ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3OgTDuthfGgOKfautXMemluLC75FDgkTepqdjAjvwHRdL8gcgy-SMO55i0yaGbbyGO3rgUQW9sAYFrF8vZdvlniEz-tOx_XWfAT6ZMwisuKmC589HA_AwsW_VJKA66eywU1FGfcbHDno/s1600/ta+oikonomika+metra+erxontai+apo+to+....+1843.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3OgTDuthfGgOKfautXMemluLC75FDgkTepqdjAjvwHRdL8gcgy-SMO55i0yaGbbyGO3rgUQW9sAYFrF8vZdvlniEz-tOx_XWfAT6ZMwisuKmC589HA_AwsW_VJKA66eywU1FGfcbHDno/s640/ta+oikonomika+metra+erxontai+apo+to+....+1843.jpg" width="640" /></a></div>
 
Η ιστορία είναι πραγματική. Και είναι η ιστορία της χώρας μας. Που όπως όλες οι ιστορίες, όλων των κρατών έχουν κάτι πολύ περιέργες συμπτώσεις . Ίσως επειδή τα κράτη ,όπως και οι άνθρωποι αρνούνται να μάθουν από τα λάθη τους. Κι έτσι τα επαναλαμβάνουν. 
 
Διαβάστε λοιπόν το κείμενο ,που μας υπέδειξε ένας πολύ σοβαρός καθηγητής στρατιωτικής Σχολής για το τι είχε συμβεί στην Ελλάδα το 1843! Θα βρείτε πιστέψτε μας πάρα πολλές …συμπτώσεις και ομοιότητες με το σήμερα: 
 
 
“Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη Ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. 
 
Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του. ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Μήπως κάτι αρχίζει να μας θυμίζει;) 
 
Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να .συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστά! ει και ζ ητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κοίτα κάτι συμπτώσεις.) 
 
Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (απ νάτο!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Αυτό σίγουρα κάτι μας θυμίζει;) 
 
Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται. (Ε όχι, δεν γίνεται, πλάκα μας κάνουν.) 
 
Για να μην τα πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο <a href="http://www.onalert.gr/tags/1843">1843</a> σε εφαρμογή του τότε μνημονίου. Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας, είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού που τα κατέγραψε: 
 
1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν. (όπα.) 
 
2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες. (αμάν.) 
 
3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια. 
 
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της "δεκάτης", που ! ήταν ο φ όρος για την αγροτική παραγωγή. (από τότε έ.) 
 
5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.(ΦΠΑ δεν είχε τότε.) 
 
6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα. (έλα.) 
 
7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους. (είχε ο Λοβέρδος προ-προπάππου τότε;) 
 
8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου. (πιθανόν να έφερναν ξένους.) 
 
9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό. (ε, όχι, αυτό όχι.) 
 
10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες "εθνικές γαίες" με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης. (ερχόμαστε δεύτεροι.) 
 
11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού. (αθάνατη Ελλάδα.) 
 
 
(Είναι να τρελαίνεσαι, είναι δυνατόν να αντέγραψαν οι τωρινοί ένα τόσο παλιό σχέδιο, μια που δεν είχαν άλλες ιδέες;) Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; για ποιούς; Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες. Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε "τι πέτυχαν με όλα αυτά;", σας απαντώ: 
 
Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλήρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το "Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη, το 1893. 
 
Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα”. 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τα οικονομικά μέτρα έρχονται από το ...1843! Διαβάστε τις απίστευτες ομοιότητες!

Ellada simera 0 Ιστορία 18:34

Η ιστορία είναι πραγματική. Και είναι η ιστορία της χώρας μας. Που όπως όλες οι ιστορίες, όλων των κρατών έχουν κάτι πολύ περιέργες συμπτώσεις . Ίσως επειδή τα κράτη ,όπως και οι άνθρωποι αρνούνται ν… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

16Jul2015

ΔΕ ΘΕΛΩ να πληρώνω άλλο συνταξιούχους των 45-50 όπως εσάς κ. Γεννηματά

Ellada simera 0 Πολιτική 17:58

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1WDjNTlESRYWqec0FGIIJf3Tc_BukdJpffOHFYcjWUs2pjIXLfJu7dJk8YyEMGv3C8w-k5OVjWi87bpzrIvvpTsNYguLS54wWQjTwix8VjDVeHDxFh5yUbaz0mND6cNuiPQwQmLUAvYM/s1600/genimata+syntaxioyxos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1WDjNTlESRYWqec0FGIIJf3Tc_BukdJpffOHFYcjWUs2pjIXLfJu7dJk8YyEMGv3C8w-k5OVjWi87bpzrIvvpTsNYguLS54wWQjTwix8VjDVeHDxFh5yUbaz0mND6cNuiPQwQmLUAvYM/s640/genimata+syntaxioyxos.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
Του Στρατή Μαζίδη 
 
Εκτός του ότι ψηφίστηκε το πιο πλειοψηφικό και σκληρότατο μνημόνιο με κυβέρνηση αριστεράς (;), υπάρχει ακόμη μια τραγική πτυχή. 
 
Οι παθογένειες της Ελλάδας εξακολουθούν όπως το υπερτροφικό δημόσιο και οι συνταξιούχοι των 45-50 ετών που στα ντουζένια τους χαίρονται τη ζωή με τη σύνταξη που τους πληρώνουμε τα υπόλοιπα κορόιδα παρά το γεγονός ότι το ασφαλιστικό σύστημα μιας χώρας που αντί να γεννά, γηράσκει, δε βγαίνει πλέον ούτε για όσους συνταξιοδοτούνται μετά από μια πραγματική επαγγελματική σταδιοδρομία. 
 
Μια εκ των τυχερών αυτών ανθρώπων είναι και η κ. Γεννηματά, η οποία θα μπορούσε μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές, όταν το ΠΑΣΟΚ θα περάσει στην ιστορία, να αναδειχθεί σε πρόεδρο των νεαρών συνταξιούχων. 
 
Στα 51 της όπως βλέπουμε στο βιογραφικό της στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Βουλής ότι είναι συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος. Καλά πότε εργάστηκε; Από τα 18 έως τα 35; Διότι από το 2000, δηλαδή στα 36 της, υπήρξε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και στέλεχος κυβερνήσεων. 
 
ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΠΩΣ η κ. Γεννηματά που ψήφισε όλα αυτά τα σκληρά μέτρα στα ασφαλιστικά, ότι η ίδια μια χαρά επωφελήθηκε των προνομίων που ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κατά το παρελθόν νομοθέτησαν και τα οποία εξακολουθεί να απολαμβάνει. 
 
Εν πάση περιπτώσει, το παράδειγμα της κ. Γεννηματά απογυμνώνει την πολιτική υποκρισία όλων αυτών που θέλουν μεν ΕΥΡΩΠΗ αλλά ΟΧΙ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. 
 
Σε ποια χώρας της Ευρώπης βλέπεις γυναίκες στην ηλικία της κ. Γενημματά στη σύνταξη ή απόστρατους των 45 ετών με ονειρεμένες συντάξεις, σούπερ εφάπαξ και μετά να δουλεύουν με παχυλούς μισθούς μαύρα τρώγοντας το ψωμί άνεργων ανθρώπων; 
 
Σε ποια χώρα της Ευρώπης επισκέπτεσαι υπουργείο οικονομικών και αντί για ένα άτομο, βλέπεις έξι στο πρωτόκολλο; 
 
Ή πηγαίνεις στη ΔΟΥ για μια απλή μεταβολή που θα μπορούσε να γίνει μέσω taxisnet και αναγκάζεσαι να τρως δύο ώρες στεκόμενος από τη μια ουρά στην άλλη για να μπουν έξι υπάλληλοι στο ίδιο σύστημα αντί για έναν μόνο και μόνο διότι πρέπει να τους πληρώνουμε; 
 
Και όχι μόνο αυτό αλλά να βλέπεις πχ την κ. Γεννηματά να μιλά για την Ευρώπη, το να δουλέψει η χώρα να πάει μπροστά και άλλες τέτοιες χαριτωμένες ανοησίες. 
 
Η πλάκα είναι πως ούτε οι δανειστές ζητούν τον εδώ και τώρα τερματισμό αυτών των φαινομένων. Άρα ο στόχος τους, επιβεβαιώνεται, πως δεν είναι να καταστεί η Ελλάδα σοβαρό κράτος. 
 
Όπως και να έχει, είτε μείνουμε είτε όχι στην Ευρώπη, μπροστά δεν πάμε με το μοντέλο «δουλεύοντας τα κορόιδα και πληρώνοντας τους έξυπνους». 
 
Όχι να πληρώνει 100% προκαταβολή φόρου ο φουκαράς με τα 7000 ευρώ κέρδος, ήτοι του μένουν 280 ευρώ το μήνα να ζήσει, για να πληρώνεται η σύνταξη της Φώφης και της κάθε Φώφης και του κάθε Φούφουτου. 
 
Όχι να κόψουμε εμείς το φαγητό των παιδιών μας με το νέο ληστρικό ΦΠΑ, για να πληρώνεται η σύνταξη της Φώφης. 
 
Να επιστρέψουν τώρα όλοι αυτοί στη δουλειά. Να εργαστούν στην πράξη και όχι στα λόγια για την Ελλάδα της Ευρώπης που διακηρύττουν. Να διακοπούν τώρα οι συντάξεις των νεαρών μαζί με όποια άλλα προνόμια. 
 
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΑΛΛΟ. 
 
ΥΓ: Άραγε πόσους ακόμη συνταξιούχους α λα Φώφη μπορεί να βρούμε σε μια επόμενη γυροβολιά στα βιογραφικά των βουλευτών; 
 
<a href="http://www.freepen.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΔΕ ΘΕΛΩ να πληρώνω άλλο συνταξιούχους των 45-50 όπως εσάς κ. Γεννηματά

Ellada simera 0 Πολιτική 17:58

Του Στρατή Μαζίδη Εκτός του ότι ψηφίστηκε το πιο πλειοψηφικό και σκληρότατο μνημόνιο με κυβέρνηση αριστεράς (;), υπάρχει ακόμη μια τραγική πτυχή. Οι παθογένειες της Ελλάδας εξακολουθούν όπως το υπερτ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

16Jul2015

4 Γερμανοί συνελήφθησαν ως πρωταγωνιστές στις χθεσινές ταραχές στο Σύνταγμα

Ellada simera 0 Ελλάδα, Πρωτοσέλιδα 17:05

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwpyDo7ZvJR8FVXXV_BTwytsbibu1UJb3i-g8btCcOtRMmPQy0yZJW3oJcmdCsu5ISoB3eU8QKpVr_kh9ar0XCS5eznt_outQ-6-euPI9GQnw3PIVhYtzH73untAr1YunAkergjm-o1nY/s1600/4+germanoi+synelifthisan+sta+xthesina+epeisodia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="310" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwpyDo7ZvJR8FVXXV_BTwytsbibu1UJb3i-g8btCcOtRMmPQy0yZJW3oJcmdCsu5ISoB3eU8QKpVr_kh9ar0XCS5eznt_outQ-6-euPI9GQnw3PIVhYtzH73untAr1YunAkergjm-o1nY/s640/4+germanoi+synelifthisan+sta+xthesina+epeisodia.jpg" width="640" /></a></div>
 
Τέσσερις Γερμανοί συνελήφθησαν χθες κατά την διάρκεια των επεισοδίων στην Αθήνα δημιουργώντας υποψίες ότι η BND (οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες) είχε συμμετοχή σε αυτά, διαλύοντας έτσι τις αντιμνημονιακές πορέιες των Ελλήνων πολιτών την στιγμή που η Βουλή ψήφιζε τα νέα αιματηρά μέτρα που περιλαμβάνει η εθνοκτόνα «συμφωνία» με τους δανειστές. 
Είναι άξιο απορίας πως την στιγμή που ο ελληνικός λαός ήθελε να διαδηλώσει κατά του νέου επαίσχυντου μηνμονίου λίγο πριν την ψήφισή του βρέθηκαν πάλι για άλλη μια φορά οι «γνωστοί-άγνωστοι» για να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις. 
Επεισόδια συνέβησαν στην περιοχή του Συντάγματος, όταν κάπου 100 παρακρατικοί στις 20.40 χθες, επιτέθηκαν σε αστυνομικές δυνάμεις με βόμβες μολότοφ και αυτές ανταπάντησαν με χημικά, με αποτέλεσμα να διαλυθεί αντιμνημονιακή πορεια περίπου 2.000 πολιτών από τα Προπύλεα. 
Αυτό που προκύπτει όμως σήμερα είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς ήταν αλλοδαποί και μάλιστα από «πολιτισμένες» χώρες. 
Την ώρα που εντός της Βουλής βρισκόταν σε εξέλιξη η ψήφιση του νομοσχεδίου για τα προαπαιτούμενα της συμφωνίας με τους δανειστές και μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη η διαδήλωση κατά της συμφωνίας σημαδευόταν απο φωτιές, βόμβες μολότοφ, πέτρες, χημικά, χειροβομβίδες κρότου λάμψης, καταστροφές και συγκρούσεις αντιεξουσιαστών με την αστυνομία, μία ομάδα αλλοδαπών γέμιζε με γκράφιτι και συνθήματα τον σταθμό του μετρό στο Θησείο. 
Οι αστυνομικές δυνάμεις συνέλαβαν συνολικά δώδεκα άτομα, ουδείς εκ των οποίων είναι Έλληνας, τα οποία οδηγήθηκαν σήμερα στον Εισαγγελέα με την κατηγορία της φθοράς σε σταθμούς του μετρό. Οι συλληφθέντες είναι τέσσερις Γερμανοί, δύο Γάλλοι, ένας Αυστραλός, ένας Ουκρανός, ένας Ολλανδός και τρεις Πολωνοί. 
Πλην του Αυστραλού όλοι οι υπόλοιποι προέρχονται από χώρες προτεκτοράτα ή συμμαχικές των Γερμανών. 
Παράλληλα, κατά την διάρκεια των επεισοδίων μπροστά απο την Βουλή, συνελήφθησαν συνολικά 14 άτομα – ανάμεσά τους ένας Ιταλός και ένας Αλβανός – οι οποίοι οδηγήθηκαν στον Εισαγγελέα κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε επεισόδια και επιθέσεις εναντίον αστυνομικών. 
 
<a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

4 Γερμανοί συνελήφθησαν ως πρωταγωνιστές στις χθεσινές ταραχές στο Σύνταγμα

Ellada simera 0 Ελλάδα, Πρωτοσέλιδα 17:05

Τέσσερις Γερμανοί συνελήφθησαν χθες κατά την διάρκεια των επεισοδίων στην Αθήνα δημιουργώντας υποψίες ότι η BND (οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες) είχε συμμετοχή σε αυτά, διαλύοντας έτσι τις αντιμνημ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

16Jul2015

Τα δύο λάθη του ΔΝΤ στην Ελλάδα

Ellada simera 0 Ελλάδα, κόσμος, οικονομία, Πρωτοσέλιδα 16:57

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhdmvnLi0VrJG5PF_mK0boaZBit_oPDi8HkGZE-ON4Dlj5AHOA2SmENnhMbSvzXlyT52TruVQSPo9n6MBA5jlOMHPIf_aDMyebfAd0RBgVu-2op3sUgDuqUDtN4zSKECzs2EKtcAhodbU/s1600/to+lathos+toy+dnt+stin+ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="411" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhdmvnLi0VrJG5PF_mK0boaZBit_oPDi8HkGZE-ON4Dlj5AHOA2SmENnhMbSvzXlyT52TruVQSPo9n6MBA5jlOMHPIf_aDMyebfAd0RBgVu-2op3sUgDuqUDtN4zSKECzs2EKtcAhodbU/s640/to+lathos+toy+dnt+stin+ellada.jpg" width="640" /></a></div>
 
<a href="http://www.bruegel.org/nc/blog/detail/article/1680-olivier-blanchard-fails-to-recognise-two-major-imf-mistakes-in-greece/" target="_blank">bruegel org</a> 
Του Guntram B. Wolff 
<div style="text-align: justify;">
Ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Olivier Blanchard, δημοσίευσε μια <a href="http://blog-imfdirect.imf.org/2015/07/09/greece-past-critiques-and-the-path-forward/" target="_blank">σθεναρή υπεράσπιση των επιλογών της πολιτικής του ΔΝ</a>Τ στην Ελλάδα. Το κείμενο του είναι σαφές και αξίζει προσεκτικής ανάγνωσης και ανάλυσης. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε τα βασικά λάθη στο ελληνικό πρόγραμμα και να εξάγουμε τα σωστά συμπεράσματα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η αποτυχία της Ελλάδας στις 30 Ιουνίου να πληρώσει το ΔΝΤ, εξέθεσε την ευρύτερη αποτυχία του ελληνικού προγράμματος οικονομικής βοήθειας. Ήταν η μεγαλύτερη πληρωμή που δεν καταβλήθηκε στην ιστορία του ΔΝΤ και αναδεικνύει τις αβέβαιες προοπτικές της αποπληρωμής των 24 δισ. ευρώ που εκκρεμούν από την Ελλάδα προς το ΔΝΤ. Ωστόσο, η έκθεση του ΔΝΤ είναι μικρή σε σχέση με την έκθεση των θεσμών της ευρωζώνης, που ανέρχεται σε περισσότερα από 190 δισ. ευρώ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Πέντε χρόνια μετά από την έναρξη του προγράμματος, τι ξέρουμε για τα λάθη και ποια μαθήματα θα πρέπει να εξάγει το Ταμείο από την ελληνική αποτυχία; Θα έδινα προτεραιότητα σε δύο σημεία, τα οποία ο Olivier Blanchard δεν αναγνωρίζει επαρκώς:</div>
<div style="text-align: justify;">
Πίστευε τους αριθμούς σου 
Ανεξάρτητοι οικονομολόγοι και το προσωπικό του ΔΝΤ είχαν αμφιβολίες για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους από την αρχή του προγράμματος. αντί να επιμείνει σε βαθιά αναδιάρθρωση του χρέους, νωρίτερα, το ΔΝΤ συμφώνησε να αλλάξει τους εσωτερικούς του κανόνες για να κατευνάσει τις ανησυχίες για την χρηματοοικονομική σταθερότητα ως ένας λόγος να παρακαμφθούν οι αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τώρα ξέρουμε πως οι ανησυχίες για την χρηματοπιστωτική σταθερότητα ήταν υπερβολικές. Επίσης γνωρίζουμε ότι δεν συνδεόταν άμεσα με την ελληνική κατάσταση. Αντιθέτως, η άνοδος των spreads αλλού, ήταν εν πολλοίς ένα αποτέλεσμα των αμφιβολιών για την βιωσιμότητα του χρέους σε αυτά τα εδάφη. Η απουσία ενός κατάλληλου δανειστή έκτακτης ανάγκης ήταν το άλλο κομμάτι που έλειπε –μέχρι που η ΕΚΤ παρενέβη με το πρόγραμμα ΟΜΤ. Τα προγράμματα της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας ήταν βέβαιο ότι θα έλθουν και χωρίς την κρίση στην Ελλάδα. Αναφορικά με τις τράπεζες στην Γαλλία και στη Γερμανία, οι αριθμοί άμεσης έκθεσης ήταν μικροί σε σχέση με το συνολικό μέγεθος των τραπεζικών τους συστημάτων. Ήταν επίσης μικροί σε σχέση με τα προγράμματα διάσωσης που τέθηκαν σε ισχύ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ωστόσο, πρέπει κανείς να συμφωνήσει με τον Olivier Blanchard, ότι το σύστημα εξέφραζε γενικώς ανησυχίες για την αναδιάρθρωση χρέους. Στην αρχή του προγράμματος, ήταν απλώς αδύνατο να πείσει οποιοδήποτε φορέα χάραξης πολιτικής ότι αυτή ήταν η σωστή επιλογή. Ωστόσο, η ευρωζώνη έχασε σημαντικό χρόνο μέχρι που ελήφθη τελικά η απόφαση για την αναδιάρθρωση. Η ανταλλαγή χρέους ήρθε μόνο τον Μάρτιο/Απρίλιο 2012, σχεδόν δύο χρόνια μετά από την έναρξη του προγράμματος. επιπλέον, η αναδιάρθρωση έγινε με τέτοιον τρόπο που κατέστησε ενδεχόμενη μελλοντική αναδιάρθρωση χρέους, ακόμη πιο δύσκολη, όπως επισημαίνουν οι<a href="http://iie.com/publications/wp/wp13-8.pdf" target="_blank"> </a>Zettelmeyer, Trebesch και Gulati. Πιέζοντας για μια πρόωρη αναδιάρθρωση χρέους και λιγότερο ευνοϊκούς όρους για τους πιστωτές που θα διακρατούσαν τα ομόλογα, θα μπορούσε να έχει εξοικονομήσει σημαντικούς πόρους για την Ελλάδα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και με τις ανησυχίες για την χρηματοοικονομική σταθερότητα, το γεγονός ότι το χρέος της Ελλάδας ήταν από την αρχή μη βιώσιμο, έπρεπε να είχε αναγνωριστεί. Το ρίσκο χρηματοοικονομικής μετάδοσης δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για την αγνόηση της βιωσιμότητας.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το ΔΝΤ θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για αυτό το λάθος από νωρίς και να αποδεχθεί την αναβολή της πληρωμής του χρέους –όπως έκαναν οι Ευρωπαίοι το Νοέμβριο του 2012. Το μορατόριουμ στο ευρωπαϊκό χρέος μείωσε σημαντικά το φορτίο του ελληνικού χρέους. Εάν το ΔΝΤ είχε αποδεχθεί την αναβολή της πληρωμής δόσεων του χρέους παρόμοια με αυτό που έκαναν  οι Ευρωπαίοι, θα είχε προχωρήσει πολύ στο να αποτρέψει την τρέχουσα κλιμάκωση της κατάστασης: κανένα νέο πρόγραμμα δεν θα χρειαζόταν για να χρηματοδοτήσει ένα rollover του ΔΝΤ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Πιο σημαντικό ωστόσο είναι ότι μια παλαιότερη και βαθύτερη αναδιάρθρωση του χρέους θα είχε δώσει μεγαλύτερο δημοσιονομικό περιθώριο για τα επόμενα έτη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ακόμη και την πρόωρη αναδιάρθρωση, αμφιβάλω ότι θα ήταν εφικτή μια πιο βραδεία δημοσιονομική προσαρμογή. Ακόμη και με μια πλήρη αναδιάρθρωση χρέους, η διάθεση των πιστωτών για τη χρηματοδότηση μεγάλων ελλειμμάτων θα ήταν περιορισμένη. Σε κάθε περίπτωση, μέχρι τώρα περισσότερο από το 40% του ΑΕΠ σε ελλείμματα, έχει χρηματοδοτηθεί από το πρόγραμμα. ο Olivier Blanchard ξεκάθαρα αποδέχεται το γεγονός ότι τα ελλείμματα έπρεπε να μειωθούν, αν και συνήθως έχει στηρίξει λιγότερη λιτότητα. Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι:</div>
<div style="text-align: justify;">
"Η δημοσιονομική λιτότητα δεν ήταν μια επιλογή, αλλά μια αναγκαιότητα… Η μείωση του ελλείμματος ήταν μεγάλη διότι το αρχικό έλλειμμα ήταν μεγάλο. Λιγότερη δημοσιονομική λιτότητα, δηλαδή πιο αργή δημοσιονομική προσαρμογή, θα είχε απαιτήσει ακόμη περισσότερη χρηματοδότηση…".</div>
<div style="text-align: justify;">
Πραγματικά, το αρχικό έλλειμμα της Ελλάδας ήταν εξαιρετικά υψηλό, στο 15% του ΑΕΠ, και το ελληνικό πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας είναι μακράν το μεγαλύτερο στην πρόσφατη ιστορία. Εδώ ο Blanchard γνωρίζει τα όρια του τι μπορεί να γίνει με τους αρχικούς όρους: τα δημοσιονομικά ελλείμματα ήταν πολύ υψηλά και έπρεπε να μειωθούν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Μπορεί κανείς να θέσει αυτό το επιχείρημα διαφορετικά: τα υψηλά ελλείμματα ήταν η ρίζα των προβλημάτων της Ελλάδας, όχι η λύση. Η Ελλάδα έχασε την πρόσβαση στις αγορές στις αρχές του 2010 διότι η οικονομία της ήταν σοβαρά μη ισοσκελισμένη. Από την ημέρα ένταξης στο ευρώ, η ελληνική κυβέρνηση "έτρεχε" ένα σύστημα Ponzi με την αύξηση του κυβερνητικού δανεισμού κάθε χρόνο, πληρώνοντας υψηλότερους μισθούς στο δημόσιο και καθιστώντας το συνταξιοδοτικό σύστημα πιο γενναιόδωρο. ΟΙ μισθοί του ελληνικού δημόσιου τομέα υπερδιπλασιάστηκαν στο διάστημα 1999-2009, ενώ αυξήθηκαν μόλις κατά 40% στην υπόλοιπη ευρωζώνη. <a href="http://www.project-syndicate.org/commentary/greece-export-problem-by-ricardo-hausmann-2015-03" target="_blank">Άλλοι οικονομολόγοι, όπως ο Ricardo HAusmann,</a> έχουν αναδείξει ρητά ότι το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν ήλθε από την λιτότητα. Συμφωνώ ξεκάθαρα με τον Blanchard ότι το έλλειμμα έπρεπε να μειωθεί. Αυτό ήταν μια αναπόφευκτη αντίδραση στις μη βιώσιμες πολιτικής πριν από την κρίση. Μπορεί κανείς να συζητήσει για τον ρυθμό της δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά ακόμη κι αν είχε επεκταθεί στα επτά χρόνια, θα ήταν εξίσου επώδυνο για την Ελλάδα και θα απαιτούσε μεγαλύτερη χρηματοδότηση από το ΔΝΤ/ΕΕ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ωστόσο, μια πρόωρη αναδιάρθρωση του χρέους θα είχε επιτρέψει χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα το 2015. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, ένα πρωτογενές πλεόνασμα χαμηλότερο κατά 1% ετησίως στο διάστημα 2015-2030, <a href="http://www.bruegel.org/nc/blog/detail/view/1648/" target="_blank">αντιστοιχεί σε διαφορά περίπου 10% στο χρέος έναντι του ΑΕΠ, μέχρι το 2030</a>. Μια προηγούμενη αναδιάρθρωση του χρέους θα μπορούσε εύκολα να μειώσει το χρέος κατά 10% ή ακόμη και κατά 20% του ΑΕΠ, επιτρέποντας ουσιαστικά χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα. Η Μειωμένη χρηματοδότηση, όπως υποστηρίζει ο Blanchard, έχει βοηθήσει. Ωστόσο, ήταν σαφές ότι δεν ήταν αρκετό για να αποκαταστήσει την βιωσιμότητα του χρέους.</div>
<div style="text-align: justify;">
Εν συντομία, το ΔΝΤ φέρει ευθύνη για το ότι δεν επέμεινε νωρίτερα ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και ότι δεν ζήτησε την πρόωρη και βαθύτερη αναδιάρθρωσή του. Αυτό θα είχε επιτρέψει πολύ χαμηλότερους και πιο ρεαλιστικούς στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων. Αντί αυτού, το ΔΝΤ δέχθηκε να δομήσει το πρόγραμμα με τέτοιο τρόπο που όλες οι ελπίδες βασίστηκαν στα υψηλότερα μελλοντικά πρωτογενή πλεονάσματα. Η ιστορική εμπειρία ωστόσο καθιστά μάλλον σαφές ότι τέτοια υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα είναι εξαιρετικά απίθανα –και πολύ κακά για την οικονομική ανάπτυξη ιδιαίτερα όταν καταβάλλονται σε εξωτερικούς πιστωτές. Αντιθέτως, ο κίνδυνος μετάδοσης πιθανώς υπερεκτιμήθηκε. Τα δημοσιονομικά νούμερα που δεν "έβγαιναν", υπονόμευαν επίσης την εμπιστοσύνη στην Ελλάδα. Με τη δημοσιονομική βιωσιμότητα, δεν θα υπήρχε καμία συζήτηση για Grexit τώρα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Όταν υιοθετείς ένα πρόγραμμα, αντιμετώπισε όλες τις σοβαρές ανισορροπίες εκ των προτέρων</div>
<div style="text-align: justify;">
Η Ελλάδα είχε χάσει μεγάλο μέρος της ανταγωνιστικότητάς της σε σχέση με τους εταίρους της. Τα τελευταία πέντε χρόνια προτού ενταχθεί στα προγράμματα, εμφάνιζε ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της τάξης του 10% και υψηλότερα. Αυτή η απώλεια ανταγωνιστικότητας οφειλόταν στον διογκωμένο δημόσιο τομέα, αλλά εξαπλώθηκε και σε ολόκληρη την οικονομία. το πρόγραμμα θα έπρεπε να είχε δώσει προτεραιότητα στην αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Για αυτό, η κατάργηση του 13ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα ή κάτι παρόμοιο, ήταν αναπόφευκτο. Ωστόσο, το ΔΝΤ δεν επέμεινε σε αυτό το κρίσιμο σημείο, παρά <a href="http://www.imf.org/external/pubs/ft/scr/2010/cr10110.pdf" target="_blank">το ότι συζήτησε πως θα ήταν πραγματικά σκόπιμο</a>. Η καθυστέρησή του σήμαινε ότι καθυστερούσε η προσαρμογή ανταγωνιστικότητας. Το αποτέλεσμα ήταν μια βαθύτερη ύφεση, καθώς η ανεργία αυξήθηκε σε αντίθεση με τους μισθούς.</div>
<div style="text-align: justify;">
Στο δημόσιο τομέα επίσης, οι μεταρρυθμίσεις αρχικά ήταν μάλλον άτολμες ή ασυνεπείς. Ο διογκωμένος δημόσιος τομέας καταπολεμήθηκε εν μέρει από τη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Ωστόσο, τα σχήματα πρόωρης συνταξιοδότησης για τους εργαζόμενους του δημοσίου είχαν τεθεί σε εφαρμογή και αυτά τώρα προκαλούν σημαντικά προβλήματα στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Αυτό δεν είναι μια βιώσιμη λύση.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σε ένα επικείμενο paper του Bruegel, ο Alessio Terzi εμφανίζει πόσο λίγη έμφαση δόθηκε στην αγορά προϊόντων και στις επιχειρηματικές μεταρρυθμίσεις στο α΄ πρόγραμμα. Ωστόσο, το πρόγραμμα θα έπρεπε επίσης να είχε θέσει προτεραιότητα στις μεταρρυθμίσεις στην προϊοντική αγορά και στην ενίσχυση της παραγωγικότητας των επενδύσεων. Θα πρέπει να είχε αντιμετωπίσει τα κατεστημένα συμφέροντα όπως εκδηλώνονται στην ολιγοπωλιακή τους διάρθρωση. Ωστόσο η πολιτική ανταγωνισμού δεν πειράχθηκε. Με το β΄ πρόγραμμα τα ζητήματα όπως το επιχειρηματικό περιβάλλον, <a href="http://www.bruegel.org/nc/blog/detail/article/1271-a-needle-in-a-haystack-key-terms-in-official-troika-documents/" target="_blank">τελικά έγιναν πιο σημαντικά στις προϋποθέσεις</a>. Ωστόσο, στη διάρκεια της περιόδου 2013-2014, έγινε όλο και πιο δύσκολο να εφαρμοστεί οποιαδήποτε ουσιαστική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα. Οι προϋποθέσεις για τις μεταρρυθμίσεις λοιπόν, ήρθαν πολύ αργά.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ωστόσο, η προηγούμενη ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας θα είχε επιτρέψει τον κλάδο των εξαγωγών να τονώσει μέρος της υποτονικότητας στην οικονομία. Στην Πορτογαλία, η μείωση της εγχώριας ζήτησης εν μέρει αντισταθμίστηκε από μια σημαντική αύξηση των εξαγωγών ύψους άνω των 10 δισ. ευρώ από το 2008. Αντιθέτως, οι εξαγωγές στην Ελλάδα έχουν και μετά βίας αυξηθεί από το 2008. Σαφώς, το πρόγραμμα δεν έκανε αρκετά για να πετύχει μια ανάκαμψη του εξαγωγικού κλάδου στην Ελλάδα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η πολιτική οικονομία μας παρέχει την απλή γνώση ότι όταν συμβεί μια κρίση, υπάρχει μόνο ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας για βαθιές μεταρρυθμίσεις. Στην ελληνική περίπτωση, το ΔΝΤ απέτυχε να αδράξει την ευκαιρία εμπροσθοβαρών αυστηρών όρων για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που θα είχαν τονώσει τον κλάδο των εξαγωγών. Ο Καθηγητής Blanchard επισημαίνει μόνο ότι η Ελλάδα δεν συμμορφώθηκε με τις απαιτήσεις για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις:</div>
<div style="text-align: justify;">
"Μόνο 5 από τις 12 προγραμματισμένες αξιολογήσεις του ΔΝΤ υπό το τρέχον πρόγραμμα ολοκληρώθηκαν, και μόλις μία έχει ολοκληρωθεί από τα μέσα του 2013, εξαιτίας της αποτυχίας για την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων".</div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτό δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Από τα μέσα του 2013, η συμμόρφωση με τις προϋποθέσεις εξασθενούσε καθώς η οικονομία αποδυναμωνόταν και οι ομάδες συμφερόντων είχαν χρόνο να οργανωθούν. Η πολιτική οικονομία μας διδάσκει ότι η αντίσταση στις μεταρρυθμίσεις θα είναι εντονότερη όσο πιο αργά έρχονται αυτές.</div>
<div style="text-align: justify;">
Συμπεράσματα 
Ένας συνδυασμός πολλών  παραγόντων είναι υπεύθυνος για την αποτυχία του ελληνικού προγράμματος. <a href="http://www.bruegel.org/publications/publication-detail/publication/779-eu-imf-assistance-to-euro-area-countries-an-early-assessment/" target="_blank">Έχουμε υποστηρίξει ότ</a>ι η δημοσιονομική πολιτική, η έλλειψη εμπιστοσύνης, οι διεφθαρμένες ελίτ, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας και οι αδύναμες παραγωγικές δομές, εξηγούν την αξιοθρήνητη απόδοση της Ελλάδας. Ο Καθηγητής Blanchard συμμερίζεται αυτή την άποψη: "Αλλά η δημοσιονομική εξυγίανση εξηγεί ένα μόνο μέρος της μείωσης της παραγωγής. Για να ξεκινήσει η ανάπτυξη πέρα από το δυνητικό, συνέβαλαν οι πολιτικές κρίσεις, οι ασυνεπείς πολιτικές, οι ανεπαρκείς μεταρρυθμίσεις, οι φόβοι για το Grexit, η χαμηλή επιχειρηματική εμπιστοσύνη, οι αδύναμες τράπεζες". Γενιές έμπειρων οικονομολόγων θα δυσκολευτούν να ορίσουν ποσοστά στα διάφορα λάθη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ωστόσο, το ΔΝΤ απέτυχε παταγωδώς σε δύο μέτωπα: στην πρόωρη αναδιάρθρωση χρέους και στις ουσιαστικές και πρόωρες μεταρρυθμίσεις για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην Ελλάδα. Το πρώτο θα επέτρεπε την εμφάνιση χαμηλότερων πρωτογενών πλεονασμάτων στο μέλλον. Θα είχε κάνει το πρόγραμμα πιο αξιόπιστο, επιτρέποντας την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, ενώ το τελευταίο θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να ελαχιστοποιηθεί η αναπόφευκτη συρρίκνωση της ελληνικής προ κρίσης φούσκας, τονώνοντας τις εξαγωγές.</div>
<div style="text-align: justify;">
Μπορεί κανείς να διαφωνήσει εάν το ΔΝΤ είναι ο κύριος οργανισμός που είναι υπεύθυνος για τις αποτυχίες στο σχεδιασμό του προγράμματος. ασφαλώς, τα θεσμικά όργανα της ΕΕ έπαιξαν έναν μεγάλο ρόλο. Ωστόσο, το ΔΝΤ συμμετείχε στο πρόγραμμα ως ένας ανεξάρτητος και έμπειρος θεσμικός οργανισμός. Εάν έκανε αυτά τα λάθη διότι τον παρέκαμψαν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, θα πρέπει να πάρει τα κατάλληλα διδάγματα από αυτή του τη διακυβέρνηση και τη συμμετοχή του σε προγράμματα χρηματοοικονομικής βοήθειας ως junior partner.</div>
<div style="text-align: justify;">
Πηγαίνοντας προς τα εμπρός, το ΔΝΤ θα έπρεπε όντως να είναι η αμερόληπτη φωνή της λογικής στην Ελλάδα και να αντιταχθεί στην πολιτική πίεση. Οι αριθμοί είναι ανελέητοι και η πολιτική δεν μπορεί τελικά να τους αγνοήσει. Τα ακόλουθα θα είναι κεντρικής σημασίας:</div>
<div style="text-align: justify;">
Το ΔΝΤ θα πρέπει να επιμείνει σε χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα στο μέλλον. Η επίτευξη ενός πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 3,5% θα προκαλέσει περαιτέρω σημαντική συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας. Η είσοδος σε ένα τρίτο πρόγραμμα με αυτούς τους αριθμούς, και μόνο μετά η οργάνωση της ελάφρυνσης χρέους, είναι αντιπαραγωγική. Ο φόβος του Grexit δεν καθιστά ένα πρόγραμμα βιώσιμο.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το ΔΝΤ θα πρέπει να αδράξει την ευκαιρία των συζητήσεων για νέο πρόγραμμα, να επιμείνουν στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχουν σημασία για την ανάπτυξη. Η πολιτική κυριότητα των μεταρρυθμίσεων είναι κρίσιμη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τέλος, το ΔΝΤ θα πρέπει να επανεξετάσει τη διακυβέρνησή του και τη συμμετοχή του στα προγράμματα χρηματοοικονομικής βοήθειας ως junior εταίρος.</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι Ευρωπαίοι χρειαζόταν την ανεξάρτητη εξωτερική οπτική του ΔΝΤ για να ξεκινήσουν το πρώτο τους πρόγραμμα. πέντε χρόνια μετά, το ΔΝΤ χρειάζεται ακόμη ως φωνή λογικής. Θα πρέπει να μάθει από τα λάθη του.</div>
 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τα δύο λάθη του ΔΝΤ στην Ελλάδα

Ellada simera 0 Ελλάδα, κόσμος, οικονομία, Πρωτοσέλιδα 16:57

bruegel org Του Guntram B. Wolff Ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Olivier Blanchard, δημοσίευσε μια σθεναρή υπεράσπιση των επιλογών της πολιτικής του ΔΝΤ στην Ελλάδα. Το κείμενο του είναι σαφές κ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

16Jul2015

NYT: Ο γερμανικός θυμός για την Ελλάδα

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ευρώπη 15:50

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHm9jXu4yI1YZ2dn-MTvSd_wX6dZd2dHXFWDi3Um97fsYAHAZh8MgdNaBWuJAzHg0LVxY6X5YpQCJYrNwaX_oxZIvg2f8L3nwUeHpXS-ZLTsvFvXP7c_dAspXfPufzxAhNR2H1OU9VOTg/s1600/o+germanikos+thymos+gia+tin+ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHm9jXu4yI1YZ2dn-MTvSd_wX6dZd2dHXFWDi3Um97fsYAHAZh8MgdNaBWuJAzHg0LVxY6X5YpQCJYrNwaX_oxZIvg2f8L3nwUeHpXS-ZLTsvFvXP7c_dAspXfPufzxAhNR2H1OU9VOTg/s640/o+germanikos+thymos+gia+tin+ellada.jpg" width="640" /></a></div>
 
Ο θυμός της γερμανικής κοινής γνώμης έχει περάσει μέχρι και στη γερμανική οικονομική επιστήμη. Κι ο θυμός αυτός δεν έχει επιτρέψει ούτε μια ορθή ανάλυση, ούτε μια ψύχραιμη διαπραγμάτευση στο χρέος της Ελλάδας, τονίζει ο καθηγητής πανεπιστημίου Jacob Soll στους New York Times. 
 
Τελικά επιτεύχθηκε η συμφωνία που θα μπορούσε να κρατήσει την Ελλάδα στην ευρωζώνη. Λίγοι όμως είναι ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Έχουμε ακούσει πολλά για το πόσο ταπεινωμένοι αισθάνονται οι Έλληνες. Αλλά έχουμε ακούσει λιγότερα για το γερμανικό θυμό - αν και ξέρουμε ότι οι Γερμανοί είναι θυμωμένοι. 
 
Ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε λέγεται ότι άρχισε να φωνάζει κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων το βράδυ του Σαββάτου. Η Γαλλία και η Ιταλία έχουν δώσει τεράστια δάνεια προς την Ελλάδα, αλλά καμία χώρα δεν έχει εκφράσει εχθρότητα για τη χώρα. Γιατί η Γερμανία είναι τόσο θυμωμένη; 
Ως ιστορικός της οικονομίας, πήρα μια γεύση αυτής της δυσαρέσκειας κατά τη διάρκεια μιας διάσκεψης για το ελληνικό δημόσιο χρέος που πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο την περασμένη εβδομάδα. 
Έλαβε χώρα στο Κέντρο Οικονομικών Μελετών και το Ινστιτούτο Ifo, με επικεφαλής τον Hans-Werner Sinn, Γερμανό οικονομολόγο και υποστηρικτή εδώ και καιρό του Grexit. Στο συνέδριο συμμετείχαν οικονομολόγοι, λογιστές, δημοσιογράφοι, επενδυτές και κυβερνητικοί αξιωματούχοι από την Ελλάδα και τη Γερμανία. 
 
Διαφορετικές και ενίοτε αποκλίνουσες απόψεις εκφράστηκαν από τον Mitu Gulati, τον καθηγητή νομικής στο Duke, ο οποίος βοήθησε στο σχεδιασμό μιας παλαιότερης ελληνικής διάσωσης, τον Ashoka Mody, πρώην οικονομολόγο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο οποίος υποστηρίζει ελάφρυνση του χρέους, κι άλλους, ειδικούς εμπειρογνώμονες, οι οποίοι συμφώνησαν ότι το συνολικό χρέος της Ελλάδας φαίνεται να έχει διογκωθεί. Και τέλος βέβαια από τον κ Sinn. 
Αλλά όταν μίλησαν οι Γερμανοί οικονομολόγοι στην τελευταία συνεδρίαση, μια εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα απλώθηκε στην αίθουσα. Μέσα στις οικονομικές θεωρίες και τους αριθμούς κρυβόταν πάντα ένα ηθικό μήνυμα: οι Γερμανοί ήταν οι ειλικρινείς εργάτες-σκλάβοι και οι Έλληνες διεφθαρμένοι, αναξιόπιστοι και ανίκανοι. Και οι δύο πλευρές μετατράπηκαν έτσι σε καρικατούρες του εαυτού τους. Είχαμε ακούσει βέβαια όλη αυτή την ιστορία κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, αλλά σε εκείνο το δωμάτιο, ήταν σαφές πόσο η δυσαρέσκεια αυτή τελικά διαμορφώνει τις απόψεις των Γερμανών οικονομολόγων. 
 
Ο Clemens Fuest, του Κέντρου Ευρωπαϊκών Οικονομικών Ερευνών, ο οποίος διετέλεσε σύμβουλος του κ. Σόιμπλε, συνέχισε να παραθέτει αριθμούς για το ελληνικό χρέος και την ανάπτυξη, λέγοντας ότι οι Έλληνες είχαν αποτύχει σε όλα τα επίπεδα τα τελευταία χρόνια όσον αφορά στη διαχείριση του χρέους τους. Πίστευε ότι θα πρέπει απλώς να πεταχτούν εκτός ευρωζώνης. Ο Henrik Enderlein, του φιλοευρωπαϊκού Jacques Delors Institute, υποστήριξε ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην ευρωζώνη, αλλά μόνο αν εφαρμόσει περισσότερη λιτότητα και καλύτερη διαχείριση. 
Ο Daniel Gros, διευθυντής του Κέντρου Μελετών Ευρωπαϊκής Πολιτικής, διατύπωσε τη θεωρία ότι το ελληνικό χρέος και τα οικονομικά προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με καλύτερες επιδόσεις στις εξαγωγές. 
 
Όλα τα επιχειρήματα ήταν σημαντικά, αλλά αν ακούσει κανείς αυτούς τους οικονομολόγους, η Γερμανία δεν έπαιξε κανένα πραγματικό ρόλο στην ελληνική τραγωδία. Παρέδωσε απλώς τα χρήματά της και μετά παρακολουθούσε πώς οι ίδιοι οι Έλληνες κατέστρεφαν τους εαυτούς τους τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Τώρα οι Έλληνες αξίζουν ό,τι κι αν πάθουν. 
Όταν ανέφερα ότι οι Γερμανοί είχαν παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτή την κατάσταση, βοηθώντας τουλάχιστον με το να επιμένουν στη λιτότητα και σε ένα μη βιώσιμο χρέος κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών, κάνοντας ελάχιστα για να βελτιώσουν τα λογιστικά πρότυπα, και τώρα ουσιαστικά επιβάλλοντας τον καταστροφικό έλεγχο κεφαλαίων, ο κ. Enderlein και ο κ. Fuest απλώς κορόιδευαν. 
 
Όταν ανέφερα ότι πολλοί είδαν τη λιτότητα ως μια νέα εκδοχή της Συνθήκης των Βερσαλλιών του 1919, η οποία θα έφερνε μια μελλοντική χαοτική και αναξιόπιστη κυβέρνηση στην Ελλάδα - ακριβώς του είδους για το οποίο ο κ. Enderlein προειδοποιούσε σε ένα δοκίμιο στην εφημερίδα The Guardian - αντέτειναν ότι είναι εξοργισμένοι για το ότι τους συνέκριναν με Ναζί και τρομοκράτες. 
Όταν σημείωσα ότι δεν έχει σημασία πόσο άσχημα οι Έλληνες είχαν διαχειριστεί την οικονομία τους, παρότι τα γερμανικά αιτήματα και το πιθανό χάος από Grexit θα διακινδύνευε την άνοδο του λαϊκισμού, τις ταραχές και την κοινωνική δυστυχία, παρέμειναν ασυγκίνητοι. 
 
Οι οφειλέτες που χρεοκοπούν, μου εξήγησαν, θα πρέπει απλώς να υποφέρουν, δεν έχει σημασία πόσο σκληρά, ακόμα και αν οι όροι των δανείων είναι άδικοι. Υπήρξαν εκείνοι που χδιαειρίστηκαν τις οικονομίες τους καλά και υπέφεραν σιωπηλά, όπως η Φινλανδία και η Λετονία, μου είπαν. Αντίθετα, μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου πολλοί άνθρωποι δεν πληρώνουν τους φόρους τους, δεν φαίνεται να δικαιολογεί την όποια συμπάθεια. Αυτά τα λόγια μου θύμισαν ότι στα γερμανικά η λέξη για το χρέος, «Schuld», σημαίνει επίσης την ηθική βλάβη, το φταίξιμο. 
 
Όταν ρώτησα αν είχαν επισκεφτεί την Ελλάδα για να δουν τη φτώχεια, το brain drain και το κλείσιμο των επιχειρήσεων, απλώς κούνησαν το κεφάλι τους. Όταν ρώτησα ποια ευθύνη νιώθουν οι ίδιοι οι κορυφαίοι οικονομολόγοι για την ελληνική κρίση, μου απάντησαν ότι δεν μπορώ να καταλάβω την κατάσταση πετώντας μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες (απλώς για την ιστορία, έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος του έτους στην Ευρώπη, συναντήθηκα με την προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση στην Αθήνα, μια πόλη όπου είδα πεινασμένους ηλικιωμένους να συλλέγουν πράγματα από κάδους απορριμμάτων, και αργότερα με μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες). 
Όταν το πάνελ διαλύθηκε, οι Γερμανοί συμμετέχοντες με περικύκλωσαν για να μου εξηγήσουν πώς οι Έλληνες ληστεύουν τους Γερμανούς. Δεν θέλουν να είναι θύματα πια. Ενώ σίγουρα αποδέχτηκα τα οικονομικά τους επιχειρήματα και, μάλιστα, την άποψη ότι οι χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλουν στη Γερμανία τόσο πολλά χρήματα που ακόμα περισσότερες χρεοκοπίες θα μπορούσαν να καταβάλουν μέχρι και την ίδια τη Γερμανία, εντούτοις μου φάνηκε δύσκολο, στο Μόναχο, τουλάχιστον, να δω τους Γερμανούς ως πραγματικά θύματα. 
 
Εδώ βρίσκεται μία μείζονα πολιτιστική ασυμμετρία, καθώς επίσης κι ένας κίνδυνος για τους Γερμανούς. 
Διότι φαίνεται ότι η αίσθηση θυματοποίησης τους έχει κάνει να χάσουν την ψυχραιμία τους, τόσο κατά τις διαπραγματεύσεις όσο και κατά τις οικονομικές τους εκτιμήσεις. Αν οι Γερμανοί πρόκειται να ηγηθούν της Ευρώπης, δεν μπορούν να το κάνουν ως θύματα. 
 
<a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a>

NYT: Ο γερμανικός θυμός για την Ελλάδα

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ευρώπη 15:50

Ο θυμός της γερμανικής κοινής γνώμης έχει περάσει μέχρι και στη γερμανική οικονομική επιστήμη. Κι ο θυμός αυτός δεν έχει επιτρέψει ούτε μια ορθή ανάλυση, ούτε μια ψύχραιμη διαπραγμάτευση στο χρέος τη… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

16Jul2015

Ευρωπαϊκή Ένωση: The End Game

Ellada simera 0 Ευρώπη, κόσμος, Πρωτοσέλιδα 15:43

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4M7ZV8gdiscyeKEyDChvjmQVPpG7XexQCWpnGaLIbz1ZeCKPHO4nCQUn8CFdoSg9BGCSjR-Vc0Msg7-I2MSF3-1bCuprWqCYxm_X4aYdsLLP6ErwVoT6smfB-Pfz4dpJ622toUhSzZn8/s1600/europe.+the+end+of+game.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4M7ZV8gdiscyeKEyDChvjmQVPpG7XexQCWpnGaLIbz1ZeCKPHO4nCQUn8CFdoSg9BGCSjR-Vc0Msg7-I2MSF3-1bCuprWqCYxm_X4aYdsLLP6ErwVoT6smfB-Pfz4dpJ622toUhSzZn8/s640/europe.+the+end+of+game.jpg" width="640" /></a></div>
 
Όταν, στις 26 Μαρτίου, 10 ημέρες μετά το δημοψήφισμα στην Κριμαία που έκρινε την ένωσή της με την Ρωσία, ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα επισκέφθηκε για πρώτη φορά τις Βρυξέλλες, ζήτησε επιτακτικά την ολοκλήρωση της ενότητας στην Ευρώπη παροτρύνοντας συγχρόνως τους Ευρωπαίους να στηρίξουν το ΝΑΤΟ κατά της Μόσχας. 
 
Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη 
 
Μιλώντας μέσα στην σκοτεινή καρδιά της γραφειοκρατικής Ε.Ε., ο Ομπάμα τόνισε ότι εξ αρχής, την επομένη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, «και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, υιοθετήσαμε ένα κοινό όραμα για την Ευρώπη… και μια πεποίθηση ότι τα κράτη μπορούν να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα των πολιτών τους μέσω του εμπορίου και των ανοικτών αγορών…». 
 
Δεν είναι η πρώτη φορά που Αμερικανοί αξιωματούχοι ομολογούν ότι μια ενωμένη ευρωπαϊκή ήπειρος είναι ο καλύτερος εταίρος των ΗΠΑ, παραβλέποντας το γεγονός ότι οι οργανισμοί που γνωρίζουμε σήμερα ως «ευρωπαϊκούς θεσμούς» σχεδιάστηκαν και δημιουργήθηκαν με αντιδημοκρατικές διαδικασίες. 
 
Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το μεγαλύτερο στην πράξη πείραμα της παγκοσμιοποίησης και της ανοικτής αγοράς που θεμελιώθηκε πάνω σε ψέματα και μισές αλήθειες. 
Όμως, η ανύπαρκτη νομιμότητα του πειράματος έχει αρχίσει να γίνεται ορατή στους πολίτες της Ευρώπης και το αίσθημα της ευρωπαϊκής ταυτότητας που προσπαθούν τεχνητά να επιβάλουν είναι ανήμπορο να σβήσει τις εθνικές ιδιοπροσωπείες και παραδόσεις των ευρωπαϊκών λαών. 
 
Για τον λόγο αυτόν, τα αποτελέσματα των ευρωεκλογων της 25ης Μαΐου, παρ’ όλο που αυτή η διαδικασία δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια μασκαράτα για να παραπλανά τους λαούς της Ευρώπης παρουσιάζοντας την Ε.Ε. ως δημοκρατική, θα γίνουν μπούμερανγκ για τους Ευρωκράτες που προσπαθούν να ολοκληρώσουν το πραξικόπημά τους μέσα από την Ομοσπονδοποίηση της Ε.Ε. 
 
