Τους τελευταίους μήνες η ουκρανική κρίση και οι ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων Ρωσίας και Δύσης οδήγησαν στην έλλειψη ρωσικού ενδιαφέροντος για τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο φαίνεται πως τώρα η Μόσχα στρέφει ξανά την προσοχή της προς τα εκεί, καθώς η κατάσταση στην Ουκρανία βαίνει προς εξομάλυνση.
Του Dr. Vitaly Naumkin
ΠΗΓΗ: http://www.al-monitor.com/
ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας
Η Ρωσία είχε παραδοσιακά, καλές σχέσεις με πολλές αραβικές χώρες, αλλά και με μη αραβικές, όπως το Ιράν, η Τουρκία και το Ισραήλ. Η Ρωσία, είχε εξαρχής επισημάνει τους κινδύνους που δημιούργησε ο πόλεμος στην Συρία, όσον αφορά την εξάπλωση της τρομοκρατίας.
Επίσης, εξέφρασε την υποστήριξή της στην κυβέρνηση της Βαγδάτης, στον αγώνα της κατά του IS, εφοδιάζοντας το Ιράκ με μαχητικά Su-25. Σε διπλωματικό επίπεδο, η Μόσχα κινήθηκε στον ΟΗΕ με στόχο την διεθνή καταδίκη των εγκλημάτων των ισλαμιστών. Παράλληλα, η Μόσχα δεν έχει εκδηλώσει καμία αντίδραση όσον αφορά τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς κατά των ισλαμιστών, εφόσον αυτοί πραγματοποιούνται μετά από αίτημα του Ιράκ.
Η Ρωσία, η οποία αντιμετωπίζει και η ίδια τον ισλαμικό κίνδυνο, ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την εξάλειψη του ισλαμικού κινδύνου και στη Μέση Ανατολή. Ακόμα σημαντικότερη για τη Μόσχα ήταν η σύσκεψη των υπουργών Εξωτερικών των χωρών του Αραβικού Συνδέσμου, που έγινε στις 7 Σεπτεμβρίου, και του ψηφίσματος που αυτή εξέδωσε.
Βάσει του ψηφίσματος, χρειάζεται η δημιουργία μιας αραβικής αμυντικής συμμαχίας, ένα αραβικό ΝΑΤΟ, το οποίο θα διαθέτει τις δικές της ειρηνευτικές δυνάμεις άμεσης αντίδρασης. Οι δυνάμεις αυτές θα μπορούν να ενισχύουν κάθε αραβικό κράτος που αντιμετωπίζει τον ισλαμιστικό κίνδυνο.
Ωστόσο, η Μόσχα έχει της αμφιβολίες της κατά πόσο τελικά οι αραβικές χώρες θα μπορέσουν να προχωρήσουν ένα τόσο φιλόδοξο σχέδιο, κατά πόσον, μακροπρόθεσμα, θα ενταχθούν μη αραβικές χώρες στη συμμαχία αυτή, ποίος θα λαμβάνει τις αποφάσεις και πως οι δυνάμεις αυτές θα χρησιμοποιηθούν μόνο κατά του IS στο Ιράκ, αν θα συμμετάσχουν οι αραβικές δυνάμεις σε τυχόν ευρύτερες συμμαχίες που θα μάχονται κατά της τρομοκρατίας και σε άλλες περιοχές του πλανήτη και τέλος, θα μπορούσε η Ρωσία να συμμετάσχει σε μια τέτοια συμμαχία; Τα ερωτήματα των Ρώσων είναι εύλογα.
Στη Μόσχα δόθηκε ιδιαίτερη δημοσιότητα στη διαμάχη μεταξύ του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς και της ηγεσίας της Χαμάς, ήδη από την περίοδο που οι δύο παλαιστινιακές οργανώσεις σχημάτισαν κυβέρνηση συνεργασίας. Η Μόσχα, τέλος, δίνει μεγάλη βαρύτητα στην σχέση της με το Ιράν, η οποία της εξασφαλίζει σταθερή τιμή πώλησης του πετρελαίου στην παγκόσμια αγορά. Φαίνεται λοιπόν πως η Μόσχα επανέρχεται στη Μέση Ανατολή, μετά το διαφαινόμενο, πέρας, ή έστω την άμβλυνση της ουκρανικής κρίσης.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου