Τα ρωσικά πολεμικά αεροπλάνα αναγκάζονται να επιστρέψουν επειγόντος και να συνεχίσουν τις βομβιστικές επιθέσεις στη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiDrVoetBGBlB1n1noGvYosoyJrX53yPRlhNG-zxoAYp9Yib0_5n1CMio4xP6Kw5kc9mEgQSEUW0HVhNA4XSAUw-hKUF9_7qfJglFrJjpec2zMFPpQz-5a8e1aFvk-jDj6ggw2LJ2aOHkb/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25B1%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2586%25CF%258C%25CF%2581%25CE%25BF+%25CE%259D%25CE%25B1%25CF%258D%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B6%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2583%25CF%258C%25CF%2586.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiDrVoetBGBlB1n1noGvYosoyJrX53yPRlhNG-zxoAYp9Yib0_5n1CMio4xP6Kw5kc9mEgQSEUW0HVhNA4XSAUw-hKUF9_7qfJglFrJjpec2zMFPpQz-5a8e1aFvk-jDj6ggw2LJ2aOHkb/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25B1%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2586%25CF%258C%25CF%2581%25CE%25BF+%25CE%259D%25CE%25B1%25CF%258D%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B6%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2583%25CF%258C%25CF%2586.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Βαλεντίνος Βασιλέσκου </b>στο Réseau International (Γαλλία)<br /> <br /> Παρά το γεγονός ότι η Ρωσία δεν διαθέτει αεροναυπηγική τεχνολογία στο επίπεδο εκείνης των Ηνωμένων Πολιτειών, ούτε αεροσκάφη πέμπτης γενιάς, τα ρωσικά βομβαρδιστικά ήταν πολύ αποτελεσματικά στην εκστρατεία τους για 5-6 μήνες στη Συρία. Ένας από τους στόχους, ήταν να προσελκύσει μαζικές παραγγελίες ρωσικών όπλων, και έχει επιτευχθεί .<br /> <br /> Ωστόσο, μετά τη συμφωνία Ρωσία - Ηνωμένες Πολιτείες για παύση των εχθροπραξιών στις 27 Φεβρουαρίου 2015, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε διατάξει την απόσυρση των 46 από τα 54-56 ρωσικά αεροσκάφη Su-24, Su-25, SU- 30, Su-34 και Su-35 που είχαν αναπτυχθεί στην αεροπορική βάση του Hmeymim στη Συρία. Η απόσυρση των ρωσικών βομβαρδιστικών ήταν άστοχη και η απουσία τους ήταν έντονα αισθητή από το Συριακό Αραβικό στρατό ο οποίος, μετά την κατάκτηση της Παλμύρας, δεν είχε ποτέ τη δύναμη να συνεχίσει την επίθεση εναντίον του ισλαμικού κράτους, στη Ράκα και το Ντέιρ αλ-Ζορ. Χωρίς αεροπορική υποστήριξη, ο Συριακός Αραβικός στρατός έχει υποστεί σοβαρές απώλειες έναντι του Μετώπου Αλ Νούσρα (παρακλάδι της Αλ Κάιντα στη Συρία) στην περιοχή του Χαλεπίου.<br /> <br /> <img height="404" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjxjXuWgl_P7KJhVoM48iMEAkcPpyWeM47vihNyelPug_Xf68TktmqCqfP3NAV51TERhcVLzuVLr13R5lB8gZh6Uzuisn7kNCoDRy5wviwAvq9oySvCeKeSdJoHb3LqtGHNie_Acp2wUKaSFSgqk1rLUC9X7fUhEhMuG5ooqNEHhzYxGUqWf8AY6hF5wWmV6fMaNlzaoI48=" width="640" /><br /> <br /> Επιπλέον, σε διάστημα ενός μηνός, η συριακή Πολεμική Αεροπορία έχασε τρία μαχητικά αεροσκάφη (MiG-21, MiG-23 και Su-22), που καταρρίφτηκαν στη βόρεια Συρία από τα φορητά έδαφος-αέρα που εισήχθηκαν σε μεγάλες ποσότητες στη χώρα από τους ισλαμιστές μετά την έναρξη της ισχύος της κατάπαυσης του πυρός. Για το λόγο αυτό, η συριακή πολεμική αεροπορία δεν υπερβαίνει κατ 'ανώτατο όριο 10 ισλαμιστικούς στόχους σε μια μέρα, ο οποίος είναι ανεπαρκής για να επιτρέψει στις συριακές χερσαίες δυνάμεις να λάβουν πιο επιθετικά μέτρα. Ο Συριακός Αραβικός στρατός βρίσκεται σε μια ευαίσθητη κατάσταση, και όμως ο ρωσικός στρατός δεν μπορεί να δράσει κατά της διαταγής του Πούτιν και να φέρει πίσω τα βομβαρδιστικά αεροπλάνα που αποσύρθηκαν από τη Συρία. Δεν φαίνεται επίσης ότι η πρόταση του αρχηγού των αεροπορικών δυνάμεων της Ρωσίας, πτέραρχος Βίκτορ Μπονταρέφ, να δοκιμαστούν τα νέα αεροσκάφη Yak-130 στη Συρία σε αποστολές επίθεσης στο έδαφος, έχει γίνει αποδεκτή από τον Πούτιν.<br /> <br /> Η μόνη εναλλακτική λύση που έχει στεφτεί με επιτυχία υπήρξε η ανάπτυξη του μοναδικού ρωσικού αεροπλανοφόρου Ναύαρχος Κουζνετσόφ στη Μεσόγειο Θάλασσα, πλησίον της συριακής ακτής. Το πρόβλημα είναι ότι το ρωσικό αεροπλανοφόρο, που εισήλθε το 2015 σε φάση επισκευής και εκσυγχρονισμού στα ναυπηγεία Sevmaş στο Severodvinsk, προγραμματίστηκε να παραδοθεί στο Πολεμικό Ναυτικό στα τέλη του 2016. Η αναβάθμιση σημαίνει να προσαρμοστεί το αεροπλανοφόρο να λειτουργήσει με το νέο MiG-29 Κ / KUB, αντί του παλαιού αεροσκάφους Su-33. Οι πιλότοι του αεροπλανοφόρου Ναύαρχος Κουζνετσόφ εκπαιδεύτηκαν πέρυσι για απογείωση/ προσγείωση του MiG-29 Κ / KUB σε ειδικά εξοπλισμένους διάδρομους (Nitka), που αναπαραγάγουν τις συνθήκες του καταστρώματος του αεροπλανοφόρου, στο Σάκι ( Yevpatoriya - vestul Κριμέα) και στο Yeisk (στις ακτές της θάλασσας του Αζόφ).<br /> <br /> <img height="427" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjXb1U0SGWMr813txSxmD6ct7rU0UH2FJVzQMZyg-8CzLH5_qP1CAlpy963fogucZLnSzwJuVp7iV5TIai-oBdt0KndKU7MlD7mJfTUrm-4tJludATNv4RDLm2tyq9OTze1UKuhrgbXOw1DWyI26KWSaBQC3Pv1_HjeVCKLXZEL9lSpXD4Tv0_t=" width="640" /> <br /> <br /> Το αεροπλανοφόρο Ναύαρχος Κουζνετσόφ (Σχέδιο 1143), που κινείται με αεριοστροβίλους, έχει εκτόπισμα 65.000 τόνους, και καθελκύθηκε τον Δεκέμβριο του 1990 από τα ναυπηγεία Νο 444 νότια του Nikolaev, στην σοβιετική ουκρανική λαϊκή δημοκρατία. Είχε σχεδιαστεί για να επιβιβάσει 52 έως 55 αεροσκάφη και ελικόπτερα. Ο Ναύαρχος Κουζνετσόφ είναι εξοπλισμένο με 8 συστήματα πυροβολικού AA τύπου AK-630 (2x30mm), 18 εκτοξευτές πυραύλων AA τύπου 3K95 Kinzhal, 12 εκτοξευτές πυραύλων θάλασσα-θαλασσα P-700 Granit (620 χιλιόμετρα εμβέλειας, ταχύτητα Mach 2,5) και δύο εκτοξευτές πυραύλων αντι-υποβρύχιων UDAW-1.<br /> <br /> Το υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας δήλωσε ότι η ημερομηνία ολοκλήρωσης των επισκευών του αεροπλανοφόρου Ναύαρχος Κουζνετσόφ επισπεύσθηκε για την 1η Ιουλίου 2016. Για το λόγο αυτό, το αεροπλανοφόρο θα φέρει όχι μόνο τα MiG-29 Κ / KUB, αλλά και θα διατηρήσει ορισμένα αεροσκάφη Su -33. Η νέα διαμόρφωση του θα συμπεριλαμβάνει 12 αεροσκάφη πολλαπλού ρόλου Su-33, 28 αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων MiG 29 Κ / KUB, 4 εκπαιδευτικά αεροπλάνα και επίγειας επίθεσης Su-25UTG / UBP και 8 ελικόπτερα του ανθυποβρυχιακού πολέμου Ka- 27.