ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Ελληνοτουρκικά ρεζιλίκια...

Ellada simera 0 Εξωτερική Πολιτική 16:46

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoUWOGq7RLUmFkviUGQKYWOnNst9x0kgcI5AHayw4C7RyVZMJLKOnJeKvex8TEwpfpiHCNqyrDPesbx4GnzGpuhd2LAdQYWNV3J0Rm_-tDUEx17aoAt3oyuoWWsEdoS794GsJ2l2wmqksE/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF727.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoUWOGq7RLUmFkviUGQKYWOnNst9x0kgcI5AHayw4C7RyVZMJLKOnJeKvex8TEwpfpiHCNqyrDPesbx4GnzGpuhd2LAdQYWNV3J0Rm_-tDUEx17aoAt3oyuoWWsEdoS794GsJ2l2wmqksE/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF727.jpg" /></a></div>
 
 
Μόνο ως εξωφρενική, παράλογη και εξευτελιστική μπορεί να χαρακτηριστεί η απόφαση να συνέλθει στην Αθήνα η επιτροπή συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας, δηλαδή τα δύο υπουργικά συμβούλια σε κοινή συνεδρίαση. 
Πολύ περισσότερο που η σύγκλιση αυτή συμπίπτει με την κλιμάκωση της έμπρακτης παραβίασης της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας στη θάλασσα νοτίως του νησιού, κατά τρόπο πρωτοφανή μετά την εισβολή του 1974. Ουσιαστικά, η Αθήνα από τη μία αυτοεξευτελίζεται και από την άλλη δίνει, με τον τρόπο αυτό, «πράσινο φως» στην ‘Αγκυρα να συνεχίσει και να κλιμακώσει τις προκλήσεις της. 
 
‘Εχουμε φτάσει στο σημείο να χρειάζεται τώρα να υπενθυμίσουμε – μην το ξεχάσουμε κι εμείς οι ίδιοι, όπως πάει η χώρα, οι πολιτικοί και τα «Μέσα» της - ότι η Τουρκία έχει καταλάβει και διατηρεί υπό κατοχή τη μισή Κύπρο, το 80% του πληθυσμού της οποίας είναι ‘Ελληνες, με μια στρατιωτική επιχείρηση που είχε (αναλογικά με τον πληθυσμό) περισσότερα θύματα από την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ. ‘Εδιωξε από τα σπίτια τους 250.000 ‘Ελληνες, δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και την απειλεί μονίμως με κατάλυση. Απειλεί λόγω και έργω την Ελλάδα και την Κύπρο με πόλεμο, ιδίως αν η Αθήνα εφαρμόσει τα δικαιώματά της που απορρέουν από τη διεθνή σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας (επέκταση χωρικών υδάτων). Παρατάσσει μια τεράστια στρατιωτική μηχανή από τον ‘Εβρο μέχρι την Κύπρο, περιλαμβανομένου και του μεγαλύτερου αποβατικού στόλου στον κόσμο που ελλιμενίζεται απέναντι από τα ελληνικά νησιά και γυμνάζεται ετησίως στην κατάληψή τους, υποχρεώνοντας επί τέσσερις δεκαετίες την Ελλάδα σε εξοπλιστικό ανταγωνισμό που την κατέστρεψε. ‘Εχει εδαφικές διεκδικήσεις σε όλο το ανατολικό Αιγαίο. 
 
Πως είναι δυνατόν λοιπόν η Ελλάδα να κάνει με μια χώρα, που έτσι συμπεριφέρεται, κοινά υπουργικά συμβούλια, ωσάν όχι μόνο να μην τρέχει τίποτα, αλλά να είμαστε οι καλύτεροι δυνατοί φίλοι; Ποιος θα σεβαστεί μια χώρα που συμπεριφέρεται όπως η Ελλάδα; Πως είναι δυνατόν να κάνει η Αθήνα τέτοιες συναντήσεις – πολύ περισσότερο - τη στιγμή που η Τουρκία εμπράκτως αμφισβητεί την κυριαρχία της Κύπρου και μάλιστα νοτίως του νησιού, κάτι που δεν έχει ξανακάνει μετά το 1974; Είναι τόσο τραγελαφικά όλα αυτά που σχεδόν δεν επιτρέπουν τον σχολιασμό. Το μόνο συμπέρασμα που πολύ λογικά θα βγάλει η ‘Αγκυρα είναι ότι η Αθήνα είτε δεν ενδιαφέρεται για το τι κάνει η ‘Αγκυρα στην Κύπρο, είτε τρέμει την αντίδραση της Τουρκίας. Ταυτόχρονα, διάφοροι που εργάζονται συστηματικά και υπογείως εδώ και δεκαετίες για την «απομάκρυνση» Κύπρου και Ελλάδας, για λογαριασμό ξένων δυνάμεων, θα χρησιμοποιήσουν και αυτό το γεγονός για να ενσταλλάξουν στο κυπριακό συλλογικό ασυνείδητο την άποψη ότι αλλού θα βρει «σωτηρία» το νησί, ενώ θα ενισχύουν στο ελλαδικό την εξοικείωση με την αδιαφορία για την Κύπρο. 
 
«Διπλωματία εισαγωγής και υπαγόρευσης» 
 
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η Αθήνα οργανώνει τέτοια «κοινά υπουργικά συμβούλια» μόνο με την Τουρκία και το Ισραήλ. Δεν έχει ποτέ οργανώσει με τη Κυπριακή Δημοκρατία, όπως θα ήταν πολύ λογικότερο, ούτε με κάποιον από τους Ευρωπαίους «εταίρους» ή τη Ρωσία αίφνης. Στην πραγματικότητα, η ελληνική διπλωματία δεν σκέφτηκε μόνη της τέτοια υπουργικά συμβούλια. Η ιδέα είναι εισαγωγής, όπως και πολλές άλλες. Η ιδέα σύγκλισης κοινών υπουργικών συμβουλίων με την Τουρκία (όπως και το Ισραήλ) αντανακλούν την πρόθεση του «διεθνούς παράγοντα», δηλαδή του άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ, να «ολοκληρώσει» την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου υπό την αιγίδα του. Ανοιχτό και αντικείμενο σκληρής διαπραγμάτευσης μεταξύ ‘Αγκυρας, Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ παραμένει το ερώτημα του ρόλου και ακριβούς μεριδίου της Τουρκίας, το αν δηλαδή Ελλάδα και Κύπρος θα υπαχθούν σε μια αμερικανο-τουρκική (όπως ήταν έως πρόσφατα το σχέδιο) ή σε μια αμιγώς αμερικανο-ισραηλινή ζώνη επιρροής. Και στις δύο περιπτώσεις, το βέβαιο είναι ότι προβλέπεται να μην ενταχθούν ως ανεξάρτητα, στοιχειωδώς κυρίαρχα κράτη. 
 
‘Ετσι φτάσαμε στην εξής τραγελαφική κατάσταση. Ο ξένος παράγων έβαλε στον μηχανισμό της ελληνικής διπλωματίας το software της ελληνοτουρκικής προσέγγισης (εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων, αφού γίνεται με την Τουρκία σε πλήρη διεκδικητική-επιθετική διάταξη). Ταυτόχρονα, τούχωσε και το software της ελληνοϊσραηλινής προσέγγισης με υποτιθέμενη, δικαιολογητική βάση τη συμμαχία με το Τελ Αβίβ εναντίον της ‘Αγκυρας. ‘Όχι μόνο τα δύο «προγράμματα» είναι ξένα, εισαγωγής, αλλά και ανταγωνιστικά μεταξύ τους! Φυσικά, όπως και πολλά άλλα, αυτό ήταν το έργο του βασικού καταστροφέα της Ελλάδας και της Κύπρου στη δεκαετία του 2000, δηλαδή του «αμερικανού» Γιώργου Παπανδρέου, υπό την εποπτεία του ‘Αλεξ Ρόντος (όπως κάποτε του Τομ Καραμεσίνη ή του Αβρακώτου). Αρχιτέκτων και της ελληνοτουρκικής και της ελληνοισραηλινής φιλίας, όπως και της μνημονιακής υποδούλωσης, ο Ρόντος κατάφερε να έχει τις καλύτερες των σχέσεων τόσο με το «αμερικανικό» ΠΑΣΟΚ, όσο και με μια πτέρυγα της «εθνικής» ελληνικής και κυπριακής δεξιάς! 
 
Τόσο η σύγκλιση της ελληνοτουρκικής επιτροπής σε μια τέτοια συγκυρία, όσο και η απουσία ευρύτερων αντιδράσεων, αντανακλά ένα είδος σχεδόν «εγκεφαλικού θανάτου» της χώρας (και της πολλαπλά αλληλεξαρτώμενης Κύπρου), την απουσία στοιχειωδών ρεφλέξ, την όλο και μεγαλύτερη αδυναμία και απροθυμία του πολιτικο-κρατικού προσωπικού της Ελλάδας να επιτελέσει τις πιο στοιχειώδεις λειτουργίες υπεράσπισης του ελληνικού έθνους-κράτους και των πιο ζωτικών συμφερόντων του ελληνικού λαού σε όλους τους τομείς, περιλαμβανομένου του τομέα των διεθνών οικονομικών, όσο και των «κλασικών» εξωτερικών σχέσεων. Στον πέμπτο χρόνο του Μνημονίου το ελληνικό «κράτος-έθνος» σταδιακά παραλύει και «πεθαίνει», τουλάχιστο ως προς τις κάπως ανεξάρτητες λειτουργίες του – εξακολουθεί να υπάρχει μόνον ως τοπικός αποικιακός σταθμός της τρόικας και του μνημονίου. Στον τομέα της οικονομίας εφαρμόζει τις εντολές της τρόικας, στον τομέα της γεωπολιτικής των πιο «παραδοσιακών» Νταβατζήδων («ναυτικές δυνάμεις»). 
 
Γεωπολιτική και Μνημόνιο 
 
‘Όλα αυτά γίνονται σε περιβάλλον ακραίας σύγχυσης, είδος προϊούσης εθνικής άνοιας, τα συμπτώματα της οποίας είναι προφανή από καιρό και χωρίς άλλωστε την οποία δεν θα ήταν ποτέ δυνατή η εμφάνιση προτάσεων όπως το σχέδιο Ανάν για την «επίλυση του κυπριακού» με κατάλυση του κυπριακού κράτους (πολιτική που συνέχισε ο Χριστόφιας και τώρα ο Αναστασιάδης) ή της Δανειακής και του Μνημονίου, που προέβλεψαν την κατάλυση του ελληνικού κράτους. Είναι χαρακτηριστικοί π.χ. οι διθύραμβοι μεγιστοποίησης των ελάχιστων ωφελών που μπορεί κανείς να αναμένει από τις τριμερείς ή τετραμερείς με τον Σίσι της Αιγύπτου, που εμφανίζεται στους «ιθαγενείς», εν Ελλάδι και εν Κύπρω, ως μία τεράστια επιτυχία, αλλά που κανείς δεν μπορεί να περιγράψει πολύ συγκεκριμένα τα οφέλη από αυτή. 
 
Οι τουρκικές προκλήσεις επέτρεψαν στο μεταξύ στο Ισραήλ να εμφανιστεί ως «προστάτης» της Κύπρου, στην πραγματικότητα όμως μόνο του «οικοπέδου 12», όπου δρα η αμερικανοεβραϊκών συμφερόντων Νομπλ και η ισραηλινών Ντελέκ. Σήμερα όμως, ακόμα πιο σημαντική απειλή από οποιαδήποτε μπορεί να προέλθει από την Τουρκία (και συμπληρωματική αυτής στην πραγματικότητα) είναι η μετατροπή, δια των δανειακών και μνημονίων, σε αποικίες χρέους Ελλάδας και Κύπρου. Εκεί το Ισραήλ θα μπορούσε, με την επιρροή που διαθέτει στην ΕΕ, στα παγκόσμια μήντια και στον διεθνή χρηματοπιστωτικό τομέα να βοηθήσει πολύ την Αθήνα και τη Λευκωσία. Προς το παρόν όμως δεν έχουμε δει τίποτα τέτοιο. Από τότε που η Κύπρος σύσφιγξε τις σχέσεις της με το Τελ Αβίβ, διακήρυξε τη νέα πολιτική με τις ΑΟΖ και τα πετρέλαια και μισοκατέστρεψε τις σχέσεις της με τη Μόσχα, γνωρίζει τη μια καταστροφή μετά την άλλη. Το ότι αυτό θεωρείται επιτυχής πολιτική είναι ένα ακόμα σύμπτωμα της καθολικής «εθνικής άνοιας» του ελληνισμού. 
 
Θα ήταν λοιπόν ευχής έργο, οι πολλοί, κάθε είδους οπαδοί της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας σε Κύπρο και Ελλάδα να στρέψουν εκεί την προσοχή τους. Να ζητήσουν από τον κ. Νετανιάχου και τις δυνάμεις που επηρεάζει παγκοσμίως να βοηθήσουν στην κατάργηση των αποικιακών δεσμών των δύο χωρών. 
 
Για να ολοκληρώσουμε, και οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά υποδεικνύουν με τη σειρά τους πόσο κρίσιμα ζητήματα θέτει οποιαδήποτε προσπάθεια αποτίναξης των νεοαποικιακών μνημονιακών δεσμών. Μόνο μια δύναμη «τύπου ΕΑΜ» από την άποψη των δεσμών της με τον λαό, με πολύ επεξεργασμένη αίσθηση του διεθνούς περιβάλλοντος και στρατηγική, με βαθειά και ξεκάθαρη αντίληψη για τον ρόλο του έθνους στην εποχή και την περιοχή μας, με δίκτυο διεθνών συμμαχιών, αλλά και με αληθινή αίσθηση του ιστορικού καθήκοντος και των υποχρεώσεών της απέναντι στον λαό που την ανάδειξε θα μπορούσε να πάει σε διακοπή της μνημονιακής πορείας. ‘Οποιος δοκιμάσει να συμβιβαστεί με το Μνημόνιο ή δεν προετοιμαστεί όπως πρέπει για τη σύγκρουση μαζί του, κινδυνεύει να χαθεί σε χρόνο ρεκόρ, εν μέσω νέων φοβερών ερειπίων. 
 
Konstantakopoulos.blogspot.com 
 
<a href="http://ideopigi.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ελληνοτουρκικά ρεζιλίκια...

Μόνο ως εξωφρενική, παράλογη και εξευτελιστική μπορεί να χαρακτηριστεί η απόφαση να συνέλθει στην Αθήνα η επιτροπή συνεργασίας Ελλάδας-Τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ρεβάνς την οποία τρέμει η ''ιερή'' συμμορία της Ευρώπης

Ellada simera 0 Ευρώπη, κόσμος 15:35

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5EZhZF7bxl5dW45C1MdLDEgKZKGQMWBVN4TIYOZ8rD_dB09clkuoJEE5MEYjIug4Ttf773_iRZNMES_G2RfwNs_9nY07Yi7w82S-WZUAyCbeGAHin1aj28JceASUIWhlDTAnVCpPZtW4T/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF726.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5EZhZF7bxl5dW45C1MdLDEgKZKGQMWBVN4TIYOZ8rD_dB09clkuoJEE5MEYjIug4Ttf773_iRZNMES_G2RfwNs_9nY07Yi7w82S-WZUAyCbeGAHin1aj28JceASUIWhlDTAnVCpPZtW4T/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF726.jpg" /></a></div>
 
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, αλλά αυτή τη φορά δεν είναι το φάντασμα του Κομμουνισμού. Είναι το φάντασμα του εθνισμού των πολιτών της... 
 
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 
Είναι το φάντασμα της πρωτογενούς ιδεολογίας των λαών της δηλαδή, που λοιδορήθηκε, απαξιώθηκε, συχνότατα ενοχοποιήθηκε, και τώρα ορθώνει το δικό της το μπόι, απειλώντας να πάρει τη δική της ανελέητη ρεβάνς... 
 
Μόνο που αυτή η ρεβάνς, θα είναι ιδιαιτέρως απρόβλεπτη ως προς την εξέλιξή της, γιατί το πατριωτικό συναίσθημα των λαών, αφού απέτυχε η απόπειρα του εξοβελισμού του από τα νεοταξίτικα ιδεολογήματα, στοχοποιήθηκε και εκχωρήθηκε σε επικίνδυνους και καιροσκόπους, σε νεοναζί και πατριδοκάπηλους, και τώρα όλοι μιλούν για το τέρας του αναδυόμενου και ανεξέλεγκτου "εθνικισμού" που ρίχνει τη "βαριά σκιά του" πάνω από την Ευρώπη. 
 
Η ιστορία παίρνει τη δική της εκδίκηση… 
 
Και την παίρνει με τρόπο που γελοιοποιεί τους πρωταγωνιστές της Ευρωπαϊκής αθλιότητας, και μαζί τους όλους εκείνους που υποτίθεται πως την αντιπαλεύουν από προοδευτικό και δημοκρατικό μετερίζι. 
 
Ας θυμηθούμε πως περιέγραφε το «κομμουνιστικό μανιφέστο» την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα το 1847, αφού και... 
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
οι παραλληλισμοί έχουν τη σημασία τους: «Ένα φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη: Το φάντασμα του κομμουνισμού. Όλες οι δυνάμεις της γερασμένης Ευρώπης ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα: Ο πάπας και ο τσάρος, ο Μέτερνιχ κι ο Γκιζό, γάλλοι ριζοσπάστες και γερμανοί αστυνομικοί. Ποιο κόμμα της αντιπολίτευσης δεν έχει κατηγορηθεί σαν κομμουνιστικό από τους αντιπάλους του που κυβερνούν, ποιο κόμμα της αντιπολίτευσης δεν αντέκρουσε με την κατηγορία του κομμουνισμού τους πιο προοδευτικούς αντιπολιτευόμενους, καθώς και τους αντιδραστικούς αντιπάλους του;</blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Δυο πράγματα βγαίνουν απ' το γεγονός αυτό: Ο κομμουνισμός αναγνωρίζεται πια απ' όλες τις ευρωπαϊκές δυνάμεις σαν μια δύναμη. Είναι καιρός πια οι κομμουνιστές να εκθέσουν ανοιχτά μπροστά σ' όλο τον κόσμο τις αντιλήψεις τους, τους σκοπούς τους, τις επιδιώξεις τους και ν' αντιπαραθέσουν στο παραμύθι του κομμουνιστικού φαντάσματος ένα Μανιφέστο του ίδιου του κόμματος…»</blockquote>
 
Αυτά έλεγε τότε το «Μανιφέστο του κομμουνιστικού κόμματος», και ας προσγειωθούμε στο σήμερα 167 χρόνια μετά, με τη βοήθεια της Γαλλικής «ΛΙΜΠΕΡΑΣΙΟΝ». 
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Λέει λοιπόν μεταξύ άλλων η εφημερίδα: «Ο Αργεντινός Πάπας είναι ο τελευταίος των μεγάλων Ευρωπαίων; Ο Ποντίφικας βρήκε αυτή την εβδομάδα στο Στρασβούργο τις λέξεις που δεν μπορούν να βρουν οι πολιτικοί για να μιλήσουν για την Ευρώπη, την αναγκαιότητά της, το μήνυμα ελπίδας της. Είναι λοιπόν οι Εκκλησίες πιο διαυγείς από τις κυβερνήσεις, βλέπουν καλύτερα από τους πολίτες; Είναι πιθανό, απαντά ο γάλλος πολιτικός αναλυτής Αλέν Ντιαμέλ με άρθρο του στη Λιμπερασιόν. Η έκκληση του Στρασβούργου βρίσκεται σε εμφανή αντίθεση με τη γενική παθητικότητα, από τις Βρυξέλλες ως το Παρίσι ή το Βερολίνο, απέναντι στην επιστροφή των εθνικισμών. Δεν δώσαμε τη σημασία που έπρεπε στην πρωτιά που κατέκτησε για δεύτερη φορά το Ukip του Νάιτζελ Φάρατζ σε αναπληρωματικές εκλογές στη Βρετανία. Κι όμως, το βρετανικό ευρωσκεπτικιστικό κόμμα σημειώνει συνεχώς επιτυχίες ύστερα από εκείνο το 27,5% στις ευρωπαϊκές εκλογές. Το 2014 θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη χρονιά που οι εθνικισμοί παίρνουν την εκδίκησή τους από το ευρωπαϊκό όνειρο».</blockquote>
 
Τι μαγικές "συμπτώσεις" αλήθεια... 
Παρών και πάλι ο πάπας. Και στη θέση του Μέτερνιχ, του Τσάρου και του Γκιζό, βρίσκεται πλέον το σύγχρονο ευρωπαϊκό σκυλολόι. 
Παρούσα και πάλι η ίδια πρακτική. Τότε δεν υπήρχε κόμμα που να αμφισβητούσε την απόλυτη κυριαρχία τους, και να μη το κατηγορούσαν ως κομμουνιστικό - λέει το "μανιφέστο". Σήμερα δεν υπάρχει κόμμα που να αμφισβητεί το ευρωενωσιακό έκτρωμά τους, που να μη το κατηγορούν ως εθνικιστικό - λέει η ζωή. 
Μόνο ο κατασκευασμένος οχτρός άλλαξε, γι ανα προσαρμοστεί στα δεδομένα της νέας εποχής... 
 
Το φάντασμα του κομμουνισμού 147 χρόνια μετά αντικαταστάθηκε από το φάντασμα του εθνικισμού, και κατά τα λοιπά, ο άθλιος σκοπός που υπηρετούν, αγιάζει τα μέσα της ελεεινής προπαγάνδας στην οποία καταφεύγουν. 
 
Συλλήβδην οι λαοί καθυβρίζονται, γιατί συνειδητοποιούν πως το πολυδιαφημισμένο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, κρύβει μέσα του ένα ανελέητο γκεσταπίτικο κολαστήρι, απ το οποίο η προοπτική της απόδρασης, καθίσταται όλο και πιο ώριμη αλλά και ευρύτατα αποδεκτή καθημερινά. 
 
Συλλήβδην οι λαοί κατασυκοφαντούνται, γιατί το νεοταξίτικο παραμύθι που τους σέρβιραν ξεβρακώνεται, και πίσω απ αυτό ξεπροβάλει όλο και πιο καθαρά, το τέρας της πολυεθνικότητας, της πολυπολιτισμικότητας, της καταλυμένης εθνικής κυριαρχίας, της ισοπεδωμένης εθνικής υπόστασης, της εθνικής αξιοπρέπειας που τίθεται υπό διωγμό, της απόλυτης κατάργησης των εθνικών προτεραιοτήτων, και της αντικατάστασης των εθνικών κυβερνήσεων από χειραγωγούμενα ανδρείκελα, που έχουν κατασκευαστεί στα νεοταξίτικα εργαστήρια, για να ταπεινώνονται και να υπηρετούν αναντίρρητα της επιλογές της υπερεθνικής ελίτ. 
 
Αυτή λοιπόν η επικίνδυνη συμμορία… 
Που σφετερίζεται εξουσίες για να χαλιναγωγεί κατά το δοκούν, το μέλλον της Ευρώπης και τις τύχες των λαών της, αυτό που μισεί και εναντίον αυτού που επανασυσπειρώνεται, αναβιώνοντας έστω και με παράφραση τα λεγόμενα των Μαρξ – Έγκελς, δεν είναι ο «εθνικισμός» όπως ψευδώς ισχυρίζεται, γιατί ξέρει καλά πως οι «εθνικισμοί» είναι γέννημα και συνοδοιπόροι του φασισμού τον οποίο υπηρετεί. 
 
Αυτό που μισεί είναι ο εθνισμός των λαών. Μισεί το πατριωτικό τους συναίσθημα, και αυτό που τρέμει, είναι την πιθανότητα να ξεφύγει από την ελεγχόμενη διαχείριση των πατριδοκάπηλων, και να εμπνεύσει ασυμβίβαστους εθνικούς, απελευθερωτικούς και πατριωτικούς αγώνες. 
Και μισεί τον εθνισμό των λαών, γιατί υπηρετεί τον εθνικισμό του 4ου Ράιχ. 
 
Αυτή είναι η πραγματική επιδίωξη της «ιερής συμμαχίας» των τεράτων που επανασυγκροτείται στην Ευρώπη της νέας εποχής. 
 
Και είναι αυτό ακριβώς που δεν αντιλαμβάνεται η «προοδευτική» νομενκλατούρα, που βυθισμένη γι ακόμη μια αφορά στη λαγνεία των ιδεολογημάτων της, αφορίζει αυτό το οποίο οφείλει να εμπνεύσει, παραιτείται από τους μεγάλους αγώνες των οποίων έχει υποχρέωση να ηγηθεί, αποδεικνύοντας γι ακόμη μια φορά, πως είναι ακριβή στα πίτουρα και φτηνή στ αλεύρι. 
 
<a href="http://ellinikoforoum.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η ρεβάνς την οποία τρέμει η ''ιερή'' συμμορία της Ευρώπης

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, αλλά αυτή τη φορά δεν είναι το φάντασμα του Κομμουνισμού. Είναι το φάντασμα του εθνισμού των ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί οι Γερμανοί απαντούν στο κάλεσμα για τζιχάντ

Ellada simera 0 Ευρώπη, Ισλάμ 14:13

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG1BhNAiAJwa_RVcjpMiat7hGvh9Nq8qZjB6b7zy0QyFNVCYN5L4MGAWxWQ7898bZq91CR3kr4QIyNFf38MPJbekzSiKehWOejpx3-jsQk2kAb0sObYIIvvcHEokXA0FN9aiuqj_-iN5WC/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF725.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG1BhNAiAJwa_RVcjpMiat7hGvh9Nq8qZjB6b7zy0QyFNVCYN5L4MGAWxWQ7898bZq91CR3kr4QIyNFf38MPJbekzSiKehWOejpx3-jsQk2kAb0sObYIIvvcHEokXA0FN9aiuqj_-iN5WC/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF725.jpg" /></a></div>
 
Εκατοντάδες νεαροί Γερμανοί ισλαμιστές έχουν ταξιδέψει στη Συρία για να πολεμήσουν με την τρομοκρατική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (IS). Σε ένα μεγάλο ρεπορτάζ, τo Spiegel επιχειρεί να ερμηνεύσει την γοητεία που τους ασκεί ο τζιχάντ, και να εξηγήσει τις αιτίες που οδηγούν αυτούς τους νέους ανθρώπους στην δολοφονική βία. 
 
«Ο Ντέσο Ντογκ ταξίδεψε 4.000 χιλιόμετρα για να πολεμήσει τους «απίστους» και να αποκεφαλίσει ανθρώπους. Στο Βερολίνο ήταν ράπερ, σήμερα είναι ένας από τους πιο διαβόητους Γερμανούς μαχητές του IS. Αλλαξε το όνομά του σε Αμπου Τάλα αλ-Αλμάνι και έχει γίνει ήρωας της προπαγάνδας του Ισλαμικού Κράτους. 
Στόχος είναι η στρατολόγηση νεαρών τζιχαντιστών. Οπως ο Νταβίντ Γκ. από το Αλγκαου της νότιας Γερμανίας, ένα ήσυχο, ευγενικό αγόρι που ήταν 18 ετών όταν έφυγε από τη Γερμανία, και σκοτώθηκε στη Συρία. 
 
Η ανδρών, σαν τον Μουσταφά Κ. από το Ντινσλάκεν στη Δυτική Γερμανία, ο οποίος ποζάρει με κομμένα κεφάλια στη Συρία. Ηταν υπέρβαρος, κακός μαθητής, δεν του έδιναν σημασία οι γυναίκες και έπινε πολύ», γράφει το ρεπορτάζ. 
«Οι περισσότεροι από τους επίδοξους τζιχαντιστές δεν μιλάνε αραβικά, έχουν διαβάσει πολύ λίγα από το Κοράνι, και έχουν καταλάβει ακόμα λιγότερα. Είναι νέοι άνδρες από το Βερολίνο, το Αμβούργο ή το Ντίνσλακεν που δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από αυτόν τον πόλεμο, οπότε γιατί φεύγουν από τη Γερμανία, αφήνοντας τους φίλους τους και την άνετη ζωή τους για τον τζιχάντ; 
 
Κάποιοι ειδικοί λένε ότι ο πόλεμος είναι η απόλυτη εμπειρία και η μάχη μια ανώτερη μορφή αυτο-επιβεβαίωσης. Μια απόδραση από την πλήξη και την κοινοτοπία της καθημερινής ζωής. Η αναζήτηση για κάποιο νόημα, για την ένταξη σε μια κοινότητα και για αδελφοσύνη, παίζει επίσης κάποιο ρόλο. Αυτοί οι νεαροί έχουν συχνά αυτο-αμφιβολίες και ανεπίλυτα θέματα, οπότε η νέα αλληλεγγύη στις τάξεις της οργάνωσης τους δίνει μια αίσθηση εσωτερικού μεγαλείου και ασφάλειας», τονίζει το Spiegel. 
«Οι ειδικοί συμφωνούν σε ένα πράγμα: Δεν υπάρχει ένας σαφώς προσδιορισμός τύπος του «νεαρού δολοφόνου» που αφήνει την Γερμανία για τον ιερό πόλεμο των φανατικών ισλαμιστών. Και οι πράξεις βίας δεν μπορούν να θεωρηθούν ως συνέπειες «τυπικών ψυχιατρικών διαταραχών», κάτι που θα ήταν κατά κάποιον τρόπο καθησυχαστικό. 
 
Γεγονός, πάντως, είναι ότι πολλοί από αυτούς τους μαχητές από τη Γερμανία, είτε είναι μορφωμένοι είτε όχι, είναι παιδιά μεταναστών. Η πλήξη, ο ναρκισσισμός και η εριστικότητα σίγουρα παίζουν κάποιο ρόλο, αλλά ίσως οι επιλογές τους να οφείλονται επίσης σε μια ζωή χωρίς σπίτι, και χωρίς το αίσθημα του ανήκειν στην χώρα όπου γεννήθηκαν και στην οποία μεγάλωσαν», καταλήγει το Spiegel. 
 
<a href="http://kourdistoportocali.com/" target="_blank">πηγή</a>

Γιατί οι Γερμανοί απαντούν στο κάλεσμα για τζιχάντ

Εκατοντάδες νεαροί Γερμανοί ισλαμιστές έχουν ταξιδέψει στη Συρία για να πολεμήσουν με την τρομοκρατική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (IS). Σε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πισώπλατη μαχαιριά των ΗΠΑ για τα Σκόπια

Ellada simera 0 Διπλωματία, Ελλάδα, κόσμος 13:55

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgufXCVgK0_vZr8-yslZ-kSMUVODG9J3iQ8g__qqFvYFp7MhfOmOhb0iSK-s9M_guIheR-jGQq8YdKYGXsi5uzPY1FfgWaufzn3hvgdD8iXhnF4k58pXYrm8dXwscH3Kk3Gl_0Pss2DXG2f/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF724.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgufXCVgK0_vZr8-yslZ-kSMUVODG9J3iQ8g__qqFvYFp7MhfOmOhb0iSK-s9M_guIheR-jGQq8YdKYGXsi5uzPY1FfgWaufzn3hvgdD8iXhnF4k58pXYrm8dXwscH3Kk3Gl_0Pss2DXG2f/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF724.jpg" /></a></div>
 
Την άμεση αντίδραση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Εξωτερικών, Ευάγγελου Βενιζέλου προκάλεσε η χρήση της «συνταγματικής» ονομασίας της ΠΓΔΜ στη Διάσκεψη των χωρών που συγκροτούν το μέτωπο κατά του Ισλαμικού Κράτους. Σύμφωνα με το ΕΘΝΟΣ (www.ethnos.gr), ο κ. Βενιζέλος αρνήθηκε να λάβει μέρος στη σύνοδο στις Βρυξέλλες και έστειλε επιστολή στον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Τζον Κέρι. 
Η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε στη σύνοδο των χωρών του διεθνούς συνασπιμού από τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο στο ΝΑΤΟ, πρέσβη κ. Διάμεση. 
 
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών, μολονότι στη σύνθεση των χωρών που μετέχουν στη Διάσκεψη, η ΠΓΔΜ αναφέρεται με την προσωρινή της ονομασία, στην Κοινή Δήλωση της συνόδου, η υπογραφή της έγινε με τη «συνταγματική» της ονομασία. 
Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι το ατόπημα αυτό έγινε, μολονότι είχαν προηγηθεί «πυκνές επαφές και διαβήματα». 
Παρόλα αυτά, υπογραμμίζεται, «οι Ηνωμένες Πολιτείες που συγκάλεσαν τη Σύνοδο, δεν τήρησαν τους κανόνες και την πρακτική του ΟΗΕ». 
Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα κατέθεσε σχετική δήλωση, παραπέμποντας στις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και υπενθυμίζοντας ότι η χώρα αναγνωρίζει την ΠΓΔΜ με την προσωρινή της ονομασία, ενώ επίσης ο κ. Βενιζέλος απευθύνθηκε γραπτά στον Τζον Κέρι. 
Για το ίδιο θέμα, η εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ (www.protothema.gr), αναφέρει: 
Διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Αθήνας και Ουάσιγκτον σημειώθηκε στις Βρυξέλλες, μετά την απόφαση της αμερικανικής διπλωματίας να συμπεριλάβει τα Σκόπια με την υποτιθέμενη συνταγματική τους ονομασία «Μακεδονία», σε κοινή δήλωση της ομάδας των χωρών που συμμαχούν κατά των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους. 
Το εντυπωσιακό είναι ότι ενώ στη Σύνοδο η πΓΔΜ μετείχε με την προσωρινή ονομασία της, στη σχετική Κοινή Δήλωση των χωρών που συγκροτούν τον Συνασπισμό υπογράφει με τη λεγόμενη συνταγματική της ονομασία. 
Είναι αποκαλυπτικό της στάσης των Αμερικανών το γεγονός ότι αγνόησαν τα διαβήματα και τις εκκλήσεις της ελληνικής διπλωματίας να μην υλοποιήσει την προαναγγελθείσα πρόκληση εναντίον των ελληνικών θέσεων και να αναφέρουν τις συμμετέχουσες χώρες με τον τρόπο που αναφέρονται από τα Ηνωμένα Έθνη, δηλαδή με την επίσημη ονομασία τους. 
Έπειτα από την απόφαση των Αμερικανών να προωθήσουν την ατζέντα των Σκοπιανών και να… αρχειοθετήσουν τα ελληνικά επιχειρήματα, ο υπουργός των Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος αποφάσισε να μην λάβει μέρος στη σύνοδο των χωρών που συγκροτούν τη διεθνή συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους, παρά το γεγονός ότι είχε ταξιδέψει στις Βρυξέλλες ακριβώς για να συμμετάσχει στη σύνοδο. 
Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών «ο λόγος της μη αυτοπρόσωπης συμμετοχής του κ. Βενιζέλου ήταν το γεγονός ότι, παρά τις σχετικές, πυκνές επαφές και τα διαβήματα που προηγήθηκαν, οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες συγκάλεσαν τη σύνοδο, δεν τήρησαν τους κανόνες και την πρακτική του Ο.Η.Ε., ως προς τον τρόπο αναφοράς των συμμετεχουσών χωρών. Πιο συγκεκριμένα, ενώ στη Σύνοδο η πΓΔΜ μετείχε με την προσωρινή ονομασία της, στη σχετική Κοινή Δήλωση των χωρών που συγκροτούν τον Συνασπισμό υπογράφει με τη λεγόμενη συνταγματική της ονομασία». 
Στη σύνοδο για τη διαμόρφωση της διεθνούς στρατηγικής προκειμένου να καταπολεμηθούν οι τζιχαντιστές, η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από τον Πρέσβη Μόνιμο Αντιπρόσωπο της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ κ. Μ. Διάμεση. «Η Ελλάδα κατέθεσε δήλωση που υπενθυμίζει τις σχετικές αποφάσεις του Σ.Α. του Ο.Η.Ε. και το γεγονός ότι η Ελλάδα αναγνωρίζει τη χώρα αυτή με την προσωρινή της ονομασία», αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΥΠΕΞ και προστίθεται: «Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, απηύθυνε σχετική επιστολή στον Υπουργό Εξωτερικών των Η.Π.Α. Τζον Κέρρυ». 
 
