Ο ιδιοτελής πόλεμος των Γερμανών κατά της ελληνικής ναυτιλίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibX0Jfhn8UB9bY-gaZlIUeHcG-o4ZPvgcJ_uZ8NYSguZs9bd1pbH1XXLYZ8sJTvYe4tWtqHIi0Lsu-hX5xyCSxMAt2vUCfF8qxhuhlGk_Sfl8J0RMo8Xm4_KmDeeQmBdJWboIgIeCMBBWB/s1600/%CE%9F+%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82+%CF%84%CF%89%CE%BD+%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BD+%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82+%CE%BD%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibX0Jfhn8UB9bY-gaZlIUeHcG-o4ZPvgcJ_uZ8NYSguZs9bd1pbH1XXLYZ8sJTvYe4tWtqHIi0Lsu-hX5xyCSxMAt2vUCfF8qxhuhlGk_Sfl8J0RMo8Xm4_KmDeeQmBdJWboIgIeCMBBWB/s1600/%CE%9F+%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82+%CF%84%CF%89%CE%BD+%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BD+%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82+%CE%BD%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Ηλία Μπέλλου</b> <br /> <br /> Ανταγωνιστικά της ελληνικής ποντοπόρου επιχειρηματικά συμφέροντα, και ειδικότερα γερμανικά, απεργάζονται εδώ και δύο χρόνια τρόπους για να φέρουν σε σύγκρουση την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση με την ελληνόκτητη ποντοπόρο ναυτιλία. Στόχος τους η αποδυνάμωση των Ελλήνων εφοπλιστών, που μεγαλώνουν τα μερίδιά τους, ειδικά στον κλάδο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, σε βάρος των γερμανικών ναυτιλιακών ομίλων. Κίνητρό τους η διατήρηση του ελέγχου του μεγαλύτερου στόλου πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων διεθνώς. Ενός γερμανικού στόλου, που χτίστηκε, όμως, πάνω σε καθεστώς ευρύτατων φοροαπαλλαγών και η κατάρρευση των λειτουργικών αποτελεσμάτων του οποίου προκαλεί ζημίες δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, τόσο σε Γερμανούς μικροεπενδυτές όσο και σε γερμανικές τράπεζες.<br /> <br /> Για να το πετύχουν αυτό, διαρρέουν συστηματικά στην κοινή γνώμη, αλλά και στις αρμόδιες ευρωπαϊκές Αρχές, πως η Ελλάδα παρέχει στη ναυτιλία προνομιακό φορολογικό καθεστώς, την ώρα που το φορολογικό και θεσμικό πλαίσιο της Ελλάδας είναι παρόμοιο με αυτό του συνόλου σχεδόν των ευρωπαϊκών χωρών, των ΗΠΑ και αυστηρότερο από αυτό της Γερμανίας. Πόσω μάλλον συγκριτικά με τις πρακτικές που ακολουθούνται στο Χονγκ Κονγκ, στο Ντουμπάι ή στη Σιγκαπούρη, που εποφθαλμιούν την ευρωπαϊκή ναυτιλία και έχουν αρχίσει συστηματικές προσπάθειες προσέλκυσης επιχειρήσεων, προσφέροντας μηδενική φορολογία, ακόμα και άτοκη χρηματοδότηση των εξόδων αγοράς γραφείων, κατοικίας και μετεγκατάστασης.<br /> <br /> Η προσπάθεια αυτή να αποδυναμωθεί η Ελλάδα από τον έναν εκ των δύο βασικών πυλώνων της οικονομίας της, όπως είναι η ποντοπόρος και ο τουρισμός, έχει κορυφωθεί την τρέχουσα συγκυρία, καθώς ξένα, στην συντριπτική τους πλειονότητα γερμανικά, ΜΜΕ και ομάδες προώθησης συμφερόντων επιχειρούν να βάλουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης της Αθήνας με τους εταίρους την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας της ποντοπόρου στην Ελλάδα.<br /> <div align="center"> <a class="lightbox" href="http://www.capital.gr/Thumbnail.ashx?url=/images/large_images/b1fdf0e1-d13d-4c4f-95d0-e2f89330f164.png&width=800&height=600" target="_blank"><img alt="" src="http://www.capital.gr/Thumbnail.ashx?url=/images/large_images/b1fdf0e1-d13d-4c4f-95d0-e2f89330f164.png&width=550" style="cursor: pointer;" /></a></div> <div align="justify"> <b>Το μοντέλο KG<br /> </b>Όπως εξηγούν στο «Κ» παράγοντες του εφοπλισμού, ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει είναι το αποτέλεσμα του αποτυχημένου γερμανικού συστήματος με την ονομασία KG (Kommanditgesellschaften), που κόστισε δισεκατομμύρια σε τράπεζες και μικροεπενδυτές.<br /> <br /> Το γερμανικό σύστημα KG είναι για ένα επενδυτικό σχήμα με φορολογικά πλεονεκτήματα για τους Γερμανούς επενδυτές, όπου η αγορά των πλοίων και οι συνεπακόλουθες φορολογικές ελαφρύνσεις χρησιμοποιούνται για να ελαττωθούν οι φορολογικές υποχρεώσεις των επενδυτών. Το σχήμα KG απαιτεί ένα εφάπαξ αρχικό κεφάλαιο μετρίου ύψους από Γερμανούς επενδυτές, που απαλλάσσονται του φόρου για το ποσό αυτό του εισοδήματός τους, δάνειο από γερμανική τράπεζα, μία γερμανική εταιρεία διαχείρισης του πλοίου και έναν χρονοναυλωτή, όλα αυτά σε ένα πακέτο συγκεντρωμένο από τον άνθρωπο που προωθεί το επενδυτικό σχήμα KG. Αυτό το συγκεκριμένο σχήμα πιστώνεται την προώθηση της γερμανικής ναυτιλίας στα containerships στη σημερινή ηγετική της θέση.<br /> <br /> Όμως, η έλλειψη έμπειρων διοικήσεων και εφοπλιστών χρεώνεται την οικονομική της δυσπραγία και τις ζημίες της. Παράλληλα, η όλη μεθόδευση πλημμύρισε τους ωκεανούς με τέτοια πλοία, οδηγώντας σε κατάρρευση τα ίδια τους τα έσοδα. Με τις ακραίες συνθήκες της ναυλαγοράς μετά το 2008, με τις υποτιμημένες αξίες και την ανεπαρκή ρευστότητα, το σύστημα KG βρέθηκε να έχει μια σημαντική αδυναμία στο ότι δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει περαιτέρω εισροή κεφαλαίων από τους Γερμανούς επενδυτές. Έτσι, οι τράπεζες έμειναν εκτεθειμένες και αντιμέτωπες με δάνεια ακάλυπτα, με καθυστερημένες αποπληρωμές και, συχνά, με δεμένα τα πλοία στα λιμάνια...