<br /> <br /> Τα αεροσκάφη Su-33 και MiG-29 Κ / KUB που απογειώνονται από το αεροπλανοφόρο Ναύαρχος Κουζνετσόφ, δεν μπορούν παρά να οπλιστούν με το 30-40% της μέγιστης σχεδιασμένης ποσότητας όπλων και καυσίμων (6-9 t). Ωστόσο, ο περιορισμός αυτός δεν τους εμποδίζει από το να παρέχουν το ίδιο αποτέλεσμα στους στόχους με τα βομβαρδιστικά αεροπλάνα Su-24 και Su-34 που επιχειρούσαν στη Συρία. Πράγματι, τα αεροσκάφη Su-24 και Su-34 έφεραν το καθένα δύο βόμβες ΚΑΒ-250 S / LG 250 kg ή ΚΑΒ-500 L / Kr των 500 kg ή ΚΑΒ-1500 L / Kr, όλες κατευθυνόμενες από λέιζερ, κάμερα ή GPS, ή δύο πυραύλους αέρος-εδάφους τύπου Kh-29 L / T και T Kh-25, κατευθυνόμενους από laser ή κάμερα. [2]. Σχεδιασμένα για αποστολές αναχέτησης, τα Su-33 και MiG-29 Κ / KUB θα φέρουν επιπλέον πυραύλους αέρος-αέρος μικρής και μεσαίας εμβέλειας.<br /> <br /> <img height="433" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEh_x04nB8XipZGY1mNnnEm7UUKSvklhwXkCfIDd6qirYHrsTLh0m4J4EpatD6H-1yHBUzJuVOTueQdZ9-CaVQixlZJta52CAK0i3p_VGQ5g9aKM8qCHwhtf7rM0x_Z4K0SOWYninafJ7H9D7hgdqwOdXWUrLVlsUXsckC_BK0P8yyMkYu21=" width="640" /><br /> <br /> Το μικρό ρωσικό αεροπλανοφόρο είναι επαρκές για να χτυπήσει τους Σύρους ισλαμιστές οι οποίοι δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν, με το ίδιο αποτέλεσμα από ένα από τα 11 πυρηνικά αμερικανικά αεροπλανοφόρα που έχουν εκτόπισμα πάνω από 100 000 t με περισσότερα από 78 αεροπλάνα (F / A-18E / F, EA-18G, Ε-2), και 12 ελικόπτερα SH-60F. <br /> <br /> Το Ναύαρχος Κουζνετσόφ δεν είναι το μόνο αεροπλανοφόρο στο οποίο μπορούν να λειτουργήσουν τα MiG-29 Κ / KUB. Το πρώην ρωσικό αεροπλανοφόρο Admiral Gorskov, με εκτόπισμα 43.000 τόνους, ανακατασκευάστηκε και εκσυγχρονίστηκε στα ναυπηγεία του Severodvinsk, και παραδόθηκε στα στελέχη του ινδικού ναυτικού το 2014 με το όνομα Vikramaditya. Φέρνει μόνο 36 αεροσκάφη: 26 MiG-29 Κ / KUB και 10 ελικόπτερα Kamov Ka-28/31.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Freseauinternational.net%2Fwp-content%2Fuploads%2F2016%2F05%2F2004034.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEh_x04nB8XipZGY1mNnnEm7UUKSvklhwXkCfIDd6qirYHrsTLh0m4J4EpatD6H-1yHBUzJuVOTueQdZ9-CaVQixlZJta52CAK0i3p_VGQ5g9aKM8qCHwhtf7rM0x_Z4K0SOWYninafJ7H9D7hgdqwOdXWUrLVlsUXsckC_BK0P8yyMkYu21=" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Freseauinternational.net%2Fwp-content%2Fuploads%2F2016%2F05%2FChw8i8oWEAAbhF_.jpg-large.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjxjXuWgl_P7KJhVoM48iMEAkcPpyWeM47vihNyelPug_Xf68TktmqCqfP3NAV51TERhcVLzuVLr13R5lB8gZh6Uzuisn7kNCoDRy5wviwAvq9oySvCeKeSdJoHb3LqtGHNie_Acp2wUKaSFSgqk1rLUC9X7fUhEhMuG5ooqNEHhzYxGUqWf8AY6hF5wWmV6fMaNlzaoI48=" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Freseauinternational.net%2Fwp-content%2Fuploads%2F2016%2F05%2F176131_900.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjXb1U0SGWMr813txSxmD6ct7rU0UH2FJVzQMZyg-8CzLH5_qP1CAlpy963fogucZLnSzwJuVp7iV5TIai-oBdt0KndKU7MlD7mJfTUrm-4tJludATNv4RDLm2tyq9OTze1UKuhrgbXOw1DWyI26KWSaBQC3Pv1_HjeVCKLXZEL9lSpXD4Tv0_t=" -->

Τα ρωσικά πολεμικά αεροπλάνα αναγκάζονται να επιστρέψουν επειγόντος και να συνεχίσουν τις βομβιστικές επιθέσεις στη Συρία

Ellada simera 0 16:52

Βαλεντίνος Βασιλέσκου στο Réseau International (Γαλλία) Παρά το γεγονός ότι η Ρωσία δεν διαθέτει αεροναυπηγική τεχνολογία στο επίπεδο εκείνης των Ηνωμένων Πολιτειών, ούτε αεροσκάφη πέμπτης γενιάς, τα… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η διαφορετική διάσταση της απειλής στο Αιγαίο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBk17S5DokA-sjK8JBCoqgcp0D8u-NUhv0_n6UttG-EhqS52ZlCwGBbQ58oONdDS4zlwa2jYU4aTstxhQHCMmRHxq2PZAbmw5WfRH9f8T0ha67QQAMipfq653JOXpmD5zQHD5ss9askXWw/s1600/aigaio+pelagos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBk17S5DokA-sjK8JBCoqgcp0D8u-NUhv0_n6UttG-EhqS52ZlCwGBbQ58oONdDS4zlwa2jYU4aTstxhQHCMmRHxq2PZAbmw5WfRH9f8T0ha67QQAMipfq653JOXpmD5zQHD5ss9askXWw/s640/aigaio+pelagos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η ανησυχία για την πρόκληση θερμού επεισοδίου ή αεροναυτικού ατυχήματος στο Αιγαίο, ως συνέπεια της κορύφωσης της τουρκικής προκλητικότητας, είναι βάσιμη και αποτελεί τμήμα μόνον της πολιτικής αστάθειας που εφαρμόζει στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής ο πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν.<br /> <br /> Ωστόσο η εμπειρία των σχέσεων Αθήνας - Αγκυρας και η μεταβλητή του πολιτικού χαρακτήρα του Τούρκου προέδρου δεν επιτρέπουν τη διατύπωση μιας ή δύο προβλέψεων που θα ήταν επικρατέστερες άλλων. Η ελληνική πλευρά οφείλει ούτως ή άλλως να βρίσκεται σε υψηλή διπλωματική και στρατιωτική ετοιμότητα, αλλά πέραν αυτής θα ήταν λάθος τα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας να αυτοπαγιδευτούν ή να παρασυρθούν από διάφορους δημοσιολογούντες που αναπαράγουν αντικρουόμενες θεωρίες.<br /> <br /> Για παράδειγμα, δεν είναι ορθή η σύγκριση με την κρίση των Ιμίων, γιατί η Αγκυρα προσπαθεί μεν να καταστήσει γκρίζα ζώνη ακόμα και τις Οινούσσες, αλλά δεν υπάρχει καμία ομοιότητα με όσα προηγήθηκαν της πολεμικής έντασης του Ιανουαρίου 1996. Ούτε είναι δυνατόν εν έτει 2016 να αναπαράγεται η παλαιά θεωρία ότι όποτε η Τουρκία αντιμετωπίζει εσωτερική κρίση ή συγκρούσεις στα ανατολικά της, εξάγει την ένταση στο Αιγαίο προς αντιπερισπασμό.<br /> <br /> Ολα αυτά ίσχυαν στην προ Ερντογάν εποχή, έως το 2002-3, ή όσο ο ίδιος «πούλαγε» ακόμα στη Δύση, έως το 2011-12, την εικόνα του μετριοπαθούς ηγέτη που θα γεφύρωνε το Ισλάμ με τη Δημοκρατία. Εκτοτε ο κ. Ερντογάν ενεπλάκη στην κρίση της Συρίας, ενίσχυσε ομάδες συνδεόμενες αρχικά με την Αλ Κάιντα και αργότερα με τον ISIS, ενώ (με ταυτόχρονο αυταρχισμό στο εσωτερικό) αναμειγνύεται και σε μια τεράστια περιοχή, από το Ιράκ μέχρι τη Λιβύη. Επομένως, αν κινηθεί στο Αιγαίο, δεν θα είναι προς πρόσκαιρη εξισορρόπηση άλλων κρίσεων, αλλά μια συνειδητή επιλογή ανοίγματος ακόμα ενός μετώπου επί μακρόν.<br /> <br /> Τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο για εμάς. Ο κ. Ερντογάν είναι ένας διεθνής παίκτης που, αν και η Τουρκία διαθέτει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στην έδρα της Ατλαντικής Συμμαχίας. Το ίδιο συμβαίνει και στην έδρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά οι εταίροι, με την απόφαση της 18ης Μαρτίου 2016, προτίμησαν να εμπιστευτούν την ασφάλεια των συνόρων της Γηραιάς Ηπείρου στον κ. Ερντογάν!<br /> <br /> Λόγω των λαθών της Γερμανίδας καγκελαρίου στο Μεταναστευτικό το καλοκαίρι του 2015 και του έκτοτε πανικού της, η Ε.Ε. ουσιαστικά αρκείται στον έλεγχο όσων περνούν από τα τουρκικά σύνορα και όσων κινούνται εντός της τουρκικής επικράτειας. Από κει και πέρα, κατά το κοινώς λεγόμενο, «μπάτε, σκύλοι, αλέστε» με την κατάργηση της βίζας εισόδου στην Ευρώπη και ας μετατεθεί το οξύτερο πρόβλημα στον επόμενο Γερμανό καγκελάριο και στους επόμενους προέδρους και πρωθυπουργούς των χωρών της Ευρώπης! Κάτι σαν την πολιτική Ζισκάρ Ντ' Εστέν που επέτρεψε το 1978 στις οικογένειες όλων των ξένων εργαζομένων να εισέλθουν στη Γαλλία, γεννώντας τα σημερινά προβλήματα μη αφομοίωσης στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Ή κάτι παρόμοιο με την πολιτική του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών Γκένσερ, που διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία το 1991, προκαλώντας πολέμους στα Βαλκάνια για μια δεκαετία και μετατρέποντάς τα σε σχεδόν ανεξέλεγκτη περιοχή μέχρι σήμερα.<br /> <br /> Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά τα δεδομένα, είναι ξεκάθαρο ότι η επόμενη ελληνοτουρκική κρίση δεν θα κριθεί μόνο στην καθεαυτή στρατιωτική πτυχή της, αλλά (προηγουμένως και μεταγενέστερα) και στη διπλωματική της διάσταση. Το πρώτο ορόσημο βρίσκεται κοντά, στα τέλη Ιουνίου ή αρχές Ιουλίου (ή λίγο αργότερα, ανάλογα με αρκετά γραφειοκρατικά και πρακτικά θέματα), όταν κριθεί η συμφωνία της 18ης Μαρτίου για την κατάργηση της βίζας. Η εφαρμογή της (με εξαίρεση τις παράπλευρες, θετικές συνέπειες στον τουρισμό και την επιχειρηματικότητα) καθιστά σε μεγάλο βαθμό διάτρητα τα σύνορα της Ε.Ε., κλονίζοντας την ελληνική θέση. Αν τελικά η συμφωνία δεν εφαρμοστεί, είναι επίσης προβλέψιμη η άμεση ή μεσοπρόθεσμη οργισμένη αντίδραση Ερντογάν. Σε κάθε περίπτωση, ας προετοιμαζόμαστε.<br /> <br /> <b><i>Αλέξανδρος Τάρκας</i></b><br /> <b><i>Εκδότης του περιοδικού «Αμυνα & Διπλωματία» και σύμβουλος ξένων εταιριών μελέτης επιχειρηματικού ρίσκου για τη ΝΑ Ευρώπη</i></b><br /> <br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η διαφορετική διάσταση της απειλής στο Αιγαίο.

Ellada simera 0 16:27

Η ανησυχία για την πρόκληση θερμού επεισοδίου ή αεροναυτικού ατυχήματος στο Αιγαίο, ως συνέπεια της κορύφωσης της τουρκικής προκλητικότητας, είναι βάσιμη και αποτελεί τμήμα μόνον της πολιτικής αστάθε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ανήκει η Τουρκία στην Ευρώπη; Το δίλημμα της τουρκικής ελίτ για την ένταξη στην Ε.Ε.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzbtmAWztRk5VbIcojU1ShzQMimtX_HDKSAiIVlqoRnh_msW94UK7v8Dor1jrQHPoUHRBHoP3YS1FKHwYlnmDhern0236hjODVAFTySqSSKsdAbSuJVOdu4VWXxJTs-8urx8VnZHcZ2ZgT/s1600/toyrkia%252Cmap.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="442" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzbtmAWztRk5VbIcojU1ShzQMimtX_HDKSAiIVlqoRnh_msW94UK7v8Dor1jrQHPoUHRBHoP3YS1FKHwYlnmDhern0236hjODVAFTySqSSKsdAbSuJVOdu4VWXxJTs-8urx8VnZHcZ2ZgT/s640/toyrkia%252Cmap.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Του Χρήστου Ιακώβου*<br /><br />Που ανήκει τελικά η Τουρκία; Στην Ευρώπη και την ευρωπαϊκή ιστορία ή ανήκει μόνο στην Aσία; Κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες η Τουρκική διπλωματία επεστράτευσε την ακαδημαϊκή κοινότητα της χώρας προκειμένου να ενισχύσει την προσπάθειά της για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η τακτική ήταν συστηματική και απέβλεπε στο να ετοιμάσει στερεότυπες απαντήσεις σε ερωτήματα που, κατά τους Τούρκους, αποδεικνύουν ότι υπάρχει μια αντίφαση στην ευρωπαϊκή πολιτική.<br /><br />Βασικός στόχος της Τουρκικής διπλωματίας ήταν να δημιουργήσει, σε πολιτικό επίπεδο, ένα νέο πλαίσιο εντυπώσεων και στερεοτύπων για να αποδείξει ότι οι έννοιες της ευρωπαϊκής ιστορίας και γεωγραφίας, οι οποίες αφορούν την Τουρκία, δεν έχουν τον ρόλο που συνήθως τους αποδίδουν οι Ευρωπαίοι ιστορικοί. Έτσι για τους Τούρκους, οι ίδιες οι συζητήσεις που αφορούν τη σχέση του τουρκικού (ή του οθωμανικού) κόσμου με την Ευρώπη είναι πολύ πιο παλιές απ’ όσο νομίζεται· τόσο παλιές, που η μέχρι τώρα ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας και τα αποτελέσματά της να μην έχουν τη σημασία που τους αποδίδεται.<br /><br />Για την Τουρκική Διπλωματία, η έννοια της γεωγραφίας της Ευρώπης είναι μια αυθαίρετη κατασκευή των δυτικοευρωπαίων γεωγράφων, που γεννιέται στα τέλη του 18ου αιώνα, όταν τίθεται ένα συμβατικό όριο για την Ευρώπη, ανατολικά των Ουραλίων. Για τους Έλληνες και τους Ρωμαίους η τομή μεταξύ Ευρώπης και Ασίας ήταν αδιανόητη· οικοδόμησαν τον πολιτισμό τους επί των δύο αυτών ηπείρων. Όσο για τις σημερινές ευρωπαϊκές χώρες, ούτε κι αυτές υπακούουν σε μια κοινή γεωγραφία ούτε ανήκουν σε μια κοινή οικογένεια, σύμφωνα πάντα με την τουρκική διπλωματία.<br /><br />H οθωμανική αυτοκρατορία, πρόγονος του τουρκικού κράτους, εμφανίζεται στο ευρωπαϊκό προσκήνιο από τον 11ο αιώνα και σταδιακά αναδεικνύεται ο διάδοχος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εγκαθίσταται στην Κωνσταντινούπολη, αναγνωρίζοντάς την ως το ισχυρότερό της σύμβολο· διεκδικώντας, μάλιστα, την κληρονομιά της, αφού καλεί την βυζαντινή κοινωνική ελίτ να καταλάβει υψηλές κρατικές θέσεις και αφού μετατρέπει την Αγία Σοφία σε τέμενος και τόπο ταφής πολλών σουλτάνων της.<br /><br />O Μωάμεθ ο B΄ συμπεριφερόταν ως πρίγκιπας της Αναγέννησης, συγκεντρώνοντας γύρω του Έλληνες και Ιταλούς διανοουμένους. O Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, τον 16ο αιώνα, ζητεί από τον Μεγάλο Βεζύρη του, Έλληνα στην καταγωγή, να τον ενημερώνει για τα ευρωπαϊκά πράγματα. Παρήγγειλε μάλιστα στη Βενετία μια τιάρα με τέσσερα στέμματα, για να υπενθυμίζει, ως άλλος αυτοκράτορας των Ρωμαίων, ότι είναι ο ευρωπαίος αντίπαλος του Καρόλου του E΄, αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Εξαιρετικώς ενδιαφέρουσα είναι η προσπάθεια της τουρκικής πολιτιστικής διπλωματίας να παρουσιάσει την οθωμανική εξωτερική πολιτική ως ένα από τους κύριους συντελεστές της ευρωπαϊκής διπλωματικής σκακιέρας. Oι αυτοκρατορικές διαταγές, εκτός από τα οθωμανικά, εγράφοντο στα ελληνικά, τα ιταλικά και τα σλαβικά. Tα ανοίγματα προς την Ευρώπη έγιναν πιο συγκεκριμένα μέσω των διομολογήσεων, όταν οι Γάλλοι βασιλείς χρησιμοποιούν την οθωμανική δύναμη, παρά τις έντονες εκκλησιαστικές αντιρρήσεις, ως αντίβαρο στην αυστριακή πίεση. Λίγο νωρίτερα, το 1492, η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε επιδείξει μια μοναδική ευαισθησία, από όλες τις Ευρωπαϊκές Δυνάμεις, για τους καταδιωκόμενους Εβραίους της Iσπανίας.