Μπανανία η ελληνική Δημοκρατία . Φωτογραφικοί νόμοι για να κοπούν κόμματα, εξαγοράζουν βουλευτές, δικαστές, νοθεία ενόψει.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6e2ed618bb447db3edae150ee4cf2a56_XL.jpg" width="715" /><br /><br /><div>To εκλογικό αποτέλεσμα είναι νοθευμένο αλλά η νοθεία λαμβάνει νόμιμα χαρακτηριστικά… στην Ελλάδα δια μεθόδων αποαγορεύσεων τύπου Βορείου Κορέας... η δημοκρατία και το Σύνταγμα έχουν καταρρεύσει…<br /><br />Η δημοκρατία στην Ελλάδα είναι μπανανία…η χώρα παραμένει επίκεντρο διαφθοράς, πολιτικής σήψης και παρακμής.<br />Πλησιάζουν οι εκλογές στις 21 Μαίου 2023 και μόλις ένα μήνα πριν έχουν συμβεί τα εξής<br /><br />1)Φωτογραφικοί νόμοι για να μπλοκάρουν ένα κόμμα που θα ελάμβανε το 5% των ψηφοφόρων ή 300.000 πολίτες με πρόσχημα ότι κινδυνεύει η Δημοκρατία.<br />Το πρόσχημα αυτό αποτελεί προσβολή σε 300.000 έλληνες που κινούνται δημοκρατικά ενώ νοθεύεται το εκλογικό αποτέλεσμα.<br />Σε αυτή την αθλιότητα πρωτοστατεί η ΝΔ με αρχηγό τον Μητσοτάκη.<br />Ο νόμος είναι αντισυνταγματικός αλλά ο Άρειος Πάγος… ο θεματοφύλακας του Συντάγματος χορεύει στα κελεύσματα των υπουργών της κυβέρνησης…<br />Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ο Ντογιάκος είναι ο παναθηναικάκιας όπως τον ονόμαζε ο Σαμαράς, ο λειτουργός της δικαιοσύνης που έφθασε σε αυτό το αξίωμα γιατί έκανε όλες τις βρώμικες δουλειές των πολιτικών.<br /><br />2)Οργιάζουν οι φήμες ότι εξαγόρασαν ή σχεδιάζουν να εξαγοράσουν βουλευτές άλλων κομμάτων ειδικά συγγενικών πολιτικών χώρων όπως της Ελληνικής Λύσης του Βελόπουλου.<br />Ήδη το κόμμα αυτό ένα μήνα πριν τις εκλογές βρίσκεται σε χάος, στελέχη αποχωρούν με αλληλοκατηγορίες.<br /><br />3)Ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί αποκαλύπτουν πως επιχειρηματίες και πολιτικοί επιχείρησαν να τους δωροδοκήσουν για να υλοποιήσουν το βρώμικο σχέδιο να μπλοκάρουν ένα κόμμα.<br />Δικαστές συναντώνται σε σπίτια… για να πάρουν γραμμή πως θα κινηθούν και τι θα πράξουν.<br /><br />4)Έχει προηγηθεί η παρακολούθηση 5.500 ελλήνων με πρόσχημα την εθνική ασφάλεια… πρόκειται για μια ατιμωτική πράξη, παράνομη που έχουν καταδικάσει εντός και εκτός Ελλάδος…<br /><br />Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης Ελλάδος, μια ωραία μπανανία κατ΄ επίφαση συνταγματικής δημοκρατίας…<br />Στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια διαιωνίζεται η φαυλότητα, η παρανομία αλλά με μεθόδους ωραιοποίησης και προπαγάνδας… αποσιωπούνται τα εγκλήματα που συντελούνται.<br /><br />To εκλογικό αποτέλεσμα είναι νοθευμένο αλλά η νοθεία λαμβάνει νόμιμα χαρακτηριστικά… στην Ελλάδα δια μεθόδων αποαγορεύσεων τύπου Βορείου Κορέας... η δημοκρατία και το Σύνταγμα έχουν καταρρεύσει…<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μπανανία η ελληνική Δημοκρατία . Φωτογραφικοί νόμοι για να κοπούν κόμματα, εξαγοράζουν βουλευτές, δικαστές, νοθεία ενόψει.

To εκλογικό αποτέλεσμα είναι νοθευμένο αλλά η νοθεία λαμβάνει νόμιμα χαρακτηριστικά… στην Ελλάδα δια μεθόδων αποαγορεύσεων τύπου Βορείου Κορ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Μαξίμου θέλει να σιγήσει τη δεξιά ψήφο με προσεγγίσεις κομμάτων - δικαστών και υποσχέσεις για «καρέκλες» . Ο ρόλος Καρατζαφέρη.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/662c0c4b158ad6f86b37511c76c7ea21_XL.jpg" width="737" /><br />Υπάρχουν και τουλάχιστον 3 πρόσωπα στο ΠΑΣΟΚ που θα έπαιζαν αυτό το ρόλο, των προθύμων σε περίπτωση που η ΝΔ στις δεύτερες εκλογές έκανε κάλεσμα στο προοδευτικό χώρο<br /><br />Ήταν βέβαιο ότι η Νέα Δημοκρατία θα προσέγγιζε βουλευτές της Ελληνικής Λύσης, το είχαμε γράψει και παλαιότερα στο ΒΝ ότι υπάρχουν τουλάχιστον 3 πρόθυμοι στο κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου που συνομιλούσαν εδώ και καιρό με τη Νέα Δημοκρατία μέσω κομματικών που πατάνε σε δύο βάρκες αλλά και «δημοσιογράφων» - νταραβεριστών που βολεύονται με τον Κ.Μητσοτάκη στην εξουσία.<br />Δεν πέρασε λίγος καιρός και επιβεβαιωθήκαμε.<br /><br />Υπάρχουν πρόθυμοι από το ΠΑΣΟΚ που μιλούν με ΝΔ<br /><br />Όπως υπάρχουν και τουλάχιστον 3 πρόσωπα στο ΠΑΣΟΚ που θα έπαιζαν αυτό το ρόλο, των προθύμων σε περίπτωση που η ΝΔ στις δεύτερες εκλογές έκανε κάλεσμα στο προοδευτικό χώρο.<br />Αυτά τα πρόσωπα είναι γνωστά στον πρόεδρο Νίκο Ανδρουλάκη, ο οποίος, ωστόσο, έχει σκεφτεί άλλο τρόπο – πιο σοφό από του Κ. Βελόπουλου- να «μαζέψει» τις διαρροές του όταν χρειαστεί.<br />Όπως π.χ να αλλάξει τη σειρά στη λίστα των ψηφοδελτιών που θα βγουν στις πρώτες εκλογές.<br />Έτσι θα μπορεί να σχηματίσει μία Κοινοβουλευτική Ομάδα στα μέτρα του.<br />Πάντως, το φλερτ Μητσοτάκη με το χώρο του ΠΑΣΟΚ θα συνεχιστεί.<br />Λέγεται στο παρασκήνιο ότι η ανακοίνωση του ψηφοδελτίου Επικρατείας θα φέρει πρόσωπο από το χώρο της Κεντροαριστεράς.<br /><br />Οι τροπολογίες της τελευταίας στιγμής και οι επαφές με δικαστές<br /><br />Η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να «τιθασεύσει» την δεξιά ψήφο συνεχίζεται. Μετά τις τροπολογίες για να κόψει το κόμμα Κασιδιάρη, μετά την παρέμβαση στην Δικαιοσύνη με την τροπολογία για την διεύρυνση του τμήματος που θα αποφασίσει για το κόμμα Κασιδιάρη, ήρθαν οι απευθείας επαφές με τους δικαστές και η «παραίνεσή τους» να κόψουνε το κόμμα αυτό με ανταλλάγματα θέσεις και καρέκλες. Όπως ακριβώς, δηλαδή έκαναν και σε όλους τους «πρόθυμους» διαφόρων κομμάτων.<br /><br />Ο ρόλος Καρατζαφέρη<br /><br />Θυμίζουμε ότι μετά από συνεννόηση με το Μαξίμου, ο Γιώργος Καρατζαφέρης του ΛΑΟΣ προσπαθεί να μαζέψει κόσμο υπέρ της ΝΔ.<br />Το δήλωσε, μάλιστα και ο ίδιος σε φίλους του κόμματος και σε παρευρισκόμενους στην περιοδεία του Μητσοτάκη που έγινε στη Μεγαλόπολη πριν λίγες μέρες.<br />Εκεί ο Γιώργος Καρατζαφέρης βρέθηκε στην καφετέρια που ήταν και ο πρωθυπουργός και είχαν ένα ολιγόλεπτο τετ α τετ με πολύ φιλικό ύφος και οι δύο.<br />Μάλιστα, ο Γ.Καρατζαφέρης χειροκρότησε πολλές φορές τον πρωθυπουργό όταν έβγαλε λόγο στους παρευρισκόμενους της συγκέντρωσης.<br /><br />Βολεύεται με διασπασμένα κόμματα που να μην φτάνουν το 3%<br /><br />Ο σκοπός του Μαξίμου είναι να διασπάσει τα μεγάλα δεξιά μέτωπα και να μεγαλώσει το συνολικό ποσοστό των δεξιών κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής διότι έτσι θα μειωθεί το ποσοστό της αυτοδυναμίας που χρειάζεται. Το κόμμα Φαήλου - Τζήμερου δεν έχει καμία τύχη να μπει στην Βουλή, κάνει λάιτ αντιπολίτευση.<br />Το κόμμα του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου με την προσθήκη Μπογδάνου και άλλων στελεχών μικρότερης εμβέλειας δεν έχει, επίσης, τύχη παρά μόνο αν υπάρξει συμφωνία με τον Αναστάσιο Κανελλοπουλο του ΕΑΝ και αν κατευθυνθεί ψήφος εκεί. Από μόνο το ΕΑΝ δεν έχει δυναμική.<br /><br />Αποδυνάμωση Ελληνικής Λύσης<br /><br />Η Ελληνική Λύση μετά από τη φυγή δύο πολύ δημοφιλών βουλευτών (Μυλωνάκης, Αλεξοπούλου) κινδυνεύει να χάσει την συσπείρωσή της. Η συμπεριφορά Βελόπουλου έχει ενοχλήσει. Το κόμμα Κασιδιάρη Έλληνες αν δεν κοπεί από τον Άρειο Πάγο, είναι σίγουρο ότι θα μπει στην Βουλή.<br />Αν, όμως, κοπεί τότε οι ψηφοφόροι του δεν είναι σίγουρο ότι θα πάνε στα άλλα δεξιά κόμματα, καθώς μπορεί να στείλουν τιμωρητική ψήφο προς τον Κ. Μητσοτάκη στηρίζοντας άλλο κόμμα.<br /><br />Δύο θέματα στην επικαιρότητα<br /><br />Το επόμενο διάστημα θα δούμε 2 θέματα να μονοπωλούν την επικαιρότητα.<br />Θα γίνει μία συζήτηση γύρω από το debate μεταξύ Μητσοτάκη και Τσίπρα.<br />Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει μία τηλεοπτική μάχη των αρχηγών αλλά όχι η ΝΔ που δεν θέλει να συρθεί σε ένα τηλεοπτικό κατηγορώ για μία σειρά από μεγάλα ζητήματα αλλά και σκάνδαλα που συνέβησαν στην θητεία της.<br />Το τηλεοπτικό debate δεν θα γίνει.<br />Το δεύτερο θέμα, είναι προκειμένου να αλλάξει η ατζέντα από την υπόθεση Γεωργούλη, ίσως δούμε να βγαίνουν στη φορά καταγεγραμμένες συνομιλίες από την υπόθεση των υποκλοπών.<br />Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, θα «χτυπήσει» τη ΝΔ.<br /><b><i>Μαξιμιλιανός</i></b><br /><br /><div><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το Μαξίμου θέλει να σιγήσει τη δεξιά ψήφο με προσεγγίσεις κομμάτων - δικαστών και υποσχέσεις για «καρέκλες» . Ο ρόλος Καρατζαφέρη.

Υπάρχουν και τουλάχιστον 3 πρόσωπα στο ΠΑΣΟΚ που θα έπαιζαν αυτό το ρόλο, των προθύμων σε περίπτωση που η ΝΔ στις δεύτερες εκλογές έκανε κάλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η σωστή πλευρά της Ιστορίας... Η απορωσοποίηση της Ουκρανίας μετατρέπεται σταδιακά σε αποουκρανοποίηση.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6e915c14ac2a8bf233905988d858bdb7_XL.jpg" width="744" /><br /><br />Ο πρόεδρος της Ουκρανία, Volodymyr Zelensky, υπέγραψε τον λεγόμενο «νόμο για την αποαποικιοποίηση των τοπωνυμίων – τροπολογίες» στη νομοθετική πράξη «Για τα γεωγραφικά ονόματα».<br />Ο ουκρανικός Τύπος, πράγματι, επιδόθηκε σε επευφημίες…<br />Όπως αναφέρθηκε σχετικά, «ο Πρόεδρος ξεκίνησε τη διαδικασία της αποαποικιοποίησης».<br />Αυτό είναι όλο… Σύντομα ο νόμος θα τεθεί σε ισχύ και η Ουκρανία θα πετάξει επιτέλους τα αποικιακά δεσμά, αναφέρεται σχετικά.<br />Αν και, όπως φαίνεται, η διαδικασία της μετονομασίας όλων των όσα μπορούν να μετονομαστούν λαμβάνει χώρα στην Ουκρανία εδώ και πολύ καιρό.<br />Απλώς σε διαφορετικές περιόδους αποκαλείται διαφορετικά: πρώτα «oυκρανοποίηση», μετά «αποκομμουνισμός», μετά «απορωσοποίηση», και τώρα είναι η σειρά της «αποαποικιοποίησης».<br />Το ουκρανικό υπουργείο Πολιτισμού της Ουκρανίας ανέφερε πρόσφατα ότι μόνο το 2022 περί τα 9.859 τοπωνύμια μετονομάστηκαν και 145 μνημεία «σχετικά με την προπαγάνδα της ρωσικής αυτοκρατορικής πολιτικής» διαλύθηκαν.<div><br />Και στην πραγματικότητα, αποδεικνύεται ότι το ζήτημα δεν είναι η απόρριψη των ρωσικών ονομάτων και επωνύμων: ο Pushkin, ο Suvorov, ο Tolstoy έχουν από καιρό απαγορευτεί στις περισσότερες πόλεις της Ουκρανίας.<br />Τώρα προσπαθούμε να απαλλαγούμε από τα ονόματα των ανθρώπων που σχετίζονται άμεσα με την Ιστορία αυτών των εδαφών.<br />Για παράδειγμα, ο Sidor Kovpak, με καταγωγή από την επαρχία Kharkov, και ο στρατάρχης Malinovsky, με καταγωγή από την Οδησσό, έχουν ήδη υποστεί «απόρριψη».<br />Ο δήμαρχος του Κιέβου Vitaliy Klitschko εξέδωσε πρόσφατα εντολή να μετονομαστεί η οδός του ήρωα Valya Kotik, ο οποίος γεννήθηκε, πολέμησε και πέθανε στη Shepetovka, στην περιοχή Khmelnytsky.<br />Τη μετονόμασε σε οδό Venskaya (αυτό είναι για εσάς «αποαποικιοποίηση»;).<br />Ή ας θυμηθούμε πώς προσπαθούν στη Δύση μανιωδώς να θεωρήσουν τον Aivazovsky και τον Repin «Ουκρανούς» .<br /><br />Απορωσοποίηση...<br /><br />Την ίδια ώρα, στην Ουκρανία, στο πλαίσιο της απορωσοποίησης, μετονομάζονται οι δρόμοι που φέρουν το όνομά τους.<br />Έτσι, πρόσφατα στο Ivano-Frankivsk, η οδός Aivazovsky πήρε το όνομά της από έναν αγωνιστή του «Δεξιού Τομέα» και η οδός Repin έγινε η οδός ενός μαχητή της Bandera UPA.<br />Δηλαδή, στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, αυτοί οι άνθρωποι έγιναν ξαφνικά Ουκρανοί, αλλά στην Ουκρανία παρέμειναν, Ρώσοι όπως ήταν.<br />Και έτσι είναι! Για να απαλλαγεί από τα «αποικιακά» τοπωνύμια που συνδέονται με το ρωσικό παρελθόν, η Ουκρανία πρέπει να απαλλαγεί από σχεδόν όλα τα ιστορικά ονόματα.<br />Και το Κίεβο, όπως γνωρίζετε, είναι «η κοιτίδα των ρωσικών πόλεων».<br />Και η Οδησσός, και το Nikolaev και το Kharkiv συνδέονται όλα με τη Ρωσική Αυτοκρατορία, δεν υπάρχει καμία διαφυγή από αυτήν.<br />Ακόμη και στα δυτικά της Ουκρανίας ζούσε ένας λαός, που τώρα ονομάζονται Ουκρανοί και έχει ονόματα που είναι «τρομερά» για τη σύγχρονη Ουκρανία: οι Ρώσοι!<br />Για παράδειγμα, η πόλη της περιοχής Lviv Rava-Ruska.</div><div><br />Ναι, ακόμη και στο ίδιο το Lviv, που κάποτε ήταν διεθνής πόλη, τα ιστορικά ονόματα των δρόμων -ελληνικά, αρμένικα, ρωσικά- μαρτυρούν ποιες εθνότητες κατοικούσαν.<br />Ουχί Ουκρανοί, αλλά Ρώσοι… έτσι προσφωνούσαν οι άλλες εθνότητες τον τοπικό σλαβικό πληθυσμό μέχρι τη γενοκτονία του 1914, όταν ξεκίνησε η εξόντωση των Μοσχοβιτών της Γαλικίας στην Αυστροουγγαρία.<br />Έτσι, η «αποαποικιοποίηση», την οποία ξεκίνησε ο Zelensky, απαιτεί την πλήρη απόρριψη και αποστασιοποίηση της ουκρανικής ιστορίας από τη Δύση προς την Ανατολή, από τον Βορρά προς τον Νότο.<br />Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια επανάληψη της διαδρομής στην οποία το φιλοδυτικό καθεστώς της Μολδαβίας οδηγεί τώρα τη χώρα του.<br />Ο αγώνας ενάντια σε οτιδήποτε ρωσικό τελικά μετατράπηκε σε αγώνα ενάντια σε οτιδήποτε μολδαβικό, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης της μολδαβικής γλώσσας.<br />Είναι ακόμη πιο διασκεδαστικό τώρα να διαβάζουμε συνεντεύξεις Μολδαβών πολιτιστικών μορφών που κατηγορούν τη Ρωσία ότι «έκλεψε τη μολδαβική εθνική ταυτότητα» επειδή... εφηύρε τη μολδαβική γλώσσα.<br />Είναι λοιπόν πιθανό ο αγώνας για την «αποαποικιοποίηση» της Ουκρανίας να μετατραπεί τελικά σε αγώνα ενάντια σε οτιδήποτε ουκρανικό, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας.<br />Οι Ρώσοι θα εξακολουθήσουν να κατηγορούνται ότι την επινόησαν, όπως ακριβώς και την ίδια την «Ουκρανία».<br />Ο Zelensky υποσχέθηκε πρόσφατα να «ανακαθορίσει» τα ιστορικά σύνορα με την Πολωνία.<br />Αλλά πραγματικά θα πρέπει να καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια για να απαλλαγείτε από οτιδήποτε ρωσικό και ταυτόχρονα - ουκρανικό.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η σωστή πλευρά της Ιστορίας... Η απορωσοποίηση της Ουκρανίας μετατρέπεται σταδιακά σε αποουκρανοποίηση.

Ο πρόεδρος της Ουκρανία, Volodymyr Zelensky, υπέγραψε τον λεγόμενο «νόμο για την αποαποικιοποίηση των τοπωνυμίων – τροπολογίες» στη νομοθετι...

Διαβάστε την συνέχεια

Εν μέσω αμερικανικής οργής… Σαουδική Αραβία και Ρωσία συμφώνησαν στην ενεργειακή πολιτική.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.ertnews.gr/wp-content/uploads/2023/01/AP20323505346439-scaled.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="426" src="https://www.ertnews.gr/wp-content/uploads/2023/01/AP20323505346439-scaled.jpg" width="724" /></a></div><div><br /></div>Ο πρίγκιπας διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν εξέφρασαν την αμοιβαία ικανοποίηση τους για τις τιμές του πετρελαίου και συμφώνησαν να ενισχύσουν τη συνεργασία σε μια ενεργειακή εταιρική σχέση, ένα γεγονός που έχει εξοργίσει την Ουάσιγκτον, γράφει αραβική εφημερίδα.<br /><br />«Η συνομιλία έγινε με φιλικό τρόπο, ήταν εποικοδομητική και ενημερωτική. Με αυτό κατά νου, συμφωνήθηκε να δημιουργηθούν επαφές σε συγκεκριμένους τομείς συνεργασίας», ανέφερε το Κρεμλίνο.<br /><br />Αυτή η έκκληση ήρθε εβδομάδες αφότου το Ριάντ οδήγησε τον Οργανισμό Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών (ΟΠΕΚ) να μειώσει την «εθελοντική» παραγωγή αργού πετρελαίου κατά περίπου 1,2 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα.<br /><br />Αυτή η ξαφνική κίνηση συγκλόνισε τόσο την Ουάσιγκτον όσο και τους κερδοσκόπους της αγοράς που στοιχηματίζουν σε χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου, εν μέσω ανησυχιών για την υγεία της παγκόσμιας οικονομίας.<br /><br />Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας προειδοποίησε ότι η περικοπή θα επιδεινώσει το παγκόσμιο έλλειμμα πετρελαίου, οδηγώντας σε υψηλότερο πληθωρισμό.<br /><br />Μια αναφορά του βρετανικού ιστότοπου «Middle East Eye» επικαλείται αναλυτές ότι η απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να περιορίσει τις προμήθειες είναι μια νίκη για τον Πούτιν, ο οποίος χρειάζεται ισχυρές τιμές πετρελαίου για να υποστηρίξει τον πόλεμό του στην Ουκρανία.<br /><br />Ο συντονισμός μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και της Ρωσίας για τις τιμές του πετρελαίου είναι αξιοσημείωτος δεδομένου ότι οι δύο χώρες επιδόθηκαν σε έναν οξύ πόλεμο τιμών μόλις πριν από λίγα χρόνια.<br /><br />Τον Μάρτιο του 2020, με τις τιμές του πετρελαίου να βρίσκονται ήδη υπό πίεση ως αποτέλεσμα της πανδημίας του κορωνοϊού, ο Πούτιν τηλεφώνησε στον Μπιν Σαλμάν για να συζητήσουν την παραγωγή και η κλήση εκφυλίστηκε σε φωνές.<br /><br />«Η συνομιλία ήταν πολύ προσωπική», είπε τότε ένας Σαουδάραβας αξιωματούχος, ο οποίος μίλησε υπό τον όρο να μην κατονομαστεί. «Φώναξαν ο ένας στον άλλο... Ο Πούτιν απέρριψε το τελεσίγραφο και η βιντεοκλήση έληξε άσχημα».<br /><br /> Μετά τη διαμάχη, το Ριάντ αποφάσισε να πλημμυρίσει την αγορά με πετρέλαιο και αυτό το βήμα ώθησε τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να παρέμβει, μαζί με τις δυτικές χώρες, για να πείσουν τελικά τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία να μειώσουν την παραγωγή και να στηρίξουν τις τιμές.<br /><br />Πρόσφατα, η παραγωγή πετρελαίου αναδείχθηκε ως ένα από τα πολλά ρήγματα στις σχέσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν με το Ριάντ.<br /><br />Εκτός από τη συνεργασία με τη Ρωσία στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου, ο Μπιν Σαλμάν συμφώνησε να αποκαταστήσει τις σχέσεις με το Ιράν σε μια συμφωνία που μεσολάβησε η Κίνα και επιδιώκει να αποκαταστήσει τον Σύριο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ.<br /><br />Ενώ η Ρωσία μπορεί να επωφεληθεί από ορισμένες από αυτές τις πρωτοβουλίες, η Δαμασκός είναι βασικός σύμμαχος της Ρωσίας στην περιοχή και το Κρεμλίνο είναι κοντά στην Τεχεράνη και το Πεκίνο, η παγκόσμια αγορά πετρελαίου υπογραμμίζει πώς το συμφέρον του Ριάντ οδηγεί τις σχέσεις.<br /><br />Ορισμένοι αναλυτές βλέπουν πιθανούς μελλοντικούς κινδύνους στη σχέση<br /><br />Σύμφωνα με το «Middle East Eye», τα κράτη του Κόλπου αντάλλαξαν θέσεις με τη Ρωσία στο παγκόσμιο εμπόριο ενέργειας, καθώς το Ριάντ ανακατεύθυνε τις πωλήσεις του στην Ευρώπη, ενώ η Μόσχα χρησιμοποίησε τους παραδοσιακούς πελάτες της στην Ασία σε μειωμένες τιμές.<br /><br />Η έκθεση ανέφερε τα λόγια του Jim Crane, ενός ενεργειακού εμπειρογνώμονα και συνεργάτη στο Ινστιτούτο Baker του Πανεπιστημίου Rice: «Η Ευρώπη είναι η χθεσινή αγορά πετρελαίου. Σπεύδει να απαλλαγεί από τα ορυκτά καύσιμα το συντομότερο δυνατό».<br /><br />Πρόσθεσε, «η Σαουδική Αραβία δεν θέλει να χάσει το μερίδιο αγοράς της στις μεγάλες αναπτυσσόμενες αγορές στην Ασία και να το εμπορευτεί με αντάλλαγμα τη στασιμότητα στις φθίνουσες ευρωπαϊκές αγορές».<br /><br />Αλλά οι περικοπές παραγωγής κρατούν χαρούμενους τόσο το Ριάντ όσο και το Κρεμλίνο.<br /><br />Η Σαουδική Αραβία χρησιμοποιεί τα απροσδόκητα έσοδα από το πετρέλαιο για να συνεχίσει μεγάλα έργα όπως η φουτουριστική πόλη NEOM και μια νέα αεροπορική εταιρεία, που έχουν σχεδιαστεί για να διαφοροποιήσουν την οικονομία της μακριά από την εξάρτηση από ορυκτά καύσιμα.<br /><br />Συγχρόνως, οι υψηλότερες τιμές συμβάλλουν στην ενίσχυση του πολεμικού στήθους της Ρωσίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.echedoros-a.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Εν μέσω αμερικανικής οργής… Σαουδική Αραβία και Ρωσία συμφώνησαν στην ενεργειακή πολιτική.

Ο πρίγκιπας διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν εξέφρασαν την αμοιβαία ικανοποίηση του...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάς παραιτείται σιωπηρώς από τα δικαιώματά της στα νησιά του Αιγαίου!

