Τουρκική πρόβα κρίσης στο Αιγαίο - Σιωπά προκλητικά το ΝΑΤΟ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiESXlz-bbh2Swy6KZ9zyyVGHxpjS_W7lgYeQg9adY6q72kXdDIIjSMkOC1z5X04bk5Nf08W-w73DUUky5HR3w1sGP0hB5C7rjPyf2DIZvI6LKntL6pJTaswzhYrjVbLvmz644klMrtEKIO/s1600/h+toyrkia+desmeyei+monomerws+perioxes+toy+aigaioy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiESXlz-bbh2Swy6KZ9zyyVGHxpjS_W7lgYeQg9adY6q72kXdDIIjSMkOC1z5X04bk5Nf08W-w73DUUky5HR3w1sGP0hB5C7rjPyf2DIZvI6LKntL6pJTaswzhYrjVbLvmz644klMrtEKIO/s640/h+toyrkia+desmeyei+monomerws+perioxes+toy+aigaioy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Την Μεγάλη Τρίτη, μια ημέρα πριν από τη μεγάλη τουρκική άσκηση έρευνας και διάσωσης που ξεκινάει μέσα στο Αιγαίο, έγινε πρόβα κρίσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.<br /> <br /> Αφορμή στάθηκε το Ολλανδικό πλοίο NOVA CURA που προσάραξε σε ύφαλο σε απόσταση αναπνοής από τις ακτές της Λέσβου. Αμέσως η Άγκυρα, η οποία επαγρυπνά διαρκώς σε γεωπολιτικό επίπεδο σε αντίθεση με την Αθήνα, έσπευσε να διεκδικήσει την έρευνα και διάσωση στην περιοχή.<br /> Αμέσως μετά την προσάραξη του πλοίου, η Ελλάδα εξέδωσε ως όφειλε ΝΟΤΑΜ με αριθμό 0921/16, με την οποία καθορίζει την περιοχή που δεσμεύεται για να γίνει η επιχείρηση έρευνας και διάσωσης.<br /> <br />  Οι Τουρκοι απάντησαν με δική της ΝΟΤΑΜ, με αριθμό Α1881/16, ειδοποιώντας πως κάθε διερχόμενο αεροσκάφος από την περιοχή ότι είναι δική της αρμοδιότητα και ότι η ελληνική ΝΟΤΑΜ είναι άκυρη.<br /> <br /> Τελικά το ελικόπτερο Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας προσέγγισε το Ολλανδικό πλοίο και διέσωσε το πλήρωμα.<br /> <br /> Σημειώνεται πως σήμερα και αύριο η Τουρκία έχει δεσμεύσει περιοχές για άσκηση έρευνας και διάσωσης μέσα στο Αιγαίο, με την -ΝAVTEX 311/16 αναφορικά με δυο περιοχές ανάμεσα Λέσβο, Χιο, Σκύρο και Ψαρά. Καταμεσής δηλαδή του 25ου μεσημβρινού, ανατολικότερα του οποίου η Τουρκία διεκδικεί τον έλεγχο.<br /> <br /> Μάλιστα διαβεβαιώνουν δήθεν πως τα «στρατιωτικά αεροσκάφη που θα συμμετάσχουν στην άσκηση δεν θα παραβιάσουν τον ελληνικό εναέριο χώρο των 6 ν.μ. και δεν θα υποβάλλουν σχεδία πτήσης», ενώ δηλώνουν ότι η Τουρκία θα αναλάβει όλα τα αναγκαία μετρά για την ασφάλεια της αεροπλοΐας, μέσα στο FIR ΑΘηνών.<br /> <br /> Όλα αυτά συμβαίνουν με την σιωπηλή έγκριση του ΝΑΤΟ, την οποία εκμεταλλεύεται η Τουρκία, προκειμένου να δημιουργήσει de facto Καταστάσεις στο Αιγαίο. <br /> <br /> <a href="http://www.prisonplanet.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκική πρόβα κρίσης στο Αιγαίο - Σιωπά προκλητικά το ΝΑΤΟ

Την Μεγάλη Τρίτη, μια ημέρα πριν από τη μεγάλη τουρκική άσκηση έρευνας και διάσωσης που ξεκινάει μέσα στο Αιγαίο, έγινε πρόβα κρίσης μετ...

Διαβάστε την συνέχεια

H νευροχημεία των δελτιών ειδήσεων...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKDArkmPTE2FEouKgnEacfr54t1zyfT3XNWkGhgiOZx5atHYNPpicBkvi7Mw-wdQm7fnS0OkXuDEUyWYVFFP9uq27qpCUHT1h82ynZtEFBj3fa2HI8Hu6J1c3ZPsHRUoL-di3HdaAlmkCA/s1600/h+neyroximia+twn+deltiwn+eidisewn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKDArkmPTE2FEouKgnEacfr54t1zyfT3XNWkGhgiOZx5atHYNPpicBkvi7Mw-wdQm7fnS0OkXuDEUyWYVFFP9uq27qpCUHT1h82ynZtEFBj3fa2HI8Hu6J1c3ZPsHRUoL-di3HdaAlmkCA/s640/h+neyroximia+twn+deltiwn+eidisewn.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Τα κανάλια και τα επιτελεία τους όταν κατηγορούνται για το καταιγισμό απο τις αρνητικές ειδήσεις που προβάλουν κατά κορον στα δελτία , καταφεύγουν στο επιχείρημα , πως οι αρνητικές ειδήσεις είναι αυτές που πουλάνε. Ας το δεχτούμε αυτό σαν γεγονός και ας υποθέσουμε πως έχουν δίκιο , ο άνθρωπος συγκινείται πιο εύκολα απο το δράμα , τα συναισθήματα θυμού , οργής και φόβου τον κινητοποιούν και τον διεγείρουν περισσότερο απο τα θετικά..<br /> <br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>Υπάρχει κάποιο επιστημονικό υπόβαθρο πίσω απο την επιρροή των αρνητικών ειδήσεων στον ανθρώπινο εγκέφαλο ; Τι συμβαίνει ; Πως αφομοιώνονται όλες αυτές οι πληροφορίες απο το μέσο άνθρωπο και πως ακριβώς λειτουργεί αυτό το κύκλωμα του φόβου.<br /> <br /> Αν έλεγε κανείς πως οι ειδήσεις αποτελούν ψυχοδραστική ουσία ή ένα ναρκωτικό, για να το πουμε πιο λιανά , δεν θα μπορούσαμε να τον κατηγορήσουμε ως ανακριβή. Οι ειδήσεις αλλάζουν τη νευροχημεία του τηλεθεατή. Όχι γιατί χρησιμοποιούν κάποιο κρυφό κόλπο , κάποια εξελιγμένη τεχνολογία , αλλά γιατί το κύριο μέσο τους είναι , οι λέξεις.<br /> <br /> Σύγχρονοι κλάδοι της επιστήμης (νευρολογία, βιολογία, γνωστική ψυχολογία, γλωσσολογία κ.λπ.) έρχονται να επιβεβαιώσουν παλιές αντιλήψεις για την ισχυρή δύναμη επιρροής των λέξεων.<br /> <br /> Για τον εγκέφαλό μας κάθε λέξη είναι ένας πυροδοτητής σκέψεων , ορμονικών αλλαγών , συναισθημάτων και ηλεκτρικής εκφόρτισης.<br /> <br /> Στο στόμα μπορεί να φαίνονται «εύκολες», για τον εγκέφαλό μας όμως είναι αληθινές. Έτσι λοιπόν οι λέξεις δεν είναι απλοί ήχοι , αέρας όπως λέμε στην γλώσσα της καθημερινότητας που διαπερνά το ένα αυτί και βγαίνει απο το άλλο. Λέξεις πόνου είναι ικανές να φέρουν συναισθήματα πόνου ενώ λέξεις που αντιπροσωπεύουν χαρά και ευτυχία είναι ικανές να δημιουργήσουν ανάλογα συναισθήματα μέσα μας.