Οι Ουκρανοί αλλάζουν στρατηγική για να μειώσουν τις απώλειες σοκ.Αποκάλυψη Trump: Εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανοί νεκροί.

<img height="426" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/48851f2b9fbd10aa91fead296193c794_XL.jpg" width="774" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Trump: Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν πεθάνει στην Ουκρανία . Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης λένε ψέματα.</span></h3>Οι Ουκρανοί… μετά τις δραματικές απώλειες, στο διάστημα 4 Ιουνίου 2023 με 18 Ιουλίου 2023, στο διάστημα της αντεπίθεσης έχασαν 27.000 στρατιώτες σε νεκρούς και τραυματίες… καθώς και το 28% των οπλικών τους συστημάτων… αλλάζουν στρατηγική και έτσι μείωσαν τις απώλειες…<br />Το μυστικό της νέας στρατηγικής… είναι απλός… να μειωθεί η ένταση και τα μέτωπα της αντεπίθεσης… αλλά αυτή η νέα στρατηγική των Ουκρανών έδωσε την δυνατότητα στους ρώσους να κερδίσουν ζωτικά νέα εδάφη στο Δυτικό Luhansk στην Βόρεια Ουκρανία…<br />Μόνο στην ζώνη του Luhansk οι ρωσικές δυνάμεις έχουν παρατάξει σχεδόν 100.000 στρατιώτες…<br />Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον έχει η αποκάλυψη του Trump ότι έχουν σκοτωθείς στην Ουκρανία εκατοντάδες χιλιάδες…<br />Το bankingnews έχει αποκαλύψει ότι οι νεκροί και τραυματίες στην Ουκρανία φθάνουν τους 320.000 και από πλευράς ρώσων σχεδόν 90.000…<br /><br />Trump: Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν πεθάνει στην Ουκρανία – Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης λένε ψέματα<br /><br />Σε συνέντευξή του ο πρώην πρόεδρος Trump και φαβορί για τις νέες προεδρικές εκλογές τον Νοέμβριο 2024, προειδοποίησε ότι τα μέσα ενημέρωσης δεν καλύπτουν με ακρίβεια την κλίμακα του θανάτου και της καταστροφής στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας ότι «εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν σκοτωθεί».<br />O Trump επανέλαβε και πάλι ότι θέλει να τελειώσει ο πόλεμος αμέσως, σημειώνοντας «Στην Ουκρανία υπάρχουν πόλεις χωρίς κτίρια. Μοιάζει σαν μια ζώνη κατεδάφισης.<br />Είναι τόσο φρικτό και, ξέρετε, και μετά θα σας πουν δύο άνθρωποι τραυματίστηκαν».<br />«Όχι. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν.<br />Θα μάθετε όταν τελειώσει όλο αυτό ότι ο αριθμός των ανθρώπων που σκοτώθηκαν είναι πολύ μεγαλύτερος από ότι σας λένε» ανέφερε ο Trump.<br /><br />«Δεν σου λένε την αλήθεια. Eκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν.<br />Οι πόλεις τους εξαφανίζονται».<br /><br />«Και βασικά λένε, «Ποια είναι η στάση σου;<br />Είστε για τη Ρωσία ή είστε με την Ουκρανία;<br />Εγώ υποστηρίζω ένα πολύ απλό πράγμα», τόνισε ο Trump «Θέλω να εμποδίσω τους ανθρώπους να σκοτωθούν και θα το σταματήσω, γρήγορα».<br /><br />O Trump αποκάλυψε ότι οι μόνοι που φαίνεται να ενδιαφέρονται για το τέλος του πολέμου είναι η Ουγγαρία και το Βατικανό.<br />Η υπόλοιπη Ευρώπη στο σύνολό της φαίνεται να είναι καλά με τον μαζικό θάνατο «όσο χρειαστεί».<br />Η Ουγγαρία ζητά ειρήνη—να έρθει η Ουκρανία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και οι χώρες να σταματήσουν την καταστροφή. Εκτός από την Ουγγαρία, και το Βατικανό φαίνεται να ενδιαφέρεται να αναγκάσει την Ουκρανία να διαπραγματευτεί κάποιου είδους διευθέτηση με τη Ρωσία.<br /><br />Zelensky και Πεντάγωνο αναγνώρισαν ότι η αντεπίθεση έπρεπε να «διακοπεί» εν μέσω απωλειών<br /><br />Οι New York Times παραδέχτηκαν ότι τα πράγματα φαίνονται ζοφερά για τις πιθανότητες αντεπίθεσης της Ουκρανίας, αναγνωρίζοντας ότι ο Πρόεδρος Zelensky έχει αναγκαστεί να μειώσει την ένταση και τον ρυθμό της αντεπίθεσης..<br /><br />Οι New York Times με τίτλο «Αφού υπέστησαν βαριές απώλειες, οι Ουκρανοί σταμάτησαν για να ξανασκεφτούν τη στρατηγική»<br />Κάποια η βελτίωση προέκυψε επειδή η Ουκρανία άλλαξε τακτική, εστιάζοντας περισσότερο στην καταστροφή των ρωσικών δυνάμεων με πυροβολικό και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς παρά την προσπάθεια να αντιμετωπιστούν τα ναρκοπέδια<br /><br />Αλλά αυτά τα νέα συσκοτίζουν ορισμένες ζοφερές πραγματικότητες.<br />Οι απώλειες των Ουκρανών έχουν επίσης μειωθεί επειδή η ίδια η αντεπίθεση έχει επιβραδυνθεί - και μάλιστα σταμάτησε κατά τόπους - καθώς οι Ουκρανοί στρατιώτες αγωνίζονται ενάντια στην τρομερή άμυνα της Ρωσίας.<br />Και παρά τις απώλειες, οι Ουκρανοί έχουν διανύσει μόλις 5 από τα 60 μίλια που ελπίζουν να καλύψουν για να φτάσουν στη θάλασσα στο νότο και να χωρίσουν τις ρωσικές δυνάμεις στα δύο.<br /><br />Μόνο μέσα στις πρώτες δύο εβδομάδες της αντεπίθεσης οι δυνάμεις της Ουκρανίας έχασαν περίπου το 20% των όπλων που προμήθευσε πρόσφατα η Δύση, συμπεριλαμβανομένων των τανκς και των τεθωρακισμένων οχημάτων.<br />Η πολύκροτη αντεπίθεση είχε ξεκινήσει τον Μάιο, αλλά δεν έχει μεταφραστεί σε σημαντικά κέρδη.<br /><br />«Αυτή την εβδομάδα, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, αναγνώρισε ότι είχε υπάρξει μια σύντομη παύση στις επιχειρήσεις λόγω έλλειψη εξοπλισμούς και πυρομαχικών και κάλεσε τους δυτικούς συμμάχους να επιταχύνουν τον ρυθμό των παραδόσεων».<br />Οι New York Times υπογραμμίζουν ότι το Πεντάγωνο αναγνώρισε από τότε δημόσια την «μείωση της αντεπίθεσης»: «Αμερικανοί αξιωματούχοι αναγνώρισαν την μείωση της αντεπίθεσης αλλά οι Ουκρανοί είχαν αρχίσει να κινούνται ξανά, αντιμετωπίζοντας τα ναρκοπέδια και έχοντας επίγνωση των κινδύνων».<br /><br />Όσο για τον Zelensky για να δικαιολογήσει τα πενιχρά αποτελέσματα της αντεπίθεσης, τόνισε ότι «πρέπει όλοι να καταλάβουμε πολύ καθαρά, όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρα, ότι οι ρωσικές δυνάμεις στα νότια και ανατολικά εδάφη μας κάνουν ότι μπορούν για να σταματήσουν τους στρατιώτες μας».<br /><br />Πολύ γρήγορα μετά την έναρξη της αντεπίθεσης τον περασμένο μήνα, ο Zelensky παραδέχτηκε ότι ήταν πιο αργός από τον αναμενόμενο ρυθμό, ενώ παραπονέθηκε επίσης ότι χρειάζονται περισσότερα δυτικά όπλα και πυροβολικό.<br />Η έναρξη της αντεπίθεσης πριν από περίπου δύο μήνες συνοδεύτηκε από εντυπωσιακές αναφορές στα δυτικά μέσα ενημέρωσης για τις γρήγορες επιτυχίες που θα σημειώνονταν. Αλλά οι προσδοκίες αποδείχθηκαν απατηλές.<br /><br /><div><a href=" www.bankingnews.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι Ουκρανοί αλλάζουν στρατηγική για να μειώσουν τις απώλειες σοκ.Αποκάλυψη Trump: Εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανοί νεκροί.

Trump: Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν πεθάνει στην Ουκρανία . Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης λένε ψέματα. Οι Ουκρανοί… μετά τις δραματικές α...

Διαβάστε την συνέχεια

Ίντριγκες, κόντρες και «αδειάσματα» για τα γαλάζια παιδιά της αυτοδιοίκησης. Όλο το πλούσιο παρασκήνιο.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/b9299b149c000310df72038bd240dae9_XL.jpg" width="744" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Αν βρεθεί ένας σοβαρός παίχτης, ο Μπακογιάννης θα χάσει την Αθήνα... η 4ετία Μπακογιάννη αποδείχθηκε τραγική μετριότητα.</span></h3>Μεγάλο παρασκήνιο υπάρχει γύρω από τις γαλάζιες υποψηφιότητες για τους δήμους και τις περιφέρειες της χώρας λίγους μήνες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές.<br /><br />Το «νταβατζιλίκι» Σαμαρά στην Πελοπόννησο<br /><br />Ξεκινάμε από την Πελοπόννησο και την πίεση του Αντώνη Σαμαρά να διώξει τον Παναγιώτη Νίκα, μέχρι πρότινος περιφερειάρχη, και να τοποθετήσει πρόσωπο του δικού του κύκλου, το Δημήτρη Πτωχό.<br />Ο Παναγιώτης Νίκας δεν είναι ένα τυχαίο στέλεχος, ήταν αυτός που πρώτος είχε βάλει την υπογραφή του για την υποψηφιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2016 στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ. Και τώρα του το ξεπληρώνουν βγάζοντάς τον από την Περιφέρεια με το έτσι θέλω.<br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να μην χαλάσει το χατίρι από τον Αντώνη Σαμαρά προκειμένου να τον έχει «ήρεμο» στα μεγάλα θέματα που έρχονται (ελληνοτουρκικά, ατζέντα ΛΟΑΤΚΙ κ.α) έβγαλε έναν στενό υποστηρικτή του και έβαλε τον Δημήτρη Πτωχό.<br /><br />Δυσαρέσκεια για Πατούλη και τις πυρκαγιές<br /><br />Θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάποιοι στη ΝΔ εκφράσανε μία δυσαρέσκεια στο πρόσωπο του Γιώργου Πατούλη παρόλο που είναι πολύ δυνατός και δεν θα χάσει τις εκλογές. Η ανοργανωσία της περιφέρειας σε σχέση με τις πυρκαγιές είναι γεγονός, ο πρώην περιφερειάρχης Γιάννης Σγουρός καταγγέλλει ότι η περιφέρεια ξεκίνησε διαγωνισμό για πυροπροστασία στις 20 Ιουλίου, δηλαδή σήμερα. Κάποιοι, επίσης, θυμηθήκανε και την τραγική ανεπάρκεια που έδειξε η Περιφέρεια Αττικής την εποχή που χιόνια έκλεισαν την Αττική οδό και βασικούς δρόμους. Τότε δεν είχε μοιραστεί το αλάτι και τα εκχιονιστικά παρέμειναν στο παρκινγκ της Περιφέρειας. Η επικοινωνιακή εικόνα, όμως, του Γ.Πατούλη παρά τα μεγάλα λάθη δεν έχει τρωθεί.<br /><br />Αν βρεθεί ένας σοβαρός παίχτης, ο Μπακογιάννης θα χάσει την Αθήνα<br /><br />Πάμε τώρα στον δήμο της Αθήνας.<br />Όπως γνωρίζουν οι συνδαιτημόνες του Μαξίμου, η στήριξη στον Μπακογιάννη είναι εκ των ων ουκ άνευ.<br />Θα δινόταν παρόλο που ο δήμαρχος Αθηναίων έχει δυσαρεστήσει αρκετό κόσμο με τις επιλογές του και τις σπατάλες του.<br />Στο Κέντρο της Αθήνας στα 4 χρόνια επικράτησε χάος στις μετακινήσεις του κόσμου και οι επαγγελματίες του κέντρου με τα απανωτά έργα έχασαν σταθερή πελατεία.<br />Παράλληλα, η κατάσταση στο κέντρο δεν βελτιώθηκε.<br />Από την μία η εγκληματικότητα και από την άλλη ένα απέραντο εργοτάξιο, με φοίνικες που ακριβοπληρώθηκαν και τελικά κατέληξαν στα σκουπίδια…<br />Πεταμένα λεφτά. Όλα αυτά δεν αρέσουν στη ΝΔ.<br />Και η αλήθεια είναι ότι φοβάται πολύ μην τυχόν υπάρξει μία σοβαρή υποψηφιότητα από το ΠΑΣΟΚ που θα τη στηρίξει και ο ΣΥΡΙΖΑ και κοντράρει στα ίσια τον Μπακογιάννη. Και όπως λέει το ρεπορτάζ μία τέτοια υποψηφιότητα είναι στα χαρτιά.<br /><br />Το παρασκήνιο στον Πειραιά και πως τα βρήκε η ΝΔ με το σύστημα Μώραλη-Μαρινάκη<br /><br />Στο δήμο Πειραιά η ΝΔ ήθελε να διεκδικήσει το δήμο από τον Γιάννη Μώραλη που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ και εκφράζει τα συμφέροντα του εφοπλιστή Μαρινάκη στον Πειραιά.<br />Σύμφωνα με πηγές του ΒΝ, όταν αποφασίστηκε η κάθοδος του Χρήστου Μπουτσικάκη στον Πειραιά με την στήριξη της ΝΔ, το ευρύτερο σύστημα Μώραλη χτυπούσε τον Κ. Μητσοτάκη για την υπόθεση των υποκλοπών και έτσι η Πειραιώς ήθελε να απαντήσει.<br />Τώρα, όμως, που το θέμα των υποκλοπών έχει τελειώσει από την ατζέντα, η Πειραιώς άφησε την επιλογή ενός ξεχωριστού υποψήφιου στον Πειραιά και αναγκάστηκε να συμφωνήσει με την στήριξη του εκλεκτού του εφοπλιστή Μαρινάκη.<br /><br />Οι κρητικές κολεγιές του Μητσοτάκη<br /><br />Στην Κρήτη η ΝΔ έδωσε στήριξη στον περιεφερειάρχη προεχόμενο από το ΠΑΣΟΚ, για την ακρίβεια είναι κολλητός του Γιώργου Παπανδρέου, Σταύρο Αρναουτάκη.<br />Ο Στ. Αρναουτάκης είχε παλιά στήριξη και από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά ήθελαν να τον χρησιμοποιήσουν για να αναβαθμίσουν συγκεκριμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.<br />Όταν το πήρε χαμπάρι αυτό ο Αρναουτάκης, έθεσε στο περιθώριο τα στελέχη αυτά και ανοίχτηκε στην ΝΔ.<br />Μάλιστα, προσέφερε μεγάλη βοήθεια και στη ΝΔ αφού έχει ένα φανατικό κοινό στην Κρήτη. Βγαίνει από τότε που υπήρχε ο θεσμός του νομάρχη…<br />Πριν ένα χρόνο περίπου όταν ο Μητσοτάκης προχωρούσε τον ΒΟΑΚ εκθείασε δημοσίως τον Στ. Αρναουτάκη και σε ένα γεύμα που είχαν οι δύο άνδρες έπεσε η υπόσχεση για αλληλοστήριξη.<br />Στην Κρήτη επίσης θα τέβει στο δήμο Ηρακλείου ο Μιχάλης Καραμαλάκης, πρώην γενικός γραμματέας Δημόσιας Τάξης και πρώην αρχηγός της ΕΛΑΣ. Πρόσωπο απόλυτα συνυφασμένο με τον πρωθυπουργό, έχει πάρει μεγάλες εξουσίες.<br /><br />Ποιος θα πάρει τον… Μουντζούρη;<br /><br />Στο Βόρειο Αιγαίο, η ΝΔ έψαχνε απεγνωσμένα έναν δικό της υποψήφιο.<br />Η ΝΔ είχε ένα πολύ καλό ποσοστό γύρω στο 40% στις εθνικές εκλογές στο Βόρειο Αιγαίο και την έπαιρνε να έχει έναν δικό της υποψήφιο. Έτσι αποφάσισε να στηρίξει τον Αλκιβιάδη Στεφανή ο οποίος έχει μία πολύ καλή σχέση με τον πρωθυπουργό.<br />Όμως, να πούμε το 2019 η εκλεκτή της ΝΔ Χριστιάνα Καλογήρου έχασε από τον Κωνσταντίνο Μουτζούρη παρόλο που στον πρώτο γύρο ήταν πρώτη. Τώρα η ΝΔ χρειάζεται ένα καλύτερο όνομα. Δεν πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο Στεφανής.<br />Ο Μουτζούρης πρωτοστάτησε στους αγώνες για να μην γίνουν hot spot μεταναστών στη Λέσβο.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ίντριγκες, κόντρες και «αδειάσματα» για τα γαλάζια παιδιά της αυτοδιοίκησης. Όλο το πλούσιο παρασκήνιο.

Αν βρεθεί ένας σοβαρός παίχτης, ο Μπακογιάννης θα χάσει την Αθήνα... η 4ετία Μπακογιάννη αποδείχθηκε τραγική μετριότητα. Μεγάλο παρασκήνιο υ...

Διαβάστε την συνέχεια

Win-win ή "φιάσκο" ... η μοιρασιά που ετοιμάζουν;

<a href="https://armynow.gr/wp-content/uploads/2018/12/%CE%A4%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9A%CE%99%CE%91-%CE%A5%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%9F%CE%9A%CE%A1%CE%97%CE%A0%CE%99%CE%94%CE%91.jpg"><img border="0" height="275" src="https://armynow.gr/wp-content/uploads/2018/12/%CE%A4%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9A%CE%99%CE%91-%CE%A5%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%9F%CE%9A%CE%A1%CE%97%CE%A0%CE%99%CE%94%CE%91.jpg" width="740" /></a><br /><br />Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζών Κέννεντυ είπε κάποτε:<br /><i>"Δεν μπορείς να διαπραγματεύεσαι με κάποιον που λέει:<br />Ό,τι είναι δικό μου είναι δικό μου,<br />κι ό,τι είναι δικό σου είναι... διαπραγματεύσιμο".</i><div><i><br /></i>Αυτά έλεγε ο Κέννεντυ. Αλλά, θα μου πείτε, τι ήξερε ο Κέννεντυ από... "πολύτροπη" εξωτερική Πολιτική;<br />H συνέντευξη Κυριάκου Μητσοτάκη στο ΣKAΪ ξεκίνησε μια δημόσια συζήτηση για το πώς μπορούν να «λυθούν» τα ελληνοτουρκικά.<br />Με βάση την κριτική που έγινε και τις απαντήσεις που δόθηκαν και τα ρεπορτάζ των ΜΜΕ (για το τι πραγματικά έχει στο μυαλό του ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση), μπορούμε να κάνουμε σήμερα τις εξής παρατηρήσεις.<br />Με την επιφύλαξη πάντως, πώς όσα γράφτηκαν στο Τύπο ΔΕΝ είναι απαραίτητο να απηχούν τις πραγματικές προθέσεις και τη λογική του Πρωθυπουργού:</div><div><br />* Πρώτον διατυπώνεται στην ουσία ο ισχυρισμός ότι, με τη διατύπωση «πάμε να κάνουμε αμοιβαίες υποχωρήσεις από αφετηριακές θέσεις», εμείς παραιτούμαστε από την «πλήρη επήρεια των νησιών» (αποδεχόμενοι τη «μερική επήρεια» που δεν διευκρινίζεται πόση είναι) και η Τουρκία υποχωρεί κι εκείνη από τις δικές της αφετηριακές θέσεις, που είναι όλη η στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας», δηλαδή το… Τουρκολυβικό μνημόνιο κλπ.<br />Κατά τον ισχυρισμό αυτό, εμείς θα παραιτηθούμε από «μαξιμαλιστικές» δικές μας επιδιώξεις (την «πλήρη επήρεια των νησιών») και η Τουρκία θα παραιτηθεί «από… όλες τις παράνομες αξιώσεις και αποφάσεις της»!</div><div><br />-- Πρώτη ένσταση: η Τουρκία ΔΕΝ πρόκειται να παραιτηθεί ούτε από το casus belli στο Αιγαίο, ούτε από τη στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας» (την οποία την έχει ενστερνιστεί πλέον και το σύνολο σχεδόν της τουρκικής αντιπολίτευσης). Ο ίδιος ο Ερντογάν φροντίζει να μας το υπενθυμίζει αυτό κάθε μέρα…</div><div><br />-- Δεύτερη ένσταση: ουσιαστικά μας λένε ότι η Τουρκία θα παραιτηθεί, ας πούμε από το Τουρκολυβικό μνημόνιο, το οποίο ΔΕΝ έχει γίνει αποδεκτό από κανένα, ούτε καν από το Λυβικό Κοινοβούλιο. Όλοι το θεωρούν παράνομο…<br />Και εις "αντάλλαγμα", εμείς θα παραιτηθούμε από τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου υπέρ μας!<br />Δηλαδή η Τουρκία θα παραιτηθεί από κάτι που, έτσι κι αλλιώς είναι - και όλοι το θεωρούν - απολύτως ΠΑΡΑΝΟΜΟ κι εμείς θα παραιτηθούμε από τα νομίμως προβλεπόμενα κυριαρχικά μας δικαιώματα.<br />Αυτό στη Θεωρία Διαπραγματεύσεων λέγεται "εύσχημη παράδοση"!<br />Σίγουρα ΔΕΝ λέγεται... win-win</div><div><br />-- Τρίτη ένσταση: «πλήρης επήρεια» των νησιών ΔΕΝ είναι «μαξιμαλιστική» θέση της Ελλάδας. Είναι αυτό ακριβώς που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 (Montego Bay, UNCLOS, United Nations Conference for the Law of the Sea).<br />Στο άρθρο 121 του UNCLOS 1982 αναφέρεται ρητά:<br />Article 121<br />Regime of islands<br />1 An island is a naturally formed area of land, surrounded by water, which is above water at high tide.<br />2. Except as provided for in paragraph 3, the territorial sea, the contiguous zone, the exclusive economic zone and the continental shelf of an island are determined in accordance with the provisions of this Convention applicable to other land territory.<br />3. Rocks which cannot sustain human habitation or economic life of their own shall have no exclusive economic zone or continental shelf<br />Τι προβλέπει λοιπόν;</div><div><br />Ορίζει ότι «νησιά» είναι οποιοσδήποτε σχηματισμός ξηράς που περιβάλλεται από νερό (land surrounded by water) και που ΔΕΝ το σκεπάζει η παλίρροια - δηλαδή εξαιρούνται οι ύφαλοι καθώς και οι βράχοι που δεν μπορούν «να συντηρήσουν οικονομική ζωή».<br />Προσέξτε στο σημείο αυτό: ακόμα και νησίδες που δεν κατοικούνται, αλλά μπορούν να συντηρήσουν οικονομική ζωή, θεωρούνται «νησιά». Δηλαδή ακόμα κι όταν είναι απλώς «κατοικήσιμα», δηλαδή έχουν, ας πούμε, πόσιμο νερό.<br />Αφού διευκρινίσει τι είναι «νησιά» (στην παράγραφο 1) και τι ΔΕΝ θεωρούνται «νησιά» (στην παράγραφο 3), το άρθρο ορίζει το εξής (παράγραφος 2):<br />Η «αιγιαλίτιδα ζώνη» (territorial Sea),<br />η «συνορεύουσα ζώνη» contingent Sea),<br />η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (Exclusive Economic Zone-EEZ, ή ΑΟΖ όπως τη λέμε εμείς),<br />και η υφαλοκρηπίδα (continental self),<br />των «νησιών» ορίζονται σύμφωνα με όσα προβλέπονται και για τις χερσαίες εκτάσεις!<br />Δηλαδή για όλα τα νησιά (κατοικημένα ή απλώς κατοικήσιμα) και για όλες τις θαλάσσιες ζώνες τους, ΙΣΧΥΕΙ Ό,ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ισχύει και για τις υπόλοιπες ΧΕΡΣΑΙΕΣ εκτάσεις (other land territory).<br />Αυτό σημαίνει ΠΛΗΡΗΣ επήρεια!<br />Τελεία και παύλα.</div><div><br />Δεν μιλάει για «ευθυδικία» ή «ισότητα»,<br />δεν θέτει "προϋποθέσεις" για το πόση είναι η ακτογραμμή των εκατέρωθεν χωρών (ώστε να προσδιοριστεί τι είναι «δίκαιο» να πάρει κάθε χώρα),<br />όλα αυτά που - όντως ίσχυαν παλαιότερα - τα παραμερίζει και λέει ευθέως και απερίφραστα:<br />τα νησιά έχουν πλήρη επήρεια σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες (ρητώς ΚΑΙ στην ΑΟΖ),<br />ό,τι ακριβώς έχουν και οι χερσαίες περιοχές.<br />Αυτή ήταν η πρόβλεψη που αποτέλεσε τη μεγάλη «επανάσταση» του Δικαίου της Θαλάσσης του 1982. Το οποίο βέβαια χρειάστηκαν 12 χρόνια για να γίνει «εθιμικό», δηλαδή για να το υπογράψουν πάνω από 60 μέλη του ΟΗΕ και να αρχίζει να «δεσμεύει» τα διεθνή δικαστήρια (όταν κρίνονται υποθέσεις ανάμεσα σε χώρες που το έχουν προσυπογράψει…)<br />Αυτή τη στιγμή το έχουν προσυπογράψει 164 χώρες (από τις 193 του ΟΗΕ), συν ένα «κράτος παρατηρητή (την «Παλαιστίνη»), συν την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά...<br />Ενώ υπάρχουν άλλα 14 κράτη που έχουν υπογράψει την Συμφωνία, αλλά δεν την έχουν επικυρώσει (μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, οι οποίες όμως δέχονται το UNCLOS πλέον ως "εθιμικό" Δίκαιο).<br />Και τέλος υπάρχουν 15 χώρες που ούτε το έχουν υπογράψει ούτε το έχουν επικυρώσει. Αναμεσά τους το Ισραήλ, το οποίο όμως σε γενικές γραμμές ευθυγραμμίζεται με τις προβλέψεις του - και η Τουρκία, η οποία ΔΕΝ το δέχεται καθόλου…</div><div><br />Και σε αυτό είναι πολύ «μόνη» η Τουρκία…<br />Kι όμως, στην Ελλάδα κάποιοι θεωρούν...«μαξιμαλιστικές επιδιώξεις» της Ελλάδας, όσα ορίζει με σαφήνεια το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, που έχουν προσυπογράψει οι συντριπτικά περισσότερες χώρες του ΟΗΕ και το «αποδέχονται» στον ένα ή τον άλλο βαθμό «σιωπηλά», ακόμα και χώρες που δεν το έχουν προσυπογράψει ή δεν το έχουν επικυρώσει – δηλαδή ουσιαστικά όλες πλην Τουρκίας!<br />* Δεύτερον, τι μας λένε ακριβώς;<br />Ότι δεν είναι δυνατόν ελληνικά νησιά που είναι κοντά στα τουρκικά παράλια να "κόβουν" την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας! Δηλαδή μας λένε αυτό ακριβώς που ισχυρίζεται μόνη η Τουρκία, και που είναι ακριβώς το ΑΝΤΙΘΕΤΟ απ' ό,τι προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS, 1982).<br />Μας λένε ακόμα ό,τι όπου το πούμε αυτό, θα μας... κράξουν!<br />Είναι έτσι;<br />Όχι!</div><div><br />Υπάρχουν διάφοροι άτυποι χάρτες της ΑΟΖ που έχουν συνταχθεί από ΜΗ ελληνικές αρχές και που οριοθετούν την Ελληνική ΑΟΖ με πλήρη επήρεια ΚΑΙ του Καστελόριζου στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Ένας τέτοιος Χάρτης συντάχθηκε το 2007 με τη χρηματοδότηση της Ισπανικής Κυβέρνησης από το Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης. Και περιλαμβάνει πλήρη επήρεια του Καστελόριζου.<br />Ο Χάρτης αυτός ΔΕΝ είναι "επίσημο" κείμενο της ΕΕ, αλλά συμπεριελήφθη στα ιδρυτικά ντοκουμέντα της ΕΕ μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας το 2009.<br />Το πρώτο μισό του 2014, κατά την Ελληνική Προεδρία στην ΕΕ, η τότε κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, ζήτησε από την ΕΕ να εξετάσει και να παρουσιάσει τους χάρτες με τα όρια της Ευρωπαϊκής ΑΟΖ συνολικά.<br />Αυτή η επεξεργασία ολοκληρώθηκε ένα χρόνο αργότερα, στις αρχές του 2015 και παρουσιάστηκε τότε από την Κομισιόν. Στην Ανατολική Μεσόγειο δίνει - κι αυτός - πλήρη επήρεια στο Καστελόριζο!<br />* Μας λένε ακόμα, ότι υπάρχουν αποφάσεις Διεθνών δικαστηρίων που έχουν αποφασίσει με τρόπο "ΜΗ ευνοϊκό" για την Ελλάδα.<br />Εδώ το πράγμα γίνεται αληθινά αποκαλυπτικό:</div><div><br />Πρόκειται για 19 κρίσεις Διεθνών Δικαστηρίων, που έχουν αποφασίσει "διαφορετικά" απ' ό,τι προβλέπει σήμερα το Δίκαιο της Θάλασσας.<br />Κάποιος μάλιστα μπήκε στο κόπο να παραθέσει αυτές τις αποφάσεις.<br />Δεν πρόσεξε όμως ότι οι περισσότερες (12 σε σύνολο 19) αφορούσαν διακρατικές διαμάχες που δικάστηκαν ΠΡΙΝ γίνει "εθιμικό" το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS). Δηλαδή πριν το 1994.<br />Και οι υπόλοιπες δίκασαν διαφορές που αφορούσαν ΑΛΛΑ πράγματα: Αφορούσαν κυρίως διαμάχες για "σκληρή" κυριαρχία - όχι για "επήρεια" κυριαρχικών δικαιωμάτων - ή για ανταλλαγή κυριαρχίας ΕΠΙ των νησιών με "μειωμένη επήρεια" στις θαλάσσιες ζώνες γύρω από τα νησιά. Ή αμφισβητήσεις κυριαρχίας. Ή αμφισβητήσεις για "επήρεια βράχων" που καλύπτονται από την παλίρροια ή δεν είναι "κατοικήσιμοι"...<br />Τίποτα απ' όλα αυτά δεν δημιουργεί "προηγούμενο" για την ελληνοτουρκική διαμάχη στο Καστελόριζο.</div><div><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι μια διακρατική διαμάχη που κρίθηκε σε "διαιτησία" το 1992, ΠΡΙΝ γίνει "εθιμικό" το Δίκαιο της Θάλασσας, μεταξύ Γαλλίας και Καναδά, για τα νησιά Saint Pierre et Miquelon, έδωσε πράγματι διαφορετική "επήρεια" ΑΟΖ στα νησιά αυτά της Γαλλίας, απ' όσα προέβλεπε το Δίκαιο της Θάλασσας - που ακόμα τότε ΔΕΝ ίσχυε γενικά.<br />Πρόκειται για ένα μικρό σύμπλεγμα νησιών που βρίσκεται στην είσοδο του Κόλπο του Αγίου Λαυρεντίου, πολύ κοντά στις ακτές του Καναδά!<br />Παρ' όλα αυτά όμως η τότε απόφαση έδωσε τέτοια ΑΟΖ στα γαλλικά αυτά νησάκια, ώστε να ΜΗΝ "εγκολπώνονται" από την Καναδική ΑΟΖ!<br />Ακόμα κι αυτή η ρύθμιση που βρέθηκε τότε, αν εφαρμοζόταν στο Καστελόριζο, η Τουρκία δεν θα έπαιρνε ούτε τα μισά απ' όσα διεκδικεί σήμερα. Και πάντως η αντίστοιχη λύση θα ήταν πολύ κοντά σε ό,τι προβλέπει σήμερα το Δίκαιο της Θάλασσας - που ισχύει σήμερα και δεν ίσχυε τότε!<br />* Υπάρχει και μια αδιάσειστη απόδειξη για όλα αυτά:</div><div><br />Αν το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας συνέφερε την Τουρκία, θα είχε δεχθεί να το προσυπογράψει. Αλλά πεισματικά επιμένει να ΜΗ το υπογράφει!<br />Κι αν οι αποφάσεις των δικαστηρίων συνέφεραν την Τουρκία, θα δεχόταν να πάμε να δικάσουμε με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας - κι ας μη το έχει υπογράψει η ίδια.<br />Αλλά ούτε αυτό δέχεται.<br />Κι εδώ είναι η ουσία σήμερα:<br />Κάποιοι μας προτείνουν να πάμε σε "διαιτησία" υπογράφοντας συνυποσχετικό, το οποίο ΔΕΝ παραπέμπει αυστηρά στο Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά στο Διεθνές Δίκαιο ΓΕΝΙΚΑ, δηλαδή σε Γενικές Αρχες η σε «προηγούμενες αποφάσεις δικαστηρίων" ΠΡΙΝ γίνει "εθιμικό" το Δίκαιο της Θάλασσας!<br />Δηλαδή να πάμε να δικάσουμε με βάση την αρχή της "ευθυδικίας" η οποία είναι πια ξεπερασμένη.<br />Αλλά αν εμείς ζητήσουμε να κριθεί η διαφορά μας με αυτή την (παρωχημένη) "αρχή", τότε θα χάσουμε μεγάλο μέρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων που προβλέπει το σημερινό Δίκαιο της Θάλασσας.<br />Αυτό ουσιαστικά μας λένε.</div><div><br />Κι αυτό υπονομεύει τη θέση της χώρας διεθνώς. Χάνουμε στήριξη!<br />Αυτό ΔΕΝ είναι... "Πολύτροπη Εξωτερική Πολιτική"<br />Αυτό είναι άτακτη υποχώρηση!<br />Το θέμα είναι πράγματι εκτός από "νομικό" ΚΑΙ γεωπολιτικό.<br />Σε αυτό έχει δίκιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης.<br />-- Είναι "γεωπολιτικό", γιατί όταν μια χώρα φαίνεται έτοιμη να θυσιάσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα υπό την ΠΑΡΑΝΟΜΗ απειλή Πολέμου, χάνει ΚΑΘΕ αξιοπιστία στα μάτια δυνητικών συμμάχων της στην περιοχή.<br />Με δύο λόγια κανείς δεν θα την υπολογίζει πια ως "σύμμαχο"...<br />-- Κι είναι γεωπολιτικό για ένα ακόμα λόγο:<br />Διότι στην περιοχή ΑΠΑΝΤΕΣ γνωρίζουν ότι υπάρχουν σοβαρά ενεργειακά κοιτάσματα. Τα οποία (μαζί με αυτά της Κύπρου), θα μπορούσαν να απεξαρτήσουν την Ευρώπη από το ρωσικό αέριο.<br />Αν τη δικαιοδοσία εκμετάλλευσης αυτών των κοιτασμάτων την εκχωρούμε στην Τουρκία - που ενεργειακά συνεργάζεται στενά με τη Ρωσία - ουσιαστικά προδίδουμε και το στόχο της ενεργειακής απεξάρτησης της Ευρώπης.<br />-- Πράγμα που οι μισοί Ευρωπαίοι δεν το βλέπουν, γιατί είχαν "παντρευτεί" το ρωσικό πετρέλαιο στο παρελθόν...<br />-- Οι άλλοι μισοί Ευρωπαίοι νομίζουν ότι θα απεξαρτηθούν από υδρογονάνθρακες στα επόμενα 15 χρόνια, οπότε δεν τους νοιάζει - κι ας τους προειδοποιούν όλο και περισσότεροι, ότι αυτό ΔΕΝ θα συμβεί...<br />-- Ενώ οι ΗΠΑ βιάζονται να πουλήσουν εκείνοι το δικό τους πανάκριβο σχιστολιθικό αέριο στην Ευρώπη, λύση που, όμως, ΔΕΝ είναι "βιώσιμη", γιατί και οι ποσότητες δεν επαρκούν και η τιμή είναι μακροχρόνια "απαγορευτική" για την ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής βιομηχανίας.<br />Αντί λοιπόν εμείς να αναδείξουμε αυτές ακριβώς τις γεωπολιτικές διαστάσεις του ζητήματος, και να δημιουργήσουμε συμμαχίες παντού, κάνουμε το ακριβώς αντίθετο:<br />Εμφανιζόμαστε έτοιμοι να παραχωρήσουμε ευρύτατες θαλάσσιες περιοχές δικής μας δικαιοδοσίας στην Τουρκία,<br />δηλώνουμε κατά καιρούς ότι και να βρούμε κάτι δεν πρόκειται να το αξιοποιήσουμε γιατί... "είμαστε με την πράσινη ενέργεια", λέει,<br />κι εμφανιζόμαστε αναξιόπιστοι προς τους πραγματικούς ή δυνητικούς συμμάχους μας στην περιοχή - και τους στέλνουμε να τα βρουν με την Τουρκία...<br />Αυτό το τελευταίο να το θυμάστε!<br />Γιατί μπορεί να το βρούμε μπροστά μας τις επόμενες βδομάδες...<br /><br /></div><div><a href=" i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Win-win ή "φιάσκο" ... η μοιρασιά που ετοιμάζουν;

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζών Κέννεντυ είπε κάποτε: "Δεν μπορείς να διαπραγματεύεσαι με κάποιον που λέει: Ό,τι είναι δικό μου είναι δικό μου,...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσικό ΜΜΕ: Η Ελλάδα πληρώνει την εχθρότητα με την Ρωσία και χωρίς αεροσκάφη Be-200 καίγεται η Αθήνα.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-07/aeroskafos-beriev.jpg?itok=8PBHri7N" width="745" /><br /><br />Το ρωσικό αεροσκάφος έχει αποδείξει επανειλημμένα την μεγάλη αποτελεσματικότητά του σε πυρκαγιές στην Ελλάδα, αφού έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει έως 12 τόνους νερού, εξαφανίζοντας την φωτιά<br /><br />Οι Ρώσοι εκτιμούν ότι η μεγάλη εχθρότητα της Ευρώπης προς την Ρωσία, έχει τεράστιες συνέπειες που αφορούν τις μεγάλες πυρκαγιές που κατακαίνε ολόκληρες περιοχές της.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό η μίσθωση ρωσικών πυροσβεστικών αεροσκαφών Be-200, θα ήταν μια πολύ καλή λύση, η οποία τώρα δεν μπορεί να υλοποιηθεί λόγω των κυρώσων στην Μόσχα.<br /><br />“Η Ευρώπη μπορεί να πληρώσει για την εχθρότητα με τη Ρωσία. Παρά το γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές χώρες κατάφεραν να εγκαταλείψουν το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, χωρίς ρωσικά αεροσκάφη Be-200, η Ευρώπη απλά θα καεί.<br /><br />Αυτή τη στιγμή, η κατάσταση στην Ευρώπη είναι κρίσιμη λόγω της ασυνήθιστης ζέστης και των πυρκαγιών που μαίνεται σε χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα στην Ισπανία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία και άλλες χώρες.<br /><br />Σύμφωνα με ειδικούς, το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί με ρωσικά αεροσκάφη Be-200, τα οποία είχαν προηγουμένως σώσει την Ευρώπη από τις φωτιές, ωστόσο, δεδομένης της καθαρής εχθρότητας της Δύσης, οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να βασίζονται αποκλειστικά στον εαυτό τους ή στους συμμάχους τους.<br /><br />Σήμερα το απόγευμα, η θερμοκρασία σε Ελλάδα και Ισπανία έφτασε τους 48 βαθμούς, γεγονός που προκάλεσε πρόσθετες πυρκαγιές, τις οποίες οι ευρωπαϊκές χώρες δεν έχουν μέσα να σβήσουν, κάτι που με τη σειρά του απειλεί την Ευρώπη με πλήρη εξάντληση’, τονίζει<a href="https://avia-pro.net/news/evropa-sgorit-bez-rossiyskih-samolyotov-be-200"> Ρώσος ειδικός.</a><br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><iframe frameborder="0" height="" id="telegram-post-aviapro1-31186" scrolling="no" src="https://t.me/aviapro1/31186?embed=1" style="border-style: none; border-width: initial; box-sizing: border-box; color-scheme: light dark; height: 644px; margin: 0px; min-width: 320px; overflow: hidden; padding: 0px;" width="100%"></iframe></div><br />Το ρωσικό αεροσκάφος τύπου Beriev Be-200, είναι σχεδιασμένο για πυροσβεστικού τύπου επιχειρήσεις, διαθέτει διμελές πλήρωμα, οκτώ δεξαμενές με συνολικό φορτίο 12 τόνων νερού από την θάλασσα με κύματα έως 1,2 μέτρα.<br />Επίσης υλοποιεί ρίψεις με επιβραδυντικό υγρό συμβάλλοντας αποφασιστικά στην κατάσβεση πυρκαγιών.<br /><br />Διαθέτει δύο στροβιλοκινητήρες , τύπου D-436TP με μέγιστη ώση 15000 kg που διαθέτει, προωθούν το αεροσκάφος.<br />Το ρωσικό αεροσκάφος έχει αποδείξει επανειλημμένα την μεγάλη αποτελεσματικότητά του σε πυρκαγιές στην Ελλάδα, αφού έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει έως 12 τόνους νερού, εξαφανίζοντας την φωτιά.<br />Ο εξοπλισμός θερμικής απεικόνισης που διαθέτει το αεροσκάφος εξασφαλίζει τον εντοπισμό της εστίας της φωτιάς και προσφέρει επίσης ζωντανό βίντεο σε πραγματικό χρόνο για την επιτήρηση και αξιολόγηση της πυροσβεστικής προσπάθειας.<br /><br />Σχεδιασμένο τόσο για παράκτιες όσο και ωκεάνιες επιχειρήσεις, το αμφίβιο Be-200 διαθέτει εντυπωσιακά ναυπηγικά χαρακτηριστικά, όπως ανθεκτική σχεδίαση, εξαιρετικές ικανότητες αποθαλάσσωσης και προσθαλάσσωσης, επαρκή χαρακτηριστικά καλής πλεύσεως στο υδάτινο στοιχείο και ναυσιπλοΐας. Επιπλέον, η βελτιστοποιημένη αεροδυναμική του κάνει τα πτητικά χαρακτηριστικά του Be-200 παρόμοια με αυτά ενός συμβατικού αεροσκάφους.<br />Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες η ενοικίαση του αεροσκάφους Beriev κόστισε στην Ελλάδα λίγο κάτω από 3,8 εκατομμύρια ευρώ για τέσσερις μήνες. Η αγορά του, αυτή τη στιγμή εκτιμάται ότι ξεπερνάει τα 65.000.000 ευρώ.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρωσικό ΜΜΕ: Η Ελλάδα πληρώνει την εχθρότητα με την Ρωσία και χωρίς αεροσκάφη Be-200 καίγεται η Αθήνα.