<br /><a href="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-05/stratos-nisia-6.jpg"><img border="0" height="359" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-05/stratos-nisia-6.jpg" width="752" /></a><div><br /></div><div><b>Μανώλης Κοττάκης</b><br />Το βράδυ της περασμένης Πέμπτης ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στα μέλη της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, αφιέρωσε μια μόλις παράγραφο στις σχέσεις της Ελλάδος με την Τουρκία, για να στείλει ένα κωδικοποιημένο μήνυμα στην απέναντι πλευρά. Όπως τόνισε, «μην ξεχνάμε ότι ψηφίζουμε ουσιαστικά ταυτόχρονα με τους γείτονές μας και το αποτέλεσμα στην Ελλάδα θα στείλει και ένα μήνυμα στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου. Ένα μήνυμα ότι μένουμε σταθεροί στα εθνικά μας δίκαια, αλλά και περιμένουμε ειλικρίνεια και σχέσεις καλής γειτονίας, και όχι παλινδρομήσεις από την Τουρκία. Με τις πόρτες κλειστές στις προκλήσεις, όμως τα παράθυρά μας πάντα ανοιχτά σε προσεγγίσεις».<br /><br />Η ουσία της πρωθυπουργικής δήλωσης κρύβεται ακριβώς στην τελευταία παράγραφό της. Ότι τα παράθυρα της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι «πάντα ανοιχτά σε προσεγγίσεις». Είχε προηγηθεί κάτι ασυνήθιστο, πρωτόγνωρο και πρωτοφανές μεταπολιτευτικώς για τις ημέρες του Αγίου Πάσχα. Μια εβδομάδα εσκεμμένης απουσίας κορυφαίων Ελλήνων αξιωματούχων, της πολιτικής ηγεσίας του Πενταγώνου, αλλά και ανωτάτων στρατιωτικών, από δυο κρίσιμες περιοχές που αφορούν στην εθνική μας κυριαρχία: από τα νησιά τα οποία οι Τούρκοι έχουν βαφτίσει «γκρίζες ζώνες», με το επιχείρημα ότι αυτά δεν αναφέρονται στην Συνθήκη της Λωζάννης όπως το Φαρμακονήσι, η Ψέριμος, οι Οινούσσες και άλλα. Από τα νησιά, επίσης, τα οποία οι Τούρκοι θεωρούν ότι, βάσει της Συνθήκης του Μοντρέ, η Ελλάς υποχρεούται να τα έχει αποστρατιωτικοποιημένα.<br /><br />Κατά παράβαση του εθίμου που τηρείται δεκαετίες τώρα, και θέλει την πολιτική ηγεσία του Πενταγώνου να τσουγκρίζει τα αυγά της με τους φαντάρους μας και τους αξιωματικούς μας, που υπηρετούν σ’ αυτές τις δυο κρίσιμες ομάδες των νησιών του Αιγαίου (συνήθως τα επισκέπτονταν οι υφυπουργοί Αλκιβιάδης Στεφανής και Νίκος Χαρδαλιάς και ο ΑΓΕΕΘΑ), αυτήν την φορά η Ελλάδα έστειλε μήνυμα στην Άγκυρα ότι αποδέχεται σιωπηρώς την βάση των διεκδικήσεών της και δεν την προκαλεί!<br /><br />Μια πρόχειρη αναζήτηση στο διαδίκτυο αρκεί για του λόγου το αληθές: στο παρελθόν ο υφυπουργός Άμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής επισκεπτόταν τους Λειψούς, τους Αρκιούς, την Σάμο και άλλα νησιά, ενώ ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων κ. Φλώρος το Πάσχα του 2020 επισκέφθηκε την Λήμνο και τα γειτονικά νησιά μαζί με τον υπουργό Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο, ενώ τα Χριστούγεννα του 2022 επισκέφτηκε την Ρόδο και το Καστελλόριζο, προκαλώντας τότε την οργή της Άγκυρας!<br /><br />Αντί αυτού, αντί του Αιγαίου, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος συνόδευσε το φετινό Πάσχα τον κύριο Μητσοτάκη φορώντας την στολή του σε επίσημη επίσκεψη που έκανε ο Πρωθυπουργός την Τρίτη του Πάσχα, στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας του (ασχέτως αν εκείνη την στιγμή δεν είχαν προκηρυχθεί επισήμως εκλογές), στην διοίκηση και στην μονάδα εκπαίδευσης της ομάδας υποβρυχίων καταστροφών (ΟΥΚ) στον Σκαραμαγκά και στο Μεγάλο Πεύκο. Κίνηση σωστή και επιβεβλημένη, καθώς το έργο που έχουν να επιδείξουν οι άνδρες της ομάδας αυτής είναι τεράστιο, ωστόσο έγινε σε λάθος συγκυρία.<br /><br />Είναι ευτύχημα ότι η αξιωματική Αντιπολίτευση, που δεν έχει ευαισθησίες για το τι μπορεί να είναι ο στρατός σε προεκλογική περίοδο, δεν διατύπωσε την παραμικρή διαμαρτυρία. Και ο αρχηγός της αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας, άλλως τε, προτίμησε την σιγουριά του Ιονίου, καθώς η Κέρκυρα δεν… αμφισβητείται ακόμη από τους Τούρκους, και τσούγκρισε τα αυγά του την ημέρα του Αγίου Πάσχα με στρατεύσιμους του Πολεμικού Ναυτικού σε φυλάκιο της πόλης. Επισκέψεις πολιτικών και στρατιωτικών αυτήν την ημέρα, όπως διαπιστώθηκε από το πρόγραμμα του Πενταγώνου, έγιναν μόνο σε μονάδες της ηπειρωτικής Ελλάδος!<br /><br />Σιωπηρή συμφωνία<br /><br />Τι συμβαίνει λοιπόν; Η «Εστία της Κυριακής» αποτάθηκε σε όλους όσοι γνωρίζουν άριστα το παρασκήνιο αυτού του άτυπου μορατόριουμ, το οποίο δεν βασίζεται σε υπογραφές, και πληροφορήθηκε ότι τα δυο μέρη, Ελλάδα και Τουρκία, έχουν προχωρήσει σε μια σιωπηρή συμφωνία και έχουν καταλήξει σε μια σιωπηρή συναίνεση, χωρίς να έχει προηγηθεί διαπραγμάτευση, προκειμένου να αποφευχθούν «κακοτοπιές» κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. «Κακοτοπιές» που θα αύξαναν την ένταση.<br /><br />Το ενδιαφέρον είναι τι ορίζει ως «κακοτοπιές» η Άγκυρα. Η Άγκυρα τα τελευταία χρόνια διαμαρτύρεται σταθερά στην ελληνική κυβέρνηση, κάθε φορά που ένας αξιωματούχος της –είτε ονομάζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας είτε υπουργός Άμυνας, είτε υφυπουργός Άμυνας είτε Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων– επισκέπτεται νησιά, τα οποία –μέ βάση όλα όσα υποστηρίζει στις επιστολές της προς τον ΟΗΕ– θα έπρεπε να είναι αποστρατιωτικοποιημένα.<br /><br />Η τουρκική διπλωματία έχει μετρήσει μέχρι τώρα 11 επισκέψεις Ελλήνων αξιωματούχων, για τις οποίες έχει διαμαρτυρηθεί, απαιτώντας από την Αθήνα να παραιτηθεί του δικαιώματός της να μεταβαίνουν σε έδαφος ελληνικών νησιών του Αιγαίου ανώτατοι αξιωματούχοι! Λογική καθαρά αποικιοκρατική, που παραπέμπει σε καθεστώς φινλανδοποίησης της χώρας.<br /><br />Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, η Άγκυρα επιθυμεί να περιλάβει στο πακέτο των διαφορών που θα ήθελε να παραπεμφθούν στην Χάγη και το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης των νήσων (το οποίο συνδέει με την αίρεση της κυριαρχίας), αλλά και των γκρίζων ζωνών. Συγκεκριμένα, θα ήθελε τα θέματα αυτά να περιληφθούν στο ειδικό συνυποσχετικό, στο οποίο θα καταλήξουν μετεκλογικά οι δυο κυβερνήσεις!<br /><br />Και τούτο, διότι θεωρεί ότι δεν μπορεί να γίνει οριοθέτηση χωρικών υδάτων από την Ελλάδα, έστω και μονομερής, καθώς και οριοθέτηση θαλάσσιων οικονομικών ζωνών, αν προηγουμένως δεν επιλυθεί το ζήτημα των γραμμών βάσεων, δηλαδή ποια νησιά, ποια μικρονήσια και ποιες βραχονησίδες δικαιούνται να έχουν χωρικά ύδατα! Στο μυαλό της οι βραχονησίδες δεν έχουν χωρικά ύδατα. Για να δυσκολέψει μάλιστα ακόμα περισσότερο την ελληνική κυβέρνηση και να την δεσμεύσει προς την κατεύθυνση αυτήν, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Τσαβούσογλου, επαναφέροντας στην πραγματικότητα παλαιότερες δηλώσεις που έκανε το 2021 για την παραπομπή στην Χάγη, τόνισε ξεκάθαρα ότι σε μια συμφωνία-πακέττο παραπομπής των διαφορών στο διεθνές δικαιοδοτικό όργανο πρέπει υποχρεωτικά να συμπεριληφθούν και όλα αυτά τα θέματα!<br /><br />Στην ουσία, καλείται η Ελλάς να θέσει υπό την κρίση τρίτων, έστω κι αν αυτοί είναι το Δικαστήριο της Χάγης, κάτι δικό της, την από αιώνων κυριαρχία της σε ελληνικά νησιά! Η δήλωση Τσαβούσογλου έφερε σε δύσκολη θέση την ελληνική κυβέρνηση, γι’ αυτό και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας με δημόσια δήλωσή του μάλωσε ευγενικά τον ομόλογό του για το γεγονός ότι με τις δηλώσεις του δυσχεραίνει μετεκλογικά τις πιθανότητες συνεννόησης των δυο πλευρών.<br /><br />Διαφορά μεταξύ Μαξίμου και Υπουργείου Εξωτερικών<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να παρατηρήσει κανείς και την ευδιάκριτη διαφορά μεταξύ Μαξίμου και Υπουργείου Εξωτερικών, υπό την παρούσα ηγεσία του, σε ό,τι αφορά στην ελληνική θέση για το Αιγαίο. Ενώ ο υπουργός Εξωτερικών κ. Δένδιας μιλά σταθερά για μια και μόνη διαφορά, που είναι η οριοθέτηση των θαλάσσιων οικονομικών ζωνών (εννοώντας την υφαλοκρηπίδα και την αποκλειστική οικονομική ζώνη μόνον), ο Πρωθυπουργός στην πρόσφατη συνέντευξή του σε εβδομαδιαία εφημερίδα αφαίρεσε την λέξη «οικονομικών» και μίλησε γενικώς για «οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών». Κάτι που, όπως λένε οι γνωρίζοντες, συμπεριλαμβάνει και τα χωρικά ύδατα, για τα οποία όμως, όπως είναι γνωστό, το Διεθνές Δίκαιο αναγνωρίζει ότι είναι μονομερές δικαίωμα της παράκτιας χώρας και όχι αντικείμενο διαπραγμάτευσης.<br /><br />Οι τρεις όροι που θέτει η Ελλάς για να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου με την Τουρκία<br /><br />Τι συμβαίνει, λοιπόν, εδώ; Τι κρύβεται πίσω από την εσκεμμένη απουσία επισκέψεων Ελλήνων αξιωματούχων (πλην του Α/ΓΕΝ, που πήγε στην Λέσβο) στα νησιά, στα μικρονήσια και στις βραχονησίδες του Αιγαίου, την ημέρα του Πάσχα και τις επόμενες ημέρες; Η επίσκεψη είναι άσκηση κυριαρχίας. Και αυτήν την κυριαρχία στα επίμαχα νησιά που διεκδικεί να αφοπλίσει η Άγκυρα δεν την ασκήσαμε. Αντιθέτως, ικανοποιηθήκαμε με το γεγονός ότι και ο Πρόεδρος Ερντογάν την ίδια περίοδο δεν επισκέφτηκε τα κατεχόμενα στην Κύπρο!<br /><br />Τι συμβαίνει λοιπόν εδώ; ξαναρωτάμε! Παραιτείται η Ελλάς των δικαιωμάτων της στα νησιά του Αιγαίου σιωπηρώς; Δέχεται επί της αρχής συζήτηση για την αποστρατιωτικοποίηση, όπως είχε κάνει η κυβέρνηση Σημίτη, σύμφωνα με τα τηλεγραφήματα που έστελνε στο Σταίητ Ντηπάρτμεντ ο πρέσβυς των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα Νίκολας Μπέρνς το 1997;<br /><br />Σύμφωνα, πάντως, με όσα διοχετεύονται μέχρι στιγμής στους συμμάχους από την Κυβέρνηση, οι τρεις όροι που θέτει η Ελλάς για να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου με την Τουρκία είναι η άρση του casus belli, η αναίρεση του τουρκολιβυκού μνημονίου και, τέλος, η αποδοχή εκ μέρους της Τουρκίας των βασικών αρχών του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Το θέμα της αποστρατιωτικοποίησης δεν περιλαμβάνεται στους τρεις όρους.<br /><br />Το μέγα πρόβλημα που ανακύπτει, ωστόσο, και που θα κληθεί να λύσει στο μέλλον το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, εφόσον τα δυο μέρη καταλήξουν σε συνυποσχετικό, είναι πως ερμηνεύει η Τουρκία το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Υπό το πρίσμα του γεγονότος μάλιστα ότι θα ελέγχει την προεδρία του Διεθνούς Οργανισμού Ναυτιλίας (ΙΜΟ), ο οποίος έχει καθοριστικό ρόλο σε ζητήματα έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο, τα οποία συνδέονται ευθέως με ζητήματα κυριαρχίας και εύρους χωρικών υδάτων.<br /><br />Έλληνες πολιτικοί που επισκέφτηκαν πρόσφατα το Σταίητ Ντηπάρτμεντ στην αμερικανική πρωτεύουσα αποκόμισαν την εντύπωση ότι αυτό το οποίο επιδιώκει η γείτων, χωρίς μέχρι στιγμής να γνωρίζει αντίσταση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι η… συνιδιοκτησία του Αιγαίου! Μια σειρά ενδείξεις που υπάρχουν αυτήν την στιγμή, μάλιστα, πιστοποιούν ότι η παραπομπή στην Χάγη (που αποτελεί το Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ το οποίο πάντοτε λαμβάνει αποφάσεις όχι μόνο με νομικά κριτήρια αλλά και με άλλα, τέμνοντας στη μέση τις διακρατικές διαφορές) διευκολύνεται από την σταδιακή ρυμούλκηση της Τουρκίας στο λιμάνι της Δύσης.<br /><br />Η εισήγηση του Σταίητ Ντηπάρτμεντ στο Κογκρέσσο υπέρ της Τουρκίας για μέρος της προμήθειας των F-16, η ξαφνική κάθοδος του κεμαλικού υποψηφίου Ιντζέ στις εκλογές, ο οποίος διευκολύνει την επανεκλογή του Ταγίπ Ερντογάν, και το «πάγωμα» της υποθέσεως της τράπεζας Halkbank, που «καίει» τον Τούρκο Πρόεδρο, είναι σημάδια ότι η Ουάσιγκτων προσεκτικά και με μέθοδο προσπαθεί να ρυμουλκήσει ξανά τους ισλαμιστές στο λιμάνι της Δύσης. Και με σκοπό να εξυπηρετήσει το δικό της εθνικό συμφέρον, γεγονός απολύτως δικαιολογημένο. Για αυτό και είναι λίαν πιθανόν να μεροληπτήσει υπέρ της γείτονος και εναντίον ημών σε μια πιθανή διαπραγμάτευση.<br /><br />Όσο ο στρατηγικός ορίζων διαμορφώνεται λοιπόν κατά αυτόν τον τρόπο, ασχέτως αν οι Έλληνες πολίτες χαμένοι στην λογική της «κλειδαρότρυπας και της κρεβατοκάμαρας», αδυνατούν να διακρίνουν τα ουσιαστικά διακυβεύματα, το μέγα ερώτημα που ανακύπτει είναι το εξής: τι κερδίζει η Ελλάς με την σιωπηρή παραίτηση των δικαιωμάτων της στα νησιά του Αιγαίου; Τι κερδίζει η Ελλάς από την απόφασή της να μην στείλει Έλληνες αξιωματούχους σε νησιά που η Άγκυρα θεωρεί αποστρατιωτικοποιημένα; Στην ουσία, αναγνωρίζει την βάση της τουρκικής διεκδικήσεως ότι το νομικό καθεστώς τους είναι αμφισβητούμενο και διαφιλονικούμενο; Κερδίζει κάτι;<br /><br />Τα «παράθυρα» της Ελληνικής Δημοκρατίας, όπως είπε ο Πρωθυπουργός, είναι ανοιχτά για προσεγγίσεις. Ωστόσο, με βάση όσα βλέπουμε επί του πεδίου, οι Τούρκοι μπαίνουν στο σπίτι μας από την κυρίως πόρτα! Τους την ανοίγουμε εμείς!<br /><br /><a href="http://newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Ελλάς παραιτείται σιωπηρώς από τα δικαιώματά της στα νησιά του Αιγαίου!

Μανώλης Κοττάκης Το βράδυ της περασμένης Πέμπτης ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στα μέλη της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής της...

Διαβάστε την συνέχεια

Μύρισε αποστασία; Ψίθυροι, εκδιώξεις, ίντριγκες και πολλά μυστήρια στις παρυφές της δεξιάς πολυκατοικίας…

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/04/230424045323_ANTONIOS-MYLONAKHS01.jpg" width="743" /><br /><br />Του <b>ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ</b><br />Η επίσημη προεκλογική περίοδος αρχίζει να ξετυλίγεται μέσα σε μία ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη και τοξική. Ένα ολόκληρο σύμπαν πολιτικών, δημοσιογράφων, δημοσκόπων, ολιγαρχών, τραπεζιτών και ευρωλάγνων ψευτοδιανοούμενων μοιάζει να συνωμοτεί για την διατήρηση, με κάθε μέσο, του σημερινού status quo.<br /><br />Της παραμονής δηλαδή στην εξουσία, όχι της Νέας Δημοκρατίας-αυτό έρχεται σε δεύτερη μοίρα-αλλά, του Κυριάκου και της φαμίλιας Μητσοτάκη.<br /><br />Στην σκληρή μάχη οπισθοφυλακής που δίνει αυτός ο ετερόκλητος συνασπισμός «βολεμένων» από την σημερινή οικογενειοκρατική διακυβέρνηση, είναι φανερό πλέον ότι θα χρησιμοποιηθούν όλα τα όπλα: Fake news, Fake μετρήσεις, χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, διαρροές της κλειδαρότρυπας, εκβιασμοί και εκμαυλισμοί με …ιπτάμενες βαλίτσες. Παλιά μου τέχνη κόσκινο δηλαδή…<br /><br /><div>Υπό αυτή την έννοια, χάνεται πλήρως η μπάλα ιδίως στο χώρο της καθαρόαιμης Δεξιάς. Κοινοβουλευτικής και μη. Δεν γνωρίζει πλέον κάνεις ποιος κλείνει το μάτι στο Μητσοτάκη, ποιος είναι έτοιμος να περάσει το ποτάμι και να αλλάξει στρατόπεδο, ποιος εξυπηρετεί τις ανάγκες του συστήματος και ποιος πραγματικά αντιστέκεται στις σειρήνες της διεφθαρμένης εξουσίας.<br /><br />Αυτός ακριβώς είναι και ο στρατηγικός στόχος της σημερινής νεοφιλελεύθερης και προσωποκεντρικής Νέας Δημοκρατίας. Να αυτοδιαλυθεί μέσα σε συνθήκες αμφισβήτησης και απαξίωσης ο χώρος στα δεξιά της που την απειλεί θανάσιμα.Γιατί μη γελιέστε, τις διαρροές στα δεξιά φοβάται ο Μητσοτάκης και όχι τον Σύριζα που κάνει ότι μπορεί για να γίνει ακόμη πιο απεχθής στον αστικό κόσμο και το πατριωτικό κίνημα.<br /><br />Πάρτε για παράδειγμα τις πρόσφατες εξελίξεις στο κόμμα του Βελόπουλου. Καταλαβαίνει κανείς ακριβώς τι γίνεται; Όχι! Το μόνο βέβαιο είναι όμως ότι έχει βάλει το χεράκι του ο μηχανισμός του Μητσοτάκη.<br /><br />Τρείς βουλευτές «φωτογραφήθηκαν» σε ένα δημοσίευμα ότι παζαρεύουν μαύρες σακούλες με μετρητά για να προδώσουν την Ελληνική Λύση και τους ψηφοφόρους της. Κι αντί να σπεύσουν οι ίδιοι να διαχωρίσουν την θέση τους με οργισμένες διαψεύσεις, ακόμη και νομικά μέτρα, τους πρόλαβε το κόμμα και ο πρόεδρος τους. Θεωρώντας τους εκ προοιμίου «υπόπτους».<br /><br />Τους τιμώρησε μάλιστα και με «δυσμενή μετάθεση» σε…αφιλόξενες εκλογικές περιφέρειες μέχρις ότου αποδείξουν την νομιμοφροσύνη τους. Οι δύο αρνήθηκαν και απήλθαν και ο ένας δέχτηκε την «τιμωρία» για να εξιλεωθεί.<br /><br />Είναι νορμάλ καταστάσεις αυτές, ένα μήνα πριν τις εκλογές; Και πάλι όχι! Μυρίζουν αποστασία ή συναλλαγή. Είτε ο Βελόπουλος είχε ατράνταχτες αποδείξεις ότι οι δύο παζάρευαν με το περιβάλλον Μητσοτάκη και τους έστησε μαζί με έναν δικό του για να εκτεθούν, είτε επιθυμεί να έχει ο ίδιος τον πρώτο λόγο σε μία μελλοντική συναλλαγή με το καθεστώς.<br /><br />Στην πρώτη περίπτωση αποδεικνύεται πολιτικά οξυδερκής και στην δεύτερη (που για να είμαστε αντικειμενικοί δεν προκύπτει ως πιθανότερη) πολιτικά ιδιοτελής και ανακόλουθος προς τους ψηφοφόρους του. Όμως γεγονός παραμένει ότι από αυτή την ιστορία βγαίνει και ο ίδιος τραυματισμένος. Τουλάχιστον μέχρι να διαλευκανθούν τα ερωτηματικά.<br /><br />Εξίσου νεφελώδης εμφανίζεται και η εικόνα με το κόμμα Κασιδιάρη. Εκεί ο δάκτυλος Μητσοτάκη δεν κρύβεται. Εκδηλώθηκε από την πρώτη στιγμή με τον πιο άγαρμπο (και εξαμβλωματικά αντισυνταγματικό) τρόπο. Το ζήτημα είναι όμως αν υπάρχει και άλλη παρέμβαση. Πιο υπόγεια και σκοτεινή.<br /><br />Η διαφαινόμενη απόφαση του άλλοτε πρωτοπαλίκαρου της Χρυσής Αυγής να αποσύρει την υποψηφιότητα του «για το καλό του κινήματος», πριν καν κριθεί η απαγόρευση καθόδου των «Ελλήνων» στον Αρειο Πάγο είναι επίσης δυσεξήγητη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι βολεύει εξαιρετικά τον Μητσοτάκη. Γιατί το κόμμα Κασιδιάρη είναι βασικά προσωποπαγές και έλκει την δημοφιλία του από τον αρχηγό του.<br /><br />Ο εισαγγελέας Κανελλόπουλος από την άλλη πλευρά προέρχεται από οικογένεια «Πασοκογενή» ενώ ένας τουλάχιστον αδερφός του ανήκει στο στενό περιβάλλον Κούβελου-Μπακογιάνη. Λίγο παράξενο να έχει ταιριάξει με τον Κασιδιάρη.<br /><br />Θα μπορούσε λοιπόν το «ΕΑΝ» αντί για πατριωτικό ανάχωμα να αποτελεί μία ακόμη…μακρά χείρα της οικογένειας για να εξασφαλιστεί η κουτάλα της εξουσίας;Προς ανατροπή μιας τέτοιας θεωρίας έρχεται η συμμετοχή στο σχήμα και μάλιστα στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας, του Νίκου Βασιλειάδη, ενός καθηγητή και νομικού με αδιαμφισβήτητα πατριωτικές θέσεις που ασφαλώς δεν αναφέρεται στην οικογένεια Μητσοτάκη.<br /><br />Ο Βασιλειάδης κουβαλά από την πλευρά του την «προίκα» της «Ελεύθερης Πατρίδας», ενός μικρού, αλλά αξιοπρεπούς πολιτικού κόμματος με εθνοκεντρικά χαρακτηριστικά. Στην παρέα φαίνεται να προστίθεται και ο αντι-μνημονιακός Νίκος Νικολόπουλος που έχει την δική του διακριτή πολιτική πορεία, ενώ δεν είναι σαφές αν θα υπάρξουν και άλλες μεταγραφές από τον χώρο της «ακηδεμόνευτης» Δεξιάς.<br /><br />Θα μπορούσε λοιπόν το σχήμα Κανελόπουλου-Βασιλειάδη με αόρατο γκέστ σταρ τον Κασιδιάρη να αποτελέσει Δούρειο Ιππο του Κυριάκου Μητσοτάκη; Είναι νωρίς να το πούμε, αλλά μάλλον δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο.<br /><br />Απλά προκύπτουν ξαφνικά τόσες πολλές «συμπτώσεις» και διεργασίες στον πολιτικό χώρο δεξιά της ΝΔ (που πλέον είναι ευρύτατος…), ώστε μοιραία κάνουμε πολλούς συλλογισμούς, μερικές φορές και αντιφατικούς. Είναι τέτοια η λύσσα της παραμονής μιας συγκεκριμένης φατρίας στην εξουσία που εμένα προσωπικά, με καθιστά εξαιρετικά καχύποπτο…</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μύρισε αποστασία; Ψίθυροι, εκδιώξεις, ίντριγκες και πολλά μυστήρια στις παρυφές της δεξιάς πολυκατοικίας…

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ Η επίσημη προεκλογική περίοδος αρχίζει να ξετυλίγεται μέσα σε μία ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη και τοξική. Ένα ολόκληρο σύμπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Περιμένουν “σφαγή”! Προετοιμάζουν τα νοσοκομεία για μεγάλο αριθμό τραυματιών-Εντολή Πριγκόζιν να μην αιχμαλωτίζονται οι Ουκρανοί στρατιώτες

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-04/1486817-ukrania-100522-930-1_3.jpg?itok=oq2Ata6t" width="715" /><br /><br /><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/authors/ioannis-harharis">Ιωάννης Χάρχαρης</a><br />Οδιοικητής των ουκρανικών στρατευμάτων στην περιοχή του Χάρκοβο, στρατηγός Σέρχι Μέλνικ, παραδέχεται ότι τα ουκρανικά στρατεύματα χρειάζονται περισσότερους ανθρώπους και πυρομαχικά για πυροβολικό και τανκς.<br /><br />Σύμφωνα με την Pais, ο Μέλνικ είναι πεπεισμένος ότι οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν αρκετά όπλα για μια εαρινή επίθεση, αλλά παραδέχεται ότι όσο περισσότερα σύγχρονα όπλα παίρνει το Κίεβο από τους διεθνείς συμμάχους του, τόσο το καλύτερο.<br /><br />Ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας Ντένις Σμιχάλ, δήλωσε στις αρχές Απριλίου ότι, η αντεπίθεση της Ουκρανίας θα μπορούσε να ξεκινήσει το καλοκαίρι. Αργότερα είπε ότι θα ξεκινήσει «σύντομα». Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι, η ουκρανική επίθεση φέρεται να είχε προγραμματιστεί για τις 30 Απριλίου.<br /><br />Όλα δείχνουν ότι, η αντεπίθεση που σχεδίασε το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας πλησιάζει, και το Κίεβο έχει αρχίσει να προετοιμάζει τις πίσω ιατρικές εγκαταστάσεις για την υποδοχή μεγάλου αριθμού τραυματιών. Όπως αναφέρθηκε, στην Οδησσό, τα στρατιωτικά νοσοκομεία άρχισαν να απαλλάσσονται από ασθενείς.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2023-04/1682325690_6.jpg"><img height="424" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-04/1682325690_6.jpg?itok=1GtAa9S0" width="640" /></a><br /><br />Η ηγεσία του 411ου νοσοκομείου της Οδησσού του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας, έλαβε εντολή να απελευθερώσει επειγόντως τους θαλάμους για να υποδεχθεί μεγάλο αριθμό τραυματιών. Προς τούτο, οι γιατροί «συνιστώνται» να εξέλθουν όλοι οι ασθενείς υπό θεραπεία, συμπεριλαμβανομένων των σοβαρών ασθενών, στο εγγύς μέλλον.<br /><br />Το Κίεβο απαιτεί από όλους όσους βρίσκονται σε «κρίσιμη» κατάσταση να μεταφερθούν σε μη στρατιωτικές ιατρικές εγκαταστάσεις και όσοι είναι σε θέση να κινηθούν ανεξάρτητα και έχουν ελαφρύτερα τραύματα, θα λαμβάνουν εξιτήριο με την περαιτέρω αποκατάσταση στην πρώτη γραμμή.<br /><br />Σύμφωνα με το τηλεοπτικό κανάλι Ukraina.ru, το οποίο επικαλείται αναφορές κατοίκων της περιοχής, υπάρχει ειδική εντολή για τους «ελαφρά» τραυματίες, σύμφωνα με την οποία απαιτείται να σταλούν στην κατεύθυνση Μπαχμούτ για να κλείσουν «τρύπες» στην άμυνα.<br /><br />Σύμφωνα με ουκρανικές πηγές, με τον καθαρισμό των νοσοκομείων, λύνονται πολλά ζητήματα ταυτόχρονα, συμπεριλαμβανομένου του χώρου για νέους τραυματίες, της αναπλήρωσης του κενού με στρατιώτες με «ελαφρά τραυματίες» και της προσπάθειας να πείσουν τη Δύση ότι όλα είναι εντάξει.<br /><br />Εν τω μεταξύ, έρχονται πληροφορίες ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν έστειλε στον Ζελένσκι ένα «επίμονο μήνυμα», να ολοκληρώσει τη «φάση υποβολής προσφορών» και να ξεκινήσει τη «φάση υπολογισμού». Με απλά λόγια, οι Ηνωμένες Πολιτείες απαιτούν από την Ουκρανία να ξεκινήσει μια αντεπίθεση και να δείξει το αποτέλεσμα. Διαφορετικά, το Κίεβο δεν θα λαμβάνει πλέον στρατιωτική υποστήριξη στον διαθέσιμο τόμο.<br /><br />Με τη σειρά του, ο Ανώτατος Διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, Ζαλούσι , απαιτεί από τον Ζελένσκι να αναβάλει την αντεπίθεση για τα τέλη Μαΐου - αρχές Ιουνίου, δηλώνοντας την ανάγκη να έρθει ζεστός και ξηρός καιρός, ο οποίος θα βοηθούσε στην ξηρασία σε δρόμους και χωράφια.<br />Βάγκνερ: Όχι πλέον αιχμάλωτοι<br /><br />Σύμφωνα με τον Πριγκόζιν, οι ουκρανικοί σχηματισμοί παραβιάζουν τακτικά τους νόμους του ανθρωπισμού, σκοτώνοντας Ρώσους αιχμαλώτους πολέμου.<br /><br />Σύμφωνα με τον ιδρυτή της Βάγκνερ, οι αρχές του ανθρωπισμού επιβάλουν, εάν ένα άτομο αιχμαλωτιστεί, τότε οι μαχητές που τον συνέλαβαν είναι υποχρεωμένοι να του παράσχουν ιατρική βοήθεια. Ο κρατούμενος πρέπει να τρέφεται, δεν πρέπει να σκοτώνεται.<br /><br />«Επομένως, οι μαχητές της Βάγκνερ δεν πρόκειται να παρεκκλίνουν από αυτές τις αρχές. Δεν θα παραβιάσουμε τους κανόνες του ανθρωπισμού. Και απλά θα σκοτώσουμε τους πάντες στο πεδίο της μάχης. Δεν θα παίρνουμε άλλους αιχμαλώτους», ανέφερε ο Πριγκόζιν.</div><div><br /></div><div>Οι Ρώσοι πανηγυρίζουν και για έναν επιπρόσθετο λόγο, καθώς σύμφωνα με άρθρο του The Economist, η Ουκρανία έχασε 60 μαχητικά αεροσκάφη στην τρέχουσα σύγκρουση, περίπου το 40% του στόλου της από τον Φεβρουάριο του 2022. Ταυτόχρονα, η Ρωσία διαθέτει σχεδόν 500 αεροσκάφη αφιερωμένα στο NMD, τα οποία είναι σημαντικά ανώτερα από Ουκρανικά αεροσκάφη όσον αφορά τις επιδόσεις, εξοπλισμένα με καλύτερα ραντάρ και πυρομαχικά μεγαλύτερης εμβέλειας.<br /><br />Αναφέρεται ότι παρά το γεγονός ότι η Ρωσία δεν μπόρεσε να καταστείλει πλήρως την ουκρανική αεράμυνα, τα αεροσκάφη των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων χρησιμοποιούν πυραύλους και βόμβες, εκτοξεύοντάς τους από ασφαλή απόσταση, και για την Ουκρανία το εναέριο ισοζύγιο μειώνεται και καθίσταται λιγότερο σταθερό.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2023-04/MiG-29-_-Su-30MKI-are-left-without-spare-parts-Russia-stalled.jpg"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-04/MiG-29-_-Su-30MKI-are-left-without-spare-parts-Russia-stalled.jpg?itok=SBTwy8Rp" /></a><br /><br />Οι συνεχείς επιθέσεις από ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους από τον Οκτώβριο, ανάγκασαν τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας να δαπανήσουν έναν τεράστιο αριθμό από τους πυραύλους εδάφους-αέρος τους. Λόγω της έλλειψης πυραύλων αεράμυνας, το Κίεβο είναι πιθανό να πρέπει να επιλέξει μεταξύ υπεράσπισης πόλεων, κρίσιμων υποδομών, βάσεων ή στρατευμάτων πρώτης γραμμής.</div><div><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Περιμένουν “σφαγή”! Προετοιμάζουν τα νοσοκομεία για μεγάλο αριθμό τραυματιών-Εντολή Πριγκόζιν να μην αιχμαλωτίζονται οι Ουκρανοί στρατιώτες

Ιωάννης Χάρχαρης Οδιοικητής των ουκρανικών στρατευμάτων στην περιοχή του Χάρκοβο, στρατηγός Σέρχι Μέλνικ, παραδέχεται ότι τα ουκρανικά στρατ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Κάηκε” ο άνθρωπος της Άγκυρας στην κυβέρνηση Μπάιντεν.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/04/Kalin-Deofried.jpg" width="724" /><br /><br /><b>Αναστασάκης Ιωάννης</b><br />Την τελευταία τριετία η Τουρκία εμφανίζει τον εαυτό της ως μεγάλο γεωστρατηγικό παίκτη, απλώνοντας τις ορέξεις της από την Ανταρκτική, στην Μεσόγειο, στον Κόλπο, στην Αφρική και την Ασία. Εκτιμάται ότι θεωρώντας πως έχει “γερές πλάτες” που την στηρίζουν (θα δούμε κάτωθι ποιος άνθρωπος της Άγκυρας αποπέμφθηκε πρόσφατα από την αμερικανική κυβέρνηση) τηρεί την στάση του ψευτονταή στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά ταυτόχρονα και του ανέμελου συνεργάτη της Ρωσίας, λειτουργώντας αντίθετα από τις θέσεις του ΝΑΤΟ, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία δηλώνει ότι θέλει να γίνει μέλος.<br /><br />Ποιες μπορεί να είναι αυτές οι “γερές πλάτες” και πως η Τουρκία τις απέκτησε; Ας πάρουμε τα γεγονότα με τη σειρά. Είναι γεγονός διεθνώς αποδεκτό ότι την περίοδο από το έτος 2002 έως περίπου το 2016, η Τουρκία υπό την ηγεσία του Ταγίπ Ερντογάν γνώρισε οικονομική ανάπτυξη. Στην συνέχεια όμως αντιμετωπίζει μία συνεχή επιδείνωση στην οικονομία της, κυρίως μετά την αγορά των S-400 το 2017 και την εφαρμογή των Turk-economics το 2018, δηλαδή το τουρκικό μοντέλο οικονομίας με την πολιτική των χαμηλών επιτοκίων που εφάρμοσε ο πρόεδρος. Τα κυριότερα από τα σημαντικά γεγονότα που οδήγησαν σε αυτή την πτώση συνοψίζονται στα ακόλουθα:<br /><br />Το 2016 με την εκδήλωση του αναιμικού πραξικοπήματος, ο πρόεδρος αλλάζει πολιτική κατεύθυνση στρεφόμενος προς Ανατολάς και την ισλαμοποίηση, καθώς και την κατάργηση των περισσότερων από τις δημοκρατικές ελευθερίες, φυλακίζοντας πολλούς θεωρούμενους ως αντικαθεστωτικούς. Ταυτόχρονα από επίσημα χείλη κατηγορούνται οι Ηνωμένες Πολιτείες ότι προστατεύουν τον Γιουλέν και υποστηρίζουν τους πραξικοπηματίες.<br /><br />Οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας χειροτερεύουν όταν, παρά τις έντονες προειδοποιήσεις, ολοκληρώνεται η προμήθεια του πυραυλικού συστήματος S-400 από την Ρωσία, με αποτέλεσμα η Τουρκία να αποβληθεί από τη συμμετοχή στο πρόγραμμα κατασκευής του F-35. Το έτος 2017 αντιλαμβανόμενη η Τουρκία την δεινή κατάσταση που έχουν οδηγηθεί οι σχέσεις της με ΗΠΑ και ευρωπαϊκές χώρες, αποφασίζει να βάλει τα μεγάλα μέσα. Σύμφωνα με την πάγια τακτική της, που έχω περιγράψει στο παρελθόν σε σχετικά άρθρα μου, αποφασίζει να επενδύσει με χρηματοδότηση στην υποστήριξη ενός διεθνούς κύρους ιδρύματος. Αυτό επιλέγεται να είναι το German Marshal Fund of US (GMF) που είναι αμερικανικό ίδρυμα με έδρα στην Γερμανία.<br /><br />Oι πλάτες στον Καλίν<br /><br />Συγκεκριμένα, η ένωση Εμπορικών Επιμελητηρίων της Τουρκίας (Union of Chambers and Commodity Exchanges of Turkey (TOBB) χρηματοδοτεί την συνεργασία με το GMF με σκοπό την ανάδειξη και υποστήριξη σε παγκόσμιο επίπεδο, τόσο της γεωστρατηγικής όσο και της οικονομικής αξίας της Τουρκίας για τη Δυτική Συμμαχία (όπως περιγράφεται <a href="https://www.gmfus.org/fellowship-turkey-europe-and-global-issues">στην επισαπτόμενη ιστοσελίδα).</a> Παρατηρείται το φαινόμενο ότι ενώ φανερά και δημοσίως η ρητορική των πολιτικών ελίτ της Τουρκίας στρέφεται ευθέως ενάντια στις δυτικές δυνάμεις κυρίως ΗΠΑ και ΕΕ, ταυτόχρονα στο διπλωματικό επίπεδο μέσω του GMP να προσπαθεί να τις πείσει για την αναγκαιότητα συνεργασίας τους με την Τουρκία.<br /><br />Ο πολιορκητικός κριός που χρησιμοποιείται για αυτό το πρόγραμμα είναι ο Ibrahim Kalin σύμβουλος του προέδρου Erdogan. Το German Marshal Fund of US οργανώνει για αυτόν ομιλίες, συσκέψεις, συνεντεύξεις και κάθε άλλο δόκιμο μέσο για την προβολή του, κυρίως στην Washington και επιλεγμένες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Από το 2017 έως το 2021 το πρόγραμμα κυλούσε σύμφωνα με τον προγραμματισμό του GMF.<br /><br />Επισημαίνεται ότι από το 2019 η πρόεδρος του German Marshal Fund of US συν-προεδρεύει επίσης στο ίδρυμα Bundeskanzler-Helmut-Schmidt-Stiftung (BKHS), μαζί με τον πρέσβη Wolfgang Ischinger τον επί σειρά ετών πρόεδρο του Munich Security Conference καθώς επίσης ιδρυτή και ισόβιο πρόεδρο του Agora Strategy που πήρε αυτό το όνομα από την αρχαία Αθηναϊκή Αγορά.<br /><br />Στις 26 Μαρτίου 2021 απρόσμενα ο πρόεδρος Binden ανακοινώνει την πρόεδρο του GMF ως αναπληρώτρια υπουργό Εξωτερικών αρμόδια για Ευρωπαϊκά και Ευρασιατικά θέματα. Η Τουρκία θεωρεί ότι έπιασε το “δέκα το καλό” και οι πολιτικές ελίτ της ξεσαλώνουν, θεωρώντας ότι πλέον έχουν γερές πλάτες. Δυστυχώς για αυτούς δεν συνυπολόγισαν τις επιπτώσεις των ανερμάτιστων επιλογών τους σχετικά με τη Ρωσία, η οποία από τον Φεβρουάριο του 2022 εισέβαλε σε ουκρανικά εδάφη.<br />Η Τουρκία καίει το καλό χαρτί της <br /><br />Με την έναρξη του έτους 2023 μία αλυσίδα γεγονότων επηρέασαν άμεσα την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Στις 18 Ιανουαρίου ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου επισκέφθηκε τις ΗΠΑ και συναντήθηκε με τον ομόλογό του Άντονι Μπλίνκεν. Στις 16-20 Φεβρουαρίου ο Μπλίνκενεπισκέφθηκε Γερμανία, Τουρκία και Ελλάδα. Στη Γερμανία συμμετείχε στο Munich Security Conference, καθώς επίσης και σε μια σειρά διμερών και πολυμερών συναντήσεων για να συζητηθεί η συνεχής υποστήριξη στην Ουκρανία, η βοήθεια προς την Τουρκία και τον συριακό λαό, καθώς και η δέσμευσή για διατλαντική ασφάλεια και μια διεθνή τάξη βασισμένη σε κανόνες.<br /><br />Σε Τουρκία και Ελλάδα η ατζέντα συνομιλιών περιλάμβανε θέματα περιφερειακής ασφάλειας, όπως την τουρκική επιθετικότητα κατά της Κύπρου, της Ελλάδος και των Κούρδων της Συρίας (YPG) συμμάχων των ΗΠΑ κατά του ISIS. Επίσης στην Τουρκία τίθεται μετ’ επιτάσεως το θέμα ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Στις 20 Μαρτίου ο Αντονι Μπλίνκεν ανακοίνωσε εκτάκτως «την απαλλαγή από τα καθήκοντά της» της αναπληρώτριας υπουργού Εξωτερικών αρμόδιας για θέματα Ευρώπης-Ευρασίας και πρώην προέδρου του GMF, η οποία μάλιστα θα έπρεπε να παραδώσει το Γραφείο της εντός δέκα ημερών.<br /><br />Στις 18 Απριλίου διαρρέετε η πληροφορία ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ προτίθεται να αποδεσμεύσει 76 kit αναβάθμισης ηλεκτρονικών συστημάτων για τα F-16 της Τουρκίας. Εάν η πρόθεση της αμερικανικής κυβέρνησης εγκριθεί επίσημα από το Κογκρέσο, θα είναι μόνο ένα μικρό δώρο για να χρυσώσει το χάπι της μεγάλης απώλειας στους σχεδιασμούς της Τουρκίας.<div><br />Η απομάκρυνση της Donfried<br /><br />Οι σχεδιαστές της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας απέτυχαν, όσον αφορά τις ΗΠΑ, να συνυπολογίσουν τις διακριτές αρμοδιότητες της Διοίκησης του Προέδρου (Administration) σε αντιδιαστολή με του Κογκρέσου (Senate & House), που θεσμικά βασίζονται στις βασικές Αρχές Δημοκρατικής Διακυβέρνησης, γνωστών ως: “check and balances”. Η ξαφνική αφυπηρέτηση της αναπληρώτριας υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ παραπέμπει σε ενέργεια “αντίδρασης” του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, σε σχέση με αυτά που άκουσε και είδε κατά την επίσκεψή του σε Γερμανία, Τουρκία και Ελλάδα.<br /><br />Όπως δείχνει η χρονική σειρά των γεγονότων που προαναφέρθηκαν, η ξαφνική απαλλαγή από τα καθήκοντά της αναπληρώτριας υπουργού Karen Donfried που ως πρόεδρος του GMF γύριζε σε Αμερική και Ευρώπη “αγκαζέ” με τον Ιμπραήμ Καλίν, σχετίζεται με την ανερμάτιστα υπεροπτική στάση της τουρκικής ηγεσίας. Επισημαίνεται ότι στις 13 Μαρτίου 2023 ο Καλίν σε μία προσπάθεια να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, επισκέφτηκε το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και συναντήθηκε με τον σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας κο Sallivan και την υφυπουργό εξωτερικών κα Nuland. Η επίσκεψη αυτή δεν κατέστη δυνατόν να αλλάξει την τύχη της αναπληρώτριας υπουργού Εξωτερικών, που λίγες ημέρες αργότερα παύτηκε από τα καθήκοντά της.<br /><br />Το ισχυρό χαρτί της Τουρκίας, το “δέκα το καλό” όπως το θεωρούσαν Τούρκοι αναλυτές, κάηκε ακριβώς για να νοιώσει η τουρκική ηγεσία ότι χάνει τις “ισχυρές πλάτες” που θεωρούσε ότι μπορούσε να εκμεταλλευτεί. Δεν είναι επομένως τυχαίο γεγονός ότι σε σχέση με την Ελλάδα, η Τουρκία ένα μήνα μετά την επίσκεψη του υπουργού Μπλίνκεν, αλλά και χρονικά ταυτόχρονα με την αποπομπή της αναπληρώτριας υπουργού στις ΗΠΑ, πειθαναγκάστηκε να ανακοινώσει την εφαρμογή του moratorium στο Αιγαίο μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου.<br /><br />Σημείωση: Η περίπτωση Donfried προσομοιάζει κατά κάποιο τρόπο με την υπόθεση του στρατηγού Φλιν, συμβούλου του τέως προέδρου Trump που πληρωνόταν από εταιρεία tουρκικών συμφερόντων.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Κάηκε” ο άνθρωπος της Άγκυρας στην κυβέρνηση Μπάιντεν.

