''Έρωτας'' της Ουάσινγκτον με την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGquJWxJdq07vpiCwgbch2UFfBNzdBXE55_puvUCHQoseOKWgR-CiCOb5CtrH9DvmPp3Z7hYfCzFQw2iJFRAj829uHPf4IuOdepYweugqrVaEMoxdsepQbOb23FLWYXr9W1WCRyZOpt0I/s1600/erwtas+USA+me+tin+toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGquJWxJdq07vpiCwgbch2UFfBNzdBXE55_puvUCHQoseOKWgR-CiCOb5CtrH9DvmPp3Z7hYfCzFQw2iJFRAj829uHPf4IuOdepYweugqrVaEMoxdsepQbOb23FLWYXr9W1WCRyZOpt0I/s640/erwtas+USA+me+tin+toyrkia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b><i>“Σφήνα” στην τριμερή της Κύπρου, της Ελλάδας και του Ισραήλ, επιχείρησε χθες το βράδι ο αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζόζεφ Μπάιντεν.</i></b><br /> <br /> Σύμφωνα με ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, τηλεφώνησε στον πρωθυπουργό του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου και του ζήτησε να επισπεύσει τις διαδικασίες εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τουρκία για να επιταχυνθεί η ενεργειακή συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως και στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /> <br /> Είναι φανερό, είπε διπλωματική πηγή, ότι η ανακοίνωση του κ. Νετανιάχου για τους σχεδιασμούς κατασκευής αγωγού, που δεν θα συμπεριλαμβάνει την Τουρκία, ανησύχησε σφόδρα την Ουάσιγκτον, που επιθυμεί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να μην μείνει έξω από τους σχεδιασμούς των χωρών της περιοχής η κατοχική δύναμη.<br /> <br /> Ο κ. Μπάιντεν τηλεφώνησε και στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη, με τον οποίο επίσης συζήτησε το θέμα της συμφωνίας στην οποία κατέληξαν η Αθήνα, η Λευκωσία και το Τελ Αβίβ. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Λευκού Οίκου: “Σε συνέχεια της πρόσφατης συζήτησης τους στο Νταβός της Ελβετίας, ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν τηλεφώνησε νωρίτερα σήμερα (χθες) στον πρωθυπουργό του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου για να συζητήσουν τις συνεχιζόμενες προσπάθειες για τη βελτίωση των σχέσεων του Ισραήλ και της Τουρκίας και την προώθηση της ενεργειακής συνεργασίας στην ανατολική Μεσόγειο».<br /> <br /> Για την τηλεφωνική συνομιλία του κ. Μπάιντεν με τον πρόεδρο Αναστασιάδη, η γραπτή δήλωση εκπροσώπου του Λευκού Οίκου αναφέρει ότι ήταν επίσης σε συνέχεια της συνάντησής τους στο περιθώριο του Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός. «Ο Αντιπρόεδρος ενημέρωσε τον πρόεδρο Αναστασιάδη για τις θετικές συζητήσεις που είχε με Τούρκους αξιωματούχους για την εξεύρεση μιας διευθέτησης η οποία θα επανενώνει την Κύπρο σε μία διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία». Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι ο Πρόεδρος της Κύπρου ενημέρωσε τον Τζο Μπάιντεν για «την τριμερή συνάντηση στη Λευκωσία μεταξύ των ηγετών της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ, για την οποία οι ηγέτες συμφώνησαν ότι ήταν ένα θετικό βήμα για περιφερειακή συνεργασία και ασφάλεια».<br /> <br /> Σύμφωνα πάντα με τον Λευκό Οίκο ο κ. Μπάιντεν και ο κ. Αναστασιάδης «στη σημασία της επίτευξης μιας διευθέτησης του κυπριακού και ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν υποσχέθηκε συνεχή αμερικανική υποστήριξη για βοήθεια και προς τις δύο πλευρές να φτάσουν σε επιτυχή συμφωνία».<br /> <br /> <strong>ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ:</strong><br /> Τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό Αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν, η οποία διήρκεσε μισή περίπου ώρα, είχε το απόγευμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης. Σε δηλώσεις του στο ΚΥΠΕ, ο Αναπληρωτής Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Βίκτωρας Παπαδόπουλος είπε ότι ο κ. Μπάιντεν ενημέρωσε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη για τις επαφές που είχε κατά την επίσκεψη του στην Άγκυρα και για τις συζητήσεις που έκανε με την τουρκική κυβέρνηση για το Κυπριακό.<br /> <br /> Ο κ. Παπαδόπουλος ανέφερε, επίσης, ότι ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος διεμήνυσε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι οι ΗΠΑ και ο ίδιος προσωπικά είναι στη διάθεση της Κύπρου για οτιδήποτε χρειαστεί στις προσπάθειες που καταβάλλονται για την επίλυση του Κυπριακού.<br /> <br /> <a href="http://defencenews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

''Έρωτας'' της Ουάσινγκτον με την Τουρκία

“Σφήνα” στην τριμερή της Κύπρου, της Ελλάδας και του Ισραήλ, επιχείρησε χθες το βράδι ο αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζόζεφ Μπάιν...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Υποτιθέμενοι Θρησκευτικοί Πόλεμοι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlCoHp3JrUXgyCp5hDYjbZOx8nYz2qW_BwQKOCnsigpbyOZhFD1AB65s1YDIsyuJC1k_jrAQaxnUF0Jyf2LzAWKrB3pbp7GsyoVZPRHyCRM1JTXsPTE_BitNYaIcKqI6M-SfHnkB6efD8/s1600/oi+ypotithemenoi+thriskeytikoi+polemoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlCoHp3JrUXgyCp5hDYjbZOx8nYz2qW_BwQKOCnsigpbyOZhFD1AB65s1YDIsyuJC1k_jrAQaxnUF0Jyf2LzAWKrB3pbp7GsyoVZPRHyCRM1JTXsPTE_BitNYaIcKqI6M-SfHnkB6efD8/s1600/oi+ypotithemenoi+thriskeytikoi+polemoi.jpg" /></a></div> <br /> Ακούω συχνά τον όρο “Θρησκευτικοί Πόλεμοι”, για τους σημερινούς πολέμους, αλλά και για τους πολέμους του 20ου αιώνα, και θέλω να δώσω μερικά παραδείγματα για να εξηγήσω γιατί ο όρος “θρησκευτικός” δεν είναι σωστός για να περιγράψει αυτούς τους πολέμους.<br /> <br /> Στον παραπάνω χάρτη βλέπετε με κόκκινο την Δυτική Κεντρική Ασία, που είναι μία Μουσουλμανική περιοχή που βρέθηκε υπό Ρωσικό έλεγχο τον 19ο αιώνα, και παρέμεινε υπό Ρωσικό έλεγχο μέχρι την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Η Ανατολική Κεντρική Ασία, επίσης Μουσουλμανική περιοχή, η σημερινή επαρχία Xin Jiang της Κίνας, πέρασε στην Κινεζική σφαίρα επιρροής, όπου παραμένει μέχρι σήμερα. Οι εθνικιστές Τούρκοι μάλιστα αποκαλούν την Xin Jiang “East Turkestan”, και θεωρούν ότι πρέπει να ανήκει στην σφαίρα επιρροής της Τουρκίας, όπως και οι υπόλοιπες πρώην Σοβιετικές αποικίες της Κεντρικής Ασίας.<br /> <br /> Στον χάρτη βλέπετε επίσης με πράσινο ένα κομμάτι της Μέσης Ανατολής, που ήταν υπό τον έλεγχο των Οθωμανών μέχρι των Α Παγκόσμιο Πόλεμο 1914-1918, και πέρασε στην σφαίρα επιρροής των Άγγλων και των Γάλλων μετά την νίκη τους στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /> <br /> Αυτό που παρατηρούμε κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα είναι τους Ρώσους Χριστιανούς να υποστηρίζουν τους Μουσουλμάνους, προκειμένου οι Μουσουλμάνοι να διώξουν τους Χριστιανούς Άγγλους και Γάλλους από την Βόρεια Αφρική και την Μέση Ανατολή, και τους Άγγλους και Γάλλους Χριστιανούς, και τους Αμερικανούς Χριστιανούς στην συνέχεια, να υποστηρίζουν τους Μουσουλμάνους του Πακιστάν και του Αφγανιστάν, προκειμένου να διώξουν τους Ρώσους Χριστιανούς από την Κεντρική Ασία. <br /> <br /> Σε όλα αυτά που περιγράφω δεν υπάρχει κανένας θρησκευτικός πόλεμος. Υπάρχει πόλεμος της Δύσης με την Σοβιετική Ένωση. Σε κάποια σημεία οι Δυτικοί βοηθούσαν τους Μουσουλμάνους εναντίον των Σοβιετικών, και σε κάποια σημεία οι Σοβιετικοί βοηθούσαν τους Μουσουλμάνους εναντίον των Δυτικών. Αν όμως δεις τους πολέμους αυτούς τοπικά, χωρίς να βλέπεις την μεγάλη εικόνα, μπορεί και να ξεγελαστείς και να νομίζεις ότι πρόκειται για θρησκευτικούς πολέμους.<br /> <br /> Επίσης, αν δούμε σήμερα την κατάσταση, μοιάζει πάλι να έχει τα στοιχεία του θρησκευτικού πολέμου, αλλά και πάλι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα η Τουρκία, που είναι σήμερα η ισχυρότερη στρατιωτική χώρα του Μουσουλμανικού κόσμου, εναντίον της οποίας έχουν αρχίσει να συμμαχούν η Ρωσία, η Γερμανία, η Αγγλία και η Γαλλία, χώρες Χριστιανικές, έχει ως σύμμαχο της τις ΗΠΑ, που είναι μία χώρα Χριστιανική.<br /> <br /> Οι Αμερικανοί κοντράρονται με την Τουρκία, γιατί στην Συρία οι Αμερικανοί υποστηρίζουν τους Κούρδους της Συρίας και οι Τούρκοι τους Σουνίτες Άραβες της Συρίας, και στο Ιράκ οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τους Σιίτες Άραβες και τους Κούρδους του Ιράκ, ενώ οι Τούρκοι υποστηρίζουν τους Σουνίτες Άραβες του Ιράκ, δηλαδή τους πρώην ανθρώπους του Σαντάμ Χουσέιν. Προς το παρόν όμως οι Τούρκοι και οι Αμερικανοί παραμένουν ενωμένοι εναντίον της Ρωσίας. Κάποιοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ τελικά θα αναγκαστούν να συνεργαστούν με την Ρωσία αφού όλοι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στην Ευρώπη πάνε προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεν έχω άποψη για το αν θα επαληθευτεί αυτό αλλά είναι σίγουρα μία πιθανότητα. Στον παρακάτω χάρτη βλέπετε τα Σουνιτικά, Σιιτικά, Κουρδικά και Αλαουτικά τμήματα της Συρίας και του Ιράκ. Λείπουν κάποιες μικρές κηλίδες που περιγράφουν κάποιες πολύ μικρές μειοψηφίες στις δύο χώρες.<br /> <br /> Χάρτης 2 Αλαουίτες, Σουνίτες και Σιίτες Άραβες και Κούρδοι της Συρίας και του Ιράκ<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQmkGnrVZOHm0z1UWEtZy54rIsKxU0yU27zecTi9-v-_62mmmjzHCwQMISl9lZ7BkqNvNMMnsDpOfUAtcvvggqNl_LcCruF3kD-SJZOFiL_BgdJ4xxImjz-1ZeSgLN3KNvoBvTcfWsjZA/s1600/Map+Sunni+Shiite+Kurdish+Iraq+and+Syria.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQmkGnrVZOHm0z1UWEtZy54rIsKxU0yU27zecTi9-v-_62mmmjzHCwQMISl9lZ7BkqNvNMMnsDpOfUAtcvvggqNl_LcCruF3kD-SJZOFiL_BgdJ4xxImjz-1ZeSgLN3KNvoBvTcfWsjZA/s640/Map+Sunni+Shiite+Kurdish+Iraq+and+Syria.JPG" /></a><br /> <br /> Σε εμάς που ζούμε στην Ευρώπη, και κυρίως σε εμάς που ζούμε στην Ελλάδα, ο σημερινός πόλεμος μπορεί να φαίνεται θρησκευτικός, γιατί έχουμε δίπλα μας την Τουρκία, που είναι η ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη του Μουσουλμανικού κόσμου. Αλλά όπως είπα δεν ισχύει κάτι τέτοιο και όχι μόνο για τον λόγο που προανέφερα. Κατάρχάς βλέπεις με μία ματιά ότι δεν είμαστε ενωμένοι εναντίον των Ισλαμιστών. Η αριστερά, και όχι μόνο η Ελληνική αριστερά, αλλά σε μεγάλο βαθμό και η Ευρωπαϊκή αριστερά, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης έχει στραφεί προς τους Ισλαμιστές. <br /> <br /> Πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι οι Ισλαμικές χώρες, οι χώρες δηλαδή που πιστεύουν ότι ο νόμος είναι το Κοράνι, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, στις Ισλαμικές Μοναρχίες και στις Ισλαμικές Δημοκρατίες. Οι Ισλαμικές Μοναρχίες είναι οι χώρες που το Κοράνι είναι ο νόμος και έχουν βασιλιά (μονάρχη), όπως είναι πχ η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, το Κουβέιτ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Οι Ισλαμικές Δημοκρατίες πχ Ιράν, Πακιστάν, Σουδάν, είναι το αντίστοιχο των κομμουνιστικών χωρών του Μουσουλμανικού κόσμου. <br /> <br /> Οι Κομμουνιστικές χώρες λέγονται Λαϊκές Δημοκρατίες, αλλά στον Μουσουλμανικό κόσμο ο κομμουνισμός δεν είναι δημοφιλής γιατί πολεμά την θρησκεία. Το αντίστοιχο λοιπόν των Κομμουνιστικών χωρών στον Μουσουλμανικό κόσμο είναι οι Ισλαμικές Δημοκρατίες, όπου υπάρχει σχεδόν το ίδιο οικονομικό μοντέλο με τις κομμουνιστικές χώρες, απλά ο νόμος είναι το Κοράνι και όχι ο Γενικός Γραμματέας του κόμματος, όπως συμβαίνει στις Κομμουνιστικές χώρες.<br /> <br /> Πλέον οι κομμουνιστές ηγέτες της Ευρώπης στρέφονται προς του Ισλαμιστές. Βλέπε Αλέξη Τσίπρα στην Ελλάδα, τον Ιγκλέσιας των Ποδέμος στην Ισπανία, τον Τζέρεμι Κόρμπιν στην Αγγλία κτλ. Θα σας θυμίσω ότι όταν ξέσπασε η άγρια κόντρα Γαλλίας-Τουρκίας με τις τρομοκρατικές επιθέσεις στην Γαλλία, ο Κώστας Ζουράρης, χρόνια μέλος του ΚΚΕ, και σήμερα βουλευτής των ΑΝΕΛ, βγήκε και κατηγόρησε τους Γάλλους ως αποικιοκράτες, και χαρακτήρισε τους Τζιχαντιστές αγωνιστές της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Βλέπε “Κώστας Ζουράρης : Οι Τζιχαντιστές είναι Ήρωες”.<br /> <br /> Όπως ακριβώς θα έκανε ο Ζουράρης πριν το 1991 για τους τρομοκράτες που εκπαιδεύονταν από τους σοσιαλιστές δικτάτορες πχ Καντάφι στην Λιβύη, Χαφέζ Άσαντ στην Συρία, Σαντάμ Χουσέιν στο Ιράκ, Γιασερ Αραφάτ στην Δυτική Όχθη και την Γάζα, Γκαμάλ Νάσερ στην Αίγυπτο, Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα και πάει λέγοντας. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σήμερα υπερασπίζεται τους τρομοκράτες που εκπαιδεύονται από τις Ισλαμικές χώρες. Και ούτε καν πάντα από Ισλαμικές Δημοκρατίες, γιατί μπορεί η Τουρκία να είναι Ισλαμική Δημοκρατία, αλλά το Κατάρ είναι Ισλαμική Μοναρχία.<br /> <br /> Πέρα από τα οικονομικά οφέλη και τις όποιες οικονομικές εξαρτήσεις, οι κομμουνιστές και οι Ισλαμιστές μας βλέπουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Και οι δύο θεωρούν ότι οι χώρες μας είναι απλά αθροίσματα επιχειρήσεων, και ότι εμείς είμαστε διεφθαρμένοι και άπληστοι, και θα πουλούσαμε ακόμη και την μάνα μας για τα λεφτά. <br /> <br /> Σε τίποτα από αυτά που περιγράφω δεν υπάρχει κανένα στοιχείο θρησκευτικού πολέμου. Πάντα υπάρχει το οικονομικό και το πολιτισμικό στοιχείο. Ή για να είμαι πιο ακριβής το οικονομικό και πολιτισμικό στοιχείο είναι μακράν σημαντικότερα.<br /> <br /> <a href="http://iakovosal.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι Υποτιθέμενοι Θρησκευτικοί Πόλεμοι

Ακούω συχνά τον όρο “Θρησκευτικοί Πόλεμοι”, για τους σημερινούς πολέμους, αλλά και για τους πολέμους του 20ου αιώνα, και θέλω να δώσω μερ...

