Γιατί η Τουρκία τρέμει τις κυρώσεις

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKhLAFFmlupSccsnrCxrK3AmuW_FlFgbbMZiHpUuLTPd7SasqLQ6Drbbfux8VBpLL57b6lT7WRKejWn_QTZe_0iQm778_t897MMOd5OBveK9-hw7NFa3GVjUP9R1IWI2Uem1x4DpSq8LM/s1346/the+last+dictator.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="1346" height="314" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKhLAFFmlupSccsnrCxrK3AmuW_FlFgbbMZiHpUuLTPd7SasqLQ6Drbbfux8VBpLL57b6lT7WRKejWn_QTZe_0iQm778_t897MMOd5OBveK9-hw7NFa3GVjUP9R1IWI2Uem1x4DpSq8LM/w640-h314/the+last+dictator.jpg" width="640" /></a><br /><b><br />Σάββας Καλεντερίδης</b><br />Την προηγούμενη φορά που ήταν στο προσκήνιο το θέμα των κυρώσεων που θα έπρεπε να επιβάλει η ΕΕ στην Τουρκία, συνέβη το εξής:<br /><br />Λίγα εικοσιτετράωρα πριν τη συζήτηση του θέματος στη Σύνοδο κορυφής της ΕΕ, ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου αποκάλυψε την τριμερή του Βερολίνου, για την οποία δήλωσε άγνοια ο Έλληνας ομόλογός του κ. Δένδιας. Μάλιστα ο Τούρκος ΥΠΕΞ μάς είπε ότι συμφωνήθηκε η έναρξη ελληνοτουρκικού διαλόγου. Τη συμφωνία επιβεβαίωσε και ο κ. Μητσοτάκης, χωρίς όμως να γνωρίζει κανείς το πλήρες περιεχόμενό της. Και αναρωτιέται κανείς, ποια εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας διακυβεύονται αν δημοσιοποιηθεί το περιεχόμενο εκείνης της συμφωνίας.<br /><br />Ίσα-ίσα, εμείς θα λέγαμε ότι όσο τηρείται μυστική εκείνη η συμφωνία διακυβεύονται τα εθνικά μας συμφέροντα, γιατί υπάρχει ενυπόγραφο άρθρο έγκριτου δημοσιογράφου που κάνει πολλά χρόνια διπλωματικό ρεπορτάζ, που λέει ότι η Ελλάδα «δέχτηκε την μερική αποστρατιωτικοποίηση κάποιων νησιών», για να αρχίσει ο διάλογος.<br /><br />Και όσο σέρνεται μια τέτοια πληροφορία, αυτό πλήττει τα εθνικά μας συμφέροντα. Εν πάση περιπτώσει, η αποκάλυψη του Τσαβούσογλου τίναξε στον αέρα την υπόθεση των κυρώσεων. Γιατί όντως θα ήταν τουλάχιστον ανακόλουθο η Ελλάδα να πιέζει για κυρώσεις άλλες χώρες, τη στιγμή που η ίδια βρίσκεται σε διαδικασία διαλόγου. Κάτι τέτοιο θα τίναζε στον αέρα τον διάλογο.<br /><br />Στα τέλη Αυγούστου ο Ύπατος Εκπρόσωπος για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της ΕΕ, Ζοζέπ Μπορέλ, κατά τη διάρκεια της δεύτερης μέρας της άτυπης Συνόδου των Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρουσίασε προφορικά κατάλογο κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας, που ήταν της αποδοχής των ΥΠΕΞ της Ευρώπης των «27», για να συζητηθούν στη Σύνοδο Κορυφής της 24-25ης Σεπτεμβρίου. Ο κατάλογος των κυρώσεων περιλαμβάνει τα εξής:<br /><br />α. Έγγραφο επιλογών<br />Περιοριστικά μέτρα σε περίπτωση συνέχισης παράνομων γεωτρήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Καταχώρηση των πλοίων που εμπλέκονται σε παράνομες ερευνητικές δραστηριότητες της Τουρκίας.<br />Τομεακές κυρώσεις (πωλήσεις, προμήθειες, εξαγωγή υλικού σχετικά με έρευνες στον ενεργειακό τομέα, μεταφορά τεχνολογίας και προϊόντων)<br />Απαγόρευση δανεισμού σε τράπεζες και βιομηχανίες της Τουρκίας από κρατικές τράπεζες της ΕΕ<br />Ενδεχόμενο μείωσης ευρωπαϊκών κονδυλίων στην Τουρκία.<br />Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης της Τουρκίας μέχρι τον Σεπτέμβριο, δυνατότητα εξέτασης απαγόρευσης ταξιδιών σε συγκεκριμένα πρόσωπα (travel ban)<br />Να ενισχυθούν περαιτέρω οι καταχωρήσεις για ενέργειες Τουρκίας σε θαλάσσιες ζώνες ΚΔ και Ελλάδας σε υφιστάμενο καθεστώς κυρώσεων κατά Τουρκίας.<br /><br />β. Άλλα αποτελέσματα<br />Επιβεβαίωση αλληλεγγύης προς Ελλάδα και Κύπρο και άμεση έκκληση προς την Τουρκία να τερματίσει τις παράνομες ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο, σημειώνοντας ότι η αποχή της Τουρκίας από μονομερείς ενέργειες είναι βασικό στοιχείο για την πρόοδο του διαλόγου.<br />Επίσπευση της εξέτασης από αρμόδιες ομάδας Συμβουλίου προτάσεων ΚΔ 18/7/20 για επιπλέον καταχωρήσεις σε υφιστάμενο καθεστώς κυρώσεων κατά της Τουρκίας, με στόχο την άμεση ολοκλήρωση τους.<br />Έκκληση προς την Τουρκία να ανταποκριθεί σε πρόσκληση ΚΔ για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης και της υποβολής σε Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.<br />Διασύνδεση των κυρώσεων κατά της Λευκορωσίας με το ζήτημα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας.<br /><br />Τώρα, μερικές ημέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής, είναι σε εξέλιξη μια ανάλογη διαδικασία, με πρωταγωνιστή και πάλι τη Γερμανία. Μάλιστα, ο Γερμανός πρέσβης στην Ελλάδα Έρνστ Ράιχελ, δήλωσε ότι είναι «προσωπική υπόθεση» της κ. Μερκελ η αποφυγή στρατιωτικής σύγκρουσης μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας. Επίσης, είναι γνωστό ότι τηλεφώνησε στους κ.κ. Μητσοτάκη και Ερντογάν, για να τους πείσει να έχουν μια τηλεφωνική συνομιλία πριν τη Σύνοδο Κορυφής, με τον Ερντογάν να εμμένει στη θέση του, ότι η Τουρκία θα διεκδικήσει με κάθε τρόπο τα δικαιώματά της στην Αν. Μεσόγειο, ενώ η ελληνική πλευρά δηλώνει ότι δέχεται το διάλογο για ένα μόνο θέμα, την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωών, υπό τον όρο ότι θα παύσουν οι προκλητικές ενέργειες και απειλές.<br /><br />Το θέμα είναι ότι η απόσυρση του Oruc Reis, για το οποίο ο κ. Τσαβούσογλου δηλώνει ότι θα επανέλθει στην περιοχή του για έρευνες μετά το πέρας της περιοδικής συντήρησης, όπως κάνει το Barbaros στην ΑΟΖ της Κύπρου, μαζί με τον «διάλογο» που ξεκινάει οσονούπω, χρησιμοποιείται ως άλλοθι για να μην επιβληθούν οι κυρώσεις στην Τουρκία.<br /><br /><br />Εδώ η ελληνική διπλωματία έχει να αντιμετωπίσει αρκετά προβλήματα, για να προετοιμάσεις τις θέσεις της Ελλάδας στη Σύνοδο Κορυφής της επομένης εβδομάδος.<br /><br />Πρώτον, θα υποστηρίξουμε την επιβολή κυρώσεων ναι ή όχι; Το πιο σωστό είναι να αποφασιστεί η επιβολή κυρώσεων και να ισχύσουν όταν η Τουρκία προβεί σε προκλητικές ενέργειες, οι οποίες επίσης θα πρέπει να καθοριστούν με σαφήνεια.<br /><br />Δεύτερον, πώς θα χειριστούμε το θέμα των συνεχιζόμενων βάναυσων παραβιάσεων της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κύπρου; Η Κύπρος είναι ένα ανεξάρτητο κράτος, όμως, εκτός του ότι είναι ένα ελληνικό κράτος, η Ελλάδα είναι και εγγυήτρια δύναμη. Ως πότε θα κάνουμε τους… Ελβετούς στις βάναυσες παραβιάσεις της Τουρκίας εναντίον της Κύπρου;<br /><br />Τρίτον, τι στάση θα κρατήσει η Ελλάδα στο θέμα της «διασύνδεσης των κυρώσεων κατά της Λευκορωσίας με το ζήτημα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας», που είχε αποφασιστεί στη σύνοδο των ΥΠΕΞ του Αυγούστου;<br /><br />Πέραν των ζητημάτων που αφορούν την Ελλάδα και την Κύπρο, είναι εντελώς παράλογο, για να μην χρησιμοποιήσουμε κάποια άλλη λέξη, σεβόμενοι τους αναγνώστες μας και το μέσο που μας φιλοξενεί, να επιβληθούν κυρώσεις στον Λουκασένκο, που μοιάζει με αθώα περιστερά μπροστά στον Ερντογάν και την κυβέρνησή του.<br /><br />Ο Λουκασένκο δεν κρατάει στη φυλακή τους συμπροέδρους ενός κόμματος που πήρε μέχρι και 13,1%, που σημαίνει 80 βουλευτές και πάνω από έξι εκατομμύρια ψήφους, όσοι είναι οι ψηφοφόροι σε ολόκληρη τη Λευκορωσία. Ούτε έχει φυλακίσει δεκάδες βουλευτές που εκλέχτηκαν από το λαό, δεκάδες δημάρχους που εκλέχτηκαν από το λαό με ποσοστά 70 και 80%, δεν έχει φυλακίσει χιλιάδες στελέχη απλά επειδή είναι Κούρδοι, δεν έχει φυλακίσει δεκάδες δημοσιογράφους, οι παρακρατικοί και παραστρατιωτικοί του μηχανισμοί δεν έχουν βιάσει αγόρια και κορίτσια και δεν έχουν βασανίσει και σκοτώσει δεκάδες νέους, απλά επειδή είναι Κούρδοι. Ο Λουκασένκο δεν κατηγορείται από τον ΟΗΕ για εγκλήματα πολέμου, όπως η Τουρκία για τα εγκλήματα που διαπράττει μέχρι και σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές στο Αφρίν και το Γκίρε Σπι - Σερεκάνιγε, που κατέχει με στρατεύματα και μισθοφόρους ισλαμιστές τρομοκράτες.<br /><br />Η ελληνική διπλωματία και η Ελλάδα, μαζί με την διπλωματία και τον Πρόεδρο της Κύπρου, καλούνται να στηρίξουν τα εθνικά μας συμφέροντα αλλά και να καταγγείλουν ένα κράτος που ασχέτως των τακτικών ελιγμών που κάνει, βοηθούμενο από τη Γερμανία αλλά και άλλες χώρες της ΕΕ, αποτελεί σοβαρή απειλή για την ευρύτερη περιοχή και την ίδια την Ευρώπη, ενώ συνεχίζει να διαπράττει γενοκτονία εναντίον των Κούρδων και εναντίον όπου θεωρεί ότι απειλεί το ρατσιστικό νεοοθωμανικό «όραμα» του Ερντογάν και των συντρόφων του.<br /><br />Τέλος, για όσους θεωρούν ότι οι κυρώσεις είναι «άνευρες». Η επιβολή κυρώσεων θα έχει έναν τεράστιο συμβολισμό, ότι η Ευρώπη έχει αντιληφθεί την απειλή που συνιστά στο νεοναζιστικό μόρφωμα που είναι σε εξέλιξη στα ανατολικά μας και ότι είναι αποφασισμένη να το αντιμετωπίσει.<div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Γιατί η Τουρκία τρέμει τις κυρώσεις

Σάββας Καλεντερίδης Την προηγούμενη φορά που ήταν στο προσκήνιο το θέμα των κυρώσεων που θα έπρεπε να επιβάλει η ΕΕ στην Τουρκία, συνέβη το ...

Διαβάστε την συνέχεια

Aσύμβατοι τρόποι σκέψης

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilM-QNxFQdn_3cWftX7bjl3LXA-0xLPLeBo51wbwiRK97S5r_MTxuHoLr3si70eQgdA5tajpwpi4I-SfrHdGrAlx5tDyzG0vkDfZzH5b0RuE_bSpjw2177XJHxznO-BUvEJaUsiOdGToo/s1000/erdogan.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="677" data-original-width="1000" height="434" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilM-QNxFQdn_3cWftX7bjl3LXA-0xLPLeBo51wbwiRK97S5r_MTxuHoLr3si70eQgdA5tajpwpi4I-SfrHdGrAlx5tDyzG0vkDfZzH5b0RuE_bSpjw2177XJHxznO-BUvEJaUsiOdGToo/w640-h434/erdogan.webp" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η στάση του ελληνικού πολιτικού συστήματος αλλά και της ηγεσίας του δυτικού κόσμου συνολικά εκπορεύεται από την παραγνώριση του γεγονότος ότι η σημερινή Τουρκία δεν συμμερίζεται τις αξίες και τον τρόπο σκέψης του δυτικού πολιτισμού</span></h3><b>Μελέτης Μελετόπουλος*</b><br />Οδυτικός κόσμος διακατέχεται από αμηχανία έναντι της τουρκικής επιθετικότητας. Οι ευρωπαίοι και οι αμερικανοί αναλυτές και πολιτικοί αδυνατούν να κατανοήσουν και να αναλύσουν την τουρκική εξωτερική πολιτική. Οι λόγοι και οι πράξεις των Τούρκων βρίσκονται εκτός του πεδίου σημασιών και εννοιών της Δύσης. Οι ωμές απειλές, η κονιορτοποίηση του διεθνούς δικαίου και των κανόνων καλής γειτονίας, η άσκηση λεκτικής βίας εναντίον ηγετών και θεσμών της Δύσης, οι συνεχείς αναφορές στο μεσαιωνικό παρελθόν, η κιτς αισθητική, η επιχείρηση αναστήλωσης του παρελθόντος είναι αδιανόητα για οποιονδήποτε μετέχει της ευρωπαϊκής παιδείας.<br /><br />Η κοινωνιολογική ερμηνεία του τουρκικού τρόπου σκέψης είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την αντιμετώπιση ενός κράτους που απειλεί διαρκώς να ανατινάξει τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία συγκροτήθηκε από νομάδες Τουρκομάνους μογγολικής προελεύσεως, χωρίς καμία εμπειρία συγκροτημένου κράτους και παραγωγικής υποδομής. Η διαρκής επέκταση, κατάκτηση και λεηλασία ξένων χωρών ήταν ο μονόδρομος ενός νομαδικού λαού χωρίς εμπειρία γεωργικής ή βιοτεχνικής δραστηριότητας. Η κυρίαρχη αντίληψη ήταν ότι έργο τους ήταν ο πόλεμος, ενώ η παραγωγή και το εμπόριο είναι έργο των υποδούλων. Οταν οι κατακτήσεις σταμάτησαν στη Βιέννη το 1683, η λεηλασία στράφηκε στο εσωτερικό του κράτους και η οθωμανική διοίκηση λειτούργησε ως ένα είδος θεσμοποιημένης εσωτερικής ληστείας εις βάρος της κοινωνίας. Σε πολιτικό επίπεδο, επρόκειτο για μια κοινωνία δούλων, όπου ο μόνος ελεύθερος ήταν ο σουλτάνος, ο οποίος είχε δικαίωμα ζωής και θανάτου σε όλους τους υποτελείς του, ακόμα και στον πρωθυπουργό του. Ο Max Weber αποκάλεσε αυτόν τον τρόπο διοίκησης «πολιτικό σουλτανισμό».<br /><br />Επιστέγασμα αυτής της δομής υπήρξε η απουσία της καθοριστικής εμπειρίας της Βιομηχανικής Επανάστασης από την οθωμανική πραγματικότητα. Στη Δύση ο βιομηχανικός μετασχηματισμός οδήγησε τις ευρωπαϊκές κοινωνίες στη νεωτερικότητα, στον εξορθολογισμό, στον εκσυγχρονισμό και στην αστική κοινωνία. Στην οθωμανική κοινωνία παρέμειναν κυρίαρχες οι προνεωτερικές δομές και η ιδιάζουσα, προερχόμενη από την τουρκομογγολική παράδοση, εκδοχή τους.<br /><br />Η στάση του ελληνικού πολιτικού συστήματος αλλά και της ηγεσίας του δυτικού κόσμου συνολικά εκπορεύεται από την παραγνώριση του γεγονότος ότι η σημερινή Τουρκία δεν συμμερίζεται τις αξίες και τον τρόπο σκέψης του δυτικού πολιτισμού. Ο κεμαλισμός αποδύθηκε σε επιχείρηση μεταμόρφωσης της μεταοθωμανικής Τουρκίας σε κράτος δυτικού τύπου, οι δε διάδοχοί του ενέταξαν την Τουρκία στους δυτικούς θεσμούς για να αξιοποιήσουν ιδιοτελώς τη συγκυρία του Ψυχρού Πολέμου. Η επιλογή αυτή δεν πέρασε κάτω από το επίπεδο της επιφάνειας ούτε άλλαξε τις συνειδήσεις. Ισως δεν υπήρχε καν αυτή η πρόθεση. Οι δύο επιχειρήσεις «Αττίλας» στην Κύπρο θα έπρεπε να έχουν διδάξει τους Δυτικούς. Τελικώς, το όλο κεμαλικό εγχείρημα ναυάγησε και η αυθεντική φύση της Τουρκίας είναι πάλι παρούσα με απροκάλυπτο τρόπο, χωρίς καν τα κεμαλικά ψιμύθια. Ο τρόπος σκέψης που θέτει την ωμή βία στο κέντρο των διεθνών σχέσεων και την κατάκτηση ξένων εδαφών και θαλασσών ως βασικό στόχο είναι παρών όσο ήταν τον 11ο ή τον 16ο αιώνα.<br /><br />Το πρόβλημα είναι ότι οι κυβερνήσεις και οι θεσμοί της Δύσης αντιμετωπίζουν την Τουρκία ως εάν επρόκειτο για ένα κράτος δυτικού τύπου. Μόνον ο Ευγένιος Ρωσσίδης, διακεκριμένος αμερικανός νομικός και πολιτικός, είχε διατυπώσει τη γυμνή αλήθεια. «Η Τουρκία», είχε πει σε συνέντευξή του στη «ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ» (τ. 12, 2014), «είναι ένα rogue state (σ.σ.: κράτος – παρίας), που βάσισε τη δημιουργία του σε τρεις γενοκτονίες». Αρχή (γεωπολιτικής) σοφίας ονομάτων επίσκεψις.<br /><b><i><br />*είναι διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.in.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Aσύμβατοι τρόποι σκέψης

Η στάση του ελληνικού πολιτικού συστήματος αλλά και της ηγεσίας του δυτικού κόσμου συνολικά εκπορεύεται από την παραγνώριση του γεγονότος ότ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε κινεζική τροχιά εισέρχεται η Τουρκία

