσει μια νέα προσφυγική ροή, παρέχοντας στην Άγκυρα την ευκαιρία να ενισχύσει τη θέση της στην Συρία, επεμβαίνοντας στο έδαφος της χώρας αυτής. </i><br /> <br /> <b></b><br /> «Αυτή είναι η καλύτερη ώρα για επέμβαση στην Συρία», αναφέρουν τα φιλοκυβερνητικά μέσα στην Τουρκία, τα οποία προκρίνουν την στρατιωτική εισβολή, καθώς δεν μπορεί να επιτραπεί η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους στα σύνορα το οποίο θα ελέγχεται από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Επίσης τονίζουν ότι πρέπει να εξαλειφτεί ο κίνδυνος που προέρχεται από το κουρδικό PYD και πως η Τουρκία δεν πρέπει να μείνει εκτός παιχνιδιού στην Συρία.<br /> <br /> <i>Ορισμένοι από τους φιλοκυβερνητικούς αρθρογράφους ζητούν άμεση στρατιωτική επέμβαση στον θύλακα της Τζαραμπούς, βόρεια της Αζάζ. Στρατιωτικές πηγές στην Άγκυρα αναφέρουν ότι άνθρωποι σε καίριες κυβερνητικές θέσεις θεωρούν τις εξελίξεις στο Χαλέπι ως μια τελευταία ευκαιρία για την Τουρκία να επιστρέψει ως δυναμικός παίκτης στην Συρία. Οι ίδιοι φοβούνται πως αν η Άγκυρα δεν καταφέρει να αξιοποιήσει τα γεγονότα στο Χαλέπι η Τουρκία θα τεθεί, οριστικά, στο περιθώριο του συριακού παιχνιδιού.</i><br /> <br /> Ήδη από την άνοιξη του 2015 υπήρχαν φωνές στην Άγκυρα που ζητούσαν στρατιωτική επέμβαση στην Συρία, αλλά η ρεαλιστική άποψη της τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας επικράτησε. Ο κίνδυνος μιας στρατιωτικής εμπλοκής, δεδομένης της πολύπλοκης συριακής δυναμικής και η αναγκαιότητα η όποια επέμβαση να έχει κάποια νομιμοποίηση, οδήγησε τους στρατιωτικούς στην άποψη αυτή. Μήπως όμως οι τελευταίες εξελίξεις αυξάνουν τις πιθανότητες τουρκικής στρατιωτικής επέμβασης;<br /> <br /> <i>Η Άγκυρα οφείλει να λάβει υπόψη της πέντε βασικά σημεία πριν από κάθε επέμβαση. Το πρώτο αφορά το απλό, τεχνικό ζήτημα, της αεροπορικής υποστήριξης μιας τέτοιας υποστήριξης, χωρίς την οποία είναι αδύνατο να ριχθούν χερσαίες δυνάμεις σε μια επιχείρηση που μπορεί να διαρκέσει μήνες.</i><br /> <br /> Η εγγύς αεροπορική υποστήριξη των χερσαίων δυνάμεων, η αναγνώριση, η επιτήρηση, αλλά και οι κινήσεις στρατευμάτων με αεροσκάφη και ελικόπτερα είναι ζωτικής σημασίας. Και το ερώτημα είναι αν η Ρωσία, η οποία έχει de facto δημιουργήσει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στην Συρία, θα επιτρέψει μια τέτοια τουρκική κίνηση.<br /> <br /> <i>Η παραβίαση του τουρκικού εναέριου χώρου, στις 29 Ιανουαρίου, από ρωσικό Su-34, ήταν ξεκάθαρο σημάδι για την αποφασιστικότητα της Μόσχας να ελέγξει την περιοχή. Αν η Ρωσία δεν επιτρέψει την είσοδο τουρκικών αεροσκαφών στον συριακό εναέριο χώρο θα παρέχουν οι ΗΠΑ αεροπορική υποστήριξη στις τουρκικές χερσαίες δυνάμεις;</i><br /> <br /> Κάτι τέτοιο θα προϋπέθετε σχετική συμφωνία με της ΗΠΑ, αλλά και την άσκηση πίεσης στη Ρωσία να μην εμποδίσει μια σχετική ενέργεια. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι τουρκικές χερσαίες δυνάμεις θα μπορούσαν να υποστηριχθούν από το φίλιο πυροβολικό, σε βάθος 40 χλμ. εντός του συριακού εδάφους. Μια τέτοια θεώρηση όμως δεν είναι ρεαλιστική.