ΑΟΖ Κύπρου: Ένας χάρτης ΑΟΖ χωρίς νόημα. Για να περνάει η ώρα…

<a href="http://lh6.ggpht.com/-y4E6QvdUUJE/VGEZGZvX5CI/AAAAAAABe4E/X6KjRchOV0s/s1600-h/image%25255B8%25255D.png"><img align="left" border="0" height="340" src="http://lh3.ggpht.com/-KktOHaqSgqs/VGEZHVR4HiI/AAAAAAABe4M/8KoqEDbrqDA/image_thumb%25255B4%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: left; margin: 7px 15px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="640" /></a><br /> <br /> <strong>Του Καθηγητή Γ.Ζουγανέλη</strong><br /> Kσνένας χάρτης ΑΟΖ του οποίου οι συντεταγμένες δεν έχουν αποσταλεί στον ΟΗΕ δεν έχει νόημα. Δεν με ενοχλεί βέβαια ότι κάποιος θέλει να διαθέσει ένα χάρτη για σημείο αναφοράς, με ενοχλεί ότι είναι λάθος. Αυτή η μέθοδος της προπολεμικής προπαγάνδας να μιλάει ο κάθε ανειδίκευτος για κάτι που δεν υπάρχει πρέπει να σταματήσει. Αρκετά δεν έχουν γίνει με τη Φούσκα της Τράπεζας της Ανατολής και με τη Φούσκα της ΕΝD; Τα θυμάσθε; Μέχρι πότε οι πολλοί στην Ελλάδα θα πρέπει να παραμένουν θύματα των κάθε λογής εγκαθέτων;<br /> Ξέρετε κανένα τοπογραφικό χωραφιού στο οποίο να μη αναφέρεται ο γείτονάς του; Ξέρετε κανένα σώφρονα και νόμιμο να πουλάει χωράφι χωρίς πλήρες τοπογραφικό;  Έχετε δει πουθενά χωράφι να πουλιέται με ένα τοπογραφικό που περιγράφει τα νότια και ανατολικά σύνορά του (κίτρινο χρώμα) ενώ στις γωνίες (κόκκινο χρώμα) τα “τριπλά” σημεία (1) και (2) να είναι ακαθόριστα; Tί είδους φύκια είναι αυτά που πουλάνε στους λαούς τους για ΑΟΖ οι Αναστασιάδης και Σαμαράς;<br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> <strong>Πόσο νόμιμα είναι τα συμβόλαια των οικοπέδων που προκηρύσσουν; Σε διεθνή ύδατα δεν επιτρέπεται.</strong><br /> Η ΑΟΖ της Κύπρου με τα Ισραήλ όπως και με την Αίγυπτο δεν έχει οριθετηθεί στα άκρα της. Μάλλον εδώ το ακούτε πρώτη φορά… Kαι εγώ θέλω να ανακηρυχθεί η ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει με χαρτοπόλεμο και παραδίνοντας Εθνική κυριαρχία. Τα πράγματα είναι απλά. <br /> <blockquote> Aνακήρυξη άμεσα των ΑΟΖ με γεωγραφικές συντεταγμένες αποσταλμένες στον ΟΗΕ. </blockquote> Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού. Το επισημαίνω πρίν ξεκινήσει συζήτηση για τα “τριπλά” σημεία που τα έκανα δύο πλέον αλλά είναι τρία. Θα υπάρξουν ανατροπές σε διεθνές επίπεδο.<br /> <a href="http://lh5.ggpht.com/-W8vzj6a3TG4/VGGduL2fZaI/AAAAAAABe_I/1oXovGjQh4I/s1600-h/image%25255B20%25255D.png"><img align="left" border="0" height="248" src="http://lh6.ggpht.com/-cX0oNylmK8U/VGGdu-jZrkI/AAAAAAABe_Q/RsrciWeNXyw/image_thumb%25255B22%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: left; margin: 7px 15px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="354" /></a>Τη θέση του Βάρβαρος μπορείτε να τη βλέπετε εύκολα κάνοντας κλίκ <a href="http://zcode-gr.blogspot.gr/p/blog-post.html">εδώ</a>, χρησιμοποιώντας ακόμη και το κινητό σας!<br /> Αριστερά, η θέση του Βάρβαρος αυτή τη στιγμή. Κάνει έρευνες στο οικόπεδο 2 στην <strong>εν δυνάμει</strong> Κυπριακή ΑΟΖ.<br /> Σαμαράς και Αναστασιάδης ετοιμάζονται πάλι να βρούν τρόπο να ξαναρχίσουν τις συνομιλίες με τη Τουρκία. Ο Βενιζέλος πρόκειται να ταξιδέψει στη Τουρκία και ο Νταβούτογλου να δεί το Σαμαρά κάπου το Δεκέμβρη.<br /> Αν γίνει αυτό, τότε πρέπει κανείς να σκεφτεί τί ακριβώς παραχωρήσεις έκαναν με τα Νέα Ίμια που έστησαν οι Τούρκοι εν γνώσει εξ αρχής και με τις πλάτες των αφεντικών τους. Βλέπετε σχετικά <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/2014/11/n.html">εδώ</a>.<br /> ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα Σαμαράς και Αναστασιάδης δεν πρόκειται ποτέ να ανακηρύξουν. Μερική οριοθέτηση ΑΟΖ δεν έχει νόημα και το τώρα είναι καλύτερο απο τις συζητήσεις για το χτές ή το αύριο.<br /> <br /> <a href="http://zcode-gr.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΑΟΖ Κύπρου: Ένας χάρτης ΑΟΖ χωρίς νόημα. Για να περνάει η ώρα…

Του Καθηγητή Γ.Ζουγανέλη Kσνένας χάρτης ΑΟΖ του οποίου οι συντεταγμένες δεν έχουν αποσταλεί στον ΟΗΕ δεν έχει νόημα. Δεν με ενοχλεί βέβαι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Πενταμερής που τρέμει η Τουρκία και οι Κοκκινοσκουφίτσες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0lq6EMvpqDP2z6VwPvUsP8ivgEHOxxlTY8Gm3YESScRtlzSBV8ZaOXKejwov9KsuRoGIfUzFSCNXFrTx5s1WNhXHXIMe2a77ykYqPhyzmutgWHF1uJNpdk31RP9McffT5W8n_o2JgtJA1/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF643.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0lq6EMvpqDP2z6VwPvUsP8ivgEHOxxlTY8Gm3YESScRtlzSBV8ZaOXKejwov9KsuRoGIfUzFSCNXFrTx5s1WNhXHXIMe2a77ykYqPhyzmutgWHF1uJNpdk31RP9McffT5W8n_o2JgtJA1/s640/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF643.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σ Τ Ρ Ι Μ Ω Γ Μ Ε Ν Η</b> αισθάνεται μετά την Τριμερή του Καΐρου η Τουρκία. Κι έβγαλε πάνω στους μιναρέδες με τα θορυβωδέστερα μεγάφωνά της, τους ναυάρχους της να βρυχώνται, πως οι στόλοι του Νεο-Οθωμανού Σουλτάνου έλαβαν… «κανόνες εμπλοκής που εξέδωσε το γραφείο του πρωθυπουργού προς το γενικό επιτελείο των ενόπλων δυνάμεων κι εκείνο τους έστειλε στο γενικό επιτελείο ναυτικού» και… χέστηκ’ η φοράδα στ’ αλώνι!<br /> <br /> Προφανώς για να τρομοκρατηθούν όσοι, η Άγκυρα ελπίζει ότι, σε Αθήνα και Λευκωσία, είναι ο φοβητσιάρης αδύναμος κρίκος…<br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br /> <b>Ε Ν Α Π Ο Θ Ε Τ Ε Ι </b>την πάσαν ελπίδα στους φοβητσιάρηδες ημέτερους κατευναστές της και στα πολιτικά ρεντίκολα των «win-win situations», η Άγκυρα. Για να τορπιλίσει την Τριμερή. Η οποία, γνωρίζει ότι είναι ήδη και Τετραμερής. Και που η Άγκυρα τρέμει γιατί ΞΕΡΕΙ, καλύτερα απ’ όλους ότι, στην πράξη, αποβαίνει για την ίδια εφιαλτικότατη… Πενταμερής. Και, μάλιστα, όχι μόνο αυτό που η ίδια αισθάνεται ως έξωθεν και πέριξ οικοδομούμενο Τετραμερή ασφυκτικό κλοιό εξ Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ κι Αιγύπτου, αλλά - πολύ πιο εγκαυματικό στην πράξη - και εκ των έσω, με την εν εξεγέρσει «πέμπτη», φλεγόντως προσφερόμενη… πλευρά της Πενταμερούς: Τους Κούρδους των υπό στρατιωτικό νόμο κουρδικών περιοχών εντός της Τουρκίας...<br /> <br /> <b>Π Ρ Α Γ Μ Α Τ Ι</b> βρίσκονται - υπό Τροϊκοκρατία - σε αθλίαν κατάσταση τα δύο κράτη του Ελληνισμού. Βλακωδώς, επί χρόνια, παραμελήσαντα την αναγκαία αξιοπιστία της στρατιωτικής ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΗΣ τους ισχύος. Αλλά σε αθλιότερη κι επικινδυνότερη κατάσταση βρίσκεται η Τουρκία. Θ’ αποτολμήσει, άραγε, «θερμά επεισόδια» και πολεμικές αναμετρήσεις, με Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ και Αίγυπτο, όταν ο αποκεφαλισμένος απ’ τους Ισλαμιστές της στρατός των φυλακισμένων από «Εργκένεκον και Βαριοπούλες» στρατηγών της, δεν δύναται πλέον ν’ αποκαταστήσει την τουρκική κυριαρχία στις εξεγερμένες κουρδικές περιοχές της χώρας;<br /> <br /> <b>Σ Α Β Β Α Τ Ο</b> ανακοινώθηκε πανηγυρικά η Τριμερής Διακήρυξη του Καΐρου. Αίγυπτος, Ελλάδα, Κύπρος, για πρώτη φορά στην ιστορία. Σαφέστατα απέναντι στη νεο-οθωμανική επιδρομικότητα στην κυπριακή ΑΟΖ. Κυριακή βγήκε στα μεγάφωνα των μιναρέδων ο Τούρκος ναύαρχος: «Λάβαμε κανόνες εμπλοκής».<br /> Δηλαδή:<br /> - Λύκε, λύκε, είσ’ εδώ;<br /> - Βάζω τα παπούτσια μου.<br /> <br /> Ελπίζοντας και προσευχόμενος να τον ακούσουν σε Αθήνα και Λευκωσία οι Κοκκινοσκουφίτσες. Και να σπεύσουν χεσμένες απ’ τον φόβο τους, ξανά στις «διακοινοτικές» συνομιλίες. Για να του προσφέρουν τον Διζωνικό Συνεταιρικό Συγκυριαρχικό έλεγχο επί της Κύπρου, για το ξήλωμα πάσης… Τριμερούς!!!<br /> <br /> <br /> <b>ΕΡΩΤΗΣΗ</b><br /> Δώδεκα χρόνια από το 1ο Σχέδιο Ανάν σήμερα (11.11.2002), ρωτήστε τους επιμένοντες σε Διζωνικό Συνεταιρισμό Δύο Ίσου Καθεστώτος Συνιστώντων Κρατών Ισότιμης Τουρκικής Συγκυριαρχίας και Συνιδιοκτησίας, πόσο διαφορετικά από σήμερα θα συμπεριφερόταν η Τουρκία, αν είχε καταφέρει στις 24 Απριλίου 2004 να της ψηφίσουν και οι Έλληνες Κύπριοι τη διάλυση («μετεξέλιξη») της Κυπριακής Δημοκρατίας σε Διζωνικό Συνεταιρισμό;<br /> <br /> <a href="http://www.sigmalive.com/opinions/lazaros-mavros">Λάζαρος Μαύρος</a><br /> Ο Λάζαρος Μαύρος είναι αρθρογράφος στην εφημερίδα Σημερινή και ραδιοφωνικός παραγωγός στο Ράδιο Πρώτο<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Πενταμερής που τρέμει η Τουρκία και οι Κοκκινοσκουφίτσες

Σ Τ Ρ Ι Μ Ω Γ Μ Ε Ν Η αισθάνεται μετά την Τριμερή του Καΐρου η Τουρκία. Κι έβγαλε πάνω στους μιναρέδες με τα θορυβωδέστερα μεγάφωνά τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Λεβάντε: Ο Συνασπισμός διχασμένος για τους στόχους του

<img height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEi1rt0o970sAwN94Cf4MpZ63Isyc-M8Or00KUfv9Jzmv9WXc55Tmo6RwH5EvuBjL-PXyqNgywkyYhy2v2rnPWEuPcRIzvkZjRsoklaugjTyGZw_jGOYcQQVfSXhxW246WwQKw3fO82BEK0934I2pBpGsUZEyo2T9CQImvDMIVKlBE8tOijZEd3AwA=" width="640" /> <br /> <span style="font-size: x-small;">Ο Χάρτης της αναδιαμόρφωσης σύμφωνα με τον Ralph Peter </span><br /> <br /> <b><span style="color: #990000;">Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν)</span></b><br /> <br /> Η Ουάσιγκτον φαίνεται να έχει εγκαταλείψει τον χάρτη της για την αναδιαμόρφωση του Λεβάντε για έναν άλλο. Ωστόσο, η αποτυχία του πρώτου σχεδίου και η αντίσταση του συριακού πληθυσμού δεν αποτελεί καλό οιωνό για την εφαρμογή του νέου αυτού σχεδίου. Ο Τιερί Μείσάν (Thierry Meyssan) μιλά για τις προσαρμογές που απαιτούνται και τη διαίρεση που προκαλεί στο εσωτερικό του συνασπισμού: από τη μία πλευρά, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία, από την άλλη, η Γαλλία και η Τουρκία.<br /> <br /> Η Ουάσιγκτον δεν επιθυμεί πλέον να ανατρέψει την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, επειδή θεωρεί την Εθνική Συριακή Συμμαχία ως ανίκανη να κυβερνήσει και επειδή δεν θέλει να δει τη χώρα να βουλιάξει σε μια ανεξέλεγκτη αναρχία. Πράγματι, σε αντίθεση με τη Λιβύη και το Ιράκ, η Συρία γειτνιάζει με το Ισραήλ και το χάος σε αυτό το μέρος θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για τον προστατευόμενο της.<br /> <br /> Σταδιακά, το αμερικάνικο Γενικό Επιτελείο αναθεώρησε το σχέδιο του για την αναδιαμόρφωση της «Ευρύτερης Μέσης Ανατολής» (Greater Middle East Initiative), όπως ορίστηκε το 2001, και του οποίου ο χάρτης δόθηκε στη δημοσιότητα από το συνταγματάρχη Ralph Peters στη διάρκεια των συζητήσεων της Επιτροπής Μπέικερ-Χάμιλτον . Μια φράξια στο εσωτερικό της διοίκησης Ομπάμα πιέζει για την εφαρμογή ενός νέου σχεδίου: την ταυτόχρονη αναδιαμόρφωση του Ιράκ και της Συρίας σε πέντε κρατίδια, μεταξύ των οποίων δύο διασυνοριακά.<br /> <br /> Ο εκπρόσωπος του Μπαν Κι-μουν στο Ιράκ, ο Γερμανός νεο-συντηρητικός Martin Köbler, είχε αναφέρει περίεργα στο Συμβούλιο Ασφαλείας τον Ιούλιο 2013, τη συγχώνευση των πεδίων μαχών του Ιράκ και της Συρίας .<br /> <br /> Ο χάρτης αυτού του νέου σχεδίου δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2013, από την δημοσιογράφο Ρόμπιν Ράιτ, τότε ερευνήτρια στο Ινστιτούτο για την Ειρήνη των Ηνωμένων Πολιτειών, δεξαμενής σκέψης (think tank) του Πεντάγωνου .<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPxUfyUh4IgHE97C6lGYGR8DbeGS3tU5aiPGrSThMr_00Z111CABI3hqNWKoYqCpKiZBNYMcKqZiuGbQ_-UPKRYXuuhYLQrvZHFXdPmJ1u44wElbyBe6ieTkKf0M4cxzcuvOsQYrfRTamM/s1600/levant.jpg"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPxUfyUh4IgHE97C6lGYGR8DbeGS3tU5aiPGrSThMr_00Z111CABI3hqNWKoYqCpKiZBNYMcKqZiuGbQ_-UPKRYXuuhYLQrvZHFXdPmJ1u44wElbyBe6ieTkKf0M4cxzcuvOsQYrfRTamM/s1600/levant.jpg" width="640" /></a><br /> Ο χάρτης της αναδιαμόρφωσης σύμφωνα με την Ρόμπιν Ράιτ<br /> <br /> Προβλέπει τη δραστική μείωση κατά τριών τετάρτων του εδάφους της Συρίας. Υποστηρίζεται από δω και στο εξής από το Ισραήλ, όπως δήλωσε ο υπουργός Άμυνας Μοσέ Yaalon, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /> Η Ουάσινγκτον προτίθεται να διατηρήσει τη Συριακή Δημοκρατία τουλάχιστον στα ισραηλινά σύνορα, στη Δαμασκό και τις ακτές της Μεσογείου. Σε αντίθεση, η Γαλλία και η Τουρκία δεν θέλουν μια σύντηξη του ιρακινού Κουρδιστάν και της Βόρειας Συρίας, αποτέλεσμα του οποίου θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε διχοτόμηση της Τουρκίας. <br /> <br /> Δεν θέλουν ούτε το μεγάλο Σουνιστάν (Sunnistan) που θα συγκεντρώσει το τμήμα του Ιράκ που κατέχεται από το Ισλαμικό Κράτος και την έρημο της Συρίας που θα τους ξεφύγει για το αποκλειστικό όφελος των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σαουδικής Αραβίας.<br /> <br /> Αυτός είναι ο λόγος που το Παρίσι και η Άγκυρα έχουν καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξαλείψουν ή να βάλουν να εξαλείψουν τους Κούρδους του PYG (συμμάχους του ΡΚΚ, που υποστηρίζουν τη δημιουργία ενός Κουρδιστάν στην Τουρκία και, ως εκ τούτου εχθρικούς προς το αμερικανικό σχέδιο για ψευδό-Κουρδιστάν) και στη συνέχεια να επαναφέρει τη Ουάσιγκτον στο αρχικό σχέδιο της «Αραβικής Άνοιξης στη Συρία»: για την τοποθέτηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην εξουσία στη Δαμασκό.<br /> <br /> Λαμβάνοντας υπόψη την αντίσταση του συριακού λαού και τις συνεχείς νίκες του στρατού του για πάνω από ένα χρόνο, η Ουάσιγκτον δεν είναι σίγουρη για τη σκοπιμότητα του σχεδίου της. <br /> <br /> Για αυτό το λόγο, ο Πρόεδρος Ομπάμα φαντάστηκε να ζητήσει την υποστήριξη του Ιράν.<br /> <br /> Έγραψε κρυφά στον Οδηγό της Επανάστασης, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, προσφέροντάς του μια συμμαχία για να συντρίψουν μαζί το Ισλαμικό Κράτος, αν -και μόνο αν- εγκριθεί το πρωτόκολλο που διαπραγματεύθηκε η κυβέρνηση του σεΐχη Χασάν Ροχανί στη Βιέννη . <br /> <br /> «Συντριβή του Ισλαμικού Κράτους» θα μπορούσε να σημαίνει είτε να απελευθερωθούν οι ιρακινοί και συριακοί πληθυσμοί όπου κυριαρχεί το ΙΚ και την επιστροφή στο status quo ante bellum είτε στο όνομα του ρεαλισμού, να εγκατασταθεί μια περισσότερα νόμιμη κυβέρνηση στο χώρο του, δηλαδή τη πραγματοποίηση του σχεδίου Ράιτ.<br /> <br /> Αντιδρώντας στην πρόταση δημιουργίας ενός συρο-ιρακινού Σουνιστάν (Sunnistan), ο γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα με την ευκαιρία της Ασούρα κατήγγειλε την ευθύνη της Σαουδικής Αραβίας για την ανάπτυξη του τακφισρισμού (Takfirism) . Με αυτόν τον τρόπο, για πρώτη φορά, κατονόμασε τον ουαχαμπισμό (Wahhabism) ως τη μήτρα ενός σχεδίου που στρέφεται κατά του Ισλάμ, γεγονός που σημαίνει ότι ο ουαχαμπισμός (Wahhabism) δεν είναι κλάδος του Ισλάμ, αλλά μια αίρεση που βλάπτει όλους τους μουσουλμάνους.<br /> <br /> Θεωρώντας ότι ο οδηγός θα αρνιόταν την αμερικανική πρόταση και, ότι στη συνέχεια, η Ουάσιγκτον θα επιτιθόταν τον Συριακό Αραβικό Στρατό για τον ωθήσει προς τη Δαμασκό και τη Λατάκια, η Συρία πήρε αμέσως το προβάδισμα πιέζοντας τη Ρωσία να της παραδώσει την τελευταία γενιά των πυραύλων S- 300, οι οποίοι είναι οι μόνοι που μπορούν να κρατήσουν μακριά την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ. Η Μόσχα επιβεβαίωσε ότι αυτό θα γίνει μόλις ολοκληρωθούν μερικές διοικητικές διαδικασίες<br /> <br /> Από την πλευρά του, ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, Λωράν Φαμπιούς (Laurent Fabius) δημοσίευσε στις 3 Νοεμβρίου ένα ανοικτό χρονικό σε τρεις εφημερίδες, μια γαλλική, μια αμερικανική, μια σαουδαραβική, καλώντας για «σωτηρία του Χαλεπιού» από το «καθεστώς» της Δαμασκού . Πολύ καλογραμμένο, το άρθρο προσπαθεί να πείσει τους συμμάχους του να αφήσουν την επίθεσή τους εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και να τον βοηθήσουν να ανατρέψει την Συριακή Αραβική Δημοκρατία. Αλλά είναι ελάχιστο πιθανό ότι θα αρκεστεί αυτό το άρθρο, όσο περισσότερο που εκείνοι που γνωρίζουν το έδαφος θα έχουν σοκαριστεί με την απίστευτη κακή πίστη του.<br /> <br /> Επιπλέον, η Γαλλία και η Σαουδική Αραβία υπέγραψαν τελικά τη σύμβαση για να εξοπλίσουν το Λίβανο την οποία είχε ανακοινωθεί από το Ριάντ πριν από σχεδόν ένα χρόνο . <br /> <br /> Επισήμως, ο βασιλιάς Αμπντάλα προσφέρει γαλλικά όπλα αξίας 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο λιβανικό στρατό έτσι ώστε να μπορεί να αναβαθμιστεί και να υπερασπίσει τη χώρα του. <br /> Ανεπίσημα, επρόκειτο για ευχαριστίες στους Λιβάνους στρατιωτικούς επειδή δεν κατέγραψαν την εξομολόγηση του τρομοκράτη Majed αλ-Majed.<br /> <br /> Στην ουσία, ο μόνος πιθανός σκοπός αυτής της μεταφοράς όπλων είναι να καταστεί ο λιβανικός στρατός αξιόλογος αντίπαλος της Χεζμπολάχ, αλλά είναι ελάχιστο πιθανό ότι θα ολοκληρωθεί. Στην καλύτερη περίπτωση, οι Σαουδάραβες αναμένονται να παρέχουν τα μέσα για να ξεριζωθούν οι τζιχαντιστές του Qalamoun, οι οποίοι, στην υπόθεση του σχεδίου Wright, είναι πλέον άχρηστοι. <br /> <br /> Βάζουμε στοίχημα ότι σύντομα θα αφήσουν τους Λιβάνους και τους Γάλλους με τα όνειρά τους.<br /> Τέλος πάντων, ένας Συνασπισμός ο οποίος βαδίζει βαθιά διαιρεμένος για τους στόχους του, έχει ελάχιστες πιθανότητες να φτάσει στη τελική νίκη.<br /> <br /> <b><span style="color: #990000;">Τιερί Μεϊσάν</span></b><br /> <br /> <a href="http://www.voltairenet.org/article185847.html"><span style="color: #990000;"><b>http://www.voltairenet.org/article185847.html</b></span></a><br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F4.bp.blogspot.com%2F-dSo7iL96dF0%2FVGDH0eZM2jI%2FAAAAAAAAWAI%2Fwft-iChBBmA%2Fs1600%2Flevant.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPxUfyUh4IgHE97C6lGYGR8DbeGS3tU5aiPGrSThMr_00Z111CABI3hqNWKoYqCpKiZBNYMcKqZiuGbQ_-UPKRYXuuhYLQrvZHFXdPmJ1u44wElbyBe6ieTkKf0M4cxzcuvOsQYrfRTamM/s1600/levant.jpg" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.voltairenet.org%2Flocal%2Fcache-vignettes%2FL400xH300%2F2-96-79a1c.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEi1rt0o970sAwN94Cf4MpZ63Isyc-M8Or00KUfv9Jzmv9WXc55Tmo6RwH5EvuBjL-PXyqNgywkyYhy2v2rnPWEuPcRIzvkZjRsoklaugjTyGZw_jGOYcQQVfSXhxW246WwQKw3fO82BEK0934I2pBpGsUZEyo2T9CQImvDMIVKlBE8tOijZEd3AwA=" -->

Λεβάντε: Ο Συνασπισμός διχασμένος για τους στόχους του

Ο Χάρτης της αναδιαμόρφωσης σύμφωνα με τον Ralph Peter Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν) Η Ουάσιγκτον...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΟΖ … παραμύθια για εσωτερική κατανάλωση

<img alt="slide_sigmalive_770x5251" class="attachment-large wp-post-image" height="320" src="http://i1.wp.com/www.triklopodia.gr/wp-content/uploads/2014/11/slide_sigmalive_770x5251.jpg?fit=1024%2C1024" width="640" /><br /> <br /> Από την <b>ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ</b><br /> Με ένα πολύ προσεκτικό Κοινό Ανακοινωθέν, Ελλάδα, Κύπρος και Αίγυπτος ανακοίνωσαν τη σύσφιγξη της συνεργασίας τους στον τομέα των υδρογονανθράκων, καλώντας όλες τις χώρες της περιοχής να συμπράξουν σε αυτήν, στη βάση του Δικαίου της Θάλασσας. Το Κοινό Ανακοινωθέν αναφέρει συγκεκριμένα μεταξύ άλλων ότι οι τρεις χώρες αποφάσισαν «…να προχωρήσουν το ταχύτερο τις διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, όπου αυτό δεν έχει γίνει ακόμα…».<br /> Ο αναγνώστης μπορεί να παρατηρήσει ότι στο επίσημο κείμενο δεν γίνεται καμία αναφορά στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), αλλά αντιθέτως υιοθετείται μια απολύτως αόριστη φράση «θαλάσσιες ζώνες», (Maritime zones), η οποία δεν απαντάται ως όρος πουθενά, ούτε στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας αλλά ούτε και στα κείμενα του Διεθνούς Οργανισμού Ναυσιπλοΐας (ΙΜΟ).<br /> Επιπροσθέτως, ούτε ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς, στην επίσημη συνέντευξή του στο Κάιρο, έκανε αναφορά σε οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στις τρεις χώρες.<br /> Και όμως, στο εσωτερικό της Ελλάδας από χθες δημιουργείται η ψευδής εντύπωση ότι η κυβέρνηση Σαμαρά έκανε το μεγάλο βήμα και προχωρά σε οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο και την Αίγυπτο, στέλνοντας «αυστηρό μήνυμα» στην Τουρκία.<br /> Στην πραγματικότητα, τίποτε από αυτά δεν έχει συμβεί. Σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, για να γίνει οριοθέτηση της ΑΟΖ απαιτείται η συμμετοχή των παράκτιων και απέναντι κρατών και η συμφωνία όλων στη συγκεκριμένη οριοθέτηση.<br /> Εν προκειμένω, για την οριοθέτηση της ΑΟΖ στο Ν. Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο απαιτείται η συμμετοχή και -συμφωνία- της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Κύπρου και της Αιγύπτου. Με δεδομένη τη θέση της Τουρκίας για το Καστελόριζο (που ξεκινά από την αμφισβήτηση της ελληνικότητας της νήσου και φθάνει μέχρι «την απόφαση» ότι το νησί, λόγω απόστασης από την ελληνική ξηρά, στερείται υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ) είναι μάλλον αδύνατον να υπάρξει το επόμενο διάστημα συμφωνία για τον καθορισμό της ΑΟΖ των χωρών αυτών. Αλλά ακόμα και αν η Αθήνα αποφασίσει να «καθορίσει» μόνη της την ΑΟΖ «της» και καταθέσει τις συντεταγμένες της στον ΟΗΕ, τότε αυτομάτως η Τουρκία θα καταθέσει τις συντεταγμένες της για την ΑΟΖ «της» που θα φθάνουν… μέχρι τον Μεσσηνιακό Κόλπο. Ο ΟΗΕ τότε είναι υποχρεωμένος να καλέσει τις δύο αυτές χώρες σε διμερή διαπραγμάτευση…<br /> Επιπροσθέτως, η Αίγυπτος εμφανίζεται διστακτική να μπλέξει «σε ξένο αχυρώνα» και να υποστηρίξει την «ελληνική ΑΟΖ» έναντι της υποτιθεμένης «τουρκικής ΑΟΖ». Το προηγούμενο καθεστώς των Αδελφών Μουσουλμάνων εντατικοποίησε τις συνομιλίες με την Αγκυρα και «έριξε» την Αθήνα. Το καθεστώς Σίσι συνομιλεί περισσότερο με την Αθήνα, αφού χρειάζεται την υποστήριξή της στον πολιτικό και ενεργειακό τομέα. Αλλά μέχρις εκεί.<br /> Κοντολογίς, η κυβέρνηση Σαμαρά στο Κάιρο επισημοποίησε στον ενεργειακό τομέα τη σύσφιγξη της συνεργασίας με την Αίγυπτο και την Κύπρο και πιθανότατα το επόμενο διάστημα και με το Ισραήλ έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα συμπαγές ενεργειακό μέτωπο απέναντι στην επιθετική Τουρκία.<br /> Αυτό σε καμία περίπτωση δεν μεταφράζεται στο εσωτερικό της χώρας σε «καθορισμό ελληνικής ΑΟΖ».<br /> Ούτε σε προεκλογικά παραμύθια.<br /> <br /> <a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΑΟΖ … παραμύθια για εσωτερική κατανάλωση

Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ Με ένα πολύ προσεκτικό Κοινό Ανακοινωθέν, Ελλάδα, Κύπρος και Αίγυπτος ανακοίνωσαν τη σύσφιγξη της συνεργασίας τους στον...

