Σε μια τολμηρή κίνηση που θα μπορούσε να καθορίσει το πολιτικό του μέλλον, ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ρισκάρει τα πάντα για να παραμείνει στην εξουσία.
Με την κοινή γνώμη να στρέφεται εναντίον του, ακόμη και σε παραδοσιακά συντηρητικές περιοχές, ο Ερντογάν στρέφεται σε μια απρόσμενη συμμαχία: τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, τον φυλακισμένο ηγέτη του PKK. Ο στόχος του είναι διπλός: να τερματίσει μια σύγκρουση δεκαετιών που έχει κοστίσει χιλιάδες ζωές και να εξασφαλίσει την πολιτική επιβίωσή του, χρησιμοποιώντας τους Κούρδους ως το κλειδί για μια συνταγματική αναθεώρηση που θα του επιτρέψει να παραμείνει πρόεδρος εφ’ όρου ζωής.
Σύμφωνα με το Politico, στο τραπέζι είναι ακόμα και το σενάριο, ο Ερντογάν να δώσει στον Οτσαλάν μια θέση στην τουρκική πολιτική σκηνή. «Είναι ένα σημάδι της κατακόρυφης πτώσης της τύχης του Ερντογάν το γεγονός ότι σκέφτεται καν ένα τόσο ριζοσπαστικό βήμα για να διατηρήσει τον έλεγχό του στην χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, που αριθμεί 85 εκατομμύρια ανθρώπους. Όμως ο ισλαμιστής λαϊκιστής γνωρίζει ότι αυτή είναι η στιγμή του να προσπαθήσει να εδραιώσει τη θέση του ως προέδρου — ενδεχομένως εφ’ όρου ζωής — ή να κινδυνεύσει να εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή» επισημαίνεται στο δημοσίευμα.
Από τότε που υπέστη συντριπτικές ήττες από την κοσμική αντιπολίτευση στις δημοτικές εκλογές του 2024 –κυρίως σε συντηρητικά προπύργια– ο Ερντογάν έχει κάνει μια ολοένα και πιο απελπισμένη κίνηση προς τον πλήρη αυταρχισμό. Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, έχει φυλακιστεί και οι υπηρεσίες ασφαλείας έχουν ξεκινήσει μια πανεθνική καταστολή για τη σύλληψη δημάρχων της αντιπολίτευσης. Οι σύμμαχοι που υποστήριξαν τον Ερντογάν στην άνοδό του στην εξουσία τον έχουν σε μεγάλο βαθμό εγκαταλείψει.
Ενώ η ανάγκη για μια νέα βάση υποστήριξης εξηγεί το κουρδικό στοίχημα του Ερντογάν, είναι μια κίνηση υψηλού κινδύνου χωρίς εγγύηση επιτυχίας. Η κυρίαρχη τουρκική κοινή γνώμη είναι πολύ επιφυλακτική απέναντι στο PKK, και οι ίδιοι οι Κούρδοι είναι εξαιρετικά νευρικοί σχετικά με το να εμπιστευτούν τις τουρκικές αρχές. Αυτή η συμφωνία απέχει πολύ από το να είναι εύκολη.
Κάποια αρχική πρόοδος αναμένεται την Παρασκευή, με μια πρώτη παρτίδα όπλων του PKK να παραδίδεται στο βόρειο Ιράκ, πιθανότατα στην κυρίως κουρδική επαρχία του Σουλεϊμανίγια.
Ενώ δημόσια διακηρύσσει τη σημασία του έργου του για «μια Τουρκία χωρίς τρομοκρατία» για τη συμφιλίωση με τους Κούρδους, ο Ερντογάν δείχνει επίσης ότι είναι εντελώς ενήμερος για τους κινδύνους. Έχει παραδεχτεί ότι το έργο του αντιμετωπίζει «σαμποτάζ» από το εσωτερικό της Τουρκίας, και από τις τάξεις του PKK.
Αισθανόμενος μέρος της πιθανής εχθρότητας προς τη συμφωνία του με το PKK, σε μια ομιλία στο κοινοβούλιο την Τετάρτη, ο πρόεδρος πρόσεξε να προλάβει τυχόν επιθέσεις από πολιτικούς αντιπάλους ότι μια συμφωνία θα μπορούσε να ατιμάσει βετεράνους ή άλλα θύματα της σύγκρουσης. «Πουθενά στις προσπάθειες για μια Τουρκία χωρίς τρομοκρατία δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να υπάρξει, ένα βήμα που θα αμαυρώσει τη μνήμη των μαρτύρων μας ή θα πληγώσει τα πνεύματά τους», είπε. «Καθοδηγούμενοι από τις αξίες για τις οποίες οι μάρτυρές μας έκαναν τις θυσίες τους, ο Θεός να μας βοηθήσει, σώζουμε την Τουρκία από μια μισού αιώνα καταστροφή και αφαιρούμε εντελώς αυτή τη ματωμένη αλυσίδα που έχει επιβληθεί στη χώρα μας».
Ο φυλακισμένος Οτσαλάν, μιλώντας στο πρώτο του βίντεο από το 1999, δήλωσε την Τετάρτη ότι το κίνημα του PKK και η προηγούμενη επιδίωξή του για ένα ξεχωριστό κουρδικό εθνικό κράτος έχουν πλέον τελειώσει, καθώς η βασική του απαίτηση -η αναγνώριση της κουρδικής ύπαρξης- έχει ικανοποιηθεί.
«Η ύπαρξη έχει αναγνωριστεί και επομένως ο πρωταρχικός στόχος έχει επιτευχθεί. Υπό αυτή την έννοια, είναι παρωχημένη… Αυτή είναι μια εθελοντική μετάβαση από τη φάση του ένοπλου αγώνα στη φάση της δημοκρατικής πολιτικής και του δικαίου. Αυτό δεν είναι απώλεια, αλλά πρέπει να θεωρηθεί ως ένα ιστορικό επίτευγμα», είπε στο βίντεό του.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου