Θηρίο …στο κλουβί ο Ερντογάν – Το επίμονο “φλερτ” του Τούρκου Προέδρου στην Ε.Ε, τα αμοιβαία συμφέροντα με τη Γερμανία και τα προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας του

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2021/02/erdogan-1.jpg"><img height="360" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2021/02/erdogan-1-696x391.jpg" width="640" /></a><br /><br />Σαν θηρίο στο κλουβί εμφανίζεται εσχάτως ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν, με αποκορύφωμα το προχθεσινό του ξέσπασμα με τη λυσσαλέα επίθεσή του προς τον Κυρ.Μητσοτάκη, μετά την επιστροφή του πρωθυπουργού από τη Λευκωσία και το Τελ Αβίβ.<br /><br />Η εκτίμηση των περισσοτέρων είναι ότι επιδίωξη του Τούρκου πρόεδρου τόσο με τις διερευνητικές επαφές που βρίσκονται σε εξέλιξη, όσο και με το Κυπριακό είναι να αναγκαστούν η Αθήνα και η Λευκωσία να δεσμευτούν από την άσκηση κυριαρχικών τους δικαιωμάτων, αντί να δεσμευτεί ο ίδιος, ως οφείλει, ότι δεν θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες κατά τη διάρκεια των συνομιλιών.<br /><br />Μία στόχευση, η επιτυχία της οποίας δεν είναι εξασφαλισμένη, Επιπρόσθετα, ο κ. Ερντογάν εξακολουθεί να ασκεί με ένταση πολιτικής «φιλίας» προς την Ε.Ε, αλλά και σε αυτό το πεδίο, το αποτέλεσμα που επιδιώκει, δεν είναι εξασφαλισμένο.<br /><br />Σημειωτέον ότι ρητορική έξαρση του Ερντογάν έρχεται σε μία στιγμή που η Αθήνα αναμένει από την Άγκυρα να ορίσει την ημερομηνία του επόμενου κύκλου των διερευνητικών επαφών, αυτή τη φορά στην Ελλάδα. Γεγονός που κατά ορισμένες πηγές, δεν αποκλείεται να συνδέεται με την επιδίωξή του να έχει το ένα “πόδι μέσα και το άλλο έξω”, προκειμένου, αν απαιτηθεί, να χρεώσει στην Ελλάδα τυχόν ναυάγιο των διερευνητικών επαφών – μετά τη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου.<br />Το επίμονο «φλερτ» Ερντογάν στην Ε.Ε για τη θετική ατζέντα<br /><br />Παρά τη στήριξη που του προσφέρουν η Γερμανία, η Ισπανίας και η Ιταλία, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα πάρει τη θετική ατζέντα που περιμένει . Και αυτό, διότι οι σχέσεις του με την Ευρώπη είναι ιδιάζουσες.<br /><br />Από τη μία πλευρά η τελωνειακή ένωση μεταξύ των δύο έχει οικονομικό συμφέρον τόσο για την Άγκυρα όσο και για την Ε.Ε, στους κρίσιμους τομείς του εμπορίου και των επενδύσεων.<br />Επίσης, το προσφυγικό, το οποίο αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της ευρωπαϊκής Επιτροπής καθιστά την Τουρκία σημαντικό «παίκτη» καθώς, από την κοινή δήλωση Ε.Ε και Τουρκίας, η Άγκυρα αποτελεί το ανάχωμα για τη μαζική είσοδο μεταναστών και προσφύγων σε ευρωπαϊκές χώρες.<br />Κάτι που ιδιαίτερα οι χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με την άνοδο της ακροδεξιάς, θέλουν να αποφύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι.<br /><a href="https://healthmag.gr/"></a><br />Οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Γερμανία<br /><br />Ακόμα πιο «ειδική» είναι η σχέση της Τουρκίας με τη Γερμανία, και όχι μόνο λόγω της πολυπληθούς παρουσίας Τούρκων μεταναστών, οι οποίοι είναι πολιτογραφημένοι και αποτελούν ενεργό τμήμα της γερμανικής κοινωνίας και οικονομίας. Το βασικότερο όλων είναι οι οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών, οι οποίες έχουν κολοσσιαία σημασία και για τις δύο πλευρές.<div><br />Η ενόχληση των Ευρωπαίων για την επιθετική ρητορική Ερντογάν<br /><br />Από την άλλη πλευρά, η εντεινόμενη και κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, η αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων τόσο της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και της Ελλάδας και η απειλή «θερμού επεισοδίου» ανάμεσα σε Τουρκία και Ελλάδα, έχουν αρχίσει να προβληματίζουν τα επίσημα όργανα της ΕΕ που αφήνουν πλέον ορθάνοικτο το ενδεχόμενο να υιοθετήσουν την προοπτική των κυρώσεων στην Τουρκία.<br />Σε αυτό συνέβαλε και η ραγδαία επιδείνωση στις γαλλοτουρκικές σχέσεις και πάλι σε σχέση με τις εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο αλλά και τη Λιβύη.</div><div><br />Η προσπάθεια Ερντογάν να εξωραϊσει την εικόνα της Τουρκίας<br /><br />Απέναντι σε αυτά τα δεδομένα η Τουρκία ήδη από τις παραμονές της προηγούμενης ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής προσπάθησε να μετατοπίσει τους όρους της συζήτησης.<br /><br />Περιόρισε τις προκλητικές κινήσεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, απέσυρε τα ερευνητικά σκάφη από διαφιλονικούμενες περιοχές και δήλωσε ότι είναι έτοιμη για διάλογο.<br /><br />Δεν περιόρισε, ωστόσο, την «αναθεωρητική» της ρητορική, κάτι που φάνηκε με την επαναφορά του θέματος της «αποστρατιωτικοποίησης» των νησιών, μη συνοδεύοντάς την, όμως, με ανάλογες πρακτικές.<br />Αυτό πρόσφερε τη δικαιολογία που χρειάζονταν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για να θεωρήσουν ότι σε αυτή τη φάση δεν υπάρχει λόγος να ενεργοποιηθούν κυρώσεις.</div><div><br />Η «θετική ατζέντα» ως εργαλείο εσωτερικής διαχείρισης<br /><br />Η «θετική ατζέντα» δεν είναι και άσχετη και με τους εσωτερικούς πολιτικούς υπολογισμούς του Τούρκου προέδρου και του επιτελείου του.<br /><br />Παρά τις κατά καιρούς ρητορικές εξάρσεις περί του αντιθέτου, ο Ερντογάν γνωρίζει ότι η ευρωπαϊκή προοπτική (που ήταν ένα από τα «κατατεθέντα σήματα» της πρώτης κυβερνητικής εμπειρίας του) παραμένει δημοφιλής στην Τουρκική κοινωνία.<br /><br />Την ίδια στιγμή με δεδομένη την επιλογή πιο περιοριστικής πολιτικής στην οικονομία, για να μπορέσει να αποφευχθεί ο κίνδυνος πληθωρισμού και κατάρρευσης του νομίσματος, ο Ερντογάν θέλει μια αναβάθμιση των οικονομικών σχέσεων αλλά και πέραν αυτού ένα «θετικό αφήγημα». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το τελευταίο διάστημα ο Ερντογάν έχει επαναφέρει στη ρητορική του τη διεκδίκηση της ευρωπαϊκής ενταξιακής προοπτικής.</div><div><br />Οι σταθμοί «κλειδιά»<br /><br />Το επόμενο διάστημα έχει σημαντικούς «σταθμούς». Ο πρώτος είναι η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ τον Μάρτιο. Η Σύνοδος αυτή είναι κρίσιμη καθώς θα γίνει συζήτηση και αποτίμηση της κατάστασης στις ευρωτουρκικές σχέσεις, με βάση και τα όσα είχαν αποφασιστεί στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου.<br /><br />Η προσπάθεια του Ερντογάν δεν στοχεύει αποκλειστικά στη μη επανάληψη επικριτικών αποτιμήσεων και επαναφορά δηλώσεων περί κυρώσεων. Επιδιώκει και το πράξει με μεγαλύτερη ένταση στο διάστημα που απομένει, να πετύχει την περαιτέρω αναβάθμιση των σχέσεων.<br /><br />Αν πετύχει τον στόχο του, τότε έχει περισσότερες πιθανότητες να πετύχει τη διεξαγωγή το καλοκαίρι μιας ευρωτουρκικής συνάντησης κορυφής, που θα αποτελούσε την αφετηρία της περαιτέρω αναβάθμισης των ευρωτουρκικών σχέσεων, μέσω των οποίων ευελπιστεί να περάσει την αναθέρμανση της ενταξιακής διαδικασίας και κυρίως το ξεμπλοκάρισμα ζητημάτων όπως οι βίζες.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θηρίο …στο κλουβί ο Ερντογάν – Το επίμονο “φλερτ” του Τούρκου Προέδρου στην Ε.Ε, τα αμοιβαία συμφέροντα με τη Γερμανία και τα προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας του

Σαν θηρίο στο κλουβί εμφανίζεται εσχάτως ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν, με αποκορύφωμα το προχθεσινό του ξέσπασμα με τη λυσσαλέα επίθεσή του π...

Διαβάστε την συνέχεια

“Διαπραγμάτευση με τους Τούρκους συνεπάγεται την περιφρόνηση εμπειρίας αιώνων”

<a href="https://www.lifo.gr/uploads/image/1661536/tapes_ERDO.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="800" height="640" src="https://www.lifo.gr/uploads/image/1661536/tapes_ERDO.jpg" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο ΗΓΕΤΗΣ. Η λάμψη του Καποδίστρια φωτίζει τους χειμαζόμενους Έλληνες. Ο κορυφαίος ιστορικός William St Clair θεωρεί τον Καποδίστρια έτη φωτός ανώτερο των άλλων Ελλήνων πολιτικών.</span></h3>Γράφει ο <b>Δρ. Άρης Πετάσης</b><br /><br />Ο Καποδίστριας μας έχει νουθετήσει κάτι σχετικά με διαπραγματεύσεις με Τούρκους που εμείς των χαμηλών δυνατοτήτων (underachievers) δεν τολμούμε να εφαρμόσουμε. Είπε πως μπαίνοντας σε διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους απλά περιφρονούμε εμπειρίες αιώνων γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε τους Τούρκους να συμπεριφέρονται ανθρώπινα και λογικά.<br /><br />Ακούμε για ‘διερευνητικές’ και ‘άτυπες’ πενταμερείς με τους Τούρκους και τρομάζουμε γιατί εκεί αυτοί θα καταθέτουν διεκδικήσεις, από Θράκη μέχρι Κύπρο, και εμείς θα παρακαλούμε τον Θεό να εξορκίσει το κακό.<br /><br />Διερευνητικές. Σε ό,τι αφορά τις ‘διερευνητικές’ ξεχωρίζω τις ακόλουθες εκφρασθείσες ελληνικές ψευδαισθήσεις: Πρώτη. «Θα πάμε με την ελπίδα πως θα βρεθούν σημεία σύγκλησης». Εφόσον όμως πρόκειται για την 61η επανεκκίνηση ‘διερευνητικών’, που διαφαίνεται ‘ελπίδα’ που δεν είχαμε δει στις 60 προηγούμενες προσπάθειες;<br /><br />Δεύτερη. «Θα γίνει διερεύνηση σημείων σύγκλισης αναφορικά με την οριοθέτηση βάσει του Διεθνούς Δικαίου.» Θα ήταν πειστική η πιο πάνω θέση εφόσον η συνάντηση θα ασχοληθεί με ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ πράγμα: την αναγνώριση από την Τουρκία του Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS)–υπογραμμένο από 167 κράτη και την ΕΕ.<br /><br />Χωρίς UNCLOS δεν υπάρχει Διεθνές Δίκαιο ως βάση. Εφόσον η Τουρκία αποδεχθεί το UNCLOS τότε ένα ΜΟΝΟ πράγμα απομένει: η ΕΦΑΡΜΟΓΗ του σε ό,τι αφορά χωρικά ύδατα και ΑΟΖ. Εφόσον η Τουρκία αρνείται το UNCLOS οι ‘διερευνητικές’ μετατρέπονται σε άσκηση τούρκικων διεκδικήσεων ελληνικών δικαιωμάτων για μετουσίωση της ‘Γαλάζιας Πατρίδας’ της.<br /><br />Τρίτη. «Η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.» Γιατί όμως δεν έχει εξασκήσει το δικαίωμα τόσα χρόνια; Απλά διότι, η Αμερική στηρίζει τη γραμμή της Τουρκίας και κυρίως επειδή η πολιτική ελίτ της Ελλάδος φοβάται την Τουρκία. Δικαίωμα που δεν εξασκείται παύει να υφίσταται.<br /><br />Τέταρτη. «Η Ελλάδα προσέρχεται με μηδενική αφέλεια». Όμως, υπάρχει μεγαλύτερη αφέλεια από του να πιστεύουμε πως η Τουρκία θα εφαρμόσει το UNCLOS ενόσω η Ελλάδα είναι αδύνατη; Απλά, η Τουρκία θα ‘συνομιλεί’ για τα μάτια των ΕΕ/ΗΠΑ που υποκριτικά θα χαιρετίζουν την ‘πρόοδο’ και τέρμα σε πιθανές κυρώσεις κατά Τουρκίας.<br /><br />«Άτυπη» πενταμερή. Εδώ και εάν απαιτείται ικεσία προς τον Καποδίστρια να μας σώσει από την αυτοχειρία και την καταστροφή ενός σχεδόν εκατομμυρίου Ελλήνων της Κύπρου. Οι ‘άτυπες’ διαπραγματεύσεις θα βρίσκονται υπό την αιγίδα της Βρετανίας (αντιπροσωπεύοντας την Αμερική) αλλά σαν δημόσιο πρόσωπο θα παρουσιάζεται ο ΟΗΕ για χάρη των αδαών.<br /><br />Εδώ έχουμε τα εξής ευτράπελα. Πρώτο. Στην ‘άτυπη’ πενταμερή η Κυπριακή Δημοκρατία, δηλαδή το κατ’ εξοχή ενδιαφερόμενο μέρος η τύχη του οποίου θα συζητείται, δεν πήρε πρόσκληση από τους Βρετανούς μέσω ΟΗΕ για να παραβρεθεί!<br /><br />Δεύτερο. Οι διερευνητικές πέρασαν μέσα από 60 συναντήσεις ενώ το Κυπριακό μέσα από ρεκόρ συζητήσεων 45 ετών (ναι, 45 ετών!) χωρίς να αποχωρήσει ούτε ένας Τούρκος στρατιώτης η έποικος — με το εθνικό θέμα να βρίσκεται στον κρημνό λόγω ερασιτεχνισμού και επιπολαιότητας στις προηγούμενες διαπραγματεύσεις.<br /><br />Τρίτο. Κανόνας της στρατηγικής σκέψης αναφέρει πως οι στρατηγικά αδαείς βλέπουν μόνο άσπρο και μαύρο και σκέφτονται δυαδικά: δύο χρώματα—δύο αριθμοί: ‘0’ και ‘1’. Ή έχουμε συνομιλίες (άσπρο) Ή καταστρεφόμαστε (μαύρο). «Συνομιλίες Ή πόλεμο.»<br /><br />Καμία αντίληψη του ρόλου του κατοχικού στρατού των 40.000 η των εκατοντάδων χιλιάδων εποίκων. Ούτε αντίληψη περί των οικονομικών συμφερόντων ΕΕ/ΗΠΑ ή των στρατηγικών συμφερόντων στην περιοχή Ρωσίας-Κίνας-Γαλλίας. Ούτε αντίληψη περί των συμφερόντων τοπικών παικτών όπως Ισραήλ-Αίγυπτος. Κυρίως, μηδαμινή αντίληψη του πονηρού ρόλου της Βρετανίας και κατ’ επέκταση της Αμερικής που έφεραν το Σχέδιο Ανάν.<br /><br />Ως έχουν τα πράγματα η ‘λύση’ μόνο τούρκικη μπορεί να είναι. Αυτός που θα φέρει ‘λύση’ είναι αυτός που θα παραδώσει την Κύπρο στους Τούρκους. Τέταρτο. Πάμε σε πενταμερή ενώ οι Βρετανοί, δια στόματος ΟΗΕ, μας απειλούν, «οι επιτόπιες αλλαγές μπορεί να καταστούν μη αναστρέψιμες.» Οι ‘επιτόπιες αλλαγές’ που θα καταστούν μη αναστρέψιμες αφορούν την παρουσία, λόγω δικής μας αδυναμίας, τούρκικων πολεμικών και ερευνητικών σκαφών μέσα στις κυπριακές θάλασσες.<br /><br />Με διερευνητικές/πενταμερείς δίνουμε στους Τούρκους δύο πολύτιμα δώρα. Πρώτο. Προσφέρουμε στην Τουρκία character laundering παρουσιάζοντας την ως διαλλακτική και συνεργάσιμη στα μάτια ΗΠΑ-ΕΕ που βλέπουν τον στρατηγικό τους σύμμαχο να βρίσκεται στην 150η θέση στον κατάλογο “The Most Peaceful Countries In The World 2020” δίπλα στην Σομαλία και το Αφγανιστάν. Επιθυμούν διακαώς να βελτιωθεί η θέση της Τουρκίας για να μην έχουν κανένα κώλυμα να την υποστηρίζουν. Οι Έλληνες θα ενεργούν σαν το αξιολύπητο όχημα.<br /><br />Δεύτερο. Λέμε στους Τούρκους πως «για την πολιτική νομενκλατούρα μας υπάρχει μόνο το δίλημμα, ‘συζητάμε vs. πολεμάμε’ και μην αγωνιάτε για πόλεμο που μόνο εσείς έχετε δυνατότητα να κάνετε.»<br /><br />Και μια ταπεινή νουθεσία προς την πολιτική ελίτ: Τον δε φόβον υμών ου μη φοβηθώμεν, ουδ’ ου μη ταραχθώμεν γιατί τα πράγματα δεν είναι δυαδικά. Η σωστή στρατηγική και η τολμηρή ηγεσία μπορούν να μας καταστήσουν [κάπως!] αντάξιους του Καποδίστρια. Δεν πειράζει που το κάνουμε μετά από διακόσια χρόνια!<div><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

“Διαπραγμάτευση με τους Τούρκους συνεπάγεται την περιφρόνηση εμπειρίας αιώνων”

Ο ΗΓΕΤΗΣ. Η λάμψη του Καποδίστρια φωτίζει τους χειμαζόμενους Έλληνες. Ο κορυφαίος ιστορικός William St Clair θεωρεί τον Καποδίστρια έτη φωτό...