<br /> <br /> <i>Το δεύτερο ζήτημα αφορά τις τουρκικές επιλογές στην εξωτερική πολιτική. Αν και η Άγκυρα θα στηριχθεί, ενδεχομένως, στην υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και του Μπαχρέιν, αν έχει απέναντί της τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, τα πράγματα δυσκολεύουν.</i><br /> <br /> Το τρίτο ζήτημα αφορά το πικρό χάπι που η Άγκυρα θα υποχρεωθεί, αργά ή γρήγορα να καταπιεί. Για να αποφύγει να εμπλακεί σε πολλαπλά μέτωπα πρέπει να εξασφαλίσει την υποστήριξη είτε των Κούρδων του PYD, είτε του στρατού του Άσαντ, καθώς η Τουρκία δεν μπορεί να πολεμήσει, ταυτόχρονα, κατά του Άσαντ, των Κούρδων και του Ισλαμικού Κράτους.<br /> <br /> <i>Το τέταρτο ζήτημα αφορά την συνεχιζόμενη σύγκρουση της Τουρκίας με το ΡΚΚ καθώς οι Κούρδοι της Τουρκίας αντιδρούν και στη στάση της Άγκυρας έναντι των ομοφύλων τους στη Συρία. Και είναι λογικό να θεωρείται η βόρεια Συρία ως το βασικό μέτωπο της σύγκρουσης Τουρκίας-ΡΚΚ, με δευτερεύων μέτωπο αυτό της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Σε μια τέτοια εξέλιξη τουρκική επέμβαση στην Συρία, θα αναζωπυρώσει τις συγκρούσεις στην Τουρκία.</i><br /> <br /> Το πέμπτο και τελευταίο ζήτημα αφορά αυτή καθαυτή τη φύση των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Η εμπειρία του Αφγανιστάν και του Ιράκ έδειξαν πως, ανεξαρτήτως των λόγων ή της νομιμότητας μιας εισβολής, το θεμελιώδες ερώτημα είναι αυτό της απεμπλοκής.<br /> <br /> <i>Οι κίνδυνοι αποστολής δυνάμεων στην Συρία είναι πολύ μεγάλος, καθώς τα δεδομένα αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Επίσης η απεμπλοκή από μια τέτοια κατάσταση έχει συνήθως υψηλό οικονομικό και πολιτικό κόστος.</i><br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Αλίκη (Τουρκία) στη γειτονική χώρα των θαυμάτων (Συρία)…

H Συρία έχει αναδειχθεί σε εμπορεύσιμο προϊόν στην Τουρκία, όπου όλα τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής αξιοποιούνται για εσωτερική κατανά...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Κι όμως, Ρώσοι και Αμερικανοί είχαν συνεννοηθεί!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPGpUIjomk1zcLT-cHD6HkTWbdOutZQHcpV_Ym_2Pc3iEweRqLcOVuSjjDSwjugFeYAAdnCTLFVPUk7lMAnKCvHZalys1Kqsl_VMufCurfAZhSHLp5CDoLjfAKDavWbsWlzc064hXOy2M/s1600/AMERIKANOI+STIN+SYRIA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPGpUIjomk1zcLT-cHD6HkTWbdOutZQHcpV_Ym_2Pc3iEweRqLcOVuSjjDSwjugFeYAAdnCTLFVPUk7lMAnKCvHZalys1Kqsl_VMufCurfAZhSHLp5CDoLjfAKDavWbsWlzc064hXOy2M/s640/AMERIKANOI+STIN+SYRIA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i><b>«Ο φόβος φυλάει τα έρημα» ή απλούστερα στη γλώσσα των διεθνών σχέσεων, Ρωσία και ΗΠΑ φροντίζουν να πάρουν όλα τα μέτρα ασφαλείας ώστε να μη βρεθούν προ ανεπιθύμητων εξελίξεων που θα μπορούσαν να τις «κλειδώσουν» σε μια συγκρουσιακή πορεία, από την οποία εάν δεν μπορέσουν να ξεφύγουν με μια συμφωνία που θα σώζει τα προσχήματα, χωρίς νικητές και ηττημένους, τότε ο φόβος της κλιμάκωσης και μια σύγκρουση την οποία κανείς δεν επιθυμούσε θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, ανατρέποντας κάθε έννοια ισορροπίας στην υφήλιο.