Ρωσικά πολεμικά κοντά στα Στενά ενώ ο Τσαβούσογλου δηλώνει έτοιμος για δράση σε πιθανή ρωσική επίθεση κατά “χώρας” του ΝΑΤΟ.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-05/2022-02-24T080429Z_1758716360_RC28QS96H44X_RTRMADP_3_UKRAINE-CRISIS-RUSSIA-SHIPPING-GRAINS-scaled.jpg?itok=sHZVQbmi" width="725" /><br /><br />Τουρκικό κατασκοπευτικό πάνω από ρωσικά πολεμικά πλοία- Αλλαγή πλεύσης της Τουρκίας προς την δύση ή οθωμανικά παιχνίδια λόγω επίσκεψης στην Ουάσιγκτον;<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες από σχετικές ιστοσελίδες πολλά ρωσικά πολεμικά πλοία παρατηρήθηκαν στη Μαύρη Θάλασσα, με την πλειοψηφία τους να ευρίσκεται στο Νοβοροσίσκ.<br /><br />Επίσης μεγάλος αριθμός ρωσικών πολεμικών πλοίων παρατηρήθηκε να αγκυροβολούν στα στενά του Kerch και κοντά στα Στενά του Βοσπόρου σημαίνοντας συναγερμό στην Άγκυρα, για τις προθέσεις της Μόσχας, ενώ είναι σε ισχύ το κλείσιμο των Στενών σε αυτά.<br /><br />Την ίδια ακριβώς στιγμή τουρκικό κατασκοπευτικό αεροσκάφος τύπου ATR P-72MPA (reg. TCB-752- διακριτικό MARTI51) περιπολεί τη Μαύρη Θάλασσα στα ανοικτά των ακτών της Βουλγαρίας, ακριβώς στο σημείο που μετακινήθηκαν τα ρωσικά πολεμικά, αυξάνοντας την ένταση στην περιοχή, μετά από σχετική εντολή του ΝΑΤΟ.<br /><br />Πολεμικές δηλώσεις Τσαβούσογλου για πιθανή ρωσική δράση κατά χώρας μέλους της συμμαχίας<br /><br />“Η Τουρκία έχει δηλώσει την ετοιμότητά της να απαντήσει σε περίπτωση επίθεσης σε συμμάχους του ΝΑΤΟ”, αυτό δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου.<br /><br />Σύμφωνα με τον Τσαβούσογλου, η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται να εισέλθει στην σύγκρουση της Ουκρανίας, αλλά είναι έτοιμη να εκπληρώσει πλήρως τις υποχρεώσεις της προς τους συμμάχους του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου απάντησε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων καθώς επέστρεφε στην Τουρκία μετά από μια επίσκεψη στη Βενεζουέλα, που ήταν ο τελευταίος σταθμός της περιοδείας του στη Λατινική Αμερική.<br /><br />Όταν ρωτήθηκε για το ΝΑΤΟ, ο Τσαβούσογλου απάντησε:<br /><br />«Η θέση μας αλλά και του ΝΑΤΟ είναι σαφής. Δεν θα μπούμε σε σύγκρουση στην Ουκρανία, αλλά αν υπάρξει έστω και η παραμικρή επίθεση σε οποιονδήποτε σύμμαχο, θα δώσουμε την απαραίτητη απάντηση”, αναφέρει το κανάλι "Haber 3".<br /><br />Σημειωτέον ότι η Τουρκία προσπαθεί να επιδείξει την ουδετερότητα της θέσης της απέναντι στη ρωσική στρατιωτική ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία, ωστόσο, εξακολουθεί να προμηθεύει το Κίεβο όπλα και πυρομαχικά, ενώ πριν από λίγες μέρες απαγόρευσε σε ρωσικό μεταγωγικό αεροσκάφος την είσοδο στον εναέριο χώρο του κάνοντας παραλληλισμό με τον αποκλεισμό του Βοσπόρου.<br /><br />Παίρνει “φωτιά’ η Μαύρη θάλασσα από την Ρωσία<br /><br />Η Μαύρη Θάλασσα εδώ και δύο εβδομάδες, έχει πάρει “ φωτιά” λόγω των συνεχιζόμενων επιθετικών δράσεων του ρωσικού στρατού, ενώ αναφορές ανοικτών πηγών (OSINT) καταγράφουν ρωσικές στρατιωτικές κινήσεις μέσα και γύρω από τη Σεβαστούπολη.<br /><br />Ο ευκολότερος τρόπος για να παρατηρηθούν αυτές οι κινήσεις των ρωσικών δυνάμεων, είναι από δορυφόρους.<br />Μιλάμε για χρήση δορυφορικών εικόνων Sentinel Hub χαμηλής ανάλυσης.<br /><br /><div>Ειδικός συμπεραίνει τι ακριβώς διαδραματίζεται στην Μαύρη θάλασσα.<br /><br />“Κοντά στο Novorossiysk, φαίνεται να υπάρχουν πολλές ρωσικές ναυτικές κινήσεις, ωστόσο, η εμπορική κίνηση φαίνεται να έχει τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στην περιοχή, όπως θα περίμενε κανείς.<br /><br />Το 50% των ρωσικών πολεμικών πλοίων στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας βρίσκονται στο μέσο προς τα ανατολικά της περιοχής, με τις περισσότερες μονάδες παράλληλα στο Novorossiysk, και στο λιμάνι της Σεβαστούπολης.<br /><br />Μερικά ρωσικά πολεμικά πλοία βρίσκονται στη βόρεια πλευρά του Στενού του Βοσπόρου.<br />Θα πρέπει η συμμαχία να είναι προσεκτική, καθώς πρόκειται για πιθανό κονβόι "Sparta Express", με προορισμό το λιμάνι Tartus της Συρίας.<br /><br />Η Ανατολική Μεσόγειος την ίδια περίοδο έχει μεγάλη κινητικότητα από ρωσικά πολεμικά πλοία που κινούνται κατά του ΝΑΤΟ με δύο μεγάλα καταδρομικά κατευθυνόμενων πυραύλων.<br /><br />Ωστόσο, από την τελευταία ημερήσια διαφάνεια, βλέπουμε το καταδρομικό Ustino να αγκυροβολεί κοντά στην Tartus.<br /><br />Οι ρωσικές μονάδες επιφανείας που έχουν παραμείνει στη θάλασσα αποτελούνται από το καταδρομικό Varyag και φρεγάτες κλάσης Grigorovich.<br /><br />Αυτές οι ρωσικές μονάδες επιφανείας είναι τοποθετημένες στην είσοδο του Αιγαίου, βόρεια του κόλπου της Σούδας, που υπάρχει η αμερικανική βάση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο”, τονίζει ο ίδιος.<br /><br />Όλα δείχνουν ότι η Μόσχα θέλει να εφοδιάσει τις μονάδες επιφανείας της στην Α.Μεσόγειο και το Αιγαίο, καθώς και τις ρωσικές δυνάμεις στην Συρία.<br /><br />Με κλειστό τον Βόσπορο όμως πως θα έχουμε μετακίνηση των αποβατικών πλοίων;<br /><br />Επίσης την ίδια περίοδο ο ιρανικός εναέριος χώρος έχει “γεμίσει” με πτήσεις ρωσικών μεταγωγικών αεροσκαφών, αφού οι Τούρκοι έχουν κλείσει τον δικό τους εναέριο χώρο.<br /><br />Το κλείσιμο του Βοσπόρου πολύ πιο γρήγορα από ότι εκτιμούν πολλοί θα είναι πιθανότατα η αιτία μιας ρωσο-τουρκικής ρήξης με απροσδιόριστες συνέπειες για ολόκληρη την περιοχή. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρωσικά πολεμικά κοντά στα Στενά ενώ ο Τσαβούσογλου δηλώνει έτοιμος για δράση σε πιθανή ρωσική επίθεση κατά “χώρας” του ΝΑΤΟ.

