Η βαριά κληρονομιά του Ebrahim Raisi: Ο αρχιτέκτονας του άξονα Ρωσίας, Ιράν και Κίνας.

<img height="348" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/8ce0183bc204e7994254a2e8b0c490d0_XL.jpg" width="725" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η στροφή προς Ανατολάς και το αντίπαλο δέος στη Δύση</span></h3><div>Το όραμα του Ιρανού Προέδρου Ebrahim Raisi για την γεωπολιτική αναδιάταξη της Ανατολής ήταν καθοριστικό για την προώθηση του στρατηγικού δεσμού Μόσχας – Τεχεράνης - Πεκίνου και χάραξη μιας πορείας προς τη θεσμοθέτηση της πολυπολικότητας και την ανατροπή της αμερικανικής φιλελεύθερης τάξης<br /><br />Παρά την παγκόσμια θλίψη για την απώλεια του Ιρανού Προέδρου Ebrahim Raisi, θα πρέπει να δείξουμε την κρίσιμη διαδρομή την οποία ο ίδιος χάραξε η οποία βοήθησε να διαμορφωθεί προς μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων - γεγονός βεβαίως που αποκρύπεται απο τη συμβατική αφήγηση των δυτικών ΜΜΕ.<br />Στα σχεδόν τρία χρόνια από τότε που ο Raisi ανέλαβε την ιρανική προεδρία, η ευρασιατική οικονομική και γεωπολιτική ολοκλήρωση και η προσπάθεια για ένα πολυπολικό κόσμο διεξήχθησαν ουσιαστικά από τρεις σημαντικούς παράγοντες: τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν.<br />Οι οποίες, διόλου τυχαία, είναι οι τρεις κορυφαίες «υπαρξιακές απειλές» για την ηγεμονική εξουσία των ΗΠΑ.<br />Στις 10 το βράδυ της περασμένης Κυριακής (19/5) στη Μόσχα, ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin κάλεσε τον πρεσβευτή του Ιράν στη Μόσχα, Kazem Jalali, να βρεθεί στο τραπέζι σε μια έκτακτη συνάντηση με την αφρόκρεμα της Ρωσικής Ομάδας Άμυνας.<br />Αυτή η πρόσκληση ξεπέρασε πολύ τις μυωπικές εικασίες των μέσων ενημέρωσης σχετικά με το εάν ο πρόωρος θάνατος του Ιρανού προέδρου οφειλόταν σε «τυχαίο δυστύχημα» ή σε πράξη δολιοφθοράς.<br />Προήλθε από τους καρπούς της ακούραστης εργασίας του Raisi για να τοποθετήσει το Ιράν ως ένα έθνος με προσανατολισμό προς ανατολάς, σφυρηλατώντας με τόλμη στρατηγικές συμμαχίες με τις μεγάλες δυνάμεις της Ασίας ενώ αναδιαμόρφωσε τις σχέσεις της Τεχεράνης με τους προηγούμενους περιφερειακούς εχθρούς.<br /><br />H πορεία προς την ευρασιατική ολοκλήρωση<br /><br />Επιστροφή σε εκείνο το κυριακάτικο βραδινό τραπέζι στη Μόσχα. Όλοι ήταν εκεί – από τον υπουργό Άμυνας Andrei Belousov και τον Γραμματέα του Συμβουλίου Ασφαλείας Sergei Shoigu μέχρι τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Valery Gerasimov, τον Υπουργό Έκτακτης Ανάγκης Aleksandr Kurenkov και τον Ειδικό σύμβουλο του Προέδρου, , Igor Levitin..<br />Το βασικό μήνυμα που εκπέμφθηκε ήταν ότι η Μόσχα έχει τη στήριξη της Τεχεράνης.<br />Και η Ρωσία υποστηρίζει πλήρως τη σταθερότητα και τη συνέχεια της διακυβέρνησης στο Ιράν, η οποία είναι ήδη πλήρως εγγυημένη από το σύνταγμα του Ιράν και τα λεπτομερή ενδεχόμενα για ειρηνική μετάβαση της εξουσίας ακόμη και κάτω από ασυνήθιστες συνθήκες.<br />Καθώς τώρα βρισκόμαστε στο μέσον ενός ολοκληρωτικού υβριδικού πολέμου – στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, τα τρία κράτη που διαμορφώνουν ένα νέο σύστημα διεθνών σχέσεων δεν θα μπορούσαν να είναι πιο προφανή.<br />Ρωσία-Ιράν-Κίνα (RIC) είναι ήδη διασυνδεδεμένες μέσω διμερών, ολοκληρωμένων στρατηγικών εταιρικών σχέσεων.<br />Είναι μέλη τόσο των BRICS όσο και του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και ο κινούνται με στόχο να εκπροσωπήσουν ολόκληρη η Παγκόσμια Πλειοψηφία, όπως συνομολογήθηκε στην κρίσιμη σύνοδο κορυφής του Putin με τον Κινέζο Πρόεδρο Xi Jinping στο Πεκίνο την περασμένη εβδομάδα.<br />Εν ολίγοις, καμία από τις τρεις ασιατικές δυνάμεις δεν θα επιτρέψει στους άλλους εταίρους να αποσταθεροποιηθούν από τους….συνήθεις υπόπτους.<br /><br />Η διπλωματική κληρονομία<br /><br />Ο εκλιπών Πρόεδρος Raisi και ο κορυφαίος διπλωμάτης του, ο υπουργός Εξωτερικών Hossein Amir-Abdollahian, αφήνουν μια ιστορική κληρονομιά.<br />Υπό την ηγεσία τους, το Ιράν έγινε μέλος των BRICS, πλήρες μέλος του SCO και σημαντικός ενδιαφερόμενος στην Οικονομική Ένωση της Ευρασίας (EAEU).<br />Αυτές είναι οι τρεις βασικοί πολυμερείς οργανισμοί που διαμορφώνουν το δρόμο προς την πολυπολικότητα.<br />Η νέα διπλωματική προσπάθεια του Ιράν έφτασε σε βασικούς Άραβες και Αφρικανούς παίκτες, από τη Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ και την Αίγυπτο μέχρι τη Λιβύη, το Σουδάν και το Τζιμπουτί.<br />Η Τεχεράνη, για πρώτη φορά, διεξήγαγε μια εξελιγμένη, μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση κατά του Ισραήλ, εκτοξεύοντας ένα μπαράζ από drones και πυραύλους από το έδαφος του Ιράν.<br />Οι σχέσεις Ιράν-Ρωσίας ανέβηκαν στο επόμενο επίπεδο στην εμπορική και στρατιωτικοπολιτική συνεργασία.<br />Πριν από δύο χρόνια, ο Putin και ο Raisi συμφώνησαν σε μια συνολική διμερή συνθήκη.<br />Το προσχέδιο του βασικού κειμένου της συμφωνίας είναι τώρα έτοιμο και θα υπογραφεί από τον επόμενο πρόεδρο του Ιράν, επεκτείνοντας τη συνεργασία ακόμη περισσότερο.<br />Σύμφωνα με ένα μέλος μιας ιρανικής αντιπροσωπείας πέρυσι στη Μόσχα, όταν οι Ρώσοι ρωτήθηκαν τι θα μπορούσε να είναι στο τραπέζι, απάντησαν: «Μπορείτε να μας ρωτήσετε οτιδήποτε» - και αντιστρόφως .<br />Έτσι, όλες οι αλληλένδετες αποκλίσεις της στρατηγικής μετατόπισης του Raisi με τον τίτλο «Look East» σε συνδυασμό με την προηγούμενη «στροφή στην Ασία» της Ρωσίας υλοποιούνται από τη Μόσχα και την Τεχεράνη.<br />Το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών της SCO συνέρχεται αυτήν την Τρίτη και την Τετάρτη (28-28/5) στην Αστάνα, προετοιμάζοντας τη σύνοδο κορυφής του Ιουλίου, όταν η Λευκορωσία θα γίνει πλήρες μέλος.<br />Το σημαντικότερο είναι ότι το υπουργικό συμβούλιο της Σαουδικής Αραβίας ενέκρινε επίσης την απόφαση να ενταχθεί το Ριάντ, πιθανώς το επόμενο έτος.<br />Η συνέχεια της διακυβέρνησης του Ιράν θα εκπροσωπείται πλήρως στην Αστάνα μέσω του προσωρινού υπουργού Εξωτερικών Ali Bagheri Kani, , ο οποίος ήταν ο νούμερο δύο του Amir-Abdollahian.<br />Είναι βέβαιο ότι θα μπει αμέσως στη μάχη μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Sergey Lavrov και τον Κινέζο ομόλογό του Wang Yi για να συζητήσουν τη πολυεπίπεδη συνεργασία που χρειάζεται για τη διαμόρφωση μιας πολυπολυπολικής διεθνούς τάξης.</div><div><br /><img height="380" src="https://assets.bwbx.io/images/users/iqjWHBFdfxIU/i7lCybCPIvCg/v0/pidjEfPlU1QWZop3vfGKsrX.ke8XuWirGYh1PKgEw44kE/-1x-1.png" width="640" /><br />Μια ιστορική κοινή δήλωση και ο οδικός χάρτης<br /><br />Ο γενικός χάρτης του τι συνεπάγεται ένα νέο διεθνές σύστημα αποκαλύφθηκε στη διάσκεψη κορυφής Putin, μέσω μιας εκπληκτικής κοινής δήλωσης 10 σημείων που αντιστοιχούν στα αντίσοιχα κεφάλαια, έκτασης 12.000 λέξεων, με τη «συνεργασία» να εμφανίζεται τουλάχιστον 130 φορές.<br />Αυτό το έγγραφο μπορεί σωστά να ερμηνευτεί ως το κοινό μανιφέστο που ανατινάζει συνολικά την τεχνητή «διεθνή τάξη βασισμένη σε κανόνες» της Ουάσιγκτον.<br />Αυτή η ενότητα ξεχωρίζει ιδιαίτερα:<br />Όλες οι χώρες έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν ανεξάρτητα τα αναπτυξιακά τους μοντέλα και τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά τους συστήματα με βάση τις εθνικές τους συνθήκες και τη βούληση των ανθρώπων, να αντιτίθενται στην ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις κυρίαρχων χωρών, να αντιτίθενται στις μονομερείς κυρώσεις και στη «μακροπρόθεσμη δικαιοδοσία» χωρίς διεθνή βάση νόμου ή την άδεια του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και αντιτίθενται στη χάραξη ιδεολογικών γραμμών.<br />Και οι δύο πλευρές τόνισαν ότι η νεοαποικιοκρατία και ο ηγεμονισμός είναι εντελώς αντίθετοι με την τάση των καιρών και ζήτησαν ισότιμο διάλογο, ανάπτυξη εταιρικών σχέσεων και προώθηση των ανταλλαγών και της αμοιβαίας μάθησης μεταξύ των πολιτισμών.<br /><br />Το Ιράν, στο οποίο έχουν επιβληθεί κυρώσεις…. μέχρι θανάτου για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες, μαθαίνει τώρα απευθείας από την Κίνα και τη Ρωσία για τις προσπάθειές τους να καταστρέψουν τις αφηγήσεις «αποσύνδεσης», καθώς και τις επιπτώσεις ενός τσουνάμι των δυτικών κυρώσεων στη Ρωσία.<br />Για παράδειγμα, μια σειρά από σιδηροδρομικούς διαδρόμους Κίνας- Ευρώπης χρησιμοποιείται πλέον κυρίως για τη μεταφορά κινεζικών αγαθών στην Κεντρική Ασία και την επανεξαγωγή τους στη Ρωσία.<br />Ωστόσο, εν μέσω αυτής της άνθησης του εμπορίου, υπάρχει και διαφοροποίηση στο επίπεδο των logistics – οι εφοδιαστικές αλυσίδες αναδιατάσσονται ως να ενισχύσουν τις νέες διαδρομε΄ς του εμπορίου που ενισχύουν την οικονομική ολοκλήρωση.<br />Σχεδόν κάθε ευρωπαϊκό λιμάνι αρνείται να χειριστεί οποιεσδήποτε αποστολές από ή προς τη Ρωσία.<br />Και τα μεγαλύτερα λιμάνια της Ρωσίας συνεχίζουν να έχουν προβλήματα: το Βλαδιβοστόκ δεν έχει χωρητικότητα για μεγάλα φορτηγά πλοία, ενώ η Αγία Πετρούπολη είναι πολύ μακριά από την Κίνα.<br />Έτσι, το Κεφάλαιο 3 της κοινής δήλωσης Ρωσίας-Κίνας δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη «συνεργασία λιμένων και δικτύων μεταφορών, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης περισσότερων διαδρομών της εφοδιαστικής αλυσίδας» και στην εμβάθυνση της οικονομικής συνεργασίας, «συμπεριλαμβανομένης της αύξησης του μεριδίου του τοπικού νομίσματος στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες» και στην αύξηση της βιομηχανικής συνεργασίας , «συμπεριλαμβανομένων στρατηγικών τομέων όπως η κατασκευή αυτοκινήτων και σκαφών, η τήξη μετάλλων και τα χημικά».<br />Όλα αυτά ισχύουν και για τη συνεργασία Ρωσίας-Ιράν, για παράδειγμα, για τον εξορθολογισμό του Διεθνούς Μεταφορικού Διαδρόμου Βορρά-Νότου (INSTC), ειδικά από το Αστραχάν στην Κασπία προς τα ιρανικά λιμάνια και στη συνέχεια μέχρι τον Περσικό Κόλπο.<br />Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Bagheri Kani είχε προηγουμένως παρατηρήσει ότι χάρη στην «εξαιρετική γεωπολιτική θέση» του Ιράν που φτάνει στη Δυτική Ασία, τον Περσικό Κόλπο, την περιοχή της Κασπίας Θάλασσας και την ευρύτερη Ευρασία, το Ιράν μπορεί να συμβάλει στην «οικονομική ανάπτυξη και δυναμική» όλων των περιφερειακών παραγόντων. .<br />Η επίσκεψη του Putin στην Κίνα την περασμένη εβδομάδα περιελάμβανε μια επίσκεψη στη βορειοανατολική δύναμη του Harbin - η οποία έχει ισχυρούς γεωγραφικούς/ιστορικούς δεσμούς με τη Ρωσία.<br />Μια γιγάντια εμπορική έκθεση Κίνας-Ρωσίας προσέλκυσε πάνω από 5.000 εταιρείες.<br />Δεν είναι τραβηγμένο να φανταστεί κανείς μια εξίσου επιτυχημένη έκθεση Ρωσίας - Ιράν σε ένα λιμάνι της Κασπίας.<br />Τα κρίσιμα για τις ρωσικές εξαγωγές λιμάνια του Ιράν<br /><img height="640" src="https://pbs.twimg.com/media/GNyvHwzbAAAyr6L.jpg" width="640" /><br />Το προμηθεϊκό project<br /><br />Αυτό που συνδέει τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν είναι, πρώτα και κύρια, ένα αναδυόμενο διεθνές πλαίσιο που σχεδιάστηκε από κυρίαρχα κράτη.<br />Ο μοιραίος θάνατος του προέδρου Raisi δεν θα αλλάξει στο ελάχιστο τη μεγάλη εικόνα.<br />Βρισκόμαστε στη μέση μιας μακράς διαδικασίας ενάντια σε ένα περιβάλλον που για δεκαετίες εξαρτάται από τον πόνο και τον φόβο.<br />Η διαδικασία έχει κερδίσει τεράστια δυαμική τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας με την επίσημη έναρξη των New Silk Roads το 2013.<br />Οι Νέοι Δρόμοι του Μεταξιού και η Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) είναι ένα Promethean project που είναι τόσο γεωπολιτικό όσο και γεωοικονομικό.<br />Παράλληλα ήρθε η σταδιακή διεύρυνση του ρόλου του SCO ως μηχανισμού οικονομικής συνεργασίας.<br />Για άλλη μια φορά, το Ιράν είναι κορυφαίο μέλος των BRI, SCO και BRICS.<br />Μετά το πραξικόπημα του Maidan της Ουκρανίας το 2014, η στρατηγική συνεργασία Ρωσίας-Κίνας άρχισε πραγματικά να ανεβάζει ταχύτητα.<br />Σύντομα, είχαμε επίσης το Ιράν να πουλάει σχεδόν όλη την παραγωγή πετρελαίου του στην Κίνα και να βρίσκεται υπό την προστασία της κινεζικής πυρηνικής «ομπρέλας».<br />Μετά είχαμε την «αυτοκρατορία» να ταπεινώνεται στο Αφγανιστάν.<br />Και η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (SMO) στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.<br />Και η επέκταση των BRICS σε πρώην δυτικά εδάφη στον Παγκόσμιο Νότο.<br />Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του την Άνοιξη του 2023 στη Μόσχα, ο Xi δήλωσε στον Putin ότι θα λάβουν χώρα «αλλαγές που δεν έχουν καταγραφεί σε εκατό χρόνια» και ότι και οι δύο θα πρέπει να βρίσκονται στο τιμόνι αυτών των αναπόφευκτων αλλαγών.<br />Αυτό ακριβώς ήταν το επίκεντρο των συζητήσεών τους την περασμένη εβδομάδα στο Πεκίνο.<br />Ο ιρανικός βομβαρδισμός υπερπροστατευμένου ισραηλινού εδάφους με απίστευτη ακρίβεια – ως απάντηση σε μια τρομοκρατική επίθεση στο διπλωματικό του προξενείο σε τρίτη χώρα – έστειλε ένα κρυστάλλινο μήνυμα που άλλαξε το παιχνίδι, πλήρως κατανοητό από την Παγκόσμια Πλειοψηφία: τη δύναμη του Ηγεμόνα στη Δυτική Ασία φτάνει στο τέλος της.<br />Η απώλεια του αυτή είναι ανάθεμα για την αμερικανική γεωπολιτική κυριαρχία .<br /><br />Νέα κατεύθυνση<br /><br />Η Ιστορία, ωστόσο, δείχνει να κινείται προς μια νέα κατεύθυνση – προς την Κίνα, τη Ρωσία και το Ιράν<br />Συνοπτικά, αυτές οι τρεις δυνάμεις έχουν το τεχνοκρατικό επίπεδο, την πολιτική βούληση, τη δημιουργικότητα, τις οργανωτικές δεξιότητες, το όραμα και τα εργαλεία επιβολής της ισχύος του για να πραγματοποιήσουν ένα αληθινό προμηθεϊκό έργο.<br />Μπορεί να ακούγεται σαν θαύμα, αλλά η παρούσα ηγεσία και στα τρία κράτη μοιράζεται αυτήν την κοινή αντίληψη και προσπάθεια.<br />Για παράδειγμα, τι θα μπορούσε να είναι πιο δελεαστικό από την πιθανότητα ο πρώην διαπραγματευτής για τα πυρηνικά Saeed Jalili ως ο επόμενος πρόεδρος του Ιράν να συμμετάσχει στον νέο υπουργό Εξωτερικών Ali Bagheri Kani;<br />Στο παρελθόν, ο Jalili είχε χαρακτηριστεί ως πολύ «σκληροπυρηνικός» από τους δυτικούς αλλά ποιος νοιάζεται….<br />Μετά τη μεγάλη στροφή του Raisi προς τα ανατολικά και προς την κατεύθυνση ενός πολυπολικού κόσμου από την άστοχη, αποτυχημένη στοφή προς τη Δύση του πρώην Ιρανού «μεταρρυθμιστή» Προέδρου Hassan Rouhani ο Jalili μπορεί να είναι απλώς το έναυσμα για την επόμενη ιστορική περίοδο του Ιράν.<br />Το κρίσιμο συμπλήρωμα στο δίδυμο Xi-Putin που θα ανατρέψει την αμερικανική ηγεμονία.<br /><img height="459" src="https://assets.bwbx.io/images/users/iqjWHBFdfxIU/ismG3v9dKR.8/v0/pidjEfPlU1QWZop3vfGKsrX.ke8XuWirGYh1PKgEw44kE/-1x-1.png" width="640" /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγη</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η βαριά κληρονομιά του Ebrahim Raisi: Ο αρχιτέκτονας του άξονα Ρωσίας, Ιράν και Κίνας.

Η στροφή προς Ανατολάς και το αντίπαλο δέος στη Δύση Το όραμα του Ιρανού Προέδρου Ebrahim Raisi για την γεωπολιτική αναδιάταξη της Ανατολής ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οργισμένοι Ουκρανοί αξιωματικοί με ΗΠΑ: Έκαναν την Ουκρανία πεδίο «κλινικών δοκιμών» άχρηστων όπλων . «παιχνιδάκια» για την ρωσική... ευφυία

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/e8df81cb77004e69e9d077902ac4f7d1_XL.jpg" width="700" /><br /><br /><div>Η ακρίβεια των αμερικανικών όπλων έχει μειωθεί στο μόλις 10% στην Ουκρανία λόγω εμπλοκής, που προκαλούν τα προηγμένα συστήματα άμυνας της Ρωσίας - Οι Αμερικανοί κατέστησαν την Ουκρανία πεδίο «...κλινικών δοκιμών» των άχρηστων όπλων τους<br /><br />Οργισμένοι φέρονται να είναι Ουκρανοί αξιωματικοί με τις ΗΠΑ που έκαναν την Ουκρανία πεδίο «κλινικών δοκιμών» άστοχων όπλων, καθώς πολλά αμερικανικά οπλικά συστήματα υψηλής τεχνολογίας απεδείχθησαν... άχρηστα, λόγω των σημάτων εμπλοκής που προκαλούν τα προηγμένα τεχνολογικά συστήματα της Ρωσίας.<br />Η ακρίβεια των αμερικανικών όπλων έχει μειωθεί στο 10% λόγω εμπλοκής που παρουσιάζουν από τα προηγμένα συστήματα άμυνας της Ρωσίας<br /><br />Ουκρανοί αξιωματούχοι ανέφεραν πως τα όπλα είναι άχρηστα... δεν προσεγγίζουν τον στόχο τους, ούτε στο 10%!<br /><br />Η εμπλοκή από τη Ρωσία στα συστήματα καθοδήγησης των σύγχρονων δυτικών όπλων, συμπεριλαμβανομένων των βλημάτων πυροβολικού καθοδηγούμενων από GPS Excalibur και του συστήματος πυραύλων πυροβολικού υψηλής κινητικότητας, ή HIMARS, που μπορεί να εκτοξεύσει ορισμένους πυραύλους κατασκευής ΗΠΑ με βεληνεκές έως και 50 μίλια, έχει διαβρώσει την ικανότητα της Ουκρανίας να υπερασπιστεί το έδαφός της και έχει αφήσει αξιωματούχους στο Κίεβο να ζητούν επειγόντως βοήθεια από το Πεντάγωνο για να λάβουν αναβαθμίσεις από κατασκευαστές όπλων.<br />Το ποσοστό επιτυχίας των οβίδων Excalibur που σχεδιάστηκαν από τις ΗΠΑ, για παράδειγμα, μειώθηκε απότομα σε διάστημα μηνών - σε λιγότερο από 10% στο χτύπημα των στόχων τους - προτού ο στρατός της Ουκρανίας τα εγκαταλείψει πέρυσι, σύμφωνα με τις εμπιστευτικές ουκρανικές εκτιμήσεις.<br />Πριν από έξι μήνες, αφού οι Ουκρανοί ανέφεραν το πρόβλημα, η Ουάσιγκτον απλώς σταμάτησε να παρέχει βλήματα Excalibur λόγω του υψηλού ποσοστού αποτυχίας, δήλωσαν οι Ουκρανοί αξιωματούχοι, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας για να συζητήσουν ένα ευαίσθητο θέμα ασφάλειας.<br />Σε άλλες περιπτώσεις, όπως οι βόμβες που έριξαν αεροσκάφη που ονομάζονται JDAM, ο κατασκευαστής παρείχε ένα επιπρόσθετο εξάρτημα ώστε η Ουκρανία να συνεχίζει να τις χρησιμοποιεί.<br /><br />Πεδίο κλινικών... δοκιμών όπλων που η ρωσική ευφυΐα παραπλανά και αχρηστεύει<br /><br />Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δημιούργησε ένα σύγχρονο πεδίο δοκιμών για δυτικά όπλα που δεν είχαν χρησιμοποιηθεί ποτέ εναντίον ενός εχθρού με την ικανότητα της Μόσχας να παρεμποδίζει τη πλοήγηση GPS.<br />Ωστόσο, ακόμη και πριν οι Ηνωμένες Πολιτείες σταματήσουν τις παραδόσεις, οι Ουκρανοί στρατιώτες είχαν σταματήσει σε μεγάλο βαθμό να χρησιμοποιούν το Excalibur, ανέφεραν οι εκτιμήσεις, επειδή οι οβίδες είναι πιο δύσκολες στη χρήση σε σύγκριση με τα τυπικά φυσίγγια, απαιτώντας χρονοβόρους ειδικούς υπολογισμούς και προγραμματισμό.<br />Τώρα τους αποφεύγουν εντελώς, είπε το στρατιωτικό προσωπικό στο πεδίο.<br /><br />Πυκνός ιστός εμπλοκής<br /><br />Ένας ιστός ρωσικών συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου και αεράμυνας απειλεί τους Ουκρανούς πιλότους, αναφέρουν τα έγγραφα, προσθέτοντας ότι ορισμένοι Ρώσοι παρεμβολείς ανακατεύουν επίσης το σύστημα πλοήγησης των αεροπλάνων.<br />Η ρωσική άμυνα είναι τόσο πυκνή, όπως διαπίστωσε η αξιολόγηση, που «δεν υπάρχουν ανοιχτά παράθυρα για τους Ουκρανούς πιλότους όπου να αισθάνονται ότι δεν βρίσκονται υπό την απειλή όπλου».<br />Οι εκτοξευτές HIMARS γιορτάστηκαν κατά τον πρώτο χρόνο της εισβολής της Ρωσίας για την επιτυχία τους να χτυπήσουν αποθήκες πυρομαχικών και σημεία διοίκησης πίσω από τις εχθρικές γραμμές.<br />Αλλά...<br />... μέχρι το δεύτερο έτος, «όλα τελείωσαν: οι Ρώσοι ανέπτυξαν ηλεκτρονικό πόλεμο, απενεργοποίησαν τα δορυφορικά σήματα και το HIMARS έγινε εντελώς αναποτελεσματικό», δήλωσε ένας δεύτερος ανώτερος ουκρανός στρατιωτικός αξιωματούχος.<br />«Αυτή η αναποτελεσματικότητα οδήγησε στο σημείο όπου ένα πολύ ακριβό κέλυφος χρησιμοποιήθηκε» όλο και περισσότερο για να χτυπήσει στόχους χαμηλότερης προτεραιότητας.</div><div><br /><img height="400" src="https://www.bankingnews.gr/image/01_44.JPG" width="640" /><br /><br /></div><div>Ένα άλλο αμερικανικό όπλο η βόμβα GLSDB με καθοδήγηση «ακριβείας» αποδεικνύεται απόλυτα... ανακριβής να πετύχει τον στόχο της<br /><br />Η Defense One αναφέρει ένα άλλο αμερικανικό όπλο ακριβείας πέφτει λεία του ρωσικού ηλεκτρονικού πολέμου<br />Μια νέα εκτοξευόμενη έκδοση ενός όπλου αέρος-εδάφους που αναπτύχθηκε για την Ουκρανία σε ταχύ χρονοδιάγραμμα, απέτυχε να πλήξει στόχους εν μέρει λόγω του ρωσικού ηλεκτρομαγνητικού πολέμου, δήλωσε ο Bill LaPlante, επικεφαλής εξαγορών του Πενταγώνου, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε από την think δεξαμενή CSIS.<br />Ο LaPlante πρότεινε ότι η Ουκρανία μπορεί να μην ενδιαφέρεται πλέον για το όπλο.<br />«Όταν στέλνεις κάτι σε ανθρώπους στον αγώνα της ζωής τους που απλά δεν λειτουργεί, θα το δοκιμάσουν τρεις φορές και απλώς θα το πετάξουν στην άκρη», είπε ο LaPlante.<br /><br />Το όπλο στο οποίο αναφέρεται ο LaPlante είναι πολύ πιθανό η Βόμβα Μικρής Διαμέτρου που εκτοξεύεται από το έδαφος (GLSDB) με βάση την περιγραφή του, σύμφωνα με τον Bryan Clark, ανώτερο συνεργάτη στο Ινστιτούτο Hudson.<br />Ένας εκπρόσωπος της Boeing δεν επιβεβαίωσε ότι ο LaPlante αναφερόταν στο GLSDB, αλλά είπε ότι η εταιρεία «συνεργάζεται στενά με το [Υπουργείο Άμυνας] για βελτιώσεις της σπειροειδούς ικανότητας στο σύστημα SDB εκτόξευσης εδάφους».<br />Οι βελτιώσεις ικανότητας των σπειρών αναφέρονται σε μια συνεχόμενη διαδικασία ανάπτυξης και εξέλιξης του λογισμικού.<br />Το GLDSB μπορεί να υπερηφανεύεται για βεληνεκές 90 μιλίων—διπλάσια εμβέλεια από τους πυραύλους Guided Multiple Launch Rocket System (GMRLS) που η Ουκρανία χρησιμοποιούσε στο παρελθόν για να προκαλέσει όλεθρο στα υλικοτεχνικά κέντρα της Ρωσίας.<br /><br />Η χρηματοδότηση για το όπλο εγκρίθηκε τον Φεβρουάριο του 2023 και η Ουκρανία φέρεται να χρησιμοποιούσε το όπλο μέχρι τον Φεβρουάριο του 2024.<br /><br />Τα spoofer GPS λειτουργούν στέλνοντας ψευδή δεδομένα τοποθεσίας σε συσκευές πλοήγησης GPS.<br />Επειδή τα σήματα GPS είναι αδύναμα, μπορεί να σταλεί ένα ισχυρότερο, ψευδές σήμα για να παρακάμψει τις σωστές εισόδους.<br />Η Ρωσία έχει χρησιμοποιήσει «πλαστογράφηση σημάτων GPS» στην Ουκρανία τουλάχιστον από το 2018.<br />Όμως, οι εξελίξεις στην τεχνολογία σημαίνουν ότι οι πλαστογραφίες μπορούν να δημιουργηθούν φθηνά μόνο με ένα ραδιόφωνο που καθορίζεται από το λογισμικό και ένα λογισμικό ανοιχτού κώδικα.<br />Εν τω μεταξύ, τα όπλα στα οποία εργάζονται οι παραπλανητές είναι κάθε άλλο παρά φθηνά.<br />Ένας πύραυλος GMLRS κοστίζει περίπου 160.000 δολάρια, ενώ ένας γύρος Excalibur μπορεί να κοστίσει έως και 100.000 δολάρια. Το GLDSB κοστίζει περίπου $40.000.<br /><br />Τακτικά πυρηνικά όπλα<br /><br />Ο πρώην αναλυτής της CIA Larry Johnson σχετικά με τα λόγια του Sullivan για τα σχέδια της Ρωσίας να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα: «Η δήλωσή του μοιάζει σαν να είχε μια συνάντηση με τον Zelensky, όπου του δόθηκε λίγη από την κοκαΐνη του Zelensky.<br />Η Ρωσία δεν θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εάν δεν υπάρχει πραγματική απειλή.<br />Εάν οι ΗΠΑ αναπτύξουν F-16 στην Πολωνία, τότε η Ρωσία θα τα καταστρέψει «με συμβατικά όπλα, γιατί όντως αποτελούν πυρηνική απειλή.<br />Οι πύραυλοι Taurus είναι η ίδια κατάσταση.<br />Εάν αναπτυχθούν, τότε ξέρετε – η Ρωσία έχει παραδεχτεί ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εξαπολύσουν πυρηνικό χτύπημα».<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a> <br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οργισμένοι Ουκρανοί αξιωματικοί με ΗΠΑ: Έκαναν την Ουκρανία πεδίο «κλινικών δοκιμών» άχρηστων όπλων . «παιχνιδάκια» για την ρωσική... ευφυία

Η ακρίβεια των αμερικανικών όπλων έχει μειωθεί στο μόλις 10% στην Ουκρανία λόγω εμπλοκής, που προκαλούν τα προηγμένα συστήματα άμυνας της Ρω...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρωτοφανής η ταπείνωση του Ισραήλ. Πως το Εβραϊκό κράτος διασύρθηκε διεθνώς και απέδειξε ότι δεν διαφέρει από τον Hitler

