Πώς οφείλει να ορίζεται η εθνική στρατηγική ενός κράτους – Ελλάδα και εκλογή Τραμπ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikulcqoy-m1bycrFiHhI0mpC1QMAuydSiD9iWE9jkDYuzbrztT3aVzKYMkz2_9hI-19FhIro3dl02eK3wYcOtq6xF-ZRaZ3YPcNElotVPGR47YO4t4Rq-V7K4bh8KgwPf-sjpPeFqUlq2R/s1600/%25CE%25A0%25CF%258E%25CF%2582+%25CE%25BF%25CF%2586%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B6%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B7+%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%25B5%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25AC%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25E2%2580%2593+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AE+%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2580.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="406" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikulcqoy-m1bycrFiHhI0mpC1QMAuydSiD9iWE9jkDYuzbrztT3aVzKYMkz2_9hI-19FhIro3dl02eK3wYcOtq6xF-ZRaZ3YPcNElotVPGR47YO4t4Rq-V7K4bh8KgwPf-sjpPeFqUlq2R/s640/%25CE%25A0%25CF%258E%25CF%2582+%25CE%25BF%25CF%2586%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B6%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B7+%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%25B5%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25AC%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25E2%2580%2593+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AE+%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2580.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /> </b> <b>Παναγιώτης Ήφαιστος</b><br /> Στα πεδία της διπλωματίας και της στρατηγικής η ανάληψη της προεδρίας από τον <strong>Ντόναλτ Τράμπ</strong> θα μπορούσε, κάτω υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να αποτελέσει το σημαντικότερο γεγονός της μεταψυχροπολεμικής εποχής.<br /> Μετά από μερικές αναγκαίες και μη εξαιρετέες επισημάνσεις, το δεύτερο ήμισυ της παρούσης παρέμβασης θα προχωρήσει σε μερικά σχόλια –συμπληρωματικά προγενέστερων παρεμβάσεων αμέσως μετά την εκλογή του προέδρου Τραμπ– για το νέο προεδρικό επιτελείο και τους προσανατολισμούς του, καθώς και την σημασία τους για την <strong>Ελλάδα</strong> και <strong>Κύπρο</strong>.<br /> Η μεγάλη σημασία αλλαγής επιτελείου στις ΗΠΑ απαιτεί α) αποφυγή εισροής ιδεολογικών κριτηρίων στην ανάλυση και εκτίμηση των πραγμάτων, β) ορθολογική αποτίμηση των προεκτάσεων των στρατηγικών του επιλογών από τούδε και στο εξής και γ) διατύπωση εκτιμήσεων που εδράζονται σε γνώση και όχι γνώμες, ιδεολογήματα και τα συνήθη θεωρήματα.<br /> Η αναλυτική ελευθεριότητα βλάπτει σοβαρά την υγεία των κρατών και των κοινωνιών τους.<br /> Όπως συχνά λέγεται, η διάγνωση των αιτίων της διεθνούς πολιτικής είναι το αντίστοιχο της διάγνωσης των ασθενειών στην ιατρική επιστήμη.<br /> Η ανάλυση της διεθνούς πολιτικής είναι κυριολεκτικά η ιατρική της διεθνούς πολιτικής και λάθος διάγνωση και λάθος θεραπείες προκαλούν πολύ μεγαλύτερους θανάτους από ότι μια διάγνωση της συμβατικής ιατρικής.<br /> Οι γνώμες που κανείς διαβάζει στην Ελληνική γλώσσα είναι συχνά <strong>αβάσταχτα ιδεοληπτικές</strong>.<br /> Ως και η ανάλυση της Αμερικανικής στρατηγικής μπορεί να γίνει με ιδεοληψία και με αισθήματα κατά ή υπέρ του νέου προέδρου.<br /> <strong>Μια τέτοια αντίληψη των πραγμάτων είναι λάθος</strong> και οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα.<br /> Αυτό που ενδιαφέρει είναι οι στρατηγικοί του προσανατολισμοί οι οποίοι και θα προσδιορίσουν, σε μεγάλο βαθμό, τις προϋποθέσεις και τις επιμέρους αποφάσεις.<br /> Στα δυτικά κράτη στο θεσμικό και πολιτικό σύστημα του οποίου η Ελλάδα πρωτίστως κινείται η εξωτερικής της πολιτική, φαινόμενα αναλυτικής ελευθεριότητας δεν είναι άγνωστα.<br /> Στην «Δύση», όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά.<br /> Δεν ισχύει αυτό που ειπώθηκε από πρώην πρωθυπουργό στην Βουλή: «edo Elladha», για να δικαιολογηθεί η διαχρονική αλληλουχία γκαφών, λαθών και γενικευμένου πολιτειακού αλαλούμ που καλά κρατάει επί δύο αιώνες μετά την δημιουργία του νεοελληνικού κράτους.<br /> Οι ειδοποιές διαφορές κάνουν και την διαφορά μεταξύ της Ελλάδας και των υπόλοιπων δυτικών κρατών.<br /> Εάν δεν καταλάβουμε την διαφορά δύσκολα θα αντιστραφεί ο κατήφορος.<br /> Τα Δυτικά κράτη, και κυρίως τα Ευρωπαϊκά κράτη, δεν είναι μόνο νέα αλλά γεννήθηκαν και διαμορφώθηκαν μέσα σε πολύ ιδιόμορφες ιστορικές συνθήκες.<br /> Βασικά, πριν και μετά τον τριακονταετή πόλεμο στην Ευρώπη σε κάποιες περιοχές εξοντώθηκαν μέχρι και 60% των πληθυσμών.<br /> Από την αντίσταση των ηγεμόνων και μερικών διανοουμένων αρχικά οι ηγεμόνες ανεξαρτητοποιήθηκαν από την Θεοκρατία και στην συνέχεια στο πλαίσιο του συστήματος ισορροπίας δυνάμεων συγκροτήθηκε το σύγχρονο κράτος, το σύγχρονο διεθνές δίκαιο και η κρατική κυριαρχία ως καθεστώς του διεθνούς συστήματος, τα οποία και κωδικοποιήθηκαν στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ το 1945 (αφού προηγήθηκαν δύο οδυνηροί παγκόσμιοι πόλεμοι).<br /> Τι θέλουμε να πούμε με αυτή την σύντομη εισαγωγή;<br /> Λέμε ότι από τον 16ο αιώνα μέχρι περίπου τον 18ο-19ο αιώνα στην Ευρώπη είχαμε διοικητικούς μηχανισμούς (status) στερημένων πολιτικής ανθρωπολογίας (η συντριπτική πλειονότητα ήταν οι δύσμοιροι, άναρθροι, ανυπόστατοι μετά-Μεσαιωνικοί δουλοπάροικοι. Αυτοί <strong>εξεγέρθηκαν</strong> –όχι Επαναστάτησαν, καθότι δυστυχώς γι’ αυτούς δεν ήταν προικισμένοι με ανθρωπολογικές ιδιότητες για κάτι τέτοιο– στο Παρίσι)– και αυτοί αποτελούσαν το ανθρωπολογικό υπόστρωμα των κρατών μέχρι βασικά και τον 18ο αιώνα, όταν δηλαδή σταδιακά αναπτύχθηκαν και συγκροτήθηκαν ανθρωπολογίες προικισμένες με υπόσταση.<br /> Αυτοί οι διοικητικοί μηχανισμοί σταδιακά εν μέσω γενοκτονιών και εθνοκαθάρσεων –χωρίς να λησμονούμε και το ανελέητο αποικιοκρατικό φαινόμενο που επέτρεψε την καταλήστευση του πλανήτη και τον πλουτισμό των κρατών αυτών καθιστώντας τα «αναπτυγμένα»– συγκρότησαν και συγκράτησαν παντοιοτρόπως δεσποτικά και πατερναλιστικά το σύγχρονο δυτικό κράτος.<br /> Να μην ξεχνάμε επίσης τις εθνοκαθάρσεις στο πλέον δημοκρατικό κράτος (τις ΗΠΑ όπου είχαμε και κάποιου είδους Επανάσταση), την ιδεαλιστική αποικιοκρατική επέκτασή του στην Βόρειο Αμερική, στην συνέχεια την ηπειρωτική κυριαρχία του Βόρεια και Νότια (μέχρι σήμερα) και ασφαλώς τα φασιστικά «εκπολιτιστικά» δόγματα που εκκολάφθηκαν και που αναμείχθηκαν με το ιδεολογικό φαινόμενο [Π. Ήφαιστος, <a href="https://ifestos.edu.gr/2017/01/02/%CF%80-%CE%AE%CF%86%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CF%83/" target="_blank">ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΣΜΟΣ, ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΤΙΚΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ</a>].<br /> Βασικά, ένας τρόπος για να εκτιμήσει κανείς τους προσανατολισμούς ενός προέδρου των ΗΠΑ, είναι να κατανοήσει είναι κατά πόσο κινείται «ιδεαλιστικά» στα πρότυπα του «πεπρωμένου του έθνους» του 18ου αιώνα ή κατά πόσο ακολουθεί μια πιο συγκρατημένη πολιτική που επιδιώκει ισορροπία.<br /> Τα πιο πάνω γνωστά ιστορικά γεγονότα ερμηνεύουν το γεγονός ότι τα κράτη της Δύσης εντός των οποίων η Ελλάδα λειτουργεί διαθέτουν πολύ αποτελεσματικές κρατικές μηχανές.<br /> Αντίθετα, ήδη από τα πρώτα χρόνια μετά την γένεση του νεοελληνικού κράτους, η οποία συντελέστηκε λόγω Επανάστασης των συγκριτικά ανθρωπολογικά προικισμένων μελών των Πόλεων και των Κοινών της διαχρονικής Ελληνικότητας, δεν κατορθώθηκε να ενωθούν οι Ελληνικές κοινότητες, με αποτέλεσμα ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1930 να εισέλθει σε τροχιά εξάρτησης, ξενοκρατίας και αβάσταχτων καταστροφών.<br /> Στην παρούσα ακριβώς συγκυρία και με δεδομένη την οικονομική καταστροφή των τελευταίων ετών, το στοίχημα έγκειται στην αλλαγή Παραδείγματος για τον μετασχηματισμό του κράτους ούτως ώστε να καταστεί ο πολίτης εντολέας της εκάστοτε εξουσίας.<br /> Εν μέσω καταιγιστικών στρατηγικών εξελίξεων και τις αναμενόμενες αλλαγές προσανατολισμών στις ΗΠΑ, η ανάκαμψη και ανόρθωση της Ελλάδας εξαρτώνται από την κατανόηση των τάσεων καθώς εισερχόμαστε στο δεύτερο τέταρτο του 21ο αιώνα.<br /> <h2> Επιγραμματικά στην Δύση ισχύουν τα εξής:</h2> Η αναλυτική ελευθεριότητα των μέσων επικοινωνίας δεν βλάπτει και πολύ γιατί οι διοικητικοί μηχανισμοί των ηγεμόνων της μετά-Μεσαιωνικής εποχής που εξελίχθηκαν σε κράτος στην συνέχεια δυνάμωσαν ακόμη περισσότερο με την αποικιοκρατία.<br /> Έχουν πανίσχυρους θεσμούς πληροφόρησης, παρατήρησης, ανάλυσης, στάθμισης, εκτίμησης και χάραξης εθνικής στρατηγικής σε αναφορά με ιεραρχημένα συμφέροντα.<br /> Τους ισχυρότερους και πληρέστερους θεσμούς, βέβαια, τους έχουν οι ΗΠΑ.<br /> Η σημασία αυτής της παρατήρησης έγκειται στο ότι είναι ένα πράγμα η δύναμη των ΗΠΑ σε όλα επίπεδα και είδη των συντελεστών ισχύος ενός και άλλο οι προσανατολισμοί.<br /> Συνδέονται, βέβαια, και το στοίχημα είναι μια αποτελεσματική διακυβέρνηση.<br /> Εντός των προσανατολισμών που διαφαίνεται να υιοθετήσει το νέο προεδρικό επιτελείο θα δημιουργεί προϋποθέσεις αποφάσεων των οποίων ο ορθολογισμός και αποτελεσματικότητα θα εξαρτάται από την κρατική μηχανή αυτής της μεγάλης δύναμης.