</b></i><br /> <br /> Ρώσοι και Αμερικανοί, συμπεριφερόμενοι ορθολογικά και ρεαλιστικά, φρόντισαν να συναντηθούν και να υπογράψουν Μνημόνιο Κατανόησης (MoU: Memorandum of Understanding) αμέσως μετά την ανάπτυξη ρωσικών αεροπορικών δυνάμεων στη χώρα, με στόχο να αποφευχθεί η συνάντηση στον αέρα ανάμεσα σε μαχητικά των δυο πλευρών, ήρθε η ώρα, λίγο αργότερα, να επεκτείνουν την άτυπη αυτή συνεργασία, με εντυπωσιακό τρόπο.<br /> <br /> <b>Όπως αποκαλύφθηκε, οι Αμερικανοί μίλησαν ευθέως τους Ρώσους και τους υπέδειξαν περιοχές στις οποίες δεν θα έπρεπε να εξαπολύσουν βομβαρδισμούς, καθώς εκεί «δραστηριοποιούνταν» οι «στρατιωτικοί σύμβουλοι» που είχαν αποσταλεί, κυρίως στα κουρδικά εδάφη.</b><br /> <br /> Επειδή όμως οι Κούρδοι είναι σύμμαχοι και των Ρώσων, άρα δεν υπήρχε λόγος να φοβούνται εκεί βομβαρδισμούς, είναι μάλλον προφανές ότι οι Αμερικανοί ενημέρωσαν τους Ρώσους για τα σημεία όπου δρούσαν δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων, είτε ενισχύοντας τους αποκαλούμενους ως «μετριοπαθείς αντικαθεστωτικούς» (σχετική ανακοίνωση είχε γίνει τον Οκτώβριο του 2015), είτε σε περιοχές όπου ελέγχονταν από το αυτοαποκαλούμενο ως «Ισλαμικό Κράτος», με «μαύρες» αποστολές, όπως η δολοφονία ηγετικών στελεχών και η διενέργεια σαμποτάζ…<br /> <br /> <br /> <b>Όπως αποκάλυψε την Πέμπτη κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο Κατάρ ο επικεφαλής της Κεντρικής Διοίκησης της αμερικανικής Αεροπορίας (U.S. Air Force Central Command), αντιπτέραρχος Τσαρλς Μπράουν, οι Ρώσοι είχαν ενημερωθεί για γενικές περιοχές όπου δρούσαν δυνάμεις του συνασπισμού, ξεκαθαρίζοντας ότι πεποίθηση των ΗΠΑ ήταν ότι και οι Ρώσοι δεν επιθυμούσαν την κλιμάκωση.</b><br /> <br /> Τις αναφορές του Αμερικανού αντιπτεράρχου επιβεβαίωσε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, Πίτερ Κουκ, αρνούμενος ωστόσο, όπως είναι φυσικό, να αποδεσμεύσει περισσότερες λεπτομέρειες, περιοριζόμενος να δηλώσει ότι λήφθηκαν όλα τα απαραίτητα μέτρα με στόχο να μην κινδυνεύσει η ασφάλεια των φίλιων δυνάμεων.<br /> <br /> <b>Ωστόσο, η προεκλογική πολιτική συγκυρία στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και η «ιδιαίτερη λογική» που επικρατεί στο Κογκρέσο, όπου εσωτερικοί πολιτικοί υπολογισμοί και άλλα παρεμφερή κίνητρα μπορεί να επικρατήσουν, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν εκ νέου προβλήματα…</b><br /> <br /> Όπως είχαν ανακύψει τον περασμένο Οκτώβριο όταν είχε ανακοινωθεί ότι 50 μέλη των ειδικών δυνάμεων είχαν σταλεί στη Συρία, με αποτέλεσμα να εξοργιστεί ο ισχυρός Ρεπουμπλικάνος Γερουσιαστής Τζον Μακέιν, αλλά και ο Ντόναλντ Τραμπ, υποψήφιος για το χρίσμα, όχι διότι τους έστειλε ο πρόεδρος Ομπάμα, αλλά για το ότι έστειλε τόσο λίγους… «ή το κάνεις [σωστά] ή δεν το κάνεις καθόλου», είχε υποστηρίξει τότε ο Τραμπ.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Συρία: Κι όμως, Ρώσοι και Αμερικανοί είχαν συνεννοηθεί!