Το ρωσικό αεροσκάφος έχει αποδείξει επανειλημμένα την μεγάλη αποτελεσματικότητά του σε πυρκαγιές στην Ελλάδα, αφού έχει τη δυνατότητα να με...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι απροσδόκητες(;) αντοχές της Ρωσίας.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/diaggelma-pution-rosikos-stratos-SLpress.jpg" width="744" /><br /><br /><b>Ηλιόπουλος Γιώργος</b><br />Η Ρωσία ίσως έχει απώλειες της τάξης των 50.000 στρατιωτών της, όπως διαπιστώνουν με βάση τις πληροφορίες του Κιέβου δυτικά ΜΜΕ. Αυτές συνδυάζονται με το οικονομικό κόστος των κυρώσεων, τις έκτακτες άμεσες δαπάνες και τη σημαντική έξοδο μορφωμένων νέων από την χώρα. Η δυτική κοινή γνώμη είναι πεπεισμένη – χάρη στον καταιγισμό ειδήσεων που τελικά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα– πως η αδυναμία των Ρώσων να καταλάβουν την Ουκρανία με μία κεραυνοβόλο επιχείρηση, θα αποδειχθεί ένα τεραστίου κόστους σφάλμα, υποχρεώνοντας το Κρεμλίνο σε υποχώρηση.<br /><br />Στους 18 μήνες σκληρών συγκρούσεων, καθίσταται προφανές ότι η επικοινωνιακή εκστρατεία του Λευκού Οίκου και των συμμάχων του με αιχμή την κατάρρευση της Ρωσίας, λόγω των σφοδρών οικονομικών πληγμάτων, δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Οι Ρώσοι πολεμούν και θα συνεχίσουν να πολεμούν στην Ουκρανία. Η δε πολυδιαφημισμένη ουκρανική αντεπίθεση δεν αποδίδει προς το παρόν τα αναμενόμενα και τείνει να αποτελματωθεί, λόγω των ισχυρών πολλαπλών ρωσικών γραμμών άμυνας.<br /><br />Για ποιους λόγους η Ρωσία συνεχίζει έναν πόλεμο χωρίς ορατό τέλος; Η απάντηση πηγάζει από την στρατηγική της Μόσχας και τους μακροπρόθεσμους στόχους της. Η έξωση του Ουκρανού προέδρου Viktor Yanukovych το 2014, μετά τα επεισόδια στο Μαϊντάν, θεωρήθηκε από τη Ρωσία άμεση σοβαρή απειλή, επειδή ήταν το πρώτο βήμα για τη διείσδυση (έστω και έμμεση) του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, με τελική επιδίωξη την είσοδο της χώρας στη Συμμαχία.<br /><br />Αν και οι απαιτήσεις των διαδηλωτών του Μαϊντάν αφορούσαν στην ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ, το Κρεμλίνο διέβλεψε μία επικίνδυνη διολίσθηση. Η Ρωσία κατά την αυτοκρατορική της περίοδο, ή την περίοδο της ΕΣΣΔ, ή τώρα, αντιμετωπίζει ως απαράδεκτες τις ενδεχόμενες απειλές από τα ουκρανικά εδάφη και ειδικά από την δυτική πλευρά του ποταμού Δνείπερου.<br /><br />Ο αμυντικός της σχεδιασμός προβλέπει την αποτροπή κάθε απειλής από την συγκεκριμένη περιοχή με οποιοδήποτε κόστος. Και μόνο η σκέψη της ύπαρξης δυνάμεων του ΝΑΤΟ στον Δνείπερο και ειδικά στην Κριμαία, αποτελεί εφιάλτη του Κρεμλίνου. Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, λοιπόν, αποτελεί υπαρξιακή απειλή και επιβάλλεται να αντιμετωπισθεί με κάθε δυνατό μέσο.<div><br />Το ρωσικό ενδιαφέρον για την Κριμαία<br /><br />Το διακαές ενδιαφέρον της Ρωσίας για την Κριμαία αποκαλύπτεται με μία ματιά στον χάρτη. Οι ρωσικές ακτές στον Εύξεινο Πόντο δεν διαθέτουν κατάλληλα σημεία για ναυστάθμους που να προσφέρονται για δωδεκάμηνη αδιάλειπτη λειτουργία. Ο ρωσικός στόλος βασίζεται στις λιμενικές εγκαταστάσεις της Σεβαστούπολης στην Κριμαία, ώστε να διατηρεί την επιχειρησιακή του ετοιμότητα και την δυναμική του, οπότε η αξιοποίηση της χερσονήσου για τις ανάγκες του ρωσικού ναυαρχείου, αποτελεί αδήριτη ανάγκη για την ανάδειξη της ρωσικής δύναμης στον Εύξεινο Πόντο.<br /><br />Στρατηγικά η Κριμαία συνιστά ίσως το μοναδικό τμήμα της Ουκρανίας με θετική αξία για την Ρωσία, σε αντίθεση με την ανάλογη αρνητική που επιβάλλουν λόγου χάρη οι αποτροπές πιθανών απειλών. Παρά ταύτα η εμπειρία της Μόσχας μετά την προσάρτηση της χερσονήσου το 2014, ειδικά με τον οικονομικό αποκλεισμό της από το Κίεβο και την διακοπή της υδροδότησής της, την οδήγησε στο συμπέρασμα ότι είναι απολύτως αναγκαία και η κατοχή της απέναντι παράκτιας ζώνης, ώστε να διασφαλισθεί η απρόσκοπτη επιβίωση της Κριμαίας.<br /><br />Τέλος η Ρωσία προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποτρέψει την απώλεια του γοήτρου της, που αναμφίβολα θα τραυματιζόταν στην περίπτωση συντριβής των Ρώσων/ρωσόφωνων σε Ντονέτσκ και Λουχάνσκ. Δεν πρόκειται απλώς για θέμα ρωσικής ματαιοδοξίας, αλλά για την διατήρηση της επιρροής της. Η Μόσχα προβάλλεται ως προστάτης ρωσικών πληθυσμών, ρωσοφώνων και φιλορώσων, όπως οι Οσέτιοι και οι Αμπχάζιοι στην Γεωργία. Η οποιαδήποτε αναποτελεσματικότητα σ’ αυτόν τον τομέα θα συνιστούσε δριμύτατο πλήγμα στην άσκηση επιρροής στον ζωτικό χώρο της Ρωσίας και σύμπτωμα αδυναμίας που ενδεχόμενα θα αξιοποιείτο από τους αντιπάλους της.</div><div><br />Τα οφέλη από μακροχρόνια σύγκρουση<br /><br />Παρά τις απώλειες σε έμψυχο δυναμικό και πολεμικό υλικό, όπως και τη φθορά στην φήμη της ως στρατιωτική υπερδύναμη, η Ρωσία είναι υποχρεωμένη να υπερασπίζεται την θέση της στην Ουκρανία. Η κατοχή της παραλιακής ζώνης απέναντι από την Κριμαία, ο πλήρης έλεγχος της Αζοφικής και η κατοχή της γεωγραφικής ζώνης του Donbas, αντιμετωπίζουν τα ευάλωτα στρατηγικά της σημεία που αναδύονται μετά το 2014. Όσον η κατάσταση θα παραμένει αποτελματωμένη, τα δύο κομβικά οφέλη της, δηλαδή η κατοχή της Σεβαστούπολης και η προστασία των Ρώσων/ρωσόφωνων στο Ντονμπάς παραμένουν αλώβητα.<br /><br />Εάν οι γραμμές του μετώπου δεν υποστούν ουσιαστικές μεταβολές, το σημαντικό μειονέκτημα για την Ρωσία εστιάζεται στο γεγονός ότι το νοτιοδυτικό τμήμα του Ντονέτσκ παραμένει υπό ουκρανικό έλεγχο. Όμως –όπως παρατηρεί ο γνωστός ακαδημαϊκός σε θέματα διεθνών σχέσεων John Mearsheimer– η βασική επιλογή της Μόσχας για τον έλεγχο στρατηγικών ζωνών με στόχο τη διάλυση της Ουκρανίας ως λειτουργικού κράτους με ενιαία οντότητα, υλοποιείται με εξαιρετική αποτελεσματικότητα.<br /><br />Σε σχέση με την Ρωσία, η Ουκρανία μειονεκτεί λόγω του γηρασμένου πληθυσμού της, της ανέχειας μεγάλου μέρους της κοινωνίας και του καθαρού αρνητικού αποτελέσματος στην μετανάστευση, ενώ και η έκτασή της παραμένει τραγικά μικρότερη. Οι συγκρούσεις επιτείνουν δραματικά τα συγκεκριμένα προβλήματα, με μεγάλες απώλειες προσωπικού στις μάχες και φυγή των γυναικόπαιδων σε ασφαλέστερες περιοχές της Ευρώπης.<br /><br />Επιπλέον οι υποδομές της καταστρέφονται συστηματικά και σε συνδυασμό με την δημογραφική κρίση, επιβάλλεται ταχύτατη ανάπτυξη της οικονομίας και μεγιστοποίηση της αξιοποίησης των φυσικών της πόρων για να αντιμετωπίσει την γήρανση, αλλά και την απομείωση του πληθυσμού. Οι συγκρούσεις καταστρέφουν συστηματικά την οικονομία της χώρας και με την πάροδο κάθε μήνα, αποδεικνύεται πως δεν υπάρχει επιστροφή στην ανάκαμψη, γεγονός που αποτρέπει την επιστροφή των εκατομμυρίων προσφύγων.<br /><br />Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα<br /><br />Από την πλευρά της η Ρωσία διατηρεί τις γραμμές του μετώπου, αποδεικνύοντας σε φίλιες χώρες πως εξακολουθεί να αποτελεί τον μεγάλο προστάτη, διασφαλίζει την κατοχή της Κριμαίας και εξαναγκάζει το Κίεβο σε μία άνευ προηγουμένου αιμορραγία έμψυχου δυναμικού. Οι εξελίξεις στοιχειοθετούν πως η Ουκρανία μετατρέπεται σε δυσλειτουργικό κράτος, βυθισμένο μακροπρόθεσμα στην ανέχεια, με σχεδόν μηδενική διαφάνεια και χωρίς σοβαρές δυνατότητες να αποτελέσει έναν σημαντικό χώρο για την ανάπτυξη του ΝΑΤΟ.<br /><br />Στο μέτωπο των κυρώσεων, δεν έχει αποδειχθεί πως το πλήγμα στην ρωσική οικονομία αποδίδει, σύμφωνα με τις αρχικές προσδοκίες. Ο δε μεγαλύτερος πληθυσμός της Ρωσίας, που ενισχύεται με εκατομμύρια Ρώσων/φιλορώσων προσφύγων από την Ουκρανία, ελαχιστοποιεί τον οποιοδήποτε αρνητικό δημογραφικό αντίκτυπο στην ρωσική επικράτεια. Από πλευράς θεμελιωδών μεγεθών η ανεργία στην Ρωσία κινείται στο 3,3%, ο πληθωρισμός στο 3,2%, με το επιτόκιο της κεντρικής τράπεζας στο 7,5%, δηλαδή αισθητά χαμηλότερα από το ανάλογο πριν από την έκρηξη της ουκρανικής κρίσης.<br /><br />Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτιμά ανάπτυξη του ΑΕΠ της τάξης του 2,3% κατά το 2023, ενώ το πλεόνασμα των τρεχουσών συναλλαγών προβλέπεται να διαμορφωθεί στα $47 δισ, έναντι των $227 δισ. του 2022. Η εκτίμηση κρίνεται μάλλον συντηρητική, από την στιγμή που εκτός από το αργό πετρέλαιο τύπου ESPO, που πωλείται κατά 10-12% πέραν του ορίου των $60 ανά βαρέλι που έχει επιβάλλει η ομάδα των G7, την ίδια ανοδική πορεία ακολουθεί και το τύπου Ουραλίων, με συνέπεια το πλεόνασμα να κινηθεί τελικά σε υψηλότερα επίπεδα.<br /><br />Ο πρόεδρος Πούτιν γνωρίζει πως η χώρα του διαθέτει τις απαιτούμενες αντοχές με βάση την οικονομική της κατάσταση για να ανταποκριθεί στο κόστος του πολέμου και των κυρώσεων, πλην όμως η Ουκρανία δεν διαθέτει. Ακόμα και μία νίκη με τρομερό τίμημα, εξακολουθεί να αποτελεί νίκη, εάν η Μόσχα διατηρήσει τα κεκτημένα της, με συνέπεια ο Λευκός Οίκος και οι σύμμαχοί του να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο να υπαναχωρήσουν. Με βάση τα τρέχοντα δεδομένα το Κρεμλίνο αποδεικνύεται ικανό να διατηρήσει τα κέρδη του, σε πείσμα όλων των αντιξοοτήτων που αντιμετωπίζει.</div><div><br />Η “ουκρανική κόπωση”<br /><br />Οι εξελίξεις προκαλούν την αποκαλούμενη “ουκρανική κόπωση” στους συμμάχους του Κιέβου, δεδομένο που φάνηκε στο περιθώριο της συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους. Πρωταγωνίστησε ο Βρετανός υπουργός Άμυνας Ben Wallace, που αρχικά εμφανιζόταν να ειρωνεύεται τις ρωσικές αδυναμίες, ειδικά και μετά την εξέγερση της Wagner. Αργότερα, όμως, παρατήρησε αυστηρά προς το Κίεβο πως οφείλει να περιορίσει τις απαιτήσεις του, εκφράζοντας παράλληλα μεγαλύτερο σεβασμό για το κόστος των δισ. δολαρίων που έχουν αναλάβει οι Δυτικοί για να εξοπλίζουν και να εκπαιδεύουν τους Ουκρανούς.<br /><br />Όπως τόνισε, οι Δυτικοί δεν είναι Amazon για να παραγγέλνεις και δεν πρόκειται να εξαντλήσουν τα αμυντικά τους αποθέματα προς όφελος της Ουκρανίας, από την στιγμή που η ανάλωση πυρομαχικών, υπερβαίνει δραματικά την δυνατότητα αντικατάστασής τους. Αν και ο Αμερικανός πρόεδρος ισχυριζόταν δημόσια πως η Μόσχα έχει ηττηθεί, η κατάσταση στις γραμμές του μετώπου, μάλλον τον διαψεύδει.<br /><br />Εάν τελικά η ουκρανική αντεπίθεση δεν αποδώσει τα προσδοκόμενα, τότε αναδύεται το ενδεχόμενο μίας αποτελμάτωσης. Το χειρότερο αφορά την σταδιακή εξάντληση των Ουκρανών, που αναπόφευκτα θα επιτρέψει την αργή, αλλά σταθερή προώθηση των ρωσικών δυνάμεων προς τον Δνείπερο. Σ’ αυτή την περίπτωση οι Δυτικοί θα αναγκασθούν να αξιολογήσουν τις δυνατότητές τους να παρατείνουν έναν πόλεμο που οδηγεί στην ολοκληρωτική καταστροφή της Ουκρανίας, προσφέροντας στην Ρωσία την χρυσή ευκαιρία να εδραιώσει τους στρατηγικούς της στόχους.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι απροσδόκητες(;) αντοχές της Ρωσίας.

Ηλιόπουλος Γιώργος Η Ρωσία ίσως έχει απώλειες της τάξης των 50.000 στρατιωτών της, όπως διαπιστώνουν με βάση τις πληροφορίες του Κιέβου δυτι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Μητσοτάκης “σάλπισε” υποχώρηση…

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/Erdogan-Mitsotakis.jpg" width="716" /><br /><b><br />Βενέτης Γιώργος</b><br />Αμέσως μετά τις εκλογές, όπως αναμένετο, άνοιξε ο δρόμος για τις “Πρέσπες του Αιγαίου” οι οποίες εδώ καιρό προετοιμάζονταν. Σε μία εποχή που κυριαρχούσε η μυστική διπλωματία στα ελληνοτουρκικά, η υποψία ότι προετοιμάζονται υποχωρήσεις σε Αιγαίο και Aνατολική Μεσόγειο, επιβεβαιώνεται. Η δεδηλωμένη πρόθεση του πρωθυπουργού να “σαλπίσει” υποχώρηση, αλλάζοντας την επί δεκαετίες επίσημη τουλάχιστον εθνική στρατηγική (υπάρχει μία και μόνη νομική διαφορά, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ) μεταβάλει δομικά την αντιπαράθεση με την Τουρκία.<br /><br />Η Αθήνα υιοθετεί κατ’ ουσίαν τις επεκτατικές βλέψεις της Άγκυρας, η οποία θεωρεί ότι οι δύο χώρες έχουν «σημαντικές διαφορές», με «γεωπολιτική διάσταση» που πρέπει να τεθούν στο τραπέζι του πολιτικού διαλόγου. Μάλιστα, ο Μητσοτάκης έκανε λόγο για «βαριά γεωπολιτικά θέματα»… Να υποθέσουμε ότι θα συζητηθεί η κατοχή της μισής περίπου Κύπρου και το παράνομο τουρκολιβυκό σύμφωνο; Μάλλον αυτά δεν θα τεθούν από ελληνικής πλευράς γιατί θα χαλάσει το καλό κλίμα που επικαλούμαστε από την περίοδο των σεισμών στην Τουρκία.<br /><br />Το οξύμωρο και ανεξήγητο είναι ότι αναμέναμε διακαώς αυτό το “καλό κλίμα” για να κάνουμε υποχωρήσεις, οι οποίες μάλιστα προαναγγέλλονται! Το ερώτημα που γεννάται είναι: Όταν υπήρχε ένταση ανάμεσα στις δύο χώρες δεν μπορούσαμε να διαπραγματευτούμε με τους Τούρκους κάνοντας υποχωρήσεις; Θεωρούμε αφελώς ότι η Τουρκία θα επιδείξει μετριοπάθεια στα πλαίσια της τεχνητής ηρεμίας, η οποία αποσκοπεί και στη δημιουργία κλίματος ανοχής στην ελληνική κοινωνία για τις επερχόμενες συμφωνίες.<br /><br />Ποιος δεν επιθυμεί η Ελλάδα και η Τουρκία να επιλύσουν τις μεταξύ τους διαφορές με βάση το διεθνές δίκαιο, ώστε οι δύο λαοί να ζήσουν ειρηνικά και αρμονικά; Η μεθοδολογία και οι στρατηγικές θα κρίνουν εάν τελικά θα υπάρξει δίκαιη αντιμετώπιση του εθνικού προβλήματος. Η συνέντευξη του πρωθυπουργού, όμως, εισήγαγε καινά δαιμόνια. Ουδέποτε πρωθυπουργός μέχρι σήμερα μίλησε για απομείωση εθνικής κυριαρχίας που μπορεί να είναι αφετηρία διαπραγμάτευσης. Μετά την αφετηρία, στον πυρήνα των διαπραγματεύσεων προφανώς θα υπάρξει το επόμενο κύμα υποχωρήσεων.<br /><br />Τί χρειάζονται οι εξοπλισμοί;<br /><br />Τούτων λεχθέντων, ποια είναι η χρησιμότητα των κοστοβόρων εξοπλισμών που τόσο προβλήθηκαν από την κυβέρνηση. Οι συμφωνίες με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, στις οποίες παραδώσαμε γη και ύδωρ, σε τι αποσκοπούσαν; Η αύξηση της στρατιωτικής και διπλωματικής ισχύος και η βελτίωση των συσχετισμών με θυσίες από το υστέρημα του ελληνικού λαού, δεν συνάδουν με τέτοιες ενδείξεις υποχωρητικότητας.<br /><br />Ο πρωθυπουργός μάλιστα χαρακτήρισε «σχετική έννοια» την «απομείωση της εθνικής κυριαρχίας», την οποία κατά το Σύνταγμα υποχρεούται να υπερασπίζεται. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής ότι κατά τις δύο προεκλογικές περιόδους ο πρωθυπουργός εφάρμοσε το “κρείττον του λαλείν το σιγάν”. Απέφυγε, δηλαδή, να αναφερθεί στην πολιτική αντιμετώπισης των τουρκικών προκλήσεων και την πρόθεσή του να προβεί μάλιστα σε υποχωρήσεις.<br /><br />Αρκείτο στην αναφορά, ότι η μόνη διαφορά που έχουμε με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ, ενώ για μεγάλο διάστημα χρησιμοποιούσε τον όρο “οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών”. Μετά την κριτική που του ασκήθηκε, διαφοροποίησε στη ρητορική του. Οι ανομολόγητες προθέσεις του θα έπρεπε να αποτελέσουν κύριο θέμα στη δημόσια συζήτηση, ώστε οι ψηφοφόροι να διαμορφώσουν άποψη για ένα τόσο καίριο εθνικό θέμα. Με τις αποκαλύψεις, αμέσως μετά τις εκλογές εγείρεται θέμα προφανούς σκοπιμότητας. Δεν γνωρίζουμε τί επιπτώσεις θα είχε στο εκλογικό ποσοστό της ΝΔ, η προ των εκλογών δημοσιοποίηση των προθέσεων Μητσοτάκη.<br /><br />Διενέργεια δημοψηφίσματος<br /><br />Δεν γνωρίζουμε πως θα εξελιχθούν οι διμερείς συζητήσεις, καθώς η Τουρκία σκόπιμα έχει θέσει πλειάδα ζητημάτων και η “διάθεσή” μας για προκαταβολικές υποχωρήσεις, θα αυξήσει τη βουλιμική διάθεσή της. Αν όμως υπάρξει κάποια συμφωνία, είναι επιβεβλημένη η διενέργεια δημοψηφίσματος για αυτό το υψίστης σημασίας εθνικό θέμα, ώστε να αποτυπωθεί η βούληση του ελληνικού λαού.<br /><br />Όσον αφορά την προαναγγελία υποχωρήσεων πριν καν αρχίσει η διαπραγμάτευση, η λογική αδυνατεί να δώσει απάντηση. Δεν θέλουμε να το αποδώσουμε σε πολιτική αφέλεια. Η αναφορά σε υποχωρήσεις από θέσεις που αποτελούν την αφετηρία της διαπραγμάτευσης, κάθε άλλο παρά προωθεί μια έντιμη συμβιβαστική λύση Κατά κύριο λόγο βασική αρχή σε μία διαπραγμάτευση είναι να έχεις ακόμη και υπερβολικές διεκδικήσεις έναντι του συνομιλητή σου, έτσι ώστε να έχεις το περιθώριο να κάνεις κάποιες υποχωρήσεις.<br /><br />Στην προκείμενη περίπτωση εμείς δεν διεκδικούμε τίποτε, ενώ θα μπορούσαμε να βάλουμε στα θέματα προς διαπραγμάτευση, τις κατάφωρες παραβιάσεις της συνθήκης της Λωζάνης από την Τουρκία, στην Ίμβρο και Τένεδο, το θέμα των αποζημιώσεων στους Ελληνορθόδοξους της Κωνσταντινούπολης, των οποίων καταπατήθηκε η περιουσία, τη λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης κ.λπ.<br /><br />Ως αποτέλεσμα, η επερχόμενη διαπραγμάτευση προβλέπεται να γίνει επί των τουρκικών μονομερών επεκτατικών διεκδικήσεων. Η Αθήνα δεν έχει κατανοήσει ότι ακόμη και αν η Ελλάδα ικανοποιούσε όλες τις παρούσες απαιτήσεις της Τουρκίας, σε δεύτερο χρόνο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα έμπαιναν οι επόμενες μελλοντικές μονομερείς τουρκικές διεκδικήσεις. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Τούρκος πρόεδρος έχει “ζυγίσει” το λιποβαρές ελληνικό πολιτικό σύστημα.<div><br />Υπουργός και υφυπουργός Εξωτερικών<br /><br />Ένα ερώτημα που γεννάται είναι αν έχει το δικαίωμα ο Γιώργος Γεραπετρίτης να ηγηθεί του ελληνοτουρκικού διαλόγου δίχως λαϊκή νομιμοποίηση. Η τοποθέτηση στο υπουργείο Εξωτερικών προσώπου που δεν είναι εκλεγμένος βουλευτής έχει λαϊκή νομιμοποίηση, συμβαίνει για πρώτη φορά μετά το 1977. Να προσθέσουμε και την υφυπουργό Εξωτερικών, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, η οποία επίσης δεν έχει εκλεγεί από το λαό.<br /><br />Ο Γεραπετρίτης ήταν η προ καιρού επιλογή του Μητσοτάκη για τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών. Αυτό διαφαινόταν από τις επαφές και το ανοικτό κανάλι επικοινωνίας που διατηρούσε με τον Τούρκο πρώην πρέσβη στην Αθήνα, Μπουράκ Οζουγκεργκίν, με τον οποίο συζητούσαν ατύπως εφ’ όλης της ύλης τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ερήμην του τότε Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι δύο άνδρες είχαν τακτικές συναντήσεις σε οικία γνωστής προσωπικότητας των Αθηνών και συνομιλούσαν «για τα πάντα κάτω από τα ραντάρ»!<br /><br />Συνοπτικά: Το κύριο εχέγγυο και του υπουργού και της υφυπουργού Εξωτερικών είναι η απόλυτη εμπιστοσύνη του Μητσοτάκη στα πρόσωπά τους. Άραγε αυτό είναι αρκετό; Το αντίπαλο δέος είναι ο Χακάν Φιντάν που το πλούσιο βιογραφικό του περιέχει κάθε είδους επιχειρήσεις. Κάποιος αναφερόμενος στον Φιντάν είπε: «Οι συνομιλητές του Φιντάν είναι τόσο άνετοι όσο θα ήσασταν εσείς, εάν ο συνομιλητής σας φορούσε ειδικά γυαλιά που σας κάνουν να φαίνεστε γυμνοί…». Όλα αυτά συνολικά σκιαγραφούν ένα σκοτεινό παρασκήνιο που μόνο εμπιστοσύνη δεν αποπνέει.<br />Η στάση της αντιπολίτευσης<br /><br />Αν η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη προχωρήσει σε συμφωνία με την Άγκυρα κάνοντας υποχωρήσεις που δεν θα είναι αποδεκτές από το εν γένει πολιτικό σύστημα, θα παραδώσει ένα ισχυρό όπλο στην αντιπολίτευση, ενώ είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν το κυβερνών κόμμα θα μπορέσει να διατηρήσει την ενότητά του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ίδιο τον Μητσοτάκη.<br /><br />Αναμένονται με ενδιαφέρον οι τοποθετήσεις του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά, δεδομένου όυι τα εθνικά μας θέματα εισέρχονται σε αχαρτογράφητα νερά και οι θεματοφύλακες του πατριωτικού DNA της ΝΔ, έχουν υποχρέωση προς το έθνος, να παρέμβουν αποφασιστικά, γιατί το ζήτημα είναι υπαρξιακό για τη χώρα μας. Αυτήν την ώρα δεν χωρούν προσωπικές επιδιώξεις που απαιτούν διπλωματικές συμπεριφορές.<br /><br />Όσον αφορά το ΣΥΡΙΖΑ, η κυβίστηση στα εθνικά θέματα της ΝΔ προσφέρει μία μεγάλη ευκαιρία στη μελλοντική του ηγεσία να ανατρέψει τη φθορά, με την μετάλλαξή του σε ένα σύγχρονο κεντροαριστερό κόμμα που θα εκφράζει την πατριωτική Αριστερά κρατώντας αποστάσεις από το διεθνισμό και το δικαιωματισμό, εμμονές που έρχονται σε αντίθεση με το κυρίαρχο κοινωνικό αίσθημα.<br /><br />Οι δηλώσεις για το φράκτη του Έβρου, σε συνάρτηση με άλλες ατυχείς δηλώσεις συνετέλεσαν τα μέγιστα στο εκλογικό βατερλώ. Αν υπάρξει εμμονή στις αγκυλώσεις που πρεσβεύουν τα βαρίδια του κόμματος η μοίρα του είναι προδιαγεγραμμένη. Όταν ο Αλέξης Τσίπρας, που διέθετε ένα χάρισμα δεν κατόρθωσε να συγκρατήσει τα εκλογικά ποσοστά, ο διάδοχος όποιος κι αν είναι, αν δεν τολμήσει την μετάλλαξη του κόμματος, θα δει την περαιτέρω συρρίκνωση.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Μητσοτάκης “σάλπισε” υποχώρηση…

Βενέτης Γιώργος Αμέσως μετά τις εκλογές, όπως αναμένετο, άνοιξε ο δρόμος για τις “Πρέσπες του Αιγαίου” οι οποίες εδώ καιρό προετοιμάζονταν. ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Η Ελλάδα χωρίς το Αιγαίο δεν θα μπορεί να υπάρξει πλέον ως χώρα, τελειώνει»

<img height="359" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/01-04/f_16.jpg" width="718" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Από την παρωδία των «Εκλογών» στις «Πρέσπες Μητσοτάκη».</span></h3>Γράφει ο <b>Γιώργος Ρωμανός</b><br /><br />8 ντοκουμέντα<br /><br />Αυτοί που επέλεξαν να ψηφήσουν την Σκύλλα-ΝΔ αντί της Χάρυβδης-ΣΥΡΙΖΑ, συλλέγουν ήδη –ως άμεσοι συνεργοί…– τις εθνοκτόνες συμφορές των επιλογών τους τις οποίες υφίσταται η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικά αιχμάλωτου ελληνικού λαού, στα 49 χρόνια της ολέθριας Μεταπολίτευσης.<br /><br />Μέσα σε λίγες μέρες η αχαλίνωτα ενδοτική πολιτική του Κυρ. Μητσοτάκη άρχισε να υλοποιεί τις «Πρέσπες του Αιγαίου» με καταφανείς υποσχέσεις σε Ερντογάν και Αμερικανούς, αλλάζοντας Εθνικές πολιτικές γραμμές δεκαετιών. Έτσι ξεπεράστηκαν οι ακραία εθνοβλαβείς Κωνστ. Καραμανλής: «η Κύπρος κείται μακράν», ο Σημίτης, με τα Ίμια και τις γκρίζες ζώνες του Αιγαίου και ο Αλ. Τσίπρα, ο για πάντα ταυτισμένος με την διεθνώς παράνομη «Συμφωνία των Πρεσπών» και τις προδοτικού αποτελέσματος επιπτώσεις της.<br /><br />Ο Κυρ. Μητσοτάκης πρόλαβε… και εξήγγειλε κυνικά, λίγες μέρες μετά την παρωδία των Εκλογών, μία σειρά από επαχθείς όρους σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας και ανεξαρτησίας. Όρους που ο ίδιος και το περιβάλλον του προετοίμαζαν επί χρόνια τους οποίους συνόψισε εμφαντικά στην απολύτως απαράδεκτη συνέντευξη–λαγό που έδωσε στον ΣΚΑΙ, (13/7/23, 20:15-20:45). Μέσα από τον ορυμαγδό των ενδοτικών εξαγγελιών, πριν και κατά την συνέντευξη, ξεχώρισαν τα εξής:Μη αναπλήρωση όπλων στα ήδη αφοπλιζόμενα νησιά μας και έτσι υλοποίηση της σταδιακής αποστρατικοποίησής τους, όπως επιβάλλουν Τουρκία και ΗΠΑ.<br />Παραδέχτηκε «μία βασική διαφορά» με την Τουρκία, και έτσι δέχτηκε σαφώς ότι υπάρχουν ΚΑΙ άλλες!<br />Επέμεινε με αμείωτη πολιτική μανία στον όρο «θαλάσσιες ζώνες», παριστάνοντας… πως αγνοεί, ότι σε αυτές τις «θαλάσσιες ζώνες» που θέλει να διαπραγματευτεί με την Τουρκία, εντάσσεται απολύτως η εδαφική κυριαρχία, το εδαφικό καθεστώς της Ελλάδος, όπως προέκυψε μετά από εθνικούς αγώνες, πολέμους και διεθνείς συνθήκες 202 ετών.<br /><br />Επί του προκειμένου, ο Μητσοτάκης, θα πρέπει να διαλέξει, εάν είναι διεθνονομικά αμόρφωτος όπως και ο προκάτοχός του Τσίπρας ή εάν οι πολιτικές του πράξεις ενέχουν την σημασία της «εσκεμμένης διάπραξης», με ότι αυτό σημαίνει στη νομική γλώσσα. Θα έπρεπε να γνωρίζει πως το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει εκδώσει σχετική ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ 19-12-1978, στην Παράγραφο 84 της οποίας αναγράφεται πως «οιαδήποτε οριοθέτηση ενός συνόρου ενέχει διαπίστωση του νομικού τίτλου στις προς οριοθέτηση περιοχές». Ενώ στην παράγραφο 86 αναγράφονται τα εξής: «τα δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας νομικά είναι τόσο μία προέκταση όσο και ένα παρεπόμενο της εδαφικής κυριαρχίας του παράκτιου κράτους. Το εδαφικό καθεστώς ενός παράκτιου κράτους περιλαμβάνει αυτοδίκαια ipso jure τα δικαιώματα εξερεύνησης και εκμετάλλευσης στην υφαλοκρηπίδα, τα οποία δικαιούται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο».<br /><br />Ακόμη και ο γνωστός για τις θέσεις του υπέρ της Τουρκίας, κ. Χρήστος Ροζάκης, έχει αποφανθεί για την παραπάνω απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης θεωρώντας, ότι: «μία τέτοια διαφορά τείνει από τη φύση της να αφορά εδαφικό καθεστώς, γιατί τα δικαιώματα του παράκτιου κράτους στην υφαλοκρηπίδα πηγάζουν από τη κυριαρχία του στο παρακείμενο έδαφος της ξηράς.» (βλ. Α. Σαρρή, Δίκαιο της Θάλασσας, σ. 433-434.) Αυτή την θεμελιώδους σημασίας απόφασή ο Μητσοτάκης ΔΕΝ την γνωρίζει;!Είπε, ακόμη, πως: «Υπάρχει μία τολμηρή (Σ.σ. ποια είναι αυτή και πόσο τολμηρή;!) ατζέντα, την οποία είμαι διατεθειμένος να διερευνήσω»!<div><br />Όταν οι του ΣΚΑΙ του έθεσαν το προσχηματικό ερώτημα (για να προετοιμάζεται ο πολιτικά αιχμάλωτος λαός), «αν θα υπάρξει απομείωση της εθνικής κυριαρχίας, όπως την γνωρίζουμε σήμερα…», ο Μητσοτάκης απάντησε, ότι <i>«Αυτό είναι μία σχετική έννοια… Οποιαδήποτε συμφωνία μπορεί ενδεχομένως, ναι, να συνεπάγεται και κάποιες υποχωρήσεις από θέσεις που αποτελούν την αφετηρία της διαπραγμάτευσης»</i>. Έτσι για τον Μητσοτάκη είναι «σχετική έννοια» η εθνική κυριαρχία.<br /><br />(Σ.σ. Ας μη συνωστίζονται κάποιοι, μετά την ψήφο που έριξαν, στο δέντρο του Ιούδα, δεν τους χωράει όλους!)Ο Μητσοτάκης μίλησε εμμονικά και για προσφυγή στη Χάγη, εννοώντας Συνυποσχετικό που θέλει να υπογράψει με την Τουρκία με κάθε τρόπο… Έτσι όμως μετατρέπει μια δήθεν ΝΟΜΙΚΗ διαφορά, μόνο για την Υφαλοκρηπίδα, σε ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΆ που εξυπηρετεί την Τουρκία και τις ΗΠΑ. Και είναι «δήθεν» η ΝΟΜΙΚΗ διαφορά, διότι η Τουρκία, βάσει της Συνθήκης της Λοζάνης, 1923, έχει εθνική κυριαρχία ΜΟΝΟ 3 μίλια από τις ακτές της. Τίποτε άλλο! Όλα τα άλλα είναι του …Μητσοτάκη και των ψηφοφόρων του!<br /><br />Παρ’ όλα αυτά, τα πολιτικώς κατάπτυστα, οι Τούρκοι επανέφεραν προχθές ΟΛΕΣ τις απαιτήσεις τους σε βάρος της Ελλάδος σε Θράκη, Αιγαίο, Κύπρο και τις ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου.<br /><br />Έτσι, γεννάται το τεράστιο ερώτημα: πώς ο Μητσοτάκης δηλώνει έτοιμος για εθνικές υποχωρήσεις και παράδοση εθνικών εδαφών στην Τουρκία πριν καν αρχίσει ο διάλογος; Τι σημαίνει αυτό στην πράξη;<br /><br />Πώς η Ελλάδα έφτασε στην κόλαση να συζητά για «Πρέσπες του Αιγαίου»<br /><br />Σε αυτή την κόλαση η Ελλάδα έφτασε γιατί βρέθηκαν στις Εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023, 2.113.087 ψηφοφόροι της ΝΔ, είτε ως πελάτες με ιδιοτελή συμφέροντα είτε ως παντελώς απληροφόρητοι και έτσι εθνικά επικίνδυνοι.<br /><br />Τώρα που έχει κατακάτσει η σκόνη του δήθεν «θριάμβου» της ΝΔ, η οποία έχασε 300.000 (!) ψήφους σε σχέση με τις Εκλογές της 21ης Μαΐου 2023, οφείλω να δημοσιεύσω για πρώτη φορά σε γραπτό κείμενό μου μία σειρά από ντοκουμέντα τα οποία είναι ελευθέρα αντιγραφής… Τα ίδια ντοκουμέντα θα τα βρει ο αναγνώστης σε πρόσφατες συνεντεύξεις μου στο You Tube.<br /><br />Με την παρωδία των Εκλογών ο Κυρ. Μητσοτάκης και το κόμμα του έλαβαν επί του συνόλου των επισήμως Εγγεγραμμένων στους Εκλογικούς Καταλόγους, 9.974.469 ψηφοφόρων, μόνο τις ψήφους 2.113.087 από αυτούς. Έτσι σχηματίστηκε από την ΝΔ μια αντιδημοκρατική κυβέρνηση, εξ αντικειμένου ολιγαρχικής μειοψηφίας, με ποσοστό 21,18%, επί του προαναφερθέντος συνόλου των Εγγεγραμμένων.<br /><br />Τι ανέφεραν για τον γράφοντα τα μεγάλα ΜΜΕ της Γερμανίας, Deutsche Welle και Tageszietung του Βερολίνου, στις 23/7/2023, δυο μέρες πριν από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023.</div><div><a href="https://www.militaire.gr/i-ellada-choris-to-aigaio-den-tha-mporei-na-yparxei-pleon-os-chora-teleionei-g-romanos/"><b>Διαβάστε την  συνέχεια στην πηγή</b></a></div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Η Ελλάδα χωρίς το Αιγαίο δεν θα μπορεί να υπάρξει πλέον ως χώρα, τελειώνει»

Από την παρωδία των «Εκλογών» στις «Πρέσπες Μητσοτάκη». Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός 8 ντοκουμέντα Αυτοί που επέλεξαν να ψηφήσουν την Σκύλλα-ΝΔ ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: «Έχουμε αποφασίσει να χάσουμε, πάμε σε προγραμματισμένη εκτέλεση».

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="401" src="https://www.youtube.com/embed/z7Nil12cc5s" width="678" youtube-src-id="z7Nil12cc5s"></iframe></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">«Έχουμε αποφασίσει να χάσουμε… Πηγαίνουμε προς προγραμματισμένη εκτέλεση…»</span></h3>Ο πρέσβης ε.τ Γιώργος Αυφαντής μιλά για τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά που «τρέχουν» με ταχύτητα μεγάλη. Μας επιβάλουν την ταχύτητα και το σχεδιασμό οι «Αμερικανοί κόουτς», υποστηρίζει. Δεν αποκλείεται ακόμη και εντός του Σεπτεμβρίου να έχουμε εξελίξεις.<br /><br />Ο κ.Αυφαντής δεν μιλά με συνθήματα αλλά με επιχειρήματα. Επισημαίνει ότι μιλά για τον σχεδιασμό που υπάρχει και είναι γνωστός στους διπλωματικούς κύκλους. Αν κάτι απρόοπτο προκύψει και χαλάσει τον σχεδιασμό είναι ένα άλλο ζήτημα και μια ελπίδα…Τι μπορεί να είναι αυτό το απρόοπτο; Ο κ.Αυφαντής αναφέρει κάποια απ΄ αυτά.<br /><br />«Συζητάμε εφ όλης της ύλης, βρισκόμαστε στο στάδιο της άτυπης αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης», λέει ο κ.Αυφαντής.<br /><br />«Υπάρχει ο κίνδυνος να θέσουμε στην κρίση κάποιων δικαστών την κυριότητα ελληνικών νησιών όπως οι Οινούσσες και το Αγαθονήσι ή την έκταση των χωρικών μας υδάτων», επισημαίνει ο κ.Αυφαντής και εξηγεί πως μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο.<br /><br />«Το Διεθνές Δίκαιο είναι πολύ εύπλαστο και είναι συνυφασμένο με την ισχύ που έχει ο κάθε αναγνώστης του…Ξέρουμε τι θα μας συμβεί, πηγαίνουμε σε προγραμματισμένη εκτέλεση», λέει ο κ.Αυφαντής.<br /><br />Αναφέρεται στην «απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης που προήλθε από το 40% των εκλογών» ότι δεν ενδιαφέρεται για την Κύπρο και το Κυπριακό. Απόφαση για την οποία έχει ενημερωθεί η Λευκωσία. Θα αντιδράσει η Κύπρος; Είναι μια ελπίδα όπως λέει , γιατί στην Αθήνα δεν πιστεύει ότι «θα υπάρξει κάποια κρίση συνείδησης και να αυτοκτονήσουν ο κ.Γεραπτρίτης και η κα. Παπαδοπούλου το βλέπω δύσκολο», λέει<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοτουρκικά: «Έχουμε αποφασίσει να χάσουμε, πάμε σε προγραμματισμένη εκτέλεση».

«Έχουμε αποφασίσει να χάσουμε… Πηγαίνουμε προς προγραμματισμένη εκτέλεση…» Ο πρέσβης ε.τ Γιώργος Αυφαντής μιλά για τις εξελίξεις στα ελληνοτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τεράστια τα κοιτάσματα στην Κρήτη, έρχεται ερευνητική γεώτρηση.

<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://static.newshub.gr/files/2023-fotografies-gia-roh/ioulhs/19-7/graf21.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="335" data-original-width="671" height="320" src="https://static.newshub.gr/files/2023-fotografies-gia-roh/ioulhs/19-7/graf21.jpg" width="713" /></a></div></div><div><br /></div><div>του <b>Κ. Ν. Σταμπολή</b></div>Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Energia.gr, συγκρατημένος ενθουσιασμός επικρατεί στο επιτελείο της ExxonMobil, της παραχωρησιούχου εταιρείας, μαζί με την Helleniq Energy, για τις ερευνητικές περιοχές νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης καθώς προχωρά η ανάλυση των σεισμικών στοιχείων που προέκυψαν από τις έρευνες που ολοκληρώθηκαν τον περασμένο <br /><br />Φεβρουάριο από την Νορβηγική PGS. Μια σειρά από υποσχόμενους στόχους, όπως εμφανίζονται στον χάρτη (βλέπε Γράφημα 1, στόχοι A,B,C,D), έχουν ήδη εντοπιστεί γεγονός που επισπεύδει τις διαδικασίες για τον σχεδιασμό των ερευνητικών γεωτρήσεων. Με τη πρώτη ερευνητική γεώτρηση να προγραμματίζεται για το Β εξάμηνο του 2024 σε απόσταση 40 ναυτικών μιλίων νοτιοδυτικά της Παλαιόχωρας και σε βάθος μέχρι 4500 μέτρα κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας. <br /><br />Όπως μας εξηγούν γεωλόγοι πετρελαίου που έχουν δει τα ερευνητικά στοιχεία οι στόχοι εντοπίζονται σε κοραλλιογενείς υφάλους σε κυκλική διάταξη. Αυτοί δημιουργήθηκαν επί 9 εκατομμύρια χρόνια, ήτοι μεταξύ 15 εκατομμύρια έως 6 εκατομμύρια, περίοδος Μεσο-Μιόκαινο. <br /><br />Οι διαστάσεις τους φαίνονται στο Γράφημα 2 που προέρχεται απόμία αρχική επεξεργασία των δεδομένων της Νορβηγικής εταιρείας PGS. Επειδή η σάρωση ήταν πολύ αραιή, 10 χιλιόμετρα Χ 10 χιλιόμετρα, εντοπίστηκαν μόνο οι κοραλλιογενείς υφάλοι που έχουν μέγεθος ίσο η μεγαλύτερο του κοιτάσματος Ζορ που έχει έκταση 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Υπάρχουν και μικροί κοραλλιογενείς ύφαλοι, τύπου Γλαύκου και Καλυψώ, τους οποίους φαίνονται να έχει εντοπίσει η Exxon-Mobil που έκανε πάλι μέσω PGS πολύ πυκνότερη σάρωση, 2.5 χιλιόμετρα Χ 2.5 χιλιόμετρα την περίοδο 2022/2023. Αυτούς τους γνωρίζει προς το παρόν μόνο η Exxon-Mobil.<br /><br />Θα πρέπει να σημειωθεί ότι όλοι οι κοραλλιογενείς ύφαλοι βρίσκονται σε βάθος 4.5 χιλιομέτρων κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας και είναι καλυμμένοι με ένα αδιαπέρατο στρώμα άλατος πάχους 1.5 -2 χιλιομέτρων. Αυτό θεωρείται ως ένα πολύ θετικό στοιχείο καθώς προστατεύει το κοίτασμα και δεν υπάρχει διαφυγή αερίου. <br /><br />Όπως μας πληροφορεί ο ομότιμος Καθηγητής Γεωλογίας με έδρα το Calgary του Καναδά, Αντώνης Φώσκολος, “Αυτό το στρώμα που δημιουργήθηκε όταν αποξηράνθηκε η Μεσόγειος, πριν 5 εκατομμύρια χρόνια δεν σφράγισε μόνο τους κοραλλιογενείς υφάλους αλλά και όλες τις παλαιολιμνοθάλασσες και όλες τις παλαιοτάφρους. Εμείς είχαμε 5 παλαιοτάφρους, την Ελληνική (Hellenique Trench), και τις τάφρους των Πτολεμαίου, Πλινίου, Στράβωνα και Αναξίμανδρου) που ηταν γεμάτοι απο φυτά που ευδοκίμησαν για 1 εκατομμύριο χρόνια. Έτσι η αναερόβιος και εν ψυχρώ αποσύνθεση της φυτικής βιομάζας από τα μεθανοβακτήρια, δημιούργησε το βιογενές μεθάνιο που έχει αποθηκευτεί στους κοραλλιογενείς υφάλους που δημιουργήθηκαν κατά το Μέσο Μιόκαινο και το οποίο ειναι σφραγισμένο ερμητικά λόγω του αλατούχου καλύμματος”. <br /><br />“Πολλές φορές το βιογενές φυσικό αέριο το οποίο παράγεται επί 5 εκατομμύρια χρόνια και ενας Θεός ξέρει για πόσα ακόμα χρόνια θα παράγεται (κάτω από την Κρήτη έχουμε ένα εργοστάσιο αενάου παραγωγής βιογενούς μεθανίου) διαφεύγει προς την ατμόσφαιρα είτε από ρωγμές που υπάρχουν στον πυθμένα της θάλασσας είτε από τα λασποηφαίστεια που υπάρχουν, 291 τον αριθμό κάτω από την Κρήτη, (βλέπε Γράφημα 3) είτε μετατρέπεται σε υδρίτες, παγωμένο μεθάνιο όταν βγαίνει απο θαλάσσιο βάθος 2-3 χιλιομέτρων όπου η πίεση είναι 250-300 ατμόσφαιρες και η θερμοκρασία στους 2 βαθμούς κελσίου, όρα αντίστοιχες εικόνες. Άρα κοραλλιογενείς ύφαλοι με πορώδες γύρω στο 50% γεμάτοι από φυσικό αέριο απαντώνται όπου υπάρχουν λασποηφαίστεια και υδρίτες.....Δυτικά και Νοτιοδυτικά της Κρήτης”. <br /><br />Σύμφωνα με γεωλόγους πετρελαίου που έχουν άμεση γνώση των ερευνών στην Κρήτη η επιλογή του στόχου που έκανεη Exxon-Mobil, (Γράφημα 4), εκεί που πρόκειται να γίνει η πρώτη γεώτρηση το 2024, έχει σημασία διότι η εταιρεία σκοπεύει να εγκαταστήσει την πλατφόρμα άντλησης στο κέντρο γύρω από το οποίο υπάρχουν οι 4 κοραλλιογενείς ύφαλοι με ποσότητες φυσικού αερίου,και ενδεχομένως να αποτελέσει την μεγαλύτερη ανακάλυψη της Exxon-Mobil τα τελευταία 50 χρόνια. <br /><br />Σε ότι αφορά στις εκτιμήσεις για το μέγεθος του κοιτάσματος ανοικτά της Παλαιόχωρας, που αποτελεί και τον πρώτο στόχο της ExxonMobil, αυτό εκτιμάται στα 3.5 τρισεκ. κυβικά μέτρα (tcm) ενώ είναι πολύ ενωρίς να εκτιμηθεί με κάποια ακρίβεια, σε αυτό το πρώιμο στάδιο, το ακριβές μέγεθος που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί εμπορικά. Κατά την συνήθη πρακτική θα χρειασθούν δυο η και τρεις γεωτρήσεις προκειμένου να επιβεβαιωθεί το ακριβές μέγεθος του κοιτάσματος, με τη προϋπόθεση ότι θα είναι επιτυχής η πρώτη ερευνητική γεώτρηση. <br /><br />Με βάση την μεθοδολογία που έχει ακολουθηθεί μέχρι σήμερα εκτιμάται από τους ανωτέρω γεωλόγους ότι τα δύο μεγάλα ερευνητικά τεμάχια (11 και 12) νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης, βλέπε (Γράφημα 5) θα έχουν δυναμικότητα περίπου 5.0 tcm το κάθε ένα, ενώ το τεμάχιο 10, όπου παραχωρησιούχος είναι η Helleniq Energy, το μέγεθος είναι σαφώς μικρότερο της τάξης του 1.0 tcm. Άρα, συνολικά μιλάμε για κοιτάσματα συνολικού μεγέθους 11 tcm στην ευρύτερη περιοχή βόρεια και δυτικά της Κρήτης. Και εάν αυτά το νούμερα ακούγονται πολύ υψηλά οι ανωτέρω γεωλόγοι, αποτιμώντας, τα κοιτάσματα βιογενούς αερίου κατά μήκος της Μεσογειακής Ράχης., και εντός της Ελληνικής ΑΟΖ, τα εκτιμούν σε 30 tcm. Ανάλογα υψηλές είναι και οι εκτιμήσεις τους για αποθέματα αργού πετρελαίου τα οποία τοποθετούνται στα 75-80 δισεκ. βαρέλια.<br /><br />Μπορεί στο τέλος της ημέρας για οικονομικούς και τεχνικούς λόγους η εκμετάλλευση να γίνει σε πολύ μικρότερη κλίμακα, πάντως ένα είναι βέβαιο. Και αυτό έχει να κάνει με την σημασία της περιοχής ως νέο κέντρο εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην Ευρώπη, τα οποία σε συνδυασμό με τα κοιτάσματα του Ισραήλ και της Κύπρου, έχει όλες τις προδιαγραφές να αναδειχθεί σε μια νέα Βόρειο Θάλασσα.<div><br /></div><div><a href="https://www.energia.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τεράστια τα κοιτάσματα στην Κρήτη, έρχεται ερευνητική γεώτρηση.

του Κ. Ν. Σταμπολή Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Energia.gr, συγκρατημένος ενθουσιασμός επικρατεί στο επιτελείο της ExxonMobil, τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο τραπέζι η αξιοποίηση σπάνιων γαιών στην Ελλάδα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://images.slideplayer.gr/8/2306533/slides/slide_7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://images.slideplayer.gr/8/2306533/slides/slide_7.jpg" width="640" /></a></div><br /><br />Χρύσα Λιάγγου<br />Ευκαιρίες αξιοποίησης των εγχώριων κοιτασμάτων σπάνιων γαιών και κρίσιμων πρώτων υλών «βλέπει» η κυβέρνηση μετά τους περιορισμούς που ανακοίνωσε η Κίνα στις εξαγωγές γαλλίου και γερμανίου, απαραίτητες πρώτες ύλες για την κατασκευή ημιαγωγών.<br /><br />Μέσα στο Σαββατοκύριακο ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θεόδωρος Σκυλακάκης ζήτησε αναλυτική ενημέρωση από την Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Mεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ και πρώην ΙΓΜΕ) σχετικά με τις περιοχές πιθανολογούμενων κοιτασμάτων σπάνιων γαιών και κρίσιμων πρώτων υλών, με στόχο να αξιολογηθούν οι πιο ώριμες από τις οποίες θα μπορούσε να ξεκινήσει πρόγραμμα περαιτέρω διερεύνησης για τον εντοπισμό τους και εν συνεχεία οι δυνατότητες εξόρυξης.<br /><br />Είχε προηγηθεί μέσα στην εβδομάδα η επαφή της Κομισιόν με τη Μytilineos, η οποία ζήτησε από την ελληνική εταιρεία να διερευνήσει την παραγωγή γαλλίου ως υποπροϊόντος κατά τη διαδικασία μετατροπής του βωξίτη σε αλουμίνα, πρώτη ύλη για την παραγωγή αλουμινίου στις εγκαταστάσεις της «Αλουμίνιον της Ελλάδος» στον Αγ. Νικόλαο Βοιωτίας. Η Ε.Ε. προμηθεύεται το 71% του γαλλίου και το 45% του γερμανίου από την Κίνα, αλλά υπάρχουν μόνο λίγες εταιρείες εκτός Κίνας ικανές να παράγουν μέταλλα υψηλής καθαρότητας που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή τσιπ, ηλιακών φωτοβολταϊκών κυττάρων και οπτικών ινών.<div><br />Η διοίκηση της ΕΑΓΜΕ κατέθεσε, σύμφωνα με πληροφορίες, στο γραφείο του κ. Σκυλακάκη μέσα στο Σαββατοκύριακο έναν πλήρη φάκελο με τη χαρτογράφηση των περιοχών που έχουν διερευνηθεί στο παρελθόν σε συνεργασία με το ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών) και εμφανίζουν σημαντικές ενδείξεις ύπαρξης κοιτασμάτων σπάνιων κρίσιμων πρώτων υλών, καθώς και προτάσεις για τα επόμενα βήματα που απαιτούνται εφόσον υπάρξει πολιτική βούληση για την αξιοποίησή τους.<br /><br /></div><div>Θ. Σκυλακάκης: Είναι ένα θέμα προτεραιότητας, ευρωπαϊκής και ντε φάκτο ελληνικής.<br /><br />«Είναι ένα θέμα προτεραιότητας, ευρωπαϊκής και ντε φάκτο ελληνικής και πρέπει να δούμε τι μπορεί να πετύχουμε σε αυτό το πεδίο. Θα δούμε τις περιοχές με ενδεικτικά κοιτάσματα, τι πρόσθετα στοιχεία χρειάζονται, θα τα αξιολογήσουμε και παράλληλα θα δουλέψουμε το θεσμικό πλαίσιο για την αξιοποίησή τους» δηλώνει στην «Κ» ο κ. Σκυλακάκης, υπογραμμίζοντας τον σημαντικό ρόλο των κρίσιμων πρώτων υλών για την υλοποίηση της πολιτικής πράσινης μετάβασης της Ευρώπης.<br /><br />Το πρώτο βήμα στην κατεύθυνση της αξιοποίησης των πιθανολογούμενων κρίσιμων πρώτων υλών για την ενεργειακή μετάβαση είναι η επίσπευση και εντατικοποίηση των κοιτασματολογικών ερευνών (γεωφυσικές και χημικές αναλύσεις) στις περιοχές που θεωρούνται πιο ώριμες, με χρηματοδότηση από τα νέα προγράμματα του ΕΣΠΑ. Στη συνέχεια και προκειμένου να διαπιστωθεί εάν οι ενδείξεις επιβεβαιώνονται θα πρέπει να γίνουν κάποιες γεωτρήσεις, οι οποίες σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αρμοδίων στελεχών στην καλύτερη των περιπτώσεων θα ξεκινήσουν μέσα στο 2024 και θα διαρκέσουν τουλάχιστον δύο έτη. «Από τη στιγμή που θα ξεκινήσει ένα πλήρες πρόγραμμα ερευνών μέχρι και την αξιοποίηση του κοιτάσματος θα περάσουν τουλάχιστον δέκα χρόνια, διάστημα που μπορεί να περιοριστεί κατά το ήμισυ εάν ληφθούν μέτρα επίσπευσης της αδειοδοτικής διαδικασίας λόγω της κρισιμότητα της κατάστασης», τονίζει στην «Κ» ο δρ Κωνσταντίνος Λασκαρίδης, προϊστάμενος Διεύθυνσης Ορυκτών Πόρων και Μεταλλευτικής της ΕΑΓΜΕ.<br /><br />Για την κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ, το ζήτημα –μετά και την κρισιμότητα της κατάστασης όπως διαμορφώνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο από τη στάση της Κίνας– τίθεται σε προτεραιότητα και αυτό φάνηκε και από τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού Θ. Σκυλακάκη κατά την προσέλευσή του στο άτυπο συμβούλιο υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας την περασμένη Τετάρτη στο Βαγιαδολίδ της Ισπανίας.<br /><br />«Η Ελλάδα στηρίζει την πρωτοβουλία της Ε.Ε. για στρατηγική αυτονομία και μπορεί να συμβάλει με την εξόρυξη κρίσιμων πρώτων υλών και σπάνιων γαιών που υπάρχουν στο υπέδαφός της, σε αυτή την προσπάθεια», δήλωσε ο υπουργός. Σημείωσε επίσης ότι «η Ελλάδα αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς βωξίτη στην Ε.Ε., ενώ σημαντικό είναι το δυναμικό της χώρας σε αντιμόνιο και σε στοιχεία που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή μπαταριών, όπως νικέλιο, κοβάλτιο και μαγγάνιο και ότι η εξόρυξη σπάνιων γαιών και κρίσιμων στρατηγικών μετάλλων θα μπορούσε να διευκολυνθεί από το REPowerEU, το οποίο σχεδιάζεται έτσι ώστε να συμβάλει και σε πρόσθετες επενδύσεις στον τομέα των μπαταριών».<br /><br />Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το συμβούλιο υπουργών της Ε.Ε. έπειτα από τις ισχυρές αντιδράσεις της Πανευρωπαϊκής Ενωσης Βιομηχανιών Μετάλλου (Eurometaux), ενέκρινε την ένταξη στη λίστα των κρίσιμων πρώτων υλών (CRM) το αλουμίνιο, την αλουμίνα και τον ψευδάργυρο, που δεν είχε συμπεριλάβει αρχικά η Κομισιόν.</div><div><br />Σε ποιες περιοχές υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις για κοιτάσματα <br /><br />Η Ελλάδα μαζί με τη Γροιλανδία, τη Σουηδία, τη Φινλανδία και τη Νορβηγία αποτελούν την ομάδα χωρών που η Ευρώπη μπορεί να στηρίξει τα σχέδιά της για περιορισμό της εξάρτησής της σε σπάνιες γαίες και κρίσιμες πρώτες ύλες από την Κίνα. <br /><br />Η γεωλογία της Ελλάδας, σύμφωνα με τον δρα Κωνσταντίνο Λασκαρίδη, προϊστάμενο Διεύθυνσης Ορυκτών Πόρων και Μεταλλευτικής της Ελληνικής Αρχής Γεωλογικών και Mεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ), παρουσιάζει όξινα μαγματικά πετρώματα ανάλογα με αυτά της Β. Ευρώπης, που φιλοξενούν τα γνωστά κοιτάσματα Norra Kärr της Σουηδίας, Kvanefjeld και Kringlerne της Γροιλανδίας και Fen της Νορβηγίας και της Φινλανδίας, τα οποία θεωρείται ότι από μόνα τους μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της Ευρώπης στις επόμενες δεκαετίες. <br /><br />Η γεωλογία της Ελλάδας έχει ανάλογα χαρακτηριστικά με εκείνα της Σουηδίας, της Γροιλανδίας, της Νορβηγίας και της Φινλανδίας. <br /><br />Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις για την ύπαρξη σπάνιων γαιών κυρίως σε περιοχές της Β. Ελλάδας, από τις έρευνες που έχει πραγματοποιήσει το ΙΓΜΕ (νυν ΕΑΓΜΕ) σε συνεργασία με το ΕΛΚΕΘΕ. Σπάνιες γαίες, και μάλιστα σε υψηλή περιεκτικότητα, ανιχνεύονται στο παράκτιο και το υποθαλάσσιο περιβάλλον μεταξύ Χαλκιδικής και Αλεξανδρούπολης, κυρίως στις εκβολές των ποταμών Στρυμόνα, Νέστου και Εβρου.</div><div>Σύμφωνα με έρευνες, υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις για την ύπαρξη σπάνιων γαιών, κυρίως σε περιοχές της Β. Ελλάδας. Σπάνιες γαίες και μάλιστα σε υψηλή περιεκτικότητα ανιχνεύονται στο παράκτιο και το υποθαλάσσιο περιβάλλον μεταξύ Χαλκιδικής και Αλεξανδρούπολης, κυρίως στις εκβολές των ποταμών Στρυμόνα, Νέστου και Εβρου. (SHUTTERSTOCK)<br /><br />Kοιτασματολογικές έρευνες αλλά και αναλύσεις δειγμάτων που πραγματοποίησε το ΙΓΜΕ σε αυτές τις περιοχές ήταν αρκετά ενθαρρυντικές, με μέση περιεκτικότητα σπάνιων γαιών 1,17%, αλλά δυστυχώς με αρκετή περιεκτικότητα σε θόριο (ραδιενεργό στοιχείο). Η ύπαρξη ραδιενεργών στοιχείων και βαρέων μετάλλων στις σπάνιες γαίες είναι ο βασικότερος λόγος που στην Ευρώπη, αν και έχουν βρεθεί κοιτάσματα, δεν έχουν αξιοποιηθεί μέχρι σήμερα, τονίζει ο κ. Λασκαρίδης. Σπάνιες γαίες εντοπίζονται επίσης στους λατερίτες της Λοκρίδας και στο Βροντερό Φλώρινας, στους βωξίτες της ζώνης Παρνασσού – Γκιώνας, στα αλκαλικά μαγματικά πετρώματα στον Φανό της Σαμοθράκης και στους φωσφορίτες στη Δυτική Ελλάδα. <br /><br />Από τις μεταλλοφορίες σπάνιων γαιών που μελετήθηκαν στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον κ. Λασκαρίδη, μόνον οι μαύρες άμμοι από την περιοχή της Λουτρών Ελευθερών – Νέας Περάμου παρουσιάζουν οικονομικό ενδιαφέρον. <br /><br />Η ΕΑΓΜΕ, σύμφωνα με τον κ. Λασκαρίδη, μπορεί να συμβάλει στη μείωση της εξάρτησης της Ελλάδας και κατ’ επέκταση της Ε.Ε. από τις εισαγωγές κρίσιμων πρώτων υλών, με επαναξιολόγηση των εγχώριων πόρων και αντιμετώπιση τριών ζητημάτων. Αναφέρεται στην ολοκλήρωση της γεωλογικής ερευνητικής προσπάθειας της χώρας μας, στη σύνθεση των διαθέσιμων πληροφοριών, οι οποίες είναι κατακερματισμένες, ξεπερασμένες και ελλιπείς, καθώς και στην επανεκτίμηση του δυναμικού των αποβλήτων εξόρυξης. <br /><br />Οι σπάνιες γαίες της Ελλάδας είχαν προσελκύσει στο παρελθόν το ενδιαφέρον της Κίνας. Εξαμελής κινεζική αντιπροσωπεία, αποτελούμενη από γεωλόγους και μηχανικούς μεταλλείων από τη γεωλογική υπηρεσία της Κίνας και δύο εκπροσώπους της μεταλλουργικής εταιρείας China Minmetals, βρέθηκε για έξι ημέρες τον Σεπτέμβριο του 2014 στην Αθήνα, όπου πέρα από τον τότε υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιάννη Μανιάτη, επισκέφθηκε το ΙΓΜΕ και ενημερώθηκε για τις μέχρι τότε έρευνες, αλλά και την Αλουμίνιον της Ελλάδος, για να διαπιστώσει εάν ανιχνεύονται σπάνιες γαίες στα απορρίμματα παραγωγής αλουμινίου.<br /><br />Η Κίνα εμφανίστηκε τότε πρόθυμη να επενδύσει στη χώρα μας σε έρευνα και εξόρυξη σπάνιων γαιών και να μεταφέρει το κοίτασμα στις εγκαταστάσεις της για επεξεργασία, όπου οι περιβαλλοντικοί περιορισμοί είναι ιδιαίτερα χαλαροί. Το περιβαλλοντικό, υπό την έννοια των αντιδράσεων σε νέες εξορύξεις, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει μπροστά της η Ευρώπη στον νέο στόχο για αυτονομία σε κρίσιμες πρώτες ύλες. </div><div><br /></div><div> πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στο τραπέζι η αξιοποίηση σπάνιων γαιών στην Ελλάδα.

Χρύσα Λιάγγου Ευκαιρίες αξιοποίησης των εγχώριων κοιτασμάτων σπάνιων γαιών και κρίσιμων πρώτων υλών «βλέπει» η κυβέρνηση μετά τους περιορισμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Διακόπουλος: Κάθε συμφωνία εμπεριέχει τον συμβιβασμό, γενναία η δήλωση του ΠΘ.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/Mitsotakis-Erdogan-1-720x400.jpg" /><br /><br />Την εκτίμησή του για τις δύο πιο πιθανές εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στο Βίλνιους, ανέπτυξε ο Αλέξανδρος Διακόπουλος, αντιναύαρχος εν αποστρατεία, επίτιμος διοικητής της Σχολής Εθνικής Άμυνας καλεσμένος στο στούντιο του Πρώτου Προγράμματος 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη, με άξονα και τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ.<br /><br />«Διαπίστωσε ότι, αυτό που βγήκε δημοσιογραφικά, ισχύει, ότι υπήρξε καλό κλίμα στη συνάντηση με τον Πρόεδρο Ερντογάν (…) Επίσης διέκρινα μέσα από τα λόγια του κ. πρωθυπουργού, ότι υπάρχει μια συγκρατημένη αισιοδοξία ότι αυτή τη φορά θα επιλυθεί. Δεν το είπε σαν σίγουρο, αλλά διέκρινα μια τέτοια αισιοδοξία ότι αυτή τη φορά μπορούμε να φτάσουμε μέχρι τον πυρήνα του προβλήματος που είναι υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, η οποία συναρτάται από την υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Επίσης ήταν αρκετά θαρραλέο, θα μπορούσα να πω, το ότι αναφέρθηκε το αυτονόητο, το οποίο κανείς δεν τολμά να αναφέρει, ότι οποιαδήποτε συμφωνία εμπεριέχει μέσα της και το συμβιβασμό» επισήμανε ο κ. Διακόπουλος, σημειώνοντας «αυτό ίσως εννοούσε ο πρωθυπουργός όταν είπε ότι θα υπάρξουν κάποιες υποχωρήσεις». «Όχι υποχωρήσεις από αυτά που έχουμε, αλλά από αυτά που δυνητικά θα θεωρούσαμε εμείς ότι θα ήταν το ακρότατο όριο των διεκδικήσεών μας» συμπλήρωσε.<br /><br />Όσο για το πού μπορεί να οδηγήσει η επανεκκίνηση του διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών, ο κ. Διακόπουλος εξέφρασε την εξής εκτίμηση. «Δύο εξελίξεις μπορεί να έχουμε μετά τη συνάντηση που υπήρξε στο Βίλνιους. Είτε να έχουμε μια παρατεταμένη περίοδο ύφεσης στις σχέσεις των δύο χωρών, κάτι που μας δίνει κι εμάς χρόνο και για την οικονομία να αναπτυχθεί και να πάρουμε την επενδυτική βαθμίδα και για να έρθουν τα οπλικά συστήματα τα οποία έχουμε παραγγείλει και να ενδυναμώσουμε και άλλο την εσωτερική εξισορρόπηση και πιστεύω ότι αυτή η ύφεση θα διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι τις δημοτικές εκλογές της Τουρκίας, σε κάνα χρόνο γιατί έχει ανάγκη ο Ερντογάν αυτή τη στιγμή την οικονομία.<br /><br />Όπως επίσης και η σχέση του με την Ευρωπαϊκή Ένωση που θέλει να την ξαναενισχύσει και να την αναθερμάνει και αυτή περνάει μέσα από τη σχέση του με την Ελλάδα. Αυτή, είναι ο ένας δρόμος ο οποίος όμως έχει μια ημερομηνία λήξεως. Δηλαδή όπως έχουμε κάνει κύκλους υφέσεων, εξάρσεων, θα περάσουμε ένα κύκλο ύφεσης καλοδεχούμενο, αλλά που ενδεχομένως δεν μας βοηθάει στο να αποφύγουμε τον κύκλο έξαρσης όποτε αυτός έρθει. Ή θα υπάρξει μια συμφωνία η οποία θα λήξει πια τουλάχιστον για το ορατό μέλλον αυτή την ένταση μεταξύ των δύο χωρών».<br /><br />Δίνοντας τη δική του ερμηνεία στην «στροφή» Ερντογάν και πιάνοντας το νήμα από την αρχή, ο κ. Διακόπουλος, ανέφερε, πως η Τουρκία είχε κάνει μια ανάλυση, σύμφωνα με την οποία θεωρούσε ότι έχουμε περάσει σε ένα νέο διεθνές σύστημα το οποίο δεν είναι πλέον δυτικοκεντρικό.<br /><br />«Η αποχώρηση της Αμερικής από μια κυρίαρχη θέση που είχε στη Μέση Ανατολή, η οποία είναι πολύ σημαντική για την Τουρκία, το ότι η Αμερική δεν παρενέβη στο θέμα της Συρίας, αλλά ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο έφυγε από το Αφγανιστάν και τα παρεπόμενα αυτής της αποχώρησης, είχαν δημιουργήσει την εντύπωση όχι μόνο στη Ρωσία, η οποία λειτούργησε με αυτή τη λογική αλλά και στην Τουρκία, ότι η Δύση βρίσκεται μάλλον σε μια κάποια παρακμή και πως η Αμερική πια δεν έχει την εξέχουσα και την κυρίαρχη θέση, τουλάχιστον στα ευρωπαϊκά και στην περιοχή που είχε παλιότερα και αυτό της έδινε, κατά την άποψη της Τουρκίας, μια ελευθερία κινήσεως και δράσεως την οποία την είδαμε σε μας, με τον τρόπο με τον οποίο ακολούθησε μια ακραίως επιθετική και αναθεωρητική πολιτική τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια» περιέγραψε ο κ. Διακόπουλος.<br /><br />Ωστόσο, τόνισε, αυτά όλα «άλλαξαν άρδην» με τον πόλεμο στην Ουκρανία. «Άλλαξαν από τη μια, διότι η Ρωσία, με την οποία έχει μια ιδιότυπη σχέση στρατηγικής κατανόησης η Τουρκία, έχει υποστεί αυτή τη στιγμή μια μεγάλη απώλεια κύρους και από την άλλη, η Δύση, την οποία είχε μάλλον υποτιμήσει τόσο ο Πούτιν όσο ενδεχομένως κι ο Ερντογάν, έδειξε μια δυναμική στάση, διατήρησε τη συνοχή της στη βοήθεια Ουκρανίας και ταυτόχρονα είναι φανερό, ότι η Αμερική δεν έφυγε ποτέ από την Ευρώπη και ότι έχει την ισχύ να παραμένει η πιο ισχυρή χώρα στον πλανήτη» συνέχισε ο κ. Διακόπουλος.<br /><br />Η παραπάνω διαπίστωση, σε συνδυασμό με τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα της Τουρκίας, παρ’ όλες τις ενέσεις ρευστότητας που έρχονται από Κίνα, Ρωσία και κυρίως από τη Μέση Ανατολή, που δεν αρκούν, οι σχέσεις της με τη Δύση και την Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός της εταίρος αλλά και το ότι οι αγορές εξαρτώνται από τη Δύση, τις οποίες έχει ανάγκη η Τουρκία, όλα αυτά έχουν οδηγήσει, σύμφωνα με τον κ. Διακόπουλο, σε έναν επαναπροσανατολισμό. Ειδικά τη σχέση της με την Ελλάδα, η Τουρκία την βλέπει πάντα ως ένα κομμάτι της σχέσης της με τη Δύση, εξήγησε ο κ. Διακόπουλος, γι’ αυτό δεν πρόκειται για δίπολο αλλά για ένα σύστημα.<br /><br />«Η Ελλάδα ακολουθούσε μια στρατηγική η οποία ήταν εσωτερικής εξισορρόπησης (…) Η Τουρκία από την άλλη πλευρά, έβλεπε την Ελλάδα όχι μόνο σαν ένα στρατηγικό αντίπαλο στην περιοχή αλλά και σαν το μακρύ χέρι των Ηνωμένων Πολιτειών και της Δύσης» σημείωσε ο κ. Διακόπουλος ενώ ο επαναπροσανατολισμός προς τη Δύση, «η ανάγκη τους να ξαναπροσεγγίσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, τους έκανε να αλλάξουν και την πολιτική τους απέναντι στη χώρα μας και έτσι έχουμε αυτή τη στιγμή την περίοδο ύφεσης την οποία περνάμε και που όπως φαίνεται θα διαρκέσει για αρκετά ακόμα».<br /><br />Σχετικά με τον «πυρήνα της διαφοράς» και ερωτηθείς πού ξεκινά αυτή η συζήτηση, ο κ. Διακόπουλος, επισήμανε πως είναι μεγάλη κουβέντα στην κυριολεξία, με την έννοια ότι γίνεται σχεδόν επί σαράντα χρόνια με ατελείωτους γύρους.<br /><br />«Η συζήτηση ξεκινάει στο ότι υπάρχουν δύο χώρες στην ίδια γεωγραφική περιοχή οι οποίες είναι παντρεμένες από τη γεωγραφία, δηλ. με την Τουρκία θα πρέπει να βρεις έναν τρόπο να συνυπάρξεις, διότι δεν υπάρχει τρόπος να φύγει η Τουρκία από την περιοχή και εσύ να έχεις γείτονα, τη Σουηδία» ανέφερε αρχικά ο κ. Διακόπουλος, με την επισήμανση ότι η Τουρκία είναι μια αναθεωρητική δύναμη.<br /><br />«Αντελήφθη κάποια στιγμή ότι με τη Συνθήκη της Λωζάνης και με τον τρόπο που προχωράει το θέμα των θαλασσίων ζωνών θα βρισκόταν αποκλεισμένη από μεγάλες περιοχές, από το σύνολο σχεδόν του Αιγαίου και από μεγάλες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου και αποφάσισε από τη δεκαετία του 70 να προσπαθήσει αυτό το πράγμα να το αντιμετωπίσει, αμφισβητώντας κατά κάποιο τρόπο όλο το δίκαιο πάνω στο οποίο είχε στηριχθεί από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, μέχρι το 70, η συνύπαρξη των δύο χωρών» περιέγραψε ο κ. Διακόπουλος.<br /><br />Σημειώνοντας ότι το διεθνές σύστημα είναι άναρχο, υπό την έννοια ότι δεν υπάρχει μια υπέρτατη αρχή στην οποία μπορεί κανείς να προσφύγει και αυτή να εφαρμόσει το νόμο, ο κ. Διακόπουλος επισήμανε πως «τίποτα δεν έχεις κατοχυρώσει και τίποτα δεν υπάρχει αν δεν προέρχεται είτε από μια διεθνή συμφωνία η οποία μάλιστα θα τύχει να έχει και ευρεία αποδοχή είτε από απόφαση Διεθνούς Δικαστηρίου, της Χάγης ή ενδεχομένως του Αμβούργου, εν πάση περιπτώσει μιας διαιτησίας, ενός διεθνούς δικαιοδοτικού οργάνου».<br /><br />«Επαφίεται στις σχέσεις των κρατών να τα βρουν μεταξύ τους. Το διεθνές δίκαιο είναι ένα γενικό σύνολο κανόνων, αρχών αλλά γενικών. Δεν εξειδικεύεται. Η εξειδίκευση έρχεται μέσα από τις συμφωνίες και κυρίως μέσα από τις αποφάσεις των διεθνών δικαστηρίων» υπογράμμισε. Το δίκαιο, περιέγραψε ο κ. Διακόπουλος, δεν είναι μόνο το γραπτό δίκαιο, παραδείγματος χάριν, η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο είναι γραπτό, αλλά και το εθιμικό και η νομολογία των διεθνών δικαστηρίων, όλα αυτά αποτελούν το σώμα του Διεθνούς Δικαίου.<br /><br />«Αυτό όμως δίνει το δικαίωμα σε κάθε χώρα, ελλείψει μιας ανώτατης αρχής και ελλείψει μιας απόφασης διεθνούς δικαστηρίου, να ερμηνεύει το δίκαιο κατά το δοκούν. Εδώ λοιπόν έχουμε δύο ερμηνείες. Άρχισαν οι Τούρκοι να κάνουν ευφάνταστες ερμηνείες του Διεθνούς Δικαίου, αλλά και οι ίδιοι δηλώνουν ότι εμείς αυτά που λέμε στηρίζονται στο Διεθνές Δίκαιο. Αν δεν υπάρξει ένα δικαιοδοτικό όργανο που θα πει είναι έτσι ή αλλιώς, είναι απλώς δύο χώρες που η καθεμιά έχει τη δική της εκδοχή ερμηνείας του Διεθνούς Δικαίου» ανέφερε ο κ. Διακόπουλος.<br /><br />«Οι Τούρκοι λοιπόν είπαν ότι για εμάς αυτή είναι η ΑΟΖ κι αυτά είναι τα δικαιώματά μας. Εμείς τα δικά μας, όπως διαβάζουμε το διεθνές δίκαιο, εκφράζονται ίσως και σε αυτόν τον περίφημο χάρτη της Σεβίλλης, που δείχνει όμως την Ελλάδα να έχει μια τεράστια περιοχή κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο. Ενδεχομένως λοιπόν, ανάμεσα σε αυτόν τον χάρτη της Σεβίλλης και των τουρκικών μαξιμαλισμών της γαλάζιας πατρίδας και της ανακήρυξης ΑΟΖ, εκεί λοιπόν θα είναι και οι συμβιβασμοί για τους οποίους μιλήσαμε πιο πριν, ότι θα βρεθεί κάπου ενδιάμεσα λύση» είπε καταλήγοντας ο κ. Διακόπουλος.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Διακόπουλος: Κάθε συμφωνία εμπεριέχει τον συμβιβασμό, γενναία η δήλωση του ΠΘ.

Την εκτίμησή του για τις δύο πιο πιθανές εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στο Βίλνιους, ανέπτυξε ...

Διαβάστε την συνέχεια