Διαβάστε την συνέχεια

To νευρικό Βασίλειο και η γεωπολιτική του... Maslahat!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga5Sj1KXAT3rcmnmHRucTpHoWh9Hsy_ssOAQq2miyav8GdRdm9aT7mKUiDyy-IL5cDFcSv7u5f_-TuOauUesbOvHwJ8ZJO-ZgChh_1nE-SdHZNMhx-Gd7ilnHqTaKU1EqvBX3Kzi7Eef0/s1600/o+proedros+toy+iran++Hassan+Rouhani+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga5Sj1KXAT3rcmnmHRucTpHoWh9Hsy_ssOAQq2miyav8GdRdm9aT7mKUiDyy-IL5cDFcSv7u5f_-TuOauUesbOvHwJ8ZJO-ZgChh_1nE-SdHZNMhx-Gd7ilnHqTaKU1EqvBX3Kzi7Eef0/s1600/o+proedros+toy+iran++Hassan+Rouhani+.jpg" /></a></div> <br /> <b><i>Από το 2013 που ανέλαβε Πρόεδρος του Ιράν, ο μετριοπαθής Hassan Rouhani έθεσε ως πρώτη προτεραιότητα να βγάλει τη χώρα από την απομόνωση και να την επαναφέρει μέσα στους μηχανισμούς της διεθνούς κοινότητας προβάλλοντας την ειρηνική χρήση της παραγόμενης πυρηνικής ενέργειας αλλά και αναδεικνύοντας ως βασικές αρχές της εξωτερικής του πολιτικής τις σχέσεις καλής γειτονίας, την ειρήνη, τη σταθερότητα και την παγκόσμια συνεργασία για την καταπολέμηση του διεθνούς εξτρεμισμού.</i></b><br /><br />Της Μαρίας Λουκοπούλου*<br /><br />Οι προηγούμενες εβδομάδες ήταν άκρως ενδιαφέρουσες από πλευράς εξελίξεων στην ευρύτερη περιφέρεια της Μέσης Ανατολής. Όπως είναι γνωστό, τη 16 Ιανουαρίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ΗΠΑ και άλλες οντότητες της Διεθνούς Κοινότητας ήραν τις οικονομικές κυρώσεις οι οποίες είχαν επιβληθεί στο Ιράν μετά τη διαβεβαίωση της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενεργείας (International Atomic Energy Agency - ΙΑΕΑ) ότι αυτό έχει συμμορφωθεί πλήρως με την υπογραφείσα συμφωνία σχετικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα. Μία εβδομάδα αργότερα, στο 46ο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (World Economic Forum) στο χιονοδρομικό θέρετρο του Νταβός, οι παγκόσμιοι πολιτικοί, οικονομικοί και επιχειρηματικοί ηγέτες συναντήθηκαν για να συζητήσουν θέματα που αφορούν στη βελτίωση της παγκόσμιας κατάστασης. Ένα από τα «καυτά» διεθνή θέματα που συζητήθηκαν ήταν τα νέα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά δεδομένα και η επιστροφή του Ιράν στην παγκόσμια αγορά.<br /><br />Η άρση των κυρώσεων αλλά και οι πανηγυρισμοί τόσο στην Τεχεράνη όσο και στην Ουάσιγκτον προκάλεσαν έναν εκνευρισμό στον Βασιλικό Οίκο των Σαούντ που τον οδήγησε να «απαντήσει» με μία επιθετική πολιτική και ρητορική. Οι χώρες του Περσικού Κόλπου (στα Αραβικά khaleeji) παρακολουθούν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις τελευταίες εξελίξεις και την πορεία της ιρανικής διπλωματίας «maslahat» (πραγματισμός και φρόνηση για κατοχύρωση συμφερόντων), την οποία οι Σαουδάραβες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν, καθόσον ιστορικά είναι οι αυτές ίδιες που επηρεάζονται πρωτίστως από τις θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις του ανταγωνισμού των δύο αυτών ισχυρών γειτόνων τους.<br /><br /><b>Το Ριάντ παίζει το παλιό γνωστό χαρτί του!</b><br /><br />Τη 2 Ιανουαρίου η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε την εκτέλεση 47 κρατουμένων οι οποίοι είχαν χαρακτηρισθεί ως απειλή για το Βασίλειο. Οι εκτελέσεις, ακόμα και μαζικές, είναι συχνές στο Σαουδαραβικό Βασίλειο. Αυτήν τη φορά όμως μεταξύ των εκτελεσθέντων ήταν και ένα διακεκριμένο άτομο που θα μπορούσε να προκαλέσει... ανισορροπία στο εύθραυστο status quo του Κόλπου.<br /><br />Με τον αποκεφαλισμό του Σαουδάραβα Σιίτη κληρικού και πολιτικού ακτιβιστή Nimr Al Nimr, και ενώ το Ριάντ γνώριζε ότι η άρση των κυρώσεων στο Ιράν ήταν επικείμενη, έστειλε στο γειτονικό Ιράν αλλά και στον δικό του παραδοσιακό σύμμαχο, τις ΗΠΑ, ένα… μήνυμα του ηγεμονισμού του, που επιπροσθέτως αποσκοπούσε να προκαλέσει ένταση. Εδώ κρίνεται σκόπιμο να υπενθυμίσουμε ότι ο Σεΐχης Nimr Al Nimr αγωνιζόταν για τα ατομικά και θρησκευτικά δικαιώματα των ομόδοξων Σαουδαράβων οι οποίοι ζουν στις ανατολικές και πλούσιες σε πετρέλαιο περιοχές της Σαουδικής Αραβίας, αν και, σύμφωνα με όσα έχουν δημοσιευθεί από το Wikileaks, για αμερικανικούς κύκλους ο Σεΐχης Nimr επιζητούσε την απόσχιση των ανατολικών περιοχών με τη βοήθεια της ιρανικής πλευράς.<br /><br />Όπως έχει περιγράψει πολύ παραστατικά ο γνωστός αναλυτής του Carnegie Endowment for International Peace, Frederic Wehrey, η Τεχεράνη και το Ριάντ ελέγχουν τη σεκταριστική «θερμοκρασία» της περιοχής σαν να έχουν… θερμοστάτη. Η Σαουδική Αραβία και το Ιράν έχουν εμπλακεί σε πόλεμο με αντιπροσώπους (proxy war) σε «διαφορετικές θερμοκρασίες» για πολλούς αιώνες προκειμένου να δημιουργήσουν μία περιφερειακή «τάξη» σύμφωνα με τα συμφέροντα τους. Αν και σε πολλούς είναι ήδη γνωστό, να υπενθυμίσουμε εξαιρετικά συνοπτικά ότι πριν από περίπου 1.400 χρόνια δημιουργήθηκε ένα σοβαρό Σχίσμα στον Μουσουλμανικό κόσμο λόγω της διαφωνίας για το ποιος θα διαδεχόταν τον Προφήτη που κατέληξε στους Σουνίτες (παγκοσμίως 85% του συνολικού αριθμού των μουσουλμάνων) και στους Σιίτες οι οποίοι από τότε μέχρι σήμερα «μάχονται» οι μεν τους δε. Στον Κόλπο («khaleeji») έχουμε δύο θεοκρατικά κράτη με έντονο ηγεμονικό ανταγωνιστικό χαρακτήρα, τη Σαουδική Αραβία, με μία αυστηρή θεοκρατική εκδοχή του σουνιτικού Ισλάμ, γνωστή ως Wahhabism, και το Ιράν, που αποτελεί μία σιιτική θεοκρατία. Και οι δύο θεοκρατίες διεκδικούν τη θρησκευτική ηγεσία του μουσουλμανικού κόσμου. Το θέμα όμως είναι ότι αυτό το σχίσμα δεν είναι πια τόσο θρησκευτικό, όσο είναι πολιτικό, όπως πολύ σωστά δήλωσε και ο Γάλλος Πρεσβευτής στις ΗΠΑ, Gerard Araud: «Ως συνήθως, η θρησκεία είναι όργανο στις κρατικές φιλοδοξίες».<br /><b><br />Γιατί τόση νευρικότητα από τους… Πρίγκιπες;</b><br /><br />Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί οι «επιχειρηματίες» Πρίγκιπες… πανικοβλήθηκαν έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν ένα θέμα υψηλής πολιτικής σπασμωδικά! Είναι γνωστό ότι η Σαουδική Αραβία διακατεχόταν πάντοτε από μία... ιρανοφοβία, η οποία κορυφώθηκε διότι θεώρησε ότι με τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα και την άρση των κυρώσεων ενισχύονται οι ηγεμονικές φιλοδοξίες του Ιράν στον Κόλπο και εξέλαβε την εξέλιξη αυτή ως πισώπλατη μαχαιριά από μέρους των Αμερικανών Συμμάχων.<br /><br />Η εκτέλεση του Σεΐχη Nimr Al Nimr και η έφοδος που πραγματοποιήθηκε από φανατικούς Ιρανούς στη σαουδαραβική πρεσβεία της Τεχεράνης πυροδότησαν έναν μίνι ψυχρό πόλεμο. Εκτιμούμε ότι δύο σημαντικοί λόγοι οδήγησαν τη Σαουδική Αραβία στο να βρει κάποια διέξοδο σε αυτόν τον νέο περιφερειακό σεχταριστικό ψυχρό πόλεμο. Πρώτα απ’ όλα η Σαουδική Αραβία θεωρεί ότι με την επιτυχή εφαρμογή της συμφωνίας για το πυρηνικό εξοπλιστικό πρόγραμμα του Ιράν, η Τεχεράνη επανέρχεται στους μηχανισμούς της διεθνούς κοινότητας και αυξάνει βαθμιαία το διεθνές της κύρος, καθιστώντας το ιρανικό καθεστώς έναν αξιόπιστο συνομιλητή. Αυτή η νέα κατάσταση για τους Σαούντ συνιστά απειλή για τον περιφερειακό ρόλο της χώρας τους και… επιστρατεύοντας τον αντι-σιιτικο σεχταρισμό επιχειρούν να κρατήσουν το Ιράν σε απομόνωση και να ανασχέσουν την οποιαδήποτε μελλοντική του επιρροή. Πέρα όμως από τα προαναφερθέντα, με τον ιδιότυπο αυτό ψυχρό πόλεμο το Σαουδαραβικό Βασίλειο προσπαθεί να εκτρέψει τα έντονα εσωτερικά του προβλήματα και τις άλλες λανθασμένες πολιτικές του εξωτερικό. Η επιχείρηση «Decisive Storm» εναντίον των Χούτις στην Υεμένη θεωρείται σημαντική αποτυχία, μιας και ο υπερσυντηρητικός Οίκος των Σαούντ δεν μπορεί να διατηρήσει ολόκληρη την αραβική χερσόνησο σε «τάξη», ενώ έχει να αντιμετωπίσει την τιμωρητική διάθεση που έχουν η al - Qaeda και άλλες ακραίες διασυνδεδεμένες ακραίες ισλαμιστικές ομάδες που δρουν εντός και εκτός της χώρας, όταν πολλά κράτη και άλλες διεθνείς οντότητες την κατηγορούν πλέον ευθέως ως κρυφή φωλιά και εκκολαπτήριο τζιχαντιστών. Ο άλλος μεγάλος και διαρκής πονοκέφαλος για το «κράτος – επιχειρηματία», όπως πολύ πετυχημένα ο Καθηγητής κ. Ρούσος χαρακτηρίζει τη Σαουδική Αραβία, είναι οι χαμηλές τιμές του μαύρου χρυσού και τα συνεχώς αυξανόμενα δημόσια ελλείμματα. Αρκεί να επισημανθεί ότι μία εβδομάδα πριν την εκτέλεση του Σεΐχη Al Nimr το Ριάντ ανακοίνωσε επίσημα ότι το εκτιμώμενο δημόσιο έλλειμμα θα φθάσει τα 100 δισ. Τα μειωμένα έσοδα από την πώληση πετρελαίου αναγκάζουν το σαουδαραβικό Βασίλειο να περικόψει κοινωνικές και λοιπές κρατικές δαπάνες και να ιδιωτικοποιήσει πολλές κρατικές επιχείρησες.<br /><br />Επί δεκαετίες, οι Σαουδάραβες Πρίγκιπες κάθε φορά που είχαν εσωτερικά προβλήματα έβρισκαν στο Ιράν ένα εύκολο αποδιοπομπαίο τράγο, μιας και τα αντιιρανικά και αντισιιτικά συναισθήματα είναι διαχρονικά και έτσι τώρα προσπαθούν να περιγράψουν την εθνική τους ταυτότητα, καθόσον το 10 - 15% του πληθυσμού τους θεωρείται αιρετικό και ως ιρανική «Πέμπτη Φάλαγγα».<br /><br /><b>Game of words and game of thrones</b><br /><br />Αναμφισβήτητα η πυρηνική συμφωνία δεν θα μειώσει άμεσα το έλλειμμα εμπιστοσύνης μεταξύ Δύσης και του θεοκρατικού Ιράν, αλλά η Τεχεράνη δίνει μαθήματα ρεαλιστικής πολιτικής τόσο στη Δύση όσο και στο σαουδαραβικό Βασίλειο ακολουθώντας τη γνωστή «επιταγή» του Palmerston ότι «δεν υπάρχουν μόνιμοι φίλοι και εχθροί, αλλά μόνιμα εθνικά συμφέροντα που πρέπει να υποστηριχθούν», αλλά και το ότι «ο εχθρός του εχθρού μου δεν σημαίνει ότι απαραίτητα είναι και φίλος μου». H Τεχεράνη βασίζει πλέον την εξωτερική της πολιτικής στο «maslahat», που θα μπορούσαμε να το αποδώσουμε ελεύθερα «ως συμφέρον με βάση τον ρεαλισμό και τη φρόνηση».<br /><br />Στο παγωμένο Νταβός «το θερμόμετρο έπιασε κόκκινο», όταν ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών, σε συνέντευξη του, κατηγόρησε τη Σαουδική Αραβία ότι δαπάνησε εκατομμύρια δολάρια για να κάνει lobby στο Αμερικανικό Κογκρέσο προκειμένου να αποτρέψει την πυρηνική συμφωνία. Ο πόλεμος δηλώσεων συνεχίσθηκε και από την άλλη πλευρά, όταν ο Πρίγκιπας Turki, εβδομηντάχρονος… νεότερος γιος του αποθανόντος βασιλιά Faisal και πρώην Αρχηγός των Υπηρεσιών Πληροφοριών της Σαουδικής Αραβίας, τόνισε τον ρόλο του Ιράν στη συριακή κρίση και στην υποστήριξη του Assad. Τις λεκτικές επιθέσεις προς την Τεχεράνη συνέχισε ο Σαουδάραβας ΥΠΕΞ, Adel al-Jubeir, με ένα κρεσέντο κατηγοριών περί υπόθαλψης τρομοκρατικών και παραστρατιωτικών ομάδων.<br /><br />Στην άλλη πλευρά του Κόλπου, από το 2013 που ανέλαβε Πρόεδρος, ο μετριοπαθής Hassan Rouhani έθεσε ως πρώτη προτεραιότητα να βγάλει από την απομόνωση το Ιράν και να το επαναφέρει μέσα στους μηχανισμούς της διεθνούς κοινότητας προβάλλοντας την ειρηνική χρήση της παραγόμενης πυρηνικής ενέργειας αλλά και αναδεικνύοντας ως βασικές αρχές της εξωτερικής του πολιτικής τις σχέσεις καλής γειτονίας, την ειρήνη, τη σταθερότητα και την παγκόσμια συνεργασία για την καταπολέμηση του διεθνούς εξτρεμισμού. Ο Ιρανός ΥΠΕΞ, Javad Zarif, σε μία κλασική άσκηση δημόσιας διπλωματίας (public diplomacy), απευθυνόμενος στην αμερικανική κοινή γνώμη των ΗΠΑ με άρθρο του στους New York Times, κατηγόρησε τη σαουδαραβική ηγεσία ως υποκριτική, καθόσον αυτή για πολλά χρόνια έχει καλλιεργήσει τον ισλαμικό εξτρεμισμό και εκκόλαψε τρομοκρατικές ενέργειες όπως αυτή της 11ης Σεπτεμβρίου και των προσφάτων επιθέσεων στο San Bernardino, με την επισήμανση ότι στη συντριπτική τους πλειονότητα τα μέλη της al - Qaeda και της al - Nusra είναι Σαουδάραβες. Καταδίκασε, βέβαια, κατηγορηματικά την επίθεση των Ιρανών διαδηλωτών στη σαουδαραβική πρεσβεία της Τεχεράνης.<br /><br />Προφανώς με την άρση των κυρώσεων δισεκατομμύρια δολαρίων θα ξεπαγώσουν και η οικονομική αφυδάτωση του Ιράν θα αρχίσει να υποχωρεί. Αυτό είναι το πλέον σημαντικό για το Ιράν και σε κάθε περίπτωση οι Ιρανοί αξιωματούχοι δηλώνουν ότι είναι ανοικτοί για επενδύσεις.<br /><br /><b>Συμμαχίες και διαβεβαιώσεις</b><br /><br />Αμέσως μετά το Νταβός, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, John Kerry, πέταξε στο Ριάντ, σε μία προσπάθεια να καθησυχάσει το Βασίλειο της... Ερήμου και των πετρελαιοπηγών, για να καθησυχάσει τη σαουδαραβική ηγεσία και να την πείσει ότι η εξομάλυνση των σχέσεων με το Ιράν και έναρξη πολιτικού διαλόγου, κάτι που ήταν αδιανόητο στις προηγούμενες δεκαετίες, δεν πρόκειται να απειλήσει τους παραδοσιακούς δεσμούς και τη συμμαχία τους με τις ΗΠΑ.<br /><br />H Ουάσιγκτον προσπαθεί να κερδίσει κάποιον χρόνο για να μπορέσει να διαχειρισθεί τις προκλήσεις κενού εξουσίας που δημιουργείται στη Συρία αλλά και του αγώνα εναντίον του ISIS. Θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να δούμε πώς οι νέες ισορροπίες θα μετεξελιχθούν, τη στιγμή που οι Ρεπουμπλικάνοι υποψήφιοι που φιλοδοξούν να διαδεχθούν στην Προεδρία τον Obama αντιτίθενται στην πυρηνική συμφωνία και στην εξομάλυνση των σχέσεων με το Ιράν. Από το Δημοκρατικό στρατόπεδο, η προεδρική υποψήφια Hillary Clinton, η οποία πιστώνεται ως ΥΠΕΞ την αποτελεσματικότητα της πολιτικής των κυρώσεων υποστήριξε τον Obama επισημαίνοντας ότι η πολιτική που ακολουθεί με το Ιράν κάνει τον κόσμο ασφαλέστερο. Η διακυβέρνηση Obama φαίνεται δεν ακολούθησε επεμβατική πολιτική στη Μέση Ανατολή και έδειξε απροθυμία να εμπλακεί σε μείζονες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η πολιτική αυτή είναι μάλλον μία ιδεολογική προτίμηση για μειωμένη παγκόσμια εμπλοκή, καθόσον η πραγματικότητα είναι οι επεμβάσεις που έγιναν μετά την 9/11 στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα αυτή του Ιράκ δημιούργησαν μεγαλύτερα προβλήματα ασφαλείας.<br /><br />Συμπερασματικά, η Σαουδική Αραβία, με μία μάλλον νευρική αντίδραση, προσπάθησε να έλξει το Ιράν σε μία ένταση, για να αποδείξει στη Δύση ότι έπραξε ένα τεράστιο λάθος με την άρση των κυρώσεων. Φαίνεται όμως ότι το Ριάντ επέλεξε λάθος… μάχη! Η ιρανική κυβέρνηση με ψύχραιμο τρόπο έβαλε πάνω από όλα τον πραγματισμό και τα συμφέροντα της και μένει να δούμε πώς η νέα αυτή εποχή των σχέσεων Ιράν - Δύσης θα επιδράσει στις γεωπολιτικές τεκτονικές αλλαγές εν όψει και των αμερικανικών προεδρικών εκλογών του Νοέμβριου αλλά και στις πολιτικές των λοιπών περιφερειακών παικτών στο νέο αυτό γεωπολιτικό puzzle.<br /><br />* <b><i>Η κ. Μαρία Λουκοπούλου είναι πτυχιούχος του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του ΠΑΠΕΙ και κάτοχος μεταπτυχιακού στις Πολιτικές της Μέσης Ανατολής του Πανεπιστημίου Exeter. Έχει διατελέσει ερευνήτρια στο Κέντρο Μεσογειακών και Ισλαμικών Σπουδών (ΚΕΜΙΣ) και εργάζεται στη Μεγάλη Βρετανία ως Αναλύτρια Νομικού Ρίσκου και Συγκρούσεων</i></b>.<div> <br /><a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

To νευρικό Βασίλειο και η γεωπολιτική του... Maslahat!

Από το 2013 που ανέλαβε Πρόεδρος του Ιράν, ο μετριοπαθής Hassan Rouhani έθεσε ως πρώτη προτεραιότητα να βγάλει τη χώρα από την απομόνωση ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γενεύη 3 - Προς την ειρήνη χωρίς την ένοπλη αντιπολίτευση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid3w3xLWPDA_7ZIFisos5nlxIUTc_dgu2iVahkZHVkGxFEW_umgFOQsKihHRR-d1PIAKd-EWLjusqa6rMvffmP0o44J9sHaRSxa_GPNEJh3xsTGXOClOFbA86QdSU-GlQX2HHz9cyKc0s/s1600/geneva+3+gia+to+syriako.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid3w3xLWPDA_7ZIFisos5nlxIUTc_dgu2iVahkZHVkGxFEW_umgFOQsKihHRR-d1PIAKd-EWLjusqa6rMvffmP0o44J9sHaRSxa_GPNEJh3xsTGXOClOFbA86QdSU-GlQX2HHz9cyKc0s/s640/geneva+3+gia+to+syriako.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> <b>Τιερί Μεϊσάν</b><br /> <br /> Οι διαπραγματεύσεις της Γενεύης 3 για την ειρήνη στη Συρία μόλις άνοιξαν ενώ η προ-σαουδαραβική αντιπολίτευση τελικά λύγισε μετά τις παραινέσεις του αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ να συμμετάσχει. <br /> <br /> Ωστόσο, παρατηρεί ο Τιερί Μεϊσάν (Thierry Meyssan), ενώ το Δεκέμβριο η Ουάσιγκτον και η Μόσχα έλπιζαν για μια γρήγορη ειρήνη και ενέκριναν το ψήφισμα 2254, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σήμερα την πεποίθηση ότι οι ηγέτες που επιλέχτηκαν από το Ριάντ δεν είναι σε θέση να ασκούν την εξουσία.<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <b>Δίκτυο Βολταίρος</b> | Δαμασκός (Συρία)</div> <br /> <div style="text-align: center;"> <a href="http://www.voltairenet.org/article190110.html"><span style="color: #999999;">français</span></a></div> <br /> Οι διαπραγματεύσεις που προβλέπονται από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για την επίλυση της σύγκρουσης της Συρίας αναμένεται να ξεκινήσουν στη Γενεύη σήμερα 1η Φεβρουαρίου, 2016, με μια εβδομάδα καθυστέρηση. Σε αντίθεση με την ελπίδα των νεοσυντηρητικών και φιλελεύθερων γερακιών κατά την έναρξη του πολέμου, δεν θα θεσπιστεί η συνθηκολόγηση της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας και να αντικατασταθεί με ένα «Μεταβατικό Όργανο» υπό τη κυριαρχία των Αδελφών Μουσουλμάνων, αλλά να διαπραγματευτεί μια κατάπαυση του πυρός, και μετά να οργανωθεί η σύνταξη ενός νέου συντάγματος και εκλογές ανοιχτές σε όλους.<br /> <br /> <b>Η απαξίωση του ΟΗΕ</b><br /> <br /> Πρώτον, η ίδια η αρχή των διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών έχει αμφισβητηθεί από τη δημοσίευση πληροφοριών σχετικά με το μυστικό ρόλο -από το 2005- του βοηθού του Γενικού Γραμματέα, Jeffrey Feltman, και του ακαδημαϊκού εμπειρογνώμονα σύμβουλου του, Volker Perthes .<br /> <br /> Εμφανίζεται πράγματι ότι τα Ηνωμένα Έθνη δεν είναι ουδέτερο μέρος, αλλά συμμετέχουν στη σύγκρουση. Είναι τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία διοργάνωσαν την Επιτροπή Mehlis και το Ειδικό Δικαστήριο για το Λίβανο, για να κατηγορήσουν, να δικάσουν και να καταδικάσουν τους Πρόεδρους Εμίλ Λαχούντ και Μπασάρ αλ-Άσαντ για τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Ραφίκ Χαρίρι. Είναι τα Ηνωμένα Έθνη που έδωσαν αμοιβές σε ψευδομάρτυρες, δημιούργησαν ένα δικαστήριο χωρίς την έγκριση ούτε από την κυβέρνηση ούτε από το Κοινοβούλιο του Λιβάνου, και στη συνέχεια αρνήθηκαν να κυκλοφορήσουν την έκθεσή τους για την αναπαράσταση της δολοφονίας. Είναι και πάλι τα Ηνωμένα Έθνη, που σύνταξαν τον Ιούλιο του 2012, το σχέδιο Feltman-Perthes για ολική και άνευ όρων παράδοση της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, και έπειτα καθυστέρησαν τις διαπραγματεύσεις με την ελπίδα μιας αναμφισβήτητης νίκης των τζιχαντιστών.<br /> <br /> Το γεγονός ότι η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες επέλεξαν να μην αποκαλύψουν το σχέδιο Perthes-Feltman, αλλά απέτυχαν ως τόσο να περιορίσουν την επιθετική δράση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, από τη μια, έσωσε τον θεσμό του ΟΗΕ από μια υπαρξιακή κρίση, αλλά έχασε κάθε αξιοπιστία, τουλάχιστον στην περίπτωση της Συρίας.<br /> <br /> De facto, οι αντίπαλοι της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας γνωρίζουν ότι οι διοργανωτές του ΟΗΕ είναι πλέον για τους ίδιους άχρηστοι συμμάχοι υπό πίεση από τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αντίθετα, η συριακή αντιπροσωπεία επιφυλάσσεται πάντα για τον εαυτόν της τη δυνατότητα να αρνηθεί μια συμφωνία που θα επιβαλλόταν βάσει προηγούμενων μυστικών δράσεων των διοργανωτών του ΟΗΕ.<br /> <br /> Ως εκ τούτου, η Γενεύη 3 εμφανίζεται πλέον όχι ως μια πρωτοβουλία των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και ως αμερικανορωσική συμφωνία.<br /> <br /> <b>Οι νέοι ηγέτες της αντιπολίτευσης αυτο-περιθωριοποιήθηκαν </b><br /> <br /> Δεύτερον, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο οποίος ήθελαν μέχρι τώρα είτε να καταστρέψουν την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας είτε τουλάχιστον να της επιβάλουν μια συμβιβαστική λύση, δεν έχουν πλέον συμφέρον για αυτό. Όπως το είχε αναλύσει η Rand Corporation, πριν από ένα χρόνο ήδη, κάθε άλλη κυβέρνηση από τη σημερινή θα είναι χειρότερη από τη παρούσα τόσο για τη Μόσχα όσο και για την Ουάσιγκτον.<br /> <br /> Πράγματι, στις αρχές του πολέμου, η αντιπολίτευση εκπροσωπούταν από διανοούμενους που η CIA είχε διαφθείρει κατά τα προηγούμενα έτη από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους που δούλευαν για το Langley, τουλάχιστον από το 1953. <br /> <br /> Δεν είναι πλέον η περίπτωση σήμερα. Οι διανοούμενοι, οι οποίοι είχαν την ικανότητα να κυβερνήσουν, αναγκάστηκαν να παραχωρούν τη θέση τους σε πολέμαρχους που έχουν προσληφθεί και χρηματοδοτηθεί από τη Σαουδική Αραβία. Ωστόσο, το σαουδαραβικό βασίλειο είναι ένα φυλετικό σύστημα που δέχεται μόνο φυλετικούς δεσμούς επικυρίαρχου-υποτελούς. Επέλεξε συνεπώς αυτούς τους πολέμαρχους σε συνάρτηση της συμμετοχής τους ή της φυλετικής τους καταγωγής. Μετά από ορισμένα χρόνια, ακόμα και εκείνοι που προέρχονται από αστικές οικογένειες ξαναβρήκαν τη φυλετική τους συμπεριφορά. <br /> <br /> Με τον τρόπο αυτό, δεν μπορούν παρά να αντιπροσωπεύουν μόνο τους νομάδες της συρο-σαουδαραβικής έρημου. Όσον αφορά τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, δεν κατάφεραν να διατηρήσουν την εξουσία στην Τυνησία και την Αίγυπτο. Συνεπώς, δεν θεωρούνται πλέον από την Ουάσιγκτον ως κατάλληλοι να κυβερνήσουν μια χώρα.<br /> <br /> Ο διορισμός στο Ριάντ ενός προέδρου και ενός εκπρόσωπου της διαπραγματευτικής επιτροπής, που επιλέχτηκε ανάμεσα στους πρώην Μπααθιστές υπουργούς δεν κρύβει την πραγματικότητα των πολεμάρχων.<br /> <br /> Αυτό είναι εξάλλου ένα δίδαγμα αυτού του πολέμου: η παράφυση συμμαχία των δυτικών με τους Σαούντ έφτασε σε αδιέξοδο. Αυτό που ήταν ανεκτό για τους Σαούντ στη χώρα τους, δεν είναι ανεκτό στο εξωτερικό. Η επέκταση του ουαχαμπιτισμού δημιουργεί προβλήματα σήμερα για τους Ευρωπαίους στο έδαφός τους, και η επέκταση του φυλετισμού στη Μέση Ανατολή θα ήταν μια καταστροφή για όλους, γιατί αυτό θα σήμαινε μια «Σομαλοποίηση» της περιοχής. Αυτό βέβαια, ήταν ο στόχος των οπαδών του Στρως, αλλά δεν είναι πλέον ο στόχος του προέδρου Ομπάμα. Δεν θα υπογραμμίσουμε ποτέ αρκετά το ασυμβίβαστο των σύγχρονων κρατών με τις φυλετικές κοινωνίες, γεγονός που οδήγησε εξάλλου όλα τα σύγχρονα κράτη να αστικοποιήσουν τον πληθυσμό τους.<br /> <br /> <b>Μπορεί η Δαμασκός να επιτευχθεί συμφιλίωση χωρίς τη Γενεύη 3;</b><br /> <br /> Τρίτον, η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας που αναγκαζόταν να διαπραγματευτεί το 2012 για να επιβιώσει, δεν αναγκάζεται πλέον. Παντού στο έδαφος, εκτός στη Βόρεια Ανατολή, ο συριακός αραβικός στρατός ανακαταλαμβάνει το έδαφος που είχε χάσει. Δεν πηγαίνει στη Γενεύη παρά μόνο επειδή είναι πεπεισμένη για την ανάγκη να συμφιλιώσει με το 10% του πληθυσμού της που υποστήριξε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους.<br /> <br /> Λαμβάνοντας υπόψη την απουσία αντιπροσωπείας της αντιπολίτευσης την περασμένη εβδομάδα, η Δαμασκός πάλι αναρωτήθηκε για τις άλλες επιλογές της. Δεν χρειάστηκε τις μεγάλες δυνάμεις για να συνάψει τοπικά συμφωνίες συμφιλίωσης και μπορεί πιθανώς να το καταφέρει επίσης σε εθνικό επίπεδο, αν η αντιπολίτευση δεχόταν να αποκηρύξει την «ανατροπή του καθεστώτος».<br /> <br /> Εν κατακλείδι, οι διαπραγματεύσεις της Γενεύης δεν μπορούν παρά μόνο να οδηγήσουν στην ενσωμάτωση παρατάξεων της αντιπολίτευσης στο κόρφο μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Ωστόσο, αυτό παραμένει αδύνατο, δεδομένου των θέσεων των χορηγών αυτής της αντιπολίτευσης (Σαουδική Αραβία, Τουρκία και Κατάρ). Στην τρέχουσα μορφή τους, τίποτα δεν μπορεί να βγει λοιπόν από αυτούς τους μονολόγους.<br /> <br /> Θυμηθείτε: <br /> <br /> <ul> <li>Η ομάδα των διαπραγματευτών του ΟΗΕ (JeffreyFeltman, StaffanDeMistura και VolkerPerthes) έχασε τη φαινομενική της ουδετερότητας, μετά την αποκάλυψη της μυστικής της δέσμευσης κατά της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας. </li> <li>Η αντιπολίτευση που χρηματοδοτείται από τη Σαουδική Αραβία, παρά τις δύο πρόσοψεις, αποτελείται πλέον μόνο από πολεμάρχους από συρο-σαουδαραβικές φυλές, γεγονός που την αποτρέπει να αξιώσει να εκπροσωπεί το σύνολο των Σύρων. </li> <li>Η Συρία δεν χρειάζεται πλέον τις Μεγάλες Δυνάμεις για την επίτευξη της εθνικής συμφιλίωσης. </li> </ul> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Γενεύη 3 - Προς την ειρήνη χωρίς την ένοπλη αντιπολίτευση