Η αλήθεια, με λίγα λόγια, που αποκρύπτεται από τους λαούς της Ευρώπης είναι πως η Ευρωπαϊκή Ένωση βασίζεται στα σχέδια των ναζί, όπως δημοσιεύτηκαν στο Βερολίνο το 1941 από τον Amo Sölter, τον επικεφαλής του επίσημου ναζιστικού «Central Research Institute for National Economic Order and Greater Sphere Economy». 
 
Κατά την διάρκεια της Δίκης της Νυρεμβέργης για τα Εγκλήματα Πολέμου, 28 διευθυντές της χημικής Βιομηχανίας IG Farben δικάστηκαν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και πολλοί από αυτούς καταδικάστηκαν. Ο Αμερικανός κατήγορος, συνοψίζοντας τον καθοριστικό ρόλο αυτού του χημικού καρτέλ, είπε:χωρίς την IG Farben, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν θα μπορούσε να γίνει! 
 
Μετά την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, μερικοί από τους γενικούς διευθυντές της IG Farben που δικάστηκαν στην Νυρεμβέργη επανήλθαν στις υψηλότερες θέσεις της Δυτικογερμανικής Βιομηχανίας. Ένας από αυτούς ήταν ο Hans Globke, υπεύθυνος για την συγγραφή των Νόμων του Ευρωπαϊκού Ράϊχ στις κατεχόμενες από τους Ναζί χώρες κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. 
 
Ο Globke έγινε υπουργός στην δυτικογερμανική Καγκελαρία επί Κόνραντ Αντενάουερ, ενός από τους πρωτεργάτες της ΕΟΚ, και έλεγχε ουσιαστικά όλες τις πλευρές της πολιτικής ζωής στην μεταπολεμική Δυτική Γερμανία, από τις μυστικές υπηρεσίες μέχρι την συνέχιση της πορείας του Καρτέλ του πετρελαίου και των φαρμάκων για την κατάκτηση της Ευρώπης με την νεοσύστατη ΕΟΚ. 
 
Ο Walter Hallstein, διακεκριμένος καθηγητής Νομικής υπό το ναζιστικό καθεστώς, ο οποίος είχε διατυπώσει το 1939 τον Νόμο της «Προστασίας του Γερμανικού Αίματος και της Τιμής…», έγινε το 1957 ο βασικός αρχιτέκτονας της ΕΟΚ και ο πρώτος επικεφαλής της «Ευρωπαϊκής Επιτροπής» -της περίφημης Κομισιόν, του εκτελεστικού σώματος της Ε.Ε. που σχεδιάστηκε εξ αρχής για να διοικεί την Ευρώπη έξω από κάθε δημοκρατικό έλεγχο. [βλ. Paul Anthony Taylor, Aleksandra Niedzwiecki, Matthias Rath and August Kowalczyk, The Nazi Roots of the «Brussels EU», 2010 Dr. Rath Health Foundation, και Christopher Booker, Richard North, «The Great Deception: The Secret History of the European Union»] 
 
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν τελείωσε ποτέ. Απλώς άλλαξε την στρατηγική του. Η απώλεια του πολέμου δεν εκτροχίασε το ευρωπαϊκό σχέδιο των ναζί, αλλά μετέτρεψε τον πόλεμο σε οικονομικό, που οδήγησε τελικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 
 
Η φαρμακευτική αυτοκρατορία ήταν και είναι μία από τις βασικές δυνάμεις πίσω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι εταιρείες αυτές δεν εμπλέκονται μόνο στον έλεγχο του ιατρικού καρτέλ· είναι οι σχεδιαστές της πολιτικής. 
 
Στις 26 Φεβρουαρίου του 2008, σε μια δημόσια συζήτηση στην Βρετανική Βουλή, ο Rodney Atkinson –πρώην σύμβουλος της βρετανικής κυβέρνησης, συγγραφέας και λέκτορας στο πανεπιστήμιο Mainz στην Γερμανία- μίλησε για την φασιστική φύση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
 
Ο Rodney Atkinson είναι διεθνώς αναγνωρισμένος συγγραφέας 6 βιβλίων πάνω στην πολιτική οικονομία και την κρίση που προκάλεσε το Ευρωπαϊκό Υπερκράτος, που έχουν πουληθεί σε πάνω από 50 χώρες…. Ίδρυσε τον διεθνή ιστότοπο Freenations και το British Declaration of Independence και κάνει εκπομπές σε ραδιόφωνο και τηλεόραση στην Βρετανία, τις ΗΠΑ, κ.ά. 
 
Ο Atkinson περιέγραψε λεπτομερώς την ιστορία μιας ανομολόγητης αλήθειας: «Η Ε.Ε. ιδρύθηκε και αρχικά καθοδηγήθηκε από πρώην ναζί και φασίστες, γι’ αυτό δόθηκε το Βραβείο του Καρλομάγνου στους Τόνυ Μπλαιρ, Έντουαρντ Χηθ, Ρόϋ Τζένκινς και σε άλλους για τον ρόλο τους στην αφαίρεση της δημοκρατικής κυριαρχίας από τα κράτη-μέλη της Ευρώπης». Η Ε.Ε. σήμερα έχει αναπαράξει την πολιτική και τις δομές της Ευρώπη του ’40 και επιδεικνύει όλα τα χαρακτηριστικά μιας απολυταρχικής αντιδημοκρατικής Ευρώπης στην υπηρεσία των εταιρειών –γιατί αυτό επιδίωκαν οι φασίστες ιδρυτές της. 
 
Δεν είναι ν’ απορεί κανείς, λέει ο Atkinson, που «η Ε.Ε. προώθησε την εθνοκάθαρση ενός εκατομ. ανθρώπων στα Βαλκάνια, κυρίως Σέρβων, από τους Κροάτες, Βόσνιους και Κοσοβάρους, οι οποίοι όλοι είχαν στελεχώσει τις μεραρχίες των Βάφεν Ες-Ες των ναζί το ‘40». 
 
Εκείνοι που επιδίωκαν την καταστροφή της δημοκρατικής κυριαρχίας γνώριζαν ότι δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν αν οι προθέσεις τους ήταν φανερές. Και δεν μπορούσαν να επιτύχουν αν επιχειρούσαν το πραξικόπημά τους μέσα σε ένα δημοκρατικό σύστημα. Έδρασαν συνεπώς πίσω από το δημοκρατικό σύστημα και κατά μήκος των εθνικών συνόρων. Εγκαθίδρυσαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ένα γραφειοκρατικό κράτος τόσο μονολιθικό που οι περισσότεροι μένουν βουβοί από το μέγεθος του εγχειρήματος. 
 
Τώρα που ο μέχρι τούδε μυστικός τους σκοπός να μετατρέψουν τα δημοκρατικά έθνη-κράτη της Ευρώπης σε μια γιγαντιαία νεο-φιλελεύθερη αυτοκρατορία είναι επικείμενος, οι νέοι δικτάτορες έχουν αποθρασυνθεί. Δρουν σαν να μην υπάρχουν οι ψηφοφόροι, αφού γνωρίζουν ότι τους έχουν αφαιρέσει κάθε δύναμη. 
 
Έχοντας μπλοκάρει τα δημοψηφίσματα στο 95% των κρατών-μελών της Ε.Ε., αρνήθηκαν στους λαούς το δικαίωμα να ψηφίσουν για την μαζική απώλεια των δημοκρατικών δικαιωμάτων με την Συνθήκη της Λισσαβώνας. Κι όμως, είναι εξωφρενικό όταν, σύμφωνα με μετρήσεις της κοινής γνώμης από το Ευρωβαρόμετρο, μόνο το 50% των πολιτών της Ε.Ε. υποστηρίζουν σήμερα την Ε.Ε., να απειλούνται πολίτες κρατών-μελών της Ε.Ε. ότι μπορούν να συλληφθούν και να εκδοθούν σε άλλη χώρα χωρίς ουσιαστικά στοιχεία για κάποιο έγκλημα ή το δικαίωμα της προσαγωγής εντός τακτής προθεσμίας σε δικαστήριο. 
 
Όπως προέβλεψε ο Μπρεζίσνκι, «η παγκόσμια πρωτοκαθεδρία της Αμερικής εξαρτάται από το πόσο χρόνο και πόσο αποτελεσματικά θα διατηρηθεί η υπεροχή της στην ευρασιατική ήπειρο» (Η Μεγάλη Σκακιέρα, εκδ. Λιβάνη, Αθήνα 1998, σ.63). 
 
Μια απλή ματιά στον χάρτη, λέει ο Μπρεζίνσκι, υποδεικνύει ότι η κυριαρχία επί της Ευρασίας σημαίνει: α) τον έλεγχο δύο από τις τρεις πιο οικονομικά ισχυρές και παραγωγικές περιοχές του κόσμου, β) την υποταγή της Αφρικής και την περιθωριοποίηση του δυτικού ημισφαιρίου και της Ωκεανίας, γ) τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους του φυσικού πλούτου του κόσμου που βρίσκεται εκεί, τόσο στις επιχειρήσεις της όσο και στο υπέδαφός της. Η Ευρασία αντιπροσωπεύει το 75% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 60% περίπου του παγκόσμιου ΑΕΠ. 
 
Στην Ευρασία ανήκουν, επίσης, οι έξη μεγαλύτερες οικονομίες μετά τις ΗΠΑ και όλες οι χώρες που διαθέτουν πυρηνικά οπλοστάσια, εκτός από μία. 
 
Σ’ αυτή την τεράστια γεωπολιτική σκακιέρα, που επεκτείνεται από την Λισσαβώνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ, παίζεται το σύγχρονο Μεγάλο Παιχνίδι, το οποίο θα κρίνει αν η Ουάσιγκτων θα παραμείνει η κυρίαρχη υπερδύναμη ή θα χάσει την παγκόσμια επιρροή της. 
 
Ο Μπρεζίνσκι αναγνωρίζει πέντε βασικούς γεωστρατηγικούς παίκτες (κράτη με επιρροή πέραν των συνόρων τους) και αυτοί είναι η Γαλλία, η Γερμανία, η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία, και πέντε κρίσιμους γεωπολιτικούς άξονες, κράτη δηλαδή, των οποίων η σημασία απορρέει από την ευαίσθητη θέση τους, με πρώτη την Ουκρανία, χωρίς την οποία η Ρωσία παύει να είναι ευρασιατική αυτοκρατορία. Οι υπόλοιποι γεωπολιτικοί άξονες είναι η Τουρκία, το Ιράν, το Αζαρμπαϊτζάν και η Νότιος Κορέα! 
 
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, το είδος της Ευρώπης που προτιμά και προωθεί η Αμερική είναι Ευρωπαϊκή Ένωση ως ουσιαστικό γεωπολιτικό προγεφύρωμα των ΗΠΑ στην ευρασιατική ήπειρο. 
 
Οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν γνωρίζουν ολόκληρη την ιστορία. Από την πρώτη στιγμή, η Συνθήκη της Νίκαιας ήταν μια προσπάθεια να καθιερωθεί μια πολιτική Ευρώπη με την δική της κυβέρνηση. Αλλά αυτό δεν το είπαν στους πολίτες. Τα μέσα ενημέρωσης παρουσίασαν την συνθήκη ως απαραίτητη και δεν υπήρξε κανένα ενημερωτικό πολιτικό ντημπαίητ σχετικά με το πώς η συνθήκη μείωνε την κυριαρχία και την ανεξαρτησία των κρατών-μελών. 
 
Σε μια σφυγμομέτρηση που έγινε για λογαριασμό της Ε.Ε., μόνο το 28% των Ευρωπαίων πολιτών είχαν ακούσει ποτέ για την ευρωπαϊκή συνθήκη ή γνώριζαν τον στόχο της για την δημιουργία ενός προσχεδίου συντάγματος για ολόκληρη την Ευρώπη. 
 
Γι’ αυτό οι παγκοσμιοποιητές τύπου Μπρεζίνσκι, Σόρος και άλλων εγκεφάλων στην υπηρεσία της υπερεθνικής χρηματιστηριακής ελίτ λένε ότι η «παρακμή της εσωτερικής ζωτικότητας της Ευρώπης» υπονομεύει την προσπάθεια ενοποίησής της. 
 
Κατηγορούν δηλαδή τους λαούς της Ευρώπης γιατί δεν αποδέχονται τον σκοπό της ευρωπαϊκής υπόθεσης, όπως τον προωθεί ένας αντιλαϊκός και αποξενωμένος από την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη γραφειοκρατικός μηχανισμός, τον οποίο δημιούργησε αρχικά η ΕΟΚ και γιγάντωσε η Ε.Ε. Και τι φταίει γι’ αυτό; Το υπερβολικά δυσβάστακτο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, το οποίο υποσκάπτει την οικονομική ζωτικότητα. (Μπρεζίνσκι, ο.π., σ.111) 
 
Ήταν ομολογημένος σκοπός τους εξ αρχής η διάλυση του κοινωνικού κράτους. Από την ώρα που η σοβιετική απειλή εξαφανίστηκε, πρέπει οι Ευρωπαίοι να προσαρμοσθούν στην παγκοσμιοποιημένη δουλοκρατία. Έμαθαν, όμως, στις κρατικές απολαβές και τον «κοινωνικό ηδονισμό», όπως αποκαλούν οι νεοφιλελεύθεροι φασίστες τον στοιχειωδώς ανθρώπινο τρόπο ζωής και τις εργασιακές κατακτήσεις δεκαετιών, και γι’ αυτό πρέπει να τους εξαθλιώσουμε βιαίως. Με πρόσχημα την οικονομική κρίση και την απειλή της χρεωκοπίας και με τα Μνημόνια, τις τρόϊκες και της δήθεν «μεταρρυθμίσεις», η ευρωπαϊκή ενοποίηση γίνεται μια υποχρεωτική, κατ’ εντολήν, διαδικασία, όπως και το αντίστοιχο ναζιστικό σχέδιο. 
 
Τα ευρωπαϊκά κράτη πρέπει να διαλυθούν γιατί ευνοούν τον προστατευτισμό και τον τοπικισμό και δεν μπορούν να διαχειριστούν τα νέα προβλήματα όπως το μεταναστευτικό. Αυτό πρεσβεύουν οι globalists και θεωρούν ότι επείγει να εφαρμοσθεί ένα διευρυμένο ηπειρωτικό ομοσπονδιακό πλαίσιο. 
 
Εάν, μάλιστα, η Ε.Ε. υιοθετήσει το Ομοσπονδιακό σύστημα, οι ΗΠΑ ζητούν να επιβληθεί μια φωνή και μια ψήφος για όλη την Ευρώπη στον ΟΗΕ. Ειδάλλως, εκβιάζουν, θα ζητήσουν δικαίωμα ψήφου στην Γενική Συνέλευση και για τις 50 Πολιτείες των ΗΠΑ. 
 
Τώρα πλέον, η άνοδος του ευρωσκεπτικισμού και του εθνικισμού σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, θα αναγκάσει τα κέντρα αποφάσεων της Ε.Ε. να επιταχύνουν τις διαδικασίες ομοσπονδοποίησης, αυξάνοντας έτσι τις φυγόκεντρες τάσεις στην Ευρωζώνη. Η Ευρώπη, όπως την γνωρίζουμε σήμερα, δεν θα αντέξει για πολύ: ή θα μεταβληθεί σε ένα συγκεντρωτικό υπερκράτος παρά την θέληση των λαών της, ή θα διαλυθεί. Αλλά και στην πρώτη περίπτωση θα αποσταθεροποιηθεί από την εσωτερική αντίσταση των λαών της που θα φουντώσει. Μπαίνουμε στην ευθεία για το End Game, όπως ψιθυρίζεται στους διαδρόμους των Βρυξελλών, και ίσως ξαναζήσουμε έναν ευρωπαϊκό κατακερματισμό, πράγμα που ίσως δεν θα είναι η καλύτερη επιλογή για την Αμερική. 
 
Έχουμε, με λίγα λόγια, μπει σε μια περίοδο αστάθειας, κλονισμών και κοινωνικοπολιτικών εντάσεων, που ανατρέπει τις συνθήκες διατήρησης της ειρήνης όπως την γνωρίσαμε την τελευταία τριακονταετία. 
 
<a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Ευρωπαϊκή Ένωση: The End Game

Ellada simera 0 Ευρώπη, κόσμος, Πρωτοσέλιδα 15:43

Όταν, στις 26 Μαρτίου, 10 ημέρες μετά το δημοψήφισμα στην Κριμαία που έκρινε την ένωσή της με την Ρωσία, ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα επισκέφθηκε για πρώτη φορά τις Βρυξέλλες, ζήτησε επιτακτικά την ο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

16Jul2015

Η μάχη της Ευρώπης

Ellada simera 0 Ευρώπη, Πρωτοσέλιδα 15:29

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3l3kZRpORT4i5BusBqhb_qJK_GOWmml_UxzAqEw7k7VGZ8kHbNDQDZf3CMNqwHlj2k41_55T1_UPYksiLdiqdFhlf08wxCj4ZMypNVjMLLYHziQQf5Jn_InE60t1vbEbQlFLLqwATnwo/s1600/h+maxi+tis+eyrwpis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3l3kZRpORT4i5BusBqhb_qJK_GOWmml_UxzAqEw7k7VGZ8kHbNDQDZf3CMNqwHlj2k41_55T1_UPYksiLdiqdFhlf08wxCj4ZMypNVjMLLYHziQQf5Jn_InE60t1vbEbQlFLLqwATnwo/s640/h+maxi+tis+eyrwpis.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
Πρόκειται για μία πολύπλευρη σύγκρουση δανειστών και οφειλετών, ευρώ και δολαρίου, οικονομικών συστημάτων, κεντρικών τραπεζών, πλεονασματικών και ελλειμματικών κρατών, καθώς επίσης Βορά και Νότου – με μεγάλες γεωπολιτικές προεκτάσεις 
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> 
«Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα κορυφωθεί στο 200% του ΑΕΠ μέσα στα επόμενα δύο χρόνια – αντίθετα με τις προβλέψεις της Τρόικας, σύμφωνα με τις οποίες δεν θα ξεπερνούσε το πρόσφατο 177%. Το 2022 θα μειωθεί στο 170% του ΑΕΠ, όταν η Τρόικα το εκτιμούσε στο 142% – ενώ οι νέες δανειακές ανάγκες της χώρας θα εκτοξευθούν στα ύψη, σε επίπεδα άνω του 15% του ΑΕΠ. 
 
Κάθε εβδομάδα που παραμένουν οι έλεγχοι κεφαλαίων, το συνολικό κόστος της ελληνικής διάσωσης, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας δηλαδή, αυξάνεται κατά 10 δις €. Κάθε ημέρα που περνάει με κλειστές τράπεζες, ένα επί πλέον 1% από τα δάνεια τους, ύψους περί τα 210 δις €, «κοκκινίζει» – μετατρέπεται σε μη εξυπηρετούμενο» (<a href="https://www.imf.org/external/pubs/ft/scr/2015/cr15186.pdf">Έκθεση ΔΝΤ</a>). 
 
Άρθρο 
 
Αν και κατά την άποψη μου το δημόσιο χρέος θα υπερβεί το 220% του ΑΕΠ, όπως φαίνεται από τα παραπάνω η νέα συμφωνία στο ελληνικό δράμα, εάν υποθέσουμε πως θα ολοκληρωθεί, δεν θα προσφέρει τίποτα – αφού πρόκειται για την ίδια δηλητηριώδη συνταγή που ακολουθείται τα τελευταία πέντε χρόνια (<a href="http://www.analyst.gr/2015/04/05/ta-ek-promeletis-eglimata-ton-mnimonion/">ανάλυση</a>), η οποία έχει βυθίσει την ελληνική οικονομία στη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας της. Τα διδάγματα πάντως που προκύπτουν από το <a href="http://www.analyst.gr/2015/07/13/to-germaniko-praksikopima/">γερμανικό πραξικόπημα</a> της Κυριακής, είναι τα εξής: 
 
(α) Οι εκλογές και τα δημοψηφίσματα στις υπερχρεωμένες χώρες δεν έχουν καμία σημασία, όπως ακριβώς τόνισε ο πρωθυπουργός. Επομένως, ακόμη και αν κερδίσουν οι Podemos («Μπορούμε») στην Ισπανία, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα – αφού ασφαλώς δεν μπορούν, παρά το όνομα/σύνθημα τους. 
 
(β) Η ΕΚΤ δεν είναι πλέον ένας ανεξάρτητος Θεσμός, αφού για τρίτη φορά, μετά τον εκβιασμό της Ιρλανδίας και της Κύπρου (<a href="http://www.analyst.gr/2015/07/07/oi-ekviasmoi-tis-ekt/">ανάλυση</a>), «γονάτισε» την ελληνική κυβέρνηση – με την ίδια μέθοδο της άρνησης παροχής έκτακτης ρευστότητας στις τράπεζες, η οποία ήταν μία καθαρά πολιτική απόφαση. 
 
(γ) Τα κράτη-οφειλέτες μπορούν τότε μόνο να διαγράψουν μέρος των χρεών τους, εάν είναι σε θέση να απειλήσουν πειστικά με την έξοδο τους από την Ευρωζώνη. Εάν δηλαδή έχουν πράγματι τη δυνατότητα να επιβιώσουν με ένα δικό τους νόμισμα – κάτι που δεν συμβαίνει με την Ελλάδα, επίσης με πολλές άλλες χώρες, οπότε ο πρωθυπουργός έδωσε μία εκ των προτέρων χαμένη μάχη. 
 
Σε κάθε περίπτωση, είναι απολύτως βέβαιο ότι, μία νομισματική ένωση δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει, εάν δεν μετατραπεί σε μία πολιτική ένωση (<a href="http://www.analyst.gr/2015/06/28/i-profiteia/">ανάλυση</a>) – μία εξέλιξη η οποία, μετά τα οδυνηρά γεγονότα της Κυριακής, φαίνεται πλέον μη ρεαλιστική, οπότε εύλογα αναρωτιέται κανείς πού ακριβώς κατευθύνεται η Ευρωζώνη. 
 
Με δεδομένη τώρα την κυριαρχική, βίαιη, αποκρουστική στάση της πρωσικής Γερμανίας, όλοι κατανοούν πως σχεδιάζει μυστικά μία μικρότερη ένωση – με ένα τόσο ισχυρό νόμισμα, ώστε να είναι σε θέση να μετατραπεί σε ένα παγκόσμιο αποθεματικό, κατακτώντας στη θέση του δολαρίου (<a href="http://www.analyst.gr/2015/07/14/i-germania-sto-stoxastro/">άρθρο</a>). 
 
Επομένως, δεν αμφισβητούν μόνο η <a href="http://www.analyst.gr/2015/05/07/oi-maxes-tou-dolariou/">Κίνα</a> ή η Ρωσία την <a href="http://www.analyst.gr/2014/01/28/5961/">ηγεμονική θέση</a> του δολαρίου, έχοντας μετατοπίσει ένα μέρος των συναλλαγών τους στα εθνικά τους νομίσματα - όπως συνέβη στο παρελθόν με τις Πορτογαλία, Ισπανία, Ολλανδία, Γαλλία και Βρετανία, οι οποίες είχαν ένα κυρίαρχο νόμισμα σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. 
 
Στην «ουρά» των κρατών που σχεδιάζουν την απομάκρυνση τους από το δολάριο (γράφημα), γεγονός που θα ήταν καταστροφικό για την αμερικανική οικονομία, φαίνεται πως επιχειρεί να προστεθεί και η Γερμανία – αφού προηγουμένως δημιουργήσει μία ισχυρότερη Ευρωζώνη, αποτελούμενη μόνο από τα πλεονασματικά στο ισοζύγιο τους κράτη. 
 
<div style="text-align: center;">
<a href="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2015/07/%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%A6%CE%97%CE%9C%CE%91-%CE%94%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%BF.jpg"><img height="640" src="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2015/07/%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%A6%CE%97%CE%9C%CE%91-%CE%94%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%BF.jpg" width="524" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
Κόσμος, δολάριο – οι χώρες που έχουν ήδη πάψει να κάνουν χρήση του δολαρίου ως μέσον συναλλαγής (ροζ) και οι χώρες που προγραμματίζουν να σταματήσουν τη χρήση του στο άμεσο μέλλον (πράσινο). Οι αξίες συναλλαγών είναι σε δις δολάρια Αμερικής. (*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)</div>
 
Φαίνεται δε πως έχουν γίνει πλέον αντιληπτές οι μυστικές προθέσεις της από τις Η.Π.Α., κρίνοντας από την<a href="http://www.analyst.gr/2015/07/14/i-germania-sto-stoxastro/">επίθεση του ΔΝΤ</a> εναντίον της, με αφορμή την Ελλάδα – οπότε έχει μάλλον ξεκινήσει η μάχη της Ευρώπης, τα αποτελέσματα της οποίας δεν είναι καθόλου εύκολο να προβλεφθούν. 
 
Ο γαλλογερμανικός πόλεμος 
 
Η Γαλλία, έχοντας πλέον κατανοήσει τα κρυφά σχέδια της Γερμανίας μετά την επαίσχυντη συμπεριφορά του κ. Σόιμπλε εναντίον μας, η οποία συνεχίζεται με τις εξευτελιστικές δηλώσεις του στα ΜΜΕ, φαίνεται πως έχει συνταχθεί με τις Η.Π.Α. – ενώ ο πρόεδρος της προσπαθεί πλέον να εμποδίσει τη Γερμανία να διώξει τις χώρες του Νότου, ξεκινώντας από την Ελλάδα. 
 
Κατά τη διάρκεια λοιπόν της εθνικής γιορτής της χώρας του, ο κ. Hollande ανακοίνωσε το όραμα του για την Ευρώπη, με το οποίο πριν από όλα επιδιώκεται η διατήρηση του Νότου στην Ευρωζώνη - αφού διαφορετικά δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει ένα «αντίπαλο δέος» στη Γερμανία. 
 
Για να επιτευχθεί ο στόχος του, πρότεινε τη θέσπιση μίας οικονομικής διακυβέρνησης της νομισματικής ένωσης η οποία, σύμφωνα με τον ίδιο, αποτελεί την εγγύηση της ασφάλειας της ηπείρου μας – όπου, με την έννοια της οικονομικής διακυβέρνησης, εννοούσε κυρίως τον πολιτικό έλεγχο του βαθμού «σκληρότητας» του ευρώ. 
 
Υπενθυμίζουμε εδώ πως ο Γάλλος υπουργός οικονομικών (A. Montebourg) είχε προτείνει ήδη από το 2014, να είναι μελλοντικά υπεύθυνο για τη συναλλαγματική πολιτική του ευρώ το Συμβούλιο της Ευρώπης, αντί η ΕΚΤ - η οποία τότε θα περιοριζόταν στην εφαρμογή των πολιτικών αποφάσεων, χωρίς να είναι δική της πρωτοβουλία η διαχείριση του κοινού νομίσματος. Εκτός αυτού, είχε απαιτήσει τη χαλάρωση των κριτηρίων του Μάαστριχτ, καθώς επίσης τον προσανατολισμό της ΕΚΤ προς τη νομισματική πολιτική της Fed – σε πλήρη αντίθεση με τη Γερμανία, η οποία επιμένει στη σημερινή δομή της Ευρωζώνης. 
 
Συνεχίζοντας είναι προφανές ότι, η Γαλλία δεν είναι σε θέση να διατηρήσει τα κριτήρια του Μάαστριχτ στην οικονομία της, ενώ η ισοτιμία του ευρώ σε σχέση με το δολάριο είναι πολύ υψηλή για τις εξαγωγές της. Αντιμετωπίζει ουσιαστικά τα ίδια προβλήματα με την Ιταλία, ενώ θέλει να παρουσιάσει ένα εναλλακτικό σχέδιο για την Ευρώπη – κάτι που προϋποθέτει την «απενεργοποίηση» του Euro Group, το οποίο ουσιαστικά κατασκεύασε η Γερμανία για να επιβάλλει την πολιτική της στις άλλες χώρες, τοποθετώντας στη διεύθυνση του ένα δικό της πιόνι, τον <a href="http://www.analyst.gr/2015/03/19/o-anoitos-ollandos/">ανόητο Ολλανδό</a>. 
 
Στα πλαίσια αυτά, η «καρατόμηση» της Ελλάδας από την καγκελάριο, τον υπουργό οικονομικών της και την Τρόικα, ήταν εντελώς αντίθετη με τα σχέδια της Γαλλίας – ενώ παράλληλα τρομοκρατήθηκε, διαπιστώνοντας ότι στο μέλλον θα έχει την ίδια «τύχη», όποια χώρα της Ευρωζώνης έρχεται σε σύγκρουση με τη Γερμανία. 
 
Ως εκ τούτου, ο Γάλλος πρόεδρος απαιτεί πλέον μία νέα δημοκρατική βάση για το «χώρο», όπως για παράδειγμα ένα Κοινοβούλιο για την Ευρωζώνη – έτσι ώστε να μην αποφασίζει απολυταρχικά η συντηρητική κυβέρνηση της γειτονικής του χώρας. Ένα τέτοιο Κοινοβούλιο θα οικοδομούσε παράλληλα έναν «άξονα» εναντίον της Γερμανίας, ο οποίος θα αποτελούταν από εκείνα τα κράτη που δεν συμφωνούν με την πολιτική της λιτότητας – όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα. 
 
Από την άλλη πλευρά, ο κ. Σόιμπλε σχεδιάζει επίσης μία δημοσιονομική ένωση – η οποία όμως θα συμπεριλαμβάνει μόνο τη Γερμανία, τη Φινλανδία, την Αυστρία, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο. Πίσω από τη Γαλλία έχει τοποθετήσει ένα ερωτηματικό, έχοντας ως αφορμή την άνοδο της ακροδεξιάς παράταξης της κυρίας Le Pen, με την οποία δεν θα μπορούσε ποτέ να συνεργασθεί – εκτός του ότι εξοργίζεται απλά και μόνο ακούγοντας το όνομα της. 
 
Φυσικά ο Γάλλος πρόεδρος έχει συνειδητοποιήσει μεν τα σχέδια του Γερμανού, αλλά βαδίζει δυστυχώς στην κόψη του ξυραφιού, αφού δεν έχει τη στήριξη της πλειοψηφίας του λαού του – γεγονός που τον αναγκάζει να τονίσει ότι, χωρίς τη Γαλλία και τη Γερμανία δεν έχει μέλλον η Ευρώπη. 
 
Σε κάθε περίπτωση, έχει κάθε λόγο να στηρίζει την Ελλάδα, απαιτώντας την αλληλεγγύη των εταίρων της –κυρίως επειδή φοβάται τη συνεχώς αυξανόμενη ισχύ της Γερμανίας, την οποία έχει άλλωστε πληρώσει πολύ ακριβά η Γαλλία στο παρελθόν, παρά τη <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AE_%CE%9C%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CE%BD%CF%8C">γραμμή Μαζινό</a> που είχε κατασκευάσει. 
 
Η Ιταλία και η Ισπανία 
 
Η γειτονική μας χώρα έχει επίσης συνταχθεί με τις Η.Π.Α., ενώ διατηρεί, όπως η Γαλλία, στενή επαφή με τη Ρωσία – φοβούμενη πως θα είναι η επόμενη υποψήφια χώρα, η οποία θα υποστεί τα βασανιστήρια της Ελλάδας. Εύλογα κατά τη γνώμη μου, επειδή το δημόσιο χρέος της έφτασε σε νέα υψηλά επίπεδα το Μάιο – έχοντας αυξηθεί κατά 3,9% από την αρχή του έτους, στα 2.218,2 δις € (2,3 τρις). 
 
Η αύξηση αυτή κατά 83,3 δις €, σύμφωνα με την κεντρική τράπεζα της χώρας (<a href="https://www.bancaditalia.it/pubblicazioni/finanza-pubblica/2015-finanza-pubblica/suppl_38_15.pdf">πηγή</a>), είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για την οικονομία της – πόσο μάλλον όταν οι τράπεζες της είναι σε τέτοιο βαθμό υπερχρεωμένες, ώστε να διατηρούνται στη ζωή μόνο με τη βοήθεια της ΕΚΤ. Όλοι οι υπόλοιποι δείκτες της δε είναι δραματικοί – όπως επίσης της Ισπανίας, η οποία όμως δεν φαίνεται να έχει επιλέξει «στρατόπεδο», παραμένοντας με την πλευρά της Γερμανίας. 
 
Άλλωστε, η εξέλιξη των δημοσίων χρεών των δύο χωρών είναι ανάλογη (γράφημα, διακεκομμένη γραμμή, δεξιά στήλη η Ιταλία)) – ενώ ο ευρωπαϊκός μηχανισμός δεν έχει αρκετά χρήματα, για να διασώσει τη μία ή την άλλη. 
 
<div style="text-align: center;">
<img src="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2015/07/%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%A6%CE%97%CE%9C%CE%91-%CE%99%CF%83%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7.png" /></div>
 
Στα πλαίσια αυτά, τόσο η Ιταλία, όσο και η Ισπανία παρατηρούν νευρικά την εξέλιξη των ελληνικών διαπραγματεύσεων – γνωρίζοντας πως τυχόν έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, η οποία δεν έχει καθόλου αποφευχθεί, αφού δεν υπάρχει ακόμη κάποια συμφωνία υπογεγραμμένη, θα λειτουργήσει ως ντόμινο για τις ίδιες. 
 
Λογικά λοιπόν έχουν τοποθετηθεί υπέρ της Ελλάδας, αν και η Ισπανία λιγότερο φανερά, λόγω των εκλογών που θα διεξαχθούν στα τέλη του έτους – αφού η κυβέρνηση της δεν θέλει να προσφέρει ένα πλεονέκτημα στο ανερχόμενο αριστερό κόμμα. 
 
Συμπέρασμα 
 
Η μάχη της Ευρώπης, στην οποία συμμετέχουν πλέον ενεργά οι Η.Π.Α., με το ΔΝΤ ως «αιχμή του δόρατος»,γεγονός που εντείνει τις υποψίες, σχετικά με τη σκόπιμη εισβολή του στην Ευρωζώνη μέσω του ελληνικού Δούρειου Ίππου (<a href="http://www.analyst.gr/2011/09/25/2502/">σενάριο</a>), έχει κυριολεκτικά φουντώσει – ενώ δημιουργούνται ήδη τα αντίπαλα στρατόπεδα, με τις χώρες που ανέφερα παραπάνω. 
 
Πρόκειται για μία πολύπλευρη μάχη, με παγκόσμια επακόλουθα: (α) <a href="http://www.analyst.gr/2011/01/26/1983/">Δανειστών και οφειλετών</a> (οι Η.Π.Α. είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης του πλανήτη, με δημόσιο χρέος που υπερβαίνει τα 18 τρις $), (β) Νομισμάτων (ευρώ και δολάριο), (γ) Οικονομικών συστημάτων (γερμανική λιτότητα, αμερικανική επεκτατική πολιτική χρήματος τύπου Keynes), (δ) Κεντρικών τραπεζών (ΕΚΤ και Fed), (ε) Πλεονασματικών και ελλειμματικών κρατών, καθώς επίσης (στ) Ευρωπαϊκού Βορά και Νότου. 
 
Προφανώς έχει σημαντικές γεωπολιτικές προεκτάσεις, αφού η Γερμανία προσπαθεί να ανεξαρτητοποιηθεί από τις Η.Π.Α., ιδρύοντας ένα <a href="http://www.analyst.gr/2013/10/05/2647/">τέταρτο Ράιχ</a>, ενώ η Ρωσία καιροφυλακτεί – με τα αποτελέσματα να είναι ακόμη απροσδιόριστα, καθώς επίσης με την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή. 
 
Στα πλαίσια αυτά, η θέση της πατρίδας μας είναι εξαιρετικά λεπτή, οπότε θα έλεγα πως αφενός μεν απαιτείται η συναίνεση όλων, κομμάτων και Πολιτών, αφετέρου ότι απαγορεύεται να γίνουν άλλα λάθη, για να μην διακινδυνεύσουμε να σβηστούμε εντελώς από το χάρτη – χωρίς καμία απολύτως διάθεση υπερβολής. 
<div>
 </div>
<div>
Αλέξης Ζακυνθινός, Senior Analyst (Geopolitics) 
 
<a href="http://www.analyst.gr/">www.analyst.gr</a></div>
 
 
<a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Η μάχη της Ευρώπης

Ellada simera 0 Ευρώπη, Πρωτοσέλιδα 15:29

Πρόκειται για μία πολύπλευρη σύγκρουση δανειστών και οφειλετών, ευρώ και δολαρίου, οικονομικών συστημάτων, κεντρικών τραπεζών, πλεονασματικών και ελλειμματικών κρατών, καθώς επίσης Βορά και Νότου – μ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

16Jul2015

4 Πτωχεύσεις έχουν κάνει οι Γερμανοί εξαπατώντας τους δανειστές...

Ellada simera 0 Ευρώπη, οικονομία, Πρωτοσέλιδα 15:19

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVU01j3xH0AOXGHS5s-yB5FrnxepuPwhh6W01On-4OOmWPpDkAyr7kVbFWdSbyIqETS4A0aQBk8CrS5yy6_hkyWTc2O8Zh36xi6SoV6EGd40XA0oOvUQZryPCvW1bIFU06nnMc6t0d31g/s1600/4+ptwxeyseis+exei+kanei+ews+twra+h+germania.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="308" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVU01j3xH0AOXGHS5s-yB5FrnxepuPwhh6W01On-4OOmWPpDkAyr7kVbFWdSbyIqETS4A0aQBk8CrS5yy6_hkyWTc2O8Zh36xi6SoV6EGd40XA0oOvUQZryPCvW1bIFU06nnMc6t0d31g/s640/4+ptwxeyseis+exei+kanei+ews+twra+h+germania.jpg" width="640" /></a></div>
 
Στις 24 Ιανουαρίου 1921 στη διάσκεψη του Παρισιού οι Γερμανοί συμφώνησαν να πληρώσουν 226 δισεκατομμύρια χρυσά μάρκα μέσα σε 44 χρόνια. Μετά ένα χρόνο ο τότε Καγκελάριος Γιόζεφ Βιρτ δήλωσε ότι αδυνατεί να πληρώσει το χρέος γιατί θέτει σαν προτεραιότητα «το ψωμί του γερμανικού λαού» και στις 9 Ιουλίου 1932 στη Διάσκεψη της Λωζάννης διέγραψαν το τεράστιο χρέος της Γερμανίας, από το οποίο κάτι θα παίρναμε και εμείς…! 
 
Κόλαφο για την κυβέρνηση και το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, συνιστούν οι αποκαλύψεις του Γερμανού καθηγητή της ιστορίας της οικονομίας Albert Ritschl στο γερμανικό περιοδικό Spiegel. 
 
Ο Γερμανός καθηγητής, τεκμηριώνει με απόλυτο τρόπο τις αξιώσεις που προβάλει η Ελλάδα για το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις, όταν οι δοσίλογοι και οι ξεπουλημένοι στην τρόικα Έλληνες πολιτικοί, τρέμουν να κάνουν έστω και αναφορά στο επίμαχο ζήτημα και πάγωσαν κάθε πρωτοβουλία διεκδίκησης. Στη συνέντευξη φωτιά στο Spiegel, ξετινάζει κάθε άλλοθι που προβάλει η Μέρκελ και οι ξένοι τοκογλύφοι που επιχειρούν να λεηλατήσουν τη χώρα μας, ενώ αποκαλύπτει το χρονικό των αλλεπάλληλων πτωχεύσεων της Γερμανίας, που έχουν φεσώσει με ασύλληπτα ποσά Αμερικανούς και Ευρωπαίους. 
 
Ο Γερμανός καθηγητής αποκαλύπτει στη συνέντευξή του, όλο το χρονικό της διεθνούς απάτης που έστησαν οι γερμανοί, για να γλυτώσουν τα τεράστια δάνεια, στα οποία έκαναν αλλεπάλληλα κουρέματα και τελικά εξαφάνισαν το χρέος! Μάλιστα οι τελευταίες συμβάσεις προέβλεπαν την πληρωμή των εναπομεινάντων απ’ τα κουρέματα δανείων, μόνο σε περίπτωση επανένωσης των δύο Γερμανιών. Βέβαια όταν συνέβη αυτό, ο καγκελάριος Κολ κήρυξε στάση πληρωμών φεσώνοντας και πάλι ευρωπαίους και αμερικάνους. 
 
Στην ουσία ο Γερμανός καθηγητής που είναι σύμβουλος στο υπουργείο Οικονομικών της χώρας του αποκαλύπτει: 
 
<ul>
<li>1ον Ότι οι Γερμανοί είναι επιστήμονες στη χρεοκοπία και οι μεγαλύτεροι μπαταχτσήδες στον κόσμο, αφού «έστησαν» τέσσερις πτωχεύσεις! </li>
</ul>
 
<ul>
<li>2ον Δεν έχουν το ηθικό ανάστημα να πιέζουν την Ελλάδα να αποπληρώσει τα δάνεια, όταν αυτοί με διάφορα κόλπα δεν πλήρωσαν δεκάρα τσακιστή, για τεράστια κεφάλαια που δανείστηκαν από Αμερικανούς και Ευρωπαίους, μολονότι επανειλημένα αιματοκύλισαν ολόκληρο τον κόσμο, και οι συνέπειες είναι ακόμη ανυπολόγιστες. </li>
</ul>
 
<ul>
<li>3ον Το ελληνικό χρέος είναι σταγόνα στον ωκεανό, μπροστά σε αυτά που χρωστούσε η Γερμανία. </li>
</ul>
 
<ul>
<li>4ον Σε περίπτωση που οι Γερμανοί αναγκαστούν να πληρώσουν τα κατοχικά δάνεια και τις πολεμικές αποζημιώσεις στην Ελλάδα, θα οδηγηθούν οι ίδιοι στη χρεοκοπία, γιατί θ’ ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και θα μπουν στο παιχνίδι των διεκδικήσεων και άλλα κράτη.</li>
</ul>
 
Ο Γερμανός καθηγητής τόλμησε να πει την αλήθεια, όταν η ελληνική κυβέρνηση και το ξεπουλημένο στους ξένους τοκογλύφους πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας, δεν τολμάει να βγάλει άχνα για ένα ζήτημα, απ’ το οποίο εξαρτάται η σωτηρία του λαού και του έθνους. Με τη συνέντευξή του, εκθέτει ανεπανόρθωτα και τους Έλληνες καθηγητάδες και τους διανοούμενους της συμφοράς, που δεν έχουν αγγίξει το τεράστιο αυτό ζήτημα. Εκθέτει επίσης την πλειοψηφία των Μέσων Ενημέρωσης, που για ευνόητους λόγους αποσιωπούν το ζήτημα, για να μην ενοχληθούν οι τρόικα και οι ξένοι τοκογλύφοι. 
 
Ο Γερμανός καθηγητής, αναδεικνύει το σύνδρομο του δοσιλογισμού που έχει χτυπήσει επικίνδυνα το πολιτικό προσωπικό, τους διανοούμενους και τα Μέσα Ενημέρωσης στην Ελλάδα. Αυτός μίλησε τη γλώσσα της αλήθειας και τα είπε καλύτερα από τον κάθε Έλληνα. Το Spiegel που δεν φοβάται κανένα, γιατί έχει κατοχυρώσει με αγώνες την ανεξαρτησία του, τα δημοσίευσε και ας προκαλούν τεράστια ζημιά στο γερμανικό κράτος. Το ερώτημα είναι πότε θα ξυπνήσουν η δική μας κυβέρνηση, τα δικά μας κόμματα και τα εγχώρια Μέσα Ενημέρωσης. 
 
Επιβάλλεται οι πατριωτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, να κάνουν σημαία τη συνέντευξη μανιφέστο του γερμανού καθηγητή. Γιατί δεν μπορεί οι Γερμανοί να είναι οι μάγκες και να φεσώνουν τέσσερις φορές με τεράστια δάνεια Αμερική και Ευρώπη και στη συνέχεια να έρχονται να απαιτούν από την Ελλάδα να ξεπουλήσει δημόσια και ιδιωτική περιουσία, για να εξυπηρετήσει τους τοκογλύφους. 
 
Πρώτα να πληρώσει τα δικά της τεράστια δάνεια σε Αμερική και Ευρωπαίους, να καθαρίσει το χρέος της απέναντι στην Ελλάδα με τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο και μετά να κάνουμε λογαριασμό, για να δούμε ποιος χρωστάει και σε ποιον. Βέβαια η τακτική των Γερμανών είναι γνωστή. Με ελάχιστο κόστος εξαγοράζει κυβερνήσεις, διορίζει δικούς της Πρωθυπουργούς και κρατεί τη χώρα μας σε κατοχή. Μέχρι πότε όμως μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση; 
 
Oλόκληρη η αποκαλυπτική συνέντευξη του Άλμπερτ Ριτσλ 
 
Spiegel: Κύριε Ριτσλ η Γερμανία συζητάει αυτό τον καιρό για περαιτέρω οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα σαν υπεράνω όλων ηθικολόγος. Η κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία σύμφωνα με τη ρήση: «Λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε αυτό που σας λέμε». Είναι δίκαιη αυτή η συμπεριφορά; 
 
Ριτσλ: Οχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη. 
 
Spiegel: Μάλλον δεν το βλέπουν έτσι οι περισσότεροι Γερμανοί. 
 
Ριτσλ: Μπορεί, αλλά η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Τη σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και τη θέση της ως Διδασκάλου της Ευρώπης την χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον 1ο αλλά και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμά τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό δεν το θυμάται όμως κανείς. 
 
Spiegel: Τι ακριβώς συνέβη τότε; 
 
Ριτσλ: Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι το 1929 αποκλειστικά με δανεικά, τα δε χρήματα για τις αποζημιώσεις του 1ου Παγκοσμίου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Αυτή η «δανειακή Πυραμίδα» κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές. 
 
Spiegel: Το ίδιο και μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο; 
 
Ριτσλ: Η Αμερική τότε φρόντισε να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση των Γερμανιών (Ανατολικής και Δυτικής). Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία, ήταν στην ουσία η οικονομική βάση του γερμανικού μεταπολεμικού θαύματος. Αλλά παράλληλα, τα θύματα της γερμανικής κατοχής ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματά τους για αποζημίωση, μεταξύ αυτών και οι Έλληνες. 
 
Spiegel: Στη σημερινή κρίση παίρνει η Ελλάδα από Ευρώπη και ΔΝΤ 110 δις και συζητιέται ένα πρόσθετο πακέτο, που θα είναι εξ ίσου μεγάλο. Πρόκειται δηλαδή για πολλά χρήματα. Πόσο μεγάλες ήταν οι γερμανικές χρεοκοπίες; 
 
Ριτσλ: Αναλογικά με την οικονομική επιφάνεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του ‘30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Συγκριτικά, λοιπόν, τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά. 
 
Spiegel: Αν υποθέταμε ότι υπήρχε μια παγκόσμια λίστα για βασιλιάδες της χρεοκοπίας, ποιά θα ήταν η θέση της Γερμανίας; 
 
Ριτσλ: Αυτοκρατορική. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και πιθανόν της νεότερης οικονομικής ιστορίας. 
 
Spiegel: Ούτε η Ελλάδα δεν μπορεί να μας ανταγωνιστεί; 
 
Ριτσλ: Όχι, η Ελλάδα παίζει ένα δευτερεύοντα ρόλο. Υπάρχει, βέβαια, το πρόβλημα του κινδύνου της μετάδοσης της κρίσης στις γνωστές ευρωπαϊκές χώρες. 
 
Spiegel: Η ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γερμανίας θεωρείται ως ενσάρκωση της σταθερότητας. Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία; 
 
Ριτσλ: Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστο τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του ‘30, ανακουφίστηκε η Γερμανία από τις ΗΠΑ με μια μείωση χρεών, ή αλλιώς ένα «Haircut», που ισοδυναμεί με ένα μεγαλόπρεπο Afro-Look που μετατρέπεται σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της, ενώ οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να ορθοποδήσουν από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών. 
 
Spiegel: Πως είπατε; 
 
Ριτσλ: Βεβαίως! Ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των Γερμανίων θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμανία όμως δεν πλήρωσε αποζημιώσεις μετά το 1990 (εκτός πολύ λίγων) ούτε τα αναγκαστικά δάνεια, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα. 
 
Spiegel: Σε αντίθεση με το 1953, συζητείται επί του παρόντος η διάσωση της Ελλάδας, λιγότερο μέσω μιας μείωσης των χρεών και περισσότερο μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ήπιας αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία; 
 
Ριτσλ: Οπωσδήποτε. Ακόμη κι αν ένα κράτος δεν είναι εκατό τα εκατό ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία. Ακριβώς όπως στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του 50, είναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη. Και όποιος δεν το μπορεί είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένος. Τώρα θα έπρεπε να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν. Δηλαδή θα πρέπει να βρούμε ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο. 
 
Spiegel: Το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία. 
 
Ριτσλ: Μάλλον κάπως έτσι θα πρέπει να γίνει. Αλλά ήμασταν στο παρελθόν πολύ ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι αντιελληνικές θέσεις που προβάλλονται από τα ΜΜΕ εδώ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις. 
 
Spiegel: Η Γερμανία δηλαδή θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένη; 
 
Ριτσλ: Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, το δεύτερο δε τον διεξήγαγε ως πόλεμο αφανισμού και εξολόθρευσης και στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμά τους εν μέρει ή και καθολικά για αποζημιώσεις. Το ότι η Γερμανία πραγματοποίησε το θαύμα της πάνω στις πλάτες άλλων Ευρωπαίων δεν το έχουν ξεχάσει οι Έλληνες. 
 
Spiegel: Τι εννοείτε; 
 
Ριτσλ: Οι Έλληνες ξέρουν τα εχθρικά άρθρα και γνώμες στα γερμανικά ΜΜΕ πολύ καλά. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις, αρχίζοντας από την Ελλάδα, και αν η Γερμανία ποτέ αναγκαστεί να πληρώσει, θα μας «πάρουν ακόμη και τα σώβρακα». Θα έπρεπε αντίθετα να είμαστε ευγνώμονες, να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς εδώ παίξουμε το παιγνίδι των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, παριστάνοντας το χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, κάποτε κάποιοι θα μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς. 
 
Spiegel: Τουλάχιστον στο τέλος μερικές ηπιότερες σκέψεις: Αν μπορούσαμε να μάθουμε κάτι από τις εξελίξεις, ποια λύση θα ήταν η καλύτερη για την Ελλάδα και την Γερμανία; 
 
Ριτσλ: Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια το δείχνουν: Το λογικότερο είναι τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους. Αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες, γι' αυτό θα ήταν αναγκαίο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Μπορεί αυτή η λύση να είναι ακριβή για την Γερμανία, αλλά έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να πληρώσουμε. Κι έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή. 
 
Ποιος είναι ο καθηγητής Άλμπερτ Ριτσλ 
 
Ο Άλμπερτ Ριτσλ είναι Καθηγητής Οικονομικής Ιστορίας στο London School of Economics από το 2007. Αυτήν τη στιγμή είναι σε άδεια, καθώς συντονίζει ένα ερευνητικό έργο σχετικά με την ιστορία του γερμανικού υπουργείου Οικονομίας. 
Γεννήθηκε τo 1959 στο Μόναχο της Γερμανίας. 
Το 1983 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου στα Οικονομικά. Το 1987 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στα οικονομικά ενώ το 1998 εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα οικονομικά και οικονομική ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. 
Από το 1987 έως το 1994 εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου ως ερευνητής στο τμήμα Οικονομικών επιστήμων. 
Το 1994 έγινε επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Οικονομικών επιστημών στο Universitat Pompeu Fabra στην Βαρκελώνη, ενώ το 1996 έγινε επίκουρος καθηγητής στο ίδιο τμήμα. 
Το 1999 ορίστηκε καθηγητής στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Το 2001 γύρισε στην Γερμανία ως καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου. 
 
<a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

4 Πτωχεύσεις έχουν κάνει οι Γερμανοί εξαπατώντας τους δανειστές...

Ellada simera 0 Ευρώπη, οικονομία, Πρωτοσέλιδα 15:19

Στις 24 Ιανουαρίου 1921 στη διάσκεψη του Παρισιού οι Γερμανοί συμφώνησαν να πληρώσουν 226 δισεκατομμύρια χρυσά μάρκα μέσα σε 44 χρόνια. Μετά ένα χρόνο ο τότε Καγκελάριος Γιόζεφ Βιρτ δήλωσε ότι αδυνατ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

16Jul2015

Ισραηλινή "απόβαση" στη Λάρισα και αμερικανική επιστροφή στην Ευρώπη!

Ellada simera 0 Αμυνα, Ελλάδα 14:57

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS7RCavUYK5lrUwR3EJ2zrxA8IomrH7GTm_XhLifjloqwqNsaLugyU8XhAI4PuxSHU6epJzgiHHKGClcQn-ANAHSwgBZLd32DKPo-WcJRhww4B6cXhd5pugLai-xud44K1K43YTqQWJXQ/s1600/amerikaniki+apobasi+stin+eyrwpi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS7RCavUYK5lrUwR3EJ2zrxA8IomrH7GTm_XhLifjloqwqNsaLugyU8XhAI4PuxSHU6epJzgiHHKGClcQn-ANAHSwgBZLd32DKPo-WcJRhww4B6cXhd5pugLai-xud44K1K43YTqQWJXQ/s640/amerikaniki+apobasi+stin+eyrwpi.jpg" width="640" /></a></div>
 
Οι αμερικανοί “έκλεισαν” το μεγάλο θέμα των διαπραγματεύσεων με το Ιράν και όλοι ελπίζουμε ότι θα ρίξουν τώρα το βάρος τους στην Ευρώπη,όπου οι “τοποτηρητές” τους Γερμανοί τα έχουν κάνει άνω κάτω. Το ταξίδι του αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τζακ Λιού σε Γερμανία και Γαλλία σήμερα είναι μια ένδειξη. 
 
Οι ΗΠΑ βέβαια έχουν να αντιμετωπίσουν τις αντιδράσεις του Ισραήλ ,το οποίο αντιμετωπίζει με καχυποψία την συμφωνία με το Ιράν και θα εξακολουθήσει να προετοιμάζεται για ενδεχόμενο στρατιωτικό χτύπημα. Σήμερα προσγειώνονται στην Λάρισα 12 ισραηλινά ελικόπτερα κι άλλα οκτώ αναμένονται. Μαζί και πολυάριθμο στρατιωτικό προσωπικό. Άλλη μια άσκηση “έρευνας διάσωσης πεδίου μάχης” θα γίνει σε ελληνικό έδαφος. Η άσκηση θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Ιουλίου. 
 
Η σημασία της Ελλάδας στο γεωπολιτικό παιχνίδι είναι μεγάλη και μόνο οι Γερμανοί αρνούνται να το αποδεχτούν. Πόσο μας βοήθησε αυτό το χαρτί; Η συμφωνία των Βρυξελλών μπορεί να μας οδηγήσει στο σύμπερασμα ότι δεν κερδίσαμε και πολλά . Θα επιμείνουμε όμως ότι αυτό είναι το μόνο μας χαρτί που είναι εξαιρετικά απίθανο να “καεί”. Εκτός αν το καταφέρουμε κι αυτό μόνοι μας! 
 
Τα όσα συμβαίνουν στην περιφέρεια μας είναι σημαντικά και απρόβλεπτα. Μπορεί το θέμα του Ιράν να μπαίνει στην άκρη ωστόσο υπάρχουν πολλές και μεγάλες εστίες φωτιάς που απειλούν. 
 
Είναι χαρακτηριστικό ότι το NATO τον ερχόμενο Οκτώβριο ξεκινά τα μεγαλύτερα στρατιωτικά γυμνάσια της δεκαετίας, αναπτύσσοντας 36.000 στρατιωτικούς σε όλη τη Μεσόγειο για να αντιμετωπίσει την απειλή της οργάνωσης του Ισλαμικού Κράτους στην νότια πλευρά της Ατλαντικής Συμμαχίας. 
 
Περισσότερες από 30 χώρες -περιλαμβανομένων κρατών που δεν ανήκουν στην ΝΑΤΟϊκή συμμαχία, όπως η Σουηδία και η Αυστρία- θα συμμετάσχουν στις ασκήσεις στην Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και στην Μεσόγειο από την 3η Οκτωβρίου έως την 6η Νοεμβρίου. Εγκαταστάσεις της Συμμαχίας που βρίσκονται στην Ελλάδα θα χρησιμοποιηθούν. 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ισραηλινή "απόβαση" στη Λάρισα και αμερικανική επιστροφή στην Ευρώπη!

Ellada simera 0 Αμυνα, Ελλάδα 14:57

Οι αμερικανοί “έκλεισαν” το μεγάλο θέμα των διαπραγματεύσεων με το Ιράν και όλοι ελπίζουμε ότι θα ρίξουν τώρα το βάρος τους στην Ευρώπη,όπου οι “τοποτηρητές” τους Γερμανοί τα έχουν κάνει άνω κάτω. Το… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

16Jul2015

Αυτοί είναι οι σχεδιασμοί της Τουρκίας για Ελλάδα-Συρία

Ellada simera 0 Αμυνα, Ελλάδα, Τουρκία 14:52

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjooC2z_HGTtiyVzBvdKvwCmi3EQxBoFzdhzSbJe0UeBONkgqLvPumr9avNFscxc_vj2QEPGk95m7pVM7Q-XZVY4hxpeVNiBRhSGm6_Z-tXrUGpl6r6GZVBhkqGxu11iFdskEwyTGAowMI/s1600/aytoi+einai+oi+sxediasmoi+tis+toyrkias+gia+syria+ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjooC2z_HGTtiyVzBvdKvwCmi3EQxBoFzdhzSbJe0UeBONkgqLvPumr9avNFscxc_vj2QEPGk95m7pVM7Q-XZVY4hxpeVNiBRhSGm6_Z-tXrUGpl6r6GZVBhkqGxu11iFdskEwyTGAowMI/s640/aytoi+einai+oi+sxediasmoi+tis+toyrkias+gia+syria+ellada.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
Του Χρήστου Μηνάγια 
 
Αμέσως μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015 στην Τουρκία, ξεκίνησαν ανεπίσημες διερευνητικές επαφές μεταξύ των κομμάτων για το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας, ενώ παράλληλα στις 23 Ιουνίου ορκίσθηκαν οι νέοι βουλευτές. Στη συνέχεια, στις 30 Ιουνίου ξεκίνησε η διαδικασία εκλογής προέδρου της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, η οποία ολοκληρώθηκε στις 01 Ιουλίου ύστερα από τέσσερεις ψηφοφορίες. Οι υποψήφιοι των κομμάτων ήταν ο İsmet Yılmaz του κυβερνόντος κόμματος AKΡ που τελικά εκλέχθηκε πρόεδρος με 259 ψήφους στον τέταρτο γύρο, ο Deniz Baykal του ρεπουμπλικανικού κόμματος CHP, ο Ekmeleddin İhsanoğlu του εθνικιστικού κόμματος ΜΗΡ και ο Dengir Mir Mehmet Fırat του κουρδικού HDP. 
 
Κατόπιν, στις 10 Ιουλίου ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Recep Tayyip Erdoğan επέδωσε στον Ahmet Davutoğlu την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με τα πιθανά σενάρια που εξετάζουν οι Τούρκοι αναλυτές, θα πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας, η οποία θα οδηγήσει τη χώρα σε επαναληπτικές εκλογές μετά το 2ο δεκαήμερο του Νοεμβρίου 2015. Μάλιστα η εν λόγω εκτίμηση, επιβεβαιώνεται από αντίστοιχη δήλωση του πρώην υπουργού Μεταφορών Binali Yıldırım λίγες ημέρες πριν τις εκλογές. Βάσει του σεναρίου αυτού, η κυβέρνηση του Davutoğlu θα στηριχθεί από το εθνικιστικό κόμμα MHP με το αιτιολογικό ότι, αυτή θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια σοβαρή κρίση που θα οφείλεται σε «θερμές» εξελίξεις στα τουρκο-συριακά και ελληνο-τουρκικά σύνορα. Εκτός τούτου, στην περίπτωση που η Τουρκία αντιμετωπίσει με επιτυχία μια ενδεχόμενη κρίση, θα επιδιωχθεί η ανάδειξη του Erdoğan σε εθνικό ηγέτη και η διατήρηση της ισχύος του στο τουρκικό πολιτικό σύστημα. 
 
Οι εξελίξεις στη Συρία και η στρατηγική της Τουρκίας 
 
Η πολιτική της Τουρκίας για τη Συρία στηρίχθηκε σε δύο παραδοχές. Πρώτον, το καθεστώς Άσαντ θα ανατρεπόταν σε λίγους μήνες, όπως έγινε στη Λιβύη, και την εξουσία της χώρας θα αναλάμβαναν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι. Και δεύτερον, οι ριζοσπαστικές ισλαμιστικές οργανώσεις (Τζιχαντιστές και El Nusra) θα εντατικοποιούσαν τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις με επικέντρωση στη Rojava (Δυτικό Κουρδιστάν), επιφέροντας πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό χάος, παρεμποδίζοντας τους Κούρδους της Συρίας να ανακηρύξουν την ανεξαρτησία τους. 
 
Υπόψη ότι, η στρατηγική των Τζιχαντιστών στηρίχθηκε σε τρεις Φάσεις: ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΜΥΝΑ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ και ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ. Η στρατηγική άμυνα εφαρμόσθηκε μέχρι το 2014, οπότε το ισλαμικό κράτος επεδίωξε και πέτυχε την απόκτηση της αναγκαίας στρατιωτικής ισχύος και τον έλεγχο συγκεκριμένων περιοχών του Ιράκ και της Συρίας. Στη συνέχεια, ακολούθησε η στρατηγική ισορροπία που είχε ως στόχο τη διεύρυνση των περιοχών ελέγχου του. Και τέλος, πριν ακόμη ολοκληρωθεί η δεύτερη Φάση, οι Τζιχαντιστές έθεσαν σε εφαρμογή τη στρατηγική επίθεση, η οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνει επιθετικές επιχειρήσεις ευρείας κλίμακας σε συνδυασμό με πρόκληση φόβου μέσω σφαγών και βανδαλισμών. 
 
Ειδικότερα σε ό,τι έχει να κάνει με την τουρκική κυβέρνηση, αυτή εξασφάλισε το συντονισμό των εν λόγω ισλαμιστικών οργανώσεων και παρείχε σε αυτές στρατιωτική, οικονομική, υγειονομική και λογιστική υποστήριξη. Παράλληλα, μέσω των συνοριακών πυλών διευκόλυνε την διέλευση ισλαμιστών μαχητών, ενώ ανέλαβε να προμηθεύσει το ισλαμικό κράτος με οπλισμό και πυρομαχικά που προερχόταν από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τη Λιβύη. Ας σημειωθεί ακόμη ότι, όταν το δυτικό Κουρδιστάν κατά μήκος των τουρκο-συριακών συνόρων, τελούσε υπό τον έλεγχο των Τζιχαντιστών (βλ. Χάρτη 1), η Τουρκία δεν προέβαλε κανένα πρόβλημα ασφάλειας. 
 
Ωστόσο, οι πρόσφατες στρατιωτικές επιτυχίες των Κουρδικών Δυνάμεων PYD με την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, ανέτρεψαν τις τουρκικές επιδιώξεις, δεδομένου ότι, αφενός άλλαξαν οι στρατιωτικές ισορροπίες στην περιοχή, αφετέρου το καθεστώς Erdoğan υποχρεώθηκε να αποκόψει τη στρατιωτική και λογιστική υποστήριξη που παρείχε στους Τζιχαντιστές. Στο Χάρτη 1 φαίνεται η κατάσταση στη Συρία και το Ιράκ τον Απρίλιο του 2015, ενώ στο Χάρτη 2 φαίνεται η κατάσταση που διαμορφώθηκε στη Συρία τον Ιούλιο του 2015. 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuxi4lpNdSokKd7vd0H1vjAZEh0z9CfphL2zMz3WqCYbfNWzCnG30Dptb7f_fohrijqAXqatiy_2LifZFtIfLbPdhrbh5VPfeNc8gSSQOEZdw8aPhztQB_wcsBZJJ1fcWhbBXkRHHgQvo/s1600/katastasi+se+syria+kai+irak+aprilios+2015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="568" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuxi4lpNdSokKd7vd0H1vjAZEh0z9CfphL2zMz3WqCYbfNWzCnG30Dptb7f_fohrijqAXqatiy_2LifZFtIfLbPdhrbh5VPfeNc8gSSQOEZdw8aPhztQB_wcsBZJJ1fcWhbBXkRHHgQvo/s640/katastasi+se+syria+kai+irak+aprilios+2015.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
 
 
Επίσης, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι, το PYD όχι μόνο δεν θεωρείται ως τρομοκρατική οργάνωση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, απεναντίας αυτό αποτελεί ένα στρατηγικό σύμμαχο των Αμερικανών και ένα σημαντικό πολιτικό παράγοντα της Συρίας. Άλλωστε, το ενισχυμένο πλέον PYD ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της βόρειας Συρίας και έθεσε έμμεσα τις βάσεις για τη δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Ήδη συνενώθηκε το καντόνι Cizire με το καντόνι Kobani. 
 
Με την ίδια διαδικασία σκέψης, το ενδεχόμενο συνένωσης του κουρδικού καντονιού Kobani με το καντόνι Afrin, προκάλεσε σοβαρές ανησυχίες στην Άγκυρα, η οποία θεωρεί ότι, η νέα διαφοροποίηση των χαρτών στη Συρία και το Ιράκ θα έχει ως συνέπεια την απώλεια τουρκικού εδάφους και την αλλαγή συνόρων στην περιοχή. Για το λόγο αυτό, αφενός ο Tayyip Erdoğan απείλησε τους Κούρδους ότι δεν θα επιτρέψει τη δημιουργία κουρδικού κράτους στη βόρεια Συρία, αφετέρου άρχισαν οι προπαρασκευαστικές ενέργειες για τη δημιουργία μιας Ασφαλούς Περιοχής (Güvenli Bölgesi) εντός του συριακού εδάφους από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. 
 
Αναλυτικότερα, το σχέδιο επιχειρήσεων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων περιλαμβάνει τα εξής: πρώτον, η Ασφαλής Περιοχή θα έχει βάθος 5-40 χλμ., μήκος περίπου 110 χλμ. και θα ορίζεται μεταξύ της δυτικής όχθης του ποταμού Ευφράτη και το ανατολικό όριο του καντονιού Afrin (βλ. Χάρτη 2). Δεύτερον, μεταστάθμευσαν στην περιοχή μηχανοκίνητες και τεθωρακισμένες μονάδες, μονάδες της 1ης Ταξιαρχίας Καταδρομών (Kayseri), της 2ης Ταξιαρχίας Καταδρομών (Bolu), της 4ης Ταξιαρχίας Καταδρομών (Tunceli), πυραυλικά συστήματα της 58 Ταξιαρχίας Πυροβολικού (Polatlı/Άγκυρα), πυροβολαρχίες με πυροβόλα Fırtına της 1ης Στρατιάς, μονάδες της Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων Bordo Bereli, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, καθώς επίσης επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα. Στη συνέχεια και με δεδομένο ότι, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κατά την ειρηνική περίοδο εκτελούν τα καθήκοντα τους με την προβολή της στρατιωτικής ισχύος και κατά συνέπεια της αποτρεπτικής ισχύος τους, οι τουρκικές αρχές ασφαλείας ενημέρωσαν τόσο το PYD, όσο και τους Τζιχαντιστές να μην πραγματοποιήσουν οποιαδήποτε επιχείρηση για διεύρυνση των περιοχών που ελέγχουν στον τομέα μεταξύ Ευφράτη και Afrin. Σε αντίθετη περίπτωση, η τουρκική αντίδραση θα εστιάζεται, αρχικά στον έλεγχο της περιοχής με πυρά πυροβολικού (Fırtına) και κατόπιν θα ακολουθήσει αεροπορική επιχείρηση εφόσον απαιτηθεί. Τέλος, εφόσον δεν επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός και οι εχθρικές δυνάμεις εξακολουθούν να παραμένουν στην περιοχή, θα διεξαχθεί επιχείρηση εισχώρησης στο συριακό έδαφος με ειδικές δυνάμεις και μηχανοκίνητες-τεθωρακισμένες μονάδες, οι οποίες μετά την εξουδετέρωση των απειλών θα επιστρέψουν στο τουρκικό έδαφος. 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM1zT4VeVV6Kwm0I3K61nk6NOK7_sp1GGuRrzih0Nl0kqTcDv3iLzdNYVOh99Xz2k6tJE51TzsOVtsfmRGI33Lvu2pHErURtHh2Gyfl-1DDKvIoT_pOphnLy8kRR3a2s_BJFeFSdXgVTo/s1600/metastaythmesi+monadwn+se+toyrkiko+edafos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM1zT4VeVV6Kwm0I3K61nk6NOK7_sp1GGuRrzih0Nl0kqTcDv3iLzdNYVOh99Xz2k6tJE51TzsOVtsfmRGI33Lvu2pHErURtHh2Gyfl-1DDKvIoT_pOphnLy8kRR3a2s_BJFeFSdXgVTo/s640/metastaythmesi+monadwn+se+toyrkiko+edafos.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
 
Όπως γίνεται κατανοητό, το σχέδιο αυτό στηρίζεται στα αποτρεπτικά του χαρακτηριστικά, έχει μικρό οικονομικό κόστος, περιορίζει σημαντικά τις απώλειες στρατιωτικού προσωπικού, δίδει το άλλοθι στο δίδυμο Erdoğan-Davutoğlu να ζητήσουν τη συγκρότηση κυβέρνησης μειοψηφίας με τη στήριξη των εθνικιστών και περνάει δύο μηνύματα: 
 
α. Δεν πρόκειται για επιχείρηση δημιουργίας Παρεμβαλλόμενης Ζώνης (Tampon Bölgesi), ήτοι εισβολή και κατοχή συριακού εδάφους, η οποία προϋποθέτει έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας, έχει μεγάλο οικονομικό κόστος, απαιτεί πολλές στρατιωτικές δυνάμεις και υπάρχει ο κίνδυνος φθοράς αυτών σε μια σύγκρουση πέραν των συνόρων με αβέβαιη έκβαση. 
 
β. Αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και το Ιράν παρεμβαίνουν επιχειρησιακά στην περιοχή, γιατί να μην επέμβει και η Τουρκία η οποία αντιμετωπίζει σοβαρούς κινδύνους, όπως η δημιουργία κουρδικού κράτους μέσω της υποτιθέμενης δημογραφικής αλλαγής της περιοχής και η πρόκληση μεγάλου κύματος προσφύγων σε περίπτωση που η περιοχή που ελέγχεται από τους αντικαθεστωτικούς ανατολικά του Afrin καταληφθεί από τους Τζιχαντιστές. 
 
Υπό το πρίσμα των παραπάνω εξελίξεων είναι δυνατόν η Τουρκία να πραγματοποιήσει μια επιχείρηση της μορφής αυτής εντός του συριακού εδάφους; 
 
Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Φυσικά η εκτίμηση αυτή δεν έχει σχέση με τις επιχειρησιακές δυνατότητες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, αλλά με τις παγκόσμιες και περιφερειακές ισορροπίες που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή και αφορούν στην αρνητική στάση που θα τηρήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ, η Ρωσία, το Ιράν, η Κίνα, καθώς επίσης οι Κούρδοι της Τουρκίας, του Ιράκ και το ΡΚΚ. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι, στις 08 Ιουλίου 2015, στο πλαίσιο διήμερων αμερικανο-τουρκικών επαφών και της τακτικής «kazan-kazan» (win-win), συζητήθηκαν τα εξής: α. Ζητήθηκε από τους Αμερικανούς και εγκρίθηκε η μεταστάθμευση δύο μη επανδρωμένων αεροσκαφών Predator στην αεροπορική βάση İncirlik και η επιχειρησιακή τους χρησιμοποίηση στο συριακό έδαφος εναντίον των Τζιχαντιστών και του καθεστώτος Άσαντ. β. 
 
Οι Αμερικανοί διαβεβαίωσαν τους Τούρκους ότι, οι κουρδικές δυνάμεις του PYD δεν θα διευρύνουν την περιοχή επιχειρήσεων τους δυτικά του Ευφράτη ποτ. και δεν θα αναπτυχθούν στην περιοχή Cerablus (βλ. Χάρτη 2). γ. Οι Τούρκοι ζήτησαν την επιστροφή των Τουρκμένων και Αράβων στις περιοχές τους στο Tel Abyad μετά τις διώξεις που υπέστησαν από τους Τζιχαντιστές, καθώς επίσης τη συγκρότηση τοπικών διοικήσεων με βάσει την εθνική πλειοψηφία. Επίσης, επισημάνθηκε στους Αμερικανούς ο κίνδυνος μιας αραβο-κουρδικής σύγκρουσης σε περίπτωση που οι Κούρδοι συνεχίσουν την υποτιθέμενη εθνοκάθαρση εναντίον των Αράβων. Φυσικά, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι, το αίτημα των Τούρκων έχει ως στόχο τη διάσπαση της ενότητας μεταξύ των κουρδικών καντονιών Kobani και Cizire (βλ. Χάρτη 2). Εξάλλου, η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται έμμεσα, αλλά με αρκετή σαφήνεια από το γεγονός ότι, οι Τούρκοι ζήτησαν παράλληλα την υποστολή των σημαιών του PYD στην περιοχή Tel Abyad. 
 
 
Κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας εναντίον της Ελλάδος και της Κύπρου 
 
Στρατηγικός αντικειμενικός σκοπός της Τουρκίας είναι η παραίτηση της ελληνικής πλευράς από τα κυριαρχικά δικαιώματα της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Αν κρίνουμε δε, από τις έως τώρα συμπεριφορές της Άγκυρας, καθίσταται σαφές ότι όλες οι ενέργειες της Άγκυρας είναι συντονισμένες και καθοδηγούμενες από την πολιτική ηγεσία της χώρας, ενώ οποιαδήποτε σκέψη για δήθεν πιέσεις των Τούρκων στρατιωτικών προς τους πολιτικούς δεν στηρίζεται σε καμία λογική βάση. 
 
Επίσης, με βάση τη διαφαινόμενη πρόθεση της Ελλάδος και της Κύπρου να διασφαλίσουν τα θαλάσσια κυριαρχικά δικαιώματα τους, η τουρκική στρατηγική εστιάζεται σε τέσσερεις άξονες. Ο πρώτος άξονας έχει σχέση με την ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων και τη δημιουργία φοβικών συνδρόμων στην ελληνική πλευρά. Ο δεύτερος άξονας αφορά στη μη επίλυση του κυπριακού προβλήματος πριν την εξεύρεση λύσης στο θέμα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, προκειμένου η Άγκυρα να έχει την Κύπρο rehin (ενέχυρο). Ο τρίτος άξονας προβλέπει την εμμονή στο casus belli, για να χρησιμοποιηθεί αυτό ως επιχείρημα νομιμοποιήσεως μιας ενδεχόμενης τουρκικής επιθετικής ενέργειας. Και τέλος, ο τέταρτος άξονας επικεντρώνεται σε μια κλιμακούμενη ένταση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο προκειμένου η Τουρκία να εξασφαλίσει είτε τη σύμφωνη γνώμη, είτε το συμβιβασμό της διεθνούς κοινότητας, στην οποία θα δοθεί η εντύπωση του νομίμου των διεκδικήσεων της στην περιοχή. Αναλυτικότερα η ένταση αυτή εστιάζεται στα εξής: 
<img alt="" height="498" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/ELLINOTOYRKIKA/ANALYSEIS_MINAGIAS/tourkia_syria_hellas3.jpg" width="640" /> 
 
 
Αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων με πλοία επιστημονικών ερευνών. Υπόψη ότι, η Τουρκία διαθέτει 23 αντίστοιχα πλοία, ενώ στις 28-03-2015 καθελκύσθηκε το πλοίο MTA TURKUAZ, το οποίο είναι το πρώτο πλοίο σεισμολογικών ερευνών που ναυπηγήθηκε αποκλειστικά από την Τουρκία. Ας σημειωθεί ακόμη ότι, το τουρκικό πλοίο επιστημονικών ερευνών R/V Barbaros Hayreddin Paşa θα πραγματοποιεί σεισμολογικές έρευνες εκτός των τουρκικών χωρικών υδάτων βορειοδυτικά της Κύπρου μέχρι τις 08-08-2015 και η έκδοση νέας NAVTEX από την Άγκυρα για έρευνες θα δείξει τις προθέσεις των Τούρκων για τις επόμενες κινήσεις τους. 
 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixU_l6dxUhPGAdn7btMXu_VWhsNhnzfZZEeIdUxK6gbTJZMhaYxhoj6r_TzqxZqARcyjCvT-KFZsHY0BvRzTdndPCia5EU8UEHH9JuInlON1-Ib9_XC0DihFLhQTftYU_zmt1kxw0ilzU/s1600/perioxi+erynwn+toyrkikoy+barbaros.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="488" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixU_l6dxUhPGAdn7btMXu_VWhsNhnzfZZEeIdUxK6gbTJZMhaYxhoj6r_TzqxZqARcyjCvT-KFZsHY0BvRzTdndPCia5EU8UEHH9JuInlON1-Ib9_XC0DihFLhQTftYU_zmt1kxw0ilzU/s640/perioxi+erynwn+toyrkikoy+barbaros.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
 
Διεξαγωγή ασκήσεων και επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης εντός των αντίστοιχων περιοχών της Ελλάδος και της Κύπρου, διευρύνοντας, σταδιακά, προς δυσμάς τις περιοχές διεξαγωγής των εν λόγω δραστηριοτήτων. Η τελευταία διεύρυνση πραγματοποιήθηκε στις 20 και 21-04-2015, δώδεκα ναυτικά μίλια ανατολικά της Σκύρου, καλύπτοντας μια περιοχή 20Χ38 ναυτικά μίλια. Επιπρόσθετα, παρόμοια άσκηση πραγματοποιήθηκε στις 11 και 13-05-2015 επτά ναυτικά μίλια νότια του Καστελόριζου καλύπτοντας μια περιοχή 15Χ20 ναυτικά μίλια, καταδεικνύοντας ότι η Άγκυρα δεν υπολογίζει και αμφισβητεί τη συμφωνία Ελλάδος-Κύπρου για έρευνα και διάσωση που υπογράφηκε στις 13 Οκτωβρίου 2014. 
Παράνομη προώθηση μεταναστών-προσφύγων στην Ελλάδα και μεθόδευση πρόκλησης αντίστοιχου θερμού επεισοδίου. Επισημαίνεται ιδιαίτερα το σενάριο της διακλαδικής ασκήσεως Anadolu Yıldızı-2015 που πραγματοποιήθηκε από τις 05 έως 08 Μαΐου 2015, βάσει του οποίου οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις διεξήγαγαν επιχείρηση έρευνας και διάσωσης σε εμπορικό πλοίο που μετέφερε πρόσφυγες και βυθίσθηκε στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Λέσβου και Χίου. Αξιοσημείωτο είναι ότι, σε πρώτη φάση η περιοχή του ναυαγίου περιφρουρήθηκε από ένοπλο τμήμα, το οποίο μαζί με την λέμβο τους ρίφθηκε με αλεξίπτωτα. Φυσικά αυτό θα πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής από την ελληνική πλευρά, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι, στην επίσημη ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, αναγράφονται τα εξής: «Η διαφωνία που υπάρχει μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας αναφορικά με τις περιοχές έρευνας και διάσωσης οφείλεται στο γεγονός ότι, η Ελλάδα προσεγγίζει το θέμα των περιοχών αυτών ως πρόβλημα κυριαρχίας. Όμως, επειδή οι περιοχές έρευνας και διάσωσης έχουν ως στόχο τη διάσωση της ανθρώπινης ζωής δεν θα πρέπει να αποτελούν πεδία ηγεμονίας αλλά χώρους παροχής υπηρεσιών.» 
 
 
Επιπρόσθετα, κρίνεται σκόπιμο να τονισθεί ιδιαίτερα το ενδεχόμενο διεξαγωγής ψυχολογικού πολέμου τύπου προπαγάνδας, ο οποίος διακρίνεται για τα επιθετικά του χαρακτηριστικά, πραγματοποιείται μόλις υπάρξουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις και επιδιώκει τον επηρεασμό της συμπεριφοράς των κοινωνικών ομάδων που είναι αμόρφωτες, άπορες και διακατέχονται από το συναίσθημα της αβεβαιότητας για το μέλλον, της απογοήτευσης, της αδικίας και του φόβου. Συγκεκριμένα, θα επιχειρηθεί η διείσδυση ταραχοποιών στοιχείων στα κύματα των μεταναστών-προσφύγων που προωθούνται στην Ελλάδα, τα οποία θα επιδιώξουν την πρόκληση επεισοδίων που πιθανόν να λάβουν τη μορφή ασύμμετρης απειλής τόσο στα νησιά, όπου αυτοί φιλοξενούνται, όσο και στα πλοία που τους μεταφέρουν στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας μας. 
Δέσμευση περιοχών του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου για εκτέλεση πυρών και διεξαγωγή αεροναυτικών, αποβατικών και αεραποβατικών ασκήσεων. Υπόψη ότι τα σενάρια όλων των ασκήσεων και εκπαιδεύσεων αναφέρονται σε κατάληψη ελληνικού εδάφους, επιδεικνύοντας τη δυνατότητα της Τουρκίας να επιχειρεί ταυτόχρονα στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Θράκη. Πέραν των παραπάνω, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι οι Τούρκοι από τις 31-12-2014 μέχρι σήμερα διεύρυναν έτι περαιτέρω την κάλυψη του Αιγαίου με περιοχές διεξαγωγής ασκήσεων και εκτέλεσης πυρών. Αν βέβαια μαζί με όλα αυτά, συνυπολογισθεί ότι, στις 25-02-2015 οι Τούρκοι δημοσιοποίησαν την ολοκλήρωση των ελέγχων αποδοχής πυραύλων με βεληνεκές 300 χλμ. και την έναρξη παράδοσης αυτών στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας τους, τότε η τουρκική επίδειξη ισχύος προσλαμβάνει ιδιαίτερες διαστάσεις. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται ακόμη τρεις ενέργειες της Άγκυρας. Η πρώτη αφορά στη χρησιμοποίηση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar ΤΒ2 στην άσκηση Denizkurdu-2015 με πτήσεις στο βόρειο Αιγαίο πέριξ της Ίμβρου, Τενέδου και στον κόλπο τους Ξηρού. Υπόψη ότι, τα πρώτα 6 αεροσκάφη παραδόθηκαν το Νοέμβριο του 2014 και εντός των ημερών αναμένεται η παράδοση άλλων έξη. Επίσης, οι Τούρκοι ανακοίνωσαν ότι τα Bayraktar θα επιχειρούν στο Αιγαίο για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. 
 
 
Η δεύτερη ενέργεια, αφορά στην άσκηση κατάληψης μικρονήσου στα πλαίσια της Denizkurdu-2015 που πραγματοποιήθηκε στη νήσο Yılancık (Φιδάκι) βορειοανατολικά της Ρόδου. 
 
 
 
Τέλος, η τρίτη ενέργεια αφορά στην απόφαση της Άγκυρας να εγκαταστήσει στα Μικρασιατικά Παράλια το σύστημα KORAL, με το οποίο οι τουρκικές ένοπλες αποκτούν ένα στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι των ελληνικών ραντάρ των χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών μέσων. Ειδικότερα, στις 14-04-2015 ολοκληρώθηκαν οι έλεγχοι αποδοχής του συστήματος αυτού που αφορά στο εξοπλιστικό πρόγραμμα Απόκτησης Δυνατότητας Ηλεκτρονικής Υποστήριξης και Ηλεκτρονικής Επίθεσης εξ Αποστάσεως με Χερσαία Μέσα. Συγκεκριμένα πρόκειται για ένα Ραντάρ Ηλεκτρονικής Υποστήριξης (KORAL ED) και τέσσερα Ραντάρ Ηλεκτρονικής Επίθεσης (KORAL ET) που ενεργούν ως ακολούθως: αρχικά, το KORAL ED πραγματοποιεί εντοπισμό, αναγνώριση και ταυτοποίηση των εχθρικών ραντάρ και στη συνέχεια, τα KORAL EΤ παρεμβάλουν, παραπλανούν και καθιστούν ανενεργά τα εχθρικά ραντάρ. 
 
 
Επισημαίνεται ότι, η εμβέλεια τους συστήματος KORAL ανέρχεται σε 100 χλμ και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την επαύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των τουρκικών αεροπορικών δυνάμεων. Πέραν των παραπάνω, βρίσκεται σε εξέλιξη η λειτουργία Κέντρου Υποστήριξης Ηλεκτρονικού Πολέμου, το οποίο θα προβαίνει στη λεπτομερή ανάλυση και στον ειδικό σχεδιασμό των αντίστοιχων παραμέτρων πριν από κάθε αποστολή που θα διεξαχθεί στην περιοχή επιχειρήσεων. 
Παραβάσεις και παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου με ελικόπτερα, πολεμικά αεροσκάφη και μη επανδρωμένα αεροσκάφη τα οποία πολλές φορές πραγματοποιούν υπερπτήσεις πάνω από νησιά και νησίδες του Αιγαίου. Επισημαίνεται ιδιαίτερα ότι η τουρκική πολεμική αεροπορία διαθέτει ένα σμήνος ειδικής σύνθεσης, του οποίου οι πιλότοι πραγματοποιούν συνήθεις πτήσεις και εφόσον απαιτηθεί, κατόπιν διαταγής, θα εκτελέσουν την αποστολή κατάρριψης αεροσκάφους τουρκικού ή ελληνικού. Διαπιστώνεται δηλαδή ότι ένα αεροπορικό θερμό επεισόδιο πρόκειται να πραγματοποιηθεί ανά πάσα στιγμή, ακόμη και αμέσως μετά από κάποιο τυχαίο συμβάν. 
Μεθόδευση πρόκλησης θερμού επεισοδίου με αλιείς, «αβλαβείς» διελεύσεις πολεμικών πλοίων, καθώς επίσης συλλογή πληροφοριών με τη διεξαγωγή επιχειρήσεων αναγνώρισης και επιτήρησης στον Έβρο, το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. 
Διεξαγωγή ψυχολογικών επιχειρήσεων, προκειμένου αφενός να συσπειρώσουν τους Έλληνες μουσουλμάνους, αφετέρου να υποβαθμίσουν τις επιτυχίες των προβεβλημένων ηγετικών στελεχών της Ελλάδος και της Κύπρου και να σκιάσουν τη φήμη τους με σκοπό ο λαός να τους απαξιώνει και να μην τους υπολογίζει. 
 
Αν κρίνουμε από τις έως τώρα συμπεριφορές της Τουρκίας, καθίσταται σαφές ότι, η πολιτική αστάθεια για την οποία ευθύνεται ο Tayyip Erdoğan και τα ιδεολογικο-πολιτικά πρότυπα που αυτός προέβαλε, θα έχει ως συνέπεια την έντονη προβολή των επεκτατικών, αυταρχικών και ηγεμονικών στοιχείων που διακρίνουν την τουρκική εξωτερική πολιτική. Συνεπώς, το γεγονός αυτό θα πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής από την ελληνική πλευρά και ειδικότερα σε ό,τι έχει να κάνει με τα στοιχεία που παρατέθηκαν αναφορικά με την κλιμακούμενη ένταση που δημιουργεί η Άγκυρα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. 
<a href="http://www.geostrategy.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Αυτοί είναι οι σχεδιασμοί της Τουρκίας για Ελλάδα-Συρία

Ellada simera 0 Αμυνα, Ελλάδα, Τουρκία 14:52

Του Χρήστου Μηνάγια Αμέσως μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015 στην Τουρκία, ξεκίνησαν ανεπίσημες διερευνητικές επαφές μεταξύ των κομμάτων για το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας, ενώ … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

16Jul2015