Διαβάστε την συνέχεια

“Τι συζητάμε με τόση μυστικότητα στο ΝΑΤΟ,με τους Τούρκους”;

<center><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/zUmK8qL82u0" width="680"></iframe></center><div><br /></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Ο Παν. Θεοδωρακίδης απαντά.</span></h3><div>Ο κ.Παναγιώτης Θεοδωρακίδης Ταξίαρχος ε.α και αμυντικός αναλυτής μιλά στο στο Militaire για τα ελληνοτουρκικά, εστιάζοντας την προσοχή μας όχι μόνο στις “διερευνητικές συνομιλίες” αλλά στη συζήτηση που γίνεται με άκρα μυστικότητα στο ΝΑΤΟ. Τι μπορεί να “συζητάμε” σ΄ αυτόν τον “τεχνικό” όπως επιμένουν να τον ονομάζουν διάλογο; Ελπίζουμε όχι όσα έθεταν προς συζήτηση το 2.000 οι Τούρκοι και ο κ.Θεοδωρακίδης τα γνωρίζει από πρώτο χέρι. Αποκαλύπτει στη συνέντευξη του ποια ήταν η “τουρκική ατζέντα”. <br /><br />Ο κ.Θεοδωρακίδης επιβεβαιώνει τις πληροφορίες που θέλουν τους Τούρκους να έχουν πλήρως διαθέσιμη αεροπορική βάση στη Λιβύη, με την οποία μπορούν να εξυπηρετούν τουλάχιστον 12 μαχητικά αεροσκάφη F-16. Η εξέλιξη αυτή δημιουργεί νέα δεδομένα και για την Ελλάδα. Ο Ι.Καλίν μόλις χθες βράδυ δήλωσε προς τη Δύση ότι η Τουρκία δεν σκοπεύει να αποσυρθεί από τη Λιβύη.<br /><br />Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν και όσα λέει για την ελληνική κοινή γνώμη , την οποία κάποιοι προσπαθούν να προετοιμάσουν για εξελίξεις που μέχρι πρόσφατα ούτε καν σκέψεις προς συζήτηση δεν μπορούσαν να είναι. <div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

“Τι συζητάμε με τόση μυστικότητα στο ΝΑΤΟ,με τους Τούρκους”;

Ο Παν. Θεοδωρακίδης απαντά. Ο κ.Παναγιώτης Θεοδωρακίδης Ταξίαρχος ε.α και αμυντικός αναλυτής μιλά στο στο Militaire για τα ελληνοτουρκικά, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν: Η κλεψύδρα της ΠΤΩΣΗΣ

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/06/erdogan_simaia.jpg"><img height="347" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/06/erdogan_simaia-696x377.jpg" width="640" /></a><br /><br />Γράφει ο <b>Κωνσταντίνος Τζαβέλας</b><br />Αντιπτέραρχος ε.α<br /><br />Τέσσερα χρόνια με τον πρόεδρο Τράμπ στην εξουσία, ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν εκμεταλλευόμενος, τις business του αμερικανού προέδρου στην Κωνσταντινούπολη αλλά και αυτές που έκαναν οι γιοί τους, την αμερικανική εξωτερική πολιτική παλιννόστησης και απεμπλοκής των αμερικανικών δυνάμεων από κάθε στρατιωτική μικροεπιχείρηση και ένταση στην Μέση Ανατολή και ανάθεση κάποιου μέρους του ρόλου των ΗΠΑ στην Τουρκία, την άποψη του προέδρου Τράμπ ότι ο περιορισμός και η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι real politic, την παντελή έλλειψη εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), το ανύπαρκτο υπό τον ΓΓ Στόλτενμπεργκ, ΝΑΤΟ, τα τέσσερα τελευταία χρόνια, βγήκε να «αλωνίσει» στα Μεσογειακά και Μέσης Ανατολής «χωράφια», αγνοώντας σε ποιόν ανήκουν, ποιά τα δικαιώματα της Τουρκίας σύμφωνα με το ισχύον Διεθνές Δίκαιο στις περιοχές αυτές, δίνοντας την εντύπωση ότι η Τουρκία διεκδικεί ξανά τις εκτάσεις, τις θάλασσες και τον γεωπολιτικό χάρτη, της άλλοτε Οθωμανικής αυτοκρατορίας. <br /><br />Η Τουρκία, με την στρατιωτική εμπλοκή της στη Συρία στον πόλεμο κατά του ΙSIS, κατορθώνει μέχρι σήμερα να κρατά συριακά εδάφη επικαλούμενη ότι προστατεύει, τον πληθυσμό της Βόρειας Συρίας που έχει τουρκογενείς σουνιτικές ρίζες και την Τουρκία από τρομοκράτες. <br /><br />Με την στρατιωτική εμπλοκή της στα σύνορα με το Ιράκ κατά των κούρδων, για την αποφυγή δημιουργίας Κουρδικού κράτους, επικαλείται την προστασία της Τουρκίας από τους τρομοκράτες του ΡΚΚ.<br /><br />Με την στρατιωτική εμπλοκή της εκτός επικράτειας, στη Λιβύη, πρώτη φορά μετά το 1952 από την συμμετοχή της στον πόλεμο της Κορέας, δείχνει ότι έχει λόγο στην περιφέρεια ερεθίζοντας την Γαλλία που παραδοσιακά έχει λόγο στις χώρες Maghreb (Βόρεια Αφρική).<br /><br />Με την στρατιωτική εμπλοκή της στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, υπό μορφή βοήθειας στο Αζερμπαϊτζάν, επικαλείται βοήθεια σε αδελφούς τούρκους, ερεθίζοντας πάλι την Γαλλία που έχει ιδιαίτερες σχέσεις με την Αρμενία. <br /><br />Με την στρατιωτική παρουσία της στο Κατάρ, στην Σομαλία, στο Αφγανιστάν, στα Βαλκάνια, μας λέει ότι είμαι παρούσα παντού. <br /><br />Οι παραπάνω εμπλοκές και παρουσίες της Τουρκίας άλλες με νόμιμο και άλλες με παράνομο μανδύα δείχνουν ότι η βρήκε και εκμεταλλεύτηκε κάποιο γεωπολιτικό κενό που προσπαθεί να το γεμίσει με την παρουσία της και να δείξει ότι πλέον είναι ένας περιφερειακός παίκτης που κανείς δεν πρέπει να τον αγνοεί και απαιτεί να ερωτάται για τυχόν μεταβολές στην περιοχή που αυτή έχει καθορίσει.<br /><br />Ο πρόεδρος Ερντογάν επιδιώκοντας να δείξει ότι η Τουρκία έχει εξωτερική πολιτική χωρίς περιορισμούς, ήρθε κοντά στην Ρωσία του Πούτιν με την προμήθεια των βλημάτων Αέρος-Αέρος S-400, αγνοώντας κάθε προτροπή αποφυγής της προμήθειας που εκ των πραγμάτων ήταν αντιδεοντολογική για την συμμαχία του ΝΑΤΟ. Όμως την υλοποίησε για να δείξει ότι η Τουρκία μπορεί να τα βρίσκει και με άλλους μεγάλους, πέραν της Δύσης. Σημειώνεται ότι κατά την εμπλοκή τους στη Συρία, Τουρκία και Ρωσία ήταν αντίπαλοι την περίοδο που υπογράφτηκε η συμφωνία προμήθειας. Τελικά η τιμωρία ήρθε από τον φίλο του τον αμερικανό πρόεδρο Τράμπ, ο οποίος μετά από μεγάλες πιέσεις απομάκρυνε την Τουρκία από το πρόγραμμα των μαχητικών αεροσκαφών F-35. Στο θέμα αυτό θα πρέπει να επισημάνουμε ότι και η χώρα μας πριν μια εικοσαετία υλοποίησε ρωσικά εξοπλιστικά προγράμματα που αφορούσαν και τα τρία Όπλα. Με λίγα λόγια πρώτη η χώρα μας αγνόησε την έννοια της Συμμαχίας ΝΑΤΟ, ανεξαρτήτως των παραπόνων που είχε από αυτό. Κανείς δεν το συνδύασε, όμως όλοι οι εμπλεκόμενοι των ρωσικών εκείνων εξοπλιστικών προγραμμάτων, κυρίως πολιτικοί, ανεξάρτητα από την θέση που κατείχαν, σε μικρό ή και σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, χάθηκαν στη κυριολεξία από το πολιτικό σκηνικό με κάποιον τρόπο. Ας κρατήσουμε αυτό και για τον πρόεδρο Ερντογάν.<br /><br />Στο εσωτερικό της Τουρκίας το «realpolitic» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Τράμπ, με τους χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους και η άσχημη οικονομική κατάσταση, αποτελούν πλέον σοβαρά προβλήματα για την κυβέρνησή του. Ήδη οι πιέσεις από το εξωτερικό για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αυξάνονται. Η αντιπολίτευση αλλά και οι πολίτες κατηγορούν τον πρόεδρο Ερντογάν για την κακή πορεία της οικονομίας, την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και τις μεγάλες δαπάνες που απαιτούνται για την προσωπική του ζωή. Όλα τα προσπερνά και όπως ο ίδιος λέει «σας προσφέρω το όνειρο», την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Με τέτοιες βέβηλες κινήσεις αγνοώντας τις παγκόσμιες ενστάσεις και καταδίκες εμπλέκει στις όποιες διαφορές με άλλα κράτη τις θρησκείες. Με την συμμετοχή του στις εβδομαδιαίες προσευχές, προσπαθεί να ισλαμοποιήσει την παραδοσιακά κοσμική Τουρκία του Κεμάλ Ατατούρκ και να την καθιερώσει ως το νέο κέντρο του Σουνιτικού Ισλάμ. <br /><br />Όσον αφορά τα δικά μας ο Τούρκος πρόεδρος τα έχει απλοποιήσει με την επίσκεψή του στην Ελλάδα το 2017, κατά την οποία ζήτησε την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης. Από τότε δεν κάνει τίποτε άλλο από το να κατηγορεί την χώρα μας ότι παραβιάζει την συνθήκη. Η υπογραφή της συμφωνίας κατασκευής του EastMed από το Ισραήλ, Κύπρο και Ελλάδα ήταν η πολιτική πράξη που του στοίχησε πολύ. Θεωρεί αδιανόητο ο πρόεδρος Ερντογάν, EastMed χωρίς Τουρκία. Οι κινήσεις που ακολούθησαν με τα γεγονότα των μεταναστών και λαθρομεταναστών, τα γεγονότα στον Έβρο, τις παραβιάσεις της ελληνικής κυριαρχίας από τα τουρκικά ερευνητικά σκάφη, την ένταση που δημιουργήθηκε με τις Ένοπλες Δυνάμεις σε μεγάλη ετοιμότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα το προηγούμενο καλοκαίρι, αποκαλύπτουν ότι οι προθέσεις του Tούρκου προέδρου με ακατάλληλες γι’ αυτόν συνθήκες μπορούν να φθάσουν στα άκρα. <br /><br />Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι στις όποιες ενέργειες και δηλώσεις έχει προβεί ο Tούρκος πρόεδρος στο πλευρό του βρίσκεται πάντα μία παραδοσιακά φίλη, «η άτονη Γερμανία», καθώς και η Ιταλία και Ισπανία για οικονομικούς κυρίως λόγους. Η σχέση αυτή Τουρκίας – Γερμανίας είναι και το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ΕΕ στην προσπάθειά της να επιβάλει τις περιβόητες κυρώσεις ώστε να συνετίσει την Τουρκία στην συμπεριφορά της έναντι της Ελλάδας. Απέναντί του ο Ερντογάν έχει τα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ και κυρίως την Γαλλία. Στις δηλώσεις και στις ομιλίες του όλο το πολιτικό σύστημα της γείτονας χώρας χρησιμοποιεί απαξιωτικές εκφράσεις για την πολιτική ηγεσία της χώρας μας, τελευταία δε συμπεριέλαβε και τον πρόεδρο της Γαλλίας. Συνήθως επικαλείται ιστορικά γεγονότα της αρεσκείας του, η αναφορά των οποίων γνωρίζει ότι ερεθίζουν αρνητικά το πατριωτικό αίσθημα των πολιτών. Αξίζει ακόμα να σημειωθεί και η εμπλοκή του ημερήσιου τύπου χωρών της ΕΕ στο θέμα κυρίως των ελληνοτουρκικών διαφορών. <div><br /></div><div>Έτσι η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) φιλοξένησε μελέτη γερμανικού ιδρύματος που ασχολείται με την Μεσόγειο και διατυπώνει την άποψη ότι οι εταίροι της ΕΕ «δεν πρέπει να στρατευτούν μαζί με την Ελλάδα σε θέματα που δεν καλύπτονται από το Διεθνές Δίκαιο, η δε κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη θα μπορούσε να επικρίνει πιο πειστικά τις μαξιμαλιστικές αξιώσεις της γείτονας χώρας, αν δεν διατύπωνε και η ίδια από την πλευρά της μαξιμαλιστικές θέσεις». Και βέβαια αναφέρεται μόνο στην ΑΟΖ του Καστελόριζου και στην ΑΟΖ Ελλάδος –Κύπρου που εφάπτονται και αποκλείουν την Τουρκία από τον EastMed παρακάμπτοντας όλα τα άλλα θέματα που θέτει η Τουρκία. Σημειώνει δε ότι υπάρχουν και έλληνες εμπειρογνώμονες, όπως ο κ. Χρήστος Ροζάκης, που συμφωνούν ότι οι ελληνικές θέσεις είναι μαξιμαλιστικές. Από την πλευρά της η γαλλική Le Figaro ερεθίζει τον πρόεδρο Ερντογάν υπενθυμίζοντάς του την Συνθήκη των Σεβρών, «διαμελισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εφ’ όσον οι Τούρκοι συνεχίσουν να φέρονται ως «Οθωμανοί» και η συνθήκη θα συμφέρει όχι μόνο την Γαλλία, αλλά όλους τους Ευρωπαίους, πλην φυσικά της Γερμανίας, Ιταλίας, Ισπανίας», προβάλλοντας ταυτόχρονα τον συνημμένο χάρτη της Συνθήκης των Σεβρών.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/map_sevron.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/map_sevron.jpg" /></a><br /><br />Από όλα τα παραπάνω λαμβάνοντας υπόψη ότι ο νέος αμερικανός πρόεδρος Biden πολύ γρήγορα έδωσε το πρώτο μήνυμα στην Τουρκία για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Από το γεγονός ότι η Τουρκία για να δείξει καλό «χαρακτήρα» χωρίς να της προταθεί προτείνει σχεδόν απενεργοποίηση των S-400. Από τον φόβο για πως οι ΗΠΑ του Biden θα χρησιμοποιήσουν το θέμα του οικονομικού σκανδάλου της Halkbank που αφορά τον τούρκο πρόεδρο. Από το γεγονός ότι απέναντί του έχει ένα άψογο ελληνικό ΥΠΕΞ και ΥΠΕΘΑ στη κρίση διαρκείας που βιώνουμε. Από το γεγονός ότι ο έλληνας πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης του απαντάει πολιτικά και λακωνικά. Από το γεγονός ότι ήταν η αιτία της αναβάθμισης πολλών τομέων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Από το γεγονός ότι η πολιτική στην Μέση Ανατολή άλλαξε και πλέον παραδοσιακά εχθρικές με το Ισραήλ χώρες λύνουν διαφορές που υπήρχαν, και αυτός είναι προσκολλημένος σε «όνειρα» κοντεύοντας να ξεπεραστεί από τις εξελίξεις, στη κυριολεξία τρελαίνεται και αυτό φαίνεται από τις δηλώσεις του. Θα πρέπει πλέον να εστιάζουμε με μεγάλη προσοχή στις ομιλίες του, στις κινήσεις του, στις προθέσεις του, διότι όπως προαναφέρθηκε αν βρεθεί σε ακατάλληλες συνθήκες και πιεστεί θα είναι απρόβλεπτος. Απρόβλεπτος μπορεί να είναι και στο εσωτερικό της Τουρκίας με ότι πολιτικά σημαίνει αυτό. Πάντα όμως θα έχει την ευκαιρία να αναθεωρήσει πολύ γρήγορα τις ακραίες απόψεις του και να γίνει αποδεκτός. Ανεξάρτητα όμως από όλα αυτά ο πρόεδρος Ερντογάν, με τους S-400, μπήκε μέσα στην ρυθμιζόμενη κλεψύδρα και ο πολιτικός χρόνος της πτώσης του άρχισε να μετράει.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ερντογάν: Η κλεψύδρα της ΠΤΩΣΗΣ

Γράφει ο  Κωνσταντίνος Τζαβέλας Αντιπτέραρχος ε.α Τέσσερα χρόνια με τον πρόεδρο Τράμπ στην εξουσία, ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν εκμεταλλευόμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα “παραστρατιωτικά πλοκάμια" του Ερντογάν κατά της Ινδίας-Προετοιμάζεται τουρκική “επίθεση” στο Κασμίρ

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-02/D6tewO_V4AE4G_0.jpg?itok=bY9ZXivr" width="640" /><br /><br />Ητουρκική παραστρατιωτική οργάνωση SADAT συνεργάστηκε με καταδικασμένο κακοποιό στις ΗΠΑ εναντίον της Ινδίας προετοιμάζοντας το έδαφος για εξελίξεις στη γνωστή περιοχή του Κασμίρ, την οποία οι Τούρκοι θεωρούν ήδη το επόμενο "Ναγκόρνο". <br /><br /><br />Πληροφορίες φέρουν την Άγκυρα να έχει πάρει σοβαρά το σχέδιο κατά του Ν. Δελχί σχετικά με το Κασμίρ, σε μια προσπάθεια να παρουσιαστεί ως “ηγέτιδα δύναμη” στην κεντρική Ασία. <br /><br />Η μυστική παραστρατιωτική οργάνωση SADAT του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με επικεφαλής τον Adnan Tanrıverdi, προσέλαβε τον Syed Ghulam Nabi Fai, γεννημένο στο Κασμίρ, ο οποίος εκτίει ποινή φυλάκισης σε ομοσπονδιακή φυλακή των ΗΠΑ, για να υλοποιήσει επιχειρήσεις στο έδαφος των ΗΠΑ, με σκοπό την στρατολόγηση μισθοφόρων κατά της Ινδίας, αναφέρει το Nordic Monitor.<br /><br />Ο Fai είναι μέλος του αμερικανικού συμβουλίου του Κασμίρ (KAC), που αποτελεί μια οργάνωση-βιτρίνα που χρηματοδοτείται από τις μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν (ISI).<br /><br />Η οργάνωση αυτή συνεργάζεται πλέον με την τουρκική SADAT και την ΜΚΟ Ισλαμικός Κόσμος (lamslam Dünyası Sivil Toplum Kuruluşları Birliği, İDSB). <br /><br />Ο Fai συμμετείχε συχνά σε εκδηλώσεις που διοργανώνει η SADAT και μάλιστα συναντήθηκε αυτοπροσώπως με τον Tanrıverdi, έναν Τούρκο πρώην στρατιωτικό αξιωματούχο που εξακολουθεί να συμβουλεύει τον Τούρκο πρόεδρο. <br /><br />Ο επικεφαλής της τουρκικής παραστρατιωτικής οργανώσεως ήταν ένας από τους βασικούς ομιλητές σε εκδήλωση και συναντήθηκε με τον Φάι για να συζητήσει κοινά προγράμματα και να συντονίσει δράσεις ειδικά κατά του ινδικού Κασμίρ. <br /><br />Η μισθοφορική παραστρατιωτική οργάνωση SADAT λειτουργεί ως κέντρο κατάρτισης και υλικοτεχνικής υποστήριξης των τζιχαντιστών στην Τουρκία, τη Συρία, τη Λιβύη και άλλες χώρες.<br /><br />Ο αρχηγός της Tanrıverdi στοχεύει να μετατρέψει το κοσμικό σύστημα της Τουρκίας σε ισλαμικό καθεστώς που θα βασίζεται στη Σαρία, ενώ ονειρεύεται να δημιουργήσει έναν ισλαμικό στρατό με τη συμμετοχή χιλιάδων μελών από μουσουλμανικές χώρες. <br /><br />Τον Δεκέμβριο του 2019 μετά από μια σύνοδο της Διεθνούς Ισλαμικής Ένωσης που διοργανώθηκε από την SADAT, ο Tanrıverdi είπε ότι η οργάνωσή του εργαζόταν για να ανοίξει το δρόμο για την άφιξη του Mahdi (προφητευμένος σωτήρας και λυτρωτής του Ισλάμ). <br />Ο ίδιος ασκεί μια σημαντική επιρροή στην κυβέρνηση Ερντογάν και βοηθά στη διαμόρφωση πολιτικών σε στρατιωτικά θέματα ασφάλειας. <br /><br />Ο πρώην Ταξίαρχος του τουρκικού στρατού ήταν επίσης ο κύριος αρχιτέκτονας της μαζικής εκκαθάρισης των φιλοδυτικών αξιωματικών στον τουρκικό στρατό. <br /><br />Σχεδόν το 80 τοις εκατό των στρατηγών και των ναυάρχων και σχεδόν όλοι οι αξιωματικοί του τουρκικού στρατού απολύθηκαν και / ή φυλακίστηκαν και αντικαταστάθηκαν από ισλαμιστές και νεοεθνικιστές. <br /><br />Το σίγουρο είναι ότι η ισλαμική παραστρατιωτική “μηχανή” του Ερντογάν έχει ξεκινήσει να προετοιμάζει το έδαφος για επιχειρήσεις στην Ινδία σε σχέση με το αμφισβητούμενο καθεστώς του Κασμίρ. <br /><br />Το FBI ισχυρίζεται ότι το η ένωση Kashmir American Council χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από την υπηρεσία κατασκοπείας ISI του Πακιστάν. <br /><br />«Οι χειριστές του στο Πακιστάν φέρεται να διοχετεύουν εκατομμύρια μέσω του Κασμίρ για να επηρεάσουν εκλεγμένους αξιωματούχους των ΗΠΑ, ενώ χρηματοδοτούν συνέδρια υψηλού επιπέδου, σκορπώντας αφειδώς χρήμα για να προωθήσουν την υπόθεση του Κασμίρ στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων στην Ουάσινγκτον», πρόσθεσε ο Αμερικανός ειδικός MacBride.<br /><br />Η Τουρκία κινείται πλέον σε επίπεδα Γερμανίας του 1940, ξεφεύγοντας από τα στενά πλαίσια της Α.Μεσογείου σε μια προσπάθεια να υλοποιήσει το σχέδιο της αναβίωσης μιας πανίσχυρης νέας Οθωμανικής αυτοκρατορίας.<br /><br />Η κατάληξη όμως αυτών των σχεδίων θα είναι ακριβώς η ίδια με αυτή του Βερολίνου το 1945, και αυτό είναι σχεδόν απολύτως βέβαιο από πολλούς ειδικούς. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα “παραστρατιωτικά πλοκάμια" του Ερντογάν κατά της Ινδίας-Προετοιμάζεται τουρκική “επίθεση” στο Κασμίρ

Ητουρκική παραστρατιωτική οργάνωση SADAT συνεργάστηκε με καταδικασμένο κακοποιό στις ΗΠΑ εναντίον της Ινδίας προετοιμάζοντας το έδαφος για ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Belharra: Ανοιχτοί οι Γάλλοι στο θέμα της ναυπήγησης των φρεγατών στην Ελλάδα

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-02/belharra_2%20%282%29.jpg?itok=5bGXf5Up" width="640" /><br /><br />Νέα δεδομένα έχουμε στο θέμα των φρεγατών Belharra. Οι συζητήσεις συνεχίζονται και όπως φαίνεται θα έχουμε θετικό πρόσημο για το ΠΝ. Την ίδια στιγμή όμως, έχουμε ''σφήνα'' και των ΗΠΑ, οι οποίες δεν θέλουν να μείνουν εκτός παιχνιδιού. <br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, πριν λίγα 24ωρα, ο Γενικός Διευθυντής της ΓΔΑΕΕ, Απτχος (Ι) Θεόδωρος Λάγιος (ε.α.), συναντήθηκε με τον αντιπρόεδρο Διεθνών Αεροναυτικών Στρατηγικών & Επιχειρηματικής Ανάπτυξης, της εταιρείας «LockheedMartinAeronauticsInternational», Randall L. Howard, κατόπιν αιτήματος του δεύτερου.<br /><br />Στη συνάντηση, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της ΓΔΑΕΕ συζητήθηκαν θέματα κοινού ενδιαφέροντος.<br /><br />Να θυμίσουμε ότι με την Lockheed Martin βρίσκονται σε εξέλιξη οι συμβάσεις των Ρ-3Β Orion (σ.σ. έχει καθυστερήσει η παράδοσή τους), ο εκσυγρονισμός των F-16 σε Viper (σ.σ. σε εξέλιξη), η προσφορά των Αμερικανών για τις νέες ελληνικές φρεγάτες ενώ η Ελλάδα έχει εκφράσει το ενδιαφέρον της για την αγορά 24 F-35.<br /> <br />H στιγμή που η αμερικανική εταιρεία ζήτησε ραντεβού με τον Γενικό Διευθυντή της ΓΔΑΕΕ, Απτχο (Ι) Θεόδωρο Λάγιο μόνο τυχαία δεν μπορεί να είναι. <br /><br />Τα δεδομένα για τις γαλλικές φρεγάτες <br /><br />Σε θετικό κλίμα έλαβαν χώρα χθες το πρωί, οι συναντήσεις των Γάλλων υψηλόβαθμων στελεχών των εταιρειών Naval Group, Thales και MBDA μεταξύ της ελληνικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Από αμφότερες τις πλευρές υπήρξε διάθεση επαναπροσέγγισης και καλής συνεννόησης και αυτό αποτυπώνεται από τη πορεία των διαπραγματεύσεων. Αρχικά οι Γάλλοι επισκέφθηκαν την ηγεσία του ΠΝ και ακολούθως η γαλλική αντιπροσωπεία συνοδεία του Γάλλου πρέσβη παρευρέθηκαν στο γραφείο του ΥΕΘΑ Νίκου Παναγιωτόπουλου, σύμφωνα με το <a href="https://defencereview.gr/polemiko-naytiko-oi-galloi-kateftasa/">defencereview.gr</a> και τον Ιωάννη Νικήτα.<br /><br />Σε τεχνικό επίπεδο είναι γεγονός πως το ΠΝ επιθυμεί τις φρεγάτες Belharra εφόσον υπάρξουν οι κατάλληλες προσθήκες που αφορούν την εγκατάσταση οπλικού συστήματος εγγύς άμυνας (CIWS) τύπου RAM καθώς και έναν ικανοποιητικό φόρτο βλημάτων αποτελούμενο από βλήματα Aster 30 ώστε να ικανοποιείται η πάγια επιχειρησιακή απαίτηση για αεράμυνα περιοχής καθώς και βλήματα μέσης ακτίνας, δηλαδή τους CAMM σε τετράδες.<br /><br />Η γαλλική πλευρά προσκόμισε στο ΠΝ μια βασική πρόταση η οποία δύναται να τροποποιηθεί με μικρές παρεμβάσεις που δεν θα εκτινάξουν το κόστος. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του γράφοντος η βασική πρόταση αφορά τέσσερις φρεγάτες Belharra γαλλικής διαμόρφωσης κόστους 2.8 δισεκατομμυρίων ευρώ. Πρόκειται για ένα βασικό πακέτο που δύναται να διαμορφωθεί επιμέρους.<br /><br />Το κόστος των όπλων είναι συνάρτηση των επιλογών οπλικών συστημάτων του ΠΝ. Διευκρινίστηκε επίσης πως στα πλοία με μια μικρή αύξηση του κόστους θα εγκατασταθεί εύκολα το RAM ενώ την επόμενη εβδομάδα η MBDA θα ενημερώσει το ΠΝ για τα κόστη και τις πιθανές επιλογές διαμόρφωσης βλημάτων των Belharra. Συνεπώς, το παραπάνω κόστος είναι άνευ όπλων.<br /><br />Οι συζητήσεις μεταξύ της ελληνικής και της γαλλικής πλευράς περιλάμβαναν και το πρόγραμμα Εκσυγχρονισμού Μέσης Ζωής (ΕΜΖ) των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ 200 ΗΝ του ΠΝ. Η γαλλική πρόταση ύψους 400 εκατομμυρίων ευρώ προτείνεται να υλοποιηθεί από τη Thales και συγκεκριμένα από τη Thales Netherlands ώστε να υπάρξουν δοκιμασμένες και αξιόπιστες λύσεις δίχως ρίσκο και επιπρόσθετα κόστη.<br /><br />Επίσης, από γαλλικής πλευράς δεν υπήρξε αναφορά στο θέμα της «ενδιάμεσης λύσης» παρά τα όσα φημολογούνται καθώς όπως τονίστηκε αυτό αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης όχι μεταξύ των παραπάνω εταιρειών και του ΠΝ αλλά μεταξύ της ελληνικής και της γαλλικής κυβέρνησης. Επισημάνθηκε πάντως πως από γαλλικής πλευράς και ειδικότερα της Naval Group υπάρχει η δυνατότητα να παραδοθεί στο ΠΝ η φρεγάτα Belharra που ήδη ναυπηγείται για το Γαλλικό ναυτικό. Πρόκειται για μια εξαιρετική κίνηση διότι το ΠΝ ζητά άμεσα πλοίο και μάλιστα το συντομότερο.<br /><br />Ανοιχτοί και πολύ θετικοί είναι οι Γάλλοι στο θέμα της ναυπήγησης των Belharra στην Ελλάδα με μεταφορά τεχνογνωσίας και εμπλοκή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Το ζήτημα βέβαια είναι πως τόσο τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά που ακόμη δεν έχει βρεθεί λύση καθότι απορρίφτηκε η λύση της Polytech Shipyards του ομίλου North Star συμφερόντων του εφοπλιστή Θεόφιλου Πριόβολου όσο και τα ναυπηγεία Ελευσίνας είναι σε κακή κατάσταση από πλευράς υποδομών και έμπειρου τεχνικού προσωπικού.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Belharra: Ανοιχτοί οι Γάλλοι στο θέμα της ναυπήγησης των φρεγατών στην Ελλάδα

Νέα δεδομένα έχουμε στο θέμα των φρεγατών Belharra. Οι συζητήσεις συνεχίζονται και όπως φαίνεται θα έχουμε θετικό πρόσημο για το ΠΝ. Την ίδι...

Διαβάστε την συνέχεια

Βήματα στη συνεργασία Ελλάδας-Ισραήλ, αλλά όχι στρατηγική σχέση

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/kyriakos-mitsotakis-benjamin-netaniahou.jpg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/kyriakos-mitsotakis-benjamin-netaniahou-696x367.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Τάρκας Αλέξανδρος</b><br />Ενδυνάμωση της συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ προκύπτει από όλες τις πρόσφατες επαφές αρμόδιων αξιωματούχων των δύο πλευρών, με κορύφωση τις πρόσφατες συνομιλίες των πρωθυπουργών Κυριάκου Μητσοτάκη και Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Για σημαντικό χρονικό διάστημα, κύρια ανησυχία της Αθήνας, εξαιτίας έντεχνων διαρροών, ήταν η πιθανότητα αναθέρμανσης των σχέσεων του Ισραήλ με την Τουρκία, με ταυτόχρονη υποβάθμιση της συνεργασίας με την Ελλάδα.<br /><br />Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η αποκάλυψη της αραβοαμερικανικής ιστοσελίδας Al Monitor, στα τέλη Νοεμβρίου, για συνομιλίες Ισραήλ-Τουρκίας, μέσω διαύλων των μυστικών υπηρεσιών. Ωστόσο, ανεξάρτητα από τη διεξαγωγή ή μη των συνομιλιών, το ουσιώδες συμπέρασμα είναι ότι δεν επίκειται εντυπωσιακή μεταβολή υπέρ της Άγκυρας. Ο πρεσβευτής στην Αθήνα Γιόσι Αμράνι δήλωσε πρόσφατα ότι «θα επιθυμούσαμε μια φυσιολογική σχέση» με την Τουρκία, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι μια τέτοια εξέλιξη «δεν θα έλθει σε βάρος της Ελλάδας, της Κύπρου ή της πολυμερούς συνεργασίας».<br /><br />Οι δημόσιες επισημάνσεις του Γιόσι Αμράνι συμπίπτουν με τα συμπεράσματα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, ύστερα από πολλές αθέατες διμερείς επαφές το περασμένο τρίμηνο. Κατά την εκτίμηση Ελλήνων διπλωματών, η Ιερουσαλήμ διατηρεί μεν εδραιωμένη άποψη ότι η Τουρκία έχει μέγιστη βαρύτητα στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, οπότε θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες να παραμείνει κοντά στη Δύση, αλλά δεν πρόκειται να θιγούν τα ελληνικά συμφέροντα.<br /><br />Στην παρούσα φάση, ο μόνος που επείγεται είναι ο Ταγίπ Ερντογάν, ώστε να ισοσκελίσει τη μείωση των ερεισμάτων του στις ΗΠΑ. Γι’ αυτόν τον λόγο επιδιώκει, έπειτα από αρκετά χρόνια, επαναπροσέγγιση με το εβραϊκό λόμπι στην Ουάσιγκτον και τη Νέα Υόρκη. Ως τώρα τουλάχιστον, οι προσπάθειες των εξουσιοδοτημένων από τον Τούρκο πρόεδρο προσώπων είναι άκαρπες.<div><br />Τι συμβαίνει με τον EastMed<br /><br />Η American Jewish Committee και η American-Israel Public Affairs Committee, που συνέβαλαν στην έγκριση της νομοθεσίας East Med Act από το Κογκρέσο των ΗΠΑ το 2019, στηρίζουν έκτοτε την εφαρμογή της πιστά, παρά τις αργές διαδικασίες στην υλοποίηση των ενεργειακών σχεδίων Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ. Παράλληλα, κατά την προετοιμασία των συνομιλιών Μητσοτάκη-Νετανιάχου, επιβεβαιώθηκε η παράταση της στενής συνεργασίας στο επίπεδο πρωθυπουργών, πολιτικού σχεδιασμού (διαβουλεύσεις υπουργείων Εξωτερικών), υπουργείων Άμυνας (τριμερής με την Κύπρο) και Γενικών Επιτελείων (συνεκπαιδεύσεις, ανταλλαγή πληροφοριών και εξοπλισμοί).<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, το κυρίαρχο ερώτημα είναι αν και πώς οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ θα μπορούσαν να συνδράμουν τις ελληνικές στην προάσπιση των έργων κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου EastMed και της, εν συνεχεία, λειτουργίας του. Βέβαια, σε μεγάλο βαθμό, το ζήτημα είναι θεωρητικό ή αντικείμενο της μελλοντολογίας, επειδή δεν τίθεται θέμα άμεσης κατασκευής.<br /><br />Παρά τους κατά καιρούς ελληνικούς πανηγυρισμούς (επίσκεψη Σαμαρά στην Ιερουσαλήμ τον Οκτώβριο του 2013 και υπογραφή Διακυβερνητικής Συμφωνίας με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τον Κύπριο πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη στην Αθήνα, στις 2 Ιανουαρίου 2020), το έργο παραμένει τόσα χρόνια στα χαρτιά. Το κόστος είναι τεράστιο, ενώ –όσο η Ιταλία δεν συνυπογράφει τη Διακυβερνητική– δεν υπάρχει εγγύηση εξασφάλισης ούτε ποσοτήτων αερίου, ούτε αγοραστών, που θα καθιστούσαν τον EastMed επικερδή.</div><div><br />Οι προτεραιότητες του Ισραήλ<br /><br />Η ιταλική κωλυσιεργία δεν οφείλεται μόνον στη γνωστή πίεση από περιβαλλοντικές οργανώσεις, στον ανταγωνισμό από τον TAP και σε εσωτερικές κομματικές αντιπαραθέσεις, αλλά και σε συνειδητή απόφαση της Ρώμης να μη δυσαρεστήσει την Άγκυρα. Κατά την προηγούμενη επίσκεψή του στο Ισραήλ, τον Ιούνιο πέρυσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φέρεται ότι είχε σχηματίσει την εντύπωση πως ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου είχε δεσμευθεί επί της στρατιωτικής υπεράσπισης του EastMed, συνολικά, από την πρώτη ημέρα έναρξης των εργασιών κατασκευής.<br /><br />Με βάση όμως όσα συζητήθηκαν στην τριμερή σύνοδο των υπουργών Άμυνας στη Λευκωσία, τον περασμένο Νοέμβριο, το ακριβές είναι ότι οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ θα προασπίσουν μόνο το τμήμα που τους αναλογεί. Προτεραιότητά τους παραμένει η αντιμετώπιση της πυρηνικής και τρομοκρατικής απειλής από το Ιράν και δεν νοούνται περισπάσεις. Άλλωστε, ο πρόεδρος Ερντογάν, ακριβώς για να μην προκαλέσει το Ισραήλ, μάλλον απέχει από επαφές με το Ιράν για στρατιωτικά θέματα.<br /><br />Στο μεταξύ, το θετικό στοιχείο των ελληνοϊσραηλινών επαφών είναι η πρόοδος στην αμυντική-βιομηχανική συνεργασία (εξαγορά της ΕΛΒΟ από την Plasan και ανάληψη του έργου του Διεθνούς Αεροπορικού Κέντρου Καλαμάτας από την Elbit), στον EMGF (φορέας φυσικού αερίου), στον EuroAsia Interconnector (ηλεκτρική διασύνδεση), στα αγροτικά θέματα (η πρόσκληση προς τον πρώην υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκη Βορίδη μεταβιβάζεται στον διάδοχό του Σπήλιο Λιβανό) και στον κλάδο του τουρισμού. Η ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει, επίσης, να στηρίζει ισραηλινά αιτήματα προς τα αρμόδια όργανα της ΕΕ, εξισορροπώντας την αναβλητικότητα των Βρυξελλών στη σύγκληση του Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΕ-Ισραήλ.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Βήματα στη συνεργασία Ελλάδας-Ισραήλ, αλλά όχι στρατηγική σχέση

