Ο αρχηγός της τουρκικής ΜΙΤ προορίζεται για υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας!

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzzsVfu8Bb3irtN7Bnm7g4sWt6NQFc1WsZaQHjEnpq1MfYBKTwGy8rh1-H9gUjBz759JhxoE_wuqQNojBVCtL3VZfZpNiGyIF0QybGPpmlYyn6MQdL22xGBjccbPPPiyyjGhHx9O8gUKI/s1600/wpid-20140606125014.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzzsVfu8Bb3irtN7Bnm7g4sWt6NQFc1WsZaQHjEnpq1MfYBKTwGy8rh1-H9gUjBz759JhxoE_wuqQNojBVCtL3VZfZpNiGyIF0QybGPpmlYyn6MQdL22xGBjccbPPPiyyjGhHx9O8gUKI/s1600/wpid-20140606125014.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> <div> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Με τον πλέον επίσημο τρόπο η Τουρκία μετατρέπεται σε κράτος των μυστικών υπηρεσιών (και σίγουρα όχι μόνο της Τουρκίας)</span></div> <div> <br /></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης </b></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος</b></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο Hakan Fıdan, αρχηγός της μεγαλύτερης τουρκικής μυστικής υπηρεσίας, της ΜΙΤ, ένα από τα πιο έμπιστα πρόσωπα του σημερινού Τούρκου πρωθυπουργού, Ταΐπ Ερντογάν, προορίζεται, σύμφωνα με αποκλειστικές δημοσιογραφικές πληροφορίες από την Άγκυρα, να αναλάβει μετά τις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Αυγούστου και την μεταπήδηση του Ερντογάν στην προεδρία το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών. </span><br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σίγουρα ο δικός μας ΥΠΕΞ θα «χαρεί» πάρα πολύ όταν θα έχει ένα συνομιλητή σαν τον σημερινό αρχηγό της ΜΙΤ, που το όνομα το έχει συνδεθεί με τις πιο «σκοτεινές» υποθέσεις της Τουρκίας, όπως το…<span id="more-393479"></span> γνωστό σκάνδαλο των μυστικών διασυνδέσεων με το Ιράν στο οποίο ενεπλάκη ο ίδιος ο γιος του Ερντογάν, ο Bılal Erdoğan.</span><br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όπως αναφέρεται ο Ερντογάν, αν και ακόμα δεν έχει πάρει τη οριστική του απόφαση, θα είναι ο κύριος υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Αυγούστου, εκλογές που θα κρίνουν σε μεγάλο μέρος τα επόμενα βήματα και τις κατευθύνσεις της Τουρκίας σε ένα φοβερά εύφλεκτο εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον και με την τουρκική προκλητικότητα εναντίον της χώρας μας να αυξάνεται συνεχώς. </span><br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το στενό οικογενειακό περιβάλλον του Ερντογάν έχει εκδηλώσει κάποιες αντιρρήσεις στην πρόθεση του Τούρκου πρωθυπουργού να μεταπηδήσει την προεδρία, μια κίνηση που θα επιβεβαιώσει τις φιλοδοξίες του Ερντογάν, ενώ και κάποιοι κομματικοί κύκλοι έχουν εκφράσει κάποιες ενστάσεις κυρίως στο θέμα της αντικατάστασης του Ερντογάν στην ηγεσία του κόμματος και στην πρωθυπουργία. </span><br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οι πιο πιθανές εξελίξεις που αναμένονται μετά την επικείμενη νίκη του Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Αυγούστου, καθώς μέχρι σήμερα δεν έχει εμφανιστεί κάποιος ικανός αντίπαλος να του ανακόψει τον δρόμο, είναι να μεταπηδήσει στην πρωθυπουργία της χώρας ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών, γνωστός νεοοθωμανιστής, Αχμέτ Νταβούτολγου. </span><br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Με την μεταπήδηση όμως του Νταβούτογλου στην πρωθυπουργία, εξέλιξη που θα σημάνει την περαιτέρω προώθηση της νεοοθωμανικής επεκτατικότητας της Τουρκίας κυρίως σε βάρος τη χώρας μας, δημιουργείται ένα κενό στο κρίσιμο υπουργείο Εξωτερικών. </span><br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Γι αυτή την θέση λοιπόν, όπως αποκαλύπτει και ο Abdulkadir Selvi, βασικός αρθρογράφος της τουρκικής εφημερίδας, Yeni Şafak, (εφημερίδα που εκφράζει τις απόψεις του Ερντογάν), προορίζεται ο μέχρι σήμερα αρχηγός της ΜΙΤ, ο Hakan Fıdan, ο οποίος, όπως αναφέραμε και παραπάνω είναι από τα ποιο έμπιστα πρόσωπα του Ταΐπ Ερντογάν. </span><br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όσον αφόρα τον Νταβούτογλου, που προορίζεται σαν ο επόμενος πρωθυπουργός, θα πλαισιωθεί από ένα επιτελείο από τους πιο στενούς συνεργάτες του Ερντογάν όπως οι αντιπρόεδρος της σημερινής κυβέρνησης, Bülent Arinç, ο σύμβουλος επί εσωτερικών υποθέσεων, Numan Kurtulmuş και ο ειδικός σύμβουλος Yalçın Doğan.</span><br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σίγουρα όλες αυτές οι αλλαγές θα επηρεάσουν αποφασιστικά τις κατευθύνσεις της Τουρκίας προς μια νέα πιο σκληρή νεοοθωμανική πολιτική και η ανάληψη του υπουργείου Εξωτερικών από ένα από τα πιο «σκοτεινά» πρόσωπα του τουρκικού δημόσιου βίου, θα παίξει καθοριστικό ρόλο στις ελληνοτουρκικές επαφές με την συσσώρευση των διμερών προβλημάτων και την αύξηση της τουρκικής προκλητικότητας. </span><br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το ερώτημα μας είναι αν μια ελληνική κυβέρνηση, όπως η σημερινή, που έχει παραδώσει την εθνική κυριαρχία στην «λεηλασία» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα μπορέσει να συνομιλήσει και κυρίως να υπερασπιστεί τα εθνικά μας συμφέροντα έναντι της τουρκικής προκλητικότητας με την νέα ηγεσία του τουρκικού ΥΠΕΞ.</span><br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο αρχηγός της τουρκικής ΜΙΤ προορίζεται για υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας!

Με τον πλέον επίσημο τρόπο η Τουρκία μετατρέπεται σε κράτος των μυστικών υπηρεσιών (και σίγουρα όχι μόνο της Τουρκίας) Γράφει ο Νίκος...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Κίνα και η Αμερική «οδηγούνται» προς μια καταστροφική σύγκρουση

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZArVEi7x-6Y1QDFUqll0t9PH6_Ncx8yOxVHP4x37LlSGeVr0WZGKidiFr8k9hnE2yKQjyll3vBzCeMd14gO3pFS-dSivJeeuZQlePG8Y77cUBAIt6IvqiiD3ZtgpTBmSQrVe6UeYuNGw/s1600/usa-china.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZArVEi7x-6Y1QDFUqll0t9PH6_Ncx8yOxVHP4x37LlSGeVr0WZGKidiFr8k9hnE2yKQjyll3vBzCeMd14gO3pFS-dSivJeeuZQlePG8Y77cUBAIt6IvqiiD3ZtgpTBmSQrVe6UeYuNGw/s1600/usa-china.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><a href="http://www.huffingtonpost.com/hugh-white/china-america-relations_b_5412014.html">Μετάφραση </a>- Απόδοση Γ. Μοτσάκος <br /> Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών </b></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του ινστιτούτου Aspen Institute - Huffington Post, καταγράφεται σε άρθρο, περί μιας πιθανής σύγκρουσης των δύο υπερδυνάμεων, όπως είναι οι ΗΠΑ και η Κίνα, σχετικά με το ποιος θα κυριαρχήσει στην περιοχή της Ασίας. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το άρθρο αναφέρει ότι, πολλοί άνθρωποι θεωρούν σήμερα ότι στο παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς, γιατί η Κίνα ενεργεί με τον τρόπο που ενεργεί στην Ανατολή και Νότια θάλασσα της Κίνας. Μήπως το Πεκίνο ελπίζει και επιδιώκει να επιτύχει την αποξένωση των γειτόνων του υπονομεύοντας την περιφερειακή σταθερότητα;</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Κίνα προσπαθεί να «χτίσει» ό, τι ο Πρόεδρος Xi Jinping αποκαλεί ως «ένα νέο μακρόπνοο μοντέλο σχέσεων εξουσίας». Για να καταλάβουμε πώς αυτό θα μπορούσε να γίνει εφικτό και ποιος θα είναι ο στόχος των δράσεων του Πεκίνου, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι, σύμφωνα με αυτό το «νέο μοντέλο», που ο Xi επιθυμεί, <b>«η Κίνα να ασκήσει πολύ περισσότερη δύναμη και επιρροή στην Ασία, από ότι ασκεί τον τελευταίο αιώνα». </b>Αυτά τα πράγματα όμως είναι εγγενώς μηδενικού αθροίσματος, τόσο για την Κίνα, που επιθυμεί να διαθέτει μεγαλύτερη δύναμη και επιρροή, όσο και για την Αμερική να διαθέτει όσο γίνεται λιγότερη επιρροή. Αυτός αποτελεί τον αντικειμενικό σκοπό που επιδιώκει ο Xi και οι συνεργάτες του.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η επιχειρηματολογία τους είναι αρκετά απλή. Γνωρίζουν ότι η θέση της Αμερικής στην Ασία βασίζεται σε ένα δίκτυο ευρέων συμμαχιών και συνεργασιών με πολλούς από τους «γείτονές» της Κίνας. Οι κινέζοι πιστεύουν ότι η αποδυνάμωση αυτών των σχέσεων, αποτελεί τον καλύτερο και ευκολότερο τρόπο για να αποδυναμώσουν τις ΗΠΑ από περιφερειακή δύναμη. Και ξέρουν ότι, κάτω από τις «διανθισμένες διπλωματικές φράσεις», το θεμέλιο αυτών των συμμαχιών και συνεργασιών είναι στην ουσία η «εμπιστοσύνη» των «Ασιατών φίλων» προς την Αμερική.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οι χώρες αυτές γνωρίζουν συγχρόνως ότι οι ΗΠΑ είναι ικανές και πρόθυμες, να τους προστατεύσει από την εξουσία της Κίνας. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Έτσι, ο πιο εύκολος τρόπος για το Πεκίνο είναι να αποδυναμώσει την εξουσία της Ουάσινγκτον στην Ασία, και να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη αυτή. Και ο καλύτερος τρόπος για να το πράξει αυτό το Πεκίνο είναι απλά, να πιέσει τους «φίλους» και συμμάχους των ΗΠΑ, σε σημαντικά ζητήματα, στα οποία δεν εμπλέκονται άμεσα τα συμφέροντα των ΗΠΑ, όπως μια σειρά από θαλάσσιες διαφορές.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjnq_ARfkXSHeya5kGvW65C2J-PYa7VOfDuXEnvg1ZpY5Uhc6JmKHwvrt_HTL2tliipeDPi3gBrkKEkbIzTJLklNY26WEPkaRmq6CSlc6FdBQ7rV4Ra2m261GNdyVPpVTe4klyFJkvAC0/s1600/ch-arm1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="175" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjnq_ARfkXSHeya5kGvW65C2J-PYa7VOfDuXEnvg1ZpY5Uhc6JmKHwvrt_HTL2tliipeDPi3gBrkKEkbIzTJLklNY26WEPkaRmq6CSlc6FdBQ7rV4Ra2m261GNdyVPpVTe4klyFJkvAC0/s1600/ch-arm1.jpg" width="320" /></span></a></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Με την απειλή χρήσης,<b> άμεσης ή έμμεσης ένοπλης βίας </b>και κάτω από συνεχή πίεση πάνω σε αυτές τις διαφορές, η Κίνα θα μεταβάλλει άρδην τους γείτονές της, σε πιο «πρόθυμούς» προς την στρατιωτική «υποστήριξη της», ενώ την ίδια στιγμή θα κάνει την Αμερική λιγότερο πρόθυμη να δώσει μια τέτοιου τύπου βοήθεια, λόγω του σαφούς κινδύνου, μιας άμεσης σύγκρουσης ΗΠΑ-Κίνας.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Με άλλα λόγια, με αυτού του τύπου την « αντιμετώπιση» των «φίλων χωρών» των ΗΠΑ, η Κίνα αντιμετωπίζει την Αμερική, δίνοντας της τις επιλογές, ή να εγκαταλείψει τις φιλικές χώρες ή να έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με την ίδια την Κίνα.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το Πεκίνο «παίζει « αυτό το χαρτί» με αυτή την επιλογή, πιστεύοντας ότι η Αμερική θα κάνει πίσω και θα αφήσει τους συμμάχους και «φίλους της», χωρίς έμπρακτη στρατιωτική υποστήριξη. Αυτό θα αποδυναμώσει τις συμμαχίες και τις συνεργασίες της Αμερικής, υπονομεύοντας συγχρόνως την ισχύ των ΗΠΑ στην Ασία, ενώ θα ενισχύσει τα μέγιστα την εξουσία της Κίνας.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Η άποψη των κινήτρων της Κίνας εξηγεί πρόσφατη συμπεριφορά της. </b></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Από τότε που ο Πρόεδρος Ομπάμα ανακοίνωσε τον «άξονα» των χωρών φίλων των ΗΠΑ στην Ασία, η Κίνα έχει «δοκιμάσει» παντοιοτρόπως την αμερικανική προθυμία υποστήριξης των συμμάχων της, όπως π.χ. κατά τη διάρκεια της διαμάχης των νησιών Σενκάκου / Daioyu( Κίνα-Ιαπωνία) και της δημιουργία κινεζικής θαλάσσιας ζώνης απαγόρευσης.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Μέχρι που το ταξίδι τον περασμένο μήνα από τον αμερικανό πρόεδρο, κατέδειξε ότι ο Μ. Ομπάμα, φάνηκε για μια στιγμή ότι είναι διατεθειμένος να κάνει «ένα βήμα πίσω», από τις δεσμεύσεις της Αμερικής, αλλά στην συνέχεια και βάση των ομιλιών του σε Τόκιο και Μανίλα, «κράτησε» με αποφασιστικότητα σταθερή πολιτική γραμμή.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Τώρα μπορούμε να περιμένουμε την Κίνα, να δοκιμάσει αυτήν την πρόσφατη ανακτηθείσα αμερικανική «αποφασιστικότητα» εφαρμόζοντας μια σαφώς μεγαλύτερη πίεση στα ίδια «σημεία» ή «αλλού». Και αυτό ακριβώς είναι που πράττει το Πεκίνο σήμερα στα διεθνή ύδατα, ανοικτά του Βιετνάμ,, υλοποιώντας ένα σχέδιο τύπου «μπλόφας» κατά του Ομπάμα. Αναμένεται επίσης μεγαλύτερη πίεση κατά της Μανίλα και του Τόκιο πολύ σύντομα.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Φυσικά αυτό ενέχει και πολλούς κινδύνους για την Κίνα. Διότι το Πεκίνο δεν επιθυμεί σαφώς ένα πόλεμο με την Αμερική και έτσι η κινεζική πολιτική ηγεσία, πρέπει να είναι «απολύτως σίγουρη» περί «υποχώρησης» των ΗΠΑ, που θα αφήσει εκτεθειμένους τους «φίλους» της Αμερικής, αντί του να εμπλακεί ή ίδια σε σύγκρουση με την Κίνα, ακόμη και αν αποδυναμωθεί σοβαρά η θέση της στην Ασία. </b></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Αυτή η εμπιστοσύνη αντανακλάται σε δύο σημαντικές αποφάσεις από τους ηγέτες της Κίνας. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Πρώτον</b>, οι κινέζοι θεωρούν ότι σύμφωνα με τις νέες στρατιωτικές δυνατότητες της χώρας τους, μπορούν να «αρνηθούν» στην Αμερική μια γρήγορη και εύκολη νίκη σε περίπτωση μίας θαλάσσιας σύγκρουσης στην Ανατολική Ασία και τα παράκτια ύδατα. Σύμφωνα με το αμερικανικό δόγμα «Air - Sea Battle» οι ΗΠΑ γνωρίζουν ότι δεν δύνανται να υπερισχύσουν στα ύδατα αυτά, χωρίς να ξεκινήσει μια ευρείας κλίμακας επίθεση, εναντίον της κινεζικής επικράτειας. Αυτές οι επιθέσεις προφανώς θα διακινδυνεύσουν μια γενικότερη κλιμάκωση, που δεν μπορεί να σταματήσει παρά μόνο στον «πυρηνικό όλεθρο». Έτσι, οι ηγέτες της Κίνας πιστεύουν οι αμερικανοί ομόλογοί τους, έχουν κατανοήσει βαθειά ότι ένας πόλεμος με την Κίνα του σήμερα, είναι αυτό που η Αμερική δεν θα μπορούσε σίγουρα, είτε να κερδίσει ή είτε να περιορίσει.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Δεύτερον</b>, το Πεκίνο θεωρεί ότι η αποφασιστικότητα βρίσκεται από την πλευρά της Κίνας. Η Ουάσινγκτον θέλει σαφώς να διατηρήσει τον ρόλο της στην Ασία, αλλά το Πεκίνο είναι ακόμα πιο αποφασισμένο να περιορίσει την δύναμη των ΗΠΑ στην περιοχή. Η συμπεριφορά της Κίνας δείχνει ότι το Πεκίνο πιστεύει η Ουάσιγκτον κατανοεί αυτή την ανισορροπία της αποφασιστικότητας. Αυτό αυξάνει την κινεζική πεποίθηση ότι οι ηγέτες των ΗΠΑ «γνωρίζουν», ότι η Κίνα δεν πρόκειται να υποχωρήσει πρώτη σε μια πιθανή ενδεχόμενη κρίση.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ιδέα ότι η Κίνα θα μπορούσε να πραγματοποιήσει όλα αυτά τα πράγματα, έρχεται ως έκπληξη για πολλούς που βρίσκονται εκτός της Κίνας, συμπεριλαμβανομένων, και πολλών στην Ουάσιγκτον.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHJXFnL5AyCVEljkRxB4vUq7yKgCGmRwsfIFhefjbM1SKoMct6X3DacjFb2NXLHPjn2H4oIzvl-NYwMb3aswFzlZruFZZuxKFuiXBqHIQ5LwmboouaTgt5raq88vx1m2b6xc3633mk_uA/s1600/arm.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHJXFnL5AyCVEljkRxB4vUq7yKgCGmRwsfIFhefjbM1SKoMct6X3DacjFb2NXLHPjn2H4oIzvl-NYwMb3aswFzlZruFZZuxKFuiXBqHIQ5LwmboouaTgt5raq88vx1m2b6xc3633mk_uA/s1600/arm.jpg" width="320" /></span></a></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Κίνας, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του άξονα χωρών «φίλων», βασίζεται σε αντίθετες παραδοχές. Η συναίνεση για τις ΗΠΑ, λέει « ότι το Πεκίνο δεν είναι πραγματικά «σοβαρός παίκτης» για να αμφισβητήσει την ηγεμονία των ΗΠΑ στην Ασία, επειδή δεν είναι απλά διατεθειμένο να διακινδυνεύσει μια σύγκρουση με την Αμερική, γεγονός που οι ηγέτες της Κίνας γνωρίζουν εκ των προτέρων και δεν επιθυμούν να χάσουν, αλλά και δεν ενδιαφέρονται αρκετά για την επέκταση του ρόλου της Κίνας στην Ασία, κάτι που προμηνύει όμως πολλούς κινδύνους ως άποψη για την κινεζικής γεωστρατηγική πολιτική.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε η συμπεριφορά της Κίνας είναι τουλάχιστον «ανόητη». Αλλά πριν από αυτήν την παραδοχή ότι οι Κινέζοι ηγέτες είναι «ανόητοι», θα ήταν σοφό να αναρωτηθούμε αν πραγματικά πιστεύουν ό, τι αυτό ακριβώς υποθέτει η Ουάσιγκτον, ότι πιστεύουν οι ίδιοι. Αυτό σίγουρα δεν πρόκειται να το κάνουν.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Στην Ασία σήμερα έχουν «εμφυτευτεί», οι σπόροι μιας πραγματικά καταστροφικής αμοιβαίας παρεξήγησης. Τόσο η Ουάσιγκτον, όσο και η Κίνα ευρίσκονται σε μια αυξανόμενη αντιπαλότητα, με τις προκλήσεις της Κίνας και των συμμάχων των ΗΠΑ να γίνονται συνεχώς και πιο κατάφωρες, καθώς και τις δεσμεύσεις της Αμερικής για να τους υποστηρίξει να γίνονται πιο κατηγορηματικές.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Και οι δύο (ΗΠΑ-Κίνα) πιστεύουν ότι μπορούν να το κάνουν αυτό που επιθυμούν ο καθένας για λογαριασμό του, έχοντας εσαεί ατιμωρησία, επειδή και οι δύο πιστεύουν, ότι πρώτα ο «άλλος» θα υποχωρήσει για να αποφευχθεί η σύγκρουση. Υπάρχει μια ανησυχητικά μεγάλη πιθανότητα ότι και οι δύο σκέπτονται εντελώς λανθασμένα. </b></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Κάποιος πρέπει να αλλάξει τη φύση του παιχνιδιού για να αποφευχθεί ο κίνδυνος μιας παγκόσμιας καταστροφής, καταλήγει το άρθρο. </span><br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Γιατί η Κίνα και η Αμερική «οδηγούνται» προς μια καταστροφική σύγκρουση