Τιερί Μεϊσάν Οι διαπραγματεύσεις της Γενεύης 3 για την ειρήνη στη Συρία μόλις άνοιξαν ενώ η προ-σαουδαραβική αντιπολίτευση τελικά λύγι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η δυναμική επάνοδος του Ιράν - κέρδη και συνέπειες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbl_hj6BOB2SbshEi5HtYKsP_GLGjlhWqoBLzbZf-7Ar1-nBDiSVSmg8etEz4iU845RlMmHDR8Vs56iD1yL0hsTA2GXecLmfd7F0-MqfHpiD6mK7eolVQvhzIK-pWVyF0fsorSE6MTilc/s1600/exorixi+petrelaioy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbl_hj6BOB2SbshEi5HtYKsP_GLGjlhWqoBLzbZf-7Ar1-nBDiSVSmg8etEz4iU845RlMmHDR8Vs56iD1yL0hsTA2GXecLmfd7F0-MqfHpiD6mK7eolVQvhzIK-pWVyF0fsorSE6MTilc/s1600/exorixi+petrelaioy.jpg" /></a></div> <br /> <em><strong> «O τομέας του πετρελαίου θα είναι ο πρώτος που θα "δοκιμασθεί". Xώρες με πετρελαϊκή παραγωγή, όπως η Σαουδική Αραβία, με LNG, όπως το Κατάρ, αλλά και χώρες-παραγωγοί φυσικού αερίου στην περιοχή της Κασπίας, όπως και οι χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, που ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη των δικών τους κοιτασμάτων, θα νοιώσουν πολύ κοντά τους την "ανάσα" του Ιράν», υποστηρίζειο κ. Αυλωνίτης.</strong></em><br /> <em><strong><br /></strong></em> <div style="text-align: justify;"> <strong>Συνέντευξη στην Αθηνά Καλαϊτζόγλου</strong></div> <br /><i>Με «νωπή», ακόμη, την άρση των διεθνών κυρώσεων κατά του Ιράν, είναι εύλογο ότι η σκιαγράφηση των επιπτώσεων που αναμένονται από τη δυναμική, όπως φαίνεται, επανάκαμψη της χώρας αυτής στις διεθνείς αγορές και το παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό υπόκειται στη διατύπωση εκτιμήσεων, οι οποίες αναγκαστικά θα υποστούν τον κάματο του χρόνου, για την επιβεβαίωση τους.</i><br /><br />Με αυτό το σκεπτικό, συζητάμε με τον Γεράσιμο Αυλωνίτη, καθηγητή στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Πειραιώς, σχετικά με τη Στρατηγική, το Δίκαιο και την Οικονομία της Ενέργειας και γνώστη της ενεργειακής αγοράς, με θητεία σε κορυφαίους θεσμούς, κάνοντας μια πρώτη «χαρτογράφηση» των συνεπειών που αναμένονται στον τομέα της ενέργειας, αλλά και σε επίπεδο γεωπολιτικό, καθώς και για τα οφέλη που προσδοκά να αποκομίσει η χώρα μας.<br /><br />Ξεκινώντας από τα τελευταία, ο κ. Αυλωνίτης εκτιμά ότι ο αγωγός EastMed, για τον οποίο ενδιαφέρεται η Ελλάδα, σε συνεργασία με την Κύπρο, πιθανόν να αντιμετωπίσει ανταγωνισμό από το ιρανικό φυσικό αέριο, ο TAP μεσο-μακροπρόθεσμα έχει τα φόντα να αναβαθμισθεί, ως ένας από τους «ιμάντας» μεταφοράς του φυσικού αερίου από το Ιράν, εφόσον αυτό επιδιωχθεί να διοχετευθεί και στις αγορές της Ευρώπης, ελληνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην ανάπτυξη ενεργειακών υποδομών μπορούν να βρουν νέο πεδίο δραστηριοποίησης στη χώρα αυτή, ενώ η επιδίωξη της χώρας να αναπτύξει δικά της κοιτάσματα υδρογονανθράκων χρειάζεται να περιφρουρηθεί, στη λογική της υιοθέτησης ενός σταθερού επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ώστε να διασφαλιστεί το μερίδιο της στην προσέλκυση ξένων επενδυτών.<br /><br />Από κει και πέρα, είναι σαφές ότι ο τομέας του πετρελαίου θα είναι ο πρώτος που θα «δοκιμασθεί», καθώς μεγάλες ποσότητες θα διοχετευθούν στη διεθνή αγορά, με το Ιράν να ενδιαφέρεται άμεσα για έσοδα πάση θυσία, ενώ σε γεωπολιτικό επίπεδο τα πράγματα είναι ακόμη πιο αξιοσημείωτα, καθώς χώρες με πετρελαϊκή παραγωγή, όπως η Σαουδική Αραβία, με LNG, όπως το Κατάρ, αλλά και χώρες-παραγωγοί φυσικού αερίου στην περιοχή της Κασπίας, όπως και οι χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, που ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη των δικών τους κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, θα νοιώσουν πολύ κοντά τους την «ανάσα» του Ιράν. Πώς θα μεταφραστούν όλα αυτά σε εξελίξεις και επιπτώσεις, θα φανεί στο επόμενο διάστημα.<div> <br /><div style="text-align: justify;"> <strong>Με δεδομένο ότι το Ιράν αποτελεί μια σημαντική δεξαμενή πετρελαίου, αλλά και φυσικού αερίου, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στον τομέα της ενέργειας από την άρση των κυρώσεων;</strong></div> Μιλώντας για μια χώρα που κατατάσσεται τέταρτη σε αποθέματα πετρελαίου και δεύτερη σε αποθέματα αερίου σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν μπορούμε να μη συζητούμε για επιπτώσεις! Ωστόσο, σε μία πολύ ρευστή κατάσταση στον ενεργειακό, αλλά και γεωπολιτικό τομέα, φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να εκτιμήσει κανείς από σήμερα με ικανοποιητική βεβαιότητα και στο σύνολό τους τις επιπτώσεις αυτές.</div> <div> <br />Οι άμεσες πιθανές επιπτώσεις εκτιμούμε ότι αφορούν στον τομέα του πετρελαίου. Σήμερα, το Ιράν διαθέτει σημαντικές ποσότητες αργού πετρελαίου που έχουν ήδη αντληθεί και αποθηκευτεί και μπορούν να διοχετευθούν σύντομα στις αγορές. Πέραν τούτου, η πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας, αποτελώντας τη βασική πηγή κρατικών εσόδων και συναλλάγματος στο παρελθόν, είναι σε καλύτερη κατάσταση από αυτή του φυσικού αερίου, που αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις. Φαίνεται, λοιπόν, πιθανό το Ιράν να είναι σε θέση και με τις υφιστάμενες υποδομές να αναπτύξει σχετικά γρήγορα ένα σεβαστό και διατηρήσιμο επίπεδο προσφοράς πετρελαίου ώστε να παίξει σημαίνοντα ρόλο στη διεθνή αγορά.</div> <div> <br />Εκ πρώτης όψεως λοιπόν, μεγάλες ποσότητες πετρελαίου θεωρητικά «μπαίνουν» ξανά στην παγκόσμια αγορά, από μία χωρά που διψά για συνάλλαγμα, αλλά το ερώτημα είναι σε ποια αγορά: Μια αγορά πλημμυρισμένη από πετρέλαιο, εν μέσω ενός πολέμου τιμών, που πρόσφατα δέχθηκε και ένα νέο παίκτη, τις ΗΠΑ, με την πρόσφατη απόφαση άρσης της επί 40 έτη απαγόρευσης εξαγωγών αργού πετρελαίου.</div> <div> <br />Εκτιμώ, ωστόσο, ότι παρά την κακή συγκυρία, το Ιράν θα επιδιώξει μια δυναμική είσοδο στην αγορά, καθώς η ανάγκη για άμεση εισροή εσόδων και δη συναλλάγματος μάλλον βαραίνει περισσότερο από μία στρατηγική μεγιστοποίησης κερδών σε μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα.<br />Αναφορικά με τον τομέα του φυσικού αερίου, λόγω των δυσχερειών που προαναφέραμε, εκτιμούμε ότι δεν θα έχουμε άμεσες επιπτώσεις από την άρση των κυρώσεων στο Ιράν.</div> <div> <br />Βέβαια, ανεξάρτητα από τις αγορές ενεργειακών προϊόντων, με την άρση των κυρώσεων σίγουρα αναδεικνύονται ευκαιρίες για δραστηριοποίηση στο Ιράν επιχειρήσεων του ενεργειακού/κατασκευαστικού τομέα, δεδομένης της ανάγκης εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των ενεργειακών υποδομών της χώρας.</div> <div> <br /><div style="text-align: justify;"> <strong>Γιατί δεν αναμένονται άμεσα επιπτώσεις στην αγορά αερίου;</strong></div> <br />Όπως αναφέραμε, το Ιράν διαθέτει τεράστια αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου. Ωστόσο, η μετατροπή των αποθεμάτων στο υπέδαφος σε εμπορεύσιμο αέριο απαιτεί δαπανηρές και τεχνολογικά σύνθετες υποδομές, τις οποίες το Ιράν δεν διαθέτει αυτήν τη στιγμή. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρώτος σταθμός υγροποίησης αερίου (LNG) παραμένει ημιτελής, ενώ το δίκτυο αγωγών δεν μπορεί να καλύψει τη μέγιστη ζήτηση σε ορισμένες περιοχές της χώρας, με αποτέλεσμα για ορισμένες περιόδους το Ιράν να εισάγει/ανταλλάσσει αέριο με γειτονικά κράτη.<br /><br />Ταυτόχρονα, η υφιστάμενη παραγωγή αερίου φαίνεται να καλύπτει οριακά την εγχώρια ζήτηση. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η χρήση αερίου σε οικιακές/βιομηχανικές εφαρμογές είναι πάρα πολύ διαδεδομένη στο Ιράν, ενώ ένα σημαντικό τμήμα του παραγόμενου σήμερα αερίου χρησιμοποιείται για την αύξηση της παραγωγικότητας των γεωτρήσεων πετρελαίου. Πρακτικά, οι διαθέσιμες σήμερα ποσότητες αερίου προς εξαγωγή είναι πολύ περιορισμένες.