Αναστασάκης Ιωάννης Την τελευταία τριετία η Τουρκία εμφανίζει τον εαυτό της ως μεγάλο γεωστρατηγικό παίκτη, απλώνοντας τις ορέξεις της από τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιος κάνει την αυτοδυναμία όνειρο απατηλό…

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/04/aytodynamia-ekloges-mitsotakis-SLpress.jpg" width="755" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Η αυτοδυναμία είναι η σημαία, με την οποία ο Μητσοτάκης δίνει τη μάχη των εκλογών και μάλιστα εμμένει σ’ αυτόν τον στόχο παρότι οι ενδείξεις είναι σαφώς αρνητικές. Προφανώς είναι θεσμικά συμβατό ένα κόμμα να επιδιώκει την αυτοδυναμία. Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις, άλλωστε, ήταν ο κανόνας από το 1974. Στην πολιτική σκηνή έχει τεθεί το δίλημμα “απλή ή ενισχυμένη αναλογική”.<br /><br />Εισαγωγικά πρέπει να υπενθυμίζουμε ότι το εκλογικό σύστημα οφείλει να υπηρετεί δύο σκοπούς: Ο πρώτος είναι η αντιστοίχιση της λαϊκής ψήφου με τη σύνθεση της Βουλής. Προφανώς, τον σκοπό αυτό υπηρετεί άριστα η απλή αναλογική. Υπάρχει, ωστόσο, και ο δεύτερος σκοπός, που είναι το εκλογικό σύστημα να επιτρέπει τον σχηματισμό βιώσιμων κυβερνήσεων, δηλαδή να αποτρέπει την ακυβερνησία. Αυτός είναι ο λόγος που στη μεταπολιτευτική περίοδο κυριάρχησαν παραλλαγές της ενισχυμένης αναλογικής, προκειμένου ακριβώς να υπηρετούνται κατά το δυνατόν και οι δύο σκοποί.<br /><br />Από το 1974 η ενισχυμένη αναλογική έδινε απόλυτες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες και άρα αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Για δεκαετίες, το πρώτο κόμμα εξασφάλιζε αρκετά πάνω από το 40%, ενώ το δεύτερο λίγο κάτω από το 40%. Με άλλα λόγια, ναι μεν η ενισχυμένη αναλογική διευκόλυνε την αυτοδυναμία, αλλά και το πρώτο κόμμα (ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ) συγκέντρωνε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό.<br /><br />Μετά την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης, όμως, τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ότι ο νέος “δικομματισμός” της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ δεν προσεγγίζει τις εκλογικές επιδόσεις του παλαιού (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ). Ακόμα και ο εκλογικός θρίαμβος της ΝΔ το 2019 ήταν με ποσοστό χαμηλότερο του 40% (39,85%), ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μετά βίας έφθασε στο 31,5%. Και βεβαίως τα εκλογικά αποτελέσματα του 2012 και 2015 ήταν ακόμα πιο κάτω.<br /><br />Από κανόνας εξαίρεση η αυτοδυναμία<br /><br />Επειδή στις δημοκρατίες είναι κανόνας η εναλλαγή στην εξουσία, η συρρίκνωση του αθροίσματος των εκλογικών ποσοστών που λαμβάνουν τα δύο μεγάλα κόμματα καθιστά την αυτοδυναμία από κανόνα, εξαίρεση και με ενισχυμένη αναλογική. Αυτό σημαίνει ότι η αυτοδυναμία καθίσταται δυσπρόσιτη, όχι κυρίως λόγω εκλογικού συστήματος, αλλά λόγω της ποιοτικής αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων στο εκλογικό σώμα, με την έννοια της διασποράς των ψήφων και σε μικρότερα κόμματα.<br /><br />Η τάση αυτή του εκλογικού σώματος ωθεί σε μία μετάβαση από αυτοδύναμες κυβερνήσεις σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Το πρώτο πρόβλημα, όμως, είναι πως το πολιτικό σύστημα δεν έχει τέτοια κουλτούρα. Γι’ αυτό και οι δύο κυβερνήσεις συνεργασίας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ 2012-14 και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ 2015-18) επί της ουσίας δεν λειτούργησαν ως κυβερνήσεις συνεργασίας, όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπου οι πολιτικές ακολουθούν το πλαίσιο του κοινού προγράμματος και το Υπουργικό Συμβούλιο είναι πραγματικά το συλλογικό όργανο λήψης των αποφάσεων. Λειτούργησαν περισσότερο σαν αυτοδύναμες κυβερνήσεις με κάποια φέουδα στο εσωτερικό τους (τα υπουργεία που είχαν παραχωρηθεί στον μικρό κυβερνητικό εταίρο).<br /><br />Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι στο ελληνικό πολιτικό σύστημα τα μικρότερα κόμματα δεν είναι υποψήφιοι εταίροι. Σίγουρα το ΚΚΕ, μάλλον η Ελληνική Λύση και το ΜΕΡΑ25 αυτοεξαιρούνται από τις διαπραγματεύσεις για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Το αποτέλεσμα είναι οι υποψήφιοι για συμμετοχή σε κυβέρνηση συνεργασίας ουσιαστικά να είναι τα τρία μεγαλύτερα κόμματα (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ). Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ μετατρέπεται σε απαραίτητο εταίρο, άρα και σε ρυθμιστή.<br /><br />Η αρνητική όψη<br /><br />Αυτή, όμως, είναι η θετική όψη. Το νόμισμα έχει και την αρνητική. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου αποδείχθηκε εκλογικά καταστροφική για τον μικρό εταίρο, το ΠΑΣΟΚ. Η εμπειρία αυτή καθιστά επιφυλακτικό τον Ανδρουλάκη στο να συμμετάσχει σε κυβέρνηση, ειδικά με τη ΝΔ. Eάν, όμως, αρνηθεί να συμμετάσχει σε κυβέρνηση εκ των πραγμάτων θα εξωθήσει τους ψηφοφόρους προς τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, αφού θα φανεί πως μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η ακυβερνησία είναι η αυτοδυναμία. Με άλλα λόγια, θα συρρικνώσει εκλογικά το ΠΑΣΟΚ.<br /><br />Στην προσπάθειά του να παρακάμψει τον σκόπελο, ο Ανδρουλάκης κατέληξε στον όρο ότι θα συμπράξει στον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας υπό τον όρο ότι πρωθυπουργός θα είναι τρίτο πρόσωπο κι όχι ο αρχηγός του μεγαλύτερου κόμματος. Κρίθηκε πως με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση δεν θα είναι κυβέρνηση Μητσοτάκη ή Τσίπρα, αλλά πραγματικά συμμαχική κυβέρνηση, η οποία θα λειτουργεί ως τέτοια, δηλαδή θα λειτουργεί το Υπουργικό Συμβούλιο ως όργανο λήψης αποφάσεων κι όχι ως όργανο επικύρωσης αποφάσεων. Ουσιαστικά, ο Ανδρουλάκης επιχειρεί να σπάσει το πρωθυπουργικοκεντρικό πολιτικό σύστημα. Με αυτόν τον τρόπο πιστεύει πως θα αποτραπεί η εκλογική συρρίκνωση του κόμματός του, ως μικρότερου εταίρου μετά από θητεία σε κυβέρνηση συνεργασίας.<br /><br />Ο φόβος της εκλογικής συρρίκνωσης του ΠΑΣΟΚ είναι πραγματικός. Η αιτία που συμβαίνει αυτό είναι ότι μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις συνεργασίας δεν συγκροτήθηκαν στη βάση ενός κυβερνητικού προγράμματος, το οποίο θα αποτελούσε μία αναλογική σύνθεση των προγραμμάτων των δύο εταίρων. Συγκροτήθηκαν στη βάση ενός παζαριού για το μοίρασμα των υπουργείων. Γι’ αυτό και οι διαπραγματεύσεις διαρκούσαν το πολύ μερικές ώρες, όχι δύο μήνες, όπως π.χ. συνέβη στη Γερμανία.<br /><br />Έτσι, ο ψηφοφόρος σκεφτόταν π.χ. «αν είναι να με κυβερνήσει η ΝΔ γιατί να ψηφίσω ΠΑΣΟΚ, ας ψηφίσω κατ’ ευθείαν την ίδια»! Θα ήταν διαφορετική η στάση του εάν ήταν πεπεισμένος πως η κυβερνητική πολιτική θα καθοριζόταν πραγματικά από το κυβερνητικό πρόγραμμα που θα συμφωνούσαν οι κυβερνητικοί εταίροι. Γιατί τότε οι υποστηρικτές του ΠΑΣΟΚ θα είχαν λόγο να το ξαναψηφίσουν για να μπορεί να επηρεάζει ακόμα περισσότερο την κυβερνητική πολιτική.<br /><a href="https://slpress.gr/en-thermo/ta-dyo-prosopa-toy-makron/"> </a><br /><div>Το μειονέκτημα του Μητσοτάκη<br /><br />Εάν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις και η ΝΔ έλθει πρώτο κόμμα, ο Μητσοτάκης είναι θεμιτό να θέλει να είναι πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Το ότι είναι± θεμιτό, όμως, δεν σημαίνει πως είναι και θεσμικός κανόνας. Πρόκειται για καθαρά πολιτικό ζήτημα, το οποίο και θα κριθεί πολιτικά με βάση τη διμερή διαπραγμάτευση, τις εναλλακτικές λύσεις που έχει η κάθε πλευρά και τις εξωθεσμικές πιέσεις που θα ασκηθούν.<br /><br />Το μειονέκτημα του Μητσοτάκη είναι πως δεν έχει εναλλακτικό εταίρο (εκτός του ΠΑΣΟΚ) για να σχηματίσει κυβέρνηση, αφού και ο ίδιος έχει αποκλείσει την Ελληνική Λύση και από ό,τι φαίνεται και ο Βελόπουλος δεν θέλει να μπει σ’ έναν τέτοιο δρόμο. Αυτός είναι ο λόγος που για τον Μητσοτάκη έχει καταστεί μονόδρομος η αυτοδυναμία. Και επειδή ούτε στις εκλογές με ενισχυμένη αναλογική φαίνεται πως η αυτοδυναμία είναι εφικτή, στο Μαξίμου ψάχνουν για “τσόντες”, δηλαδή για βουλευτές που θα αποστατήσουν από την Ελληνική Λύση και το ΠΑΣΟΚ για να προσεγγίσει η ΝΔ την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.<br /><br />Και επειδή ούτε κι αυτό είναι δεδομένο (ενδεικτική η προεκλογική κρίση στην Ελληνική Λύση) στο τραπέζι έχει πέσει εκ μέρους της κυβέρνησης και η απειλή (προς το ΠΑΣΟΚ) για τρίτες εκλογές, οι οποίες, αν γίνουν, θα γίνουν τον Αύγουστο, στην καρδιά της τουριστικής περιόδου με όλες τις αρνητικές παρενέργειες που αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και την κοινωνία. Κατά πάσα πιθανότητα, όμως, αυτό δεν θα συμβεί.<br /><br />Το παίγνιο θα κριθεί από το παζάρι των πιέσεων που θα ασκηθούν και στον Ανδρουλάκη να υποχωρήσει από τον όρο του και στον Μητσοτάκη να αποδειχθεί τρίτο πρωθυπουργό. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η ξεκάθαρη τάση του εκλογικού σώματος να μην δίνει αυτοδύναμη πλειοψηφία στα δύο μεγάλα κόμματα δεν μπορεί να αντιστραφεί με εκβιαστικές τακτικές. Στην πραγματικότητα, έχουμε ήδη εισέλθει σε νέα εποχή και η προσκόλληση στις παλιές εκβιαστικές τακτικές μπορεί να μετατραπεί και σε μπούμεραγκ.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποιος κάνει την αυτοδυναμία όνειρο απατηλό…

