Εφιάλτης: Οι ΗΠΑ μπορεί να ρίξουν… μικρή πυρηνική βόμβα για να αποτρέψουν την ήττα στην Ουκρανία.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/239c129b28b2a0a990598a7eaea61aa4_XL.jpg" width="730" /><br /><br /><div>Οι Ουκρανοί χάνουν, ο ρωσικός στρατός εξακολουθεί να προχωρά λέει ο πρώην αναλυτής της CIA, Ray McGovern<br /><br />Στο εφιαλτικό εκείνο σενάριο, κατά το οποίο οι Αμερικάνοι θα αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν ακόμα και πυρηνικά όπλα για να αποτρέψουν την ήττα στην Ουκρανία αναφέρεται ο πρώην αναλυτής της CIA, Ray McGovern.<br />«Αυτοί οι τύποι είναι αρκετά τρελοί για να πουν: «Κε.Πρόεδρε, εκεί πάνω στο ράφι έχουμε μια μικρή πυρηνική βόμβα.<br />Θα μπορούσαμε να την χρησιμοποιήσουμε.<br />Αυτό θα δείξει στη Ρωσία ότι δεν θα κερδίσει στην Ουκρανία».<br />Θα μπορούσε αυτό να συμβεί;<br />Θα ήθελα να πιστεύω πως όχι, αλλά …» υποστήριξε σε δηλώσεις του στο κανάλι Dialogue works στο Youtube o Raym McGovern.<br /><br />Σύμφωνα με τον McGovern, οι Ουκρανοί χάνουν, κάτι που θα γίνει προφανές στους Αμερικάνους τους επόμενους μήνες.<br />«Τα ρωσικά στρατεύματα εξακολουθούν να προωθούνται, τη στιγμή που οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις ξεμένουν από χρήματα και πόρους.<br /><br />Ανησυχία στον Λευκό Οίκο<br /><br />Όπως λέει ο McGovern, ο Λευκός Οίκος ανησυχεί ιδιαίτερα για την κατάσταση που επικρατεί στην Ουκρανία ενόψει των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου.<br />«Έχουν προσωπικό ενδιαφέρον να αποτρέψουν την ήττα, επειδή εάν χάσουν τον πόλεμο, αυτό σημαίνει ότι θα χάσουν και τις εκλογές» υποστήριξε ο McGovern.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Εφιάλτης: Οι ΗΠΑ μπορεί να ρίξουν… μικρή πυρηνική βόμβα για να αποτρέψουν την ήττα στην Ουκρανία.

Οι Ουκρανοί χάνουν, ο ρωσικός στρατός εξακολουθεί να προχωρά λέει ο πρώην αναλυτής της CIA, Ray McGovern Στο εφιαλτικό εκείνο σενάριο, κατά ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιστορική ανατροπή. Πιθανόν το Ιράν να ενταχθεί στη Ναυτική Συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για την προστασία των κρίσιμων θαλάσσιων οδών.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/4fdc7c4c2dde24ab20beeb309cdd17da_XL.jpg" width="740" /><br /><br /><div>Ο Bolton υποστηρίζει ότι η Τεχεράνη έχει κάνει λάθος υπολογισμούς όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τον Πρόεδρο Biden και τη Δύση γενικότερα<br /><br />Μια αιρετική άποψη εξέφρασε ο John Bolton, πρώην πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στον ΟΗΕ και σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ.<br />Όπως ανέφερε τα στοιχεία για το Ιράν που έπληξε ένα δεξαμενόπλοιο χημικών στον Ινδικό Ωκεανό με drone είναι τεράστιας σημασίας και θα έπρεπε να διαμορφώσει την επόμενη κίνηση της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου.<br />Σε ένα σχόλιο για την Daily Telegraph στις 25 Δεκεμβρίου, έγραψε: «Προφανώς, η Τεχεράνη δεν αισθάνεται αρκετή πίεση για να συγκρατήσει τις διαθέσιμες επιλογές της, αποδεικνύοντας ότι η Δύση δεν έχει δημιουργήσει συνθήκες αποτροπής».<br />Ο Bolton υποστηρίζει ότι η Τεχεράνη έχει κάνει λάθος υπολογισμούς όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τον Πρόεδρο Biden και τη Δύση γενικότερα.<br /><br />Τρομοκρατώντας στην Ερυθρά Θάλασσα<br /><br />Ένα δελτίο ειδήσεων του BBC στις 25 Δεκεμβρίου ανέφερε ότι ένα δεξαμενόπλοιο χημικών στον Ινδικό Ωκεανό χτυπήθηκε από ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος που εκτοξεύτηκε από το Ιράν το Σάββατο.<br />Η φωτιά στο Chem Pluto κατασβέστηκε. Δεν υπήρξαν θύματα.<br />Οι αντάρτες Huthis στην Υεμένη, οι οποίοι υποστηρίζονται από το Ιράν και υποστηρίζουν τη Hamas στον πόλεμο της με το Ισραήλ, χρησιμοποίησαν πρόσφατα drones και ρουκέτες για να στοχεύσουν πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα.<br />Η Ambrey, μια εταιρεία ναυτιλιακής ασφάλειας, είπε ότι το δεξαμενόπλοιο χημικών/προϊόντων ήταν συνδεδεμένο με το Ισραήλ και ήταν καθ' οδόν από τη Σαουδική Αραβία προς την Ινδία.<br />Το ινδικό Πολεμικό Ναυτικό ανταποκρίθηκε σε αίτημα για βοήθεια και απέστειλε ένα αεροσκάφος που διαπίστωσε την ασφάλεια του εμπλεκόμενου πλοίου και του πληρώματος του.<br />Τον περασμένο μήνα, ένα φορτηγό πλοίο ισραηλινής ιδιοκτησίας χτυπήθηκε από ύποπτη επίθεση με drone από το Σώμα Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν στον Ινδικό Ωκεανό, σύμφωνα με Αμερικανό αξιωματούχο.<br />Τις τελευταίες εβδομάδες οι Huthis της Υεμένης τρομοκρατούν επίσης την Ερυθρά Θάλασσα και απειλούν την παγκόσμια οικονομία καθώς επιτίθενται σε εμπορικά ναυτιλιακά πλοία.<br />Επίσης, έχουν πάρει μέχρι στιγμής ομήρους 25 μέλη του πληρώματος ενός φορτίου που συνδέεται με το Ισραήλ.<br /><br />Κατηγορίες<br /><br />Στις 23 Δεκεμβρίου, το Πεντάγωνο κατηγόρησε το Ιράν ότι εξαπέλυσε επίθεση drone στο δεξαμενόπλοιο χημικών υπό σημαία Λιβερίας, ιδιοκτησίας Ιαπωνίας και εκμετάλλευσης Κάτω Χωρών.<br />Οι ομάδες της Υεμένης συνδέονται με την Τεχεράνη, η οποία τους παρέχει οικονομική υποστήριξη καθώς και προηγμένα όπλα και στρατιωτική τεχνολογία.<br />«Μέσα από αυτές τις συμμαχίες, το Ιράν ηγείται μιας σύγκρουσης μέσω αντιπροσώπων με στόχο την αποδυνάμωση της δυτικής παρουσίας στη Μέση Ανατολή και την βλάβη του Ισραήλ.<br />Επίσης, ο αρθρογράφος της Wall Street Journal, Benoit Falcon, δήλωσε ότι οι παραστρατιωτικές δυνάμεις του Ιράν παρέχουν πληροφορίες και όπλα σε πραγματικό χρόνο, συμπεριλαμβανομένων drones και πυραύλων, στους Huthis της Υεμένης που χρησιμοποιούν οι αντάρτες για να στοχεύσουν πλοία που περνούν από την Ερυθρά Θάλασσα.<br />Οι δυνάμεις των Huthis στην Υεμένη που υποστηρίζονται από το Ιράν ανέλαβαν την ευθύνη για τις επιθέσεις και το Πεντάγωνο προειδοποίησε για πιθανή απάντηση των ΗΠΑ.<br />Στις 22 Δεκεμβρίου, το CNN επικαλέστηκε την εκπρόσωπο του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας Adrienne Watson, η οποία είπε ότι οι ΗΠΑ κυκλοφόρησαν πρόσφατα απόρρητες πληροφορίες που υποδηλώνουν ότι το Ιράν έχει «εμπλακεί βαθιά στον σχεδιασμό των επιχειρήσεων κατά εμπορικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα».</div><div><br />Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οι αντάρτες Huthis που υποστηρίζονται από το Ιράν έχουν εξαπολύσει περισσότερες από 100 επιθέσεις εναντίον περίπου δώδεκα εμπορικών και εμπορικών πλοίων που διέρχονται από την Ερυθρά Θάλασσα τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες.<br />Οι πρόσφατα αποχαρακτηρισμένες πληροφορίες υποδηλώνουν ότι «η ιρανική υποστήριξη σε όλη την κρίση της Γάζας έδωσε τη δυνατότητα στους Huthis να εξαπολύσουν επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ και θαλάσσιων στόχων, αν και το Ιράν συχνά έχει αναβάλει την επιχειρησιακή εξουσία λήψης αποφάσεων στους Huthis», είπε η Watson.<br />Οι πληροφορίες δείχνουν επίσης ότι οι Ιρανοί έχουν παράσχει συστήματα παρακολούθησης στους Huthis που τους επιτρέπουν να επιχειρούν στον θαλάσσιο χώρο.<br />Το Ιράν έχει παράσχει τακτικές πληροφορίες στους Huthis, οι οποίες είναι κρίσιμης σημασίας για τη στόχευση θαλάσσιων σκαφών.<br />Η Watson πρόσθεσε ότι το Ιράν παρέχει στους Huthis τα drones και τους πυραύλους από τότε που η ομάδα άρχισε τις επιθέσεις τον Νοέμβριο».<br /><br />Τα ενδιαφερόμενα μέρη αντιδρούν<br /><br />Ο Biden είπε ότι δεν του αρέσει η επέκταση των εχθροπραξιών, αλλά την ίδια στιγμή, προετοιμάζονται για την αντιμετώπιση της απειλής των Huthis στην κρίσιμη περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας και της Μεσογείου.<br />Ανώτερος αξιωματικός του στρατού είπε ότι «το πολύ σημαντικό εύρος επιθέσεων σε εμπορικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα έχει κλιμακωθεί σε επίπεδο που δεν έχει παρατηρηθεί τουλάχιστον σε δύο γενιές».<br />Την περασμένη εβδομάδα, οι ΗΠΑ ξεκίνησαν την Επιχείρηση Prosperity Guardian, έναν θαλάσσιο συνασπισμό με στόχο την ενίσχυση της ασφάλειας στη νότια Ερυθρά Θάλασσα.<br />Περισσότερα από 20 κράτη έχουν υπογράψει την πρωτοβουλία μέχρι στιγμής, ενημέρωσε το Πεντάγωνο.<br />Το σκάφος Chum Pluto που μετέφερε χημικά λέγεται ότι ξεκίνησε κάπου στη δυτική ακτή της Ινδίας.<br />Με βάση μια αναφορά που προέρχεται από τους Hindustan Times της 19ης Δεκεμβρίου, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ενώ οι ΗΠΑ έχουν αποκαλύψει μια πολυεθνική ναυτική δύναμη για την προστασία των εμπορικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα από την υποστηριζόμενη από το Ιράν πολιτοφυλακή Huthis, η Ινδία έχει τοποθετήσει δύο αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων πυραύλων στα ανοικτά της ακτή του Άντεν ως μέρος της θαλάσσιας ασφάλειας στη βόρεια Αραβική Θάλασσα.<br /><br />Καταστροφή του Ινδικού Ναυτικού στον Κόλπο του Άντεν<br /><br />Παρόλο που η κυβέρνηση παραμένει ασυγκίνητη σχετικά με την εξέλιξη, το αντιτορπιλικό του Ινδικού Ναυτικού INS Kochi εμπλέκεται στον μετριασμό των πλοίων των εμπόρων εναντίον των Σομαλών πειρατών στις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας.<br />Η Ινδία έστειλε επίσης ένα άλλο αντιτορπιλικό stealth με κατευθυνόμενους πυραύλους INS Kalkata για να ενισχύσει τη θαλάσσια ασφάλεια στα ανοικτά των ακτών του Άντεν.<br />Τη Δευτέρα, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν την Επιχείρηση Prosperity Guardian για την προστασία της θαλάσσιας κυκλοφορίας στην Ερυθρά Θάλασσα από επιθέσεις βαλλιστικών πυραύλων και drone που εξαπέλυσαν ομάδες σιιτών Huthis στην Υεμένη.<br />Ο συνασπισμός περιλαμβάνει χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, το Μπαχρέιν, τη Γαλλία, τη Νορβηγία και άλλες χώρες.<br />Η υποστηριζόμενη από το Ιράν πολιτοφυλακή Huthis, η οποία πολεμά την κυβέρνηση της Υεμένης, με την υποστήριξη τρομοκρατικών ομάδων όπως η Αλ Κάιντα στην Αραβική Χερσόνησο, το Ισλαμικό Κράτος και ο Ανουάρ Αλ-Σάρι, έχει γίνει ουσιαστικά ένας κρατικός παράγοντας με ένα οπλοστάσιο ελικοπτέρων, βαλλιστικών πυραύλων και drones που εκτοξεύουν πυραύλους.<br />Με έδρα τη Νότια Υεμένη κοντά στο σημείο πνιγμού Babb el-Man dab στην Ερυθρά Θάλασσα, η πολιτοφυλακή Huthis στοχεύει εμπορικά πλοία ως μέρος ενός σχεδίου να πιέσει τη διεθνή κοινότητα να σταματήσει το Ισραήλ από στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα.<br /><br />Το τελικό σενάριο<br /><br />Οι Huthis έχουν αναδειχθεί σε μεγάλη στρατιωτική δύναμη στην Αραβική Χερσόνησο, με δεκάδες χιλιάδες μαχητές και ένα τεράστιο οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων και οπλισμένων drones.<br />Ανώτερες πηγές στο στρατόπεδο που ευθυγραμμίζεται με το Ιράν ανέφεραν στο Reuters ότι οι επιθέσεις των Huthis ήταν μέρος μιας προσπάθειας άσκησης πίεσης στην Ουάσιγκτον να πείσει το Ισραήλ να σταματήσει την επίθεση στη Γάζα, στόχο που το Ιράν μοιράζεται με τη Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες της περιοχής.<br />Κορυφαίοι παγκόσμιοι ναυτιλιακές εταιρείες όπως η Maersk δήλωσαν ότι όλα τα πλοία της με προορισμό την Ερυθρά Θάλασσα επαναδρομολογούνται για λόγους ασφαλείας.<br />Η εκτεταμένη διαδρομή γύρω από την Αφρική σημαίνει καθυστερήσεις στις παραδόσεις φορτίου και πίεση στα βάρη του φορτίου.<br />Οι τιμές του πετρελαίου θα σημειώσουν σημαντική άνοδο.<br />Το Ιράν, ο πραγματικός παράγοντας πίσω από τους Huthis, πρέπει να κατανοήσει ότι ολόκληρος ο κόσμος έχει συμφέροντα στην ασφάλεια και τη σταθερότητα της περιοχής.<br />Ως εκ τούτου, ο κόσμος δεν θα δεχτεί τον εκφοβισμό με τον τρόπο που έχει υιοθετήσει η Τεχεράνη.<br />Το Ιράν δεν μπορεί να πάει ενάντια στο παγκόσμιο συμφέρον μιας ασφαλούς και ειρηνικής περιοχής της Ερυθράς Θάλασσας.<br />Περίπου είκοσι χώρες στον κόσμο έχουν υποστηρίξει το σχέδιο Επιχείρησης Prosperity Guardian των ΗΠΑ.<br />Το Ιράν θα πρέπει να επιλέξει να γίνει δεκτό ως μέλος του φόρουμ και να συνεργαστεί για την επίλυση της κρίσης.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ιστορική ανατροπή. Πιθανόν το Ιράν να ενταχθεί στη Ναυτική Συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για την προστασία των κρίσιμων θαλάσσιων οδών.

Ο Bolton υποστηρίζει ότι η Τεχεράνη έχει κάνει λάθος υπολογισμούς όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τον Πρόεδρο Biden και τη Δύση γενικότ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σι Τζινπίνγκ: «Κίνα και Ταιβάν θα επανενωθούν για να μοιραστούν τη δόξα της αναζωογόνησης του κινεζικού έθνους».

