Πως ο Ερντογάν αποπειράθηκε να τορπιλίσει τη συνάντηση Μητσοτάκη-Τραμπ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJwFBe0Db6nLbinL0I1w15YESrZQgPtOEppL58D0rwLmcBFv5kRefej-LH2matpQHJNR1Hpqg9WsDRbJjEAbIpvg3aNmgqGhbOKw85UrQ4UpkUGB0AF5w-9JNjR7IBemoKMIE6j5j6eGo/s1600/mitsotakis-trump.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJwFBe0Db6nLbinL0I1w15YESrZQgPtOEppL58D0rwLmcBFv5kRefej-LH2matpQHJNR1Hpqg9WsDRbJjEAbIpvg3aNmgqGhbOKw85UrQ4UpkUGB0AF5w-9JNjR7IBemoKMIE6j5j6eGo/s640/mitsotakis-trump.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <b>Νεφέλη Λυγερού </b><br />Η συνάντηση Μητσοτάκη-Τραμπ, εκ των πραγμάτων η σημαντικότερη στιγμή της επταήμερης παραμονής του πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη, παρ’ ολίγον να μην πραγματοποιηθεί. Αιτία δεν ήταν τόσο το έτσι κι αλλιώς βεβαρημένο πρόγραμμα του Αμερικανού προέδρου, όσο ο «τουρκικός δάκτυλος». Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν προσπάθησε να τορπιλίσει τη συνάντηση, προβάλλοντας λόγους, που δεν έγιναν γνωστοί. Ας σημειωθεί παρεμπιπτόντως ότι ο Τούρκος πρόεδρος είχε και νέα τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό ομόλογό του. Εκκρεμεί, άλλωστε, και συνάντησή τους στη Νέα Υόρκη.<div> <br /> Όπως προκύπτει από τα γεγονότα, η προσπάθεια της Άγκυρας να τορπιλίσει τη συνάντηση Μητσοτάκη-Τραμπ απέτυχε. Όχι μόνο λόγω των πιέσεων που άσκησε η ελληνική διπλωματία και ισχυροί παράγοντες της ομογένειας, αλλά και επειδή το βαθύ αμερικανικό κράτος πλέον θεωρεί ότι η διολίσθηση της Τουρκίας προς τη Ρωσία καθιστά το ελληνικό χαρτί πολύτιμο από γεωστρατηγικής απόψεως.<br /><br /> Η συνάντηση εκ των πραγμάτων θα είναι αναγνωριστική και πολύ σύντομη. Οι δύο ηγέτες θα τα πουν για 20 λεπτά περίπου. Η άλλη πολιτικά κρίσιμη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού είναι με τον Τούρκο πρόεδρο μία ημέρα αργότερα, ενώ έχει τη σημασία της και η επίσης αναγνωριστική συνάντηση με τον πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας Ζόραν Ζάεφ.</div> <div> <br /> Υπενθυμίζουμε ότι ένα χρόνο νωρίτερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης –τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης– είχε διασχίσει τον Ατλαντικό με στόχο την αναβάθμιση του διεθνούς προφίλ του. Στις ΗΠΑ είχε πραγματοποιήσει μία σειρά σημαντικών επαφών με παράγοντες της εκεί πολιτικής σκηνής και σημαίνοντα πρόσωπα της ομογένειας. Τώρα, διέσχισε και πάλι τον Ατλαντικό, αυτή τη φορά, όμως, ως πρωθυπουργός και έχοντας στην ατζέντα τις προαναφερθείσες κρίσιμες συναντήσεις.<br /> <br /> Αμερικανικές εγγυήσεις Ας σημειωθεί ότι τόσο το Μέγαρο Μαξίμου όσο και το υπουργείο Εξωτερικών έκαναν σοβαρές προετοιμασίες, ώστε να προκύψουν τα κατά το δυνατόν μεγαλύτερα οφέλη και στο επίπεδο της οικονομικής διπλωματίας, στην οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης δίνει μεγάλη έμφαση, και βέβαια στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής και των εθνικών θεμάτων.<br /><br /> Εξάλλου, το ταξίδι αυτό πραγματοποιείται σε μία κρίσιμη συγκυρία που χαρακτηρίζεται από ανακατατάξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι τουλάχιστον προβληματικές σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας και η ενισχυόμενη σχέση της Άγκυρας με τη Μόσχα εκ των πραγμάτων έχουν αλλάξει τις παραδοσιακές γεωπολιτικές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή και κατ’ επέκταση και τους παραδοσιακούς συσχετισμούς.</div> <div> <br /> Η προσέγγιση του Ταγίπ Ερντογάν με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να αλλάξει ο τρόπος που η Ουάσιγκτον αντιμετωπίζει και ιεραρχεί την Ελλάδα στους δικούς της σχεδιασμούς. Η αναβάθμιση της Ελλάδας όσον αφορά τη γεωπολιτική της σημασία είναι ήδη ορατή δια γυμνού οφθαλμού και στόχος της Αθήνας είναι να αξιοποιήσει αυτή την αναβάθμιση για να αποσπάσει τις κατά το δυνατόν πιο ισχυρές αμερικανικές εγγυήσεις για την εθνική μας ασφάλεια.<br /> <br /> Προπομπός ο Αλέξης Πατέλης Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ωστόσο, δείχνει να θέτει σε πρώτη μοίρα, να έχει ως βασική προτεραιότητά του την προσέλκυση αμερικανικών επενδύσεων, μέσα από την προβολή του μεταρρυθμιστικού του σχεδίου. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που θα παραμείνει στη Νέα Υόρκη, θα προσπαθήσει να εξηγήσει στους συνομιλητές του ότι η Ελλάδα αλλάζει γρήγορα στους δύο μήνες που η ΝΔ βρίσκεται στην εξουσία. Θα επικαλεστεί ως απόδειξη, μάλιστα, τη βελτίωση του οικονομικού κλίματος, όπως αυτή αποτυπώνεται και στις αγορές.</div> <div> <br /> Είναι η πρώτη φορά που Έλληνας πρωθυπουργός, ο οποίος επισκέπτεται ή την Ουάσιγκτον ή συμμετέχει στην ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, έχει στην κορυφή της ατζέντας του την οικονομική διπλωματία κι όχι τα εθνικά θέμα. Το ότι δίνεται έμφαση στο θέμα της προσέλκυσης επενδύσεων, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός θα έχει πυκνές επαφές με εκπροσώπους funds και οικονομικούς παράγοντες των ΗΠΑ, ορισμένοι εκ των οποίων είναι Ελληνοαμερικανοί.</div> <div> <br /> Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, για την προετοιμασία εδάφους βρίσκεται ήδη στις ΗΠΑ ο άγνωστος στο ευρύ κοινό Αλέξης Πατέλης –Άλεξ για τους φίλους του– που έχει οριστεί διευθυντής στο Οικονομικό Γραφείο της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού. Πρόκειται για πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του Κυριάκου Μητσοτάκη, το οποίο έχει αποστολή να λειτουργήσει ως συνδετικός κρίκος του Μεγάρου Μαξίμου με την παγκόσμια επενδυτική κοινότητα.</div> <div> <br /> Ο Αλέξης Πατέλης έχει πλούσια εργασιακή εμπειρία στον χρηματοπιστωτικό τομέα, όπου κατείχε νευραλγικές θέσεις, οι οποίες του επέτρεψαν να αναπτύξει ένα ευρύ δίκτυο επαφών. Είναι ο πρώτος από το πρωθυπουργικό επιτελείο που βρέθηκε στη Νέα Υόρκη. Στόχος του είναι να κάνει τις προπαρασκευαστικές επαφές με επενδυτές και εκπροσώπους μεγάλων funds. Είναι αξιοσημείωτο ότι οικονομικός σύμβουλος του Έλληνα πρωθυπουργού φρόντισε με συνέντευξή του στην εκπομπή BloombergSurveillance (στον δημοσιογράφο Tom Keene) να στείλει το μήνυμα ότι η Ελλάδα έχει γυρίσει σελίδα κι ότι στη χώρα μας υπάρχουν μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες.<br /><b> SLPRESS.GR</b> <br /></div> <div> <a href="https://www.analystsforchange.org/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Πως ο Ερντογάν αποπειράθηκε να τορπιλίσει τη συνάντηση Μητσοτάκη-Τραμπ