Λυγερός Σταύρος Η αυτοδυναμία είναι η σημαία, με την οποία ο Μητσοτάκης δίνει τη μάχη των εκλογών και μάλιστα εμμένει σ’ αυτόν τον στόχο παρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ας ξυπνήσουμε… Η Τουρκία εκμεταλλεύεται τον χρόνο, νέες ΝΟΤΑΜ.

<a href="https://static.liberal.gr/public/tinymceUploads/2023-04/XARTHS%20NOTAM_1682087016.jpg?VersionId=vqr1ZZKYwLQIX30hen5Cm5Mo8Ua0HMjG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="475" data-original-width="800" height="380" src="https://static.liberal.gr/public/tinymceUploads/2023-04/XARTHS%20NOTAM_1682087016.jpg?VersionId=vqr1ZZKYwLQIX30hen5Cm5Mo8Ua0HMjG" width="731" /></a><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Συστηματικά και μεθοδικά η Τουρκία εκμεταλλεύεται το «θετικό κλίμα» στις σχέσεις των δυο χωρών και επιδίδεται στην προσπάθεια διατήρησης και επαναβεβαίωσης όλων των διεκδικήσεων της στο Αιγαίο μέσω των ΝΟΤΑΜ’s που εκδίδει και αφορούν είτε σχεδιασμό τουρκικών ασκήσεων ακόμη και στο μέσο του Αιγαίου, είτε ελληνικές Αναγγελίες τις οποίες καταγγέλλει για παραβίαση της δήθεν υποχρέωσης αποστρατικοποίησης των νησιών.<br /><br />Τις τελευταίες ημέρες με συνεχείς ΝΟΤΑΜ’s που εκδόθηκαν από τις τουρκικές Αρχές δεσμεύονται μονομερώς μεγάλες περιοχές του Αιγαίου η μια εξ αυτών στην καρδιά του Αρχιπέλαγους, ενώ αμφισβητείται η ελληνική περιοχή ευθύνης Ερευνας και Διάσωσης, η αρμοδιότητα έκδοσης NOTAM εντος του FIR Αθηνών από την ΥΠΑ, αμφισβητείται ο ελληνικός εναέριος χώρος στην περιοχή 6-10ν.μ. αλλά και το δικαίωμα της Ελλάδας να συμπεριλαμβάνει τα νησιά του Αιγαίου στον σχεδιασμό ασκήσεων.<br /><br />Οι θέσεις αυτές δεν είναι νέες αλλά με κάθε τρόπο επαναλαμβάνονται ώστε να καταγράφεται το πακέτο διεκδικήσεων στο Αιγαίο και να μην δίνεται η εντύπωση ότι η έλλειψη εντάσεων σημαίνει και αλλαγή θέσεων.<br /><br />Η Τουρκία είχε ζητήσει από την Αθήνα την έκδοση ΝΟΤΑΜ για άσκηση του τουρκικού Ναυτικού στα «διεθνή ύδατα» του Αιγαίου που με την ταμπέλα «Αποστολή Προστασίας του περιβάλλοντος και υποστήριξης ΄Ερευνας και Διάσωσης» προέβλεπε και πτήσεις εντός του FIR Αθηνών σε «διεθνή εναέριο χώρο».<br /><br />Βεβαίως στις περιοχές που ζητούσε την δέσμευση τους η Τουρκία περιλαμβάνονταν μεγάλα τμήματα του Κεντρικού και Νότιου Αιγαίου, όπου η αρμοδιότητα SAR ανήκει στην Ελλάδα, αλλά και μια μεγάλη περιοχή στο Κεντρικό και Βόρειο Αιγαίο όπου επικάλυπτε ακόμη και ελληνικό Εναέριο Χώρο.<br /><br />Καθώς οι Ελληνικές Αρχές αρνήθηκαν να εκδώσουν τέτοια ΝΟΤΑΜ που ουσιαστικά θα πέρναγε από την πίσω πόρτα τις πάγιες διεκδικήσεις στο Αιγαίο (εναέριο χώρο, SAR) η Άγκυρα επανήλθε με την ΝΟΤΑΜ Α2707/23 στις 18 Απριλίου δηλώνοντας ότι υπό αυτές τις συνθήκες εκδίδει μονομερώς δική της ΝΟΤΑΜ για την διεξαγωγή της άσκησης και αναλαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για την ασφαλεια της γενικής αεροπλοΐας.<br /><br />Χάρτης NOTAM<br /><br /><img height="380" src="https://static.liberal.gr/public/tinymceUploads/2023-04/XARTHS%20NOTAM_1682087016.jpg?VersionId=vqr1ZZKYwLQIX30hen5Cm5Mo8Ua0HMjG" width="640" /><br /><br />Η τουρκική άσκηση πρόκειται να διεξαχθεί από τις 21 Απριλίου εως τις 16 Μαΐου.<br /><br />Η πονηριά της Τουρκίας είναι ότι ενώ φαίνεται να έχει υπάρξει μια (προβληματική και με πολλά ερωτηματικά )άτυπη Συμφωνία για αποφυγή διεξαγωγής μεγάλης έκτασης ασκήσεων, επιλέγει δια της πλαγίας οδού να συντηρεί και να διατηρεί το πλέγμα των διεκδικήσεων της έναντι της χώρας μας.<br /><br />Η Αθήνα αντέδρασε αμέσως με την έκδοση της ΝΟΤΑΜ Α1282/23 με την οποία δηλώνει ότι η τουρκική ΝΟΤΑΜ είναι άκυρη (null and void) και αιτιολογεί την κίνηση αυτή επισημαίνοντας ότι αναφέρεται «σε τουρκικές δραστηριότητες εντός του FIR Αθηνών, όπου η μόνη αρμόδια Αρχή για έκδοση ΝΟΤΑΜ σύμφωνα με τους κανόνες του ICAO είναι η ελληνική ΥΠΑ μέσω της αρμόδιας AIS UNIT και η μόνη υπεύθυνη Αρχή για την ασφάλεια της εναέριας κυκλοφορίας είναι η ελληνική ΥΠΑ μέσω των ATS Units.<br /><br />Η άρνηση της Ελλάδας να εκδώσει ΝΟΤΑΜ οφείλεται στο γεγονός ότι η Τουρκία επιμένει να υποβάλλει αιτήματα που δεν είναι σύμφωνα με τους κανόνες και συστάσεις του ICAO, καθώς και με το Διεθνές Δίκαιο και επίσης αρνείται να συντονιστεί με την μόνη αρμόδια Αρχή εντός του FIR Αθηνών, την ΥΠΑ.<br /><br />Επίσης αγνοούνται τα μηνύματα συντονισμού εκ μέρους της Ελλάδας ότι τμήματα της περιοχής που αναφέρονται στην τουρκική ΝΟΤΑΜ επικαλύπτουν περιοχές Εθνικής Κυριαρχίας της Ελλάδας. Επιπροσθέτως η περιοχή ευθύνης της Ελλάδας για SAR συμπίπτει με το FIR Αθηνών όπου το JRCC PIRAEUS είναι η μόνη αρμόδια αρχή για τον συντονισμό αποστολής υποστήριξης δραστηριοτήτων SAR που αναφέρονται στα τουρκικά αιτήματα. <br /><br />Επιπλέον, η Τουρκία αγνοώντας το συντονιστικό μήνυμα της ΥΠΑ όχι μόνο αγνοεί την ασφάλεια της γενικής εναέριας κυκλοφορίας εντός του FIR Αθηνών αλλά προκαλεί επίσης αναστάτωση στην Πολιτική Αεροπορία ζητώντας μακροπρόθεσμη δέσμευση του εναέριου χώρου και μπλοκάροντας τα πιο οικονομικά επίπεδα πτήσεων θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την αποτελεσματικότητα και κανονικότητα της διεθνούς κυκλοφορίας της Πολιτικής Αεροπορίας.<br /><br />Κατά συνέπεια οι περιοχές που ζητήθηκαν δεν είναι διαθέσιμες για τους παραπάνω λόγους και η τουρκική ΝΟΤΑΜ Α2707/23 είναι άκυρη και χωρίς ισχύ εντός του FIR Αθηνών.<br /><br />Με άλλη ΝΟΤΑΜ Α2678/23 (17 Απριλίου) η Τουρκία δηλώνει ότι τα UAV’s του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού θα συνεχίσουν κανονικά τις πτήσεις τους στο FIR Αθηνών «σεβόμενα τα 6 νμ του ελληνικού εναέριου χώρου και δεν θα υποβάλλουν σχέδια πτήσης».<br /><br />Επίσης με δυο ακόμη τουρκικές NOTAM’s (Α2633/23 και Α2611/23) της 14ης Απριλίου καταγγέλλουν τις αναγγελίες που ειχε εκδώσει η αρμόδια Αρχή της Ελλάδας για διεξαγωγή ασκήσεων με τον ισχυρισμό ότι στον σχεδιασμό τους παραβιάζουν το καθεστώς αποστρατικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου Λήμνος, Αη Στράτη, Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος, Τήλος, Χάλκη (τα οποία μάλιστα καταγράφει και με την τουρκική ονομασία τους κατά παράβαση της διεθνούς πρακτικής) και μάλιστα απαιτεί τα νησιά αυτά να μην συμπεριλαμβάνονται σε κανένα σενάριο ασκήσεων. <div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Ας ξυπνήσουμε… Η Τουρκία εκμεταλλεύεται τον χρόνο, νέες ΝΟΤΑΜ.

Νίκος Μελέτης Συστηματικά και μεθοδικά η Τουρκία εκμεταλλεύεται το «θετικό κλίμα» στις σχέσεις των δυο χωρών και επιδίδεται στην προσπάθεια ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν είναι τωρινό… Από το 1963 οι Τούρκοι ζητούσαν πυρηνικά όπλα.

<a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/02/Nuclear-weapon-test-790x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/02/Nuclear-weapon-test-790x400.jpg" width="717" /></a><br /><br />Του <b>ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ</b><br />Από το 1963 οι Τούρκοι απαιτούσαν πυρηνικές βόμβες από την Ουάσιγκτον για να εξοπλίσουν τα -αμερικανικής κατασκευής- μαχητικά τους αεροπλάνα τύπου F-100.<br /><br />Οι Τούρκοι ζητούσαν τα πυρηνικά ώστε να συναινέσουν στην απόσυρση από τα εδάφη τους των αμερικανικών πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές τύπου Jupiter και με τους οποίους οι Αμερικανοί απειλούσαν την Σοβιετική Ένωση. Και όχι μόνο.<br /><br />Απαιτούσαν επίσης και εγκατάσταση μελών του πολεμικού τους ναυτικού στα νεότευκτα αμερικανικά υποβρύχια τύπου Πολάρις – που μετέφεραν τους ομώνυμους βαλλιστικούς πυραύλους – που άρχισαν περιπολίες στη Μεσόγειο από το 1960.<br /><br />Οι σχετικές αποκαλύψεις προκύπτουν από ενδελεχή έρευνα που δημοσιεύεται στον εξαίρετο ιστότοπο National Security Archive του George Washington University που εδρεύει στην αμερικανική πρωτεύουσα.Μπορούν δε να εντοπιστούν στον φάκελο The Nuclear Vault σε δυο συνέχειες. Briefing Book # 821, ημερ. 16 Φεβρουαρίου 2023 (The Jupiter Crisis and the Cuban Missiles Endgame) και Briefing Book # 828, ημερ. 20 Απριλίου 2023 (Sealing the Deal with Italy and Turkey).<br /><br />(Σχετικές πληροφορίες για τα ακραία αιτήματα των Τούρκων εντοπίζονται και στη σειρά εγγράφων της περιόδου, του αμερικανικού ΥΠΕΞ Foreign Relations of the US- FRUS , χωρίς όμως σχολιασμό και ανάλυση).<br /><br />Με την Ιταλία δεν θα ασχοληθώ διότι τα όποια προβλήματα που προέκυψαν μετά το αμερικανικό αίτημα για απόσυρση διευθετήθηκαν σχετικά εύκλα. Με την Τουρκία όμως, όχι. Συμφώνησαν ως θέμα αρχής στη απόσυρση από τον Ιαννουάριο, όπως τους ζητήθηκε. Υπήρχαν όμως μια σειρά από αιτήματά τους για τα οποία οι Τούρκοι απαιτούσαν ανταπόκριση.<br /><br />Οι Jupiters είχαν αναπτυχθεί, υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ, σε Τουρκία, Ιταλία και Μεγάλη Βρετανία το 1958-9 και αποτελούσαν τα δυο σκέλη μιας διττής πιθανής πυρηνικής επίθεσης των ΗΠΑ κατά της Σοβιετικής Ένωσης – από στεριά, και με βομβαρδιστικά από αέρα.<br /><br />Στο μεταξύ οι Αμερικανοί δούλευαν μετά τον πόλεμο (και εντατικά από το 1955), για να αναπτύξουν και το τρίτο σκέλος της πυρηνικής τους στρατηγικής, το υποβρυχιακό και το οποίο ολοκλήρωσαν με τους Πολάρις το 1960. Ωστόσο το 1962 προέκυψε η κρίση των πυραύλων της Κούβας, της μέχρι σήμερα πιο επικίνδυνης κρίσης στην ιστορία της ανθρωπότητας – ανεξάρτητα του τι λέγεται και γράφεται για τον τωρινό πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br />Τότε, οι Σοβιετικοί για λόγους δικής τους ασφάλειας – κυρίως γεωπολιτικούς αλλά και ιδεολογικούς – ανέπτυξαν τους δικούς τους πυρηνικούς πυραύλους στη κομμουνιστική τους σύμμαχο Κούβα του Φιντέλ Κάστρο, που απείχε μόνο 90 μίλια από την Φλόριδα.<br /><br />Μετά από 13 εφιαλτικές μέρες τον Οκτώβριο του 1962 – με ολόκληρο το κόσμο να κρατά την ανάσα του- η κρίση εκτονώθηκε με μια αμοιβαία και ισομερή συμφωνία. Oι Σοβιετικοί δεσμεύθηκαν να αποσύρουν τους πυραύλους από την Κούβα εντός ενός χρονικού ορίου μηνών.<br /><br />Οι δε Ηνωμένες Πολιτείες δεσμεύτηκαν να σεβαστούν την κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Κούβας – να μην εισβάλουν όπως απειλούσαν – και να αποσύρουν και αυτοί εντός χρονικού ορίου μηνών τους πυραύλους Jupiter από την Τουρκία.Για την Ιταλία δεν γίνεται λόγος διότι οι Σοβιετικοί επέμεναν για απόσυρση ειδικά των πυραύλων από την Τουρκία. Όμως το μέρος της συμφωνίας για την απόσυρση των Jupiters από την Τουρκία, και αντίθετα με τα άλλα μέρη της που δημοσιοποιήθηκαν τότε, παρέμεινε μυστικό μέχρι το 1989.<br /><br />Ωστόσο η αμοιβαία αυτή συμφωνία – που ήταν προφορική – παρουσιάστηκε στην Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο ως θρίαμβος των ΗΠΑ και του νεαρού Προέδρου Κέννεντυ προσωπικά, και ως άτακτη υποχώρηση της Σοβιετικής Ένωσης και του τότε ηγέτη της Χρουτσιώφ. Παραμένει μέχρι σήμερα ανεξήγητο γιατί οι Σοβιετικοί δεν δημοσιοποίησαν το μέρος της συμφωνίας που αφορούσε τους Jupiter, μέχρι το 1989.<br /><br />Πρέπει εδώ να υπογραμμιστεί πως μόνο ένας πολύ στενός κύκλος του Προέδρου Κέννεντυ γνώριζαν για τη συμφωνία με τους Jupiter. Κυκλοφορούσαν βέβαια σχετικές φήμες τις οποίες η κυβέρνηση Κέννετυ διέψευδε. Ακόμη και υψηλόβαθμα μέλη του Αμερικανικού Πενταγώνου, που πήραν οδηγίες για διαπραγματεύσεις με Ιταλία και Τουρκία, δεν είχαν ενημέρωση. Αντίθετα εντάλθηκαν να διαψεύδουν ευθέως σχετικές αναφορές σε Ιταλία και Τουρκία για ύπαρξη συμφωνίας αναφορικά με τους Jupiter.<br /><br />Η διαπραγματευτική γραμμή των Αμερικανών ώστε να εξασφαλιστεί η συναίνεση Ρώμης και Άγκυρας, ήταν πως οι Jupiter ήταν ξεπερασμένης τεχνολογίας και πως οι Πολάρις αποτελούσαν το απόλυτο όπλο αφού δεν μπορούσαν να εντοπιστούν και έτσι προσέφεραν ασφάλεια χωρίς έκθεση σε κίνδυνο αντιποίνων. Και πως η αντικατάστασή τους ήταν έτσι και αλλιώς προγραμματισμένη πριν τη κρίση. Γιαυτό έπρεπε να φύγουν και από την Ιταλία, κάτι που οι Σοβιετικοί δεν ζήτησαν.<br /><br />Στο ζήτημα της ασφάλειας οι αμερικανοί είχαν δίκιο. Αλλά οι Τούρκοι μόνο έτσι δεν ήθελαν να το βλέπουν. Και στην αναμεταξύ τους αλληλογραφία και διαπραγματεύσεις έθεσαν θέματα αρχής, πως δηλαδή έγιναν διαπραγματεύσεις πίσω από τη πλάτη τους, πως διακινδύνευε η ασφάλειά τους, πως η φυσική παρουσία των πυραύλων έστελνε μήνυμα αξιοπιστίας αντίθετα με τα υποβρύχια στα βάθη της θάλασσας που κανείς δεν τα έβλεπε. Η δε ηγεσία του Στρατού ένιωθε εκτεθειμένη έναντι στις Ένοπλες Δυνάμεις και στο έθνος σε ζητήματα αξιοπιστίας και ηθικής.<br /><br />Σε σχετική δε επιστολή του, ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας Sancar ζητούσε πυρηνικά όπλα για την αεροπορία, ναυτική παρουσία στα Πολάρις με συμμετοχή στην επιλογή στόχων στη Σοβιετική Ένωση , τρεις μοίρες πολεμικών αεροπλάνων F-04G (πολεμικό/βομβαρδιστικό), καθώς επίσης να μη γίνουν περικοπές σε στρατιωτική βοήθεια ύψους 130 εκ. δολαρίων, που είχαν ήδη προγραμματιστεί από την Ουάσιγκτον.<br /><br />Περιττό να λεχθεί πως στις διαπραγματεύσεις ο Πρωθυπουργός Ινονού και οι διπλωμάτες έπαιζαν το θέατρο της μετριοπάθειας. Ταυτόχρονα ζητούσαν από τους Αμερικανούς να ανταποκριθούν στα “αιτήματα” των στρατιωτικών για να διασκεδαστούν οι εύλογες, τάχατες, ανησυχίες τους.<br /><br />Τελικά στις 25 Απριλίου 1963 οι Τούρκοι συμφώνησαν. Η σχετική όμως συμφωνία παραμένει χαρακτηρισμένη μέχρι σήμερα. Οι Τούρκοι πήραν, κατά προτεραιότητα από άλλους συμμάχους, μοίρες αεροπλάνων F-04G. Δεν διευκρινίζεται όμως αν πήραν και τις τρεις που ζήτησαν.<br /><br />Το αίτημα για ναυτική τους παρουσία στις περιπολίες των Πολάρις στη Μεσόγειο, αναμενόμενα απορρίφθηκε. Εξασφάλισαν όμως την πρώτη επίσκεψη του πρώτου υποβρυχίου Πολάρις (USS Sam Houston) στη Σμύρνη (14-15 Απριλίου) σε μια εορταστική ατμόσφαιρα που αναδείκνυε την στρατηγική ιδιαιτερότητα των σχέσεων ανάμεσα στις δυο χώρες. Πήραν και 150 εκ. δολάρια στρατιωτικής βοήθειας, περισσότερα από όσα ανέμεναν.Κατά τους επιμελητές των δυο Briefing Books, William Burr και Leopoldo Nuti, η τελική αποτίμηση της υπόθεσης των Jupiter, κυρίως ως προς τον ρόλο του Προέδρου Κέννεντυ παραμένει ελλειπής. Η τελική συμφωνία με τη Τουρκία παραμένει χαρακτηρισμένη. Δεκάδες δε έγγραφα παραμένουν επίσης χαρακτηρισμένα ενώ σημαντικές επικοινωνίες αμερικανων αξιωματούχων φαίνεται να έχουν απωλεσθεί ή καταστραφεί.<br /><br />Σε ό,τι μας αφορά, τεκμηριώνεται για ακόμη μια φορά η διαχρονική τουρκική/ οθωμανική μέθοδος (modus operandi) διαπραγματεύσεων. Σε ένα από τα έγγραφα διαβάζουμε πως οι Τούρκοι απαιτούσαν “πλήρες πλήρωμα” τουρκικού ναυτικού στα υποβρύχια Πολάρις. Τέτοιο θράσος- κατά εμάς- παντελώς όμως φυσιολογικό για τους Τούρκους.<br /><br />Υ.Γ.1. Το περιορισμένο βεληνεκές των πυραύλων Πολάρις (Polaris A1) επέβαλε την ανάπτυξη της πρώτης γενιάς μόνο σε δυο περιοχές του κόσμου: στην Ανατολική Μεσόγειο – κυριολεκτικά κάτω από την Κύπρο – και στη Βόρεια Θάλασσα. Για την ανάπτυξή τους οι Αμερικανοί εξόπλισαν δυο βάσεις. Στη Ρότα της Ισπανίας για την Μεσόγειο και στο Λοχ Νές της Σκωτίας για τη Βόρεια Θάλασσα. Για μια δεκαετία, μέχρι την ανάπτυξη της δεύτερης γενιάς Πολάρις με μεγαλύτερο βεληνεκές (Α2), μόνο από τις δυο αυτές τοποθεσίες μπορούσαν να χτυπηθούν η Μόσχα και οι νότιες βιομηχανικές περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης από πυραύλους Πολάρις. Αλλά λόγω των πάγων στις Βόρειες θάλασσες το παράθυρο για κτυπήματα διαρκούσε μόνο δυο μήνες. Αντίθετα στην Ανατολική Μεσόγειο το παράθυρο ήταν ανοιχτό ολόχρονα. Γιαυτό και οι Σοβιετικοί θεωρούσαν την Κύπρο, όλη τη δεκαετία του 1960, ως “το πιο στρατηγικό σημείο του πλανήτη”. Αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο που μας παραπέμπει στη δυτική μαύρη προπαγάνδα κατά του κυπριακού κράτους με τη χρήση κλισέ περί “Κούβας της Μεσογείου”, περί του “Κάστρο με το Καλυμαύχι” και περί “κομμουνιστικού κινδύνου” και τα οποία κλισέ αθροιζόμενα παρήγαγαν στην Κύπρο την αλα Gladio “strategia della tensione‎”- “στρατηγική της έντασης”, οπλίζοντας ξένους και ντόπιους με στόχο την κατάλυση του κυπριακού κράτους. Είναι μια προπαγανδα που συνεχίζεται εξήντα χρόνια μετά, όχι ως μαύρη, πλέον, αλλά ως προπαγάνδα των “χρωμάτων”.<br /><br />Υ.Γ2. Όσοι πιθανόν έτυχε να αναρωτηθούν από πότε οι αμερικανοί γνώριζαν για την υπάρξη ενεργειακού πλούτου στην Ανατολική Μεσογείο, η απάντηση είναι από τη δεκαετία του 1950. Τότε ήταν που άρχισαν ενδελεχή χαρτογράφηση του βυθού για την ανάπτυξη των υποβρυχίων Πολάρις. Μια μελέτη του ελληνοαμερικανού Basil Skenderis κάνει αναφορά για ενεργειακά αποθέματα στη Μεσόγειο που εντοπίστηκαν τη δεκαετία του 1950.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Δεν είναι τωρινό… Από το 1963 οι Τούρκοι ζητούσαν πυρηνικά όπλα.

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ Από το 1963 οι Τούρκοι απαιτούσαν πυρηνικές βόμβες από την Ουάσιγκτον για να εξοπλίσουν τα -αμερικανικής κατασκευής- μα...

Διαβάστε την συνέχεια