<a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Πισώπλατη μαχαιριά των ΗΠΑ για τα Σκόπια

Την άμεση αντίδραση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Εξωτερικών, Ευάγγελου Βενιζέλου προκάλεσε η χρήση της «συνταγματικής» ον...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Νταβουτογλου στην Αθήνα και η...αλεπού στο παζάρι

Ellada simera 0 Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική, Τουρκία 13:50

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiemv_JS8b8HpEoVmOPRm7xI_WDxFcRqxCTsgf7JAyN0DdqsRTFn9yqeMRmziwj-QURy9Uz_-SXO2M6TL2HY9tvG2wvcf6uEYQ9FkGFZt4awZqGqd5G2V1VtEfo5wRJjdb8YsdY4c5U3lDM/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF618.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiemv_JS8b8HpEoVmOPRm7xI_WDxFcRqxCTsgf7JAyN0DdqsRTFn9yqeMRmziwj-QURy9Uz_-SXO2M6TL2HY9tvG2wvcf6uEYQ9FkGFZt4awZqGqd5G2V1VtEfo5wRJjdb8YsdY4c5U3lDM/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF618.jpg" width="640" /></a></div>
 
Στην πιο άσχημη συγκύρια από πολιτικής και όχι μόνο απόψεως, έρχεται στην Αθήνα ο νεοοθωμανιστής πρωθυπουργός της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, επικεφαλής μίνι τουρκικού υπουργικού συμβούλου για να συζητήσει με την ελληνική πλευρά, αλήθεια τι ; Προφανώς και άνευ ελληνικών ψευδαισθήσεων όπως αυτές καλλιεργήθηκαν και συνεχίζονται να καλλιεργούνται όλα τα τελευταία χρόνια, πέραν των οικονομικών θεμάτων, τις τουρκικές επιδιώξεις, διεκδικήσεις και απαιτήσεις. 
Κατ’ αρχή η Τουρκία αυτή την περίοδο βγαίνει σημαντικά στρατηγικά και κυρίως οικονομικά αναβαθμισμένη, καθώς καθίσταται και με την συμβολή της Ρωσίας ο μεγαλύτερος διεθνής ενεργειακός κόμβος με ότι αυτό συνεπάγεται στην διεθνή πραγματικότητα. Η Ρωσία, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε ενδεικτικό άρθρο της εφημερίδας Sabah με τον τίτλο, «BULGARLAR PUTİN’İ BIKTIRDI», δηλαδή «Οι Βούλγαροι Μπούχτισαν τον Πούτιν», δηλαδή οι Ρώσοι έχουν βαρεθεί τις βουλγαρικές παλινωδίες υπό τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, (αλλά και τις ελληνικές παλινωδίες από τις μειοδοτικές ελληνικές κυβερνήσεις), για τον περίφημο αγωγό South Stream και με μια μονοκονδυλιά σουρπράιζ για όλη την Ευρώπη, τον διέγραψαν και προτείνουν τώρα τον αγωγό «Mavı Akım 2», προωθώντας έτσι το πολύτιμο ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. 
Άλλο που δεν ήθελε ο Ερντογάν σε μια δύσκολη συγκυρία για την χώρα του καθώς τελευταία έχει δημιουργήσει πολλούς αντιπάλους στα ανατολικά της. Βέβαια, ίσως «ψίχουλα» από αυτή την εξέλιξη να επωφεληθεί και η χώρα μας, αν και κυρίως πως, (δηλαδή με ποιες οικονομικές προϋποθέσεις), θα περάσει αυτός ο αγωγός από το ελληνικό έδαφος. Αντίθετα με την Τουρκία η Ελλάδα βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη περίοδο καθώς όλο το μνημονιακό «καρναβάλι» των τελευταίων ετών που οδήγησε τον ελληνικό λαό στην αυτοκτονία, καταρρέει βαρύγδουπα και οι τώρα κυβερνώντες ενδιαφέρονται περισσότερο πως θα σωθούν οι ίδιοι παρά να σώσουν ότι ακόμα μπορεί να σωθεί. Τα «ποντίκια» εγκαταλείπουν το καράβι πριν βουλιάξει. 
Αλά ας δούμε κατάματα τις τουρκικές απόψεις όπως αυτές θα προβληθούν, (και προβάλλονται συνεχώς στην γειτονική χώρα), στην συνάντηση κορυφής της Αθήνας. Και πρώτο και καλύτερο το θέμα της μειονότητας της Θράκης. Αν και αποτράπηκε η τουρκική «φιέστα» με την άνοδο του Νταβούτογλου στην δυτική Θράκη, εν τούτοις είναι σίγουρο πως για άλλη μια φορά οι Τούρκοι θα θέσουν το αίτημα να αναγνωριστεί και επίσημα η μειονότητα ως τουρκική, παρά την σαφή αναφορά της συνθήκης της Λοζάνης ότι η μειονότητα είναι μουσουλμανική και μάλιστα τριπλής προέλευσης, δηλαδή Τουρκογενείς, Πομάκοι και Αθίγγανοι. 
Σε αυτό το παράνομο αίτημα δυστυχώς οι Τούρκοι έχουν σαν σύμμαχο τους και την «προοδευτική» αριστερά που έχει… μεγάλη μυωπία όσον αφορά τα εθνικά θέματα. Δεύτερο μεγάλο θέμα είναι η κυπριακή ΑΟΖ. Η τουρκική θέση είναι σαφής όσο και να κάνουμε πως την αγνοούμε. Η Τουρκία επιμένει πως δεν πρέπει να προχωρήσει από κυπριακής πλευράς καμία κίνηση εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων της κυπριακής ΑΟΖ, αν πρώτα δεν λυθεί το Κυπριακό «αλλά Ανάν», δηλαδή αν πρώτα δεν καταλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και η τουρκοκυπριακή μειονότητα αποκτήσει τα ίσα δικαιώματα σε ένα κράτος φάντασμα υπό την άμεση τουρκική επικυριαρχία. Τρίτο και πιο λεπτό ζήτημα είναι το θέμα του Καστελόριζου. 
Οι Τούρκοι εδώ με την θρασύτητα που τους διακρίνει, δεν αναγνωρίζουν πως το Καστελόριζο υπάγεται στο καθεστώς των νησιών του Αιγαίου παρά του ότι ανήκει στα Δωδεκάνησα, όπως όρισαν και οι διεθνείς συνθήκες, (συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 15 της συνθήκης της Λοζάνης η Τουρκία παραχωρεί στην Ιταλία τα 13 Δωδεκάνησα που κατονομάζονται ένα, ένα, καθώς και τις παρακείμενες νησίδες και στο τέλος του άρθρου αναφέρεται ονομαστικά και με σαφήνεια και η νήσος Καστελόριζο. Στη συνέχεια όλα τα νησιά αυτά μεταβιβάστηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα με το άρθρο 14 της Συνθήκη των Παρισίων του 1947). Παρ’ όλα αυτά σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους, εδώ ισχύει «εδικό καθεστώς» μη αναγνώρισης ελληνικής υφαλοκρηπίδας και πολύ περισσότερο ελληνικής ΑΟΖ. Για όλα τα «άλλα» βλέπουμε! 
Αυτά τα πολύ «ωραία» εκτός των πολλών άλλων, θα τα βρει μπροστά της η ελληνική πλευρά που ακόμα θα αγωνιά αν θα έρθει η Τρόικα η όχι, για να σωθεί από την κατάρρευση των καταστροφικών μνημονιακών επιλογών της . Όσον αφορά τα οικονομικά, οι Τούρκοι ποτέ δεν δίνουν αν δεν πάρουν περισσότερα και παρά του ότι τα επίσημα στοιχεία μας λένε πως οι ελληνικές εξαγωγές είναι μεγαλύτερες από τις εισαγωγές τουρκικών προϊόντων, εν τούτοις αν κάνει κάνεις μια γύρα στην αγορά, θα δει από τουρκικά λεμόνια μέχρι και τουρκικά… εσώρουχα ακόμα και στρατιωτικές μπότες, made in Turkey. 
Γιασασίν Γιουνανιστάν! 
 
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος 
πηγή

Ο Νταβουτογλου στην Αθήνα και η...αλεπού στο παζάρι

Στην πιο άσχημη συγκύρια από πολιτικής και όχι μόνο απόψεως, έρχεται στην Αθήνα ο νεοοθωμανιστής πρωθυπουργός της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στρατηγικά διλήμματα και τακτικοί ελιγμοί

Ellada simera 0 Ενέργεια 12:05

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNFA7Cs-bI5O7l0OIm0YcxTHG5Wg3RVeElU5_rlUcumJS5eFr9tMm2kx-OMkeTJXM_MIbdPG90mXQLpKFSlaSIL0o4JL6a_MfX7R7kxlmz9jA_qON4dBKXTSZPKS7Lj4bxFzUe-n_Y2RVZ/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF723.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNFA7Cs-bI5O7l0OIm0YcxTHG5Wg3RVeElU5_rlUcumJS5eFr9tMm2kx-OMkeTJXM_MIbdPG90mXQLpKFSlaSIL0o4JL6a_MfX7R7kxlmz9jA_qON4dBKXTSZPKS7Lj4bxFzUe-n_Y2RVZ/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF723.jpg" width="640" /></a></div>
 
Δρ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΦΙΛΗΣ* 
Η Ρωσία, σε μία επανάληψη του καλοκαιριού του 2009, επιχειρεί να θέσει την Τουρκία στο επίκεντρο των ενεργειακών της σχεδιασμών προκειμένου να αντιμετωπίσει την απροθυμία της Βουλγαρίας να προχωρήσει με τον αγωγό Νοτίου Ρεύματος (South Stream). Προ πέντε ετών, όταν η κυβέρνηση Μπορίσοφ απέρριψε τη συμμετοχή της Σόφιας στον Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, η Μόσχα απευθύνθηκε στην Αγκυρα για την ανάπτυξη ενός εναλλακτικού σχεδίου, του Σαμψούντα - Τσεϊχάν, το οποίο όμως παρέμεινε στα λόγια. Λογικά, η προχθεσινή τοποθέτηση Πούτιν αποτελεί αντίστοιχο «πυροτέχνημα», υπό την πίεση της στιγμής. Τακτικά η Ρωσία επιδιώκει να δείξει ότι διαθέτει πλουραλισμό επιλογών ώστε να τροφοδοτήσει την Ε.Ε. με φυσικό αέριο, παρά τις ενστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. 
 
Η προαναγγελία παγώματος (όχι τερματισμού) του South Stream σκοπεύει στην ενεργοποίηση των αντανακλαστικών των κρατών-μελών της Ε.Ε. (Αυστρία, Ουγγαρία, Σλοβενία) που θεωρούν το εν λόγω έργο κομβικό για τις εθνικές τους οικονομίες. Εκτιμά, έτσι, ότι οι Βρυξέλλες είτε θα υποχρεωθούν σε αναδίπλωση είτε θα αναγκαστούν να φανερώσουν τους πραγματικούς λόγους αντίθεσής τους, που είναι βαθιά πολιτικοί. Σε αυτήν την περίπτωση θα είναι εκτεθειμένες έναντι των ευρωπαϊκών ηγεσιών, ενώ κάλλιστα μπορούν να κατηγορηθούν για δύο μέτρα και σταθμά στην πολιτική τους (εξ ου και η αναφορά της ρωσικής πλευράς στον Nord Stream, ο οποίος υλοποιήθηκε παρά τις αντιδράσεις, χάρη στη γερμανική επιμονή). Ασφαλώς, αυτή η σύγχυση βολεύει τη Μόσχα, καθώς από τη μία καταδεικνύεται η καθοριστική σημασία της για την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια (ειδικά ενόσω βαίνει μειούμενη), αφετέρου μεταθέτει τη συζήτηση από τις ευθύνες της για την κρίση στην Ουκρανία στις δυσμενείς συνέπειες που έχει η πεισματική άρνηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην υλοποίηση του South Stream, κόντρα στις επιθυμίες συγκεκριμένων κρατών-μελών, των οποίων η εξάρτηση θα τις ζημιώσει οικονομικά. 
 
Από την άλλη, η επιλογή της Τουρκίας ως διαμετακομιστικού κόμβου μοιάζει ακατανόητη. Ενώ υποτίθεται ότι η Ρωσία πασχίζει να διαφοροποιήσει τις οδεύσεις με την παράκαμψη της Ουκρανίας, ενδυναμώνει περαιτέρω τη θέση της Αγκυρας ως ενεργειακού πνεύμονα της Ε.Ε. Εκμεταλλεύεται μεν την αποστασιοποίηση της γείτονος από τη Δύση, αλλά συνάμα δεσμεύεται η ίδια από μία χώρα δύστροπη, απαιτητική και εντέλει απρόβλεπτη για τα ρωσικά συμφέροντα. Συνεπώς, μία κίνηση που υποτίθεται ότι την ισχυροποιεί διαπραγματευτικά, ασκώντας τακτικιστική πίεση στην Ε.Ε., αν λάβει σάρκα και οστά, θα μετατραπεί σε στρατηγικό μπούμερανγκ. Εκτός εάν ο πραγματικός στόχος είναι η τροφοδοσία της τουρκικής αγοράς σε μια περίοδο που η Αγκυρα δυσκολεύεται να βρει πρόθυμους προμηθευτές. Η δε -απροσδιόριστη επί του παρόντος- εμπλοκή της χώρας μας εν αγνοία της, πέρα από αδόκιμη, καταδεικνύει και την ανεπαρκή προετοιμασία, αν όχι το ελλειμματικό περιεχόμενο της ρωσικής πρότασης. 
* Ο δρ Κωνσταντίνος Φίλης είναι διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων. 
 
<a href="http://www.kathimerini.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Στρατηγικά διλήμματα και τακτικοί ελιγμοί

Δρ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΦΙΛΗΣ* Η Ρωσία, σε μία επανάληψη του καλοκαιριού του 2009, επιχειρεί να θέσει την Τουρκία στο επίκεντρο των ενεργειακών ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτά που σκόπιμα αγνοεί ο κ. Νταβούτογλου όταν προκαλεί στη Θράκη

Ellada simera 0 Ελλάδα, Τουρκία 11:59

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWKRUmX3ycbXJC4dU1bv4CpoeN1EnBsgplPiqiqaMO8WfHraZ29vo36tMQRKiZuyIlZOfwxqdI-1nDd3wXCarqNRR8_WpRPoPssGy84AbKzXe3GNl5Rw4oeO3Yl0Kkl_o5pMnayYsuccjf/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF716.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWKRUmX3ycbXJC4dU1bv4CpoeN1EnBsgplPiqiqaMO8WfHraZ29vo36tMQRKiZuyIlZOfwxqdI-1nDd3wXCarqNRR8_WpRPoPssGy84AbKzXe3GNl5Rw4oeO3Yl0Kkl_o5pMnayYsuccjf/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF716.jpg" /></a></div>
 
Του Αναστάσιου Λαυρέντζου 
 
Στις επόμενες μέρες θα γίνει ελληνοτουρκικό συμβούλιο κορυφής στην Αθήνα. Το κατά πόσο αυτό είναι σκόπιμο ή χρήσιμο την ώρα που το Μπαρμπαρός «κόβει βόλτες» στην ΑΟΖ της Κύπρου είναι συζητήσιμο... Αυτό όμως που ξεπερνά κάθε όριο και είναι ενδεικτικό του πώς αντιλαμβάνονται οι Τούρκοι τις σχέσεις καλής γειτονίας, είναι το εξωφρενικό αίτημα που τέθηκε από τουρκικής πλευράς για περιοδεία του Τούρκου πρωθυπουργού στην ελληνική Θράκη μαζί με τους υπουργούς και τους υπηρεσιακούς παράγοντες που τον συνοδεύουν. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο κ. Νταβούτογλου μας ζήτησε να κάνει και ένα υπουργικό συμβούλιο στη Θράκη! Πρόκειται για μια ιταμή πρόκληση που σκοπό έχει να προσβάλει την Ελλάδα ως κυρίαρχο κράτος και βεβαίως να δώσει μια παράσταση κακώς εννοούμενης πατρωνίας προς τη μουσουλμανική μειονότητα της περιοχής. 
 
Θα πρέπει λοιπόν γενικά να ειπωθεί στον κ. Νταβούτογλου ότι δεν χρειάζεται να δίνει τέτοιες παραστάσεις στη Θράκη. Η Θράκη αποτελεί τμήμα της ελληνικής επικράτειας και κατοικείται από Έλληνες πολίτες. Όσον αφορά δε τη μουσουλμανική μειονότητα της περιοχής, μπορεί στο παρελθόν να είχε παράπονα από την ελληνική πολιτεία, σήμερα όμως απολαμβάνει όλων των δικαιωμάτων της, όσο καμία άλλη μειονότητα στην Ευρώπη! Συγκεκριμένα: 
 
1. Για τη μειονοτική εκπαίδευση την τελευταία 20ετία και μόνο για το ελληνόφωνο σκέλος της έχει δαπανηθεί το τεράστιο ποσό των 27 εκατομμυρίων ευρώ. Παράλληλα, ενώ από τη Συνθήκη της Λωζάνης η Ελλάδα δεσμεύεται μόνο για τη λειτουργία μειονοτικών δημοτικών σχολείων (πρωτοβάθμια εκπαίδευση), με πρωτοβουλία της ελληνικής πολιτείας λειτουργούν (ήδη από τις δεκαετίες του ’50 και του ’60) επί πλέον δύο μειονοτικά Γυμνάσια-Λύκεια και δύο μειονοτικά ιεροσπουδαστήρια. 
 
2. Στη Θράκη υπάρχει αναλογικά προς τον πληθυσμό διπλάσιος αριθμός τζαμιών από ό,τι στην Τουρκία! 
 
3. Οι Έλληνες μουσουλμάνοι πολίτες απολαμβάνουν πλήρως των δικαιωμάτων του «εκλέγειν» και του «εκλέγεσθαι». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μειονοτικοί βουλευτές να εκλέγονται ανελλειπώς στο ελληνικό κοινοβούλιο και μουσουλμάνοι πολίτες να εκλέγονται σε όλες τις βαθμίδες της τοπικής αυτοδιοίκησης. 
 
4. Οι Έλληνες μουσουλμάνοι πολίτες της Θράκης μπορούν να αγοράζουν και να κατέχουν ιδιοκτησίες χωρίς περιορισμούς. Να σημειωθεί μάλιστα ότι κάποιοι φροντίζουν να γίνει καταχραστική εκμετάλλευση αυτού του δικαιώματος, αφού από δεκαετίες είναι γνωστό ότι μουσουλμάνοι στη Θράκη αγοράζουν περιουσίες χριστιανών, συχνά έναντι οποιοδήποτε τιμήματος. Το φαινόμενο αυτό έχει λάβει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια, με τη λειτουργία της τουρκικής τράπεζας Ziraat Bank, η οποία χρηματοδοτεί αφειδώς και με χαμηλά επιτόκια μουσουλμάνους της Θράκης για τέτοιου είδους αγορές. 
 
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι τα πολιτικά, θρησκευτικά, μορφωτικά και αστικά δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης είναι απολύτως σεβαστά στην Ελλάδα. Κάθε λοιπόν ισχυρισμός περί του αντιθέτου είναι τουλάχιστον υποκριτικός και υστερόβουλος. Και η Τουρκία είναι ίσως η τελευταία που μπορεί να μιλήσει για ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα, όταν είναι γνωστό πόσο συστηματικά παραβίασε τα δικαιώματα της αναγνωρισμένης από τη Συνθήκη της Λωζάνης ελληνικής ομογένειας της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, φτάνοντας τελικά στην πλήρη εξάλειψή της. Θα υπενθυμίσουμε ενδεικτικά τα εξής: 
 
1. Απαγόρευση άσκησης συγκριμένων επαγγελμάτων (1932) στους Έλληνες μη ανταλλάξιμους υπηκόους που έμειναν στην Τουρκία μετά την ανταλλαγή πληθυσμών. 
 
2. Φόρος περιουσίας (varlık vergisi) που αφορούσε κυρίως τους μη μουσουλμάνους κατοίκους της Τουρκίας και ειδικά τους χριστιανούς. Μέσω αυτού οι περισσότεροι Έλληνες της Τουρκίας έχασαν μεγάλο μέρος της περιουσίας τους, ενώ όσοι αδυνατούσαν να πληρώσουν οδηγήθηκαν στα τάγματα εργασίας (1942). 
 
3. Κλείσιμο ελληνικών σχολείων και περιορισμοί στην ομιλία της ελληνικής γλώσσας. Δημεύσεις περιουσιών και απαγόρευση λειτουργίας όλων των ομογενειακών συλλόγων στην Κωνσταντινούπολη. 
 
4. Διωγμός των Ελληνορθόξων της Κωνσταντινούπολης από στίφη «αγανακτισμένων» Τούρκων το 1955, ο οποίος κατέληξε σε πολυάριθμους φόνους, βιασμούς και προκάλεσε τεράστιες υλικές καταστροφές (Σεπτεμβριανά). 
 
5. Αθρόες απελάσεις Ελλήνων μειονοτικών μετά το 1964 με μονομερή καταγγελία της ελληνοτουρκικής σύμβασης εγκατάστασης πληθυσμών. 
 
6. Κατάφωρη παραβίαση του Αρ. 14 της Συνθήκης της Λωζάνης που προέβλεπε αυτονομία των νήσων Ίμβρου και Τενέδου και βίαιος εκτουρκισμός τους με σειρά μέτρων: εφαρμογή προγράμματος εποικισμού, ίδρυση ανοικτών αγροτικών φυλακών, απαλλοτριώσεις περιουσιών έναντι εξευτελιστικών αποζημιώσεων και πολλά άλλα. 
 
7. Κλείσιμο της Σχολής της Χάλκης στη δεκαετία του ’70. 
 
Αυτά είναι μόνο λίγα από αυτά που πρέπει να θυμόμαστε. Είναι όμως αρκετά ώστε οι Τούρκοι πολιτικοί να έχουν την απαραίτητη συστολή και να μην μας ομιλούν για δήθεν παραβιάσεις μειονοτικών δικαιωμάτων. Ας ασχοληθούν καλύτερα με τα αιτήματα των Κούρδων στην Τουρκία. Στο μεταξύ να μην χρησιμοποιούν τους Έλληνες μουσουλμάνους πολίτες της Ελλάδας για να προωθούν τους πολιτικούς τους στόχους. Και αυτό πρέπει να το σκεφτούν και οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι της Θράκης, που δεν πρέπει να δεχτούν να γίνουν υποχείριο μιας ξένης πολιτικής. Αυτό το έμαθαν και το κατάλαβαν πολύ αργά δυστυχώς οι Τουρκοκύπριοι μετά το 1974... 
 
 
Ο Αναστάσιος Λαυρέντζος έχει γράψει το βιβλίο <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/2013/12/blog-post_902.html" target="_blank">«Η Θράκη στο μεταίχμιο».</a> 
 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF2L_jNZCs3dSck4FDTmFM6cL5ioYloLYxPCUu-A9zHCBggvaLe6avDrZk_MFM9h400pD7bSo68l5ooKPAW8kdXwQkjuNXgrjr3Ks3ZgRr8LxNHcckxffUnNiIGnJZM776qYR7lyA4Npg/s1600/8b6e33345ac8d5ffd9cf0d107a7d9e9d_M.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF2L_jNZCs3dSck4FDTmFM6cL5ioYloLYxPCUu-A9zHCBggvaLe6avDrZk_MFM9h400pD7bSo68l5ooKPAW8kdXwQkjuNXgrjr3Ks3ZgRr8LxNHcckxffUnNiIGnJZM776qYR7lyA4Npg/s1600/8b6e33345ac8d5ffd9cf0d107a7d9e9d_M.jpg" /></a></div>
<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Αυτά που σκόπιμα αγνοεί ο κ. Νταβούτογλου όταν προκαλεί στη Θράκη

Του Αναστάσιου Λαυρέντζου Στις επόμενες μέρες θα γίνει ελληνοτουρκικό συμβούλιο κορυφής στην Αθήνα. Το κατά πόσο αυτό είναι σκόπιμο ή χ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Γερμανία σπρώχνει την οικονομία της ΕΕ σε καταστροφή

Ellada simera 0 Ευρώπη, οικονομία 11:53

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5idsm302SdA2TUl8ibYJIAr-TSmcBZpQf2YS6wuSD_JD1OwAI4N7jEJNZDlUWN3sQgIiTkRHxhL6hEFhSKCZXtT8uV6tkmPXGtytUxc3_2LjnGP_k_x-fo4CcBd277QRSzuCFDvKobwe4/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF722.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5idsm302SdA2TUl8ibYJIAr-TSmcBZpQf2YS6wuSD_JD1OwAI4N7jEJNZDlUWN3sQgIiTkRHxhL6hEFhSKCZXtT8uV6tkmPXGtytUxc3_2LjnGP_k_x-fo4CcBd277QRSzuCFDvKobwe4/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF722.jpg" /></a></div>
 
Όταν η οικονομική κρίση αγκάλιασε την Ευρωζώνη, το 2012, ήταν η Γερμανία που την έσωσε από την οικονομική καταστροφή. Τώρα όμως η Γερμανία είναι αυτή που φρενάρει κάθε κίνηση προς τα μπρος. Φυσικά το 2012 η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ έδρασε όταν κατάφερε να πείσει το εσωτερικό της ακροατήριο ότι δεν υπήρχε άλλη λύση. 
Του Ντάνιελ Γκρος* 
ΠΗΓΗ: <a href="http://www.project-syndicate.org/">http://www.project-syndicate.org/</a> 
ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας 
Τελικά όμως η Μέρκελ συμφώνησε για τη δημιουργία μόνιμου μηχανισμού χρηματοδότησης στην Ευρωζώνη και υποστήριξε τη δημιουργία μιας τραπεζικής ένωσης, η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί αλλά εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει ένα βήμα προς τη δημιουργία ενός οικονομικού συστήματος το οποίο θα ελέγχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). 
Χάρη στα μέτρα αυτά και τις κινήσεις του επικεφαλής τους ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, τις οποίες η Γερμανία, ενέκρινε και είχαν σκοπό την καθ’ οιονδήποτε τρόπο διάσωση του ευρώ, η καταιγίδα κόπασε. Τώρα όμως η Ευρωζώνη φαίνεται ανίκανη να ξεφύγει από τον πλήρη σχεδόν αποπληθωρισμό, καθώς η ανάπτυξη είναι μικρή και οι τιμές δεν κινούνται. 
Θεωρητικά αυτό δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί. Όταν η κρίση χτύπησε, οι οικονομίες της περιφέρειας της Ευρωζώνης δέχτηκαν διπλό πλήγμα από την άνοδο των ασφαλίστρων κινδύνου και από την κατάρρευση της εσωτερικής τους αγοράς. Την ίδια ώρα η γερμανική οικονομία ωφελήθηκε από την επιστροφή κεφαλαίων που εγκατέλειψαν τις χώρες της περιφέρειας. Η αύξηση των γερμανικών επιτοκίων, προσαρμοσμένα στον υπάρχων πληθωρισμό, ήταν αρνητική, προκαλώντας έκρηξη ζήτησης στην εσωτερική αγορά. Είχε υποτεθεί ότι η αύξηση αυτή της ζήτησης θα ενίσχυσε τις εξαγωγές των χωρών της περιφέρειας. 
Στην πραγματικότητα η γερμανική οικονομία ελάχιστα αναπτύχθηκε και η πτώση των εμπορικών συναλλαγών απειλεί να την οδηγήσει στη ύφεση. Το υπάρχων πλεόνασμα εξωτερικών συναλλαγών, το οποίο υποτίθεται θα έπρεπε να μειωθεί δραστικά, αυξήθηκε, καθώς η αποταμίευση παρέμεινε σε υψηλά επίπεδα και οι επενδύσεις χαμηλά. 
 
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Ένα άλλο πρόβλημα, τουλάχιστον όπως το βλέπουν τα άλλα μέλη της Ευρωζώνης, είναι ότι ο πληθωρισμός στη Γερμανία είναι πολύ χαμηλός. Με τις τιμές στη Γερμανία να αυξάνουν λιγότερο από 1% κατ’ έτος, η περιφέρεια της Ευρωζώνης χρειάζεται πτώση των τιμών προκειμένου να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της.</blockquote>
</div>
Η έλλειψη δυναμισμού στην Ευρωζώνη έχει πλέον καταστεί το κλειδί του προβλήματος. Χωρίς ανάπτυξη στη Γερμανία, η υπόλοιπη Ευρωζώνη δεν φαίνεται ικανή να μειώσει το χρέος της μέσω της δημιουργίας εξωτερικών πλεονασμάτων. Και δεν υπάρχει καμία μαγική λύση που να επιβάλει την αύξηση της εσωτερικής ζήτησης στη Γερμανία. Ο κύριος λόγος της υποτονικής οικονομικής απόδοσης της Γερμανίας είναι η άρνηση των νοικοκυριών να επενδύσουν ή να καταναλώσουν. 
Και πράγματι οι επενδύσεις στη Γερμανία πέφτουν, παρά τις ιδανικές συνθήκες που υπάρχουν. Αλλά και οι μεγάλες γερμανικές εταιρείες δεν φαίνονται πρόθυμες να δανειστούν για να επενδύσουν, καθώς δεν αναμένεται οικονομική ανάπτυξη, ο πληθυσμός μειώνεται και η παραγωγικότητα είναι χαμηλή. Η κατανάλωση επίσης παραμένει χαμηλή, παρά τα ευνοϊκά μέτρα που έχει λάβει η γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού. Η γερμανική κυβέρνηση θα μπορούσε να επιχειρήσει δημόσιες επενδύσεις, αλλά το συνολικό κέρδος επί του ΑΕΠ δεν θα ξεπερνούσε το 0,4%. 
Ο βασικός κίνδυνος από όλα αυτά είναι πολιτικός. Μια αδύναμη γερμανική οικονομία καθιστά τις απαραίτητες διαρθρωτικές προσαρμογές πιο δύσκολες στην περιφέρεια της Ευρωζώνης. Το γεγονός αυτό με την σειρά του τροφοδοτεί την άποψη ότι η ευθύνη βαραίνει τη γερμανική κυβέρνηση, η οποία δείχνει απρόθυμη να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να ενισχύσει την εσωτερική κατανάλωση, απαγορεύοντας και τις κυβερνήσεις των χωρών της περιφέρειας να ξοδεύουν περισσότερο και αυτές. 
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Καθώς η ανεργία παραμένει πεισματικά σε πολύ υψηλό επίπεδο και τα εισοδήματα συρρικνώνονται σε όλη την Ευρωζώνη, ο πειρασμός να κατηγορηθούν οι Γερμανοί μεγαλώνει. Η γερμανική κυβέρνηση, δεν αναγνωρίζει καν ότι υπάρχει πρόβλημα. Καθώς η ανεργία στη Γερμανία βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό, η έλλειψη στην αύξηση της καταναλωτικής ζήτησης, απλώς αγνοείται και η έλλειψη πληθωρισμού θεωρείται σημάδι επιτυχίας της οικονομικής της πολιτικής. </blockquote>
</div>
Αυτό όμως είναι λάθος. Η Γερμανία, η άγκυρα του πλοίου της Ευρώπης, έχει κολλήσει και η αυξανόμενη ανησυχία των εταίρων της στη Ευρώπη θα πρέπει να μην αφήνει τη γερμανική κυβέρνηση αδιάφορη. 
 
* Ο Ντάνιελ Γκρος είναι διευθυντής του Κέντρου Μελετών Ευρωπαϊκής Πολιτικής στις Βρυξέλλες. Έχει εργαστεί για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, και υπηρέτησε ως οικονομικός σύμβουλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και σύμβουλος του Γάλλου πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών. Είναι συντάκτης του «Economie Internationale and International Finance». 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Γερμανία σπρώχνει την οικονομία της ΕΕ σε καταστροφή

Όταν η οικονομική κρίση αγκάλιασε την Ευρωζώνη, το 2012, ήταν η Γερμανία που την έσωσε από την οικονομική καταστροφή. Τώρα όμως η Γερμανί...

Διαβάστε την συνέχεια

"Αγωγός γέφυρα Ισραήλ Κύπρου Ελλάδας" -Τι γράφει ο Guardian

Ellada simera 0 Απόψεις, Ελλάδα, κυπρος 11:43

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwfEKAE3tnjQRw8WrZb7ymzPRQSGwyRcBOfpIqf5lcPuIMMuTGqYHhCx9WxG0NlHuxA0ViGuyN2NNLTKoYEJ-mQtfi9MmVP0pApe7J7bAENiqcrsnSKKRZr8YwsoA4v-eNvBPVR6uEK1cg/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF721.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwfEKAE3tnjQRw8WrZb7ymzPRQSGwyRcBOfpIqf5lcPuIMMuTGqYHhCx9WxG0NlHuxA0ViGuyN2NNLTKoYEJ-mQtfi9MmVP0pApe7J7bAENiqcrsnSKKRZr8YwsoA4v-eNvBPVR6uEK1cg/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF721.jpg" /></a></div>
 
Επιμέλεια: Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ 
Την ευκαιρία να θέσουν στον αρμόδιο αξιωματούχο της ΕΕ το θέμα της κατασκευής αγωγού που θα φέρνει το Κυπριακό και Ισραηλινό φυσικό αέριο στην Ευρώπη, θέλουν να έχουν οι κυβερνήσεις των δύο χωρών και της Ελλάδας στο περιθώριο της Συνόδου των  Υπουργών Ενέργειας της ΕΕ στις 9 Δεκεμβρίου, αναφέρει χθεσινό ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας Guardian. 
 
Πρόκειται για τον  αγωγό East Med Pipeline που θα μπορούσε να εξασφαλίζει στην Ευρώπη περίπου 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου ετησίως, συμβάλλοντας στην ενεργειακή ασφάλεια της γηραιάς ηπείρου. Θα πρόκειται για τον μακρύτερο αγωγό του κόσμου, καθώς θα καλύπτει μήκος 1.530 χιλιομέτρων. 
 
Η βρετανική εφημερίδα έγραψε χθες ότι ο  Υπουργός Ενέργειας του Ισραήλ κ. Σιλβάν Σαλόμ έχει ήδη θέσει το θέμα σε Υπουργική Σύνοδο στη Ρώμη και είχε μια πρώτη επαφή με τον Αντιπρόεδρο της ΕΕ για την ενεργειακή ένωση κ. Μάρος Σέφκοβιτς. Με τον κ. Σέφκοβιτς ελπίζεται πως θα υπάρχει αναλυτικότερη συζήτηση στις 9 του μηνός, καθώς το έργο απαιτεί κοινοτική χρηματοδότηση. 
 
Ωστόσο η έγκυρη βρετανική εφημερίδα φαίνεται να έχει...χάσει ένα (μικρό...) μέρος της εξέλιξης -σημαντικό όμως σε αυτά τα ''προγράμματα'' όπου κάθε κομμάτι του παζλ έχει την δυναμική του. Είναι ορισμένα βήματα που ενισχύουν το ρεπορτάζ του  Guardian., φωτίζουν όμως καλύτερα την εικόνα: 
Ήδη στην Συνοδο της Ρώμης, όπως έχει δηλώσει από τις 19-11-2014 ο  Έλληνας Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Γιάννης Μανιάτης, ο Ισραηλινός ομόλογός του ζήτησε την άμεση συμμετοχή του στην επιλογή προώθησης των ενεργειακών φυσικών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου μέσω του εν λόγω αγωγού - του αγωγού East Med Pipeline -  αλλά και στην κατασκευή του ίδιου του αγωγού! 
Ευρωπαϊκό ενεργειακό πρόγραμμα  
Και βεβαίως οι κκ Μανιάτης και  Σιλβάν Σαλόμ, μαζί με τον Κύπριο ομόλογό τους κ.  Γιώργο Λακκοτρύπη  τα είπαν στην Ιταλική πρωτεύουσα και με τον Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρμόδιο για θέματα ενέργειας, κ. Μάρος Σέφτσοβιτς. Εκεί όλοι μαζί συμφώνησαν να τα πουν ξανά στις Βρυξέλλες - που αναφέρει ο Γκάρντιαν. 
''Με τον Κύπριο και τον Ισραηλινό ομόλογό μου, κάναμε επίσης γνωστή τη βούλησή μας να οργανωθεί άμεσα συνάντηση στις Βρυξέλλες, προκειμένου να υλοποιηθεί αυτή η σημαντικότατη πρωτοβουλία για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, στην οποία επιθυμούμε να συμμετάσχει και η Ιταλία. Ο νέος αυτός αγωγός εξασφαλίζει μια νέα πηγή τροφοδοσίας, που είναι τα κοιτάσματα του Ισραήλ και της Κύπρου'' είχε ανακοινώσει από τότε  ο κ. Μανιάτης, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ δίνοντας έμφαση στην τριμερή συμφωνία, 
''Και η Ιταλία'' 
Κι αυτό καθώς ο αγωγός East Med Pipeline, με τη συμμετοχή της Edison, από τα θαλάσσια κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου θα επεκταθεί στην Κύπρο, την Κρήτη, στη συνέχεια στη δυτική Ελλάδα, ( Πελοπόννησο - Ήπειρο) και θα συναντήσει, τελικά τον ελληνο-ϊταλικό αγωγό IGI (διασυνδετήριο αγωγό Ελλάδα- Ιταλία),που είναι προέκταση του ΤΑΡ. 
''Το Ισραήλ, εκτός από τη συμμετοχή με τα κοιτάσματά του, εξέφρασε ενδιαφέρον να πάρει μέρος και στην κατασκευή του αγωγού East Med Pipeline'' τόνισε ο  Μανιάτης και πρόσθεσε: ''Μας ενδιαφέρει να συμμετάσχει και η ιταλική κυβέρνηση, αφού θεωρώ πως είναι ότι καλύτερο έχουμε πετύχει στον σημαντικότατο αυτό τομέα, τα τελευταία πέντε χρόνια''. 
«Τα άστρα έχουν ευθυγραμμιστεί» 
Προς επίρρωση ουσιαστικά όλων αυτών, σύμβουλος του κ. Σαλόμ είπε χθες στην Guardian ότι με την ανάγκη διαφοροποίησης των πηγών ενέργειας και ενεργειακής ασφάλειας ψηλά στην ευρωπαϊκή ατζέντα, ''τα άστρα έχουν ευθυγραμμιστεί'' ευνοώντας την επιδίωξη των τριών χωρών σε αυτή τη συγκυρία. 
Σημειώνονται πάντως και οι προειδοποιήσεις των Παλαιστινίων ότι αν δεν υπάρξει επίλυση των ευρύτερων περιφερειακών διενέξεων, τότε ο αγωγός κινδυνεύει να καταστεί μία ακόμα πηγή έντασης. Ο Υπουργός Ενέργειας της Παλαιστινιακής Αρχής κ. Ομάρ Κετανέχ δήλωσε στην βρετανική εφημερίδα ότι ''ο στόχος της ενεργειακής ασφάλειας αρχίζει με τη σαφή οριοθέτηση όλων των τεμαχίων αερίου''. 
Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχολιάζει  ότι κοιτάσματα σαν αυτό του Λεβιάθαν στην ανατολική Μεσόγειο θα μπορούσαν να παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των προβλημάτων ενεργειακής ασφάλειας τόσο των παραγωγών χωρών όσο και των γειτόνων τους. Το ίδιο, προσθέτει, θα ίσχυε και για την ΕΕ γενικότερα. 
Συνάντηση Μανιάτη και με τον Παλαιστίνιο 
Έχει την σημασία του να πούμε  πώς στην σημασία της περιφερειακής συνεργασίας με τις χώρες της Μεσογείου. έγινε ιδιαίτερη αναφορά και στη διάσκεψη της Ρώμης Ο κ. Μανιάτης είχε συνάντηση και τον υπουργό ενέργειας της Παλαιστινιακής Αρχής, στο γενικότερο πνεύμα να λειτουργήσουν ακριβώς οι υδρογονάνθρακες ως μέσο για την επίλυση των προβλημάτων και όχι για την επιδείνωσή τους. 
Η χρηματοδότηση 
Πρέπει να πούμε εδώ ότι ο  East Med Pipeline μέχρι τώρα ήταν μόνο ένα σχέδιο συνεργασίας της Ελλάδας και της Κύπρου για την μεταφορά του κυπριακού φυσικού αερίου , που είχε ''στα υπόψιν της η ΕΕ'' ως εναλλακτικό δρόμο. Ούτε τον είχε ξεχάσει αυτόν τον δρόμο ούτε του είχε δώσει όμως προτεραιότητα. 
Αλλά τώρα με την συμφωνία συμμετοχής και του Τελ Αβίβ, θα μπορεί να μεταφέρει αέριο από τα κοιτάσματα του Ισραήλ, προς την Ευρώπη.με ισραηλινή χρηματοδότηση - χώρια αυτή της ΕΕ. αλλά πιθανά και της Ιταλίας, σε εθνικό επίπεδο. 
Η αντίδραση της Τουρκίας 
Το πόσο σημαντική εξέλιξη είναι αυτή επισημαίνει σε πρόσφατη ανάλυσή του ο Λουκάς Δημάκας στο σάιτ aixmi.gr : Μόλις τις προάλλες, γράφει, εκπρόσωπος Ισραηλινής εταιρίας προέκρινε εμμέσως πλην σαφώς την  προώθηση των ενεργειακών πόρων προς την Ευρώπη μέσω Κύπρου και μετά Τουρκίας - κάτι που φυσικά το παλεύει ολόκληρο το τουρκικό λόμπι - πολιτικό, διπλωματικό, οικονομικό- εδώ και 2-3 χρόνια. Και είναι βέβαιο ότι θα το παλέψει ακόμα σκληρότερα. 
 
Το διαγραφόμενο από τις δηλώσεις Μανιάτη σχήμα ενεργειακής συνεργασίας Ελλάδας- Κύπρου- Ισραήλ στην κατασκευή και χρήση του εν λόγω αγωγού, αποτελεί, αν επιτευχθεί, νέο στρατηγικό δεδομένο για  την γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας, επισημαινει στην ανάλυσή του. Το ενδιαφέρον είναι ότι - παρόλο το κόστος και τις τεχνικές δυσκολίες ως υποθαλάσσιος αγωγός- η κατασκευή του αποτελεί και για τις ΗΠΑ και την ΕΕ ενα νέο, επίσης,  στρατηγικό δεδομένο στον ενεργειακό τομέα, αφού αποκτάται άλλος ένας ''νότιος- νότιος'' ενεργειακός διάδρομος Ενέργειας, πιο μακρυά από την Ρωσία και την προβληματική ( και ενοχλητική τελευταία) Τουρκία. 
 
Οι επιπτώσεις στο Κυπριακό 
 
Και συνεχίζει:Αναλυτές - που εξέταζαν αυτό το ενδεχόμενο υπό την σκιά όμως του μεγάλου κόστους- επισημαίνουν ότι η εξέλιξη αυτή θα έχει πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις και στο Κυπριακό καθώς η Άγκυρα θα βρεθεί με ένα '' μείον'' - και μάλιστα σημαντικό. 
Χωρίς  να σημαίνει  κατ' ανάγκην ότι αυτό θα την συνετίσει, η εξέλιξη από μόνη της δίνει αβαντάζ στην κυπριακή πλευρά.Υπάρχει βέβαια και η εκδοχή του ερεθισμού της ολοένα και αυτο-περιοριζόμενης  στην περιοχή Τουρκίας. 
Ωστόσο πολλές είναι οι πλευρές που έχουν λόγους να θέλουν να λειτουργήσουν οι υδρογονάνθρακες ως μέσο για την επίλυση των γενικότερων προβλημάτων και όχι για την επιδείνωσή τους. 
 
Βεβαίως  όλα αυτά είναι ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο, ένα μόλις βηματάκι από τις απλές ευχές...Υπάρχει ωστόσο κινητικότητα και διαφαινόμενη δυναμική στην ''ενεργειακή διπλωματία''. Ίσως κάποια ακόμα βηματάκια γίνουν σε επικείμενες προγραμματισμένες διμερείς ή και τριμερείς συναντήσεις, καταλήγει η ανάλυση. 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

"Αγωγός γέφυρα Ισραήλ Κύπρου Ελλάδας" -Τι γράφει ο Guardian

Επιμέλεια: Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ Την ευκαιρία να θέσουν στον αρμόδιο αξιωματούχο της ΕΕ το θέμα της κατασκευής αγωγού που θα φέρνει το Κυπριακό...

Διαβάστε την συνέχεια

Αγωγός αερίου South Stream: Η μεγάλη “πάσα” Πούτιν προς την Ελλάδα

Ellada simera 0 Απόψεις, Ελλάδα, Ενέργεια 11:36

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-tbvB-uvd7X-lUpCgaORh4EDOXmmbuSTkXXxiKzx2Gehs_LsUaNI8IltX4Hm3xEy5-i217UI-E-rwNSxhfrcU5m8U2A-roMLKJYCusoRGatGwzncZVDU_W9ZwftbW17bAl_n6xbw62p8E/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF720.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-tbvB-uvd7X-lUpCgaORh4EDOXmmbuSTkXXxiKzx2Gehs_LsUaNI8IltX4Hm3xEy5-i217UI-E-rwNSxhfrcU5m8U2A-roMLKJYCusoRGatGwzncZVDU_W9ZwftbW17bAl_n6xbw62p8E/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF720.jpg" /></a></div>
 
Ως μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα χαρακτηρίζονται οι δηλώσεις του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν από την Τουρκία για τον αγωγό South Stream. 
 
Σε ανάλυσή του για την “Σύγχρονη Ρωσία” ο έμπειρος Έλληνας ανταποκριτής στην Μόσχα Δημήτρης Λιάτσος, εξηγεί γιατί τα όσα ανακοίνωσε ο Πούτιν μπορεί να αποδειχτούν πολύ θετικά για την χώρα μας. 
 
Διαβάστε την ανάλυση του Δημήτρη Λιάτσου: 
Ο αγωγός μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου, South Stream, ματαιώθηκε, με τυπική υπαιτιότητα της Βουλγαρίας, αλλά με ουσιαστική των Βρυξελλών - Ουάσιγκτον. Οι νέες εξελίξεις μετά το ταξίδι Πούτιν στην Τουρκία, αποτελούν μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, εφόσον βέβαια αλλάξει πολιτικές. 
 
Ισχυρό στρατηγικό παίκτη στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα, χαρακτηρίζει τον Βλαντίμιρ Πούτιν ο ειδικός σε θέματα παγκόσμιας πολιτικής Πέδρο Μοουρίνιου, μετά την απόφασή του να σταματήσει την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου, "South Stream" (Νότιο ρεύμα). 
 
Σύξυλοι απέμειναν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, λες και έπαθαν εγκεφαλικό, ενώ οι "Τάιμς της Νέας Υόρκης" με τη "βαθυστόχαστη" ανάλυση περί "συντριπτικής ήττας του Πούτιν και πλήρους νίκης του Ομπάμα και της Ε.Ε", ως συνήθως, ...μπλοφάρουν ή όπως λένε οι Ρώσοι, επιδεικνύουν " хорошую мину при плохой игре". 
 
Ξαναμοιράζεται η τράπουλα 
 
Οι Πούτιν - Μίλλερ, πράγματι "ανακάτεψαν" την τράπουλα, ευρισκόμενοι για μερικές μόνο ώρες στην Τουρκία, ενώ εξέπεμψαν μήνυμα που αλλάζει τα δεδομένα συνολικά στα τεκταινόμενα στην Ε.Ε. Στο εξής, η Ιταλία θα χαράξει τις σχέσεις της με τη Ρωσία σύμφωνα με τα εθνικά της συμφέροντα, δήλωσε απερίφραστα ο ΥΠΕΞ της χώρας, Πάολο Τζεντιλόνι. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι, από τη στιγμή που ο κόσμος έπαψε να είναι διπολικός αλλά και μονοδιάστατος, έτσι και οι χώρες της Ευρώπης βρέθηκαν σε κατάσταση "επικίνδυνης αστάθειας", με αποτέλεσμα η κάθε μια να χαράζει τις πολιτικές της αποκλειστικά με γνώμωνα τα στενά εθνικά συμφέροντά της. Οποία αναγνώριση! Το σημαντικό είναι ότι τα παραπάνω λόγια ακούγονται από τα χείλη του ΥΠΕΞ της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ε.Ε. Χώρας με ισχυρούς οικονομικούς και ενεργειακούς δεσμούς με τη Ρωσία. 
 
Για την Ευρώπη, η απόφαση να σταματήσει το σχέδιο του αγωγού, αποτελεί κακή εξέλιξη, αφού χωρίς το ρωσικό φυσικό αέριο, δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε. Εκτιμώ πως η Ευρώπη θα υποφέρει σκληρά από την απώλεια αυτή, εκτιμά ο επικεφαλής του αυστριακού ενεργειακού Ομίλου ΟΜW, Χέρχαρντ Ρόις. Και ο Διευθυντής του τσέχικου Ομίλου "VEMEX", Χούνγκο Κισέλκα, λέει παραστατικά πως "Βουλγαρία και Ε.Ε." καταποντίζοντας το "Νότιο ρεύμα" έκαναν γιγάντιο λάθος και επέφεραν έτσι ισχυρό πλήγμα κατά της ενεργειακής της ασφάλειας". 
 
Μετρούν ζημιές 
Ανάλογες, ή και πιο σκληρές, είναι οι αντιδράσεις εκπροσώπων όλων των χωρών που ενέχονται στο έργο, Σέρβων, Σερβοβόσνιων, Κροατών, Ούγγρων, αλλά και της πλειοψηφίας των πολιτικών αναλυτών της Βουλγαρίας. Η Βουλγαρία είχε μοναδική δυνατότητα να πετύχει ενεργειακή ασφάλεια υλοποιώντας τρία γιγάντια έργα: Το "Νότιο ρεύμα", τον αγωγό μεταφοράς πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, και τον πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρενέργειας στο Μπέλενε. Δυστυχώς αφήσαμε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Τώρα εναλλακτικές λύσεις δεν υπάρχουν, εκτιμά ο πρώην υπουργός Ενέργειας της χώρας, Ρομάν Οφτσάροφ . 
Από τον ... υπερατλαντικό του λήθαργο φαίνεται πως βγήκε και ο αμφιλεγόμενος πρωθυπουργός της γείτονος, Μπόικο Μπορίσοφ, ο οποίος, άκουσον- άκουσον, καλεί τώρα τη Μόσχα να μην σταματήσει τον αγωγό. Προφανώς, θα διάβασε το άρθρο με τίτλο "Η Ρωσία ξεκίνησε ενεργειακό πόλεμο στην Ευρώπη". 
 
