Τουρκία:«Σχέδιο μετατροπής της Κων/πολης σε αυτόνομο κρατίδιο»! – «Φούντωσαν» οι θεωρίες για την «Εcumenopolis»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxz2GOlI-b5jjAw3iK4ZBVM67EU699Dc1jiNUF9Fa36m28izy1j-INwvedUB7gJgMhkRiY5b4EkmGKp9cQl8nGeRw3G2QALLZbeGWARdJuSgjL2seiS_MOrf_RCmhJyfggjnbGetHAc6Y/s1600/%25CE%2595cumenopolis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxz2GOlI-b5jjAw3iK4ZBVM67EU699Dc1jiNUF9Fa36m28izy1j-INwvedUB7gJgMhkRiY5b4EkmGKp9cQl8nGeRw3G2QALLZbeGWARdJuSgjL2seiS_MOrf_RCmhJyfggjnbGetHAc6Y/s640/%25CE%2595cumenopolis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Πυρ και μανία είναι πολλοί Τούρκοι αξιωματούχοι, ειδικοί αλλά και στρατιωτικοί που πρόσκεινται στον κεμαλισμό, μετά την ανακοίνωση από τον πρόεδρο Ερντογάν της ενάρξεως κατασκευής του καναλιού της Κων/πολης, το οποίο κατά τους ίδιους “ανοίγει τους Ασκούς του Αιόλου” στην περιοχή, μαζί με τις συζήτηση για την συνθήκη του Μοντρέ. <br /> <br /> Τούρκος ειδικός ερευνητής δημοσιογράφος αναφέρει ότι δεν υπάρχουν ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με το γιατί ακριβώς κατασκευάζεται το κανάλι της Κων/πολης. <br /> <br /> Ωστόσο, κατά τον ίδιο (Yusuf Kirtorun) το Ελληνορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο, φέρεται να έχει εδώ και πολλά χρόνια, “σχέδιο για να καταστήσει την Κωνσταντινούπολη ένα θρησκευτικό κράτος, παρόμοιο με το Βατικανό (Οικουμενικό)”, κάτι που φυσικά αποτελεί αποκύημα της φαντασίας των Τούρκων. <br /> <br /> Έτερος Τούρκος πολιτικός και ιστορικός με το όνομα Yusuf Halaçoğlu, αναφέρει ότι είναι επικίνδυνο το όλο σχέδιο για το κανάλι της Βασιλεύουσας. <br /> <br /> “Αν ανοίξετε αυτό το κανάλι εκεί, προκύπτουν τα ακόλουθα προβλήματα. 1. Κίνδυνος για την στρατηγική υπεράσπιση της Θράκης, 2. Οικουμενικό κράτος του Ελληνικού Πατριαρχείου όπως το Βατικανό”, δηλώνει ο ίδιος. <br /> <br /> Αυτές οι αντιδράσεις υπήρχαν και “σιγόκαιγαν” εδώ και καιρό στην Τουρκία, ανάμεσα σε κόμματα και πολιτικές φατρίες, αλλά μετά την επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ κ. Δένδια τα Χριστούγεννα και την φωτογραφία του με τον Δήμαρχο Εκρέμ Ιμάμογλου (το κατηγορούν οι Τούρκοι ως ελληνογενή), τα σενάρια αυτά φούντωσαν με δεδομένη την ανακοίνωση Ερντογάν για την έναρξη των εργασιών κατασκευής του περιβόητου καναλιού. <br /> <br /> Η τουρκική “ερντογανική” εφημερίδα Takvim, σχολίασε επιδεικτικά την ανάρτηση του ΥΠΕΞ κ. Δένδια για τη συνάντηση που είχε με τον Εκρέμ Ιμάμογλου, καθώς ο ΥΠΕΞ έγραψε “Κων/πολη” και όχι Ινσταμπούλ. Την ίδια στιγμή πολλοί “σκοτεινοί” τουρκικοί κύκλοι εκτιμούν ως «περίεργη» τη συνάντηση των δύο αξιωματούχων στην Κων/πολη, την ώρα που ο Τούρκος Πρόεδρος ήταν στην Τυνησία. <br /> <br /> «Το σχέδιο για το κανάλι του Τούρκου Προέδρου στην Κωνσταντινούπολη, που αφορά την την οικοδόμηση μιας τεχνητής υδάτινης αρτηρίας η οποία θα συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με τη θάλασσα του Μαρμαρά παράλληλα με το Βόσπορο, δεν θα άλλαζε τη Σύμβαση του Μοντρέ«, δήλωσε προχθές ο Ρώσος πρέσβης στην Τουρκία Αλεξέι Ερκώφ. <br /> <br /> Σε απάντηση ερώτησης του Τούρκου δημοσιογράφου Μουράτ Γιέτκιν, ο Ρώσος πρεσβευτής Erkhov είπε ότι οι εξαγωγείς πετρελαίου θα μπορούσαν να συγκρίνουν τα κόστη αναμονής των πλοίων. <br /> <br /> «Ένα τέτοιο κανάλι δεν θα αλλάξει δραματικά την κατάσταση της κυκλοφορίας, ακόμα κι αν μπορούσε να χαλαρώσει την κυκλοφορία μέσω του Βοσπόρου. Η κυκλοφορία μέσω του στενού των Δαρδανελλίων, από την άλλη πλευρά, θα παραμείνει αμετάβλητη», δηλώνει ο έμπειρος Ρώσος διπλωμάτης. <br /> <br /> Αναφερόμενος στο σχόλιο του Ρώσου πρέσβη ότι η Μόσχα βλέπει το κανάλι της Κων/πολης ως ένα «πολύ μακροπρόθεσμο» έργο για το μέλλον, ο Τούρκος δημοσιογράφος Yetkin έγραψε ότι : «αυτά τα λόγια αποτελούν σημάδι που αποκαλύπτει την αρνητική άποψη της Μόσχας για το έργο και ότι το όνειρο του Ερντογάν δεν θα υλοποιηθεί σύντομα». <br /> <br /> Το σκηνικό αρχίζει εκ νέου να μυρίζει ‘‘μπαρούτι‘ στο ελληνικό Αρχιπέλαγος, με το θέμα της Λιβύης και της ΑΟΖ, φέρνοντας κοντά πολλά γεγονότα στο προσκήνιο, τα οποία κάποτε δεν διανοείτο κανένας ότι μπορούν να συμβούν. <br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκία:«Σχέδιο μετατροπής της Κων/πολης σε αυτόνομο κρατίδιο»! – «Φούντωσαν» οι θεωρίες για την «Εcumenopolis»

Πυρ και μανία είναι πολλοί Τούρκοι αξιωματούχοι, ειδικοί αλλά και στρατιωτικοί που πρόσκεινται στον κεμαλισμό, μετά την ανακοίνωση από το...

Διαβάστε την συνέχεια

Με αυτοκτονικό ιδεασμό ισοδυναμεί πλέον η πολιτική κατευνασμού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiovhmStJK2CYJ7hGbB1oSEczhoXUngYnjh4RqAcMQ63w8Q_P5DRRRmqf6ZSVKPyu6wZXB7UT_r5IFJWG1U180w0J7JJ7M7zRCDAVBbbyZM_lJes3IlCNV3lYNL69FwAPICKgMb294-tfo/s1600/akar-turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="366" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiovhmStJK2CYJ7hGbB1oSEczhoXUngYnjh4RqAcMQ63w8Q_P5DRRRmqf6ZSVKPyu6wZXB7UT_r5IFJWG1U180w0J7JJ7M7zRCDAVBbbyZM_lJes3IlCNV3lYNL69FwAPICKgMb294-tfo/s640/akar-turkey.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Παπασίμος Γεώργιος</b>Οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά είναι πλέον δραματικές, μετά την συμφωνία της Τουρκίας με την περιορισμένου κύρους κυβέρνηση της Λιβύης. Είναι δραματικές, ανεξαρτήτως του ότι αυτή η συμφωνία είναι προδήλως ανυπόστατη και παραβιάζει όλες τις στοιχειωδώς επικρατούσες αρχές του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας, (ήτοι ότι τα κατοικημένα νησιά έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ). Αυτή η συμφωνία διαλύει και την τελευταία ψευδαίσθηση περί ειρηνικής λύσεως των προβλημάτων, που δημιουργούν οι επεκτατικές αναθεωρητικές επιδιώξεις της Τουρκίας. Κάτι που, ακόμα και σήμερα, προτάσσει το τρομώδες και φοβικό πολιτικό προσωπικό εξουσίας. <br /> <br /> Μετά την κατοχή μεγάλου τμήματος της Μεγαλονήσου και την παραβίαση της ΑΟΖ της, ο τουρκικός επεκτατισμός προσβλέπει στο επόμενο σημείο προσβολής. Είναι η περιοχή νότια της Κρήτης, ως υποτιθέμενη ζώνη της συμφωνίας Τουρκίας – Λιβύης. Η εφαρμογή του σχεδίου της "Γαλάζιας Πατρίδας", που αποτελεί απροκάλυπτη προσβολή των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, προωθείται συστηματικά από το τουρκικό κατεστημένο.<br /> <br /> Στηρίζεται στις παραλείψεις της Ελλάδος, στην αξιοποίηση της παγκόσμιας γεωπολιτικής ρευστότητας, σε συνδυασμό με την προηγούμενη συστηματική ναυπήγηση ενός ισχυρού πολεμικού στόλου. Οι εξελίξεις αυτές, όπως ήταν αναμενόμενο, δημιούργησαν θόρυβο και πανικό στην Αθήνα, εξού και η πρόσφατη διπλωματική δραστηριότητα ως προς την τουρκικό-λιβυκή συμφωνία. Παρόλα αυτά όμως, δεν έχουν δημιουργηθεί οι αναγκαίες συνθήκες για αλλαγή της πολιτικής έναντι του τουρκικού κινδύνου. <br /> <br /> Χαρακτηριστικό στοιχείο αυτού αποτελεί η ψήφιση του προϋπολογισμού, στον οποίον προβλέπονται μειωμένες αμυντικές δαπάνες, ακόμα και εν σχέσει με το 2018. Την στιγμή που είναι πασιφανές, ότι υφίσταται αναγκαιότητα για γενναία αύξηση τους, όπως και η άμεση ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων, ως μοναδικό αποτρεπτικό παράγοντα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. <br /> <br /> Η ψήφιση, μάλιστα των αμυντικών δαπανών και από το ΣΥΡΙΖΑ, θεωρήθηκε επικοινωνιακά ως στοιχείο εθνικής ενότητας. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι πρόκειται για αυτοπαγίδευση του σημερινού πολιτικού συστήματος στην λογική επικράτησης της πολιτικής του κατευνασμού, κάτι που όμως οδηγεί μακροπρόθεσμα στην υποταγή. Η συνέχιση, μάλιστα, αυτής της αντίληψης, μπροστά στα σημερινά ογκούμενα εθνικά ζητήματα, συνιστά έναν ιδιότυπο αυτοκτονικό ιδεασμό.<br /> <br /> Πολιτική κατευνασμού <br /> <br /> Το πρόβλημα της Ελλάδας εντοπίζεται στο γεγονός, ότι επί πολλές δεκαετίες η ακολουθούμενη πολιτική είχε τον χαρακτήρα του κατευνασμού και της υποχωρητικότητας απέναντι στη συστηματική τουρκική προκλητικότητα και στον πρόδηλα διαφαινόμενο σχεδιασμό της. Αυτός δεν είναι άλλος από την συγκυριαρχία της στο Αιγαίο και την υφαρπαγή τεραστίων θαλάσσιων εκτάσεων στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, ενόψει και του διαφαινόμενου τεράστιου υποθαλάσσιου πλούτου των υδρογονανθράκων. <br /> <br /> Η Μεταπολίτευση, που ξεκίνησε το 1974 έχοντας επί της ουσίας αποδεχθεί την τουρκική κατάληψη του 34% της Κύπρου, ολοκληρώνεται με την πλήρη προβολή των επεκτατικών τουρκικών επιδιώξεων σε βάρος της χώρας μας. Δυστυχώς, σε όλες αυτές τις δεκαετίες που μεσολάβησαν, ενώ τα δείγματα και οι επιδιώξεις της άλλης πλευράς ήταν πάντοτε εμφανείς, από την πλευρά μας υπήρξε τρομακτική εθνική αμεριμνησία. <br /> <br /> Ειδικά, κατά την ύστερη μεταπολίτευση, δεν κατορθώσαμε να έχουμε πετύχει μία συνεκτική εθνική αποτρεπτική στρατηγική, αξιοποιώντας τις διπλωματικές σχέσεις και ενισχύοντας, ουσιαστικά και ποιοτικά, τις Ένοπλες Δυνάμεις, στη βάση του πάλαι ποτέ διακηρυχθέντος και μη υλοποιηθέντος ενιαίου εθνικού δόγματος Ελλάδας – Κύπρου. Επιπροσθέτως, η εισδοχή της χώρας στη μνημονιακή κηδεμονία του 2010 επέφερε μεγάλο πλήγμα στην αποτρεπτική ικανότητα αυτών, με συνέπεια σήμερα η χώρα μας, που αντιμετωπίζει άμεσους εθνικούς κινδύνους, να υπολείπεται των περιστάσεων. <br /> <br /> Έτσι, η κατάσταση της παράλληλης οικονομικής χρεοκοπίας και της μειώσεως της στρατιωτικής ισχύος της Ελλάδος, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο για τον Ελληνισμό. Είναι πλέον ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η Τουρκία, στις στιγμές αδυναμίας του Ελληνισμού, επιχειρεί επιθετικές ενέργειες, με σκοπό να αποκομίσει οφέλη σ' αυτόν τον ιστορικών διαστάσεων πλέον ανταγωνισμό. <br /> Αποδυναμωμένη η Ελλάδα <br /> <br /> Σήμερα, δέκα χρόνια μετά την ανηλεή μνημονιακή κηδεμονία και την πρόσδεση στα δεσμά των δανειστών για τα επόμενα ενενήντα εννέα χρόνια με υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας, η Ελλάδα εμφανίζεται αποδυναμωμένη. Αποδυναμωμένη τόσο σε οικονομικό, όσο και σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, αποτελώντας πάλι το "ιδανικό θύμα" του τουρκικού πολιτικο-στρατιωτικού κατεστημένου. <br /> <br /> Από τις εξελίξεις αυτές, συνάγεται ότι δεν υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια από την πλευρά της Ελλάδος σοβαρή και συνεκτική προετοιμασία για την αντιμετώπιση των τουρκικών κινήσεων. Οι σπασμωδικές αντιδράσεις, με βασικό στοιχείο τον κατευνασμό, είναι πλέον προβλέψιμες και αδιάφορες από την τουρκική πλευρά. Χαρακτηριστικό στοιχείο αυτού αποτελεί το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει καταθέσει στον ΟΗΕ, τις συντεταγμένες των εξωτερικών ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ, για μην προκαλέσει τους Τούρκους. <br /> <br /> Την ίδια ώρα, όμως, η Τουρκία έχει καταθέσει χάρτες και συντεταγμένες με τις οποίες, κατά πλήρη παράβαση του διεθνούς δικαίου, διεκδικεί τεράστιες θαλάσσιες περιοχές νότια και νοτιοανατολικά της γραμμής Καστελόριζο, Ρόδος- Κάρπαθος-Κάσος- Κρήτη, όπως πλέον δημοσιοποιήθηκε με το λεγόμενο τουρκικό-λιβυκό μνημόνιο.<br /> <br /> Κλιμακώνεται η τουρκική απειλή <br /> <br /> Είναι πλέον προφανές, ότι η ελληνική πολιτική περί "εξημέρωσης του θηρίου", μέσω της σύνδεσης της Τουρκίας με την ΕΕ και των αόριστων επικλήσεων περί εφαρμογής του διεθνούς δικαίου, έχει αποτύχει παταγωδώς. Ο λόγος είναι πως δεν μπορεί με αυτόν τον τρόπο να ανακοπεί η επιθετική στρατηγική της Άγκυρας. Ο βασικός της στόχος είναι να επιβάλει στην Ελλάδα και στην Κύπρο ένα ιδιότυπο καθεστώς "φινλανδοποίησης", στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής μεσογείου, όπου η ισχυρότερη χώρα θα επιβάλλει τους όρους της στην περιοχή. <br /> <br /> Επίσης, έχουν συντριβεί οι ψευδαισθήσεις, που καλλιεργούσε το πολιτικό προσωπικό εξουσίας περί προστασίας της χώρας από διάφορους τρίτους, αφού είναι πλέον ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι μόνο με τις δικές της δυνάμεις μπορεί να περιφρουρήσει τα δίκαια της. Απέναντι στην τουρκική απειλή, η Ελλάδα πρέπει να επανοριοθετήσει άμεσα την εθνική στρατηγική. <br /> <br /> Βασικά στοιχεία αυτής της νέας εθνικής στρατηγικής πρέπει να είναι η αποβολή του "φοβικού συνδρόμου", η διατήρηση και η ενίσχυση του στρατιωτικού αξιόμαχου, η επαναλειτουργία της αμυντικής βιομηχανίας, όπως και η αξιοποίηση των δυνατοτήτων που παρέχει η σημερινή εποχή της έντονης ρευστότητας και των γεωπολιτικών ανακατατάξεων, για σύναψη ισχυρών και στέρεων διπλωματικών και στρατιωτικών συμμαχιών. Η τουρκική απειλή κατά του Ελληνισμού δεν είναι ένα θεωρητικό κατασκεύασμα. Πρόκειται για μια οδυνηρή πραγματικότητα, η οποία αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα μπορεί να οδηγήσει σε νέους εθνικούς ακρωτηριασμούς.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Με αυτοκτονικό ιδεασμό ισοδυναμεί πλέον η πολιτική κατευνασμού