Διαβάστε την συνέχεια

Η συμφωνία των ποσοστών: Πάνω σε ένα κομμάτι χαρτοπετσέτας γράφτηκε η μοίρα μας!

<div style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://cdn.sansimera.gr/media/photos/main/Churchill-Stalin.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://cdn.sansimera.gr/media/photos/main/Churchill-Stalin.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <div> <b>Πάνω σ'ένα κομμάτι χαρτί γράφτηκε η μοίρα μας και εννοείται ότι όποιοι ήθελαν να παραβιάσουν τις συμφωνίες με τη μοιρασιά, μετέτρεπαν τον σχεδιασμό τους σε ΔΙΚΟ ΜΑΣ πρόβλημα.</b></div> <br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br /> <div> Από το Μακεδονικό μέχρι τον Εμφύλιο ... οι γενίτσαροι που ηγήθηκαν διαφόρων αποσχιστικών ή εμφυλιοπολεμικών κινημάτων, δεν ήταν παρά πράκτορες ξένων συμφερόντων που δεν δίστασαν να θυσιάζουν εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων προκειμένου να πάρουν τα εύσημα από τα ξένα αφεντικά τους.<br /> <div> <br /></div> <div> Σήμερα, λίγο πολύ, συμβαίνει το ίδιο. </div> <div> <br /></div> <div> Όσο αυξάνεται ο φόρος αίματος για λογαριασμό των τοκογλύφων, τόσο παρατείνεται η παραμονή τους στην εξουσία με την υποστήριξη του τύπου που θάβει όλα τα σκάνδαλα μέχρι νεωτέρας έξωθεν διαταγής.<br /> <br /> <b>Η Συμφωνία των ποσοστών</b><br /> <b><br /> </b> Η Συμφωνία των ποσοστών (Percentages agreement), γνωστή και ως "χαρτοπετσέτα", ήταν μία συμφωνία μεταξύ του Ιωσήφ Στάλιν και του Ουίνστον Τσώρτσιλ σχετικά με τη διαίρεση της νοτιοανατολικής Ευρώπης σε σφαίρες επιρροής. </div> <div> <br /></div> <div> Στις 9 Οκτωβρίου, 1944, λίγους μήνες πριν τη Διάσκεψη της Γιάλτας, οι δύο ηγέτες συναντήθηκαν στην τέταρτη Διάσκεψη της Μόσχας, όπου, σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του, ο Τσώρτσιλ πρότεινε η Σοβιετική Ένωση να έχει 90% επιρροή στην Ρουμανία και 75% στην Βουλγαρία, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο να έχει 90% επιρροή στην Ελλάδα.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/el/thumb/0/0e/Percentages_agreement2.jpg/464px-Percentages_agreement2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/el/thumb/0/0e/Percentages_agreement2.jpg/464px-Percentages_agreement2.jpg" /></a></div> </div> <div> <br /></div> <div> Ο Τσώρτσιλ επίσης πρότεινε στην Ουγγαρία και την Γιουγκοσλαβία να έχουν 50% επιρροή και οι δύο. Στη συνέχεια ο Τσώρτσιλ έγραψε τη συμφωνία με μπλε μολύβι σε μία χαρτοπετσέτα, την οποία έδωσε στον Στάλιν, και αφού την ενέκρινε ο Στάλιν του την επέστρεψε.<br /> <blockquote class="tr_bq"> "Δεν θα θεωρηθεί πολύ κυνικό αν φανεί πως διευθετήσαμε τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων, με έναν τόσο "πρόχειρο" τρόπο; Ας κάψουμε το χαρτί", είπε ο Τσώρτσιλ. </blockquote> <blockquote class="tr_bq"> "Όχι, κράτα το", απάντησε ο Στάλιν.</blockquote> Οι υπουργοί εξωτερικών των δύο χωρών, Άντονι Ήντεν και Βιατσεσλάβ Μιχαήλοβιτς Μολότωφ, διαπραγματεύτηκαν τα ποσοστά της συμφωνίας στις 10 και 11 Οκτωβρίου. </div> <div> <br /></div> <div> Κατάληξη αυτής της συζήτησής ήταν η αύξηση των ποσοστών επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης στην Βουλγαρία και την Ουγγαρία κατά 80%. </div> <div> <br /></div> <div> Όμως, φαίνεται να υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με την ακρίβεια της περιγραφής των γεγονότων από τον Τσώρτσιλ, η οποία μάλλον εξυπηρετούσε πολιτικές σκοπιμότητες της εποχής. Πρώτα, μοιάζει παράξενη η μη άμεση συμμετοχή των Αμερικανών σε μια τόσο σημαντική διαπραγμάτευση. </div> <div> <br /></div> <div> Εκπροσωπούνται μόνο από τον πρεσβευτή τους στην Σοβιετική Ένωση, Άβερελ Χάριμαν. Δεύτερο, το σημείωμα της συμφωνίας που υποτίθεται ότι διάβασε ο Στάλιν, είναι γραμμένο στα Αγγλικά. Και τρίτο, και πιο σημαντικό, στο σημείωμα αναφέρεται "Ρωσία" και όχι Σοβιετική Ένωση. Αυτό είναι ένα ζήτημα που θα ήταν δύσκολο για τον Στάλιν να εγκρίνει, αφού οι Σοβιετικοί ηγέτες της εποχής ήταν πολύ προσεκτικοί στο να κρατούν τα προσχήματα.</div> <div> <br /> Πάντως, και μέχρι σήμερα, δεν υπήρξε ποτέ επιβεβαίωση αυτής της συμφωνίας από την Σοβιετική Ένωση, αλλά ούτε και από την Ρωσία, ούτε και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μόνη πηγή συνεχίζει να είναι η αφήγηση του Τσώρτσιλ στα απομνημονεύματά του.<br /> <br /> Αν η συμφωνία αυτή ήταν πράγματι αληθινή, ο Στάλιν κράτησε τον λόγο του όσο αφορά την Ελλάδα. Η Βρετανία υποστήριξε τις δυνάμεις της Ελληνικής Κυβέρνησης κατά τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο, ενώ η Σοβιετική Ένωση δεν βοήθησε καθόλου τους κομμουνιστές του ΔΣΕ</div> <div> <br /></div> <div> Η συμφωνία επικύρωνε μια ήδη υπάρχουσα κατάσταση στη νοτιοανατολική Ευρώπη ήδη κατεχόμενη από τα Σοβιετικά στρατεύματα. Όπως επισημαίνει ο Ευάνθης Χατζηβασιλείου, επρόκειτο για μια «προσπάθεια συναντήληψης των δύο ηγετών [..] (και κατανόησης) σχετικά με τα όρια που έθετε στην ισχύ τους η εξέλιξη του πολέμου»</div> <div> <br /></div> <div> Οι Άγγλοι ως ναυτική δύναμη ενδιαφέρονταν γεωστρατηγικά για την Ελλάδα ενώ αδυνατούσαν να ελέγχξουν στρατιωτικά την Βαλκανική ενδοχώρα. Αντίστροφα, οι Σοβιετικοί ενδιαφέρονταν πιο πολύ για τις χώρες το εσωτερικού ο έλεγχος των οποίων ήταν αναγκαίος για την δική τους ασφάλεια. Είναι επίσης σημαντική για το μέγεθος του κυνισμού με τον οποίο αντιμετώπισαν οι δύο χώρες το ζήτημα «στο μέσον του μεγαλύτερου πολέμου για την ελευθερία στην ιστορία»</div> <div> <br /></div> <div> <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CF%80%CE%BF%CF%83%CE%BF%CF%83%CF%84%CF%8E%CE%BD#cite_note-4"></a>Οι δύο πλευρές είχαν αντιληφθεί τα όρια των δυνατοτήτων τους και είχαν αυτοπεριοριστεί στην επίτευξη των στόχων τους. Κι αν ακόμα δεν υφίστατο η συγκεκριμένη συμφωνία «η αγγλοσοβιετική συνεννόηση και πάλι θα υπήρχε»...<br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/">πηγή</a></div> </div>

Η συμφωνία των ποσοστών: Πάνω σε ένα κομμάτι χαρτοπετσέτας γράφτηκε η μοίρα μας!

Πάνω σ'ένα κομμάτι χαρτί γράφτηκε η μοίρα μας και εννοείται ότι όποιοι ήθελαν να παραβιάσουν τις συμφωνίες με τη μοιρασιά, μετέτρεπα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνικά Πετρέλαια: Η στιγμή της αλήθειας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm3fxKZJji-PwU9aYwqkineIS6b5SVzypi0K3FdOq2Ub_4KMOlXjMl-tCq5L_kuQg-CHVfuh5bplXXbpQ0sQccvCtXWLFa879_YVdUGDavaSfWJw132aXa_B8fX2AZ-Kb-zvaW6NV3EtE/s1600/indiko_endiaferon_gia_ta_ellhnika_petrelaia_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm3fxKZJji-PwU9aYwqkineIS6b5SVzypi0K3FdOq2Ub_4KMOlXjMl-tCq5L_kuQg-CHVfuh5bplXXbpQ0sQccvCtXWLFa879_YVdUGDavaSfWJw132aXa_B8fX2AZ-Kb-zvaW6NV3EtE/s1600/indiko_endiaferon_gia_ta_ellhnika_petrelaia_.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Γράφει ο <span style="color: #990000;">Όθων Ιακωβίδης</span></b><br /> Η “στιγμή της αλήθειας”, είναι ο απειροελάχιστος εκείνος χρόνος που μεσολαβεί, λίγο πριν επέλθει το τέλος μίας (εκτεταμένης στο χρόνο) πράξης, που έχει μπεί στην τελική της φάση.<br /> <br /> Είναι, π.χ η στιγμή που, μετά μία κοπιαστική αναμέτρηση του ταυρομάχου με τον ταύρο, ο ταυρομάχος στήνεται αποφασιστικά, με γυμνωμένο το σπαθί του, απέναντι στον ταύρο που χαμηλώνει τα μυτερά κέρατά του για να του επιτεθεί. <br /> <br /> Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, που διαρκεί αυτή η “στιγμή”, η Aλήθεια θα είναι τραγική ή για τον ταύρο ή για τον ταυρομάχο, καθώς ο θάνατος τού ενός, είναι η ζωή του άλλου. <br /> <br /> Τη “στιγμή της αλήθειας”, δεν υπάρχουν συμβιβασμοί, ούτε μπλόφες, διότι η Αλήθεια αποκαλύπτεται ως Θάνατος, που από τη φύση του (όταν επέρχεται) είναι ανέκκλητος, ασυμβίβαστος και αδιαπραγμάτευτος...<br /> <br /> Στη “στιγμή της Αλήθειας” έχει μπει ο Ελληνικός πετρελαϊκός θησαυρός της, που τον διεκδικεί (νομικώς αστήρικτα και ηθικώς άδικα) η Τουρκία, με την εισβολή πολεμικών πλοίων της στην Ελληνοκυπριακή ΑΟΖ, τις τελευταίες μέρες.<br /> Η εξέλιξη της εισβολής αυτής, θα αποκαλύψει όλη την Αλήθεια για την ταυτότητα, τόσο των γεγονότων, όσο και των πολιτικών προσώπων και μηχανισμών, που εμπλέκονται στην εξέλιξη αυτού του θέματος, που διαμορφώνεται εδώ και χρόνια.<br /> <br /> Και η “στιγμή της Αλήθειας” για το θέμα αυτό θα αποβεί και “στιγμή της Αλήθειας” και για ένα ακόμη πελώριο (και διαχρονικό) θέμα, όπως είναι αυτό της (απόλυτης) “Εξάρτησης” της Ελλάδας από τα συμφέροντα των ΗΠΑ.<br /> <br /> Και εξηγούμαι:<br /> <br /> <ul> <li>Οι Τούρκοι, με αυτή την εισβολή τους στην Κυπριακή κυριαρχία (όπως είναι η Κυπριακή ΑΟΖ) , κάνουν σαφή (με την προκλητική απειλή στρατιωτικής βίας) την απαίτησή τους για οικειοποίηση Φυσικού Αερίου & πετρελαίων, που δεν τους ανήκουν. Η απαίτησή τους αυτή, ή θα ικανοποιηθεί (δηλαδή θα πάρουν κάτι που δεν τους ανήκει) ή δεν θα ικανοποιηθεί.</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Οι Τούρκοι, λένε ξεκάθαρα (και το δείχνουν εμπράκτως) πως για την ικανοποίηση αυτής της απαίτησής τους, δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους, τα οποία επιδεικνύουν θριαμβευτικά και προκλητικά, με Τουρκικό “τσαμπουκά”...</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Τίθεται αμέσως ένα ερώτημα: Το αν οι Τούρκοι θα μας πάρουν η δεν θα μας πάρουν πετρέλαια που δεν τους ανήκουν, εξαρτάται αποκλειστικά από τον νόμιμο κάτοχό τους (την Κύπρο/ Ελλάδα) ή εξαρτάται από αποφάσεις άλλων, πχ. της κυβέρνησης των ΗΠΑ;</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Το ερώτημα αυτό, οδηγεί σε ένα άλλο: Ποιός καθορίζει, “από ποιόν εξαρτάται μία τέτοια απόφαση”, όταν αυτή η απόφαση, αδιαφορεί για το τί προβλέπουν οι Διεθνείς Νόμοι και Συνθήκες (που κατοχυρώνουν τα πετρέλαια αυτά στην Ελληνική πλευρά), τους ξεπερνά και “νομιμοποιεί” τα όπλα, σαν διεκδικητική διαδικασία, υπερβαίνοντας έτσι, τη Διεθνή νομιμότητα;</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Αν αυτός που καθορίζει το ΑΝ (και ΠΩΣ) θα διανεμηθεί ο Ελληνικός πλούτος, δεν είναι οι κρατικές και Δημοκρατικές υποστάσεις της Ελλάδας και Κύπρου, (δηλαδή, εν τέλει, ο Ελληνικός και Κυπριακός Λαός) τότε να πάψουμε να μιλάμε για ελεύθερο κράτος Ελλάδας, Κύπρου, για Δημοκρατία και άλλα τέτοια που, έτσι, γίνονται φαιδρά ακούσματα, για σπαρακτικά γέλια ή κλάμματα...</li> </ul> <br /> Αν πράγματι συμβαίνει αυτό, (δηλαδή αν Κύπρος και Ελλάδα είναι δουλοπαροικίες που κοροϊδεύουν τους κατοίκους τους ότι είναι κράτη ελεύθερα, με ελεύθερους πολίτες που αποφασίζουν για την εθνική τους περιουσία) θα αποκαλυφθεί οσονούπω, καθώς, όπως είπαμε, βρισκόμαστε ήδη, στη “Στιγμή της Αλήθειας”.<br /> <br /> Όταν, λοιπόν, η (ανήθικη και παράνομη) Τουρκική διεκδίκηση, δεν γίνεται με σχετική προσφυγή στη Διεθνή Δικαιοσύνη (διότι, προφανώς στερείται κάθε νομικού επιχειρήματος) αλλά γίνεται με “εφ' όπλου λόγχη”, ο Ελληνισμός (Ελλάδα και Κύπρος) δεν είναι δυνατόν να προσφεύγει στα δικαστήρια, διότι το πεδίο αντιπαράθεσης, δεν είναι πλέον εκεί. Το πεδίο αντιπαράθεσης το έχει επιλέξει ο εισβολέας και (μας αρέσει δεν μας αρέσει) αυτό είναι το πεδίο της μάχης. <br /> <br /> Αν δεν σπεύσουμε να αντιπαρατεθούμε σ' αυτό το πεδίο, το περισσότερο που έχουμε να κερδίσουμε είναι αποφάσεις του ΟΗΕ υπέρ ημών, που θα μένουν εσαεί άνευ περιεχομένου, ακριβώς όπως συμβαίνει στα “κατεχόμενα” της Κύπρου, μισό αιώνα μετά την Τουρκική εισβολή στο νησί, το αποτέλεσμα της οποίας χρησιμοποιεί, σήμερα, η Τουρκία για να εισβάλλει στα νερά της Κύπρου!!! Αυτό είναι που θέλει ο Ελληνικός Λαός; <br /> <br /> Η απλή αυτή αλήθεια, οδηγεί στο ερώτημα: Υπάρχει η δυνατότητα νικηφόρας αντιπαράθεσης με την Τουρκία, στην Κύπρο και στην Ελλάδα; <br /> <br /> Ας το δούμε, κάνοντας τη σκέψη πως, αν δεν υπάρχει δυνατότητα νικηφόρας αντιπαράθεσης με την Τουρκία, η λογική επιτάσσει την συνθηκολόγηση με τις σχετικές (του μεγέθους της αδυναμίας μας) απώλειες. <br /> <br /> Άν, όμως, Κύπρος και Ελλάδα, έχουν τη δυνατότητα να αντιτάξουν στη βία της Τουρκίας, αντίσταση βεβαίως ικανή να την αποκρούσει, και δεν το κάνουν, θα αποτελεί αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι (διαχρονικά) η πολιτική ηγεσία του Ελληνισμού (Κυπριακού και Ελλαδικού) αποτελεί δοτό όργανο ξένων συμφερόντων!... <br /> <br /> Δυνητικά, η ανάσχεση της Τουρκικής απειλής, μπορεί να επιχειρηθεί, σε δύο πεδία: Αρχικά στο διπλωματικό πεδίο και μετά (αν στο διπλωματικό δεν επιτευχθεί) στο πολεμικό πεδίο. <br /> <br /> Στο διπλωματικό πεδίο, έχουμε ήδη και καταγράφουμε, πράξεις και γεγονότα: ΗΠΑ,ΝΑΤΟ και ΕΕ, συστήνουν “ψυχραιμία” και στις δύο πλευρές. Δηλαδή, τηρούν αναφανδόν φιλοτουρκική στάση, παίρνοντας ίσες αποστάσεις μεταξύ θύτη και θύματος, μεταξύ του αυθαιρέτως εισβάλλοντος πάνοπλου και του φιλήσυχου “νοικοκύρη”. Η στάση τους αυτή, είναι σαφές μήνυμα προς τον εισβολέα: “Συνέχισε αυτό που κάνεις” (Σημειώνω πως την ίδια στάση την είδαμε και τη ζήσαμε, με τα γνωστά αποτελέσματα, και κατά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, το 1974).<br /> <br /> Η εξήγηση γι' αυτή τη στάση των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, βρίσκεται στην υπόθεση, πως υπάρχει άγραφη (αλλά ισχυρότερη των γραπτών) συμφωνία (μεταξύ αυτών και της Ελληνικής πλευράς) οι υδρογονάνθρακες της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, να μοιραστούν με τους Τούρκους. (Σχετικό άρθρο μου <a href="http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2014/11/blog-post_903.html">“Σενάρια απώλειας και του Εθνικού Πλούτου”</a>) . <br /> <br /> Πέραν αυτού, έχουμε δηλώσεις υψηλόβαθμων στελεχών της Αμερικανικής κυβέρνησης και του ΟΗΕ (λειτουργούντος ως παραμάγαζο των ΗΠΑ) που συνδέουν άμεσα την αποτροπή της Τουρκικής αυτής επιθετικότητας, με την επαναφορά (για άρον-άρον “κλείσιμο”) του “Σχεδίου Ανάν Β'” που δεν είναι τίποτε λιγότερο από την αυτοδιάλυση της κρατικής οντότητας του Κυπριακού κράτους, ώστε το νησί να αποτελέσει (και νομικά) φέουδο και στρατιωτική βάση των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΑΓΓΛΩΝ. (Πολύ εμπεριστατωμένες <a href="http://konstantakopoulos.blogspot.gr/2014/10/blog-post_24.html">αναλύσεις του θέματος</a> έχει ο έγκυρος και άξιος δημοσιογράφος Δημ. Κωσταντακόπουλος και οχι μόνον αυτός)<br /> <br /> Πολύ πρόσφατα (προχθές) ένα νέο στοιχείο προστέθηκε στο διπλωματικό πεδίο: Η Διακήρυξη της “τριμερούς συνόδου κορυφής” του Καίρου” (Declaration of trilateral summit) της 8ης Νοεμβρίου 2014, μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου. Η πράξη αυτή, καταγράφεται με θετικό πρόσημο στο πεδίο της διπλωματίας, αλλά δεν μπορεί να ανατρέψει την συνολική εικόνα της κατάστασης, που διαμορφώνεται από την προκλητικά καθαρή επιλογή των Τούρκων να “μιλήσουν” στο “πεδίο της μάχης” και όχι στο διπλωματικό.<br /> <br /> Μάλιστα, θα έλεγα πως, η υπεκφυγή να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στο πεδίο που αναπτύσσεται φανερά, μπορεί να αποτελεί και τεχνική “προκάλυψης καπνού”, για την απόκρυψη της εκ των προτέρων αποδοχής, ενός προσυμφωνημένου αποτελέσματος. <br /> <br /> Στο πεδίο της ένοπλης σύγκρουσης, δεν χρειάζεται να κάνουμε λεπτομερείς αναλύσεις για να συμπεράνουμε πως η Κύπρος (μόνη της) είναι αδύνατον να αντιπαρατεθεί στην Τουρκία. Αυτός ήταν, εξ άλλου, και ο λόγος που η Κύπρος προχώρησε σε αερο-ναυτικούς αμυντικούς σχεδιασμούς με το γειτονικό της Ισραήλ, πέραν της (αυτονόητης) στήριξης που περιμένει από την Ελλάδα. <br /> <br /> Η Ελλάδα (ως ομοεθνής) είναι ο φυσικός σύμμαχος της Κύπρου που θα έπρεπε (σύμφωνα με τη λογική και με τις τεράστιες στρατιωτικές της δαπάνες που έκανε για εξοπλισμούς την τελευταία 30ετία) αυτή την ώρα να βρίσκεται επί ποδός πολέμου, για να δείξει ότι δεν είναι διατεθημένη να αφήσει να διαρρεύσει αμαχητί, ούτε ένα γαλόνι “Ελληνικό” πετρέλαιο ή Φυσικό Αέριο. Αντ' αυτού, παγίως ψοφοδεής, “για να μην κλιμακώσουμε την ένταση”, δεν στέλνει ούτε ένα θωρηκτό της στα αμφισβητούμενα από τους Τούρκους, Ελληνικά νερά της Κύπρου. <br /> <br /> Βλέπουμε, όμως, και το Ισραήλ να μην αντιδρά, (όπως θα περιμέναμε από κάποιον που “δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του”). Η στάση του αυτή, μπορεί να εξηγηθεί και από το γεγονός πως ΗΠΑ και Ισραήλ, αποτελούν ένα πολύ σφιχτά δεμένο δίδυμο της περιοχής που, κανένας εκ των δύο τους δεν θα ήθελε να χαλάσει τα κοινά σχέδια τους, όταν η αξία αυτών των σχεδίων είναι υπέρτερη των “ιδίων” σχεδίων του Ισραήλ. Άρα: η βοήθεια του Ισραήλ στην προκείμενη περίπτωση, δείχνει, μέχρι σήμερα, να είναι (τουλάχιστον) αβέβαιη και η μή συμμετοχή του στην επιθετική αυτή ενέργεια των Τούρκων, καθίσταται όλο και περισσότερο βέβαιη, όσο παρατείνεται η “διστακτικότητά” του, που δίνει χρόνο στους Τούρκους να εδραιώσουν de facto το “καθεστώς κατάληψης” της Κυπριακής ΑΟΖ, που επιχειρούν. <br /> <br /> Τί μένει, λοιπόν, στην Κύπρο (αλλά και στην Ελλάδα) όταν είναι διαπιστωμένο πως οι “μεγάλοι σύμμαχοί” της (ΗΠΑ/ΝΑΤΟ) “νίπτουν τας χείρας των” ( αν η κατάσταση δεν είναι και διαμορφωμένη “διά των χειρών τους”);<br /> <br /> ΑΝ, πράγματι, το Ελληνικό Έθνος, διαθέτει Αυτοδιάθεση (δηλαδή Εθνική Κυριαρχία) και ΑΝ, πράγματι, θέλει να σώσει τον θησαυρό του (μαζί με την ιστορικά επιβεβλημένη αξιοπρέπειά του) ένα πράγμα τού μένει, που μπορεί να κάνει, στη σημερινή συγκυρία, κατά την οποία, σε όλα τα παραπάνω γεγονότα, έχει προστεθεί ακόμη ένα: η πρόταση της Ρωσσίας προς την Κύπρο, για αμυντική συνεργασία των δύο χωρών. <br /> <br /> Μπορεί, λοιπόν, το Ελληνικό Έθνος, να αξιοποιήσει την πρόταση αυτή, που μπορεί να αποτελεί τη (μοναδική, σύμφωνα με τα παραπάνω εκτεθέντα) σωτηρία του Ελληνικού (Κυπριακού και Ελλαδικού) πετρελαϊκού θησαυρού και εθνικής αξιοπρέπειας και περηφάνειας. Υπό δύο, βέβαια, προϋποθέσεις: <br /> <br /> (α) Ότι οι Ρώσσοι μπορούν (έχουν τη δυνατότητα) να αποτρέψουν την Τουρκική στρατιωτική επιθετικότητα και <br /> (β) Αν είναι διατιθέμενοι να το κάνουν, μέ κάποιο (βεβαίως) αντάλλαγμα.<br /> <br /> Το ότι οι Ρώσσοι έχουν τη δυνατότητα να αντιπαραθέσουν στους Τούρκους, υπέρτερη στρατιωτική ισχύ, είναι γνωστό και αναμφισβήτητο. <br /> Τί αντάλλαγμα, όμως, θα ήταν ικανό να τους θέσει σε διάταξη μάχης απέναντι στήν Τουρκία (και, ίσως, και το ΝΑΤΟ);<br /> <br /> Αυτό, το έχουν ήδη θέσει, ευθέως και σαφώς, οι ίδιοι: Ζητούν διευκολύνσεις στρατιωτικών βάσεων στην περιοχή της Ν/Α Μεσογείου. <br /> <br /> Οι βάσεις αυτές, στη Ρωσσία, που αυτή τη στιγμή “λαμβάνει θέσεις μάχης” σε όλη την Υφήλιο, αποφασισμένη να αμφισβητήσει τη μονοπολική ηγεσία των ΗΠΑ, στήνοντας έναν άλλο πόλο, αντίθετο με τα σχέδια της Νέας Παγκόσμιας Τάξης (The New World Order), θα δώσουν στη Ρωσσία μία τεράστια ώθηση της αποτελεσματικότητας της στρατιωτικής ισχύος της στην περιοχή. Οι “διευκολύνσεις” αυτές, είναι για τη Ρωσσία εξαιρετικά πολύτιμες. <br /> <br /> Και γεννάται το ερώτημα: Τι κοστίζει σε Ελλάδα και Κύπρο η παραχώρηση στρατιωτικών βάσεων στη Ρωσσία; <br /> <br /> Η απάντηση στο ερώτημα είναι αυτόματη:<br /> <br /> <ul> <li>Την έξοδο/αποπομπή της από το ΝΑΤΟ και</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Τη διάρρηξη των σχέσεών της με τις ΗΠΑ.</li> </ul> <br /> Τί κοστίζει (ή μπορεί να κοστίσει) στην Ελλάδα, η έξοδός της από το ΝΑΤΟ και η διάρρηξη των σχέσεών της με τις ΗΠΑ;<br /> <br /> Το “τί κοστίζει (ή μπορεί να κοστίσει) στην Ελλάδα, η έξοδός της από το ΝΑΤΟ” (όπως αυτό έχει εξελιχθεί μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και του “Συμφώνου Βαρσοβίας”) απαντάται από το τί κερδίζει με τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Τί κερδίζει; Απολύτως τίποτε, διότι η συμμαχία αυτή (τό βλέπει ο καθ' ένας) δεν την προφυλλάσσει από κανέναν από τους δυνητικά φυσικούς εχθρούς της (Αλβανία, FYROM, Βουλγαρία, Τουρκία). Τουναντίον την αφοπλίζει απέναντί τους, όπως έγινε κατά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, το 1974. <br /> <br /> Από ποιον από τους παραπάνω γείτονές της έχει να φοβηθεί σήμερα η Ελλάδα, βγαίνοντας από το ΝΑΤΟ; <br /> <br /> Μόνον από την Τουρκία. Όμως η απειλή αυτή (σύμφωνα με την προηγούμενη μας παραδοχή), θα μηδενιστεί από την πράξη της στρατιωτικής συμφωνίας με τη Ρωσσία. <br /> <br /> Το “τί κοστίζει (ή μπορεί να κοστίσει) στην Ελλάδα, η διάρρηξη των σχέσεών της με τις ΗΠΑ, απαντάται, επίσης από την εκτίμηση τού “τί κερδίζει από αυτές τις σχέσεις”. <br /> <br /> Τί κερδίζει; Μόνο κάποια ψίχουλα στο πεδίο της διεθνούς διπλωματίας, που με τίποτε δεν μπορούν να εκληφθούν σαν αντιστάθμισμα των πολλαπλών κερδών που έχουν οι ΗΠΑ από την Ελλάδα, από τις πωλήσεις πανάκριβου στρατιωτικού εξοπλισμού και τη χρήση στρατιωτικών βάσεων ανυπολόγιστης αξίας (χρήσιμων για την υποστήριξη της γεωπολιτικών σχεδιασμών των ΗΠΑ στην περιοχή), για να μην αναφερθούμε στην διείσδυση καταναλωτικών και βιομηχανικών προϊόντων των ΗΠΑ στην Ελληνική αγορά. <br /> <br /> Με την απαρίθμηση αυτή, των πλεονεκτημάτων των ΗΠΑ από τη συμμαχία τους με την Ελλάδα, γεννάται και ένα ακόμα, κρίσιμο, ερώτημα: <br /> <br /> - Πώς, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ (μέ τα καλύτερα μυαλά να δουλεύουν για λογαριασμός της αναλύοντας και σχεδιάζοντας τα πάντα) διακινδυνεύει να χάσει όλα αυτά τα, τεράστιας αξίας, οφέλη που έχει από τη “συμμαχία” της με την Ελλάδα, με το να δείχνει εμφανώς ότι αδιαφορεί να υποστηρίξει τό δίκαιο των συμφερόντων της Ελλάδας; <br /> <br /> Αν (όπως πρέπει) αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να μην αντιλαμβάνεται ότι η πρακτική της αυτή μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα να διακόψει τους δεσμούς της μαζί τους, (ανατρέποντας άρδην το γεω-πολιτικό status στην περιοχή της Αν. Μεσογείου) μία ερμηνεία υπάρχει: Θεωρεί απολύτως δεδομένη και εξασφαλισμένη (υπέρ των συμφερόντων των ΗΠΑ) τη στάση της (οποιασδήποτε) Ελληνικής (Κυπριακής και Ελλαδικής) κυβέρνησης!!!... <br /> <br /> Άρα: Αφού, σύμφωνα με τα παραπάνω, η Ελλάδα δεν έχει να χάσει κάτι περισσότερο από αυτό που ήδη φαίνεται πως είναι αποφασισμένο να χαθεί , ενώ έχει να κερδίσει πολλά (όπως την τεράστια αξία των πετρελαίων και του Φυσικού Αερίου που διεκδικεί και ετοιμάζεται να πάρει με το “έτσι θέλω” η Τουρκία) γιατί να μην προχωρήσει η Κύπρος (μαζί με την Ελλάδα) σε αυτή την εκδοχή, της στρατιωτικής συνεργασίας με τη Ρωσσία; <br /> <br /> Και, κάτι τελευταίο, αλλά όχι ασήμαντο. Τίθεται το ερώτημα: - Η Ελληνική κοινωνία προτιμά την κυριαρχία της “Νέας τάξης” που θέλει να επιβάλλει η “Διεθνής του Χρήματος”, δηλαδή της πλήρους και ολοκληρωτικής υποδούλωσης της παγκόσμιας κοινωνίας στο Χρήμα και στους παραγωγούς του, ή προτιμά την αναγέννηση της ανθρώπινης κοινωνίας, με στροφή προς τις κλασσικές ηθικές και κοινωνικές Αξίες που εδραίωσε στην ανθρώπινη κοινωνία το Ελληνικό πνεύμα; <br /> <br /> Με όλα αυτά που κατατέθηκαν προηγουμένως, προκύπτει πως ένας μόνο λόγος (και ένας μόνο τρόπος) υπάρχει να μη σωθεί ο Ελληνικός θησαυρός: <br /> <br /> Διότι δεν θέλουν να σωθεί (και δεν το επιτρέπουν) οι “σύμμαχοί” της, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ (συνεπικουρούμενοι από την ΕΕ). Ο λόγος είναι πως τους χαλά τα προαποφασισμένα δικά τους σχέδια υποστήριξης των δικών τους συμφερόντων, στην περιοχή. Δηλαδή η Ελλάδα, όχι απλά, χωρίς κανένα κέρδος, αλλά με τεράστια ζημία, να πληρώσει τους δικούς τους σχεδιασμούς. <br /> <br /> Και τίθεται το ερώτημα: Ποια (μή δωσίλογη) κυβέρνηση (Κυπριακή ή Ελλαδική) μπορεί να προτάξει τα σχέδια των “συμμάχων” της, πάνω από τα συμφέροντα του Λαού της, για τα οποία οι “σύμμαχοι” αυτοί, δεν νοιάζονται, για να μη πούμε ότι τα αντιστρατεύονται, ως αντίθετα με τα δικά τους; <br /> <br /> Η “στιγμή της Αλήθειας”, έφθασε. Ή τα Ελληνικά συμφέροντα θα “σκοτωθούν” (θα θυσιασθούν υπέρ τρίτων, των “συμμάχων”) ή θα σκοτωθεί μία “λεόντιος” συμμαχία (ΗΠΑ - Ελλάδας) που δείχνει πως το μόνο που θέλει, είναι η προτεκτορατοποίηση ολόκληρου του Ελληνικού νησιωτικού συμπλέγματος του Ν. Αιγαίου (Κύπρος, Κρήτη, 12νησα, Κυκλάδες) μαζί με την Ελληνική χερσόνησο, προς υποστήριξη των γεωπολιτικών επιδιώξεων της κυβέρνησης των ΗΠΑ και των συμφερόντων που υπερασπίζεται, στην περιοχή.<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank"><b><span style="color: #990000;">πηγή</span></b></a>

