Της Μαρίας Ν. Παπαδοπούλου*
Μια σε βάθος ανάλυση ενός θέματος που θα απασχολήσει την κυβέρνηση, τις Ένοπλες Δυνάμεις και την ελληνική κοινωνία στο άμεσο μέλλον.
Ας πιάσουμε το κουβάρι από την αρχή ώστε να δούμε λεπτομερέστερα πώς εξελίχθηκαν εντέλει τα πράγματα και φτάσαμε στο συγκεκριμένο σημείο…
Στις 11 Ιανουαρίου 2013, η Γαλλία ξεκίνησε την επιχείρηση Serval, αναπτύσσοντας αρχικά 1.700 στρατιώτες, πολεμικά αεροσκάφη κι ελικόπτερα για να σταματήσει την πρόοδο προς τον Νότιο Μάλι, των τζιχαντιστικών ομάδων που έλεγχαν το βόρειο Μάλι.
Εδώ όμως αξίζει να σχολιάσουμε ότι οι ίδιοι οι Τουαρέγκ δεν είχαν πρόθεση να προωθηθούν ποτέ στο Νότιο Μάλι. Πιθανή πρόθεση τους ήταν να προελαύσουν στον Βόρειο Νίγηρα, όπου κατοικούσαν οι πληθυσμοί της φυλής τους και να ενωθούν με αυτούς. Όμως τα σχέδιά τους αυτά τους έφεραν αντιμέτωπους με τις προληπτικές κινήσεις της Γαλλίας για να προστατευτούν τα ορυχεία Ουρανίου της Areva S.A. που βρίσκονταν στις περιοχές αυτές κι όπου εξακολουθούν να βρίσκονται μέχρι σήμερα κάτω από την διοίκηση της Orano S.A. Άλλωστε και το πρακτορείο France24 για την προστασία αυτών των ορυχείων αναφερόταν στις 25.1.2013 , ομολογώντας ότι «Το ουράνιο του Νίγηρα είναι ένα στρατηγικό γαλλικό περιουσιακό στοιχείο» το οποίο κινδυνεύει από την αυτονόμηση των Τουαρέγκ στο Βόρειο Μάλι…
Εργάτες και τεχνίτες που επισκευάζουν μηχανήματα εξόρυξης στα ορυχεία Ουρανίου στον Νίγηρα που ανήκουν στην Γαλλική Orano S.A.
Η Εκπαιδευτική Αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Μάλι (EUTM Mali), ξεκίνησε , ύστερα από τις γαλλικές πιέσεις, τον Φεβρουάριο του 2013, να συγκεντρώνει 620 στρατιώτες από τα έως τότε 28 ευρωπαϊκά κράτη μέλη. Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αυτές στάλθηκαν έχοντας ως αποστολή τους να εκπαιδεύσουν τον στρατό του Μάλι αλλά με την εντολή να μην συμμετέχουν σε μάχες.
Το πρόγραμμα τους περιλαμβάνει εκπαίδευση στον προγραμματισμό επιχειρήσεων, υλικοτεχνική υποστήριξη, στρατιωτική νοημοσύνη κι εκπαίδευση μάχης, η οποία πραγματοποιείται σε στρατόπεδο στο Κουλικόρο, 60 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πρωτεύουσας του Μάλι, Μπαμάκο κι όπου κατοικοεδρεύουν μέχρι σήμερα.
Όσο συμβαίναν όλα τα παραπάνω , η Γαλλική επιχείρηση Serval , διέγραφε μεγάλη επιτυχία, αφού μόλις μέσα σε 3 μήνες κατάφερε να διαλύσει τις ολιγάριθμες ως τότε ομάδες Τουαρέγκ και την ολιγομελή ισλαμική οργάνωση Άνσαρ Ντιν, που μέχρι τότε ήταν η μόνη που τους υποστήριζε.
Στην συνέχεια όμως τον Αύγουστο του 2013., ίσως, η Γαλλία μεθυσμένη από την εύκολη νίκη της, ίσως και για πολλούς άλλους λόγους που ενδεχομένως να σχετίζονταν με τους φυσικούς πόρους της ευρύτερης περιοχής του Σαχέλ, αποφάσισε τελικά να αντικαταστήσει την επιχείρηση Serval με την επιχείρηση Barkhane.
Η νέα επιχείρηση αυτή Barkhane, συνιστούσε μία δύναμη 4.500 στρατιωτών, με αιχμή του δόρατος την λεγόμενη Task Force Sabre, που αποστολή της είχε να επεκταθεί πλέον σε όλο το Σαχέλ.
Σημειωτέον, η έκταση που καταλαμβάνουν όλες οι χώρες του Σαχέλ είναι ίση με αυτήν της Ευρώπης.
Τότε περίπου ήταν που ξεκίνησε το πραγματικό «τζιχαντιστικό πάρτι» !
Τον Νοέμβριο του 2015 , οι αρχηγοί των κρατών του Δυτικού Σαχέλ (Μάλι, Νίγηρα, Μπουρκίνα Φάσο, Τσαντ και Μαυριτανίας) επονομαζόμενοι κι ως G5- Sahel, παρακινούμενοι από την Γαλλία, για να ανασχέσουν τα κύματα των τζιχαντιστών τρομοκρατών, που έμπαιναν πλέον ανεξέλεγκτα και σωρηδόν στις περιοχές τους, αποφάσισαν να συγκροτήσουν με σκοπό την καταπολέμηση τους , μια κοινή στρατιωτική δύναμη.
Με αυτόν τον τρόπο , πέρα από τον ΟΗΕ, τώρα εισέρχονταν πλέον και τα κράτη του Δυτικού Σαχέλ στον πόλεμο. Ωστόσο, λόγο της άθλιας οικονομίας των 5 κρατών , ο στόχος δεν κατέστη εφικτός. Οι αποστολές τους ήταν ολιγάριθμες με στρατιωτικές δυνάμεις λιγότερες από 5.000 στρατιώτες, που δίχως επαρκή εκπαίδευση, ήταν αδύνατον να καταφέρουν να εξασφαλίσουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα..