<div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiye5b7V0KKSFPmbNFtGhRZLj_dGpGSPVrkAj863EKLJyBJGCuIXXAP6XN2eLZPSLLZLJaJ0YNXgVNmNHSXCqpeopGBRm4BQIc2BCKj-4mda0TBxH-C1eUzXGiqBCRzAGmG6y-d_6OUaDg/s758/dromos-toy-metaxiou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiye5b7V0KKSFPmbNFtGhRZLj_dGpGSPVrkAj863EKLJyBJGCuIXXAP6XN2eLZPSLLZLJaJ0YNXgVNmNHSXCqpeopGBRm4BQIc2BCKj-4mda0TBxH-C1eUzXGiqBCRzAGmG6y-d_6OUaDg/s320/dromos-toy-metaxiou.jpg" width="320" /></a></div><br />Η <a href="https://foreignpolicy.com/2020/09/16/erdogan-is-turning-turkey-into-a-chinese-client-state/">ανάλυση του Foreing Policy</a> για τις σχέσεις Τουρκίας-Κίνας ξεκινάει με μία δήλωση του Ερντογάν, το μακρινό 2009. «Αυτά που συμβαίνουν στη Κίνα είναι γενοκτονία», είχε δηλώσει ο τότε Τούρκος πρωθυπουργός, αναφερόμενος στην καταπίεση της μουσουλμανικής μειονότητας των Ουιγούρων από το κινεζικό καθεστώς. Η Τουρκία υπήρξε επί πολλά χρόνια ένα ασφαλές καταφύγιο για τους Ουιγούρους, από όταν το το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα πήρε τον έλεγχο της επαρχίας Σινγιάνγκ το 1949.<br /><br />Όμως, το δημοσίευμα σημειώνει πως, από το 2016, η τουρκική πολιτική στο ζήτημα των Ουιγούρων ξεκίνησε να μεταβάλλεται. Τότε το καθεστώς Ερντογάν συνέλαβε και απέλασε τον επιφανή Ουιγούρο ακτιβιστή Abdulkadir Yapcan, που ζούσε από το 2001 στη Τουρκία, ενώ τα κέντρα απέλασης άρχισαν να γεμίζουν με εκατοντάδες Ουιγούρους, η διαμονή των οποίων ήταν πλέον ανεπιθύμητη.<br /><br />Δύο είναι οι λόγοι που εξηγούν τη στροφή του Ερντογάν. Ο πρώτος είναι το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, το οποίο ο Τούρκος πρόεδρος θεωρεί υποκινούμενο από τις ΗΠΑ. Από τότε ο Ερντογάν μετέβαλε τον προσανατολισμό της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, προσεγγίζοντας τη Ρωσία και τη Κίνα.<br /><br />Ο δεύτερος λόγος, σύμφωνα και με το Foreign Policy, έχει να κάνει με την κατάσταση της τουρκικής οικονομίας. Αναφέρει πως, ειδικά μετά την πανδημία του κορονοϊού, η τουρκική οικονομία έχει φτάσει στα όρια της, με την υποτίμηση της τουρκικής λίρας, την εξάντληση των συναλλαγματικών αποθεμάτων και τον απόλυτο έλεγχο της Τουρκικής Κεντρικής Τράπεζας από το καθεστώς Ερντογάν.<br />Κινεζικά «μετρητά» για τον Ερντογάν<br /><br />Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ερντογανική Τουρκία πλέον κατατάσσεται στις «αυταρχικές χώρες», θυμίζοντας περισσότερο την κομμουνιστική Κίνα. Επισημαίνει πως, καθώς γίνεται όλο και λιγότερο ελκυστική για τους δυτικούς επενδυτές, ο Ερντογάν προσδοκά να βρει «σωτηρία» στους κινεζικούς γεωπολιτικούς σχεδιασμούς. Η ανάλυση του Foreign Policy εστιάζει ιδιαίτερα στις σχέσεις Τουρκίας-Κίνας.<br /><br />Αναφέρει πως οι δύο χώρες έχουν υπογράψει 10 διμερείς συμφωνίες από το 2016, με την Κίνα να έχει επενδύσεις συνολικού ύψους τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων (το οποίο μάλιστα επιδιώκει να διπλασιάσει). Επιπλέον, κάνει εκτενή αναφορά στα δάνεια που σύναψε η τουρκική κυβέρνηση με την Κεντρική Τράπεζα της Κίνας, επισημαίνοντας πως πολλά από αυτά ήρθαν όταν ο Ερντογάν έχασε τον δήμο της Κωνσταντινούπολης από την αντιπολίτευση.<br /><br />Το δημοσίευμα αναφέρει χαρακτηριστικά πως το κινέζικο μεγαλεπήβολο project για τον "Νέο Δρόμο του Μεταξιού" μπορεί να προσφέρει μία «πηγή φρέσκων μετρητών» για την υπό κατάρρευση τουρκική οικονομία. Φέρνει ως παράδειγμα τις επενδύσεις κινεζικών κοινοπραξιών στον τρίτο μεγαλύτερο σταθμό εμπορευματοκιβωτίων της Τουρκίας, τον Kumport, αλλά και τις επενδύσεις στα "φαραωνικά" δημόσια έργα του Ερντογάν, όπως τη γέφυρα Yavuz Sultan Selim στο Βόσπορο.<div><br />Χαμένοι οι Ουιγούροι<br /><br />Το Foreing Policy σημειώνει πως «τα μετρητά δεν σταματούν εδώ». Η συνεργασία Τουρκίας και Κίνας περιλαμβάνει σχέδια για τη κατασκευή σταθμού παραγωγής ενέργειας στη Μεσόγειο, για τη κατασκευή του τρίτου πυρηνικού σταθμού της Τουρκίας, με τη σινοτουρκική συνεργασία να επεκτείνεται τόσο σε στρατιωτικό επίπεδο, όσο και στους τομείς των πληροφοριών και της κυβερνοασφάλειας. Παραθέτει το παράδειγμα της εταιρείας Huawei, που το μερίδιο της στη τουρκική αγορά έφτασε το 30% το 2019.<br /><br />Επισημαίνει πως η Άγκυρα αγνοεί τις αιτιάσεις της Ουάσιγκτον για την «απειλή» στην κυβερνοασφάλεια που αποτελεί η Huawei, ενώ ταυτόχρονα επιλέγει να συνεργάζεται και με άλλες κινεζικές εταιρείες τεχνολογίας, όπως τη ZTE, που διαχειρίζεται της τηλεπικοινωνίες του αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης και τις ψηφιακές υποδομές του τουρκικού υπουργείου Υγείας. Το Foreign Policy καταλήγει πως η σινοτουρκική συνεργασία ωφελεί και τις δύο πλευρές.<br /><br />Η Κίνα εντάσσει την οικονομική αγορά της Τουρκίας, μία χώρα μέλος του NATO που κατέχει σημαντική γεωστρατηγική θέση, στον "Δρόμο του Μεταξιού". Ο Ερντογάν εξασφαλίζει πολύτιμα «μετρητά» που του επιτρέπουν να ενισχύσει την τουρκική οικονομία και κυρίως, όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα, να αποφύγει μία προσφυγή στο ΔΝΤ, κίνηση που σίγουρα θα τον ενισχύσει πολιτικά και στο εσωτερικό. Μεγάλοι φυσικά χαμένοι είναι οι Ουιγούροι που ζουν στη Τουρκία καθώς, προκειμένου να εξασφαλίσει την εύνοια του Πεκίνου, ο Ερντογάν σίγουρα θα εντείνει τους διωγμούς εναντίον τους.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Σε κινεζική τροχιά εισέρχεται η Τουρκία