<img height="397" src="https://www.defencenet.gr/wp-content/uploads/2024/01/01/TQz5GsWz2zehYeof.jpg" width="736" /><br /><br />Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping είπε ότι η Ταϊβάν θα επανενωθεί με την Κίνα. Εν τω μεταξύ, ο Κιμ Γιονγκ Ουν της Βόρειας Κορέας συναντήθηκε με τους στρατιωτικούς διοικητές του την τελευταία ημέρα του 2023 και τους είπε «να εξοντώσουν τους εχθρούς της Βόρειας Κορέας εάν αυτοί επιλέξουν στρατιωτική αντιπαράθεση»<br /><br />Το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του Xi επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στην τεχνολογία, τα πολιτιστικά και αθλητικά επιτεύγματα της Κίνας μαζί με την οικονομική ανάκαμψη της χώρας του και την επιδίωξη ανάπτυξης και διασφάλισης της ασφάλειας σε ένα έτος που σηματοδοτεί την 75η επέτειο από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Είπε ότι η Κίνα θα συνεχίσει να υποστηρίζει το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο.<br /><br />«Η Κίνα σίγουρα θα επανενωθεί και όλοι οι Κινέζοι και στις δύο πλευρές του στενού της Ταϊβάν θα πρέπει να δεσμεύονται από μια κοινή αίσθηση σκοπού και να μοιράζονται τη δόξα της αναζωογόνησης του κινεζικού έθνους», είπε ο Σι, αν και δεν υπαινίχθηκε πότε και πώς. θα γίνει η «επανένωση» αυτή.<br /><br />Η Ταϊβάν θα διεξαγάγει εκλογές στις 13 Ιανουαρίου, μέχρι στιγμής η Κίνα δεν έχει πραγματοποιήσει μεγάλης κλίμακας δραστηριότητα γύρω από το νησί κατά την προεκλογική περίοδο. Στην ομιλία του, ο Σι δεν έκανε καμία αναφορά στον κινεζικό στρατό ή στις τρέχουσες παγκόσμιες υποθέσεις στο μήνυμά του, πέρα από το να πει: «Καθώς σας μιλάω, οι συγκρούσεις εξακολουθούν να μαίνονται σε ορισμένα μέρη του κόσμου. Εμείς οι Κινέζοι γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει ειρήνη. Θα συνεργαστούμε στενά με τη διεθνή κοινότητα για το κοινό καλό της ανθρωπότητας, θα οικοδομήσουμε μια κοινότητα με κοινό μέλλον για την ανθρωπότητα και θα κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος για όλους».<br /><br />Το μήνυμα του Xi δεν ανέφερε τις αξιώσεις της Κίνας στη Θάλασσα της Νότιας και Ανατολικής Κίνας. Οι διεκδικήσεις της Κίνας σε αυτές τις περιοχές – μαζί με το ζήτημα της Ταϊβάν – αναμένεται να έρθουν ξανά στο προσκήνιο το 2024, θέτοντας μια πρόκληση για τις ΗΠΑ και τους εταίρους τους στον Ινδο-Ειρηνικό.<br /><br />Ανατολικότερα, ο ανώτατος ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν συναντήθηκε με τους ανώτατους στρατιωτικούς του διοικητές την Κυριακή στο γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του Εργατικού Κόμματος της Κορέας (WPK) και τους είπε «να εξοντώσουν τους εχθρούς της Βόρειας Κορέας εάν επιλέξουν στρατιωτική αντιπαράθεση».<br /><br />«Εάν ο εχθρός επιλέξει στρατιωτική σύγκρουση και πρόκληση κατά της ΛΔΚ, ο στρατός μας θα πρέπει να επιφέρει ένα θανατηφόρο πλήγμα για να τον εξολοθρεύσει, κινητοποιώντας όλα τα πιο σκληρά μέσα και δυνατότητες χωρίς δισταγμό» ανέφερε το κρατικό ελεγχόμενο KCNA.<br /><br />Ο Βορειοκορεάτης ηγέτης είπε στους στρατιωτικούς του διοικητές ότι το περιβάλλον ασφαλείας στην κορεατική χερσόνησο πλησίαζε περισσότερο στην ένοπλη σύγκρουση και δεδομένης της φύσης των κινήσεων στρατιωτικής αντιπαράθεσης των ΗΠΑ και άλλων εχθρικών δυνάμεων, ήταν επείγον ο βορειοκορεάτης στρατός να βελτιώσει τις δυνάμεις του προστατεύοντας την ασφάλεια και την ειρήνη της ΛΔΚ.<div><br /></div><div><a href="https://www.defencenet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σι Τζινπίνγκ: «Κίνα και Ταιβάν θα επανενωθούν για να μοιραστούν τη δόξα της αναζωογόνησης του κινεζικού έθνους».

Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping είπε ότι η Ταϊβάν θα επανενωθεί με την Κίνα. Εν τω μεταξύ, ο Κιμ Γιονγκ Ουν τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Πληροφορίες για επικείμενη πυραυλική επίθεση από ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία κατά των Χούθι.

<img height="435" src="https://www.defencenet.gr/wp-content/uploads/2024/01/01/20150523201907_md2.jpg" width="734" /><br /><br />Επίθεση κατά των Χούθι στην Υεμένη ετοιμάζουν σύμφωνα με πληροφορίες οι ΗΠΑ.<br /><br />Σύμφωνα με αυτές τις επόμενες ώρες ή ημέρες ένα κοινό ανακοινωθέν από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και μια μη κατονομαζόμενη χώρα, που είναι όμως η Γαλλία, θα γίνεται γνωστό η προετοιμασία μιας επιχείρησης με στόχο τον βομβαρδισμό των τοποθεσιών στην Υεμένη από όπου οι Χούθι πραγματοποιούν τις πυραυλικές τους επιθέσεις.<br /><br />Βέβαια συνήθως, αν όχι πάντα, τέτοιες επιθέσεις δεν προαναγγέλλονται και έτσι είναι απίθανο να γίνει κάτι τέτοιο, με το πιθανότερο να είναι πως η οποιαδήποτε ανακοίνωση να γίνει μετά την επίθεση.<div><br /><div><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; border: 0px; box-sizing: inherit; display: flex; font-family: "Open sans", sans-serif; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; font-size: 20px; letter-spacing: -0.1px; margin: 10px auto; max-width: 500px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center !important; text-rendering: optimizelegibility; text-size-adjust: 100%; vertical-align: baseline; width: 500px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1741490989313704183" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=DefenceNet1&dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1741490989313704183&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.defencenet.gr%2Fasfaleia%2Fdiethnis-asfaleia%2Fplithainoun-oi-plirofories-gia-epikeimeni-pyrayliki-epithesi-apo-ipa-vretania-kai-gallia-kata-ton-xouthi%2F&sessionId=2b73f1cd44aa7dafd57440782714c1ec5f8a0c2b&siteScreenName=DefenceNet1&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=500px" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: inherit; display: block; flex-grow: 1; font-family: inherit; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 673px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: static; text-rendering: optimizelegibility; text-size-adjust: 100%; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 500px;" title="X Post"></iframe></div><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: "Open sans", sans-serif; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; font-size: 20px; letter-spacing: -0.1px; margin: 20px 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; text-size-adjust: 100%;"></p><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; border: 0px; box-sizing: inherit; display: flex; font-family: "Open sans", sans-serif; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; font-size: 20px; letter-spacing: -0.1px; margin: 10px auto; max-width: 500px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center !important; text-rendering: optimizelegibility; text-size-adjust: 100%; vertical-align: baseline; width: 500px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1741776577791246396" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=DefenceNet1&dnt=true&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1741776577791246396&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.defencenet.gr%2Fasfaleia%2Fdiethnis-asfaleia%2Fplithainoun-oi-plirofories-gia-epikeimeni-pyrayliki-epithesi-apo-ipa-vretania-kai-gallia-kata-ton-xouthi%2F&sessionId=2b73f1cd44aa7dafd57440782714c1ec5f8a0c2b&siteScreenName=DefenceNet1&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=500px" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: inherit; display: block; flex-grow: 1; font-family: inherit; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 547px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: static; text-rendering: optimizelegibility; text-size-adjust: 100%; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 500px;" title="X Post"></iframe></div><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: "Open sans", sans-serif; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; font-size: 20px; letter-spacing: -0.1px; margin: 20px 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; text-size-adjust: 100%;"></p></div><div><a href="https://www.defencenet.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Πληροφορίες για επικείμενη πυραυλική επίθεση από ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία κατά των Χούθι.

Επίθεση κατά των Χούθι στην Υεμένη ετοιμάζουν σύμφωνα με πληροφορίες οι ΗΠΑ. Σύμφωνα με αυτές τις επόμενες ώρες ή ημέρες ένα κοινό ανακοινωθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η θέση της Ελλάδας σε έναν όλο και πιο απρόβλεπτο κόσμο.

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/12/777-2-1.jpg"><img height="370" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/12/777-2-1-660x370.jpg" width="732" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο κόσμος μας αλλάζει γρήγορα και γίνεται περισσότερο απρόβλεπτος. Αυτή η ιστορική εξέλιξη οφείλεται σε τουλάχιστον τρεις παράγοντες.</span></h3><b>Μάνος Καραγιάννης</b><br />Ο κόσμος μας αλλάζει γρήγορα και γίνεται περισσότερο απρόβλεπτος. Αυτή η ιστορική εξέλιξη οφείλεται σε τουλάχιστον τρεις παράγοντες. Πρώτον, η μεταψυχροπολεμική τάξη πραγμάτων βρίσκεται σε αποδρομή, αφού η Δύση χάνει την πρωτοκαθεδρία της στον οικονομικό, διπλωματικό και τεχνολογικό τομέα. Δεύτερον, η έννοια της κρατικής κυριαρχίας δοκιμάζεται από τη συνεχή ανάδυση μη κρατικών ένοπλων δρώντων στη Μέση Ανατολή, την υποσαχάρια Αφρική και τη Νότια Ασία. Τρίτον, η παγκοσμιοποίηση μετατρέπει τοπικές και περιφερειακές κρίσεις σε παγκόσμιες, με ανεξέλεγκτες κάθε φορά συνέπειες.<br /><br />Λόγω γεωγραφικής τοποθεσίας, η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο ενός γεωπολιτικού τόξου αστάθειας που ξεκινάει από τη Μέση Ανατολή και καταλήγει στη Μαύρη Θάλασσα. Ο ρωσοουκρανικός πόλεμος συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, χωρίς προοπτική για άμεση κατάπαυση του πυρός. Στη Λωρίδα της Γάζας, οι ισραηλινές δυνάμεις καταστρέφουν την υποδομή της Χαμάς και ταυτόχρονα επιτείνουν τη ριζοσπαστικοποίηση των νεαρών Παλαιστινίων. Νοτιότερα, η σιιτική πολιτοφυλακή των Χούθι χρησιμοποιεί ως ορμητήριο τις ακτές της Υεμένης για να πλήξει τις ευρωπαϊκές οικονομίες.<br /><br />Η Ελλάδα έχει σωστά επιδιώξει την αύξηση της στρατιωτικής της ισχύος και την οικοδόμηση περιφερειακών συμμαχιών με χώρες που μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες (π.χ. Ισραήλ, Αίγυπτος). Ωστόσο, αυτή η διττή στρατηγική έχει όρια. Η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να χρηματοδοτεί επ’ αόριστον μεγάλες στρατιωτικές δαπάνες, ενώ η ανάπτυξη μιας ισχυρής εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η ταύτιση των εθνικών μας συμφερόντων με εκείνα συμμαχικών χωρών δεν μπορεί ποτέ να θεωρείται δεδομένη, αφού τα πάντα ρει στη διεθνή πολιτική.<br /><br />Για πολλούς λόγους, η χώρα είναι μονίμως προσανατολισμένη προς δυσμάς. Εντούτοις, η νέα εποχή απαιτεί μεγαλύτερη ευελιξία και προσαρμοστικότητα. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο ένα εθνικό κράτος (Νationalstaat), αλλά και ένα πολιτισμικό έθνος (Κulturnation) με τις δικές του αξίες, αρχές και ιδανικά. Χωρίς την εσωστρέφεια του ελληνοκεντρισμού, η Αθήνα δύναται να επανανοηματοδοτήσει τη σχέση της με τις χώρες και τους λαούς του προαναφερθέντος τόξου. Εκκινώντας από την παρατήρηση ότι ανάμεσα στην προτεσταντική και καθολική Δύση και την Απω Ανατολή υπάρχει ένας κοινός πολιτισμικός χώρος. Τον έχουν περιγράψει, με διαφορετικό τρόπο, οι ιστορικοί Σπύρος Βρυώνης και Δημήτρης Κιτσίκης.<br /><br />Η Ελλάδα ως εθνικό κράτος θα έχει πάντα περιορισμένες δυνατότητες εκτός συνόρων, λόγω μεγέθους οικονομίας και δημογραφικής συρρίκνωσης. Η χώρα μας πρέπει να αρχίσει να επενδύει στην άυλη ισχύ της που είναι σχεδόν απεριόριστη. Μέχρι τώρα, το κράτος μας υποστηρίζει τις κλασικές σπουδές και τον βυζαντινό πολιτισμό για να διατηρήσει μια επιρροή στο εξωτερικό που συνεχώς φθίνει. Εύλογα αναρωτιέται κανείς για το περιεχόμενο μιας τέτοιας προσέγγισης που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να διαδραματίσει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο.<br /><br />H Αθήνα έχει το ειδικό βάρος να ενθαρρύνει ένα νέο διάλογο για τις χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο και παρακείμενες θάλασσες. Μια πρωτοβουλία που θα εδράζεται στις αξίες της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης.<br /><br />Χρειάζεται μια ριζοσπαστική ενατένιση του κοινού πολιτισμικού χώρου ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή, με όρους 21ου αιώνα. Η κοινή συνισταμένη ανάμεσα στον κλασικό αρχαιοελληνικό πολιτισμό, τον βυζαντινό και τον σύγχρονο ελληνικό είναι η προαγωγή του ανθρωπισμού και της ηθικής. Παρά τα διαφορετικά εθνικά συμφέροντα και επιδιώξεις, η Ελλάδα μπορεί να προωθήσει μια γεωκουλτούρα συνύπαρξης και συνεργασίας στην ευρύτερη περιοχή προς όφελος όλων.<br /><br />Σε λίγα χρόνια, η μεγαλύτερη απειλή για την οικονομία και την εθνική ασφάλεια δεν θα προέρχεται από τον αναθεωρητισμό κάποιας μεγάλης δύναμης ή τον φανατισμό μιας εξτρεμιστικής οργάνωσης. Οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης θα αλλάξουν συθέμελα τον κόσμο μας σε όλα τα επίπεδα. Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτείνει το φαινόμενο της ξηρασίας και εντείνει τον κίνδυνο μεγα-πυρκαγιών. Η έλλειψη γλυκού νερού αντιμετωπίζεται συχνά με τη διαδικασία της αφαλάτωσης, αλλά έτσι επηρεάζεται αρνητικά η θαλάσσια ζωή. Η άνοδος της στάθμης του νερού απειλεί τη βιωσιμότητα των περισσότερων πόλεων. Οι πλημμύρες καταστρέφουν σοδειές και υποδομές. Πρόκειται για μια πρόκληση που καμία χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει επαρκώς από μόνη της.<br /><br />Οι μέχρι τώρα προσπάθειες συνεργασίας (π.χ. η σύμβαση-πλαίσιο του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή) οδηγούν πολλές φορές σε αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε ανεπτυγμένες και λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Αυτό συμβαίνει διότι προτάσσεται πάντα το εθνικό έναντι του συλλογικού συμφέροντος. Ωστόσο, η Αθήνα έχει το ειδικό βάρος να ενθαρρύνει έναν νέο διάλογο για τις χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο και παρακείμενες θάλασσες. Μια πρωτοβουλία που θα εδράζεται στις αξίες της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης. Να κατανοήσουμε περισσότερο ο ένας τον άλλον για να αντιμετωπίσουμε από κοινού μια δομική απειλή, τουλάχιστον στην ευρύτερη περιοχή. Οσο ιδεαλιστικό και αν ακούγεται, ο μόνος δρόμος για τη συλλογική επιβίωση είναι η επιστροφή μας στον ανθρωπισμό και την ηθική.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η θέση της Ελλάδας σε έναν όλο και πιο απρόβλεπτο κόσμο.

Ο κόσμος μας αλλάζει γρήγορα και γίνεται περισσότερο απρόβλεπτος. Αυτή η ιστορική εξέλιξη οφείλεται σε τουλάχιστον τρεις παράγοντες. Μάνος Κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αναμονή, χωρίς βιασύνη, για τα F-35.

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/12/bba70ce54fc9fdaffa2d2584542e5fc7_AP23317588167144-1.jpg"><img height="370" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/12/bba70ce54fc9fdaffa2d2584542e5fc7_AP23317588167144-1-660x370.jpg" width="757" /></a><br /><br /><div>Η Πολεμική Αεροπορία περιμένει την απάντηση των ΗΠΑ για την αγορά 20 (+20, μελλοντικά) αεροσκαφών, ωστόσο οι τελικές αποφάσεις θα εξαρτηθούν από τις δημοσιονομικές δυνατότητες της Αθήνας και (κυρίως) από τις... κάλπες του Νοεμβρίου. </div><div><br /><b>Βασίλης Νέδος</b></div><div><br />Ηεκάστοτε εξέλιξη της πολύπλοκης και συχνά προβληματικής αμερικανοτουρκικής σχέσης αποτελεί εκ των πραγμάτων σταθερά και της ελληνικής διπλωματίας, όσο δύσκολο κι αν είναι να γίνει δημόσια συζήτηση γι’ αυτό. Οι δυσκολίες ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Αγκυρα είναι πάντα πιθανόν να έχουν επιπτώσεις στα ελληνοτουρκικά, ενώ καλύτερη συνεννόηση ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο παράγοντες βοηθάει πάντα στην ύφεση, ειδικά τα τελευταία χρόνια.<br /><br />Η τρέχουσα διαφωνία της Ουάσιγκτον με την Αγκυρα έχει αντικείμενο την ενίσχυση της τουρκικής αεροπορίας με F-16, αλλά και την αποδέσμευση βοήθειας που είναι αναγκαία για την αμυντική βιομηχανία της χώρας. Από την άλλη πλευρά, όπως είναι γνωστό, η Αγκυρα πρέπει (επιτέλους) να προχωρήσει στην έγκριση της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, την οποία η Ουάσιγκτον θεωρεί υψίστης σημασίας. Θεωρητικά, όλα αυτά θα κριθούν μετά τις 15 Ιανουαρίου, όταν αρχίζει ξανά τις εργασίες της η τουρκική εθνοσυνέλευση, αν και η Αγκυρα περιμένει κάποια κίνηση νωρίτερα από την Ουάσιγκτον.<br /><br />Είναι προφανές ότι στην Αθήνα η μεγαλύτερη εικόνα περιλαμβάνει και τις εκλογές του Νοεμβρίου, που θα κρίνουν αν ο Τζο Μπάιντεν θα εξακολουθήσει να είναι πρόεδρος ή θα βρεθεί ξανά στον Λευκό Οίκο ο Ντόναλντ Τραμπ, ενδεχόμενο το οποίο δεν θα δημιουργήσει ερωτηματικά μόνο για τη μελλοντική εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά για τον προσανατολισμό της Δύσης συνολικότερα.<br /><br />Το αίτημα<br /><br />Ωστόσο υπάρχουν και κάποια πιο πρακτικά ζητήματα, που αφορούν εν προκειμένω την προμήθεια μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35 από την Πολεμική Αεροπορία (Π.Α.). Οπως είναι γνωστό, η Π.Α. έχει στείλει επιστολή αιτήματος για επιστολή αποδοχής (LoR for LoA) από τις ΗΠΑ, ήδη από τον Ιούνιο του 2022. Η Ουάσιγκτον –παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις– ουσιαστικά συνέδεσε την απάντηση αποδοχής στην Αθήνα, με την εξέλιξη του αιτήματος που είχε εν τω μεταξύ κάνει η Αγκυρα για προμήθεια νέων F-16 Viper και την αναβάθμιση παλαιότερων.<br /><br />Στη λογική της αμερικανικής κυβέρνησης, η διατήρηση της Τουρκίας ένα τεχνολογικό βήμα πίσω από την Ελλάδα στον τομέα της αεροπορικής ισχύος υπηρετεί και την ανάγκη να μην ανοίξει περισσότερο το ήδη μεγάλο χάσμα σε άλλους τομείς εξοπλιστικών συστημάτων ανάμεσα στις δύο χώρες.<br /><br />Η ελληνική παροικία στην Ουάσιγκτον πιέζει –και ενόψει Νοεμβρίου– για αποσύνδεση των F-35 από την αμερικανοτουρκική διαφορά για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Πιθανή προώθηση του αιτήματος της Αθήνας για F-35, δίχως παράλληλη έγκριση των F-16 Viper για την Αγκυρα, θα διευρύνει το χάσμα υπέρ της Π.Α. ακόμη περισσότερο, με επιπτώσεις που δεν αφορούν μόνο το Αιγαίο αλλά και τον γενικότερο προσανατολισμό της Τουρκίας, η οποία –βεβαίως– δεν μπορεί να μείνει χωρίς στόλο σύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών.<br /><br />Πρόκειται, πάντως, για ένα πάγιο αίτημα της ελληνικής ομογένειας και φίλων της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον, που επισημαίνουν ότι η υπόθεση των ελληνικών F-35 δεν μπορεί να παραμένει σε ομηρία λόγω της αμερικανοτουρκικής διαφοράς για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Υπενθυμίζεται ότι αυτή τη στιγμή η τουρκική αεροπορία έχει να αντιμετωπίσει πολύ χαμηλές διαθεσιμότητες των μαχητικών αεροσκαφών της, λόγω ακριβώς αυτής της εκκρεμότητας. Η αγωνία αυτή αντικατοπτρίζεται και στην περιοδεία που έχουν κάνει επιτελείς και αξιωματούχοι της τουρκικής κυβέρνησης στις χώρες συμπαραγωγής του Eurofighter, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Ισπανία και Γερμανία, με την τελευταία να μη δίνει τη συγκατάθεσή της για εξαγωγή προς την Τουρκία.<br /><br />Ως προς την απάντηση της Ουάσιγκτον στην Ελλάδα, υπενθυμίζεται ότι η αρχική επιστολή αιτήματος είχε βάση την προμήθεια 20 F-35A με την προαίρεση επέκτασης για ακόμη 20, δηλαδή συνολικά 40 αεροσκάφη σε βάθος χρόνου.<br /><br />Τα δημοσιονομικά<br /><br />Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές της «Κ», η καθυστέρηση απάντησης έως τώρα δεν προβλημάτισε καθόλου την Αθήνα, όπου, ούτως ή άλλως, υπήρχε μια ανησυχία για τον δημοσιονομικό χώρο που υφίσταται για νέα εξοπλιστικά. Αλλωστε φαίνεται ότι ήδη η Αθήνα κατευθύνεται σε έναν πιο περιορισμένο αριθμό αεροσκαφών σε πρώτη φάση – συγκεκριμένα 12 αντί για 20. Οπως όλα δείχνουν, τους πρώτους μήνες του 2024 η απάντηση που θα έρθει θα οδηγήσει σε διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές, οι οποίες θα καταλήξουν και στα πιο πρακτικά βήματα.<br /><br />Εφόσον η επιστολή αποδοχής φθάσει στην Αθήνα πράγματι στους πρώτους μήνες του 2024, οι συζητήσεις μπορεί να διαρκέσουν κάποιους μήνες για λόγους ουσιώδεις, καθώς αρκετοί στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας εκτιμούν ότι τα F-35 είναι δυνατόν να ενταχθούν σε καθεστώς χρηματοδότησης FMF (Foreign Military Financing), γεγονός που θα διευκόλυνε την ελληνική πλευρά, που αυτή την περίοδο επιχειρεί να βάλει σε προτεραιότητα τις αμυντικές δαπάνες της επόμενης πενταετίας. Πέρα, βέβαια, από τα ίδια τα F-35 ως «τεμάχια», η έναρξη διαπραγματεύσεων θα ανοίξει ξανά κάποια κεφάλαια που αφορούν την υποστήριξη και τη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών γι’ αυτά τα συστήματα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αναμονή, χωρίς βιασύνη, για τα F-35.

Η Πολεμική Αεροπορία περιμένει την απάντηση των ΗΠΑ για την αγορά 20 (+20, μελλοντικά) αεροσκαφών, ωστόσο οι τελικές αποφάσεις θα εξαρτηθούν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ιστορία με το “εθνικό τυφέκιο”.

<br /><img height="386" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2023/12/200529-A-DS044-1170Y-780x470.jpg" width="727" /><br /><br /><b>Σάββας Δ. Βλάσσης</b><br />Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή ενέργειες του ΓΕΣ για αναβάθμιση του υφισταμένου τυφεκίου G3, αναπτύχθηκε ένα είδος “δημοσίου διαλόγου” στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως προς την ορθότητα ή σκοπιμότητα της πρωτοβουλίας, η οποία όμως βρίσκεται σε εξέλιξη κατά φάσεις, εδώ και αρκετά χρόνια. Έτσι, επανήλθε στην συζήτηση και η υπόθεση του “εθνικού τυφεκίου”, που είχε προωθήσει η κυβέρνηση της ΝΔ από το 2019. Από θέσεις που αναπτύχθηκαν, μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης φαίνεται ότι δεν έχει εικόνα της διαδικασίας – “πρόγραμμα”, με αποτέλεσμα να επικρατούν παρεξηγήσεις.<br /><br />Η υπόθεση ξεκίνησε αμέσως μετά την κυβερνητική αλλαγή του Ιουλίου 2019. Κυβερνητικοί κύκλοι αποφάσισαν την ιδέα εφοδιασμού του Ελληνικού Στρατού με νέο τυφέκιο και νέο όχημα, τα οποία για σκοπούς προπαγάνδας βάπτισαν “εθνικά”. Στην πραγματικότητα, σχεδιάστηκε η ανάθεση δύο μεγάλων συμβάσεων συμπαραγωγής τυφεκίου και οχήματος σε ισραηλινές εταιρείες, σε συνδυασμό με την συνέχιση εκείνη την περίοδο της διαδικασίας ιδιωτικοποιήσεως της ΕΛΒΟ και την εμφανή κυβερνητική πρόθεση να παραχωρηθεί σε σχήμα ισραηλινών συμφερόντων. Δεν επρόκειτο για κυβερνητικές – κρατικές προσπάθειες σχεδιάσεως και αναπτύξεως αμιγώς ελληνικών προϊόντων αλλά για απλές συμβάσεις συμπαραγωγών με άδεια του κατασκευαστού, όπως στο παρελθόν υπήρξαν οι συμβάσεις φορητού οπλισμού με την γερμανική Heckler & Koch και οχήματος γενικής χρήσεως με την γερμανική Mercedes.<br /><br />Πολύ σύντομα άρχισαν από το ΥΠΕΘΑ “πανηγυρικές” διαρροές προς τον Τύπο και τα ηλεκτρονικά μέσα για τα δύο προγράμματα, που απλώς παπαγάλιζαν το αφήγημα των αρμοδίων, χωρίς ποτέ να αμφισβητήσουν τον χαρακτηρισμό “εθνικό”. Κι αυτό, παρά το ότι οι διαρροές μιλούσαν από την πρώτη στιγμή για ισραηλινής προελεύσεως τυφέκιο και όχημα.<br /><br />Τα πράγματα κατέστησαν εμφανή όταν το 2020 καταρτίσθηκε εξοπλιστικό πρόγραμμα με 153 καταχωρήσεις, μεταξύ των οποίων για να δικαιολογηθεί η πρωτοβουλία, περιλήφθηκαν:“Προμήθεια τυφεκίου προς κάλυψη διακλαδικών απαιτήσεων”, προϋπολογισμού 250 εκατ. €.<br />“Προμήθεια οχήματος γενικής χρήσης προς κάλυψη διακλαδικών αναγκών”, προϋπολογισμού 550 εκατ. €.<br /><br />Αποκαλύφθηκε έτσι πόσο μεγάλα ήταν τα επιχειρηματικά συμφέροντα πίσω από την στήριξη των συγκεκριμένων επιλογών, που χρησιμοποίησαν ως “όχημα” προωθήσεως την γενική πολιτική συσφίξεως των σχέσεων με το Ισραήλ. Μάλιστα τα ανωτέρω, ήταν η πρώτη φάση κάθε προγράμματος, αφού σε βάθος χρόνου θα ακολουθούσαν επεκτάσεις συμβάσεων.<br /><br />Την ίδια περίοδο, υπήρχαν σε εξέλιξη δύο ανεξάρτητες ιδιωτικές προσπάθειες Ελλήνων που για “κακή τους τύχη” (όπως απεδείχθη) αφορούσαν σχεδίαση και ανάπτυξη τυφεκίου και οχήματος. Καθώς το ΥΠΕΘΑ ενημερώθηκε γι’ αυτές, θα έπρεπε να μην φανεί ότι τις αγνοεί εξαρχής.<br /><br />Στην περίπτωση του τυφεκίου, επρόκειτο για μία σχεδιαστική ομάδα, με εμπειρία αναλόγων έργων στο εξωτερικό, που προχωρούσε στην βιομηχανική σχεδίαση ενός σύγχρονου τυφεκίου, το οποίο ονόμασε ΑΟΡ. Σε επαφή με αρμόδιο χειριστή του ΥΠΕΘΑ τον Σεπτέμβριο του 2019, δόθηκε ενημέρωση ότι απαιτείτο εργασία μερικών μηνών ακόμη για την ολοκλήρωση του σχεδίου. Η σχεδίαση ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2020 αλλά μεσολάβησαν τα περιοριστικά μέτρα εξαιτίας της πανδημίας COVID-19 και υπήρξε μία αδράνεια επικοινωνίας.<br /><br />Στο μεταξύ, οι αρμόδιοι δεν έχασαν χρόνο με τα “εθνικά”. Το τελευταίο τρίμηνο του 2019, ζητήθηκε ενημέρωση από την Εθνική Φρουρά στην Κύπρο για το τυφέκιο Tavor ενώ αντιπροσωπεία του ΓΕΣ εστάλη στο Ισραήλ για ενημέρωση κι επίδειξη φορητού οπλισμού και ειδικώς του Tavor. Σε όλα τα μέσα, υπήρχαν διαρροές για το συγκεκριμένο τυφέκιο που ενδιέφερε υποτίθεται τους Έλληνες επιτελείς. Καθώς στο μεταξύ όμως άρχισαν να εκδηλώνουν ενδιαφέρον και άλλες εταιρείες, χωρίς να έχει υπάρξει επίσημη πρόσκληση υποβολής προτάσεων από το ΥΠΕΘΑ, προκειμένου να τηρηθούν τα προσχήματα, το ΓΕΣ διατάχθηκε και συγκρότησε στις 1 Μαΐου 2020 επιτροπή επιχειρησιακής αξιολογήσεως τυφεκίων. Φυσικά το πρώτο τυφέκιο που αξιολογήθηκε ήταν το Tavor αλλά απέτυχε σε μία από τις δοκιμασίες, αυτήν την ρίψεως από ύψος 1,5 μέτρου με φυσίγγιο στην θαλάμη και ασφάλεια (πυροδότησε).<br /><br />Η επιτροπή αξιολογήσεως του ΓΕΣ εργάσθηκε μεθοδικά και ολοκλήρωσε την αποστολή της. Το ποιο τυφέκιο προέκρινε ως καταλληλότερο, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία (δεν ήταν το Tavor πάντως) αφού άλλο ήταν το ζητούμενο, για τους αρμοδίους.<br /><br />Τον Μάιο του 2020 επίσης, η ομάδα ΑΟΡ ενημέρωσε τον χειριστή θέματος στο ΥΠΕΘΑ για την ολοκλήρωση της σχεδιάσεως του τυφεκίου. Ελήφθη η απάντηση ότι η υπόθεση είναι “τελειωμένη” καθώς θα αγοραστεί το Tavor για πολιτικούς λόγους – απόδειξη ότι η συγκρότηση της επιτροπής αξιολογήσεως του ΓΕΣ δεν είχε ουσιαστικό αντίκρισμα. Σε κάθε περίπτωση, με επιστολή στις 27 Μαΐου 2020, ενημερώθηκαν από την ομάδα ΑΟΡ όλοι οι αρμόδιοι φορείς για την ύπαρξη ολοκληρωμένου βιομηχανικού σχεδίου τυφεκίου, του οποίου μπορούσε να προχωρήσει η ανάπτυξη και πιστοποίηση από την κρατική ΕΑΣ. Ακολούθησε μια περίοδος ενημερωτικών επαφών με διαφόρους φορείς, ώστε να αναδειχθούν οι δυνατότητες και προοπτικές από την προσθήκη ενός εγχώριας αναπτύξεως προϊόντος στην κρατική ΕΑΣ, όχι μόνο προς κάλυψη αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και των Σωμάτων Ασφαλείας, της πολιτικής αγοράς, όσο και για εξαγωγές.<br /><br />Στις 19 Ιουνίου η ομάδα έλαβε ηλεκτρονική πρόσκληση από το ΓΕΣ να παρουσιάσει την πρότασή της. Αυτό προκάλεσε εντύπωση, καθώς η πρόταση αφορούσε καθαρά ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα που απευθυνόταν στην Αμυντική Βιομηχανία, για την οποία άλλος είναι ο αρμόδιος φορέας στο ΥΠΕΘΑ. Σημειώνεται ότι οι διάφορες παρουσιάσεις εταιρειών προς τα Γενικά Επιτελεία γίνονται αιτήσει των εταιρειών, ενώ τώρα αυτός που ενδιαφέρθηκε για ενημέρωση ήταν το ΓΕΣ. Προφανώς οι αρμόδιοι δεν ήθελαν να κατηγορηθούν ότι κανείς κρατικός φορέας δεν επέδειξε ενδιαφέρον για την πρόταση.<br /><br /><a href="https://doureios.com/paroysiasi-sto-ges-tou-ethnikou-oplou-aor/">Η παρουσίαση στο ΓΕΣ πραγματοποιήθηκε στις 6 Ιουλίου</a> μέσα σε θερμό κλίμα, ήταν φανερό όμως ότι οι παριστάμενοι αξιωματικοί δεν είχαν πολλά να ρωτήσουν και δεν υπήρχε ουσιαστικό ενδιαφέρον, κάτι το μάλλον αναμενόμενο, εφόσον δεν υφίστατο έτοιμο προϊόν. Ζητήθηκε να διευκρινισθεί κατά πόσο ήταν εφικτή η παραγωγή του τυφεκίου 100% εγχωρίως και αν μπορεί να παραχθεί σε διαμέτρημα 7,62 mm. Οι απαντήσεις ήταν θετικές. Δόθηκε η απάντηση ότι κανένα από τα απάρτια του τυφεκίου (ακόμη και τα πιο κρίσιμα όπως η κάννη και το κλείστρο) δεν ενέχει τεχνολογία εξεζητημένη ή άγνωστη, με βάση και την εμπειρία της ΕΒΟ – ΕΑΣ ωστόσο, η σχεδιαστική ομάδα δεν μπορούσε να αναμειχθεί στις επιλογές της εταιρείας κατά την παραγωγή. Δεν μπορούσε να γνωρίζει εάν κατά την βιομηχανοποίηση του προϊόντος, η ΕΑΣ θα έκρινε οικονομικώς σκόπιμο να αναλάβει η ίδια την κατασκευή και του παραμικρού εξαρτήματος ή θα επέλεγε να αναθέσει την κατασκευή κάποιου σε εξωτερικό ή ξένο υποκατασκευαστή. Σε γενικές γραμμές το προτεινόμενο χρονοδιάγραμμα προέβλεπε φάσεις αναπτύξεως λειτουργικού πρωτοτύπου, κατασκευή λειτουργικών πρωτοτύπων για πιστοποίηση, πιστοποίηση κατά STANAG NATO, προετοιμασία παραγωγής και παραγωγή σε σειρά. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, το τυφέκιο θα μπορούσε να τεθεί σε παραγωγή σε διάστημα 2-2,5 ετών.<br /><br /><img height="480" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2024/01/Screenshot-2023-12-31-19.45.25.png" width="640" /><br /><br />Στις 22 Οκτωβρίου, με πρωτοβουλία της ομάδας ΑΟΡ, πραγματοποιήθηκε συνάντηση στα κεντρικά γραφεία της ΕΑΣ, με τον διευθυντή Ανάπτυξης και τον διευθυντή Παραγωγής. Αντικείμενο ήταν η εξέταση των δυνατοτήτων της εταιρείας από πλευράς υποδομών, ως προς την προοπτική συνεργασίας για την κατασκευή λειτουργικών πρωτοτύπων τυφεκίου. Η δίωρη συνάντηση ήταν παραγωγική κι επιβεβαίωσε τις εκτιμήσεις της ομάδας περί πλήρους ικανότητος αναπτύξεως, πιστοποιήσεως και κατασκευής εγχωρίως. Για ορισμένες αδυναμίες που επισημάνθηκαν, οφειλόμενες σε συγκυριακούς – αντικειμενικούς λόγους, ήταν εφικτή η υπέρβασή τους. Παρά το πολύ θετικό κλίμα και την σύμπτωση αντιλήψεων, διευκρινίστηκε με ειλικρίνεια ότι ως κρατική εταιρεία, η ΕΑΣ δεν μπορούσε να προχωρήσει τίποτα χωρίς κυβερνητική έγκριση… Η ΕΑΣ δεν απάντησε θετικά ή αρνητικά στην πρόταση συνεργασίας για την κατασκευή λειτουργικών πρωτοτύπων βάσει του βιομηχανικού σχεδίου ΑΟΡ.<br /><br />Σημειώνεται ότι σε συζήτηση στην Βουλή για την Αμυντική Βιομηχανία στις 11 Μαΐου 2021, ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΑΣ Νικόλαος Κωστόπουλος, δήλωσε ότι όλες οι ξένες εταιρείες που είχαν επιδείξει ενδιαφέρον για το πρόγραμμα τυφεκίου, έκριναν ότι η παραγωγή μπορούσε να υλοποιηθεί χωρίς απαίτηση νέων επενδύσεων από πλευράς υποδομών, στην ελληνική εταιρεία. Επιβεβαιώθηκε έτσι η εικόνα που είχε και η ομάδα ΑΟΡ, όπως αυτή εξάλλου είχε διευκρινιστεί και στην συνάντηση της 22ας Οκτωβρίου 2020 στα κεντρικά γραφεία της ΕΑΣ.<br /><br />Στο μεταξύ, στις όποιες επαφές με αρμοδίους η ομάδα ΑΟΡ ελάμβανε πλέον την απάντηση ότι η πρόταση είχε απορριφθεί από ΓΕΣ και ΓΕΕΘΑ (!) και δεν μπορεί να ληφθεί υπ’ όψιν στην τρέχουσα διαδικασία αξιολογήσεως τυφεκίων… Έτσι, τον Ιανουάριο του 2021, ετέθη ευθέως το ερώτημα για ποιον λόγο συγχέεται ή σχετίζεται η πρόταση ΑΟΡ με ένα δρομολογημένο πρόγραμμα προμήθειας ξένου τυφεκίου. Η πρώτη αφορούσε αναπτυξιακό πρόγραμμα ενώ το δεύτερο μία απλή προμήθεια. Το ένα δεν αναιρούσε απαραιτήτως το άλλο, ούτε μια αναπτυξιακή πρόταση λειτουργούσε “ανταγωνιστικά” ή ακύρωνε μία άμεση προμήθεια. Ακόμη και αν αποφασιζόταν η προμήθεια ξένου τυφεκίου για τον Ελληνικό Στρατό, εμπόδιζε αυτό την δρομολόγηση προγράμματος αναπτύξεως αμιγώς ελληνικού σχεδίου από την κρατική ΕΑΣ, ώστε να το προσθέσει στο χαρτοφυλάκιό της και να το εκμεταλλευθεί εμπορικώς κατά το δοκούν και χωρίς οποιαδήποτε ξένη εξάρτηση; <br /><br />Η “ανταπόκριση” σε αυτό το ενδεχόμενο, εκδηλώθηκε με έγγραφο (ημερομηνίας 11 Φεβρουαρίου 2021) απευθυνόμενο στο ΓΕΕΘΑ και τα άλλα Γενικά Επιτελεία, από τα οποία ζητήθηκε η υποβολή απόψεων – προτάσεων για επιθυμητά χαρακτηριστικά αλλά και τρόπους υλοποιήσεως προγράμματος παραγωγής «του πρώτου αμιγούς ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής, ατομικού τυφεκίου»! Η υλοποίηση αναπτυξιακών προγραμμάτων είναι βεβαίως αρμοδιότητα άλλων υπηρεσιών του ΥΠΕΘΑ αλλά εδώ κρίθηκε σκόπιμο να ζητηθούν ιδέες των Γενικών Επιτελείων… Το πλέον όμως ενδεικτικό στοιχείο που παρέπεμπε σε εμπαιγμό, ήταν ότι το έγγραφο όριζε πως το εν λόγω τυφέκιο, «θα κληθεί να αντικαταστήσει, το υπό προμήθεια εθνικό τυφέκιο μετά το πέρας της επιχειρησιακής του ζωής». Δηλαδή τα Γενικά Επιτελεία καλούντο να εισηγηθούν για ένα ελληνικής σχεδιάσεως τυφέκιο που θα αντικαθιστούσε το υπό προμήθεια “εθνικό”… Tavor, τουλάχιστον πέντε δεκαετίες μετά!<br /><br />Επιβεβαιώθηκε ότι η πρόταση της ομάδας ΑΟΡ αντιμετωπιζόταν ως “κίνδυνος” στην άμεση προμήθεια ξένου τυφεκίου.<br /><br />Τελικώς το Μαξίμου τερμάτισε τα προγράμματα “εθνικού τυφεκίου” και “εθνικού οχήματος” επειδή ήταν σαφής η εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων και εκτίθετο η κυβέρνηση ενώ στα μέσα του 2021 απομάκρυνε τον αρμόδιο χειριστή από το ΥΠΕΘΑ. Δημοσίως, προβλήθηκε ως δικαιολογία η αμφίβολη κατάσταση του εργοστασίου στο Αίγιο λόγω ζημιών από σεισμούς του παρελθόντος και η οικονομική στενότητα.<br /><br />Η υπόθεση διακρίθηκε από προσπάθεια δημόσιας δημιουργικής παραπλανήσεως, αφού δεν αποκρυβόταν ότι επιδίωξη ήταν απλώς η προμήθεια τυφεκίου και οχήματος ξένης προελεύσεως με άδεια συμπαραγωγής, που απλώς βαπτίστηκαν “εθνικά”. Ο Τύπος και τα διάφορα μέσα, επέδειξαν εντυπωσιακή σύμπνοια, υιοθετώντας άκριτα την προπαγάνδα περί “εθνικών” και καλλιεργώντας την στο ανίδεο κοινό. Σε αυτή την γραμμή, ούτε η αντιπολίτευση έδειξε να ασχολείται και οι όποιες επικρίσεις κινήθηκαν μέχρι την άσκηση κριτικής για την ματαίωση ενός προγράμματος που θα έδινε έργο στην ΕΑΣ.<br /><br />Με ασυγκρίτως χαμηλότερο κόστος εν σχέσει με οποιαδήποτε συμφωνία ξένου οίκου για πώληση με δικαιώματα συμπαραγωγής, η κρατική ΕΑΣ θα μπορούσε σήμερα να βρίσκεται σε στάδιο βιομηχανοποιημένου προϊόντος, το οποίο θα ήταν δυνατόν να προσφέρει σε πολύ ανταγωνιστική τιμή. Όταν μία κρατική εταιρεία δεν αναπτύσσει προϊόντα, μέσω out sourcing, αναθέτοντας δηλαδή την σχεδίαση προϊόντος σε εξωτερικούς συνεργάτες με την απαραίτητη τεχνογνωσία, μπορεί εν συνεχεία να εμπορεύεται δικό της προϊόν. Πέρα από την πρόταση ΑΟΡ, υπάρχουν και άλλες παρόμοιες ελληνικές προτάσεις που έχουν γίνει (π.χ. ηλεκτρονικοί πυροσωλήνες) αλλά δεν είχαν καμμία τύχη, επειδή τέτοιες περιπτώσεις δεν συνοδεύονται από “επιρροή ειδικού βάρους”, στην κρίση των αρμοδίων.<br /><br />Οι εκτιμήσεις της ομάδας ΑΟΡ, είχαν μάλλον βάση. Ανεξαρτήτως αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων, το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση νομοθέτησε υπέρ των τυφεκίων ραβδωτής κάννης για αθλητικούς σκοπούς, ανοίγοντας για την ΕΑΣ (μέσα από ένα νέο επιχειρηματικό σχήμα) μια πρώτη, την πολιτική αγορά στο εσωτερικό και το εξωτερικό, για ένα τυφέκιο εγχώριας σχεδιάσεως και κατασκευής. Κατόπιν, ο πόλεμος στην Ουκρανία δημιούργησε μία μεγάλη ευκαιρία που θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί η κυβέρνηση και η ΕΑΣ, προωθώντας πωλήσεις του τυφεκίου της, άνευ οιουδήποτε εμπορικού ή πολιτικού περιορισμού από ξένο οίκο ή κυβέρνηση.<br /><br />Οι επαφές της ομάδας ΑΟΡ, μέλος της οποίας είχε την τιμή να είναι ο γράφων, έδειξαν ότι η κυβερνητική βούληση για ενίσχυση της Αμυντικής Βιομηχανίας ήταν επιλεκτική μόνο. Δεν υπήρχε βούληση υποστηρίξεως ούτε ιδιωτικών πρωτοβουλιών που μπορούν να εξυπηρετήσουν τις προβληματικές κρατικές εταιρείες της Αμυντικής Βιομηχανίας.<br /><br />Πέραν της κυβερνητικής βουλήσεως, διαπιστώθηκε γενικότερα απουσία πολιτικής βουλήσεως ή ενδιαφέροντος για την Αμυντική Βιομηχανία. Σε σχετικές κρούσεις ενημερώσεως από την ομάδα ΑΟΡ, το ενδιαφέρον πολιτικών ή υπευθύνων διαφόρων φορέων, ήταν επιδερμικό.<br /><br />Η στρατιωτική ηγεσία χρησιμοποιείται για την εύρεση ευσχήμων προσχημάτων “θάψιμου” προτάσεων, όταν αυτές κρίνεται ότι απειλούν προμήθειες για τις οποίες υφίστανται παρασκηνιακές διεργασίες. Με αυτό τον τρόπο, οι πολιτικοί φορτώνουν τις ευθύνες στους στρατιωτικούς αλλά και δεν λογοδοτούν οι ίδιοι για την απουσία αποτελεσμάτων στον χώρο.<br /><br />Μπορεί να αναρωτηθεί κανείς ευλόγως, για ποιον λόγο εφόσον ματαιώθηκαν τα προγράμματα προμήθειας ξένου τυφεκίου και οχήματος, δεν ασχολήθηκαν στην συνέχεια οι αρμόδιοι (ή και οι διάδοχοι στο ΥΠΕΘΑ) με τις αντίστοιχες ελληνικές προτάσεις. Άπαξ και έκλεισαν οι προοπτικές προμήθειας ξένων, έπαυσαν να υπάρχουν και οι συγκεκριμένες επιχειρησιακές ανάγκες; Η προφανής απάντηση είναι ότι απλώς επιβεβαιώθηκε η ανυπαρξία κρατικής εθνικής πολιτικής για την Αμυντική Βιομηχανία ενώ μία άλλη, ότι το ενδιαφέρον συγκεντρώνουν μόνο προτάσεις αντιπροσώπων ή εταιρειών με επιρροή.<br /><br />Τοιουτοτρόπως, ευνοείται η προτίμηση προτάσεων ξένων οίκων ακόμη και σε “μικρά” προγράμματα, όπως εν προκειμένω αυτό της αναβαθμίσεως των τυφεκίων G3. Δεν είναι τυχαίο ότι κατά την διάρκεια προωθήσεως του “εθνικού” τυφεκίου, παρουσιάσθηκαν παραλλήλως προτάσεις και για αναβάθμιση του G3, με κεντρική ιδέα ένα ακόμη πρόγραμμα προμήθειας συλλογών για ξένο οίκο. Βρισκόμαστε πάλι λοιπόν στο σημείο εμφανίσεως δημοσιευμάτων για την αναβάθμιση του G3 και εκσυγχρονισμό των υφισταμένων παλαιών οχημάτων. Αφού χάθηκε τετραετία, ξαναγυρνάμε στα “πανηγύρια” του 2019, χωρίς πλέον “εθνικές” ψευτοταμπέλες, με καταδικασμένο τον Ελληνικό Στρατό σε παλαιό υλικό και γνωστή την κατάσταση στην ΕΑΣ.<div><br /></div><div><a href="https://doureios.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η ιστορία με το “εθνικό τυφέκιο”.

Σάββας Δ. Βλάσσης Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή ενέργειες του ΓΕΣ για αναβάθμιση του υφισταμένου τυφεκίου G3, αναπτύχθηκε ένα είδος “δημο...

Διαβάστε την συνέχεια

Αντιτορπιλικό του Ιράν στην Ερυθρά Θάλασσα. Τι είπαν Κάμερον-Αμπντολαχιάν.

<img height="349" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/01/Alborz-Iran-825x450.jpg" width="742" /><br /><br /><div>Το Ιράν έστειλε το αντιτορπιλικό Alborz, στην Ερυθρά Θάλασσα. Όπως μετέδωσε το πρωί το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων Tasnim το πλοίο διέσχισε το στενό Bab-el-Mandeb και βρίσκεται στην Ερυθρά Θάλασσα, όπου έχει αποστολή περιπολίας.<br /><br />Το πολεμικό ναυτικό του Ιράν δεν έδωσε συγκεκριμένους λόγους για την ανάπτυξη του πολεμικού πλοίου, αλλά σημείωσε ότι ιρανικά πολεμικά σκάφη επιχειρούσαν στην περιοχή από το 2009. «Το αντιτορπιλικό Alborz εισήλθε στην Ερυθρά Θάλασσα περνώντας από την πλωτή οδό Bab al-Mandeb που συνδέεται με τον Κόλπο του Άντεν στον Ινδικό Ωκεανό», ανέφερε η υπηρεσία του ιρανικού επιτελείου. Πρόσθεσε ότι ο ναυτικός στόλος του Ιράν επιχειρεί στην περιοχή «για να εξασφαλίσει θαλάσσιες οδούς, να απωθήσει πειρατές, μεταξύ άλλων σκοπών από το 2009».<br /><br />Σε συνάντηση που είχε με διοικητές του πολεμικού ναυτικού του Ιράν τον Νοέμβριο του 2022, ο ηγέτης της Ισλαμικής Επανάστασης Αγιατολάχ Σεγιέντ Αλί Χαμενεΐ τόνισε τότε την «ανάγκη η Τεχεράνη να ενισχύσει και να διατηρήσει την παρουσία της στα διεθνή ύδατα».<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δημιουργήσει από τις αρχές Δεκεμβρίου μια πολυεθνική ναυτική δύναμη κρούσης για την Ερυθρά Θάλασσα (Prosperity Guardia) μετά από μια σειρά επιθέσεων με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη από τους αντάρτες Χούτι της Υεμένης, που συνδέονται με το Ιράν, σε εμπορικά πλοία γεγονός που οδήγησε τις ναυτιλιακές εταιρείες να αναστείλουν τη διέλευση από την περιοχή. Οι Χούτι δηλώνουν ότι οι επιθέσεις έγιναν σε αλληλεγγύη προς τους Παλαιστίνιους της Γάζας, όπου ο αριθμός των νεκρών αμάχων συνεχίζει να αυξάνεται.<br /><br />Σύμφωνα με τους διεθνείς εμπορικούς οργανισμούς το 12% του παγκόσμιου εμπορίου διέρχεται από την Ερυθρά Θάλασσα, η οποία παρέχει σημαντική συντόμευση μέσω της διώρυγας του Σουέζ. Την Κυριακή, ελικόπτερα των ΗΠΑ άνοιξαν πυρ εναντίον ανταρτών Χούτι που προσπαθούσαν να επιβιβαστούν σε φορτηγό πλοίο στα ανοικτά της Υεμένης, με τους αντάρτες να αναφέρουν 10 νεκρούς ή αγνοούμενους.</div><div><br />Επικοινωνία Κάμερον-Αμπντολαχιάν<br /><br />Τη Δευτέρα, ο υπουργός Άμυνας της Βρετανίας Γκραντ Σαπς δήλωσε ότι η Βρετανία είναι «πρόθυμη να αναλάβει άμεση δράση εναντίον των Χούτι για να αποτρέψει τις απειλές για την ελευθερία της ναυσιπλοΐας στην Ερυθρά Θάλασσα». Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Κάμερον είχε μιλήσει νωρίτερα με τον Ιρανό ομόλογό του Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν για τις εντάσεις στην Ερυθρά Θάλασσα. «Κατέστησα σαφές ότι το Ιράν μοιράζεται την ευθύνη για την πρόληψη αυτών των επιθέσεων», δήλωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σημειώνοντας την υποστήριξη της Τεχεράνης στους Χούτι.<br /><br />Ο Αμπντολαχιάν επέκρινε τα «δύο μέτρα και δύο σταθμά ορισμένων δυτικών χωρών», σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν, προσθέτοντας ότι «δεν μπορεί να επιτραπεί στο ισραηλινό καθεστώς να βάλει φωτιά στην περιοχή» με τον πόλεμο στη Γάζα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατηγόρησαν προηγουμένως το Ιράν ότι «εμπλέκεται βαθιά στις επιθέσεις των Χούτι».<br /><br />Το Ιράν έχει αρνηθεί τις κατηγορίες, λέγοντας ότι οι αντάρτες Χούτι ενεργούν μόνοι τους. Το 2021, το Alborz είχε αποκρούσει πειρατική επίθεση εναντίον δύο πετρελαιοφόρων στον Κόλπο του Άντεν, σύμφωνα με την Τεχεράνη. Και το 2015, είχε σταλεί στο στενό «για να διασφαλίσει την ασφάλεια των εμπορικών πλοίων» σύμφωνα πάντα με την Τεχεράνη.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αντιτορπιλικό του Ιράν στην Ερυθρά Θάλασσα. Τι είπαν Κάμερον-Αμπντολαχιάν.

