Ελλάδα – Λιβύη: Ο πόλεμος των χαρτών στον ΟΗΕ. Απάντηση στην Τρίπολη μέσω Βεγγάζης.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/07/e5f962203c2ed46e40721eacf019b4cf_2786770-1-1.jpg"><img height="361" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/07/e5f962203c2ed46e40721eacf019b4cf_2786770-1-1.jpg.pagespeed.ce.EUyQIBBejI.jpg" width="708" /></a><br /><br />Του <b>ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ</b><br />Οι δύο απανωτές ρηματικές διακοινώσεις και οι χάρτες της κυβέρνησης της Λιβύης (συγκεκριμένα της Τρίπολης) στον ΟΗΕ την περασμένη εβδομάδα, μάλιστα ενώ η Αθήνα είχε αποδυθεί σε μια ακόμα προσπάθεια να εγκαταστήσει νέους διαύλους επικοινωνίας με την εξαρτημένη από την Αγκυρα κυβέρνηση του Αμπντουλχαμίντ Ντμπέιμπα, αναδεικνύουν ένα πραγματικό αδιέξοδο.<br /><br />Παρά τα χαμόγελα στις συναντήσεις του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη στις επαφές που είχε στην Τρίπολη την περασμένη Τρίτη, η Αθήνα δεν κατόρθωσε, όπως ήταν αναμενόμενο, να διαπεράσει την οργανωμένη τουρκική αντίληψη για τη Μεσόγειο που εκφράζει και η κυβέρνηση Ντμπέιμπα. Οι ρηματικές διακοινώσεις, απλά λειτούργησαν προκειμένου να αναδείξουν το προφανές: Η κυβέρνηση της Τρίπολης παραμένει ένα εργαλείο στη διακριτική ευχέρεια της Αγκυρας, τη στρατηγική της οποίας στην Ανατολική Μεσόγειο εξυπηρετούν όλοι αυτοί οι χάρτες.<br /><br />Στην Αθήνα έχουν ήδη γίνει κάποιες συσκέψεις ανάμεσα στα συναρμόδια υπουργεία, με εκείνο των Εξωτερικών να κρατάει τον πρώτο λόγο. Στην απάντηση που προετοιμάζεται με χάρτες από την ελληνική πλευρά θα απαντηθούν, βέβαια, όλοι οι απολύτως «τραβηγμένοι» ισχυρισμοί της Τρίπολης σχετικά με τις θαλάσσιες ζώνες της Λιβύης. Δεν έχει ακόμη καθοριστεί αν οι ρηματικές διακοινώσεις θα απαντηθούν στον ΟΗΕ με ισάριθμα έγγραφα ή με μια επιστολή που θα απαντάει και στις δύο.<br /><br />Η Αθήνα προφανώς θα υπερασπιστεί την υφιστάμενη αιγιαλίτιδα ζώνη στο Ιόνιο και στην Πελοπόννησο έως το άκρο Ταίναρο (12 ν.μ.) και, φυσικά, τα αναγνωρισμένα με διεθνείς συμφωνίες εξωτερικά όρια της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας της με την Ιταλία και (τμηματικά) με την Αίγυπτο.<br /><br />Η Αθήνα θα καταγγείλει τα όρια του ανυπόστατου τουρκολιβυκού μνημονίου και θα αναδείξει τις αναντιστοιχίες που υπάρχουν στους λιβυκούς ισχυρισμούς σε σχέση με συμφωνίες που έχει υπογράψει είτε διμερώς είτε με την απόφαση της Διεθνούς Δικαιοσύνης (Χάγη με τη Μάλτα).<br /><br />Ανοιχτή γραμμή με Κάιρο<br /><br />Η Αθήνα, επιπλέον, θα υποστηρίξει και την άποψη του Καΐρου για τα δυτικά θαλάσσια όρια της Αιγύπτου. Το Κάιρο έχει ήδη υποστηρίξει τις απόψεις του στον ΟΗΕ προ διετίας, ωστόσο η σχετική ρηματική διακοίνωση της Λιβύης είναι, βεβαίως, διατυπωμένη με τρόπο που υποσκάπτει τη συνολική θέση που έχουν από κοινού λάβει Ελλάδα και Αίγυπτος. Αλλωστε, στη ρηματική διακοίνωση Α/79/716 η τμηματική συμφωνία οριοθέτησης Ελλάδας – Αιγύπτου του Αυγούστου 2020 χαρακτηρίζεται ως «άκυρη και παράνομη».<br /><br />Η κυβέρνηση της Τρίπολης κινητοποιήθηκε, προφανώς με την ενθάρρυνση της Αγκυρας, αμέσως μετά την κατάθεση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού στις 16 Απριλίου.<br /><br />Αν και ο χάρτης αυτός αφορά την Κομισιόν και δραστηριότητες οι οποίες αφορούν την Ε.Ε., τόσο η Αγκυρα, όσο και η Τρίπολη πολύ γρήγορα αντέδρασαν.<br /><br />Η πρώτη ρηματική διακοίνωση (Α/79/716) κατατέθηκε στο γραφείο του γ.γ. του ΟΗΕ στις 27 Μαΐου. Στις 12 Ιουνίου ακολούθησε η δημοσίευση στην Εφημερίδα της Ε.Ε. της ελληνικής ανακοίνωσης διεθνούς διαγωνισμού στα νότια της Κρήτης για εξερεύνηση και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.<br /><br />Η κίνηση αυτή της Αθήνας καταγγέλθηκε με άλλη ρηματική διακοίνωση που κατατέθηκε λίγο αργότερα (20 Ιουνίου). Κυρίως, όμως, ακολούθησε στις 25 Ιουνίου μια τροχιοδεικτική βολή καθώς η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (ΤΡΑΟ) έλαβε άδεια από την Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Λιβύης για έρευνες σε τέσσερα θαλάσσια οικόπεδα που βρίσκονται νότια της μέσης γραμμής όπως την αντιλαμβάνεται η Αθήνα.<br /><br />Το ενδιαφέρον σε αυτή την περίπτωση είναι ότι η συμφωνία αυτή αποτελεί συνέχεια μνημονίου που έχει υπογραφεί για την ενεργειακή συνεργασία Αγκυρας – Τρίπολης με βάση τις πρόνοιες του τουρκολιβυκού.<br /><br />Χαφτάρ και Σάλεχ<br /><br />Η Αθήνα προφανώς ανησυχεί από αυτή την κινητικότητα, η οποία εξελίσσεται παράλληλα με την «έκρηξη» των προσφυγικών ροών από την ανατολική Λιβύη του στρατάρχη Χαφτάρ, ο οποίος μάλιστα εμφανίζεται έτοιμος να ρίξει το βάρος του προς τη Βουλή της Βεγγάζης υπό τον Ακίλα Σάλεχ, ώστε να κυρωθεί το τουρκολιβυκό.<br /><br />Η επικείμενη επίσκεψη του κ. Σάλεχ στην Αθήνα θα δείξει στην κυβέρνηση αρκετά σε σχέση με τις προθέσεις της ανατολικής Λιβύης. Ολη αυτή η κατάσταση ήταν προφανώς σε γνώση της ελληνικής κυβέρνησης η οποία ζήτησε, και φυσικά έλαβε, τη δέσμευση των «27» ότι η Ε.Ε. δεν πρόκειται να αναγνωρίσει καμία «έννομη συνέπεια» από το τουρκολιβυκό μνημόνιο, κάτι που αποτυπώθηκε με περισσή σαφήνεια στο κείμενο των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26 Ιουνίου.<br /><br />Η δημοσίευση των δύο ρηματικών διακοινώσεων σε χρόνο μεταγενέστερο της κατάθεσής τους στον ΟΗΕ, απλά επιδείνωσε και επικοινωνιακά την ατμόσφαιρα, καθώς συνέπεσε με την επίσκεψη του κ. Γεραπετρίτη στην Τρίπολη.<br /><br />Επί του πρακτέου, μετά το μπαράζ των εξελίξεων σε αυτό το κρίσιμο μέτωπο για τη θέση της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο, καθίσταται επιτακτική ανάγκη το τουρκολιβυκό μνημόνιο να παραμείνει ένα κείμενο που δεν γίνεται αποδεκτό από την ανατολική Λιβύη, δηλαδή τον στρατάρχη Χαφτάρ και τους γιους του.<br /><br />Και σε αυτό το πεδίο, πάντως, η Τουρκία έχει αποδυθεί σε αγώνα να προσελκύσει τη Βεγγάζη στις απόψεις της. Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να πυκνώσουν οι επαφές Αθήνας και Βεγγάζης, η οποία αναμένει το ελληνικό πακέτο προτάσεων.<br /><br />Το ημερολόγιο της λιβυκής κρίσης<br /><br />16 Απριλίου<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό (ΘΧΣ), με τον οποίο αποτυπώνονται τα δυνητικά ανώτατα όρια των θαλασσίων ζωνών της Ελλάδας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />27 Μαΐου<br /><br />Ρηματική διακοίνωση Λιβύης (Α/79/716) για εξωτερικά όρια υφαλοκρηπίδας εις βάρος της Κρήτης και των δικαιωμάτων της Ελλάδας στο Ιόνιο.<br /><br />12 Ιουνίου<br /><br />Η Εφημερίδα της Ε.Ε. (Τεύχος 3335) δημοσιεύει την ανακοίνωση διεθνούς διαγωνισμού στα νότια της Κρήτης για εξερεύνηση και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.<br /><br />20 Ιουνίου<br /><br />Ρηματική διακοίνωση Λιβύης (Α/79/600), με την οποία καταγγέλλεται η πρωτοβουλία της Αθήνας να ανακοινώσει τις έρευνες στα νότια της Κρήτης.<br /><br />25 Ιουνίου<br /><br />Η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (ΤΡΑΟ) λαμβάνει άδεια από τον Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Λιβύης για έρευνες σε τέσσερα θαλάσσια οικόπεδα που βρίσκονται, πάντως, νοτίως της μέσης γραμμής όπως την αντιλαμβάνεται η Αθήνα.<br /><br />26 Ιουνίου<br /><br />Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο περιλαμβάνει στο Κείμενο Συμπερασμάτων σαφή προειδοποίηση ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο «δεν παράγει έννομες συνέπειες» για τρίτα κράτη ούτε και συνάδει με το Διεθνές Δίκαιο.<br /><br />15 Ιουλίου<br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης επισκέπτεται την Τρίπολη, όπου έχει επαφές στις οποίες η τοπική κυβέρνηση δεν δηλώνει τίποτε άλλο πέρα από κάποια «ετοιμότητα» για επιστροφή σε συζητήσεις.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελλάδα – Λιβύη: Ο πόλεμος των χαρτών στον ΟΗΕ. Απάντηση στην Τρίπολη μέσω Βεγγάζης.

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Οι δύο απανωτές ρηματικές διακοινώσεις και οι χάρτες της κυβέρνησης της Λιβύης (συγκεκριμένα της Τρίπολης) στον ΟΗΕ την περ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία αμφισβητεί ευθέως την ελληνική κυριαρχία και καταγγέλλει Μητσοτάκη για «μονομερείς ενέργειες».

<img height="361" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/919c8e14d996c23605f53ce77ef6283d_XL.jpg?v=2" width="710" /><br /><br /><div>Σχολιάζοντας την ανακοίνωση Μητσοτάκη για θαλάσσια πάρκα σε Ιόνιο και Νότιο Αιγαίο, η Τουρκία προειδοποιεί ότι οι μονομερείς ενέργειες πρέπει να αποφεύγονται, ενώ αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε ελληνικά νησιά<br /><br />Κόκκινο χτυπάει το θερμόμετρο στο Αιγαίο μετά την... πρωτοβουλία του Κυριάκου Μητσοτάκη να ανακοινώσει τη δημιουργία θαλάσσιων πάρκων, σε Ιόνιο και Νότιο Αιγαίο. Σε μια κίνηση που φαίνεται πως είχε στόχο να προκαλέσει την Τουρκία σε μια περίοδο που έχει έρθει ιδιαίτερα κοντά με τη Λιβύη με συμφωνίες για έρευνες υδρογονανθράκων. Μάλιστα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ότι η ανακοίνωση Μητσοτάκη έγινε στην αγγλική γλώσσα με βίντεο που αναρτήθηκε στα social media του πρωθυπουργού.<br />Η αντίδραση της Τουρκίας ήταν άμεση και ιδιαίτερα αιχμηρή... όπως αναμενόταν άλλωστε. Ειδικότερα, η Άγκυρα αμφισβητεί ευθέως την ελληνική κυριαρχία, προειδοποιεί ότι «οι μονομερείς ενέργειες πρέπει να αποφεύγονται», ενώ προανήγγειλε αντίστοιχα δικά της σχέδια. Μάλιστα, η Τουρκία χαρακτηρίζει τις ανακοινώσεις Μητσοτάκη γεωπολιτική πρόκληση μεταμφιεσμένη σε περιβαλλοντική πολιτική.<br />Μάλιστα, η Τουρκία χαρακτηρίζει τις ανακοινώσεις Μητσοτάκη γεωπολιτική πρόκληση μεταμφιεσμένη σε περιβαλλοντική πολιτική.<br />Σε κάθε περίπτωση, η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών επαναφέρει στο προσκήνιο ζητήματα κυριαρχίας, θαλασσίων ζωνών και ανεπίλυτων ζητημάτων.<br />Από την πλευρά του, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών χαρακτηρίζει ανεδαφικές τις αναφορές σε «κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες» και υποστηρίζει ότι «η άσκηση των δικαιωμάτων που απορρέουν από την ελληνική κυριαρχία δεν αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης».<br /><br />Η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών<br /><br />Πιο αναλυτικά, στην ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών αναφέρονται τα εξής:<br /><br />«Αμέσως μετά την ανακοίνωση αυτής της πρωτοβουλίας από την Ελλάδα πέρυσι, το Υπουργείο μας εξέδωσε δήλωση στις 9 Απριλίου 2024, επαναλαμβάνοντας ότι τα Θαλάσσια Πάρκα που θα κηρυχθούν στο Αιγαίο Πέλαγος δεν θα έχουν νομικές συνέπειες στο πλαίσιο διασυνδεδεμένων ζητημάτων του Αιγαίου μεταξύ των δύο χωρών, συμπεριλαμβανομένων γεωγραφικών σχηματισμών των οποίων η ιδιοκτησία δεν έχει μεταβιβαστεί στην Ελλάδα με διεθνείς συμφωνίες. Τα σημεία που αναφέρονται στη δήλωσή μας παραμένουν σε ισχύ σήμερα.<br />Οι μονομερείς ενέργειες θα πρέπει να αποφεύγονται σε κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες όπως το Αιγαίο και η Μεσόγειος. Το διεθνές ναυτικό δίκαιο ενθαρρύνει τη συνεργασία μεταξύ παράκτιων κρατών σε αυτές τις θάλασσες, συμπεριλαμβανομένων και περιβαλλοντικών ζητημάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε ότι η χώρα μας, ως παράκτιο κράτος στο Αιγαίο Πέλαγος, είναι πάντα έτοιμη να συνεργαστεί με την Ελλάδα.<br />Από την άλλη πλευρά, επαναλαμβάνουμε ότι, όπως και στο παρελθόν, οι προσπάθειες αξιοποίησης παγκόσμιων αξιών όπως η προστασία του περιβάλλοντος στο πλαίσιο διασυνδεδεμένων ζητημάτων του Αιγαίου και ζητημάτων που αφορούν το καθεστώς ορισμένων νησιών, βραχονησίδων και υφάλων των οποίων η κυριαρχία δεν έχει μεταβιβαστεί στην Ελλάδα με διεθνείς συμφωνίες δεν θα αποδώσουν κανένα αποτέλεσμα σήμερα.<br />Η Τουρκία θα ανακοινώσει επίσης τα έργα της που αποσκοπούν στην προστασία του περιβάλλοντος στις θαλάσσιες περιοχές τις επόμενες ημέρες.<br />Θα θέλαμε να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία για να τονίσουμε ότι η Τουρκία διατηρεί τη θέση της ότι πρέπει να υιοθετηθεί μια ειλικρινής και ολοκληρωμένη προσέγγιση για την επίλυση ζητημάτων με βάση το διεθνές δίκαιο, την ισότητα και την καλή γειτονία, στο πλαίσιο της Διακήρυξης των Αθηνών για τις Φιλικές Σχέσεις και την Καλή Γειτονία της 7ης Δεκεμβρίου 2023, η οποία αντικατοπτρίζει το πνεύμα που και τα δύο μέρη επιθυμούν να διατηρήσουν στις σχέσεις τους με την Ελλάδα».<br /><br /><img height="640" src="https://www.bankingnews.gr/image/Toyrkia.webp" width="526" /><br />Η απάντηση της Ελλάδας<br /><br />Η καθιέρωση των Εθνικών Θαλάσσιων Πάρκων στο Ιόνιο και στο Αιγαίο Πέλαγος γίνεται με αμιγώς περιβαλλοντικά κριτήρια σε περιοχές ελληνικής κυριαρχίας, αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Υπουργείο Εξωτερικών σχετικά με την ανακοίνωση του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών για τα Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα στο Ιόνιο και το Αιγαίο Πέλαγος.<br />Ενώ σημειώνει: «Αναφορές σε κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες είναι εντελώς ανεδαφικές.<br />Το νομικό καθεστώς στο Αιγαίο είναι ξεκάθαρο. Η ελληνική κυριαρχία στην περιοχή αυτή ορίζεται σαφώς και οριστικώς από διεθνή συμβατικά κείμενα.<br />Η Ελλάδα τάσσεται παγίως υπέρ του διαλόγου με την Τουρκία, με στόχο τη διευθέτηση της μοναδικής ελληνοτουρκικής διαφοράς, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αυτή της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ των δύο χωρών.<br /><br />Η άσκηση των δικαιωμάτων που απορρέουν από την ελληνική κυριαρχία δεν αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης».<br /><br />Οι χάρτες<br /><br />Όπως φαίνεται και στους σχετικούς χάρτες η συνολική τους έκταση εκτείνεται στα 27.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα, 25% πάνω από τις αρχικές εξαγγελίες και εντός τους θα απαγορεύεται η αλιεία με μηχανότρατα.<br />Στόχος μεταξύ άλλων η προστασία και διαχείριση των πολύτιμων οικοσυστημάτων και ειδών τους, ενώ θα ληφθούν πρόσθετα μέτρα και περιορισμοί για την αποτελεσματική προστασία των πλέον ευάλωτων οικοτόπων και ειδών (επιτήρηση με drones, ραντάρ, δορυφορικές εικόνες).<br /><img height="640" src="https://www.bankingnews.gr/image/thalassio-parko-ionio_1.jpg" width="609" /><br /><img height="403" src="https://www.bankingnews.gr/image/thalassio-parko-kyklades_1.jpg" width="640" /><br /><br />Τα όριά προσδιορίστηκαν μετά από ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες, οι οποίες τίθενται σήμερα (21/7/2025) σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου.<br />Αμέσως μετά, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα προχωρήσει σε επεξεργασία των σχολίων της διαβούλευσης και τη σύνταξη του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος, με στόχο την κατάθεσή του στο ΣτΕ μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου.<br />Με την ολοκλήρωση της νομικής επεξεργασίας από το ΣτΕ και τη δημοσίευση των Προεδρικών Διαταγμάτων ολοκληρώνεται η θεσμοθέτηση των δύο πάρκων.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία αμφισβητεί ευθέως την ελληνική κυριαρχία και καταγγέλλει Μητσοτάκη για «μονομερείς ενέργειες».

Σχολιάζοντας την ανακοίνωση Μητσοτάκη για θαλάσσια πάρκα σε Ιόνιο και Νότιο Αιγαίο, η Τουρκία προειδοποιεί ότι οι μονομερείς ενέργειες πρέπε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πάμε για 12 μίλια στην Κρήτη - Κ. Φίλης: Εντός της ημέρας έρχεται έκτακτη ανακοίνωση... που θα “πνίξει” τα τουρκικά Τρανσφόρμερς .

<a href="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2020/08/%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%94%CE%91-%CE%A5%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%9F%CE%9A%CE%A1%CE%97%CE%A0%CE%99%CE%94%CE%91.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="950" height="364" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2020/08/%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%94%CE%91-%CE%A5%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%9F%CE%9A%CE%A1%CE%97%CE%A0%CE%99%CE%94%CE%91.jpg" width="684" /></a><br /><div><br /></div>Η πρώτη ελληνική Φρεγάτα εκ Γαλλίας θα είναι το πρώτο ανίκητο ελληνικό “Τρανσφόρμερς” - Μονόδρομος η ανακοίνωση της Ελλάδος για ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο -Η Σικελία και η Σαρδηνία, η Κύπρος και η Κορσική 🇫🇷 απολαμβάνουν ήδη ΑΟΖ 12 ναυτικών μιλίων<br /><br /><div class="adv" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; float: right; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 0; margin: 0px 0px 30px 20px; padding: 0px; text-align: center;"><div class="adv__inner" id="in_article_1" style="box-sizing: border-box; display: inline-block; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: top; z-index: 1;"></div></div><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1946531496518631718" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1946531496518631718&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fellinotoyrkika%2F7317072_ektakto-pame-gia-12-milia-stin-kriti-k-filis-entos-tis&sessionId=70e983472b4d0b537957ef5b0c24614d6d130915&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 890px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div>Το διάστημα έως τον Δεκαπενταύγουστο, θα είναι το πιο καυτό των ελληνοτουρκικών σχέσεων μετά το 1974, σύμφωνα με εκτιμήσεις. <br /><br /><br /><div class="embed-media embed-media--video" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; clear: both; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px 0px 433.125px; position: relative;"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" data-src="https://www.youtube.com/embed/OTrCHLbYzqI?autoplay=0&start=1&rel=0" frameborder="0" height="480" loading="lazy" src="https://www.youtube.com/embed/OTrCHLbYzqI?autoplay=0&start=1&rel=0" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; height: 433.125px; left: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; padding: 0px; position: absolute; top: 0px; width: 770px;" width="854"></iframe></div><div class="taboola-mid" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"></div><div>Ο Κωνσταντίνος Φίλης, Εκτελεστικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου (ΙΔΙΣ) και Επικεφαλής του Τομέα Ρωσίας-Ευρασίας & ΝΑ Ευρώπης, έριξε “αντιπλοϊκό” πύραυλο στα τουρκικά Τρανσφόρμερς. <br /><br />Μιλώντας ο Καθηγητής στην εκπομπή ΣΗΜΕΡΑ του ΣΚΑΙ και στον δημοσιογράφο Άκη Παυλόπουλο, ανέφερε ότι εντός της ημέρας, ή των επόμενων ημερών θα έχουμε μια άκρως ευχάριστη ανακοίνωση από την ελληνική πλευρά, για την κατάσταση Νότια της Κρήτης, που θα “τρέξει” όμως πολύ κόσμο καλοκαιριάτικα.</div><div><br />Το πιθανότερο είναι ανακήρυξη ΑΟΖ νότια της Κρήτης στα 12 μίλια για δύο λόγους:<br /><br />Πρώτον, λόγω της άκρως προκλητικής στάσης του καθεστώτος Ερντογάν, που έβγαλε και βίντεο με τουρκικά Τρανσφόρμερς, για να προκαλέσει ψυχολογική πίεση στην Αθήνα, σε μια ελληνική κυβέρνηση που έχει το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ σε ημερήσια διάταξη.<br /><br />Δεύτερον, για να δοθεί η κατάλληλη νομική απάντηση σε Λιβύη, για να ελεγχθούν και να επαναπρωοθηθούν οι χιλιάδες πλέον μετανάστες που έρχονται σε Γαύδο και Κρήτη, με την συνδρομή της Τουρκίας, και με το ύποπτο παιχνίδι της Μελόνι.<br /><br />Η μόνη λύση στην διαμορφωθείσα από Λιβύη και Τουρκία κατάσταση, με την οποία οι “ξεβράκωτοι” αμυντικά Λίβυοι μας ζητούν ελληνική ΑΟΖ, έχει μόνο μία απάντηση, αυτής της ανακήρυξης ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. <br /><br />Η Λιβύη κατέθεσε ως γνωστόν, για πρώτη φορά επίσημο έγγραφο στον ΟΗΕ με βάση το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, και με επίσημη Ρηματική Διακοίνωση προς τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, αμφισβήτησε ευθέως την μέση γραμμή που έχει ορίσει η Ελλάδα για την οριοθέτηση των θαλάσσιων οικοπέδων νοτίως και δυτικώς της Κρήτης.<br /><br />Στη Ρηματική Διακοίνωση, η οποία κατατέθηκε στις 20 Ιουνίου και δημοσιεύθηκε στον ΟΗΕ στις 3 Ιουλίου (A/79/860), επισυνάπτονται χάρτες που παρουσιάζουν τη λιβυκή εκδοχή της οριοθέτησης, ως συνέχεια του Μνημονίου με την Τουρκία. Η γραμμή αυτή ουσιαστικά αναιρεί την ύπαρξη ελληνικής ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης.<br /><br />Παρότι το κείμενο αναγνωρίζει ότι οι περιοχές αυτές αποτελούν αντικείμενο άλυτης διαφοράς μεταξύ των δύο χωρών, τις χαρακτηρίζει ταυτόχρονα ως «λιβυκές θαλάσσιες περιοχές». <br /><br />Δεν έκανε όμως το ίδιο η Λιβύη με την Ιταλία της κ. Μελόνι και την Σικελία για παράδειγμα, κάτι που μας αποκαλύπτει μια τεράστια (μία ακόμη ιστορικά) συμπαιγνία κατά του ελληνισμού, μεταξύ Ιταλών, Τούρκων, Λίβυων και άλλων συμμάχων μας. <br /><br />Η Ελλάδα είναι στρυμωγμένη από το σχέδιο περικύκλωσης της Τουρκίας, το οποίο ανάγεται από την εποχή μετά το 1974, όταν δεν δόθηκε η ανάλογη στην τουρκική εισβολή απάντηση, εξωθώντας την Τουρκία στην σταδιακή ασυδοσία παντού, φτάνοντας στο σήμερα.<br /><br />Τα τεράστια λάθη της εποχής εκείνης, αλλά και των αναπάντητων προκλήσεων κατά του ελληνισμού το 1965, 1955, με την εκδίωξη Ελλήνων ομογενών από την Κωνσταντινούπολη και αλλού, χωρίς ισόποση αντίδραση, οδήγησε στην σημερινή τουρκική προκλητική απαίτηση, για αναγνώριση τουρκικής μειονότητας σε Δυτική Θράκη και Δωδεκάνησα.<br /><br />Η Τουρκία θέλει να ελέγξει ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο, όπως έχουμε αναφέρει από την ιστοσελίδα μας πολλές φορές, “υποδουλώνοντας” πολιτικά όλα τα παράκτια κράτη, με αλυσίδα στρατιωτικών αεροναυτικών και χερσαίων βάσεων, βαλλιστικούς πυραύλους μακρού βεληνεκούς και λίγο αργότερα πυρηνικά όπλα.<br /><br />Ο τουρκικός εθνικισμός δεν πρόκειται να σταματήσει πουθενά και σε κανέναν, παρά μόνο αν ηττηθεί επί του πεδίου, πράγμα που θα συμβεί λίαν συντόμως από συνασπισμό χωρών της περιοχής, που δεν πρόκειται να επιτρέψουν επιστροφή στον νεο-οθωμανισμό και την βία που αυτός συνεχώς παράγει, λύνοντας το Ανατολικό ζήτημα οριστικά και αμετάκλητα. </div><div><br /></div><div> <a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<br /><br /></div>

Πάμε για 12 μίλια στην Κρήτη - Κ. Φίλης: Εντός της ημέρας έρχεται έκτακτη ανακοίνωση... που θα “πνίξει” τα τουρκικά Τρανσφόρμερς .

Η πρώτη ελληνική Φρεγάτα εκ Γαλλίας θα είναι το πρώτο ανίκητο ελληνικό “Τρανσφόρμερς” - Μονόδρομος η ανακοίνωση της Ελλάδος για ΑΟΖ στην Ανα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ένας ανόητος (;) διασύρει το ΥΠΕΞ!

<img height="426" src="https://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2025/07/%CE%A61-10-1068x711.jpg" width="704" /><br /><br />Του <b>Γιώργου Χαρβαλιά</b><br />Συχνά πλέον διερωτώμαι αν μετά και τη βροντώδη παραίτηση του επικεφαλής των πολιτικών διευθύνσεων του ΥΠΕΞ, πρέσβη Ρούσου Κούνδουρου έχουν απομείνει διπλωμάτες στα ανώτερα κλιμάκια με στοιχειώδη συναίσθηση καθήκοντος. Γιατί η αποκαρδιωτική εικόνα που εμφανίζει η ελληνική εξωτερική πολιτική, ο διαρκής εξευτελισμός, τα διαδοχικά φιάσκα και η αμήχανη περιφορά σε ξένες πρωτεύουσες ενός υπουργού-φασουλή, που μοιάζει να μην καταλαβαίνει τι του λένε, δεν είναι δυστυχώς ευθύνη μόνο των πολιτικών. Είναι και των υπηρεσιακών που βρίσκονται δίπλα του, αλλά με το μυαλό τους στην επόμενη μετάθεση αποφεύγουν να του εξηγήσουν ότι οι κινήσεις του, έξω από κάθε έννοια διπλωματικού πρωτόκολλου και στοιχειώδους αξιοπρέπειας για λειτουργό ανεξάρτητης χώρας, διασύρουν ανεπανόρθωτα τη χώρα!<br /><br />Θα επανέλθω σε άλλο άρθρο γύρω από αυτό το ζήτημα σταδιακού εκφυλισμού της εθνικής συνείδησης του διπλωματικού σώματος που υπαγορεύεται από τη λογική ΕΛΙΑΜΕΠ, τη φοβικότητα και την υπαλληλική ιδιοσυγκρασία της ξενόδουλης κυβερνητικής εξουσίας. Προς το παρόν όμως επισημαίνω το τεράστιο ολίσθημα όσων στελεχώνουν το λεγόμενο «διπλωματικό γραφείο» του κυρίου Γεραπετρίτη. Οφείλουν όλοι αυτοί και συνακόλουθα η αναπληρώτρια υπουργός, που είναι και διπλωμάτης καριέρας, να εκπαιδεύσουν με ένα ταχύρυθμο σεμινάριο τον κύριο καθηγητή στα πολύ βασικά της διπλωματικής πρακτικής, την προπαίδεια -ας πούμε- του επικοινωνιακού πρωτοκόλλου.<br /><br />– Μάθημα πρώτο, λοιπόν: Όταν από μονομερή ενέργεια (και εν προκειμένω ιταμή αξίωση) τρίτου μέρους θίγονται κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας, δεν απαντάς μέσω κύκλων και πηγών. Μέσω πηγών σχολιάζεις ένα θέμα μικρότερης σημασίας, για το οποίο δεν επιθυμείς να τοποθετηθείς με απόλυτη κατηγορηματικότητα, αφήνοντας περιθώρια ευελιξίας για να πεις -αν χρειαστεί- ότι οι «πηγές» δεν απέδωσαν με απόλυτη ακρίβεια το πνεύμα της κυβερνητικής γραμμής. Αυτό το ξέρει και ο τελευταίος φοιτητής Διεθνών Σχέσεων.<br /><br />– Μάθημα δεύτερο: Όταν θες να πεις κάτι και να ακουστεί σε όλο τον πλανήτη, γιατί αποτελεί «κόκκινη γραμμή» της εξωτερικής πολιτικής, δεν ομιλούν «κύκλοι». Αναλόγως της βαρύτητας που επιθυμείς να αποδοθεί στη δήλωση τοποθετείται ο διορισμένος εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, ιδιότητα που στο ελληνικό υπουργείο υφίσταται αδιαλείπτως από τη δεκαετία του ’90 (τον θεσμό εγκαινίασε ο Αντώνης Σαμαράς με τον αείμνηστο ευπατρίδη Μανώλη Καλαμίδα) ή και ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών, όταν το ζήτημα άπτεται μείζονος εθνικού συμφέροντος.<br /><br />Η πρόσφατη πρόκληση μιας παραπαίουσας λιβυκής κυβέρνησης κατσαπλιάδων που αμφισβήτησε το δικαίωμα της Ελλάδας να διεξάγει υποθαλάσσιες έρευνες νοτίως της Κρήτης ήταν ασφαλώς μείζονος σημασίας. Όπως και η πρόκληση του Αλβανού πρωθυπουργού που τόλμησε να ξεστομίσει εντός ελληνικού εδάφους, σε προεκλογική συγκέντρωση οπαδών του, ότι «το ζήτημα της Βορείου Ηπείρου είναι νεκρό».<br /><br />Και στις δύο περιπτώσεις, όπως και σε πολλές άλλες, η απάντηση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών ήρθε μέσω «πηγών» και «κύκλων». Κι εδώ υπάρχουν μόνο δύο εξηγήσεις. Είτε ο κύριος υπουργός έχει νοητικό πρόβλημα αξιολόγησης των προκλήσεων είτε κάποιοι άλλοι, πιο ανόητοι από τον ίδιο, κολακεύοντας τη χαμερπή ιδιοσυγκρασία του, τη δουλικότητα και την παραλυτική του αδράνεια απέναντι στον εχθρό, αποφάσισαν να τον… διευκολύνουν, λανσάροντας τη θεωρία της «έμμεσης απάντησης» μέσω τρίτων. Για να μη δημιουργούνται αχρείαστες παρεξηγήσεις…<br /><br />Ειδικότερα, η περίπτωση της αυθαδέστατης λιβυκής αυθαιρεσίας με τη ρηματική διακοίνωση μιας εύθραυστης κυβέρνησης… υπό πολιορκία αποτέλεσε ψυχρολουσία πρώτου μεγέθους, αφού για αρκετές μέρες η ελληνική πλευρά διατυμπάνιζε αυτάρεσκα ότι οι τουρκολιβυκοί σχεδιασμοί εξορύξεων αφορούν οικόπεδα νοτίως της μέσης γραμμής. Το γεγονός που αποδείχτηκε στην πορεία ανυπόστατος ισχυρισμός αποδόθηκε μάλιστα σε… σεβασμό των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων! Κι εδώ τίθεται ένα θέμα για την αντίληψη υπουργών, όπως οι κ. Γεραπετρίτης και Παπασταύρου. Ο μεν ένας ταξιδεύει δεξιά κι αριστερά στη Λιβύη, πότε στην Τρίπολη και πότε στη Βεγγάζη, σταυροφιλιέται κάθε 15 μέρες με τον Φιντάν και παρ’ όλα αυτά μοιάζει να μην καταλαβαίνει γρι από αυτά που του λένε οι συνομιλητές του, αφήνοντας τη χώρα να διασύρεται ως σάκος του μποξ. Ο άλλος, ο πονηρός υποτίθεται, φλομώνει τους Αμερικανούς συνομιλητές του που έχουν εκδηλώσει -θεωρητικά πάντα- ενδιαφέρον για εξορύξεις νοτίως της Κρήτης με αβάσιμες διαβεβαιώσεις, οι οποίες διαψεύδονται μέσα σε ελάχιστο διάστημα ημερών. Εικόνα πραγματικού διπλωματικού τσίρκου, με επίσημους Έλληνες εκπροσώπους φαιδρούς και ανυπόληπτους, που δεν είναι σε θέση να εξηγήσουν διεθνώς ποια θαλάσσια οικόπεδα είναι ελληνικά, ποια τελούν υπό (αυθαίρετη έστω) αμφισβήτηση και εν τέλει τι ακριβώς εγγυήσεις παρέχει η Αθήνα για να αναχαιτίσει αυτές τις παράνομες διεκδικήσεις.<br /><br />Ειδικότερα η περίπτωση του κυρίου Γεραπετρίτη διεκδικεί μνεία στα παγκόσμια διπλωματικά χρονικά. Μιλάει με την πλευρά Χαφτάρ και «αντιλαμβάνεται» ότι στρατεύεται μαζί μας με…μίνιμουμ συνιστώσα το Διεθνές Δίκαιο. Μιλάει (κατόπιν εορτής) και με τους «τελειωμένους» της Τρίπολης, διαπιστώνει… παραγωγικό κλίμα και δηλώνει αισιόδοξος ότι τα προβλήματα θα λυθούν μέσω διαλόγου, ενώ η Ελλάδα θα αναλάβει να αποτελέσει τη φωνή της Λιβύης στην Ευρώπη!<br /><br />Την ίδια ώρα και οι δύο αντιμαχόμενες φράξιες της βορειοαφρικανικής χώρας, όπως αποδείχθηκε, ως Διεθνές Δίκαιο αντιλαμβάνονται το… τουρκικό δίκαιο ή εν πάσει περιπτώσει την τουρκική ανάγνωση των διεθνών κανόνων. Και μέσα σε όλα αυτά η Ελλάδα αντιμετωπίζει από τη συγκεκριμένη χώρα (την οποία δεσμεύθηκε να εκπροσωπεί στην Ευρώπη…) ένα τεράστιο κύμα λαθροεισβολής, για το οποίο οι Λίβυοι εμπλεκόμενοι σφυρίζουν αδιάφορα. Ο μεν Χαφτάρ έδιωξε με τις κλοτσιές έναν τρίτο Έλληνα υπουργό μαζί με κάτι Ευρωπαίους μανδαρίνους κι ύστερα έστελνε τους λιμοκοντόρους γιους του με ανθοδέσμες να μας πουν ότι δεν έχουν θέμα με εμάς, nothing personal… H δε Τρίπολη διαβεβαίωσε τον κύριο Γεραπετρίτη ότι θα το κοιτάξει το θέμα, αλλά δεν έχει πλωτά μέσα και καλό θα ήταν να σπρώξει η Ελλάδα κάνα φράγκο μέσω Ευρωπαϊκής Ένωσης για να «συγκρατηθούν οι ροές», όπως ακριβώς είχε συμβεί στην περίπτωση του Ερντογάν.<br /><br />Δεν ξέρω λοιπόν αν το συνειδητοποιείτε, αλλά η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή. Γιατί απλούστατα όλοι μάς έχουν πάρει στο ψιλό, μας απειλούν, μας προσβάλλουν, μας χλευάζουν και ο Γεραπετρίτης αμύνεται υπέρ πατρίδος μέσω… κύκλων. Οι ίδιοι «κύκλοι» ή «πηγές» (διαλέγετε και παίρνετε) αμέσως μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψής του στη Τρίπολη διαβεβαίωναν τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης ότι «επιτέλους κάτι αλλάζει στην ατμόσφαιρα των ελληνολιβυκών σχέσεων». Γιατί η «αύρα» του κυρίου Γεραπετρίτη λειτουργεί ως game changer σε ολόκληρη τη Μεσόγειο… Και την επομένη η αυθαίρετη Ρηματική Διακοίνωση κατατέθηκε επισήμως από τους Λίβυους στον ΟΗΕ, με την υφαλοκρηπίδα της Αφρικής να απλώνεται ως την… Κρήτη!<br /><br />Προσωπικά μένω με το ερώτημα αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι απλώς βραδύνους (ξέρω κι άλλους καθηγητές που έξω από το γνωστικό τους αντικείμενο δεν είναι σε θέση να χωρίσουν δύο γαϊδάρων άχυρα) ή, αντίθετα, πολύ έξυπνος. Στη δεύτερη αυτή περίπτωση να είστε βέβαιοι πάντως ότι δεν έχει εργοδότη τον ελληνικό λαό, αλλά κάποιους άλλους…<div><br /></div><div><a href="https://www.antinews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ένας ανόητος (;) διασύρει το ΥΠΕΞ!

Του Γιώργου Χαρβαλιά Συχνά πλέον διερωτώμαι αν μετά και τη βροντώδη παραίτηση του επικεφαλής των πολιτικών διευθύνσεων του ΥΠΕΞ, πρέσβη Ρούσ...

Διαβάστε την συνέχεια

λέξης Τσίπρας και νέο κόμμα: Ο «ανακατασκευασμένος» ή ο αυθεντικός;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://pbs.twimg.com/card_img/1946889707305992193/mJbyyC6f?format=jpg&name=large" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="804" data-original-width="1416" height="363" src="https://pbs.twimg.com/card_img/1946889707305992193/mJbyyC6f?format=jpg&name=large" width="685" /></a></div><div><br /></div>Το πολιτικό ερώτημα του καλοκαιριού είναι απλό αλλά καίριο: Θα ιδρύσει ο Αλέξης Τσίπρας νέο κόμμα; Κι αν το κάνει, μπορεί να πετύχει; Η απάντηση δεν είναι προφανής, κυρίως γιατί εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με ένα τεχνικό ζήτημα πολιτικού σχεδιασμού, αλλά με ένα βαθύ δίλημμα ταυτότητας: ο Τσίπρας θέλει να γυρίσει ως “κάτι νέο” ή ως “αυτός που ήταν”;<br /><br />Ένα “αν” που τελικά μοιάζει με “πότε;”<br /><br />Παρά τις συνεχείς διαψεύσεις από το περιβάλλον του, η ιδέα ενός νέου πολιτικού σχηματισμού φαίνεται πλέον λιγότερο υποθετική και περισσότερο αναμενόμενη. Οι δημόσιες παρεμβάσεις του πρώην πρωθυπουργού αυξάνονται, οι αναφορές του σε κρίσιμα πολιτικά ζητήματα γίνονται όλο και πιο αιχμηρές και το επικοινωνιακό του προφίλ έχει ανανεωθεί — όχι ως μεταμόρφωση, αλλά ως επιστροφή με επεξεργασμένη αυτογνωσία.<br /><br />Στο παρασκήνιο, οι διαρροές για πρόσωπα, σχέσεις και κινήσεις πολλαπλασιάζονται. Παρότι δεν υπάρχει (επισήμως) οργανωτική δομή ή έτοιμος κομματικός μηχανισμός, κανείς δεν πείθεται πως δεν συμβαίνει κάτι. Το ερώτημα μετατοπίζεται από το “αν” στο “πότε” και κυρίως στο “πώς”.<div><br />Τα υπέρ του εγχειρήματος<br /><br />Ο Τσίπρας διατηρεί ένα μοναδικό πολιτικό προφίλ στην ελληνική κεντροαριστερά. Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, κουβαλά το παρελθόν της εξουσίας αλλά και το προφίλ του πολιτικού που συγκρούστηκε — με λάθη, αλλά και με προσωπικό κόστος.<br /><br />Τα πλεονεκτήματα:</div><div>Αναγνωρισιμότητα και πυρήνας εμπιστοσύνης: Ο Τσίπρας μπορεί να απευθυνθεί σε ένα κομμάτι του εκλογικού σώματος που νιώθει πολιτικά άστεγο.<br />Δημόσια κόπωση από το υπάρχον τοπίο: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει τη δυναμική του, το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει και το κυβερνητικό σχήμα εμφανίζει σημάδια φθοράς. Το πεδίο είναι ανοιχτό.<br />Ικανότητα ελέγχου της ατζέντας: Ακόμα και ως παρατηρητής, ο Τσίπρας πυροδοτεί πολιτικές εξελίξεις. Ως παίκτης, θα προκαλέσει ανακατατάξεις.</div><div><br />Οι παγίδες της διαδρομής στο προσκήνιο<br /><br />Η επιτυχία δεν είναι αυτονόητη. Υπάρχουν σοβαρά εμπόδια, τόσο πολιτικά όσο και συμβολικά.Φθορά προσώπων: Ο ίδιος ο Τσίπρας κουβαλά βαρύ φορτίο από τη διακυβέρνηση 2015-2019. Πολλοί που κάποτε τον στήριξαν, σήμερα διστάζουν.<br />Κατακερματισμός του προοδευτικού χώρου: Ένα ακόμα κόμμα μπορεί να βαθύνει το χάσμα αντί να το γεφυρώσει.<br />Ασαφής στρατηγική: Αν το νέο σχήμα δεν ξεκαθαρίσει αν είναι κόμμα-κινήμα ή απλώς ένα “πολιτικό όχημα για επιστροφή”, κινδυνεύει να καεί πριν απογειωθεί.</div><div><br />Ποιον Τσίπρα θα δούμε;<br /><br />Η κεντρική πολιτική ερώτηση δεν αφορά μόνο το αν θα ιδρύσει κόμμα, αλλά ποιος θα είναι ο Τσίπρας που θα το οδηγήσει. Αν εμφανιστεί ως ηγέτης ενός εναλλακτικού, ανανεωμένου κοινωνικού ρεύματος με περιεχόμενο, εκπροσώπηση και αυτοκριτική, τότε θα έχει σοβαρές πιθανότητες να επανασυνδεθεί με τον κόσμο. Αν όμως επιστρέψει με ατζέντα “επαναφοράς” και αίσθηση παλινόρθωσης, οι ελπίδες είναι περιορισμένες.<br /><br />Το πολιτικό του αποτύπωμα είναι αυθεντικό — ακριβώς αυτό είναι που προκαλεί την αναταραχή. Δεν μπορεί να αναγεννηθεί ως «άλλος», αλλά μπορεί να επιστρέψει βελτιωμένος. Όχι ως προϊόν rebranding, αλλά ως πολιτικός που έμαθε από τις ήττες του και τις κρατά ως διδάγματα για το μέλλον, μπροστά, όχι πίσω του.<br /><br />Το τελικό στοίχημα<br /><br />Ένα κόμμα υπό τον Τσίπρα θα ξεκινήσει δυναμικά. Το αν θα αντέξει, όμως, εξαρτάται από:Την ποιότητα και την τόλμη της πολιτικής του πρότασης<br />Τη συσπείρωση νέων και παλιών δυνάμεων με πειστική ατζέντα<br />Την ικανότητά του να εκπροσωπήσει κάτι πραγματικά εναλλακτικό, όχι απλώς αντιδεξιό<br /><br />Αν αυτά δεν υπάρξουν, το νέο εγχείρημα μπορεί να καταλήξει σε έναν προσωπικό θύλακα με περιορισμένη εμβέλεια. Αν υπάρξουν, το κενό της αντιπολίτευσης μπορεί να καλυφθεί ουσιαστικά.<br /><br />Ο Τσίπρας παραμένει απειλή για τον Μητσοτάκη και την γαλάζια παράταξη — όχι επειδή αλλάζει, αλλά επειδή παραμένει αναφορά. Το νέο του κόμμα, αν υπάρξει, δεν θα κριθεί από το όνομα ή τα πρόσωπα. Θα κριθεί από το αν μπορεί να εμπνεύσει ξανά μια πλειοψηφία που δεν νιώθει πλέον ότι την εκπροσωπεί κανείς.<br /><br />Η μπάλα είναι στο δικό του γήπεδο. Το ρίσκο είναι μεγάλο. Το διακύβευμα μεγαλύτερο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.anatropinews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

λέξης Τσίπρας και νέο κόμμα: Ο «ανακατασκευασμένος» ή ο αυθεντικός;

Το πολιτικό ερώτημα του καλοκαιριού είναι απλό αλλά καίριο: Θα ιδρύσει ο Αλέξης Τσίπρας νέο κόμμα; Κι αν το κάνει, μπορεί να πετύχει; Η απάν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η “Γαλάζια Πατρίδα” αγγίζει στην Κρήτη.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.anatropinews.gr/wp-content/uploads/2025/07/tourkoliviko.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="834" data-original-width="1338" height="399" src="https://www.anatropinews.gr/wp-content/uploads/2025/07/tourkoliviko.png" width="693" /></a></div><div><br /></div>Το περιεχόμενο της ρηματικής διακοίνωσης που κατέθεσε η Λιβύη στον ΟΗΕ στις 27 Μαΐου – και έγινε γνωστό μόλις προχθές – φέρνει στην επιφάνεια τη στρατηγική της Τουρκίας να εξάγει το δόγμα της “Γαλάζιας Πατρίδας” μέχρι και νότια της Κρήτης.<br /><br />Με τη στήριξη της κυβέρνησης της Τρίπολης, η Λιβύη υιοθετεί πλήρως την τουρκική επιχειρηματολογία, αρνούμενη την πλήρη επήρεια των ελληνικών νησιών και ζητώντας οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών βάσει των ηπειρωτικών ακτών. Πρόκειται για μια απόπειρα έμμεσης επιβολής του τουρκολιβυκού μνημονίου του 2019, σε βάρος τόσο της Ελλάδας όσο και της Αιγύπτου, η οποία διατηρεί σχέσεις με το αντίπαλο πολιτικό κέντρο της Λιβύης, αυτό της Βεγγάζης υπό τον στρατάρχη Χάφταρ.<br /><br />Αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ και οι πιέσεις προς τις αμερικανικές εταιρείες<br /><br />Η νέα αυτή εξέλιξη εντάσσεται στη συνεχιζόμενη προσπάθεια της Άγκυρας να δημιουργήσει γκρίζες ζώνες στις θαλάσσιες περιοχές νοτίως της Κρήτης, όπου έχουν δοθεί άδειες ερευνών υδρογονανθράκων σε αμερικανικές εταιρείες. Η Λιβύη κατέθεσε στον ΟΗΕ χάρτη που περιλαμβάνει ακόμη και τα οικόπεδα στα οποία δραστηριοποιείται η Chevron, επιχειρώντας να μεταφέρει το ζήτημα και στο πεδίο των επιχειρηματικών συμφερόντων. Στόχος, να εξαναγκαστούν οι εταιρείες να συνομιλήσουν με την Τρίπολη – δηλαδή με την Άγκυρα – καθώς προέχει η αποτροπή εντάσεων και όχι το διεθνές δίκαιο. Η ελληνική πλευρά αντιλαμβάνεται το διακύβευμα και, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, ο υπουργός Ενέργειας Σταύρος Παπασταύρου είχε πρόσφατη επικοινωνία με στελέχη της Chevron, με σκοπό τη διασφάλιση της συνέχισης των ερευνών.<div><br />Διπλωματικοί ελιγμοί, επικοινωνιακή άμυνα και οι “καθ’ έξιν ανησυχούντες”<br /><br />Παρά τις προσπάθειες του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη να διατηρηθούν ανοιχτοί δίαυλοι επικοινωνίας – όπως φάνηκε από την πρόσφατη επίσκεψή του στην Τρίπολη – η ρηματική διακοίνωση προκάλεσε εκνευρισμό στην Αθήνα, καθώς θεωρείται ότι τορπιλίζει οποιαδήποτε σοβαρή προοπτική διαλόγου. Παρά ταύτα, η κυβέρνηση προσπαθεί να διαχειριστεί επικοινωνιακά το ζήτημα, επιμένοντας στη διεθνή νομιμότητα και επιτιθέμενη σε όσους την κατηγορούν για παθητικότητα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης υπενθύμισε τις συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο, την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο και την πρόοδο στον χωροταξικό σχεδιασμό, υπονοώντας ότι η κυβέρνηση υπερασπίζεται έμπρακτα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι μια βαθιά διαιρεμένη χώρα όπως η Λιβύη αναδεικνύεται σε στρατηγική απειλή και βασικό εργαλείο της Άγκυρας στην ευρύτερη περιοχή. Το Μαξίμου μοιάζει να προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, ενώ η Τουρκία διαμορφώνει τους όρους του παιχνιδιού.</div><div><br />Ακρότητες από Τούρκους αναλυτές: «Δώστε μας τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου»<br /><br />Σε ένα πρωτοφανές παραλήρημα, ο Τούρκος πανεπιστημιακός Φουρκάν Καγιά πρότεινε “λύση” για την ειρήνη στο Αιγαίο την παραχώρηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου στην Τουρκία, στη βάση ενός υποτιθέμενου γεωμετρικού διαχωρισμού του Αιγαίου με βάση τον 26ο μεσημβρινό. «Τα δεξιά νησιά να περάσουν στην Τουρκία, τα αριστερά στην Ελλάδα» δήλωσε προκλητικά, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι η Αθήνα θα “λυτρωθεί από ένα βάρος” και ότι «οι τουρίστες στα νησιά αυτά πηγαίνουν από εμάς». Η παρουσιάστρια του τουρκικού τηλεοπτικού σταθμού Χιλάλ Οζντεμίρ προσέθεσε πως η επιμονή της Ελλάδας να κατέχει αυτά τα νησιά “έχει μόνο ιστορική βάση”. Ο ίδιος ο Καγιά υποστήριξε ακόμη πως αν η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης επικυρωθεί συνολικά, τότε “ο χάρτης της Σεβίλλης θα οδηγηθεί στον κάδο των απορριμμάτων” και ότι με την προσθήκη μιας συμφωνίας με τη Συρία, η Τουρκία θα σχηματίσει “ατσάλινο τόξο” στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Ενοχλημένη η Άγκυρα από την αποστολή ελληνικών φρεγατών στη Λιβύη<br /><br />Την ίδια στιγμή, η τουρκική πλευρά επιτίθεται στην Ελλάδα και για την αποστολή πολεμικών πλοίων στη Λιβύη. Σύμφωνα με τουρκικά μέσα, η Αθήνα επιχειρεί να αλλάξει τις στρατιωτικές ισορροπίες στην περιοχή, αξιοποιώντας ως πρόσχημα το μεταναστευτικό. Το τηλεοπτικό δίκτυο TVNET κάνει λόγο για «κεκαλυμμένη προβοκάτσια» και συνδέει την αποστολή των φρεγατών με την ενεργειακή συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης του 2019, που – όπως υποστηρίζει – ενίσχυσε τον έλεγχο της Άγκυρας στους θαλάσσιους διαδρόμους. Στο ίδιο ρεπορτάζ αναφέρεται και το σχέδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ισραήλ-Κρήτης-Ελλάδας, το οποίο χαρακτηρίζεται “στρατιωτικά και στρατηγικά πολύπλοκο”, αφήνοντας να εννοηθεί ότι κάθε προσπάθεια ενεργειακής συνεργασίας με επίκεντρο την Κρήτη αντιμετωπίζεται πλέον ως πρόκληση από την Τουρκία. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «η Ελλάδα, λόγω της στάσης της κυβέρνησης της Βεγγάζης υπέρ της Τουρκίας, έστειλε στην περιοχή δύο φρεγάτες και ένα πλοίο υποστήριξης», κίνηση που από την Άγκυρα εκλαμβάνεται ως απόπειρα υπονόμευσης του τουρκολιβυκού άξονα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.anatropinews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η “Γαλάζια Πατρίδα” αγγίζει στην Κρήτη.

Το περιεχόμενο της ρηματικής διακοίνωσης που κατέθεσε η Λιβύη στον ΟΗΕ στις 27 Μαΐου – και έγινε γνωστό μόλις προχθές – φέρνει στην επιφάνει...

Διαβάστε την συνέχεια

Izvestia: Η Ρωσία ενδέχεται να αγοράσει κινεζικά stealth μαχητικά J-35A.

<img height="570" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/07/%CF%88%CE%B7%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%815%CF%85%CE%B7%CF%82634763.jpg?resize=640%2C769&ssl=1" width="697" /><br /><br />Η Ρωσία εξετάζει μια άνευ προηγουμένου επιλογή στην ιστορία της στρατιωτικής της συνεργασίας με την Κίνα.<br /><br /> Αυτή τη στιγμή διερευνά την πιθανότητα να εξοπλίσει το νέο αεροπλανοφόρο της με το κινεζικό μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς J-35A.<br /><br /> Αυτή η κίνηση αντικατοπτρίζει μια σημαντική μετατόπιση στην προσέγγιση της Μόσχας μετά από χρόνια αποκλειστικής εξάρτησης από τις εγχώριες στρατιωτικές βιομηχανίες και έρχεται σε μια εποχή που εγείρονται σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την τύχη του μοναδικού αεροπλανοφόρου της, του Αντμιράλ Κουζνετσόφ, το οποίο είναι πιθανό να αποσυρθεί οριστικά μετά από χρόνια επαναλαμβανόμενων βλαβών και καθυστερήσεων στη συντήρηση.<br /><br />Το νέο αεροπλανοφόρο, του οποίου το όνομα δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί, διαθέτει πιο μοντέρνο σχεδιασμό, μικρότερο μέγεθος και ελαφρύτερο βάρος από το Κουζνετσόφ, επιτρέποντάς του να χειρίζεται προηγμένα μαχητικά χωρίς την ανάγκη σημαντικών τροποποιήσεων.<br /><br />Σύμφωνα με τη ρωσική εφημερίδα Izvestia, η κινεζική επιλογή του μαχητικού J-35A οφείλεται κυρίως στην ταχεία επιχειρησιακή του ετοιμότητα, καθώς αυτή τη στιγμή υποβάλλεται σε επιχειρησιακές δοκιμές στο νεότερο αεροπλανοφόρο της Κίνας, το Fujian.<br /><br />Εν τω μεταξύ, η Μόσχα δεν αποκλείει την ανάπτυξη μιας ναυτικής έκδοσης του stealth μαχητικού Su-75 Checkmate, αλλά αυτό το έργο βρίσκεται ακόμη στα αρχικά του στάδια και η ναυτική έκδοση δεν αναμένεται να φτάσει στην παραγωγή για χρόνια.<br /><br />Το κινεζικό μαχητικό J-35A είναι ένα από τα νεότερα στρατιωτικά αεροσκάφη του Πεκίνου, σχεδιασμένο να είναι άμεσος ανταγωνιστής του αμερικανικού F-35C.<br /><br />Το J-35A συνδυάζει μεγάλη εμβέλεια, μεγάλη χωρητικότητα μεταφοράς πυρομαχικών και προηγμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, δίνοντάς του ευέλικτες δυνατότητες για αεροπορική υπεροχή και ακριβείς επιθέσεις.<br /><br />Η Κίνα επιδιώκει να προωθήσει αυτό το μαχητικό στις διεθνείς αγορές, ιδίως σε χώρες που αντιμετωπίζουν πολιτικές ή νομικές δυσκολίες στην απόκτηση προηγμένων αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών.<br /><br />Υπάρχει κι άλλο ενδιαφέρον…<br /><br />Το ενδιαφέρον της Μόσχας δεν σταματά στα μαχητικά αεροσκάφη. Εξετάζει επίσης σοβαρά την πιθανότητα απόκτησης αεροσκαφών έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου (AEW&C) από την Κίνα, κυρίως του KJ-600, το οποίο δοκίμασε πρόσφατα το Κινεζικό Ναυτικό.<br /><br />Αυτό το αεροσκάφος αντιπροσωπεύει μια πιθανή ποιοτική προσθήκη στις ναυτικές δυνατότητες της Ρωσίας, δεδομένης της μείωσης των παρόμοιων προγραμμάτων ανάπτυξης αεροσκαφών εντός της Ρωσίας λόγω της πίεσης που ασκείται στην αμυντική βιομηχανία από τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br />Η στροφή της Ρωσίας προς την εξάρτηση από την κινεζική τεχνολογία σε αυτόν τον τομέα, αν και βρίσκεται ακόμη υπό μελέτη, αντικατοπτρίζει μια νέα πραγματικότητα που επιβάλλεται από εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις.<br /><br />Μπορεί να δημιουργήσει προηγούμενο στην πορεία της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των δύο δυνάμεων, με ευρύτερες στρατηγικές επιπτώσεις που υπερβαίνουν μια απλή συμφωνία όπλων.<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Izvestia: Η Ρωσία ενδέχεται να αγοράσει κινεζικά stealth μαχητικά J-35A.

Η Ρωσία εξετάζει μια άνευ προηγουμένου επιλογή στην ιστορία της στρατιωτικής της συνεργασίας με την Κίνα. Αυτή τη στιγμή διερευνά την πιθαν...

Διαβάστε την συνέχεια

Eurofighter Typhoon: Η Τουρκία έτοιμη για αγορά 40 μαχητικών ακόμη και εντός της εβδομάδας, γράφει η WSJ.

<img src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2025/07/EUROFIGHTER-TYPHOON-EPA-2-750x375.jpg" /><br /><br />Η Τουρκία θα μπορούσε να ανακοινώσει μια προκαταρκτική συμφωνία για την παραγγελία μαχητικών αεροσκαφών Eurofighter Typhoon αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων ήδη από αυτή την εβδομάδα, αναφέρει δημοσίευμα της Wall Street Journal που επικαλείται δύο άτομα που γνωρίζουν τις διαπραγματεύσεις.<br /><br />Εφόσον κάτι τέτοιο συμβεί, θα έδινε μεγάλη ώθηση στην αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης και σε ένα πρόγραμμα αεροσκαφών που έχει επισκιαστεί από το αμερικανικό F-35, σημειώνει η WSJ.<br /><br />Κατά το ίδιο δημοσίευμα, η σύμβαση – η οποία οι αναλυτές εκτιμούν ότι θα μπορούσε να αποτιμηθεί σε περίπου 5,6 δισεκατομμύρια δολάρια (γύρω στα 6,5 δισ. ευρώ) – θα αφορά μέγιστο αριθμό 40 αεροσκαφών, αν και ο ακριβής αριθμός και η διαμόρφωση του αεροσκάφους βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση, ανέφεραν οι πηγές.<br /><br />Το Eurofighter κατασκευάζεται από μια κοινοπραξία τριών από τις μεγαλύτερες αμυντικές εταιρείες της Ευρώπης, την BAE Systems, την Airbus και την Leonardo.EPA / PACO PAREDES<br /><br />Μετά από μια σειρά παραγγελιών τη δεκαετία του 2000, το Eurofighter έχει επισκιαστεί από το F-35 της Lockheed Martin, το οποίο διαθέτει την τεχνολογία stealth.<br /><br />Η Τουρκία, μέλος του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου, επιδιώκει να αγοράσει αεροσκάφη Eurofighter από το 2023, «αλλά οι συνομιλίες ναυάγησαν λόγω της απροθυμίας της Γερμανίας να εγκρίνει την σχετική άδεια, λόγω ανησυχιών για ορισμένα στοιχεία της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας», γράφει το δημοσίευμα.<br /><br />Η νέα γερμανική κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι είναι πρόθυμη να προχωρήσει με τη συμφωνία, ανέφεραν στην WSJ δύο πηγές. Ο καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στο Λονδίνο την περασμένη εβδομάδα ότι οι διαπραγματευτές πλησιάζουν σε μια απόφαση που θα μπορούσε να καταστήσει δυνατή την πώληση.<br /><br />Οι συνομιλίες μεταξύ των κυβερνήσεων της Τουρκίας και του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν προχωρήσει και μια λεγόμενη αρχή συμφωνίας – η οποία θέτει τις βάσεις για μια σύμβαση – θα μπορούσε να ανακοινωθεί στη Διεθνή Έκθεση Αμυντικής Βιομηχανίας στην Κωνσταντινούπολη, δήλωσαν άτομα που γνωρίζουν το θέμα. Το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου σκοπεύει να υπογράψει συμφωνία με την Τουρκία για ένα σχέδιο επιθεώρησης και δοκιμών μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, ανέφεραν οι ίδιες πηγές.EPA / SEM VAN DER WAL<br /><br />Εκπρόσωπος του Βρετανικού Υπουργείου Άμυνας δήλωσε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ηγείται «εκστρατείας εξαγωγής» του Eurofighter Typhoon σε άλλα έθνη. Το Υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας δεν απάντησε σε αίτημα για σχολιασμό, ενώ και ένας εκπρόσωπος της Eurofighter αρνήθηκε να σχολιάσει.<br /><br />Ένα πιθανό συμβόλαιο με την Τουρκία θα μπορούσε να επιταχύνει τις συνομιλίες της κοινοπραξίας Eurofighter με άλλες χώρες, όπως το Κατάρ και την Αυστρία, για να κλείσουν τις δικές τους συμφωνίες, ανέφερε η μία από τις πηγές.<br /><br />Εάν η Τουρκία κάνει παραγγελία, η Eurofighter θα πρέπει να αυξήσει την παραγωγή της σε 30 Typhoon ετησίως και άλλοι πιθανοί αγοραστές ενδέχεται να ανησυχήσουν για την προοπτική να είναι οι τελευταίοι που θα παραλάβουν το αεροσκάφος, πρόσθεσε η ίδια πηγή. Η Eurofighter μπορεί να κατασκευάσει 14 αεροσκάφη ετησίως και προσπαθεί να αυξήσει την δυνατότητα παραγωγής στα 20.<div><br /></div><div><a href="https://www.onalert.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Eurofighter Typhoon: Η Τουρκία έτοιμη για αγορά 40 μαχητικών ακόμη και εντός της εβδομάδας, γράφει η WSJ.

Η Τουρκία θα μπορούσε να ανακοινώσει μια προκαταρκτική συμφωνία για την παραγγελία μαχητικών αεροσκαφών Eurofighter Typhoon αξίας πολλών δισ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν βλέπει τον εαυτό του σε ανταγωνισμό με το Ισραήλ για την κυριαρχία στην περιοχή.

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2016/08/middle-east-630x400.jpg" width="707" /><br /><br />Ο Δρ. Χάι Εϊτάν Κοέν Γιαναροτσάκ, ειδικός σε θέματα Τουρκίας, υποστηρίζει ότι, καθώς το Ισραήλ συνεχίζει τις επιχειρήσεις του στη Συρία, αυξάνονται οι ανησυχίες για πιθανή άμεση αντιπαράθεση με την Τουρκία, η οποία θεωρείται όλο και περισσότερο ως ο προστάτης του καθεστώτος Αλ-Γκολάνι.<br /><br />Είναι άραγε μια τέτοια σύγκρουση στον ορίζοντα; Το Arutz Sheva – Israel National News συνομίλησε με τον Δρ. Χάι Εϊτάν Κοέν Γιαναροτσάκ, κορυφαίο ειδικό σε θέματα Τουρκίας και εκδότη του περιοδικού Turkiscop. Είναι επίσης ερευνητής στο Κέντρο Μπεγκίν-Σαντάτ για Στρατηγικές Μελέτες και στο Κέντρο Νταγιάν του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ.<br /><br />«Υπάρχει σίγουρα λόγος ανησυχίας», δηλώνει ο Δρ. Γιαναροτσάκ.<br /><br />«Από την πτώση του ελέγχου του Άσαντ, η Τουρκία έχει αναδειχθεί σε κυρίαρχο παίκτη στη βόρεια Συρία.<br /><br />»Ελέγχει πλέον σημαντικές εκτάσεις, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών υποδομών, όπως δρόμους και αεροδρόμια, και εδραιώνει σταθερά την επιρροή της».<br /><br />Ο Δρ. Γιαναροτσάκ επισημαίνει τις πρόσφατες ταραχές στη Σουέιντα ως ένδειξη αυτής της αυξανόμενης επιρροής.<br /><br />Υποστηρίζει ότι μαχητές μειονοτήτων που συμμετείχαν στις ταραχές ενήργησαν υπό την επιρροή της Τουρκίας, ιδιαίτερα σε αντίθεση με την κοινότητα των Δρούζων.<br /><br />Επιπλέον, υποδηλώνει ότι η δυσαρέσκεια της Τουρκίας για τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και της κυβέρνησης Αλ-Γκολάνι μπορεί να συνέβαλε στην κλιμάκωση.<br /><br />Σύμφωνα με την ανάλυσή του, η Τουρκία πιθανότατα επιδιώκει να αποτρέψει τυχόν επίσημες συμφωνίες μεταξύ Ισραήλ και Συρίας, όπως μια συμφωνία μη επίθεσης ή ακόμα και τη συμμετοχή της Συρίας στις Συμφωνίες του Αβραάμ.<br /><br />«Όταν εξετάζουμε ποιος επωφελείται από την αστάθεια στη Σουέιντα, η απάντηση είναι ξεκάθαρη: η Τουρκία», τονίζει.<br /><br />«Οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές σε στρατιωτικούς στόχους της Συρίας ενισχύουν μόνο την εξάρτηση της Συρίας από την Τουρκία.<br /><br />»Μετά από αυτές τις επιδρομές, το υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας προσέφερε δημοσίως υποστήριξη στη Συρία, συμπεριλαμβανομένης στρατιωτικής βοήθειας και προστασίας από την τρομοκρατία.<br /><br />»Αυτό αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου προτύπου εδραίωσης της Τουρκίας στη Συρία».<br /><br />Όταν ρωτήθηκε αν ο Πρόεδρος Ερντογάν επιδιώκει άμεση σύγκρουση με το Ισραήλ, ο Γιαναροτσάκ εξηγεί ότι ο Ερντογάν βλέπει τον εαυτό του σε ανταγωνισμό με το Ισραήλ για την κυριαρχία στην περιοχή.<br /><br />«Έχει παρακολουθήσει το Ιράν να ταπεινώνεται από το Ισραήλ και τώρα βλέπει μια ευκαιρία να αναδείξει τον ρόλο της Τουρκίας ως περιφερειακού ηγέτη, ίσως ακόμα και ως επικεφαλής του μουσουλμανικού κόσμου.<br /><br />»Αν και ο Ερντογάν μπορεί να αποφύγει την άμεση στρατιωτική εμπλοκή, ενδιαφέρεται σίγουρα για αντιπαράθεση σε πολιτικό και στρατηγικό επίπεδο, ιδιαίτερα υπό το βλέμμα των Ηνωμένων Πολιτειών».<br /><br />Παρά τις εντάσεις, γίνονται προσπάθειες για τη διαχείριση της κατάστασης.<br /><br />Πρόσφατα, δημιουργήθηκε μια απευθείας τηλεφωνική γραμμή μεταξύ Άγκυρας και Ιερουσαλήμ με τη μεσολάβηση του Αζερμπαϊτζάν, μια κίνηση που ο Γιαναροτσάκ θεωρεί κρίσιμη.<br /><br />«Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γραμμή επικοινωνίας για να μειώσουμε τις τριβές», λέει.<br /><br />«Ο ξεκάθαρος διάλογος είναι απαραίτητος. Το Ισραήλ πρέπει να διατυπώσει τα όριά του, και αντίστοιχα, η Τουρκία θα κάνει το ίδιο. Έτσι αποφεύγουμε επικίνδυνους λανθασμένους υπολογισμούς».<br /><br />Κλείνοντας, ο Δρ. Γιαναροτσάκ υπενθυμίζει ότι, ενώ η Τουρκία είναι μια ισχυρή στρατιωτική δύναμη, εξοπλισμένη με προηγμένη δυτική τεχνολογία, γνωρίζει επίσης τις δυνατότητες των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />«Πρόκειται για αμφίδρομο δρόμο. Η Τουρκία γνωρίζει ότι δεν έχει αντιμετωπίσει στρατό στο επίπεδο του Ισραήλ, και μια τέτοια σύγκρουση θα είχε υψηλό κόστος».<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ερντογάν βλέπει τον εαυτό του σε ανταγωνισμό με το Ισραήλ για την κυριαρχία στην περιοχή.

Ο Δρ. Χάι Εϊτάν Κοέν Γιαναροτσάκ, ειδικός σε θέματα Τουρκίας, υποστηρίζει ότι, καθώς το Ισραήλ συνεχίζει τις επιχειρήσεις του στη Συρία, αυξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία – Στρατιώτης της Δαμασκού ομολόγησε: «Μας διέταξαν να εξοντώσουμε κάθε Δρούζο, ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας».

<img height="406" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/07/JIHADI-SOLDIER-SYRIA-630x400.jpg" width="702" /><br /><br />Ένας Σύρος στρατιώτης του τζιχαντιστικού καθεστώτος της Δαμασκού, που δήλωσε ότι είναι διοικητής διμοιρίας της 62ης Ταξιαρχίας του Υπουργείου Άμυνας της Συρίας, παραδόθηκε στις δυνάμεις των Δρούζων στη Σουέιντα και αποκάλυψε συγκλονιστικές πληροφορίες για τις επιχειρήσεις στην περιοχή.<br /><br />Σύμφωνα με τη μαρτυρία του, οι δυνάμεις του έφτασαν στη Σουέιντα με 800 οχήματα από τη Χάμα, με τη σύνθεση των δυνάμεων να περιλαμβάνει όχι μόνο Άραβες αλλά και περίπου 200-300 ξένους μαχητές από το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν.<br /><br />Οι εντολές που έλαβαν από τους διοικητές τους ήταν να εξοντώσουν κάθε Δρούζο που θα συναντούσαν, ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας, είτε με πυροβολισμούς είτε με σφαγή.<br /><br />Επιπλέον, τους δόθηκε οδηγία να αποκρύψουν τη σύνδεσή τους με το Υπουργείο Άμυνας, προκειμένου να αποφύγουν στοχοποίηση από ισραηλινές αεροπορικές επιθέσεις.<br /><br />Ο στρατιώτης ανέφερε ότι οι περισσότεροι μαχητές προέρχονταν από βεδουινικές φυλές, ενώ οι δυνάμεις τους αποτελούνταν από συνεργασία μεταξύ του Υπουργείου Άμυνας και της Δημόσιας Ασφάλειας.<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, μετά την ολοκλήρωση της επιχείρησης στη Σουέιντα, ο στόχος τους ήταν να προχωρήσουν προς το Τελ Αβίβ με σκοπό την «απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ από τη σιωνιστική οντότητα», την οποία χαρακτήρισε «εχθρό».<br /><br />Ποιοι είναι οι Δρούζοι<br /><br />Οι Δρούζοι είναι μια εθνοθρησκευτική ομάδα που κατοικεί κυρίως στη Συρία, τον Λίβανο, το Ισραήλ και την Ιορδανία.<br /><br />Η θρησκεία τους, γνωστή ως Δρουζισμός, αποτελεί έναν μονοθεϊστικό κλάδο που προέκυψε τον 11ο αιώνα από τον Ισμαηλισμό, μια παρακλάδι του Σιιτικού Ισλάμ, αλλά ενσωματώνει στοιχεία από τον Γνωστικισμό, τον Νεοπλατωνισμό, την αρχαία Ελληνική Θρησκεία και Φιλοσοφία και άλλες φιλοσοφικές και θρησκευτικές παραδόσεις.<br /><br />Οι Δρούζοι θεωρούν τον εαυτό τους ξεχωριστή θρησκευτική κοινότητα, με μοναδικές πεποιθήσεις που περιλαμβάνουν την πίστη στην μετενσάρκωση και την ύπαρξη μιας μυστικής, εσωτερικής διδασκαλίας που περιορίζεται στους μυημένους.<br /><br />Η κοινότητά τους είναι στενά δεμένη, με έντονη έμφαση στην κοινωνική συνοχή και την αυτονομία.<br /><br />Στη Συρία, οι Δρούζοι συγκεντρώνονται κυρίως στην επαρχία Σουέιντα, ενώ στο Ισραήλ κατοικούν στα Υψίπεδα του Γκολάν και τη Γαλιλαία.<br /><br />Ιστορικά, έχουν διατηρήσει ουδετερότητα σε πολλές συγκρούσεις, όπως στον συριακό εμφύλιο, αντιστεκόμενοι σε εξωτερικούς ελέγχους και υπερασπιζόμενοι την αυτονομία τους.<br /><br />Η κοινότητά τους είναι γνωστή για την ανθεκτικότητα και την αντίσταση σε εξωτερικές πιέσεις, ενώ διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με τους Δρούζους του Ισραήλ, γεγονός που επηρεάζει και τις περιφερειακές δυναμικές, όπως φαίνεται από τις ισραηλινές ενέργειες για την προστασία τους έναντι τζιχαντιστικών απειλών.<br /><br /><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Συρία – Στρατιώτης της Δαμασκού ομολόγησε: «Μας διέταξαν να εξοντώσουμε κάθε Δρούζο, ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας».