<br /> Κάθε ενδιαφερόμενο κράτος, και ασφαλώς η Ελλάδα είναι ενδιαφερόμενη, απαιτείται αφενός να γνωρίζει τους προσανατολισμούς και αφετέρου να επηρεάζει τις προϋποθέσεις και τις αποφάσεις με τρόπο που εκπληρώνει τα συμφέροντά της [Για τις πελατειακές σχέσεις βλ. <a href="https://piotita.gr/2015/01/03/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B5%CE%BB%CE%BB/" target="_blank">ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΣΥΓΚΥΡΙΑ. «Πελατειακές σχέσεις» («patron-clientrelations»)</a>…]<br /> Στην Δύση, στο σύνολό της και όχι μόνο στις ΗΠΑ, έχει σημασία να κατανοήσουμε ότι οι κρατικοί μηχανισμοί που κληροδοτήθηκαν από την αποικιακή εποχή χαράζουν και εκπληρώνουν στρατηγική μαζί με τις μετά-Μεσαιωνικές ολιγαρχίες.<br /> Αυτές, ακριβώς, δημιούργησαν αυτά τα κράτη και αυτές τα κατέχουν.<br /> Είναι φορείς κρατικού πατριωτισμού (και ενίοτε εθνικού πατριωτισμού όπως επί Ντε Γκολ στην Γαλλία).<br /> Διαθέτουν πανίσχυρα συστήματα ανάλυσης, εκτίμησης των πραγμάτων και λήψης αποφάσεων και δεν επηρεάζονται από … επιφυλλίδες ή από ασυνάρτητες γνώμες ιδεολογικά ποικιλόχρωμων φορέων επιστημονικών τίτλων.<br /> Κάνουμε αυτή την επισήμανση για να υπογραμμίσουμε τι πρέπει να αλλάξει σε «κάποια» κράτη όπου τα ολιγαρχικά ελίτ διαφέρουν και όπου συγκροτούν αγράμματες και πολιτικά-πνευματικά ανυπόστατες ολιγαρχίες τα μέλη των οποίων δεν διστάζουν να λειτουργήσουν ως πραιτοριανοί ξένων συμφερόντων.<br /> Το ζήτημα δεν το θέτουμε σε αξιολογική αλλά ορθολογιστική βάση: Μια πολιτεία απαιτείται να διαθέτει πρώτον αποτελεσματικούς θεσμούς, δεύτερον, υποστηρικτικό κοινωνικό υπόβαθρο και τρίτον, αποτελεσματική εξουσία δεσμευμένη πολιτικά και πνευματικά να υπηρετήσει με όλες τις δυνάμεις και ανένδοτα τα εθνικά συμφέροντα.<br /> Αυτό είναι το σύγχρονο κράτος, τα ίδια ίσχυαν σε όλες τις εποχές.<br /> Κάτι ακόμη που συγκριτικά ενέχει μεγάλη σημασία.<br /> Στα κράτη αυτά της μετά-Μεσαιωνικής εποχής της Δύσης οι «επιστήμονες» είναι σχεδόν καθολικά στρατευμένοι στην εθνική στρατηγική των κρατών τους.<br /> Ακόμη και <strong>εθνομηδενιστές</strong> που παραμιλούν ασυνάρτητα (σε ξεπεσμένα κρατίδια, σημειώνεται, ακόμη και ο εθνομηδενισμός είναι δεύτερης και τρίτης <strong>πιθηκίζουσας τάξης</strong>) είναι συνειδητά ή ανεπίγνωστα ενταγμένοι εάν όχι ποικιλότροπα στρατευμένοι στην εκπλήρωση των εθνικών συμφερόντων που εκπληρώνει η εθνική στρατηγική του κράτους τους.<br /> Ακόμη πιο σημαντικό τα λεγόμενα <strong>«think tanks»</strong> σε αυτά τα οργανωμένα και αποτελεσματικά κράτη είναι πιο πατριωτικά (και ενίοτε εθνικιστικά μέχρι και σε βαθμό υπερβολής) από τις ίδιες τις κυβερνήσεις.<br /> Αντίθετα, στα <strong>ξεπεσμένα κρατίδια</strong>, αναμενόμενα παρατηρείται το αντίστροφο: Συντηρούνται τόσο από το κράτος όσο και από διεθνικούς δρώντες αγνώστου θηριώδους καταβολής και δράσης όσο και από <strong>ξένα «ινστιτούτα»</strong> τα οποία και τα νήπια γνωρίζουν πως είναι πλήρως ενταγμένα στο σύστημα λήψης στρατηγικών αποφάσεων της χώρας τους, με αποτέλεσμα να μιλούν ως ξένοι ή επισκέπτες στον τόπο τους ή ακόμη και να γίνονται <strong>κράχτες ξένων συμφερόντων</strong>.<br /> Αυτό μπορούμε να το πούμε και διαφορετικά: Τα κέντρα αυτά στην Δύση διαθέτουν πολιτικά-στρατηγικά ενταγμένους αναλυτές που υπηρετούν το εθνικό συμφέρον ενώ στα ξεπεσμένα κρατίδια διαθέτουν δεύτερης και τρίτης τάξης αναλυτές που συνειδητά ή ανεπίγνωστα <strong>υπηρετούν ξένους</strong>.<br /> <strong>Αυτό είναι ένα ακόμη ζήτημα που απαιτεί προσοχή</strong>: Το κράτος απαιτείται να αποκτήσει ισχυρούς επιτελικούς μηχανισμούς ανάλυσης, στάθμισης, εκτίμησης και χάραξης εναλλακτικών αποφάσεων εθνικής στρατηγικής απολύτως ενταγμένων στην εκπλήρωση των ιεραρχημένων εθνικών συμφερόντων (τα οποία δεν μπορούν να προσδιοριστούν και ιεραρχηθούν εάν η χώρα κολυμπά μέσα σε πελάγη ανυπόστατων και φαντασιόπληκτων διεθνισμών και κοσμοπολιτισμών ή ιδεολογημάτων και θεωρημάτων που μεταμφιέζουν προτάσεις πολιτικής οι οποίες εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα).<br /> Τα «think tanks» που αποδεδειγμένα έκαναν φρικτά λάθη ή και <strong>στράφηκαν κατά των Ελληνικών συμφερόντων</strong> (Μακεδονικό, εθνική στρατηγική στην Θράκη, στο Αιγαίο και στην Κύπρο, ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, Ενιαίος Αμυντικός Χώρος Κύπρου-Ελλάδας, σχέδιο Αναν, συντρέχουσες δραματικές εάν όχι κωμικοτραγικές εξελίξεις στο κυπριακό) είναι <strong>ζήτημα αυτοσυντήρησης</strong> να μην σιτίζονται με δημόσιους πόρους και να μην συναγελάζονται θεσμικά με κρατικούς λειτουργούς.<br /> Παρενθετικά σημειώνω ότι οι επιστημολογικές και μεθοδολογικές παραδοχές του υπογράφοντος είναι από καιρό δημοσιευμένες και καταγεγραμμένες: ο φορέας επιστημονικού τίτλου πολύ περισσότερο ο «πολιτικός στοχαστής» απαιτείται να είναι αυστηρά περιγραφικός και αξιολογικά ελεύθερος και όχι προπαγανδιστής, πράκτορας ή κράχτης, ακόμη και εάν το κάνει για το δικό του κράτος.<br /> Λίγοι είναι στην διεθνή βιβλιογραφία που έτσι στέκονται και αυτό είναι πολύ γνωστό. Αυτοί μόνο όμως, εάν βέβαια το αξίζουν επιστημονικά, αποτελούν πηγή γνώσης.<br /> Ασφαλώς, ο καθείς μας όταν διατυπώνει γνώμη έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει.<br /> Μια κοινωνία, όμως, τόσο πιο ώριμη πολιτικά είναι όσο λιγότερες γνώμες ακούγονται και όσο λιγότερη ξένη προπαγάνδα γίνεται από εγχώριες αναλύσεις και όσο περισσότερο η σωστή γνώση κυριαρχεί και προσανατολίζει την πολιτική σκέψη μέσα στην δημόσια σφαίρα προς ορθολογικές κατευθύνσεις.<br /> Οι φορείς επιστημονικών τίτλων έχουν μεγάλη ευθύνη γιατί καλώς ή κακώς οι άνθρωποι νομίζουν ότι πάντοτε ο τίτλος είναι πιστοποίηση εγκυρότητας και αξιοπιστίας της γνώσης.<br /> Η ευθύνη αυτών των φορέων τίτλων είναι πολύ μεγαλύτερη σε εξαρτημένα κρατίδια η κοινωνία των οποίων διψά για στρατηγικές επιβίωσης και τους εμπιστεύεται πανεπιστημιακές έδρες και τίτλους.<br /> Δεν μιλώ καν για προπαγάνδα υπέρ πατρίδας.<br /> Εννοώ οι επιστήμονες να λειτουργούν τίμια και να νοιώθουν την υποχρέωση να επιδίδονται σε περιγραφικές αναλύσεις όσο το δυνατό υψηλότερων ερμηνευτικών βαθμίδων.<br /> Πέραν αυτού, επισημαίνω και την ειδοποιό διαφορά μεταξύ ενός «πράκτορα» ή προπαγανδιστή της πατρίδας του (ανάξιου για εμένα για επιστημονικό τίτλο καθότι και πάλι παραπληροφορεί, έστω και εάν κάποιος ισχυριστεί ο «σκοπός αγιάζει τα μέσα») και συνειδητού ή ανεπίγνωστου πράκτορα ξένων κρατών ή διεθνικών θηρίων.<br /> Σε κάθε περίπτωση, στα αξιόπιστα και σοβαρά κράτη η σωστή ανάλυση και εκτίμηση των πραγμάτων δεν γίνεται από φορείς επιστημονικών τίτλων αλλά από κρατικούς λειτουργούς και επιτελικά οργανωμένους θεσμούς.<br /> Υπογραμμίζεται λοιπόν ότι με αφορμή το μείζον ζήτημα της αλλαγής διακυβερνητικής φρουράς στο ισχυρότερο κράτος του πλανήτη, τις ΗΠΑ, η σοβαρότητα και η ορθότητα των αναλύσεων και των εκτιμήσεων της διεθνούς πολιτικής είναι υπό τις στρατηγικές περιστάσεις που δημιουργήθηκαν ένα τέταρτο του αιώνα μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, προϋπόθεση επιβίωσης ενός κράτους όπως η Ελλάδα (ιδιαίτερα στην κατάσταση που βρίσκεται μετά από δεκαετίες φρικτών λαθών και προσανατολισμών).<br /> Για τον νέο πρόεδρο Τραμπ και τις πρώτες ενδείξεις για τους στρατηγικούς προσανατολισμούς της νέας προεδρικής ομάδας έχουν γίνει παρεμβάσεις και σημαντικές αναρτήσεις όπως αυτή του John Mearsheimer τους τίτλους και τους συνδέσμους των οποίων παραθέτω στο τέλος.<br /> Γι’ αυτό θα ολοκληρώσω με δύο ενότητες αλληλένδετων επιχειρημάτων που εκτιμώ ότι στην παρούσα συγκυρία (οι γραμμές αυτές γράφονται την μέρα ανάληψης της Προεδρίας από τον Τραμπ) είναι καίριας σημασίας.<br /> Η πρώτη αφορά το κοσμοθεωρητικά και από άποψη πολιτικής ηθικής διαφοροποιημένο διεθνές σύστημα και το πώς αυτό επηρεάζει τον τρόπο που κανείς οφείλει –εάν θέλει να είναι ορθολογιστής– να προσεγγίσει την ανάλυση της στρατηγικής των άλλων, ιδιαίτερα μιας μεγάλης δύναμης όπως οι ΗΠΑ.<br /> Στην δεύτερη δέσμη επιχειρημάτων γίνονται μερικές συμπληρωματικές παρατηρήσεις για το τι θα μπορούσε να σημαίνει για τον πλανήτη και το σύστημα ανταγωνισμών των μεγάλων δυνάμεων η εκλογή του προέδρου Τραμπ.<br /> <h2> Κατά πρώτον, το διαφοροποιημένο διεθνές σύστημα</h2> Η διατύπωση άποψης για την διεθνή πολιτική απαιτείται να λαμβάνει υπόψη ότι η πολιτική ηθική στο εθνοκρατοκεντρικό διεθνές σύστημα είναι μηδενική, επειδή, ακριβώς, η πολιτική ηθική και η διανεμητική δικαιοσύνη συγκροτείται στο εσωτερικό κάθε κυρίαρχου κράτους στην βάση της οικείας πολιτικής ανθρωπολογίας, κοσμοθεωριών, αναγκών και τα λοιπά: Βλ. <a href="https://ifestos.edu.gr/2015/10/18/%CF%80-%CE%AE%CF%86%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B5%CF%83-%CF%83%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/" target="_blank">ΗΘΙΚΗ και ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ, Η μη θεσπισμένη ισχύς στην διεθνή πολιτική. Πολιτική θεολογία versus πολιτική θεωρία και η σημασία της αξιολογικά ελεύθερης περιγραφής και ερμηνείας των διεθνών φαινομένων</a>.<br /> Ως εκ τούτου, συμφέρον και ορθολογιστικό είναι ο καθείς, εάν βέβαια συλλογικά θέλουμε να καλλιεργούμε τον πολιτικό και στρατηγικό ορθολογισμό στην πατρίδα μας, να περιοριζόμαστε στην περιγραφή και ερμηνεία όσον αφορά τις στρατηγικές άλλων κρατών και να κατανοούμε τα εγγενή της χαρακτηριστικά.<br /> [<a href="https://piotita.gr/2014/11/29/%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%85%CE%B4%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83/" target="_blank">Το Θουκυδίδειο «Παράδειγμα» της επιστημονικής μελέτης της διεθνούς πολιτικής και οι «επιστημονικές επαναστάσεις»</a> και Π. Ήφαιστος, <a href="https://piotita.gr/2016/11/23/%CF%80-%CE%AE%CF%86%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80/" target="_blank">Οντολογική θεμελίωση του Πολιτικού και ο ρόλος της ισχύος στην αθέσπιστη διεθνή πολιτική: Πολιτικός στοχασμός versus Πολιτική Θεολογία</a>].<br /> Δεν θα αποφασίσουμε εμείς για αυτούς αλλά πρέπει να αποφασίσουμε εμείς τι θέλουμε, πως κινούμαστε και πως θα επιτύχουμε τους σκοπούς μας υπό το φως των νέων προσανατολισμών, νέων προϋποθέσεων και πιθανών νέων αποφάσεων (ενίοτε ορατών και συχνά αόρατων εξ ου και δυσκολότερο να προσδιοριστούν).<br /> Σε καμιά περίπτωση δεν έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε πλανητικοί κριτές.<br /> Με ποια κριτήρια θα μπορούσε να γίνει αυτό;<br /> Δεν ξέρουμε και πολλά για τις άλλες κοινωνίες, την συλλογική ετερότητά τους, τις ιδιομορφίες τους, τις ανάγκες τους, κτλ, και γι’ αυτό δεν μπορούμε να είμαστε εισαγγελείς και δικαστές των άλλων κρατών ή και όλων όσων ζουν πάνω σε αυτό τον πλανήτη!<br /> Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πολλά πράγματα που θα επέτρεπε κάτι τέτοιο.<br /> Εκτός και αν είμαστε μέσα στην ψυχή εκατομμυρίων Αμερικανών ή Ρώσων ή Κινέζων και των ηγετών τους.<br /> Μπορούμε να γνωρίζουμε μόνο τους προσανατολισμούς και τίποτα άλλο ενώ με περιγραφικότητα και σοβαρότητα, επαναλαμβάνεται, αναζητούμε τις προϋποθέσεις εντός αυτών των προσανατολισμών, καθώς επίσης και τις αποφάσεις που μας επηρεάζουν.<br /> Υπό ένα πρίσμα μιας αντίληψης περί πολιτικής και στοχαστικής ελευθεριότητας, βέβαια, μπορούμε να λειτουργούμε ανεύθυνα, ανορθολογικά και αυτοκαταστροφικά.<br /> Μια εξ αντικειμένου ορθή επισήμανση, όμως, είναι ότι η ανάλυση της διεθνούς πολιτικής από ένα πολίτη ή ένα οποιοδήποτε, συνεπάγεται πλήρη κατανόηση του προαναφερθέντος γεγονός πως η ιατρική του διεθνούς συστήματος είναι η ανάλυσή του και πως λάθος ανάλυση-διάγνωση σημαίνει λάθος «φάρμακα» και λάθος «θεραπεία».<br /> Μερικά κρατίδια στα οποία αυτό συνέβαινε το ότι βρίσκονται στο χείλος της Αβύσσου δεν είναι τυχαίο ή ανερμήνευτο.<br /> <h2> Δεύτερον, οι ΗΠΑ, το αναδυόμενο πολυπολικό σύστημα και οι διαδρομές και το μέλλον της εθνικής στρατηγικής των ΗΠΑ</h2> Στην παρούσα φάση κανείς καλά κάνει να στέκεται στα αξονικά ζητήματα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν και που θα αποδειχθούν προσδιοριστικά. Αυτά αφορούν την δομή του διεθνούς συστήματος και τον τρόπο που εξελίσσονται.<br /> Το επόμενο κρίσιμο ζήτημα είναι η φορά κίνησης των τάσεων της μεταψυχροπολεμικής εποχής.<br /> Έστω και αν επί δύο και πλέον δεκαετίες οι νεοέλληνες εμφανίζονταν «παγκοσμιόπληκτοι» διεθνιστές και κοσμοπολίτες, καιρός είναι να γίνουν κατανοητά δύο πράγματα:<br /> Ήδη πριν το 1990 αλλά πιο γοργά στην συνέχεια αναδύεται ένα πολυπολικό διεθνές σύστημα πολλών μεγάλων δυνάμεων.<br /> Σε αυτό το διεθνές σύστημα οι ΗΠΑ είναι και θα παραμείνουν οι συντριπτικά ισχυρότερη δύναμη αλλά αυτό δεν αποτελεί πανάκεια.<br /> Το ζήτημα για την ισχυρότερη δύναμη ενός πολυπολικού διεθνούς συστήματος δεν είναι να σπεύσει καταχρηστικά επιδιδόμενη σε πλιάτσικο ισχύος όπως οι προηγούμενοι Πρόεδροι έκαναν μετά το 1990 αλλά να διαχειριστεί τις ανακατανομές ισχύος με όρους ισορροπίας.<br /> Με κάθε αντικειμενικό κριτήριο μερικές δηλώσεις του νέου προέδρου και συνεργατών του τους περασμένους μήνες παρέχουν ισχυρές ενδείξεις ότι επηρεάζονται από τον μεγάλο Θουκυδίδειο Δάσκαλο της διεθνούς πολιτικής Kenneth Waltz.<br /> Αυτή η επισήμανση, βέβαια, υπογραμμίζω, είναι μια υπόθεση την οποία τους μήνες και χρόνια που έρχονται θα πρέπει βασανιστικά να προσπαθούμε να επιβεβαιώσουμε ή διαψεύσουμε.<br /> Επίσης, αξιοπρόσεκτες είναι οι θέσεις του John Mearsheimer, του πλέον διακεκριμένου εν ζωή διεθνολόγου.<br /> Με κάποια επιφύλαξη, ασφαλώς, καθότι υπάρχουν διαφορές με τον Δάσκαλό του Waltz όσον αφορά τις στρατηγικές των δυνάμεων εντός ενός πολυπολικού διεθνούς συστήματος.<br /> Η συνέντευξη του Mearsheimer τον τίτλο και τον σύνδεσμο του οποίου παραθέτω στο τέλος, πάντως, είναι μια ακόμη ένδειξη πως στις ΗΠΑ αναζητούνται νέοι προσανατολισμοί.<br /> Εάν το νέο προεδρικό Επιτελείο των ΗΠΑ κινηθεί με προσανατολισμούς που αναζητούν ισορροπία στο σύστημα και πρωτίστως ελαχιστοποίηση των πιθανοτήτων ενός πυρηνικού πολέμου –πάντοτε υπάρχει αυτός ο κίνδυνος εάν οι ανταγωνισμοί στις περιφέρειες για ποικίλους λόγους τεθούν εκτός ελέγχου– αυτά που θα πρέπει να αναμένονται είναι τα εξής:<br /> Εντός ενός προσανατολισμού όπου η ισχυρότερη δύναμη αναζητεί ισορροπία δυνάμεων θα διαχειρίζεται τις ανακατανομές ισχύος με τρόπο που θα δημιουργεί προϋποθέσεις για λήψη αποφάσεων εντός οριοθετημένων εθνικών συμφερόντων.<br /> Γίνεται σαφές πως αυτό δεν σημαίνει κάποιου είδους ανθόσπαρτο διεθνή βίο αλλά μόνο ότι μια στρατηγική αναζήτησης ισορροπίας μειώνει τους κινδύνους πολύ μεγάλης σύρραξης.<br /> Δεν μειώνει όμως, κατ’ ανάγκη, τις διενέξεις στις περιφέρειες όπου ο ανταγωνισμός για πλουτοπαραγωγικούς πόρους, επιρροή και γεωπολιτικό έλεγχο είναι κάτι εγγενές με την σύγκρουση των μεγάλων δυνάμεων (το ανάλυσε αριστουργηματικά στο εμβληματικό του έργο «Η τραγωδία της πολιτικής Waltz1bgτων μεγάλων δυνάμεων» ο John Mearsheimer).<br /> Όπως έχουμε ξαναγράψει, ενώ ο John Mearsheimer θεμελιώνει το γεγονός ότι ποτέ δεν φεύγει από το μυαλό των στρατηγιστών των μεγάλων δυνάμεων ο σκοπός να αποκτήσουν μέγιστη ισχύ που θα τις καταστήσουν πλανητικούς ηγεμόνες (έτσι μόνο, εκτιμούν πάγια, θα είναι ανεπίστροφα ασφαλείς), δύο παράγοντες ενδέχεται να προκαλέσουν μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση:<br /> Αφενός ο φόβος ενός πυρηνικού πολέμου που θα τερματίσει την ζωή σε αυτό τον πλανήτη.<br /> Αφετέρου εάν κυριαρχήσει στις ΗΠΑ, στην ισχυρότερη δηλαδή δύναμη, η στρατηγική άποψη ότι το Αμερικανικό εθνικό συμφέρον εκπληρώνεται καλύτερα με αυτοσυγκράτηση που επιδιώκει ισορροπία και όχι απόκτηση άκρατης ισχύος.<br /> Ακόμη: Η ανάδυση πολλών μεγάλων δυνάμεων, αν και «λιγότερο» ισχυρών από τις ΗΠΑ, ενδέχεται να υποχρεώσει τις ΗΠΑ να επιδείξουν μια πιο ορθολογιστική στρατηγική διαρκούς αναζήτησης ισορροπίας δυνάμεων.<br /> Εάν έτσι κινηθούν τα πράγματα –προσανατολισμοί ισορροπίας και αναζήτηση των προϋποθέσεων για κάτι τέτοιο– πολλές αποφάσεις θα είναι κυριολεκτικά επανάσταση σε σχέση με το τι ίσχυε πριν λίγους μήνες ή ακόμη και τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Για μια σειρά λόγους:<br /> Πρώτον, επειδή οι αποφάσεις αυτές όχι μόνο θα πρέπει να οδηγούν προς ισορροπία αλλά επιπλέον αδιάλειπτα θα οριοθετούν και συνεχώς να επαναπροσδιορίζουν ζώνες επιρροής και κατανομής συμφερόντων.<br /> Δεύτερον, αυτό σημαίνει ότι θα στηθούν πολλές Κλίνες Προκρούστη στις περιφέρειες.<br /> Διευκρινίζεται ότι πάντα υπάρχουν τέτοιες Κλίνες.<br /> Η ειδοποιός διαφορά τους επόμενους μήνες και χρόνια είναι ότι ο επαναπροσδιορισμός των ισορροπιών και των συμφερόντων συγκριτικά με προγενέστερες φάσεις θα λάβει πολύ περισσότερο υπόψη πια κράτη είναι αναλώσιμα και ποια ορθολογιστικά και αποτελεσματικά ούτως ώστε η κάθε μεγάλη δύναμη να τα έχει ως στρατηγικούς συνομιλητές.<br /> Αυτές οι αποφάσεις ενώ πάντα είναι στο προσκήνιο και πάντα στερούνται κάθε συναισθηματισμού ή πολιτικής ηθικής παρά μόνο είναι συμβατές με τα εθνικά συμφέροντα όπως ορίζονται ενδοκρατικά (δεν είναι τυχαίο που πιο πάνω επιμέναμε σε αυτό το ζήτημα) στην παρούσα φάση, όπως προβάλλονται τα πράγματα, εάν ο νέος πρόεδρος αναθεωρήσει την στρατηγική του θα λάβουν χώρα ανακατατάξεις που ενδέχεται να ήταν αδιανόητες πριν λίγους μήνες.<br /> Ενώ οι μεγάλες ιστορικές ισορροπίες (ναυτικές versus ηπειρωτικές δυνάμεις) δεν αλλάζουν εύκολα, η αλλαγή πορείας από το ηγεμονικό πλιάτσικο τύπου Ομπάμα και Κλίντον προς ένα προσανατολισμό ισορροπίας θα πρέπει να χαράξει όρια τα οποία ενώ δεν θα είναι θεϊκά απαραβίαστα θα αποσκοπούν στο να αποτρέψουν μεγάλες ανατροπές.<br /> Προς το παρόν, προτιμώ να μην μιλήσω πιο συγκεκριμένα, αλλά παραπέμπω στο άρθρο και στο βιβλίο του Mearsheimer ως ενδεικτικές τάσεις και αποφάσεις.<br /> Δεν παραβιάζω την περιγραφική αναλυτική προσέγγιση ή την αξιολογική ελευθερία εάν πω δύο αντικειμενικά λόγια σχετικά για την Ελλάδα και την άμεση περιφέρειά της:<br /> Εάν η ειρήνη και σταθερότητα είναι ο σκοπός, ο κατευνασμός και η ανισορροπία οδηγεί σε πόλεμο ή απώλεια ζωτικών συμφερόντων του αδυνάμου που κατευνάζει.<br /> Η ισορροπία δυνάμεων ως προϋπόθεση σταθερότητας φαίνεται να μην είναι κύρια προτεραιότητα της Τουρκίας κάτι που όχι μόνο είναι αναγκαίο να ληφθεί υπόψη από την Ελλάδα αλλά επιπλέον θα πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε τα άλλα ενδιαφερόμενα κράτη και ιδιαίτερα τις μεγάλες δυνάμεις.<br /> Τυχόν διολίσθηση με κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και αναβάθμιση του Τουρκικού ρόλου α) θα ληφθεί υπόψη από τους στρατηγικούς σχεδιαστές των ΗΠΑ και των άλλων δυνάμεων, β) θα θέσει την Ελλάδα και την Κύπρο σε μειονεκτική θέση ενόψει αλλαγών πολιτικών και λήψεων νέων αποφάσεων και γ) θα καταστήσει αμφότερες τις κοινωνίες αναλώσιμες στην κλίνη των στρατηγικών παιγνίων.<br /> Η <strong>γεωπολιτική θέση της Ελλάδας</strong> και οι ιστορικές της σχέσεις με κράτη της περιφέρειάς μας και ευρύτερα θέτει ένα καίριο ζήτημα που απαιτεί μεγάλη προσοχή. Αφορά την Ρωσία. Πιο συγκεκριμένα:<br /> Ενώ όλες οι ενδείξεις μαρτυρούν τάσεις επαναπροσδιορισμού των σχέσεων ΗΠΑ – Ρωσίας και επανεξέτασης των ισορροπιών στο τρίγωνο ΗΠΑ-Ρωσία-Κίνα ή ακόμη και με τρόπο που συμπεριλαμβάνει άλλες δυνάμεις, θα αποτελέσει μεγάλο λάθος να νομίσουμε πως μπορεί να αλλάξει η στάση των ΗΠΑ όσον αφορά την θεώρηση της Ρωσίας ως ηπειρωτικής δύναμης ή ότι θα αλλάξει κατιτί στην στάση των ΗΠΑ να εμποδίσει κάθε περιφερειακή δύναμη να γίνει περιφερειακός ηγεμόνας.<br /> Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια ελιγμών.<br /> Όμως, ελιγμοί για να εξυπηρετήσει τα εθνικά του συμφέροντα ένα λιγότερο ισχυρό κράτους τους κάνει με πολύ μεγάλη προσοχή, σωστή ανάλυση, σωστό σχεδιασμό και ορθολογιστικές στρατηγικές αποφάσεις.<br /> Δηλαδή: Σταθερή στους στρατηγικούς προσανατολισμούς (που βασικά είτε το θέλουμε είτε όχι «αποφασίστηκαν» στην … Γιάλτα), θα μπορούσε να κάνει κάποιους προσεκτικούς ελιγμούς εάν φροντίζει να συναλλάσσεται ισότιμα και πελατειακά με τις ΗΠΑ (πιο πάνω ο σχετικός σύνδεσμος επεξηγηματικής παρέμβασης για το τις σημαίνει αυτό).<br /> Θα μπορούσε, πάντοτε λαμβάνοντας υπόψη τα γεωπολιτικά δεδομένα και τις στρατηγικές των μεγάλων δυνάμεων, να ελιχθεί με τρόπο που θα εκπληρώνει μια σειρά συμφερόντων της και ταυτόχρονα δεν θα θίγει ζωτικά συμφέροντα μεγάλων δυνάμεων με αποτέλεσμα διορθωτικές / τιμωρητικές αποφάσεις.<br /> Το τελευταίο ζήτημα αφορά, για ένα ακόμη λόγο, και τις ισορροπίες της Ελλάδας στην ζώνη που αρχίζει από τα Βαλκάνια και τελειώνει στην Μέση Ανατολή.<br /> Ενώ η γνώση των γεωπολιτικών δεδομένων και των στρατηγικών θα είναι η βάση στρατηγικών αποφάσεων, ενδέχεται να υπάρχουν περιθώρια ελιγμών για επαφές με Ρωσία που δεν θίγουν τις ΗΠΑ (συνήθως αυτά γίνονται με αποφάσεις εντός των μαύρων κουτιών της διπλωματίας μεταξύ των ενδιαφερομένων κρατών, εδώ των ΗΠΑ και της Ελλάδας) και που συνεισφέρουν στην ισορροπία δυνάμεων και στην σταθερότητα στην περιοχή.<br /> Αυτό συμπεριλαμβάνει ζητήματα όπως η ενέργεια αλλά όχι μόνο.<br /> Τίποτα όμως δεν μπορεί να γίνει ενάντια στην στρατηγική των ΗΠΑ αναφορικά με τα όρια που θέτει για την Ρωσία με τα οποία όπως η πείρα δείχνει η Μόσχα «συμφωνεί» ή συμφωνεί.<br /> Προσθέτω ότι αυτά δεν μπορούν να αναλύονται με συναισθηματικούς ή ιδεολογικούς όρους καθότι οι βαθύτερες διαμορφωτικές δυνάμεις είναι οι ηγεμονικές δυνάμεις το δε πρώτιστο μέλημα του λιγότερο ισχυρού κράτους είναι α) να διασφαλίζει την επιβίωσή του και την ασφάλειά του, β) να μην εισέρχεται στις Συμπληγάδες των ηγεμονικών συγκρούσεων και γ) ποτέ να μην κάνει λάθος όσον αφορά τις στρατηγικές των μεγάλων δυνάμεων, των αλλαγών τους και των συναλλαγών τους «κάτω από το τραπέζι».<br /> Η άγνωστη μεταβλητή εδώ είναι η Τουρκία και οι σχέσεις της με ΗΠΑ και Ρωσία πλην πολλά ως προς τούτο θα εξαρτηθούν από την δική μας θέση, στάση και στρατηγική υπόσταση.<br /> Ολοφάνερα, η αυτοκτονική τροχιά των τελευταίων μηνών όσον αφορά την Κυπριακή Δημοκρατία είναι πολύ απαισιόδοξη ένδειξη όσον αφορά το κατά πόσο Ελλάδα και Κύπρος κατανοούν τι γίνεται στην διεθνή πολιτική.<br /> <a href="http://www.tribune.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πώς οφείλει να ορίζεται η εθνική στρατηγική ενός κράτους – Ελλάδα και εκλογή Τραμπ

Παναγιώτης Ήφαιστος Στα πεδία της διπλωματίας και της στρατηγικής η ανάληψη της προεδρίας από τον Ντόναλτ Τράμπ θα μπορούσε, κάτω υπό ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρ.Τ .Ερντογάν: «Η Τουρκία εγκαταλείπει την άμυνα και έχει περάσει στην επίθεση….θα πάμε όπου θέλουμε»!

<div class="article-text"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRbqSJ2xsSCVOqymCU7KkPBKSGmvsb_YKQPgnqT1rgyuArb25WTqEBY2QEjkhtRE64KaOdRuRjfgmNsKQyxmzemWQT26G8d-P65MQOz9uwNhiYgrs2a-7_QhvqmjPkb6vTvYh-YDlyAwAq/s1600/%25CE%25A1.%25CE%25A4+.%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.+%25C2%25AB%25CE%2597+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25AF%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25AC%25CE%25BC%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B7%25E2%2580%25A6.%25CE%25B8%25CE%25B1+%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B8%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25B5%25C2%25BB%2521.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRbqSJ2xsSCVOqymCU7KkPBKSGmvsb_YKQPgnqT1rgyuArb25WTqEBY2QEjkhtRE64KaOdRuRjfgmNsKQyxmzemWQT26G8d-P65MQOz9uwNhiYgrs2a-7_QhvqmjPkb6vTvYh-YDlyAwAq/s640/%25CE%25A1.%25CE%25A4+.%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.+%25C2%25AB%25CE%2597+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25AF%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25AC%25CE%25BC%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B7%25E2%2580%25A6.%25CE%25B8%25CE%25B1+%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B8%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25B5%25C2%25BB%2521.jpg" width="640" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Όποιος κατάλαβε-κατάλαβε αυτό που ανακοινώθηκε δια στόματος Σουλτάνου Ερντογάν. </strong><br /> <em>«Η Τουρκία θα πηγαίνει  όπου υπάρχει η πηγή της τρομοκρατικής απειλής»</em>, δήλωσε ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν,  εκφράζοντας για μια ακόμη φορά την αποφασιστικότητα της Τουρκίας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις που διεξάγονται στη Συρία και το Ιράκ…<strong>μελλοντικά και αλλού .</strong><br /> <br /> <em>«Η Τουρκία έχει εγκαταλείψει την άμυνα και έχει περάσει σε  κατάσταση επίθεσης»</em>, δήλωσε ο Ερντογάν , σε μια συνάντηση με τους επικεφαλείς των περιφερειών  στο προεδρικό μέγαρο.<br /> <br /> <img class="alignnone wp-image-5079775 size-full" height="345" sizes="(max-width: 620px) 100vw, 620px" src="http://cdn-pentapostagma.pressidium.com/wp-content/uploads/2017/01/a7c1c35f07754323990f7ab1afa634c2.jpg" width="620" /><br /> <em>«Θα πραγματοποιήσουμε τον αγώνα μας εναντίον των τρομοκρατικών οργανώσεων στη Συρία μέσα σε αυτήν την προοπτική. Στο Ιράκ πιο  πολύ θα ακολουθήσoυμε  μια παρόμοια προσέγγιση» </em>, πρόσθεσε ο ίδιος.<br /> <em>«Η πολιορκία της πόλης αλ-Μπαμπ  ενάντια στον  </em>Daesh  <em> [στα αραβικά Ισλαμικό Κράτος ] έχει ακόμη πολύ δρόμο . Ο αγώνας ενάντια στο PYD [Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα Ένωσης] και to YPG [Κουρδικές Λαϊκές  Μονάδες Προστασίας] στην Συρία είναι ένας  συνεχής  αγώνας με αποφασιστικότητα. Εάν υπάρξουν ενδείξεις ότι απειλούμαστε, τότε θα καθαρίζουμε αυτές  τις περιοχές . Λέω πάντα, «ασφαλές καταφύγιο χωρίς τρομοκρατία». Αυτό είναι δικαίωμά μας. Εάν οι πολίτες μου συνεχώς απειλούνται από αυτές τις περιοχές, είναι καθήκον μας να τους προστατεύσουμε . Το κράτος είναι εδώ για αυτό το λόγο »,</em> είπε ο Τούρκος πρόεδρος.<br /> <br /> Ο Ερντογάν κατηγόρησε και πάλι τις χώρες της Ευρώπης οι οποίες  έμμεσα υποστηρίζουν τους Κούρδους στην Συρία , σημειώνοντας ότι αυτός ήταν ο λόγος για την επιμήκυνση  της στρατιωτικής επίθεσης της Τουρκίας στην πόλη Αλ Μπαμπ .<br /> <br /> <em>«Εμείς θα επεκτείνουμε το πεδίο του αγώνα μας με ν αρχή  «όσους» δεν υποστηρίζουν την Τουρκία και είναι εναντίον της Τουρκίας»<strong>,</strong></em> είπε ο ίδιος ανάβοντας «φωτιές».<br /> <br /> <strong>Όποια χώρα δηλαδή δεν συμφωνεί με το φασιστικό , απολυταρχικό , ισλαμικό σύστημα «Ερντογάν» θα φακελώνεται και θα δέχεται την επίθεση του τουρκικού στρατού. Ο ισλαμικός φασισμός σε όλο του το μεγαλείο .</strong><br /> <strong><br /></strong> Η Ελλάδα πολύ γρήγορα,  ακόμα και με αφορμή την έκδοση των Τούρκων στρατιωτικών θα «γευτεί» τις ακραίες  ιδέες του Ερντογάν ο οποίος έχει χάσει εντελώς το μέτρο …των δηλώσεων και των πράξεων του και έχει γίνει άκρως επικίνδυνος.<br /> <br /> <img class="alignnone wp-image-5079781 size-full" height="353" sizes="(max-width: 626px) 100vw, 626px" src="http://cdn-pentapostagma.pressidium.com/wp-content/uploads/2017/01/soultan_erdogan2.jpg" width="626" /><br /> <br /> Τώρα πιο πολύ παρά ποτέ υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο για επεισόδιο στο Αιγαίο λόγω <strong>σοβαρών αμερικανικών πληροφοριών</strong> …, για αυτό και οι κρίσεις στην ανώτατη ηγεσία  των ελληνικών ενόπλων  δυνάμεων  επισπεύστηκαν κατά δύο μήνες τουλάχιστον. Τα υπόλοιπα είναι απλά δηλώσεις και λόγια.<br /> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ρ.Τ .Ερντογάν: «Η Τουρκία εγκαταλείπει την άμυνα και έχει περάσει στην επίθεση….θα πάμε όπου θέλουμε»!

Όποιος κατάλαβε-κατάλαβε αυτό που ανακοινώθηκε δια στόματος Σουλτάνου Ερντογάν. «Η Τουρκία θα πηγαίνει  όπου υπάρχει η πηγή της τρομοκρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιλντιρίμ: Δεν διαπραγματευόμαστε τις εγγυήσεις στο κυπριακό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPuvZi-5_BuDBqFK2kw-pRaNWgPZdaNQnNW3NaZeZS6H1o_8evlZXFAcpEsH7KiiuCSxol4maGipadN2Umu7XeOj9OBCDhc_sa_hlRlq8ww68poKxKpMJnWTVlKA4f0DnCXi5b4pzLy7C4/s1600/%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BC.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPuvZi-5_BuDBqFK2kw-pRaNWgPZdaNQnNW3NaZeZS6H1o_8evlZXFAcpEsH7KiiuCSxol4maGipadN2Umu7XeOj9OBCDhc_sa_hlRlq8ww68poKxKpMJnWTVlKA4f0DnCXi5b4pzLy7C4/s640/%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BC.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <blockquote class="tr_bq"> <b>Προσέξτε αυτή τη δήλωση Γιλντιρίμ για την Κύπρο: "Όταν επιτευχθεί αυτή η συμφωνία, η Τουρκία από πλευράς της Κύπρου πρέπει να έχει μεταχείριση σαν να είναι μέλος της ΕΕ».</b></blockquote> Το θέμα των εγγυήσεων και της ασφάλειας από την Τουρκία, στην Κύπρο είναι εκτός συζήτησης δήλωσε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ απαντώντας σε ερωτήσεις των ανταποκριτών των τουρκικών μμε στην ΄Αγκυρα, για όλα τα θέματα της επικαιρότητας<br /> Συγκεκριμένα ερωτηθείς για την παρουσία του αντιπροέδρου της κυβέρνησης <b>Τουγκρούλ Τουρκές </b>στην Γενεύη για τις διαπραγματεύσεις του Κυπριακού, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, είπε: <br /> <br /> «Αυτή την στιγμή οι δύο πλευρές ζυγίζουν η μία την άλλη. Ανάλογα με το ποιος θα το επιθυμεί και πόσο, αν υπάρξει πρόοδος στις διαπραγματεύσεις, τότε θα αναβαθμιστούν. Δεν βλέπουμε πρόβλημα. Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Για να μην επιστρέψουμε στην κατάσταση της δεκαετίας του '60 και του '70, <b>το θέμα των εγγυήσεων και της ασφάλειας από τη Τουρκία, είναι εκτός συζήτησης</b>. Μιλάμε για ενιαία Κύπρο και για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των κοινοτήτων και μια δίκαιη διοίκηση και τη διασφάλιση των τεσσάρων ελευθερίων. Όταν επιτευχθεί αυτή η συμφωνία, <b>η Τουρκία από πλευράς της Κύπρου πρέπει να έχει μεταχείριση σαν να είναι μέλος της ΕΕ».</b><br /> <br /> Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ απαντώντας σε ερώτηση για την ανάληψη καθηκόντων από τον Τραμπ στις ΗΠΑ, είπε ότι τα μηνύματα είναι θετικά και ότι ελπίζει σε αλλαγή πλεύσης σε ότι αφορά την πολιτική στην Συρία και το Ιράκ. Πρόσθεσε δε ότι πρέπει να γίνουν τρία βήματα για να βελτιωθούν οι σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας:<br /> <br /> «Πρώτον να εκδοθεί στην Τουρκία ο Γκιουλέν. Δεύτερον να σταματήσουν να στηρίζουν το κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (PYD) των Κούρδων της Συρίας και το ένοπλο τμήμα του (YPG) στέλνοντας τους όπλα. Μια τρομοκρατική οργάνωση δεν μπορεί να εξοντωθεί από μια άλλη. Δεν αρμόζει σε ένα κράτος. Τρίτον, ο τουρκικός λαός έχει αρνητική αντίληψη για τις ΗΠΑ. Περιμένουμε εμφανή βήματα για να διορθωθεί αυτή η αντίληψη που βάθυνε ακόμη περισσότερο μετά την 15η Ιουλίου."<br /> <br /> Ο κ. Γιλντιρίμ είπε ότι τα πρώτα μηνύματα που έρχονται από την πλευρά του Τραμπ «είναι θετικά, θα περιμένουμε και θα δούμε».<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιλντιρίμ: Δεν διαπραγματευόμαστε τις εγγυήσεις στο κυπριακό

Προσέξτε αυτή τη δήλωση Γιλντιρίμ για την Κύπρο: "Όταν επιτευχθεί αυτή η συμφωνία, η Τουρκία από πλευράς της Κύπρου πρέπει να έχει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα Βαλκάνια σε θέση αναμονής

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRI_Vr1qW8VKtvK6xSxOMLBNQbdKhLBY0Xxye3HORjmvFMJpNc-qyMwul9yiHJMolPiDx-4NJwDGDPoN6LwJClpFmdYd0Wg167SAMiO7arTFH3dIkXzH0utirt6KnvQ7tUUgdjR0J4emJd/s1600/%25CE%25A4%25CE%25B1+%25CE%2592%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2583%25CE%25B5+%25CE%25B8%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25AE%25CF%2582+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRI_Vr1qW8VKtvK6xSxOMLBNQbdKhLBY0Xxye3HORjmvFMJpNc-qyMwul9yiHJMolPiDx-4NJwDGDPoN6LwJClpFmdYd0Wg167SAMiO7arTFH3dIkXzH0utirt6KnvQ7tUUgdjR0J4emJd/s640/%25CE%25A4%25CE%25B1+%25CE%2592%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2583%25CE%25B5+%25CE%25B8%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25AE%25CF%2582+.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Ιπποκράτη Δασκαλάκη*</b><br /> <br /> Πέρασαν σχεδόν 130 χρόνια από τότε που ο καγκελάριος Bismarck δήλωσε ότι δεν σκόπευε να θυσιάσει ούτε τη ζωή ενός «Πομεριανού γρεναδιέρου» για τα Βαλκάνια. Λίγα χρόνια μετά, οι διάδοχοι και οι σύμμαχοί του ενεπλάκησαν, με αφορμή τον έλεγχο της περιοχής, στη μεγαλύτερη σφαγή που είχε γνωρίσει μέχρι τότε η ανθρωπότητα, στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αναμφίβολα, η πανσπερμία ανταγωνιζομένων εθνοτήτων, με ριζικά διαφορετικές καταβολές, που κατακλύζουν εδώ και αιώνες την περιοχή των Βαλκανίων ευθύνεται σημαντικά για τη συγκρουσιακή κατάσταση που επικρατεί. Αντίστοιχες όμως και οι ευθύνες των μεγάλων δυνάμεων που διαχρονικά ανταγωνίζονται για την επικράτηση και επιρροή τους χρησιμοποιώντας επιδέξια τους συναισθηματικούς, ευέξαπτους και ευκολόπιστους Βαλκάνιους.<br /> <br /> Κατά γενική ομολογία, η τελευταία δεκαπενταετία, στα άλλοτε ταραγμένα Βαλκάνια, υπήρξε ασυνήθιστα ήρεμη. Εν μέρει παράδοξο, γιατί σχεδόν κανένα από τα προβλήματα που κληρονόμησε ο προηγούμενος αιώνας δεν έχει επιλυθεί. Η απαισιόδοξη σχολή σκέψης υποστηρίζει ότι η συσσώρευση των προβλημάτων οδηγεί σε δημιουργία εύφλεκτων συνθηκών και μια σπίθα μπορεί να πυροδοτήσει ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο ξέσπασμα βίας. Άλλωστε τα Βαλκάνια χαρακτηρίζονται ως η ευρωπαϊκή «πυριτιδαποθήκη». Αντίθετα, οι αισιόδοξοι φιλελεύθεροι ισχυρίζονται ότι οι κάτοικοι της περιοχής, κουρασμένοι από τις άσκοπες σφαγές και απολαμβάνοντας πλέον τα αγαθά της «δυτικής δημοκρατίας», θα περιορίσουν τους ανταγωνισμούς τους σε ελεγχόμενες εξάρσεις και εμπορικούς αντιπαραθέσεις. Οι ρεαλιστές από την άλλη, αιτιολογούν την πρωτόγνωρη και επίπλαστη ηρεμία που επικρατεί, ως αποτέλεσμα της παροδικής μείωσης του ενδιαφέροντος των μεγάλων δυνάμεων (κυρίως ΗΠΑ-Ρωσίας) αλλά και της αναγκαστικής επικέντρωσης των προσπαθειών των βαλκανικών χωρών στην ισχυροποίηση τους μέσω ανασύνταξης των οικονομικών, κοινωνικών και θεσμικών δυνάμεων και ένταξης στους δυτικούς θεσμούς.<br /> <br /> Η διέλευση όμως ενός επιβατικού τραίνου, σε συνέχεια τριετών τουλάχιστον διαπραγματεύσεων, απέδειξε την επίπλαστη εικόνα της ειρηνικής συνύπαρξης Σέρβων και Κοσσοβάρων. Δικαιολογημένες και νωπές μνήμες συγκρούσεων και εχθρικά αισθήματα ξεπήδησαν σε αμφότερους τους λαούς ενώ ανεύθυνες και ανώριμες ηγεσίες προέβαιναν σε επίδειξη αποφασιστικότητας και σθένους απευθυνόμενες κυρίως στα εσωτερικά τους εκλογικά ακροατήρια. Οι κινητοποιήσεις των δυνάμεων καλύφθηκαν επικοινωνιακά, ΗΠΑ και Δύση έκαναν εκκλήσεις για μετριοπάθεια και η ένταση ταχύτητα αποκλιμακώθηκε. Η Πρίστινα, με τον «αέρα» του ευνοημένου κράτους της Δύσεως ακολουθεί μια ανένδοτη πολιτική γραμμή ενώ η Σερβία, χάρη της προσέγγισης με τη Δύση, φαίνεται να επιλέγει προσωρινά, έστω και διστακτικά, έναν περισσότερο συμβιβαστικό δρόμο.<br /> <br /> Στο νοτίως της Σερβίας ευρισκόμενο «ακατανόμαστο κρατίδιο», η προβληματική συνύπαρξη σερβικού και αλβανικού στοιχείου συνεχίζεται εν μέσω τριβών που επιτείνονται από την ενδοσερβική πολιτική διαμάχη με αποτέλεσμα την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης. Στα δυτικά σύνορα των Σκοπίων, τα Τίρανα, συνεπαρμένα από την καθυστερημένη αφύπνιση του αλβανικού εθνικισμού, απροκάλυπτα ενισχύουν κάθε αλβανική διεκδίκηση και καλλιεργούν ένα αποσταθεροποιητικό μεγαλοϊδεατικό εθνικισμό. Ο Αλβανός πρωθυπουργός δεν διστάζει να καλεί στο γραφείο του στα Τίρανα, τους αρχηγούς των αλβανόφωνων κομμάτων της ΠΓΔΜ για να δώσει κατευθύνσεις, σε μια επίδειξη προκλητικότητας και περιφρόνησης των αρχών καλής γειτονίας και μη επεμβάσεως στα εσωτερικά των άλλων κρατών. Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τρεις εθνοτικές κοινότητες, ενισχυμένες από θρησκευτικές διαιρέσεις και με νωπές τις μνήμες των αιματηρότατων συγκρούσεων της δεκαετίας του 1990, αδυνατούν να συνυπάρξουν και συνεργαστούν στο πλαίσιο ενός τεχνητού κράτους που επέβαλαν ισχυρότερες εξωτερικές δυνάμεις. Σερβοβόσνιοι και Βόσνιοι Μουσουλμάνοι αναγκαστικά συμβιώνουν σε αυτό το τεχνητό κατασκεύασμα με μοναδικές επαφές τις εξαναγκαστικές προβλέψεις των συνθηκών του Dayton και την αγαστή συνεργασία σε έκνομες πράξεις. Ως γνωστόν, οι κάθε είδους εγκληματικές ενέργειες αποτελούν το χαρακτηριστικό γνώρισμα, ίσως και το μοναδικό συνδετικό ιστό, των κοινοτήτων των Δυτικών, κυρίως, Βαλκανίων.<br /> <br /> Στη βορειανατολικά της βαλκανικής χερσονήσου και εγγύς των ουκρανικών πεδιάδων, ένα άλλο προβληματικό μόρφωμα, η Υπερδνειστερία, αναζητάει την «αναγνώριση» του φιλοξενώντας δυσανάλογα για το μέγεθος της, ρωσικά στρατεύματα στραμμένα προς την Ουκρανία. Δίπλα, η Μολδαβία, το φτωχότερο κράτος της Ευρώπης, διαμαρτύρεται για τη βίαιη απόσχιση των εδαφών της και απεγνωσμένα προσπαθεί να ενδυναμώσει την εθνική ταυτότητα της, αναπολώντας ενίοτε και την εποχή της συμπόρευσης με τη σταθερότερη Ρουμανία. Η τελευταία, εκμεταλλευόμενη θέση, μέγεθος και πόρους φαίνεται να κερδίζει το στοίχημα της σταθεροποίησης και ανάπτυξης. Η γειτονική της Βουλγαρία, το κράτος φόβητρο των Βαλκανίων έναν αιώνα ακριβώς πίσω, βιώνει μια πρωτοφανή δημογραφική κατάρρευση και ισχνή οικονομική ανάπτυξη με έντονες διακυμάνσεις λόγω μιας βαθύτατης πολιτικής διάσπασης που σχετίζεται με τις βασικές επιλογές μεταξύ Ρωσίας και Δύσεως.<br /> <br /> Στην αντίθετη άκρη των Βαλκανίων, δύο άλλα κράτη, Σλοβενία και Κροατία, έχουν από καιρό αποκηρύξει κάθε σχέση με τους προβληματικούς γείτονες τους και θεωρούν, εν μέρει και δικαίως, τους εαυτούς τους ως μέλη της «προοδευμένης» Κεντρικής Ευρώπης. Το μικρό Μαυροβούνιο, που μέχρι πρόσφατο πανηγύριζε την ελπιδοφόρα πορεία του προς την Ατλαντική Συμμαχία, παρακολουθεί αμήχανο τις «εμπρηστικές» δηλώσεις του μελλοντικού «πλανητάρχη» και ενδεχομένως να αναρωτιέται για την αποτελεσματικότητα των επιλογών του.<br /> <br /> Παρά όμως τα προβλήματα και τις μικροεντάσεις, σήμερα επικρατεί ηρεμία στα Βαλκάνια. Τα πρόσφατα γεγονότα βορείως της Μαύρης Θάλασσας και στη Μέση Ανατολή έχουν αποσπάσει την προσοχή των αναλυτών από την πολύπαθη χερσόνησο. Η ένταξη των βαλκανικών χωρών σε ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προβληθεί –δικαιολογημένα εν μέρει- ως πανάκεια στα συσσωρευμένα προβλήματα τους, καίτοι τα παραδείγματα των τριών «τυχερών» χωρών που ευτύχησαν να υλοποιήσουν το όνειρο της διπλής ένταξης (Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία) δεν επιβεβαίωσαν πλήρως τις προσδοκίες.<br /> <br /> Αναμφισβήτητα, εικοσιπέντε χρόνια μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων η εικόνα των Βαλκανίων έχει σημαντικά μεταβληθεί. Η ενσωμάτωση των τέως κομμουνιστικών κρατών στην ιδεολογική, οικονομική και θεσμική σφαίρα επιρροής της Δύσης έχει σχεδόν δρομολογηθεί παρά τις ανεπιτυχείς προσπάθειες της άλλοτε προστάτιδος των σλαβικών λαών, Ρωσίας. Όμως δεν πρέπει να υποτιμούμε τις διασυνδέσεις και αποφασιστικότητα της Μόσχας όπως και μια βαθιά επιρροή που ακόμη και σήμερα διατηρεί στους πληθυσμούς της περιοχής αλλά και σε μέρος των βαλκανικών ελίτ.<br /> <br /> Ωστόσο, πέρα από την πολυδιάστατη εμπλοκή της Δύσης στην περιοχή και τα θετικά ή αρνητικά «επιτεύγματά» της, σημαντικά ζητήματα παραμένουν ανοικτά. Η βαλκανική περιφέρεια εξακολουθεί να είναι η πιο αδύναμη περιφέρεια της Ευρώπης. Παρά την περιορισμένη ευμάρεια των κατοίκων τους, δεν παύουν να αποτελούν περιοχή ανταγωνισμού και επέκτασης των αγορών. Ειδικά οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων απεγνωσμένα προσπαθούν να εξασφαλίσουν την οικονομική, πολιτική αλλά και εθνική εξασφάλιση μέσω της αβέβαιης ένταξης στους δυτικούς θεσμούς. Η επικαιρότητα όμως καταδεικνύει ότι αρκεί ένας ποδοσφαιρικός αγώνας ή μια προβοκατόρικη «διακόσμηση» ενός τραίνου, για να ξυπνήσουν πάθη και να τεθούν σε κίνδυνο πολύχρονες διαπραγματεύσεις και επώδυνοι συμβιβασμοί. Μουδιασμένες οι ηγεσίες των βαλκανικών κρατών περιμένουν τις πρώτες ενδείξεις των διαθέσεων του νέου αμερικανού Προέδρου με το μέλλον των σχέσεων των δύο υπερδυνάμεων να είναι καθοριστικό και για τις εξελίξεις στην χερσόνησο του Αίμου. Ως εκ τούτου, μάλλον να μην περιμένουμε σημαντικές εξελίξεις στα Βαλκάνια για το πρώτο εξάμηνο του 2017.<br /> <br /> Η γεωπολιτική σημασία των Βαλκανίων είναι αναμφισβήτητη ως συνδέουσα ζώνη μεταξύ Ανατολικής Μεσογείου και των πεδιάδων της Ουκρανίας. Κάθε προχώρηση της Μόσχας στην Ουκρανία, επαναφέρει τα Βαλκάνια ως ζώνης επαφής Δύσεως-Ρωσίας. Τα Βαλκάνια επίσης διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο και στην εξασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο πρωταρχικής σημασίας «νότιος διάδρομος», για τη μείωση της ευρωπαϊκής ενεργειακής εξάρτησης από τη Ρωσία, διέρχεται από το χώρο αυτό. Παράλληλα αποτελούν και το διάδρομο μετακίνησης ανθρώπινων ψυχών προς την Ευρώπη με όλα τα προβλήματα και τριβές που αυτή η κίνηση επιφέρει.<br /> <br /> Η χώρα μας, παρά την οικονομική κρίση που την μαστίζει, διαθέτει μεγαλύτερο ΑΕΠ από τους γείτονες της και αρκετά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Βέβαια βρίσκεται σε αντιπαράθεση με γειτονικά βαλκανικά κράτη για σωρεία λόγων ενώ η αντίπαλος Τουρκία προσπαθεί –με όχημα τις μουσουλμανικές κοινότητες και τις επενδύσεις- να διεισδύσει στην περιοχή, περικυκλώνοντας την Ελλάδα και αναβιώνοντας το Οθωμανικό μεγαλείο.<br /> <br /> Όσο πιεστικά και δυσεπίλυτα και αν εμφανίζονται τα προβλήματα μας με Αλβανία και Σκόπια, έναντι αυτών των χωρών διαθέτουμε συντριπτικό πλεόνασμα ισχύος. Ο παράγοντας χρόνος είναι αβέβαιο υπέρ ποίου λειτουργεί, καθόσον συχνά απρόβλεπτες καταστάσεις ανατρέπουν τους σχεδιασμούς. Όμως μια σταθερή στρατηγική έναντι των βαλκανικών χωρών μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει. Η πολιτική αυτή δεν επιτρέπεται να χαρακτηρίζεται από υποχωρήσεις σε θέματα ζωτικών συμφερόντων μας αλλά δεν πρέπει να δημιουργεί και αισθήματα ανασφάλειας στους γείτονες που θα τους ωθήσει (απρόθυμα) στην αγκαλιά της Άγκυρας. Η συντριπτική μας υπεροχή επιτρέπει την εκδήλωση σταθερής πολιτικής, χωρίς να παγιδευόμαστε σε επιθετικές «κορώνες» και προχωρώντας παράλληλα σε συνεχή ανοίγματα και φιλικές προσεγγίσεις προς τους γειτονικούς λαούς. Παρά τις μακροχρόνιες αντιπαλότητες και συγκρούσεις, η χερσόνησος των Βαλκανίων αποτελούσε το «στρατηγικό βάθος» της χώρας μας. Η ιστορία (ειδικά η λησμονημένη Βυζαντινή Αυτοκρατορία) δείχνει το δρόμο, αρκεί να πιστέψουμε τις δυνατότητες, την υπεροχή μας και να «σοβαρευθούμε».<br /> <b><i><br />*Ο κ. Ιπποκράτης Δασκαλάκης είναι Υποστράτηγος (εα)</i></b><br /> <div> <b><i><br /></i></b><a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τα Βαλκάνια σε θέση αναμονής

Του Ιπποκράτη Δασκαλάκη* Πέρασαν σχεδόν 130 χρόνια από τότε που ο καγκελάριος Bismarck δήλωσε ότι δεν σκόπευε να θυσιάσει ούτε τη ζωή ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Το έγκλημα του PSI

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSA-K0-4yohmgPmNaaPHgoL13JjdG_CBbtsk1yYnvG19RpF8dzGENWMwz4l2qW8l-tp-YSzBO9K__X_ZlGKSskCgcxumO-kIINYlzmmpOQ3YP7qMLs7My5jH43zWtFnxpLfExd-WhTViG9/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25AD%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+PSI.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSA-K0-4yohmgPmNaaPHgoL13JjdG_CBbtsk1yYnvG19RpF8dzGENWMwz4l2qW8l-tp-YSzBO9K__X_ZlGKSskCgcxumO-kIINYlzmmpOQ3YP7qMLs7My5jH43zWtFnxpLfExd-WhTViG9/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25AD%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+PSI.jpg" width="640" /></a></div> <br />Mέσω αυτού υπεγράφη η υπαγωγή των ομολόγων του δημοσίου στο αγγλικό δίκαιο, η απαγόρευση της μετατροπής του εξωτερικού χρέους σε εθνικό νόμισμα, καθώς επίσης η υποθήκευση ολόκληρης της Ελλάδας, χωρίς καμία ωφέλεια – οπότε δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο.<br />.<br />Άρθρο<br /><br />Επανέρχεται ξανά στην επικαιρότητα η αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεων της Ελλάδας μετά τα μέσα του 2017, οπότε η χρεοκοπία, καθώς επίσης η έξοδος της από την Ευρωζώνη – εκβιαστικά φυσικά μέσω της ΕΚΤ που ασφαλώς <a href="http://www.analyst.gr/2017/01/16/i-germaniki-outopia/">ελέγχεται</a> από τον κ. Σόιμπλε, αφού μόνο εκούσια μπορεί να δρομολογηθεί κάτι τέτοιο.<br /><br />Η χρεοκοπία βέβαια θα αποφευχθεί, εάν η κυβέρνηση συμβιβαστεί με όλα όσα απαιτηθούν από τη Γερμανία – εκτός αυτού υπό την προϋπόθεση ότι, στην περίπτωση αποχώρησης του ΔΝΤ θα αναλάβει το ελληνικό πρόγραμμα το γερμανικό ΔΝΤ, ο ESM δηλαδή, επιβάλλοντας πολύ πιο επώδυνα μέτρα.