Μάχες με τους Ισλαμιστές Τρομοκράτες στο Μάλι
Έως το 2017 η ασφάλεια στο Μάλι είχε επιδεινωθεί κατακόρυφα, οι δε δράσεις των τζιχαντιστών άρχισαν να επεκτείνονται στην Μπουρκίνα Φάσο και στον Νίγηρα.
Τα Γαλλικά στρατεύματα προσπαθούν να αναχαιτίσουν επιθέσεις τζιχαντιστικών ομάδων στο Μάλι
Τα δε έσοδα της Orano S.A. μετρούσαν ζημίες κι η εταιρεία παρέπεε. Τα Γαλλικά ΜΜΕ υποστήριζαν πώς τώρα που η εταιρεία είχε πιάσει πάτο, η μόνη της ελπίδα ήταν να εκτοξευτεί. Ωστόσο για το έτος 2016 οι ζημίες που έγραψε η εταιρεία ήταν της τάξης των -239 εκατομμύριων Ευρώ και το επόμενο έτος 2017 αυξήθηκαν κι ανήλθαν σε -252 εκατομμύρια Ευρώ. Ο ισολογισμός της τα έτη αυτά ήταν κατά τα αντίστοιχα ποσά παθητικός και το πρόσημο της ήταν αρνητικό. Αυτό που την διέσωσε, ήταν ότι το 2018 ανέλαβαν ένα συνολικό 10%, προχωρώντας σε αγορά μετοχικού κεφαλαίου , οι Ιαπωνικές εταιρείες και προχώρησαν στις αντίστοιχες τονωτικές ενέσεις..
Τα ειρηνευτικά στρατεύματα των Ηνωμένων Εθνών, της Αποστολής Σταθεροποίησης του ΟΗΕ στο Μάλι (γνωστό ως MINUSMA, το γαλλικό ακρωνύμιο του) από 6.000 που ξεκίνησαν την 1η Ιουλίου 2013 να αναπτύσσονται στην περιοχή, στα τέλη του 2018 αριθμούσαν 13.000...
Στις 27 Μαρτίου 2020, οι κυβερνήσεις του Βελγίου, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δανίας, της Εσθονίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Μάλι, του Νίγηρα, των Κάτω Χωρών, της Νορβηγίας, της Πορτογαλίας, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου εξέδωσαν μια πολιτική δήλωση εκφράζοντας υποστήριξη για τη δημιουργία μιας ειδικής ομάδας .
Η υποστήριξη αυτή, που δεν είχε εκδηλωθεί από τα κράτη όλη την προηγούμενη 7ετία, τώρα πια ωθούνταν από προληπτικά αίτια και κάτω από την πίεση των διαρκώς επιτεινόμενων κινδύνων που προκαλούσαν τόσο για την ανθρωπογεωγραφία της Ευρώπης, όσο και για την δημόσια υγεία και τις οικονομίες των κρατών μελών της ΕΕ οι εμφανιζόμενες στα ευρωπαϊκά εδάφη προσφυγικές ροές που προκαλούσε ο εν λόγω πόλεμος, τον οποίο δεν κατάφερε όλα τα προηγούμενα χρόνια να διεκπεραιώσει μόνη της η Γαλλία..
Για αυτόν τον λόγο, οι δυνάμεις των πιο πάνω ευρωπαϊκών κρατών, εξαναγκάστηκαν πλέον κι ένωσαν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις υπό την διοίκηση της γαλλικής επιχείρησης Barkhane , με στόχο την αντιμετώπιση των τρομοκρατικών ομάδων στην περιοχή Λιπτάκο.
Η Λιπτάκο αποτελεί μια ιστορική περιοχή που βρίσκεται μεταξύ ανατολικού τμήματος της Μπουρκίνα Φάσο, νοτιοδυτικού Νίγηρα, ενώ καταλαμβάνει κι ένα τμήμα της το νοτιοανατολικό έως τις παρυφές του κεντρικού Μάλι .
Η περιοχή Λιπτάκο δεν συνδέεται με το Βόρειο Μάλι και τον Βόρειο Νίγηρα όπου εντοπίζεται η φυλή των Τουαρέγκ, η οποία θεωρήθηκε το 2012 ως ο βασικός κίνδυνος για τα Γαλλικά ζωτικής σημασίας ιδιωτικά συμφέροντα .
Τα ίδια τα γεγονότα απέδειξαν ότι η Λιπτάκο αποτελεί το σημερινό εκκολαπτήριο που λυμαίνονται και το ορμητήριο από όπου εδράζουν την δράση τους οι διάφορες εξτρεμιστικές σαλαφιστικές τρομοκρατικές ισλαμικές οργανώσεις που προσέλκυσε ο αρχικός πόλεμος που τις οδήγησε να μετακομίσουν από την Μέση Ανατολή στο Σαχέλ.
Η γεωγραφία, εντός των ορίων της Λιπτάκο, που εκτείνονται οι δράσεις των ευρωπαϊκών στρατιωτικών απόστολών , έχει από μόνη της την δική της σημειολογία.
Με πορτοκαλί κύκλο ορίζονται τα όρια της περιοχής Λιπτάκο που δρούν οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις
Σκοπός της Task Force Takuba είναι πλέον η ανάσχεση της τρομοκρατικής οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος στην Ευρύτερη Σαχάρα (ISGS)» , στην περιοχή Λιπτάκο. Ο ISGS στην ουσία είναι το παρακλάδι του ISIS στο Σαχέλ.
Η Takuba είναι μια μικτή δύναμη, που συγκροτείται, από 10 από τις 27 χώρες κρατών μελών της ΕΕ και των στρατιωτικών δυνάμεων του Δυτικού Σαχέλ, δηλαδή Μάλι, Νίγηρα, Μπουρκίνα Φασο, Τσάντ και Μαυριτανίας, (G5-Sahel).
Στην Task Force Takuba, εντάχθηκε και θα συμμετέχει σε δευτερεύοντα συμβουλευτικό ρόλο η Εκπαιδευτική Αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Μάλι (EUTM Mali) που δημιουργήθηκε τον Φεβρουάριου του 2013 και που σήμερα αριθμεί πλέον λιγότερους από 600 άντρες που θα αναλάβουν την εκπαίδευση των στρατιωτικών δυνάμεων του Μάλι (FAMa) . Δεν αποκλείεται όμως αργότερα να ζητηθεί κι η συμμετοχή και της δύναμης αυτής στις μάχες.
Γαλλικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια μαχητικών επιχειρήσεων στο Γκάο
Πυρήνας των δυνάμεων της Takuba είναι οι Γαλλικές , οι Εσθονικές και οι Τσέχικες στρατιωτικές δυνάμεις.
Στις επιχειρησιακές δομές της Takuba βρίσκονται υπό διαδικασία ένταξης και Ιταλικά, Ρουμανικά και Ουγγρικά αποσπάσματα.
Έως τουλάχιστον τις 20 Νοέμβριου του 2020 κατά τη διάρκεια μιας άτυπης συνάντησης των υπουργών Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ,) η συμμετοχή της Ελλάδας, είχε αναγγελθεί ως μια ολιγομελής αποστολή εκ της Ειδικής Μονάδας των Ελλήνων Αλεξιπτωτιστών ( ΕΤΑ ).
*Στις 13 Οκτωβρίου από την πλέον αξιόπιστη πένα του Στρατηγού κυρίου Μιχαήλ Δημητρίου Κωσταράκου, Επίτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, π.Πρόεδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ, συντάχθηκε άρθρο του με τον τίτλο «Ευρωπαίοι και Έλληνες στρατιωτικοί στο Μάλι. Για ποιο λόγο;», που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Ανιχνεύσεις και σε άλλα έντυπα μέσα, στο κείμενο του οποίου περιέχονταν η παρακάτω φράση-πληροφορία : «…Μια Γαλλική Δύναμη (που ενδεχομένως στο μέλλον να αντικατασταθεί από Έλληνες Καταδρομείς) αποτελεί την Δύναμη Προστασίας του Στρατοπέδου του ΚΔ». Συγχρόνως με το ίδιο άρθρο επιβεβαιώθηκε πως : «…η Γαλλία ανακοίνωσε ότι θα τερματίσει την Επχση Berkane το καλοκαίρι του 2022.»
*Αναμφίβολα η απόφαση στα τέλη του 2012 με αρχές του 2013, στρατιωτικής εμπλοκής της Γαλλίας στο Μάλι και στον Νίγηρα, ήταν μια πολυέξοδη διαδικασία , που εκκίνησε να διεξάγεται σε δύσκολες, για την ευρύτερη οικονομία, του πλανήτη εποχές, κόστισε σε ζωές κι άνοιξε έναν ατέρμονο κύκλο αίματος, καταλήγοντας να εμπλέξει στον πόλεμο αυτό τόσο εξτρεμιστικές τζιχαντιστικές ομάδες που μετακόμισαν από την Μέση Ανατολή στην Αφρική-Σαχέλ, όσο και κράτη μέλη της ΕΕ , το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και την Ρωσία, αλλά και την Τουρκία κι επιπλέον εξώθησε και τα 5 πάμπτωχα κράτη του Δυτικού Σαχέλ να συμμετάσχουν, ως αντιπρόσωποι, στον εν λόγω πόλεμο, λόγω της γενικότερης ένοπλης βίας και του χάους που επικράτησε στις περιοχές τους κι επέτεινε την πολιτική τους αστάθεια, αλλά και τον εκτοπισμό χιλιάδων πολιτών από τις εστίες τους που βρίσκονται στις εμπόλεμες ζώνες.
Σε άρθρο μόλις στις 21.8.2021 με τον τίτλο «Η Τουρκία στο Σαχέλ», το διεθνές think tank International Crisis Group έγραφε:
«Η Άγκυρα ενισχύει τους δεσμούς με τις πρωτεύουσες του Σαχέλ, χτίζοντας τζαμιά και νοσοκομεία και ανοίγοντας εξαγωγικές αγορές. Το αμυντικό του σύμφωνο με τη Νιαμέι οδήγησε τους αντιπάλους του να υποπτευθούν τις προθέσεις του. Η Τουρκία και άλλες εξωτερικές δυνάμεις πρέπει να κάνουν ό, τι μπορούν για να αποφύγουν τον περιττό πρόσθετο ανταγωνισμό στην περιοχή,….η στρατιωτικά βαριά γαλλική προσέγγιση στο Σαχέλ παραπαίει. Όπως έχει γράψει προηγουμένως η Ομάδα Κρίσεων , οι κοινοτικές δολοφονίες, η ισλαμιστική μαχητικότητα και η λαϊκή απογοήτευση από τις κυβερνήσεις που θεωρούνται ως άρρωστες εξοπλισμένες για να καταστείλουν τη βία και να προστατεύσουν τους πολίτες αυξάνονται. Οι επιθέσεις των τζιχαντιστών έχουν πενταπλασιαστεί από το 2016 και οι διακοινοτικές συγκρούσεις έχουν αυξηθεί. Τα τρία κεντρικά κράτη του Σαχέλ – το Μάλι, η Μπουρκίνα Φάσο και ο Νίγηρας – αγωνίζονται να κρατήσουν έδαφος, πόσο μάλλον να διεκδικήσουν την κρατική εξουσία, σε περιοχές που αμφισβητούνται από μαχητές. Εν τω μεταξύ, οι τζιχαντιστές εδραιώνονται, ενισχύουν τις αγροτικές εξεγέρσεις, αξιοποιούν τις τοπικές καταγγελίες για να στρατολογήσουν μαχητές και επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους. Η απογοήτευση από την αποτροπή της ανασφάλειας έχει προκαλέσει αντιγαλλικό συναίσθημα στις πρωτεύουσες του Σαχέλ. Μια μεγάλη ώθηση από την Τουρκία, η οποία έχει κακές σχέσεις με τη Γαλλία, να παρουσιαστεί ως εναλλακτικός εταίρος ασφαλείας θα μπορούσε να επιδεινώσει τις εντάσεις. Τον Νοέμβριο του 2020, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν κατηγόρησε την Τουρκία ότι αποκόπτει τους δεσμούς της Γαλλίας στη Δυτική Αφρική παίζοντας με την «μετα-αποικιακή δυσαρέσκεια. (Ξεχωριστά, τον Ιούνιο του 2021, ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να μειώσει στο μισό τον αριθμό των 5.100 στρατευμάτων της Γαλλίας στο Σαχέλ έως το 2023.)...
Στην πραγματικότητα, οι επιδρομές της Τουρκίας στο Σαχέλ ήταν μέχρι τώρα κυρίως μια άσκηση προβολής ήπιας ισχύος. Οι δραστηριότητες της Άγκυρας στην περιοχή επικεντρώνονται κυρίως στην υποστήριξη της ανάπτυξης και την εμπορική δέσμευση. Είναι αλήθεια ότι έχει υπογράψει συμφωνία άμυνας με τη Niamey. Είναι επίσης γεγονός ότι στη Σομαλία, η τουρκική βοήθεια και οι επιχειρήσεις οδήγησαν στη συνέχεια σε περισσότερη στρατιωτική δέσμευση, αν και στο μεγαλύτερο μέρος της τουρκικής εμπλοκής υπήρξε εποικοδομητική και όχι σε σύγκρουση με τους δυτικούς στόχους. Τα κράτη του Σαχέλ και οι εξωτερικές δυνάμεις θα εξυπηρετούνταν καλύτερα αν εκμεταλλευτούν ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η Τουρκία αντί να το αντιμετωπίσουν ως εγγενή απειλή – ειδικά όπως φαίνεται ο Μακρόν και ο Ερντογάν, οι οποίοι πραγματοποίησαν ιδιωτική συζήτηση στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο. να επιδιορθώνει τους δεσμούς…..»
Φωτογραφία από το σχετικό άρθρο του iRf.fr, όπως προκύπτει σε αυτόματη μετάφραση
Παρά τους προβληματισμούς για τον τρόπο που θα εξυπηρετούνταν καλύτερα τα προβλήματα του Σαχέλ , ώστε να βρουν την τελική τους επίλυση, το πιο πάνω άρθρο του think tank , περιγράφει με τον πιο γλαφυρό κι αμείλικτο τρόπο μια πικρή αλήθεια.
Η Τουρκία έξυπνα συμπεριφερόμενη, προκειμένου να μην ελκύσει τις πολυάριθμες τζιχαντιστικές ομάδες να μεταφέρουν την τρομοκρατική τους δράση μέσα στα εδάφη της, επικεντρώνει τις προσπάθειες της να εμφανιστεί ως «ήπια δύναμη», αποφεύγοντας την εμφανή εμπλοκή της με στρατιωτικά μέσα εναντίον τους, που θα πόλωνε εις βάρος της τις καταστάσεις και θα την καθιστούσε πλέον εύκολο για αυτούς στόχο.
Αντιθέτως χρησιμοποιώντας την κοινή πίστη του ισλάμ, με τις έως τώρα κινήσεις της, αποβλέπει έντεχνα πώς θα εργαλειοποιήσει τους τζιχαντιστές που δρουν στην περιοχή προς όφελος της, με απώτερο σκοπό, να τους κατευθύνει εναντίον στόχων της δικής της επιλογής.
Εάν δεν τους ενθάρρυνε η ίδια να μετακομίσουν και να εισβάλλουν στο Σαχέλ, πράγμα πολύ πιθανό, τότε η άλλη εκδοχή είναι να εξοπλίζει υπογείως τους τρομοκράτες της ΙSGS , δηλαδή της οργάνωσης του ISIS, που δραστηριοποιείται στην ευρύτερη περιοχή της Σαχάρας- Σαχέλ. Η τακτική αυτή είναι εξαιρετικά προσφιλής στην Τουρκία. Κάτι ανάλογο άλλωστε έπραξε με τον ISIS από το 2011 στην Συρία και συνεχίζει να πράττει ακόμα σε Ιντλίμπ και Αφρίν, μέσω της Hay’at Tahrir al-Sham -της τοπικής, δηλαδή, μετεξέλιξη της, υποστηριζόμενης από την Αλ Κάιντα, τρομοκρατικής οργάνωσης της Αλ Νούσρα.