Το Ιράν έστειλε το αντιτορπιλικό Alborz, στην Ερυθρά Θάλασσα. Όπως μετέδωσε το πρωί το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων Tasnim το πλοίο διέσχισε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επαναλαμβάνεται η ιστορία;-Τα Curtiss P-40 που δεν μας δόθηκαν από ΗΠΑ το 1940 και η συνεχιζόμενη καθυστέρηση με τα F-35 λόγω Τουρκίας.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-12/861e519133970c2a6d95921e60bfb4c2_3557942-1.jpg?itok=jRj-8BLM" width="743" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ποιοι και γιατί δεν θέλουν εξοπλισμό αιχμής στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διαχρονικά ενώ οι σύμμαχοι μας βάζουν συνεχώς προσκόμματα;</span></h3><div style="text-align: left;"><b>Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</b></div>Σχεδόν ένας χρόνος πέρασε από τότε που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ενημέρωσε το Κογκρέσο για την πιθανή πώληση F-35 στην χώρα μας, από τότε έχουμε σιωπή ασυρμάτου από τις ΗΠΑ, αφού το αλισβερίσι με τον Ερντογάν ( ένταξη Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και F-16V) είναι σε “ καυτό σημείο”, αγνοώντας εντελώς όμως την Ελλάδα και τις ανάγκες της.<br /><br />Πρόσφατα δόθηκε επιστολή προς τον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ κ. Άντονι Μπλίνκεν από τον Εκτελεστικό Διευθυντή του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC) κ. Έντι Ζεμενίδη, ζητώντας ο ίδιος να ενημερωθεί για ποιον λόγο παρατηρείται η πολύμηνη καθυστέρηση στην διαδικασία πώλησης των F-35 στην Ελλάδα.<br />Απάντηση δεν δόθηκε, τουλάχιστον επίσημα.<br /><br />Οι ΗΠΑ σύμφωνα με άλλες πηγές στον ελληνικό τύπο θα προσπαθήσουν να φέρουν τουρκικά F-16V και ελληνικά F-35” ταυτόχρονα για να ικανοποιήσουν Τουρκία και Ελλάδα.<br /><br />Πιθανόν εδώ έχουμε ένα ακόμη ευχολόγιο κάποιων, αφού ο Ερντογάν έχει γίνει “Τούρκος” ( είναι από το χωριό Ποταμιά του ελληνικού Πόντου για να μην ξεχνιόμαστε), διότι η ελληνική Πολεμική Αεροπορία διαθέτει ήδη μαχητικά αεροσκάφη Rafale, τα οποία είναι εξοπλισμένα με πυραύλους αέρος-αέρος IRIS-T με εμβέλεια 150χλμ, και δεν θα αποδεχθεί να παραλάβουμε πρώτοι το αμερικανικό μαχητικό 5ης γενιάς.<br /><br />Σίγουρα πολύ πιθανό να έχει ήδη βάλει όρο στους Αμερικανούς να μην παραλάβουμε ποτέ, ή τουλάχιστον πολύ αργότερα από την Τουρκία, αεροσκάφη F-35A.<br /><br />Οι ΗΠΑ, και ειδικά μια ισχυρή μερίδα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής ( διότι υπάρχει μια μειοψηφία προς το παρόν που αντιτίθεται σφόδρα πλέον στην Τουρκία), όχι μόνο συμφωνεί αλλά τείνει να εξαφανίσει το ελληνικό αίτημα για 24 μαχητικά αυτού του τύπου στην χώρα μας, η οποία θα είχε με την πιθανή παραλαβή τους, το πάνω χέρι όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά και σε κομμάτι της Α.Μεσογείου.<br /><br />Πρόκειται για τους ίδιους συμμάχους μας, που έβαλαν στοπ στους Γάλλους ώστε να μην αποκτήσουμε SCALP NAVAL οι νέες ελληνικές Φρεγάτες FDI, διότι πολύ απλά θα απειλούνταν οι Τούρκοι.<br /><br />Είναι οι ίδιοι σύμμαχοι που είχαν ακυρώσει την παραλαβή 500 BMP-3 από την Ρωσία το 2005, οι ίδιοι που δεν μας δίνουν αμερικανικές Φρεγάτες που αποσύρονται και διαθέτουν σύστημα AEGIS, ενώ υπάρχουν επιφυλάξεις και αν θα μπορέσουμε να παραλάβουμε ισραηλινούς πυραύλους Rampage για την πολεμική μας Αεροπορία. <br /><br />Όλα αυτά για να μην ενοχληθούν οι " φίλοι" Τούρκοι που πίνουν τσάι και συνεργάζονται πολύ βαθιά πλέον με Κίνα και Ρωσία παντού, γράφοντας στα υποδήματα τους το ΝΑΤΟ και την δύση γενικότερα.<br /><br />Η απαξίωση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και διαφόρων κινήσεων, έχει σχέση με τους συμμάχους, εκτός της παραδοσιακής ελληνικής ανικανότητας. <br /><br />Πρόκειται γενικά για ένα πιθανό διαχρονικό σχέδιο με το οποίο, ως δια μαγείας, μπλοκάρεται κάθε προσπάθεια της χώρας μας να ενδυναμώσει τον Στρατό της.<br /><br />Επειδή όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την προσπάθεια των κυβερνώντων της Ελλάδος την δραματική περίοδο 1940-41 για μαχητικά αεροσκάφη από Βρετανία και ΗΠΑ.<br /><br />Εκεί θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν μηχανισμοί που δεν θέλουν επουδενί η χώρα μας να ενισχυθεί σοβαρά, διότι πιθανότατα δεν μας έχουν εμπιστοσύνη ή μας κατά κάποιο παράξενο τρόπο “ μας έχουν ικανούς για όλα”, ποιος ξέρει. <br /> <br />Τα μαχητικά αεροσκάφη που δεν μας δόθηκαν από ΗΠΑ-Βρετανία το 1940-41<br /><br />“Στις 9 Δεκεμβρίου 1940, ο Ιωάννης Μεταξάς κάλεσε τον πρέσβη Μακβή και του επέδωσε το ακόλουθο προσωπικό δραματικό μήνυμα που απηύθυνε στον πρόεδρο Ρούζβελτ, ο οποίος έδινε ελπίδες ότι οι Αμερικανοί θα δώσουν αεροπλάνα στην Ελλάδα. Το κείμενο ήταν γραμμένο στα γαλλικά. Σήμερα υπάρχει μεταφρασμένο στα αγγλικά στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ και είναι το ακόλουθο:<br /><br />«Κύριε Πρόεδρε, αυτή τη στιγμή που η Ελλάδα, θύμα αδικαιολόγητης επιθετικότητας από την πλευρά μιας μεγάλης δύναμης, αγωνίζεται εδώ και 40 μέρες με όλα της τα μέσα για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της και των υψηλών αρχών που από την αρχή ήταν το θεμέλιο της στην εθνική της ύπαρξη, έρχεται αντιμέτωπη με προβλήματα, των οποίων η λύση εξαρτάται από την παροχή της κατάλληλης βοήθειας. Το ζήτημα των απαραίτητων προμηθειών πολεμικού υλικού και του συναλλάγματος που απαιτείται για την προμήθεια του αποτελούν δύο από τα οξύτερα προβλήματα, απέναντι στην αυστηρή πραγματικότητα των οποίων, το πνεύμα θυσίας και το ακλόνητο θάρρος αυτού του έθνους κινδυνεύουν να διαρραγούν.<br /><br />Έτσι, ενώ η ελληνική Πολεμική Αεροπορία καταδιώκει τον εχθρό στο μέτωπο με τους μικρούς πόρους που έχει στη διάθεσή της, ο άμαχος πληθυσμός, γυναίκες και παιδιά εκτίθενται σε ύπουλη επίθεση από την εχθρική αεροπορία, η οποία προτιμά να επιτίθεται σε πόλεις, των οποίων η έλλειψη άμυνας τις αφήνει ανοιχτές στις επιθέσεις.<br /><br />Επιπλέον, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει εξαιρετικά σοβαρές δυσκολίες στις προσπάθειές της να προμηθευτεί τα απαραίτητα εφόδια για τον στρατό και να εξασφαλίσει την τροφοδοσία του άμαχου πληθυσμού με τρόφιμα, λόγω της έλλειψης συναλλάγματος, που οφείλεται στις αυξημένες ανάγκες του και του περιορισμού των πόρων του.<br /><br />Σε κάθε κρίσιμη συγκυρία της εθνικής της ύπαρξης, η Ελλάδα βρήκε πάντα στη χώρα σας τη συμπάθεια και τη βοήθεια που απαιτούσε. Είναι φυσικό, λοιπόν, σε τέτοιες στιγμές που ζει σήμερα να στραφεί με σιγουριά προς αυτή την κατεύθυνση.<br /><br />Εκπροσωπώντας αυτή την εμπιστοσύνη, για άλλη μια φορά, κύριε Πρόεδρε, απευθύνομαι αυτοπροσώπως σε εσάς ως ο εξουσιοδοτημένος αρχηγός του μεγάλου αμερικανικού έθνους καθώς και ως κληρονόμος των ευγενέστερων παραδόσεων του, για να σας παρακαλέσω να ασκήσετε το υψηλό σας κύρος για να διαβεβαιώσετε τη χώρα μου για τη βοήθεια της οποίας έχει ανάγκη.<br /><br />Μόλις χθες παρενέβητε μεγαλόψυχα για να διασφαλίσετε τη μεταφορά στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία των 30 από τα 60 αεροπλάνα καταδίωξης που είχαμε ζητήσει και τα οποία επρόκειτο να παραδοθούν στον Αμερικανικό Στρατό. Ενθαρρυμένοι από αυτή τη χειρονομία και αναμένοντας την άρση των εμποδίων στην εκπλήρωσή της που έχουν προκύψει, σας παρακαλώ να είστε αρκετά μεγαλόψυχοι για να μεσολαβήσετε για την ικανοποίηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες των πιεστικών αναγκών της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.<br /><br />Πολλές άλλες προμήθειες είναι επίσης απαραίτητες για τον στρατό μας για να μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο που έχει μπροστά του. Δυστυχώς, οι διαθέσιμοι πόροι της χώρας σε συνάλλαγμα κάθε άλλο παρά επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες. Ως εκ τούτου, ελπίζω ότι θα εξεταστεί η δυνατότητα συμφωνίας με την Ελλάδα, με τέτοιους όρους πληρωμής, που θα της επιτρέψουν να κάνει στις Ηνωμένες Πολιτείες επείγουσες παραγγελίες για υλικό, που δεν μπορεί να προμηθευτεί από την Αγγλία παρά τη γενναιόδωρη βοήθεια που της παρείχε η χώρα αυτή.<br /><br />Η βοήθεια που θα μπορούσε να μας δώσει αυτή τη στιγμή η μεγάλη χώρα σας μπορεί να είναι αποφασιστική στον αγώνα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα και τον οποίο διεξάγει τώρα στο πλευρό του βρετανικού έθνους για τη διασφάλιση της ελευθερίας και της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους. Γνωρίζοντας την αφοσίωσή σας σε αυτό το ιδανικό και στην υπεροχή των πνευματικών και ηθικών δυνάμεων έναντι εκείνων της βίας και της καταπίεσης, το ιδανικό που ήταν πάντα η κοινή κληρονομιά των δύο λαών μας, τολμώ να ελπίζω ότι αυτή η περαιτέρω έκκληση που τολμώ να απευθύνω σε εσάς θα συναντήσει μια συμπαθητική υποδοχή.<br /><br />Με αυτήν την ελπίδα, ικετεύω, κύριε Πρόεδρε, να δεχτείτε τη διαβεβαίωση της βαθιάς αφοσίωσής μου.<br />Ιωάννης Μεταξάς.»<br /><br />Στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, υπάρχει σήμερα ένα υπηρεσιακό σημείωμα που έκοβε τις ελπίδες της Ελλάδας να πάρει αεροπλάνα, τα οποία είχε τόση ανάγκη.<br /><br />Σύμφωνα με το σημείωμα αυτό το αρμόδιο τμήμα εξέτασε το ζήτημα της εξαγωγής αεροπλάνων στην Ελλάδα σε σχέση με καθεμία από τις τρεις ομάδες αεροπλάνων (Vultee, Columbia και Seversky) και εκφράζονταν η γνώμη ότι «δεν θα ήταν συνετό να παρεμποδίσουμε τις δικές μας αμυντικές ανάγκες, επιμένοντας στην εξαγωγή αυτών των στρατιωτικών αεροπλάνων στην Ελλάδα».<br /><br />Νέο έγγραφο υπέγραφε ο Γουώλτερ Μάρρεϋ, ο οποίος εξηγούσε ότι οδηγείται σε αυτό το συμπέρασμα από τις ακόλουθες σκέψεις, με βάση τις καλύτερες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση στην Ελλάδα:<br /><br />«(1) Ο κ. Μακβή, πρέσβης μας στην Αθήνα, ανέφερε ότι αν και υπάρχει εντεινόμενη ελληνική κοινή γνώμη υπέρ της αντίστασης στην επιθετικότητα και ότι η κυβέρνηση Μεταξά έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η Ελλάδα θα πολεμήσει «μέχρις εσχάτων», ο κ. ΜακΒή εξακολουθεί να βλέπει την πιθανότητα, η Ελλάδα να υποταχθεί, χωρίς να πολεμήσει, στις αποφασιστικές απαιτήσεις του Άξονα. Εν όψει της βασικής μας επιθυμίας να αποφύγουμε να πέσουν αεροπλάνα στα χέρια του Άξονα, ο κίνδυνος που ενέχει η αποστολή πολύτιμων αεροπλάνων στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι σημαντικός παράγοντας.<br /><br />(2) Δεδομένου ότι η Ελλάδα μπορεί να αντισταθεί, ο Ελληνικός Στρατός δεν είναι ούτε καλά εκπαιδευμένος ούτε καλά εξοπλισμένος και πιθανότατα θα πρόσφερε δυσκολία για μια καλά μηχανοποιημένη επιθετική δύναμη. Στην Ελλάδα λείπουν οι ιδιαίτερα εκπαιδευμένοι αεροπόροι και μηχανικοί, όπως θα απαιτούνταν για τη λειτουργία σύγχρονων αεροπλάνων αμερικανικής κατασκευής. Επομένως, ακόμη κι αν τα αμερικανικά αεροπλάνα που αποστέλλονται στην Ελλάδα αποφύγουν τη σύλληψη από την Ιταλία, πιθανότατα δεν θα επιτύγχαναν κανένα σημαντικό στρατιωτικό αποτέλεσμα όταν επανδρώνονταν από Έλληνες πιλότους.<br /><br />(3) Εφόσον η Βρετανία έχει εγγυηθεί την ελληνική ανεξαρτησία και είναι πρωτίστως υπεύθυνη για την άμυνα αυτής της χώρας, τα αεροπλάνα που μπορούμε να διαθέσουμε για εξαγωγή θα αξιοποιηθούν πολύ καλύτερα εάν προμηθεύονταν στη Βρετανία παρά στην Ελλάδα».<br /><br />Οι Αμερικανοί υπηρεσιακοί παράγοντες δεν καταλάβαιναν το πρόβλημα των μαχόμενων Ελλήνων. Η ελληνική κυβέρνηση, που λογικά δεν γνώριζε τις εσωτερικές αντιρρήσεις των αμερικανικών υπηρεσιακών παραγόντων, εξακολουθούσε να ελπίζει και να αποζητεί την αμερικανική βοήθεια σε αεροπλάνα και άλλο πολεμικό υλικό.<br />Η ελπίδα αναζωπυρώθηκε όταν στις αρχές Δεκεμβρίου 1940 ο Έλληνας πρέσβης στην Ουάσιγκτον ενημερώθηκε ότι ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Λίνκολν Μακβή, ανέφερε υπηρεσιακά ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αγοράσει 30 καταδιωκτικά αεροσκάφη.<br /><br />Μετά από αναφορά στην κυβέρνηση της Αθήνας, ο πρέσβης δήλωσε ότι η κυβέρνησή του επιθυμούσε να αγοράσει 30 αεροσκάφη Curtiss- Wright P-40. Καθώς όλα τα αεροπλάνα P-40 που παράγονταν τότε προορίζονταν για την Βρετανία, η βρετανική κυβέρνηση πρότεινε στον Μεταξά, μέσω Βρετανών αξιωματούχων στην Αθήνα, ότι η Βρετανία θα προμήθευε αμέσως στην Ελλάδα 30 αεροπλάνα Defiant, με αντάλλαγμα τη συμφωνία της Ελλάδας, να παραιτηθεί από τα 30 αεροπλάνα Curtiss- Wright, που είχαν υποσχεθεί οι Αμερικανοί αλλά η ελληνική πλευρά δεν ήθελε με τίποτα τα παρωχημένα βρετανικά μαχητικά.<br /><br />Η κατάσταση όμως δεν ομαλοποιήθηκε και η Ελλάδα πολεμούσε διατηρώντας ελπίδες ότι θα πάρει αεροπλάνα, αλλά αεροπλάνα κατάλληλα για τις επιχειρησιακές ανάγκες της. Στις 17 Δεκεμβρίου, ο Έλληνας πρέσβης υπέβαλε γραπτό υπόμνημα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δηλώνοντας ότι «μετά από προσεκτική εξέταση της προσφοράς που έγινε για τα αεροπλάνα Defiant, η ελληνική κυβέρνηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα αεροπλάνα αυτά είναι ακατάλληλα και ότι τα Curtiss P-40 είναι τα κατάλληλα. Ως εκ τούτου, η ελληνική κυβέρνηση θέλει να ανανεώσει την επείγουσα έκκλησή της προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ».<br /><br /> Στις 18 Δεκεμβρίου, ο σύμβουλος της Ελληνικής Πρεσβείας στην Ουάσιγκτον συμφώνησε να τηλεγραφήσει στην κυβέρνησή του στην Αθήνα ζητώντας την αποδοχή των αεροπλάνων Defiant. Οι Αμερικανοί δεν έδιναν τα αεροπλάνα που ζητούσε η Ελλάδα. Διπλωματικός μύλος.<br /><br />Στην υπόθεση παρενέβη και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Κορντέλ Χαλ, ο οποίος σε έγγραφό του υποστήριζε ότι τυχόν παρεξήγηση σε αυτό το θέμα θα πρέπει να αποσαφηνιστεί από τις βρετανικές και τις ελληνικές αρχές.<br /><br />«Προς ενημέρωσή σας, ωστόσο, συνέχιζε, θα πρέπει να επισημανθεί ότι ενώ η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει καμία πρόθεση να αποσύρει την προσφορά που έγινε στην Ελλάδα, οι ενημερωμένες υπηρεσίες αυτής της κυβέρνησης, θεωρούν ότι η Ελλάδα καλό θα ήταν να αποδεχτεί τη βρετανική προσφορά για διάφορους λόγους:<br />(1) Ο χρόνος παράδοσης και αποστολής των P-40 στην Ελλάδα είναι αβέβαιος.<br /><br />(2) Το αεροπλάνο P-40 λέγεται ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο στον χειρισμό, και εν μέρει για αυτόν τον λόγο ο στρατός μας δεν δέχεται άλλα αεροπλάνα αυτού του τύπου.<br /><br />(3) Χωρίς ανταλλακτικά ή μηχανικούς στην Ελλάδα που να είναι εξοικειωμένοι με αυτό το αεροπλάνο, το P-40 μπορεί σύντομα να είναι περισσότερο βάρος έναντι της Ελλάδας, παρά περιουσιακό στοιχείο».<br /><br />Και κατέληγε με την διπλωματική διατύπωση:<br /><br />«Επιθυμούμε να αποφύγουμε κάθε υπονοούμενο ότι η αμερικανική κυβέρνηση επιχειρεί να αποσύρει την προσφορά της προς την Ελλάδα. Είμαστε πεπεισμένοι, ωστόσο, ότι η βρετανική προσφορά είναι αναμφισβήτητα συμφέρουσα για την Ελλάδα».<br /><br />Αντί για αεροπλάνα, βοήθεια από τον Ερυθρό Σταυρό<br /><br />Στις 18 Δεκεμβρίου 1940 και ενώ η Ελλάδα μάχονταν στο Βορειοηπειρωτικό μέτωπο ο υπουργός Εξωτερικών Κορντέλ Χαλ ειδοποίησε τον πρέσβη Μακβή στην Ελλάδα να ενημερώσει τον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, ότι η έκκληση του για οικονομική βοήθεια έχει υποβληθεί στον πρόεδρο Φρανκλίνο Ρούζβελτ, ο οποίος την εξέφρασε με τη μεγαλύτερη συμπαράστασή του. Και πρόσθετε:<br /><br />«Ο πρόεδρος ζητά τώρα να ενημερώσετε τον στρατηγό Μεταξά ότι ενόψει της ξεκάθαρης πρόθεσης του Κογκρέσου, όπως εκφράζεται στην υφιστάμενη νομοθεσία, δεν είναι πρακτικό να ενεργήσουμε ευνοϊκά επί της έκκλησης του πρωθυπουργού αυτή τη στιγμή. Ωστόσο, η οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα επεκτείνεται σε σημαντικά ποσά μέσω του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού και άλλων οργανισμών και αυτή η βοήθεια αναμφίβολα θα συνεχιστεί και θα αυξηθεί. Επιπλέον, ο Πρωθυπουργός μπορεί να βεβαιωθεί ότι θα συνεχίσει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στη διευκόλυνση της απόκτησης από την Ελλάδα στρατιωτικών προμηθειών.<br /><br />Πρόσφεραν ελπίδες, αλλά μόνο ελπίδες…<br /><br />Με συνεχή αγώνα, έκλεισε το έτος 1940. Το 1941 ανέτειλε, με μήνυμα του πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά:<br />«Αρχίζουμε το 1941, γνωρίζοντας, ότι ο αγώνας μας θα είμαι μακρός και σκληρός και ότι θα υποφέρωμεν. Αλλά είμαστε αποφασισμένοι να υποφέρουμε τα πάντα για να φέρωμεν τον αγώνα μας σε τέρμα αντάξιο της Ελλάδος μας» τόνιζε ο πρωθυπουργός της χώρας.<br /><br />Στις 10 Ιανουαρίου οι εφημερίδες της Αθήνας και την προηγουμένη οι εφημερίδες της Νέας Υόρκης έγραφαν με πανηγυρικούς τίτλους, ότι η Αμερική παραχωρεί στην Ελλάδα 100 αεροπλάνα, ως εκπλήρωση της υπόσχεσης του προέδρου Ρούζβελτ.<br /><br />Καλλιεργούσαν ελπίδες, αλλά αεροπλάνα δεν μας έδιναν… Βάσιζαν τους πανηγυρισμούς τους, στο λόγο του προέδρου Φρανκλίνου Ρούζβελτ στο Κογκρέσο στις 6 Ιανουαρίου, όπου τόνισε ότι οι ΗΠΑ θα στέλνουν συνεχώς πλοία, αεροπλάνα, τανκς και κανόνια στην Αγγλία και τους συμμάχους της.<br /><br />Στο σημαντικό αυτό λόγο του υπήρχε και μια αποστροφή, που ενδιέφερε ιδιαίτερα την Ελλάδα χωρίς να την κατονομάζει, αφού ενδιέφερε το ίδιο και άλλες μικρές χώρες. Συγκεκριμένα τόνιζε:<br /><br />«Δεν συνιστώ να τους δανείσωμεν δολάρια, με τα οποία να μας πληρώσουν τα όπλα αυτά, ούτε δάνεια δια να μας εξοφλήσουν με δολάρια. Συνιστώ όπως καταστήσωμεν δυνατόν εις τα έθνη ταύτα να εξακολουθήσουν να λαμβάνουν πολεμικό υλικό από τας ΗΠΑ κανονίζοντα τας παραγγελίας των επί τη βάσει του ιδίου ημών προγράμματος(… ) Δια παν ό,τι θα στείλωμεν έξω, θα πληρωθώμεν μετά την παύσιν των εχθροπραξιών».<br />Μια ακόμα έκκληση από τον Κορυζή<br /><br />Η 12η Φεβρουαρίου, ήταν μια σημαντική μέρα. Πριν από τη βραδινή συνάντηση με το βασιλιά στο αντιαεροπορικό καταφύγιο, του ο Μακβή είχε κληθεί στο γραφείο του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Κορυζή.<br /><br />Όπου ο Έλληνας πρωθυπουργός του παρέδωσε μια ακόμη έκκληση, για προμήθειες αμερικανικού πολεμικού υλικού στην Ελλάδα. Μετά από αναφορά στις προσπάθειες του προκατόχου του Ιωάννη Μεταξά, καθώς και στα τηλεγραφήματα του Έλληνα πρέσβη στην Ουάσιγκτον, που όλα απέβησαν άκαρπα, ο Κορυζής του επέδωσε τα ακόλουθο υπόμνημα:<br />Αυτοκτονία Κορυζή και γερμανική επίθεση<br /><br />Τα γεγονότα εξελίσσονταν με γρήγορους ρυθμούς. Αυτό που πρόβλεπε η ελληνική ηγεσία, συνέβη στις 6 Απριλίου 1941.<br /><br /> Ισχυρές γερμανικές δυνάμεις με την υποστήριξη αεροπλάνων, αρμάτων και βαρέος Πυροβολικού άρχισαν να προσβάλουν ελληνικές θέσεις στις κυριότερες ζώνες της ελληνοβουλγαρικής παραμεθορίου και ιδιαίτερα στις περιοχές του Μπέλλες και της κοιλάδας του Στρυμόνα.<br /><br />Στις 11 Απριλίου άρχισαν να κατέρχονται από την περιοχή του Μοναστηρίου οι εχθρικές φάλαγγες των Γερμανών προς Φλώρινα και προς την κοιλάδα του ποταμού Αξιού.<br />Αμερικανικά αεροπλάνα δεν ήρθαν…<br /><br />Ελπίζουμε αυτήν την φορά να μην επαναληφθεί η ίδια ιστορία και να παραλάβουμε ένα αεροσκάφος, που πραγματικά τρέμουν οι Τούρκοι για να υπάρξει αληθινή ειρήνη στο Αιγαίο.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Επαναλαμβάνεται η ιστορία;-Τα Curtiss P-40 που δεν μας δόθηκαν από ΗΠΑ το 1940 και η συνεχιζόμενη καθυστέρηση με τα F-35 λόγω Τουρκίας.