<br /><br />Η ανάπτυξη μιας επιθετικής εξαγωγικής πολιτικής θα απαιτήσει χρόνο, χρήμα και τεχνολογία. Εφόσον δημιουργηθεί ένα σταθερό και ευνοϊκό επιχειρηματικό περιβάλλον, ώστε να προσελκύσει επενδύσεις από το εξωτερικό, αυτό μπορεί να επιτευχθεί μεσοπρόθεσμα. Στη συνέχεια, το Ιράν θα πρέπει να επιλέξει τους τρόπους δραστηριοποίησης στην παγκόσμια αγορά, και εδώ θα υπάρξουν διλήμματα: Κυρίως μέσω LNG, αλλά με σκληρό ανταγωνισμό ιδίως μετά την είσοδο και των ΗΠΑ στο παιχνίδι ή κυρίως μέσω αγωγών; Επίσης, σε ποιες αγορές; Ευρώπη, η ζήτηση για αέριο της οποίας είναι αρκετά αβέβαιη στο μέλλον, ή Ασία;<br /><br /><div style="text-align: justify;"> <strong>Με αυτά τα δεδομένα που περιγράφετε, ποια θα είναι η τύχη του EastMed, για τον οποίο ενδιαφέρεται και η χώρα μας;</strong></div> Ο προτεινόμενος αγωγός EastMed αποτελεί μία ενδιαφέρουσα και σημαντική για την Ελλάδα εναλλακτική λύση για τη διοχέτευση αερίου από τον λεγόμενο «Κόμβο της Ανατολικής Μεσογείου» στις αγορές της Ευρώπης. Οπωσδήποτε, όμως, η «δεξαμενή αερίου» της Ανατολικής Μεσογείου είναι ευθέως ανταγωνιστική της «δεξαμενής» του Ιράν που προαναφέρατε, εφόσον, βεβαίως, το Ιράν καταφέρει σε εύλογο χρόνο να μετασχηματίσει τα αποθέματα στο υπέδαφος σε εμπορεύσιμο αέριο και εφόσον το αέριο αυτό δεν διοχετευθεί ανατολικά του Ιράν, αλλά προς την Ευρώπη. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των διαφορετικών πηγών αερίου για τις αγορές της Ευρώπης, ιδίως, σε ένα περιβάλλον μεγάλης αβεβαιότητας ως προς την εξέλιξη της ζήτησης αερίου στην Ε.Ε. θα καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό από το κόστος παραγωγής και μεταφοράς σε σύγκριση με τις τιμές στην αυξανόμενα ανταγωνιστική παγκόσμια αγορά αερίου. Ένας άλλος όμως παράγοντας, εκτός των τιμών, με μεγάλη σημασία για την προώθηση συγκεκριμένων έργων είναι η ασφάλεια των οδών μεταφοράς του αερίου προς την Ε.Ε.<div style="text-align: justify;"> <strong>Βλέπετε αλλαγές σε γεωπολιτικό επίπεδο και ειδικά στη Μέση Ανατολή; Ποιες χώρες, ενδεχομένως, να αντιμετωπίσουν δυσκολίες από τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται;</strong></div> <br />Οπωσδήποτε η πρόσβαση της χώρας σε συνάλλαγμα και σε αγορές (ενεργειακές και μη) και το γενικότερο κλίμα εμπιστοσύνης από τη διεθνή κοινότητα που εδραιώνει η πρόσφατη συμφωνία θα ενισχύσουν τη γεωπολιτική της θέση. Βέβαια, αυτό, προϋποθέτει την καλή εφαρμογή της πολύπλοκης συμφωνίας που οδήγησε στην άρση των κυρώσεων και τη δημιουργία κατάλληλου επιχειρηματικού κλίματος στο εσωτερικό της χώρας, που θα μπορούσε να ελκύσει επενδύσεις, ιδίως στον ενεργειακό τομέα, και να την καταστήσει ισότιμο μέλος της ενεργειακής κοινότητας.<br /><br />Σε επίπεδο ανταγωνιστών, μιλάω κατ’ αρχήν για το πετρέλαιο, δυσκολίες οπωσδήποτε θα αντιμετωπίσουν όλες οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες του Κόλπου, μεγαλύτερες, ίσως, η Σαουδική Αραβία, λόγω και της ιδιάζουσας σχέσης των δύο χωρών. Εφόσον αναπτυχθεί και ο τομέας Φυσικού Αερίου, οπωσδήποτε θα επηρεαστεί και ο βασικός εξαγωγέας στην περιοχή του Κόλπου που είναι το Κατάρ (ιδίως εάν το Ιράν επιλέξει LNG για εξαγωγές), αλλά και χώρες - παραγωγοί αερίου στην περιοχή της Κασπίας. Τέλος, η είσοδος και εδραίωση του Ιράν ως χώρας - εξαγωγέας αερίου θα επηρεάσει και τους σχεδιασμούς χωρών της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου για την ανάπτυξη και προώθηση στην αγορά των δικών τους κοιτασμάτων αερίου, που σήμερα βρίσκονται σε φάση ανάπτυξης.<div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Ελλάδα και Ιράν είχαν παραδοσιακά καλές διπλωματικές σχέσεις. Τώρα φαίνεται να ανοίγει μια νέα σελίδα στη συνεργασία των δύο χωρών. Τι μπορεί να προσδοκούμε εμείς από τη συνεργασία αυτή ιδιαίτερα στον ενεργειακό τομέα;</strong></div> <br />Για μία χώρα - εισαγωγέα ενεργειακών προϊόντων, όπως η δική μας, η καλή σχέση με τους παραγωγούς έχει πάντα ιδιαίτερη σημασία για τους οικονομικούς όρους, αλλά και για την ασφάλεια εφοδιασμού στα προϊόντα αυτά. Επίσης, καθαρά, με όρους αγοράς, η είσοδος νέων προμηθευτών αυξάνει τις επιλογές και το επίπεδο ανταγωνισμού και συνεπώς είναι καλοδεχούμενη από κάθε αγοραστή.<br /><br />Στο θέμα των πετρελαίων, ήδη, βλέπουμε τη συνέχιση μίας συνεργασίας που κρατά από παλιά και φαίνεται να συνεχίζεται με καλούς όρους.<br /><br />Στο θέμα του φυσικού αερίου, όπως αναφέραμε παραπάνω, η κατάσταση είναι πολύ πιο σύνθετη και θα πρέπει μάλλον να παρακολουθούμε τις εξελίξεις σε σχέση με τις κινήσεις του Ιράν, χωρίς, κατά τη γνώμη μου, να διαφαίνεται απτό πεδίο συνεργασίας στο άμεσο μέλλον.<br /><br />Γενικότερα, εκτιμώ ότι η ανάγκη εκσυγχρονισμού του ενεργειακού τομέα του Ιράν μπορεί να αποτελεί ευκαιρία για τη διεκδίκηση έργων και από ελληνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην κατασκευή/ανάπτυξη ενεργειακών υποδομών. Δεδομένου ότι ο διεθνής ανταγωνισμός στον τομέα αυτό φαίνεται ήδη να είναι έντονος, οι καλές διπλωματικές σχέσεις μπορεί να παίξουν σημαντικό θετικό ρόλο για την απόκτηση τμήματος αυτής της «πίτας».<div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Η χώρα μας έχει σε εξέλιξη σημαντικά project στον τομέα της ενέργειας. Ο αγωγός TAP είναι ένα από αυτά. Βλέπετε να ενισχύεται η σημασία του, για τη μεταφορά ιρανικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη;</strong></div> <br />Η πρώτη φάση ανάπτυξης του αγωγού TAP βασίστηκε σε υπογεγραμμένα συμβόλαια προμήθειας και μεταφοράς αερίου από μία συγκεκριμένη πηγή, το κοίτασμα Shah Deniz II στο αζέρικο τμήμα της Κασπίας, που μπορεί να θεωρηθεί ανταγωνιστική του ιρανικού αερίου. Συνεπώς, ακόμα και αν υποθέσουμε διαθεσιμότητα ιρανικού αερίου προς εξαγωγή κατά το χρόνο έναρξης λειτουργίας της πρώτης φάση ανάπτυξης του TAP, δεν φαίνεται πιθανή η χρήση του TAP για τη μεταφορά του αερίου αυτού, αφενός για λόγους δυναμικότητας, αφετέρου για λόγους ανταγωνισμού.<br /><br />Ωστόσο, η υποδομή που υποστηρίζει τον TAP, ο αγωγός TANAP, έχει σχεδιαστεί με δυνατότητα σημαντικής αναβάθμισης της χωρητικότητάς του, ώστε να μπορεί να μεταφέρει πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από αυτές που μπορεί να μεταφέρει ο TAP ακόμα και στην πλήρη ανάπτυξή του. Αναλόγως των συνθηκών ζήτησης αερίου από την Ευρώπη, της διαθεσιμότητας αποθεμάτων αερίου και του ανταγωνισμού μεταξύ των παραγωγών χωρών της Κασπίας, είναι δυνατόν και ο αγωγός TAP να παίξει ρόλο στη διαμετακόμιση ιρανικού αερίου, αλλά μεσο-μακροπρόθεσμα.<br /><br />Βεβαίως, ένα σημαντικό θέμα που προαναφέραμε είναι η επιλογή που ενδεχομένως θα κάνει το Ιράν ως προς την εξαγωγή αερίου μέσω LNG ή αγωγών και στην τελευταία περίπτωση, αν αυτό θα κατευθυνθεί προς την Ευρώπη ή προς ανατολάς.<div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Είναι σαφές ότι το Ιράν θα προσελκύσει διεθνές επενδυτικό ενδιαφέρον για αξιοποίηση σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που διαθέτει. Σε αυτό το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται, υπάρχει ενδεχόμενο να μην καρποφορήσει η αντίστοιχη προσπάθεια της χώρας, που βρίσκεται, έτσι κι αλλιώς, σε εμβρυακό στάδιο ακόμη, σε συνδυασμό και με τις τιμές του πετρελαίου;</strong></div> Δεν μπορεί να αποτιμηθεί τόσο απλά: Η προσθήκη νέων ποσοτήτων πετρελαίου/αερίου στην αγορά, ενδεχομένως χαμηλότερου κόστους παραγωγής, και η επίπτωση που αυτό μπορεί να έχει στις τιμές, δεν είναι σίγουρα ένας θετικός παράγοντας για την ανάπτυξη νέων πηγών. Ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλέπεται και η σημασία που έχει η ανάπτυξη εγχώριων ενεργειακών πηγών για λόγους γεωπολιτικούς και ασφάλειας εφοδιασμού. Εξάλλου, αυτό αποτελεί δεδηλωμένη επιδίωξη της Ενεργειακής Ένωσης. Μην ξεχνάμε την αστάθεια στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και το γεγονός ότι τα αποθέματα του Ιράν βρέθηκαν εκτός αγοράς για λόγους πολιτικούς και όχι για λόγους τεχνικούς ή εμπορικούς. Εκτιμώ, λοιπόν, ότι η συστηματική προσπάθεια να διαπιστώσουμε την ύπαρξη, το ύψος των αποθεμάτων και το κόστος παραγωγής εγχώριων υδρογονανθράκων δεν πρέπει να χαλαρώσει. Αυτό που θεωρώ ότι μπορούμε και θα πρέπει να αντιπαρατάξουμε για την προσέλκυση επιχειρήσεων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην περιοχή μας, έναντι άλλων περιοχών, είναι ένα σταθερό και αμοιβαία επωφελές επιχειρηματικό περιβάλλον, ένα θέμα που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις προβληματίζει στην περίπτωση π.χ. του Ιράν.<br /><div style="text-align: justify;"> <em><strong>* Ο κ. Γεράσιμος Αυλωνίτης είναι επισκέπτης καθηγητής στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Ενέργεια: Στρατηγική, Δίκαιο και Οικονομία, του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Είναι Χημικός Μηχανικός, με MSc στη Μηχανική Πετρελαίου και δεκαπενταετή εργασιακή πείρα στους τομείς φυσικού αερίου και πετρελαίου. Οι απόψεις που εκφράζει στη συνέντευξη είναι αυστηρά προσωπικές.</strong></em><br /> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div> </div>

Η δυναμική επάνοδος του Ιράν - κέρδη και συνέπειες

 «O τομέας του πετρελαίου θα είναι ο πρώτος που θα "δοκιμασθεί". Xώρες με πετρελαϊκή παραγωγή, όπως η Σαουδική Αραβία, με LNG, ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Μη φιλική” ρωσική ενέργεια στη Συρία εκτοξεύει την ένταση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgElL-cCrY689tqGD8vQMr2dlgHqWtwhTUnG275IjOiVMI3PJm5pA1IphCpfe8Xi01ZoiJd8jxEF80KQYqxC0bSG_XqZywjXjeeizz4co6Rgb2sEQF0J_dlJMZutyFkDHP9pnZFJXPPPyY/s1600/Su-35s+stin+syria....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgElL-cCrY689tqGD8vQMr2dlgHqWtwhTUnG275IjOiVMI3PJm5pA1IphCpfe8Xi01ZoiJd8jxEF80KQYqxC0bSG_XqZywjXjeeizz4co6Rgb2sEQF0J_dlJMZutyFkDHP9pnZFJXPPPyY/s640/Su-35s+stin+syria....jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /><b><i>Επιβεβαιώνει η ρωσική πλευρά την πρόθεση ανάπτυξης των μαχητικών πολλαπλών ρόλων τύπου Sukhoi Su-35S στη Συρία, αναφέροντας μάλιστα χαρακτηριστικά, ότι στόχος είναι να δοκιμαστούν οι επιχειρησιακές ικανότητες του μαχητικού σε πραγματικές συνθήκες πολέμου! Με το πρόσχημα των «δοκιμών» η ρωσική πλευρά επιχειρεί να συγκαλύψει την κάθετη κλιμάκωση που συνιστά η εισαγωγή σε ένα θέατρο πολέμου ενός οπλικού συστήματος πολύ μεγάλων επιχειρησιακών δυνατοτήτων. Και δεν είναι μόνο αυτό, τη στιγμή μάλιστα που η στάση της άλλης πλευράς είναι – ακόμη – εξαιρετικά προσεκτική.</i></b><br /><br />Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ<br /><br />Δεν είναι βέβαια ακόμα δυνατό να εκτιμηθεί αν το ΝΑΤΟ δεν θα προχωρήσει σε κλιμάκωση της κρίσης εισάγοντας μαζικά στο εν λόγω θέατρο μαχητικά όπως για παράδειγμα τα F-22 Raptor σε ανάλογους αριθμούς, με στόχο την εξισορρόπηση σε επίπεδο συμβολισμών. Η ρωσική ενέργεια πάντως δεν «ανταποκρίνεται» στην κίνηση αποκλιμάκωσης των Αμερικανών όταν και είχαν αποσύρει μαχητικά τύπου F-15, παρότι αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί – και έτσι ήταν – άφηναν εν πολλοίς την Τουρκία που είναι – έστω απροσάρμοστο – μέλος του ΝΑΤΟ, ακάλυπτη, άρα συνιστούσε σαφέστατο μήνυμα προς τη Μόσχα, η οποία όμως έχει την τάση να ερμηνεύει τέτοιες κινήσεις ως αδυναμία.<br /><br />Τι θα μπορούσε να συμβεί εάν η Συμμαχία αποφάσιζε να κλιμακώσει κάθετα την κατάσταση, εάν υποτεθεί ότι οι κινήσεις των Ρώσων ερμηνευθεί ότι συνιστούν προσπάθεια δια της βίας κλεισίματος της υπόθεσης υπό τους δικούς τους όρους αποκλειστικά; Το ρωσικό Γενικό Επιτελείο και το Κρεμλίνο ίσως δεν κατανοούν επαρκώς ότι όσα υψηλής τεχνολογίας αποτελεσματικά οπλικά συστήματα να εισαγάγουν στην περιοχή, το τακτικό μειονέκτημα της απόστασης από τη βάση ανεφοδιασμού των δυνάμεων δεν μπορούν να το αντισταθμίσουν, παρά μόνο με περισσότερη κλιμάκωση.<br /><br /><i>Εάν στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου αναπτύσσονταν π.χ. δυο ομάδες μάχης αεροπλανοφόρων τι θα γινόταν; Πιστεύει κανείς ότι όσο ικανά και να είναι τα ρωσικά μαχητικά θα επιβίωναν εάν λαμβανόταν απόφαση καταστροφής τους; Ακριβώς τα ίδια ισχύουν και για τους S-400 που έχουν εγκατασταθεί στη βάση Χμέιμιμ στην περιοχή της Λατάκιας, καθότι παρά την επίσημη ρητορική, η ενότητα της Συρίας δεν απασχολεί τη Μόσχα που γνωρίζει καλά ότι η Συρία που υπήρχε στο παρελθόν δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά.</i><br /><br />Αυτό που ενδιαφέρει τους Ρώσους είναι ο έλεγχος της περιοχής που βγαίνει στη Μεσόγειο ώστε να διαθέτουν βάση για την εξασφάλιση της ναυτικής τους παρουσίας στα «θερμά ύδατα» από τα οποία παγίως επιχειρούν να την αποκλείσουν οι κατά τη γεωπολιτική θεωρία «ναυτικές δυνάμεις» και παράλληλα να διαθέτει «πάτημα» παρουσίας στις μεσανατολικές εξελίξεις, αφού οι αλλαγές δεν έχουν τελειώσει. Την ενδιαφέρει το αλαουιτικό κομμάτι, γι’ αυτό υποστηρίζει τον Άσαντ.<br /><br />Όποιος δει τον χάρτη μπορεί εύκολα να διαπιστώσει ότι οι από βορρά έξοδοι στη θάλασσα για τη Ρωσία είναι εξαιρετικά προβληματικές και μπορούν εύκολα να αποκοπούν. Γι’ αυτό η ανησυχία της Μόσχας είναι πολύ μεγάλη, αφού αισθάνεται να αναβιώνει η στρατηγική της «ανάσχεσης» (containment) του Ψυχρού Πολέμου σε βάρος της. Τα ίδια ισχύουν και στον νότο και σε μεγάλο βαθμό εδώ «κρύβεται» και η συνεχής νευρική αντιμετώπιση της κατάστασης από τη Μόσχα.<br /><br /><i>Φυσικά, δεν θέλει καν ανάλυση το ότι η πλευρά της Δύσης δεν κάνει απολύτως τίποτε ώστε να διαβεβαιώσει τη ρωσική πλευρά ότι οι προθέσεις είναι ειρηνικές. Ενδεχομένως και να μην είναι, με αποτέλεσμα να σπρώχνουν την ανθρωπότητα σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια, ενώ βρισκόμαστε σε μεταβατική περίοδο όπου πολλά μπορούν να συμβούν έως ότουκαθοριστούν οι μετά-μεταψυχροπολεμικές ισορροπίες στον πλανήτη. Οι δυτικοί δεν συζητούν τρόπο με τον οποίο να μπορέσει η Ρωσική Ομοσπονδία να «αναπνεύσει» και να σταματήσει να συμπεριφέρεται επιλέγοντας διαρκώς στρατιωτικό και στρατηγικό «bullying».</i><br /><br />Οι ρωσικές ενέργειες αποτελούν επίδειξη ισχύος υψηλού ρίσκου, η οποία εκπηγάζει από βαθύτατη ανησυχία και ανασφάλεια για το μέλλον και μάλιστα σε ένα χρονικό σημείο κατά το οποίο θεωρεί ότι εναντίον της διεξάγεται οικονομικός πόλεμος, ενώ επίκειται αναθεώρηση του προϋπολογισμού, αφού τα νούμερα στην οικονομία είναι από προβληματικά έως απελπιστικά, συνεπεία της κατάρρευσης των διεθνών τιμών των υδρογονανθράκων, από τις οποίες εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η ισορροπία της χώρας.<br /><br /><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/Su-35_Sukhoi_%C2%A9-Flickr-Rob-Schleiffert.jpg"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEi4RDgGqogCPA4sjPbHt2FqBGiSfWgzIqzLfuYvGCIQe9FSzNXTLCB_BXZGaHgQWvQHIG3YI3SiyqQ0d4W6A0a0mKtdAfqsXum_FxicDD93pvYw5zL9Oll-A5ahW04C5ODDokr-RewbxHn0roTfJaRd2ge4AHWFhGHGi5Z5SgumasjzoBeADc7jXctBO5cfmAdB_cuM0qBXfoiVYEJOtZXB5c702KUsMRa69A=" /></a><br /><br />Κι όλα αυτά, παρά τις κουταμάρες περί περιορισμένου αντίκτυπου που υποστηρίζουν γραφίδες με αμιγώς οικονομικό προσανατολισμό οι οποίες ποτέ δεν κατάφεραν να απομονώσουν τη γεωπολιτική οπτική και να αντιληφθούν πως αυτή επηρεάζει τις οικονομικές ισορροπίες του πλανήτη. Εν ολίγοις το πώς τα πάντα είναι υποταγμένα στη γεωπολιτική ισορροπία και όχι η ψευδαίσθησή τους, ότι η οικονομική ισχύς από μόνη της, ακόμα και η υπερεθνική, καθορίζει τις εξελίξεις. Είναι ένας ακόμα πυλώνας ισχύος, τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.<br /><br /><i>Όταν ο ήχος των όπλων ακουστεί, όλα τα υπόλοιπα απλώς ακυρώνονται, διότι ρόλο παίζει πλέον η πρόθεση ανοχής της καταστροφής από τους αντιπάλους. Εδώ δείχνει να θεωρεί η Μόσχα ότι έχει ένα πλεονέκτημα αφού έχει πολλά να χάσει, ενώ ο ρωσικός λαός είναι πολύ πιο συνηθισμένος στο να αντιμετωπίζει κακουχίες σε αντίθεση με τη Δύση που έχει θεοποιήσει την ευμάρεια και τον καταναλωτισμό και απειλεί να φέρει την ανθρωπότητα σε κατάσταση που δεν θα ήθελε να βιώσει ξανά. Κι εδώ πρέπει να προσέξει η πλευρά της Δύσης, διότι εάν «στραγγαλιστεί» η στρατιωτική παρουσία της Μόσχας στη Συρία και η διπλωματία δεν κάνει τη δουλειά της, δεν θα υπάρχει άλλη διέξοδο από τη στρατιωτική.</i><br /><br />Θεωρητικά, θα μπορούσε ακόμα και να ενσωματώσει την ανατολική Ουκρανία απειλώντας στη συνέχεια εμμέσως να επεκτείνει τη στρατιωτική δραστηριότητα στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, ενώνοντας τα εδάφη υπό τον έλεγχό της με την Υπερδνειστερία. Όλα αυτά σε θέατρο όπου απολαμβάνει η Μόσχα το τακτικό πλεονέκτημα. Μπορεί ακόμα να απειλήσει – και θα το κάνει προβάλλοντας ένα κάπως παρορμητικό και όχι τόσο ορθολογικό προφίλ – ακόμα και με ενεργοποίηση του πυρηνικού οπλοστασίου, που έτσι και αλλιώς θεωρείται «όπλο τελικής καταφυγής», όταν δεν τα βγάζεις πέρα δηλαδή με πιο «φυσιολογικές» μεθόδους. Θα τοποθετήσει βαλλιστικούς πυραύλους τύπου Iskander στον θύλακα του Καλίνινγκραντ. Έχει κι άλλες επιλογές…<br /><br />Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να προσπαθήσει η Ρωσία να εκμεταλλευτεί και τις διαιρέσεις που υπάρχουν στο «δυτικό στρατόπεδο» και τον φόβο χωρών στην άμεση ευρωπαϊκή της «γειτονιά» ότι η «ομπρέλα ασφαλείας» του ΝΑΤΟ δεν είναι και τόσο αποτελεσματική. Η Μόσχα πάντα επιχειρεί να χρησιμοποιήσει τη στρατηγική του «διαίρει και βασίλευε» (divide and rule), αν και στην περίπτωσή της το βασίλευε μεταφράζεται πιο αντιπροσωπευτικά ως «επιβίωνε». Επαναλαμβάνουμε, ότι οι ευθύνες της Δύσης είναι μεγάλες διότι δεν κάθεται να ακούσει – αν υποτεθεί ότι δεν γνωρίζει – ποιες είναι οι παράμετροι ασφαλείας από τις οποίες η γεωγραφία δεν επιτρέπει καμία απολύτως υποχώρηση.<br /><i><br />Κάπου εδώ έρχεται όμως και το καλό σενάριο, ότι μεγάλος στόχος της Ρωσίας είναι να οδηγήσει τα πράγματα στη Συρία σε κλείσιμο, μέσω διαπραγματεύσεων, καθώς πηγές προσκείμενες στους Ρώσους έχουν υπονοήσει ότι στη δική τους αντίληψη, στόχος των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ είναι να παγιδεύσουν τους Ρώσους σε μακροχρόνια εμπλοκή, κάτι το οποίο σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση θα τους οδηγήσει σε κατάρρευση οικονομική…</i><br /><br /><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/Su-35_Sukhoi_%C2%A9-Flickr-Pavel-Vanka.jpg"><img height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEj_VxEEaD3oCUArOmghgeO8J4oZXaT7jWqaAc1rCIh34zmFgNsTxJhVS2rsZjOZbPS3KGxu44cB622mamyKVX5RFfXMT4qBX2Eij185ksr2csA9m3drcrNBJP6Qdlc8jESSpGrxjlnTTH9a7nj4aOqn4HZYP6OIxNIR0-J9kzJZR_WGWOwxmiBwa-PCpkIEI8doBBFX48EtLnPTF9dGhaZwZLxpCEsT=" width="640" /></a><br /><br />Εάν η Δύση συμπεριφερθεί ορθολογικά, τότε θα σταματήσει να ακούει τις πολεμικές ιαχές του Ερντογάν ο οποίος βέβαια δεν τόλμησε ούτε σε μια στιγμή να δώσει εντολή στον «αήττητο» τουρκικό στρατό να κινηθεί εντός της Συρίας, καθότι τα φέρετρα που θα επέστρεφαν μαζικά στη χώρα θα υπονόμευαν την πολιτική ισχύ του, την οποία έχτισε με μεγάλο κόπο και θυσίες, με αποτέλεσμα να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση και γι’ αυτόν. Είναι και για τις ΗΠΑ να «κοντύνουν» αποφασιστικά τον Ερντογάν, αρκεί να το αποφασίσουν και να «ξεκολλήσουν» τα μυαλά ορισμένων στο State Department και σε άλλους πυλώνες ισχύος στην Ουάσιγκτον.<br /><br />Πρέπει ταχύτατα να σταματήσουν οι κωλυσιεργίες και οι δυο πλευρές να συμφωνήσουν στα βασικά ώστε να προχωρήσει η αποκλιμάκωση της κατάστασης, διότι αν δεν το έχουν αντιληφθεί οι εγχώριοι – στην Ελλάδα – φορείς τεραστίων ποσοτήτων… τεστοστερόνης, θαυμαστών γενικώς και αορίστως του «ξανθού γένους» και του σημερινού ηγέτη του, θαυμαστές που δεν έχουν όμως ιδιαίτερη επαφή με την ελληνική και διεθνή πραγματικότητα, η διαδικασία εποικισμού της ευρωπαϊκής ηπείρου από εκατομμύρια μεταναστών και προσφύγων έχει σαν αφορμή τη Συρία, ενώ απειλεί την Ελλάδα περισσότερο από κάθε άλλον.<br /><br />Και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν το συμφέρον της Ρωσίας, τουλάχιστον το βραχυπρόθεσμο – μεσοπρόθεσμο, είναι εναντίον της γειτνίασης με μια Ευρώπη σε αναταραχή, μια Ευρώπη με κοινωνίες που θα αντισταθούν στη μετάβαση στον «πολυπολιτισμό», τις συνέπειες του οποίου αρχίζουν να κατανοούν ακόμα και οι αφελέστεροι, με τις επιλογές των Σκανδιναβικών χωρών που κάποτε «κουνούσαν το δάχτυλο» σε όλους τους υπόλοιπους παριστάνοντας πως έχουν το μονοπώλιο στον ανθρωπισμό, να είναι εξόχως αποκαλυπτικές, σε όποιον φυσικά θέλει να ανοίξει τα μάτια του και να δει…<br /><div> Η κατάσταση είναι επικίνδυνη</div> <div> <br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a></div> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fwp-content%2Fuploads%2F2016%2F02%2FSu-35_Sukhoi_%25C2%25A9-Flickr-Rob-Schleiffert.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEi4RDgGqogCPA4sjPbHt2FqBGiSfWgzIqzLfuYvGCIQe9FSzNXTLCB_BXZGaHgQWvQHIG3YI3SiyqQ0d4W6A0a0mKtdAfqsXum_FxicDD93pvYw5zL9Oll-A5ahW04C5ODDokr-RewbxHn0roTfJaRd2ge4AHWFhGHGi5Z5SgumasjzoBeADc7jXctBO5cfmAdB_cuM0qBXfoiVYEJOtZXB5c702KUsMRa69A=" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fwp-content%2Fuploads%2F2016%2F02%2FSu-35_Sukhoi_%25C2%25A9-Flickr-Pavel-Vanka.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEj_VxEEaD3oCUArOmghgeO8J4oZXaT7jWqaAc1rCIh34zmFgNsTxJhVS2rsZjOZbPS3KGxu44cB622mamyKVX5RFfXMT4qBX2Eij185ksr2csA9m3drcrNBJP6Qdlc8jESSpGrxjlnTTH9a7nj4aOqn4HZYP6OIxNIR0-J9kzJZR_WGWOwxmiBwa-PCpkIEI8doBBFX48EtLnPTF9dGhaZwZLxpCEsT=" -->

“Μη φιλική” ρωσική ενέργεια στη Συρία εκτοξεύει την ένταση

Επιβεβαιώνει η ρωσική πλευρά την πρόθεση ανάπτυξης των μαχητικών πολλαπλών ρόλων τύπου Sukhoi Su-35S στη Συρία, αναφέροντας μάλιστα χαρακ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιτυχία η σύλληψη τζιχαντιστών, η ΕΕ να κάνει αυτοκριτική

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjP9lwRKu1EFGH5rtGnWTa5Gpeq9qYpZQVubbUmnvMPeYNwFLGaCByjrCJ7N-8dBdmErJqHZ3RtTptFxVUYA2e3_7kpRYCUibaYl5ypHqIv6vN7eibiKZAAIBVUbPL-lc4RgNAvsVpU7Iw/s1600/silipsi+tzixantisti+stin+alexandroypoli.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="404" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjP9lwRKu1EFGH5rtGnWTa5Gpeq9qYpZQVubbUmnvMPeYNwFLGaCByjrCJ7N-8dBdmErJqHZ3RtTptFxVUYA2e3_7kpRYCUibaYl5ypHqIv6vN7eibiKZAAIBVUbPL-lc4RgNAvsVpU7Iw/s640/silipsi+tzixantisti+stin+alexandroypoli.jpg" width="640" /></a></div> <br /><br /><i>Πολλές διαστάσεις φαίνεται ότι έχει το θέμα της σύλληψης δυο υπόπτων για εμπλοκή σε τρομοκρατικές ενέργειες τζιχαντιστών την Πέμπτη με την κατηγορία της οπλοκατοχής, σύμφωνα με την Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης. Είναι φανερό ότι η κατηγορία έπρεπε να προταχθεί έως ότου «δεθεί» η υπόθεση, καθώς πληροφορίες για τη δράση των δύο συλληφθέντων υπήρχαν και στην Ελλάδα και σε άλλες υπηρεσίες διεθνώς.</i><br /><br />Σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε η Αστυνομική Διεύθυνση, αναφέρει ότι «συνελήφθησαν, την 28/01/2016 το μεσημέρι στην Αλεξανδρούπολη, από αστυνομικούς της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ., σε συνεργασία με την Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Αλεξανδρούπολης, ένας 29χρονος υπήκοος Σουηδίας και ένας 20χρονος υπήκοος Υεμένης, για παραβάσεις της νομοθεσίας περί όπλων.<br /><br />Ειδικότερα, μετά από σχετικό έλεγχο που πραγματοποιήθηκε στους παραπάνω, βρέθηκαν στη κατοχή τους και κατασχέθηκαν, μεταξύ άλλων, δύο (2) μαχαίρια, με μήκος λάμας 32 και 23 εκατοστών, αορτήρας πολεμικού όπλου, κινητά τηλέφωνα και διάφορα χρηματικά ποσά».<br /><br />Οι συλληφθέντες θα οδηγηθούν αύριο Τρίτη στον ανακριτή για να αντικρούσουν τις κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος για σχέσεις με τρομοκρατικές οργανώσεις, εμμένουν στο ότι προορισμός του ταξιδιού τους ήταν το χωριό Πέπλος – όχι η Συρία μέσω Τουρκίας – όπου και θα πήγαιναν ως… τουρίστες! Γνωστός ταξιδιωτικός προορισμός άλλωστε… Δηλώνουν δε έκπληκτοι διότι έμπλεξαν για δυο μαχαίρια που βρήκαν στις αποσκευές τους.<br /><br />Σύντομα βέβαια προέκυψε το βεβαρημένο εγκληματικό ισλαμιστικό παρελθόν του 29χρονου Μιρσάντ Μπεκτάσεβιτς, ο οποίος είχε καταδικαστεί στη Βοσνία πριν περίπου μία δεκαετία, για εμπλοκή σε τρομοκρατική οργάνωση και σχεδιασμό επιθέσεων κατά δυτικών στόχων.<br /><br />Και ο δεύτερος όμως τζιχαντιστής ήταν. Ο 20χρονος Αλ Χασανί Αμέρ, κατάγεται από την Υεμένη, γνωστό εκτροφείο ισλαμικού εξτρεμισμού. Όσον αφορά τα ερωτήματα που θέτουν διάφορες πλευρές για το γεγονός ότι μεσολάβησαν έξι ημέρες από την άφιξή τους στο αεροδρόμιο Ελ Βενιζέλος της Αθήνας έως τη μετάβασή τους στην Αλεξανδρούπολη (δηλώνουν ότι θα σταματούσαν στο χωριό Πέπλο που όλως τυχαίως είναι δίπλα στα σύνορα), η απάντηση είναι ότι παρά τα όσα λέγονται, σύμφωνα με πληροφορίες βρισκόντουσαν υπό παρακολούθηση σε μια προσπάθεια να διαπιστωθεί εάν υπάρχει στην Ελλάδα θύλακας τρομοκρατικός-ισλαμιστικός.<br /><br />Καλή είναι η γκρίνια για τα πολλά κακώς κείμενα στην Ελλάδα στον τομέα της ασφάλειας, αυτά όμως δεν δημιουργήθηκαν τώρα και η προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης είναι απαράδεκτη. Η συνεργασία με τις ευρωπαϊκές υπηρεσίες είναι η στενότερη δυνατή, ενώ προσποιούνται πολλοί ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι οι διαδικασίες που έχουν θεσπίσει γι’ αυτή τη συνεργασία είναι εξαιρετικά χρονοβόρες και δεν επιτρέπουν την άμεση μεταφορά των στοιχείων που συλλέγονται ώστε η αξιοποίησή τους να είναι σχεδόν αυτόματη.<br /><br />Ευτυχώς, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δείχνουν σοβαρότητα μέχρι στιγμής στην αντιμετώπιση του θέματος, αντιλαμβανόμενα πιθανώς ότι οποιαδήποτε άλλη στάση ρίχνει νερό στον μύλο των «εταίρων» που ψάχνονται να φορτώσουν στην Ελλάδα το σύνολο της ευθύνης συγκαλύπτοντας το πανευρωπαϊκό μπάχαλο, συνεπεία ιδεοληψιών δυτικοευρωπαϊκού τύπου, που έχει οδηγήσει σε τεράστια σύγχυση τώρα που το πρόβλημα έφτασε στο κατώφλι τους, αν όχι μέσα στο σπίτι…<br /><br />Επιστρέφοντας στο προκείμενο, να επισημανθεί ότι προκαλεί εντύπωση το ότι μέχρι στιγμής δεν έχουν ζητήσει συνδρομή δικηγόρου, κάτι που ενδεχομένως να γίνει ενώπιον του ανακριτή την Τρίτη. Την ίδια στιγμή, οι πληροφορίες που έρχονται για τον Βόσνιο 29 ετών Μίρσαντ Μπεκτάσεβιτς είναι συγκλονιστικές…<br /><br />Κατάγεται από την πόλη Νόβι Πάζαρ στην νοτιοδυτική Σερβία και η οικογένειά του το 1994 μετανάστευσε στη Σουηδία. Θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνο στέλεχος της Αλ Κάιντα στα Βαλκάνια, για τη δραστηριότητα της οποίας έχει αρθρογραφήσει εκτεταμένα ο συνεργάτης του «defence-point.gr», Γιάννης Μιχαλέτος, μέσω του ινστιτούτου RIMSE (Radical Islamic Monitor South Europe / Παρακολούθηση Ισλαμικού Εξτρεμισμού στη Νότια Ευρώπη).<br /><br /><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/jihadist_Alexandroupolis_2.jpg"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjAkbkXQ-dFkqDpE4P-684B6aAuKR4sjCkTWVfjLGV5f6KEztKcdiBiievwejQyqFTpz6eU8PTO3BLq3h5IR0n0z5Vv4wiLVUzq69BxymIeJFgekKZ7ZT4Wg-THpPH6d-H67ptW7FzOqlF2tb8lWcQ_NigdEwfmfiSX4shISG3Db11pBlNuvxhYsMWgOZhmf5Ru_dBscDHzkLTd=" /></a><br /><br />Σύμφωνα τώρα με τηλεγράφημα του Αθηναϊκού και Μακεδονικού Πρακτορείου (ΑΠΕ-ΜΠΕ), η βοσνιακή δημόσια τηλεόραση (FTV) αναφέρει, επικαλούμενη αξιόπιστες πηγές, ότι ο υπήκοος της χώρας έχει ήδη πολεμήσει στη Σύρια, όπου μετέβη μετά την αποφυλάκισή του, το 2011. Είχε φυλακιστεί για την «ανθρωπιστική» του δράση…<br /><br />Είχε συλληφθεί το 2005 στο Σεράγεβο, ύστερα από επιδρομή της αστυνομίας στο σπίτι όπου διέμενε. Εκεί εντοπίστηκε εκρηκτική ύλη 20 κιλών, μία αυτοσχέδια ζώνη εκρηκτικών για βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας, πυροκροτητές και βιντεοκασέτα με οδηγίες για την κατασκευή αυτοσχέδιας βόμβας.<br /><br />Το 2007, ο Μπεκτάσεβιτς καταδικάστηκε σε φυλάκιση 15 ετών για προετοιμασία τρομοκρατικών επιθέσεων. Έκανε ένσταση και η ποινή του μειώθηκε στα οχτώ χρόνια. Το 2009 ικανοποιήθηκε το αίτημά του να έκτιση την ποινή του στη Σουηδία, χώρα της οποίας ήταν υπήκοος, και αφού εξέτισε τα 2/3 της ποινής το 2011 αποφυλακίστηκε.<br /><br />Επίσης, εντός του 2015 προσπάθησε τρεις φορές να εισέλθει από τη Σερβία στη Βοσνία, αλλά δεν τού επιτράπηκε η είσοδος. Στην τρίτη προσπάθεια, επιβλήθηκε ποινή οριστικής απαγόρευσης εισόδου στη χώρα.<div> <br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a></div> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fwp-content%2Fuploads%2F2016%2F02%2Fjihadist_Alexandroupolis_2.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjAkbkXQ-dFkqDpE4P-684B6aAuKR4sjCkTWVfjLGV5f6KEztKcdiBiievwejQyqFTpz6eU8PTO3BLq3h5IR0n0z5Vv4wiLVUzq69BxymIeJFgekKZ7ZT4Wg-THpPH6d-H67ptW7FzOqlF2tb8lWcQ_NigdEwfmfiSX4shISG3Db11pBlNuvxhYsMWgOZhmf5Ru_dBscDHzkLTd=" -->

Επιτυχία η σύλληψη τζιχαντιστών, η ΕΕ να κάνει αυτοκριτική

Πολλές διαστάσεις φαίνεται ότι έχει το θέμα της σύλληψης δυο υπόπτων για εμπλοκή σε τρομοκρατικές ενέργειες τζιχαντιστών την Πέμπτη με την...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανίκανοι και για τα πιο απλά πράγματα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsaoaqqm_iVBxJNN8WfznAZ0_f2iLGf3B5hcNXtX61h6S3rS-HjS0aSD0QKEdpbWNqGmSzD5pojHcfAK_CiPYu3HKFZpSKEB5WgzNl-zMlJcQBtiB4yuDRRbUUftTJZYmnZNvAHoYxLpc/s1600/mitsotakis_tsipras.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="306" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsaoaqqm_iVBxJNN8WfznAZ0_f2iLGf3B5hcNXtX61h6S3rS-HjS0aSD0QKEdpbWNqGmSzD5pojHcfAK_CiPYu3HKFZpSKEB5WgzNl-zMlJcQBtiB4yuDRRbUUftTJZYmnZNvAHoYxLpc/s640/mitsotakis_tsipras.jpg" width="640" /></a></div> <span style="color: #666666; font-size: large;"><br /></span> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #666666; font-size: large;">Πατρίδα για τους πολιτικούς είναι το κόμμα και η εξουσία.</span></div> <span style="color: #666666; font-size: large;"><br /></span> <strong>Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</strong><br /> Κατά την τελευταία συνεδρίαση της Ελληνικής Βουλής, που χαρακτηρίστηκε από την πρώτη αντιπαράθεση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκο Μητσοτάκη, περίσσεψαν οι ειρωνείες και οι ατάκες, τα «θανατηφόρα» βέλη και η διαπίστωση ότι τούτη η χώρα, που διοικείται από τέτοιους πολιτικούς, δεν σώζεται…<span id="more-104566"></span><br /> <br /> Βαριά κουβέντα, θα πείτε, και θα έχετε δίκιο. Αλλά ποιος πολίτης, που είχε το κουράγιο να παρακολουθήσει την πρώτη μάχη του νυν πρωθυπουργού και ενός πιθανού ηγέτη της Ελλάδας, έκλεισε την τηλεόραση και έμεινε με την εντύπωση ότι νοιάζονται για τη χώρα αυτή καθ’ αυτή και τον λαό της; Σε μένα προκάλεσε θλίψη το «σόου» στη Βουλή, διότι κατέληξα στο ίδιο συμπέρασμα, στο οποίο έχω καταλήξει από τον Μάιο του 2010.<br /> <blockquote class="tr_bq"> <strong><i>Πατρίδα για όλους τους πολιτικούς είναι το κόμμα και η εξουσία. Και το συμπέρασμα αυτό δεν το αλλάζω, διότι είναι η πραγματικότητα.</i></strong></blockquote> Θα έλεγα πως στην Κύπρο μιμούνται όλα τα κακά και τα άσχημα της Ελλάδας. Αλλά, αν και εκεί διεφθαρμένοι, όταν φτάσει η κρίσιμη ώρα που πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους, θα το πράξουν. Ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης ανακοίνωσε την έξοδο της χώρας από το μνημόνιο και οι δανειστές εγκωμίασαν το γεγονός. Δεν είναι μικρό πράγμα να σου έχουν κουρέψει τις καταθέσεις, να σου έχουν επιβάλει το καταραμένο πρόγραμμα, και σε τρία χρόνια να μπορέσεις με το σπαθί σου να διώξεις τους δανειστές. Αυτή είναι μαγκιά, κύριε Τσίπρα και κύριε Μητσοτάκη… Να τους πείτε δεν σας χρειαζόμαστε. Εσείς τους …διώχνετε κάθε μέρα αλλά οι δανειστές κάτι δεν καταλαβαίνουν. Μπας και τους στέλνετε τις επιστολές εκδίωξης γραμμένες στα …ελληνικά; Πέρα από τα αστεία συνέλθετε…<br /> <br /> Βεβαίως, δεν λέω ότι λύθηκαν ως διά μαγείας τα οικονομικά προβλήματα του νησιού, αλλά οι πολίτες γνωρίζουν πως έχουν μέλλον πια. Σιγά, αλλά σταθερά, η Κύπρος θα επανέλθει εκεί που ήταν χωρίς τα βαρίδια του βρώμικου τραπεζικού συστήματος.<br /> <br /> Τι έγινε στην Κύπρο, λοιπόν. Μισώ να επαναλάβω τον Γερμανό Σόιμπλε, αλλά η απάντηση είναι στην κουβέντα που είπε στον κ. Τσίπρα: «Είναι η εφαρμογή, ηλίθιε»…<br /> <br /> Οι Ελληνες πολιτικοί εκεί πάσχουν. Στην εφαρμογή και στην υλοποίηση. Είναι εντελώς ανίκανοι να πράξουν τα πιο απλά πράγματα, και αναφέρομαι στις υποσχέσεις τους. Πόσω μάλλον να υλοποιήσουν το ελληνικό πρόγραμμα. Ετσι, ας μην έχουμε καμία ελπίδα ότι η «μάνα» (Ελλάδα) θα βαδίσει στα βήματα της «κόρης» (Κύπρου).<br /> <br /> Η έξοδος της Ελλάδας από το μνημόνιο, στο πρότυπο της Κύπρου, δεν θα συμβεί ποτέ εάν οι πολιτικοί συνεχίσουν να κουβαλούν τα ίδια μυαλά…<br /> <br /> Είναι δυνατόν, κύριοι, να τσακώνεστε στη Βουλή για το ποιανού το μνημόνιο είναι καλύτερο, όταν η ανεργία παραμένει στο 28%, όταν χιλιάδες συμπολίτες μας αναζητούν το βραδινό δείπνο στα σκουπίδια; Είναι;<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Ανίκανοι και για τα πιο απλά πράγματα

Πατρίδα για τους πολιτικούς είναι το κόμμα και η εξουσία. Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Κατά την τελευταία συνεδρίαση της Ελληνικής Βουλής, που...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιος τελικά θα κερδίσει στην Κύπρο; Η Τουρκία ή το Ισραήλ…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiji__CYAPdeAEOrOEJIfyWuFnCAdnh2sEbKhyjgzSPvOmXwovzSA42B74a8bkU8C56Q9UQZG35vkMuuwyf1uNNKvUQojGXoFfMl0id7HHYeY5yflkc9_TDyns1l2k8AWjXzwI7bxjnm9c/s1600/kypriaki+dimokratia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiji__CYAPdeAEOrOEJIfyWuFnCAdnh2sEbKhyjgzSPvOmXwovzSA42B74a8bkU8C56Q9UQZG35vkMuuwyf1uNNKvUQojGXoFfMl0id7HHYeY5yflkc9_TDyns1l2k8AWjXzwI7bxjnm9c/s1600/kypriaki+dimokratia.jpg" /></a></div> <br /> Του Κώστα Μαυρίδη*<br /> <br /> Η τριμερής Κύπρου, Ισραήλ και Ελλάδας αποτελεί νέο θεμέλιο στο εγχείρημα για την ενέργεια, που προϋποθέτει σοβαρή πολιτική, οικονομική και αμυντική συνεργασία και ασφάλεια. <br /> <br /> Στο πολιτικό επίπεδο, το Ισραήλ ξεκαθάρισε (όπως αποκαλύψαμε πριν μήνες) ότι το εγχείρημα προχωρά ενόσω υπάρχει στέρεο ευρωπαϊκό κράτος. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι χρήσιμος παίκτης στην Αν. Μεσόγειο για το Ισραήλ, αλλά και για την Αίγυπτο, εφόσον λειτουργεί ως ενδιάμεσος αλλά και αντιπρόσωπος της ΕΕ. Με μόρφωμα «λύσης» στα μέτρα της Άγκυρας, είτε στο κενό μετά τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Τουρκία θα αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Αν. Μεσόγειο και ο ρόλος της Κύπρου τελειώνει.<br /> <br /> Εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ζυγίσει σωστά τα πράγματα, το εγχείρημα προχωρά και ενδυναμώνεται, χωρίς την Τουρκία. Αυτό θα διαφανεί εντός 2016. Πάντως, οι κατά καιρούς δηλώσεις Α. Κυπριανού-ΑΚΕΛ και Αβ. Νεοφύτου-ΔΗΣΥ, δείχνουν πως δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Είτε βρίσκονται σε διάσταση με την υπό διαμόρφωση στρατηγική που αφήνει έξω την Τουρκία, είτε το Προεδρικό θα κάνει τη μεγάλη μεταστροφή με «λύση» που θα ανατρέψει το ενεργειακό εγχείρημα, αλλά θα προσαρμοστεί στις τουρκικές στοχεύσεις όπως Αβ. Νεοφύτου-Α. Κυπριανού θεωρούν αναπόφευκτο.<br /> <br /> Όταν ο Α. Κυπριανού ανακοίνωσε επίσκεψη στην Τουρκία για να διερευνήσει τις τουρκικές προθέσεις και να τους πείσει για… «λύση», παρέπεμπε στον Αβ. Νεοφύτου που και αυτός θεωρούσε πως το ζητούμενο είναι να πειστεί η Τουρκία να αλλάξει στρατηγικές επιδιώξεις. Ωστόσο, ο Ερντογάν δεν χρειαζόταν να πειστεί. Επαναλαμβάνει πως θέλει λύση, αλλά στα μέτρα του, για να διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να αποκτήσει κυρίαρχο ρόλο στην Αν. Μεσόγειο.<br /> <br /> Πριν τη συνάντηση Α. Κυπριανού με Τούρκους αξιωματούχους, έγραφα σε άρθρο: «Χωρίς να υποτιμώ οποιονδήποτε, πιστεύω πως οι ίδιοι [κομματάρχες μας] έχουν υιοθετήσει ή προσαρμόσει τα επιχειρήματά τους στις τουρκικές επιδιώξεις για να προκύψει …. «λύση», πράγμα που θα διαφανεί εντός των μηνών». Μετά την συνάντηση με Νταβούτογλου, ο Α. Κυπριανού ερωτηθείς για την αίσθηση που αποκόμισε απάντησε ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός «κατ’ επανάληψη ανέφερε ότι η Άγκυρα επιθυμεί λύση». Αλλού επισημαίνεται ότι ο ΓΓ του ΑΚΕΛ ανέφερε ότι «ο Νταβούτογλου έχει εκφράσει την επιθυμία και τη βούληση η Τουρκία να συμβάλλει σε αυτές τις προσπάθειες και θεωρεί ότι η επίτευξη λύσης του Κυπριακού θα συμβάλλει τα μέγιστα στην επίτευξη μιας συνεργασίας στην νότιο-ανατολική Μεσόγειο…».<br /> <br /> Οι επιδιώξεις της Τουρκίας (διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και κυρίαρχο ρόλο στην Αν. Μεσόγειο), όπως τα εξήγησε όμως ο Νταβούτογλου, φαίνεται να έπεισαν τον Α. Κυπριανού ότι η Τουρκία θέλει λύση και θα συμβάλει προς τούτο. Την επίσκεψη και τις … «διαπιστώσεις» Α. Κυπριανού, χαιρέτισε ο ΔΗΣΥ που χαρακτήρισε ως επιτυχή επιβεβαιώνοντας μας τόσο γρήγορα.<br /> <br /> Ο Καθηγητής R. Vayrynen (υπήρξε Πρόεδρος της Φινλανδικής Ακαδημίας και διοικητικό μέλος του PRIO) έχει ασχοληθεί επιστημονικά με αποτελεσματικούς τρόπους αντίδρασης αδύνατων κρατών και τη σχέση κόστους-οφέλους που ο ορθολογισμός επιβάλλει στην επιδίωξη για ένα συμβιβασμό. Στην περίπτωση Κύπρου-Τουρκίας επιδιώκεται ένας συμβιβασμός και κάθε πλευρά συνυπολογίζει το κόστος-όφελος για κάθε διαφορετικό σενάριο και διαφορετικό περιεχόμενο λύσης. Όσο περισσότερο κόστος προκαλεί η Κύπρος στην Τουρκία (π.χ. μπλοκάρισμα ενταξιακών, αποκλεισμό της από την Αν. Μεσόγειο), τόσο βελτιώνεται το περιεχόμενο ενός συμβιβασμού υπέρ της αδύνατης Κύπρου.<br /> <br /> Η πολιτική των δύο κομματαρχών είναι ανάποδη: Αν δεχτούμε πρώτα λύση, και ως αποτέλεσμα διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, χάσουμε κάθε έλεγχο στις τουρκικές ενταξιακές και αποκτήσει η Τουρκία κυρίαρχο ρόλο στην Αν. Μεσόγειο, αυτό θα … βελτιώσει το περιεχόμενο της λύσης. Σε τέτοιες περιπτώσεις η επιστήμη σηκώνει τα χέρια. Η διαφορά δεν αφορά στο πως αξιοποιούνται τα στρατηγικά πλεονεκτήματά μας. Η διαφορά είναι ότι υπάρχει μια πολιτική με νόημα και άλλη που κατανοούν οι δύο τους. Βεβαίως, δεν είναι …. «απορριπτικός» ο Καθ. Vayrynen.<br /> <strong><i>Ο Κώστας Μαυρίδης είναι ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ (S&D)</i></strong><br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Ποιος τελικά θα κερδίσει στην Κύπρο; Η Τουρκία ή το Ισραήλ…

Του Κώστα Μαυρίδη* Η τριμερής Κύπρου, Ισραήλ και Ελλάδας αποτελεί νέο θεμέλιο στο εγχείρημα για την ενέργεια, που προϋποθέτει σοβαρή πο...

Διαβάστε την συνέχεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI_dWGyH0Yf7XqbubrtG4s7tr8MaUhmuCjz5OIeqFcJEttv2GYXPfaZuKD1RSI2oEO-czhtmGOJTWiBcqKvUg6IkypYq_APp4MGDww7r4fFisa8JjmA-yvT8R0yWOUGYuQy6ATXPVjo_c/s1600/Su-35s.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI_dWGyH0Yf7XqbubrtG4s7tr8MaUhmuCjz5OIeqFcJEttv2GYXPfaZuKD1RSI2oEO-czhtmGOJTWiBcqKvUg6IkypYq_APp4MGDww7r4fFisa8JjmA-yvT8R0yWOUGYuQy6ATXPVjo_c/s1600/Su-35s.jpg" /></a></div> <br /> <strong>Κλιμακώνεται η ένταση Ρωσίας -Τουρκίας, μετά την ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών περί ρωσικού αεροσκάφους που παραβίασε τον τουρκικό εναέριο χώρο. Η Ρωσία ενισχύει το στόλο της στην συρο-τουρκική μεθόριο. Η τουρκική Πολεμική Αεροπορία από την πλευρά της αναβάθμισε την ετοιμότητά της σε "πορτοκαλί", ένα στάδιο πριν το κόκκινο, μετά τη νέα ένταση με τη Ρωσία. </strong>Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, η αυξημένη ενταση στην Τουρκία προϋποθέτει την “πλήρη ετοιμότητα" και άμεση ανταπόκριση των τούρκων πιλότων και για τον λόγο αυτό τα τουρκικά αεροσκάφη, σύμφωνα με δημοσιεύματα έχουν λάβει <strong>εντολή κατάρριψης</strong> εάν απαιτηθεί. <br /> <br /> Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας<strong> Αχμέτ Νταβούτογλου </strong>δήλωσε, σήμερα,  οτι τα τούρκικα ραντάρ αλλα και τα ραντάρ του ΝΑΤΟ εντόπισαν ένα ρώσικο αεροσκάφος εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, αντικρούοντας τους ρωσικούς ισχυρισμούς ότι η παραβίαση ήταν «καθαρή προπαγάνδα».<br /> <br /> Η Τουρκία δήλωσε το Σάββατο οτι ένα<strong> ρωσικό μαχητικό</strong> αεροσκάφος <strong>Su-34 </strong>είχε παραβιάσει τον εναέριο χώρο της, παρά τις προειδοποιήσεις, υποδαυλίζοντας για μια ακόμη φορά τις εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών που συμμετέχουν στον πόλεμο της Συρίας. Η Ρωσία αρνείται την εισβολή.<br /> <strong>“Η Ρωσία δεν μπορεί να καλύψει την παραβίαση του εναέριου χώρου μας. Δεν είναι δυνατόν να κρύψει ένα τέτοιο περιστατικό αν συνέβη, ή να το πλάσει αν δεν συνέβη,”</strong> δήλωσε ο Νταβούτογλου σε συνέντευξη Τύπου στο Ριάντ.<br /> <br /> Ο εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Άμυνας Υποστράτηγος Ιγκόρ Κονασένκοβ αρνήθηκε το Σάββατο ότι οποιαδήποτε ρωσικό αεροπλάνο είχε μπει στον τουρκικό εναέριο χώρο, και αποκάλεσε τους τουρκικούς ισχυρισμούς «καθαρή προπαγάνδα».<br /> <br /> Σε ένα παρόμοιο περιστατικό, το Νοέμβριο, η Τουρκία κατέρριψε ένα ρωσικό πολεμικό αεροπλάνο που πετούσε πάνω απο τη Συρία, δηλώνοντας ότι είχε παραβιάσει τον εναέριο χώρο της, προκαλώντας διπλωματική ρήξη με την Ρωσία να επιβάλει οικονομικές κυρώσεις. <br /> "Η Τουρκία δεν έχει απολύτως καμία πρόθεση να κλιμακωθεί η ένταση με τη Ρωσία, αλλά παραμένουμε ευαίσθητοι ως προς την προστασία του εναέριου χώρου μας," πρόσθεσε ο Νταβούτογλου.<br /> <br /> <strong>Την ίδια στιγμή η Ρωσία εχει ενισχύσει τον στόλο της στη Συρία,</strong> σύμφωνα με πληροφορίες που κάνουν το γύρο του διαδικτύου. Μάλιστα, δημοσιεύονται  φωτογραφίες ρωσικών αεροσκαφών που φέρεται να ενίσχυσαν τον ρωσικό στόλο στα συρο-τουρκικά σύνορα.. <br /> Έως και τέσσερα Su-35S ενώσαν <span style="color: blue;">τ</span>ις δυνάμεις τους με τα Su-30 SMS, που υπάρχουν ήδη στην βάση Hemeimeem / Bassel al-Assad ΙΑΡ, στην Λατάκια.<br /> <br /> <img alt="" height="473" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/RUSSIA/russian_sukhoi1.jpg" width="630" /><br /> <br /> Στις 30 Ιανουαρίου του 2016 το ρωσικό blog MIL-Avia έδωσε στην δημοσιότητα πληροφορίες σχετικά με την πτήση Tu-154 από το αεροδρόμιο Βόλγα (Αστραχάν) - AFB Hmeymim (Συρία). Οι πληροφορίες αναφέρονται στην υπηρεσία δεδομένων Flightradar24.<br /> Στις 31 Ιανουαρίου 2016, στο φόρουμ αναρτήθηκαν ενδιαφέρουσες φωτογραφίες απο σμήνος αεροσκαφών του μοντέλου Su-35S FSI που φέρουν τους αριθμούς 03, 04, 05, 06 και 08, με κόκκινα διακριτικά. Nα σημειωθεί ότι τα διακριτικά στο Su-35S άρχισαν να εφαρμόζονται στο αεροσκάφος το 2014.<br /> <br /> <br /> <img alt="" height="473" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/RUSSIA/russian_sukhoi2.jpg" width="630" /><br /> <br /> <img alt="" height="473" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/RUSSIA/russian_sukhoi3.jpg" width="630" /><br /> <br /> Το Sukhoi Su-35 (Νατοϊκό όνομα: Flanker-Ε) είναι η ονομασία για δύο ξεχωριστά αεροσκάφη, παράγωγα του Su-27 «Flanker». Είναι μονοθέσια, δικινητήρια, πολλαπλού ρόλου μαχητικά, που σχεδιάστηκαν από την Sukhoi και κατασκευάστηκαν από την εταιρία παραγωγής αεροσκαφών Komsomolsk-on-Amur (KnAAPO).<br /> <br /> Το Su-35 είναι η γενιά αεροσκαφών 4 ++ και χρησιμοποιεί τεχνολογία πέμπτης γενιάς. Το μέγιστο φορτίο πυρομαχικών του Su-35 είναι 8.000 kg.<br /> <br /> TodaysZaman/InformNapalm/Defense-blog<br /> Απόδοση/Επιμέλεια - <strong>Ελένη Παναγιώτου</strong><br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κλιμακώνεται η ένταση Ρωσίας -Τουρκίας, μετά την ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών περί ρωσικού αεροσκάφους που παραβίασε το...

Διαβάστε την συνέχεια