Παπασίμος Γεώργιος Οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά είναι πλέον δραματικές, μετά την συμφωνία της Τουρκίας με την περιορισμένου κύρους κυβέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι τραγικές αγκυλώσεις της Ελλάδας για τα 12 μίλια και την ΑΟΖ: Η επείγουσα υπέρβασή τους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmdz7UJyb5mpME0WGg3eloLCol2MKeAoNOjp1yNkS_Gmhy47cGsaRHZdafS5dnmp22uvYAh-AFMxrddQhDLZjiTw8iAbxrUs0eoFpp6Pv4gD1z-QpqMCQXXztVtS1V0WXm9fPRSHG3NEA/s1600/12milia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="768" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmdz7UJyb5mpME0WGg3eloLCol2MKeAoNOjp1yNkS_Gmhy47cGsaRHZdafS5dnmp22uvYAh-AFMxrddQhDLZjiTw8iAbxrUs0eoFpp6Pv4gD1z-QpqMCQXXztVtS1V0WXm9fPRSHG3NEA/s640/12milia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΚΡΕΣΕΝΤΣΙΟ ΣΑΝΤΖΙΛΙΟ </b><br /> <br /> Μετά από τον Ανδρέα Παπανδρέου όλες οι ελληνικές κυβερνήσει, ανεξαρτήτου κομματικού χρωματισμού, κινήθηκαν ακριβώς σε μία ίδια γραμμή πλεύσης όσο αφορά την εξωτερική πολιτική τους. <br /> <br /> Μόνο στη αρχική φάση της κρατικής παρουσίας του Σύριζα πήγε να εκδηλωθεί μια κάποια απόκλιση, ως φυσιολογική συνέπεια των «προγραμματικών» ιδεολογικών προθέσεών της, οι ερμηνευτές της οποίας όμως γρήγορα, πολύ γρήγορα, παραμερίστηκαν χωρίς πολλές κουβέντες και πετάχτηκαν έξω από κόμμα και κυβέρνηση ή επέλεξαν να απομακρυνθούν οι ίδιοι μην έχοντας μπροστά τους παρά εχθρούς και αρνητές των ιδεών τους. <br /> <br /> Οι «λογικές» του δυτικόφρονου ευρω-αμερικανικού politically correct είχαν κατά κράτος επιβληθεί και επικρατήσει στην «πρώτη φορά αριστερά». <br /> Από κει και πέρα η ομοιομορφία και η απαράλειπτη υπακοή στα ίδια σχεδόν απαράλλαχτα πολιτικά κελεύσματα, κίνητρα και προστάγματα υπήρξε και συνεχίζει να υπάρχει σαν ένα είδος τυφλής αφοσίωσης σε άνωθεν, μη ομολογούμενες, ασφαλώς, αλλά πασίγνωστες εντολές ή εκβιάσεις η οποιαδήποτε παραβίαση των οποίων όχι μόνο δογματικά απαγορεύεται, αλλά φαίνεται πως είναι και η βασική αιτία του γενικευμένου, εκτεταμένου φοβικού συνδρόμου που διακατέχει τις κυβερνητικές νομενκλατούρες και εκφράζεται ανοιχτά πια και καθαρά σε όλες τις εκφάνσεις των ελληνικών εξωτερικών σχέσεων σαν μια «ψυχολογικο-σαρκική φορεσιά» που δύσκολα πλέον καμουφλάρεται εκπέμποντας την αλγεινή εντύπωση πως τελικά δύσκολα μπορεί να αλλάξει ενώ παρασέρνει, δυστυχώς, ολόκληρο τον ελληνικό λαό που δέχεται τις συνέπειες. <br /> <br /> Οποιοσδήποτε νοήμων (και εχέφρων) άνθρωπος μένει υπερκατάπληκτος παρατηρώντας πώς και πόσο οι Έλληνες πολιτικοί εμμένουν στα τεράστια και τραγικά όσο και απαράδεκτα λάθη τους επιτρέποντας με τις υποχωρήσεις τους και δίνοντας συνέχεια ερείσματα (σ)τους «παραδοσιακούς εχθρούς» ώστε αυτοί να τσιλιμπουρδίζουν χωρίς ούτε καν «αιδώ και περίσκεψη». <br /> Έτσι όπως τα πράγματα εξελίσσονται, δεν μπορούμε να μη αναλογιστούμε ότι οι Τούρκοι ειδικά ψάχνουν και βρίσκουν (και επωφελούνται από) όλες τις αφορμές για να «καρφώσουν» κάπου την Ελλάδα, να την «μειώσουν», με απώτερο σκοπό βαθμηδόν να την εξαφανίσουν απ΄ τη διεθνή σκακιέρα, όπως εξάλλου κάνουν και με την Κυπριακή Δημοκρατία, επισήμως γι ‘ αυτούς «εκλιπούσα», ενώ απ ‘ την άλλη, οι Έλληνες ειδικά μένουν σε (και τιμωρούνται από) όλες τις χαμένες ευκαιρίες για να επιφέρουν πλήγματα στην Τουρκία, να την καθηλώσουν στις παρανομίες της, με το αποτέλεσμα να μη διαθέτουν την αναγκαία πειθώ που θα πάρει τους άλλους (τρίτους) με το μέρος τους – όχι μόνο, αλλά και, το χειρότερο, σαν συνέπεια, να μην είναι σε θέση να συγκροτήσουν με άλλες χώρες μια δεσμευμένη και αποτελεσματική ομάδα αλληλοπροστασίας όχι μόνο με λόγια, αλλά προ πάντων με πράξεις. <br /> <br /> Γι’ αυτό φταίει οπωσδήποτε το ότι η Ελλάδα δεν μερίμνησε ποτέ να συνάψει πραγματικές αμυντικο-στρατιωτικές συμφωνίες με άλλες «χρήσιμες» χώρες της περιοχής που θα της διασφάλιζαν ΚΑΙ στις θάλασσες ένα επιθετικό και αποτρεπτικό πρόσημο. <br /> Και εδώ αμέσως, προκαταρτικά, επισημαίνουμε πως το πρωταρχικό σφάλμα των ελληνικών πολιτικών ηγεσιών είναι που συνηθίζουν να λένε, νομίζοντας πως λένε κάτι το έξυπνο και θαυμαστό, ότι η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα(!), τρομερό σφάλμα που υποβιβάζει στα μάτια των Τούρκων αλλά και των άλλων χωρών την ελληνική εξωτερική πολιτική σε κάτι που «δεν είναι ούτε κρέας ούτε ψάρι»: μια ανώνυμη, βολεμένη με ό, τι επιβάλλουν οι άλλοι, χωρίς νεύρο και ορμή σκιώδη παρουσία.<br /> Ε όχι, η Ελλάδα διεκδικεί, πρέπει να διεκδικεί, έχει να διεκδικήσει και δικαιώματα, και εδάφη, και θαλάσσιο χώρο, όχι μόνο απ’ την Τουρκία, αλλά και από άλλες χώρες στη «γειτονιά» της. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην διεκδικεί όταν οι άλλοι γείτονες όλο κάτι διεκδικούν το ελληνικό και χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα. <br /> <br /> Πάντως. πηγαίνοντας λίγο πίσω στον χρόνο, αν το καλοσκεφτούμε, φαίνεται πως η «φιλοσοφία» της «μοιρασιάς» των τριών «μεγάλων» της Γιάλτας συνεχίζει και σήμερα να ασκεί την κηδεμονία της πάνω στην Ελλάδα, με μία βασική παρατήρηση: πως την επιρροή της Γιάλτας τη βρίσκουμε ακέραιη ακόμα μόνο στην Ελλάδα, ενώ εξαφανίστηκε παντελώς σε όλες τις άλλες βαλκανικές χώρες όπου η αμερικανική παρουσία εκτόπισε τελείως τον προηγούμενο συμφωνημένο (στη Γιάλτα) αντίθετο ιδεολογικό προσδιορισμό, με ό, τι αυτό συνεπάγεται στα πολιτικο-στρατιωτικά δρώμενα. <br /> <br /> Τελικά στην Ελλάδα η μόνη «αλλαγή» που έχει επέλθει ήταν το «πέρασμά» της από την αγγλική στην αμερικανική εξουσία (άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε το ρούχο του αλλιώς), με τις συνέπειες ωστόσο της αγγλικής πολιτκκής να έχουν αφήσει αρκετά μελανά σημεία που δεν ξεχνιούνται εύκολα. <br /> Μέσα λοιπόν στην pax americana, που δεν πρόκειται ωστόσο ποτέ να προστατέψει στρατιωτικά τα ελληνικά συμφέροντα, τα ελληνικά κυβερνητικά «συνεργεία» είναι τώρα 70 χρόνια που «βασιλεύουν» σαν πιστά παιδιά του θείου Σαμ, σε μια πολιτική ροή οι συνιστώσες της οποίας είναι όλες χαραγμένες στον Λευκό Οίκο προς απαράβατη γνώση και γενική χρήση στο σύνολο των τομέων των εξωτερικών σχέσεων αλλά και των εσωτερικών διεργασιών. <br /> <br /> Η επελθούσα, μερικά χρόνια μετά τη Γιάλτα, είσοδος στον ευρωπαϊκό κοινοτικό ιστό, ανεξαρτήτως ονομασίας του, δεν σήμανε, ούτως ή άλλως, καμία πολιτικο-δογματική αλλαγή, μιας και η ταύτιση της λεγόμενης «ευρωπαϊκής» πολιτικής με εκείνη των ΗΠΑ υπήρξε έως πρότινος απόλυτη, επαρκώς σχετικά βοηθούντος και της σφικτής ιδεολογικής πρόσδεσης μέσα στα απαράβατα δώματα του ΝΑΤΟ. <br /> Έτσι βλέπουμε πως αν η Ελλάδα, άκρως έως φανατικά πιστή στον υπερατλαντικό άρχοντά της, είναι παράδειγμα (προς αποφυγήν) για όσο αφορά την πραγματοποίηση των συμφερόντων της και το άκρων άωτον της στατικής, ανενεργούς πολιτικής όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στο Ιόνιο και στη Μεσόγειο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως πρόκειται για κατάσταση που οφείλεται στις αμερικανικές, πλείστες και διαχρονικές, απαγορεύσεις, «παραινέσεις», «συμβουλές», τελικά και πολύ απλά στα αμερικανικά «θέλω» στην Ευρώπη που αποκλείουν μια Ελλάδα ελεύθερη να κάνει «του κεφαλιού της» για το «καλό» της. <br /> <br /> Με αυτά και με αυτά η Ελλάδα συνέχεια κάτι χάνει, όλο κάτι δίνει, χαρίζει σους άλλους, «φίλους» και εχθρούς. <br /> <br /> Το αποτέλεσμα; Το περίφημα «δυο μέτρα και δυο σταθμά»! <br /> Έτσι, λ.χ. πολύ απλά ενώ οι ΗΠΑ, μολονότι δεν επικύρωσαν την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. ανακήρυξαν και οριοθέτησαν τις ΑΟΖ τους σε όλες τις ακτές τους και σε όλα τα νησιά τους, δεν «επιτρέπουν»(!!) να κάνει το ίδιο και η Ελλάδα!<br /> Και επειδή το είπε ο τάδε Φίλιπ Γκόρντον, έγινε «νόμος της Ελλάδας»! Τρελά πράγματα, βέβαια, για μια χώρα που είναι σοβαρή, αξιοπρεπής, που υπερασπίζεται την ανεξαρτησία της εναντίον των πάντων, απόλυτα φυσιολογικά όμως για μια χώρα-μπανανία ή μαϊμού, αν προτιμάτε, που ταπεινώνεται διαχρονικά για να ακολουθήσει τις πολιτικές που οι άλλοι «έραψαν» γι’ αυτήν. <br /> <br /> Δεν μένει παρά να μάθουμε ή να μας πούνε σε ποια από τις δυο αυτές «κατηγορίες» νοιώθουν ότι ανήκουν οι Έλληνες κυβερνώντες, διότι θα πρέπει να μας πουν επίσης τί θα γίνει εάν παραβούμε (παραβούν) τα λόγια του Προφήτη-Γκόρντον όπως και πού είναι γραμμένα στο UNCLOS τα «δυο μέτρα και δυο σταθμά» των ΗΠΑ σχετικά με τον εαυτούλη τους και την Ελλάδα, όταν έρχονται για να μας κάνουν μάθημα και μας κουνάνε το δάχτυλο για να τους λέμε, αιώνιοι μέτοικοι, yes sir! <br /> <br /> Και να ΄ταν μόνο αυτό… γιατί ενώ και η ΕΕ υπέγραψε σαν συλλογικός οργανισμός την Σύμβαση και αναγνωρίζει de jure και de facto τις ΑΟΖ όλων των ευρωπαϊκών κοινοτικών χωρών ακριβώς έτσι όπως εμφανίζονται στους χάρτες με γνώμονα το UNCLOS, αποφεύγει κάθε δυναμική επέμβαση ώστε ΚΑΙ η Ελλάδα να υποστηριχθεί και να ανακηρύξει/οριοθετήσει την νόμιμη ΑΟΖ της με βάση τον ίδιο γνώμονα UNCLOS που η ΕΕ δέχεται. <br /> Και δεν βρέθηκε έως τώρα ένας, μόνο ένας;(!) αρχηγός κυβέρνησης ή/και ΥΠΕΞ να «επαναστατήσει» επιτέλους σε αυτό το κυριολεκτικό «θάψιμο» των ελληνικών διεθνών δικαιωμάτων: να υποθέσουμε επειδή όλοι τους «τα βρήκαν» στο παλιό καλούπι του «υπάκουου παιδιού» σε ξένα συμφέροντα=θάνατος για τα ελληνικά συμφέροντα;<br /> Ειλικρινά, με το χέρι στη καρδιά, δεν μπορεί να πει κανείς πως οι Έλληνες «πολιτικοί άνδρες» από το 1919 και μετά, και εξαιρώντας τα πέντε χρόνια του πολέμου, έκαναν κάτι που να ευνόησε την Ελλάδα, να την έκανε μεγαλύτερη, ισχυρότερη, πολιτικά αξιόλογη, με αξιοσέβαστη φωνή και κατάλληλες δυνατές συμμαχίες, με κερδοφόρες διακρατικές συμφωνίες για το εθνικό συμφέρον και την αξιοπρόσεκτη στρατιωτική παρουσία. <br /> <br /> Όλο το αντίθετο. Και εκτός αυτού. προστέθηκε και η βαθύτατη πολιτικο-οικονοιμική διαφθορά, τα υποχρεωτικά «μνημόνια» και το ξεπούλημα των «χρυσαφικών» της χώρας στους ξένους. <br /> <br /> Αληθεύει πως για τα 350 δις και βάλε της «τρύπας» των 2009-2010, που βούλιαξε την Ελλάδα και για την οποία όλοι οι πολιτικοί υπήρξαν αθώοι και ατιμώρητοι, οι Έλληνες θα πληρώσουν έως το 2060; <br /> <br /> Η συνειδητή και συνεχή απεμπόληση των δικαιωμάτων μιας χώρας από τους κυβερνήτες της προς όφελος και συμφέρον τρίτων χωρών έχει ένα όνομα, και κανονικά θα έπρεπε να έχει και μια τιμή κόστους, όπως γνωρίζουμε. Εκείνο που δεν ξέρουμε είναι εάν ο λαός αυτής της χώρας το γνωρίζει και τί κάνει επ’ αυτού. <br /> Κάτι τέτοιο, mutatis mutandis, συμβαίνει σήμερα και με τον ίδιο τον Αμερικανό Πρόεδρο και τα οικονομικά ή/και προσωπικά συμφέροντά του σε σχέση με τα εθνικά και γεωστρατηγικά τοιαύτα.<br /> Είναι το ίδιο «παιχνίδι» που παίζεται στην Ελλάδα (το βλέπουμε, και ο ντόπιος πληθυσμός το βιώνει) από δεκαετίες τώρα και όσο περνάει ο καιρός άλλο τόσο γίνεται αφόρητο διότι ξεκάθαρα αποβαίνει σε τεράστιο κέρδος των εχθρών της, αλλά βεβαίως και των λεγόμενων «φίλων» της (αν και, μιλώντας για συμφέροντα, κανείς δεν είναι φίλος κανενός, εκτός εάν υπάρχουν μεταξύ τους συμφέροντα αλληλένδετα, όπως η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε προ πολλού δημιουργήσει). <br /> <br /> Ας πάρουμε λ.