Κατά τον τρόπο αυτό και χρησιμοποιώντας τους ΙSGS ως [proxies] , που διεξάγουν, για λογαριασμό της στην περιοχή έναν [proxy war], κυρίως κατά των Γάλλων, το τελικό έπαθλο αυτού του πολέμου καταλήγει να είναι η εκμετάλλευση, των πλούσιων φυσικών πόρων που κρύβει το έδαφος όλου του Σαχέλ , τα οποία θα περιέλθουν προς ίδιον όφελος του νικητή εκ των αντίπαλων πλευρών.…
Το δε International Radio France (iFr.fr) , λίγο νωρίτερα, στις 2.6.2021, σε άρθρο του με τον τίτλο «Οι εξαγωγές όπλων της Γαλλίας μειώθηκαν 41 % το 2020, οι Σαουδάραβες εξακολουθούν να είναι οι μεγαλύτεροι αγοραστές» ανέφερε ότι:
«Το 2020, οι παραγγελίες ήταν αξίας 4,9 δισ. Ευρώ, έναντι 8,3 δισ. Ευρώ το προηγούμενο έτος. Οι μεγαλύτεροι πελάτες ήταν η Σαουδική Αραβία (704 εκατομμύρια ευρώ), οι Ηνωμένες Πολιτείες (434 εκατομμύρια ευρώ) και το Μαρόκο (426 εκατομμύρια ευρώ)…
Ωστόσο, το υπουργείο είπε ότι η μείωση των πωλήσεων “δεν αντικατοπτρίζει μια θεμελιώδη τάση” δεδομένης της πρόσφατης υπογραφής μεγάλων συμβάσεων πωλήσεων για μαχητικά αεροσκάφη Rafale στην Αίγυπτο (30 αεροσκάφη αξίας 4 δισ. Ευρώ), στην Ελλάδα (18 αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων 12 μεταχειρισμένων) και Κροατία (12 μεταχειρισμένα Rafale)…
Η Ευρωπαϊκή ζώνη αντιπροσωπεύει τη μεγάλη αγορά όπλων της Γαλλίας για δεύτερο συνεχόμενο έτος με το 25 % των πωλήσεων (15 % για τις χώρες της ΕΕ και 10 % για άλλους Ευρωπαίους πελάτες) με το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ελλάδα να είναι μεταξύ των έξι κορυφαίων πελατών της Γαλλίας.
Η ζώνη της Μέσης Ανατολής αντιπροσωπεύει το 24 % των παραγγελιών και η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού ένα άλλο 22 % ή “ένα ελαφρώς υψηλότερο μερίδιο από αυτό που παρατηρήθηκε τα τελευταία τρία χρόνια”. Η Αφρική αντιπροσωπεύει το 16 % των συνολικών παραγγελιών…..».
Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα παραπάνω συντάχθηκαν πριν ακόμα ακυρωθεί την 15η Σεπτεμβρίου 2021, λόγω AUKUS, η Γαλλο-Αυστριαλιανή συμφωνία για την πώληση των ντιζελοκίνητων υποβρυχίων. Η ακύρωση αυτή, μόνον για το φετινό έτος, πρόσθεσε επιπλέον ζημία της τάξης τουλάχιστον των 55,6 δισεκατομμυρίων Ευρώ στα ταμεία της Γαλλικής βιομηχανίας όπλων.
*Η Αλγερία, είναι μια επίσης πρώην Γαλλική Αποικία της ζώνης του Μαγκρέμπ, που έγινε ανεξάρτητη χώρα μόλις το 1962. Στον Νότο της συνορεύει με το Μάλι και τον Νίγηρα. Αντιμετωπίζει μέρος των επιτεινόμενων πλέον προσφυγικών ροών, που εισέρχονται από τον νότο στα εδάφη της, ενώ συγχρόνως κατηγορείται ότι δεν κάνει όσα οφείλει για την επαναπροώθησή τους ή για την απαλοιφή της προώθησης τους προς βορρά.
Στην πρόσφατη διπλωματική διαφωνία της με την Γαλλία, που ξεκίνησε, αφορμής δοθείσης, λόγω προγενέστερων δηλώσεων στη γαλλική εφημερίδα Le Monde του νυν Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν , βάσει των οποίων υποστήριξε πως η Αλγερία έχει φτιάξει μια «επίσημη ιστορία» που «ξαναγραφεί εντελώς αλλιώς» τα χρόνια της Γαλλικής αποικιοκρατίας στην χώρα «χωρίς να βασίζεται σε ιστορικές αλήθειες», την Κυριακή, 3 Οκτωβρίου 2021 βαθαίνοντας ακόμα περισσότερο το μεταξύ τους ρήγμα, που εκδηλώθηκε αρχικά με την απόσυρση του Αλγερινού Πρέσβη από το Παρίσι με επιστροφή του στην Αλγερία για διαβουλεύσεις, απαγόρευσε τα γαλλικά στρατιωτικά αεροσκάφη να διέρχονται από τον εναέριο χώρο της.
Αυτό μάλιστα υποστηρίχθηκε ότι το έπραξε , χωρίς να ενημερώσει το Γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών.
Τα δε Γαλλικά αεροσκάφη διέρχονταν τακτικά από τον εναέριο χώρο της Αλγερίας, ο οποίος τους είναι αναγκαίος για την γρήγορη μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού και γενικά υποστήριξης του πολέμου που διεξάγει η Γαλλία στο Σαχέλ. Συγχρόνως , εξίσου χρήσιμο με τον εναέριο χώρο της Αλγερίας , είναι για τα γαλλικά συμφέροντα και το έδαφος της. Γενικώς η Αλγερινή επικράτεια ,μέχρι τώρα βοηθούσε τα μάλα στην μεταφορά των κοιτασμάτων Ουρανίου από τον Νίγηρα στο εσωτερικό της Γαλλίας, όπου γινόταν οι περαιτέρω επεξεργασία τους για την εξαγωγή του καυσίμου που χρειάζονται οι Γαλλικοί πυρηνικοί αντιδραστήρες ώστε να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια.
Αυτή ήταν μια παράπλευρη απώλεια της Γαλλίας, που η αιτία της στην ουσία υποκρύπτονταν στις Γαλλικές στρατιωτικές επιχειρήσεις , που επέτειναν το προσφυγικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει πλέον η Αλγερία…
Όσο διαρκεί η κρίση μεταξύ Γαλλίας κι Αλγερίας, τα προϊόντα των ορυχείων του Νίγηρα, για να βρουν τρόπο να φτάσουν στην Γαλλία, θα πρέπει να ακολουθούν την πολυέξοδη κι αμφίβολης αποτελεσματικότητας διαδρομή μέσω Μπενίν ή Νιγηρίας στον Ατλαντικό ώστε να μπορούν από εκεί μέσω Γιβραλτάρ να προσεγγίσουν την Γαλλική επικράτεια.