«Ο φόβος φυλάει τα έρημα» ή απλούστερα στη γλώσσα των διεθνών σχέσεων, Ρωσία και ΗΠΑ φροντίζουν να πάρουν όλα τα μέτρα ασφαλείας ώστε να ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία - Συρία: Κρίσιμες ώρες για το Χαλέπι - Τι είπε στην Αθήνα ηγετικό στέλεχος των Κούρδων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPr4aTp5F9HFRhfVGfwqw5R1Lyw49Ky1hgs8s2ejPBdQ0sLIOyMYSogn3jSU8gNMMwpIAIh3LKiLQtLIkeZZeq9PLw10PKlSM5cXvP0mnYxXg3Ee8DXFkPwqpmWwTg3_5HfpUIuUTmDRI/s1600/Syria1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPr4aTp5F9HFRhfVGfwqw5R1Lyw49Ky1hgs8s2ejPBdQ0sLIOyMYSogn3jSU8gNMMwpIAIh3LKiLQtLIkeZZeq9PLw10PKlSM5cXvP0mnYxXg3Ee8DXFkPwqpmWwTg3_5HfpUIuUTmDRI/s640/Syria1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Η μεγάλη μάχη στην πόλη Azaz φαίνεται ότι είναι σε πλήρη προετοιμασία. Δυνάμεις αντικαθεστωτικών και Ισλαμιστών από χθες περνούν τα σύνορα Τουρκίας και Συρίας συνοδεία αρμάτων μάχης για να πάρουν μέρος στις σκληρές μάχες στην πόλη Azaz, τελευταίο οχυρό που αντιστέκεται στην προέλαση στων Κούρδων και των Σύριων προς τα σύνορα με την Τουρκία.</b><br /> <br /> Σύμφωνα με δημοσίευμα του δημοσιογράφου -τουρκολόγου Νίκου Χειλαδάκη, παρά του ότι η Τουρκία δεν έχει εισβάλλει επίσημα μέσα στο συριακό έδαφος, η εφημερίδα Zaman αποκάλυψε ότι χθες διέσχισε τα σύνορα Τουρκίας Συρίας μεγάλη δύναμη 2000 ισλαμιστών που έχουν εκπαιδευτεί στο τουρκικό έδαφος από Τούρκους αξιωματικούς, για να ενισχύουν την άμυνα της Azaz από την συριακή επίθεση.<br /> <br /> Στην δύναμη αυτή μετέχουν και Τούρκοι που κατευθύνουν την επιχείρηση κατά των επιτιθέμενων. Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι πως μαζί με τους Ισλαμιστές πέρασαν τα σύνορα και άρματα μάχης για να πάρουν μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις.<br /> Η μάχη της Azaz θεωρείται πολύ κρίσιμη και θα κρίνει και την τύχη του Χαλεπιού, ενώ η Άγκυρα επαναλαμβάνει καθημερινά πως η πτώση της περιοχής αυτής θα σημάνει το πέρασμα της «κόκκινης γραμμής» για να εισβάλει στο συριακό έδαφος, παρά τις έντονες προειδοποιήσεις και από την Ρωσία και από το Ιράν.<br /> <br /> Όπως ανέφερε ο αρχηγός των Ισλαμιστών, Ebu İssa, που έδωσε τα εύσημα στην Τουρκία που ενισχύει τον αγώνα τους, οι Ισλαμιστές είναι εφοδιασμένοι με άρματα μάχης, πυραύλους εδάφους εδάφους και ελαφρό οπλισμό, προφανώς από τουρκικές πολεμικές αποθήκες, που θα τα χρησιμοποιήσουν κατά του συριακού στρατού και κατά των Κούρδων.