Είναι στα πρόθυρα εμφυλίου η Τουρκία; Τεράστιες οι ευθύνες της Δύσης και ειδικά της Ουάσιγκτον

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDHhc8WEO1TxLs6nt1NHJcbDaiXS38fK7ZxSK6xFO98kDOr2i66cFhv6-D-KFfiGBNFrSVuqfYP4W93M5ybaR8If3FyD-BrI7B6Xawnx2XceagCQHB0Kyxk3_xuX1Ka7-iURTYjGOBHnhz/s1600/obama%252Cerdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="390" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDHhc8WEO1TxLs6nt1NHJcbDaiXS38fK7ZxSK6xFO98kDOr2i66cFhv6-D-KFfiGBNFrSVuqfYP4W93M5ybaR8If3FyD-BrI7B6Xawnx2XceagCQHB0Kyxk3_xuX1Ka7-iURTYjGOBHnhz/s640/obama%252Cerdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του<b> Δημήτρη Γ. Απόκη</b>*<br /><br />Οι τελευταίες κινήσεις του συμπεριφερόμενου ως ηγέτη απολυταρχικού καθεστώτος, Προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, με τις συλλήψεις των ηγετών του Κουρδικού Κόμματος, βουλευτών, αλλά και πριν με τις συλλήψεις δημοσιογράφων, κλείσιμο εφημερίδων, και το πογκρόμ διώξεων στην κρατική μηχανή και τις ένοπλες δυνάμεις, δείχνουν ότι η Τουρκία οδηγείται σε μια εσωτερική κρίση από την οποία πολύ δύσκολα θα ανακάμψει. Και για αυτή την εξέλιξη είναι τεράστιες οι ευθύνες της Δύσης και κυρίως της κυβέρνησης Ομπάμα, στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Το μόνο που καταφέρνει ο Σουλτάνος της Άγκυρας με την αυταρχική και αντιδημοκρατική στρατηγική που ακολουθεί είναι να ρίχνει, σε καθημερινή πλέον βάση, λάδι στη φωτιά. Μια φωτιά με έντονο εθνικό χρώμα, αφού βάζει το απολυταρχικό καθεστώς του σε πορεία αιματηρής σύγκρουσης με τους Κούρδους. Ενώ ταυτόχρονα συγκρούεται και με το κοσμικό κομμάτι της κρατικής μηχανής και της κοινωνίας.<br /><br />Για όσους θυμούνται η σύγκρουση με του Κούρδους και τους αντάρτες του PKK, μεταξύ 1984 και 1999, ήταν ιδιαίτερα αιματηρή, κοστίζοντας δεκάδες χιλιάδες ζωές. Εκείνη όμως την εποχή είχε περιοριστεί στη Νοτιοανατολική Τουρκία, η οποία όμως κόστισε ολοκληρωτική καταστροφή χωριών και μικρών πόλεων, με αποτέλεσμα την εκδίωξη των Κούρδων από τα εδάφη τους και διασκορπισμό τους σε όλη την έκταση της Τουρκίας.<br /><br />Η νέα κόντρα με τις συλλήψεις των Κούρδων πολιτικών ηγετών και τις μαζικές διώξεις του Κουρδικού στοιχείου, καθιστά βέβαιη την εξάπλωση της σύγκρουσης σε όλη την έκταση της χώρας , οδηγώντας την σε σχεδόν βέβαιο εμφύλιο πόλεμο.<br /><br />Οι επιπτώσεις στην γεωπολιτική σταθερότητα της περιοχής της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων θα είναι σεισμικές και πολύ αρνητικές. Και εδώ είναι που η ευθύνη του Μπαράκ Ομπάμα και της κυβέρνησης του είναι τεράστιες. Όπως επίσης και της αστείας παρέας των Βρυξελλών – Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /><br />Άφησαν, χάιδεψαν, και συνεχίζουν να χαϊδεύουν και να ανέχονται τον απολυταρχικό δικτάτορα, Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έχει ουσιαστικά απομακρύνει την Τουρκία από τη Δύση και πολύ σύντομα θα είναι ορκισμένος εχθρός της.<br /> <br />*<i><b>Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Διεθνολόγος Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University και Δημοσιογράφος</b></i><br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Είναι στα πρόθυρα εμφυλίου η Τουρκία; Τεράστιες οι ευθύνες της Δύσης και ειδικά της Ουάσιγκτον

Του Δημήτρη Γ. Απόκη * Οι τελευταίες κινήσεις του συμπεριφερόμενου ως ηγέτη απολυταρχικού καθεστώτος, Προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν πληρώνει υποψήφιους στις ΗΠΑ αγοράζοντας επιρροή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfED_83ycumD2_1bNSkw7En-lOEpXNBB25OxTkEZ2d8YfIu_w-7tiUpnZrUS7RDvj5d8qmesD56YykRiRK90bbKqHCpfr6pFSXOJ8BO9e-MCt_91jQ2rfYJdr2dXZDDruAj6ezJuMC2zdl/s1600/%25CE%259F+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2581%25CF%258E%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2588%25CE%25AE%25CF%2586%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591+%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25B6%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%2581%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25AE.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfED_83ycumD2_1bNSkw7En-lOEpXNBB25OxTkEZ2d8YfIu_w-7tiUpnZrUS7RDvj5d8qmesD56YykRiRK90bbKqHCpfr6pFSXOJ8BO9e-MCt_91jQ2rfYJdr2dXZDDruAj6ezJuMC2zdl/s640/%25CE%259F+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2581%25CF%258E%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2588%25CE%25AE%25CF%2586%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591+%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25B6%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%2581%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25AE.jpg" width="640" /></a></div> <br />Κορυφαίος αξιωματούχος της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον προειδοποίησε πως ο Ερντογάν έδωσε την χρηματοδότησε την εκστρατεία αυτή μέσω οργάνων του στις ΗΠΑ για να κερδίσει εύνοια. Η προειδοποίηση ήρθε τον περασμένο Αύγουστο με email του Μάικλ Ουέρτζ, ειδικού σε θέματα Τουρκίας, προς τον επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Τζον Ποντέστα.<br /><br />Του<b> <a href="http://freebeacon.com/">Brent Scher</a></b><br /> <br />«Μου είπαν πως όργανα του Ερντογάν επίσης κάνουν δωρεές σε Δημοκρατικούς υποψηφίους περιλαμβανομένης και της Χίλαρι. Δύο ονόματα πρέπει να προσεχθούν αυτά του Μεχμέτ Τσελεμπί και του Αλί Τσινάρ», έγραφε.<br /><br />Έγραψε επίσης ότι ο Ερντογάν επενδύει στις ΗΠΑ αναζητώντας συμμάχους κατά της αντιπολίτευσης, των Κούρδων και των οπαδών του Γκιουλέν. Ο Ποντέστα προώθησε το εν λόγω email στον Ντένις Τσανκγ, υπεύθυνο για το οικονομικό κομμάτι της προεκλογικής εκστρατείας.<br /><br />Το συγκεκριμένο email δημοσιεύθηκε από τα Wikileaks με τις αμερικανικές υπηρεσίες να κατηγορούν τη Ρωσία για την υποκλοπή των μηνυμάτων ώστε να επηρεαστεί το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών. <br /><br />Ο Αλί Τσινάρ το όνομα του οποίου αναφερόταν στο email, είχε ήδη δώσει για την εκστρατεία Κλίντον, 2.700 δολάρια τον Μάιο. Έδωσε ακόμα 2.000 τον Αύγουστο και 500 τον Σεπτέμβριο. Έδωσε άλλα 1.800 δολάρια στην Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών.<br /><br /> Από την πλευρά Κλίντον πάντως δεν έχει υπάρξει καμία απάντηση σχετικά με τις δωρεές του Τσινάρ ο οποίος είναι σήμερα πρόεδρος του Οργανισμού Τουρκικής Κληρονομιάς (ΟΤΚ), μιας ΜΚΟ που πρόσφατα ελέγχθηκε από το FBI για ενέργειές τους στις ΗΠΑ που αποσκοπούσαν στην στήριξη Ερντογάν.<br /><br />«Υποκλαπέντα emails δείχνουν πως ο ΟΤΚ εργάζεται προς όφελος της τουρκικής προεδρίας. Δεν αποτελεί αυτό παραβίαση του αμερικανικού νόμου;», αναρωτιέται ο αναλυτής Στίβεν Κουκ. <br /><br />Επίσης, από τα αυτά emails φαίνεται πως ο Τούρκος υπουργός ενέργειας και γαμβρός του Ερντογάν έχει άμεση σχέση με τον ΟΤΚ και την πολιτική δουλειά η εν λόγω ΜΚΟ κάνει στις ΗΠΑ. Ο πρώην πρόεδρος τους ΟΤΚ Χαλίλ Ντενιζμάζ είχε παραιτηθεί μετά το ξεκίνημα της έρευνας του FBI δίνοντας τη θέση στου στον Τσινάρ.<br /><br />Ο Τσινάρ κατάφερε να αποκτήσει επαφές στο Δημοκρατικό Κόμμα και του δόθηκε θέση στο σε συντονιστικό όργανο του κόμματος που ασχολείται με τις εθνικές κοινότητες στις ΗΠΑ.<br /><br />Ο δρ. Αϊκάν Ερντεμίρ, πρώην βουλευτής και νυν αναλυτής στο think tank Foundation for Defense of Democracies, αναφέρει πως η προσπάθεια του Ερντογάν να κερδίσει επιρροή μέσω του ΟΤΚ και του Τσινάρ στις ΗΠΑ ξεκινά από το 2013 όταν επήλθε ρήγμα στις σχέσεις του με τον Φετουλάχ Γκιουλέν. <br /><br />«Γκιουλέν και Ερντογάν είχαν άριστες σχέσεις μέχρι τον Δεκέμβριο του 2013. Εργαζόταν από κοινού και έτσι ο Ερντογάν είχε εξασφαλισμένες τις αναγκαίες διασυνδέσεις στις ΗΠΑ. Μετά τη ρήξη τους ο Ερντογάν επιχείρησε να αντικαταστήσει το δίκτυο Γκιουλέν με ένα δικό του, τον ΟΤΚ», αναφέρει ο Ερντεμίρ.<br /><br />Ο Ερντογάν κατηγορεί τον Γκιουλέν ως ενορχηστρωτή του αποτυχημένου πραξικοπήματος στην Τουρκία και ζητά την έκδοσή του στην Τουρκία. Τον περασμένο μήνα ο Ερντογάν χαρακτήρισε την Κλίντον ως πολιτικά ανεπαρκή.<br /><br />Τα emails δείχνουν πάντως πως η Κλίντον διατηρούσε σχέσεις με το δίκτυο Γκιουλέν όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών. Το δίκτυο Γκιουλέν επίσης τροφοδοτούσε αφειδώς με χρήματα την Χίλαρι, αλλά και το ίδρυμα Κλίντον. <br /><br />Ο Ερντεμίρ αναφέρει πως το Δημοκρατικό Κόμμα κατέστη πεδίο μάχης μεταξύ Ερντογάν και Γκιουλέν. «Ο Ερντογάν μέσω ανθρώπων όπως ο Τσίναρ έχει δημιουργήσει δικό του lobby στην Ουάσινγκτον και τις ΗΠΑ. Ο Αλί Τσινάρ εργάζεται με το Δημοκρατικό Κόμμα. Οι προσπάθειές του αποτελούν προσπάθεια της τουρκικής πλευράς να αποτρέψει φιλικές προς τον Γκιουλέν αμερικανικές κινήσεις», ανέφερε.<br /><br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Ερντογάν πληρώνει υποψήφιους στις ΗΠΑ αγοράζοντας επιρροή

Κορυφαίος αξιωματούχος της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον προειδοποίησε πως ο Ερντογάν έδωσε την χρηματοδότησε την εκστρατεία...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ρωσική πρόταση για τους Κούρδους στον Άσαντ και η Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKARv_MNMgC8zmAw5wZMoWdp8I09rhqrieW5yHp9qwa6D69F7UJfMnT-v4KqeL9GijBVUTdo1PgGxMIIymggOeDVFEFkFIa0dE044WVUJyxkwa-JiG6KaLPfNiogZicSaAEhlqxH-HuETu/s1600/%25CE%2597+%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CF%2580%25CF%2581%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%2586%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B7+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKARv_MNMgC8zmAw5wZMoWdp8I09rhqrieW5yHp9qwa6D69F7UJfMnT-v4KqeL9GijBVUTdo1PgGxMIIymggOeDVFEFkFIa0dE044WVUJyxkwa-JiG6KaLPfNiogZicSaAEhlqxH-HuETu/s640/%25CE%2597+%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CF%2580%25CF%2581%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%2586%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B7+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br />Καθημερινά δεκάδες ρωσικά αεροσκάφη προσγειώνονται στη ρωσική βάση κοντά στη Λατάκια της Συρίας. Το επιβατηγό όμως που προσγειώθηκε εκεί στις 17 Σεπτεμβρίου μετάφερε οκτώ Ρώσους αξιωματούχους των υπουργείων Άμυνας και Εξωτερικών που μετέφεραν έγγραφα τα οποία θα αλλάξουν τον χάρτη της περιοχής.<br /><br />Του<a href="http://www.al-monitor.com/" target="_blank"><b> Μαχμούτ Μποζαρσλάν</b></a><br /><br />Αυτό όμως δεν θα συμβεί. Στα εν λόγω έγγραφα περιλαμβανόταν και ένα μνημόνιο το οποίο αναφερόταν στην πιθανότητα παραχώρησης ειδικού status από την συριακή κυβέρνηση στις κουρδικές συριακές περιοχές. Η ρωσική αντιπροσωπεία είχε ως αποστολή την εξεύρεση λύσης στο κουρδικό πρόβλημα στην Συρία.<br /><br />Ο Σαλίχ Γκέντο, γ.γ. του κουρδικού PYD της Συρίας ήταν παρόν στην συνάντηση. «Οι Ρώσοι είχαν έτοιμο το έγγραφο και ήταν υπέρ μας. Ζητούσαν ομοσπονδοποίηση της Συρίας και σεβασμό των δικαιωμάτων των Κούρδων. Το αποδεχτήκαμε με μικρές προσθήκες», ανέφερε.<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο όμως η συριακή κυβέρνηση δεν το αποδέχθηκε λέγοντας πως η τυχόν αποδοχή της κουρδικής αυτονομίας θα οδηγούσε σε διάσπαση της Συρίας.<br /><br />Το εν λόγω μνημόνιο περιλάμβανε πέντε προτάσεις:<br />1. Συνταγματική αναγνώριση των εθνικών και πολιτικών δικαιωμάτων των Κούρδων στην Συρία και των αντιστοίχων άλλων μειονοτήτων.<br /><br />2. Αναγνώριση ενός δημοκρατικού συστήματος αυτόνομης διακυβέρνησης στα καντόνια της Τζαζίρα, του Αφρίν και του Κομπάνι που ελέγχονται από τους Κούρδους.<br /><br />3. Αναγνώριση του κουρδικού YPG και της κουρδικής αστυνομίας στις περιοχές αυτές ως νομίμων ενόπλων δυνάμεων.<br /><br />4. Σχηματισμός ομάδων εργασίας συριακής κυβέρνησης – Κούρδων για τον συντονισμό των σχέσεων μεταξύ των δύο πλευρών.<br /><br />5. Αλλαγή του ονόματος της Συρίας από «Συριακή Αραβική Δημοκρατία» σε «Συριακή Δημοκρατία» και εφαρμογή ομοσπονδιακού συστήματος διακυβέρνησης.<br /><br />Ο Γκέντο είπε πως η κουρδική πλευρά ζήτησε την απαγόρευση εγκατάστασης Αράβων στο καντόνι της Τζαζίρα και αποκατάσταση των κουρδικών περιουσιών. Κάθε διαφορά μεταξύ των δύο πλευρών θα επιλύονταν με διάλογο αλλά όχι με προσφυγή στα διεθνή δικαστήρια.<br /><br />Ο Κούρδος αξιωματούχος τόνισε πάντως πως το ρωσικό σχέδιο εξακολουθεί να υπάρχει και πως η ρωσική πλευρά εξακολουθεί να έχει επαφές με την κυβέρνηση Άσαντ επί του προκειμένου. Ωστόσο κάθε πλευρά θα έχει το δικαίωμα ακύρωσης της συμφωνίας αρκεί να ενημερώσει την άλλη γραπτώς και εγκαίρως.<br /><br />Στην Συρία ζουν περί τα 3 εκ. Κούρδοι. Το 2011 με την έναρξη του πολέμου οι Κούρδοι άρχισαν να διεκδικούν πολιτικά δικαιώματα. Σημαντικές κουρδικές πόλεις στην Συρία, στα σύνορα με την Τουρκία, όπως το Κομπάνι, το Καμισλί και το Αφρίν βρίσκονται τώρα υπό κουρδικό έλεγχο.<br /><br />Η Τουρκία από την αρχή αντιτίθεται σε αυτές τις εξελίξεις. Ορισμένοι στην Τουρκία θεωρούν πως το καθεστώς Άσαντ έχει εγκαταλείψει την περιοχή των συνόρων στους Κούρδους ώστε να αποφύγει να ανοίξει ένα νέο μέτωπο, αλλά και για να μην προκαλέσει την Άγκυρα.<br /><br />Όταν όμως το κουρδικό PYD ανακήρυξε τα κανόνια του Καμισλί, του Αφρίν και του Κομπάνι αυτόνομα, η Δαμασκός δεν αναγνώρισε την αυτονομία. Και όταν το ένοπλο τμήμα του PYD, το YPG, άρχισε να καταλαμβάνει εδάφη ώστε να επιτευχθεί εδαφική ενοποίηση των καντονιών η Τουρκία αντέδρασε και δήλωσε πως δεν θα επιτρέψει τη δημιουργία ενός κουρδικού διαδρόμου κατά μήκος των συνόρων της.<br /><br />Η Δύση έχει προμηθεύσει με όπλα το YPG και παρέχει πολιτική στήριξη στο PYD. Ωστόσο, τα αντιμαχόμενα συμφέροντα και η έλλειψη πολιτικής ενότητας των Κούρδων προδικάζει πως το κουρδικό ζήτημα θα παραμείνει άλυτο. Οι Κούρδοι άλλοτε στρέφονται προς τη Ρωσία και άλλοτε προς τις ΗΠΑ.<br /><br />Κάποιοι αναρωτιούνται γιατί η Άγκυρα παραμένει σιωπηλή όσον αφορά την υποστήριξη της Μόσχας προς τους Κούρδους. Κούρδοι αξιωματούχοι που συμμετείχαν στις επαφές με τη ρωσική διπλωματική αντιπροσωπεία δήλωσαν πως φυσικά η Τουρκία έχει γνώση σχετικά αλλά γνωρίζει επίσης, ότι το συριακό καθεστώς δεν δέχεται το ρωσικό σχέδιο. Κατά συνέπεια γιατί η Άγκυρα να διαταράξει τις σχέσεις της τη Μόσχα για ένα σχέδιο που δεν φαίνεται να λειτουργεί;<br /><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η ρωσική πρόταση για τους Κούρδους στον Άσαντ και η Τουρκία

Καθημερινά δεκάδες ρωσικά αεροσκάφη προσγειώνονται στη ρωσική βάση κοντά στη Λατάκια της Συρίας. Το επιβατηγό όμως που προσγειώθηκε εκεί σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επερχόμενη σύγκρουση Ελλάδας και Τουρκίας για τους ορυκτούς πόρους;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmPVKTNl4NdGy5MOWpGBaxxSaEcStL3CbTzvtaLdd48wZzs2gS6tyFWyEShiwUTQm12kvRhhr4rZ1zbnU0HBraES_H7gv9aOdTeYd-zJPEXRtyyTL8WUbby4faEthoDr0k7IBS4g0RWYGo/s1600/%25CE%2595%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CF%2587%25CF%258C%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B7+%25CF%2583%25CF%258D%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2585%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2582+%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582%253B.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmPVKTNl4NdGy5MOWpGBaxxSaEcStL3CbTzvtaLdd48wZzs2gS6tyFWyEShiwUTQm12kvRhhr4rZ1zbnU0HBraES_H7gv9aOdTeYd-zJPEXRtyyTL8WUbby4faEthoDr0k7IBS4g0RWYGo/s640/%25CE%2595%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CF%2587%25CF%258C%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B7+%25CF%2583%25CF%258D%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2585%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2582+%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582%253B.jpg" width="640" /></a></div> <br />Πρόσφατα δημοσιεύθηκε ένα αρκετά ενδιαφέρον άρθρο στο περιοδικό του εγκυρότατου οργανισμού Jamestown Foundation (Eurasia Daily Monitor, Volume 13, Issue 177, <b><a href="https://jamestown.org/">https://jamestown.org</a>)</b>. Αξιοσημείωτος ήταν ο ρόλος του συγκεκριμένου οργανισμού ο οποίος λειτουργούσε ως πλατφόρμα υποστήριξης Σοβιετικών αποστατών…<br /><br /><b>Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος</b>*<br /><br />To άρθρο έχει τίτλο: «Russia’s Relations with West Deteriorate as Military Prepares for Resource Wars». Όπως αντιλαμβάνεστε, το άρθρο σχετίζεται με τους πολέμους για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (resource wars). Συγγραφέας του άρθρου είναι ο Pavel Felgenhauer (το βιογραφικό του εδώ: <b><a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Pavel_Felgenhauer">https://en.wikipedia.org/wiki/Pavel_Felgenhauer</a></b>).<br /><br />Το αξιοσημείωτο στο βιογραφικό του συγγραφέα είναι πως (όπως αναφέρεται τουλάχιστον) είχε «προβλέψει» το 2008 τον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Γεωργίας στην Αμπχαζία (ως μηχανικός, δεν μου αρέσει η λέξη «πρόβλεψη». Οι προφήτες-μάγοι προβλέπουν. Οι επιστήμονες «εκτιμούν»…).<br /><br />Στο συγκεκριμένο άρθρο ο συγγραφέας αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: <i>«…The Russian General Staff envisages a rapidly growing external threat of war and foreign invasion coming from all directions; and the Kremlin has fully accepted this threat assessment. The coming threat is being referred to as “the resource wars” — a possible future world war or a series of major regional conflicts, predicted to occur sometime “before 2030″… <br /><br />»These assumptions seem to form the backbone of the top secret Plan of Defense of the Russian Federation, signed into law by Putin on January 29, 2013. On February 14, 2013, the chief of the General Staff, Army-General Valery Gerasimov, publicly disclosed that “before 2030,” all major world powers will be fighting for control of resources and living space (RIA Novosti, February 14, 2013)…»</i><br /><br />Ούτε λίγο πολύ, ο συγγραφέας του άρθρου αναφέρει πως το Κρεμλίνο εκτιμά ότι πιθανώς πριν το 2030 θα υπάρξει αριθμός από μεγάλες περιφερειακές αναφλέξεις/συγκρούσεις με διακύβευμα τους ορυκτούς πόρους… Μάλιστα, έχει υπογραφεί και σχετικός νόμος…<br /><br />Στους πόλεμους για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (resource wars) έχουμε αναφερθεί εκτεταμένα και ορισμένες φορές προειδοποιητικά. Προς επίρρωση αυτού, ας γίνει μία ανακεφαλαίωση ώστε οι αναγνώστες να μην έχουν αμφιβολίες για τη σημερινή εκτίμηση: Ναι, δυστυχώς, η εντελώς προσωπική εκτίμηση του συγγραφέα του παρόντος άρθρου είναι πως επέρχεται Ελληνοτουρκική σύγκρουση με διακύβευμα τους ορυκτούς πόρους.<br /><br />Ένας Ελληνοτουρκικός «resource war»… Θα βάλει αυτός ο πόλεμος φωτιά σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο παρασύροντας και άλλους σε μία πλήρη αποσταθεροποίηση της περιοχής; Αυτό ας το αξιοποιήσουν άλλοι, εντός και εκτός της χώρας, οι οποίοι ίσως «βλέπουν» τη μεγαλύτερη εικόνα. Ωστόσο ας αντιληφθούν «ορισμένοι» πως ο Ερντογάν έχει ξεφύγει τελείως.<br /><br />Το 2010 λοιπόν, ένα μήνα ακριβώς (Νοέμβριος 2010) πριν αυτοπυρποληθεί ο Τυνήσιος έμπορος (Δεκέμβριος 2010), και ξεκίνησε με αυτόν τον τρόπο η Αραβική «Άνοιξη», είχε δημοσιευθεί ένα προειδοποιητικό άρθρο στο ιστολόγιο του ΕΛΙΑΜΕΠ. Παρατίθεται απόσπασμα του άρθρου: «…οι βλέψεις (…) για τις επόμενες δεκαετίες, έχουν στραφεί ήδη προς τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και την Αφρική (…). Η επανάκαμψη της παγκόσμιας γεωπολιτικής και οικονομικής πυξίδας προς τη Μεσόγειο και την Αφρικανική ήπειρο είναι πλέον γεγονός αδιαμφισβήτητο. <br /><br />»Τις επόμενες δεκαετίες θα κατευθυνθούν περισσότερες επενδύσεις προς το νότιο υπογάστριο της ΕΕ και προς την ενδότερη Αφρική, συμπεριλαμβανομένων των Αφρικανικών χωρών που βρέχονται από τη Μεσόγειο. Επενδύσεις οι οποίες θα σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας, εξόρυξης πετρελαίου, φυσικού αερίου και, κυρίως, σπάνιων ορυκτών. Επενδύσεις οι οποίες θα περιλαμβάνουν ταυτόχρονα και νέους, άγνωστους προς το παρόν κινδύνους…»<br /><br />Στις 17/3/2014 αναφέρθηκαν τα εξής: «…αυτά που ζούμε σήμερα στην Ουκρανία εν έτει 2014 είναι απλώς μία έκφανση γεωπολιτικής; Ο Χίτλερ το 1944 είχε αναφέρει τον όρο της «πολιτικοστρατηγικής». Ή μήπως είναι ένας συνδυασμός της γεωπολιτικής με έναν άλλο όρο; Ποιόν όρο; Αυτόν του Resource War;…» (βλ.<b> <a href="http://energypress.gr/news/resource-wars-kai-i-geopolitiki-os-zompi-i-neo-geopolitiki">http://energypress.gr/news/resource-wars-kai-i-geopolitiki-os-zompi-i-neo-geopolitiki</a></b>)<br /><br />Στις 10/1/2015 αναφέρθηκαν τα εξής: «…Οι ορυκτοί πόροι, όπως οι υδρογονάνθρακες αλλά και οι σπάνιες γαίες, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, σχετίζονται με θέματα γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής υφής. Με θέματα Εθνικής Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας. Γνωστοί άλλωστε είναι οι Resource Wars… Η εποχή που διανύουμε είναι η εποχή των Resource Wars… δυστυχώς…» (βλ. <b><a href="http://www.defence-point.gr/news/?p=120104">http://www.defence-point.gr/news/?p=120104</a></b>)<br /><br />Στις 20/3/2015 αναφέρθηκαν τα εξής: «…Η ειρήνη στην Ευρώπη διατηρείται μόνο μέσω της ασφαλούς προμήθειας (secure supply) πρώτων υλών, ενέργειας και ορυκτών πόρων. Αυτό ας το θυμούνται κάποιοι/κάποιες εντός και εκτός… ώστε να αποφύγουμε τους επερχόμενους (;) resource wars… όπως ακριβώς ήταν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος… Τι άλλο να θυμούνται ορισμένοι/ες; Πως η ΕΕ δεν δημιουργήθηκε με διακύβευμα τις τράπεζες. Η ΕΕ δημιουργήθηκε με διακύβευμα την ειρήνη.» (βλ. <a href="http://www.defence-point.gr/news/?p=125134">http://www.defence-point.gr/news/?p=125134</a>)<br /><br />Στις 15/9/2015 αναφέρθηκαν τα εξής: «…η ανθρωπότητα οδεύοντας προς το 2050 βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι… Ορισμένες από αυτές τις προκλήσεις είναι οι εξής: Η αύξηση των παγκόσμιων συγκρούσεων με διακύβευμα τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (resource wars). Αυτό σχετίζεται ξεκάθαρα με τη γεωπολιτική των ορυκτών πόρων… Κάθε φορά που χρησιμοποιούμε ένα ηλεκτρονικό gadget ας το θυμόμαστε.» (βλ.<b> <a href="http://energypress.gr/news/oryktoi-poroi-kai-syghroni-prosfygia">http://energypress.gr/news/oryktoi-poroi-kai-syghroni-prosfygia</a></b>)<br /><br />Στις 30/10/2015 αναφέρθηκαν τα εξής: «…Για τα συγκεκριμένα ορυκτά διεξάγονται σκληρότατοι πόλεμοι (resource wars), ιδιαίτερα στην Αφρική, και αλλάζουν σύνορα…και δυστυχώς, υπό τις παρούσες παγκόσμιες γεωπολιτικές συνθήκες, όπως είχε αναφέρει και ο Λεχ Βαλέσα, τα σύνορα έχουν γίνει σαν τα τουβλάκια Lego…» (βλ.<b> <a href="http://www.huffingtonpost.gr/sotiris-kamenopoulos/-_2181_b_8405174.html">http://www.huffingtonpost.gr/sotiris-kamenopoulos/-_2181_b_8405174.html</a></b>)<br /><br />Τα δημοσιεύματα είναι αρκετά ακόμη, αλλά προκειμένου να μη κουραστούν οι αναγνώστες (νομίζω πως το «μήνυμα» το πήραν) θα καταλήξω σε 2-3 ακόμη.<br /><br />Όσο αφορά το έτος 2030 στο οποίο αναφέρεται ο συγγραφέας του Jamestown Foundation, στις 8/8/2014 (<b><a href="http://www.capital.gr/story/2082303">http://www.capital.gr/story/2082303</a></b>) είχαν αναφερθεί το εξής: «…Έχει ενδιαφέρον το σημείο τομής της πράσινης και ροζ καμπύλης: περίπου το έτος 2020. Τί εκτιμάται πως θα συμβεί μεταξύ 2020-2025; (…) Είναι λογικό λοιπόν να κάνει κάποιος την εκτίμηση πως οι αλλαγές που βλέπουμε τριγύρω μας έπρεπε να ξεκινήσουν αρκετά πριν το 2020-2025…<br /><br />Προκειμένου να καλυφθεί η ζήτηση σε υδρογονάνθρακες το 2050, και με δεδομένο πως μέχρι να επιβεβαιωθούν τα πιθανά κοιτάσματα, να εκτιμηθεί η οικονομική τους αξία, να ξεκαθαρισθούν οι γεωπολιτικές τριβές, και να έρθουν αυτά στην επιφάνεια, θα περνούσε αρκετό χρονικό διάστημα. Είναι γνωστό άλλωστε πως τέτοιου είδους projects (ορυχεία και υδρογονάνθρακες) απαιτούν πολλά έτη μέχρι να υλοποιηθούν…»<br /><br />Και ερχόμαστε στο 2016, όπου πλέον ο Ερντογάν έχει ξεδιπλώσει τελείως τον στρατηγικό του στόχο περί αναθεωρητισμού/νεο-οθωμανισμού. Στις 29/10/2016 (<b><a href="http://www.huffingtonpost.gr/sotiris-kamenopoulos/-_7899_b_12552164.html">http://www.huffingtonpost.gr/sotiris-kamenopoulos/-_7899_b_12552164.html</a></b>) αναφέρθηκαν μεταξύ αρκετών άλλων σημαντικών στοιχείων για τους resource wars, τα εξής:<br /><br />«…στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, υπάρχουν δύο σχολές σκέψης όσον αφορά την από-εδώ-και-πέρα-στάση της Τουρκίας: η μία σχολή σκέψης, θεωρεί πως αυτά που συμβαίνουν την παρούσα περίοδο στην Τουρκία (πχ. οι αλυτρωτικές δηλώσεις Ερντογάν περί Συνθήκης Λωζάννης) γίνονται για εσωτερική κατανάλωση. Πως ο Ερντογάν το κάνει εξαιτίας του αποτυχημένου πραξικοπήματος και των εκκαθαρίσεων στις οποίες προβαίνει. Για να θολώσει τα νερά στους εσωτερικούς του αντιπάλους και να τους αποπροσανατολίσει.<br /><br />Προσωπικά δεν ανήκω σε αυτή σχολή σκέψης. Τη θεωρώ αφελή. Προσωπικά ανήκω στην άλλη σχολή σκέψης: εκτιμώ πως ο Ερντογάν κινείται βάσει συγκεκριμένου σχεδίου-στρατηγικής και συγκεκριμένου στόχου: το στόχο του νεο-οθωμανισμού. Θα σας εξηγήσω τη γενεσιουργό αιτία αυτής της εκτίμησης. (…) η Τουρκία για να αντέξει ως ενιαία χώρα, συγκροτημένη σε κράτος, πρέπει να αποκτήσει οπωσδήποτε πρόσβαση σε ενεργειακούς πόρους.<br /><br />Ειδάλλως δεν θα μπορέσει να ταΐσει και ζεστάνει τα 100 περίπου εκατομμύρια πληθυσμού της το έτος 2050. Αν δεν αποκτήσει πρόσβαση σε ενέργεια, η Τουρκία θα καταρρεύσει. Θα διαλυθεί. (…) η Τουρκία δεν έχει άλλη επιλογή για να μη διαλυθεί παρά μόνο τον αναθεωρητισμό. (…) πιθανώς οι ορυκτοί πόροι θα είναι η αιτία μίας αρκετά πιθανής επερχόμενης σύγκρουσης στην περιοχή. Πιο ξεκάθαρος δεν μπορώ να γίνω.»<br /><br />O Ερντογάν φαίνεται πως είναι και αυτός θιασώτης της νοοτροπίας Πούτιν και της στρατηγικής περί «resource wars». Ας πάρουν λοιπόν κάποιο μήνυμα «ορισμένοι». Σε αυτή τη χώρα, τούτος ο λαός, έχει μάθει να ζει εν μέσω συγκρούσεων τα τελευταία 3 χιλιάδες χρόνια εξαιτίας του γεωπολιτικού φιλέτου στο οποίο κατοικεί. Αν κάποιος τρελός αποφάσισε να βάλει φωτιά στον «αχυρώνα» της Μεσογείου πρόβλημά του θα είναι. Ως Έλληνες δεν χρειάζεται να φοβόμαστε καθόλου. Ψυχραιμία, σύνεση, προετοιμασία και ας κάνουμε αυτό που γνωρίζουμε εδώ και 3 χιλιάδες χρόνια…<br /> <br /><i><b>*Υποψήφιος Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης<br /> Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων</b></i><br /> <br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Επερχόμενη σύγκρουση Ελλάδας και Τουρκίας για τους ορυκτούς πόρους;

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε ένα αρκετά ενδιαφέρον άρθρο στο περιοδικό του εγκυρότατου οργανισμού Jamestown Foundation (Eurasia Daily Monitor, Vo...

Διαβάστε την συνέχεια

Το συνέδριο Βιέννης το 1815, διάσκεψη της Γιάλτας το 1945 και το σήμερα.