Ποιοι και γιατί δεν θέλουν εξοπλισμό αιχμής στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διαχρονικά ενώ οι σύμμαχοι μας βάζουν συνεχώς προσκόμματα; Παντε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κατάσταση στα μέτωπα της Ουκρανίας. Μία ενδιαφέρουσα ρωσική ματιά.

<img height="417" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/01/armata-maxis-oukrania-SLpress-825x538.jpg" width="734" /><div><br /></div><div><a href="https://vz.ru/society/2023/12/31/1245663.html"><b>ΣΤΟΓΙΑΚΙΝ ΒΑΣΙΛΙ,ΚΡΟΥΤΙΚΟΦ ΓΙΕΒΓΕΝΙ</b></a><br />Το κύριο στρατιωτικό-πολιτικό γεγονός του 2023 ήταν, αναμφίβολα, η αποτυχία της ουκρανικής “αντεπίθεσης”. Η κατάρρευση των ελπίδων του καθεστώτος του Κιέβου αποδείχθηκε ότι ήταν συνέπεια όχι μόνο λαθών της Δύσης και της ουκρανικής ηγεσίας, αλλά και αποτέλεσμα της επιτυχούς ανάπτυξης των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Η Ουκρανία προετοίμαζε αντεπίθεση από τα τέλη του 2022. Η κατεύθυνση της κύριας επίθεσης ήταν η γραμμή Ρομπότινο-Τόμακ-Μελιτόπολ και στόχος η αποκοπή του χερσαίου διαδρόμου προς την Κριμαία και στη συνέχεια η κατάληψη της χερσονήσου. «Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, στις αρχές Ιουνίου, η Ουκρανία συγκέντρωσε προς την κατεύθυνση του Ζαπαρόζιε μια δύναμη κρούσης έως και 50 ταγμάτων, περισσότερα από 230 άρματα μάχης και πάνω από χίλια τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, τα μισά από τα οποία ήταν σύγχρονα μοντέλα ξένης κατασκευής. Στη συνέχεια, η δύναμη αυξήθηκε σε 80 τάγματα», όπως δήλωσε ο αρχηγός του ρωσικού Γενικού Επιτελείου, Βαλέρι Γκερασίμοφ (Δεκέμβριος 2023).<br /><br />Στον χαιρετισμό του για την περσινή Πρωτοχρονιά, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι υποσχέθηκε ότι το 2023 θα ήταν «χρονιά νίκης». Δεν μίλησε για την Κριμαία, αλλά άλλοι ηγέτες του Κιέβου είχαν ήδη στρέψει την ρητορική προς τα εκεί. Στις 28 Οκτωβρίου 2022, ο επικεφαλής του γραφείου του προέδρου, Μιχαήλ Ποντολιάκ, είπε: «Σε έξι μήνες θα πάω στην παραλία της Γιάλτας, έχω ένα αγαπημένο μέρος εκεί. Σας εγγυώμαι ότι σίγουρα θα ανοίξω το τηλέφωνο εκεί και θα μιλήσουμε για το πόσο ελεύθερη θα γίνει η Κριμαία».<br /><br />Ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Πληροφοριών των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, Κύριλλος Μπουντάνοφ, προέβλεψε την εμφάνιση ουκρανικών στρατευμάτων στην Κριμαία μέχρι τα τέλη της άνοιξης του 2023. Ανάλογη άποψη είχε και ο τότε σύμβουλος του προέδρου, Αλεξέι Αρεστόβιτς: «Υπάρχουν αντικειμενικοί νόμοι στρατιωτικών πραγματικοτήτων… Και αν τους χρησιμοποιήσουμε σωστά, τότε ούτε οι Αρειανοί, ούτε οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι θα μπορούσαν να κρατήσουν την Κριμαία». Αργότερα, σε συνέντευξή του (5 Απριλίου 2023) διαβεβαίωνε: «Σίγουρα θα είμαστε στην Κριμαία σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, από ιστορική άποψη αυτό είναι πολύ λίγο – έξι μήνες, πέντε ή επτά μήνες. Αυτό μπορεί να ακούγεται πολύ αισιόδοξο, αλλά είναι μαθηματικά βεβαιωμένη αισιοδοξία».<br /><br />Επτά μήνες μετά την “μαθηματικά επαληθευμένη” πρόβλεψη του Αρεστόβιτς, ο Ουκρανός αρχιστράτηγος Βαλέρι Ζαλούζνι έδωσε εντολή για αμυντική αναδίπλωση. Τα ουκρανικά στρατεύματα υπέστησαν τεράστιες απώλειες, χωρίς ουσιαστικά καμία πρόοδο. Ως αποτέλεσμα, η συσσώρευση “νικηφόρας υστερίας” έπληξε οδυνηρά το καθεστώς του Κιέβου και οδήγησε σε κατάρρευση της δημόσιας υποστήριξης προς τις αρχές.</div><div><br />Λανθασμένος σχεδιασμός της αντεπίθεσης<br /><br />Τα λάθη της αντεπίθεσης έγιναν στο σχεδιασμό. Τον χειμώνα του 2023, Βρετανοί και Αμερικανοί διεξήγαγαν έξι συναντήσεις των επικεφαλής των επιτελείων στη βάση Ramstein στη Γερμανία με τη συμμετοχή του Ουκρανού αρχιστράτηγου και του διοικητή των ουκρανικών χερσαίων δυνάμεων με σκοπό την εκπόνηση σχεδίου για τη θερινή εκστρατεία. Οι Αμερικανοί πρότειναν ο ουκρανικός στρατός να χτυπήσει ένα σημείο με όλη τη δύναμη. Ήταν σίγουροι για την επιτυχία: θεωρούσαν ότι θα χρειάζονταν 2-3 μήνες και απώλεια ανθρώπινου δυναμικού και στρατιωτικού εξοπλισμού 30-40% για να φτάσουν στην Αζοφική. Οι αμερικανικές υπηρεσίες στρατιωτικών πληροφοριών, ωστόσο, πίστευαν ότι η πιθανότητα επιτυχίας δεν ξεπερνούσε το 50%.<br /><br />Η ουκρανική διοίκηση ενήργησε αντίθετα με τις αμερικανικές συμβουλές. Χώρισε την δύναμη κρούσης σε τρεις αποκλίνουσες κατευθύνσεις και με αυτόν τον τρόπο μείωσε σημαντικά την πιθανότητα να σημειώσει πρόοδο στον κύριο τομέα. Η λογική ήταν να διασπείρει τις ρωσικές εφεδρείες και να προκαλέσει σύγχυση στη ρωσική διοίκηση για την κατεύθυνση της κύριας επίθεσης.<br /><br />Η ιδέα των Αμερικανών να συγκεντρώσουν σχεδόν 12 ταξιαρχίες σε μια περιοχή 30 χλμ, χωρίς να έχουν χάρτες ναρκοπεδίων και με τις ρωσικές αμυντικές γραμμές μπροστά τους, ήταν εσφαλμένη, αφού δεν έλαβε υπόψη την ρωσική αντίδραση. Ήταν προβλέψιμο ότι ο ρωσικός στρατός θα προσπαθούσε να σταματήσει την προώθηση με πλευρικές επιθέσεις και να εκτρέψει τις ουκρανικές εφεδρείες σε άλλες κατευθύνσεις.<br /><br />Στην πραγματικότητα, τόσο οι Αμερικανοί σύμβουλοι όσο και οι Ουκρανοί στρατηγοί έκαναν λάθος. Και οι δύο εκκινούσαν από εσφαλμένη εκτίμηση για τον ρωσικό στρατό. Προφανώς, οι δυτικοί σύμβουλοι πίστευαν ότι οι Ουκρανοί δεν θα συναντούσαν ισχυρές οχυρώσεις και τα ρωσικά στρατεύματα θα υποχωρούσαν μόλις έσπαζε το μέτωπο. Δεν είδαν τη διείσδυση στη “Γραμμή Σουροβικίν” ως πολύ δύσκολο έργο. Έκαναν λάθος: τόσο οι τακτικοί όσο και οι έφεδροι Ρώσοι στρατιώτες επέδειξαν επιμονή και ηρωισμό, αποκρούοντας τις επιθέσεις.</div><div><br />Η ουκρανική τακτική απέτυχε<br /><br />Με την τακτική της χρήσης των συγκεντρωμένων ουκρανικών στρατευμάτων όλα πήγαν στραβά. Σύμφωνα με τις οδηγίες του ΝΑΤΟ, άρχισαν να πραγματοποιούν μια κλασική μαζική επίθεση – τανκς κινούνταν σε όλο το πεδίο, ακολουθούμενα από ομάδες πεζικού. Το αποτέλεσμα ήταν το πεδίο μάχης να γίνει νεκροταφείο καμένων Leopard και Bradley. Ήταν δύσκολο να συμβεί κάτι διαφορετικό σε συνθήκες πλήρους ορατότητας του πεδίου μάχης χάρη στα drones. Ρώσοι πιλότοι ελικοπτέρων και πυροβολικό λάμβαναν το στίγμα του στόχου και κατέστρεφαν αλάνθαστα συγκεντρώσεις στρατιωτών και εξοπλισμού.<br /><br />Σε μια προσπάθεια να ελαχιστοποιήσει τις απώλειες, ο Ζαλούζνι διέταξε να συνεχιστούν οι επιθέσεις με μικρές μονάδες πεζικού. Οι ουκρανικές απώλειες έχουν πράγματι μειωθεί, αλλά ταυτόχρονα μειώθηκαν και οι επιθετικές ικανότητες. Οι ουκρανικές επιθέσεις μοιάζουν με μάχες για την κατάληψη σημείων. Μετά την αλλαγή τακτικής, δεν υπάρχουν αποφασιστικές ουκρανικές προωθήσεις. Η περιβόητη αντεπίθεση αναπόφευκτα μετατράπηκε σε μάχες τοπικής σημασίας.<br /><br />Όπως έχει δείξει η πείρα από τις μάχες στο Αρτιόμοφσκ (Μπαχμούτ) και την Αντβέεφκα, μια επίθεση από μικρές ομάδες απαιτεί εξαιρετική συνοχή και ετοιμότητα τόσο από μεμονωμένους μαχητές όσο και από μονάδες. Αποδείχθηκε ότι οι Ρώσοι διαθέτουν ικανό πεζικό, αλλά οι Ουκρανοί που εκπαιδεύονται από το ΝΑΤΟ όχι. Όσον αφορά την εκπαίδευση του ουκρανικού πεζικού στη Δύση, ακόμη και η Washington Post δεν μπόρεσε να βρει κάτι εναντίον της ουκρανικής πλευράς που χαρακτηρίζει ανούσια αυτή την εκπαίδευση. Ο χρόνος δεν ήταν αρκετός, η διαφορετική γλώσσα ήταν εμπόδιο και οι “εκπαιδευτές” ήταν πρόβλημα. Μόνο δύο στρατοί στον κόσμο έχουν εμπειρία από πολεμικές επιχειρήσεις σε σύγχρονες συνθήκες – ο ρωσικός και ο ουκρανικός. Ήταν πιο πιθανό οι Ουκρανοί βετεράνοι να διδάξουν κάτι στους Αμερικανούς εκπαιδευτές τους, παρά το αντίστροφο.<br /><br />Το τεχνικό επιτελείο των Ουκρανών είναι κυρίως δυτικοί μισθοφόροι. Ένας πεζικάριος μπορεί να εκπαιδευτεί “σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ” σε μερικούς μήνες, αλλά ένας χειριστής ραντάρ πρέπει να εκπαιδεύεται στα απαιτούμενα πρότυπα για χρόνια. Ναι, η Ουκρανία έλαβε πολύ τεχνικό εξοπλισμό από τη Δύση. Ειδικότερα, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις διεξάγουν αποτελεσματικά αντι-πυραυλικό και ηλεκτρονικό πόλεμο. Η Ουκρανία κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να προμηθευθεί βλήματα μεγάλου διαμετρήματος, αλλά όχι στην αναγκαία ποσότητα.<br /><br />Στις αρχές του 2023, ο Ζαλούζνι ζήτησε από τη Δύση 1000 τεθωρακισμένα. Οι Δυτικοί του παρέδωσαν 1500. Όπως αναφέρει η Welt, το 95% αυτού του εξοπλισμού είναι ακόμα άθικτο. Σύμφωνα με την ουκρανική πλευρά, δεν έφτασε στο μέτωπο, επειδή οι διαφορετικοί τύποι, που μερικές φορές είχαν κατασκευαστεί στη δεκαετία 1960, ήταν αδύνατο να λειτουργήσουν. Από την άλλη πλευρά, δεν ήταν ρεαλιστικό το 2023 και ούτε το 2024 ο ουκρανικός στρατός να εξοπλιστεί με τον ίδιο τύπο τεθωρακισμένων.<br /><br />Και βεβαίως τα ουκρανικά στρατεύματα έπρεπε να πραγματοποιήσουν επίθεση χωρίς αεροπορική υποστήριξη και με συντριπτική αεροπορική υπεροχή της Ρωσίας. Οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν ακόμη επαρκή αριθμό μαχητικών και συστημάτων αεράμυνας – τα υπάρχοντα χρησιμοποιούνται κυρίως για την προστασία των πόλεων. Ακόμη και αν κατάφερναν να διασπάσουν τη ρωσική αμυντική γραμμή, οι ουκρανικές φάλαγγες θα διασκορπίζονταν από το ρωσικό πυροβολικό μεγάλου βεληνεκούς, τα πυραυλικά συστήματα και την αεροπορία. Το πώς η ουκρανική διοίκηση σχεδίαζε να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα δεν είναι σαφές. Τα ουκρανικά στρατεύματα όχι μόνο δεν έσπασαν τις ρωσικές άμυνες, αλλά δεν έφτασαν καν στις πρώτες γραμμές των ρωσικών οχυρώσεων.</div><div><br />Πώς η Ρωσία έχτισε αποτελεσματική άμυνα<br /><br />Τα ρωσικά στρατεύματα προετοιμάστηκαν εντατικά για να αντιμετωπίσουν την ουκρανική επίθεση. Η ρωσική διοίκηση αποφάσισε να υιοθετήσει στρατηγική άμυνας. Ήταν ριψοκίνδυνη κίνηση, επειδή έχανε τη στρατηγική πρωτοβουλία. Απεδείχθη, όμως, σωστή. Αναμένοντας την κύρια ουκρανική επίθεσης, οι Ρώσοι κατασκεύασαν μια πολυεπίπεδη άμυνα, καλυμμένη με ισχυρά ναρκοπέδια.<br /><br />Η κατεύθυνση της ουκρανικής επίθεσης είχε προβλεφθεί με ακρίβεια, αν και η άμυνα προετοιμάστηκε και σε άλλα σημεία. Η ανατίναξη του φράγματος Καχόφσκαγια δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει μαζική διάβαση του ποταμού. Οι Ουκρανοί κρατούν μόνο ασήμαντα προγεφυρώματα στην ανατολική όχθη του Δνείπερου, εντελώς αποκλεισμένα από τα ρωσικά στρατεύματα. Η Ρωσία δεν περιορίστηκε μόνον σε άμυνα. Καθ’ όλη τη διάρκεια του 2023, οι τοπικές επιθετικές επιχειρήσεις συνεχίστηκαν στο Αρτιόμοφσκ (Μπαχμούτ) και αργότερα στην Αβντέεφκα. Η ουκρανική διοίκηση αναγκάστηκε, για να βοηθήσει τις εκεί φρουρές, να στείλει ενισχύσεις από το μέτωπο της κύριας επίθεσης. Στο τέλος του έτους, η Μαρίνκα κατελήφθη από τους Ρώσους.<br /><br />Παράλληλα, ο ρωσικός στρατός στο πεδίο ενισχύθηκε σημαντικά. το 2023 στρατολογήθηκαν σχεδόν μισό εκατομμύριο εθελοντές. Ο αριθμός των στρατευμάτων στο μέτωπο παραμένει μυστικός, αλλά δεν υφίσταται πλέον η σημαντική αριθμητική υπεροχή του ουκρανικού στρατού το 2023. Επίσης, ο ρωσικός στρατός άρχισε να χρησιμοποιεί μαζικά νέους τύπους όπλων υψηλής ακρίβειας. Χρησιμοποιεί εναέριες βόμβες με ενοποιημένες μονάδες σχεδιασμού και διόρθωσης (UMPC, η χρήση τους επιτρέπει στα αεροσκάφη να μην εισέρχονται στην περιοχή κάλυψης της αντιαεροπορικής άμυνας του εχθρού) και drones FPV (ελέγχονται από σήμα βίντεο σε πραγματικό χρόνο, που τους επιτρέπει να χτυπούν κινούμενους στόχους).<br /><br />Η ρωσική στρατιωτική παραγωγή έχει λάβει νέα ώθηση. Συμβαίνει το μέχρι τώρα αδιανόητο, τα εμπορικά κέντρα κλείνουν στο Izhevsk και ανοίγουν στρατιωτικά εργοστάσια. «Οι επιχειρήσεις του αμυντικού-βιομηχανικού συγκροτήματος έχουν αυξήσει σημαντικά την παραγωγή των πιο δημοφιλών τύπων όπλων και μέσων καταστροφής, πολλές έχουν μεταβεί σε 24ωρη λειτουργία», λέει ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοιγκού.</div><div><br />Η αναδιάρθρωση του ρωσικού στρατού<br /><br />Η επιμελητεία και τα συστήματα διοίκησης και ελέγχου αναθεωρήθηκαν, λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία που αποκτήθηκε σε συνθήκες όπου οι Ουκρανοί χρησιμοποιούσαν ισχυρά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και πυραύλους υψηλής ακρίβειας μεγάλου βεληνεκούς, όλα από τη Δύση. Ο ρωσικός στρατός κατάφερε να αναδιαρθρωθεί στην πορεία του πολέμου. Το αποτέλεσμα είναι προφανές. Ο Σοιγκού το συνόψισε ως εξής: «Χωρίς να ξεπεράσουμε τη ζώνη τακτικής άμυνας των στρατευμάτων μας, ο εχθρός σταμάτησε και υπέστη κολοσσιαίες απώλειες: 159.000 στρατιωτικοί σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν, 121 αεροσκάφη, 23 ελικόπτερα, 766 τανκ, συμπεριλαμβανομένων 37 Leopard, 2348 τεθωρακισμένα οχήματα διαφόρων κατηγοριών καταστράφηκαν».<br /><br />Στη ρωσική κοινωνία το πρώτο εξάμηνο του 2023, εν όψει της ουκρανικής “αντεπίθεσης”, υπήρχε συναισθηματική ένταση. Μέχρι τον Ιούνιο, τίποτα σημαντικό, εκτός από την απελευθέρωση του Αρτιόμοφσκ (Μπαχμούτ), δεν συνέβη στα μέτωπα. Σήμερα τα επιτεύγματα είναι προφανή. Και όχι τόσο ως προς τον αριθμό των απελευθερωμένων οικισμών ή των χιλιομέτρων εδάφους, αλλά ως βάση για την επιτυχή ανάπτυξη μιας νέας ρωσικής εκστρατείας. Το κύριο επίτευγμα του ρωσικού στρατού το 2023 είναι η δημιουργία μιας νέας στρατηγικής κατάστασης στο μέτωπο, μέσω της απόκρουσης της ουκρανικής “αντεπίθεσης”.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η κατάσταση στα μέτωπα της Ουκρανίας. Μία ενδιαφέρουσα ρωσική ματιά.

