ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Ουκρανία.. το μήλο της έριδος για τους ισχυρούς. Όπως η Ελλάδα.

Ellada simera 0 Αμυνα, Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική, οικονομία 16:26

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.csmonitor.com/var/archive/storage/images/media/ukraine-map/7570727-1-eng-US/Ukraine-Map_full_600.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><img border="0" src="http://www.csmonitor.com/var/archive/storage/images/media/ukraine-map/7570727-1-eng-US/Ukraine-Map_full_600.jpg" /></span></a></div>
<br />
Ιδού λοιπόν ποιοί ειναι οι ανταγωνιστές για την Ουκρανία... μια χώρα που γινεται μήλον της έριδος οχι φυσικά γιατί είναι καλοί, ομόθρησκοί ή κόπτονται κάποιοι για τα δημοκρατικά της δικαιώματα... αλλά επειδή είναι σημαντικός ενεργειακός κόμβος, έχει το μεγαλύτερο ποσοστό λιμένων στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και είναι στο "μαλακό υπογάστριο" της Ρωσίας.<br />
Έχουμε λοιπόν το Russia Today News που σηκώνει σημαία επίθεσης απέναντι στην Ε.Ε και το IMF ( <a href="http://rt.com/news/ukraine-eu-yanukovich-protest-368/">http://rt.com/news/ukraine-eu-yanukovich-protest-368/</a><br />
Και απο την άλλη το Foreign Policy περιοδικό (<a href="http://www.foreignpolicy.com/articles/2013/11/26/the_basket_case">http://www.foreignpolicy.com/articles/2013/11/26/the_basket_case</a> ) που παίζει τον αντίθετο ρόλο και λέει πως η Ουκρανία πάει να γίνει failed state<br />
<br />
Η αλήθεια φυσικά είναι κάπου στην μέση όπου η Ουκρανία θα μπορούσε να σταθεί μόνη της αν δεν είχε τόσο μεγάλη γεωστρατηγική σημασία σαν έδαφος και οικονομία στην περιοχή για τους ισχυρούς " πατρονες" της σκακιέρας.<br />
<br />
Αφιερωμένο επίσης και σε εμάς που παίρνουμε στα σοβαρά τις δηλώσεις περί συμπάθειας απο Ρώσους , ΗΠΑ .. και Ε.Ε. που όλοι τους λειτουργούν φυσικα για ιδίον συμφέρον...Να θυμίσω οτι ίδια προσέγγιση είχαμε και εμείς στην αρχή της κρίσης. Μνημόνιο και βοήθεια απο Ρωσία. Όμως,  το δυστυχέστερο ακόμα έιναι πως εμείς σε αντίθεση με την Ουκρανία.. απλά δώσαμε γή και ύδωρ έναντι... ΤΙΠΟΤΑ!<br />
<a href="http://www.geopolitics.com.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ουκρανία.. το μήλο της έριδος για τους ισχυρούς. Όπως η Ελλάδα.

Ιδού λοιπόν ποιοί ειναι οι ανταγωνιστές για την Ουκρανία... μια χώρα που γινεται μήλον της έριδος οχι φυσικά γιατί είναι καλοί, ομόθρησκο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η παγίδα των γενοσήμων

Ellada simera 0 Ανάλυση 15:17

<img alt="Ηθικη" class="size-full wp-image-4861" height="412" src="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2013/11/%CE%97%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CE%B7.jpg" width="700" /><br />
<br />
<strong>Είτε εύπιστοι, είτε σε διατεταγμένη υπηρεσία πολιτικοί τάσσονται υπέρ των εισβολέων και δημαγωγούν, ισχυριζόμενοι ότι ωφελούν τους πολίτες – κερδίζοντας με το μέρος τους την κοινή γνώμη, η οποία νομίζει ανόητα πως ωφελείται από τις χαμηλές τιμές</strong><br />
<div style="text-align: justify;">
Η «απελευθέρωση των αγορών», την οποία επιβάλλει δικτατορικά το ΔΝΤ στις χώρες που εισβάλλει, σημαίνει απλά το εξής: «Α<i>νοίξτε τα σύνορα σας στους εντολοδόχους μας, για να μπορέσουν να αρπάξουν και να λεηλατήσουν ότι βρουν – ιδιωτικά ακίνητα, δημόσια περιουσιακά στοιχεία, επιχειρήσεις, μερίδια αγοράς κοκ</i>.»</div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτό γίνεται αφενός μεν με τη βοήθεια της εγχώριας επιχειρηματικής ελίτ, η οποία «φιλοδοξεί» να γίνει ο τοποτηρητής των εισβολέων στη χώρα της, αφετέρου με τη συνδρομή της διεφθαρμένης πολιτικής εξουσίας – η οποία επιβάλλει «νομοθετικά διατάγματα» που δεν απαιτείται η έγκριση τους από τη Βουλή, ενώ διευκολύνει επικοινωνιακά την άλωση της εκάστοτε χώρας.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η «διασπάθιση» της ιδιωτικής περιουσίας (ακίνητα, οικόπεδα κλπ.), επιτυγχάνεται πολύ απλά, με τη βοήθεια της υπερβολικής φορολόγησης – επίσης με τη συνδρομή των τραπεζών, οι οποίες έχουν στην ιδιοκτησία τους τις υποθήκες (<strong><span style="color: #3366ff;"><a href="http://www.analyst.gr/2013/11/19/4684/2/"><span style="color: #3366ff;">άρθρο</span></a></span></strong>).</div>
<div style="text-align: justify;">
Η μέθοδος επηρεασμού της κοινής γνώμης, έτσι ώστε να μην αντιδράσει, είναι οι κατηγορίες για φοροδιαφυγή, για διαφθορά ή για οτιδήποτε άλλο ατόμων ή ομάδων του πληθυσμού – στα πλαίσια του «μαζί τα φάγαμε» ή της τοποθέτησης της μίας κοινωνικής ομάδας εναντίον της άλλης.</div>
<div style="text-align: justify;">
Από την άλλη πλευρά, η αφανής ακίνητη περιουσία του δημοσίου εκποιείται με την ίδρυση εταιριών, στις οποίες μεταβιβάζονται κρυφά τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους. Στη συνέχεια, <b>πωλούνται οι μετοχές των εταιρειών αυτών, οπότε δεν γίνεται αντιληπτό σχεδόν τίποτα από τους πολίτες</b>. Όσον αφορά τις δημόσιες επιχειρήσεις, όπου τα «φιλέτα» είναι οι κοινωφελείς (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ), οι κερδοφόρες μονοπωλιακές (ΟΠΑΠ) και οι στρατηγικές (ΟΤΕ κλπ.), ακολουθείται συνήθως η παρακάτω διαδικασία:</div>
<div style="text-align: justify;">
(α) Καταγγέλλεται η διαφθορά των συνδικαλιστών και του υπόλοιπου προσωπικού τους, μέσω των διατεταγμένων ΜΜΕ, έτσι ώστε να χειραγωγηθεί η κοινή γνώμη και να μην φέρει αντίρρηση στην εκποίηση τους.</div>
<div style="text-align: justify;">
(β) Απολύεται το δήθεν υπεράριθμό ή ακριβό προσωπικό τους – ιδίως αυτοί που αντιδρούν στην όλη διαδικασία. Προσλαμβάνονται είτε οι ίδιοι, είτε καινούργιοι, με τους νέους όμως βασικούς μισθούς «πείνας».</div>
<div style="text-align: justify;">
(γ) Εξυγιαίνονται με χρήματα των φορολογουμένων πολιτών και στη συνέχεια πωλούνται «καθαρές» στους εισβολείς – μισοτιμής προφανώς, αφού στην υπό κατάληψη χώρα οι τιμές έχουν καταρρεύσει.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ότι δεν μπορούν να αγοράσουν <strong><span style="color: #3366ff;"><a href="http://www.analyst.gr/2013/09/25/2094/"><span style="color: #3366ff;">οι εισβολείς</span></a></span></strong> σε τιμές ευκαιρίας, φροντίζουν να το κλείσουν – με τη μέθοδο του damping (σημαίνει ότι, κερδίζω στη δική μου χώρα, οπότε μπορώ να πουλάω κάτω από το κόστος σε μία άλλη, μέχρι να κλείσω τους ανταγωνιστές μου, αυξάνοντας μετά τις τιμές).</div>
<div style="text-align: justify;">
Σε γενικές γραμμές λοιπόν, μειώνουν τις τιμές πώλησης τους κάτω από το κόστος, με αποτέλεσμα οι τοπικές βιομηχανίες να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν με τον ανταγωνισμό. Επομένως, είτε χρεοκοπούν, είτε πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές στους εντολοδόχους του ΔΝΤ (ή της Γερμανίας, στην περίπτωση της Ελλάδας).</div>
<div style="text-align: justify;">
Όσον αφορά ορισμένους ευαίσθητους και εξαιρετικά κερδοφόρους κλάδους, όπως τις τοπικές φαρμακοβιομηχανίες, η συνταγή είναι ελαφρά διαφορετική:</div>
<div style="text-align: justify;">
(α)  Οι πολιτικοί επιβάλλουν θεσμικά τιμές πώλησης κάτω του κόστους στην τοπική βιομηχανία, η οποία παράγει συνήθως γενόσημα – υποχρεώνοντας ταυτόχρονα τους ασφαλισμένους πολίτες να επιλέγουν τα συγκεκριμένα φάρμακα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτό επιτυγχάνεται είτε αυξάνοντας τις τιμές των πρωτοτύπων, είτε μειώνοντας τη συμμετοχή του κράτους, όσον αφορά την αγορά των πρωτοτύπων φαρμάκων, είτε προσφέροντας ειδικά κίνητρα για την αγορά των γενοσήμων.</div>
<div style="text-align: justify;">
(β) Στη συνέχεια, οι πολιτικοί «δημαγωγούν», ισχυριζόμενοι ότι ωφελούν τους πολίτες, καταπολεμώντας θαρραλέα τα συμφέροντα – οπότε κερδίζουν με το μέρος τους την κοινή γνώμη, η οποία νομίζει ανόητα πως ωφελείται από τις χαμηλές τιμές, ενώ χαίρεται με την τιμωρία του «εγχώριου κατεστημένου» (μισαλλοδοξία).</div>
<div style="text-align: justify;">
(γ)  Οι τοπικές φαρμακοβιομηχανίες είτε χρεοκοπούν, είτε πωλούνται μισοτιμής στους ξένους.</div>
<div style="text-align: justify;">
(δ)  Αργότερα, σταδιακά, οι τιμές των γενοσήμων αυξάνονται, τα κίνητρα για την αγορά τους, η επιδότηση τους ουσιαστικά από το κράτος σταματάει και οι εισβολείς έχουν στη διάθεση τους μονοπωλιακά ολόκληρη την αγορά – κερδίζοντας πλουσιοπάροχα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Περαιτέρω οι δαπάνες υγείας, για τις οποίες κατηγορείται η Ελλάδα από την ίδια την κυβέρνηση της, η οποία ισχυρίζεται ότι είναι οι υψηλότερες παγκοσμίως, φαίνονται από τον πίνακα που ακολουθεί:</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: white;">.</span></div>
<div class="wp-caption aligncenter" id="attachment_4863" style="width: 1010px;">
<a href="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2013/11/%CE%94%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%AC-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85.jpg"><img alt="Δαπάνες υγείας ανά χώρα του κόσμου. (*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)" class="size-full wp-image-4863" height="453" src="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2013/11/%CE%94%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%AC-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85.jpg" width="1000" /></a><br />
<div class="wp-caption-text">
Δαπάνες υγείας ανά χώρα του κόσμου.<br />
(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)</div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: white;">.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
Στην πρώτη στήλη είναι οι δαπάνες υγείας ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, στη δεύτερη η κατά κεφαλήν δαπάνες, στην τρίτη το προσδόκιμο ζωής (από το οποίο φαίνεται η σχέση του με τις δαπάνες υγείας), ενώ στην τέταρτη τα νοσοκομειακά κρεβάτια ανά 1.000 κατοίκους. Με σκούρο κόκκινο είναι οι δημόσιες δαπάνες και με ανοιχτό οι ιδιωτικές – όπου φαίνεται καθαρά πόσο υψηλές είναι οι ιδιωτικές δαπάνες των Ελλήνων, σε σχέση με άλλες χώρες.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο πίνακας αφορά το 2007 (έκτοτε οι δαπάνες υγείας στην Ελλάδα έχουν περιορισθεί σημαντικά), ενώ στην τελευταία στήλη γίνεται σύγκριση με το 1995.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σε κάθε περίπτωση, όταν υλοποιηθεί η μνημονιακή δέσμευση, σύμφωνα με την οποία οι δαπάνες υγείας στην Ελλάδα θα πρέπει να περιορισθούν στο 1% του ΑΕΠ, το οποίο συνεχώς μειώνεται (από 240 δις € στα 190 δις € περίπου), η υγεία στην πατρίδα μας θα <strong><span style="color: #3366ff;"><a href="http://www.analyst.gr/2013/11/13/4551/"><span style="color: #3366ff;">καταρρεύσει</span></a></span></strong> – πόσο μάλλον όταν τα φάρμακα θα αυξηθούν κατακόρυφα, αφού κλείσουν οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες.</div>
<div style="text-align: justify;">
Είναι ίσως σκόπιμο να σημειωθεί ότι, στη Νότια Αφρική, στην οποία εισέβαλλε το ΔΝΤ καταλύοντας τα πάντα, τόσο οι ιδιωτικές, όσο και οι δημόσιες ασφαλιστικές εταιρείες, αναλαμβάνουν το κόστος μόνο των γενοσήμων φαρμάκων – ενώ στις αναπτυσσόμενες (BRIC) οικονομίες τα γενόσημα έχουν μερίδιο αγοράς της τάξης του 80%. Ο μεγαλύτερος παραγωγός γενοσήμων είναι η Ινδία, ενώ οι δέκα πρώτες εταιρείες παραγωγής είναι οι εξής:</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: white;"> .</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ΠΙΝΑΚΑΣ Ι</b>: Μεγαλύτεροι παραγωγοί γενοσήμων το 2011, σε δις $</div>
<table border="1" cellpadding="0" cellspacing="0" style="width: 100%px;"><tbody>
<tr><td valign="top" width="11%"><b>Α/Α</b></td><td valign="top" width="48%"><b>Εταιρεία</b></td><td valign="top" width="21%"><div align="right">
<b>Έδρα</b></div>
</td><td valign="top" width="18%"><div align="right">
<b>Τζίρος</b></div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="11%"></td><td valign="top" width="48%"></td><td valign="top" width="21%"></td><td valign="top" width="18%"></td></tr>
<tr><td valign="top" width="11%">1</td><td valign="top" width="48%">Teva</td><td valign="top" width="21%"><div align="right">
Ισραήλ</div>
</td><td valign="top" width="18%"><div align="right">
18,31</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="11%">2</td><td valign="top" width="48%">Sandoz (Ανήκει στη Novartis)</td><td valign="top" width="21%"><div align="right">
Γερμανία</div>
</td><td valign="top" width="18%"><div align="right">
9,47</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="11%">3</td><td valign="top" width="48%">Mylan</td><td valign="top" width="21%"><div align="right">
Η.Π.Α.</div>
</td><td valign="top" width="18%"><div align="right">
6,13</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="11%">4</td><td valign="top" width="48%">Watson</td><td valign="top" width="21%"><div align="right">
Η.Π.Α.</div>
</td><td valign="top" width="18%"><div align="right">
4,58</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="11%">5</td><td valign="top" width="48%">Hospira</td><td valign="top" width="21%"><div align="right">
Η.Π.Α.</div>
</td><td valign="top" width="18%"><div align="right">
3,07</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="11%">6</td><td valign="top" width="48%">Actavis (Αγοράσθηκε από τηWatson)</td><td valign="top" width="21%"><div align="right">
Ελβετία</div>
</td><td valign="top" width="18%"><div align="right">
2,65</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="11%">7</td><td valign="top" width="48%">Zentiva (Ανήκει στη Sanofi)</td><td valign="top" width="21%"><div align="right">
Τσεχία</div>
</td><td valign="top" width="18%"><div align="right">
2,04</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="11%">8</td><td valign="top" width="48%">Stada</td><td valign="top" width="21%"><div align="right">
Γερμανία</div>
</td><td valign="top" width="18%"><div align="right">
2,39</div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: white;"> .</span></div>
<div style="text-align: justify;">
Ολοκληρώνοντας έχουμε την εντύπωση ότι, όπως το χρηματιστήριο μας έπαψε να ανήκει στις αναπτυγμένες οικονομίες (μοναδική χώρα της Ευρωζώνης), έτσι θα συμβεί και με όλα τα υπόλοιπα – ξεκινώντας από τα φάρμακα, στα οποία ήδη κατατασσόμαστε στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Στον Πίνακα ΙΙ που ακολουθεί φαίνεται το ποσοστό κατανάλωσης των γενοσήμων φαρμάκων, σε ορισμένες χώρες, σε τιμές παραγωγού (2010).</div>
<span style="color: white;"><b> .</b></span><br />
<b>ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ</b>: Μερίδιο του τζίρου των γενοσήμων, με κριτήριο την τιμή παραγωγού (2010)<br />
<table border="1" cellpadding="0" cellspacing="0" style="width: 100%px;"><tbody>
<tr><td valign="top" width="50%"><b>Χώρα</b></td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
<b>Μερίδιο</b></div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%"></td><td valign="top" width="50%"></td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%">Βέλγιο</td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
12,6%</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%">Βουλγαρία</td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
42,5%</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%">Δανία</td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
24,2%</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%">Γερμανία</td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
30,2%</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%">Γαλλία</td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
13,1%</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%"><b>Ελλάδα</b></td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
<b>17,0%</b></div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%">Ιρλανδία</td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
10,7%</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%">Ολλανδία</td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
11,5%</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%">Αυστρία</td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
22,4%</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%">Πολωνία</td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
56,4%</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%">Πορτογαλία</td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
20,8%</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%">Σερβία</td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
55,0%</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%"><b>Ισπανία </b></td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
<b>8,4%</b></div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%">Σουηδία</td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
14,6%</div>
</td></tr>
<tr><td valign="top" width="50%"><b>Ελβετία</b></td><td valign="top" width="50%"><div align="right">
<b>9,7%</b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<em><b>Σημείωση</b>: Με διάφορα κριτήρια ανά χώρα (φαρμακεία, συνολική αγορά κλπ.). Όπως φαίνεται το μερίδιο στην Ελβετία, χώρα παραγωγής φαρμάκων (Novartis), όπως και στη Γαλλία (Sanofi-Aventis) είναι πολύ χαμηλό. Στις φτωχότερες χώρες (Βουλγαρία, Σερβία κλπ.), το μερίδιο είναι πολύ υψηλό. </em><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: white;">.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
Κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι πολύ δύσκολο να πιστέψουμε ότι, θα παραμείνουμε κράτος-μέλος της Ευρωζώνης. Ελπίζουμε δε να γίνει κατανοητό από τους υποστηρικτές της <strong><span style="color: #3366ff;"><a href="http://www.analyst.gr/2013/11/09/4357/"><span style="color: #3366ff;">επιστροφής στη δραχμή</span></a> </span></strong>οι οποίοι, χωρίς φυσικά να το θέλουν, «παίζουν το παιχνίδι» των εισβολέων.</div>
<a href="http://www.analyst.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η παγίδα των γενοσήμων

Είτε εύπιστοι, είτε σε διατεταγμένη υπηρεσία πολιτικοί τάσσονται υπέρ των εισβολέων και δημαγωγούν, ισχυριζόμενοι ότι ωφελούν τους πολίτες...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπάρχουν, ακόμη..

Ellada simera 0 Ελλάδα 14:57

<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-NJceNBa2ZGk/UpWvV0hqQyI/AAAAAAAABq8/mXeHnjGyoXM/s1600/neyrospasta.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="440" src="http://4.bp.blogspot.com/-NJceNBa2ZGk/UpWvV0hqQyI/AAAAAAAABq8/mXeHnjGyoXM/s640/neyrospasta.jpg" width="640" /></a></h3>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-6722562650109763861" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" trbidi="on">
     Και μ' αυτά και μ' αυτά φτάνουμε και στον τελευταίο μήνα του χρόνου<b>..</b><br /><b><br /></b> <b>     </b>Πέρασε πιά και <b>ο ''επικίνδυνος''</b>(!) Νοέμβριος, όπως είχε περάσει <b>ο ''καυτός''</b> Σεπτέμβριος, και πιό πριν <b>ο  ''οριακός''</b>  Ιούλιος!<br /><br />      Κουταμάρες και αηδίες για <b>να ξεγελιέται το πόπολο,</b> και <b>να λουφάζει στους καναπέδες</b> και τις πολυθρόνες, περιμένοντας<b>:</b> <b>τίποτα!</b><br /><b><br /></b>     <b> Ένα παχύ και βαρύ ''τίποτα''</b>, που <b>το μεταθέτουμε </b>από Δευτέρα σε Πέμπτη, κι από Φεβρουάριο  σε Ιούνιο, και από Πάσχα στις γερμανικές εκλογές, <b>δίνοντας χώρο και χρόνο</b> στο ''σύστημα'' και στα<b> κυβερνητικά ανδρείκελα</b> να χορεύουν <b>τον χορό του διαβόλου</b> πάνω <b>στις πλάτες του ελληνικού λαού</b>, στο κουφάρι της ελληνικής οικονομίας, στο<b> ανύπαρκτο πιά μέλλον..</b><br /><b><br /></b> <b>     </b>Και μεις,<b> περιμένουμε ολοχρονίς τι;</b><br /><b>     </b>Να περάσει κι αυτός ο χρόνος, να 'ρθει ο επόμενος, <b>να γίνει τί;</b><br /><b>     Να περάσουν τάχα τα χρόνια των μνημονίων και μετά: τσακ! σαν κάποιος να γύρισε τον διακόπτη, να ξαναγυρίσουν όλα στον κανονικό τους ρυθμό;</b><br /><b><br /></b>      Και δεν έχουμε καταλάβει ότι <b>δεν υπάρχει ''μετά'';</b><br /><b>     </b>Ότι <b>δεν μπορεί</b> να υπάρξει  ''μετά'', χωρίς ιδρώτα, χωρίς δάκρυα, χωρίς ''αίμα'' !<br /><br />      Δεν μπορούμε να περάσουμε το φουσκωμένο <b>ποτάμι χωρίς να βραχούμε!</b> Χωρίς να ξεσκίσουμε και να ματώσουμε τα πόδια μας στις πέτρες!  Χωρίς απώλειες!<br />      <b>Δεν γίνεται..</b><br /><b><br /></b>      Κι αν δεν το διαβούμε τώρα, το ποτάμι <b>συνεχώς φουσκώνει</b>, βρυχάται, <b>ζητάει ανθρώπινες ζωές </b>και καταστροφές<b>..</b><br /><b>     Δεν γίνεται να το διαβούμε καβάλα στους καναπέδες!</b><br /><b><br /></b> <b>     </b>Σε ένα μήνα τελειώνει κι αυτός ο χρόνος.<br />      Στον <b>απολογισμό</b> που θα κάνουμε, στην <b>απογραφή όσων χάσαμε κι όσων μας μένουν ακόμα, </b>ας θυμηθούμε να βάλουμε στην άκρη, <b>να περισώσουμε ένα σπίρτο..</b><br /><b><br /></b> <b>     </b>Αυτό που θα βάλει <b>φωτιά</b> στους καναπέδες<b>..</b><br /><b><br /></b> <b><br /></b>     <b> Υ.Γ.  </b>Ο τίτλος του κειμένου μπήκε έχοντας στο μυαλό <b>τις μαριονέτες που κυβερνούν</b> την ύπαρξή μας.  Προχωρώντας όμως το κείμενο ανακαλύπτει κανείς ότι τελικά αυτά που <b>''Υπάρχουν, ακόμη..''</b> είναι <b>οι καναπέδες, η ατολμία και η ανοησία μας..</b></div>
</div>
<a href="http://mandatoforos.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Υπάρχουν, ακόμη..

Και μ' αυτά και μ' αυτά φτάνουμε και στον τελευταίο μήνα του χρόνου .. Πέρασε πιά και ο ''επικίνδυνος'...

Διαβάστε την συνέχεια

Good: Ο “αγωγός της ειρήνης” δεν πρόκειται να ξεπαγώσει τις σχέσεις Ισραήλ και Τουρκίας

Ellada simera 0 Ισραήλ, Τουρκία 14:06

<img border="0" height="384" src="http://www.e-afipnisi.gr/img/8fa3bab223bec6501ad71f96bb1067b6erdogggg.jpg500.jpg" width="640" /><br />
<br />
Η Allison Good, freelance δημοσιογράφος με έδρα την Ιερουσαλήμ, σε άρθρο γνώμης στο DEFENCE ONE με τίτλο «Pipe Dream: Israel-Turkey ‘Peace Pipeline’ Unlikely to Thaw Relations» αναφέρεται στις αντιδράσεις του πολιτικού κατεστημένου του Ισραήλ προς τον συζητούμενο αγωγό φυσικού αερίου προς την Τουρκία ή «αγωγό της ειρήνης», όπως ονομάσθηκε.<br />
<br />
Οπως αναφέρει, δεν αναμένεται καμιά εμπορική συμφωνία να οδηγήσει στο «ξεπάγωμα» των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων, τουλάχιστον έως ότου παραμένει πρωθυπουργός, ο Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br />
<br />
Υπάρχουν δύο στρατόπεδα σχετικά με τον υποθαλάσσιο αγωγό φυσικού αερίου, μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ, υποστηρίζει η αρθρογράφος, με το πρώτο να θεωρεί ότι η οικονομία επισκιάζει τις πολιτικές διαφορές και το δεύτερο να το αρνείται. Μολονότι η διεθνής επιχειρηματική κοινότητα ανήκει στο πρώτο στρατόπεδο η πλειοψηφία των σημερινών και πρώην Ισραηλινών αξιωματούχων φαίνεται να ανήκει στο δεύτερο.<br />
<br />
Είναι ωστόσο σαφές και στις δύο πλευρές ότι ο αγωγός δεν πρόκειται να συμβάλλει στην αναθέρμανση της πρώην ισχυρής ισραηλο-τουρκικής στρατηγικής συνεργασίας, που επιθυμούν οι ΗΠΑ. Είναι ανεύθυνο να θεωρεί κάποιος ότι η κατασκευή ενός «αγωγού ειρήνης» θα οδηγούσε στην επανέναρξη των κοινών στρατιωτικών ασκήσεων και στα προσοδοφόρα διμερή αμυντικά συμβόλαια, ακόμη λιγότερο σε μια συνεργασία στο θέμα της Συρίας. Οι θερμές σχέσεις της δεκαετίας του ’90 και των αρχών του 2000 δεν πρόκειται να επανέλθουν.<br />
<br />
Η ρήξη έγινε για πρώτη φορά τόσο εμφανής στη Διάσκεψη για την Ενέργεια και την Επιχειρηματικότητα στο Ισραήλ, αυτή την εβδομάδα. Ο πρώην Αμερικανός πρέσβης των ΗΠΑ στο Αζερμπαϊτζάν, και μέλος σήμερα του διοικητικού συμβουλίου της τουρκικής εταιρείας Turcas Petrol, που πρότεινε τον Σεπτέμβριο τον αγωγό Ισραήλ-Τουρκίας, με κόστος κατασκευής 2,5 δις δολάρια, δήλωσε προς τους συμμετέχοντες ότι διαβλέπει τη βούληση στην Τουρκία «να προχωρήσει μπροστά», εκφράζοντας παράλληλα την πεποίθησή του ότι το διπλωματικό αδιέξοδο θα μπορούσε να αρθεί σε συνδυασμό με την συμφωνία για τον αγωγό φυσικού αερίου.<br />
<br />
Ο πρώην γενικός διευθυντής του Ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών, Alon Liel, βλέπει την κατάσταση διαφορετικά. Η σταδιακή παρακμή των ισραηλο-τουρκικών σχέσεων που κατέληξε στα γεγονότα του Mavi Marmara, το 2010, διακόπτοντας την στρατιωτική και διπλωματική συνεργασία, δεν πρόκειται να επιλυθεί μόνο μέσω της οικονομικής συνεργασίας, λαμβάνοντας υπόψη την επιθετική ρητορική που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν έναντι του Ισραήλ. «Όσο ο Ερντογάν παραμένει πρωθυπουργός, δεν είναι δυνατό να υλοποιήσουμε ένα σχέδιο ή μια συμφωνία σε αυτό το στρατηγικό επίπεδο» δήλωσε ο Ισραηλινός αξιωματούχος προσθέτοντας ότι «εάν απομονώσουμε τον Ερντογάν και εξαφανισθεί από το προσκήνιο, οι πιθανότητες επίτευξης μιας συμφωνίας θα είναι πολύ μεγαλύτερες».<br />
<br />
Την πεποίθηση του Alon Liel για μια πολιτική λύση πριν από την απόφαση για τον αγωγο μοιράζονται πολλά ακόμη πρόσωπα που υπηρέτησαν στο Υπουργείο Εξωτερικών, εκφράζοντας παράλληλα την αμφιβολία τους στο ότι ο ιδιωτικός τομέας θα μπορούσε να οδηγήσει τον Ερντογάν σε συμφωνία.<br />
<br />
Ανεξάρτητα από το εάν η στάση αυτή αποτιμά επακριβώς τη σημερινή κατάσταση, υποδηλώνει ωστόσο την πλήρη έλλειψη βούλησης να υποκύψουν στις απαιτήσεις της Άγκυρας για την συμφιλίωση. Οι ιδιωτικές εταιρείες μπορεί να προπορεύονται σε σχέδια που έχουν σχέση με αγωγούς, αλλά οι εμπορικές συμφωνίες δεν μπορούν να επανορθώσουν διαταραγμένες διμερείς σχέσεις. Για την αμερικανική εθνική ασφάλεια και τα στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή, που βασίζονταν στην ισραηλο-τουρκική στρατιωτική συνεργασία ως ανάχωμα στα εξτρεμιστικά γειτονικά καθεστώτα, η σκληρή αυτή πραγματικότητα αποτελεί μια ακόμη ένδειξη ότι παραμένει αμφιλεγόμενη η προσπάθεια επαναπροσέγγισης που προωθεί ο Πρόεδρος Ομπάμα.<br />
<br />
Η προώθηση του αγωγού θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ αποτρέποντας μια προσέγγιση της Τουρκίας με τη Ρωσία, λόγω της επιδείνωσης των αμερικανο-τουρκικών σχέσεων. Την προηγούμενη μόλις εβδομάδα ο Ερντογάν ζήτησε για άλλη μια φορά από τον Πρόεδρο Πούτιν την ένταξη της Τουρκίας στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (Shanghai Cooperation Organization), που προβλέπει την στρατιωτική συνεργασία μεταξύ της Ρωσίας, της Κίνας και πρώην Δημοκρατιών της Σοβιετικής Ένωσης. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την πρόθεση της Άγκυρας να αγοράσει αντιπυραυλικό σύστημα μεγάλου βεληνεκούς από την Κίνα αποτελεί δυσχερή εξέλιξη στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία.<br />
<br />
Εάν αποδειχθεί εφικτός, ένας τουρκο-ισραηλινός αγωγός θα μπορούσε να ορθώσει ένα ισχυρό εμπόδιο μεταξύ της Μόσχας και της Άγκυρας. Το πολιτικό βάρος της Ρωσίας στην Ευρασία εξαρτάται εν μέρει από την θέση της ως ο μεγαλύτερος τροφοδότης της Ευρώπης με φυσικό αέριο. Η μεγαλύτερη ποσότητα φυσικού αερίου που καταναλώνει η Τουρκία προέρχεται από την Ρωσία. Λειτουργώντας ωστόσο ως ένας ενεργειακός κόμβος που μεταφέρει το ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω ενός δικτύου φυσικών αγωγών, η όποια προσπάθεια της Τουρκίας για την διαφοροποίηση των πηγών της θα μπορούσε να έχει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα. Η εισαγωγή ισραηλινού φυσικού αερίου στην Τουρκία θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα προς την Ευρώπη, μειώνοντας την συμμετοχή της Ρωσίας σε μια ήδη στάσιμη αγορά.<br />
<br />
Μολονότι ο αγωγός φυσικού αερίου από το Ισραήλ στην Τουρκία θα εξυπηρετούσε τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ η προοπτική μιας τέτοιας συνεργασίας ξεθωριάζει γρήγορα. Οι αποφάσεις για τον τρόπο μεταφοράς του ισραηλινού φυσικού αερίου θα πρέπει να ληφθούν το συντομότερο δυνατό, λαμβάνοντας υπόψη την υπεροχή των ΗΠΑ στο σχιστολιθικό φυσικό αέριο και τον κορεσμό που θα μπορούσε να προκληθεί σύντομα για το φυσικό αέριο από τις αναδυόμενες αγορές. Τέλος, ένα τόσο πλεονεκτικό σχέδιο γεωπολιτικής και οικονομικής σημασίας δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί εκτός της πολιτικής διαδικασίας.<br />
<a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Good: Ο “αγωγός της ειρήνης” δεν πρόκειται να ξεπαγώσει τις σχέσεις Ισραήλ και Τουρκίας

Η Allison Good, freelance δημοσιογράφος με έδρα την Ιερουσαλήμ, σε άρθρο γνώμης στο DEFENCE ONE με τίτλο «Pipe Dream: Israel-Turkey ‘Peace...

Διαβάστε την συνέχεια

Ασφαιρη δυσαρέσκεια

Ellada simera 0 κόσμος, Πολιτική 14:00

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.freedomsphoenix.com/Uploads/Graphics/173/09/173-0914060852-iran-usa-cabal.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" class="irc_mut" height="393" id="irc_mi" src="http://www.freedomsphoenix.com/Uploads/Graphics/173/09/173-0914060852-iran-usa-cabal.jpg" style="margin-top: 0px;" width="486" /></a></div>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br /></h3>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<br />
<div class="post-body entry-content" id="post-body-5882029193440536012" itemprop="articleBody">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<i><b>Γ. ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ 
</b></i><br />
<div style="text-align: center;">
</div>
Η στροφή των ΗΠΑ απέναντι στο Ιράν έχει προκαλέσει τη 
δημόσια έκφραση δυσαρέσκειας μέχρι και οργής τόσο από τον Νετανιάχου όσο και από 
τη βασιλική οικογένεια στο Ριάντ και σε πιο χαμηλούς τόνους αμηχανία και 
αβεβαιότητα στους Ερντογάν - Νταβούτογλου.<br /><a href="" name="more"></a><br />Κανένας από 
τους τρεις δυσαρεστημένους δεν μπορεί να παρενοχλήσει τις ΗΠΑ ή ακόμη και να 
εκβιάσει εκπτώσεις στη στροφή της Ουάσιγκτον αλλά και αντισταθμιστικά 
οφέλη.<br /><br />Ο Νετανιάχου γνωρίζει τι συνέβη στην κυβέρνηση Σαμίρ το 1992, όταν 
ο προκάτοχός του επεχείρησε να παρεμποδίσει την πολιτική Μπους - Μπέικερ για 
συνολική επίλυση της αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης. Σε τρεις μήνες μετά από πρόωρες 
εκλογές η κυβέρνηση Λικούντ ήταν παρελθόν με τη βοήθεια του φιλοϊσραηλινού λόμπι 
στις ΗΠΑ.<br /><br />Η Οικογένεια Σαούντ στο Ριάντ πήρε ήδη ένα πρώτο μήνυμα από τη 
θετική αντίδραση των Κρατών του Κόλπου στη συμφωνία με το Ιράν και γνωρίζει πολύ 
καλά ότι θα αυξηθεί η εξάρτησή της από τις ΗΠΑ τόσο απέναντι στην Τεχεράνη, που 
βγαίνει από την περιφερειακή και διεθνή απομόνωση, όσο και από τους πολλούς 
εσωτερικούς παράγοντες αστάθειας και αμφισβήτησης τόσο της καθεστωτικής 
σταθερότητας όσο και της ενότητας της χώρας<br /><br />Πιο ιδιόμορφη περίπτωση είναι 
η Τουρκία όπου ο μεν Νταβούτογλου με αλλεπάλληλες περιοδείες προσπαθεί να 
κλείσει τα πολλά περιφερειακά μέτωπα που άνοιξε η διπλωματική του 
πολυπραγμοσύνη, ενώ ο Ερντογάν με το βλέμμα στραμμένο στις κάλπες του 2014 
εξακολουθεί να εκφέρει τη ρητορική του προστάτη των σουνιτών στον Αραβικό Κόσμο 
και να απειλεί ΗΠΑ και Ε.Ε. με προσχώρηση στον ελεγχόμενο από τη Μόσχα και το 
Πεκίνο Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης!<br /><br />Το ερώτημα δεν αφορά το Τελ 
Αβίβ, το Ριάντ και την Αγκυρα αλλά κυρίως την Ουάσιγκτον: τι θα κάνει η 
αμερικανική πλευρά; Θα περιμένει με μεγαλοψυχία την αναπόφευκτη εναρμόνιση των 
δυσαρεστημένων ή θα κάνει ό,τι μπορεί για να διαμορφωθούν ευνοϊκότεροι για τα 
συμφέροντά της πολιτικοί και κυβερνητικοί συσχετισμοί στο Ισραήλ, στη Σαουδική 
Αραβία και την Τουρκία;<br /><br />Ενα είναι βέβαιο: χωρίς την απειλή του Ιράν, σε 
συνεχή διάλογο με τη Μόσχα και με την προοπτική της ενεργειακής της απεξάρτησης 
από τη Μέση Ανατολή, η Ουάσιγκτον έχει πλέον πλήρη ελευθερία κινήσεων.</div>
</div>
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ασφαιρη δυσαρέσκεια

Γ. ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ Η στροφή των ΗΠΑ απέναντι στο Ιράν έχει προκαλέσει τη δημόσια έκφραση δυσαρέσκειας μέχρι και οργής τόσο από το...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ομπάμα αντιμέτωπος με το ισραηλινό λόμπι

Ellada simera 0 Ισραήλ, κόσμος 13:46

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR64MnuZCdjM2X6Uv8c02zelmbStL0D4OTCxZwd6c_GVlUS34E4" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR64MnuZCdjM2X6Uv8c02zelmbStL0D4OTCxZwd6c_GVlUS34E4" width="600" /></a></div>
<br />
<b><span style="color: #990000;">Gideon Rachman</span></b><br />
Η θρυλική ισχύς του ισραηλινού λόμπι Aipac και πόσο έχει εξασθενήσει μετά το φιάσκο της Συρίας. Η προσωπική έχθρα Ομπάμα-Νετανιάχου και ο ρόλος της εξοργισμένης Σαουδικής Αραβίας.<br />
Για τον Μπαράκ Ομπάμα η επίτευξη πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν μπορεί να είναι το εύκολο μέρος της εξίσωσης. Ο πρόεδρος καλείται τώρα να δώσει μία <strong>μεγαλύτερη μάχη αντιμέτωπος με το Ισραήλ</strong> και τους υποστηρικτές του τις ΗΠΑ καθώς προσπαθούν να συγκεντρώσουν δυνάμεις αντίστασης στη συμφωνία. Η κυβέρνηση το γνωρίζει και είναι συγκρατημένα αισιόδοξη ότι μπορεί να αντιμετωπίσει το λόμπι του Ισραήλ στο Κογκρέσο και να κερδίσει.<br />
Κάτω από όλες τις μυστικές πληροφορίες η αμερικανοϊσραηλινή διαμάχη για το Ιράν είναι πολύ απλή. Οι Ισραηλινοί θέλουν την πλήρη διάλυση του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Οι Αμερικανοί και οι εταίροι τους στη διαπραγματευτική ομάδα των 6 διεθνών δυνάμεωνθέλουν πάγωμα του προγράμματος με την πρώτη ευκαιρία - και αναγνωρίζουν επίσης ότι οποιαδήποτε τελική συμφωνία θα πρέπει να αφήνει το Ιράν με κάποια παραγωγή πυρηνικής ενέργειας.<br />
Η πραγματική εναλλακτική στη συμφωνία της Γενεύης, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν οι Αμερικανοί -δεν είναι η καλύτερη συμφωνία που ονειρεύεται ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου- είναι η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων και στη συνέχεια η επιτάχυνση του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης - που θα οδηγήσει τελικά ή σε μία ιρανική βόμβα ή σε πόλεμο. Η κυβέρνηση Ομπάμα πιστεύει πως διατυπώνοντας τα επιχειρήματά της μπορεί να αντιμετωπίσει τη <strong>φοβερή φάλαγγα των υποστηρικτών του Ισραήλ στο Κογκρέσο</strong>, που παραδοσιακά παρατάσσονται με την επιτροπή Αμερικανικών - Ισραηλινών Υποθέσεων.<br />
Η συζήτηση στο Κογκρέσο αναμένεται να επικεντρωθεί στο εάν το νομοθετικό σώμα θα συμφωνήσει με τη χαλάρωση των κυρώσεων ή εάν αντιθέτως οι ηγέτες των κομμάτων θα στηρίξουν ενίσχυση των κυρώσεων υπονομεύοντας τη διαπραγματευτική στάση του Μπ. Ομπάμα. Ο Αμερικανός πρόεδρος μπορεί να αποφασίσει χαλάρωση κάποιων κυρώσεων με απόφαση του Λευκού Οίκου. Κάποια στιγμή, όμως, θα αναγκαστεί να πάρει το πράσινο φως από το Κογκρέσο για τη συμφωνία του Ιράν.<br />
Η αισιοδοξία της κυβέρνησης ότι μπορεί να κερδίσει στο θέμα του Ιράν στηρίζεται και σε δημοσκόπηση που έγινε πριν από τη συμφωνία της Γενεύης, βάσει της οποίας η αμερικανική κοινή γνώμη τάσσεται υπέρ πυρηνικής συμφωνίας με τη χώρα σε ποσοστό 56%, έναντι 39% που δεν την επιθυμεί. Η κυβέρνηση εκτιμά ότι η ισχυρή επιθυμία της κοινής γνώμης να αποτραπούν νέοι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή θα υπερκεράσει την παραδοσιακή συμπάθεια για το Ισραήλ και την αντιπάθεια για το Ιράν.<br />
<strong>Το Aipac είναι ένα ισχυρό λόμπι</strong>. Προσφάτως, όμως, το φιάσκο με το αίτημα του Ομπάμα στο Κογκρέσο να εγκρίνει την επίθεση με πυραύλους στη Συρία μετά τη χρήση χημικών όπλων από τον Μπασάρ αλ-Άσαντ δείχνει ότι το λόμπι του Ισραήλ δεν νικά πάντα στο Καπιτώλιο. Το Aipac εργάστηκε σκληρά ώστε να δοθεί το πράσινο φως για την επίθεση με πυραύλους στη Συρία. Στο Κογκρέσο, όμως, βάρυνε περισσότερο η βαθιά αντίδραση της κοινής γνώμης στην ανάληψη νέας στρατιωτικής δράσης.<br />
Οι αναλογίες, πάντως, μπορεί να μην είναι τελικά τόσο ενθαρρυντικές όσο ελπίζει η κυβέρνηση. Όταν ψήφιζαν οι βουλευτές για την επίθεση στη Συρία ήταν σαφές ότι το επόμενο βήμα θα ήταν η στρατιωτική δράση. Αντιθέτως, απόρριψη της συμφωνίας για το Ιράν δεν συνεπάγεται με σαφήνεια ψήφο για πόλεμο εναντίον του. Επιπλέον, <strong>η δημοτικότητα του προέδρου έχει υποχωρήσει σε νέα χαμηλά</strong> καθώς το φιάσκο για τις μεταρρυθμίσεις στον κλάδο υγείας τον έχει αποδυναμώσει αισθητά.<br />
Κατά συνέπεια, για να λειτουργήσει η εγχώρια πολιτική στρατηγική της κυβέρνησης Ομπάμα αναφορικά με το Ιράν τα επιχειρήματα θα πρέπει να αντέξουν τη σκληρή εξέταση από Ισραηλινούς και άλλους. Έχει στήριξη, λοιπόν, η επιχειρηματολογία του Ομπάμα;<br />
Σε γενικές γραμμές, ναι. Αντιμετωπίστηκαν οι σημαντικές αδυναμίες που είχαν εντοπιστεί στο προσχέδιο της συμφωνίας πριν από δύο εβδομάδες. Συγκεκριμένα, η ανάπτυξη αντιδραστήρα με βαρύ ύδωρ στο Αράκ, νοτιοδυτικά της Τεχεράνης, που θα μπορούσε δυνητικά να αποτελέσει την εναλλακτική οδό για μία βόμβα πλουτωνίου, πάγωσε. Θα διαλυθούν τα αποθέματα εμπλουτισμένου ουρανίου του Ιράν, εξέλιξη που καθιστά δυσκολότερη την παραβίαση της πυρηνικής συμφωνίας (όπως είχε κάνει κάποτε η Βόρειος Κορέα).<br />
Η ανακούφιση του Ιράν από αυτήν τη μεταβατική συμφωνία είναι κατανοητή - τρομάζει όμως το Ισραήλ και τη Σαουδική Αραβία. Η πραγματικότητα είναι πως οι Ιρανοί δεν έχουν ακόμη πάρει τόσα πολλά από την άρση των κυρώσεων. Τα μεγαλύτερα μέτρα που συμφωνήθηκαν είναι η εφάπαξ αποδέσμευση περιουσιακών στοιχείων που είχαν παγώσει. <strong>Οι βασικές οικονομικές κυρώσεις παραμένουν σε ισχύ</strong> και συνεχίζουν να στοιχίζουν ακριβά στο Ιράν. Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει διατηρήσει σημαντικό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα καθώς οι δύο πλευρές τους επόμενους έξι μήνες θα θέσουν επί τάπητος την τελική συμφωνία.<br />
Οι Ισραηλινοί επισημαίνουν ότι δεν είναι ο μόνος σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή που ανησυχεί βαθιά γι' αυτήν τη συμφωνία.<strong> Η Σαουδική Αραβία είναι εμφανώς οργισμένη</strong>. Οι ανησυχίες του Ριάντ, όμως, δεν σχετίζονται εξ ολοκλήρου με την πιθανότητα ιρανικής βόμβας. Σε γενικές γραμμές, οι Σαουδάραβες βρίσκονται σε μία συνεχή μάχη με το Ιράν για τη γεωγραφική, αλλά και τη θρησκευτική επικράτηση στην ευρύτερη περιοχή και γι' αυτόν τον λόγο υπονόμευσαν τις ειρηνευτικές προσπάθειες στη Συρία. Το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία είναι στενοί σύμμαχοι των ΗΠΑ, αλλά τα συμφέροντά τους δεν ταυτίζονται απολύτως με τα αμερικανικά.<br />
Καθώς θα προχωρά η συζήτηση για το Ιράν στις ΗΠΑ, αναπόφευκτα θα αποκτήσει και προσωπική διάσταση. <strong>Ο Ομπάμα και ο Νετανιάχου απεχθάνονται ο ένας τον άλλον</strong>. Τώρα ετοιμάζονται και για μία δημόσια αναμέτρηση. Θα ήταν ταπεινωτικό για τον Αμερικανό πρόεδρο η πολιτική του για το Ιράν να καταστρατηγηθεί από το Κογκρέσο κατόπιν διαταγής των Ισραηλινών.<br />
Το διακύβευμα, όμως, είναι πολύ μεγάλο για τον β. Νετανιάχου και για το Ισραήλ - <strong>η νίκη μπορεί να είναι τόσο επικίνδυνη όσο και η ήττα.</strong> Εάν μπλοκαριστεί η διπλωματική λύση με το Ιράν και ακολουθήσει πολεμική σύρραξη, τότε το Ισραήλ θα κατηγορηθεί ότι παρέσυρε τις ΗΠΑ στον πόλεμο. Εάν, όμως, ο Β. Νετανιάχου αντιμετωπίσει την κυβέρνηση Ομπάμα μέσα στο Κογκρέσο -και χάσει- τότε η θρυλική ισχύς του ισραηλινού λόμπι μπορεί να μην είναι ποτέ ξανά ίδια.<br />
<a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο Ομπάμα αντιμέτωπος με το ισραηλινό λόμπι

Gideon Rachman Η θρυλική ισχύς του ισραηλινού λόμπι Aipac και πόσο έχει εξασθενήσει μετά το φιάσκο της Συρίας. Η προσωπική έχθρα Ομπάμα-...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Άγκυρα προκαλεί σύγκρουση του Πεκίνου με την Ουάσιγκτον

Ellada simera 0 Τουρκία 12:58

<img alt="Η Άγκυρα προκαλεί σύγκρουση του Πεκίνου με την Ουάσιγκτον" class="w100" height="374" itemprop="image" src="http://m.ruvr.ru/2013/11/26/1182985199/461px-SM-3_launch-USS_Decatur.jpg" title="Η Άγκυρα προκαλεί σύγκρουση του Πεκίνου με την Ουάσιγκτον" width="640" /><br />
<br />
<b>Οι δυνατότητες των ΗΠΑ σε ό,τι αφορά την προώθηση του αμερικανικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας, όπως φαίνεται, θα υπερισχύσουν, και η Τουρκία θα αναγκαστεί να το αγοράσει με όχι εντελώς ευνοϊκούς όρους σε σύγκριση με τους κινεζικούς.</b><br />
<br />
Έτσι έχει σχολιάσει ο Διευθυντής του Κέντρου κοινωνικο-πολιτικών ερευνών Βλαντίμιρ Γιεβσέγιεφ τη δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου στην Ουάσιγκτον. Ο υπουργός επεσήμανε ότι η Τουρκία δεν έχει επιλέξει οριστικά το κινεζικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας και μπορεί να αναθεωρήσει την απόφαση υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών.<br />
<br />
Το Σεπτέμβριο η αμερικανική εταιρεία Raytheon έχασε το διαγωνισμό μειοδοσίας της Κινεζικής εταιρείας εισαγωγών-εξαγωγών ακριβούς μηχανουργίας CPMIEC. Η Κίνα κέρδισε το δικαίωμα να εξοπλίσει τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις με το αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα HQ-9, το οποίο αποτελεί τροποποιημένο αντίγραφο του ρωσικού S-300P. Ωστόσο, τα αποτελέσματα του διαγωνισμού πρέπει να εγκριθούν από την τουρκική κυβέρνηση. Η πικρή ήττα έχει προκαλέσει τη μεγάλη πολιτική πίεση της Ουάσιγκτον στην Άγκυρα. Οι Αμερικανοί, συγκεκριμένα, υπενθύμισαν ότι την εν λόγω κινεζική εταιρεία καλύπτουν οι κυρώσεις των ΗΠΑ για τη συνεργασία με το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα και τη Συρία. Εκτός αυτού, ο Λευκός Οίκος επεσήμανε ότι η δημιουργία από την Τουρκία από κοινού με την Κίνα συστήματος, που δεν είναι συμβατό με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, θα αποδυναμώσει την ικανότητα των συμμάχων της Άγκυρας να ενεργούν από κοινού. Και επίσης θα υπονομεύσει μία από τις θεμελιώδεις αρχές της συμμαχίας.<br />
<br />
Ως αποτέλεσμα στην Ουάσιγκτον ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωσε ότι, αν ληφθεί νέα πρόταση, που θα ικανοποιεί την Άγκυρα, η Τουρκία θα συνάψει συμφωνία με άλλη εταιρεία – αμερικανική ή ευρωπαϊκή.<br />
<br />
Οι Τούρκοι, όπως φαίνεται, έχουν βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση και το πιθανότερο είναι ότι οι Αμερικανοί τελικά θα πετύχουν την προώθηση του αντιπυραυλικού τους συστήματος, δήλωσε ο Βλαντίμιρ Γιεβσέγιεφ:<br />
<br />
- Πιθανώς, παίζεται παιχνίδι. Ίσως, χρησιμοποιώντας τους Κινέζους, οι Τούρκοι ήθελαν να ρίξουν την τιμή ή να προσελκύσουν στον εαυτό τους ιδιαίτερη προσοχή. Όμως το πιθανότερο είναι ότι το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας που θα εγκριθεί, θα είναι το αμερικανικό. Έστω και λόγω του ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Όμως αυτή, φυσικά, θα δοκιμάσει έστω και φαινομενικά να δείξει την ανεξαρτησία της και να εξασφαλίσει μ΄αυτό τον τρόπο από τις ΗΠΑ καλύτερους όρους για το συμβόλαιο.<br />
<br />
Και η Κίνα παίζει το δικό της παιχνίδι, προσπαθώντας να κερδίσει από το μελλοντικό συμβόλαιο όχι μόνο εμπορικά, αλλά και πολιτικά μερίσματα, θεωρεί ο Γιεβσέγιεφ:<br />
<br />
- Ουσιαστικά, πρόκειται για προώθηση στις χώρες του ΝΑΤΟ. Η Κίνα μπορεί για πρώτη φορά να πει ότι έχει δικά τις συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας και μπορεί να τα προωθήσει στις αναπτυγμένες χώρες. Πρόκειται πραγματικά για σοβαρή πρόθεση.<br />
<br />
Εν τω μεταξύ οι Αμερικανοί μέχρι σήμερα δεν είναι σίγουροι ότι η πολιτική πίεση στην Άγκυρα θα είναι αρκετή για να στριμωχτεί η Κίνα. Οι αμερικανικές εταιρείες Raytheon και Lockheed Martin διεξάγουν εντατικές διαπραγματεύσεις σε βιομηχανικούς κύκλους και με την κυβέρνηση των ΗΠΑ σχετικά με την τροποποίηση των προτάσεών τους προς την Τουρκία. Ο στόχος είναι να γίνουν πιο ανταγωνιστικές σε σύγκριση με το σύστημα που έχει προτείνει η Κίνα.<br />
<a href="http://greek.ruvr.ru/" target="_blank">πηγή</a>

Η Άγκυρα προκαλεί σύγκρουση του Πεκίνου με την Ουάσιγκτον

Οι δυνατότητες των ΗΠΑ σε ό,τι αφορά την προώθηση του αμερικανικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας, όπως φαίνεται, θα υπερισχύσουν, και η...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ιστορικό δίδαγμα για την εθνική επιβίωση!

Ellada simera 0 Ελλάδα 12:49

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://ellanodikis.files.wordpress.com/2012/01/01-fobos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="http://ellanodikis.files.wordpress.com/2012/01/01-fobos.jpg" width="600" /></a></div>
<br />
Κωνσταντίνος Χολέβας<br />
Πώς επιβιώνει ο Ελληνισμός σε δύσκολες περιόδους; Από πού αντλούν οι Ελληνες διδάγματα κοινωνικής αλληλεγγύης σε εποχές κρίσης ή υποδούλωσης; Ποια η πολιτιστική, εκπαιδευτική και φιλανθρωπική δράση της Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά τη διάρκεια των αιώνων; Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα απαντήθηκαν από εκλεκτούς επιστήμονες κατά το Β' Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Διορθόδοξο Κέντρο της Μονής Πεντέλης, στις 22 και τις 23 Νοεμβρίου. Εντάσσεται στη σειρά 10 συνεδρίων που ανέλαβε να οργανώσει η Ειδική Συνοδική Επιτροπή Πολιτιστικής Ταυτότητος, ένα κάθε χρόνο, ώστε το δέκατο να συμπέσει με τα 200 χρόνια από τη Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση (1821-2021).<br />
<br />
Το φετινό συνέδριο είχε τίτλο «Η ζωή των υποδούλων Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας: Καταπίεση - Κοινοτισμός - Πᾳιδεία». Στην πρώτη ενότητα, στην οποία παρέστη και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ακούσαμε πώς διατηρήθηκε η συνείδηση της ελληνικής συνέχειας και πώς η Ορθοδοξία συνδέεται άρρηκτα με την εθνική μας ταυτότητα. Ρωμηοί, Γραικοί και Ελληνες είναι τα τρία ονόματα του Γένους, τα οποία εναλλάσσονται στις γραπτές πηγές και ουσιαστικά δεν διαφέρουν μεταξύ τους. Αλλωστε, και στην Ιλιάδα του Ομήρου οι Ελληνες πάλι με τρία ονόματα αναφέρονται: Αχαιοί, Δαναοί και Αργείοι. Σημασία δεν έχουν τα ονόματα, αλλά η συνείδηση. Οι ομιλητές απέδειξαν ότι και οι κληρικοί ιεροκήρυκες και οι λόγιοι συγγραφείς και ο απλός λαός είχαν συνείδηση ιστορικής ενότητας. Οι αρχαίοι ζουν μέσα στα κηρύγματα, στα μαθήματα, στις διηγήσεις της Φυλλάδας του Μεγαλέξανδρου.<br />
<br />
Από το 1204, όταν οι Φράγκοι καταλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη, αναπτύσσεται η Μεγάλη Ιδέα της απελευθέρωσης όλων των ελληνικών εδαφών. Η Ιδέα ανδρώνεται μετά την Αλωση από τους Τούρκους το 1453 και αποκρυσταλλώνεται φραστικά το 1844, με την ιστορική ομιλία του Ιωάννη Κωλέττη στη Βουλή των Ελλήνων. Η συνείδηση ότι είναι απόγονοι της αρχαίας Ελλάδας και του Βυζαντίου κράτησε όρθιους τους προγόνους μας κατά τα σκοτεινά χρόνια της δουλείας.<br />
<br />
Στη δεύτερη ενότητα μάθαμε για τις μορφές της καταπίεσης και τον ρόλο της Εκκλησίας στη διατήρηση της ελληνικότητας. Τότε όποιος χανόταν για την Ορθοδοξία χανόταν και για τον Ελληνισμό. Τα παιδιά του παιδομαζώματος γίνονταν γενίτσαροι και τούρκευαν στην ψυχή και στο πνεύμα. Ξεχνούσαν την ελληνορθόδοξη καταγωγή τους ή, στην καλύτερη περίπτωση, αποκτούσαν μια ουδέτερη εθνική συνείδηση. Οποιος εξισλαμιζόταν «τούρκευε». Το Οικουμενικό Πατριαρχείο αγωνίστηκε να ισορροπήσει μεταξύ της οικουμενικότητας της Ορθοδοξίας και της ανάγκης των Ελλήνων να αποκτήσουν την ελευθερία τους από τους Οθωμανούς και να αντιμετωπίσουν τις προπαγάνδες του παπισμού και του πανσλαβισμού.<br />
<br />
Στην τρίτη ενότητα θυμηθήκαμε το κοινοτικό ιδεώδες της Ορθοδοξίας, την αλληλεγγύη που επικρατούσε στις περίφημες κοινότητες των υπόδουλων Ελλήνων, την επίδραση των Πατέρων της Εκκλησίας στα καταστατικά των συντεχνιών και αδελφοτήτων στην υπόδουλη Ελλάδα και στον Απόδημο Ελληνισμό, τη φιλανθρωπία των μοναστηριών και τον εθνικό ρόλο των εμπόρων και των ναυτικών μας. Ιδιαιτέρως στις δύσκολες ημέρες μας, όπου απαιτούνται μεγαλύτερη αλληλεγγύη και περισσότερη συμπαράσταση προς τον συνάνθρωπο, καλό είναι να διαβάσουμε ξανά τον τρόπο οργάνωσης της κοινοτικής αυτοδιοίκησης των ορθόδοξων Ελλήνων με τον επίσκοπο δικαστή και συντονιστή, τους εκλεγμένους δημογέροντες και το πνεύμα χριστιανικής αδελφοσύνης και κατανομής των βαρών.<br />
<br />
Στο συνέδριο δεν έγινε προσπάθεια να επιβληθεί άνωθεν μία και μοναδική ερμηνεία των γεγονότων υπό το πρίσμα της Εκκλησίας. Εκλήθησαν άνθρωποι διάφορων αντιλήψεων και κοσμοθεωριών, χωρίς όμως ακρότητες και σκόπιμες διαστρεβλώσεις των γεγονότων. Αντιθέτως, σε συνέδρια ή έντυπα των δήθεν προοδευτικών παρατηρεί κανείς μονοφωνία και μονομέρεια, καθώς και συστηματική φίμωση κάθε αντίθετης άποψης. Τα πρακτικά του περσινού συνεδρίου έχουν ήδη εκδοθεί και βρίσκονται στη διάθεση των ερευνητών.<br />
<br />
<a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το ιστορικό δίδαγμα για την εθνική επιβίωση!

Κωνσταντίνος Χολέβας Πώς επιβιώνει ο Ελληνισμός σε δύσκολες περιόδους; Από πού αντλούν οι Ελληνες διδάγματα κοινωνικής αλληλεγγύης σε επ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκοκύπριοι: Δεν αναγνωρίζουν τώρα τον ΟΗΕ & καθόμαστε!

Ellada simera 0 Κατεχόμενα, κυπρος 11:23

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/11/anastasiadis_eroglu.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-90125" height="333" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/11/anastasiadis_eroglu.jpg" title="anastasiadis_eroglu" width="640" /></a></div>
<br />
<strong>Την απόλυτη πρόκληση στη διεθνή κοινότητα είναι έτοιμη να «καταπιεί» η περιώνυμη «διεθνής κοινότητα» αποδεχόμενη να εμπαίζεται από τους Τουρκοκύπριου, δηλαδή από τους Τούρκους εν προκειμένω, μια χώρα «διεθνώς απροσάρμοστη», που θεωρεί πως όλοι οι υπόλοιποι είναι… κατά βάθος κατώτεροι συγκριτικά με το μεγαλείο τους, ενώ το διεθνές περιβάλλον πρέπει να τους αφήσουν ανεξέλεγκτους, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι κόσμος χωρίς Τούρκους δεν μπορεί να υπάρξει!</strong>Όπως αναφέρει στο άρθρο του ο Κώστας Βενιζέλος από τη Λευκωσία, στα βασικά σημεία του «διαλόγου» ανάμεσα στον Νίκο Αναστασιάδη και τον Ντερβίς Έρογλου, εντάσσεται η <strong>προσβλητική απάντηση στη διεθνή νομιμότητα…</strong> Όταν ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κάλεσε να τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων να δεχθεί τα ψηφίσματα του ΟΗΕ ως κοινό ανακοινωθέν και βάση διαπραγματεύσεων, η απάντηση παρέπεμψε στον αλήστου μνήμης <strong>Ραούφ Ντενκτάς</strong>: Του απάντησε πως δεν αποδέχεται τα ψηφίσματα <strong>αφού το ψευδοκράτος δεν είναι μέλος του διεθνούς οργανισμού!</strong><br />
Πρόκειται για μια καινοφανή θεωρία, ότι αναγνωρίζω μόνο κάτι του οποίου είμαι μέλος! Και αυτό το υποστηρίζουν οι Τούρκοι φυσικά, όχι <strong>η θλιβερή μαριονέτα τους, ο Έρογλου, που στη συνάντηση έδειχνε σα να μην είχε… ενεργηθεί για μια εβδομάδα!</strong> Ο προφανής τους στόχους είναι το να οδηγήσουν τη διαδικασία σε αδιέξοδο, αφού στην Άγκυρα δεν το συζητούν καν για ενιαίο κράτος.<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="color: maroon;"><strong>Στρατηγικός στόχος είναι η αναγνώριση του ψευδοκράτους και οι διαπραγματεύσεις για τη σύσταση χαλαρής συνομοσπονδίας που είναι το ενδιάμεσο βήμα, ώστε να μπορέσει η Τουρκία να βάλει άμεσα χέρι στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν τους εδιαφέρει η ειρηνική συνύπαρξη, αλλά η σταδιακή νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής του 1974 και της κατοχής.</strong></span></div>
Τόσο απλό. Η ελληνική (ελλαδική και κυπριακή) πλευρά πρέπει να αποχωρήσει από τέτοιες διαδικασίες, διακηρύσσοντας ότι στα «παιχνιδάκια» των Τούρκων <strong>δεν πρόκειται να συμμετάσχει νομιμοποιώντας την κοροϊδία έναντι όλων</strong>. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να απευθυνθούν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο στις ΗΠΑ, το Ισραήλ, τη Ρωσία και άλλες χώρες στην περιοχή (π.χ. Αίγυπτος) <strong>προτείνοντας ξεκάθαρα τρόπους διευθέτησης των εκκρεμών ζητημάτων</strong>. Κι όποιος κατάλαβε… κατάλαβε.<br />
Η τακτική που ακολουθούν Αθήνα και Λευκωσία είναι <strong>αδιέξοδη</strong>. Δεν είναι δυνατόν μετά από δεκαετίες να αποδέχεται η Αθήνα να παίζει το ίδιο παιχνίδι του ποιος φταίει για την απουσία προόδου (<strong>blame game</strong>) και θα πρέπει σύντομα να αποδεσμευθεί από αυτό. <strong>Ο δε ΟΗΕ θα πρέπει να ξεκαθαρίσει εάν σέβεται τα δικά του ψηφίσματα ή θα πρέπει να τα θεωρήσουμε απλώς κουρελόχαρτα.</strong> Η προσέγγιση της ελληνικής πλευράς στο Κυπριακό χρειάζεται <strong>δραστική αλλαγή</strong>.<br />
       <br />
Και επιτέλους, θα πρέπει <strong>να σταματήσουν να φοβούνται κάποιοι την υποτιθέμενη ισχύ των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων</strong>. Εάν η Άγκυρα επιθυμεί να δοκιμάσει να πειθαναγκάσει, <strong>καλώς να ορίσει</strong>. Ο Ελληνισμός πρέπει να χαράξει ξεκάθαρες γραμμές του τι θεωρεί αποδεκτό και τι όχι. Εδικά σε μια περίοδο που έχει μια <strong>σειρά από διαθέσιμες εναλλακτικές στρατηγικές,</strong> δεν είναι δυνατόν να παραμένει παγιδευμένος <strong>στη μη στρατηγική του «καλού παιδιού»,</strong> που στις παλιές-καλές ελληνικές ταινίες αποκαλούνταν… «<strong>κλοτσοσκούφι</strong>».<br />
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τουρκοκύπριοι: Δεν αναγνωρίζουν τώρα τον ΟΗΕ & καθόμαστε!

Την απόλυτη πρόκληση στη διεθνή κοινότητα είναι έτοιμη να «καταπιεί» η περιώνυμη «διεθνής κοινότητα» αποδεχόμενη να εμπαίζεται από τους Τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι θα κάνει η Ελλάδα αν το Ισράηλ χτυπήσει στο Ιράν;

Ellada simera 0 Εξωτερική Πολιτική 11:19

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<img alt="" height="330" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/GEA/MAXHTIKAAEROSKAFH/F16/cache/F16KALLITEXNIKI-630x419.jpg" width="600" /></div>
<br />
<strong>του Χρήστου Α. Καπούτση</strong><br />
<br />
Σημαντική από κάθε άποψη είναι η συμφωνία <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>  που επετεύχθη για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Ευοδώθηκαν οι συνομιλίες που έγιναν στην έδρα του ΟΗΕ στη Γενεύη, υπό <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> την προεδρία της επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής της Ε.Ε. Κ.Άστον, από την ομάδα των έξι (οι υπουργοί εξωτερικών των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ρωσίας και της Κίνας), με το Ιρανό Υπουργό Εξωτερικών. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Η συμφωνία αυτή, που διαμορφώνει ένα πλαίσιο επαναπροσέγγισης της Δύσης με το Ιράν, πιθανότατα θα αποτελέσει την αφετηρία ευρύτερων γεωπολιτικών ανακατατάξεων. <br />
<br />
Οι διαπραγματεύσεις αφορούσαν τον περιορισμό του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν σε αντάλλαγμα ελαφρύνσεις στις οικονομικές κυρώσεις που έχει επιβάλει η Δύση κατά της Τεχεράνης.<br />
<br />
Η συμφωνία ανάμεσα στο Ιράκ και τις έξι δυνάμεις <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> θα είναι εξάμηνης διάρκειας και στο διάστημα αυτό θα μεγιστοποιηθούν οι προσπάθειες επίτευξης συνολικής συμφωνίας. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ , Μπάρακ Ομπάμα, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> δήλωσε ότι το Ιράν δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει τις συσκευές φυγοκέντρησης επόμενης γενιάς στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής και ότι βασικοί περιορισμοί "φράσσουν την πιο προφανή πορεία της Ισλαμικής Δημοκρατίας για την κατασκευή ατομικής βόμβας".<br />
<br />
Η συμφωνία, μεταξύ άλλων, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> προβλέπει το <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> σταμάτημα της κατασκευής της εγκατάστασης (βαρέως ύδατος) στη βάση <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Αράκ όπου θα παραγόταν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> πλουτώνιο. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>  Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις σε Natanz και Fordow θα συνεχίσουν να λειτουργούν, αλλά υπό την εποπτεία διεθνών <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> επιθεωρητών. <br />
Επίσης <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν ότι θα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> χαλαρώσουν τις κυρώσεις που είχαν επιβάλει στο ΙΡΑΝ, κατά 7 δισεκατομμύρια δολάρια, χωρίς να απαιτείται <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>  συμφωνία με το Κογκρέσο.<br />
<br />
Έχει και επικοινωνιακή, αλλά <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> και σημειολογική σημασία ο τρόπος ανακοίνωσης της συμφωνίας. Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάθριν Αστον, έχοντας δίπλα και τους εφτά <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> υπουργούς Εξωτερικών που μετείχαν στις διαπραγματεύσεις για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, ανέγνωσε στην έδρα του ΟΗΕ στη Γενεύη κοινή δήλωση ανακοινώνοντας "μια συμφωνία για ένα σχέδιο δράσης".<br />
"Καταλήξαμε σε μια συμφωνία για ένα σχέδιο δράσης", τόνισε ενώ δίπλα της ήταν ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ. Μετά την ανάγνωση της δήλωσης, οι ομόλογοί του της ομάδας <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία και η Γερμανία) αντάλλαξαν θερμές χειραψίες μεταξύ τους και με τον Ζαρίφ, ο οποίος απέφυγε να σφίξει το χέρι στην Κάθριν Αστον για θρησκευτικούς λόγους!!<br />
<br />
<div class="quotes_onalert">
Ποια θα είναι η ελληνική επιλογή, αν το ΙΣΡΑΗΛ, αποφασίσει να καταστρέψει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του ΙΡΑΝ, με τη χρησιμοποίηση στρατιωτικών μέσων, και ζητήσει τη βοήθεια της Ελλάδας, επικαλούμενο συμμαχικές υποχρεώσεις; Τι απαντά η Ελληνική Κυβέρνηση; <br />
  </div>
Ο πρόεδρος του Ιράν Χασάν Ροχανί χαιρέτισε τη συμφωνία, λέγοντας ότι θα ανοίξει νέους ορίζοντες. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> «Η ψήφος του λαού υπέρ της μετριοπάθειας και της εποικοδομητικής εμπλοκής με τις άοκνες προσπάθειες της διαπραγματευτικής μας ομάδας θα ανοίξει νέους ορίζοντες» ανέφερε μέσω του λογαριασμού του στο Twitter.<br />
«Το Ιράν δέχτηκε να σταματήσει να εμπλουτίζει ουράνιο πέραν του 5%. Δέχτηκε να μειώσει και να μετατρέψει τα αποθέματα εμπλουτισμένου κατά 20% ουρανίου που διαθέτει» διευκρίνισε ο αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> «Δεν υπάρχει η παραμικρή διαφορά ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Ισραήλ για τον τελικό στόχο που είναι το Ιράν να μην αποκτήσει πυρηνική βόμβα» επισήμανε ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, προσθέτοντας: «Η ελπίδα μας είναι η συμφωνία για τα πυρηνικά να οδηγήσει σε μια νέα σχέση του Ιράν με τη Δύση και τους γείτονές του. Είναι πεπεισμένος, όπως είναι και ο πρόεδρος Ομπάμα, ότι κάναμε τη σωστή επιλογή».<br />
<br />
Σημαντικό βήμα για τη διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας χαρακτήρισε τη συμφωνία ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς, τονίζοντας, ωστόσο, ότι θα πρέπει να παρακολουθείται στενά ώστε να διασφαλίζεται η εφαρμογή της.<br />
<br />
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, εξέφρασε την ικανοποίησή του <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> για τη συμφωνία που επετεύχθη για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα εκτιμώντας ότι η συμφωνία αυτή δεν έχει «χαμένους», αλλά μόνο «κερδισμένους». <br />
«Τώρα θα είναι πολύ δύσκολο να παρακαμφθούν τα δεδομένα που συλλέγει η ΙΑΕΑ. Είμαστε πεπεισμένοι ότι το Ιράν θα συνεργαστεί καλόπιστα με την διεθνή υπηρεσία» δήλωσε ο Λαβρόφ σε ρώσους δημοσιογράφους.<br />
Η Κίνα χαιρέτισε την προσωρινή συμφωνία που επετεύχθη με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα, η οποία θα «βοηθήσει στην προάσπιση της ειρήνης και της σταθερότητας στη Μέση Ανατολή και στη διατήρηση του διεθνούς προγράμματος μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων», όπως δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Ουάνγκ Γι.<br />
<br />
<strong>Έντονη αντίδραση του Ισραήλ</strong><br />
Το Ισραήλ κατήγγειλε εντονότατα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> την "κακή συμφωνία" στη Γενεύη για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα τονίζοντας ότι η Τεχεράνη "πήρε αυτό που ήθελε", <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> σύμφωνα με ανακοίνωση του γραφείου του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου που εκδόθηκε λίγες ώρες μετά την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων και του Ιράν.<br />
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Αβίγκντορ Λίμπερμαν εκφράζοντας τη λύπη του για τη συμφωνία της Γενεύης δήλωσε στο ισραηλινό ραδιόφωνο: "Η συμφωνία αυτή συνιστά τη μεγαλύτερη διπλωματική νίκη του Ιράν, το οποίο απέσπασε την αναγνώριση του αυτοαποκαλούμενου νόμιμου δικαιώματός του στον εμπλουτισμό ουρανίου". Όταν ρωτήθηκε για μια ενδεχόμενη ισραηλινή στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράν, ο Λίμπερμαν, ηγέτης του εθνικιστικού κόμματος Ισραέλ Μπεϊτένου τόνισε ότι "όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι». <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Και διευκρίνισε ο κ. Λιμπερμαν, ότι: <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> "Η ευθύνη της ασφάλειας του εβραϊκού λαού και των κατοίκων του Ισραήλ είναι αποκλειστική ευθύνη της ισραηλινής κυβέρνησης. Οποιαδήποτε απόφαση για το θέμα αυτό θα ληφθεί κατά τρόπο ανεξάρτητο και υπεύθυνο". <br />
<br />
Το αμερικανικό think tank Stratfor σε <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ανάλυσή του είχε εξετάσει τα σχέδια για ένα στρατιωτικό <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> χτύπημα στο Ιράν. Αυτό θα ήταν επιτυχημένο μόνο αν το <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Ισραήλ, αναλάμβανε δράση <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> σε συνεργασία με τις ΗΠΑ. Όμως το <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ενδεχόμενο αυτό , δηλαδή της αμερικανο-ισραηλινής αεροπορικής επιδρομής στο Ιράν, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> είναι εξαιρετικά περιορισμένο, μετά <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τη <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> συμφωνία της Γενεύης. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Οι αναλυτές του Stratfor ,υποστήριζαν ότι μια “μονομερής” επίθεση, δηλαδή <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> χωρίς τις ΗΠΑ, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> δεν αποτελεί την πρώτη επιλογή του Ισραήλ. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Κι αυτό οφείλεται στις μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνατότητες <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> και επιλογές που θα είχε η συνεργασία ΗΠΑ- ΙΣΡΑΗΛ <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> (συμπεριλαμβάνεται <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> και η αξιοποίηση του αμερικανικού <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> βομβαρδιστικού B-2 που είναι εξοπλισμένο με την Massive Ordnance Penetrator), αλλά και στο γεγονός ότι , αν συμμετείχαν οι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ΗΠΑ, τότε <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> θα υπήρχε καλύτερη και μεγαλύτερη <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ανταπόκριση στα αντίποινα σε βάρος του Ιράν από τη διεθνή κοινότητα, ειδικά μάλιστα στο ενδεχόμενο κλεισίματος <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> των <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Στενών <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> του Ορμούζ από το ΙΡΑΝ.<br />
<br />
<strong>Ραγδαίες γεωπολιτικές εξελίξεις</strong><br />
<br />
Κομβικό σημείο των γεωστρατηγικών εξελίξεων, που θα πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας, είναι η διαφαινόμενη επέκταση της συμφωνία των ΗΠΑ με το ΙΡΑΝ, πέραν του πυρηνικού προγράμματος του ΙΡΑΝ. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Είναι προφανές ότι, η πιθανή επαναπροσέγγιση του ΙΡΑΝ <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> με τη Δύση (ΗΠΑ-Ε.Ε.), μέσω οικονομικών, εμπορικών και διπλωματικών σχέσεων, θα αλλάξει ριζικά τον γεωπολιτικό <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> χάρτη της περιοχής. Θα διαμορφωθούν νέες συμμαχίες γεωοικονομικών και ενεργειακών συμφερόντων. Συμμαχίες, που θα ανατρέψουν τις σημερινές διακρατικές ισορροπίες, που έτσι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> και αλλιώς, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> είναι πολύ εύθραυστες.<br />
<br />
Το Ισραήλ, ασκεί μεγάλες πιέσεις, ώστε να αποτραπεί η «βαθύτερη» προσέγγιση των αμερικανών με το Ιράν. Το Ισραήλ, που σήμερα κατέχει κυρίαρχο ηγεμονικό ρόλο σε ολόκληρη της περιοχή, βρίσκεται ήδη <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> σε δύσκολη θέση, μετά την επίτευξη της αμερικανό-ιρανικής συμφωνίας.<br />
Το Ισραήλ βασίζεται στην στρατιωτική του ισχύ και στην αμέριστη υποστήριξη των Αμερικανών. Το ΙΡΑΝ, διαθέτει τεράστια ενεργειακά αποθέματα, σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο και είναι ελκυστικός σύμμαχος για τη Δύση. <br />
<br />
Η Αμερικανική διπλωματία έχει να αντιμετωπίσει το εξής δίλλημα. <br />
<br />
Η επίτευξη των στρατηγικών στόχων, μπορεί να γίνει μέσω της στρατιωτικής ισχύος, ή μέσω της γεωοικονομίας και της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, δηλαδή της οικονομικής διπλωματίας; <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Πιο απλά, οι αμερικανοί προβληματίζονται, αν θα πρέπει να επιτύχουν τον έλεγχο της πιο Στρατηγικής περιοχής <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> του Πλανήτη, που περιλαμβάνει τη Β. Αφρικής , την ΑΝ. Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και την Αραβική <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Χερσόνησο, με την αξιοποίησης της στρατιωτικής ισχύος; Επιλογή, όπου το Ισραήλ θα έχει σαφώς πρωταγωνιστικό ρόλο! <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>  Ή με την διπλωματία και με συμφωνίες σε πολιτικό και ενεργειακό τομέα με ισχυρά κράτη, όπως το ΙΡΑΝ; <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Η επίτευξη της αμερικανο-ιρανικής συμφωνίας στη Γενεύη, ερμηνεύεται ως επιλογή των αμερικανών στη διπλωματία και όχι στη στρατιωτική ισχύ και δράση. <br />
<br />
Οι σχέσεις του Ισραήλ με τις ΗΠΑ βρίσκονται στο ναδίρ, λόγω της διαφορετικής αντίληψης <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> που έχουν για το ΙΡΑΝ. Βέβαια, το Ισραήλ, παρόλα αυτά παραμένει ο βασικότερος σύμμαχος των Αμερικανών στην περιοχή. <br />
<br />
Ενδεικτικό, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> των <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> πολύ σοβαρών εξελίξεων είναι ότι η Τουρκία, σπεύδει να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με το ΙΡΑΝ. Ταυτόχρονα, η Τουρκία, είναι πιο συγκρατημένη στην <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> υποστήριξη, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> που παρείχε αφειδώς μέχρι πρότινος στους αντικαθεστωτικούς αντάρτες στη Συρία. <br />
<br />
Και ακόμη η Τουρκία, έχει «παγώσει» τις προσπάθειες αναθέρμανσης των διπλωματικών σχέσεων της, με το Ισραήλ. <br />
Οι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>  ελιγμοί <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> της τουρκικής διπλωματίας, για Συρία και Ισραήλ, ικανοποιούν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> το σιιτικό καθεστώς της Τεχεράνης.<br />
<br />
Η Ελλάδα και η κυπριακή Δημοκρατία, έχουν επενδύσει πολλά στην αναβάθμιση των σχέσεων τους, με το Ισραήλ. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Είχαμε επισημάνει σε παλαιότερη ανάλυσή μας, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ότι η Στρατηγική συνεργασία της Ελλάδας και της Κύπρου με το Ισραήλ, μπορεί να έχει πλεονεκτήματα και πράγματι έχει πολλά πλεονεκτήματα, αλλά κρύβει και παγίδες, ειδικά η συνεργασία στον στρατιωτικό τομέα. <br />
<br />
<strong>Ποια θα είναι η ελληνική επιλογή, αν το ΙΣΡΑΗΛ, αποφασίσει να καταστρέψει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του ΙΡΑΝ, με τη χρησιμοποίηση στρατιωτικών μέσων, και ζητήσει τη βοήθεια της Ελλάδας, επικαλούμενο συμμαχικές υποχρεώσεις; Τι απαντά η Ελληνική Κυβέρνηση; </strong><br />
<br />
Επειδή οι διεθνείς εξελίξεις στην περιοχή μας αναμένονται ραγδαίες , θα πρέπει η να αλλάξει ρότα η ελληνική εξωτερική πολιτική. <br />
Η ΕΛΛΑΔΑ χρειάζεται μια επιθετική , ευέλικτη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, με πολυμερείς συμμαχίες, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> στη βάση κοινών συμφερόντων, απαγκιστρωμένη από τις ιδεοληψίες και τα δόγματα του παρελθόντος…<br />
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank"> πηγή</a>