<br /><br />Tα ανοίγματα, ωστόσο, σταμάτησαν όταν η αυτοκρατορία κερδίζεται από τη σουνιτική αυστηρότητα, τα τέλη του 16ου αιώνα. Έκτοτε, ακολούθησε μια αγκύλωση. H επιστημονική και η πνευματική επικοινωνία σταμάτησαν. Απαγορεύτηκε η τυπογραφία. Oι επιστημονικές ανακαλύψεις δεν πέρασαν. Ήταν, σύμφωνα με τα τουρκικά επιχειρήματα, τα χρόνια της στασιμότητας. Αργότερα, μετά το 1683, οι σουλτάνοι θα διαπιστώσουν την καθυστέρησή τους, θα στραφούν και πάλι στην Ευρώπη, τουλάχιστον για τον στρατιωτικό τους εκσυγχρονισμό, απ’ όπου θα διεισδύσει το γενικότερο, κίνημα της δυτικοποίησης μέσα στην αυτοκρατορία.<br /><br />H Δύση θα θαυμάζεται, αλλά και θα αντιμετωπίζεται με δυσπιστία, όταν οι ελίτ των μεταρρυθμίσεων αισθάνονται ότι λεηλατούνται από τη δυτική επιθετικότητα. Θα συντελεστούν, ωστόσο, σημαντικές μεταρρυθμίσεις εν ονόματι της δυτικοποίησης, τις οποίες και θα συνεχίσει το κεμαλικό κράτος κατά τον 20ο αιώνα, με τις ίδιες σταθερές βλέψεις προς τη Δύση, ακόμη και όταν εγκαθιστά τη νέα πρωτεύουσά του στην καρδιά της Ανατολίας.<br /><br />Προσφάτως ακόμη το 1963, η Τουρκία, μαζί με την Ελλάδα τότε, ήταν υποψήφια μετά από αίτησή της στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Δεν ετέθη, όμως ποτέ, το θέμα αν ανήκει στην Ευρώπη. Oι αντιρρήσεις που ακούστηκαν αφορούσαν την οικονομική της κατάσταση και τη μεταναστευτική της απειλή. H εσωτερική της κατάσταση όμως, αποτελούσε ένα σταθερό εμπόδιο στην ευρωπαϊκή της ένταξη. Mε άλλα λόγια, η τουρκική διπλωματία προσπάθησε να παρουσιάσει ότι η υποψηφιότητα δεν είναι ακριβώς θέμα κοινής ιστορίας ή γεωγραφίας αλλά παραπέμπει σ’ ένα ενδο-ευρωπαϊκό πρόβλημα που με τη σειρά του προκαλεί το δίλημμα της ένταξης ή όχι της Τουρκίας.<br /><br />Όσον αφορά την ίδια την Τουρκία, η τουρκική διπλωματία υπήρξε εξαιρετικώς κατηγορηματική, ότι δηλαδή η χώρα είναι έτοιμη να αφομοιώσει τις επιβαλλόμενες μεταρρυθμίσεις, περισσότερο από όσο το έκανε με τις ατελείς προσπάθειες του 19ου και του 20ού αιώνα. Δεν πρόκειται απλώς για μια στροφή των ελίτ που δύσκολα θα την ακολουθήσουν οι μάζες. Επομένως, η Τουρκική διπλωματία καταλήγει συμπερασματικώς στο επιχείρημα ότι σε κάθε περίπτωση, το τουρκικό ζήτημα στην ΕΕ δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως ένα νέο πρόβλημα, αλλά ως ένα παλιό το οποίο χαρακτηρίζουν μόνο παλινωδίες.<div> <i><br /><b>*Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών</b></i></div> <div> <b><i><br /></i></b><a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ανήκει η Τουρκία στην Ευρώπη; Το δίλημμα της τουρκικής ελίτ για την ένταξη στην Ε.Ε.

Ellada simera 0 16:15

Του Χρήστου Ιακώβου*Που ανήκει τελικά η Τουρκία; Στην Ευρώπη και την ευρωπαϊκή ιστορία ή ανήκει μόνο στην Aσία; Κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες η Τουρκική διπλωματία επεστράτευσε την ακαδημαϊκή κοι… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

“Το Μαρτύριο της Τουρκίας”: Τα συμφέροντα του Ερντογάν συγκρούονται με τα αμερικανικά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKpb37_1nKwYVR-VAb8WQ8dLnR6MY9VmznnUr34eFIRHvUqCJFXxEeSLvxl57lx6-rBIHyyWtoiGH9MAhvV1BvDzF3K9aiSLxq5m7U-p0u3LBt8-Sw8Jq8UhvI-bhQOMNHfw3B1Y8avln_/s1600/toyrkika+tanks.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKpb37_1nKwYVR-VAb8WQ8dLnR6MY9VmznnUr34eFIRHvUqCJFXxEeSLvxl57lx6-rBIHyyWtoiGH9MAhvV1BvDzF3K9aiSLxq5m7U-p0u3LBt8-Sw8Jq8UhvI-bhQOMNHfw3B1Y8avln_/s640/toyrkika+tanks.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Το παράρτημα του ATLANTIC COUNCIL για τη Μέση Ανατολή<a href="http://www.atlanticcouncil.org/images/publications/Turkey_s_Syria_Predicament.pdf" target="_blank"> Rafik Hariri Center for the Middle East</a>, το οποίο διοικείται από πρώην στελέχη του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δημοσιίευσε δεκαπεντασέλιδη έκθεση με τίτλο «το μαρτύριο της Τουρκίας στη Συρία».<br /> <br /> Η εν λόγω έκθεση αναλύει την πολιτική της Τουρκίας στη Συριακή κρίση και επισημαίνει στην εισαγωγή της ότι η Τουρκία εκτίμησε λανθασμένα το περιφερειακό και διεθνές περιβάλλον καθώς και το ποια είναι η αντιπολίτευση στη Συρία. Ταυτόχρονα η Τουρκία και οι σύμμαχοί της σε Δύση και Μέση Ανατολή δεν μπόρεσαν να συγκεράσουν τα συμφέροντά τους στη Συρία. Επίσης αναδείχτηκαν αναπόφευκτα οι εσωτερικές αντιφάσεις της Τουρκίας μετά τη σταδιακή ενίσχυση της Κουρδικής Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) στη Συρία, η οποία πρόσκειται στο PKK. Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία, προκειμένου να διορθώσει σε κάποιο βαθμό τις αστοχίες της μέχρι τώρα, θα πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερα ρίσκα και συγκεκριμένα χερσαίες στρατιωτικές επιχειρήσεις μέσα στη Συρία με την υποστήριξη των ΗΠΑ, για να καταλάβει την πόλη Τζαραμπλούς επί του Ευφράτη, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, η οποία ελέγχεται από τον ΙSIS και διεκδικείται από το κουρδικό YPG, το στρατιωτικό σκέλος του PYD.<br /> <br /> Η έκθεση επισημαίνει ότι μετά την εδραίωση της επιρροής των Κούρδων του YPG στο πεδίο των μαχών οι ΗΠΑ έκριναν ότι είναι οι αξιόπιστοι σύμμαχοί τους στην περιοχή δεδομένου ότι δεν είναι ισλαμιστές και αντιτίθενται στον ISIS. Η στήριξη των ΗΠΑ στο YPG την έφεραν σε αντιπαράθεση με την Τουρκία, η οποία προειδοποίησε ότι δεν θα ανεχθεί να καταλάβουν οι Κούρδοι περιοχές δυτικά του Ευφράτη που θα έδιναν τη δυνατότητα σύνδεσης με τα τρία κουρδικά καντόνια επί τουρκικού εδάφους. Σημειωτέον ότι οι περιοχές δυτικά του Ευφράτη αυτή τη στιγμή κατέχονται από διάφορες ομάδες συμπεριλαμβανομένου του ISIS. Η προειδοποίηση της Τουρκίας είχε σαν συνέπεια οι ΗΠΑ να μην υποστηρίξουν ενδεχόμενη επίθεση του PYD εναντίον των πόλεων Manbij και Jurablus, οι οποίες κατέχονται από τον ISIS και οι οποίες θα έδιναν τη δυνατότητα να καταληφθεί η Ράκκα, το προπύργιο δηλαδή του ISIS.