ΣΤΟΓΙΑΚΙΝ ΒΑΣΙΛΙ,ΚΡΟΥΤΙΚΟΦ ΓΙΕΒΓΕΝΙ Το κύριο στρατιωτικό-πολιτικό γεγονός του 2023 ήταν, αναμφίβολα, η αποτυχία της ουκρανικής “αντεπίθεσης”...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Διακήρυξη των Αθηνών, η κινητικότητα της Λιβύης, η αδράνεια της Ελλάδας.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/01/libya_aoz-930x550.jpg" width="774" /><br /><br /><b><br /></b><div><b>ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΕΝΕΚΟΣ</b><br />Πολλές φορές έχω αναφερθεί στα σφάλματα της εξωτερικής μας πολιτικής ως προς την Λιβύη καθώς και στην ελλιπή και εσφαλμένη πολλές φορές πληροφόρηση που προβάλλεται για την Λιβύη στον δημόσιο λόγο.<br />Ας δούμε τα σημαντικότερα σημεία ως προς την αναστάτωση που μας προκάλεσε η ανακήρυξη της συνορεύουσας ζώνης ΜΟΝΟ (στην ουσία -όλα τα άλλα είναι πολύ παλιότερα) από την Λιβύη, που αποφασίσθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο της τον Οκτώβριο του 2023. Τότε δηλαδή σχεδόν πήρε την απόφαση το Υπουργικό Συμβούλιο της Λιβύης κι εμείς το μάθαμε και πεταχτήκαμε από τον λήθαργο μετά από 2 σχεδόν μήνες, επειδή έστειλε επιστολή στον ΟΗΕ.<br /><br />1) Η Λιβύη έχει εγκαθιδρύσει επίσημα χωρική θάλασσα 12 νμλ από τον Φεβρουάριο του 1959 και δεν ανακήρυξε προχθές, όπως ακούγεται εσφαλμένα στα δημόσιο λόγο.<br /><br />2) Ο Κόλπος της Σύρτης έχει κλείσει με γραμμή βάσεως από το 1973. Στις 19 Οκτωβρίου 1973, με την Ελλάδα υπό την χούντα, η Λιβύη με ρηματική διακοίνωση ανακοίνωσε ότι «κλείνει» τον Κόλπο της Σύρτης με γραμμή βάσεως 306 νμλ (η UNCLOS προβλέπει μέγιστο άνοιγμα 24 νμλ) χαρακτηρίζοντας τον κόλπο ως εσωτερικά ύδατα, επικαλούμενη την ιστορικότητα του κόλπου (υπάρχει πρόβλεψη για ιστορικούς κόλπους στην UNCLOS) και για λόγους ασφαλείας της Λιβύης.<br /><br />3) Η Ελλάδα δεν αναγνώρισε την ανακήρυξη αυτή, με ρηματική διακοίνωση προς την Λιβύη στις 22 Φεβρουαρίου 1974, όπως έκαναν και άλλες χώρες (ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, και αργότερα η τότε ΕΟΚ).<br />Πλην όμως έκτοτε δεν κάναμε τίποτε, ούτε καν προς τον ΟΗΕ.<br /><br />4) Το 1983 η Λιβύη (Jamahiriya) με την Μάλτα προσφεύγουν στο ΔΔΧ για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας (δεν υπήρχε τότε η έννοια της ΑΟΖ) επί Καντάφι.<br /><br />Το 1984 δεν δόθηκε δικαίωμα παρέμβασης στην προσφυγή και στην Ιταλία που το αιτήθηκε από το ΔΔΧ.<br />Εμείς σε κάθε περίπτωση αδρανήσαμε για ανάλογη προσφυγή, παρά τις καλές σχέσεις της τότε κυβέρνησης με τον Καντάφι (δεν θέλαμε τότε προσφυγή στο ΔΔΧ, παρά το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών είχαν αποτύχει).<br /><br />5) Τον Σεπτέμβριο του 2004 (και στη συνέχεια τον Μάιο του 2005), η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου (National Oil Corporation – NOC) της Λιβύης υπό τον Καντάφι έκανε παραχωρήσεις περιοχών για την εξερεύνηση και την εκμετάλλευση χερσαίων και υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.<br />Σε αυτά περιλαμβανόταν και τμήματα που ξεπερνούσαν την μέση γραμμή με την Ελλάδα κι έφθαναν μέχρι τη Γαύδο και την Κρήτη, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.<br /><br />6) Τον Οκτώβριο του 2004 η Ελλάδα έκανε ρηματική διακοίνωση προς την Λιβύη (όχι στον ΟΗΕ), η οποία δεν απαντήθηκε ποτέ.<br /><br />7) Tον Mάρτιο του 2005, η Λιβύη του Καντάφι ανακήρυξε ζώνη προστασίας της αλιείας και προστασίας της θάλασσας από pollution, μέχρι τα 62 νμλ από τις γραμμές βάσεως (με κλειστό τον κόλπο της Σύρτης).<br /><br />8 ) Στην συνέχεια το 2019 (μετά από 15 χρόνια ουσιαστικής απραξίας), είχαμε όλες τις διακηρύξεις με τα μνημόνια μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης (για τα οποία ευθύς εξ αρχής υποστήριζα και συγκρούσθηκα στον δημόσιο λόγο με όσους υποστήριζαν την ανυπαρξία και ακυρότητα τους, και εξηγούσα με τεκμήρια γιατί είναι δύσκολο να απαλλαγούμε από αυτά) και τις ρηματικές μας διακοινώσεις στον ΟΗΕ.<br />Δυστυχώς όπως είχα επισημάνει, οι διαμαρτυρίες μας περί ακυρότητας δεν έτυχαν ευρείας υποστήριξης, ούτε καν από την ΕΕ (που της έχουμε εκχωρήσει την εκπροσώπησή μας για την UNCLOS για θέματα ΑΟΖ όσον αφορά την αλιεία και την ενέργεια).<br />Μόνο η Αίγυπτος τοποθετήθηκε ξεκάθαρα και με επιχειρήματα για την ακυρότητα τους.<br /><br />9) ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ: Στις 24 Απριλίου ο πρέσβης μας στον ΟΗΕ κ. Ευάγγελος ΣΕΚΕΡΗΣ, τοποθετείται εξαιρετικά, με επίσημη ρηματική διακοίνωση όχι μόνο για την παράνομη διακήρυξη της Λιβύης για την ΑΟΖ της, που παραβιάζει αφενός την μέση γραμμή αφετέρου και την δική μας συμφωνία με την Αίγυπτο, αλλά αρνείται και την αποδοχή του κλεισίματος του κόλπου της Σύρτης (από το μακρινό 1974 πρώτη φορά το λέμε), καθώς και ότι αφορά το Τουρκολυβικό μνημόνιο.<br /><br />Ακόμη, διαμαρτύρεται για τον τρόπο που εγκαθιδρύθηκε η ζώνη προστασίας της αλιείας των 62 νμλ και παραβιάζει την UNCLOS (από τις γραμμές βάσεως με κλειστό τον κόλπο της Σύρτης, που ως κλειστός επηρεάζει τις δικές μας οριοθετήσεις – που έγινε το επίσης μακρινό 2005 και χωρίς καμία αντίδρασή μας έκτοτε).<br />Επίσης μιλάει ξεκάθαρα και για παράνομες αποφάσεις της μεταβατικής κυβέρνησης της Λιβύης, γιατί σε θέματα διεθνών θεμάτων και συμφωνιών δεν έχει την έγκριση του Λιβυκού Κοινοβουλίου (όπως προβλέπεται και από την συνδιάσκεψη της Γενεύης).<br />ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ<br />1. Ας μελετήσουν όσοι έχουν δημόσιο λόγο καλά τα στοιχεία (ημερομηνίες, διακηρύξεις, διακοινώσεις και αντιδράσεις) ώστε να ακουστούν τα πραγματικά γεγονότα και να γίνουν οι σωστές εκτιμήσεις και επιλογές εξωτερικής πολιτικής και να μην παραπλανάται ο Ελληνικός λαός με ανακρίβειες.<br /><br />2. Η ανακήρυξη συνορεύουσας ζώνης (24 νμλ) αλλά και προστασίας της αλιείας και του θαλάσσιου περιβάλλοντος, ως πρακτική που εφαρμόζεται και από άλλες χώρες (όχι φυσικά με γραμμή βάσεως από τον κλειστό κόλπο της Σύρτης) μας συμφέρει, διότι αυτό θα πρέπει να εξετάσουμε κι εμείς να κάνουμε (μαζί με επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 νμλ), τουλάχιστον όσον αφορά τις νότιες και δυτικές περιοχές της χώρας (όπου δεν είναι 12 η χωρική μας θάλασσα και δεν έχει οριοθετηθεί ΑΟΖ).<br /><br />3. ΟΜΩΣ:<br />Πολύ φοβάμαι ότι δεν θα εκμεταλλευθούμε την ευκαιρία για να δράσουμε ανάλογα με σωστά σχεδιασμένες ενέργειες σε όλα τα επίπεδα (εσωτερικό-εξωτερικό-υποστήριξη-ΕΕ κλπ).<br />Και αυτό, γιατί η κάκιστη παράγραφος που υπάρχει στην πρόσφατη διακήρυξη των Αθηνών, μαζί με την ιδιότυπη αντίληψη που διακατέχει την εξωτερική μας πολιτική (που θεωρεί ότι τα όριά της είναι η διπλωματία), μας καθηλώνει από κάθε πρωτοβουλία, η οποία θα δημιουργούσε τον κίνδυνο να εκληφθεί από την Τουρκία ότι παραβιάζει την διακήρυξη αυτή.<br />Και πολύ φοβάμαι ότι θα περιοριστούμε μόνο σε ρηματικές ανώδυνες διακοινώσεις, για μία ακόμη φορά.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Διακήρυξη των Αθηνών, η κινητικότητα της Λιβύης, η αδράνεια της Ελλάδας.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΕΝΕΚΟΣ Πολλές φορές έχω αναφερθεί στα σφάλματα της εξωτερικής μας πολιτικής ως προς την Λιβύη καθώς και στην ελλιπή και εσφαλμένη π...