<br /> <br /> <b style="font-weight: bold !important;">Τι εκτιμά ο Σαλίχ Μουσλίμ του Κουρδικού Κόμματος PYD</b><br /> <br /> <img alt="" height="354" src="http://www.onalert.gr/files/Image/CEMMIS1.jpg" width="630" /><br /> <br /> Εν τω μεταξύ στην Αθήνα βρέθηκε ο συμπρόεδρος του Κουρδικού Κόμματος PYD στη Συρία, Σαλίχ Μουσλίμ, φιλοξενούμενος του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών (ΚΕΜΜΙΣ). <br /> Το κόμμα του κ. Μουσλίμ αποτελεί την κινητήρια δύναμη της ουσιαστικά αυτόνομης περιοχής Ροτζάβα που ελέγχεται από τους Κούρδους στη βόρεια Συρία.<br /> <br /> Στην ομιλία του ο κ. Μουσλίμ ανέφερε πως υπάρχουν κατά κύριο λόγο τρεις πλευρές που παίρνουν μέρος στον πόλεμο της Συρίας, όπου κάθε πλευρά έχει τα δικά της σχέδια. Από τη μια είναι οι μεγάλες δυνάμεις, από την άλλη οι περιφερειακές χώρες (Ιράν, Τουρκία, Σαουδική Αραβία) και από την άλλη οι λαοί που παλεύουν για ελευθερία και δημοκρατία.<br /> <br /> Οι Κούρδοι της Συρίας βρίσκονται από το 2004 σε πόλεμο με το καθεστώς του Μπασάρ Αλ 'Ασαντ. Το 2011 συμμετείχαν και αυτοί στην "αραβική άνοιξη", όμως, οι ίδιοι την ονόμαζαν "άνοιξη των λαών", γιατί η πολιτική τους βασίζεται στην αλληλεγγύη και τη συναδέλφωση όλων των λαών: Αράβων, Κούρδων, Τουρκομάνων, κλπ. <br /> <br /> Στη συνέχεια, διαχώρισαν τη θέση τους από ομάδες Αράβων που έθεταν ως προτεραιότητα τη θρησκεία, και άρχισαν να δημιουργούν σχολεία και πανεπιστήμια, προσβλέποντας σε ένα κοσμικό περιβάλλον, όπου θα προστατεύεται η ανθρώπινη αξία.<br /> <br /> "Αυτοοργανωθήκαμε το 2011-2012 στη Ροτζάβα και το 2012 διώξαμε το καθεστώς του 'Ασαντ από τις περιοχές μας. Μετά από έναν χρόνο αποκτήσαμε αυτοδιοίκηση και ιδρύσαμε τρία καντόνια στη Ροτζάβα, όπου η κοινωνική οργάνωση βασίζεται στην εκπροσώπηση όλων των κατοίκων, γυναικών και ανδρών, όλων των φυλών και όλων των θρησκειών. Τότε οι εχθροί μας έγιναν πιο πολλοί. Η Τουρκία, η Συρία και το Ιράν γιατί δεν δέχονται την ύπαρξη των Κούρδων, το Κατάρ, η Ιορδανία και η Σαουδική Αραβία γιατί είναι κατά της ελευθερίας και της δημοκρατίας."<br /> <br /> Ερωτηθείς για τη συμμαχία των Κούρδων της Συρίας με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, ο κ. Μουσλίμ, απάντησε πως η συνεργασία είναι μόνο στρατιωτική εναντίον του ISIS. "Υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα των λαών μας. Συμπράττουμε με όσους θέλουν να πολεμήσουν την τρομοκρατία, αλλά εμείς συνεχίζουμε αυτόνομοι με τα σχέδιά μας, γιατί εμάς κανείς δεν μας έφτιαξε", πρόσθεσε, κάνοντας μία ιδιαίτερη αναφορά στα γνωστά γεγονότα στο Κόμπανι.