Νεφέλη Λυγερού Η συνάντηση Μητσοτάκη-Τραμπ, εκ των πραγμάτων η σημαντικότερη στιγμή της επταήμερης παραμονής του πρωθυπουργού στη Νέα Υό...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικά UAV στο Αιγαίο: Τα T-6A Texan II ΝΤΑ η ιδανική λύση αντιμετώπισης τους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEYtNPDTKu-zrFyf7XgKVmThQP0G9XgwRP-3FHxRoZ_CmsA2o9Qr1xiHZd2iVQZ_x79xpjlSVOE9ANayxF4-JM1gNEYgrs5jz08rI0-k5jJMIlsVZZXTVYHxPv_3-7PmsLYZR4hVYfvsQ/s1600/T-6A+Texan+II.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1400" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEYtNPDTKu-zrFyf7XgKVmThQP0G9XgwRP-3FHxRoZ_CmsA2o9Qr1xiHZd2iVQZ_x79xpjlSVOE9ANayxF4-JM1gNEYgrs5jz08rI0-k5jJMIlsVZZXTVYHxPv_3-7PmsLYZR4hVYfvsQ/s640/T-6A+Texan+II.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Γιάννης Νικήτας </b><br /> Με τα Τουρκικά UAV να σαρώνουν σε εβδομαδιαία βάση το FIR Αθηνών και τη Περιοχή Ευθύνης της ΑΣΔΕΝ, η ελληνική πλευρά οφείλει να αξιοποιήσει άμεσα κάθε διαθέσιμο μέσο είτε είναι ιπτάμενο είτε όχι.<br /> <br /> Τα Τ-6 είναι μια άμεση και φτηνή λύση για την αναχαίτιση των τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Δεν έχουν το κόστος ώρας πτήσης ανάλογο με ένα μαχητικό ενώ διαθέτουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά για την αναχαίτιση των τουρκικών UAV. <br /> <br /> Φυσικά ο διαχρονικός ελληνικός κατευνασμός και η υποχωρητικότητα έχει επιτρέψει στη Τουρκία να εκτελεί σωρεία παραβάσεων και παραβιάσεων εκτός από μαχητικά και με UAV. <br /> <br /> Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι πως αυτά τα UAV δεν είναι καθόλου αθώα. Συλλέγουν πληροφορίες για την ελληνική αμυντική διάταξη της ΑΣΔΕΝ (χώροι τάξης ή απόκρυψης, δρομολόγια κίνησης, στρατόπεδα, αμυντικά έργα κτλ). <br /> <br /> Εάν έπρεπε να επιλέξουμε μια αντίδραση από ελληνικής πλευράς αυτή θα έπρεπε να ήταν η άμεση κατάρριψη τους. Στο θέμα αυτό είχαμε αναφερθεί και με προγενέστερο μας άρθρο την Άνοιξη όμως λόγω επικαιρότητας επανερχόμαστε. <br /> <br /> Να τονιστεί πως το ύψος πτήσης των τουρκικών Μη Επανδρωμένων είναι τέτοιο που τα συστήματα του Α/Α Πυροβολικού δεν μπορούν να δράσουν. <br /> <br /> Η παράμετρος των Τ-6 <br /> <br /> Η απόκτηση 45 τέτοιων αεροπλάνων στις αρχές της δεκαετίας του 2000 είναι ένα ισχυρό χαρτί στα χέρια μας. Γιατί 20 (Τ-6Α ΝΤΑ) από τα 45 αυτά αεροσκάφη έχουν τη δυνατότητα να φέρουν όπλα.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://defencereview.gr/wp-content/uploads/IMG_0141.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="534" data-original-width="800" height="426" src="https://defencereview.gr/wp-content/uploads/IMG_0141.jpg" width="640" /></a></div> <i>Προσαρμογή ατρακτιδίου πολυβόλου 0.50 ιντσών τύπου HMP-400 σε Τ-6Α Texan II NTA της Πολεμικής Αεροπορίας. Η αξιοποίηση των ατρακτιδίων πολυβόλων HMP-400 (που φέρει και το υποψήφιο για τον διαγωνισμό LAA, AT-6 Wolverine), συνεπάγεται ότι αναγνωρίζεις το στόχο παίρνοντας οπτική επαφή και κατόπιν τον καταρρίπτεις… Ταυτοποίηση πρώτα και μετά οτιδήποτε άλλο. Είπαμε το γιατί… Υπάρχουν πολιτικές πτήσεις σε επικίνδυνη εγγύτητα.</i><br /> <br /> Είχαν πιστοποιηθεί για το σκοπό αυτό κατά απαίτηση της ελληνικής πλευράς (η Πολεμική Αεροπορία ήταν ο δεύτερος χρήστης του τύπου μετά την USAF και το USN!), η οποία φυσικά είχε επωμιστεί και το κόστος των δοκιμών και της διαδικασίας πιστοποιήσεων. Οι επιδόσεις του αεροσκάφους είναι απόλυτα επαρκής για αυτό το ρόλο, ενώ δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει και το γεγονός ότι, όπως και τα μαχητικά, διαθέτει συμπιεζόμενους θαλάμους διακυβέρνησης. <br /> <br /> Τα εκτινασσόμενα καθίσματα US16LA του αεροσκάφους προσφέρουν τη δυνατότητα ασφαλούς εγκατάλειψης σε εύρος ταχυτήτων από 0 έως 370 κόμβους (0 έως 680 χ.α.ω.) και από τα 0 πόδια έως την οροφή του αεροσκάφους (31.000 πόδια)! Το θερμικό και το ηλεκτρομαγνητικό του ίχνος είναι επίσης σημαντικά μικρότερα από τα αντίστοιχα ενός μαχητικού, ενώ το όριο των δυναμικών φορτίσεων που μπορεί να δεχθεί κυμαίνεται από +7 έως -3,5G… <br /> <br /> Η δε ταχύτητα πλεύσης του αεροπλάνου φτάνει τα 515 χ.α.ω. και η ακτίνα του τα 1600 χιλιόμετρα. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά το καθιστούν ιδανικό για επιχειρήσεις ακόμη και από τμήματα του οδικού δικτύου, τόσο στα νησιά του αιγαίου, όσο και στην Κύπρο. Στο οπλικό φορτίο που μπορεί να φέρει το Τ-6Α ΝΤΑ περιλαμβάνονται, όπως μπορείτε να δείτε και στην απεικόνιση που παραθέτουμε, δύο ατρακτίδια πολυβόλων των 0.50 ιντσών, τύπου ΗΜP-400. Τα ατρακτίδια βέβαια χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με σκοπευτικό το οποίο τοποθετείται στο εμπρός πιλοτήριο. <br /> <br /> Ασφαλώς και για την αντιμετώπιση των τουρκικών UAV υπάρχουν και άλλες πιο δαπανηρές λύσεις όπως είναι τα επίγεια συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου. Είχαμε παρουσιάσει τέτοια από την ανταπόκριση μας από το Αεροπορικό Σαλόνι στο Λε Μπουρζέ. <br /> <br /> Φυσικά απαραίτητο στοιχείο για την ανάπτυξη των Τ-6 προς αναχαίτιση ή ακόμα και κατάρριψη των τουρκικών UAV είναι να διαθέτουν ικανοποιητικές διαθεσιμότητες κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει. <br /> <br /> Το έχουμε γράψει εκατοντάδες φορές. Μέσα διαθέτουμε αλλά δεν τα υποστηρίζουμε επαρκώς. Τα παραδείγματα πολλά: Super Puma, C-27, C-130, T-6, ΑΣΕΠΕ, Mirage<br /> <br /> <a href="https://defencereview.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκικά UAV στο Αιγαίο: Τα T-6A Texan II ΝΤΑ η ιδανική λύση αντιμετώπισης τους

Γιάννης Νικήτας Με τα Τουρκικά UAV να σαρώνουν σε εβδομαδιαία βάση το FIR Αθηνών και τη Περιοχή Ευθύνης της ΑΣΔΕΝ, η ελληνική πλευρά οφε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Πούτιν αποκαλύπτει το σχέδιο «Μεγάλη Αλβανία»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpjT3Lg1xs6pDYLUQqpMl4UPOZouZ40SJ_XQC9pF1DkZIah89JfVEmY-t7_niW7wUoAt0_Puprfn9x6gnwcfIPOCxoULpfvx26NPgffXQ2j5kW2pWGx0SJOWUXXXw_kUBiizrrhGyPrBI/s1600/poutin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="557" data-original-width="640" height="556" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpjT3Lg1xs6pDYLUQqpMl4UPOZouZ40SJ_XQC9pF1DkZIah89JfVEmY-t7_niW7wUoAt0_Puprfn9x6gnwcfIPOCxoULpfvx26NPgffXQ2j5kW2pWGx0SJOWUXXXw_kUBiizrrhGyPrBI/s640/poutin.jpg" width="640" /></a></div> <br /> «Το εγκληματικό ΝΑΤΟ υποστηρίζει ολοένα και περισσότερο τη δημιουργία της λεγόμενης ‘Μεγάλης Αλβανίας’, η οποία εκτός, φυσικά, από την Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο θα περιλαμβάνει τμήματα της Κεντρικής Σερβίας, της Βόρειας Μακεδονίας και του Μαυροβουνίου, γράφει σερβικό δημοσίευμα. <br /> <br /> Μια σχετική οδηγία από τους Αλβανούς έφθασε στις Βρυξέλλες στα τέλη Σεπτεμβρίου για να αρχίσει η προετοιμασία του σχεδίου.