Τουρκικό κατασκοπευτικό πάνω από ρωσικά πολεμικά πλοία- Αλλαγή πλεύσης της Τουρκίας προς την δύση ή οθωμανικά παιχνίδια λόγω επίσκεψης στην ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στόχος ρωσικών πυραύλων και επιχείρησης το μυστικό αμερικανικό επιτελείο στο Λβιβ.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-05/komanrosoi3333.jpeg?itok=b4DV1frL" width="720" /><br />Η επίσκεψη Γερασίμωφ έχει σχέση με το μυστικό αρχηγείο, ενώ οι Ρώσοι θέλουν “ζωντανούς” Αμερικανούς αξιωματικούς-σε Μαριούπολη-Λβιβ υπάρχουν επιτελεία ελέγχου του πολέμου για το ΝΑΤΟ με υψηλόβαθμους αξιωματικούς<br /><br />Κύμα δολιοφθορών προκαλεί κόκκινο συναγερμό στην Μόσχα και την ηγεσία της Ρωσίας, που φοβούνται ακόμα πιο σοβαρές “τρομοκρατικές” δράσεις από “άγνωστους” εντός της ρωσικής επικράτειας. <br /><br />Τονίζουμε ότι στο Mytishchi, μόλις 30 λεπτά από το Κρεμλίνο, πήραν φωτιά ξαφνικά τεράστιες δεξαμενές μαζούτ.<br /><br />“Δεν είναι πλέον ανθρωπίνως δυνατό να παρακολουθούμε όλες τις πυρκαγιές και τις εκρήξεις σε όλη τη Ρωσία. Μια γέφυρα τρένου ανατινάχθηκε επίσης στο Kursk”, δηλώνει Ρώσος ειδικός για την κατάσταση που επικρατεί αυτήν την στιγμή στην χώρα.<br /><br />Αμερικανικό γενικό επιτελείο στο Λβιβ στόχος των Ρώσων κομάντος ενώ περίεργη ήταν η επίσκεψη του Ρώσου Α/ΓΕΕΔ Γερασίμωφ στο μέτωπο<br /><br />Σύμφωνα με τα ρωσικά ΜΜΕ Zhovto-Blakit, έχει δημιουργηθεί ένα αρχηγείο ειδικών επιχειρήσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην πόλη Λβιβ, το οποίο συντονίζει ολόκληρο τον στρατό του Γενικού Επιτελείου της Ουκρανίας.<br /><br />“Οι Αμερικανοί βοηθούν τους στρατηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας με άμεσες πληροφορίες από αναγνωριστικά αεροσκάφη και UAV που κάνουν κύκλους γύρω από την Ουκρανία, καθώς και από δυτικούς δορυφόρους που έχουν εστιάσει στην περιοχή των επιχειρήσεων.<br /><br />Αναφέρεται επίσης ότι περίπου 50 Αμερικανοί, μεταξύ των οποίων και ανώτεροι αξιωματικοί της υπηρεσίας αντικατασκοπείας του Πενταγώνου, εργάζονται στο μυστικό αρχηγείο του Λβιβ, που βρίσκεται σε ένα από τα κτίρια επικοινωνιών.<br /><br />Γενικά, υπάρχουν χίλιοι στρατιωτικοί ειδικοί σε πολλούς τομείς από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Ουκρανία, γεγονός που υποδηλώνει την εμπλοκή των ΗΠΑ στη σύγκρουση”, αναφέρει η ρωσική πηγή.<br /><br />Η επίσκεψη Γερασίμωφ πιθανόν σύμφωνα με ειδικούς να αφορά σε επιχείρηση εξουδετέρωσης του μυστικού αυτού αρχηγείου, για να καταρρεύσει η ουκρανική άμυνα, που λαμβάνει ζωντανά κρίσιμες πληροφορίες για τις ρωσικές κινήσεις.<br /><br />Στόχος των ρωσικών πυραύλων και ειδικών μονάδων πλέον είναι το αμερικανικό μυστικό αρχηγείο.<br /><br />Οι Ρώσοι θα κάνουν τα πάντα στην κυριολεξία, για να εξουδετερώσουν το “αρχηγείο” των ΗΠΑ στην πόλη Λβιβ, και για αυτό έχουν συγκροτήσει ειδική δύναμη, τόσο στο έδαφος, όσο και στον αέρα. <br /><br />Ο πρόεδρος της Ρωσίας Β.Πούτιν έχει δηλώσει επισταμένα για να ακούσουν οι ΗΠΑ: «Έχουμε όλα τα πολεμικά για να εξουδετερώσουμε τις εξωτερικές απειλές. Έχουμε τύπο όπλων που κανείς άλλος δεν έχει στον κόσμο και μπορούμε να καυχηθούμε αυτή τη στιγμή, αλλά δεν θα το κάνουμε. Θα τα χρησιμοποιήσουμε όμως αν χρειαστεί. Και θέλω να το μάθουν όλοι, αφού έχουμε πάρει όλες τις αποφάσεις για αυτό το θέμα.»<br /><br />Παρεμπιπτόντως, μέλη στο γραφείο του Ουκρανού Προέδρου Ζελένσκι ανέφεραν ότι πράκτορες των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών Mi-6 είχαν διαβιβάσει πληροφορίες στο Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, ότι η Ρωσία ετοίμαζε χτυπήματα εναντίον κέντρων λήψης αποφάσεων.<br /><br />“Οι συντεταγμένες του αμερικανικού μυστικού επιτελείου είναι γνωστές στις ρωσικές ειδικές υπηρεσίες, αφού οι Ρώσοι ( σύμφωνα με τους ίδιους), έχουν «κατασκόπους» ακόμη και μέσα στην ουκρανική μυστική υπηρεσία (SBU) και τη CIA.<br /><br />Οι Ουκρανοί αναζητούν απεγνωσμένα «τυφλοπόντικες» που διαρρέουν στην Μόσχα, τα πιο σημαντικά στοιχεία για την προμήθεια όπλων, την θέση των προσωρινών αποθηκών, τις μυστικές θέσεις διοίκησης του ουκρανικού στρατού.<br /><br /> Γενικά, η κατασκοπευτική μανία στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έχει πάρει μανιακές διαστάσεις και γιατί σε σύγκριση με το πρώτο στάδιο της ειδικής επιχείρησης, πολλά έχουν αλλάξει προς το χειρότερο για το Κίεβο”, αναφέρει το<a href="https://svpressa.ru/war21/article/332831/?utm_source=warfiles.ru"> ρωσικό ΜΜΕ.</a><br /><br />Η ελαχιστοποίηση των απωλειών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας και η μεγιστοποίηση της ζημίας στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας επιτρέπει τις τακτικές που το Αμερικανικό Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου περιέγραψε ως «μάλλον μεθοδικές παρά γρήγορες».<br /><br />Οι Ρώσοι ισχυρίζονται ότι μέχρι στιγμής, η στρατιωτική βοήθεια του ΝΑΤΟ δεν είχε ισχυρή επίδραση στην ισορροπία δυνάμεων.<br /><br />Όπως γράφουν οι ειδικοί της βρετανικής εφημερίδας The Guardian, «εάν αποδειχθεί τον Μάιο ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας δεν θα μπορέσουν να προχωρήσουν σεν αντεπίθεση, παρά το κύμα προμηθειών δυτικών όπλων, συμπεριλαμβανομένων αμερικανικών οβίδων, γερμανικών και Βρετανικών αντιαεροπορικών συστημάτων, το ερώτημα θα είναι ποιες άλλες δεσμεύσεις είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ».<br /><br />«Το σημείο καμπής θα συμβεί τον Μάιο. Εάν η προμήθεια όπλων καταστραφεί χωρίς ορατό αποτέλεσμα στα μέτωπα και ζημιά στον ρωσικό στρατό, τότε δεν θα έχει νόημα να παραδώσουν οι δυτικοί στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας νέα όπλα.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο που το Bloomberg, επικαλούμενο στρατιωτικούς εμπειρογνώμονές του, ανέφερε ότι τα αμερικανικά αποθέματα όπλων θα μπορούσαν να εξαντληθούν σε λίγους μήνες εάν ο Λευκός Οίκος συνεχίσει να τα προμηθεύει στην Ουκρανία”, αναφέρει Ρώσος ειδικός.<br /><br />“Παρόλα αυτά, η παρουσία στην πρωτεύουσα της Γαλικίας, δηλαδή στο Λβιβ, Αμερικανών ειδικών, με την ιδιότητα του επιτελικού αξιωματικού, δεν μπορεί παρά να ενοχλήσει το Κρεμλίνο.<br /><br />Τίποτα δεν είναι πιο πολύτιμο στις μάχες από τις πληροφορίες για τον εχθρό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι οι Αμερικανοί, έχοντας τα καλύτερα τεχνικά μέσα πληροφοριών, θα χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε λάθος του ρωσικού υπουργείου Άμυνας για τα δικά τους συμφέροντα. Έτσι, αυτοί ειδικοί που απαιτούν επίθεση στα ουκρανικά κέντρα λήψης αποφάσεων έχουν δίκιο’, καταλήγει ο ίδιος.<br /><br />Έτσι μετά την Μαριούπολη, το Λβιβ θα αποτελέσει στόχο των ρωσικών πυραύλων, και των μελών των ρωσικών ειδικών δυνάμεων, για να διακοπεί κάθε βοήθεια της δύσης στην Ουκρανία, και να πετύχει η Μόσχα τους στόχους της.<br /><br />Το πως θα αντιδράσουν οι ΗΠΑ σε όλα αυτά, θα το δούμε το επόμενο διάστημα. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στόχος ρωσικών πυραύλων και επιχείρησης το μυστικό αμερικανικό επιτελείο στο Λβιβ.

Η επίσκεψη Γερασίμωφ έχει σχέση με το μυστικό αρχηγείο, ενώ οι Ρώσοι θέλουν “ζωντανούς” Αμερικανούς αξιωματικούς-σε Μαριούπολη-Λβιβ υπάρχουν...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο φθηνός τρόπος να πάρει η Ελλάδα το πάνω χέρι στο Αιγαίο.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/12/greek_army_slpress.jpg" /><br /><b><br />Γρίβας Κώστας</b><br />Είχαμε σε παλαιότερα άρθρα  αναφερθεί στις δραστικές αλλαγές που έρχονται στη γεωγραφία της ισχύος από τη μονομαχία των πλεγμάτων αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD), που αναπτύσσουν η Κίνα και η Ρωσία, με τις προσπάθειες των ΗΠΑ να διασπάσουν τα πλέγματα αυτά. Επίσης, είχαμε εξετάσει πως παρόμοια συστήματα μπορεί να θωρακίσουν αποφασιστικά τη χώρα μας με χαμηλό κόστος έναντι της τουρκικής στρατιωτικής απειλής, για την ακρίβεια η Ελλάδα να έχει το πάνω χέρι στο Αιγαίο.<br /><br />Τόσο τα πλέγματα αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής, όσο και τα συστήματα που αποσκοπούν να τα διαπεράσουν, βασίζονται σε σημαντικό βαθμό σε “μεταλλαγμένα” συστήματα πυροβολικού, με πρωτοφανείς ικανότητες όσον αφορά το βεληνεκές, την ακρίβεια πλήγματος και τη φονικότητα. Κάθε φορά, ωστόσο, που εξετάζουμε τη δυνατότητα δικτύων “ντοπαρισμένου πυροβολικού” (artillery on steroids) να λειτουργήσουν ως πολύ πιο οικονομικά και πιο αποτελεσματικά υποκατάστατα μέρους της αεροπορικής ισχύος, προκύπτει η τυποποιημένη αντίρρηση ότι για όλα αυτά χρειάζονται πληροφορίες.<br /><br />Για την ακρίβεια, απαιτείται απρόσκοπτη και διαρκής παροχή δεδομένων στοχοποίησης, τόσο εναντίον στατικών όσο και κινούμενων στόχων, σε πραγματικό χρόνο, έτσι ώστε να επιτραπεί στα νέα συστήματα πυροβολικού να αξιοποιήσουν το μεγάλο βεληνεκές και την υψηλή ακρίβεια πλήγματος. Οι απαντήσεις είναι πολλές και αλληλοσυμπληρούμενες. Μεταξύ των άλλων, μπορούμε να επενδύσουμε στην ανάπτυξη “ψευδοδορυφορικών” συστημάτων (pseudosatellites), τα οποία είναι μη επανδρωμένα αεροχήματα, ή αερόπλοια πολύ μεγάλου υψομέτρου, που μπορούν να παραμένουν στον αέρα για διάστημα μηνών, ή ακόμη και ετών, χρησιμοποιώντας ηλιακούς συλλέκτες, πιθανώς συνδυασμένους με κυψέλες καυσίμου υδρογόνου, για την παροχή ενέργειας.<br /><br />Πλήθος αμερικανικών και ευρωπαϊκών εταιρειών έχουν σχετικά προγράμματα, ενώ η απόκτηση παρόμοιων “ψευδοδορυφόρων” θα μπορούσε να γίνει ακόμη και με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, με σκοπό την κάλυψη πολιτικών αναγκών, όπως περιβαλλοντικό έλεγχο, έλεγχο συνόρων, έγκαιρη προειδοποίηση για πυρκαγιές κλπ, με τις στρατιωτικές τους εφαρμογές να είναι δευτερεύουσα ικανότητα.<br /><br />Επίσης, με την αξιοποίηση τεχνολογιών διαχείρισης και επεξεργασίας μεγάλου όγκου δεδομένων (big data) και “νέφους” (cloud) μπορούν να προκύψουν “δεξαμενές” (pools) πληροφοριών που θα προκύπτουν από τη σύντηξη (fusion) πληροφοριών από αισθητήρες διαφόρων τύπων. Από ραντάρ και συστήματα συλλογής ηλεκτρονικών πληροφοριών του στρατεύματος μέχρι εικόνες από τις κάμερες κινητών τηλεφώνων.<br /><br />Μια πραγματική επανάσταση<br /><br />Αυτές οι “δεξαμενές” πληροφοριών θα είναι διαθέσιμες σε πραγματικό χρόνο στα μέσα προσβολής, τα οποία στο πλαίσιο ενός αποκεντρωτικού μοντέλου μάχης, που θα δίνει έμφαση στην ανάληψη πρωτοβουλιών από τους τοπικούς ηγήτορες, θα μπορούν να λαμβάνουν τα δεδομένα στοχοποίησης που χρειάζονται σε πραγματικό χρόνο και να τα αξιοποιούν άμεσα.<br /><br />Ωστόσο, μια πραγματική επανάσταση στα πολεμικά δρώμενα και συνακόλουθα και στην ικανότητα της Ελλάδας να αλλάξει άρδην τις ισορροπίες ισχύος στο ελληνοτουρκικό σύστημα, είναι η σύζευξη αυτών των νέων συστημάτων πυροβολικού πολύ μεγάλου βεληνεκούς και υψηλής ακρίβειας πλήγματος με φθηνούς αισθητήρες και προηγμένους αλγορίθμους “αντιληπτικής τεχνητής νοημοσύνης” (perception AI). Ο συνδυασμός αυτός θα επιτρέπει στα βλήματα να διακρίνουν τους επιθυμητούς στόχους, π.χ. εχθρικά πολεμικά πλοία, από φίλια ή ουδέτερα, μέσα σε ένα περιβάλλον ελλιπών πληροφοριών.<br /><br />Όσον αφορά τα βεληνεκή των νέων συστημάτων πυροβολικού είναι απλά πολύ εντυπωσιακά. Αρκεί να σκεφτούμε ότι στην αγορά σήμερα διατίθενται ρουκέτες των 122 χιλιοστών, όπως αυτές που χρησιμοποιούν τα ελληνικά ρουκετοβόλα RM-70, που φθάνουν μέχρι και 50 χλμ βεληνεκές. Είναι αυτά που έχουν σταλεί(;) στην Ουκρανία. Για τον πολλαπλό εκτοξευτή ρουκετών MLRS, που επίσης υπάρχει στο ελληνικό οπλοστάσιο, οι Αμερικανοί πριν καιρό παρουσίασαν τη ρουκέτα GMLRS ER (Guided MLRS Extended Range) με βεληνεκές 150 χλμ.<br /><br />Στη διεθνή αγορά διατίθενται και πολλοί πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών που επιτυγχάνουν βεληνεκή μεταξύ 280 και 400 χλμ. Παρόμοια συστήματα, τοποθετημένα σε επιλεγμένα σημεία στη μητροπολιτική Ελλάδα μπορούν να καλύψουν ολόκληρο το εύρος και μήκος του Αιγαίου. Επιπροσθέτως, υπάρχει μια τάση για τον εφοδιασμό των ρουκετών, τόσο των νέων όσο και των παλαιοτέρων, με αισθητήρες, που τους επιτρέπουν να εντοπίζουν τους στόχους τους από μόνες τους. Για παράδειγμα, μια ισραηλινή εταιρεία εφοδιάζει παλαιές ρουκέτες των 122 χιλιοστών με φθηνούς υπέρυθρους ερευνητές, οι οποίοι επιτρέπουν τον αυτόνομο εγκλωβισμό στόχων από το θερμικό τους ίχνος.<div><br />Το πάνω χέρι στο Αιγαίο<br /><br />Όμως, το μεγάλο άλμα στην ανάπτυξη “υπερευφυών” (brilliant) βλημάτων, θα είναι ο εφοδιασμός τους με αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης, έτσι ώστε να μπορούν να ξεχωρίζουν τους στόχους τους. Για παράδειγμα, μια ρουκέτα που θα διαθέτει ηλεκτροοπτικό αισθητήρα και θα είναι εφοδιασμένη με μια παρόμοια “αντιληπτική” ικανότητα, θα μπορεί να εξαπολυθεί προς μια ευρεία περιοχή του Αιγαίου, όπου θα πιθανολογείται ότι υπάρχει μια τουρκική φρεγάτα. Θα είναι δε σε θέση να ξεχωρίσει τη φρεγάτα-στόχο από τυχόν εμπορικά και επιβατικά πλοία που θα πλέουν στην περιοχή, ή ακόμη και από μια ελληνική φρεγάτα, έστω και αν είναι του ίδιου τύπου (π.χ. MEKO), με βάση τις μικροδιαφορές που θα έχουν στον εξοπλισμό τους.<br /><br />Μια παρόμοια ικανότητα μπορεί να φαίνεται προϊόν επιστημονικής φαντασίας, ή κάτι που μπορεί να υπάρξει στο μακρινό μέλλον, αλλά δεν είναι έτσι. Στην πραγματικότητα, οι ικανότητες αυτές στη βασική τους μορφή είναι ήδη εδώ. Οι “αντιληπτικές” ικανότητες αποτελούν μέρος της λεγόμενης “στενής” τεχνητής νοημοσύνης (narrow AI) και ήδη εφαρμόζονται για εμπορικούς σκοπούς σε εφαρμογές online-to-offline (O2O), ακόμη και στην καθημερινή ζωή, στην Κίνα.<br /><br />Εκεί, με την αξιοποίηση παρόμοιων τεχνολογιών μπορείς να παραγγείλεις μια πίτσα. Όταν αυτή έλθει μπορείς να πληρώσεις με την εικόνα του προσώπου σου, την οποία αναγνωρίζει μια κάμερα στο εφοδιασμένο με σχετικό λογισμικό smartphone του κούριερ και αυτομάτως χρεώνει τον λογαριασμό σου στην τράπεζα. Μέσα δε στην επόμενη δεκαετία αναμένονται τεράστιες πρόοδοι στις ικανότητες αυτές και γενικότερα στον χώρο των τεχνολογιών της τεχνητής νοημοσύνης, προσφέροντας μια ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα που θα ήταν έγκλημα να χάσει.<br /><br />Ενίσχυση της οικονομίας<br /><br />Συγκεκριμένα, για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια προσφέρεται η δυνατότητα να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες αυτές, ώστε να δημιουργηθούν “φονικές αλυσίδες” (kill chains) στον ελλαδικό χώρο που θα μπορούν να ασκούν αποφασιστική προβολή ισχύος με εξαιρετικά οικονομικό τρόπο. Κι αυτό, παντρεύοντας υπάρχοντα (legacy) οπλικά συστήματα με νέα βλήματα επαυξημένων ικανοτήτων και εντάσσοντάς τα σε δίκτυα στοχοποίησης βασισμένα σε τεχνητή νοημοσύνη.<br /><br />Η δημιουργία των σχετικών αρχιτεκτονικών, εκτός από το ότι θα επιτρέψει την ανάπτυξη κρίσιμων μαχητικών και αποτρεπτικών ικανοτήτων με χαμηλό κόστος, ενδέχεται να μπορέσει να λειτουργήσει και ως γεννήτρια παραγωγής κρίσιμων εμπορικών τεχνολογιών της επερχόμενης επανάστασης στην τεχνητή νοημοσύνη. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα όχι μόνο αυτές οι αμυντικές δαπάνες να μην επιβαρύνουν την ελληνική οικονομία, αλλά και να της προσφέρουν ένα κρίσιμης σημασίας περιουσιακό στοιχείο για το μέλλον.<br /><br />Κάτι παρόμοιο έγινε στο παρελθόν στο Ισραήλ, όπου οι αμυντικές δαπάνες αποτέλεσαν βάση έδρασης της βιομηχανίας υψηλής τεχνολογίας και σημαντικό παράγοντα για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Τις αρχιτεκτονικές αυτές θα μπορούσαν να αναπτύξουν νεοπαγείς εταιρείες (start ups) εντάσεως γνώσης, που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν το υπάρχον επιστημονικό δυναμικό και να περιορίσουν, αν όχι να αντιστρέψουν, τη “φυγή εγκεφάλων” (brain drain) προς το εξωτερικό.<br /><br />Όλα αυτά δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Είναι πράγματα που γίνονται. Κι αν δεν τα κάνουμε εμείς θα τα κάνει ο αντίπαλος. Και τότε θα βρεθούμε σε ένα στρατηγικό περιβάλλον όπου δεν θα μπορούν να μας σώσουν ούτε οι “ψηφιακές” φρεγάτες ούτε τα “αόρατα” αεροσκάφη, ακόμη και αν καταφέρουμε να εξασφαλίσουμε τα δεκάδες δισ. ευρώ που θα πληρώσουμε για την απόκτηση και τη συντήρησή τους.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο φθηνός τρόπος να πάρει η Ελλάδα το πάνω χέρι στο Αιγαίο.

Γρίβας Κώστας Είχαμε σε παλαιότερα άρθρα  αναφερθεί στις δραστικές αλλαγές που έρχονται στη γεωγραφία της ισχύος από τη μονομαχία των πλεγμά...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι δύο παγίδες και οι τρεις πόλεμοι.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/05/minsk4.jpg" /><br /><br /><i>Πόλεμος πάντων μεν εστί, πάντων δε βασιλεύς (Ηράκλειτος)<br />Μακάριοι οι ειρηνοποιοί (Ματθαίος 5,9)</i><br /><br /><b>Μπινιάρης Νίκος</b><br />Οι πόλεμοι λήγουν είτε με τη σφαγή και δήωση των αμυνομένων, είτε με την υποταγή τους στους νικητές για φόρους. Στον σύγχρονο κόσμο λήγουν με κάποιες συνθήκες και όρους, τους οποίους επέβαλαν οι νικητές στους ηττημένους, έχοντας πάντα κατά νουν το «ουαί τοις ηττημένοις». Παραδείγματα είναι η ιστορική Συνθήκη της Βεστφαλίας, το Συνέδριο της Βιέννης, η Συνθήκη των Βερσαλλιών. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Γερμανία παραδόθηκε άνευ όρων, κατ’ απαίτηση των Συμμάχων.<br /><br />Ο πόλεμος στις οργανωμένος κοινωνίες έχει ως αναγκαίο συνεπακόλουθό τη διπλωματία. Το «ο πόλεμος είναι πολιτική με άλλα μέσα» του Κλαούζεβιτς είναι μια ορθολογική αντιμετώπιση του φαινομένου και ενέχει την έννοια και χρήση της διπλωματίας για μια λύση του προβλήματος που ήταν εξ’ αρχής άλυτο με όρους διαπραγμάτευσης. Μια αιματηρή σύγκρουση έχει πολλές παραμέτρους αιτίες και επιφαινόμενα. Εμπλέκει έντονα συναισθήματα, αντιπάθειες μίση και προτιμήσεις, συμμαχίες πολιτιστικές και/ή συμφερόντων, ή αντίστοιχες συγκρούσεις. Εμπλέκει συναισθήματα υπερηφάνειας, θάρρους, φόβου, προδοσίας και εξάρει το πνεύμα του ηρωισμού και της θυσίας. Συσπειρώνει αλλά και διαιρεί, δημιουργεί εγκληματίες που επιτελούν κάθε είδους εγκλήματα. Τελικά, όμως, θα έρθει ειρήνη.<br /><br />Σήμερα η Ευρώπη κυρίως, αλλά και ολόκληρος ο πλανήτης ζει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο επιτιθέμενος σαφώς είναι η Ρωσία και ο αμυνόμενος η Ουκρανία. Υπάρχει, όμως, ένα ενδιαφέρον συστατικό σε αυτόν τον πόλεμο, το οποίο έχουμε συναντήσει αρκετές φορές στην Ιστορία. Ένα παράδειγμα είναι ο Πελοποννησιακός Πόλεμος. Εκεί υπήρχε ένας τρίτος, μη εμπόλεμος, ο οποίος όμως είχε εμπλακεί με την οικονομική του αρωγή στους Λακεδαιμόνιους, οι Πέρσες. Επίσης στον Τριακονταετή Πόλεμο, η Γαλλία του Ρισελιέ, είχε εμπλακεί ως χρηματοδότης της Προτεσταντικής Συμμαχίας κατά των Καθολικών, θέλοντας να αδυνατίσει τη δύναμη του Αυτοκράτορα. Σήμερα αυτό το ρόλο παίζει η Δύση για την Ουκρανία.<div><br />Τα λάθη του Πούτιν<br /><br />Ο πρόεδρος Πούτιν έχει θεωρηθεί από πολλούς ένας ιδιοφυής ηγέτης και τακτικιστής. Τα λάθη του από τότε που έγινε ηγέτης της Ρωσίας, όμως, είναι πολλά και ολέθρια. Το μεγαλύτερο ήταν η αποτυχία του στον οικονομικό τομέα. Η Ρωσία σήμερα είναι ένας οικονομικός αλλά και τεχνολογικός νάνος σε σχέση με τους αντιπάλους της, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Ο ρωσικός στρατός αποδείχθηκε τεχνολογικά πολύ κατώτερος των μύθων περί των δυνατοτήτων του.<br /><br />Ο Πούτιν δεν προσπάθησε καν να αντιγράψει το κινεζικό μοντέλο ανάπτυξης, αφήνοντας τους ολιγάρχες να ελέγχουν την οικονομία της χώρας. Αυτό που προσπάθησε ήταν να εξαρτήσει σε κάποιο βαθμό την ενεργοβόρα Ευρώπη από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της Ρωσίας. Μέχρι ένα βαθμό τα κατάφερε και τώρα μετά από την ανόητη ενεργειακή πολιτική για πράσινη ενέργεια, η Ευρώπη έχει ένα πραγματικό ενεργειακό πρόβλημα, αν οι πληρωμές δεν γίνουν με τον τρόπο που θέλει η Μόσχα.<br /><br />Το δεύτερο λάθος του Πούτιν ήταν η αντίδρασή του στο αντιρωσικό κίνημα της Ουκρανίας. Προσάρτησε την Κριμαία και άφησε το Ντονμπάς να αιωρείται με τη συμφωνία του Μινσκ 2014-16, η οποία δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Επέτρεψε να χαθεί πολύτιμος χρόνος, βλέποντας την Ουκρανία να εξοπλίζεται και να εκπαιδεύεται από δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Περίμενε πως υπήρχε πεδίο συνεννόησης μέχρι την τελευταία στιγμή, όταν η Ουκρανία ήταν έτοιμη να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, πράγμα το οποίο η Ρωσία θεωρεί υπαρξιακή απειλή.<br /><br />Το τρίτο λάθος του Πούτιν ήταν πως ως επιτιθέμενος δεν είχε το απαραίτητο στρατιωτικό δυναμικό σε κάθε επίπεδο για να πετύχει τους στόχους του. Ο ίδιος ο Πούτιν δεν είναι στρατιωτικός, αλλά άνθρωπος των Μυστικών Υπηρεσιών. Εξ ου και ο κωδικός “Ειδική Επιχείρηση”, ονομασία που δίνεται σε επιχειρήσεις τέτοιων οργανισμών. Το τελευταίο του λάθος είναι η επίθεση στην Ουκρανία, που επέφερε την κατακραυγή της κοινής γνώμης της Δύσης σε βαθμό που η Ρωσία θεωρείται πια παρίας και κίνδυνος για την διεθνή ειρήνη.<br /><br />Μέσα σε λίγο χρόνο πήρε τη θέση των ΗΠΑ ως κίνδυνος για τη διεθνή ειρήνη, λόγω των αρκετών διεθνών επεμβάσεων. Τώρα που οι στρατιωτικές επιχειρήσεις δεν προχωρούν όπως σχεδίαζαν οι Ρώσοι στρατηγοί, η Ρωσία βρίσκεται παγιδευμένη σε έναν πόλεμο που φαίνεται πως δεν μπορεί να ελέγξει με συμβατικά όπλα και με διεθνή καταδίκη για την επίθεση της.<br /><br />Η αυτοπαγίδευση της Δύσης<br /><br />Η αντίσταση των Ουκρανών και τα όπλα που δίνονται από το ΝΑΤΟ ήταν πραγματικά μια τεράστια επιτυχία της Δύσης. Έχουν αναγκάσει τη Ρωσία να εμπλακεί σε έναν πόλεμο φθοράς, ο οποίος δεν είναι υπέρ της. Τα δυτικά ΜΜΕ υποστηρίζουν την Ουκρανία αναφανδόν και η κοινή γνώμη είναι εμφατικά υπέρ της. Η Δύση έχει και το στρατιωτικό και το ηθικό πλεονέκτημα, όπως δείχνουν τα πράγματα. Αυτό που δεν έχει είναι τον τρόπο να σταματήσει τον πόλεμο. Η Δύση έχει αυτοπαγιδευτεί μέσα στην μεγάλη της επιτυχία. Οι λόγοι είναι πολλοί.<br /><br />Πρώτον, η αντιρωσική προπαγάνδα έχει τέτοια επιτυχία, ώστε η κοινή γνώμη θεωρεί κάθε διπλωματική λύση που θα ελάμβανε υπόψη της τα νόμιμα συμφέροντα της Ρωσίας σαν προδοσία. Ο Ζελένσκι έχει αναγορευθεί σε τιμητή των πάντων ανάλογα με τη βοήθεια ή μη που προσφέρουν στην Ουκρανία, ασχέτως των συμφερόντων ή της οπτικής της κάθε χώρας. Το ηθικό πλεονέκτημα του αμυνόμενου έχει μετατραπεί σε ηθική επιταγή για όλους. Όποιος δεν καταγγέλλει τη Μόσχα είναι εχθρός και υποστηρίζει την επιθετικότητά της!<br /><br />Δεύτερον, οι στόχοι τους οποίους έχουν θέσει οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για τον πόλεμο δεν είναι ξεκάθαροι. Ο στρατηγός ΜακΆρθουρ στον τελευταίο λόγο του στο Κογκρέσο το 1951 είχε πει: «το αντικείμενο του πολέμου είναι μια γρήγορη νίκη όχι μια μακρόσυρτη αβεβαιότητα». Οι Αμερικανοί υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας στις επισκέψεις τους στην Ευρώπη και Ουκρανία δήλωσαν πως στόχος τους είναι «να εξασθενήσουν τη Ρωσία». Αυτό σημαίνει πως οι ΗΠΑ θέλουν ένα μακρόσυρτο πόλεμο με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει για την Ουκρανία σε καταστροφές έμψυχου και άψυχου υλικού.<br /><br />Οι πάρα πάνω λόγοι δημιουργούν μια παγίδα για τη Δύση, η οποία, όπως και η Ρωσία, επιφανειακά και μόνον ελέγχει την πορεία του πολέμου. Όταν ο πόλεμος έχει ξεκινήσει ο έλεγχός του είναι αδύνατος, εκτός από τότε που οι ΗΠΑ έκαναν απόβαση στη μικροσκοπική Γρανάδα της Καραϊβικής στη δεκαετία 1980. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών και ο ίδιος ο Πούτιν έχουν σαφώς υπονοήσει πως η επιλογή χρήσης τακτικών πυρηνικών βρίσκεται στο τραπέζι. Υπάρχει, όμως, και η επιλογή κυβερνοεπιθέσεων, όπως και η επίθεση στο διάστημα, με την καταστροφή αμερικανικών δορυφόρων, οι οποίοι παρέχουν πληροφορίες για τις κινήσεις των ρωσικών στρατευμάτων στους Ουκρανούς.<br /><br />Τα τρία επίπεδα πολέμου<br /><br />Το πρώτο επίπεδο είναι η επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Σε αυτό το επίπεδο, ο πόλεμος έχει συγκεκριμένο στόχο, την απώθηση των Ρώσων και την έναρξη συνομιλιών για ειρήνευση. Μέχρι στιγμής οι ρωσικές δυνάμεις έχουν απωθηθεί από το βορρά, έχουν υποστεί βαριές απώλειες και έχουν καταλάβει κάποιες παραθαλάσσιες πόλεις στη Μαύρη Θάλασσα. Σε αυτό το επίπεδο η Ουκρανία έχει το ηθικό πλεονέκτημα και δικαίως ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης την υποστηρίζει.<br /><br />Το δεύτερο επίπεδο είναι –όπως πολλοί αναλυτές πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου έγραφαν– ότι ο πόλεμος έχει γεωστρατηγικό χαρακτήρα. Οι ΗΠΑ προκάλεσαν τη Ρωσία για να την εξασθενήσουν και να την διαλύσουν, ή να αλλάξουν κυβέρνηση. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις επίσημες δηλώσεις των Αμερικανών ιθυνόντων. Αυτό αλλάζει και τη δυναμική και τα μέσα και την ηθική τάξη της όλης επιχείρησης. Τώρα οι εμπόλεμοι απέναντι στη Ρωσία δεν είναι μόνο η Ουκρανία, αλλά και οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Οι Αμερικανοί διεξάγουν έναν πόλεμο για την ηγεμονία τους επί της Ευρασίας. Αυτό το σημείο είναι που η κοινή γνώμη της Δύσης δεν μπορεί να κατανοήσει, παρασυρόμενη, όπως είναι ανθρώπινο, από τις φρικαλέες εικόνες που παρέχουν τα ΜΜΕ.<br /><br />Σε αυτό το επίπεδο, οι ηθικές κρίσεις κατά της Ρωσίας δεν ισχύουν όταν η δυτική ηγεσία διατυμπανίζει πως θέλει όχι την ειρήνευση στην Ουκρανία, αλλά μια ανίσχυρη Ρωσία με ό,τι αυτό σημαίνει για την Κίνα και για οποιονδήποτε δεν έχει τη διάθεση να ταυτιστεί με τα συμφέροντα της Δύσης. Βέβαια, τα συμφέροντα έχουν επονομαστεί “δημοκρατία”, “ελευθερία” και “εθνική κυριαρχία”. Δεν θα διαφωνήσει κανείς πως όλα αυτά είναι δυτικές αξίες, αλλά οι αξίες κατακτώνται από τους λαούς, δεν εισάγονται δια της βίας.<br /><br />Υπάρχει, όμως, και ένα τρίτο επίπεδο πολέμου μέσα στην ίδια την Ουκρανία: η αντιπαλότητα του ουκρανικού εθνικισμού με τους ρωσικής καταγωγής πολίτες της Ουκρανίας. Ο πόλεμος αυτός δεν σταμάτησε ποτέ από το 2014. Σύμφωνα με ουκρανικές πηγές έχουν υπάρξει 20.000 νεκροί εκατέρωθεν από τότε. Αυτό το γεγονός όμως δεν γίνεται αποδεκτό από τη Δύση ως νόμιμο αίτημα της Ρωσίας. Η δυτική κοινή γνώμη προτιμά να το αγνοεί, αλλά η Ρωσία όχι. Αν το αγνοούσε η Ρωσία θα έμπαινε στη λίστα τον ανίσχυρων χωρών, όπως η Ελλάδα, η οποία δεν είχε την ισχύ να υπερασπιστεί τους Έλληνες της Κύπρου από την τουρκική κατοχή.</div><div><br />Συμπεράσματα<br /><br />Ο Λαβρώφ δήλωσε στις 29/4 πως η Ρωσία δεν είναι σε πόλεμο με το ΝΑΤΟ. Η Δύση, όμως, επιμένει στην θέση της. Μάλιστα η Βρετανίδα υπουργός Εξωτερικών Truss στις 26/4 σε ένα δείπνο στο Λονδίνο εξέφρασε τη θέση ότι «το ΝΑΤΟ πρέπει να έχει μια παγκόσμιο προοπτική… χρειάζεται να προκαταλάβει απειλές στον Ινδικό-Ειρηνικό». Οι δηλώσεις αυτές βρίσκονται ως πρώτη είδηση στην εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας.<br /><br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια προειδοποίηση για τις γεωστρατηγικές επιδιώξεις των ΗΠΑ. Κι αυτό δεν έχει γίνει επαρκώς κατανοητό. Είναι άραγε οι αναφορές του Λαβρώφ και του Πούτιν για πιθανή χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων, εάν απειληθεί η Ρωσία, μια μπλόφα; Η δυτική κοινή γνώμη πιστεύει ότι είναι. Αυτό, όμως, είναι μια επιθυμία να εξορκίσουμε το κακό κι όχι η αντίληψη της Ρωσίας που αισθάνεται υπαρξιακή απειλή.<br /><br />Ένας μακρόσυρτος πόλεμος θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες σε οικονομίες, περιφερειακές ισορροπίες και σε κοινωνικές αναταραχές. Η δυτική οικονομία δεν έχει τις αντοχές που είχε πριν είκοσι χρόνια όταν ξεκίνησαν οι πόλεμοι σε Αφγανιστάν και Ιράκ. Επιπλέον, πόλεμοι με όπλα τελευταίας τεχνολογίας, σε ένα χώρο όπως η Ευρώπη είναι επικίνδυνοι για πολλούς λόγους.<br /><br />Υπάρχουν πυρηνικά εργοστάσια, βιολογικά εργαστήρια, μεγάλες χημικές βιομηχανίες, όλα στοιχεία οικολογικής καταστροφής. Η διπλωματία ως μέσον διευθέτησης διαφορών, ο ΟΗΕ, οι διάφορες μη-κυβερνητικές οργανώσεις για την ειρήνη, αποδείχθηκαν στην πράξη ανίκανες να διευθετήσουν ένα γεωστρατηγικό πόλεμο, ο οποίος ενέχει τον υπέρτατο κίνδυνο ενός ατομικού ολέθρου. Η ισχύς και ο φόβος παραμένει τελικά το μέσον της επιβολής της θέλησης, των συμφερόντων, ή των προσδοκιών των πρακτικά ισχυρών. Από την εποχή της απαρχής οργανωμένων ομάδων για αρπαγή-πόλεμο, λίγα έχουν αλλάξει μέχρι σήμερα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι δύο παγίδες και οι τρεις πόλεμοι.

Πόλεμος πάντων μεν εστί, πάντων δε βασιλεύς (Ηράκλειτος) Μακάριοι οι ειρηνοποιοί (Ματθαίος 5,9) Μπινιάρης Νίκος Οι πόλεμοι λήγουν είτε με τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Το «κοκκίνισμα» του Αιγαίου από την Τουρκία, η «σωστή πλευρά της ιστορίας» και το ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/04/11/usagreece.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="720" height="405" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/04/11/usagreece.jpg" width="720" /></a></div><div><br /></div>Τις τελευταίες ημέρες η τουρκική αεροπορία συμπεριφέρεται λες και θέλει να κάνει «κόκκινες» , περιοχές του Αιγαίου που από το 1996 έχει «γκριζάρει»…<br />Μαζί μ ΄ αυτό θέτει με τη χρήση στρατιωτικής βίας το θέμα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών. Ακόμη και των «μεγάλων» κατοικημένων νησιών…<br /><br />Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Α.Μπλίνκεν δηλώνει στην αμερικανική Γερουσία ότι «θα πρέπει να αρθούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια για την πώληση αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών στην Τουρκία».<br /><br />Ο εκπρόσωπος του Στέητ Ντιπάρτμεντ , σε ερώτηση για το μπαράζ των τουρκικών παραβιάσεων του εθνικού μας εναέριου χώρου, δηλαδή της εθνικής μας κυριαρχίας, απάντησε προκλητικά ότι «όπου υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με τα όρια του χωρικού εναέριου χώρου μιας χώρας, καλούμε σε συντονισμό και σε συζήτηση, και όχι σε ενέργειες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε θανατηφόρα ατυχήματα».<br /><br />Όλα αυτά την ώρα που στην Αθήνα το κυβερνητικό επιτελείο προετοιμάζεται -ελπίζουμε- για το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον και τη συνάντηση με τον Αμερικανό πρόεδρο Τ.Μπάιντεν. Ελπίζουμε ότι οι πρωθυπουργικοί σύμβουλοι βλέπουν αυτό το ταξίδι ως πραγματική ευκαιρία για να μπουν στη θέση τους ορισμένα ζητήματα. Όπως για παράδειγμα:<br /><br />•Η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε το τεράστιο ρίσκο να πάρει θέση στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, κόβοντας όποιες «γέφυρας επικοινωνίας» είχαν απομείνει με τη Ρωσία.<br /><br />•Η ελληνική κυβέρνηση μοίρασε όπλα από τα αποθέματα της και όχι μόνο στην Ουκρανία. Μη ξεχνάμε τους Patriot στη Σαουδική Αραβία που είχε προηγηθεί..<br /><br />•Η ελληνική κυβέρνηση είχε σπεύσει να υπογράψει σε «λευκή σελίδα» την επ ΄ αόριστον ανανέωση της ελληνοαμερικανικής αμυντικής συμφωνίας, δίνοντας «γη, .ύδωρ» αλλά και ουρανό στα αμερικανικά- νατοϊκά στρατεύματα.<br /><br />•Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα στη «νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ» και σπεύδει να κουβεντιάσει γευματίζοντας σε όποιο τραπέζι της υποδεικνύουν.<br /><br />Αυτά σε ότι αφορά στην ελληνική κυβέρνηση που πρέπει επιτέλους να ζητήσει πολλά και ουσιαστικά ανταλλάγματα.<br /><br />Η Ελλάδα από την άλλη:<br /><br />•Αντιμετωπίζει κάθε μέρα, 24 ώρες το 24ωρο στρατιωτική απειλή η οποία ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί ανεξέλεγκτα να κλιμακωθεί.<br /><br />•Η Ελλάδα δεν έχει πλέον κανένα περιθώριο να κάνει ούτε πόντο πίσω στα λεγόμενα «ελληνοτουρκικά», όπου κακώς χρησιμοποιείται ο πληθυντικός. Μία και μοναδική είναι η διαφορά και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.<br /><br />•Η Ελλάδα έχει πολύ συγκεκριμένες εξοπλιστικές ανάγκες, μετά από την απαίτηση των ΗΠΑ να πετάξουμε στα σκουπίδια όλα τα ρωσικά οπλικά συστήματα που διαθέτουμε. Τα 150 εκατομμύρια δολάρια που προτείνουν οι Αμερικανοί για την αντικατάσταση τους , είναι πρόταση για γέλια! Συντηρητικές εκτιμήσεις κάνουν λόγο για κόστος αντικατάστασης που θα ξεπεράσει τα 3 δις! Ποιος θα τα πληρώσει;<br /><br />Απλά είναι τα πράγματα και προφανώς οι πρωθυπουργικοί σύμβουλοι τα γνωρίζουν πολύ καλά. <br /><br />Εφόσον λοιπόν βρισκόμαστε στη «σωστή πλευρά της ιστορίας» όπως μας λένε , δεν θα υπάρχει πρόβλημα ο πρωθυπουργός να θέσει αυτά τα ζητήματα στον Αμερικανό πρόεδρο.<br /><br />Αν πάλι το πρωθυπουργικό επιτελείο πάει στην Ουάσινγκτον για να βγάλει φωτογραφίες, για να μιλήσει ο κ.Μητσοτάκης στο Κογκρέσο και για να μας ανακοινώσει με την επιστροφή του ,ότι θα μας πάρει και F-35, τότε ας ετοιμαζόμαστε να πληρώσουμε τον λογαριασμό που έρχεται και δεν εννοούμε τα δις των αεροσκαφών. Για τον λογαριασμό στα εθνικά θέματα μιλάμε…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το «κοκκίνισμα» του Αιγαίου από την Τουρκία, η «σωστή πλευρά της ιστορίας» και το ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ

Τις τελευταίες ημέρες η τουρκική αεροπορία συμπεριφέρεται λες και θέλει να κάνει «κόκκινες» , περιοχές του Αιγαίου που από το 1996 έχει «γκρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Αλλαγή στρατηγικής για τον επιτήδειο ουδέτερο.

<a href="https://cdn.ethnos.gr/imgHandler/875/a927a6bf-0945-4675-b5c5-857142006110.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="393" data-original-width="800" height="393" src="https://cdn.ethnos.gr/imgHandler/875/a927a6bf-0945-4675-b5c5-857142006110.jpg" width="800" /></a><br /><br />του <b>Λάζαρου Καμπουρίδη,</b> Αντιστράτηγου ε.α<br />Πολλοί αναλυτές το τελευταίο διάστημα, με αφορμή τη στάση της Τουρκίας στην επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, χρησιμοποίησαν τον χαρακτηρισμό «Επιτήδειος Ουδέτερος» για να περιγράψουν την υποκριτική – ουδέτερη – καιροσκοπική στάση της Άγκυρας. Μάλιστα κάποιοι βιάστηκαν να εκτιμήσουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος θα κληθεί να πάρει ξεκάθαρη θέση καθώς θα πιεστεί και θα ταχθεί υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς.<br /><br />Στην ανάλυση, καταδεικνύεται η αλλαγή της στάσης της Άγκυρας στο θέμα της τήρησης ουδετερότητας, αφού πλέον η «επιτήδεια ουδετερότητα» εκ μέρους της «Νέας Τουρκίας» έχει άλλα, περισσότερο επιθετικά χαρακτηριστικά, τα οποία βρίσκουν εφαρμογή σε μία νέα Στρατηγική, η οποία αποτελεί άμεση απειλή για τη Χώρα μας.<br /><br />Σημειώνεται ότι, ο όρος «Επιτήδειος Ουδέτερος», χρησιμοποιήθηκε σε τίτλο βιβλίου του F. Weber, για να περιγράψει την ουδετερότητα που τήρησε η Άγκυρα κατά τον Β’ΠΠ προκειμένου να μη ζημιωθεί η Τουρκία και να καρπωθεί κέρδη από την σύγκρουση του δυτικού συνασπισμού με τις δυνάμεις του Άξονα. Η τήρηση της ουδετερότητας αποτελούσε πολιτική των «κεμαλικών» κυβερνήσεων για την αποφυγή απωλειών – επίτευξη μέγιστου οφέλους από τις περιφερειακές συγκρούσεις.<br /><br />Το όραμα της «Νέας Τουρκίας» ορίστηκε για πρώτη φορά στο Συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ, τον Ιούλιο του 2014.<br /><br />Η αλλαγή της στάσης της Τουρκίας, μπορεί να ερμηνευτεί με βάση ορισμένα σημαντικά γεγονότα της τελευταίας 10ετίας, τα οποία σημάδεψαν καθοριστικά την πολιτική ιστορία της γειτονικής χώρας και άλλαξαν τη στάση αλλά και την πολιτική του βασικού πρωταγωνιστή των εξελίξεων, (R. T. Erdoğan). Επιπλέον, η αλλαγή αυτή έχει και συγκεκριμένο ιδεολογικό υπόβαθρο, πάνω στο οποίο ορίσθηκαν οι νέοι εθνικοί στόχοι της «Νέας Τουρκίας» με καταληκτικό ορόσημο επίτευξης αυτών, το έτος 2023.<br /><br />Τα γεγονότα αυτά αύξησαν την καχυποψία του Τούρκου Προέδρου έναντι της Δύσης και ιδιαίτερα των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα η Άγκυρα να απομακρυνθεί από της «σκιά» της Αμερικής, να «παίξει το χαρτί» της βελτίωσης των σχέσεων με Ρωσία και Κίνα, και να θέσει τον εαυτό της στο κάδρο των μεγάλων περιφερειακών δυνάμεων.<br /><br />Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στην απόπειρα του πραξικοπήματος της 15 Ιουλίου 2016, αφού ο Τούρκος Πρόεδρος θεώρησε άμεσα εμπλεκόμενο τον αμερικανικό παράγοντα και σε συνδυασμό με την αποκατάσταση λίγο νωρίτερα (Μάιος 2016) των σχέσεων με τη Μόσχα, η τουρκική πολιτική έδειξε καθαρά σημάδια προσανατολισμού προς Ρωσία – Κίνα. Στο τελευταίο συνετέλεσε και η συμμαχία του κυβερνόντος κόμματος AKP με το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), η πολιτική της Άγκυρας να γίνεται περισσότερο ανεξάρτητη, μακριά από δυτικές αγκυλώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι, αξιωματούχοι του ΑΚΡ αλλά και δημοσιογράφοι που πρόσκεινται στο κυβερνόν κόμμα, πολλές φορές μετά την απόπειρα του πραξικοπήματος τόνιζαν χαρακτηριστικά δημόσια λέγοντας ότι, «πέρασε η εποχή που οι ΗΠΑ κουνούσαν το δάχτυλο στην Τουρκία» προκαλώντας αμηχανία σε χώρες της Δύσης και φυσικά την ικανοποίηση της Μόσχας.<br /><br />Κυριότερα σημαντικά γεγονότα<br /><br />(α) Ταραχές Πάρκου Gezi<br /><br />Την περίοδο Μαΐου – Ιουνίου 2013, σημειώθηκαν ταραχές αρχικά στην Κων/πολη και στη συνέχεια σε πολλές περιοχές της Τουρκίας με αφορμή τα γεγονότα στο Πάρκο Gezi της Κωνσταντινούπολης. Οι ταραχές προκάλεσαν μεγάλη ανησυχία στον τότε Πρωθυπουργό, R. T. Erdoğan, αλλά και καχυποψία προς τη Δύση. Μάλιστα ο ίδιος επιστρέφοντας από ταξίδι του στη βόρεια Αφρική, κατέδειξε ως υποκινητές, «σκοτεινές δυνάμεις» της Δύσης.<br /><br />(β) Εκλογές της 07 Ιουνίου 2015<br /><br />Η είσοδος του φιλοκουρδικού κόμματος στη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση ξεπερνώντας για πρώτη φορά το φράγμα του 10 % σημειώνοντας ποσοστό 13,1 % και εκλέγοντας 80 βουλευτές, προκάλεσε τη μεγάλη πτώση των ποσοστών του κυβερνόντος κόμματος ΑΚΡ και την αλλαγή της στάσης του R. T. Erdoğan στο Κουρδικό. Την πολιτική της συζήτησης – συνεννόησης με τον κουρδικό παράγοντα, ακολούθησαν οι μεγάλης έκτασης και έντασης ένοπλες επιχειρήσεις ιδιαιτέρως σε κατοικημένες περιοχές της ΝΑ Τουρκίας, καθώς και μαζικές διώξεις Κούρδων πολιτικών.<br /><br />(γ) Σύγκρουση με F. Gülen – Απόπειρα πραξικοπήματος / 15 Ιουλίου 2016<br /><br />Η σύγκρουση του Τούρκου Προέδρου με τον Ιμάμη F. Gülen, ο οποίος συνεχίζει να ζει στις ΗΠΑ και οι αποκαλύψεις της περιόδου 2013 – 2014, αλλά κυρίως η απόπειρα πραξικοπήματος της 15 Ιουλίου 2016, βάθαινε το χάσμα στις σχέσεις της Τουρκίας με ΗΠΑ. Σημειώνεται ότι, αμέσως μετά την απόπειρα του πραξικοπήματος, ο Τούρκος Πρόεδρος δημόσια ενέπλεξε τον αμερικανικό παράγοντα στην απόπειρα αυτή.<br /><br />(δ) Κατάρριψη ρωσικού αεροσκάφους – Άριστες σχέσεις με Ρωσία<br /><br />Μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους στη Συρία από τουρκικά πυρά (24 Νοεμβρίου 2015) και τη ρήξη των σχέσεων Ρωσίας – Τουρκίας, ακολούθησε ο «εναγκαλισμός» Μόσχας – Άγκυρας μετά από τη συγγνώμη του Τούρκου Προέδρου στον Ρώσο ομόλογό του (Ιούνιος 2016). Οι σχέσεις αυτές συνεχίζονται παρά τις δοκιμασίες στο συριακό αλλά και στο ουκρανικό, αφού οι 2 χώρες συνδέθηκαν με ενεργειακές συμφωνίες αλλά και συμφωνίες αμυντικού υλικού, με αποκορύφωμα την προμήθεια από την Τουρκία του συστήματος S-400 με τα γνωστά συνεπακόλουθα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.<br /><br />ιδεολογικό υπόβαθρο<br /><br />Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, η νέα επιθετική ουδετερότητα την οποία εφαρμόζει η Άγκυρα, ορίστηκε πάνω σε συγκεκριμένο ιδεολογικό υπόβαθρο, το οποίο αποτελεί και τη μήτρα ερμηνείας των εξελίξεων στην Τουρκία. Η «Νέα Τουρκία» θα πρέπει επικαλούμενη το ιστορικό οθωμανικό της παρελθόν να διαθέτει και ένα ιδεολογικό αφήγημα με αρχικό χρονικό ορόσημο εκπλήρωσης των εθνικών στόχων το έτος 2023, δηλαδή την επέτειο από τα 100 χρόνια ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας.<br /><br />(α) Α. Davutoğlu / Στρατηγικό Βάθος<br /><br />Από το 2010 και μετά φαίνεται ότι ο Τούρκος Πρόεδρος και το κυβερνόν κόμμα ΑΚΡ, επηρεάστηκαν στην ιδεολογία αλλά και στην εξωτερική πολιτική από το Δόγμα Davutoğlu (πρώην ΥΠΕΞ και Πρωθυπουργός της Τουρκίας) για το απαραίτητο Στρατηγικό Βάθος που πρέπει να διαθέτει η Τουρκία ως μεγάλη δύναμη της περιοχής.<br /><br />(β) Το ιδεολόγημα της «Νέας Τουρκίας» – Συνέδριο ΑΚΡ (Ιουλ 2014)<br /><br />Ο νέος ανεξάρτητος ρόλος της «Νέας Τουρκίας», η οποία πλέον θα αποτελεί ρυθμιστή των εξελίξεων, αναφέρθηκε στο Συνέδριο του κυβερνόντος κόμματος ΑΚΡ τον Ιούλιο του 2014 (Κων/πολη), δηλαδή 1 μήνα πριν τις Προεδρικές Εκλογές όπου για πρώτη φορά εκλέχθηκε ως Πρόεδρος ο R. Τ. Erdoğan.<br /><br />(γ) Ομιλία Τούρκου Προέδρου – Αμφισβήτηση Συνθήκης Λωζάνης<br /><br />Ο Τούρκος Πρόεδρος, 2 μήνες μετά την απόπειρα του πραξικοπήματος της 15 Ιουλίου 2016, σε δημόσια ομιλία του στους Επάρχους της Τουρκίας, αμφισβήτησε για πρώτη φορά τη Συνθήκη της Λωζάνης, προκαλώντας προβληματισμό. Την ίδια περίοδο καθιερώνεται από τον Τούρκο Πρόεδρο ο όρος «σύνορα της καρδιάς μας» αλλά και το Δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας – Mavi Vatan», απειλώντας άμεσα περιοχές της ελληνικής εδαφικής – θαλάσσιας επικράτειας και κυριαρχίας. Σημειώνεται ότι λίγο πριν, ο R. T. Erdoğan, είχε επιτύχει την αποκατάσταση των σχέσεων με τον Ρώσο Πρόεδρο, είχε βγει νικητής από την απόπειρα του πραξικοπήματος και είχε εισβάλει στη Συρία (Επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη»).<br /><br />Οι «Επιτήδειοι Ουδέτεροι» Νεοοθωμανιστές<br /><br />Η κυβέρνηση των νεοοθωμανιστών του R. T. Erdoğan, εφαρμόζει την πολιτική της ουδετερότητας όχι μόνο για ωφελιμιστικούς και καιροσκοπικούς σκοπούς όπως προαναφέρθηκε, αλλά κυρίως για λόγους ιστορικής αναγκαιότητας, νεοοθωμανικής έπαρσης και μεγαλοϊδεατισμού.<br /><br />Αν και η υποκριτική ουδετερότητα της Τουρκίας αποτελεί μία μόνιμη «σταθερά» στον χειρισμό των θεμάτων της εξωτερικής της πολιτικής, παρατηρούμε την τελευταία οκταετία, μία αλλαγή της αφετηρίας αλλά και του σκοπού αυτής της ουδετερότητας. Αλλαγή, η οποία δυστυχώς επηρεάζει και τα εθνικά μας θέματα.<br /><br />Η ουδετερότητα αυτή δεν αποτελεί πλέον μόνο μία στρατηγική επιλογή καιροσκοπισμού και καρτερικότητας της Άγκυρας για να αποφύγει κάθε ρίσκο στα εθνικά της συμφέροντα, αλλά επιβεβλημένη στάση που θα πρέπει να τηρεί η ίδια και η οποία πηγάζει από την επιταγή του ιστορικού μεγαλειώδους οθωμανικού παρελθόντος της, καθώς και από τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται πλέον ο Τούρκος Πρόεδρος τον γεωστρατηγικό ρόλο της Τουρκίας στο παγκόσμιο στερέωμα.<br /><br />Αυτή η νέα «Επιτήδεια Ουδετερότητα» έχει νεοοθωμανικές καταβολές, αφού έτσι αντιλαμβάνεται ο R. Τ. Erdoğan το ρυθμιστικό ρόλο που θα πρέπει να έχει η Τουρκία στις παγκόσμιες εξελίξεις, μιας και αυτό επιβάλλεται από το «μεγαλειώδες παρελθόν της». Δηλαδή μία μεγάλη «Νέα Τουρκία» η οποία θα πρέπει να έχει ηγετικό και ρυθμιστικό ρόλο στις εξελίξεις ως παγκόσμια – περιφερειακή δύναμη, θα πρέπει να τηρεί τα προσχήματα της ουδετερότητας.<br /><br />Η «Νέα Τουρκία» (κατά τη νεοοθωμανική θεώρηση) θα πρέπει να είναι ουδέτερη, ρυθμιστής και όχι θεατής των εξελίξεων, διαιτητής στις συγκρούσεις των άλλων κρατών και επικριτής – αμφισβητίας των διεθνών συνθηκών και του Διεθνούς Δικαίου. Επιπλέον, αυτή η Τουρκία του R. T. Erdoğan, αυτονομιμοποιείται στο «επικίνδυνο» δικαίωμα να διαθέτει το απαραίτητο στρατηγικό βάθος εις βάρος της εδαφικής ακεραιότητας των γειτονικών της χωρών, οι οποίες απέκτησαν την εθνική τους υπόσταση μετά από την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η ίδια αντίληψη δίνει το δικαίωμα στην Τουρκία να επεμβαίνει σε συγκρούσεις άλλων χωρών ώστε να προκρίνονται κυβερνήσεις της αρεσκείας της, να δημιουργεί στρατιωτικές βάσεις σε χώρες ακόμη και πολύ μακριά από την επικράτειά της, να χρησιμοποιεί ξένους μισθοφόρους σε συγκρούσεις που είναι έξω από την περιφέρειά της και να απαιτεί να έχει ενεργειακό ρόλο σε περιοχές που δεν αποτελούν μέρος της δικής της κυριαρχίας.<br /><br />Η ουδέτερη «Νέα Τουρκία» πλέον θέλει να βλέπει τον εαυτό της στο ίδιο επίπεδο με τους ισχυρούς δρώντες και να επιδιώκει τη «φιλανδοποίηση» γειτονικών χωρών. Επιπρόσθετα, την ίδια περίοδο αναφέρεται μία αλλαγή στην Αμυντική Στρατηγική της Τουρκίας, αφού<br /><br />από Στρατηγική Αποτροπής πλέον μετατρέπεται σε μία καθαρά επιθετική Στρατηγική του Προληπτικού Χτυπήματος <br /><br />εποφθαλμιώντας εδάφη και θαλάσσιες ζώνες άλλων χωρών. Ταυτόχρονα καταγράφονται ραγδαίες εξελίξεις και σημαντικές ενέργειες εξοπλιστικής απεξάρτησης από άλλες χώρες και κυρίως τις ΗΠΑ, κάνοντας σημαντικά βήματα αύξησης των εξαγωγών πολεμικού υλικού.<br /><br />Η «Νέα Τουρκία» εφαρμόζοντας την ίδια «επιτήδεια ουδετερότητα» με τον ιδιότυπο αυτό τρόπο, αποκτά επίσης δικαίωμα να «ουδετεροποιεί» προσωρινά τις σχέσεις με ιδεολογικά ρεύματα και έθνη (Αδελφοί Μουσουλμάνοι, Παλαιστίνη κ.α.) προκειμένου να εξυπηρετήσει τα δικά της στρατηγικά συμφέροντα και να αξιολογεί εκ νέου τις σχέσεις της με χώρες που λίγο πριν θεωρούνταν εχθρικές (Ισραήλ, ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία κ.α.). Επίσης, η εφαρμογή της ίδιας ουδέτερης πολιτικής, επιτρέπει στην Άγκυρα να μην εφαρμόζει τις κυρώσεις της Δύσης έναντι της Ρωσίας, να βοηθάει με αμυντικό υλικό την Ουκρανία και να επιδεικνύει επιδεικτικά στο ΝΑΤΟ ότι, μπορεί ταυτόχρονα να είναι μέλος της Συμμαχίας αλλά σε θέματα εθνικού της ενδιαφέροντος, αυτονομιμοποιείται να είναι ουδέτερη και να μην την δεσμεύει καμία συμφωνία και συνασπισμός – συμμαχία.<br /><br />Συμπεράσματα<br /><br />Η επιτήδεια ουδετερότητα της «Νέας Τουρκίας» του R. T. Erdoğan έχει αλλάξει και είναι επιθετικά επικίνδυνη για χώρες της περιοχής αλλά και για τη Χώρα μας.<br /><br />Αυτή έχει θεμελιωθεί σε οθωμανικό ιστορικό υπόβαθρο με πολύ επικίνδυνες παρακαταθήκες και έχει χρονικό καταληκτικό ορόσημα το έτος 2023.<br /><br />Η τελευταία έρευνα του Ινστιτούτου Friedrich Ebert (FES), με τίτλο «2022 Security Radar», στην οποία, το 56% των Τούρκων πιστεύουν ότι ορισμένα εδάφη πέρα από τα σύνορα (της Τουρκίας) ανήκουν στην πραγματικότητα στην Τουρκία, δείχνει ότι η πλειοψηφία της δεξαμενής ψηφοφόρων στη γειτονικής χώρας, συμφωνεί με το αλυτρωτικό όραμα του Τούρκου Προέδρου, κάτι το οποίο θα «ρευστοποιήσει» εκλογικά ο . T. Erdoğan.<br /><br />Η Τουρκία χρησιμοποιεί τη νέα «επιτήδεια ουδετερότητα» και θεωρεί ότι δεν αρμόζει στο ιστορικό παρελθόν – μεγαλείο της, καθώς και στο status μιας μεγάλης δύναμης όπως η ίδια αντιλαμβάνεται τη θέση της στο γεωστρατηγικό στερέωμα, να λαμβάνει ξεκάθαρη θέση υπέρ της Δύσης ή της Ρωσίας σε κάθε πρόκληση.<br /><br />Δεν θα πρέπει να αναμένεται από τη «Νέα Τουρκία» στο μέλλον να παρεκκλίνει από αυτή την ουδετερότητα, αφού από αυτή αντλεί την ισχύ της και καθίσταται αυτόματα απαραίτητη σε ΗΠΑ και Ρωσία. Είναι ένα παιχνίδι που ο Τούρκος Πρόεδρος φαίνεται να γνωρίζει να το χειρίζεται άριστα, διότι έχει πετύχει ώστε η Τουρκία να είναι απαραίτητη ταυτόχρονα στην Ουάσινγκτον και στη Μόσχα, αφού καμία από τις δύο δεν θα ρισκάρει να διαρρήξει εντελώς τις σχέσεις τις με την Άγκυρα. Ενδεικτικό στοιχείο αυτού, αποτελεί και η τουρκική στάση στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.<br /><br />Νέα «Επιτήδεια Ουδετερότητα» – Ελλάδα<br /><br />Το άκρως ανησυχητικό είναι ότι, όλα τα προαναφερόμενα δείγματα, της πονηρής – επικίνδυνης νέας «επιτήδειας ουδετερότητας» με χαρακτηριστικά οθωμανικού μεγαλείου, εφαρμόζει η Τουρκία και στα εθνικά μας θέματα.<br /><br />Η νέα «επιτήδεια ουδετερότητα» της «Νέας Τουρκίας» του R. T. Erdoğan, έχει κλιμακώσει τον αναθεωρητισμό, αφού πέραν των άλλων η Άγκυρα έχει θέσει την τελευταία 5ετία το θέμα της αμφισβήτησης και αξίωσης ελέγχου θαλασσίων ζωνών εθνικής μας κυριαρχίας με το γνωστό Δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», ενώ ταυτόχρονα τελευταία ασκεί ασφυκτική πίεση και για το καθεστώς αποστρατικοποίησης νησιών του Αιγαίου. Χαρακτηριστικό δείγμα μεγαλοϊδεατισμού της «Νέας Τουρκίας», αποτελεί μεταξύ των άλλων και η ρητορική του Τούρκου Υπουργού Εθνικής Άμυνας, H. Akar, ο οποίος εκδηλώνει ενόχληση ακόμη και σε επισκέψεις αξιωματούχων της Χώρας μας σε ελληνικούς ακριτικούς νησιωτικούς σχηματισμούς κριτικάροντας ακόμη και δηλώσεις δικών μας κυβερνητικών παραγόντων για το δικαίωμα υπεράσπισης των εθνικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Οι νεοοθωμανιστές πλέον, δεν τρομάζουν «από το κούνημα του δάχτυλου των ΗΠΑ», αφού η «Νέα Τουρκία» αυτοπροσδιορίζεται ως μεγάλη δύναμη με ανεξάρτητη πολιτική χωρίς αγκυλώσεις και εξαρτήσεις, κοιτάζοντας στα μάτια τους ισχυρούς δρώντες.<br /><br />Ο ισχυρισμός των δύσπιστων στην Ελλάδα ότι, είμαστε στη Δύση και η Άγκυρα θα αποφύγει τη σύγκρουση με τη Χώρα μας καθώς και η τακτική του στρουθοκαμηλισμού που οι ίδιοι αρέσκονται προσβλέποντας σε πιθανή βοήθεια από Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, πλέον δεν ισχύει, αφού έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο η γειτονική χώρα αντιλαμβάνεται την ουδετερότητα. Σημειώνεται η ουδέτερη στάση του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ όταν κλήθηκε κατά το παρελθόν να πάρει θέση για τα θέματα των τουρκικών αμφισβητήσεων στο Αιγαίο.<br /><br />Ο Επιτήδειος Ουδέτερος αυτοπροσδιορίζεται ως μεγάλη δύναμη και δεν δέχεται εμπλοκή άλλων δυνάμεων – συμμαχιών στους στόχους της «Νέας Τουρκίας» που έχει θέσει με ορόσημο το 2023. Εξάλλου, ο γείτονας έχει αποδείξει στο απώτερο αλλά και στο πρόσφατο παρελθόν ότι, αν και ουδέτερος είναι ραδιούργος και «μάστορας» στην αυτοθυματοποίηση, ώστε να δικαιολογεί τις επιθετικές στρατιωτικές επιχειρήσεις του σε άλλες χώρες, προβάλλοντας ταυτόχρονα στους «καλόπιστους θεατές» ότι, οι επιχειρήσεις του αποτελούν αναγκαιότητα, για λόγους αυτοάμυνας, αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, υποστήριξης των δικαιωμάτων συγγενικών μειονοτήτων, προσφύγων κλπ.<br /><br />Η ισχνή ή μηδενική αντίδραση της Δύσης στην κατοχή εδαφών σε Συρία και Ιράκ από τις ΤΕΔ, αποκαλύπτει ότι, η Τουρκία μπορεί και πείθει στο βρώμικο αυτό παιχνίδι της εις βάρος άλλων κρατών.<br /><br />Τα κρίσιμα ερωτήματα καταλήγοντας είναι τα παρακάτω:<br /><br />Είμαστε έτοιμοι να αντιληφθούμε και να αντιμετωπίσουμε μία προβοκάτσια αυτοθυματοποίησης της Άγκυρας όταν θα επιχειρήσει να μας φορτώσει το ρόλο του επιτιθέμενου και θα εμφανίζεται ως ο αμυνόμενος στην εφαρμογή των σχεδίων του εις βάρος της εδαφικής κυριαρχίας μας;<br /><br />Για ποιο λόγο η Άγκυρα κλείνει βιαστικά όλα τα μέτωπα με όλες τις χώρες που είχε ανοιχτά ακόμη και εις βάρος βασικών ιδεολογικών γραμμών που τηρούσε μέχρι στιγμής, ενώ συνεχίζει να κλιμακώνει επικίνδυνα με τη Χώρα μας;<div><br /></div><div><a href="https://www.anixneuseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Τουρκία: Αλλαγή στρατηγικής για τον επιτήδειο ουδέτερο.

του Λάζαρου Καμπουρίδη, Αντιστράτηγου ε.α Πολλοί αναλυτές το τελευταίο διάστημα, με αφορμή τη στάση της Τουρκίας στην επέμβαση της Ρωσίας σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα εξοπλιστικά πλάνα της Ελλάδας ζορίζουν την Τουρκία

<img height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2022/05/Greece-Signs-MOU-with-Naval-Group-and-MBDA-for-FDI-Frigates-960x600-1-768x480.jpg" width="739" /><br /><br /><b>Μανώλης Κωστίδης</b><br />Στη στρατιωτική κινητικότητα της Ελλάδας στους αιθέρες του Αιγαίου και κυρίως στα νησιά του εστιάζουν την προσοχή τους τουρκικές πηγές. Ωστόσο, η πρόθεση της Αγκυρας, τουλάχιστον σε επίπεδο διαρροών, δεν φαίνεται να είναι η περαιτέρω κλιμάκωση.<div><br />Στη στρατιωτική κινητικότητα της Ελλάδας στους αιθέρες του Αιγαίου και κυρίως στα νησιά του εστιάζουν την προσοχή τους τουρκικές πηγές. Ωστόσο, η πρόθεση της Αγκυρας, τουλάχιστον σε επίπεδο διαρροών, δεν φαίνεται να είναι η περαιτέρω κλιμάκωση.<br /><br />Τα τουρκικά μαχητικά και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη πέταξαν σχεδόν πάνω από όλα τα νησιά που η Αγκυρα διεκδικεί την αποστρατιωτικοποίησή τους, η οποία επίσης αμφισβητεί την κυριαρχία αρκετών νησιών, νησίδων και βραχονησίδων. Τις τελευταίες εβδομάδες στην Αγκυρα παρακολουθούν με προσοχή τα σχέδια της Ελλάδας για την προμήθεια συστημάτων αντιμετώπισης των τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, καθώς και το πρόγραμμα εγκατάστασής τους σε καίρια σημεία της χώρας. Αλλωστε, σχεδόν το ένα τρίτο των παραβιάσεων έχουν πραγματοποιηθεί από τα τουρκικά drones.<br /><br />Παράλληλα, τα δημοσιεύματα περί των σχεδίων της Αθήνας για «κλείδωμα του Αιγαίου» με φρεγάτες και αντιαεροπορικά συστήματα που θα τοποθετηθούν σε νησιά του πελάγους μελετώνται προσεκτικά από τη γειτονική χώρα. Αναφέρουν, μάλιστα, πως η δραστηριότητα της τουρκικής Αεροπορίας και οι εκπαιδευτικές πτήσεις συνεχίζονται κανονικά στη «Γαλάζια Πατρίδα», δίχως να γίνονται διαρροές προς τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης. Η βασική πολιτική εντολή είναι να κρατηθούν χαμηλά οι τόνοι, καθώς αυτό ήταν το μείζον πολιτικό συμπέρασμα που προέκυψε μετά τη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη. </div><div><br /></div><div>Πάντως, στην τουρκική πλευρά τονίζουν ότι τα μέλη της αποστολής του ελληνικού υπουργείου Αμυνας δεν μετέβησαν στην Αγκυρα εντός του Απριλίου, όπως είχε αποφασιστεί, για να συζητηθούν τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Επισημαίνουν, δε, ότι υφίσταται πρόσκληση σε αναμονή από τα τέλη του 2021. Ισχυρίζονται, επίσης, πως η ελληνική πλευρά δεν βοηθάει στην εμπέδωση του κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο πλευρών και παρατηρούν ότι η Αθήνα με κάθε ευκαιρία κατηγορεί την Τουρκία και για θέματα που δεν είναι αμιγώς ελληνοτουρκικά: το θέμα της Γενοκτονίας των Αρμενίων, η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών για την αποφυλάκιση του Οσμάν Καβαλά και το γεγονός του βανδαλισμού της Αυτοκρατορικής Πύλης της Αγίας Σοφίας. Στην Αγκυρα υποστηρίζουν ότι και η ελληνική πλευρά προχωρεί σε παραβιάσεις στο Αιγαίο και, όπως μας επισήμαναν, η τουρκική απάντηση είναι, συνήθως, ιδιαίτερα έντονη.<br /><br />Οι εκλογές του 2023<br /><br />Αναλυτές προειδοποιούν ότι έως τις εκλογές του 2023 υπάρχει ισχυρή πιθανότητα πολιτικής και στρατιωτικής κινητικότητας της Αγκυρας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Τονίζουν ότι, σύμφωνα με τα σημερινά στοιχεία, είναι δύσκολη η ανατροπή των στοιχείων των δημοσκοπήσεων που προβλέπουν ήττα της κυβερνητικής συμμαχίας ΑΚP-MHP. Οπως τονίζουν, μόνο ένα οικονομικό θαύμα ή ένα απρόοπτο στρατιωτικό γεγονός θα μπορούσε να βοηθήσει στην αύξηση των ποσοστών του κ. Ερντογάν. </div><div><br /></div><div>Στην τουρκική πρωτεύουσα υπάρχει κλίμα νευρικότητας, καθώς παρατηρούν ότι η Ελλάδα προμηθεύεται και ήδη παραλαμβάνει τα γαλλικά μαχητικά Rafale, και προχωρεί κανονικά το πρόγραμμα του εκσυγχρονισμού των μαχητικών F-16 στο επίπεδο Viper. Η τουρκική κυβέρνηση έχει αναγκαστεί να ξεχάσει το ζήτημα της προμήθειας των F-35 και τώρα συνεχίζει τις διαβουλεύσεις με τις ΗΠΑ, περιμένοντας την έγκριση του Κογκρέσου, για να μπορέσει να προμηθευτεί 40 F-16 Viper αλλά και για να εκσυγχρονίσει άλλα 80 που διαθέτει στον στόλο της.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα εξοπλιστικά πλάνα της Ελλάδας ζορίζουν την Τουρκία

Μανώλης Κωστίδης Στη στρατιωτική κινητικότητα της Ελλάδας στους αιθέρες του Αιγαίου και κυρίως στα νησιά του εστιάζουν την προσοχή τους τουρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Άραβες τρολάρουν τον επαίτη Ερντογάν: ”Ήρθε στη Σ. Αραβία για να ζητήσει χρήματα” – Τον διέσυραν

<img height="640" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/05/araplardan-skandal-erdogan-fotografi2-39onun-bize-ihtiyaci-var39-1.jpeg" width="717" /><br /><br />Του <b>Ανδρέα Μουντζουρούλια</b><br />Οι πολίτες του αραβικού κόσμου τρολάρουν τον επαίτη Ερντογάν, καθώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυκλοφορεί μία απίστευτη φωτογραφία!<br /><br />Ο πρόεδρος του AKP και πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετέβη στη Σαουδική Αραβία για πρώτη φορά, μετά την υπόθεση του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτής της επίσκεψης, ο Πρόεδρος του AKP και Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συναντήθηκε τόσο με τον βασιλιά Σαλμάν μπιν Αμπντουλαζίζ αλ-Σαούντ της Σαουδικής Αραβίας όσο και με τον πρίγκιπα διάδοχο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν.<br /><br />Μιλώντας στον Guardian μετά την επίσκεψή του, ένας Σαουδάραβας αξιωματούχος είπε: “Μας χρειάζεται περισσότερο από εμάς, οπότε θα καθορίσουμε τους όρους εμπορίου”.<br /><br />Στις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης λοιπόν, εμφανίστηκε η εικόνα του γενειοφόρου Ερντογάν, ο οποίος στη λεζάντα των Αράβων ”ζητάει χρήματα”.<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι Άραβες τρολάρουν τον επαίτη Ερντογάν: ”Ήρθε στη Σ. Αραβία για να ζητήσει χρήματα” – Τον διέσυραν

Του Ανδρέα Μουντζουρούλια Οι πολίτες του αραβικού κόσμου τρολάρουν τον επαίτη Ερντογάν, καθώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυκλοφορεί μία α...

Διαβάστε την συνέχεια

Στέφανος Καραβίδας: Το ερώτημα δεν είναι αν θα πολεμήσουμε με την Τουρκία, αλλά πότε.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="390" src="https://www.youtube.com/embed/v28IgtrbOFQ" width="730" youtube-src-id="v28IgtrbOFQ"></iframe></div><br /><div><br /></div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Στέφανος Καραβίδας: Το ερώτημα δεν είναι αν θα πολεμήσουμε με την Τουρκία, αλλά πότε.

πηγή Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Διαβάστε την συνέχεια