Μεγάλη ευκαιρία και για την Ελλάδα 
Το σταμάτημα του αγωγού ήταν το πρώτο σκέλος της δήλωσης Πούτιν στην Αγκυρα. Το δεύτερο σκέλος ήταν επίσης ιδιαίτερα σημαντικό και, εν δυνάμει, περικλείει ενδιαφέροντα στοιχεία για την Ελλάδα. Την πρόθεση να στηθεί ένας άλλος υποθαλάσσιος αγωγός στη Μαύρη Θάλασσα -ο ίδιος θα λέγαμε, με κάποια λοξοδρόμηση- που θα βγαίνει στην Τουρκία, κάποιοι έσπευσαν να τον ονομάσουν Blue Stream 2 (Κυανό ρεύμα - 2). 
 
Ενας τέτοιος αγωγός, o Blue Stream, ρέει ήδη προς την Τουρκία μεταφέροντας αέριο για τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες της χώρας (γύρω στα 15 - 16 δις κυβικά/ χρόνο). Ο προτεινόμενος, και με ενθουσιασμό αποδεκτός από την τουρκική ηγεσία, θα έχει δυνατότητα μεταφοράς τέσσερις φορές περισσότερο από τον υπάρχοντα ( 64 δις κυβικά/χρόνο). Τα 15 δις θα πάνε για εσωτερική κατανάλωση και 50 δις μπορούν να κατευθυνθούν προς Βαλκάνια - Ευρώπη. Σε μια τέτοια περίπτωση, η σχέση Μόσχας - Αγκυρας αποκτά στρατηγικό χαρακτήρα (ας πρόσεχαν όλοι εκείνοι που κινούν τα αντιρωσικά νήματα στη Βουλγαρία, την Ουκρανία και αλλού), στοιχείο κάθε άλλο παρά θετικό για τη Δύση. 
 
Τα 50 δις, λοιπόν, θα συσσωρεύονται σε ένα τεράστιο χώρο στα σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα, τόνισε χαρακτηριστικά ο Βλαντίνιρ Πούτιν. Οχι στα σύνορα με τη Βουλγαρία, αλλά με την Ελλάδα. Και αυτό έχει σημασία εξηγούσε Ρώσος πολιτικός αναλυτής. Πράγματι, έχει. Οχι μόνο γιατί η Βουλγαρία, την οποία το Κρεμλίνο επί μήνες ολόκληρους τη "θώπευε" κάνοντας σωρεία δελεαστικών προτάσεων, αποδείχτηκε αφερέγγυος συνομιλητής. Εχει σημασία, λοιπόν, για μια εν δυνάμει επαναφορά της Ελλάδας στο ενεργειακό παιγνίδι, ως εν πολλοίς αντικαταστάτρια της Βουλγαρίας στον τράνζιτ δρόμο των 50 δις κυβικών προς τα Βαλκάνια και τη Νότια Ευρώπη. 
Ανάγκη αλλαγής πολιτικής στάσης 
Με την έως τώρα ακολουθούμενη πολιτική της Αθήνας, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται ρεαλιστικό. Αν όμως αλλάξουν τα πράγματα, αν αλλάξει και η σαφώς αντιρωσική πολιτική που δεν συνάδει με τις διαθέσεις και τη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας η οποία έχει σαφώς φιλορωσικές προσεγγίσεις, τότε τα κίνητρα που θα μπορούσαν να υπάρξουν στον ενεργειακό τομέα θα μπορούσαν να είναι πρακτικά ωφέλιμα για την δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία. 
 
Οι εξελίξεις τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα. Είναι σημαντικό να το αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί, κυρίως οι νέοι, που βρίσκονται σε εγρήγορση, και να είναι "μέσα στο παιχνίδι"! Οι αγκυλώσεις δεν φέρουν το καινούργιο, αλλά αντίθετα διαιωνίζουν το παλιό. Το XAB που προβλέπεται να γίνει στα τουρκοελληνικά σύνορα, αλλά μέσα στο τουρκικό έδαφος, γιατί να μη δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε να επιτευχθεί συμφωνία για να "μοιραστεί" στα δύο, ένθεν κακείθεν; Και στην Τουρκία, αλλά και στο έδαφος της Ελλάδας, στη Θράκη; Είναι τόσο απλό, αλλά δυστυχώς και δύσκολο. Δύσκολο, διότι, όταν δεν ακολουθείς της αρχή της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής στη βάση των εθνικών συμφερόντων, τότε βρίσκεσαι εγκλωβισμένος και απολύτως εξαρτημένος από τη μια πλευρά, την οποία θεωρείς “συμμαχό” σου. Προσέξατε όμως, τι λέει παραπάνω ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών; Μάλλον, έχει έρθει η ώρα να ακολουθήσει επιτέλους και η Ελλάδα τέτοιες πρακτικές και να μην δεσμεύεται μονομερώς. 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Αγωγός αερίου South Stream: Η μεγάλη “πάσα” Πούτιν προς την Ελλάδα

Ως μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα χαρακτηρίζονται οι δηλώσεις του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν από την Τουρκία για τον αγωγό South Str...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία πιέζει με "αίσθημα υπεροχής" που εμείς της χαρίσαμε! Οι κίνδυνοι και οι απειλές

Ellada simera 0 Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 11:29

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYIJ2-Wn9HZ3jVAfDiXJdRCkMGhuYJczYFZ82FTlur60z_Jk6jbkLFJGFGiQlyCNHjuLcHDVlTAF3pUxpxUP5x2V6UtPkjTF90ZztakktBPVQ7DCOQyha3fkJ_th9qmzlJ0QL-B7S7s0j9/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF719.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYIJ2-Wn9HZ3jVAfDiXJdRCkMGhuYJczYFZ82FTlur60z_Jk6jbkLFJGFGiQlyCNHjuLcHDVlTAF3pUxpxUP5x2V6UtPkjTF90ZztakktBPVQ7DCOQyha3fkJ_th9qmzlJ0QL-B7S7s0j9/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF719.jpg" /></a></div>
 
Υπό ασφυκτική πίεση η Αθήνα με την Τουρκία να δείχνει αποφσισμένη να οδηγήσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις σε πλήρη αδιέξοδο. Η Άγκυρα δεν φαίνεται διατεθειμένη να δεχτεί οποιοδήποτε σχέδιο, σκέψη ή πρόταση αποκλιμάκωσης που σύμφωνα με πληροφορίες παρουσιάζει η Ελλάδα. 
Αβραμόπουλος και Βενιζέλος είδαν τον Ερντογάν μ΄ αυτή τη λογική, το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας Τουρκίας γίνεται άρον άρον ως …μέσο εξευμενισμού. Μεγαλύτερη γκάφα απ΄ αυτό το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας τώρα δεν μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση. 
 
Σε απάντηση η Τουρκία βγάζει σχεδόν όλο το στόλο της στο Αιγαίο, αναγκάζοντας τον Ελληνικό Στόλο να κινηθεί κι αυτός. Ο “μπαγασάκος” Νταβούτογλου ζητά να ανηφορίσει στην Θράκη μαζί με 10 υπουργούς του σε μια επίδειξη δύναμης στην περιοχή κι έχοντας προφανή στόχο να ενδυναμώσει τις ακραίες δυνάμεις που δρουν χρόνια τώρα με την καθοδήγηση και την υποστήριξη του προξενείου της Κομοτηνής. 
 
Όλα αυτά την ώρα που για μια ακόμη φορά η Ελλάδα βρίσκεται στην γωνία για τα οικονομικά της και η “διαπραγμάτευση” με την τρόϊκα παρουσιάζεται περίπου ως “μάχη επιβίωσης”. 
 
 
Για να είμαστε “καθαροί” σ΄ όσα γράφουμε και λέμε πρέπει να παραδεχτούμε <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ότι η Τουρκία τραβάει το σχοινί γιατί νοιώθει δυνατή. Πιστεύει ότι μπορεί τώρα να επιβάλλει απόψεις,θέσεις και πάνω απ΄ όλα διεκδικήσεις. Πιστεύει ότι μπορεί να “μας καθήσει στο τραπέζι” με τους δικούς της όρους και διαθέσεις. 
 
Το αίσθημα “ανωτερότητας” της το προσφέραμε εμείς. Η ήττα της άποψης Πάγκαλου “προτιμώ μερικούς καλούς διπλωμάτες από ένα σύνταγμα” <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> είναι καθολική, αλλά δεν έχουμε πια χρόνο για διαπιστώσεις και βαθυστόχαστα συμπεράσματα. Η κατάσταση θα γίνεται όλο και πιο πιεστική . 
 
Τις τελευταίες εβδομάδες έγινε αισθητή η αλλαγή στάσης του συνόλου του πολιτικού μας συστήματος για τον χώρο της Εθνικής Άμυνας. Από τον Τσίπρα του ΣΥΡΙΖΑ που πριν από μερικά χρόνια “έσφυζε” από αντιμιλιταρισμό, μέχρι τον Φώτη Κουβέλη ακόμη και τον Σταύρο Θεοδωράκη από το Ποτάμι, όλοι με τις δηλώσεις του έδειξαν ότι κατάλαβαν πως η αγαπημένη πολιτική τους θέση για “περικοπές στην Άμυνα” ενδέχεται να πληρωθούν πολύ ακριβά. Κι όχι σε χρήμα. Λίγο αργά έγινε η διαπίστωση, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. 
 
Έστω και τώρα πρέπει να “συμμαζευτούμε” και να προετοιμαστούμε . Δεν υπάρχει χρόνος. Οι πολιτικές δυνάμεις στον τομέα της Εθνικής Άμυνας θα πρεπει να έχουν μια διαρκή και στενή συνεργασία για να επιλύσουν όσα θέματα πρέπει να επιλυθούν με λύσεις “αστραπή”. Να “λύσουν” τα χέρια Αρχηγών και επιτελών από χρονοβόρες και πολύπλοκες διαδικασίες που εξασφάλισαν τον αφοπλισμό ….μέσω της υποτιθέμενης διαφάνειας! Ακόμη και να ταρακουνήσουν όσους Αρχηγούς έχουν “κρυφτεί” στον “λαβύρινθο” των νομικίστικων διαδικασιών . Όχι ΔΕΝ μιλάμε για νέες αγορές,όπως πολλοί καχύποπτοι θα σπεύσουν να υποστηρίξουν. Μιλάμε για “ανασυγκρότηση αστραπή” όπου μπορεί να γίνει με στόχο να διαψευστεί στην πράξη η “αίσθηση υπεροχής” που έχει η Τουρκία. Την οποία κακώς έχει… 
Πέρα απ΄ όλα αυτά θα πρέπει να καταλάβουμε -και πρώτα απ΄ όλα οι πολιτικοί μας- ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνη στην περιοχή. Οι συμμαχίες που έχουμε πιστεύουμε ότι δεν έχουν αξιοποιηθεί όσο πρέπει. Μια ολόκληρη εβδομάδα ήταν ο Α/ΓΕΝ στο Ισραήλ και ακολουθεί ο Α/ΓΕΑ ,μαζί με μαχητικά F 16. Οι σχέσεις μας με την Αίγυπτο εξαιρετικές πλέον. Δεν έχουμε “κεφαλοποιήσει” τίποτα απ΄ όλα αυτά και συμπεριφερόμαστε μάλλον φοβικά. Ίσως επειδή δεν έχουμε ακόμη αποφασίσει τι θέλουμε και πως μπορούμε να το πετύχουμε. Δυνατότητες υπάρχουν. Αλλά πρέπει να τις “κυνηγήσουμε”. 
 
Απέναντί μας είναι μια χώρα που έχει καταφέρει να διαταράξει τις σχέσεις της με τον περίγυρό της και να έχει ψυχρές σχέσεις με την αμερικανική υπερδύναμη. Ακόμη και στον μουσουλμανικό κόσμο η Τουρκία δεν τα πάει καλά. Η “συνάντησή” της με την Ρωσία του Πούτιν είναι ένα “αναγκαίο συναπάντημα” και για την Μόσχα και για την Άγκυρα . Και πάντως σ΄ αυτή τη φάση είναι ακόμη πολύ νωρίς για να αποδόσει οτιδήποτε. Η μεγάλη μας διαφορά όπως έχουμε ξαναγράψει είναι ότι αυτή η μοναχική Τουρκία δεν κλείνεται στο καβούκι της αλλά βγαίνει μπροστά,διεκδικεί και απαιτεί. Μόνο εκεί υπερέχει σήμερα η Τουρκία κι ας ελπίσουμε ότι δεν θα αποδειχτεί αρκετό για να πάθουμε και εθνική ζημιά. 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>