<br /> <br /> Εν τω μεταξύ η Ρωσία εκμεταλλεύεται τις διαφωνίες μεταξύ Τουρκίας-ΗΠΑ και ενισχύει τις σχέσεις της με το YPG και το PYD, το οποίο πρόσφατα άνοιξε και γραφεία στη Μόσχα. Οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές στο Χαλέπι είχαν σαν συνέπεια κουρδικά τμήματα του YPG να επιτεθούν εναντίον ανταρτών που υποστηρίζονται από την Τουρκία με αποτέλεσμα να εξασθενίσουν ακόμα περισσότερο την επιρροή της Τουρκίας στη Συρία.<br /> <br /> Η έκθεση σημειώνει ότι έγκυρες αναλύσεις υποστηρίζουν ότι η Τουρκία θεωρεί με εμμονή ότι είναι προς όφελός της η ένοπλη αντιπαράθεση των εξτρεμιστικών ομάδων από τη μια πλευρά και του PYD και του συριακού καθεστώτος από την άλλη. Για αυτό και δεν εμπόδιζε την εισροή ξένων μαχητών του ISIS στη Συρία μέσω των συνόρων της. Η Τουρκία θεωρούσε ότι θα επωφελούνταν από τους ξένους τζιχαντιστές εφόσον θα πολεμούσαν εναντίον του καθεστώτος Άσαντ αλλά υποτίμησαν το ενδεχόμενο να στραφούν εναντίον της Δύσης.<br /> <br /> Τελευταία από τα μέσα του 2015 η Τουρκία τηρεί μια αμφίσημη στάση απέναντι στο Μέτωπο Αλ Νούσρα αλλά έχει κάνει κάποιες επιθέσεις εναντίον του ISIS.<br /> <br /> Σε άλλο σημείο της έκθεσης υπογραμμίζεται ότι δεδομένου ότι οι ΗΠΑ δεν υποστήριξαν τα μετριοπαθή κινήματα στο ξεκίνημα της κρίσης είχε σαν αποτέλεσμα την ριζοσπαστικοποίησή τους.<br /> <br /> Άλλο στοιχείο της κρίσης, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, ήταν ότι το κουρδικό PYD πρόβαλε τις επεκτατικές του βλέψεις ως μάχη εναντίον της τρομοκρατίας κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα την άνευ όρων υποστήριξη των ΗΠΑ οι οποίες το βοήθησαν να πετύχει περαιτέρω εδαφικά οφέλη.<br /> <br /> Η εδαφική επέκταση όμως των Κούρδων είχε ως συνέπεια την ενδυνάμωση των αντιπάλων τους τζιχαντιστών, στους οποίους στρατολογήθηκαν διάφορες σουνιτικές ομάδες.<br /> <br /> Η έκθεση επαναλαμβάνει πάγιες θέσεις για την Τουρκία και συγκεκριμένα ότι παρά τις διαφορές της με τις ΗΠΑ για τη Συρία παραμένει ένας σημαντικός στρατηγικός εταίρος και βασικό μέλος του ΝΑΤΟ. Εξακολουθούν βέβαια να υπάρχουν διαφωνίες ειδικότερα όσον αφορά τη συνεργασία των ΗΠΑ με το PYD μολονότι κρίνεται ότι αυτό είναι απλώς ένα σύμπτωμα μιας πιο βαθειάς διαφωνίας για τη διαχείριση του εμφυλίου πολέμου στη Συρία καθώς και τη στάση απέναντι στο καθεστώς Άσαντ. Σε κάθε περίπτωση, οποιαδήποτε σύγκλιση μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ στο άμεσο μέλλον και όσο είναι πρόεδρος ο Ομπάμα, φαίνεται αδύνατη.<br /> <br /> Συνεπώς, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, η μόνη λογική προσέγγιση για τις ΗΠΑ είναι να επιδιώξει τη συνεργασία με την Τουρκία μόνο σε περιοχές που δεν συγκρούονται τα συμφέροντά τους. Μια τέτοια περιοχή είναι η Manbij, στην οποία βρίσκεται η πόλη Jarablus, η μόνη περιοχή που ελέγχει ακόμη ο ISIS στα σύνορα με την Τουρκία.<br /> <br /> H έκθεση υποστηρίζει ότι το ενδεχόμενο κατάληψης της συγκεκριμένης πόλης από την Τουρκία θα είχε σημαντικά οφέλη για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, της Τουρκίας και της συνεργασίας της με τις ΗΠΑ, ενώ ταυτόχρονα θα συνεισέφερε σε μια ειρηνική συνύπαρξη της Τουρκίας με τους Κούρδους στη βόρεια Συρία. Η απελευθέρωση της Jarablus, από την κατοχή του ISIS, θα έδινε το πλεονέκτημα στην Τουρκία της πρώτης δύναμης που έστειλε χερσαίες δυνάμεις στη Συρία, αναβαθμίζοντας το διεθνές κύρος της και ενισχύοντας τη στρατηγική της σχέση με τις ΗΠΑ. Μια τέτοια κίνηση από την Τουρκία κρίνεται ότι πιθανόν θα γίνει ανεκτή από τη Ρωσία παρά το ότι δεν είναι αμελητέος ο κίνδυνος αντίδρασης. Επιπλέον, σημειώνεται ότι θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία μη επίθεσης μεταξύ PYD και Τουρκίας, όπως και να αποδεχθεί η Τουρκία να συμμετέχει το PYD σε μελλοντικές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, μετά τις οποίες η Τουρκία θα πρέπει να αποσυρθεί από τις κατειλημμένες περιοχές. Οι ΗΠΑ από την άλλη θα μπορούσαν ως αντάλλαγμα, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, να παίξουν κάποιο διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ Τουρκίας και PKK.<br /> <br /> Ως συμπέρασμα, η έκθεση υπογραμμίζει ότι ο πόλεμος στη Συρία κατέδειξε το πόσο η Τουρκία είναι ευάλωτη παρά το στρατιωτικό, οικονομικό και δημογραφικό της βάρος. Πριν ακόμη εμπλακεί η Ρωσία, η Τουρκία δεν είχε αναλάβει καμία ουσιαστική στρατιωτική δράση. Η δράση της Ρωσίας είχε σαν συνέπεια την ενίσχυση των εδαφικών κερδών του PYD και του καθεστώτος Άσαντ σε βάρος των ανταρτών, τους οποίους υποστηρίζει η Άγκυρα.<br /> <br /> Παρ’ όλα αυτά όμως θεωρείται απίθανο ότι η Τουρκία θα μπορέσει να απεμπλακεί από τη Συρία δεδομένου ότι είναι ποικίλες οι προκλήσεις στις οποίες καλείται να απαντήσει στην ευρύτερη περιοχή, βλέπε ανταγωνισμό με Ιράν και Ρωσία, το Κουρδικό αλλά και τη βιωσιμότητα και το ρόλο του πολιτικού Ισλάμ.<br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση πάντως, βραχυπρόθεσμα η Τουρκία δεν φαίνεται ότι θα αναλάβει σημαντικές, από αέρος ή επί του εδάφους, επιχειρήσεις στη Συρία χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ, κάτι το οποίο υπό την παρούσα κυβέρνηση των ΗΠΑ φαίνεται αδύνατο.<br /> <br /> Η κατάληψη της πόλης Jarablus από την Τουρκία – υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνει με τη βοήθεια των ΗΠΑ, διαφορετικά μια τέτοια επιχείρηση θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη – θα είχε σαν συνέπεια την ενίσχυση των τουρκικών συμφερόντων. Επίσης το γεγονός ότι η Τουρκία δεν διαθέτει τα κατάλληλα μέσα για να υποστηρίξει τις συμμαχικές της ανταρτικές ομάδες, να αναχαιτίσει το PYD και να καταδιώξει τον ISIS, θα την εξωθήσει αναπόφευκτα στο να αναλάβει μεγαλύτερα ρίσκα στη Συρία, καταλήγει η έκθεση.<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Το Μαρτύριο της Τουρκίας”: Τα συμφέροντα του Ερντογάν συγκρούονται με τα αμερικανικά

Ellada simera 0 16:02

Το παράρτημα του ATLANTIC COUNCIL για τη Μέση Ανατολή Rafik Hariri Center for the Middle East, το οποίο διοικείται από πρώην στελέχη του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δημοσιίευσε δεκαπεντασ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Γερμανός υπουργός Εσωτερικών: «Μεγάλος μεταρρυθμιστής» ο σφαγέας του Ελληνισμού Κεμάλ Ατατούρκ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrD7ZNVAIUAMP5owoXYZUZ8qwkdQTVY2B2OOUsi4Ulj6L0gSCPD0E6zHKsIgJmxCoujr4iuGQ1IQKaPdg2EkJ72GR4r2y6VqaBU-Sj6HCdclbGUY7TbDT5b0WcPxrwL1oo4gc3S6KxjQI1/s1600/Karl+Ernst+Thomas+de+Maizi%25C3%25A8re++ypoyrgos+eswterikwn+germanias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrD7ZNVAIUAMP5owoXYZUZ8qwkdQTVY2B2OOUsi4Ulj6L0gSCPD0E6zHKsIgJmxCoujr4iuGQ1IQKaPdg2EkJ72GR4r2y6VqaBU-Sj6HCdclbGUY7TbDT5b0WcPxrwL1oo4gc3S6KxjQI1/s640/Karl+Ernst+Thomas+de+Maizi%25C3%25A8re++ypoyrgos+eswterikwn+germanias.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br />ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ<br /><br />του <b>Θεόφραστου Ανδρεόπουλου</b><br /><br />Ως μεγάλο μεταρρυθμιστή επαίνεσε τον Κεμάλ Αττατούρκ τον σφαγέα τυο Ελληνισμού της Μικράς Ασίας ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών Karl Ernst Thomas de Maizière λίγες μόλις ημέρες πριν την επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων στις 19 Μαΐου του 1919.<br /><br />Ο Γ<a href="http://www.hurriyet.com.tr/alman-icisleri-bakani-ataturk-hayrani-cikti-40101593?utm_source=haberler.com">ερμανός υπουργός μιλώντας </a>στο γερμανικό ARD δήλωσε ότι οι Τούρκοι εξελίχθηκαν πολύ καλύτερα από τους Σύρους και τους Βορειοαφρικανούς λόγω των μεταρρυθμίσεων του Κεμάλ.<br /><br />Συγκρίνοντας την Τουρκία με άλλες ισλαμικές χώρες είπε «<a href="http://www.haberler.com/alman-icisleri-bakani-ataturk-hayrani-cikti-8424273-haberi/">Η περίοδος του Κεμάλ Αττατούρκ</a> ήταν περίοδος μεγάλων μεταρρυθμίσεων (προφανώς για τον κύριο υπουργό η εξολόθρευση του Μικρασιατικού και του Ποντιακού Ελληνισμού, των Ασσυρίων και των Αρμενίων ήταν πολύ πετυχημένες «μεταρρυθμίσεις») όπου θρησκεία και κράτος διαχωρίστικαν και έγιναν πετυχημένες οικονομικές τομές»!.<br /><br />Ο Thomas de Maizière δεν είναι τυχαίο πρόσωπο καθώς από το 2009 μέχρι το 2011 υπήρξε κια προσωπάρχης της Α.Μέρκελ και θεωρείται εκ των πιο έμπιστων συνεργατών της.<br /><br />Είναι μια δήλωση η οποία προκαλεί την Μνήμη των θυμάτων των τριών λαών της Μικράς Ασίας, των Ελλήνων, των Ασσυρίων και των Αρμενίων καθώς οι βασικές με, ταρρυθμίσεις του Κεμάλ ήταν η εξολόθρευση των αλλόφυλων και των αλλόθρησκων.<br /><br />Φυσικά και μετά υπήρξε διαχωρισμός θρησκείας και κράτους. Αφού είχε ομογενοποιηθεί η Τουρκία με την βία αυτό ήταν εφικτό να γίνει. Όμως όταν διαπράτετται Ύβρις έρχεται η Νέμεσις.<br /><br />Αυτή την στιγμή στην Τουρκία διαβιούν 15 εκατομμύρια Αλεβιτών (σιιτικής άιρεσης με χριστιανικές δοξασίες όπως η πίστη στον Τριαδικό Θεό) οι οποίοι θεωρούνται εν δυνάμει Κρυπτοχριστιανοί και άλλα 15 εκατομμύρια Κούρδων που θέλουν εδώ και τώρα το δικό τους κράτος.<br /><br />Συν τοις άλλοις υπάρχουν ακόμα χιλιάδες Πόντιοι στον Πόντο που μιλούν την Ποντιακή γλώσσα και έχουν γνώση του ποιοι είναι.<br /><br />Γενικώς η Τουρκία αποτελείται από ένα μωσαικό εθνοτήτων που τελικά ως φαίνεται ο «μεταρρυθμιτής» Κεμάλ με την βοήθεια των Γερμανών δεν κατάφερε να το εξομοιώσει.<br /><br />Η Τουρκία παραμένει ένα πολυεθνικό, πολυθρησκευτικό και πολυπολιτισμικό κράτος. «Στην Τουρκία υπάρχουν εβδομήντα δυόμισι εθνότητες», λέει ένα τουρκικό ρητό.<br /><br />Γιατί όμως παραδοσιακά οι Γερμανοί στηρίζουν την Τουρκία εναντίον του Ελληνισμού;<br /><br />Πολλοί λένε ότι είναι φυλετικό το ζήτημα. Οι Γερμανοί και οι Ούννοι πρόγονοι των Τούρκων ζούσαν κάποτε στις ίδιες κοιλάδες κοντά στα Ουράλια όρη. Πολλοί θεωρούν ότι υπάρχουν δεσμοί αίματος.<br /><br />Πάντως η Γερμανία ιστορικά πάντοτε υποστήριζε τα τουρκικά συμφέροντα.<div> <br /><div> <a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Γερμανός υπουργός Εσωτερικών: «Μεγάλος μεταρρυθμιστής» ο σφαγέας του Ελληνισμού Κεμάλ Ατατούρκ

Ellada simera 0 15:48

ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝτου Θεόφραστου ΑνδρεόπουλουΩς μεγάλο μεταρρυθμιστή επαίνεσε τον Κεμάλ Αττατούρκ τον σφαγέα τυο Ελληνισμού της Μικράς Ασίας ο Γερ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvkjz7YsyQd_pHQRc8adW63VlXjWNr4OnPAPjoRUul1kyQcronULll1vxElmGmQMqXcTt2MY1wXVDlGVeB10BP4UVtNRBNU6Vi86R6vcN228JZUZdJbGpXWv4R8QcsZdPQ9UXOtPAm9jOq/s1600/erdogan1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvkjz7YsyQd_pHQRc8adW63VlXjWNr4OnPAPjoRUul1kyQcronULll1vxElmGmQMqXcTt2MY1wXVDlGVeB10BP4UVtNRBNU6Vi86R6vcN228JZUZdJbGpXWv4R8QcsZdPQ9UXOtPAm9jOq/s640/erdogan1.jpg" width="640" /></a></div> <span style="font-size: large;"><br /></span> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: large;">Επικοινωνιακός πόλεμος από τη Δύση στην Τουρκία </span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #666666; font-size: large;">Δημιουργούνται συνθήκες σύγκρουσης στο Αιγαίο από τον παράφρονα ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν</span></div> <br /> <b>Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ </b><br /> <br /> Οι ανοχές της Δύσης απέναντι στην Τουρκία του ισλαμιστή Ερντογάν φαίνεται πως έχουν τελειώσει. Μετά την γνωστοποίηση για αναζήτηση από την πλευρά της Ευρώπης ενός PlanΒ διαχείρισης του «προσφυγικού» χωρίς τον Ερντογάν, οι εξελίξεις για τον «σουλτάνο» είναι αρνητικές και… ραγδαίες. Μπορεί η γεωπολιτική θέση της Τουρκίας να είναι σημαντική για τους Δυτικούς, αλλά… «ουδείς αναντικατάστατος»!<br /> Έτσι, είτε οι εκβιασμοί προς την Ευρώπη με τους «πρόσφυγες», είτε η τουρκική εικόνα με τις σχέσεις του Ερντογαν με τους αποκεφαλιστές και διεθνείς τρομοκράτες ισλαμιστές τζιχαντιστές, είτε τα «νταηλίκια» προς τους Αμερικανούς για τη χρήση βάσεων (π.χ. Ιντσιρλίκ), είτε, τέλος, η τάση δημιουργίας συνθηκών εμπλοκής του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία του Πούτιν μέσω στημένων από την Άγκυρα «επεισοδίων», φαίνεται πως επιτάχυναν τις διαδικασίες για «να κλείσει ο κύκλος» του προ ετών πολλά υποσχόμενου Ταγίπ Ερντογάν που ούτε λίγο ούτε πολύ απαιτεί να γίνει ομοτράπεζος των ισχυρών…<br /> <br /> <b>Αναβολή της συνάντησης υψηλού επιπέδου Κομισιόν-Τουρκίας για απελευθέρωση βίζας</b><br /> <br /> Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, της αναζήτησης ενός διαφορετικού σχεδίου που δεν θα συμπεριλαμβάνει την Τουρκία του Ερντογάν, φαίνεται πως κινείται και η αναβολή της συνάντησης υψηλού επιπέδου ΕΕ – Τουρκίας, στην οποία επρόκειτο να συμμετάσχουν ο Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας Μελβούτ Τσαβούσογλου και ο επικεφαλής της διαπραγματευτικής της ομάδας Βολκάν Μποζκίρ, ανακοίνωσε σήμερα η Κομισιόν. <br /> Η συνάντηση ήταν προγραμματισμένη για την Παρασκευή. Πηγή της Κομισιόν ενημέρωσε τον Τύπο στις Βρυξέλλες ότι η αποχώρηση Νταβούτογλου από την πρωθυπουργία δεν επηρεάζει τη συμφωνία. “Με τον Ερντογάν μιλούσαμε, με τον Ερντογάν ξεκινήσαμε τις διαπραγματεύσεις, με αυτόν συνεχίζουμε, αν και η συμφωνία δεν εξαρτάται από έναν άνθρωπο”, κατέληξε η πηγή, αφήνοντας πολλά υπονοούμενα για τις εξελίξεις, αν και ο αναπληρωτής επικεφαλής εκπρόσωπος της Κομισιόν Αλεξάντερ Βιντερστάιν δήλωσε πως “Δεν έχουμε σχέδιο Β, έχουμε μόνο σχέδιο Α και αυτό εφαρμόζουμε”, χωρίς να αναφερθεί στις διαρροές περί ευρωπαϊκής αναζήτησης ενός PlanB.