Η ανάλυση του Foreing Policy για τις σχέσεις Τουρκίας-Κίνας ξεκινάει με μία δήλωση του Ερντογάν, το μακρινό 2009. «Αυτά που συμβαίνουν στη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Όρος για έναρξη διαλόγου η άρση του casus belli

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFDdK5dkdRuK5aI2Uzo02ky1d5fgrJWlAQcbGQyLE6Nss6BilI5Hod6hWoq1D5x4a-H3jbXDz1fCChQXs2dSKhtlS2hjSOG9Y-0_TEE22ms1X3GX8vxSI61vLozbxOslK5rixCzZHSfrU/s758/mitsotakis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFDdK5dkdRuK5aI2Uzo02ky1d5fgrJWlAQcbGQyLE6Nss6BilI5Hod6hWoq1D5x4a-H3jbXDz1fCChQXs2dSKhtlS2hjSOG9Y-0_TEE22ms1X3GX8vxSI61vLozbxOslK5rixCzZHSfrU/w640-h338/mitsotakis.jpg" width="640" /></a><br /><b><br />Ανδρονόπουλος Μάκης</b><br />Κρίσιμη για την ενότητα και το μέλλον της ΕΕ διαφαίνεται ότι θα είναι η επικείμενη σύνοδος κορυφής με θέμα την Τουρκία. Προφανώς θα είναι κρίσιμη για Ελλάδα και Κύπρο. Αν οι 27 θέλουν να διασώσουν τις συνομιλίες Ελλάδας-Τουρκίας θα πρέπει να πάρουν πάνω τους την επιβολή ουσιαστικών κυρώσεων. Εάν δεν επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία για την ελληνική και κυπριακή πλευρά το βέτο πρέπει να είναι μονόδρομος.<br /><br />Το καταδικαστικό για την Τουρκία ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν επαρκεί. Χρειάζονται ουσιαστικές κυρώσεις τόσο για να κατανοήσει η Άγκυρα πως δεν περνάει ο εκβιασμός της, όσο και για να επιβεβαιωθεί η ευρωπαϊκή ενότητα και το διεθνές πολιτικό βάρος της ΕΕ. Διαφορετικά, οι δηλώσεις και τα ψηφίσματα εκλαμβάνονται σαν χάντρες που έδιναν οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες στους ιθαγενείς.<br /><br />Ο Μητσοτάκης, στο άνοιγμα της συνόδου, πρέπει να ζητήσει να συζητηθεί το θέμα "Τουρκία" πριν τα υπόλοιπα θέματα της συνόδου (ενιαία αγορά, βιομηχανική πολιτική, ψηφιακός μετασχηματισμός, Κίνα) για να δημιουργήσει πολωτικό κλίμα, με την δικαιολογία πως υπάρχει κίνδυνος πολέμου. Καθώς πλησιάζει η κρίσιμη σύνοδος εντείνονται οι πιέσεις προς την Λευκωσία να μην ασκήσει βέτο για τις κυρώσεις στη Λευκορωσία σε περίπτωση που δεν εγκριθούν σοβαρές κυρώσεις κατά της Τουρκίας (Πομπέο-Μέρκελ).<br /><br />Ο Σταύρος Λυγερός έθεσε το ερώτημα εάν η Αθήνα θα στηρίξει ή όχι το βέτο της Κύπρου. Γι' αυτό και το Βερολίνο πιέζει ασφυκτικά να ξεκινήσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος πριν την σύνοδο κορυφής, διότι φοβάται πως οι κυρώσεις μπορεί και να περάσουν. Γι' αυτό και δεν πρέπει να "τσιμπήσουμε" το γερμανικό τυράκι. Οι συνομιλίες που γίνονται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ φθάνουν και περισσεύουν.<div><br />Αβεβαιότητα<br /><br />Η συγκυρία ενέχει πολύ αβεβαιότητα για τους μεγάλους παίκτες, ενώ ταυτόχρονα συντελούνται κρίσιμες αλλαγές στο ευρύτερο σκηνικό. Οι συμφωνίες Ισραήλ με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν, καθώς και η αναμενόμενη συνέχεια με άλλες αραβικές χώρες, υπό την διπλή πίεση του Ιράν και της Τουρκίας, δημιουργούν νέα δεδομένα στη Μέση Ανατολή. Η παραίτηση Σάρατζ και η διαμεσολάβηση του Μαρόκου για την εξεύρεση πολιτικής λύσης στη Λιβύη δημιουργεί επίσης νέα δεδομένα στην διευθέτηση του κατασκευασμένου προβλήματος της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Επιπλέον, υπάρχει διπλή αμερικάνικη ευκαιρία, καθώς επίκεινται οι προεδρικές εκλογές στις 3 Νοεμβρίου και υπάρχουν φωνές που ζητούν αποχώρηση των ΗΠΑ από τη βάση του Ιντσιρλίκ. Τέλος, η βρετανική Βουλή ψήφισε νομοσχέδιο που παρέχει στην κυβέρνηση το δικαίωμα να αναθεωρήσει μονομερώς ορισμένους από τους όρους της Συμφωνίας Αποχώρησης με την ΕΕ. Γύρω από αυτό θα παιχτούν πολλά και η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να διαπραγματευτεί τόσο με το Λονδίνο, όσο και με τις Βρυξέλλες.<br /><br />Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, τα 18 Rafale θα ενταχθούν επιχειρησιακά στο ελληνικό οπλοστάσιο το 2022 και οι όποιες φρεγάτες την περίοδο 2024-27, που σημαίνει ότι μέχρι τότε η ισορροπία ισχύος θα παραμένει –αριθμητικά τουλάχιστον– υπέρ της Τουρκίας. Αυτό δεν σημαίνει πως η Ελλάδα είναι ανυπεράσπιστη. Απεναντίας μπορεί να πλήξει σοβαρά την Τουρκία. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε μέχρι το 2022 και κυρίως αν πάμε σε διάλογο με το casus belli σε ισχύ.</div><div><br />Δεν αρκεί η αποχώρηση του Ορούτς Ρέις<br /><br />To casus belli της Άγκυρας αποτελεί απειλή προς μια σύμμαχο χώρα του ΝΑΤΟ, προκειμένου να μην ασκήσει κυριαρχικό της δικαίωμα που απορρέει από το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, το οποίο η Τουρκία αρνείται. Συνεπώς, ο μόνος όρος για τον διάλογο πρέπει να είναι η άρση του casus belli. Κι αν ποτέ φτάσουμε στη διαπραγμάτευση, αυτή πρέπει να γίνει αφού προηγηθεί η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια.<br /><br />Υπό αυτές τις συνθήκες, η απομάκρυνση του Ορούτς Ρέις και των πολεμικών σκαφών που ζητά η ελληνική πλευρά για την έναρξη του "διαλόγου" είναι ανεπαρκής, αν όχι ηττοπαθής όρος. Ταυτόχρονα, η "γραπτή συμφωνία" που δεν ήταν γραπτή, αλλά έγγραφη αποτύπωση των συμφωνηθέντων προκάλεσε, μαζί με την αποκάλυψη της μυστικής διπλωματίας, μείζονα ανησυχία στην ελληνική κοινωνία.