Μετάφραση - Απόδοση Γ. Μοτσάκος Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών  Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του ινστιτούτου Aspen ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τελικά ΔΕΝ απειλήθηκαν «…»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmpv00Gqkt74Qla5A3NC5mQwpQuBzQtLz2aRGDqVMMzZK5vHWl05w28GbpVvuVYi01oW0ynF_J_YZma8ejc1m8d6s_4-W9iOsotUo8wrANmabHEogpOqdW4VOAQhexqjMoD2CLPLkrfBCf/s1600/620x555_13432185455.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmpv00Gqkt74Qla5A3NC5mQwpQuBzQtLz2aRGDqVMMzZK5vHWl05w28GbpVvuVYi01oW0ynF_J_YZma8ejc1m8d6s_4-W9iOsotUo8wrANmabHEogpOqdW4VOAQhexqjMoD2CLPLkrfBCf/s1600/620x555_13432185455.jpg" width="620" /></a></div> <br /> Γράφει ο καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος<br /> <br /> Τριήμερο του Αγίου Πνεύματος ξεκινά από αύριο και ήδη Υπουργοί, Υφυπουργοί και «ελπίζοντες» Βουλευτές κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα καθώς το θέμα του ανασχηματισμού έχει ήδη τεθεί στο Τραπέζι.<br /> <div> <a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a><br /> <div> Δύσκολη μέρα η Κυριακή 8 Ιουνίου αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η 18η και η 25η του Μάη που ήταν δύο πολύ δύσκολες Κυριακές για Αρχηγούς των Πολιτικών μας Κομμάτων και για τα επιτελεία τους, είναι ήδη παρελθόν!..</div> <div> <br /> Ζούμε σε ενδιαφέρουσες εποχές.</div> <div> <br /> Παρελθόν οι αντιπαραθέσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που μας κυβέρνησαν επί δεκαετίες και ο χωρίς προηγούμενο εναγκαλισμός τους ως κυανοπράσινη συγκυβέρνηση «σωτηρίας» των Ελλήνων και της ελληνικής οικονομίας κλείνει σε λίγες μέρες 2 χρόνια ζωής.</div> <div> <br /> Οι αντιπαραθέσεις Συγκυβέρνησης και Κομμάτων αντιπολίτευσης εντάθηκαν με την είσοδό μας στο 2014 και συνεχίστηκαν με ένταση που καλλιέργησαν τα μνημονιακά – αντιμνημονιακά, «καθεστωτικά» και «αντικαθεστωτικά» ΜΜΕ…</div> <div> <br /> Οδηγηθήκαμε στην μορφοποίηση του διλήμματος για «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» που στήριξε και υποστήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ και για συνέχιση του «θεάρεστου και σωτήριου» έργου αποκατάστασης της οικονομίας που υποστήριξε η κυανοπράσινη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ....<br /> <br /> «Βγήκαμε» στις αγορές, μάθαμε ότι πετύχαμε «πρωτογενές πλεόνασμα», υποδεχθήκαμε την Αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος Καγκελάριο κ Μέρκελ και κάποιοι εισέπραξαν και το «αντίδωρο» του «πρωτογενούς πλεονάσματος» ενώ οι ουρές στα συσσίτια και τα γραφεία του ΟΑΕΔ επιμηκύνονται και οι αυτοκτονίες απελπισμένων συμπατριωτών μας συνεχίζονται σε πρωτόγνωρους για την Ελλάδα και την κοινωνική ψυχολογία της ελληνικής κοινωνίας ρυθμούς.</div> <div> <br /> Η κυανοπράσινη συγκυβέρνηση και συνεργαζόμενα ΜΜΕ «ξόρκιζαν» σε καθημερινή βάση τον ΣΥΡΙΖΑ (δηλαδή το νέο ΠΑΣΟΚ), και έστελναν στη Δικαιοσύνη και τις φυλακές βουλευτές του Κοινοβουλευτικού Κόμματος της Χρυσής Αυγής.</div> <div> <br /> Τα αποτελέσματα σε επίπεδα τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης είναι πλέον πλήρως διακριβωμένα και μαζί τους τα αποτελέσματα της ψήφου για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.<br /> Τα παραπάνω συνιστούν κοινά αποδεκτές διαπιστώσεις.</div> <div> <br /> Τελικά οι Έλληνες και οι Ελληνίδες ανέδειξαν ως πρώτο Κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ και κάποιοι αναφέρθηκαν σε ιστορική «πρωτιά» της αριστεράς στη σύγχρονη πολιτική μας ιστορία αγνοώντας ή προσπερνώντας με μεγάλη αφέλεια το ιστορικό 1981 και την διαπίστωση ότι το 26% του ΣΥΡΙΖΑ (που στην καλλίτερη των περιπτώσεων είχε πλησιάσει το 5%) εμπεριέχει ένα τεράστιο κομμάτι εκείνου του ΠΑΣΟΚ…</div> <div> <br /> Ταυτόχρονα οι ψηφοφόροι ανέδειξαν ως τρίτο Κόμμα την Χρυσή Αυγή απονέμοντας στην ΝΔ του κ Σαμαρά τον κεντρώο χώρο ανάμεσα στην Αριστερά και την Δεξιά…</div> <div> <br /> Ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρώντας τα ποσοστά του 2012 μπορεί πλέον να προσβλέπει στην κατάληψη της Εξουσίας στις επόμενες Εθνικές εκλογές όποτε και εάν αυτές προκύψουν…<br /> Εάν δει κανείς με νηφαλιότητα τα ποσοστά θα διαπιστώσει ότι τελικά το ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι εδώ «χωρισμένο» αλλά δυνατό!...</div> <div> <br /> Ο κ Βενιζέλος ως επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά ελέγχει την ΝΔ του κ Σαμαρά και με την «επινόηση» της ΕΛΙΑΣ μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να συνεχίσει να Κυβερνά με πιθανή μελλοντική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.</div> <div> <br /> Το ΠΟΤΑΜΙ πέτυχε να «αποδείξει» ότι οι ψηφοφόροι του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ μπορούν να κάνουν «θαύματα» ακόμη και την τελευταία στιγμή μπαίνοντας στο ελληνικό πολιτικό παλκοσένικο ως «από μηχανής θεός…»</div> <div> <br /> Εάν το τεράστιο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ (που τώρα δηλώνει ΣΥΡΙΖΑ) η ΕΛΙΑ, το ΠΟΤΑΜΙ και το ΠΑΣΟΚ του κ Βενιζέλου συνεργαζόντουσαν θα έδειχναν και στον πλέον «άπιστο ΘΩΜΑ» ότι το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ «χωρισμένο – δυνατό!».</div> <div> <br /> Μια τέτοια πιθανότητα, φυσικά, θα υποχρέωνε να «πέσουν οι μάσκες» των διαφόρων ηγετικών Ομάδων του «ΟΛΟΥ ΠΑΣΟΚ» αλλά ταυτόχρονα θα αναδείκνυε και την κατάρρευση των ποσοστών της ΝΔ του κ Σαμαρά…</div> <div> <br /> Τα αποτελέσματα ευνοούν σαφώς τις φιλοδοξίες του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάληψη της Εξουσίας και του παρέχουν μέχρι τον επόμενο Μάρτιο, που θα προκύψουν υποχρεωτικά οι Εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου, το χρόνο που χρειάζεται για να αποδειχθεί – πέραν κάθε αμφιβολίας - η αδυναμία της κυανοπράσινης συγκυβέρνησης να δώσει λύσεις στα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και πολιτικά μας αδιέξοδα.</div> <div> <br /> Τα χρήματα των μνημονίων τελειώνουν οσονούπω, μέσα στο καλοκαίρι, και η απειλή ενός νέου μνημονίου με εφαρμογή νέων ακόμη πιο σκληρών από τα προηγούμενα μέτρων είναι μια πραγματικότητα που πολλοί εκτός Ελλάδος συζητούν στα σοβαρά όπως και οι εχέφρονες εντός Ελλάδος. (<a href="http://www.naftemporiki.gr/finance/story/810021/pieseis-gia-neo-kourema-tou-xreous">naftemporiki</a>)<br /> <br /> Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του θα πρέπει να «ευγνωμονούν» τους Έλληνες που του έδωσαν την πρωτιά αλλά με 26%...</div> <div> <br /> Άλλωστε ποιος λογικός πολιτικός Αρχηγός θα ήθελε να αναλάβει την εξουσία ΤΩΡΑ σε μορφή «απασφαλισμένης χειροβομβίδας» και μάλιστα να στερήσει και τα περιβόητα «μπάνια του Λαού…» με εκλογές μέσα στο καυτό ελληνικό καλοκαίρι;</div> <div> <br /> Η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ του διασφαλίζει τις επόμενες εκλογές και μαζί την πιθανότητα να επικαλεσθεί τη διαπίστωση ότι αναλαμβάνει «καμένη γη» μια πραγματικότητα που την επιβεβαιώνουν τα οικονομικά μεγέθη, η κοινωνική αποσύνθεση και η πολιτική ασυνέπεια του κ Σαμαρά και του επιτελείου του.</div> <div> <br /> Ο κ Βενιζέλος, φυσικά, μπορεί να απολαύσει τις θερινές του διακοπές μαζί με εκείνους που εισέπραξαν κοινωνικό μέρισμα από το ανιστόρητο «πρωτογενές πλεόνασμα»…<br /> <br /> Οι κάλπες με τα αποτελέσματά τους ΔΕΝ απείλησαν τα μπάνια του Λαού αλλά οι άνεργοι, οι απασχολούμενοι με μειωμένους μισθούς και εμείς οι συνταξιούχοι με κουτσουρεμένες συντάξεις άντε να βρούνε λεφτά να τα…απολαύσουμε!..<br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/">πηγή</a></div> </div>