Τάρκας Αλέξανδρος Ενδυνάμωση της συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ προκύπτει από όλες τις πρόσφατες επαφές αρμόδιων αξιωματούχων των δύο πλευρών, μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο οι S-400 απειλούν την ελληνική αεροπορία – Η αμερικανική θηλιά και ο ελιγμός Ακάρ

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/S-400.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/S-400-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Πολλά όπλα σοβιετικής σχεδίασης που ανήκουν σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης διατηρήθηκαν στο πλέγμα του ΝΑΤΟ όταν αυτές οι χώρες προσχώρησαν στη Συμμαχία, δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας στην εφημερίδα Χουριέτ την περασμένη Τρίτη. Η δήλωση υποδηλώνει την προσπάθεια της Άγκυρας η κρίση που έχει προκύψει με τις ΗΠΑ από την αγορά των S-400 να επιλυθεί με παρόμοιο τρόπο.<br /><br />Η αγορά των ρωσικών S-400 οδήγησε στην Ουάσινγκτον να απομακρύνει την Τουρκία από το πρόγραμμα των F-35 και πυροδότησε κυρώσεις επί προεδρίας Τραμπ. Ο δε Μπάιντεν προειδοποίησε για περαιτέρω κυρώσεις. Σε μία προσπάθεια να εκτονώσει την κρίση, ο Ακάρ πρότεινε η Τουρκία να χρησιμοποιήσει τους S-400 με τον τρόπο που η Ελλάδα χρησιμοποιεί τους S-300, οι οποίοι είχαν αγοραστεί από την Κύπρο και τώρα βρίσκονται εγκατεστημένοι στην Κρήτη.<br /><br />Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι οι S-400 συνιστούν απειλή για την ασφάλεια του ΝΑΤΟ και απαιτούν από την Τουρκία να διατηρήσει τους S-400 ανενεργούς. Επίσημα, η Άγκυρα αρνείται, αν και ο Ακάρ είπε ότι η Άγκυρα είναι ανοιχτή στη διαπραγμάτευση να εφαρμοστεί το μοντέλο τύπου Κρήτης.<br /><br />Τα κυπριακά S-300 στην Κρήτη<br /><br />Η συμφωνία για αγορά του πυραυλικού συστήματος S-300 από τη Ρωσία, το 1997, αντιπροσώπευε την πρώτη σοβαρή απόπειρα της Κυπριακής Δημοκρατίας να οικοδομήσει ένα αξιόπιστο σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας μετά από δεκαετίες απόλυτης τουρκικής υπεροχής στον αέρα. Η απόφαση εκείνη είχε προκαλέσει ένταση μεταξύ των αρχών του 1997 και του τέλους του 1998.<br /><br />Η κρίση, στην οποία εμμέσως συμμετείχαν και οι ΗΠΑ, η Βρετανία και το Ισραήλ, έληξε τον Δεκέμβριο του 1998 με την απόφαση της Λευκωσίας τα S-300 να εγκατασταθούν στην Ελλάδα με αντάλλαγμα εναλλακτικά όπλα. Η ελληνική Πολεμική Αεροπορία εγκατέστησε το σύστημα στη Κρήτη όπου και για πολλά χρόνια παρέμεινε ανενεργό, πριν τεθεί σε επιχειρησιακή ετοιμότητα.<br /><br />Αν και ποτέ δεν αποκαλύφθηκαν δημοσίως λεπτομέρειες, σύμφωνα με πληροφορίες η Κύπρος απέκτησε δύο συστήματα S-300 PMU-1s, το καθένα αποτελούμενο από τουλάχιστον ένα ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης και μάχης 64N6E (BIG BIRD D) και τουλάχιστον 16 ρυμουλκούμενους τετραπλούς εκτοξευτές 5P85TE με 75 πυραύλους 48N6. Οι πύραυλοι έχουν μέγιστο βεληνεκές 150 χλμ.<br /><br />Επιπλέον, απέκτησε εξοπλισμό που πιθανότατα είχε παρασχεθεί με την αγορά, με βάση την τυπική πρακτική ανάπτυξης για αυτόν τον τύπο όπλων. Ο εξοπλισμός περιλάμβανε το σύστημα εντολών και ελέγχου 83M6E, καθώς και υποδομή ραντάρ και οχήματα υποστήριξης. Τα στοιχεία γι' αυτές τις δυνατότητες προέρχονται από τη σταδιακή αποκάλυψη των δυνατοτήτων S-300 PMU-1 στην Κρήτη μετά την ανάπτυξη τους εκεί.<br /><br />Η αγορά δεν ήταν τόσο αλόγιστη όσο τα ΜΜΕ είχαν αφήσει να φανεί τότε. Πολλές πηγές δείχνουν ότι είχε γίνει οργασμός κατασκευής υποδομής για τα παραγγελθέντα συστήματα. Οι S-300 κάλυπταν όλη την Κύπρο, φτάνοντας μέχρι τα νότια παράλια της Μικράς Ασίας. Από την Κρήτη που είναι εγκατεστημένοι δημιουργούν μία αντιαεροπορική ομπρέλα που καλύπτει μέχρι και την Ρόδο προς βορειοανατολικά.<br /><br />Τα τουρκικά S-400<br /><br />Στα τέλη του 2017, Τουρκία και Ρωσία υπέγραψαν συμφωνία ύψους 2,5 δισ. δολαρίων για την παράδοση μονάδων αντιαεροπορικής άμυνας S-400. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών είχε εκφράσει την αντίθεσή του για τη συμφωνία, αλλά η Άγκυρα είχε απορρίψει την απειλή αμερικανικών κυρώσεων, επικαλούμενη –με βάση τα ρωσοτουρκικά πρωτόκολλα– ότι η αγορά των S-400 ήταν πιο συμφέρουσα από το σύστημα MIM-104 Patriot που είχαν προσφέρει οι ΗΠΑ.<br /><br />Τα πρώτα τμήματα των S-400 έφτασαν στην Τουρκία στις 12 Ιουλίου 2019. Οι ΗΠΑ απείλησαν την Τουρκία με κυρώσεις CAATSA και στις 17 Ιουλίου ανέστειλαν τη συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35, δηλώνοντας ότι «το F-35 δεν μπορεί να συνυπάρξει με μια ρωσική πλατφόρμα συλλογής πληροφοριών που θα χρησιμοποιηθεί για να μάθει για τις προηγμένες δυνατότητές του».<br /><br />Μέχρι τώρα, έχουν παραδοθεί στην Τουρκία 4 πυροβολαρχίες αποτελούμενες από 36 μονάδες πυρός και περισσότερα από 192 βλήματα. Δεν είναι γνωστό ποια υποσυστήματα παραδόθηκαν μαζί με τις συστοιχίες, καθώς χρησιμοποιούνται διάφορα ραντάρ αλλά και είδη βλημάτων. Πάντως, θεωρητικά οι S-400 με την χρήση πανοραμικού ραντάρ 91N6E μπορεί να ανιχνεύει στόχους σε εμβέλεια 600 χλμ και να κατευθύνει βλήματα εναντίον στόχων μεγέθους μαχητικού στα 390 χλμ. Η χρήση ραντάρ 92N6E (ή 92N2E) δίνει εμβέλεια 400 χλμ με ικανότητα ταυτόχρονης παρακολούθησης 100 στόχων.