Ένας Σύρος στρατιώτης του τζιχαντιστικού καθεστώτος της Δαμασκού, που δήλωσε ότι είναι διοικητής διμοιρίας της 62ης Ταξιαρχίας του Υπουργείο...

Διαβάστε την συνέχεια

Κύπρος 1974: Η Ελλάδα ηττήθηκε χωρίς να πολεμήσει…

<img height="495" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/07/eisboli-stin-cypro-1974-SLpress-825x638.jpg" width="711" /><div><br /></div><div>ΓΚΑΡΤΖΟΝΙΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</div><div>Κύπρος 1974: Τα τραγικά γεγονότα που είχαν ως αποτέλεσμα οι Τούρκοι να καταλάβουν το 36% του νησιού, έχουν αφήσει ανεξίτηλο στίγμα στον Ελληνισμό, για δύο κυρίως λόγους. Κατά πρώτον, για πρώτη φορά μετά το 1922 ο Ελληνισμός υπέστη στρατιωτική ήττα και απώλεσε εθνικό έδαφος (ό,τι κερδίζεται στο πεδίο της μάχης δύσκολα επιστρέφεται με διαπραγματεύσεις). Κατά δεύτερον, ο Ελληνισμός επί της ουσίας έχασε χωρίς να πολεμήσει.<br /><br />Κάτι τέτοιο, μαζί με όσα επακολούθησαν μετά το 1974, έχει οδηγήσει σε μια αίσθηση αδυναμίας απέναντι στην Τουρκία. Μολαταύτα, οι αιτίες που προκάλεσαν την ήττα το 1974 δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς μέχρι σήμερα. Αφενός μεν, επειδή ο παρελθών χρόνος δεν είναι επαρκής για σοβαρή ιστορική σε βάθος έρευνα, αφετέρου δε, διότι στο δημόσιο λόγο τα γεγονότα του 1974 σκεπάσθηκαν με μια ομίχλη συνωμοσιολογίας. Η Ελλάδα δεν αναζήτησε τους ενόχους της τραγωδίας και φθάσαμε στο σημείο να χρεώσουμε την ήττα μας μόνο στον Χένρι Κίσινγκερ. Στον περιορισμένο χώρο αυτού του άρθρου, θα αναφερθούμε σε ορισμένες μόνο πτυχές της ήττας.<br /><br />Η Κύπρος αποτελεί σημαντικό κομμάτι του Ελληνισμού, κάτι που με τον πιο εύστοχο και λυρικό τρόπο έθεσε ο Γιώργος Σεφέρης: «Υπάρχουν σε μια γωνιά της γης 400 χιλιάδες ψυχές από την καλύτερη, την πιο ατόφια Ρωμιοσύνη, που προσπαθούν να τις αποκόψουν από τις πραγματικές τους ρίζες και να τις κάνουν λουλούδια θερμοκηπίου». Δηλαδή η Ελλάδα δεν υπερασπίσθηκε την Κύπρο, παρότι πρόκειται για συμφέρον επιβιώσεως του Ελληνισμού και όχι για φιλανθρωπική πράξη, με την χριστιανική έννοια.<br /><br />Σε αντιδιαστολή, η Βρετανία ανέλαβε την εκστρατεία για την απελευθέρωση των Φώκλαντς, στα οποία κατοικούσαν 1813 Βρετανοί και μερικές χιλιάδες πρόβατα, διακινδυνεύοντας το σύνολο του στόλου της σε απόσταση 13.000 χιλιομέτρων, έως τον Νότιο Ατλαντικό. Το ότι νίκησε είναι εκ των υστέρων σοφία, διότι η σύγκρουση κρίθηκε τελικά από μία κλωστή. Η Αργεντινή κατέλαβε τα Φώκλαντς και στη συνέχεια τα υπερασπίσθηκε, χωρίς να έχει ούτε καν πρόβατα στα νησιά.<br /><br />Η Κύπρος και το εθνικό συμφέρον<br /><br />Πέραν τούτου, η Ελλάδα είχε και ζωτικό στρατηγικό συμφέρον να υπερασπισθεί την Κύπρο, για δύο λόγους. Ο πρώτος οφείλεται στη θέση και την εγγύτητά της προς την Τουρκία, όντας αυτός που φοβάται η γειτονική χώρα: Aν η Ελλάδα ήλεγχε την Κύπρο, θα ήταν σε θέση να προσβάλει το “μαλακό υπογάστριο” της Τουρκίας και να θέσει σχεδόν όλη την τουρκική επικράτεια εντός της εμβελείας των αεροσκαφών ή των πυραύλων της. Κάτι τέτοιο θα προσέδιδε ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην Ελλάδα, κατάσταση που η Τουρκία μέχρι τώρα έχει καταφέρει να αποτρέψει.<br /><br />Ο δεύτερος λόγος συνδέεται με την ευρύτερη γεωστρατηγική αξία της Κύπρου. Τυχόν έλεγχος του νησιού από την Ελλάδα, θα της επέτρεπε να αυξήσει, όχι μόνο το γόητρό της, αλλά και τη διαπραγματευτική της ισχύ στη διεθνή κοινότητα. Η απόφασή της να μην υπερασπισθεί την Κύπρο, τραυμάτισε έκτοτε πολύ σοβαρά την αυτοπεποίθηση και την αποτρεπτική της φήμη.<br /><br />Η κατάσταση σήμερα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο θα ήταν πολύ διαφορετική, αν η Ελλάδα είχε επέμβει στην Κύπρο. Ωστόσο, οι δύο παραπάνω λόγοι, οι σχετικοί με τη στρατηγική αξία της Κύπρου, συνήθως απουσιάζουν από τον δημόσιο λόγο στην Ελλάδα και δεν αποτέλεσαν μέρος της εθνικής στρατηγικής. Η Ελλάδα, από την έναρξη του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ, δεν είχε εκπονήσει κάποια συγκεκριμένη στρατιωτική στρατηγική για την Κύπρο, ούτε όμως και αργότερα.</div><div><br />Η απουσία ελληνικής στρατηγικής<br /><br />Το ζήτημα της Ένωσης της Κύπρου δεν θεωρήθηκε ως στρατιωτικό πρόβλημα για την Ελλάδα και δεν εξετάσθηκε η στρατιωτική πτυχή του. Το 1964 και το 1967 η Ελλάδα και η Τουρκία έφθασαν στα πρόθυρα πολέμου για την Κύπρο. Η Τουρκία, παρά τις απειλές για απόβαση, δεν διέθετε τότε αποβατικές, ή αεραποβατικές δυνατότητες. Στη δεκαετία που μεσολάβησε επένδυσε σε αυτές τις δυνατότητες και το 1974 ήταν έτοιμη.<br /><br />Αντίθετα, η ελληνική πλευρά το 1974 εμφανίσθηκε να χρησιμοποιεί λιγότερες δυνατότητες, σε σχέση με το 1964. Η δύναμη επιπέδου μεραρχίας που απεστάλη το 1964 αποσύρθηκε το 1967, ενώ και η αποστολή πολεμικών αεροσκαφών F-84F, Harvard (T-6G) και RF-84F που πραγματοποιήθηκε το 1964 απουσίαζε το 1974 (όπως και οποιαδήποτε αεροπορική υποστήριξη). Πάντως η Ελλάδα υποκύπτοντας το 1967 στον τότε εκβιασμό, έπεισε την τουρκική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία ότι δεν είχε την πρόθεση να πολεμήσει για την Κύπρο.<br /><br />Μέχρι την τουρκική εισβολή, δεν υπήρξε κάποια στρατηγική, παρά μόνο ένας κατάλογος ενισχύσεων από το 1968, ο οποίος δεν ήταν καν ενταγμένος σε κάποιο σχέδιο εκστρατείας. Μετά το 1974, εξαγγέλθηκε με τυμπανοκρουσίες το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, που ήταν στην ουσία δήλωση πολιτικής και όχι στρατιωτική στρατηγική, μολονότι με βάση το δόγμα υλοποιήθηκαν κάποιες αποσπασματικές ενέργειες.</div><div><br />Κύπρος 1974: Η εισβολή<br /><br />Το 1974 και σε διάστημα 28 ημερών, από τις 20 Ιουλίου μέχρι τις 16 Αυγούστου, οι Τούρκοι διεξήγαγαν επιχειρήσεις στην Κύπρο και η Ελλάδα δεν προέβη σε οποιαδήποτε ουσιαστική ενέργεια για να τους εμποδίσει. Οι αρχηγοί των επιτελείων, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Ευάγγελου Αβέρωφ, ισχυρίσθηκαν στις 2 Αυγούστου ότι ο (πολιτικός) σκοπός ήταν η αποφυγή του πολέμου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.<br /><br />Επομένως δεν έπρεπε να αποσταλούν ενισχύσεις στην Κύπρο (στρατιωτικός σκοπός), για να μην εμπλακούν στον αγώνα. Ένα τέτοιο επιχείρημα όμως, πέραν του ότι είναι ανήθικο, επιπλέον στερείται λογικής. Η Ελλάδα, με το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου στις 15 Ιουλίου, προ(σ)καλεί την τουρκική εισβολή, δεν στέλνει ενισχύσεις για την απόκρουση της εισβολής, για να μην προκληθεί ελληνοτουρκικός πόλεμος, μολονότι ελληνικές δυνάμεις προσβάλλονταν από τους Τούρκους!<br /><br />Η ίδια περίπου λογική επικράτησε και με την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, αν και είναι γεγονός ότι η στρατιωτική κατάσταση ήταν πλέον δυσμενέστερη για την Ελλάδα. Το επιχείρημα συνοψίζεται ως εξής: Δεν υπερασπιζόμαστε την Κύπρο επειδή η Τουρκία έχει “γεωγραφικά πλεονεκτήματα” και η αντιμετώπιση των Τούρκων ήταν αδύνατη, λόγω αποστάσεως και τετελεσμένων γεγονότων.<br /><br />Παρατηρούμε δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση μία αντιστροφή των όρων για τους οποίους διεξάγεται ο πόλεμος. Μία χώρα εμπλέκεται σε πόλεμο για να υπερασπισθεί συμφέροντα επιβιώσεως, ή ζωτικής σημασίας. Αν η Κύπρος, μείζον τμήμα του Ελληνισμού, δεν υπάγεται στα συμφέροντα επιβιώσεως ή τα ζωτικά της Ελλάδας, τότε είναι να απορεί κάποιος για ποιο λόγο η χώρα θα χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική της ισχύ.<br /><br />Το γεωγραφικό επιχείρημα<br /><br />Η απόσταση της Κύπρου από την Ελλάδα έχει χρησιμοποιηθεί ως το κύριο επιχείρημα για την ελληνική αδράνεια. Πέραν όμως του ότι δεν υφίσταται γεωγραφικός ντετερμινισμός, η γεωγραφία δεν προσφέρει μόνο πλεονεκτήματα στη μία πλευρά και μειονεκτήματα στην άλλη. Η Κύπρος, είναι αλήθεια ότι βρίσκεται πολύ εγγύτερα της Τουρκίας, σε σχέση με την Ελλάδα, απέχοντας 70 χιλιόμετρα από τις πλησιέστερες τουρκικές ακτές και 400 από τη Ρόδο.<br /><br />Επομένως η τουρκική αεροπορία είχε το πλεονέκτημα της μικρότερης απόστασης, διότι από την Κυρήνεια το Ιντσιρλίκ απέχει 270 χιλιόμετρα και η Αττάλεια 280, ενώ από την Κυρήνεια το αεροδρόμιο της Ρόδου απέχει 470 χιλιόμετρα, του Καστελλίου 740 και της Σούδας 870. Το περίφημο όμως γεωγραφικό πλεονέκτημα είναι μόνο ένας παράγοντας στην αντιπαράθεση.<br /><br />Όταν αναφερόμαστε σε αποστάσεις για την αεροπορία, και για να θέσουμε το ζήτημα σε μία συγκριτική προοπτική, ας έχουμε υπόψη μας ότι η αεροπορία της Αργεντινής διεξήγαγε το 1982 τον πόλεμο για τα Φώκλαντς, επιχειρώντας από τέσσερα αεροδρόμια, τα οποία απείχαν πάνω από 700 χιλιόμετρα από τα νησιά. Δηλαδή οι Αργεντινοί υπερασπίσθηκαν τα Φώκλαντς, παρά το γεγονός ότι ήταν πιο μακριά για εκείνους, απ’ ότι η Κύπρος από την Ελλάδα.<br /><br />Όσοι δε θεωρούν τη χρονική διάρκεια των πέντε έως 10 λεπτών των πολεμικών αεροσκαφών επάνω από τους στόχους ως πολύ μικρή, να έχουν υπόψη τους ότι οι Αργεντινοί διεξήγαγαν πόλεμο στα Φώκλαντς επί 45 ημέρες, με χρόνο υπεράνω στόχων των πολεμικών αεροσκαφών τους μικρότερο των 10 λεπτών. Η Ελλάδα από το 1964 μέχρι το 1974 δεν έλαβε κάποιο ουσιαστικό μέτρο για να αντισταθμίσει το γεωγραφικό μειονέκτημα. Ούτε όμως και από το 1974 και μετά έχει κάνει σημαντική πρόοδο ώστε να αυξήσει την επιχειρησιακή της εμβέλεια, αν και έχουμε συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο και στο δημόσιο διάλογο ακούγονται διάφορες απόψεις.<br /><br />Το σοβαρότερο συμπέρασμα εκτιμάται ότι είναι η φοβία της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας. Είναι η αδυναμία της να αξιολογήσει και να διαχειρισθεί, κυρίως πολιτικά αλλά και στρατιωτικά, τη στρατιωτική της ισχύ και όχι το γεγονός ότι δεν διέθετε όντως τις αναγκαίες στρατιωτικές δυνατότητες για να εμποδίσει την εισβολή. Το ζήτημα αυτό υφίσταται ήδη από το 1967 και συνέχιζε να ενυπάρχει και μάλιστα με αυξανόμενη ένταση και το 1974. Εν πολλοίς το 1974 η αναλογία δυνάμεων ήταν ευνοϊκή, πολύ ευνοϊκότερη σε σχέση με τη σημερινή, η Ελλάδα όμως δεν διέθετε τη θέληση να αντιπαρατεθεί στην Τουρκία, επικαλούμενη διάφορες δικαιολογίες.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κύπρος 1974: Η Ελλάδα ηττήθηκε χωρίς να πολεμήσει…

ΓΚΑΡΤΖΟΝΙΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Κύπρος 1974: Τα τραγικά γεγονότα που είχαν ως αποτέλεσμα οι Τούρκοι να καταλάβουν το 36% του νησιού, έχουν αφήσει αν...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπονομεύει τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ο “μέγας φιλέλληνας”… Ερντογάν!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRnGyUD9Le-FPvCXdXsmnQ-Alyg8ZU9XSxEoQ&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="168" data-original-width="300" height="358" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRnGyUD9Le-FPvCXdXsmnQ-Alyg8ZU9XSxEoQ&s" width="688" /></a></div><div><br /></div>Γράφει ο <b>Λάζαρος Καμπουρίδης </b><div>Αντιστράτηγος ε.α.)<div><br />Οργή και τρόμος στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις με τις μεθοδεύσεις Ερντογάν – Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν με νέα μέτρα οδηγεί σε πολιτικοποίηση του στρατεύματος προκειμένου να το ελέγξει στον απόλυτο βαθμό ενώ οι αξιωματικοί είναι εξοργισμένοι με τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης να δημιουργήσει μηχανισμούς προώθησης όχι των αρίστων αλλά των πιστών και αφοσιωμένων στο καθεστώς.<br /><br />Μπορεί ο Ερντογάν την περίοδο αυτή να αισθάνεται πανίσχυρος έχοντας δρομολογήσει και τη διάλυση του ΡΚΚ, όμως αυτό που τον απασχολεί πολύ είναι ότι δεν μπορεί να έχει τοn απόλυτο έλεγχο στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ). Για το σκοπό αυτό ο Τούρκος Πρόεδρος έχει δρομολογήσει νέα νομοθετικά μέτρα προκειμένου να «δέσει χειροπόδαρα» τους αξιωματικούς όλων των βαθμών. Θεωρείται σίγουρο, ότι οι κινήσεις ελέγχου του στρατεύματος με νόμους που θα προωθούν τους αφοσιωμένους στον Ερντογάν αξιωματικούς και θα αποκλείουν τους «άλλους», θα μειώσουν την ποιότητα των στελεχών αλλά και των ενόπλων δυνάμεων, παράλληλα με την αύξηση του αισθήματος οργής που ήδη αναπτύσσεται στις τάξεις των αξιωματικών.<br /><br />Χρονικό σημείο αναφοράς για τον έλεγχο των θεσμών και ειδικότερα των ΤΕΔ από το καθεστώς Ερντογάν, αποτελεί η απόπειρα του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016 και στη συνέχεια η καθιέρωση του Προεδρικού Συστήματος. Ο έλεγχος της Παιδείας, της Δικαιοσύνης, της Αστυνομίας και όλων γενικότερα των κρατικών θεσμών, έχει περιέλθει στα χέρια του Ερντογάν. Όμως ο ίδιος θεωρεί ότι το στράτευμα δεν ελέγχεται και για το λόγο αυτό έβαλε στόχο να αλλάξει το σύστημα προαγωγών των αξιωματικών όλων των βαθμών.<br /><br />Η κυβέρνηση Ερντογάν το 2018 καθιέρωσε μηχανισμούς ελέγχου των επιτροπών επιλογής των νέων στελεχών και συμβασιούχων οπλιτών που εισέρχονται στις ΤΕΔ. Όμως συγκεκριμένα γεγονότα αποκάλυψαν ότι, οι μηχανισμοί επιλογής του νεοεισερχόμενου προσωπικού στις ΤΕΔ δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αφού νέοι αξιωματικοί συνεχίζουν να δηλώνουν «στρατιώτες του Μ. Κεμάλ» με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης στο στράτευμα.<br /><br />Χαρακτηριστικά αναφέρονται, οι αποπομπές επτά νέων ανθυπολοχαγών από τη Σχολή Πεζικού για το συμβάν της 10ης Νοεμβρίου 2023 και άλλων πέντε από τη Στρατιωτική Ακαδημία με αφορμή την τελετή ορκωμοσίας της 30ης Αυγούστου 2024, καθώς έδειξαν ότι διακατέχονται από τις κεμαλικές αρχές, αποτελώντας ταυτόχρονα «απειλή για το καθεστώς».<br /><br />Κατόπιν των τελευταίων συμβάντων εκδήλωσης πίστης το Μ. Κεμάλ από το νέο αίμα των αξιωματικών, ακολούθησε μία σειρά από αποφάσεις και νομοθετήματα με σκοπό τον πλήρη έλεγχο των ΤΕΔ και τη δημιουργία ενός στρατεύματος πραιτοριανών, πιστών και αφοσιωμένων μόνο στον Ερντογάν, εξέλιξη η οποία προκαλεί οργή όχι μόνο στην κεμαλική κοινωνία αλλά και σε άλλους ιδεολογικούς χώρους, οι οποίοι θέλουν το στράτευμα έξω από πολιτικές σκοπιμότητες και αγκυλώσεις.<br />«Υπερήλικες» Αρχηγοί<br /><br />Για το σκοπό αυτό, εισήχθησαν στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση αφού πρώτα εγκρίθηκαν από τις σχετικές επιτροπές, συγκεκριμένα προς ψήφιση νομοσχέδια. Με τις αποφάσεις αυτές, επεκτείνεται το όριο ηλικίας των αρχηγών των Κλάδων των ΤΕΔ (Στρατός Ξηράς, Πολεμικό Ναυτικό και Πολεμική Αεροπορία) κατά 7 έτη, δηλαδή από το 65ο έτος στο 72ο έτος, ενώ για τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου η ρύθμιση αφορά 5 έτη, δηλαδή από το 67ο έτος στο 72ο έτος της ηλικίας. Γίνεται ξεκάθαρο ότι, κύριο μέλημα του Ερντογάν είναι η πλήρης αφοσίωση των αρχηγών παραβλέποντας το πολύ σοβαρό θέμα του προχωρημένου της ηλικίας αυτών.<br /><br />Μία άλλη ρύθμιση, είναι η δυνατότητα προαγωγής των συνταγματαρχών και των αξιωματικών αντίστοιχων βαθμών των άλλων Κλάδων στο βαθμό του ανωτάτου, αφαιρώντας την προϋπόθεση της αποφοίτησης από τη Σχολή Πολέμου του Πανεπιστημίου Εθνικής Άμυνας.<br /><br />Με αυτό τον τρόπο, αν και αντιμετωπίζεται το σοβαρό πρόβλημα της έλλειψης ανωτάτων αξιωματικών, μειώνεται η ποιότητα των στελεχών αλλά κυρίως, καλλιεργείται το αίσθημα της αναξιοκρατίας αφού το βασικό κριτήριο προαγωγής στο βαθμό του ανωτάτου θα είναι η αφοσίωση στον Ερντογάν ανεξάρτητα από την ποιότητα, τη μόρφωση και την επαγγελματική επάρκεια των κρινόμενων αξιωματικών.<br /><br />Η διαδικασία επιλογής και προαγωγής των ανωτάτων ήταν ελεγχόμενη από το καθεστώς Ερντογάν μιας και αποτελούσε αποστολή του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου (ΑΣΣ) στο οποίο προεδρεύει ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος. Το πρόβλημα όμως έγκειται κυρίως στους μικρότερους βαθμούς, όπου σημειώθηκαν τελευταία και τα κρούσματα φιλοκεμαλισμού τα οποία προβλημάτισαν το σύστημα Ερντογάν.<br /><br />Σκανδαλώδης ρύθμιση<br /><br />Έτσι δρομολογήθηκε μία νέα ρύθμιση για αλλαγή του σχετικού νόμου, προκειμένου το καθεστώς να βάλει χέρι και στο σύστημα προαγωγών των αξιωματικών όλων των βαθμών. Με το νέο μέτρο, η αξιολόγηση προαγωγής στον επόμενο βαθμό των αξιωματικών από το βαθμό του ανθυπολοχαγού μέχρι και του συνταγματάρχη, δεν θα βασίζεται πλέον στους καθιερωμένους «χρόνους παραμονής στο βαθμό» αλλά θα αποφασίζει ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος για το ποιοι θα προάγονται και ποιοι θα παραμένουν στάσιμοι.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι αξιωματικοί, από τον χαμηλότερο μέχρι και των ανώτερο βαθμό στην επετηρίδα των ΤΕΔ, της Στρατοχωροφυλακής και της Διοίκησης Ασφάλειας Ακτών θα προάγονται ή θα παραμένουν στάσιμοι με απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Πρόκειται για σκανδαλώδη ρύθμιση αφού σταδιακά θα καλλιεργηθεί καχυποψία για την αξιοκρατία του συστήματος προαγωγής ενώ παράλληλα θα δημιουργηθεί και υπόβαθρο ερίδων μεταξύ των αξιωματικών.<br /><br />Όλα τα παραπάνω ήδη προκαλούν αντιδράσεις, όμως με την πάροδο του χρόνου θα οξύνουν τη δυσαρέσκεια των αξιωματικών αφού ο καθένας δεν θα κρίνεται με βάση τις δυνατότητές του και την ποιότητά του αλλά με βάση την αφοσίωσή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όλες οι προαναφερόμενες αποφάσεις δημιουργούν κλίμα φόβου στο εσωτερικό του στρατεύματος αφού ο βαθμός αφοσίωσης των στελεχών προς τον Ερντογάν θα κρίνεται από εσωτερικούς μηχανισμούς παρακολούθησης των στελεχών, αυξάνοντας έτσι την καχυποψία μεταξύ των αξιωματικών δημιουργώντας δύο φράξιες, των «ημετέρων» και των «αντιπάλων».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Υπονομεύει τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ο “μέγας φιλέλληνας”… Ερντογάν!

Γράφει ο Λάζαρος Καμπουρίδης  Αντιστράτηγος ε.α.) Οργή και τρόμος στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις με τις μεθοδεύσεις Ερντογάν – Ο Τούρκος Πρ...

Διαβάστε την συνέχεια