<br /> <br /> Ο κ. Μουσλίμ κατέληξε λέγοντας πως "εμείς, οι Κούρδοι, προστατεύουμε τη Συρία, για αυτό και οι άλλες μειονότητες, οι Αλεβίτες, οι Δρούζοι, οι Ισμαηλίτες κλπ μας σέβονται. Εμείς δε σκοτώσαμε κανέναν, αμυνθήκαμε στις επιθέσεις".<br /> <br /> Ο αναπληρωτής καθηγητής κ. Σωτήρης Ρούσσος, επικεφαλής του ΚΕΜΜΙΣ, καλωσόρισε τον κ. Μουσλίμ στην Ελλάδα, παρατηρώντας πως οι Κούρδοι αποτελούν αυτή τη στιγμή πρωταγωνιστές της ιστορίας που γράφεται και είναι ένα φαινόμενο που θα πρέπει να παρατηρηθεί με προσοχή, καθώς αυτά που συμβαίνουν τώρα στη Μεσοποταμία μας αφορούν όλους.<br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τουρκία - Συρία: Κρίσιμες ώρες για το Χαλέπι - Τι είπε στην Αθήνα ηγετικό στέλεχος των Κούρδων

Η μεγάλη μάχη στην πόλη Azaz φαίνεται ότι είναι σε πλήρη προετοιμασία. Δυνάμεις αντικαθεστωτικών και Ισλαμιστών από χθες περνούν τα σύνο...

Διαβάστε την συνέχεια

Νεκροί 22 Τούρκοι πιλότοι - Μια ολόκληρη τουρκική Μοίρα εξοντώθηκε από ειδική επιχείρηση των Κούρδων.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhirh3cH1VT2Aa8b0hDaqj2CkLIimXGmdoJqJrepr7oovfwYQShXzESnqt_gJ5FPbccjwqywFkV_F0i8L0WoCnvNM2INVj9fSsjeIVLjspO7Tt7udN8G79D_gMP1Pbssfoyuxo479naLVE/s1600/toyrkika+aeroplana.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhirh3cH1VT2Aa8b0hDaqj2CkLIimXGmdoJqJrepr7oovfwYQShXzESnqt_gJ5FPbccjwqywFkV_F0i8L0WoCnvNM2INVj9fSsjeIVLjspO7Tt7udN8G79D_gMP1Pbssfoyuxo479naLVE/s1600/toyrkika+aeroplana.jpg" /></a></div> <br /><div style="text-align: center;"> <b>Με κλείσιμο της βάσης του Ιντσιρλικ απειλεί η Τουρκία τις ΗΠΑ</b></div> <br />του <b>Βασίλη Καπούλα</b><br /><br />Μια ολόκληρη Μοίρα της τουρκικής Αεροπορίας, συνολικά 22 πιλότοι σκοτώθηκαν στην προχθεσινή ειδική επιχείρηση του ΡΚΚ, κατά την οποία συνολικά 28 Τούρκοι στρατιωτικοί βρήκαν τον θάνατο.<br /><br />Οπως αναφέρουν ασφαλείς πηγές του ελληνικού ΓΕΕΘΑ από τους 28 νεκρούς της 17ης Φεβρουαρίου, στο λεωφορείο που τινάχθηκε στον αέρα από μηχανισμό IED, οι 22 ήταν πιλότοι της τουρκικής Αεροπορίας.<br /><br />Είναι σαφές ότι το κτύπημα ήταν καλά υπολογισμένο και έπληξε "στην καρδιά" την τουρκική στρατιωτική μηχανή, η οποία έτσι ή αλλιώς έχει χάσει αρκετούς πιλότους από τις μαζικές αποστρατείες των τελευταίων ετών.<br /><br />Η τουρκική κυβέρνηση έχει αποκρύψει το γεγονός, αλλά η πληροροφία είναι 100% αληθινή, διαβεβαιώνουν πηγές του ΓΕΕΘΑ.