<br /> <br /> <b>Κυνήγι μαγισσών</b><br /> <br /> Χάνοντας, λοιπόν, στην πράξη τη μάχη κατά των παραδοσιακών δυνάμεων της παγκόσμιας ναυτιλίας, ξεκίνησε ένα κυνήγι μαγισσών για τον καταλογισμό ευθυνών. Σε πόσα σημεία εστιάζουν; Στο ότι στην Ελλάδα ισχύει το καθεστώς φορολόγησης της χωρητικότητας των πλοίων (tonnage tax), βάσει του οποίου θεσπίζεται ένας συγκεκριμένος φορολογικός συντελεστής ανά τόνο, ενώ τα εταιρικά κέρδη απαλλάσσονται από φορολόγηση. Πρόκειται, όμως, για μια διεθνή πρακτική, που δεν εφαρμόζεται μόνο στην Ελλάδα. Να σημειωθεί, δε, πως κατά την προηγουμένη εξαετία η ναυτιλιακή δραστηριότητα ήταν βαθιά ζημιογόνος, αλλά οι εταιρείες κατέβαλλαν ούτως ή άλλως, ως υποχρεούνται, τον φόρο χωρητικότητας. Παρόμοια μεταχείριση παρατηρείται σε όλα τα κράτη με ανεπτυγμένη ποντοπόρο ναυτιλία, και δη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω της διεθνοποιημένης φύσης της συγκεκριμένης δραστηριότητας.<br /> <br /> <b>Το φορολογικό πλαίσιο</b><br /> <br /> Βασικός στόχος κάθε ναυτιλιακού κράτους είναι η διατήρηση της ανταγωνιστικότητας του στόλου του, προκειμένου να επωφελείται από τα οφέλη του παραγωγικού αυτού πυλώνα. Το μεταφορικό έργο της ποντοπόρου εκτελείται σε διεθνή ύδατα, συχνά σε μεγάλη απόσταση από τα γραφεία διαχείρισης. Για τον λόγο αυτό, η δραστηριότητα διαχείρισης μπορεί σχετικά εύκολα να μεταναστεύσει σε άλλο κράτος με ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς, αρκεί να υπάρχει εκεί η κατάλληλη τεχνοοικονομική υποδομή και το κατάλληλα εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό. Έτσι, η φορολόγηση της χωρητικότητας των πλοίων είναι το κυρίαρχο σύστημα φορολόγησης (με ελάχιστες διαφοροποιήσεις) ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες με ναυτική παρουσία, εξαντλώντας τις φορολογικές υποχρεώσεις των ναυτιλιακών επιχειρήσεων απέναντι στα κράτη νηολόγησης ή εγκατάστασης.<br /> <br /> Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει γίνει κοινώς αποδεκτή από τα νομοθετικά της όργανα η ανάγκη διατήρησης και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κοινοτικού στόλου έναντι των ανταγωνιστών του εκτός Ευρώπης (π.χ., Σιγκαπούρη, Χονγκ Κονγκ, Ντουμπάι). Τον σκοπό αυτό υπηρετούν οι Κατευθυντήριες Γραμμές περί Κρατικών Ενισχύσεων στις θαλάσσιες μεταφορές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (State Aid Guidelines to Μaritime Τransport), οι οποίες οριοθετούν το «level playing field» για τις ναυτιλίες των κρατών-μελών της Ε.Ε.<br /> <br /> <b>Ισχύει πανευρωπαϊκά</b><br /> <br /> Σύμφωνα με μελέτη της Oxford Economics, το ίδιο σύστημα φορολόγησης, το λεγόμενο tonnage-tax ή φόρος επί της χωρητικότητας, ισχύει πανευρωπαϊκά. Εδράζεται, δε, στις λεγόμενες «κατευθυντήριες γραμμές» της Επιτροπής που έχουν υιοθετηθεί έπειτα από συμφωνία των κρατών-μελών.<br /> <br /> Όσον αφορά τα φορολογικά έσοδα του ελληνικού Δημοσίου από τη ναυτιλία, αξίζει να σημειωθεί πως αυτά περιλαμβάνουν, εκτός του φόρου χωρητικότητας, των φόρων εισοδήματος και εισφορές που εισπράττονται από τους απασχολούμενους Έλληνες και ξένους εργαζομένους στις συνδεόμενες με την ποντοπόρο εταιρείες και τη συνεισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης, που, όπως όλοι οι Έλληνες φορολογούμενοι και οι εφοπλιστές (4%) πληρώνουν επί του συναλλάγματος που εισάγουν για δική τους χρήση. Επιπλέον, η ελληνική πλοιοκτησία, διά της υπογραφής συνυποσχετικού οικειοθελούς συνεισφοράς με το ελληνικό Δημόσιο, έχει αρχίσει να εισφέρει ποσό ύψους 420 εκατ. ευρώ, η καταβολή του οποίου θα ολοκληρωθεί σε 3 χρόνια. Ποσό υπερδιπλάσιο από το κόστος του πρώτου νομοσχεδίου της νέας κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.<br /> <br /> <b>Πώς η ποντοπόρος μπορούσε να προσθέσει άλλες 5,8 ποσοστιαίες μονάδες στο ελληνικό ΑΕΠ</b> <br /> <br /> Εδώ και ενάμισι τουλάχιστον έτος έχει υποβληθεί στα αρμόδια υπουργεία πρόταση που θα μπορούσε να προσθέσει έως και 5,8 ποσοστιαίες μονάδες στο ΑΕΠ, σύμφωνα με σχετική μελέτη του IOBE. Πληροφορίες που έχει στη διάθεση του το «Κ» αναφέρουν πως επιχειρηματικοί κύκλοι της ναυτιλίας έχουν συγκροτήσει σχέδιο που θα μπορούσε να αναδείξει την Ελλάδα σε διεθνές ναυτιλιακό κέντρο, ικανό να προσελκύσει εδώ την εγκατάσταση μεγάλων ξένων ναυτιλιακών ομίλων, κατά τα πρότυπα του λονδρέζικου City. Η πρόταση είναι απλή και προβλέπει, στις βασικές της αρχές, πως οι ξένοι ναυτιλιακοί όμιλοι και επιχειρηματίες που θα μετεγκαθίστανται εδώ θα υπάγονται στο ίδιο νομοθετικό και φορολογικό πλαίσιο που υπάγονται οι Έλληνες ομόλογοί τους (tonnage tax ή φόρος χωρητικότητας για τις ναυτιλιακές) και, επιπροσθέτως, θα καταβάλλουν σταθερό ετήσιο κατά κεφαλήν φόρο (στην Αγγλία κυμαίνεται από 30.000 έως 50.000 λίρες στερλίνες) και δεν θα φορολογούνται για τα διεθνή τους εισοδήματα.