<img height="359" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/cd53be944d62f4b511ba5ac17082b793_XL.jpg" width="712" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Έως τώρα η Hamas δεν έχει εξοντωθεί, πως μπορείς να εξοντώσεις ένα έστω και υποτυπώδη στρατό σε όρους αστικού πολέμου αλλά συνέβησαν και άλλα… ταπεινωτικά για το κράτος του Ισραήλ…</span></h3>Η ταπείνωση του Ισραήλ είναι ιστορική και πρωτοφανής, το Εβραϊκό κράτος ξεκίνησε μια εκδικητική γενοκτονία κατά των Παλαιστινίων σκοτώνοντας έως σήμερα 34.500 Παλαιστίνιους εκ των οποίων 13.500 παιδιά και τραυματίζοντας άλλους 73.000 αποδεικνύοντας ότι δεν διαφέρει από τον Hitler που υλοποίησε το σχέδιο εξόντωσης των Εβραίων στην Γερμανία και σε άλλα μέρη τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο…<br />Έως τώρα η Hamas δεν έχει εξοντωθεί, πως μπορείς να εξοντώσεις ένα έστω και υποτυπώδη στρατό σε όρους αστικού πολέμου αλλά συνέβησαν και άλλα… ταπεινωτικά για το κράτος του Ισραήλ…<br /><br />Πως ταπεινώνεται το Ισραήλ;<br /><br />Πρώτον, ο εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ζήτησε ένταλμα σύλληψης για τον Benjamin Netanyahu τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ και τον Yahya Sinwar της Hamas.<br />Όμως η διπλωματική ταπείνωση δεν τελείωσε εκεί:<br />Δεύτερον την Παρασκευή 24 Μαίου 2024, το International Court of Justice, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ή Δικαιοσύνης διέταξε το Ισραήλ να σταματήσει την επιχείρηση στη Rafah.<br />Και στις δύο περιπτώσεις, οι λεπτομέρειες προσθέτουν ιδιαίτερη πικρία.<br />Στην περίπτωση του International Court of Justice, αυτή δεν είναι μόνο η αμεροληψία του κατά μία έννοια ταύτισε τον Ισραηλινό πρωθυπουργό με τον ηγέτη της Hamas.<br />Πολύ πιο ενδιαφέρουσα είναι η ιησουιτική λογική των Ηνωμένων Πολιτειών, που επέκριναν αυτήν την απόφαση.<br />Πρώτα, μια ομάδα γερουσιαστών, ακόμη και πριν ζητήσει ένταλμα σύλληψης, έγραψε μια επιστολή στον επικεφαλής του International Court of Justice, απειλώντας με συνέπειες σε περίπτωση αντι-ισραηλινής απόφασης και στη συνέχεια η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε ακόμη και την πιθανότητα κυρώσεων κατά του International Court of Justice. <br /><br />Δύο μέτρα και δύο σταθμά<br /><br />Αλλά το πιο αστείο σε αυτή την ιστορία είναι η διπρόσωπη θέση των ΗΠΑ σχετικά με τις αποφάσεις αυτού του δικαστηρίου, η οποία είναι ιδιαίτερα αισθητή σε αντίθεση με τη διαδικασία κατά της Ρωσίας.<br />Όπως σημείωσε ο Matthew Miller εκπρόσωπος του State Department των ΗΠΑ, η δικαιοδοσία του International Court of Justice αφορά την Ρωσία, αλλά όχι στο Ισραήλ.<br />Γιατί λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο, εάν και οι δύο χώρες έχουν αποσύρει την υπογραφή τους στο Καταστατικό της Ρώμης, ο Matthew Miller δεν εξήγησε.<br />Αυτό που είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι επίσης δεν εξήγησε γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες , οι οποίες επίσης απέσυραν την υπογραφή τους, καθορίζουν ποιον μπορεί να ελέγχει ένα διεθνές δικαστήριο όπως το Matthew του International Court of Justice που ξεπερνάει τα εθνικά σύνορα και αγγίζει όλες τις χώρες…<br />Ο εκπρόσωπος του State Department των ΗΠΑ δεν σχολίασε μια ακόμη λεπτομέρεια: γιατί η Ρωσία, που κάνει τα πάντα για να σώσει τα παιδιά στη ζώνη των συγκρούσεων και τα βγάζει έξω, μπορεί να κριθεί, αλλά το Ισραήλ, που απλώς βομβαρδίζει τα παιδιά, στην Γάζα, σκοτώνοντας 13.500 δεν μπορεί να κριθεί.<br />Όπως και να έχει, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι η απόφαση του International Court of Justice θα αγγίξει με κάποιο τρόπο στο Ισραήλ.<br />Το πολύ, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Benjamin Netanyahu θα είναι κάπως περιορισμένος όσον αφορά τις επισκέψεις εξωτερικής πολιτικής, αλλά είναι δύσκολο να περιμένουμε σοβαρότερες συνέπειες.<br /><br />Αλλά η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου είναι πρωτοφανής<br /><br />Μόλις έγινε γνωστό, εκπρόσωποι του ΟΗΕ, διπλωμάτες, δημοσιογράφοι και ειδικοί στις διεθνείς σχέσεις άρχισαν ομόφωνα να δηλώνουν ότι η απόφαση ήταν υποχρεωτική.<br />Ποια είναι όμως αυτή η υποχρέωση;<br />Εάν το Ισραήλ όχι μόνο δεν σταματήσει αύριο την επιχείρηση στη Rafah, αλλά αυξήσει τον ρυθμό, τι μπορεί να κάνει το Διεθνές Δικαστήριο;<br />Τι εργαλεία έχει αυτός ο ίδιος ο ΟΗΕ για να αναγκάσει το Ισραήλ;<br />Για να το τεθεί απλά…<br />Επίσημα, φυσικά, το International Court of Justice μπορεί να προσφύγει στο Συμβούλιο Ασφαλείας, το οποίο θα πρέπει ήδη να εγκρίνει το αντίστοιχο ψήφισμα με την υπόσχεση για όλες τις πιθανές τιμωρίες - μέχρι και μια ειρηνευτική επιχείρηση.<br />Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, ποιες είναι οι πιθανότητες να εγκριθεί ένα τέτοιο ψήφισμα;<br />Είναι προφανές ότι μόλις τεθεί αυτό το θέμα προς συζήτηση, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χρησιμοποιήσουν το δικαίωμα αρνησικυρίας τους ή Veto και τότε η όλη προσπάθεια θα μετατραπεί σε κενή περιεχομένου…<br />Και αυτό ακριβώς θα δούμε ένα μήνα αργότερα - πόσο ακριβώς έδωσε το Διεθνές Δικαστήριο στο Ισραήλ για να εφαρμόσει την απόφασή του.<br />Στην πραγματικότητα, ο Ισραηλινός Υπουργός Εθνικής Ασφάλειας αναφέρει ήδη έναν από τους ιδρυτές του εβραϊκού κράτους, τον David Ben-Gurion: «Το μέλλον μας δεν εξαρτάται από το τι λένε οι goyim, αλλά από το τι κάνουν οι Εβραίοι».<br />Αλλά έχει μόνο εν μέρει δίκιο.<br />Αυτή η συμπεριφορά δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών.<br />Όμως οι τρέχουσες ενέργειες της ισραηλινής κυβέρνησης υπόσχονται μεγάλα προβλήματα για το κράτος του Ισραήλ.<br />Η Ουάσιγκτον, φυσικά, δεν μπορεί να απομακρυνθεί από το Ισραήλ αλλά οι Αμερικανοί ηγέτες θα πρέπει να ξεχάσουν τη Μέση Ανατολή για πολλές δεκαετίες.<br />Αλλά η τρέχουσα «προστασία» για τις ενέργειες του Ισραήλ δεν θα μείνει ατιμώρητη ούτε στο μέλλον. ΄<br />Και μετά την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, οι συνέπειες θα ξεχυθούν πολύ πέρα από την περιοχή.<br /><br />Οι ΗΠΑ είναι εγκλωβισμένες<br /><br />Το πρόβλημα για τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ότι μπορούν τώρα να ξεχάσουν την προσπάθεια να κερδίσουν τον Παγκόσμιο Νότο σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τη δική τους θέση ως ηγεμόνας.<br />Αν η Ουάσιγκτον προσπάθησε με κάποιο τρόπο να συγκαλύψει την ιδέα της για μια «παγκόσμια τάξη βασισμένη σε κανόνες» κάτω από το σύστημα που είχε ήδη αναπτυχθεί μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ , τώρα γίνεται φανερό σε όλους ότι δεν υπάρχουν «παλιοί κανόνες».<br />Εδώ, οι αναποφάσιστοι στη νέα παγκόσμια αντιπαράθεση αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι είναι αδύνατο να διατηρηθεί η τάξη του παρελθόντος, οπότε θα πρέπει να επιλέξουν: είτε έναν πολυπολικό κόσμο που προωθείται από τη Ρωσία και την Κίνα , είτε την ηγεμονία των ΗΠΑ με τον ρόλο της ως παγκόσμιου αστυνομικού.<br />Αλλά αυτός ο αστυνομικός είναι εξαιρετικά διεφθαρμένος και η μοίρα της Γιουγκοσλαβίας, της Λιβύης και του Ιράκ δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που περιμένει άλλους δυσαρεστημένους ανθρώπους εάν οι ΗΠΑ θριαμβεύσουν.<br /><br />Οι αποφάσεις που θα παρθούν σίγουρα θα αλλάξουν τον κόσμο…<br />Ήδη ο κόσμος αλλάζει απλά οι Αμερικανοί και στενόμυαλοι Ισραηλινοί δεν το έχουν καταλάβει.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγη</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Πρωτοφανής η ταπείνωση του Ισραήλ. Πως το Εβραϊκό κράτος διασύρθηκε διεθνώς και απέδειξε ότι δεν διαφέρει από τον Hitler

Έως τώρα η Hamas δεν έχει εξοντωθεί, πως μπορείς να εξοντώσεις ένα έστω και υποτυπώδη στρατό σε όρους αστικού πολέμου αλλά συνέβησαν και άλλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ράμα εκβιάζει τους Χειμαριώτες να μην αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες

<img height="360" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2024/05/rama-1068x600.webp" width="703" /><br /><br />Σε επικίνδυνο κατήφορο πρακτικών μικροπολιτικής καπηλείας, διχασμού της κοινωνίας και διασπορά εθνοτικού μίσους βρίσκεται ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα καταγγέλλουν οι εκπρόσωποι της ελληνικής εθνικής μειονότητας στη γειτονική χώρα.<br /><br />Σε ανακοίνωσή της η «Δημοκρατική Ένωση Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας – Ομόνοια» αναφέρει μάλιστα ότι ο Αλβανός πρωθυπουργός ξεπέρασε τα εσκαμμένα, καθώς στην νέα επίσκεψη που πραγματοποίησε στη Χιμάρα μοίρασε ορισμένους τίτλους ιδιοκτησιών για οικίες Χιμαριωτών και κάλεσε τους κατοίκους να μην αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες διότι δεν είναι προς το συμφέρον τους!<br /><br />Αναλυτικά η ανακοίνωση της Δημοκρατικής Ένωσης Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας – Ομόνοια:<br /><br />«Ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας κ. Έντι Ράμα εγκλωβισμένος στο αδιέξοδο για το οποίο αποκλειστικά ευθύνεται, συνεχίζει το κρεσέντο πρακτικών που αφορούν στην διάσπαση της κοινωνίας της Χιμάρας, χειραγώγησης των πολιτών, καταστρατήγησης εν τέλει των αρχών του κράτους δικαίου, της ισοπολιτείας και ισονομίας.<br /><br />Σήμερα επέστρεψε στη Χιμάρα έχοντας την ψευδαίσθηση ότι έχει παρέλθει ο χρόνος επούλωσης των συνεπειών που προκαλεί στην τοπική κοινωνία η παράνομη φυλάκιση και κράτηση του εκλεγμένου Δημάρχου της περιοχής κ. Φρέντη Μπελέρη.<br /><br />Επανέλαβε ένα απ’ τα πλέον κακόγουστα σόου μικροπολιτικής στα οποία συνηθίζει προλειαίνοντας το έδαφος για την διαδικασία πρόωρων εκλογών που έχει δρομολογήσει μέσω αποφάσεων των ελεγχόμενων δικαστικών φορέων.<br /><br />Ωστόσο ξεπέρασε τα εσκαμμένα: Σαν πλανόδιος ντελάλης και όχι αρχηγός κράτους, διαμοίρασε ορισμένους τίτλους ιδιοκτησιών για οικίες Χιμαριωτών. Όχι για εκτάσεις σημαντικής οικονομικής αξίας στην παραλία τα οποία προορίζει όπως και μέχρι σήμερα για τους «στρατηγικούς επενδυτές» της αυλής. Με τίτλους του κράτους, του συστήματος Κτηματολογίου το οποίο χρηματοδοτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να κάνει κομματική πολιτική. <div><br /></div><div>Η παρουσία εξ άλλου του κομματικού μηχανισμού δεν αφήνει περιθώρια άλλης ερμηνείας. Δεν απέφυγε να επιτεθεί στον Πρόεδρο του ΚΕΑΔ που εκπροσωπεί την μείζονα αντιπολίτευση στο Δήμο παραβλέποντας ότι έτσι καλλιεργεί γλώσσα μίσους και διχόνοια στην τοπική κοινωνία και κατ επέκταση στον Ελληνισμό. Πρακτικές που στην περιοχή εφάρμοσε το κομμουνιστικό καθεστώς κατατάσσοντας τους Έλληνες σε ημέτερους και υμετέρους. Αποκάλυψε ότι η ανάθεση καθηκόντων Περιφερειάρχη Αυλώνας σε άτομο ελληνικής καταγωγής δοκιμασμένο σε αποστολές ανάλογες αποσκοπεί στην μόχλευση πολιτικών περεταίρω διάσπασης με σκοπό τη χειραγώγηση της τοπικής κοινωνίας. Εκβίασε τους πολίτες ελληνικής καταγωγής να μην αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιοι διότι δεν είναι προς το συμφέρον τους.<br /><br />Ο Πρωθυπουργός εγκαλείται εδώ και πολλούς μήνες αλλά κωφεύει έχοντας την ψευδαίσθηση ότι εν τέλει θα καθυποτάξει την κοινωνία των πολιτών της Χιμάρας και θα συνεχίσει με πρακτικές τσιφλικά να καταληστεύεται την περιοχή παραβλέποντας το συμφέρον των κατοίκων της περιοχής.<br /><br />Στην ουσία κάνει πιο δύσκολη την έξοδο απ’ το λαβύρινθο που έχει εγκλωβιστεί διότι έχει απολέσει τη νηφαλιότητα και την ψυχραιμία του».<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Ο Ράμα εκβιάζει τους Χειμαριώτες να μην αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες

Σε επικίνδυνο κατήφορο πρακτικών μικροπολιτικής καπηλείας, διχασμού της κοινωνίας και διασπορά εθνοτικού μίσους βρίσκεται ο Αλβανός πρωθυπου...

Διαβάστε την συνέχεια

«Μεγάλη πυραυλική» επίθεση στο Τελ Αβίβ ανακοίνωσε η Χαμάς

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2024/05/tel-aviv-2-scaled.jpg?v=1716724560"><img height="359" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2024/05/tel-aviv-2-660x370.jpg?v=1716724566" width="703" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Oι Ταξιαρχίες αλ Κασάμ,  ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς - ανέφεραν ότι οι πύραυλοι εκτοξεύτηκαν ως απάντηση στις «σιωνιστικές σφαγές εναντίον αμάχων»</span></h3>Ηένοπλη πτέρυγα της Χαμάς, οι Ταξιαρχίες αλ Κασάμ, ανακοίνωσε ότι εξαπέλυσε «μεγάλη πυραυλική» επίθεση στο Τελ Αβίβ σήμερα Κυριακή, ενώ σειρήνες ήχησαν στην πόλη προειδοποιώντας για πιθανή εισερχόμενη ρουκέτα.<br /><br />Στην ανακοίνωσή τους, οι Ταξιαρχίες αλ Κασάμ ανέφεραν ότι οι πύραυλοι εκτοξεύτηκαν ως απάντηση στις «σιωνιστικές σφαγές εναντίον αμάχων».<br /><br />Η τηλεόραση της Χαμάς Al-Aqsa TV ανέφερε ότι οι ρουκέτες εκτοξεύτηκαν από τη Λωρίδα της Γάζας.<br /><br />Σειρήνες δεν είχαν ακουστεί στο Τελ Αβίβ τους τελευταίους τέσσερις μήνες.<br /><br />Οι ισραηλινές ιατρικές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης ανακοίνωσαν ότι δεν είχαν λάβει αναφορές για θύματα.<br /><br />Η επίθεση σηματοδοτεί ότι η ισλαμιστική οργάνωση είναι ακόμη σε θέση να εκτοξεύει ρουκέτες μεγάλου βεληνεκούς παρά την επτάμηνη καταστροφική ισραηλινή στρατιωτική επίθεση από αέρος και εδάφους στη Γάζα.<br /><br />Σημειώθηκε εν μέσω αναφορών σχετικά με φερόμενη προετοιμασία του Ισραήλ για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας για εκεχειρία και απελευθέρωση των ομήρων. <br /><br />Νέος κύκλος διαπραγματεύσεων;<br /><br />Νωρίτερα, για συνεδρίαση του πολεμικού υπουργικού συμβουλίου του Ισραήλ με σκοπό την προετοιμασία του ενόψει της έναρξης νέου γύρου συνομιλιών με τη Χαμάς, προγραμματισμένη για σήμερα Κυριακή το απόγευμα, έκανε λόγο ανώτερος Ισραηλινός αξιωματούχος.<br /><br />«Το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο αναμένεται να συνεδριάσει στην Ιερουσαλήμ σήμερα στις 9:00 μ.μ. για να συζητήσει συμφωνία απελευθέρωσης ομήρων», τόνισε ο Ισραηλινός αξιωματούχος, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο, χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.<div><br />Νέες προτάσεις<br /><br />Η προοπτική επανάληψης των συνομιλιών με σκοπό την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα επανήλθε από χθες Σάββατο, παρόλο που το Ισραήλ πραγματοποίησε νέες επιθέσεις στις οποίες, σύμφωνα με Παλαιστίνιους γιατρούς, σκοτώθηκαν περισσότεροι από 40 άνθρωποι.<br /><br />Αξιωματούχος με γνώση του θέματος δήλωσε στο Reuters χθες ότι ελήφθη απόφαση να συνεχιστούν οι συνομιλίες την επόμενη εβδομάδα, μετά τη συνάντηση του επικεφαλής της ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών Μοσάντ με τον επικεφαλής της CIA και τον πρωθυπουργό του Κατάρ.<br /><br />Η πηγή, η οποία αρνήθηκε να κατονομαστεί, δήλωσε ότι αποφασίστηκε πως «την ερχόμενη εβδομάδα οι διαπραγματεύσεις θα ξεκινήσουν με βάση νέες προτάσεις, υπό την ηγεσία των διαμεσολαβητών, της Αιγύπτου και του Κατάρ και με την ενεργό συμμετοχή των ΗΠΑ».<br /><br />Αξιωματούχος της Χαμάς διέψευσε αργότερα τις αναφορές των ισραηλινών μέσων ενημέρωσης ότι οι συνομιλίες θα συνεχιστούν στο Κάιρο την Τρίτη, λέγοντας στο Reuters: «Δεν υπάρχει ημερομηνία».<br /><br />Επειτα από περισσότερους από επτά μήνες πολέμου στη Γάζα, οι διαμεσολαβητές αναζητούν συμβιβαστική λύση, καθώς το Ισραήλ να επιδιώκει την απελευθέρωση των ομήρων που κρατούνται από τη Χαμάς. Ενώ η Χαμάς να επιδιώκει τον τερματισμό του πολέμου και την απελευθέρωση των Παλαιστινίων κρατουμένων από το Ισραήλ.<br /><br />Εν τω μεταξύ, τουλάχιστον 35.984 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί και 80.643 έχουν τραυματιστεί στη στρατιωτική επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα από τις 7 Οκτωβρίου, ανέφερε το υπουργείο Υγείας της Γάζας σε ανακοίνωσή του την Κυριακή.<br /><br />Συνέχιση των ισραηλινών επιθέσεων<br /><br />Το Ισραήλ συνέχισε την επίθεσή του στη Γάζα με σκοπό την «εξάλειψη», όπως λέει, της παλαιστινιακής ισλαμιστικής οργάνωσης Χαμάς, παρά τη διαταγή από το ανώτατο δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών την Παρασκευή να σταματήσει τις επιχειρήσεις στην πόλη Ράφα.<br /><br />Το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι θέλει να «ξεριζώσει» τους ενόπλους της Χαμάς από την πόλη της νότιας Γάζας που υποστηρίζει ότι έχουν καταφύγει εκεί και να διασώσει τους ομήρους που, όπως λέει, κρατούνται στην περιοχή. Ωστόσο, η επίθεσή του έχει επιδεινώσει την κατάσταση των αμάχων και έχει προκαλέσει διεθνή κατακραυγή.<br /><br />Στη βόρεια Γάζα, όπου ο ισραηλινός στρατός ισχυρίζεται ότι προσπαθεί να αποτρέψει τη Χαμάς από το να αποκαταστήσει την κυριαρχία της, Παλαιστίνιοι γιατροί ανέφεραν νέες ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές που, όπως είπαν, σκότωσαν τουλάχιστον 17 άτομα το Σάββατο.<br /><br />Μάχες σε ολόκληρη τη Γάζα<br /><br />Η Χαμάς και η μικρότερη ένοπλη οργάνωση Ισλαμική Τζιχάντ ανακοίνωσαν ότι οι μαχητές τους εκτόξευσαν αντιαρματικούς πυραύλους και βόμβες εναντίον Ισραηλινών στρατιωτών στα βόρεια.<br /><br />Ο ισραηλινός στρατός ανέφερε ότι τα στρατεύματά του στην περιοχή της Τζαμπάλια στη βόρεια Γάζα σκότωσαν δεκάδες ενόπλους σε μάχες και σε αεροπορικές επιδρομές.<br /><br />Κάτοικοι και υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης ανακοίνωσαν ότι τα ισραηλινά τανκς που κινούνταν εντός της Τζαμπάλια κατέστρεψαν δεκάδες σπίτια, καταστήματα και δρόμους.<br /><br />Νοτιότερα, ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε ότι σκότωσε ενόπλους, κατέστρεψε μέρος του συστήματος σηράγγων της Χαμάς και βρήκε αποθήκες όπλων στη Ράφα, όπου οι δυνάμεις του επιχειρούσαν σε συγκεκριμένες, όπως είπε, περιοχές.<br /><br />Η Ράφα αποτέλεσε καταφύγιο για τους κατοίκους της Γάζας όσο μάχες μαίνονταν αλλού στον παλαιστινιακό θύλακο. Αφότου η Ράφα έγινε επίσης στόχος, εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι εγκατέλειψαν την πόλη.<br /><br />Μέχρι στιγμής, οι μάχες διεξάγονται στο νότιο άκρο και στις ανατολικές συνοικίες, μακριά από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές.<br /><br />Οι αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστήριο (ΔΔ) είναι δεσμευτικές, αλλά έχουν αγνοηθεί στο παρελθόν, καθώς το ανώτατο δικαστήριο του ΟΗΕ δεν έχει εκτελεστικές εξουσίες.<br /><br />Ισραηλινοί αξιωματούχοι ανακοίνωσαν το Σάββατο ότι η απόφαση του δικαστηρίου δεν αποκλείει στρατιωτική δράση στην περιοχή.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a> <br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Μεγάλη πυραυλική» επίθεση στο Τελ Αβίβ ανακοίνωσε η Χαμάς

Oι Ταξιαρχίες αλ Κασάμ,  ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς - ανέφεραν ότι οι πύραυλοι εκτοξεύτηκαν ως απάντηση στις «σιωνιστικές σφαγές εναντίον αμάχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι πραγματικά κρύβεται πίσω από το ξαφνικό αίτημά του Πούτιν για ειρήνη στην Ουκρανία;

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-05/ezgif-6-2cf3f8f32b.jpg?itok=DCh1r01c" width="698" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Γιατί η Ρωσία μιλάει τώρα για ειρήνη τη στιγμή μάλιστα που φαίνεται να κερδίζει στην πρώτη γραμμή των μαχών;</span></h3>Ό Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ανοιχτός αυτή την εβδομάδα σε ειρηνευτικές συνομιλίες με την Ουκρανία. Συγκεκριμένα, το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο τέσσερις πηγές ανέφερε ότι η Μόσχα ήταν πρόθυμη να εξετάσει το ενδεχόμενο ειρηνευτικών συνομιλιών που θα πάγωσαν την τρέχουσα ρωσική κατοχή περίπου του ενός πέμπτου της Ουκρανίας.<br /><br />Ο ίδιος ο Πούτιν απάντησε σε αυτό λέγοντας ότι η Ρωσία ήταν πρόθυμη να μιλήσει για ειρήνη, με βάση προηγούμενες συμφωνίες. Υπαινίχθηκε μια ματαιωμένη συμφωνία στην Κωνσταντινούπολη, αμέσως μετά την έναρξη του πολέμου, το 2022, η οποία κατέρρευσε.<br /><br />Ωστόσο, σύμφωνα με την ανάλυση του CNN οι δηλώσεις αυτές του Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έγιναν τυχαία. Ήρθαν κατά τη διάρκεια επίσκεψης στον Πρόεδρο της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο - κάτι που στο παρελθόν συνέβη λίγες στιγμές πριν το Κρεμλίνο χρησιμοποιήσει το λευκορωσικό έδαφος για στρατιωτικές μετακινήσεις στην Ουκρανία, ενώ την Παρασκευή έγινε κατά τη διάρκεια κοινών ασκήσεων τακτικής πυρηνικών όπλων μεταξύ των δύο χωρών. Ο Πούτιν μιλούσε για ειρήνη με ένα σκηνικό που δε συμβάδιζε όμως με τα λεγόμενά του.<div>  <br />Ο ρόλος του Βίκτορ Γιανουκόβιτς<br /><br />Ο Πούτιν αμφισβήτησε τη νομιμότητα του προέδρου της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αφού το Κίεβο αναγκάστηκε να καθυστερήσει την διεξαγωγή εκλογών λόγω του ίδιου του πολέμου που ξεκίνησε ο Πούτιν. Την ίδια ώρα, υπήρξαν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ότι το ιδιωτικό τζετ του πρώην προέδρου της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανούκοβιτς προσγειώθηκε στη Λευκορωσία. Ο φιλορώσος Γιανούκοβιτς έφυγε από την Ουκρανία το 2014 αφού πιστές του δυνάμεις πυροβόλησαν και σκότωσαν δεκάδες διαδηλωτές στο κέντρο του Κιέβου. Η απλή πιθανότητα παρουσίας του ενώ ο Πούτιν και ο Λουκασένκο συναντήθηκαν οδήγησε σε εικασίες ότι η Μόσχα ήλπιζε και πάλι να σχεδιάσει την επιστροφή ενός αντιπροσώπου της στην εξουσία της Ουκρανίας.<br /><br />Ο λιγότερο βάναυσος στόχος του Κρεμλίνου στην Ουκρανία –με μερική ή μερική κατοχή – εμπλέκει έναν πρόεδρο στο Κίεβο που θεωρεί πιστό, ο οποίος θα σταματήσει την πορεία της χώρας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Το σενάριο αυτό φαινόταν φανταστικό πριν από τη ρωσική εισβολή το 2022 αλλά τώρα δε φαντάζει τόσο αν θέλει να επιβληθεί σε έναν πληθυσμό που βράζει από τη βαρβαρότητα του Κρεμλίνου.<br /><br />Το ερώτημα είναι όμως γιατί η Ρωσία μιλάει τώρα για ειρήνη τη στιγμή μάλιστα που φαίνεται να κερδίζει στην πρώτη γραμμή των μαχών;<br /><br />Η διπλωματία ήταν πάντα ένα στρατιωτικό εργαλείο για το Κρεμλίνο. Μίλησε για την ειρήνη στη Συρία το 2015, καθώς τα αεροσκάφη του σφυροκόπησαν αμάχους σε περιοχές που ελέγχονται από τους αντάρτες. Μίλησε για ειρήνη το 2015 με την Ουκρανία, ενώ τα ρωσικά στρατεύματα και οι πληρεξούσιοί τους βρίσκονταν στη δίνη μιας πλήρους επίθεσης κατά της στρατηγικής ουκρανικής πόλης Debaltseve.<br /><br />Όπως σχολιάζει το CNN, η μέχρι στιγμής εμπειρία δείχνει ότι ο Πούτιν πιστεύει ότι οι συνομιλίες αξίζει να συνεχιστούν σε περίπτωση που οδηγήσουν απροσδόκητα σε ένα χρήσιμο αποτέλεσμα χωρίς βία ή δίνουν στον αντίπαλό τους αφορμή για παύση στη μάχη για να προσπαθήσουν να τον ενθαρρύνουν για μια συμφωνία.<br /><br />Η Μόσχα μπορεί επίσης να μιλάει ξανά για ειρήνη τώρα για δύο λόγους. Πρώτον, η Ουκρανία και οι σύμμαχοί της συγκαλούν μια σύνοδο κορυφής ειρήνης στην Ελβετία τον Ιούνιο, όπου θα συζητήσουν, χωρίς τη Ρωσία, τι είδους συμφωνία θα μπορούσε να αποδεχθεί. Πιθανότατα στοχεύει στην οικοδόμηση μιας δυναμικής που μπορεί να πάρει το Κρεμλίνο όταν οι δυνάμεις του εξαντληθούν τελικά στρατιωτικά ή βρεθεί σε αδιέξοδο.<br /><br />Ο Ζελένσκι εξέφρασε την ελπίδα του ότι η Κίνα - ο πιο ισχυρός σύμμαχος της Ρωσίας αλλά μόνο μερικός υποστηρικτής στον πόλεμο της Ουκρανίας - θα συμμετάσχει στη σύνοδο.Έτσι λοιπόν, είναι πιθανόν ο Πούτιν να μιλάει για ειρήνη σήμερα ώστε να προτείνει στο Πεκίνο να μην εμπλακεί στη διπλωματία για τη Ρωσία χωρίς την παρουσία της. Υπάρχει ελάχιστη πιθανότητα η σύνοδος κορυφής της Ελβετίας να τερματίσει τον πόλεμο, αλλά μπορεί να γίνεται περισσότερο κατανοητό στη Δύση το πόσο σοβαρή απειλή αποτελεί μια πραγματική ειρηνευτική συμφωνία της Μόσχας <br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας, Ντμίτρο Κουλέμπα, δήλωσε την Παρασκευή ότι οι υπαινιγμοί του Πούτιν για ειρηνευτικές συνομιλίες αποσκοπούσαν άμεσα στη δολιοφθορά της συνόδου κορυφής. «Ο Πούτιν προς το παρόν δεν επιθυμεί να τερματίσει την επιθετικότητά του κατά της Ουκρανίας», έγραψε στο X, προσθέτοντας «γι' αυτό φοβάται τόσο πολύ» τη σύνοδο κορυφής της Ελβετίας.<br /><br />Δεύτερον, και πιο σημαντικό, ο Πούτιν στέλνει μηνύματα στις κυβερνήσεις της Δύσης και στην τρέχουσα αμερικανική προεδρική εκστρατεία. Προσπαθεί να υποδείξει αδιαφανώς -ίσως στους λαϊκιστές στην Ευρώπη ή στους Ρεπουμπλικάνους του MAGA στις Ηνωμένες Πολιτείες - ότι είναι στα χέρια του μια απλή συμφωνία, στην οποία οι γραμμές του μετώπου, στις οποίες η Ουκρανία χάνει σήμερα με σημαντικές απώλειες, μπορούν ξαφνικά να «παγώσουν».<br /><br />Η δυτική υποστήριξη για τον πόλεμο είναι δαπανηρή και όλο και πιο αντιδημοφιλής - αν και τα πρόσφατα 61 δισεκατομμύρια δολάρια που ψηφίστηκαν από το Κογκρέσο ίσως έδωσαν στο θέμα μια αναστολή από το να βρίσκεται στο έλεος της εκλογικής κοινής γνώμης για περίπου ένα χρόνο.<br /><br />Το δημοσίευμα του Reuters επιτρέπει σε όσους στη Δύση θέλουν να δουν τον τερματισμό του πολέμου να πιστεύουν ότι το Κρεμλίνο θα μπορούσε να σταματήσει τον πόλεμο, ως έχει και μάλιστα αμέσως. Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ έκανε το δημοσίευμα να ακούγεται σαν να αντανακλά τη μόνιμη θέση της Ρωσίας. Αλλά τελικά μπορεί να ακούγεται νέα και ενδιαφέρουσα σε βασικά δυτικά πρόσωπα: Τον Ντόναλντ Τραμπ - ο οποίος απέτυχε να εξηγήσει πώς θα υλοποιούσε τον ισχυρισμό του ότι θα μπορούσε να σταματήσει τον πόλεμο σε 24 ώρες - και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ που διάκεινται λιγότερο εχθρικά σε σχέση με τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις χώρες της Βαλτικής, σχετικά με την ανάγκη να μην εμπιστευτούμε ποτέ τη Ρωσία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.<br /><br />Ο Πούτιν είναι πραγματιστής. Ξεκίνησε τον πόλεμο πιστεύοντας ότι θα ήταν εύκολος. Τον συνέχισε πιστεύοντας ότι η ανοχή του στον πόνο, η αυταρχική του ασφάλεια και η υπομονή του για τη νίκη θα θριαμβεύσουν. Μπορεί να έχει δίκιο, μόνο τώρα. Βλέπει τώρα μια στιγμή εκλογικής αδυναμίας στις ΗΠΑ και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, την οποία αντιμετώπισε με ένα αόριστο, αδιαφανές μήνυμα ότι μπορεί να έρθει η ώρα για διπλωματία.<br /><br />Πιθανόν να κερδίσει κάποια απήχηση μεταξύ εκείνων που ελπίζουν απεγνωσμένα ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία απλώς θα εξαφανιστεί, και οι οποίοι έχουν λιγότερο υπόψη τους την υπαρξιακή απειλή που θέτει μια νικηφόρα και υπερστρατιωτικοποιημένη Μόσχα στα ανατολικά μέλη του ΝΑΤΟ. Αλλά θα πρέπει να εξεταστεί μέσα από το πρίσμα του βαθύ κυνισμού της προηγούμενης διπλωματίας της Μόσχας στη Συρία και την Ουκρανία: χρησιμοποιείται ως χρόνος για να επιδιώξει άγρια τους ίδιους στρατιωτικούς στόχους, αλλά με το απατηλό σκηνικό ότι η ειρήνη μπορεί να είναι προ των πυλών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a> <br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι πραγματικά κρύβεται πίσω από το ξαφνικό αίτημά του Πούτιν για ειρήνη στην Ουκρανία;

Γιατί η Ρωσία μιλάει τώρα για ειρήνη τη στιγμή μάλιστα που φαίνεται να κερδίζει στην πρώτη γραμμή των μαχών; Ό Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πού...

Διαβάστε την συνέχεια

Σαν τη "γάτα με το ποντίκι": Νέα NAVTEX του Πολεμικού Ναυτικού στο Λακωνικό Κόλπο για να μείνει μακριά ο ρωσικός στόλος.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-05/220224143131_%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%BA%CE%B5%CF%81.jpg?itok=KMqBbuKp" width="703" /><br /><br />Παράταση στην παράταση από το ΠΝ - Έχουν μειωθεί αισθητά οι STS μεταφορές ρωσικού πετρελαίου<br /><br />Στην παράταση της προηγούμενης NAVTEX που δέσμευε θαλάσσια περιοχή στον Λακωνικό Κόλπο προχώρησε η υδρογραφική υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού.<br /><br />Η NAVTEX ίσχυε έως και την Κυριακή 19 Μαΐου (7:00 μμ), με σκοπό τη διεξαγωγή ασκήσεων από το Πολεμικό Ναυτικό. Τώρα, η χωρική δέσμευση παρατείνεται έως τις 3 Ιουνίου (6:00 μμ).<br /><br />Τα διεθνή ύδατα ανοιχτά του Λακωνικού Κόλπου είχαν μετατραπεί σε μια από τις πιο δημοφιλείς περιοχές για ρωσικές δραστηριότητες STS πετρελαίου και ειδών του στην Ευρώπη, λόγω της απόστασής τους τόσο από τα ρωσικά λιμάνια, όσο και από τη Διώρυγα του Σουέζ, η οποία προσφέρει πρόσβαση στις ασιατικές αγορές.<br /><br />Τονίζεται ότι σύμφωνα με την NAVTEX, απαγορεύεται στους ναυτιλλομένους η διέλευση από την δεσμευμένη θαλάσσια περιοχή, η οποία περικλείεται από τα στίγματα:<br /><br />-φ=36ο 40΄ 70΄΄ Β και λ=022ο 40΄ 60΄΄ Α<br />-φ=36ο 33΄ 40΄΄ Β και λ=022ο 48΄ 90΄΄ Α<br />-φ=36ο 26΄ 78΄΄ Β και λ=022ο 49΄ 50΄΄ Α<br />-φ=36ο 23΄ 00΄΄ Β και λ=022ο 35΄ 00΄΄ Α<br />-φ=36ο 32΄ 90΄΄ Β και λ=022ο 34΄ 90΄΄ Α<br /><br />καθώς και στην περιοχή που περικλείεται από τα στίγματα:<br />-φ=36ο 22΄ 07΄΄ Β και λ=022ο 49΄ 62΄΄Α<br />-φ=36ο 18΄ 30΄΄ Β και λ=022ο 35΄ 09΄΄Α<br />-φ=36ο 05΄ 60΄΄ Β και λ=022ο 35΄ 34΄΄Α<br />-φ=36ο 05΄ 80΄΄ Β και λ=022ο 49΄ 83΄΄Α<br /><br />Προσθήκη τμήματος δυτικά των Κυθήρων<br /><br />Η νέα περιοχή δέσμευσης είναι σχεδόν ίδια με την προηγούμενη, ενώ προστέθηκε κι ένα τμήμα δυτικά των Κυθήρων. Σύμφωνα με πληροφορίες του «ΛΤ», σε μέρος του χώρου διεξάγονται οι μεταγγίσεις πετρελαίων από εμπορικά πλοία.<a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2024-05/90a5c7a44c894968fc9b9c5a0e818156_XL.jpg"><img height="438" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2024-05/90a5c7a44c894968fc9b9c5a0e818156_XL.jpg?itok=uLzJL_C9" width="640" /></a><br /><br />Υπενθυμίζεται πως τα τάνκερ που εμπλέκονται σε μεταγγίσεις πετρελαίου στον Λακωνικό Κόλπο, πολλές φορές δεκάδες σε μία ημέρα -σύμφωνα με ρεπορτάζ του Bloomberg τον περασμένο Δεκέμβριο είχαν μετρηθεί τουλάχιστον 12 πετρελαιοφόρα, τα οποία περίμεναν στη σειρά για το κοντραμπάντο-, αποτελούν κίνδυνο για το περιβάλλον, αλλά και την τοπική τουριστική βιομηχανία.<br /><br />Με αυτόν τον (επαναλαμβανόμενο) τρόπο, οι ρωσικές μεταφορές STS κοντά στην Καλαμάτα, μειώθηκαν σημαντικά τον Μάιο, σχολιάζουν εξειδικευμένες ναυτιλιακές ιστοσελίδες.<br /><br />Όπως σχολιάζει το άρθρο, «ο Λακωνικός Κόλπος, περίπου 110 μίλια νοτιοδυτικά της Αθήνας, έχει γίνει μια ζωτικής σημασίας περιοχή εφοδιαστικής για το εμπόριο ρωσικών καυσίμων και αργού. Τα φορτία εναλλάσσονται μεταξύ πλοίων πριν από τη μεταφορά σε Ασιάτες πελάτες».<br /><br />Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, οι διεθνείς κυρώσεις έχουν καταστήσει όλο και πιο δύσκολο το εμπόριο ρωσικού αργού και πετρελαϊκών προϊόντων, ωθώντας τους εμπόρους να αναζητήσουν «παραθυράκια» για να τα εξάγουν, συμπεριλαμβανομένων των υπεράκτιων μεταφορών από πλοίο σε πλοίο (STS).<br /><br />Οι επιχειρήσεις STS είχαν γίνει πιο συνηθισμένες, δεδομένου ότι η Ομάδα των Επτά και η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισαν να περιορίσουν την πώληση ρωσικού αργού και πετρελαϊκών προϊόντων, γεγονός που οδήγησε σχεδόν όλο το ρωσικό αργό πετρέλαιο να αποσταλεί στην Ασία, απαιτώντας τη μετάβαση σε μεγαλύτερα δεξαμενόπλοια για μεγαλύτερα ταξίδια.<div><br />Παράταση στην παράταση<br /><br />Το θέμα δημοσιοποιήθηκε από το Πρακτορείο Reuters, όταν ανέφερε πως η Ελλάδα σε μια σπάνια κίνηση, τις τελευταίες εβδομάδες εξέδωσε δύο NAVTEX για στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή του Λακωνικού Κόλπου, καλώντας τα εμπορικά και άλλα σκάφη να αποφύγουν την περιοχή. Μία από αυτές εκδόθηκε την 1η Μαΐου.<br /><br />«Αρχικά έληγε στις 9 Μαΐου, αλλά παρατάθηκε μέχρι τις 19 Μαΐου», είπε στο διεθνές πρακτορείο ένας αξιωματούχος του Υπουργείου Άμυνας που αρνήθηκε να κατονομαστεί.<br /><br />Τους τελευταίους μήνες, τα ύδατα γύρω από τη νότια ελληνική ακτή και τον Λακωνικό Κόλπο έχουν γίνει σημεία μεταφοράς πετρελαίου, ειδικά για δεξαμενόπλοια που μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο, σε άλλα πλοία. Τα πλοία είναι τοποθετημένα πέρα από το όριο των έξι ναυτικών μιλίων από την ακτή, για την αποφυγή ελέγχων του φορτίου και των πλοίων, από τις ελληνικές αρχές.<br /><br />Ο Λακωνικός Κόλπος, που περιβάλλεται από λόφους που προστατεύουν τα πλοία από τον άνεμο, έχει γίνει μια κομβική τοποθεσία για τη «σκιώδη» μεταφορά ρωσικών φορτίων. για περαιτέρω αποστολή σε αγοραστές στην Ασία.<br /><br />«Δεν μπορείς να κάνεις επιθεώρηση σε πλοίο με ξένη σημαία σε διεθνή ύδατα. Αν ένα σκάφος δεν φέρει ελληνική σημαία, τα χέρια των Αρχών είναι δεμένα», είπε μια δεύτερη πηγή με γνώση του θέματος.<br /><br />«Η NAVTEX είναι ένας έμμεσος τρόπος αποτροπής τέτοιων δραστηριοτήτων».<br /><br />Τρίτος κυβερνητικός αξιωματούχος είπε στο Reuters, ότι η Αθήνα σκοπεύει να επεκτείνει τις θαλάσσιες οδηγίες για στρατιωτικές ασκήσεις σε αυτήν την περιοχή, οι οποίες θα μπορούσαν τελικά να απωθήσουν τις μεταφορές STS που γίνονται κοντά στα ελληνικά ύδατα.<br /><br />Πάντως, όπως σχολιάζει το <a href="https://www.bnnbloomberg.ca/greece-extends-naval-drills-to-drive-russia-oil-tankers-away-1.2070417">Bloomberg</a> για τη νέα εξέλιξη, «δεν είναι ξεκάθαρο τι έχει αλλάξει ώστε η Ελλάδα να υιοθετήσει μια πιο δυναμική προσέγγιση τώρα».<br /><br />Ένας μικρός αριθμός πετρελαιοφόρων που είχαν εισέλθει και είχαν βρει «καταφύγιο» στα ύδατα ανοιχτά της νότιας Ελλάδας για να μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο, αναγκάστηκαν να αναχωρήσουν ξανά, αφού το Πολεμικό Ναυτικό εξέδωσε εκ νέου ανακοίνωση ότι θα πραγματοποιούσε ασκήσεις στην περιοχή.<br /><br />Με παρατάσεις στις στρατιωτικές ασκήσεις θα λυθεί δηλαδή το πρόβλημα των μεταφορών του ρωσικού πετρελαίου που υπόκειται σε κυρώσεις; Ποιο ακριβώς είναι το πλάνο της ελληνικής Κυβέρνησης για μια πρακτική που συνεχίζεται μήνες επί μηνών; Και τι ακριβώς θα συμβεί όταν σταματήσουν οι παρατεινόμενες ασκήσεις;</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγη</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σαν τη "γάτα με το ποντίκι": Νέα NAVTEX του Πολεμικού Ναυτικού στο Λακωνικό Κόλπο για να μείνει μακριά ο ρωσικός στόλος.

Παράταση στην παράταση από το ΠΝ - Έχουν μειωθεί αισθητά οι STS μεταφορές ρωσικού πετρελαίου Στην παράταση της προηγούμενης NAVTEX που δέσμε...

Διαβάστε την συνέχεια

Αγοράζοντας ειρήνη με παραχωρήσεις. Ένα ολισθηρό μονοπάτι.

<img height="500" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/05/urban-peace-painting-z9godxgcc3gyliux-1-825x645.jpg" width="704" /><div><br /></div><div><b>ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ</b><br />Ο Σεργκέϊ Μαρκαντόνοφ, Διευθυντής Τμήματος Προβλημάτων και Εθνικών Σχέσεων της Μόσχας, έχει πει ότι «οι άνθρωποι κουράζονται τόσο πολύ από τις απειλές πολέμων, από τις διεθνείς πιέσεις από τους παγκοσμιοποιημένους μηχανισμούς οργανωμένων συμφερόντων, για την εξεύρεση λύσεων για εθνικά ζητήματα, που είναι πρόθυμοι να δεχτούν ακόμη και μια επαίσχυντη ειρήνη».<br /><br />Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι λαοί θα εξαναγκάζονται να αγοράζουν την ειρήνη τους, ή τις ψευδαισθήσεις μιας προσωρινής ειρήνης με παραχωρήσεις. Όλο αυτό σήμερα, το οποίο δοξολογείται ως συμβιβασμός των λαών για την ειρήνη δεν είναι τίποτε άλλο από έναν αναιδή θρίαμβο μιας τιμωρητικής ειρήνης. Εξάλλου να καταλάβουμε ότι στην εποχή μας παντού υπάρχει ένας επιταχυνόμενος τρόμος, ο οποίος λειτουργεί κάτω από την παραίσθηση του επείγοντος. Η ειρήνη, λοιπόν, αποτελεί μια μπλόφα που καλλιεργείται από τα διεθνή κέντρα εξουσίας. Το δίκαιο του ισχυρού ή καλύτερα η συμμαχία των δυνάμεων φτιάχνουν και τους όρους της ειρήνης.<br /><br />Η ειρήνη πλέον εξαγοράζεται με παραχωρήσεις, μεταβιβάσεις και παραιτήσεις. Παράδειγμα αποτελεί η Αρμενία και όσα ο πρωθυπουργός της χώρας Νικόλ Πασινιάν είπε. Προκειμένου να αντιμετωπίσει έναν πόλεμο με το Αζερμπαϊτζάν είπε ότι οφείλει να συμβιβαστεί με τις απαιτήσεις του Αζερμπαϊτζάν, ώστε να επιτευχθεί μια ειρήνη. Έτσι ο Πασιανάν δήλωσε ότι είναι πρόθυμος να επιστρέψει χωριά στο Αζερμπαϊτζάν, τα οποία είναι σημαντικά για το Ερεβάν, την μεγαλύτερη πόλη της Αρμενίας, με 1.073.700 που αποτελεί και το διοικητικό, πολιτιστικό και βιομηχανικό κέντρο της χώρας. Ενώ ο Αζέρος πρόεδρος, Ιλχάμ Αλίεφ, δήλωσε ότι η χώρα του είναι «πιο κοντά από ποτέ» σε συνθήκη ειρήνης με την Αρμενία.<br /><br />Αυτό το γενικευμένο κλίμα μιας “εξευμενισμένης” ειρήνης (και χωρίς συγκρούσεις μεταξύ των χωρών) η οποία αποτελεί μια δοσοληψία ταπεινωτική για τη μια πλευρά, και κυρίως για εκείνη η οποία δεν ανήκει τον αστερισμό συμφερόντων των παγκοσμιοποιημένων κέντρων. Έτσι, η ειρήνη γίνεται στατικότητα κάποιου νοητού ενισμού περί αναγκαίας επιβολής με όρους που επιβάλλει το παγκοσμιοποιημένο λόμπι, υπονομεύοντας όλες τις αρχές της. Η αυτοτέλεια των τρόπων θεώρησης της ειρήνης έχει υποβαθμιστεί σε μια υβριστική αλαζονική συνθηκολόγηση που βεβαιώνει πλέον αποκλειστικά και μόνο το νόημα της δύναμης.<br /><br />Η εγχώρια ειρήνη<br /><br />Αντίστοιχος όμως φόβος με εκείνον της Αρμενίας υπάρχει και στη χώρα μας. Εδώ και πολύ καιρό πολιτικοί έχουν αρχίσει να μιλούν για μια ειρήνη με την Τουρκία στον ορίζοντα της παραχώρησης κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Υπενθυμίζουμε εκφράσεις όπως «δεν πρέπει να είμαστε μονοφάηδες» (Νίκος Κοτζιάς), που ακούστηκαν στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών το 2019, ή δηλώσεις του τύπου εγώ δεν έχω ταμπού για… συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία (Ντόρα Μπακογιάννη). Επίσης σε συνέντευξή του ο κ. Μητσοτάκης στα πλαίσια της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λιθουανία είχε μιλήσει για αποκλίσεις από κάποιες θέσεις μας, οι οποίες θα αποτελέσουν αφετηρία για διαπραγμάτευση, όλα λοιπόν τα παραπάνω θέτουν υπό κρίση κυρίαρχα δικαιώματά μας.<br /><br />Το λόμπι του εγχώριου αλλά και συμμαχικού κατευνασμού έχει αρχίσει δουλειά, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εκείνες, οι οποίες θα μας πάνε στα “βάγια” μιας ειρήνης που θα την οργώσουν όμως άνεμοι. Μια ειρήνη που κατ’ ουσία θα είναι ήττα και μάλιστα δίχως πόλεμο. Και θα πλειοδοτεί την αδικία, η οποία θα παρουσιαστεί ως δίκιο και νηνεμία. Μια ειρήνη που θα έχει παραχωρήσει το ηθικό της νόημα στην αφασία των συμφερόντων.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a> <br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αγοράζοντας ειρήνη με παραχωρήσεις. Ένα ολισθηρό μονοπάτι.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ο Σεργκέϊ Μαρκαντόνοφ, Διευθυντής Τμήματος Προβλημάτων και Εθνικών Σχέσεων της Μόσχας, έχει πει ότι «οι άνθρωποι κουράζο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τελικά η φρεγάτα ΥΔΡΑ ποια ελληνική ναυτιλία προστατεύει;

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/02/ydra_Thumbnail_2024-02-25_20-27-14-930x550.png" width="703" /><br /><br />Πολύ καιρό ρωτάμε αν η φρεγάτα ΥΔΡΑ που επιχειρεί με μεγάλο ρίσκο στην Ερυθρά Θάλασσα, έχει προστατεύεσει έστω και ΕΝΑ πλοίο με ΕΛΛΗΝΙΚΗ σημαία…Δυστυχώς το ΓΕΕΘΑ δεν μας έχει απαντήσει…Όχι μόνο στο militaire.gr αλλά και σε άλλα -ελάχιστα- μέσα ενημέρωσης που έχουν θέσει το ερώτημα.<br /><br />Απάντηση μας δίνουν οι καλοί συνάδελφοι από το <a href="https://neostrategy.gr/">neostrategy.gr</a> με το ρεπορτάζ τους υπό τον εύστοχο τίτλο «Εφοπλιστές για όλες τις δουλειές»:<br /><br />Η πολυδιαφημισμένη ναυτική επιχείρηση, «Ασπίδες», στην Ερυθρά Θάλασσα, για την προστασία εμπορικών πλοίων από τους Χούθι της Υεμένης, με τη συμμετοχή μιας ελληνικής φρεγάτας, και με κέντρο Διοίκησης τη Λάρισα, γίνεται, όπως υποστηρίζει η ελληνική κυβέρνηση, για την προστασία των ελληνικών πλοίων. Μόνο που, έως τώρα, η Διοίκηση στη Λάρισα δεν έχει δώσει κανένα στοιχείο ότι η φρεγάτα, «Υδρα», έχει συνοδεύσει έστω και ένα πλοίο με ελληνική σημαία. Αντίθετα, ομιλεί, γενικώς και αορίστως, περί πλοίων «ελληνικών συμφερόντων».<br /><br />Είναι προφανές ότι οι Ελληνες εφοπλιστές -πλην λίγων εξαιρέσεων- δεν έχουν πατρίδα, και Θεό τους έχουν το χρήμα. Η ελληνική σημαία, εξάλλου, όπως είναι πασίγνωστο, σε ελάχιστα καράβια τους υπάρχει, και βέβαια, πολύ μικρή είναι η οικονομική συμβολή τους στην χειμαζόμενη, ιδιαίτερα την περίοδο των μνημονίων, οικονομία της χώρας.<br /><br />Παρά ταύτα, ουδεμία στιγμή σταμάτησαν οι παρεμβάσεις τους στην πολιτική ζωή της Ελλάδας, είτε μέσω της παντοδυναμίας τους στα Μέσα Ενημέρωσης, είτε δια των άμεσων ντιρεκτιβών των κάθε λογής «σαλονιών» της εγχώριας «ελίτ». Οι, δε, σχέσεις τους με την κυβέρνηση είναι διαπλεκόμενες και μάλλον «συνεταιρικές». Με ό,τι ενδοοικογενειακά «καυγαδάκια» μπορεί να υπάρξουν. Φτάνει να μην μετατραπούν σε ενδοσυστημικές «βεντέτες».<br /><br />Οποια πέτρα να σηκώσεις<br /><br />Οι μπίζνες των Ελληνων εφοπλιστών, όπως άλλωστε και όλων των εφοπλιστών, δεν έχουν σύνορα. Ούτε και ιδεολογικούς φραγμούς. Είτε είναι δικτατορίες, είτε δημοκρατίες, ουδόλως ενδιαφέρει. Οι μπίζνες είναι μπίζνες.<br /><br />Ηταν με τον Καντάφι, αλλά εύκολα άλλαξαν πλευρά, και κάνουν εμπόριο καυσίμων με αυτούς που τον ανέτρεψαν, με τη νέα «κυβέρνηση» της Λιβύης. Είναι πετρέλαιο της χώρας του «άξονα του κακού», όπως χαρακτηρίζουν οι ΗΠΑ το Ιράν; Και αυτό το μεταφέρουν. Είναι πετρέλαιο των τζιχαντιστών της Συρίας και του Ιράκ που διερχόταν μέσω Τουρκίας; Ιδιο χρώμα έχει παντού το πετρέλαιο.<br /><br />Μέχρι ταυτόχρονες μεταφορές και για Αμερικανούς, Ρώσους και Κινέζους, κάνουν. Μπορεί να προμηθεύει κάποιος εξ’ αυτών καύσιμα στον αμερικανικό 6ο Στόλο στη Μεσόγειο, με έδρα τη Σούδα, αλλά ταυτόχρονα κάνει μπίζνες και με τον Πούτιν. Οξύμωρο; Κι’ όμως, αληθινό.<br /><br />Ακόμα και πίσω από «κολεγιές» με Ισραηλινούς, Ρώσους ολιγάρχες, και συγγενικά πρόσωπα πρωτοκλασάτων Ελλήνων πολιτικων, με στόχο ρωσικά διϋλιστήρια -ή διευκολυνση ρωσικών συμφερόντων- στη νότιο Ευρώπη, φέρονται να βρίσκονται Ελληνες εφοπλιστές.<br /><br />Στο στόχαστρο ο Πούτιν<br /><br />Πρόσφατα, το περιοδικό, Forbes, έβγαλε στα μανταλάκια τους Ελληνες εφοπλιστές, Μαρινάκη, Προκοπίου και Οικονόμου (φωτογραφία), επειδή τα τάνκερ τους μεταφέρουν ρωσικούς ενεργειακούς πόρους, παρά την αντιπαράθεση της Δύσης με τη Ρωσία και τις Δυτικές κυρώσεις.<br /><br />Το δημοσίευμα, ουσιαστικά, είναι συνέχεια περσινών παρόμοιων δημοσιευμάτων σε μεγάλα αμερικανικά Μέσα Ενημέρωσης. Ενδεικτικά, τον Μάϊο του 2023, και ενώ συζητείτο στην ΕΕ το νέο, ενδέκατο (!) πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, με έμφαση, μεταξύ άλλων, στις ναυτικές μεταφορές ρωσικών ενεργειακών πόρων, η αμερικανική, Wall Street Journal, έκανε γνωστό ότι το Κίεβο έχει βάλει στη «μαύρη λίστα» Ελληνες εφοπλιστές.<br /><br />Στο δημοσίευμα με τίτλο, «It’s a bad boy», γινόταν αναφορά στους εφοπλιστές, Γιώργο Οικονόμου, Ανδρέα Μαρτίνο και τον αδελφό του (πρώην διοικητής Αγίου Ορους), καθώς και στον Γιώργο Προκοπίου (του δόθηκαν και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά). Τώρα, στο δημοσίευμα του Forbes προστέθηκε το όνομα του ιδιοκτήτη του «Ολυμπιακού» και μεγάλου εκδοτικού συγκροτήματος, του Μαρινάκη.<br /><br />Πάμπολλα, επίσης, είναι τα δημοσιεύματα στον ξένο και στον ελληνικό Τύπο για μεταφορτώσεις πετρελαίου στον Λακωνικό Κόλπο.<br /><br />Και με τον 6ο Στόλο και με τους Ρώσους<br /><br />Να σημειωθεί πως η Αρκή Καταπολέμησης της Διαφθοράς στο Κίεβο περισσότερο ελέγχεται από τους Αμερικανούς παρά από τους Ουκρανούς. Σε σημείο, μάλιστα, ακόμα και ο Ζελένσκι, όπως αναφέρουν ουκρανικά ΜΜΕ, να … δυσφορεί (!).<br /><br />Βέβαια, σχεδόν όλοι οι παραπάνω Ελληνες εφοπλιστές δουλεύουν ταυτόχρονα και με τις ΗΠΑ. Για παράδειγμα, ο Προκοπίου, ο οποίος είναι στην ουκρανική «μαύρη λίστα», τον Δεκέμβριο του 2019, κατά τα επίσημα εγκαίνια των Ναυπηγείων Νεωρίου Σύρου, φωτογραφιζόταν με τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάϊατ, παρόντων των υπουργών, Άδωνη Γεωργιάδη, και άλλων.<br /><br />Ο ίδιος, επίσης, δούλευε από το 2016 στη μεταφορά πετρελαίου από το Ιράν. Ως γνωστόν, με αφορμή την κατάσχεση φορτίου ιρανικού αργού πετρελαίου από δεξαμενόπλοιο με σημαία της Ρωσίας, σε ελληνικά ύδατα, τον Μάϊο του 2022, αναφέρθηκε στα ΜΜΕ ότι μετέφερε ιρανικό πετρέλαιο για λογαριασμό των ΗΠΑ. Να σημειωθεί πως οι ΗΠΑ, παρά το εμπάργκο σε βάρος του Ιράν, εισάγουν συστηματικά πετρέλαιο από τη χώρα, λόγω της ειδικής ποιότητάς του (!).<br /><br />Ελληνο-τουρκικές μπίζνες<br /><br />Τώρα, ούριο άνεμο για τους Ελληνες εφοπλιστές έφερε και η πρόσφατη επίσκεψη Μητσοτάκη στην Τουρκία και η συνάντησή του με τον Τ. Ερντογάν. Ως γνωστόν, οι δυό τους ανακοίνωσαν τη δημιουργία Επιχειρηματικού Συμβουλίου: Επικεφαλής φέρονται να είναι, από τουρκικής πλευράς, ο Αντνάν Πολάτ (μεγαλοκατασκευστής – Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), και ο εφοπλιστής, Γιώργος Προκοπίου.<br /><br />Να σημειωθεί πως ο κλάδος των Ναυπηγείων στην Τουρκία έχει μεγάλη ανάπτυξη. Ως γνωστόν, επίσης, ο Γ. Προκοπίου, επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, πήρε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Επιπλέον, ο ίδιος έχει εταιρεία, εισηγμένη στην αμερικανική χρηματαγορά, ενώ πέρυσι έκλεισε νέα συμφωνία με τις ΗΠΑ για τη μεταφορά LNG.<br /><br />Ενδιαφέρον είναι ότι εδώ και χρόνια, οι κορυφαίοι μεταφορείς αμερικανικού LNG είναι ελληνικές ναυτιλιακές (όμιλοι Αγγελικούση, Λιβανού, Τσάκου, Προκοπίου, Οικονόμου, Μαρτίνου, Μαρινάκη, Λάτση). Μεγάλα είναι τα ντηλ με LNG και για το μεγαλόπνο σχέδιο, made in Πάϊατ, με κέντρο το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.<br /><br />Το «ποδόσφαιρο» της εξουσίας<br /><br />Εννοείται, πάντως, ότι για τη μερίδα του λέοντος μπορεί να ξεσπάσει αδυσώπητος πόλεμος στους κόλπους του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Εξάλλου, η πρόσφατη «ρήξη» του εφοπλιστή και κατόχου μεγάλων media, Βαγγέλη Μαρινάκη, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αποδίδεται, μεταξύ των άλλων, και σε τέτοιες συγκρούσεις ανάμεσα σε επιχειρηματικά συμφέροντα.<br /><br />Χρόνια τώρα, βέβαια, Μητσοτάκης και Μαρινάκης συμπεριφέρονταν ως «συνεταίροι»,ενώ τα media του εφοπλιστή στήριζαν αναφανδόν την κυβέρνηση της ΝΔ. Αίφνης τώρα, κάνουν μούτρα ο ένας στον άλλον. Πάντως, εσχάτως, ο Β. Μαρινάκης, παρά τις «κόντρες» του με το μέγαρο Μαξίμου, δεν έχασε την ευκαιρία να παραστεί σε εκδήλωση της αδελφής του πρωθυπουργού, Ντόρας Μπακογιάννη, στην Κρήτη.<img height="320" src="https://neostrategy.gr/wp-content/uploads/2024/05/Mar_Mits_Dor.jpg" width="640" /><br /><br />Πάντως, μια «ψυχρότης», όπως φημολογείται στον επιχειρηματικό κόσμο, φαίνεται ότι υπάρχει και στις σχέσεις άλλου εφοπλιστή, κατόχου Μέσων Ενημέρωσης, με τον Κ. Μητσοτάκη. Μάλιστα, οι κακές γλώσσες αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός του τηλεφωνεί (πρωθυπουργός τηλεφωνεί σε επιχειρηματία!) και ο εφοπλιστής δεν του το σηκώνει. Το «ποδόσφαιρο» της εξουσίας, φαίνεται χαλάει καρδιακές φιλίες!<br /><br />Μάχη στις Βρυξέλλες<br /><br />Πέρυσι, πάντως, ενώ συζητείτο το 11ο πακέτο κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας, και ο Ελληνας πρωθυπουργός εμφανιζόταν υπέρμαχος της στήριξης της Ουκρανίας, στις Βρυξέλλες, η Αθήνα έδινε σκληρή μάχη κατά της ουκρανικής «μαύρης λίστας» (International Sponsors of War) με τις ελληνικές εφοπλιστικές οικογένειες που είχε βγάλει στα μανταλάκια η αμερικανική εφημερίδα, The Wall Street Journal.<br /><br />Το θέμα κρίθηκε ακανθώδες για τον Κ. Μητσοτάκη, δεδομένων των σχέσεων που φέρεται να διατηρεί με το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Μάλιστα, κατά πληροφορίες, παράγοντες του εφοπλιστικού κεφαλαίου πηγαινοέρχονταν στο μέγαρο Μαξίμου, ενώ έγιναν επαφές, στις Βρυξέλλες, και με την ουκρανική πλευρά.<br /><br />Κατά πληροφορίες, στις επαφές επισημάνθηκε ότι, εάν το Κίεβο δεν βγάλει από τη «μαύρη λίστα» του τους Ελληνες εφοπλιστές, η Αθήνα θα προβάλλει εμπόδια στην ψήφιση του 11ου πακέτου. Βέβαια, εμπόδια σε διάφορα θέματα δεν έβαζε μόνο η ελληνική πλευρά, αλλά και πλειάδα χωρών -μελών της ΕΕ, ανάλογα με τα συμφέροντά της.<br /><br />Εκτός της ελληνικής κυβέρνησης, εξαιρετικά μεγάλη δραστηριότητα -λόμπινγκ- στις Βρυξέλλες ανέπτυξε και Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών (EEE). Στο πλαίσιο αυτό, μεταξύ άλλων, τον Σεπτέμβριο του 2023, διοργάνωσε κοινή εκδήλωση με την Ενωση Γερμανών Εφοπλιστών (VDR), παρουσία της προέδρου της, Μελίνας Τραυλού, και του μόνιμου αντιπροσώπου της Ελλάδας στην ΕΕ, διπλωμάτη, Ιωάννη Βραΐλα.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τελικά η φρεγάτα ΥΔΡΑ ποια ελληνική ναυτιλία προστατεύει;

Πολύ καιρό ρωτάμε αν η φρεγάτα ΥΔΡΑ που επιχειρεί με μεγάλο ρίσκο στην Ερυθρά Θάλασσα, έχει προστατεύεσει έστω και ΕΝΑ πλοίο με ΕΛΛΗΝΙΚΗ σημ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συμμαχία Τουρκίας-Σκοπίων με στόχο τη Θράκη: Ευγενία Νατσουλίδου και DEB

<img height="349" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/02/Turkey_FYROM.png" width="721" /><br /><br /><b>Διονύσης Βοργιάς</b><br />«Φέτος το ψηφοδέλτιο του ΚΙΕΦ/DEB – Κόμμα Ισότητας,Ειρήνης και Φιλίας, πολιτικό κόμμα της τουρκικής (sic)μειονότητας της Θράκης, δεν είναι “αμιγώς μουσουλμανικό”, όπως δηλώνουν τα ελληνικά ΜΜΕ. Φέτος στο ψηφοδέλτιο συμμετέχει και μέλος της μακεδονικής (sic) εθνικής μειονότητας!», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η «Μακεδονική» Κίνηση Προώθησης της Μητρικής Γλώσσας «Κρίστε Μισίρκοβ». Με δεδομένη τη μείωση της δυναμικής του μειονοτικού DEB κι υπό τον κίνδυνο να μειωθούν για δεύτερη συνεχόμενη αναμέτρηση ευρωεκλογών τα ποσοστά του, έτειναν χέρι συνεργασίας σε μικρή μειοψηφία κατοίκων που προσδιορίζονται ως δήθεν «εθνική μακεδονική μειονότητα της Ελλάδας».<br /><br />Ορατός και ο κίνδυνος παραπλάνησης του εκλογικού σώματος. Ένα διαφορετικό όνομα από τα συνηθισμένα εντοπίζει κάποιος στο ψηφοδέλτιο του Κόμματος Ισότητας, Ειρήνης & Φιλίας (ΚΙΕΦ/DEB) για τις Ευρωεκλογές 2024, που δεν περνάει καθόλου απαρατήρητο, αφού για πρώτη φορά το συγκεκριμένο κόμμα συμπεριλαμβάνει υποψήφιο που δεν είναι μουσουλμάνος. Η Ευγενία Νατσουλίδου σε πρόσφατη επίσκεψή της στην Κομοτηνή βρέθηκε στα γραφεία του ΚΙΕΦ, όπου την υποδέχτηκε η Τσιγδέμ Ασάφογλου. Ποιά όμως είναι αυτή η υποψηφιότητα, γιατί επιλέχτηκε από το DEB και ποιός ο λόγος που πρέπει να μας προβληματίσει;<br /><br />Η υποψηφιότητα<div><br />Πρόκειται για την Ευγενία Νατσουλίδου, μία από τις ελάχιστες εκπροσώπους του «μακεδονικού» δόγματος στη χώρα μας και της ύπαρξης δήθεν «μακεδονικής εθνικής μειονότητας». Την υποψηφιότητά της, μάλιστα, «διαφήμισε» με ανακοίνωσή της η «Μακεδονική» Κίνηση Προώθησης της Μητρικής Γλώσσας «Κρστε Μισιρκοβ». Η Κίνηση αυτή ζητάει ψήφο στην κα Νατσουλίδου συγκεκριμένα και στον συνδυασμό του DEB, προκειμένου όχι η ίδια να εκλεγεί αλλά για «να μετρηθούμε», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά. Ακολουθεί η ανακοίνωση όπως δημοσιεύτηκε: «Φέτος το ψηφοδέλτιο του ΚΙΕΦ/DEB – Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας, πολιτικό κόμμα της τουρκικής (sic) μειονότητας της Θράκης, δεν είναι “αμιγώς μουσουλμανικό”, όπως δηλώνουν τα ελληνικά ΜΜΕ. Φέτος στο ψηφοδέλτιο συμμετέχει και μέλος της Μακεδονικής (sic) εθνικής μειονότητας!<br /><br />Αυτό δείχνει ότι το συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο δεν αφορά στο θρήσκευμα του κάθε υποψηφίου αλλά στην εθνική του ταυτότητα. Όσοι Μακεδόνες θέλουν να δηλώσουν την στήριξη τους στην μακεδονική γλώσσα και εθνική ταυτότητα, βάζουν σταυρό στον αριθμό 26 – Νατσουλίδου Ευγενία! Ευρωβουλευτή δεν θα μπορέσουμε να εκλέξουμε, λόγω του εκλογικού νόμου που ισχύει, αλλά μπορούμε να μετρηθούμε για να μην λένε κάποιοι ότι δεν υπάρχουμε. Ψηφίζουμε ΚΙΕΦ στις προσεχείς ευρωεκλογές. Ενωμένες οι μειονότητες στην Ελλάδα θα έχουν ισχυρότερη φωνή από ότι χωριστά, για να γίνουν τα αυτονόητα δικαιώματα τους σεβαστά από το ελληνικό κράτος. Δεν θα είναι μια χαμένη ψήφος για τους Μακεδόνες η ψήφος μας για το ΚΙΕΦ. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, άλλωστε! Μόνο να κερδίσουμε μπορούμε».<br /><br />Γιατί επιλέχτηκε, γιατί πρέπει να μας προβληματίσει</div><div><br />Η Ευγενία Νατσουλίδου επιλέχτηκε κυρίως για δύο λόγους: Πρώτον, για να ενισχυθεί εκλογικά το DEB με «δεξαμενή» κι από άλλη περιοχή. Η μειονότητα της Θράκης σιγά-σιγά, παρά τον μεγάλο φόβο και την προξενική προπαγάνδα που καλά κρατεί, απομακρύνεται από το DEB. Για παράδειγμα στη Ροδόπη στις ευρωεκλογές του 2019 το κόμμα έλαβε 38%, ενώ το 2014 είχε λάβει 42%. Η αναλογία πληθυσμού χριστιανών-μουσουλμάνων παρέμεινε ίδια μεταξύ των δύο εκλογών, γεγονός που σημαίνει ότι περισσότεροι συμπολίτες μας μουσουλμάνοι δεν ψήφισαν DEB, το οποίο πάντως παρέμεινε πρώτη πολιτική δύναμη στο Νομό. Φέτος, πάντως, η απουσία υποψηφίων από τη μειονότητα στα ψηφοδέλτια ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είναι λάθος από τα συγκεκριμένα κόμματα, καθώς δεν θα αντλήσουν εύκολα τη μειονοτική ψήφο.<br /><br />Δεύτερον, ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να αναδειχθεί το DEB ως κόμμα των «μειονοτήτων» στη Ελλάδα και κάτω από αυτή την «ομπρέλα» αφελώς να το ψηφίσουν κι άλλοι ψηφοφόροι, χωρίς να γνωρίζουν ότι στον πυρήνα της πολιτικής του είναι μόνο ο εθνικός χαρακτηρισμός της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης καθ’ υπόδειξη της διπλωματικής του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας. Άλλωστε, το DEB ήταν απών σε όλα τα μείζονα πολιτικά γεγονότα του τόπου τα τελευταία χρόνια, αφού στερείται ουσιαστική πολιτική ατζέντα. Εφόσον ανοίγει η «ομπρέλα» στη δήθεν «μακεδονική» μειονότητα, ποιός γνωρίζει τι άλλο έχει στα σκαριά του το κόμμα να κάνει, προκειμένου να αποκτήσει μεγαλύτερη εκλογική υπόσταση;</div><div><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; display: flex; font-family: sans-serif; font-size: 14px; margin: 10px 0px; max-width: 550px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1794413807126884599" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=Defencepointgr&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1794413807126884599&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fsymmachia-toyrkias-skopion-sti-thraki-eygenia-natsoylidoy-kai-deb&sessionId=6793f55a721fa1779dbc0ac021cad31c3ce536e1&siteScreenName=Defencepointgr&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; display: block; flex-grow: 1; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 1063px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: static; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a> <br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συμμαχία Τουρκίας-Σκοπίων με στόχο τη Θράκη: Ευγενία Νατσουλίδου και DEB

Διονύσης Βοργιάς «Φέτος το ψηφοδέλτιο του ΚΙΕΦ/DEB – Κόμμα Ισότητας,Ειρήνης και Φιλίας, πολιτικό κόμμα της τουρκικής (sic)μειονότητας της Θρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν έχουμε σπουδές για το επιχειρησιακό επίπεδο του πολέμου!

<img height="388" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/05/War-Levels-1-825x500.jpg" width="706" /><div><br /></div><div><b>ΓΚΑΡΤΖΟΝΙΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</b><br />Ο Κλαούζεβιτς τόνισε τη σημασία της μελέτης του πολέμου, ώστε να μπορεί κάποιος να τον διεξάγει με επιτυχία. Ωστόσο παλιότερα, η σημασία που αποδιδόταν στη στρατιωτική σκέψη ήταν ελλιπής, ακόμα υπήρχε και η άποψη ότι η θεωρία και η μελέτη είναι περίπου άχρηστες, επειδή ο πόλεμος είναι πρακτική δραστηριότητα.<br /><br />Σήμερα το ΝΑΤΟ υποστηρίζει ότι η μαχητική ισχύς, η οποία καθορίζει την ικανότητα των ενόπλων δυνάμεων να πολεμούν, αποτελείται από τρία συστατικά: Το ηθικό (θέληση, κίνητρα και συνοχή), το γνωστικό (στρατιωτική σκέψη και δόγμα) και το φυσικό (μέσα, προσωπικό και υλικά). Από τα τρία συστατικά, κανένα δεν μπορεί να διεκδικήσει το προβάδισμα, το καθένα υποστηρίζει και αλληλεπιδρά με τα άλλα δύο.<br /><br />Βλέπουμε επομένως τη σημασία που αποδίδεται στο γνωστικό, το οποίο παρέχει το πλαίσιο σκέψης εντός του οποίου το στρατιωτικό προσωπικό κατανοεί τόσο το επάγγελμά του όσο και τις δραστηριότητες που πρέπει να αναλάβει. Έχει συνάφεια και εξαρτάται από την ανάπτυξη και την εκμετάλλευση ανθρώπινων ιδιοτήτων, όπως κριτική σκέψη, πρόκληση, ποικιλομορφία της σκέψης, προνοητικότητα, ανθεκτικότητα και προσαρμοστικότητα. Η κακή στρατηγική, πολιτική ή δόγμα δεν μπορεί να διασωθεί με υπεροχή στα άλλα δύο συστατικά. Σ’ αυτό το άρθρο εξετάζουμε ένα ζήτημα που ανήκει στο γνωστικό συστατικό, το επιχειρησιακό επίπεδο του πολέμου. Απαντάμε στα ερωτήματα περί τίνος πρόκειται, πώς προέκυψε, για ποιο λόγο είναι σημαντικό και γιατί εν πολλοίς αγνοείται από τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις.</div><div><br />Η εξέλιξη του επιχειρησιακού επιπέδου<br /><br />Η στρατιωτική ισχύς εφαρμόζεται σε τρία επίπεδα: στρατηγικό, επιχειρησιακό και τακτικό. Τα επίπεδα παρέχουν ένα πλαίσιο για τον εξορθολογισμό και την οργάνωση της στρατιωτικής δραστηριότητας και του σχεδιασμού σε όλο το φάσμα εμπλοκής, για την επίτευξη στρατηγικών στόχων. Παραδοσιακά, οι στρατιωτικές ενέργειες θεωρούνταν ότι ήταν είτε στρατηγικού είτε τακτικού επιπέδου. Το υψηλότερο ή αφηρημένο επίπεδο ασχολούνταν με την προπαρασκευή των δυνάμεων για πόλεμο, με τη σχεδίαση και τη διεξαγωγή του πολέμου.<br /><br />Το κατώτερο ή μηχανικό επίπεδο επικεντρωνόταν στη διάταξη των δυνάμεων στο πεδίο της μάχης. Μέχρι τον 19ο αιώνα η στρατηγική και η τακτική αντιπροσώπευαν τα μοναδικά πεδία της γνώσης στην προσπάθεια να αντιμετωπισθούν οι προκλήσεις που έθεταν τα δύο επίπεδα. Το ενδιάμεσο επίπεδο, το “επιχειρησιακό” καθιερώθηκε στη Δύση και από τη δεκαετία του 1980 και μετά έχει γενικευθεί η χρήση του.<br /><br />Μολονότι οι λέξεις “στρατηγική” και “τακτική” είναι ελληνικές, στην αρχαιότητα δεν υπήρχε διάκριση μεταξύ των δύο. Οι αντίπαλοι στρατοί συγκεντρώνονταν στο κατάλληλο πεδίο για να δώσουν τη μάχη που κατέληγε στη νίκη του ενός ή του άλλου. Παρά τις υποδιαιρέσεις τους οι στρατοί σχημάτιζαν ένα σύνολο, η δε εξουσία συγκεντρωνόταν συνήθως σε ένα πρόσωπο. Στα τέλη του 18ου αιώνα οι όροι στρατηγική και τακτική είχαν ήδη καθιερωθεί στο δυτικό λεξιλόγιο. Ο Ναπολέων προσέδωσε νέα έννοια στον παραδοσιακό τρόπο όταν δημιούργησε μεγαλύτερους στρατούς για να πολεμήσει αποφασιστικά, με στόχους που απαιτούσαν την εκμηδένιση των εχθρικών δυνάμεων.<br /><br />Οι ερμηνευτές ισχυρίσθηκαν ότι η ουσία της ναπολεόντειας μεγαλοφυΐας μπορούσε να γίνει κατανοητή στο πλαίσιο της αναζήτησης «της στρατηγικής του μοναδικού σημείου». Δηλαδή οι φάλαγγες του Ναπολέοντα ελίσσονταν μέσα για να συγκλίνουν στο μοναδικό σημείο της εχθρικής διάταξης, που καθόριζε την έκβαση της εκστρατείας, ίσως ολόκληρου του πολέμου. Η στρατηγική περιέγραφε ένα περιορισμένο πλέγμα ενεργειών, που συμπεριλάμβαναν τις πορείες, τις προελάσεις, τις αναστροφές και τους ελιγμούς που πραγματοποιούνταν μέσα στο θέατρο για να δημιουργήσουν την κρίσιμη μάζα για την αποφασιστική μάχη. Η τακτική περιέγραφε τι συνέβαινε μέσα στα περιορισμένα όρια του πεδίου της μάχης.<br /><br />Η συνάφεια του μετώπου με τα μετόπισθεν<br /><br />Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, η βιομηχανική επανάσταση άλλαξε το βασικό παράδειγμα, με τρόπους που δεν έγιναν πλήρως κατανοητοί μέχρι μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτές οι αλλαγές έφεραν επανάσταση στη διεξαγωγή του πολέμου και έθεσαν τις προϋποθέσεις για μια διαφορετική κατανόηση της στρατιωτικής τέχνης και των μερών της. Λίγοι όμως συνειδητοποίησαν ότι η στρατηγική έπρεπε τώρα να λάβει υπόψη το σύνδεσμο μεταξύ του μετώπου που μάχεται και των μετόπισθεν που υποστηρίζουν.<br /><br />Σαν να μην έφταναν αυτές οι αλλαγές, οι παραδοσιακές έννοιες της μάχης στο τακτικό επίπεδο υπέστησαν επίσης θεμελιώδη αλλαγή. Δεδομένου ότι τα βεληνεκή επεκτάθηκαν, τα όρια του πεδίου μάχης αυξήθηκαν με γεωμετρική πρόοδο και η δυνατότητα του διοικητή να ελέγξει τα στρατεύματά του μειώθηκε δραματικά. Επιπλέον, το άθροισμα των τακτικών επιτυχιών δεν ήταν επουδενί προάγγελος μεγαλύτερης στρατηγικής επιτυχίας.<br /><br />Η καταβολή απαιτούσε διαδοχικές μάχες συνδεδεμένες μεταξύ τους για την επίτευξη στρατηγικών στόχων. Ωρίμαζε η ιδέα ότι η προετοιμασία και η διεξαγωγή των επιχειρήσεων είχαν επεκταθεί πέρα από τα όρια της παραδοσιακής στρατιωτικής στρατηγικής, που αδυνατούσε να ενσωματώσει το νέο περιεχόμενο, μεθόδους και προβλήματα.<br /><br />Σε θεωρητικό επίπεδο το σημαντικότερο ζήτημα ήταν η σύνδεση, πώς δηλαδή να διαμορφώσει κανείς το διανοητικό πλαίσιο για την διεξαγωγή επιχειρήσεων, ώστε να αντιμετωπίσει τις αλλαγές στον συγχρονισμό, τη διάρκεια, την υποστήριξη, την κλίμακα, την έκταση και την απόσταση. To υπάρχον πλαίσιο στρατηγικής και τακτικής ήταν ανεπαρκές για να ερμηνεύσει τη σύνθετη στρατιωτική πραγματικότητα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Από τη διεύρυνση του πολέμου οι θεωρητικοί εισήγαγαν στις δεκαετίες 1920 και 1930 στο λεξιλόγιο, οι μεν Βρετανοί την “υψηλή στρατηγική”, οι δε Σοβιετικοί το επιχειρησιακό επίπεδο πολέμου.<br /><br />Οι Σοβιετικοί αντιλήφθηκαν ότι η εξελισσόμενη στρατιωτική θεωρία και πρακτική είχαν οδηγήσει σε μια κατάσταση, όπου η στρατηγική ενός εμπόλεμου έθνους είχε γίνει ένα είδος διανοητικού και οργανωτικού συνόλου, που συνέδεε το ευρύ μαχόμενο μέτωπο με το τεράστιο ενισχυτικό μετόπισθεν. Η διεξαγωγή των επιχειρήσεων αποκτούσε τη δική της ταυτότητα σε ικανοποιητικό βαθμό, αν και όχι σε απομόνωση από τη στρατηγική και την τακτική. Το 1926 ο Aleksandr Svechin συνέλαβε την ουσία της σύνδεσης μεταξύ των τριών νέων μερών της στρατιωτικής τέχνης: «Η τακτική συνθέτει τα βήματα από τα οποία συναρμολογούνται τα επιχειρησιακά άλματα. Η στρατηγική δείχνει την πορεία».<br /><br />Αυτές και άλλες σχετικές εμπνεύσεις ενώθηκαν στη δεκαετία του 1930 για να παραγάγουν τη σοβιετική έννοια των “επιχειρήσεων σε βάθος”. Οι ιδιομορφίες του σοβιετικού καθεστώτος με τις μαζικές εκκαθαρίσεις των αξιωματικών, δεν επέτρεψαν την εφαρμογή αυτών των θεωριών στον πόλεμο εναντίον της Γερμανίας μέχρι το 1943. Από το Στάλινγκραντ μέχρι το Βερολίνο, οι διοικητές των μετώπων και η Σοβιετική Ανώτατη Διοίκηση επανέφεραν βαθμιαία τις ιδέες της επιχειρησιακής τέχνης και των επιχειρήσεων σε βάθος, αν και χωρίς να αναφέρονται ονομαστικά σε αυτές.<br />Το επιχειρησιακό επίπεδο<br /><br />Μεταπολεμικά, με την είσοδο των πυρηνικών όπλων, το ενδιαφέρον για το επιχειρησιακό επίπεδο ατόνησε και στη Σοβιετική Ένωση και στις ΗΠΑ, όπου κυριάρχησε το δόγμα της αποτροπής. Το ενδιαφέρον ανανεώθηκε από τους Αμερικανούς στη δεκαετία του 1970, μετά την ήττα στον Πόλεμο του Βιετνάμ και την επικέντρωση στη συμβατική σύγκρουση με το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Ο αμερικανικός στρατός υιοθέτησε από το 1982 το επιχειρησιακό επίπεδο του πολέμου και την επιχειρησιακή τέχνη, τα οποία από τη δεκαετία του 1990 και μετά αποτελούν κοινό τόπο για όλους τους δυτικούς στρατούς.<br /><br />Το επιχειρησιακό επίπεδο είναι αυτό στο οποίο σχεδιάζονται, διεξάγονται και συντηρούνται εκστρατείες και μείζονες επιχειρήσεις για την επίτευξη στρατηγικών στόχων εντός ενός θεάτρου ή μιας περιοχής επιχειρήσεων. Η ενορχήστρωση στρατιωτικών πόρων και δραστηριοτήτων σε επιχειρησιακό επίπεδο, ονομάζεται επιχειρησιακή τέχνη. Για ορισμένους μελετητές, το επιχειρησιακό επίπεδο και το παράγωγό του, η επιχειρησιακή τέχνη, αντιπροσωπεύουν «την πιο σπουδαία και δημιουργική εξέλιξη στη στρατιωτική ιστορία του 20ου αιώνα».<br /><br />Το επιχειρησιακό επίπεδο μας είναι απαραίτητο για τους εξής λόγους:</div><div><ul style="text-align: left;"><li>Πρώτον, το ενδιάμεσο αυτό επίπεδο μεταφράζει τον στρατηγικό σκοπό σε τακτικές ενέργειες και καθορίζει την αλληλουχία των τακτικών ενεργειών.</li><li>Δεύτερον, η τακτική από μόνη της δεν μπορεί να εκπληρώσει τους στρατηγικούς σκοπούς ή να κερδίσει τον πόλεμο. Οι επιτυχίες των τακτικών ενεργειών είναι χρήσιμες μόνον όταν συνδέονται ως ένα σύνολο κάποιου ευρύτερου σχεδιασμού.</li><li>Τρίτον, αυτό επιτυγχάνεται με το σχέδιο εκστρατείας, το οποίο καταρτίζεται σε αυτό το επίπεδο.</li><li>Τέταρτον, το χάσμα μεταξύ στρατηγικής και τακτικής είναι πολύ μεγάλο για να γεφυρωθεί χωρίς τη βοήθεια ενός ενδιαμέσου πεδίου μελέτης και πρακτικής, την επιχειρησιακή τέχνη.</li><li>Πέμπτον, μας παρέχει το πλαίσιο για τη λειτουργία της διακλαδικότητας. Διακλαδικές επιχειρήσεις είναι κάτι περισσότερο από το άθροισμα των κλάδων μαζί. Το επιχειρησιακό επίπεδο ενοποιεί τις ενέργειες των κλάδων και εστιάζει την ισχύ σε αποφασιστικό χώρο και χρόνο.</li></ul></div><div>Το επιχειρησιακό επίπεδο στην Ελλάδα<br /><br />Το επιχειρησιακό επίπεδο έφτασε καθυστερημένα στην Ελλάδα και υιοθετήθηκε έμμεσα με την αποδοχή νατοϊκών κανονισμών και διαδικασιών, χωρίς να συνειδητοποιηθεί η αλλαγή που αντιπροσώπευε. Από ολόκληρο πακέτο ο στρατός έχει πάρει μόνο την πρόσοψη, δηλαδή κάποια μηχανικά στοιχεία και διαδικασίες, όπως η επιχειρησιακή σχεδίαση. Η έλλειψη οποιουδήποτε βάθους είναι εμφανής, για παράδειγμα στις συζητήσεις για τη διακλαδικότητα, όπου δεν υπάρχει κάποιο πλαίσιο αναφοράς. Έτσι, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από νέα οπλικά συστήματα που θα προμηθευτεί κάθε κλάδος. Γενικότερα για όλα τα ζητήματα η θεώρηση είναι τακτικού επιπέδου και η διακλαδικότητα εκλαμβάνεται ως το άθροισμα των τριών κλάδων.<br /><br />Εύλογα δημιουργείται η απορία, πώς είναι δυνατόν στην εποχή της πληροφορίας, ο στρατός ο οποίος στέλνει μεγάλο αριθμό προσωπικού στο εξωτερικό για εκπαίδευση, να μην έχει αντιληφθεί τη σημασία μιας τέτοιας εξέλιξης; Δύο από τις αιτίες θεωρούμε πιο σοβαρές: Πρώτον, ο στρατός, στο επίπεδο του ΓΕΕΘΑ αλλά και των κλάδων, δεν διαθέτει σοβαρό ερευνητικό κέντρο για να παρακολουθεί τις εξελίξεις και να εκμεταλλεύεται την εμπειρία και τις γνώσεις όσων εκπαιδεύονται στο εξωτερικό. Δεύτερον, η ανώτερη στρατιωτική μόρφωση νοσεί και δεν υποκαθίσταται από μεταπτυχιακά και διδακτορικά.<br /><br />Η στρατιωτική μόρφωση είναι ευθύνη του στρατού και δεν πρέπει να εκχωρείται σε άλλους φορείς. Ωστόσο όταν στη Διακλαδική Σχολή Πολέμου, που κανονικά έπρεπε να είναι ο κόμβος της επιχειρησιακού επιπέδου μόρφωσης, το κέντρο βάρους είναι μεταπτυχιακό πρόγραμμα, που έχει ανατεθεί στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης(!), ας μην απορούμε για τη μόρφωση που λαμβάνουν οι αξιωματικοί.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a> <br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Δεν έχουμε σπουδές για το επιχειρησιακό επίπεδο του πολέμου!

ΓΚΑΡΤΖΟΝΙΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ο Κλαούζεβιτς τόνισε τη σημασία της μελέτης του πολέμου, ώστε να μπορεί κάποιος να τον διεξάγει με επιτυχία. Ωστόσο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Απευθείας ανάθεση για τα Switchblade! Ένα “LOITERING” πλήγμα για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία…

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/03/Switchblade-790x400.jpg" width="701" /><br /><br />Αδιάψευστη απόδειξη ότι οι διακηρύξεις περί αμυντικής καινοτομίας αποτελούν κατά βάση επικοινωνιακό αφήγημα συνιστούν οι πληροφορίες που είδαν πρόσφατα τη δημοσιότητα περί επιτάχυνσης της προμήθειας αμερικανικής προέλευσης περιφερόμενων (loitering) πυρομαχικών Switchblade 300 και 600. Όπως είχε γίνει γνωστό τον Οκτώβριο του 2023 είχαν εγκριθεί από το Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ) οι μελέτες για την προμήθεια περιφερόμενων πυρομαχικών, με υλοποίηση στην πρώτη φάση την προμήθεια 150 συστημάτων περιφερόμενων πυρομαχικών τύπου Switchblade της αμερικανικής AeroVironment μέσω διακρατικής σύμβασης (FMS – Foreign Military Sales: στρατιωτικές πωλήσεις εξωτερικού) με τις ΗΠΑ για τις ανάγκες της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ) του ΓΕΕΘΑ.<br /><br />Το DP έχει διαχρονικά αναφερθεί με πολλά άρθρα στα περιφερόμενα πυρομαχικά, συμπεριλαμβανομένων και αυτών του συγκεκριμένου τύπου, στην ανάγκη άμεσης εισαγωγής τους σε υπηρεσία με τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις καθώς, και με έμφαση, στη μεγάλη ευκαιρία που αντιπροσωπεύουν για την εγχώρια βιομηχανία. (σημείωση 1).<br /><br />Μάλιστα τον Μάρτιο του 2022, ο αείμνηστος Δημήτρης Στεργίου με το άρθρο του «“Switchblade” της AeroVironment για την Ουκρανία και ελληνική ολιγωρία στην κάλυψη των αναγκών εγχώρια», είχε αναδείξει την ελληνική ολιγωρία αλλά και τις υπάρχουσες ελληνικές δυνατότητες στον τομέα. «Οι ελληνικές δυνατότητες ανάπτυξης και κατασκευής περιφερόμενων όπλων – πυρομαχικών είναι πολλές», ανέφερε χαρακτηριστικά και στο άρθρο του και επισήμαινε ότι «στη χώρα μας υπάρχει και η δυνατότητα άμεσης ανάπτυξης και μαζικής παραγωγής περιφερόμενων πυρομαχικών όπως τα ρωσικά KUB και τα αμερικανικά Switchblade».<br /><br />Βασισμένος δε στα ευρήματα της δημοσιογραφικής έρευνας, που περιελάμβανε και επιτόπιες επισκέψεις σε ελληνικές εταιρίες, ο Δημήτρης είχε διαπιστώσει ότι «στην περίπτωση των περιφερόμενων πυρομαχικών – όπλων όμως, που προορίζονται για την προσβολή στόχων στο έδαφος, οι απαιτήσεις είναι απόλυτα βέβαιο ότι καλύπτονται από τις ελληνικές δυνατότητες και τα COTS (commercial of the shelf) προϊόντα του διεθνούς εμπορίου», δηλαδή μη υπαγόμενα σε περιορισμούς διακίνησης. Επίσης είχε ανακαλύψει ότι «προπλάσματα τέτοιων συστημάτων, μαζί με πλήρη σχέδια, είναι έτοιμα για την έναρξη δοκιμών… και μάλιστα από περισσότερες από μία εταιρείες στην Ελλάδα» και ότι το «κόστος της όλης διαδικασίας, αλλά και της παραγωγής, είναι με ασφάλεια εντός των ελληνικών οικονομικών δυνατοτήτων».<br /><br />Παρόλα αυτά όμως παρουσιάζεται το ακόλουθο τυπικά ελληνικό φαινόμενο:<br />>Από τον αποκαλούμενο δεύτερο πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ (27 Σεπτεμβρίου – 10 Νοεμβρίου 2020), απαιτήθηκαν περίπου τρία χρόνια (!) ώστε ΘΕΣΜΙΚΑ (με την προαναφερθείσα έγκριση των μελετών από το ΣΑΓΕ) να αναγνωριστεί η επιχειρησιακή αξία των περιφερόμενων πυρομαχικών, να αποφασιστεί η εισαγωγή τους στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και να καθοριστούν τα εξοπλιστικά προγράμματα για την προμήθεια τους.<br />>Απαιτήθηκαν επίσης επιπλέον επτά μήνες, ώστε να αρχίσουν οι διαδικασίες ενεργοποίησης του προγράμματος σύμφωνα με τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας.<br /><br />Το μόνο που περιοριζόμαστε να σημειώσουμε εδώ είναι ότι το «σπεύδε βραδέως» δεν αποτελεί τη βέλτιστη προσέγγιση για την αξιολόγηση και απόφαση υιοθέτησης μιας κατηγορίας οπλικών συστημάτων που είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται μία περίπου 10ετία πριν («Οι αρχικές συμβάσεις παραγωγής του μικρού Switchblade 300 στην AeroVironment – κατασκευαστή των Raven και Puma) υπογράφηκαν από τον Στρατό των ΗΠΑ τον Ιούλιο του 2011 και το Μάρτιο του 2012. Στα τέλη του ίδιου χρόνου τα πρώτα 75 τέτοια συστήματα παραδίδονταν στις δυνάμεις Πεζοναυτών των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν» και >για την επιχειρησιακή δράση των οποίων υπήρχε πληθώρα πληροφοριών από ανοικτές και διαβαθμισμένες πηγές.<br /><br />Όμως το πιο εξοργιστικό είναι, ότι το ίδιο χρονικό διάστημα, περίπου τέσσερα χρόνια, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και κατ’ επέκταση οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, πριν αλλά και μετά τον μεταρρυθμιστικό οίστρο, ΔΕΝ εξέδωσαν επιχειρησιακές και τεχνικές προδιαγραφές και ΔΕΝ προκήρυξαν ούτε ένα διαγωνισμό για την αξιολόγηση πεδίου περιφερόμενων πυρομαχικών εγχώριας σχεδίασης και ανάπτυξης.<br /><br />Για την υλοποίηση, ούτε δαπάνη οικονομικών πόρων για τη χρηματοδότηση αναπτυξιακού προγράμματος, ούτε δαπάνη επιπλέον οικονομικών πόρων ως διαχειριστικό κόστος για την αξιολόγηση και επιλογή των προτάσεων προς χρηματοδότηση θα απαιτούνταν. Μόνο η προκήρυξη διαγωνισμού που θα μπορούσε να διεξαχθεί ηλεκτρονικά μέσω της πλατφόρμας του Εθνικού Συστήματος Ηλεκτρονικών Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΣΗΔΗΣ) με κριτήρια την ικανοποίηση των επιχειρησιακών και τεχνικών προδιαγραφών, την απόδοση στην αξιολόγηση πεδίου και το μικρότερο κόστος.<br /><br />Όμως ούτε αυτή η ανέξοδη για τον κρατικό προϋπολογισμό ευκαιρία δόθηκε στην εγχώρια βιομηχανική και τεχνολογική βάση, η οποία κατά το αφήγημα των μεταρρυθμιστών κρίθηκε ότι δεν έχει τη δυνατότητα να ανταποκριθεί στην απαίτηση. Αντίθετα για πολλοστή φορά επιλέχθηκε η μέθοδος της απευθείας ανάθεσης μίας λύσης που μπορεί σε σχέση με «παραδοσιακά» πυραυλικά σύστημα να έχει μικρότερο κόστος αλλά απέχει πολύ από το να χαρακτηρισθεί φθηνή, αντί να επιτευχθεί ή έστω και σε κάποιο βαθμό απεξάρτηση της χώρας και απόκτηση έστω και σχετικής αυτονομίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a> <br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Απευθείας ανάθεση για τα Switchblade! Ένα “LOITERING” πλήγμα για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία…

Αδιάψευστη απόδειξη ότι οι διακηρύξεις περί αμυντικής καινοτομίας αποτελούν κατά βάση επικοινωνιακό αφήγημα συνιστούν οι πληροφορίες που είδ...

Διαβάστε την συνέχεια