<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_29x3bP9rZmtoYzUfmMwlFi4MPvmp0Xj5zVUQryXH-vqKUefHfHEYjaIDHdnW3FwHRRkbn3YY994xBcUA2JTcGnzGHAjaMw6uC6sR0xiA6vEmct4PG38vJFdPuXlFjnFyJKgeSc5tvf32/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25B4%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF+%25CE%2592%25CE%25B9%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF+1815%252C+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B5%25CF%2588%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BB%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF+1945+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CF%2583%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B1..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="436" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_29x3bP9rZmtoYzUfmMwlFi4MPvmp0Xj5zVUQryXH-vqKUefHfHEYjaIDHdnW3FwHRRkbn3YY994xBcUA2JTcGnzGHAjaMw6uC6sR0xiA6vEmct4PG38vJFdPuXlFjnFyJKgeSc5tvf32/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25B4%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF+%25CE%2592%25CE%25B9%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF+1815%252C+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B5%25CF%2588%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BB%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF+1945+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CF%2583%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B1..jpg" width="640" /></a></div> <span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">  </span></div> Το 1815 στην Βιέννη συνεκλήθη το γνωστό συνέδριο, προκειμένου να καθορίσει τις τύχες του κόσμου μετά το πέρας των Ναπολεόντειων πολέμων. Τότε η μεγάλη φτώχεια στην Γαλλία, παράλληλα με τα έντονα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα στην χώρα, συνέβαλε στην άνοδο δημαγωγών (π.χ. Δαντών, Μαρά, Ροβεσπιέρος), στην εμφάνιση της ιδεολογίας του εθνικισμού, στην έκρηξη της Γαλλικής Επανάστασης, καθώς και στην επεκτατική πολιτική που ακολούθησε στην συνέχεια το καθεστώς προκειμένου να αποσπάσει τον κόσμο από τα έντονα εσωτερικά προβλήματα της χώρας τους <br /> <br /> <br /> Αυτό φυσικά το πέτυχαν λεηλατώντας τις χώρες που κατακτούσαν, «βρίσκοντας» έτσι χρήματα για να λύσουν τα προβλήματα της χώρας και καταστρέφοντας φυσικά με αυτό τον τρόπο τις κοινωνίες και τις οικονομίες των χωρών που κατακτούσαν, υπό μία σειρά αδίστακτων και πολεμοχαρών ηγετών (Δαντών, Μαρά, Ροβεσπιέρος, Διευθυντήριο, Ναπολέων.<a href="https://www.blogger.com/null"></a><br /> <br /> <br /> Στους πολέμους που έγιναν τότε η Μεγάλη Βρετανία συντάσσετο (συμμαχούσε ή στήριζε διπλωματικά) με τους πιο ανίσχυρους, κατά του ισχυρότερου, τόσο πριν, όσο κατά, αλλά και μετά την λήξη των Ναπολεόντειων Πολέμων (αυτό έκανε και στους δύο Παγκόσμιος Πολέμους, αυτό κάνει και σήμερα). <br /> <br /> <br /> Αυτό το έκανε διότι ήθελε να αποτρέψει την εμφάνιση μίας δύναμης στην Ευρώπη, η οποία θα μπορούσε να την ενοποιήσει με την βία (να την κατακτήσει), να γίνει η ηγεμονική δύναμη, κάτι που θα είχε ως συνέπεια να κινδυνεύουν τα εμπορικά (οικονομικά) συμφέροντα της Μεγάλης Βρετανίας στην περιοχή.<br /> <br /> Και αυτό επειδή μία δύναμη που θα είχε στην διάθεση της όλο το ανθρώπινο δυναμικό και τους ορυκτούς πόρους της περιοχής, θα μπορούσε να κάνει ότι θέλει (π.χ. να απαγορεύσει την πρόσβαση της Μεγάλης Βρετανίας στις αποικίες της ή τους οικονομικούς και πολιτικούς συμμάχους της, να της επιβάλλει οικονομικό εμπάργκο στην Ευρώπη, κόβοντας της την πρόσβαση στις εμπορικές οδούς που περνούσαν από την Μεσόγειο, και συγκεντρώνοντας παράλληλα μία μεγάλη στρατιωτική δύναμη για την κατάκτηση της χώρας).<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLLYDtefH8UcwGo30ZdN5nTyE2OaLZ3HRLP480iVb8XkTUao-OCepEF6UPB8Fv29Wq7Q1QO09YONhSuJrrvsvEMRaHIJo66GiHmw6XtHzNTfi1vB0ROSIOpGQylRfLaV643RhGKBLJYjs/s1600/img7_30.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLLYDtefH8UcwGo30ZdN5nTyE2OaLZ3HRLP480iVb8XkTUao-OCepEF6UPB8Fv29Wq7Q1QO09YONhSuJrrvsvEMRaHIJo66GiHmw6XtHzNTfi1vB0ROSIOpGQylRfLaV643RhGKBLJYjs/s320/img7_30.jpg" /></a><br /> <br /> Για αυτό τον λόγο η Μεγάλη Βρετανία στράφηκε ανοιχτά κατά κάθε υποψήφιου δυνάστη και «ενοποιητή» της Ευρώπης (π.χ. Λουδοβίκο ΙΔ, Ναπολέοντα, Κάιζερ, Λένιν, Χίτλερ, Στάλιν, δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε στην εποχή μας), και συμμάχησε με τις λιγότερο ισχυρές προς την υποψήφια για ηγεμονία χώρες, προκειμένου να φέρει εξισορρόπηση στην ισχύ δυνάμεων, έτσι ώστε να μην μπορεί μία χώρα να γίνει πιο ισχυρή από τις υπόλοιπες και να μπορέσει με την δύναμη της να τις υποτάξει .<br /> <br /> <br /> Φυσικά μετά το πέρας των πολέμων αυτών (Γαλλικής Επανάστασης και Ναπολεόντειων) συμμάχησε με την ηττημένη χώρα (Γαλλία), κατά των ανερχόμενων (και νικητών των Γάλλων) για ηγεμονία στην Ευρώπη Ρώσων, προσφέροντας ευνοϊκούς όρους (και ανταλλάγματα για ειρήνη) στους ηττημένους, κάτι που τους επέτρεψε στους Γάλλους να αναπτυχτούν και πάλι οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά και να πάρουν ρεβάνς από τους Ρώσους στον Κριμαϊκό Πόλεμο.<br /> <br /> <br /> Το Συνέδριο της Βιέννης που διεξήχθη το 1814-1815 ήταν ένα από τα πλέον σημαντικά συνέδρια στην Ιστορία της Ευρώπης που αποτέλεσε και σταθμό στην ιστορία του Διεθνούς Δικαίου. Στο συνέδριο αυτό που συνήλθε στη Βιέννη, δυνάμει της πρώτης Συνθήκης των Παρισίων (1814), συμμετείχαν όλες οι τότε ευρωπαϊκές Ηγεμονίες με 450 συνολικά παρευρεθέντες αντιπροσώπους.<br /> <br /> <br /> Η συνεδριακή αυτή συγκέντρωση ήταν η πολυπληθέστερη μέχρι την εποχή εκείνη. Σκοπός του συνεδρίου αυτού ήταν αφενός μεν η αναζήτηση ενός πραγματικού συστήματος ισορροπίας μεταξύ των Δυνάμεων που είχαν εμπλακεί και από τις δύο πλευρές στους Ναπολεόντειους πολέμους, και αφετέρου η δικαία ρύθμιση των χωροταξικών προβλημάτων που είχαν αναδυθεί μεταξύ των Βασιλικών Οίκων της Ευρώπης, της περιόδου εκείνης.<br /> <br /> <br /> Ως γεγονός το συγκεκριμένο συνέδριο ήταν καθοριστικής σημασίας για τη διαμόρφωση του γεωπολιτικού χάρτη της Ευρώπης κατά τον 19ο αιώνα. Οι Μεγάλες Δυνάμεις που συμμετείχαν, η Αγγλία, η Πρωσία, η Αυστρία, η Ρωσία αλλά και η ηττημένη Γαλλία, είχαν ως στόχο την εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών σκοπιμοτήτων τους, αλλά και τις προτεραιότητες που τέθηκαν από τους νικητές των Ναπολεόντειων πολέμων, δηλαδή από τις τέσσερις πρώτες που είχαν και το μεγαλύτερο μέρος των κερδών του τελικού διακανονισμού.<br /> <br /> <br /> Οι εργασίες του Συνεδρίου της Βιέννης ξεκίνησαν στις 18 Σεπτεμβρίου του 1814, υπό την προεδρία του Αυστριακού πολιτικού Μέττερνιχ, και έληξαν στις 9 Ιουνίου του 1815. Σε όλη τη διάρκεια του 9μηνου αυτού συνεδρίου μετείχαν ο Τσάρος της Ρωσίας, και οι Βασιλείς της Πρωσίας και Βαυαρίας. <br /> <br /> <br /> Αρχηγοί των αντιπροσωπειών των Μεγάλων Δυνάμεων ήταν ο κόμης Μέττερνιχ της Αυστρίας, ο Νεσελρόντε της Ρωσίας, ο Λόρδος Κάσλρη της Αγγλίας, και αργότερα ο Ουέλιγκτον, ο κόμης Χάρντεμπεργκ της Πρωσίας και ο κόμης Σαρλ-Μωρίς ντε Ταλλεϋράν-Περιγκόρ της Γαλλίας. Εκτός των Ηγεμονιών αντιπροσωπεύθηκε επίσης και η Ελβετία.<br /> <br /> <br /> Όλες οι συμφωνίες που συνάφθηκαν σε αυτό το Συνέδριο περιλήφθηκαν σε ένα και μόνο πρωτόκολλο - πράξη που ονομάστηκε επίσημα: Τελική Πράξη του Συνεδρίου Βιέννης, και που συνυπογράφηκε από όλους τους αντιπροσώπους, την ημέρα που έληξαν και οι εργασίες του Συνεδρίου, στις 9 Ιουνίου 1815.<br /> <br /> <br /> <img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ5pvTRq12l0EGfLYL_6z__60B6lri-etSOOtugu4wb7CDDsl139ablplA_hzSky-ygaZmtPoSWgWwB17GJmq132EahEC8zoXwuye5FZr2oCCsKb5LlLkNYKVGF09Rxko1NXZ9GOzaFtI/s640/vienna.jpg" width="640" /><br /> <br /> <br /> Στο συνέδριο αυτό συνέβησαν τα εξής:<br /> <br /> <br /> 1. Η Αγγλία, αφού επικύρωσε τον ρόλο της ως κυρίαρχης δύναμης στον θαλάσσιο χώρο, εξασφάλισε τον έλεγχο σημείων κλειδιών για την ναυσιπλοΐα, όπως τη Μάλτα, τα Επτάνησα και τη νήσος Ελιγολάνδη στα ανοικτά της Δανίας (χωρίς όμως άλλες ιδιαίτερες εδαφικές απαιτήσεις). Θεωρώντας δε τη Γαλλία ως μείζονα απειλή για τη διαταραχή της ισορροπίας δυνάμεων στην Ευρώπη, επεδίωξε τη δημιουργία ενός τείχους ισχυρών κρατών στα ανατολικά της.<br /> <br /> <br /> Έτσι, απαίτησε τη δημιουργία του Βασιλείου της Ολλανδίας, στο οποίο προσαρτήθηκαν το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο. Η Ρηνανία, (πρώην γαλλικό προτεκτοράτο από την εποχή των Ναπολεόντειων πολέμων), κατόπιν άλλης βρετανικής παρέμβασης, προσχώρησε στην Πρωσία, δίνοντάς της ταυτόχρονα τη δυνατότητα για την περαιτέρω ανέλιξή της σε ηγεμονική δύναμη στον γερμανικό χώρο.<br /> <br /> <br /> 2. Η Πρωσία αύξησε τη δύναμή της με σκοπό να εξισορροπήσει τη Γαλλική. Στον νότο το Βασίλειο της Σαρδηνίας προσάρτησε τη Γένοβα και τη Σαβοΐα.<br /> <br /> <br /> 3. Η Αυστρία ανέκτησε και πάλι τη βόρεια Ιταλία, παίρνοντας τη Λομβαρδία, τη Βενετία, την Τεργέστη και τις Δαλματικές ακτές. Με αυτόν τον τρόπο αύξησε την επιρροή της και πρόσθεσε 4.5 εκατομμύρια υπηκόους στην αυτοκρατορία της. Ο ρόλος της, επίσης, ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο, αφού μπορούσε να προεδρεύει σε μία χαλαρή συνομοσπονδία των 39 γερμανικών κρατιδίων που υπήρχαν εκείνη την εποχή.<br /> <br /> <br /> <img border="0" height="479" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDVi4WJKHMt9QGtY8d_nmNFCAFxJMNHy3Hfli33atk0TQtv9SZklJ9n72o7Za5moUzg9x8elk9WWnmaaEU6O60FxfZ8M3gH09PFdBglmugH0-JQyagblc9UogcTzjCP7H5TcTwVLsZh1o/s640/imageswfr3et.jpg" width="640" /><br /> <br /> <br /> Έτσι, από τη μία παρατηρείται οριστική διάλυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (που μέχρι τότε υφίστατο απλά ως τίτλος) και από την άλλη την εξισορρόπηση δυνάμεων μεταξύ Αυστρίας και Πρωσίας, αφού καμιά από τις δύο δεν μπορούσε να ελέγξει πλήρως τον γερμανικό χώρο. Τούτο, βεβαίως, εξυπηρετούσε για άλλη μια φορά τα συμφέροντα όχι μόνο της Βρετανίας, αλλά και των άλλων δυνάμεων Ρωσίας και Γαλλίας.<br /> <br /> <br /> 4. Η Ρωσία στο Συνέδριο αυτό έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην κατανομή των εδαφών, που ήταν και η μεγαλύτερη χερσαία δύναμη της εποχής. Ο Τσάρος Αλέξανδρος επιθυμούσε να διατηρήσει υπό την ηγεμονία του την Πολωνία. Τούτο όμως ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με τα συμφέροντα των Αυστριακών, οι οποίοι σε μία τέτοια περίπτωση θα χρειαζόταν να παραχωρήσουν τμήμα των πολωνικών εδαφών που κατείχαν. <br /> <br /> <br /> Οι Πρώσοι από την πλευρά τους ήταν διατεθειμένοι να παραχωρήσουν ορισμένα από τα πολωνικά εδάφη που κατείχαν, με αντάλλαγμα τμήματα της Σαξονίας. Κάτι τέτοιο επέκτεινε την ισχύ της αυτοκρατορίας τους. <br /> <br /> Τελικά δημιουργήθηκε ένα μικρό πολωνικό κράτος με συνταγματικό Ηγεμόνα τον Ρώσο Αυτοκράτορα, ενώ τον Ιανουάριο του 1815 οι Μέττερνιχ, Κάσλρη και Σαρλ-Μωρίς ντε Ταλλεϋράν-Περιγκόρ υπέγραψαν μυστική συμφωνία, με την οποία δεσμεύονταν να κηρύξουν τον πόλεμο ενάντια στη Ρωσία και την Πρωσία, εάν το έκριναν απαραίτητο. Επίσης ιδρύθηκε η Ιερά Συμμαχία.<br /> <br /> <br /> <img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ1uAkGDqJzRP3XnvPBd8t0F8t7lSv_NWAcNWxykESmW7WFj2UAql9mgU9ZBP5wvFQOLyxtd9mnvzmF8o08NLH44yE3z8XJNEu9-wRLda3WOZ9d1d2SvGI8ede-7E_Sn_D_K9_J6f3L7w/s640/Yalta_summit_1945_with_Churchill%252C_Roosevelt%252C_Stalin.jpg" /><br /> <br /> <br /> Καθίσταται εμφανές ότι μέσω των συμφωνιών και του παρασκηνίου το Συνέδριο της Βιέννης προσπάθησε να επαναφέρει το διαταραγμένο ευρωπαϊκό σύστημα διακυβέρνησης από τη Γαλλική Επανάσταση και τους Ναπολεόντειους Πολέμους, δια της αρχής της «ισορροπίας των Δυνάμεων».<br /> <br /> <br /> Το δεύτερο πιο σημαντικό συνέδριο που έγινε για τύχη της μεταπολεμικής Ευρώπης ήταν η διάσκεψη της Γιάλτας το 1945 (Φυσικά έγιναν και άλλα σημαντικά συνέδρια ενδιάμεσα όπως το 1919 στις Βερσαλλίες, αλλά μόνο αυτό της Γιάλτας προσομοιάζει ως προς τα αποτελέσματα του αυτό της Βιέννης).Έτσι το 1945 Βιέννη συνεκλήθη η γνωστή διάσκεψη, προκειμένου να καθορίσει τις τύχες του κόσμου μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. <br /> <br /> <br /> Τότε η μεγάλη φτώχεια στην Γερμανία, παράλληλα με τα έντονα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα στην χώρα μετά το πέρας του Α Παγκοσμίου Πολέμου, συνέβαλε στην άνοδο δημαγωγών (Χίτλερ) τόσο στην Γερμανία, αλλά και αλλού (π.χ. στην Ιταλία με τον Μουσολίνι και στην Ρωσία με τον Λένιν), στην εμφάνιση της ιδεολογίας του εθνικισμού (και της ρεβάνς), στην άνοδο του φασισμού στην εξουσία.<br /> <br /> <br /> Παράλληλα συνέβαλαν και στην επεκτατική πολιτική που ακολούθησαν στην συνέχεια τα καθεστώτα αυτά προκειμένου να αποσπάσουν τον κόσμο από τα έντονα εσωτερικά προβλήματα (λεηλατώντας παράλληλα τις χώρες που κατακτούσε «βρίσκοντας» έτσι χρήματα για να λύσει τα προβλήματα της χώρας και καταστρέφοντας φυσικά με αυτό τον τρόπο τις κοινωνίες και τις οικονομίες των χωρών που κατακτούσαν).<br /> <br /> <br /> <img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIdP_QCyn_l5uhnHbGDeKzCpmDBKNZ0a8YDJ9Pz12XlpwVwlLErjV5__dL7FmRBPzUdCt1QNFe0WTWDcFSSJLLHQHAoMQ5LSYlCwL3AlmN97SaS_OGelXdCvnCk4DOw0d9cRgcJ0BcLk4/s640/Percentages_agreement2.jpg" width="495" /><br /> <br /> <br /> Φυσικά μετά το πέρας του πολέμου αυτού (Β’ Παγκόσμιου) η νικήτρια Μεγάλη Βρετανία (μαζί με τις ΗΠΑ) συμμάχησε με την ηττημένη χώρα (Γερμανία), κατά των ανερχόμενων (και νικητών των Γερμανών) για ηγεμονία στην Ευρώπη Σοβιετικών, προσφέροντας ευνοϊκούς όρους (και ανταλλάγματα για ειρήνη) στους ηττημένους, κάτι που τους επέτρεψε στους Γερμανούς να αναπτυχτούν και πάλι οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά και να πάρουν ρεβάνς από τους Ρώσους στον Ψυχρό Πόλεμο.<br /> <br /> <br /> Κατά το χρονικό διάστημα από 4 έως 11 Φεβρουαρίου του 1945 ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούζβελτ ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Ιωσήφ Στάλιν και ο Βρετανός Πρωθυπουργός Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ, οι τρεις νικητές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου συναντήθηκαν στην Γιάλτα της Ρωσίας για την πραγματοποίηση της δεύτερης συνόδου κορυφής (είχε προηγηθεί ανάλογη διάσκεψη στην Τεχεράνη από τις 28 Νοεμβρίου έως την 1η Δεκεμβρίου του 1943).<br /> <br /> <br /> Η διάσκεψη αυτή έμεινε στην ιστορία ως «Η Διάσκεψη της Γιάλτας» καθώς πραγματοποιήθηκε στο μέγαρο της Λιβάντια (Livadia) που βρίσκεται κοντά στην πόλη της Γιάλτας. <br /> <br /> <br /> Η σύνοδος αυτή θεωρείται μεγάλης σπουδαιότητας, κυρίως λόγω των θεμάτων που διαπραγματεύτηκαν οι "Τρεις Μεγάλοι" (The big three, όπως ήταν τότε το προσωνύμιό τους) και είχε να κάνει με την μεταπολεμική πολιτική που θα ακολουθούσαν σχετικά με τις χώρες που είχε καταλάβει η Ναζιστική Γερμανία αλλά και με την τύχη των χωρών που είχαν συμμαχήσει με αυτήν. <br /> <br /> <br /> Ο Ρούσβελτ επιθυμούσε η σύνοδος να πραγματοποιηθεί σε κάποιο σημείο της Μεσογείου, αλλά ο Στάλιν επέμενε ότι οι γιατροί του δεν του επέτρεπαν μεγάλα ταξίδια και ο Ρούζβελτ υποχώρησε, αν και η υγεία του ήταν πολύ περισσότερο κλονισμένη. Έτσι, επί επτά ημέρες οι αρχηγοί των κρατών - νικητών καθόριζαν την μορφή που θα είχε ο μεταπολεμικός κόσμος.<br /> <br /> <br /> Για καθέναν από τους ηγέτες η διάσκεψη είχε εξαιρετική σημασία, ο πόλεμος όδευε προς το τέλος του καθώς ο Κόκκινος Στρατός απείχε μόλις 100 χλμ. από το Βερολίνο και η κατάρρευση της Γερμανικής κυριαρχίας ήταν ζήτημα χρόνου. <br /> <br /> <br /> Οι Βρετανοί ήθελαν να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν από την προπολεμική "υγειονομική ζώνη" γύρω από την ΕΣΣΔ, τις ΗΠΑ απασχολούσε κυρίως ο παράγοντας Ιαπωνία και ο Ειρηνικός Ωκεανός και η είσοδος της ΕΣΣΔ στον πόλεμο κατά της Ιαπωνίας κάτι που επιθυμούσαν διακαώς. Έτσι, λοιπόν, στην Διάσκεψη της Γιάλτας:<br /> <br /> <br /> Επισημοποιήθηκε η πρόθεση για τη δημιουργία του Ο.Η.Ε.<br /> <br /> <br /> Απορρίφθηκε η πρόταση των Τσώρτσιλ και Ρούσβελτ για διαμελισμό της Γερμανίας.<br /> <br /> Αποφασίστηκε η εκμηδένιση του γερμανικού μιλιταρισμού και ναζισμού, για να μην μπορέσει ξανά η Γερμανία να απειλήσει την παγκόσμια ειρήνη.<br /> <br /> Συνοπτικά η Διάσκεψη κατέληξε στις παρακάτω αποφάσεις. Σχετικά με το θέμα του ΟΗΕ έγινε αποδεχτή η φόρμουλα Ρούζβελτ για τις ψηφοφορίες στο Συμβούλιο Ασφαλείας και ορίστηκε η ιδρυτική διάσκεψη του οργανισμού να γίνει στον Άγιο Φραγκίσκο στις 25/4/1945. <br /> <br /> <br /> Στο Γερμανικό απορρίφθηκε, ύστερα από της σθεναρή στάση της ΕΣΣΔ, η πρόταση Τσόρτσιλ και Ρούζβελτ για διαμελισμό της Γερμανίας. Έτσι και οι τρεις δυνάμεις εξέφρασαν τη θέληση τους για εκμηδένιση του Γερμανικού μιλιταρισμού και του Ναζισμού και για την δημιουργία προϋποθέσεων ώστε η ειρήνη να μην ξαναπειληθεί από την Γερμανία. <br /> <br /> <br /> Επίσης υιοθετήθηκε η θέση πως ο πόλεμος δεν στοχεύει στην εκμηδένιση του γερμανικού λαού. Τέλος αποφασίστηκαν οι ζώνες κατοχής του Γερμανικού κράτους και κλήθηκε και η Γαλλία να καταλάβει μια απ’ αυτές.<br /> <br /> <br /> Για το Γιουγκοσλάβικο ζήτημα η διάσκεψη αποφάσισε τη δημιουργία μιας προσωρινής βουλής με την διεύρυνση του αντιφασιστικού συμβουλίου (βέτσε) εθνικής απελευθέρωσης της Γιουγκοσλαβίας από αντιφασίστες της τελευταίας Γιουγκοσλάβικης βουλής.<br /> <br /> <br /> Στην Γιάλτα επίσης εγκρίθηκε η διακήρυξη για την απελευθερωμένη Ευρώπη, ένα κείμενο σπουδαίας σημασίας, που μεταξύ άλλων προέβλεπε ότι οι τρεις μεγάλες δυνάμεις θα βοηθούσαν από κοινού τις απελευθερωμένες χώρες να ανορθωθούν και να σχηματίσουν προσωρινές κυβερνήσεις στις οποίες θα αντιπροσωπεύονταν πλατιά όλα τα δημοκρατικά στοιχεία του πληθυσμού κλπ.<br /> <br /> <br /> Η διακήρυξη αυτή από άποψη αρχών ήταν μια πολύ καλή βάση για τη λύση του ελληνικού ζητήματος το οποίο τότε βρισκόταν σε όξυνση ύστερα από την βρετανική ένοπλη επέμβαση. <br /> <br /> <br /> <img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTFYSClOV6H6G0NYrU8TP63Za9_22d_45WHU14QetfgEK3NaHfX1SHWINe92nhnb4jbaIkqL015i7Me6s-dRahLcDwSzTGUSSwXEbJyFhYbL7qBs0TjoHaG5xG0lJAQeL44qougrRWPo4/s640/eu-contagion-small_trans%252B%252BqVzuuqpFlyLIwiB6NTmJwfSVWeZ_vEN7c6bHu2jJnT8.png" width="640" /><br /> Σχετικά με το πολωνικό ζήτημα η διάσκεψη αναγνώρισε την Εθνική Δημοκρατική κυβέρνηση που είχε συγκροτηθεί στο εσωτερικό της Πολωνίας και ήταν φιλική προς την ΕΣΣΔ με την προϋπόθεση ότι αυτή θα διευρυνόταν με δημοκράτες του εσωτερικού και του εξωτερικού, δηλαδή φιλοδυτικά στοιχεία τα οποία δεν θα ήταν ακραίως αντικομμουνιστικά.<br /> <br /> Επίσης για το θέμα των μεταπολεμικών Πολωνικών συνόρων αποφασίστηκε ότι προς ανατολάς θα οροθετούνταν στη γραμμή Κώρζον με ορισμένες μικροδιορθώσεις ενώ προς δυσμάς και προς βορράν διατυπώθηκε η δέσμευση για μελλοντική επέκτασή τους. <br /> <br /> Όσο για την είσοδο της Σοβιετικής Ένωσης στον πόλεμο κατά της Ιαπωνίας, συμφωνήθηκε ότι αυτό θα γινόταν 2 με 3 μήνες μετά την λήξη του πολέμου στην Ευρώπη. Επίσης συμφωνήθηκαν και οι πολιτικοί όροι για μια τέτοια εξέλιξη: επιτεύχθηκε η επίσημη αναγνώριση της ΣΔ Μογγολίας, η επιστροφή των νησιών Κουρίλες στην ΕΣΣΔ, η συμμετοχή της ΕΣΣΔ στην εκμετάλλευση της σιδηροδρομικής γραμμής της βόρειας Κίνας, στη σιδηροδρομική γραμμή της Νότιας Μαντζουρίας κ.ο.κ.<br /> <br /> Τέλος θα πρέπει να αναφερθεί ότι στις 9 Οκτωβρίου 1944, λίγους μήνες πριν την Διάσκεψη της Γιάλτας, ο Τσώρτσιλ και ο Στάλιν συναντήθηκαν στην τέταρτη Διάσκεψη της Μόσχας (η οποία είχε μεγάλο αντίκτυπο και στα γεγονότα που συνέβησαν στην χώρα μας), όπου, σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του, ο Τσώρτσιλ πρότεινε η Σοβιετική Ένωση να έχει 90% επιρροή στην Ρουμανία και 75% στην Βουλγαρία, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο να έχει 90% επιρροή στην Ελλάδα.<br /> <br /> Ο Τσώρτσιλ επίσης πρότεινε στην Ουγγαρία και την Γιουγκοσλαβία να έχουν 50% επιρροή και οι δύο. Στην συνέχεια ο Τσώρτσιλ έγραψε τη συμφωνία με μπλε μολύβι σε μία χαρτοπετσέτα, την οποία έδωσε στον Στάλιν, και αφού την ενέκρινε ο Στάλιν του την επέστρεψε.<br /> «Δεν θα θεωρηθεί πολύ κυνικό αν φανεί πως διευθετήσαμε τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων, με έναν τόσο 'πρόχειρο' τρόπο; Ας κάψουμε το χαρτί.», είπε ο Τσώρτσιλ.<br /> «Όχι, κράτα το.», απάντησε ο Στάλιν.<br /> <br /> <img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAZNqzR6zIoywG8Ypl9Vzl28cwu3JhNrjCJKdRUxRVSBzOLrxuby0bCZnTjwFHX77cfqZHW_fJMoceeyKYy-TALy6f98rcdtUa8Es8xO7zkR_807ctfoZJaoISU98QqVQWMRXbsZypGik/s640/100685845_Paris_protests_2_FOREIGN-large_trans%252B%252BgsaO8O78rhmZrDxTlQBjdGLvJF5WfpqnBZShRL_tOZw.jpg" /><br /> <br /> Οι υπουργοί εξωτερικών των δύο χωρών, Άντονι Ήντεν και Βιατσεσλάβ Μιχαήλοβιτς Μολότωφ, διαπραγματεύτηκαν τα ποσοστά της συμφωνίας στις 10 και 11 Οκτωβρίου. Κατάληξη αυτής της συζήτησής ήταν η αύξηση των ποσοστών επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης στην Βουλγαρία και την Ουγγαρία κατά 80%. <br /> <br /> Πάντως, και μέχρι σήμερα, δεν υπήρξε ποτέ επιβεβαίωση αυτής της συμφωνίας από την Σοβιετική Ένωση, αλλά ούτε και από την Ρωσία, ούτε και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μόνη πηγή συνεχίζει να είναι η αφήγηση του Τσώρτσιλ στα απομνημονεύματά του.<br /> <br /> Αν η συμφωνία αυτή ήταν πράγματι αληθινή, ο Στάλιν κράτησε τον λόγο του όσο αφορά την Ελλάδα. Η Βρετανία υποστήριξε τις δυνάμεις της Ελληνικής Κυβέρνησης κατά τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο, ενώ η Σοβιετική Ένωση δεν βοήθησε καθόλου τους κομμουνιστές του ΔΣΕ. <br /> <br /> <img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyDqmAP-yVEWwpUz0C0ifYAjT40cd1p8xuiC_8yw1qpp8qLxu2vsTxjatlbnZBLQugrPiP5y6dSKp4kncjbSLvqnzHJSbaUP069qH14GWWo5EJUX1lDwrZoNf63v33RRXpJXNG-WdMks8/s640/tetarto-raix.jpg" /><br /> <br /> Χαρακτηριστική είναι η τηλεφωνική ομιλία του Στάλιν στον Δημητρώφ στις 10 Ιανουαρίου 1945: «Εγώ συμβούλευσα την Ελλάδα να μην αρχίσουν αυτόν τον αγώνα. Οι άνθρωποι του ΕΛΑΣ δεν έπρεπε να βγουν από την κυβέρνηση του Παπανδρέου. <br /> <br /> Καταπιάστηκαν με δουλειά για την οποία δεν τους επαρκούσαν οι δυνάμεις. Φαίνεται, υπολόγιζαν ότι ο Κόκκινος Στρατός θα κατέβει ως το Αιγαίο. Εμείς αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε. Εμείς δεν μπορούμε να στείλουμε και στην Ελλάδα δικά μας στρατεύματα. Οι Έλληνες έκαναν βλακεία», του είχε πει για τα Δεκεμβριανά.<br /> <br /> Στις μέρες μας βλέπουμε για άλλη μία φορά τους Γερμανούς να προσπαθούν να υποτάξουν με την βία (και οικονομικά κατά βάση μέσα αυτή την φορά) την Ευρώπη. <br /> <br /> Στην προσπάθεια τους αυτή βρίσκονται αντιμέτωποι με τις ΗΠΑ-Μεγάλη Βρετανία, που όπως και στον καιρό του Ναπολέοντα και του Χίτλερ δεν επιθυμούν την ένωση της ΕΕ, υπό μία χώρα που δεν θα ελέγχουν, και η οποία μπορεί να στραφεί εναντίον τους ή και να συμμαχήσει με τους αντιπάλους της (Ρώσους-Κινέζους).<br /> <br /> Για αυτό τον λόγο υποστήριξαν «έμμεσα» το Brexit στην Μεγάλη Βρετανία, αποδυναμώνοντας την Γερμανική ΕΕ, και «δίνοντας το σήμα» και σε πολιτικούς άλλων χωρών να αρχίσουν να ζητούν δημοψηφίσματα για αποχώρηση από την ΕΕ (π.χ. Λεπέν σε Γαλλία, Ουίλντερς σε Ολλανδία, Σαλβίνι-Γκρίλλο σε Ιταλία, Χόφερ-Στράσσε σε Αυστρία και Μπάχμαν, Πέτρι και Χόκε στην Γερμάνια (σημειωτέον ο Χόκε είναι και γιος γερμανού πρόσφυγα που πήγε στην Γερμανία από την Ανατολή λόγω προέλασης της ΕΣΣΔ και έχει και έτσι και προσωπικούς λογούς που είναι αναθεωρητής εκτός από ακροδεξιός).<br /> <br /> Έτσι και στις μέρες μας είναι πιθανό μετά το χάος που θα προκληθεί στην ΕΕ με την άνοδο (των υποστηριζόμενων και από ΗΠΑ-Ρωσία) των αντι-ευρωπαϊκών και ευρωσκεπτικιστικών κινημάτων, καθώς και την πιθανή διάλυση της στο προσεχές μέλλον, να προκύψει μία «νέα Γιάλτα» ή «Διάσκεψη της Βιέννης» από ΗΠΑ-Μεγάλη Βρετανία-Ρωσία (τόσο επί θητείας Ομπάμα και ακόμα περισσότερο εάν αναδειχθεί πρόεδρος των ΗΠΑ ο Τραμπ).<br /> <br /> Και αυτή όπως και όλες τις προηγούμενες συσκέψεις, (να μοιράσει και) να αποφασίσει την μορφή του μελλοντικού κόσμου, χωρίς να αποκλείεται μετά το πέρας της όπως στο παρελθόν οι νικητές να συμμαχήσουν με τους ηττημένους, προκειμένου να μειώσουν την δύναμη της χώρας που θα έχει αναδειχθεί για άλλη μία φορά η ισχυρότερη υποψήφια για την ηγεμονία της Ευρώπης και του κόσμου<br /> <br /> <a href="https://hellenicsunrise.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το συνέδριο Βιέννης το 1815, διάσκεψη της Γιάλτας το 1945 και το σήμερα.

  Το 1815 στην Βιέννη συνεκλήθη το γνωστό συνέδριο, προκειμένου να καθορίσει τις τύχες του κόσμου μετά το πέρας των Ναπολεόντειων πολέμω...

Διαβάστε την συνέχεια

Για ταραχές μουσουλμάνων στη Θράκη «προειδοποιεί» Τούρκος υπουργός

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAZOP1iXbkLYhHqPkqtJ6vEvjfmNl-xr4wutM-0hxPFT0YcTeW8Edu_XJVKGcfhy35-WP5MJQYTq076haCFa-PG1SeswhjODVH6IYnlNSs2LIqXD9_1uRj6MPHAZcBfY7vXeoKszcnkqSG/s1600/%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2587%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%2598%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7+%25C2%25AB%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25B5%25CE%25AF%25C2%25BB+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B3%25CF%258C%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAZOP1iXbkLYhHqPkqtJ6vEvjfmNl-xr4wutM-0hxPFT0YcTeW8Edu_XJVKGcfhy35-WP5MJQYTq076haCFa-PG1SeswhjODVH6IYnlNSs2LIqXD9_1uRj6MPHAZcBfY7vXeoKszcnkqSG/s640/%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2587%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%2598%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7+%25C2%25AB%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25B5%25CE%25AF%25C2%25BB+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B3%25CF%258C%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η «τρομοκρατική οργάνωση» του ιμάμη <strong>Φετουλάχ Γκιουλέν</strong> ίσως προσπαθήσει να προκαλέσει αναταραχές μεταξύ των μουσουλμάνων της δυτικής Θράκης, προειδοποίησε ο Τούρκος υπουργός <strong>Ομάρ Τσελίκ</strong> Έλληνες αξιωματούχους κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην Αθήνα, γράφει η τουρκική εφημερίδα <b><a href="http://www.hurriyetdailynews.com/turkey-warns-greece-over-gulenist-activities-in-western-thrace.aspx?pageID=238&nID=105727&NewsCatID=510" target="_blank">Hurriyet</a></b>.<br /> <br /> «Γνωρίζουμε ότι δραστηριοποιούνται για διχάσουν την «τουρκική» κοινότητα στη Δυτική Θράκη. Ορισμένα από τα μέλη τους πραγματοποιούν δραστηριότητες εκεί… Προειδοποιήθηκα από φίλους, και θα επιμείνουμε στην ευαισθησία μας για αυτό το θέμα», είπε σύμφωνα με τη Χουριέτ ο Τσελίκ σε δημοσιογράφους στην Αθήνα στις 3 Νοεμβρίου.<br /> <br /> «Ίσως να αποπειραθούν να πραγματοποιήσουν περισσότερες δράσεις στη Δυτική Θράκη για να προκαλέσουν αναταραχές μεταξύ των «συμπατριωτών» μας και της «κοινότητάς» μας», πρόσθεσε.<br /> Ο Τούρκος υπουργός ισχυρίστηκε ότι πραγματοποίησε συναντήσεις με Έλληνες αξιωματούχους για να τους ενημερώσει σχετικά με τις δραστηριότητες της οργάνωσης του Γκιουλέν στα Βαλκάνια.<br /> «Έχουμε μια αίσθηση ότι πραγματοποιούν δραστηριότητες στην Αθήνα, στην Ελλάδα ή αλλού, ιδιαίτερα στη Δυτική Θράκη περνώντας σε αυτή όχι μόνο από την Τουρκία αλλά και από τη Βουλγαρία», είπε.<br /> <br /> Βεβαίως εδώ γεννιέται ένα εύλογο ερώτημα. Οι οπαδοί του Γκιουλέν θα προκαλέσουν αναταραχές στη Θράκη ή το τουρκικό παρακράτος του Ερντογάν, δηλαδή οι πράκτορες και το Προξενείο τους στην περιοχή, και σε περίπτωση που δεν τους «βγει» ο σχεδιασμός τότε θα έχουν έτοιμη τη δικαιολογία «εμείς δεν κάναμε τίποτα, οι γκιουλενιστές τα έκαναν και σας είχαμε προειδοποιήσει».<br /> Η Τουρκία καλά θα κάνει να κάτσει ήσυχα και να μην ενοχλεί την Ελλάδα μην τη βρει άσχημο ξημέρωμα. Από μια αναμέτρηση Ελλάδας-Τουρκίας, με όλα τα όπλα που έχουν και οι δύο πλευρές, ο Ερντογάν μόνο κερδισμένος δεν θα βγει. Ο Ερντογάν της βαθιά διχασμένης Τουρκίας.<br /> <br /> Σε ό,τι αφορά τους μουσουλμάνους της Θράκης, οι άνθρωποι αυτοί είναι Έλληνες μουσουλμάνοι, εξισλαμισμένοι στα χρόνια της τουρκοκρατίας, και εκτός από μια μικρή μερίδα που δηλώνουν «Τούρκοι», οι υπόλοιποι είναι Έλληνες που ουδεμία σχέση έχουν με τα μογγολικά στίφη της αυθεντικής «Τουρκιάς».<br /> <br /> <a href="http://www.tribune.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Για ταραχές μουσουλμάνων στη Θράκη «προειδοποιεί» Τούρκος υπουργός

Η «τρομοκρατική οργάνωση» του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν ίσως προσπαθήσει να προκαλέσει αναταραχές μεταξύ των μουσουλμάνων της δυτικής Θράκ...

Διαβάστε την συνέχεια