<br /> <br /> Η ύπαρξη ενός τέτοιου πλαισίου εκτιμάται ότι θα συνέβαλλε σημαντικά στην έλευση εδώ ξένων ναυτιλιακών επιχειρήσεων και των βασικών τους μετόχων, καθώς αφενός θα ξεκαθάριζε τη φορολογική τους βάση και αφετέρου θα τους επέτρεπε να εκμεταλλευθούν τις υπηρεσίες της ναυτιλιακής συστάδας (cluster) επιχειρήσεων που βρίσκεται ήδη συγκεντρωμένη στον Πειραιά ήτοι των νομικών, ασφαλιστικών, τεχνικών, ναυλομεσιτικών, τραπεζικών, ναυπηγοεπισκευαστικών γραφείων, των γραφείων επανδρώσεων κ.ο.κ ., όπως και το υψηλής κατάρτισης και εμπειρίας στελεχιακό δυναμικό που διαθέτει η Ελλάδα. Με δεδομένα και τα φυσικά πλεονεκτήματα της χώρας, που την καθιστούν ούτως ή άλλως ιδανικό προορισμό, θα αυξανόταν και η ελκυστικότητά της ως τόπου μόνιμης κατοικίας. Ο φόρος προτείνεται να επιβάλλεται σε κάθε μέτοχο και μέλος της οικογενείας του, κατά τα πρότυπα που ισχύουν και σε άλλα διεθνή ναυτιλιακά κέντρα, και ειδικότερα της Μεγάλης Βρετανίας.<br /> <br /> <b>Το συνολικό όφελος</b><br /> <br /> Στόχος είναι η επίτευξη του συνολικού εν δυνάμει οφέλους που θα μπορούσε να λάβει η χώρα από την ποντοπόρο. Είναι χαρακτηριστικό πως μελέτη του ΙΟΒΕ που έγινε με σκοπό να προσμετρηθεί η δυνατότητα της ναυτιλίας να συμβάλει στην ταχύτερη ανάπτυξη της οικονομίας προ διετίας δείχνει πως, εάν έρθουν στην Ελλάδα όσες περισσότερες το δυνατόν ελληνόκτητες ναυτιλιακές επιχειρήσεις και αναπτυχθεί το cluster των σχετιζόμενων με τη ναυτιλία κλάδων, η δυνητική συνεισφορά της ποντοπόρου σε όρους εγχώριας προστιθέμενης αξίας μπορεί να ξεπεράσει τα 26 δισ. ευρώ, κατά 12,7 δισ. ευρώ υψηλότερη σε σχέση με την καταγεγραμμένη προστιθέμενη αξία της τρέχουσας δεκαετίας, ήτοι επιπλέον ΑΕΠ της τάξης του 5,8% ετησίως.<br /> <br /> Η προσέλκυση μεγάλων ξένων ομίλων θα αύξανε περισσότερο αυτό το αποτέλεσμα και θα συνέβαλλε στην προσέλκυση και εκείνων των ελληνόκτητων ναυτιλιακών που παραμένουν εκτός χώρας, εκτιμούν κύκλοι της αγοράς. Τα οικονομετρικά μοντέλα του ΙΟΒΕ σε ένα τέτοιο σενάριο προβλέπουν και 500.000 επιπλέον θέσεις εργασίας, πέραν των τα 190.000 που απασχολεί άμεσα ή έμμεσα σήμερα ο κλάδος. <br /> <br /> <b>Lloyd΄s Register: Ο μεγαλύτερος στόλος παγκοσμίως ο ελληνικός</b><br /> <br /> Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε στα τέλη Μαρτίου η Ελληνική Επιτροπή Ναυτιλιακής Συνεργασίας του Λονδίνου (Greek Shipping Cooperation Committee ή GSCC) σε συνεργασία με το Lloyd’s Register - Fairplay, η μεταφορική δυναμικότητα του ελληνόκτητου στόλου αυξήθηκε στους 314,456 εκατομμύρια τόνους, από 290 εκατ. τον Μάρτιο του 2013. Παραμένει, δηλαδή, ο μεγαλύτερος στόλος του κόσμου. Από το 2000 μέχρι σήμερα έχει διπλασιάσει τη μεταφορική του ικανότητα. Ο αριθμός των πλοίων ελληνικών συμφερόντων αυξήθηκε κατά 134 το 2014, αριθμώντας πλέον 4.707 πλοία, έναντι 4.573 το 2013 και 3.970 το 2005. Η μέση χωρητικότητα ανά πλοίο έχει αυξηθεί σημαντικά, σε σχεδόν 64.500 τόνους, έναντι 61.550 το 2013 και μόλις 44.436 τόνων το 2005. Ο μέσος όρος της ηλικίας των πλοίων του στόλου είναι κατά δυόμισι χρόνια χαμηλότερος του παγκόσμιου μέσου όρου, καταδεικνύοντας την ποιοτική του υπεροχή αλλά και τις επενδύσεις που έχουν γίνει για τον εκμοντερνισμό του. </div> <div style="text-align: center;"> <a class="lightbox" href="http://www.capital.gr/Thumbnail.ashx?url=/images/large_images/5402d923-1be9-4460-971d-206c020c32ba.png&width=800&height=600" target="_blank"><img alt="" src="http://www.capital.gr/Thumbnail.ashx?url=/images/large_images/5402d923-1be9-4460-971d-206c020c32ba.png&width=550" style="cursor: pointer;" /></a></div> <div align="justify"> Το ελληνικό νηολόγιο συγκεντρώνει το 21% του συνόλου των πλοίων, περισσότερα από κάθε άλλο διεθνώς. Συνολικά τα ελληνόκτητα πλοία, σύμφωνα με τα στοιχεία του Greek Shipping Cooperation Committee, καλύπτουν το 7,6% του παγκόσμιου στόλου με βάση τον αριθμό των πλοίων, το 13,5% με βάση το gross tonnage (ολική χωρητικότητα) και το 15,9% με βάση τη μεταφορική ικανότητα dwt (χωρητικότητα εκτοπίσματος ή dead weight tonnage).<br /> <br /> Τα ελληνόκτητα δεξαμενόπλοια καλύπτουν με όρους dwt το 26,6% του παγκόσμιου στόλου των τάνκερ και τα ελληνόκτητα πλοία μεταφοράς ξηρού φορτίου χύδην καλύπτουν το 16,9% του παγκόσμιου στόλου της κατηγορίας σε όρους dwt. Το ένα σε κάθε τέσσερα δεξαμενόπλοια διεθνώς είναι, δηλαδή, ελληνικό.<br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Ο ιδιοτελής πόλεμος των Γερμανών κατά της ελληνικής ναυτιλίας

Του  Ηλία Μπέλλου Ανταγωνιστικά της ελληνικής ποντοπόρου επιχειρηματικά συμφέροντα, και ειδικότερα γερμανικά, απεργάζονται εδώ και δύο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία: Ιδιαίτερη οπτική καθηγητή του Harvard, που πέρασε απ’ το Πεντάγωνο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihZCeHAIL9_Y_LEBRl1DVtISZtst4CX8rfEFkY1DZ5mXZgoeTLRLtQ_gqr1PWwt6Au1wIXEcVETNMs4Nw_FT-xqDUlqyuDnSBwk5JUuPIkm8j3skBT3NxO9PJAM-xY36ITSnFcvdnUN82U/s1600/%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1.+%CE%99%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7+%CE%BF%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%B3%CE%B7%CF%84%CE%AE+%CF%84%CE%BF%CF%85+Harvard,+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B5+%CE%B1%CF%80%E2%80%99+%CF%84%CE%BF+%CE%A0%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihZCeHAIL9_Y_LEBRl1DVtISZtst4CX8rfEFkY1DZ5mXZgoeTLRLtQ_gqr1PWwt6Au1wIXEcVETNMs4Nw_FT-xqDUlqyuDnSBwk5JUuPIkm8j3skBT3NxO9PJAM-xY36ITSnFcvdnUN82U/s1600/%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1.+%CE%99%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7+%CE%BF%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%B3%CE%B7%CF%84%CE%AE+%CF%84%CE%BF%CF%85+Harvard,+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B5+%CE%B1%CF%80%E2%80%99+%CF%84%CE%BF+%CE%A0%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%BF.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Ο Joseph S. Nye, Jr. είναι πρώην βοηθός υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ και επικεφαλής του US National Intelligence Council (Συμβούλιο Εθνικών Πληροφοριών), είναι επίσης καθηγητής πανεπιστημίου στο φημισμένος Harvard University και μέλος του «World Economic Forum Global Agenda Council on the Future of Government». </b><br /> Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι το «<b>Is the American Century Over?</b>» (Έχει τελειώσει ο αμερικανικός αιώνας;). Είναι πιο γνωστός στους κύκλους των πολιτικών επιστημόνων για τη <b>συστηματική χρήση του όρου της «μαλακής ισχύος» (soft power) στις διεθνείς σχέσεις,</b> όρος ο οποίος έχει γίνει της μόδας τελευταία και στην Ελλάδα.<br /> Το άρθρο που ακολουθεί είναι μια <b>περίεργη μίξη σεβασμού της ρωσικής ισχύος και απόπειρας αποδόμησής της</b>. Σίγουρα είναι όμως μια καταγραφή της σημερινής κατάσταση, ενώ το πιο σημαντικό στοιχείο του είναι, η ανάγκη να εξευρεθεί τρόπος διαχείρισης των σχέσεων της Δύσης με τη Ρωσία για το καλό της διεθνούς ασφάλειας.<br /> <br /> <b><span style="color: maroon;">Του</span> <span style="color: blue;">Joseph S. Nye, Jr.</span><br /> <span style="color: maroon;">ΠΗΓΗ:</span> <a href="http://www.project-syndicate.org/">http://www.project-syndicate.org/ </a></b><br /> Καθώς η Ευρώπη για το αν θα συνεχίζει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, η επιθετική πολιτική του Κρεμλίνου στην Ουκρανία συνεχίζεται. Η Ρωσία βρίσκεται σε διαδικασία παρακμής, αλλά ακόμα αποτελεί μια πραγματική απειλή για την Ευρώπη και όχι μόνο. Στην πραγματικότητα η σε παρακμή εβρισκόμενη Ρωσία ίσως να αποτελεί ακόμα μεγαλύτερη απειλή.<br /> <b>Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι ρωσική επίθεση. Οι προφάσεις του Ρώσου προέδρου Πούτιν πως ρωσικά στρατεύματα δεν συμμετέχουν στις συγκρούσεις κατέπεσαν, καθώς Ρώσος μαχητής, στην περιοχή του Ντονέτσκ, επιβεβαίωσε στο BΒC πως οι ρωσικές δυνάμεις διαδραμάτισαν καταλυτικό ρόλο στην προέλαση των αυτονομιστών. Ρώσοι αξιωματικοί, δήλωσε, κατευθύνουν τις μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις στην Ανατολική Ουκρανία, μεταξύ των οποίων και η πολιορκία του Ντεμπαλτσέβε, τον Φεβρουάριο. </b><br /> Ωστόσο, η ρωσική απειλή εκτείνεται πέραν της Ουκρανίας. Εξάλλου η Ρωσία διαθέτει αρκετούς βαλλιστικούς πυραύλους και πυρηνικές κεφαλές για να καταστρέψει τις ΗΠΑ. Καθώς η οικονομική και γεωπολιτική της επιρροή εξασθενεί, τόσο αυξάνεται η διάθεσή της να επιδείξει τις πυρηνικές της δυνατότητες. Αναβιώνοντας, εξάλλου, τις τακτικές του Ψυχρού Πολέμου, στέλνει αεροσκάφη στη Βαλτική και τη Βόρεια θάλασσα και απειλεί με πυρηνικά ακόμα και τη Δανία.<br /> <b>Τα όπλα δεν είναι η μόνη πηγή ισχύος της Ρωσίας. Σημαντικός παράγοντας είναι το μέγεθός της, οι πλουτοπαραγωγικές της πηγές, ο υψηλού μορφωτικού επιπέδου πληθυσμός της. Ωστόσο η Ρωσία αντιμετωπίζει και μια σειρά μεγάλων προκλήσεων. Παραμένει μια χώρα με την οικονομία της να είναι εξαρτημένη από τις εξαγωγές ενέργειας, κατά τα 2/3. Επίσης, ο πληθυσμός της μειώνεται και όχι μόνο γιατί ο μέσος όρος ζωής για τους Ρώσους άνδρες είναι μόλις τα 65 χρόνια.</b><br /> Οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη θεραπεία στις ρωσικές αδυναμίες, αλλά ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν είναι πιθανό σε μια χώρα που μαστίζεται από τη διαφθορά. Ο Πούτιν, εξάλλου, προωθεί το ιδεολόγημα μιας νέας σλαβικής εθνικής ταυτότητας έναντι του δυτικού πολιτισμού.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/04/Russia-US-cartoon.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-127308" height="283" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/04/Russia-US-cartoon.jpg" title="Russia-US-cartoon" width="400" /></a><br /> <b>Αντί να υιοθετήσει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική ανάρρωσης της Ρωσίας, ο Πούτιν έχει υιοθετήσει μια ευκαιριακή αντιμετώπιση των προβλημάτων, η οποία μπορεί, ορισμένες φορές, να έχει επιτυχίες, μόνο όμως βραχυπρόθεσμα. Έτσι τα εσωτερικά προβλήματα αντιμετωπίζονται με την δημιουργία εξωτερικών απειλών ή μέσω της εκμετάλλευσης της αδυναμίας των γειτονικών χωρών. </b><br /> O Πούτιν διεξάγει έναν υβριδικό πόλεμο με τη Δύση και τη ίδια ώρα προωθεί τις σχέσεις του με την Ανατολή, δίνοντας την αίσθηση πως η Ρωσία μπορεί να μετατραπεί σε μικρό σύμμαχο της Κίνας, χωρίς πρόσβαση στα δυτικά κεφάλαια, συμβόλαια και τεχνολογίες που χρειάζεται για να ανατρέψει την παρακμή που βιώνει.<br /> <b>Όμως το πρόβλημα της Ρωσίας δεν είναι μόνο ο Πούτιν. Αν και ο Πούτιν έχει καλλιεργήσει τον εθνικισμό στη Ρωσία, απλώς εκμεταλλεύτηκε το υπάρχον πρόσφορο έδαφος. Ακόμα και ένας επίδοξος διάδοχος του Πούτιν δεν θα ήταν πιο φιλελεύθερος από τον ίδιο σε μια Ρωσία όπου ακούγονται φωνές ακόμα και για την επιστροφή της Αλάσκα. Η πρόσφατη δολοφονία του Μπόρις Νεμτσόφ ενισχύει αυτή την πεποίθηση.</b><br /> Συνεπώς, η Ρωσία φαίνεται καταδικασμένη να συνεχίσει την παρακμιακή της πορεία, μια πορεία που όμως δεν χαροποιεί τη Δύση. Χώρες που βρίσκονται σε παρακμή είναι περισσότερο πιθανό να καταστούν πιο επικίνδυνες. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η Αυστροουγγαρία το 1914. Σε κάθε περίπτωση μια ακμάζουσα Ρωσία έχει πολλά να προσφέρει στο διεθνές σύστημα, μακροπρόθεσμα.<br /> <b>Στο μεταξύ οι ΗΠΑ και η ΕΕ αντιμετωπίζουν ένα πολιτικό δίλημμα. Από τη μια πλευρά είναι σημαντικό να αντισταθούν στην παραβίαση από τον Πούτιν της θεμελιώδους αρχής της μη χρήσης βίας και του σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας των άλλων κρατών. Αν και οι κατά της Ρωσίας κυρώσεις δεν θα αλλάξουν το γεγονός της προσάρτησης της Κριμαίας, ούτε θα οδηγήσουν στην απομάκρυνση των Ρώσων στρατιωτών από την Αν. Ουκρανία, αποδεικνύουν πως η παραβίαση των ανωτέρω θεμελιωδών αρχών έχει κόστος.</b><br /> Από την άλλη είναι σημαντικό να μην απομονωθεί η Ρωσία εντελώς, δεδομένων των κοινών συμφερόντων που έχει με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, σχετικά με τη πυρηνική ασφάλεια, την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, το διάστημα, την Αρκτική, το Ιράν και το Αφγανιστάν. Κανείς δεν κερδίζει από έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο.<br /> <b>Ο συγκερασμός αυτών των στόχων δεν είναι εύκολος, δεδομένης και της κατάστασης στην Ουκρανία. Τον Φεβρουάριο πολλοί Αμερικανοί Γερουσιαστές τάχθηκαν υπέρ της παράδοσης όπλων στην Ουκρανία. Κάτι τέτοιο θα είχε ως συνέπεια την επέκταση στης κρίσης, καθώς η Ρωσία υπερέχει, συντριπτικά, έναντι της Ουκρανίας. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, της Γερμανίδας καγκελαρίου περιλαμβανομένης, αντιτίθενται στο ενδεχόμενο παράδοσης όπλων στην Ουκρανία. Αν η αμερικανική πλευρά επιμείνει ίσως προκληθεί ρήγμα στο κοινό μέτωπο της Δύσης έναντι του Πούτιν, ενισχύοντάς τον. </b><br /> Άλλες προτάσεις που κατατέθηκαν αφορούν την αποπομπή της Ρωσίας από το SWIFT, το διεθνές όργανο εκκαθάρισης τραπεζικών πληρωμών. Μια τέτοια κίνηση όμως θα έβλαπτε και τη Δύση, καθώς οι δικές της τράπεζες θα χάσουν τα εκατοντάδες δισ. δολάρια που τους οφείλει η Ρωσία. Οι Ρώσοι έχουν χαρακτηρίσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο «πραγματική πυρηνική απειλή».<br /> <b>Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή μιας στρατηγικής που θα αναχαιτίσει την αναθεωρητική συμπεριφορά του Πούτιν, ενώ παράλληλα θα εξασφαλίζει την συμμετοχή της Ρωσίας στο διεθνές σύστημα σε βάθος χρόνου, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους. Για την ώρα η πολιτική των κυρώσεων οφείλει να συνεχιστεί καθώς ενισχύει την οικονομία της Ουκρανίας και ενισχύει το ΝΑΤΟ, όπως ο Πούτιν δεν είχε υπολογίσει. Πέραν των κυρώσεων το τι θα συμβεί εξαρτάται, κυρίως, από τον Πούτιν. </b><br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ρωσία: Ιδιαίτερη οπτική καθηγητή του Harvard, που πέρασε απ’ το Πεντάγωνο

Ο Joseph S. Nye, Jr. είναι πρώην βοηθός υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ και επικεφαλής του US National Intelligence Council (Συμβούλιο Εθνικών Πλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ολοταχώς προς μια νέα ισορροπία ανάμεσα σε ΗΠΑ-Ρωσία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7bZTX3sIX_OTnj60Hqe1GxptNOIHyYD2c3Q1q-xrF9HtNiy7w2tRvnc6yWCjfwhhdWRiEwEaBd9i91pxgroHnCa84PjJKCxM4rZEw7yNjDvquthhqZh3YOT04cavl6-ziJfbtLLMb6jRJ/s1600/%CE%9F%CE%BB%CE%BF%CF%84%CE%B1%CF%87%CF%8E%CF%82+%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%B1+%CE%BD%CE%AD%CE%B1+%CE%B9%CF%83%CE%BF%CF%81%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1+%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1+%CF%83%CE%B5+%CE%97%CE%A0%CE%91-%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1;.