<br /> <br /> Η επιρροή των λέξεων στη ψυχολογία είναι σχετικά εύκολο να ελεγχθεί και έρευνες μπορεί να βρεί κανεις πάμπολλες. Παραδείγματος χάρη το άκουσμα προτάσεων για γηρασμένους ανθρώπους οδήγησε τα υποκείμενα να περπατάν πιο αργά ενώ το διάβασμα λέξεων που σχετίζονται με αγάπη, ευσπλαχνεία , ευγένεια βελτίωναν τη διάθεση των υποκειμένων και μείωναν το άγχος. <a href="http://www.huffingtonpost.com/susan-smalley/the-power-of-words_b_81918.html">Πηγή</a><br /> <br /> Τώρα πίσω στο θέμα που μας ενδιαφέρει το τελευταίο διάστημα κυκλοφόρησε σε πολλά site ξένα και ελληνικά μία έρευνα η οποία δίνει στο φαινόμενο της γλώσσας τρομακτικές διαστάσεις . Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το Friedrich Schiller University Jena και δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση «Pain», οι λέξεις που αναφέρονται στον πόνο έχουν από μόνες τους την ικανότητα να προκαλέσουν την αίσθηση του πόνου, αφού όπως αποδείχθηκε, ο εγκέφαλος αντιδρά στις λέξεις έτσι όπως αντιδρά και στον σωματικό πόνο. <a href="https://www.uni-jena.de/en/News/Archiv/Archiv+2010/PM100326_weiss_hurt.html">Πηγή</a><br /> <br /> Στο άκουσμα λέξεων όπως «βασανίζω», «εξαντλώ», «μαστίζει», «σκορπίζει τρόμο» ενεργοποιούνται οι περιοχές εκείνες του εγκεφάλου που εκκινούν την διαδικασία ανταπόκρισης του οργανισμού στα ερεθίσματα αυτά. Γενικότερα η επανάληψη αρνητικά φορτισμένων λέξεων ακόμα και το συχνά επαναλαμβανόμενο όχι , έχουν σαν αποτέλεσμα τη διάσπαση συγκεκριμένων γονιδίων υπεύθυνων για τη παραγωγή νευροχημικών που μας προστατεύουν από το στρες.<br /> <br /> <a href="https://static.wixstatic.com/media/fcbd0c_51efd7c8c8134c0d92cf4bd4116b5a81.jpg/v1/fill/w_306,h_306,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01/fcbd0c_51efd7c8c8134c0d92cf4bd4116b5a81.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://static.wixstatic.com/media/fcbd0c_51efd7c8c8134c0d92cf4bd4116b5a81.jpg/v1/fill/w_306,h_306,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01/fcbd0c_51efd7c8c8134c0d92cf4bd4116b5a81.jpg" /></a>Έστω και μία εχθρική λέξη είναι ικανή να αυξήσει τη δραστηριότητα στη περιοχή αμύγδαλα , το κέντρο φόβου του εγκεφάλου , με αποτέλεσμα την έκκριση δεκάδων στροσογόνων ορμονών και νευροδιαβιβαστών. Οι οποίες όπως υποψιάζεστε δεν είναι καθόλου ευεργετικές για τη λειτουργία του οργανισμού , εν αντιθέσει ειναι άκρως ζημιογόνες,<a href="https://www.psychologytoday.com/blog/the-athletes-way/201301/cortisol-why-the-stress-hormone-is-public-enemy-no-1"> περισσότερα εδώ</a>.<br /> <br /> Αυτές οι χημικές ουσίες επηρεάζουν άμεσα την κανονική λειτουργία του οργανισμού , αποδυναμώνοντας τα κέντρα λήψεων αποφάσεων του εγκεφάλου , τη διαδικασία άρθρωσης της γλώσσας και την επικοινωνία. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τη γλωσσολογική επίθεση που εξαπολύουν κάθε μέρα τα δελτία ειδήσεων και οι ευυπόληπτοι δημοσιογράφοι τους. <br /> <br /> Η ενημέρωση των τηλεοπτικών δελτίων δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία προσπάθεια επαναπρογραμματισμού του εγκεφάλου . Η φόρμουλα δοκιμασμένη και άκρως επιτυχημένη : ερεθίζεις με τις κατάλληλες λέξεις το υπεύθυνο τμήμα του εγκεφάλου για το φόβο ( αμύγδαλα) προκαλώντας έκκριση στρές.<br /> <br /> Κρατώντας τα υποκείμενα σε μία μόνιμη κατάσταση άγχους , στρες και φόβου θέτεις σε πλήρη λειτουργία το πιο αρχέγονο κύκλωμα του νευρικού συστήματος αυτό της βιο-επιβίωσης, το οποίο φυσικά καταπιέζει όλες τις ανώτερες λειτουργίες.<br /> <br /> Αν και οι δημοσιογράφοι των τηλεοπτικών σταθμών τελειοποίησαν αρκετά τη διαδικασία τα εύσημα για αυτή την εξελικτιστική επιτυχία ανήκουν στους θρησκευτικούς φορείς του παρελθόντος. Κρατώντας το ποίμνιο φοβισμένο με αρνητικές στρεσογόνες λέξεις-έννοιες όπως αμαρτία και κόλαση ,αυτό παραμένει ελεγχόμενο και δεκτικό στην όποια πολυπόθητη σωτηρία του προσφέρεις .<br /> <br /> Επι δεκαετίες τα ΜΜΕ όντας το νευρικό σύστημα της κοινωνίας , κρατούσαν το κοινό σε μία ημι-παρανοϊκή κατάσταση σύγχυσης και φόβου , να αγωνιά για το γκρίζο μέλλον. Μπορεί να το διαπιστώσει κανείς κοιτάζοντας τα πρωτοσέλιδα απο εφημερίδες περασμένων δεκαετιών ( πχ. δεκαετία 80 ) .<br /> <br /> Έτσι λοιπόν σε κάθε βήμα παραμονεύαν επικίνδυνοι τρομοκράτες και αδίστακτοι ληστές, σε κάθε ανάσα κρύβοταν επιδημίες γρίπης και εξάρσεις επικίνδυνων μολυσματικών ασθενειών, σε κάθε σκέψη καραδοκούσε το δημόσιο χρέος , ο πυρηνικός όλεθρος και ένα σωρό άλλοι φασματικοί μπαμπούλες<br /> <br /> Πλέον στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης , στην Ευρώπη που δέχεται μαζική εισβολή απο το Ισλαμ τα ΜΜΕ έχουν εύκολο έργο. Δε χρειάζεται να καταβάλλουν ιδιαίτερη προσπάθεια για να προγραματίστει το κοινό να εκπέμπει φόβο και συμπλέγματα ενοχών απενεργοποιώντας κάθε ικμάδα κριτικής και δημιουργικής σκέψης. <br /> <br /> Βέβαια όποιος γνωρίζει το τρόπο δράσης τους , μπορεί εύκολα να οργανώσει τις άμυνες και φυσικά γιατί όχι την αντεπίθεση.<br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

H νευροχημεία των δελτιών ειδήσεων...

Τα κανάλια και τα επιτελεία τους όταν κατηγορούνται για το καταιγισμό απο τις αρνητικές ειδήσεις που προβάλουν κατά κορον στα δελτία , ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί τα υψηλά δημόσια χρέη απειλούν την παγκόσμια ειρήνη;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvuUalT85Bo9NZdYDdHgi7R0nXNSP2cp9YFYjWxfUebQrcgfD7RyTDgqdLSxz97bCdHk5GccyaevWQNAmkpwyiimqeuVSxesbNTip9NMYP5Us4XY7JTyjrsnnF6r0KEgb-VjSGoDsWEHzr/s1600/dolario+usa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvuUalT85Bo9NZdYDdHgi7R0nXNSP2cp9YFYjWxfUebQrcgfD7RyTDgqdLSxz97bCdHk5GccyaevWQNAmkpwyiimqeuVSxesbNTip9NMYP5Us4XY7JTyjrsnnF6r0KEgb-VjSGoDsWEHzr/s640/dolario+usa.jpg" width="640" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Του Μιχάλη Διακαντώνη*</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία που έχει ταυτιστεί με την έννοια του χρέους. Οι άνθρωποι δανειζόνται για να αγοράσουν σπίτι, αυτοκίνητο, για να ιδρύσουν ή για να επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους ή ακόμη και για να κερδοσκοπήσουν στο χρηματιστήριο. Ο υπερδανεισμός αποτελεί, όμως, χαρακτηριστικό όχι μόνο των ιδιωτών αλλά και των κρατών.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Το ποσοστό δημοσίου χρέους που έχει συγκεντρωθεί παγκοσμίως, φθάνει πλέον σε επίπεδα που δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ ξανά σε περίοδο ειρήνης. Πώς εξηγείται το φαινόμενο αυτό και ποιους κινδύνους εγκυμονεί η συγκεκριμένη κατάσταση για το μέλλον της παγκόσμιας κοινότητας;</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Πόσο υψηλό είναι το παγκόσμιο δημόσιο χρέος;</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Πρόσφατη μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αναφέρει ότι κατά μέσο όρο, το δημόσιο χρέος στις αναπτυγμένες οικονομίες έχει υπερβεί τα επίπεδα που επικρατούσαν κατά την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης (δεκαετία του 1930) και αρχίζει να προσεγγίζει τα επίπεδα που προέκυψαν μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.  Στις ΗΠΑ, το δημόσιο χρέος το 2016 αναμένεται να φθάσει στο 107,5% του ΑΕΠ, στην Ευρωζώνη στο 92,5%, στη Μεγάλη Βρετανία στο 89,1%, στον Καναδά στο 92,3%, ενώ παγκόσμια πρωταθλήτρια αναδεικνύεται η Ιαπωνία που προσεγγίζει το 250%.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Οι αναδυόμενες οικονομίες μαζί με τις χώρες μεσαίου εισοδήματος διαθέτουν πολύ μικρότερα ποσοστά χρέους σε σχέση με τις αναπτυγμένες οικονομίες (47,5% έναντι 107,6%), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εφησυχάζουν. Η Κίνα π.χ. έχει δημόσιο χρέος ίσο μόνο με το 46,8% του ΑΕΠ της, αλλά διαθέτει υψηλότατο ιδιωτικό και εταιρικό χρέος, που συνδυαστικά με το δημόσιο χρέος της ξεπερνούν το 250% του ΑΕΠ. Η Ρωσία έχει δημόσιο χρέος 18,4% του ΑΕΠ αλλά αντιμετωπίζει έναν ασταθή τραπεζικό και ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα που έχει πληγεί σοβαρά απ’ τις χαμηλές ενεργειακές τιμές και τις διεθνείς οικονομικές κυρώσεις. Συνεπώς, το πρόβλημα του υψηλού δημόσιου χρέους είναι διεθνές, καθώς εκδηλώνεται ταυτόχρονα σε πολλά κράτη, ενώ επηρεάζει την παγκόσμια οικονομία μέσα από διαφορετικά κανάλια, εξαιτίας της μεγάλης διασύνδεσης και αλληλεξάρτησης που υπάρχει μεταξύ των εθνικών οικονομιών.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: center;"> <span style="text-decoration: underline;">Χάρτης με ποσοστά χρέους ανά χώρα</span></div>  <a href="https://mehreen.cartodb.com/viz/cd86ffbe-c5e6-11e4-8b0b-0e018d66dc29/public_map" target="_blank"><img alt="" height="425" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/mapdebt.png" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="580" /></a><br /> <h5 style="text-align: center;"> <strong>Πηγή: <a href="https://mehreen.cartodb.com/viz/cd86ffbe-c5e6-11e4-8b0b-0e018d66dc29/public_map" target="_blank">cartodb.com</a></strong></h5> <div style="text-align: justify;"> <strong>Γιατί τα δημόσια χρέη είναι υψηλά σε παγκόσμιο επίπεδο;</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Η απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν μπορεί να είναι μονοδιάστατη. Διαχρονικά, τα δημόσια χρέη τείνουν να εκτοξεύονται για τα κράτη που συμμετέχουν σε πολεμικές συγκρούσεις. Ένας άλλος σοβαρός παράγοντας είναι το υψηλό ποσοστό αμυντικών δαπανών το οποίο διατηρούν πολλές χώρες (π.χ. οι ΗΠΑ μόνο για τις επιχειρήσεις σε ΗΠΑ και Αφγανιστάν δαπάνησαν περίπου 3 τρις δολάρια). Ένας τρίτος παράγοντας, είναι ο διευρυμένος δημόσιος τομέας των σύγχρονων αστικών κρατών, που συνεπάγεται αυξημένες δαπάνες υγείας, εκπαίδευσης, συνταξιοδότησης και δημόσιων υποδομών. Τέταρτον, η καθήλωση των πραγματικών μισθών στις ΗΠΑ και σ’ άλλες χώρες στα επίπεδα του τέλους της δεκαετίας του 1970 σε συνδυασμό με τις υψηλές εισοδηματικές ανισότητες, ανάγκασε τα νοικοκυριά να καταφύγουν στον ιδιωτικό δανεισμό προκειμένου να καταφέρουν να διατηρήσουν σταθερό το βιοτικό τους επίπεδο.