χ. ένα παράδειγμα και ας θυμηθούμε μια κατάσταση του είδους: <br /> στο Ιόνιο η Ελλάδα όχι μόνο δεν ανακηρύσσει και οριοθετεί της ΑΟΖ της, μολονότι στο πρόσφατο παρελθόν ένα είδος «μεσαίας γραμμής» έχει ήδη συμφωνηθεί, αν και κάπως εις βάρος της,<br /> αλλά ούτε και επεκτείνει τουλάχιστον τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, συνεχίζοντας να είναι η μόνη χώρα στο κόσμο «κολλημένη» στα ξεπερασμένα πια 6 μίλια! <br /> <br /> Γιατί αυτή η αρνητική συμπεριφορά; <br /> <br /> Ακούσαμε να γίνεται λόγος για «διαμαρτυρίες» της Ιταλίας και «απαιτήσεις» της να μην «διαταραχθούν» τα δήθεν «παραδοσιακά δικαιώματα» των Ιταλών ψαράδων να αλιεύουν έως τα 6 μίλια, δηλαδή σε απόσταση 6 μιλίων από τις ελληνικές ακτές, όπου φαίνεται πως έχει ακόμη ψάρια, ενώ στις ιταλικές ακτές τα ψάρια έχουν σχεδόν όλα εξοντωθεί. <br /> <br /> Δεν κατάλαβα: τί σόι «παραδοσιακά δικαιώματα» μπορεί να υπάρχουν ώστε να έρχονται ξένοι ψαράδες να ψαρεύουν στα δικά μου νερά και εγώ να τους αφήνω και να μην αντιδρώ! <br /> <br /> Το Δίκαιο της Θάλασσας του UNCLOS δεν νομίζω να προβλέπει κανένα «παραδοσιακό δικαίωμα» υπέρ κάποιου σε θάλασσα ή αλλού – και αυτή η γελοιότητα πρέπει κάποια μέρα να πάψει. Φίλοι να είμαστε, αλλά όχι και ανόητοι. <br /> <br /> «Παραδοσιακά δικαιώματα» μπορούσε κάποιος να «βαφτίσει» δήθεν δικαιώματα πάνω σε κάποιον υφιστάμενό του στη μεσαιωνική εποχή, όπως π.χ. το απεχθές jus primae noctis του αφεντικού πάνω στη νιόνυμφη υφιστάμενού του, όχι σήμερα όπου η προεξέχουσα έννοια του «εθνικού συμφέροντος» δεν μπορεί και δεν πρέπει να ανεχθεί την ύπαρξη, μέσα στον ίδιο του τον χώρο, κανενός άλλου συμφέροντος τρίτου. <br /> Η μη ανακήρυξη και οριοθέτηση της ΑΟΖ της στο Ιόνιο, στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο πάει να κοστίσει πολύ στην Ελλάδα εάν συνεχίσει να τρέμει από τον φόβο του τί θα κάνουν οι Ιταλοί, οι Τούρκοι ή οι Αμερικανοί. Και ετούτο το «πολύ» δεν θα είναι ορισμένου χρονικού διαστήματος, περαστικό, αλλά απολύτως αορίστου χρόνου, μακροχρόνιο όσο δεν το φαντάζονται οι πολιτικοί ταγοί και ο υπομονετικός (μήπως αποχαυνωμένος στα αμέτρητα καφέ και βλακώδη τηλεοπτικά παιχνίδια και διαγωνισμούς τραγουδιού) ελληνικός λαός. <br /> <br /> Στη Ιταλία λέμε: canta che ti passa, τραγούδα και θα σου περάσει! Σε τέτοιο σημείο όμως φτάσαμε; <br /> <br /> Αλλά δυστυχώς, το ακόμη πιο επικίνδυνο είναι πως η μείωση της Ελλάδας και των δικαιωμάτων της δεν θα σχετίζεται μόνο με κάποιο χρονικό διάστημα διάρκειας, αλλά περισσότερο και με απώλεια κάποιας εδαφικής κυριαρχίας, μην το λησμονούμε. <br /> Η Ελλάδα δεν ανακήρυξε ποτέ την ΑΟΖ της και τα χωρικά της ύδατα είναι περιορισμένα στα 6 ν.μ., .όπερ σημαίνει ότι από τα 6 μίλια και ένα μέτρο όλη η άλλη θάλασσα είναι διεθνή ύδατα. <br /> <br /> Και όπως ξέρουμε, τα διεθνή ύδατα ανήκουν στους πάντες και οι πάντες μπορούν να κάνουν «δουλειές» εκεί. <br /> Τί θα κάνει λοιπόν η Ελλάδα, τί θα κάνουν πρωθυπουργός, ΥΠΕΞ, ΥΠΕΣ και όπλοι οι άλλοι «επίσημοι» εάν έρθουν οι Τούρκοι και αρχίσουν έρευνες για υδρογονάνθρακες ή φέρουν τρυπάνια για αντλήσεις;<br /> Ποιον διεθνή νόμο θα επικαλεστούν ικανό να εμποδίσει τους Τούρκους, όταν πέραν των μίζερων 6 μιλίων κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων στο τεράστιο τόξο των ελληνικών ακτών, ούτε υφαλοκρηπίδα έχουν προσδιορίσει και διεθνοποιήσει, ούτε ΑΟΖ ανακήρυξαν στα πλαίσια του UNCLOS, ούτε καν 12 μίλια χωρικά ύδατα έχουν;! <br /> <br /> Λέω: αν έρθουν οι Τούρκοι, που είναι εκείνοι που εποφθαλμιούν ελληνικές στερεές και θάλασσες, αλλά οποιοσδήποτε άλλος μπορεί να έρθει, να στρογγυλοκαθίσει στα 6 μίλια και ένα μέτρο, να κάνει ό, τι θέλει και οι Έλληνες πολιτικοί να τον χαιρετούν από τις απέναντι πλαζ(!). Και οι Έλληνες πολίτες θα τους βλέπουν μόλις 6 μίλια μακριά τους, ούτε ένα τσιγάρο δρόμος, τους εχθρούς σους να τους χλευάζουν και να τους βρίζουν μένοντας στο απυρόβλητο των 6 μιλίων και ενός μέτρου! <br /> <br /> Ή μήπως όποιος πλησιάσει στα 6 μίλια και ένα μέτρο θα τον βουλιάξουν με κανονιές και αεροπλάνα στα διεθνή ύδατα; <br /> Με κεντρικό θέμα την κλιματική αλλαγή (που σαν «αρμαγγεδωνικός» μπαμπούλας μας επισείουν οργανώσεις επιτηδείων με δωροδοκημένους επιστήμονες για μια δήθεν σωτήρια «πράσινη πολιτική» που θα πληρώσουμε μερικά τρισεκατομμύρια ευρώ για τις τσέπες των επιτηδείων), οργανώθηκε πρόσφατα μια ολόκληρη ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής στα «συμπεράσματα» της οποίας έγινε en passant και βραχύτατος λόγος για το «μνημόνιο» ή «συμφωνία» (μάλλον συμφωνία καμουφλαρισμένη σε «μνημόνιο συναντίληψης») Τουρκίας-Λιβύης βάσει του οποίου (άσχετο κι αν είναι τελείως παρανοϊκό και εκτός πάσης γεωγραφικής και νομικής λογικής) η μη ακόμη ανακηρυγμένη ελληνική ΑΟΖ – ΠΡΟΣΟΧΗ: αυτό είναι βασικό να το τονίσουμε! – γίνεται κομμάτια και μαζί της τα εκεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, τα οποία πάλι δυστυχώς η Ελλάδα δεν έχει ακόμη προβάλλει βάσει του UNCLOS. <br /> <br /> Μέσα σε ένα σύνολο από 21 «συμπεράσματα» και μόλις στην 19η θέση, δηλαδή λίγο πριν από το «κλείσιμο», οι 28 «κορυφαίοι» Ευρωπαίοι (συμπεριλαμβανομένου και του Έλληνα, διότι δεν προκύπτει αυτός να έχει κάπου διαφωνήσει) τοποθέτησαν, στο τελευταίο «τμήμα» με τίτλο διάφορα «Άλλα ζητήματα», ένα λιτό κείμενο που μοιάζει μάλλον με «καραμελίτσα» για να γλυκάνει λίγο την ελληνική πικρία και τις ελληνικές προσδοκίες και το οποίο δήθεν καταδικάζει το μόρφωμα-μαϊμού των Ερντογάν-αλ Φαγιέζ και δήθεν δικαιώνει τα ελληνικά δικαιώματα. <br /> <br /> Και ενώ οι Έλληνες πολιτικοί εξέφραζαν θριαμβευτικά σχόλια, πολύ δυστυχώς, και για εμάς άκρως καταθλιπτικό που το αναφέρουμε, σε αυτή τη προτελευταία παράγραφο, βαλμένη εκεί σαν μια «χάρη» της τελευταίας στιγμής, η «κορυφαία» Σύνοδος ΕΕ στην ουσία ουδόλως καταδικάζει ρητά Τουρκία και Λιβύη, ουδόλως δηλώνει ρητά πως το ανθελληνικό «μνημόνιο» είναι άκυρο και νομικά ανύπαρκτο, ουδόλως απαιτεί την ολική διαγραφή του (έτσι ώστε και ο ΟΗΕ, που το έλαβε απ’ την Τουρκία, να δεσμεύεται απ’ το ευρωπαϊκό «προηγούμενο» σε μια ενδεχόμενη αντίδρασή του), αλλά ανώδυνα αναφέρεται σε κάποια τρίτα κράτη, χωρίς καν να τα ονοματίσει, μεταχειρίζεται μια άσκοπη περίφραση, σαν να μη θέλει ή φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους, και ως συνήθως «χαρίζει» στην Ελλάδα (και στη Κύπρο) την περίφημη ευρωπαϊκή αλαμπουρνέζικη «αλληλεγγύη» που είναι verba (qui) volant, που δεν της κοστίζει τίποτα, δεν την δεσμεύει σε τίποτα, κουβέντες δίχως κανένα πρακτικό, υλικό και προπαντός δυναμικό αντίκρισμα. <br /> Και όντως: μετά απ’ αυτά τα «ενισχυτικά» πτερόεντα έπη, καμία πράξη, τίποτα! Εκ μέρους των καραγκιόζηδων της ΕΕ μια τέλεια επανάληψη της «σκηνής» όταν η Τουρκία εισέβαλε στην κυπριακή ΑΟΖ.<br /> Και άσε τον Λίβυο, μια μαριονέττα ισλαμιστή της φάρας του Ερντογάν, που είναι και δεν είναι, με τον Τούρκο όμως που θέλει να μας δαγκώσει, πάλι τα ίδια; Τζίφος; <br /> <br /> Επομένως, δεν καταλαβαίνουμε καθόλου γιατί, μπροστά σε αυτή τη νιοστή φορά που η ΕΕ «προσφέρει» στην Ελλάδα ένα μηδέν, η ελληνική πολιτική «ιντελιγκέντσια» ευγνωμονεί και εκφράζει τη μεγάλη της ικανοποίησή (Μ. Βαρβιτσιώτης, «Αυτό που ζητήσαμε από τους εταίρους μας στην Ευρώπη το πήραμε. Και το πήραμε ξεκάθαρα») ή τη χαρά τους που η Ελλάδα διαθέτει υποστήριξη (Σ. Πέτσας, «Ξέρουμε ότι έχουμε τους συμμάχους μας και το δίκιο με το μέρος μας»), σαν να θέλει να πει, αυτός ο κύριος, ότι αυτοί οι «σύμμαχοι» και αυτό το «δίκιο» της Ελλάδας θα εξαφανίσουν τον κακό τουρκο-λίβυο διάβολο που θέλει να φάει ελληνικά νησιά και θάλασσες! <br /> Ακόμη μια φορά η ελληνική κυβέρνηση δεν εκμεταλλεύτηκε το τεράστιο νομικό και γεωγραφικό ατόπημα της Τουρκίας για να την κεραυνοβολήσει μέσα στην ανώτατη σύναξη της ΕΕ και να απαιτήσει απ’ αυτήν όχι απλώς την ονομαστική καταδίκη της και του «κυβερνητικού εκτοπλάσματος» της Λιβύης, αλλά και τη ρητή της δέσμευση επιβολής στην Τουρκία αυτή τη φορά απτών κυρώσεων, έχοντας υπόψη αφ’ ενός την βαρύτητα της παρανομίας της και αφ’ ετέρου την ιδιαιτερότητα της τουρκικής πράξης εναντίον μιας χώρας της εταιρικής κοινοτικής Ευρώπης (ή μάλλον δυο, μαζί με τη Κύπρο) που, είναι αυτονόητο, θα πρέπει να προστατεύεται δεόντως απ’ αυτήν την Κοινότητα, αν θέλει να ονομάζεται έτσι. <br /> <br /> Η αντίδραση του Έλληνα προθυπουργού στη Σύνοδο έπρεπε να είναι, λίαν επιεικώς, καταλυτική, βάζοντας αμείλικτα ολόκληρη τη «θεσμική» Ευρωπαϊκή Ένωση (Κομισιόν, Βουλή, Δικαστήριο, Συμβούλιο ) απέναντι των βαριών ευθυνών τους που απορρέουν από τον ίδιο τον Καταστατικό Χάρτη της Ένωσης στις περιπτώσεις επιθέσεων ή επιβουλών από τρίτα κράτη εις βάρος ενός κοινοτικού μέλους. <br /> <br /> Αντ’ αυτού, διαβάζουμε έκπληκτοι πως, μολονότι είχαν ήδη περάσει περίπου 15 μέρες από το γεγονός του «μνημονίου», η ελληνική πλευρά αδράνησε και αδιαφόρησε γιατί: <br /> 1) φαίνεται πως δεν μερίμνησε, ως όφειλε, το λιγότερο να απαιτήσει να μπει ειδικά στην ημερησία διάταξη (agenda) της Συνόδου το σοβαρότατο «κρούσμα» με το οποίο η Τουρκία και το σκιάχτρο μιας Λιβύης που είναι όλο κι όλο μια πόλη (Τρίπολη) προσπαθούν να οικειοποιηθούν θαλάσσια ελληνικά «οικόπεδα», να ακυρώσουν την ελληνική εθνική κυριαρχία πάνω σε αυτά και να αμφισβητήσουν την εκεί ύπαρξη ελληνικής ΑΟΖ. <br /> <br /> Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε με «θύματα» Γερμανία ή Γαλλία, θέλω να δω τι θα έκαναν οι κοινοτικοί «θεσμοί» στο σύνολό τους. <br /> 2) ασχολήθηκε ουσιαστικά και διεξοδικά, ως μη όφειλε, μόνο με τη συζήτηση περί «κλιματικής αλλαγής» (κεντρικό θέμα, όπως παρουσιάζεται στα «Συμπεράσματα») για το χατίρι της Γερμανίας η οποία απροκάλυπτα αποσκοπεί στο να επιβάλλει στη Κοινότητα το νέο «κόλπο» της «πράσινης πολιτικής» όπου περιμένει να εισπράξει εκατοντάδες δισεκατομμύρια από τους υπόλοιπους χαζούς κοινοτικούς εταίρους που πιστεύουν ακόμη στα παραμύθια της Χαλιμάς Μέρκελ με τις βιομηχανίες της να πάνε κατά διαόλου. <br /> <br /> Η ελληνική διπλωματία και κατ’ επέκταση το ελληνικό κράτος έχασαν μια μοναδική ευκαιρία για μια δυνατή αντεπίθεση «εξισορρόπησης» του πλαισίου των τουρκικών ενεργειών. Μια άλλη λάθος εκτίμηση και κίνηση της ελληνικής κυβερνητικής πολιτικής η οποία, στον ολισθηρό δρόμο που ακολουθεί ακροβατώντας δίχως σχέδιο και προοπτικές, κινδυνεύει πάλι να κάνει μια τρύπα στο νερό.΄ <br /> <br /> Μια άλλη λάθος κίνηση είναι και εκείνη που αφορά τις «φήμες» που κυκλοφορούν αναφορικά με μια προσφυγή της Ελλάδας και της Τουρκίας στο Δ.Δ. της Χάγης για την «υφαλοκρηπίδα» των δυο χωρών. <br /> <br /> Για να πραγματοποιηθεί αυτό, βέβαια, θα σημαίνει πως θα υπάρξει μια προηγούμενη συμφωνία αμφοτέρων πάνω σε μια κοινώς αποδεκτή θεματολογία και διαδικασία συζήτησης όπου, κατά κανόνα, και η μια και η άλλη πλευρά θα πρέπει να έχουν δεχθεί υποχωρήσεις και «διορθώσεις» ώστε καμία απ’ τους δυο τους να μην υπερβαίνει μια δίκαιη ισορροπία στο πλέγμα των συμφερόντων και των δικαιωμάτων. <br /> <br /> Τώρα, αν βέβαια δεν διαψευστούν αυτές οι «φήμες» (και γνωρίζοντας τις ως σήμερα βαριές πολιτικές ελλείψεις της ελληνικής πλευράς, πιθανόν να μην υπάρξει διάψευση), μια τοιαύτη πρωτοβουλία με μια Τουρκία που δεν γνωρίζει την έκφραση «αμοιβαίες υποχωρήσεις» ή «παραχωρήσεις» και έφτασε στο ζενίθ της αλαζονείας της, θα είναι άλλο ένα ολέθριο λάθος, μια τρομερά λανθασμένη εκτίμηση της συνολικής ελληνο-τουρκικής «κατάστασης». <br /> <br /> Αρκεί να σκεφθούμε τη Κύπρο η οποία μας δίνει άφθονα παραδείγματα προς αποφυγήν σε θέματα προκαταρτικών ή «διερευνητικών» προσπαθειών εξερεύνησης ενός συμβιβαστικού πλαισίου ελληνο-τουρκικής «συναντίληψης» ως βάση για περαιτέρω, τελική δικαστική λύση. <br /> <br /> Εν πάση περιπτώσει, «διάψευση» ακριβώς δεν μας ήρθε, μόνο «τοποθέτηση του θέματος» σε και δήθεν όχι ακόμη «ώριμη» χρονική περίοδος (Σ. Πέτσας, «Είμαστε πολύ μακριά…») <br /> Κατά δεύτερο μετά λόγο, ακόμη μεγαλύτερο λάθος της Ελλάδας θα είναι μια συμφωνητική σύμπραξη με τη Τουρκία πάνω στο θέμα της υφαλοκρηπίδας και όχι της ΑΟΖ! Τραγικότατο λάθος με αφάνταστες, κονιορτοποιητικές συνέπειες το να δέχεσαι συζητήσεις πάνω σε ένα αντικείμενο που είναι το βασικό όπλο του εχθρού σου! Όχι μόνο, αλλά επιπλέον όταν καμία χώρα στον κόσμο (πλην της Τουρκίας) δεν θεωρεί πλέον την υφαλοκρηπίδα άξια συζήτησης όντας τελείως απορροφηθεί από την εξόχως εκτενέστερη και πληρέστερη έννοια της ΑΟΖ. <br /> <br /> Είναι ασφαλώς τελείως αναχρονιστικό, αντιπαραγωγικό και παραπλανητικό το να καθίσει η Ελλάδα απέναντι απ’ τη Τουρκία, εν έτει 2019-2020, για συζητήσεις περί «υφαλοκρηπίδας», ενώ πρέπει επιτέλους η ίδια να καταλάβει πως δεν υπάρχει πια υφαλοκρηπίδα, δεν υπάρχει, πώς να το κάνουμε, και υπάρχει μόνο ΑΟΖ. Τόσο δύσκολο είναι; <br /> Τόση ξεροκεφαλιά, πάει πολύ. Πολύ ύποπτη μας φαίνεται, όταν η κυβέρνηση συνεχίζει, σαν να μην έχει καταλάβει τίποτα, να ερωτοτροπεί με το φάντασμα της «υφαλοκρηπίδας» (Σ. Πέτσας, «…οριοθέτηση του νομικού προβλήματος που έχουμε, που είναι νομικό πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας εδώ και δεκαετίες»).<br /> Μα αυτός ο άνθρωπος, που τον βάζουν να μιλάει, αγνοεί παντελώς την γνωστή πλεόν σε όλο τον κόσμο νομοθεσία του UNCLOS και την αποκλειστική δικαιοδοσία της; Πού ζει; Τί είναι, συνήγορος του διαβόλου; <br /> <br /> Βεβαίως, τί παράξενο! Η φίλη (με ωραία λόγια) και σύμμαχος (μόνο για να παίρνει!) ΗΠΑ για πάρτι της συζητάει μόνο για την ΑΟΖ, αλλά όταν πρόκειται για την Ελλάδα, και μονάχα για την Ελλάδα, η ΑΟΖ εξαφανίζεται και, ως δια μαγείας, εμφανίζεται η τετριμμένη, ύπουλα αμφίβολη, «υφαλοκρηπίδα»! <br /> <br /> Κι απ’ την άλλη, οι ελληνικές κυβερνήσεις με τους πεφωτισμένους προθυπουργούς τους συναγωνίζονται στο ποιος θα δείξει ότι είναι πιο πειθήνιος και εξυπηρετικός συνεχίζοντας με ζήλο τον «χαβά» της «υφαλοκρηπίδας» μη θέλοντας να κατανοήσει τελικά πόσο ταπεινωτική είναι για την Ελλάδα και τον λαό της η δική τους υποχωρητικότητα. <br /> Με την σημερινή Τουρκία, αλλά εν γένει με οποιαδήποτε Τουρκία, το να θέλεις να ομονοήσεις μια κοινή γραμμή συμφωνίας είναι σκέτη ουτοπία, για να μην πούμε καλύτερα αυτοκτονία. Και σίγουρα είναι μόνο ευκαιρία για την Τουρκία να αποκομίσει όσα περισσότερα «τετελεσμένα» μπορεί, «τετελεσμένα» που θα χρησιμοποιήσει το ταχύτερο σε ενδεχόμενες συζητήσεις σαν μοχλός παραχωρήσεων εις βάρος της Ελλάδας.<br /> <br /> Το να έχεις την τρελή ιδέα απλά να «συμβιβαστείς» με την Τουρκία σημαίνει πως πρέπει να αναγκαστείς να υποστείς τις πιο πονηρές και παρανοϊκές απαιτήσεις και διατυπώσεις της σκοπός των οποίων, σε βαθμό παροξυσμού, είναι η πλήρης ικανοποίηση των τουρκικών συμφερόντων και του πλέον αδυσώπητου τουρκικού επεκτατισμού-νεορεβιζιονισμού με συγχρόνως την πλήρη κατεδάφιση και απαξίωση των δικών σου αιτημάτων. Το έχουμε δει τόσες φορές. Τότε;… <br /> <br /> Τις τελευταίες μέρες που πέρασαν οι Έλληνες πολιτικοί νιώθοντας – και σίγουρα αισθανόμενοι πως είναι εξ αιτίας των ιδίων – αφόρητη χρονική πίεση, έτρεχαν δεξιά κι αριστερά να προλάβουν συναντήσεις που τις περισσότερες αν όχι όλες τις φορές καταναλίσκονταν σε ωραία λόγια υποστήριξης και σε ουδεμία πράξη απτής υπεράσπισης την οποία δυστυχώς η Ελλάδα, έτσι όπως βρίσκεται πολιτικά και αμυντικο-στρατιωτικά αποσυνδεδεμένη, ήταν σχεδόν αδύνατον να περιμένει από κάποιον συνομιλητή. <br /> <br /> Με τα σπασμωδικά τρεχάματα πέρα-δώθε του Έλληνα ΥΠΕΞ, του προθυπουργού και άλλων επισήμων δεν επρόκειτο να αλλάξει τίποτα στην συμπεριφορά των Τούρκων. Και όντως δεν άλλαξε τίποτα. Οπωσδήποτε και οι ίδιοι «πολιτικοί ταξιδιώτες» της Αθήνας θα το γνώριζαν ευθύς εξερχής. <br /> <br /> Και τόσο δεν επρόκειτο να αλλάξει τίποτα στη συνέχεια που, αντιθέτως, οι Τούρκοι, πηγαίνοντας τα «πράγματα» ακόμη πιο πέρα, έφτασαν στο σημείο να στείλουν στη ζώνη που αυτοί είχαν «καθορίσει» σαν «θαλάσσια σύνορά τους» με την Λιβύη (μέσα στην ελληνική ΑΟΖ: αυτό να προσεξουμε!) ούτε λίγο ούτε πολύ και αεροπλάνα δήθεν για αναγνώριση του χώρου! <br /> Όσο λοιπόν και να τρέχουν οι Έλληνες πολιτικοί, τίποτα δεν πρόκειται να πτοήσει τους Τούρκους, που δεν τρέχουν αλλά στέκονται και δρουν. Μη κοροϊδευόμαστε, παρακαλώ! Και δεν πρόκειται οι Τούρκοι να πτοηθούν όσο οι Έλληνες κυβερνώντες μένουν εγκλωβισμένοι στη ξεροκέφαλη και παράλογη άρνησή τους για ελληνική ΑΟΖ.<br /> Πρέπει να το βάλουν καλά μες στο μυαλό τους πως το μόνο πράγμα που θα φέρει την Τουρκία μπρος σε τετελεσμένα ελληνικά, αυτή τη φορά, είναι η ανακήρυξη της ΑΟΖ με Κύπρο και Αίγυπτο, ή έστω με μια εξ αυτών, ανακήρυξη και ταυτόχρονη αποστολή στον ΟΗΕ και ΕΕ των σχετικών στιγμάτων, γεωγραφικών χαρακτηριστικών και συντεταγμένων με βάση και αρωγό τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, ο μοναδικός διεθνής νόμος τον οποίο δέχονται όλα τα παράκτια κράτη του κόσμου. <br /> <br /> Άλλη λύση δεν υπάρχει, εάν δεν θέλουμε να είμαστε συνέχεια όμηροι της Τουρκίας και των εξωφρενικών διεκδικήσεών της. <br /> <br /> Έως τώρα η ελληνική κυβέρνηση δείχνει – πολύ κακώς και τραγικώς – ότι δεν έχει καμία διάθεση να προχωρήσει σε αυτές τις ανακηρύξεις, αν και ο ΥΠΕΞ, μάλλον για να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου, αναφέρθηκε σε κάποια αόριστα επιταχυνόμενη ενεργοποίηση της, ήδη από χρόνια, υπάρχουσας διμερούς διαδικασίας ΑΟΖ με την Αίγυπτο.<br /> <br /> Όσο για την ΑΟΖ με τη Κύπρο, το «μυστικό» είναι βαθύ και παραμένει αξεδιάλυτο, τουλάχιστον επίσημα. Πολύ κακό σημάδι, αυτό, για την Ελλάδα (ποιος θα μιλήσει για να δούμε και ποιος φταίει για την αδράνεια;), μια Ελλάδα πάντως που δεν έχει καταθέσει στον ΟΗΕ– ως φαίνεται –ούτε καν τα στοιχεία των ορίων της υφαλοκρηπίδας της στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο και με την αδιάκοπη τάση της να βγάλει από μόνη της τα μάτια της μη ανακηρύσσοντας την ΑΟΖ της, ούτε και με την Ιταλία, την πιο εύκολη, μια Ελλάδα που ουσιαστικά δίνει σε όλους να καταλάβουν πως δεν της ενδιαφέρει ποσώς να ορίσει, να προσδιορίσει και να εξασφαλίσει διεθνώς δεν λέω την ΑΟΖ, αλλά ούτε καν την υφαλοκρηπίδα της(!), επιτρέποντας έτσι εκούσια όλο το θέμα να παραμένει μόνο στα χέρια της Τουρκίας, που το χειρίζεται κατά το δοκούν, σαν μόνη παίκτρια «ενεργητική», και με μοναδικό σημείο αναφοράς το αποκλειστικό συμφέρον της, έστω και αν αυτό είναι παταγωδώς έκνομο, παρανοϊκό, εκτός πάσης νομικής και νομολογικής υπόστασης. <br /> <br /> Αυτή δεν είναι πολιτική, είναι ολική αυτό-αναίρεση. <br /> <br /> Και, όπως πολύ σωστά επισημάνθηκε (Σ. Λυγερός), πρέπει οι «αρμόδιοι» να πάψουν να προβάλουν το εθνικό «ξεβράκωμα» σαν «υψηλή πολιτική» διότι όλοι πια είδαν και κατάλαβαν πως αυτή η «υψηλή πολιτική» είναι δυστυχώς ό, τι πιο απατηλό και χαμηλού προφίλ υπάρχει και οδηγεί την Ελλάδα στην πιο καταστροφική εθνική ευτέλεια με προοπτικές που κανείς δεν θα ήθελε ποτέ να ζήσει. <br /> Την τουρκική παρανομία η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να αναδείξει διεθνώς με την ανακήρυξη της ΑΟΖ της βασισμένης στο UNCLOS. Είναι ο μόνος νόμιμος τρόπος ενεργητικής απάντησης που θα ξαφνιάσει την Τουρκία και θα της δώσει να καταλάβει – κάτι που έως τώρα έχει επιμελώς αποφευχθεί πίσω από ανόητες φοβίες και ακόμη πιο ανόητες κινδυνολογίες ανεύθυνων επισήμων και ΜΜΕ – πως η Ελλάδα υπάρχει, είναι δυνατή και δεν ανέχεται τούρκικες εξυπνάδες και κόλπα. <br /> <br /> Η Τουρκία, ελλείψει έννομων δικαιωμάτων, το ρίχνει βέβαια όλο στο νταϊλίκι και στην αγωνιώδη προσπάθεια παραγωγής παράνομων τετελεσμένων βασιζόμενη: <br /> 1) στον φόβο των Ελλήνων κυβερνητών για πόλεμο, και<br /> 2) στην τυφλή υπαγωγή αυτών των Ελλήνων στον «φίλο» Αμερικανό, ποντάροντας πανέξυπνα ακριβώς στις δυο αυτές κατ’ εξοχήν αρνητικές καταστάσεις, ψυχολογικά φθοροποιές και ατελέσφορες. <br /> <br /> Tertium non datur: ή λοιπόν η Ελλάδα θα αποτινάξει το (βλακώδες, κατά τη γνώμη μας) σύνδρομο φόβου προς την Τουρκία και το εξίσου βλακώδες σύνδρομο υποτέλειας προς τις ΗΠΑ και θα πραγματοποιήσει ό, τι πρέπει με τις ΑΟΖ που της αναλογούν ή θα πρέπει να περιμένει απ’ τη Τουρκία ακόμη χειρότερες εξελίξεις που σίγουρα θα την φέρουν, όντας ανυπόφορες, έτσι κι αλλιώς σε ρήξη με αυτήν ή, ακόμη χειρότερα, σε απώλεια κυριαρχικών εδαφών και θαλασσών. <br /> Σε αυτή τη περίπτωση η Ελλάδα θα είναι ο ραγιάς, πολλά βήματα πίσω απ’ τον αφέντη Τουρκία, έως ότου θα αλλοιωθεί τελείως και θα εξανεμιστεί σταδιακά γιατί ο Τούρκος θα τα έχει πάρει όλα και στον ραγιά δεν θα έχει μείνει τίποτα. Σ’ αυτό το σενάριο, το «μεταναστευτικό» στα χέρια του Ερντογάν είναι το πιο διαβρωτικό όπλο κατά της Ελλάδας, οι «φίλοι» της οποίας είναι πολύ μακριά!<br /> Ή μήπως είναι φαντασία και το παλιό σχέδιο-πρόθεση της Τουρκίας για την εξάλειψη του Ελληνισμού; Το κατόρθωσε εκεί όπου αυτός υπήρχε και μεγαλούργησε (Μικρά Ασία/Ιωνία-Κωνσταντινούπολη και αλλού). <br /> <br /> Δεν μπορεί τώρα να έχει έρθει η σειρά της προσπάθειας να εξαφανιστεί και στην ίδια τη γενέτειρά του, την Ελλάδα, σύμφωνα με τις τουρκικές προβλέψεις; <br /> <br /> Δήθεν πρόσφυγες, δήθεν μετανάστες από όλες τις μουσουλμανικές χώρες, δήθεν (ανύπαρκτα) δικαιώματα σε ελληνικές στερεές και θάλασσες, δήθεν οι «γαλάζιες πατρίδες» και η εξάπλωση της Τουρκίας σε Αιγαίο και Μεσόγειο από Κύπρο μέχρι Λιβύη: με όλα αυτά τα «δήθεν» η Τουρκία προχωρά και η Ελλάδα, χάρη στους πεφωτισμένους αλλά τρεμάμενους κυβερνώντες; της, όλο και περισσότερο χαντακώνεται σε μια μάχη χαρακωμάτων χωρίς τέλος, με τους Έλληνες να κυνηγούν μια ανάταση που οι ίδιοι οι «αρχηγοί» τους αρνούνται πεισματικά να λάβουν υπόψη μη τυχόν και στεναχωρηθούν ή θυμώσουν κάποιοι κοντινοί και μακρινοί φίλοι και εχθροί. <br /> <br /> Κατά τα άλλα, αυτός ο ραγιάς θα έχει πάντα με όμορφα λόγια την «αμέριστη» υποστήριξη και συμπάθεια των «μεγάλων» Ευρωπαίων και Αμερικανών νατοϊκών φίλων. Και σε εμάς θα μένει ανεκπλήρωτος ο πόθος της ελληνικής δικαίωσης.<br /> <br /> <br /> <a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι τραγικές αγκυλώσεις της Ελλάδας για τα 12 μίλια και την ΑΟΖ: Η επείγουσα υπέρβασή τους