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7bZTX3sIX_OTnj60Hqe1GxptNOIHyYD2c3Q1q-xrF9HtNiy7w2tRvnc6yWCjfwhhdWRiEwEaBd9i91pxgroHnCa84PjJKCxM4rZEw7yNjDvquthhqZh3YOT04cavl6-ziJfbtLLMb6jRJ/s1600/%CE%9F%CE%BB%CE%BF%CF%84%CE%B1%CF%87%CF%8E%CF%82+%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%B1+%CE%BD%CE%AD%CE%B1+%CE%B9%CF%83%CE%BF%CF%81%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1+%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1+%CF%83%CE%B5+%CE%97%CE%A0%CE%91-%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1;.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Ήταν η σειρά των Αμερικανών να απαντήσουν στις πρόσφατες αβροφροσύνες Πούτιν, μέσω της αναπληρώτριας υπουργού Εξωτερικών Βικτώρια Νούλαντ, η οποία δήλωσε πως ΗΠΑ και Ρωσία δεν πρέπει αν ξεχνούν αυτά που τις ενώνουν και πως, αν εργαστούν από κοινού, θα προσφέρουν εξαιρετικές υπηρεσίες στην παγκόσμια ασφάλεια. </b><br /> Επίσης, είπε πως πρέπει να προσπαθήσουν να ξεπεράσουν τις τωρινές διαφωνίες τους, όπως χαρακτήρισε την σύγκρουση των δύο δυνάμεων για την Ουκρανία. «Είναι σημαντικό για εμάς, Αμερικάνους και Ρώσους, να θυμόμαστε τι μας ενώνει», είπε η Νούλαντ σε τελετή στο στρατιωτικό κοιμητήριο του Άρλινγκτον, μιλώντας για το «πνεύμα του Έλβα».<br /> <b>Στις 25 Απριλίου του 1945 Αμερικανοί και Σοβιετικοί είχαν συναντηθεί στον ποταμό Έλβα, έχοντας κατορθώσει να διχοτομήσουν τη ναζιστική Γερμανία. Τόνισε μάλιστα πως ΗΠΑ και Ρωσία πιστεύουν, αμφότερες, βαθιά, στην ειρήνη! </b><br /> «Είναι μια σημαντική ημέρα σήμερα και πρέπει να την θυμόμαστε, για τις κοινές μας προσπάθειες και τις κοινές μας θυσίες. Είναι ένα σημαντικό γεγονός που τιμά τις κοινές προσπάθειες για έναν ειρηνικό κόσμο», δήλωσε η Αμερικανίδα υπουργός.<br /> <br /> <b>Στην τελετή παραβρέθηκε και ο πρέσβης της Ρωσίας στις ΗΠΑ Σεργκέι Κισλιάκ. «Είμαι ευτυχής που οι Αμερικανοί μας φίλοι τιμούν σήμερα την εκδήλωση αυτή, παρά τις δυσκολίες που μπορεί να υπάρχουν στις σχέσεις μας», είπε ο Ρώσος πρέσβης.</b><br /> «Είναι μεγάλη μου τιμή να είμαι σήμερα μαζί με τον φίλο μου Ρώσο πρέσβη και να τιμούμε μαζί τις θυσίες των Αμερικανών και των Σοβιετικών, στους οποίους περιλαμβάνονται Ρώσοι, Λευκορώσοι και Ουκρανοί», ανταπάντησε η Νούλαντ. «Μαζί με τους συμμάχους μας επιτύχαμε τη νίκη και σήμερα τιμούμε τους Σοβιετικούς και τους Αμερικανούς στρατιώτες που πολέμησαν μαζί, σε όλα τα μέτωπα», ανταπάντησε ο Ρώσος πρέσβης.<br /> <b>Η όλη σκηνοθεσία υποδεικνύει πως οι ΗΠΑ και Ρωσία φαίνονται να έχουν επιτύχει ή τουλάχιστον βρίσκονται κοντά στο να επιτύχουν, την επαναπροσέγγιση συμπεριφερόμενες, αμφότερες οι δυνάμεις, με ρεαλισμό.</b><br /> Με την ευκαιρία να θυμίσουμε ό,τι επισημαίναμε στους αφελείς εν Ελλάδι, μετά τις επισκέψεις κυβερνητικών στη Μόσχα και τις υπερβολικές προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν:<br /> <b>Η Μόσχα δεν πρόκειται να συγκρουστεί για τα μάτια της Αθήνας με την Ουάσιγκτον ή τις Βρυξέλλες. Στο «κύμα» πάνω πρέπει να ανεβούμε και να αξιοποιήσουμε τις καλές σχέσεις που έχει η Ελλάδα και με τις δυο πλευρές, ο Κοτζιάς φαίνεται να τα έχει «πιάσει» το θέμα πάντως…</b><br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ολοταχώς προς μια νέα ισορροπία ανάμεσα σε ΗΠΑ-Ρωσία;

Ήταν η σειρά των Αμερικανών να απαντήσουν στις πρόσφατες αβροφροσύνες Πούτιν, μέσω της αναπληρώτριας υπουργού Εξωτερικών Βικτώρια Νούλαντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μαθήματα πατριδογνωσίας και ιστορίας στην Bild για "τα φορτηγά ευρώ προς Ελλάδα"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPrqJrjeYbei3pe46XbQN2A6S7seIEOfUdRz3zXWFyHIwnMfXYZxl8ITY-GyZJJU_ejVm5sQ62wfGsRr1tSj51rwiCm4MBT11834cgdNloPojhLHlEh_fp8jrgqTS6_AMTu-Kd8FNs2USS/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1+%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+Bild+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CF%84%CE%B1+%CF%86%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%AC+%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E+%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPrqJrjeYbei3pe46XbQN2A6S7seIEOfUdRz3zXWFyHIwnMfXYZxl8ITY-GyZJJU_ejVm5sQ62wfGsRr1tSj51rwiCm4MBT11834cgdNloPojhLHlEh_fp8jrgqTS6_AMTu-Kd8FNs2USS/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1+%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+Bild+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CF%84%CE%B1+%CF%86%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%AC+%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E+%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί δίνουμε τόση σημασία σ΄ όσα κατά καιρούς γράφει η γερμανική εφημερίδα Bild. Η μεγάλη της κυκλοφορία είναι μια δικαιολογία. Όλες οι ,όχι λαϊκές, αλλά λαϊκίστικες εφημερίδες στον κόσμο έχουν καλές κυκλοφορίες. <b style="font-weight: bold !important;">Αντιστρόφως ανάλογες με την αξιοπιστία τους και τη σοβαρότητά τους. </b><br /> Τελευταίο δείγμα της ποιότητας της <b style="font-weight: bold !important;">“δημοσιογραφίας τύπου Bild”</b>, το <a href="http://www.newsit.gr/ellada/bild-steilame-stous-ellhnes-40-tonous-100eura-2404/392476" target="_blank"><b style="font-weight: bold !important;"><span style="color: blue;">χθεσινό της δημοσίευμα</span></b></a> σύμφωνα με το οποίο οι Γερμανοί Μέχρι σήμερα λέει η Bild οι Γερμανοί έστειλαν “88 φορτηγά 40 τόνων γεμάτα 100ευρα”! Αναφέρει ότι το μερίδιο της Γερμανίας για την αποτυχημένη προσπάθεια “διάσωσής” μας ήταν 8 δις. <b style="font-weight: bold !important;">Για να …λαϊκίσουμε κι εμείς λίγο θα τους απαντήσουμε ότι είναι περίπου τα χρήματα που έχουμε πληρώσει στους Γερμανούς τα τελευταία 15-20 χρόνια, για οπλικά συστήματα που μας πούλησαν. Τα περισσότερα από τα οποία αν τους διαφεύγει προσπαθούμε ακόμη να τα κάνουμε να δουλέψουν! Μάταια μέχρι στιγμής.</b><br /> <br /> Θα επισημάνουμε όμως στους συντάκτες του “εξυπνακίστικου” δημοσιεύματος της Bild περί “φορτηγών με ευρώ για την Ελλάδα”, ότι η φοβερή τους…αποκάλυψη <b style="font-weight: bold !important;">έρχεται να “κουμπώσει” με μια πολύ σημαντική και μαύρη για την ιστορία τους επέτειο. </b><br /> <br /> <b style="font-weight: bold !important;">Σαν σήμερα λοιπόν το 1929 ο γερμανικό κράτος παίρνει δάνειο από τις μεγάλες τράπεζες, επειδή δεν έχει χρήματα να πληρώσει τους μισθούς των δημόσιων υπαλλήλων και να χρηματοδοτήσει επιδόματα ανεργίας!</b><br /> <br /> <br /> Το 1926 η Γερμανία και μαζί της όλη η Ευρώπη άρχισαν να βγαίνουν φαινομενικά από την άβυσσο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Η Συνθήκη του Λοκάρνο , επέτρεψε όμως Γερμανία να πάρει τη θέση της στην Κοινωνία των Εθνών, και να μειώσει τις υποχρεώσεις της σε επανορθώσεις για τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο! Ταυτόχρονα της δόθηκαν δάνεια για την οικονομική της ανασυγκρότηση. Τίποτα περίεργο για την Γερμανία η οποία κατάφερνε πάντα να γλιτώνει τα χρέη της! <br /> <br /> Με αυτά τα δάνεια η γερμανική βιομηχανία πήρε μπροστά αλλά <br /> <br /> Η Γερμανική βιομηχανία επανεξοπλίστηκε και η βιομηχανική ζωή αναβίωσε αλλά η οικονομική κρίση συνεχιζόταν και η ανεργία θέριευαν. Από το 1926 ως το 1929 η Γερμανία πλήρωσε πιστά τις υποχρεώσεις της για τις επανορθώσεις που ανέλαβε μετά το τέλος του Α' Παγκόσμιου Πολέμου σύμφωνα με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών. <br /> <br /> Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη γενική χρέωση της Κεντρικής Ευρώπης με ποσά που αυτό το διάστημα διπλασιάστηκαν. <br /> <br /> Η πολιτική κατάσταση στην Γερμανία πήγαινε από το κακό στο χειρότερο κι έτσι φθάσαμε στο σύνταγμα της Βαϊμάρης στηριζόταν στους σοσιαλδημοκράτες σε συνεργασία με το Λαϊκό κόμμα . Αλλά υπήρχαν και άλλα ισχυρά κόμματα με πιο ισχυρό το Κομουνιστικό. Ακολουθούσαν οι Καθολικοί του Κέντρου και οι Εθνικοσοσιαλιστές ναζί που ήταν αντίθετοι με το σύνταγμα της Βαϊμάρης. Οι ναζί αντλούσαν δυνάμεις από την εξαθλιωμένη μεσαία τάξη του πληθυσμού . <br /> <br /> <b style="font-weight: bold !important;">Το 1929 οι Ναζί αριθμούσαν 180000 μέλη. </b><br /> <br /> Σ΄ όλα αυτά ήρθε να προστεθεί και το κραχ της 24ης Οκτωβρίου 1929. Η οικονομική βοήθεια προς την Γερμανία διακόπηκε, οι τράπεζες χρεοκόπησαν και οι άνεργοι έφθασαν τα 6 εκατομμύρια.<br /> <br /> <b style="font-weight: bold !important;">Και κάπως έτσι οι Γερμανοί “είδαν” ως σωτήρα …τον Χίτλερ.
</b><br /> <b style="font-weight: bold !important;">Το Σεπτέμβριο του 1930 οι Ναζί εξασφάλισαν 6,5 εκατομμύρια ψήφους και 107 έδρες. </b>Ο Χίτλερ διέθετε ήδη ένα οργανωμένο και πειθαρχημένο κόμμα με άφθονους οπαδούς και πολλούς οικονομικούς πόρους που τους παρείχαν πρόθυμα Πρώσοι βιομήχανοι όπως ο Γκούσταβ Κρουπ .<br /> <br /> Ο Χιτλερισμός ενισχυόταν από τους Γερμανούς βιομηχάνους και ορισμένους διεθνείς κύκλους που τον στήριζαν και άνοιγε γρήγορα το δρόμο προς την εξουσία. Τον Οκτώβριο του 1929 ο Πρόεδρος Χίντεμπουργκ διόρισε καγκελάριο τον Heinrich Brüning του Καθολικού Κόμματος αλλά γρήγορα υποχρεώθηκε να τον αντικαταστήσει . ΄Ύστερα από μια σύντομη διακυβέρνηση από τον Franz von Papen που ουσιαστικά προετοίμασε την άνοδο στην εξουσία των Ναζί με μέτρα όπως κατάργηση των λαϊκών ελευθεριών, διωγμοί σε αριστερούς και Εβραίους, ο Χιτλερισμός στις εκλογές της  30ης  Ιανουαρίου 1933 έφτασε της 230 έδρες και κατέλαβε την εξουσία. <br /> <br /> Τα “σαίνια” της Bild είναι προφανές ότι όλα αυτά δεν τα γνωρίζουν. Αν είχαν στοιχειώδη γνώση της ιστορίας της χώρας τους προφανώς και δεν θα δημοσίευαν τόσο…βαθυστόχαστα ρεπορτάζ.<br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μαθήματα πατριδογνωσίας και ιστορίας στην Bild για "τα φορτηγά ευρώ προς Ελλάδα"

Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί δίνουμε τόση σημασία σ΄ όσα κατά καιρούς γράφει η γερμανική εφημερίδα Bild. Η μεγάλη της κυκλοφορία είναι μια...

Διαβάστε την συνέχεια

Το θράσος της ΕΕ, ο Τσίπρας και η Gazprom

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiY30bqADjhOdFcxz6dZMlG9hzNcTJ2WVxQH_jsR2ntEqN8HjxCZKMOO5wezF2srVcadZF5j26ewJeUJHfZP-gR3KrCUPlzTkFNLt5zhnc1vSVI1j3B9Nh2pBAeVQlgIrURXu695reb9fiI/s1600/%CE%A4%CE%BF+%CE%B8%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%95%CE%95,+%CE%BF+%CE%A4%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%B7+Gazprom.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiY30bqADjhOdFcxz6dZMlG9hzNcTJ2WVxQH_jsR2ntEqN8HjxCZKMOO5wezF2srVcadZF5j26ewJeUJHfZP-gR3KrCUPlzTkFNLt5zhnc1vSVI1j3B9Nh2pBAeVQlgIrURXu695reb9fiI/s1600/%CE%A4%CE%BF+%CE%B8%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%95%CE%95,+%CE%BF+%CE%A4%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%B7+Gazprom.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b style="font-weight: bold !important;">Ηλίας Ηλιόπουλος*</b><br /> Ιταμή, θρασύτατη και απαράδεκτη ήταν η επίθεση, που εξαπέλυσε η «Κομμισσιόν» της λεγομένης «Ε.Ε.» εναντίον της ρωσσικής εταιρείας «GAZPROM» (22/4). <br /> Η (βαθύτατα αντιδημοκρατική) ολιγαρχική υπερεθνική ελίτ των Βρυξελλών είχε το θράσος να …κατηγορήσει την «GAZPROM» για δήθεν «παραβίαση» των υποτιθεμένων «αντιμονοπωλιακών αρχών» της λεγομένης «Ε.Ε.».<br /> <br /> Τι να …«πρωτοθαυμάσει» κανείς! Την απύθμενη υποκρισία της μετα-μοντέρνας, τεχνο-φασιστικής, ολοκληρωτικής υπερεθνικής χούντας των Βρυξελλών, που παγίως αποτρέπει τον ελεύθερο ανταγωνισμό και πάντοτε βυσσοδομεί, με πολιτικά μέσα και πολιτικές μεθοδεύσεις, κατά παντός σοβαρού δυνητικού ανταγωνιστού, όστις ήθελε εμφανισθεί; <br /> <br /> Ή να καγχάσουμε με το …«ανέκδοτο» για δήθεν παραβίαση των «αντιμονοπωλιακών» αρχών (!) της λεγομένης «Ε.Ε.»; Όταν τυγχάνει γνωστόν εις όλους τους σοβαρούς και ανεξαρτήτους (ήγουν: μη ευρω-επιδοτούμενους) οικονομολόγους, παγκοσμίως, ότι το ιδιάζον αυτό ολοκληρωτικόν υπερεθνικόν μόρφωμα της ούτω καλουμένης «Ε.Ε.» αποτελεί την επιτομή της μονοπωλιακής αντιλήψεως και πρακτικής; Ότι το εν λόγω μόρφωμα των Βρυξελλών έχει καταστρατηγήσει κάθε έννοια και κάθε κανόνα της δήθεν «ελευθέρας οικονομίας», εις την οποίαν τάχα ομνύει, θυμίζοντας, στην πραγματικότητα, κατά μιαν διαβολική ειρωνεία της Ιστορίας, μία «post-modern» επανέκδοση της χειρότερης εκδοχής της πάλαι ποτέ σοβιετικής «νομενκλατούρας» – κάνοντας τους αυθεντικά φιλελευθέρους Αγγλοσάξονες οικονομολόγους και θεωρητικούς να διερωτώνται «Who won the Cold War?» και να ομιλούν περί κακόγουστης φάρσας της Ιστορίας και «post-mortem» εκδικήσεως του …Υπαρκτού Σοσιαλισμού; <br /> <br /> Να θαυμάσει κανείς την αναισχυντία της υπερεθνικής ολοκληρωτικής χούντας των Βρυξελλών, η οποία, σημειωτέον, παρανομεί κατάφωρα και εξακολουθητικά, συμμετέχουσα (και δη ενεργώς) στον οικονομικό πόλεμο, που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ κατά της Ρωσσικής Ομοσπονδίας; Υπενθυμίζεται ότι η επιβολή οικονομικών και αναλόγων κυρώσεων υπό ενός κράτους ή ομάδος κρατών εις βάρος άλλου κυριάρχου κράτους αποτελεί ωμή παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, όπως υπενθύμισε προσφάτως και ο κορυφαίος διεθνώς Αμερικανός ιστορικός και νομομαθής Alfred de Zayas (διατελώ ευγνώμων προς τους φίλους εξ Εσπερίας, οι οποίοι είχαν την ευγενή καλωσύνη να μου αποστείλουν προ μηνός το σχετικό κείμενο – ειρήσθω εν παρόδω: οι εν Αθήναις ευρώδουλοι, προσκυνημένοι, φραγκολεβαντίνοι, ψευδοσυντηρητικοί, «ελαφρο-δεξιοί», «γιαλαντζί» φιλελεύθεροι και «χαβιαρο-αριστεροί» θα εκπλαγούν τα μάλα, εάν πληροφορηθούν την τεράστια εκτίμηση και τον βαθύτατο σεβασμό, των οποίων χαίρουν, σήμερα που μιλάμε, η Ρωσσία και η Ηγεσία της, μεταξύ των υγιών πατριωτικών δυνάμεων σε ολόκληρη την Δύση!).<br /> Την προσήκουσα απάντηση στα θρασύδειλα ανδρείκελα των Βρυξελλών (θλιβερούς υπαλληλίσκους της υπερεθνικής χρηματοπιστωτικής ελίτ και λωβοτομημένους «αππαράτσικ» ενός ιδιαζόντως απεχθούς, μετα-μοντέρνου τεχνο-φασιστικού Λεβιάθαν) έδωσαν βεβαίως τόσον η GAZPROM όσον και ο Ρώσσος ΥΠ.ΕΞ. κ. Σέργιος Λαβρώφ. <br /> <br /> Φυσικά, δεν ήτο τυχαίον το γεγονός ότι το κατά των Ρώσσων έδικτον της υπερεθνικής ολιγαρχικής χούντας των Βρυξελλών ήλθε μίαν μόλις ημέρα (!) μετά την επίσκεψη του επικεφαλής της ρωσσικής εταιρείας κ. Αλεξίου Μύλλερ στην Ελλάδα και των λίαν επιτυχών συνεργασιών, που είχε με τον Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα και τον Υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκροτήσεως κ. Λαφαζάνη, σχετικά με το μεγαλεπήβολο πρόγραμμα της διασυνδέσεως του Ελληνικού Χώρου με τις ρωσσικές ενεργειακές αρτηρίες.<br /> Τόοοσο (!) πολύ, λοιπόν, τρέμουν τα κλωνοποιημένα βιο-ρομπότ της υπερεθνικής, εθνοφοβικής και δημοφοβικής ελίτ των Βρυξελλών (και τα αφεντικά τους) την ιδέα της ενεργειακής και εν γένει στρατηγικής συζεύξεως του (ανεκτίμητης γεωπολιτικής αξίας) Ελληνικού Χώρου με την φυσική ενδοχώρα του – τουτέστιν την μείζονα Ηπειρωτική, Ευρασιατική Δύναμη;<br /> <br /> <b style="font-weight: bold !important;">* Ο κ. Ηλίας Ηλιόπουλος είναι Διδάκτωρ Ιστορίας Ανατολικής Ευρώπης (Dr. phil) του Πανεπιστημίου Μονάχου, τ. Διευθυντής του Τμήματος Πολιτικών & Στρατηγικών Σπουδών και τ. Καθηγητής της Έδρας Πολιτικών & Στρατηγικών Σπουδών της Διεθνούς Σχολής Πολέμου Βαλτικής (Tartu, Εσθονία). </b><br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το θράσος της ΕΕ, ο Τσίπρας και η Gazprom

Γράφει ο Ηλίας Ηλιόπουλος* Ιταμή, θρασύτατη και απαράδεκτη ήταν η επίθεση, που εξαπέλυσε η «Κομμισσιόν» της λεγομένης «Ε.Ε.» εναντίον τη...

Διαβάστε την συνέχεια