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί με την αρωγή των διεθνών οίκων αξιολόγησης, ενθάρρυναν την πίστωση μέσω της υψηλής μόχλευσης, αλλά και μέσα από τη δημιουργία πολύπλοκων χρηματοπιστωτικών εργαλείων, προκαλώντας τελικά «φούσκες» στον τομέα των ακινήτων και του χρηματιστηρίου. Όταν οι «φούσκες» αυτές τελικά έσκασαν, οι δανειολήπτες εμφάνισαν αδυναμία αποπληρωμών των χρεών τους και για να διασωθούν τα μεγάλα τραπεζικά ιδρύματα, κατέφυγαν στην κρατική χρηματοδότηση. Με τον τρόπο αυτό, τα βάρη μεταφέρθηκαν στις πλάτες των φορολογουμένων, γεγονός που εκτόξευσε τα ποσοστά του δημοσίου χρέους σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Έτσι, μετά την οικονομική κρίση του 2008, το παγκόσμιο χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) έχει αυξηθεί κατά 50 τρις δολάρια -εξαιρουμένου του χρηματοπιστωτικού τομέα- φθάνοντας σ’ επίπεδα που μπορούν να συγκριθούν μόνο με μεταπολεμικές περιόδους.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: center;"> <span style="text-decoration: underline;">Η εξέλιξη του παγκόσμιου χρέους μετά το 2007</span></div>  <a href="http://www.liberal.gr/admin/uploads/debtweq_1.png" target="_blank"><img alt="" height="302" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/debtweq.png" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="580" /></a><br /> <div style="text-align: justify;"> <strong>Γιατί τα δημόσια χρέη είναι επικίνδυνα και πώς αντιμετωπίζονται συνήθως;</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Τα υψηλά δημόσια χρέη εμποδίζουν τα κράτη να επιτύχουν σημαντικούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης. Αυτό συμβαίνει γιατί μια χώρα με υψηλό δημόσιο χρέος, είναι αναγκασμένη να περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες της, αλλά και να αυξήσει τους φόρους της, ώστε να κατορθώσει μελλοντικά να αποπληρώσει τα χρέη της. Συνεπώς, η διατήρηση υψηλού δημόσιου χρέους λειτουργεί ως αντικίνητρο για τις δημόσιες επενδύσεις, ενώ αποθαρρύνει και την ανάληψη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών εκ μέρους του ιδιωτικού τομέα. Αν υπάρχουν ταυτόχρονα πολλά κράτη με υψηλά επίπεδα δημοσίου χρέους, οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης προκαλούν μείωση της ζήτησης, περιορισμό του διεθνούς εμπορίου και τελικά διεθνή ύφεση.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Παραδοσιακά, υπάρχουν τρεις τρόποι να αντιμετωπιστεί ένα υψηλό δημόσιο χρέος. Ο πρώτος –και ιδανικότερος- τρόπος είναι η επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης που θα επιτρέψει σ’ ένα κράτος να αποπληρώσει σταδιακά το χρέος του μέσα απ’ τα αυξημένα έσοδα που θα επιτύχει. Ο δεύτερος, είναι μέσω του πληθωρισμού. Ένας ετήσιος πληθωρισμός από 3 έως 5% για μια πενταετία, μειώνει αυτομάτως το δημόσιο χρέος κατά 20 και πλέον μονάδες του ΑΕΠ. Ο πληθωρισμός όμως ανακατανέμει άνισα τον πλούτο, πλήττοντας τα άτομα με σταθερά χρηματικά εισοδήματα (π.χ. συνταξιούχους και μισθωτούς) ενώ ωφελεί τους δανειζόμενους έναντι των δανειστών. Ο τρίτος τρόπος, είναι η μερική ή ολική αθέτηση της αποπληρωμής του χρέους που πλήττει τόσο τον πιστωτή που χάνει μέρος των χρημάτων του, όσο και τον χρεώστη που καθίσταται αφερέγγυος και συνεπώς χάνει τη δυνατότητα δανεισμού για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, όταν μιλάμε για κράτη, η αθέτηση πληρωμών μπορεί να πλήξει τη διεθνή οικονομία μέσω και των ζημιών που επιφέρει στους φορολογούμενους, στα ιδιωτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αλλά και στις επιχειρήσεις των κρατών που έχουν δανείσει χρήματα. </div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Γιατί η σημερινή κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη;</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Η διατήρηση υψηλών δημοσίων χρεών προκαλεί διεθνή ανησυχία, για μια σειρά από λόγους:</div> <div style="text-align: justify;"> - Είναι φαινόμενο που πλήττει ταυτόχρονα όλες τις αναπτυγμένες οικονομίες του πλανήτη, γεγονός που εγείρει κινδύνους πρόκλησης μιας νέας συστημικής οικονομικής κρίσης.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> - Συνοδεύεται από χαμηλά επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης και πληθωρισμού, πράγμα που σημαίνει ότι τα δύο απ’ τα τρία «όπλα» καταπολέμησης του δημοσίου χρέους είναι επί του παρόντος αχρηστευμένα και μένει μόνο αυτό της αθέτησης πληρωμών, που επίσης θα έχει σοβαρές επιπτώσεις αν εφαρμοστεί.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> - Συμβαδίζει με την κρίσιμη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι αναδυόμενες οικονομίες, τόσο λόγω των χαμηλών τιμών ενέργειας και πρώτων υλών που επικρατούν διεθνώς, όσο και λόγω των πιέσεων που αναμένεται να δεχθούν τα εθνικά τους νομίσματα εξαιτίας των εκροών κεφαλαίων που παρατηρούνται προς τις αναπτυγμένες οικονομίες.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> - Τα υψηλά δημόσια χρέη, συμπίπτουν με μία περίοδο σοβαρών γεωπολιτικών ανακατατάξεων (προσπάθεια ανάδυσης της Κίνας ως ηγεμονικής δύναμης, αστάθεια στη Μέση Ανατολή, ένταση στην Κριμαία,  μεγάλες μεταναστευτικές ροές, αναζωπύρωση εθνικισμών και θρησκευτικού εξτρεμισμού) που μπορούν να λειτουργήσουν ως πολλαπλασιαστικός παράγοντας διεθνούς πολιτικο-οικονομικής έντασης.