Του ΚΡΕΣΕΝΤΣΙΟ ΣΑΝΤΖΙΛΙΟ Μετά από τον Ανδρέα Παπανδρέου όλες οι ελληνικές κυβερνήσει, ανεξαρτήτου κομματικού χρωματισμού, κινήθηκαν ακρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογκάν υποδαυλίζει την διεθνή κρίση….Ξανά!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvx_EojCpfQTwizKb68Vt0ouYH95mnsqABQbAKttgzbqEz7Xd7C9upDoOW4SP3uGNDESItCPVm0WPiBpIGno4K77JlDe0SIjuEp3MSsQfCD1Yt1Z9FgUgdaFZCvsk0QRid_SfM05Apoxo/s1600/Erdogan_Lybia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="541" data-original-width="1000" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvx_EojCpfQTwizKb68Vt0ouYH95mnsqABQbAKttgzbqEz7Xd7C9upDoOW4SP3uGNDESItCPVm0WPiBpIGno4K77JlDe0SIjuEp3MSsQfCD1Yt1Z9FgUgdaFZCvsk0QRid_SfM05Apoxo/s640/Erdogan_Lybia.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;"> Η επέμβαση του Ρετζέπ Ερντογάν στη βόρεια Αφρική είναι κάτι περισσότερο από ριψοκίνδυνη</span> </h3> <b>Steve Brown* – <a href="https://strategika51.org/2019/12/29/erdogan-stirs-the-pot-again-by-steve-brown/">Strategika 51</a></b><br />Διαπιστώνοντας το κενό εξουσίας στην Ουάσινγκτον, την Ευρώπη και το Τελ Αβίβ καθώς και την αδυναμία των βορειοαφρικανικών καθεστώτων και ενθαρρυμένος από την ιδιότυπη του ύβρη ο Ερντογάν ειχε υποσχεθεί επέμβαση στην Λιβύη για πρώτη φορά στο άρθρο “<a href="https://strategika51.org/2019/12/17/can-recep-the-magnificent-sort-out-libya-by-steve-brown/">Μπορεί ο Ρετσέπ ο Μεγαλοπρεπής να κατακτήσει την Λιβύη</a> ; δημοσιευμένο στις 17 Δεκεμβρίου. <br /><br />Ο Δεύτερος Λιβυκός Πόλεμος είναι ένας πόλεμος μεταξύ της αναγνωρισμένης από τα Ηνωμένα Έθνη κυβέρνησης της Εθνικής Συμφωνίας (Τριπολη, GNA στα Δύτικα και του Λιβυκού Στρατού ή LNA στα ανατολικά (Tobruk – Cyrenaica) του Khalifa Belqasim Haftar, ενω και οι δύο πλευρές υποστηρίζονται σε μεγάλο βαθμό από την παραγωγή πετρελαίου της Λιβύης για την αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού. Πέραν των δύο μεγάλων φατριών, της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA) εναντίον του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) υπάρχει και η σημαντική στήριξη του λαού προς τον τον Σαίφ αλ-Ισλάμ, γιο του Λίβυου ηγέτη Κανταφι, ο οποίος δολοφονήθηκε όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών.<br /> <br /> <br /> <img height="275" src="https://i1.wp.com/cdni0.trtworld.com/w1140/h490/q75/53309_20190408T091128Z_800530984_RC1FB012AF50_RTRMADP_3_LIBYASECURITY_1577455899254.JPG?zoom=1.5&w=1260&ssl=1" width="640" /> <br /><br /><img height="359" src="https://i1.wp.com/media.voltron.voanews.com/Drupal/01live-166/styles/892x501/s3/2019-12/000_1N58LV.jpg?zoom=1.5&w=1260&ssl=1" width="640" /> <br /><br />Ο Σαίφ αλ Ισλάμ έχει ισχυρή στήριξη στο Bani Walid και απο τον λαό της Λιβύης, ωστόσο ο Σαίφ κρύβεται από τη στιγμή που ο LNA έχει απειλήσει να τον δολοφονήσει όταν επανεμφανιστεί, ενώ το GNA εξακολουθεί να συζητά με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για το ένταλμα σύλληψης του Καντάφι για τα λεγόμενα εγκλήματα πολέμου, το οποίο χρονολογείται από την καταστροφή της χώρας από τις ΗΠΑ το 2011. Έτσι, ο Σαίφ και οι υποστηρικτές του δεν μπορούν να αναλάβουν απτό ρόλο για τον τερματισμό της λιβυκής σύγκρουσης. Η σύγκρουση μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελείται από τρία μέρη, την Τριπολη, την Κυρηναϊκή και τη Φεζάν που αγωνίζονται για την εξουσία, με τη διαίρεση της Φεζάν από τις μεγάλες φατρίες GNA και LNA από τότε που ο Σαίφ αλ Ισλάμ Καντάφι αποφάσισε να κρυφτεί. <br /><br />Από τις δύο μεγάλες φατρίες — GNA και LNA — το GNA υποστηρίζεται από την Τουρκία και το Κατάρ. Το LNA υποστηρίζεται από τη Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο, τη Γαλλία, το Βέλγιο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Οι “Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία έχουν κρατήσει μια ουδέτερη στάση σχετικά με τη λιβυκή καταστροφή για την ώρα, αν και η ρωσική ηγεσία έχει εκφράσει κάποια υποστήριξη για τον Σαίφ αλ Ισλάμ στο παρασκήνιο, σε περίπτωση που θα ήταν κάποτε ελεύθερος να πολιτευθεί.<br /> <br /> <img height="576" src="https://i0.wp.com/amayei.nyc3.digitaloceanspaces.com/2019/04/Sisi-meeting-Haftar-in-Cairo.jpg?zoom=1.5&w=1260&ssl=1" width="640" /> <i>Ο στρατάρχης Χαφτάρ της Λιβύης (Αρ.) με τον Al-Sisi της Αιγύπτου (Δεξ.) </i><br /><br />Παραδοσιακά θεωρούμενος ως πόλεμος δια αντιπροσώπων ή εμφύλιος πόλεμος από το 2011, ο πόλεμος στη Λιβύη αντιπροσωπεύει πολύ περισσότερα από αυτό. Μετά τη Συρία, ο πόλεμος της Λιβύης αποτελεί μια εικόνα συνεχούς εναλλαγής των περιφερειακών συμμαχιών, που εξακολουθούν να εκτυλίσσονται, καθώς ένας συγκεκριμένος σύμμαχος μπορεί ή δεν μπορεί να είναι συμβατός με τον άλλο, βάσει του ιστορικού του στο παρελθόν .<br /> <br /> <br /> <img height="293" src="https://i0.wp.com/ahvalnews.com/sites/default/files/styles/is_article_featured_top_1200x550/public/2019-07/20190522175302reup-2019-05-22t175145z_1783962543_rc1e6c6cbc50_rtrmadp_3_libya-security-haftar-france.h.jpg?zoom=1.5&w=1260&ssl=1" width="640" /> <br /><br />Αλλά με την υποστήριξη των ισχυρών συμμάχων του, ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης κυριαρχεί σε αυτόν τον πόλεμο. Η επίθεση του Haftar τον Απρίλιο του 2019 εναντίον της Τριπολης στην αρχή καθυστέρησε , αλλά αναβίωσε με εισροή όπλων από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η επιτυχία του Χαφτάρ στη διατήρηση της πίεσης πάνω στον GNA και την Τρίπολη ήταν ενοχλητική για την Τουρκία, καθώς η Τουρκία λαμβάνει φθηνό πετρέλαιο από τη Μισράτα, το οποίο χρειάζεται απεγνωσμένα από τη στιγμή που οι ΗΠΑ απαγόρευσαν τις εισαγωγές πετρελαίου της Τουρκίας από το Ιράν. <br /><br />Η Τουρκία, η οποία προφανώς αισθάνεται νέες πιέσεις για την πρόσβασή της στους ενεργειακούς πόρους, ανακοίνωσε πρόσφατα ένα στρατηγικό διάδρομο ενεργειακών πόρων στην ανατολική Μεσόγειο προς μεγάλη απογοήτευση όλων. Η ανακοίνωση του Ερντογάν έγινε λίγο μετά την (αυτό που πιστεύει η Τουρκία) επιτυχία στη βορειοανατολική Συρία εναντίον των Κουρδικών δυνάμεων , αν και η Τουρκία ενδέχεται να αντιμετωπίσει κυρώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες για τις ενέργειές της στην περιοχή και την αγορά πυραύλων S-400, σε περίπτωση που υπογραφεί το νομοσχέδιο για τις κυρώσεις των ΗΠΑ. <br /><br />Ανεξάρτητα από αυτό, ο Ερντογάν έχει ενθαρρυνθεί από την απόκτηση λαϊκής εγχώριας στήριξης μέσω της μέχρι τώρα αδιαμφισβήτητης εναντίωσης του προς την παγκόσμια τάξη. Για το GNA, η κίνηση της Τουρκίας να ενισχύσει τη θέση της στη Λιβύη με επέμβαση στην περιοχή αποτελεί ευπρόσδεκτη εξέλιξη στον αγώνα της εναντίον του πάνοπλου Haftar του LNA. <br /><br />Για τους γείτονες της Λιβύης, η εισβολή της Τουρκίας είναι ιδιαίτερα οδυνηρή, ιδίως για την Τυνησία και την Αλγερία. Σπάνια αναφέρεται στη Δύση,αλλα στην Τυνησία τώρα ηγείται ο νεοεκλεγείς Qays Sayed ένας λόγιος και διανοούμενος γενικά άγνωστος, αλλά οικουμενικά αντιπαθής από τους περισσότερους δυτικούς αναλυτές. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξη του Sayed όταν ο Ρετζέπ ο Μεγαλοπρεπής έφτασε στο κατώφλι του για να ζητήσει στρατιωτική συμμαχία με την Τύνιδα. Αυτό συνέβη επειδή ο Λίβυος υπουργός Εσωτερικών Fathi Bashagha έκανε λόγο για συμμαχία προτού καν επισκεφθεί ο Ερντογάν τον Sayed… και προτού η Αλγερία προβάλει τις δικές της αντιρρήσεις. Η πρόταση για την τουρκική συμμαχία απορρίφθηκε αμέσως και με επίταση από την Αλγερία, η οποία έχει μεγάλη επιρροή στην Τυνησία.<br /> <br /> <br /> <img height="480" src="https://external-content.duckduckgo.com/iu/?u=https%3A%2F%2Fwww.biyokulule.com%2Fbk%2Fwp-content%2Fuploads%2F2019%2F03%2FFathi-Bashagha.jpg&f=1&nofb=1" width="640" /> <br /><i>Libya GNA Foreign Minister Fahi Bachagha (R) with a US diplomatic Representative </i><br /><br />Η κατάσταση της Αλγερίας με την τουρκική εισβολή στη Λιβύη είναι τόσο πιεστική όσο και της Τυνησίας. Η Αλγερία κυβερνάται από το στρατό από τότε που ανέλαβαν την εξουσία οι αδελφοί Bouteflika, και τα μάλλον απογοητευτικά εκλογικά αποτελέσματα του Δεκεμβρίου ανέδειξαν έναν νέο φροντ μαν του στρατού, του Abdelmadjid Tebboune, που διασφαλίζει τη συνεχή αδιαφανή διακυβέρνηση στη χώρα. <br /><br />Η επανάσταση εναντίον της γαλλικής αποικιοκρατίας το 1954 έθεσε την Αλγερία στην πρώτη γραμμή της προοδευτικής μεταρρύθμισης και της απόρριψης της αυτοκρατορικής δύναμης, ειδικά κατά τη δεκαετία του 1970. Η επερχόμενη άνοδος των ισλαμιστικών ομάδων στην Αλγερία οδήγησε σε εμφύλιο πόλεμο και καταστροφή .Μέχρι το 1992, οι Ισλαμιστές ριζοσπάστες κέρδισαν μεν κοινοβουλευτική εξουσία άλλα εκδιώχθηκαν στην συνέχεια , μια ενέργεια που θυμίζει την εκδίωξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας του Μόρσι στην Αίγυπτο. Η διαφορά είναι ότι ο Αλγερινός εμφύλιος πόλεμος του 1992 μαινόταν για πολύ περισσότερο και αφαίρεσε πολύ περισσότερες ζωές από το πραξικόπημα του Ελ Σίσι στην Αίγυπτο, το οποίο ήταν εμπνευσμένο από τις ΗΠΑ. <br /><br />Οι περισσότεροι τρομοκράτες του Groupe Islamique Armé (GIA) στην Αλγερία τελικά αφοπλίστηκαν, σκοτώθηκαν, φυλακίστηκαν ή εξαναγκάστηκαν σε εξορία στην απομακρυσμένη περιοχή Σαχέλ. Ένα παράδειγμα είναι ότι ο Abu Walid Sahrawi παραμένει ελεύθερος στο Σαχέλ επικυριγμενος με 5 εκατομμύρια δολάρια, και ένας άλλος είναι ο “μονόφθαλμος” Mokhtar Belmokhtar (γνωστός για τη ζωή του ως λαθρέμπορος), του οποίου η εξέγερση στο Μαγκρέμπ υποστηρίχθηκε από ξένες δυνάμεις. Έτσι, η Αλγερία βασίστηκε στο στρατό της για να αποτρέψει την επανεμφάνιση αυτού του μαχητικού ισλαμισμού εκεί, ο οποίος σκότωσε χιλιάδες αθώους στην προσπάθεια της GIA να αποκτήσει την εξουσία. <br /><br />Ως αναδυόμενη πετρελαϊκή δύναμη, η Αλγερία ακολουθεί μια νεοφιλελεύθερη εξωτερική πολιτική από το 2000, αλλά ο αλγερινός στρατός ήταν πάντα δύσπιστος απεναντι στην Τουρκία και το ΝΑΤΟ, καθώς η Τουρκία αντιτάχθηκε στην επανάσταση της Αλγερίας εναντίον της Γαλλίας… και ένα από τα βασικά μέλη του ΝΑΤΟ είναι φυσικά η Γαλλία. Οι εξαγωγές ενεργειακών πόρων της Αλγερίας προς την Τουρκία μειώνονται συνεχώς από το 2014, όταν η Τουρκία αύξησε τις εισαγωγές πετρελαίου από αντάρτες της Μισράτα στη Λιβύη. Η πεποίθηση στην Αλγερία είναι ότι η ανταρσία του Μαγκρέμπ, υπό την αιγίδα της Τουρκίας, ήταν μια προσπάθεια να αποκτηθεί πρόσβαση σε συμφωνίες στα αποθέματα πετρελαίου της Λιβύης και της Αλγερίας, καθιστώντας έτσι την Τουρκία εχθρό της Αλγερίας, ακόμη και αν τα λαϊκά δημοσιεύματα λένε το αντίθετο. <br /><br />Και ως αναδυόμενη πετρελαϊκή δύναμη, η Αλγερία έχει στρατηγικούς και τακτικούς πόρους για να επιδιώξει την δική της ατζέντα στη Βόρεια Αφρική, κρυφά απ την Δύση. Δεδομένου ότι η στρατιωτική εξουσία της είναι αδιαφανής, μόνο πηγές μυστικών υπηρεσιών μπορούν να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την επιρροή της Αλγερίας και μία πηγή αναφέρει ότι η Αλγερία υπήρξε κατά κάποιο τρόπο αποτελεσματική στην περιστολή της τουρκικής επιρροής στην Τριπολη μέχρι στιγμής, και έχει σταματήσει ακόμη και τις πολιτικά υποκινούμενες δολοφονίες εκεί.<br /> <br /> <br /> <img height="480" src="https://external-content.duckduckgo.com/iu/?u=https%3A%2F%2Fi.pinimg.com%2Foriginals%2Fa1%2Fcb%2F55%2Fa1cb5589ae56157c55845bfab29cae95.jpg&f=1&nofb=1" width="640" /><i>Αλγερινά SU 30 MKA της Αλγερινής Πολεμικής Αεροπορίας σε υπερπτύση στα τυνησιακά σύνορα </i> <br /><br />Τώρα, ο τελευταίος κομπασμός του Ερντογάν για επέμβαση στη Λιβυη με την άδεια του GNA αποτελεί άμεση προσβολή για την Αλγερία, με την Τύνιδα να βρίσκεται στη μέση. Για μια ακόμη φορά , ο Ερντογάν πρέπει να βλέπει την εξασθένιση της επιρροής του στη Δύση και στη Βόρεια Αφρική, αλλά η μιλιταριστική κίνηση του στην Τριπολη εξακολουθεί να αποτελεί μεγαλύτερο ρίσκο. Αλλά πριν εξετάσουμε τα ζητήματα του Ερντογάν, ας σκεφτούμε ότι η Τουρκία έχει παίξει το χαρτί της τρομοκρατίας Partiya Karkeren Kurdistane (Κουρδικό Εργατικό Κόμμα ή PKK) εδώ και πολλά χρόνια. <br /><br />Για να μην υποτιμηθεί η φύση της απειλής του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ΡΚΚ έχει εμπλακεί σε τρομοκρατικές ενέργειες στην Τουρκία εδώ και δεκαετίες. Το γεγονός ότι η απειλή του ΡΚΚ μπορεί να είναι υπερβολική είναι σίγουρα βολικό, όταν μάλιστα η τουρκική κυβέρνηση μπορεί να ισχυριστεί ότι οι ευρείες ενέργειές της εναντιον του εκτός Τουρκίας έχουν οδηγήσει στη μείωση της βίας του ΡΚΚ στο εσωτερικό της Τουρκίας. <br /><br />Η Τουρκία έχει σίγουρα εκμεταλλευτεί την απειλή του ΡΚΚ για να αναλάβει επιθετική δράση όχι μόνο στη Συρία, αλλά και στο Ιράκ. Η Τουρκία μπορεί να έχει δεσμευθεί να υποστηρίξει τρομοκρατικές ομάδες για την επίτευξη αυτού του σκοπού. Η Τουρκία έχει επίσης στηρίξει τον Εθνικό Στρατό της Συρίας, ο οποίος αποτελείται κυρίως από Τούρκους τρομοκράτες. Το γενικό ερώτημα που προκύπτει είναι εάν τα προηγούμενα βασίζονται σε μια εθνική πολιτική, ή εάν ο Ερντογάν απλά δοκιμάζει τα όρια του . <br /><br />Σχετικά με τον Ερντογάν, το Maghreb Orient Courier περιέγραψε την κατεύθυνση της ηγεσίας της Τουρκίας αμέσως μετά τις εκλογές του 2018: “Αυτό το αυθαίρετο, βαρύ σύστημα εκχωρεί κάθε εξουσία λήψης αποφάσεων σε μια στενή ομάδα στο προεδρικό μέγαρο, υποβιβάζει το Κοινοβούλιο σε ρολο συμβολαιογράφου και το δικαστικό σώμα ως υπάκουο υπηρέτη του προέδρου. Τα προνόμια του συστήματος καταστρατηγούν , τη διαβούλευση, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία. “ <br /><br />Και, “Με τις πρόσφατες εκλογές, το τουρκικό πολιτικό σύστημα ολοκλήρωσε το μετασχηματισμό του σε ένα εκτελεστικό προεδρικό σύστημα χωρίς ελέγχους και ισορροπίες. Το καθεστώς και ο ηγέτης του θεωρούν το νέο σύστημα ως την ευκαιρία τους να ξεφύγουν για πάντα από τον πέλεκυ της δικαιοσύνης”. <br /><br />Υπό αυτό το πρίσμα, σκεφτείτε ότι η Τουρκία αντιμετωπίζει μαζικά μεταναστευτικά ζητήματα που βασίζονται στο γεγονός οτι το αμερικανικό καθεστώς δημιουργεί πολέμους στα σύνορά της εδώ και πολλά χρόνια. Τέσσερα εκατομμύρια μετανάστες, που διαφορετικά θα μπορούσαν να θεωρηθούν πρόσφυγες πολέμου, δεν είναι πράγμα αστείο για την Τουρκία ή για οποιοδήποτε άλλον . Ο Ερντογάν χρησιμοποίησε το ζήτημα αυτό για να παίξει έξυπνα το χαρτί των μεταναστών με την Ευρώπη, απειλώντας να απελευθερώσει ένα ακόμα κύμα προσφύγων, και οι απειλές του είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα με το να να περιορίσουν τις ευρωπαϊκές οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας. <br /><br />Ωστόσο, και το πιο σημαντικό, η στρατιωτική περιπέτεια του Ερντογάν στη Λιβύη ξεπερνά κατά πολύ τη δήθεν αμυντική στάση της Τουρκίας εναντίον του ΡΚΚ της Συρίας και του Ιράκ. Η Τουρκία εμπλέκεται τώρα σε αυτοκρατορικά όνειρα και επεκτατικές βλέψεις για να προστατεύσει την πρόσβασή της σε ενεργειακούς πόρους στη Λιβύη, όπου δεν υπάρχει καν το ΡΚΚ. Η προτεινόμενη ανατολική μεσογειακή οικονομική ζώνη της Τουρκίας και η πραγματική παρουσία τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή στη Λιβύη έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Ο Ερντογάν υποστηρίζει ότι είναι ο νέος γεωπολιτικός παίκτης στην περιοχή , άλλα έχει περισσότερο από έναν αγώνα να κερδίσει και περισσότερο από ένα στόχο να πετύχει. <br /><br />Μια μεγάλη ειρωνεία, μόνο ο Γάλλος Macron έχει αντισταθεί μέχρι στιγμής στον Ερντογάν, έστω και αναποτελεσματικά. Η κλήτευση του πρεσβευτή της Τουρκίας για επίπληξη στο Παρίσι ανακοινώθηκε μόλις μια ημέρα μετά την ανακοίνωση του Τούρκου υπουργού Εσωτερικών ότι έντεκα τρομοκράτες του ISIS θα επαναπατριστούν στη Γαλλία. Αλλά δεν ανήκει όλη η πρωτοβουλία στην Τουρκία ακόμα και όταν η Τουρκία προσπαθεί να σφίξει τη μέγγενη στη Συρία. <br /><br />Όπως γράφει ο συγγραφέας, το Τουρκικό Εθνικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση και ο Συριακός Εθνικός Στρατός μάχονται ενάντια σε ένα συριακό κίνημα γύρω από την Ιντλίμπ εναντίον των δυνάμεων του Συριακού Αραβικού Στρατού SAA, καθυστερώντας τα πρόσφατα κέρδη του στην περιοχή . Το κίνητρο είναι σαφές: Η Τουρκία ελπίζει να διατηρήσει τη θέση της στο Αφρίν και στα βορειοδυτικά, απειλώντας ταυτόχρονα με διευρυμένη παρέμβαση στην Λιβύη. Λαμβάνοντας υπόψη και τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο Ιράκ, η Τουρκία επιχειρεί να πολεμήσει τρεις ξεχωριστούς πολέμους σε τρία μέτωπα. Οπότε μήπως ο Ερντογάν και ο μικρός του κύκλος ,θεωρούν πραγματικά τους εαυτούς τους ως σύγχρονη ενσάρκωση του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς; <br /><br />Ωστόσο, μια περιπλοκή του θέματος για την Τουρκία στην Αφρική είναι η προσπάθεια της Γαλλίας να αποκαταστήσει την αυτοκρατορική της ισχύ στο Σαχέλ, όπως περιγράφεται στο ¨<a href="https://strategika51.org/2019/11/27/the-secret-war-in-africa-by-steve-brown/">Ο Μυστικός Πόλεμος στην Αφρική</a>¨|. Αν και το προηγούμενο μπορεί να φαίνεται μακρινό, σκεφτείτε ότι η υπ’ αριθμόν ένα ανησυχία του Macron είναι η προστασία των πόρων ουρανίου της Γαλλίας στο Σαχέλ, και όχι κυρίως η εξάλειψη των εξωμοτών τρομοκρατών. Ως εκ τούτου, η Γαλλία έχει επεκτείνει τη Νιγηριανή βάση της στο Νίγηρα για να φιλοξενήσει τα αμερικανικά RQ-4 ντρονς, τα οποία έχει μετονομάσει και τα οποία πραγματοποιούν αναγνωρίσεις καθώς και τρομοκρατικές επιθέσεις. <br /><br />Σε περίπτωση που η σχέση της Γαλλίας με την Τουρκία επιδεινωθεί περαιτέρω -ιδίως εφόσον βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές στη Λιβύη, όπου η Τουρκία στηρίζει το GNA και η Γαλλία το LNA- θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν οι εχθροπραξίες μεταξύ αυτών των δύο λακέδων του ΝΑΤΟ. <br /><br />Ως σύμμαχος του ΝΑΤΟ, η Τουρκία κατηγορεί συνεχώς τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι παίρνουν το μέρος του ΠΚΚ (αντί της Τουρκίας) για να νικήσουν το ISIS στη Συρία. Ο λόγος για τον οποίο το κάνουν οι “ΗΠΑ είναι καλός, καθώς η Τουρκία έχει το δικό της προσώπου τρόμου με τη μορφή του Εθνικού Μετώπου για την Απελευθέρωση, καθώς και του Συριακού Εθνικού Στρατού, και επειδή η Τουρκία έχει τη δική της ατζέντα στη Συρία, όχι απαραίτητα ευθυγραμμισμένη με την ημερήσια διάταξη των “ΗΠΑ. Η ρήξη Τουρκίας/ΗΠΑ είναι μακρά, η οποία χρονολογείται από την εποχή της Κλίντον ως υπουργού Εξωτερικών, όταν η Χίλαρι Κλίντον ξεκίνησε την κρίση στη Συρία και τη Λιβύη και εβαλε τα ίδια τα θεμέλια για την ίδρυση του Ισλαμικού Κράτους, το οποίο εξακολουθεί να στηρίζει . <br /><br />Τώρα, εφόσον η Τουρκία ξεπέρασε τα όρια με την επέμβαση στην της Λιβύη και απειλεί να το πράξει και αλλού (ανατολική Μεσόγειος /Ελλάδα και Κύπρος), θα αναγκαστούν οι Ηνωμένες Πολιτείες να δράσουν; Ίσως όχι, εφόσον οι “ΗΠΑ φαίνεται να θεωρούν ότι η Βόρεια Αφρική και η ανατολική μεσόγειος έχουν ελάχιστη σχέση με τα συμφέροντα των “ΗΠΑ. Στην περίπτωση αυτή, οι “ΗΠΑ μπορούν να μεταβιβάσουν τις διπλωματικές διαμαρτυρίες τους στη Γαλλία (απλώς μια σκέψη). Ο πολύπλοκος παράγοντας είναι φυσικά ο ρόλος της Τουρκίας ως μέλος του ΝΑΤΟ. Μπορούν οι “ΗΠΑ, για παράδειγμα, να απειλήσουν την απέλαση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ υπό το φως της γυμνής επιθετικότητας της στη Λιβύη; Απίθανο. Στρατηγικά, η Ουάσινγκτον χρειάζεται την Τουρκία περισσότερο από ότι χρειάζεται η Τουρκία την Ουάσινγκτον και το κράτος των ΗΠΑ μπορεί απλά να δει τον Ερντογάν ως ένα χρήσιμο φύλλο για να κρατήσει υπό έλεγχο το Μεγάλο Αφεντικό Χαφτάρ. Αυτό μπορεί να εξαρτηθεί και από την Τουρκία, και από το αν ο Ερντογάν θα μετριάσει τη συμπεριφορά του εν όψει της συντονισμένης αντίστασης της Γαλλίας και των ΗΠΑ στη Λιβύη. Με μια περαιτέρω περιπλοκή που είναι ο ρόλος της Αλγερίας. <br /><br />Ως φαινομενικά πιθανός αντίπαλος της Τουρκίας στη Βόρεια Αφρική, η Αλγερία θα μπορούσε να υποστηρίξει το Χαφτάρ εναντίον του GNA με την προηγμένη και την τακτική εμπειρογνωμοσύνη της Αλγερίας. Ωστόσο, η συμμαχία αυτή είναι απίθανη, καθώς ο Χαφτάρ έχει τη στήριξη της Αιγύπτου και η Αλγερία δεν πρόκειται να ανεχτεί στρατιωτική συμμαχία με την Αίγυπτο αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με μία πηγή. <br /><br />Τέλος, η παρούσα έκθεση δεν έχει παρά να ρίξει λίγο φως στην εξαιρετικά περίπλοκη πολιτική και μιλιταριστική νοοτροπία του Μαγκρέμπ, το οποίο είναι ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο τοπίο χωρίς κάποιον προορισμό . Καθώς η Δύση συνεχίζει να φθίνει και η Ανατολή αναζητά ενότητα και κατεύθυνση, επικίνδυνοι και ίσως εκτροχιασμένοι κουφιοκέφαλοι ακόμα στέκονται φοβεροί στην παγκόσμια σκηνή, μη γνωρίζοντας τι να κάνουν με το πετρέλαιο, το χρυσό, τα διαμάντια, τη γη και τους πόρους τους… ενώ εμείς οι υπόλοιποι υποφέρουμε γι’ αυτό.<br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Ερντογκάν υποδαυλίζει την διεθνή κρίση….Ξανά!

 Η επέμβαση του Ρετζέπ Ερντογάν στη βόρεια Αφρική είναι κάτι περισσότερο από ριψοκίνδυνη Steve Brown* – Strategika 51 Διαπιστώνοντας το...

Διαβάστε την συνέχεια

H εξωτερική πολιτική των «τζαμιών» και ο «έλεγχος» των Τούρκων μεταναστών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXNa48NMiHtJUU3t3uckQqTmF5u1BgFnS6DcTdY2rbC5aJ7CuU9upKSeOU47FIvUZlm9LUfErVgXWPvSUAetSbxEJRjfu2D-tYAD-Yqs5415yAnjmgaO8DoHEYuXmdZIeHtV8Uvhsl5-o/s1600/tzami.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="415" data-original-width="586" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXNa48NMiHtJUU3t3uckQqTmF5u1BgFnS6DcTdY2rbC5aJ7CuU9upKSeOU47FIvUZlm9LUfErVgXWPvSUAetSbxEJRjfu2D-tYAD-Yqs5415yAnjmgaO8DoHEYuXmdZIeHtV8Uvhsl5-o/s640/tzami.jpg" width="640" /></a></div> <br />Να χαλιναγωγήσει τον βαθύ έλεγχο που ασκεί η Τουρκία μέσω των Τζαμιών που συντηρεί και των ιμάμηδων που εκπαιδεύει και στέλνει στην Γερμανία επιχειρεί η γερμανική κυβέρνηση με κινήσεις όμως που προκαλούν αντιδράσεις από τους ελεγχόμενους από το τουρκικό βαθύ κράτος συλλόγους που εκφράζουν τους τούρκους που ζουν στην Γερμανία. <br /><br />Η άσκηση ήπια πολιτικής (soft power) αποτελεί βασικό μοχλό άσκησης εξωτερικής πολιτικής και διεύρυνσης της επιρροής για την Τουρκία και σε αυτό το πλαίσιο σημαντικό ρόλο παίζει η θρησκεία αλλά και η διατήρηση του ελέγχου των τούρκων μεταναστών στις ευρωπαϊκές χώρες και ή μη ενσωμάτωση τους στις κοινωνίες που ζούν και εργάζονται. <br /><br />Η Τουρκία ετσι επιδιώκει πλέον να ασκεί ρόλο παγκοσμίου ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου.. <br /><br />Ίσως πέρασε απαρατήρητο αλλά ο προεδρος Ερντογάν στην μονοήμερη επίσκεψη του στην Ουάσιγκτον για να συναντηθεί με τον Προέδρο Τραμπ, βρήκε χρόνο για να επισκεφθεί το μεγάλο Τζαμί που έχει αναγείρει η Τουρκία στο Μέρυλαντ. <br /><br />Σύμφωνα με στοιχεία, η κυβέρνηση Ερντογάν έχει ξοδέψει σχεδόν 1 δις δολάρια για την ανέγερση τουλάχιστον 100 Τεμενών σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Βρετανία, η Ρωσία, η Γκάνα, η Αλβανία, οι Φιλιππίνες και το Κιργιζιστάν. <br /><br />Η περίφημη Τουρκική Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων (DIYANET) ελέγχει σχεδόν 2000 Τζαμιά έξω από τα σύνορα της Τουρκίας με σχεδόν 900 από αυτά να λειτουργούν στην Γερμανία. <br /><br />Ο ιδιος ο Ερντογάν έχει παραστεί στα εγκαίνια Τζαμιών στην Κολωνία και στο Μπισκέκ και όπως είχε δηλώσει στο Μπισκέκ τον Σεπτέμβριο του 2018 «το Τζαμί είναι ένα συγκρότημα που είναι κρίσιμο για την ανανέωση της θρησκείας , της γλώσσας ,της ιστορίας, του πολιτισμού και του διαλόγου μεταξύ της Ανατολίας και της Κεντρικής Ασίας..». <br /><br />Πολλοί αναλυτές εκφράζουν επιφυλάξεις για το γεγονός ότι τα Τζαμιά έτσι μετατρέπονται σε εργαλεία του Πολιτικού Ισλάμ και πυρήνες ριζοσπαστικοποίησης. Δεν είναι μόνο οι κατηγορίες που έχουν εκτοξευθεί εναντίον της Τουρκίας για τις σχέσεις της με το ISIS και εξτρεμιστές του Ισλάμ στην Συρία ,αλλά και γιατί η Άγκυρα και ο ίδιος ο Ερντογάν φαίνεται να έχουν αναλάβει ρόλο καθοδήγησης και ηγεμονίας στο κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων. <br /><br />Από τα 4 εκατομμύρια μουσουλμάνους της ΓερμανίαςΒ τα 3 εκατομμύρια είναι τουρκικής καταγωγής και την διαχείριση των 900 τζαμιών στην Γερμανία έχει το υποκατάστημα της Diyanet, με την ονομασία Τουρκοϊσλαμική Ένωση για Θρησκευτικές Υποθέσεις – DITIB. <br /><br />Οι ιμάμηδες για τα τζαμιά αυτά εκπαιδεύονται και διορίζονται από την Τουρκία και αυτό έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις μετά το σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε το 2017 όταν οι ιμάμηδες της DITIB είχαν εμπλακεί σε υποθέσεις κατασκοπείας εις βάρος τουρκικής καταγωγής Γερμανών πολιτών που θεωρούνταν αντικαθεστωτικοί και ειχαν σχέσεις με τον Φ. Γκιουλέν. <br /><br />Η Γερμανία αποφάσισε να περιορίσει την επιρροή αυτή με δυο κινήσεις: την χρηματοδότηση των προσπαθειών ώστε τουλάχιστον 50 τζαμιά σε πρώτη φάση να ενσωματωθούν στις τοπικές κοινωνίες και συγχρόνως να ξεκινήσει ένα κρατικά επιδοτούμενο πρόγραμμα εκπαίδευσης των ιμάμηδων ώστε να περιοριστεί η ανάγκη «εισαγωγής» ιμάμηδων από την Τουρκία. <br /><br />Το γεγονός ότι οι ιμάμηδες που διορίζονται από τουρκικό κράτος ,δεν γνωρίζουν την γερμανική γλώσσα ούτε έχουν σχέση με την κουλτούρα της χώρας θεωρείται ότι συμβάλλει στην γκετοποιηση των Γερμανών πολιτών τουρκικής καταγωγής και αυτό θεωρείται ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί. <br /><br />Η Τουρκία με την Θρησκεία επιχειρεί να χρησιμοποιήσει τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς ή τους τουρκικής καταγωγής πολίτες στο εξωτερικό ως εργαλείο για άσκηση πιέσεων και προώθηση των εθνικών συμφερόντων της. <br /><br />Το πρόγραμμα που επιδοτείται από το γερμανικό Υπουργείο εσωτερικών θα ξεκινήσει στο πανεπιστήμιο Osnabruck σε συνεργασία πάντως με τις δυο σημαντικές οργανώσεις Association of Islamic Cultural Centers (VIKZ) και τηνΒ Turkish-Islamic Union for Religious Affairs (DİTİB).<br /> <br /> ΄Ηδη η τουρκική Sabah προβάλει δηλώσεις και ανακοινώσεις Συλλόγων Τούρκων της Γερμανίας, που απορρίπτουν τις κινήσεις της γερμανικής κυβέρνησης καταγγέλλοντας «πολιτική παρέμβαση» κατά παράβαση του γερμανικού συντάγματος που προβλέπει πλήρη διαχωρισμό κράτους και θρησκείας. <br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

H εξωτερική πολιτική των «τζαμιών» και ο «έλεγχος» των Τούρκων μεταναστών

Να χαλιναγωγήσει τον βαθύ έλεγχο που ασκεί η Τουρκία μέσω των Τζαμιών που συντηρεί και των ιμάμηδων που εκπαιδεύει και στέλνει στην Γερμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πάλι έχασε ο ένας Τούρκος πιλότος τον άλλον στις υπερπτήσεις ύστερα από την πίεση ελληνικών F-16

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRmVpPJICmSuFTuXfg7TnkU-Pf4mFQdSIzXIzSZolA-vEq7DOAw8dIgT30c8bolOTIiDeB1DnstkbWp_Ws3AqSUcP2uL_YGHXojEqo1dwhsJ7QphCum7REQYdcivg5xqlWD-V67kSqfro/s1600/GREEK-PILOT.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="864" data-original-width="1536" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRmVpPJICmSuFTuXfg7TnkU-Pf4mFQdSIzXIzSZolA-vEq7DOAw8dIgT30c8bolOTIiDeB1DnstkbWp_Ws3AqSUcP2uL_YGHXojEqo1dwhsJ7QphCum7REQYdcivg5xqlWD-V67kSqfro/s640/GREEK-PILOT.webp" width="640" /></a></div> <br />Στατιστικά την εβδομάδα της Πρωτοχρονιάς τα τουρκικά αεροσκάφη εξυπηρετούνται από τους μηχανικούς, οι πιλότοι περνούν γιορτινές ημέρες με τις οικογένειές τους και η τεχνητή ένταση, που βρίσκεται τις τελευταίες εβδομάδες πριν το ζενίθ, πέφτει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Όμως όλα αυτά ίσχυαν ορισμένες χρονιές του παρελθόντος.<br /><br />Η παρατεταμένη ένταση στο Αρχιπέλαγος κάνει την ελληνική Πολεμική Αεροπορία να διατηρεί αυξημένες επιφυλακές σε όλα τα νησιά, αλλά και τις πτέρυγες μάχης.<br />Όλες οι «εγγυήσεις» από την Τουρκία έχουν δοθεί για ένα μοτίβο που θ’ ακολουθεί πιστά όλες τις προηγούμενες ημέρες.<br /> <br /> Στο Ελληνικό Επιτελείο και ειδικά στην Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό, είναι πεπεισμένοι, ότι οι γείτονές μας θα θελήσουν να «τεντώσουν ξανά το σχοινί» της έντασης, μέχρι να πετύχουν τους σκοπούς που έχουν. <br />Στα στοιχεία που αναλύονται μετά τις αποστολές αναχαίτισης, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, τις προηγούμενες ημέρες υπήρξαν και πάλι φαινόμενα να «χαθούν» οι Τούρκοι πιλότοι και να μην ξέρει ο ένας που βρίσκεται ο άλλος. Έψαχνε ο ένας τον άλλο μάλλον απεγνωσμένα κυρίως επειδή στην ουρά του είχε Ελληνικό F-16 που δεν τον άφησε ούτε δευτερόλεπτο να πάρει ανάσα. <br /><br />Έμπειροι ιπτάμενοι εξηγούν ότι κατά τη διάρκεια μιας αερομαχίας μπορεί για ελάχιστα δευτερόλεπτα να χάσεις το ζευγάρι σου, αλλά η εκπαίδευση είναι τέτοια που το εντοπίζεις πολύ γρήγορα.<br /><br />Αυτό το περιστατικό έχει συμβεί σε τουλάχιστον δυο περιπτώσεις στο κεντρικό ανατολικό Αιγαίο κατά τη διάρκεια υπερπτήσεων όπου οι Τούρκοι πιλότοι έψαχναν με αγωνία ο ένας τον άλλον.<br />Και αυτό είναι κάτι που αν δεν υπήρχαν οι επιδέξιοι χειρισμοί των Ελλήνων αεροπόρων θα μπορούσε να εξελιχθεί ενδεχομένως σε ατύχημα. Το ίδιο θα μπορούσε να πει κάποιος και για την άφεση φωτοβολίδων από τουρκικά αεροσκάφη όταν εγκατέλειπαν κυνηγημένα τον Εθνικό Εναέριο Χώρο περίπου τρεις εβδομάδες πριν. Κίνηση απερίσκεπτη και εντελώς αψυχολόγητη έλεγαν Έλληνες αεροπόροι. <br /><br />Πλέον οι Επιτελείς δεν αναρωτιούνται αν είναι μέσα στα τουρκικά σχέδια κάτι τέτοιο, το θεωρούν απολύτως σίγουρο και σ’ αυτό ίσως να υπάρχουν οι ανάλογες πληροφορίες εκτός των αναλύσεων.<br /><br />Ομιλούν με τον κ. Ερντογάν μπας και δεν ξεστρατίσει περισσότερο<br /><br />Οι εξελίξεις στην περιοχή μας δεν είναι λίγες και οι περισσότερες πλέον αφορούν σε μεγάλο βαθμό την χώρα μας που έχει εξελιχθεί σ’ έναν παίκτη σημαντικό για τους συμμάχους και πολύ αθόρυβο στα όσα πράττει.<br /><br />Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αυταπάτες: Παρατηρούν ότι η Τουρκία παραμένει σημαντικός παράγοντας στην περιοχή.<br /><br />Η Γερμανίδα Καγκελάριος συνομιλεί με τον πρόεδρο της Τουρκίας, το ΝΑΤΟ συνεχίζει να κάνει τα στραβά μάτια για τις έκνομες ενέργειες στο Αιγαίο, ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ «στάζει μέλι» για τον Ταγίπ Ερντογάν.<br /> <br />Όμως η Τουρκία στην Μεσόγειο έχει απομονωθεί από τις ισχυρές χώρες της περιοχής, από το Ισραήλ, από την Αίγυπτο, τα ΗΕΑ κ.α. Οι περισσότερες δε από τις συνομιλίες με τους ισχυρούς παράγοντες, περισσότερο γίνονται ώστε να μην ξεστρατίσει εντελώς η Τουρκία από την Δύση. <br />Την ίδια στιγμή πάντως που η Τουρκία χάνει έδαφος μέσω των κινήσεων που επισπεύσθηκαν ύστερα από το παράνομο Τουρκό-Λιβυκό μνημόνιο, οι σύμβουλοι του Ταγίπ Ερντογάν έχουν επιδοθεί στον δικό τους αγώνα δρόμου: «να δικαιολογήσουν τ’ αδικαιολόγητα» στο εσωτερικό της γείτονος. <br /><br />Ήδη οι αντιδράσεις και η κριτική για την ενεργειακή απομόνωση που εισπράττει αυτή τη στιγμή η Τουρκία, επιδρούν αρνητικά στο πολιτικό σκηνικό της γείτονος. Και η «μονταζιέρα» Ερντογάν βάζει εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα το «plan C» σε εφαρμογή.<br /><br />Πάντως τα φιλοκυβερνητικά φύλλα της γείτονος πήραν το «φιρμάνι» από το υπουργείο άμυνας για να δημοσιεύουν τα περί ανυπόστατων «ανησυχιών» στην Αθήνα για τις κινήσεις της Τουρκίας και την αποστολή φρεγατών της στην Αλγερία.<br /><br />Μετά το πρώτο πλάνο που ήταν η Συρία, το δεύτερο και πολύ βασικό για την Άγκυρα που ήταν η Κύπρος, τώρα φτάνει η σειρά του Αιγαίου. Όμως όπως έχουμε αναφέρει αρκετές φορές σε παλαιότερα ρεπορτάζ, στο Αρχιπέλαγος δεν είναι το ίδιο και η Τουρκία δεν είναι σίγουρο αν αισθάνεται έτοιμη να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τις Ένοπλες Δυνάμεις που έχουν τη Νατοϊκή τυποποίηση.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πάλι έχασε ο ένας Τούρκος πιλότος τον άλλον στις υπερπτήσεις ύστερα από την πίεση ελληνικών F-16

Στατιστικά την εβδομάδα της Πρωτοχρονιάς τα τουρκικά αεροσκάφη εξυπηρετούνται από τους μηχανικούς, οι πιλότοι περνούν γιορτινές ημέρες με ...

Διαβάστε την συνέχεια

Όταν ενώνονται οι …τελείες: Η “περιπέτεια” του Ερντογάν στη Λιβύη μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα

<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAPB1c44CsrbJ1G8HFwm9ksvVwTihr60r4uyrj8ugjW-blaqc7MmqOi3Oc4Pu0NIYrIVL8nySbvISR-IjBJIhXMyMEgPY7GXLuBzqQxg3jV5n84GWIqx9sGlihxEE59yIqUKKKCt06gbM/s1600/trump_sissi_erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="539" data-original-width="1100" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAPB1c44CsrbJ1G8HFwm9ksvVwTihr60r4uyrj8ugjW-blaqc7MmqOi3Oc4Pu0NIYrIVL8nySbvISR-IjBJIhXMyMEgPY7GXLuBzqQxg3jV5n84GWIqx9sGlihxEE59yIqUKKKCt06gbM/s640/trump_sissi_erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Μιχάλη Ιγνατίου </b><br /> <br /> Ο εμφύλιος πόλεμος της Λιβύης, σε συνδυασμό με τις τελευταίες εξελίξεις που έφεραν απέναντι, στο πολεμικό πεδίο, τη Ρωσία και την Τουρκία, προβληματίζουν τους διπλωμάτες και τους στρατιωτικούς αξιωματούχους στην Ουάσιγκτον, στην προσπάθειά τους να «διαγνώσουν» την πραγματική κατάσταση επί του εδάφους.<br /> <br /> Στο πλαίσιο αυτό, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου αποφάσισε να βασιστεί στη γνώμη του προέδρου της Αιγύπτου, Αμντέλ Φατάχ αλ Σίσι, ο οποίος αποτελεί πιστό σύμμαχο της Ουάσιγκτον και δεν δημιουργεί προβλήματα, σε αντίθεση με τον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος εξελίχθηκε στην πιο προβληματική περίπτωση «φίλου» ηγέτη για τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /> <br /> Από την έπαυλη του στη Φλόριντα, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επικοινώνησε την Πέμπτη με τον κ. Σίσι, με τον οποίο συζήτησε δύο βασικά θέματα που απασχολούν και τις δύο χώρες: Τον εμφύλιο της Λιβύης και το μεγάλο φράγμα της Αιθιοπίας, για το οποίο -αν δεν έκανε επιθετική παρέμβαση η Αμερική- θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμα και πόλεμο. <br /> <br /> Η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, αν και λιτή, δίνει την είδηση, η οποία αφορά την Τουρκία και τη Ρωσία. Η Άγκυρα υποστηρίζει το καθεστώς της Τρίπολης, που την εξυπηρέτησε υπογράφοντας την παράνομη συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες και η Μόσχα τον στρατηγό Χαφτάρ, ο οποίος βρίσκεται μία ανάσα από την τελική επικράτηση.<br /> <br /> Σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, οι κ. Τραμπ και Σίσι «όσον αφορά τη Λιβύη, απέρριψαν την ξένη εκμετάλλευση της κατάστασης (foreign exploitation) και συμφώνησαν ότι τα (ενδιαφερόμενα) μέρη πρέπει να λάβουν επειγόντως μέτρα για να επιλύσουν τη σύγκρουση πριν από την απώλεια του ελέγχου από τους Λίβυους στις ξένες δυνάμεις” (foreign actors).<br /> <br /> Οι πληροφορίες που διαρρέουν από διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ διίστανται οι απόψεις για το θέμα του εμφυλίου πολέμου, επειδή τους προβληματίζει η ανάμειξη της Ρωσίας υπέρ του στρατηγού Χαφτάρ, για τον οποίο στο Λευκό Οίκο εντοπίστηκε μία «συμπάθεια». <br /> <br /> Οι Αμερικανοί διαφωνούν κάθετα και οριζόντια με την ανάμειξη της Τουρκίας και της Ρωσίας και αναζητούν ένα τρόπο επιβολής λύσης με ειρηνικά μέσα, ένας στόχος, ο οποίος, όμως, δεν είναι ορατός αυτή τη στιγμή. Έτσι, λόγω της φιλίας του κ. Σίσι και του κ. Τραμπ και της συνεργασίας τους για τα θέματα της Αφρικής δεν πρέπει να αποκλειστεί να βρεθούν στο ίδιο «στρατόπεδο» η Μόσχα και η Ουάσιγκτον, αν και ο Ερντογάν, επίσης ασκεί επιρροή στον Αμερικανό πρόεδρο. <br /> <br /> Οι διπλωματικές πηγές τόνισαν -και έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα- ότι η Αμερική και η Ρωσία συμφωνούν ότι η υπογραφή της συμφωνίας Λιβύης-Τουρκίας για τις θαλάσσιες ζώνες είναι απαράδεκτη και προκλητική ενέργεια. Και είναι ένα θέμα αυτό, που αναμένεται να αναδειχθεί στη συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον κ. Τραμπ, στις 7 Ιανουαρίου. <br /> Οι πηγές πιστεύουν ότι ο κ. Μητσοτάκης θα αντιμετωπίσει μία ευχάριστη έκπληξη στο θέμα αυτό, κατά την επίσκεψη στο Λευκό Οίκο, καθώς η αμερικανική κυβέρνηση έχει τοποθετηθεί ξεκάθαρα στην διπλωματική απρέπεια της Τουρκίας. Η ελληνική διπλωματία επιδιώκει να αποσπάσει και μία υπόσχεση από την αμερικανική πλευρά ότι ο κ. Τραμπ θα τοποθετηθεί ξεκάθαρα και στο θέμα των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο και την Κύπρο.<br /> <br /> Αυτή τη στιγμή δεν έχει ξεκαθαρίσει το θέμα, και πάντα ο άγνωστος «Χ» είναι ο ίδιος ο πρόεδρος της Αμερικής. Θυμίζω ότι στον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος του παρουσίασε ατράνταχτα στοιχεία για την τουρκική παραβατικότητα, ο κ. Τραμπ απάντησε στεγνά ότι είναι «φίλοι» με τον Ερντογάν. Υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι θα υπάρξει αλλαγή της στάσης του και θα τονίσει τον σημαντικό ρόλο της Ελλάδας για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αλλά και για τη σταθερότητα στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. <br /> <br /> Οι πηγές μας εξήγησαν ότι η τουρκική προκλητικότητα και παραβατικότητα στο θέμα της Λιβύης και σε ότι αφορά την Ελλάδα, έχει πείσει και τους δύσπιστους στην Ουάσιγκτον για το ποιος είναι ο ταραξίας στην περιοχή. Η συνάντηση του Λευκού Οίκου, θα πραγματοποιηθεί και σε μία περίοδο κατά την οποία οι σχέσεις της Τουρκίας και των ΗΠΑ βρίσκονται στο χειρότερο σημείο, μετά την εξαπάτηση των γερουσιαστών εκ μέρους του Ταγίπ Ερντογάν για το θέμα του ρωσικού συστήματος S-400. <br /> <br /> Οι Αμερικανοί νομοθέτες πιστεύουν ότι στο θέμα αυτό, όπως και στη Συρία, οι ΗΠΑ έχασαν και κέρδισε η Ρωσία. Γι’ αυτό, θα επιμείνουν στην απόφασή τους για επιβολή κυρώσεων, αν και πιστεύεται ότι ο κ. Τραμπ θα τους προλάβει για να ελέγξει την ισχύ τους, αλλά και για να μπορεί να παρουσιαστεί στους χριστιανούς ψηφοφόρους, που αποτελούν τη βάση του, ότι είναι ο πρόεδρος που επέβαλε τρεις φορές κυρώσεις στην Τουρκία. <br /> Η ομάδα των γερουσιαστών, που πρωτοστατούν για τις κυρώσεις, έχουν προσκαλέσει τον Έλληνα πρωθυπουργό σε συνάντηση, που οργανώνεται σε δικομματικό επίπεδο: Από τον Ρεπουμπλικάνο πρόεδρο της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων, Τζιμ Ρις και τον Δημοκρατικό γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ.<br /> <br /> Στη συνάντηση αυτή, ο κ. Μητσοτάκης και η Ελλάδα θα λάβουν την πιο ισχυρή υποστήριξη που είχε ποτέ η χώρα και ο πρωθυπουργός της από την αμερικανική πλευρά…<br /> <br /> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Όταν ενώνονται οι …τελείες: Η “περιπέτεια” του Ερντογάν στη Λιβύη μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα

Του Μιχάλη Ιγνατίου Ο εμφύλιος πόλεμος της Λιβύης, σε συνδυασμό με τις τελευταίες εξελίξεις που έφεραν απέναντι, στο πολεμικό πεδίο, τ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΠΕΡΑΣΑΝ από το FIR Αθηνών οι ενισχύσεις της Τουρκίας για τη Λιβύη; Αυτό ισχύει

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmRLByXi_8Wqbm8Ak9AMUKYWMeTZNM5q0zYbv6HdUP3S1byYWgTz5bNJt-TcFcuHWLsDFzBFgSEvMc_nJPTklOC6RehCxu-AZiAOZ0jS9lJy1TVLoASO0kB_082dt3K0QaAhzg3otAJjE/s1600/REGIONAL-FIR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmRLByXi_8Wqbm8Ak9AMUKYWMeTZNM5q0zYbv6HdUP3S1byYWgTz5bNJt-TcFcuHWLsDFzBFgSEvMc_nJPTklOC6RehCxu-AZiAOZ0jS9lJy1TVLoASO0kB_082dt3K0QaAhzg3otAJjE/s640/REGIONAL-FIR.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να κλείσει τον εναέριο χώρο της προς τη Λιβύη – Τι πραγματικά ισχύει. Τα δημοσιεύματα των τελευταίων ωρών σχετικά με τις πτήσεις ναυλωμένων πολιτικών αεροσκαφών τα οποία μετέφεραν πολεμικό υλικό ή/και τζιχαντιστές από την Τουρκία και συγκεκριμένα από την Κωνσταντινούπολη στη Λιβύη, πετώντας πάνω από ελληνικό εναέριο χώρο και εντός του FIR Αθηνών, αν και δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν με απόλυτη ασφάλεια, μας υποχρεώνουν να παρέχουμε στους αναγνώστες μας μέσα από το DP κάποιες διευκρινίσεις. Οι οποίες κατά την άποψή μας είναι βαρύνουσας σημασίας… <br /> <br /> Η Τουρκία είναι χώρα – μέλος του Eurocontrol. Πράγμα που σημαίνει ότι η Ελλάδα για κάθε πτήση της Aegean ή της Ολυμπιακής, η οποιασδήποτε άλλης εταιρίας που έχει προορισμό στην Τουρκία, δεν χρειάζεται να ζητά να λάβει άδεια για προσγείωση (Landing Permit). <br /> <br /> Επίσης δεν χρειάζεται να πάρει άδεια υπέρπτησης (Οverflight Permit) πάνω από την Τουρκία (από το FIR Kωνσταντινούπολης δηλαδή, ή από το FIR Άγκυρας), προκειμένου να ταξιδέψει σε προορισμούς όπως η Τεχεράνη (παλαιότερα), η Αρμενία (Γιερεβάν) ή η Γεωργία (Τιφλίδα). Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τις τουρκικές αεροπορικές εταιρίες που έρχονται σε ελληνικούς προορισμούς, ή που διέρχονται από το FIR Αθηνών. <br /> <br /> Τι ισχύει στην περίπτωση της Λιβύης τώρα, πάντα σχετικά με τις πτήσεις πολιτικών αεροπλάνων <br /> <br /> Θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι για τη Λιβύη ισχύουν ειδικές οδηγίες – προειδοποιήσεις που έχουν εκδοθεί τόσο από την Αμερικανική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας FAA όσο και από την ευρωπαϊκή EASA. <br /> <br /> Αυτές οι ενέργειες καλούν/προειδοποιούν τις αεροπορικές εταιρείες να μην χρησιμοποιούν τον λιβυκό εναέριο χώρο και φυσικά να μην επιχειρούν προς και από αεροδρόμια στη χώρα αυτή, δεδομένου ότι βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Τη σχετική οδηγία της <a href="https://www.easa.europa.eu/easa-and-you/air-operations/czibs/czib-2017-02r5">ευρωπαϊκής ΕASA μπορείτε να διαβάσετε εδώ</a>, ενώ τη ΝΟΤΑΜ που <a href="https://www.faa.gov/AIR_TRAFFIC/PUBLICATIONS/US_RESTRICTIONS/media/KICZ_A0026-19_Prohibition_NOTAM-Libya.pdf">έχει εκδώσει η αμερικανική FAA μπορείτε να διαβάσετε εδώ</a>. <br /> <br /> <br /> <img height="358" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/12/AIR-TRAFFIC-CONTROLERS.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Άλλο όμως οι προειδοποιήσεις και άλλο οι απαγορεύσεις… <br /> <br /> Η Ελλάδα, όπως και κάθε χώρα – μέλος του Eurocontrol διατηρεί το δικαίωμα να απαγορεύσει οποιαδήποτε πτήση διέρχεται από τον εναέριο χώρο ευθύνης της (FIR: Flight Information Region) με προορισμό κάποιο αεροδρόμιο στη Λιβύη, για λόγους εθνικής ασφάλειας. Διατηρεί επίσης το δικαίωμα να απαγορεύσει τη διέλευση (overflight) ακόμη και πτήσεων που έχουν άλλους προορισμούς αλλά καταθέτουν σχέδια πτήσης με εναλλακτικά αεροδρόμια στη Λιβύη. <br /> <br /> Αν για παράδειγμα κατατεθεί από μία (οποιαδήποτε) αεροπορική εταιρεία σχέδιο πτήσης από το Κίεβο για την Τύνιδα με εναλλακτικό την Τρίπολη της Λιβύης ας πούμε, ή τη Μισράτα (MRA με βάση την κωδικοποίηση της IATA, ΗLMS με την κωδικοποίηση του ICAO), η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να μην το δεχθεί. <br /> <br /> Η Ελλάδα μπορεί να εκδώσει ακόμη και σχετική ΝΟΤΑΜ, η οποία θα κλείνει τα εναέρια σύνορά της με την Λιβύη. Το γιατί δεν το έχει ήδη κάνει ενώ έχει ήδη απελάσει τον Λίβυο πρέσβη στην Αθήνα, είναι ένα ερώτημα που μένει να απαντηθεί… <br /> <br /> Τα δημοσιεύματα στα οποία αναφερόμαστε απεικονίζουν μέσω της εφαρμογής FlightRadar 24 τη διαδρομή τουρκικού αεροσκάφους μέσω Ελλάδας, Ιταλίας και Μάλτας. Και πάλι όμως εφόσον τελικός προορισμός ήταν η Μισράτα, η Ελλάδα μπορούσε να απορρίψει το εν λόγω σχέδιο πτήσης. <br /> <br /> Θα πρέπει φυσικά να δοθεί σχετική κυβερνητική εντολή για να γίνει κάτι τέτοιο. Οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας δεν αποφασίζουν από μόνοι τους… Η σχετική ΝΟΤΑΜ που θα εκδοθεί (αν εκδοθεί…) θα συνταχθεί από την ΥΠΑ (Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας) σε συνεργασία με το υπουργείο Εξωτερικών.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΠΕΡΑΣΑΝ από το FIR Αθηνών οι ενισχύσεις της Τουρκίας για τη Λιβύη; Αυτό ισχύει