Τελικά ΔΕΝ απειλήθηκαν «…»

Γράφει ο καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος Τριήμερο του Αγίου Πνεύματος ξεκινά από αύριο και ήδη Υπουργοί, Υφυπουργοί και «ελπίζοντες» Βου...

Διαβάστε την συνέχεια

Κλειστόν λόγω πολλής δημοκρατίας!..

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR1xw_Z4_ezmYUehPLGsBv2WjxgFzSpZGvRTG1_y3Nn1FmcAHX3S4cP74ijAj79dPyCLo9xz0M41I0Vw0v_ESAqSRD0aQVc52TDgkV7ubeFEbHSF-uc5aoMCL5RWG9AgV2s_lezF1mPPTU/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF548.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR1xw_Z4_ezmYUehPLGsBv2WjxgFzSpZGvRTG1_y3Nn1FmcAHX3S4cP74ijAj79dPyCLo9xz0M41I0Vw0v_ESAqSRD0aQVc52TDgkV7ubeFEbHSF-uc5aoMCL5RWG9AgV2s_lezF1mPPTU/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF548.jpg" /></a></div> <br />      Και πάλι συγχαρητήρια παλικαρίνα!<br />      Έδωσες άλλο νόημα στην έννοια <b>''Κοινοβουλευτική Δικτατορία''!</b><br /> <br />      Επίσης πέτυχες μ' ένεν σμπάρο δυό τρυγόνια<b>:</b><br />      <b>Πρώτον</b>, επανα-ξανα-ματα-<b>διέσωσες</b> τον κολλητό σου <b>Μεγάλο Ηλίθιο</b> από τις ευθύνες<b> </b>του για την <b>δόλια</b> και <b>ΕΚ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΣ</b> <b>υπαγωγή της χώρας στην εξουσία του ΔΝΤ</b> και των λοιπών τοκογλύφων, με <b>αλλοίωση</b> των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, <b>κωλυσιεργία </b>στην εύρεση κεφαλαίων από τις διεθνείς αγορές καθώς και με εκ των προτέρων μυστική και προσωπική του συμφωνία με την ηγεσία του ΔΝΤ<b>,</b><br />      <b>..</b>μεθοδεύσεις που στοιχειοθετούν <b>σε οποιοδήποτε Ειδικό Δικαστήριο</b> στον πλανήτη την κατηγορία της<b> εσχάτης προδοσίας</b>, και επισύρουν τις ανάλογες ποινές.<br />      Επίσης <b>διέσωσες</b> τον <b>τραπεζίτη-πρωθυπουργό</b> από ανάλογες ευθύνες που έχουν σχέση με το <b>επιλεκτικό ''κούρεμα'' </b>(PSI) ομολόγων και <b>''κλοπή'' των αποθεματικών</b> ταμείων, συλλόγων, νοσοκομείων και άλλων οργανισμών, μέσω μετατροπής τους σε ομόλογα τα οποία μετά ''κουρεύτηκαν'' και τα λεφτά βεβαίως χάθηκαν!<br />      Εννοείται ότι με την διάσωση αυτών των δύο <b>γίνεσαι και εσύ αυτομάτως <u>συνένοχος</u></b> και συμμέτοχος των ευθυνών τους,  <b>χώρια οι δικές σου ευθύνες</b> για τις καταστροφές που επέφερε στην χώρα η δική σου ''πρωθυπουργία''!<br /> <br />      Και <b>δεύτερον</b>, και εξ ίσου σπουδαίο, κλείνοντας την Βουλή πρόωρα έχεις όλα τα περιθώρια να περάσεις με τα θερινά τμήματα, <b>ό,τι αίσχη έχεις συννενοηθεί <u>και δεσμευθεί</u></b> στην Κομισιόν και στους τοκογλύφους!<br />      Πετσόκομμα συντάξεων, <b>νέο ασφαλιστικό</b>, φορολογικά, φορομπηχτικά, απολύσεις, ''αξιολογήσεις'' υπαλλήλων, χαράτσια και κεφαλικοί φόροι, όλα <b>τα πάντα θα περάσουν ''νύχτα'', εν κρυπτώ και παραβύστω</b>, όπως ακριβώς δρουν όλοι οι κλέφτες και απατεώνες, όλες οι<b> συμμορίες</b>, η Μαφία και η Καμόρα!<br />      Θα πιάσεις<b> την κοινωνία στον ύπνο</b> και στην καλοκαιρινή χαλάρωση, και θα μας περιμένεις με τις καινούργιες σου <b>''εκπλήξεις''</b> από φθινόπωρο! <br /> <br />      Εύγε λεβεντάκο!<br />      <b>Άξιος ο μισθός σου,</b><br />      <b>..</b>και<b> η καρέκλα που σε κάθησαν</b> οι εχθροί της πατρίδας!<b>..</b><br />      Και πάλι εύγε!<br />      Κι επίσης ένα μεγάλο <b>μπράβο στο 22%</b> που σε ξαναπίστεψε και σε <b>ξαναψήφισε..</b><br /> <a href="http://mandatoforos.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κλειστόν λόγω πολλής δημοκρατίας!..