Διαβάστε την συνέχεια

«Παρωχημένη η Συνθήκη της Λωζάνης για την αποστρατιωτικοποίηση» δηλώνει ο Αγγ. Συρίγος.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/12/syrigos-930x550.jpg" width="724" /><br /><br />Δεν σταματούν οι εκπλήξεις με όσα ακούμε στο πεδίο των ελληνοτουρκικών. Ο Άγγελος Συρίγος, βουλευτής της ΝΔ και ειδικός στα ελληντουρκικά μιλώντας στο ΣΚΑΙ χαρακτήρισε την Συνθήκη της Λωζάνης «σε σχέση με την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών».<br /><br />Ο δημοσιογράφος Μανώλης Κωστίδης που ήταν δίπλα του του υπενθύμισε ότι ο Ερντογάν είχε μιλήσει για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης. Ο κ.Συρίγος είπε ότι το 97% των παραρτημάτων της Συνθήκης σήμερα «δεν έχουν καμία αξία». Πρόσθεσε ακόμη «ότι υπάρχει κάποια θεωρητική σημασία για την ύπαρξη των μειονοτήτων στη Θράκη και στην Κωνσταντινούπολη».<br /><br />Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε ότι η δήλωση θα προκαλέσει λογικά αντιδράσεις. Το βέβαιο είναι ότι προκαλεί πολλά ερωτήματα με κυρίαρχο, γιατί θα πρέπει να γίνονται τέτοιου είδους δηλώσεις με δεδομένες τις τουρκικές θέσεις που περιλαμβάνουν και αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης. Μοναδική εξήγηση ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να μας προετοιμάσει για όσα μάλλον ήδη έχει συμφωνήσει και πρέπει μέχρι τον Ιούνιο που θα συναντήσει ο κ.Μητσοτάκης τον κ. Ερντογάν να μας τα έχει «ξεφουρνίσει».<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή </a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

«Παρωχημένη η Συνθήκη της Λωζάνης για την αποστρατιωτικοποίηση» δηλώνει ο Αγγ. Συρίγος.

Δεν σταματούν οι εκπλήξεις με όσα ακούμε στο πεδίο των ελληνοτουρκικών. Ο Άγγελος Συρίγος, βουλευτής της ΝΔ και ειδικός στα ελληντουρκικά μι...

Διαβάστε την συνέχεια

H επόμενη μέρα της διακήρυξης των Αθηνών και η κυριαρχία στα νησιά.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/12/mitsotakis_agima2-930x550.jpg" width="738" /><br /><br /><b>Γιώργος Γκορέζης</b>*<br />Η πάροδος του χρόνου μας υπενθυμίζει με καταιγιστικό τρόπο πόσο «αθώα» ήταν η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα και η ελληνοτουρκική προσέγγιση , που στην ουσία της μεταφράζεται σε «εξαγορά ειρήνης και από τις δύο πλευρές». Η Ελλάδα πήρε σαν αντάλλαγμα την ηρεμία ή «τον μη πόλεμο», αλλά αρχίζει να πληρώνει το τίμημα για την προσέγγιση , αφού φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης στη Τουρκία συνεχίζουν τη προπαγάνδα τους για τα νησιά του Αιγαίου και όχι μόνο. Το δε τουρκικό CNN με τις έκτοτε εκπομπές του βαυκαλίζει το τουρκικό κοινό: «Tα νησιά τελούν υπό κατάληψη και θα περιέλθουν στη Τουρκία είτε με συνομιλίες είτε με άλλο τρόπο».<br /><br />Η χώρα μας έθεσε προϋπόθεση της ελληνοτουρκικής προσέγγισης την άρση των εδαφικών διεκδικήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο και της απαίτησης της για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Και οποιαδήποτε συζήτηση να περιοριστεί αποκλειστικά στην υφαλοκρηπίδα –ΑΟΖ και την παραπομπή της μοναδικής αυτής ελληνοτουρκικής διαφοράς στη Χάγη. Όπως δηλώθηκε αρμοδίως κατ’ επανάληψη « Κάθε ελληνική κυβέρνηση είναι απολύτως αποφασισμένη να προασπίσει τον εθνικό χώρο. Ότι απειλείται δεν αποστρατικοποιείται».<br /><br />Το πειρατικό κράτος της Τουρκίας επανέλαβε στην Αθήνα ότι θα προσφύγει στη Χάγη, μόνο εάν τεθούν και άλλα θέματα προς συζήτηση, από το γνωστό πακέτο αξιώσεων και διεκδικήσεων εις βάρος της Ελλάδος. Και μετά την διακήρυξη των Αθηνών το έργο της κυβέρνησης Ερντογάν έχει αναλάβει εργολαβικά ο Αρχηγός Ναυτικού της Τουρκίας, που σε κάθε ευκαιρία αναφέρεται επίσημα στο τουρκολιβυκό μνημόνιο και τα τουρκικά δικαιώματα στη «γαλάζια πατρίδα», και τελευταία στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του το θέμα της γαλάζιας πατρίδας υπενθυμίζει και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Είναι νωπή η μελάνη των διαδοχικών επιστολών του εκπροσώπου της Φεριντούν Σινιρλιόγλου, μόνιμου αντιπροσώπου της Τουρκίας στον ΟΗΕ, προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. Στην ουσία τους οι επιστολές παρερμηνεύουν διεθνείς συνθήκες, διασκέψεις και συναφείς διπλωματικές νότες, και συνδέουν με την αποστρατικοποίηση των νησιών την απόφαση των έξι δυνάμεων για τη παραχώρηση των νησιών στην Ελλάδα στην διάσκεψη του Λονδίνου στις 13 Φεβρουαρίου 1914 .<br /><br />Βασικό επιχείρημα στην πρώτη του επιστολή της 13 Ιουλίου 2021 ο κ. Σινιρλιόγλου παρουσιάζει την εγγύτητα των ελληνικών νησιών με τις τουρκικές ακτές και την στρατηγική σημασία τους για την άμυνα και την ασφάλεια της Ανατολίας. Στην δεύτερη του επιστολή της 30 Σεπτεμβρίου 2021 κάνει ρητή αναφορά στην απόφαση των Έξι Δυνάμεων του 1914 και συνδέει και πάλι την κυριαρχία με την αποστρατικοποίηση. Στην τρίτη του επιστολή της 17 Σεπτεμβρίου 2022 ο κ. Σινιρλιόγλου κάνει λανθασμένες ιστορικές αναφορές, και ισχυρίζεται ψευδώς ότι η Ελλάδα επίσημα αποδέχτηκε την απόφαση της 13 Φεβρουαρίου του 1914.<br /><br />Η συνθήκη του Λονδίνου στις 30 Μαΐου 1913 στο Άρθρο 5 γράφει : «Η Αυτού Μεγαλειότης ο Οθωμανός Αυτοκράτωρ και αι Αυτών Μεγαλειότητες αι σύμμαχες Δυνάμεις διακηρύττουν ότι εμπιστεύονται στη Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία και Ρωσία την ευθύνη να αποφασίσουν για τη τύχη όλων των Οθωμανικών νησιών στο Αιγαίο, εκτός της νήσου Κρήτης και της χερσονήσου του ΄Αθω». (Επιβεβαιώθηκε με το άρθρο 15 της συνθήκης των Αθηνών, 14 Νοεμβρίου 1913).<br /><br />Σχετικά αποφάσεις Συνδιάσκεψης Λονδίνου 13 Φεβρουαρίου 1914 (Νότα προς κ. Στρέιτ, (Ελλάδα) 13 Φεβρ. 1914, Απόφαση κοινοποιηθείσα στην Τουρκία με τη Νότα της 14ης Φεβρ. 1914) :<br /><br />«Συνεπώς, οι έξι δυνάμεις αποφάσισαν να παραδώσουν στην Ελλάδα όλες τις νήσους στο Αιγαίο, τις οποίες στη πράξη κατέχει, εκτός της ΄Ιμβρου και της Τενέδου, όπως και το Καστελόριζο, που πρέπει να επιστραφεί στη Τουρκία. Οι Μ.Δυνάμεις αποφάσισαν επίσης, σχετικά με τα νησιά που δόθηκαν στην Ελλάδα, ότι η Ελληνική Κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει σε αυτές όπως και στη Τουρκία ικανοποιητική εγγύηση ότι τα νησιά αυτά ούτε θα οχυρωθούν, ούτε θα χρησιμοποιηθούν για ναυτικό ή στρατιωτικό σκοπό».<br /><br />Να σημειώσουμε ότι η Οθωμανική Κυβέρνηση είχε ενημερωθεί από τις 11 Ιανουαρίου του 1913 για το βρετανικό σχέδιο, όλα τα νησιά του Αιγαίου που αποτελούνταν από αμιγή ελληνικό πληθυσμό να περάσουν στην Ελλάδα ουδετεροποιημένα, και υπό την εγγύηση των Μεγάλων Δυνάμεων. Οι Τούρκοι επιθυμούσαν την επανένταξή των νησιών στην οθωμανική κυριαρχία, και γι’ αυτό κινητοποίησαν όλο το τουρκικό στόλο, ώστε να επιχειρήσουν την ανακατάληψη των νησιών. Αλλά η περιφανής νίκη του ελληνικού ναυτικού στη ναυμαχία της Λήμνου ( 5 Ιαν 1913 ), που ήλθε σαν συνέχεια της ναυμαχίας της Έλλης ( 3 Δεκ 1912 ), έθεσε τέρμα στις ορέξεις των τούρκων.<br /><br />Η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν συναίνεσε στο να αποστερηθεί της κυριαρχίας της στα νησιά του Αιγαίου, κι’ αυτό έχει τη σημασία του στην αποδόμηση των σημερινών τουρκικών επιχειρημάτων. Η άνοδος στην εξουσία της Τριανδρίας Εμβέρ, Ταλαάτ και Τζεμάλ Πασά άλλαξε ριζικά την κατάσταση, και η τριανδρία απέρριψε την πρόταση του Ιανουαρίου και για αυτό άλλωστε συνεχίστηκε και ο πόλεμος. Τελικά οι Τούρκοι την 1 Απρίλιου του 1913 αποδέχτηκαν τους εκ νέου διατυπωμένους όρους των Μεγάλων Δυνάμεων, ώστε να περισώσουν την Κωνσταντινούπολη και να εξασφαλίσουν το ασιατικό τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο βουλγαροσερβικός στρατός είχε ήδη καταλάβει την Αδριανούπολη και προελαύνει προς την Τσατάλτζα με τελικό στόχο την Κωνσταντινούπολη. Η οριστική αποποίηση, άνευ όρων, όλων των χερσαίων ευρωπαϊκών εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας καθώς και όλων των νησιών του Αιγαίου και της Κρήτης υπογράφτηκε από τους επιτετραμμένους πληρεξούσιους του Σουλτάνου στο Λονδίνο στις 30 Μαΐου.<br /><br />Η απόφαση όμως των Έξι Δυνάμεων της 13 Φεβρουαρίου του 1914 δεν εφαρμόστηκε ποτέ γιατί ο Βενιζέλος δεν έδωσε ποτέ τις αντίστοιχες διαβεβαιώσεις στους Τούρκους, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα της απόφασης. Στις 24 Απριλίου 1914 είχαν ξεκινήσει διμερείς συνομιλίες Ελλάδας-Τουρκίας για την εξεύρεση μιας συμβιβαστικής λύσης. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και τα γεγονότα που επακολούθησαν άφησαν το νησιωτικό ζήτημα ανοιχτό. Η λήξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα νησιά του Αιγαίου έγινε κοινή συναινέσει τον Σεπτέμβριο του 1914. Oι δύο πλευρές συμφώνησαν να μην εφαρμοστεί η απόφαση των Έξι Δυνάμεων του 1914, ενώ ο Βενιζέλος δεν προέβη τελικά στην επικύρωση του βασιλικού διατάγματος από την ελληνική Βουλή για την μονομερή εφαρμογή της απόφασης. Το ζήτημα της κυριαρχίας τους διευθετήθηκε οριστικά με την Συνθήκη της Λοζάννης το 1923, όπου και επιβλήθηκαν όροι τροποποιημένης αποστρατιωτικοποίησης. Στα συμφωνηθέντα της Λοζάνης για την τροποποιημένη αποστρατικοποίηση που ισχύει για την Μυτιλήνη, Χίο, Σάμο και Ικαρία, κατά τα προβλεπόμενα του άρθρου 13, περιορίζονται σήμερα και οι συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδος απέναντι στη Τουρκία.<br /><br />Η απόφαση του Λονδίνου επαναλαμβάνεται στη συνθήκη της Λοζάννης, με την οποία (Άρθρο 12 ) επιβεβαιώνεται η κυριαρχία της Ελλάδος στα νησιά Λήμνος, Σαμοθράκη, Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος, Ικαρία. Με το άρθρο 15 της ιδίας συνθήκης η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου πάνω στα Δωδεκάνησα και τη νήσο Καστελόριζο. Η τελευταία ακολουθεί τη τύχη της Δωδεκανήσου, και παραχωρείται στην Ελλάδα με το άρθρο 14 της συνθήκης ειρήνης των Παρισίων ( 10-2-1947 ).<br /><br />H Συνθήκη Λοζάννης (1923), προβλέπει για τα νησιά της Ανατολικής Μεσογείου στο άρθρο 13: «Προς τον σκοπό να εξασφαλισθεί διατήρηση της ειρήνης, η Ελληνική Κυβέρνηση αναλαμβάνει να τηρεί τους εξής περιορισμούς στα νησιά Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος και Ικαρία : (1) όχι ναυτικές βάσεις και οχυρώσεις…. (2) Τα Ελληνικά στρατιωτικά αεροπλάνα απαγορεύεται να πετούν πάνω από το έδαφος της Ανατόλια. Αμοιβαία, η Τουρκία απαγορεύει στα στρατιωτικά της αεροπλάνα να πετούν πάνω από τα νησιά αυτά. (3) Οι Ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στα νησιά αυτά περιορίζονται στις απολύτως αναγκαίες κλάσεις που καλούνται για θητεία……. όπως και σε μια σχετική δύναμη χωροφυλακής και αστυνομίας».<br /><br />Η Συνθήκη Ειρήνης με την Ιταλία (1947) προβλέπει για τα Δωδεκάνησα : «Η Ιταλία παραχωρεί στην Ελλάδα την πλήρη κυριαρχία των Δωδεκανήσων. Τα νησιά αυτά θα είναι και θα παραμείνουν αποστρατικοποιημένα.<br /><br />Προσθήκη 13 (D) : «Αποστρατικοποιημένα εννοεί να απαγορεύονται όλες οι Ναυτικές, οι στρατιωτικές και αεροπορικές εγκαταστάσεις και οχυρώσεις. Η στάθμευση των στρατιωτικών, ναυτικών και αεροπορικών Μονάδων. Οι στρατιωτικές ασκήσεις. Αυτό δεν απαγορεύει το προσωπικό ασφαλείας, που πρέπει να περιορίζεται σ’ ένα λογικό αριθμό να οπλίζεται με όπλα που μπορούν να φέρονται και χρησιμοποιούνται από ένα πρόσωπο». <br /><br />Η νήσος Λήμνος αποστρατιωτικοποιείται από τη συνθήκη του Μοντρέ που αντικατέστησε, μερικώς ή ολικώς τη συνθήκη της Λοζάννης.<br /><br />Ο Υπουργός Εξωτερικών Αράς δήλωσε τότε : «Οι προβλέψεις της συνθήκης της Λοζάννης σχετικά με τα νησιά Λήμνο και Σαμοθράκη, που ήσαν αποστρατικοποιημένα, καταργούνται επίσης με την συνθήκη του Μοντρέ.<br /><br />Η Τουρκία ιστορικά εμμένει στο θέμα των νησιών του Αιγαίου, που σημειωτέον έχουν αμιγή ελληνικό πληθυσμό, παρότι τα διπλωματικά έγγραφα αποδεικνύουν το έωλο των επιχειρημάτων της. Με την ευκαιρία δε της υπογραφής της διακήρυξης των Αθηνών ο Ερντογάν όχι μόνο δεν ανακάλεσε προηγούμενες θέσεις του, αλλά έθεσε και θέμα τουρκικής μειονότητας στα Δωδεκάνησα. Η Ελλάδα σέβεται πλήρως τα προβλεπόμενα από τη συνθήκη της Λοζάνης, αποδίδει όμως τη μη τήρηση των ελαφρών περιορισμών του άρθρου 13 σε λόγους νόμιμης άμυνας των νησιών έναντι της τουρκικής απειλής, όπως προβλέπεται από τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ ( άρθρο 2 παρ. 4 ), ιδιαίτερα μάλιστα μετά την εγκατάσταση της τουρκικής 4ης στρατιάς στα έναντι παράλια και τις επίσημες τουρκικές απειλές που αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία.-<br /><br /><b><i>* Ο Γιώργος Γκορέζης είναι υποστράτηγος ε.α., αρθρογράφος, συγγραφέας. Διετέλεσε πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Στρατιωτικής Ιστορίας.</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

H επόμενη μέρα της διακήρυξης των Αθηνών και η κυριαρχία στα νησιά.

Γιώργος Γκορέζης * Η πάροδος του χρόνου μας υπενθυμίζει με καταιγιστικό τρόπο πόσο «αθώα» ήταν η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα και η ελληνο...

Διαβάστε την συνέχεια