<br /> Σχετική προειδοποίηση ήρθε στις υπηρεσίες ασφαλείας της Σερβίας από τη Μόσχα την περασμένη εβδομάδα. <br /> <br /> «Αξιωματούχοι της ρωσικής υπηρεσίας πληροφοριών απέστειλαν σχετικά στοιχεία στις σερβικές αρχές, τα οποία αποδεικνύουν την άμεση σχέση του ΝΑΤΟ και των Αλβανών εξτρεμιστών στην περιοχή μας», σημειώνεται χαρακτηριστικά. <br /> <br /> Οι προκλητικές δηλώσεις του Ράμα <br /> <br /> Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα, επισκέφθηκε το Βελιγράδι δύο φορές και προκάλεσε τις αρχές με τις εμπρηστικές δηλώσεις του. <br /> Κατά την επίσκεψη του στις 10 Νοεμβρίου 2014, δήλωσε ότι το Κοσσυφοπέδιο είναι «ένα ανεξάρτητο κράτος και μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αλλάξει» και στη συνέχεια στις 13 Οκτωβρίου του 2016 κάλεσε το Βελιγράδι να αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο επειδή «θα είναι καλύτερα για όλους».<br /> <br /> Λίγες ημέρες νωρίτερα, την Τρίτη 10 Οκτωβρίου, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, έστειλε μήνυμα στους Αλβανούς στο Μαυροβούνιο, τα Σκόπια και το Κοσσυφοπέδιο, λέγοντας ότι ζουν «σε έδαφος που πρέπει να είναι ενιαίο»! <br /> <br /> Το μήνυμα του Ράμα σύμφωνα πάντα με την ενήμερη ρωσική πύλη ‘Sputnik’, μεταδόθηκε μέσω της διπλωματικής οδού στους συνεργάτες του στην Ποντγκόριτσα, τα Σκόπια και την Πρίστινα και ακόμη κάποιους Αλβανούς ηγέτες στη νότιο - κεντρική Σερβία. <br /> <br /> Οι συνομιλητές της Σερβικής Υπηρεσίας Ασφαλείας αναφέρουν ότι αυτό ήταν μόνο η αρχή. <br /> «Το μήνυμα του Ράμα σχετικά με την «ενοποίηση των εδαφών» στα οποία κατοικούν Αλβανοί είναι μόνο η αρχή ενός πολιτικού πολέμου που ο Ράμα και οι συνεργάτες του σχεδιάζουν εναντίον της Σερβίας. <br /> <br /> Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας δεν κρύβει τα μεγάλα αλβανικά όνειρα, αλλά φαίνεται να έχει μια σαφή υποστήριξη της Δύσης, κυρίως από τη Συμμαχία του ΝΑΤΟ, το οποίο ενοχλείται από τις σχέσεις Βελιγραδίου- Μόσχας. <br /> <br /> «Κάποιος πρέπει να είναι αφελής για να σκεφθεί ότι ο Ράμα ενεργεί από μόνος του», αναφέρει ανώνυμη πηγή. <br /> <br /> Οι εντολοδόχοι του Ράμα <br /> <br /> Ο Έντι Ράμα ανακοίνωσε κάποιες διαδικασίες σύνδεσης των Αλβανών που ζουν στο Κοσσυφοπέδιο και εκείνων που ζουν στην Αλβανία. Με αυτόν τον τρόπο, δείχνει τις μεγάλες αλβανικές φιλοδοξίες, τις οποίες δεν μπορεί λησμονεί ποτέ. <br /> Ωστόσο κανένας από τους Σέρβους αξιωματούχους χθες δεν ήθελε να σχολιάσει επίσημα τα (ρωσικά) συμπεράσματα.<br /> <br /> Ο Αλεξάνταρ Πάβιτς, αναλυτής στο Στρατηγικό Ταμείο Πολιτισμού της Ρωσίας, λέει ότι ο Ράμα είναι υπεύθυνος για τις προκλήσεις. <br /> <br /> «Ο Ράμα δεν κρύβει ότι είναι υπέρμαχος της «Μεγάλης Αλβανίας» και ότι τα Τίρανα έχουν μεγάλες αλβανικές φιλοδοξίες. Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζουμε ότι Ράμα δεν θα τις είχε όλες αυτές χωρίς την άδεια των αφεντικών του, κατά πρώτον λόγο, της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Αυτοί είναι υπεύθυνοι για τις προκλήσεις, με στόχο να αναζωπυρώσουν εντάσεις στις διεθνείς σχέσεις. <br /> Ευτυχώς που η ίδια η Αλβανία δεν έχει τη δύναμη να προσαρτήσει το Κοσσυφοπέδιο», εκτιμά ο Πάβιτς. <br /> <br /> Ο απόστρατος αντισυνταγματάρχης Λιούμπαν Καράν, λέει ότι η Δύση εξακολουθεί να έχει κακές προθέσεις για τη Σερβία. <br /> «Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ σαφώς δεν παραιτούνται από ανατρεπτικά σχέδια για τη Σερβία. Η θερμή υποδοχή του προέδρου Βούτσιτς και των υπουργών του στις Βρυξέλλες και τη Νέα Υόρκη, είναι μόνο μέρος της μεταμφίεσης των πολύ επικίνδυνων και καταστροφικών προθέσεων τους. Παράλληλα, οι δραστηριότητες της αλβανικής πλευράς, αποτελούν μέρος του μυστικού σχεδίου, δεν πρέπει να είμαστε αφελείς», υπογραμμίζει ο Καράν. <br /> <br /> Ο Ντουσάν Προρόκοβιτς, διευθυντής του Κέντρου Στρατηγικών Εναλλακτικών, λέει ότι δεν αυτό δεν είναι καινούργιο. <br /> «Η ιστορία της ‘Μεγάλης Αλβανίας’ έχει ξαναειπωθεί. Θα ακούμε για αυτήν την ιστορία που είναι συνυφασμένη με την πολιτική κρίση που διέρχεται η ΕΕ. Η αρχική εκτίμηση ήταν ότι όλοι οι Αλβανοί θα ενωθούν μέσω της ένταξής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά αυτή αποδεικνύεται προς το παρόν αδύνατη λόγω της κρίσης που διέρχεται η ίδια η Ευρώπη», είπε Προρόκοβιτς, όπως σημειώνει η σερβική ‘Πράβντα’.<br /> <br /> <a href="https://www.echedoros-a.gr/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Πούτιν αποκαλύπτει το σχέδιο «Μεγάλη Αλβανία»

«Το εγκληματικό ΝΑΤΟ υποστηρίζει ολοένα και περισσότερο τη δημιουργία της λεγόμενης ‘Μεγάλης Αλβανίας’, η οποία εκτός, φυσικά, από την Αλ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Εκπληκτική απάντηση Ρώσου υπουργού για την Τουρκία- δεν επιλέγει κανείς τους γείτονές του»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX1x2ZpWmrA-sGTI0k4bzBo7TePCBNogr9kfpKmhC8_JWLasBzA7GpQCXXCXwykuWliNxR2hBgF1JC4v2fP6HpLmIpV-YxeJsT2eIRojnXXwHsjmxau_yVQcFBsNNu-U-IOL3o9LypT64/s1600/%25CE%25A3%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25AD%25CE%25B9+%25CE%25A3%25CF%258C%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="390" data-original-width="550" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX1x2ZpWmrA-sGTI0k4bzBo7TePCBNogr9kfpKmhC8_JWLasBzA7GpQCXXCXwykuWliNxR2hBgF1JC4v2fP6HpLmIpV-YxeJsT2eIRojnXXwHsjmxau_yVQcFBsNNu-U-IOL3o9LypT64/s640/%25CE%25A3%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25AD%25CE%25B9+%25CE%25A3%25CF%258C%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Σεργκέι Σόιγκου, όταν ρωτήθηκε -τώρα που η Τουρκία προμηθεύτηκε τα ρωσικά προηγμένα όπλα S-400, εάν κάποια ημέρα η Ρωσία στραφεί εναντίον της, έδωσε την ‘εκπληκτική’ απάντηση, σύμφωνα με το τούρκικο δημοσίευμα:<div> <br /></div> <div> <i>« Δεν μπορείτε να επιλέξετε τους γείτονές σας. Είναι καλύτερα να ζείτε ειρηνικά με τους γείτονές σας»</i>.</div> <div> <br /></div> <div> Ο Ρώσος δημοσιογράφος Μιχαήλ Ροστοφσκι, απευθύνθηκε στον Σόιγκου λέγοντας:Το 2015 ο τουρκικός στρατός κατέρριψε βομβαρδιστικό μας. Σήμερα προσφέραμε αυτά τα σύγχρονα συστήματα πυραυλικής άμυνας στην Τουρκία. Είναι σαφές ότι τα συμφέροντα του κράτους μεταβάλλονται συνεχώς και ότι το συναίσθημα δεν έχει θέση σε αυτά. Αλλά, θα επιτρέψουμε στο μέλλον στην Τουρκία, λόγω αυτής της συνεργασίας, να το ξανακάνει;» ρώτησε.</div> <div> <br /></div> <div> Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σόιγκου είπε χαρακτηριστικά:«Στην ουσία, απαντήσατε σε μεγάλο βαθμό στην ερώτησή σας: Τίποτε δεν παραμένει όπως είναι. Θα προσθέσω μόνο ένα σοφό ρητό των αρχαίων: «Δεν μπορείτε να επιλέξετε τους γείτονές σας». Φυσικά, μπορεί κανείς να επιλέξει τον άνθρωπο που θα παντρευτεί ή τους φίλους του, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τους γείτονες».<br /><br /><a href="https://i-epikaira.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

«Εκπληκτική απάντηση Ρώσου υπουργού για την Τουρκία- δεν επιλέγει κανείς τους γείτονές του»

Ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Σεργκέι Σόιγκου, όταν ρωτήθηκε -τώρα που η Τουρκία προμηθεύτηκε τα ρωσικά προηγμένα όπλα S-400, εάν κάποια...

Διαβάστε την συνέχεια

H απευκταία προοπτική μίας ελληνοτουρκικής σύγκρουσης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlPCxjfLHZI-dJG4hugxWfqXG12zNB71Xj_7_age4dq_ufumQeZmCQwu5650S16prK7IL_MXWB_uzbo-Ic-oCxDS76wjxZ5e88uTAW6GzPW-6_5pEQftrpEVwXvWHdcXL_3XL_QDTPlPw/s1600/5d863df6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="679" data-original-width="960" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlPCxjfLHZI-dJG4hugxWfqXG12zNB71Xj_7_age4dq_ufumQeZmCQwu5650S16prK7IL_MXWB_uzbo-Ic-oCxDS76wjxZ5e88uTAW6GzPW-6_5pEQftrpEVwXvWHdcXL_3XL_QDTPlPw/s640/5d863df6.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Η ορθολογική αντιμετώπιση του τουρκικού αναθεωρητισμού δεν αποτελεί αντικείμενο επιβεβαίωσης ή διάψευσης του ενός ή του άλλου ιδεολογικού χώρου αλλά κοινωνική και ιστορική αναγκαιότητα.</span></h3> <b>Χρήστος Ζιώγας*</b><br /> <br /> Σε πρόσφατη δήλωσή του, ο Τούρκος υπουργός Αμυνας Χουλουσί Ακάρ ανέφερε ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη να προστατεύσει τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, όπως και το 1974. Η συγκεκριμένη απειλητική υπόμνηση ήρθε να προστεθεί σε ανάλογου περιεχομένου δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων. Ανεξαρτήτως αν τέτοιου είδους αναφορές, τις αξιολογούμε ως αταβιστικές εξάρσεις, δύσκολα δύναται να παρακαμφθεί το γεγονός της αυξανόμενης πολεμικής ρητορικής από την γειτονική χώρα. Σταδιακά, έχει επέλθει περαιτέρω στρατικοποίηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ενώ αυτό ακριβώς θέλουμε να αποφύγουμε, δίχως παράλληλα να μπορούμε να επιβάλουμε το επιθυμητό διπλωματικό κόστος στην Άγκυρα.<br /> <br /> Υπό αυτές τις συνθήκες, οι περιβόητες «κόκκινες γραμμές» τείνουν να καταστούν ολοένα και πιο δυσδιάκριτες και το πλαίσιο συζητήσεων, με την γειτονική χώρα, δυσχερέστερο και μονομερώς διευρυνόμενο. Οι δίαυλοι επικοινωνίας, που ορθώς υπάρχουν, μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας, οφείλουν να λειτουργούν αμφίδρομα, αναλόγως του ύφους και του περιεχομένου των εκατέρωθεν δηλώσεων και πράξεων. Το γεγονός ότι, όλο και συχνότερα, Τούρκοι επίσημοι ξιφουλκούν λεκτικά εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου δηλοί μια προβληματική λειτουργία της συγκεκριμένης διπλωματικής πρακτικής. <br /> <br /> Η «στρατηγική» ψυχραιμία που αυτάρεσκα δηλώνουμε ότι διατηρούμε, προσπερνώντας τις συνεχόμενες τουρκικές απειλές, δημιουργεί στην ελληνική αλλά και τουρκική κοινωνία, μία στρεβλή απεικόνιση του δίπολου ισχυρού–αδύναμου σε διμερές επίπεδο. Πόσο ισχυρή και κυρίως πόσο ισχυρότερη (στρατιωτικά) είναι πραγματικά η Τουρκία από την Ελλάδα; Συνέπεια αυτής της κατάστασης, είναι να αυτοϋπονομεύεται η ελληνική αποτρεπτική στρατηγική,στην πτυχή της εσωτερικής της νομιμοποίησης (δηλαδή σε ποιο βαθμό συναινεί η κάθε κοινωνία στην επίτευξη των στόχων της εξωτερικής της πολιτικής) και αντιστοίχως να ενισχύεται η τουρκική αναθεωρητική πολιτική με την συναίνεση της τουρκικής κοινωνίας. Η ελληνική κοινωνία φαντασιώθηκε την τελευταία 25ετία την διάχυση του ευρωπαϊκού μεταπολεμικού εγχειρήματος, που εξοβέλισε τον πόλεμο ως πιθανή επιλογή μεταξύ των δυτικών κρατών, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.Δυστυχώς, όχι μόνο δεν εκπληρώθηκε η προφητεία αλλά η Τουρκία χρησιμοποίει συχνότερα και περισσότερο τα στρατιωτικά μέσα ως πυλώνα άσκησης της εξωτερικής της πολιτικής. Επιγραμματικά αναφέρουμε: επέμβαση στη Συρία, στρατιωτική παρουσία στο Ιράκ, εμπλοκή στη Λιβύη, στρατιωτικές βάσεις στο Κατάρ και την Σομαλία, παράνομες έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ παρουσία πολεμικών πλοίων, κατοχή του βορείου τμήματος της Κύπρου και δήλωση παραμονής, μέρους των στρατευμάτων κατοχής, ακόμη και μετά την επίλυση. Δύσκολα λοιπόν δύναται να υποστηρίξει κάποιος πως η Ελλάδα θα υφίσταται εσαεί, μόνο παραβιάσεις των χωρικών υδάτων και του εναερίου χώρου και η Τουρκία δεν θα προχωρήσει σε περαιτέρω στρατικοποίηση των διμερών μας σχέσεων.<br /> <br /> Το μεγαλύτερο πρόβλημα ίσως να μην είναι ο τουρκικός αναθεωρητισμός αυτός καθαυτόν, αλλά μία διαρκώς εμπεδωμένη στην ελληνική κοινωνία θεώρηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων στη βάση οικείων επιθυμιών και προτιμήσεων. Προφανώς, ο πόλεμος συνιστά μία απεχθή ανθρωπινή δραστηριότητα και τα δεινά του ανέδειξαν την διαχρονική αναγκαιότητα υπέρβασής του. Δυστυχώς εξακολουθεί να αποτελεί μία περισσότερο ή λιγότερο πιθανή προοπτική στο διεθνές σύστημα και στο πεδίο των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Το ζήτημα του πολέμου μέρος της ελληνικής κοινωνίας το προσεγγίζει μάλλον δεοντολογικά και αφοριστικά˙ είναι (όντως) κάτι πολύ κακό που δεν θέλουμε να μας συμβεί. Ο Κλαούσεβιτς παρατηρούσε ότι κάθε πόλεμος είναι προϊόν της κοινωνίας η οποία τον διεξάγει. Η εν λόγω θέση δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για το τί να περιμένουμε από την γειτονική χώρα και τί θα πράξουμε εμείς στην απευκταία περίπτωση ενός ελληνοτουρκικού πολέμου;<br /> <br /> Η ελληνική κοινωνία φαίνεται ότι, μετά την «ενεργητική» πολιτική του εξευρωπαϊσμό της γείτονος -που δεν επέφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα- υιοθετεί μία πιο παθητική προσέγγιση, σύμφωνα με την οποία η αναθεωρητική Τουρκία είτε θα ελεγχθεί από τρίτους δρώντες (ΗΠΑ, Ισραήλ, ΕΕ) ή θα αναδιπλωθεί ή/και θα καταρρεύσει υπό το βάρος των υπέρμετρων ηγεμονικών της αξιώσεων. Οι συγκεκριμένες θωρήσεις, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό αυτοεξαιρούν την Ελλάδα από τον σωφρονισμού της Άγκυρας, είναι οι λογικές απολήξεις μιας στρεβλής πρόσληψης της έννοιας και του περιεχομένου της στρατηγικής. Η στρατηγική αποτροπής, από μία εφαρμοσμένη σύζευξη μέσων και σκοπών για την αποφυγή του πολέμου, απώλεσε το ουσιαστικό της περιεχόμενο και κατέστη μία αφηρημένη έννοια, που θεωρήθηκε ως μία αρειμάνια αντίληψη ενός συγκεκριμένου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, όσον αφορά το πλαίσιο άσκησης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η στρατηγική αποτροπής, έναντι της Τουρκίας απέκτησε ιδεολογικό πρόσημο και υποχώρησε από το πεδίο της κοινωνικά προσδιορισμένης αναγκαιότητας, στον χώρο της ιδεολογικής αντιπαράθεσης.<br /> <br /> Εξ αυτού του γεγονότος, πρόκυψε μία απέχθεια προς τον ορθολογική στρατηγική σκέψη, έτσι ώστε να μην τρωθεί η «ευρωστία» οικείων αναλήψεων σχετικά με τα βασικά ιδεολογικά προτάγματα και το πώς θα πρέπει να προσεγγίσουμε την Άγκυρα. Ενώ η Τουρκία αναπτύχτηκε οικονομικά, αποδεσμεύτηκε η ενταξιακή της πορεία στη ΕΕ, ούτε εκδημοκρατίστηκε, ούτε εξευρωπαΐστηκε, μήτε έγινε λιγότερο αναθεωρητική, δημιουργώντας ερμηνευτικά ζητήματα στην φιλελεύθερη προσέγγιση. Επίσης, δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου κάποιο κείμενο που να χρησιμοποιεί λενινιστικά αναλυτικά εργαλείαγια να εξετάσει την τουρκική εξωτερική πολιτική˙ αν προκύπτει από την ανάλυση, είναι μεγάλο αμάρτημα να την ορίσουν ως ιμπεριαλιστική ή μας αρκούν ευχολόγια ότι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους; <br /> <br /> Η ορθολογική αντιμετώπιση του τουρκικού αναθεωρητισμού δεν αποτελεί αντικείμενο επιβεβαίωσης ή διάψευσης του ενός ή του άλλου ιδεολογικού χώρου αλλά κοινωνική και ιστορική αναγκαιότητα. Η εξωτερική πολιτική της Άγκυρας θίγει συγκεκριμένα συμφέροντα της Ελλάδος και της Κύπρου και δεν (πρέπει να) συνιστά θέμα ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Παρά τα αντιθέτως λεχθέντα εξακολουθεί να γίνεται. Η «κουλτούρα ειρήνης» που διατυμπανίζουν πολλοί, χρειάζεται δυο για να καρπίσει και στην περίπτωση της Ελλάδος και της Τουρκίας μάλλον εξαντλήθηκε σε μονομερείς ιστοριογραφικές αυτομαστιγώσεις. Εν γένει, η ειρήνη στην ιδεατή της μορφή προϋποθέτει άσκηση διακρατικών σχέσεων ανεξαρτήτων της ισχύος. Μια τέτοια κατάσταση θα δρομολογούσε μία νέα μορφή διακρατικών ή και υπερεθνικών σχέσεων, που θα οδηγούσαν στην εμπέδωση συνθηκών ειρήνης.