«Βόμβα» από Ουάσινγκτον: «Στις 20 Ιουλίου ο Ερντογάν θα ανακοινώσει προσάρτηση των Κατεχομένων στην Τουρκία»

<img height="360" src="https://www.reader.gr/sites/default/files/styles/article_full_image_desktop/public/2022-06/erdogan-polemiko%20naytiko.jpg?itok=813_VlB1" width="770" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Σοβαρές εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μέσω... Κύπρου αναμένονται στα μέσα Ιουλίου, καθώς όπως αποκαλύπτει η Ουάσινγκτον, ο Ερντογάν ετοιμάζεται να ανακοινώσει προσάρτηση των Κατεχομένων στην Τουρκία - Πώς αντιδρούν οι ΗΠΑ.</span></h3><div>Μια σημαντική αποκάλυψη που εφόσον επιβεβαιωθεί θα πρόκειται για μια τεράστια πρόκληση από την Τουρκία, έκανε σήμερα ο ισχυρός άνδρας του ελληνικού λόμπι στις ΗΠΑ, εκτελεστικός διευθυντής του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC), Έντι Ζεμενίδης. Συγκεκριμένα, τόνισε ότι στην Ουάσινγκτον υπάρχει έντονη φημολογία αναφορικά με τις επόμενες κινήσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος σκοπεύει να ανακοινώσει προσάρτηση των Κατεχομένων στις 20 Ιουλίου.</div><div><br />Μιλώντας στο Open, αλλά και στο Πρώτο Πρόγραμμα και την εκπομπή «Το GPS Της Επικαιρότητας», ο κ. Ζεμενίδης ανέφερε συγκεκριμένα: «Εχθές κυκλοφόρησε στην Ουάσινγκτον ότι ο κ. Ερντογάν θα κάνει κάτι μεγάλο στα κατεχόμενα στις 20 Ιουλίου». Το σενάριο που επικρατεί, υποστήριξε, είναι ότι μπορεί ο Τούρκος πρόεδρος να ανακοινώσει την προσάρτηση των Κατεχομένων, ενώ σημείωσε ότι υπάρχει η πρόθεση της αμερικανικής πλευράς να στείλει σχετικό ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι, έπειτα από πολλά χρόνια, οι ΗΠΑ έχουν δώσει έμφαση στις διμερείς σχέσεις με την Κυπριακή Δημοκρατία και ότι για πρώτη φορά θα τοποθετηθεί, τους επόμενους δύο - τρεις μήνες, Αμερικανός πρέσβης στην Κυπριακή Δημοκρατία -όπως είπε, πρόκειται για άνθρωπο που εμπιστεύεται και ο φιλέλληνας γερουσιαστής Μπομπ Μενέντεζ.<br /><br />«Δεν θα πάρει αυτό που θέλει η Αγκυρα»<br /><br />Ο ίδιος εκτίμησε ότι, εάν ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν ενεργούσε μόνος του, δεν θα «έδινε» την αναβάθμιση των F-16 στην Τουρκία «...έτσι όπως θέλει ο κ. Ερντογάν» και σχολίασε ότι, χωρίς αλλαγή πολιτικής από την τουρκική ηγεσία, ο Ερντογάν δεν θα πάρει αυτό που επιθυμεί. «Βλέπουμε και με την τροπολογία ότι το όριο είναι για έξι μήνες να μην κάνει παραβιάσεις, αλλά θα το κάνει; Αλλά αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί βλέπουμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι πρόθυμη να συνομιλήσει με την Τουρκία και ο κ. Ερντογάν είναι αυτός που αρνείται» προσέθεσε. Το Κογκρέσο λοιπόν διαμηνύει, σύμφωνα με τον κ. Ζεμενίδη, ότι με το να αποκλείει ο Ερντογάν τον διάλογο με την Ελλάδα, βάζει ταυτόχρονα ο ίδιος εμπόδιο σε μια συμφωνία με τις ΗΠΑ για τα F-16.<br /><br />«Το Κογκρέσο έχει πάντα πάρει σκληρή θέση και υπό την προεδρία Τραμπ και τώρα, έναντι της Τουρκίας και με τα F-35 και τώρα με τα F-16. Η Ελλάδα είναι κοντά στο κλείσιμο της συμφωνίας με τις ΗΠΑ για τα F-35, καθώς έχει αποδείξει εδώ και χρόνια ότι είναι αξιόπιστος σύμμαχος, έχει δείξει τις ικανότητές της και η Αμερική θα επενδύσει σε αυτές τις αμυντικές σχέσεις. Το Κογκρέσο στέλνει με την πρόσφατη τροπολογία σαφές μήνυμα στην Τουρκία ότι φτάνει πια, αν θέλετε να είστε σύμμαχος και να πάρετε τα F-16 δεν σας λέμε ποτέ, αλλά να μας αποδείξετε ότι είστε όχι μόνοι σύμμαχος της Αμερικής, αλλά και στο ΝΑΤΟ και απέναντι στην Ελλάδα» συμπλήρωσε ο κ. Ζεμενίδης.</div><div><br />«Επεσε κάτω από το 30% στις δημοσκοπήσεις»<br /><br />Ο Ερντογάν έχει σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας του, σημείωσε ακόμη ο κ. Ζεμενίδης, με τον πληθωρισμό επίσημα να βρίσκεται στο 76%, ενώ υπάρχουν αναλύσεις που λένε ότι έχει ξεπεράσει και το 120%. Την ίδια ώρα, στις δημοσκοπήσεις έχει πέσει κάτω από το 30% και παρότι η αντιπολίτευση είναι πιο ενωμένη, υπάρχουν και εκεί άλλα προβλήματα. Παράλληλα, είπε ότι «δεν βλέπει» εσκεμμένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία, ωστόσο εξέφρασε τον προβληματισμό ότι «με τόσες παραβιάσεις στον ελληνικό εναέριο χώρο, πρέπει να φοβόμαστε ένα ατύχημα και πού μπορεί να οδηγήσει αυτό».<br /><br />«Πρέπει να σταματήσουν αυτές οι παραβιάσεις και εδώ πρέπει να παίξει ρόλο η Αμερική. Εδώ άλλοι Ελληνομερικανοί λένε ότι, αν γίνει θερμό επεισόδιο, τότε θα μπει μέσα η Αμερική. Όχι, η δουλειά της Αμερικής τώρα είναι να παίξει τον ηγετικό ρόλο που έχει στο ΝΑΤΟ και να το κάνει απίθανο το θερμό επεισόδιο. Και εδώ φταίει μόνο η Τουρκία. Η Ελλάδα δεν πηγαίνει πάνω από το έδαφος της Τουρκίας, η Τουρκία πηγαίνει πάνω από το ελληνικό και πρέπει να είναι ξεκάθαρος ο πρόεδρος και να πει "αυτά σταματάνε, αν θέλετε να συνεχίσουν οι σχέσεις, αυτά σταματάνε"» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Ζεμενίδης.<br /><br />Αυτοί θα... σταματήσουν τον Ερντογάν<br /><br />Φαίνεται, είπε ακόμα ο ίδιος, ότι και από το Κογκρέσο έχει σταλεί ξεκάθαρο μήνυμα προς την Άγκυρα για τυχόν προβοκάτσιες στο Αιγαίο, αλλά και στην Κύπρο. Στην περίπτωση θερμού επεισοδίου, πάντως, υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να παρέμβουν στις εξελίξεις, επηρεάζοντας την Τουρκία και αυτοί, σύμφωνα με τον κ. Ζεμενίδη, είναι οι Τζέικ Σάλιβαν, ο Μπάιντεν, ο ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν και ο υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν, «γιατί έχουν αυτή την ικανότητα».<br /><br />Το θέμα ωστόσο, επανέλαβε, είναι ότι «πρέπει να σταματήσουν οι παραβιάσεις σήμερα, πριν γίνει ένα θερμό επεισόδιο». Και κατέληξε: «Εγώ νομίζω ότι ο κ. Μπάιντεν, για να εξασφαλίσει την Σουηδία και την Φινλανδία, χρησιμοποιεί ρητορική που αρέσει στον Ερντογάν, αλλά να δούμε και ποιες είναι οι πράξεις του. Ο Αμερικανός πρόεδρος και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν έχει ασκήσει καθόλου πίεση στο Κογκρέσο για τα F-16, παρόλο που το συζητάνε, παρόλο που λένε ναι επίσημα».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.reader.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Βόμβα» από Ουάσινγκτον: «Στις 20 Ιουλίου ο Ερντογάν θα ανακοινώσει προσάρτηση των Κατεχομένων στην Τουρκία»

Σοβαρές εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μέσω... Κύπρου αναμένονται στα μέσα Ιουλίου, καθώς όπως αποκαλύπτει η Ουάσινγκτον, ο Ερντογάν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελληνογαλλική συμφωνία εκπέμπει SOS .Κίνδυνος από τους Ιταλούς!

<img height="414" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/07/ap-macron-erdogan.jpg.webp" width="727" /><br /><br />Είναι να απορεί κανείς με την χαύνωση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αδράνειά μας στο να διεμβολίσουμε την Ιταλοτουρκική συνεργασία και να την αντιστρέψουμε. Η Ιταλία καίτοι φαίνεται να διατηρεί μια επαμφοτερίζουσα συμπεριφορά έναντι της Τουρκίας, παρά ταύτα είναι προφανές ότι δεν έχει πάψει να εργάζεται παρασκηνιακά στην προώθηση των τουρκικών θέσεων στην Ευρώπη. Πέραν των ιστορικών δεσμών τους, μια σειρά από γεωοικονομικούς και γεωπολιτικούς παράγοντες τις φέρνουν πολύ κοντά:<br /><br />-Οι εξαγωγές της Ιταλίας προς την Τουρκία για το 2021 σημείωσαν άλμα και ανήλθαν σε 11,07 δισ. δολάρια. Περίπου 1300 ιταλικές επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στην Τουρκία.<a href="https://d3fy651gv2fhd3.cloudfront.net/charts/italy-exports-turkey.png?s=itatur00002%3acomtrade&v=202204041125V20220312"><img height="298" src="https://d3fy651gv2fhd3.cloudfront.net/charts/italy-exports-turkey.png?s=itatur00002%3acomtrade&v=202204041125V20220312" width="640" /></a><br /><i>Εξαγωγές Ιταλίας προς την Τουρκία για τα έτη 2012-2021 σε δισ. δολάρια. Πηγή: <a href="https://tradingeconomics.com/italy/exports/turkey">tradingeconomics.com</a></i><br /><br />-Η Τουρκία ήταν ο τρίτος μεγαλύτερος εισαγωγέας ιταλικών οπλικών συστημάτων για το 2018. Oι δύο χώρες έχουν αναπτύξει πολύ στενή συνεργασία στο σχεδιασμό και παραγωγή της αμυντικής βιομηχανίας που περιλαμβάνει, επιθετικά ελικόπτερα (Τ129 ΑΤΑΚ), κορβέτες, κατασκοπευτικούς δορυφόρους και άλλα. Μάλιστα, ο τούρκος πρόεδρος μετά τη συνάντησή του με τον Ιταλό πρωθυπουργό Μ. Ντράγκι στις 05/06/22, απεκάλυψε ότι γίνονται προσπάθειες για να προμηθευτεί η Τουρκία ένα από τα καλύτερα αντιαεροπορικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς στον κόσμο, το γαλλοϊταλικό SAMP-T.<div><br /></div><div><a href="https://www.statista.com/graphic/1/1070902/export-value-of-weapons-from-italy-to-turkey.jpg"><img height="476" src="https://www.statista.com/graphic/1/1070902/export-value-of-weapons-from-italy-to-turkey.jpg" width="640" /></a><br /><i>Εξαγωγές οπλικών συστημάτων Ιταλίας στην Τουρκία για τα έτη 2014-2020 σε δισ. ευρώ. Πηγή: <a href="https://www.statista.com/statistics/1070902/export-value-of-weapons-from-italy-to-turkey/">statista.com</a></i><br /><br />-Οι Ιταλοτουρκικές σχέσεις ενδυναμώνονται επίσης στο ρευστό και εύφλεκτο πεδίο της Λιβύης. Πρώτον όσον αφορά στον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών (σημειωτέον ότι η Ιταλία χορήγησε 224,9 εκατ. ευρώ στην Τουρκία για το μεταναστευτικό). Και δεύτερον όσον αφορά στην εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της χώρας.<br /><br />-Στον τομέα της ενέργειας, είναι επίσης πρόδηλο ότι η Ιταλία διακριτικά ανθίσταται στην κατασκευή του αγωγού EastMed ο οποίος παραγκωνίζει/παρακάμπτει την Τουρκία και υποδαυλίζει τις επιδιώξεις της στην Αν. Μεσόγειο. Δεν είναι τυχαία η αποχή της Ιταλίας από τη συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, όταν αρκέστηκε στην αποστολή μιας τυπικής επιστολής του Ιταλού υπουργού Οικονομικής Ανάπτυξης προς τον Έλληνα υπουργό Περιβάλλοντος εκφράζοντας “ευχές” για την επιτυχία της πρωτοβουλίας.<br /><br />Η Ελλάδα λοιπόν οφείλει να ενεργήσει προδραστικά για να μην πετύχει η Ιταλία να μετατοπίσει την Γαλλία προς τις θέσεις της Τουρκίας, δυναμιτίζοντας την Ελληνογαλλική συμμαχία. Αντ’ αυτού η Ελλάδα δύναται να δελεάσει την Ιταλία, με όχημα την Ελληνογαλλική και Ιταλογαλλική συμφωνία προκρίνοντας ένα δυναμικό τριμερές (συν 1) σχήμα Ελλάδας-Γαλλίας-Ιταλίας με τη συμμετοχή και της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως διεξοδικά αναλύθηκε .Η συνάντηση Μακρόν-Ερντογάν στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, έπρεπε τουλάχιστον να είχε σημάνει συναγερμό στην Αθήνα, ειδικά μετά τις δηλώσεις Μακρόν για την άρση του βέτο της Τουρκίας για την ένταξη Φιλανδίας-Σουηδίας. <br /><br />Είναι υψίστης σημασίας η Ελληνογαλλική συμφωνία να ανατροφοδοτείται συνεχώς με ελληνική πρωτοβουλία, για να μην καταλήξει σε κενό γράμμα επιτρέποντας -ο μη γένοιτο- στην Τουρκία να την αδρανοποιήσει. Ειδικά όταν/αν υπάρξει ανάγκη για την ενεργοποίηση της αμυντικής συνδρομής της Γαλλίας σε πιθανή ελληνοτουρκική διένεξη…</div><div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Ελληνογαλλική συμφωνία εκπέμπει SOS .Κίνδυνος από τους Ιταλούς!

Είναι να απορεί κανείς με την χαύνωση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αδράνειά μας στο να διεμβολίσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δημιουργεί κλίμα η Άγκυρα: Μιλούν για ελληνικά σχέδια επίθεσης κατά της Τουρκίας! Ιδού το τουρκικό σχέδιο. Τι θέλουν να πετύχουν.

<img height="369" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/07/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2022-07-07-3.07.55-%CE%BC%CE%BC-1068x616.png" width="776" /><br /><br />Του <b>Ανδρέα Μουντζουρούλια</b><br />Σε απίστευτες προκλητικές δηλώσεις προχώρησε ο Zorlu Töre, ο ψευτοπρόεδρος της ψευτοβουλής των Κατεχομένων, ο οποίος δήλωσε ”ότι μια πιθανή επίθεση από τους Έλληνες στην Κύπρο και από την Ελλάδα στα νησιά του Αιγαίου κατά της Τουρκίας θα ήταν «ανόητη»”<br /><br />Γιατί βέβαια προχωρούν τα υποχείρια της Άγκυρας σε αυτές τις δηλώσεις; Διότι θέλουν να δείξουν προς τα έξω προς η Ελλάδα είναι αυτή που θέλει να κάνει επιθετικές κινήσεις, κάτι που φυσικά δεν ισχύει!<br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="356" src="https://www.youtube.com/embed/UjcphhpXyuk" width="788" youtube-src-id="UjcphhpXyuk"></iframe><br /><br /><div>Ο Töre, ο οποίος πήγε στην Κωνσταντινούπολη ως καλεσμένος του Τουρκικού Κέντρου Πρωτοβουλίας για την Κοινωνία των Πολιτών (TUSİM), έκανε αυτές τις δηλώσεις και μίλησε και για τον οπλισμό των νησιών του Αιγαίου και γισ τη λύση των δύο κρατών στην Κύπρο.<br /><br />Ο Töre είπε ότι η ένταση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας τις τελευταίες ημέρες οφείλεται στο γεγονός ότι ”η Ελλάδα δεν εγκαταλείπει τα φανταστικά της ιδανικά. Ας προσέξουν την προειδοποίηση του Ερντογάν.<br /><br />Ως Τουρκία πρέπει να γίνουμε πιο δυνατοί με τα UAV, τα SİHA και τα υποβρύχια μας. Αν το κάνουμε αυτό, τότε Ελλάδα και Κύπρος δεν θα μπορέσουν να ξεκινήσει κανέναν πόλεμο ούτε στην Κύπρο ούτε από τα νησιά του Αιγαίου».”</div><div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Δημιουργεί κλίμα η Άγκυρα: Μιλούν για ελληνικά σχέδια επίθεσης κατά της Τουρκίας! Ιδού το τουρκικό σχέδιο. Τι θέλουν να πετύχουν.

Του Ανδρέα Μουντζουρούλια Σε απίστευτες προκλητικές δηλώσεις προχώρησε ο Zorlu Töre, ο ψευτοπρόεδρος της ψευτοβουλής των Κατεχομένων, ο οποί...

Διαβάστε την συνέχεια

Israel Defense: Η πολυπλοκότητα ενός ‘ΝΑΤΟ’ στη Μέση Ανατολή.

<img height="404" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEn1-OUGMhAX3dSQgO2BCYyZkBfwx0kx1qyR1V4oAlX5MGUMOnj7lv65qlNlNccKkPX1My_3qrnrCSzOdE6f3nv8Kk37NTinQx0XyDqgqhEckDqsbGZCu7ZzpStDCfh70wC8IGsyAbHH-NUAx8TSXFFfdxDi-cIMvfsyEUpdOZlgIfm2hnotn-LnX7/w753-h404/1.JPG" width="753" /><br /><div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Εάν – Θεός φυλάξοι- το Ισραήλ δεχθεί επίθεση, θα απαντήσει η Σαουδική Αραβία; Και εάν η Σαουδική Αραβία δεχθεί επίθεση, θα πρέπει το Ισραήλ να απαντήσει;</span></h3>Αυτά είναι ερωτήματα στα οποία θα πρέπει να απαντήσει το αμυντικό κατεστημένο, γράφει ισραηλινό δημοσίευμα.<br />Αυτή η ιδέα της Συμμαχίας έχει πολλά ονόματα: περιφερειακή αμυντική συμμαχία, περιφερειακό δίκτυο αεράμυνας, περιφερειακή αμυντική ομπρέλα.<br />Είναι το θέμα που θα συζητηθεί κατά την επικείμενη επίσκεψη του Προέδρου Μπάιντεν στο Ισραήλ και τη Σαουδική Αραβία.</div><div><br />Σε μια συνομιλία κατ’ ιδίαν, ο πρόεδρος θα ρωτήσει τον πρωθυπουργό Γιαΐρ Λαπίντ «πώς βλέπει» το θέμα, το οποίο ενδεχομένως να αλλάξει το πρόσωπο της Μέσης Ανατολής.<br />Ο δρόμος προς την υλοποίησή του είναι μακρύς, ακόμα κι αν την επόμενη εβδομάδα ακουστούν πολλά υποσχόμενες εορταστικές δηλώσεις στην Ιερουσαλήμ και στο Ριάντ.</div><div><br />Ποιο ακριβώς είναι το όραμα</div><div><br />Η ίδρυση ενός ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή, ενός κλαμπ για την αεράμυνα κατά των ιρανικών απειλών, που περιλαμβάνει το Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία, τον Κόλπο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, το Ομάν και το Κατάρ, την Αίγυπτο και την Ιορδανία, με τους Αμερικανούς στην ηγεσία.</div><div><br />Τα ενδογενή προβλήματα<br />Η ιδέα βρίσκεται στη συνεργασία, στο σχεδιασμό και την κατασκευή συστημάτων αεράμυνας κατά πυραύλων διαφόρων τύπων, μικρού και μεγάλου βεληνεκούς, βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων κρουζ, πυραύλων που ενδέχεται να έχουν την ικανότητα να φέρουν πυρηνικά όπλα για την αντιμετώπιση του Ιράν.<br />Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μεγάλη απόσταση από την υλοποίησή της. Το Ισραήλ έχει μεγάλα πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα. Μια άλλη ενσωμάτωση στο διάστημα και οι στενοί δεσμοί με τις αραβικές χώρες είναι ένα υπέροχο όνειρο. Αλλά το Ισραήλ είναι μια χώρα που δεν της αρέσει να μοιράζεται τα μυστικά ασφαλείας του με ξένους.</div><div><br />Ακόμη και ο κατάλογος των κρατών στη μελλοντική αμυντική συμμαχία είναι ακόμα αβέβαιος.<br />Η Ιορδανία, για παράδειγμα: Ο Βασιλιάς Αμπντάλα υποστηρίζει τη «Συμμαχία ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή», αλλά μπορεί να αναπτυχθεί αντίθεση στο Αμμάν κατά της συμμετοχής σε μια τέτοια συμμαχία.</div><div><br />Το Κατάρ είναι ένα πρόβλημα: η πολιτική του είναι να διατηρεί επαφή με όλους. Είναι γνωστό για τους δεσμούς του με το Ιράν και το έδαφός του είναι η έδρα της Κεντρικής Διοίκησης του Στρατού των ΗΠΑ, η Βάση αλ Ομπέιντ, όπου σχεδόν δέκα χιλιάδες Αμερικανοί στρατιωτικοί είναι οπλισμένοι με συστοιχίες GNA και μαχητικά αεροσκάφη.</div><div><br />Τα ΗΑΕ έχουν μια υποστηρικτική στάση στη συμμαχία. Ο δημοσιογράφος Σάλεμα λ Κάτμπι έγραψε στις 25 Ιουνίου φέτος (Mamari, Ινστιτούτο για την Έρευνα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στη Μέση Ανατολή) ότι η μόνη επιλογή για τις χώρες της περιοχής να αντιμετωπίσουν την ιρανική απειλή είναι μια περιφερειακή αμυντική συμμαχία και στενότεροι δεσμοί με το Ισραήλ και την Τουρκία.<br />Οι κυρώσεις κατά του Ιράν δεν θα λειτουργήσουν και οι ΗΠΑ δεν βιάζονται να δράσουν κατά των πυρηνικών. Επομένως - ένα δίκτυο αμυντικών συμμαχιών που θα αποτρέψει το Ιράν, υποστηρίζει δημοσιογράφος από τα ΗΑΕ.</div><div><br />Η ενότητα των κρατών έναντι της ιρανικής απειλής<br />Ισραήλ: Ο υπουργός Άμυνας Μπένι Γκαντζ εξέφρασε την αντίθεσή του σε μια αμυντική συμμαχία μεταξύ του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών, μια ιδέα που συζητήθηκε για πολλά χρόνια και απορρίφθηκε στην Ιερουσαλήμ.<br />Όμως, τόνισε ο υπουργός Άμυνας πολλές φορές, το Ισραήλ εργάζεται για τη δημιουργία μιας περιφερειακής συμμαχίας ασφάλειας με τα κράτη του Κόλπου, των οποίων η προσέγγιση στο Ιράν είναι ίδια με αυτή του Ισραήλ.<br />Επιπλέον, ο Υπουργός Γκαντζ είπε τον Ιούνιο ότι το Ισραήλ κατασκευάζει ήδη ένα σύστημα αεράμυνας υπό την αιγίδα των ΗΠΑ και ότι ο μηχανισμός ήταν ήδη σε λειτουργία και μάλιστα θα αποτρέψει απόπειρες επίθεσης του Ιράν και αραβικών χωρών».<br />Μια τέτοια αμυντική συμμαχία, εάν δημιουργηθεί, θα ενσωματώσει, με τη μια ή την άλλη μορφή, τα συστήματα αεράμυνας των κρατών μελών.</div><div><br />Τι έχει να προσφέρει το Ισραήλ;<br />Πολυστρωματικό σύστημα αεράμυνας που αποτελείται από πέντε στοιχεία: Arrow 3 και Arrow 2 για βεληνεκές χιλιάδων χιλιομέτρων, David Slingshot / μαγικό ραβδί για βεληνεκές εκατοντάδων χιλιομέτρων, Iron Dome για αναχαίτιση Qassam και ρουκετών διαφόρων τύπων, και στο μέλλον, ακόμα σε επιταχυνόμενη ανάπτυξη, οπλικό σύστημα λέιζερ.</div><div><br />Τα κράτη του Περσικού Κόλπου είναι εξοπλισμένα με τα καλύτερα αμερικανικά συστήματα GNA. Το Κατάρ διαθέτει εκτοξευτές THAAD και Patriot εκτός από μαχητικά αεροσκάφη Rafael, Mirage 2000, αεροσκάφη Euro-Fighter Typhoon και θα παραλάβετε αεροσκάφη F-15 του προηγμένου μοντέλου.<br />Η Σαουδική Αραβία προστατεύεται καλά: πύραυλοι κατασκευασμένοι στην Κίνα, σύστημα GNA της Raytheon, ραντάρ Northrop Gramman και General Electric, ενοποιημένο σύστημα GNA στο Επιχειρησιακό Κέντρο Διοίκησης του Ριάντ.</div><div><br />Το βασίλειο διαθέτει 15 αεροπορικές βάσεις, περισσότερα από 300 μαχητικά αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων των F-15, Typhoon και Tornado, και δεκάδες άλλα αεροσκάφη κατόπιν αιτήματος. Παρ' όλα αυτά, η Σαουδική Αραβία κατά καιρούς «τσιμπήθηκε» από επιτιθέμενος πυραύλους που εκτοξεύθηκαν από τους Χούτι στην Υεμένη, από Ιρανούς απεσταλμένους.</div><div><br />Κοινή χρήση στρατών<br />Στο Ισραήλ, στην Ουάσινγκτον και τις πρωτεύουσες των σχετικών αραβικών κρατών συζητείται ήδη το ερώτημα πώς θα μοιάζει η περιφερειακή αμυντική συμμαχία.<br />Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ μιας δηλωτικής συμμαχίας, μιας συμμαχίας που έχει σχεδιαστεί για να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα εγρήγορσης και ετοιμότητας για την αντιμετώπιση απειλών, και των πραγματικών σχεδίων για τη δημιουργία μιας επιχειρησιακής αμυντικής συμμαχίας, μιας συμμαχίας που θα έχει σχέδιο δράσης, προμήθειες και εξοπλισμό, παραγωγή ασφάλειας, σαφής δομή, ιεραρχία και έλεγχος εντολών, μηχανισμοί ελέγχου και διοίκησης.</div><div><br />Μια πραγματική συμμαχία απαιτεί ανταλλαγή πληροφοριών. Το Ισραήλ έχει πολλά να προσφέρει από αυτή την άποψη, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών για το Ιράν, και τέτοιες πληροφορίες μπορούν να συνδυάζονται όμορφα με πληροφορίες που συγκεντρώνονται στις χώρες που συνορεύουν με το Ιράν.<br />Τα προηγμένα συστήματα GNA είναι εξοπλισμένα με κωδικούς λειτουργίας και δεν υπάρχουν πάντα δυνατότητες συντονισμού μεταξύ διαφορετικών συστημάτων, όπως είναι η διαφορά μεταξύ του αμερικανικού THAAD και του Ισραηλινού Iron Dome ή Arrow.</div><div><br />Η ιδεολογική και πρακτική βάση μιας τέτοιας συμμαχίας δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί: θα είναι μια γενική ή περιοδική ανταλλαγή πληροφοριών ή μια ανταλλαγή πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο. Σε συνεργασίες στον επιχειρησιακό σχεδιασμό, σε συνεργασία με προειδοποιήσεις απειλών.<br />Ποια είναι η αλυσίδα διοίκησης, ποιος θα είναι υπεύθυνος για τι. Θα υπάρχει ένα ενιαίο αρχηγείο για όλες τις στρατιωτικές δυνάμεις των Συμμάχων, ή ξεχωριστά αρχηγεία σε κάθε χώρα, τότε ο συντονισμός είναι πιο δυσκίνητος.</div><div><br />Θα έχει η περιφερειακή αμυντική συμμαχία ένα είδος άρθρου 5 του ΝΑΤΟ που απαιτεί από κάθε κράτος μέλος να παρέμβει για να υπερασπιστεί ένα άλλο μέλος που δέχεται επίθεση; Δείτε τι συνέβη στην Ουκρανία που δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Ενώ η Ουκρανία ήταν μέλος, είναι βέβαιο ότι η Βρετανία και η Γερμανία θα είχαν στείλει στρατό για να πολεμήσουν τον Ρώσο εισβολέα.<br />Το Ισραήλ ενδιαφέρεται να είναι μέλος μιας τέτοιας αμυντικής συμμαχίας γιατί είναι ένα πολύ σημαντικό πολιτικό επίτευγμα - ανήκει σε ένα σύνολο αραβικών χωρών, τα οποία είναι ισχυρά και πλούσια. Ας ληφθεί όμως υπόψη ότι το Ισραήλ έχει πολλά άλλα μέτωπα που βρίσκονται πολύ κοντά στην πόλη και τους οικισμούς του σε μήκος 2.000 χιλιομέτρων από το Ιράν.</div><div><br />Υπάρχει πρακτικό όφελος;<br />Το Ισραήλ πρέπει να ενταχθεί με μεγάλη προσοχή. Πρέπει να ληφθούν υπόψη και να μετρηθούν τα πλεονεκτήματα έναντι των απειλών και των κινδύνων, με ποιους θα ανταλλάξουν πληροφορίες, πόσο σταθερή είναι καθεμία από τις χώρες εταίρους στην περιφερειακή αμυντική συμμαχία και ποιο πραγματικό πρακτικό όφελος θα αποκομίσει το Ισραήλ από αυτήν την κίνηση.<br />Η εφαρμογή μιας ιδέας «ΝΑΤΟ» είναι πολύ πιο περίπλοκη: το θέμα της συμμαχίας πρέπει να περάσει πολιτικές και πολιτικές εγκρίσεις, να απασχολήσει αξιωματούχους ασφαλείας, πολιτικούς και αρχηγούς επιτελείων και στρατηγούς των υποψηφίων χωρών στη συμμαχία, και η φωνή του κοινού σε αυτές τις χώρες θα πρέπει να ακουστεί.</div><div><br />Η ιδέα είναι θετική: αν και δεν είναι σαφές πόσο μια τέτοια συμμαχία θα αναγκάσει την Τεχεράνη να αλλάξει πολιτική, να σταματήσει να υποστηρίζει την τρομοκρατία και να κλειδώσει το πυραυλικό και πυρηνικό πρόγραμμα της.<br />Υπάρχει ο κίνδυνος να συμβεί το αντίθετο: εάν οι κυβερνώντες της Τεχεράνης φοβούνται μια τέτοια περιφερειακή συμμαχία που θα σχηματιστεί εναντίον τους, μπορεί να επιταχύνουν ένα πυρηνικό πρόγραμμα.</div><div><br />Και όμως, μια τέτοια συμμαχία θα ήταν ένα σημαντικό βήμα για την προετοιμασία για την απειλή μιας χώρας που απειλεί να καταστρέψει μια άλλη χρησιμοποιώντας πυρηνικά όπλα.<br />Για το Κράτος του Ισραήλ, μια τέτοια συμμαχία είναι μια σημαντική εξέλιξη που κανείς δεν θα φανταζόταν πριν από την επίσκεψη του Ανουάρ Σαντάτ στην Ιερουσαλήμ με στόχο τη σύναψη μιας συνθήκης ειρήνης μεταξύ της Αιγύπτου και του λαού του Ισραήλ.<br /><br /></div><div><a href="https://www.echedoros-a.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Israel Defense: Η πολυπλοκότητα ενός ‘ΝΑΤΟ’ στη Μέση Ανατολή.

Εάν – Θεός φυλάξοι- το Ισραήλ δεχθεί επίθεση, θα απαντήσει η Σαουδική Αραβία; Και εάν η Σαουδική Αραβία δεχθεί επίθεση, θα πρέπει το Ισραήλ ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προκηρύχθηκαν οι διαγωνισμοί κατασκευής του χερσαίου τμήματος του EastMed - Φέτος η τελική επενδυτική απόφαση

<a href="https://greekcitytimes.com/wp-content/uploads/2021/03/eastmed.jpg"><img border="0" height="403" src="https://greekcitytimes.com/wp-content/uploads/2021/03/eastmed.jpg" width="758" /></a><div><br /></div><div>Δύο διαγωνισμοί προκηρύχθηκαν για συμβόλαια ύψους 1,3 δισ. δολαρίων που συνδεόνται με τον αγωγό East Med.<br /><br />Σύμφωνα με το Upstream, οι ανάδοχοι θα αναλάβουν την κατασκευή του χερσαίου τμήματος του αγωγού στην ηπειρωτική Ελλάδα, την Κρήτη και την Κύπρο.<br /><br />Αυτό το μήνα θα πρέπει οι ενδιαφερόμενοι να υποβάλουν τα σχετικά έγγραφα στην κοινοπραξία IGI Poseidon, ενώ η τελική επενδυτική απόφαση προβλέπεται να ληφθεί φέτος με στόχο να ξεκινήσει η λειτουργία του αγωγού το 2027.<br /><br />Από τους δύο διαγωνισμούς, o ένας ύψους 1 δισ. δολαρίων, αφορά τμήμα 555χμ. στην ηπειρωτική Ελλάδα, μέσω της νότιας Πελοποννήσου, της Αχαΐας και της Θεσπρωτίας. Περιλαμβάνεται και αγωγός 10χμ. που θα τον ενώσει με το εθνικό σύστημα φυσικού αερίου.<br /><br />Οι πληροφορίες του Upstream κάνουν λόγο ότι δύο ιταλικές εταιρείες, οι Bonatti και Sicim, όπως και η γαλλική Spiecapag θα λάβουν μέρος σε αυτό το διαγωνισμό.<br /><br />Επίσης, υπάρχει και ο δεύτερος διαγωνισμός ύψους 250 εκατ. δολαρίων που αφορά τους συμπιεστές και τους μετρητικούς σταθμούς, όπως και το κέντρο ελέγχου. Συγκεκριμένα, θα εγκατασταθούν μετρητικοί σταθμοί στην Κύπρο και τη Μεγαλόπολη, όπως και συμπειστής και μετρητικός σταθμός στην Κρήτη, ενώ το κέντρο ελέγχου θα βρίσκεται στην ηπειρωτική Ελλάδα.<br /><br />Όσον αφορά το δεύτερο διαγωνισμό πηγές του Upstream αναφέρουν ότι θα ενδιαφερθούν οι εταιρείες Saipem, Bonatti, Terna, Renco και η Max Streicher.<br /><br />Σημειώνεται ότι οι εν λόγω εγκαταστάσεις του East Med θα πρέπει να είναι έτοιμες να μεταφέρουν και υδρογόνο μελλοντικά στα πλαίσια των νεώτερων κατευθύνσεων της Ε.Ε. Αυτό τόνισε και σήμερα μιλώντας στο συνέδριο του Economist ο CEO του IGI Poseidon, Fabrizio Mattana. Ο ίδιος υπογράμμισε ότι πλέον η Ευρώπη δίνει περισσότερη έμφαση στην ενεργειακή της ασφάλεια, πράγμα που ενισχύει το έργο του East Med.<br /><br />Αξίζει να αναφερθεί ότι η προθεσμία υποβολής προσφορών είναι η 29η Ιουλίου.<br /><br />Τέλος, οι Saipem και Allseas βρίσκονται κοντά στην κατάληξη διαγωνισμού για τη μελέτη του θαλάσσιου τμήματος του αγωγού, όπου τα συμβόλαια αναμένεται να φτάσουν τα 2,7 δισ. δολάρια.<br /><br /></div><div><a href="https://energypress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Προκηρύχθηκαν οι διαγωνισμοί κατασκευής του χερσαίου τμήματος του EastMed - Φέτος η τελική επενδυτική απόφαση

Δύο διαγωνισμοί προκηρύχθηκαν για συμβόλαια ύψους 1,3 δισ. δολαρίων που συνδεόνται με τον αγωγό East Med. Σύμφωνα με το Upstream, οι ανάδοχο...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς η Ελλάδα μπορεί να μετατρέψει σε μπούμεραγκ μία τουρκική επίθεση

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/07/ypobryxios-polemos.jpg" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Δεδομένου ότι τα νέα συστήματα επιτρέπουν στις μονάδες πυροβολικού να παραμένουν παθητικές και ταυτόχρονα να βλέπουν καθαρά το πεδίο της μάχης, η άμυνα αποκτά ένα σαφές πλεονέκτημα. Οι ηλεκτρο-οπτικοί και ηλεκτρονικοί αισθητήρες μπορούν να παρέχουν πολλές πληροφορίες. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με εξωτερικούς αισθητήρες, όπως δορυφόρους (την ματιά των οποίων μπορούν να “δανείσουν” στην Ελλάδα φίλοι μας) και drones, επιτρέπουν στους αμυνόμενους να “βλέπουν” το πεδίο της μάχης, χωρίς να αποκαλύπτουν τις δικές τους θέσεις. Οι αμυνόμενοι δεν θα χρειαστεί να δώσουν στίγμα (εκπομπή όποιας μορφής ραδιοκυμάτων), μέχρι να εκτελέσουν πυρά. Και θα έχουν το πλεονέκτημα να πολεμούν από προετοιμασμένες (οχυρωμένες) θέσεις.<br /><br />Τα αυτόνομα και τα τηλεχειριζόμενα συστήματα αναπτύσσονται ταχύτατα παγκοσμίως. Άρα οι αμυνόμενοι μπορούν να βρίσκονται σε απόσταση από τα όπλα τους και να μην κινδυνεύουν με αποκάλυψη των θέσεων τους μετά την βολή. Τα φθηνά αυτόνομα drones που είναι εν χρήσει και υπάρχει πλέον η δυνατότητα να παραχθούν μαζικά, μπορούν και να επιτεθούν σε σμήνη. Άρα, θεωρητικά, ο αμυνόμενος μπορεί να εκτοξεύσει εκατοντάδες ή και χιλιάδες περιπλανώμενα πυρομαχικά, ή αυτόνομα drones για να προκαλέσει μεγάλες απώλειες στους επιτιθέμενους.<br /><br />Μια δύσκολη επιχείρηση, όπως η διάβαση ποταμού (Έβρος), ή μία ακόμη δυσκολότερη, όπως η απόβαση σε νησί, μπορεί να ναυαγήσει πριν καν εμπλακεί το πεζικό. Η εγγύτητα των ελληνικών νησιών κάνει την άμυνά τους πλέον αλληλοκαλυπτόμενη (Χίος-Σάμος 66 χλμ, Χίος-Λέσβος 52 χλμ, Χίος-Ικαρία 20 χλμ). Αντίθετα, ο επιτιθέμενος πρέπει να μετακινηθεί για να προβεί σε επιχειρήσεις και άρα θα προδώσει όχι μόνο τη θέση του αλλά και τις προθέσεις του. Αυτό εν μέρει αναιρεί το παραδοσιακό πλεονέκτημα της επιλογής του χρόνου και του τόπου επίθεσης. Επίσης, το πλεονέκτημα της φυσικής συγκέντρωσης είτε επιθετικών είτε αμυντικών δυνάμεων μειώνεται καθώς το εύρος των όπλων αυξάνεται δραματικά. Η πολεμική μάζα πλέον αφορά τη συγκέντρωση πυρών μεγάλης εμβέλειας αντί της μάζας στρατιωτών.<div><br />Στη θάλασσα<br /><br />Σήμερα, τα χερσαία αντιπλοϊκά συστήματα μπορούν να ελέγχουν την επιφάνεια της θάλασσας σε ολοένα αυξανόμενη εμβέλεια. Τα συστήματα βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων κρουζ που εκτοξεύονται από ξηρά και αέρα, καθώς και τα drones που βασίζονται σε συστήματα επιτήρησης, έχουν το τεράστιο πλεονέκτημα να κρύβονται στο χερσαίο περιβάλλον. Αντίθετα τα πλοία επιφανείας πρέπει να λειτουργούν σε πολύ πιο ανοιχτά περιβάλλοντα.<br /><br />Τα επίγεια συστήματα έχουν το πλεονέκτημα τόσο της εμβέλειας όσο και του γεγονότος ότι μπορούν να τροφοδοτούνται με πυρομαχικά. Και εάν τα συστήματα λέιζερ και μικροκυμάτων αποδειχθούν αποτελεσματικά, οι δυνάμεις που βασίζονται στην ξηρά θα έχουν τεράστιο πλεονέκτημα στην ικανότητα προβολής ισχύος. Το ρητό –αποδίδεται στο ναύαρχο Νέλσονα– «είναι ανόητο ένα πλοίο να πολεμά ένα οχυρό» όχι μόνο παραμένει αληθές, αλλά τώρα εκτείνεται σε όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις από την ακτή.<br /><br />Ο υποβρύχιος πόλεμος θα συνεχίσει να ευνοεί την επίθεση στα βαθιά ύδατα, αλλά θα ευνοεί την άμυνα σε θαλάσσια στενά και σε ρηχά νερά. Οι αναδυόμενες τεχνολογίες κάνουν τα ρηχά νερά πιο διαφανή από ποτέ, και οι συστοιχίες σταθερών αισθητήρων μπορούν να καλύψουν βασικά περάσματα μεταξύ ανοιχτών θαλασσών. Αυτός είναι ο λόγος που το Αιγαίο μπορεί να μετατραπεί de facto σε ελληνική θάλασσα.<br /><br />Ο πλους στο Αιγαίο μπορεί να καταστεί απαγορευτικός για τους Τούρκους, επειδή υπό όρους το Αρχιπέλαγος μπορεί να μετατραπεί σε θάλασσα άρνησης περιοχής-άρνησης πρόσβασης (Α2/AD) κι όχι μόνο λόγω της δράσης του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Ήδη οι από ξηρά και αέρα εκτοξευόμενοι αντιπλοϊκοί πύραυλοι, που βρίσκονται στο ελληνικό οπλοστάσιο, καθιστούν τον πλου τουρκικών πολεμικών σκαφών πέραν της κάλυψης των μικρασιατικών ακτών, σχεδόν αυτοκτονική. Εάν, μάλιστα, η Ελλάδα αγοράσει και άλλα τέτοια πυραυλικά συστήματα (Exocet, Harpoon κλπ) θα υποχρέωνε τον τουρκικό στόλο ή να εγκλωβιστεί στα λιμάνια του με τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται, ή να κινηθεί μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου, λόγω γεωγραφίας, επικρατούν άλλες συνθήκες..<br /><br />Το γεγονός ότι οι Τούρκοι έχουν δώσει έμφαση στην παραγωγή των δικών τους αντιπλοϊκών συστημάτων (Atmaca) δείχνει ότι κατανοούν πλήρως την σημασία του δόγματος “άρνηση περιοχής-άρνηση πρόσβασης (Α2/AD), το οποίο από μόνο του καταδεικνύει την στροφή προς τις αμυντικές δυνατότητες, κυρίως εναντίον του ελληνικού στόλου. Η Ελλάδα οφείλει να διδαχθεί από την παραγωγή τουρκικών πυραυλικών συστημάτων. Η ανάπτυξη ελληνικής βιομηχανίας έξυπνων πυρομαχικών και πυραυλικών συστημάτων θα άλλαζε προς όφελος της Ελλάδα τον συσχετισμό δυνάμεων σίγουρα στο Αιγαίο και σε σημαντικό τμήμα της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Στον αέρα<br /><br />Η εμφάνιση εγκιβωτιοποιημένων πυραύλων Κρουζ μεγάλης εμβέλειας και οπλισμένων με πυραύλους μη επανδρωμένων αεροσκαφών που αναπτύσσονται σε ποικιλία θαλάσσιων μέσων (ακόμη και σε εμπορικά πλοία) σημαίνει ότι μπορούν να χτυπηθούν βάσεις σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. Ούτως εχόντων των πραγμάτων μπορεί μία χώρα να υπερασπιστεί τις εγκαταστάσεις της από σμήνη πυραύλων και drones; Σε μια σύρραξη περίπου ισότιμων αντιπάλων, αυτό δυσχεραίνει τις αεροπορικές επιχειρήσεις εκατέρωθεν, και η έλλειψη της αεροπορικής υποστήριξης στους επιτιθέμενους επίσης ευνοεί την άμυνα.<br /><br />Χώρες, όπως οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, ποντάρουν πολύ σε όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας –λέιζερ και μικροκυμάτων (ηλεκτρομαγνητικός παλμός EMP)– για να εξουδετερώσουν τις επιθέσεις κορεσμού. Τα πολλά υποσχόμενα αυτά όπλα είναι ακόμη σε πρώιμη φάση ανάπτυξης. Αυτό, όμως, είναι ένας πρόσθετος λόγος που επιβάλει στην Ελλάδα να επενδύσει πριν χαθεί και άλλη μια ευκαιρία, ιδίως τώρα που οι σχέσεις της με το Ισραήλ είναι σε άριστο σημείο.<br /><br />Τα κατευθυνόμενα ενεργειακά όπλα θα μπορούσαν να προστατεύουν κρίσιμες εγκαταστάσεις από drones και πυραύλους, αλλά και από μαχητικά αεροσκάφη. Όταν αναπτυχθούν, αυτά τα όπλα θα παρέχουν σημαντικό πλεονέκτημα στην άμυνα για δύο λόγους:Πρώτον, απαιτούν μεγάλα συστήματα ισχύος για να λειτουργήσουν. Ο επιτιθέμενος πρέπει να φέρει μαζί του συστήματα ισχύος για την παραγωγή σημαντικών ποσών ενέργειας, πράγμα δύσκολο από τη φύση του. Αντίθετα, ο αμυνόμενος απλά παίρνει ενέργεια απευθείας από το εθνικό δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας για ουσιαστικά απεριόριστη ισχύ, αν θέλει.<br />Δεύτερον, ο αμυνόμενος μπορεί να κρύβει αυτά τα μικρά σε μέγεθος συστήματα στο χερσαίο περιβάλλον.<br /><br />Ο επιτιθέμενος, από τη φύση του, πρέπει να κινηθεί προς την αμυνόμενη περιοχή, πράγμα που σημαίνει ότι θα παράγει ίχνη, που οι αμυνόμενοι θα εντοπίσουν. Αντίθετα, οι αμυνόμενοι δεν χρειάζεται να παράγουν ίχνος μέχρι να εμπλακούν. Καθώς τα κατευθυνόμενα ενεργειακά όπλα γίνονται επιχειρησιακά, θα αυξήσουν το πλεονέκτημα που έχει η άμυνα έναντι της επίθεσης στον τομέα του αέρα κι αυτό είναι κάτι που η Ελλάδα οφείλει να αξιοποιήσει.<br /><br />Η προτίμηση του Ερντογάν<br /><br />Το συμπέρασμα από όλα τα παραπάνω είναι ότι η ζυγαριά στις τωρινές συνθήκες και στο ορατό μέλλον, γέρνει αποφασιστικά στην πλευρά της άμυνας. Αυτό ευνοεί την Ελλάδα, η οποία δεν έχει επιθετική στρατηγική, δεν σκοπεύει να επιτεθεί στην Τουρκία. Εκτός αυτού, υπό όρους, την ευνοεί και η γεωγραφία. Ο όρος είναι η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα που αντιπροσωπεύουν τα νησιά, εάν αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που παρέχει η σύγχρονη στρατιωτική τεχνολογία.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, κάποιοι αναλυτές ισχυρίζονται ότι η επίθεση αυξάνει τη διακύμανση των στρατιωτικών αποτελεσμάτων. Καθώς η επίθεση γίνεται ισχυρότερη, είναι πιο πιθανό να προκληθεί ή ολική νίκη ή ολοκληρωτική ήττα του επιτιθέμενου στρατού, παρά ο πόλεμος να οδηγηθεί σε αδιέξοδο ή σε μικρές συνοριακές αλλαγές. Αυτό σημαίνει ότι η επίθεση καθιστά τον πόλεμο λιγότερο ασφαλή για τον ηγέτη που την αποφασίζει.<br /><br />Αντίθετα, όταν το πάνω χέρι έχει η άμυνα, ειδικά αυταρχικοί ηγέτες με επεκτατικές προθέσεις, όπως ο Ερντογάν, προτιμούν να διεξαγάγουν έναν πόλεμο στην περιφέρεια της επικράτειάς τους και με αντιπάλους χωρίς παρόμοιες στρατιωτικές δυνατότητες. Και τον προτιμούν επειδή δεν υπάρχει φόβος μήπως μία ήττα, ή ακόμα και μία μεγάλη απώλεια, προκαλέσει την ανατροπή του καθεστώτος.<br /><br />Αυτός είναι ο λόγος που ο Ερντογάν δεν δίστασε να επέμβει στρατιωτικά στη βόρεια Συρία, στη Λιβύη και στο Ιράκ, αλλά παρά τους λεονταρισμούς του απέφυγε μία σύρραξη με την Ελλάδα. Δεν κέρδισε μεγάλο πόλεμο, αλλά κέρδισε μικρούς. Αυτό σημαίνει ότι ο πειρασμός του είναι το θερμό επεισόδιο κι όχι ο γενικευμένος πόλεμος, ο οποίος στην ελληνοτουρκική περίπτωση θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις και για τον όποιο “νικητή”.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς η Ελλάδα μπορεί να μετατρέψει σε μπούμεραγκ μία τουρκική επίθεση

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Δεδομένου ότι τα νέα συστήματα επιτρέπουν στις μονάδες πυροβολικού να παραμένουν παθητικές και ταυτόχρονα να βλέπουν κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προς νέα παγκόσμια αταξία – Νέα μέτωπα και σενάρια για το Αιγαίο.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/07/oykrania.jpg" /><br /><br /><b>Ανδρονόπουλος Μάκης</b><br />Η μετάβαση στον πολυπολικό κόσμο που άρχισε την επομένη της Πτώσης του Τείχους έχει εισέλθει σε μια νέα δυναμική φάση, κατά την οποία διαφαίνεται πως οι ΗΠΑ χάνουν την πρωτοκαθεδρία και ο Δυτικός Κόσμος τα εργαλεία εκμετάλλευσης της υπεραξίας των άλλων. Η φάση αυτή που δεν είναι οριστική –είναι κι αυτή μεταβατική– χαρακτηρίζεται από δομικές αλλαγές στο γεωοικονομικό και γεωπολιτικό πεδίο, που σύμφωνα με τις ενδείξεις οδηγούν σε πάμπολλες περιφερειακές αναφλέξεις, όπου διακυβεύονται στρατηγικά συμφέροντα των μεγάλων δρώντων.<br /><br />Στο επίκεντρο των εξελίξεων είναι η ενεργειακή αγορά και η ανάγκη των ΗΠΑ να αποσβέσουν τις τεράστιες επενδύσεις για την εξόρυξη του σχιστολιθικού αερίου με άνοδο τιμών και εξεύρεση νέων αγορών. Αυτό επιτεύχθηκε με το μπλοκάρισμα του Nord Stream II και την υποκατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη –κυρίως στη Γερμανία κι όχι μόνο– με αμερικάνικο σχιστολιθικό.<br /><br />Η κατάσταση που δημιουργήθηκε από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ανεξάρτητα από τους γεωστρατηγικούς λόγους, ενεργοποίησε ένα γεωπολιτικό ντόμινο και προκάλεσε τις περιβόητες δυτικές κυρώσεις κατά της Μόσχας, που εξελίχθηκαν σε μπούμερανγκ, το οποίο χτύπησε κατακέφαλα την Ευρώπη, αλλά και τη Δύση γενικότερα. Ήδη, σύμφωνα με το Bloomberg, οι 500 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη έχασαν το α’ εξάμηνο του 2022 πάνω από 1,4 τρισ. δολάρια από την κατάρρευση των αγορών.<br /><br />Πρόκειται για ένα βίαιο ξεφούσκωμα της χρηματιστηριακής φούσκας που θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη, καθώς συνυπάρχει με ένα πολυτροφοδοτούμενο παγκόσμιο πληθωριστικό τσουνάμι. Είναι προφανές πως, αν η κατάσταση δεν συγκρατηθεί εγκαίρως, το παγκόσμιο χρέος και το διεθνές νομισματικό σύστημα θα βρεθούν μπροστά στην ανάγκη για ριζικές αναδιαρθρώσεις. Ο πληθωρισμός, η ενεργειακή και η επισιτιστική κρίση έρχονται να αυξήσουν κατακόρυφα τις κοινωνικές ανισότητες και την δυσαρέσκεια, που ήδη σε πολλές περιοχές εκδηλώνεται με διαδηλώσεις και βία (ακόμα και στην Ολλανδία).<br /><br /><div>Οι “εχθροί” έχουν την πρωτοβουλία κινήσεων<br /><br />Οι δυτικές κυρώσεις φέρνουν τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Η Ρωσία πέτυχε ρεκόρ εσόδων 93 δισ. ευρώ από την άνοδο των τιμών πετρελαίου και φυσικού αερίου στις πρώτες 100 μέρες του πολέμου. Η Ρωσία τιμολογεί πια το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο σε ρούβλια, με αποτέλεσμα η αξία του ρωσικού νομίσματος να εκτιναχθεί. Τώρα, απειλεί να κάνει το ίδιο με το σιτάρι, το καλαμπόκι, λιπάσματα, μέταλλα κι άλλα εμπορεύματα, συνδέοντας ευθέως το ρούβλι με πραγματικά αγαθά.<br /><br />Ως γνωστόν, Ρωσία και η Ουκρανία αντιπροσωπεύουν το 14% της παγκόσμιας παραγωγής σιταριού και το 60% της παγκόσμιας παραγωγής ηλιελαίου, διαδραματίζοντας κεντρικό ρόλο στην επισιτιστική κάλυψη της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Παράλληλα, Κίνα και Ρωσία ανακοίνωσαν ένα νέο ψηφιακό “συνθετικό” νόμισμα συνδεδεμένο με δέσμη αγαθών που, καθώς φαίνεται θα αποτελέσει τη βάση ενός νέου ευρασιατικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και του Ευρασιατικού ΔΝΤ, που είχε από καιρό εξαγγελθεί.<br /><br />Ήδη η Κίνα που διαθέτει 3,13 τρισ. δολάρια συναλλαγματικά αποθέματα, δημιουργεί σε συνεργασία με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών ένα αποθεματικό γουάν με την συμμετοχή της Μαλαισίας, του Χονγκ Κονγκ, της Σιγκαπούρης, της Ινδονησίας και της Χιλής, που συνεισφέρουν από 15 δισ. γουάν (περίπου 2,2 δισ. δολάρια). Έτσι, οι χώρες που θα δανείζονται από αυτό, δεν θα είναι υποχρεωμένες να εξοφλούν σε δολάρια ή ευρώ. Το επόμενο βήμα είναι η συγκρότηση ενός συστήματος συναλλαγών που θα αντικαταστήσει το SWIFT.<br /><br />Τα αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων είναι πολλαπλά. Το Ισραήλ που διαθέτει 200 δισ. δολάρια συναλλαγματικά αποθέματα, μείωσε την έκθεσή του σε ευρώ και δολάρια και έβαλε στο καλάθι του το αποθεματικό γουάν και μερικά άλλα νομίσματα. Η Σαουδική Αραβία δρομολογεί την τιμολόγηση του πετρελαίου και σε γουάν, ενώ φαίνεται να είναι σε συνεννόηση με Ρωσία και Κίνα για τις τιμές του.<br /><br />Είναι σαφές πως το δυτικό πουλόβερ ξηλώνεται και το νέο ευρασιατικό νόμισμα θα παίξει το ρόλο του αντι-δολαρίου. Οι εξελίξεις αυτές έχουν προκαλέσει πανικό στα δυτικά χρηματιστήρια, καθώς αποκαλύπτεται ότι οι “εχθροί” έχουν ξεκάθαρα την πρωτοβουλία κινήσεων. Φαίνεται, λοιπόν, ότι γύρω από τον ενεργειακό και χρηματοοικονομικό τομέα θα συγκροτηθούν οι νέες συμμαχίες που θα έχουν πολυπρισματικό χαρακτήρα. Αυτός, όμως, θα διαμορφωθεί και στο γεωπολιτικό πεδίο που θα εξασφαλίσει τους εμπορικούς δρόμους της νέας εποχής, πράγμα που σημαίνει θερμά μέτωπα, ενεργά ή και άλλα που είναι έτοιμα να εκραγούν…<br /><br /></div><div>Τρία καυτά μέτωπα στην Ευρώπη<br /><br />Αυτή την περίοδο τρία καυτά μέτωπα μοχλεύονται στην Ευρώπη σε σχέση με τη Ρωσία:<br />Το Ουκρανικό, που έχει μοχλεύσει με δύο τρόπους την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Πρώτον, διότι η ρωσική εισβολή έχει ως θεωρητικό φόντο τον αναθεωρητισμό που πρεσβεύει η Άγκυρα. Δεύτερον, γιατί άνοιξε το ζήτημα των Στενών του Βοσπόρου, από το οποίο διέρχεται σημαντικός όγκος εμπορίου. Το τι παίζεται στη Μαύρη Θάλασσα είναι γνωστό κι αυτό αναδεικνύει στην γεωοικονομική και γεωπολιτική αξία του Αιγαίου, ειδικά των 12 μιλίων.<br /><br />Όλα δείχνουν πως η οριστική ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ μπορεί να παιχτεί στο Αιγαίο σύμφωνα με ορισμένα σενάρια, τα οποία ενισχύονται από τη λογική που λέει πως αν η Τουρκία είναι να κάνει κάτι σοβαρό εναντίον της Ελλάδας πρέπει να το κάνει, πριν από την ανατροπή της ισορροπίας στον αέρα και στη θάλασσα. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που μια ελληνοτουρκική σύρραξη θεωρείται πιθανή από πολλούς ξένους αξιωματούχους. Σε κάθε περίπτωση η τουρκική επιθετικότητα συνδέεται και μοχλεύεται από τις ευρύτερες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως θα δούμε πιο κάτω.<br /><br />Επιπλέον, για τη Δύση και το ΝΑΤΟ το κρίσιμο γεωπολιτικό ζήτημα βρίσκεται στον Αρκτικό Ωκεανό, «το Σουέζ του 21ου αιώνα» όπως το αποκάλεσε ο Πούτιν, που ελέγχει το μεγαλύτερο τμήμα του. Θα καταριέται τον τσάρο που πούλησε στις ΗΠΑ το 1867 την πάλαι ποτέ αποικία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας Αλάσκα. Τα 90 χλμ του Βερίγγειου πορθμού που χωρίζουν τις δύο χώρες αποκτούν νέο γεωπολιτικό βάρος, πέρα από τα κοιτάσματα στρατηγικών μετάλλων που έχουν βρεθεί εκεί.<br /><br />Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ αποκτά άλλη στρατηγική σημασία. Εκεί εντάσσεται και η αυξανόμενη ένταση μεταξύ Ρωσίας και Νορβηγίας γύρω από το Αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ, όπου η δεύτερη επέβαλε περιορισμούς που εμποδίζουν τη μεταφορά εμπορευμάτων σε οικισμούς με ρωσικό πληθυσμό, κάτι που το Όσλο το διαψεύδει. Σημειωτέον ότι η Νορβηγία από το 2016 έχει αναπτύξει ένα μεταλλικό φράκτη στα σύνορά της με τη Ρωσία στο βορρά.<br /><br />Το τρίτο μέτωπο βρίσκεται στη Βαλτική και προφανώς αποτελεί μια παράπλευρη επέκταση της ουκρανικής κρίσης. Εστία είναι ο ρωσικός θύλακος του Καλίνινγκραντ, κρίσιμης στρατιωτικής σημασίας για τη Μόσχα. Αφορμή στάθηκε ο αποκλεισμός τροφοδοσίας μέσω τρένου του Καλίνινγκραντ από τη Λιθουανία, στο πλαίσιο της επέκτασης των δυτικών κυρώσεων. Ο αποκλεισμός τρομοκράτησε το Βερολίνο, που είναι εξοργισμένο με τη Λιθουανία, διότι αντιλαμβάνεται ότι η πρόκληση αυτή δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη από τη Ρωσία. Πρόκειται για μεταφορά αγαθών από Ρωσία προς Ρωσία, “κάτι που δεν απαγορεύεται”, λένε οι Γερμανοί. Σημειωτέον ότι στη Λιθουανία είναι εγκατεστημένες γερμανικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να εμπλακούν σε μία ρωσική εισβολή.<br /><br />Το ερώτημα είναι «ποιος είναι πίσω από όλα αυτά;». Είναι δυνατόν η Λιθουανία να προκαλεί τη Ρωσία; Θέλει το Λονδίνο πόλεμο με τους Ρώσους; Τον θέλουν πράγματι οι Αμερικανοί; Τον θέλει το χρηματιστικό κεφάλαιο και οι ελίτ που βλέπουν τα αδιέξοδα του δυτικού συστήματος; Το μόνο σίγουρο είναι πως Μακρόν και Σολτς, που συνομίλησαν στο Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων για το Ουκρανικό και το ενεργειακό, δεν θέλουν πόλεμο. Τί όμως μπορούν να κάνουν, αφού ο Ζελένσκι έχει πεισθεί –ή τουλάχιστον αυτό λέει– από τους Αγγλοαμερικάνους πως θα του δώσουν τα μέσα να γυρίσει το παιγνίδι μετά τις 15 Αυγούστου; Και τί θα γίνει αν οι Ρώσοι χτυπήσουν τα νατοϊκά όπλα που προορίζονται για το Κίεβο στην Πολωνία, τη Ρουμανία ή όπου αλλού;<br />Στις απόψυξη οι παγωμένες διενέξεις<br /><br />Στο μεταξύ, όπως έχουμε αναφέρει, βρίσκονται σε απόψυξη παγωμένες γεωπολιτικές διενέξεις και οι αστάθμητοι παράγοντες της Ιστορίας έχουν βγει παγανιά. Λίγο πιο κάτω από την Αλάσκα, εκεί που το 1905 οι Ρώσοι ηττήθηκαν από τους Ιάπωνες, άνοιξε η αυλαία μια παλιάς διένεξης. Με νέο ρωσικό διάταγμα, στην ουσία εθνικοποιείται η Sakhalin Energy Investment Company στη Σαχαλίνη, στην οποία μέτοχοι είναι η Gazprom (50% συν μία μετοχή) και η Shell, η Mitsui και η Mitsubishi Corp. (8058.T), κατέχουν μερίδια 12,5% και 10% αντίστοιχα στην εταιρεία, η οποία τροφοδοτεί σε κρίσιμο επίπεδο ενεργειακά την Ιαπωνία.<br /><br />Τί σημαίνει η κίνηση; Αντιδρώντας η Μόσχα στην ιαπωνική συμμετοχή στις δυτικές κυρώσεις, ετοιμάζεται να κόψει το LNG στους Ιάπωνες. Στην κίνηση αυτή έχει μαζί της το Πεκίνο, που έχει απέναντί του την AUKUS (Αυστραλία, Βρετανία, ΗΠΑ) στη θάλασσα της Νότιας Κίνας, με ανοιχτό πάντα το ζήτημα της Ταϊβάν. Και δίπλα σ’ όλα αυτά, η Βόρεια Κορέα δοκιμάζει νέους διηπειρωτικούς πυραύλους, προσθέτοντας εύφλεκτο υλικό στον ήδη εύφλεκτο Ειρηνικό.<br /><br />Κινητικότητα υπάρχει και στην Κεντρική Ασία, όπου μετά τις εξελίξεις στο Καζακστάν όπου οι Ρώσοι εδραίωσαν τη θέση τους, ένταση εκδηλώνεται στην αυτόνομη περιοχή της Δημοκρατίας του Καρακαλπακστάν, στο Ουζμπεκιστάν. Έλαβαν χώρα άγριες συγκρούσεις μετά την τροποποίηση του Συντάγματος, που αφαιρεί πλέον το δικαίωμα του Καρακαλπακστάν στην απόσχιση. Φαίνεται ότι το Ουζμπεκιστάν εισέρχεται σε μια φάση αποσταθεροποίησης που κατά τους δυτικούς παρατηρητές μπορεί να εξαπλωθεί στην ευρύτερη περιοχή, καθώς δρομολογούνται κι εκεί νέοι εμπορικοί και ενεργειακοί δρόμοι.</div><div><br />Συμμαχία κατά του Ιράν και της Τουρκίας<br /><br />Ταυτόχρονα, φαίνεται πως διαμορφώνεται μια Στρατιωτική Συμμαχία Ισραήλ και Αράβων απέναντι στο Ιράν και τις οθωμανικές βλέψεις της Τουρκίας που εικάζεται ότι θα επισημοποιηθεί τις επόμενες μέρες κατά την επίσκεψη του Μπάιντεν στην Ιερουσαλήμ και το Ριάντ. Στην ουσία πρόκειται για αμυντικές συμφωνίες μεταξύ Ισραήλ, Σαουδικής Αραβίας, Εμιράτων και Αιγύπτου, ενδεχομένως και Ιορδανίας που θα “ενοποιεί” ένα σύστημα υψηλής τεχνολογίας, το οποίο θα παρακολουθεί όλο τον Κόλπο και την Κεντρική Ασία, ακυρώνοντας έτσι την δυτική εξάρτηση από την Τουρκία.<br /><br />Στο παίγνιο αυτό, που έχει ως φόντο μια νέα κατανομή και όδευση των ενεργειακών πόρων και της ασφάλειάς τους, εμπλέκεται όλο το μεσανατολικό σύστημα (Ιράκ, Συρία, Κούρδοι, Τουρκία, Ρωσία, Λίβανος, Ισραήλ, Παλαιστίνιοι κλπ). Δεν είναι τυχαίο που η υπερεξοπλισμένη Χεζμπολάχ στοχοποίησε πλατφόρμα της Energean, κάτι που διέψευσε το Ισραήλ, αλλά προκάλεσε κινητοποίηση του στόλου του, ενώ ανακοινώθηκε πως τα UAV της καταρρίφθηκαν πάνω από τα αναγνωρισμένα από τον ΟΗΕ χωρικά ύδατα του Λιβάνου. Στην δε Λιβύη συνεχίζονται αναταραχές, με αφορμή τις περικοπές ηλεκτρικού, ενώ η χώρα παραμένει διαιρεμένη και σε πολιτικό αδιέξοδο.<br /><br />Αυτές είναι οι βασικές διενέξεις που έχουν ενεργοποιηθεί τελευταία, αλλά δεν είναι οι μόνες. Υπάρχουν παρά πολλές και στην Αφρική, ακόμη και στη Λατινική Αμερική, όπου συντελούνται πολιτικές αλλαγές. Όπως σημειώναμε πρόσφατα, φαίνεται να έχει ξεκινήσει μια διαδικασία δεύτερης και ουσιαστικότερης αποαποικιοποίησης, ειδικά στο πεδίο της οικονομικής εξάρτησης από τα δυτικά συμφέροντα, που πατρονάρεται από τον Πούτιν και στηρίζεται από την Κίνα.<br /><br />Η Ουάσιγκτον μοιάζει ιδιαίτερα πολεμοχαρής, αλλά οι περισσότερες κινήσεις της δεν της βγαίνουν. Αντίθετα προκαλούν τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος στους συμμάχους της. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η ρωσική εισβολή προκάλεσε τη συσπείρωση στο ΝΑΤΟ, αλλά αν η κατάσταση συνεχιστεί θα υπάρξουν διαφοροποιήσεις. Η Ευρώπη έχει μια πρόκληση-ευκαιρία για απεξάρτηση από τις ΗΠΑ και την διεκδίκηση ενός παγκόσμιου ρυθμιστικού ρόλου.<br /><br />Από την άλλη, αν δει κανείς το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Miloš Škundrić που προβάλει τελευταία το Netflix με τίτλο <a href="https://www.youtube.com/watch?v=nclxobuFqEs">“The Long Road to War”</a> (2018) που βασίζεται σε αρχεία της Σερβίας, θα κατανοήσει ότι η δολοφονία του αρχιδούκα Φερδινάνδου στο Σεράγεβο ήταν η αφορμή για το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά οι αιτίες ήταν πολλές και συσσωρεύτηκαν από τα μέσα του 19ου αιώνα. Η διεθνής κατάσταση που σκιαγραφήσαμε εδώ έχει πολλές αναλογίες με εκείνη την εποχή.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Προς νέα παγκόσμια αταξία – Νέα μέτωπα και σενάρια για το Αιγαίο.

Ανδρονόπουλος Μάκης Η μετάβαση στον πολυπολικό κόσμο που άρχισε την επομένη της Πτώσης του Τείχους έχει εισέλθει σε μια νέα δυναμική φάση, κ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Να ΄σαι καλό παιδί για 120 ημέρες και παίρνεις F-16» το μήνυμα Μπάϊντεν στον Ερντογάν.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/07/sxedio_nomou_f16_congress_draft.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/07/sxedio_nomou_f16_congress_draft-696x366.jpg" /></a><br /><br />Η διοίκηση Μπάϊντεν βρήκε το «τρικ» με το οποίο θα ξεπεράσει τις όποιες αντιδράσεις για την πώληση F-16 στην Τουρκία. 120 ημέρες …ηρεμίας από την Τουρκία και όλα καλά!<br /><br />Ο Μπάμπης Παπασπύρου δημοσιοποίησε <a href="https://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2022/07/f-16_01553417847.html">στην ιστοσελίδα του</a> το το σχέδιο τροποποίησης της 6/7/2022… που θα κατατεθεί στο Κογκρέσο από ομάδα βουλευτών που αντιτίθενται στην προσπάθεια του προέδρου Μπάιντεν να πωλήσει F-16 στην τουρκία ή και να επιτρέψει την αναβάθμισή τους…<br /><br />Τι προβλέπει:<br /><br />Αρχική περίοδος – Κατά τη διάρκεια της περιόδου των 120 ημερών που αρχίζει από την ημερομηνία θέσπισης του παρόντος νόμου, ο Πρόεδρος δεν μπορεί να πωλήσει, να μεταβιβάσει, να διευκολύνει τη μεταφορά ή να εγκρίνει άδεια για την εξαγωγή αεροσκαφών F-16 ή τεχνολογιών αναβάθμισης F-16/κιτ εκσυγχρονισμού βάσει του νόμου περί ελέγχου εξαγωγών όπλων (22 U.S.C. 2751) στις ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας, σε υπηρεσία πληροφοριών, εσωτερικής ασφάλειας ή επιβολής του νόμου ή όργανο της κυβέρνησης της Τουρκίας ή σε οποιοδήποτε πρόσωπο ενεργεί ως πράκτορας ή για λογαριασμό τέτοιου οργανισμού ή οργάνου.<br /><br />(2) Μεταγενέστερες περίοδοι –<br /><br />(Α) Γενικά – κατά τη διάρκεια περιόδου 120 ημερών που αρχίζει μετά το τέλος της περιόδου των 120 ημερών που περιγράφεται στην παράγραφο (1), και κάθε περίοδο 120 ημερών στη συνέχεια, ο Πρόεδρος δεν μπορεί να πωλήσει, να εγκρίνει άδεια για την εξαγωγή , ή με άλλο τρόπο να μεταφέρει τυχόν αεροσκάφη F-16 και τεχνολογίες αναβάθμισης/συσκευές εκσυγχρονισμού F-16 βάσει του νόμου περί ελέγχου εξαγωγών όπλων (22 U.S.C. 2751), ανεξάρτητα από την ποσότητα τέτοιων ειδών, υπηρεσιών ή εξοπλισμού, στις ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας, μια υπηρεσία πληροφοριών , εσωτερική ασφάλεια ή υπηρεσία επιβολής του νόμου ή όργανο της κυβέρνησης της Τουρκίας ή σε οποιοδήποτε πρόσωπο που ενεργεί ως πράκτορας ή για λογαριασμό αυτής της υπηρεσίας ή οργάνου, εκτός εάν ο Πρόεδρος έχει υποβάλει στον πρόεδρο και τα μέλη των κατάλληλων επιτροπών του Κογκρέσου πιστοποιητικό που περιγράφεται στην υποπαράγραφο (Β) <br /><br />(Β) Πιστοποίηση –<br /><br />Η πιστοποίηση που περιγράφεται σε αυτήν την υποπαράγραφο είναι μια πιστοποίηση που περιέχει την απόφαση του Προέδρου ότι, κατά τη διάρκεια της περιόδου των 120 ημερών από την ημερομηνία υποβολής της πιστοποίησης, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν έχει καθορίσει ότι η κυβέρνηση της Τουρκίας έχει πραγματοποιήσει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες δραστηριότητες:<br /><br />(i) Παραβίαση της κυριαρχίας της Ελληνικής Δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένων εδαφικών υπερπτήσεων και παραβιάσεων της Περιοχής Πληροφοριών Πτήσεων Αθηνών του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας<br /><br />(ii) Έγιναν βήματα για την υποβάθμιση της διαλειτουργικότητας του ΝΑΤΟ<br /><br />(iii) Εκτέθηκαν μέσα του ΝΑΤΟ σε εχθρικούς παράγοντες<br /><br />(iv) Υποβαθμίστηκε η γενική ασφάλεια των χωρών μελών του ΝΑΤΟ<br /><br />(3) Ορισμοί <br /><br />(Α) Τεχνολογίες αναβάθμισης/ κιτ εκσυγχρονισμού αεροσκαφών F-16<br /><br />(Β) Κατάλληλες Επιτροπές Κογκρέσου – ο όρος «κατάλληλες επιτροπές του Κογκρέσου» σημαίνει – (i) η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, η Επιτροπή Άμυνας της Βουλής, η Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας και η Επιτροπή Άμυνας της Γερουσίας<br /><br />(Γ) Περιοχή Πληροφοριών Πτήσεων Αθηνών του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Να ΄σαι καλό παιδί για 120 ημέρες και παίρνεις F-16» το μήνυμα Μπάϊντεν στον Ερντογάν.

Η διοίκηση Μπάϊντεν βρήκε το «τρικ» με το οποίο θα ξεπεράσει τις όποιες αντιδράσεις για την πώληση F-16 στην Τουρκία. 120 ημέρες …ηρεμίας απ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάς-Εξοπλισμοί: Να χαλαρώναμε μήπως λίγο; Μην πιστέψουμε στο τέλος ότι γίναμε υπερδύναμη…

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/07/GREECE-ARMAMENTS-ARMY-VOIVE-790x400.jpg" /><br /><br />Ιεράρχηση και προτεραιοποίηση εξοπλιστικών αναγκών – Χρόνιο πρόβλημα χωρίς λύση για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι πραγματικά απορίας άξια η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται η τουρκική απειλή σε όλες της, ή τις πλέον επικίνδυνες, διαστάσεις από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Ελλάδας. Και το γράφουμε αυτό με πλήρη επίγνωση του τι σημαίνει. Το αναλύουμε δε περαιτέρω για να γίνει περισσότερο κατανοητό και φυσικά για να τεκμηριώσουμε αυτή μας τη θέση…<br /><br />Το τελευταίο διάστημα σημαντικός αριθμός Ελλήνων πολιτικών, κάποιοι από τους οποίους προέρχονται μάλιστα από τις Ένοπλες Δυνάμεις, έσπευσαν να υποβαθμίσουν την τουρκική απειλή έναντι της Ελλάδας, υποστηρίζοντας ούτε λίγο – ούτε πολύ ότι και μόνο η προοπτική (γιατί αυτό έχουμε μόνο προς το παρόν και για αρκετά ακόμα χρόνια όπως θα δούμε παρακάτω…) της ένταξης μαχητικών Rafale και F-35A σε ελληνική υπηρεσία, έχει προκαλέσει… πανικό και κατάθλιψη στους Τούρκους.<br /><br />Για το απώτερο μέλλον ενδεχομένως. Όμως οι δηλώσεις αυτές και το κλίμα που καλλιεργείται στα ελληνικά μίντια, μόνο ανησυχία προκαλούν, ή θα έπρεπε να προκαλούν. Όχι όμως στους Τούρκους, αλλά στους Έλληνες! Γιατί η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική από αυτή που θέλουμε να παρουσιάσουμε, από αυτό που θα θέλαμε να συμβαίνει.<br /><br />Η αεροπορική ισχύς είναι μέρος μόνο του παζλ που συνθέτει την στρατιωτική αποτρεπτική ισχύ μίας χώρας. Από εκεί και πέρα δε, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η Πολεμική Αεροπορία χρειάζεται πολύ χρόνο, χρήμα, δουλειά και προσπάθεια για να καταστεί ξανά, αναλογικά, όσο ανταγωνιστική ήταν στο παρελθόν. Βρίσκεται μεν σε αυτή τη διαδικασία αλλά “δεν έχει φτάσει ακόμα εκεί”, όπως λένε οι υπερατλαντικοί φίλοι και σύμμαχοι.<br /><br />Η ολοκλήρωση των εργασιών εκσυγχρονισμού των 85 F-16 σε F-16V αναμένεται να ολοκληρωθεί την περίοδο 2026-2027, χωρίς να γνωρίζουμε βέβαια πότε ακριβώς θα ξεκινήσει και πότε θα ολοκληρωθεί με τη σειρά της και η διαδικασία εκσυγχρονισμού των 38 F-16 Block 50 στο επίπεδο Block 50M. Δεν είναι γνωστό επίσης πότε θα παραληφθούν τα ατρακτίδια στοχοποίησης (TGP) τύπου ΑΝ/ΑΑQ-33 SNIPER, τα οποία θα αποδώσουν στο σύνολο των εκσυγχρονισμένων ελληνικών F-16 τη δυνατότητα να αξιοποιηθούν και πάλι ως πλατφόρμες αέρος – εδάφους με κατευθυνόμενα όπλα ακριβείας (LGB), καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου.<br /><img src="" /><br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Χωρίς ατρακτίδια στοχοποίησης, τα ελληνικά F-16 προς το παρόν δεν μπορούν παρά να πλήττουν στόχους στο έδαφος μόνο με απλές συμβατικές βόμβες! Μοναδική εξαίρεση οι λιγοστές συλλογές JDAM που υπάρχουν στο ελληνικό οπλοστάσιο και τα ανεμοπορούντα AGM-154 JSOW.<br /><br />H επανενεργοποίηση του στόλου των Mirage 2000-5Mk.2 δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, ενώ οι παραδόσεις των καινούριων 12 Rafale F3R θα ολοκληρωθούν το 2025. Για τα F-35A ούτε λόγος να γίνεται… Τα πρώτα θα προσγειωθούν στην Ελλάδα την περίοδο 2029-2030, υπό τις καλύτερες των προϋποθέσεων και σε αριθμούς που δεν θα προσφέρουν κάποια ουσιώδη διαφοροποίηση σε καθαρά επιχειρησιακό επίπεδο.<br /><br />Ναι, οπωσδήποτε έχουν γίνει ενέργειες προς την ορθή κατεύθυνση και έχουν σημειωθεί σημαντικές και θετικές εξελίξεις, όπως η έγκριση (από την Βουλή των Ελλήνων και φυσικά και την κυβέρνηση των ΗΠΑ…) της αγοράς αερομεταφερόμενων αντιπλοϊκών πυραύλων τύπου AGM-84L Harpoon για τα F-16 και τα εκσυγχρονισμένα P-3H, καθώς και πυραύλων αντι-ραντάρ AGM-88E AARGM. Απέχουμε όμως πολύ από την συμβασιοποίησή τους, πόσο μάλλον από την παραλαβή αυτών των όπλων.<br /><br />Αυτό το λέει η ελληνική εμπειρία από τα εξοπλιστικά. Πέραν της τουλάχιστον διετούς καθυστέρησης στην απόφαση αναβάθμισης των F-16 Block 50, επιβεβαίωση δε του γεγονότος αυτού αποτελεί και το ότι έχουν περάσει εννέα ολόκληροι μήνες από την αντίστοιχη έγκριση από τη Βουλή των Ελλήνων, της απόκτησης των ισραηλινών Rampage και SPICE 1000 και 2000, χωρίς ακόμη να έχουν υπογραφεί οι σχετικές συμβάσεις. Το ίδιο ισχύει και για άλλο ένα κρίσιμο για την ελληνική άμυνα όπλο νέας γενιάς, τον SPIKE NLOS…<br /><br />Άρα, ενώ έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας, στην προσπάθεια να καταστήσουμε και πάλι αξιόμαχη την Πολεμική Αεροπορία, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα για τους άλλους δύο Κλάδους των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, όπου οι αντίστοιχες διαδικασίες δεν έχουν καν ξεκινήσει. Η προμήθεια των τριών φρεγατών Belharra HN (FDI) για το Πολεμικό Ναυτικό και ο εκσυγχρονισμός των RM-70 είναι σταγόνα στον ωκεανό των καταγεγραμμένων, προτεραιοποιημένων και συνολικών τους αναγκών…<br /><br />Υποτίθεται ότι η Ελλάδα έχει ως απόλυτη προτεραιότητα αυτή την περίοδο για το ΠΝ, την αγορά τεσσάρων (ή πέντε..) νέων κορβετών, σε συνδυασμό με τον εκσυγχρονισμό μέσης ζωής (MLU που έπρεπε να έχει γίνει το αργότερο πριν από μία δεκαετία…) των τεσσάρων φρεγατών MEKO 200HN. Αυτό τουλάχιστον διακηρύττει προς πάσα κατεύθυνση.<br /><br />Αντί αυτού όμως και σε καθαρά πρακτικό επίπεδο, οι ενέργειές της δείχνουν ότι δεν υπάρχει προτεραιοποίηση. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι αγοράζονται πρόσθετα (τρία τον αριθμό!) ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα MH-60R και στο μεταξύ συζητάμε εάν υπάρχουν στο σύνολό τους τα κονδύλια που απαιτούνται για τον εκσυγχρονισμό των MEKO 200HN; Για την επιχειρησιακή αξία των MH-60R ουδείς λόγος.<br /><br />Ή πώς αλλιώς να εξηγηθεί το “κατεπείγον¨ της “διαδικασίας” προμήθειας τριών μόλις μη επανδρωμένων θαλάσσιας επιτήρησης, αεροσκαφών τύπου ΜQ-9B, έναντι του αστρονομικού ποσού των 388 εκατομμυρίων δολαρίων; Με τα χρήματα αυτά δεν εκσυγχρονίζονται πλήρως τρεις τουλάχιστον από τις τέσσερις MEKO 200HN;<br /><br />Σύμφωνοι, άλλο τα MQ-9B και άλλο οι φρεγάτες, αλλά οι δεύτερες δεν είναι που έπρεπε να έχουν εκσυγχρονιστεί εδώ και δέκα τουλάχιστον χρόνια; Υπάρχει τελικά προτεραιοποίηση αναγκών ή όχι; Ή οι προτεραιότητες ανεβοκατεβαίνουν ως… ασανσέρ με κριτήρια τα οποία δεν μπαίνει κανείς στον κόπο να εξηγήσει; Και σε τελευταία ανάλυση, για αυτή τη δουλειά δεν εκσυγχρονίζονται τα P-3 Orion;<br /><br />Ή μήπως δεν διατίθενται ήδη μέσα που κάνουν ακριβώς αυτή τη δουλειά και μάλιστα με κλάσμα του κόστους είτε το δει κανείς ως διαθεσιμότητα των απαραίτητων συστημάτων μέσω χρονομερισματικής μίσθωσης (leasing) είτε σε περίπτωση που κινηθούμε για αγορά; Με “γεωπολιτικά” κριτήρια άλλη μία αγορά; Ποια είναι αυτά; Κλείνουμε το θέμα αυτό εδώ γιατί θα επανέλθουμε με αναλυτικό αφιέρωμα.<br /><br />Είναι πολλά αυτά που έχουν γίνει τα τελευταία δύο χρόνια. Αφενός όμως δεν έχουν αρχίσει να παράγουν αποτελέσματα και θα χρειαστεί χρόνος, συνέχεια και συνέπεια για να επιτευχθεί αυτό και αφετέρου αρκετά προγράμματα ήταν εκτός πραγματικότητας από πλευράς κάλυψης των πραγματικών και άμεσων επιχειρησιακών αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων. Καμία σχέση με τήρηση λίστας προτεραιοτήτων που τα Επιτελεία είχαν καταρτίσει…<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελλάς-Εξοπλισμοί: Να χαλαρώναμε μήπως λίγο; Μην πιστέψουμε στο τέλος ότι γίναμε υπερδύναμη…

Ιεράρχηση και προτεραιοποίηση εξοπλιστικών αναγκών – Χρόνιο πρόβλημα χωρίς λύση για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι πραγματικά απορίας...

Διαβάστε την συνέχεια