*Συμπέρασμα
Ο πόλεμος που άνοιξε, έδωσε την αναγκαία ώθηση στις τζιχαντιστικές τρομοκρατικές ομάδες να μετακομίσουν την δράση τους από την Συρία, το Ιράκ και γενικά την Μέση Ανατολή στις περιοχές των πάμπτωχων ωστόσο πάμπλουτων σε φυσικούς πόρους (ουράνιο, χρυσό, διαμάντια, πετρέλαιο, φυσικό αέριο κλπ) κρατών της ζώνης του Σαχέλ στην Αφρική κι άνοιξε την όρεξη σε πολλούς.
Αποτέλεσε πηγή ακατάσχετης αιμορραγίας για την Γαλλική οικονομία , η οποία προκειμένου να ανταπεξέλθει σε αυτόν , τα επόμενα χρόνια προσέλκυσε τις δυνάμεις του ΟΗΕ κι εν συνεχεία ευρωπαϊκές δυνάμεις εμπλέκοντας όλο και περισσότερους στις εμπόλεμες πλέον περιοχές.
Ωστόσο, η διάδοχος της Areva S.A. , Orano S.A. κατάφερε με τον πόλεμο αυτό μέχρι και σήμερα να διατηρήσει την συνέχιση των εξορύξεων της και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων Ουρανίου, που διαθέτει ο Νίγηρας. Προσπέρασε τους σκοπέλους των ετών 2016-2017 και σήμερα κατέχει την δεύτερη θέση στον πλανήτη ως μεγαλύτερος παραγωγός Ουρανίου, με μερίδιο 11% στην παγκόσμια παραγωγή του .
Το Ουράνιο του Νίγηρα είναι ένα στρατηγικό γαλλικό περιουσιακό στοιχείο, όπως έγραφε στις 25 Ιανουαρίου του 2013 το France24 .Εξ’ αντικειμένου, εξακολουθεί να παραμένει ζωτικής σημασίας, για τα Γαλλικά ιδιωτικά συμφέροντα, που θα κάνουν τα πάντα για να μην το χάσουν.
Οι προσφυγικές ροές αποτελούν το αποτέλεσμα των ενεργειών, για την προστασία του εν λόγω στρατηγικού γαλλικού περιουσιακού στοιχείου .
Αποτελούν μια συνεχώς επικρεμάμενη απειλή, που εξαναγκάζει πλέον περισσότερους να εντάσσονται στο Αφρικανικό πολεμικό παιχνίδι.
Όσοι υπόλοιποι εμπλέκονται στον πόλεμο, σε αντίθεση με τα Γαλλικά οικονομικά συμφέροντα, στο μόνο όφελος που προσβλέπουν είναι στην μείωση των προσφυγικών ροών. Δηλαδή το οικονομικό τους όφελος είναι σχεδόν μηδενικό, ενώ προσδοκούν σε άυλες κι αμφίβολες επιτυχίες.
Για να μειωθούν όμως οι προσφυγικές ροές, θα πρέπει να πάψει ο πόλεμος. Ένας πόλεμος τελειώνει όταν κάποιος βγει από αυτόν νικητής ή σε τελική ανάλυση όταν συνθηκολογήσει με τον αντίπαλο του.
Όσο δεν θα επιτυγχάνεται μία από τις παραπάνω δύο εκδοχές, τόσο ο πόλεμος αυτός θα τροφοδοτείται, δημιουργώντας νέες καταστάσεις που θα γεννούν νέες λογικοφανείς αιτιολογίες, μέσω των οποίων θα επιδιώκεται η εμπλοκή όλο και περισσοτέρων ώστε να επιτευχθεί ένα από τα παραπάνω δύο αποτελέσματα.
Υπάρχουν πόλεμοι που δεν έχουν τέλος. Ο κύκλος του αίματος που προκαλούν, ανατροφοδοτεί συστηματικά επόμενους. Εύκολα μπαίνει, αλλά δύσκολα βγαίνει κάποιος από αυτούς.
Η κατάσταση, όπως τα ίδια τα πρόσφατα Γαλλικά ΜΜΕ περιγράφουν σε δημοσιεύματά τους,, βαίνει διαρκώς επιδεινούμενη. Η συνθήκη αυτή δεν δικαιολογεί την ανακοίνωση της Γαλλίας ότι το αργότερο έως το καλοκαίρι του 2022 θα τερματίσει την επιχείρηση Berkane ή την δήλωσή της τον φετινό Ιούνιο 2021 ότι, σχεδιάζει να μειώσει στο μισό τον αριθμό των 5.100 στρατευμάτων της στο Σαχέλ έως το 2023, αφού οι δηλώσεις της αυτές δεν συνοδεύονται συγχρόνως από αντίστοιχες δηλώσεις ότι σκοπεύει να τερματίσει ή να μειώσει δραστικά την εκμετάλλευση των εξορύξεων Ουρανίου από τα γαλλικά ορυχεία του Νίγηρα.
Τα δε, ευρωπαϊκά κράτη έως τώρα, επεκτείνουν τις δράσεις των στρατιωτικών αποστολών τους μόνο στην περιοχή Λιπτάκο που βρίσκεται εκτός της γεωγραφικής σφαίρας του γαλλικού ενδιαφέροντος, που εντοπίζεται Βόρεια της Λιπτάκο.
Από το πολεμικό παιχνίδι αυτό, που η ίδια άνοιξε την πόρτα του, κατά πως φαίνεται σκοπεύει σύντομα να απεμπλέξει τις πολεμικές της δυνάμεις η Γαλλία. Υποθέτω, όταν βεβαιωθεί πως βρήκε πρόθυμους συμμάχους- αντικαταστάτες να της εξασφαλίζουν, για το μέλλον, τις συνθήκες εκείνες στο Βόρειο Μάλι, που θα επιτρέπουν στην ίδια την εξακολούθηση της πολύτιμης εξόρυξης Ουρανίου, δίχως ωστόσο άλλο Γαλλικό κόστος σε αίμα.
Κοινώς η φίλη Γαλλία, ψάχνει αντιπροσώπους που θα διεξάγουν τον πόλεμο για λογαριασμό της στο Σαχέλ και για να είμαστε πιο ακριβείς, για λογαριασμό των ιδιωτικών γαλλικών συμφερόντων που θα απολαμβάνουν μόνον τα οφέλη.
Τα διεθνή δημοσιεύματα αναφέρουν πως, η Γαλλία έχει γίνει αντιπαθής στους πληθυσμούς του Σαχέλ και οι τζιχαντιστές που δρουν στις περιοχές φροντίζουν να τροφοδοτούν αυτό το αντιγαλλικό μένος. Ώστε, εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς ότι οι συγκεκριμένες περιστάσεις υποδηλώνουν τον άμεσο κίνδυνο που αντιμετωπίζει να βρεθεί προ νέων τρομοκρατικών επιθέσεων στο έδαφος της. Το κατά πόσον πιθανοί αντικαταστάτες της Γαλλίας , γίνουν εντέλει αυτοί οι εισπράκτορες, που θα προσελκύσουν στο έδαφος τους αντίστοιχου τύπου επιθέσεις, είναι ένα ζήτημα προς εξέταση.
Επιπλέον περιοχές όπως αυτές στον Νίγηρα, που γίνονται εξορύξεις ραδιενεργών χημικών στοιχείων όπως το Ουράνιο, λόγω των βλαπτικών για τον άνθρωπο εκπομπών που παράγουν, δημιουργούν κίνδυνο πρόκλησης σοβαρών, έως και θανατηφόρων ασθενειών για όσους βρίσκονται πολύ κοντά σε αυτές.
Η λογική υπαγορεύει ότι για να αναλάβει αντίστοιχο ρίσκο ώστε να μπει κάποιος σε ανάλογες καταστάσεις, πρέπει το βέβαιο κι αναντίρρητο κέρδος που προσδοκά να απολάβει να είναι σημαντικά σπουδαιότερο της προβλέψιμης μελλοντικής του ζημίας.. Αυτήν την συνάρτηση λογικά «ζύγισε» κι η Γαλλία πριν μπει στην όλη περιπέτεια…
Αυτού του είδους όμως οι καταστάσεις, μόνον βαθιές οικονομικές πληγές προκαλούν. Ούτε το οικονομικό μέγεθος ενός κράτους, όπως η Γαλλία, μπόρεσε να τις αντέξει κι αυτή είναι η πρόδηλη αιτία που επιδιώκει την σταδιακή απεμπλοκή της από τον πόλεμο αυτό και τις ευρύτερες συνέπειες του…
– Προσωπική εκτίμηση-άποψη της συντάκτριας του παρόντος άρθρου.
Εάν η χώρα μας θέλει να θεωρείται παγκόσμιος παίκτης, πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της συμμάχου μας Γαλλίας. Δηλαδή να απεμπλακεί από την δίνη ατέρμονων πολέμων, με ότι κινδύνους αυτοί συνεπάγονται.
Να υπενθυμίσω πως παίκτης θεωρείται αυτός που ορίζει το παιχνίδι. Το παιχνίδι δεν το όρισαν ποτέ τα πιόνια!
Το φιλότιμο είναι Ελληνική λέξη. που δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο κανενός άλλου λαού.
Στους άλλους λαούς επικρατεί η έννοια της λογικής.
Αντιλαμβάνομαι πλήρως μια πιθανή λογική της Στρατιωτικής μας ηγεσίας, για την ανάγκη εκπαίδευσης του στρατιωτικού μας δυναμικού κάτω από αντίξοες συνθήκες , αληθινού πολέμου , με σκοπό την απόκτηση πολύτιμης εμπειρίας. Δεν μπορώ να αντιλέξω στην λογική αυτή. Ούτε και διαθέτω τις γνώσεις και την εμπειρία για να το πράξω.
Δεν αντιλαμβάνομαι όμως λογικές του τύπου «Η Ελλάδα δεν θα κάνει τον τζαμπατζή».
Επιδιώκουν να ενεργοποιήσουν το φιλότιμο του Έλληνα, με αμφισβητούμενα, κατά την άποψη μου, κίνητρα.
Τζαμπατζής , θεωρείται αυτός που κοιτάει να πάρει , χωρίς να δώσει κάτι ο ίδιος. Δηλαδή, τζαμπατζής είναι αυτός, που κοιτάει πώς θα απεμπλέξει ο ίδιος τον εαυτό του από τις υποχρεώσεις του και θα εξωθήσει τους άλλους να τις αναλάβουν δωρεάν για λογαριασμό του.
Οι χαρακτηρισμοί, χαρακτηρίζουν μόνον αυτούς που τους μετέρχονται. Εγώ τέτοια αμετροέπεια λέω να την αποφύγω. Εκείνο όμως που θα πω, είναι πώς Ελλάδα είμαστε όλοι μας. Κανείς μας δεν περισσεύει για να τον βαφτίσουμε «τζαμπατζή» ή «εξυπνάκια» . Λυπάμαι πολύ, που Έλληνες χρειάζεται να υπερασπιστούν την Ελλάδα και τους Έλληνες, από αντίστοιχους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς άλλων Ελλήνων !
Η Ελλάδα, ήταν εκεί για την Γαλλία, ως έντιμη φίλη και σύμμαχος να της δώσει χείρα βοηθείας την κρίσιμη ώρα. Στήριξε αφενός άυλα και ηθικά, με την εμπιστοσύνη της την οποία διακήρυξε διεθνώς, αφετέρου έμπρακτα και υλικά με τον οβολό της και στο μέτρο των δυνατοτήτων της, την δοκιμαζόμενη τα τελευταία χρόνια Εθνική Γαλλική Αμυντική Βιομηχανία, από την πρώτη ώρα και συνέχισε, ακλόνητα και σταθερά, να το πράττει ακόμα και στους χρόνους, που αμφισβητούνταν το κύρος της, μετά την κατάρρευση της Γαλλο-Αυστραλιανής συμφωνίας, που προκάλεσε η τριπλή συμμαχία της AUKUS, που δεν συμπεριλάμβανε, σε πρώτη τουλάχιστον φάση, την Γαλλία .
Στάθηκε βράχος δίπλα στην Γαλλία στην δύσκολη στιγμή, που πληγώνονταν διεθνώς το προφίλ της ως δύναμης στον Ινδο-Ειρηνικό, αποδεικνύοντας έμπρακτα την ακράδαντη πίστη της στις Γαλλικές δυνατότητες και διατρανώνοντας , με την υπογραφή της πως θεωρεί απολύτως άξιες τις Γαλλικές Δυνάμεις να συνεγγυηθούν μαζί με την Ελλάδα, για το παρόν και για τον μέλλον, την ασφάλεια , την ειρήνη και την σταθερότητα της ΝΑ Μεσογείου.
Η Ελλάδα, ήταν και είναι εδώ για τους Ευρωπαίους Συμμάχους της και κρατάει μονάχη της τις εξ Ανατολών Θερμοπύλες, συγκρατώντας ακούραστα τα τελευταία, τουλάχιστον επτά χρόνια, τις πολυπληθείς ορδές των μεταναστευτικών ρευμάτων , στήνοντας τους με τα σώματα των Ελλήνων, φράγματα ώστε να μην προωθηθούν περαιτέρω προς το εσωτερικό της Ευρώπης και φιλοξενώντας στο έδαφος της τους πρόσφυγες, με τον ίδιο σκοπό.
Παρακάτω ακολουθούν τα επίσημα Στατιστικά Στοιχεία της Λειτουργικής Πύλης με Καταστάσεις Προσφύγων στην Ελλάδα, που τηρούνται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).
Είναι εύκολα προσβάσιμα τα πλήρη στοιχεία στον καθένα στην διαδικτυακή πύλη που παραθέτω παρακάτω :
http://data2.unhcr.org/en/situations/mediterranean/location/5179#_ga=2.7251570.1388336928.1634224020-1097512224.1634224020
Μπορούν να τα παρακολουθήσουν , όλοι και μεταξύ αυτών όσοι μιλούν για «Τζαμπατζήδες Έλληνες» ή για «Εξυπνακισμούς των Ελλήνων που κοιτάν πώς θα αποφύγουν τις υποχρεώσεις τους».
Να σημειωθεί ότι τα στοιχεία αυτά, δεν αφορούν τους οικονομικούς μετανάστες , ούτε τον αριθμό όσων από αυτούς τους αποτράπηκε ήδη η είσοδος τους στην χώρα και η περαιτέρω προέλαση τους προς τους συμμάχους μας στην Ευρώπη ή όσους μετανάστες η Ελλάδα επαναπροώθησε στις χώρες προέλευση τους.
Τα στοιχεία που αναφέρονται παρακάτω αφορούν μόνον στους πρόσφυγες .
*Από τα παραπάνω επίσημα στοιχεία αποδεικνύεται ότι η Ελλάδα όλα τα προηγούμενα χρόνια επιβαρύνθηκε με προσφυγικές ροές της τάξης των 1.205.413 προσφύγων από Χερσαίες ροές και των 60.454 προσφύγων από Θαλάσσιες ροές. Συνολικά δηλαδή, της τάξης του 1.265.867 προσφύγων και δίχως σε αυτούς να προσμετρηθούν οι μεταναστευτικές ροές.
Σημειωτέον ότι, οι προσφυγικές ροές που η Ελλάδα προβλέπεται να αντιμετωπίσει στο μέλλον αναμένεται να αυξηθούν εξαιτίας της διαρκώς επιδεινούμενης ανθρωπιστικής κρίσης στο Αφγανιστάν…
Σύμφωνα με την από 21 Σεπτεμβρίου 2021 αναφορά της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ (UNHCR) οι συνολικώς εκτοπισμένοι πρόσφυγες από τις χώρες του Σαχέλ αντιστοιχούν σε 157.804 άτομα.
Δηλαδή οι συνολικώς εκτοπισμένοι πρόσφυγες από τις χώρες του Σαχέλ οι οποίες , κατά ορισμένους, ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο με τις ροές τους τα κράτη μέλη της ΕΕ αναλογούν μόνον στο 12,46% των συνολικών προσφυγικών ροών, που ήδη δέχτηκε η Ελλάδα, από το 2014 μέχρι σήμερα.
Αντιβαίνει τους κανόνες της λογικής ο ισχυρισμός πως οι δυνάμεις των Συμμάχων μας κρατών μελών της ΕΕ, που συμμετέχουν στην Task Force Takuba στο Σαχέλ, είναι ανίκανες να τα βγάλουν μόνες τους πέρα και περιμένουν εμάς τους «έξυπνους» να τους ξελασπώσουμε ! Για να μην πω ότι είναι και προσβλητικός για τους Συμμάχους μας…
*Ο καθένας σύμμαχος κάνει το καθήκον του στα πλαίσια των δυνατοτήτων του. Δεν κατηγορώ κανέναν.
Έκαστος εφ’ ω ετάχθη..
Πείτε μου όμως, ποια από τις Ευρωπαϊκές χώρες των δυνάμεων της νεοσυσταθείσας μόλις τον Μάρτιο 2020, Task Force Takuba, αντιμετώπισε μόνη της, επί 7 συνεχή χρόνια, αντίστοιχου μεγέθους προσφυγικές ροές, άλλα και μεταναστευτικές, όπως αυτές που αντιμετώπισε η Ελλάδα και ποια ήταν αυτή από τις εν λόγω χώρες, που ήρθε να βοηθήσει εμπράκτως με τις στρατιωτικές της δυνάμεις την Ελλάδα ?
* Η Μαρία Ν. Παπαδοπούλου είναι δικηγόρος
Δημοσίευση σχολίου