Η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να κλείσει τον εναέριο χώρο της προς τη Λιβύη – Τι πραγματικά ισχύει. Τα δημοσιεύματα των τελευταίων ωρών σχετι...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολύ κλάμα οι Τούρκοι για τον EastMed, αλλά μας λένε να πάμε στον ΟΗΕ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFDMqbExNXEC4LOWUcelA2T9fY22ZtYmbAHe0vvi2UaazdH3Om3AUn0wpstA1ewv9nekSmUksaSp95RKfKXhT844ZbeIFiMn-hY8_SGReU5LeR6kcRG6T5e3xqtDRN-bQLkMrx7Q9ElvM/s1600/gasdotto-eastmed-igi-poseidon.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFDMqbExNXEC4LOWUcelA2T9fY22ZtYmbAHe0vvi2UaazdH3Om3AUn0wpstA1ewv9nekSmUksaSp95RKfKXhT844ZbeIFiMn-hY8_SGReU5LeR6kcRG6T5e3xqtDRN-bQLkMrx7Q9ElvM/s640/gasdotto-eastmed-igi-poseidon.png" width="640" /></a></div> <br />Για την Τουρκία δεν αποτελεί πρόβλημα εάν η Ελλάδα προσφύγει στον ΟΗΕ για τη συμφωνία με τη Λιβύη, δήλωσε ο ειδικός σύμβουλος του Ερντογάν και εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας, Ιμπραήμ Καλίν. <br /><br />«Η Ελλάδα υποστηρίζει πως παραβιάστηκε περιοχή περίπου 15 χιλιομέτρων και λόγω της Κρήτης εκείνοι θα αποταθούν στον ΟΗΕ. Ας αποταθούν, δεν είναι πρόβλημα για εμάς», δήλωσε ο Καλίν σε συνέντευξή που παραχώρησε την Κυριακή σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό. <br /><br />Μένοντας στο θέμα με τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης, ο Ιμπραήμ Καλίν τόνισε ότι η Αίγυπτος είναι ικανοποιημένη. «Στην πραγματικότητα, η Αίγυπτος είναι πραγματικά ικανοποιημένη με τη συμφωνία για τη θαλάσσια δικαιοδοσία που επετεύχθη με τη Λιβύη. Αυτό δήλωσαν Αιγύπτιοι αξιωματούχοι. Η θαλάσσια δικαιοδοσία τους επεκτάθηκε», παρατήρησε ο εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας. <br /><br />Πρόσθεσε ότι η Αίγυπτος γνωρίζει ότι δεν μπορεί να υπάρξει σχεδιασμός στην ανατολική Μεσόγειο που δεν περιλαμβάνει την Τουρκία. Ειδικότερα, ο Ιμπραήμ Καλίν αναφέρθηκε στη συμφωνία για τον αγωγό EastMed που θα υπογραφεί στις 2 Ιανουαρίου μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ. Ο Καλίν τόνισε ότι η Τουρκία δεν μπορεί να κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια. <br /><br />«Το Ισραήλ, η Ελλάδα, οι Ελληνοκύπριοι και η Αίγυπτος συγκεντρώθηκαν κι άρχισαν να μιλούν για τον EastMed. Άρχισαν να σχεδιάζουν τη μεταφορά του αερίου στην Ευρώπη που θα βρεθεί στην Ανατολική Μεσόγειο, παρακάμπτοντας την Τουρκία. Μιλούν για αγωγούς, εμφανίζουν χάρτες… Όταν συμβαίνουν αυτά, εμείς δεν μπορούμε να καθόμαστε με δεμένα τα χέρια», υποστήριξε.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πολύ κλάμα οι Τούρκοι για τον EastMed, αλλά μας λένε να πάμε στον ΟΗΕ

Για την Τουρκία δεν αποτελεί πρόβλημα εάν η Ελλάδα προσφύγει στον ΟΗΕ για τη συμφωνία με τη Λιβύη, δήλωσε ο ειδικός σύμβουλος του Ερντογάν...

Διαβάστε την συνέχεια

Τέσσερις φορές που «αγγίξαμε» το θερμό επεισόδιο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnpvo4i6oBZit0zeaYF6v1_2LbsjTyiE-nimHKGqwJQb-VGvvernGjZcpAenPnigKfX-Mv4npDkoKiCe47ty1a3H_qAh-9YspROcvL01OsuD8Nktw_YyM12PRPUGMrqBlBMfj0vA9IVvk/s1600/stigmiotupo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnpvo4i6oBZit0zeaYF6v1_2LbsjTyiE-nimHKGqwJQb-VGvvernGjZcpAenPnigKfX-Mv4npDkoKiCe47ty1a3H_qAh-9YspROcvL01OsuD8Nktw_YyM12PRPUGMrqBlBMfj0vA9IVvk/s640/stigmiotupo.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η κύρωση του συμφώνου για τον ορισμό θαλάσσιων ζωνών Τουρκίας -Λιβύης, ενεργοποίησε αμέσως τα αντανακλαστικά τής Αθήνας, η οποία και επεξεργάζεται όλα τα σενάρια που υπάρχουν στο τραπέζι, όπως αυτά έχουν τεθεί στο Μέγαρο Μαξίμου και στο υπουργείο Εξωτερικών από τους επιτελείς του ΓΕΕΘΑ. <br /> <br /> Ζητούμενο είναι, βεβαίως, πώς θα αποφευχθεί το θερμό επεισόδιο και, αν όχι, ποιοι θα είναι οι τρόποι αντιμετώπισής του. Κατά τη διάρκεια του 2018, το οποίο ήταν και το πλέον προβληματικό σε επιχειρησιακό πεδίο, η Ελλάδα και η Τουρκία έφθασαν τουλάχιστον τέσσερις φορές στα πρόθυρα θερμού επεισοδίου. Η «Κ» φέρνει σήμερα στο φως ορισμένες λεπτομέρειες από εκείνα τα τέσσερα περιστατικά που λίγο έλειψε να οδηγήσουν σε γενικευμένη κρίση στο Αιγαίο και ήταν έως σήμερα άγνωστες. <br /> <br /> Περιστατικό 1 <br /> <br /> Η πρώτη φορά καταγράφηκε στις 17 Ιανουαρίου 2018, όταν τουρκική ακταιωρός επιχείρησε να πλευρίσει την κανονιοφόρο «Νικηφόρος» του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.), στην ευρύτερη περιοχή των Ιμίων. Οι χειρισμοί του κυβερνήτη της κανονιοφόρου, πλωτάρχη Γιώργου Λαϊάκη (νυν υπασπιστής του υπουργού Εθνικής Αμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου), οδήγησαν στην αποτροπή των τουρκικών σχεδιασμών. Εν συνεχεία, ακολούθησε μια διαχείριση με σκοπό την αποφυγή της έντασης, καθώς τις αμέσως επόμενες ώρες υπήρξε τεράστια κινητοποίηση του τουρκικού στόλου. Από την ελληνική πλευρά υπολογίστηκε ότι σε λιγότερο από δύο ώρες στην περιοχή μπορούσαν να καταπλεύσουν συνολικά 12 τουρκικά πλοία. Σε συντονισμό ανάμεσα στο Μέγαρο Μαξίμου, στο υπουργείο Εξωτερικών και στο ΓΕΕΘΑ, αποφασίστηκε το Π.Ν. να παραμείνει μόλις με ένα πλοίο στην περιοχή προκειμένου να μη δοθεί σήμα κλιμάκωσης. <br /> <br /> Περιστατικό 2 <br /> <br /> Ηταν απολύτως σαφές ότι οι Τούρκοι επιθυμούσαν κλιμάκωση, κάτι που φάνηκε λίγες ημέρες μετά. Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 12 Φεβρουαρίου 2018, η τουρκική ακταιωρός «Umut», εμβόλισε το περιπολικό ανοικτής θαλάσσης του Λιμενικού «Γαύδος» πάνω στη γραμμή των χωρικών υδάτων Ελλάδας -Τουρκίας στα Ιμια. Και τότε, από την Αθήνα δόθηκε εντολή για αποστολή της κανονιοφόρου «Πολεμιστής» στην περιοχή, αλλά σε ορατή απόσταση από τα Ιμια. Σε απόσταση ασφαλείας έμειναν και δύο τουρκικές πυραυλάκατοι, ενώ εκείνη τη στιγμή είχε τεθεί σε λειτουργία ο δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα στους δύο αρχηγούς Ευάγγελο Αποστολάκη και Χουλουσί Ακάρ. Την επόμενη ημέρα (Τρίτη 13/2) ενεργοποιήθηκε ο δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα στους δύο τότε πρωθυπουργούς Αλέξη Τσίπρα και Μπιναλί Γιλντιρίμ. <br /> <br /> Τις δύο επόμενες ημέρες (14 και 15/2) και παρά την επικοινωνία Τσίπρα – Γιλντιρίμ υπήρξαν νέες εντάσεις, καμία εκ των οποίων δεν οδήγησε σε κλιμάκωση, ιδίως όταν η φρεγάτα «Μπουγιούκαντα» παραβίασε τα χωρικά ύδατα στις Οινούσσες.<br /> <br /> Περιστατικό 3 <br /> <br /> Μέσα σε αυτό το εξαιρετικά εύθραυστο κλίμα, στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας έφθαναν πληροφορίες για την ανάρτηση ελληνικών σημαιών στα νησιά Ανθρωποφάγοι στο σύμπλεγμα των Φούρνων. Στις 16 Απριλίου 2018 ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ δήλωνε δημόσια ότι άνδρες της τουρκικής ακτοφυλακής αφαίρεσαν ελληνικές σημαίες οι οποίες είχαν αναρτηθεί στον Μεγάλο Ανθρωποφάγο. Τα τουρκικά ΜΜΕ δημοσίευσαν, μάλιστα, φωτογραφίες των Ελλήνων που είχαν προχωρήσει σε αυτή την ενέργεια. Οπως αποκαλύπτει σήμερα η «Κ», στην πραγματικότητα ουδέποτε ανέβηκαν στον Μεγάλο Ανθρωποφάγο τουρκικές δυνάμεις. Αντιθέτως, αμέσως μετά τη γνωστοποίηση των πληροφοριών για «σημαίες», έσπευσε στον Μεγάλο Ανθρωποφάγο κλιμάκιο των ειδικών δυνάμεων. Εκεί βρήκαν δεκάδες σημαίες, άλλες τοποθετημένες με μπετόβεργες, άλλες σπασμένες από τον αέρα, καθώς, επίσης, σημάδια από παλαιότερες τοποθετήσεις. Αφού διασταυρώθηκαν οι πληροφορίες για ορισμένους από όσους είχαν επιχειρήσει να τοποθετήσουν σημαίες εκεί, αλλά και στα Ιμια, αποφασίστηκε να παραμείνει μικρή ναυτική δύναμη γύρω από το σύμπλεγμα των Ανθρωποφάγων, προκειμένου να αποφευχθεί πιθανή προβοκάτσια. Γύρω από τα νησιά έκαναν περιπολίες για σχεδόν δύο μήνες σκάφη του Π.Ν. και του Λιμενικού. <br /> <br /> Περιστατικό 4 <br /> <br /> Η τελευταία φορά κατά την οποία Ελλάδα και Τουρκία έφθασαν στο κατώφλι του θερμού επεισοδίου ήταν και η σοβαρότερη, όταν τον Οκτώβριο του 2018 το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός», κινήθηκε στο ανατολικότερο άκρο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας προκειμένου να διεξαγάγει σεισμικές έρευνες. Το «Μπαρμπαρός» έπλευσε στην περιοχή πλαισιωμένο από τρεις πάνοπλες φρεγάτες του τουρκικού ναυτικού, με βάση παράνομη NAVTEX που είχε εκδοθεί από αναρμόδιο για την περιοχή σταθμό (Αττάλεια). <br /> <br /> Στην Αθήνα εξετάστηκαν δύο σενάρια: το πρώτο ήταν η αναλογική απάντηση, το δεύτερο ήταν εκείνο που επελέγη, δηλαδή η αποστολή φρεγάτας η οποία ανέλαβε να δείξει τα όρια της Ελλάδας, μέσω προβολής της σημαίας, αλλά και ανάγνωσης κειμένου σχετικά με τον παράνομο χαρακτήρα των τουρκικών ενεργειών. Για 15 ημέρες, έως ότου το «Μπαρμπαρός» αποχωρήσει, στην περιοχή βρισκόταν αρχικά η φρεγάτα «Νικηφόρος Φωκάς» και εν συνεχεία η φρεγάτα «Σαλαμίς». Οι εντολές που υπήρχαν από την Αθήνα στους κυβερνήτες των δύο φρεγατών ήταν να μη μετακινηθούν από τη θέση τους και να μην επιτρέψουν σε καμία περίπτωση τον πλου του τουρκικού ερευνητικού πλοίου προς τα δυτικά. Στην Αθήνα υπήρχε σαφής εικόνα ότι οι Τούρκοι ουσιαστικά επιχειρούσαν να κινηθούν ακόμα πιο δυτικά, εγγύτερα στο Καστελλόριζο. <br /> <br /> Τον Ιανουάριο του 2018, τουρκική ακταιωρός επιχείρησε να πλευρίσει την κανονιοφόρο «Νικηφόρος». <br /> <br /> Η Λιβύη <br /> <br /> Από τα παραπάνω περιστατικά έμπειροι επιτελείς, στρατιωτικοί και διπλωμάτες, αντιλαμβάνονται ότι μετά τον Ιούλιο του 2016 και την απόπειρα πραξικοπήματος κατά του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, το σύνολο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων (ΤΕΔ) βρίσκεται απόλυτα συντονισμένο με το προεδρικό παλάτι. Η περιστασιακή αυτονόμηση του τουρκικού ναυτικού ή της αεροπορίας που συχνά-πυκνά παρατηρούσε η Αθήνα, έπαψε. Υπό αυτή την έννοια, οι δηλώσεις του κ. Ερντογάν για έρευνες στα νότια της Κρήτης μετά το νέο έτος, λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη και βάσει αυτών γίνεται και ο σχετικός σχεδιασμός. <br /> <br /> Οι Τούρκοι, αμέσως μετά το σύμφωνο με την Τρίπολη, έχουν σπεύσει να «στραγγαλίσουν» τις διπλωματικές διεξόδους της Αθήνας. Ενδεικτικό παράδειγμα οι πληροφορίες των τελευταίων ημερών περί σύγκλισης με το Ισραήλ. Στην Αθήνα, πάντως, αρμόδιοι παράγοντες επισημαίνουν ότι ο Ισραηλινός παράγοντας είναι στην πραγματικότητα πολύ κρίσιμος στην παρούσα φάση, θα κινηθεί υπέρ της Ελλάδας σε περίπτωση έντασης, παρά το γεγονός ότι η Ιερουσαλήμ βρίσκεται σε εσωτερική κρίση λόγω της πολιτικής αστάθειας ενόψει των νέων, τρίτων εκλογών τον ερχόμενο Μάρτιο. <br /> <br /> Η Αθήνα αντιλαμβάνεται, επίσης, ότι η Αίγυπτος αλλά και οι σουνιτικές μοναρχίες του αραβικού κόσμου, λογίζουν την τουρκική δραστηριοποίηση ως ευθεία απειλή προς τα καθεστώτα τους και δεν θα αφήσουν την Αγκυρα να επεκτείνει την επιρροή της στη Λιβύη. Επίσης, το στρατιωτικό σύμφωνο με την Τρίπολη, αλλά και οι τουρκικοί σχεδιασμοί για στρατιωτική βάση στη Λιβύη φαίνεται ότι έχουν ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά σε Μόσχα και Ουάσιγκτον, κάτι που η Αγκυρα επιχειρούσε να αποφύγει τους τελευταίους μήνες, καθώς επιθυμεί να έχει θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το μέλλον της βορειοαφρικανικής χώρας. <br /> <br /> Οι συζητήσεις για τα εξοπλιστικά <br /> <br /> Το κλίμα έντασης τροφοδοτεί και την εντατικοποίηση των συζητήσεων για την προώθηση εξοπλιστικών προγραμμάτων. Μόλις πριν από λίγες ημέρες στη Λάρισα έγινε επίδειξη των δυνατοτήτων αμερικανικών UAV τύπου MQ-9 Guardian. Η Λόκχιντ έχει ήδη ξεκινήσει τις επαφές για την πιθανότητα προώθησης των F-35 σε εύθετο χρόνο, ενώ ήδη έχει αναλάβει τον εκσυγχρονισμό των F-16, αλλά και των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P-3. Ωστόσο, οι πλέον εντατικές συζητήσεις αφορούν την αγορά δύο γαλλικών φρεγατών Belh@rra, το κόστος των οποίων (με τον οπλισμό τους αντιαεροπορικών Aster 30 και πυραύλων Scalp Naval) υπολογίζεται στα 2,6 δισ. ευρώ. Το ιδιαίτερα υψηλό κόστος προβληματίζει την ελληνική πλευρά γι’ αυτό και αναμένεται ότι τον Ιανουάριο οι Γάλλοι θα αντιπροτείνουν τη δημιουργία ενός «οικοσυστήματος» που σε βάθος χρόνου θα μεταφέρει σημαντική τεχνογνωσία και τεχνολογία, με τη δημιουργία υποδομών με διάρκεια ζωής πέραν του σταδίου κατασκευής των πλοίων. Θα προτείνουν, δηλαδή, συνεργασία σε τομείς όπως η ανάπτυξη από κοινού με ελληνικές επιχειρήσεις τεχνολογίας αιχμής, δημιουργία κέντρων για την εκπαίδευση προσωπικού σε νέα προηγμένα συστήματα, τη συνεργασία στο πεδίο της έρευνας με πανεπιστημιακά ιδρύματα σε τομείς ψηφιακής τεχνολογίας ή και τεχνητής νοημοσύνης.<br /> <br /> <a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τέσσερις φορές που «αγγίξαμε» το θερμό επεισόδιο

Η κύρωση του συμφώνου για τον ορισμό θαλάσσιων ζωνών Τουρκίας -Λιβύης, ενεργοποίησε αμέσως τα αντανακλαστικά τής Αθήνας, η οποία και επεξ...

Διαβάστε την συνέχεια