<br /><br />Το<a href="http://southfront.org/22-turkish-air-force-pilots-killed/"> <b>Ulke Tv Channel</b></a>, ένα αντικυβερνητικό τουρκικό κανάλι <a href="http://tvzvezda.ru/news/vstrane_i_mire/content/201602190529-bh08.htm"><b>μετέδωσε</b> </a>επίσης ότι "Στελέχη της Αεροπορίας ήταν οι περισσότεροι νεκροί της τρομοκρατικής επίθεσης". <br /><br />Αντίθετα το Γενικό Επιτελείο της Τουρκίας είχε ανακοινώσει αόριστα πως στόχος ήταν λεωφορεία που μετέφεραν προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων.<br /><br />Η έκρηξη σημειώθηκε σε στάση στρατιωτικών λεωφορείων στο Merasim Sokak (πλησίον της κεντρικής λεωφόρου Inonu). <br /><br />Ίσως για το λόγο αυτό ο τούρκος Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Χουλουσί Ακάρ σε συνομιλίες του χτες με τον ομόλογο του των ΗΠΑ Στρατηγό Ντάνφορντ, ήταν εξαιρετικά εκνευρισμένος.<br /><br />Ταυτόχρονα η Άγκυρα φαίνεται ότι απειλεί τις ΗΠΑ με κλείσιμο της βάσης του Ιντσιρλίκ όπου έχουν αναπτυχθεί αμερικανικά μαχητικά αν η Ουάσιγκτον δεν αναγνωρίσει τους Κούρδους της Συρίας PYD-YPG, ως τρομοκρατική οργάνωση.<br /><br />Αυτό <b><a href="http://ria.ru/world/20160219/1377211935.html">τόνισε</a></b> ο σύμβουλος ασφαλείας του Ρ.Τ.Ερντογάν, Seref Malcoci.<br /><br />"Αν οι ΗΠΑ είναι πραγματικά σύμμαχος μας και φίλος της Τουρκίας τότε πρέπει να αναγνωρίσουν το συριακό παρακλάδι του PKK ως τρομοκρατική οργάνωση. Όταν μια τρομοκρατική οργάνωση έρχεται ως εχθρός τότε πρέπει να λαμβάνονται μέτρα τα οποία δεν θα είναι περιορισμένα. Η βάση του Ιντσιρλίκ δίνει μεγάλες δυνατότητες στις ΗΠΑ οι οποίες τώρα επιχειρούν μαζί με την Ρωσία εναντίον της Τουρκίας, μπορείτε να το εξηγήσετε αυτό"; <a href="http://ria.ru/world/20160219/1377211935.html"><b>είπε</b> </a>στην εφημερίδα Bugun ο Malcoci.<br /><br />Συνολικά τις τελευταίες ημέρες οι νεκροί Τούρκοι στρατιώτες έφτασαν τους 35 καθώς χτες το PKK ανατίναξε άλλους 8 στο Ντιγιαρμπακίρ ενώ σήμερα <a href="http://www.hurriyetdailynews.com/three-soldiers-killed-four-wounded-as-building-collapses-in-sur-during-military-operation.aspx?pageID=238&nID=95453&NewsCatID=341"><b>έχασαν</b> </a>την ζωή τους άλλοι τρεις όταν κτίριο κατέρρευσε κατά την διάρκεια στρατιωτικής επιχείρησης στην περιοχή Sur.<br /><br /><a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Νεκροί 22 Τούρκοι πιλότοι - Μια ολόκληρη τουρκική Μοίρα εξοντώθηκε από ειδική επιχείρηση των Κούρδων.

Με κλείσιμο της βάσης του Ιντσιρλικ απειλεί η Τουρκία τις ΗΠΑ του Βασίλη Καπούλα Μια ολόκληρη Μοίρα της τουρκικής Αεροπορίας, συνολικά 2...

Διαβάστε την συνέχεια