<br /><br />Η "τεχνική συμφωνία" που φέρεται να υπάρχει στον "διάλογο" που διενεργείται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ ενέτεινε τις ανησυχίες. Δημιουργείται η αίσθηση πως η ελληνική κυβέρνηση σύρεται σε μια διαπραγμάτευση εφ' όλων των τουρκικών επεκτατικώνβ διεκδικήσεων. Καλό είναι να θυμούνται όλα τα κόμματα τι έγινε στην Κύπρο με το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν και πώς ψήφισαν οι Έλληνες στο δημοψήφισμα του 2015.</div><div><br />Το τουρκικό casus belli<br /><br />Το τουρκικό casus belli μπορεί να καταστεί μπούμερανγκ για την Άγκυρα, εφόσον η Αθήνα το βάλει πάνω στο ΝΑΤΟϊκό τραπέζι. Τα ΜΟΕ είναι της πλάκας, δεν τηρήθηκαν ουσιαστικά ποτέ. Η Αθήνα με τη μέθοδο του τζούντο, δηλαδή την εκμετάλλευση του βάρους και της δύναμης του αντιπάλου υπέρ της, μπορεί να μετατρέψει το τουρκικό casus belli σε δικό της όπλο.<br /><br />Η συνεχιζόμενη προκλητική στάση της Άγκυρας που τώρα ζητά να της παραδώσουμε νησιά αναδεικνύουν την πρόταση του καθηγητή Κώστα Γρίβα για να ενταχθεί στον σχεδιασμό και να αποτελέσει συνιστώσα της αποτρεπτικής στρατηγικής και το "πρώτο προληπτικό πλήγμα" κατά της τουρκικής πολεμικής μηχανής. Για την ακρίβεια, η διπλωματική διαχείριση της απειλής αυτής θα μπορούσε να ανασχέσει την τουρκική βουλιμία.<br /><br />Ευτυχώς που οι Τούρκοι, μετά την επίσκεψη Πομπέο στη Λευκωσία και τις θέσεις που διατυπώνει η αμερικανική πλευρά, αλλά και την πολιτική ρητορική της ΕΕ, άρχισαν να έχουν αμφιβολίες για την διαδικασία του "διαλόγου". Φοβούνται ότι εκεί μπορεί οι διεθνείς παράγοντες να τους εγκλωβίσουν στη νομιμότητα του διεθνούς δικαίου και να τους ξεδοντιάσουν. Ανάλογους φόβους βέβαια οφείλει να έχει και η Αθήνα, ιδιαίτερα μετά από γερμανικό άρθρο, σύμφωνα με το οποίο οι διαφορές των δύο χωρών αποτελούν ζήτημα ερμηνείας του διεθνούς δικαίου της θάλασσας…<br />Ο πόλεμος συνεχίζεται με άλλα μέσα<br /><br />Δεδομένων των εσωτερικών οικονομικών και όχι μόνο προβλημάτων που αντιμετωπίζει το εκεί σύστημα εξουσίας, η Τουρκία θα συνεχίσει τις προκλήσεις (νέα αντι-Naftex και προπαγάνδα για την αποστρατιωτικοποίηση της Χίου) έτσι ώστε να φέρει τον διάλογο στα μέτρα της, ήτοι στην χωρίς όρους εφ' όλης της τουρκικής ύλης διαπραγμάτευση. Συνεπώς, ο κίνδυνος ατυχήματος ή θερμού επεισοδίου παραμένει ανοιχτός και μάλλον όλο και πιο πιθανός, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στην συνέχεια.<br /><br />Άλλωστε, ο "πόλεμος συνεχίζεται με άλλα μέσα": Η επίθεση των Ιρανών χάκερ στα συστήματα του Πολεμικού Ναυτικού, το γεγονός ότι μόνο 800 από τους 13.000 και πλέον μετανάστες μπήκαν στις σκηνές, οι απειλές της Άγκυρας γύρω από δήθεν ζητήματα στη Θράκη, οι απειλές των τζιχαντιστών ότι θα πολεμήσουν στο πλευρό της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας, η δημιουργία νέας ναυτικής βάσης στα Κατεχόμενα, η τουρκική βάση τη Λιβύη κ.ο.κ. τεκμηριώνουν ότι ο υβριδικός πόλεμος που έχει εξαπολύσει η Άγκυρα εναντίον της Ελλάδας κλιμακώνεται.<br /><br />Είναι σαφές πως η Τουρκία θα προχωρήσει σε διαπραγμάτευση υπό δύο όρους: να έχει λάβει εγγυήσεις πως τα θέματα που θέτει δεν θα πάνε στο Διεθνές Δικαστήριο και ότι οι "διαφορές" θα λυθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με όρους στρατιωτικής ισχύος και οικονομικής επιρροής (Γερμανία, Ισπανία και λοιποί επενδυτές) κι όχι με όρους διεθνούς δικαίου.<br /><br />Ελλάδα και Κύπρος πρέπει να εμφανιστούν με απόλυτα συμπαγείς θέσεις και πολύ αυστηρές στη επικείμενη Σύνοδο Κορυφής όχι μόνο έναντι της Τουρκίας αλλά και της ΕΕ. Στη σύνοδο πρέπει να υπάρξουν τουλάχιστον κάποιες σοβαρές προειδοποιητικές κυρώσεις και να υιοθετηθεί λίστα με κλιμακούμενες κυρώσεις αμέσου επιβολής. Στο δε ΝΑΤΟ πρέπει να καταστεί σαφές πως δεν κάνουμε βήμα πίσω από τα δικαιώματά μας με οιοδήποτε κόστος. Η πολιτική κατευνασμού και του ανοιχτού διαλόγου έχει προ πολλού καταστεί εθνικά επιζήμια.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Όρος για έναρξη διαλόγου η άρση του casus belli

Ανδρονόπουλος Μάκης Κρίσιμη για την ενότητα και το μέλλον της ΕΕ διαφαίνεται ότι θα είναι η επικείμενη σύνοδος κορυφής με θέμα την Τουρκία. ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μας λένε ότι η Αθήνα και η Άγκυρα οδηγούνται σε διάλογο: Αλλά δεν αποκαλύπτουν τους όρους και τις προϋποθέσεις…

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHG-lrdfgFjFmNuBzZpX55Wbq6Gpw1EqfSvqTGs69lJErZmCpXAmk_wZ4JPQckAx3-xaTf0ZouUru5ngOG9x3F6Nrb7as6xRBIOgF32zuVs_YDTekLpHKSEWKJyQrKCqtn1Z-V63PAUVw/s1434/POMPEO-ANASTASIADES.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="957" data-original-width="1434" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHG-lrdfgFjFmNuBzZpX55Wbq6Gpw1EqfSvqTGs69lJErZmCpXAmk_wZ4JPQckAx3-xaTf0ZouUru5ngOG9x3F6Nrb7as6xRBIOgF32zuVs_YDTekLpHKSEWKJyQrKCqtn1Z-V63PAUVw/w640-h428/POMPEO-ANASTASIADES.webp" width="640" /></a><br /><br /><div>Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ<br />Πιστεύω ότι αν κάποιος ανέλυε σωστά τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, τον Μάικ Πομπέο, θα γνώριζε που οδηγούνται τα πράγματα για την κρίση που προκάλεσε η Τουρκία με την αποστολή του ερευνητικού Oruc Reis στην περιοχή του Καστελόριζου. Ή, τέλος πάντων, θα ήξερε που επιθυμούν οι Αμερικανοί να οδηγηθούν τα πράγματα…<br /><br />Το πρώτο και βασικό συμπέρασμα είναι ότι ο διάλογος αποτελεί τη μοναδική επιλογή, ειδικά για τον Ταγίπ Ερντογάν, διότι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν θέλει τον πόλεμο. Και, ως γνωστό, το ελληνικό σχέδιο είναι καθαρά αμυντικό. Ο κ. Μητσοτάκης είπε στην Καγκελάριο Μέρκελ, για να το μεταφέρει στον Ταγίπ Ερντογάν, ότι θα απαντήσει εάν δεχθεί επίθεση από την Τουρκία. Δεν θα ρίξει την πρώτη σφαίρα. Άρα η Τουρκία είναι η χώρα-ταραξίας. Η Ελλάδα αμύνεται…<br /><br />Ο κ. Πομπέο, λοιπόν, εδώ και αρκετές μέρες προειδοποιούσε ότι η χρήση στρατιωτικής βίας μεταξύ δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ δεν είναι αποδεκτή. Και τη θέση αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών την έκανε γνωστή ο ίδιος ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ στον Ερντογάν.<div><br />Για αρκετές μέρες, ο Τούρκος πρόεδρος τον έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια. Όμως από το περασμένο Σάββατο, φαίνεται να υπερισχύει η αμερικανική θέση ακόμα και αν ο Ερντογάν εκδίδει παράνομες Navtex, για άλλες περιοχές -όχι για το Καστελόριζο.<br />Παραμένει προκλητικός και επικίνδυνος. Και απαιτείται προσοχή διότι αν υποθέσουμε ότι ξεκινά ο διάλογος και ο Ερντογάν συνεχίζει το “παιγνιδάκι” του με τις Navtex, τι πρέπει να πράξει ο Έλληνας πρωθυπουργός;<br /><br />Ο Αμερικανός υπουργός γνώριζε ήδη από την περασμένη εβδομάδα ότι οδηγούμασταν σε αποκλιμάκωση και η πίεση του αφορούσε άμεση έναρξη διαλόγου. Ζητούσε, να ακολουθήσει της αποκλιμάκωσης, ο διάλογος. Βεβαίως ο διάλογος είναι πάντα η καλύτερη λύση, καμία αμφιβολία επ’ αυτού. Όσοι ζήσαμε πόλεμο σας το επιβεβαιώνουμε.<br /><br />Με τα σημερινά δεδομένα, όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι η Αθήνα και η Άγκυρα οδηγούνται σε συνομιλίες. Φρόντισαν όλα τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα, και ειδικά τα δελτία ειδήσεων των καναλιών, να μας πείσουν, ότι οι συνομιλίες επίκεινται. Αυτός ο συντονισμός της πληροφόρησης δεν μου αρέσει καθόλου. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι πολίτες τους όρους και τις προϋποθέσεις.<br /><br />Και το σημειώνω διότι τίθενται σοβαρά ερωτήματα:<br /><br />Ως γνωστό, η Ελλάδα δέχεται να συνομιλήσει μόνο για τις θαλάσσιες ζώνες. Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία επιμένει ότι πρέπει να συζητηθούν όλες οι παράλογες απαιτήσεις της. Θέσαμε την απορία μας και τις προηγούμενες ημέρες: Πως θα πάνε σε διάλογο εάν δεν μετακινηθούν από τις θέσεις τους;<br /><br />Επίσης, για τον κ. Μητσοτάκη υπάρχει και ένα άλλο θέμα. Ζήτησε η ελληνική κυβέρνηση την απόσυρση του Yavuz και του Barbaros από την κυπριακή ΑΟΖ; Αν το ζήτησε, και αν ο Ερντογάν αρνηθεί, τι θα συμβεί;<br />Ο κ. Μητσοτάκης θα πάει στο διάλογο με τα τουρκικά πλοία να έχουν περικυκλωμένη την Κύπρο; Γνωρίζουμε ότι η αθηναϊκή ελίτ αυτό επιδιώκει. Να αφεθεί μόνη της η Κύπρος. Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα τους ακούσει και θα δεχθεί ο σημερινός Πρωθυπουργός της χώρας, να μην στηριχθεί το νησί…<br /><br />Υπάρχει, όμως, και το άλλο ζήτημα. Των κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Τουρκία και τη Λευκορωσία. Οι εταίροι μας συμφωνούν για άμεσες κυρώσεις στη Λευκορωσία, η οποία είναι μία δικτατορία αλλά δεν απειλεί χώρα μέλος της Ένωσης. Και δεν συμφωνούν για κυρώσεις στην Τουρκία, που απειλεί δύο χώρες μέλη, την Ελλάδα και την Κύπρο, και τη μία εκ των δύο την έχει διχοτομήσει με τη δύναμη των όπλων.<br /><br />Και επίσης να θυμίσουμε ότι η Τουρκία απείλησε πολεμικό πλοίο και άλλης χώρας της Ένωσης. Της Γαλλίας.<br /><br />Πως την έχουν δε τη δουλειά οι εταίροι μας;<br />Η Λευκωσία αρνείται -και πολύ καλά πράττει- να υποστηρίξει τις κυρώσεις εναντίον της Λευκορωσίας, εάν δεν επιβληθούν κυρώσεις και στην Τουρκία. Και έχουμε εταίρους, που απειλούν την Κύπρο επειδή ζητά τα αυτονόητα. Ναι εκεί φτάσαμε. Αλλά αυτό, είναι και θέμα -ή αν θέλετε πρόβλημα- για τον κ. Μητσοτάκη.<br /><br />Το αίτημα της Κύπρου είναι απόλυτα ορθό. Αφορά και την Ελλάδα. Θα το υποστηρίξει η Αθήνα; Θα πει στον κ. Αναστασιάδη να το ξεχάσει; Θα το γνωρίζουμε τις επόμενες ημέρες.</div><div><br /></div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Μας λένε ότι η Αθήνα και η Άγκυρα οδηγούνται σε διάλογο: Αλλά δεν αποκαλύπτουν τους όρους και τις προϋποθέσεις…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Πιστεύω ότι αν κάποιος ανέλυε σωστά τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, τον Μάικ Πομπέο, θα γνώριζε που οδηγούνται τα πράγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις Ελλάδας - Τουρκίας για την ελληνική ΑΟΖ και το Αιγαίο

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0CSkehFBnCMf4USowisDhZ578y04LTy3IaEElu2DZar9Girv7dH7VNYuTvW9h-9ahhzjYiwoADKjSfT_UgYgBLcIqLSKWnEnR3j8L-ipMbrgrctZVQeqYbDvgmdKMGtX83r6XDVvOOyo/s1366/dendias_tsavucoglu.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0CSkehFBnCMf4USowisDhZ578y04LTy3IaEElu2DZar9Girv7dH7VNYuTvW9h-9ahhzjYiwoADKjSfT_UgYgBLcIqLSKWnEnR3j8L-ipMbrgrctZVQeqYbDvgmdKMGtX83r6XDVvOOyo/w640-h282/dendias_tsavucoglu.jpg" width="640" /></a><br /><h2 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Εκκίνησε η διαδικασία διαμοιρασμού με την Τουρκία των ελληνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών.</span></h2>Ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με την Άγκυρα για τι άλλο παρά για τον διαμοιρασμό της ελληνικής ΑΟΖ( όλες οι συζητήσεις που θέλουν να κάνουν οι Τούρκοι αφορούν μόνο ελληνικό εδαφικό και θαλάσσιο χώρο) και το Αιγαίο.<br /><br />Και αυτές οι συνομιλίες θα έχουν ως αποτέλεσμα ουσιαστικά και του διαμοιρασμού των ελληνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών(κάθε "γκριζάρισμα" μειώνει την ελληνική δυνατότητα εκμετάλλευσης).<br /><br />Μάλλον η ελληνική κυβέρνηση ικανοποιείται απλά με το να σταματήσουν οι τουρκικές απειλές και δίνει ως αντάλλαγμα την μη επιβολή κυρώσεων(αναφέρεται πλέον ότι απλά θα συνταχθεί κάποιος κατάλογος αυτών για το... μέλλον) και η Τουρκία θα δεχτεί να προσέλθει στις συνομιλίες.<br /><br /><br />Δηλαδή και η τουρκική οικονομία θα διασωθεί και η χώρα μας θα μπει σε συζητήσεις για το δικό μας εθνικό χώρο και ότι αυτός περιλαμβάνει!<br /><br />Κομβικός υπήρξε ο ρόλος της γνωστής υπόπτου πλέον Γερμανίας που με επιμονή και προσωπική παρέμβαση της Άνγκελα Μέρκελ, όποτε κρίθηκε απαραίτητο, "βοήθησε" να καθίσουν οι δύο χώρες στο τραπέζι του διαλόγου.<br /><br />Δηλαδή η έχοντας μεγάλο οικονομικό πρόβλημα τουρκική οικονομία ουσιαστικά παίρνει "σανίδας σωτηρίας" από την Ελλάδα καθώς οι κυρώσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εξελίξεις στο εσωτερικό της Τουρκίας αλλά πλέον διασώζουν τον Ερντογάν!<br /><br />Οι διερευνητικές επαφές βάζουν «φρένο» στις κυρώσεις<br /><br />Με τα νέα δεδομένα δεν αναμένεται στην Σύνοδο Κορυφής να αποφασιστούν κυρώσεις για την Τουρκία. Ειδικά από την στιγμή που θα έχει ανακοινωθεί η επανέναρξη των διερευνητικών και θα έχει οριστεί το ραντεβού των δύο αντιπροσωπειών στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Ο Νίκος Δένδιας, από την Τσεχία, διευκρίνισε ότι η Ελλάδα δεν ζητά την επιβολή κυρώσεων στην Σύνοδο Κορυφής –από την στιγμή που έχει ανοίξει ο δρόμος της διπλωματίας και συνεχίζεται η αποκλιμάκωση από πλευράς Άγκυρας- αλλά, επιθυμεί να υπάρχει στο τραπέζι του Συμβουλίου ο κατάλογος με τις κυρώσεις, ώστε να είναι ξεκάθαρο ποιες θα είναι οι επιπτώσεις σε περίπτωση που η Τουρκία επαναφέρει την ένταση στο Αιγαίο.<br /><br />Η Άγκυρα γνωρίζει ότι η επόμενη Σύνοδος είναι προγραμματισμένη για τα μέσα Οκτωβρίου και όποτε απαιτηθεί μπορεί να υπάρξει η σύγκλιση μιας έκτακτης, αν αθετήσει ξανά τις δεσμεύσεις για αποκλιμάκωση και αποχωρήσει από το τραπέζι του διαλόγου. Και τότε οι κυρώσεις θα είναι μονόδρομος.<br /><br />Βέβαια, για την ελληνική πλευρά είναι ξεκάθαρο ότι ο μόνος δρόμος για την ασφάλεια και την σταθερότητα στην περιοχή περνά μέσα από τον διάλογο και την διαδικασία των διερευνητικών και όχι από την φουρτουνιασμένη θάλασσα του Αιγαίου και τους στόλους των δύο χωρών να βρίσκονται ο ένας απέναντι στον άλλο όπως συνέβη τις τελευταίες πενήντα μέρες.<br /><br />Τα πρόσωπα «κλειδιά» στην διαδικασία<br /><br />Τρία ήταν τα πρόσωπα κλειδιά που τις τελευταίες ημέρες βρίσκονταν σε συνεχή επικοινωνία προκειμένου να διευθετηθούν όλες οι λεπτομέρειες και να οριστεί το πλαίσιο των συζητήσεων. Η διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του Πρωθυπουργού, Ελένη Σουρανή, ο εκπρόσωπος του τούρκου Προέδρου, Ιμπραήμ Καλίν και ο σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής της Άνγκελα Μέρκελ, Γιάν Χέκερ. Η τελευταία τηλεδιάσκεψη με την συμμετοχή και των τριών διεξήχθη χθες και πλέον έχει ανάψει το πράσινο φως για να περάσουμε στην επόμενη φάση.<br /><br />Δένδιας: Οι "φίλοι" μας οι Ευρωπαίοι...<br /><br />Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών πρόσθεσε: «Ζητάμε όμως από τους φίλους και εταίρους μας στην ΕΕ να υπάρξει μία προετοιμασία μίας λίστας κυρώσεων, οι οποίες δεν επιθυμούμε να επιβληθούν τώρα στην Τουρκία, αλλά να υπάρχουν εκεί για να επιδειχθεί τι θα συμβεί εάν η Τουρκία –κάτι που εμείς απευχόμαστε– επανέλθει στην λογική των παράνομων ενεργειών».<br /><br />Αν και η Άγκυρα μιλάει για διάλογο, με μία νέα Navtex που αφορά περιοχή μεταξύ του κόλπου της Φώκαιας και της θάλασσας νότια της Λέσβου, ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποήσει ασκήσεις με πραγματικά πυρά, στις 19 και 20 Σεπτεμβρίου. Επίσης στέλνει το σεισμογραφικό πλοίο Barbaros σε θαλάσσιο χώρο νοτιοανατολικά της Κύπρου. Η τουρκική αντιπολίτευση, πάντως, κατηγορεί τον Ταγίπ Ερντογάν για υποχωρητικότητα, ειδικά μετά την απόσυρση του Oruc Reis.<br /><br />Πότε ξεκινούν οι διερευνητικές επαφές Ελλάδας -Τουρκίας.<br /><br />Στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, σύμφωνα με πληροφορίες, Ελλάδα και Τουρκία θα ανακοινώσουν ταυτόχρονα την έναρξη του 61ου γύρου διερευνητικών επαφών, ο οποίος αναμένεται να διεξαχθεί μετά την Σύνοδο Κορυφής στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι δύο πλευρές έφτασαν σε συμφωνία και για το πλαίσιο της συζήτησης. Ο διάλογος θα ξεκινήσει από το σημείο που είχε σταματήσει το 2016, οπότε και διακόπηκαν με ευθύνη της Τουρκίας, η οποία αποχώρησε.<div><br /></div><div><a href="https://www.pronews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις Ελλάδας - Τουρκίας για την ελληνική ΑΟΖ και το Αιγαίο

Εκκίνησε η διαδικασία διαμοιρασμού με την Τουρκία των ελληνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών. Ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνη...

Διαβάστε την συνέχεια