     Και πάλι συγχαρητήρια παλικαρίνα!      Έδωσες άλλο νόημα στην έννοια ''Κοινοβουλευτική Δικτατορία''!      Επίσης ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το δόγμα αμοιβαίας καταστροφής και το τέλος της παγκοσμιοποίησης.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img border="0" height="340" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/elkeda/politicians/%20.jpg" style="float: left;" width="630" /></div> <br /> του <strong>Βαγγέλη Αντωνιάδη</strong><br /> Πολλοί αναλυτές τείνουν να θέτουν σε δεύτερη μοίρα γεγονότα όπως η κρίση του Βερολίνου, η κρίση του κόλπου των χοίρων και η κρίση των πυραύλων της Κούβας που οδήγησαν σε μερική ανάφλεξη και παραλίγο να φέρουν σε σύγκρουση της υπερδυνάμεις της εποχής ΗΠΑ και ΕΣΣΔ και που αναμφίβολα θα είχαν απρόβλεπτες συνέπειες για την μοίρα του πλανήτη και την επιβίωση ολόκληρης της ανθρωπότητας ανάγοντας σε κορυφαία στιγμή της ψυχροπολεμικής περιόδου την ταυτόχρονη ουσιαστικά υιοθέτηση του Δόγματος Αμοιβαίας Καταστροφής (Mutual Assure Distraction) από τις δύο υπερδυνάμεις. Στις μέρες μας η ολοένα κλιμακούμενη κρίση στην Ουκρανία κατάργησε τα όρια μεταξύ ειρήνης και πολέμου και κατέστησε για μία ακόμα φορά σαφές πως οι έννοιες της άμυνας και της ασφάλειας είναι πλήρως ταυτισμένες στην εποχή του ψυχρού πολέμου. <br /> Στο πλαίσιο της παραδοσιακής διεθνοπολιτικής ανάλυσης η Ρωσία φαίνεται να είναι ο μεγάλος νικητής της Ουκρανικής κρίσης καθώς ανακτά εδάφη ενώ η εικόνα του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν ενισχύθηκε θεαματικά τόσο στο εσωτερικό της αχανούς χώρας όσο και στην συνείδηση των εκτός Ρωσίας ρωσικών και ρωσόφωνων πληθυσμών που του προσδίδουν χαρακτήρα πανεθνικού ηγέτη.<br /> Ταυτόχρονα η Μόσχα φαίνεται να προχωρά  στα πρώτα βήματα υλοποίησης του σημαντικότερου στρατηγικού της στόχου, δηλαδή στην αποκατάσταση της ρωσικής επιρροής ή ακόμα και κυριαρχίας σε όλα τα κράτη που κάποτε συνιστούσαν την ΕΣΣΔ, ενώ η στήριξη της Κίνας και της Ινδίας τόσο στα πλαίσια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών όσο και έξω από αυτόν αποδεικνύουν πως έχει ισχυρούς στρατηγικούς εταίρους στην προσπάθεια ικανοποίησης των διεκδικήσεων της που δυνητικά σχηματίζουν μία ισχυρότατη ευρασιατική συμμαχία απέναντι στο θολό και αόριστο γεωπολιτικό μόρφωμα της δύσης που φαίνεται να παρακολουθεί αμήχανα τις εξελίξεις στην Ουκρανία λόγω της ενεργειακής εξάρτησης της από την Ρωσία, αλλά και της ρωσικής στρατιωτικής ισχύος.<br /> Όμως στην αντιπαράθεση με την Ρωσία η Δύση και ειδικά οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιπαρατάσσουν το υπέρτατο όπλο της οικονομίας, το ίδιο όπλο που στην τελευταία φάση του ψυχρού πολέμου και ειδικά στην περίοδο διακυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών από τον Ronald Reagan δημιούργησε χάσμα ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ και οδήγησε στην διάλυση της δεύτερης.<br /> Ήδη κορυφαίοι οικονομικοί αναλυτές υπογραμμίζουν πως η Ρωσία είναι ευάλωτη λόγω της ενσωμάτωσης της στις διεθνείς αγορές καθώς η χρηματοδότηση της οικονομίας της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτές ενώ η ίδια μπορεί να τις επηρεάσει σε πολύ μικρότερο βαθμό από τους αντιπάλους της.<br /> Αξιοσημείωτο είναι πως η κρίση στην Ουκρανία αύξησε το κόστος δανεισμού της χώρας στο 9,4% αυξάνοντας σε δυσθεώρητα ύψη το κόστος λειτουργίας της ρωσικής κρατικής μηχανής την ώρα που εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης όπως οι εξαγωγές και η πώληση πετρελαίου και φυσικού αερίου μοιάζουν ιδιαίτερα επισφαλείς.<br /> Ταυτόχρονα οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ένα ακόμα ισχυρό όπλο στην φαρέτρα τους καθώς μία πιθανή διάθεση των αμερικανικών στρατηγικών αποθεμάτων πετρελαίου στην ελεύθερη αγορά μπορεί να ρίξει την τιμή του βαρελιού ακόμα και κάτω από τα 100 δολάρια προκαλώντας περεταίρω μείωση των ρωσικών εσόδων. Παράλληλα οι οικονομικές επιπτώσεις από την προσάρτηση της Κριμαίας είναι βέβαιο πως πρόκειται να οδηγήσουν την ρωσική οικονομία σε μία σημαντική ύφεση το 2014 ακόμα και αν η δύση δεν προχωρήσει σε εμπορικές κυρώσεις.<br /> Σύμφωνα με έκθεση που συνέταξε η παγκόσμια τράπεζα το ρωσικό ΑΕΠ πρόκειται να συρρικνωθεί κατά 1,8% το 2014 αν συνεχιστεί η κρίση στην Ουκρανία ενώ σε αυτό το σενάριο δεν περιλαμβάνεται η επιβολή εμπορικών κυρώσεων εναντίον της Μόσχας.  Η κλιμάκωση της πολιτικής έντασης αναμφίβολα οδηγεί σε αυξημένη αβεβαιότητα κυρίως σε σχέση με τις οικονομικές κυρώσεις και πλήττει περεταίρω την εμπιστοσύνη των επενδύσεων.<br /> Γίνεται σαφές πλέον πως οι ρωσικές αγορές και το ρωσικό ρούβλι έχουν υποστεί ισχυρό πλήγμα εξ αιτίας της κλιμάκωσης της κρίσης τις τελευταίες εβδομάδες με αποτέλεσμα να καταγράφεται μαζική έξοδος κεφαλαίων από την Ρωσία.<br /> Παράλληλα η ανάγκη να μειωθεί η σημαντική εξάρτηση από το ρωσικό πετρέλαιο και το φυσικό αέριο ώθησε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιταχύνουν τις διαπραγματεύσεις για την ανάπτυξη μίας εσωτερικής αγοράς ενέργειας και να επανεξετάσουν εναλλακτικές λύσεις όπως η χρήση υγροποιημένου φυσικού αερίου, η πυρηνική ενέργεια ακόμα και την αμφιλεγόμενη χρήση σχιστολιθικού αερίου. Είναι προφανές λοιπόν πως η κρίση δεν έχει δράσει ως καταλύτης για την απαλλαγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την εξάρτηση από την ρωσική ενέργεια που σε πολλές χώρες αγγίζει ακόμα και το 100%.<br /> Σταδιακά γίνεται ολοένα και πιο προφανές πως  η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση που τύλιξε τον πλανήτη μετεξελίσσεται σε γεωπολιτική καθώς η αναβίωση της σύγκρουσης Δύσης-Ρωσίας με επίκεντρο την Ουκρανία αναβιώνει ψυχροπολεμικούς όρους σύγκρουσης αλλά και συμβολικές κινήσεις που δεν έχουν προς το παρόν να κάνουν με μετακινήσεις στρατιωτικών δυνάμεων και στοχεύσεις τεράστιων γεωγραφικών εκτάσεων από προηγμένα πυραυλικά συστήματα αλλά με την χρήση τεράστιων κεφαλαίων ως μοχλό πίεσης.<br /> Το δείγμα στρατηγικής αποτροπής που επικράτησε μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου παρά τα μεταγενέστερα υποδόγματα, τις παραλλαγές, τις αμφισβητήσεις και τις προσπάθειες υπέρβασης του ήταν αυτό της διαβόητης Αμοιβαίας Βέβαιης Καταστροφής (Mutual-Assured-Distraction/MAD).Κρίνοντας από το αποτέλεσμα δηλαδή ότι δεν έγινε πυρηνικός πόλεμος και ο κόσμος δεν καταστράφηκε θεωρείται πως πέτυχε τον σκοπό του.<br /> Στις μέρες μας το Δόγμα Αμοιβαίας Καταστροφής επεκτείνεται σε νέες μορφές πολέμου όπως ο οικονομικός πόλεμος και προσαρμόζεται σε νέα μέτωπα αντιπαράθεσης. Τα όπλα που και οι δύο πλευρές αντιπαρατάσσουν παράγουν καταστροφικά αποτελέσματα, ενώ η αίσθηση της απόλυτα καταστροφικής απειλής δυσχεραίνει την ορθολογική ανάλυση. Δίχως άλλο, σε έναν τόσο στενά διασυνδεδεμένο κόσμο κάθε επιθετική ενέργεια μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ σε όποιον την υποκινεί. Είναι προφανές πλέον πως το παγκόσμιο σύστημα είναι υπερβολικά αλληλεξαρτώμενο ώστε μία πλευρά να θεωρήσει ότι η επίθεση θα προκαλέσει απώλειες μόνο στον αντίπαλο. Αναμφίβολα η προοπτική των απωλειών λειτουργεί αποτρεπτικά στις θερμοκέφαλες αντιδράσεις ενεργοποιώντας το ένστικτο της  αυτοπροστασίας και της αυτοσυντήρησης.<br /> Σε αντίθεση με προηγούμενες περιόδους ο διεθνής ανταγωνισμός κλιμακώνεται σε όλα τα επίπεδα αποδομώντας πλήρως της ψευδαισθήσεις ενός παγκοσμιοποιημένου πλανήτη διαμορφώνοντας τις αγορές σε αντίπαλα μπλοκ. Νομοτελειακά η πόλωση πρόκειται να ξεπεράσει τα εθνικά σύνορα επαναφέροντας στο προσκήνιο το έθνος-κράτος ως κυρίαρχο γεωπολιτικό μέγεθος και επανακαθορίζοντας το διεθνές σύστημα και τις διακρατικές σχέσεις.<br /> Σταδιακά λοιπόν διαμορφώνεται ένα νέο παγκόσμιο περιβάλλον όπου η επιδίωξη ενός ελεύθερου παγκόσμιου εμπορίου δείχνει να περνά σε δεύτερη μοίρα λόγω της στρατηγικής σύγκρουσης των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη που στοχεύουν να περάσουν σε ένα στάδιο παγκοσμιοποιημένου μερκαντιλισμού επιδιώκοντας να δημιουργήσουν μεγάλους παγκόσμιους χώρους ελεγχόμενου εμπορίου στο οποίο οι ανταγωνιστές τους δεν θα έχουν καμία πρόσβαση.<br /> Τα δραματικά γεγονότα στην Ουκρανία λοιπόν αποτελούν μία ιστορική νομοτέλεια που προκάλεσε η επιδίωξη των Ηνωμένων Πολιτειών για επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς και την αναχαίτιση της ρωσικής πολιτικής επέκτασης αλλά και της επιδίωξης του Βερολίνου για την δημιουργία μίας οικονομικής και πολιτικής ζώνης επιρροής στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη που βαθμιαία έφερνε σε σύγκρουση τις δύο κυρίαρχες δυνάμεις της δύσης με την ρωσική ομοσπονδία και την προσπάθεια της Μόσχας να αποκαταστήσει την ρωσική επιρροή στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης.<br /> Προς το παρόν μία ευρύτερη ανάφλεξη μοιάζει απίθανη καθώς υπάρχουν σχέσεις αλληλεξάρτησης ανάμεσα στην ρωσική οικονομία και τις δυτικές οικονομίες. Με άλλα λόγια η ρωσική οικονομία είναι εξαρτημένη από την ρωσική χρηματοδότηση και η δυτική βιομηχανική παραγωγή εξίσου εξαρτημένη από την ρωσική ενέργεια.<br /> Πιθανή όμως είναι η καντονοποίηση της Ουκρανίας ή η οριοθέτηση ενός νέου σιδερένιου παραπετάσματος που θα διχάσει την Ευρώπη έστω και αν αυτό μετακινηθεί ανατολικότερα γυρίζοντας το ρολόι της ιστορίας πίσω στην εποχή του ψυχρού πολέμου.<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το δόγμα αμοιβαίας καταστροφής και το τέλος της παγκοσμιοποίησης.

του Βαγγέλη Αντωνιάδη Πολλοί αναλυτές τείνουν να θέτουν σε δεύτερη μοίρα γεγονότα όπως η κρίση του Βερολίνου, η κρίση του κόλπου των χ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία: Το νέο δόγμα ασφαλείας και ΗΠΑ… με τις ‘πολύχρωμες’

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Putin_Shoigu.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-104042" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Putin_Shoigu.jpg" title="-" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Στις 23 και 24 Μαΐου έλαβε χώρα, στη Μόσχα, συνδιάσκεψη για τη διεθνή ασφάλεια, την οποία είχε οργανώσει το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, απαντώντας, ουσιαστικά, στην αντίστοιχη, οργανωμένη από τους Αμερικανούς σύσκεψη για την ασφάλεια στον Ειρηνικό και την Ασία.</strong><br /> <strong><br /> <span style="color: maroon;">ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ – ΣΧΟΛΙΟ: </span><span style="color: blue;">Παντελής Καρύκας</span></strong><br /> Στην συνδιάσκεψη της Μόσχας συμμετείχαν<strong> κυρίως εκπρόσωποι χωρών, της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής</strong> και συγκεκριμένα από την Αλγερία, την Αίγυπτο, την Λιβύη, τον Λίβανο, στην Συρία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ενώπιον αυτών <strong>ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού, ανέπτυξε το νέο ρωσικό δόγμα ασφαλείας,</strong> αλλά και τον προβληματισμό της Ρωσίας για τον <strong>ρόλο των ΗΠΑ</strong> στο διεθνές σύστημα.<br /> Συνολικά στην συνδιάσκεψη συμμετείχαν<strong> εκπρόσωποι 41 χωρών</strong>. Ο Ρώσος υπουργός, στην ομιλία του, ενώπιών τους, δήλωσε ότι το δόγμα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, το οποίο επικεντρώνεται στην <strong>υποκίνηση «επαναστατικών αναταραχών</strong>» σε γεωπολιτικά σημεία κλειδιά σε όλο τον πλανήτη και η υπονόμευση, μη αρεστών σε αυτές, κυβερνήσεων και η<strong> προσπάθεια αντικατάστασής τους με άλλες αρεστές,</strong> με σκοπό την άσκηση ελέγχου σε πλουτοπαραγωγικές πηγές, <strong>καθιστά πλέον τις ΗΠΑ ένα επικίνδυνο για τη Ρωσία έθνος, που έχει ως στόχο τη διάλυση του ρωσικού κράτους</strong>.<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><strong>Ο Ρώσος υπουργός τόνισε ότι το νέο ρωσικό δόγμα ασφαλείας εστιάζεται στην αντιμετώπιση αυτής ακριβώς της απειλής. Δικαιολογώντας την άποψή του, αναφέρθηκε στις διάφορες «πολύχρωμες» επαναστάσεις που σημειώθηκαν σε όλο τον κόσμο, δίνοντας, φυσικά, έμφαση στην εξέγερση που ανέτρεψε τον Ουκρανό πρόεδρο Γιανουκόβιτς. Ο Ρώσος υπουργός τόνισε ότι στόχος της κατευθυνόμενης εξέγερσης στην Ουκρανία ήταν η αποδυνάμωση της Ρωσίας και μόνο. Η Ρωσία, είπε, δεν έχει άλλη επιλογή από το να αντιταχθεί στην αμερικανική γεωπολιτική επεκτατικότητα. </strong></span></div> Ο Σοϊγκού από την άλλη, δεν έκανε την <strong>παραμικρή νύξη για τα ζητήματα της νοτιοανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού</strong>. Το γεγονός αυτό, προφανώς συνδέεται με την <strong>πρόσφατη ενεργειακή συμφωνία που η Ρωσία υπέγραψε με την Κίνα, </strong>την πρωτοκαθεδρία της οποίας, φαίνεται πως υποστηρίζει, στην περιοχή.<br /> <!-- /metas --> <br /> Η Μόσχα, από την πλευρά της, φαίνεται πάντως <strong>διατεθειμένη να αποκαταστήσει ή/και να επεκτείνει την επιρροή της σε χώρες όπως η Ινδία και το Πακιστάν,</strong> όπως απέδειξε και η χθεσινή συμφωνία <strong>πώλησης ελικοπτέρων</strong> στην ασιατική αυτή χώρα, η οποία ανήκει στην αμερικανική ζώνη επιρροής, θεωρητικά, τουλάχιστον.<br /> <strong><a href="http://thediplomat.com/2014/06/russias-old-new-doctrine/">http://thediplomat.com/2014/06/russias-old-new-doctrine/</a></strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ρωσία: Το νέο δόγμα ασφαλείας και ΗΠΑ… με τις ‘πολύχρωμες’

Στις 23 και 24 Μαΐου έλαβε χώρα, στη Μόσχα, συνδιάσκεψη για τη διεθνή ασφάλεια, την οποία είχε οργανώσει το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, απαν...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν: Αυστρία ο επόμενος σταθμός καμία συνάντηση…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/battle-of-vienna-ottomans.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-104058" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/battle-of-vienna-ottomans-300x202.jpg" title="battle-of-vienna-ottomans" width="620" /></a></div> <br /> <strong>Φοβούμενη προφανώς ότι ως συνήθως θα… εκτραπεί και θα αρχίσει να τους λέει για την εποχή που τα οθωμανικά στίφη βρέθηκαν στις πύλες της Βιέννης, η αυστριακή ηγεσία δεν δείχνει την παραμικρή επιθυμία να συναντήσει τον Τούρκο πρωθυπουργό Ερντογάν που θα τους επισκεφθεί 19-20 Ιουνίου, στο πλαίσιο της… προεκλογικής του εκστρατείας!</strong><br /> Όπως βρέθηκε στην Κολωνία και μίλησε στους συγκεντρωμένους στο στάδιο της πόλης Τούρκους, έτσι περνάει μια βόλτα και από τους συμπατριώτες του στην Αυστρία, καθώς θέλει να επικρατήσει στις<strong> επερχόμενες προεδρικές εκλογές </strong>με όσο το δυνατό μεγαλύτερη δύναμη, ενώ στη χώρα ζουν σήμερα πάνω από <strong>114.000 Τούρκοι υπήκοοι</strong>.<br /> Φυσικά, <strong>στην Αυστρία δεν πάει μόνος του… τον κάλεσαν από την</strong> τοπική οργάνωση «<strong>Ένωση Ευρωπαίων-Τούρκων Δημοκρατών</strong>» που όμως πρόσκειται στο Ισλαμιστικό Κόμμα στο οποίου ηγείται.<br /> <!-- /metas --> <br /> Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο, «διπλωματικοί κύκλοι στη Βιέννη δήλωσαν χθες ότι θεωρούν σίγουρη επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην αυστριακή πρωτεύουσα<strong> την 19η και την 20ή Ιουνίου, </strong>συμπληρώνοντας ωστόσο ότι δεν προβλέπεται να έχει επίσημες συναντήσεις <strong>ούτε με τον Αυστριακό καγκελάριο Βέρνερ Φάιμαν, ούτε με τον ομοσπονδιακό πρόεδρο Χάιντς Φίσερ</strong>».<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ερντογάν: Αυστρία ο επόμενος σταθμός καμία συνάντηση…

Φοβούμενη προφανώς ότι ως συνήθως θα… εκτραπεί και θα αρχίσει να τους λέει για την εποχή που τα οθωμανικά στίφη βρέθηκαν στις πύλες της Β...

Διαβάστε την συνέχεια

Δείπνο με Σαμαρά, Καραμανλή και Σταυρίδη χωρίς νέα γίνεται;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/stavrides_james.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-104045" height="384" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/stavrides_james.jpg" title="stavrides_james" width="640" /></a></div> <br /> <br /> <strong>Όπως είναι γνωστό οι πλέον σημαντικές στρατηγικές αποφάσεις – πριν επικυρωθούν ή όχι επί του πεδίου – στην Ιστορία λαών και εθνών λαμβάνονται κατά τη διάρκεια «δείπνων» και «γευμάτων εργασίας», πίσω από τις κλειστές πόρτες και μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα και τους… αμύητους.</strong><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη</strong></span><br /> Τα δείπνα, «μυστικά» ή μη που λαμβάνουν χώρα ακόμα και σήμερα, παίζουν <strong>αποφασιστικό ρόλο στην Ιστορία των κρατών και των λαών</strong>. Δεν είναι τυχαίο ότι το «ιστορικό» δείπνο στις Κάννες – μετά την παραλίγο χειροδικία του Νικολά Σαρκοζί προς τον Γιώργο Παπανδρέου και το κλάμα της Άγκελα Μέρκελ – οδήγησε σε αυτό που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία τρία έτη.<br /> <strong>Ένα ακόμα μεγάλης σημασίας δείπνο, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα του ιστχώρου «<a href="http://www.iefimerida.gr/">http://www.iefimerida.gr/</a>» ίσως είναι και αυτό που παρέθεσε και ο Αχιλλέας Καραμανλής προς τιμήν του πρώην Ανώτατου Συμμαχικού Διοικητή Ευρώπης, ναύαρχου Τζέιμς Σταυρίδη,</strong> στο οποίο παρακάθονται τόσο ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας Κώστας Καραμανλής όσο και ο νυν πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, ενώ δεν λείπει και ο παλιός γνώριμος, πολύπειρος πρέσβης Πέτρος Μολυβιάτης.<br /> Πέραν του ενδιαφέροντος από άποψη εσωτερικής πολιτικής ισορροπίας, ειδικά στο κυβερνών κόμμα και της συνάντησης του πρώην και του νυν πρωθυπουργού οι οποίοι <strong>μακριά από «αδιάκριτα» μάτια θα μιλήσουν για τα εσωκομματικά, τα κυβερνητικά αλλά και το τι πρόκειται να συμβεί από εδώ και πέρα,</strong> το πιο ενδιαφέρον κομμάτι και το πιο σημαντικό, είναι το τι ακριβώς θα συζητήθηκε αναφορικά με τις γεωπολιτικές εξελίξεις και ανακατατάξεις στην περιοχή μας.<br /> <br /> Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι <strong>ο Τζ. Σταυρίδης δεν είναι ένας οποιοδήποτε στρατιωτικός</strong> αλλά έχει διατελέσει επικεφαλής των συμμαχικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, ενώ σήμερα είναι <strong>Κοσμήτορας του Fletcher School of Law and Diplomacy του πανεπιστημίου Tufts στην Βοστώνη</strong>. Επιπροσθέτως, πρόκειται για έναν επιστήμονα με διδακτορική διατριβή από το ίδιο πανεπιστήμιο του οποίου οι μελέτες και οι αναλύσεις έχουν τύχει μεγάλης αναγνώρισης.<br /> Επιπροσθέτως, <strong>ο Ναύαρχος Σταυρίδης έχει ελληνικές ρίζες και μάλιστα από την Μικρά Ασία</strong> όπου η οικογένεια του αναγκάστηκε λόγω του «συνωστισμού» που δημιουργήθηκε το 1922 να καταφύγει στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /> Η παρουσία λοιπόν ενός ελληνικής καταγωγής στρατιωτικού και επιστήμονα καταξιωμένου στο εσωτερικό στρατιωτικο-πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ <strong>στο ίδιο τραπέζι με τον πρώην και τον νυν πρωθυπουργό της χώρας</strong>, είναι από μόνο του ένα γεγονός μεγίστης σημασίας, ακόμα και ως προς την σημειολογία.<br /> Η πρώτη ερώτηση και η πλέον ενδιαφέρουσα είναι το <strong>τι ακριβώς είπε ο ναύαρχος Σταυρίδης με τους κυρίους Καραμανλή και Σαμαρά</strong> και φυσικά τι ακριβώς ενδεχομένως του ζητήθηκε να μεταφέρει στην Ουάσιγκτον.<br /> Πέραν των προφανών θεμάτων αναφορικά με την Τουρκία και τα άλλα «εθνικά» ζητήματα, θα πρέπει να θεωρείται μάλλον σίγουρο ότι <strong>συζητήθηκε τόσο το ζήτημα της Ουκρανίας όσο και το θέμα της Συρίας,</strong> αλλά και της εσωτερικής κατάστασης τόσο στην Τουρκία όσο και στην χώρα μας.<br /> Από τα λεγόμενα στο παρελθόν του Ελληνοαμερικανού Ναυάρχου, είναι προφανές να εξαχθεί το συμπέρασμα πως <strong>θα έχει ζητηθεί μία ενεργητική εμπλοκή της Ελλάδας στο θέμα της διαμόρφωσης μίας νέας ζώνης ανάσχεσης της Ρωσίας,</strong> ενώ είναι σίγουρο ότι στο θέμα της Τουρκίας ο Τζ. Σταυρίδης θα ζητήσει την «ψυχραιμία» της ελληνικής πλευράς απέναντι στις αιτιάσεις και τις προκλήσεις των Τούρκων.<br /> Οι Έλληνες επίσημοι είναι σίγουρο ότι <strong>θα προσπάθησαν να κρατήσουν μία στάση αρκετά προσεχτική στο θέμα της Ρωσίας,</strong> αφού ως γνωστό η «ειδική σχέση» που έχουμε – ή θα πρέπει να έχουμε – με τη Μόσχα, <strong>μπορεί να εξισορροπήσει πολλές καταστάσεις</strong> αναφορικά με τα άμεσα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Είναι εξίσου προφανές ότι ο ναύαρχος αντιλαμβάνεται τη θέση της Ελλάδας και τη γεωπολιτική ισορροπία στην περιοχή. <strong>Σε τελική ανάλυση, η Ελλάδα μπορεί πάντα να λειτουργήσει ως ένα κοινό έδαφος επαφής Ουάσιγκτον και Μόσχας εάν τα πράγματα παρεκτραπούν τελείως.</strong><br /> <strong><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/samaras-karamanlis.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-104046" height="298" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/samaras-karamanlis.jpg" title="samaras-karamanlis" width="400" /></a></strong><br /> Όπως γίνεται κατανοητό η σύντομη αυτή αναφορά δεν προσπαθεί να αναφερθεί στο τι ακριβώς ειπώθηκε αλλά στο τι θα ήταν το πλέον λογικό να αναφερθεί σε σχέση με τις εξελίξεις <strong>στον υδάτινο άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειος</strong>. Είναι προφανές ότι ο υπογράφων… δεν βρίσκεται στου συνδαιτυμόνες της βραδιάς, ενώ είναι σίγουρο ότι ο Ναύαρχος δεν πήγε στο δείπνο για να μιλήσει με τους δύο πρωθυπουργούς για το επερχόμενο Μουντιάλ της Βραζιλίας, παρά την αγάπη του πρώην πρωθυπουργού για το ποδόσφαιρο.<br /> Το τι θα ξημερώσει από τέτοιου είδους επαφές <strong>θα φανεί πολύ σύντομα</strong>. Σε όσους δε επιχειρούν τον εντυπωσιασμό μιλώντας για «προσκύνημα» στους Αμερικανούς, ή για έναν Ναύαρχο ο οποίος <strong>δεν είναι στην πραγματικότητα «Έλληνας»</strong>, ή δεν έχει «βοηθήσει την Ελλάδα σε τίποτα», η απάντηση είναι η εξής και πολύ απλή:<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Πρώτον,</strong></span> παραφράζοντας τον Πάλμερστον «η Ελλάδα δεν έχει <strong>ούτε μόνιμους φίλους ούτε μόνιμους εχθρούς</strong> έχει όμως μόνιμα και αιώνια συμφέροντα». Άρα μιλάμε και διαπραγματευόμαστε με όλους, και μόνο έτσι θα είμαστε σεβαστοί από όλους.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Δεύτερον,</strong></span> η Ελλάδα έχει μία συγκεκριμένη γεωγραφική υπόσταση η οποία είναι θαλάσσια, άρα είναι προφανές πως για την ασφάλειά της θα πρέπει να διατηρεί άριστες σχέσεις με την κυριαρχούσα θαλάσσια δύναμη του πλανήτη. Το ζήτημα δε δεν έχει κανένα ιδεολογικό μανδύα – περί «αριστερού», «δεξιού», «κεντρώου», «δεξιού μπακ-χαφ» κ.λπ. το ζήτημα είναι <strong>ΑΠΛΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ</strong>.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Τρίτον, </strong></span>το να μιλάει κάποιος για το «<strong>με ποιον θα πρέπει να είμαστε</strong>», ή ότι «είμαστε με τους Αμερικανούς», «με τους Γερμανούς», «με τους Ρώσους» κ.λπ.<strong> είναι στην ουσία άξιος απόγονος του πολιτικού συστήματος το οποίο υποτίθεται ότι θέλει να πολεμήσει,</strong> για έναν πολύ απλό λόγο:<br /> <div style="text-align: center;"> <strong><i>Από την εποχή της ανεξαρτησίας (;) της χώρας μας τα τρία κόμματα που εμφανίστηκαν ονομάζονταν «Αγγλικό», «Γαλλικό» και «Ρώσικο». Είναι προφανές ότι σήμερα το «Αγγλικό» έχει γίνει «Αμερικανικό», το «Γαλλικό» μετατράπηκε σε «Γερμανικό» ενώ το «Ρώσικο»… μένει το ίδιο. Η ερώτηση είναι: Με τους «Έλληνες» τελικά ποιος είναι;</i></strong></div> Στην τοποθέτηση δε πως «είμαστε με τον δείνα επειδή αυτό συμφέρει την Ελλάδα» η απάντηση πολύ απλά είναι πως όταν συγχρωτίζεις 100% την πολιτική σου με έναν ξένο τότε δεν υποστηρίζεις τον εαυτό σου αλλά τον άλλον διότι πολύ απλά <strong>ΠΟΤΕ ένας ξένος δεν σε υποστήριξε 100%, αλλά ούτε καν 50%. ΌΛΟΙ (Άγγλοι, Γάλλοι, …Πορτογάλοι)</strong> μόλις έπαιρναν ότι ήθελαν από την Ελλάδα και τους Έλληνες τους άφηναν στο έλεος των Οθωμανών και των Τούρκων, των Κομμουνιστών, των Ιμπεριαλιστών κ.λπ. (να θυμηθούμε τα Ορλοφικά, το 1922, το 1945, ή το 1974).<br /> Ως Έλληνες και άκρως συναισθηματικοί (και καλά κάνουμε υπό μία έννοια)<strong> τείνουμε να έχουμε επιλεκτική μνήμη ακόμα και σε θέματα που αφορούν στην ασφάλεια και τη ζωή μας,</strong> αυτό λοιπόν είναι και το λάθος μας, η έλλειψη στρατηγικής κουλτούρας και η υπερποσφορά συναισθηματικής φόρτισης, κάτι το οποίο στις Διεθνείς Σχέσεις είναι ένας <strong>μοιραίος συνδυασμός</strong> ο οποίος εάν υπάρχει σε έναν λαό, ασφαλώς τον βοηθάει να χαρακτηριστεί από τους άλλους ως <strong>ο… ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΗΛΙΘΙΟΣ</strong>.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Τέταρτον,</strong></span> στην κατηγορία προς τον Ναύαρχο Σταυρίδη για έλλειψη εθνικών αντανακλαστικών… <strong>επειδή μάλλον δεν διέταξε τον 6ο Στόλο να εισέλθει στα Στενά και να μας παραδώσει αμαχητί την Πόλη,</strong> αναφέρουμε δύο τινά:<br /> <span style="color: maroon;"><strong>(α) </strong></span>Ναι, πρόκειται για<strong> αξιωματικό των Ηνωμένων Πολιτειών και όχι για αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού της Ελλάδας</strong>. Άρα δεν είναι λογικό για έναν αξιωματικό και μάλιστα τόσο υψηλόβαθμο και σε τέτοιες θέσεις να διενεργούσε κατασκοπία υπέρ της χώρας μας ή να ξεκινούσε αμερικανο-τουρκικό πόλεμο για να εκδικηθεί τον παππού του στην Σμύρνη, από την στιγμή μάλιστα που δεν επιδιώκουμε να το κάνουμε εμείς οι ίδιοι.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>(β)</strong></span> Κάνει και υποστηρίζει όμως κάτι άλλο το οποίο για κάποιους ίσως να είναι «<strong>λεπτομέρεια</strong>», για άλλους να έχει περάσει απαρατήρητο αλλά για αυτούς που γνωρίζουν αποτελεί την κίνηση-κλειδί για την<strong> επίλυση ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ όλων σχεδόν των θεμάτων που έχουμε με την Τουρκία</strong>. Εξηγούμαστε:<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/10/Hellas_Greece_SAT.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-87706" height="240" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/10/Hellas_Greece_SAT.jpg" title="Hellas_Greece_SAT" width="400" /></a><br /> Σε συνέντευξη του στο <strong>ΒΗΜΑ  και στον Άγγελο Αθανασόπουλο</strong> στις 23 Μαρτίου 2014 ο Ελληνοαμερικανός Ναύαρχος πέραν του θέματος της Ουκρανίας για την οποία έχει την γνωστή αμερικανική θέση <strong>απαντάει σε μία φαινομενικά «επιστημονική/αδιάφορη» ερώτηση</strong> του έγκριτου δημοσιογράφου με έναν εκπληκτικό τρόπο.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Ερώτηση:</strong></span> «Υπάρχει <strong>μεγάλη συζήτηση για τον ρόλο της θαλάσσιας ισχύος στον 21ο αιώνα</strong>. Ως άνθρωπος που έχει αφιερώσει πολλά χρόνια της ζωής του στη θάλασσα, ποιες πιστεύετε ότι είναι οι τάσεις και τα διακυβεύματα;»<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Απάντηση: </strong></span>«<strong>Θα υπάρξει μεγάλη έμφαση σε ναυτικές επιχειρήσεις σε όλον τον κόσμο κατά τον 21ο αιώνα.</strong> Το 95% των προϊόντων παγκοσμίως διακινείται μέσω θαλάσσης, με αποτέλεσμα να υπάρχουν τόσο ευκαιρίες (ενέργεια, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, ορυκτός πλούτος) όσο και προκλήσεις (πειρατεία, εμπόριο ναρκωτικών, διακίνηση όπλων μαζικής καταστροφής αλλά και συμβατικών όπλων).<br /> Υπολογίζεται, ότι περίπου <strong>το 70% του παγκοσμίου πληθυσμού ζει κοντά στη θάλασσα, κυρίως σε μεγαλουπόλεις στα παράλια των ωκεανών</strong>. Όλα αυτά σημαίνουν ότι το Πολεμικό Ναυτικό μας πρέπει να συνεργαστεί με τους εμπορικούς στόλους μας. <strong>Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας είναι ζωτικής σημασίας και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έπρεπε να την επικυρώσουν, ενώ κράτη με θαλάσσια παράδοση όπως η Ελλάδα έχουν ειδικές ευθύνες στη διατήρηση της θαλάσσιας ασφάλειας</strong>».<br /> Για όσους δεν κατάλαβαν τι ακριβώς μας είπε ο «αδιάφορος» Αμερικανός να τους το εξηγήσουμε: <strong>Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ελλάδα θα πρέπει να αξιοποιήσουν την Συνθήκη UNCLOS III άρα ΚΑΙ το ζήτημα της Αποκλειστική Οικονομικής Ζώνης (οι ΗΠΑ ΔΕΝ έχουν επικυρώσει ακόμα την Σύμβαση) προς όφελος της διεθνούς ειρήνης και σταθερότητας,</strong> ενώ η Ελλάδα έχει «ειδικές ευθύνες στη διατήρηση της θαλάσσιας ασφάλειας».<br /> <strong>Όπως μπορεί κάποιος να υποθέσει ένας «Αμερικανός» επίσημος δεν θα μπορούσε να θέσει πιο διπλωματικά αλλά και πιο ανοιχτά το θέμα ενώ ως στρατιωτικός και ως επιστήμονας αντιλαμβάνεται τα πλεονεκτήματα της Ελλάδας αναφορικά με το ζήτημα της θαλάσσιας ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο.</strong> Φυσικά το πώς και πότε κάτι τέτοιο πρόκειται να γίνει αφορά την πολιτική της Ελλάδας και όχι φυσικά με το ότι μία ημέρα οι Αμερικανοί ή οι Ρώσοι να μας πουν «οκ παιδιά κάντε ΑΟΖ και εμείς θα σας υπερασπιστούμε έναντι στον δυνητικό εισβολέα».<br /> <!-- /metas --> <br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: blue;"><strong>Με αυτόν λοιπόν τον άνθρωπο γευμάτισαν οι πολιτικοί ταγοί μας και ελπίζουμε να μίλησαν ως «Έλληνες» και όχι ως ηγέτες κανενός «Αγγλικού», «Γαλλικού» ή «Ρωσικού» κόμματος. Το μενού ας ήταν… πολυεθνικό.</strong></span></div> </div> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Δείπνο με Σαμαρά, Καραμανλή και Σταυρίδη χωρίς νέα γίνεται;

Όπως είναι γνωστό οι πλέον σημαντικές στρατηγικές αποφάσεις – πριν επικυρωθούν ή όχι επί του πεδίου – στην Ιστορία λαών και εθνών λαμβά...

Διαβάστε την συνέχεια