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί όμως μια διεθνής κρίση δημοσίου χρέους; Η αφετηρία θα μπορούσε να γίνει απ’ την Ευρωζώνη. Η διατήρηση υψηλών δημοσίων χρεών και αναιμικών ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης σε συνδυασμό με το πρόβλημα της γήρανσης του πληθυσμού, θα επέβαλλε την εφαρμογή ακραίων δημοσιονομικών μέτρων. Αν δεν επικρατούσε αλληλεγγύη στα πλαίσια της Ένωσης, κάποια κράτη θα αναγκάζονταν να προβούν σε αθέτηση πληρωμών, γεγονός που θα δημιουργούσε τριγμούς στην ευρωπαϊκή οικονομία.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Σε μια τέτοια κατάσταση, οι χώρες του Νότου θα ήταν οι πρώτες που θα εξωθούνταν τελικά εκτός Ευρώ προκειμένου να αντισταθμίσουν μέρος των οικονομικών τους απωλειών μέσω των εθνικών τους νομισμάτων. Η γενικευμένη αστάθεια θα οδηγούσε τελικά στη διάλυση της Ευρωζώνης, αναγκάζοντας τα ευρωπαϊκά κράτη να καταφύγουν στον προστατευτισμό. Βραχυπρόθεσμα, αυτό ίσως ευνοούσε τις ΗΠΑ, που θα έβλεπαν τα διεθνή κεφάλαια να στρέφονται προς την αμερικανική ήπειρο, αλλά μακροπρόθεσμα θα έπληττε και τις ίδιες, καθώς θα μείωνε τη ζήτηση για αμερικανικά προϊόντα και θα περιόριζε σημαντικά τον όγκο του διεθνούς εμπορίου. Σταδιακά, ακόμη και οι ΗΠΑ θα δυσκολεύονταν να χρηματοδοτήσουν πλήρως το δικό τους δημόσιο χρέος και θα αναγκάζονταν να περιορίσουν τις δημόσιες δαπάνες και να αυξήσουν τη φορολογία και τα επιτόκια δανεισμού τους, βαθαίνοντας ακόμα περισσότερο τη διεθνή οικονομική κρίση.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Στην Ασία, Κίνα και Ιαπωνία που αποτελούν ισχυρούς χρηματοδότες του αμερικανικού δημοσίου χρέους, ίσως αποφάσιζαν να αποσύρουν μέρος των κεφαλαίων τους προκειμένου να ενισχύσουν τις εγχώριες οικονομίες τους, ασκώντας υποτιμητικές πιέσεις στο δολάριο. Τελικά, όλη αυτή η διαδικασία θα οδηγούσε σε ανταγωνιστικές υποτιμήσεις νομισμάτων και σε διεθνή οικονομικό προστατευτισμό, που σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές εντάσεις, θα μπορούσε κάλλιστα να αναβιώσει τις καταστάσεις  της δεκαετίας του 30’, προκαλώντας μια γενικευμένη πολεμική σύρραξη.</div> <div style="text-align: justify;"> Μόνος τρόπος για να αποφευχθεί μια τέτοια εξέλιξη, είναι η επίτευξη υψηλών και σταθερών ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης σε διεθνές επίπεδο. Στις αναπτυγμένες οικονομίες, η αύξηση της παραγωγικότητας θα απαιτήσει ένα ισχυρό κύμα δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων -ιδιαίτερα στους τομείς της έρευνας και ανάπτυξης- που θα προωθήσουν την καινοτόμο επιχειρηματικότητα. Η Κίνα, θα πρέπει να ενισχύσει την εσωτερική της κατανάλωση, ενώ οι οικονομίες που βασίζονται στις εξαγωγές πρώτων υλών οφείλουν να διαφοροποιήσουν την παραγωγική τους βάση.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Οι αναδυόμενες οικονομίες και οι χώρες μεσαίου εισοδήματος, πρέπει να επενδύσουν στην ενίσχυση των συστημάτων εκπαίδευσης και υγείας, στη συγκρότηση ισχυρού θεσμικού πλαισίου, αλλά και στη δημιουργία καναλιών που θα επιτρέψουν τη μεταφορά και υιοθέτηση τεχνολογιών απ’ τις αναπτυγμένες χώρες. Η μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό, αλλά και η αξιοποίηση των μεταναστευτικών ρευμάτων αποτελούν επίσης σημαντικές προκλήσεις για όλα τα κράτη.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Τελικά, η τόλμη και η αποφασιστικότητα που θα επιδείξουν οι κυβερνήσεις στην εφαρμογή πολιτικών που προωθούν την ανάπτυξη, θα είναι κρίσιμος παράγοντας όχι μόνο για την επίτευξη οικονομικής ευημερίας αλλά και για τη διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης.</div> <div style="text-align: justify;"> <em><strong>*Ο κ. Μιχάλης Διακαντώνης είναι οικονομολόγος/διεθνολόγος</strong></em></div> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/a" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί τα υψηλά δημόσια χρέη απειλούν την παγκόσμια ειρήνη;

Του Μιχάλη Διακαντώνη* Ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία που έχει ταυτιστεί με την έννοια του χρέους. Οι άνθρωποι δανειζόνται ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αμηχανία της ευρωπαϊκής στρατηγικής και η ελληνική ασφάλεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKSCve8PIAo__1lawg8cvrj1_iqApmlZ7oJJ4TeY1X3KE5mpktlYLschaNhxuvMVeDafAeZ4vknElIsWZbFkaDUdukH7B8ps9j0iMtJkKa81xMX-4O-m_DyR3_c2DbpKvOTxeaxewf5Ju2/s1600/merkel_obama.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKSCve8PIAo__1lawg8cvrj1_iqApmlZ7oJJ4TeY1X3KE5mpktlYLschaNhxuvMVeDafAeZ4vknElIsWZbFkaDUdukH7B8ps9j0iMtJkKa81xMX-4O-m_DyR3_c2DbpKvOTxeaxewf5Ju2/s640/merkel_obama.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i><b>(Φωτ.: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama, συνομιλεί με τη Γερμανίδα Καγκελάριο, Angela Merkel, στα πλαίσια του G-7 στις 08/06/2015 στο ξενοδοχείο Schloss Elmau στην περιοχή Γκάρμις-Παρτενκίρχεν της Νότιας Γερμανίας. Στην ουσία, σήμερα οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί διαπραγματεύονται ποιος θα πρέπει να είναι υπεύθυνος για την άμυνα και ασφάλεια στην Ευρώπη, σε μια εποχή έλλειψης στρατηγικών.)</b></i><br /> <br /> <div style="text-align: justify;"> <b>Του Δημήτρη Τσαϊλά*</b></div> <div style="text-align: justify;"> Η απάντηση στο αν υπάρχει ένα διατλαντικό σχίσμα μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής είναι περίπλοκη και ανησυχητική. Ιδιαιτέρα τώρα που η Ρωσία αναδύεται ως ένας ισχυρός περιφερικός αντίπαλος στα ανατολικά της Ε.Ε.  Έτσι διαφαίνεται ότι το πραγματικό ζήτημα δεν είναι η κρίση στην Ουκρανία ή τη Μέση Ανατολή. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο ειδικά σε θέματα ασφάλειας.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Γεωπολιτική Επισκόπηση ανατολικά και νότια της Ευρώπης</b><br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Από όλα τα  γειτονικά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βρίσκονται προς τα ανατολικά και νοτιοανατολικά, η Τουρκία και η Ουκρανία ξεχωρίζουν στον ενεστώτα χρόνο για την υψηλή στρατηγική τους σημασία. Και οι δύο χώρες είναι βασικοί δρώντες στην ευρύτερη αντιπαράθεση μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, καθώς:</div> <ul style="list-style-type: disc;"> <li style="text-align: justify;">Η Τουρκία κρατά τα κλειδιά της Ευρώπης, τόσο στη διαχείριση της κρίσης των προσφύγων, όσο και στη Δυτική εμπλοκή στις εγγύς της Μέσης Ανατολής συγκρούσεις.</li> <li style="text-align: justify;">Η Ουκρανία είναι εξίσου σημαντική και πρωτοπόρος για τις εξελίξεις στο μετασοβιετικό χώρο, όπως η Τουρκία είναι για τον μουσουλμανικό κόσμο.</li> <li style="text-align: justify;">Αμφότερες οι  χώρες καταλαμβάνουν μια κρίσιμη γεωπολιτική θέση στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, την ανατολική πύλη και γέφυρα της Ευρώπης με τον Καύκασο, την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή.</li> </ul> <div style="text-align: justify;"> Η ευρωπαϊκή πολιτική προς αυτές τις δύο χώρες δεν έχει μέχρι τώρα επιδείξει μια σημαίνουσα στρατηγική θέση, αλλά μάλλον ακολουθεί τις εξελίξεις. Για πολλά χρόνια τώρα (σχεδόν μια δεκαετία), παρακολουθούνε αμήχανοι τη σύγκρουση μεταξύ των κρατικών δυνάμεων, που διοικούν σχεδόν απολυταρχικά, με τις δημοκρατικές κοινωνίες, τόσο στην Τουρκία, όσο και την Ουκρανία. Αυτή η μετατόπιση των κοινωνιών, που υπαγορεύεται από κοινωνικο-πολιτικούς λόγους και στις δύο χώρες, μέχρι σήμερα, δεν έχει εκτιμηθεί επαρκώς από τους δυτικούς παράγοντες, με αποτέλεσμα πολλές φορές να σύρονται οι Δυτικοί, σε αμφίβολες συμφωνίες  που βασίζονται στην αμοιβαία δυσπιστία και καχυποψία, αφού καμία πλευρά δεν πιστεύει ότι η άλλη θα υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Τα σύνορα της Ελλάδος είναι και σύνορα της Ευρώπης;</b><br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Η κρίση σ’ αυτές τις χώρες δεν μας δείχνει το μέλλον της πολιτικής και της ασφάλειας στην Ευρώπη. Ούτε αναδύει τις αντιρρήσεις των εταίρων, στους κανόνες των οργανισμών, την αρχιτεκτονική των συμμαχιών, καθώς και όλες τις άλλες αφηρημένες έννοιες που γεμίζουν σελίδες αναφορών στις Βρυξέλες. Είναι κάτι περισσότερο. Είναι σχετική με το ποιος είναι πρόθυμος να διαθέσει μια στρατιωτική δύναμη στη γραμμή του πυρός, για να υπερασπιστούν την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη σήμερα και ίσως την Νοτιοανατολική αύριο. Με άλλα λόγια, η κρίση σε αυτές τις περιοχές είναι σχετική με τον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών (ΝΑΤΟ) στην Ευρώπη. Είναι, κατά την άποψή μου, η απάντηση σε όσους υποστηρίζουν ότι «τα σύνορα της Ελλάδος είναι και σύνορα της Ευρώπης».<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Στην ουσία, σήμερα οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί διαπραγματεύονται ποιος θα πρέπει να είναι υπεύθυνος για την άμυνα και ασφάλεια στην Ευρώπη, σε μια εποχή έλλειψης στρατηγικών. Αυτό απορρέει από τη σκέψη ότι ενώ η Ευρώπη δεν διαθέτει τον απαραίτητο και αξιόπιστο αμυντικό οργανισμό, και στην πραγματικότητα, αντί να φροντίσουν (οι Ευρωπαίοι ηγέτες) να αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτονομία στην άμυνα και ασφάλεια, οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. εξακολουθούν να μεγιστοποιούν την εξάρτησή τους από τις αμυντικές δυνατότητες των ΗΠΑ (ΝΑΤΟ) με σταθερή μείωση των δικών μας δυνατοτήτων.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Αυτό συμβαίνει αφενός λόγω της οικονομικής δυσπραγίας και αφετέρου λόγω της <b>«οξείας στρατηγικής δυσλεξίας»</b>. Οι Ευρωπαίοι φαίνεται να αγνοούμε τα δικά μας στρατηγικά διλήμματα. Από την άλλη μεριά, οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτιμάται ότι αρχίζουν να μετατοπίζουν το γεωπολιτικό τους ενδιαφέρον προς τον Ειρηνικό, όπου η Κίνα, ένας άλλος τρομερός αντίπαλος τους, αναδύεται, και όπου το μέλλον του παγκόσμιου συσχετισμού δυνάμεων θα αποφασιστεί για τις επόμενες γενιές.</div> <div style="text-align: justify;"> Η Δύση (πολύ σωστά κατά την άποψή μου) ήταν απρόθυμη να προχωρήσει σε πόλεμο στην Ουκρανία και στη Συρία. Με αυτόν τον τρόπο, οι δυτικοί ηγέτες κατέστησαν σαφές ότι δεν μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια των Ουκρανών, ούτε να διαχειριστούν το μεταναστευτικό ρεύμα από την Τουρκία και ότι αυτές οι χώρες δεν είναι μέρος της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας. Μια στρατιωτική εμπλοκή των δυτικών θα ήταν καθαρή τρέλα. <b>Το ίδιο βέβαια αναμένεται ότι  θα συμβεί σε δυνητική περίπτωση κρίσεως της Ελλάδας με την Τουρκία.</b><br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Συμπεράσματα</b></div> <div style="text-align: justify;"> Πιστεύω ότι μας έγινε μάθημα για τις ημέτερες προστατευτικές πρακτικές για τα εθνικά μας συμφέροντα που πρέπει να είναι ο κοινός τόπος όλων των Ελλήνων, χωρίς κομματικές ιδεοληψίες και να θεωρούνται ζωτικής σημασίας για την εθνική μας ασφάλεια, χωρίς επίσης να αναθέτουμε αυτό το καθήκον σε εξωγενείς παράγοντες. Όμως για να επιτύχουμε τους στόχους της ποθητής ασφάλειας είναι απαραίτητοι οι εκσυγχρονισμοί και η ισχυροποίηση του αμυντικού εξοπλισμού μας.</div> <div style="text-align: justify;"> Για την επίτευξη χαμηλών τιμών είναι απαραίτητο η πατρίδα μας να είναι πρόθυμη να προωθήσει μια περισσότερο ολοκληρωμένη εγχώρια σύγχρονη τεχνολογικά και καινοτόμο αμυντική βιομηχανία. Βραχυπρόθεσμα αλλά και μεσοπρόθεσμα αυτό θα είναι δύσκολο για την κυβέρνηση να το υλοποιήσει. Θα απαιτηθεί πολύ μεγάλο βάθος χρόνου, ωστόσο μια κυβερνητική οδηγία θα μπορούσε να συνδυαστεί με την επίδραση της μείωσης του αμυντικού προϋπολογισμού για να δημιουργηθεί η βάση για μια μετατόπιση από τις τρέχουσες πρακτικές προστατευτισμού.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Για να ολοκληρώσει ένας παράγων του συστήματος Εθνικής Άμυνας τη διαδικασία μιας συνεπούς στρατιωτικής στρατηγικής, ίσως το δυσκολότερο βήμα είναι να προσδιοριστούν οι δυνάμεις που απαιτούνται για να εφαρμοστεί αυτή η στρατηγική. Οι ενέργειες αυτές είναι οι δομικές πρακτικές και πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε με σύνεση. Ειδικά τώρα που οι συνεχιζόμενες μεταναστευτικές ροές και προκλήσεις στον χώρο του Αιγαίου καθώς και οι φραστικοί λεονταρισμοί για τη νοτιανατολική Μεσόγειο από μέρους των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων εντείνονται ποιοτικά και ποσοτικά.</div> <div style="text-align: justify;"> Για αυτούς τους λόγους ως επί το πλείστον, η συζήτηση πρέπει να είναι σχετική με τον τρόπο ισχυροποίησης της άμυνας μας, με προσοχή και σοβαρότητα σε ό,τι πρέπει να κάνουμε για <b>να διατηρηθεί η ισχυρότερη δυνατή αποτρεπτική ισχύς </b>στις καθημερινές προκλήσεις που είναι μπροστά μας.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <i><b>* Ο κ. Δημήτρης Τσαϊλάς  είναι Υποναύαρχος ΠΝ ε.α.</b></i></div> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η αμηχανία της ευρωπαϊκής στρατηγικής και η ελληνική ασφάλεια

(Φωτ.: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama, συνομιλεί με τη Γερμανίδα Καγκελάριο, Angela Merkel, στα πλαίσια του G-7 στις 08/06/2015 στο ξεν...

Διαβάστε την συνέχεια

Βήμα εξομάλυνσης σχέσεων Μόσχας και Άγκυρας, τυχαίο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikzJdkeQ1u6LgcK_AornNyq-4eXMEf7nm61c2IgJuRS4XMg0s0CT9k-s0kCLRiUdQPDqxBmf8yubAXKAecO_xXyqt8BxvsKzTX5_FRjmnVBs9zZVawZRC5sStuUsu4e_D6K20D6ahIgOJ7/s1600/SU-34S.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikzJdkeQ1u6LgcK_AornNyq-4eXMEf7nm61c2IgJuRS4XMg0s0CT9k-s0kCLRiUdQPDqxBmf8yubAXKAecO_xXyqt8BxvsKzTX5_FRjmnVBs9zZVawZRC5sStuUsu4e_D6K20D6ahIgOJ7/s640/SU-34S.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i><b>Αν και θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει νομοτέλεια τη σταδιακή εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στους Τούρκους και τους Ρώσους, παρά τη βαρύτητα του τουρκικού ατοπήματος με την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού Sukhoi Su-24 στη Συρία, αυτό που έχει σημασία είναι οι σκοπιμότητες που υπηρετεί αυτή η πρωτοβουλία, καθώς φαίνεται πως ελήφθη από την πλευρά της Μόσχας, αν πιστέψει κανείς τους συγκρατημένα αισιόδοξους Τούρκους κυβερνητικούς αξιωματούχους, οι οποίοι δεν κρύβουν την ανακούφισή τους.</b></i><br /> <br /> <span style="color: maroon;"><b>Του <span style="color: blue;">ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ</span></b></span><br /> Όπως μεταδίδουν τουρκικά μέσα, σε εξέλιξη βρίσκεται επίσκεψη στη Μόσχα τουρκικής κυβερνητικής αντιπροσωπείας από το υπουργείο Γεωργίας και Τροφίμων, η οποία θα έχει επαφές με εκπροσώπους της ρωσικής επιτροπής επιθεώρησης αγροτικών προϊόντων. Υπενθυμίζεται, ότι ένας από τους τομείς που επλήγησαν εξαιτίας των ρωσικών αντιποίνων για την κατάρριψη, ήταν αυτός των εξαγωγών φρούτων και λαχανικών.<br /> <br /> Θα μπορούσε κανείς να εκτιμήσει, ότι η ζημιά από τις κυρώσεις αυτές αποδείχθηκε μεγαλύτερη για τη ρωσική οικονομία από ότι για την τουρκική, οπότε οι Ρώσοι έκαναν το πρώτο βήμα, ιδίως μετά τη σύλληψη του δολοφόνου του Τούρκου πιλότου, ενός Γκρίζου Λύκου, ο οποίος μεταμορφώθηκε σε… αρνάκι και έστειλε επιστολή – προφανώς υπαγορευμένη – στην εκπρόσωπο του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, ζητώντας ειρήνευση…<br /> <br /> Η κατάσταση ωστόσο μοιάζει πολύ περισσότερο περίπλοκη και η ρωσική ενέργεια φαίνεται πως στοχεύει να εξασφαλίσει τη δυνατόν μεγαλύτερη ευελιξία εν όψει της απόπειρας διπλωματικής διευθέτησης του θέματος της Συρίας, σε μια χρονική συγκυρία όπου όλοι πραγματοποιούν τις κινήσεις τους στη σκακιέρα της περιοχής.<br /> <br /> <br /> Η κατάσταση στη Συρία δεν εξελίσσεται καλά και οι δυο πλευρές προβαίνουν σε κινήσεις επανατοποθέτησης των στρατιωτικών τους δυνάμεων, οι Αμερικανοί ανακοινώνουν την ανάπτυξη πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία και αύξηση δυνάμεων, οι Ρώσοι έχουν ήδη προωθήσει σημαντικά στοιχεία πυροβολικού κοντά στο Χαλέπι, ενώ έχει προαναγγελθεί και η έλευση του αεροπλανοφόρου «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ» στην Ανατολική Μεσόγειο, που θα ενισχύσει θεαματικά τη ρωσική αεροπορική ισχύ, καθώς θα φιλοξενεί τρεις διαφορετικούς τύπους – περί τα 40 σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις – μαχητικών αεροσκαφών, καλύπτοντας όλο το φάσμα των αεροπορικών αποστολών.<br /> <br /> Τούτων λεχθέντων, η επανάληψη των συγκρούσεων θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα ορατό ενδεχόμενο, εάν οι δυο πλευρές, κυρίως η Μόσχα και η Ουάσιγκτον, δεν κατορθώσουν να βρουν έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή, επί του οποίου να οικοδομήσουν τις βάσεις της συνύπαρξής τους στην περιοχή. Καθεμιά πλευρά επιχειρεί να πειθαναγκάσει την άλλη να αποδεχθεί τις «κόκκινες γραμμές» που έχουν τεθεί, μια διαδικασία που πάντα κρύβει τον κίνδυνο κάθετης κλιμάκωσης.<br /> <br /> Στη διπλωματική εικόνα θα πρέπει να υπολογιστούν επιπρόσθετα, οι ενδείξεις ψύχρανσης των σχέσεων ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Ρωσία, καθώς επίσης και η αναζωπύρωση του μετώπου στον Καύκασο και το Ναγκόρνο Καραμπάχ ανάμεσα στο Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία, με την πρώτη χώρα να αποτελεί στρατηγικό σύμμαχο της Τουρκίας, ως χώρα τουρκογενής, παρά τις αρκετά στενές σχέσεις και με τη Μόσχα, ενώ η Ρωσία έχει επί της ουσίας αναλάβει την εγγύηση της άμυνας της Αρμενίας.<br /> <br /> Η Τουρκία από την πλευρά της επιδεικνύει την κλασική της στάση, έχοντας ενοχλήσει τους παραδοσιακούς δυτικούς της συμμάχους, αφού δε συνεργάζεται ομαλά εάν δεν πετύχει τους στόχους της και κυρίως αυτόν της αποτροπής εμφάνισης κάποιας κουρδικής οιονεί κρατικής οντότητας που θα αλλάξει τα δεδομένα στον τομέα της ασφάλειας στην περιοχή.<br /> <br /> Κατά συνέπεια, η Ρωσία, χαλαρώνοντας τη στάση της απέναντι στην Τουρκία, επιχειρεί αφενός να εκμεταλλευτεί την τάση της τουρκικής διπλωματίας να εκμεταλλεύεται κάθε δυνατή τακτική συμμαχία. Στρεφόμενη και προς τη Μόσχα για να εκβιάσει εμμέσως αποδοχή των θέσεών της από τη Δύση, δίνει στους Ρώσους τη δυνατότητα να αποσταθεροποιήσουν το δυτικό «στρατόπεδο» στην περιοχή, πλήττοντας τη συνοχή του.<br /> <br /> <b><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-151038" height="397" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/04/Syria_MLRS.jpg" title="Syria_MLRS" width="640" /></b><br /> <br /> Ενδεχόμενο άλλο κίνητρο είναι η αποκατάσταση της επικοινωνίας ώστε τα αποτρεπτικά μηνύματα να διαβιβάζονται στο πλαίσιο της πολιτικής «καρότου και μαστιγίου». Οι δυνάμεις που συγκεντρώνονται από τη Δύση σταδιακά αυξάνονται, ενώ αίσθηση για τον συμβολισμό της πέραν της ουσιαστικής σημασίας, έχει προκαλέσει η προσθήκη άλλων 250 Αμερικανών στρατιωτών στην περιοχή της Βόρειας Συρίας.<br /> <br /> Είναι πιθανό οι Ρώσοι να ποντάρουν σε μια κατά κάποιον τρόπο επανάληψη όσων έγιναν το 2003, όταν και η Τουρκία δε δίστασε να απαγορεύσει στις αμερικανικές δυνάμεις να εισβάλουν από τον βορρά στο Ιράκ για να ανατρέψουν τον Σαντάμ Χουσεΐν.<br /> <br /> Δηλαδή, να αποθαρρύνουν και να αποτρέψουν σε διπλωματικό επίπεδο την τουρκική στρατιωτική ενεργοποίηση, με τον ρόλο του καρότου, μεταξύ άλλων, να παίζουν οι οικονομικές σχέσεις και αυτόν του μαστιγίου η ενίσχυση των Κούρδων και συνολικότερες ενέργειες αποσταθεροποίησης. Ταυτόχρονα όμως, εξουδετερώνει και την τουρκική απόπειρα να διεκδικεί ολοένα και περισσότερα, αξιοποιώντας το επιχείρημα του «ρωσικού κινδύνου».<br /> <br /> Παράλληλα, η Μόσχα προσεγγίζοντας εκ νέου την Τουρκία, επιχειρεί να πλασαριστεί ενώπιον του ενδεχομένου εξομάλυνσης των σχέσεων της Άγκυρας με τους Ισραηλινούς, αφού όλα δείχνουν ότι στο ζήτημα της Συρίας τα συμφέροντα των δυο χωρών συμπλέουν σε σημαντικό βαθμό, παρά την ειδική σχέση που έχει αναπτύξει το Ισραήλ με το κουρδικό στοιχείο εν γένει.<br /> <br /> Βρισκόμαστε σε μια φάση όπου όλοι μιλούν με όλους, έστω κι αν δεν το ομολογούν. Κάποιες αμερικανικές ενέργειες που έδειχναν πρόθεση να χωρίσουν τη Συρία σε σφαίρες επιρροής με σκοπό να ελεγχθεί η κατάσταση στο έδαφος από την κάθε δύναμη που θα είχε την ευθύνη μιας περιοχής, μας επιστρέφουν κάπως σουρεαλιστικά, στην εποχή της Κοινωνίας των Εθνών, του προδρόμου του ΟΗΕ και του συστήματος των «εντολών» (mandates) που εισήγαγε στην περιοχή, εν όψει καθορισμού των συνόρων.<br /> <br /> <div style="text-align: left;"> <i><span style="color: #003366;"><b>Οι Ρώσοι, είναι φανερό ότι δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν από το συγκεκριμένο «παιχνίδι». Και όπως είναι γνωστό, σε τέτοιες καταστάσεις, η Μόσχα επιχειρεί να ελέγξει την κατάσταση, κινούμενη ως ταύρος εν υαλοπωλείο, ο αντίπαλος δεν μπορεί να σε αφήνει να το κάνεις στο διηνεκές και κάπου εκεί ο κίνδυνος μεγιστοποιείται…</b></span></i></div> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Βήμα εξομάλυνσης σχέσεων Μόσχας και Άγκυρας, τυχαίο;

Αν και θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει νομοτέλεια τη σταδιακή εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στους Τούρκους και τους Ρώσους, παρά τη βαρύτ...

Διαβάστε την συνέχεια