Ελληνικά Πετρέλαια: Η στιγμή της αλήθειας

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης Η “στιγμή της αλήθειας”, είναι ο απειροελάχιστος εκείνος χρόνος που μεσολαβεί, λίγο πριν επέλθει το τέλος μίας (...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Πούτιν προειδοποίησε την Τουρκία με πόλεμο στην περιοχή για το Συριακό.

<img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-8654" height="253" src="https://dimpenews.files.wordpress.com/2014/11/1415526707image635113924081374796-730x290.jpg?w=474&h=187" width="640" /><br /> <br /> Δ Πορφύρης/Π Σταφυλά<br /> <br /> Ο  Τούρκος Πρόεδρος πραγματοποίησε  μια σπάνια τηλεφωνική κλήση προς το Ρώσο ομόλογό του για να συζητήσουν τις τελευταίες περιφερειακές εξελίξεις, ιδιαίτερα τη σύγκρουση στη Συρία. Σύμφωνα με την <em>Μoscow Times</em> (δυτικού προσανατολισμού), ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παρά την εμπάθειά του κατά της συριακής κυβέρνησης του Μπασάρ αλ-Άσαντ, δήλωσε ότι η Τουρκία  έχει φθάσει σε ένα σημείο όπου δεν μπορεί να παραμείνει αδιάφορη απέναντι στο «ανθρώπινο μακελειό» στο Κομπάνι.<br /> <br /> Όμως παρά την ένδειξη καλής θέλησης του Ερντογάν, ο Πρόεδρος Πούτιν προειδοποίησε εξαγριωμένος τον Πρόεδρο της Τουρκίας ότι μια περαιτέρω ανάμειξη στις  εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας  και η Ρωσία είναι έτοιμη να σβήσει την Τουρκία ενεργοποιώντας έναν καταστροφικό πόλεμο στην περιοχή .<strong> Ο Ερντογάν  εμβρόντητος ρώτησε τον  Πούτιν αν με αυτές του τις εμπρηστικές δηλώσεις απειλεί άμεσα την Τουρκία για να λάβει την εξής απάντηση: </strong><br /> <br /> <strong>“Κ. Πρόεδρε,  μπορείτε να αποκομίσετε  ό, τι ερμηνείες  επιθυμείτε από τα λόγια μου» </strong><br /> <br /> Ο Ρώσος πρόεδρος υπενθύμισε επίσης στον Ερντογάν την εσφαλμένη, πολεμοχαρή πολιτική της Τουρκίας έναντι της  συριακής κρίσης, που στοίχισε τη ζωή δεκάδων χιλιάδων αθώων αμάχων. Ο Πούτιν στη συνέχεια εγκάλεσε τον μεγαλομανή Ερντογάν να σταματήσει να υποστηρίζει τους Τζιχαντιστές  τρομοκράτες μέσω των στρατοπέδων εκπαίδευσης και των ασφαλών καταφυγίων που τους προσφέρει εντός των τουρκικών εδαφών . (Awdnews 09/11/14)<br /> <br /> Ο Δρ İsmet  Bayraktar, διακεκριμένος καθηγητής , με εξειδίκευση στην πολιτική και κοινωνική ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τη σύγχρονη Τουρκία εκτιμά ότι ο Ερντογάν κατά τη διάρκεια της κλήσης του προσπάθησε να αποτρέψει τον Πούτιν από τη σημαντική στρατιωτική και πολιτική στήριξη στην εμπόλεμη Συρία και τον Πρόεδρό της. <strong> </strong>Η Τουρκία επιμένει αδιάλλακτη στην πτώση του μη σουνίτη Ισλαμιστή Άσσαντ  ενώ η Ρωσία παραμένει ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές   του Μπασάρ.<br /> <br /> <a href="http://dimpenews.com/" target="_blank">πηγή</a>

Ο Πούτιν προειδοποίησε την Τουρκία με πόλεμο στην περιοχή για το Συριακό.

Δ Πορφύρης/Π Σταφυλά Ο  Τούρκος Πρόεδρος πραγματοποίησε  μια σπάνια τηλεφωνική κλήση προς το Ρώσο ομόλογό του για να συζητήσουν τις τελε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πετρέλαιο: Χαμηλές τιμές ίσον γεωπολιτικές συνέπειες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgop3XnBez_H9c6qZZGsXK35_dWGUFDBiPbRZhp2VqKZgWEi-Id8-xCVhjrYA6Sr_ipJ5pyEpQ5WdxB5UnGidj0SmCAxm0tq4LOAnjxV6g2v4uZQ75LZu3dGUejvyMPreh8mA4USzptNj-9/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF642.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgop3XnBez_H9c6qZZGsXK35_dWGUFDBiPbRZhp2VqKZgWEi-Id8-xCVhjrYA6Sr_ipJ5pyEpQ5WdxB5UnGidj0SmCAxm0tq4LOAnjxV6g2v4uZQ75LZu3dGUejvyMPreh8mA4USzptNj-9/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF642.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Από τα μέσα Ιουνίου η τιμή του πετρελαίου Brent έχει πέσει κατά 25%, φτάνοντας από τα 115 δολάρια το βαρέλι στα 87. Υπολογίζεται δε ότι οι χαμηλές τιμές θα διατηρηθούν μέχρι το τέλος του 2015. Οι υπολογισμοί αυτοί έχουν υποχρεώσει διάφορες επενδυτικές τράπεζες να κρατήσουν χαμηλή την προοπτική της τιμής του πετρελαίου για το άμεσο μέλλον.</strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">ΤΙΤΛΟΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ:</span> «<em><span style="color: #666699;">Lower Oil Prices Carry Geopolitical Consequences</span></em>» <span style="color: blue;">(Χαμηλότερες τιμές πετρελαίου συνεπάγονται γεωπολιτικές συνέπειες)</span><br /> <span style="color: maroon;">ΠΗΓΗ:</span> <span style="color: blue;">STRATFOR,</span> <span style="color: #666699;">3 Νοεμβρίου 2014</span><br /> <span style="color: maroon;">ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:</span> <span style="color: blue;">Παντελής Καρύκας</span></strong><br /> Τα αποθέματα πετρελαίου θα παραμείνουν υψηλά πάντως, καθώς <strong>η παραγωγή του έχει αυξηθεί στη Βόρεια Αμερική και οι χώρες του ΟΠΕΚ δεν θέλουν ή δεν μπορούν να μειώσουν την παραγωγή τους</strong>. Ωστόσο, βραχυπρόθεσμα, η επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας και η στασιμότητα της ευρωπαϊκής, θα περιορίσουν την ζήτηση. Οι λόγοι αυτοί θα κρατήσουν χαμηλά την τιμή του πετρελαίου.<br /> <strong>Το πετρέλαιο αποτελεί το σημαντικότερο από γεωπολιτική άποψη αγαθό και οι σημαντικές αλλαγές στην αγορά πετρελαίου θα έχουν αντίκτυπο σε όλο τον κόσμο.</strong> Χώρες που χρειάζονται μεγάλες ποσότητες ενέργειας έχουν προσαρμοστεί σε μια αγορά όπου το βαρέλι, από τις αρχές του 2011, κυμαίνεται στα 100 δολάρια, την ώρα που προσπαθούν, παράλληλα, να ξεφύγουν από την οικονομική κρίση. <strong>Η πτώση της τιμής του πετρελαίου θα προσφέρει ανακούφιση στις χώρες αυτές.</strong><br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <strong><span style="color: #444444;">Από την άλλη πλευρά όμως οι χώρες με μεγάλη παραγωγή πετρελαίου, που έχουν συνηθίσει να κερδίζουν πολλά από τις υψηλές τιμές, οι οποίες στηρίζουν τους εθνικούς τους προϋπολογισμούς, θα υποχρεωθούν να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα.</span></strong></blockquote> </div> Τους τελευταίους τέσσερις μήνες, <strong>οι ΗΠΑ έχουν αυξήσει την παραγωγή τους κατά 500.000 βαρέλια την ημέρα</strong>. Στη Λιβύη η παραγωγή έχει αγγίξει τα 900.000 βαρέλια. Η Σαουδική Αραβία, το Ιράκ και η Νιγηρία, <strong>έχουν επίσης αυξήσει </strong>την παραγωγή τους. Τα τελευταία δύο χρόνια <strong>οι χώρες του ΟΠΕΚ έχουν φτάσει στο απόγειο της παραγωγής</strong> τους. Την ίδια ώρα, οι παγκόσμιες ανάγκες για το 2014, υπολογίζεται να αυξηθούν κατά 700.000 βαρέλια.<br /> <strong>Για το 2015 η παραγωγή αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο.</strong> Από τα κράτη μέλη του ΟΠΕΚ, τα μόνα κράτη μέλη που μπορούν να μειώσουν ηθελημένα την παραγωγή τους, είναι <strong>τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ και η Σαουδική Αραβία</strong>. Κανένα άλλο κράτος μέλος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να περιορίσει την παραγωγή του.<strong> Η Λιβύη, η Αλγερία, το Ιράκ, το Ιράν, η Νιγηρία και η Βενεζουέλα,</strong> χρειάζονται να συνεχίσουν την παραγωγή πετρελαίου στο μάξιμουμ για να χρηματοδοτήσουν τους προϋπολογισμούς τους.<br /> Από την άλλη, η <strong>Σαουδική Αραβία,</strong> ακόμα κι αν ήθελε να περικόψει την παραγωγή της, <strong>απλώς θα έχανε απλώς μερίδιο της αγοράς,</strong> αφού οι εν δυνάμει πελάτες της θα μπορούσαν να αγοράσουν φτηνό πετρέλαιο από άλλες πηγές. Αυτή τη φορά, όσο και να περικόψει την παραγωγή της, <strong>η Σαουδική Αραβία δεν είναι σε θέση να ασκήσει έλεγχο στις τιμές</strong>.<br /> <div style="text-align: center;"> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <strong><i><span style="color: #444444;">Μόνο οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να ανεβάσουν τις τιμές, περιορίζοντας την παραγωγή τους. Ωστόσο, ακόμα και με τιμή πώλησης στα 80-85 δολάρια το βαρέλι, τα αμερικανικά κοιτάσματα είναι κερδοφόρα, άρα δεν συντρέχει λόγος περικοπής της παραγωγής. </span></i></strong></blockquote> </div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #003366;"><strong></strong></span></div> Όσον αφορά τη ζήτηση, <strong>η χειραγώγηση της αγοράς είναι μάλλον απίθανο να συμβεί</strong>. Η κατανάλωση πετρελαίου στη Βόρεια Αμερική πέφτει συνεχώς από το 2005 και μετά. <strong>Ηλεκτρισμός, φυσικό αέριο και άλλες εναλλακτικές πηγές ενέργειας εκτοπίζουν το πετρέλαιο,</strong> σιγά-σιγά. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ευρώπη, η οποία όμως δοκιμάζεται από τον χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης. Μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες παρουσιάζουν πολύ χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Παράδειγμα η Γαλλία, όπου ο ρυθμός ανάπτυξης είναι μηδενικός.<br /> <strong>Την ίδια ώρα η κινεζική οικονομία συνεχίζει να επιβραδύνεται, μετά το 2008.</strong> Η πτώση στην <strong>αγορά ακινήτων</strong> και τις συναφείς επιχειρήσεις, αποτελεί τη βασική αιτία. Εάν δε, ο τομέας αυτός της κινεζικής οικονομίας καταρρεύσει, <strong>θα θέσει το σύνολο της οικονομίας σε μια επικίνδυνη περιδίνηση,</strong> περιορίζοντας τη ζήτηση πετρελαίου.<br /> <div style="text-align: center;"> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <strong><i><span style="color: #444444;">Ακόμα και αν μια τέτοια κατάρρευση δεν συμβεί, καθώς η κινεζική κυβέρνηση προφανώς θα απαντήσει με δημόσιες επενδύσεις στον τομέα των υποδομών, η επιβράδυνση στην κινεζική οικονομία, θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα, με βραδύτερο ρυθμό. Η ζήτηση πετρελαίου από την Κίνα θα παραμείνει σχετικά υψηλή, παρόλα αυτά, αλλά χαμηλότερη από πριν. </span></i></strong></blockquote> </div> Η ζήτηση πετρελαίου στον υπόλοιπο κόσμο θα παραμείνει στα σημερινά περίπου επίπεδα, αλλά <strong>και πάλι λόγω της αύξησης της παραγωγής θα κρατήσει τις διεθνείς τιμές κάτω από τα 100 δολάρια το βαρέλι,</strong> εκτός αν η Σαουδική Αραβία και ο ΟΠΕΚ μεταβάλουν στάση.<br /> <!-- /metas --> <br /> Κατά συνέπεια, αναμένεται με <strong>μεγάλο ενδιαφέρον η ετήσια σύνοδος του ΟΠΕΚ,</strong> που θα πραγματοποιηθεί στις <strong>27 Νοεμβρίου</strong>. Αν δεν υπάρξει στροφή στην πολιτική του οργανισμού, η τιμή του πετρελαίου θα παραμείνει χαμηλή, με τις <strong>ανάλογες γεωπολιτικές συνέπειες</strong> για τις χώρες <strong>παραγωγούς </strong>και για τις χώρες <strong>καταναλωτές</strong>.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πετρέλαιο: Χαμηλές τιμές ίσον γεωπολιτικές συνέπειες

Από τα μέσα Ιουνίου η τιμή του πετρελαίου Brent έχει πέσει κατά 25%, φτάνοντας από τα 115 δολάρια το βαρέλι στα 87. Υπολογίζεται δε ότι ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως θα φανεί στον στρατάρχη Σίσι το ‘Συμβούλιο Συν/σίας’;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20121010/low/newego_LARGE_t_1101_54118183.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20121010/low/newego_LARGE_t_1101_54118183.JPG" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Με το γνωστό χαμόγελο θα εμφανιστεί στην ελληνική πρωτεύουσα καμαρωτός ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, συνοδευόμενος από κουστωδία υπουργών για να παραστούν στο τρίτο ελληνοτουρκικό Συμβούλιο Συνεργασίας που θα πραγματοποιηθεί το διάστημα 5-6 Δεκεμβρίου.</strong><br /> Στο συμβούλιο θα προεδρεύσουν οι δυο πρωθυπουργοί, της Ελλάδας και της Τουρκίας. Η αναβολή του Συμβουλίου Συνεργασίας «έπαιζε» ως ισχυρό ενδεχόμενο, όμως, οι δυο πλευρές κρίνουν σκόπιμη τη διεξαγωγή του.<br /> Το σχόλιο που μπορεί να γίνει είναι ότι πρόκειται για <strong>μια πρωτοβουλία που έχει διπλή ανάγνωση, με την Αθήνα να οφείλει να ασχολείται πλέον και με το πως οι ενέργειές της θα γίνουν δεκτές από την πλευρά των συμμάχων της</strong> και να μην έχει στο κεφάλι της μόνο το πως θα προβαίνει συνεχώς σε επίδειξη ειρηνικών προθέσεων κυρίως προς την τουρκική πλευρά και δευτερευόντως προς τη Δύση.<br /> <div style="text-align: center;"> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <strong><i><span style="color: #444444;">Για παράδειγμα, όταν ο στρατάρχης Σίσι «διαβολοστέλνει» τους Τούρκους σε κάθε ευκαιρία, είναι πιθανόν να μην ενθουσιάζεται όταν βλέπει τους Έλληνες να «χαϊδεύονται» με τους Τούρκους, δεδομένης της συμπεριφοράς τους, διότι στη δική του κουλτούρα αυτό δείχνει, μεταξύ άλλων, απουσία αυτοσεβασμού. Το εξέτασε ποτέ κανείς στην κυβέρνηση ή/και τη γραφειοκρατία του υπουργείου Εξωτερικών;</span></i></strong></blockquote> </div> <div style="text-align: center;"> Κι εάν διαπιστώνουν ότι διαρκώς χαριεντίζεσαι με αυτούς που <strong>τόσο χοντροκομμένα αμφισβητούν τα κυριαρχικά σου δικαιώματα,</strong> είναι μάλλον αποθαρρυντικό σημάδι για κάποιον που σκέφτεται απλώς να παίξει σε συνεργασία μαζί σου <strong>το δοκιμασμένο «παιχνίδι» της αποτροπής (deterrence), </strong>το οποίο παρεμπιπτόντως, αναφέρεται στο μοναδικό επίπεδο που <strong>καταλαβαίνουν </strong>άτομα του ιδιαίτερου – διαταραγμένου ψυχισμού των <strong>Ερντογάν και Νταβούτογλου, αυτό της ισχύος</strong>.</div> Επίσης, η εικόνα που εκπέμπεις διεθνώς να καλοδέχεσαι τέτοιους <strong>παρίες του διεθνούς συστήματος</strong> (η αξιολογική κρίση προκύπτει από τη συμπεριφορά τους), στα «μάτια» του διεθνούς ακροατηρίου είναι <strong>σα να τους προσκαλείς να μοιράσεις όσα σου ανήκουν</strong>.<br /> Είναι <strong>σα να επαιτείς τη συμβολή της διεθνούς κοινότητας, να έρθει δηλαδή και να συνετίσει τους «μισότρελους»</strong> που αντιμετωπίζεις, ενώ εσύ εμφανίζεσαι διατεθειμένος να βοηθήσεις <strong>κάνοντας ακόμα μεγαλύτερες παραχωρήσεις – υποχωρήσεις</strong> προς χάριν της ειρήνης.<br /> Να θυμίσουμε βέβαια, ότι <strong>αυτές οι σκέψεις και πράξεις, βραβεύονται στο τέλος της ημέρας με το αποκαλούμενο ως <strong>«</strong>βραβείο της ανοιχτής παλάμης», όπως άλλωστε αποδεικνύει η εμπειρία,</strong> ενώ στέλνουν μήνυμα στην Τουρκία να υιοθετήσει <strong>όσο το δυνατόν πιο μαξιμαλιστικές επιδιώξεις,</strong> καθώς εσύ θα κάνει τα πάντα για να τη συναντήσεις… κάπου στη μέση.<br /> Όταν συνειδητοποιήσεις πόσα θα έχεις όμως εκχωρήσει – απεμπολήσει, ή απλά δεν θα μπορείς να κάνεις αλλιώς διότι αυτά θα υπαγορεύει <strong>η διαπραγματευτική λογική του δίνω και παίρνω,</strong> θα είναι πολύ αργά, ενώ <strong>θα παραμονεύει και ένα θερμό επεισόδιο στη γωνία για να σε συνετίσει, </strong>το οποίο ενδεχομένως <strong>να το επιθυμεί</strong> σε τακτικό επίπεδο στη φάση εκείνη και η πλευρά από την οποία περιμένεις να παρέμβει για να σταματήσει τη σύγκρουση.<br /> <!-- /metas --> <br /> <span style="color: blue;"><strong>Κι άντε από την αρχή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπό το βάρος τετελεσμένων…</strong></span><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πως θα φανεί στον στρατάρχη Σίσι το ‘Συμβούλιο Συν/σίας’;

Με το γνωστό χαμόγελο θα εμφανιστεί στην ελληνική πρωτεύουσα καμαρωτός ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, συνοδευόμενος από κουστωδία υπουργών ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΟΖ: Να μην χτίσουμε -πάλι- στην άμμο

<img alt="Image" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/ONALERTPHOTOS/AOZ_ENERGEIA/Samaras_Anastasiadis_Sisi.jpg" /><br /> <br /> Του <strong><a href="https://geoentrepreneurs.wordpress.com/" target="_blank"><span style="color: #990000;">Βασίλη Κοψαχείλη</span></a></strong><br /> <br /> Η <strong>8η Νοεμβρίου 2014</strong> είναι μία ημερομηνία που δεν θα ξεχάσει ποτέ ο σημερινός Πρωθυπουργός. Θα τη χρησιμοποιήσει δε πολλές φορές, αν και όποτε πάμε σε εκλογές, ακριβώς για να τονίσει τις επιτυχίες της κυβέρνησής του μέσα σε ένα τόσο δύσκολο εσωτερικό και διεθνές περιβάλλον.<br /> <br /> <strong>Μετά από χρόνια διεθνοπολιτικής απραξίας</strong>, ο κ. Αντώνης Σαμαράς μαζί με τους Προέδρους της Κύπρου και της Αιγύπτου και με το Ισραήλ να παρακολουθεί στον προθάλαμο, προχώρησαν σε ένα αποφασιστικό βήμα κοινής συνεργασίας για τα ζητήματα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Οι επαφές δεν περιορίστηκαν μόνο στα ενεργειακά και στο ζήτημα της ΑΟΖ. Ήταν πολύ ευρύτερες. Ιδιαίτερης σημασίας είναι το γεγονός ότι η συνάντηση είχε και τις ευλογίες του Λευκού Οίκου.<br /> <br /> Μέχρι εδώ όλα καλά. Μπράβο στον Πρωθυπουργό και στα στελέχη της κυβέρνησης του, που αποφάσισαν να οργανωθούν και να τολμήσουν. Και μπράβο και στον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό Εξωτερικών κ. Βενιζέλο, που προετοίμασε το έδαφος για την προχθεσινή επιτυχή συνάντηση.<br /> <br /> <strong>Όπως όμως συνήθως συμβαίνει, οι κίνδυνοι κρύβονται στις λεπτομέρειες. Και είναι πολλές οι λεπτομέρειες που κρύβουν κινδύνους. Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος στις επισημάνσεις μου.</strong><br /> <br /> <strong>1. Η Πολιτική του Λευκού Οίκου ΔΕΝ εκφράζει την ασκούμενη από το State Department πολιτική των ΗΠΑ.</strong><br /> <br /> Για τους μη γνώστες του πολύπλοκου συστήματος άσκησης εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, οι ενθαρρυντικές δηλώσεις του Αντιπροέδρου Μπάιντεν για το Κυπριακό και το δικαίωμα της Κύπρου να ασκεί κυριαρχία επί των ενεργειακών της αποθεμάτων, δείχνει ευμενή μεταστροφή και προσέγγιση των ΗΠΑ προς τις Ελληνο-Κυπριακές θέσεις. <br /> <br /> Στην πραγματικότητα, και ιδιαίτερα μετά το πρόσφατο καταστροφικό εκλογικό αποτέλεσμα για τους Δημοκρατικούς στα δύο Σώματα του Κογκρέσου, ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος και ο Λευκός Οίκος πρακτικά δεν εκφράζουν παρά προσωπικές απόψεις. <strong>Τις απόψεις τους δεν τις συμμερίζεται η γραφειοκρατία του State Department, δεν τις συμμερίζεται ένα μεγάλο και ισχυρό κομμάτι των Δημοκρατικών και θεσμικά οι αποφάσεις τους, ανά πάσα στιγμή, μπορούν να μπλοκάρονται από το ελεγχόμενο από τους Ρεπουμπλικάνους Κογκρέσο.</strong> Σε μία κίνηση ιδιαίτερης σημασίας, με αφορμή τη συνταξιοδότηση του σημερινού Αναπληρωτή ΥΠΕΞ, ο Πρόεδρος Ομπάμα διόρισε στη θέση του τον προσωπικό του σύμβουλο επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής. Ο παραπάνω διορισμός επιβεβαιώνει τις εδώ και πολλά χρόνια πληροφορίες για διάσταση απόψεων μεταξύ Λευκού Οίκου και State Department και ερμηνεύεται ως σαφέστατη προσπάθεια του Αμερικανού Προέδρου να ελέγξει το Υπουργείο Εξωτερικών του. Επιπλέον αυτό που δεν πρέπει να μας διαφεύγει είναι ότι σε κάθε περίπτωση οι σημερινοί ένοικοι του Λευκού Οίκου το 2016 θα είναι παρελθόν. Άρα το να προχωρούμε σε στρατηγικές συμμαχίες στην περιοχή μας με βάση τις προσωπικές απόψεις και παροτρύνσεις των σημερινών ενοίκων του Λευκού Οίκου με τους όποιους περιορισμούς έχουν, είναι από μόνο του πολύ παρακινδυνευμένο.<br /> <br /> <strong>2. Το ότι συμφωνούν οι ΗΠΑ δεν σημαίνει ότι συμφωνούν και οι Βρετανοί.</strong><br /> <br /> Οι εξελίξεις των καιρών μας ήρθαν να διαψεύσουν άλλη μία στερεότυπη εικόνα που έχουμε για τις σχέσεις ΗΠΑ-Βρετανίας. Πράγματι για πολλές δεκαετίες, και ιδιαίτερα μετά την σχέση που είχαν αναπτύξει η Βρετανή Πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ με τον Αμερικανό Πρόεδρο Ρόναλντ Ρέιγκαν, υπήρχε μία σύμπνοια μεταξύ των δύο κρατών στις αποφάσεις τους σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, σε τέτοιο βαθμό, που όλοι μιλούσαν για τον Αγγλοσαξονικό άξονα.<br /> <br /> Μετά το 2008 και ιδιαίτερα μετά το 2010, το σκηνικό αυτό μεταβάλλεται. Κυρίως δύο στοιχεία συντελούν προς τούτο.<br /> <br /> <strong>Το πρώτο στοιχείο </strong>έχει να κάνει με την από κοινού (Λευκός Οίκος – Βρυξέλες) στοχοποίηση του ειδικού καθεστώτος του Σίτυ του Λονδίνου, στην προσπάθεια των δύο αυτών κέντρων να ελέγξουν την παγκόσμια διακίνηση του χρήματος. Χάρη στο ειδικό καθεστώς του Σίτυ, η Βρετανία σήμερα καταφέρνει και στέκεται ακόμη όρθια. Άρα η όποια παρέμβαση στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του Σίτυ αποτελεί casus belli για το Ηνωμένο Βασίλειο, και σε αυτή την προσπάθεια έχει πρωτοστατήσει ο Λευκός Οίκος παρακινώντας και το σύστημα των Βρυξελλών να ασκεί πιέσεις στον Βρετανό Πρωθυπουργό.<br /> <br /> <strong>Το δεύτερο στοιχείο</strong> έχει να κάνει με το γεγονός ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και της Βρετανίας δεν εδράζεται πλέον σε κοινά μεταξύ τους συμφέροντα. Για να μπορέσει να επιβιώσει του ανταγωνισμού και της πίεσης που δέχεται η Βρετανία, σταδιακά αυτονομείται και αναβιώνει τις παλιές και δοκιμασμένες συνταγές της Αγγλικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών που την έκαναν Αυτοκρατορία στο παρελθόν. Εκδίδει ομόλογα στο Κινεζικό νόμισμα, ανακάμπτει διεθνοπολιτικά και ενισχύει την παρουσία της στην Ινδία και ευρύτερα στον Ινδικό Ωκεανό. Γνωρίζει ότι δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί ευθέως με τις ΗΠΑ. Αποφεύγει τις ανοικτές συγκρούσεις, λειτουργεί υπονομευτικά όσο οι καλοί της δεσμοί με το Αμερικανικό State Department της επιτρέπουν, περιμένει και είναι έτοιμη να δημιουργήσει τα δικά της τετελεσμένα σε δευτερεύοντα θέατρα όπως είναι αυτό της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. <strong>Γι’αυτό ΠΡΟΣΟΧΗ!</strong><br /> <br /> <strong>3. Η Τουρκία περιμένει την αφορμή για να δημιουργήσει ανεξέλεγκτη ένταση στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο.</strong><br /> <br /> Η στρατηγική ΟΛΩΝ των μεγάλων δυνάμεων που έχουν έμμεσα και άμεσα συμφέροντα στην περιοχή μας (ΗΠΑ, Ρωσία και Βρετανία) εδράζεται στην αρχή της ισόρροπης δυσαρέσκειας. Όπως δεν θέλουν μία ισχυρή Ελλάδα έτσι δεν θέλουν και μία ισχυρή Τουρκία. Εκεί που ο Ερντογάν έκανε την διαφορά – άσχετα από τις συνεχείς αστοχίες του Πρωθυπουργού του Νταβούτογλου – είναι ότι κατέστησε την Τουρκία σεβαστή στις διεθνείς σχέσεις. Κανείς δεν μπορεί να αγνοεί την Τουρκία, είτε αυτό αρέσει είτε δεν αρέσει. Με ένα πληθυσμό κοντά στα 80 εκατομμύρια η Τουρκία έχει εσωτερική αγορά για να στηρίξει την παραγωγική της βάση. Και έχει μία βιομηχανία ανταγωνιστική στο διεθνές εμπόριο. Η Τουρκία μπορεί να κτυπηθεί, αλλά δεν μπορεί να καταστραφεί πλέον – και αυτό είναι επιτυχία του Ερντογάν. Ο Ερντογάν όμως είναι και επικίνδυνα φιλόδοξος. Η αίσθηση που του έχει καλλιεργηθεί ότι δεν είναι εξαρτώμενος από κανένα σε συνδυασμό με την νέο-οθωμανική του ροπή τον έχουν στοχοποιήσει – τουλάχιστο έχει στοχοποιηθεί τόσο από τη Μόσχα όσο και από την Ουάσιγκτον. Η συμπεριφορά του στο ζήτημα της Συρίας και η στάση του απέναντι στο λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος έχει εκνευρίσει πολλούς και του ασκούν μεγάλες πιέσεις. Ο Ερντογάν θα αναζητήσει τρόπο να ξεφύγει. Η Κύπρος και τα ενεργειακά της Νοτιοανατολικής Μεσογείου αποτελούν πεδίο λαμπρό για την δημιουργία, από την πλευρά της Τουρκίας, επεισοδίου που θα μπορούσε δυνητικά να δημιουργήσει τετελεσμένα που θα χρησιμοποιούσε για να έχει κάτι να ανταλλάξει σε ένα μελλοντικό τραπέζι διαπραγματεύσεων σε ότι αφορά τις ξένες επιδιώξεις και σχεδιασμούς στην περιοχή. Οπότε το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι πόσο ΠΟΛΙΤΙΚΑ έτοιμες είναι, Λευκωσία και Αθήνα, να αντιδράσουν σε μία αιφνιδιαστική κλιμάκωση της Τουρκίας.<br /> <strong><br /> 4. Ο Παράγοντας της Πολιτικής Αστάθειας</strong><br /> <br /> Αθήνα και Λευκωσία συνομιλούν με Κάιρο και Τελ Αβίβ για να συντονίσουν τις μεταξύ τους ενέργειες για τον έλεγχο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Στην Αθήνα υπάρχει ακόμη η εκκρεμότητα για την εκλογή Πρόεδρου της Δημοκρατίας που μπορεί να μας οδηγήσει και σε εθνικές εκλογές μέσα στην Άνοιξη του 2015. Ας υποθέσουμε, ωστόσο, ότι η πολιτική βούληση δεν θα μεταβληθεί, όποια παράταξη και αν αναδειχθεί νικήτρια των ενδεχόμενων εκλογών.<br /> <br /> <strong>Για το Ισραήλ και την Αίγυπτο το ζήτημα είναι πιο πολύπλοκο.</strong><br /> <br /> Το σημερινό σύστημα του Λευκού Οίκου θεωρεί τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου μέρος του προβλήματος στο Παλαιστινιακό ζήτημα. Θεωρούν ότι αν αποδυναμωθεί πολιτικά, αν ο κυβερνητικός συνασπισμός που τον στηρίζει καταρρεύσει, τότε θα αρθούν και τα εμπόδια στην ολοκλήρωση της προσπάθειας ίδρυσης Παλαιστινιακού κράτους σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Άρα υπάρχει ανοικτό ένα μεγάλο ζήτημα πολιτικής σταθερότητας στο Ισραήλ. Επίσης, οι μεγάλες, Ισραηλινών συμφερόντων, εξορυκτικές εταιρείες, έχουν παράλληλα στενές σχέσεις και συμφέροντα και με την Τουρκία που είναι μεγάλη και σημαντική αγορά. Δεν είναι καθόλου βέβαιο πως ανάμεσα στα επιχειρηματικά και τα κρατικά συμφέροντα των Ισραηλινών θα επικρατήσει τελικά η πολιτική βούληση.<br /> <br /> Στην Αίγυπτο, ο Πρόεδρος Σίσι δείχνει ότι είναι ηγέτης που γνωρίζει καλά το πολιτικό παιχνίδι. Ωστόσο η εξουσία του στηρίζεται σε ευαίσθητες εξωτερικές και εσωτερικές ισορροπίες. Τα προβλήματα της Αιγυπτιακής κοινωνίας είναι ανοικτά και πιεστικά. Αν παύσει η στήριξη από τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ προς το σύστημα εξουσίας του τότε πολιτικά καθίσταται ιδιαίτερα ευάλωτος.<br /> <br /> <strong>5. Σχηματισμός δύο Ανταγωνιστικών Μπλοκ στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο.</strong><br /> <br /> Οι εξελίξεις ευνοούν τον σχηματισμό δύο ανταγωνιστικών μπλοκ στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> <strong>Από τη μία είναι το μπλοκ Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου με το Ισραήλ με το ένα πόδι να στηρίζει πολιτικά ενώ με το άλλο πόδι – το επιχειρηματικό – να κρατάει αποστάσεις ασφαλείας και αναμονής μέχρι να δει πως θα εξελιχθούν οι καταστάσεις, και τον Λευκό Οίκο κουμπάρο στο προξενιό.</strong><br /> <br /> <strong>Από την άλλη σχηματίζεται ένα μπλοκ με την Τουρκία στο προσκήνιο, το State Department σε ρόλο επιτήδειου ουδέτερου και την Βρετανία, καλυμμένα και έξυπνα, εμμέσως να προωθεί τα δικά της συμφέροντα.</strong><br /> <br /> Βραχυπρόθεσμα το πρώτο μπλοκ δείχνει να έχει δυναμική πρόκρισης.<br /> <br /> Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, το δεύτερο μπλοκ έχει τη δύναμη και την αντοχή να επικρατήσει, και αυτό είναι ένα στοιχείο που πρέπει να προβληματίσει την Αθήνα.<br /> <br /> <br /> <strong>Το Πρώτο Βήμα έγινε, αλλά χωρίς Σοβαρή Στρατηγική θα Αποτύχει</strong><br /> <br /> Η Ελληνική στρατηγική θα πρέπει να είναι στρατηγική επιχειρηματία και όχι τζογαδόρου. Θα πρέπει να μας διδάξει η Ισραηλινή στάση που αφήνει ανοικτούς διαύλους, τουλάχιστο στο επιχειρηματικό-επιχειρησιακό επίπεδο.<br /> <br /> <strong>Δεν έχουμε κανένα συμφέρον να παίξουμε το χαρτί του άξονα ή να εκχωρούμαστε πρόθυμοι στους αμφίβολους σχεδιασμούς των ενοίκων του Λευκού Οίκου. Θα πρέπει οι κινήσεις μας να είναι προσεκτικές.</strong> Ο στρατηγικός μας σχεδιασμός δεν θα πρέπει να αποκλείει τα Βρετανικά συμφέροντα. Μάλιστα θα πρέπει να δημιουργήσουμε τέτοιες συνθήκες ισορροπίας ανάμεσα στα Αμερικανικά και τα Βρετανικά συμφέροντα, που να αποκλείουν την Τουρκία από τους Βρετανικούς σχεδιασμούς στην περιοχή μας. Αυτό σημαίνει και γενναίες πρωτοβουλίες από Ελληνικής πλευράς. Είμαστε έτοιμοι;<br /> <br /> Με την τριμερή συνάντηση έγινε ένα πρώτο θετικό βήμα. Ωστόσο, εύκολα το πλεονέκτημα μπορεί να μετατραπεί σε πρόβλημα, αν δεν υπάρξει από Ελληνικής πλευράς σοβαρός σχεδιασμός παρεμβολής των δικών μας ιδιαίτερων συμφερόντων ανάμεσα στα Αμερικανικά (Λευκός Οίκος) και Βρετανικά συμφέροντα στην περιοχή.<br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΑΟΖ: Να μην χτίσουμε -πάλι- στην άμμο