<br /><br />Δυστυχώς τα ελληνικά κόμματα δεν μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους ούτε στην <a href="http://www.analyst.gr/2017/01/16/i-germaniki-outopia/">άκρη του γκρεμού</a> – ενώ οι Πολίτες λογικά πιστεύουν ότι, δεν είναι δυνατόν να διασωθεί η χώρα από αυτούς που τη χρεοκόπησαν και πρέπει να τιμωρηθούν. Εν τούτοις, δεν κατανοούν πως αφενός μεν δεν υπάρχει χρόνος, αφετέρου πως δεν αλλάζει εύκολα το πολιτικό προσωπικό – οπότε δεν είναι ρεαλιστικό κάτι τέτοιο.<br /><br />Επίσης πως το νόημα της συνεργασίας είναι η παρουσία σύσσωμης της Ελλάδας απέναντι στους δανειστές, χωρίς την οποία δεν υπάρχει καμία πιθανότητα εύρεσης μίας σωστής λύσης – ενώ η απαιτούμενη πολιτική σταθερότητα δεν μπορεί να εξασφαλισθεί όταν τα κόμματα συγκρούονται μεταξύ τους, δημαγωγούν κοκ.<br /><br />Για παράδειγμα, εάν η ΝΔ κέρδιζε τις εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγούσε τους οπαδούς του στους δρόμους, ακόμη και αν είχε θεϊκές ικανότητες ο πρωθυπουργός, δεν θα μπορούσε να επιτύχει απολύτως τίποτα – κάτι που δυστυχώς δεν συνειδητοποιεί κανένα από τα κόμματα, ούτε οι Πολίτες. Υπό αυτήν την οπτική γωνία πάντως, η απλή αναλογική δεν είναι αρνητική – παρά τα προβλήματα που ενέχει.<br /><br />Περαιτέρω, τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη δυσμενή κατάσταση, στην οποία έχει βρεθεί η πατρίδα μας, έχει ασφαλώς το PSI – μέσω του οποίου η Ελλάδα παρέδωσε κυριολεκτικά τα κλειδιά της στους δανειστές. Επομένως, χωρίς να υποτιμούμε καθόλου τις τεράστιες ευθύνες όλων αυτών που υπέγραψαν τα μνημόνια, αλλά παραμένοντας απλά ρεαλιστές, οφείλουν να τιμωρηθούν άμεσα αυτοί που το υπέγραψαν – έτσι ώστε να αποκατασταθεί τουλάχιστον εν μέρει το «κοινό περί δικαίου αίσθημα».<br /><br />Υπενθυμίζουμε πως μέσω του PSI υπεγράφη η υπαγωγή των ομολόγων του δημοσίου στο αγγλικό δίκαιο, η απαγόρευση της μετατροπής του εξωτερικού χρέους σε εθνικό νόμισμα, καθώς επίσης η υποθήκευση ολόκληρης της Ελλάδας. Όλα αυτά σε μία χρονική στιγμή που οι δανειστές φοβόντουσαν όσο τίποτα άλλο μία ελληνική χρεοκοπία – η οποία μπορεί μεν να ήταν επώδυνη, αλλά θα οδηγούσε τη χώρα στην έξοδο από την κρίση, ενδεχομένως με ένα δικό της εθνικό νόμισμα.<br /><br />Ειδικότερα, τότε θα μπορούσε σχετικά εύκολα η Ελλάδα να προβεί σε αναβολή πληρωμών, να μετατρέψει όλο το εξωτερικό χρέος της σε δραχμές και στη συνέχεια να το πληρώνει στο δικό της νόμισμα – οπότε η υποτίμηση του δεν θα επιβάρυνε μόνο την ίδια αλλά, επίσης, όλους τους δανειστές της, ενώ το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος θα μειωνόταν πληθωριστικά.<br /><br />Όσον αφορά δε την «ωφέλεια» της διαγραφής, φαίνεται καθαρά από τη διαφορά του δημοσίου χρέους του 2012, σε σχέση με το 2011 (γράφημα – <a href="http://www.analyst.gr/2017/01/04/to-drama-tis-ellinikis-diasosis/">πηγή</a>), η οποία ήταν μόλις 51,3 δις € – εκ των οποίων τα περισσότερα αφορούσαν εγχώριους πιστωτές, όπως τις ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία που χρεοκόπησαν, καθώς επίσης τους Έλληνες κατόχους ομολόγων του δημοσίου.<br /><br /><a href="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2017/01/94-2.png"><img src="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2017/01/94-2.png" /></a><br /><br />.Μόνο από τις τράπεζες χάθηκαν στη συνέχεια περίπου 44 δις € που επιβάρυναν το δημόσιο χρέος, άρα τους Έλληνες φορολογουμένους (39,5 δις € του ΤΧΣ, εκ των οποίων τα 26,5 δις € σε κεφάλαια και τα 13 δις € για κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, συν 4,4 δις € του ελληνικού κράτους για την αγορά προνομιούχων μετοχών). Εκτός αυτού, κανένας δεν ξέρει τι θα συμβεί με τις καθαρές εγγυήσεις που έχει δώσει το δημόσιο στις τράπεζες, οι οποίες υπολογίζονταν στα 90 δις € το 2014 – ποσό που ασφαλώς θα χαθεί, εάν τελικά το κράτος χρεοκοπήσει.<br /><br />Συμπερασματικά, οι ζημίες από το PSI ήταν μεγαλύτερες από την ωφέλεια του – ενώ η μείωση των επιτοκίων που επετεύχθη ήταν μεν σημαντική, αλλά θα είχε καλυφθεί μετά την επέμβαση της ΕΚΤ στα μέσα του 2012, όπου μειώθηκαν δραματικά όλα τα επιτόκια δανεισμού των χωρών της Ευρωζώνης. Εκτός αυτού, λόγω του PSI κυρίως η Ελλάδα δεν συμμετείχε από την αρχή στα πακέτα ποσοτικής διευκόλυνσης της ΕΚΤ – μέσω των οποίων εξασφαλίζεται η ρευστότητα, καθώς επίσης ο περιορισμός των χρεών των κρατών της Ευρωζώνης.<br /><br />Πρόκειται λοιπόν για το μεγαλύτερο έγκλημα που συντελέσθηκε στην πατρίδα μας, οπότε δεν πρέπει να μείνει σε καμία περίπτωση ατιμώρητο, αφού έχει προκαλέσει όλα τα επόμενα – τα οποία ενδεχομένως θα οδηγήσουν την Ελλάδα στη χρεοκοπία, καθώς επίσης στην έξοδο από την Ευρωζώνη, εάν τελικά δεν επικρατήσει η κοινή λογική και δεν συνεργαστούν τα κόμματα μεταξύ τους.<div> <br />πηγή<br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Το έγκλημα του PSI

Mέσω αυτού υπεγράφη η υπαγωγή των ομολόγων του δημοσίου στο αγγλικό δίκαιο, η απαγόρευση της μετατροπής του εξωτερικού χρέους σε εθνικό νό...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Trump "ξυπνάει" παλιούς φόβους της Γερμανίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvnkZ9ohfonj66yNCFsfGP4OFYNGHtuB6S5vL1OnBBVkIzdP9t9Ng9D04zte1ARVTxsU9siaziAKbfKGty5TqPfKZLl1K9SstLuqO-WZgTcLgwxDHjruQu9DF4usOGtIxpfOA9Gk1lrBwK/s1600/%25CE%259F+Trump+%25CE%25BE%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2582+%25CF%2586%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2593%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvnkZ9ohfonj66yNCFsfGP4OFYNGHtuB6S5vL1OnBBVkIzdP9t9Ng9D04zte1ARVTxsU9siaziAKbfKGty5TqPfKZLl1K9SstLuqO-WZgTcLgwxDHjruQu9DF4usOGtIxpfOA9Gk1lrBwK/s640/%25CE%259F+Trump+%25CE%25BE%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2582+%25CF%2586%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2593%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Της <b><a href="http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/67699" target="_blank">Judy Dempsey</a></b><br /><br />Ακόμη και πριν εκλεγεί Αμερικανός πρόεδρος το Νοέμβριο του 2016, ο Donald Trump προσέγγισε τον Nigel Farage, τον πρώην ηγέτη του UKIP ο οποίος τάχθηκε με επιτυχία υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ. Από την νίκη του Trump, έχει συναντήσει τον Farage, έχει ακόμη προτείνει να γίνει ο ίδιος πρεσβευτής της Βρετανίας στην Ουάσιγκτον, και έχει επαινέσει την απόφαση της Βρετανίας να αποχωρήσει από την ΕΕ.<br /><br />Ο Trump τώρα σχεδιάζει να συναντήσει την Βρετανίδα πρωθυπουργό Theresa May –αν και θα έρθει δεύτερη στη σειρά των συναντήσεων, εάν ο Trump εμμείνει στην πρόθεσή του να συναντηθεί πρώτα με τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin.<br /><br />Ο Trump δεν έχει απλώς πει πολλά καλά λόγια για να υμνήσει το Brexit χρησιμοποιώντας παράλληλα διαλλακτική γλώσσα με τον Putin. Έχει επίσης καταφερθεί εναντίον της ΕΕ, διερωτώμενος ποια χώρα θα είναι η επόμενη που θα αποχωρήσει από την Ένωση την οποία οι ΗΠΑ βοήθησαν να δημιουργηθεί μετά από το 1945, στο πλαίσιο μιας νέας δυτικής φιλελεύθερης τάξης. Αυτή η τάξη βρίσκεται υπό απειλή. ΟΙ Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν τις επιπτώσεις για την ασφάλεια, το εμπόριο και τις αξίες τους.<br /><br />Πάνω από όλα, ο Trump δεν έχει διστάσει να ασκήσει κριτική στη Γερμανία, την βιομηχανία ή την ηγέτη της, Καγκελάριο Merkel, -ή να γνωστοποιήσει τις απόψεις του ότι η Γερμανία χρησιμοποιεί την ΕΕ ως δικό της όχημα.<br /><br />Η Merkel από την πλευρά της, δεν αντέδρασε γρήγορα. Αλλά στις 12 Ιανουαρίου, αφού έλαβε ένα επίτιμο διδακτορικό τίτλο στις Βρυξέλλες, δήλωσε πως "από την άποψη ορισμένων εκ των παραδοσιακών μας εταίρων –και σε αυτό το σημείο σκέφτομαι επίσης και τις διατλαντικές σχέσεις- δεν υπάρχει αιώνια εγγύηση για μια στενή συνεργασία με εμάς τους Ευρωπαίους". Αργότερα, δήλωσε ότι σκόπευε να συνεργαστεί με τον Trump, όταν βρεθεί στον Λευκό Οίκο.<br /><br />Σε βαθύτερο επίπεδο, δεν είναι η κριτική της Γερμανίας που θα "πονέσει" τους Γερμανούς. Είναι ο τρόπος με τον οποίο ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να αναζωπυρώσει παλιούς φόβους των Γερμανών, όπως έχει υποστηρίξει ο David Marsh, ο γενικός διευθυντής του Επίσημου Φόρουμ των Νομισματικών και Χρηματοπιστωτικών Οργανισμών. Αυτοί οι φόβοι μπορούν να αμφισβητηθούν μόνο εάν η Γερμανία και ομοϊδεάτες σύμμαχοι στην ΕΕ κάνουν οτιδήποτε χρειαστεί για να υπάρξει περισσότερη ολοκλήρωση ή μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων.<br /><br />Παρά τις διαφορές με τα χρόνια, μεταξύ Βερολίνου και Ουάσιγκτον, μεταξύ Βερολίνου και Λονδίνου, μεταξύ Βερολίνου και Παρισιού (μια σχέση που έχει μεγάλη ανάγκη για αναζωογόνηση), αυτό το ειδικό κουαρτέτο έχει κρατήσει τις διατλαντικές σχέσεις ισχυρές. Και παρά τον σταθερό σκεπτικισμό της Βρετανίας για την ΕΕ, δεν υπήρξε ποτέ καμιά πιθανότητα οι ΗΠΑ και η Βρετανία να συμμαχήσουν κατά της Γερμανίας. Ωστόσο ο Trump κάνει ο,τι μπορεί για να αλλάξει τη δυναμική των σχέσεων.<br /><br />Σε αντίθεση με την απερχόμενη κυβέρνηση του προέδρου Obama, ο οποίος ήθελε μία ισχυρή ΕΕ, επαίνεσε την επιμονή της Merkel στην αντιμετώπιση της Ρωσίας και στη διατήρηση της ΕΕ ενωμένης, και προειδοποίησε ότι η Βρετανία εκτός τηε ΕΕ δεν θα μπορούσε να περιμένει μια άμεση διμερή εμπορική σχέση με την Ουάσιγκτον, ο Trump φέρνει τα πάνω-κάτω.<br /><br />Ορισμένοι Γερμανοί πολιτικοί λένε πως τα πράγματα θα αλλάξουν μόλις ο Trump αναλάβει στον Λευκό Οίκο στις 20 Ιανουαρίου. Η κυβέρνησή του, πιστεύουν, θα κατανοήσει την αξία της Ευρώπης, της διατλαντικής σχέσης, και του κεντρικού ρόλου που παίζει η Γερμανία και στα δύο. Μην υπολογίζεται σε αυτό. Ο Trump εκπροσωπεί μια νέα μετά-φιλελεύθερη τάξη που αμφισβητεί τις αξίες και τους εμπορικούς, πολιτικούς κανόνες και κανόνες ασφάλειας που έχουν χτίσει οι ΗΠΑ και η Ευρώπη με τα χρόνια.<br /><br />Από τη στιγμή που αυτό είναι το νέο πολιτικό outlook, η Ευρώπη και η Γερμανία πρέπει να απαντήσουν. Το πρόβλημα είναι πως οι ηγέτες των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεν είναι σε θέση να απαντήσουν στις μεγάλες γεωστρατηγικές αλλαγές που επηρεάζουν την Δύση. Είναι πολύ εσωστρεφείς και εμμονικοί με παιχνίδια εξουσίας και αψιμαχίες.<br /><br />Σε ό,τι αφορά τη Γερμανία, τον ακρογωνιαίο λίθο της Ευρώπης μετά το 1945 και μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, έχει μία θετική επιλογή και έναν πειρασμό.<br /><br />Η θετική επιλογή είναι να προωθηθεί η ατζέντα της Merkel για την ΕΕ την οποία η ίδια διατύπωσε κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στις Βρυξέλλες. Το κεντρικό της θέμα αφορούσε την σημασία της Ευρώπης. Όλα αυτά που έχει πετύχει η Ευρώπη, δήλωσε, πρέπει να εξηγηθούν καλύτερα "έτσι ώστε οι άνθρωποι να αντιληφθούν γιατί θα είμαστε πολύ χειρότερα χωρίς την Ευρώπη". Η ΕΕ χρειάζεται κάποιον όπως η Merkel για να οδηγήσει την Ευρώπη από την κορυφή.<br /><br />Ο πειρασμός είναι ότι οι εταίροι του συνασπισμού της merkel, οι Σοσιαλδημοκράτες, μπορεί να αγκαλιάσουν την σχέση του Trump με τον Putin. Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Frank-Walter Steinmeier, ο οποίος πρόκειται να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της χώρας, έχει συχνά αμφισβητήσει την κατά του Putin πολιτική της Merkel και τα αποτρεπτικά μέτρα του ΝΑΤΟ στην Πολωνία και στις χώρες της Βαλτικής. Η παλαιότερη γενιά των Σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι –το λιγότερο- είναι ασαφείς για τις ΗΠΑ, θα ήθελαν να αναβιώσουν την πρώην ειδική σχέση μεταξύ Βερολίνου και Μόσχας.<br /><br />Επομένως εάν ο Trump κάνει πράξη την υπόσχεσή του να αποσύρει τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία για την επιθετικότητά της εναντίον της Ουκρανίας, με αντάλλαγμα την αναβίωση των συνομιλιών αφοπλισμού, αυτό θα ικανοποιούσε τους Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες. Η προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία τον Μάρτιο του 2014, θα γινόταν μια ιστορική υποσημείωση.<br /><br />Για αυτό η Merkel και άλλοι ηγέτες της ΕΕ από τις σκανδιναβικές χώρες, καθώς και η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία θα πρέπει να δράσουν το συντομότερο για να ενοποιήσουν περαιτέρω την Ευρώπη και να μην επιτρέψουν στον Trump και στους υποστηρικτές του Brexit ανά την ήπειρο, να επιβλέψουν την αποσύνθεση της ΕΕ.<div> <br /><a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ο Trump "ξυπνάει" παλιούς φόβους της Γερμανίας

Της Judy Dempsey Ακόμη και πριν εκλεγεί Αμερικανός πρόεδρος το Νοέμβριο του 2016, ο Donald Trump προσέγγισε τον Nigel Farage, τον πρώην η...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία-πραξικόπημα: «Βόμβα» της μυστικής υπηρεσίας της ΕΕ…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIsdljCJD0ftNdhtFhKeXUF2IV3creLhxC5cXJ568XLT2UpPlfrBkQWubSBOVUZVTnfwvbm0d0wI5gRlnUm4DkRsG95i_hbMPvVJfDX6brQtaEDRNp1v573NXndEQxbae7AzANjmKggTz_/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1-%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B1.+%25C2%25AB%25CE%2592%25CF%258C%25CE%25BC%25CE%25B2%25CE%25B1%25C2%25BB+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25BC%25CF%2585%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2582+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25B7%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2595%25CE%2595%25E2%2580%25A6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIsdljCJD0ftNdhtFhKeXUF2IV3creLhxC5cXJ568XLT2UpPlfrBkQWubSBOVUZVTnfwvbm0d0wI5gRlnUm4DkRsG95i_hbMPvVJfDX6brQtaEDRNp1v573NXndEQxbae7AzANjmKggTz_/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1-%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B1.+%25C2%25AB%25CE%2592%25CF%258C%25CE%25BC%25CE%25B2%25CE%25B1%25C2%25BB+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25BC%25CF%2585%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2582+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25B7%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2595%25CE%2595%25E2%2580%25A6.jpg" width="640" /></a></div> <br />Πλήρης αμφισβήτηση της τουρκική εκδοχής για τους υπαιτίους του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016 προκύπτει από έκθεση με τίτλο «Turkey: The Impact of the Gülenist Movement» (Τουρκία: Ο αντίκτυπος του κινήματος Γκιουλέν) την οποία συνέταξε ο θεσμός που λειτουργεί ως άτυπη υπηρεσία πληροφοριών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το «EU Intelligence and Situation Centre», γνωστό με το ακρωνύμιο IntCen (Intelligence Center), καθώς δεν προσυπογράφει την ευθύνη του ιδρύματος «Χιζμέτ», της οργάνωσης επί της ουσίας του Φετουλάχ Γκιουλέν.<br /><br />Η έκθεση που παραδόθηκε στις 24 Αυγούστου και τελικά διέρρευσε στη βρετανική εφημερίδα «The Times», εκτοξεύεται μια πολύ σοβαρή κατηγορία, έστω και υπό τη μορφή εικασίας – συμπεράσματος, το ότι οι διώξεις των Γκιουλενιστών είχαν προγραμματιστεί από τον Ερντογάν πολλά χρόνια πριν!<br /><br />Όχι ότι αυτό δεν είναι γνωστό, αλλά το να το αναφέρει η άτυπη υπηρεσία πληροφοριών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αξιοποιεί πληροφορίες από τις χώρες μέλη, επιτρέποντας σε πολλούς να πουν πράγματα τα οποία δεν θα ήθελαν αν χρεωθούν στις χώρες τους υπό τον φόβο τουρκικών αντιποίνων, έχει διαφορετική βαρύτητα.<br /><br />Το «προϊόν» της σύνθεσης των πληροφοριών από τα κράτη-μέλη μάλιστα, καταλήγει σε εμπιστευτικές εκθέσεις οι οποίες ενημερώνουν τις κυβερνήσεις μέσω των πρεσβευτών των χωρών-μελών στις Βρυξέλλες, έδρα της ΕΕ, καθώς επίσης και σε ανώτατους αξιωματούχους της Ένωσης. <br /><br />Το συμπέρασμα της έκθεσης, είναι ότι η πιθανότητα να διέθετε τις δυνατότητες να οργανώσει τέτοιο πραξικόπημα το κίνημα Γκιουλέν είναι πολύ μικρές, θεωρώντας ως πιθανότερο σενάριο την οργάνωση του πραξικοπήματος από πυρήνα Κεμαλικών και ενδεχομένως μερικών Γκιουλενιστών, αλλά και διαφόρων προελεύσεων ευκαιριακών συμμάχων μέσα από το τουρκικό στράτευμα, χαμηλότερων βαθμών στην ιεραρχία, οι οποίοι αισθάνθηκαν ότι πιέζονται αν δράσουν για να διασφαλίσουν την επιτυχία του πραξικοπήματος.<br /><br />Με απλά λόγια, η θέση που παίρνει η έκθεση αδειάζει εντελώς το πογκρόμ που εξαπέλυσε ο Ερντογάν στη συνέχεια εναντίον των εσωτερικών του αντιπάλων, αποκαλώντας το ευθέως ως «προσχηματικό». Και αυτό διότι η ταχύτητα με την οποία έχει εξελιχθεί η δίωξη των πολιτικών αντιπάλων του Ερντογάν, υποδεικνύει με σαφήνεια, ότι υπήρχαν έτοιμες από καιρό «λίστες προγραφών αντιφρονούντων»…<br /><br />Το μέγα ερώτημα είναι ποια θα είναι η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς η δημοσιοποίηση δημιουργεί μέγιστο θέμα, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα θα προκαλέσει νέους τριγμούς στην ήδη βαθύτατα προβληματική σχέση Άγκυρας – Βρυξελλών. Εάν δηλαδή θα ακολουθήσει τη συνήθη πρακτική, να επιχειρήσει διαφυγή η Ένωση από το πρόβλημα, δηλώνοντας ότι δεν εκφράζει τη «θεσμική άποψη» της ΕΕ και πως αποτελεί μια έκθεση από τις πολλές που λαμβάνονται…<div> <br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τουρκία-πραξικόπημα: «Βόμβα» της μυστικής υπηρεσίας της ΕΕ…

Πλήρης αμφισβήτηση της τουρκική εκδοχής για τους υπαιτίους του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016 προκύπτει από έκθεση με τίτλο «Turkey:...

Διαβάστε την συνέχεια