<br /> <br /> Αντ’ αυτής, η διεθνής τάξη αποτελεί το υποκατάστατο της δομικής αδυναμίας του συστήματος να δημιουργήσει συνθήκες διεθνούς ειρήνης. Υπό αυτό το πρίσμα και στην παρούσα ιστορική συγκυρία, η διεθνής ειρήνη, ως αποτέλεσμα της συνειδητής εγκατάλειψης των πολιτικών ισχύος, δεν συνιστά επιλογή των περισσοτέρων κρατών και σίγουρα όχι της γείτονος. Οι διαρκώς αυξανόμενες ποιοτικά και ποσοτικά, τουρκικές αιτιάσεις, που άπτονται της ελληνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων, περιορίζουν τις πιθανότητες μίας ετεροβαρούς συμφωνίας και δυσκολεύουν την επιχειρηματολογία των εγχώριων και εξωχώριων θιασωτών ενός «έντιμου» ελληνοτουρκικού «συμβιβασμού».<br /> <br /> Θέσεις, ότι η Τουρκία δεν θα προχωρήσει περαιτέρω για αβέβαιους και ασαφείς λόγους και κραυγές για την δομική αδυναμία της ελληνικής κοινωνίας να ανταπεξέλθει στην περίπτωση μιας κλιμακούμενης κρίσης, καλό είναι να λείπουν διότι κάνουν το απευκταίο πιο πιθανό. Η ελληνική κοινωνία επιθυμεί την ειλικρινή και αμοιβαία συνεργασία μεταξύ των όμορων κρατών, αλλά και (οφείλει να) είναι προετοιμασμένη για την πιθανότητα μίας ελληνοτουρκικής σύγκρουσης.<br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

H απευκταία προοπτική μίας ελληνοτουρκικής σύγκρουσης

Η ορθολογική αντιμετώπιση του τουρκικού αναθεωρητισμού δεν αποτελεί αντικείμενο επιβεβαίωσης ή διάψευσης του ενός ή του άλλου ιδεολογικού...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Οι 11 «εχθροί» του Ερντογάν και οι λόγοι της μεγάλης έντασης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqtfIcM0z_4_tHVg4iJv64OaL__u8LLekaoANFvWeIkzzjcITZ9cc46B2UJpbmhaJCsvwPVshKlgF7vmI4LIoVpR1u1E0vZqQnnyBPLiUp2kK9y4WSrWk8CdfuEvuMWOB1vvylC-bbxQI/s1600/erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="1346" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqtfIcM0z_4_tHVg4iJv64OaL__u8LLekaoANFvWeIkzzjcITZ9cc46B2UJpbmhaJCsvwPVshKlgF7vmI4LIoVpR1u1E0vZqQnnyBPLiUp2kK9y4WSrWk8CdfuEvuMWOB1vvylC-bbxQI/s640/erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <div> <b><br /></b></div> <b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Από την κυπριακή ΑΟΖ έως και τη Λιβύη και από το Ριάντ έως και την Ουάσινγκτον, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βλέπει «εχθρούς»<br />Το σκηνικό διαγράφεται δυσοίωνο για την Τουρκία στη Μέση Ανατολή, με τις τελευταίες εξελίξεις να περιορίζουν την όποια διαπραγματευτική ισχύ της Άγκυρας σε μια σειρά από μέτωπα και τα περιθώρια των τουρκικών ελιγμών να στενεύουν. Είναι άλλωστε η ίδια η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που έχει φροντίσει τα περασμένα χρόνια, για τους δικούς της καιροσκοπικούς λόγους, να συγκρουστεί με κυριολεκτικά όλους τους γείτονες εκβιάζοντας ανταλλάγματα είτε άμεσα από τους ιδίους, είτε από άλλα τρίτα μέρη μέσω των γειτόνων (από την ΕΕ για παράδειγμα μέσω Συρίας, από τις ΗΠΑ μέσω Ριάντ κ.ά.). Συνοψίζοντας, εν έτει 2019 βλέπει κανείς την τουρκική ηγεσία να βρίσκεται στα «μαχαίρια» με:<br /><ul> <li>τη Σαουδική Αραβία (εξαιτίας της υπόθεσης Κασόγκι αλλά και έπειτα από την προ ημερών κίνηση του Σαουδάβαρα ΥΠΕΞ να στηρίξει ανοιχτά την Κύπρο απέναντι στις παράνομες και επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ)</li> <li>την Αίγυπτο (λόγω Μουσουλμανικής Αδελφότητας)</li> <li>το Ισραήλ (λόγω Παλαιστινιακού/Ιεροσολύμων)</li> <li>το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία (το οποίο η Άγκυρα αντιμετωπίζει ως «εχθρικό» και θέλει να ανατρέψει)</li> <li>τους Κούρδους σε νοτιοανατολική Τουρκία, Συρία και Ιράκ (τους οποίους το καθεστώς Ερντογάν αντιμετωπίζει ως «τρομοκράτες» και πολεμά)</li> <li>τον Λίβανο (με αφορμή πρόσφατες δηλώσεις του Λιβανέζου προέδρου, Μισέλ Αούν, που «τόλμησε» να επικρίνει το οθωμανικό παρελθόν ως παρελθόν «οθωμανικής κατοχής» και «τρομοκρατίας»)</li> <li>την Κυπριακή Δημοκρατία (τα κυριαρχικά δικαιώματα της οποίας η κατοχική δύναμη Τουρκία επιμένει να παραβιάζει)</li> <li>την Ελλάδα (casus belli, παραβιάσεις, γκρίζες διεκδικήσεις)</li> <li>τις ΗΠΑ (S-400 ή F-35, έκδοση Γκιουλέν)</li> <li>την Αρμενία (Γενοκτονία των Αρμενίων, Ναγκόρνο Καραμπάχ)</li> <li>και τις στρατιωτικές δυνάμεις του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ στην ανατολική Λιβύη (ενός στρατάρχη με διπλή υπηκοότητα, λιβυκή αλλά και αμερικανική, οι δυνάμεις του οποίου απολαμβάνουν ωστόσο την άμεση ή έμμεση στήριξη των ΗΠΑ, της Σαουδικής Αραβίας, της Αιγύπτου, της Γαλλίας, των Εμιράτων και… της Ρωσίας)</li> </ul> Αλλά και με όσους δεν βρίσκεται στα «μαχαίρια», η Άγκυρα εξακολουθεί να έχει… θέματα. Με τη Ρωσία, για παράδειγμα, οι Τούρκοι συγκρούονται για την Ουκρανία και τους Τατάρους της Κριμαίας. Με την Κίνα για το θέμα των Ουιγούρων. Και με το Ιράν για το μέλλον στην εξουσία του αλαουίτη (και ως εκ τούτου προσκείμενου στο σιιτικό τόξο) Μπασάρ αλ Άσαντ που έχει μεν την πλήρη στήριξη της σιιτικής Τεχεράνης αλλά αντιμετωπίζεται ως εχθρός από την Τουρκία του σουνίτη Ερντογάν. <br /><br />Μέσα σε ένα τέτοιο ακανθώδες πλαίσιο, τα δεδομένα δείχνουν πλέον να επιδεινώνονται έτι περαιτέρω για την Τουρκία. Οι λόγοι πολλοί και ποικίλοι:<br />Το πετρέλαιο η τιμή του οποίου ανεβαίνει κοστίζοντας πολύ ακριβά στην Τουρκία η οποία βασίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στις εισαγωγές για να καλύψει τις ενεργειακές της ανάγκες<div> <br />Η γαλλική TOTAL που ενισχύει την παρουσία της στην κυπριακή ΑΟΖ μέσα από νέες συμφωνίες<br />Οι εκλογές στο Ισραήλ που δείχνουν, παρά τις απώλειες για τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, να παγιώνουν ένα κλίμα αντιτουρκικής ρητορικής στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας<br />Οι επιθέσεις κατά πετρελαϊκών εγκαταστάσεων στον Περσικό Κόλπο που ωθούν τη Σαουδική Αραβία πιο κοντά στις ΗΠΑ</div> <div> <br />Και η αμείωτη ένταση με την οποία συνεχίζουν να πολεμούν οι δυνάμεις του Χαλίφα Χάφταρ στα πεδία των μαχών της Λιβύης, μιας Λιβύης χωρίς την πλήρη στήριξη όμως της οποίας καταρρέει αυτομάτως και το όποιο αφήγημα περί τουρκικής «Γαλάζιας Πατρίδας» στη Μεσόγειο <br /><br />Το πετρέλαιο ως... τουρκική πληγή<br /><br />Οι τιμές του μαύρου χρυσού ανεβαίνουν στη σκιά όσων επεισοδιακών έχουν λάβει χώρα τους τελευταίους μήνες στα Στενά του Ορμούζ, με τις επιθέσεις κατά πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, τις δολιοφθορές κατά πετρελαιοφόρων και τις διαδοχικές «κατασχέσεις» δεξαμενόπλοιων. Η ανοδική πορεία των τιμών είναι λογικό να προκαλεί πονοκέφαλο στην Άγκυρα, καθώς η τελευταία βασίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου (σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80%) στις εισαγωγές για να καλύπτει τις ενεργειακές της ανάγκες. Η Τουρκία εισήγαγε 21 εκατομμύρια τόνους πετρελαίου το 2018, με σχεδόν τα 2 εκατομμύρια (1,8 εκατ.) εξ αυτών να προέρχονται από τη Σαουδική Αραβία. Το 2019 ξεκίνησε, μάλιστα, με τις τουρκικές εισαγωγές αργού να ακολουθούν ανοδική πορεία, αυξανόμενες διαδοχικά κατά: 48,1% τον Ιανουάριο, 78,3% τον Φεβρουάριο, 87,2% τον Μάρτιο, και 60,1% τον Απρίλιο, όλα τα παραπάνω σε ετήσια βάση (year on year).<br /><br />Εάν συνδυαστεί και με την πτώση στην ισοτιμία της τουρκικής λίρας (που έχει υποχωρήσει φέτος κατά περίπου 8% έναντι του δολαρίου, κι αυτό έπειτα από μια υποχώρηση της τάξης σχεδόν του 30% μέσα το 2018), η άνοδος στην τιμή του πετρελαίου απειλεί να συμπαρασύρει τον τουρκικό πληθωρισμό περιορίζοντας παράλληλα σημαντικά τα όποια περιθώρια ανάπτυξης για την τουρκική οικονομία, μια οικονομία που μετράει ήδη τρία συναπτά τρίμηνα συρρίκνωσης (σε ετήσια βάση) έχοντας πια εισέλθει επί της ουσίας σε τροχιά ύφεσης. </div> <div>   <br />«Εχθρός» πλέον η Σαουδική Αραβία<br /><br />Αρνητικά, όμως, για την Τουρκία του Ερντογάν είναι και τα μηνύματα που έρχονται το τελευταίο διάστημα από τη σουνιτική Σαουδική Αραβία. Σύμφωνα με τουρκικά <a href="http://www.hurriyetdailynews.com/saudi-arabia-allows-turkish-trucks-to-pass-after-2-weeks-146234"><b>δημοσιεύματα</b></a>, οι Αρχές του σουνιτικού βασιλείου έχουν μπλοκάρει επανειλημμένως το τελευταίο διάστημα στο λιμάνι Ντούμπα στην Ερυθρά Θάλασσα δεκάδες φορτηγά με εισαγωγές από την Τουρκία, τα οποία έχουν κρατήσει μάλιστα ακινητοποιημένα εκεί για πολλές ημέρες σαν… καψώνι.<br /><br />Σκληρός απέναντι στην Άγκυρα έμελλε να εμφανιστεί, όμως, και ο Σαουδάραβας ΥΠΕΞ, Ιμπραχίμ Μπιν Αμπντουλαζίζ αλ Ασαφ, κατά την πρόσφατη επίσημη επίσκεψή του στη Λευκωσία, την πρώτη που πραγματοποιεί Σαουδάραβας ΥΠΕΞ στην κυπριακή πρωτεύουσα. «Υποστηρίζουμε τη νομιμότητα και την κυριαρχία της Κύπρου. Υποστηρίζουμε επίσης τις διεθνείς αποφάσεις, ειδικότερα των Ηνωμένων Εθνών… Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την Κύπρο», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Μπιν Αμπντουλαζίζ αλ Ασαφ από τη Λευκωσία, προκαλώντας όμως την οργισμένη αντίδραση κορυφαίων στελεχών της τουρκικής κυβέρνησης.<br /><br />Το καθεστώς Ερντογάν εμφανίζεται να προσπαθεί να πείσει την Ουάσιγκτον ότι ο πρίγκιπας-διάδοχος υπουργός Άμυνας της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, αποτελεί «<a href="https://www.ft.com/content/f27d7702-d83f-11e8-ab8e-6be0dcf18713">πρόβλημα</a>» και ότι, ως εκ τούτου, θα ήταν «ωφέλιμο» εάν εκείνος «απομακρυνόταν». Η κυβέρνηση Τραμπ, ωστόσο, δεν φαίνεται να συμμερίζεται τις τουρκικές ανησυχίες απέναντι στον Σαουδάραβα πρίγκιπα ο οποίος μάλιστα φέρεται να διατηρεί ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας και με τον Εβραίο γαμπρό του Ντόναλντ Τραμπ, Τζάρεντ Κούσνερ.<br /><br />Υπό το φως των τελευταίων επιθέσεων της 14ης Σεπτεμβρίου κατά των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων της κρατικής σαουδαραβικής Aramco, Ριάντ και Ουάσιγκτον εμφανίζονται να έρχονται πιο κοντά, ή τουλάχιστον περισσότερο κοντά από όσο θα επιθυμούσε το καθεστώς Ερντογάν. Η Σαουδική Αραβία έχει, άλλωστε, ήδη ανακοινώσει ότι πρόκειται να συμμετάσχει στην υπό τις ΗΠΑ θαλάσσια δύναμη με αποστολή την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στον Περσικό Κόλπο.<br /><br />Ριάντ και Άγκυρα βρίσκονται στα μαχαίρια ήδη από την Αραβική Άνοιξη και το 2011, ενώ οι σχέσεις τους επιδεινώθηκαν σημαντικά το 2017, όταν οι Σαουδάραβες επέβαλαν εμπάργκο στο Κατάρ στο πλευρό του οποίου έσπευσε όμως τότε να πάρει θέση η Τουρκία. </div> <div>   <br />Νετανιάχου και Γκαντζ εναντίον Ερντογάν <br /><br />Αλλά και από το μέτωπο του Ισραήλ, οι τελευταίες εξελίξεις θα μπορούσαν να ερμηνευτούν ως αρνητικές για την Τουρκία. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, που βρίσκεται στα «μαχαίρια» με τον Ερντογάν, βγαίνει αποδυναμωμένος από τις κάλπες της 17ης Σεπτεμβρίου. Ενισχυμένος βγαίνει, αντιθέτως, ο Μπένι Γκαντζ, ένας πολιτικός που δεν φημίζεται όμως, ούτε εκείνος, για τα φιλοτουρκικά του αισθήματα. Αντιθέτως μάλιστα, στην προσπάθειά να αποδομήσει τον πολιτικό του αντίπαλο προεκλογικά, ο Μπένι Γκαντζ κατηγορούσε τον Νετανιάχου ότι θέλει να κάνει το Ισραήλ… Τουρκία ως άλλος… Ερντογάν.<br /><br />Ανησυχία θα έπρεπε, όμως, να προκαλεί στην Άγκυρα και μια σειρά από άλλες εξελίξεις, από την κυπριακή ΑΟΖ έως τη Λιβύη:<br /><br />Βάσει των συμφωνιών που υπεγράφησαν επισήμως στη Λευκωσία την περασμένη Τετάρτη, ο γαλλικός κολοσσός της TOTAL ενισχύει πλέον σημαντικά την παρουσία του στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, «μπαίνοντας» στα Οικόπεδα 2, 3, 7, 8 και 9, μαζί με την ιταλική ENI. Η ενισχυμένη γαλλική παρουσία διασφαλίζει τη συνέχεια του ενεργειακού προγράμματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λειτουργεί όμως παράλληλα και ως ασπίδα ενάντια στην τουρκική επιθετικότητα, ειδικά σε Οικόπεδα όπως είναι το 7 (μέρος του οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν ως επικαλύπτον την «τουρκική υφαλοκρηπίδα» στην Ανατολική Μεσόγειο) και τα 2, 3, 8 και 9 τα οποία διεκδικούν ως «τουρκοκυπριακά». Η εκτίμηση που υπάρχει, άλλωστε, είναι ότι οι Γάλλοι δεν πρόκειται να κάνουν πίσω εάν προκληθούν από τουρκικές δυνάμεις, όπως είχαν κάνει οι Ιταλοί (ENI) τον Φεβρουάριο του 2018 στο Οικόπεδο 3, ένα Οικόπεδο στο οποίο όμως πλέον έχει αποκτήσει δικαιώματα και η TOTAL.</div> <div> <br /><a href="https://www.ethnos.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τουρκία: Οι 11 «εχθροί» του Ερντογάν και οι λόγοι της μεγάλης έντασης

Γιώργος Σκαφιδάς Από την κυπριακή ΑΟΖ έως και τη Λιβύη και από το Ριάντ έως και την Ουάσινγκτον, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογά...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο «Επιδρομέας» των αιθέρων: Στην διπλωματία των drones επιδίδεται η Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP-eaEine42H_MJ-iyCS2R0LlOa4G_RlG6orpk0W3nxko5AUUR_NX9IpqA4m8t9dHEHuk3bXxwSJUcxChSmzSdvoRS_4KDVqWCanc_vuKxxvY16gBe4BH8Lp93D3yPPb8Wg46gXByI498/s1600/tourkia-drones.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="1346" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP-eaEine42H_MJ-iyCS2R0LlOa4G_RlG6orpk0W3nxko5AUUR_NX9IpqA4m8t9dHEHuk3bXxwSJUcxChSmzSdvoRS_4KDVqWCanc_vuKxxvY16gBe4BH8Lp93D3yPPb8Wg46gXByI498/s640/tourkia-drones.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Μαρία Ζαχαράκη </b><br /> <h3> <span style="font-weight: normal;">Παρουσιάστηκε το νέο μη επανδρωμένο μεν, αλλά βαρύτατα οπλισμένο δε αεροσκάφος της Τουρκίας, ο «Ακιντζί» - ή, άλλως, ελληνιστί ο «Επιδρομέας των αιθέρων». </span></h3> H Άγκυρα φαίνεται να έχει… πιάσει για τα καλά το νόημα και τη σπουδαιότητα της νέας τεχνολογίας στους εξοπλισμούς και χρησιμοποιεί στο έπακρο ακόμη και το πιο μικρό «εξάρτημα» που μπορεί να εφευρεθεί.<br /> <br /> Το Σαββατοκύριακο που πέρασε ολοκληρώθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στο παλιό -πλέον- αεροδρόμιο «Ατατούρκ» η μεγάλη έκθεση «Teknofest», μια τεχνολογική φιέστα, όπως δηλώνει και ο τίτλος της, που διοργανώνει τα τελευταία δύο χρόνια ο «μικρότερος» γαμπρός του Ερντογάν, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, προκειμένου να παρουσιάσει ό,τι νεότερο έχει παραγάγει και εξελίξει η τουρκική αμυντική βιομηχανία. <br /> <br /> Εκεί παρουσιάστηκε το νέο μη επανδρωμένο μεν, αλλά βαρύτατα οπλισμένο δε αεροσκάφος της Τουρκίας, ο «Ακιντζί» - ή, άλλως, ελληνιστί ο «Επιδρομέας των αιθέρων». <br /> <br /> Παρά την οικονομική κρίση που πλήττει την Τουρκία, η εταιρεία του γαμπρού Μπαϊρακτάρ «Μπαϊκάρ Μακίνα» έλαβε από την κυβέρνηση Ερντογάν αυτό τον μήνα ως επιδότηση 120 εκατ. δολάρια προκειμένου να χτίσει στο προάστιο Εσενγιούρτ της Κωνσταντινούπολης το εργοστάσιο που θα κατασκευάσει το νέο «καμάρι» της πολεμικής αεροπορίας της χώρας. <br /> <br /> Τo νέο εργοστάσιο θα κατασκευάσει 46 drones TB2 και 36 drones «Ακιντζί» μέσα σε δύο χρόνια (2021). Τα 24 «Ακιντζί» θα παραδοθούν στην τουρκική πολεμική αεροπορία και τα υπόλοιπα 12 θα εξαχθούν στην Ουκρανία. Παραγγελίες υπάρχουν και από το Κατάρ, το Αζερμπαϊτζάν και τη Μαλαισία, αλλά για αργότερα. <br /> <br /> Ποια είναι όμως η στρατηγική πίσω από τη φιλοδοξία της Άγκυρας να έχει μεγάλου βεληνεκούς και βαριά οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, που θα έχουν την ικανότητα ακόμη και για αεροπορικά χτυπήματα ακριβείας; Σε τι είδους επιχειρήσεις σκοπεύει η Άγκυρα να τα χρησιμοποιήσει; <br /> <br /> Η Άγκυρα θεωρεί το «Ακιντζί» περισσότερο ως ένα μη επανδρωμένο μαχητικό αεροσκάφος, παρά ως ένα απλό drone. Το «Ακιντζί» με τους SOM-B2 κρουζ μεγάλου βεληνεκούς πυραύλους που μπορεί να μεταφέρει θα δώσει τη δυνατότητα στην Τουρκία να πραγματοποιεί ακριβή πολεμικά χτυπήματα σε απόσταση 600 χιλιομέτρων. Αυτό σημαίνει ότι το «Ακιντζί» μπορεί κάλλιστα να αντικαταστήσει τα F-16 που επιχειρούν στο βόρειο Ιράκ, αργότερα στη βόρεια Συρία κατά του ΡΚΚ, καθώς και σε κάθε μέτωπο όπου «ανοίγει φτερά» η τουρκική πολεμική αεροπορία. Και όταν τα «Ακιντζί» αρχίσουν να πετάνε στους αιθέρες σε δύο χρόνια, αυτό σημαίνει επίσης ότι η Τουρκία θα αποκτήσει τη δυνατότητα με μία χαμηλού κόστους τεχνολογία να επιτηρεί 24 ώρες το 24ωρο και τη «Γαλάζια Πατρίδα», δηλαδή το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. <br /> <br /> Η απόφαση της Ουάσιγκτον να επιτρέψει στην Τουρκία να επιτηρεί και… να κατασκοπεύει τον εναέριο χώρο της Βόρειας Συρίας με drones ,και όχι με τουρκικά ελικόπτερα, ήταν η μεγαλύτερη επιβεβαίωση της εναέριας υπεροχής της Άγκυρας απέναντι στους γείτονές της. Αυτός είναι και ο λόγος, επομένως, που η μη επανδρωμένη αεροπορική τεχνολογία και τα μη επανδρωμένα μαχητικά αποτελούν πλέον προτεραιότητα της Άγκυρας.<br /> <div> <br /> Τα τρία προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία με τον «Επιδρομέα» <br /> <br /> Και όπως σε όλα τα πράγματα, υπάρχει πάντα ένα… «αλλά», έτσι και η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να λύνει κάποια μεγάλα ζητήματα, αλλά δημιουργεί κάποια άλλα εξίσου τεράστια. <br /> <br /> Μέχρι να καταφέρει να πετάξει ο «Επιδρομέας» στους τουρκικούς ουρανούς και όχι μόνο…, η Τουρκία έχει να λύσει τρία σημαντικά προβλήματα. <br /> <br /> 1. Προμήθεια μηχανής <br /> Το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η τουρκική αμυντική βιομηχανία είναι η προμήθεια της μηχανής τους. <br /> <br /> Επειδή το βασικότερο «εξάρτημα» η Τουρκία δεν μπορεί να το παραγάγει και εξαρτάται από την αγορά από άλλες χώρες, που δεν είναι και πολύ πρόθυμες να μοιραστούν τις πιο σύγχρονες μηχανές μαζί της (σ.σ.: Μεγάλη Βρετανία που αρνείται να προμηθεύσει με Rolls Royce μηχανές την Άγκυρα για το μαχητικό που κατασκευάζει), η εταιρεία του γαμπρού του Ερντογάν «Baykar Makina» υπέγραψε πρόσφατα με την ουκρανική Ukrspecexport μία συμφωνία προμήθειας turbo μηχανών MS-500V-S (με ιπποδύναμη που φτάνει τους 950-1050 bhp) και AI-450C (με ιπποδύναμη που φτάνει τους 450-630 bhp), προκειμένου να χρησιμοποιηθούν στα μη επανδρωμένα «Ακιντζί». <br /> <br /> Ωστόσο, ακόμη η ουκρανική μηχανή δοκιμάζεται και δεν είναι βέβαιο πόσο γρήγορη θα είναι η μαζική παραγωγή της, ώστε σε δύο χρόνια να μπορούν να παραδοθούν τα drones στον τουρκικό στρατό. <br /> <br /> 2. Πυρομαχικά και εξισορρόπηση βαρύτητας <br /> Το δεύτερο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσει η Τουρκία είναι να εκμηδενίσει τις πιθανές αποκλίσεις και ζημίες που μπορεί να προκαλέσει στη βαρύτητα του drone το φορτίο των πυρομαχικών εξαιτίας της μάζας του αεροσκάφους αλλά και του εύρους των πτερυγίων του Akıncı. <br /> <br /> 3. Ο πλοηγός του «Ακιντζί» <br /> Σήμερα η μοναδική σοβαρή εναλλακτική παγκοσμίως απέναντι στο αμερικανικό GPS αποτελεί ο ρωσικός πλοηγός GLONASS. Άραγε ο πλοηγός του «Ακιντζί» θα είναι αμερικανικός ή ρωσικός; Ιδού το νέο δίλημμα για την Άγκυρα…<br /> <br /> Βέβαια, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι μάλλον προφανής μετά την κρίση με τους S-400 και τα F-35. Όσο η Άγκυρα επιμένει στην ανάπτυξη μη επανδρωμένης τεχνολογίας και αυτόνομων συστημάτων και όσο η Ουάσιγκτον αρνείται να συνδράμει, η Τουρκία δεν έχει άλλη επιλογή από το να στραφεί στη Μόσχα. Κι όσο η Άγκυρα στρέφεται στη Ρωσία τόσες περισσότερες κρίσεις θα γεννώνται με τις ΗΠΑ. Ένας φαύλος κύκλος δηλαδή, που ούτε ο Ντόναλντ Τραμπ, ούτε ο Ερντογάν φαίνεται να θέλουν να τον σπάσουν. Ίσα ίσα προς το παρόν γυρνούν γύρω από αυτόν. Και φυσικά όσο Τουρκία και Δύση «τρώγονται», το ανατολικό μπλοκ θα τρίβει τα χέρια του… <br /> <br /> Όταν η Τουρκία θα είναι σε θέση να λύσει τα 3 ανωτέρω ζητήματα με το λιγότερο δυνατό οικονομικό και πολιτικό -φυσικά- κόστος, τόσο θα είναι σε θέση να υπερηφανεύεται για το νέο «υπερόπλο» της. Προς το παρόν βρίσκεται στη φάση της διαφήμισης.</div> <div> <br /> <a href="https://www.ethnos.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο «Επιδρομέας» των αιθέρων: Στην διπλωματία των drones επιδίδεται η Τουρκία

Μαρία Ζαχαράκη Παρουσιάστηκε το νέο μη επανδρωμένο μεν, αλλά βαρύτατα οπλισμένο δε αεροσκάφος της Τουρκίας, ο «Ακιντζί» - ή, άλλως, ελ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θηριώδες κοίτασμα είναι ο λόγος για το “casus belli” της Τουρκίας στο “τεμάχιο 7” της κυπριακής ΑΟΖ…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR7PCFPvFeLpB4wx4ZpTyfPWG30NJYLjEvTvvFMvjzv2cIIdAsWWg7NEMPMWqLh0KFxT1Kbpx0mHeexq42T_nFAhchUwrcX0qmDGSt-ECXannhYd9Xe49nLJdeU902R6CnkkChU79Ui40/s1600/Hellenic-Army-CH-47-Chinook-Egyptian-Navy-Mistral.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR7PCFPvFeLpB4wx4ZpTyfPWG30NJYLjEvTvvFMvjzv2cIIdAsWWg7NEMPMWqLh0KFxT1Kbpx0mHeexq42T_nFAhchUwrcX0qmDGSt-ECXannhYd9Xe49nLJdeU902R6CnkkChU79Ui40/s640/Hellenic-Army-CH-47-Chinook-Egyptian-Navy-Mistral.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Την επικαιρότητα απασχολεί η τουρκική συμπεριφορά μετά την ανακοίνωση της υπογραφής της συμφωνίας της Κυπριακής Δημοκρατίας με την γαλλική TOTAL και την ιταλική ENI που αφορά στο “τεμάχιο 7” της κυπριακής ΑΟΖ. Μέσα σε λίγη ώρα, τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας της Τουρκίας, αλλά και ο ίδιος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είχαν εκδώσει ανακοινώσεις και είχαν προβεί σε δηλώσεις απειλητικές, οι οποίες ήταν τόσο αιχμηρές, που θα μπορούσαν εύκολα να χαρακτηριστούν ως ένα άτυπο casus belli (αιτία πολέμου). Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Τι κάνει την Τουρκία να χάνει εντελώς την ψυχραιμία της, αναβιβάζοντας της προκλήσεις κατά της Κύπρου σε νέο επίπεδο; <br /> <br /> Όπως φαίνεται στους χάρτες που μας παραχώρησε ευγενικά ο ειδικός του τομέα των υδρογονανθράκων, Δρ. Ηλίας Κονοφάγος, τον οποίο συμβουλευθήκαμε, οι σεισμικές έρευνες που έχουν διενεργήσει αμερικανικές εταιρίες στο “τεμάχιο 7”, έχουν εντοπίσει σημείο όπου υπάρχει – με ισχυρή πιθανότητα – κοίτασμα φυσικού αερίου το οποίο είναι μέχρι και πενταπλάσιο του αιγυπτιακού ZOHR! <br /> <br /> Με απλά λόγια και ποσοτικοποιημένα, η υπολογισμένη αξία του ZOHR ανέρχεται στα 200 δισεκατομμύρια ευρώ! Κατά συνέπεια, ένα κοίτασμα η αξία του οποίου μπορεί να ανέρχεται ακόμα και σε 1 τρισεκατομμύριο ευρώ, είναι επαρκής λόγος να κάνει την Άγκυρα να “χάσει τον έλεγχο”… Στους χάρτες θα πρέπει να προσεχθεί, ότι η διεκδίκηση της Τουρκίας στο “οικόπεδο” των εταιριών TOTAL-ENI είναι στο βορειοδυτικό μέρος. <br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/thiriodes-koitasma-einai-o-logos-gia-to-quot-casus-belli-quot-tis-toyrkias-sto-quot-temachio-7-quot-stis-kyproy/cyprus-eez-aoz-target-5-times-zohr"><img height="480" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/09/CYPRUS-EEZ-AOZ-TARGET-5-TIMES-ZOHR.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> Είναι προφανές ότι η Τουρκία θα αυξήσει κατακόρυφα της προκλήσεις, όσο πλησιάζουμε προς τον Ιανουάριο που είναι προγραμματισμένη η γεώτρηση. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Τούρκοι έχουν ήδη στείλει ερευνητικά σκάφη να κάνουν υποτίθεται σεισμικές έρευνες στο “τεμάχιο 7” της κυπριακής ΑΟΖ και είναι εξαιρετικά πιθανό να έχουμε σύντομα νέες αφίξεις. <br /> <br /> Το ενδιαφέρον, συνεπώς, μεταφέρεται στο τι σκοπεύουν να κάνουν οι Κύπριοι, ασφαλώς όμως και η Ελλάδα, για να υπερασπίσουν τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον “απροσάρμοστο” κρατικό δρώντα της περιοχής, την Τουρκία. Υπενθυμίζεται, ότι στο πρόσφατο παρελθόν, η τουρκική αντίδραση “έπεισε” την ιταλική ENI να αποχωρήσει από την περιοχή. <br /> <br /> Η ταραγμένη εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Ιταλία με τις διάφορες πολιτικές δυνάμεις να έχουν διαφορετική οπτική επί των ενεργειακών θεμάτων (π.χ. τα δημοσιεύματα για τον Ματέο Σαλβίνι και την ειδική του σχέση με ρωσικά ενεργειακά συμφέροντα), αλλά και η ακυβερνησία εν πολλοίς, δεν επέτρεψε στη Ρώμη να εκπονήσει σαφή πολιτική για το ζήτημα, με αποτέλεσμα η εταιρία ENI να νιώσει απροστάτευτη και να φύγει. <br /> <br /> Τα πράγματα σήμερα έχουν αλλάξει και στην Ιταλία, καθώς μια άλλη κυβέρνηση, περισσότερο φιλική προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, να αναλαμβάνει τα ηνία. Εάν υποτεθεί ότι η στάση της ΕΕ απέναντι στους υδρογονάνθρακες της ανατολικής Μεσογείου επικεντρώνεται σε ένα δυνητικό μελλοντικό “ταμιευτήρα αερίου” που θα συμβάλλει τα μέγιστα στη διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας, άρα στην ενεργειακή ασφάλεια της Γηραιάς Ηπείρου, αρκετά θα μπορούσαν να αλλάξουν. <br /> <br /> Ρόλο θα παίξει πιθανώς και η προκλητική, στα όρια του προσβλητικού ενίοτε, στάση της Τουρκίας απέναντι στην ΕΕ. Ωστόσο, από τη στιγμή που μιλάμε για την Ευρωπαϊκή Ένωση με τον γνωστό δυσκίνητο μηχανισμό λήψης αποφάσεων, δεν μπορεί κανείς να σχεδιάζει με βάση την ελπίδα ευρωπαϊκής στήριξης σε “κεντρικό επίπεδο”. <br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/thiriodes-koitasma-einai-o-logos-gia-to-quot-casus-belli-quot-tis-toyrkias-sto-quot-temachio-7-quot-stis-kyproy/cyprus-eez-aoz-turkey-claims-field-no-7"><img height="480" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/09/CYPRUS-EEZ-AOZ-TURKEY-CLAIMS-FIELD-NO.7.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> Διαφορετικός είναι ο υπολογισμός στην περίπτωση της Γαλλίας. Ούτε η κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας επιθυμεί να διαρρήξει τους όποιους δεσμούς με την Άγκυρα. Όμως, δηλώσεις ανώτατων στελεχών της γαλλικής κυβέρνησης, καθώς επίσης και του ίδιου του Εμανουέλ Μακρόν, συν αναφορές στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις στο πλαίσιο των διμερών σχέσεων με την Κύπρο και την Ελλάδα, υιοθετούν έναν εντελώς διαφορετικό τόνο από αυτόν της Ιταλίας. <br /> <br /> Ας μην ξεχνούμε ότι η Γαλλία διαθέτει και το αεροπλανοφόρο Ντε Γκολ με το οποίο δύναται να κάνει προβολή ισχύος στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, μαζί με ισχυρά πλοία του γαλλικού Ναυτικού. Το Παρίσι διατηρεί ένα εξαιρετικό επίπεδο επικοινωνίας και με την Αίγυπτο του προέδρου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι. <br /> <br /> Το αιγυπτιακό Ναυτικό του οποίου έχει αγοράσει γαλλικά μαχητικά τέταρτης γενιάς Rafale, φρεγάτες FREMM και πυραυλακάτους Gowind, ενώ έχει παραλάβει και τα δυο ελικοπτεροφόρα κλάσεως Mistral τα οποία προορίζονταν για τη Ρωσία… <br /> <br /> Αυτό από μόνο του δεν λέει και πολλά. Όμως, η Αίγυπτος, σε συμμαχία με τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) θεωρούν την Τουρκία απειλή εθνικής ασφαλείας νούμερο ένα (λόγω της ειδικής σχέσης Ερντογάν με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, κυρίως). <br /> <br /> Να υπενθυμιστούν οι πρωτοφανείς δηλώσεις του Σαουδάραβα υπουργού Εξωτερικών που υποστήριξε απερίφραστα τα δικαιώματα της Κύπρου για αξιοποίηση υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες ζώνες της, με αποτέλεσμα να προκαλέσει την οργή του Ερντογάν, ο οποίος κατηγόρησε το Ριάντ για αντι-ισλαμική συμπεριφορά, αφού οι Σαουδάραβες “άδειασαν” επιδεικτικά τα Κατεχόμενα! <br /> <br /> Η παράθεση όλων αυτών των στοιχείων στόχο έχουν να καταδείξουν ότι περιθώρια κινήσεων για την ελλαδική και την κυπριακή διπλωματία υπάρχουν. Κι επειδή πολύς λόγος γίνεται στην Ελλάδα για την υπογραφή συμφωνίας προμήθειας γαλλικών φρεγατών Balh@rra, ενός πλοίου που δεν έχει ακόμα ναυπηγηθεί, έναντι ποσού με το οποίο η Ελλάδα θα μπορούσε να αποκτήσει διπλάσιο αριθμό σκαφών από άλλους προμηθευτές, αναπόφευκτα γεννούνται και άλλες σκέψεις. <br /> <br /> Είναι λογικό να θεωρεί αυτονόητο κάθε αναλυτής, ότι σε ένα τόσο περιπλεγμένο σκηνικό όπου τα πάντα μπορούν να καθορίσουν – στις λεπτομέρειες – το τελικό αποτέλεσμα, η Ελλάδα έχει θέσει ευθέως στη γαλλική πλευρά, ότι μια τέτοια επένδυση σε εποχές δύσκολες για την παγκόσμια ναυπηγική βιομηχανία, δεν μπορεί παρά να συνοδεύεται από συγκεκριμένες δεσμεύσεις στον τομέα της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων. <br /> <br /> Είναι επίσης δύσκολο(;) να φανταστεί κανείς, ότι οι ελληνικές κινήσεις δεν περιλαμβάνουν την Κύπρο και φροντίζουν μονάχα για την ασφάλεια των μελλοντικών προσπαθειών εντοπισμού και αξιοποίησης ευμεγέθων κοιτασμάτων νοτιοδυτικά της Κρήτης. Δεν μπορεί να μην έχει εξηγηθεί με σαφήνεια στο Μέγαρο Μαξίμου και τον καινούργιο ένοικο, η σημασία της ανατολικής Μεσογείου για την Ελλάδα. <br /> <br /> Δεν μπορούν να θυσιαστούν τα πάντα στον βωμό της αποκλιμάκωσης στο ελληνοτουρκικό μέτωπο περιλαμβάνοντας μονάχα το Αιγαίο και τις ελληνικές νήσους μέχρι το Καστελόριζο, διαχωρίζοντας από τους υπολογισμούς αυτούς την Κύπρο. <br /> <br /> Ο πλέον προφανής λόγος – χωρίς να είναι ο μοναδικός – είναι το ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να κάνει πίσω και όποιος ιθύνων στην Ελλάδα το πιστεύει, είναι ένας ακόμα επικίνδυνος αφελής. Χρειάζεται μήπως να εξηγήσουμε εκ νέου το ανθελληνικό παιχνίδι της Τουρκίας στη Λιβύη; Να θυμίζαμε ποια πρόσωπα που παίζουν ρόλο στην περιοχή έχουν εμπειρία από την Ελλάδα στην οποία απευθύνθηκαν για βοήθεια και τι ακριβώς έχουν εξασφαλίσει; <br /> <br /> Ελπίζουμε να καταλάβουν στο Μαξίμου και στη Βασ. Σοφίας, ό<b>τι για την Τουρκία η Κρήτη ΔΕΝ δικαιούται ως νήσος, τίποτα παραπάνω από 6 ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα. Δε δικαιούται υφαλοκρηπίδα, δεν δικαιούται ΑΟΖ. </b>Μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό; Ποιες τουρκικές επιδιώξεις υποκρύπτονται; <br /> <br /> Όσο η Ελλάδα δεν δείχνει βούληση να υπερασπίσει τα δικαιώματά της ακόμα και με τη χρήση ένοπλης βίας εάν απαιτηθεί, δίνοντας την εντύπωση ότι στο στρατιωτικό πεδίο περιμένει από άλλους να της λύσουν τα προβλήματα, τόσο η θέση της θα καθίσταται πιο επισφαλής. Ας τα θυμάται αυτά ο Κυριάκος Μητσοτάκης καθώς θα οδεύει για τις συναντήσεις με τον Ντόναλντ Τραμπ και τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογτάν στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο των εργασιών του ΟΗΕ…<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Θηριώδες κοίτασμα είναι ο λόγος για το “casus belli” της Τουρκίας στο “τεμάχιο 7” της κυπριακής ΑΟΖ…

Την επικαιρότητα απασχολεί η τουρκική συμπεριφορά μετά την ανακοίνωση της υπογραφής της συμφωνίας της Κυπριακής Δημοκρατίας με την γαλλικ...

Διαβάστε την συνέχεια