Του Βασίλη Κοψαχείλη Η 8η Νοεμβρίου 2014 είναι μία ημερομηνία που δεν θα ξεχάσει ποτέ ο σημερινός Πρωθυπουργός. Θα τη χρησιμοποιήσει δε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολιτικό «θερμό» επεισόδιο στο Βελιγράδι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiKPOI08PsdrD84eeuk1atcrw5U1PjK5P1dpc7INMWJUM_gj5xXzqdVos7LukU8KcIFE6C0UxGl7M6YUUBeJtoNx27DdQ3_sjY4QItTdK-qEYH2zjFwB71SXnGCcEgwow826D_St4iX5RhFdBVF29oTpKAwmUmyNFs22PBX9jGXYZCtVmI_=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Ούτε τα προσχήματα δεν κρατήθηκαν στη χθεσινή κοινή συνέντευξη Τύπου του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα (αριστερά) και του Σέρβου ομολόγου του Αλεξάνταρ Βούτσιτς στο Βελιγράδι. «Δεν επιτρέπω σε κανένα να μας ταπεινώνει μέσα στο Βελιγράδι», είπε ο Βούτσιτς όταν ο Ράμα μίλησε για «ανεξάρτητο Κόσοβο»." border="0" data-caption="Ούτε τα προσχήματα δεν κρατήθηκαν στη χθεσινή κοινή συνέντευξη Τύπου του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα (αριστερά) και του Σέρβου ομολόγου του Αλεξάνταρ Βούτσιτς στο Βελιγράδι. «Δεν επιτρέπω σε κανένα να μας ταπεινώνει μέσα στο Βελιγράδι», είπε ο Βούτσιτς όταν ο Ράμα μίλησε για «ανεξάρτητο Κόσοβο»." height="399" src="http://s.kathimerini.gr/resources/2014-11/11albanian1-thumb-large.jpg" width="640" /></a></div> <br /> ΑΠΕ, REUTERS, AFP<br /> <br /> <i>Ούτε τα προσχήματα δεν κρατήθηκαν στη χθεσινή κοινή συνέντευξη Τύπου του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα (αριστερά) και του Σέρβου ομολόγου του Αλεξάνταρ Βούτσιτς στο Βελιγράδι. «Δεν επιτρέπω σε κανένα να μας ταπεινώνει μέσα στο Βελιγράδι», είπε ο Βούτσιτς όταν ο Ράμα μίλησε για «ανεξάρτητο Κόσοβο». </i><br /> <br /> <strong>ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ. </strong>Σε κλίμα εμφανούς έντασης κύλησε η χθεσινή κοινή συνέντευξη Τύπου των πρωθυπουργών της Σερβίας και της Αλβανίας, στο πλαίσιο της πρώτης επίσκεψης Αλβανού ηγέτη στη Σερβία εδώ και 68 χρόνια. Παρά τη δυσφορία του Βελιγραδίου, ο Αλβανός πρωθυπουργός Εντι Ράμα επρόκειτο σήμερα να επισκεφθεί το Πρέσεβο της Νότιας Σερβίας, όπου κατοικεί αλβανική μειονότητα.<br /> <br /> «Εχουμε δύο εντελώς διαφορετικές θέσεις σχετικά με το Κόσοβο αλλά η πραγματικότητα είναι μία και δεν αλλάζει. Το Κόσοβο είναι ανεξάρτητο κράτος και αυτό πρέπει να γίνει σεβαστό» είπε ο Εντι Ράμα στην κοινή συνέντευξη Τύπου, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του Αλεξάνταρ Βούτσιτς.<br /> <br /> «Δεν περίμενα μία τέτοια προβοκάτσια από τον κ. Ράμα, δεν περίμενα να μιλήσει για το Κόσοβο. Τι δουλειά έχει μ’ αυτό, το Κόσοβο δεν αφορά την Αλβανία. Το Κόσοβο αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της Σερβίας και δεν επιτρέπω σε κανέναν να μας ταπεινώνει μέσα στο Βελιγράδι, απάντησε, σε έντονο ύφος, ο Σέρβος πρωθυπουργός. Ακολούθησε διευκρινιστική τοποθέτηση του Αλβανού πρωθυπουργού, που άναψε ακόμη περισσότερο τα αίματα, αφού ο Ράμα επανέλαβε τη θέση του για το Κόσοβο, συμπληρώνοντας ότι «θα ήταν καλύτερο για τη Σερβία να αποδεχθεί αυτό που αποδέχθηκαν δεκάδες χώρες, αναγνωρίζοντας την ανεξαρτησία του Κοσόβου». Ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς, εμφανώς εκνευρισμένος, ξαναπήρε τον λόγο και μίλησε για «κατάχρηση της φιλοξενίας» από την πλευρά του Αλβανού πρωθυπουργού, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι «οι προσβολές κατά του οικοδεσπότη μιλούν για τις πραγματικές προθέσεις και τον χαρακτήρα του φιλοξενούμενου».<br /> <br /> Η επίσκεψη είχε προγραμματισθεί για τις 22 Οκτωβρίου αλλά αναβλήθηκε μετά την «ουρανοκατέβατη» σημαία της «μεγάλης Αλβανίας» που εμφανίστηκε πάνω από το γήπεδο της Παρτιζάν Βελιγραδίου στη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα ανάμεσα στις εθνικές ομάδες των δύο χωρών στις 14 Οκτωβρίου. Σέρβοι παίκτες άρπαξαν τη σημαία, που κρεμόταν από τηλεκατευθυνόμενο ελικόπτερο, Αλβανοί παίκτες προσπάθησαν να τους την αποσπάσουν, κόσμος από τις κερκίδες μπήκε στο γήπεδο και επιτέθηκε σε μέλη της αλβανικής ομάδας, η οποία φυγαδεύτηκε άρον άρον. Στο περιστατικό αυτό οι σερβικές αρχές είχαν ανακρίνει τον αδελφό του Εντι Ράμα, ο οποίος παρακολουθούσε τον αγώνα, κίνηση που δεν οδήγησε μεν στον εντοπισμό των δραστών αλλά δηλητηρίασε ακόμη περισσότερο το κλίμα μεταξύ των δύο κυβερνήσεων.<br /> <br /> Η υπέρβαση των διαφορών Σερβίας - Αλβανίας έχει τεθεί από την Ε.Ε. ως προϋπόθεση για την ενταξιακή πορεία των δύο χωρών. Στις χθεσινές συνομιλίες των δύο πρωθυπουργών συμφωνήθηκε να υπογραφεί σύντομα συμφωνία για την ελεύθερη κίνηση των πολιτών των δύο χωρών με την επίδειξη μόνο της αστυνομικής ταυτότητας. Σε οικονομικό επίπεδο συμφωνήθηκε η κοινή προσέγγιση διεθνών ταμείων για την υλοποίηση έργων υποδομής, με κυριότερο τη σιδηροδρομική σύνδεση του Βελιγραδίου με το Δυρράχιο και τα Τίρανα.<br /> <br /> Κατά την έναρξη της κοινής συνέντευξης Τύπου, μετά τη συνάντηση των δύο ηγετών, ο Σέρβος πρωθυπουργός δήλωσε ότι ανοίγει νέα σελίδα στις σχέσεις των δύο χωρών που θα ασχολείται με το μέλλον των δύο λαών και όχι με το παρελθόν.<br /> <br /> Το πόσο δύσκολο είναι αυτό φάνηκε ευθύς αμέσως, με τους διαξιφισμούς για το Κόσοβο, ενώ η σημερινή ημέρα δεν θα είναι ευκολότερη. Ο Ράμα επρόκειτο να επισκεφθεί την κοιλάδα του Πρέσεβο, όπου ζουν 60.000 Αλβανοί, οι οποίοι του ετοιμάζουν θριαμβευτική υποδοχή. Στο Πρέσεβο, που γειτονεύει με το Κόσοβο, εκδηλώθηκε το 2001 σύντομη ένοπλη σύγκρουση ανάμεσα στον σερβικό στρατό και σε αυτονομιστές προσκείμενους στον απελευθερωτικό στρατό του Κοσόβου, UCK.<br /> <br /> πηγή <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fs.kathimerini.gr%2Fresources%2F2014-11%2F11albanian1-thumb-large.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiKPOI08PsdrD84eeuk1atcrw5U1PjK5P1dpc7INMWJUM_gj5xXzqdVos7LukU8KcIFE6C0UxGl7M6YUUBeJtoNx27DdQ3_sjY4QItTdK-qEYH2zjFwB71SXnGCcEgwow826D_St4iX5RhFdBVF29oTpKAwmUmyNFs22PBX9jGXYZCtVmI_=" -->

Πολιτικό «θερμό» επεισόδιο στο Βελιγράδι

ΑΠΕ, REUTERS, AFP Ούτε τα προσχήματα δεν κρατήθηκαν στη χθεσινή κοινή συνέντευξη Τύπου του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα (αριστερά) κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποψη: H «Νέα Τουρκία» του Ερντογάν

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEih_rr__uhKXigNY-0Rt1_AM9UzcLDkbb5y7RMHOIVTJQ-_lXrU69hg2ku4JV9E1cPIPQT3gFR3U0C426-3NJg5H7iSwWCSR03KZVtCMy4IchuSsibGgURTvLp0vSAqldd48I2m6OG_XGvsE0Vb5K2HHgIZGe8uyqxRK-ZamoV6wyq7gHLjoI6ivjPFFC-Zuis=" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν." border="0" data-caption="Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν." height="399" src="http://s.kathimerini.gr/resources/2014-11/erdogansf04000000015vy-thumb-large.jpg" width="640" /></a><br /> 11-11-2014<br /> ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ<br /> <br /> Μέχρι σήμερα η λέξη «Ακσαράι» αναφερόταν σε μια συνοικία της παλιάς Κωνσταντινούπολης, γνωστή για τα πολλά και χαμηλού κόστους ξενοδοχεία της, καθώς και σε μια ήσυχη πόλη της Κεντρικής Ανατολίας. Τις τελευταίες ημέρες αναφέρεται πλέον και στο νεόδμητο προεδρικό ανάκτορο της χώρας. Το «Λευκό Ανάκτορο», όπως μεταφράζεται η λέξη «Ακσαράι», ή το «Ανάκτορο του ΑΚ-Parti», του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας, αποτελεί αντικείμενο εκτεταμένου σχολιασμού από τον τουρκικό και διεθνή Τύπο. Σύμφωνα με δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού Μεχμέτ Σιμσέκ, το συνολικό κόστος του θα ανέλθει σε 1.370.000.000 λίρες Τουρκίας, περί τα 500 εκατ. ευρώ. Ανεξάρτητες πηγές τοποθετούν το κόστος αυτό αρκετά υψηλότερα. Μπορεί το πένθος για ακόμη ένα εργατικό δυστύχημα σε ανθρακωρυχείο στην κωμόπολη Ερμενέκ της επαρχίας Καραμάν να απέτρεψε τα φαντασμαγορικά εγκαίνια του κτιρίου την 29η Οκτωβρίου, ανήμερα την εθνική εορτή της Τουρκίας· θεωρείται, ωστόσο, βέβαιο ότι θα βρεθεί σύντομα κατάλληλη ευκαιρία.<br /> <br /> Η κατασκευή του «Ακσαραί» υπόκειται σε πολλαπλές ερμηνείες και περικλείει συμβολισμούς που φωτίζουν καίριες πτυχές του τουρκικού πολιτικού βίου. Η ανέγερση του ανακτόρου, που αρχικά είχε σχεδιασθεί ως «πρωθυπουργικό μέγαρο», δεν έγινε σε κάποιο τυχαίο οικόπεδο, αλλά εντός του «δασικού αγροκτήματος Ατατούρκ». Το «δασικό αγρόκτημα Ατατούρκ» αποτελούσε προσωπική περιουσία του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, η οποία δωρίσθηκε στο τουρκικό Δημόσιο λίγο πριν από τον θάνατό του, υπό τον όρο να χρησιμοποιηθεί ως πρότυπο αγρόκτημα για την προαγωγή των γεωργικών σπουδών. Ηδη από το 1991 θεωρήθηκε προστατευόμενος χώρος πρασίνου, καθώς η αλματώδης οικιστική επέκταση της Αγκυρας μετέφερε το αγρόκτημα από τις δυτικές εσχατιές στο κέντρο της πόλης. Η ανοικοδόμηση του «Ακσαράι» αντέκειτο τόσο στη βούληση του δωρητή Ατατούρκ όσο και στη νομοθεσία περί προστασίας του περιβάλλοντος.<br /> <br /> Διαδοχικές δικαστικές αποφάσεις εναντίον της κατασκευής δεν πτόησαν τον τότε πρωθυπουργό Ερντογάν. Αντίθετα προς κάθε αντίληψη κράτους δικαίου, οι οικοδομικές εργασίες συνεχίσθηκαν και το ανάκτορο αποπερατώθηκε. Με την αλλαγή στις πολιτικές φιλοδοξίες του κ. Ερντογάν, άλλαξε και ο προορισμός του νεοανεγειρόμενου μεγάρου. Από πρωθυπουργικό μέγαρο μετετράπη σε προεδρικό. Ανακοινώθηκε απλώς ότι ο νέος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου θα μετακόμιζε στο μέχρι σήμερα προεδρικό ανάκτορο της συνοικίας Τσάνκαγια.<br /> <br /> Ενδιαφέρον προκαλεί και ο αρχιτεκτονικός χαρακτήρας του μεγάρου. Αλλοι διακρίνουν στο κτίριο κακοχωνεμένες επιρροές σελτζουκικών και οθωμανικών αρχιτεκτονικών στοιχείων, ανάλογες αυτών των νεόδμητων ξενοδοχείων πέντε αστέρων που έχουν κατακλύσει την τουρκική ακτογραμμή του Αιγαίου και της Μεσογείου. Αλλοι συγκρίνουν την αισθητική του «Ακσαράι» με αυτήν των ανακτόρων που ανήγειραν απολυταρχικοί ηγέτες στην πρόσφατη ιστορία, το πάλαι ποτέ «Ανάκτορο του Λαού» στη Ρουμανία και τα διάφορα μέγαρα ηγετών μετασοβιετικών κεντροασιατικών Δημοκρατιών. Η απόφαση εγκαταλείψεως του προεδρικού μεγάρου Τσάνκαγια, στο οποίο κατοικούσαν όλοι οι πρόεδροι της Τουρκίας από τον Κεμάλ Ατατούρκ μέχρι τον Αμπντουλάχ Γκιουλ, έχει έναν σαφή πολιτικό συμβολισμό. Η «Νέα Τουρκία» που ευαγγελίζεται ο κ. Ερντογάν αποκόπτει κάθε συμβολικό δεσμό με το κεμαλιστικό παρελθόν της χώρας και επαναπροσδιορίζει τη σχέση της με την Ιστορία, οθωμανική αλλά και σελτζουκική.<br /> <br /> Τέλος, αξίζει να σημειωθεί η συμβολική ταύτιση του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας με το κράτος, μέσω του ονόματος του νέου προεδρικού μεγάρου. Το ΑΚΡ φιλοδοξεί να υποκαταστήσει τον ρόλο που κάποτε έπαιζε το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP). Οι ιδεολογίες μπορεί να αλλάζουν, οι νοοτροπίες όμως ανθίστανται.<br /> <br /> * <em>Ο κ. Ιωάννης Ν. Γρηγοριάδης είναι επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Μπίλκεντ και επιστημονικός συνεργάτης του ΕΛΙΑΜΕΠ.</em><br /> <br /> <a href="http://www.kathimerini.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fs.kathimerini.gr%2Fresources%2F2014-11%2Ferdogansf04000000015vy-thumb-large.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEih_rr__uhKXigNY-0Rt1_AM9UzcLDkbb5y7RMHOIVTJQ-_lXrU69hg2ku4JV9E1cPIPQT3gFR3U0C426-3NJg5H7iSwWCSR03KZVtCMy4IchuSsibGgURTvLp0vSAqldd48I2m6OG_XGvsE0Vb5K2HHgIZGe8uyqxRK-ZamoV6wyq7gHLjoI6ivjPFFC-Zuis=" -->

Αποψη: H «Νέα Τουρκία» του Ερντογάν

11-11-2014 ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ Μέχρι σήμερα η λέξη «Ακσαράι» αναφερόταν σε μια συνοικία της παλιάς Κωνσταντινούπολης, γνωστή για τα πολλ...

Διαβάστε την συνέχεια