<br /><br />Τα βλήματα έχουν διαφορετικές δυνατότητες. Συγκεκριμένα: Τα 40N6E έχουν βεληνεκές 400 χλμ, τα 48N6DM και 48N6E3 250 χλμ, τα 48N6E2 200 χλμ, τα 9M96 και 9M96E2 120 χλμ και τα 9M96E μόνο 40 χλμ. Πιθανότατα, η παρτίδα που παραδόθηκε στην Τουρκία είναι μεν υψηλών βεληνεκούς, αλλά υποδεέστερη από τους S-400 που χρησιμοποιούν οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Η ελληνική πλευρά, ωστόσο, οφείλει να συνυπολογίσει και τη χειρότερη εκδοχή, ότι η Τουρκία διαθέτει τους κορυφαίους S-400.<br /><br />Gια να αξιοποιηθεί πλήρως τo ραντάρ των S-400 πρέπει να βρίσκεται σε θέση, η οποία δεν εμποδίζει την πρόσκτηση στόχων λόγω παρεμβαλλομένων ορεινών όγκων. Άρα πρέπει να βρίσκονται σε κορυφές από όπου να εποπτεύουν τον ορίζοντα. Με αυτά τα δεδομένα, η τοποθέτηση των ραντάρ στην οροσειρά ανατολικά του Κουσάντασι, με εμβέλεια 600 χλμ επιτρέπει να ανιχνεύσουν στόχους μέχρι το Ιόνιο, καλύπτοντας δηλαδή όλη την ηπειρωτική Ελλάδα. Τα δε βλήματα μπορούν άνετα να πλήξουν αεροσκάφη που απογειώνονται από τα περισσότερα ελληνικά αεροδρόμια.<div><br />Η μπλόφα Ακάρ<br /><br />Ο Ακάρ προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι στους Αμερικανούς όταν δηλώνει: «Δεν είναι σαν να χρησιμοποιούμε τα S-400 συνεχώς. Αυτά τα συστήματα λειτουργούν ανάλογα με την εκτίμηση απειλών. Εμείς είμαστε αυτοί που αποφασίζουν γι' αυτό». Η Ουάσιγκτον, όμως, δεν φαίνεται να "τσιμπάει". Μέχρι τώρα δεν διαπραγματεύεται με την Άγκυρα, αν δεν αρθεί το τετελεσμένο.<br /><br />Ο Ακάρ προσφέρει το "τυράκι" της "αδρανοποίησης" των S-400, αλλά διατηρώντας το δικαίωμα η Τουρκία να τους ενεργοποιήσει όποτε το κρίνει η ίδια αναγκαίο. Συνέδεσε, μάλιστα, την "προσφορά" του με την διακοπή της αμερικανικής υποστήριξης προς τους Κούρδους της Συρίας. Η Ουάσινγκτον διαχωρίζει την κουρδική οργάνωση YPG από το PKK, αλλά ο Ακάρ διαφωνεί: «Ένα πράγμα είναι σίγουρο: Το YPG λαμβάνει οδηγίες από το PKK».<br /><br />Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας προσέθεσε ότι είναι αδύνατο για τους δύο συμμάχους να επιδιορθώσουν τους δεσμούς τους «εάν δεν μπορούμε να βρούμε λύση (σε αυτό το πρόβλημα)». Η Τουρκία είπε στις ΗΠΑ «να συνεργαστούν μαζί μας και όχι με το YPG στον αγώνα τους εναντίον του ISIS. Τους είπαμε εκατοντάδες φορές ότι ήμασταν έτοιμοι να συνεργαστούμε για την παροχή ειρήνης και ευημερίας εκεί». Κατά τον Ακάρ, το ζήτημα των S-400 μπορεί να επιλυθεί από μια κοινή ομάδα εργασίας. Κατέληξε, λέγοντας: «Θα δούμε αν (η κυβέρνηση Μπάιντεν) ενεργεί με προκατάληψη».</div><div><br />Τα 2,5 δισ. δολάρια και το κύρος<br /><br />Είναι προφανές ότι η Άγκυρα θέλει και "την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο". Προτείνει στις ΗΠΑ να διατηρεί τους S-400 επιχειρησιακούς, αλλά όχι ενεργούς και όποτε κρίνει να τους ενεργοποιήσει. Εν τω μεταξύ μπορεί άνετα να τεστάρει τα συστήματα σε όλα τα μέσα που κατέχει τα οποία είναι συμβατά με ΝΑΤΟϊκά συστήματα, αλλά και των όπλων που αναπτύσσει η τουρκική βιομηχανία. Με πρόσχημα δε την ένταση με την Ελλάδα, επικαλούμενος απειλή, μπορεί να ενεργοποιήσει τους S-400.<br /><br />Οι ΗΠΑ έχουν προς το παρόν αποκλείσει διμερή διαπραγμάτευση για το θέμα των ρωσικών πυραύλων, απορρίπτοντας και την πρόταση του φιλότουρκου Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ να γίνει κάτι τέτοιο υπό την αιγίδα της Συμμαχίας. Προ ημερών, ο Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα Ντέιβιντ Σάτερφιλντ δήλωσε ότι οι κυρώσεις δεν θα αρθούν, εκτός εάν η Τουρκία παραιτηθεί από τους S-400. Αλλά ούτε κι αυτό φαίνεται εφικτό. Όπως δεν είναι εφικτό οι ΗΠΑ να σταματήσουν την αρωγή στους Κούρδους της Συρίας που αποδείχθηκαν οι καλύτεροι σύμμαχοι στην καταπολέμηση τους ISIS, ενώ η Άγκυρα συνεργαζόταν παρασκηνιακά μαζί του.<br /><br />Ο Ακάρ έχει στείλει επιστολή συγχαρητηρίων στον Αμερικανό ομόλογό του Λόιντ Οστιν για τον διορισμό του, αλλά –σύμφωνα με συνέντευξή του στην "Σαμπάχ"– δεν έχει λάβει ακόμη απάντηση. Εάν οι ΗΠΑ συνεχίσουν την υποστήριξή τους στο YPG, η Τουρκία μπορεί να πάρει τα πράγματα στα χέρια της «εάν είναι απαραίτητο», δήλωσε στην ίδια συνέντευξη, προσθέτοντας: «Αν θέλει ο Αλλάχ, τα πράγματα δεν θα φτάσουν εκεί».<br /><br />Αλλά τα πράγματα μάλλον θα φτάσουν εκεί, με την έννοια ότι το αμερικανοτουρκικό χάσμα δεν γεφυρώνεται. Ο Ακάρ ισχυρίζεται ότι η Άγκυρα προτείνει λογικές λύσεις, αλλά αυτή η τακτική δεν περνάει με τους Αμερικανούς. Το ενδεχόμενο ο Ερντογάν να υποχωρήσει πρέπει να αποκλειστεί όχι μόνο γιατί δεν είναι εύκολο να πετάξει στα σκουπίδια 2,5 δισ. αλλά κυρίως επειδή μία τέτοια υποχώρησή του θα ήταν καταλυτικό πλήγμα για το κύρος του εντός και εκτός Τουρκίας, καθώς και πλήγμα στη σχέση του με το Κρεμλίνο.<br /><br />Οι S-400, λοιπόν, κατά πάσα πιθανότητα θα παραμείνουν ενεργοποιημένοι, αν και προσωρινά είναι εγκατεστημένοι μακριά από το Αιγαίο, σε μία κοιλάδα κοντά στην Άγκυρα. Επειδή, όμως, μπορούν οποτεδήποτε να μετακινηθούν, η Ελλάδα οφείλει να επαγρυπνεί και να βρει λύση στο δύσκολο αυτό αμυντικό πρόβλημα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόσο οι S-400 απειλούν την ελληνική αεροπορία – Η αμερικανική θηλιά και ο ελιγμός Ακάρ

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Πολλά όπλα σοβιετικής σχεδίασης που ανήκουν σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης διατηρήθηκαν στο πλέγμα του ΝΑΤΟ όταν αυτέ...

Διαβάστε την συνέχεια