<br /> <br /> <b>Ο ΟΗΕ ανησυχεί για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία!</b><br /> <br /> Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα κατήγγειλε σειρά από παραβιάσεις που φαίνεται ότι έχουν διαπραχθεί από τις στρατιωτικές δυνάμεις και τις δυνάμεις ασφαλείας της Τουρκίας και στις οποίες περιλαμβάνονται πυρά εναντίον άοπλων αμάχων και ο θάνατος περίπου εκατό ανθρώπων σε μια πυρκαγιά. <br /> Ο Ζέιντ Ραάντ Αλ Χουσέιν εξέφρασε τη βαθιά ανησυχία του για τις πληροφορίες που προέρχονται από “διάφορες αξιόπιστες πηγές” αναφορικά με τις ενέργειες που διαπράττονται από τις δυνάμεις ασφαλείας στη διάρκεια των τελευταίων μηνών στη νοτιοανατολική Τουρκία, όπου ζουν κυρίως Κούρδοι. <br /> <br /> “Η εντύπωση που δημιουργείται, αν και ακόμη ελλιπής, είναι εξαιρετικά ανησυχητική”, ανέφερε σε ανακοίνωση που εξέδωσε. Οι τουρκικές αρχές επέβαλαν κατάπαυση του πυρός στην πόλη Τσιζρέ και σε άλλες τοποθεσίες της περιοχής αυτής για να εκδιώξουν τους αντάρτες που πρόσκεινται στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) και είχαν υψώσει οδοφράγματα και ανοίξει χαρακώματα.<br /> Ο ίδιος υπογράμμισε όμως πως είναι “ουσιώδες οι αρχές να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν διεξάγουν επιχειρήσεις ασφαλείας ή αντιτρομοκρατικές — καθώς και να γίνεται σεβαστό το διεθνές δίκαιο που απαγορεύει τα βασανιστήρια, τους εξωδικαστικούς φόνους, την υπερβολική προσφυγή σε φονική βία και την αυθαίρετη κράτηση”. <br /> <br /> Ο Ύπατος Αρμοστής διευκρίνισε ότι έχει δεχθεί αναφορές για άοπλους αμάχους, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, “που έγιναν εσκεμμένα στόχοι ελεύθερων σκοπευτών ή πυρών προερχόμενων από άρματα μάχης ή άλλα στρατιωτικά οχήματα”. <br /> “Το πιο ανησυχητικό”, δήλωσε ο Ζέιντ, “είναι οι αναφορές που περιλαμβάνουν μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων και συγγενών στο Τσιζρέ και σύμφωνα με τις οποίες περισσότεροι από 100 άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί ενώ είχαν βρει καταφύγιο σε τρία υπόγεια που είχαν περικυκλωθεί από τις δυνάμεις ασφαλείας”. <br /> <br /> Ο Ζέιντ απαίτησε να διεξαχθεί μια εξαντλητική έρευνα και σημείωσε πως μέχρι τώρα η Άγκυρα δεν φαίνεται να έχει αρχίσει έρευνα και δεν έχει συμφωνήσει σε αίτημα της Υπάτης Αρμοστείας η οποία ζήτησε να μεταβεί επιτόπου.<br /> “Μια τέτοια έλλειψη πληροφοριών, το 2016, γι’ αυτό που συμβαίνει σε μια ζώνη τόσο μεγάλη και με τόσο εύκολη γεωγραφικά πρόσβαση, είναι ταυτόχρονα ασυνήθιστη και βαθιά ανησυχητική”, τόνισε. <br /> “Αυτή η συσκότιση πληροφοριών το μόνο που κάνει είναι να τροφοδοτεί τις υποψίες γι’ αυτό που συμβαίνει επιτόπου”, πρόσθεσε απαιτώντας να υπάρξει πρόσβαση στην περιοχή αυτή για το προσωπικό του ΟΗΕ και για άλλους αμερόληπτους ερευνητές, περιλαμβανομένων των δημοσιογράφων.<br /> <br /> <b>Η Γερμανική Δικαιοσύνη «σήκωσε κεφάλι» στον Ερντογάν</b><br /> <br /> Το περιφερειακό δικαστήριο της Κολωνίας ανακοίνωσε ότι απέρριψε αίτημα του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να επιβληθούν ασφαλιστικά μέτρα σε βάρος του διευθύνοντος συμβούλου του γερμανικού εκδοτικού οίκου Άξελ Σπρίνγκερ. <br /> Με τα ασφαλιστικά μέτρα θα απαγορευόταν στον διευθύνοντα σύμβουλο Ματίας Ντέπφνερ να επαναλάβει “μειωτικό όρο” για τον Τούρκο ηγέτη, όμως το δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή επικαλούμενο “το δικαίωμα του κατηγορουμένου να εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη του”, αναφέρεται στη δήλωση. <br /> <br /> Ο δικηγόρος του Ερντογάν, ο Ραλφ Χέκερ, είχε δηλώσει στο Ρόιτερς ότι ο πελάτης του ζητάει την επιβολή ασφαλιστικών μέτρων επειδή ο Ντέπφνερ υποστήριξε το ποίημα που είχε διαβάσει τον Μάρτιο σε τηλεοπτική εκπομπή ο κωμικός Γιαν Μπέμερμαν. <br /> Στο ποίημα ο Μπέμερμαν έλεγε πως ο Ερντογάν χτυπάει κορίτσια, βλέπει παιδική πορνογραφία και επιδίδεται σε κτηνοβασία. Σε ανοικτή επιστολή που είχε δημοσιεύσει τον Απρίλιο στη γερμανική εφημερίδα Welt am Sonntag, ο Ντέπφνερ εξέφραζε την αλληλεγγύη του προς τον Μπέμερμαν, λέγοντας ότι γέλασε με το ποίημα και υποστηρίζει “με όλη την καρδιά του” αυτά που είπε ο κωμικός. <br /> <br /> <b>Οι ισχυροί θέλουν μία τσακισμένη και μικρότερη Τουρκία</b><br /> <br /> Αν μέσα σε όλα αυτά προσθέσουμε δύο ακόμη παράγοντες, τις ΗΠΑ και την Ρωσία, που επιθυμούν (για τους δικούς τους λόγους, που έχουν να κάνουν με την αμφισβήτηση της ισχύς τους από τον παρανοϊκό Ερντογάν) μία περισσότερο συγκαταβατική και συνεργάσιμη Τουρκία, είναι εύκολο να αντιληφθούμε πως δίχως διαμαρτυρίες η αποχώρηση του Νταβούτογλου ίσως να ήταν και η τέλεια πολιτική κίνηση του τούρκου πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος μάλλον έθεσε την απόλυτη υποψηφιότητα για την επόμενη ημέρα της Τουρκίας…<br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση, όμως, επειδή ο Πούτιν επιθυμεί διακαώς να «τελειώνει» το γρηγορότερο με τις προσβολές κατά της ρωσικής ισχύος από τον Ερντογάν, ίσως η Ρωσία να είναι η χώρα που επιθυμεί περισσότερο από τον καθένα μία ελληνοτουρκική σύρραξη η οποία θα κλείσει τα στενά του Βοσπόρου, τα Δαρδανέλλια και, φυσικά το ίδιο το Αιγαίο, προσφέροντας την μοναδική ευκαιρία για μία «σαρωτική ρωσική κάθοδο» στην Τουρκία. <br /> Στο σημείο αυτό, κι επειδή ιστορικά η Ρωσία μπορεί να υπήρξε εκ του μακρόθεν φίλη της Ελλάδας, αλλά πάντα ενεργούσε αποκλειστικά υπέρ των δικών της συμφερόντων, ίσως θα πρέπει να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί σε δημοσιεύματα που θέλουν το «ξανθό γένος» να στηρίζει πολιτικά ή οικονομικά την Ελλάδα, αφού κάτι τέτοιο θα σήμαινε τεράστια προβλήματα για τη Μόσχα που είναι προσανατολισμένη στην επανάκαμψη της «Μεγάλης Ρωσίας», με καπιταλιστικά χαρακτηριστικά και σε συνδυασμό με οικονομικές συμφωνίες και συνεργασίες με την Δύση.<br /> <br /> Την ίδια στιγμή, όμως, φαίνεται πως και οι ΗΠΑ επιθυμούν διακαώς την ταπεινωτική επιστροφή της σημερινής θρασύτατης Τουρκίας του Ερντογάν «στο μαντρί», για να στείλουν παντού το μήνυμα πως «όποιος βγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος»… Εάν, μάλιστα, η Τουρκία «τσακιστεί» από την ρωσική πολεμική μηχανή, διευκολύνει την γρηγορότερη δημιουργία του Κουρδιστάν, της χώρας που απέδειξε πως έχει την δυναμική αλλά και τη διάθεση να συνεργαστεί με την Ουάσιγκτον για την επόμενη ημέρα στην ευρύτερη Μέση Ανατολή…<br /> <br /> Αν μέσα σε όλα αυτά συνυπολογίσουμε και την έλευση ενός έμπειρου σε «θερμές ζώνες» αμερικανού διπλωμάτη στην αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να κατανοούμε την ανάγκη γρήγορων και στοχευμένων διπλωματικών κινήσεων από την ελληνική πλευρά, η οποία συνεχίζει να αρνείται την σημαντικότατη βοήθεια που μπορεί να παράσχει ο ελληνισμός της διασποράς και κυρίως των Ελλήνων που κατέχουν σημαντικές θέσεις ή έχουν άριστες γνωριμίες στις ΗΠΑ. Προσθέτοντας και την «απειλή» του Τραμπ, ίσως τα «γεράκια» της Ουάσιγκτον δεν διστάσουν να θυσιάσουν την Τουρκία για να αντιμετωπίσουν στις αμερικανικές εκλογές τον «χαλαρό» απέναντι στη Μόσχα υποψήφιο δισεκατομμυριούχο για την αμερικανική προεδρία Ντόναλντ Τραμπ.<br /> <br /> Αν μέσα σε όλα αυτά συνυπολογίσουμε και την έλευση ενός έμπειρου σε «θερμές ζώνες» αμερικανού διπλωμάτη στην αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να κατανοούμε την ανάγκη γρήγορων και στοχευμένων διπλωματικών κινήσεων από την ελληνική πλευρά, η οποία συνεχίζει να αρνείται την σημαντικότατη βοήθεια που μπορεί να παράσχει ο ελληνισμός της διασποράς και κυρίως των Ελλήνων που κατέχουν σημαντικές θέσεις ή έχουν άριστες γνωριμίες στις ΗΠΑ. Προσθέτοντας και την «απειλή» του Τραμπ, ίσως τα «γεράκια» της Ουάσιγκτον δεν διστάσουν να θυσιάσουν την Τουρκία για να αντιμετωπίσουν στις αμερικανικές εκλογές τον «χαλαρό» απέναντι στη Μόσχα υποψήφιο δισεκατομμυριούχο για την αμερικανική προεδρία Ντόναλντ Τραμπ.<br /> <br /> <b>Μοναδική ευκαιρία και δίκοπο μαχαίρι για την Ελλάδα</b><br /> <br /> Τις προθέσεις, λοιπόν, των δύο ισχυρών του πλανήτη, που επιβάλουν τις γεωπολιτικές σταθερές για τα επόμενα εκατό χρόνια, θα πρέπει να λάβει σοβαρά<b> η Ελλάδα για να προετοιμαστεί σε ένα πιθανό «ξέσπασμα» του Ερντογάν (το οποίο μπορούν να εξασφαλίσουν με παραπληροφόρηση προς την Άγκυρα οι αμερικανικές ή ρωσικές </b><b>μυστικές </b><b>υπηρεσίες)</b> αλλά και εκμεταλλευόμενη ταυτόχρονα την δική της γεωπολιτική θέση, να δημιουργήσει τις ικανές συνθήκες για την καλύτερη δυνατή τοποθέτηση της Ελλάδας στο νέο γεωπολιτικό (και ενεργειακό) παγκόσμιο χάρτη. Κάτι τέτοιο, όμως, απαιτεί σοβαρότητα, αντικειμενικότητα, οργάνωση, σχεδιασμό και πάρα πολύ υπεύθυνη ομαδική δουλειά από ανθρώπους που θα μπορούν να αποδώσουν συνεχόμενα το 150% των πνευματικών τους δυνατοτήτων για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, κλάσμα του οποίου είναι το επίτευγμα των 17ωρων σκληρών αποτυχημένων διαπραγματεύσεων του σημερινού πρωθυπουργού…!<br /> <br /> Την ίδια στιγμή, η Τουρκία υλοποιώντας την αναθεωρητική της πολιτική στο Αιγαίο, κλιμακώνει σε καθημερινή βάση τις σχέσεις της με την Ελλάδα και δημιουργεί συνθήκες σύγκρουσης, έστω και από κάποιο "τυχαίο γεγονός". Οι συνθήκες τουρκικής πίεσης προς την ελληνική πλευρά έχουν προ καιρού περάσει τα όρια ανεκτικότητας, ενώ σε πολλές περιπτώσεις η Τουρκία φαίνεται να επιδιώκει "εδώ και τώρα" μία ελληνική στρατιωτική απάντηση, προτάσσοντας ταυτόχρονα την απειλή επιβολής γκριζαρίσματος του Αιγαίου και της ελληνικής ΑΟΖ στην περίπτωση που η Αθήνα εξακολουθήσει να διατηρεί χαμηλό προφίλ (με κίνδυνο να χάσει έναν πόλεμο και το Αιγαίο χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα) στις νέες συνθήκες που επιχειρεί μονομερώς να επιβάλλει η Άγκυρα, ενώ την ίδια στιγμή το ΝΑΤΟ είναι θεατής των εξελίξεων και η Μόσχα κεντρίζει τον τουρκικό εθνικισμό με μία ποικιλία ρωσικών ενεργειών και δηλώσεων. <br /> <br /> Στην απολύτως φυσιολογική ερώτηση εάν η σημερινή κυβέρνηση είναι σε θέση, αν έχει την ικανότητα ή και την διάθεση να κινηθεί προς μία κατεύθυνση θετικής επανάκαμψης της Ελλάδας τόσο απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα αλλά και ως προς τη διεθνή σκηνή, η απάντηση είναι δυστυχώς αρνητική…, αφού το πρόβλημα δεν εστιάζεται μόνο στην παρούσα κυβέρνηση, αλλά εκτείνεται σε ολόκληρη την πολιτική σκηνή. <br /> <br /> Μόνο εάν υπάρξει κοινή απόφαση των πολιτικών αρχηγών, για άμεση οικειοθελή απομάκρυνσή τους και ταυτόχρονα στην χωρίς κανένα κομματικό κριτήριο τοποθέτηση των ικανών προσώπων (που υπάρχουν) προκειμένου ανεμπόδιστα να εργαστούν έστω και την ύστατη στιγμή για να δημιουργήσουν ικανές συνθήκες άμυνας (στρατιωτικής, πολιτικής, οικονομικής και διπλωματικής) και έναν στρατηγικό εθνικό σχεδιασμό που θα καλύπτει τις παρούσες άμεσες ανάγκες της χώρας, αλλά και θα δομήσει ικανές συνθήκες διαβίωσης και αλλά και προόδου για την επόμενη ημέρα μιάς σχετικά σύντομης ελληνοτουρκικής κρίσης… τότε ίσως να μπορέσουμε να κρατήσουμε ανοιχτή μια χαραμάδα στο παράθυρο της ελπίδας για την χώρα…<br /> <br /> Δεδομένων των συνθηκών που υπάρχουν σήμερα, αλλά και του «αρμόδιου πολιτικού προσωπικού» που διαθέτει η χώρα, δυστυχώς η χώρα θα πρέπει να ετοιμάζεται για μία νέα εθνική συντριβή και μία βίαιη μετατροπή της σε Βαλκανική Βενεζουέλα, εκτός και εάν κάποιοι αποφασίσουν να σώσουν την χώρα και όχι τα προσχήματα της ανικανότητάς τους ή τα κόμματά τους και δρομολογήσουν εξελίξεις που μέχρι τώρα θεωρούνται "μη συμβατές" από ανθρώπους που έχουν ήθος, εντιμότητα και ελληνικό σθένος…<br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την Τουρκία

Ellada simera 0 00:41

Επικοινωνιακός πόλεμος από τη Δύση στην Τουρκία Δημιουργούνται συνθήκες σύγκρουσης στο Αιγαίο από τον παράφρονα ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ Οι ανοχές της Δύσης απέναντι στην Τ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια